ჰიალურონის მჟავას ნატრიუმის მარილი 5მგ. აზიური ცენტელას ექსტრაქტი, კალენდულას ექსტრაქტი, ალოეს ექსტრაქტი, ჩაის ხის ეთერზეთი, ნახევრადსინთეზური გლიცერიდები, ბუტილჰიდროქსიტოლუოლი.

აღწერა

ციკატრიდინა წარმოდგენილია ვაგინალური გამოყენებისათვის განკუთვნილი სანთლების სახით. თითოეულ შეფუთვაში 10 სანთელია 2მგ.

რატომ უნდა გამოვიყენოთ

ციკატრიდინა ვაგინალური სანთლების აქტივობა განპირობებულია ჰიალურონის მჟავასაგან, რომელიც ორგანიზმის სხვადასხვა ქსოვილში უხვად გავრცელებული მუკოპოლისაქარიდია. ჰიალურონის მჟავა უზრუნველყოფს ქსოვილის სტრუქტურულ სიმტკიცეს, ტროფიკასა და ელასტიურობას, იძლევა ტონს. მრავალრიცხოვანმა კლინიკურმა კვლევამ აჩვენა ჰიალურონის მჟავას უნარი დააჩქაროს და გააუმჯობესოს ეპითელიზაციისა და ქსოვილების აღდგენის პროცესი.

დანიშნულება
საშოს ლორწოვანის სიმშრალისთვის:
ჰორმონალური დარღვევების ადგილობრივი სიმპტომების მოხსნა: მენოპაუზის წინა პერიოდი, მენოპაუზა.
ციკატრიდინას ეფექტი ანალოგიურია ადგილობრივად გამოყენებულ ესტროგენებთან;

საშოს ლორწოვანის ატროფიის სიმპტომების მოხსნა (მტკივნეული სქესობრივი აქტი, საშოს სიმშრალე, ქავილი);

შეხორცებისთვის:

საშოს ტრავმების შეხორცების სტიმულირება საშოზე ან საშვილოსნოს ყელზე ქირურგიული ჩარევის შემდგომ;

ფიზიოლოგიური მშობიარობის შემდგომ, სამშობიარო გზების ტრავმების შეხორცების სტიმულაცია;

მცირე მენჯის მიდამოში დასხივების (სხივური თერაპია, ბრაქითერაპია) შემდგომ საშოს შეხორცების სტიმულაცია;

კონიზაციის შემდგომ საშვილოსნოს ყელზე ჭრილობის შეხორცების სტიმულაცია;

საშვილოსნოს ყელის ანთების (ცერვიციტის) მკურნალობისას სისხლდენის შემცირების და შეხორცების სტიმულირება.

აღდგენისთვის:
საშოს ანთებითი დაავადებების ან ვაგინალური მიკოზის მკურნალობის შემდგომ ვაგინალური დისკომფორტის სიმპტომების შემსუბუქება;

ანტიბიოტიკოთერაპიის შემდგომ ადგილობრივი იმუნიტეტის კორექცია;

სხვა შემთხვევებში, როდესაც აუცილებელია საშოს კედლის ტონუსის და ელასტიურობის აღდგენა.

როდის არ უნდა გამოვიყენოთ

არ გამოიყენოთ პროდუქტის ერთ-ერთი კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობის შემთხვევაში.

ორსულობა და ლაქტაცია

მხოლოდ ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ.

ზემოქმედება ავტოსატრანსპორტო საშუალების ტარების უნარზე, ხელსაწყოების და მექანიზმების გამოყენებისას

არაა აუცილებელი უსაფრთხოების რაიმე სპეციალური ზომის მიღება.

სხვა ნივთიერებებთან ურთერთქმედება

უცნობია სხვა ნივთიერებებთან ურთიერთქმედება, ამიტომ ციკატრიდინას სანთლების გამოყენებამდე გირჩევთ თქვენს ექიმთან გაიაროთ კონსულტაცია სხვა სამედიცინო საშუალებების ან ვაგინალური დანიშნულების პრეპარატების გამოყენებისას.

როგორ გამოვიყენოთ

აიღეთ სანთელი, გამოწიეთ გახსნილი შეფუთვის ორი ფრთა და საშოში ღრმად მოათავსეთ, დაიბანეთ ხელები სამედიცინო საშუალების გამოყენებამდე და გამოყენების შემდეგ.

როდის და რამდენ ხანს გამოვიყენოთ

სანთელი გამოიყენეთ საღამოს, ან ექიმის დანიშნულების მიხედვით.
გამოყენების ხანგრძლივობა დამოკიდებულია სიმპტომების განვითარებაზე, აუცილებლობის შემთხვევაში ციკატრიდინას სანთლების გამოყენება შეიძლება ხანგრძლივი დროის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები ადგილობრივი გამოყენებისათვის განკუთვნილი ყველა პროდუქტის ხანგრძლივად გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს სენსიბილიზაცია. ამ შემთხვევაში, შეწყვიტეთ მკურნალობა და ექიმთან გაიარეთ კონსულტაცია, რათა შეირჩეს შესაბამისი მკურნალობა. გაფრთხილება შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას. მოარიდეთ თვალებთან კონტაქტს. არ გადაყლაპოთ.

ვადა და შენახვა

შენახვის ვადა მითითებულია შეფუთვაზე და გათვალისწინებულია ჰერმეტულად დახურულ მართებულად შენახული პროდუქტის შემთხვევაში.

არ მოიხმაროთ გამოყენების ვადის გასვლის შემდეგ, ან თუკი შეფუთვა გახსნილია, ან დაზიანებული.

პრეპარატი შეინახეთ კარგად შეფუთული სახით, სინათლისა და სითბოსაგან მოშორებით, სასურველია შენახულ იქნეს 4 ⁰C-დან 25 ⁰C -მდე ტემპერატურაზე.

სამედიცინო საშუალება: C E 0373

მწარმოებელი: შპს FARMA-DERMA Viadei bersaglieri, 0-40010Sala Bolognese (BO) ITALIA

საერთაშორისო დასახელება:

CYANOCOBALAMIN     

მწარმოებელი: BIOPHARM

მოქმედი ნივთიერება: ციანოკობალამინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ვიტამინები; B₁₂ ვიტამინი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი 0.02%: ამპულაში 1 მლ, შეფუთვაში 10 ც.

1 მლ

ციანოკობალამინი ....... 200 მკგ

საინექციო ხსნარი 0.05%: ამპულაში 1 მლ, შეფუთვაში 10 ც.

1 მლ

ციანოკობალამინი ......  500 მკგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

როგორც მეთილმალონილ -CoA-იზომერაზას ჯგუფის ნაერთი, ვიტამინი B12 საჭიროა რათა პროპიონის მჟავა გარდაქმნას სუქცინის მჟავად. გარდა ამისა B12 და ფოლიუმის მჟავა მონაწილეობენ ლაბილური მეთილის ჯგუფის რეგენერაციაში, რისი გადატანაც ხდება სხვა მეთილის “მიმღებზე” ტრანსმეთილირების საშუალებით. შესაბამისად ვიტამინი ზეგავლენას ახდენს ნუკლეინის მჟავის სინთეზზე. ეს განსაკუთრებით ეხება ჰემოპოეზის პროცესში და სხეულის სხვა უჯრედების მომწიფების პროცესს.

ვიტამინის საჭიროება:

თერაპიული მიზნებისთვის ვიტამინი B₁₂ გამოიყენება ციანოკობალამინის, ჰიდროქსოკობალამინის და ჰიდროქსოკობალამინის აცეტატის სახით. ორივე ფორმა წარმოადგენს პროდრაგს, რომელიც ორგანიზმში უნდა გარდაიქმნას მის აქტიურ ნივთიერებებად - მეთილკობალამინად და 5-ადენოზილ კობალამინად.

ადამიანს არ შეუძლია ვიტამინი B₁₂- ის სინთეზი, შესაბამისად მის მარაგს იღებს საკვებიდან. ღვიძლი, თირკმელი, გული, თევზი, ხამანწკა, რძე, კვერცხის გული და ხორცი წარმოადგენენ ვიტამინი B₁₂- ის შემცველ ნივთიერებებს.

ვიტამინი B₁₂ ძირითადად აბსორბირდება წვრილი ნაწლავიდან შინაგან ფაქტორთან ბმული სახით. ეს არის გლიკოპროტეინი, რომელიც წარმოიქმნება კუჭში. შეიწოვება მხოლოდ დაახლოებით 1 მკგრ ანუ ვიტამინი B₁₂- ის საჭირო დღიური რაოდენობა.

ვიტამინის ნაკლებობის სიმპტომები:

თუ ვიტამინი B₁₂-ს აბსორბცია წლების განმავლობაში შეფერხებულია ან შეწყვეტილია, ასეთ შემთხვევაში დეფიციტის სიმპტომები ვლინდება, როდესაც პლაზმაში მისი კონცენტრაცია ეცემა 200 პგრ/მლ-ზე დაბლა. სისხლის ანალიზში ყოველთვის ჩანს ცვლილებები, რაც ვლინდება მეგალობლასტური ანემიის სახით. ნევროლოგიური სიმპტომები მოიცავს მოვლენებს როგორც პერიფერიული, ასევე ცენტრალურ ნერვული სისტემის მხრივ.

პოლინეიროპათიის სიმპტომებთან ერთად შესაძლებელია გამოვლინდეს დარღვევები ზურგის ტვინის მხრივ და ფსიქოლოგიური სახის დარღვევები. ვიტამინის ნაკლებობის სიმპტომები ჩვეულებრივ ვლინდება არასპეციფიკური სიმპტომების სახით, მაგალითად დაღლილობა და სიფერმკრთალე, ხელებში და ფეხებში დაბუჟების შეგრძნება, სიარულის დარღვევა და ადვილად დაღლა ფიზიკური დატვირთვისას.

ფარმაკოკინეტიკა:

ვიტამინი B₁₂ აბსორბირდება 2 გზის საშუალებით:

1. ვიტამინი B₁₂ აქტიურად აბსორბირდება წვრილი ნაწლავიდან შინაგან ფაქტორთან ბმული სახით. ვიტამინი B₁₂ ტრანსპორტირდება ქსოვილებისკენ ტრანსკობალამინებთან ერთად. ეს უკანასკნელი მიეკუთვნება პლაზმის ბეტა გლობულინებს.

2. ვიტამინს შეუძლია შინაგანი ფაქტორისგან დამოუკიდებლად პასიური დიფუზიის საშუალებით ტრანსპორტირდეს სისხლში კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან ან ლორწოვანი გარსიდან. თუმცა სისხლში შეიწოვება შიგნით მიღებული დოზის მხოლოდ 1-3 %.

პაციენტის ჯანმრთელ დედ-მამიშვილებში ჩატარებული კვლევებიდან გამოვლინდა, რომ პერორალურად მიღებული დოზიდან (5 მკგრ-ზე მეტი) მაქსიმუმ 1.5 მიკროგრ. აბსორბირდება შინაგანი ფაქტორის საშუალებით. პერნიციოზული ანემიის მქონე პაციენტებში გამოვლინდა, რომ 100 მკგრ ან მეტი დოზის მიღების შემდეგ ვიტამინი B₁₂- ის აბსორბციის სიჩქარე შადგენს 1%-ს.

– ვიტამინი B₁₂ ინახება სხეულის სამარაგო ადგილებში, რომელთაგან ღვიძლი წარმოადგენს ყველაზე მნიშვნელოვან ორგანოს. ვიტამინი B₁₂- ის დღიური ნორმა ძალიან დაბალია და შეადგენს დაახლოებით 1 მიკროგრამს, ხოლო დღეში იშლება 2,5 მკგრ. ბიოლოგიური ნახევარდაშლის პერიოდი შეადგენს დაალოებით ერთ წელს. ამ პერიოდის განმავლობაში გარდაიქმნება ვიტამინი B₁₂- ის 2.55 მკგრ დღეში ან ან სხეულში არსებული მთლიანი მარაგის 0.05%. ვიტამინი B₁₂ ძირითადად გამოიყოფა ნაღვლის საშუალებით და 1 მკგრ-ს გამოკლებით იგი რეაბსორბირდება ენტერო-ჰეპატური ცირკულაციის შედეგად. თუ სხეულში შევა ვიტამინის საჭიროზე მაღალი კონცენტრაცია (განსაკუთრებით პარენტერალური დოზით), ასეთ შემთხვევაში მისი ელიმინაცია ხდება შარდის საშუალებით.

სისხლის პლაზმის დონის საშუალებით ხდება ვიტამინი B₁₂- ის სამარაგო რაოდენობის განსაზღვრა. თუ ჯანმრთელ ორგანიზმში მთლიანად ამოიწურება ვიტამინი B₁₂- ის მარაგი, მის აღსადგენად საჭიროა 3-5 წელი.

– 0.1-1 მგ ციანოკობალამინის ინტრამუსკულარულად ან ინტრავენურად შეყვანილი დოზის 50%-90% გამოიყოფა 48 საათის განმავლობაში შარდის საშუალებით. ინტრავენურად შეყვანის შემდეგ პრეპარატი უფრო სწრაფად გამოიყოფა შარდის გზით.

ჩვენებები:

ვიტამინი B₁₂- ის ნაკლებობით გამოწვეული ანემია, რომელიც არ სწორდება საკვების საშუალებით.

ვიტამინი B₁₂- ის დეფიციტი შეიძლება დაკავშირებული იყოს შემდეგ დავადებებთან:

- ჰიპერქრომული მაკროციტული მეგალობლასტური ანემია (პერნიციოზული ანემია, ბირმერის დაავავდება, ადისონის ანემია;

ზემოხსენებული დაავადების დროს შესაძლებელია დარღვეული იყოს ერითროციტების მომწიფების პროცესი); - ფუნიკულარული მიელოზი (ზურგის ტვინის დაავადება),

სისხლის ანალიზის შედეგად დიაგნოსტირებული ვიტამინი B₁₂- ის დეფიციტი შესაძებელია დაკავშირებული იყოს შემდეგ დაავადებებთან:

- წლების განმავლობაში შეზღუდული საკვების მიღება (მაგალითად ვეგეტარიანული საკვები);

- მალაბსორბცია (ნაწლავიდან ვიტამინი B₁₂- ის შეწოვის დარღვევა):

- შინაგანი ფაქტორის (ცილა, რომელიც წარმოიქმნება კუჭის ლორწოვანში და საჭიროა ვიტამინი B₁₂- ის აბსორბციისთვის) არასაკმარისი რაოდენობით წარმოქმნა;

- მლივი ნაწლავის (წვრილი ნაწლავის ნაწილი) ტერმინალური ნაწილის დაავადება, მაგალითად სპრუ.

- თევზის ჭია ან

- ბრმა მარყუჟის სინდრომი (ნაწლავის ბლოკადა კუჭის ოპერაციის შედეგად).

- ვიტამინი B₁₂- ის ტრანსპორტირების თანდაყოლილი დარღვევა.

მიღების წესები და დოზები:

თუ არ არის განსხვავებული მითითება, ასეთ შემთხვევაში ვიტ-B₁₂- დენკი 3000-ის ინექცია მიიღება ქვემოთ მოყვანილი ინსტრუქციის შესაბამისად:

დიაგნოზის მიხედვით საწყისი დოზა პირველ კვირებში შეადგენს 1 მლ (1/2 ამპულა) ვიტ -B₁₂- დენკი 3000-ის ინექციას, 2-ჯერ კვირაში (ექვივალენტური კვირაში 3000 მკგრ ციანოკობალამინისა).

თუ დადასტურდა ვიტამინი B₁₂- ის მალაბსორბცია, ასეთ შემთხვევაში ინიშნება 100 მიკროგრ. ციანოკობალამინი ერთჯერ თვეში.

ვიტ -B₁₂-დენკი 3000-ის ინექცია ჩვეულებრივ ინიშნება ინტრამუსკულარული ინექციის სახით (ინექცია კეთდება კუნთში). თუმცა მისი შეყვანა შესაძლებელია ნელი ინტრავენური ან კანქვეშა ინექციის (ინექცია ვენაში ან კანის ქვეშ) სახით. ვიტ-B₁₂- დენკი 3000-ის ინექცია განკუთვნილია ხანგრძლივი მკურნალობისთვის. ამის შესახებ უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს.

გვერდითი მოვლენები:

ინდივიდუალურ შემთხვევებში შესაძლებელია გამოვლინდეს კანის რეაქციები (აკნე და პრეპარატის მიერ გამოწვეული ეკზემა და ურტიკარია) და ალერგიული რეაქციები (ანაფილაქსიური და/ან ანაფილაქსიური რეაქციები).

თუ გამოვლინდა სხვა გვერდითი მოვლენები, რომლებიც არ არის აღწერილი ინსტრუქციაში, ასეთ შემთხევაში უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.

უკუჩვენება:

ვიტ-B₁₂- დენკი 3000-ის ინექცია უკუნაჩვენებია პირებისთვის, რომლებიც ალერგიულნი არიან პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ.

მნიშვნელოვანი გართულებები:

არ არის ცნობილი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში ვიტამინი B₁₂- ის რეკომენდირებული დოზა შეადგენს 4 მიკროგრ-ს. გამოცდილებამ აჩვენა, რომ მაღალი დოზა არ მოქმედებს უარყოფითად ნაყოფზე.

ვიტამინი B₁₂- გადადის დედის რძეში.

ჭარბი დოზირება:

ინტოქსიკაციის და დოზის გადაჭარბების შემთხვევები არ გამოვლენილა;

მკურნალობის ნაადრევი შეწყვეტა:

მკურნალობის ნაადრევმა შეწყვეტამ შესაძლებელია ხელი შეუშალოს მკურნალობის ეფექტურობას. ნებისმიერი არასასურველი გვერდითი ეფექტის გამოვლენის შემთხვევაში კონსულტაციისთვის უნდა მიემართოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ურთიერთქმედება არ არის ცნობილი.

სხვა პრეპარატებთან ერთად კომბინირებული გამოყენებისას შესაძლებელია მოხდეს ვიტამინი B₁₂-ს ინაქტივაცია.

შენახვის პირობები და ვადები:

ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისგან დაცულ და ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

არ გამოიყენება ვადის გასვლის შემდეგ.

საერთაშორისო დასახელება:

CEFUROXIME

მწარმოებელი: ABOLmed

მოქმედი ნივთიერება: ცეფუროქსიმი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბიოტიკი; II თაობის ცეფალოსპორინი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად:

ფლაკონში, შეფუთვაში 1. 5 და 50 ც.

1 ფლ.

ცეფუროქსიმი ...... 250 მგ

1 ფლ.

ცეფუროქსიმი ..... 750 მგ

1 ფლ.

ცეფუროქსიმი ........ 1.5 გ

ვრცლად ზინაცეფი (დოზირება ინდივიდუალური)

საერთაშორისო დასახელება:

CEFTRIAXONE

მწარმოებელი: ბიოფარმა ილაჩ სანაი ვე თიჯარეთ, თურქეთი.

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ბეტა ლაქტამური ანტიბიოტიკები (პენიცილინები და ცეფალოსპორინები); მესამე თაობის ცეფალოსპორინები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

1გ ფხვნ. 1ც ფლაკონი+გამხსნელი

ერთი ფლაკონი შეიცავს 1გ ცეფტრიაქსონს.

1000 მგ ძირითადი ცეფტრიაქსონი 1193 მგ ცეფტრიაქსონის დინატრიუმის ჰემოჰეპტაჰიდრატის ექვივალენტურია.

გამხსნელი. 4 მლ ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის 1% ხსნარი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკა.

ცეფტრიაქსონი III თაობის ცეფალოსპორინული ანტიბიოტიკია, მოქმედების ფართო სპექტრით. მაღალ აქტივობას ავლენს უმეტესი ანაერობული და აერობული გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ. გამოირჩევა ძლიერი მდგრადობით ბეტა-ლაქტამაზების მოქმედების მიმართ. ახდენს ბაქტერიოციდულ ეფექტს. მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია მიკროორგანიზმების უჯრედის მემბრანის სინთეზის ინჰიბირებასთან.

ფარმაკოკინეტიკა:

კუნთში შეყვანის შემდეგ ცეფტრიაქსონის ბიოშეღწევადობა 100% შეადგენს. მაქსიმალურ პლაზმურ კონცენტრაციას აღწევს 2-3 საათში. ცეფტრიაქსონის განმეორებითი ინექციებისას დოზით 0.5 -2.0გ 12-24-საათიანი ინტერვალით ცეფტრიაქსონის კონცენტრაცია პლაზმაში 15-36% აღემატება კონცენტრაციას, რომელიც ერთჯერადი შეყვანისას მიიღწევა.

ჯანმრთელ მოხალისეებში 1 გ ცეფტრიაქსონის კუნთში შეყვანისას საშუალო პლაზმური კონცენტრაცია შეყვანიდან 0.5 საათში 40 მკგ/მლ-ია, 1 საათში - 68 მკგ/მლ. კონცენტრაცია შარდში შეყვანიდან 0-2 საათში 504 მკგ/მლ-ია.

ცეფტრიაქონის ნახევარგამოყოფის პერიოდი 8 საათს უდრის. ზუსტად ამიტომ მრავალი დაავადებისას ცეფტრიაქსონის ერთჯერადად შეყვანა საკმარისია.

შეყვანილი ცეფტრიაქსონის 33-67%გამოიყოფა შარდთან ერთად უცვლელი სახით, დარჩენილი ნაწილი აღწევს ნაღვლის წვენში და ვლინდება განავალში მიკრობიოლოგიურად არააქტიური ნივთიერებების სახით. ჯანმრთელ მოხალისეებში 0.15-3.0 გ დოზით შეყვანისას ნახევარგამოყოფის პერიოდი 5.8-8.7 სთ-ს შეადგენდა, განაწილების მოცულობა - 5.78-13.5 ლ, პლაზმური კლირენსი - 0.58-1.45 ლ/სთ, თირკმლის კლირენსი - 0.32-0.73 ლ/სთ. ცეფტრიქსონი შექცევადად უერთდება პლაზმის ცილებს. 25 მკგ/მლ კონცენტრაციისას პლაზმის ცილებს უერთდება 95%, 300 მკგ/მლ კონცენტრაციისას - 85%. მწვავე ოტიტის დროს ბავშვებში ცეფტრიაქსონის 50 მკგ/მლ დოზით ცეფტრიაქსონის ერთჯერადად შეყვანისას შუაყურის სითხეში კონცენტრაციის პიკი 35(±12) მკგ/მლშეადგენს, 48 საათში - 19(±7) მკგ/მლ. ამიტომ შუაყურის სითხიდან ნახევარგამოყოფის პერიოდი 25 საათს უდრის.

ჯანმრთელ მოხალისეებთან შედარებით ფარმაკოკინეტიკა პაციენტებში თირკმლის და/ან ღვიძლის ფუნქციის დარღვევებით მინიმალურად იცვლება. ამის შედეგად, სადღეღამისო დოზისას 2 გ მისი შემცირების აუცილებლობა არ იქმნება.

მიკრობიოლოგია.

ცეფტრიაქსონი მდგრადია უმეტესი გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ, მ.შ. შტამების, რომლებიც გამოიმუშავებენ პენიცილინაზასა და ცეფალოსპორინაზას. ცეფტრიაქსონი მაღალაქტიურია ქვემოთ ჩამოთვლილი მიკროორგანიზმების მიმართ.

გრამუარყოფითი აერობები: Acinetobacter calcoaceticus , Enterobacter aerogenes, Enterobacter cloacae, Esherichia coli, Hemophilus influenzae (მ.შ. შტამები, რეზისტენტული ამპიცილინის მიმართ და გამოიმუშავებენ ბეტა-ლაქტამაზას), Klebsiella oxitoca, Klebsiella pneumoniae, Moraxella catarrhalis (მ.შ. შტამები, რომლებიც გამოიმუშავებენ ბეტა-ლაქტამაზას), Morganella morganii, Neisseria gonorrhoaea (m.S. Stamebi, romlebic gamoimuSaveben da ar gamoimuSaveben penicilinazas), Neisseria meningitidis, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Serratia marcescens, Pseudomonas aeruginosae Stamebis umravlesoba.

შენიშვნა: ზემოთჩამოთვლილი მიკროორგანიზმების ბევრი პოლირეზისტენტული შტამი, რომლებიც მდგრადნი არიან სხვა ანტიბიოტიკების მიმართ(პენიცილინების, ცეფალოსპორინების, ამინოგლიკოზიდების მიმართ), მგრზნობიარენი არიან ცეფტრიაქსონის მიმართ.

გრამდადებითი აერობები : Staphylococcus aureus (მ.შ. შტამები, რომლებიც გამოიმუშავებენ პენიცილინაზას), Staphylococcus epidermidis, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Viridans ჯგუფის სტრეპტოკოკები. შენიშვნა: მეთიცილინრეზისტენტული სტაფილოკოკები მდგრადნი არიან ცეფტრიაქსონის მიმართ. D ჯგუფის სტრეპტოკოკების და ენტეროკოკების მრავალი შტამი (მაგ. Enterococcus (Streptococcus) faecalis) ასევე რეზისტენტულნი არიან ცეფტრიაქსონის მიმართ.

ანაერობები - Bacteroides fragilis, Clostridium species, Peptostreptococcus species. შენიშვნა: C. difficile ბევრი შტამი რეზისტენტულია ცეფტრიაქსონის მიმართ. ცეფტრიაქსონი აქტივობას ასევე ავლენს ქვემოთჩამოთვლილი მიკროორგანიზმების მიმართ in vitro.

გრამუარყოფითი აერობები - Citrobacter diversus, Citrobacter freudnii, Providencia species (m.S. Providencia rettgeri), Salmonella species (m.S. S.typhi), Shigella species.

გრამდადებითი აერობები - Streptococcus agalactiae.

ანაერობები - Bacteroides bivius, Bacteroides mlaninogenicus

ჩვენებები:

მიღების წესები და დოზები:

მოზრდილებსა და 12 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში ჩვეულებრივ ინიშნება დოზით 1-2 გ დღეში ერთხელ ან გაიყოფა 2 შეყვანად 12-საათიანი ინტერვალით. სადღეღამისო მაქსიმალური დოზა 4 გ-ს არ უნდა აღემატებოდეს.

გაურთულებელი გონორეის დროს შეიყვანება კუნთში ერთჯერადად დოზით 250 მგ. ბავშვებში კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციისას ინიშნება გაანგარიშებით 50-75 მგ ერთჯერადად ან გაიყოფა 2 შეყვანად ყოველ 12 საათში. სადღეღამისო მაქსიმალური დოზა 2 გ-ს არ უნდა აღემატებოდეს.

მწვავე ბაქტერიული შუა ოტიტისას კუნთში შეიყვანება გაანგარიშებით 50 მგ/კგ. შესაყვანი დოზა რ უნდა აღემატებოდეს 1 გ-ს.

მძიმე ინფექციებისას რეკომენდებული დოზა 50-75 მგ/კგ/დღე, გაყოფილი 2 შეყვანად. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა 2 გ-ს არ უნდა აღემატებოდეს.

მენინგიტის დროს საწყისი დოზა შეადგენს 100 მგ/კგ (არაუმეტეს 4გ), შემდეგ გრძელდება სადღეღამისო დოზით 100 მგ/კგ (არაუმეტეს 4გ). სადღეღამისო დოზა შეიყვანება 1 ან 2-ჯერ დღეში. მკურნალობის კურსი საშუალოდ 7-14 დღეს შეადგენს.

პერიოპერაციული პროფილაქტიკისათვის. ოპერაციული ჩარევებისას 1 გ ცეფტრიაქსონის შეყვანა ოპერაციამდე ან მის შემდეგ მნიშვნელოვნად ამცირებს ინფიცირების რისკს. ცეფტრიაქსონით მკურნალობა კლინიკური გაუმჯობესებიდან კიდევ 2 დღის განმავლობაში გრძელდება.

ცეფტრიაქსონით მკურნალობის კურსი საშუალოდ 4-14 დღეს შეადგენს. მძიმე ინფექციებისას მკურნალობის კურსი შეიძლება უფრო ხანგრძლივი იყოს. Streptococcus pyogenes- ით გამოწვეული ინფექციების დროს არანაკლებ 10 დღე უნდა გაგრძელდეს.

თირკმლისა და ღვიძლის ფუნქციის დარღვევისას დოზის კორექცია საჭირო არ არის. მაგრამ თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევებისას (დიალიზზე მყოფი ავადმყოფები) და ჰეპატოლიენური სინდრომის დროს აუცილებელია სისხლის კონტროლი.

კუნთში შესაყვანი საინექციო ხსნარის მომზადება: კუნთში შესაყვანი ინექციებისათვის ფხვნილი განზავდება ლიდოკაინის 1% ხსნარში შემდეგი შეფარდებებით:

მომზადებული ხსნარი შეიყვანება ღრმად კუნთში. ხსნარის შეყვანამდე უნდა შემოწმდეს ნემსი კაპილარში ხომ არ მოხვდა. ლიდოკაინიანი ხსნარის ვენაში შეყვანა არ შეიძლება. ახლადმომზადებული ხსნარი ღია-ყვითელია და სტაბილურია 24 საათის განმავლობაში ოთახის ტემპერატურაზე (25°C) და 3 დღის განმავლობაში +4°C ტემპერატურის პირობებში. მაგრამ ხსნარის გამოყენება სასურველია მომზადებისთანავე.

გვერდითი მოვლენები:

ძირითადად ცეფტრიაქსონი კარგი ამტანობით ხასიათდება. ზოგიერთ შემთხვევაში შესაძლოა აღინიშნოს შემდეგი გვერდითი მოვლენები: ადგილობრივი რეაქციები - ტკივილი და შეშუპება ინექციის ადგილას, იშვიათ შემთხვევებსი ვენაში შეყვანისას - ფლებიტი;

ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები - გამონაყარი კანზე, იშვიათ შემთხვევებში - ტემპერატურის მომატება, ქავილი, კანკალი;

სისხლის მხრივ - ეოზინოფილია, იშვიათ შემთხვევებში - თრომბოციტოზი, ანემია, ლიმფოპენია, ნეიტროპენია, პროთრომბინული დროის გახანგრძლივება;

კნტ-ის მხრივ - დიარეა, იშვიათ შემთხვევებში - ღებინება, გულისრევა; ღვიძლის მხრივ - ალტ და ასტ დონის მომატება, ზოგჯერ ტუტე ფოსფოტაზას და ბილირუბინის დონის მატება;

თირკმელების მხრივ - ნარჩენი აზოტისა და კრეატინინის დონის მომატება, ცილიდრურია;

სასქესო სისტემის მხრივ - კანდიდოზები, ვაგინიტი. ძალიან იშვიათ შემთხვევებში შესაძლებელია თავის ტკივილი, ლეიკოციტოზი, ლიმფოციტოზი, მონოციტოზი, ბაზოფილია, სიყვითლე, ნაღვლის გამოყოფის დარღვევა, გლუკოზურია, ჰემატურია, ბრონქოსპაზმი, შრატისმიერი დაავადება, მუცლის ტკივილი, კოლიტები, მეტეორიზმი, ტაქიკარდია.

უკუჩვენება:

* ჰიპერმგრძნობელობა ცეფალოსპორინების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის პერიოდში გამოიყენება აბსოლუტური ჩვენებების მიხედვით.

განეკუთვნება B კატეგორიის პრეპარატებს.

ცეფტრიაქსონის უმნიშვნელო ნაწილი აღწევს დედის რძეში, ამიტომ ლაქტაციის პერიოდში სიფრთხილით გამოიყენება.

ბავშვებში ინიშნება ასაკობრივი დოზებით.

in vitro ცეფტრიაქსონი შენაერთებიდან ათავისუფლებს ბილირუბინს. ამიტომ ცეფტრიაქსონის დანიშვნა ახალშობილებში ჰიპერბილირუბინემიით და დღენაკლულებში რეკომენდებული არ არის.

განსაკუთრებული მითითებები:

გამოყენებამდე აუცილებელია პაციენტებში ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების (პენიცილინები, ცეფალოსპორინები) ან სხვა სამკურნალო საშუალებების მიმართ ჰიპერმგრძნობელობის არსებობის გარკვევა.

შესაძლო ანაფილაქსიური შოკის დროს ვენაში შეჰყავთ ადრენალინი, კორტიკოსტეროიდები და მიიღება გადაუდებელი თერაპიის სხვა ზომები.

მოქმედების ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკები (მ.შ. ცეფალოსპორინები), ნაწლავის ნორმალური მიკროფლორის დათრგუნვით, შეიძლება გახდეს Clostridium dificille-s - ფსევდომემბრანული კოლიტის გამომწვევის გამრავლების მიზეზი. ამ შემთხვევაში მკურნალობა უნდა შეწყდეს, ვენაში შეჰყავთ ელექტროლიტები და სითხე, ცილები, ქოლესტირამინი, ქოლესტიპოლი და პერორალურად ვანკომიცინი.

ცეფტრიაქსონის ნეფროტოქსიკურობა არ განსხვავდება სხვა ცეფალოსპორინებისაგან. თირკმელებისა და ღვიძლის ფუნქციების ერთდროული დარღვევისას აუცილებელია სისხლის პლაზმაში ანტიბიოტიკის დონის კონტროლი და არ შეიძლება სადღეღამისო დოზის 2 გ-ს გადაჭარბება.

პროთრომბინული დროის გაზრდისას პაციენტებისათვის აუცილებელია K ვიტამინის დანიშვნა.

ცეფტრიაქსონის ვენაში შეყვანისას გამხსნელად ლიდოკაინის გამოყენება არ შეიძლება. კანცეროგენობა, მუტაგენობა და ზეგავლენა ფერტილობაზე.

ცეფტრიაქსონი მუტაგენური არ არის და არ მოქმედებს ფერტილობაზე. კანცეროგენობის შესასწავლი კვლევები არ ჩატარებულა.

ჭარბი დოზირება:

დღეისათვის ჭარბი დოზის შემთხვევები ცნობილი არ არის.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ცეფალოსპორინები ფიზიკურად ვერ უთავსდებიან ამინოგლიკოზიდებს.

ზეგავლენა ლაბორატორიულ ტესტებზე: შესაძლებელია გლუკოზას განსაზღვრის ტესტების შედეგების ცვლილება. ნაღვლის ბუშტის ულტრაბგერითი გამოკვლევისას ბუშტის კედლის გასქელების ცრუ ჩვენება. ეს დაკავშირებულია ნაღვლით ცეფტრიაქსონის კალციუმის გამოყოფასთან.

შენახვის პირობები:

ინახება შეფუთვაში სინათლისაგან დაცულ ადგილას, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, 30°C- ზე ქვემოთ.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

აფთიაქში გაცემის წესი:

რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

CEFTRIAXONE

მწარმოებელი: ABOLmed

მოქმედი ნივთიერება: ცეფტრიაქსონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ბეტა ლაქტამური ანტიბიოტიკი; III თაობის ანტიბიოტიკი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად:

ფლაკონში, შეფუთვაში 1. 5 და 50 ც.

1 ფლ.

ცეფტრიაქსონი .... 500 მგ

1 ფლ.

ცეფტრიაქსონი ....... 1 გ

ვრცლად როტაცეფი

საერთაშორისო დასახელება:

Ceftriaxone

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

III თაობის ცეფალოსპორინები

შემადგენლობა:

საინექციო პრეპარატის ერთი ფლაკონი შეიცავს აქტიური ნივთიერების - ცეფტრიაქსონის (ნატრიუმის მარილის სახით) 1 გ-ს.

მოქმედების მექანიზმი:

III თაობის ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკი. მოქმედებს ბაქტერიციდულად, მდგრადია ბეტა-ლაქტამაზას მოქმედებისადმი.

პრეპარატისადმი მგრძნობიარეა აერობული გრამდადებითი ბაქტერიები: Staphylococcus aureus,Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes; აერობული გრამუარყოფითი ბაქტერიები: Escherichia coli, Salmonella spp., Shigella spp., Klebsiella spp. (მათ შორის Klebsiella pneumoniae), Serratia spp., Proteus mirabilis, Haemophilus influenzae, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Citrobacter freundii; ანაერობული ბაქტერიები: Clostridium perfringens. ცეფტრიაქსონისადმი ასევე მგრძნობიარეა:Borrelia burgdorferi, Treponema pallidum.

პრეპარატისადმი ზომიერად მგრძნობიარეა: Staphylococcus epidermidis, Enterobacter cloacae Pseudomonas aeruginosa.

ცეფტრიაქსონისადმი მდგრადია: Staphylococcus aureus (მეტიცილინისადმი მდგრადი შტამები), Enterococcus faecalis, Listeria monocitogenes, Clostridium difficile,  Bacteroides  fragilis.

1 გ ცეფტრიაქსონის ინფუზიის შემდეგ 30 წთ-ის განმავლობაში სისხლის პლაზმაში Cmax შეადგენს 100-150 მგ/ლ, ხოლო 1 გ ცეფტრიაქსონის კუნთში შეყვანის შემდეგ პლაზმაში Cmax მიიღწევა 1-3 სთ-ში და შეადგენს 80 მგ/ლ.

ცეფტრიაქსონი კარგად აღწევს ქსოვილებსა და ორგანიზმის ბიოლოგიურ სითხეებში, მათ შორის ჰემატო-ენცეფალურ ბარიერში. პლაზმის ცილებს უკავშირდება 83-96%.

ცეფტრიაქსონი ორგანიზმიდან გამოიდევნება თირკმლებით (40-60%) და ნაწლავური გზით (35-45%). T1/2 შეადგენს 6-9 სთ-ს. ხანგრძლივი ნახევარგამოყოფის პერიოდის გამო პლაზმასა და ქსოვილებში ცეფტრიაქსონის ბაქტერიციდული კონცენტრაცია მიიღწევა 24 სთ-ის განმავლობაში.

ჩვენება:

პრეპარატისადმი მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინეფექციურ-ანთებითი დაავადებების მკურნალობა:

- ბაქტერიული მენინგიტი;

- ბაქტერიული ენდოკარდიტი;

- სეფსისი;

- ზედა სასუნთქი გზების და ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციები;

- ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები (მწვავე და ქრონიკული ბრონქიტი, პნევმონია, ფილტვის აბსცესი, პლევრის ემპიემა);

- შარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები (მწვავე და ქრონიკული პიელონეფრიტი, პიელიტი, პროსტატიტი, ეპიდიდიმიტი, ცისტიტი);

- გონორეა (მათ შორის ორსულობის პერიოდშიც);

- ძვალ-სახსართა სისტემის ინფექციები;

- შიგელოზი;

- სალმონელოზი;

- ლაიმას დაავადება.

- ოპერაციისშემდგომი ინფექციური გართულებების პროფილაქტიკა და მკურნალობა.

უკუჩვენება:

* ცეფალოსპორინებისადმი მომატებული მგრძნობელობა.

უსაფრთხოების ზომები:

ჯვარედინი ალერგიის შესაძლებლობის თავიდან აცილების მიზნით, პენიცილინისადმი მომატებული მგრძნობელობის პაციენტებში ცეფტა სიფრთხილით ინიშნება.

პაციენტებში, ღვიძლის ან თირკმლის უკმარისობით, საჭიროა პრეპარატის დოზის კორექცია.

ჰემოდიალიზზე მყოფი პაციენტები საჭიროებენ პლაზმაში ცეფტრიაქსონის კონცენტრაციის კონტროლს, მიუხედავად იმისა, რომ ჰემოდიალიზის დროს პრეპარატის უმნიშვნელო რაოდენობა გამოიდევნება.

პრეპარატით ხანგრძლივი მკურნალობისას, საჭიროა პერიფერიული სისხლის სურათის კონტროლი.

ახალშობილებში ცეფტრიაქსონი ექიმის მკაცრი მეთვალყურეობით ინიშნება.

ორსულობის პერიოდში ცეფტას გამოყენების საჭიროება დედისთვის უნდა აჭარბებდეს ნაყოფზე მისი გავლენის პოტენციურ რისკს.

ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების აუცილებლობისას გადასაწყვეტია ძუძუთი კვების შეწყვეტის საკითხი.

პრეპარატის დოზის გადაჭარბების შემთხვევები აღწერილი არ არის.

ცეფტრიაქსონი და ამინოგლიკოზიდები მრავალი გრამუარყოფითი ბაქტერიის მიმართ სინერგიული მოქმედებით ხასიათდებიან.

დიდი დოზით ცეფტრიაქსონის და "მარყუჟოვანი" დიურეზული საშუალებების (მაგ.; ფუროსემიდი) ერთდროული გამოყენებისას თირკმლის ფუნქციის დარღვევა არ აღინიშნება. ცეფტრიაქსონი არ ზრდის ამინოგლიკოზიდების ნეფროტოქსიკურობას.

პრობენეციდი ცეფტრიაქსონის გამოყოფაზე გავლენას არ ახდენს.

ცეფტრიაქსონის ხსნარი შეუთავსებადია სხვა ანტიბიოტიკების შემცველ ხსნარებთან (როგორც მომზადების, ასევე შეყვანის დროს).

დოზირება და მიღების წესი:

პრეპარატი გამოიყენება კუნთში ან ვენაში საინექციოდ და ვენაში საინფუზიოდ 30 წთ-ის განმავლობაში.

მოზრდილებში და 12 წ მეტი ასაკის ბავშვებში ინიშნება 1-2 გ ერთხელ დღეში ან ყოველ 12 სთ-ში ერთხელ. სიცოცხლისათვის საშიში მძიმე ინფექციების დროს მაქსიმალური დღიური დოზაა 4 გ. ამ შემთხვევაში პრეპარატი შეყავთ 12 სთ-ში ერთხელ ვენაში ინფუზიის სახით 30 წთ-ის განმავლობაში.

12 წლამდე ასაკის ბავშვებისათვის რეკომენდებული დღიური დოზაა 50-75 მგ/კგ სხეულის წონაზე, მაგრამ არა უმეტეს 2 გ/დღეში. პრეპარატი შეყავთ 2-ჯერ/დღეში, 12 სთ-ში ერთხელ. მენინგიტის დროს შესაძლებელია საწყისი დოზის 100 მგ/კგ/დღეში დანიშვნა, მაგრამ არა უმეტეს 4 გ/დღეში.

ახალშობილებში (2 კვირამდე) ინიშნება 20-50 მგ/კგ წონაზე ერთხელ დღეში. დოზის შერჩევისას დღენაკლულობის ხარისხს არ ითვალისწინებენ.

ახალშობილებში (3 კვირის ასაკიდან) ინიშნება 20-80 მგ/კგ წონაზე ერთხელ დღეში.

გონორეის სამკურნალოდ რეკომენდებულია ერთჯერადად 250 მგ-ის კუნთში ინექცია.

ოპერაციისშემდგომი გართულებების პროფილაქტიკის მიზნით რეკომენდებულია ოპერაციამდე 30-90 წთ-ით ადრე პრეპარატის 1-2 გ-ის (დასნებოვნების სიმძიმის საშიშროების გათვალისწინებით) ერთჯერადი ინექცია.

პაციენტებში თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევით (კრეატინინის კლირენსი 10 მლ/წთ) მაქსიმალური დღიური დოზაა 2 გ.

მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ინფექციის სიმძიმეზე, მაგრამ თერაპია გრძელდება ინფექციის სიმპტომების ალაგებიდან კიდევ 3 დღის მანძილზე.

ხსნარის მომზადების და შეყვანის წესები:

გამოიყენება მხოლოდ ახალმომზადებული ხსნარი.

კუნთში ინექციისათვის: პრეპარატის 1 გ იხსნება 3,5 მლ 1% ლიდოკაინის ხსნარში. ერთ დუნდულა კუნთში რეკომენდებულია არა უმეტეს 1 გ-ის შეყვანა.

ვენაში ინექციისათვის: პრეპარატის 1 გ იხსნება 10 მლ საინექციო წყალში. პრეპარატი ვენაში ინექციის დროს შეყავთ ნელა 2-4 წთ-ის განმავლობაში.

ვენაში ინფუზიისთვის: პრეპარატის 2 გ იხსნება 40 მლ ხსნარში, რომელიც არ შეიცავს კალციუმის იონებს (ფიზიოლოგიური ხსნარი, 5% ან 10% გლუკოზის ხსნარი, 5% ლევულოზის ხსნარი, 0,45% ნატრიუმის ქლორიდი + 2,5% გლუკოზის ხსნარი). ხსნარი შეყავთ 30 წთ-ის განმავლობაში.

ახალმომზადებული ხსნარი 25ºC ტემპერატურამდე შენახვისას ვარგისია 6 სთ-ის განმავლობაში, ხოლო მაცივარში შენახვისას (2-8ºC ტემპერატურაზე) - 24 სთ-ის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: დიარეა, გულისრევა, ღებინება, სტომატიტი, გლოსიტი; იშვიათად - ტრანსამინაზების აქტივობის მატება, ექოგრამაზე ნაღვლის ბუშტის დაჩრდილვა.

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ეოზინოფილია, ლეიკოპენია, გრანულოციტოპენია, ჰემოლიზური ანემია, თრომბოციტოპენია.

ცნს-ის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა.

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი, ქავილი, დერმატიტი, ჭინჭრის ციება, შეშუპება, ექსუდაციური პოლიმორფული ერითემა; იშვიათად - ანაფილაქტოიდური ან ანაფილაქსიური რეაქციები.

ადგილობრივი რეაქციები: იშვიათად - ფლებიტი. ლიდოკაინის გარეშე კუნთში ინექცია მტკივნეულია.

შესაძლებელია - სუპერინფექციის განვითარება (სასქესო გზების მიკოზები).

სხვადასხვა: ოლიგურია, შრატის კრეატინინის მატება, ცხელება, შემცივნება, სისხლის შედედების დარღვევა.

გვერდითი მოვლენების გამოვლინება არ აღემატება 2%-ს.

ვარგისიანობა და შენახვის პირობები:

პრეპარატის ვარგისიანობის ვადაა 3 წელი, ინახება 10-25ºC ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ, მშრალ, ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე!

ახალმომზადებული ხსნარი 25ºC ტემპერატურამდე შენახვისას ვარგისია 6 სთ-ის განმავლობაში, ხოლო მაცივარში შენახვისას (2-8ºC ტემპერატურაზე) 24 სთ-ის განმავლობაში.

გამოშვების ფორმა:

სტერილური ფხვნილი ფლაკონში კუნთში და ვენაში ინექციისათვის - 1 გ, შეფუთვაში 10 ფლაკონი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

ექიმის რეცეპტის მიხედვით!

საერთაშორისო დასახელება:

CEFTRIAXONE

მწარმოებელი: MARION BIOTECH PVT

მოქმედი ნივთიერება: ცეფტრიაქსონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ბეტა ლაქტამური ანტიბიოტიკი; III თაობის ანტიბიოტიკი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად:

ფლაკონში.

1 ფლ.

ცეფტრიაქსონი ......  500 მგ

1 ფლ.

ცეფტრიაქსონი ....... 1 გ

ვრცლად როტაცეფი

საერთაშორისო დასახელება:

CEFOTAXIME

მწარმოებელი: TBILCHIMPHARM

მოქმედი ნივთიერება: ცეფოტაქსიმი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბიოტიკი III თაობის ცეფალოსპორინი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად:

ფლაკონში, შეფუთვაში 1 ც.

1 ფლ.

ცეფოტაქსიმი .......   0.25 გ

1 ფლ.

ცეფოტაქსიმი ........  0.5 გ

1 ფლ.

ცეფოტაქსიმი ......... 1 გ

ვრცლად ბიოტაქსიმი (დოზირება ინდივიდუალური)

საერთაშორისო დასახელება:

CEFOTAXIME

მწარმოებელი: MARION BIOTECH PVT

მოქმედი ნივთიერება: ცეფოტაქსიმი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბიოტიკი; III თაობის ცეფალოსპორინი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად:

ფლაკონში, შეფუთვაში 1 ც.

1 ფლ.

ცეფოტაქსიმი ........  1 გ

1 ფლ.

ცეფოტაქსიმი ........  2 გ

ვრცლად ბიოტაქსიმი (დოზირება ინდივიდუალური)

მწარმოებელი: ANTIBIOTICE S.A., Romania

შემადგენლობა:

ცეფორტი 250მგ: ერთი ამპულა შეიცავს ცეფტრიაქსონის ნატრიუმს, რაც 250მგ ცეფტრიაქსონის ექვივალენტურია

ცეფორტი 500გ: ერთი ამპულა შეიცავს ცეფტრიაქსონის ნატრიუმს, რაც 500მგ ცეფტრიაქსონის ექვივალენტურია

ცეფორტი 1გ: ერთი ამპულა შეიცავს ცეფტრიაქსონის ნატრიუმს, რაც 1გ ცეფტრიაქსონის ექვივალენტურია

ცეფორტი 2გ: ერთი ამპულა შეიცავს ცეფტრიაქსონის ნატრიუმს, რაც 2გ ცეფტრიაქსონის ექვივალენტურია

ფარმაცევტული ფორმა:

ფხვნილი ინექციისათვის

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

არის მე-3 თაობის ნახევრად-სინთეზური ფართო სპექტრის ცეფალოსპორინი, რომელსაც გააჩნია გრამდადებითი და გრამუარყოფითი ბაქტერიების ბეტა-ლაქტამაზების, პენიცილინაზების, ცეფალოსპორინაზების მიმართ რეზისტენტული მოქმედება. ცეფტრიაქსონი იშლება კუჭის წვენის მოქმედებით, ამიტომ აქტიურია მხოლოდ პარენტერალური მიღებისას. მას გააჩნია ბაქტერიოციდული მოქმედება. სხვა პენიცილინების მსგავსად, ეკვრის ზოგიერთ პროტეინს და აჩერებს ბაქტერიული უჯრედის კედლის წარმოქმნას.

გამოყენების ჩვენებები:

ცეფორტი რეკომენდებულია საშუალო და მწვავე ინფექციების სამკურნალოდ, რომლებიც გამოწვეულია ცეფტრიაქსონის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით, როგორიცაა:

* რესპირატორული ტრაქტის ინფექციები;

* კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები;

* ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციები;

* შარდ–სასქესო გზების ინფექციები;

* გონორეა (არაგართულებული);

* მცირე მენჯიოს ღრუს ინფექციები;

* აბდომინალური ინფექციები;

* ძვლებისა და სახსრების ინფექციები;

* სეპტიცემია;

* მენინგიტი;

* პოსტ-ოპერაციული ინფექციების მკურნალობა.

დოზირება და მიღების წესი:

ცეფორტი გამოიყენება ინტრამუსკულარული ან ინტრავენური ინექციით.

მოზრდილებში:

ჩვეულებრივი დღიური დოზა არის 1-2გ ცეფორტი დღეში ერთხელ (ყოველ 24 საათში) ან დაყოფილი ორ თანაბარ დოზად ინფექციის სახეობისა და ხარისხის მიხედვით. მწვავე შემთხვევებში, ცეფორტის დოზა შეიძლება გაიზარდოს 4გ-მდე დღეში ერთხელ. როდესაც გონოკოკის ინფექციები არ არის გართულებული, დღეში ერთხელ უნდა მიიღოთ ერთი დოზა 250 მგ. პოსტ-ოპერაციული ინფექციების პროფილაქტიკისათვის - ერთი დოზა 1გ ინტრავენურად.

ბავშვებში:

კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციების დროს: დღეში 50-75 მგ ერთ სხეულის წონაზე ერთ დოზად ან ორ თანაბარ დოზად. დღიურმა დოზამ არ უნდა გადააჭარბოს ცეფტრიაქსონის 2 გრამს.

მენინგიტი: დღეში 100მგ ერთ სხეული წონაზე, დღიური დოზები შეიძლება მიღებულ იქნეს დღეში ერთხელ (ყოველ 24 საათში) ან უნდა დაიყოს დოზებად ორ ინექციად ყოველ 12 საათში.

ცეფორტით მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს მინიმუმ 48 საათი მას შემდეგ, რაც გაივლის ინფექციის ყველა ნიშანი და სიმპტომი. თერაპიის ჩვეულებრივი ხანგრძლივობაა 4-დან 14 დღემდე. მენინგიტის დროს 7-დან 14 დღემდე. მწვავე ინფექციების დროს თერაპიის ხანგრძლივობა შეიძლება გაიზარდოს.

უკუჩვენება:

* ჰიპერმგრძნობელობა ცეფალოსპორინების მიმართ, ღვიძლის ან თირკმლის უკმარისობა, სისხლდენა, ანამნეზში კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებები, მათ შორის არასპეციფიური წყლულოვანი კოლიტი, ენტერიტი ან კოლიტი, დაკავშირებული ანტიბაქტერიული პრეპარატების მიღებასთან, ორსულობა, ძუძუთი კვება.

გვერდითი მოვლენები:

დიარეა, გულისრევა, პირღებინება, სტომატიტი და გლოსიტი; ფსევდომემბრანული კოლიტი, კრეატინინის მომატება, გლუკოზურია, შარდში ცილინდრები, ჰემატურია, ოლიგურია, ანურია; თრომბოციტოპენია, თრომბოციტოზი, იშვიათად ჰემოლიზური ანემია, ნეიტროპენია, ლიმფოპენია; თავის ტკივილი და თავბრუსხვევა, დისბაქტერიოზი, სუპერინფექცია კანდიდოზი, ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი, ქავილი, ცხელება, შრატისმიერი დაავადება, ბრონქოსპაზმი, ეოზინოფილია, მრავალფორმიანიექსუდაციური ერითემა, ანაფილაქსური შოკი.

ადგილობრივი რეაქციები: ინტრავენური ინექციის ადგილზე შეასაძლოა განვითარდეს თრომბოფლებიტი.

განსაკუთრებული მითითებანი:

განსაკუთრებული სიფრთხილის გამოიჩენაა საჭირო იმ პაციენტებში, რომლებიც ალერგიული არიან პენიცილინის მიმართ (5-10% აქვს იმუნოლოგიური ჯვარედინი რეაქცია ცეფალოსპორინების მიმართ). ასეთ შემთხვევაში მკურნალობა უნდა დაიწყოს მკაცრი სამედიცინო მეთვალყურეობით, ვინაიდან შესაძლო ალერგიული რეაქცია იყოს უკიდურესად მწვავე. ნებისმიერი სახის რეაქციის გამოვლენისას ცეფორტით მკურნალობა დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს.

ჩვეულებრივ პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ თირკმლის ან ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, არ არის საჭირო ცეფორტის დოზის შემცირება. თუმცა, პაციენტებში მწვავე თირკმლისა (მათ შორის პაციენტები დიალიზით) და ღვიძლის დისფუნქციით უნდა მოხდეს დოზის დარეგულირება და არ უნდა დაინიშნოს დიდი დოზები. მუდმივ მეთვალყურეობას საჭიროებს ცეფორტის პლაზმის კონცენტრატები.

ცეფორტით მკურნალობისას პაციენტებში K ვიტამინის ნაკლებობით უნდა კონტროლდებოდეს პროთრომბინის დრო.

ნატრიუმის შემცველობის გამო (3.6 mEq ნატრიუმი ცეფტრიაქსონის ერთ გრამში) რეკომენდებულია სიფრთხილის გამოჩენა იმ პაციენტებში რომლებსაც აღენიშნებათ მიდრეკილება ჰიდროსალინის შეკავების მიმართ.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან:

აძლიერებს ამინოგლიკოზიდების ეფექტს ბევრი გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ. თრომბოციტების აგრეგაციის ინჰიბიტორები ზრდიან სისხლდენის შანსს, მარყუჟოვანი დიურეტიკები და ნეფროტოქსიური პრეპარატები – არღვევენ თირკმელების ფუნქციას. ფარმაცევტულად შეუთავსებელია სხვა ანტიმიკრობულ საშუალებებთან.

შენახვის პირობები:

არ გამოიყენოთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

შეინახეთ თავდაპირველ შეფუთვაში 20⁰C-ზე დაბალ ტემპერატურაზე ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.