ფარმაკოლოგიური თვისებების ქრონიკული ვენური უკმარისობის სამკურნალო საშუალება, რუტინის წარმოებული, P ვიტამინის თვისებებით. მისი გავლენით კაპილარების სიმყიფე და გაჟონვა მცირდება; შესაბამისად გამოხატულია შეშუპების საწინააღმდეგო მოქმედებაც.

ჩვენებები

• ვენების ვარიკოზული გაგანიერება, ზედაპირული თრომბოფლებიტი, ქრონიკული ვენური უკმარისობით გამოწვეული ტროფიკის დარღვევა (დერმატიტები, ტროფიკული წყლულები); ჰემოროიდული კვანძები (ბუასილი).

დოზირების რეჟიმი

შიგნით მისაღები სადღეღამისო დოზაა 60-90 მგ 2-4 კვირის განმავლობაში; კუნთებში ან ვენაში შესაყვანი დოზაა 500 მგ დღეგამოშვებით.

გვერდითი მოვლენები

მოსალოდნელი ალერგიული რეაქციები.

უკუჩვენებები

ჭარბი მგრძნობელობა ტროქსერუტინისადმი.

განსაკუთრებული მითითებები

ტროქსერუტინი ჩვეულებრივად ერთ-ერთ კომპონენტადაა გამოყენებული კომპლექსურ თერაპიაში.

საერთაშორისო დასახელება:

TROXERUTIN

მწარმოებელი: BALKANPHARMA, ბულგარეთი

მოქმედი ნივთიერება: ტროქსერუტინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ვენების მატონიზირებლი და ანგიოპროტექტული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 50 ც.

1 კაფს.

ტროქსერუტინი ............      300 მგ

დამხმარე ნივთიერება: პოლიეთილენგლიკოლი 6000

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ტროქსერუტინი წარმოადგენს რუტინის წარმოებულ ბიოფლავონიდს “P” ვიტამინური აქტივობით, რომელსაც იყენებენ ვენური სისხლმიმოქცევის დარღვევის დროს. იგი ამცირებს შეშუპებას, კაპილარების განვლადობას და “მტვრევადობას”,  ამაგრებს სისხლძარღვების კედელს, აუმჯობესებს მიკროცირკულაციას.

პრეპარატი ამცირებს შეშუპებას, ტკივილს, ტროფიკულ დარღვევებს და ვენების ქრონიკული უკმარისობით გამოწვეულ სხვა პათოლოგიურ ცვლილებებს.

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა: ტროქსევაზინი ორგანიზმში უმნიშვნელო ხარისხით და შედარებით ნელა შეიწოვება. მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია (C_max) სისხლის პლაზმაში აღინიშნება პერორალურად მიღებიდან 2 სთ-ის შემდეგ. მოქმედების ეფექტი გრძელდება 8 სთ-ის განმავლობაში.

მეტაბოლიზმი: ტროქსევაზინი ბიოტრანსფორმაციას განიცდის ღვიძლში 2 მეტაბოლიტის წარმოქმნით.

გამოყოფა: პრეპარატის მიღებული დოზის 11% ორგანიზმდან უცვლელი სახით გამოიყოფა შარდთან და ნაღველთან ერთად, დღეღამის განმავლობაში.

ჩვენებები:

• კიდურების ტკივილით და შეშუპებით მიმდინარე ვენების ქრონიკული უკმარისობა;
• ვენების ვარიკოზული გაგანიერება;
• ზედაპირული თრომბოფლებიტი, პოსტფლებიტური სინდრომი;
• ტროფიკული დარღვევები ვენების ვარიკოზული გაგანიერების დროს;
• ვენების ქრონიკული უკმარისობით გამოწვეული ტროფიკული წყლულები და დერმატიტები;
• ბუასილი;
• პრეპარატს იყენებენ დამატებითი სამკურნალო საშულების სახით ვენების სკლეროთერაპიის და ვარიკოზულ ვენებზე ქირურგიული ჩარევის შემდეგ, აგრეთვე ბუასილის დროს;
• ქვედა კიდურების პარესთეზია ღამით და გაღვიძების დროს;
• წვივის კუნთების კრუნჩხვები ღამით;
• რეტინოპათია.

მიღების წესი და დოზირება:

მკურნალობის დასაწყისში ინიშნება პრეპარატის 1 კაფსულა 2-ჯერ დღეში (დილას და საღამოს), შემანარჩუნებელი მკურნალობა - 1 კაფსულა დღეში 3-4 კვირის განმავლობაში და უფრო მეტ ხანს.

რეტინოპათიის დროს ინიშნება პრეპარატის 1-2 კაფსულა 3-ჯერ დღეში.

კაფსულების მიღება წარმოებს ჭამის დროს.

გვერდითი მოვლენები:

შესაძლებელია ალერგიული რეაქციები.

უკუჩვენებები:

პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის I ტრიმესტრში პრეპარატის  მიღება რეკომენდებული არ არის.

ლაქტაციის პერიოდში ტროქსევაზინის გამოყენების შესახებ მონაცემები არ არსებობს.

განსაკუთრებული მითითებები:

ტროქსევაზინის გამოყენება შესაძლებელია ერთ-ერთი კომპონენტის სახით კომპლექსური მკურნალობის დროს.

ჭარბი დოზირება:

აღწერილი არ არის.

სხვა წამლებთან ურთიეთრქმედება:

აღწერილი არ არის.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

TROPISETRON

მწარმოებელი: BIOPHARM

მოქმედი ნივთიერება: ტროპისეტრონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

გულისრევის მომხსნელი და ღებინების საწინააღმდეგო საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი 0.1%: ამპულაში 2.5 მლ, შეფუთვაში 10 ც.

1 მლ

ტროპისეტრონი ...........  1მგ.

ვრცლად ტროპისეტრონი

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ტროპისეტრონი წარმოადგენს ცნს-ში და პერიფერიულ ნეირონებში ლოკალიზებული სეროტონინის 5-HT₃ რეცეპტორების მაღალ სელექტიურ ბლოკატორს, რომელთა სტიმულაციასთან დაკავშირებულია ღებინების ცენტრის აგზნება. ტროპისეტრონი იწვევს გულისრევისა და ღებინების კუპირებას სიმსივნის საწინააღმდეგო პრეპარატებით ქიმიოთერაპიის დროს.

ქირურგიული ოპერაციების და სხვადასხვა, მათ შორის ზოგიერთი ქიმიოთერაპიული პრეპარატებით მკურნალობის დროს ადგილი აქვს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვან გარსში განლაგებული ენტეროქრომაფინის მსგავსი უჯრედებიდან სეროტონინის (5-HT) გამოყოფას, რაც იწვევს ღებინების რეფლექსის და მასთან დაკავშირებული გულისრევის შეგრძნების ინიცირებას.

ტროპისეტრონი იწვევს აღნიშნულ რეფლექსში მონაწილე, პერიფერიულ ნეირონებში განლაგებული პრესინაფსური 5-HT₃ რეცეპტორების და ცნს-ში ლოკალიზებული 5-HT₃-რეცეპტორების სელექტიურ ბლოკადას და ცთომილი ნერვის “არეა პოსტრემა”-ზე. ირიბი მოქმედების დათრგუნვას.

სწორედ აღნიშნული თვისებები განაპირობებს ტროპისეტრონის სპეციფიკური, ღებინების საწინააღმდეგო მოქმედების მექანიზმის საფუძველს. ტროპისეტრონის მოქმედება გრძელდება 24 სთ-ს, რაც იძლევა პრეპარატის გამოყენების საშუალებას ერთხელ დღეში.

ფარმაკოკინეტიკა

შეწოვა:

ტროპისეტრონი თითქმის მთლიანად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მიერ (95%-ზე მეტი). ნახევრადაბსორბციის პერიოდი საშუალოდ შეადგენს დაახლოებით 20 წთ-ს.

განაწილება:

ტროპისეტრონი უკავშირდება სისხლის ცილებს, უმეტესად ალფა-გილიკოპროტეინებს 71%-ით. პრეპარატის განაწილების მოცულობა მოზრდილებში შეადგენს 400-დან 600 ლ-მდე;

3-დან 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში - დაახლოებით 145 ლ;

7-დან 15 წლამდე ასაკის ბავშვებში - დაახლოებით 265 ლ-ს.

მეტაბოლიზმი:

ტროპისეტრონის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 3 სთ-ის განმავლობაში. ბიოშეღწევადობა დამოკიდებულია პრეპარატის დოზაზე: 5 მგ-იანი დოზით მიღებისას ბიოშეღწევადობა დაახლოებით შეადგენს 60%-ს და იზრდება (100%-მდე) პრეპარატის 45 მგ-იანი დოზით მიღებისას.

პრეპარატის ბიოშეღწევადობისა და ნახევრად გამოყოფის პერიოდის საბოლოო მნიშვნელობები ბავშვებსა და მოზრდილებში ერთნაირია.

ტროპისეტრონის მეტაბოლიზმი მიმდინარეობს ძირითადად ღვიძლში ინდოლის ჯაჭვის ჰიდროქსილირებით მე-5, მე-6 ან მე-7 მდგომარეობაში კონიუგაციის რეაქციით გლუკურონიდის ან სულფატის წარმოქმნით და მათი გამყოფით შარდთან ან ნაღველთან ერთად (შარდში და განავალში მეტაბოლიტების შემცველობის თანაფარდობა შეადგენს 5:1). მეტაბოლიტები ნაკლებად აქტიურია და პრაქტიკულად არ მონაწილეობენ ტროპისეტრონის ფარმაკოლოგიური მოქმედების რეალიზაციაში.

მეტაბოლიზმის ხარისხი დამოკიდებულია პაციენტის ინდივიდუალურ თავისებურებებზე. ტროპისეტრონის მეტაბოლიზმი დამოკიდებულია გენეტიკურად დეტერმინირებულ სპარტეინ/დებრიზოხინის პოლიმორფიზმზე. ცნობილია, რომ ევროპული რასის ადამიანთა დაახლოებით 8%-ს გააჩნია სპარტეინ/დებრიზოხინის დაბალი მეტაბოლიზმი.

ტროპისეტრონის ხელმეორედ დანიშვნის დროს 10 მგ-ზე მეტი დოზით 2-ჯერ დღეში, შესაძლებელია ტროპისეტრონის მეტაბოლიზმში მონაწილე ღვიძლის ფერმენტული სისტემის გაჯერება, რასაც თან ახლავს სისხლის პლაზმაში ტროპისეტრონის მაჩვენებლების დოზადამოკიდებული მომატება.

იმ პირებშიც კი, რომლებშიც ტროპისეტრონის მეტაბოლიზმი ნელა მიმდინარეობს, პრეპარატის აღნიშნული დოზით მიღება არ იწვევს პლაზმაში ტროპისეტრონის კონცენტრაციის ზღვრულზე მეტი მნიშვნელობით მომატებას. გულისრევისა და ღებინების თავიდან აცილების მიზნით, სიმსივნის საწინააღმდეგო ქიმიოთერაპიული პრეპარატებით მკურნალობის დროს, პრეპარატის რეკომენდებული დოზით გამოყენების შემთხვევაში (6 დღის განმავლობაში, რომელიც შეესაბამება 5 მგ-ს ერთხელ დღეში), ტროპისეტრონის დაგროვებას ორგანიზმში არა აქვს კლინიკური მნიშვნელობა.

სწრაფი მეტაბოლიზმის მქონე პირებში ტროპისეტრონის ნახევრადგამოყოფის პერიოდი (ბეტაფაზა) შეადგენს დაახლოებით 4 სთ-ს, ხოლო ნელი მეტაბოლიზმის მქონე პირებში აღნიშნული მაჩვენელის სიდიდე შესაძლებელია გახანგრძლივდეს და შეადგენს 8 სთ-ს.

ტროპისეტრონის საერთო კლირენსი შეადგენს დაახლოებით 1 ლ-წთ-ში, ხოლო თირკმელების კლირენსი - აღნიშნული მაჩვენებლის დაახლოებით 10%-ს.

ტროპისეტრონის ნელი მეტაბოლიზმის მქონე პაციენტებში საერთო კლირენსი ქვეითდება 0.1-0.2 ლ/წთ-მდე, ამ დროს თირკმელების კლირენსის მაჩვენებელი უცვლელია.

არათირკმლისმიერი კლირენსის დაქვეითება იწვევს ნახევრადგამოყოფის პერიოდის დაახლოებით 4-5-ჯერ გახანგრძლივებას და მრუდი „კონცენტრაცია-დრო“ ფართის (AUC) მაჩვენებლის 5-7-ჯერ მომატებას. აღნიშნულ პაციენტებში პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაციის სიდიდისა და განაწილების მოცულობის მნიშვნელობები არ განსხვავდება მათი შესაბამისი მაჩვენებლებისაგან ტროპისეტრონის სწრაფი მეტაბოლიზმის მქონე პირებში.

ტროპისეტრონის ნელი მეტაბოლიზმის მქონე პაციენტებში შარდთან ერთად გამოყოფილი შეუცვლელი პრეპარატის რაოდენობა უფრო მაღალია, ვიდრე პაციენტებში ტროპისეტრონის სწრაფი მეტაბოლიზმით.

ჩვენებები

• სიმსივნის საწინააღმდეგო თერაპიის დროს წარმოშობილი გულისრევისა და ღებინების თავიდან აცილება;
• ოპერაციისშემდგომი გულისრევისა და ღებინების პროფილაქტიკა და მკურნალობა.
• გინეკოლოგიურ ინტრააბდომინალური ქირურგიული ჩარევის შემდგომ წარმოშობილი გულისრევისა და ღებინების თავიდან აცილება.

დოზირების რეჟიმი

სიმსივნის საწინააღმდეგო თერაპიის დროს წარმოშობილი გულისრევისა და ღებინების თავიდან აცილება:

- ბავშვებში 2 წლის ასაკის ზევით ტროპისეტრონის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 0.2 მგ/კგ წონაზე; მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა - 5 მგ-მდე. პირველ დღეს, გარკვეული ხნით ადრე ციტოსტატური საშუალების მიღებამდე, პრეპარატი შეჰყავთ ვენაში წვეთობრივად, ან ინფუზიის სახით (ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში, რინგერის ხსნარში, გლუკოზის 5% ან ფრუქტოზის 5% ხსნარში განზავების შემდეგ), ან ნელა ნაკადისებურად (1 წთ-ის განმავლობაში). შემდგომში მე-2 დღიდან მე-6 დღის ჩათვლით პრეპარატი ენიშნებათ შიგნით მისაღებად.

ტროპისეტრონის დანიშვნა შესაძლებელია დასალევი ხსნარის სახით, ამპულის შიგთავსის გახსნით ფორთოხლის წვენთან ერთად დილით, ჭამამდე 1 სთ-ით ადრე.

- მოზრდილებში რეკომენდებულია ტროპისეტრონის 6-დღიანი მკურნალობის კურსი - 5 მგ/დღეღამეში. პირველ დღეს, რამოდენიმე ხნით ადრე ციტოსტატიკების მიღებამდე, პრეპარატი შეყავთ ვენაში წვეთობრივად: ან ინფუზიის სახით (ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში, რინგერის ხსნარში, გლუკოზის 5% ან ფრუქტოზის 5% ხსნარში განზავების შემდეგ), ან ნელა ნაკადისებურად (1 წთ-ის განმავლობაში). შემდგომ მე-2 დღიდან მე-6 დღის ჩათვლით პრეპარატი ენიშნებათ შიგნით მისაღებად. იმ შემთხვევაში, როდესაც მარტო ტროპისეტრონის გამოყენება არ იწვევს ღებინების საწინააღმდეგო მოქმედებას,

- პრეპარატის სამკურნალო ეფექტის გაძლიერება ხდება მცირე რაოდენობით დექსამეტაზონის დანიშვნით.

ოპერაციის შემდგომ გულისრევისა და ღებინების პროფილაქტიკა და მკურნალობა.

- მოზრდილებში რეკომენდებულია ტროპისეტრონის ვენაში ინექცია 2 მგ-იანი დოზით, ან ინფუზიის სახით (წინასწარ განზავების შემდეგ). ან ნელი ინექციის სახით (30 წმ-ის განმავლობაში). ოპერაციის შემდგომ გულისრევისა და ღებინების თავიდან აცილების მიზნით ტროპისეტრონის მიღება რეკომენდებულია ნარკოზის მიღებამდე რამდენიმე ხნით ადრე.

გამოყენების ინსტრუქცია:

ტროპისეტრონის ამპულები შეიცავს 2 მგ/2 მლ ან 5 მგ/5 მლ პრეპარატის წყლიან ხსნარს.

ამპულის შემადგენლობაში შემავალი ხსნარი შეთავსებადია შემდეგ საინექციო ხსნარებთან (1 მგ ტროპისეტონს ხსნიან 20 მლ-ში): გლუკოზის 5% ხსნარი (წონა/მოცულობით); მანიტოლის 10%-იან ხსნარი (წონა/მოცულობით); რინგერის ხსნარი, ნატრიუმის ქლორიდის 0.9% ხსნარი (წონა/მოცულობით); კალიუმის ქლორიდის 0.3% ხსნარი (წონა/მოცულობით); ფრუქტოზის 5% ხსნარი (წონა/მოცულობით). ამპულის შემადგენლობაში შემავალი ხსნარი შეთავსებადი აგრეთვე ჩვეულებრივ ტიპის საინფუზიო კონტეინერებთან (რომლებიც დამზადებულია მინისაგან, PVC) და ინფუზიისთვის საჭირო სხვა კომპლექტებთან.

გვერდითი მოვლენები

ტროპისეტრონის გამოყენებისას რეკომენდულ დოზებში გვერდითი ეფექტები გარდამავალი ხასიათისაა. 2 მგ-იანი დოზით პრეპარატის გამოყენების დროს ხშირად აღინიშნება თავის ტკივილი, ხოლო 5 მგ-იანი დოზით პრეპარატის გამოყენებისას ადგილი აქვს თავბრუსხვევას, გადაღლილობას და  ცვლილებებს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ - მუცლის ტკივილს და დიარეას. ისევე როგორც 5-HT₃ რეცეპტორების სხვა ანტაგონისტების გამოყენების დროს, იშვიათად აღინიშნება ჰიპერმგრძნობელობის რეაქცია (“I ტიპის რეაქცია”), რომლისთვისაც დამახასიათებელია შემდეგი სიმპტომები: სახის ჰიპერემია და/ან გენერალიზებული ურტიკარია, მკერდის ძვლის არეში სიმძიმის შეგრძნება, ქოშინი, სწრაფად მიმდინარე ბრონქოსპაზმი,  არტერიული ჰიპოტენზია.

იშვიათ შემთხვევებში - კოლაფსი, გულის წასვლა ან გულის გაჩერება, რაც შეიძლება გამოწვეული იქნას თანმხლები თერაპიით ან ძირითადი დაავადებით.

უკუჩვენებები

ტროპისეტრონის, 5-HT₃ რეცეპტორების სხვა ანტაგონისტების ან პრეპარატში შემავალი კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობის პერიოდში ტროპისეტრონის დანიშვნა ნებადართული არ არის, გარდა იმ ქირურგიული პროცედურების ჩატარებისა, სამედიცინო აბორტის დროს, როდესაც საჭიროა ოპერაციისშემდგომი გულისრევისა და ღებინების თავიდან აცილება.

მონაცემები ტროპისეტრონის ექსკრეტირების შესახებ დედის რძეში დღეისათვის ცნობილი არ არის, ამიტომ ლაქტაციის პერიოდში ტროპისეტრონის გამოყენების შემთხვევაში საჭიროა შეწყდეს ძუძუთი კვება.

განსაკუთრებული მითითებები

პრეპარატის გამოყენება იმ კატეგორიის პაციენტებში, რომლებშიც სპარტეინ/დებრიზოქინის მეტაბოლიზმი ნელა მიმდინარეობს:

♦ აღნიშნული კატეგორიის პაციენტებში (ისინი შეადგენენ ევროპეიდული რასის პოპულაციის დაახლოებით 8%-ს), ტროპისეტრონის ნახევრადგამოყოფის პერიოდი ხანგრძლივდება (4-5-ჯერ, იმ პირებთან შედარებით, რომლებშიც ინტენსიურად მიმდინარეობს სპარტეინ/დებრიზოქინის მეტაბოლიზმი). მიუხედავად ამისა, ტროპისეტრონის ვენაში ინექციის დროს 40 მგ-იანი დოზით 2-ჯერ დღეში, 7 დღის განმავლობაში, ჯანმრთელ მოხალისეებში, რომლებშიც სპარტეინ/დებრიზოქინის მეტაბოლიზმი ნელა მიმდინარეობს, სერიოზული გვერდითი ეფექტები არ აღინიშნება. აღნიშნული დაკვირვებები იმაზე მეტყველებს, რომ პაციენტებში, რომლებშიც სპარტეინ/დებრიზოქინის მეტაბოლიზმი ნელა მიმდინარეობს, მკურნალობის 6 დღიანი კურსისას პრეპარატის ჩვეულებრივ სადღეღამისო დოზის 5 მგ-ის შემცირება საჭირო არ არის.

პრეპარატის გამოყენება ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის მოშლით შეპყრობილ პაციენტებში:

♦ მწვავე ჰეპატიტით ან ღვიძლის ცხიმოვანი დისტროფიით დაავადებულ პაციენტებში ტროპისეტრონის ფარმაკოკინეტიკის მაჩვენებლების ცვლილებები არ აღინიშნება, ღვიძლის ციროზით ან თირკმელების ფუნქციის მოშლით შეპყრობილ პაციენტებში შესაძალებელია სისხლის პლაზმაში ტროპისეტრონის მაჩვენებლები აღემატებოდეს (მაქსიმალურად 50%-ით) იმ მაჩვენებლებს, რომლებიც აღენიშნებათ იმ ჯგუფის ჯანმრთელ მოხალისეებს, რომლებშიც სპარტეინ/დებრიზოქინის მეტაბოლიზმი ინტენსიურად მიმდინარეობს. მიუხედავად ამისა, ტროპისეტრონის რეკომენდებული 6 დღიანი კურსის დღეღამეში 5 მგ-იანი დოზით დანიშვნის შემთხვევაში პრეპარატის დოზა კორექციას არ საჭიროებს.

პრეპარატის გამოყენება არტერიული ჰიპერტონიით შეპყრობილ პაციენტებში:

♦ არტერიული ჰიპერტონიით დაავადებულ პაციენტებში ტროპისეტრონის დანიშვნა დღეღამეში 10 მგ-ზე მეტი დოზით ნებადართული არ არის, რადგან პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს წნევის შემდგომი მომატება.

პრეპარატის გამოყენება გულის დაავადების დროს:

♦ პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ გულის რითმის და გამტარებლობის დარღვევით შეპყრობილ პაციენტებს, აგრეთვე ანტიარითმული პრეპარატებით ან ბეტა-ადრენობლოკატორებით მკურნალობის დროს, შესაბამისი გამოცდილების თანახმად ტროპისეტრონის და სანარკოზო საშუალებების ერთდროულად გამოყენება აღნიშნულ შემთხვევებში ნებადართული არ არის.

♦ ბავშვებში 2 წლის ასაკის ზემოთ ტროპისეტრონის გამოყენება შესაძლებლია.

ხანდაზმულ პაციენტებში ტროპისეტრონის გამოყენების შესახებ მონაცემები შესწავლილი არ არის.

პრეპარატის უარყოფითი მოქმედების შესახებ არ არსებობს მონაცემები ავტოტრანსპორტის მძღოლებში და იმ პირებში, რომელთა მუშაობა ტექნიკასთან მოითხოვს მაქსიმალურ ყურადღებას. მიუხედავად ამისა, საჭიროა პრეპარატის ისეთი გვერდითი მოვლენების გათვალისწინება, როგორიცაა: თავბრუსხვევა, და გადაღლილობა.

ჭარბი დოზირება

სიმპტომები: ტროპისეტრონის განმეორებითი მიღებისას მაღალი დოზებით, თერაპიულთან შედარებით, ვითარდება მხედველობითი ჰალუცინაციები. არტერიული ჰიპერტონიით დაავადებულ ავადმყოფებში შესაძლებელია წნევის მომატება. მკურნალობა სიმპტომატურია, ორგანიზმისთვის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი ფუნქციების სისტემატური კონტროლის და პაციენტის მდგომარეობის მიხედვით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

- ტროპისეტრონის კომბინაცია რიფამპიცინთან ან სხვა სამკურნალო პრეპარატებთან, რომლებიც აინდუცირებენ ღვიძლის მიკროსომულ ფერმენტებს (მაგ. ფენობარბიტალთან) ამცირებს პლაზმაში ტროპისეტრონის კონცენტრაციას და აგრეთვე მის ღებინების საწინააღმდეგო ეფექტს. ამიტომ ტროპისეტრონის სწრაფი მეტაბოლიზმის მქონე პაციენტებში აუცილებელია ტროპისეტრონის დოზის გაზრდა (ტროპისეტრონის ნელი მეტაბოლიზმის მქონე პაციენტებში, პრეპარატის დოზის გაზრდა საჭირო არ არის).

- ციტოქრომ P450 ფერმენტული სისტემის ინჰიბიტორების როგორიცაა ციმეტიდინის მოქმედება ტროპისეტრონის კინეტიკურ მაჩვენებლებზე სისხლის პლაზმაში უმნიშვნელოა; აღნიშნულ შემთხვევებში ტროპისეტრონის დოზა კორექციას არ საჭიროებს.

- ტროპისეტრონსა და სანარკოზო საშუალებას შორის ურთიერთქმედების შესახებ კვლევები ჩატარებული არ არის.

ტროპისეტრონის კომბინაციით სხვა პრეპარატებთან ზოგიერთ ავადმყოფებში ადგილი აქვს QT ინტერვალის გახანგრძლივებას. ამავე დროს, მხოლოდ ტროპისეტრონის თერაპიულ დოზებში გამოყენების შემთხვევაში QT ინტერვალის გახანგრძლივებას არ ჰქონდა ადგილი. ამასთან დაკავშირებით საჭიროა განსაკუთრებული სიფრთხილე ტროპისეტრონის კომბინაციის დროს იმ პრეპარატებთან, რომლებიც იწვევენ QT ინტერვალის გახანგრძლივებას.

საერთაშორისო დასახელება:

TROPISETRON

მწარმოებელი: LANCE-FARM JSC, რუსეთი

მოქმედი ნივთიერება: ტროპისეტრონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ღებინების საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი 0.1%: ფლაკონში 5 მლ

1 მლ 1 ფლ.

ტროპისეტრონი ..............    1 მგ 5 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ნატრიუმის ციტრატი, ლიმონმჟავას მონოჰიდრატი, საინექციო წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ტროპინდოლი წარმოადგენს სეროტონინის 5-HT3 რეცეპტორების მაღალსელექტიურ ბლოკატორს, რომელთა სტიმულაციასთან დაკავშირებულია ღებინების ცენტრის აგზნება. ახასიათებს სპეციფიკური ღებინების საწინააღმდეგო მოქმედება.

იწვევს გულისრევისა და ღებინების კუპირებას სიმსივნის საწინააღმდეგო პრეპარატებით ქიმიოთერაპიის დროს. პრეპარატის მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია ცენტრალური და პერიფერიული სეროტონინური 5-HT3 რეცეპტორების ბლოკადასთან.

ტროპინდოლის მოქმედება გრძელდება 24 სთ, რაც იძლევა პრეპარატის დღეში ერთხელ გამოყენების საშუალებას.

ფარმაკოკინეტიკა:

ტროპინდოლი უკავშირდება სისხლის ცილებს, უმეტესად α-გლიკოპროტეინებს 71%-ით.

პრეპარატის მეტაბოლიზმი მიმდინარეობს ძირითადად ღვიძლში, მეტაბოლიტები ნაკლებად აქტიურია და პრაქტიკულად არ მონაწილეობენ ტროპინდოლის ფარმაკოლოგიური მოქმედების რეალიზაციაში. მეტაბოლიზმის ხარისხი დამოკიდებულია პაციენტის ინდივიდუალურ თავისებურებებზე. პრეპარატის სწრაფი მეტაბოლიზმის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 8 სთ-ს, ხოლო ნელი მეტაბოლიზმის ნახევარგამოყოფის პერიოდი ხანგრძლივდება და შეადგენს 30 სთ-ს.

პრეპარატი ორგანიზმიდან გამოიყოფა ძირითადად შარდთან ერთად (70% მეტაბოლიტების სახით), 8% შეუცვლელი სახით.

განავალთან ერთად მეტაბოლიტების სახით გამოიყოფა პრეპარატის დაახლოებით 15%.

ჩვენებები:

• სიმსივნის საწინააღმდეგო თერაპიის დროს განვითარებული გულისრევისა და ღებინების თავიდან აცილება და მკურნალობა;
• ოპერაციის შემდგომი გულისრევისა და ღებინების პროფილაქტიკა და მკურნალობა.

მიღების წესი და დოზირება:

პირველ დღეს პრეპარატი შეყავთ ვენაში წვეთობრივად (15 წთ-ის განმავლობაში), ან ნელა ნაკადისებურად (3 წთ-ის განმავლობაში), რამოდენიმე ხნით ადრე ციტოსტატური პრეპარატების მიღებამდე.

ვენაში ინფუზიის დროს პრეპარატის 1 ფლაკონის შიგთავსს (5 მლ 0.1%) ხსნიან 100 მლ ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში ან გლუკოზის 5% ხსნარში.

იმ შემთხვევაში, როდესაც მხოლოდ ტროპინდოლის გამოყენება არ იწვევს ღებინების საწინააღმდეო მოქმედებას, პრეპარატის სამკურნალო ეფექტის გაძლიერება ხდება მცირე დოზებით დექსამეტაზონის გამოყენებით.

გვერდითი მოვლენები:

თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, დაღლილობის შეგრძნება, საერთო სისუსტე, ტკივილები მუცლის არეში, ყაბზობა, ფაღარათი.

უკუჩვენებები:

*პრეპარატის ან მასში შემავალი კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;

* ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი;

* ბავშვებში 2 წლის ასაკამდე.

განსაკუთრებული მითითებები:

სიფრთხილით ენიშნებათ არტერიული ჰიპერტონიით დაავადებულ ავადმყოფებს, რადგან პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს წნევის შემდგომი მომატება.

ჭარბი დოზირება:

ტროპინდოლის განმეორებითი მიღებისას თერაპიულთან შედარებით, მაღალი დოზებით, ვითარდება მხედველობითი ჰალუცინაციები, არტერიული ჰიპერტონიით დაავადებულ ავადმყოფებში შესაძლებელია წნევის მომატება.

მკურნალობა - სიმპტომურია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ტროპინდოლის კომბინაცია რიფამპიცინთან, ფენობარბიტალთან და სხვა პრეპარატებთან, რომლებიც ხელს უწყობენ ღვიძლის მიკროსომული ფერმენტების ინდუქციას, ამცირებს პლაზმაში პრეპარატის კონცენტრაციას და აგრეთვე მის ღებინების საწინააღმდეგო ეფექტს.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 30⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

საერთაშორისო დასახელება:

TROPICAMIDE      

მწარმოებელი: Warsaw pharmaceutical work POLFA, პოლონეთი

მოქმედი ნივთიერება: ტროპიკამიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მ-ქოლინორეცეპტორების ბლოკატორი ადგილობრივი გამოყენებისათვის ოფთალმოლოგიაში.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

თვალის წვეთები 0.5%: ფლაკონში 5 მლ

1 მლ

ტროპიკამიდი ........ 5 მგ

თვალის წვეთები 1%: ფლაკონში 5 მლ

1 მლ

ტროპიკამიდი  ....... 10 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ნატრიუმის ქლორიდი, ტილენთიამინ-ტეტრაძმარმჟავას ორნატრიუმიანი მარილი, ქლორიანი ბენზალკონიუმი, მარილმჟავა, საინექციო წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ტროპიკამიდი აბლოკირებს ფერადი გარსისა და ცილიარული სხეულის მ-ქოლინორეცეპტორებს, იგი იწვევს მიდრიაზის განვითარებასა და აკომოდაციის დამბლას. ატროპინთან, შედარებით პრეპარატის მიდრიაზული მოქმედება, ასევე მის მიერ გამოწვეული აკომოდაციის დამბლა არსებითად ხანმოკლეა. ტროპიკამიდი ნაკლებად ზემოქმედებს თვალშიდა წნევაზე, მაგრამ მოსალოდნელია ამ უკანასკნელის მომატება პრეპარატის გამოყენების შემდეგ, რაც უნდა იქნას გათვალისწინებული დახურულკუთხოვანი გლაუკომით შეპყრობილ პაციენტებში.

პრეპარიტს მიღებიდან 5-10 წთ-ის შემდეგ ვითარდება მიდრიაზი, რომელიც მაქსიმუმს აღწევს 15-20 წთ-ის შემდეგ. გუგების გაფართოება შენარჩუნებული 1 სთ-ის განმავლობაში 0.5% ხსნარის გამოყენებისას, ხოლო 2 სთ-ის განმავლობაში - 1% ხსნარის გამოყენებისას.

აკომოდაციის დამბლის გამოსაწვევად აუცილებელია ხშირი ინსტილაცია. 1% ხსნარის 2-ჯერ ინსტილაციის შემდეგ აკომოდაციის დამბლის მაქსიმუმი საშუალოდ ვითარდება 25 წთ-ის შემდეგ და ნარჩუნდება 30 წთ-ის განმავლობაში. აკომოდაციის დამბლის სრული კუპირება იწყება 3 სთ-ის შემდეგ.

სისტემური სისხლის მიმოქცევაში აქტიური ნივთიერების შეწოვის შედეგად შესაძლებელია სისტემური ხასიათის გვერდითი მოვლენების განვითარება (მოუსვენრობა, აგზნებადობა, პირის სიმშრალე, დიზურია, ჰიპერთერმია). სისტემური გვერდითი მოვლენები აღენიშნებათ ახალშობილებსა და ჩვილ ბავშვებს, აგრეთვე ხანდაზმულებს.

ჩვენებები:

• პრეპარატი გამოიყენება დიაგნოსტიკური მიზნით ოფთალმოსკოპიური და რეფრაქციული გამოკვლევებისას;
• ქირურგიული ჩარევის წინ გუგების გაფართოებისათვის (კატარაქტას ექსტრაქცია, ბადურასა და მინისებრ სხეულზე ოპერაცია) და ლაზერული ოპერაციების (ბადურას ლაზეროკოაგულაცია) დროს;
• პრეპარატი გამოიყენება თვალის ანთებითი დაავადების დროს, როგორც კომპლექსური თერაპიის კომპონენტი და ოპერაციის შემდგომ პერიოდში სინექიების განვითარების პროფილაქტიკისათვის.

მიღების წესი და დოზირება:

• დიაგნოსტიკის მიზნით გუგის გაფართოებისათვის 1% ხსნარის 1 წვეთს ან 0.5% ხსნარის 2 წვეთს აწვეთებენ 5 წთ-იანი ინტერვალით. 10 წთ-ის შემდეგ შესაძლებელია ოფთალმოსკოპიის ჩატარება. არასაკმარისი ეფექტის დროს (სინათლის დიდ ინტენსივობის შემთხვევაში უკანა სინექიების გახლეჩვის მიზნით) რეკომენდებულია პრეპარატის კომბინაცია ფენილეფრინთან.

• რეფრაქციის განსაზღვრისათვის პრეპარატს იწვეთებენ 6-ჯერ 6-12 წთ-იანი ინტერვალით. დაახლოებით 25-50 წთ-ის განმავლობაში აღინიშნება აკომოდაციის დამბლა და გამოკვლევის ჩატარება დასაშვებია.

• მკურნალობის მიზნით პრეპარატის ჩაწვეთება რეკომენდებულია ექიმის კონსულტაციით.

• პრეპარატის სისტემურ სისხლის მიმოქცევაში აბსორბციის შესამცირებლად მისი ჩაწვეთებისთანავე საჭიროა მსუბუქად დავაფიქსიროთ თითი საცრემლე პარკზე რამდენიმე წთ-ის განმავლობაში.

• ჩვილ და 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში აუცილებელია გამოვიყენოთ 0.5%-იანი ხსნარი.

• დღენაკლულ ბავშვებში ცალკეულ შემთხვევებში აღინიშნებოდა ტროპიკამიდის სისტემური ანტიქოლინერგული ზემოქმედება (შარდის გამოყოფის და დეფეკაციის დარღვევა, ტაქიკარდია), რომელიც ძლიერდებოდა პრეპარატის განმეორებითი გამოყენების შემთხვევაში.

• ზემოთ აღნიშნული გვერდითი მოვლენების აღმოფხვრა შესაძლებელია ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში (1:1) განზავებით.

გვერდითი მოვლენები:

ადგილობრივი რეაქციები: აკომოდაციის დარღვევა, მხედველობის სიმახვილის დაქვეითება, ოფთალმოტონუსის მომატება დახურულკუთხოვანი გლაუკომის მწვავე შეტევა, ალერგიული რეაქციები.

სისტემური გვერდითი მოვლენები: მოუსვენრობა, აგზნება, პირის სიმშრალე, დიზურია, ჰიპერთერმია, ტაქიკარდია.

უკუჩვენებები:

* გლაუკომა, განსაკუთრებით დახურულკუთხოვანი, აგრეთვე შერეული პირველადი გლაუკომა;

* პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ტროპიკამიდის თვალის წვეთები ორსულობის პერიოდში გამოიყენება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის სასარგებლო შედეგი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე ზემოქმედების პოტენციურ რისკს.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ პრეპარატის გამოყენების შედეგად გამოწვეულმა აკომოდაციის ცვლილებამ და გუგების გაფართოებამ შეიძლება გამოიწვის მხედველობის სიმახვილის დაქვეითება, ამიტომ მძღოლებს საღამოს და ღამის საათებში ეკრძალებათ სატრანსპორტო  საშუალებების მართვა.

◄ პრეპარატის გამოყენების წინ პაციენტმა აუცილებლად უნდა მოიხსნას კონტაქტური ლინზები, რომლის გამოყენება დასაშვებია პრეპარატის გამოყენებიდან 30 წთ-ის შემდეგ.

ჭარბი დოზირება:

ტროპიკამიდის ადგილობრივი გამოყენების დროს ჭარბი დოზირების შესახებ მონაცემები არ არსებობს.

ტროპიკამიდის ჭარბი დოზირების ან მოწამვლის (პრეპარატის პერორალურად მიღების დროს) შემთხვევაში ტიპიურ სიმპტომებს წარმოადგენს: კანისა და ლორწოვანი გარსის სიმშრალე, ტაქიკარდია, გუგების გაფართოება, აგზნება, კრუნჩხვები, ხოლო მაღალი დოზით მიღების შემთხვევაში - კომა და სუნთქვის დათრგუნვა.

ჭარბი დოზირების სიმპტომების გამოვლენისას აუცილებელია კუჭის დაუყოვნებლივ ამორეცხვა და გააქტივებული ნახშირის მიღება. გარდა ამისა, რეკომენდებულია ვენაში 1-2 მგ ფიზოსტიგმინის ინექცია. ამ საშუალების გამოყენების გამეორება რეკომენდებულია ერთი საათის შემდეგ.

კრუნჩხვების დროს აუცილებელია 10-12 მგ დიაზეპამის ვენაში ინექცია. ჰიპერთერმიის გამოვლენისას საჭიროა გამაგრილებელი ფიზიკური ღონისძიებების ჩატარება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- პრეპარატისა და ნაწილობრივ ქოლინომაბლოკირებელი მოქმედების მქონე ანტიჰისტამინური, ტრიციკლური და ტეტრაციკლური ანტიდეპრესიული საშუალებების, აგრეთვე პროკაინამიდის ქინიდინსა და მაო-ს ინჰიბიტორების ერთდროული გამოყენებისას აღნიშნება მათი ანტიქოლინერგული მოქმედების გაძლიერება.

- ტროპიკამიდის მოქმედებით გამოწვეული აკომოდაციის დამბლა ძლიერდება სიმპატომიმეტურ პრეპარატებთან მისი კომბინაციისას, ხოლო მცირდება პარასიპატომიმეტურ საშუალებებთან ერთდროული გამოყენებისას.

- პაციენტებში თვალის წინა კამერის ვიწრო კუთხით, ტროპიკამიდთან ერთად ნიტრატების, ნიტრიტების, დიზოპირამიდისა და ჰალოპერიდოლის ერთდროული გამოყენებისას შეიძლება აღინიშნოს თვალშიდა  წნევის მომატება.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი. ფლაკონის გახსნის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება შეიძლება 4 კვირის განმავლობაში.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ტრიჰექსიფენიდილი ნაჩვენებია პარკინსონიზმის (პოსტენცეფალური, არტერიოსკლეროზული და იდიოპათიური) დამატებითი მკურნალობისათვის. ის ასევე ხშირად გამოიყენება როგორც ლევოდოფას დამხმარე პრეპარატი პარკინსონიზმის მკურნალობის და დიბენზოქსაზეპინებით, ფენოთიაზინებით და ბუტიროფენონებით გამოწვეული წამლისმიერი ექსტრაპირამიდული სიმპტომების (მაგრამ არა ტარდიული დისკინეზიების) კონტროლირებისათვის. ის ასევე ნაჩვენებია ტორსიული დისტონიის, მათ შორის იდიოპათიური, ოჯახური და სიმპტომური ფორმების დროს.

დოზირების რეჟიმი

დოზირება ინდივიდუალურია. საწყისი დოზა უნდა იყოს დაბალი და შემდეგ გაიზარდოს თანდათანობით, განსაკუთრებით პაციენტებში 60 წლის ზევით. პაციენტის რეაგირების შესაბამისად პრეპარატი მიიღება ჭამის დროს, წინ ან ჭამის შემდეგ.

ენცეფალიტის შემდგომი პერიოდის მქონე პაციენტებში, რომელთაც აწუხებთ ჭარბი სალივაცია, პრეპარატი სასურველია მიიღონ, ჭამის შემდეგ. ისინი დამატებით საჭიროებენ ატროპინის მცირე დოზებს, რომელიც ასეთ მდგომარეობებში საკმაოდ ეფექტური დანამატია.

თუ ტრიჰექსიფენიდილ ჰიდროქლორიდი იწვევს პირის ძლიერ გაშრობას, უმჯობესია მისი ჭამის წინ მიღება იმ შემთხვევაში თუ არ აღინიშნება გულისრევის შეგრძნება.

ჭამის შემდგომ მიღების დროს წარმოშობილი წყურვილის შეგრძნება შეიძლება დაითრგუნოს პიტნის კანფეტების, საღეჭი რეზინის ან წყლის საშუალებით.

ტრიჰექსინიდის ჰიდროქლორიდი იდიოპათიური პარკინსონიზმის დროს: პარკინსონიზმის საწყისი თერაპიისთვის პირველ დღეს ინიშნება 1 მგ ტრიჰექსიფენიდილ ჰიდროქლორიდი ტაბლეტებში. შემდგომში დოზა შეიძლება გაიზარდოს 2 მგ-ით 3-5 დღის განმავლობაში, სანამ დღიური დოზა 6-10 მგ-ს არ მიაღწევს. სრული დღიური დოზა დამოკიდებულია ოპტიმალური ზღვრის მიღწევაზე, ბევრი პაციენტისთვის 6-10 მგ დღიური დოზა ეფექტურია, თუმცა ზოგიერთებში განსაკუთრებით პოსტ ენცეფალიტურ ჯგუფში დღიური დოზა შეიძლება იყოს 12-15 მგ.

ტრიჰექსიფენიდილ ჰიდროქლორიდი წამლისმიერი პარკინსონიზმის დროს: პრეპარატის დოზირება მოითხოვს ექსტრაპირამიდული რეაქციების ემპირიულ კონტროლს ტრანკვილიზატორების, განსაკუთრებით ფენოთიაზინების, თიქსანტინების და ბუტიროფენონების მიღების დროს. სრული დღიური დოზა ჩვეულებრივ მერყეობს 5-15 მგ-მდე, თუმცა ზოგიერთ შემთხვევაში ეს რეაქციები დამაკმაყოფილებელია 1 მგ დოზის დროს. რეკომენდირებულია მკურნალობის დაწყება 1 მგ-ით. თუ ექსტრაპირამიდული გამოვლინებები არ კონტროლირდება რამდენიმე საათში, საბოლოო დოზა შეიძლება პროგრესულად გაიზარდოს, მანამ სასურველი შედეგი არ იქნება მიღწეული. მიღწევაში შეიძლება დიდი როლი შეასრულოს ტრანკვილიზატორების დოზის დროებითმა შემცირებამ და შემდგომში ორივე პრეპარატის დოზირების შერჩევამ, სანამ სასურველი შედეგი არ მიიღება ექსტრაპირამიდული რეაქციების გარეშე.

- ზოგჯერ შესაძლებელია პაციენტის დატოვება შემცირებულ დოზებზე, როცა ეს რეაქციები მოუგვარებელი რჩება რამოდენიმე დღე. იყო შემთხვევებიც, როცა რეაქციები რჩებოდა რემისიის  მდგომარეობაში დიდი ხნის განმავლობაში TH-ის მიღების შეწყვეტისას.

TH -ის შეთანხმებული გამოყენება ლევოდოპასთან ერთად: როცა TH ინიშნება ლევოდოპასთან ერთად ორივეს დოზა შეიძლება შემცირდეს. დანიშვნა უნდა მოხდეს ფრთხილად შესაძლო, გვერდითი ეფექტების და სიმპტომების კონტროლის ხარისხის გათვალისწინებით. TH-ის დოზა 3-6 მგ. დღეში ჩვეულებრივ ადექვატურს წარმოადგენს.

TH -ის გამოყენება პარასიმპათიკური სისტემის ინჰიბიტორებთან ერთად: ამ დროს TH შეიძლება დაინიშნოს მთლიანი ან ნაწილობრივი დოზით. ტიპიურ მეთოდთა დასაწყისში ნაწილობრივი დოზის დანიშვნა პარალელურად სხვა პრეპარატების პროგრესულად შემცირებით და TH-ის დოზის გაზრდით.

- TH -ის სრული დღიური დოზის მიღება საუკეთესოა თუ ის გაიყოფა სამად და მიიღება ჭამის დროს, უფრო მაღალი დოზები (>10 მგ დღეში) შეიძლება 4 ნაწილად გაიყოს: სამი დოზა ჭამის დროს და ერთი დოზა ძილის წინ.

გვერდითი მოვლენები

TH -ის გვერდითი რეაქციები ძირითადად უკავშირდება მის ანტიქოლინერგულ ეფექტებს. გვერდითი ეფექტები, რომლებიც აღმოაჩნდათ პაციენტთა 30-50% არის:

პირის სიმშრალე, თავბრუსხვევა, ბუნდოვანი მხედველობა, გულისრევა, ნერვიულობა. სხვა გვერდითი მოვლენები ანტიმუსკარინული პრეპარატების მოქმედების ტიპიურია: შეკრულობა, ინტრაოკულარული დაძაბულობა, სისუსტე, პირღებინება და თავის ტკივილი.

ცნს-ის მოქმედების სტიმულაცია ხშირად გამოიხატება მოუსვენრობით, აღგზნებულობით, დაბნეულობით, დელირიუმით და ჰალუცინაციებით ან ეიფორიით მაღალი დოზების მიღების დროს.

- პაციეტებში მაღალი მგრძნობელობით სხვა წამლების მიმართ, ათეროსკელეროზის მქონე პირებში. ასევე დაფიქსირდა იზოლირებულად გამონაყარი, მსხვილი ნაწლავის დილატაცია, პარალიზური ილეუსი და ჩირქოვანი პაროტიტი, რომელიც მეორადად იწვევს პირის სიმშრალეს.

დახურულ-კუთხოვან გლაუკომას ასევე ჰქონდა ადგილი TH პროლონგირებული თერაპიის დროს.

- გვერდითი ეფექტების არსებობა და სიმწვავე ხშირად დამოკიდებულია დოზაზე. მისი შემცირება იწვევს მდგომარეობის გაუმჯობესებას. თუ მწვავე რეაქციას აქვს ადგილი, მკურნალობა უნდა შეწყდეს რამდენიმე დღით და შემდეგ გაგრძელდეს დაბალი დოზებით.

უკუჩვენებები

გლაუკომა - ანტიქოლინერგული პრეპარატები უკუნაჩვენებია ვიწრო კუთხოვანი გლაუკომის დროს. ვინაიდან მათ შეიძლება გამოიწვიოს კუთხის დახურვა და ინტრაოკულარული წნევის მომატება.

პროსტატის ჰიპერტროფია - პროსტატიზმი შეიძლება გამწვავდეს და გაუარესდეს TH-ის ანტიქოლინერგული ეფექტის გამო, რომელიც აბრკოლებს დეტრუზორის კუნთის მოქმედებას.

პილოროსტენოზი - TH ახდენს ანტისპაზმურ ეფექტს გასტროინტესტინულ სისტემაზე, ამცირებს ნაწლავთა პერისტალტიკას პილოროსტენოზი და შეკრულობა შეიძლება გაუარესდეს და ჩამოყალიბდეს პარალიზური ილეუსი.

ორსულობა და ლაქტაცია

TH -ზე ცხოველებში ჩატარებულმა გამოკვლევებმა არ აჩვენა ნაყოფის დაზიანების ხშირი შემთხვევები. მას არ გააჩნდა ტერატოგენული ეფექტები ძაღლებში, ვირთხებში და თაგვებში.

TH არ უნდა დაინიშნოს ორსულობის დროს, განსაკუთრებით პირველ ტრიმესტრში. ფართო კვლევების დროს აღმოჩნდა შესაძლო კავშირი TH-ის მიღებასა და მცირე მალფორმაციებს შორის.

ჩვენ ხელთ არ გვაქვს ინფორმაცია ამ პრეპარატების მიღებასა და ძუძუთი კვებას შორის კავშირზე. არასასიამოვნო ეფექტებისას ლაქტაციის დროს დედამ უნდა შეწყვიტოს ბავშვის ძუძუთი კვება.

განსაკუთრებული მითითებები

- მიიღეთ ფრთხილად ცხელ ამინდში ან ვარჯიშის დროს;

- ხანშიშესულ პაციენტებში დოზირების მკაცრი კონტროლია საჭირო;

- ფრთხილად გამოიყენეთ პაციენტებში, რომელთაც აქვთ ტაქიკარდია, არითმია, ჰიპერტენზია ჰიპოტენზია, პროსტატის ჰიპერტროფია ან შარდის გამოყოფის ნებისმიერი მოშლილობა, ღვიძლის ან თირკმელების პათოლოგიები, კუჭ-ნაწლავის და შარდ-სასქესო სისტემის ობსტრუქციული დაავადებები.

- შეიძლება გაამწვავოს მენტალური სიმპტომები, როდესაც ინკურნება ექსტრაპირამიდული რეაქციები.

- მაღალმა დოზებმა ან პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე პაციენტებში დანიშვნამ შეიძლება გამოიწვიოს სისუსტე.

- სანამ TH -ის მიღება გრძელდება განუსაზღვრელად და მას აქვს ატროპინის მაგვარი ეფექტები, პაციენტი უნდა იმყოფებოდეს ხანგრძლივი დაკვირვების ქვეშ, რათა თავიდან ავიცილოთ ალერგიული და სხვა არასასურველი რეაქციები.

- გერიატრიულ პაციენტებში, განსაკუთრებით 60 წლის ზევით ხშირად ამ ტიპის წამლების მიმართ იმატებს მგრძნობელობა და ამის გამო დოზირების მკაცრი კონტროლია საჭირო. გლაუკომის საწყისი სტადია შეიძლება გამწვავდეს ისეთი პარასიმპატოლიზური პრეპარატის მიღების დროს როგორიცაა TH.

- ტრადიციული დისკინეზია შეიძლება გამოჩნდეს იმ პაციენტებში, რომლებიც იმყოფებიან ანტიფსიქოტროპული პრეპარატებით მკურნალობაზე ან წყვეტენ მას.

- ანტიპარკინსონულმა აგენტებმა შეიძლება შეამსუბუქოს ტარდიული დისკინეზიის სიმპტომები ან ზოგიერთ შემთხვევაში გაამწვავოს ისინი. მიუხედავად ამისა, ტარდიული დისკინეზიის და პარკინსონიზმის მქონე პაციენტებში, რომლებიც ქრონიკულად იტარებენ ნეიროლეფსიურ მკურნალობას და ანტიქოლინერგულ თერაპიას TH-თან ერთად პარკინსონიზმის ზოგიერთი სიმპტომები შემსუბუქდება.

- ანტიდისკინეზიური პრეპარატების პროლონგირებულმა მიღებამ შეიძლება გააძლიეროს ან დათრგუნოს ნერწყვდენა, ამგვარად ხელი შეუწყოს ისეთი დენტალური პრობლემების განვითარებას, როგორიცაა კარიესი, პერიოდონტალური დაავადება, პირის ღრუს კანდიდოზი და დისკომფორტი.

- ეფექტები მანქანის მართვის ან რაიმე ტექნიკის გამოყენების დროს.

პრეპარატის გვერდითი რეაქციებიდან გამომდინარე TH ახდენს გარკვეულ ზეგავლენას მანქანის მართვის ან სხვა ტექნოლოგიების მეთვალყურეობის დროს, ამიტომ სასურველია არ მოხდეს TH-ის მიღება.

ჭარბი დოზირება

1985 წელს ბურკეს და ფანის მიერ ჩატარებულმა კვლევებმა აჩვენა, რომ TH -ის ტოქსიურობა ან თერაპიული ეფექტი არ იყო დამოკიდებული ტრიჰექსიფენიდილის დონეზე პლაზმაში. ტოქსიურობა უფრო დაკავშირებული იყო ასაკთან.

TH მიღებულ იქნა თვითმკვლელობის მიზნით ან ისევე როგორც ნარკოტიკი მისი ეიფორული ეფექტის გამო.

TH-ის დოზის გადაჭარბების ეფექტები მსგავსია ატროპინის ჭარბი დოზირების: ყველაზე ხშირია დაბნეულობა და ჰალუცინაციები, რაც მოცემულია ლიტერატურაში. პერიფერიულ ეფექტებს მიეკუთვნება პირის სიმშრალე, გუგების გაფართოება, დაბინდული მხედველობა, ტაქიკარდია და ცხელება.

ფიზოსტიგმინი, რომელსაც გააჩნია ცენტრალური და პერიფერიული ანტიქოლინესთერაზული თვისებები TH -ის სპეციფიურ ანტაგონისტს წარმოადგენს. მხოლოდ მას აქვს ხანმოკლე მოქმედება დაახლოებით 1 საათი და ასევე მავნე ეფექტები TH-ის ჭარბი დოზის მიღების დროს. მაგ: იწვევს ბრონქების სეკრეციის გაძლიერებასა და ბრონქოსპაზმს, ამიტომ ფიზოსტიგმინის მავნე ეფექტები სჭარბობს მის სასარგებლო ეფექტს. მიუხედავად ამისა, ის შეიძლება ზოგიერთ შემთხვევაში დაგვეხმაროს მწვავე ფსიქოზური ეპიზოდების დიფდიაგნოსტიკაში იმ პირთა შორის. ვინც ანტიქოლინერგულ პრეპარატებს ჭარბად იყენებდა. ფიზოსტიგმინი ახდენს დაბნეულობის და ჰალუცინაციების ნიველირებას.

TH -ის დოზის გადაჭარბების მკურნალობა უნდა მოხდეს მხოლოდ ზოგადი საფუძვლიანი ანალიზის შემდეგ.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

- პოტენციურად, საშიში პერიფერიული ანტიქოლინერგული ეფექტი შეიძლება მოგვცეს იმ პრეპარატებთან ერთად მიღებამ, რომლებთაც აქვთ ანტიქოლინერგული მოქმედება.

- ტრიჰექსიფენიდილმა შეიძლება გაზარდოს წამლისმიერი უნებლიე მოძრაობები პარკინსონიზმის მქონე პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ლევოდოპას. ლევოდოპის აბსორბცია შესაძლებელია შემცირდეს TH -თან ერთად მიღების დროს.

- ანტიკონვულსანტურ თერაპიაზე მყოფ პაციენტებში TH -ის მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს კრუნჩხვითი გამწვავებები.

- TH სუსტი ფუძეა და შეიძლება ინაქტივირდეს მჟავური საკვებით, როგორიცაა ციტრუსები და ხილის წვენები. ეს ამცირებს TH -ის ეფექტს.

- ალკოჰოლი აძლიერებს TH -ის მეტაბოლიზმს და ამგვარად ამცირებს მის კონცენტრაციას სისხლში და თერაპიულ ეფექტს. TH -ის მკურნალობის დროს ალკოჰოლის მიღება არ შეიძლება.

საერთაშორისო დასახელება:

TRIHEXYPHENIDYL

მწარმოებელი: PHARMAMED PARENTERALS

მოქმედი ნივთიერება: ტრიჰექსიფენიდილი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ცენტრალური მ-ქოლინორეცეპტორების ბლოკატორი; ანტიპარკინსონული

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 1000 ც.

1 ტაბ.

ტრიჰექსიფენიდილი ......  2 მგ

ვრცლად ტრიჰექსიფენიდილი

საერთაშორისო დასახელება:

METRONIDAZOLE

მწარმოებელი: POLFARMA, პოლონეთი

მოქმედი ნივთიერება: მეტრონიდაზოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბაქტერიული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

მეტრონიდაზოლი ............ 250 მგ

ვაგინალური ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

მეტრონიდაზოლი  .........   500 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

კარტოფილის სახამებელი, ჟელატინი, სახამებელი ბადაგი, მაგნიუმის სტეარატი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

მეტრონიზადოლი წარმოადგენს 5-ნიტროიმიდაზოლის წარმოებულს ანტიპროტოზოული ანტიბაქტერიული მოქმედებით. მოქმედებს: Trichomonas vaginalis, Lamblia intestinalis, Entamoeba histolitica და Balantidium coli. გააჩნია აგრეთვე ძლიერი ბაქტერიციდული მოქმედება ანაერობული ბაქტერიების მიმართ:

- გრამუარყოფითი ჩხირები: Bacteroides species, Bacteroides fragilis-ის ჯგუფთან ერთად(B. fragilis, B. distasonis, B. ovatus, B. thetaiotaomicron, B. vulgatus), Fusobacterium species;

- გრამდადებითი ჩხირები: Fubacterium,Clostridium;

- გრამდადებითი კოკები: Peptococcus species, Peptostreptococcus species.

მეტრონიზადოლი არ ახდენს ბაქტერიოციდულ მოქმედებას აერობული ბაქტერიებისა და ფაკულტატური ანაერობების, სოკოებისა და ვირუსების უმრავლესობაზე.

ფარმაკოკინეტიკა:

მეტრონიდაზოლი სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან (მინიმუმ 80%). საკვები ამცირებს შეწოვის სიჩქარეს და მეტრონიდაზოლის მაქსიმალურ კონცენტრაციას სისხლის შრატში. მეტრონიდაზოლი ნაწილდება ორგანიზმის ქსოვილებისა და სითხეების უმრავლესობაში. აღწევს აგრეთვე პლაცენტარულ ბარიერს და გადადის დედის რძეში. ნახევარდაშლის ბიოლოგიური პერიოდი T_1/2 მოზრდილებში თირკმელისა და ღვიძლის ნორმალური ფუნქციით, შეადგენს 6-8 სთ.

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევების მქონე პაციენტებში მეტრონიდაზოლის ნახევარდაშლის პერიოდი შეიძლება გაიზარდოს. მეტრონიდაზოლი და მისი მეტაბოლიტები გამოიყოფა ძირითადად შარდთან ერთად, ამიტომ შარდს შეიძლება ჰქონდეს მუქი ან წითელ-ყავისფერი შეფერილობა. პრეპარატის გამოყვანა ორგანიზმიდან შეიძლება ჰემოდიალიზის საშუალებით.

ჩვენებები:

• ტრიხომონიაზი;
• ლამბლიოზი;
• ამებიაზი და მისი ღვიძლის ფორმა.
• ინფექციები ანაერობული ბაქტერიებით ან შერეული ბაქტერიული ინფექციები (აერობული და ანაერობული), ჩვეულებრივ ანტიბიოტიკებთან ერთად;
• Helicobacter pylori ინფექციების მკურნალობის დროს 12-გოჯა ნაწლავის ან კუჭის წყლულით დაავადებულები, ბისმუთის პრეპარატებსა და ანტიბიოტიკებთან ერთად.

მიღების წესი და დოზირება:

ტრიხომონიაზი

ყურადღება: ერთდროულად ტარდება ორივე სექსუალური პარტნიორის მკურნალობა.

ქალები: პერორალურად 250 მგ ტაბლეტი 2-ჯერ დღეში დილას და საღამოს ჭამის დროს, 10 დღის განმავლობაში. ვაგინალურად 500 მგ ტაბლეტი საღამოს ერთხელ დღეში, 10 დღის განმავლობაში.

ვაგინალურად გამოყენების წინ პრეპარატი უნდა დასველდეს ანადუღარ და გაგრილებულ წყალში. მკურნალობას აგრძელებენ მენსტრუაციის დროსაც.

მამაკაცები: პერორალურად ჩვეულებრივ 2-ჯერ დღეში 250 მგ (1 ტაბლეტი 250 მგ), დილას და საღამოს ჭამის დროს. 10 დღის განმავლობაში.

ამებიაზი

მოზრდილები: პერორალურად 750 მგ (3 ტაბლეტი 250 მგ) 3-ჯერ დღეში, 5-10 დღის განმავლობაში.

ბავშვები: პერორალურად 35-50 მგ/კგ სხეულის მასის წონაზე დღე-ღამეში, 3-ჯერ დღეში, 10 დღის განმავლობაში.

ლამბლიოზი

გამოიყენება პერორალურად.

ბავშვები:

- 2-დან 5 წლამდე: 1/2 ტაბლეტი 250 მგ 2-ჯერ  დღეში (დღე-ღამის დოზა 250 მგ);

- 6-დან 10 წლამდე: 1/2 ტაბლეტი 250 მგ 3-ჯერ დღეში (375 მგ დღე-ღამეში);

- 10 წლის ზევით: 1 ტაბლეტი 250 მგ 2-ჯერ დღეში (500 მგ დღე-ღამეში).

პრეპარატს ჩვეულებრივ მიიღებენ დილას და საღამოს 5-10 დღის განმავლობაში. საჭიროების შემთხვევაში, მკურნალობა შეიძლება განმეორდეს 4-6 კვირის შემდეგ.

ანაერობული ინფექციები

მეტრონიდაზოლის გამოყენება შეიძლება მონოთერაპიაში ან სხვა ანტიბაქტერიულ პრეპარატებთან ერთად; მკურნალობის საშუალო პერიოდი არ უნდა აღემატებოდეს 7 დღეს.

მოზრდილები და ბავშვები 12 წლის ზევით: 1-2 ტაბლეტი 250 მგ 3-ჯერ დღეში ჭამის დროს ან ჭამის შემდეგ.

ახალშობილები და ბავშვები 12 წლამდე: 7.5 მგ/კგ სხეულის მასსის წონაზე, 3-ჯერ დღეში ჭამის დროს ან ჭამის შემდეგ.

ანაერობული ბაქტერიებით გამოწვეული ინფექციების პროფილაქტიკა (მუცლის ღრუში, გინეკოლოგიასა და მეანობაში ქირურგიული ოპერაციების წინ).

მოზრდილები და ბავშვები 12 წლის ზევით:

თავიდან 1 გ (4 ტაბლეტი 250 მგ) ერთჯერადი დოზით, შემდეგ თითო-თითო ტაბლეტი 250 მგ 3-ჯერ დღეში ჭამის დროს ან ჭამის შემდეგ, ოპერაციისწინა შიმშილობის მომენტამდე.

ბავშვები 5-დან 12 წლამდე: 125 მგ, ყოველი 8 საათი 2 დღე-ღამის განმავლობაში.

ახალშობილები და ბავშვები 5 წლამდე: 5 მგ/კგ სხეულის მასისა, ყოველი 8 საათი, 2 დღე-ღამის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატის გამოყენებისას ყველაზე ხშირია გულისრევა, თავის ტკივილი, მადის უქონლობა, სიმშრალე პირის ღრუში და ლითონის გემო პირში.

უფრო იშვიათად ვლინდება: პირღებინება, ფაღარათი, დისკომფორტი მუცლის ღრუში, ყაბზობა.

გარდა ამისა, მეტრონიდაზოლით მკურნალობისას შეიძლება გამოვლინდეს შემდეგი სიმპტომები: ცვლილებები სისხლის სურათში, პერიფერიული ნეიროპათია, რომელიც ხასიათდება გაშეშების, ჟრუანტელით ან კიდურების პარესთეზიებით; თავის ტკივილები და თავბრუსხვევა, მოძრაობის კოორდინაციის დარღვევით, დეზორიენტაცია, ნერვიულობა დეპრესია, ძილიანობა, უძილობა; იშვიათად კონვულსიების შეტევები, ჭინჭრის გამონაყარი, სახის შეწითლება, ცხვირის ლორწოვანი გარსის ჰიპერემია, მაღალი ტემპერატურა; წვა და დისკომფორტი ურეთრის არეში, შარდის ბუშტის ანთება, საშოს ან ვულვას სიმშრალე, მტკივნეული სქესობრივი აქტი, ლიბიდის შემცირება, საშოს მიკოზი, შარდის მუქი შეფერილობა; ნადები ენაზე, ენისა და ღრძილების ანთება, პირის ღრუს მიკოზი.

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმგრძნობელობა მეტრონიდაზოლის ან 5-ნიტრომიდაზოლის სხვა ნაწარმების მიმართ;

* ფეხმძიმობის პირველი ტრიმესტრი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობა: პრეპარატი უნდა იქნას გამოყენებული მხოლოდ მაშინ, როდესაც ექიმის აზრით, დედის მიერ პრეპარატის გამოყენების პოტენციური სარგებელი აღემატება ნაყოფზე უარყოფითი ზეგავლენის რისკს.

ლაქტაცია: მეტრონიდაზოლი გადადის დედის რძეში. ამიტომ არ შეიძლება მისი მიღება ბავშვებისათვის ძუძუს წოვების დროს, მაგრამ თუ მკურნალობა აუცილებელია, უნდა შეწყდეს ძუძუს წოვა.

განსაკუთებული მითითებები:

◄ პრეპარატი ფრთხილად უნდა იქნას გამოყენებული ღვიძლის მძიმე დაავადებების, შეშუპების გაჩენისას, აგრეთვე კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობის დროს.

◄ ავადმყოფებს, რომელთა თერაპიის დროს გაუჩნდათ ნევროლოგიური დარღვევები (დაბუჟება, კიდურების ჟრუანტელი ან კრუნჩხვები), შეუძლიათ მიიღონ პრეპარატი მხოლოდ მაშინ, როდესაც ექიმის აზრით, მისი გამოყენების სარგებელი აღემატება გართულებების გამოვლენის რისკს.

◄ ავადმყოფებში, რომელთაც მკურნალობისას გაუჩნდათ ან წარსულში ჰქონდათ სისხლის სურათის დარღვევები, ფრთხილად უნდა მიიღონ პრეპარატი.

◄ რეკომენდებულია ლეიკოციტების შემოწმება პრეპარატით მკურნალობამდე, მკურნალობის დროს და მის შემდეგ. ასეთი კონტროლი განსაკუთრებით ნაჩვენებია მეტრონიდაზოლით განმეორებითი თერაპიის დროს.

◄ მეტრონიდაზოლით მკურნალობის დროს შეიძლება გამოვლინდეს სოკოვანი ინფექცია საშოში ან პირის ღრუში. ასეთ შემთხვევებში საჭიროა სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატების გამოყენება ექიმთან შეთანხმებით.

◄ მეტრონიდაზოლით მკურნალობის დასრულების შემდეგ არ შეიძლება სპირტიანი სასმელების მიღება ერთი დღე მაინც, არასასურველი რეაქციების გამოვლენის თავიდან აცილების მიზნით.

◄ მეტრონიდაზოლმა შეიძლება იმოქმედოს ზოგიერთი ლაბორატორიული გამოკვლევების მაჩვენებლებზე (ასტ, ალტ, ლდგ, ტრიგლეცირები, გლუკოზა).

◄ პრეპარატის მოქმედება სატრანსპორტო საშუალებების მართვაზე, მექანიკური მოწყობილობის მომსახურებასა და ფსიქოფიზიკურ თვისებებზე: არ არსებობს მონაცემები უკუჩვენებების შესახებ ტრანსპორტის მართვისა და მექანიკური მოწყობილობის მომსახურებისათვის.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: კრუნჩხვები, პერიფერიული ნეიროპათია; მეტრონიდაზოლის 15 გ ერთჯერადი დალევის შემდეგ  შეიძლება აღინიშნებოდეს გულისრევა, პირღებინება და მოძრაობების კოორდინაციის დარღვევა.

მკურნალობა: არ არსებობს მეტრონიდაზოლის სპეციფიური ანტიდოტი. ატარებენ სიმპტომურ თერაპიას. პრეპარატის გამოყოფა შესაძლებელია ჰემოდიალიზის გზით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- შედედების საწინააღმდეგო პრეპარატებთან, კუმარინის ნაწარმოებთან ერთად მეტრონიდაზოლი ახანგრძლივებს პროთრომბინის დროს. ამიტომ საჭიროა შესაბამისად ამ პრეპარატების გამოყენების მოდიფიცირება.

- ფენიტოინი და ფენობარბიტალი აჩქარებს მეტრონიდაზოლის გამოყოფას და ამცირებს მის კონცენტრაციას სისხლის შრატში. ციმეტიდინი ზრდის მეტრონიდაზოლის ნახევრად დაშლის პერიოდს.

- მეტრონიდაზოლი ზრდის ლითიუმის კონცენტრაციას სისხლის შრატში და აძლიერების მის ტოქსიკურ მოქმედებას. თუ ექიმის აზრით აუცილებელია ამ პრეპარატების ერთდროულად გამოყენება, მკურნალობის დროს უნდა შემოწმდეს ლითიუმის პრეპარატების დონე, აგრეთვე კრეატინინის კონცენტრაცია სისხლის შრატში.

- მეტრონიდაზოლი შეიძლება შევიდეს ურთიერთმოქმედებაში ტერფენადინსა და ასტემიზოლთან და გამოიწვიოს არასასურველი სიმპტომები სისხლძარღვთა სისტემის მხრიდან.

- მეტრონიდაზოლი აძლიერებს ალკოჰოლის ტოქსიკურ მოქმედებას. ალკოჰოლთან ერთად პრეპარატის მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს სიცხის შეგრძნება, ოფლიანობა, თავის ტკივილი, პირღებინება, გულისრევა, ტკივილი მუცლისზედა არეში.

- მეტრონიდაზოლის და დისულფირამის ერთდროულმა გამოყენებამ შეიძლება ზოგჯერ გამოიწვიოს მწვავე ფსიქოზები და დეზორიენტაცია. მეტრონიდაზოლით მკურნალობის დაწყება შეიძლება მხოლოდ 2 კვირის შემდეგ დისულფირამით თერაპიის დასრულების შემდეგ.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

სახელი, გვარი ^*

მიმართულება ^*
აირჩიე

კლინიკა ^*
აირჩიე