საერთაშორისი დასახელება: PHENOLE

მწარმოებელი: BAYER CONSUMER CARE

მოქმედი ნივთიერება: ფენოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

პირის ღრუს დაავადებების სამკურნალო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

სპრეი 1.4%: ფლაკონში 177 მლ

1 მლ

ფენოლის ხსნარი ........        14 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

გლიცერინი, ნატრიუმის საქარინი, ალუბლის არომატიზატორი, გამოხდილი წყალი, საღებავი FD&C წითელი N40.

ჩვენებები:

• პრეპარატი რეკომენდებულია როგორც ხანგრძლივი მოქმედების ტკივილგამაყუჩებელი და ანტისეპტიკური საშუალება პირის ღრუსა და ხახის ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების დროს (ანგინა, ფარინგიტი, ქრონიკული ტონზილიტი, სტომატიტი, გინგივიტი, პაროდონტიტი და სხვა);
• პირის ღრუსა და ხახაში მანიპულაციებისა და ოპერაციების ჩატარებისას, აგრეთვე სტომატოლოგიური ოპერაციების შემდეგ.
• კბილის პროთეზების და ორთოდონტული მოწყობილობების გამოყენების დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატი შეისხურეთ პირის ღრუში და/ან ხახაში:

ბავშვებში 2-დან 12 წლამდე: 1 შესხურება 3-ჯერ დღეში დაზიანებულ უბანზე (უფროსების მეთვალყურეობის ქვეშ).

12 წლის ზემოთ ბავშვებსა და მოზრდილებში: 3-5 შესხურება ყოველ 2-4 საათში ერთხელ. შესხურების შემდეგ პრეპარატის გადაყლაპვა შესაძლებელია.

უკუჩვენებები:

* ბავშვებს 2 წლამდე.

* მომატებული ინდივიდუალური მგრძნობელობა მედიკამენტის ინგრედიენტების მიმართ.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ორასეპტით მკურნალობის ფონზე 7 ან მეტი დღის განმავლობაში მტკივნეული სიმპტომების შენარჩუნებისას მიმართეთ ექიმს.

◄პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ღვიძლის ფუნქციების დარღვევის დროს

◄არ არის რეკომენდებული პრეპარატის მიღება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ  ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

საერთაშორისი დასახელება: ZOPICLONE

მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი

მოქმედი ნივთიერება: ზოპიკლონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

საძილე საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 1 ბლისტერი.

1 ტაბ.

ზოპიკლონი ..........   7.5 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ლაქტოზა, კალციუმის ჰიდროფოსფატი, სიმინდის სახამებელი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, პოვიდონი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, კოლოიდური სილიციუმის ორჟანგი, მაგნიუმის სტეარატი, შემომგარსავი ნივთიერებების ნარევი Tabcoat TC White (ჰიპრომელოზა, პოლიეთილენგლიკოლი, გასუფთავებული ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი E171).

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ზოპიკლონი წარმოადგენს არაბენზოდიაზეპინურ საძილე საშუალებას. იგი მიეკუთვნება ფსიქოტროპული საშუალებების ახალ ჯგუფს - ციკლოპიროლონებს. ზოპიკლონი აძლიერებს გამა-ამინოერბომჟავას დამთრგუნველ მოქმედებას და აფერხებს ნეირონულ გადაცემას ცნს-ის სხვადასხვა უბანში.

ზოპიკლონი იწვევს სწრაფ ჩაძინებას და ამცირებს ღამის გამოღვიძებათა სიხშირეს. ამავე დროს არ მცირდება სწრაფი ძილის ფაზა და არ იცვლება ძილის სტრუქტურა. ზოპიკლონის მიღების შემდეგ არ ვითარდება პოსტსომნიური დარღვევები: მოთენთილობა და ძილიანობა მეორე დილით. ჩაძინება ხდება პრეპარატის მიღებიდან 30 წთ-ის განმავლობაში. ძილი გრძელდება 6-8 სთ.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალურად მიღებისას ოპტიმალი სწრაფად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, მისი ბიოშეღწევადობა შეადგენს 80%-ს. პლაზმაში პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება დაახლოებით 1.5 სთ-ის შემდეგ. ზოპიკლონის დაახლოებით 45% უკავშირდება პლაზმის ცილებს ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 3.5-6 სთ-ს. პრეპარატი ნაწილობრივ მეტაბოლიზდება ღვიძლში. მიღებული დოზის დაახლოებით 50% დეკარბოქსილირდება და გამოიყოფა ფილტვების საშუალებით. ზოპიკლონი ნაწილობრივ გამოიყოფა თირკმელებით: 7%-ზე ნაკლები - უცვლელი, ხოლო საწყისი დოზით 30% - მეტაბოლიტების (N-დიმეთილი და N-ოქსიდი) სახით.

თირკმლისა და ღვიძლის ფუნქციის დარღვევისას, ასევე ხანდაზმულ პაციენტებში ნახევარგამოყოფის პერიოდი ხანგრძლივდება.

ჩვენებები:

• ჩაძინების გაძნელება, ხშირი გამოღვიძებები ღამით და ადრეული გაღვიძება დილით გარდამავალი, სიტუაციური და ქრონიკული უძილობის დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

მკურნალობა უნდა იყოს შეძლებისდაგვარად ხანმოკლე და მისი ხანგრძლივობა არ უნდა აღემატებოდეს 4 კვირას. პრეპარატი მიიღება პერორალურად, ძილის წინ.

მოზდილებისათვის რეკომენდებული დოზაა 7.5 მგ.

ხანდაზმულ და დასუსტებულ პაციენტებში, აგრეთვე ღვიძლის ფუნქციის დარღვევისას, საწყისი დოზა შეადგენს 3.75 მგ-ს. თუ არ აღინიშნა სათანადო თერაპიული ეფექტი, ექიმის დანიშნულების მიხედვით შესაძლებელია დოზის გაზრდა 7.5 მგ-მდე.

18 წლამდე პაციენტებისთვის ოპტიმალის მიღება არ არის რეკომენდებული.

გვერდითი მოვლენები:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ:

ხშირად - მწარე ან მეტალის გემო პირის ღრუში; შესაძლებელია აგრეთვე პირის სიმშრალე, გულისრევა, ღებინება;

ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ:

თავბრუსხვევა, დაღლილობა, ძილიანობა, თავის ტკვილი. უფრო ხშირად ასაკოვან პაციენტებში - ცნობიერების დაბინდვა, ანტეროგრადული ამნეზია, ეიფორია, კოშმარული სიზმრები, აგზნებადობა, შფოთვა, ნევროზული მდგომარეობა, აგრესიულობა, დეპრესია, კოორდინაციის დარღვევა, კუნთების ტონუსის დაქვეითება, ტრემორი, კუნთების სპაზმი, პარესთეზიები, მეტყველების დარღვევა;

გულ-სისხლძარღვათა სისტემის მხრივ: ტაქიკარდია;

კანის მხრივ:

ალერგიული რეაქციები, ოფლიანობა, გამონაყარის შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის, რომელიმე კომპონენტის მიმართ;

* მიასთენია;

* სუნთქვის უკმარისობა;

* მწვავე ინსულტი;

* აპნოე ძილის დროს;

* ღვიძლის მძიმე უკმარისობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

* ზოპიკლონის უსაფრთხოება ორსულებში დადგენილი არ არის. ამიტომ ამ კატეგორიის პაციენტებისთვის ოპტიმალის გამოყენება არ არის რეკომენდებული. ორსულობის III ტრიმესტრში ზოპიკლონის მიღებამ შესაძლოა გამოიწვიოს ახალშობილის ჰიპოთერმია, ძილიანობა და სუნთქვის დათრგუნვა.

* ზოპიკლონი გადადის დედის რძეში, რის გამოც მისი გამოყენება ლაქტაციის პერიოდში რეკომენდებული არ არის.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄პრეპარატის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობის შედეგად შესაძლებელია განვითარდეს ძლიერი ძილიანობა და/ან კოორდინაცის დარღვევა.

◄ოპტიმალის მიღებისას, ისევე, როგორც სედატიური ეფექტის მქონე სხვა საძილე საშუალებების შემთხვევაში, შესაძლებელია განვითარდეს ფსიქიური და ფიზიკური დამოკიდებულება პრეპარატის მიმართ. დამოკიდებულების განვითარების რისკი მინიმალურია, თუ მკურნალობის ხანგრძლივობა 4 კვირას არ აღემატება. რისკი მატულობს პრეპარატის დოზისა და მიღების ხანგრძლივობის გაზრდასთან ერთად.

◄პრეპარატისადმი დამოკიდებულების და შეჩვევის რისკი იზრდება იმ პაციენტებში, რომლებსაც გაჩნიათ დამოკიდებულება ნარკოტიკებისა და ალკოჰოლის მიმართ.

◄იშვიათად შესაძლებელია განვითარდეს ანტეროგრადული ამნეზია, განსაკუთრებით ძილის შეწყვეტის შემდეგ.

◄ხანდაზმულ და/ან დასუსტებული პაციენტებში ოპტიმალი ინიშნება შემცირებული დოზით ჰიპერსედაციის, თავბრუსხვევის და კოორდინაციის დარღვევის განვითარების რისკის შესამცირებლად. დოზა შეიძლება გაიზარდოს მხოლოდ აუცილებლობის შემთხვევაში. ხანდაზმულებში შეიძლება აღინიშნოს პარადოქსული რეაქციები (უძილობა, კოშმარული სიზმრები, ნევროზული მდგომარეობა, აგზნებადობა, აგრესიულობა, ჰალუცინაციები). მათი გამოვლენისას საჭიროა მკურნალობის შეწყვეტა.

◄მიასთენიის, ფსიქიური დეპრესიის, ბრონქიტის, ასთმის, ემფიზემის ან ფილტვების სხვა ქრონიკული დაავადებების, ძილის დროს აპნოეს მქონე პაციენტებში პრეპარატის მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს პაციენტის მდგომარეობის გაუარესება;

◄თირკმლისა და ღვიძლის მძიმე პათოლოგიების დროს ოპტიმალის გამოყენებისას მატულობს გვერდითი ეფექტების განვითარების რისკი.

◄ოპტიმალი სიფრთხილით უნდა დაინიშნოს დეპრესიის მქონე პაციენტებში, რადგან ზოპიკლონი, სხვა საძილე საშუალებების მსგავსად, არ კურნავს დეპრესიას და შესაძლებელია შენიღბოს დაავადების სიმპტომები.

◄მკურნალობის შეწყვეტამდე საჭიროა დოზის თანდათანობითი შემცირება, რათა შემცირდეს მოხსნის სინდრომის განვითარების რისკი.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე: პრეპარატის გამოყენებისას საჭიროა თავის არიდება იმ ქმედებებისაგან, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღებასა და სწრაფ ფსომოტორულ რეაქციებს.

ჭარბი დოზირება:

დოზის გადაჭარბება, ჩვეულებრივ, ვლინდება ცენტრალური ნერვული სისტემის სხვადასხვა ხარისხის დათრგუნვით:

- ძილიანობიდან - კომამდე და დამოკიდებულია მიღებული პრეპარატის რაოდენობაზე.

- შესაძლებელია განვითარდეს ამნეზია, გაუწონასწორობლობა, მხედველობის დაბინდვა, კოორდინაციის დარღევა, აპათია, გაბრუება, ატაქსია.

მკურნალობა: რეკომენდებულია სიმპტომური და შემანარჩუნებელი თერაპიის ჩატარება. განსაკუთრებული ყურადღება ენიჭება სუნთქვის, პულსის და წნევის ნორმალიზებას.

თუ პრეპარატის მიღების შემდეგ დოზის გადაჭარბება სწრაფად დადგინდა, უნდა ჩატარდეს კუჭის ამორეცხვა. საჭიროა ინტრავენურად სითხეების გადასხმა და ადექტური ვენტილაციის უზრუნველყოფა. ჰემოდიალიზის ჩატარება არ არის მიზანშეწონილი. სტაციონარულ პირობებში ანტიდოტის სახით შესაძლებელია გამოყენებულ იქნას ფლუმაზენილი- ბენზოდიაზეპინური რეცეპტორების ანტაგონისტი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- ცნს-ის დამთრგუნველმა პრეპარატებმა (საძილე საშუალებები, ალკოჰოლი, ტრანქვილიზატორები, ნეიროლეფსიური საშუალებები, ანტიდეპრესანტები, ნარკოტიკული ანალგეზიური საშუალებები, ეპილეფსიის საწინააღმდეგო საშუალებები, ნარკოზული და ზოგიერთი ანტიჰისტამინური საშუალება) შესაძლოა გამოიწვიოს ოპტიმალის სედატიური მოქმედების გაძლიერება.

- ღვიძლის ფერმენტების ინჰიბიტორებთან ერთდროული მიღებისას ოპტიმალის აქტივობა ძლიერდება.

- ზოპიკლონი ამცირებს ტრიმიპრამინის კონცენტრაციას პლაზმაში.

- ერითრომიცინთან ერთად მიღებისას შესაძლებელია გაძლიერდეს ოპტიმალის საძილე ეფექტი.

- კოფეინი აქვეითებს ოპტიმალის ეფექტურობას.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

ავერსი-რაციონალი

საერთაშორისი დასახელება: OXYMETAZOLINE

მწარმოებელი: LEK, სლოვენია

მოქმედი ნივთიერება: ოქსიმეტაზოლინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სისხლძარღვების შემავიწროვებელი საშუალება ადგილობრივი გამოყენებისათვის ოტორინოლარინგოლოგიაში.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ოპერილი ცხვირის სპრეი 0.025%: ფლაკონში 10 მლ

1 მლ

ოქსიმეტაზოლინის ჰიდროქლორიდი ..........    0.25 მგ

ოპერილი ცხვირის წვეთები 0.025%: ფლაკონში 10 მლ

1 მლ

ოქსიმეტაზოლინის ჰიდროქლორიდი ............  0.25 მგ

ოპერილი ცხვირის სპრეი 0.05%: ფლაკონში 10 მლ

1 მლ

ოქსიმეტაზოლინის ჰიდროქლორიდი ............  0.5 მგ

ოპერილი ცხვირის წვეთები 0.05%: ფლაკონში 10 მლ

1 მლ

ოქსიმეტაზოლინის ჰიდროქლორიდი ............  0.5 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ბენზალკონიუმის ქლორი, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი, ნატრიუმის დიჰიდროგენფოსფატის დიჰიდრატი, დინატრიუმის წყალბადფოსფატის დიჰიდრატი, გასუფთავებული წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ოპერილი შეიცავს ოქსიმეტაზოლინს, რომელიც გამოიყენება როგორც ცხვირის დაცობის საწინააღმდეგო საშუალება. არტერიოლების შევიწროვების შედეგად იგი ამცირებს ცხვირის ლორწოვანის შეშუპებას და ცხვირიდან გამონადენს, აღადგენს ცხვირით სუნთქვას, ხსნის ცხვირის და პარანაზალურ ღრუებს (სინუსებს) და სასმენ მილს; ამასთანავე იგი ამცირებს გაციების თანხმლებ სიმპტომებს.

ოპერილი მოქმედებას იწყებს რამდენიმე წუთში, ხოლო ეფექტი გრძელდება 12 საათის განმავლობაში. ოქსიმეტაზოლინს გააჩნია ანთების საწინააღმდეგო და ანტიოქსიდანტური მოქმედება. ოპერილი ასევე მოქმედებს სასუნთქი სისტემის ინფექციების გამომწვევ გარკვეულ ვირუსებზე.

ჩვენებები:

• ოპერილი გამოიყენება შემდეგ შემთხვევებში:
• გაციებასთან დაკავშირებული რინიტი;
• ალერგიული რინიტი;
• რინოსინუსიტი;
• შუა ყურის ანთება.

მიღების წესი და დოზირება:

ოპერილი წვეთები/ სპრეი 0.05%:

ბავშვებში 7 წლიდან და მოზარდებში: 1-2 შესხურება/წვეთი თითოეულ ნესტოში 2-3-ჯერ დღეში.

ოპერილი წვეთები/სპრეი 0.025%:

ბავშვებში 2 წლიდან 7 წლამდე: 1-2 შესხურება/წვეთი თითოეულ ნესტოში 2-3-ჯერ დღეში.

თვითმკურნალობის შემთხვევაში ოპერილი გამოიყენება მხოლოდ რეკომენდებული დოზით და არა უმეტეს 5-7 დღის განმავლობაში. თუ მდგომარეობა არ გაუმჯობესდება, ასეთ შემთხვევაში საჭიროა ექიმის კონსულტაცია. ექიმმა შეიძლება დანიშნოს უფრო ხანგრძლივი მკურნალობა.

დოზის გამოტოვება: რეკომენდებულია, რაც შეიძლება მალე იქნას მიღებული შემდეგი დოზა; თუ მოახლოებულია შემდეგი დოზის  მიღების დრო, პაციენტმა უნდა გამოტოვოს აღნიშნული დოზა და გააგრძელოს ჩვეულებრივი დოზირების რეჟიმი; გამოტოვებულის ნაცვლად არ გამოიყენება გაორმაგებული დოზა.

მკურნალობის შეწყვეტა: იშვიათ შემთხვევაში შესაძლებელია ცხვირის დაცობა.

გვერდითი მოვლენები:

ოპერილის გამოყენებით გამოწვეული გვერდითი მოვლენები ძალიან იშვიათია.

გულის და ვენების მხრივ გამოვლენილი სისტემური გვერდითი მოვლენები, როგორიც არის ჰიპერტენზია, გულის ფრიალი, ბრადიკარდია, ძალიან იშვიათია.

კიდევ უფრო იშვიათია ნერვული სისტემის მხრივ გამოვლენილი ეფექტები, როგორიც არის: ნევროზი, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ძილიანობა.

იშვიათად: ცხვირის ლორწოვანის გარდამავალი სიმშრალე ცხვირში წვის შეგრძნება, პირის და ხახის სიმშრალე, ცემინება.

ნებისმიერი გვერდითი მოვლენების გაუარესების ან ისეთი გვერდითი ეფექტების გამოვლენის შემთხვევაში, რომელიც არ არის ზემოთ აღწერილი, საჭიროა მკურნალი ექიმის ან ფარმაცევტის კონსულტაცია.

უკუჩვენებები:

* ალერგია (მომატებული მგრძნობელობა) ოქსიმეტაზოლინის ან ოპერილში შემავალი სხვა ინგრედიენტების მიმართ;

* ცხვირის ლორწოვანის ატროფიული ანთება.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში ოპერილი გამოიყენება მხოლოდ ექიმის რეკომენდაციის შემდეგ.

განსაკუთრებული მითითებები:

ოპერილი განსაკუთრებული სიფრთხილით გამოიყენება შემდეგ შემთხვევებში:

◄გულის ქრონიკული უკმარისობა;

◄ჰიპერტენზია;

◄არითმიები;

◄ვიწროკუთხოვანი გლაუკომა;

◄პროსტატის ჰიპერტროფია;

◄პორფირია;

◄შაქრიანი დიაბეტი;

◄ჰიპერთიროიდიზმი.

ზემოაღნიშნულ შემთხვევებში მედიკამენტი გამოიყენება მხოლოდ მკურნალი ექიმის  მეთვალყურეობით.

არ შეიძლება მედიკამენტის ხანგრძლივად და დიდი დოზით გამოყენება.

მანქანის და სხვა მექანიზმის მართვა: რეკომდებული დოზის მიღების შემთხვევაში, ოპერილი არ მოქმედებს მანქანის და სხვა მექანიზმების მართვაზე.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზის მიღების შემდეგ შესაძლებელია განვითარდეს შემდეგი მოვლენები: ცხვირში წვის შეგრძნება, ცხვირის ლორწოვანის გამოშრობა და ცემინება. პრეპარატის დიდმა დოზამ შეიძლება გამოიწვიოს უძილობა, თავის ტკივილი, გუგების შევიწროება, არტერიული წნევის დარღვევა, ტაქიკარდია ან ბრადიკარდია, ჰიპოთერმია და ცნობიერების დარღვევა.

ჩვეულებრივ აღნიშნული სიმპტომები ქრება 12-36 საათში, დოზის შემცირების შემდეგ. თუ მოზრდილი ან ბავშვი შეცდომით პერორალურად მიიღებს პრეპარატს, ასეთ შემთხვევაში დაუყოვნებლივ საჭიროა სამედიცინო ჩარევა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

პაციენტმა ექიმს უნდა აცნობოს ყველა იმ პრეპარატის შესახებ, რომლებსაც ის ამჟამად იღებს ან წარსულში იღებდა ურეცეპტოდ გასაყიდი მედიკამენტების ჩათვლით.

პაციენტებში, რომლებიც ღებულობენ ტრიციკლურ ანტიდეპრესანტებს, ან მაპროტილინს, ოქსიმეტაზოლის დოზის გადაჭარბებამ შესაძლოა გამოიწვიოს არტერიული წნევის მომატება. პაციენტებში, რომლებიც ამავდროულად ღებულობენ MAO-ინჰიბიტორებს, მოსალოდნელია ჰიპერტონული კრიზის განვითარება.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: მითითებულია შეფუთვაზე.

საერთაშორისი დასახელება:

OMEPRAZOLE

მწარმოებელი: LARK LABORATOIRES

მოქმედი ნივთიერება: ომეპრაზოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების  სამკურნალო საშუალება (პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორი).

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 60 ც.

1 კაფს.

ომეპრაზოლი ......... 20 მგ

ვრცლად ომეპრაზოლი

საერთაშორისი დასახელება:

IOHEXOL

მწარმოებელი: GE Healthcare ireland

მოქმედი ნივთიერება: იოჰექსოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

რენტგენოკონტრასტული საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი: ფლაკონში 100 მლ, შეფუთვაში 10 ც.

1 მლ

იოდი (იოჰექსოლის ფორმით) .....       300 მგ

1 მლ

იოდი (იოჰექსოლის ფორმით) ..........  350 მგ

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

რენტგენოკონტრასტული იოდშემცველი არაიონური დაბალოსმოლარული წყალში ხსნადი სამკურნალო საშუალება სისხლძარღვშიგა, ინტრათეკალური და ღრუში შესაყვანად. მაქსიმალური რენტგენოკონტრასტულობის მიღწვის დრო ჩვეულებრივი მიელოგრაფიისას – 30წთ (1 საათის შემდეგ უკვე არ ვიზუალიზდება). კომპიუტერული ტომოგრაფიისას გულმკერდის ნაწილში კონტრასტის ვიზუალიზაცია შესაძლებელია 1 საათის მანძილზე, კისრის ნაწილში – დაახლოებით 2სთ. ბაზალურ ცისტერნებში – 3–4 სთ.

კონტრასტირება, სასახსრე ღრუს, საშვილოსნოს ღრუს, ფალოპის მილების, პერიტონეალური ჩაღრმავებების, პანკრეატული და სანაღვლე სადინარების, საშარდე ბუშტის, მიიღწევა შეყვანისთანავე.

ჩვენებები:

სისხლძარღვშიგა გამოყენება: ანგიოგრაფია ფილტვების, თავის, კისრის, ტვინის, მუცლის ღრუს, თირკმელების; ანგიოკარდიოგრაფია, აორტოგრაფია, ფლებოგრაფია, უროგრაფია; კომპიუტერული ტომოგრაფია.

სუბარახნოიდალური გამოყენება: ლუმბალური მიელოგრაფია, გულმკერდის მიელოგრაფია; ცერვიკალური მიელოგრაფია, ბაზალური ცისტერნების კომპიუტერული ტომოგრაფია.

ღრუსშიგა შეყვანა: ართროგრაფია; რეტროგრადული ენდოსკოპიური პანკრეატოგრაფია და ქოლანგიოპანკრეატოგრაფია; ჰერნიოგრაფია; ჰისტეროსალპინგოგრაფია; სიალოგრაფია.

პერორალური გამოყენება: კუჭ–ნაწლავის ტრაქტის გამოკვლევა.

უკუჩვენებები:

ჰიპერმგრძნობელობა; ადგილობრივი ან სისტემური ინფექციები, ორსულობა.

სუბარახნოიდალური შეყვანა – ეპილეფსია, მიელოგრაფიის ჩატარებისას ტექნიკური მარცხი (დაუყოვნებლივი განმეორებითი შეყვანა უკუნაჩვენებია), ბაქტერიული ინფექციები.

სიფრთხილით: ბრონქიალური ასთმა, პოლინოზი, კვებითი ალერგია, ღვიძლის და/ან თირკმლის უკმარისობა, თირეოტოქსიკოზი, მიელომატოზი, შაქრიანი დიაბეტი, დეჰიდრატაცია, გულ–სისხლძარღვთა სისტემის დეკომპენსირებული დაავადებები (მათ შორის, გულის ქრონიკული უკმარისობა), ალკოჰოლიზმი, გაფანტული სკლეროზი, ფეოქრომოციტომა, ნამგლისებრ უჯრედოვანი ანემია, მაობლიტირებელი თრომბანგიიტი (ბიურგერის დაავადება), მწვავე თრომბოფლებიტი, გამოხატული ათროსკლეროზი, ხანდაზმული ასაკი, ლაქტაცია. ლუმბალური პუქციისთვის – ადგილობრივი ან სისტემური ინფექციები.

გვერდითი მოქმედება:

სისხლძარღვშიგა მიღებისას – გულისრევა, ღებინება, შეყვანის ადგილის მკურნალობა, სიცხის შეგრძნება, კანის ჰიპერემია.

სუბარახნოიდალური გამოყენება (მიელოგრაფიის ჩასატარებლად) – თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა; ტკივილი ზურგში, კისერში და კიდურებში; პარესთეზიები, გულისრევა, ღებინება, კრუნჩხვა (განწყობილ პაციენტებში), ასეპტიური მენინგიტი.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: ციანოზი, ბრადიკარდია, აციდოზი, ფილტვიდან სისხლდენა, გულის გაჩერება, უძილობა ან ძილიანობა, სისუსტე, მომატებული დაღლილობა, სტუპორი, ეპილეპტიური სინდრომი, კომა, ფსიქიური დარღვევა: ჰალუცინაციები, დეპერსონალიზაცია, შიში, დეზორიენტაცია, ექოლალია, დეპრესია, ამნეზია, ფსიქოზი, ამბლიოპია, დიპლოპია, ფოტოფობია, ჰიპერესთეზია, მხედველობითი, სმენითი ან მეტყველებითი დარღვევა, ელექტროენცეფალოგრამაზე ცვლილებები, მენინგიზმი, ჰიპერრეფლექსია ან არეფლექსია, ჰემიპლეგია, დამბლა, ქვადრიპლეგია, ტრემორი, თავის ტვინში სისხლჩაქცევა.

მკურნალობა: 10მგ დიაზეპამი, ვენაში ნელა; კრუნჩხვითი გულყრის დამთავრებიდან 20–30 წთ–ის შემდეგ – კუნთში 200მგ ფენობარბიტალი.

სასიცოცხლო მაჩვენებლების კონტროლი და შენარჩუნება, სიმპტომატური თერაპიის ჩატარება.

დოზირება და მიღების წესი:

სისხლძარღვშიგა მიღებისას: მოზრდილებში ექსკრეტორული უროგრაფია – 40–80მლ (იოდის კონცენტრაცია 300მგ/მლ); 7კგ–ზე ნაკლები წონის ბავშვებში – 3მლ/კგ, 7კგ–ზე მეტი წონის ბავშვებში – 2მლ/კგ.

არტერიოგრაფია: სელექტიური, აორტის რკალი – 20–75 მლ (350მგ/მლ); ცერებრალური – 5–10მლ; პერიფერიული – 30–50მლ (300 ან 350მგ/მლ). ქვედა კიდურების ფლებოგრაფია – 20–100მლ (240–300მგ/მლ).

კარდიოანგიოგრაფია: ვენტრიკულოგრაფია – 30–60 მლ (350მგ/მლ); კორონაროგრაფია – 4–8 მლ; შიგა არტერიული – 1–15 მლ (240 ან 300მგ/მლ); ვენაში – 20–60მლ (300–350მგ/მლ). კომპიუტერული ტომოგრაფია – კონტრასტულობის გაზრდა თავის გამოკვლევისას ვენაში ნაკადურად 70–150 მლ (300მგ/მლ), 80მლ (350 მგ/მლ) ან ვენაში წვეთოვნად 120–250მლ (240მგ/მლ), ბავშვებში იოჰექსალი – 240 ან 300 1–2მლ/კგ დოზით; სხეულის გამოკვლევისას ვენაში ნაკადურად 50–200მლ (300მგ/მლ), 60–100 მლ (350მგ/მლ).

სუბარაქნოიდალური გამოყენება: მიელოგრაფია, მოზრდილებში ნელა (1–2 წთ–ის განმავლობაში): წელის – 10–17 მლ (180მგ/მლ), 7–12,5 მლ (240 მგ/მლ) და გულმკერდის (ტრანსლუმბალური ან ტრანსცერვიკალური ინექცია) – 10–15 მლ (180მგ/მლ), 6–12.5 მლ (240მგ/მლ), 6–10 მლ (300მგ/მლ); კისრის (ტრანსლუმბალური იექცია) – 10–12 მლ (240მგ/მლ), 7–10მლ (300მგ/მლ); 4–10მლ (300მგ/მლ); ცისტერნოგრაფია (ლუმბალური ინექცია) – 5–15 მლ (180მგ/მლ), 4–12 მლ (240მგ/მლ). ბავშვებში: 3 თვემდე – 2–4 მლ (180მგ/მლ), 2–3 მლ (2120მგ/მლ); 3–36 თვე – 4–8მლ (180მგ/მლ), 5–10მლ (210მგ/მლ); 3–7 წელი – 5–10მლ (180მგ/მლ,); 5-8 მლ (210 მგ/მლ); 7-13 წელი - 5-12 მლ (180 მგ/მლ), 5-10 მლ (210 მგ/მლ); 13-18 წელი - 6-15 მლ (180 მგ/მლ), 6-14 мл (210 მგ/მლ). იოდის მაქსიმალური დოზა - 3 გ. ღრუში შეყვანა: ართროგრაფია - მუხლის სახსარში - 5-20 მლ (240 მგ/მლ), 5-15 მლ (300 მგ/მლ), 5-10 მლ (350 მგ/მლ), მხრის სახსარში - 3 მლ (240 მგ/მლ), 10 მლ (210 მგ/მლ), 0.5-1 მლ (300 მგ/მლ). ცისტოურეთროგრაფია - ოიჰექსალის სტანდარტული ხსნარი (240, 300, 350) ხსნიან საინექციო წყალში კონცენტრაციამდე 100 მგ იოდი  1 მლ–ში შეყავთ ტრანსურეთრალურად მოცულობით – 50-300 მლ. რეტროგრადული ენდოსკოპიური პანკრეატოქოლანგიოგრაფია: 20-50 მლ (240 მგ/მლ); ჰერინოგრაფია - 50 მლ (240 მგ/მლ); ჰისტეროსალპინგოგრაფიაა - 15-50 მლ (240 მგ/მლ); 15-25 мл (300 მგ/მლ); სიალოგრაფია - 0.5-2 მლ (240 ან 300 მგ/მლ). კუჭ–ნაწლავის ტრაქტის გამოკვლევა (პერორალურად) - 100-200 მლ (180 მგ/მლ), 50-100 მლ (350 მგ/მლ); 3 თვემდე ბავშვებში - 5-30 მლ (180 მგ/მლ), 3 თვიდან 3 წლამდე - არაუმეტეს 60 მლ, 4-6 წელი - არაუმეტეს80 მლ, 10 წელზე უფროსი- არაუმეტეს 100 მლ (240 ან 300 მგ/მლ).

განსაკუთრებული მითითებები:

პაციენტებში ალერგიული რეაქციებისადმი მომატებული რისკით ატარებენ წინასწარ თერაპიას გლუკოკორტიკოსტეროიდებით და/ან ანტიჰისტამინური სამკურნალო საშუალებებით. შეყვანის დროს აუცილებელია არსებობდეს ყველა პირობა ინტენსიური თერაპიის ჩასატარებლად. ორგანიზმი დაცული უნდა იყოს დეჰიდრატაციისაგან კონტრასტული ნითიერების შეყვანის წინ. აუცილებელია ნეიროლეპტიკური სამკურნალო საშუალებების მოხსნა მიელოგრაფიამდე 48 საათით ადრე. მიელოგრაფიის ჩატარებისას ავადმყოფი უნდა იწვეს ზურგზე, თავი წამოწეული, არანაკლებ 8 საათის განმავლობაში გამოკვლევიდან (ვერტიკალური მდგომარეობა ანელებს პრეპარატის დისპერსიას და ლუმბალური ნაწილის არაქნოიდალურ გარსში მის შეწოვას) და დაიცვას ჩვეულებრივი წოლითი რეჟიმი 24 საათის განმავლობაში. დაუშვებელია სხეულის დახრა და აქტიური მოძრაობა  24 საათის მანძილზე, რათა არ მოხდეს ლიქვორის დაკარგვა. პრეპარატი ამახინჯებს ფარისებრი ჯირკვლის რადიოიზოტოპური კვლევის შედეგებს 2 კვირის მანძილზე.

ურთიერთქმედება:

ფარმაცევტულად შეუთავსებელია სხვა ჯგუფის ფარმაცევტულ საშუალებებთან. შეუთავსებელია (ინტრაკრანიალური შეყვანისას) გლუკოკორტიკოსტეროიდებთან. ფენოთიაზინის წარმოებულები და სხვა ანტიფსიქოტური სამკურნალო საშუალებები (ნეიროლეპტიკები), მაო–ს ინჰიბიტორები, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები, ცნს–ის სტიმულატორები, ანალეპტიკები, ანტიფსიქოტური საშუალებები – ქვეითდება ეპილეპტიკური ზღვარი და იზრდება ეპილეპტიკური გულყრების განვითარების რისკი. ბეტა–ადრენობლოკატორები და სხვა ჰიპოტენზიური სამკურნალო საშუალებები ზრდიან არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების ალბათობას. აძლიერებს სხვა სამკურნალო საშუალებებისას ნეფროტოქსიურ მოქმედებას.

შენახვის პირობები:

ინახება არაუმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე. სინათლისაგან და მეორეული რენტგენული დასხივებისაგან დაცულ ადგილზე.

ვადა: 3 წელი

საერთაშორისი დასახელება: TAMSULOSIN

მწარმოებელი: ASTELLAS, ნიდერლანდები

მოქმედი ნივთიერება: ტამსულოზინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ალფა-ადრენობლოკატორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები კონტროლირებადი გამონთავისუფლებით: შეფუთვაში 10 და 30 ც.

1 ტაბ.

ტამსულოზინის ჰიდროქლორიდი ..........          0.4 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ტამსულოზინი წარმოადგენს პოსტინაფსური α1-ადრენორეცეპტორების, განსაკუთრებით α_1A და α1D ქვეტიპების სელექციურ ბლოკატორს, რომლებიც იმყოფება წინამდებარე ჯირკვლის გლუვ კუნთებში, შარდის ბუშტის ყელში, შარდსადენი მილის პროსტატულ ნაწილში და დეტრუზორში. ის ამცირებს წინამდებარე ჯირკლისა და ურეთრის გლუვი კუნთების ტონუსს, რითაც უმჯობესდება შარდის გამოდინება, ამცირებს შარდის ბუშტის არასტაბილურობას. ეს იწვევს წინამდებარე ჯირვლის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზიით გამოწვეული ობსტრუქციის (დაცლის) და გაღიზიანების (ავსების) სიმპტომების შემცირებას. ობსტრუქციისა და გაღიზიანების სიმპტომებზე აღწერილი ზემოქმედება შენარჩუნდება მისი ხანგრძლივი გამოყენების შემთხვევაში.

α_1A-ადრენორეცეპტორების ანტაგონისტებს შეუძლიათ შეამცირონ არტერიული წნევა პერიფერიული წინააღმდეგობის შემცირების გამო. პრეპარატ ომნიკ ოკასის მიღების შემთხვევაში დოზით 0.4 მგ, კლინიკური კვლევების მსვლელობისას, სისხლის წნევის მნიშვნელოვნად დაწევა აღნიშნული არ არის.

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა: ომნიკ ოკასი წარმოადგენს ხანგრძლივი მოქმედების ტაბლეტებს. მატრიქსის საფუძველზე არაიონური ტიპის გელის გამოყენებით. ოკასის ფორმა უზრუნველყოფს ტამსულოზინის ხანგრძლივ და ნელ გამონთავისუფლებას, რაც იწვევს მდგრად მოქმედებას უმნიშვნელო მერყეობით 24 საათის განმავლობაში.

ომნიკ ოკასის სახით მიღებული ტამსულოზინი ნაწლავში შეიწოვება. აბსორბირება ფასდება შეყვანილი დოზის 57%-ით. პრეპარატ ომნიკ ოკასის სახით მიღებული ტამსულოზინის აბსორბირების სიჩქარე და ფარგლები საკვების მიღებასთან დაკავშირებული არ არის. ტამსულოზინს ახასიათებს ხაზოვანი ფარმაკოკინეტიკა. 0.4 მგ პრეპარატის დოზის უზმოზე ერთჯერადად მიღების შემდეგ, სისხლის პლაზმაში ტამსულოზინის პლაზმური კონცენტრაცია მაქსიმუმს აღწევს საშუალოდ 6 საათის შემდეგ. გაწონასწორებულ მდგომარებაში, რომელიც მიიღწევა მე-4 დღეს პრეპარატის რამდენიმე დოზის მიღებისას, სისხლის პლაზმაში ტამსულოზინის კონცენტრაცია მაქსიმუმს აღწევს 4-6 საათში, როგორც უზმოზე, ასევე ჭამის შემდეგ. მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში მაჩვენებლიდან იზრდება დაახლოებით 6 ნგ/მლ პირველი დოზის შემდეგ 11 ჰგ/მლ-მდე გაწონასწორებულ მდგომარეობაში.

ომნიკ ოკასის ხანგრძლივი მოქმედების შედეგად ტამსულოზინის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში მორიგი დოზის შეყვანისას აღწევს მაქსიმალური პლაზმური კონცენტრაციის 40%-ს როგორც უზმოზე, ასევე ჭამის შემდეგ.

არსებობს მნიშვნელოვანი ინდივიდუალური განსხვავებები პაციენტებს შორის პრეპარატის პლაზმური კონცენტრაციის თაობაზე როგორც ერთჯერადი მიღების შემდეგ, ასევე მრავალჯერადი დოზირების შემდეგ.

განაწილება: კავშირი პლაზმის ცილებთან -99%. განაწილების მოცულობა დიდი არ არის (დაახლოებით 0.2 ლ/კგ).

მეტაბოლიზმი: ტამსულოზინი ნელა მეტაბოლიზდება ღვიძლში სხვა მეტაბოლიტების წარმოქმნით. ტამსულოზინის დიდი ნაწილი არის პლაზმაში უცვლელი, აქტიური ფორმის სახით. ექსპერიმენტში ტამსულოზინი არ იწვევდა ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის ცვლილებას. ღვიძლის უკმარისობის შემთხვევაში განსაკუთრებული რეკომენდაციები დოზის კორექტირების თაობაზე საჭირო არ არის.

გამოყოფა: ტამსულოზინი და მისი მეტაბოლიტები გამოიყოფა ძირითადად შარდით, ამასთან პრეპარატის დაახლოებით 4-6% გამოიყოფა უცვლელი სახით. ნახევარგამოყოფის პერიოდი ერთჯერადი მიღებისას და გაწონასწორებულ მდგომარეობაში შეადგენს 19 და 15 საათს, შესაბამისად.

ჩვენებები:

• წინამდებარე ჯირკვლის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზია (დიზურიული დარღვევების მკურნალობა).

მიღების წესი და დოზირება:

მიიღება შიგნით 1 ტაბლეტი ერთხელ დღე-ღამეში, საკვების მიღების მიუხედავად. ტაბლეტი მთლიანად იყლაპება, იგი არ უნდა დაიღეჭოს ან გაიღრღნას, ვინაიდან ეს ხელს უშლის აქტიური ნივთიერებების ხანგრძლივად მოქმედებას.

გვერდითი მოვლენები:

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ:

არახშირად გულისცემის შეგრძნება, პოსტურალური ჰიპოტენზია.

ნერვული სისტემის მხრივ:

ხშირი - თავბრუსხვევა, არახშირი - თავის ტკივილი. იშვიათი - გულყრა.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ:

არახშირად - ყაბზობა, დიარეა, ღებინება, გულისრევა.

ზოგადი მდგომარეობის მხრივ:

ასთენია.

რეპროდუქციული სისტემის მხრივ:

არახშირად - ეაკულაციის დარღვევები.

სასუნთქი ორგანოების, გულმკერდისა და შუასაყარის მხრივ: რინიტი.

კანისა და კანქვეშა ქსოვილის მხრივ: იშვიათად - გამონაყარი, ქავილი, ჭინჭრის ციება, იშვიათად - ანგიონევროზული შეშუპება.

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმგრძნობელობა ტამსულოზინის ან პრეპარატის ნებისმიერი სხვა კომპონენტის მიმართ;

* ორთოსტატული ჰიპოტენზია;

* ღვიძლის გამოხატული უკმარისობა;

სიფრთხილით - თირკმელების ქრონიკული უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი 10 მლ/წთ-ზე ნაკლები).

ჭარბი დოზირება:

პრეპარატის ჭარბი დოზის შედეგად მწვავე ჰიპოტენზიის შემთხვევაში აუცილებელია სიმპტომური მკურნალობა.

არტერიული წნევისა და პულსის ნორმალიზება მიიღწევა, თუ პაციენტი ჰორიზონტალურ მდგომარეობას მიიღებს. ეფექტის არარსებობის შემთხვევაში შეიძლება ცირკულირებადი სისხლის მოცულობის გამზრდელი საშუალებების გამოყენება.

აუცილებელია თირკმელების ფუნქციის გაკონტროლება. ნაკლებ სავარაუდოა, რომ დიალიზი ეფექტური იქნება, ვინაიდან ტამსულოზინი ძალიან ძლიერად არის დაკავშირებული პლაზმის ცილასთან.

პრეპარატის აბსორბციის შესანელებლად შეიძლება გულისასარევი საშუალების გამოყენება. პრეპარატის ძალიან დიდი დოზის გამოყენებისას შეიძლება კუჭის ამორეცხვა და აქტივირებული ნახშირის, ასევე ოსმოსური საფაღარათო საშუალებების, ნატრიუმის სულფატის მიღება.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄როგორც სხვა α₁-ადრენობლოკატორების გამოყენებისას, ზოგჯერ შესაძლოა გამოვლინდეს არტერიული წნევის დაწევა პრეპარტ ომნიკ ოკასით მკურნალობისას, რის შედეგადაც იშვითად ვლინდება გულყრის მდგომარეობები. არტერიული ორთოსტატული ჰიპოტენზიის პირველი ნიშნების გამოვლინებისას (თავბრუსხვევა, სისუსტე), პაციენტი უნდა დაჯდეს ან დაწვეს სიმპტომების გაქრობამდე.

◄ომნიკ ოკასით თერაპიის დაწყებამდე პაციენტი უნდა იქნეს გამოკვლეული სხვა დაავადებათა გამორიცხვის მიზნით, რომლებაც შეუძლიათ ისეთივე სიმპტომების გამოწვევა, როგორიც პროსტატის კეთილთვისებიან ჰიპერპლაზიას. მკურნალობის დაწყებამდე და რეგულარულად თერაპიის დროს უნდა გაკეთდეს თითით რექტალური გამოკვლევა და საჭიროების შემთხვევაში (პროსტატ სპეციფიკური ანტიგენის) განსაზღვრა.

◄თირკმლის უკმარისობისას დოზის შეცვლა საჭირო არ არის.

ზემოქმედება ავტომობილის მართვასა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე: მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია სიფრთხილის დაცვა ავტომობილის ტარებისა და საქმიანობის სხვა პოტენციურად საშიში სახეობებით დაკავებისას, რომლებიც მოითხოვს ყურადღების მაღალ კონცენტრაციასა და ფსიქომოტორული რეაქციების სიწრაფეს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- ტამსულოზინის ერთდროული გამოყენებისას ატენოლოლთან, ენალაპრილთან, კორინფართან,  ან თეოფილინთან არანაირი ურთიერთქმედება არ აღინიშნა.

- ციმეტიდინთან ერთად გამოყენება იწვევს ტამსულოზინის კონცენტრაციის მატებას სისხლის პლაზმაში, იმ დროს, როდესაც ფურესემიდთან ერთად - კონცენტრაციის შემცირებას, მაგრამ იმის გამო, რომ დონე ნორმის ფარგლებში რჩება, გამოყენების წესი კორექციას არ საჭიროებს.

- დიაზეპამი, რელანიუმი, ანაპრილინი, ტრიქლორმეთიაზიდი, ქლორმადინონი, ამიტრიპტილინი, დიკლოფენაკი, გლიბენკლამიდი, სიმვასტატინი და ვარფარინი არ ცვლიან ტამსულოზინის თავისუფალ ფრაქციას in vitro ადამიანის სისხლის პლაზმაში. ტამსულოზინი არ ცვლის დიაზეპამის, პროპრანოლოლის, ტრიქლორმეთიაზიდისა და ქლორმადინონის თავისუფალ ფრაქციებს.

- არანაირი ურთიერთქმედება ნივთიერებათა ცვლის დონეზე ღვიძლში გამოვლენილი არ არის კლინიკური კვლევებისას in vitro ღვიძლის მიკროსომალურ ფრაქციებთან.

- სხვა ალფა-ადრენობლოკატორებთან ერთად გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპოტენზიის ეფექტები.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისი დასახელება: TESTOSTEON; MIXTURE OF ESTHERS

მწარმოებელი: Pharmaceutical Company

JELFA S.A.,პოლონეთი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანდროგენული პრეპარატი -დეპო ფორმა.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი: ამპულაში 1 მლ, შეფუთვაში 5 ც.

1 მლ

ტესტოსტერონის პროპიონატი ....................       30.0 მგ

ტესტოსტერონის ფენილპროპიონატი ..............   60.0 მგ

ტესტოსტერონის იზოკაპრონატი ..................     600.0 მგ

ტესტოსტერონის კაპრონატი .......................      100.0 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ბენზილური სპირტი, არაქისის ზეთი ინექციისათვის.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი შეიცავს მოქმედების სხვადასხვა სიჩქარის მქონე ჰორმონ ტესტოსტერონის 4 ეთერს.

ტესტოსტერონის მოქმედების ძირითადად მექანიზმს მამაკაცებში წარმოადგენს გონადების ფორმირება და ფუნქცია, გარეგანი სასქესო ორგანოების ჩამოყალიბება, წინამდებარე ჯირკვლის განვითარება, სათესლეების მომწიფების პროცესი, მამაკაცის მეორადი სასქესო ნიშნების ჩამოყალიბება (სიმაღლეში ზრდა, ხმის ტემბრის შეცვლა, სახის გათმიანება).

ქალებში ტესტოსტერონი ესტროგენების ანტაგონისტურად მოქმედებს. მას იყენებენ კლიმაქსით გამოწვეული დარღვევების სამკურნალოდ.

პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი ტესტოსტერონის ეთერები განსაზღვრავენ მისი შეწოვის სიჩქარეს და გამოყოფას, ხელს უწყობენ ტესტოსტერონის ანდროგენული მოქმედების მუდმივი, წონასწორული მდგომარეობის შენარჩუნებას მისი ერთჯერადი ინექციიდან 4 კვირის განმავლობაში.

ჩვენებები:

პრეპარატს იყენებენ მამაკაცში სასქესო ჯირკვლების უკმარისობის დროს ჩანაცვლებითი ჰორმონთერაპიის მიზნით:

მამაკაცებში.

• სქესობრივი მოუმწიფებლობა;
• უნაყოფობა (ოლიგოსპერმია);
• ანდროგენული ჰორმონების უკმარისობა და სასქესო ორგანოების განუვითარებლობა;
• კლიმაქტერული პერიოდით გამოწვეული დარღვევები;
• იმპოტენცია.
• განსაკუთრებულ შემთხვევებში პრეპარატს იყენებენ ქალებში ჰიპერესტროგენიზმით გამოწვეული დაავადებების დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატის დოზა ინდივიდუალურია. მისი გამოყენების წესი და სიხშირე განისაზღვრება ექიმის მიერ.

ძირითადად ინიშნება კუნთებში 1 ინექცია (1 ამპულა) ყოველი 4 კვირიანი შესვენებით.

! ყურადღება: ასოს მტკივნეული ერექციის შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტა.

გვერდითი მოვლენები:

• ფერიმჭამელები, გინეკომასტია, შეშუპებები, ჰიპერმგრძნობელობით გამოწვეული კანის ალერგიული რეაქციები, ხშირი ერექცია, ჰიპერკალციემიის სიმპტომები, ხანდაზმულ მამაკაცებში ხშირი სქესობრივი აგზნება, სპერმატოზოიდების წარმოქმნის და მათი მომწიფების პროცესის დარღვევა, თრომბოფლებიტი,  ქოლესტაზური სიყვითლე, ამინოტრანსფერაზების აქტივობის მომატება, ძვლების ტკივილი, სასქესო ორგანოებიდან სისხლდენა, ლიბიდოს გაძლიერება, სითხის გამოყოფის პროცესის შეფერხება ორგანიზმიდან და შეშუპებები.

•იშვიათდ: ინსულინრეზისტენტულ ავადმყოფებში ინსულინის მიმართ ტოლერანტობის მომატება.

• ქალებში პრეპარატის ხანგრძლივი დროის განმავლობაში გამოყენებისას შესაძლებელია განვითარდეს ვირილიზაციის სიმპტომები, ხოლო ინექციის ადგილას - ტკივილი, ქავილი და ჰიპერემია.

უკუჩვენებები:

* წინამდებარე ჯირკვლის კიბო ან ეჭვი მასზე. ჰიპერკალციემია, ჰიპერკალციურია, გულის, ღვიძლის ან თირკმელების ფუნქციის უკმარისობა.

* პრეპარატის გამოყენება ასთენიით შეპყრობილ პაციენტებში, წვევამდელებში სქესობრივ მომწიფებამდე და ხანდაზმულ მამაკაცებში არ არის ნებადართული.

ორსულობა და ლაქტაცია:

* ქალებში ომნადრენის გამოყენების აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა გათვალისწინებულ იქნას ორსულობის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების აბსოლუტური წინააღმდეგჩვენება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- ომნადრენის კომბინაციით ღვიძლით ფერმენტების ინდუქტორებთან (რიფამპიცინი, ბარბიტურატები, კარბამაზეპინი, სალიცილატები, ფენიტოინი, პრიმიდონი) მცირდება ტესტოსტერონის მოქმედების ეფექტი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არ უმეტეს 15-25⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

საერთაშორისი დასახელება:

AMIKACIN

მწარმოებელი: OM BIOTEC

მოქმედი ნივთიერება: ამიკაცინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბიოტიკი ამინოგლიკოზიდების ჯგუფიდან

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი: ამპულაში 2 მლ, შეფუთვაში 1 ც.

1 მლ 1 ამპ.

ამიკაცინი ............     250 მგ 500 მგ

ვრცლად ლიკაცინი

საერთაშორისი დასახელება:

OMEPRAZOLE

მწარმოებელი: BRINCALOVA

მოქმედი ნივთიერება: ომეპრაზოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების  სამკურნალო საშუალება (პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორი).

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 30 ც.

1 კაფს.

ომეპრაზოლი ........  20 მგ

ვრცლად ომეპრაზოლი

საერთაშორისი დასახელება:

OMEPRAZOLE

მწარმოებელი: BALKANPHARMA-DUPNITSA, ბულგარეთი

მოქმედი ნივთიერება: ომეპრაზოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების  სამკურნალო საშუალება (პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორი).

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 30 ც.

1 კაფს.

ომეპრაზოლი ......... 20 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

მაგნიუმის კარბონატი, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, ჰიდროგენფოსფატის დინატრიუმის მარილი, სახამებელი, ტალკი, შაქარი, მეტაკრილის მჟავას კოპოლიმერი, ტიტანის ორჟანგი, პოლისორბიტი 80, პოლიეთილენგლიკოლი, სილიციუმის კოლოიდური ორჟანგი, ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა (6CPS).

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ომეპრაზოლი წარმოადგენს H⁺ - K⁺-ატფ-ზას სისტემის ე.წ. “პროტონული ტუმბოს” ინჰიბიტორს. იგი თრგუნავს H⁺ - K⁺-ატფ-ზას  აქტივობას კუჭის ლორწოვანი გარსის პარიეტული უჯრედების მემბრანებში და ამით აბლოკირებს კუჭის წვენის სეკრეციას.

ვინაიდან, აღნიშნული ფერმენტული სისტემა განიხილება როგორც კუჭის ლორწოვანის “პროტონული ტუმბო”, ომეპრაზოლი წარმოადგენს კუჭის წვენის სეკრეციის ინჰიბიტორს, რომელიც თრგუნავს ამ უკანასკნელის გამოყოფის ბოლო საფეხურს.

ომეპრაზოლი იწვევს რა მარილმჟავას სეკრეციის ბოლო სტადიის ინჰიბირებას, ამით იგი აქვეითებს ბაზალური და სტიმულირებული სეკრეციის დონეს. 20 მგ პრეპარატის მიღებისას, კუჭის წვენის სეკრეცის დათრგუნვა ხდება სწრაფად და გრძელდება დაახლოებით  24 სთ-ის განმავლობაში.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალურად მიღებისას, უზმოზე, პრეპარატი სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, იგი მაქსიმალურ კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში აღწევს 0.5-3.5 სთ-ის შემდეგ. პრეპარატის ჭამის შემდეგ მიღებისას, აბსორბციის პროცესი უფრო ხანგრძლივია.

ომეპრაზოლის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 0.5-1 სთ-ს. პრეპარატს ახასიათებს (დაახლოებით 95%) სისხლის პლაზმის ცილებთან მნიშვნელოვანი შეკავშირების უნარი.

აბსორბციის შემდეგ, ომეპრაზოლი თითქმის მთლიანად მეტაბოლიზდება ღვიძლში და სწრაფად გამოიყოფა ძირითადად თირკმელების საშუალებით.

პრეპარატი სწრაფად, 4 სთ-ის განმავლობაში ვრცელდება კუჭის ლორწოვან გარსში, ღვიძლში და ნაღვლის ბუშტში. 48 სთ-ის შემდეგ ომეპრაზოლი რჩება მხოლოდ კუჭის ლორწოვან გარსში. პრეპარატის შეღწევადობა ჰემატოენცეფალურ ბარიერში შეზღუდულია.

პერორალური მიღებისას პრეპარატის დოზის ძირითადი ნაწილი (77%) გამოიყოფა შარდთან ერთად, მინიმუმ 6 მეტაბოლიტის სახით. აქედან 2 იდენტიფიცირდება, როგორც ჰიდროქსიომეპრაზოლი და კარბონის მჟავა. დანარჩენი ნაწილი გამოიყოფა ფეკალური მასით, რაც მეტყველებს ნაღველში მეტაბოლიტების მნიშვნელოვან ექსკრეციაზე.

პლაზმაში აღმოჩენილია 3 მეტაბოლიტი როგორიცაა: ომეპრაზოლის სულფიდური და სულფონური წარმოებულები. ისინი ხასიათდებიან სუსტი ანტისეკრეტორული აქტივობით.

აქტიურ მეტაბოლიტს წარმოადგენს ომეპრაზოლის სულფონი.

ჰეპატიტიან ავადმყოფებში პრეპარატის ნახევრადდაშლის პერიოდის ხანგრძლივობა პლაზმაში იზრდება 3 სთ-მდე, ჯანმრთელ ადამიანებთან (0.5-1 სთ) შედარებით.

თირკმელების ქრონიკული უკმარისობით შეპყრობილ პირებში ადგილი აქვს ექსკრეციის გახანგრძლივებას. ვინაიდან ომეპრაზოლის მეტაბოლიტები ძირითადად გამოიყოფიან შარდთან ერთად, მათი გამოყოფის სიჩქარე ფერხდება კრეატინინის კლირენსის შემცირების პროპორციულად, ხოლო კონცენტრაცია იზრდება.

ჩვენებები:

• კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება (გამწვავების ფაზაში), კუჭის რეციდივული წყლული, ქირურგიული ოპერაციის შემდგომი წყლული;
• გასტრიტი;
• მომატებული მჟავიანობა და კუჭის გაღიზიანება;
• რეფლუქს-ეზოფაგიტი (გამწვავების ფაზაში);
• ლორწოვანი გარსის მწვავე სტრესული წყლულები;
• ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი (გასტრინომა).

მიღების წესი და დოზირება:

კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადებისა და რეფლუქს-ეზოფაგიტის დროს ინიშნება 20მგ. ერთჯერადად. კურსის ხანგრძლივობა შეადგენს 4 კვირას, ცალკეულ შემთხვევებში 8 კვირას.

ზოლინგერ-ელისონის სინდრომის დროს საწყისი დოზაა 60 მგ ერთჯერადად შემდგომში, ეფექტის მიხედვით შესაძლებელია მისი კორექცია 20-120 მგ/დღეში განაწილებული 2  მიღებაზე. მძიმე შემთხვევებში შესაძლებელია დოზის გაზრდა 360 მგ-მდე დაყოფილი 2 მიღებაზე დღეში.

ომეპრაზოლის მიღება სასურველია ჭამამდე დილას საუზმის წინ, რომლის დროსაც ვლინდება პრეპარატის მაქსიმალური ეფექტურობა.

გვერდითი მოვლენები:

ტკივილი მუცლის არეში ან ჭვალი, შრომისუნარიანობის დაქვეითება (სწრაფი დაღლა კუნთების ტკივილები), თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ძილიანობა, ტკივილები გულმკერდის არეში.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ფუნქციის მოშლა, რეგურგიტაცია, ძლიერი გულძმარვა, დიარეა ან ფაფისებური განავალი, მეტეორიზმი, გულისრევა და ღებინება, შარდის შემღვრევა, კანზე გამონაყარი და ქავილი.

იშვიათად: დარღვევა ჰემოპოეზიის ფუნქციის მხრივ - თრომბოპენია, ლეიკოპენია, სისხლის შედედების პროცესის დარღვევა (ძლიერი სისხლდენა), შარდში - ჰემატურია და ალბუმინურია, შარდვის დროს წვა და ტკივილები, ხშირი შარდვა და სხვა.

უკუჩვენებები:

აბსოლუტური წინააღმდეგჩვენება არ არსებობს;

* ომეპრაზოლი წინააღმდეგნაჩვენებია ან შედარებით მცირე დოზებში ინიშნება ღვიძლის ქრონიკული დაავადებების დროს;

* პრეპარატის დანიშვნა რეკომენდებული არ არის პეპტიური წყლულის პროფილაქტიკისათვის.

ორსულობა და ლაქტაცია:

* ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება რეკომენდებული არ არის.

განსაკუთრებული მითითებები:

▪ ომეპრაზოლის მკურნალობის დაწყებამდე, საჭიროა პრეპარატის ჰიპერმგრძნობელობაზე სინჯის ჩატარება.

▪ იმ შემთხვევაში, როდესაც ომეპრაზოლი ინიშნება ქრონიკული ჰეპატიტის მქონე ავადმყოფებში, მკურნალობა იწყება პრეპარატის დაბალი დოზებით.

▪ ღვიძლის დაავადებების გადატანის შემთხვევაში აუცილებელია ექიმის ინფორმირება.

ჭარბი დოზირება:

პრეპარატის მაღალ დოზებში მიღების დროს ტოქსიკური ეფექტები არ არის აღწერილი.

სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს.

დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ომეპრაზოლი აინჰიბირებს სამკურნალო საშუალებების მეტაბოლიზმში მონაწილე ღვიძლის ფერმენტულ სისტემებს, რის გამოც ახდენს ზეგავლენას სხვა პრეპარატების მეტაბოლიზმზე, მათ კონცენტრაციაზე სისხლში და ელიმინაციის პროცესზე. სხვა მხრივ იგი აქვეითებს კუჭის მჟავიანობას და ცვლის ბიოლოგიურ სითხეებში ყველა სამკურნალო საშუალების კონცენტრაციებს, რომელთა რეზორბციაც დამოკიდებულია pH-ზე. იგი ხელს უშლის მჟავე არეში ლაბილური სამკურნალო საშუალებების დაშლის პროცესს.

- ომეპრაზოლი აფერხებს ორგანიზმიდან დიაზეპამის, ანტიკოაგულანტების, ფენიტოინის და ვარფარინის გამოყოფას.

მათი ერთდროული მიღების დროს საჭიროა სისხლის სურათის რეგულარული კონტროლი სისხლდენის თავიდან აცილების მიზნით.

- ომეპრაზოლი ამცირებს ამპიცილინის, რკინის მარილების და კეტოკონაზოლის რეზორბციას.

- ომეპრაზოლთან ძვლის ტვინის ფუნქციაზე დამთრგუნველად მოქმედი პრეპარატების კომბინაციისას აუცილებელია სისხლის სურათის შემოწმება.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ გრილ და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.