სამკურნალო ფორმა: სიროფი.

გენერიული (საერთაშორისო არაპატენტირებული) დასახელება.

Chlorpheniramine Maleate, Phenylephrine Hydrochloride, Paracetamol, Ascorbic Acid.

მწარმოებელი: შპს `ბათფარმა“.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

დოზირებული ფხვნილი შიგნით მისაღები ხსნარის მოსამზადებლად პაკეტში #10.

აქტიური ნივთიერებები:
ქლორფენირამინის მალეატი  …………………… 4,0 მგ,
ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი  ……………. 10,0 მგ,
პარაცეტამოლი  ……………………………………. 500,0 მგ,
ვიტამინი C (ასკორბინის მჟავა)  ……………….. 120,0 მგ.

დამხმარე ნივთიერებები:

ვაშლის მჟავა, ნატრიუმის ციტრატის დიჰიდრატი, ყვითელი საღებავი #10, ტიტანის დიოქსიდი, საქაროზა, მწვანე ჩაის არომატი, კალციუმის ფოსფატი, ლიმონმჟავა (უწყლო).

პაკეტის  (საშე) საერთო წონა – 15 გ.

კლინიკურ – ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

გაციებისა და გრიპის საწინააღმდეგო საშუალება C ვიტამინით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

სწრაფად ხსნის:

ჩვენებები:

მიღების წესი და დოზები:

მოზრდილებსა და 15 წლის ასაკის ზემოთ ბავშვებს ენიშნებათ 1 პაკეტი  ყოველ 4 საათში, მაგრამ არაუმეტეს 3 პაკეტისა დღე-ღამეში. მიღების წინ 1 პაკეტის შემცველობა იხსნება 1 ჭიქა ცხელ, ანადუღარ წყალში. შეიძლება შაქრის დამატება გემოვნების მიხედვით, მიღება შესაძლებელია დღე-ღამის ნებისმიერ დროს, მაგრამ საუკეთესო ეფექტს იძლევა პრეპარატის მიღება ძილის წინ ღამით.

სიფრთხილის ზომები:

ექიმის მითითების გარეშე პრეპარატი არ მიიღება იმ ავადმყოფებში, რომლებიც გადიან მკურნალობის კურსს სხვა პრეპარატებით.

პრეპარატის მიღებისას არ არის რეკომენდებული ავტომობილის ან სხვა მექანიზმების მართვა, ალკოჰოლის მიღება, აგრეთვე ცნს-ის დამთრგუნველი საშუალებების მიღება.

განსაკუთრებული მითითებები:

მკურნალობის ხანგრძლივობა – არაუმეტეს 3 დღე. საკმარისი თერაპიული ეფექტის არარსებობის, მაღალი ტემპერატურის, რომელიც შენარჩუნებულია 3 დღის განმავლობაში და აგრეთვე, სხვა სიმპტომების გამოვლენისას, საჭიროა სასწრაფოდ მიმართოდ ექიმს.

გვერდითი მოვლენები:

შესაძლებელია ალერგიული რეაქციები გამონაყარისა და ქავილის სახით, ფსიქომოტორული რეაქციების სიჩქარის დაქვეითება, დაღლილობის შეგრძნება, პირის სიმშრალე, შარდის შეკავება, გულისრევა, იშვიათად-სისხლის პერიფერიული სურათის შეცვლა: თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი.

უკუჩვენებები:

მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის ცალკეული კომპონენტების მიმართ; ორსულობა და ძუძუთი კვების პერიოდი;

15 წლამდე ასაკის ბავშვები;

სიფრთხილით გამოიყენება:

არტერიული ჰიპერტენზიის, დახურულკუთხოვანი გლაუკომის, ღვიძლისა და თირკმელების მძიმე დაავადებების, ფილტვების დაავადებების (მათ შორის ბრონქული ასთმა), შარდის შეკავების, წინამდებარე ჯირკვლის ადენომის, სისხლის დაავადებების, ფარისებრი ჯირკვლის ჰიპერფუნქციის, ფერმენტ გლუკოზო-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტის დროს.

გამოშვების ფორმა:

დოზირებული ფხვნილი შიგნით მისაღები ხსნარის მოსამზადებლად პაკეტში #10.

შენახვის პირობები:

10-25°C ტემპერატურაზე. ინახება მშრალ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისობის ვადა:

2 წელი.

გაცემის წესი:

ურეცეპტოდ.

საერთაშორისო დასახელება:

Ademetionine   ADEMETIONINE

მწარმოებელი:  HOSPIRA S.P.A., იტალია

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჰეპატოპროტექტორები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

400მგ ლიოფილიზ. ფხვნილი ფლაკონი და 5მლ ამპულა გამხსნელი #5

400მგ ნაწლავში ხსნადი აბი #20

ლიოფილიზირებული ფხვნილის 1 ფლაკონი შეიცავს 760 მილიგრამ ადემეთიონინის 1,4-ბუტანდისულფონატს, რაც 400 მილიგრამ ადემეთიონინის კათიონს შეესაბამება;

დამხმარე ნივთიერებები: 1 ამპულა გამხსნელი შეიცავს L–ლიზინს, ნატრიუმის ჰიდროქსიდს, საინექციო წყალს;

1 ტაბლეტი შეიცავს 760 მილიგრამ ადემეთიონინის 1,4-ბუტანდისულფონატს, რაც 400 მილიგრამ ადემეთიონინის კათიონს შეესაბამება;

დამხმარე ნივთიერებები: უწყლო კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, ნატრიუმის სახამებელგლიკოლატი, მაგნიუმის სტეარატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, პოლიმეტაკრილატი, პოლიეთილენგლიკოლი 6000, ტალკი, სიმეთიკონი, პოლისორბატი.

სამკურნალწამლო ფორმა:

ლიოფილიზირებული ფხვნილი საინექციო ხსნარის მისამზადებლად.

ტაბლეტები, რომლებიც ნაწლავში ხსნადი გარსითაა დაფარული.

ძირითადი ფიზიკურ–ქიმიური თვისებები:

ლიოფილიზირებული ფხვნილი წარმოადგენს თეთრი ან მოყვითალო ფერის ლიოფილიზირებულ მასას, რომელიც უცხო ნაწილაკებს არ შეიცავს; გამხსნელი გამჭვირვალე სითხეა, რომლის ფერი უფეროდან მოყვითალო შეფერილობამდე მერყეობს და ამინის დამახასიათებელი სუნი აქვს; მომზადებული ხსნარი გამჭვირვალეა, უცხო ნაწილაკებს არ შეიცავს, ფერით კი ღია ყვითელიდან ყვითელ ფერამდე მერყეობს;

ტაბლეტები პრაქტიკულად თეთრი ფერისაა, აქვს ოვალური ფორმა, ბზარები ან ჩამონატეხები არ აღენიშნება, დაფარულია აპკისებრი გარსით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკა. ადემეთიონინი ანუ სულფოადენოზილ-L-მეთიონინი ბიოქიმიური ეფექტების მქონე სამკურნალო საშუალებაა, რომელიც ორგანიზმის ყველა ქსოვილსა და თხევად არეში ნაწილდება. ის მონაწილეობს მნიშვნელოვან ბიოლოგიურ პროცესებში, ტრანსმეთილირების ბევრ რეაქციაში მეთილის ჯგუფის დონორის როლს ასრულებს, ტრანსსულფურირების რეაქციებში კი ბიოქიმიური თიოლური ნაერთების (ცისტეინის, ტაურინის, გლუტათიონის, კოენზიმ A–სა და სხვათა) წინამორბედია.

ადემეთიონინის მეთილის ჯგუფის გადატანა (ტრანსმეთილირება) ისეთ ბიონივთიერებებზე, როგორიცაა ჰორმონები, ნეირომედიატორები, პროტეინები და ფოსფოლიპიდები, ორგანიზმში მიმდინარე მნიშვნელოვანი მეტაბოლური პროცესია.

ბავშვებსა და მოზარდებში ადემეთიონინის შემცველობა ძალიან მაღალია, მაგრამ ზრდასრულებში თანდათან ქვეითდება და ხანშიშესულ ასაკში საკმაოდ დაბალი მაჩვენებელი ახასიათებს.

დეპრესიული სინდრომის მქონე პაციენტების თავ-ზურგტვინის სითხეში ადემეთიონინის შემცველობა დაბალია. ცხოველებსა და ადამიანებზე მიღებული ექსპერიმენტული მონაცემების მიხედვით, ადემეთიონინს შეუძლია ჰემატოენცეფალური ბარიერის გადალახვა და თავ-ზურგტვინის სითხეში მისი კონცენტრაციის დონის გაზრდა.

ადემეთიონინის მაღალი კონცენტრაციები ზემოქმედებას ახდენს ტვინის ქსოვილისათვის ძალიან დიდი მნიშვნელობის მქონე ტრანსმეთილირების პროცესებზე, რაც კატექოლამინების (ადრენალინის, ნორადრენალინის), ინდოლამინების (სეროტონინის, მელატონინის) და ჰისტამინის მეტაბოლიზმზე გავლენით ხორციელდება.

ადემეთიონინით მკურნალობა ზრდის ზოგიერთი ნეირომედიატორის, მაგალითად, სეროტონინისა და ნორადრენალინის ცვლას.

-რეცეპტორის აქტივობა ქვეითდება (იგივე პროცესი ხდება ორგანიზმის დაბერების დროს). ექსპერიმენტული მონაცემები მოწმობს, რომ ადემეთიონინით მკურნალობა ეფექტური ანტიდეპრესანტია სხვადასხვა დეპრესიული მდგომარეობების (მონო- და ბიპოლარული ენდოგენიების, ნევროზული, დისთიმიური დარღვევების) მქონე პაციენტებისათვის. b ადემეთიონინის შემდეგი მნიშვნელოვანი ფარმაკოლოგიური მოქმედება ნერვული უჯრედების მემბრანათა დონეზე ხდება. აღნიშნულ უჯრედებში წყლის აუცილებელი შემცველობა ფოსფოლიპიდების მეთილირებაზეა დამოკიდებული. თუ მემბრანა საკმარისი რაოდენობით წყალს არ შეიცავს,

ანტიდეპრესიული მოქმედება სწრაფად ვითარდება და მაქსიმალური ეფექტი მკურნალობის პირველი 5-7 დღის განმავლობაში აღინიშნება, ამასთან გვერდითი ეფექტები, განსაკუთრებით კი ანტიქოლინერგული ტიპის რეაქციები არ ვლინდება.

ფარმაკოკინეტიკა:

ადამიანის ორგანიზმში ინტრავენური შეყვანის შემდეგ ადემეთიონინის ფარმაკოკინეტიკური პროფილი ბიოექსპოტენციურია, ის ქსოვილებში განაწილების სწრაფი ფაზითა და დაახლოებით 1,5 საათის ხანგრძლივობის ნახევარგამოყოფის პერიოდის მქონე კლირენსით ხასიათდება. ინტრამუსკულური შეყვანისას აბსორბცია 96%-ს აღწევს, პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაცია კი შეყვანიდან 45 წუთის შემდეგ აღინიშნება.

შრატის ცილებთან შეკავშირება უმნიშვნელოა და ორგანიზმის ქსოვილებსა და უჯრედებში სწრაფად ნაწილდება.

პერორალური მიღების შემდეგ პრეპარატი ნაწლავში შეიწოვება და სისხლის შრატში ადემეთიონინის კონცენტრაციის მნიშვნელოვან მატებას განაპირობებს.

დადასტურებულია, რომ სამკურნალო სახით მიღებული ადემეთიონინი ორგანიზმში იმავე მეტაბოლურ პროცესებს ექვემდებარება, რა პროცესებსაც ენდოგენური ნივთიერება გადის (ტრანსმეთილირება, ტრანსსულფურირება, დეკარბოქსილირება და სხვ.)

ჩვენებები:

მიღების წესები და დოზები:

ლიოფილიზირებული ფხვნილი თანმხლებ გამხსნელში გახსნის შემდეგ გამოიყენება დღე-ღამეში 400 მგ დოზით, ინტრავენურად ან ინტრამუსკულურად, 15-20 დღის განმავლობაში.

ტაბლეტები: მიიღება 2-3 ტაბლეტი დღეში, დასალევად.

რეკომენდებულია, მკურნალობა დაიწყოს პრეპარატის პარენტერული შეყვანით და ტაბლეტის ფორმის პრეპარატის შემდგომი მიღებით გაგრძელდეს. თერაპიის ხანგრძლივობა დაავადების სიმძიმესა და მიმდინარეობაზეა დამოკიდებული და ექიმის მიერ ინდივიდუალურად განისაზღვრება.

გამოყენების თავისებურებები:

ლიოფილიზირებულ ფხვილს უშუალოდ გაკეთების წინ, თანმხლებ სპეციალურ გამსხსნელში ხსნიან. ინტრავენური შეყვანა ხდება ძალიან ნელა. ფხვნილის ფერის შეცვლის შემთხვევაში მას აღარ იყენებენ.

გამხსნელის ამპულა რომ გავხსნათ, ის მარცხენა ხელში უნდა დავიჭიროთ (სურ. 1), მარჯვენა ხელის ცერი თითით ფერად წერტილს დავაწვეთ. ტაბლეტების გადაყლაპვა ხდება დაუღეჭავად. ჰეპტრალ-ის ტაბლეტები დაფარულია სპეციალური გარსით, რომელიც მხოლოდ ნაწლავში იხსნება, შედეგად, ადემეთიონინი თორმეტგოჯა ნაწლავში თავისუფლდება. აქტიური ნივთიერების უკეთესი შეწოვისათვის ტაბლეტებს ჭამათა შორის შუალედში იღებენ.

ჰეპტრალ-ის ტაბლეტების ამოღება ბლისტერიდან უშუალოდ დალევის წინ ხდება. ტაბლეტების ფერის შეცვლის შემთხვევაში მათი მიღებისაგან თავი უნდა შეიკავოთ.

გვერდითი მოვლენები:

-მან  შესაძლოა დღე-ღამური რიტმის (ძილი-სიფხიზლე) დარღვევა გამოიწვიოს. ასეთ შემთხვევებში შეიძლება აუცილებელი გახდეს ძილის წინ სედაციური საშუალებების მიღება.

Òპრეპარატის მაღალი დოზების ხანგრძლივი მიღების დროს სერიოზული გვერდითი რეაქციები აღნიშნული არ არის. პრეპარატის მიღებისას დამოკიდებულება არ განვითარებულა. ძალიან იშვიათად, ზოგიერთ პაციენტში ჰეპტრალ ტაბლეტების მიღების შემდეგ ზოგიერთ პაციენტს განუვითარდა გულძმარვა და უსიამოვნო შეგრძნებები ეპიგასტრიულ არეში, რომლებიც არასერიოზულ ხასიათს ატარებდა და მკურნალობის შეწყვეტას არ საჭიროებდა.

უკუჩვენება:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

სპეციფიკური კლინიკური მდგომარეობების (ქოლესტაზი, ღებინება, რაც ორსულობას უკავშირდება) არსებობისას პრეპარატი შესაძლოა ორსულობის პერიოდში იქნას გამოყენებული, დედასა და ნაყოფზე რაიმე ზეგავლენის გარეშე.

ბავშვები:

ბავშვებში გამოყენების გამოცდილება არ არსებობს.

განსაკუთრებული მითითებები:

რეაქციის სისწრაფეზე გავლენის უნარი სატრანსპორტო საშუალებების მართვის ან სხვა მექანიზმებთან მუშაობის დროს პრეპარატი ავტომობილის ან მექანიზმების მართვის უნარზე არ მოქმედებს.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირების კლინიკური გამოვლინებების შესახებ ცნობები არ არსებობს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება აღწერილი არ არის. პრეპარატის მიღება შესაძლებელია სხვა ისეთ ანტიდეპრესანტებთან ერთად, როგორიცაა მაო-ინჰიბიტორები, ტრიციკლური ინჰიბიტორები. ალკოჰოლთან ურთიერთქმედება აღწერილი არ ყოფილა.

შენახვის პირობები და ვადები:

3 წელი.

ინახება არაუმეტეს 25ºC-ზე, ბავშვებისათვის მოუწვდომელ ადგილას. მომზადებული ხსნარის შენახვა შესაძლებელია 3 საათის განმავლობაში, თუ ტემპერატურა 25ºC -ს არ აღემატება.

აფთიაქში გაცემის წესი:

რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

ACICLOVIR

მწარმოებელი: OLAINFARM

მოქმედი ნივთიერება: აციკლოვირი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტივირუსული პრეპარატი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 და 20 ც.

1 ტაბ.

აციკლოვირი ………..    200 მგ

ვრცლად ზოვირქსი (ტაბლეტები)

მწარმოებელი: შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

ზოგადი დახასიათება:

ძირითადი ფიზიკურ– ქიმიური თვისებები:

კაფსულები: მყარი ჟელატინის კაფსულები მწვანე ფერის კორპუსითა და თავსახურით, შევსებული მოყავისფრო ფხვნილით;

სიროფი: ყავისფერი, გამჭვირვალე სიროფი დამახასიათებელი სუნით.

შემადგენლობა:

1 კაფსულა შეიცავს შემდეგი მცენარეების ექსტრაქტს: პიკრორიზა (Picrorrhiza kurroa) – 125 მგ, ეკლიპტა (Eclipta alba) – 50 მგ, ფილანტუსი (Phyllanthus niruri) – 75 მგ, ტინოსპორა (Tinospora cordifolia) – 50 მგ, ბერჰავია (Boerhaavia diffusa) – 35 მგ, ბაკოპა (Bacopa monnieri) – 20 მგ, გრძელი წიწაკა (Piper longum) – 10 მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, ორფუძიანი კალციუმის ფოსფატი, ნატრიუმის მეთილპარაბენი, ნატრიუმის პროპილპარაბენი, ბრონოპოლი, ნატრიუმის ბენზოატი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, გასუფთავებული ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი.

კაფსულის გარსის შემადგენლობა: გასუფთავებული წყალი, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, პოვიდონი, ბრონოპოლი, ჟელატინი, საღებავები: Brilliant Blue (E 133), Tartrazine (E 102), ტიტანის დიოქსიდი (E 171).

სიროფის 10 მლ შეიცავს შემდეგი მცენარეების ექსტრაქტს: პიკრორიზა (Picrorrhiza kurroa) – 125 მგ, ეკლიპტა (Eclipta alba) – 50 მგ, ფილანტუსი (Phyllanthus niruri) – 75 მგ, ტინოსპორა (Tinospora cordifolia) – 50 მგ, ბერჰავია (Boerhaavia diffusa) – 35 მგ, ბაკოპა (Bacopa monnieri) – 20 მგ, გრძელი წიწაკა (Piper longum) – 10 მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: თაფლი, შაქარი, თხევადი გლუკოზა, პროპილენგლიკოლი, მანიტოლი, ლიმონმჟავას მონოჰიდრატი, ასპარტამი, ნატრიუმის მეთილპარაბენი, ნატრიუმის პროპილპარაბენი, ბრონოპოლი, ნატრიუმის ბენზოატი, მენთოლი, გასუფთავებული წყალი, საღებავი : Sugar Caramel Colour (E 150), არომატიზატორები: სიმწარის შემამცირებელი არომატიზატორი, ფორთოხლის ტკბილი არომატიზატორი, თაფლის არომატიზატორი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ჰეპოლამი წარმოადგენს კომბინირებულ მცენარეულ პარასამკურნალო საშუალებას, რომლის თერაპიული ეფექტი ორგანიზმზე განპირობებულია მასში შემავალი აქტიური ინგრედიენტების ფარმაკოლოგიური თვისებებით. ჰეპოლამს გააჩნია ჰეპატოპროტექტორული მოქმედება. პრეპარატი აუმჯობესებს ღვიძლის ფუნქციურ აქტივობას ღვიძლის დაავადებების დროს, იცავს ღვიძლს ჰეპატოტოქსიკური ნივთიერებების, ჰეპატოტოქსიკური მედიკამენტებისა და ალკოჰოლის მავნე ზემოქმედებისაგან. როგორც დამხმარე საშუალება, ხელს უწყობს ორგანიზმის გათავისუფლებას სხვადასხვა ნივთიერებებზე, მათ შორის ალკოჰოლზე დამოკიდებულებისაგან. ჰეპოლამი აძლიერებს მადას ანორექსიის დროს.

პრეპარატი შეიცავს მცენარეების მშრალ ექსტრაქტებს, რომელთაც გააჩნიათ შემდეგი თვისებები:

Picrorrhiza kurroa-ს ექსტრაქტს გააჩნია ჰეპატოპროტექტორული მოქმედება, იცავს ღვიძლს ტოქსიკური ნივთიერებებითა და სამკურნალო საშუალებებით დაზიანებისაგან.

Eclipta alba-ს და Bacopa monnieri-ს ექსტრაქტებს გააჩნიათ ანტიოქსიდანტური თვისება, აუმჯობესებენ პაციენტის საერთო მდგომარეობას.

Boerhaavia diffusa-ს ექსტრაქტი აუმჯობესებს ნაღვლის სეკრეციას.

Phyllanthus niruri-ს და Tinospora cordifolia-ს ექსტრაქტებს გააჩნიათ იმუნომოდულაციური აქტივობა.

ჰეპოლამში შემავალი სამკურნალო მცენარეები ავლენენ პროფილაქტიკურ და თერაპიულ ეფექტს ღვიძლის სხვადასხვა დაავადების დროს. აფერხებენ ღვიძლის ფიბროზის განვითარებას და ასტიმულირებენ რეგენერაციას.

ჩვენება:

• ქრონიკული ჰეპატიტი;

• ღვიძლის ციროზი;

• ღვიძლის ცხიმოვანი დეგენერაცია;

• ჰეპატოტოქსიკური მედიკამენტებით ღვიძლის დაზიანების პრევენცია;

• ღვიძლის ალკოჰოლური დაზიანება;

• ანორექსია.

მიღების წესი და დოზირება:

ჰეპოლამის კაფსულები და სიროფი მიიღება პერორალურად.

კაფსულები: მოზრდილებში და ბავშვებში 12 წლის ზევით მიიღება  თითო კაფსულა 2-ჯერ დღეში.

სიროფი: მოზრდილებში და ბავშვებში 12 წლის ზევით – 10 -10 მლ 2-ჯერ დღეში.

ბავშვებში 3-დან 12 წლამდე პრეპარატი ინიშნება სიროფის სახით, ჰეპატოტოქსიკური მედიკამენტებით ღვიძლის დაზიანების პრევენციისა და ანორექსიის შემთხვევაში, დოზით 5 -5 მლ 2-ჯერ დღეში.

დოზის კორექცია შესაძლებელია ექიმის დანიშნულების მიხედვით.

მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება დაავადების სიმძიმის მიხედვით მკურნალი ექიმის მიერ და შეადგენს საშუალოდ 1-3 თვეს.

სიროფის გამოყენების წინ ფლაკონი შეანჯღრიეთ!

უკუჩვენება:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ;

* ორსულობა;

* ლაქტაცია.

ჰიპერდოზირება:

მონაცემები დოზის გადაჭარბების შემთხვევებზე არ არსებობს.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისა და ძუძუთი კვების პერიოდში პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია.

შენახვის პირობები:

ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

სიროფის გაყინვა დაუშვებელია. სიროფი ვარგისია ფლაკონის გახსნიდან 1 თვის განმავლობაში.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:

გაიცემა ურეცეპტოდ.

მწარმოებელი: HEEL, გერმანია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ღვიძლის დაავადებების სამკურნალო ჰომეოპათიური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

სუბლინგვალური ტაბლეტები: შეფუთვაში 50 და 250 ც.

1 ტაბ.

საინექციო ხსნარი: ამპულაში 1.1 მლ, შეფუთვაში 5, 10, 50 და 100 ც.

100 მლ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი წარმოადგენს ჰომეოპათური წესით მომზადებულ კომპლექსურ ანტიჰომოტოქსიკოლოგიურ სამკურნალო საშუალებას, რომლის შემადგენლობაში შედის მცენარეული, მინერალური და ცხოველური წარმოშობის ნივთიერებები. ჰომოტოქსინების (ადამიანის ტოქსინების) შესახებ დოქტორ რეკევეგის მოძღვრების მიხედვით მათი მოქმედება დაფუძნებულია ორგანიზმის იმუნური სისტემის გააქტივებაზე და მისი ფუნქციის ნორმალიზაციაზე.

ჩვენებები:

• ღვიძლის ფუნქციის პირველადი და მეორადი დარღვევები, ღვიძლის სხვადასხვა დაზიანებები;
• ქოლანგიტი, ქოლეცისტიტი, ნაღვლის სადინარების სხვა დაზიანებები, მეტეორიზმი, მადის დაკარგვა;
• აგრეთვე ის დაავადებები, რომელთა დროს აუცილებელია ღვიძლის დეზინტოქსიკაციური ფუნქციის გააქტივება (მაგალითად, ეგზემები, პოლიართრიტი და სხვა);
• როგორც დამხმარე საშუალება ფერიმჭამელების დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

სუბლინგვალური ტაბლეტები: ჩვეულებრივ ინიშნება 1 ტაბლეტი 3-ჯერ დღეში.

გამოყენების წესი:

ჭამამდე ნახევარი საათით ადრე სუბლინგვალურად სრულ გაწოვამდე, წყლის მიყოლების გარეშე.

საინექციო ხსნარი: მწავე შემთხვევებში 1 ამპულა ყოველდღიურად, სხვა შემთხვევებში – 1-3-ჯერ კვირაში, კანქვეშ, კუნთებში ან ვენაში.

გვერდითი მოვლენები:

არ გააჩნია.

უკუჩვენებები:

მომატებული მგრძნობელობა ქინინის პრეპარატების მიმართ.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

აღსანიშნავ თავისებურებათა გარეშე.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, მშრალ, მზის სხივების პირდაპირი ზემოქმედებისა  და გადახურებისაგან დაცულ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

LACTULOSE

მწარმოებელი: ბიოფარმა.,თურქეთი

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი :

საფაღარათო საშუალებები; ოსმოსური თვისებების მქონე

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

100მლ სიროფი ფლ

250მლ სიროფი ფლ

თითოეული დოზირებული ჭიქა (15 მლ) შეიცავს:

10გ (667 მგ/მლ) ლაქტულოზას, 2.2გ-მდე გალაქტოზას, 1.2 გ-მდე ლაქტოზას, 1.2 გ-მდე სხვა შაქრებს.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ლაქტულოზა ნახევრად სინთეზური დისაქარიდია, რომელიც შედგება გალაქტოზას 1 მოლეკულისა და ფრუქტოზას 1 მოლეკულისაგან. მიღების შემდეგ უცვლელი სახით აღწევს მსხვილ ნაწლავში, ვინაიდან წვრილ ნაწლავში ლაქტულოზას დამშლელი ენზიმები არ მოიპოვება.

ლაქტულოზას დაშლის შედეგად მსხვილ ნაწლავში წარმოიქმნება ალიფატური რიგის მოკლეჯაჭვიანი კარბონმჟავები, რომლებიც ამცირებენ pH -ის დონეს ნაწლავში და ზრდიან ნაწლავის შიგთავსის ოსმოსურ წნევას.

ლაქტულოზა ამცირებს თავისუფალი ამიაკის და სხვა ტოქსიკური ნივთიერებების წარმოქმნას, ხელს უწყობს მათ უტილიზაციას, ასევე ორგანიზმიდან სწრაფად გამოსვლას. ამგვარად, ლაქტულოზა საკუთარ თავზე იღებს ღვიძლის სამუშაოს ნაწილს ტოქსიკურ ნივთიერებების უტილიზაციის დარგში. ეს განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია ღვიძლის დაავადებების დროს, როდესაც იგი ამ ფუნქციას ვეღარ ასრულებს, რის შედეგადაც ტოქსიკური ნივთიერებები ხვდებიან რა სისტემურ სისხლის მიმოქცევაში, აღწევენ ჰემატოენცეფალურ ბარიერში და იწვევენ ღვიძლისმიერი ენცეფალოპათიის განვითარებას.

ლაქტულოზა აღადგენს ნაწლავის ნორმალურ მოკროფლორას. ლაქტულოზა ასტიმულირებს ნაწლავის მოტორიკას, იწვევს ქიმუსის გათხიერებას და მისი მოცულობის გაზრდას. საფაღარათო ეფექტი 1-3 დღის განმავლობაში ვლინდება. გარდა ამისა, ლაქტულოზას განავალთან ერთად გამოაქვს ნაღვლის მჟავები, რის შედეგადაც მცირდება ქოლესტერინის შემცველობა სისხლსა და ნაღველში. გააჩნია მსხვილ ნაწლავში სალმონელების ზრდის ინჰიბირების უნარი. არ ამცირებს ვიტამინებისა და მინერალების აბსორბციას. არ იწვევს შეჩვევას (მოხსნის სინდრომი არ გააჩნია).

ჩვენებები:

მიღების წესები და დოზები:

ჰეპატოლაკი ღვიძლის ქრონიკული ენცეფალოპათიის დროს:

ჰეპატოლაკი ღვიძლის პრეკომის ან კომის დროს:

ყველა შემთხვევაში ავადმყოფის მდგომარეობის გაუმჯობესებისას პრეპარატი ინიშნება შიგნით, შემანარჩუნებელი დოზებით.

მკურნალობის ოპტიმალური ხანგრძლივობა 6-8 კვირას შეადგენს.

ყაბზობების მკურნალობისას:

ჰეპატოლაკი მიიღება დღეში ერთხელ ჭამის დროს წყალთან, რძესთან ან ხილის წვენთან ერთად შემდეგი დოზებით:

დოზის კორექცია იმ შემთხვევაში ტარდება, თუ პრეპარატის მიღების 2 დღის განმავლობაში ავადმყოფის მდგომარეობის გაუმჯობესება არ აღინიშნა.

გვერდითი მოვლენები:

ძირითადად მკურნალობის პირველ დღეებში და დიდი დოზებისას შეიძლება გამოვლინდეს: შებერილობა, მეტეორიზმი, ბოყინი, სპაზმები, მუცლის ტკივილი. ძალიან იშვიათად აღინიშნება ღებინება და გულისრევა. ეს გვერდითი ეფექტები შექცევადია და დოზის შემცირების შემთხვევაში ქრება.

მოულოდნელი გვერდითი ეფექტების გამოვლინების შემთხვევაში აუცილებელია ექიმთან მიმართვა.

უკუჩვენება:

* გასტროინტესტინალური ობსტრუქციები, მდგომარეობები, რომელთა დროსაც გალაქტოზას მიღება უკუნაჩვენებია.

განსაკუთრებული მითითებები:

1. ორსულობის I ტრიმესტრში გამოყენება მხოლოდ ექიმის დანიშნულებით.

2. მონაცემები ლაქტულოზას დედის რძეში გადასვლის შესახებ არ არსებობს, მაგრამ ვინაიდან ბევრი პრეპარატი აღწევს დედის რძეში, პრეპარატი მეძუძურ დედებში ინიშნება სიფრთხილით.

3. მიუხედავად იმისა, რომ პრეპარატის შემადგენლობაში შაქარი არ შედის, ჰეპატოლაკი სიფრთხილით ინიშნება შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტებში.

4. თითოეული ავადმყოფისათვის დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად.

5. ანტაციდებთან ერთად მიღებისას პრეპარატის მოქმედება სუსტდება.

ჭარბი დოზირება:

დღეისათვის ჭარბი დოზის შემთხვევები ცნობილი არ არის. სავარუდოა, რომ ჭარბი დოზისას შესაძლოა გამოვლინდეს დიარეა და ნაწლავის სპაზმი. ამ შემთხვევაში პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს და მოხდეს ავადმყოფის მდგომარეობაზე დაკვირვება. წყლისა და ელექტროლიტების დანაკარგი უნდა აღდგეს. თუ მკურნალობისას დიარეა გამოვლინდა, მაშინ დოზა უნდა შემცირდეს. თუ დიარეა არ შეწყდა, პრეპარატი უნდა მოიხსნას.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

მოქმედების ფართო სპექტრის მქონე ანტიბიოტიკებთან ერთად გამოყენებისას შესაძლებელია ლაქტულოზას თერაპიული ეფექტის დაქვეითება.

ანტაციდებთან ერთად გამოყენებისას ლაქტულაზას მოქმედება სუსტდება, ვინაიდან ისინი pH -ის შემცირებას ეწინააღმდეგებიან.

შენახვის პირობები და ვადები:

ინახება შუფუთვაში არაუმეტეს 25^oC ტემპერატურაზე ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

2 წელი.

აფთიაქში გაცემის წესი:

რეცეპტით.

მწარმოებელი: GMP, საქართველო

მოქმედი ნივთიერება:

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ღვიძლის მეტაბოლური პროცესების გამაუმჯობესებელი საშუალება;

(ჰეპატოპროტექტორი).

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 50 ც.

1 კაფს.

ბაყაყურას (Silybum marianum) მშრალი ექსტრაქტი ……………    140 მგ

ქრისტესისხლას (Chelidonium majus) მშრალი ექსტრაქტი …….   100 მგ

ყვითელი კოჭას (Curcuma longa) მშრალი ექსტრაქტი …………    25 მგ

ლეციტინი (Lecithin) …………………………………………………    40 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ჰეპატო-რიცი მცენარეული წარმოშობის კომბინირებული პრეპარატია. ნაღვლმდენი და სპაზმოლიზური მოქმედების ჰეპატოპროტექტორი, რომელიც ახდენს ღვიძლის ფუნქციების ნორმალიზაციას, აუმჯობესებს მადას და საჭმლის მონელებას.

ჰეპატო-რიცის ეფექტს განაპირობებს მცენარეული ექსტრაქტების ბიოლოგიურად აქტიურ ნივთიერებათა ერთობლივი მოქმედება:

ფლავონოიდი სილიბინინი, რომელსაც შეიცავს ბაყაყურას ექსტრაქტი, ხასიათდება ჰეპატოპროტექტორული მოქმედებით. ღვიძლის მწვავე და ქრონიკული პათოლოგიების დროს ახდენს უჯრედების მემბრანების სტაბილიზაციას, აფერხებს მათ შემდგომ დაშლას და უჯრედებში ჰეპატოტოქსიკური ნივთიერებების შეღწევას; იცავს ღვიძლს ალკოჰოლის მავნე ზემოქმედებისგან. ცილებისა და ფოსფოლიპიდების სინთეზის სტიმულაციით აჩქარებს დაზიანებული ჰეპატოციტების რეგენერაციას.

ალკალოიდი ხელიდონინი, რომელიც წარმოადგენს ქრისტესისხლას ერთ-ერთ უმნიშვნელოვანეს კომპონენტს, ხასიათდება ტკივილგამაყუჩებელი, სპაზმოლიზური და ნაღვლმდენი მოქმედებით. თავისუფალი რადიკალების მიერთებით ავლენს ანტიოქსიდანტურ მოქმედებას; ხელს უწყობს ჰეპატოციტების აღდგენის პროცესს.

ყვითელი კოჭას აქტიური ნივთიერება კურკუმინი – ძლიერი ანთების საწინააღმდეგო საშუალებაა; ამცირებს ღვიძლის ინტოქსიკაციას, აუმჯობესებს ნაღვლის ბუშტის მუშაობას და ნაღვლის გამოყოფას. აუმჯობესებს ღვიძლის დეტოქსიკურ ფუნქციას და ავლენს ბაქტერიციდულ და ბაქტერიოსტატიკურ აქტივობას ნაწლავური ინფექციების ზოგიერთი გამომწვევის მიმართ. ლეციტინი წარმოადგენს შეუცვლელი ფოსფოლიპიდების კომპლექსს, რომლებიც აუცილებელია ღვიძლის უჯრედების მემბრანების რეგენერაციის, ბიოლოგიური სტრუქტურის სტაბილიზაციისა და წარმოქმნისათვის. ღვიძლის სხვადასხვა დაავადებებისას ლეციტინი ამცირებს ლიმფოციტების ციტოტოქსიკურ მოქმედებას და ჰეპატოტოციტების ნეკროზს; არეგულირებს ცილებისა და ცხიმების ცვლას, იცავს ღვიძლის უჯრედულ სტრუქტურას, აღადგენს ლიმფოციტების და მაკროფაგების დამცველობით ფუნქციას.

ჩვენებები:

პროფილაქტიკური, დამცავი და სამკურნალო საშუალება ღვიძლის ფუნქციების დარღვევების დროს:

• ღვიძლის დაავადებების პროფილაქტიკა;
• ღვიძლის ქრონიკული ანთებითი დაავადებები;
• ქრონიკული ქოლეცისტიტი (არაკალკულოზური), ქოლანგიტი, სანაღვლე გზების დისკინეზია;
• ღვიძლის ალკოჰოლური, სხივური და ტოქსიკური დაზიანებები;
• სხვადასხვა ეტიოლოგიის ღვიძლის ცხიმოვანი დეგენერაცია;
• ღვიძლის ციროზის მკურნალობა კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში;
• ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებებით, ანტიბიოტიკებით და სხვა მედიკამენტებით ხანგრძლივი მკურნალობის შემდგომ.

მიღების წესი და დოზირება:

პროფილაქტიკისა და მკურნალობის მიზნით ინიშნება ჰეპატო-რიცის 1 კაფსულა 3-ჯერ დღეში.

მძიმე ფორმით მიმდინარე დაავადების დროს – 2 კაფსულა 3-ჯერ დღეში ორი კვირის განმავლობაში, შემდგომ მკურნალობა გრძელდება თერაპიული დოზით (1 კაფსულა 3-ჯერ დღეში) 1-3 თვის განმავლობაში.

მკურნალობის კურსი მეორდება 1-3 თვის ინტერვალით. კაფსულები მიიღება ჭამის წინ დაუღეჭავად, მცირე რაოდენობით სითხესთან ერთად.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატი კარგად გადაიტანება, იშვიათად ადგილი აქვს მომატებული მგრძნობელობის რეაქციებს.

უკუჩვენებები:

* პრეპარატის კომპონენტებისადმი მომატებული მგრძნობელობა.

განსაკუთრებული მითითებები:

სიფრთხილით ინიშნება სიყვითლის და ნაღველკენჭოვანი დაავადებების დროს.

ჭარბი დოზირება:

დოზის გადაჭარბების ნიშნები აღწერილი არ არის.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

სხვა პრეპარატებთან ურთიერთქმედება აღწერილი არ არის.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 10-25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

HEPARIN SODIUM

მწარმოებელი: GENOM BIOTECH

მოქმედი ნივთიერება: ჰეპარინ ნატრიუმი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

პირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი: ფლაკონში 5 მლ, შეფუთვაში 10 ც.

1 მლ 1 ფლ.

ჰეპარინ ნატრიუმი ……..    5000 სე 25000 სე

საერთაშორისო დასახელება:

HEPARIN SODIUM

მწარმოებელი: B/BRAUN MELSUNGEN, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: ჰეპარინ ნატრიუმი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

პირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი: ფლაკონში 25000 სე/5 მლ

1 მლ.

ჰეპარინ ნატრიუმი ………   5000 სე

(ღორის ნაწლავის ლორწოვანი გარსიდან მიღებული)

ბენზილის სპირტი ………….    10 მგ

ნატრიუმის ქლორიდი ……….    3 მგ

ქლორწყალბამდჟავა …………      0.1 M ან

ნატრიუმის ჰიდროქსიდი ……    0-0.1 მკლ

საინექციო წყალი ……………..    1.0 მლ-მდე

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ჰეპარინი წარმოადგენს გლუკოზამინის და იდურონატის სულფატირებული ნარჩენებისაგან შემდგარ ანიონურ მუკოპოლისაქარიდს (სულფატირებულ გლუკოზამიოგლიკანს). პრეპარატის მოლეკულური მასა შეადგენს 3000-30000. ჰეპარინის მოქმედების ძირითად მექანიზმს წარმოადგენს მისი ანტიკოაგულაციური ეფექტი, რომელიც ვლინდება როგორც in vitro, ასევე in vivo მისი შეყვანის დროს.

ჰეპარინის ანტიკოაგულაციური მოქმედების ძირითადი მექანიზმი დაკავშირებულია მის მიერ პლაზმურ კოფაქტორ ანტითრომბინ III-თან კომპლექსის წარმოქმნასთან, რომელიც ნელა და პროგრესირებადი სახით თრგუნავს შედედების გააქტივებული IXა, Xა, XVა, XIIა ფაქტორების და თრომბინის მოქმედებას. ამ მხრივ განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია გააქტივებული X ფაქტორის ინჰიბიცია, ვინაიდან იგი ძირითად როლს ასრულებს კოაგულაციის პროცესში.

მისი აქტივობის დათრგუნვისათვის საჭიროა ჰეპარინის უფრო დაბალი დოზები, ვიდრე ფერმენტ თრომბინის აქტივობის ინჰიბირებისათვის. სწორედ აღნიშნული გარემოება წარმოადგენს ვენების თრომბოზების პროფილაქტიკის მიზნით ჰეპარინის კანქვეშ დაბალი დოზებით გამოყენების რაციონალურ საწყისს.

მისგან განსხვავებით თრომბოზების სამკურნალოდ საჭირო ჰეპარინის უფრო მაღალი დოზებით გამოყენება.

ჰეპარინი, თრომბოციტების ფუნქციის დათრგუნვით და სისხლდენის დროის გახანგრძლივებით გავლენას ახდენს ჰემოსტაზის პროცესზე. იგი არ ხასიათდება თრომბოლიზური მოქმედებით (იგი არ წარმოადგენს ფიბრინოლიზურ საშუალებას), თუმცა თრომბის ზრდის პროცესის შეფერხებით იგი ამცირებს მის ზომებს.

ფარმაკოკინეტიკა:

ჰეპარინის მოქმედება იწყება სწრაფად მისი ვენაში ინექციის დროს და 20-30 წთ-ის შემდეგ პრეპარატის კანქვეშა შეყვანისას.

ჰეპარინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი საშუალოდ შეადგენს 30 წთ-დან 5 სთ-მდე და დამოკიდებულია პრეპარატის დოზაზე, შეყვანის წესზე და ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციურ მდგომარეობაზე.

კანქვეშა ინექციის დროს მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 4-5 სთ-ის შემდეგ, რომელიც შეყვანილია დოზის შესაბამისად და შენარჩუნებული 12 სთ-ის და მეტი ხნის განმავლობაში.

პლაზმის ცილებთან ჰეპარინის კავშირი შეადგენს დაახლოებით 95%-ს. მისი განაწილების მოცულობა ძალიან მცირეა -0.06 ლ/კგ-ში (4 ლ 70 კგ-ში). იგი პრაქტიკულად მთლიანად რჩება შეკავშირებულ მდგომარეობაში პლაზმის ცილებთან, არ აღწევს პლაცენტურ ბარიერში და არ ექსკრეგირდება დედის რძეში.

მისი არააქტიური მეტაბოლიტები ორგანიზმიდან გამოიყოფიან შარდთან ერთად და პრეპარატის მხოლოდ უმნიშვნელო რაოდენობა ელიმინირდება უცვლელი სახით.

ჩვენებები:

• ღრმა ვენების თრომბოზის პროფილაქტიკა და მკურნალობა;
• ღრმა ვენების ოპერაციის შემდგომი თრომბოზის და ფილტვის ემბოლიის პროფილაქტიკა;
• ემბოლიზაციით მიმდინარე წინაგულების ფიბრილაცია;
• არასტაბილური სტენოკარდია;
• მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი;
• ფილტვების ემბოლია;
• პერიფერიული სისხლძარღვების დაავადების დროს თრომბოემბოლიის პროფილაქტიკა და მკურნალობა;

• ექსტრაკორპორული სისხლმიმოქცევის აპარატის გამოყენება, სისხლის ტრანსფუზია, ჰემოდიალიზი;
• სტაბილიზატორის სახით სისხლის აღების დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

♦ ჰეპარინის შეყვანა წარმოებს კანქვეშ, ვენაში, და ელექტროფორეზის გამოყენებით.

♦ თერაპიული მიზნით ჰეპარინს იყენებენ ვენაში უწყვეტი ინფუზიის, ან ვენაში რეგულარული ინექციების სახით.

♦ პროფილაქტიკის მიზნით ჰეპარინს იყენებენ კანქვეშ, 8-12 სთ-იანი ინტერვალით. ჰეპარინის კანქვეშა ინექციის ძირითად ადგილს წარმოადგენს მუცლის წინა-ლატერალური კედელი, მარჯვენა და მარცხენა მხარის მონაცვლეობით, საჭიროა თხელი გრძელი ნემსის შეყვანა პერპენდიკულარულად (და არა კუთხით), ცერა და საჩვენებელ თითებს შორის  მოქცეულ კანის ნაკეცში ხსნარის სრულ შეყვანამდე. ჰეპარინის კანქვეშა ინექციები წარმოებს ღრმად ცხიმოვან ქსოვილში. ჰემატომის ფორმირების თავიდან აცილების მიზნით საჭიროა შეყვანის ადგილის მუდმივი მონაცვლეობა.

♦ ჰეპარინის კონცენტრირებული ხსნარის კანქვეშა ინექციას იყენებენ ხშირად, ვინაიდან ამ დროს მკურნალობის პროცესი მნიშვნელოვნად უმჯობესდება. ჰეპარინის საწყისი დოზა ძირითადად შეადგენს 5000 სე-ს. იგი შეჰყავთ ვენაში, შემდგომში მკურნალობა გრძელდება ჰეპარინის კანქვეშა ინექციით ან მისი ვენაში ინფუზიით.

ჰეპარინის შემანარჩუნებელი დოზები დამოკიდებულია მისი შეყვანის წესზე.

– ვენაში უწყვეტი ინფუზიის დროს ინიშნება 1000-2000 სე-სთ-ში, (20000-40000 სე დღეში). ჰეპარინს ხსნიან 100 მლ ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში;

– ვენაში რეგულარული ინექციების დროს ინიშნება ჰეპარინის 5000-10000 სე ყოველ 4-6 სთ-ში.

– კანქვეშა ინექციების დროს ჰეპარინის კონცენტრირებული ხსნარი შეჰყავთ ყოველ 12 სთ-ში 15000-20000 სე, ან ყოველ 8 სთ-ში 8000-10000 სე.

♦ ჰეპარინის დოზების შერჩევა წარმოებს ნაწილობრივ აქტივირებული თრომბოპლასტინის დროის მიხედვით, რომელიც 1.5-2.5-ჯერ მეტია საკონტროლო მაჩვენებლებთან შედარებით.

♦ პრეპარატის მცირე დოზებით კანქვეშა ინექციებისას (თრომბის წარმოქმნის პროფილაქტიკა) საჭირო არ არის ნაწილობრივ აქტივირებული თრომბოპლასტინის დროის რეგულარული კონტროლი, ვინაიდან იგი უმნიშვნელოდ იზრდება. ჰეპარინის ვენაში უწყვეტი ინფუზია, რეგულარულ ინექციებთან შედარებით, წარმოადგენს მეტად მოხერხებულ მეთოდს. ვინაიდან იგი უზრუნველყოფს მეტად მნიშვნელოვან ჰიპოკოაგულაციას და ხასიათდება სისხლდენის ნაკლები რისკით.

♦ ჰეპარინის ვენაში ინექციები რეკომენდებულია მხოლოდ მკურნალობის დასაწყისში, ან იმ შემთხვევაში, როდესაც რაიმე მიზეზის გამო შეუძლებელია პრეპარატის ვენაში ინფუზია, ან ჰეპარინის კონცენტრირებული ხსნარის კანქვეშ შეყვანა. პრეპარატის რეგულარული ინექციები ვენაში იწვევს ჰემოსტაზის ცვლილებებს, რასაც თან ახლავს მეტად საშიში სისხლდენები, რის გამოც აღნიშნული ინექციები წარმოებს მხოლოდ განსაკუთრებული აუცილებლობის შემთხვევებში.

♦ ჰეპარინით მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია მისი გამოყენების ჩვენებაზე და შეყვანის წესზე.

♦ ვენაში ინექცის დროს მკურნალობის ოპტიმალური კურსი შეადგენს 7-10 დღეს, შემდგომში პერორალურ ანტიკოაგულანტებზე გადასვლით.

♦ რეკომენდებულია პერორალური ანტიკოაგულანტების (ვარფარინის და სხვა) გამოყენება ჰეპარინით მკურნალობის პირველივე დღიდან, ან მე-5 მე-7 დღეს, ჰეპარინით მკურნალობის შეწყვეტა წარმოებს კომბინირებული მკურნალობიდან 4-5 დღის შემდეგ.

♦ თეძო-ბარძაყის ვენების თრომბოზების დროს რეკომენდებულია ჰეპარინის გამოყენება შედარებით ხანგრძლივი დროის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები:

– ჰეპარინი ხასიათდება კარგი ტოლერანტობით ორგანიზმის მხრივ. იგი სიფრთხილით ინიშნება ალერგიული რეაქციების შემთხვევაში, ვინიდან წარმოადგენს ცხოველების ქსოვილებიდან მიღებულ ექსტრაქტს.

– ჰეპარინით რეგულარული მკურნალობის დასაწყისში საჭიროა პრეპარატის ტესტ-დოზის – 1000 სე დანიშვნა, მომატებული მგრძნობელობის რეაქციებიდან ხშირად აღინიშნება ცხელება, ურტიკარია, რინიტი, ასთმა, ქავილი, ფეხის გულებში სიმხურვალის შეგრძნება, თრომბოციტოპენია (მისი განვითარება შესაძლებელია ჰეპარინის თრომბოციტების აგრეგაციაზე პირდაპირი ზემოქმედების, ან იმუნური რეაქციის შედეგად, რომლის დროსაც ანტისხეულები ურთიერთქმედებენ თრომბოციტებთან და ენდოთელიუმთან) პირველი ტიპის რეაქციები, როგორც წესი, ვლინდება მსუბუქი ფორმით და მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ ქრება, განსხვავებით მეორე ტიპის რეაქციებისაგან, რომლებიც ხასიათდებიან მძიმე მიმდინარეობით და ზოგჯერ ლეტალური გამოსავალით.

– ჰეპარინ-ინდუცირებული თრომბოციტოპენიის ფონზე, შესაძლებელია ვენური თრომბოემბოლიის რეციდივით მიმდინარე კანის ნეკროზისა და არტერიების თრომბოზის („თეთრი თრომბები“) განგრენის, მიოკარდიუმის ინფარქტის, ინსულტის განვითარება, ხშირად ლეტალური გამოსავლით. ამიტომ მძიმე თრომბოციტოპენიის შემთხვევაში (თრომბოციტების რაოდენობის 2-ჯერ დაქვეითება საწყის მაჩვენებლებთან შედარებით ან 100000-ზე უფრო დაბლა) აუცილებელია ჰეპარინით მკურნალობის შეწყვეტა.

– აღწერილია ოსტეოპოროზის (ჰეპარინის ხანგრძლივი გამოყენების დროს), გარდამავალი ალოპეციის შემთხვევები და ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება.

– ადგილობრივი გვერდითი მოვლენებიდან შესაძლებელია გაღიზიანება, ტკივილი, ერითემა, ჰემატომები და ინექციის ადგილის დაწყლულება. იშვიათად შესაძლებელია ჰეპარინის მოქმედებით გამოწვეული სისხლდენა, რომლის მინიმუმამდე დაყვანა შესაძლებელია პრეპარატის წინააღმდეგ ჩვენების შეფასების, სისხლის შედედების პროცესის ლაბორატორიული კონტროლით და ზუსტი დოზირების მიხედვით.

– პრეპარატის გვერდითი მოქმედების ტიპიურ მაგალითს წარმოადგენს სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან და შარდ-გამომყოფი გზებიდან, თუმცა ჰემორაგიის განვითარება შესაძლებელია სხვა ორგანოებშიც (თირკმელზედა ჯირკვალი, რეტროპერიტონეული სივრცე).

უკუჩვენებები:

* ჰემოფილია და ძლიერი სისხლდენით მიმდინარე სხვა დაავადებები;

* თრომბოციტოპენია;

* კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულოვანი დაავადება;

* ჰემორაგიული ინსულტი;

* მძიმე ხარისხის არტერიული ჰიპერტენზია;

* საყლაპავის ვენების ვარიკოზული გაგანიერებით მიმდინარე ღვიძლის ციროზი;

* თირკმელების უკმარისობა;

* ბაქტერიული ენდოკარდიტი;

* მენსტრუაცია, მოსალოდნელი აბორტი;

* თვალზე, თავის ტვინზე, წინამდებარე ჯირკვალზე, ღვიძლზე და სანაღვლე გზებზე ჩატარებული ქირურგიული ოპერაციები;

* შოკი და ჰეპარინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის დროს პრეპარატის გამოყენება შესაძლებელია მხოლოდ მკაცრი ჩვენების მიხედვით. რადგან არ არსებობს მონაცემები ჰეპარინის დედის რძეში ექსკრეგირების შესახებ, მისი გამოყენება შესაძლებელია ლაქტაციის პერიოდში.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ ჰეპარინის შეყვანა კუნთებში რეკომენდებული არ არის, ვინაიდან ამ დროს შესაძლებელია ინექციის ადგილას ჰემატომის წარმოქმნა.

◄ ჰეპარინის ხსნარმა შესაძლებელია მიიღოს მოყვითალო ფერი, რომელიც არ ცვლის მის აქტივობას და მის მიმართ ტოლერანტობას.

◄ სამკურნალო მიზნით ჰეპარინის გამოყენების დროს მისი დოზის შერჩევა ხდება ნაწილობრივ აქტივირებული თრომბოპლასტინური დროის მაჩვენებლების მიხედვით.

◄ ჰეპარინით მკურნალობის პროცესში სხვა სამკურნალო ნივთიერებების კუნთებში ინექციის სახით შეყვანა და ორგანოების ბიოფსიის ჩატარება ნებადართული არ არის.

◄ ჰეპარინის გასახსნელად იყენებენ მხოლოდ ფიზიოლოგიურ  ხსნარს.

ჭარბი დოზირება:

ჰეპარინის ჭარბი დოზირებით გამოწვეული მცირე სისხლდენების დროს, საკმარისია მხოლოდ მისი გამოყენების შეწყვეტა.

ძლიერი სისხლდენების დროს ჰეპარინის დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში იყენებენ მის ანტიდოტს -პროტამინ სულფატს (1 მგ პროტამინ სულფატი 100 სე ჰეპარინზე).

საჭიროა იმის გათვალისწინება, რომ ჰეპარინი სწრაფად გამოიყოფა ორგანიზმიდან.

იმ შემთხვევაში, როდესაც პროტამინ სულფატი ინიშნება ჰეპარინის წინამდებარე დოზის შეყვანიდან 30 წთ-ის შემდეგ, საჭიროა მხოლოდ მისი ნახევარი დოზის შეყვანა.

პროტამინ სულფატის მაქსიმალური დოზა შეადგენს 50 მგ-ს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ჰეპარინის მოქმედების ეფექტს აძლიერებს:

– აცეტილსალიცილის მჟავა, დიპირიდამოლი, არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო და სხვა საშუალებები, რომლებიც იწვევენ თრომბოციტების აგრეგაციის ინჰიბირებას.

– ჰეპარინის მოქმედებას ნაწილობრივ ასუსტებენ: აკტჰ, ანტიჰისტამინური საშუალებები, ფენოთიაზინები, საგულე გლიკოზიდები, ნიკოტინის მჟავა და ტეტრაციკლინები.

– ფარმაცევტული ურთიერთქმედება: ჰეპარინი შეუთავსებადია ტუტე ხსნარებთან, ტეტრაციკლინებთან, თიროქსინთან, აკტჰ-თან, პროტამინთან. არ შეიძლება ჰეპარინის შერევა ერთ შპრიცში სხვა საშუალებებთან.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას. გაყინვა ნებადართული არ არის. სტერილურ პირობებში გახსნილი ფლაკონის შენახვა შესაძლებელა 14 დღის განმავლობაში.

ვარგისიანობის ვადა: 3-5 წელი.