მწარმოებელი: („ROTAPHARM“, Great Britain)

დამზადებულია „SEDICO Pharmaceutical Co.“, Egypt

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

რბილი ჟელატინის კაფსულები.

აღწერილობა: მოგრძო ყვითელი/მუქი ყავისფერი კაფსულები, რომლებიც ყვითელ-ყავისფერ ერთგვაროვან თხიერ მასას შეიცავს.

კაფსულა შეიცავს:

აქტიური ნივთიერებები:

ლიოფილიზებული ფუტკრის რძე ......................  33,3 მგ

(სამეფო ჟელე)

მცენარეული კომპონენტები:

ჟენშენის კონცენტრირებული ექსტრაქტი ............  40 მგ

მცენარის მტვერი .............................................  50 მგ

სოიოს ლეციტინი 45% .....................................  32 მგ

ვიტამინები:

ვიტამინი A (რეტინოლის პალმიტატი)  .....................           2000 ME

ვიტამინი B1 (თიამინის მონონიტრატი) ....................                 15 მგ

ვიტამინი B2 (რიბოფლავინი) ...................................                        4 მგ

ვიტამინი B5 (კალციუმის პანტოთენატი) ................... 4 მგ

ვიტამინი B6 (პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი) ......... 1 მგ

ვიტამინი B9 (ფოლის მჟავა) ..................................... 25 მკგ

ვიტამინი B10 (პარაამინობენზოის მჟავა) ................... 50 მგ

ვიტამინი B12 (ციანოკობალამინი) ............................  5 მკგ

ვიტამინი D3 (ქოლეკალციფეროლი) .......................... 200 ME

ვიტამინი E (ტოკოფეროლის აცეტატი) ...................... 30 ME

ვიტამინი PP (ნიკოტინამიდი) ................................... 15 მგ

ვიტამინი H (ბიოტინი) ............................................. 3 მკგ

მაკრო-და მიკროელემენტები:

რკინა (რკინის ფუმარატი) ............................ 10 მგ

კალციუმი (კალციუმის ჰიდროფოსფატი)  ...... 90 მგ

ფოსფორი (კალციუმის ჰიდროფოსფატი) ...... 70 მგ

სპილენძი (სპილენძის სულფატი) ................. 1 მგ

კალიუმი (კალიუმის სულფატი) .................... 2 მგ

მანგანუმი (მანგანუმის სულფატი) ................. 1 მგ

თუთია (თუთიის სულფატი) .......................  1 მგ

ნივთიერება ფსიქომასტიმულირებელი აქტივობით:

დეანოლის ბიტარტრატი  ............................... 25 მგ

(β-დიმეთილამინოეთანოლის ბიტარტრატი)

ამინომჟავა

L-ლიზინის ჰიდროქლორიდი .......................  5 მგ

დამხმარე ნივთიერებები: კალციუმის L-ასკორბატი, ხორბლის ღივების ზეთი, სოიო, სოიოს ზეთი ჰიდროგენიზირებული, ნაწილობრივ ჰიდროგენიზირებული მცენარეული ზეთი, ფუტკრის ცვილი.

კაფსულის გარსის შემცველობა: ჟელატინი, გლიცერინი, გასუფთავებული წყალი, ანიდრისორბი, ნატრიუმის ეთილჰიდროქსიბენზოატი, ნატრიუმის პროპილიჰიდროქსიბენზოატი, რკინის შავი ოქსიდი, რკინის ყავისფერი ოქსიდი, რკინის ყვითელი ოქსიდი, ტიტანის დიოქსიდი, კარმინი წითელი 62,5%, ეთილვანილინი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

კომბინირებული პოლივიტამინური პრეპარატი მიკრო- და მაკროელემენტებით და ბიოგენური ადაპტოგენით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

როტავიტ როიალი წარმოადგენს ვიტამინებისა და მინერალური ნივთიერებათა კომპლექს, რომლებიც აუცილებელია ორგანიზმის ნორმალური ნივთიერებათა ცვლის, ზრდისა და განვითარებისათვის, ისინი ორგანიზმს იცავენ დაავადებებისაგან და გარემოს მავნე ფაქტორების ზემოქმედებისაგან, მნიშვნელოვან როლს თამაშობენ ორგანიზმის სასიცოცხლო ფუნქციების უზრუნველყოფაში, ასევე ზრდიან ორგანიზმის უნარს წინააღმდეგობა გაუწიოს ავადმყოფობას.

ვიტამინები მონაწილეობენ ნივთიერებათა ცვლაში ბიოქიმიური და ფიზიოლოგიური პროცესების კატალიზატორების და რეგულატორების სახით.

მინერალური ნივთიერებები – აუცილებელი ელემენტებია ადამიანის ორგანიზმის ნივთიერებათა ცვლის პროცესებისათვის. მონაწილეობენ ორგანიზმის უჯრედებისა და ქსოვილების ფორმირებაში, ფერმენტული სისტემების მოქმედებაში.

ფუტკრის რძე ლიოფილიზირებული – ორგანიზმის მიერ ადვილად შეთვისებადი ნატურალური ფუტკრის პროდუქტი, რომელიც შეიცავს ამინომჟავებს, B ჯგუფის ვიტამინების კომპლექსს, მათ შორის პანტოთენის, ფოლის მჟავები, რომლებიც აძლიერებენ ნივთიერებათა ცვლას და გააჩნიათ ძლიერი სისხლმბადი მოქმედება.

დიმეთილამინოეთანოლის ბიტარტრატი ზრდის აცეტილქოლინის გამომუშავებას, სწავლის უნარს, აუმჯობესებს მეხსიერებას (ან ამცირებს მის დაკარგვას ხანდაზმულებში). გააჩნია ანტიოქსიდანტური მოქმედება.

ვიტამინი A მონაწილეობს ჟანგვა-აღდგენით პროცესებში, ცილების სინთეზის რეგულაციაში, ხელს უწყობს ნივთიერებათა ნორმალურ ცვლას, უჯრედულ და სუბუჯრედულ ფუნქციას; საჭიროა ახალი უჯრედების ზრდისათვის, ანელებს დაბერების პროცესს.

ვიტამინი B1 არის უჯრედული ენერგეტიკი, რომელიც ხელს უწყობს ორგანიზმის ზრდასა და განვითარებას, ზრდის გონებრივ და ფიზიკურ შრომისუნარიანობას, ახდენს დეტოქსიკურ მოქმედებას, ასევე აუმჯობესებს ნერვული ქსოვილის მეტაბოლიზმს. თიამინი მონაწილეობს რიგი ფერმენტების კოფერმენტების ფორმირებაში, რომლებიც მნიშვნელოვან როლს თამაშობენ ნახშირწყლოვან და ენერგეტიკულ ცვლაში, განსაკუთრებით ნერვულ და კუნთოვან ქსოვილებში. თიამინის ნაკლებობა იწვევს ბერი-ბერის (სპეციფიკური პოლინევრიტი) და ვერნიკეს (პოლინევროტული ფსიქოზი) სინდრომის განვითარებას.

ვიტამინი B2 წარმოადგენს უჯრედული სუნთქვის და მხედველობითი აღქმის პროცესების მნიშვნელოვან კატალიზატორს. რიბოფლავინი, არეგულირებს რა ჟანგვა-აღდგენით რეაქციებს, მონაწილეობს ცილების, ცხიმების და ნახშირწყლების ცვლაში,  მნიშვნელოვან როლს თამაშობს დნმ-ის ფორმირებაში, მონაწილეობს ჰემოგლობინის სინთეზში, ხელს უწყობს ქსოვილების რეგენერაციის პროცესებს (მათ შორის კანის ქსოვილების), უჯრედებში ტროფიკული დარღვევების კორექციას.

ვიტამინი B5 შედის კოფერმენტ  A-ს შემადგენლობაში (არაცილოვანი წარმოშობის ორგანული ნაერთი, რომელიც საჭიროა ფერმენტების აქტივობის გამოვლენისათვის). მნიშვნელოვან როლს თამაშობს აცეტილირების და ჟანგვის პროცესებისათვის. მონაწილეობს ნახშირწყლოვან და ცხიმოვან ცვლაში და აცეტილქოლინის სინთეზში.

ვიტამინი B6 ზრდის გონებრივ და ფიზიკურ შრომისუნარიანობას, არეგულირებს გლუკოზის დონეს სისხლში, ახდენს ფარისებრი ჯირკვლის, თირკმელზედა და სასქესო ჯირკვლების მუშაობის ნორმალიზებას, აუმჯობესებს ნივთიერებათა ცვლას ტვინის ქსოვილებში, აძლიერებს ნერვულ სისტემას, არის ანტიდეპრესანტი.

ვიტამინი B9 აუცილებელია ქსოვილების ზრდის, განვითარების და პროლიფერაციის პროცესების ნორმალური მიმდინარეობისათვის, კერძოდ, სისხლმბადი ფუნქციისათვის და ემბრიოგენეზისათვის, ზრდის გონებრივ და ფიზიკურ შრომისუნარიანობას. ასტიმულირებს მარილმჟავას გამომუშავებას კუჭში.

ვიტამინი B10 ახდენს კუჭ–ნაწლავის ფლორის გააქტიურებას, რაც იწვევს ფოლიუმის მჟავას გამომუშავებას, რომელიც, თავის მხრივ, ახდენს პანტოთენის მჟავას დიდი რაოდენობით წარმოქმნას. მონაწილეობს ცილის შეთვისების პროცესში, და ასევე სისხლის წითელი უჯრედების ფორმირებაში, რომლებიც უჯრედებს ჟანგბადს მიაწოდებენ.

ვიტამინი B12 – გააჩნია იმუნომოდულირებელი, ალერგიის საწინააღმდეგო, ანტისკლეროზული მოქმედება, ახდენს არტერიული წნევის ნორმალიზებას, ნერვული ქსოვილის სტრუქტურის აღდგენას, აუმჯობესებს რეპროდუქციულ ფუნქციას, ზრდის მადას. ვიტამინი B12 მონაწილეობს სხვადასხვა ამინომჟავების სინთეზში, ახდენს დადებით გავლენას ღვიძლის, ნერვული სისტემის ფუნქციებზე, სისხლის შედედების პროცესების, ნახშირწყლების და ლიპიდების ცვლის პროცესების გააქტიურებაზე.

ვიტამინი D3 ზრდის კალციუმის შეწოვას წვრილ ნაწლავებში, ასტიმულირებს კალციუმის დამაკავშირებელი ცილების სინთეზს, ახდენს კალციუმის რეაბსორბციის გაზრდას თირკმლის სადინარებში. ვიტამინი D3 ააქტიურებს ძვლის ქსოვილის რემოდელირების პროცესს I ტიპის კოლაგენის და მატრიცის ცილების სინთეზის გაზრდის გზით, ოსტეობლასტების სინთეზის აქტივაციის მეშვეობით. მოქმედებს ფარისებრი, პარაფარისებრი, სასქესო ჯირკვლების ფუნქციურ მდგომარეობაზე და უზრუნველყოფს ხერხემლის ძვლების კალციფიკაციას.

ვიტამინი E – ანტიოქსიდური ნივთიერებაა, იცავს უჯრედებს დაზიანებისაგან და დაბერებისაგან, აფერხებს  თავისუფალი რადიკალების წარმოქმნას, ასტიმულირებს კუნთოვან მოქმედებას და სასქესო ჯირკვლების ფუნქციას, მონაწილეობს უჯრედშორისი ნივთიერების, შემაერთებელი ქსოვილის ბოჭკოების, სისხლძარღვების გლუვი მუსკულატურის, საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის ფორმირებაში.

ვიტამინი PP შედის ფერმენტების შემადგენლობაში, რომლებიც მონაწილეობენ უჯრედოვანი სუნთქვის პროცესებში და ცილოვან ცვლაში და არეგულირებენ უმაღლეს ნერვულ მოქმედებას და საჭმლის მომნელებელი ორგანოების ფუნქციებს.

ვიტამინი H შედის ფერმენტების შემადგენლობაში, რომლებიც არეგულირებენ ამინომჟავების და ცხიმოვანი მჟავების ცვლას.

რკინა – მიკროელემენტია, რომელიც ერითროპოეზს არეგულირებს. შედის ჰემოგლობინის, მიოგლობინის, სხვადასხვა ფერმენტის შემადგენლობაში; შექცევადად ახდნეს ჟანგბადის დაკავშირებას და მონაწილეობს რიგ ჟანგვა-აღდგენით რეაქციაში; მნიშვნელოვან როლს თამაშობს სისხლმბად პროცესებში. რკინის მარილების სახით გამოყენებისას, ხდება ორგანიზმში მისი დეფიციტის სწრაფი შევსება.

კალციუმი არის შეუცვლელი საკვების მაკროელემენტი, რომელიც აუცილებელია ორგანიზმის ნორმალური ცხოველმოქმედების უზრუნველსაყოფად. კალციუმი (ფოსფორთან ერთად) შეადგენს ძვლოვანი ქსოვილის საყრდენს, ააქტიურებს რიგი მნიშვნელოვანი ფერმენტის მოქმედებას, მონაწილეობს ორგანიზმში იონური წონასწორობის შენარჩუნებაში, გავლენას ახდენს პროცესებზე, რომლებიც ხდება ნერვ-კუნთოვან და გულსისხლძრღვთა სისტემებში.

ფოსფორი – უმნიშვნელოვანესი ელემენტია, რომელიც შედის ცილების, ნუკლეინის მჟავების, ძვლოვანი ქსოვილების შემადგენლობაში. ფოსფორის ნაერთები მონაწილეობენ ენერგიის ცვლაში (ადენოზინ ტრიფოსფოროვანი მჟავა და კრეატინ-ფოსფატი წარმოადგენს ენერგიის აკუმულატორებს), მათ გარდაქმნასთან დაკავშირებულია კუნთოვანი და გონებრივი მოქმედება, ორგანიზმის ცხოველმოქმედების უზრუნველყოფა. ფოსფორი გავლენას ახდენს გულის და თირკმელების მოქმედებაზე.

სპილენძი ხელს უწყობს ორგანიზმში ანაბოლურ პროცესებს, მონაწილეობს ზოგიერთი ფერმენტის ფუნქციონირებაში (ციტოქრომოქსიდაზები, ტიროზინაზები და სხვა), კანის, თმის და თვალის  პიგმენტის სინთეზში, ჰემოგლობინის, ზემოქმედებს შინაგანი სეკრეციის ჯირკვლების ფუნქციებზე.

კალიუმი არეგულირებს სისხლის ტუტე-მჟავიანობის ბალანსს. მონაწილეობს ნერვული იმპულსების გადაცემაში, ააქტიურებს რიგი ფერმენტების მუშაობას, გულის კუნთოვან  მოქმედებას, დადებითად მოქმედებს კანის და თირკმელების მუშაობაზე. კალიუმს გააჩნია დაცვითი მოქმედება ნატრიუმის არასასურველი სიჭარბის გამო და ახდენს სისხლის წნევის ნორმალიზაციას.

მანგანუმი აუცილებელია ცხიმის ნორმალური მეტაბოლიზმისათვის, ძვლების და შემაერთებელი ქსოვილების ფორმირებისთვის, ქოლესტერინის და ნუკლეოტიდების (დნმ) სინთეზისთვის.

თუთია არის ადამიანის ორგანიზმში 80-ზე მეტი ფერმენტის შემადგენელი ნაწილი, იგი აუცილებელია ერითროციტების და სისხლის სხვა კორპუსკულური ელემენტის წარმოსაქმნელად. მონაწილეობს მხედველობის პროცესის ფოტოქიმიურ რეაქციებში, შინაგანი სეკრეციის ჯირკვლების მოქმედებაში.

ჟენშენის კონცენტრირებული ექსტრაქტი – ბუნებრივი კომპონენტია, რომელსაც გააჩნია მასტიმულირებელი მოქმედება ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე.

მტვერი - ბუნებრივი კომპონენტია, რომელიც შეიცავს ცილებს, თავისუფალი ამინომჟავების სრულ ნაკრებს, ვიტამინებს და ასევე სხვადასხვა ჰორმონების მსგავს ნივთიერებებს.

სოიოს ლეციტინი 45% - ორგანიზმისათვის მნიშვნელოვანი ფოსფოლიპიდური კომპლექსი. აჩქარებს ჟანგვით პროცესებს, უზრუნველყოფს ცილების ნორმალურ ცვლას, აუმჯობესებს ტვინის და გულსისხლძარღვთა სისტემის მუშაობას, ზრდის ორგანიზმის წინააღმდეგობის გაწევის უნარს ტოქსიკური ნუვთიერებების ზემოქმედების მიმართ, ასტიმულირერბს ნაღველის გამოყოფას და ერითროციტების და ჰემოგლობინის წარმოქმნას.

L-ლიზინის ჰიდროქლორიდი – ამინომჟავა, რომელიც აუცილებელია ქსოვილების ზრდისათვის, აღდგენისათვის, ანტისხეულების, ჰორმონების და ფერმენტის წარმოქმნისათვის.

ჩვენებები:

-    ჰიპო- და ავიტამინოზების, მინერალების უკმარისობის მკურნალობა და პროფილაქტიკა;

-    გამოჯანმრთელების პერიოდი გადატანილი დაავადებების შემდეგ, მათ შორის პოსტოპერაციული პერიოდი;

-    მომატებული ფიზიკური და გონებრივი დატვირთვა, შრომისუნარიანობის დაქვეითება, დაღლილობა, ყურადღების კონცენტრაციის მოშლა;

-    სტრესის შედეგების პროფილაქტიკა;

-    მამაკაცთა პოტენციის დაქვეითება ასთენიური მდგომარეობების ფონზე;

-    კლიმაქტერიული პერიოდი;

-    სექსუალური ასთენია და უნაყოფობა;

-    სქესობრივი მომწიფების პერიოდი;

-    იმ პირთათვის, რომლებიც მკაცრ დიეტას იცავენ;

-    ნევროზების, ანემიის, შაქრიანი დიაბეტის, სახსრების ანთებითი დაავადებების, თვალისა და კანის დაავადებების, თმის ცვენის და სხვა ქრონიკული დაავადებების დროს.

უკუჩვენებები:

-    მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ;

-    ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი;

-    12 წლამდე ასაკის ბავშვები.

გვერდითი მოქმედება:

შესაძლებელია ალერგიული რეაქციები პრეპარატის კომპონენტებზე.

მიღების წესი და დოზირება:

როტავიტ როიალს იღებენ პერორალურად - 1 კაფსულა დღეში ან დღეგამოშვებით საუზმისას ან საუზმის შემდეგ 2-3 კვირის განმავლობაში.

ჭარბი დოზა:

პაციენტი უნდა იყოს ინფორმირებული იმის შესახებ, რომ ჭარბი დოზირების შემთხვევაში საჭიროა მიმართოს ექიმს.

მკურნალობა: საჭიროების შემთხვევაში ტარდება სიმპტომური თერაპია.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

– ანტაციდურ პრეპარატებთან კომბინაციისას, რომელთა შემადგენლობაში შედის ალუმინი, კალციუმი, მაგნიუმი, და ასევე ქოლესტირამინი, ხდება პრეპარატ როტავიტ როიალის შემადგენლობაში შემავალი რკინის აბსორბციის შემცირება.

– თიაზიდურ დიურეზულებთან კომბინაციისას, იზრდება ჰიპერკალციემიის განვითარების რისკი.

– როტავიტ როიალი აძლიერებს ანალეფსიურების (კოფეინი, ქაფური და სხვა) მოქმედებას და არის ცენტრალური ნერვული სისტემის დამთრგუნველი საშუალებების, მათ შორის ბარბიტურატების, ტრანკვილიზატორების, კრუნჩხვების საწინააღმდეგო საშუალებების ანტაგონისტი.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატის მიღება დღის მეორე ნახევარში არ არის რეკომენდებული.

პრეპარატ როტავიტ როიალის მიღებისას, ჭარბი დოზირების თავიდან აცილების მიზნით არ არის რეკომენდებული სხვა პოლივიტამინების მიღება.

ალერგიული რეაქციების გამოვლინების შემთხვევაში, უნდა შეწყდეს პრეპარატის გამოყენება.

პრეპარატის გამოყენება დასაშვებია შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულთათვის.

შენახვის პირობები:

ინახება მშრალ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას არაუმეტეს +25ºC ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი წარმოების თარიღიდან.

არ გამოიყენოთ ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის წესი:

რეცეპტის გარეშე.

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება:

ციტიკოლინი, Citicoline

მწარმოებელი: (“ROTAPHARM”, Great Britain).

წარმოებულია: (“Vecchi & C.PIAM s.a.p.a.”, , Italy)

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი

პრეპარატის 1 ამპულის შემადგენლობაშია:

აქტიური ნივთიერება:

ციტიკოლინი (ნატრიუმის მარილის სახით) ............. 500 მგ ან 1000 მგ

დამხმარე ნივთიერება:

საინექციო წყალი

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

ფსიქოსტიმულატორები და ნოოტროპული პრეპარატები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკა

ციტიკოლინი, წარმოადგენს რა უჯრედული მემბრანის ძირითადი ულტრასტრუქტურული კომპონენტების (განსაკუთრებით ფოსფოლიპიდების) წინამორბედს, ხასიათდება მოქმედების ფართო სპექტრით:

ხელს უწყობს უჯრედის დაზიანებული მემბრანის აღდგენას, აინჰიბირებს ფოსფოლიპაზებს, ხელს უშლის თავისუფალი რადიკალების ზედმეტი რაოდენობით წარმოქმნას, ასევე, მოქმედებს რა აპოპტოზის მექნიზმებზე, ხელს უშლის უჯრედის სიკვდილს.

ინსულტის მწვავე პერიოდში ამცირებს დაზიანებული ქსოვილის სიდიდეს, აუმჯობესებს ქოლინერგულ გადაცემას. თავ-ზურგტვინის ტრავმის დროს ამცირებს პოსტტრავმული კომის ხანგრძლივობას და ნევროლოგიური სიმპტომების გამოხატვას.

ციტიკოლინი აუმჯობესებს ჰიპოქსიის დროს არსებული სიმპტომების მიმდინარეობას, როგორიცაა მეხსიერების გაუარესება, ემოციური ლაბილობა, უინიციატივობა, სიძნელეები ყოველდღიური საქმიანობის და თვითმომსახურების დროს.

პრეპარატი არ მოქმედებს სუნთქვაზე, პულსზე და არტერიულ წნევაზე, ამდენად, შესაძლებელია ხანგრძლივი მკურნალობა.

ფარმაკოკინეტიკა:

რადგან ციტიკოლინი ითვლება ბუნებრივ ნაერთად, რომელსაც შეიცავს ორგანიზმი, მისი კლასიკური ფარმაკოკინეტიკური გამოკვლევის ჩატარება შეუძლებელია, ციტიკოლინის ეკზოგენური და ენდოგენური რაოდენობრივი განსაზღვრის სიძნელესთან დაკავშირებით. ჯანმრთელ მოხალისეებში ჩატარებულ ფარმაკოკინეტიკურ კვლევაში ნიშანდებული С¹⁴ – ციტიკოლინის შიგნით მიღებისას აღინიშნებოდა მისი პრაქტიკულად სრულად შეწოვა. დანიშვნიდან 5 დღის განმავლობაში ფეკალიებთან ერთად ექსკრეტირდა დანიშნული დოზის 1 %-ზე ნაკლები.

ჩვენებები:

-    იშემიური ინსულტის მწვავე პერიოდი;

-    იშემიური და ჰემორაგიული ინსულტის აღდგენითი პერიოდი;

-    ქალა-ტვინის ტრავმა, მწვავე და აღდგენითი პერიოდი;

-    კოგნიტიური დარღვევები თავის ტვინის დეგენერაციული და სისხლძარღვოვანი დაავადებების დროს.

უკუჩვენებები:

*   ვაგოტონია (ვეგეტატიური ნერვული სისტემის პარასიმპათიკური ნაწილის ტონუსის მომატება);

*   ბავშვთა და მოზარდთა ასაკი 18 წლამდე (მონაცემების არ არსებობის გამო);

*  პრეპარატის კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

გვერდითი მოვლენები:

ცნს-ის და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: უძილობა, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, აგზნებადობა ტრემორი.

საჭმლის-მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, მადის დაქვეითება, ღვიძლის ფერმენტების აქტიურობის შეცვლა.

ალერგიული რეაქციები: კანზე გამონაყარი, ქავილი, ანაფილაქსიური შოკი.

სხვა: ცხელება; ცალკეულ შემთხვევებში – ხანმოკლე ჰიპოტენზიური მოქმედება, პარასიმპათიკური ნერვული სისტემის სტიმულირება.

დოზირება და გამოყენების წესი:

ხსნარი ინტრავენურად და ინტრამუსკულარულად გამოყენებისთვის.

ინტრავენურად ინიშნება ნელი ინტრავენური ინექციის ფორმით (5 წუთის განმავლობაში) ან წვეთოვანით ინტრავენური გადასხმისთვის (40 – 60 წვეთი წუთში) ინსულტების და ქალა-ტვინის ტრავმის დროს მწვავე პერიოდში 1 000 - 2 000 მგ დღეში, დაავადების სიმძიმისგან დამოკიდებულებით 3-7 დღის განმავლობაში, შემდგომ ინტრამუსკულარულ ან პერორალურ გამოყენებაზე გადასვლით. ინტრავენური შეყვანის გზა უფრო ეფექტურია, ვიდრე ინტრამუსკულარული.

ინტრამუსკულარულად: 1-2 ინექცია დღეში. ინტრამუსკულარული გამოყენებისას არ არის მიზანშეწონილი პრეპარატის განმეორებითი ინექცია  ერთიდაიმავე ადგილზე.

ცნობიერების ხანგრძლივი დარღვევების დროს შესაძლებელია დაავადების პირველივე სტადიებიდან პრეპარატის უწყვეტი გამოყენება.

პარკინსონის დაავადებისა და სინდრომის დროს პრეპარატის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 500 მგ-ს დღე-ღამეში 3-4 კვირის განმავლობაში შესვენებებით.

გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში:

ორსულობის დროს პრეპარატის დანიშვნა მიზანშეწონილია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ მოსალოდნელი სარგებელი დედისთვის აღემატება პოტენციურ რისკს ახალშობილისთვის.

ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის დანიშვნისას აუცილებელია ძუძუთი კვების შეწყვეტა, რადაგან მონაცემები ქალის რძესთან ერთად ციტიკოლინის გამოყოფის შესახებ არ არსებობს.

დოზის გადაჭარბება:

პრეპარატის დაბალი ტოქსიურობის გამო დოზის გადაჭარბების შემთხვევები აღწერილი არ არის, თუნდაც თერაპიული დოზის გადაჭარბების დროს.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

ციტიკოლინი აძლიერებს L-დიჰიდროქსიფენილალანინის მოქმედებას.

არ არის რეკომენდებული პრეპარატის ერთდროული გამოყენება მეკლოფენოქსატის შემცველ სამკურნალწამლო საშუალებებთან.

რონოციტის დანიშვნა შესაძლებელია ქალასშიდა ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან და ჩვეულებრივ პერფუზიულ ხსნარებთან ერთად.

განსაკუთრებული მითითებები:

თავის ტვინის ტრავმების დროს ქალასშიდა წნევის დაქვეითებისთვის აუცილებელია ისეთი პრეპარატების დანიშვნა, როგორიცაა მანიტოლი და კორტიკოსტეროიდები.

ენდოკრინული სისხლჩაქცევების დროს არ შეიძლება ციტიკოლინის დოზის 500 მგ-ზე მეტად მომატება ერთჯერადად გამოყენებისთვის, ასეთ შემთხვევაში შესაძლებელია დოზის დაყოფა (100-200 მგ 2-3-ჯერ დღეში).

ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვაზე ზემოქმედება:

ციტიკოლინი არ ახდენს გავლენას ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვაზე.

შენახვის პირობები:

ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურის პირობებში, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:

5 წელი წარმოების თარიღიდან.

ნუ გამოიყენებთ ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

II ჯგუფი (გაცემის რეჟიმი: რეცეპტით).

საერთაშორისო დასახელება:

CLARITHROMYCIN

მწარმოებელი: მუსტაფა ნევზატ ილაჩ სანაი ა.შ., თურქეთი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მაკროლიდები; ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

250მგ შემოგარსული ტაბლეტი 14 ც

თითოეული ტაბლეტი შეიცავს 500 მგ კლარითრომიცინს. დამხმარე ნივთიერებები: ტიტანის დიოქსიდი, ყვითელი ქინოლონი, ვანილინი და სორბოლის მჟავა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

წარმოადგენს რა მაკროლიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკს, in vitro აქტივობას იჩენს აერობული და ანაერობული, გრამ (+) და გრამ (-) მიკროორგანიზმების მიმართ, მოქმედებს ასევე Mycobacterium avium-ის კომპლექსის მიკრობთა უმეტესობაზე. ბაქტერიციდულად მოქმედებს Helicobacter pylori-ზე, ამასთან ტუტე pH- ისას ავლენს უფრო მეტ აქტივობას, ვიდრე მჟავე pH-ისას. მგრძნობიარე ბაქტერიის უჯრედში კლარითრომიცინი ანტიმიკრობულ აქტივობას ავლენს რიბოსომის 50S სუბერთეულის და შესაბამისად ცილის სინთეზის დათრგუნვით. კლარითრომიცინი in vivo და in vitro მოქმედებს მიკროორგანიზმების შემდეგ სპექტრზე: გრამდადებითი ბაქტერიები: Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes, Streptococcus agalactiae, Streptococcus viridans, Streptococcus pneumoniae, Listeria monocytogenes. გრამუარყოფითი ბაქტერიები: Haemophilus influenze, Haemophilus parainfluezae, Neisseria gonorrhoeae, Legionella pneumophilla, Pasteurella multocids, Helicibacter pyloiri, Campylobacter jejuni, Moraxella ( Branhamela) catarrhalis, Bordetella pertussis.

სხვა მიკროორგანიზმები: Chlamydia pneumoniae (TWAR), Chlamydia trachomatis, Borrelia burgdorferi, Mycobacterium avium-ის (MAC) კომპლექსიდან წარმოქმნილი Mycobacterium avium-იდან, Mycobacterium intracellulare, Mycobacterium leprae, Mycobacterium chelonae, Mycobacterium fortuitum, Mycobacterium kanasasii.

ანაერობული მიკროორგანიზმები: Bacteroides fragilis, Clostridium perfringes, Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp., Propionibacterium acnes.

მიკროპლაზმები: Mycroplasma pneumoniae, Ureaplasma urealyticum. სტაფილოკოკის მეტიცილინ და ოქსაცილინრეზისტენტული შტამები მდგრადია კლარითრომიცინის მიმართ.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალური მიღების შემდეგ კლარითრომიცინი სწრაფად და აქტიურად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. ანტიბაქტერიული მოქმედებით ხასიათდება მისი აქტიური მეტაბოლიტი 14-ჰიდროქსიკლარითრომიცინი. საკვების მიღება უმნიშვნელოდ აფერხებს კლარითრომიცინისა და მისი მეტაბოლიტის შეწოვას, ამიტომ მისი დანიშვნა შესაძლებელია საკვების მიღებასთან კავშირის გარეშე.

250 მგ. კლარითრომიცინის ბიოშეღწევადობა 50%-ია. კლარითრომიცინის უზმოდ მიღებისას მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 2 სთ-ში, ხოლო მაქსიმალური წონასწორული პლაზმური კონცენტრაცია (Cmax) 2-3 დღის შემდეგ. 250 მგ კლარითრომიცინის 12 სთ-ში 1-ჯერ დანიშვნისას სისხლში მისი კონცენტრაცია შეადგენს საშუალოდ 1 მკგ/მლ, ხოლო მისი მეტაბოლიტის - 0.6 მკგ/მლ, ამასთან საწყისი ნივთიერებისა და მეტაბოლიტის ნახევარდაშლის პერიოდი 3-4 და 5-6 საათია შესაბამისად. 500 მგ კლარითრომიცინის 12სთ-ში 1-ჯერ დანიშვნისას სისხლში მისი კონცენტრაცია შეადგენს საშუალოდ 2-3 მკგ/მლ ,ხოლო მისი მეტაბოლის - 1 მკგ/მლ, ამასთან საწყისი ნივთიერებისა და მეტაბოლიტის ნახევარდაშლის პერიოდი 5-6 და 7 საათია შესაბამისად. კლარითრომიცინი და მისი 14 ჰიდროქსიმეტაბოლიტი სწრაფად გადანაწილდება ორგანიზმის სითხეებსა და ქსოვილებში. იმის გამო რომ, კლარითრომიცინი ქმნის მაღალ უჯრედშიდა კონცენტრაციას, მისი ქსოვილოვანი კონცენტრაცია აღემატება პლაზმურს. კლარითრომიცინი საკმაო რაოდენობით პენეტრირდება კუჭის ლორწოვანში და სხვა პრეპარატებთან ერთად ანტისეკრეტორული თერაპიის ჩატარებისას აღინიშნება კუჭის ლორწოს მომატება.

კლარითრომიცინი ორგანიზმიდან გამოიყოფა თირკმლებით, ნორმული გლომერულური ფილტრაციის მსგავსი მექანიზმით, მიღებული დოზის მიუხედავად. ორალურად მიღებული 250 და 500 მგ საწყისი ნივთიერებიდან 20% და შესაბამისად 30% ორგანიზმიდან გამოიყოფა შეუცვლელი სახით, 14 ჰიდროქსიკლარითრომიცინის წილი 10-15%-ია. თირკმლის ნორმალური ფუნქციონირებისას და ღვიძლის დაქვეითებული ფუნქციისას კლარითრომიცინის ფარმაკოკინეტიკა არ იცვლება, მაგრამ 14 - ჰიდროქსიკლარითრომიცინის კონცენტრაცია ქვეითდება. თირკმლების ფუნქციის დარღვევისას საჭიროა დოზის კორექცია.

ჩვენებები;

პრეპარატი ნაჩვენებია კლარითრომიცინის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციური დაავადებების მკურნალობისას. მწვავე სინუსიტი, მწვავე ბრონქიტი, ქრონიკული ბრონქიტი გამწვავებული ბაქტერიული ფლორით, მწვავე ფარინგიტი. სასუნთქი გზების ინფექციები, როგორიცაა მიკროპლაზმური და სტრეპტოკოკული პნევმონია, შუა ყურის მწვავე ანთება, კანის და რბილი ქსოვილების გაურთულებელი ინფქციები გამოწვეული Staphylococcus aureus-ითა და Streptococcus pyogenes. მიკრობაქტერიული ინფექციები გამოწვეული Mycobacterium avium და Mycobacterium intracellulare. კლარითრომიცინი ნაჩვენებია H, Pylori-ის ლიკვიდაციისთვის და თორმეტგოჯა ნაწლავის წლულის რეციდივის სიხშირის შესამცირებლად.

მიღების წესები და დოზები:

რომიკლარის მიღება შესაძლებელია ჭამამდე და ჭამის შემდეგ.

მოზრდილთა მკურნალობის სქემები.

მიკობაქტერიული ინფექციებისას: მიკობაქტერიული ინფექციებისას მოზრდილებში ინიშნება საწყისი დოზა 500 მგ 2-ჯერ დღეში. 3-4 კვირის განმავლობაში მიღებული დადებითი კლინიკური და ბაქტერიული შედეგისას, დოზას ზრდიან 1000 მგ-მდე 2-ჯერ დღეში. გავრცელებული MAC ინფექციებისას მკურნალობას ატარებენ კლინიკური და ბაქტერიული დადებითი შედეგის მიღებამდე.

არატუბერკულოზური მიკობაქტერიებით გამოწვეული ინფექციების მკურნალობა განისაზღვრება ექიმის მიერ.

MAC პრიფილაქტიკა: რეკომენდებული დოზა მოზრდილთათვის 500 მგ 2-ჯერ დღეში.

H. pylori-ს ერადიკაცია:

სამმაგი თერაპია: კლარითრომიცინი 500 მგ 2-ჯერ დღეში, ამოქსაცილინი 1000 მგ 2-ჯერ დღეში და 30 მგ ლანსოპრაზოლი 10 დღის განმავლობაში.

კლარითრომიცინი 500 მგ 2-ჯერ დღეში, ამოქსაცილინი 1000 მგ 2-ჯერ დღეში, 20 მგ ომეპრაზოლი 140 დღის განმავლობაში.

ორმაგი თერაპია: კლარითრომიცინი 500 მგ 2-ჯერ დღეში და 40 მგ ომეპრაზოლი 14 დღის განმავლობაში. ომეპრაზოლით მკურნალობას აგრძელებენ 20 მგ ან 40 მგ 14 დღის განმავლობაში.

კლარითრომიცინი 500 მგ 3-ჯერ დღეში და ლანსოპრაზოლი 30 მგ 2-ჯერ დღეში 14 დღის განმავლობაში.

წყლულის შეხორცების პროცესის გასაუმჯობესებლად შესაძლებელია მკურნალობის გაგრძელება ანტისეკრეტორული პრეპარატებით.

გვერდითი მოვლენები:

კლარითრომიცინით მკურნალობისას შეიძლება განვითარდეს უმნიშვნელო და გარდამავალი გვერდითი მოვლენები.

კუჭ-ნაწლავის სისტემის მხრივ: გლოსიტი, სტომატიტი, ორალური მონოლიაზისი, გემოს გაუკუღმართება (3%), ტკივილი მუცლის არეში (2%), დისპეფსია (2%), გულისრევის შეგრძნება (3%), დიარეა (3%), თავის ტკივილი (2%), თავბრუსხვევა, უძილობა, ჰალუცინაცია. კლარითრომიცინისა და ომეპრაზოლის ერთდროული გამოყენებისას შეიძლება განვითარდეს ენის შეფერილობის გარდამავალი შეცვლა. აღწერილია ყნოსვის გაუკუღმართების შემთხვევები, ზოგიერთ პაციენტს აღენიშნება კბილების ფერის გარდამავალი შეცვლა. კლარითრომიცინით მკურნალობისას ზოგჯერ შეიმჩნევა ღვიძლის ფერმენტების მაჩვენებლების მატება სისხლში, ჰეპატოცელულარული/ქოლესტატური დისფუნქცია სიყვითლის გამოვლენით ან მის გარეშე. ეს დარღვევბი, როგორც წესი, შექცევადია.

არის ინფორმაცია თრომბოციტოპენიის განვითარების ერთეული შემთხვევების შესახებ. კლარითრომიცინის პერორალურად მიღებისას შესაძლოა ალერგიული რეაქციის განვითარება, რომელთა ინტენსიურობა ვარიაბელობს ჭინჭრის ციებიდან და კანის გამონაყრიდან ანაფილაქსიურ შოკამდე და სტივენსონ-ჯონსის სინდრომამდე.

შეიძლება განვითარდეს ჰიპოგლიკემია იმ პაციენტებში, რომლებიც კლარითრომიცინით მკურნალობისას იყენებენ ფიპოგლიკემიურ საშუალებებს პერორალურად მიღებისთვის და ინსულინს.

გახანგრძლივებული QT ინტერვალის მქონე პირებს, რომლების იტარებენ კლარითრომიცინით მკურნალობას, შეიძლება განუვითარდეთ ვენტრიკულური ტაქიკარდია, ვენტრიკულური არითმია, პარკუჭოვანი ტაქიკარდია. „torsade de pointes” ტიპის.

პედიატრიული პაციენტები იმუნური სისტემის დარღვევით: შიდსით დაავადებული და დაქვეითებული იმუნიტეტის მქონე პაციენტებში, რომლებიც ხანგრძლივი დროის განმავლობაში იტარებენ ანტიმიკობაქტერიულ მკურნალობას კლარითრომიცინის დიდი დოზებით, ხშირად რთულია პრეპარატით გამოწვეული გვერდითი მოვლენების გამიჯვნა ძირითადი და ინტერკურენტული დაავადებების სიმპტომებისაგან.

ლაბორატორიული მაჩვენებლების ცვლილებები:

ღვიძლი: მაღალი მაჩვენებელი ALT

ჰემატოლოგიური: ლეიკოციტების რიცხვის შემცირება, პროთრომბინის რაოდენობის მომატება 1%.

რენალური: მაღალი AMK – 4%, კრეატინინის მაღალი მაჩვენებელი

მოულოდნელი ეფექტის გამოვლენისას მიმართეთ ექიმს!

უკუჩვენება:

კლარითრომიცინი უკუნაჩვენებია მაკროლიდების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის მქონე ავადმყოფებისთვის. მისი დანიშვნა უკუნაჩვენებია ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევისას, პაციენტებში გულის დაავადებით, რომლების იღებენ ტერფენადინს (გულის იშემიური დაავადება, გულის დაავადებით, გულის უკმარისობა, QT ინტერვალის ხანგრძლივობა, არითმიები, ბრადიკარდიები და სხვა.)

განსაკუთრებული მითითებები:

კლარითრომიცინი ორგანიზმიდან გამოიყოფა თირკმელებითა და ღვიძლით. ნორმალური რენალური ფუნქციისა და ღვიძლის დისფუნქციის დროს პრეპარატი შეიძლება დაინიშნოს დოზის კორექციის გარეშე, მაგრამ სერიოზული რენალური დარღვევებისას უნდა მოხდეს დოზის შემცირება ან უნდა გაიზარდოს პრეპარატის მიღებებს შორის ინტერვალი. მაკროლიდებით თერაპიის ჩატარებისას, ისევე როგორც სხვა ანტიბაქტერიული პრეპარატების გამოყენებისას, შეიძლება განვითარდეს დისბაქტერიოზი ან ფსევდომემბრანული კოლიტი. ამ შემთხვევაში მკურნალობა უნდა შეწყდეს. აუცილებლად უნდა მიექცეს ყურადღება კლარითრომიცინსა და მაკროლიდების ჯგუფის სხვა ანტიბიოტიკებს შორის ჯვარედინი მდგრადობის განვითარების შესაძლებლობას, აგრეთვე ლინკომიცინთან და კლინდამიცინთან. ორსულებში კლარითრომიცინი ინიშნება მხლოდ ალტერნატიული თერაპიის არარსებობისას, თუ მოსალოდნელი შედეგი აღემატება ნაყოფისთვის შესაძლებელ რისკს.

კლარითრომიცინი აღწევს დედის რძეში, ამიტომ მისი მიღება მეძუძური ქალებისთვის დაუშვებელია.

ჭარბი დოზირება:

კლარითრომიცინის დოზის გადაჭარბებისას შესაძლებელია გასტროინტესტინალური ჩივილები და ალერგიული რეაქციები. პაციენტს ენიშნება სიმპტომური მკურნალობა. ჰემოდიალიზი და პერიტონეალური დიალიზი არ მოქმედებს სისხლის შრატში კლარითრომიცინის დონეზე.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება;

– კლინიკური კვლევებით დამტკიცებულია კარბამაზეპინისა და თეოფილინის ზომიერი (p<_0.05 p>

– პაციენტებს, რომლებიც მკურნალობენ კლარითრომიცინითა და დიგოქსინით ერთდროულად, სისხლში უვლინდებათ დიგოქსინის კონცენტრაციის მატება.

– გამოვლენილ იქნა მაკროლიდების ზემოქმედება ტერფენედანის მეტაბოლიზმზე. ტერფენადინის კონცენტრაციის მატება პაციენტბში იწვევდა კარდიალურ არითმიას.

– იგივე გამოვლინდა ასთემიზოლისა და მაკროლიდების ჯგუფის სხვა ანტიბიოტიკების ერთობლივი გამოყენებისას.

– შიდსით დაავადებულ ბავშვებში, რომლებიც იტარებენ მკურნალობას ზიდოვუდინით, პრეპარატების მსგავს ურთიერთქმედებას ადგილი არ ჰქონია. მოზრდილ პაციენტებში კი კლარითრომიცინისა და ზიდოვუდინის ერთობლივი მიღების შემთხვევაში, შეიძლება განვითარდეს უკანასკნელის კონცენტრაციის შემცირება.

– რიტონავირისა და კლარითრომიცინის ერთდროული მიღებისას შეიმჩნევა კლარითრომიცინის კონცენტრაციის საკმაო მატება სისხლის პლაზმაში. ამ შემთხვევაში კლარითრომიცინის გვერდითი მოვლენები (დიარეა, დულისრევა, დისპეფსია) შეიძლება გაძლიერდეს.

– ნორმალური რენალური ფუნქციის მქონე პაციენტები კლარითრომიცინის მიღებისას არ საჭიროებენ დოზის კორექციას, თუმცა იმ პაციენტებში, რომელთა კრეატინინის კლირენსი არის 30 მლ/წთ, კლარითრომიცინის დოზა უნდა შემცირდეს 50%, ხოლო კრეატინინის კლირენსი თუ 30 მლ/წთ-ზე ნაკლებია, მაშინ - 70%. რიტონავირისა და კლარითრომიცინით მიმდინარე მკურნალობისას ხშირად უნდა გადაკონტროლდეს თირკმლის ფუნქცია.

– რიტონავირთან ერთად კლარითრომიცინი დღე-ღამის განმავლობაში 1გ-ზე მეტი არ უნდა იყოს მოღებული.

შენახვის პირობები:

ინახება შეფუთვაში, ოთახის ტემპერატურაზე (25ºC), ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე.

შენახვის ვადა: 2 წელი

აფთიაქში გაცემის წესი:

რეცეპტით!

საერთაშორისო დასახელება:

OMEPRAZOLE

მწარმოებელი: RANBAXY LABORATOIRES

მოქმედი ნივთიერება: ომეპრაზოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

პროტონული(H⁺ K⁺ ატეფაზის) ტუმბოს ინჰიბიტორი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები:  შეფუთვაში 14 ც.

1 კაფს.

ომეპრაზოლი .........  20 მგ

ვრცლად ომეპრაზოლი

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება:

ცეტირიზინი, Cetirizine

მწარმოებელი: (“ROTAPHARM”, Great Britain).

წარმოებულია: (“ეიბისი ფარმაცეუტიჩი ს.პ.ა.”, იტალია)

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები.

აღწერილობა: თეთრი ფერის მრგვალი ტაბლეტები გლუვი ზედაპირით და გამყოფი ჭდით.

წვეთები შიგნით მისაღებად.

აღწერილობა: გამჭვირვალე, უფერო სითხე.

ტაბლეტები

პრეპარატის 1 ტაბლეტის შემადგენლობაშია:

აქტიური ნივთიერება:

ცეტირიზინის დიჰიდროქლორიდი .................  10 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

მიკროკრისტალური ცელულოზა, ლაქტოზას მონოჰიდრატი, მაგნიუმის სტეარატი, უწყლო კოლოიდური სილიციუმი, ტალკი, ნატრიუმის სახამებელგლიკოლატი.

წვეთები შიგნით მისაღებად

პრეპარატის 1 მლ-ის შემადგენლობაშია:

აქტიური ნივთიერება:

ცეტირიზინის დიჰიდროქლორიდი ...............  10 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

გლიცეროლი 85%, პროპილენგლიკოლი, ნატრიუმის საქარინატი, მეთილპარაჰიდროქსიბენზოატი, პროპილპარაჰიდროქსიბენზოატი, ნატრიუმის აცეტატდიჰიდრატი, ყინულოვანი ძმარმჟავა, გასუფთავებული წყალი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

სისტემური მოქმედების ანტიჰისტამინური პრეპარატები.

პიპერაზინის წარმოებულები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკა

როლინოზი – პერიფერიული ჰისტამინური H1-რეცეპტორების სელექციური ბლოკატორი, ჰიდროქსიზინის მეტაბოლიტი, ახდენს ანტიჰისტამინურ, ალერგიის საწინააღმდეგო მოქმედებას. ხელს უშლის ალერგიული რეაქციების განვითარებას და ამსუბუქებს მათ მიმდინარეობას. ახასიათებს ქავილის საწინააღმდეგო და ანტიექსუდაციური მოქმედება.

მოქმედებს ალერგიული რეაქციების საწყის სტადიაზე, ამცირებს ანთებითი უჯრედების მიგრაციას; ხელს უშლის ასევე მოგვიანებითი ალერგიული რეაქციების განვითარებაში მონაწილე მედიატორების გამოყოფას. ამცირებს კაპილარების განვლადობას, ხელს უშლის ქსოვილთა შეშუპების განვითარებას, ხსნის გლუვი კუნთების სპაზმს. აფერხებს კანის რეაქციის განვითარებას ჰისტამინის, სპეციფიური ალერგენების შეყვანაზე, ასევე სიცივეზე (სიცივით პროვოცირებული ჭინჭრის ციების დროს). ამცირებს ჰისტამინინდუცირებულ ბრონქოკონსტრიქციას მსუბუქი მიმდინარეობის ბრონქული ასთმის დროს.

რეკომენდებულ დოზებში გამოყენებისას პრაქტიკულად არ გააჩნია სედაციური ეფექტი და პრაქტიკულად არ ახდენს ანტისეროტონინულ და ანტიქოლინერგულ მოქმედებას.

ფარმაკოკინეტიკა:

პრეპარატი სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, აბსორბცია – 70 %. პლაზმაში მაქსიმალურ კონცენტრაციას აღწევს 1 საათის შემდეგ. ნახევარგამოყოფის პერიოდი T1/2– შეადგენს დაახლოებით 7-10 საათს.

მინიმალურად მეტაბოლიზდება ღვიძლში არააქტიური მეტაბოლიტის წარმოქმნით და შეუცვლელი სახით გამოიყოფა ძირითადად თირკმლის საშუალებით.

ჩვენებები:

უკუჩვენებები:

* პრეპარატის კომპონენტების ან ჰიდროქსიზინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;

* 2 წლამდე ასაკი;

* ორსულობა.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატი ჩვეულებრივ კარგად გადაიტანება. გვერდითი მოვლენები იშვიათად ვითარდება და ახასიათებს გარდამავალი ხასიათი.

საჭმლის-მომნელებელი სისტემის მხრივ: პირის სიმშრალე, დისპეფსია.

ცენტრალური ნერვული სისტემის (ცნს)-ის მხრივ: თავის ტკივილი, ძილიანობა, დაღლილობა, თავბრუსხვევა, აგზნება, შაკიკი.

ალერგიული რეაქციები: კანზე გამონაყარი, ანგიონევროზული შეშუპება, ჭინჭრის ციება, ქავილი.

დოზირება და გამოყენების წესი:

როლინოზი მიიღება შიგნით, საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად, დიდი რაოდენობით სითხის მიყოლებით.

2-დან 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში: პრეპარატი ინიშნება 2,5 მგ (5 წვეთი) 2-ჯერ დღეში ან 5 მგ (10 წვეთი) ერთხელ დღეში.

6-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატი ინიშნება დოზით 10 მგ (20 წვეთი ან 1 ტაბლეტი) ერთხელ დღეში ან 5 მგ (10 წვეთი ან 1/2½ ტაბლეტი) დილას და საღამოს.

მოზრდილებსა და 12 წლის ზემოთ ასაკის ბავშვებში ინიშნება სადღეღამისო დოზით 10 მგ (20 წვეთი ან 1 ტაბლეტი).

ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში (თირკმლის ნორმალური ფუნქციის შემთხვევაში) არ არის საჭირო როლინოზის დოზის შემცირება.

პაციენტებში თირკმლის ფუნქციის ზომიერი ან მძიმე დარღვევით რეკომენდებულია პრეპარატის დოზის ორჯერ შემცირება.

დოზის გადაჭარბება:

გვერდითი რეაქციების გამო  აქტივირებული ნახშირის მიღება, აუცილებლობის შემთხვევაში – სიმპტომური თერაპია. ჰემოდიალიზი არაეფექტურია. პერიტონეული დიალიზის ეფექტურობა არ არის დაგენილი.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

სამკურნალწამლო ურთიერთქმედების შესწავლისას როლინოზის მრავალჯერადი, ერთდროული გამოყენებისას ფსევდოეფედრინთან, კეტოკონაზოლთან, ერითრომიცინთან, აზიტრომიცინთან, ციმეტიდინთან, დიაზეპამთან არ გამოვლენილა ცეტირიზინის კლინიკურად მნიშვნელოვანი ცვლილებები სისხლის პლაზმაში.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატი სიფრთხილით უნდა დაინიშნოს თირკმლის ქრონიკული უკმარისობის დროს (საშუალო და მძიმე ხარისხის უკმარისობა), ასევე ხანდაზმულ პაციენტებში.

გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში:

როლინოზი უკუნაჩვენებია ორსულობის დროს.

ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის დანიშვნის აუცილებლობის დროს ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს.

ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვაზე ზემოქმედება:

როლინოზის გამოყენებისას მიზანშეწონილია თავის შეკავება ისეთი ქმედებების მიმართ,  რომლებიც მოითხოვენ გაძლიერებულ ყურადღებასა და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს.

შენახვის პირობები:

ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურის პირობებში, მშრალ, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი წარმოების თარიღიდან.

ნუ გამოიყენებთ ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

III ჯგუფი (გაცემის რეჟიმი: ურეცეპტოდ).

საერთაშორისო დასახელება:

CALCITRIOL

მწარმოებელი: F.HOFFMANN-LA ROCHE

მოქმედი ნივთიერება : კალციტროლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სინთეზური ვიტამინ D–ს ანალოგი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 100 ც.

1 კაფს.

კალციტროლი ............ 0.5 მკგ

შემადგენლობა:

აქტიური ინგრედიენტი: სინთეზური კალციტრიოლი (ვიტამინ D3-ს ბილოგიურად აქტიური ფორმა)

დანამატები:

ხსნარი: ბუთილირებული ჰიდროქსიანიზოლი, ბუთილირებული ჰიდროქსიტოლუენი, საშუალო ზომის ჯაჭვის მქონე ტრიგლიცერიდი.

კაფსულები: ბუთილირებული ჰიდროქსიანიზოლი, ბუთილირებული ჰიდროქსიტოლუენი, ქოქოსის ფრაქცინირებული ზეთი, ჟელატინი, გლიცერინი, ნაწილობრივ ჰიდროლიზებული სახამებლის ჰიდროგენიზებული პროდუქტები, ტიტანის დიოქსიდი E171, კანთაქსანტინი E161გ.

ჩვენებები:

მიღება და გამოყენების წესი:

სტანდარტული დოზირება

როკალტროლის ოპტიმალური სადღეღამისო დოზა სიფრთხილით და ინდივიდუალურად უნდა შეირჩეს შრატში კალციუმის დონის შესაბამისად. როკალტროლით მკურნალობა ყოველთვის უნდა დაიწყოს რაც შეიძლება დაბალი დოზით და არ უნდა გაიზარდოს შრატში კალციუმის დონის მკაცრი კონტროლის გარეშე.

როკალტროლის ოპტიმალური ეფექტურობის აუცილებელი პირობაა კალციუმის ადექვატური და არა ჭარბი რაოდენობის მიღება მკურნალობის დაწყებისას საკვების ან კალციუმის პრეპარატების სახით. კალციუმისსადღეღამისო მოხმარება (საკვებით ან მედიკამენტებით) საშუალოდ უნდა შეადგენდეს 800 მგ და არ უნდა აღემატებოდეს 1000 მგ.

ჰიპერკალციემიისადმი მიდრეკილ პაციენტებში კალციუმის პრეპარატები უნდა დაინიშნოს დაბალ დოზებში ან სულ არ დაინიშნოს.

პაციენტების მონიტორინგი როკალტროლით მკურნალობისას სტაბილიზაციის ფაზის დროს, კალციუმის დონე შრატში უნდა შემოწმდეს სულ მცირე კვირაში ორჯერ, როკალტროლის ოპტიმალური დოზის შერჩევის შემდეგ - თვეში ერთხელ (ან ინდივიდუალური ჩვენებების მიხედვით). ანალიზისათვის სისხლის აღება უნდა ჩატარდეს დამჭერის გარეშე. როგორც კი შრატში კალციუმის დონე 1მგ/100მლ-ით (250 მოლ/ლ) გადააჭარბებს ნორმას (9-11 მგ/100 მლ, ან 2250-2750 მოლ/ლ), ან თუ შრატში კრეატინინის დონე აიწევს >120 მოლ/ლ, მკურნალობა როკალტროლით დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს ნორმოკალციემიის აღდგენამდე.

ჰიპერკალციემიისას შრატში კალციუმისა და ფოსფატის დონე ყოველდღიურად უნდა ისაზღვრებოდეს. ნორმალური მაჩვენებლების აღდგენის შემდეგ მკურნალობა როკალტროლით შეიძლება განახლდეს წინა დოზაზე 0.25 გ-ით ნაკლები დოზით. აუცილებელია შეფასდეს საკვებთან ერთად მიღებული კლაციუმის დონე და საჭიროების შეთხვევაში გაკეთდეს შესაბამისი კორექტივები.

დოზირება გნსაკუთრებულ შემთხვევბში:

პოსტმენოპაუზური ოსტეოპოროზი: რეკომენდებული დოზაა 0.25 გ დღეში ორჯერ.

შრატში კალციუმის და კრეატინინის დონე უნდა განისაზღვროს 1, 3 და 6 თვეებზე, ამის შემდგომ 6-თვიანი ინტერვალებით.

რენული ოსტეოდისტროფია (დიალიზზე მყოფი პაციენტები):

საწყისი სადღეღამისო დოზაა 0.25 გ; შრატში კალციუმის ნორმალური ან ოდნავ შემცირებული დონის მქონე პაციენტებში 0.25 გ დღეგამოშვებით. თუ ბიოქიმიური პარამეტრები და კლინიკური სურათი არ უმჯობესდება 2-4 კვირის განმავლობაში, მაშინ სადღეღამისო დოზა შეიძლება გაიზარდოს 0.25 გ-ით 2-4 კვირიანი ინტერვალებით. ამ პერიოდის განმავლობაში, შრატში კალციუმის დონე უნდა განისაზღვროს სულ მცირე კვირაში ორჯერ. პაციენტთა უმრავლესობა დადებითად პასუხობს მკურნალობაზე 0.5 გ და 1.0 გ შორის დოზის გამოყენებისას.

პულს-თერაპია პ/ო როკლატროლით: საწყისი დოზა 0.1 გ/კგ/კვირაში გაყოფილი ორ ან სამ თანაბარ დოზად და მიღებული ღამით. ეფექტურია მკურნალობის მუდმივი რეჟიმისადმი რეფრაქტერულ პაციენტებში. მაქსიმალური კუმულატიური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 12 გ/კვირაში.

ჰიპოპარათირეოზი, რაქიტი: რეკომენდებული საწყისი დოზა – 0.25 გ/დღეში/დილით. თუ ბიოქიმიური პარამეტრები და კლინიკური სურათი არ უმჯობესდება 2-4 კვირის განმავლობაში, მაშინ დოზა შეიძლება გაიზარდოს 2-4 კვირიანი ინტერვალებით. ამ პერიოდის განმავლობაში, შრატში კალციუმის დონე უნდა განისაზღვროს სულ მცირე კვირაში ორჯერ. ჰიპერკალციემიის შემთხვევაში, მკურნალობა უნდა შეჩერდეს ნორმოკლაციემიის აღდგენამდე.

ყურადღება უნდა მიექცეს საკვებთან ერთად კალციუმის მიღების შემცირებას. მალაბსორბციის სინდრომის არსებობისას შეიძლება საჭირო გახდეს როკალტროლის მაღალი დოზების გამოყენება. ჰიპოპარათირეოზის მქონე ორსულებში ორსულობის მეორე ნახევარში შეიძლება საჭირო გახდეს დოზის გაზრდა, ხოლო მშობიარობის შემდგომ და ლაქტაციისას – მისი შემცირება.

ხანშიშესული პაციენტები: დოზის სპეციფიური კორექცია საჭირო არ არის. გათვალისწინებული უნდა იქნას ზოგადი რეკომენდაცია შრატში კალციუმისა და კრეატინინის მონიტორინგთან დაკავშირებით.

ჩვილები და უმცროსი ასაკის ბავშვები: როკალტროლი გამოიყენება ხსნარის სახით. ისევე როგორც მოზრდილებში, ოპტიმალური დოზა ბავშვებისათვის უნდა განისაზღვროს შრატში კალციუმის დონის საფუძველზე.

როკალტროლის ხსნარის თითოეული კოლოფი შეიცავს გრადუირებულ პიპეტს ინდივიდუალური დოზირებისათვის. დოზა შეიძლება გამოიხატოს როგორც მლ-ებში, ასევე წვეთებში: ხსნარის 0.1მლ შეესაბამება აქტიური ინგრედიენტის (კალციტრიოლი) 0.1 გ-ს, ხოლო ხსნარის 1 წვეთი კალციტრიოლის 0.02გ-ს შეიცავს. ხსნარი ჯერ უნდა გადმოღებული იქნას კოვზზე და შემდეგ აირიოს ბავშვის საკვებში (მაგ., ფორთოხლის წვენი). გამოყენების შემდეგ ფლაკონი მჭიდროდ უნდა დაიხუროს. სახრახნისიანი თავსახური გახსნილი ფლაკონის ვარგისიანობის პერიოდის განმავლობაში (6 კვირა) შეიძლება შეიცვალოს პიპეტიანი თავსახურით.

2 წლამდე ასაკისთვის რეკომენდებული დოზაა 0.01- 0.1 გ/კგ წონაზე.

უკუჩვენებები:

ყველა დაავადება, რომელსაც თან სდევს ჰიპერკალციემია. მომატებული მგრძნობელობა როკალტროლისადმი (ან იმავე კლასის პრეპარატებისადმი) ან მისი შემდგენელი კომპონენტისადმი.

სიფრთხილის ზომები:

არსებობს მჭიდრო კავშირი როკალტროლით მკურნალობასა და ჰიპერკალციემიის განვითარებას შორის.

კვების რაციონის შეცვლის შედეგად კალციუმის მოხმარების უეცარმა ზრდამ (მაგ., რძის პროდუქტების ჭარბი რაოდენობით მოხმარება) ან კალციუმის პრეპარატების უკონტროლო მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპერკალციემია. საჭიროა ავადმყოფებისა და მათი ოჯახების გაფრთხილება დანიშნული დიეტის ზუსტად შესრულების აუცილებლობაზე, ასევე მათ უნდა ჩაუტარდეთ ინსტრუქტაჟი, თუ როგორ ამოიცნონ ჰიპერკალციემიის სიმპტომები. როგორც კი შრატში კალციუმის დონე 1მგ/100მლ-ით (250 მოლ/ლ) გადააჭარბებს ნორმას (9-11 მგ/100 მლ, ან 2250-2750 მოლ/ლ), ან თუ შრატში კრეატინინის დონე გახდება >120 მოლ/ლ, მკურნალობა როკალტროლით დაუყონებლივ უნდა შეწყდეს ნორმოკალციემიის აღდგენამდე.

იმობილიზებული პაციენტები ჰიპერკალციემიის განვითარების განსაკუთრებული რისკის ქვეშ იმყოფებიან. კალციტრიოლი ზრდის არაორგანული ფისფატის დონეს შრატში. მაშინ როდესაც ეს ეფექტი სასურველია ჰიპოფოსფატემიის მქონე პაციენტებში, საჭიროა სიფრთხილე თირკმლის უკმარისობის მქონე ავადმყოფებში ექტოპიური კალციფიკაციის განვითარების საშიშროების გამო. ასეთ შემთხვევებში, აუცილებელია შრატში ფოსფატის დონის შენარჩუნება ნორმის ფარგლებში (2-5 მგ/100 მლ ან 0.65-1.62მმოლ/ლ) ფოსფატების შემაკავშირბელი პ/ო პრეპარატების მიღებით ან დაბალ-ფოსფატური დიეტით.

შრატში Ca X P არ უნდა აღემატებოდეს 70 მგ2/დლ2.

D-რეზისტენტული რაქიტის (ოჯახური ჰიპოფოსფატემია) მქონე პაციენტებმა, რომლებიც მკურნალობენ როკალტროლით, უნდა გააგრძელონ პ/ო ფოსფატ-თერაპია. თუმცა, გასათვალისწინებელია როკალტროლის მიერ ნაწლავებში ფოსფატების შეწოვის სტიმულირება, რამეთუ ამ ეფექტმა შეიძლება შეცვალოს ფოსფატების დამატებითი შეყვანის მოთხოვნილება. რეგულარალურად ჩასატარებელი ლაბორატორიული გამოკვლევების ნუსხას მიეკუთვნება:

შრატში კალციუმის, ფოსფორის, მაგნიუმის და ალკალინ ფოსფატაზას დონის განსაზღვრა, კალციუმისა და ფოსფატის შემცველობის კონტროლი სადღეღამისო შარდში. როკლატროლით მკურნალობის სტაბილიზაციის პერიოდში, შრატში კალციუმის დონე უნდა ისაზღვრებოდეს სულ მცირე კვირაში ორჯერ. ვინაიდან კალციტრიოლი ვიტამინ D-ს ყველაზე ეფექტური მეტაბოლიტია, D ჰიპერვიტამინოზის თავიდან ასაცილებლად მიზანშეწონილი არ არის როკალტროლით მკურნალობისას ვიტამინ D-ს სხვა პრეპარატების დანიშვნა. თუ პაციენტი ერგოკალციფეროლიდან (ვიტამინი D2) გადაჰყავთ კლაციტრიოლზე, მაშინ შრატში ერგოკალციფეროლის დონის ნორმალიზაციას შეიძლება თვეები დასჭირდეს.

თირკმლის ნორმალური ფუნქციის მქონე პაციენტებმა, რომლებიც როკალტროლს ღებულობენ, თავიდან უნდა აიცილონ დეჰიდრატაცია. შენარჩუნებული უნდა იყოს სითხეების ადექვატური მოხმარება.

ურთიერქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები:

ვინაიდან კლაციტრიოლი ვიტამინ D3-ს ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი მეტაბოლიტია, დამატებითი ეფექტებისა და ჰიპერკალციემიის თავიდან ასაცილებლად როკლატროლით მკურნალობისას უნდა შეწყდეს ვიტამინ D-ს და მისი წარმოებულების მიღება.

პაციენტებმა მკაცრად უნდა დაიცვან რეკომენდებული დიეტა, ეს განსაკუთრებით ეხება კლაციუმის პრეპარატების მიღებას, ასევე თავიდან უნდა იქნას აცილებული კალციუმის შემცველი ბიოლოგიურად აქტიური საკვები დანამატების უკონტროლო მიღება. როკალტროლის და თიაზიდური შარდმდენების ერთდროული გამოყენება ზრდის ჰიპერკალციემიის განვითარების რისკს.

დიგიტალისის პრეპარატებით მკურნალობისას, კალციტრიოლის დოზა სიფრთხილით უნდა შეირჩეს, ვინაიდან მსგავს შემთხვევებში ჰიპერკალციემიამ შეიძლება არითმიების პროვოცირება გამოიწვიოს. არსებობს ფუნქციური ანტაგონიზმი ვიტამინ D-ს ანალოგებსა, რომლებიც ხელს უწყობენ კალციუმის შეწოვას, და

კორტიკოსტეროიდებს შორის, რომლებიც თრგუნავენ კალციუმის შეწოვას. მაგნიუმის შემცველმა პრეპარატებმა (მაგ., ანტაციდები) შეიძლება გამოიწვიონ ჰიპერმაგნიემია, ამიტომ არ უნდა დაინიშნოს დიალიზზე მყოფ პაციენტებში როკალტროლით მკურნალობის დროს.ვინაიდან როკალტროლი ზეგავლენას ახდენს ფოსფატების ტრანსპორტირებაზე ნაწლავებში, თირკმლებსა და ძვლებში, ფოსფატების შემბოჭავი პრეპარატების დოზა შერჩეული უნდა იქნას შრატში ფოსფატების კონცენტრაციის  მიხედვით (ნორმა: 2-5 მგ/100 მლ, ან 0.65-1.62 მმოლ/ლ).

ფერმენტების ინდუქტორების გამოყენებამ – ფენიტიონი ან ფენობარბიტალი, შეიძლება გამოიწვიოს მეტაბოლიზმის გაძლიერება და ამით შეამციროს შრატში კლაციტრიოლის კონცენტრაცია. შესაბამისად, შეიძლება აუცილებელი გახდეს კალციტრიოლის უფრო მაღალი დოზები თუ ეს პრეპარატები ერთდროულად გამოიყენება. ქოლესტირამინმა შეიძლება შეამციროს ცხიმში ხსნადი ვიტამინების შეწოვა ნაწლავებიდან და შესაბამისად შეამციროს კალაციტრიოლის შეწოვაც.

ორსულობა და ლაქტაცია:

როკალტროლის გამოყენება ორსულობის დროს მხოლოდ მაშინაა დასაშვები, თუ პოტენციური სარგებელი დედისათვის გადაწონის პოტენციურ რისკს ნაყოფისათვის.ეგზოგენურად მიღებული კალციტრიოლი გადადის დედის რძეში. დედებში შესაძლო ჰიპერკალციემიისა და ჩვილებში შესაძლო გვერდითი მოვლენების გათვალისწინებით, დედებს, რომლებიც ღებულებენ როკალტროლს, შეუძლიათ ბავშვის ძუძუთი კვება გააგრძელონ დედისა და შვილის შრატში კალციუმის კონცენტრაციის მონიტორინგის პირობით.

საერთაშორისო დასახელება:

METRONIDAZOLE

მწარმოებელი: JADRAN, ხორვატია

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

მალამო 1%: ტუბში 25 გ

1 გ

მეტრონიდაზოლი ........  10 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი გამოიყენება დერმატოლოგიაში. იგი არღვევს დნმ-ს სინთეზს და ახდენს ნუკლეინის მჟავების წარმოქმნის ინჰიბირებას. პრეპარატი ზემოქმედებას ახდენს მრავალ ანაერობულ ბაქტერიასა და უმარტივესებზე, რის შედეგადაც უზრუნველყოფს ეფექტურ და მიმართულ თერაპიას.

ჩვენებები:

• რეკომენდებულია ადგილობრივი გამოყენებისათვის ანთებადი პაპულების, პუსტულების და ერითემის სამკურნალოდ (acnae rozacea,acnae vulgaris).

მიღების წესი და დოზირება:

მალამო დაიტანება თხელი ფენის სახით 1-2-ჯერ დღე-ღამეში კანის თბილი წყლით ან გვირილის ნახარშით დაბანის შემდეგ;

პრეპარატის გამოყენება შესაძლებელია 1-2 თვის განმავლობაში. კლინიკური გაუმჯობესება მოსალოდნელია მკურნალობის პირველი სამი კვირის შემდეგ.

გვერდითი მოვლენები:

იშვიათად გარდამავალი სიწითლე, კანის უმნიშვნელო სიმშრალე, ქავილი და დაჭიმულობის შეგრძნება ადგილობრივად. სისტემური გვერდითი რეაქციები არ აღინიშნება.

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმგრძნობელობა მეტრონიდაზოლის მიმართ.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატის მოხმარების შემდეგ არ დაუშვათ კონტაქტი თვალის ლორწოვანთან, კანი მოარიდეთ მზის პირდაპირ სხივებს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არსებობს თეორიული შესაძლებლობა პერორალური ანტიკოაგულანტების მოქმედების გაძლიერებისა.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა:  2 წელი..

საერთაშორისო დასახელება:

ROXITHROMYCIN

მწარმოებელი: LECHIVA

მოქმედი ნივთიერება: როქსითრომიცინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბიოტიკი, მაკროლიდი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 7 და 10 ც.

1 ტაბ.

როქსითრომიცინი   ..........       100 მგ

1 ტაბ.

როქსითრომიცინი .............     150 მგ

1 ტაბ.

როქსითრომიცინი .............      300 მგ

ვრცლად როქსიტასი

საერთაშორისო დასახელება:

SPIRAMYCIN

მწარმოებელი: SANOFI AVENTIS

მოქმედი ნივთიერება: სპირამიცინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მაკროლიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები:  შეფუთვაში 16 ც.

1 ტაბ.

სპირამიცინი ...........   1.5 მლნ. სე

ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

სპირამიცინი ...........   3 მლნ. სე

დამხმარე ნივთიერებები:

მაგნიუმის სტეარატი, პრეჟელატინირებული სიმინდის სახამებელი, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა კროსკარმელოზის ნატრიუმის მარილი, სილიციუმის უწყლო კოლოიდური ხსნარი, მიკროკრისტალური ცელულოზა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

როვამიცინი წარმოადგენს ბაქტერიოსტატური მოქმედების მაკროლიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკს. მისი ანტიმიკრობული ეფექტი განპირობებულია მიკრობის უჯრედის ცილის სინთეზის ინჰიბირებით რიბოსომების დონეზე. იგი აქტიურია შემდეგი მიკროორგანიზმების მიმართ: სტრეპტოკოკები, მეტიცილინის მიმართ მგრძნობიარე სტაფილოკოკები,Enterococcus spp., Rhodococcus equi, Bacillus cereus, Branhamella catarrhalis, Bordetella pertussis, Helicobacter pylori, Campylobacter spp., Legionella spp., Corynebacterium diphtheriae, Moraxella spp., Mycoplasma pneumoniae, Coxiella spp., Chlamydia spp., Treponema pallidum, Borrelia burgdorferi, Leptospira spp., Propionibacterium acnes, Actinomyces spp., Eubacterium spp., Porphyromonas spp., Mobiluncus spp., Bacteroides spp., Peptostreptococcus spp., Prevotella spp., Toxoplasma gondii (in vitro и in vivo).

ზომიერად მგრძნობიარე მიკროორგანიზმები: Neisseria gonorrhoeae, Ureaplasma urealyticum, Clostridium perfringens. В отношении данных возбудителей антибиотик умеренно активен in vitro.

სპირამიცინის აქტივობა Toxsoplazma gondii-ის მიმართ დამტკიცებულია in vitro და in vivo პრეპარატის მიმართ მდგრადია Enterobacter და Fseudomonas

ფარმაკოკინეტიკა:

აბსორბცია: როვამიცინის აბსორბციის პროცესი მიმდინარეობს სწრაფად და, მაგრამ არასრულად (ნახევრადაბსორბციის დრო - 20 წთ). საკვების მიღება პრეპარატის აბსორბციის პროცესზე გავლენას არ ახდენს.

განაწილება: როვამიცინის 6 მლნ სე დოზით პერორალური მიღებისას სისხლის პლაზმაში მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია შეადგენს დაახლოებით 3.3 მკგ/მლ; პლაზმიდან პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 8 სთ-ს. პრეპარატი ადვილად აღწევს ნერწყვში და ქსოვილებში (ფილტვებში კონცენტრაცია - 20-დან 60 მკგ/გ-მდე. ნუშისებრ ჯირკვლებში - 20-დან 80 მკგ/გ-მდე; ინფიცირებულ ღრუებში - 75-დან 110 მკგ/გ-მდე, ძვლებში - 5-დან 100 მკგ/გ-მდე).

მკურნალობიდან 10 დღის განმავლობაში პრეპარატის კონცენტრაცია ელენთში, ღვიძლში და თირკმელებში შეადგენს 5-დან 100 მკგ/გ-ს.

როვამიცინი აღწევს და გროვდება ფაგოციტებში (ნეიტროფილები, მონოციტები, პერიტონეალური და ალვეოლური მაკრობაქტერიოფაგები). სპირამიცინის კონცენტრაცია ფაგოციტების შიგნით საკმაოდ მაღალია. ზემოთ აღნიშნული თვისებით აიხსნება მისი ძლიერი აქტივობა უჯრედშიდა ბაქტერიებზე.

სპირამიცინი არ გაივლის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს. იგი გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად. პლაზმის ცილებთან პრეპარატის კავშირი მცირეა და შეადგენს დაახლოებით 10%-ს.

ბიოტრანსფორმაცია: როვამიცინი მეტაბოლიზდება ღვიძლში. მეტაბოლიტები უცნობია.

გამოყოფა: პრეპარატი კარგად გამოიყოფა ორგანიზმიდან ნაღველთან ერთად, სადაც მისი კონცენტრაცია 15-40-ჯერ უფრო მაღალია, ვიდრე პლაზმაში. მიღებული დოზის მხოლოდ 10% გამოიყოფა შარდთან ერთად.

პრეპარატის უმნიშვნელო რაოდენობა აღმოჩენილია განავალში.

ჩვენებები:

როვამიცინი გამოიყენება პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების სამკურნალოდ:

• სასუნთქი გზების ინფექციები მათ შორის მწვავე და ქრონიკული ბრონქიტი, ინფიცირებული ბრონქოექტაზია, ბაქტერიული პნევმონია;
• ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციები (სინუსიტი, ტონზილიტი, ფარინგიტი);
• რბილი ქსოვილების ინფექციები (მათ შორის ცელულიტი, წითელი ქარი, ჭრილობის ინფექციები);
• ძვლებისა და სახსრების ინფექციები (მათ შორის ოსტეომიელიტი, სეპტიური ართრიტი);
• სასქესო გზების ინფექციები (მათ შორის მცირე მენჯის ღრუს ორგანოების ანთებითი დაავადებები, განსაკუთრებით წინამდებარე ჯირკვლის დაავადებები, რომლებიც გადაეცემიან სქესობრივი გზით);
• გონორეა (განსაკუთრებით პენიცილინის ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს);
• მენინგოკოკური მენინგიტის პროფილაქტკა.

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებს ენიშნებათ პერორალურად 2-3 ტაბ. 3 მლნ. სე ან 4-6 ტაბ. 1.5 მლნ. სე (6-9 მლნ სე) დაყოფილი 2-3-მიღებაზე დღეში.

გვერდითი მოვლენები:

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, დიარეა.

კანის მხრივ:  ალერგიული რეაქციები; შესაძლებელია კანზე გამონაყარი, ქავილი, ურტიკარია, ცხელება.

უკუჩვენებები:

* როვამიცინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

* ორსულობა და ლაქტაცია

* ორსულობის დროს პრეპარატის დანიშვნა შესაძლებელია ჩვენების მიხედვით; პრეპარატი ექსკრეგირებს დედის რძეში, ამიტომ ლაქტაციის პერიოდში მისი გამოყენების შემთხვევაში საჭიროა შეწყდეს ძუძუთი კვება.

განსაკუთრებული მითითებები:

ვინაიდან პრეპარატის აქტიური ნივთიერება არ გამოიყოფა თირკმელების საშუალებით, ამიტომ თირკმელების უკმარისობით შეპყრობილ პაციენტებში მკურნალობის რეჟიმის შეცვლა არ არის საჭირო.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ლევოდოპა: ლევოდოპასთან როვამიცინის ერთდროული მიღებისას საჭიროა ავადმყოფის კლინიკური მდგომარეობის სისტემატური კონტროლი და ლევოდოპას დოზის კორექცია.

სიფრთხილეა საჭირო პრეპარატის ერთდროული გამოყენებისას ჭვავის რქის დიჰიდრირებული ალკალოიდების შემცველ პრეპარატებთან.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:   3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

RHODIOLAE ROSEAE RHIZOMATA ET RADICES

მწარმოებელი: GEORGIAN PHARMACEUTICALS GROUP

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

საერთომატონიზებელი საშუალება

გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

მცენარეული ადაპტოგენი.

როდასკონი იცავს ორგანიზმს კლიმატის, დღის რითმის და ტემპერატურის სწრაფი ცვლილებისას, ხელს უწყობს ორგანიზმის რეზისტენტობის ამაღლებას გარემოს არახელსაყრელი ფაქტორების მიმართ.

ჩვენებები:

• ასთენიური და ნევროზული მდგომარეობა;

• ყურადღების, კონცენტრაციისა და მეხსიერების დაქვეითება;

• ხანგრძლივი დაავადებების შემდგომი აღდგენითი პერიოდი;

• ალკოჰოლიზმის კომპლექსური მკურნალობა;

• პოსტოპერაციული და რეკონვალესცენციის პერიოდში კომპლექსური მკურნალობის დროს;

• გადატანილი ვირუსული და ბაქტერიული დაავადებების შემდგომ პერიოდში;

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებში 2-3 ტაბლეტი დღის პირველ ნახევარში ჭამის წინ 2-3 კვირის განმავლობაში.

მძიმე ფიზიკური დატვირთვისას 2-4 ტაბლეტი დატვირთვამდე 30 წუთით ადრე.

უკუჩვენება:

ორსულობა, ჰიპერტონული კრიზი, ბავშვთა ასაკი, აგზნებული მდგომარეობა. პრეპარატის მიღება არ არის რეკომენდირებული დღის მეორე ნახევარში.

გვერდითი მოვლენები:

ზოგიერთ შემთხვევაში აღინიშნება აგზნება, უძილობა, თავის ტკივილი, ჰიპერტონია.

შენახვის ვადა და პირობები:

3 წელი. ინახება ბნელ, გრილ ადგილას.