Aviabiletebi avia.ge
მთავარი წაკითხვა გვერდი 418

ფუროსემიდი – FUROSEMID – ФУРОСЕМИД

საერთაშორისო დასახელება:

FUROSEMIDE

მწარმოებელი: BALKANPHARMA

მოქმედი ნივთიერება: ფუროსემიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

დიურეზული საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 50 ც.

1 ტაბ.

ფუროსემიდი ........ 10 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები.

ძლიერი და სწრაფი მოქმედების შარდმდენი. ფუროსემიდის მოქმედების მექნიზმი ჰენლეს მარყუჟის აღმავალ ნაწილში ნატრიუმისა და ქლორის იონების რეაბსორბციის ბლოკადასთან არის დაკავშირებული.

პრეპარატს გააჩნია გამოხატული დიურეზული, ნატრიურეზული, ქლორურეზული მოქმედება. ასევე ზრდის კალიუმის, მაგნიუმისა და კალციუმის გამოყოფოას.

პერორალური მიღებისას დიურეზული ეფექტი აღინიშნება 20 – 30 წუთის შემდეგ, პრეპარატის მოქმედების მაქსიმუმი 1 – 2 საათის შემდეგ მიიღწევა, ერთჯერადი მიღების შემდეგ ეფექტი ხანგრძლივობა 4 სთ და მეტია.

პერორალური მიღების შემდეგ ფუროსემიდი შეიწოვება საჭმლისმომნელებელი ტრაქტიდან, ბიოშეთვისებადობა 64%-ს შეადგენს. სისხლის პლაზმაში პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია დოზის მომატებასთან ერთად იზრდება, თუმცა მისი მიღწევის დრო არ არის დამოკიდებული დოზაზე და დიდ ფარგლებში ვარირებს პაციენტის მდგომარეობის მიხედვით.

ფუროსემიდი გადადის პლაცენტარულ ბარიერში, გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად. ნახევრად დაშლის პერიოდი – 1 – 1,5 სთ.

ჩვენებები:

  • სხვადასხვა გენეზის შეშუპებითი სინდრომი, მათ შორის IIბ-III სტადიის გულის ქრონიკული უკმარისობის, ღვიძლის ციროზის (პორტალური ჰიპერტენზიის სინდრომი), ნეფროზული სინდრომის დროს;
  • არტერიული ჰიპერტენზია, ჰიპერტონული კრიზი;
  • პრედმენსტრუალური სინდრომი, ფორსირებული დიურეზი, ჰიპერკალიემია, ჰიპერნატრიემია, ჰიპერკალციემია.

უკუჩვენებები:

* მწვავე გლომერულონეფრიტი, თირკმლის უკმარისობის ტერმინალური სტადია, შარდგამომყოფი გზების მექანიკური გაუვალობა, თირკმლის უკმარისობა, დიაბეტური კომა;

* წყალ-მარილოვანი ცვლის დარღვევა (ჰიპოკალიემია, ჰიპონატრიემია, დეჰიდრატაცია, ალკალოზი);

* ორსულობის პირველი ნახევარი, პრეპარატის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა (მათ შორის სულფონილამიდების მიმართ), ანურია, პოდაგრა, დეკომპენსირებული არტერიული ან მიტრალური სტენოზი;

* გამოხატული ჰიპოტენზია, პანკრეატიტი, მიოკარდიუმის ინფარქტი, შაქრიანი დიაბეტი ნახშირწყლების მიმართ ტოლერანტობის დარღვევით;

* ჰიპერტროფული კარდიომიოპათია მარცხენა პარკუჭის დაღმავალი ტრაქტის ობსტრუქციით;

* წითელი მგლურა;

* 3 წლამდე ბავშვთა ასაკი.

გამოყენების მეთოდები და დოზები:

ფუროსემიდი ინიშნება პერორალურად ჭამამდე. დოზა შეირჩევა დაავადების სიმძიმის და ეფექტის გამოხატულობის მიხედვით.

პერორალურად ღებულობენ 40 მგ-ს (1 ტაბლეტი) დღეში ერთხელ დილით. არსაკმარისი მოქმედებისას დოზას ზრდიან 80 – 160 მგ-მდე დღეში (2-3-ჯერ 6 საათიანი შუალედით).

შეშუპებების შემცირებისას ინიშნება უფრო მცირე დოზებში 1-2 დღის შუალედით. მაქსიმალური დოზა 160 მგ-ს შეადგენს.

არტერიული ჰიპერტენზიის დროს საწყისი დოზა  მოზრდილებში დღეში 80 მგ-ს შეადგენს, ორ მიღებად. ის პაციენტის მდგომარეობას უნდა შეესაბამებოდეს, არასათანადო ეფექტისას საჭიროა სხვა ჰიპოტენზიურ საშუალებებთან ერთად დანიშვნა.

გულის თანმხლები უკმარისობიბისას დღიური დოზა შეიძლება 80 მგ-მდე გაიზარდოს.

3 წლის და ზემოთ ბავშვებისათვის საშუალო დღიური დოზა, ჭამამდე ან ჭამის შემდეგ პერორალურად მიღებული, შეადგენს 4 – მგ/კგ-ს 1-4-ჯერ. ყველაზე ძლიერი შარდმდენი ეფექტი პირველი 3-5 დღის განმავლობაშია. შეშუპებების გაქრობის შემდეგ გადადიან ფუროსემიდის დროგამოშვებით მიღებაზე – დღეგამოშვებით ან კვირაში 1-2-ჯერ.

თუ ადრე ბავშვი ფუროსემიდს ან სხვა შარდმდენებს არ ღებულობდა, მაშინ არ არის საჭირო დიურეზულის დანიშვნა საშუალო დღიური დოზით. თავდაპირველად საჭიროა გამოვიყენოთ დიურეზული დოზით, რომელიც საშუალო დღიური დოზის ¼ - ½ -ს შეადგენს, ხოლო შემდეგ, თუ დიურეზული ეფექტი არ არის, დოზა უნდა გავზარდოთ.

ბავშვებისათვის საწყისი დოზა 2 მგ/კგ-ს შეადგენს, საჭიროების შემთხვევაში შეიძლება გაიზარდოს 1-2 მგ/კგ-მდე.

უსაფრთხოების ზომები:

– პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება მძიმე გულ-სისხლძარღვოვანი უკმარისობისას, საგულე გლიკოზიდებით ხანგრძლივი მკურნალობისას, ხანდაზმულ პაციენტებში გამოხატული ათეროსკლეროზით. მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა სერიოზული ელექტროლიტური დარღვევების კომპენსირება.

– ორსულობის პირველ ნახევარში ფუროსემიდი უკუნაჩვენებია, მეორე ნახევარში გამოიყენება მხოლოდ მკაცრი ჩვენებებით და მცირე დროის განმავლობაში, რომელსაც ექიმი ადგენს.

– ლაქტაციის პერიოდში ფუროსემიდის მიღების აუცილებლობისას ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს, ვინაიდან პრეპარატს შეუძლია გადავიდეს დედის რძეში, და დათრგუნოს ლაქტაცია.

– პრეპარატის გამოყენებისას არ შეიძლება გამოვრიცხოთ ყურადღების დაქვეითება, რაც მნიშვნელოვანია მძღოლებისა და მექმანიზმებთან მომუშავე პირთათვის.

– 24 საათის განმავლობაში ოლიგურიის შენარჩუნებისას ფუროსემიდი უნდა მოიხსნას.

– არტერიული ჰიპერტენზიის დროს “რიკოშეტის” სინდრომის თავიდან ასაცილებლად ფუროსემიდს სულ მცირედ დღეში ორჯერ ნიშნავენ.

თუ დაავადების ნიშნები არ გაქრა, პირიქით, ჯანმრთელობის მდგომარეობა გაუარესდა, ან არასასურველი მოვლენები განვითარდა, საჭიროა შეწყდეს პრეპარატის მიღება და მივმართოთ ექიმს.

სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება:

– ფუროსემიდი ერთდროული გამოყენებისას საგულე გლიკოზიდებთან მატულობს გლიკოზიდური ინტოქსიკაციის საშიშროება;

– გლუკოკორტიკოიდებთან კომბინაციაში – ჰიპოკალიემიის განვითარების საშიშროება.

– ფუროსემიდი აძლიერებს მიორელაქსანტების, ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატების მოქმედებას.

– ამინოგლიკოზიდებთან, ცეფალოსპორინებთან  და ცისპლატინთან ერთად გამოყენებისას შესაძლებელია სისხლის პლაზმაში მათი კონცენტრაციების მომატება, რამაც შეიძლება ნეფრო- და ოტოტოქსიური ეფექტები გამოიწვიოს.

– არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებმა შეიძლება შეამცირონ ფუროსემიდის დიურეზული ეფექტი.

ფუროსემიდთან ერთდროული გამოყენებისას ჰიპოგლიკემიზირებელი პრეპარატების მოქმედება შეიძლება შესუსტდეს.

– ფუროსემიდი ერთდროულმა გამოყენებამ ლითიუმის პრეპარატებთან შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის მილაკებში ლითიუმის რეაბსორბციის გაძლიერება და ტოქსიკური ეფექტის განვითარება.

– პრობენეციდი ზრდის კონცენტრაციას სისხლში.

განსაკუთრებული მითითებანი:

მკურნალობისას აუცილებელია ელექტროლიტების, კარბონატების, შარდოვანას დონის კონტროლი.

მკურნალობა კალიუმით მდიდარი დიეტის ფონზე უნდა წარიმართოს.

ჭარბი დოზირების სიმპტომები: დეჰიდრატაცია, მოცირკულირე სისხლის მოცულობის შემცირება, არტერიული ჰიპოტენზია, ელექტროლიტური დისბალანსი, ჰიპოკალიემია, და ჰიპოქლორემიული ალკალოზი, დიურეზული ეფექტით განპირობებული.

ჭარბი დოზირების სიმპტომების განვითარებისას პაციენტმა დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოს ექიმს.

გვერდითი მოვლენები:

შესაძლებელია გულისრევა, ღებინება, ჰიპოვოლემია, დეჰიდრატაცია, ჰიპერემია, კანის ქავილი, ჰიპოტენზია, გულის რითმის დარღვევა, სმენის, მხედველობის შექცევადი დარღვევები, პარესთეზიები, ინტერსტიციული ნეფრიტი. გაძლიერებული დიურეზის გამო შეიძლება განვითარდეს თავბრუ, დეპრესია;

კუნთების სისუსტე, წყურვილი, დეჰიდრატაცია, ჰიპოკალიემია, ჰიპონატრიემია, ჰიპოქლორემია, მეტაბოლური ალკალოზი; ტრანზიტორული ჰიპერურიკემია, ურიკოზურია, პოდაგრის გამწვავება, ცალკეულ შემთხვევებში ჰიპერგლიკემია, მდგომარეობის გაუარესება ობსტრუქციული უროპათიის დროს.

ვარგისიანობის ვადა:

2 წელი. ნუ გამოიყენებთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

შენახვის პირობები:

შეინახეთ მშრალ, სინათლისაგან და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას არა უმეტეს 25°C ტემპერატურის პირობებში.

ფურონი – FURON – ФУРОН

საერთაშორისო დასახელება:

FUROSEMIDE

მწარმოებელი: MERCKLE

მოქმედი ნივთიერება: ფუროსემიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

დიურეზული საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 და 50 ც.

1 ტაბ.

ფუროსემიდი ..........    40 მგ

ვრცლად ფუროსემიდი

საინექციო ხსნარი: ამპულაში 2 მლ, შეფუთვაში 5 ც.

1 ამპ.

ფუროსემიდი .........   40 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფურესემიდი წარმოადგენს ეფექტურ და სწრაფად მოქმედ დიურეზულ (სალურეზულ) საშუალებას. დიურეზული ეფექტი დაკავშირებულია ნატრიუმისა და ქლორის იონების რეაბსორბციის დათრგუნვასთან ჰენლეს მარყუჟში. ზრდის კალიუმის, მაგნიუმის, კალციუმის იონების გამოყოფას.

ვენაში შეყვანისას იწვევს პერიფერიული ვენების გაგანიერებას, ამცირებს წინასწარ დატვირთვას, ამცირებს მარცხენა პარკუჭის შევსების წნევას და წნევას ფილტვის არტერიაში.

ვენაში შეყვანისას დიურეზული ეფექტი აღინიშნება 3-4 წუთში და გრძელდება 1-2 საათი. ეს პრეპარატის გამოყენებას შესაძლებელს ხდის გადაუდებელი მდგომარეობებისას – ფილტვების, ტვინის შეშუპების დროს.

ფარმაკოკინეტიკა:

სისხლის პლაზმაში ფუროსემიდის კონცენტრაცია იზრდება დოზის გაზრდასთან ერთად, მაგრამ მაქსიმუმის მიღწევის დრო არ არის დამოკიდებული დოზაზე და მერყეობს ფართო საზღვრებში პაციენტის მდგომარეობის მიხედვით.

სისხლის პლაზმაში აქტიური ნივთიერება ძირითადად ალბუმინთან კავშირშია: კონცენტრაციების დიაპაზონში 1-დან 400 ნგ/მლ-მდე ცილებთან კავშირი ჯანმრთელ ადამიანებში შეადგენს 91-99%. თავისუფალი ფრაქცია შეადგენს თერაპიული კონცენტრაციის 2.5-4.1%.

ბიოტრანსფორმაციის პროცესში ორგანიზმში ფუროსემიდი ძირითადად გლუკურონიდად გარდაიქმნება.

ჩვენებები:

  • ფილტვების, თავის ტვინის შეშუპება, მარცხენა პარკუჭის მწვავე უკამარისობა;
  • ჰიპერტენზიული კრიზები;
  • ფორსირებული დიურეზი;
  • შეშუპებები სისხლის მიმოქცევის მცირე და დიდ წრეებში შეგუბებითი მოვლენებისას;
  • ეკლამფსიები.

გამოყენების წესი და დოზირება:

ფუროსემიდი ინიშნება ვენასა და კუნთებში. დოზების შერჩევა ხდება მდგომარეობის სიმძიმისა და ეფექტის გამოხატულობის მიხედვით.

მოზრდილებში დღე-ღამის დოზა პარენტერალური შეყვანისათვის – 40-60-120 მგ (1-2-ჯერ დღე-ღამეში). დღე-ღამის მაქსიმალური დოზა მოზრდილებისათვის – 240 მგ.

ბავშვებში დღე-ღამის საწყისი დოზა – 1 მგ/კგ, დღე-ღამის მაქსიმალური დოზა – 6 მგ/კგ.

გვერდითი მოქმედება:

შესაძლებელია ღებინება, გულისრევა, დიარეა, ჰიპერემია და კანის ქავილი, ჰიპოტენზია, სმენის დროებით დაქვეითება, ინტერსტიციული ნეფრიტი. გაძლიერებული დიურეზის გამო შესაძლოა განვითარდეს თავბრუსხვევა, დეპრესია, კუნთების სისუსტე, წყურვილი, ჰიპერურიკემია, ურიკოზურია, ჰიპერგლიკემია, ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევა (ჰიპოკალიემია, განსაკუთრებით ავადმყოფებში ღვიძლის ციროზით, ჰიპონატრიემია, ჰიპოქლორემიული ალკალოზი), შარდმჟავას კონცენტრაციის მომატება სისხლში პაციენტებში შაკიკის შეტევის განვითარებისადმი მიდრეკილებით. გვერდითი ეფექტების გამოვლენისას ფუროსემიდის დოზა უნდა შემცირდეს ან შეწყდეს პრეპარატის გამოყენება.

უკუჩვენებები:

* ორსულობის პირველი ნახევარი, ჰიპოკალიემია, ღვიძლის კომა, თირკმლის უკმარისობის ტერმინალური სტადია, ანურია, საშარდე გზების მექანიკური ობტურაცია, შარდის დინების დარღვევა.

ჭარბი დოზა:

ჭარბი დოზის ძირითად ნიშნებს წარმოადგენს დეჰიდრატაცია, ცირკულირებადი სისხლის მოცულობის შემცირება, არტერიული ჰიპოტენზია, ელექტროლიტური დისბალანსი, ჰიპოკალიემია და ჰიპოქლორემიული ალკალოზი, განპირობებული დიურეზული ეფექტით. ფუროსემიდის ტოქსიკური ეფექტისა და კონცენტრაციების კავშირი ბიოლოგიურ სითხეებში უცნობია. სპეციფიური ანტიდოტი არ არსებობს.

გამოყენების განსაკუთრებულობანი:

პრეპარატის გამოყენების პერიოდში დიეტა უნდა იყოს კალიუმით მდიდარი. სიფრთხილით გამოიყენება ხანდაზმული ასაკის პირებში ათეროსკლეროზის მოვლენებით, სისხლის მიმოქცევის მძიმე უკმარისობისას, გლიკოზიდური პრეპარატების ხანგრძლივი გამოყენებისას.

მზარდი აზოტემია და ოლიგურია მაჩვენებლებია პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტისათვის.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

– ფუროსემიდის შერევა არ შეიძლება ერთ მოცულობაში პარენტერალური შეყვანის სხვა პრეპარატების ხსნარებთან.

– არ ინიშნება კომბინაციაში ანტიბიოტიკებთან-ამინოგლიკოზიდებთან (შესაძლებელია ოტოტოქსიკური მოქმედების გაძლიერება) და ტუბოკურარინთან.

– რეკომენდებული არ არის ფუროსემიდის შეთავსება ცეფალოსპორინებთან, გენტამიცინთან, სხვა საშუალებებთან, რომლებიც ახდენენ ნეფროტოქსიკურ მოქმედებას.

შენახვის პირობები:

ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას.

შენახვის ვადა – 2 წელი.

ფურაცილინი – FURACILLIN – ФУРАЦИЛИН

საერთაშორისო დასახელება:

NITROFURAL

მწარმოებელი: OLAINFARM

მოქმედი ნივთიერება: ნიტროფურალი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიმიკრობული საშუალება, ნიტროფურანი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ.

1 ტაბ.

ნიტროფურალი ............. 100 მგ

 

ვრცლად ნიტროფურალი

ფურამაგი – FURAMAG – ФУРАМАГ

მწარმოებელი: OLAINFARM

მოქმედი ნივთიერება: ფურაგინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიმიკრობული საშუალება, ნიტროფურანი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 30 ც.

1 კაფს.

ხსნადი ფურაგინი ........... 50 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფურამაგი – ხსნადი ფურაგინისა და ფუძოვანი მაგნიუმის კარბონატის კომპლექსური ნაერთი 1:1-ზე, რომელსაც ხსნადი ფურაგინისაგან პრინციპულად განსხვავებული ფარმაკოკინეტიკური თვისებები გააჩნია – კუჭის მჟავიან სფეროში არ მიმდინარეობს მისი ფურაგინად გადაქცევა და ამიტომ, მისი ბიოლოგიური შეთვისებადობა უფრო მაღალია.

ფურამაგი არ ცვლის შარდის pH-ს და მისი მიმოქცევა თირკმლებში უფრო მაღალია; არ ვითარდება პრეპარატის მიმართ მიკროფლორის რეზისტენტობა. ფურამაგს გააჩნია ანტიბაქტერიული მოქმედების ფართო სპექტრი გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების წინააღმდეგ, მათ შორისაა პათოგენური სტაფილოკოკებისა და სხვა მიკროორგანიზმების შტამები, რომლებიც რეზისტენტულნი არიან ანტიბიოტიკებისა და სხვა ანტიბაქტერიული საშუალებების მიმართ. ის ეფექტურია მწვავე ინფექციების დროს, როდესაც სხვა ანტიბაქტერიული საშუალებების გამოყენება არ არის ეფექტური.

სტაფილოკოკებთან მიმართებაში ფურამაგი მოქმედებს უფრო ძლიერად, ვიდრე ყველა ნიტროფურანი, მთელი რიგი ბაქტერიების წინააღმდეგ  კი (E.coli, Aerobacter aerogenes, Bact. citrovorum, Proteus mirabilis, Proteus morganii) ანტიბიოტიკებზე უფრო ძლიერად.

დადგენილია ფურამაგის ანტიბაქტერიული მოქმედება სეპტიცემიის დროს, რომელიც გამოწვეულია სტაფილოკოკებით, ნაწლავური ჩხირითა და B პარატიფის გამომწვევით, ასევე პერიტონიტის დროს, რომელიც გამოწვეულია ჰემოლიტური სტაფილოკოკით და ნაწლავური ჩხირით.

კლინიკურად მნიშვნელოვანი აღმოჩნდა პრეპარატის მაღალი შემცველობა ლიმფაში, ვინაიდან ფერხდება ლიმფატური გზებით ინფექციის გავრცელება. კონცენტრაცია ნაღველში გაცილებით უფრო მაღალია ვიდრე სისხლის შრატში, ხოლო ლიქვორში გაცილებით დაბალი, ვიდრე შრატში. ფურამაგის მიღებიდან 4 საათის შემდეგ მისი კონცენტრაცია შარდში გაცილებით უფრო მაღალია, ვიდრე იმავე დოზის ფურაგინის მიღების შემდეგ.

საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან შეწოვის შემდეგ ღვიძლის კარის ვენაში წარმოიქმნება პრეპარატის ბაქტერიოსტატური კონცენტრაცია, აღმოიფხვრება ბაქტერიემია და უმჯობესდება ორგანიზმის იმუნოლოგიური მდგომარეობა. პრეპარატის ზემოქმედებით მიკროორგანიზმები გამოყოფენ ნაკლებ ტოქსინებს, ამიტომ ავადმყოფის საერთო მდგომარეობის გაუმჯობესება უფრო სწრაფად ხდება მიკროფლორის გამოხატულ დათრგუნვამდე. პრეპარატი არ თრგუნავს იმუნურ სისტემას, არამედ პირიქით, ააქტიურებს კიდეც მას.

ჩვენებები:

  • ინფექციურ-ანთებითი ხასიათის მძიმე დაავადებები, რომლებიც გამოწვეულია ხსნადი ფურაგინის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით. სეფსისი, უროგენიტალური ინფექციები (ცისტიტი, ურეთრიტი, პიელონეფრიტი);
  • სასუნთქი გზების ინფექციები (ბრონქიტი, პნევმონია);
  • ჭრილობები, კანისა და რბილის ქსოვილების ინფექციები, მძიმე ინფიცირებული დამწვრობები;
  • გინეკოლოგიური ინფექციები;
  • ქოლეცისტიტი.
  • პროფილაქტიკისათვის შეიძლება პრეპარატის გამოყენება უროლოგიური ოპერაციებისას, ცისტოსკოპიის, კათეტერიზაციის დროს და სხვ.

მიღების წესი და დოზები:

მოზრდილებში ინიშნება 50-100 მგ (2-4 კაფსულა) დღეში 3-ჯერ ჭამის შემდეგ. ბავშვებში, რომელთა სხეულის წონა არის 30 კგ და მეტი _ 50 მგ (2 კაფსულა) დღეში 3-ჯერ.

1-დან 10 წლამდე ასაკის ბავშვებში ინიშნება 5 მგ/კგ სხეულის წონაზე დღეში რამდენიმე მიღებაზე.

ბავშვები

სადღეღამისო დოზა

ასაკი

სხეულის წონა კგ-ში

მგ

25 მგ კაფსულები

1-1,5 წელი

10-13

50-65

2-3

1,5-2 წელი

14-15

70-75

3

3-4 წელი

16-18

80-90

3-4

5-6 წელი

19-24

95-120

4-5

7-10 წელი

24,5-30

122,5-150

5-6

11 წელი და ზემოთ

30კგ-ზე მეტი

150

6

მკურნალობის კურსი შეადგენს 7-10 დღეს.

აუცილებლობისას, 10-15-დღიანი შესვენების შემდეგ ხდება კურსის გამეორება.

მორიგი დოზის გამოტოვების შემთხვევაში, მკურნალობის კურსის გგრძელდება ადრე დანიშნული დოზებით, ისე, რომ არ ხდება დოზის მომატება. საჭიროების შემთხვევაში, აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.

უკუჩვენებები:

* ნიტროფურანის ჯგუფის პრეპარატების მიმართ მომატებული  მგრძნობელობა;

* ორსულობა და ლაქტაცია;

* თირკმლების ფუნქციის მძიმე დარღვევები. პოლინევროპათია (მათ შორის დიაბეტური).

გვერდითი მოქმედება:

ფურამაგი ნაკლებტოქსიკურია. იშვიათად აღინიშნება გვერდითი ეფექტები, რომლებიც დამახიასიათებელია სხვა ნიტროფურანებისთვის:

თავის ტკივილი, გულისრევა, პირღებინება, მადის დაკარგვა;

ალერგიული რეაქციები, ნევრიტი. იმისათვის, რომ ფურამაგით მკურნალობისას თავიდან იქნას აცილებული გვერდითი მოვლენები, პრეპარატის მიღება უნდა მოხდეს დიდი რაოდენობის სითხესთან ერთად და იმავდროულად მიღებული უნდა იყოს B ჯგუფის ვიტამინები და ანტიჰისტამინური პრეპარატები.

გვერდითი ეფექტების გამოვლენისას, განსაკუთრებით ისეთი ეფექტებისა, რომლებიც აღწერილი არ არის ინსტრუქციაში, აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.

სიფრთხილის ზომები:

გლუკო-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტის მქონე პაციენტებს მართებთ სიფრთხილის გამოჩენა, ვინაიდან არსებობს ჰემოლიზის განვითარების რისკი. პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება თირკმლების ფუნქციის დარღვევის დროს.

პრეპარატის გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში:

უკუნაჩვენებია.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

ფურამაგის გამოყენება არ შეიძლება რისტომიცინთან, ლევომიცეტინთან, სულფანილამიდებთან ერთად, ვინაიდან ამან შეიძლება გამოიწვიოს სისხლმბადი სისტემის დათრგუნვა.

– უროანტისეპტიკებთან ერთად გამოყენებისას სუსტდება მათი მოქმედება.

წარმატებულია კომბინაცია ტეტრაციკლინთან, ერითრომიცინთან ან ოლეანდომიცინთან.

– მკურნალობის პერიოდში სასურველია ალკოჰოლური სასმელების მიღებისაგან თავის შეკავება, ვინიადან ამან შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი ეფექტების გაძლიერება.

ჭარბი დოზა:

ჩვეულებრივ, ტოქსიკური მოვლენები შეიძლება გამოვლინდეს თირკმლების შემცირებული ფუნქციის მქონე პაციენტებში. ჭარბი დოზის მიღებისას აღინიშნება ნეიროტოქსიკური ხასიათის სიმპტომები, რომლებიც აღწერილია ქვეთავში “გვერდითი ეფექტები”.

მოწამვლის შემთხვევაში, პაციენტმა უნდა მიიღოს დიდი რაოდენობით სითხე. მწვავე სიმპტომების კუპირებისათვის გამოიყენება ანტიჰისტამინური პრეპარატები. ნევრიტების პროფილაქტიკისათვის მიიღება ვიტამინები (თიამინის ბრომიდი).

ზემოქმედება ავტოტრანსპორტის მართვის შესაძლებლობაზე:

არ აღინიშნება.

შენახვის პირობები:

ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას არაუმტეს 250C-ზე.

ვარგისიანობის ვადა:

მითითებულია შეფუთვაზე.

პრეპარატი არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

გაცემის წესი:

გაიცემა რეცეპტით.

ფურადონინი – FURADONIN – ФУРАДОНИН

საერთაშორისო დასახელება:

NITROFURANTOIN

მწარმოებელი: OLAINFARM

მოქმედი ნივთიერება: ნიტროფურანტოინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიმიკრობული საშუალება, ნიტროფურანი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: ბლისტერზე 20 ტაბ.

1 ტაბ.

ნიტროფურანტოინი  .........    50 მგ

ტაბლეტები: ბლისტერზე 20 ტაბ.

1 ტაბ.

ნიტროფურანტოინი ...........  100 მგ

 

ვრცლად უვამინი რეტარდი

ფურაგინი 50 მგ – FURAGIN 50mg – ФУРАГИН 50мг

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები.

ერთი ტაბლეტი შეიცავს 50 მგ აქტიურ ნივთიერება ფურაგინს (Furaginum) და დამხმარე ნივთიერებებს – Lლაქტოზას, კარტოფილის სახამებელს, შაქარს, პოლისორბატ 80 (ტვინ-80), სტეარინის მჟავას.

კლინიკურ – ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბაქტერიული საშუალება (ნიტროფურანის წარმოებული).

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფურაგინი – ანტიბაქტერიული საშუალება, ეფექტურია, როგორც გრამდადებითი ასევე გრამუარყოფითი ბაქტერიების მიმართ. პრეპარატი მოქმედებს სტაფილოკოკობის და მიკროორგანიზმების სხვა პათოგენურ შტამებზე, რომლებიც რეზისტენტულნი არიან სულფანილამიდებისა და ანტიბიოტიკების მიმართ. ფურაგინის მიმართ მიკროორგანიზმების რეზისტენტობა ნელა ვითარდება და მაღალ ხარისხს ვერ აღწევს. პრეპარატის მიმართ მდგრადია Pseudomonas  aeruginosa.

ფურაგინი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. ფურაგინის ბაქტერიოსტატული კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში ნარჩუნდება 8-12 საათის განმავლობაში. ფურაგინი გამოიყოფა თირკმლების მეშვეობით, უპირატესად მილაკების სეკრეციის გზით. ფურაგინის 8 -13 % ხვდება შარდში, სადაც ფურაგინის კონცენტრაცია უმეტესი მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებისათვის აღემატება მინიმალურ მაინჰიბირებელ კონცეტრაციას. ფურაგინის კონცენტრაცია ყველაზე უფრო გამოხატულია მჟავე გარემოში. შარდის გამანეიტრალებელი საშუალებები პრეპარატის მოქმედებას აქვეითებენ. ნიტროფურანები აღწევენ პლაცენტარულ ბარიერში, მაგრამ ნაყოფის სისხლში მათი კონცენატრცია გაცილებით დაბალია, ვიდრე დედის სისხლში.

ჩვენებები:

  • შარდგამომყოფი გზების მწვავე და ქრონიკული ინფექციები (პიელონეფრიტი, ცისტიტი, პროსტატიტი, ურეთრიტი), შარდსასქესო სისტემის ოპერაციისშემდგომი ინფექციები (ოპერაციისშემდგომი პიელონეფრიტი, ცისტიტი, პროსტატიტი).

უკუჩვენებები:

ფურაგინის, ნიტროფურანის ჯგუფის წარმოებულების და პრეპარატის დამხმარე ნივთიერებების მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა. თირკმლის მძიმე უკმარისობა (თირკმლის კლირენსი 30 მლ/წთ-ზე ნაკლები).

ფურაგინის გამოყენება არ არის რეკომენდებული უროსეფსისისა და თირკმლების პარენქიმატოზული ინფექციების დროს. პოლინევროპათია (მათ შორის დიაბეტური), გლუკოზო-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას ენზიმის უკმარისობა (ჰემოლიზის განვითარების საშიშროება).

უკუნაჩვენებია ორსულობისა და ძუძუთი კვების დროს.

პრეპარატი არ ენიშნებათ 1 თვემდე ასაკის ბავშვებს.

გვერდითი მოვლენები:

ჩვეულებრივ პრეპარატი კარგად აიტანება, თუმცა შესაძლებელია გვერდითი მოვლენების განვითარება.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი: მადის დაკარგვა, გულისრევა, ზოგჯერ ღებინება, ფაღარათი.

ცნს და პერიფერული ნერვული სისტემა: თავბრუ, ძილიანობა, მხედველობის დარღვევა; იშვიათად – პოლინევროპათია.

ალერგიული რეაქციები: პაპულოზური გამონაყარი, ქავილი.

სხვა: სხეულის ტემპერატური მომატება, სისუსტე; იშვიათად – ფილტვის მწვავე ან ქრონიკული რეაქციები. ცალკეულ შემთხვევებში – ანგიონევროზული შეშუპება, ჭინჭრის ციება, ქოლესტაზური სიყვითლე, ჰეპატიტი, ექსფოლიაციური დერმატიტი, erythema multiphorme, პანკრეატიტი, ართრალგია, სისხლწარმოქმნის დარღვევა (აგრანულოციტოზი, თრომბოციტოპენია, აპლასტიური ანემია), მსუბუქი ქალაშიდა ჰიპერტენზია, გარდამავალი ალოპეცია.

გვერდითი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში საჭიროა დოზის შემცირება ან პრეპარატის მიღების შეწყვეტა. გვერდითი მოვლენები მცირდება, თუ პრეპარატი მიიღება ჭამის შემდეგ, დიდი რაოდენობით წყლის მიყოლებით.

ფურაგინი  შარდს აძლევს ყავისფერ შეფერილობას.

თუ პრეპარატის მიღების დროს განვითარდა გვერდითი მოვლენები, განსაკუთრებით ისეთები, რომლებიც არ არის აღნიშნული გამოყენების ინსტრუქციაში, დაუყოვნებლივ უნდა ვაცნობოთ ამის შესახებ მკურნალ ექიმს.

უსაფრთხოების ზომები:

სიფრთხილეა საჭირო პაციენტებში თირკმლის დარღვეული ფუნქციით, ანემიის, B ჯგუფის ვიტამინების დეფიციტის და ფოლიუმის მჟავას, ფილტვების დაავადებების დროს. ფურაგინის ხანგრძლივი მიღებისას შეიძლება განვითარდეს ნევტირი. ხანგრძლივი თერაპიის შემთხვევაში საჭიროა ღვიძლისა და ფილტვების ფუნქციების კონტროლი, განსაკუთრებით 65 წელზე ზემოთ პაციენტებში. სიფრთხილით გაოიყენება ფურაგინი პაციენტებში შაქრიანი დიაბეტით, ვინაიდან პრეპარატმა პოლინევროპათიის განვითარებას შეიძლება შეუწყოს ხელი.

ექსპერიმენტული გამოკვლევები და კლინიკური დაკვირვებები ადასტურებენ ნიტროფურანის არასასურველ ზემოქმედებას სათესლეებზე (ტესტეს), რომელიც გამოვლინდება სპერმისა და ეაკულატის რაოდენობის შემცირებით, სპერმატოზოიდების მოძრაობის შემცირებით და მათი მორფოლოგიის პათოლოგიური ცვლილებებით.

იმ პაციენტების ლაბორატორიულმა გამოკვლევებმა, რომლებიც ფურაგინს ღებულობენ, შარდში გლუკოზას შემცველობაზე შეიძლება ცრუ-დადებითი რეაქციები მოგვცეს, თუ ამის დასადგენად სპილენძის აღდგენის მეთოდი გამოიყენება.

შარდში გლუკოზის დასადგენად, ფერმენტული მეთოდით შესრულებულ შედეგებზე ფურაგინი ზეგავლენას არ ახდენს.

ფურაგინის ხანგრძლივი გამოყენებისას საჭიროა სისხლში ლეიკოციტების, და ასევე ღვიძლისა და თირკმლების პერიოდული კონტროლი.

გამოყენება ორსულობისა და ძუძუთი კვების დროს:

უკუნაჩვენებია.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

– აცნობეთ მკურნალ ექიმს სხვა მედიკამენტების გამოყენების შესახებ.

საშუალებები, რომლებიც შარდს ტუტე ხასიათს აძლევენ, ასუსტებენ ფურაგინის თერაპიულ ეფექტს (აჩქარებენ ფურაგინის გამოყოფას შარდით). საშუალებები, რომლებიც შარდს მჟავა ხასიათს აძლევენ (მჟავეები, მათ შორის ასკორბინის მჟავა, და ასევე კალციუმის ქლორიდი), ზრდიან ფურაგინის კონცენტრაციას შარდში (ნელდება მისი გამოყოფა შარდით), ამრიგად იზრდება პრეპარატის სამკურნალო ეფექტი, თუმცა ამავდროულად იმატებს ტოქსიკური მოვლენების განვითარების საშიშროება.

– ანტიბიოტიკები - ამინოგლიკოზიდები და ტეტრაციკლინი აძლიერებენ ფურაგინის ანტიბაქტერიულ მოქმედებას. ქლორამფენიკოლთან და რისტომიცინთან კომბინაციაში მატულობს ჰემოტოქსიკური მოვლენების განვითარების საშიროება.

– მოქმედების ანტაგონიზმი ნალიდიქსის მჟავასთან (ასუსტებს ფურაგინის ბაქტერიოსტატულ მოქმედებას).

– ფურაგინისა და ურიკოზურიული საშუალებების ერთდროული გამოყენებისას (პრობენეციდი, სულფინპირაზონი) მცირდება შარდით ფურაგინის გამოყოფა, რაც იწვევს ფურაგინის კუმულაციას და ტოქსიკური მოვლენების განვითარების შესაძლებლობას.

– ფურაგინისა და მაგნიუმის ტრისილიკატის შემცველი ანტაციდების ერთდროული გამოყენებისას, მცირდება ფურაგინის აბსორბცია. ატროპინი ანელებს ფურაგინის აბსორბციას, თუმცა აბსორბირებული პრეპარატის საერთო რაოდენობა არ იცვლება.

– B ჯგუფის ვიტამინების ერთდროული გამოყენება ხელს უწყობს ნიტროფურანები, მათ შორის ფურაგინის აბსორბციას.

გამოყენების მეთოდები და დოზები.

ფურაგინი მიიღება პერორალურად ჭამის შემდეგ, დიდი რაოდენობით სითხის მიყოლებით.

უფროსებს: 100-200 მგ (2-4 ტაბლეტი) 2-3 ჯერ დღეში. მკურნალობის კურსი 7-10 დღეს შეადგენს, რაც დამოკიდებულია დაავადების სიმძიმეზე, და ასევე თირკმლების ფუნქციურ მდგომარეობაზე. საჭიროების შემთხვევაში მკურნალობის კურსი მეორდება 10-15 დღის შემდეგ.

ბავშვებს: 5-8 მგ/კგ-ზე დღეში, დღიური დოზის გაყოფით 3-4 მიღებაზე, 7-8 დღის განმავლობაში, ცალკეულ შემთხვევებში – 3-4 კვირა.

იმ შემთხვევაში, თუ მომდევნო დოზა არ იქნა მიღებული, მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს ადრე დანიშნული დოზებით, რომელიც არ უნდა გაიზარდოს. საჭიროების შემთხვევაში მიიღეთ მკურნალი ექიმის კონსულტაცია.

ჭარბი დოზირება:

ნიტროფურანები ნაკლებტოქსიურია. ტოქსიკური მოქმედება შესაძლებელია ავადმყოფებში თირკმლის ფუნქციის დარღვევებით.

სიმპტომები: თავის ტკივილი, თავბრუ, დეპრესია, პერიფერული პოლინევრიტი, ალერგიული რეაქციები (ჭინჭრის ციება, ანგიონევროზული შეშუპება, ბრონქოსპაზმი), გულისრევა, ღებინება, ჰემოლიზური ანემია (პირებში გლუკოზო-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას უკმარისობით), მეგალობლასტური ანემია; ძალიან იშვიათად – ღვიძლის ფუნქციების დარღვევა.

მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა, ინფუზიური ხსნარების ინტრავენური შეყვანა (საჭიროა საკმარისი რაოდენობით სითხის შეყვანა). ტარდება სიმპტომატური და შემანარჩუნებელი თერაპია. მძიმე შემთხვევებში ნაჩვენებია ჰემოდიალიზი. სპეციფიკური ანტიდოტი არ არის ცნობილი.

ზემოქმედება სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე:

არ აღინიშნება.

ვარგისიანობის ვადა:

მითითებულია შეფუთვაზე. ნუ გამოიყენებთ პრეპარატს ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

შენახვის პირობები:

მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას.

შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ფუნისტატინი – FUNISTATIN – ФУНИСТАТИН

საერთაშორისო დასახელება:

შემადგენლობა:

ფუნისტატინის ორალური სუსპენზიის 1მლ შეიცავს 100.000 ერთეულ ნისტატინს, დამცავის მიზნით გამოყენებულია სოდიუმის ბენზოატი,  მეთილ პარაბენი, პროპილ პარაბენი, დამატკბობელი სოდიუმის საქარინი. არომატისთვის გამოყენებულია ბანანის ექსტრაქტი.

ფარმაკოლიგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიური თვისებები:

ნისტატინი, მოქმედებს საფუარისა და საფუარის მსგავსი სოკოებზე და in vitro წარმოადგენს ფუნგოსტატიკური და ფუნგოციდური მოქმედების ანტიბიოტიკს. იგი იწარმოება “Streptomyces”-სგან, ნისტატინი ებმის  სოკოს უჯრედებში არსებულ მემბრანულ სტერიოდებს, ცვლის მათი შეღწევადობის უნარს და აადვილებს უჯრედში არსებული ელემენტების უჯრედის გარეთ გამოდინებას. იგი არ მოქმედებს ტრიქომონასა და მსგავს ბაქტერიებზე.

ფარმაკოკინეტიკური თავისებურებები:

ორალური გამოყენების ნისტატინი,  გასტროინტესტინალური გზით შეიწოვება მცირე რაოდენობით და რეკომენდებული დოზებით გამოყენებისას, სისხლში რისკ-კონცენტრაციას არ აღწევს. ორალური გზით გამოყენებული ნისტატინი გამოიდევნება სწორი ნაწლავის საშუალებით.

პრეპარატის გამოყენება:

ნისტატინის ორალური სუსპენზია გამოიყენება პირის ღრუს კანდიდოზების სამკურნალოდ.

დოზირება და მიღების წესი:

ახალშობილები:

გამოიყენება დღეში 4-ჯერ 2 მლ (200.000 ერთეული ნისტატინი).

2 მლ ნისტატინიდან 1 მლ. თავსდება პირის ღრუს ერთ მხარეს, მეორე 1 მლ კი მეორე მხარეს. დღენაკლულ და სუსტ ბავშვებში  გამოიყენება დღეში 4-ჯერ, 1 მლ-ის ოდენობით.

ბავშვები და ზრდასრულები:

დღეში 4 –ჯერ 4-6 მლ (400.000-600.000 ერთეული). მთლიანი დოზის  ნახევარი თავსდება პირის ღრუს ერთ მხარეს, მეორე კი მეორე მხარეს. პრეპარატი უნდა დაყოვნდეს პირი დღუში ხანგრძლივი დროით.  ნისტატინის ორალური სუსპენზიით მკურნალობა გრძელდება დაავადების სიმპტომების სრულ გაქრობამდე და ბალანსის სრულად აღდგენიდან  48 საათი.

უკუჩვენება:

* ფუნისტატინის ორალური სუსპენზია არ გამოიყენება ისეთი პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატში არსებული ნივთიერებების მიმართ.

განსაკუთრებული გაფრთხილება:

ორსულობა: კატეგორია C . მაგრამ ბავშვებში, რომელთა დედებიც ორსულობის  დროს მკურნალობდნენ ნისტატინით,  არ დაფიქსირებულა დაბადებისშემდგომი არანაირი  გვერდითი მოვლენა.

გვერდითი მოვლენები:

ნისტატინი არის არატოქსიკური პრეპარატი.

გრძელვადიანი მოხმარებისას, როგორც სუსტ, ასევე ძლიერ ბავშვებს, ნებისმიერი ასაკის პაციენტებს,  აღენიშნებათ მისი კარგი ამტანობა. ორალური გზით დიდი დოზების მიღებისას, იშვიათად აქვს ადგილი გულისრევის შეგრძნებას, ღებინებას და ენტერალურ მოვლენებს.

მოულოდნელი სიმპტომების შემთხვევაში მიმართეთ ექიმს.

სუსპენზიის მომზადების წესი:

ბოთლში ნიშნულის ნახევარამდე (1/2) უნდა დაემატოს ანადუღარი და გაგრილებული წყალი, შეინჯღრეს და რამოდენიმე წუთის შემდეგ ნიშნულის დარჩენილი ½ 1/2 ½  უნდა შეივსოს ასევე ანადუღარი და გაცივებული წყლით.  5 წუთის შემდეგ პრეპარატი მზადაა მოხმარებისთვის.

მიღების წინ საჭიროა ბოთლის შენჯღრევა. ნისტატინის ორალური სუსპენზია  ინახება მჭიდროდ თავდახურულ ჭურჭელში, სინათლისგან დაცულ, გრილ ადგილზე. დამზადებული სუსპენზია ვარგისია 10 დღის განმავლობაში.

შენახვის პირობები:

შევინახოთ ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე, თავისსავე შეფუთვაში. ფხვნილის სახით იგი ინახება 25 °C ტემპერატურაზე, მშრალ ადგილას.

ლიცენზიის მფლობელის სახელწოდება და მისამართი:

ს.ს “ნობელ ილაჩ სანაი ვე თიჯარეთ”,  სტამბოლი.

გაცემის წესი:

რეცეპტით.

ფუნგოლონი – FUNGOLON – ФУНГОЛОН

საერთაშორისო დასახელება:

FLUCONAZOLE

მწარმოებელი: BALKANPHARMA-RAZGRAD, ბულგარეთი

მოქმედი ნივთიერება: ფლუკონაზოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სოკოს საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: ბლისტერზე 8 კაფს, შეფუთვაში 1 ბლისტერი.

1 კაფს.

ფლუკონაზოლი ..........        50 მგ

კაფსულები: ბლისტერზე 8 კაფს., შეფუთვაში 2 ბლისტერი

1 კაფს.

ფლუკონაზოლი .........  100 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ლაქტოზა, სიმინდის სახამებელი, სილიციუმის კოლოიდური ორჟანგი, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, მაგნიუმის სტეარატი, ჟელატინი, E171, E172, E132;

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფუნგოლონი მიეკუთვნება ტრიაზოლის წარმოებულ ანტიმიკოზურ საშუალებას. მისი მოქმედების მექანიზმი რეალიზდება სოკოს უჯრედის გარსში სტეროლების სინთეზის სპეციფიკური ინჰიბირებით. იგი ხასიათდება აქტიური მოქმედებით მიკროორგანიზმების მიმართ, რომლებიც იწვევენ სხვადასხვა სახის სოკოვან დაავადებებს როგორიცაა: Candida spp. (იმუნოდეპრესიის ფონზე გენერალიზებული ფორმის კანდიდოზის ჩათვლით), Cryptococcus neoformans და Coccidioides immitis (ქალასშიგა ინფექციების ჩათვლით), Microsporum spp. და Trichophyton spp; პრეპარატის მიმართ რეზისტენტობას იშვიათად აქვს ადგილი.

ჩვენებები:

  • მძიმე სისტემური კანდიდოზური ინფექციები შარდ-სასქესო გზების ინფექციების ჩათვლით, პერიტონიტი და პნევმონია;
  • ვაგინური კანდიდოზი;
  • ოროფარინგული და ეზოფაგური კანდიდოზი;
  • კრიპტოკოკური მენინგიტი;
  • დერმატომიკოზები;
  • იყენებენ აგრეთვე ქიმიოთერაპიის დროს სხივური თერაპიის შემდეგ იმუნიტეტ დაქვეითებულ პაციენტებში.

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებში ვაგინური კანდიდოზის დროს რეკომენდებული ერთჯერადი სადღეღამისო დოზა პერორალურად მიღებისას შეადგენს 150 მგ-ს. მკურნალობა გრძელდება კლინიკური სიმპტომების სრულ გაქრობამდე, სანამ ნორმას არ უბრუნდება ლაბორატორიული ტესტები, რომლებიც მიკოზურ ინფექციაზე მიუთითებენ.

შემანარჩუნებელ თერაპიას, რეციდივების თავიდან აცილების მიზნით ძირითადად იყენებენ შიდსით და კრიპტოკოკური მენინგიტით, ან რეკურენტული ოროფარინგული კანდიდოზის დროს.

ოროფარინგული კანდიდოზის დროს ფუნგოლონის რეკომენდებული ერთჯერადი დოზა შეადგენს პირველ დღეს 200 მგ-ს, და 100-100 მგ-ს დანარჩენ დღეებში.

კლინიკურ გამოჯანმრთელებას ადგილი აქვს ძირითადად რამდენიმე დღეში, მაგრამ საჭიროა მკურნალობის გაგრძელება არანაკლებ 2 კვირის განმავლობაში, რეციდივების თავიდან აცილების მიზნით.

ეზოფაგური კანდიდოზის დროს ფუნგოლონი ენიშნებათ პირველ დღეს ერთჯერადი დოზით 200 მგ და 100-100 მგ შემდეგ დღეებში, შეიძლება აგრეთვე დოზის მომატება 400 მგ-მდე., მკურნალობის კურსი შეადგენს 3 კვირას, ან სულ მცირე 2 კვირას დაავადების კლინიკური სიმპტომების გაქრობის შემდეგ.

სისტემური კანდიდოზის დროს რეკომენდებული დოზა შეადგენს 400 მგ-ს პირველ დღეს, შემდგომში კი 200 მგ-ს ერთხელ დღეში. მკურნალობის კურსი -4 კვირაა.

კრიპტოკოკოკური მენინგიტის დროს - 400 მგ პირველ დღეს და შემდგომ დღეებში 200 მგ-ს ერთხელ დღეში. ამ დროს მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა შეადგენს 10-12 კვირას.

შიდსით დაავადებულ ავადმყოფებში, კრიპტოკოკური მენინგიტის თავიდან აცილების მიზნით ფუნგოლონის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 200 მგ დღეში ერთხელ.

1 წლის ასაკის ზევით ბავშვებში 1-2 მგ/კგ წონაზე, კანის, სისტემური კანდიდოზის და კრიპტოგენული ინფექციების დროს 3-6 მგ/კგ წონაზე.

ბავშვებში თირკმელების ქრონიკული უკმარისობით გამოწვეული დაავადებების დროს, საჭიროა დოზის რეგულირება კრეატინინის კლირენსთან მიმართებაში.

გვერდითი მოვლენები:

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ტკივილები მუცლის არეში დიარეა, გულისრევა, პირღებინება. იშვიათად გამონაყარი კანზე და თავის ტკივილი. მკურნალობის პროცესში შესაძლებელია ღვიძლის ენზიმების მაჩვენებლების გარდამავალი მომატება. იშვიათად აღინიშნება მეტად ძლიერი რეაქციები ღვიძლის მხრივ.

ფუნგოლონი სიფრთხილით ინიშნება ჰეპატოტოქსიკურ პრეპარატებთან როგორიცაა რიფამპიცინი, ფენიტოინი, იზონიაზიდი, ვალპროის მჟავა, ან პერორალური სულფანილშარდოვანას წარმოებული ანტიდიაბეტურ საშუალებებთან ერთად.

ცნს-ის მხრივ: - იშვიათად აღინიშნება კრუნჩხვები.

სისხლის მხრივ: ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია.

იშვიათად -ანაფილაქსია.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა ფლუკანაზოლის ან მასში შემავალი სხვა ინგრედიენტების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ფუნგოლონი გადადის დედის რძეში, რის გამოც მისი გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში რეკომენდებული არ არის.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ ფუნგოლონის და ორალური სულფანშარდოვანას წარმოებული პრეპარატების ერთდროული გამოყენების დროს აუცილებელია სისხლში გლუკოზის კონცენტრაციის კონტროლი და აუცილებლობის შემთხვევაში ანტიდიაბეტური საშუალებების დოზების კორექცია.

◄ ფუნგოლონის და კუმარინის ტიპის ანტიკოაგულანტების კომბინაციით, პროთრომბინის დროის გახანგრძლივების გამო, აუცილებელია ასეთი პაციენტების ყურადღებით გამოკვლევა.

◄ ყურადსაღებია აგრეთვე ის ფაქტიც, რომ ფუნგოლონის მეტაბოლიზმი ძლიერდება მასთან რიფამპიცინის კომბინაციით, ამ დროს საჭიროა პრეპარატის დოზის გაზრდა.

◄ ციკლოსპორინის და ფუნგოლონის ერთდროული დანიშვნისას აუცილებელია ციკლოსპორინის კონცენტრაციის მონიტორინგი სისხლის შრატში, რადგან შესაძლებელია მისი მომატება.

ჭარბი დოზირება:

გულისრევა, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში, დიარე, თავის ტკივილი, რომელთა კორეგირება წარმოებს შესაბამისი მკურნალობის გამოყენებით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- ციმეტიდინთან და რიფამპიცინთან კომბინაციით ფუნგოლონის კონცენტრაცია სისხლში მცირდება, ხოლო ჰიდროქლოროთიაზიდთან - იზრდება.

- ვარფარინთან პრეპარატის ერთდროული დანიშვნით იზრდება პროთრომბინის დრო.

- ფუნგოლონი აძლიერებს სულფანილშარდოვანას წარმოებული ორალური ანტიდიაბეტური საშუალებების მაქსიმალურ კონცენტრაციას სისხლის შრატში, ახანგრძლივებს თეოფილინის, ტოლბუტამიდის, ციკლოსპორინის, ზიდოვუდინის და ფენიტოინის ნახევარგამოყოფის პერიოდს, რის გამოც ამ პრეპარატების კომბინირების დროს საჭიროა ფუნგოლონის დოზის მკაცრი კონტროლი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 250C ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

ფუნგოდერმი 1%-იანი კრემი – FUNGODERM CREAM 1% – ФУНГОДЕРМ КРЕМ 1%

წარმოებულია: ეჯზაჯიბაში ილაჩ სან. ვე ტიჯ.ა.შ.

შემადგენლობა:

პრეპარატის თითოეული გრამი შეიცავს 10 მგ თიოკონაზოლს.

სხვა ინგრედიენტები: ბენზილენის სპირტი.

ფარმაკოლოგიური თავისებურებანი:

თიოკონაზოლი წარმოადგენს იმიდაზოლის ჯგუფის წარმოებულ სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებას. In vitro დადგენილ იქნა, რომ თიოკონაზოლს გააჩნია დერმატოფიტების (trichophyton, epidermophyton, microsporium და სხვა), საფუარას მსგავსი სოკოების მიმართ მაღალი ეფექტურობა. In vitro იგი სტაფილოკოკებისა და სტრეპტოკოკების მიმართ ავლენს ბაქტერიციდულ მოქმედებას. გარეგანი გამოყენებისას თიოკონაზოლი აღწევს stratum corneum-ში და გროვდება stratum granolozum-ში.

ჩვენება:

კანის დაზიანება, რომლებიც გამოწვეულია პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე სოკოებით, განსაკუთრებით შემდეგი მიკოზების დროს: tinea cruris, tinea pedis, tinea corporis, tinea unguium da tinea versicolor: დერმატო- და ონიქომიკოზები, გართულებული მეორადი სტაფილოკოკური და სტრეპტოკოკური ინფექციებით.

უკუჩვენება:

თიოკონაზოლის ან მასში შემავალი რომელიმე კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

განსაკუთრებული მითითებები/სიფრთხილე:

ფუნგოდერმის 1%-იანი კრემი განკუთვნილია მხოლოდ გარეგანი გამოყენებისთვის. საჭიროა თავიდან ავიცილოთ მისი თვალში მოხვედრა. პრეპარატი ორსულებში არ გამოიყენება სასიცოცხლო აუცილებლობის გარეშე. პრეპარატის შეღწევა დედის რძეში არ არის დადგენილი. მეძუძურ დედებში სასიცოცხლო აუცილებლობის გარეშე პრეპარატი არ გამოიყენება.

გვერდითი მოვლენები:

ფუნგოდერმის 1%-იანი კრემი ხასიათდება კარგი ამტანობით. მკურნალობის პირველ კვირაში შესაძლებელია ადგილობრივი რეაქციების განვითარება, რომლებიც შემდგომში ქრება. კანის ძლიერი გაღიზიანების შემთხვევაში პრეპარატის მიღებას წყვეტენ და ინიშნება შესაბამისი მკურნალობა. არასასურველი ეფექტების გამოვლენის შემთხვევაში მიმართავენ ექიმს.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

თიოკონაზოლის სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება არ არის აღწერილი.

ჰიპერდოზირება:

ფუნგოდერმის 1%-იანი კრემი განკუთვნილია მხოლოდ გარეგანი გამოყენებისთვის. თუ პრეპარატი შემთხვევით გამოყენებულ იქნება პერორალურად, შესაძლებელია გასტროინტესტინური გვერდითი მოვლენების განვითარება. ზემოთ აღნიშნული გვერდითი მოვლენების წარმოშობისას აუცილებელია კუჭის დაუყონებლივ ამორეცხვა და სიმპტომური თერაპიის ჩატარება.

მიღების წესი და დოზირება:

1%-იანი ფუნგოდერმის კრემი დაიტანება დაზიანებულ კანის ზედაპირსა და მის მიმდებარე უბანზე 1 ან 2-ჯერ დღე-ღამეში და ოდნავ შეიზელენ. თითებს შორის მაცერაციისას დაიტანება მცირე რაოდენობით კრემი, რომელსაც კარგად შეიზელენ. მკურნალობის ხანგრძლივობა ვარირებს ინფექციის მიმდინარეობის სიმძიმისა და დაზიანების ხარისხის მიხედვით. ქატოსებრი ლიქენის დროს საკმარისია მკურნალობის 7-დღიანი კურსი. ტერფის დერმატოფიტიის დროს მკურნალობის კურსი შეადგენს 6 კვირას. დერმატოფიტებისა და კანდიდოზების დროს მკურნალობის კურსი შეადგენს 2-4 კვირას.

შენახვის პირობები:

ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, არაუმეტეს 30ºC ტემპერატურაზე ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

გამოშვების ფორმა:

ფუნგოდერმი 1%-იანი კრემი 20 გ ტუბში.

აფთიაქიდან გაცემის რეჟიმი:

რეცეპტით გასაცემი

ვარგისიანობის ვადა:

24 თვე.

ფტორურაცილი-დარნიცა – PHTORURACILUM-DARNITSA – ФТОРУРАЦИЛ-ДАРНИЦА

საერთაშორისო დასახელება:

FLUOROURACIL

მწარმოებელი: DARNITSA

მოქმედი ნივთიერება: ფლუოროურაცილი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სიმსივნის საწინააღმდეგო საშუალება, ანტიმეტაბოლიტი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი 5%: ამპულაში 5 მლ, შეფუთვაში 10 ც.

1 მლ 1 ამპ.

ფლუოროურაცილი .........  50 მგ, 250 მგ

 

ვრცლად ფლურაცედილი

Don`t copy text!