ორგანიზმს ყოველდღიური კონტაქტი აქვს ურიცხვ ტოქსიურ ნივთიერებებთან. ყოველი უჯრედი, როგორც ღრუბელი, ტოქსიურ ნივთიერებებს შეიწოვს ჰაერით, წყლით და საკვებით. თანდათანობით ბინძურდება უჯრედშორისი გარემო – უჯრედში გროვდება წყალი და წიდა. ალერგია, თვალის ქვეშ ჩამობერილობები და სილურჯე, შეშუპება, იმუნიტეტის მკვეთრი დაქვეითება რაც სხვა დაავადებებთან ერთად გაციებითი დაავადებების გახშირებასც იწვევს –უჯრედის „გაგუდვის“ შედეგია. ასეთი ორგანიზმი არის პრაქტიკულად ყველა დაავადების მიზეზი.

უსარგებლო „ტვირთისგან“, ჭარბი სითხე და ტოქსინები, გათავისუფლებაში ორგანიზმს ეხმარება სამკურნალო ბალახებისგან შექმნილი კომპოზიცია.

შემადგენლობა: ოხრახუში (ფოთლები), წითელი მოცვი (ფოთლები), არყის ხის ფოთლები, ელეუტეროკოკი (ფესვი და ფესურები).

შეფუთვაში 40 ტაბლეტი.

მიღების ჩვენებები:

ცისტოფიტი მნიშვნელოვნად აუმჯობესებს დიურეზს, ხსნის შეშუპებას, აუმჯობესებს საერთო თვითშეგრძნებას ტოქსინების გამოყოფის ხარჯზე, აუმჯობესებს და აჩქარებს ცისტიტის ტრადიციული მკურნალობას.

ბაღის ოხრახუში გამოიყენება შარდის ბუშტის ფუნქციონალური დაავადების დროს და სხვადასხვა გენეზის შეშუპების მოსახსნელად. ოხრახუში გამოიყენება როგორც დიურეზული საშუალება თირკმლოვანი და გულ–სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებისას, რომელიც შეშუპებით მიმდინარეობს. პრეპარატის გამოყენება დადებითად მოქმედებს თირკმელკენჭოვანი, შარდსასქესო გზების ლორწოვანის ანთებითი დაავადებისას.

წითლი მოცვი ახდენს სუსტ შარდმდენ მოქმედებას, ხასიათდება გამოხატული ანთების საწინააღმდეგო, შემკვრელი, სედატიური, ლპობით და ანტისეპტიური მოქმედებით.

არყის ხის ფოთლები გამოიყენება როგორც შარდმდენი, ნაღველმდენი, ბაქტერიციდული და ანთების საწინააღმდეგო საშუალება. ხსნის თირკმლისმიერ და გულიდან მომდინარე შეშუპებას. ფოთლები შეიცავს ეთერზეთს, ასკორბინის და ნიკოტინის მჟავას, გლიკოზიდებს და სხვა.

ელეუტეროკოკი მიეკუთვნება კლასიკურ ადაპტოგენს. ის უზრუნველყოფს იმუნიტეტის შენარჩუნებას, სწრაფად აღადგენს ძალებს გადატანილი დაავადების შემდეგ. ფესვი და ფესურები შეიცავს ეთერზეთებს, ბიოფლავონიდებს, პოლისაქარიდებს, ვიტამინებს, მინერალურ ნივთიერებებს და სხვა. ის აღაგზნებს ცენტრალურ ნერვულ სისტემას, ამცირებს ძილიანობას, ხასიათდება ანტიდეპრესიული თვისებებით. ელეუტეროკოკი ახდენს ზოგადგამაჯანსაღებელ, მატონიზირებელ მოქმედებას, ააქტივებს გონებრივ და ფიზიკურ შრომისუნარიანობას, ამაღლებს პოტენციას, ამაღლებს ორგანიზმის არასპეციფიურ რეზისტენტობას და მის წინააღმდეგობას არახელსაყრელი გარემომცველი ფაქტორებისადმი.

კომპოზიცია შედგენილია ისე, რომ შემადგენელი მცენარეები აძლიერებენ ერთმანეთის მოქმედებას და „ცისტოფიტს“ ხდის განსაკუთრებით ეფექტურს.

მიღების წესი და დოზირება:

მიიღება 2–4 ტაბლეტი დღეში, ჭამის დროს. მიღების ხანგრძლიობა 1 თვე.

უკუჩვენება:

კომპონენტების ინდივიდუალური აუტანლობა.

მიღების წინ სასურველია ექიმთან კონსულტაცია.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

ცისტონი ახდენს ანთების საწინააღმდეგო და შარდმდენ მოქმედებას თირკმლის დაავადებების დროს. ცისტონი შეიცავს მცენარეულ ექსტრაქტებს, რომლებიც განაპირობებენ პრეპარატის მოქმედებას. შარდმდენი და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება დაკავშირებულია თირკმლისა და შარდსადენი გზების გაზრდილ სისხლისმიმოქცევასთან. პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მოქმედებით ხდება შარდში კალციუმის, ოქსალატების, ჰიდროქსიპროლინის შემცირება, რის შემდეგაც შარდგამომყოფ გზებში კონკრემენტების წარმოქმნის ალბათობა მცირდება.

ცისტონი იწვევს საშარდე გზების კონკრემენტების მიკროდაშლას მუცინზე ზემოქმედებით, რომელიც აწებებს კონკრემენტების მცირე ნაწილებს, ქვიშას და კრისტალებს, ასევე უზრუნველყოფს მისი ორგანიზმიდან გამოყოფას. ცისტონის მოქმედებით აღინიშნება კონკრემენტების დეზინტეგრაცია, რაც იწვევს მის დემინერალიზაციას და დარბილებას.

აღინიშნება ცისტონის ანტიმიკრობული მოქმედება, განსაკუთრებით გრამუარყოფით მიკროორგანიზმებზე (Klebsiella spp., Escherichia coli). პრეპარატი ხასითდება სპაზმოლიტური ეფექტით, რის შედეგადაც მსუბუქდება პაციენტის მდგომარეობა დიზურიული გამოვლინებების დროს. ფარმაკოლოგიური პარამეტრები არ არის შესწავლილი, რამდენადაც პრეპარატის მოქმედება არის მისი შემადგენელი კომპონენტების ერთდროული მოქმედების შედეგი.

Disomocarpus pedicellata (ყვავილები) 65მგ – შეიცავს პედიცინს, იზოპედიცინს, პედიცილინს, ეთერზეთებს ხასიათდება გამოხატული შარდმდენი მოქმედებით.

Saxifraga ligulata (ღეროები) 49მგ – ამცირებს შარდსადენი გზების ლორწოვანი გარსის გაღიზიანებას, ხასიათდება შემკვერელი და შარდმდენი მოქმედებით, გავლენას ახდენს ქვების კრისტალო–კოლოიდურ შემცველობაზე, იწვევს მის გახსნას. ასევე ხასიათდება  ანტიმიკრობული აქტიობით.

Rubia cordifolia (ღეროები) 16მგ – შეიცავს რუბერიტრის მჟავას და ანტრაქინის გლიკოზიდებს, რომელთაც უნარი შესწევს გახსნას შარდგამომყოფი გზების ოქსალატური კონკრემენტები და გამოყოფს ორგანიზმიდან. ხასიათდება შარდმდენი და შემკვრელი მოქმედებით.

Cyperus scariosus (ფესურები)16მგ –უზრუნველყოფს პრეპარტის ანტიბაქტერიულ მოქმედებას შარდგამომყოფ სისტემაზე.

Achyranthes aspera (თესლები) 16მგ- ხასიათდება სპაზმოლიტური და შარდმდენი მოქმედებით.

Onosma bracteatum (მცენარის მიწისზედა ნაწილი) 16მგ – აქვეითებს შარდის ბუშტის ლორწოვანი გარსის გაღიზიანებას, ხასიათდება ანთების საწინააღმდეგო, ანტიმიკრობული, ანტისეპტიური და დიურეტიკული ეფექტით. მცენარეული ექსტრაქტის გამოყენების არეს წარმოადგენს შარდის ბუშტი (განსაკუთებით გაძნელებული შარდვისას და სპასტიური ტკივილისას).

Vernonia cinerea (მთლიანი მცენარე) 16მგ – ეფექტური დიზურიული მოვლენებისას, შარდის გამოყოფის დარღვევისასა და შარდის ბუშტის სპაზმისას.

პრეპარატის შემადგენლობაში ასევე შედის სილიკონისმაგვარი ნივთიერება, რომელიც უზრუნველყოფს კონკრემენტების გახსნას შარდგამომყოფ სისტემაში და მოქმედებს როგორც დიურეტიკი. ცისტონში გასუფთვებული მინერალური ფისების დამატება უზრუნველყოფს შარდის გამოყოფის გაუმჯობესებას, მეტაბოლური პროცესების სტაბილიზაციას და საჭმლის მონელების გაუმჯობესებას, საკვების შეწოვას და ათვისებას.

მიღების ჩვენებები:

• ურატებით და შარდმჟავა მარილებით წარმოქმნილი კონკრემენტების ლითოლიზი,  (ფოსფატური და ოქსალატური ქვები);
• შარდგამომყოფი სისტემის ინფექციური ეთიოლოგიის დაავადებების კომპლექსურ თერაპიაში (არასპეციფიური ურეთრიტი, პიელიტი, ცისტიტი);
• ოპერაციის შემდგომი პრევენციული მკურნალობა საშარდე გზების კონკრემენტების წარმოქმნის საპროფილაქტიკოდ;
• პოდაგრა;
• სიალოლითიაზი;
• შარდის შეუკავებლობა (ქალებში).

მიღების წესები:

ცისტონის ტაბლეტები განკუთვნილია შიგნით მისაღებად. ურატებით და შარდმჟავათი წარმოქმნილი კონკრემენტების ლითოლიზისათვის (ფოსფატური და ოქსალატური ქვები):

14 წელზე ასაკის ბავშვები და მოზრდილები – 2–2– ტაბლეტი;

6–დან 14 წლამდე ასაკის  – თითო ტაბლეტი;

2–დან 6 წლამდე ასაკის – ½ ტაბლეტი ყოველ მიღებაზე. ინიშნება 3–ჯერ დღეში, ჭამის შემდეგ. მკურნალობის ხანგრძლიობა 3–4 თვე. შემდეგ თერაპიას აგრძელებენ დოზით:

14 წელზე უფროსი ასაკის და მოზრდილები – თითო ტაბლეტი, 6–დან 14 წლამდე – ½ ტაბლეტი, 2–დან 6 წლამდე – ¼ ტაბლეტი. პრეპარატი ინიშნება 2–ჯერ დღეში. თერაპია გრძელდება ორგანიზმიდან ქვების (ქვიშის) გამოყოფამდე.

შარდგამომყოფი გზების ინფექციის მკურნალობისას: ბავშვები 14 წლიდან და მოზარდები – მიღებაზე 2 ტაბლეტი, 6–დან 14 წლამდე – თითო ტაბლეტი, 2–დან 6 წლამდე – ½ ტაბლეტი მიღებაზე. პრეპარატი ინიშნება 3–ჯერ დღეში. მკურნალობის კურსი 4–6 კვირა.

დაავადების რეციდივული ფორმისას: ბავშვები 14 წლიდან და მოზრდილები – თითო ტაბლეტი, 6–დან 14 წლამდე – ½ ტაბლეტი მიღებაზე. პრეპარატი ინიშნება 3–ჯერ დღეში. მკურნალობის კურსი – 6–12 კვირა.

თირკმლის კოლიკისას (მწვავე): ბავშვები 14 წლიდან და მოზრდილები – 2 ტაბლეტი მიღებაზე;

6–დან 14 წლამდე – თითო ტაბლეტი მიღებაზე;

2 წლიდან 14 წლამდე –  ½ ტაბლეტი მიღებაზე;

2–დან 6 წლამდე – ½ ტაბლეტი მიღებაზე. პრეპარატი ინიშნება 3–ჯერ დღეში სიმპტომების კუპირებამდე.

პროფილაქტიკური დანიშვნისას კონკრემენტების წარმოქმნის შესაჩერებლად:

თითო ტაბლეტი,  6–დან 14 წლამდე – ½ ტაბლეტი, 2–დან 6 წლამდე – ¼ ტაბლეტი მიღებაზე. პრეპარატი ინიშნება 3–ჯერ დღეში 4–5 თვის მანძლზე.

გვერდითი მოქმედება:

ალერგიული რეაქციები ცისტონის კომპონენტებზე.

ორსულობა:

პრეპარატის დანიშვნა შეიძლება ორსულებში და მეძუძურებში.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ არის გამოვლენილი.

ჭარბი დოზირება:

არ არის აღწერილი.

შენახვის პირობები:

ცისტონის ტაბლეტები ინახება 10–30⁰C ტამპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ, მშრალ ადგილას.

დამატებით:

პრეპარატის დანიშვნა რეკომენდირებული არ არის პაციენტებში რომელთაც აღენიშნება შარდგამომყოფი გზების გაუვალობა დიდ ზომის კონკრემენტის არსებობის გამო (10მმ დიმატრზე მეტი ზომის დამტკიცებული დამატებითი კველევის მეთოდებით).  მკურნალობის ფონზე ტკივილის სინდრომის ინტენსივობის გაზრდისას ცისტონის მიღება უნდა შეწყდეს.

პრეპარატის მოქმედება ვითარდება თანდათანობით, რაც გათვალისწინებული უნდა იქნას დანიშვნისას.

საერთაშორისო დასახელება:

SOLIDAGINIS GIGANTEAE HERBA

მწარმოებელი: PHARMA WERNIGERODE

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

დიურეზული საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ხსნარი პერორალური მიღებისათვის: ფლაკონში 100 მლ

1 მლ

მცენარე ოქროწკეპლას მშრალი ექსტრაქტი …. 500 მკგ

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

მცენარეული წარმოშობის დიურეტიკული პრეპარატი, რომელიც ხასიათდება ანთების საწინააღმდეგო და გარკვეულწილად სპაზმოლიტური მოქმედებით მასში ფლავონიდების, საპონინების და ფენოგლიკოზიდის შემცველობის გამო.

ჩვენებები:

შარდის გამომტანი გზების ინფექციურ–ანთებითი დაავადება (მათ შორის, ნეფროუროლითიაზის ფონზე).

მიღების წესი და დოზირება:

შინაგანად, ჭამამდე 5 მლ 2–4–ჯერ დღეში. რეკომენდებულია ჭარბად წყლის დაყოლება.

უკუჩვენებები:

ჰიპერმგრძნობელობა, გულისა და თირკმლისმიერი შეშუპებები.

გვერდითი მოქმედება:

ალერგიული რეაქციები.

განსაკუთრებული მითითებები:

თირკმელების დაავადებისას პრეპარატის მიღება საჭიროა კომბინირებული თერაპიის სახით.

სავაჭრო დასახელება: ცისტენალი

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მიოტროპული სპაზმოლიტური საშუალება

სამკურნალწამლო ფორმა:

შიგით მისაღები წვეთები

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

კომბინირებული პრეპარატი, აქვს  ზომიერი სპაზმოლიტური, ანთებისსაწინააღმდეგო და დიურეტული მოქმედება. შარსადენების გლუვ კუნთებს ადუნებს და აადვილებს მცირე ზომის კონკრემენტების გამოყოფას. ხელს უწყობს ასევე შარდოვანი კონკრემენტების დაქუცმაცებას, რომლებიც შეიცავენ Ca²⁺ и Mg²⁺-ს.

ჩვენებები:

ნეფროუროლითიაზი, კრისტალლურია, თირკმლის ჭვალი.

უკუჩვენებები:

ჰიპერმგრძნობელობა, გლომერულონეფრიტი, ნეფროუროლითიაზი (პიელონეფრიტთან ერთად ან/და თირკმლის უკმარისობასთან ერთად), კუჭისა და 12გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება (გამწვავების ფაზაში).

გვერდითი მოვლენები:

გულძმარვა, ალერგიული რეაქციები.

მიღების წესი და დოზები:

შიგნით, 3-5 წვეთი 3-ჯერ დღეში, წყალში ან შაქარზე, ½ საათით ადრე ჭამამდე. ხშირი რეციდივებისას შეიძლება გარკვეული ხნით გავზარდოთ დოზა 10 წვეთამდე 3-ჯერ დღეში. მომატებული კუჭის წვენის მჟავიანობის დროს ცისტენალს ღებულობენ ჭამის დროს ან ჭამის შემდეგ. კუჭის დაქვეითებული მჟავიანობისას ამატებენ აციპეპსოლს.

განსაკუთრებული მითითებები:

მაგნიუმ სალიცილატი, რომელიც შედის პრეპარატის შემადგენლობაში, შეაღწევს პლაცენტარულ ბარიერში. ცისტენალის მიღება არ შეიძლება თირკმელის ჭვალის შეტევის დროს (უმჯობესია სპაზმოცისტენალის გამოყენება ან უფრო ეფექტური სპაზმოლიტიკური საშუალებები ინექციისათვის).

საერთაშორისო დასახელება:

CISPLATIN

მწარმოებელი: EBEWE

მოქმედი ნივთიერება: ცისპლატინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ავთვისებიანი სიმსივნის საწინააღმდეგო საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კონცენტრატი საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში 20 მლ, შეფუთვაში 1 ც.

1 მლ 1 ფლ.

ცისპლატინი ………   500 მკგ 10 მგ

კონცენტრატი საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში 50 მლ, შეფუთვაში 1 ც.

1 მლ. 1 ფლ.

ცისპლატინი ………….   500 მკგ 25 მგ

კონცენტრატი საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში 100 მლ, შეფუთვაში 1 ც.

1 მლ 1 ფლ.

ცისპლატინი ……….   500 მგ 50 მგ

ვრცლად ცისპლატინი (დოზირება ინდივიდუალური)

საერთაშორისო დასახელება:

CISPLATIN         

მწარმოებელი: PFAIZER, ავსტრალია

მოქმედი ნივთიერება: ცისპლატინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ავთვისებიანი სიმსივნის საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი: ფლაკონში 10 მლ, შეფუთვაში 5 ც.

1 მლ 1 ფლ.

ცისპლატინი ………   1 მგ 10 მგ

საინექციო ხსნარი: ფლაკონში 50 მლ და 100 მლ, შეფუთვაში 1 ც.

1 მლ. 1 ფლ.

ცისპლატინი ……..    1 მგ 50 მგ

1 მლ 1 ფლ.

ცისპლატინი ……..    1 მგ 100 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

მანიტოლი, ნატრიუმის ქლორიდი, საინექციო წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი წარმოადგენს პლატინის ნაერთს, რომელიც ხასიათდება ანტიკანცეროგენული ეფექტით. მისი მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია დნმ-თან შეკავშირებით, რის შედეგადაც იცვლება დნმ-ის სტრუქტურა და ითრგუნება მისი სინთეზი. ცისპლატინი მცირე ხარისხით აინჰიბირებს ცილებისა და რნმ-ის სინთეზს და არ ხასიათდება ფაზური სპეციფიკურობით.

ფარმაკოკინეტიკა:

ვენაში შეყვანის შემდეგ ცისპლატინის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები აღიწერება ორფაზიანი ფარმაკოკინეტიკური მრუდით. საწყისი ფაზა ძალიან სწრაფია, ნახევარგამოყოფის პერიოდით 29-45 წთ, რომლის შემდეგაც ვითარდება ხანგრძლივი ფაზა ნახევარგამოყოფის პერიოდით 2-4 დღის განმავლობაში. გამოყოფის ასეთი ხანგრძლივი ფაზა განპირობებულია პრეპარატის ცილებთან მაღალი ხარისხის შეკავშირებით. ჩვეულებრივ პრეპარატის 90%-ზე მეტი უკავშირდება პლაზმის ცილებს. მისი ინტრავენური, შედარებით ნელი შეყვანის დროს თირკმელებით გამოიყოფა პრეპარატის დოზის 15-25% პირველი 24 სთ-ის განმავლობაში სწრაფად, ძირითადად უცვლელი სახით, ხოლო 20-75% პირველი 24 სთ-ის განმავლობაში. პრეპარატის დარჩენილი რაოდენობა უკავშირდება ქსოვილებსა და პლაზმის ცილებს.

ცისპლატინი გროვდება თირკმელებში, ღვიძლში, წვრილ ნაწლავსა და საკვერცხეებში. იგი ვერ აღწევს ჰემატოენცეფალურ ბარიერში და არ აღინიშნება ზურგის ტვინის სითხეში მნიშვნელოვანი რაოდენობით.

ჩვენებები:

• სათესლე ჯირკვლის არასემინომური მეტასტაზირებული სიმსივნეები;
• საკვერცხეების გავრცელებული რეფრაქტერული სიმსივნე;
• შარდის ბუშტის რეფრაქერული სიმსივნე დისიმინირების სტადიაში;
• თავისა და კისრის რეფრაქტერული სიმსივნე;
• ცისპლატინის გამოყენება შესაძლებელია როგორც მონოთერაპიის, ასევე სიმსივნის საწინააღმდეგო კომპლექსური თერაპიის სახით.

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებსა და ბავშვებში მონოთერაპიის სახით ცისპლატინის მიღების წესი შემდეგია:

50-100 მგ/კვ.მ. ერთჯერადი ინფუზიის სახით 6-8 სთ-ის განმავლობაში ყოველ 3-4 კვირაში ერთხელ. ვენაში ან ნელი შეყვანის გზით – 15-20 მგ/კვ.მ. ყოველდღიურად 5 დღის განმავლობაში ყოველ 3-4 კვირაში.

ზურგის ტვინის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში დოზა უნდა შემცირდეს.

ცისპლატინის განმეორებითი კურსი არ ტარდება მანამ, სანამ:

– კრეატინინის კონცენტრაცია სისხლის შარტში არ აღინიშნება 140 მკმოლ/ლ-ზე ნაკლები, ხოლო პლაზმაში შარდოვანას დონის მაჩვენებელი 9 მმოლ/ლ-ზე ქვემოთ;

– პერიფერიულ სისხლში ფორმიანი ელემენტების რიცხვი არ მიაღწევს მისაღებ დონეს (თრომბოციტები 100000/კუბმმ, მეტი, ხოლო ლეიკოციტები 4000/კუბ.მმ მეტი). ამასთან ერთად საჭიროა ბაზალური აუდიოგრამის გადაღება და პერიოდულად პაციენტის სმენის ორგანოს ფუნქციის მონიტორინგი.

ცისპლატინის ხსნარის მომზადების წესი: ხსნარის მომზადება რეკომენდებულია უშუალოდ გამოყენების წინ. ინფუზია უნდა დასრულდეს ხსნარის მომზადებიდან 24 სთ-ის განმავლობაში, ხოლო პრეპარატის დარჩენილი ნაწილი განადგურდეს.

პაციენტებში საჭიროა ჩატარდეს ადექვატური ჰიდრატაცია ცისპლატინის შეყვანამდე და მისი მიღებიდან 24 სთ-ის განმავლობაში, შარდის გამოყოფის უზრუნველსაყოფად და ნეფროტოქსიკურობის შესამცირებლად. ჰიდრატაცია შესაძლებელია მიღწეულ იქნას ვენაში 2  ლ 5% გლუკოზის და ნორმალურ ფიზიოლოგიურ ხსნარში 2-4 სთ-ის განმავლობაში შეყვანით.

საინექციო ცისპლატინის რეკომენდებულ დოზას უმატებენ 1 ლ ფიზიოლოგიურ ხსნარს და შეყვანას აწარმოებენ სასურველი პერიოდის განმავლობაში.

პრეპარატის შეყვანიდან 24 სთ-ის განმავლობაში აუცილებელია ადექვატური ჰიდრატაციისა და შარდის გამოყოფის შენარჩუნება, რაც შესაძლებელია 1-2 ლ ფიზიოლოგიური  ხსნარის შეყვანით 6-12 სთ-ის განმავლობაში.

ცისპლატინი ჩვეულებრივ გამოიყენება შემდეგ ციტოტოქსიკურ პრეპარატებთან კომბინაციაში: სათესლე ჯირკვლის ავთვისებიანი სიმსივნის დროს – ვინბლასტინთან, ბლეომიცინთან, აქტინომიცინთან;

საკვერცხის სიმსივნის დროს – ციკლოფოსფამიდთან, დოქსორუბიცინთან, ჰექსამეთილმელამინთან, ფტორურაცილთან;

თავისა და კისრის სიმსივნის სამკურნალოდ – ბლეომიცინთან და მეტოტრექსატთან;

პრეპარატის დოზა განისაზღვრება მიღებული ქიმიოთერაპიული პროგრამის შესაბამისად.

გვერდითი მოვლენები:

თირკმელების მხრივ: პრეპარატის დოზადამოკიდებული კუმულირებით გამოწვეული თირკმელების უკმარისობა წარმოადგენს პრეპარატის ტოქსიკურობის ძირითად მიზეზს, რომელიც ზღუდავს ცისპლატინის დოზას. შედარებით ხშირად აღინიშნება გორგლოვანი ფილტრაციის დაქვეითება, რაც გამოიხატება შრატში კრეატინინის დონის მომატებით და თირკმელებში სისხლმიმოქცევის დაქვეითებით. მკურნალობის დასაწყისში ან მის შემდეგ ჰიდრატაციის შემცირება იწვევს ნეფროტოქსიკურობის განვითარებას.

სისხლმბადი სისტემების მხრივ: ჰემოპოეზზე ტოქსიკური ზეგავლენა ასევე დოზადამოკიდებულია და განპირობებულია პრეპარატების კუმულირებით. თრომბოციტებისა და ლეიკოციტების შედარებით მცირე რაოდენობა ჩვეულებრივ აღინიშნება მე-18 და 32-ე დღეებს (7.3-დან 45 დღიან დიაპაზონში) შორის და პაციენტების უმრავლესობაში უბრუნდება საწყის დონეს 39 დღის შემდეგ. ლეიკოპენია და თრომბოციტოპენია შედარებით გამოხატულია პრეპარატის 50 მგ/კვ.მ -ზე მაღალი დოზის გამოყენების დროს. ცისპლატინის მომდევნო კურსის დანიშვნა არ არის რეკომენდებული მანამ, სანამ თრომბოციტების დონე არ გადააჭარბებს 100000 /კუბ.მმ, ხოლო ლეიკოციტების – 4000/კუბ.მმ-ს.

პაციენტების უმრავლესობას აღენიშნებათ ანემია – ჩვეულებრივ მკურნალობის რამოდენიმე კურსის შემდეგ მძიმე შემთხვევების დროს, აუცილებელია ერითრომასის გადასხმა. არსებობს მონაცემები იმის შესახებ, რომ რომ ცისპლატინი იწვევს ჰემოლიზური ანემიის განვითარებას კუმბსის დადებითი პირდაპირი რეაქციით. ცისპლატინით მომდევნო მკურნალობის კურსმა მგრძნობიარე პაციენტებში შესაძლოა გამოიწვიოს ჰემოლიზის გაძლიერება.

კუჭ–ნაწლავის ტრაქტისა და ღვიძლის მხრივ: გულისრევა და ღებინება აღენიშნება თითქმის ყველა პაციენტს, ზოგიერთ შემთხვევაში გვერდითი მოვლენები ატარებს მძიმე ხასიათს. ამ დროს საჭიროა დოზის შემცირება და/ან მკურნალობის შეწყვეტა. ასევე აღინიშნება ღვიძლის ფერმენტების ასპარაგინტრანსფერაზას და ტუტე ფოსფატაზას აქტივობის  მომატება კლინიკური ნიშნებითა და ტოქსიკური გამოვლინებით.

ცნს–ისა და მგრძნობელობის ორგანოების მხრივ: ხშირად აღინიშნება ყურებში შუილი და სმენის დაქვეითება. ყურებში შუილი ჩვეულებრივ სწრაფად ქრება, ხოლო სმენის დაქვეითება შესაძლებელია იყოს ცალმხრივი ან ორმხრივი და დაკავშირებული 4000-დან 8000 ჰერც სიხშირესთან. მსგავსი დაზიანების სიხშირე და სიმძიმე შესაძლებელია იყოს შეუქცევადი.

პერიფერიული ნეიროპათია ვითარდება პარესთეზიების სახით „წინდის“ და „ხელთათმანის“ ტიპით, არეფლექსიითა და ვიბრაციული მგრძნობელობის დაკარგვით. განსაკუთრებით იმ შემთხვევაში, როდესაც ცისპლატინი გამოიყენება  რეკომენდებულთან შედარებით მაღალ დოზებში. აღნიშნული ნეიროპათია შესაძლებელია იყოს შეუქცევადი. შესაძლებელია აგრეთვე მხედველობისა და ფერის აღქმის დაქვეითება. ცისპლატინის გამოყენების შემდეგ ზოგჯერ აღინიშნება ასევე მხედველობის ნერვის ნევრიტის განვითარების შემთხვევები.

ხანგრძლივი დროის განმავლობაში მკურნალობის შემთხვევაში მოსალოდნელია მიასთენური სინდრომისა და კრუნჩხვების განვითარება.

წყალ–ელექტროლიტური ბალანსისა და ნივთიერებათა სხვა სახის ცვლის მხრივ: ჰიპომაგნიემია და ჰიპოკალციემია, რომლებიც ვლინდება კუნთების სპაზმებითა და აგზნებადობით, ტრემორით, კარპოპედალური სპაზმითა და/ან ტეტანიით. შესაძლებელია ჰიპერურიკემია, განსაკუთრებით პრეპარატის 50 მგ/კვ.მ მეტი დოზის მიღების შემდეგ შარდის მჟავას პიკური მაჩვენებლები აღინიშნება პრეპარატის მიღებიდან 3-5 დღის შემდეგ.

მომატებული მგრძნობელობის რეაქციების მხრივ:

ანაფილაქსიური რეაქციები, სახის შეშუპება, თავბრუსხვევა, ტაქიკარდია, კანზე გამონაყარი და ჰიპოტონია. რეაქციები ჩვეულებრივ ვლინდება პრეპარატის შეყვანიდან რამოდენიმე წუთში. ადრენალინის, გლუკოკორტიკოსტეროიდული და/ან ანტიჰისტამინური საშუალებების გამოყენების შემდეგ აღნიშნული გვერდითი მოვლენები ქრება.

უკუჩვენებები:

* თირკმელების ფუნქციის გამოხატული დარღვევა;

* სმენის დაქვეითება;

* სისხლმბადი სისტემის დათრგუნვა;

* ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი;

* ცისპლატინის ან სხვა პლატინის შემცველი პრეპარატების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ ცისპლატინი გამოიყენება ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ, რომელსაც გააჩნია ქიმიოთერაპიის გამოყენების გარკვეული გამოცდილება.

◄ ნეფროტოქსიკურობის რისკის შესამცირებლად საჭიროა ჰიდრატაციის ჩატარება მკურნალობამდე, მის განმავლობაში და მკურნალობის შემდეგ.

◄ მკურნალობის დასაწყისში და მომდევნო დოზის შეყვანისას აუცილებელია შემდეგი პარამეტრების შემოწმება:

– თირკმელების ფუნქციის, გორგლოვანი ფილტრაციის ჩათვლით, სისხლში შარდოვანას აზოტის, შრატისმიერი კრეატინინის და კრეატინინის კლირენსის ჩათვლით, ელექტროლიტების – ჰიპერმაგნიემიის და ჰიპერკალციემიის გამოსავლენად;

– ღვიძლის ფუნქციისა და ნევროლოგიური სტატუსის კონტროლი. აგრეთვე სმენის ფუნქციის, ერითროციტების, ლეიკოციტების და თრომბოციტების რაოდენობის მონიტორინგი.

◄ ცისპლატინის გამოყენებისას შესაძლებელია ანაფილაქტოიდური რეაქციების წარმოშობა, ამიტომ პაციენტებმა, რომლებიც იყენებენ მას საჭიროა მუდმივად თან იქონიონ მედიკამენტები და საჭირო მოწყობილობები.

◄ თირკმელებისა და ღვიძლის  ფუნქციის დარღვევისას პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება.

◄ ბავშვებში ოტოტოქსიკურობის წარმოშობის რისკი მოზრდილებთან შედარებით მაღალია.

◄ რეპროდუქციულ ასაკში მყოფმა ქალებმა თავიდან უნდა აიცილონ ჩასახვის შესაძლებლობა.

◄ ცისპლატინი რეაქციაში შედის ალუმინთან და წარმოქმნის შავი ფერის ნალექს. ამიტომ ცისპლატინის შეყვანისას ალუმინისაგან დამზადებული ხელსაწყოების: ნემსების, შპრიცების, კათეტერების და სხვა ნაკრებების გამოყენება დაუშვებელია.

◄ ცისპლატინთან მუშაობისას საჭიროა სპეციალური უსაფრთხოების წესების დაცვა. კანსა და ლორწოვან გარსზე შემთხვევითი კონტაქტის დროს აუცილებელია იგი დავიბანოთ წყლითა და საპნით. ორსულებმა თავი უნდა შეიკავონ ცისპლატინთან მუშაობისაგან.

ჭარბი დოზირება:

მოსალოდნელია მძიმე ხასიათის რეაქციების განვითარება. მკურნალობა სიმპტომურია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ცისპლატინის ამინოგლიკოზიდებთან ან დიურეზულ სამკურნალო საშუალებებთან ერთდროული გამოყენებისას შესაძლებელია ცისპლატინის ნეფროტოქსიკური და ოტოტოქსიკური მოქმედების გაძლიერება.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

CIPROFLOXACIN         

მწარმოებელი: GMP

მოქმედი ნივთიერება: ციპროფლოქსაცინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ფთორქინოლონების ჯგუფის ანტიბაქტერიული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

ციპროფლოქსაცინი ……. 500 მგ

საერთაშორისო დასახელება:

CIPROFLOXACIN

მწარმოებელი: POLPHARMA, პოლონეთი

მოქმედი ნივთიერება: ციპროფლოქსაცინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ფტორქინოლონების ჯგუფის ანტიბაქტერიული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

ციპროფლოქსაცინი ……   250 მგ

1 ტაბ.

ციპროფლოქსაცინი ……   500 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ციპროფლოქსაცინი წარმოადგენს სინთეზურ ქიმიოთერაპევტულ საშუალებას ფტორქინოლონების ჯგუფიდან. ფლობს მოქმედების ფართო სპექტრს, როგორც გრამუარყოფითი, ისე გრამდადებითი მიკროორგანიზმების მიმართ.

In vitro აქტიურია გრამუარყოფითი ბაქტერიების მიმართ: Pseudomonas aeruginoza (მკურნალობის პროცესში ხშირად ვითარდება რეზისტენტობა), Escherichia coli, Klebsiella spp., Enteribacter spp., Serratia spp., Proteus mirabillis, Citobacter spp., Salmonella spp., Shigella spp., Morganella morganii, Haemophilus spp., Acinetobacter spp., Neisseria gonorrhoeae, Campylobacter spp., (სწრაფად ვითარდება რეზისტენტობა), Mycobacterium tuberculosis, M.avium intracellulare, M.fortuitum. არ არის ეფექტური Chlamydia, Mycoplasma და Ureoplasma-ებით გამოწვეული ინფექციების მიმართ. მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია ფერმენტ დნმ-ჰირაზის (ტოპოიზომერაზა) ინჰიბირებასთან, რომელიც არის პასუხი ნეგატიური სუპერსპირალიზაციის პროცესზე.

ჩვენებები:

ინფექციები, რომლებიც გამოწვეული არიან ციპროფლოქსაცინისადმი მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით:

• სასუნთქი გზების, სინუსიტების, მწვავე ბრონქიტისა და ქრონიკული ბრონქიტის გამწვავების დროს;

• ფილტვების ანთება გამოწვეული გრამუარყოფითი ბაქტერიებით (ციპროფლოქსაცინი არ არის პირველი რიგის პრეპარატი პნევმოკოკური პნევმონიის სამკურნალოდ);
• შარდგამომყოფი გზების: გაურთულებელი და გართულებული ანთება შარდგამომყოფი არხის, შარდის ბუშტის ანთება, თირკმლი ფიალების ანთება, წინამდებარე ჯირკვლის ანთება;
• საშვილოსნოს ყელისა და შარდსადინარი არხის გაურთულებელი გონორეული ანთება;
• მუცლის ღრუს ინფექციები: ბაქტერიული დიარეა (მძიმე ფორმა), მუცლის ტიფი; ნაღვლის ბუშტის და სანაღვლე გზების ანთება, ნაღვლის ბუშტის აბსცესი;
• ინფექციების გართულებები. მაგ: პერიტონიტი, მუცლის ღრუს აბსცესი (ჩვეულებრივ ციპროფლოქსაცინს ნიშნავენ მეტრონიდაზოლთან ერთად);
• ზოგადი მძიმედ მიმდინარე ინფექციები: ბაქტერიემია, სეფსისი, ინფექციები პაციენტებში დაქვეითებული იმუნიტეტით, კანისა და კანქვეშა ქსოვილების ინფექციები;
• ძვლებისა და სახსრების ინფექციები.

ბავშვები და ახალგაზრდები: ფილტვების ანთება გამოწვეული P.aeruginoza (5-7 წ) თანხვედრიდი მუკოვისციდოზთან, ციპროფლოქსაცინი არ არის ნაჩვენები სხვა ინფექციების სამკურნალოდ ამ ჯგუფში.

მიღების წესი და დოზირება:

ტაბლეტები მიიღება მთლიანად ჭამის დროს ან ჭამის შემდეგ წყლის დაყოლებით.

დოზირება დამოკიდებულია დაავადების სახეობასა და სიმძიმეზე. დაავადების გამომწვევი მიკროორგანიზმების მგრძნობელობაზე, პაციენტის ასაკზე და თირკმელების გამომყოფ უნარზე. ჩვეულებრივ, მკურნალობა გრძელდება კიდევ 3 დღე ტემპერატურის ნორმალიზებიდან და ინფექციის სიმპტომების გაქრობიდან. ჩვეულებრივ მიღებულია მკურნალობის შემდეგი სქემა:

მწვავე სინუსიტის დროს: 500 მგ ყოველ 12 საათში 10 დღის განმავლობაში.

ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციებისას: 500 მგ ყოველ 12 საათში 7-10 დღის განმავლობაში, ინფექციის მძიმედ მიმდინარეობისას ან გართულებების შემთხვევაში: 750 მგ ყოველ 12 საათში 7-14 დღის განმავლობაში.

შარდის ბუშტის მწვავე გაურთულებელი ანთების შემთხვევაში ქალებში: 100 მგ ან 250 მგ ყოველ 12 საათში 3 დღის განმავლობაში.

მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის შარდგამომყოფი გზების ინფექციების დროს: 250 მგ ყოველ 12 საათში 7-14 დღის განმავლობაში.

შარდგამომყოფი გზების გართულებული ინფექციების დროს: 500 მგ ყოველ 12 საათში 10 დღის განმავლობაში.

შარდსაწვეთისა და საშვილოსნოს ყელის გართულებული გონორეული ინფექციის დროს: 250 მგ ერთჯერადად.

წინამდებარე ჯირკვლის ინფექციებისას: 500 მგ ყოველ 12 საათში 28 დღის განმავლობაში.

ბაქტერიული დიარეის მძიმედ მიმდინარეობის დროს: 500 მგ ყოველ 12 საათში 5-7 დღის განმავლობაში.

მუცლის ტიფის დროს – 500 მგ ყოველ 12 საათში 10 დღის განმავლობაში.

მუცლის ღრუს ქრონიკული ინფექციებისას: 500 მგ ყოველ 12 საათში 7-14 დღის განმავლობაში მეტრონიდაზოლთან კომბინაციაში (ანაერობული ბაქტერიები).

ზოგადი ინფექციებისას: 500-700 მგ ყოველ 12 საათში.

კანის საშუალო და მსუბუქი ინფექციებისას, აგრეთვე კანქვეშა ქსოვილების ძვლებისა და სახსრების ინფექციების დროს: 500 მგ ყოველ 12 საათში; მძიმე და გართულებული ინფექციებისას ნიშნავენ 750 მგ ყოველ 12 საათში.

მკურნალობის კურსი კანის ინფექციებისას შეადგენს 7-14 დღეს; ძვლებისა და სახსრების ინფექციების დროს კი – 4-6 კვირას, მაქსიმუმ 2 თვეს.

P.aeruginoza გამოწვეული ფილტვების ანთების დროს მუკოვისციდოზით დაბადებულ ბავშვებსა და მოზარდებში (5-7 წ): 40 მგ/კგ სხეულის მასაზე დღე-ღამეში, გაყოფილი 2 დოზად (ყოველ 12 საათში) არ შეიძლება დოზის გადამეტება 1500 მგ დღე-ღამეში.

თირკმლის უკმარისობა:

თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებისათვის რეკომენდირებულია მკურნალობის შემდეგი სქემა:

ჰემოდიალიზი ან პერიტონეალური დიალიზი:

250-500 მგ ყოველ 24 საათში (ჰემოდიალიზის შემდეგ).

ღვიძლის უკმარისობა: მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ღვიძლის უკმარისობის დროს არ ცვლიან პრეპარატის დოზებს, მძიმე უკმარისობის დროს კი დოზას ამცირებენ.

გვერდითი მოვლენები:

ციპროფლოქსაცინს, ისევე როგორც სხვა პრეპარატებს, შეუძლია გამოიწვიოს გვერდითი მოვლენები. ციპროფლოსაქცინით მკურნალობისას ყველაზე ხშირია: გულის რევის შეგრძნება, დიარეა, ღებინება, ტკივილები ეპიგასტრიუმის არეში, თავის ტკივილი, აგზნებადობა, გამონაყარი კანზე.

ციპროფლოქსაცინით მკურნალობის დროს აღინიშნება შემდეგი გვერდითი მოვლენები:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: ხშირად

– გულის რევა, ღებინება; ზომიერად – ამინოტრანსფერაზების (AспАТ, АлАТ) და ტუტე ფოსფატაზის მომატება შარდში ბილირუბინის დონის მომატება, თირკმლის სინჯების ჩვენებების ცვლილება, ღებინება, საჭმლის მონელების დარღვევა, მეტეორიზმი; იშვიათად – პირის ღრუს ლორწოვანის მიკოზი, სიყვითლე, ფსევდომემბრანულ ენტეროკოლიტი; ძალზე იშვიათად – ენტერომიკოზი, ჰეპატიტი.

გულსისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ზომიერად – თრომბოფლებიტი; იშვიათად – ტაქიკარდია, სისხლძარღვთა გაფართოება, სითბოს მოდინების შეგრძნება; ძალზე იშვიათად – თრომბოფლებიტი.

სისხლმბადი და ლიმფური სისტემების მხრივ: ზომიერად – ეოზინოფილია, ლეიკოპენია; იშვიათად – ანემია, გრანულოციტოპენია, ლეიკოციტოზი, პროთრომბინის დროის ცვლილება, თრომბოციტოპენია, ძალზე იშვიათად – ჰემოლიტური ანემია.

ძვალ-კუნთოვანი სისტემის მხრივ: ზომიერად – ტკივილი სახსრებში; იშვიათად – კუნთების ტკივილი, სახსრების შეშუპება.

ნერვული სისტემის მხრივ: ზომიერად – თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, უძილობა, აგზნებადობა; იშვიათად – ჰალუცინაცია, ოფლიანობა, პარესთეზიები, მოუსვენრობა, ძილის დარღვევა, დეპრესია, კუნთების თრთოლვა, კრუნჩხვები; ძალზე იშვიათად – დიდი გულყრა, სიარულის დარღვევა.

გრძნობის ორგანოების მხრივ: ზომიერად – გემოს შეგრძნების დარღვევა; იშვიათად – ხმაური ყურებში, გარდამავალი სიყრუე, მხედველობის დარღვევა.

მეტაბოლური დარღვევები: ზომიერად – კრეატინინის კონცენტრაციის მომატება, აზოტის მომატება სისხლში; იშვიათად – შეშუპება (სისხლძარღვოვანი, პერიფერიული, სახის არეში), ჰიპერგლიკემია.

ალერგიული რეაქციები: იშვიათად – მედიკამენტოზური ცხელება, ანაფილაქსიური რეაქციები, ძალზე იშვიათად – ანაფილაქსიური შოკი, გამონაყარი.

სასუნთქი სისტემის მხრივ: იშვიათად – სულისხუთვა, ხორხის შეშუპება.

შარდსასქესო სისტემის მხრივ: იშვიათად – თირკმლის მწვავე უკმარისობა, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა, საშოს კანდიდოზი, ჰემატურია, კრისტალურია, ინტერსტიციული ნეფრიტი.

კანის მხრივ: ხშირად – გამონაყარი; ზომიერად – მაკულოპაპულოზური გამონაყარი, ჭინჭრის ციება; იშვიათად – სინათლისადმი მომატებული მგრძნობელობა; ძალზე იშვიათად -ჰემორაგია, პოლიმორფული ერთიემა, კვანძოვანი დაავადება.

უკუჩვენებები:

* მომეტებული მგრძნობელობა ციპროფლოქსაცინისადმი ან პრეპარატის სხვა კომპონენტისადმი.

* მომატებული მგრძნობელობა ქინოლონების ჯგუფის სხვა პრეპარატებისადმი. გამონაკლისს წარმოადგენენ მუკოვისციდოზიანი 5-7 წლის პაციენტები ფილტვების ანთებით გამოწვეული P.aeruginoza -ით.

* არ არის რეკომენდებული პრეპარატის მიღება ბავშვებსა და მოზარდებში 18 წლამდე (ახალგაზრდა ცხოველებში შეინიშნა ხრტილოვანი ქსოვილის შექცევადი დაზიანება).

ორსულობა და ლაქტაცია:

არ ჩატარებულა კონტროლირებადი კვლევები ორსულებზე; ამიტომ ორსულობის დროს პრეპარატი ინიშნება მხოლოდ უკიდურეს შემთხვევაში. ციპროფლოქსაცინი გამოიყოფა რძით. არ არის რეკომენდებული მისი მიღება მეძუძურებში.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ ციპროფლოქსაცინი, ისევე როგორც სხვა ფტორქინოლონები, ფრთხილად უნდა გამოვიყენოთ ცნს დაავადებულ პაციენტებში (ტვინის არტერიების ათეროსკლეროზი, ეპილეფსია ან სხვა რაიმე დაავადება, რომელმაც შეიძლება გამოიწვიოს კრუნჩხვები).

◄ ციპროფლოსაცინის მკურნალობის დროს უნდა მივიღოთ დიდი რაოდენობით სითხე.

◄ კანზე გამონაყარის გაჩენის ან სხვა რაიმე სიმპტომის გამოჩენისას, რომელიც მიუთითებს პრეპარატისადმი მომატებულ მგრძნობელობაზე, უნდა იქნეს შეწყვეტილი პრეპარატის მიღება და უნდა მიმართოთ ექიმს. ძალზე იშვიათად, პირველი მიღების შემდეგ, შეიძლება განვითარდეს ანაფილაქსიური რეაქცია, ან შოკი (არტერიული წნევის დავარდნა, გულისა და სუნთქვის რიტმის დარღვევა).

◄ ციპრონექსი არ შეიძლება მივიღოთ იმ პრეპარატებთან ერთად, რომლებიც ანეიტრალებენ კუჭის წვენს. ასეთებია, მაგნიუმის მარილების, ალუმინის, კალციუმის, რკინის და ცინკის შემცველი პრეპარატები, რადგან ისინი არღვევენ პრეპარატის შეწოვის პროცესს.

◄ ციპრონექსით, ისევე როგორც სხვა ფტორქინოლონებით მკურნალობისას, შეიძლება განვითარდეს ტენდოვაგინიტი და მყესის დაზიანებაც კი. ტკივილების გაჩენისთანავე უნდა შეწყვიტოთ პრეპარატის მიღება და დროულად მიმართოთ ექიმს.

◄ ციპროფლოქსაცინს, ისევე როგორც სხვა ფტორქინოლონებს შეუძლიათ გამოიწვიონ ფოტოტოქსიური რეაქციები, ამიტომ ციპრონექსით მკურნალობისას პაციენტი უნდა მოერიდოს მზის აბაზანებს.

◄ ციპრონექსით მკურნალობის შემთხვევაში, ისევე როგორც სხვა ფტორქინოლონების მიღებისას, შეიძლება განვითარდეს ფსევდომემბრანული ენტეროკოლიტი მსუბუქი სიმძიმიდან უმძიმესამდე. ამ დაავადების სიმპტომები შეიძლება იყოს გამოხატული დიარეა. აუცილებელია მიმართოთ ექიმს და მიიღოთ პერისტალტიკის შემანელებელი პრეპარატები.

◄ ფტორქინოლონები სიფრთხილით უნდა დაენიშნოთ პაციენტებში, რომელთაც აქვთ გლუკოზა-6-ფოსფატაზას უკმარისობა, რათა არ განვითარდეს ჰემოლიზი.

სიფრთხილით ინიშნება ღვიძლის და თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში.

გავლენა ავტომობილისა და სხვა მოძრავი მექანიზმების მართვაზე: ციპროფლოქსაცინმა შეიძლება გამოიწვიოს თავის ტკივილი და თავბრუსხვევა, სისუსტე, რამაც შეიძლება გავლენა მოახდინოს მძღოლებზე.

ჭარბი დოზირება:

ზოგჯერ პრეპარატის ჭარბი დოზირებისას აღინიშნებოდა თირკმელების გარდამავალი დაზიანება.

სიმპტომური მკურნალობის გარდა რეკომენდირებულია კონტროლი გაეწიოს თირკმლის ფუნქციას. პაციენტმა მიიღოს დიდი რაოდენობით სითხე. ციპროფლოქსაცინის შეწოვის დასაქვეითებლად, რეკომენდირებულია კუჭის წვენის გასაინეტრალებელი პრეპარატის მიღება.

პრეპარატის ჭარბი დოზირების შემთხვევაში საჭიროა დროულად მიმართოთ ექიმს, რომელიც დანიშნავს სათანადო მკურნალობას.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– ციპროფლოქსაცინი ამუხრუჭებს თეოფილინის ბიოტრანსფორმაციას. თეოფილინთან ერთად ციპროფლოქსაცინის მიღების შემთხვევაში შესაძლოა მოიმატოს: თეოფილინის კონცენტრაციამ სისხლის პლაზმაში და თეოფილინით გამოწვეულმა გვერდითმა მოვლენებმა, ციპროფლოქსაცინმა აგრეთვე შიეძლება დაარღვიოს კოფეინის ბიოტრანსფორმაცია.

– ციპრონექსი არ შეიძლება მივიღოთ იმ პრეპარატებთან ერთად, რომლებიც ანეიტრალებენ კუჭის წვენს. ასეთებია მაგნიუმის მარილების, ალუმინის, კალციუმის, რკინის და ცინკის შემცველი პრეპარატები, რადგან ისინი არღვევენ პრეპარატის შეწოვის პროცესს.

– ციპროფლოქსაცინი უნდა მივიღოთ ამ პრეპარატების მიღებიდან არაუადრეს 4 საათისა, ან მათ მიღებამდე 2 სთ-ით ადრე.

– ციპროფლოქსაცინის და ანტიკოაგულანტების მიღების შემთხვევაში, ამ უკანასკნელის ეფექტი ძლიერდება.

– ცხოველებზე ჩატარებულმა ექსპერიმენტებმა აჩვენეს, რომ  ფტორქინოლონების ზოგიერთ არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებთან (მაგ. ფენბუთენი, მაგრამ არა აცეტილსალიცილის მჟავა) ერთად მიღებამ, შეიძლება გამოიწვიოს კრუნჩხვები.

– ციპროფლოქსაცინის ციკლოსპორინთან ერთად მიღებამ შეიძლება გაზარდოს კრეატინინის დონე სისხლში.

– ციპროფლოქსაცინმა შეიძლება გააძლიეროს გლიბენკლამიდის მოქმედება და შეამციროს გლუკოზის დონე სისხლში ზოგიერთ პაციენტში.

– პრობენეციდი ანელებს ციპროფლოქსაცინის მოქმედებას.

– მეტოკლოპრამიდს შეუძლია დააჩქაროს ციპროფლოქსაცინის მოქმედება.

– ფენიტიონთან ერთად მიღების შემთხვევაში, ფენიტიონის კონცენტრაცია სისხლში შეიძლება გაიზარდოს ან შემცირდეს. საჭიროა ფენიტიონის მონიტორინგი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: მითითებულია შეფუთვაზე.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

CIPROFLOXACIN

მწარმოებელი: LARK LABORATOIRES

მოქმედი ნივთიერება: ციპროფლოქსაცინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ფთორქინოლონების ჯგუფის ანტიბაქტერიული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც.

1 ტაბ.

ციპროფლოქსაცინი …….  250 მგ

1 ტაბ.

ციპროფლოქსაცინი …..   500 მგ

ვრცლად ციპრონექსი (დოზირება ინდივიდუალური)

შემადგენლობა:

თითოეული  გარსით  დაფარული  ტაბლეტი  შეიცავს:

ციპროფლოქსაცინის  ჰიდროქლორიდი  ბრ.ფ.,

500 მგ  ციპროფლოქსაცინის  ექვივალენტური  შემავსებლები  საკმარისი  რაოდენობით

ფერი: ტიტანის  დიოქსიდი

ფარმაკოთერაპიული  თვისებები: ფტორქინოლონური  ანტიბიოტიკი

ფარმაკოლოგიური  თვისებები:

პრეპარატს  ახასიათებს  სწრაფი  ანტიმიკრობული  მოქმედება  ბაქტერიული  მიკროორგანიზმების  დნმ-ის  როგორც  A ისე  B  ფრაქციის  ინჰიბირებით.  იგი  აქტიურია  გრამ-უარყოფითი  და გრამ-დადებითი  ფართო  სპექტრის    პათოგენების  მიმართ. მაღალეფექტურია გონოკოკებისა   და  თითქმის  ყველა  პათოგენის  მიმართ,რომელიც  საშარდე  გზების  ინფექციებს  იწვევს.  ეფექტურია enterobaqteriaceae,  staphilococci-ს მიმართ, მეტიცილინის  მიმართ  რეზისტენტული  შტამების  ჩათვლით.ნაკლებ  ეფექტურია  ps.aeruqinosa-ს  და   strptococci-ს  უმრავლესი  შტამის  მიმართ.თითქმის  არაეფექტურია  ანაერობული  ბაქტერიების  წინააღმდეგ.

ფარმაკოკინეტიკა: კუჭ-  ნაწლავიდან  სწრაფად  შეიწოვება.  Cmax  შეადგენს 1,5-2,0  მგ/ლ,  ხოლო   Tmax  დაახლოებით  60-75   წუთს.  ფართო  განაწილებაახასიათებს  ორგანიზმის ყველა  სითხესა და ქსოვილში  ცერებროსპინალური  სითხის  გარდა.

მეტაბოლიზდება  ღვიძლში  და  ძირითადად  თირკმელებით  გამოიყოფა.ნახევარგამოყოფის  პერიოდი  დაახლოებით  4  საათია.აღწევს  ნაყოფის  სისხლში  და ლაქტაციისას  გამოიყოფა  დედის  რძეში.

ჩვენება:

სასუნთქი  ტრაქტის  ინფექციები, კისტოზური  ფიბროზის  ჩათვლით:   საშარდე  ტრაქტის  ინფექციები. გონორეა; კანის  ინფექციები, ძვლების  და რბილი ქსოვილების  ინფექციები;  მუცლის  ტიფი; ნეიტროპენიით  დაავადებულ  ავადმყოფებში  ინფექციის პროფილაქტიკა.

დოზირება: პეროლალურად  250-750  მგ  2-ჯერ  დღეში.  (ბავშვებში  გამოყენება  რეკომენდებული  არ  არის, თუმცა  უკიდურესი  აუცილებლობის  შემთხვევაში,  მძიმე  ინფექციებისას:  5-10 მგ/კგ/  დღეშიორჯერადი  მიღებით.)

მკურნალობის  ხანგრძლივობა  5-7   დღე.თირკმლის  ფუნქციის  დარღვევისასაუცილებელია  დოზირების  კორექცია.

გვერდითი  მოვლენები: ჩვეულებრივ  პრეპარატი  კარგი  ამტანობით  ხასიათდება.  ხანდახან  შესაძლებელია  დიარეა, ღებინება, ტკივილი  მუცლის  არეში, თავის  ტკივილი,   გულის  წასვლა, კრუნჩხვები,  კანის გამონაყარი,  ფოტოდერმატოზები;  იშვიათად  ართრალგია,   შრატის  ტრანსამინაზების აქტივობის  მომატება,გულისცემის  გახშირება,  არტერიული  ჰიპერტონია., ტკივილი გულმკერდის  არეში,  მხედველობის  დარღვევა,ანაფილაქსიური  რეაქციები,  იშვიათად –  თირკმლის  მწვავე  უკმარისობა  და  ფსევდომემბრანული   კოლიტი.

უკუჩვენებები: მომატებული  მგრძნობელობა  ციპროფლოქსაცინის  ან  სხვა  ქინოლინების  მიმართ ,ეპილეფსია,  18  წლამდე  ასაკი,  ორსულობა  და  ლაქტაციის  პერიოდი.

ურთიერთქმედება სხვა  სამკურნალო  სასუალებებთან. ციპროფლოქსაცინმა  შეიძლება  გაზარდოს  თეოფილინის  კონცენტრაცია  სისხლის  შრატში  და გაახანგრძლივოს  მისი  ნახევარდასლის  პერიოდი  ამ  პრეპარატების  ერთდროული  მიღებისას.   პრეპარატმა  შეიძლება   გაზარდოს  პროთრომბინის  დრო კუმარინის  რიგის  არაპირდაპირ  ანტიკუაგულანტებთან  მისი  ერთდროული  დანიშვნისას.ანტაციდებმა,  რომლებიც  შეიცავენ მაგნიუმს  და  ან  ალუმინს, შეიძლება  შეაფერხონ ციპროფლოქსაცინის  აბსორბცია. ანტაციდების  და  ციპროფლოქსაცინის  მიღებებს  შორის  ინტერვალი  უნდა  შეადგენდეს  1-2  საათს.

უსაფრთხოების  ზომები: ცნს-ის  ისეთი  დარღვევის  მქონე  პაციენტებში როგორიცაა ეპილეფსია, ცერებრული  ათეროსკლეროზი, თირკმლის  მხრივ დარღვევები.

გამოშვების  ფორმა: 10X10

შენახვის  პირობები: ინახება  არაუმეტეს  25 c  ტემპერატურაზე, სინესტისაგან და სინათლისაგან  დაცულ  ადგილას.  ინახება  ბავშვისთვის  მიუწვდომელ  ადგილას.

შენახვის  ვადა: 3  წელი

გაცემის  წესი: რეცეპტით

მწარმოებელი:

ნაბროს  ფარმა  პვტ.  ლტდ

ნაშნელ  ჰაივეი,N8  ქჰედა 387411  ინდოეთი.