საერთაშორისო დასახელება:

OFLOXACIN

მწარმოებელი: SANOFI AVENTIS

მოქმედი ნივთიერება: ოფლოქსაცინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიმიკრობული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

ოფლოქსაცინი  ……. 200 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ტარივიდი წარმოადგენს სინთეზურ ფტორქინოლონების ჯგუფის ანტიმიკრობულ საშუალებას. მისი ბაქტერიციდული მოქმედება განპირობებულია დნმ-ის ენზიმ ჰირაზას ინჰიბირებით, რომლის შედეგად ირღვევა ბაქტერიული დნმ-ის სპირალიზაცის პროცესი და ითრგუნება მიკრობის რეპლიკაცია.

ტარივიდი ხასიათდება მოქმედი ფართო სპექტრით: იგი აქტიურია უმეტესი გრამუარყოფითი ბაქტერიების მიმართ – Pseudomonas aeruginosa, Haemophilus influenzae, Escherichia coli, Shigella spp., Salmonella spp., Neisseria meningitidis, Neisseria meningitidis gonorrhoeae). აქტიურია სტაფილოკოკის მრავალი შტამის მიმართ (პენიცილინაზას მაპროდუცირებელი და არა მაპროდუცირებელი), ასევე ლეგიონელა, მიკოპლაზმა, ქლამიდია. აქტიურია ბეტა-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი მიკროორგანიზმების მიმართ. უმრავლეს შემთხვევაში ტარივიდის მიმართ არამგრძნობიარეა Ureaplasma urealiticurn, Nocardia asteroides, ანაერობული ბაქტერიები (მაგალითად, Bacteroides spp., Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp., Eubacterium spp., Fusobacterium spp., Clostridium difficile). პრეპარატი არაეფექტურია Treponema pallidum-ის მიმართ.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალური მიღებისას ტარივიდი სწრაფად და თითქმის მთლიანად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, მისი ბიოშეღწევადობა შეადგენს 100%. მაქსიმალურ კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში დოზისაგან დამოუკიდებლად აღწევს 30-60 წთ-ის შემდეგ. პრეპარატი კარგად აღწევს ქსოვილებში და გამოიყოფა უცვლელი სახით შარდთან ერთად (90%-მდე). მეტაბოლიზმს განიცდის პრეპარატის დაახლოებით 5%. მისი ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 5-7 სთ-ს.

ჩვენებები:

პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული დაავადების მკურნალობა:

• სასუნთქი გზების მწვავე და ქრონიკული ინფექციები;
• ბრონქიტი;
• პნევმონია;
• შარდ-სასქესო გზების მწვავე და ქრონიკული ინფექციები (უროლოგიურ და გინეკოლოგიურ პრაქტიკაში), მუცლის ღრუს ორგანოების, მცირე მენჯის ღრუს ორგანოების, ბაქტერიული ენტერიტი, ყელ-ყურ-ცხვირის, კანის საფარის, ძვლების, სახსრების, კუნთოვანი და შემაერთებელი ქსოვილის ინფექციები.
• პრეპარატს იყენებენ აგრეთვე სეპტიცემიის, მენინიგიტის, გონორეის, დიზენტერიის, სალმონელოზის და სხვა ინფექციური დაავადებების დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

ტარივიდის დოზა ინდივიდუალურია და დამოკიდებულია დაავადების მიმდინარეობასა და მის სიმძიმეზე; პრეპარატი ინიშნება დღეში ერთხელ მიღებით.

მოზრდილებში პერორალურად ინიშნება 200 მგ-დან 400 მგ-მდე დღეში. აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლებელია 400 მგ-ის დანიშვნა დილას.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ დარღვევების თავიდან აცილების მიზნით პრეპარატს ძირითადად იღებენ ჭამის დროს. დაუღეჭავად, მცირე რაოდენობით წყალთან ერთად.

ყელ–ყურ–ცხვირის და სასუნთქი სისტემის ინფექციების დროს: 400 მგ ოფლოქსაცინი (2 ტაბ. დღეში).

ძვლებისა და სახსრების ინფექციები: 400 მგ ოფლოქსაცინი დღეში;

მუცლის ღრუს ინფექციები: 400 მგ ოფლოქსაცინი დღეში;

ბაქტერიული ენტერიტი: 400 მგ ოფლოქსაცინი დღეში;

შარდ–სასქესო გზების ინფექცები: 400 მგ ოფლოქსაცინი დღეში;

შარდ–გამომყოფი გზების გაურთულებელი ინფექციები: 400 მგ ოფლოქსაცინი დღეში;

ინდივიდუალური შემთხვევები:

– მძიმე ინფექციების დროს შესაძლებელია დოზის მომატება 600-800 მგ-მდე (3-4 ტაბ.) დღეში

– თირკმელების ფუნქციის დარღვევის დროს პრეპარატი თავდაპირველად ინიშნება ჩვეულებრივ დოზებში, შემდგომი დოზის კორექციას ახდენენ კრეატინინის კლირენსის გათვალისწინებით.

– როდესაც კრეატინინის კლირენსი უტოლება 50-20 მლ/წთ, ხოლო შრატისმიერი კრეატინინის – 1.5-5 მგ/დლ, შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 100-200 (0.5-1 ტაბ.) ყოველ 24 სთ-ში.

– როდესაც კრეატინინის კლირენსი ნაკლებია, ვიდრე 20 მლ/წთ-ში, ხოლო შრატისმიერი კრეატინინი მეტია 5 მგ/დლ-ზე, შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 100 მგ (0.5 ტაბ), ყოველ 24 სთ-ში.

– ჰემოდიალიზი და პერიტონეული დიალიზი – შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 100 მგ (0.5 ტაბ.) ყოველ 24 სთ-ში.

– ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დარღვევის მქონე პაციენტებში ინიშნება 400 მგ ოფლოქსაცინი (2 ტაბ.) დღეში.

მკურნალობის კურსი შეადგენს 7-10 დღეს.

• სალმონელოზის დროს – 7-8 დღეს,

• შიგელოზის დროს – 3-5 დღეს,

• ნაწლავის ჩხირით გამოწვეული დაავადების დროს – 3 დღეს.

• საშარდე გზების გაურთულებელი ინფექციების დროს – 3 დღეს.

უმეტეს შემთხვევაში მწვავე ინფექციების დროს მკურნალობის კურსი შეადგენს 7-10 დღეს.

• სალმონელოზების მკურნალობის კურსი შეადგენს 7-8 დღეს;

• შიგელოზების მკურნალობისას რეკომენდებული 3-დან 5 დღე;

• იმ ნაწლავური ინფექციების სამკურნალოდ, რომლებიც ნაწლავის ჩხირითაა გამოწვეულ, საკმარისია საშუალოდ 3 დღე;

• იმ ინფექციების მკურნალობა, რომლებიც გამოწვეულია ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკებით (მაგ. ჩირქოვანი ანგინა ან ჭრილობის ერისიპელაზი) მოგვიანებით დაზიანებების თავიდან ასაცილებლად (რევმატიზმი ან გლომერულონეფრიტი, თირკმლის სხეულაკების ანთება) უნდა გახანგრძლივდეს არანაკლებ 10 დღისა;

• ქვედა შარდგამომყოფი გზების გაურთულებელი ინფექციების დროს მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 3 დღეს.

პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენების შესახებ არ არსებობს დიდი გამოცდილება, ამიტომ არ არის რეკომენდებული ტარვიდის მიღება 2 თვეზე მეტ ხანს.

გვერდითი მოვლენები:

კუჭ–ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ტკივილი მუცლის არეში, მადის დაქვეითება, გულისრევა, ღებინება, ანორექსია, დიარეა. მძიმე და განუწყვეტელი ფაღარათი მკურნალობის პროცესში, ან მკურნალობის შეწყვეტიდან ერთი კვირის განმავლობაში ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარებაზე მეტყველებს, რაც შესაძლებელია სიცოცხლისათვის სახიფათო აღმოჩნდეს. ამ შემთხვევაში საჭიროა ტარივიდის მიღების შეწყვეტა და ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ შესაბამისი მკურნალობის ჩატარება. აღნიშნული შემთხვევაში წინააღმდეგნაჩვენებია იმ პრეპარატების გამოყენება, რომლებიც აფერხებენ ნაწლავების პერისტალტიკას.

ცნს–ის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, უძილობა ან ძილიანობა, მოძრაობის კოორდინაციის დარღვევა და ტრემორი, კრუნჩხვები,

მხედველობის დარღვევა: დიპლოპია, გემოვნების, სმენის და წონასწორობის დარღვევა, ღამის კოშმარები, აგზნება, შიშის შეგრძნება, დეპრესია, ცნობიერების დაბინდვა, პარესთეზიები, ჰალუცინაციები. აღნიშნულ შემთხვევებში საჭიროა ტარივიდით მკურნალობის შეწყვეტა. ცალკეულ შემთხვევებში შესაძლებელია ალერგიული რეაქციები – ქავილი, კანზე გამონაყარი, ფოტოსენსიბილიზაცია, მრავალფორმიანი ერითემა, პეტექიები, ჰემორაგიული ბუშტუკები და ქერქოვანი პაპულები, რომლებიც ვასკულიტზე მიუთითებს.

პნევმონიტი, ალერგიული ნეფრიტი, ეოზინოფილია, ცხელება, სახის შეშუპება, ენის შესივება და/ან ხორხის შეშუპება, მოხრჩობის შეგრძნება შოკოთ დამთავრებული. აღნიშნულ შემთხვევებში საჭიროა ტარვიდით მკურნალობის დაუყოვნებლივ შეწყვეტა და ექიმთან კონსულტაცია.

სისხლის სურათის მხრივ: ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი, ანემია, თრომბოპენია, ან პანციტოპენია, ჰემოლიზური ანემია.

ღვიძლის მხრივ: სისხლის შრატში ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის და ბილირუბინის მაჩვენებლის მომატება, ქოლესტაზით გამოწვეული სიყვითლე, ჰეპატიტი.

იშვიათად – თირკმელების ფუნქციის მოშლა (სისხლში კრეატინინის მაჩვენებლის მომატება), ან თირკმელების მწვავე ანთება (ინტერსტიციული ნეფრიტი) თირკმელების უკმარისობით გართულებული.

სხვადასხვა: იშვიათად – ტაქიკარდია, საერთო სისუსტე, სახსრების მყესების და კუნთების ტკივილი, მიასთენია, ტენდინიტი; ერთეულ შემთხვევებში – შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულ ავადმყოფებში ადგილი აქვს სისხლში შაქრის რაოდენობის მომატებას ან შემცირებას. სუპერინფექციის განვითარება, კანდიდომიკოზის სახით, ფსევდომემბრანული კოლიტი, პორფირიის შეტევების გამწვავება.

უკუჩვენებები:

* ტარივიდის ან სხვა ქინოლონების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;

* ღვიძლის უკმარისობა;

* ეპილეფსია;

* ქალა-ტვინის ტრავმა, ინსულტი ან ცნს-ის ანთებითი დაავადებები;

* 18 წლამდე ასაკი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

გამოყენება წინააღმდეგნაჩვენებია.

განსაკუთრებული მითითებები:

♦ ოფლოქსაცინი სიფრთხილით ენიშნებათ თავის ტვინის სისხლძარღვების მკვეთრად გამოხატული ათეროსკლეროზის, ეპილეფსიის, თავის ტვინში სისხლმიმოქცევის მოშლის, თირკმელების უკმარისობის დროს.

ტარივიდი იძლევა ცრუ დადებით მაჩვენებელს ტუბერკულოზის ბაქტერიულ დიაგნოსტიკის დროს.

♦ პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ ავტოტრანსპორტის მძღოლებს და იმ პირებს, რომელთა მუშაობა ტექნიკასთან მოითხოვს ყურადღების მაქსიმალურ კონცენტრაციას.

♦ ტარივიდით მკურნალობის დროს ალკოჰოლური სასმელების მიღება რეკომენდებული არ არის.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: თავბრუსხვევა, მეხსიერების დარღვევა, დათრგუნული მდგომარეობა, ღებინება.

მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა. აუცილებლობის შემთხვევაში სიმპტომური მკურნალობა. სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– ანტაციდებთან კომბინაციისას, რომლებიც შეიცავს მაგნიუმის ჰიდროჟანგს და ალუმინს, ქვეითდება ტარივიდის ბიოშეღწევადობა, ამიტომ მიზანშეწონილი არ არის მათი კომბინაცია, ან აღნიშნული პრეპარატების მიღებებს შორის ინტერვალი უნდა შეადგენდეს დაახლოებით 2 სთ-ს.

– ტარივიდი არ ახდენს გავლენას თეოფილინის პლაზმურ კონცენტრაციაზე.

– ოფლოქსაცინისა და გლიბენკლამიდის კომბინაციით ადგილი აქვს სისხლის შრატში ოფლოსაქცინის კონცენტრაციის მომატებას. აღნიშნულ შემთხვევაში საჭიროა ავადმყოფების სისტემატური კონტროლი.

– ტარივიდის გამოყენებისას ვიტამინ K-ის ანტაგონისტებთან საჭიროა სისხლის შედედების კონტროლი.

– ტარივიდის მაღალ დოზებში გამოყენებისას ერთდროულად პრობენიციდინთან, ციმეტიდინთან, ფუროსემიდთან ან მეტოტრექსატთან ზრდის ტარივიდის კონცენტრაციას შრატში.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

FERROUS SULFATE

მწარმოებელი: Pierre Fabre Medicament Production, საფრანგეთი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

რკინადეფიციტური ანემიის საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ. შეფუთვაში 3 ბლისტერი.

1 ტაბ.

რკინის სულფატის ჰიდრატი ………….  256.30 მგ

(ექვივალენტური 80 მგ რკინისა)

დამხმარე ნივთიერებები:

ტაბლეტის გული: ასკორბინის მჟავა, უწყლო მუკოპროტეაზა, კარტოფილის სახამებელი, მეთილმეთაკრილატის კოპოლიმერის მეთაკრილის მჟავა (უედრაგიტ S), ტრიეთილციტრატი, პოვიდონი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, ჰიდროგენიზებული აბუსალათინის ზეთი, ტრისილიკატის მაგნიუმი:

გარსი: ძირითადი ბუტილირებული მეტაკრილის კოპოლომერი (ეუდრაგიტ E), ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი, ჰიდროკარბონატის ნატრიუმის, კარნაუბის ცვილი, სუკროზა.

ჩვენებები:

• რკინადეფიციტური (ჰიპოქრომული) ანემიის მკურნალობა. განსაკუთრებით, თუ იგი გამოწვეულია საკვებიდან მისი არასრულფასოვანი მიღების შედეგად, ფიზიოლიგურად გაზრდილი მოთხოვნილების ან ქრონიკული სისხლდენის გამო;
• რკინის ლატენტური უკმარისობა განსაკუთრებით რეპროდუქციის ასაკის მქონე ქალებში, მოზრდილებში ინტენსიური ზრდის პერიოდში ხანდაზმულებში რკინის გაძლიერებული მოხმარების გამო;
• პროფილაქტიკის მიზნით მიღება როგორც ორსულ ქალებში, ასევე მშობიარობის შემდგომ და ლაქტაციის პერიოდში.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატი მიიღება მოზრდილებში და 6 წელზე უფროს ბავშვებში.

6 წელზე უფროს ბავშვებში: მიიღება 1 ტაბლეტი დღეში.

10 წელზე უფროს ბავშვებში და მოზრდილებში: მიიღება 1-2 ტაბლეტი დღეში.

თუ ორსულობის დროს პრეპარატი გამოიყენება პროფილაქტის მიზნით, ასეთ შემთხვევაში გამოიყენება 1 ტაბლეტი ყოველ დღე ან დღეგამოშვებით ბოლო ორი ტრიმესტრის განმავლობაში (ან ორსულობის მე-4 თვიდან).

უკუჩვენებები:

* მდგომარეობები, როდესაც ორგანიზმში მომატებულია რკინის შემცველობა ან დარღვეულია მისი მოხმარება (ჰემოქრომატოზი, ჰემოსიდეროზი, ჰემოლიზური ანემია).

განსაკუთრებული მითითბები:

♦ ანთებითი რეაქციების გამო განვითარებული რკინის დონის დაქვეითება სისხლში არ ექვემდებარება “ტარდიფერონით” (80 მგ შემოგარსული ტაბლეტი) მკურნალობას.

♦ პრეპარატის შემადგენლობაში შედის საქაროზა. შესაბამისად იგი არ გამოიყენება ფრუქტოზის აუტანლობის მქონე პაციენტებში, აგრეთვე გლუკოზა/გალაქტოზას მალაბსორბციის სინდრომის და სუკრაზა-იზომალთაზას დეფიციტის დროს (იშვიათი მეტობოლური დარღვევები).

♦ არსებობს ალერგიული რეაქციების განვითარების რისკი აბუსალათინის ზეთის მიღების შედეგად, რაც განსაკუთრებული გამოხატული 3 წელზე უმცროს ბავშვებში.

ჭარბი დოზირება:

ტარდიფერონის რეკომენდებული დოზების მიღება არ იწვევს ორგანიზმში რკინის ჭარბი რაოდენობის დაგროვებას.

დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში მიიღება უმი კვერცხი და რძე, რაც ხელს უწყობს რკინის უხსნადი ნაერთების წარმოქმნას კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში და შესაბამისად, მათ გამოძევებას ორგანიზმიდან. თუ პრეპარატი მიღებულია უახლოეს პერიოდში, ასეთ შემთხვევაში მისი გამოძევება ორგანიზმიდან შესაძლებელია ღებინების გამოწვევის საშუალებით.  ასეთ შემთხვევაში მკურნალ ექიმს ასევე შეუძლია დანიშნოს კუჭის ამორეცხვა 1% ნატრიუმის ბიკარბონატის ხსნარით და დეფეროქსამინით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

სხვა პრეპარატებთან განსაკუთრებით კი რკინის მარილებთან ურთიერთქმედების თავიდან ასაცილებლად უნდა ეცნობოს მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს სხვა მედიკამენტების მიღების შესახებ.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელ

საერთაშორისო დასახელება:

NORADRENALINE

მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი, საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: ნორადრენალინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ადრენო- და დოფანომიმეტური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ხსნარი: ამპულაში 2 მლ შეფუთვაში 5 ც.

1 მლ.

ნორადრენალინის ჰიდროტარტრატი ………..  2 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

დინატრიუმის ედეტატი, ნატრიუმის მეტაბილსულფიტი, ნატრიუმის ქლორიდი, დინატრიუმის ტარტრატის დიჰიდრატი, საინექციო წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ნორადრენალინს ახასიათებს პირდაპირი მოქმედება ალფა₂-, და ბეტა₂–ადრენოცეპტორებზე, უმნიშვნელო მოქმედება ალფა₂– და ბეტა₂-ადრენორეცეტორებზე. იგი მცირე კონცენტარციითაც კი იწვევს სისხლძარღვების შევიწროებას და არტერიული წნევის მომატებას (სისტოლური და დიასტოლური).

მისი კარდიოტროპული მოქმედებები განპირობებულია ბეტა₁ სტიმულაციით. იგი იწვევს გულის წუთმოცულობის ზრდას, არტერიული წნევის მომატების შედეგად იზრდება პერფუზიული წნევა კორონარულ არტერიებში, აგრეთვე იზრდება სისხლძარღვების პერიფერიული წინააღმდეგობა და ცენტრალური ვენური წნევა.

ნორადრენალინის გავლენით მცირდება სისხლის მიმოქცევა თირკმლის, ღვიძლისა და მეზენტერიალურ სისხლძარღვებში.

იგი უმნიშვნელოდ მოქმედებს მიოკარდიუმის მიერ ჟანგბადის მოთხოვნაზე, რაც განაპირობებს ადრენალინთან შედარებით მცირედ გამოხატულ არითმოგენულ მოქმედებას.

ნორადრენალინს ადრენალინისგან განსხვავებით ახასიათებს უფრო ძლიერი ვაზოპრესული მოქმედება, მცირედ გამოხატული მასტიმულირებელი გავლენა გულის შეკუმშვაზე, სუსტი ბრონქოლიზური ეფექტი და ძალიან სუსტი ჰიპერგლიკემიური მოქმედება.

ფარმაკოკინეტიკა:

ინტრავენურად შეყვანისას ნორადრენალინის 50% უკავშირება პლაზმის ცილებს. ინტენსიურად მეტაბოლიზდება ადრენერგულ ნეირონებში და ღვიძლში. იგი (ნორადრენალინი) წამოადგენს კომტ-ის მეტაბოლურ სუბსტრატს.

არააქტიური მეტაბოლიტები ნაწილობრივ წარმოქმნის კონიუგირებულ ნაერთებს გლუკურონმჟავას ან გოგირდმჟავასთან და ამ სახით გამოიყოფიან თირკმელების საშუალებით.

ნორადრენალინის შეყვანის შემდეგ შარდში შეინიშნება შემდეგი ნაერთები:

ნორადრენალინი – 4-24%, ნორმეთანეფრინი (ო-მეთილ-ნორადრენალინი) – 21-25%, ო-მეთილ-გლიკოლ-დეივატი- 20-23%, ვანილილნუშის მჟავა – 32-35%.

ვანილილნუშის მჟავას გამოყოფა ნორმაში შეადგენს 5 მგ-ს 24 სთ-ში უფრო მაღალი მაჩვენებლის შემთხვევაში უნდა გამოირიცხოს ფეოქრომიციტომის არსებობა).

ნორადრენალინი ვერ აღწევს ჰემატოენცეფალურ ბარიერს, ადვილად გადის პლაცენტარულ ბარიერს.

ჩვენებები:

• მწვავე არტერიული ჰიპოტენზია: მიოკარდიუმის ინფარქტის, ტრავმის, ქირურგიული ჩარევის, ინტოქსიკაციის, სეპტიცემიის, პოლიომიელიტის, სპინალური ანესთეზიის, ჰემოტრანსფუზიის დროს. აგრეთვე განგლიობლოკატორების და სხვა ჰიპოტენზიური საშუალებების დოზის გადაჭარბებისას;
• გულის რითმის დარღვევა არტერიული ჰიპოტენზიისა და კოლაფსის ფონზე;
• არტერიული წნევის სტაბილიზაციისათვის ფეოქრომოციტომის ამოკვეთის შემდეგ

მიღების წესი და დოზირება:

პარეტანტერულად: ტარდი ინიშნება ინტრავენური ინფუზიისთვის (წვეთოვნად).

2 ამპულა (4 მლ) იხსნება 100 მლ დექსტროზის 5%-იან ხსნარში ან 5%-იანი დექსტროზისა და ფიზიოლოგიური ხსნარის ნარევში (განზავება მხოლოდ ფიზიოლოგიურ ხსნარში არ არის რეკომენდებული). მიღებული ხსნარის 1 მლ შეიცავს 8 მკგ ნორადრენალინის ჰიდროტარტრატს რაც შეესაბამება 4 მგ ნორადრენალინს.

პრეპარატის საწყისი დოზა შეადგენს 2-3 მლ/წთ.

შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 0.5-1 მლ/წთ და დამოკიდებულია პაციენტის კლინიკურ მდგომარეობაზე. სისტოლური წნევა მიღწეული და შენარჩუნებული უნდა იქნას 80-100 მმ ვწყ.სვ.

ინტრავენური ინფუზიის სიჩქარე განისაზღვრება არტერიული წნევის მატებით საჭირო დონემდე. მკურნალობა გრძელდება სასურველი ეფექტის (ნორმოტონიის) მიღებამდე. პრეპარატის მაქსიმალური დღიური დოზა ხანგრძლივი ჰიპოტენზიისას შეადგენს 68 მგ.

მკურნალობის კურსი შეიძლება გაგრძელდეს რამოდენიმე საათიდან 6 დღემდე.

ნორადრენალინის მიღების შეწყვეტა ხდება ეტაპობრივად.

გვერდითი მოვლენები:

ინტრავენურად პრეპარატის სწრაფი შეყვანისას შეიძლება განვითარდეს გულისრევა, თავის ტკივილი, შემცივნება.

გულ–სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ვაგუსური ბრადიკარდა (რომელიც იხსნება ატროპინის კანქვეშ შეყვანის შემდეგ), არითმია, მიოკარდიუმის იშემია.

სასუნთქი სისტემის მხრივ: ბრონქოსპაზმი.

ცნს–ის მხრივ: შეიძლება განვითარდეს ჰემორაგიული ინსულტი (რაც განპირობებულია არტერიული წნევის სწრაფი მატებით);

სხვა; ღვიძლის და თირკმლის იშემია.

უკუჩვენებები:

* სრული AV ბლოკადა;

* ნარკოზი ფტოროტანით, ქლოროფორმით ან ციკლოპროპანით (არსებობს პარკუჭთა ფიბრილაციის რისკი);

* სისხლის მოცულობის შემცირებით გამოწვეული ჰიპოტენზიური მდგომარეობა (გარდა სასიცოცხლო ჩვენებისა);

* არტერიული ჰიპერტენზია;

* მეზენტერიალური ან პერიფერიული სისხლძარღვების თრომბოზი;

* ფილტვების შეშუპება, ბრონქული ასთმის შეტევა, სუნთქვის დარღვევა;

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

პრეპარატი არ გამოიყენება ორსულობის პერიოდში, ვინაიდან იწვევს ნაყოფის ჰიპოქსიას. მისი გამოყენება დასაშვებია მხოლოდ სასიცოცხლო ჩვენების დროს (კოლაფსი, მიოკარდიუმის ინფარქტი).

განსაკუთრებული მითითებები:

♦ ტარდის გამოყენება არ არის რეკომენდებული გამოხატული არტერიული ჰიპოტენზიით მიმდინარე კარდიოგენული და ჰემორაგიული შოკის დროს, რადგან პრეპარატით გამოწვეული არტერიოლების სპაზმი კიდევ უფრო აუარესებს ქსოვილებში სისხლის მიმოქცევას.

♦ პრეპარატი არ არის რეკომენდებული ლოკალური ანესთეზიის დროს ქსოვილთა ნეკროზის თავიდან აცილების მიზნით.

♦ გამოხატული არტერიოსკლეროზის, არტერიული ჰიპერტენზიის, თირეოტოქსიკოზის დროს მისი გამოყენება დასაშვებია მხოლოდ სასიცოცხლო ჩვენებისას.

♦ ტარდი სიფრთხილით ინიშნება გულის იშემიური დაავადების, არითმიის, ტაქიკარდიის, შაქრიანი დიაბეტის, დახურულკუთხოვანი გლაუკომის მქონე პაციენტებში.

♦ პრეპარატის გამოყენებისას აუცილებელია არტერიული წნევის კონტროლი (განსაკუთრებით ხანდაზმულ პაციენტებში).

ჭარბი დოზირება:

შესაძლოა განვითარდეს თავის ტკივილი, ძლიერი ჰიპერტენზია, რეფლექსური ბრადიკადრია, მკვეთრად გამოხატული პერიფერიული სისხლძარღვების წინააღმდეგობის გაზრდა. სისტოლური მოცულობის შემცირება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– პრეპარატის გამოყენება მაო-ს ინჰიბიტორებთან და გუანიტიდთან ერთად აძლიერებს ნორადენალინის პრესორულ ეფექტს.

– ინჰალაციურ სანარკოზე საშუალებებთან ტარდის გამოყენება ზრდის არითმიების განვითარების რისკს.

– ტრიციკლურ ანტიდეპრესანტებთან ერთად (ამიტრიპტილინი, დეზიპრამინი, იმიპრამინი) პრეპარატის გამოყენება აძლიერებს ნორადრენალინის მოქმედებას გულ-სისხლძარღვთა სისტემაზე და ზრდის გულის რითმის დარღვევების, ტაქიკარდიის, არტერიული ჰიპერტენზიის რისკს.

– ლითიუმის კარბონატთან ერთად გამოყენებისას შესაძლებელია ნორადრენალინის ეფექტურობის შემცირება.

– ტარდის გამოყენება რეზერპინთან ერთად აძლიერებს ნორადრენალინის ეფექტს.

– ნორადრენალინის გამოყენება შეიძლება გლუკოკოკორტიკოიდებთან ერთად.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 5-25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას. დაუშვებელია სტერილური კონცენტრატის გაყინვა.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

ავერსი-რაციონალი

საერთაშორისო დასახელება:

benzydamine hydrochloride

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები გინეკოლოგიაში

მწარმოებელი: ანჟელინი ფრანჩესკო ს.პ.ა.,იტალია

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

500 მგ ვაგინალური ხსნარის მოსამზადებელი გრანულები პაკეტი №10

ვაგინალური ხსნარის მოსამზადებელ ერთ პაკეტზე:

აქტიური ნივთიერება:

ბენზიდამინის ჰიდროქლორიდი ……………   0,500 გ;

შემავსებლები: ტრიმეთილაცეტილამონიუმ-პ-ტოლუენსულფონატი – 0,1 გ,

პოვიდონი – 0,044 გ, ნატრიუმ ქლორიდი – 8,8 გ

აღწერა:

ვაგინალური ხსნარის მოსამზადებელი ფხვნილი – ერთგვაროვანი თეთრი გრანულები .

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ბენზიდამინი წარმოადგენს არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატს, რომელიც მიეკუთვნება ინდაზოლების ჯგუფს. ბენზიდამინს გააჩნია ანტიბაქტერიული, ანთების საწინააღმდეგო, ანტიექსუდაციური და ანალგეტიკური მოქმედება, ასევე ახასიათებს ჰისტოპროტექტორული აქტივობა.

მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია უჯრედის მემბრანების სტაბილიზაციასთან და პროსტაგლანდინების სინთეზის ინჰიბირებასთან. ბენზიდამინი ახდენს ანტიბაქტერიულ მოქმედებას მიკროორგანიზმების მემბრანების გავლის ხარჯზე უჯრედების სტრუქტურის მომდევნო დაზიანებით, მეტაბოლური პროცესების და უჯრედის ლიზისის დარღვევით.

ფარმაკოკინეტიკა:

ადგილობრივად გამოყენებისას პრეპარატი კარგად შეიწოვება ლორწოვანი გარსის მიერ და სწრაფად აღწევს ანთებად  ქსოვილებში. პრეპარატის ექსკრეცია ძირითადად ხდება მეტაბოლიტების ან კონიუგაციის პროდუქტების სახით თირკმელებისა და ნაწლავების გავლით.

ჩვენებები:

• ბაქტერიული ვაგინოზი;

• სპეციფიური ვულვოვაგინიტები (კომპლექსურ თერაპიაში);

• არასპეციფიური ვულვოვაგინიტები და ცერვიკოვაგინიტები ნებისმიერი ეტიოლოგიის, ქიმიოთერაპიის და რადიოთერაპიის ფონზე ხელმეორედ განვითარებულების ჩათვლით;

• ოპერაციულ გინეკოლოგიაში ოპერაციამდელი და ოპერაციის შემდგომი გართულებების პროფილაქტიკა;

• მშობიარობის შემდგომ პერიოდში როგორც ჰიგიენური საშუალება.

მიღების წესები და დოზები:

ინტერვაგინალური.

ვაგინალური ხსნარის მოსამზადებელი ფხვნილი: ერთი პაკეტი უნდა გაიხსნას 500 მლ წყალში.

ბაქტერიული ვაგინოზისას: უნდა მოხდეს შესხურება დღეში 1-2-ჯერ 7-10 დღის განმავლობაში;

არასპეციფიური ვულვოვაგინიტების და ნებისმიერი ეტიოლოგიის ცერვიკოვაგინიტების შემთხვევაში, ქიმიოთერაპიისა და რადიოთერაპიის ფონზე ხელმეორედ განვითარებულების ჩათვლით, სპეციფიური ვულვოვაგინიტების: კომპლექსური თერაპიით 2-ჯერ დღეში, არაუმცირეს 10 დღის განმავლობაში;

ოპერაციულ გინეკოლოგიაში ოპერაციამდე/ოპერაციის შემდგომი გართულებების პროფილაქტიკისას და მშობიარობის შემდგომ პერიოდში: როგორც ჰიგიენური საშუალების გამოყენების შემთხვევაში დღეში ერთხელ 3-5 დღის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები:

ტანტუმ როზას გამოყენებისას რაიმე არასასურველი ეფექტები გამოვლენილი არ არის.

უკუჩვენება:

* პრეპარატის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა;

* ასაკი 12 წლამდე.

სიფრთხილით:

პრეპარატის ხანგრძლივმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპერმგრძნობელობა.

ყურადღება: არ გამოიყენოთ პრეპარატი ხანგრძლივი პერიოდის განმავლობაში. თუ არ არის გაუმჯობესება – მიმართეთ ექიმს.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისა და ლაქტაციის (ბავშვის ძუძუთი კვების) პერიოდში პრეპარატის გამოყენებისას უკუჩვენებები არ არის გამოვლენილი.

განსაკუთრებული მითითებები:

ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების დროს ტანტუმ როზას მიღება რეკომენდირებულია კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში.

ავტომანქანისა და სხვა მექნიზმების მართვის უნარზე ზემოქმედება:

პრეპარატის გამოყენება გავლენას არ ახდენს ავტოტრანსპორტის მართვის უნარზე, ან სხვა პოტენციურად საშიშ მოქმედებაზე, რომელიც მოითხოვს ყურადღების კონცენტრაციასა და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციას.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

კლინიკური თვალსაზრისით ბენზიდამინის მნიშვნელოვანი ურთიერთმოქმედება სხვა წამლებთან არ აღინიშნება.

შენახვის პირობები და ვადები:

სია ბ

ვაგინალური ხსნარი: ტემპერატურა არა უმეტეს 25^oC, სინათლისაგან დაცულ ადგილზე.

ვაგინალური ხსნარის მოსამზადებელი ფხვნილი: ტემპერატურა არა უმეტეს 25^oC, სინათლისაგან დაცულ ადგილზე.

შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე!

ვაგინალური ხსნარის მოსამზადებელი ფხვნილი – 5 წელი

აფთიაქში გაცემის წესი:

ურეცეპტოდ.

საერთაშორისო დასახელება:

benzydamine hydrochloride

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები  ოტორინოლარინგოლოგიაში

მწარმოებელი: Aziende Chimiche Riunite Angelini Francesco; იტალია

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

3 მგ საწუწნი აბი ტაბლეტი #20

0.15% 30მლ სპრეი ფლაკონში

0,15% ხსნარი 120 მლ ფლაკონში

1 საწუწნი ტაბლეტი:

აქტიური ინგრედიენტი:

ბენზიდამინ ჰიდროქლორიდი ………………. 3 მგ

შემავსებლები: იზომალტოზა, მენთოლი, ასპარტამი, ლიმონმჟავის მონოჰიდრატი, პიტნის დანამატი, ლიმონის დანამატი, ქინოლინის ყვითელი ( E 104), ინდიგოტინი ( E 132).

დოზირებული 0.15 % სპრეის 100 მლ–ზე:

აქტიური ინგრედიენტი:

ბენზიდამინის ჰიდროქლორიდი …………  0.15 გ

შემავსებლები: ეთილის სპირტი, გლიცეროლი, მეთილ-რ-ჰიდროქსიბენზოატი, მენთოლის დანამატი, საქარინი, ნატრიუმის ბიკარბონატი, პოლისორბატი 20, გაწმენდილი წყალი.

ადგილობრივი გამოყენების ხსნარის 100 მლ შეიცავს:

აქტიური ინგრედიენტი:

ბენზიდამინის ჰიდროქლორიდი ……………  0.15 გ

შემავსებლები: ეთილის სპირტი, გლიცეროლი, მეთილ-რ-ჰიდროქსიბენზოატი, მენთოლის დანამატი, საქარინი, ნატრიუმის ბიკარბონატი, პოლისორბატი 20, ქინოლინის ყვითელი ( E 104), დაპატენტებული ცისფერი V (E-131), გაწმენდილი წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ბენზიდამინი წარმოადგენს ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ პრეპარატს. მიეკუთვნება ინდოზოლების ჯგუფს. გააჩნია ანთების საწინააღმდეგო და ადგილობრივი ტკივილგამაყუჩებელი მოქმედება.

მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია უჯრედოვანი მემბრანების სტაბილიზაციასთან და პროსტოგლანდინების სინთეზის ინჰიბირებასთან.

ადგილობრივი გამოყენებისას პრეპარატი კარგად აბსორბირდება ლორწოვანი გარსით და აღწევს ანთებით ქსოვილებში.

ბენზიდამინი გამოიდევნება თირკმელებითა და კუჭნაწლავით.

ჩვენებები:

ყელისა და პირის ღრუს ანთებითი დაავადებები:

• გინგივიტი, გლოსიტი, სტომატიტი (სხივური და ქიმიოთერაპიის შემდგომი პერიოდის ჩათვლით);
• ანგინა, ფარინგიტი, ლარინგიტი, ტონზილიტი;
• კანდიდოზი (კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში);
• კალკულოზური სანერწყვე ჯირკვლების ანთება.
• ოპერაციული ჩარევებისა და ტრავმების შემდეგ (ტონზილექტომია, ყბის მოტეხილობა და ა.შ.);
• კბილების მკურნალობისა ან ამოღების შემდეგ;
• პაროდონტოზი;

ინფექციურ-ანთებითი დაავადებებისას აუცილებელია ტანტუმ ვერდეს გამოყენება კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში.

მიღების წესები და დოზები:

საწუწნი აბები: 1 აბი 3-4 ჯერ/დღე-ღამეში. აბი უნდა გაიჩეროთ პირის ღრუში მის სრულ დადნობამდე (მეტი ეფექტისათვის სასურველია მაქსიმალურად დიდხანს).

ადგილობრივი გამოყენების ხსნარი: გამოიყენება პრეპარატის 15 მლ (1 სუფრის კოვზი) ყელისა თუ პირის ღრუს გამოსავლებად ყოველ 1.5-3 საათში ერთხელ ტკივილის მოხსნის მიზნით. გამოვლების შემდეგ ხსნარი უნდა გადმოაფურთხოთ.

დოზირებული სპრეი ადგილობრივი გამოყენებისათვის 0.15 %: მოზრდილებში და ასაკოვან ავადმყოფებში ინიშნება 4-8 დოზა (“შესხურვა”) ყოველ 1.5-3 საათში ერთხელ. 6-12 წლის ასაკის ბავშვებისათვის – 4 დოზა, 6 წლამდე ბავშვებისათვის – 1 დოზა სხეულის მასის ყოველ 4 კგ-ზე (მაქსიმუმ – 4 დოზა) ყოველ 1.5-3 საათში ერთხელ.

სპრეის გამოყენების მიზნით: მოიმარჯვეთ მოწყობილობა, შეიყვანეთ პირის ღრუში და დაუმიზნეთ ანთების არეს; დააჭირეთ თავსახურს (რომელიც აღნიშნულია ისრით).

გვერდითი მოვლენები:

ადგილობრივი რეაქციები: პირის სიმშრალე, ქსოვილების დაბუჟება და/ან წვის შეგრძნება პირის ღრუში.

ალერგიული რეაქციები: კანზე გამონაყარი.

ძალიან იშვიათად: ლარინგოსპაზმი.

უკუჩვენება:

* პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;

* 12 წლამდე ასაკის ბავშვები (ხსნარის მიღებისათვის);

* ფენილკეტონურია (აბების მიღებისათვის).

ორსულობა და ლაქტაცია:

შესაძლებელია პრეპარატის ხსნარის, სპრეის სახით გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციისას (ძუძუთი კვების). დანარჩენ შემთხვევებში გაიარეთ კონსულტაცია მკურნალ ექიმთან.

განსაკუთრებული მითითებები:

თუ ხსნარის მიღებისას აღინიშნება წვის შეგრძნება, საჭიროა წინასწარ მისი წყლის ორმაგი რაოდენობით გაზავება. მოერიდეთ სპრეის თვალში მოხვედრას .

ავტოტრანსპორტისა და სხვა მექანიზმების მართვაზე ზემოქმედება:

პრეპარატის გარეგანი გამოყენება არ ახდენს ზემოქმედებას ავტოტრანსპორტის მართვის უნარზე ან სხვა სახის საქმიანობაზე, რომელიც საჭიროებს ყურადღების კონცენტრირებას.

ჭარბი დოზირება:

ამჟამად არ არსებობს ინფორმაცია პრეპარატ ტანტუმ ვერდეს დოზის გადაჭარბების შემთხვევების შესახებ.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ არის გამოვლენილი პრეპარატ ტანტუმ ვერდეს კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთმოქმედება სხვა პრეპარატებთან.

შენახვის პირობები და ვადები:

საწუწნი აბები – ტემპერატურა არაუმეტეს 25^oC, სინათლისაგან დაცულ ადგილზე.

ადგილობრივი გამოყენების ხსნარი – ტემპერატურა არაუმეტეს 25^oC, სინათლისაგან დაცულ ადგილზე.

ადგილობრივი გამოყენების დოზირებული სპრეი – ტემპერატურა არაუმეტეს 25^oC, სინათლისაგან დაცულ ადგილზე.

შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე!

საწუწნი ტაბლეტები – 4 წელი;

ადგილობრივი გამოყენების ხსნარი – 4 წელი;

დოზირებული სპრეი 0.15% ადგილობრივი გამოყენებისათვის – 4 წელი;

აფთიაქში გაცემის წესი:

ურეცეპტოდ.

საერთაშორისო დასახელება:

GINKCO BILOBA

მწარმოებელი: BEAUFOUR  IPSEN INTERNATIONAL, საფრანგეთი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

თავის ტვინისა და პერიფერიული სისხლმიმოქცევის გამაუმჯობესებელი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 და 90 ც

1 ტაბ.

გინკგო ბილობას სტანდარტიზებული ექსტრაქტი (EGb  761) ……  40 მგ

სხვა ინგრედიენტები:

ხსნარი პერორალურად მიღებისათვის: ფლაკონში 30 მლ

1 მლ

გინკგო ბილობას სტანდარტიზებული ექსტრაქტი (EGb  761)…… 40 მგ

სხვა ინგრედიენტები:

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ტანაკანი წარმოადგენს სტანდარტიზირებულ და გატიტრულ მცენარაული წარმოშობის პრეპარატს, რომელსაც გააჩნია დადებითი ზემოქმედება უჯრედებში მიმდინარე ნივთიერებეთა ცვლის პროცესებზე, სისხლის რეოლოგიურ თვისებებზე, მიკროცირკულაციაზე და ვაზომოტორულ რეაქციებზე. პრეპარატი აუმჯობესებს თავის ტვინში სისხლმიმოქცევას, ჟანგბადისა და გლუკოზის უტილიზაციას და ხელს უშლის თრომბოციტების აგრეგაციას. იგი აძლიერებს მეტაბოლურ პროცესებს, ახასიათებს ქსოვილებზე ანტიჰიპოქსიური მოქმედება, ხელს უშლის თავისუფალი რადიკალების წარმოქმნას და უჯრედული მემბრანების არსებული ლიპიდების ზეჟანგვით დაჟანგვას. ტანაკანს ახასიათებს კარგად გამოხატული შეშუპების საწინააღმდეგო მოქმედება, როგორც თავის ტვინის დონეზე, ასევე პერიფერიაზე. იგი მონაწილეობს ნეირომედიატორების (ნორადრენალინი, დოპამინი, აცეტილქინოლინი) გამონთავისუფლების, უკუმიტაცების, კატაბოლიზმის და მემბრანულ რეცეპტორებთან მათი შეკავშირების პროცესებში.

ახასიათებს არტერიებზე, ვენებზე, კაპილარებზე ვაზომარეგულირებელი მოქმედება.

ჩვენებები:

• სხვადასხვა გენეზის დისცირკულატორული ენცეფალოპაცია (ხანდაზმულ ასაკში, თავის ტვინში სისხლჩაქცევის შემდეგ. შემდგომში მეხსიერებისა და/ან ინტელექტუალური შესაძლებლობის დაქვეითებით, ქალა-ტვინის ტრავმები, ძილის დარღვევა;
• პერიფერიული სისხლმიმოქცევის და მიკროცირკულაციის მოშლა, მათ შორის ქვედა კიდურების არტერიოპათიები, რეინოს სინდრომი;
• ნეიროსენსორული დარღევევები (თავბრუსახვევა, ყურებში შუილი, ჰიპოაკუზია, ხანდაზმულობით გამოწვეული ყვითელი ლაქას დეგენერაცია, დიაბეტური პოლინეიროპათია);
• ასთენიური მდგომარეობა, გამოწვეული თავის ტვინის ტრავმული დაზიანებით და ნევროზით გამოწვეული დეპრესია.

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებს ენიშნებათ 1 ტაბლეტი ან 1 მლ ხსნარი პერორარულად მისაღებად 3-ჯერ დღეში ჭამის დროს (120 მგ/ დღეში).

ასთენიური დარღვევების მკურნალობის დროს პრეპარატის ოპტიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 240 მგ – 2 ტაბლეტი, ან 2 მლ პერორალური ხსნარი 3-ჯერ დღეში.

გვერდითი მოვლენები:

იშვიათად აღინიშნება საჭმლის მონელების დარღვევა, კანის ალერგიული რეაქციები, თავის ტკივილი.

უკუჩვენებები:

დადგენილი არ არის.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში შესაძლებელია პრეპარატის გამოყენება.

ჭარბი დოზირება:

არ ინიშნება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

დადგენილი არ არის.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: ტაბლეტები – 4 წელი;

ხსნარი – 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

TAMSULOSIN

მწარმოებელი: GEDEON RICHTER, უნგრეთი

მოქმედი ნივთიერება: ტამსულოზინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

წინამდებარე ჯირკვლის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზიის სამკურნალო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: ბლისტერზე 10 კაფს, შეფუთვაში 1 ან 3 ბლისტერი.

1 კაფს.

ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდი ………  0.4 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

კაფსულის შიგთავსი: კალციუმის სტეარატი, ტრიეთილციტრატი, ტალკი, მეტაკრილის მჟავის და ეთილაკრილატის თანაპოლიმერი (1:1), პოლისორბატ 80, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა.

ჟელატინის მყარი კაფსულა:

ზედა ნაწილი: რკინის ყვითელი ოქსიდი(C.I. 77492 E172), ტიტანის დიოქსიდი(C.I. 77891 E171), რკინის შავი ოქსიდი( C.I 77499 E172) რკინის წითელი ოქსიდი( C.I. 77491 E172); ჟელატინი.

ქვედა ნაწილი:

რკინის წითელი ოქსიდი (C.I  77491 E172); რკინის შავ ოქსიდი (C.I. 77499 E172); რკინის ყვითელი ოქსიდი( C.I.  77492 E172); ტიტანის დიოქსიდი (C.I. 77891 E171). ჟელატინი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პოსტსინაფსურ α₁ რეცეპტორების ქვეტიპ α₁a და α_1d სელექტიური კომპეტენტური დაკავშირების გზით ხელს უშლის პროსტატის გლუვი მუსკულატურის ტონუსის მომატებას. აძლიერებს შარდის მაქსიმალურ განვლადობას ურეთრის და პროსტატის გლუვი კუნთების მოდუნების ხარჯზე, ახდენს ობსტრუქციის ლიკვიდაციას.

ამცირებს ირიტაციის და ობსტრუქციის სიმპტომების გამოხატულებას, რომელთა განვითარებაში მნიშვნელოვან როლს თამაშობს შარდის ბუშტის არასტაბილურობა და შარდის გამომყოფი სისტემის ქვედა განყოფილების კუნთების მომატებული ტონუსი.

სისხლძარღვების პერიფერიული წინააღმდეგობის შემცირების ხარჯზე α₁ ბლოკატორები ამცირებენ არტერიულ წნევას. კლინიკურ პირობებში წნევის მნიშვნელოვან შემცირებას ადგილი არ ჰქონია.

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა: ნაწლავებში თითქმის მთლიანად შეიწოვება. ჭამის დროს მიღებისას აბსორბცია მცირდება. პრეპარატის მიღება დღის ერთი და იგივე დროს და ერთი და იგივე საკვების შემდეგ, უზრუნველყოფს შეწოვის იდენტურ პირობებს. ბიოშეღწევადობა H^“ 100%.

კინეტიკა ატარებს ხაზოვან ხასიათს. ერთი კაფსულის მიღებისას, სისხლის პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაცია დგება დაახლოებით 6 საათის შემდეგ. განმეორებითი მიღებისას, გაჯერების სტადია დგება მე-5 დღეს, ამასთან C_max 2/3-ით მეტია, ვიდრე ერთჯერადი მიღებისას. ეს კვლევები ტარდებოდა ხანდაზმულ პაციენტებზე; ახალგაზრდა პაციენტებშიც მოსალოდნელია მსგავსი მონაცემები. ერთჯერადი და განმეორებითი მიღებისას ადგილი აქვს პლაზმური დონეების ინდივიდუალურ ვარიაბელობას.

განაწილება: სისხლის ცილებთან კავშირი მამაკაცს ორგანიზმში 99%-ია, განაწილების მოცულობა მცირეა (0.2 ლ/კგ).

ბიოტრანსფორმაცია ხორციელდება ღვიძლში. მეტაბოლიზმი ნელია, პირველადი მეტაბოლიზმის ფაზა უმნიშვნელოა. ტამსულოზინის დიდი ნაწილი სისხლში იმყოფება შეუცვლელი სახით. ვირთაგვების ორგანიზმში მიკროსომალურ ინდუქციას თითქმის არ იწვევს. მეტაბოლიტები ნაკლებაქტიურია.

ტამსულოზინის და მისი მეტაბოლიტების გამოყოფა ხორციელდება ძირითადად შარდით, შეყვანილი დოზის 9% გამოიყოფა შეუცვლელი სახით. ერთჯერადი დოზის ნახევარგამოყოფის პერიოდი გაზომილი გაჯერების ფაზაში – 10-13 სთ. თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას დოზის კორექცია საჭირო არ არის.

ჩვენებები:

• პროსტატის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზიით განპირობებული საშარდე ტრაქტის ქვედა განყოფილების დიზურიული სიმპტომების მკურნალობა.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატი მიიღება შიგნით ჭამის შემდეგ დღეში 1 კაფსულა დღის ერთი და იგივე დროს დაუღეჭავად, რადგანაც ამ დროს ირღვევა მოქმედი ნივთიერების პროლონგირებული გამოთავისუფლება.

გვერდითი მოვლენები:

ძალიან ხშირად (>1%,

ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა (1.3%).

ხშირად (>10%,

ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი.

გულ–სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: გულისცემის სიხშირის მომატება, ორთოსტატული ჰიპოტენზია.

სასუნთქი სისტემის მხრივ: რინიტი.

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: ყაბზობა, დიარეა, გულისრევა, ღებინება.

კანი და კანის საფარველების მხრივ: გამონაყარი, ქავილი, ჭინჭრის ციება.

შარდ–სასქესო სისტემის მხრივ: რეტროგრადული ეაკულაცია.

ზოგადი: ასთენია.

იშვიათად (>0.01%,

ნერვული სისტემის მხრივ: სინკოპე.

კანი და კანის საფარველების მხრივ: ანგიოედემა, ძალიან იშვიათად (

შარდ–სასქესო სისტემის მხრივ: პრიაპიზმი.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტზე.

* ანამნეზში ორთოსტატული ჰიპოტენზია, ღვიძლის მწვავე უკმარისობა.

განსაკუთრებული მითითებები:

♦ სხვა α₁ ბლოკატორების მსგავსად ტამსულოზინს შეუძლია არტერიული წნევის შემცირების გამოწვევა (იშვიათ შემთხვევებში გულის წასვლა), ორთოსტატიული ჰიპოტონიის პირველი ნიშნებისას (თავბრუსხვევა, სისუსტე), საჭიროა ავადმყოფის დაჯენა, სიმპტომების გაქრობამდე;

♦ ტამსულოზინით მკურნალობას წინ უნდა უძღოდეს ავადმყოფის წინასწარი გამოკვლევა პროსტატის კეთილთვისებიანი ჰიპერპრალიზიის მსგავსი ჩივილებით მიმდინარე სხვა ნებისმიერი დაავადების გამოსარიცხად. ასევე საჭიროა პროსტატის რექტალური, დიგიტალური გამოკვლევა და პროსტატის სპეციფიკური ანტიგენის (PSA) დონის გაზომვა, რომლებიც მოგვიანებით, მკურნალობის პეროიდში რეგულარულად უნდა გამეორდეს.

♦ თირკმლის მწვავე უკმარისობისას (კრეატინინის კლირენსი

ჭარბი დოზირება:

მონაცემები ჭარბი დოზირების მწვავე შემთხვევების შესახებ არ მოიპოვება. ჭარბი დოზირებისას გამორიცხული არ არის ჰიპოტონიის განვითარება.

მკურნალობა: გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხარდაჭერა. არტერიული წნევა და გულისცემის სიხშირის ნორმალიზება სხეულის ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში. აუცილებლობის შემთხვევაში  შეჰყავთ მოცირკულირე სისხლის მოცულობის აღმდგენი პრეპარატები, ვაზოპრესორები. ატარებენ თირკმლის ფუნქციის მონიტორინგს; პლაზმის ცილებთან კავშირის გამო ჰემოდიალიზი არაეფექტურია.

აბსორბციის თავიდან ასაცილებლად იწვევენ ღებინებას, მაღალი დოზების მიღებისას ახდენენ კუჭის ამორეცხვას, ნიშნავენ აქტივირებულ ნახშირს, ოსმოსურ საფაღარათე საშუალებას, მაგალითად ნატრიუმის სულფატს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– არ ურთიერთქმედებს ატენოლოლთან, ენალაპრილთან, ნიფედიპინთან, თეოფილინთან.

– ციმეტიდინი ზრდის პლაზმაში ტამსულოზინის კონცენტრაციას, ფუროსემიდი იწვევს უკუეფექტს, ამასთან, ყველა სამკურნალო პრეპარატის დონე რჩება ნორმის ფარგლებში, ამიტომ დოზირების რეჟიმის შეცვლა საჭირო არ არის.

– In vitro კვლევებში ტამსულოზინის თავისუფალი ფრაქციის დონე დიაზეპამთან, პროპანოლოლთან, ტრიქლორმეთიაზიდთან, ქლორმადინონთან, ამიტრიპტილინთან, დიკლოფენაკთან,  გლიბენკლამიდთან, სიმვასტატინთან და ვარფარინთან ერთდროული მიღებისას არ იცვლება.

– ტამსულოზინი არ მოქმედებს დიაზეპამის, პროპრანოლოლის, ტრიქლორმეთიაზიდის და ქლორმადონის თავისუფალ ფრაქციაზე.

ღვიძლის მიკროსომული ფუნქციის კვლევისას in vitro (ციტოქრომ P450-თან დაკავშირებული სამკურნალო საშუალებების მეტაბოლიზმის ენზიმური სისტემა).

-ტამსულოზინი არ ურთიერთქმედებს ამიტრიპტილინთან, სალბუტამოლთან, გლიბენკლამიდთან და ფინასტერიდთან.

– დიკლოფენაკი და ვარფარინი აძლიერებენ ტამსულოზინის გამოყოფას.

გამორიცხული არ არის, რომ ტამსულოზინმა გააძლიეროს სხვა პრეპარატების (საანესთეზიო საშუალებები, α₁ ადრენობლოკატორები) ჰიპოტენზიური ეფექტი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-30⁰C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება:

ტამსულოზინის ჰიდროქოლორიდი, Tamsulosin Hydrochloride

მწარმოებელი: “Rompharm Company S.R.L.”, Otopeni, Erloir Street 1A, Romania.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები მოდიფიცირებული გამოთავისუფლებით.

კაფსულა შეიცავს:

აქტიური ნივთიერება:

ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდი …………………………..  0,4 მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: შაქრის ბურთულები, ოპადრა OY-29029, 25%-იანი ეთილცელულოზას წყლიანი დისპერსია, მეტაკრილის მჟავას სოპოლიმერი – 30%-იანი ეთილაკრილატის წყლიანი დისპერსია (Eudragit L30 D-55), ტალკი, ტრიეთილციტრატი.

აღწერილობა: უფერო, გამჭვირვალე, მყარი ჟელატინის კაფსულები, ზომა 1, თეთრი ან მოთეთრო გრანულების შემცველობით.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

უროლოგიაში გამოსაყენებელი საშუალება.

საშუალება, რომელიც გამოიყენება წინამდებარე ჯირკვლის კეთილთვისებიანი ჰიპერტროფიის დროს. ალფა-ადრენორეცეპტორების ანტაგონისტი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ტამსულოზინი შერჩევითად და კონკურენტულად ბლოკავს წინამდებარე ჯირკვლის, შარდის ბუშტის ყელის, დეტრუზორისა და შარდსადენის პროსტატის ნაწილის გლუვ კუნთებში არსებულ პოსტსინაპსურ α1-ადრენორეცეპტორებს, განსაკუთრებით α1A და α1D ქვეჯგუფის რეცეპტორებს.  რაც განაპირობებს წინამდებარე ჯირკვლის, შარდის ბუშტის ყელისა და შარდსადენის პროსტატის ნაწილის გლუვი კუნთების ტონუსის შემცირებასა და შარდის დინების გაუმჯობესებას. ამასთან ერთად მცირდება წინამდებარე ჯირკვლის კეთილთვისებიან ჰიპერპლაზიასთან დაკავშირებული შარდის ბუშტის ობსტრუქციის (დაცლის) და გაღიზიანების (შევსების) სიმპტომები. პრეპარატის აღწერილი გავლენა ობსტრუქციისა და გაღიზიანების სიმპტომებზე ნარჩუნდება მისი ხანგრძლივი მიღებისას.

მაღალი სელექციურობის გამო, პრეპარატი არ იწვევს არტერიული წნევის (აწ) კლინიკურად მნიშნელოვან დაქვეითებას, როგორც ნორმალური აწ-ის, აგრეთვე არტერიული ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტებში.

თერაპიული ეფექტი, როგორც წესი, ვითარდება პრეპარატის მიღების დაწყებიდან 2 კვირაში, თუმცა, პაციენტების გარკვეულ რაოდენობას სიმპტომების გამოხატულობის შემცირება აღენიშნება პირველივე დოზის მიღების შემდეგ.

ფარმაკოკინეტიკა:

შიგნით მიღების შემდეგ ტამსულოზინი სწრაფად და პრაქტიკულად მთლიანად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან: 0.4 მგ-ის ერთჯერადი მიღებისას, სისხლის პლაზმაში ტამსულოზინის მაქსიმალური კონცეტრაცია მიიღწევა 6 საათის შემდეგ. ტამსულოზინი ხასიათდება ხაზოვანი კინეტიკით. კონცენტრაციის პლატო მიიღწევა 5 დღის შემდეგ მრავალჯერადი მიღებისას დოზით 0.4 მგ ერთხელ დღეში. ტამსულოზინი მეტაბოლიზდება ციტოქრომ P450-ის სისტემით. ნახევარგამოყოფის პერიოდი 9-15 საათს შეადგენს. 76%-მდე (ძირითადად მეტაბოლიტების სახით) გამოიყოფა თირკმელებით, 21% – ფეკალური მასებით.

ჩვენებები:

უკუჩვენებები:

* პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

გვერდითი მოქმედება:

შესაძლებელია: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ასთენია, ძილის დარღვევა (ძილიანობა ან უძილობა), რეტროგრადული ეაკულაცია, ლიბიდოს დაქვეითება, ტკივილი ზურგში, რინიტი, გულისრევა, ღებინება, ყაბზობა ან დიარეა.

ერთეულ შემთხვევებში: ორთოსტატული ჰიპოტენზია, ტაქიკარდია, გულისცემა, ტკივილი მკერდის არეში.

უკიდურესად იშვიათ შემთხვევებში: ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები (გამონაყარი კანზე, ქავილი, ანგიონევროზული შეშუპება).

გამოყენების წესი და დოზები:

პრეპარატი მიიღება შიგნით, 1 კაფსულა დღე-ღამეში, ჭამის შემდეგ (24 საათიანი ინტერვალებით), საკმარისი რაოდენობით წყალთან ერთად. კაფსულა უნდა გადაიყლაპოს, დაღეჭვის გარეშე, სხვაგვარად შესაძლებელია აქტიური კომპონენტის კონტროლირებადი, ხანგრძლივი გამოთავისუფლების დარღვევა.

მკურნალობის ხანგრძლივობა დგინდება ინდივიდუალურად.

ჭარბი დოზა:

არ დაფიქსირებულა პრეპარატის ჭარბი დოზირების მწვავე შემთხვევები.

პრეპარატის ჭარბი დოზირების შემთხვევაში თეორიულად არსებობს მწვავე ჰიპოტენზიის განვითარების შესაძლებლობა, რაც საჭიროებს კარდიოტროპული თერაპიის დანიშვნას, გულ-სისხლძარღვთა სისტემისა და თირკმლის ფუნქციის მონიტორინგს. პრეპარატის შემდგომი შეწოვის თავიდან აცილებისათვის ნაჩვენებია კუჭის ამორეცხვა, აქტივირებული ნახშირის ან ოსმოსური საფაღარათო საშუალებების მიღება. დიალიზის ჩატარება არ არის მიზანშეწონილი პლაზმის ცილებთან ტამსულოზინის მნიშვნელოვანი ხარისხით შეკავშირების გამო.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

არ არის რეკომენდებული პრეპარატის მიღება ციტოქრომ CYP3A4 სისტემის  ძლიერ ინჰიბიტორებთან (მაგალითად, კეტოკონაზოლთან).

ტამსაპროსტი არ უნდა იქნას დანიშნული სხვა ალფა-ადრენობლოკატორებთან ერთად.

აუცილებელია სიფრთხილის დაცვა პრეპარატის ერითრომიცინთან, პაროქსეტინთან, ციმეტიდინთან, ვარფარინთან და ტერბინაფინთან მიღებისას.

არ არის აუცილებელი დოზის კორექტირება ნიფედიპინთან, ატენოლოლთან, ენალაპრილთან, დიგოქსინთან, თეოფილინთან და ფუროსემიდთან ერთდროული გამოყენებისას.

ზემოქმედება ავტომანქანებისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე:

მკურნალობის დროს აუცილებელია სიფრთხილის დაცვა ავტოტრანსპორტის მართვისა და სხვა პოტენციურად საშიში საქმიანობებისგან, რომლებიც დაკავშირებულია ყურადღების კონცენტრაციისა და მომატებული ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფესთან.

განსაკუთრებული მითითებები:

სიფრთხილით გამოიყენება შემდეგი მდგომარეობებისას: თირკმლის ქრონიკული უკმარისობის ტერმინალური სტადია (კრეატინინის კლირენსის დაქვეითება 10მლ/წთ-მდე), არტერიული ჰიპოტენზია (მათ შორის ორთოსტატული), ღვიძლის მწვავე უკმარისობა.

ისევე როგორც α1-ადრენორეცეპტორების სხვა ბლოკატორების მიღებისას, ტამსულოზინით მკურნალობისას ერთეულ შემთხვევებში შეიძლება დაქვეითდეს არტერიული წნევა, ამასთან ერთად ხანდახან აღინიშნებოდა გონების დაკარგვა. ორთოსტატული ჰიპოტენზიის პირველივე ნიშნების გამოვლენისას (თავბრუსხვევა, სისუსტე) ავადმყოფი უნდა დავსვათ ან დავაწვინოთ ჰიპოტენზიის სიმპტომების გაქრობამდე, შემდეგში რეგულარულად უნდა მოხდეს აწ-ის კონტროლი.

პრეპარატის გამოყენების დაწყებამდე აუცილებელია დიაგნოზის ვერიფიცირება ისეთი დაავადებების გამორიცხვის მიზნით, რომელთა სიმპტომებიც წინამდებარე ჯირკვლის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზიის სიმპტომების მსგავსია. მკურნალობის დაწყებამდე და თერაპიის დროს რეგულარულად უნდა ჩატარდეს რექტალური გამოკვლევა თითით და საჭიროების შემთხვევაში გაკონტროლდეს პროსტატოსპეციფიური ანტიგენის დონე.

კატარაქტის გამო ოპერაციული ჩარევისას პრეპარატის მიღების ფონზე შეიძლება განვითარდეს თვალის ფერადი გარსის ინტრაოპერაციული არასტაბილურობა (ვიწრო გუგის სინდრომი), რაც გათვალისწინებულ უნდა იქნეს ქირურგის მიერ პაციენტის წინასაოპერაციო მზადებისა და ოპერაციის მსვლელობის დროს.

შენახვის პირობები:

ინახება არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:

4 წელი წარმოების თარიღიდან.

ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის წესი;

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II (გაცემის რეჟიმი: რეცეპტით).

საერთაშორისო დასახელება:

TAMOXIFEN

მწარმოებელი: EBEWE

მოქმედი ნივთიერება: ტამოქსიფენი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სიმსივნის საწინააღმდეგო საშუალება, ანტიესტროგენი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც.

1 ტაბ.

ტამოქსიფენი …………     10 მგ

1 ტაბ.

ტამოქსიფენი ……………  20 მგ

1 ტაბ.

ტამოქსიფენი …………..   40 მგ

ვრცლად ზიტაზონიუმი

საერთაშორისო დასახელება:

TAMOXIFEN     

მწარმოებელი: CP.Pharmaceuticals Ltd Wrexham UK

მოქმედი ნივთიერება: ტამოქსიფენი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სიმსივნის საწინააღმდეგო საშუალება, ანტიესტროგენი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც.

1 ტაბ.

ტამოქსიფენი …………….   20 მგ

ვრცლად ზიტაზონიუმი