საერთაშორისო დასახელება:

PROPOFOL

მწარმოებელი: FRESENIUS KABI, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: პროპოფოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ზოგადი საანესთეზიო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინფუზიო საინექციო ემულსია: ამპულაში 20 მლ, შეფუთვაში 5 ც.

1 მლ 1 ამპ.

პროპოფოლი ...........    10 მგ 200 მგ

საინფუზიო და საინექციო ემულსია ამპულაში 50 მლ და 100 მლ, შეფუთვაში 1 ც.

1 მლ 1 ამპ.

პროპოფოლი ........... 10 მგ 0.5 გ

1 მლ 1 ამპ.

პროპოფოლი ........... 10 მგ 1 გ

დამხმარე ნივთიერებები:

სოიოს ზეთი, კვერცხის გაწმენდილი ფოსფატიდები, გლიცერინი, ოლეინის მჟავა, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი, საინექციო წყალი.

ჩვენებები:

• ბაზის ნარკოზისათვის და ზოგადი ნარკოზის შენარჩუნებისათვის.
• იმ ავადმყოფთა სედაცია, რომლებიც ხელოვნურ სუნთქვაზე იმყოფებიან ინტენსიური თერაპიის პალატაში.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატის შეყვანის დროს უნდა არსებობდეს მოწყობილობა, რომელიც გამოიყენება ანესთეზიის ჩატარების დროს: გულ-სისხლძარღვთა სისტემის კონტროლის აპარატურა - ეკგ, პულსი, ოქსიმეტრია და სხვა. პრეპარატის დოზა შეირჩევა ინდივიდუალურად პრემედიკაციაზე ავადმყოფის რეაქციის მიხედვით. როგორც წესი, საჭიროა პრეპარატის კომბინირება ანალგეზიურ საშუალებებთან ერთად.

ზოგადი ანესთეზია მოზრდილებში:

ბაზის ნარკოზი: ინდუქციისათვის შეჰყავთ 20-40 მგ ყოველ 10 წამში ზოგადი ანესთეზიის კლინიკური სიმპტომების გამოვლენამდე;

საშუალო დოზა ავადმყოფებში 55 წლის ასაკამდე - 1.5-2.5 მგ 1 კგ წონაზე.

უფრო მეტი ასაკის პაციენტებში დოზა მცირდება.

ამერიკის ანესთეზიოლოგთა საზოგადოების კლასიფიკაციის (ASA) მიხედვით III და IV ჯგუფის პაციენტებში ანესთეზიის გამოწვევა შენელებულია და საჭიროა პრეპარატის შეყვანის სიჩქარის შემცირება - 2 მლ (20 მგ) ყოველ 10 წამში.

ზოგადი ანესთეზიის შენარჩუნება: ეფექტის შენარჩუნება ხორცილდება ან მუდმივი ინფუზიით ან განმეორებითი ბოლუსური შეყვანით პირველ შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატის ინფუზია სიჩქარით 6-12 მგ/კგ წონაზე საათში.

ნაკლებად ტრავმული ქირურგიული  ჩარევისას საკმარისია 4 მგ/კგ წონაზე საათში.

ხანდაზმულ ავადმყოფებში და პაციენტებში არასტაბილური მდგომარეობით, ან ჰიპოვოლემით და III-IV ჯგუფით ASA მიხედვით, პრეპარატის დოზა აგრეთვე უნდა შემცირდეს - 4 მგ 1 კგ წონაზე საათში.

ზოგადი ანესთეზიის შენარჩუნებისათვის განმეორებითი  ბოლუსების შეყვანისას პრეპარატის დოზა შეადგენს 25-50 მგ (2.5-5 მლ).

ანესთეზია ბავშვებში 3 წლის ასაკის ზევით:

ბაზის ნარკოზი: დაუშვებელია პრეპარატის გამოყენება ბავშვებში 3 წლის ასაკამდე. ანესთეზიის ინდუქციისათვის პრეპარატი შეჰყავთ ნელა, განმეორებითი დოზებით ზოგადი ანესთეზიის კლინიკური სიმპტომების გამოვლენამდე. დოზა გამოითვლება ასაკის და წონის მიხედვით.

ბავშვებში 8 წლის ასაკის ზევით გამოიყენება 2.5 მგ პროპოფოლი 1 კგ წონაზე.

ბავშვებში 3-დან 8 წლის ასაკამდე ანესთეზიის ინდუქციის დოზა ოდნავ მეტია.

III-IV ASA ჯგუფის ბავშვებში მონაცემები პრეპარატის გამოყენების შესახებ არ არსებობს.

ანესთეზიის შენარჩუნება: ეფექტის შენარჩუნება ხორცილდება მუდმივი ინფუზიით დოზით 9-15 მგ/კგ წონაზე საათში.

პრეპარატის გამოყენება მოზრდილებში სედაციის მიზნით ინტენსიური თერაპიის პერიოდში: დოზა შეირჩევა სედაციური ეფექტის მისაღწევი სიღრმის მიხედვით. რეკომენდებელია ინფუზია სიჩქარით 1-4 მგ/კგ წონაზე საათში. დაუშვებელია დოზის 4 მგ/კგ წონაზე საათში გადაჭარბება. ლიპიდების შემცველ სხვა პრეპარატებთან კომბინირების დროს გასათვალისწინებელია ცხიმების რაოდენობა (პროპოფოლის 1 მლ შეიცავს 0.1 გ ცხიმს).

ბავშვებში 16 წლის ასაკამდე პრეპარატის გამოყენება სედაციის მიზნით არ არის რეკომენდებული.

შეყვანის მეთოდი: პროპოფოლი შეიძლება შევიყვანოთ განზავების გარეშე და აგრეთვე განზავებული 5%-იანი გლუკოზის ან ინტრავენური 0.9% ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარში - შუშის ფლაკონებში. შეყვანის წინ ფლაკონი უნდა შევანჯღრიოთ. ვინაიდან პრეპარატი წარმოადგენს ცხიმოვან ემულსიას, რომელიც არ შეიცავს კონსერვანტებს და არ გააჩნია ანტიმიკრობული აქტივობა, იგი შეიძლება გახდეს მიკროორგანიზმების ზრდისათვის ხელსაყრელი გარემო. აუცილებელია ემულსიის  შპრიცში აღების და სისტემასთან მიერთების დროს დაცული იქნას ასეპტიურობა. გამზადებული პრეპარატი დაუყოვნებლივ უნდა იქნას შეყვანილი. ინფუზიის დროს აუცილებელია ასეპტიკური პირობების დაცვა. იმ შემთხვევაში, თუ საჭიროა ერთი და იგივე სისტემით პრეპარატის კომბინირებული შეყვანა, რეკომენდებულია პროპოფოლის შეყვანა კანულასთან რაც შეიძლება ახლოს. დაუშვებელია პროპოფოლის გასვლა მიკრობიოლოგიურ ფილტრში. პრეპარატის შეყვანის სისტემა გამოიყენება მხოლოდ ერთჯერადად ერთ პაციენტში ინდივიდუალურად.

პროპოფოლის გადასხმა განზავების გარეშე: ამ შემთხვევაში საჭიროა შეყვანილი პრეპარატის რაოდენობის კონტროლი მოწყობილობის (წვეთების მაჩვენებელი, შპრიცის ტუმბო, ინფუზიური ტუმბო) არსებობა. ერთი სისტემა გამოიყენება მხოლოდ 12 საათის განმავლობაში, შემდგომში სისტემა და პრეპარატი უნდა შეიცვალოს.

განზავებული პროპოფოლის გადასხმა: არსებობს პრეპარატის შეყვანის მრავალი სქემა, მაგრამ საჭიროა გადასხმული პრეპარატის რაოდენობის განმსაზღვრელი აპარატურის გამოყენება. განზავების შეფარდება არ უნდა აღემატებოდეს პროპოფოლის 1:4-თან 4% გლუკოზის ან 0.9% ნატრიუმის ქლორიდის ხსნართან (აქტიური ნივთიერების კონცენტრაცია განზავებულ ხსნარში არ უნდა იყოს 2 მგ/მლ ნაკლები). განზავება ტარდება ასეპტიკურ პირობებში და გადასხმა უნდა დამთავრდეს არაუგვიანეს 6 საათში. დაუშვებელია განზავება სხვა ხსნარებში. 4% გლუკოზის ან 0.9% ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარში განზავებული პროპოფოლი შეჰყავთ კანულასთან რაც შეიძლება ახლოს,  ან კანულაში უშუალოდ ნემსთან.

ადგილობრივი  ტკივილის თავიდან აცილების მიზნით პროპოფოლის უშუალოდ შეყვანის წინ დასაშვებია მისი 1%-იან ლიდოკაინთან შერევა შეფარდებით 20:1-ზე. მიორელაქსანტები - ატრაკურიუმი და მივაკურიუმი შეჰყავთ პროპოფოლის შემდეგ მხოლოდ სისტემის გამორეცხვის შემდეგ.

შეყვანის ხანგრძლივობა: მკურნალობის ხანგრძლივობა არ უნდა აღემატებოდეს 7 დღეს.

გვერდითი მოვლენები:

♦ ჰიპოტენზია და აპნოე, რომლის დროსაც საჭირო ხდება დოზის შემცირება, ხოლო მძიმე შემთხვევებში მოცულობა ჩანაცვლებითი თერაპია და ვაზოპრესორული პრეპარატების გამოყენება.

♦ გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მაჩვენებლების ცვლილებები განსაკუთრებით საშიშია პაციენტებში, როდესაც დარღვეულია ჟანგბადის მიწოდება მიოკარდიუმისათვის, ცერებრული სისხლმიმოქცევის დარღვევებით და ჰიპოვოლემიის დროს.

♦ პროპოფოლი არ ხასიათდება ვაგოლიზური აქტივობით და მისი გამოყენების დროს შესაძლებელია არასიმპათიკური ნერვული სისტემის აქტივობის გაზრდა, რაც იწვევს ბრადიკარდიას, ჰიპოტონიას და ასისტოლიას.

♦ ვაგუსის ტონუსის მომატებისას ან ბრადიკარდიის გამომწვევ პრეპარატებთან კომბინაციის დროს, რეკომენდებულია ანესთეზიის განმავლობაში ანტიქოლინერგული საშუალებების ინტრავენური გამოყენება.

♦ შესავალი ანესთეზიის დროს ვლინდება აგზნების სიმპტომები, შემანარჩუნებელი ანესთეზიის დროს ვლინდება ხველა.

♦ გამოღვიძების სტადიაში ვლინდება გულისრევა, პირღებინება, თავის ტკივილი, შემცივნება, ეიფორია და ლიბიდოს ზრდა.

♦ იშვიათად ეპილეპტიფორმული კრუნჩხვები, ოპისტოტონუსი. ეპილეფსიით დაავადებულ ავადმყოფებში იზრდება კრუნჩხვების განვითარების რისკი.

♦ ხანგრძლივი მკურნალობის შემდეგ რეგისტრირებულია ცხელება და შარდის ფერის შეცვლა. იშვიათად ვლინდება ანაფილაქსია, კვინკეს შეშუპება, ბრონქოსპაზმი, ერითემა  და ჰიპოტონია.

♦ ადგილობრივად ტკივილის თავიდან აცილების მიზნით საინექციოდ უნდა შეირჩეს დიდი დიამეტრის ვენა და პრეპარატს უნდა შეერიოს 1%-იანი ლიდოკაინი. შეიძლება გამოვლინდეს თავბრუსხვევა, პირღებინება, ძილიანობა, კრუნჩხვები, ბრადიკარდია, არითმია და შოკი. თრომბოზის და ფლებიტის შემთხვევები იშვიათია. ექსტრავაზაციის შემთხვევები ვლინდება ქსოვილების სერიოზული დაზიანებით.

♦ იშვიათად აღწერილია ფილტვების შეშუპება.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პროპოფოლის ან სხვა ინგრედიენტების მიმართ.

* დაუშვებელია პრეპარატის გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში, აგრეთვე მეან-გინეკოლოგიაში (აბორტის წარმოების გარდა).

* პრეპარატით მკურნალობის დაწყებამდე უნდა მოხერხდეს გულის, სისხლმიმოქცევის ან ფილტვების უკმარისობის და აგრეთვე ჰიპოვოლემიის კომპენსაცია.

* დაუშვებელია პრეპარატის გამოყენება ზოგადი ანესთეზიისათვის, ბავშვებში 3 წლის ასაკამდე და სედაციისათვის - ინტენსიურ პალატაში მკურნალობის პროცესში მყოფ ბავშვებში 16 წლამდე.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ ინფუზიის სიჩქარე უნდა იყოს შემცირებული თანდაყოლილი ოლიგოფრენიის, აგრეთვე ეპილეფსიის, გულის, ფილტვების, თირკმელების და ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის და ჰიპოვოლემიის დროს.

◄ პრეპარატის 1 მლ შეიცავს 0.1 გ ცხიმს, რაც გასათვალისწინებელია ავადმყოფებში ცხიმოვანი ცვლის მოშლით და სხვა მდგომარეობების დროს, რომლებიც საჭიროებენ სიფრთხილეს ცხიმოვანი ემულსიის შეყვანისას.

◄ გულის უკმარისობის დროს პრეპარატი გამოიყენება დიდი სიფრთხილით ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ. პაციენტებში ჭარბი წონით პრეპარატის დოზა იზრდება ფრთხილად, ჰემოდინამიკური დარღვევების რისკის გათვალისწინებით.

◄ თავის ქალას შიდა წნევის მომატების ან სისხლის წნევის დაბალი მაჩვენებლების შემთხვევაში პრეპარატი სიფრთხილით შეჰყავთ, ვინაიდან მაღალია ცერებრული პერფუზიული წნევის დაწევის რისკი.

◄ პრეპარატის გამოყენება, როგორც სედატიური საშუალებისა შეიძლება მხოლოდ ექიმ-ანესთეზიოლოგის მიერ. დაუშვებელია პრეპარატის გამოყენება პერსონალის მიერ, რომელიც მხოლოდ დიაგნოსტიკურ ან ოპერაციულ მანიპულაციებს ახორციელებს.

◄ მიუხედავად იმისა, რომ მიზეზობრივ-შედეგობრივი კავშირი დადგენილი არ ყოფილა, აღწერილია სერიოზული გართულებელი და ლეტალური შემთხვევები პრეპარატის მიღების შემდეგ ბავშვებში, როდესაც პრეპარატი გამოყენებული იქნა სედაციის მიზნით. მსგავსი შედეგები მიღებული იქნა პრეპარატის არასანქცირებული მიღებისას ჭარბი დოზირებით ბავშვებში სასუნთქი გზების ინფექციური გართულებებით.

◄ ინფუზიის დროს აუცილებელია მუშაობის ასეპტიურობის დაცვა. იმ შემთხვევაში, თუ საჭიროა ერთი და იგივე სისტემით პრეპარატის სხვა ხსნარებთან კომბინირებული შეყვანა, რეკომენდებულია პროპოფოლის შეყვანა კანულასთან რაც შეიძლება ახლოს. დაუშვებელია პროპოფოლის შეყვანა მიკრობიოლოგიური ფილტრის გავლით.

◄ პრეპარატი და მისი შემცველი საინფუზიო სისტემები განკუთვნილია ერთჯერადი ინექციისათვის ან ინფუზიისათვის მხოლოდ ერთი პაციენტისთვის ინდივიდუალურად.

◄ პრეპარატის გადასხმის შემდეგ ავადმყოფი უნდა იმყოფებოდეს ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ. ავადმყოფი უნდა იყოს გაფრთხილებული, რომ მისთვის დაუშვებელია სატრანსპორტო საშუალებების მართვა, ალკოჰოლის მიღება და სახიფათო პირობებში მუშაობა. ავადმყოფის სახლში წასვლა შესაძლებელია მხოლოდ თანმხლებ პირთან ერთად.

◄ დაუშვებელია პრეპარატის გამოყენება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ. ფლაკონის გახსნის შემდეგ პრეპარატი უნდა იყოს შეყვანილი დაუყოვნებლივ. განზავების გარეშე პრეპარატი გამოიყენება გახსნიდან 12 საათის ფარგლებში, ხოლო გლუკოზის და NaCl-ში განზავების შემდეგ - 6 საათში. ნებისმიერი ნარჩენი პრეპარატი უნდა განადგურდეს. გამოყენების წინ ამპულა უნდა შეინჯღრეს.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირება იწვევს სუნთქვის და გულის ფუნქციის დათრგუნვას. ამ დროს საჭიროა ფილტვების ხელოვნური ვენტილაცია ჟანგბადის გამოყენებით.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დათრგუნვის დროს ავადმყოფის თავი უნდა იყოს დაშვებული, განსაკუთრებულ შემთხვევებში გამოიყენება სისხლის შემცვლელები და ვაზოპრესორული პრეპარატები.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- პროპოფოლი გამოიყენება ინჰალაციურ სანარკოზო საშუალებებთან, აგრეთვე მიორელაქსანტებთან და ადგილობრივ საანესთეზიო საშუალებებთან ერთად. ფარმაკოლოგიური შეუთავსებლობის შემთხვევები არ არის აღწერილი. დოზის შემცირება საჭიროა, როდესაც კომბინირებულია ზოგადი და ადგილობრივი ანესთეზია.

- პროპოფოლის კომბინირება ბენზოდიაზეპინებთან, პარასიმპათოლიზურ და ინჰალაციურ სანარკოზო საშუალებებთან იწევს მისი საანესთეზიო ეფექტის გაძლიერას და სუნთქვის გაიშვიათებას.

- ოპიატებით პრემედიკაციის შემდეგ შეიძლება განვითარდეს აპნოეს გახშირებული და გახანგრძლივებული ეპიზოდები.

- სუქსამეთონიუმისა და ნეოსტიგმინის მიღების ფონზე შეიძლება განვითარდეს ბრადიკარდია და გულის გაჩერება.

- პროპოფოლი აძლიერებს ჰიპოტენზიური და სუნთქვაზე მოქმედი პრეპარატების ეფექტს.

- პრემედიკაციის, საინჰალაციო საანესთეზიო საშუალებების და სხვა ანალგეზიური პრეპარატების პროპოფოლთან კომბინირების შემთხვევაში ძლიერდება მისი საანესთეზიო ეფექტი და ვლინდება გართულებები გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ.

- ცნს-ის დამთრგუნველი საშუალებების, ალკოჰოლის, ზოგადი საანესთეზიო საშუალებების და ნარკოტიკული ანალგეტიკების პროპოფოლთან კომბინირების დროს ძლიერდება მისი სედატიური ეფექტი. ცნს-ის დამთრგუნველ პარენტერულ საშუალებებთან კომბინირება იწვევს სუნთქვისა და სისხლმიმოქცევის მძიმე ხარისხით დათრგუნვას.

- ფენტანილის შეყვანის შემდეგ პროპოფოლის კონცენტრაცია სისხლში დროებით იზრდება.

- არსებობს მონაცემები, რომ ცხიმოვანი ემულსიების (როგორიცაა პროპოფოლი) შეყვანა ციკლოსპორინთან ერთად იწვევს ლეიკოენცეფალოპათიას.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

PROPYLTHIOURACIL

მწარმოებელი: SOLVAY PHARMACEUTICALS, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: პროპილთიოურაცილი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტითირეოიდული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში  20 და 100 ც.

1 ტაბ.

პროპილთიოურაცილი ...............  50 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ლაქტოზა, სიმინდის სახამებელი, სილიციუმის კოლოიდური ორჟანგი, პოვიდონი, ჟელატინირებული სახამებელი, მაგნიუმის სტეარატი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

იგი ხასიათდება თირეოსტატული ეფექტით. ხელს უშლის თირეოგლობულინის იოდიზაციის პროცესს, აქვეითებს იოდის აქტიური ფორმის წარმოქმნას ფარისებრ ჯირკვალში პეროქსიდაზული სისტემის ბლოკირებით. თრგუნავს T₄-ის გადასვლას T_3-ში, რევერსიული T₃-ის (RT₃) წარმოქმნის შედეგად.

ჩვენებები:

• პრეპარატი გამოიყენება თირეოტოქსიკოზის სამკურნალოდ დიფუზურ-ტოქსიკური ჩიყვით ან ფარისებრი ჯირკვლის ტოქსიკური ადენომით შეპყრობილ პაციენტებში;
• ფარისებრი ჯირკვლის რეზექციისათვის მოსამზადებელ პერიოდში და ოპერაციის შემდეგ;
• თირეოტოქსიკოზის რადიაქტიული იოდით მკურნალობის დაწყების წინა პერიოდში.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატი ჩვეულებრივ ინიშნება ყოველ 6-8 სთ-ში. ტაბლეტები გამოიყენება მთლიანად დაღეჭვის გარეშე და საკმარისი რაოდენობით სითხის მიყოლებით.

10 წლის ასაკის ზევით ბავშვებსა და მოზრდილებში მკურნალობის დასაწყისში პრეპარატი ინიშნება 75-100 მგ დოზით (1.5-დან 2 ტაბლეტი) დღეში პერორალურად. მძიმე  შემთხვევების დროს და ადრე იოდით დატვირთვისას, საწყის სადღეღამისო დოზას ზრდიან 300-600 მგ-მდე (6-12 ტაბლეტი, გაყოფილი 4-6 ერთჯერად დოზად).

შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 25-150 მგ-ს (0.5-დან 3 ტაბლეტამდე) დღეში.

6-დან 10 წლამდე ასაკის ბავშვებში მკურნალობის დასაწყისში პრეპარატი ინიშნება 50-150 მგ დოზით (1-დან 3 ტაბლეტი) დღეში. ხოლო შემანარჩუნებლი მკურალობისას დაახლოებით 25-50 მგ (0.5-დან 1 ტაბლეტამდე) დღეში.

ახალშობილებში თირეოტოქსიკოზის დროს პრეპარატს ნიშნავენ 5-10 მგ-ის ოდენობით სხეულის წონის მიხედვით დღეში (დღეღამურ დოზას ყოფენ 3 მიღებაზე). სასურველი შედეგის არ არსებობის შემთხვევაში რეკომენდებულია დოზის მომატება 1.5-2-ჯერ დღეში (50-100%-ით).

შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 3-4 მგ-ს სხეულის წონაზე დღეში.

არსებული მონაცემების მიხედვით თირკმელების უკმარისობით დაავადებულ ან ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში დოზის კორექცია არ არის აუცილებელი.

ღვიძლის დაავადების დროს: პრეპარატის მიღება შესაძლებელია რეკომენდებულ დოზებში წინააღმდეგჩვენების გათვალისწინებით.

მკურნალობის ხანგრძლივობა დგინდება ინდივიდუალურად:

• თირეოტოქსიკოზის მკურნალობის ხანგრძლივობა დიფუზური ტოქსიკური ჩიყვისა და ფარისებრი ჯირკვლის ტოქსიკური ადენომის დროს უნდა შეადგენდეს 1.5-2 წელს.

• ქირურგიული ჩარევის ან რადიოაქტიური იოდით მკურნალობისას პრეპარატის გამოყენების ხანგრძლივობა უნდა შეესაბამებოდეს პაციენტის ინდივიდუალურ მოთხოვნებს.

• პროპიცილი შესაძლებელია გამოვიყენოთ დიფუზური ტოქსიკური ჩიყვის სამკურნალოდ მონოთერაპიის სახით „დათრგუნე  და ჩაანაცვლე“ სქემის მიხედვით.

გვერდითი მოვლენები:

◄ აგრანულოციტოზი წარმოადგენს მძიმე ფორმის, მაგრამ იშვიათ გვერდით მოვლენას, რომელსაც თან ახლავს სეპტიური გართულებები. ხანდახან აღინიშნება კანზე გამონაყარი, ურტიკარია, კუჭის არეში ტკივილი, ართრალგია სახსრების ანთებითი ნიშნების გარეშე, ახალშობილებში ჩიყვის განვითარება.

◄ ძალიან იშვიათად, პრეპარატის მაღალი დოზით გამოყენებისას აღინიშნება შემდეგი გვერდითი მოვლენები: ღვიძლის დაზიანება (ჰეპატიტის მსგავსი რეაქციები ჰეპატოციტური ნეკროზით და გარდამავალი ქოლესტაზით), ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები, წამლისმიერი ცხელება, ლიმფადენოპათია და თრომბოციტოპენია.

◄არსებობს ცალკეული მონაცემები ნერვ-კუნთოვანი გადაცემის დარღვევის, პოლიართრიტის გემოვნებისა და ყნოსვის შეგრძნების დარღვევის, ვასკულიტის, წითელი მგლურას სინდრომის, კვანძოვანი პერიარტერიტის, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ფუნქციის დარღვევის (გულისრევა, ღებინება), თავბრუსხვევის, ერითროპოეზის დათრგუნვის, ჰემოლიზის, კუმბსის დადებითი რეაქციის, ინტერსტიციული პნევმონიის, პერიფერიული შეშუპების და ალოპეციის შესახებ.

◄ პროპიცილით მკურნალობის პროცესში შესაძლებელია ფარისებრი ჯირკვლის ზომაში მომატება.

უკუჩვენებები:

* პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;

* ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი;

* ჰიპოთირეოზი;

* აქტიური ჰეპატიტი, ღვიძლის ციროზი.

* პროპიცილის გამოყენება წინააღმდეგნაჩვენებია იმ პაციენტებში, რომლებსაც ადრე აღენიშნებოდათ პროპილთიოურაცილის მოქმედებით გამოწვეული გვერდითი მოვლენები (აგრანულოციტოზი, ღვიძლის მძიმე დაზიანება).

შედარებითი უკუჩვენებებია: პერსისტირებული ჰეპატიტი, ღვიძლის ცხიმოვანი დისტროფია და კვანძოვანი ჩიყვი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

♦ როგორც თირეოტოქსიკოზი, ასევე ჰიპოთირეოზი ორსულ ქალებში ასოცირდება სპონტანურ აბორტთან, მკვდარშობადობასთან და ანომალიების განვითარებასთან.

♦ პროპილთიოურაცილით გამოწვეული ანომალიების განვითარების რიცხვი არ განსხვავდება სპონტანურად განვითარებული ანომალიების სიხშირისაგან.

♦ პროპიცილის დოზა უნდა იყოს რაც შეიძლება მცირე, რათა არ გამოიწვიოს მუცლის მოშლა, აგრეთვე ნაყოფის ჰიპოთირეოზისა და ჩიყვის განვითარება.

♦ ორსულობის ბოლო ტრიმესტში ხშირად აღინიშნება თირეოტოქსიკოზის გამოხატულების სპონტანური შემცირება.

♦ ორსულებში ანტითირეოიდული საშუალებებით  მკურნალობა უნდა ჩატარდეს მკაცრი მეთვალყურეობით. ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების დონე უნდა იმყოფებოდეს ნორმის ზედა ზღვარზე, ხოლო თირეოტროპინის დონე ნორმის ქვემოთ.

♦ ლაქტაციის პერიოდში პროპილთიოურაცილი ითვლება არჩევის პრეპარატად, ვინაიდან მისი კონცენტრაცია დედის რძეში შეადგენს მხოლოდ 1/10-ს, დედის სისხლის შრატის დონესთან შედარებით, ამასთან საჭიროა ახალშობილზე  სპეციალური დაკვირვება, ვინაიდან არსებობს მონაცემები ჰიპოთირეოზის განვითარების ცალკეული შემთხვევების  შესახებ.

♦ ორსულობისა და დიფუზური ტოქსიკური ჩიყვის არსებობის შემთხვევაში პროპიცილი ინიშნება მხოლოდ მონოთერაპიის სახით.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ სისხლში ფორმიანი ელემენტების რიცხვის პათოლოგიური ცვლილებებისას და ტრანსამინაზების აქტივობის მომატებისას პროპიცილი შესაძლებელია გამოვიყენოთ მხოლოდ მკაცრი მეთვალყურეობის ქვეშ.

◄ აგრანულოციტოზი შესაძლებელია განვითარდეს პრეპარატის მიღებიდან რამდენიმე სთ-ის შემდეგ. იმის გამო, რომ აგრანულოციტოზის განვითარების წინასწარ განსაზღვრა შეუძლებელია, მაშინაც კი, როდესაც მუდმივად ვაკონტროლებთ სისხლის მორფოლოგიურ სურათს, პაციენტი ინფორმირებული უნდა იყოს აგრანულოციტოზის ნიშნების (ცხელება, შეუძლოდ ყოფნა, ანგინა, სტომატიტი) შესახებ, რაც საჭიროებს პერიფერიული სისხლის დაუყოვნებლივ გამოკვლევას.

◄ ანტითირეოიდული საშუალებებით მკურნალობისას აუცილებელია ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციური მდგომარეობის კონტროლი (თირეოიდული ჰორმონების და/ან სისხლში თირეოტროპინის დონის განსაზღვრა).

◄ ანტითირეოიდული საშუალებების ძალიან მაღალი დოზით გამოყენება იწვევს ჩიყვის განვითარებას, ან უკვე არსებული ჩიყვის პროგრესირებას.

პირველ რიგში ზემოთაღნიშნული მხედველობაში უნდა მივიღოთ  ჩიყვის ინტრათორაკალური ლოკალიზაციისას, რაც დაკავშირებულია შუასაყარის ანატომიური სტრუქტურის კომპრესიის საშიშროებასთან.

პრეპარატი უარყოფითად არ მოქმედებს სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე.

ჭარბი დოზირება:

პრეპარატით მწვავე ინტოქსიკაციის შემთხვევები არ აღინიშნება.

ქრონიკული ჭარბი დოზირება იწვევს ჩიყვის განვითარებას და ჰიპოთირეოზს სიმპტომებით, რომელიც დამოკიდებულია ჰიპოთირეოზის სიმძიმეზე, რომელიც განპირობებულია ანტითირეოდული საშუალებების სპეციფიკური მოქმედებით.

ჭარბი დოზირების კუპირებისათვის სპეციალური ზომები არ არსებობს. კუჭის ამორეცხვა და ტაბლეტების ნარჩენების ენდოსკოპური მოცილება მეტად საეჭვოა, ვინაიდან აქტიური ნივთიერება სწრაფად შეიწოვება.

ჩიყვისა და ჰიპოთირეოზის განვითარებისას, რომელთა თანმხლები სიმპტომები კორელირებს ჰიპოთირეოზის სიმძიმესთან და განპირობებულია პრეპარატის ქრონიკული ჭარბი დოზირებით, პრეპარატით მკურნალობას წყვეტენ.

თიროქსინით ჩანაცვლებას ატარებენ იმ შემთხვევაში, როდესაც ეს გამართლებულია ჰიპოთირეოზის სიმძიმის ხარისხით. როგორც წესი, პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემდეგ მოსალოდნელია ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის სპონტანური აღდგენა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- იმ შემთხვევაში, როდესაც პროპიცილით მკურნალობა მიმდინარეობს „დათრგუნე და ჩაანაცვლე“ სქემის მიხედვით თიროქსინთან კომბინაციაში, მაშინ პროპიცილის დოზა უნდა გაიზარდოს.

- პროპიცილის თირეოსტატული ეფექტი შესაძლებელია შემცირდეს იოდის შემცველ, ან რენტგენოკონტრასტულ ნივთიერებებთან ერთდროულად გამოყენებისას.

- პროპილთიოურაცილს შესწევს უნარი ზემოქმედება მოახდინოს პროპრანოლოლის თავისუფალ აქტიურ ფრაქციებსა და კუმარინების წარმოებულებზე, რის გამოც შესაძლებელია საჭირო გახდეს ზემოთაღნიშნული პრეპარატების დოზის დამატებითი კორექცია.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, მშრალ და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

PROPYLTHIOURACIL

მწარმოებელი: CP PHARMACEUTICALS, დიდი ბრიტანეთი

მოქმედი ნივთიერება: პროპილთიოურაცილი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტითირეოიდული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 100 ც.

1 ტაბ.

პროპილთიოურაცილი ........         50 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ლაქტოზა, სიმინდის სახამებელი, პრეჟელატინირებული სიმინდის სახამებელი, მაგნიუმის სტეარატი და ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პროპილთიოურაცილი ხასიათდება თირეოსტატული ეფექტით. ხელს უშლის თირეოგლობულინის იოდიზაციის პროცესს და აქვეითებს იოდის აქტიური ფორმის წარმოქმნას ფარისებრ ჯირკვალში. პეროქსიდაზული სისტემის ბლოკირებით. პროპილთიოურაცილი თრგუნავს T₄-ის გადასვლას T₃-ში, რევერსიული T₃-ის (RT₃) წარმოქმნით.

ფარმაკოკინეტიკა

პრეპარატი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. სისხლის პლაზმაში C_max აღწევს 1- სთ-ში. ბიოშეღწევადობა 80%. მიღებიდან 8 სთ-ში სისხლის პლაზმაში პროპილთიოურაცილი არ ცირკულირებს, მაქსიმალური ერთჯერადი დოზის მოქმედების ხანგრძლივობა შეადგენს 6-8 სთ-ს, რადგან პრეპარატი გროვდება ფარისებრ ჯირკვალში. 35% გამოიყოფა შარდთან ერთად შეუცვლელი სახით და კონიუგატების სახით 24 სთ-ში.

ჩვენებები:

• თირეოტოქსიკოზი (დიფუზურ-ტოქსიური ჩიყვი, ფარისებრი ჯირკვლის ტოქსიური ადენომა);
• ფარისებრი ჯირკვლის რეზექციისათვის მოსამზადებელი პერიოდი და ოპერაციის შემდეგ თერაპია;
• თირეოტოქსიკოზის რადიაქტიური იოდით მკურნალობის დაწყების წინა პერიოდი.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატი ინიშნება ყოველ 6-8 საათში. ტაბლეტები მიიღება მთლიანად დაღეჭვის გარეშე, საკმარისი რაოდენობის სითხის მიყოლებით, ჭამის შემდეგ.

19 წლის ასაკის ზევით ბავშვებსა და მოზრდილებში მკურნალობის დასაწყისში პრეპარატი ინიშნება 75-100 მგ (1.5-2 ტაბლეტები) დღეში პერორალურად. მძიმე შემთხვევების დროს და ადრე იოდით დატვირთვისას საწყის სადღეღამისო დოზას ზრდიან 300-600 მგ-მდე (6-12 ტაბლეტები გაყოფილი 4-6 ერთჯერად დოზად). შემანარჩუნებელი დოზა 25-150 მგ (0.5-1 ტაბლეტი).

ახალშობილებში თირეოტოქსიკოზის დროს პრეპარატი ინიშნება 5-10 მგ/კგ (დღე-ღამურ დოზას ყოფენ 3 მიღებაზე). სასურველი შედეგის არ არსებობის შემთხვევაში დოზას ზრდიან 1.5-2-ჯერ. შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 3-4 მგ/კგ-დღეში.

მკურნალობის ხანგრძლივობა დგინდება ინდივიდუალურად. თირეოტოქსიკოზის მკურნალობის ხანგრძლივობა დიფუზური ტოქსიური ჩიყვის და ფარისებრი ჯირკვლის ტოქსიური ადენომის დროს უნდა შეადგენდეს 1.5-2 წელს.

თირკმლის უკმარისობის დროს ან ჰემოდიალზზე მყოფ პაციენტებში დოზის კორექცია არ არის აუცილებელი. ღვიძლის დაავადების დროს პრეპარატის მიღება შესაძლებელია რეკომენდებულ დოზებში წინააღმდეგჩვენების გათვალისწინებით.

ქირურგიული ჩარევის ან რადიაქტიური იოდით მკურნალობისის პრეპარატის გამოყენების ხანგრძლივობა უნდა შეესაბამებოდეს პაციენტის ინდივიდუალურ მოთხოვნებს.

პროპილთიოურაცილი შესაძლებელია გამოვიყენოთ დიფუზური ტოქსიური ჩიყვის სამკურნალოდ მონოთერაპიის სახით, „დათრგუნე და ჩაანაცვლე“ სქემის მიხედვით.

გვერდითი მოვლენები:

იშვიათი: აგრანულოციტოზი, ტკივილი კუჭის არეში, ართრალგია, პარესთეზია, ფარისებრი ჯირკვლის ზომაში მომატება, ალერგიული რეაქცია (კანზე გამონაყარი, ურტიკარია);

ძალიან იშვიათად (მაღალი დოზებით გამოყენებისას) - ღვიძლის დაზიანება, ტრანზიტორული ქოლესტაზი, თრომბოციტოპენია, ლიმფადენოპათია;

ცალკეულ შემთხვევებში - ნერვ-კუნთოვანი გადაცემის დარღვევა, პოლიართრიტი, გემოს და ყნოსვის შეგრძნების დარღვევა, ვასკულიტი, წითელი მგლურასმაგვარი სინდრომი, კვანძოვანი პერიარტერიტი, გულისრევა, ღებინება, თავბრუსხვევა, ერითროპოეზის დარღვევა, ჰემოლიზი, კუმბსის დადებითი რეაქცია, ინტერსტიციული პნევმონია, პერიფერიული შეშუპება, ალოპეცია.

პროპილთიოურაცილით მკურნალობის პროცესში შესაძლებელია ფარისებრი ჯირკვლის ზომაში მომატება.

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმგრძნობელბა პროპილთიურაცილის მიმართ;

* ჰიპოთირეოზი;

* ლეიკოპენია;

* აგრანულოციტოზი;

* აქტიური ჰეპატიტი;

*  ღვიძლის ციროზი;

შედარებითი უკუჩვენებები: პერსისტირებული ჰეპატიტი, ღვიძლის ცხიმოვანი დისტროფია, კვანძოვანი ჩიყვი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

• ორსულებში ანტითირეოდული საშუალებებით მკურნალობა უნდა ჩატარდეს ექიმის მკაცრი მეთვალყურეობით. ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების დონე უნდა იყოს ნორმის ზედა ზღვარზე, ხოლო თირეოტროპინის დონე ნორმას ქვემოთ.

• თუ ორსულობის დროს აუცილებელია პროპილთიოურაცილის მიღება, საჭიროა ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის გამოკვლევა ყოველ 4-6 კვირაში ერთხელ. ორსულობის ბოლო ტრიმესტრში ხშირად აღინიშნება თირეოტოქსიკოზის გამოხატულების სპონტანური შემცირება.

• ლაქტაციის პერიოდში პროპილთიოურაცილი ითვლება არჩევის პრეპარატად, რადგან მისი კონცენტრაცია დედის რძეში შეადგენს მხოლოდ 1/10-ს დედის სისხლის შრატის დონესთან შედარებით (საჭიროა ახალშობილზე სპეციალური დაკვირვება, ვინაიდან არსებობს მონაცემები ჰიპოთირეოზის განვითარების ცალკეული შემთხვევების შესახებ).

• ორსულობის და დიფუზური ტოქსიური ჩიყვის არსებობის შემთხვევაში პროპილთიოურაცილი ინიშნება მხოლოდ მონოთერაპიის სახით.

• ორსულობის დროს პროპილთიოურაცილის დოზა უნდა იყოს რაც შეიძლება მცირე, რათა არ გამოიწვიოს მუცლის მოშლა, აგრეთვე ნაყოფის ჰიპოთირეოზის და ჩიყვის განვითარება.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ მკურნალობისას აუცილებელია ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციური მდგომარეობის კონტროლი (თირეოიდული ჰორმონების და/ან სისხლის თირეოტროპინის დონის განსაზღვრა).

◄ სისხლში ფორმიანი ელემენტების რიცხვის პათოლოგიური ცვლილებისას და ტრანსამინაზების აქტივობის მომატებისას პროპილთიოურაცილი შესაძლებელია გამოვიყენოთ მხოლოდ ექიმის მკაცრი მეთვალყურეობის ქვეშ.

◄ აგრანულოციტოზი შესაძლებელია განვითარდეს პრეპარატის მიღებიდან რამდენიმე სთ-ის შემდეგ. იმის გამო, რომ აგრანულოციტოზის განვითარების წინასწარი განსაზღვრა შეუძლებელია მაშინაც კი, როდესაც მუდმივად ვაკონტროლებთ სისხლის მორფოლოგიურ სურათს, ამიტომ პაციენტი ინფორმირებული უნდა იყოს აგრანულოციტოზის ნიშნების (ცხელება, სისუსტე, ტონზილური ანგინა, სტომატიტი) შესახებ, რაც საჭიროებს სისხლის სურათის დაუყოვნებლივ გამოკვლევას.

◄ ძალიან მაღალი დოზით გამოყენება იწვევს ჩიყვის განვითარებას ან უკვე არსებული ჩიყვის მომატებას. პირველ რიგში ზემოთაღნიშნული მხედველობაში უნდა მივიღოთ ჩიყვის ინტრათორაკალური ლოკალიზაციისას, რაც დაკავშირებულია შუასაყრის ანატომიური სტრუქტურის კომპრესიის საშიშროებასთან.

◄ პრეპარატი უარყოფითად არ მოქმედებს სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: გულისრევა, ღებინება, თავის ტკივილი, ცხელება, ართრალგია, ქავილი, შეშუპება, პანციტოპენია, აგრანულოციტოზი, დერმატიტი, ჰეპატიტი, ნეიროპათია, აგზნება/დეპრესია.

მკურნალობა: სიმპტომური თერაპია, სასიცოცხლო ფუნქციების შენარჩუნება; კუჭის ამორეცხვა და გააქტივებული ნახშირის გამოყენების ეფექტურობა საეჭვოა, რადგან აქტიური ნივთიერება სწრაფად  შეიწოვება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- იმ შემთხვევაში, როდესაც პროპილთიოურაცილით მკურნალობა მიმდინარეობს „დართგუნე და ჩაანაცვლე“ სქემის მიხედვით თიროქსინთან კომბინაციაში, მაშინ პროპილთიოურაცილის დოზა უნდა გაიზარდოს.

- პროპილთიოურაცილის თირეოსტატულ ეფექტს ამცირებს იოდის შემცველი პრეპარატები და რენტგენოკონტრასტული ნივთიერებები.

- პროპილთიოურაცილს შესწევს უნარი ზემოქმედება მოახდინოს პროპრანოლოლის თავისუფალ აქტიურ ფრაქციებსა და კუმარინის წარმოებულებზე, რის გამოც შესაძლებელია საჭირო გახდეს ზემოთაღნიშნული პრეპარატების დოზის დამატებით კორექცია.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

PROPAFENONE

მწარმოებელი: PRO.MED.CS.Praha, ჩეხეთი

მოქმედი ნივთიერება: პროპაფენონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიარითმიული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 50 ც.

1 ტაბ.

პროპაფენონის ჰიდროქლორიდი .......... 150 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პროპანორმი წარმოადგენს I ჯგუფის ანტიარითმულ პრეპარატს. დოზადამოკიდებული სახით ნატრიუმის არხების ბლოკირებით იგი იწვევს სწრაფი დეპოლარიზაციის (მოქმედების პოტენციულის ნულოვანი ფაზის) სიჩქარის დაქვეითებას.

პრეპარატი იწვევს ეფექტური რეფრაქტერული პერიოდის პროლონგირებას, წინაგულებში, ატრიოვენტრიკულურ კვანძში (AV- კვანძი) და მცირე ხარისხით პარკუჭებში. პროპაფენონის გამოყენების დროს ადგილი აქვს P-Q ინტერვალის გახანგრძლივებას და, QRS კომპლექსის გაფართოებას. რაიმე მნიშვნელოვან ცვლილებებს Q-T ინტერვალის მხრივ ადგილ არა აქვს. იგი თრგუნავს სინო-ატრიული კვანძის და ექოტოპიური უბნების ავტომატიზმს.

ახასიათებს სუსტად გამოხატული ბეტა-ადრენომაბლოკირებელი მოქმედება.

ფარმაკოკინეტიკა:

ორგანიზმში შეიწოვება პრეპარატის დაახლოებით 95%, მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება დაახლოებით 2-3 სთ-ის შემდეგ.

პროპაფენონს ახასიათებს დოზადამოკიდებული ბიოშეღწევადობა, რომელიც იზრდება არასწორხაზოვნად დოზის გადიდებასთან დაკავშირებით. კერძოდ ერთჯერადი დოზის მომატებით 150 მგ-დან 300 მგ-მდე ბიოშეღწევადობა იზრდება 5%-დან 12%-მდე, ხოლო 450 მგ დოზის გამოყენებისას 40-50%-მდე.

აღწერილია პრეპარატის 11 მეტაბოლიტი, მაგრამ მათგან მნიშვნელოვანია მხოლოდ ორი, 5-ჰიდროქსიპროპაფენონი და N-დეპროპილპროპაფენონი.

პრეპარატის ჟანგვითი მეტაბოლიზმი დამოკიდებული სპეციფიკურ ციტოქრომ-450-ის იზოენზიმზე, რომლის აქტივობაც გენეტიკურად დეტერმინირებულია.

პროპანორმის თერაპიული კონცენტრაციის დიაპაზონი პლაზმაში შეადგენს 0.5-2.0 მგ/ლ-ში. იგი მთლიად მეტაბოლიზდება. მისი 1% შეუცვლელი სახით გამოიყოფა შარდთან ერთად. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 6.2 სთ-ს და იგი მერყეობს 2.3 სთ-დან 11.8 სთ-მდე.

ჩვენებები:

• პარკუჭოვანი და სუპრავენტრიკულური ექსტრასისტოლიების პროფილაქტიკა და მკურნალობა, გულის რითმის პაროქსიზმული დარღვევები, წინაგულების თრთოლვა ან ციმციმი, ვოლფპარკინსონ-უაიტის სინდომი, პარკუჭოვანი ტაქიკარდია.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატის დოზა ინდივიდუალურია და საჭიროებს კორექციას.

პერორალურად მიღებისას პრეპარატის საწყისი დოზა შეადგენს 450 მგ 3 მიღებაზე დღეში. 3-4 დღის შემდეგ შესაძლებელია დოზის მომატება 675 მგ-მდე ან 900 მგ-მდე დღეში. ტაბლეტებს იღებენ ჭამის შემდეგ მცირე რაოდენობის წყალთან ერთად.

დოზის ცვლილება დამოკიდებულია პრეპარატის ეფექტურობაზე და არა პლაზმაში მის კონცენტრაციაზე.

მკურნალობის დასაწყისში საჭიროა ელექტროკარდიოგრაფიული მაჩვენებლების მონიტორინგი.

გვერდითი მოვლენები:

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: მადის დაქვეითება, გულისრევა, ღებინება, მწარე გემო და დაბუჟების შეგრძნება პირის ღრუში, სიმძიმის შეგრძნება ეპიგასტრიუმის მიდამოში, ანორექსია.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: შესაძლებელია ბრადიკარდიის განვითარება, სინოატრიული, ატრიოვენტრიკულური და ინტრავენტრიკულური გამტარებლობის დარღვევა. პრეპარატის მაღალ დოზებში მიღებისას ვითარდება ორთოსტატული ჰიპოტენზია.

ნერვული სისტემის და გრძნობათა ორგანოების მხრივ: მხედველობის დარღვევა, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ძილის დარღვევა, მოუსვენრობა, ექსტრაპირამიდული დარღვევები.

იშვიათად აღინიშნება კანზე გამონაყარი, ღვიძლის  ფუნქციის დაქვეითება, ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი, თრომბოციტოპენია, ოლიგოსპერმია, არითმოგენული ეფექტი.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ;

* გულის ქრონიკული უკმარისობის მძიმე ფორმები;

* კარდიოგენული შოკი (არითმიით გამოწვეულის გარდა);

* მკვეთრად გამოხატული ბრადიკარდია;

* სინოატრიული, ატრიოვენტრიკულური და ინტრავენტრიკულური გამტარებლობის დარღვევის თანხლებით მიმდინარე პროცესები;

* სინუსური კვანძის სისუსტის სინდრომი;

* ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევა;

* ფილტვების მძიმე ობსტრუქციული დაავადებები;

* მკვეთრად გამოხატული არტერიული ჰიპოტონია;

* მიასთენია;

* ორსულობა;

* ბავშვთა ასაკში.

ორსულობა და ლაქტაცია:

* ლაქტაციის პერიოდში, პრეპარატის მიღების აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა შეწყდეს ძუძუთი კვება.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ პაციენტები, კარდიოსტიმულატორით მოითხოვენ განსაკუთრებულ ყურადღებას.

◄ პაციენტებში, ღვიძლის და თირკმელების ფუნქციის დარღვევით გამოწვეული დაავადებების დროს საჭიროა დოზის შემცირება. პროპანორმით მკურნალობის დასაწყისში აუცილებელია ელექტროკარდიოგრაფიული მაჩვენებლების სისტემატური კონტროლი.

◄ ხანშიშესულ ავადმყოფებში, აგრეთვე ავადმყოფებში 70 კგ-ზე ნაკლები სხეულის წონით პრეპარატი ინიშნება შედარებით მცირე დოზებში.

◄ სიფრთხილით ინიშნება ორსულობის დროს, სხვა ანტიარითმულ პრეპარატთან კომბინაციაში აგრეთვე სიფრთხილით ენიშნებათ პაციენტებს, რომლებსაც უხდებათ ისეთი სამუშაოების შესრულება, რომლებიც მოითხოვენ განსაკუთრებულ ყურადღებას, ფსიქიური და მოძრაობითი რეაქციების სისწრაფეს.

◄ დოზის გადაჭარბების, ან ბავშვების მიერ პრეპარატის შემთხვევით მიღების დროს, საჭიროა სიმპტომური მკურნალობის ჩატარება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- პროპანორმის ანტიარითმიული მოქმედება ძლიერდება ადგილობრივ საანესთეზიო საშუალებებთან, ანტიჰიპერტენზიულ პრეპარატებთან, ციმეტიდინთან, ბეტა-ადრენობლოკატორებთან, ტრიციკლურ ანტიდეპრესანტებთან მისი ერთდროული დანიშვნით.

- პრეპარატი აძლიერებს არაპირდაპირ ანტიკოაგულანტების მოქმედების ეფექტს, აგრეთვე ზრდის სისხლში პროპრანოლოლის, მეტოპროლოლის და დიგოქსინის კონცენტრაციებს.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 4 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

PIRIBEDIL

მწარმოებელი: SERVIER, საფრანგეთი

მოქმედი ნივთიერება: პირიბედილი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

პარკინსონის სამკურნალო პრეპარატი-ცნს-ში. დოფამინერგული გადაცემის სტიმულატორი, პერიფერიულ ვაზოდილატატორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები კონტროლირებული გამონთავისუფლებით: ბლისტერზე 15 ტაბ., შეფუთვაში 2 ბლისტერი.

1 ტაბ.

პირიბედილი ......... 50 მგ

სხვა ინგრედიენტები:

ნატრიუმის ჰიდროკარბონატი, ნატრიუმის კროქსამელოზა ტიტანის დიოქსიდი, პოლისორბიტი 80, პოვიდონი, მაგნიუმის სტეარატი, საქაროზა, ტალკი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ექსპერიმენტულ მოდელში ნაჩვენებია, რომ პირიბედილი ცნს-ის ქსოვილებში ახდენს მეტაბოლიზმის გაუმჯობესებას ელექტრული იმპულსის სტიმულირების ხარჯზე. ასევე იწვევს ჟანგბადის მოხმარებისა და თავის ტვინში pO₂-ის კონცენტრაციის გაზრდას, აუმჯობესებს სისხლმომარაგებას თავის ტვინში შემავალი სისხლის ნაკადის გაზრდის გზით. ამგვარი მოქმედება განპირობებულია დოფამინერგული ცენტრალური რეცეპტორების სტიმულაციით (მაგ. დოფამინის ანტაგონისტი პიმოზიდი იწვევს პრონორანის მოქმედების ინჰიბირებას).

პირიბედილი ქერქული ელექტრული აქტივობის შედეგად იწვევს დოფამინერგულ სტიმულაციას, როგორც სიფხიზლის, ასევე ძილის პერიოდში. პირიბედილი მოქმედებს პერიფერიულ სისხლძარღვთა გლუვ მუსკულატურაში განლაგებულ დოფამინერგულ რეცეპტორებზე და იწვევს ვაზოდილატაციას.

დადასტურებულია, რომ გარდამავალი კოჭლობისას, პრონორანით მკურნალობის შედეგად პაციენტს შეუძლია უფრო დიდი დისტანციის გავლა.

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა: პერორალური მიღებისას პირიბედილი სწრაფად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, C_max მიიღწევა ერთ საათში. in vitro- კვლევებში დადასტურებულია, რომ პრონორანის ტაბლეტი იხსნება თანდათან, რაც განაპირობებს მოქმედი ნივთიერების უწყვეტ გამოთავისუფლებას in vivo მრუდში.

განაწილება: პლაზმის ცილებთან შეკავშირება დაბალია.

პირიბედილის თერაპიული კონცენტრაცია ორგანიზმში შენარჩუნებულია 24 სთ-ის განმავლობაში.

მეტაბოლიზმი: ხასიათდება მაღალი ხარისხის მეტაბოლიზმით 2 აქტიური მეტაბოლიტის გამონთავისუფლებით: პირიბედილის ჰიდროქსილირებული და დეჰიდროქსილირებული წარმოებულები.

გამოყოფა: პირიბედილის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში ორფაზიანია: T_1/2 ა) ფაზაში - 1.7 სთ. ბ) ფაზაში - 6.9 სთ.

აბსორბირებული პირიბედილის 68% გამოიყოფა შარდით, 25% - ნაღველის წვენით, 24 სთ-ის შემდეგ შარდით გამოიყოფა პრეპარატის 50%, ხოლო 48 სთ-ის შემდეგ - 10%.

ჩვენებები:

• დამატებითი სიმპტომური თერაპია კოგნიტიური ფუნქციის ქრონიკული დარღვევის და ხანდაზმულ ასაკში ნეიროსენსორული დეფიციტის დროს (მათ შორის ყურადღების და მეხსიერების);
• პარკინსონის დაავადება მონოთერაპიის სახით (უპირატესად ტრემორით მიმდინარეობისას) ან კომბინაცია ლევოდოფას პრეპარატებთან ერთად (დაავადების საწყისი და/ან მეორადი ფორმებისას, ტრემორის დროს);
• მაობლიტირებელი ათეროსკლეროზის შედეგად განპირობებული გარდამავალი კოჭლობა (II) სტადია;
• იშემიური გენეზის ოფთალმოლოგიურ დაავადებათა სიმპტომატიკა (მხედველობის სიმახვილის შემცირება, მხედველობის ველის შეზღუდვა, ფერების კონტრასტულობის შემცირება).

მიღების წესი და დოზირება:

• პრეპარატი ინიშნება 1 ტაბლეტი დღეში ერთხელ. აუცილებლობისას შესაძლებელია დოზის გაზრდა დღეში 100 მგ-მდე (50 მგ 2-ჯერ დღეში).

• პარკინსონის შემთხვევაში ინიშნება 150-250 მგ/დღ (3-5 ტაბლეტი დღეში), განაწილებული 3-4 მიღებაზე.

• ლევოდოფას პრეპარატებთან ერთად პირიბედილის სადღეღამისო დოზა შეადგენს 100-150 მგ-ს (2 ტაბლეტი) 2-3 მიღებაზე.

• ტაბლეტის მიღება ხდება პერორალურად, ჭამის შემდეგ 1/2 ჭიქა წყალთან ერთად.

გვერდითი მოვლენები:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: იშვიათად გულისრევა, ღებინება, მეტეორიზმი (აღნიშნული იხსნება დოზირების ოპტიმიზირების შედეგად).

ცნს-ის მხრივ: იშვიათად - ძილიანობა (გამოხატული დღის საათებში); ფსიქიკური დარღვევები - შფოთვა და აზროვნების შენელება, რაც უკუვითარდება პრეპარატის მოხსნის შემდეგ.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: იშვიათად ორთოსტატული ჰიპოტენზია ან არტერიული ჰიპერტენზიის ლაბილურობა.

უკუჩვენებები:

* კოლაფსი;

* მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი და გულსისხლძარღვთა სისტემის სხვა დაავადებები;

* კომბინაცია დოფამინის ანტაგონისტების ჯგუფის ღებინების საწინააღმდეგო პრეპარატებთან;

* კომბინაცია ნეიროლეპტიკურ პრეპარატებთან, რომელთაც აქვთ გამოხატული ანტიფსიქოზური თვისებები (კლოზაპიმინის გარდა);

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატზე.

ორსულობა და ლაქტაცია

* პრონორანი არ არის რეკომენდებული ორსულებში, ვინაიდან არ არის შესწავლილი პრეპარატის უსაფრთხოება.

ექსპერიმენტულ მოდელში არ არის დადასტურებული პრეპარატის ტერატოგენული ეფექტი.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ პაციენტებში არტერიული ჰიპერტენზიით პრონორანის დანიშვნისას აუცილებელია ანტიჰიპერტენზიული თერაპია. მკვეთრად გამოხატული ძილიანობის შემთხვევაში საჭიროა დოზის შემცირება ან პრეპარატის მოხსნა.

◄ იმის გათვალისწინებით, რომ პრეპარატის შემადგენლობაში შედის საქაროზა, პაციენტებში რომელთაც აქვთ ფრუქტოზის, გლუკოზის, გალაქტოზის, სუკროიზომალტოზის აუტანლობა არ არის რეკომენდებული პრონორანის მიღება.

◄ საღებავი - კოშინელი იწვევს ალერგიული რეაქციის განვითარების რისკის გაზრდას.

გავლენა ავტოტრანსპორტის მართვაზე: საჭიროა პაციენტთა ინფორმირება (რომელთა საქმიანობა დაკავშირებულია ყურადღების დაძაბვასთან და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფესთან - ავტომობილის მართვა, მექანიზმებთან მუშაობა), რომ პრონორანის მიღებისას შეიძლება განვითარდეს ძლიერი ძილიანობა ან უეცარი ჩაძინება.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: ღებინება (განპირობებული პირიბედილის მოქმედებით ქემორეცეპტორულ ტრიგერულ ზონაში), აწ-ის ლაბილურობა (გაზრდა ან შემცირება), კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ფუნქციის დარღვევა (გულისრევა, ღებინება).

მკურნალობა: პრეპარატის მოხსნა, სიმპტომური თერაპია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- აღსანიშნავია პრონორანის და ნეიროლეპტიკების ურთიერთანტაგონიზმი (გამონაკლისია კლოზაპინი).

- აღნიშნული კომბინაცია უკუნაჩვენებია. გამონაკლისია პარკინსონის დაავადება. ნეიროლეპტიკებით განპირობებული ექსტრაპირამიდული სინდრომის დროს საჭიროა ანტიქოლინერგული თერაპია. ამ შემთხვევაში არ ინიშნება დოფამინის აგონისტები.

- დოფამინის აგონისტებმა, მათ შორის პრონორანმა, შეიძლება გამოიწვიოს ან გააძლიეროს ფსიქოზური დარღვევები. ნეიროლეპტიკების მიღების აუცილებლობისას საჭიროა დოზის შემცირება ან პრეპარატის მოხსნა. პრონორანის უეცარმა მოხსნამ შეიძლება გამოიწვიოს ავთვისებიანი ნეიროლეპტიკური სინდრომი.

- აღინიშნება ანტაგონიზმი პრონორანსა და ღებინების საწინააღმდეგო პრეპარატებს შორის. ღებინების საწინააღმდეგო პრეპარატების მიღების აუცილებლობის შემთხვევაში უნდა მოვერიდოთ იმ პრეპარატების დანიშვნას, რომლებიც იწვევს ექსტრაპირამიდულ ეფექტებს.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

სახელი, გვარი ^*

მიმართულება ^*
აირჩიე

კლინიკა ^*
აირჩიე

საერთაშორისო დასახელება:

KETOPROFEN

მწარმოებელი: moun farmaceutical., ეგვიპტე

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები; პროპიონის მჟავას წარმოებული პრეპარატები გამოხატული ანალგეზიური ეფექტით

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

100მგ/2მლ 3 ამპულა

1 ამპულა შეიცავს 100 მგ კეტოპროფენს.

დამხმარე ნივთიერებები: ბენზილის სპირტი, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი, პროპილენგლიკოლი, მანიტოლი, ნატრიუმის მეტაბისულფიტი, დისტილირებული წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პროკეტანი® - ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალება, პროპიონის მჟავას წარმოებული. პროკეტანი® ახდენს გამოხატულ ანალგეზიურ, ანტიპირეტულ და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებას. აინჰიბირებს ციკლოოქსიგენაზას და თრგუნავს პროსტაგლანდინების სინთეზს. გარდა ამისა, კეტოპროფენი აინჰიბირებს ლიპოოქსიგენაზას, გააჩნია ანტიბრადიკინინური აქტივობა, ასტიმულირებს ლიზოსომურ მემბრანებს, იწვევს ნეიტროფილების აქტივობის მნიშვნელოვნად შენელებას რევმატიული ართრიტით დაავადებულებში.

ფარმაკოკინეტიკა:

პროკეტანი® სწრაფად და კარგად შეიწოვება კუნთში შეყვანისას. 99%-ით უერთდება პლაზმის ცილებს. ადვილად აღწევს ჰისტოჰემატურ ბარიერებში და ქსოვილებსა და ორგანოებში ნაწილდება.

მნიშვნელოვანი კონცენტრაციებით ვლინდება სინოვიალურ სითხეში. პრაქტიკულად სრულად მეტაბოლიზდება ღვიძლში გლუკურონის მჟავასთან კონიუგაციის გზით. მეტაბოლიტები შარდთან ერთად გამოიყოფა. პაციენტებში თირკმელების ფუნქციის დარღვევებით გამოყოფა ნელდება.

ჩვენებები:

• სხვადასხვა გენეზის ტკივილის სინდრომი (მ.შ. ოპერაციის შემდგომი ტკივილი, პოსტტრავმული ტკივილი, ლუმბაგო, იშიასი, ტკივილი ძვალში მეტასტაზების, ალგოდისმენორეის, ნევრალგიების, თირკმლის კოლიკის და სხვ. დროს).

• სახსრების ანთებითი, ანთებით-დეგენერაციული და მეტაბოლური დაავადებები: რევმატიული ართრიტი, მაანკილოზებელი სპონდილიტი, ოსტეოართრიტები, რეაქციული ართრიტი, ფსორიაზული ართრიტი, პოდაგრული ართრიტი.

• არასახსრისმიერი რევმატიზმი, მ.შ. ტენდინიტი, ბურსიტი, კაფსულიტი, სინოვიტი.

მიღების წესები და დოზები:

შეჰყავთ კუნთში 1/2-1 ამპულა 4 საათიანი ინტერვალით. სადღეღამისო მაქსიმალური დოზა 200 მგ.

გვერდითი მოვლენები:

დარღვევები კნტ-ის მხრივ.

ზემოაღნიშნული უკუჩვენებების გამოვლინებისას აუცილებელია დაუყოვნებლივ ექიმთან მიმართვა.

უკუჩვენება:

ჰიპერმგრძნობელობა პროკეტანის® მიმართ, წყლულოვანი დაავადების გამწვავება, პაციენტები, რომლებშიც აცეტილსალიცილის მჟავა ან სხვა ასას-ბი იწვევენ ბრონქოსპაზმის პროვოცირებას, ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის გამოხატული დარღვევები.

განსაკუთრებული მითითებები:

პაციენტებში ჰიპერმგრძნობელობით აცეტილსალიცილის მჟავას ან სხვა ასას-ბის მიმართ შეიძლება აღინიშნოს ჯვარედინი ალერგია კეტოპროფენის მიმართ.

პროკეტანის® გამოყენება ორსულობის I და II ტრიმესტრებში შეიძლება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც პოტენციური სარგებელი დედისთვის აღემატება შესაძლო რისკს ნაყოფისთვის. III ტრიმესტრში პროკეტანის® გამოყენება რეკომენდებული არ არის.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

პროკეტანთან ერთდროული გამოყენებისას® ძლიერდება ანტიკოაგულანტების, ჰეპარინის, ტიკლოპიდინის, დიაბეტის საწინააღმდეგო პერორალური საშუალებებისა და ალკოჰოლის ეფექტი, სასტდება სპირონოლაქტონის, პერიფერიული ვაზოდილატატორების მოქმედება.

შენახვის პირობები და ვადები:

ინახება მშრალ, გრილ და სინათლისაგან დაცულ ადგილას ოთახის ტემპერატურაზე (25°C),. ყველა სამკურნალო საშუალება ინახება ბავშვბისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება.

აფთიაქში გაცემის წესი:

რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

NEOSTIGMINE METHYLSULPHATE

მწარმოებელი: DARNITSA

მოქმედი ნივთიერება: ნეოსტიგმინის მეთილსულფატი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიქოლინესთერაზული საშუალება; ნერვული სისტემის დაავადებების სამკურნალო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი 0.05%: ამპულაში 1 მლ, შეფუთვაში 10 ც

1 მლ

ნეოსტიგმინის მეთილსულფატი ........    0.5 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პროზერინი-დარნიცა წარმოადგენს სინთეტიკურ ანტიქოლინესთერაზულ ნივთიერებას, რომელსაც თავის მოლეკულაში გააჩნია ოთხწევრიანი ამონიუმების ჯგუფი და განეკუთვნება ქოლინესთერაზას უკუქცევად ინჰიბიტორებს. უკანასკნელის ბლოკადა იწვევს აცეტილქოლინის დაგროვებას ქოლინერგიული ნერვების არეში, უკანასკნელის მოქმედების გაძლიერებას ორგანოებსა და ქსოვილებზე და ნერვ-კუნთოვანი გამტარობის აღდგენას.

როგორც ოთხწევრიანი ამონიუმის ფუძე პროზერინი-დარნიცა ცუდად აღწევს ჰემატოენცეფალურ ბარიერში, რითაც აიხსნება მისი უპირატესად პერიფერიული ზეგავლენა. პერიფერიული ეფექტების მიხედვით პროზერინი-დარნიცა ახლოსაა ფიზოსტიგმინსა და გალანტამინთან: იგი იწვევს გულისცემის გაიშვიათებას, ნერწყვის გამოყოფის მომატებას, თვალის გუგის შევიწროვებას, აძლიერებს ნაწლავის, შარდის ბუშტის მუსკულატურის ტონუსს, იწვევს ბრონქების სპაზმს და ა.შ.

პროზერინი-დარნიცა – ანტიმადეპოლარიზირებელი კურარეს მსგავსი პრეპარატების ანტაგონისტი, მაგრამ დიდი დოზებით მას თვითონ შეუძლია გამოიწვიოს ნერვ-კუნთოვანი გამტარობის დარღვევა აცეტილქოლინის დაგროვებისა და სინაპსების არეში მდგრადი დეპოლარიზაციის შედეგად.

ფარმაკოკინეტიკა:

პარენტერალური შეყვანის შემდეგ ნეოსტიგმინის ბრომიდი ჰიდროლიზს ექვემდებარება, ასევე მეტაბოლიზირდება ღვიძლში. პლაზმის ცილებთან კავშირი შეადგენს 15-25%. გამოიყოფა შარდთან ერთად უცვლელი ნივთიერებისა და მეტაბოლიტების სახით. ცუდად აღწევს ჰემატოენცეფალურ ბარიერში.

ჩვენებები:

• პროზერინი-დარნიცა გამოიყენება მიასთენიის, ტვინის ტრავმის შემდეგ მოძრაობითი დარღვევების, პარალიჩების დროს, აღდგენით პერიოდში; გადატანილი მენინგიტის, პოლიომიელიტის, ენცეფალიტისა და სხვა ნეიროინფექციების შემდეგ, ნევრიტების დროს, ნაწლავისა და შარდის ბუშტის ატონიის ასარიდებლად და სამკურნალოდ, ზოგჯერ – სუსტი სამშობიარო მოქმედების დროს.
• თვალის პრაქტიკაში პროზერინი-დარნიცა ინიშნება მხედველობის ნერვის ატროფიის დროს, იშვიათად – გუგის შესავიწროვებლად და თვალისშიდა წნევის დასაწევად გლაუკომის ღიაკუთხოვანი ფორმის დროს.
• როგორც მიორელაქსანტების ანტიდოტი პრეპარატი ინიშნება კუნთების სისუსტისა და სუნთქვის გართულების დროს ანესთეზიის დასრულებისას ანტიმადეპოლაზირებელი კურარეს მსგავსი პრეპარატების გამოყენებით, ასევე მადეპოლაზირებელი მიორელაქსანტების (დითილინი) გამოყენებისას, თუ უკანასკნელები მოქმედებას იწყებენ როგორც ანტიმადეპოლაზირებლები (“ორბაგი ბლოკი”).

გამოყენების წესი და დოზები:

პროზერინი-დარნიცა კანქვეშ და ინტრავენურად შეიყვანება.

მიასთენიური კრიზის განვითარებისას პროზერინი-დარნიცა შეიყვანება კანქვეშ ჩვეულებრივი დოზებით მცირე ინტერვალებით.

კრიზის განსაკუთრებით მწვავე შემთხვევებში უფროსებში პრეპარატი ინტრავენურად შეიყვანება დოზით 0.5-1 მლ 0.05% ხსნარი ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარზე, შემდეგ ჩვეულებრივი დოზებით კანქვეშ დამატებით შეიყვანება 1 მლ ეფედრინის ჰიდროქლორიდის 50% ხსნარი. საჭიროების შემთხვევაში პროზერინი-დარნიცათი მიასთენიის მკურნალობა ტარდება ალდოსტერონის ანტაგონისტებთან (სპირონოლაქტონი), ანაბოლიურ ჰორმონებთან და კორტიკოსტეროიდებთან შეთანხმებით.

არასაკმარისი დოზებით პრეპარატის გამოყენებისას მდგომარეობა შეიძლება გაუარესდეს, ხოლო მაღალი დოზებით მიღებისას შეძლება წარმოიქმნას ქოლინერგიული კრიზი, ნერვ-კუნთოვანი გამტარობის დარღვევა და სუნთქვის გართულება.

პროზერინი-დარნიცათი მიასთენიის მკურნალობა ხანგრძლივი პროცესია. სხვა დაავადებების დროს პრეპარატის გამოყენების ხანგრძლივობა შეადგენს 25-30 დღეს. საჭიროების შემთხვევაში მკურნალობის კურსი მეორდება 3-4 კვირიანი შესვენების შემდეგ.

მშობიარობის სტიმულირებისათვის პრეპარატის შეყვანა შეიძლება კანქვეშ 0.5 მგ (1 მლ 0.05% ხსნარი) 1-2-ჯერ 1-საათიანი ინტერვალებით.

პროზერინი-დარნიცას პირველ ინექციასთან ერთდროულად კანქვეშ ერთჯერადად შეიყვანება 1 მგ (1 მლ 0.01% ხსნარი) ატროპინის სულფატი.

მიორელაქსანტების მოქმედების კუპირებისათვის პროზერინი-დარნიცამდე ინტრავენურად შეიყვანება ატროპინის სულფატი დოზით 0.5-0.7 მგ (0.5-0.7 მლ 0.1% ხსნარი). 1.5-2 წუთის შემდეგ პულსის გახშირებიდან ინტრავენურად შეიყვანება 1.5 მგ (3 მლ 0.05% ხსნარი) პროზერინი-დარნიცა. თუ ამ დოზისას ეფექტი არასაკმარისია, პროზერინი-დარნიცა განმეორებით შეიყვანება იგივე დოზით (ბრადიკარდიის გამოვლინებისას განმეორებით შეიყვანება ატროპინის სულფატი).

პროზერინი-დარნიცას საერთო რაოდენობა, რომლის შეყვანაც შეიძლება 20-30 წუთის განმავლობაში, შეადგენს 5-6 მგ (10-12 მლ 0.05% ხსნარი).

თვალის პრაქტიკაში თვალისშიდა წნევის დასაწევად ღიაკუთხოვანი გლაუკომის დროს კონიუქტივალურ ტომარაში შეიყვანება 1-2 წვეთი პროზერინი-დარნიცას 0.05% ხსნარი 1-4-ჯერ დღეში.

უმაღლესი დოზები უფროსებისათვის კანქვეშ: ერთჯერადი 0.002 გ (2 მგ), დღე-ღამის 0.006 გ (6 მგ).

1 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებისათვის პროზერინი-დარნიცა ინიშნება კანქვეშ 0.00005 გ (0.05 მგ = 0.1 მლ 0.05% ხსნარი) სიცოცხლის 1 წელზე, მაგრამ არაუმეტეს 0.75 მლ 0.05% ხსნარი 1 ინექციაზე.

როგორც წესი, ბავშვებში პროზერინი-დარნიცა ინიშნება ერთხელ დღე-ღამეში, მაგრამ საჭიროების შემთხვევაში პრეპარატის დღე-ღამის დოზის გამოყოფა შეიძლება 2-3 მიღებად.

ბავშვებში ნებისმიერი წამლის ფორმაში პროზერინი გამოიყენება მხოლოდ სტაციონარის პირობებში!

გვერდითი მოვლენები.

ჰიპერსალივაცია, ცივი ოფლი, სისუსტე, გულის რითმის შენელება, არტერიული წნევის დაწევა, მიოზი, ბრონქოსპაზმი, ბრონქიალური სეკრეციის გაძლიერება, ნაწლავის პერისტალტიკის გაძლიერება, დიარეა, დაჩქარებული შარდის გამოყოფა, ღებინება, გულისრევა, ენისა და ჩონჩხის კუნთების თვითნებური კრთომა, საერთო სისუსტე.

უკუჩვენებები:

* პროზერინი-დარნიცას გამოყენება უკუნაჩვენებია ეპილეფსიის, ჰიპერკინეზების, ბრონქიალური ასთმის, სტენოკარდიის, გამოხატული ათეროსკლეროზის დროს;

* არ ინიშნება დასუსტებული ბავშვებში დაავადების მწვავე პერიოდში, ინტოქსიკაციის დროს;

* ნაწლავისა და შარდსადენი გზების მექანიკური გაუვალობის დროს;

* ორსულობის გვიან ვადებში.

ჭარბი დოზა:

პროზერინი-დარნიცას ჭარბი დოზის ან ჰიპერმგრძნობელობის დროს (ცუდი ამტანობის) მის მიმართ შესაძლოა გამოვლინდეს გვერდითი ეფექტები, განპირობებული ქოლინორეცეპტორების (ქოლინერგიული კრიზი) ზედმეტად გაღიზიანებით: ბრადიკარდია, ჰიპოტენზია, გაძლიერებული ნერწყვდენა, გუგების შევიწროვება, ბრონქოსპაზმი, ღებინება, გულისრევა, ნაწლავის პერისტალტიკის გაძლიერება, დიარეა, დაჩქარებული შარდის გამოყოფა, ენისა და ჩონჩხის კუნთების თვითნებური კრთომა, საერთო სისუსტე.

გვერდითი მოვლენების აღმოსაფხვრელად პრეპარატის დოზა მცირდება ან საერთოდ წყდება მისი გამოყენება.

საჭიროების შემთხვევაში შეიყვანება ატროპინის სულფატი (1 მლ 0.1% ხსნარი), მეტაცინი და სხვა ქოლინოლიტიკური საშუალებები.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

პროზერინი-დარნიცა ავლენს ანტაგონისმს M-ქოლინობლოკატორების (ატროპინი, ჰომატროპინი, პლატიფილინი და სხვ.), განგლიობლოკატორების, ქინიდინის, ნოვოკაინამიდის მიმართ, ამცირებს პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდის (ვიტამინი B6) აქტივობას; დიდი დოზებით ციანოკობალამინი ასუსტებს პროზერინი-დარნიცას მოქმედებას.

განსაკუთრებული მითითებები:

სიფრთხილით გამოიყენება ბრადიკარდიის, არითმიების, არტერიული ჰიპოტენზიის, ვაგოტონიის, ადისონის დაავადების, ჰიპერთირეოიდიზმის, კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების დროს.

მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია თავის შეკავება ავტოტრანსპორტის მართვისა და პოტენციურად საშიში საქმიანობისაგან, რომლის დროსაც საჭიროა ყურადღების კონცენტრაცია და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფე.

პროზერინი-დარნიცა აღწევს პლაცენტაში, ძალიან მცირე რაოდენობით გამოიყოფა დედის რძეში. ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში გამოიყენება მხოლოდ სასიცოცხლო ჩვენების მიხედვით.

შენახვის პირობები და ვადები. ინახება სინათლისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა – 4 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

FLUOXETINE

მწარმოებელი: ELI LILLY

მოქმედი ნივთიერება: ფლუოქსეტინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიდეპრესანტი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 40 ც.

1 კაფს.

ფლუოქსეტინის ჰიდროქლორიდი ........  20 მგ

ვრცლად ფლუოქსეტინი

საერთაშორისო დასახელება:

ACICLOVIR

მწარმოებელი: PRO.MED. CS. Praha

მოქმედი ნივთიერება: აციკლოვირი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტივირუსული (აივ-ვირუსის გარდა) საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც.

1 ტაბ.

აციკლოვირი .......  200 მგ

ვრცლად ზოვირაქსი