Aviabiletebi avia.ge
მთავარი წაკითხვა გვერდი 413

ცეფაბოლი – CEFABOL – ЦЕФАБОЛ

საერთაშორისო დასახელება:

CEFOTAXIME

მწარმოებელი: ABOLMED

მოქმედი ნივთიერება: ცეფოტაქსიმი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

საინექციო ანტიბიოტიკი – III თაობის ცეფალოსპორინი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად:

ფლაკონში

1 ფლ.

ცეფოტაქსიმი …..  500 მგ

1 ფლ.

ცეფოტაქსიმი …..    1 გ

 

ვრცლად ბიოტაქსიმი

ცეტროტიდი ® – CETROTIDE ® – ЦЕТРОТИД ®

საერთაშორისო დასახელება:

CETRORELIX

მწარმოებელი: BAXTER ONCOLOGY GmbH, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: ცეტრორელიქსი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჰორმონული პრეპარატი. გონადოტროპინ-რილიზინგ-ჰორმონის ანტაგონისტი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ცეტროტიდი 0.25 მგ

ლიოფილიზირებული ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში, შეფუთვაში 1 და 7 ც.

1 ფლ.

ცეტრორელიქსის აცეტატი …..   0.25 მგ

ცეტროტიდიტი ……………….    3.0 მგ

ლიოფილიზირებული ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში, შეფუთვაში 1 ც.

1 ფლ.

ცეტრორელიქსი აცეტატი ……… 3.0 მგ

სხვა ინგრედიენტები:

მანიტოლი, წყალი ინექციებისთვის.

შეფუთვაში თითოეულ ფხვნილიან ფლაკონს მოჰყვება: 1 წინასწარ ავსებული კარტრიჯი 1 მლ (ცეტროტიდი 0.25 მგ პრეპარატისთვის) ან 3 მლ (ცეტროტიდი 3.0 მგ პრეპარატისთვის) გამხსნელით პარენტერალური შეყვანისთვის ხსნარის მოსამზადებლად; 1 ნემსი (№20) ფლაკონში გამხსნელის შეყვანისთვის; 1 ნემსი (№27) კანქვეშა ინექციისთვის; სპირტით გაჟღენთილი 2 ტამპონი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

გონადოტროპინ-რილიზინგ-ჰორმონის (ჰნრჰ) ანალოგი ცეტრორელიქსი უკავშირდება ჰიპოფიზის უჯრედების მემბრანას რეცეპტორებს და კონკურენტულად აფერხებს ამ რეცეპტორებით ენდოგენური ჰნრჰ-ს შეკავშირებას, ცენტრორელიქსი დოზა-დამოკიდებულად თრგუნავს ჰიპოფიზის მიერ გონადოტროპინების სეკრეციას, როგორიცაა მალუტეინიზებელი (ლგ) და ფოლიკულომასტიმულირებელი (ფსგ) ჰორმონები.

წინასწარი სტიმულაციის გარეშე ჰიპოფიზის სეკრეციული ფუნქციის ინჰიბირების საწყისი ფაზა ვითარდება ფაქტიურად პრეპარატის შეყვანისთანავე, ცეტრორელიქსის მოქმედების ხანგრძლივობა დამოკიდებულია შეყვანილ დოზაზე. ქალებში ცეტრორელიქსი იწვევს ლგ დონის აწევას და შესაბამისად ოვულაციის დაყოვნებას. 3 მგ ცეტრორელიქსის ერთხელ შეყვანის შემდეგ პრეპარატის მოქმედება გრძელდება არანაკლებ 4 დღის განმავლობაში (შეყვანის შემდეგ მე-4 დღეს სეკრეტული ფუნქცია დათრგუნულია 70%-ით). 0.25 მგ-ით ცეტრორელიქსი რეგულარული შეყვანით ყოველ 24 საათში ერთხელ შენარჩუნდება პრეპარატის ეფექტი. ცეტრორელიქსის მოქმედება სრულიად შექცევადია მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ.

ფარმაკოკინეტიკა:

პრეპარატის კანქვეშ შეყვანის შემდეგ იგი სრულად შეიწოვება; ბიოშეღწევადობა შეადგენს 85%-ს, ხოლო განაწილების მოცულობა – 1,1 ლ/კგ-ს.

ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები 0.25 მგ ერთხელ კანქვეშ შეყვანისა და მრავალჯერ შეყვანის (14 დღის განმავლობაში) შემდეგ: შესაბამისად Cmax – 4.17-5.92 ნგ/მლ და 5.18-7/96 ნგ/მლ; TCmax -0.5-1.5 მთ; AUC -23.4- 42 ნგ/სთ/მლ და 36.7-54.2 ნგ/სთ/მლ; T1/2 – 2.4-48.8 სთ და 4.1-179.3 სთ. ცეტრორელიქსის ერთჯერადი დოზების (0.25-3 მგ) კანქვეშ შეყვანისას, ისევე როგორც ყოველდღიური შეყვანისას 14 დღის განმავლობაში, შეინიშნება პრეპარატის ხაზოვანი კინეტიკა.

გამოიყოფა თირკმელების საშუალებით. საერთო პლაზმური და თირკმლის კლირენსი შეადგენს შესაბამისად 1.2 მლ/წთXკგ და 0.1 მლ/წთXკგ. შიგნით და კანქვეშ შეყვანის შემდეგ ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს შესაბამისად, საშუალოდ დაახლოებით 12 და 30 სთ-ს.

ჩვენებები:

  • ნაადრევი ოვულაციის აცილება დამხმარე რეპროდუქციულ ღონისძიებათა ჩატარებისას, რათა შესაძლებელი  იყოს ოვულაციის კონტროლირებადი სტიმულაციის ჩატარება და კვერცხუჯრედთა საჭირო რაოდენობის მიღება.

მიღების წესი და დოზირება:

– ცეტროტიდი შეიძლება დანიშნულ იქნას მხოლოდ სპეციალისტ-გინეკოლოგის მიერ. ცეტროტიდით მკურნალობის მაქსიმალური ეფექტურობის მისაღწევად საჭიროა რეგულარულად გაეცნოთ მოცემულ რეკომენდაციებს.

– პირველი ინექციის შემდეგ პაციენტი 30 წუთი უნდა იმყოფებოდეს ექიმის დაკვირვების ქვეშ, რომ იყოს დარწმუნებული ინექციაზე ალერგიული ან ფსევდო-ალერგიული რეაქციის არქონაში. ასეთი რეაქციის სამკურნალოდ ყველა პირობა უნდა არსებობდეს.

ცეტროტიდი 0.25 მგ

1 ფლაკონის (0.25 მგ ცეტრორელიქსი) შემცველობა უნდა იყოს შეყვანილი დღეში ერთხელ ყოველ 24 საათში დილით ან საღამოს.

პრეპარატის დილით შეყვანა: ცეტროტიდი 0.25 მგ-ით მკურნალობა უნდა დაიწყოს საკვერცხეთა გონადოტროპინის საშუალებით (გამოყოფილი შარდიდან ან რეკომბინანტური) სტიმულაციის მე-5 ან მე-6 დღეს (სტიმულაციის ჩატარების დაწყების დაახლოებით 96-120 საათის შემდეგ) და გაგრძელდეს გონადოტროპინით მკურნალობის მთელი პერიოდის განმავლობაში, ქორიონული გონადროტოპინის (ქჰ) ოვულატორული დოზის შეყვანის დღის აჩათვლით.

პრეპარატის საღამოს შეყვანა: ცეტროტიდი 0.25 მგ-ით მკურნალობა უნდა დაიწყოს საკვერცხეთა გონადოტროპინის საშუალებით (გამოყოფილი შარდიდან ან რეკომბინანტური) სტიმულაციის მე-5 ან მე-6 დღეს (სტიმულაციის ჩატარების დაწყების დაახლოებით 96-108 საათის შემდეგ) და გაგრძელდეს გონადოტოროპინით მკურნალობის მთელი პერიოდის განმავლობაში, (ქჰ) ოვულატორული დოზის შეყვანის დღის წინა საღამოს ჩათვლით.

ცეტროტიდი 3.0 მგ

1 ფლაკონის (3.0 მგ ცეტრორელიქსი) შემცველობა უნდა იყოს შეყვანილი საკვერცხეთა გონადოტროპინის საშუალებით (გამოყოფილი შარდიდან ან რეკომბინანტური). სტიმულაციის მე-7 დღეს (სტიმულაციის ჩატარების დაწყების დაახლოებით 132-144 საათის შემდეგ).

3.0 მგ ცეტრორელიქსის ერთხელ შეყვანის შემდეგ პრეპარატის მოქმედება გრძელდება არანაკლებ 4 დღის განმავლობაში. თუ ცეტროტიდი 3.0 მგ-ის შეყვანის შემდეგ მე-5 დღეს ფოლიკულების ზრდა არ იძლევა ოვულაციის ინდუქციის დაწყების საშუალებას, საჭიროა დამატებით ცეტრორელიქსის 0.25 მგ (ცეტროტიდი 0.25 მგ) შეყვანა დღე-ღამეში ერთხელ, ცეტროტიდი 3.0 მგ პრეპარატის შეყვანის 96 საათის შემდეგ და ქჰ-ის ოვულარული დოზის შეყვანის დღის ჩათვლით.

ცეტროტიდის შეყვანის გზები:

– პირველი ინექცია უნდა გაკეთდეს ექიმ-სპეციალისტის მიერ.

– რეაქციების სიმპტომებისა და მათი მკურნალობის შესახებ ექიმის შესაბამისი ინსტრუქციების მიღების შემდეგ, პაციენტ ქალს შეუძლია ცეტროტიდის გაკეთება ექიმისგან დამოუკიდებლად.

– ცეტროტიდის ინექცია უნდა გაკეთდეს მუცლის წინა კედლის ქვედა ნაწილში. უმჯობესია ჭიპის ირგვლივ არეში.

– ცეტროტიდი 0.25 მგ პრეპარატის განმეორებითი შეყვანის დროს ადგილობრივი გაღიზიანების თავიდან აცილების მიზნით, ინექციის ადგილი ყოველდღიურად უნდა იცვლებოდეს.

– ცეტროტიდის ფხვნილი უნდა გაიხსნას მხოლოდ თავისივე გამხსნელში. გახსნისათვის ფლაკონი უნდა შევანჯღრიოთ ფრთხილად. ბუშტუკების გაჩენის ასაცილებლად არ უნდა იყოს გამოყენებული ენერგიული რხევა.

ხსნარის გამოყენება არ შეიძლება, თუ იგი არ არის გამჭვირვალე ან მასში იმყოფება უცხო ნაწილაკები.

– შპრიცში ამოღებულ უნდა იქნას ფლაკონის მთელი შემცველობა. ეს მოგცემთ იმის საშუალებას, რომ შეიყვანოთ ცეტრორელიქსის დოზა არანაკლებ 0.23 მგ-ისა, ცეტროტიდი 0.25 მგ პრეპარატის გამოყენებისას, და არანაკლებ 2.82 მგ-სა, ცეტროტიდი 3.0 მგ პრეპარატის გამოყენებისას.

– ხსნარი უნდა შეიყვანოთ მისი დამზადებისთანავე. ცეტროტიდის დამოუკიდებლად შეყვანისას აუცილებელია შემდეგი რეკომენდაციების შესრულება:

1. დაიბანეთ ხელები. ძალზედ მნიშვნელოვანია, რომ ხელები და შეყვანისთვის ყველა აუცილებელი მოწყობილობა იყოს სუფთა.

2. სუფთა ზედაპირზე მოათავსეთ ყველაფერი, რაც საჭიროა ინექციის შეყვანისთვის (ერთი ფლაკონი, ერთი კარტრიჯი (შპრიცი) გამხსნელით, ერთი ნემსი ყვითელი ნიშანდებით, ერთი ნემსი ნაცრისფერი ნიშანდებით და სპირტით გაჟღენთილი ორი ტამპონი).

3. მოხსენით ფლაკონს ტკაცუნა თავსახური. სპირტიანი ერთი ტამპონით გაწმინდეთ ალუმინის რგოლი და რეზინის საცობი.

4. აიღეთ ყვითელი ნიშანდებიანი ნემსი და მოხსენით მას გარეკანი. შეფუთვიდან ამოიღეთ კარტრიჯი (შპრიცი) გამხსნელით. გაუკეთეთ გამხსნელიან კარტრიჯს (შპრიცს) ნემსი და მოხსენით დამცავი ხუფი.

5. შეიყვანეთ ნემსი ფლაკონის რეზინის საცობის ცენტრალურ ნაწილში. კარტრიჯიდან (შპრიციდან) ხსნარი შეიყვანეთ ფლაკონში დგუშზე ნელი ხელის დაჭერით.

6. ფლაკონიდან ნემსის ამოუღებლად ფრთხილად შეანჯღრიეთ ფლაკონი ფხვნილის სრულ გახსნამდე. თავი აარიდეთ ენერგიულ რხევას, რომ გახსნის დროს არ წარმოიქმნას ბუშტუკები.

7. აავსეთ კარტრიჯი (შპრიცი) ფლაკონის მთელი შიგთავსით. თუ ფლაკონში დარჩა ხსნარი, გადააბრუნეთ ფლაკონი და გამოწიეთ ნემსი ისე, რომ მისი ნახვრეტი პირდაპირ საცობის ქვეშ იმყოფებოდეს. ფლაკონზე გვერდიდან ყურებისას შესაძლებელია გაკონტროლდეს ნემსის მოძრაობა ხსნარში. ძალზედ მნიშვნელოვანია კარტრიჯის (შპრიცის) ავსება ფლაკონის სრული შიგთავსით.

8. მოხსენით კარტრიჯს (შპრიცს) ნემსი და დადეთ შპრიცი. აიღეთ ნაცრისფერი ნიშანდებიანი ნემსი და მოხსენით მას გარეკანი. გაუკეთებთ ნემსი კარტრიჯს (შპრიცს) და მოხსენით დამცავი ხუფი.

9. გადააბრუნეთ კარტრიჯი (შპრიცი) ნემსით ზევით დააჭირეთ დგუშს  მანამ, სანამ კარტრიჯიდან არ გამოვა ჰაერის ყველა ბუშტი. ხელი არ ახლოთ ნემსს და არ მისცეთ საშუალება მიედოს რაიმე ზედაპირს.

10. მუცლის წინა კედლის ქვედა ნაწილში, სასურველია ჭიპის გარშემო მიდამოებში. აირჩიეთ ადგილი პრეპარატის შეყვანისათვის. აიღეთ სპირტით გაჟღენთილი მეორე ტამპონი და გაწმინდეთ კანი შეყვანისთვის განზრახულ ადგილას. კარტრიჯი დაიჭირეთ ერთ ხელში. მეორე ხელით ფრთხილად მოუჭირეთ შეყვანის ადგილის გარშემო მდებარე კანს და ძლიერად დააფიქსირეთ იგი თითებს შუა.

11. აიღეთ კარტრიჯი ისე, როგორც ჩვეულებრივ გიჭირავთ ფანქარი და 45 გრადუსიანი კუთხით ბოლომდე შეიყვანეთ ნემსი კანში.

12. ნემსის სრული შეყვანის მერე გაუშვით კანს ხელი.

13. კარტრიჯის დგუში ფრთხილად გამოწიეთ უკან. თუ კარტრიჯში აღმოჩნდა სისხლი მოიქეცით ისე, როგორც აღწერილია პ. 14-ში. სისხლის გამოჩენის დროს, ნელა შეიყვანეთ ხსნარი, დგუშზე ხელის დაჭერით. ხსნარის სრულად შეყვანის შემდეგ საჭიროა ნელა გამოიღოთ ნემსი და ფრთხილად დააჭიროთ სპირტით გაჟღენთილი ტამპონით კანს შეყვანის ადგილას. ნემსის კანიდან გამოღება საჭიროა განხორციელდეს იმავე კუთხით, რომლითაც იგი შეყვანილ იქნა.

14. თუ კარტრიჯში აღმოჩნდა სისხლი, საჭიროა ამოიღოთ ნემსი კანიდან და ნემსის შეყვანის ადგილს დააჭიროთ ტამპონი. ხელმეორედ ინექციისთვის ამ ხსნარის გამოყენება არ შეიძლება. გადაასხით კარტრიჯის შიგთავსი ნიჟარაში. დაიწყეთ ყველაფერი თავდან. პ. 1-დან.

15. კარტრიჯისა და ნემსების გამოყენება შეიძლება მხოლოდ ერთხელ. გამოყენებისთანავე გადააგდეთ ისინი (ტრავმირების თავიდან აცილების მიზნით გაუკეთეთ ნემსებს დამცავი ხუფები).

გვერდითი მოვლენები:

შეყვანის ადგილას შეიძლება გამოჩნდეს სუსტი და წარმავალი ადგილობრივი რეაქციები (მაგ. გაწითლება, ქავილი და დასიება). ზოგჯერ აღინიშნება ზოგადი გვერდითი მოვლენები, მაგალითად, გულისრევა, თავის ტკივილი. ამის გარდა, ცეტრორელიქსით მკურნალობის ერთეულ შემთხვევებში აღინიშნა კანის ძლიერი ქავილი.

იშვიათად, ზემგრძნობელობის შემთხვევაში შეიძლება აღინიშნებოდეს ანაფილაქსიური რეაქცია. ზოგჯერ საკვერცხეთა გონადოტროპინებით სტიმულაციის დროს შეიძლება განვითარდეს ე.წ. საკვერცხეთა ჰიპერსტიმულაციის სინდრომი. მის განვითარებაზე მიუთითებს ისეთი სიმპტომები, როგორიცაა დაძაბულობის გრძნობა და მუცლის ტკივილი, ღებინება, დიარეა. სუნთქვის გაძნელება. მკურნალობა სიმპტომურია (იხ. „განსაკუთრებული მითითებები“).

უკუჩვენებები:

* ცეტრორელიქსის აცეტატისადმი, მანიტოლისა და სხვა ეგზოგენური ჰორმონებისადმი (ცეტროტიდის მსგავსი სამკურნალო წამლის პრეპარატებისადმი) მომატებული მგრძნობელობა;

* ორსულობა და ლაქტაცია;

* პოსტმენოპაუზის პერიოდი;

* თირკმელისა და ღვიძლის უკმარისობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

! ცეტროტიდი არ არის განკუთვნილი ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდებში გამოყენებისათვის.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ ცეტროტიდი 0.25 მგ უმჯობესია შევიყვანოთ რეგულარულად ყოველ 24 საათში. პრეპარატის რიგითი შეყვანის გამოტოვებისას, ინექციის გაკეთება შესაძლებელია ნებისმიერ დროს, ამავე დღეღამის განმავლობაში.

◄ განსაკუთრებული ყურადღება უნდა მიექცეს პრეპარატის გამოყენებას იმ ქალების მიერ, რომლებსაც აქვთ ანამნეზში ალერგიული რეაქციები. რადგან, ცეტროტიდის დანიშვნა არ არის რეკომენდებული სერიოზული ალერგიული რეაქციებისადმი მიდრეკილების მქონე ქალებისთვის, პაციენტმა უნდა აცნობოს მკურნალ ექიმს ალერგიის ყველა გამოვლენის შესახებ.

◄ ოვულაციის სტიმულაციის ჩატარების დროს ან შემდეგ შეიძლება გაჩნდეს საკვერცხის ჰიპერსტიმულაციის სინდრომი, ამ შემთხვევაში ატარებენ სიმპტომურ მკურნალობას (მაგ. დასვენების შესაძლებლობის მიცემას, ელექტროლიტების ან კოლოიდების შინაგან შეყვანას, ჰეპარინოთერაპიის ჩატარების გზით).

◄ ლუთეინური ფაზის შენარჩუნება უნდა ჩატარდეს რეპროდუქციულ ღონისძიებათა ჩატარების მიღებული პრაქტიკის შესაბამისად.

◄ ჯერჯერობით არ არის დაგროვილი ცეტროტიდის ოვულაციის განმეორებითი სტიმულაციის ჩატარების საკმარისი გამოცდილება. ამიტომ განმეორებითი მკურნალობის კურსის ჩატარებისას პრეპარატი ფრთხილად და მხოლოდ პოტენციური რისკის და მკურნალობის ეფექტურობის დონის საგულდაგულო შეფასების შემდეგ უნდა იყოს გამოყენებული.

გავლენა ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვაზე:

ცეტროტიდი არ მოქმედებს ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვაზე.

ჭარბი დოზირება:

ცეტროტიდის დოზის გადაჭარბებამ შეიძლება მიგვიყვანოს მისი მოქმედების ხანგრძლივობის გაზრდამდე, მაგრამ მას თან არ ახლავს მწვავე ტოქსიკურობის ეფექტები (დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში არანაირი სპეციალური ზომები არ არის საჭირო).

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

In vitro გამოკვლევებით ნაკლებად სავარაუდოა ისეთ პრეპარატებთან ურთიერთქმედების შესაძლებლობა, რომელთა მეტაბოლიზმი ხდება ციტოქრომი p450-ის მონაწილეობით ან განიცდიან კონიუგაციის რეაქციების ზემოქმედებას. რადგან არ შეიძლება სრულად გამოირიცხოს პრეპარატების ერთად შეყვანისას ურთიერთქმედების შესაძლებლობა პაციენტმა უნდა გააცნოს მკურნალ ექიმს ის მედიკამენტები, რომლებსაც იგი იყენებდა ცეტროტიდით მკურნალობის დაწყებამდე ან რომლებსაც იყენებს.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 250C ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

ცეტირინაქსი – CETIRINAX – ЦЕТИРИНАКС

საერთაშორისო დასახელება:

CETIRIZINE

მწარმოებელი: ACTAVIS, ისლანდია

მოქმედი ნივთიერება: ცეტირიზინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჰისტამინური – H1 რეცეპტორების ბლოკატორი; ანტიალერგიული საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

ცეტირიზინის დიჰიდროქლორიდი …… 10 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

მიკროკრისტალური ცელულოზა, ლაქტოზას მონოჰიდრატი, კროსპოვიდონი, უწყლო კოლოიდური სილიციუმი, მაგნიუმის სტეარატი.

გარსის შემადგენლობა: ჰიპრომელოზა, მაკროგოლის სტეარატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, პროპილენგლიკოლი, ტიტანის დიოქსიდი E171.

ფარმაკოლოგიური თვისებბი:

ცეტირინაქსს გააჩნია ალერგიის საწინააღმდეგო მოქმედება. იგი ამცირებს ცრემლის გაძლიერებულ გამოყოფას და თვალის ქავილს, ხველებას და რინორეას, ქავილს და გამონაყარს კანზე.

ჰისტამინის გამონთავისუფლების დათრგუნვით, პრეპარატი გავლენას ახდენს დაუყოვნებელი და დაყოვნებული ალერგიული რეაქციების განვითარებაზე.

ჩვენებები:

  • სეზონური ალერგიული რინიტი;
  • ქრონიკული (მთელი წლის განმავლობაში მიმდინარე) ალერგიული რინიტი;
  • ქრონიკული იდიოპათური ჭინჭრის ციება.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატი განკუთვნილია შიგნით მისაღებად.

მოზრდილებში და ბავშვებში 11 წლის ასაკის ზევით – 10 მგ (1 ტაბლეტი) დღეში.

ბავშვებში 6-11 წლის ასაკში – 5-10 მგ (1/2-1 ტაბლეტი) დღეში.

თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი

გვერდითი მოვლენები:

ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ძილიანობა, სწრაფად დაღლა, გაღიზიანება;

ვეგეგატური ნერვული სისტემის მხრივ: მადის დაკარგვა, სახის გაწითლება, ნერწყვის გამოყოფა;

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულისრევა, პირის სიმშრალე და დისკომფორტი;

კანისა და ლორწოვანი გარსების მხრივ: გამონაყარი.

პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ მსგავსი არასასურველი რეაქციები, სადღეღამისო დოზა 10 მგ შეიძლება დაიყოს 2 მიღებად, 5 მგ თითო მიღებაზე დილით და საღამოს.

უკუჩვენებები:

* პრეპარატი უკუნაჩვენებია ცეტირიზინის ან რომელიმე დამხმარე საშუალების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის შემთხვევაში.

ორსულობა და ლაქტაცია:

მიუხედავად იმისა, რომ ცეტირინაქსის გამოყენება არ უკავშირდება ტერატოგენული რისკის მომატებას, მისი მიღება ორსულობისას შესაძლებელია მხოლოდ ექიმის დანიშნულებით სარგებლის/რისკის შეფასების შემდეგ.

! ცეტირინაქსით მკურნალობა ძუძუთი კვების დროს უკუნაჩვენებია, ვინაიდან პრეპარატი გამოიყოფა დედის რძეში.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ ზოგიერთ პაციენტს შეიძლება აღენიშნოს ძილიანობა და აზრის გაფანტულობა.

◄ თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში აუცილებელია დოზის კორექცია.

◄ ცეტირინაქსით მკურნალობისას არ არის რეკომენდებული ალკოჰოლის მოხმარება და დამამშვიდებელი საშუალებების გამოყენება, ვინაიდან ამგვარი კომბინაცია ამცირებს ყურადღების სიმახვილეს და არღვევს ჩვეულებრივ აქტიურობას.

◄ პრეპარატი დამხმარე საშუალების სახით შეიცავს ლაქტოზას, რომელიც არ არის ნაჩვენები იმ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ ლაქტოზას ნაკლებობა, გალაქტოზემია, ან მალაბსორბციის გლუკოზო-გალაქტოზური სინდრომი.

ზემოქმედება ავტომობილების მართვაზე და ტექნიკის გამოყენების უნარზე: ცეტირინაქსი სიფრთხილით ენიშნებათ სატრანსპორტო საშუალებების მძღოლებს და მანქანების ოპერატორებს. ამასთან დაუშვებელია დანიშნულზე მაღალი დოზების გამოყენება.

ჭარბი დოზირება:

მოზრდილებში ჭარბი დოზირების სიმპტომებია ძილიანობა, ხოლო ბავშვებში თავიდან აგზნებადობა და მოუსვენრობა და მხოლოდ ამის შემდეგ – ძილიანობა.

ჭარბი დოზირების მკურნალობა სიმპტომატურია. ჭარბი დოზის შემთხვევაში, რეკომენდებულია კუჭის ამორეცხვა. სპეციფიკური ანტიდოტი არ არის ცნობილი, ხოლო ჰემოდიალიზი არ არის ეფექტური.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– არ არსებობს მონაცემები ცეტირიზინის ფსევდოეფედრინთან, ანტიპირინთან, კეტოკონაზოლთან, ერითრომიცინთან, აზითრომიცინთან და დიაზეპამთან ურთიერთქმედების შესახებ.

– თეოფილინი ამცირებს ცეტირიზინის გამოყოფას, მისი ბიოტრანსფორმაციის შეცვლის გარეშე.

– არ არის რეკომენდებული ცეტირიზინისა და ცენტრალური ნერვული სისტემის დეპრესანტების ერთდროული გამოყენება ვინაიდან შეიძლება შემცირდეს ყურადღების კონცენტრაცია, რაც იწვევს ჩვეული საქმიანობის დარღვევას.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 250C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

ცეტირიზინი ჰექსალი – CETIRIZINE HEXAL – ЦЕТИРИЗИН ГЕКСАЛ

საერთაშორისო დასახელება:

CETIRIZINE

მწარმოებელი: HEXAL AG

მოქმედი ნივთიერება: ცეტირიზინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჰისტამინური – H1 რეცეპტორების ბლოკატორი; ანტიალერგიული საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 7 და 20 ც.

1 ტაბ.

ცეტირიზინი………    10 მგ

სიროფი: ფლაკონში 75 მლ

1 მლ

ცეტირიზინი ………   1 მგ

 

ვრცლად ალერტეკი

ცეტირამი – CETIRAM – ЦЕТИРАМ

საერთაშორისო დასახელება:

CETERIZINE

მწარმოებელი: SPECIFAR S.A.

მოქმედი ნივთიერება: ცეტირიზინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიჰისტამინური საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

ცეტირიზინი …….   10 მგ

 

ვრცლად ცეტეკი

ცეტეკი – CETEK – ЦЕТЕК

საერთაშორისო დასახელება:

CETERIZINE

მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი,საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: ცეტირიზინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიჰისტამინური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 2 ბლისტერი.

1 ტაბ.

ცეტირიზინის დიჰიდროქლორიდი ……   10 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ლაქტოზა, კალციუმის ჰიდროფოსფატი, სიმინდის სახამებელი, მეთილპარაბენი, პროპილპარაბენი, მაგნიუმის სტეარატი, ჰიპრომელოზა, დიეთილფთალატი, გასუფთავებული ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი (E171).

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ცეტეკი ანტიჰისტამინური პრეპარატია, რომელიც სელექტიურად ბლოკავს ჰისტამინის პერიფერიულ H1-რეცეპტორებს. ცეტირიზინი ხელს უშლის ალერგიული რეაქციების განვითარებას და ამსუბუქებს მათ მიმდინარეობას. მას აქვს ქავილის საწინააღმდეგო და ანტიექსუდაციური მოქმედება. პრეპარატი მოქმედებს ალერგიული რეაქციების ადრეულ ჰისტამინდამოკიდებულ სტადიაზე. ასევე თრგუნავს მედიატორების გამოთავისუფლებას, რომლებიც ალერგიული რეაქციის გვიან სტადიაში მონაწილეობს. ცეტირიზინი ამცირებს ეოზინოფილების, ნეიტროფილებისა და ბაზოფილების მიგრაციას, ალერგენის შეყვანის საპასუხოდ. იგი ამცირებს ადჰეზიის მოლეკულების (ICAM-1, VCAM-1) ექსპრესიას, თრგუნავს ჰისტამინის სეკრეციის სხვა მედიატორებისა და ინდუქტორების (თრომბოციტების გამააქტივებელი ფაქტორი და სუბსტანცია P) მოქმედებას. ცეტირიზინი ამცირებს ქსოვილების ჰიპერემიასა და შეშუპებას, ხსნის გლუვი მუსკულატურის სპაზმს. პრეპარატს პრაქტიკულად არა აქვს ანტიქოლინერგული და ანტისეროტონინული მოქმედება.

ცეტეკი აფერხებს კანის რეაქციების (ბებერები და ჰიპერემია) განვითარებას ჰისტამინისა და სპეფიკიფიკური ალერგენების შეყვანისას, ასევე პაციენტეში სიცივის მიმართ გამოხატული ჭინჭრის ციებითა და დერმოგრაფიზმით. თერაპიული ეფექტი ვლინდება პრეპარატის მიღებიდან 1-2 სთ-ის განმავლობაში და 24 სთ-ზე მეტხანს გრძელდება. ჰისტამინის მიმართ კანის რეაქტიულობის აღდგენა 3 დღის განმავლობაში ხდება.

პრეპარატი ამსუბუქებს ალერგიული რინიტის სიმპტომებს (ცემინება, სურდო, ცხვირის ლორწოვანი გარსის შეშუპება, ქავილი, ცრემლდენა), ამცირებს ჰისტამინით ინდუცირებულ ბრონქოსპაზმს მსუბუქი მიმდინარეობის ბრონქული ასთმის დროს.

ცეტირიზინი ასუსტებს ჰისტამინის მოქმედებას სისხლძარღვებზე, ამცირებს კაპილარების გამტარობას. პრეპარატის 7 დღის განმავლობაში გამოყენებისას დოზით, რომელიც 6-ჯერ აღემატება თერაპიულ სადღეღამისო დოზას, არ აღინიშნება QT-ინტერვალის გახანგრძლივება ეკგ-ზე და კარდიოტოქსიკური მოქმედების სხვა ნიშნები.

ხანგრძლივი გამოყენებისას ტოლერანტობა პრეპარატის ანტიჰისტამინური მოქმედების მიმართ არ აღინიშნება. თერაპიულ დოზებში ცეტირიზინს პრაქტიკულად არა აქვს სედატიური ეფექტი.

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა: ცეტირიზინი პერორალური მიღებისას სწრაფად და თითქმის მთლიანად (არანაკლებ 70%-ისა) შეიწოვება. მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) სისხლის პლაზმაში და “კონცენტრაცია დრო”-ს დამოკიდებულების მრუდქვეშა ფართობი AUC მიღებული დოზის პროპორციულია. 10 მგ პრეპარატის მიღებისას Cmax პლაზმაში 1 სთ-ში მიიღწევა და 0.3 მკგ/მლ-ს შეადგენს. საკვების მიღება მნიშვნელოვნად არ მოქმედებს შეწოვაზე, მაგრამ Tmax-ს 1.7 სთ-ით ახანგრძლივებს და Cmax -ს 23%-ით ამცირებს.

განაწილება: ცეტირიზინის 93% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. პლაზმაში პრეპარატის სტაბილური დონე მიღებიდან 3 დღის შემდეგ მიიღწევა. მრავალჯერადი გამოყენების შემდეგ ცეტირიზინის კონცენტრაცია კანსა და შრატში ეკვივალენტურია. პრეპარატის Cmax თავის ტვინში სისხლის პლაზმაში არსებული Cmax-ის არა უმეტეს 10%-ს შეადგენს. ცეტირიზინის განაწილების მოცულობა Vd არის 0.56 ლ/კგ.

მეტაბოლიზმი და გამოყოფა: პრეპარატი მინიმალურად მეტაბოლიზდება ღვიძლში არააქტიური მეტაბოლიტის წარმოქმნით და უცვლელი სახით უპირატესად თირკმელებით გამოიყოფა.

10 ან 20 მგ ცეტირიზინის ერთჯერადად მიღებისას ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T1/2) 7-11 სთ-ია (2-12 წლის ბავშვებში T1/2 შემოკლებულია 5-6 სთ-მდე). 24 სთ-ის განმავლობაში შარდით გამოიყოფა მიღებული დოზის 60%, განავლით – 10%. პრეპარატის კლირენსია 54 მლ/წთ. პრეპარატი გადადის დედის რძეში. 10 მგ ცეტირიზინის 10 დღის განმავლობაში მიღებისას კუმულაცია არ აღინიშნება.

ფარმაკოკინეტიკა განსაკუთრებულ კლინიკურ შემთხვევებში: თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას (კრეატინინის კლირენსი 11-31 მლ/წთ) და ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი 1/2 3-ჯერ იზრდება, კლირენსი 70%-ით მცირდება ღვიძლის ქრონიკული დაავადების ფონზე. ასევე ხანდაზმულ პაციენტებში T1/2 50%-ით იზრდება, ხოლო კლირენსი 40%ით- მცირდება.

ჩვენებები:

  • სეზონური და ქრონიკული ალერგიული რინიტი (სიმპტომური თერაპიის სახით);
  • პოლინოზი;
  • ალერგიული კონიუნქტივიტი;
  • ქრონიკული იდიოპათიური ჭინჭრის ციება;
  • კანის ქავილი;
  • ანგიონევროზული შეშუპება (კვინკეს შეშუპება);
  • ატოპიური დერმატიტის ქრონიკული ეგზემის, ბრონქული ასთმის კომპლექსური თერაპია.

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებსა და მოზარდებში 12 წლის ასაკის ზევით რეკომენდებულია 10 მგ (1 ტაბლეტი) ცეტირიზინის დღეში ერთხელ მიღება, უმჯობესია საღამოს.

6-დან 12 წლამდე ასაკისა და 30 კგ-ზე მეტი სხეულის მასის ბავშვებში ინიშნება 10 მგ (1 ტაბლეტი) პრეპარატი საღამოს. შესაძლებელია 5 მგ (1/2 ტაბლეტი) ცეტირიზინის დღეში 2-ჯერ მიღება (დილით და საღამოს).

2-დან 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში რეკომენდებულია 2.5 მგ (1/4 ტაბლეტი) ცეტრიზინის დღეში 1-2-ჯერ მიღება. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზაა 5 მგ.

თირკმლის უკმარისობის დროს, ასევე ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში, საჭიროა რეკომენდებული დოზის 2-ჯერ შემცირება.

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის დროს საჭიროა დოზის ინდივიდუალურად შერჩევა, განსაკუთრებული სიფრთხილით – ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციების ერთდროული დარღვევის დროს.

თირკმლის ნორმალური ფუნქციის მქონე ხანდაზმულ პაციენტებში დოზის კორექცია საჭირო არ არის.

მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება ინდივიდუალურად და საშუალოდ 2-4 კვირას შეადგენს.

– სეზონური ალერგიული რინიტის დროს თერაპიის ხანგრძლივობა მოზრდილებში, ჩვეულებრივ, შეადგენს 3-6 კვირას, 6 წლის ასაკის ზემოთ ბავშვებში – 2-4 კვირას;

– ალერგენის ხანმოკლე ზემოქმედებისას საკმარისია პრეპარატის 1 კვირის განმავლობაში მიღება.

– ქრონიკული ალერგიული რინიტის და ქრონიკული იდიოპათიური ჭინჭრის ციების დროს მკურნალობის ხანგრძლივობა შეიძლება 1 წელს შეადგენდეს.

ცეტეკი მიიღება დაუღეჭავად, საკმარისი რაოდენობის სითხესთან ერთად. უპირატესად საღამოს. პრეპარატის მიღება არ არის დამოკიდებული საკვების მიღებაზე.

გვერდითი მოვლენები:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: პირის სიმშრალე (5%), გემოს შეგრძნების შეცვლა ან არარსებობა, მადის მომატება, ენის ფერის შეცვლა და შეშუპება, გაძლიერებული სალივაცია, დისპეფსია, ღებინება, მეტეორიზმი, დიარეა, შეკრულობა, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა;

ნერვული სისტემისა და გრძნობათა ორგანოების მხრივ: ძილიანობა (14%), დაღლილობა (6%), თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ემოციური ლაბილობა, ოტოტოქსიკურობა;

სასუნთქი სისტემის მხრივ: რინიტი, ბრონქული სეკრეციის გაზრდა, ჰიპერვენტილაცია;

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ძალზე იშვიათად – ტაქიკარდია, არტერიული ჰიპერტენზია;

შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: შარდვის შეკავება, შეშუპება, პოლიურია, დიზურია, ჰემატურია,

საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის მხრივ: ართრალგია, ზურგის ტკივილი, კუნთების სისუსტე;

კანის საფარველის მხრივ: კანის სიმშრალე, გამონაყარი, ანგიონევროზული შეშუპება.

პრეპარატს, ჩვეულებრივ, კარგი ამტანობა ახასიათებს. გვერდითი მოვლენები იშვიათად ვითარდება და გარდამავალი ხასაითისაა.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა ცეტირიზინის ან პრეპარატის შემადგენელი სხვა კომპონენტების მიმართ;

* მომატებული მგრძნობელობა ჰიდროქსიზინის მიმართ;

* მძიმე ნეფროპათია.

ორსულობა და ლაქტაცია:

* ცეტეკის გამოყენება ორსულობის პერიოდში უკუნაჩვენებია.

* პრეპარატი გადადის დედის რძეში, რის გამოც ლაქტაციის პერიოდში ცეტეკის დანიშვნის აუცილებლობისას საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება თირკმლის საშუალო და მძიმე ხარისხის ქრონიკული უკმარისობისა და ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის დროს, ასევე ხანდაზმულ პაციენტებში (გორგლოვანი ფილტრაციის მოსალოდნელი შემცირების გამო).

◄  მიუხედავად იმისა, რომ ცეტეკი არ აძლიერებს ალკოჰოლის ეფექტს, მათი ერთდროული გამოყენება რეკომენდებული არ არის.

◄  ალერგენებზე დაგეგმილი კანის სინჯის ჩატარებისას საჭიროა რამდენიმე დღით ადრე პრეპარატის მიღების შეწყვეტა.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე: პრეპარატი დოზით 20-25 მგ დღეში არ მოქმედებს ფსიქომოტორული რეაქციის დროსა და ყურადღების კონცენტრირების უნარზე.

ჭარბი დოზირება:

ერთჯერადად 50 მგ-ზე მეტ ცეტეკის მიღებისას აღინიშნება შემდეგი სიმპტომები: სისუსტე, დაღლილობა, ძილიანობა, შფოთვა, გაღიზიანება, ტრემორი, თავის ტკივილი, პირის სიმშრალე, მიდრიაზი, ტაქიკარდია, ქავილი, გამონაყარი კანზე, შარდვის შეკავება, შეკრულობა.

მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა, ადსორბენტების (გააქტივებული ნახშირი) დანიშვნა და სიმპტომური მკურნალობის ჩატარება.

ჰემოდიალიზი არაეფექტურია. სპეფიციკური ანტიდოტი არ არსებობს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– თეოფილინთან (400 მგ ერთხელ დღეში) ერთდროული გამოყენება იწვევს ცეტირიზინის საერთო კლირენსის 16%-ით შემცირებას (თეოფილინის კინეტიკა არ იცვლება).

– ცეტირიზინის ოტოტოქსიკური ეფექტის მქონე საშუალებებთან (მაგ. გენტამიცინი) ერთდროული გამოყენებისას შეიძლება შეინიღბოს ოტოტოქსიკურობის ისეთი სიმპტომები, როგორიცაა ყურებში შუილი და თავბრუსხვევა.

– ცეტეკისა და ცნს-ზე დამთრგუნველად მოქმედების სამკურნალო საშუალებების ერთდროული გამოყენება რეკომენდებული არ არის.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 250C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი

ავერსი-რაციონალი

ცეტამოლი სუპოზიტორიები – Cetamol suppositories – ЦЕТАМОЛ суппозиторие

საერთაშორისო არადაპატენტებული სახელწოდება :

პარაცეტამოლი ( აცეტამინოფენი )

შემადგენლობა :

ცეტამოლის ყოველი სუპოზიტორია შეიცავს პარაცეტამოლს , როგორც აქტიურ ინგრედიენტს და ნახევრად სინთეზურ გლიცერიდებს , როგორც დამხმარე საშუალებას .

წამლის ფორმა :

რექტალური სუპოზიტორია .

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი :

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები

ფარმაკოლოგია:

პარაცეტამოლი არის პარა – ამინოფენოლის წარმოებული ანალგეზიური და სიცხის დამწევი თვისებებით და სუსტი ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებით.

ანალგეზიური მოქმედების მექანიზმი სრულად არ არის ახსნილი, მაგრამ იგი შეიძლება გამოწვეული იყოს პროსტაგლანდინების სინთეზის დათრგუნვით უპირატესად ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში, რაც განაპირობებს მის ანალგეზიურ და სიცხის დამწევ მოქმედებას .

პარაცეტამოლი ანალგეზიურ და სიცხის დამწევ საშუალებებს შორის ყველაზე სასურველი არჩევანია, განსაკუთრებით იმ ბავშვებისათვის, რომლებისთვისაც უკუნაჩვენებია სალიცილატები ( რეიეს სინდრომის რისკის გამო ) ან სხვა არასტეროიდული, ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები.

პარაცეტამოლი უფრო ნაკლებად აღიზიანებს კუჭს, ვიდრე ასპირინი. პარაცეტამოლი არ ახდენს ზემოქმედებას თრომბოციტების აგრეგაციასა და სისხლდენის დროზე , როგორც ასპირინი . პარაცეტამოლი ზოგადად კარგი ამტანობით ხასიათდება აცეტილსალიცილმჟავას მიმართ ჰიპერმგრძნობელობის მქონე პაციენტების მიერ.

ფარმაკოკინეტიკა:

პარაცეტამოლი კარგად შეიწოვება როგორც ორალური, ასევე რექტალური გზებით გამოყენებისას. უმაღლესი პლაზმური კონცენტრაციები ვლინდება დაახლოებით 2-3 საათში რექტალურად გამოყენების შემდეგ. პარაცეტამოლის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1-3 საათს. პარაცეტამოლი უპირატესად მეტაბოლიზდება ღვიძლით და გამოიყოფა შარდში უმთავრესად გლუკორონიდისა და სულფატის კონიუგატების სახით . 5%- ზე ნაკლები ექსკრეტირდება , როგორც უცვლელი პარაცეტამოლი .

ჩვენებები:

  • სიცხის დამწევი საშუალება მწვავე რესპირატორული დაავადებების , გრიპის , ბავშვებში ინფექციებისა და სხვა ანთებითი დაავადებების დროს , რომლებიც მიმდინარეობს მაღალი ტემპერატურით .
  • გამოიყენება როგორც ანალგეზიური საშუალება ზომიერი და საშუალო სიმძიმის ტკივილის დროს ( თავის ტკივილი , კბილის ტკივილი , მიალგია , ნევრალგია , ტრავმის შედეგად განვითარებული ტკივილი ).
  • ცეტამოლის სუპოზიტორიები განსაკუთრებით სასარგებლოა იმ პაციენტებისათვის , რომლებსაც არ შეუძლიათ პარაცეტამოლის პერორალური ფორმით მიღება , მაგ . ოპერაციის შემდგომ ან გულისრევისა და პირღებინებისას.

უკუჩვენებები:

* დადასტურებული ჰიპერმგრძნობელობა პარაცეტამოლის ან სხვა დამხმარე საშუალებების მიმართ .

* ანამნეზში ალერგიის არსებობისას .

* გლუკოზ -6- ფოსფატდეჰიდროგენაზას ნაკლებობისას .

* თირკმლისა და ღვიძლის მწვავე უკმარისობისას .

სიფრთხულის ზომები:

ცეტამოლის სუპოზიტორიების კომბინირება პარაცეტამოლის შემცველ სხვა ანალგეზიურ პრეპარატებთან დაუშვებელია . პარაცეტამოლი სიფრთხილით გამოიყენება ღვიძლის ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში ჰეპატოტოქსიკურობისა და ნეფროტოქსიკურობის მომატებული რისკის გამო . თუ სიმპტომები გრძელდება 3-5 დღეზე მეტი დროის განმავლობაში , მიმართეთ ექიმს . 3 თვემდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატი გამოიყენება ექიმის კონსულტაციით.

სუპოზიტორიები არ გამოიყენება დიარეის დროს.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

ვარფარინისა და სხვა კუმარინების ანტიკოაგულატური მოქმედება შეიძლება გაუმჯობესდეს პარაცეტამოლის ხანგრძლივი და რეგულარული გამოყენებისას სისხლდენის მომატების რისკით. პერიოდული მიღებისას მნიშვნელოვანი ეფექტი არ აღინიშნება .

პრეპარატები, რომლებიც ახდენენ ღვიძლისმიერი მიკროსომური ფერმენტების ინდუცირებას, როგორიცაა სპირტი, ბარბიტურატები და სხვა კრუნჩხვის საწინააღმდეგო საშუალებები, ზრდიან პარაცეტამოლის ჰეპატოტოქსიკურობას,  განსაკუთრებით ჭარბი დოზის მიღებისას. ფერმენტის მაინდუცირებელი სხვა სუბსტანციები, მაგ. რიფამპიცინი და კრაზანა, ასევე განაპირობებენ პარაცეტამოლის კონცენტრაციების დაწევას.

ბეტაბლოკატორები, განსაკუთრებით პროპრანოლოლი, აქვეითებს პარაცეტამოლის თირკმლისმიერ ექსკრეციას და აძლიერებს მის ეფექტებს.

არასასურველი რეაქციები:

თერაპიული დოზებით მიღებისას არასასურველი რეაქციები იშვიათად ვლინდება და ისინი ძირითადად ზომიერი ხასიათისაა. აღინიშნება გულისრევა, ღებინება, კუჭის არეში ტკივილი, ჰემატოლოგიური რეაქციები, მათ შორის თრომბოციტოპენია , ნეიტროპენია , ლეიკოპენია და აგრანულოციტოზი. იშვიათად კანზე გამონაყარი, ჭინჭრის გამონაყარი და სხვა ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები.

დოზირება და მიღების წესი:

3-5 თვე – 80 მგ სუპოზიტორიები

6 თვე – 3 წელი – 150 მგ სუპოზიტორიები

4-10 წლის – 325 მგ სუპოზიტორიები

ცეტამოლის სუპოზიტორიების გამოყენება რეკომენდებულია დეფეკაციის ან კუჭ – ნაწლავის ოყნით გაწმენდის შემდეგ .

საშუალო ერთჯერადი დოზა დამოკიდებულია ბავშვის წონაზე და შეადგენს კგ სხეულის წონაზე 10-15 მგ – ს . დოზის გამეორება შეიძლება დღეში 3-4- ჯერ . მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 60 მგ – ს სხეულის კგ წონაზე .

აღნიშნული დოზა შეიძლება განმეორებით იქნას გამოყენებული ყოველ 4-6 საათში , თუმცა არაუმეტეს დღეში 4- ჯერ .

ტემპერატურის დასაწევად პარაცეტამოლის გამოყენება დასაშვებია მხოლოს 3 დღის განმავლობაში , ხოლო ტკივილი მოსახსნელად – 5 დღის განმავლობაში .

დაუშვებელია რეკომენდებული დოზების გადამეტება .

ჭარბი დოზირება და მკურნალობა:

პარაცეტამოლის ჭარბი დოზირების სიმპტომები პირველი 24 საათის განმავლობაში – გულისრევა , პირღებინება , ანორექსია და ტკივილი მუცლის არეში . ღვიძლის დაზიანება შეიძლება გამოვლინდეს პარაცეტამოლის მაღალი დოზების მიღების შემდეგ 12-18 საათში , ხოლო კლინიკური სიმპტომები ზოგადად პიკს აღწევს 4-6 დღის შემდეგ .

პარაცეტამოლის ჭარბი დოზირების მართვისათვის მნიშვნელოვანია მკურნალობის დაუყოვნებლივ დაწყება . სერიოზული ადრეული სიმპტომების არარსებობის მიუხედავად , პაციენტმა სასწრაფოდ უნდა მიმართოს საავადმყოფოს . ისეთი ანტიდოტები , როგორიცაა აცეტილცისტეინი და მეთიონინი იცავენ ღვიძლს მოწამვლიდან მათი 10-12 საათის განმავლობაში გამოყენებისას ; აცეტილცისტეინი ეფექტურია პარაცეტამოლის ჭარბი დოზის მიღებიდან 24 საათის განმავლობაში . ასევე გამოყენებული უნდა იყოს ზოგადი დამხმარე ზომები .

შეფუთვა;

შეფუთვაში მოთავსებულია 10 სუპოზიტორია .

შენახვის წესი:

ინახება არა უმეტეს 250C – ზე .

ვარგისიანობის ვადა;

3 წელი

აფთიაქიდან გაცემის წესი:

III ჯგუფი ( გაცემის რეჟიმი : ურეცეპტოდ )

მწარმოებელი:

Medical Horizon Ltd.

Masis Station, Masis 0802, Republic of Armenia

ცერუკალი – CERUCAL – ЦЕРУКАЛ

საერთაშორისო დასახელება:

METOCLOPRAMIDE

მწარმოებელი: AWD, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: მეტოკლოპრამიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

დოფამინო2-რეცეპტორების მაბლოკირებელი, ღებინების საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 50 ც.

1 ტაბ.

მეტოკლოპრამიდის ჰიდროქლორიდი ……. 10.54 მგ

მათ შორის მეტოკლოპრამიდი ……………    10 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ჟელატინინი, კარტოფილის სახამებელი, ლაქტოზა 1H2O, მაგნიუმის სტეარატი, სილიციუმის დალექილი დიოქსიდი.

ფარმაკოლგიური თვისებები:

ცერუკალი დოფამინური-2 რეცეპტორების, ხოლო მაღალ დოზებში სეროტონინური 5HT3-რეცეპტორების ბლოკადით თრგუნავს ცენტრალური გენეზის ღებინებას, სლოკინს და ახასიათებს მარეგულირებელი მოქმედება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ფუნქციაზე, ამასთან ერთად იგი ხელს უწყობს კუჭის სწრაფ დაცლას და აჩქარებს საკვების გადაადგილებას წვრილ ნაწლავში.

ფარმაკოკინეტიკა:

ცერუკალი სწრაფად და სრულად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, მაგრამ მისთვის დამახასიათებელია ღვიძლში “პირველი გავლის ეფექტი”, რის გამოც მისი ბიოშეღწევადობა პერორალური მიღებისას შეადენს დაახლოებით 75%-ს. პრეპარატი სწრაფად ნაწილდება უმრავლეს ქსოვილში, გაივლის ჰემატოენცეფალურ და პლაცენტურ ბარიერებს. მეტაბოლიზმის მხრივ ექვემდებარება ღვიძლში “პირველი გავლის ეფექტს’. შეყვანილი დოზის 30% ელიმინირდება თირკმელებით უცვლელი სახით. მისი ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 4-6 სთ-ს.

ჩვენებები:

  • გულისრევა, ღებინების შეგრძნება და სხვადასხვა გენეზის ღებინება (ღვიძლის და თირკმელების დაავადების, თავის ტვინის და თავის ქალას დაზიანებისას, სხვადასხვა წამლების აუტანლობისას);
  • კუჭისა და ნაწლავების ატონია და ჰიპოტონია (კერძოდ, ოპერაციის შემდგომი);
  • სანაღვლე გზების დისკინეზია, რეფლუქსეზოფაგიტი, პილორუსის ფუნქციური სტენოზი, “გაღიზიანებული” კუჭის სინდრომი;
  • პერისტალტიკის გაძლიერების მიზნით კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის რენტგენოკონტრასტული გამოკვლევების ჩატარებისას;
  • პრეპარატს იყენებენ დუოდენური ზონდაჟის შესამსუბუქებლად კუჭის დაცლის და წვრილ ნაწლავებში საკვების გადაადგილების დაჩქარების მიზნით;
  • კუჭის პარეზი შაქრიანი დიაბეტის დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებს და მოზარდებს 14 წლის ასაკის ზევით ენიშნებათ 1 ტაბლეტი ცერუკალი 3-4-ჯერ დღეში (ერთჯერადი დოზა შეადგენს 10 მგ მეტოკლოპრამიდს, დღეღამური დოზა – 30-40 მგ-ს)

3-14 წლის ასაკის ბავშვებში რეკომენდებული დღეღამური დოზა შეადგენს 0.1 მგ ცერუკალი/კგ წონაზე, მაქსიმალური დღეღამური დოზა კი – 0.5 მგ ცერუკალი/კგ წონაზე.

ცერუკალის ტაბლეტები პერორალურად ინიშნება ჭამამდე 30 წთ-ით ადრე. მკურნალობის კურსი დგინდება ინდივიდუალურად და ძირითადად შეადგენს 4-6 კვირას. ცალკეულ შემთხვევებში შესაძლებელია მკურნალობის გაგრძელება 6 თვემდე.

თირკმლების უკმარისობის დროს პრეპარატის დოზის შერჩევა ხდება თირკმელების ფუნქციის დარღვევის და მისი გამოვლენის ხარისხის შესაბმისად.

გვერდითი მოვლენები:

ზოგჯერ, ძირითადად ცერუკალის მაღალი დოზებით გამოყენებისას შესაძლებელია განვითარდეს გადაღლილობის შეგრძნება, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, შიშის შეგრძნება, შეუძლოდ ყოფნა და დიარეა.

ცალკეულ შემთხვევებში ძირითადად ბავშვებში, შესაძლებელია დისკინეზური სინდრომის განვითარება (სახის კუნთების კისრის ან მხრების უნებლიე ტიკების მსგავსი მოძრაობები). პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემდეგ აღინიშნული მოვლენები რამოდენიმე სთ-ის განმავლობაში სუსტდება; ამგვარი სიმპტომების სწრაფად მოხსნა შესაძლებელია ბიპერიდენის ვენაში ინექციით. ავადმყოფის დამამშვიდებლად შესაძლებელია აგრეთვე დიაზეპამის გამოყენება.

ცერუკალით ხანგრძლივი მკურნალობის დროს ზოგიერთ ხანდაზმულ ავადმყოფებში შესაძლებელია პარკინსონიზმის სინდრომის განვითარება (ტრემორი, კუნთების უნებლიე მოძრაობები, მოძრაობის შეზღუდვა) და გვიანი დისკინეზია.

პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას იშვიათად შესაძლებელია ჰიპერპროლაქტინემიით გამოწვეული გინეკომასტია (სარძევე ჯირკვლების გადიდება მამაკაცებში), გალაქტორეა ან მენსტრუალური ციკლის დარღვევა; აღნიშნულ შემთხვევებში საჭიროა ცერუკალით მკურნალობის შეწყვეტა.

უკუჩვენებები:

* პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;

* თირკმელზედა ჯირკვლის ტვინოვანი შრის სიმსივნე (ფეოქრომოციტომა);

* ნაწლავის სანათურის მექანიკური დაცობა;

* ნაწლავის პერფორაცია და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენა;

* პროლაქტინდამოკიდებული სიმსივნეები;

* ეპილეფსიით დაავადებულ ავადმყოფებში ან მომატებული კრუნჩხვებისადმი მიდრეკილების მქონე პაციენტებში ექსტრაპირამიდული მოძრაობითი დარღვევები;

* ორსულობის I ტრიმესტრი და ლაქტაციის პერიოდი;

* ახალშობილებში და 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში;

* 3 წლიდან 14 წლამდე ასაკის ბავშვებში და აგრეთვე ორსულ ქალებში, განსაკუთრებით I და II ტრიმესტრში ცერუკალის დანიშვნა წარმოებს მხოლოდ მკაცრი სასიცოცხლო ჩვენებების მიხედვით.

* თირკმელების ფუნქციის დარღვევით შეპყრობილ პაციენტებში საჭიროა პრეპარატის დოზის კორექცია.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ ცერუკალი განსაკუთრებული სიფრთხილით ენიშნებათ ბრონქული ასთმის ან სხვა ალერგიული დაავადებების მქონე პირებს, ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის დარღვევით შეპრობილ ავადმყოფებს, აგრეთვე მოზარდებს 14 წლამდე და ხანდაზმულ ავადმყოფებს.

◄ ცერუკალის ჩვეულებრივ დოზებში მიღების შემთხვევაშიც კი, ავადმყოფები კარგავენ სწრაფად რეაგირების უნარს, ამიტომ იგი სიფრთხილით ენიშნებათ ავტოტრანსპორტის მძღოლებს და იმ პირებს, რომელთა მუშაობა მოითხოვს ყურადღების მაქსიმალურ კონცენტრაციას. აღნიშნული მოვლენები ძლიერდება მასთან ერთად ალკოჰოლური სასმელების გამოყენებისას.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– ანტიქოლინერგული საშუალებები ასუსტებენ ცერუკალის მოქმედების ეფექტს.

– ცერუკალი აძლიერებს ანტიბიოტიკების (ტეტრაციკლინის, ამპიცილინის), პარაცეტამოლის, ლითიუმის პრეპარატების და ამცირებს დიგოქსინის და ციმეტიდინის შეწოვის პროცესს. იგი აგრეთვე აძლიებს ალკოჰოლის და ცნს-იზე დამთრგუნველად მოქმედი სამკურნალო საშუალებების ეფექტს.

– ექსტრაპირამიდული დარღვევების გაძლიერების თავიდან აცილების მიზნით ცერუკალისა და ნეიროლეფსიური პრეპარატების ერთდროულად დანიშვნა ნებადართული არ არის.

– ცერუკალი გავლენას ახდენს ტრიციკლური ანტიდეპრესანტების, მაო-ს ინჰიბიტორების და სიმპათომიმეტური საშუალებების მოქმედების ეფექტზე. ცერუკალის შერევისას ერთ შპრიცში ვიტამინ B1-თან ადგილი აქვს ამ უკანასკნელის დაშლას.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

ცერვარიქსი – CERVARIX – ЦЕРВАРИКС

მწარმოებელი: GLAXOSMITHKLINE BIOLOGICALS

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ადამიანის პაპილომის ვირუსით გამოწვეული დაავადების საპროფილაქტიკო ვაქცინა

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო სუსპენზია: მზა შპრიცში 0.5 მლ

0.5 მლ (1 დოზა)

ადამიანის პაპილომა ვირუსის ტიპ 16 L1-ის პროტეინი …… 20 მკგ

ადამიანის პაპილომა ვირუსის ტიპ 18 L1 ის პროტეინი …..  20 მკგ

3-O-desacyl-4-მონოფოსფორილ ლიპიდი A (MPL) ………      50 მკგ

ალუმინის ჰიდროქსიდი, ჰიდრატირებული ……………….      0.5 მგ A 3+

ცერებრუმ კომპოზიტუმ ნმ – CEREBRUM COMPOSITUM NM – ЦЕРЕБРУМ КОМПОЗИТУМ НМ

მწარმოებელი: HEEL, გერმანია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ცერებრალური სისხლმიმოქცევის გამაუმჯობესებელი ჰომეოპათიური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი: ამპულაში 2.2 მლ შეფუთვაში 5, 10, 50 და 100 ც.

100 მლ

Cerebrum suis D8……………………………………….

1 მლ

Placenta suis  D10………………………………………

1 მლ

Embryo suis D10…………………………………………

1 მლ

Hepar suis D10………………………………………

1 მლ

Kalium Phosphoricum D6……………………………..

1 მლ

Selenium D10……………………………………………..

1 მლ

Thuja D6…………………………………………………….

1 მლ

lgnatia D8…………………………………………………..

1 მლ

Bothrops lanceolatus D10 ……………………………

1 მლ

Acidum Phosphoricum D10…………………………..

1 მლ

China D4……………………………………………………

1 მლ

Manganum phos­phoricum D8……………………….

1 მლ

Magnesium phosphoricum D10 ……………………

1 მლ

AnacardiumD6…………………………………………….

1 მლ

Conium D4…………………………………………………

1 მლ

Luesinum D13…………………………………………….

1 მლ

Medorrhinum D13………………………………………..

1 მლ

Hyoscyamus D6………………………………………….

1 მლ

Aconitum D6……………………………………………….

1 მლ

Cocculus D4……………………………………………….

1 მლ

Ambra D10…………………………………………………

1 მლ

Sulfur D10………………………………………………….

1 მლ

Kalium bichromicum D8……………………………….

1 მლ

Gelsemium D4…………………………………………….

1 მლ

Ruta D4……………………………………………………..

1 მლ

Arnica D28………………………………………………….

1 მლ

Aesculus D4……………………………………………….

1 მლ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი წარსოადგენს ჰომეოპათიური წესით მომზადებულ კომპლექსურ ანტიჰომოტოქსიკოლოგიურ სამკურნალო საშუალებას, რომლის შემადგენლობაში შედის მცენარეული მინერალური და ცხოველური წარმოშობის ნივთიერებები. ჰომოტოქსინების (ადამიანის ტოქსინები) შესახებ დოქტორ რეკევეგის მოძღვრების მიხედვით მათი მოქმედება დაფუძნებულია ორგანიზმის იმუნური სისტემის გააქტივებაზე და მისი ფუნქციის ნორმალიზაციაზე.

ჩვენებები:

  • ბავშვებში ფიზიკური და გონებრივი განვითარების ჩამორჩენისას რეგენერაციული პროცესების და არასპეციფიკური იმუნიტეტის სტიმულაციისათვის;
  • ლეგასთენია, ვეგეტატური დისტონია, დეპრესია, ათეროსკლეროზი;
  • თავის ტვინის შერყევის და ენცეფალიტის შემდგომი მდგომარეობები, ნევრალგიები, ნევროზული მდგომარეობები, სხვადასხვა ორგანული ნერვული დაავადება და შაკიკი;
  • გვერდითი ამიოტროფული სკლეროზი, გაფანტული სკლეროზი, პარკინსონის დაავადება;
  • მეხსიერების მოშლილობები, ნევრასთენია და სხვა გერიატრიული ცვლილებები;
  • თავის ტვინის არტერიოსკლეროზით გამოწვეული სისხლმიმოქცევის დარღვევა და მასთან დაკავშირებული გონებრივი შრომისუნარიანობის დაქვეითება (ყველა ასაკის ადამიანებში) სტრესული მდგმარეობის  შედეგები.

მიღების წესი და დოზირება:

ჩვეულებრივ 1 ამპულა 1-3-ჯერ კვირაში კანქვეშ, კუნთებში, აუცილებლობისას ვენაში.

გვერდითი მოვლენები:

ცალკეულ შემთხვევაში შესაძლოა კანის ალერგიული რეაქციები, რაც მოითხოვს პრეპარატის გამოყენების დაუყოვნებლივ შეწყვეტას.

უკუჩვენებები:

არ გააჩნია.

სხვა პრეპარატებთან ურთიერთქმედება:

აღსანიშნავ თავისებურებათა გარეშე.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე მშრალ, მზის სხივების პირდაპირ ზემოქმედებისა და გადახურებისაგან დაცულ ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

Don`t copy text!