საერთაშორისო დასახელება:

RAMIPRIL; HYDROCHLOROTHIAZIDE

მწარმოებელი: EGIS PHARMACEUTICALS PLC, უნგრეთი

მოქმედი ნივთიერება: რამიპრილი+ჰიდროქლორთიაზიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

აგფ ინჰიბიტორი და დიურეზული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: ბლისტერზე 14 ტაბ., შეფუთვაში 2 ბლისტერი.

1 ტაბ.

რამიპრილი ……………………… 2.5 მგ

ჰიდროქლორთიაზიდი ……… 12.5 მგ

1 ტაბ.

რამიპრილი ………………….   5 მგ

ჰიდროქლორთიაზიდი …….  25 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ლაქტოზას მონოჰიდრატი, კროსპოვიდონი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ნატრიუმის სტეარილფუმარატი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი შეიცავს ორი აქტიური ნივთიერების კომბინაციას, რომლებიც ამცირებენ არტერიულ წნევას.

რამიპრილი ხანგრძლივად მოქმედი აგფ-ს (ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის) ინჰიბიტორია, რომელიც ამცირებს არტერიულ წნევას და გულის დატვირთვას. იგი გამოიყენება არტერიული ჰიპერტენზიის, გულისა და თირკმელების ზოგიერთი დაავადების სამკურნალოდ, ასევე მათი იმ გართულებათა პროფილაქტიკისათვის, როგორებიცაა მიოკარდის ინფარქტი და ინსულტი.

ჰიდროქლორთიაზიდი დიურეზულია. იგი ასტიმულირებს თირკმელებით მარილებისა და წყლის გამოყოფას და ასევე ამცირებს არტერიულ წნევას. ჰიპოტენზიური ეფექტი უფრო გამოხატული ხდება მისი ყოველდღიურად გამოყენების მე-3-4 დღიდან.

რამიპრილისა და ჰიდროქლორთიაზიდის კომბინაცია უფრო გამოხატულ ანტიჰიპერტენზიულ მოქმედებას ახდენს, ვიდრე ორივე კომპონენტი ცალ-ცალკე, ამ დროს მცირდება გვერდითი ეფექტების განვითარების რისკი.

ჩვენებები:

ჰარტილ-დ გამოიყენება არტერიული ჰიპერტენზიის სამკურნალოდ იმ შემთხვევებში, როდესაც ნაჩვენებია კომბინირებული მკურნალობა.

მიღების წესი და დოზირება:

ჰარტილ-დ გამოიყენება ყოველდღე დღეში ერთხელ დილით. ტაბლეტები ჩაიყლაპება დაღეჭვის გარეშე და საკმარისი რაოდენობით – არანაკლებ ნახევარი ჭიქა წყლის მიყოლებით. ჰარტილ-დ-ს ტაბლეტების მიღება შეიძლება დამოუკიდებლად საკვების მიღებისაგან: მათი მიღება შეიძლება უზმოზე, ჭამის დროს ან მის შემდეგ. შეიძლება ტაბლეტების შუაზე გაყოფა, ნაზოლზე გადატეხვით.

პრეპარატის მიღება უნდა მოხდეს მხოლოდ ექიმის დანიშნულების დაცვით. ჩვეულებრივი საწყისი დოზა მოზრდილებისათვის 2.5 მგ რამიპრილსა და 12.5 მგ ჰიდროქლორთიაზიდს შეადგენს. დოზის გაზრდა შეიძლება არანაკლებ 3 კვირიანი ინტერვალით. ჩვეულებრივი შემანარჩუნებელი დოზა 2.5 მგ რამიპრილსა და 12.5 მგ ჰიდროქლორთიაზიდს ან 5 მგ რამიპრილსა და 25 მგ ჰიდროქლორთიაზიდს შეადგენს. სადღეღამისო მაქსიმალური დოზა 10 მგ რამიპრილსა და 50 მგ ჰიდროქლორთიაზიდს შეადგენს. მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობას ექიმი განსაზღვრავს.

ხანდაზმული პაციენტებისათვის და პაციენტებისათვის ღვიძლის ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევებით დოზები, როგორც წესი, ჩვეულებრივზე დაბალია და ექიმის მიერ ინდივიდუალურად შეირჩევა, თირკმელებისა და ღვიძლის ფუნქციური მდგომარეობის გათვალისწინებით.

გვერდითი მოვლენები:

◄ რეკომენდებულ დოზებში პრეპარატი ჩვეულებრივ კარგად აიტანება. ცალკეულ შემთხვევებში შესაძლებელია გვერდითი ეფექტების გამოვლინება, რაც ჩვეულებრივ პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტას არ საჭიროებს მძიმე გვერდითი ეფექტების ან ამ ინსტრუქციაში აღუნიშნავი ეფექტების განვითარებისას აუცილებელია ექიმთან მიმართვა.

◄ მკურნალობის კურსის დასაწყისში და დოზის გაზრდის შემდეგ შეიძლება მოხდეს არტერიული წნევის ძლიერი დაწევა – განვითარდეს ჰიპოტენზია, რომელიც ვლინდება ისეთი სიმპტომებით, როგორებიცაა თავბრუსხვევა, ზოგჯერ გულყრებითა და გონების დაბინდვით. ჰიპოტენზიის განვითარების რისკი უფრო მეტია პაციენტებში, წყალ-ელექტროლიზური ბალანსის დარღვევებით, გულის ქრონიკული უკმარისობით, თირკმლის ფუნქციის უკმარისობით. ჰიპოტენზიის განვითარებისას პაციენტი უნდა მოთავსდეს ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში, საჭიროების შემთხვევაში გაკეთდეს ინფუზია ვენაში ცირკულირებადი სისხლის მოცულობის გასაზრდელად.

◄ მოვლითი ჰიპოტენზიური რეაქცია პრეპარატის გამოყენების გაგრძელებისათვის უკუჩვენებას არ წარმოადგენს. გამოხატული და ხანგრძლივი ჰიპოტენზიის დროს შესაძლებელია საჭირო გახდეს პრეპარატის დოზის შემცირება ან მისი გამოყენების შეწყვეტა.

◄ ცნობილია, რომ აგფ-ს ინჰიბიტორების გამოყენებას შეიძლება ახლდეს მშრალი ხველა, რომელიც ძლიერდება ღამით და დაწოლილ მდგომარეობაში, უფრო ხშირად ემართებათ ქალებსა და არამწეველებს. პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტის შემდეგ ეს ხველა ყოველთვის თავისთავად გაივლის. ზოგჯერ ხველამ შეიძლება გაიაროს პაციენტის აგფ-ს სხვა ინჰიბიტორზე გადაყვანისას.

ქვემოთ მოყვანილი სხვა უფრო ხშირი გვერდითი ეფექტები, აგფ-ს ინჰიბიტორების მ.შ. ჰიდროქლორთიაზიდთან კომბინაციაში რამიპრილის რეგისტრირებული კლინიკური ცდებისა და თერაპიული გამოყენების დროს.

ნივთიერებათა ცვლის დარღვევები: სისხლში კალიუმის რაოდენობის მნიშვნელოვანი შემცირება, მძიმე შემთხვევებში კრუნჩხვებით ან კუნთების სისუსტით, სისხლში კრეატინინისა და შარდოვანას მომატება, პოდაგრა, სისხლში გლუკოზას მომატება, არახშირად სისხლში კალიუმის მომატება.

დარღვევები ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, დაღლილობა, თავის ტკივილი, სისუსტე, ძილიანობა.

გულ–სისხლძარღვთა სისტემის დარღვევები: არტერიული ჰიპოტენზია, ხელისგულების შეშუპება.

საჭმლის მომნელებელი ორგანოების დარღვევები:

ღებინება, მუცლის ტკივილი, საჭმლის მონელების დარღვევები, მუცლის ღრუს ორგანოების სპაზმები, წყურვილის შეგრძნება, ყაბზობა, დიარეა, უმადობა.

სუნთქვის ორგანოების დარღვევები: ხველა, ბრონქიტი, რინიტი, სინუსიტი.

თირკმელებისა და შარდის გამომყოფი ორგანოების დარღვევები: თირკმელების ფუნქციის გაუარესება, სისხლში შარდოვანასა და შრატში კრეატინინის რაოდენობის მომატება, გაუწყლოვება.

გრძნობის ორგანოების ფუნქციის დარღვევები: კონიუნქტივიტი, ფლებარიტი, მხედველობის დარღვევები, შუილი ყურებში.

ორგანიზმის ზოგადი დარღვევები, ალერგიული რეაქციები, კანის დაზიანებები: ალერგიული რეაქციები, ხშირად კანზე გამონაყარის სახით, იშვიათად – ჭინჭრის ციება, გამონაყარი კანზე, რომელსაც ახლავს ქავილი, ბუშტუკების ან აქერცვლის განვითარება, კანისა და ლორწოვანი გარსების შეშუპება, ფოტოსენსიბილიზაცია, მომატებული ოფლიანობა, სახსრების ტკივილი, ფსორიაზის, სისტემური წითელი მგლურას გამწვავება, ვასკულიტი.

უკუჩვენებები:

* ალერგია (ჰიპერმგრძნობელობის რეაქცია, მ.შ. კანის ქავილისა და გამონაყარის სახით) რამიპრილზე, აგფ-ს სხვა ინჰიბიტორებზე, თიაზიდებზე სულფანილამიდებზე ან ჰარტილ-დ-ს ნებისმიერ სხვა ინგრედიენტზე;

* კანის ან ლორწოვანი გარსების შეშუპება და სუნთქვის გაძნელება (ანგიონევროზული შეშუპება) აგფ-ს ინჰიბიტორების გამოყენებისას. ნებისმიერი წარმოშობის ანგიონევროზული შეშუპება ანამნეზში;

* თირკმელების არტერიების მძიმე ორმხრივი (ან ერთი თირკმლის დროს ცალმხრივი) შევიწროვება ჰემოდინამიკურად მნიშვნელოვანი აორტის სტენოზი და/ან მიტრალური სტენოზი;

* არტერიული ჰიპოტენზია (სისტოლიური აწ სინდიყის 95 მმ-ზე ნაკლები), ჰემოდინამიკის არასტაბილურობა;

* ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დარღვევები და/ან ნაღვლის წვენის შეგუბება;

* თირკმლის მძიმე უკმარისობა, როდესაც კრეატინინის კლირენსი 20 მლ/წთ-ზე ნაკლებია სხეულის ზედაპირის 1.73 კვ.მ ფართობზე;

* მადესენსიბილიზირებელი თერაპიის ერთდროულად ჩატარება მწერების ნაკბენების მიმართ ალერგიის სამკურნალოდ. ჰემოდიალიზის ერთდროული ჩატარება მაღალი გამტარობის მემბრანების (მაგალითად, პოლიაკრილონის მემბრანების) გამოყენებით;

* ორსულობა;

* ლაქტაციის პერიოდი;

* 18 წლამდე ბავშვთა ასაკი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

* ჰარტილ-დ უკუნაჩვენებია ორსულობის დროს, ამიტომ მისი გამოყენების დაწყებამდე აუცილებელია ორსულობის არსებობის გამორიცხვა. თუ პაციენტი ბავშვის გაჩენას გეგმავს, მან უნდა შეწყვიტოს აგფ-ს ინჰიბიტორების და ჰიდროქლორთიაზიდის გამოყენება და ისინი ანტიჰიპერტენზიული სხვა პრეპარატებით შეცვალოს.

* თუ დაორსულება მოხდა ჰარტილ-დ-ს გამოყენების დროს, მაშინ, ნაყოფის დაზიანების რისკის პრევენციისათვის, იგი სწრაფად (პირველი ტრიმესტრის დასრულებამდე) უნდა შეიცვალოს პრეპარატით, რომელიც არ შეიცავს აგფ-ს ინჰიბიტორს.

! ვინაიდან რამიპრილი და ჰიდროქლორთიაზიდი დედის რძესთან ერთად გამოიყოფა, ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ პრეპარატით მკურნალობის დროს აუცილებელია ექიმის რეგულარული კონტროლი. არტერიული წნევის გარდა პერიოდულად უნდა მოხდეს თირკმელების ფუნქციის, სისხლის მაჩვენებლებისა და ბიოქიმიური მაჩვენებლების კონტროლი.

◄  წყალ-ელექტროლიზური ბალანსის დარღვევები აღმოფხვრილი უნდა იყოს პრეპარატის გამოყენების დაწყებამდე.

◄  ჰარტილ-დ-ს მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს არტერიული წნევის ძლიერი დაწევა, განსაკუთრებით პირველი მიღების შემდეგ ან, პირველი გაზრდილი დოზის მიღების შემდეგ. ჰიპოტენზიის განვითარების ვარაუდი მეტია ცირკულირებადი სისხლის მოცულობის შემცირებისას სითხისა და მარილების დაკარგვის გამო, და პაციენტებში გულის ქრონიკული უკმარისობით, რომლებსაც ნორმალური ან დაბალი არტერიული წნევა აქვთ. ჰიპოტენზიის განვითარებისას პაციენტი უნდა მოთავსდეს ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში, საჭიროების შემთხვევაში გაკეთდეს ინფუზია ვენაში ცირკულირებადი სისხლის მოცულობის გასაზრდელად. დროებითი ჰიპოტენზიური რეაქცია პრეპარატის გამოყენების გაგრძელებისათვის უკუჩვენებას არ წარმოადგენს. გამოხატული და ხანგრძლივი ჰიპოტენზიის დროს შესაძლებელია საჭირო გახდეს პრეპარატის დოზის შემცირება ან მისი გამოყენების შეწყვეტა.

◄  ჰარტილ-დ-ს გამოყენებისას განსაკუთრებული სიფრთხილე საჭიროა შემდეგ შემთხვევებში:

– ავადმყოფებში გაუწყლოვებით, დიარეისა და გულისრევის შემთხვევებში;

– პაციენტებში რომლებიც იღებენ დიურეზულებს;

– პაციენტებში თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის ჰორმონების ჭარბი გამოყოფით (კრონის სინდრომი);

– იმ პირებში, რომლებიც იცავენ მცირემარილოვან დიეტას, რომლებიც იღებენ კალიუმით გამდიდრებულ საკვებ დანამატებს ან კალიუმის შემანარჩუნებელ პრეპარატებს;

– ავადმყოფებში, რომლებსაც აწუხებთ თირკმლის ჰიპერტენზია, გულის მძიმე უკმარისობა, ჰიპერტროფიული კარდიომიოპათია;

– პაციენტებში შაქრიანი დიაბეტით, რომელთათვისაც აუცილებელია გლიკემიის დონის რეგულარული კონტროლის ჩატარება. შესაძლოა საჭირო გახდეს შაქრის დამწევი პრეპარატების დოზის ინდივიდუალურად შერჩევა ან ტაბლეტირებული პრეპარატებიდან ინსულინზე გადასვლა;

– პაციენტებში სისტემური წითელი მგლურათი ან ფსორიაზით შესაძლებელია დაავადების გამწვავება.

– ჰარტილ-დ-თი მკურნალობის ფონზე ჰემოდიალიზის ჩატარება არ შეიძლება, თუ დიალიზი აუცილებელია, აუცილებელია იმ ჰიპოტენზიურ საშუალებაზე გადასვლა, რომელიც აგფ-ს ინჰიბიტორების რიცხვს არ განეკუთვნება.

– ექიმმა აუცილებლად უნდა იცოდეს ჰარტილ-დ-ს გამოყენების შესახებ ქირურგიული ჩარევებისა და ანესთეზიის წინ, მ.შ. სტომატოლოგიური პროცედურების გაყუჩებისას.

– პრეპარატით მკურნალობამ შეიძლება გამოიწვიოს მშრალი ხველა, რომელიც მკურნალობის დასრულების შემდეგ ყოველთვის ქრება.

– ჰარტილ-დ ლაქტოზას მონოჰიდრატს შეიცავს. ეს გასათვალისწინებელია იმ ავადმყოფთა მკურნალობისას, რომლებსაც აწუხებთ ლაქტოზას დეფიციტი და ნივთიერებათა ცვლის სხვა იშვიათი დარღვევები (გალაქტოზემია ან გლუკოზა/გალაქტოზას შეწოვის დარღვევის სინდრომი). ჰარტილ-დ-ს დოზის გამოტოვების შემთხვევაში რაც შეიძლება სწრაფად უნდა მოხდეს გამოტოვებული დოზის მიღება, ხოლო შემდეგ პრეპარატის მიღება უნდა გაგრძელდეს ექიმის დანიშნულების მიხედვით. მაგრამ თუ შემდეგი დოზის მიღებამდე ცოტა დროა დარჩენილი, კომპენსირების მიზნით დოზის გაორმაგება არ შეიძლება. ამ დროს უმჯობესია დროულად არმიღებული დოზის საერთოდ გამოტოვება და პრეპარატის მიღების ჩვეულებრივი განრიგით გაგრძელება.

პრეპარატის გამოყენების თვითნებურად შეწყვეტა არ შეიძლება! პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტა ან დოზის შეცვლა ექიმის კონტროლის ქვეშ ხდება.

ზეგავლენა ავტომობილის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე: ინდივიდუალური რეაქციის მიხედვით ჰარტილ-დ-ს შეუძლია უარყოფითი ზეგავლენის მოხდენა სამუშაოთა შესრულების უნარზე, რომლებიც მოითხოვს ძლიერ ყურადღებას. მკურნალობის დასაწყისში და დოზის გაზრდისას რეკომენდებულია თავის შეკავება ავტომანქანის მართვასა და მექანიზმებთან მუშაობაზე. შემდეგში საქმიანობის გაგრძელებასა და უსაფრთხო დოზის ინდივიდუალურად განსაზღვრას განახორციელებს ექიმი.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზის სიმპტომები: გამოხატული ჰიპოტენზია, კანის ფერის სიმკრთალე, შფოთვა, ოფლიანობა, გონების დაბინდვა (კომამდეც კი), შარდის შეკავება, წყალ-ელექტროლიზური ბალანსის დარღვევა (ჰიპოკალიემია, ჰიპონატრიემია და ჰიპოქლორემიული ალკალოზი). კრუნჩხვები, პარეზი, გულის რითმის დარღვევები (ბრადიკარდია, არითმიები), ცირკულარული შოკი, თირკმლის უკმარისობა, ნაწლავის დამბლითი გაუვალობა.

ჭარბი დოზის მკურნალობა: დამოკიდებულია პრეპარატის დოზასა და მიღების დროზე, ძირითად სიმპტომებსა და მათ სიმძიმეზე. შეუწოველი პრეპარატის მოსაშორებლად უნდა მოხდეს კუჭის ამორეცხვა, აბსორბენტებისა და ნატრიუმის სულფატის შეყვანა ნაწლავიდან პრეპარატის გასვლის დასაჩქარებლად, რაც უფრო ეფექტურია პირველი ერთი საათის განმავლობაში.

სასიცოცხლო მნიშვნელობის ფუნქციების მონიტორირება და შენარჩუნება აუცილებელია ინტენსიური თერაპიის განყოფილების პირობებში. უნდა გაკონტროლდეს გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მუშაობა, ცირკულირებადი სისხლის მოცულობა, ელექტროლიტების რაოდენობა, მჟავა-ტუტე მდგომარეობა, სისხლში გლუკოზას რაოდენობა, დიურეზი.

ჰიპოტენზიის დროს ავადმყოფი უნდა დაწვეს ზურგზე ფეხების შემაღლებულ ადგილზე დადებით, უნდა მოხდეს ცირკულირებადი სისხლის მოცულობის აღდგენა ფიზიოლოგიური ხსნარის ინფუზიით. თუ ეს ზომები არასაკმარისია, ვენაში შეიყვანება კატექოლამინები და ანგიოტენზინამიდი.

ჰიპოკალიეემიის დროს აუცილებელია კალიუმის დონის აღდგენა. მყარი ბრადიკარდიის დროს შესაძლოა საჭირო გახდეს რითმის ხელოვნური მატარებელი.

ორგანიზმიდან რამიპრილის მოშორება შეიძლება დიალიზის მეშვეობით, მაგრამ ჰემოდიალიზის ჩატარება მაღალი გამტარობის მემბრანების (პოლიაკრილონიტრილის მემბრანების) გამოყენებით ჰარტილ-დ-ს გამოყენებასთან ერთად უკუნაჩვენებია არტერიული წნევის სიცოცხლისათვის საშიში დაწევით ანაფილაქსიური რეაქციის განვითარების რისკის გამო.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ჰარტილ-დ ფრთხილად გამოიყენება ქვემოთ ჩამოთვლილ პრეპარატებთან:

ლითიუმის პრეპარატები – შეიძლება გაიზარდოს სისხლში ლითიუმის შემცველობა და ტოქსიკური ეფექტების განვითარება. ჰარტილ-დ-სა და ლითიუმის მარილების ერთად გამოყენება რეკომენდებული არ არის.

სალიცილატები – მაღალი დოზებით მკურნალობისას (3 გ დღეში და მეტი) შეიძლება გაძლიერდეს მათი ტოქსიკური მოქმედება ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე. დაბალი დოზებით აცეტილსალიცილის მჟავას გამოყენებისას ეს ეფექტი არ ვლინდება.

საგულე გლიკოზიდები ან ანტიარითმიული საშუალებები (მაგალითად ამიოდარონი და დილთიაზემი) – მათი მოქმედება და გვერდითი ეფექტები შეიძლება გაძლიერდეს.

დიაბეტის სამკურნალო შაქრის დამწევი საშუალებები – შეიძლება შეიცვალოს მათი ეფექტურობა. მ.შ. შეიძლება გაძლიერდეს მათი ჰიპოგლიკემიური ეფექტი.

ქირურგიული ოპერაციების დროს გამოსაყენებელი არამადეპოლარიზებელი მიომარელაქსირებლები – შესაძლებელია მათი მოქმედების გაძლიერება.

კალციუმის პრეპარატები და ვიტამინი D – სისხლში კალციუმის მნიშვნელოვნად მომატების რისკი მისი გამოყოფის შემცირების ფონზე.

ციკლოსპორინი – თირკმლის უკმარისობისა და სისხლში კალიუმის მომატების მაღალი რისკი.

ქვემოთ ჩამოთვლილ სამკურნალო პრეპარატებს შეუძლიათ ჰარტილ–დ–ს ჰიპოტენზიური ეფექტის გაზრდა: სხვა ჰიპოტენზიური პრეპარატები და დიურეზულები, ვაზოდილატატორები, ტრიციკლური ანტიდეპრესიულები, ანალგეზიურები, საძილე საშუალებები. არტერიული წნევის ძლიერი დაწევის შემთხვევაში შეიძლება დაირღვეს თირკმელების ფუნქცია.

ქვემოთ ჩამოთვლილ სამკურნალო პრეპარატებს შეუძლით ჰარტილ–დ-ს ჰიპოტენზიური ეფექტის შემცირება: ნატრიუმის ქლორიდი, მ.შ. საინფუზიო ხსნარების შემადგენლობაში, სალიცილატები მაღალ დოზებში და ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებები, ქოლესტირამინი და კოლესტიპოლი სიმპატომიმეზურები, მ.შ. ისინი, რომლებიც გამოიყენება ბრონქული ასთმის სამკურნალოდ.

ქვემოთ ჩამოთვლილ სამკურნალო პრეპარატებს შეუძლიათ სისხლში კალიუმის მომატება: კალიუმის პრეპარატები, კალიუმის შემანარჩუნებელი დიურეზულები (მაგალითად, სპირონოლაქტონი, ამილორიდი, ტრიამტერენი), ჰეპარინი-ნატრიუმი, ტრიმეტოპრიმი, ლოვასტატინი.

ქვემოთ ჩამოთვლილ სამკურნალო პრეპარატებს შეუძლიათ სისხლში კალიუმის შემცირება: კალიუმის რაოდენობის შემამცირებელი დიურეზულები (მაგალითად, ფუროსემიდი), გლუკოკორტიკოიდები (მაგალითად, პრედნიზოლონი), კორტიკოტროპინი, კარბენოქსოლონი, ამფოტერიცინ ბ. პენიცილინი, საფაღარათე საშუალებები ხანგრძლივი გამოყენებისას.

სისხლის ფორმულის ელემენტების რაოდენობის შეცვლა შესაძლებელია ჰარტილ–დ–ს შემდეგ საშუალებებთან ერთად გამოყენებისას: ციტოსტაზური ნივთიერებები, ციტოსტაზურები, იმუნოდეპრესიულები, სისტემური გამოყენების კორტიკოსტეროიდები, პროკაინამიდი, ალოპურინოლი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: მითითებულია კოლოფზე.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

სახელი, გვარი ^*

მიმართულება ^*
აირჩიე

კლინიკა ^*
აირჩიე

საერთაშორისო დასახელება:

HALOPERIDOL DECANOATE

მწარმოებელი: GEDEON RICHTER

მოქმედი ნივთიერება: ჰალოპერიდოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ფსიქოტროპული საშუალებები; ნეიროლეფსიური საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ზეთოვანი ხსნარი: ამპულაში 1 მლ, შეფუთვაში 5 ც.

1 მლ

ჰალოპერიდოლი დეკანოატი ……….  50 მგ

ვრცლად ჰალოპერიდოლი (დოზირება, მიღების წესი ინდივიდუალური)

საერთაშორისო დასახელება:

HALOPERIDOL            

მწარმოებელი: GEDEON RICHTER, უნგრეთი

მოქმედი ნივთიერება: ჰალოპერიდოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ნეიროლეფსიური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 50 ც.

1 ტაბ.

ჰალოპერიდოლი ………..     1.5 მგ

საინექციო ხსნარი: ამპულაში 1 მლ შეფუთვაში 5 ც.

1 მლ

ჰალოპერიდოლი ………….   5 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ჰალოპერიდოლი წარმოადგენს ბუტიროფენონის წარმოებულ ნეიროლეფსიურ საშუალებას. მას გააჩნია ანტიფსიქოზური, გამოხატული ანტიემეტური, ანალგეზიური, სიცხის დამწევი, ანტიკონვულსიური და ანტიჰისტამინური მოქმედება. მისი ანტიფსიქოზური მოქმედების მექანიზმი ძირითადად განპირობებულია ცნს-ის დოფანო-2 რეცეპტორების ბლოკადით.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალური მიღებისას კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან აბსორბირდება პრეპარატის 70%. პარენტერული შეყვანისას ჰალოპერიდოლის დაახლოებით 92% უკავშირდება პალზმის ცილებს. იგი განიცდის მეტაბოლიზმს ღვიძლში და ელიმინირდება ორგანიზმიდან შარდით და ნაღვლით. ამავე დროს ექვემდებარება ჰეპატურ რეცირკულაციას. T_1/2 შეადგენს 13-40 სთ-ს.

ჩვენებები:

• სხვადასხვა გენეზის ფსიქომოტორული აღგზნება: მანია, დემენცია, ოლიგოფრენია, ფსიქოპათია, მწვავე და ქრონიკული შიზოფრენია, ალკოჰოლიზმი;
• ბოდვები და ჰალუცინაციები: მწვავე და ქრონიკული შიზოფრენია, პარანოიდული მდგომარეობა, მწვავე ფსიქოზი;
• მწვავე განგაშისა და დეპრესიული სინდრომის დროს: ჰანტინგტონის ქორეა, ჟილ დე ლა ტურეტის სინდრომი.

სხვა ჩვენებები ტაბლეტების დაწვეთების გამოყენებისათვის:

• აღგზნება, ხანდაზმულთა ასაკში, აგრესიულობა, ენაბლუობა, ღებინება, ქცევის და ხასიათის ცვალებადობა ბავშვებში.
• ქრონიკული ტკივილის შემცირების დროს პრეპარატი წარმოადგენს დამხმარე საშუალებას ძლიერად მოქმედ ანალგეზიურ საშუალებებთან ერთად.
• პრეპარატის საინექციო სახით გამოყენება ნაჩვენებია სწრაფი ჩარევისათვის (მაგალითად, ფსიქომოტორული აღგზნება, ან თუ პრეპარატის პერორალური გამოყენება შეუძლებელია). მწვავე მოუსვენრობა მთვრალ მდგომარეობაში, აგზნება დილირიუმის დროს, მწვავე ფსიქოზური მდგომარეობა და სხვა).

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატის დოზირება ინდივიდუალურია. საწყისი დოზა დგინდება ავადმყოფის ასაკის, დაავადების სიმძიმის ხარისხის და ავადმყოფის რეაქციით სხვა ნეიროლეფსიურ პრეპარატებზე.

– მოხუცებულ და დასუსტებულ ავადმყოფებში ინიშნება დაბალი დოზები.

– ბავშვებში ჰალოპერიდოლი ინიშნება მხოლოდ წვეთების სახით.

ტაბლეტების და წვეთების დოზირება მოზრდილებში:

საწყისი დოზა პერორალურად შეადგენს 1.25-18 მგ დღეში, რომელსაც საჭიროებისას ზრდიან სტაბილური თერაპიული ეფექტის მისაღწევად, მისი შემდგომი შემცირებით. მისი ნეიროლეფსიური მოქმედების გამოსავლენად აღინიშნება პრეპარატის დიდი დოზები, ფსიქომოტორული აღგზნებისას – დაბალი დოზები.

ბავშვებში:

გამოიყენება მხოლოდ წვეთების სახით. ფსიქოზების სამკურნალოდ საწყისი დოზა შეადგენს:

3 წლის ასაკიდან 5 წლამდე – 2 წვეთი 2-ჯერ დღეში (დილას და საღამოს).

საბავშვო დოზის განსაზღვრა:

0.1 მგ/კგ სხეულის წონაზე, 2-3-ჯერ დღეში. თუ აუცილებელია, საწყისი დოზა იზრდება სამკურნალო ეფექტის მიღებამდე, შემდგომში მცირდება ეფექტურ შემანარჩუნებელ დოზამდე.

პრეპარატი მოზრდილებში ხანგრძლივი გამოყენებისას ნეიროლეფსიური საშუალებების სახით ინიშნება 1-3 მგ პერორალურად 3-ჯერ დღეში, არა უმეტეს 10-20 მგ-სა დღეში. ფსიქომოტორული აგზნების საწინააღმდეგოდ ინიშნება 0.5-1 გ 3-ჯერ დღეში, არა უმეტეს 2-3 მგ-სა 3-ჯერ დღეში.

თუ კლინიკური გაუმჯობესება არ აღინიშნება, პრეპარატით მკურნალობა გრძელდება 1 თვე.

საინექციო პრეპარატის დოზირება:

1. მწვავე ფსიქოზის დროს:

მოზრდილებში: 5-10 მგ (1-2 ამპულა) ინტრავენურად ან კუნთებში. შესაძლებელია აღნიშნული დოზის განმეორება ყოველ 30-60 წუთში 1-2-ჯერ სასურველი ეფექტის მიღებამდე, არა უმეტეს 15-40 მგ-სა დღეში.

თუ სადღეღამისო დოზის შეყვანა წარმოებს ერთჯერადად, იგი შეჰყავთ ინტრავენური ინფუზიის სახით 6 საათის განმავლობაში.

2. ალკოჰოლიზმი:

მწვავე ალკოჰოლური ფსიქოზის დროს -5-10 მგ (1-2 ამპულა) კუნთებში. აუცილებლობის შემთხვევაში დოზა მეორდება, მაქსიმალური დოზა შეადგენს 15-60 მგ დღეში. დელირიუმის დროს აღგზნების საწინააღმდეგოდ ინიშნება 10-20 მგ (2-4 ამპულა) ინტრავენურად. უფრო მაღალი დოზით შეყავთ ინტრავენური ინფუზიის სახით.

3. დაუოკებელი ღებინების დროს, ან ღებინების პროფილაქტიკისათვის ოპერაციული  ჩარევის შემდეგ ინიშნება 2.5-5 მგ (1/2-1 ამპულა) ინტრავენურად ან კუნთებში. ინტრავენური ინფუზიის სიჩქარე შეადგენს 5-10 მგ/წუთში. სასურველი ეფექტი ვლინდება 10-40 წუთის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატის საინექციო ხსნარის ხანმოკლე ვადით, 1-2-ჯერ დღეში გამოყენება გვერდითი მოვლენების განვითარებას იწვევს ძალიან იშვიათად.

ექსტრაპირამიდული მოშლილობანი: აღინიშნება პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას აკინეზიის, ტრემორის, აკატიზიის, კუნთების ჰიპერტონუსის ან პარკინსონის მსგავსი სხვა სიმპტომების სახით. პრეპარატის დოზის შემცირების ან მკურნალობის დროებითი შეწყვეტის დროს აღნიშნული მოვლენები ქრება, ან ანტიპარკინსონული საშუალებების ერთდროული გამოყენებისას მცირდება. ანტიქოლინერგული ტიპის ანტიპარკინსონული საშუალებების რუტინული გამოყენება დაუშვებელია (მხოლოდ აუცილებლოის შემთხვევაში), ვინაიდან ისინი ამცირებენ ჰალოპერიდოლის ეფექტურობას.

გვიანი (ტარდივური) დისკინეზია (ტდ): იგი ვითარდება ნებისმიერი ანტიფსიქოზური საშუალების გამოყენებისას, განსაკუთრებით ხანდაზმულ პაციენტებში მაღალი დოზების ხანგრძლივად დანიშვნისას, ძირითადად ქალებში. მდგომარეობა ხასიათდება ენის, სახის, პირის და ყბის რითმული მოძრაობით. ამ მდგომარეობის პირველი ნიშანია ენის უნებლიე მოძრაობა. ასეთ შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუყოვნებლივ წყდება, რათა სინდრომი  სრულად, არ განვითარდეს.

აღნიშნული დისკინეზიის განვითარების შემთხვევაში ცვლიან მკურნალობას სხვა პრეპარატით.

ნეიროლეფსიური ავთვისებიანი სინდრომი (ნას): იგი ხასიათდება ჰიპერთერმიით, კუნთების რიგიდობით, ვეგეტატური არასტაბილურობით, ცნობიერების გარდამავალი დაბინდვით, კომატოზური მდგომარეობით და კრეატინინ-ფოსფოკინაზას კონცენტრაციის მომატებით პლაზმაში.

პროდრომალური ნიშნებია: ტაქიკარდია, ლაბილური არტერიული წნევა, ოფლიანობა ჰიპერთერმიის წინ. ასეთ შემთხვევაში მკურნალობა დაუყოვნებლივ წყდება. რეკომენდებულია დოფამინის აგონისტების გამოყენება, მაგალითად, ბრომკრიპტინის.

სხვა გვერდითი მოვლენები ცნს–ის მხრივ: გადაღლილობის შეგრძნება, სედაციური ან დეპრესიული ეფექტი, ძილიანობა, ძილის დროებითი დარღვევა, თავის ტკივილი, აშლილობა, ეპილეფსიური შეტევის grand mal-ს ტიპის განმეორება ავადმყოფებში, რომლებიც ადრე მკურნალობდნენ ეპილეფსიური საშუალებებით; ფსიქოზის სიმპტომები, მაგალითად, ჰალუცინაციების აღდგენა.

კუჭ–ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: იშვიათად: გულისრევა, უმადობა. შესაძლებელია როგორც წონის მომატება, ასევე – დაკლება.

ენდოკრინულ სისტემაზე ზემოქმედება: დოფამინურ რეცეპტორებზე ანტაგონისტურად მოქმედების გამო შესაძლებელია პროლაქტინის კონცენტრაციის მომატება შრატში, გალაქტორეა, გინეკომასტია, ოლიგო- ან ამენორეა.

იშვიათად აღინიშნება ჰიპოგლიკემია და ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონის გამოყოფის შემცირება.

გულ–სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: შესაძლებელია განვითარდეს ტაქიკარდია და ჰიპოტენზია.

პრეპარატის მაღალი დოზა იშვიათად იწვევს პარკუჭოვანი არითმიების განვითარებას.

სხვა იშვიათი გვერდითი მოვლენები: ერითროციტოზი, აგრანულოციტოზი, თრომბოციტოპენია, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, სიყვითლე, ერექციის და ეაკულაციის დარღვევა.

იშვიათად აღინიშნება ჰიპერმგრძნობელობის რეაქცია: გამონაყარი კანზე, ურტიკარია, ანაფილაქსია, ყაბზობა, შარდვის გაძნელება, პირის სიმშრალე, მხედველობის დარღვევა, პერიფერიული შეშუპება, გაძლიერებული ოფლიანობა. ხანდაზმულ ავადმყოფებში შეიძლება ადგილი ჰქონდეს ვიწროკუთხოვანი გლაუკომის შეტევას. რეგისტრირებულია უეცარი სიკვდილის შემთხვევები ავადმყოფებში, რომლებიც იღებდნენ ჰალოპერიდოლს, თუმცა მისი მიზეზობრივი კავშირი ჰალოპერიდოლთან არ იქნა დადგენილი.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ;

* კომატოზური მდგომარეობა;

* ნევროლოგიური დაავადებები, თანმხლები პირამიდალური და ექსტრაპირამიდალური სიმპტომებით;

* ცნს-ის დათრგუნვა, გამოწვეული ალკოჰოლის მიღებით, ან სხვა პრეპარატების დამთრგუნველი მოქმედებით; ბაზალური განგლიების დაზიანება.

შედარებითი წინააღმდეგჩვენებები:

* ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდში;

* 10 წლამდე ასაკის ბავშვებში;

* ენდოგენური დეპრესიის დროს საჭიროა განისაზღვროს საინექციო ხსნარის გამოყენების მოსალოდნელი სარგებლიანობა და პოტენციური რისკი.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება შემდეგი მდგომარეობების დროს:

♦ ღვიძლის, თირკმელების და გულის დაავადებები; პარკინსონის დაავადება;

♦ დეპრესიული მდგომარეობა;

♦ ფეოქრომოციტომა;

♦ თირეოტოქსიკოზი;

♦ ეპილეფსია ან მიდრეკილება ეპილეფსიის ან კონვულსიების მიმართ (მაგალითად, თავის ტვინის დაავადებები, ანტიალკოჰოლური მკურნალობა).

თუ ავადმყოფმა წინასწარ ჩაიტარა მკურნალობა სედაციური ეფექტის მქონე ნეიროლეფსიური საშუალებით, მათი მოხსნა წარმოებს თანდათანობით.

♦ პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას რეკომენდებულია სისხლის სურათის და ღვიძლის ფუნქციის პერიოდული კონტროლი.

♦ თიროქსინი აძლიერებს ჰალოპერიდოლის ტოქსიკურობას, ამიტომ ავადმყოფებში ჰიპერთირეოზით ჰალოპერიდოლით მკურნალობას ემატება შესაბამისი თირეოსტატული პრეპარატები. დეპრესიის და ფსიქოზის ერთდროულად არსებობისას საჭიროა ჰალოპერიდოლის კომბინაცია ანტიდეპრესიულ საშუალებასთან.

♦ თუ ანტიპარკინსონული საშუალების ელიმინაცია მიმდინარეობს უფრო სწრაფად, ვიდრე ჰალოპერიდოლის, ანტიპარკინსონული მკურნალობა გრძელდება ჰალოპერიდოლის მიღების შეწყვეტის შემდეგაც, რაც ხელს უწყობს ექსტრაპირამიდული სიმპტომების პროფილაქტიკას.

♦ პრეპარატის მოხსნა წარმოებს თანდათანობით, ვინაიდან შეიძლება განვითარდეს რეციდივი, ან ძალიან იშვიათად – მოხსნის სიმპტომები (გულისრევა, ღებინება, უძილობა).

♦ გამოყენების პირველი ფაზა: ინდივიდუალურია განსაზღვრული დროის მანძილზე; ავტომობილის მართვა და მუშაობა მექანიზმებთან, რომლებიც საჭიროებენ მომატებულ ყურადღებას, დაუშვებელია.

♦ შემდგომში აკრძალვის დრო განისაზღვრება ინდივიდუალურად.

პრეპარატით მკურნალობის დროს ალკოჰოლის მიღება დაუშვებელია.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: მძიმე პირამიდული ხასიათის მოშლილობანი, ჰიპოტენზია, სედაციური ეფექტი. ექსტრაპირამიდული რეაქცი ვლინდება კუნთების რიგიდობით, ზოგადი და ლოკალური ტრემორით. შეიძლება განვითარდეს ჰიპერტენზია, იშვიათად: კომატოზური მდგომარეობა და სუნთქვის დათრგუნვა თანმხლები ჰიპოტენზიით, რაც იწვევს შოკური მდგომარეობის განვითარებას. შეიძლება ადგილი ჰქონდეს პარკუჭოვან არითმიას QT ინტერვალის გახანგრძლივებით.

სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. ტაბლეტების ან წვეთების გამოყენებისას რეკომენდებული კუჭის ამორეცხვა და ხელოვნური ღებინების გამოწვევა, რის შემდეგაც ინიშნება გააქტივებული ნახშირი (გამონაკლისია კომატოზური მდგომარეობა ან კრუნჩხვები).

როდესაც ავადმყოფი იმყოფება კომატოზურ მდგომარეობაში, სუნთქვითი გამტარობის აღდგენა წარმოებს ენდოტრაქეული მილის მეშვეობით.

სუნთქვითი დეპრესიის დროს საჭიროა ხელოვნური სუნთქვის ჩატარება.

ჰიპოტენზიის და კოლაფსის დროს ინიშნება ინტრავენურად პლაზმის ან ალბუმინის კონცენტრატი და ვაზოპრესული ნივთიერება – ნორადრენალინი (ეპინეფრინის, ან ადრენალინის, გამოყენება დაუშვებელია).

ექსტრაპირამიდული სიმპტომების შესამცირებლად საჭიროა ანტიპარკინსონული საშუალებების პარენტერული შეყვანა (მაგალითად, ბენზოტროპინის მეზილატი 1-2 მგ კუნთებში ან ინტრავენურად).

ნორმალური მაჩვენებლის მიღებამდე აუცილებელია ეკგ-მონიტორინგი.

მძიმე არითმიის დროს საჭიროა შესაბამისი ანტიარითმიული პრეპარატის გამოყენება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– პრეპარატმა შეიძლება გააძლიეროს ცნს-ის დეპრესანტების ეფექტი, როგორიცაა ალკოჰოლი, სედაციური და საძილე საშუალებები, ძლიერი მოქმედების ანალგეტიკები და ასევე გამოიწვიოს სუნთქვის დათრგუნვა, რაც გასათვალისწინებელია პრეპარატის გამოყენებისას ხანდაზმულ ასაკში დოზის შერჩევისას.

–  პრეპარატი იწვევს ტრიციკლური ანტიდეპრესანტების მეტაბოლიზმის დათრგუნვას, რის გამოც იზრდება მათი კონცენტრაცია პლაზმაში და ტოქსიკურობა.

– ჰალოპერიდოლის კომბინაცია კარბამაზეპინის ხანგრძლივ თერაპიასთან იწვევს ჰალოპერიდოლის კონცენტრაციის შემცირებას პლაზმაში. ასეთ დროს შესაბამისად იზრდება ჰალოპერიდოლის დოზა, ხოლო კარბამაზეპინის მოხსნის შემდეგ მისი დოზა მცირდება.

– პრეპარატის კომბინაცია ლითიუმის შემცველ პრეპარატებთან იშვიათად იწვევს ენცეფალოპათიის მსგავს სინდრომს. თუ ავადმყოფებში, რომლებიც ერთდროულად იღებენ ჰალოპერიდოლს და ლითიუმის პრეპარატებს აღინიშნება ნეიროტოქსიკურობა, მკურნალობა დაუყოვნებლივ წყდება.

– პრეპარატი ამცირებს ორალური ანტიკოაგულანტების მოქმედების ეფექტს.

მათი ერთდროული გამოყენებისას, ან ჰალოპერიდოლის მოხსნის შემდეგ საჭიროა პრეპარატის დოზის თავიდან დადგენა.

– პრეპარატი იწვევს ადრენალინის და სხვა სიმპათომიმეტური საშუალებების ეფექტის ანტაგონიზირებას.

– იგი ამცირებს სიმპათოლიზური საშუალებების ჰიპოტენზიურ ეფექტს (მაგალითად, გუანეტიდინის).

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

AMBROXOL

მწარმოებელი: EGIS PHARMACEUTICALS PLC, უნგრეთი

მოქმედი ნივთიერება: ამბროქსოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მუკოლიზური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 2 ბლისტერი.

1 ტაბ.

ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი ………  30 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ლაქტოზის მონოჰიდრატი (84 მგ), მიკროკრისტალური ცელულოზა, პოვიდონი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, მაგნიუმის სტეარატი.

სიროფი: ბოთლში 100 მლ

100 მლ

ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი ………   300 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ნატრიუმის ციტრატი, ნატრიუმის ბენზოატი, ბანანის, მარწყვის არომატიზატორები, ნატრიუმი ციკლამატი, ლიმონის მჟავას მონოჰიდრატი, პოვიდონი, სორბიტი და გამოხდილი წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ამბროქსოლი წარმოადგენს ბენზილამინის სტრუქტურის მქონე ბრომჰექსინის მეტაბოლიტს, რომელიც ხასიათდება მკვეთრად გამოხატული ამოსახველებელი ეფექტით. ამბროქსოლის აქტივობის გამო, იზრდება მუკოლიზურ უჯრედებში როგორც ლიზოსომების გამოყოფის, ასევე ჰიდროლიზური ენზიმების აქტივობის პროცესი. რაც იწვევს ლორწოვან გარსში ბრონქების მიერ გამოყოფილი მჟავე მუკოპოლისაქარიდების დაშლას. ამავე დროს, უფრო ნაკლებად ბლანტი ლორწოს გამოყოფის გამო, მიმდინარეობს ადენოციტების სერიოზული სტიმულაცია.

სასუნთქი გზების ანთებითი დაავადების დროს, ამბროქსოლის გამოყენებით, ძლიერდება სურფაქტანტის გამოყოფის პროცესი.

ფარმაკოკინეტიკა:

ამბროქსოლი თითქმის მთლიანად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მიერ. იგი სერიოზულ პირველად მეტაბოლიზმს განიცდის ღვიძლში მისი 90% გადადის პლაზმის ცილებში.

პერორალურად მიღებული პრეპარატის დოზის ბიოლოგიური შეღწევადობა, პარენტერალურად მიღებულთან შედარებით, შეადგენს დაახლოებით 60%. ამბროქსოლის 90%, გლუკორონიდთან მისი კავშირის შემდეგ გამოიყოფა შარდთან ერთად, რომელიც მიმდინარეობს ამ უკანასკნელის უშუალო ან მეორადი დაჟანგვით. შარდთან ერთად ამბროქსოლის ნახევრად გამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1.3 სთ-ს.

ჩვენებები:

• პათოლოგიური სქელი ლორწოს გამოყოფით მიმდინარე სასუნთქი გზების მწვავე და ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადებები: მაგ. ბრონქული ასთმა, ქრონიკული ბრონქიტი, ბრონქოექტაზური დაავადება;
• გამოიყენება როგორც მუკოლიზური საშუალება ცხვირის ღრუს და ცხვირხახის ანთებითი დაავადების დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

ტაბლეტები

ჩვეულებრივი დოზები:

მოზრდილები და ბავშვები 12 წლის ასაკის ზევით: ჩვეულებრივი საწყისი დოზა მკურნალობის პირველი 2-3 დღის განმავლობაში შეადგენს 1 ტაბლეტს დღეში 3-ჯერ, შემდეგ დღეებში კი – 1 ტაბლეტს დღეში 2-ჯერ ან 1/2 ტაბლეტს დღეში 3-ჯერ.

ბავშვები 5-12 წლის ასაკში: 1/2 ტაბლეტი დღეში 2-3-ჯერ.

ტაბლეტის მიღება საჭიროა საკვების მიღების შემდეგ და დიდი რაოდენობის სითხის დაყოლებით. სითხის უხვი მიღება ხელს უწყობს ლორწოს გათხიერებას ამბროქსოლით მკურნალობის დროს.

სიროფი

მოზრდილებს და ბავშვებს 12 წლის ასაკის ზევით: მკურნალობის დაწყებიდან პირველი 2-3 დღის განმავლობაში ენიშნებათ 10 მლ 3-ჯერ დღეში, შემდგომში 10 მლ 2-ჯერ ან 5 მლ 3-ჯერ დღეში მომდევნო დღეებში.

ბავშვებში:

2 წლის ასაკის ქვემოთ: 2.5 მლ 2-ჯერ დღეში.

2-5 წლის ასაკამდე: 2.5 მლ 3-ჯერ დღეში.

5-12 წლის ასაკამდე: 2.5 მლ 2-3-ჯერ დღეში.

სიროფს იღებენ დიდი რაოდენობით სითხესთან ერთად ჭამის შემდეგ, რადგან დიდი რაოდენობით სითხე ხელს უწყობს ამბროქსოლის მუკოლიზური ეფექტის გაძლიერებას.

თირკმელების მძიმე უკმარისობის დროს საჭიროა დაბალი დოზების დანიშვნა, ან პრეპარატის მიღების ინტერვალების გაზრდა.

თუ პაციენტს დაავიწყდა მორიგი დოზის მიღება, არ შეიძლება ორმაგი დოზის გამოყენება გამოტოვებული დოზის ასანაზღაურებლად, რადგან შეიძლება განვითარდეს ჭარბი დოზირების რისკი.

პრეპარატის ძლიერი ან სუსტი ეფექტის შემთხვევაში საჭიროა ექიმის ან ფარმაცევტის კონსულტაცია.

გვერდითი მოვლენები:

ჭინჭრის ციება შეიძლება იყოს ძალიან იშვიათი ალერგიული რეაქციის გამოხატულება. ამ შემთხვევაში დაუყოვნებლივ წყდება პრეპარატის მიღება და საჭიროა ექიმის მეთვალყურეობა შემდგომი მკურნალობისათვის. სერიოზული შედეგების თავიდან ასაცილებლად მაგალითად, თუ გამოვლინდა კანზე ძლიერი გამონაყარი, რომელიც ვრცელდება მთელ სხეულზე. ზემოთ ჩამოთვლილი გვერდითი მოვლენები ძალიან იშვიათია.

უფრო ხშირი გვერდითი მოვლენებია:

სისუსტე, თავის ტკივილი, ფაღარათი, ტკივილი მუცელში, იშვიათად ყაბზობა.

ნებისმიერი გვერდითი მოვლენების განვითარებისას, რომელიც არ არის მოცემული ინსტრუქციაში საჭიროა ექიმთან ან ფარმაცევტთან კონსულტაცია.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა ამბროქსოლის ან ბრომჰექსინის მიმართ;

* კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულოვანი დაავადება;

* ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ამ პერიოდში პრეპარატის გამოყენება აკრძალულია.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ ბრონქული სეკრეტის შეგუბების საშიშროების გამო, პრეპარატ ჰალიქსოლით მკურნალობა საჭიროებს განსაკუთრებულ სიფრთხილეს ავადმყოფებში ბრონქების მოტორული ფუნქციის დარღვევით ან ნახველის უხვი გამოყოფით.

◄ თირკმლის მწვავე უკმარისობის შემთხვევაში (ბრომჰექსინის ნაწილობრივი გამოყოფის პერიოდი ხანგრძლივდება).

◄ სიროფი არ შეიცავს სპირტს. იგი შეიცავს შაქრის ისეთ შემცვლელებს, როგორიცაა: სორბიტი და ნატრიუმის ციკლამატი. ამიტომ შესაძლებელია აღნიშნული პრეპარატის მიღება შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულ ავადმყოფებში, მხოლოდ იმ გარემოების გათვალისწინებით, რომ სიროფის ყოველ 5 მლ შეიცავს 1.2 გ სორბიტს.

◄ სიროფის გამოყენება შესაძლებელია ბოთლის გახსნიდან 4 დღის განმავლობაში, თუ იგი სწორად ინახება.

ტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვა: არ არის მონაცემები, რომლებიც ადასტურებს პრეპარატის გავლენას ამ უნარზე.

ჭარბი დოზირება:

დანიშნულზე მეტი ტაბლეტის მიღების შემთხვევაში ჭარბი დოზირების გამოხატული ნიშნებია: გულისრევა, ღებინება, ფაღარათი ან სხვა კუჭ-ნაწლავური დარღვევები.

მკურნალობა: უპირველეს ყოვლისა, საჭიროა ღებინების გამოწვევა, შემდეგ დიდი რაოდენობით სითხის მიღება (რძე ან ჩაი) კუჭის ამორეცხვა რეკომენდებულია პრეპარატის მიღებიდან 1-2 საათის განმავლობაში. აუცილებელია გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მდგომარეობის მუდმივი კონტროლი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– არ არის მიზანშეწონილი ჰალიქსოლის კომბინაცია ხველის სხვა საშუალებებთან (მაგალითად: კოდეინი), რადგან მათ შეიძლება გააძნელონ ამბროქსოლით გათხიერებული ნახველის გამოყოფა.

– ჰალიქსოლის განსაკუთრებული უპირატესობაა ის, რომ ზოგიერთ ანტიბიოტიკებთან ერთდროული მიღებისას (ამბროქსიცილინი, ფუცეროქსიმი, ერითრომიცინი, დოქსიციკლინი) ამბროქსოლი ხელს უწყობს მათ შეღწევას ბრონქულ სეკრეტში.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისა და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: მითითებულია კოლოფზე.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ურეცეპტოდ.

საერთაშორისო დასახელება:

BENCYCLANE

მწარმოებელი: EGIS PHARMACEUTICALS PLC, უნგრეთი

მოქმედი ნივთიერება: ბეციკლანი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სპაზმოლიზური საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 50 ც.

1 ტაბ.

ბეციკლანის ფუმარატი ………….    100 მგ

სხვა ინგრედიენტები:

ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, კარბომერი 934 p, კოლოიდური უწყლო კაჟბადი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, პოლივინილაცეტატი, სახამებელი.

საინექციო ხსნარი: ბლისტერზე 5 ამპ, შეფუთვაში 2 ბლისტერი.

1 მლ 1 ამპ.

ბენციკლანის ფუმარატი ………..    25 მგ 50 მგ

სხვა ინგრედიენტები:

ნატრიუმის ქლორიდი და საინექციო წყალი.

ხსნარი შიდაკუნთური ან შიდავენური შეყვანისათვის (განზავების შემდეგ), ასევე ინფუზიისათვის.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ჰალიდორი წარმოადგენს მიოტროპულ სპაზმოლიზურ საშუალებას, რომელიც ასევე ხასიათდება ზომიერი სედატური ეფექტით. პრეპარატს  გააჩნია სპაზმოლიზური, სისხლძარღვების გამაფართოებელი და ადგილობრივი საანესთეზიო მოქმედება.

იგი ასევე ამცირებს თრომბოციტების აგრეგაციას.

პრეპარატის ზემოთ ჩამოთვლილი ეფექტების გამო იგი გამოიყენება სისხლძარღვების სხვადასხვა ფუნქციური დაავადებების  დროს, რომელთაც თან ახლავს სპაზმი, ასევე ორგანული დაავადებების შემთხვევაშიც.

პრეპარატი ავლენს ეფექტურობას ვისცერული ორგანოების გლუკი კუნთების სპაზმის დროს.

იგი აჩქარებს ატრიოვენტრიკულურ გამტარებლობას, რის გამოც შესაძლებელია მისი გამოყენება გულის ტრანსმისორული ფუნქციის დარღვევის შემთხვევაში.

ფარმაკოკინეტიკა:

შიგნით მიღებისას იგი სწრაფად და თითქმის სრულად აბსორბირდება. C_max სისხლის პლაზმაში პრეპარატის ერთჯერადი მიღებისას აღინიშნება 3 სთ-ის განმავლობაში. ელიმინირდება ძირითადად შარდით (97%) არააქტიური მეტაბოლების სახით. T_1/2 შეადგენს 6-8 სათ-ს.

ჩვენებები:

ბენციკლანი არის სისხლძარღვების გამაფართოვებელი და სპაზმოლიზური საშუალება.

სისხლძარღვების დაავადებები

პერიფერიული სისხლძარღვების დაავადებები: რეინოს დაავადება, სხვა დაავადებები სისხლძარღვების აკროციანოზით და სპაზმებით, ასევე ისეთი მდგომარეობები, რომლებიც გამოწვეულია არტერიების ოკლუზიით.

ტვინის სისხლძარღვების დაავადებები: კომბინაციური თერაპიის კომპონენტის სახით ტვინში სისხლის მიმოქცევის დარღვევებისას.

შინაგანი ორგანოების სპაზმის მოხსნა.

კუჭ–ნაწლავის დაავადებები: სხვადასხვა ეტიოლოგიის გასტროენტერიტები (განსაკუთრებით, ინფექციური), ინფექციური და ანთებითი კოლიტები, მსხვილი ნაწლავის ფუნქციონალური დაავადებანი, ტენეზმები, პოსტოპერაციული მეტეორიზმი, ქოლეცისტიტი, ნაღველ-კენჭოვანი დაავადება, მდგომარეობა ქოლეცისეტექტომის შემდეგ. მოტორიკის მოშლა ოდის სფინქტერის დისკინეზიის დროს, კუჭის ან 12 გოჯა ნაწლავის წყლული – სხვა პრეპარატებთან კომბინაციაში.

უროლოგიური სინდრომები შარდის ბუშტის ტენეზმები, შარდკენჭოვანი დაავადების დამატებითი თერაპია (თირკმლების კოლიკის დროს ანალგეტიკებთან კომბინაციაში) მომზადება გამოკვლევის ინსტრუმენტალური მეთოდებისათვის.

მიღების წესი და დოზირება:

ჰალიდორის გამოყენება ყოველთვის უნდა მოხდეს ექიმის დანიშნულების მიხედვით.

ტაბლეტები

ჩვეულებრივი დოზები:

სისხლძარღვების დაავადებების სიმპტომების სამკურნალოდ ბენციკლანის ჩვეულებრივი სადღეღამისო დოზა მოზრდილებში შეადგენს 300 მგ-ს (1 ტაბლეტი დღეში 3-ჯერ). მძიმე შემთხვევებში, ექიმმა შეიძლება გაზარდოს დოზა 2 ტაბლეტამდე დღეში 3-ჯერ.

შინაგანი ორგანოების სპაზმის მოსახსნელად ექიმმა შეიძლება დანიშნოს 1-2 ტაბლეტის ერთჯერადი მიღება. ეს დოზა შეიძლება განმეორდეს მაქსიმუმ 4 ტაბლეტის მიღწევამდე. სხვა სქემით მიიღება 1 ტაბლეტი დღეში 3-ჯერ 3-4 კვირის განმავლობაში, რის შემდეგაც მიიღება 1 ტაბლეტი დღეში 2-ჯერ სიმპტომების სრულ გაქრობამდე.

თუ პაციენტი პრეპარატს იღებს ყოველდღე ერთსა და იმავე დროს, უნდა შემცირდეს ტაბლეტების მიღების დავიწყების ალბათობა.

ერთი დოზის მიღების დავიწყების შემთხვევაში, ეს დოზა გამოიტოვება და გრძელდება ტაბლეტის მიღება განრიგის მიხედვით. არ შეიძლება ორმაგი დოზის მიღება გამოტოვებული დოზის კომპენსირების მიზნით.

ხსნარი

სისხლძარღვოვანი დაავადებები:

ინფუზია: სისხლძარღვების დაავადებების დროს შეიძლება სასარგებლო იყოს აქტიური ნივთიერების შეყვანა ინფუზიის გზით დოზით 200-300 მგ დღე-ღამეში 2-3 ინფუზიაზე. ინფუზია უნდა ჩატარდეს ნელა დაახლოებით 1 საათის განმავლობაში.

შინგანი ორგანოების სპაზმების მოხსნა

ინექცია: მწვავე შემთხვევებში, ვენაში ნელა შეყავთ 2-4 ამპულა, რომელიც იხსნება მარილის ხსნარში 10-20 მლ-მდე ან ერთი ამპულა კუნთებში.

გვერდითი მოვლენები:

კუჭ–ნაწლავის სისტემის მხრივ: პირის სიმშრალე, კუჭის ტკივილი, სიმაძღრის შეგრძნება, გულისრევა, პირღებინება.

ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: სპორადული შფოთვა, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, სიარულის მოშლა, ტრემორი, ძილიანობა, ძილის დარღვევა, მეხსიერების დაქვეითება, ზოგჯერ, ცნობიერების გარდამავალი არევა, ჰალუცინაციები, ძალიან იშვიათად – ცნს-ის კეროვანი დაზიანების სიმპტომები. მნიშვნელოვანმა ზედოზირებამ შეიძლება გამოიწვიოს ტონური და კლონური კრუნჩხვები.

გულ–სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ზოგჯერ შეიძლება განვითარდეს წინაგულის ან პარკუჭოვანი ტაქიარითმიები (განსაკუთრებით სხვა პროარითმოგენურ პრეპარატებთან ერთად შეყვანისას).

კანის მხრივ: ალერგიის სიმპტომები.

ლაბორატორიული მაჩვენებლების მხრივ: სისხლის თეთრი უჯრედების რაოდენობის შემცირება.

სხვა: შეუძლოდ ყოფნა, სხეულის წონის მომატება თრომბოფლებიტის შიგნით შეყვანისას.

უკუჩვენებები:

ინექციის გაკეთება არ შეიძლება შემდეგ შემთხვევებში:

* პრეპარატის აქტიური ან სხვა ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს;

* სუნთქვის, თირკმლების ან ღვიძლის მწვავე უკმარისობის დროს;

* გულის დეკომპენსირებული უკმარისობისას, მიოკარდის მწვავე ინფარქტის, წინაგულ-პარკუჭოვანი ბლოკადის დროს;

* ეპილეფსიის ან სპაზმოფილიის სხვა ფორმების დროს;

* ახლად გადატანილი ინსულტის დროს;

* ქალა-ტვინის ტრავმისას ბოლო 12 თვის მანძილზე;

* ორსულობისა და ძუძუთი კვების დროს.

ორსულობა და ლაქტაცია:

წინაკლინიკური გამოკვლევების შედეგად მიღებულმა მონაცემებმა არ გამოავლინეს რაიმე ემბრიოტოქსიკური თუ ტერატოგენური ეფექტები. პრეპარატის ფართო გამოყენებისას ემბრიოტოქსიკური ეფექტების არარსებობის მიუხედავად, არ არის რეკომენდებული მისი გამოყენება ორსულობის პირველ ტრიმესტრში. სარწმუნო მონაცემების არარსებობისას, რაც მიღებულ იქნა ადამიანების გამოკვლევისას, ამ პრეპარატის გამოყენება ლაქტაციის პერიოდში საჭიროებს ფრთხილ ანალიზს.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ ინექციის ადგილი პერიოდულად უნდა შეიცვალოს, ვინაიდან პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს სისხლძარღვების ენდოთელიუმის დაზიანება და თრომბოფლებიტი.

◄ თავიდან უნდა იქნას აცილებული პრეპარატის პარენტერალური შეყვანა იმ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ გულ-სისხლძარღვთა ან სუნთქვის მწვავე უკმარისობა, წინასწარგანწყობილნი არიან კოლაფსის მიმართ, აღენიშნებათ წინამდებარე ჯირკვლის ჰიპერტროფია ან შარდის შეკავება (შეკავების ხარისხი მატულობს შარდის ბუშტის კუნთების მოდუნებისას).

◄ ხანგრძლივი თერაპიის დროს რეკომენდებულია ლაბორატორიული გამოკვლევების რეგულარულად ჩატარება (არანაკლებ 2 თვეში ერთხელ).

ტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვა: მკურნალობის კურსის დასაწყისში სატრანსპორტო საშუალებების მართვისას და ისეთი სამუშაოების შესრულებისას, რომლებიც დაკავშირებულია უბედურ შემთხვევათა მომატებულ რისკთან, საჭიროა განსაკუთრებული სიფრთხილის გამოჩენა.

ჭარბი დოზირება:

თუ პაციენტი პრეპარატს იღებს ყოველდღე ერთსა და იმავე დროს უნდა შემცირდეს ტაბლეტის მიღების დავიწყების ალბათობა.

ერთი დოზის მიღების დავიწყების შემთხვევაში, ეს დოზა გამოიტოვება და გრძელდება ტაბლეტის მიღება განრიგის მიხედვით. არ შეიძლება ორმაგი დოზის მიღება გამოტოვებული დოზის კომპენსირების მიზნით.

ზედოზირებამ შეიძლება გამოიწვიოს გულის შეკუმშვების გახშირება, არტერიული წნევის დაწევა, წინასწარგანწყობა კოლაფსის მიმართ, შარდის შეუკავებლობა, ძილიანობა, შფოთვა, ხოლო მძიმე შემთხვევებში – ეპილეფტიფორმული კრუნჩხვითი შეტევები.

მკურნალობა: სპეციფიკური ანტიდოტი არ არის ცნობილი. ზედოზირებისას საჭიროა კუჭის ამორეცხვა და სიმპტომატური მკურნალობის ჩატარება. კრუნჩხვითი შეტევების დროს რეკომენდებულია ბენზოდიაზეპინის გამოყენება. მონაცემები დიალიზის საშუალებით ბენციკლანის გამოდევნის შესახებ არ არსებობს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

სიფრთხილის გამოჩენა არის საჭირო შემდეგ პრეპარატებთან კომბინაციის დროს:

– ანესთეტიკები და სედაციური საშუალებები – შეიძლება გაძლიერდეს მათი ეფექტები.

– სიმპატომიმეტიკები – წინაგულისა და პარკუჭის ტაქიარითმიის რისკის გამო;

– საშუალებები, რომლებიც დაბლა იწევენ სისხლში კალციუმის დონეს – პროარითმოგენული ეფექტების სუმაციის გამო;

– ფუტკარას პრეპარატები – ფუტკარას ჭარბი დოზის მიღებისას მატულობს არითმიის რისკი;

– ბეტა-ბლოკატორები – ქრონოტროფული ეფექტების ურთიერთწინააღმდეგობის გამო (უარყოფითი ბეტა-ბლოკატორების და დადებითი ბენციკლანის შემთხვევაში) შეიძლება აუცილებელი გახდეს ბეტა-ბლოკატორის დოზირების კორექცია;

– კალციუმის არხების ბლოკატორები და სხვა ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატები – მათი ეფექტების გაძლიერების შესაძლებლობის გამო;

– სამკურნალო საშუალებები, რომლებიც იწვევენ გვერდით ეფექტებს სპაზმოფილიის სახით – ამ ეფექტების სუმაციის შესაძლებლობის გამო;

– ასპირინი – თრომბოციტების აგრეგაციის შეფერხების გაძლიერების გამო.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: მითითებულია კოლოფზე.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

მწარმოებელი: GLAXOSMITHKLINE BIOLOGICALS

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

A ვირუსული ჰეპატიტის სპროფილაქტიკო ვაქცინა

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო სუსპენზია: მზა შპრიცში 0.5 მლ

0.5 მლ (1 დოზა)

HAV (A ჰეპატიტის ვირუსის ანტიგენი) …….. 720 EU. ELISA

ალუმინის ჰიდროქსიდი ………………………     0.25 გ

მწარმოებელი: GLAXOSMITHKLINE BIOLOGICALS

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

A ვირუსული ჰეპატიტის სპროფილაქტიკო ვაქცინა

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო სუსპენზია: მზა შპრიცში 1 მლ

1 მლ (1 დოზა)

HAV (A ჰეპატიტის ვირუსის ანტიგენი) ……….  1440 EU.ELISA

ალუმინის ჰიდროქსიდი …………………………..      0.5 მგ

საერთაშორისო დასახელება:

PENTASTARCH

მწარმოებელი: FRESENIUS KABI, გერმანია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

პლაზმის შემცვლელი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინფუზიო ხსნარი: ფლაკონში 250 მლ და 500 მლ, შეფუთვაში 10 ც.

ჰიდროქსიეთილსახამებლის (200/0.5) 10% ხსნარი ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში.

100 მლ

ჰიდროქსიეთილსახამებელი (200/0.5) …..   6 გ

ნატრიუმის ქლორიდი …………………..        0.9 გ

1 ლ

აქტიური ნივთიერებები:

პოლი (o-2-ჰიდროქსიეთილ) სახამებელი …….  100.0 გ

ჩანაცვლების ხარისხი        0.40-0.55 და საშუალო მოლეკულარული წონა 200000 დალტონი

ნატრიუმის ქლორიდი ………         9.0 გ

Na⁺ ………………………………     154 მმოლ/ლ

Cl^– …………………………………   154 მმოლ/ლ

სხვა კომპონენტები:

ნატრიუმის ჰიდროქსიდი, მარილმჟავა, საინექციო წყალი, pH- 3.5-6.0 მჟავიანობის ტიტრი –

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

10% ჰაეს–სტერილის მოქმედების მექანიზმი: 10% ჰაეს- სტერილის ინფუზია (500 მლ 15 წუთში) უზრუნველყოფს პლაზმის მოცულობის მომატებას. იგი იწვევს ჰემოდინამიკის და მიკროცირკულაციის გაუმჯობესებას 3-4 საათის განმავლობაში. პრეპარატი განიცდის ჰიდროლიზს შრატის ამილაზას მოქმედებით და გამოიყოფა თირკმელებით. 24 საათის შემდეგ 54% ორგანიზმში შეყვანილი ჰიდროქსიეთილსახამებელი გამოიყოფა შარდით, და მხოლოდ 10% ამ დროისთვის რჩება პლაზმაში. ჰიდროეთილსახამებელი მიიღება ამილოპექტინიდან და მას ახასიათებენ მოლეკულური წონის, ხარისხის და შემადგენელი კომპონენტების მიხედვით. მისი საშუალო მოლეკულური წონა შეადგენს 2000000 დალტონს, განაწილების ხარისხი დაახლოებით 0.5, რაც ნიშნავს, რომ 10 გლუკოზურ ამილოპექტინის ფუძეს შეესაბამება 5 ჰიდროქსიეთილის ჯგუფი C₂ პოზიციაში. ჰიდროქსიეთილსახამებლის ძირითადი ჯაჭვები წარმოდგენილია გლუკოზის ფუძეებით, რომლებიც  შეერთებულია ალფა-1.4 კავშირებით ლატერალური განშტოვებებით, დაკავშირებული 1.6 კავშირებით. ჰიდროქსიეთილსახამებელი სტრუქტურულად წააგავს გლიკოგენს, რითაც აიხსნება მის მიმართ კარგი ტოლერანტობა და ანაფილაქსიური რეაქციების დაბალი სიხშირე. ჰაეს-სტერილი გამოირჩევა ხსნარის მაღალი ხარისხით და არ იძლევა ფლოკულაციას ტემპერატურის ცვალებადობის დროს.

ჩვენებები:

• ჰიპოვოლემიის მკურნალობა და პროფილაქტიკა;
• ქირურგიული ჩარევების დროს (ჰემორაგიული შოკი);
• ტრავმული დაზიანებების დროს (ტრავმული შოკი);
• დამწვრობის დროს (დამწვრობით გამოწვეული შოკი);
• ინფექციის დრო (სეპტიური შოკი);
• სისხლის თერაპიული განზავება (ჰემოდილუცია).

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატი გამოიყენება ინტრავენური ინფუზიისათვის.

ანაფილაქსიური რეაქციის შესაძლო განვითარების გამო დასაწყისში 10-20 მლ პრეპარატი შეჰყავთ ძალიან ნელა, ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ. სადღეღამისო დოზა და ინფუზიის სიჩქარე დამოკიდებულია სისხლის დაკარგვის ხარისხზე და ჰემოკონცენტრაციაზე. მისი თერაპიული სიგანე განისაზღვრება განზავების ხარისხით. პაციენტებში ფილტვების ან გულსისხლძარღვთა სისტემის მხრივ გართულების გარეშე 30% ჰემატოკრიტი განსაზღვრავს კოლოიდური ჩანაცვლებითი საშუალებების შეყვანის მოცულობას.

რეკომენდებული დოზა მოცულობის დეფიციტის (ჰიპოვოლემია და შოკის ჩანაცვლებითი თერაპია) სამკურნალოდ და პროფილაქტიკისათვის შეადგენს:

მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა:

20 მლ/კგ დღეში

(=1500 მლ 75 კგ წონაზე დღეში).

(=2.0 გ ჰიდროქსიეთილსახამებელი ერთ კგ წონაზე დღეში).

ინფუზიის მაქსიმალური სიჩქარე:

20 მლ/კგ წონაზე საათში

(=1500 მლ 75 კგ წონაზე დღეში).

(=2.0 გ ჰიდროქსიეთილსახამებელი ერთ კგ წონაზე დღეში)

რეკომენდებული დოზა ჰემოდილუციური თერაპიის დროს:

კრიტერიუმი ინდივიდუალურია ყოველი ავადმყოფისათვის და განისაზღვრება ჰემატოკრიტის მაჩვენებელის შემცირებით. პრეპარატის გამოყენება შეიძლება განხორციელდეს იზოვოლემიის ან ჰიპერვოლემიის პრინციპით მცირე (250 მლ), საშუალო (500 მლ) და მაღალი (2-ჯერ 500 მლ) დოზებით. იგი გამოიყენება შემდეგი სქემით:

სადღეღამისო დოზა:

ა) 250 მლ დღეში (მცირე დოზა)

ბ) 500 მლ დღეში (საშუალო დოზა)

გ) 500 მლ 2-ჯერ დღეში (მაღალი დოზა)

ინფუზიის სიჩქარე:

ა) 250 მლ 0.5-2 საათში

ბ) 500 მლ 4-6 საათში

გ) 500 მლ 2-ჯერ 8-24 საათში

სიფრთხილეა საჭირო:

აღწერილია კავშირი პრეპარატის დოზასთან და ქავილის განვითარებასთან ოტონევროლოგიური დაავადების დროს, როგორიცაა სმენის დაქვეითება, შუილი ყურებში, კონტუზია. ასეთ შემთხვევებში რეკომენდებულია დოზის შემცირება მაქსიმუმ 250 მლ-მდე დღეში. ამით ქავილის განვითარების სიხშირე მცირდება. რეკომენდებულია დიდი რაოდენობით სითხის გამოყენება.

გამოყენების ხანგრძლივობა:

ჰიპოვოლემიის მკურნალობა და პროფილაქტიკა: ფარმაკოლოგიური და კლინიკური გამოცდილება არ ზღუდავს პრეპარატის განმეორებით გამოყენებას. ხანგრძლივობა და თერაპიული გამოყენება განისაზღვრება ჰიპოვოლემიის ხანგრძლივობით და დონით.

თერაპიული ჰემოდილუცია:

10% ჰაეს-სტერილის გამოყენება ჰემოდილუციური თერაპიისათვის რეკომენდებულია 10 დღის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები:

იშვიათ შემთხვევაში პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს ანაფილაქსიური რეაქციები. შეუთავსებლობის განვითარების შემთხვევაში ხსნარის გამოყენება შეწყვეტილი უნდა იქნას.

კლინიკური სიმპტომებისა და სიმძიმის ხარისხის მიხედვით ჩასატარებელი თერაპიული ღონისძიებები:

1. კანის რეაქციები: ანტიჰისტამინური პრეპარატები.

2. ტაქიკარდია, არტერიული წნევის დაქვეითება, თავბრუსხვევა, გულისრევა, ღებინება: ინფუზიის შეწყვეტა. რეკომენდებულია ავადმყოფის ლოგინში ჩაწვენა, ანტიჰისტამინური პრეპარატების და კორტიკოსტეროიდების (პრედნიზოლონი 120 მგ ინტრავენურად) კომბინაცია.

3. შოკი, ასთმური მდგომარეობა (ბრონქოსპაზმი): წოლითი რეჟიმი, რეანიმაცია.

დანიშნულება:

– ადრენალინი 0.05-0.1 მგ ინტრავენურად;

– კორტიკოსტეროიდები (პრედნიზოლონი ინტრავენურად);

– 5% ალბუმინი ინტრავენურად.

ჰაეს–სტერილის ხანგრძლივი ყოველდღიური გამოყენება მაღალ დოზებში ხშირად იწვევს ქავილს, რომელიც ძნელად ექვემდებარება მკურნალობას. იგი შეიძლება განვითარდეს მკურნალობის შეწყვეტიდან რამოდენიმე კვირის შემდეგ და თვეობით გაგრძელდეს. იშვიათად აღინიშნება ტკივილები თირკმელების არეში. ასეთ შემთხვევაში რეკომენდებულია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა, სითხის შეყვანის უზრუნველყოფა და შრატის კრეატინინის მაჩვენებლის ხშირი კონტროლი.

10% ჰაეს–სტერილის მაღალმა დოზებმა შეიძლება გამოიწვიოს სისხლდენის დროის პროლონგირება, კლინიკურად მნიშვნელოვანი სისხლდენის განვითარების გარეშე.

შენიშვნები: ჰიდროქსიეთილსახამებელის გამოყენების დროს შესაძლებელია შრატის ამილაზას კონცენტრაციის მომატება, რაც ხელს უშლის პანკრეატიტის დიაგნოსტიკას. აუცილებელია შრატის იონოგრამის და სითხის ბალანსის რეგულარული კონტროლი.

უკუჩვენებები:

* გულის მძიმე შეგუბებითი უკმარისობა;

* თირკმელების უკმარისობა (შრატის კრეატინინი აღემატება 2 მგ/დლ ან 177 მკმოლ/ლ-ზე მეტი);

* სისხლის კოაგულაციის მძიმე დარღვევები (გამონაკლისია სიცოცხლისათვის საშიში მდგომარეობები);

* ჰიპერჰიდრატაცია (მძიმე ხარისხის შეშუპება) ან მძიმე ხარისხის დეჰიდრატაცია

* ქალასშიდა სისხლდენა.

* ალერგია სახამებელის მიმართ.

არ მოიპოვება მონაცემები პრეპარატის გამოყენების შესახებ ორსულებში და ლაქტაციის დროს.

მკურნალობის დაწყებისას რეკომენდებულია შრატში კრეატინინის კონტროლი. კრეატინინის შემცველობის დროს 1.2-2.0 მგ/დლ  ან 106-177 მკმოლ/ლ, ანუ თირკმელების კომპენსირებული უკმარისობისას, აუცილებელია სითხის ბალანსი და რეტენციის დონის ყოველდღიური კონტროლი. შრატში კრეატინინის ნორმალური მაჩვენებლების მიუხედავად შარდის გამოყოფის მხრივ გადახრა შეიძლება მიუთითებდეს თირკმელების ფუნქციის კომპენსირებულ დარღვევაზე. პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენების დროს აუცილებელია თირკმლისმიერი რეტენციის კონტროლი 1-2-ჯერ.

მკურნალობის დროს უზრუნველყოფილი უნდა იყოს სითხის საკმარისი რაოდენობით მიწოდება (2-3 ლ დღეში). პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით გამოიყენება ფილტვების შეშუპების და ღვიძლის მძიმე ქრონიკული დაავადებების დროს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ არის რეგისტრირებული.

სხვა პრეპარატებთან განზავების შემთხვევაში დაცული უნდა იქნას სრული ასეპტიკა, აგრეთვე გათვალისწინებული უნდა იქნას მათთან შეთავსებადობა.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას. გამოიყენება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც ხსნარი გამჭვირვალეა და შეფუთვა არ არის დაზიანებული.

მწარმოებელი: BAYER CONSUMER CARE

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მეტაბოლურ პროცესებზე მოქმედი საშუალება, პოლივიტამინებისა და მინერალების კომპლექსი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საღეჭი ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 და 60 ც.

1 ტაბ.

დამხმარე ნივთიერებები:

შაქარი, სტეარინის მჟავა, ჟელატინი, მაგნიუმის სტეარატი, ასპარტამი, მონო- და დიგლიცერიდები, კრემნიუმის დიოქსიდი, სახამებელი, ტოკოფეროლების ნარევი, ნატრიუმის ასკორბატი, ტრიკალციუფოსფატი, კროსკარმელოზური ნატრიუმის, ვაშლის მჟავა, ღვინის მჟავა, ასკორბილპალმიტატი, საღეჭი რეზინის არომატიზატორი, ფორთოხლის არომატიზატორი, საღებავი ყვითელი №6 ლაქის.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

კომბინირებული პრეპარატი, რომელიც შეიცავს პოლივიტამინებს, მინერალებსა და მიკროელემენტებს. პრეპარატის ფარმაკოლოგიური მოქმედება განისაზღვრება მასში შემავალი ინგრედიენტების თვისებებით.

ჩვენებები:

• ჰიპო- და ავიტამინოზების, მინერალების ნაკლებობის მკურნალობა და პროფილაქტიკა ბავშვებში 4 წლის ზევით.
• იოდის დეფიციტის პროფილაქტიკა;
• ორგანიზმის ბრძოლისუნარიანობის ამაღლება გაციებისა და ინფექციური დაავადებების, გაძლიერებული ფიზიკური და გონებრივი დატვირთვების არასასურველი ეკოლოგიური ფაქტორების (მათ შორის რადიაციული წარმომავლობის) მიმართ.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატის გამოყენებამდე აუცილებელია ექიმის კონსულტაცია. ბავშვებს 4 წლის ზევით ენიშნება 1 ტაბლეტი დღეში ჭამის დროს ან ჭამის შემდეგ.

ტაბლეტი კარგად უნდა დაიღეჭოს.

გვერდითი მოვლენები:

შესაძლოა გამოვლინდეს ალერგიული რეაქციები პრეპარატში შემავალი კომპონენტების მიმართ.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ;

* A და D ჰიპერვიტამინოზი;

* 4 წლის ასაკი.

განსაკუთრებული მითითებები:

არ გადააჭარბოთ მითითებულ სადღეღამისო დოზას. დოზის გადაჭარბების თავიდან აცილების მიზნით, არ მიიღოთ ერთდროულად სხვა პოლივიტამინურ პრეპარატებთან ერთად. შესაძლებელია შარდის ყვითლად შეფერვა რიბოფლავინის არსებობის გამო.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-30⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.