შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
ტაბლეტები 0,32გ:  შეფუთვაში 60 ც.
1 ტაბ.
ზღვის ღრუბელას ექსტრაქტი (SPONGIA MARINA TOSTA IVERTA). . . . . . . . . D6
კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი
პოლივიტამინური პრეპარატი.
ფარმაკოლოგიური თვისებები
პრეპარატის მიღებისას სიმაღლეში ზრდა მიმდინარეობს ორგანიზმში ნივთიერებათა ცვლისა და ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის მოწესრიგების გზით. პრეპარატი დამზადებულია ბუნებრივ სუბსტანციაზე და მისი მოქმედების მექანიზმი არ არის დაკავშირებული ორგანიზმში არასასურველ ჰორმონულ ცვლილებებთან. სტატურანი ინიშნება 15 წლამდე გოგონებსა და 18 წლამდე ასაკის ვაჟებში. 18 წლის ზემოთ პრეპარატი მიიღება, თუ ორგანიზმში ოსიფიკაციის პროცესი არ არის დასრულებული (რენტგენოლოგიურად დადასტურებულია, რომ გაძვალების ცენტრები არ არის დახურული).
ჩვენებები
სიმაღლეში ზრდის შეფერხება.
დოზირები რეჟიმი
სტატურანი მიიღება კვებამდე 30 წუთით ადრე. 7 წლამდე: 1 ტაბლეტი ერთხელ დღეში. 7 წლის ზემოთ: 2 ტაბლეტი ერთხელ დღეში.
პრეპარატის მიღება რეკომენდებულია 6 კვირის განმავლობაში, 2 - კვირიანი ინტერვალის შემდეგ სავალდებულოა პრეპარატის მიღების განმეორება ისევ 6 კვირა. საჭიროების შემთხვევაში პრეპარატის მიღების კურსი მეორდება ანალოგიური სქემის მიხედვით. სიმაღლეში ზრდა შეიმჩნევა კურსის ბოლოს ან 2 - კვირიანი შესვენების პერიოდში. ზრდის დინამიკა შეადგენს საშუალოდ 2 სმ-მდე თვეში.
უკუჩვენებები
არ არის გამოვლენილი.
გვერდითი მოვლენები
არ არის დადგენილი.

საერთაშორისო დასახელება:

SIMVASTATIN

მწრმოებელი: SPECIFAR S.A.

მოქმედი ნივთიერება: სიმვასტატინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჰიპოლიპიდემიური საშუალება. ჰმგ-კო A-რედუქტაზას ინჰიბიტორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

სიმვასტატინი .................  20 მგ

ვრცლად სტატიკორი

საერთაშორისო დასახელება:

SIMVASTATIN

მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი, საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: სიმვასტატინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჰიპოლიპიდემიური საშუალება. ჰმგ-კო A-რედუქტაზას ინჰიბიტორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 3 ბლისტერი.

1 ტაბ.

სიმვასტატინი ..........     10 მგ

1 ტაბ.

სიმვასტატინი ............    20 მგ

ვრცლად სტატიკორი

საერთაშორისო დასახელება:

SIMVASTATIN

მწრმოებელი: DARNITSA

მოქმედი ნივთიერება: სიმვასტატინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჰიპოლიპიდემიური საშუალება. ჰმგ-კო A-რედუქტაზას ინჰიბიტორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: კონტურულ შეფუთვაში 30 ც.

1 ტაბ.

სიმვასტატინი ...............   0.01 გ

დამხმარე ნივთიერებები:

მიკროკრისტალური ცელულოზა, სიმინდის სახამებელი, ბუთილჰიდროქსიტოლუოლი, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, მაგნიუმის სტეარატი, გასუფთავებული ტალკი, შემომგარსავი ნივთიერებების ნარევი Tabcoat TC Orange (ჰიპრომელოზა, პოლიეთილენგლიკოლი, გასუფთავებული ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი (E171), საღებავი Sunset Yellow FCF და Tabcoat TC Brown ჰიპრომელოზა, პოლეთილენგლიკოლი, გასუფთავებული ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი (E171), რკინის ოქსიდი წითელი (E172).

ფარმაკოლოგიურ თვისებები:

სტატიკორი ჰიპოლიპიდემიური პრეპარატია, რომელიც მიიღება სინთეზური გზით Aspergillus terreus-ის ფერმენტაციის პროდუქტიდან. ორგანიზმში იგი წარმოადგენს არააქტიურ ლაქტონს და განიცდის ჰიდროლიზს, რის შედეგადაც წარმოიქმნება ძირითადი მეტაბოლიტი _ ჰიდროქსიმჟავას წარმოებული, რომელიც აინჰიბირებს ჰმგ-კო A-რედუქტაზას (3-ჰიდროქსი-3-მეთილ-გლუტარილ-კოენზიმ A-რედუქტაზა).

ეს ფერმენტი წარმოადგენს ქოლესტერინის სინთეზის, როგორც საწყისი სტადიის კატალიზატორს, ასევე ამ პროცესის სიჩქარის დამთრგუნველს. იგი ამცირებს სისხლის პლაზმაში საერთო ქოლესტერინის, ტრიგლიცერიდების, დაბალი (დსლპ) და ძალიან დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების (ძდსლპ) რაოდენობას, ხოლო მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების (მსლპ) რაოდენობას ზომიერად ზრდის. ამის შედეგად მცირდება შეფარდება დსლპ/მსლპ და საერთო ქოლესტერინი/მსლპ. სიმვასტატინის აქტიური მეტაბოლიტი წარმოადგენს ჰმგ-კო A-რედუქტაზას სპეციფიკურ ინჰიბიტორს. იგი ჰმგ-კო A-სგან მევალონატის წარმოქმნის აქციის კატალიზატორია. რადგან ჰმგ-კო A-ს მევალონატად კონვერსიის პროცესი წარმოადგენს ქოლესტერინის ბიოსინთეზის ადრეულ ეტაპს, ამიტომ პრეპარატის გამოყენება არ იწვევს ორგანიზმში პოტენციურად ტოქსიკური სტეროლების დაგროვებას. გარდა მისა, ჰმგ-კო A ადვილად მეტაბოლიზდება აცეტილ-კო A -მდე, რომელიც მონაწილეობს ორგანიზმში მიმდინარე ბიოსინთეზის მრავალ პროცესში.

პრეპარატი აქვეითებს საერთო ქოლესტერინის და დსლპ-ის დონეს ჰეტეროზიგოტური ოჯახური და არაოჯახური ჰიპერქოლესტერინემიის და შერეული ჰიპერქოლესტერინემიის დროს, როდესაც ქოლესტერინის რაოდენობის მომატება ითვლება რისკის ფაქტორად.

შესამჩნევი თერაპიული ეფექტი მიიღება 2 კვირაში, ხოლო მაქსიმალური ეფექტი _ 4-6 კვირის განმავლობაში. მკურნალობის შეწყვეტის შემთხვევაში საერთო ქოლესტერინის რაოდენობა უბრუნდება საწყის დონეს, რაც აღინიშნებოდა მკურნალობის დაწყებამდე.

ფარმაკოკინეტიკა:

სტატიკორს ახასიათებს მაღალი ხარისხის აბსორბცია. პერორალურად მიღებისას C_max სისხლის პლაზმაში აღინიშნება დაახლოებით 1.3-2.4 სთ-ის შემდეგ, ხოლო კონცენტრაციის დაახლოებით 90%-ით დაქვეითება ხდება 12 სთ-ის შემდეგ, სისხლის პლაზმის ცილებთან შეკავშირება შეადგენს დაახლოებით 95%-ს. ღვიძლის ქსოვილში შეღწევისას განიცდის `პირველადი გავლის~ ეფექტს. ჰიდროლიზდება აქტიური წარმოებულის _ ბეტა-ჰიდროქსიმჟავას წარმოქმნით; აღმოჩენილია ასევე სხვა აქტიური და არააქტიური მეტაბოლიტები.

აქტიური მეტაბოლიტების T_1/2 შეადგენს 1.9 სთ-ს, გამოიყოფა ძირითადად ფეკალურ მასასთან ერთად (60%) მეტაბოლიტების სახით. დაახლოებით 10-15% გამოიყოფა თირკმელებით არააქტიური მეტაბოლიტების სახით.

ჩვენებები:

გულის იშემიური დაავადების დროს პრეპარატი გამოიყენება:

• ზოგადი სიკვდილიანობის შესამცირებლად, გულის იშემიური დაავადებით გამოწვეული სიკვდილიანობის შემცირების ხარჯზე;
• კორონარული და სისხლძარღვოვანი გართულებების რისკის შესამცირებლად და მიოკარდიუმის ინფარქტის პროფილაქტიკისთვის;
• ინსულტის და თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის გარდამავალი მოშლის რისკის შესამცირებლად;
• კორონარული სისხლის მომარაგების აღსადგენად მიმართული ოპერაციული ჩარევის რისკის შესამცირებლად (აორტო-კორონარული შუნტირება ტრანსლუმინალური კორონარული ანგიოპლასტიკა);
• კორონარული ათეროსკლეროზის პროგრესირების შესაჩერებლად.

ჰიპერქოლესტერინემიის დროს პრეპარატი გამოიყენება:

• საერთო ქოლესტერინის და ქოლესტერინ/დსლპ-ის შეფარდების შესამცირებლად პირველადი ჰიპერქოლესტერინემიის დროს, როდესაც დიეტოთერაპია და სხვა არამედიკამენტური ღონისძიებები არაეფექტურია;
• კომბინირებული ჰიპერქოლესტერინემიის და ჰიპერტრიგლიცერიდემიის დროს ქოლესტერინის დონის შესამცირებლად, როდესაც ჰიპერქოლესტერინემია წარმოადგენს რისკის ფაქტორს.

მიღების წესი და დოზირება:

სტატიკორის საწყისი დოზა განისაზღვრება პლაზმაში ქოლესტერინის შემცველობის მიხედვით და შეადგენს 5-10 მგ-ს დღე-ღამეში. დოზის მომატების შემთხვევაში უნდა იქნას დაცული 4 კვირიანი ინტერვალი. სტატიკორის სადღეღამისო დოზა, როგორც წესი, შეადგენს 40 მგ-ს. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა _ 80 მგ-ს. ოპტიმალური ეფექტი პაციენტების უმრავლესობაში მიიღწევა პრეპარატის მიღებისას დოზით 20 მგ დღე-ღამეში.

ჰომოზიგოტური მემკვიდრეობით ჰიპერქოლესტერინემიის დროს რეკომენდებული სადღეღამისო დოზა შეადგენს 40 მგ-ს (ერთჯერადად საღამოს) ან 80 მგ-ს სამ მიღებაზე (20 მგ დილით, 20 მგ შუადღისას და 40 მგ საღამოს). არასაკმარისი ეფექტურობისას და/ან გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ რისკის ფაქტორის (შაქრიანი დიაბეტი, გადატანილი ინსულტი ან რომელიმე სხვა ცერებრო-ვასკულარული დაავადება, პერიფერიული სისხლძარღვოვანი უკმარისობა და სხვა) არსებობისას, როგორც ჰიპერქოლესტერინემიით, ასევე მის გარეშე, დასაშვებია დოზის გაზრდა 80 მგ-მდე დღე-ღამეში.

გულის იშემიური დაავადების დროს საწყისი დოზა შეადგენს 20 მგ-ს დღე-ღამეში. აუცილებელობის შემთხვევაში დოზას თანდათანობით ზრდიან 4 კვირის განმავლობაში 40 მგ-მდე.

თუ დსლპ-ის შემცველობა 75 მგ/დლ-ზე (1.94 მმოლი/ლ) და საერთო ქოლესტერინის შემცველობა 140 მგ/დლ-ზე (3.6 მმოლი/ ლ) ნაკლებია, საჭიროა დოზის შემცირება.

ხანდაზმული პაციენტები და ასევე პაციენტები, რომლებსაც აღენიშნებათ მსუბუქი და ზომიერი ხარისხის თირკმლის უკმარისობა, არ საჭიროებენ დოზის შემცირებას.

მძიმე ხარისხის თირკმლის უკმარისობის დროს (კრეატინინის კლირენსი

მიმდინარე დოზის გამოტოვების შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატის მიღება რაც შეიძლება სწრაფად.

თუ შემდეგი დოზის მიღების დროა, დოზის გაორმაგება საჭირო არ არის.

მკურნალობის დაწყებამდე და მის პროცესში პაციენტი უნდა იმყოფებოდეს ჰიპოქოლესტერინულ დიეტაზე.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატი ხასიათდება კარგი ამტანობით. გვერდითი მოვლენები, როგორც წესი, გარდამავალი ხასიათისაა.

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: დიარეა, მეტეორიზმი, გულძმარვა, მოვლითი ტკივილები მუცლის არეში, მადის დაქვეითება, გულისრევა, ღებინება. იშვიათად _  ჰეპატიტი, სიყვითლე, ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება, ღვიძლის ცხიმოვანი გადაგვარება, პანკრეატიტი;

ცენტრალური და პერიფერიულ ნერვული სისტემის მხრივ: ასთენიური სინდრომი, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, უძილობა, პარესთეზიები, პერიფერიული ნეიროპათია, დეპრესია, ტრემორი, წონასწორობის  დარღვევა, ფსიქიკური აშლილობა;

საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის მხრივ: მიოპათია, მიალგია, კუნთოვანი სისუსტე ან კრუნჩხვა, რაბდომიოლიზი, ართრალგია;

დერმატოლოგიური რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ქავილი, თმის ცვენა, კანის სიმშრალე, პიგმენტაციის დარღვევა;

მხედველობის ორგანოს მხრივ: მხედველობის სიმახვილის დაქვეითება, კატარაქტის პროგრესირება, თვალის კუნთების სისუსტე;

ალერგიული რეაქციები: ანგიონევროზული შეშუპება, მგლურასმაგვარი სინდომი, რევმატიული პოლიმიალგია, ვასკულიტი, ჭინჭრის ციება, ფოტოსენსიბილიზაცია, ცხელება, კანის ჰიპერემია;

ჰემატოლოგიური რეაქციები: ანემია, თრომბოციტოპენია, ეოზინოფილია, ედს-ის მომატება;

სხვა: გულისცემის შეგრძნება, დისპნოე, თირკმლის მწვავე უკმარისობა (რაბდომიოლიზის მიერ გამოწვეული), კფკ-ს დონის მომატება, სხეულის მასის მომატება, პოტენციის დაქვეითება.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების ან სხვა ჰმგ-კო A–რედუქტაზას ინჰიბიტორების მიმართ;

* ღვიძლის მწვავე და ქრონიკული დაავადებები, შრატის ტრანსამინაზების მომატება დაუდგენელი მიზეზებით;

* ორსულობა და ლაქტაცია;

* პორფირიის დროს უსაფრთხოება დადგენილი არ არის;

* 18 წლის ასაკამდე უსაფრთხოება და ეფექტურობა დადგენილი არ არის.

ორსულობა და ლაქტაცია:

სტატიკორის გამოყენება ორსულობის დროს დაუშვებელია. არ არსებობს მონაცემები სიმვასტატინის გამოყოფის შესახებ დედის რძესთან ერთად, ამიტომ სტატიკორის გამოყენება ლაქტაციის დროს არ არის რეკომენდებული.

განსაკუთრებული მითითებები:

სტატიკორი სიფრთხილით ინიშნება ქრონიკული ალკოჰოლიზმის დროს;

ანამნეზში ღვიძლის დაავადებების არსებობისას ორგანოს ტრანსპლანტაციის დროს, იმუნოდეპრესანტებით მკურნალობისას (რაბდომიოლიზისა და თირკმლის უკმარისობის განვითარების მომატებული რისკის გამო);

მდგომარეობებისას, რომლებსაც შეუძლიათ გამოიწვიონ მძიმე ხარისხის თირკმლის უკმარისობა (მათ შორის არტერიულ ჰიპოტენზია, მძიმედ მიმდინარე მწვავე ინფექციური დაავადები, მძიმე მეტაბოლური და ენდოკრინული დარღვევები, წყლისა და ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევები, ქირურგიული სტომატოლოგიურ ჩარევები, ტრავმები);

დაუდგენელი ეტიოლოგის კუნთოვანი სისუსტისა და მომატებული ტონუსის დროს;

ეპილეფსიის დროს;

18 წლის ასაკამდე.

პრეპარატით მკურნალობის დასაწყისში შესაძლებელია ღვიძლის ტრანსამინაზების გარდამავალი მომატება. ღვიძლის ფუნქციის კონტროლი ტარდება მკურნალობის დაწყებამდე და რეგულარულად მიმდინარეობს მკურნალობის პროცესში, აგრეთვე პრეპარატის დოზის გაზრდისას. დოზის 80 მგ-მდე მომატებისას აუცილებელია ღვიძლის ფუნქციის კონტროლი ყოველ 3 თვეში ერთხელ. ტრანსამინაზების აქტივობის მდგრადი მომატებისას (3-ჯერ მეტი, ვიდრე თავდაპირველად) პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს.

ჰიპოთირეოზის, ნეფროზული სინდრომის დროს, ქოლესტერინის დონის მომატებისას თავდაპირველად ტარდება ძირითადი დაავადების მკურნალობა.

მიოპათიის განვითარების დროული დიაგნოსტირების მიზნით მკურნალობის დროს რეკომენდებულია კფკ-ს შემცველობის რეგულარული კონტროლი. მიალგიის, მიასთენიის და/ან კფკ-ს აქტივობის მნიშვნელოვანი მომატებისას პრეპარატის მიღებას წყვეტენ. პაციენტმა უნდა აცნობოს ექიმს კუნთოვანი სისტემის მხრივ რაიმე გამოვლინების შესახებ.

თირკმლის მძიმე უკმარისობის დროს სტატიკორით მკურნალობა ტარდება თირკმლის ფუნქციის კონტროლის ქვეშ.

პრეპარატი არ გამოიყენება როდესაც აღინიშნება I, IV და V ტიპის ჰიპერტრიგლიცერიდემია ფრედრიქსონის კლასიფიკაციით.

გრეიფრუტის წვენის მიღებამ შეიძლება გააძლიეროს სტატიკორით გამოწვეული გვერდითი ეფექტების გამოვლენის ხარისხი, ამიტომ მათი ერთდროული გამოყენება მიზანშეწონილი არ არის.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე: პრეპარატის მიღება არ ახდენს გავლენას სატრანსპორტო საშუალებებისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე. გამოკვლევების საფუძველზე მიღებული ინფორმაციის თანახმად პრეპარატის მიღებისას იშვიათად ვითარდება თავბრუსხვევა, რამაც შეიძლება გავლენა მოახდინოს სატრანსპორტო საშუალების და მექანიზმების მართვის უნარზე.

ჭარბი დოზირება:

აღწერილა დოზის გადაჭარბების რამოდენიმე შემთხვევა. კლინიკური თვალსაზრისით რაიმე მნიშვნელოვანი სიმპტომები არ აღინიშნებოდა. მკურნალობა სიმპტომურია: ღებინების გამოწვევა, გააქტივებული ნახშირი, მნიშვნელოვანი სასიცოცხლო ფუნქციების კონტროლი, ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციის მონიტორინგი, შრატში კფკ-ს დონის განსაზღვრა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- სტატიკორის იტრაკონაზოლთან, კეტოკონაზოლთან, ერითრომიცინთან, კლარითრომიცინთან, ტელითრომიცინთან, აივ-პროტეაზას ინჰიბიტორებთან (ინდინავირი, რიტონავირი, ნელფინავირი) და ნეფაზოდონთან ერთდროული გამოყენებისას მცირდება სიმვასტატინის მეტაბოლიტების გამოყოფის სიჩქარე, შედეგად იზრდება მიოპათიის განვითარების რისკი.

- ციკლოსპორინთან, დანაზოლთან, ამიოდარონთან, ვერაპამილთან, დილთიაზემთან სტატიკორის მაღალი დოზით მიღებისას ასევე შესაძლებელია მიოპათიის და რაბდომიოლიზის განვითარება.

- პრეპარატის გამოყენება სხვა ჰიპოლიპიდემიურ პრეპარატებთან, რომლებსაც თავის მხრივ შეუძლიათ გამოიწვიონ მიოპათია მონოთერაპიის დროს  (ჰემიფიბროზილი, სხვა ფიბრატები ან ნიაცინის დიდი დოზა), შესაბამისად იწვევს მიოპათიის განვითარების რისკის ზრდას. სტატიკორის

- ციკლოსპორინთან, ფიბრატებთან და ნიკოტინის მჟავასთან ერთდროული გამოყენებისას პრეპარატის დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 10 მგ-ს დღე-ღამეში, ხოლო ამიოდარონთან და ვერაპამილთან ერთდროული გამოყენებისას _ 20 მგ-ს დღე-ღამეში.

სიმვასტატინისა და დიგოქსინის ერთდროული გამოყენება იწვევს სისხლის პლაზმაში დიგოქსინის კონცენტრაციის ზრდას.

- სიმვასტატინისა და არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტების გამოყენებისას შესაძლებელია ანტიკოაგულანტური ეფექტის გაძლიერება. პაციენტებში, რომლებიც იღებენ კუმარინულ ანტიკოაგულანტებს სიმვასტატინით მკურნალობის დაწყებამდე წინასწარ უნდა იქნას განსაზღვრული პროთრომბინის დრო. მკურნალობის დასაწყისში საჭიროა პროთრომბინის დროის მონიტორინგის ხშირი ჩატარება. შემდგომში, როდესაც დადგენილი იქნება პროთრომბინის დროის სტაბილურობა, მონიტორინგი ტარდება იმ ინტერვალით, რაც რეკომენდებულია პაციენტებისათვის, რომლებიც მკურნალობენ არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტებით.

- სტატიკორი ეფექტურია როგორც მონოთერაპიის სახით, ასევე ნაღვლის მჟავას სეკვესტრანტებთან ერთად. პრეპარატი მიღებული უნდა იქნას კოლესტირამინის და კოლესტიპოლის მიღებამდე 1 სთ-ით ადრე ან მათი მიღებიდან 4 სთ-ის შემდეგ. მათი ერთდროული გამოყენების შედეგად შესაძლებელია სტატიკორის ბიოშეღწევადობის დაქვეითება.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

NATEGLINIDE

მწარმოებელი: NOVARTIS PHARMA

მოქმედი ნივთიერება: ნატეგლინიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჰიპოგლიკემიური საშუალება პერორალური მიღებისათვის

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 12 და 84 ც.

1 ტაბ.

ნატეგლინიდი ............    60 მგ

1 ტაბ

ნატეგლინიდი ............. 120 მგ

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალება, ფენილალანინის წარმოებული, აღადგენს ინსულინის ადრეულ სეკრეციას, რაც იწვევს კვების შემდეგ სისხლში გლუკოზის შემცელობისა და გლიკოზირილირებული Hb შემცირებას. გლუკოზის სტიმულაციის პასუხად ინსულინის ადრეული სეკრეცია – სიცოცხლისათვის მნიშვნელოვანო მექანიზმია, რომელიც უზრუნველყოფს სისხლში გლუკოზის კონცენტრაციის შენარჩუნებას. შაქრიანი დიაბეტის, ტიპი 2, დროს აღინიშნიბა ამ ფაზის დარღვევა ან არ არსებობა, ხოლო ნატეგლიდინის გავლენით – ის აღდგება. ამ მოვლენის მექანიზმი მდგომარეობს სწრაფ, შექცევად და შერჩევით ურთიერთქმედებაში პრეპარატისა კუჭქვეშა ჯირკვლის ბეტა უჯრედების   ატფ–დამოკიდებულ კალიუმის  არხებთან.

განსხვავებით სხვა პერორალური ჰიპოგლიკემიური სამკურნალო საშუალებებისაგან იწვევს  ინსულინის გამოხატულ სეკრეციას პირველი 15 წუთში საჭმლის მიღების შემდეგ, რის შემდეგაც წესრიგდება სისხლში გლუკოზის შემცველობის მერყეობა. შემდგომი 3–4 საათის მანზილზე ინსულინის კონცენტრაცია უბრუნდება საწყის მნიშვნელობას, ე.ი. ჰიპერინსულინემია არ ვითარდება, რომელიც გამოიწვევდა უმწვავეს ჰიპოგლიკემიას.

კუჭქვეშა ჯირკვლის ბეტა– უჯრედების მიერ ინსულინის სეკრცია, გამოწვეული ნატეგლინიდით, დამოკიდებულია სისხლში გლუკოზის კონცენტრაციაზე– მისი შემცირების კვლდაკვალ ინსულინის სეკრეცია მცირდება.საკვების ან დექსტროზის ხსნარის ინფუზია იწვევს ინსულინის სეკრეციის გამოხატულ მომატებას. ნატეგლინიდს შეუძლია სისხლში გლუკოზის დაბალი კონცენტრაციისას უმნიშვნელო გავლენა მოახდინოს ინსულინის სეკრეციაზე, რაც დამატებითი ფაქტორია, მოსალოდნელი ჰიპოგლიკემიის განვითარების (მათ შორის კვების გამოტოვებისას).

ჩვენებები:

შაქრიანი დიაბეტი ტიპი 2, დიეტოთერაპიის უეფექტობისა და ფიზიკური დატვირთვის დროს (მონოთერაპიის და სხვა მექანიზმის ჰიპოგლიკემიურ საშუალებებთან კომბინაციისას, მაგალითად მეტფორმითან).

მიღების წესი და დოზირება:

შიგნით, უშუალოდ ჭამის წინ (პრეპარატის მიღებასა და ჭამას შორის შუალედი არ უნდა აჭარბებდეს 30 წთ).

მონოთერაპიისას რეკომენდებული დოზა – 120მგ 3–ჯერ დღეში (საუზმის, სადილის და ვახშმის წინ). თუ სასურველ ეფექტი არ დადგა, ერთჯერადი დოზა იზრდება 180მგ–მდე. დოზირების კორექტირება ხდება გლიკოზილირებული ჰემოგლობინის Hb რეგულარული კონტროლით.

გასათვალისწინებელია, რომ პრეპარატის ეფექტურობის შესაფასებლად ყურადღება ექცევა ჭამის შემდეგ, აგრეთვე ჭამიდან 1–2 სთ–ის შემდეგ  სისხლში გლუკოზის შემცველობას.

კომბინირებული თრაპიისას ნატეგლინადი ინიშნება 120მგ დოზით 3–ჯერ დღეში მეტფორმინთან კომბინაციაში; თუ გლიკოზირილებული ჰემოგლობინის მნიშვნელობა უახლოვდება სასურველს (7.5% ნაკლებს), დოზა შეიძლება დაქვეითდეს 60მგ–მდე 3–ჯერ დღეში.

თირკმელების ფუნქციის დარღვევისას დოზირების რეჟიმი კორექციას არ საჭიროებს.

განსაკუთრებული მითითებები:

მხედველობაში უნდა მივიღოთ, რომ ჰიპოგლიკემიის განვითარების რისკი ნატეგლინადის მიღების ფონზე, ისე როგორც სხვა ჰიპოგლიკემიური სამკურნალო საშუალებებისა, უფრო მაღალია ხანდაზმულებში, მცირე კვებისას, თირკმელზედას ან ჰიპოფიზის უკმარისობისას.

სისხლში გლუკოზის შემცველობის დაქვეითება შეიძლება პროვოცირებული იყოს ეთანოლის მიღებით, გაძლიერებული ფიზიკური დატვირთვით, ასევე სხვა ჰიპოგლიკემიური სამკურნალო საშუალებების ერთდროული მიღებით.

ავადმყოფები, რომლებიც მუშაობენ მექანიზმებთან და მართავენ ავტოტრანსპორტს, ყურადღება უნდა მიქციონ ჰიპოგლიკემიის პროფილაქტიკას.

უკუჩვენებები:

ჰიპერმგრძნობელობა;

შაქრიანი დიაბეტი  ტიპი 1;

დიაბეტური კეტოაციდოზი;

ორსულობა, ლაქტაცია.

სიფრთხილით: თირკმელზედა ან ჰიპოფიზური უკმარისობა, ალკოჰოლიზმი, მომატებული ფიზიკური დატვირთვა, კომბინირებული თერაპია ჰიპოგლიკემიური საშუალებებით, ხანდაზმულობა, მცირე კვება.

ბავშვებში და ღვიძლის ფუნქციის გამოხატული  დარღვევისას პრეპარატის უსაფრთხოება და ეფექტურობა არ არის შესწავლილი.

გვერდითი მოქმედება:

ჰიპოგლიკემიის სიმტომები (მომატებული ოფლიანობა, კანკალი, თავბრუსხვევა, მადის გაძლიერება, გულისცემის გაძლიერება, გულისრევა, სისუსტე, უძლურება); „ღვიძლის“ტრანსამინაზების აქტიობის გარდამავალი მომატება სისხლში; ალერგიული რეაქციები (გამონაყარი, ქავილი, ჭინჭრის ციება).

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: სხვადასხვა სიმძიმით კლინიკურად გამოხატული ჰიპოგლიკემიის პოტენციური გაღრმავების შესაძლებლობა.

მკურნალობა: საშუალო სიმძიმის დროს – დექსტროზის ხსნარის/შაქრის დანიშვნა შიგნით მისაღებად, პრეპარატის დოზის კორექცია და/ან საკვების მიღება;

მძიმე ჰიპოგლიკემიისას, მიმდინარე ნევროლოგიური გამოვლინებით (კომა, კრუნჩხვა) ვენაში შეყავთ დექსტროზის ხსნარი, სიმპტომატური თერაპია.

ჰემოდიალიზი არაეფექტურია პრეპარატის  პლაზმის ცილებთან  მაღალი შეჭიდულობის გამო.

განსაკუთრებული მითითებები:

მხედველობაში უნდა მივიღოთ, რომ ჰიპოგლიკემიის განვითარების რისკი ნატეგლინადის მიღების ფონზე, ისე როგორც სხვა ჰიპოგლიკემიური სამკურნალო საშუალებებისა, უფრო მაღალია ხანდაზმულებში, მცირე კვებისას, თირკმელზედას ან ჰიპოფიზის უკმარისობისას.

სისხლში გლუკოზის შემცველობის დაქვეითება შეიძლება პროვოცირებული იყოს ეთანოლის მიღებით, გაძლიერებული ფიზიკური დატვირთვით, ასევე სხვა ჰიპოგლიკემიური სამკურნალო საშუალებების ერთდროული მიღებით.

ავადმყოფები, რომლებიც მუშაობენ მექანიზმებთან და მართავენ ავტოტრანსპორტს, ყურადღება უნდა მიქციონ ჰიპოგლიკემიის პროფილაქტიკას.

ურთიერთქმედება:

თრგუნავს ტოლბუტამიდის მეტაბოლიზმს. არ ურთიერთქმედებს ვარფარინთან, დიკლოფენაკთან, ტროგლიტაზონთან და დიგოქსინთან, მეტფორმინთან და გლიბენკლამიდთან. ბეტა– ადრენობლოკატორებს შეუძლიათ ჰიპოგლიკემიის გამოვლენის შენიღბვა. რამდენადაც ნატეგლინიდს აქვს მაღალი სწრაფვა პლაზმის ცილებისადმი, in vitro ცდებში შესწავლილი იქნა მისი ურთიერთქმედება რიგ სამკურნალო საშუალებებთან, რომლებიც ინტენსიურად უკავშირდებიან პლაზმის ცილებს (ფუროსემიდი, პროპრანოლოლი, კაპტოპრილი, ნიკარდიპინი, პრავასტატინი, ვარფარინი, ფენიტოინი, აცეტილსალიცილის მჟავა, გლიბენკალმიდი და მეტფორმინი), ამ დროს კლინიკური მნიშვნელობის ურთიერთქმედება არ იქნა დადგენილი. არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები (მათ შორის სალიცილატები), მაო–ს ინჰიბიტორები, არასელექტიური ადრენობლოკატორები და ჰიპოგლიკემიური სამკურნალო საშუალებები ნეტაგლინადის ეფექტს აძლიერებენ; თიაზიდური დიურეტიკები, გლუკოკორტიკოსტეროიდები, ადრენოსტიმულატორები, თირეოიდული სამკურნალო საშუალებები – აქვეითებენ.

საერთაშორისო დასახელება:

Amlodipine Besilate

მწარმოებელი:

Dr.Reddy,s Laboratories LSD.,ინდოეთი.

შემადგენლობა:

სტამლო-5 მგ:

ყოველი უგარსო ტაბლეტი შეიცავს:

ამლოდიპინ ბესილატს, რომელიც შეესაბამება აქტიური ამლოდიპინის ფუძეს.     5 მგ

სტამლო-10 მგ:

ყოველი უგარსო ტაბლეტი შეიცავს:

ამლოდიპინ ბესილატს, რომელიც შეესაბამება აქტიური ამლოდიპინის ფუძეს.     10 მგ

აღწერილობა:

წარმოადგენს დიჰიდროპირიდინის ჯგუფის კალციუმის ანტაგონისტს, ხანგრძლივი მოქმედებით, რომელიც გამოიყენება ჰიპერტენზიისა და სტენოკარდიის დროს. ის აინჰიბირებს კარდიალურ და გლუვ უჯრედებში კალციუმის იონების ტრანსმემბრანულ მოდინებას.

მოქმედება:

ამლოდიპინის ძირითადი ეფექტები განპირობეულია ვაზოდილატაციით. ამლოდიპინი აქვეითებს პერიფერიულ სისხლძარღვთა რეზისტენტობას რეფლექსური ტაქიკარდიის გამოწვევის გარეშე. ერთჯერადი დღიური დოზით ამლოდიპინი ეფექტურია ჰიპერტენზიის მართვისათვის სისხლის სისტოლური და დიასტოლური წნევის დაქვეითების კონტროლით. გარდა ამისა, ამლოდიპინით მკურნალობის დროს გამოვლენილია თირკმლის სისხლძარღვების დილატაცია, რაც იწვევს გორგლოვანი ფილტარციის სიჩქარის ზომიერ მომატებას. ამლოდიპინი ასევე დოზადამოკიდებული სახით იძლევა მისი ხანგრძლივი გამოყენების შესაძლებლობას პაციენტებში კორონარული არტერიების დაავადებით.

ფარმაკოკინეტიკა:

ამლოდიპინი სწრაფად შეიწოვება ორალური მიღების შემდეგ რომლის დროსაც ამლოდიპინის პიკური პლაზმა კონცენტრაცია მიიღწევა საშუალოდ 7–8 საათში. ერთჯერადი დოზირების შემდეგ მისი ეფექტურობა მერყეობს 52 და 88%-ს შორის, რომელიც უფრო მაღალია კალციუმის არხების სხვა ბლოკატორებით განპირობებულ ეფექტურობასთან შედარებით. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 35.7±6.1 საათს ერთჯერადი პერორალური დოზის მიღების შემდეგ და 44.7±8.6 საათს დღიური დოზირების შემდეგ 14 დღიანი მკურნალობის კურსის დროს.

ჩვენებები:

• ჰიპერტენზია, ქრონიკული და ვაზოსპასტიური ტიპის სტენოკარდიები.

დოზირება:

5-10 მგ ერთხელ დღეში.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპრატში შემავალი კომპონენტების მიმართ.

სხვა პრეპარატებთან ურთიერთქმედება:

პოტენციურად საშიში ურთიერთქმედება არ არის აღნიშნული.

პაციენტებში მარცხენა პარკუჭის ნორმალური ფუნქციით ამლოდიპინის ერთდროული გამოყენება ბეტა-ბლოკატორებთან აღწერილია მნიშვნელოვანი გვერდითი ეფექტების გარეშე. ხოლო პაციენტებში მარცხენა პარკუჭის ფუნქციის დარღვევით არ არის მიზანშეწონილი ამლოდიპინის კომბინაცია ბეტა-ბლოკატორებთან და კალციუმის სხვა ანტაგონისტებთან.

სხვა მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება:

დიგოქსინი:

ამლოდიპინისა და დიგოქსინის ურთიერთქმედების არარსებობა დადასტურებული იქნა ჯანმრთელ მოხალისეებში ჩატარებულ საკონტროლო კლინიკური კვლევებით.

ციმეტიდინი:

ჯანმრთელ მოხალისეებში ჩატარებულმა კლინიკურმა კვლევებმა აჩვენა, რომ არ არსებობს რაიმე სახის ურთიერთქმედება ამლოდიპინსა და ციმეტიდინს შორის.

ვარფარინი:

კლინიკური კვლევებით, რომელიც ჩატარდა ჯანმრთელ მოხალისეებში, დადასტურდა, რომ ამლოდიპინი  მნიშვნელოვნად არ ცვლის  ვარფარინის ეფექტს პროთრომბინის დროზე.

საკვები:

საკვები არ ცვლის ამლოდიპინის აბსორბციის ხარისხს და კოეფიციენტს.

შენახვის პირობები:

ინახება მშარალ, გრილ ადგილას.

შენახვის ვადა:

36 თვე.

გაცემის რეჟიმი:

რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

CLOPIDOGREL

მწრმოებელი: GMP, საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: კლოპიდოგრელი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

თრომბოციტების აგრეგაციის ინჰიბიტორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ც.

1 ტაბ.

კლოპიდოგრელი .................     75 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

კლოპიდოგრელი ამორჩევითად აბლოკირებს ადენოზინდიფოსფატის (ადფ) მიერთებას თრომბოციტების შესაბამის რეცეპტორებთან, ასევე _ ადფ-ის მოქმედებით გამოწვეული GPIIb/IIa კომპლექსის აქტივაციას.

კლოპიდოგრელი ასევე აინჰიბირებს სხვა აგონისტებით გამოწვეული თრომბოციტების აგრეგაციას, რაც ადფ-ით გამოთავისუფლებული თრომბოციტების აქტივობის ბლოკადით მიიღწევა.

კლოპიდოგრელი შეუქცევადად უერთდება თრომბოციტების ადფ-რეცეპტორებს და შესაბამისად თრომბოციტები არააქტიურნი ხდებიან ადფ-ის მიმართ მთელი სასიცოცხლო ციკლის განმავლობაში. თრომბოციტების ნორმალური ფუნქციის აღდგენის სისწრაფე შეესაბამება მათი განახლების სისწრაფეს.

თრომბოციტების აგრეგაციის მნიშვნელოვნად დათრგუნვის ეფექტი ვლინდება პრეპარატის მიღების პირველივე დღიდან, იგი ძლიერდება და სტაბილურ მდგომარეობას აღწევს 3-7 დღის შემდეგ.

ყოველდღიურად კლოპიდოგრელის 75 მგ მიღებისას, თრომბოციტების აგრეგაციის ინჰიბირების საშუალო მაჩვენებელი 40-60%-ია. თრომბოციტების აგრეგაცია და სისხლდენის დრო საწყის მაჩვენებლებს უბრუნდება პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტიდან საშუალოდ 5 დღის შემდეგ.

კლოპიდოგრელს ახასიათებს კორონაროგამაფართოებელი მოქმედება. სისხლძარღვთა ათეროსკლეროზული დაზიანების დროს, პროცესის ლოკალიზაციის მიუხედავად (ცერებროვასკულური, კარდიოვასკულური თუ პერიფერიული დაზიანება) ხელს უშლის ათეროთრომბოზის განვითარებას.

კლოპიდოგრელი პერორალური მიღების შემდეგ სწრაფად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. ღვიძლში განიცდის ბიოტრანსფორმაციას. ძირითადი მეტაბოლიტი, რომელიც პლაზმაში მოცირკულირე შენაერთების 85%-ს შეადგენს, არაქტიურია. აქტიური მეტაბოლიტი კლოპიდოგრელის 2-ოქსი-კლოპიდოგრელამდე დაჟანგვით და მისი შემდგომი ჰიდროლიზით მიიღება. აქტიური მეტაბოლიტი პლაზმაში არ აღინიშნება.

ჩვენებები:

იშემიური დარღვევების პროფილაქტიკა პაციენტებში ათეროსკლეროზული ცვლილებით, მათ შორის:

• მიოკარდიუმის ინფარქტის გადატანის შემდგომ პერიოდში, იშემიური ინსულტის ან პერიფერიული არტერიების დავადებების დროს;
• მწვავე კორონარული სინდრომით შეპყრობილ პაციენტებში ST-სეგმენტის სიმაღლის მომატების გარეშე (არასტაბილური სტენოკარდია ან  მიოკარდიუმის ინფარქტი პათოლოგიური Q კბილის გარეშე) აცეტილსალიცილის მჟავასთან კომბინაციაში.

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებსა და ხანდაზმულ პაციენტებში ინიშნება 75 მგ (1 ტაბლეტი) დღეში ერთხელ, საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად.;

მწვავე კორონარული სინდრომით შეპყრობილ პაციენტებში ST სეგმენტის სიმაღლის მომატების გარეშე (არასტაბილური სტენოკარდია ან მიოკარდიუმის ინფარქტი პათოლოგიური Q-კბილის გარეშე) მკურნალობა იწყება ერთჯერადი დოზით 300 მგ (4 ტაბლეტი), შემდეგ გრძელდება 75 მგ (1 ტაბლეტი) დღეში ერთხელ (აცეტილსალიცილის მჟავასთან ერთად).

ვინაიდან აცეტილსალიცილის მჟავას დიდი დოზით გამოყენება სისხლდენის განვითარების მნიშვნელოვან რისკ-ფაქტორს წარმოადგენს, აცეტილსალიცილის მჟავას რეკომენდებულმა დოზამ არ უნდა გაადაჭარბოს 100 მგ-ს.

პრეპარატით მკურნალობა ინფარქტის გადატანის შემდეგ იწყება რამდენიმე დღიდან _ 35 დღის პერიოდში, ხოლო იშემიური ინსულტის შემთხვევაში _ 7 დღიდან 6 თვემდე პერიოდში.

გვერდითი მოვლენები:

სისხლის შემდედებელი სისტემის მხრივ: სისხლჩაქცევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში, რომელიც ძალიან იშვიათად მოითხოვს პაციენტის ჰოსპიტალიზაციას, უფრო ხშირად _ ჰემატომები, ჰემატურია ან სისხლჩაქცევა კონიუნქტივაში;

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ნეიტროპენია, თრომბოციტოპენია;

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: აბდომინალური ტკივილი, დისპეფსია, გასტრიტი, ყაბზობა, ფაღარათი ან გულისრევა;

დერმატოლოგიური რეაქციები: კანზე გამონაყარი, ქავილი;

ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, პარესთეზიები;

ღვიძლისა და სანაღვლე სისტემის მხრივ: იშვიათად ღვიძლის ფუნქციური სინჯების ნორმიდან გადახრა;

ძალიან იშვიათად ვლინდება: ბრონქოსპაზმი, ანგიონევროზული შეშუპება, ანაფილაქსიური რეაქცია.

უკუჩვენებები:

* ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დარღვევები;

* მწვავე სისხლდენა, გამოწვეული პეპტიური წყლულით ან თავის ტვინში სისხლჩაქცევით;

* ჰიპერფიბრინოლიზი;

* კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება გამწვავების ფაზაში;

* არასპეციფიკური წყლულოვანი კოლიტი;

* ტუბერკულოზი;

* ფილტვის კიბო;

* ორსულობისა და ლაქტაცის პერიოდი;

* 18 წლამდე ასაკის პაციენტები (არ არის დადგენილი უსაფრთხოება და ეფექტურობა);

* პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტებისადმი მაღალი მგრძნობელობა;

* პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ღვიძლისა და თირკმელების დააავებების დროს (ღვიძლის ან თირკმლის საშუალო სიმძიმის უკმარისობა),

* ტრავმებისა და ოპერაციის წინა პერიოდში.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄სისხლდენის განვითარებისა და ჰემალოგიური ხასიათის გვერდითი მოვლენების რისკის არსებობის გამო, კლინიკური სიმპტომების გამოვლინებისთანავე საჭირო სისხლისა (თრომბოციტების რაოდენობა, თრომბოციტების ფუნქციური აქტივობის ტესტები და სხვა) და ღვიძლის ფუნქციური აქტივობის ანალიზების ჩატარება.

◄ ქირურგიული ჩარევების წინ კლოპიდოგრელი უნდა მოიხსნას ოპერაციამდე 7 დღით ადრე. პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება პაციენტებში სისხლდენის (განსაკუთრებით კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში და თვალშიდა სისხლდენა) რისკით.

◄ პაციენტები ინფორმირებულნი უნდა იყვნენ კლოპიდოგრელით მკურნალობის ფონზე სისხლდენის ნებისმიერი გამოვლინებისთანავე მიმართონ ექიმს.

◄ მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტისა (პათოლოგიური Q-კბილით) და იშემიური ინსულტის დროს კლოპიდოგრელით მკურნალობის დაწყება დაავადების მწვავე პერიოდში არ არის რეკომენდებული.

◄ აცეტილსალიცილის მჟავა არ მოქმედებს კლოპიდოგრელის ეფექტზე, ხოლო კლოპიდოგრელი ზრდის აცეტილსალიცილის მჟავას მოქმედებას თრომბოციტების კოლაგენ-ინდუცირებულ აგრეგაციაზე. კლოპიდოგრელისა და აცეტილსალიცილის მჟავას ერთდროულად ხანგრძლივი პერიოდით გამოყენების უსაფრთხოება დადგენილი არ არის.

◄ კლოპიდოგრელი არ ცვლის ჰეპარინის მოთხოვნილებასა და სისხლის შემდედებელ სისტემაზე მის მოქმედებას. ასევე არ ახდენს გავლენას ჰეპარინი კლოპიდოგელის მაინჰიბირებელ ეფექტზე. თუმცა, ამ ორი პრეპარატის ერთდროულად გამოყენების უსაფრთხოება შესწავლილი არ არის და მათი კომბინაცია მოითხოვს სიფრთხილეს.

◄ კლოპიდოგრელისა და ფიბრინოლიზური საშუალებების ერთდროულად გამოყენების უსაფრთხოება დადგენილი არ არის, ამიტომ მათი კომბინაცია მოითხოვს სიფრთხილეს.

◄ კლოპიდოგრელისა და ვარფარინის ერთდროული გამოყენება მოსალოდნელი სისხლდენის განვითარების გამო არ არის რეკომენდებული.

◄ ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების (ასას) კლოპიდოგრელთან კომბინაცია მოითხოვს სიფრთხილეს.

◄ კლოპიდოგრელი კლინიკური მნიშვნელობის გავლენას არ ახდენს ატენოლოლზე, ნიფედიპინზე, ფენობარბიტალზე, ციმეტიდინზე, ესტროგენებზე, დიგოქსინზე, თეოფილინზე, ფენიტოინზე, ტოლბუტამიდსა და ანტაციდურ საშუალებებზე.

◄ გლიკოპროტეინ IIb/IIIa ინჰიბიტორებთან ერთად კლოპიდოგრელი სიფრთხილით ინიშნება.

◄ კლოპიდოგრელით მკურნალობის პირველ კვირაში სისხლის ანალიზი ტარდება კლოპიდოგრელისა და აცეტილსალიცილის მჟავას, ასას-ს, ჰეპარინის, გლიკოპროტეინ IIb/IIIa ინჰიბიტორების ან ფიბრინოლიზური საშუალებების კომბინაციის შემთხვევაში. ასევე _ პაციენტებში სისხლდენის რისკით, დაკავშირებული ტრავმებთან, ქირურგიულ ჩარევებსა და სხვა პათოლოგიურ მდგომარეობებთან.

◄ პრეპარატი არ მოქმედებს სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარსა და ყურადღების კონცენტრაციაზე.

ჭარბი დოზირება:

პრეპარატის მაღალი დოზით გამოყენებისას არ არის დადგენილი, სერიოზული გვერდითი მოვლენები. გახანგრძლივებული სისხლდენის დროის სწრაფი კორექციის მიზნით, რეკომენდებულია თრომბოციტული მასის გადასხმა. სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს.

შენახვის პირობები:

პრეპრატი ინახება 10-25⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისგან დაცულ, მშრალ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

მწარმოებელი: OMEGA PHARMA, საფრანგეთი

მოქმედი ნივთიერება: პირეტრუმას ექსტრაქტი+პიპერონილის ბუტოქსიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ბოქვენის პედიკულოზის სამკურნალო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

აეროზოლი გარეგანი გამოყენებისათვის:

ბალონში 12 გ

1 ბალონი

პირეტრუმას ექსტრაქტი ..................   160 მგ

პიპერონილის ბუტოქსიდი ..............   320 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი წარმოადგენს ბოქვენის ტილებისა და წილების საწინააღმდეგო საშუალებას. პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი პირეტრინები წარმოადგენენ ნეიროტოქსიურ შხამს მწერებისთვის. მისი მოქმედების მექანიზმი მდგომარეობს მწერების ნერვული უჯრედების მემბრანების კათიონური ცვლის მოშლაში. პიპერონილის ბუტოქსიდი აძლიერებს პირეტრუმის მოქმედებას, ვინაიდან ახდენს მწერების მიერ გამოყოფილი დეტოქსიკაციური ფერმენტების ბლოკირებას.

ჩვენებები:

ბოქვენის პედიკულოზი.

მიღების წესი და დოზირება:

სპრეი-პაქსის ერთჯერადი გამოყენება საკმარისა ბოქვენის ტილებისა და წილების სრული განადგურებისათვის.

გამოყენების წესი:

_ ბალონზე ხანმოკლე ზეწოლით შეასხურეთ პრეპარატი ბოქვენის მთელი თმიანი ზედაპირის სრულ დასველებამდე;

_ დატოვეთ პრეპარატი დასამუშავებელ ზედაპირზე 30 წთ-ის განმავლობაში, შემდეგ დაიბანეთ საპნით და თბილი წყლით.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატმა ზოგიერთ პაციენტებში შეიძლება გამოიწვიოს მეტ-ნაკლებად გამოხატული გვერდითი მოვლენები, როგორიცაა: კანის გაღიზიანება წვის ან ჩხვლეტის შეგრძნება.

უკუჩვენებები:

ალერგია პრეპარატის ერთ-ერთი კომპონენტის მიმართ.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატი შეიცავს აალებად ნივთიერებებს (ბუტანი, პროპანი), ამიტომ არ შეიძლება მისი გამოყენება ცეცხლთან ანდა გავარვარებულ საგნებთან.

უსაფრთხოების ზომები: არ გადაყლაპოთ. პრეპარატის მოხვედრისას თვალში ან ლორწოვან გარსზე აუცილებელია მისი გამორეცხვა წყლის დიდი რაოდენობით. არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება თუ კანზე ნაკაწრები ინფიცირებულია. ასეთ შემთხვევაში რჩევისათვის მიმართეთ ექიმს. რეკომენდებულია დასნებოვნებული პარტნიორების ერთდროული მკურნალობა, ქვედა საცვლების, ლოგინის თეთრეულის და ტანსაცმლის დამუშავება პრეპარატით A-პარი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი უნდა ინახებოდეს ოთახის ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

ბალონი იმყოფება წნევის ქვეშ. დაიცავით მზის სხივების მოხვედრისა და 50⁰C მეტი ტემპერატურის ზემოქმედებისაგან. არ ჩაჩხვლიტოთ და არ დაწვათ თუნდაც ცარიელი ბალონი.

საერთაშორისო დასახელება:

ESDEPALLETHRINE; PIPERONYL BUTOXIDE

მწარმოებელი: OMEGA PHARMA, საფრანგეთი

მოქმედი ნივთიერება: ესდეპალეტრინი+პიპერონილის ბუტოქსიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მუნის საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

აეროზოლი გარეგანი გამოყენებისათვის:

ფლაკონში  152 გ

10 გ

ესდეპალეტრინი ...................             63 მგ

პიპერონილის ბუტოქსიდი ...........     504 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ეთანოლი, დიეთილენგლიკოლ მონოეთილის ეთერი, მაკროგლიცერიდი, პროპელენტური აირი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი ესდეპალეტრინი წარმოადგენს ნეიროტოქსიურ შხამს მწერებისთვის. მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია კათიონური ცვლის მოშლით, რომელიც დაკავშირებულია ნერვული უჯრედების მემბრანების შეღწევადობის დარღვევასთან. პიპერონილის ბუტოქსიდი აძლიერებს ესდეპალეტრინის მოქმედებას, ვინაიდან ახდენს მწერების მიერ გამოყოფილი დეტოქსიკაციური ფერმენტების ბლოკირებას. სპეციალურად შემუშავებული შემავსებელი საშუალებას იძლევა პრეპარატი დატანილ იქნას სხეულის მთელ ზედაპირზე და ხელს უწყობს აქტიური ნივთიერებების შეღწევას ეპიდერმიის ზედაპირული ფენის მეშვეობით მუნის შესასვლელი ხვრელების სიღრმეში.

ჩვენებები:

• მუნი ყველა ასაკობრივი ჯგუფის პაციენტებში;
• დემოდეკოზი.

მიღების წესი და დოზირება:

- მკურნალობა უნდა ჩატარდეს საღამოს 18-19 საათზე, იმისათვის რომ პრეპარატი ახდენდეს მოქმედებას მთელი ღამის განმავლობაში.

- დამუშავებისას უნდა იმყოფებოდეთ განიავების საშუალების მქონე საცხოვრებელში, ცეცხლის ნებისმიერი წყაროსაგან შორს.

- პრეპარატით უნდა დამუშავდეს სხეულის მთელი ზედაპირი, გარდა სახისა და თმისა.

- პრეპარატის შესხურება უნდა წარმოებდეს კანის ზედაპირიდან 20-30 სმ-ის დაშორებით, განსაკუთრებით გულმოდგინედ უნდა დამუშავდეს ხელებისა და ფეხების თითებშორისი ნაოჭები, იღლიების არე, შორისი, ყველა ნაკეცი და დასნებოვნებული ადგილი.

- შემდეგ საჭიროა სუფთა ტანისამოსის ჩაცმა და 12 საათის განმავლობაში აკრძალულია დაბანვა.

- 12 საათის შემდეგ გულდასმით დაიბანეთ საპნით, თბილი წყლით და გაიმშრალეთ.

- პრეპარატის გამოყენებამდე ბავშვებში (მათ შორის ახალშობილებში) აუცილებელია ცხვირის, პირისა და თვალების დაფარვა ხელსაწმენდით.

- მეძუძური ასაკის ბავშვებში საფენების შეცვლისას აუცილებელია განმეორებით დაუმუშავდეს დუნდულების მთელი არე.

- აუცილებლობის შემთხვევაში სახის კანი დამუშავდეს პრეპარატში დასველებული ბამბა-დოლბანდის ტამპონით.

- დემოდეკოზის შემთხვევაში პრეპარტის შეზელვა ხდება სახის კანის დაავადებულ უბნებზე პრეპარატში დასველებული ბამბა-დოლბანდის ტამპონით.

- მკურნალობის ხანგრძლივობა დემოდეკოზის დროს შეადგენს 1-2 კვირას.

გვერდითი მოვლენები:

სპრეგალი კარგად გადაიტანება. შესაძლებელია მსუბუქი წვის შეგრძნება, რაც სწრაფად გაივლის.

უკუჩვენებები:

ერთ-ერთი კომპონეტის ინდივიდუალური აუტანლობა.

განსაკუთრებული მითითებები:

სპრეგალის ერთი ბალონი საკმარისია სამი ადამიანის სამკურნალოდ.

უნდა ავიცილოთ პრეპარატის მოხვედრა თვალში და ლორწოვან გარსზე. პრეპარატის შემთხვევით თვალში მოხვედრისას აუცილებელია მისი გამორეცხვა თბილი წყლით.

ხელახალი დასნებოვნებისგან დაცვის მიზნით აუცილებელია ლოგინის თეთრეულის და ტანსაცმლის დამუშავება პრეპარატით A-პარი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

ბალონი იმყოფება წნევის ქვეშ. დაიცავით მზის სხივების მოხვედრისა და 50 მეტი ტემპერატურის ზემოქმედებისაგან. არ ჩაჩხვლიტოთ და არ დაწვათ თუნდაც ცარიელი ბალონი.

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება:

ცეფოტრაქსიმი

მწარმოებელი: Pharmacare Int. Co./Pharmacare PLC Palestine Ramallah-St. Bitounia 3

შემადგენლობა:

ყოველი ფლაკონი შეიცავს 1 მგ ცეფოტაქსიმს.

მოქმედების მექანიზმი:

ავლენს ანტიმიკრობულ მოქმედებას ბაქტერიის უჯრედული კედლის სინთეზის ინჰიბირების ხარჯზე. აქვს მოქმედების ფართო სპექტრი. მაღალაქტიურია გრამ-დადებითი და გრამ-უარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ. გააჩნია სტაბილურობის მაღალი ხარისხი ბეტა-ლაქტამაზის თანდასწრებით.

ჩვენება:

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ.

განსაკუთრებული სიფრთხილის ზომები:

ორსულობის დროს მისი გამოყენება შეიძლება მხოლოდ აბსოლუტური აუცილებლობის დროს. სიფრთხილის გამოჩენაა საჭირო ლაქტაციის პერიოდში, იმდენად, რამდენადაც პრეპარატი მცირე რაოდენობით გამოიყოფა დედის რძეში.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან:

შეუთავსებელია ერთ შპრიცში ამინოგლიკოზიდების ხსნარებთან.

გვერდითი ეფექტები:

შეიძლება აღინიშნოს გულისრევა, ღებინება, და ალერგიული რეაქციები.

მიღების წესები და დოზირება:

მოზრდილებში და 12 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში: გაურთულებელი ინფექციების შემთხვევაში შეჰყავთ ინტრამუსკულარულად 1 გრამი ყოველ 12 საათში. გართულებული ინფექციების დროს 1-2 გ ყოველ 8 საათში ინტრამუსკულურად.

პრე და პოსტოპერაციული პროფილაქტიკა: შეჰყავთ 1 გრამი ინტრამუსკულურად (30 წუთით ადრე ოპერაციამდე ან ოპერაციის შემდეგ).

თირკმელების დარღვეული ფუნქციის მქონე მოზრდილ პაციენტებში, როცა კრეატინინის კლირენსი 10 მლ/წთ-ზე ნაკლებია, გამოიყენება ერთჯერადი დოზის ნახევარი. შეყვანის ინტერვალი რჩება უცვლელი.

0-12 წლის ბავშვები: 50-100 მგ/კგ, გაყოფილი 2 მიღებაზე.

დღენაკლულ ბავშვებში სადღეღამისო დოზა არ უნდა აჭარბებდეს 50 მგ/კგ-ს.

ხსნარის მომზადება:

1.    ინტრამუსკულური შეყვანისთვის პრეპარატი უნდა გაიხსნას 4 მლ ლიდოკაინის  1%-ან ხსნარში. ხსნარი შეყვანილი უნდა იქნას ღრმად კუნთში.

2.    ინტრავენური შეყვანისთვის პრეპარატი უნდა გაიხსნას 4 მლ საინექციო წყალში. შეყავთ ნელა 3-5 წუთის განმავლობაში.

3.    წვეთოვანი შეყვანისთვის პრეპარატს ხსნიან 40-100 მლ საინექციო წყალში ან საინფუზიო ხსნარში.

შენახვის წესები:

ინახება სინათლისაგან დაცულ ადგილას არა უმეტეს 25°C-ის. ინახება ბავშვებისგან მიუწვდომელ ადგილას. არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება შეფუთვაზე მითითებული შენახვის ვადის გასვლის შემდეგ.

შეფუთვა: საინექციო ფხვნილი 1.0 გ ფლაკონში

ამპულა (ქსაილენი), რომელიც შეიცავს 5 მლ ლიდოკაინ HCL-ის 1%-ან ხსნარს.

ვარგისიანობის ვადა:

2 წელი

აფთიაქიდან გაცემის წესი:

რეცეპტით.