საერთაშორისო დასახელება:

FLUDARABINE PHOSPHATE

მწარმოებელი: SCHERING AG, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: ფლუდარაბინის ფოსფატი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სიმსივნის საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: ბლისტერზე 5ც., შეფუთვაში 2, 3, 4 და 5 ბლისტერი.

1 ტაბ.

ფლუდარაბინის ფოსფატი…………  50 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

მიკროკრისტალური ცელულზა, ლაქტოზის მონოჰიდრატი, სილიციუმკოლოიდური დიოქსიდი, ნატრიუმის კარბოქსიმეთილცელულოზა, მაგნიუმის სტეარატი, ჰიპრომელოზა, ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი, რკინის  ყვითელი ოქსიდი, რკინის წითელი ოქსიდი.

ლიოფილიზირებული ფხვნილი საინექციო ან საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში, შეფუთვაში 1 ც.

1 ფლ.

ფლუდარაბინის ფოსფატი ……… 50 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

მანიტოლი 50 მლ, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი (pH-ის შესაბამისი დონის შესანარჩუნებლად)

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფლუდარა შეიცავს ფლუდარაბინის ფოსფატს, ვირუსის საწინააღმდეგო აგენტის ვიდარაბინ 9-β-D არაბინოფურანაზოლიდანენის (არა-A) ფტორირებულ ნუკლეოტიდურ ანალოგს, რომელიც შედარებით მდგრადია ადენოდინდეზამინაზით დეზამინირების მიმართ.

ადამიანის ორგანიზმში ფლუდარაბინის ფოსფატი სწრაფად დეფოსფოლირდება 2-ფტორ-არა-A-მდე რომელიც უჯრედების მიერ მიტაცების შემდეგ, უჯრედის შიგნით ფოსფორილდება აქტიურ ტრიფოსფატამდე (2-ფტორ-არა-ატფ). ეს მეტაბოლიტი აინჰიბირებს რნმ-რედუქტაზას, დნმ-პოლიმერაზას (ალფა, დელტა და ეპილონი), დნმ-პრაიმაზას და დნმ-ლიგაზას, რაც იწვევს დნმ-ის სინთეზის დარღვევას. ამის გარდა ნაწილობრივ ინჰიბირდება რნმ-პოლიმერაზა II ცილის სინთეზის შემდგომი დაქვეითებით.

ფარმაკოკინეტიკა:

ფლუდარაბინის ფარმაკოკინეტიკასა და ონკოლოგიურ ავადმყოფებში სამკურნალო ეფექტებს შორის მკვეთრი კორელაცია არ გამოვლენილა. ამასთან ნეიტროპენიის აღმოჩენის სიხშირე და ჰემატოკრიტის ცვლილებები დოზადამოკიდებულია.

ფლუდარაბინის ფოსფატი (2-ფთო-არა-ამფ) არის ფლუდარაბინის წყალში ხსნადი წინამორბედი. ადამიანის ორგანიზმში 2-ფთო-არა-ამფ სწრაფად და მთლიანად დეფოსფორილდება+ ნუკლეოზიდ 2 -ფთო-არა-A-მდე. პლაზმის ცილებთან კავშირი უმნიშვნელოა.

პრეპარატის სტანდარტული დოზის ერთჯერადი ინფუზიის შემდეგ ავადმყოფების პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაცია, რომელიც უდრის 3.5-3.7 მკგ-ს, მიიღწევა ინფუზიის დამთავრებისას. პრეპარატის 5-ჯერ შეყვანის შემდეგ შეიმჩნევა მაქსიმალური კონცენტრაციის ზომიერი მომატება 4.4-4.8 მკმ-მდე ინფუზიის დამთავრებისას. 2-ფტორ-არა-A-ს კუმულაცია თერაპიის რამოდენიმე ციკლის შემდეგ შეიძლება გამოირიცხოს. ინფუზიის დამთავრების შემდეგ შეიმჩნევა კონცენტრაციის სამფაზიანი შემცირება, ნახევარგამოყოფის საწყისი ფაზით 5 წუთი, შუალედური 1-2 საათი და ტერმინალური – დაახლოებით 20 საათი.

ფლუდარაბინის ფოსფატის შიგნით მიღებისას პლაზმაში 2-ფტორ-არა-A-ს მაქსიმალური დონეები მიიღწევა 1-2 საათის შემდეგ და შეადგენს ი/ვ ინფუზიის ბოლოს, არსებულის 20-30%-ს. ერთჯერადი და განმეორებითი მიღებისას 2-ფტორ-არა-A-ს საშუალო ბიოშეღწევადობა იმყოფებოდა 50-65%-ის ფარგლებში. 2-ფთო-არა-A-ს საკვებთან ერთად მიღებისას, შეიმჩნეოდა ბიოშეღწევადობის (AUC) უმნიშვნელო მომატება (max) უმნიშვნელო მომატება და მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის დროის (T_max) შემცირება, ხოლო ნახევარგამოყოფის პერიოდის ტერმინალური ფაზის პერიოდი არ იცვლება.

2-ფტორ-არა-A ძირითადად გამოიყოფა თირკმელებით (შეყვანილი დოზის 40-60%). 2 ფტორ-არა-A აქტიურად ტრანსპორტირდება ლეიკემიურ უჯრედებში, რის შემდეგაც რეფოსფოლირდება მონოფოსფატამდე და ნაწილობრივ დი- და ტრიფოსფატამდე. ტრიფოსფატი (2-ფტორ-არა-ატფ) წარმოადგენს ძირითადად უჯრედშიდა მეტაბოლიტს და ერთადერთ ცნობილ მეტაბოლიტს, რომელსაც გააჩნია ციტოსტატიკური მოქმედება. 2-ფტორ-არა-ატფ-ის მაქსიმალური დონე პაციენტების ლეიკემიურ ლიმფოციტებში, საშუალოდ შეიმჩნევა მე-4 საათზე და საშუალო პიკური კონცენტრაცია ხასიათდება მნიშვნელოვანი მერყეობით (საშუალოდ, დაახლოებით 20 მკმ). 2-ფტორ-არა-ატფ-ის კონცენტრაცია ლეიკემიურ უჯრედებში იყო მნიშვნელოვნად მაღალი, ვიდრე მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია პლაზმაში, რაც მიუთითებს სიმსივნურ უჯრედებში ნივთიერების კუმულაციაზე. 2-ფტორ-არა-ატფ-ის ნახევარგამოყოფის პერიოდი სამიზნე უჯრედებიდან საშუალოდ შეადგენს 15-და 23 საათს.

ჩვენებები:

• ქრონიკული უჯრედული ლიმფოლეიკოზი (ქულ);
• დაბალი ხარისხის ავთვისებიანობის არახოჯკინის ლიმფომები.

მიღების წესი და დოზირება:

ტაბლეტები

რეკომენდებული დოზა შიგნით მისაღებად შეადგენს 40 მგ/კვ.მ დღეში 5 დღის განმავლობაში ყოველ 28 დღეში. ტაბლეტების მიღება შეიძლება როგორც უზმოზე, ასევე საკვებთან ერთად. ტაბლეტები იყლაპება მთლიანად (დაუღეჭავად და გაუტეხავად) წყლის დაყოლებით.

ინტრავენური შეყვანა

ფლუდარა შეიყვანება მხოლოდ ვენაში. ფლუდარას ექსტრავაზალურად შეყვანისას, გამოხატული ლოკალური გვერდითი რეაქციების განვითარების შესახებ მონაცემები არ არსებობს. მიუხედავად ამისა, საჭიროა პრეპარატის სისხლძარღვის გარეთ მოხვედრის მაქსიმალურად გამორიცხვა.

ფლუდარაბინის ფოსფატის რეკომენდებული დოზა ინტრავენური შეყვანისას შეადგენს 25 მგ/კვ.მ. ყოველდღიურად, 5 დღის განმავლობაში ყოველ 28 დღეში.

ყოველი ფლაკონის შიგთავსი იხსნება 2 მლ საინექციო წყალში. მომზადებული ხსნარის ყოველი 1 მლ შეიცავს 25 მგ ფლუდარაბინის ფოსფატს.

საჭირო დოზას (სხეულის ზედაპირის მიხედვით გამოთვლილს) იღებენ შპრიცით. შემდეგ ამ დოზას ხსნიან 10 მლ ნატრიუმის ქლორიდის 0.9%-იან ხსნარში და შეყავთ ვენაში ნაკადით ან ხსნიან 100 მლ ნატრიუმის ქლორიდის 0.9%-იან ხსნარში და შეყავთ ვენაში წვეთოვნად დაახლოებით 30 წთ-ის  განმავლობაში.

მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ეფექტზე და პრეპარატის ამტანობაზე.

ქულ ავადმყოფებს ფლუდარა უნდა დაენიშნოს მაქსიმალური პასუხის (სრული ან ნაწილობრივი რემისიის, ძირითადად 6 ციკლი) მიღებამდე რის შემდეგაც მკურნალობა უნდა შეწყდეს.

დაბალი ხარისხის ავთვისებიანობის არაჰოჯკინის ლიმფომების მქონე ავადმყოფებში ფლუდარით მკურნალობა უნდა ჩატარდეს მაქსიმალური პასუხის (სრული ან ნაწილობრივი რემისია) მიღებამდე. მაქსიმალური ეფექტის მიღების შემდეგ საჭიროა კონსოლიდაციის ორი ციკლის ჩატარების აუცილებლობის გადაწყვეტა. კლინიკური გამოკვლევების მონაცემებით დაბალი ხარისხის ავთვისებიანობის არაჰოჯკინის ლიმფომების მქონე ავადმყოფების უმეტესობამ ჩაიტარა მკურნალობის არა უმეტეს 8 ციკლი.

ბავშვებში ფლუდარას ეფექტურობა და უსაფრთხოება შესწავლილი არ არის.

თირკმლის ფუნქციის დაქვეითება კრეატინინის კლირენსის 30-დან 70 მლ/წთ-მდე დოზა უნდა შემცირდეს 50%-ით. ტოქსიკურობის შესაფასებლად საჭიროა მუდმივი ჰემატოლოგიური კონტროლი. 30 მლ/წთ-ზე ნაკლები კრეატინინის კლირენსისას ფლუდარით მკურნალობა უკუნაჩვენებია.

გვერდითი მოვლენები:

გვერდითი მოვლენების სიხშირე მოყვანილია ქვემოთ, შემდეგი გრადაციის შესაბამისად: ტიპიური (1%), იშვიათი (0.1% და

ზოგადი რეაქციები: ცხელება, შეუძლოდ ყოფნა, სისუსტე, დაღლილობა, პერიფერიული შეშუპებები მიეკუთვნება ტიპიურ მოვლენებს.

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ნეიტროპენია, თრომბოციტოპენია და ანემია შეიმჩნევა პაციენტების უმეტესობაში. ნეიტროფილების რიცხვის მაქსიმალური შემცირება საშუალოდ შეიმჩნევა მე-13 დღეს (მე-2-დან 32-დღეს). მიელოსუპრესია შეიძლება იყოს გამოხატული და ჰქონდეს კუმულაციური ხასიათი.

ლიმფოციტების რიცხვის შემცირებამ რაც შეიმჩნევა ფლუდარით ხანგრძლივი მკურნალობისას, შეიძლება გამოიწვიოს ოპორტუნისტული ინფექციების განვითარების რისკის გაზრდა. მათ შორის ინფექციები, რომლებიც ვითარდება ლატენტური ვირუსული ინფექციების რეაქტივაციის შედეგად. მაგალითად, პროგრესირებადი მულტიფოკალური ლეიკოენცეფალოპათია.

მეტაბოლიზმის დარღვევა: სიმსივნის ლიზისის შედეგად იშვიათ შემთხვევებში შეიძლება განვითარდეს ჰიპერურიკემია, ჰიპერფოსფატემია, ჰიპოკალციემია, მეტაბოლური აციდოზი, ჰიპერკალიემია, ჰემატურია, ურატული კრისტალური და თირკმლის ფუნქციის დარღვევა. სიმსივნის ლიზისის პირველი ნიშანი შეიძლება იყოს მწვავე ტკივილი და ჰემატურია.

ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: პერიფერიული ნეიროპათია. იშვიათად კომატოზური ან აგზნებადი მდგომარეობები. ეპილეპტოფორმული შეტევები, ცნობირების აღრევა.

გრძნობის ორგანოების მხრივ: მხედველობის დარღვევა, იშვიათ შემთხვევებში შეიმჩნეოდა მხედველობის ნერვის ნევრიტი, მხედველობის ნეიროპათია და სიბრმავე.

სასუნთქი სისტემის მხრივ: პნევმონიები. იშვიათად – ფილტვის ინფილტრატები, პნევმონიტი, ფილტვების ფიბროზი, რომელსაც ახლავს ქოშინი და ხველა.

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ანორექსია, სტომატიტი. იშვიათ შემთხვევებში, თრომბოციტოპენიის შედეგად შეიმჩნეოდა სისხლდენა საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან. იშვიათად შეიმჩნეოდა სისხლში ღვიძლის და კუჭქვეშა ჯირკვლის ფერმენტების მომატება.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: იშვიათ შემთხვევებში ადგილი ჰქონდა გულის უკმარისობის და არითმიების განვითვრებას.

შარდ-სასქესო სისტემის მხრივ: დარეგისტრირებულია ჰემორაგიული ცისტიტების იშვიათი შემთხვევები.

კანის და კანის საფარველების მხრივ: გამონაყარი კანზე. იშვიათ შემთხვევებში შეიძლება განვითარდეს სტივენს-ჯონსის სინდრომი ან ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი (ლაიელის სინდრომი).

აუტოიმუნური რეაქციები: ანამნეზში აუტოიმუნური პროცესების არსებობისგან ან არარსებობისგან, ასევე კუმბსის სინჯის შედეგისგან დამოუკიდებლად, ფლუდარით მკურნალობისას ან შემდეგ, აღწერილი იყო სიცოცხლისათვის საშიში და ზოგჯერ ლეტალური შედეგის აუტოიმუნური რეაქციები (აუტოიმუნური ჰემოლიზური ანემია, აუტოიმუნური თრომბოციტოპენია, თრომბოციტოპენიური პურპურა ევანსის სინდრომი).

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმგრძნობელობა ფლუდარაბინზე და პრეპარატის სხვა კომპონენტებზე;

* თირკმლის ფუნქციის დაქვეითება კრეატინინს კლირენსით 30 მლ/წთ-ზე ნაკლები;

* დეკომპენსირებული ჰემოლიზური ანემია;

* ორსულობა და ლაქტაცია

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ დასუსტებული, ძვლის ტვინის ფუნქციის მნიშვნელოვნად დაქვეითებული ფუნქციის (თრომბოციტოპენია, ანემია, ან/და გრანულოციტოპენია), იმუნოდეფიციტის; მწვავე ვირუსული, სოკოვანი ან ბაქტერიული ინფექციის მქონე ავადმყოფებში, ბავშვებში და პაციენტებში ღვიძლის უკმარისობით (ფლუდარას ეფექტურობა და უსაფრთხოება ბავშვებში და პაციენტებში ღვიძლის უკმარისობით შესწავლილი არ არის).

◄ 75 წელზე უფროს ავადმყოფებში (კლინიკური მონაცემების არასაკმარისობის გამო) ფლუდარა უნდა დაინიშნოს სიფრთხილით, რისკი/სარგებლის თანაფარდობის შეფასების შემდეგ.

განსაკუთრებული მითითებები:

– ფლუდარით მკურნალობა უნდა ჩატარდეს ექიმის კონტროლით, რომელსაც აქვს ციტოსტატიკური საშუალებების გამოყენების გამოცდილება;

– პაციენტები, რომლებიც ღებულობენ ფლუდარას, უნდა დააკვირდნენ ჰემატოლოგიური და არაჰემატოლოგიური (პირველ რიგში ნევროლოგიური) ტოქსიკურობის სიმპტომებს. რეკომენდებულია პერიფერიული სისხლის მონაცემების პერიოდული შეფასება ანემიის, ნეიტროპენიის, თრომბოციტოპენის გამოსავლენად, ასევე შრატში კრეატინინის კონცენტრაციის კონტროლი და კრეატინინისს კლირენსის განსაზღვრა;

– იშვიათ შემთხვევებში პაციენტებში, რომლებიც ღებულობენ ფლუდარას მაალკილირებელი ციტოსტატიკური საშუალებების მიღების წინ, ერთდროულად და შემდეგ, შეიმჩნევა მიელოდისპლასტიური სინდრომი (მდს). ფლუდარით მონოთერაპიისას (მსდ) არ შეიმჩნევა;

– რეაქცია „ტრანსპლანტატი მასპინძლის წინააღმდეგ“ (ტრანსფუზირებული იმუნოკომპეტენტური ლიმფოციტების რეაქცია მასპინძლის წინააღმდეგ), რომელიც ჩნდება ჰემოტრანსფუზიის შედეგად, შეიმჩნევა იმ ავადმყოფებში დაუსხივებელი სისხლის გადასხმისას, რომლებიც ღებულობენ ფლუდარას. არის ცნობები მაღალი ლეტალური შედეგების შესახებ, რომლებიც მოყვებოდა ამ დაავადებას. ამასთან დაკავშირებით ავადმყოფებს, რომლებსაც ესაჭიროებათ ჰემოტრანსფუზიები და რომლებიც ღებულობენ ან ღებულობდნენ ფლუდარას, უნდა გადაესხას მხოლოდ დასხივებული სისხლი;

– არის ერთეული ცნობები არსებული კანის კიბოს გაძლიერების შესახებ ფლუდარით მკურნალობის დროს;

– იმის გამო, რომ ფლუდარას უკვე თერაპიის პირველ კვირაში შეუძლია გამოიწვიოს სიმსივნის ლიზისი, საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა იმ ავადმყოფებში, რომლებსაც აქვს ამ სინდრომის განვითარების რისკი (განსაკუთრებით დიდი სიმსივნური მასის დროს);

– პაციენტები, რომლებიც ღებულობენ ფლუდარას უნდა დააკვირდნენ ჰემოლიზური ანემიის ნიშნების (ჰემოგლობინის დონის დაწევა და კუმბსის დადებითი სინჯი) გამოვლენას. ჰემოლიზის განვითარებისას რეკომენდებულია ფლუდარით მკურნალობის შეწყვეტა. ყველაზე გავრცელებულ სამკურნალო ღონისძიებებს ჰემოლიზური ანემიისას მიეკუთვნება დასხივებული სისხლის გადასხმა და გლიკოკოტიკოსტეროიდებით თერაპია;

– ფერტილურმა ქალებმა და მამაკაცებმა თერაპიისას და მის შემდეგ 6 თვე უნდა გამოიყენონ ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებები;

– ფლუდარით მკურნალობისას და მის შემდეგ საჭიროა ცოცხალი ვაქცინებით ვაქცინაციისაგან თავის შეკავება;

– ორსულ ქალებში ფლუდარა არ ინიშნება.

ციტოსტატიკური საშუალებების გამოყენების და განადგურების წესები. გაბნეული ან გამოუყენებელი პრეპარატი უნდა დაიწვას. რეკომენდებულია ლატექსის ხელთათმანების და სათვალის გამოყენება. საჭიროა თავის დაცვა პრეპარატის შესუნთქვისგან. ხსნარის კანზე ან ლორწოვან გარსზე მოხვედრისას საჭიროა საპნით და წყლით დაბანა, თვალში მოხვედრისას კი – ჭარბი რაოდენობის წყლით ჩამობანა.

ჭარბი დოზირება:

– ფლუდარას დიდი დოზით მიღება იწვევს ნერვული სისტემის შეუქცევად ცვლილებებს როგორიცაა სიბრმავე, კომა და სიკვდილი. მაღალი დოზების გამოყენება, ძვლის ტვინის დათრგუნვიდან გამომდინარე, ასევე დაკავშირებულია გამოხატული თრომბოციტოპენიის და ნეიტროპენიის განვითარებასთან.

სპეციფიკური ანტიდოტები ფლუდარას ჭარბი დოზირებისას უცნობია. მკურნალობა დაკავშირებულია პრეპარატის შეყვანის შეწყვეტასთან და შემანარჩუნებელი თერაპიის ჩატარებასთან.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– ფლუდარას გამოყენება პენტოსტატინთან (დეზოქსიფორმიცინი) ქრონიკული რეფრაქტერული ლიმფოლეიკოზის მკურნალობისას ფილტვებზე მაღალი ტოქსიკურობის გამო ხშირად იწვევდა ლეტალურ შედეგს, ამიტომ ფლუდარას გამოყენება პენტოსტატინთან ერთად რეკომენდებული არ არის.

– ფლუდარას თერაპიული ეფექტურობა შეიძლება შემცირდეს დიპირიდამოლით ან ადენოზინის მიტაცების სხვა ინჰიბიტორებით.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: ტაბლეტები – 2 წელი;

ლიოფილიზირებული ფხვნილი – 3 წელი.

მომზადებული ხსნარი გამოიყენება მაქსიმუმ 8 საათის განმავლობაში.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

სახელი, გვარი ^*

მიმართულება ^*
აირჩიე

კლინიკა ^*
აირჩიე

მწარმოებელი: GLAXOSMITHKLINE BIOLOGICALS

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

გრიპის საწინააღმდეგო ვაქცინა

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო სუსპენზია: მზა შპრიცში 0.5 მლ

0.5 მლ (1Lდოზა)

A/Brisbane/59/2007(H1N1) შტამის მსგავსი (A/ Brisbane/59/2007 1VR-148) –

ჰემაგუტინინი …………………   15 მკგ

A/Brisbane/10/2007(H3N2)  – შტამის მსგავსი (A/Uruguay/716/2007 NYMC X-175C) – ჰემაგლუტინინი ……………..   15 მკგ

B/Florida/4/2006-შტამის მსგავსი (B/Brisbane/3/2007) ჰემაგლუტინინი …….. 15 მკგ

საერთაშორისო დასახელება:

FLUPENTIXOL

მწარმოებელი: H.LUNDBECK, დანია

მოქმედი ნივთიერება: ფლუპენტიქსოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიფსიქოზური (ნეიროლეფსიური) საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 50 და 100 ც.

1 ტაბ.

ფლუპენტიქსოლის დიჰიდროქლორიდი …….. 1 მგ

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 100 ც.

1 ტაბ.

ფლუპენტიქსოლის დიჰიდროქლორიდი …….  5 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ლაქტოზის მონოჰიდრატი, კარტოფილის სახამებელი, ჟელატინი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი. გარსი – ჟელატინი, საქაროზა, საქაროზის ფხვნილი RM 1050 რკინის ყვითელი ოქსიდი (E172) RM1099

საინექციო ზეთოვანი დეპო ხსნარი კუნთქვეშა შეყვანისათვის: ამპულაში, შეფუთვაში 10 ც.

1 მლ

ფლუპენტიქსოლის დეკანოატი ………   20 მგ

საინექციო ზეთოვანი დეპო ხსნარი კუნთქვეშა შეყვანისათვის: ამპულაში, შეფუთვაში 1 ც.

1 მლ

ფლუპენტიქსოლის დეკანოატი …….  100 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ტრიგლიცერიდები, აირ-შემავსებელი – არგონი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფლუანქსოლი წარმოადგენს ნეიროლეფსიურ თიოქსანტენის წარმოებულს.

პრეპარატის ანტიფსიქოზური მოქმედება უკავშირდება დოფამინური რეცეპტორების ბლოკადას, რაც როგორც ჩანს, იწვევს ჯაჭვურ რეაქციას, რომელშიც ჩართულია სხვა მედიატორული სისტემებიც.

ფლუანქსოლს გააჩნია გამოხატული ანტიფსიქოზური, გამააქტივებელი და ანქსიოლიზური მოქმედება. ფლუანქსოლი განსაკუთრებით დადებით შედეგს იძლევა იმ პაციენტების მკურნალობისას, რომელთაც აწუხებთ ქრონიკული ფსიქოზები. პრეპარატი ახდენს ფსიქოზის ისეთი ძირითადი სიმპტომების რედუქცირებას, როგორიცაა ჰალუცინაციები, პარანოიდული ბოდვა და აზროვნების დარღვევა.

ფლუანქსოლი ახდენს ანტიაუტისტურ და გამააქტივირებელ მოქმედებას, ასევე ასუსტებს ხასიათის მეორად დარღვევას, რაც ხელს უწყობს ავადმყოფების დეპრესიული სიმპტომატიკით აქტივიზაციას, აძლიერებს მათ კომუნიკაბელურობას და უადვილებს მათ სოციალურ ადაპტაციას.

მცირე და საშუალო დოზებით (დღეში 25 მგ-მდე) ფლუანქსოლი არ ახდენს სედატიურ ზემოქმედებას, მაგრამ მაღალი დოზების დანიშვნისას შეიძლება განვითარდეს სედატიური ეფექტი.

მცირე დოზით მიღებისას (3 მგ-მდე) ფლუანქსოლი ახდენს ანტიდეპრესიულ ზემოქმედებას. ფლუანქსოლის ანტიფსიქოტიკური მოქმედება იწყებს გამოვლინებას უკვე 3 მგ-იანი დღიური დოზის დანიშვნის შემდეგ და მისი გამოხატულება იზრდება დოზის ზრდასთან ერთად.

პრეპარატი ასევე გამოიყენება დეპო-ინექციებისთვის, რადგანაც წარმოადგენს ფლუპენტიქსოლის დეპონირებულ ფორმას. დეპო ხსნარის ფორმით ფლუანქსოლს გააჩნია გაცილებით უფრო ხანგრძლივი მოქმედება, რაც საშუალებას იძლევა ჩატარდეს უწყვეტი ანტიფსიქოზური თერაპია. ეს განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია იმ პაციენტთა მკურნალობისას, რომლებიც არ ასრულებენ ექიმის დანიშნულებას. ამგვარად, ფლუანქსოლი ამცირებს რეციდივებს, რომლებიც დაკავშირებულია პაციენტების მიერ პერორალური სამკურნალო საშუალებების მიღების შეწყვეტასთან. ფლუანქსოლის ინექციები შეიძლება ჩატარდეს 2-4 კვირის ინტერვალით.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალური მიღებისას ფლუპენტიქსოლის ბიომისაწვდომობა საშუალოდ შეადგენს 40%-ს. სისხლის შრატში მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 3-6 საათში.

ფლუპენტიქსოლი უმნიშვნელოდ აღწევს პლაცენტურ ბარიერში და მცირე რაოდენობით გამოიყოფა რძესთან ერთად. მეტობილიტებს არ გააჩნია ნეიროლეფსიური აქტიურობა; ძირითადად გამოიყოფა განავალთან და ნაწილობრივ შარდთან ერთად. პრეპარატის ტაბლეტური ფორმის გამოყენებისას ნახევარგამოყოფის ბიოლოგიური პერიოდი საშუალოდ შეადგენს 35 საათს.

ინექციის შეყვანის შემდეგ (Z)-ფლუპენტიქსოლის დეკანოატი პერმანენტულად იხსნება აქტიურ კომპონენტ ცის (Z)-ფლუპენტიქსოლად და დეკანოვის მჟავას წარმოქმნით.

სისხლის შრატში ცის (Z)-ფლუპენტიქსოლი მაქსიმალურ კონცენტრაციას აღწევს პირველი კვირის ბოლოს ინექციის შემდეგ; შრატში კონცენტრაცია ექსპონენციალურად მცირდება ნახევარგამოყოფის პერიოდთან ერთად და შეადგენს დაახლოებით 3 კვირას, რაც ასახავს დეპოსგან პრეპარატის განთავისუფლების სიჩქარეს. ფლუპენტიქსოლის ფარმაკოკინეტიკური დოზა, რომელიც კუნთებში შეყავთ 40 მგ-ს ოდენობით 2 კვირაში ერთხელ, ექვივალენტურია ფლუპენტიქსოლის პერორალურად ყოველდღიური მიღების, 10 მგ დღე-ღამეში ოდენობით 2 კვირის განმავლობაში.

ჩვენებები:

• ფსიქოზური მდგომარეობა გაძლიერებული ჰალუცინაციური სიმპტომატიკით, პარანოიდული ბოდვა და აზროვნების დარღვევა, რომელთაც თან სდევს აპათია, ანერგია და აუტიზმი.

მიღების წესი და დოზირება:

ტაბლეტები

3 მგ-იანი და მეტი დოზით (ფსიქოზების მკურნალობისას):

პრეპარატის დოზების შერჩევა უნდა მოხდეს ინდივიდუალურად პაციენტის მდგომარეობიდან გამომდინარე. როგორც წესი, თავიდან უნდა მოხდეს მცირე დოზების დანიშვნა, რომლებიც შემდეგ უნდა სწრაფად გაიზარდოს ოპტიმალურად ეფექტურ დონემდე კლინიკური ეფექტიდან გამომდინარე.

საწყისი სადღეღამისო დოზა შეადგენს 3-15 მგ-ს, რომელიც იყოფა 2-3 მიღებაზე. საჭიროების შემთხვევაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს დღეში 20-30 მგ-მდე. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 40 მგ-ს.

ჩვეულებრივი შემანარჩუნებელი თერაპია – დღეში 5-20 მგ შეიძლება დაინიშნოს როგორც ერთჯერადი დილის დოზა.

დოზა 3 მგ-მდე (საზღვრულ ფსიქიატრიაში):

თავიდან 1 მგ-იანი ყოველდღიური ერთჯერადი დილის დოზა ან 0.5 მგ დღეში 2-ჯერ, ერთი კვირის შემდეგ, არასაკმარისი თერაპევტული ეფექტის შემთხვევაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს 2 მგ-მდე დღეში. ყოველდღიური დოზა, რომელიც აღემატება 2 მგ-სა და 3 მგ-ს უნდა გადანაწილდეს რამდენიმე  მიღებაზე.

პაციენტებს, როგორც წესი, ფლუანქსოლზე რეაქცია ეწყებათ 2-3 დღეში. თუ მაქსიმალურ დოზას (3 მგ დღეში) არა აქვს ეფექტი კვირის განმავლობაში, პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს.

დეპო ხსნარი

მოზრდილებში: ფლუანქსოლის შეყვანა ხდება ღრმად კუნთებში საჯდომის არეში გარე ზემოთა ოთხკუთხედში. სხვა კუნთებში შეყვანა რეკომენდებული არ არის. დოზირება და ინექციებს შორის ინტერვალი უნდა განისაზღვროს ინდივიდუალურად, თერაპიული ეფექტის შესაბამისად.

ფლუანქსოლი 20 მგ/მლ: შემანარჩუნებელი მკურნალობისას დოზირების დიაპაზონი, როგორც წესი შეადგენს 20-40 მგ-ს (1-2 მლ) ყოველ 2-4 კვირაში. ზოგიერთ პაციენტს შეიძლება დასჭირდეს უფრო მაღალი დოზები ან ინექციებს შორის უფრო მოკლე ინტერვალები. თუ ფლუანქსოლის 20 მგ/მლ ხსნარის აუცილებელი მოცულობა აღემატება 2-3 მლ-ს ერთ შეყვანაზე, მაშინ რეკომენდებულია უფრო მაღალი კონცენტრაციის ხსნარზე გადასვლა (100 მგ/მლ).

ფლუანქსოლი 100 მგ/მლ: 50-200 მგ (0.5-2 მლ) ყოველ 2-4 კვირაში.

ავადმყოფობის გამწვავების ან მწვავე რეციდივის შემთხვევაში შეიძლება გამოვიყენოთ პრეპარატის შეყვანა 400 მგ-მდე დოზით მომენტალურად 2 ან 1 კვირის ინტერვალით. მწვავე სიმპტომატიკის კუპირების შემდეგ უნდა მოხდეს დოზირების ეტაპობრივი შემცირება შემანარჩუნებელ დოზამდე – როგორც წესი 20-200 მგ ყოველ 2-4 კვირაში.

ფლუანქსოლის პერორალური ფორმებით მკურნალობიდან ფლუანქსოლის შემანარჩუნებელ მკურნალობაზე გადასვლისას, რომელიც კუნთებში შეჰყავთ უნდა გავითვალისწინოთ შემდეგი სქემა:

ფლუანქსოლის სადღეღამისო დოზა ტაბლეტებში მგ-ში, გაძლიერებული 4-ჯერ=ფლუანქსოლის დოზას მგ-ში კუნთქვეშა საინექციო შეყვანისას 2 კვირის ინტერვალით.

ამასთან, პირველი კვირის განმავლობაში უნდა გაგრძელდეს ფლუანქსოლის პერორალური მიღება, მაგრამ შემცირებული დოზით. მომდევნო დოზები და ინტერვალები ინექციებს შორის უნდა განისაზღვროს კლინიკური ეფექტის შესაბამისად. ფლუანქსოლის მაქსიმალური დოზა, რომელიც კუნთებში შეყავთ შეადგენს 400 მგ-ს ერთ კვირიანი ინტერვალით.

გვერდითი მოვლენები:

ნერვული სისტემის მხრივ: სისუსტე, გაძლიერებული დაღლილობა, ფსიქომოტორული შეკავება, თავბრუსხვევა, მსუბუქი ექსტრაპირამიდული ჰიპერკინეტიკურ-ჰიპერტონული სინდრომი, აკატიზია, დისტონიური რეაქციები, გვიანი დისკინეზია, იშვიათად – ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომი, რომლის ძირითად სიმპტომებს წარმოადგენს ჰიპერთერმია. კუნთების რიგიდობა და გონებრივი დარღვევები ვეგეტატური ნერვული სისტემის (ლაბილური არტერიული წნევა, ტაქიკარდია, გაძლიერებული ოფლიანობა) დისფუნქციასთან ერთად. გარდა იმისა, რომ დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს ნეიროლეფსიურების მიღება, აუცილებელია ზოგადი შემანარჩუნებელი მეთოდებისა და სიმპტომატური მკურნალობის გამოყენება.

გულისა და სისხლძარღვების სისტემის მხრივ: ორთოსტატური ჰიპოტენზია, ტაქიკარდია.

სისხლის წარმოქმნელი ორგანოების მხრივ:

იშვიათად – გრანულოციტოპენია.

გრძნობის ორგანოების მხრივ: აკომოდაციის დარღვევა.

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: სიმშრალე პირის ღრუში, ყაბზობა, ქოლესტატური სიყვითლე.

ენდოკრინული სისტემის მხრივ: გალაქტორეა, გინეკომასტია, დისმენორეა, იმპოტენცია, ლიბიდოს დაქვეითება, მადის მომატება, სხეულის მასის ზრდა, ოფლიანობა.

შარდის გამომყოფი სისტემის მხრივ: შარდის შეკავება.

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, დერმატიტი, ფოტოსენსიბილიზაცია.

ღვიძლის მხრივ: შესაძლებელია მცირე ცვლილებები „ღვიძლის“ სინჯებში.

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმგრძნობელობა თიოქსანტენური სტრუქტურის ნეიროლეფსიურების მიმართ.

* ცნს-ის დათრგუნვა ან ნებისმიერი წარმოშობის კომატოზური მდგომარეობები (მათ შორის თუ ისინი გამოწვეული ალკოჰოლით, ოპიატებით ან სხვა სამკურნალო საშუალებებით).

* სისხლის პათოლოგიური ცვლილებები, ძვლის ტვინის სისხლწარმოქმნის დათრგუნვა, სისხლძარღვოვანი კოლაფსი, ფეოქრომოციტომა,

* ჰიპერმგრძნობელობა თიოქსანტენური სტრუქტურის ნეიროლეფსიურების მიმართ.

* ორსულობა, ლაქტაცია, ასევე ბავშვებში.

* არ უნდა დაენიშნოს მცირე დოზები (3 მგ-მდე) პაციენტებს ფსიქომოტორულ აგზნებულ მდგომარეობაში, რადგანაც ფლუანქსოლის გამააქტივებელმა მოქმედებამ შეიძლება გამოიწვიოს სიმპტომატიკის გამწვავება.

სიფრთხილის ზომები:

კრუნჩხვითი მოშლილობები, სისხლძარღვების დაავადებები (არტერიული წნევის ტრანზიტორული დაწევის საშიშროება), გლაუკომა, კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლული, ალკოჰოლიზმი (შესაძლებელია გააძლიეროს ცნს-ის დათრგუნვა); სუნთქვის დარღვევა, რომელიც დაკავშირებულია მწვავე ინფექციურ დაავადებებთან, ასთმასთან ან ფილტვების ემფიზემასთან; პარკინსონის დაავადება, ღვიძლის უკმარისობა, შარდის შეკავება, წინამდებარე ჯირკვლის ჰიპერპლაზია კლინიკური გამოვლენით (შარდის შეკავების საშიშროება).

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ პრეპარატი არ უნდა დაენიშნოს პაციენტებს ფსიქომოტორულ აგზნებულ მდგომარეობაში, რადგანაც ფლუანქსოლის გამააქტივებელმა მოქმედებამ შეიძლება გამოიწვიოს სიმპტომატიკის გამწვავება.

◄ დიაბეტის თანმდევი მკურნალობისას ფლუანქსოლის დანიშვნისას შეიძლება საჭირო გახდეს ინსულინის დოზის კორექცია.

◄ თუ პაციენტი მკურნალობს ნეიროლეფსიურებით ან ტრანკვილიზატორებით, მაშინ მათი მიღება ნელ-ნელა უნდა შეწყდეს. ხანგრძლივი თერაპიის შემთხვევაში, განსაკუთრებულად ფლუანქსოლის დიდი დოზებით მიღებისას აუცილებელია ჩატარდეს მკაცრი კონტროლი და პაციენტების მდგომარეობის პერიოდული შეფასება.

◄ მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია თავის შეკავება ავტოტრანსპორტის გამოყენებისგან და პოტენციურად სახიფათო საქმიანობისგან, რომელიც საჭიროებს ყურადღების გაძლიერებულ კონცენტრაციასა და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: ძილიანობა, ჰიპო- ან ჰიპერთერმია, არტერიული ჰიპოტენზია, ექსტრაპირამიდული სიმპტომები, კრუნჩხვები, შოკი, კომა.

მკურნალობა: სიმპტომატური და შემანარჩუნებელი. უნდა იქნას გამოყენებული ზომები, რომლებიც მიმართული იქნება სასუნთქი, გულისა და სისხლძარღვების სისტემის ფუნქციის შესანარჩუნებლად. არ არის სასურველი ადრენალინის გამოყენება, რადგანაც ამან შეიძლება გამოიწვიოს არტერიული წნევის შემდგომი დაქვეითება. კრუნჩხვები შეიძლება გაქრეს დიაზეპამით, ექსტრაპირამიდული სიმპტომები კი ბიპერიდენით და სხვა ცენტრალური მოქმედების ანტიქოლინერგული პრეპარატებით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– ფლუანქსოლმა შეიძლება გააძლიეროს ალკოჰოლის სედატიური მოქმედება, ბარბიტურატების და ცენტრალური ნერვული სისტემის სხვა ინჰიბიტორების მოქმედება.

– არ არის რეკომენდებული ფლუანქსოლის დანიშვნა გუანეტიდინთან და მსგავსი მოქმედების საშუალებებთან ერთად, რადგანაც ნეიროლეფსიურებმა შეიძლება შეამცირონ მათი ჰიპოტენზიური მოქმედება.

– ფლუანქსოლმა შეიძლება დააქვეითოს ლევოდოპას, ადრენალინის და ნორადრენალინის (ეპინეფრინისა და ნორეპინეფრინის) მოქმედება, ხოლო მეტოკლოპრამიდთან და პიპერაზინთან კომბინაცია ზრდის ექსტრაპირამიდული სიმპტომების გაზრდის საშიშროებას.

– ფლუანქსოლი არ უნდა შეერიოს სხვა საინექციო სითხეებს.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, სინათლის და ბავშვებისგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: ტაბლეტები – 3 წელი;

დეპო ხსნარი – 4 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

CIPROFLOXACIN

მწარმოებელი: WORLD MEDICINE, დიდი ბრიტანეთი

მოქმედი ნივთიერება:

ციპროფლოქსაცინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ფტორქინოლონების ჯგუფის ანტიბაქტერიული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

თვალის წვეთები 0.3%: პლასტიკურ ფლაკონ-საწვეთურში 5 მლ.

1 მლ

ციპროფლოქსაცინი

(ჰიდროქლორიდის სახით) ………. 3.0 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ბენზალკონიუმის ქლორიდი, დინატრიუმის ედეტატი, მანიტოლი, გაყინული ძმარმჟავა, ნატრიუმის აცეტატი, საინექციო წყალი.

თვალის მალამო 0.3%: ალუმინის ტუბში 5.0 გ

1 გ

ციპროფლოქსაცინი

(ჰიდროქლორიდის სახით) ……… 3.0 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

უწყლო ლანოლინი, ქლორბუტონალი, რბილი ყვითელი პარაფინი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ციპროფლოქსაცინს გააჩნია ანტიბაქტერიული (ბაქტერიციდული) მოქმედება, განსაკუთრებით აქტიურია გრამუარყოფითი ბაქტერიების მიმართ, შედარებით ნაკლებად გამოხატულია მისი ზემოქმედება ანაერობებზე. მოქმედებს შემდეგ ბაქტერიებზე: Enterococcus faecalis, Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Campilobacter jejuni, Citrobacter diversus, Citrobacter freundii, Enterobacter cloaceae, Escherichia coli, Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Klebsiella pneumoniae, Morganella morganii, Neisseria gonorrhoeae, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Providencia rettgeri, Providencia stuartii, Pseudomonas aeruginosa, Salmonella typhi, Serratia marcescens, Shigella flexneri, Shigella sonnei, Staphylococcus haemolyticus, Staphylococcus hominis, Staphylococcus saprophyticus, Acinetobacter spp., Aeromonas caviae, Aeromonas hydrophilia, Brucella melitensis, Campylobacter coli, Edwardsiella tarda, Enterobacter aerogenes, Haemophilus ducreyi, Klebsiella oxytoca, Legionella pneumophila, Moraxella (Branhamella) catarrhalis, Neisseria meningitidis, Pasteurella multicoda, Salmonella enteritidis, Vibrio cholerae, Vibrio parahaemolyticus, Vibrio vulnificus, Yersinia enterocolitica, Chlamydia trachomatis (ზომიერი მგრძნობელობა), Mycobacterium tuberculosis (ზომიერი მგრძნობელობა). ციპროფლოქსაცინის მიმართ არამგრძნობიარეა Pseudomonas cepacia-ის შტამების უმრავლესობა  და Pseudomonas matolphilia-ს ზოგიერთი შტამი, ასევე ანაერობული ბაქტერიები Bacteroides fragilis და Clostridium difficile-ის  ჩათვლით.

ჩვენებები:

• თვალისა და მისი დანამატების სხვადასხვა ინფექციური დაავადების ადგილობრივი მკურნალობა, რომელიც გამოწვეულია პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე ბაქტერიებით: მწვავე და ქვემწვავე კონიუნქტივიტები,  ბლეფაროკონიუნქტივიტები, ბლეფარიტები, რქოვანას ბაქტერიული წყლულები ჰიპოპიონით ან მის გარეშე ბაქტერიული კერატიტები და კერატოკონიუნქტივიტები, ქრონიკული დაკრიოცისტიტები და მეიბომიტები;
• წინასაოპერაციო პროფილაქტიკა ოფთალმოქირურგიაში. პოსტოპერაციული ინფექციური გართულებების მკურნალობა;
• თვალის კაკლისა და მისი დანამატების ტრავმის შემდგომი (უცხო სხეულით ან მის გარეშე) ინფექციური გართულებების მკურნალობა და პროფილაქტიკა.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატის დანიშვნამდე სასურველია განისაზღვროს მის მიმართ მიკროფლორის მგრძნობელობა, რომელმაც გამოიწვია დაავადება.

თვალის წვეთები 0.3%: პრეპარატის 1-2 წვეთის ჩაწვეთება ხდება კონიუნქტივალურ პარკში. ჩაწვეთების სიხშირე დამოკიდებულია ანთებითი პროცესის სიმძიმეზე.

მწვავე ბაქტერიული კონიუნქტივიტების, მარტივი, ქერცლოვანი და წყლულოვანი ბლეფარიტების დროს ინიშნება 4-8-ჯერ დღეში დაავადების სიმძიმის მიხედვით. მკურნალობის კურსი შეადგენს 5-14 დღეს.

კერატიტების დროს ინიშნება 1 წვეთი არანაკლებ 6-ჯერ დღეში. დადებითი ეფექტის დროს მკურნალობის მაქსიმალური კურსი რქოვანას დაზიანების სიმძიმის მიხედვით შეადგენს 2-4 კვირას.

რქოვანას დაზიანებისას ლურჯ-მწვანე ჩხირით ფლოქსიმედი ინიშნება რაც შეიძლება ხშირად არანაკლებ თითო წვეთი 8-12-ჯერ დღეში. მკურნალობის კურსი დამოკიდებულია დაავადების მიმდინარეობაზე და ჩვეულებრივ შეადგენს 2-3 კვირას.

წინა უვეიტების დროს ხდება ერთი წვეთის ჩაწვეთება დღეში 8-12-ჯერ.

მწვავე დაკრიოცისტიტებისა და კანალიკულიტების დროს ინიშნება დღეში 6-12-ჯერ, ქრონიკულის შემთხვევაში კი 4-8-ჯერ.

თვალის და მისი დანამატების ჭრილობების დროს, ანთებითი დაავადებების პროფილაქტიკისათვის თვალზე ქირურგიული ჩარევების შემდეგ ფლოქსიმედი ინიშნება 4-6-ჯერ დღეში მთელი პოსტოპერაციული პერიოდის განმავლობაში ჩვეულებრივ 5 დღიდან 1 თვემდე.

თვალის მალამო 0.3%. თავსდება კონიუნქტივალურ პარკში (ღრუ ქუთუთოების უკანა ზედაპირსა და თვალის კაკლის წინა ზედაპირს შორის). მძიმე ინფექციების დროს თვალის მალამო გამოიყენება 3-4-ჯერ დღე-ღამეში. დაავადების სიმპტომების შემსუბუქების შესაბამისად მიღებების რაოდენობა შეიძლება შემცირდეს.

მსუბუქი ინფექციების დროს ჩვეულებრივ ინიშნება დღე-ღამეში 2-ჯერ. თვალის წვეთებთან ერთად ღამით შესაძლებელია დამატებით თვალის მალამოს გამოყენება პრეპარატთან უფრო ხანგრძლივი კონტაქტის უზრუნველყოფის მიზნით.

გვერდითი მოვლენები:

ადგილობრივი რეაქციები: შესაძლებელია – ალერგიული რეაქციები, ქავილი, წვა, კონიუნქტივის ჰიპერემია და მსუბუქი ტკივილი, გულისრევა; იშვიათად – ქუთუთოების შეშუპება, სინათლის შიში, თვალებში უცხო სხეულის შეგრძნება, ჩაწვეთების შემდეგ პირში არასასიამოვნო გემო, მხედველობის დაქვეითება, კრისტალისებრი პრეციპიტატის გაჩენა რქოვანას წყლულის მქონე პაციენტებში, კერატიტი, კერატოპათია, რქოვანაზე ლაქების გაჩენა ან ინფილტრაცია.

უკუჩვენებები:

* უკუჩვენებას წარმოადგენს ციპროფლოქსაცინის აფტორქინოლონების ჯგუფის სხვა პრეპარატების მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა, გლუკოზო-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტი, ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

! პრეპარატ ფლოქსიმედის გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის დროს უკუნაჩვენებია.

განსაკუთრებული მითითებები:

ფლოქსიმედი გამოიყენება მხოლოდ ადგილობრივად. იმ შემთხვევაში, თუ თვალის წვეთების ან თვალის მალამოს გამოყენების შემდეგ კონიუნქტივალური ჰიპერემია გრძელდება ხანგრძლივი დროის განმავლობაში ან მატულობს, პრეპარატის გამოყენება უნდა შეწყდეს და საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

პრეპარატის მკურნალობის პერიოდში არ არის რეკომენდებული რბილი კონტაქტური ლინზების ტარება. ხისტი კონტაქტური ლინზების გამოყენებისას ჩაწვეთებამდე აუცილებელია მათი მოხსნა, რის შემდეგაც ლინზების გაკეთება შეიძლება პრეპარატის ჩაწვეთებიდან მხოლოდ 15-20 წუთის შემდეგ.

გამოყენება პედიატრიაში: ამჟამად არ არის დადგენილი პრეპარატის ბავშვებში გამოყენების უსაფრთხოება და ეფექტურობა.

ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვაზე: იმ პაციენტებისათვის, რომლებსაც ფლოქსიმედის თვალის წვეთების ან თვალის მალამოს გამოყენების შემდეგ აღენიშნებათ მხედველობის სიმკვეთრის დროებითი დაქვეითება, არ არის რეკომენდებული ავტომობილის მართვა ან რთულ ტექნიკასთან, დაზგებთან ან სხვა მანქანა-დანადგარებთან მუშაობა, რაც მოითხოვს მხედველობის სიმკვეთრეს.

ჭარბი დოზირება:

პრეპარატ ფლოქსიმედის ჭარბი დოზირების შესახებ მონაცემები არ არსებობს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ციპროფლოქსაცინის აქტივობა მატულობს მისი ბექტა-ლაქტამურ ანტიბიოტიკებთან, ამინოგლიკოზიდებთან, ვანკომიცინთან, კლინდამიცინთან და მეტრონიდაზოლთან კომბინირების შემთხვევაში.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას. ტუბისა და ფლაკონის გახსნის შემდეგ პრეპარატი გამოიყენება ერთი თვის განმავლობაში!

ვარგისიანობის ვადა: თვალის წვეთები – 3 წელი; თვალის მალამო – 2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

მწარმოებლი: “LIQVOR Pharmaceuticals”

წამლის ფორმა: თვალის/ყურის სუსპენზია

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

აქტიური ნივთიერებები:

ციპროფლოქსაცინი ………………. 3.5 გ/ლ,

დექსამეტაზონი …………………….. 1გ/ლ;

დამხმარე ნივთიერებები:

ნატრიუმის ქლორიდი, ბორის მჟავა, ნატრიუმის აცეტატი, პოლისორბიტი 80,დინატრიუმის ედეტატი; ეთანოლი; კონსერვანტი – ბენზალკონიუმის ქლორიდი 0,01%.

აღწერა: თეთრი ან თითქმის თეთრი ფერის სუსპენზია

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი :

ანტიმიკრობული, ანთების საწინააღმდეგო საშუალება.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

კომბინირებული პრეპარატი, რომლის შემადგენლობაში შედის მოქმედების ფართო სპექტრის მქონე ანტიმიკრობული საშუალება – ციპროფლოქსაცინი  და გლუკოკორტიკოიდი – დექსამეტაზონი.

გააჩნია ანტიბაქტერიული , ანთების საწინააღმდეგო , ალერგიის საწინააღმდეგო და მადესენსიბილიზირებელი მოქმედება.

ჩვენება:

თვალისა და ყურის ინფექციები გამოწვეული ციპროფლოქსაცინის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით.

ოფთალმოლოგიაში:

თვალის რქოვანა გარსის წყლული, გამოწვეული შემდეგი  მიკროორგანიზმებით:  Pseudomonas aeruginosa, Serratia marcescens, Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus, Streprococcus pneumoniae, Streprococcus (Viridans ჯგუფი).

კონიუქტივიტი, გამოწვეული: Haemophilus influenzae, Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus, Streprococcus pneumoniae.

კონიუქტივიტი, კერატიტი, კერატოკონიუქტივიტი ეპითელიუმის დაზიანების გარეშე, ირიტი, ირიდოციკლიტი, ბლეფაროკონიუქტივიტი, ბლეფარიტი, ეპისკლერიტი, სკლერიტი, ანთებითი პროცესი თვალის ტრავმისა და ოპერაციული ჩარევების შემდეგ.

ოტორინოლარინგოლოგიაში:

შუა ყურის ინფექციები: ოტიტი; ოტორეა გამოწვეული ტიმპანსტომიური შუნტირების ჩატარების შემდეგ.

დოზირება:

ოფთალმოლოგიაში: ინსტილაციის სახით 1-2 წვეთი ყოველ 4 საათში, მწვავე ინფექციის დროს 2 წვეთი ყოველ 1 საათში. მდგომარეობის გაუმჯობესების შემდეგ ინსტილაციის დოზასა და სიხშირეს ამცირებენ.

ოტორინოლარინგოლოგიაში: 4-5 წვეთში დღეში 3-ჯერ.

უკუჩვენება :

ვირუსული კერატიტი , თვალის ლორწოვანი გარსისა და ქუთუთოების ჩირქოვანი ინფექციები, გამოწვეული ციპროფლოქსაცინის მოქმედების მიმართ მდგრადი მიკროორგანიზმებით, თვალის ტუბერკულოზური დაზიანება, მწვავე ლიქენი, თვალის და ყურის ვირუსული და სოკოვანი დაავადებანი, პრეპარატის ერთ ერთი კომპონენტის მიმართ მაღალი მგრძნობელობა.

ორსულობის პერიოდში , ასევე ლაქტაციის დროს პრეპარატის მიღება შეიძლება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც სავარაუდო სამკურნალო ეფექტი აღემატება ნაყოფისთვის პოტენციურ რისკს.

გვერდითი მოვლენები:

ალერგიული რეაქციები: რქოვანას განლევისას არსებობს პერფორაციის საშიშროება.

იშვიათად  ქუთუთოების შეშუპება, სინათლის შიში, ცრემლდენა. ძალიან იშვიათად, ხანგრძლივი მკურნალობისას შესაძლებელია თვალის შიდა წნევის მომატება, კატარაქტის  წარმოქმნა.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირების დროს აუცილებლია თვალების მობანა თბილი წყლით.

სიფრთხილის ზომები:

არ გამოიყენება საინექციოდ.

გამოყენებამდე საჭიროა კონტაქტური ლინზის მოშორება.

სხვა პრეპარატით სარგებლობისას ინტერვალი მათ  მიღებებს შორის უნდა იყოს არანაკლებ 5 წთ.

განსაკუთრებული მითითებანი:

პრეპარატი გამოიყენება მხოლოდ  თვალისა და ყურის წვეთების სახით. პრეპარატის რეკომენდებულზე გაცილებით მეტი ხანგრძლივობით გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს სოკოებით ან ვირუსებით გამოწვეული მეორადი ინფექციების განვითარება.

მკურნალობის პროცესში აუცილებელია თვალშიდა წნევისა და რქოვანას მდგომარეობის კონტროლი.

გამოშვების ფორმა:

10მლ პოლიეთილენის  საწვეთურიანი ფლაკონი.

ვარგისიანობა:

2 წელი. გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებულ თარიღამდე.

შენახვის პირობები:

ინახება 15 – 30º C-ზე  ტემპერატურაზე. ფლაკონის გახსნის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება შეიძლება ერთი თვის განმავლობაში.

პრეპარატი ინახება ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

აფთიაქიდან გაცემის წესი: გაიცემა რეცეპტით.

კომბინირებული პრეპარატი, რომელიც აღადგენს ნორმალურ ვაგინალურ მიკროფლორას და ხელს უწყობს საშოს ფიზიოლოგიური pH-ის შენარჩუნებას.

შემადგენლობა:

ლაქტობაცილის 6 სახეობა (Bulgaricus, Acidophylus, Biphidus, Thermophylus, Plantarum, Casei), C ვიტამინი, რძემჟავა, გლიცერიდები, ლამინარიის ექსტრაქტი.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

ლაქტობაქტერიები, რომლითაც დასახლებულია გენიტალიების ლორწოვანი გარსი, ქმნიან ეკოლოგიურ ბარიერს და ხელს უშლიან პათოგენური და პირობით პათოგენური მიკრობების გამრავლებას. ლაქტობაქტერიები ანორმალიზებენ საშოს pH –ს და ხელს უწყობენ რძემჟვას ნორმალური დონის შენარჩნებას, რაც არახელსაყრელ გარემოს ქმნის მჟავამგრძნობიარე პათოგენური და პირობითპათოგენური მიკროორგანიზმების ცხოველქმედებისათვის. შედეგად ხდება მიკროფლორის დარღვეული ბალანსის აღდგენა.

C ვიტამინი – ახასიათებს ანტიოქსიდანტური მოქმედება და იცავს სასქესო ორგანოების ლორწოვანს ბაქტერიებისა და კანცეროგენული ნივთიერებების დამაზიანებელი მოქმედებისაგან.

რძემჟავა აღადგენს გენიტალიების ნორმალურ pH (4–4,5).

გლიცერიდები ასტიმულირებენ ეპითალიზაციას და ჭრილობაზე აქვთ შემახორცებელი მოქმედება.

ლამინარიის ექსტრაქტი ამაღლებს ადგილობრივ იმუნიტეტს, ხსნის გაღიზიანებადობას, ავლენს ბაქტერიციდულ, ანტისეპტიურ, ქავილის საწინააღმდეგო მოქმედებას, ხელს უწყობს ჭრილობის შეხორცებას.

ჩვენება:

• საშოს დისბაქტერიოზი, მათ შორის ბაქტერიული ვაგინიზმი;
• ქალებში სასაქესო ორგანოების ანთებითი პროცესების ქვემწვავე და ქრონიკული სტადია;
• ანტიბაქტერიული თერაპიის კურსის დამთავრების შემდეგ რეაბილატაციის მიზნით;
• ჰორმონდამკიდებული კოლპიტები;
• სპეციფიური ჰორმონალური თერაპიის შემდგომ მონოთერაპიის სახით.
• გეგმიური გინეკოლოგიური ოპერაციებისათვის მომზადება, პოსტოპერაციული ინფექციური გართულებების პროფილაქტიკის მიზნით.
• რისკის ჯგუფის ორსულების მშობიარობისწინა მომზადება საშოს დისბაქტერიოზის პროფილაქტიკისა და მკურნალობის მიზნით.

წინააღმდეგჩვენება:

პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

გვერდითი მოვლენები:

არ არის გამოვლენილი.

დოზირების რეჟიმი:

ფლორაჯინის სანთელი ინიშნება დღეში ერთხელ. მკურნალობის კურსი შეადგენს 6 დღეს. კურსს იმეორებენ 3–4 თვის განმავლობაში 10–20 დღიანი ინტერვალით.

ფლორაჯინი შესაძლოა დაინიშნოს ანტიბაქტერიულ პრეპარატებთან კომბინაციაში.

გამოშვების ფორმა:

ფლორაჯინი სანთლები №6.

მწარმოებელი: So.Se. PHARM, იტალია.

შემადგენლობა : 1 გრამი ტაბლეტი შეიცავს ცოცხალ ნაწლავური მიკროფლორის   ბაქტერიებს რაოდენობით 1 გრამში 10⁷.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

” ფლორანორმი ” ანტიბაქტერიული ბიოლოგიური კომპლექსური პრეპარატია და წარმოადგენს ცოცხალი ნორმალური ნაწლავური ფლორის , ანუ : ბიფიდობაქტერიების , ლაქტობაქტერიების , კოლიბაქტერიების და ენტეროკოკების ბაქტერიალურ ნარევს .

პრეპარატის მიკრობული კომპონენტები მდგრადია სულფანილამიდური პრეპარატებისა და პენიცილინის ჯგუფის ანტიბიოტიკების , ლინკომიცინის , ამინოგლიკოზიდების , ტეტრაციკლინის მოქმედებისადმი , რაც თავის მხრივ განაპირობებს ” ფლორანორმის ” განსაკუთრებულ ეფექტურობას ანტიბიოტიკებით გამოწვეულ კუჭ–ნაწლავის ტრაქტის ფუნქციონირების დარღვევის შემთხვევაში .

” ფლორანორმის ” უფრო მაღალი ეფექტურობა იგივე ჯგუფის   ფართოდ გავრცელებულ პრეპარატებთან შედარებით გამოწვეულია მისი მრავალკომპონენტიანობით .

პრეპარატი აუმჯობესებს ნივთიერებათა ცვლის პროცესებს , ხელს უწყობს ორგანიზმში B და  P ჯგუფის ვიტამინების სინთეზს , ხელს უშლის ნაწლავური დაავადებების გახანგრძლივებული ფორმების ჩამოყალიბებას , ზრდის ორგანიზმის არასპეციფიურ რეზისტენტობას .

მიღების წესი და დოზირება:

” ფლორანორმ ” – ით მკურნალობა ნაჩვენებია მოზრდილ და 6 თვეზე მეტი ასაკის ბავშვების სამკურნალოდ კუჭ – ნაწლავის ტრაქტის შემდეგი დაავადებების შემთხვევაში :

• მწვავე და ქრონიკული გასტროენტეროკოლიტები ;
• სხვადასხვა ეტიოლოგიის დისბაქტერიოზები , მათ შორის ანტიბიოტიბიოტიკების და სულფანილამიდური პრეპარატების გამოყენებით გამოწვეული დისბაქტერიოზები ;
• ნაწლავთა დისფუნქცია ან პათოგენური და პირობით პათოგენური მიკროორგანიზმების ამოთესვის შემთხვევაში;
• პოსტკლინიკურ პერიოდში მყოფი ავადმყოფები , რომლებმაც გადაიტანეს მწვავე ინფექციური ,   ნაწლავური   დაავადებები , ონკოლოგიური ავადმყოფების მკურნალობის პერიოდში;
• სხვადასხვა ქირურგიული ჩარევის შემდეგ .

” ფლრანორმის ” ტაბლეტები მიიღება შიგნით ჭამადე 20-30 წუთით ადრე .  მცირეწლოვან ბავშვებს აძლევენ დაფხვნილ და ანადუღარ ოთახის ტემპერატურის წყალში ან ტკბილ წყალში გახსნილ თითო ტაბლეტს დღეში 2– ჯერ , ხოლო მოზრდილებს სამკურნალოდ უნიშნავენ თითო ტაბლეტს დღეში –3 ჯერ .

მკურნალობის კურსი 5-6 კვირაა .

გვერდითი მოვლენები და უკუჩვენებები:

” ფლორანორმის ” მიღებისას არ იყო გამოვლენილი .

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი :

პრეპარატის გამოყენება დასაშვებია .

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან :

არ არის აღწერილი .

ჭარბი დოზირება :

არ ახასიათებს .

გამოშვების ფორმა : 5 დოზიანი ტაბლეტები 10 ტაბლეტი შეკვრაში .

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელია . ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატი არ არის ტოქსიკური .

შენახვის პირობები : მშრალი , გრილი , სინათლისაგან დაცული ადგილი .

გაიცემა ურეცეპტოდ (III ჯგუფი ).

მწარმოებელი ფირმა: შპს ” ბიოფარმი -L L”( საქართველო )

საერთაშორისო დასახელება:

OFLOXACIN

მწარმოებელი: MUSTAFA NEVZAT ILACH SANAYI

მოქმედი ნივთიერება: ოფლოქსაცინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიმიკრობული და ანტიპარაზიტული სამკურნალო საშუალება; IIთაობის ქლორქინოლონების ჯგუფი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 5 ც.

1 ტაბ.

ოფლოქსაცინი …….. 400 მგ

საინფუზიო ხსნარი: ფლაკონში 1 ფლ.

ოფლოქსაცინი …….  200 მგ

ვრცლად ოფლოჰექსალი (მიღების წესი, დოზირება განსხვავებული)

საერთაშორისო დასახელება:

TRYPSIN

მწარმოებელი: MUCOS PHARMA, გერმანია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანთების საწინააღმდეგო ფერმენტული პრეპარატი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: ბლისტერზე 20 ც.

1 ტაბ.

მცენარეული და ცხოველური წარმოშობის

პროტეოლიზური ენზიმები …….   138 მგ

ბრომელაინი …………………….       90 მგ

ტრიფსინი ………………………        48 მგ

რუტოზიდი ………………………    100 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ენზიმები (ფერმენტები) წარმოადგენენ ორგანიზმის ცხოველქმედების საფუძველს. ისინი მონაწილეობენ პრაქტიკულად ყველა ბიოლოგიური პროცესის განხორციელებაში. ენზიმების აქტივობის დაქვეითება ხშირად იწვევს მწვავე და ქრონიკულ დაავადებებს.

ფლოგენზიმი ორი ურთიერთშემავსებელი ფერმენტის მიზანმიმართული კომბინაციაა რუტინთან ერთად. ორგანიზმში მოხვედრის შემდეგ, ენზიმების შეწოვა ხორციელდება ინტაქტური მოლეკულების სახით, წვრილ ნაწლავში რეზორბციის გზით. სატრანსპორტო ცილებთან შეკავშირებულ მდგომარეობაში, ისინი ხვდებიან სისტემურ სისხლმიმოქცევაში და კონცენტრირდებიან პათოლოგიური პროცესის კერაში.

ბრომელაინი და ტრიფსინი ხელს უწყობენ ანთების მეტაბოლური პროდუქტების სწრაფ დაშლას, ხოლო რუტინი აღადგენს სისხლძარღვების კედლების ნორმალურ განვლადობას, რაც განაპირობებს შეშუპებისა და ჰემატომების სწრაფ შემცირებას. პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი ენზიმები თავისი აქტივობის რეალიზებას ახდენენ ანთების საწინააღმდეგო, ფიბრინოლიზური, თრომბოლიზური, ანტიაგრეგანტული და შეშუპების საწინააღმდეგო ეფექტით, პათოლოგიურ პროცესზე კომპლექსური ზემოქმედების შედეგად.

ფლოგენზიმი ამცირებს სისხლის სიბლანტეს, ხელს უშლის ინტრავასკულური თრომბების წარმოქმნას და ხელს უწყობს უკვე წარმოქმნილი თრომბების ლიზისს. იგი აუმჯობესებს მიკროცირკულაციას, რის შედეგადაც, უფრო სწრაფად მცირდება შეშუპება და გაიწოვება ჰემატომები, უმჯობესდება ქსოვილების ტროფიკა, ქვეითდება ტკივილის სინდრომის გამოხატულება.

ფლოგენზიმი ამცირებს ინტერსტიციუმის ინფილტრაციას პლაზმური უჯრედებით, ზრდის ანთებითი დეტრიტის ელიმინაციას, აჩქარებს ნივთიერებათა ცვლის ტოქსიკური პროდუქტების ლიზისს, ანთებისა და ნეკროზული ქსოვილების უბანში. იგი ასევე აუმჯობესებს ჰემატომებისა და შეშუპების გაწოვას, ხელს უწყობს სისხლძარღვთა კედლების განვლადობის ნორმალიზაციას.

ფლოგენზიმი ამცირებს თრომბოქსანის კონცენტრაციას და თრომბოციტების აგრეგაციას, არეგულირებს სისხლის უჯრედების ადჰეზიას, ზრდის ერითროციტების დეფორმირებულობის უნარს და მათ ელასტიურობას. იგი აგრეთვე იწვევს ნორმალური დისკოციტების რაოდენობის აღდგენას და ამცირებს თრომბოციტების აქტიურ ფორმებს, უზრუნველყოფს სისხლის სიბლანტის ნორმალიზაციას, ამცირებს მიკროაგრეგანტების საერთო რაოდენობას, რაც ხელს უწყობს მიკროცირკულაციისა და სისხლის რეოლოგიური თვისებების გაუმჯობესებას.

ჩვენებები:

კომპლექსურ თერაპიაში

• ქირურგია: პოსტოპერაციული მდგომარეობის მკურნალობა (ანთება, თრომბოზები, შეშუპება) შეხორცებითი დაავადების პროფილაქტიკა, პოსტოპერაციული ლიმფური შეშუპების პროფილაქტიკა და მკურნალობა.
• ტრავმატოლოგია: მოტეხილობები, ამოვარდნილობები, დაჟეჟილობები, მყესების გაგლეჯა და დაჭიმვა, დამწვრობა.
• ანგიოლოგია: ზედაპირული ვენების მწვავე თრომბოზები და თრომბოფლებიტები, პოსტტრომბოფლებიტური დაავადებების ქვემო კიდურების მაობლიტირებელი ენდარტერიტის და ათეროსკლეროზის მკურნალობა. მორეციდივე ფლებიტების პროფილაქტიკა და მკურნალობა.
• უროლოგია: შარდსასქესო სისტემის მწვავე და ქრონიკული დაავადების გამწვავებების მკურნალობა. ცისტიტი, ურეთრიტი, ცისტოპიელიტი, პროსტატიტი.
• გინეკოლოგია: მწვავე და ქრონიკული დაავადებების გამწვავებების მკურნალობა (ადნექსიტი, სალპინგოოოფორიტი), მასტოპათია, კლიმაქტერიული პერიოდის გართულებები, აგრეთვე ჩანაცვლებითი ჰორმონოთერაპიის გართულების გამოხატულებისა და სიხშირის შემცირების მიზნით.
• კარდიოლოგიური: მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდგომი მდგომარეობა (სისხლის რეოლოგიური თვისებების გასაუმჯობესებლად), გულის იშემიური დაავადება.
• გასტროენტეროლოგია: მწვავე ჰეპატიტი, ქრონიკული ჰეპატიტის გამწვავება.
• რევმატოლოგია: რევმატოიდული ართრიტის გამწვავება, ბეხტერევის დაავადება, რეაქტიული ართრიტი, ოსტეოართოზის გამწვავება, რბილი ქსოვილების რევმატიზმი.
• ნევროლოგია: გაფანტული სკლეროზი.

მიღების წესი და დოზირება:

დაავადების აქტიურობისა და სიმძიმის მიხედვით ფლოგენზიმს იღებენ 2-4 ტაბლეტის ოდენობით, 3-ჯერ დღეში.

– დაავადების მაღალი აქტივობის დროს ფლოგენზიმი ინიშნება 3-4 ტაბლეტი 3-ჯერ დღეში,  2-3 კვირის განმავლობაში.

– დაავადების საშუალო აქტივობისას – 3 ტაბლეტი 3-ჯერ დღეში 2-3 კვირის მანძილზე.

– დაავადების დაბალი აქტივობის შემთხვევაში – 2 ტაბლეტი 3-ჯერ დღეში, ხანგრძლივი კურსებით, 3-დან 6 თვეზე და მეტ ხანს.

– ანტიბიოტიკების მოქმედების ეფექტის  გასაზრდელად, ფლოგენზიმი უნდა დაინიშნოს ანტიბიოტიკოთერაპიის მთელი კურსის მანძილზე, დოზით – 3 ტაბლეტი 3-ჯერ დღეში. ტაბლეტები ინიშნება ჭამამდე არანაკლებ 30 წთ-ით ადრე, დაუღეჭავად, 150-200 მლ წყლის მიყოლებით.

გვერდითი მოვლენები:

ფლოგენზიმს პაციენტები კარგად იტანენ. მისი გვერდითი მოქმედება არ იქნა გამოვლენილი მაღალი დოზებით და ხანგრძლივი მკურნალობის დროსაც კი. ერთეულ შემთხვევებში აღინიშნება დიარეა, განავლის კონსისტენციისა და სუნის ცვლილება, რისი კუპირებაც ხდება დოზის დროებით შემცირებით. იშვიათ შემთხვევებში ვლინდება ალერგიული რეაქციები – კანზე გამონაყარი, რომელიც შექცევადია პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემთხვევაში. ფლოგენზიმის მაღალმა დოზებმა შეიძლება გამოიწვიოს კუჭის გადავსების დროებითი შეგრძნება. ამის თავიდან აცილება შესაძლებელია, თუ დღიურ დოზას გავანაწილებთ უფრო ხშირ მიღებაზე.

უკუჩვენებები:

* ინდივიდუალური აუტანლობა;

* სისხლის შედედების მძიმე თანდაყოლილი ან შეძენილი პათოლოგიები (მაგალითად ჰემოფილია);

* ჰემოდიალიზის დროს ფლოგენზიმის მიღებამდე სასურველია ექიმთან კონსულტაცია.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ ინფექციური პროცესის შემთხვევაში ფლოგენზიმი არ ცვლის ანტიბიოტიკებს, მაგრამ ზრდის მათ ეფექტურობას.

◄ ორსულობა და ლაქტაცია არ წარმოადგენს უკუჩვენებას პრეპარატის მიღებისათვის, მაგრამ ორსულმა ქალებმა ფლოგენზიმი უნდა მიიღონ მკაცრი კონტროლის ქვეშ.

◄ ზოგიერთი დაავადების დროს, მკურნალობის დასაწყისში დაავადების სიმპტომები შეიძლება გამწვავდეს, რაც განიხილება, როგორც ორგანიზმის რეაქცია მკურნალობაზე. ასეთ შემთხვევებში, ფლოგენზიმის მიღება არ უნდა შევწყვიტოთ, რეკომენდებულია დოზის დროებით შემცირება.

◄ ფლოგენზიმში არ არის აღმოჩენილი დოპინგის სიაში შემავალი ნაერთები.

◄ პრეპარატი არ ახდენს ნეგატიურ გავლენას ავტომობილის მართვასა და სხვა ისეთი სახის სამუშაოს შესრულებაზე, რომელიც მოითხოვს ფსიქიკური და ფიზიკური რეაქციის მაღალ სიჩქარეს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ფლოგენზიმის ერთდროული მიღებისას სხვა პრეპარატებთან, მათთან შეუთავსებლობის შემთხვევები არ იქნა გამოვლენილი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.