Aviabiletebi avia.ge
მთავარი წაკითხვა გვერდი 537

მექსიდოლი – MEXIDOL – МЕКСИДОЛ

ქიმიური დასახელება: 6-მეთილ-2-ეთილპირიდინ-3-სუქციდი

მწარმოებელი: “მირ-ფარმი” რუსეთი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

გარსით დაფარული ტაბლეტები

1 ტაბ. შეიცავს

მექსიდოლი .......... 0,125 გ

დამხმარე ნოვთიერებები: კარტოფილის სახამებელი, სტეარინის მჟავა, კალციუმის სტეარატი, ტალკი; ტვინი -80, ტიტანის ორჟანგი.

აღწერა: პრეპარატი წარმოადგენს თეთრი ან ოდნავ მოყვითალო ფერის გარსით დაფარულ ორმხრივ ამოზნექილი ზედაპირის მქონე ტაბლეტს, რომლის ბირთვი ნაცრისფერია, ხოლო ბირთვის შიგთავსი – მოთეთრო ფერის.

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიოქსიდანტი, ანტიჰიპოგლიკემიური, ნოოტროპული და ტრანკვილიზური საშუალება..

ფარმაკოდინამიკა:

მექსიდოლი მიეკუთვნება ჰეტეროარომატულ ფართო სპექტრის ანტიოქსიდანტს. იგი ზრდის სტრესის მიმართ ორგანიზმის მდგრადობას, ავლენს ანქსიოლიზურ მოქმედებას და არ გააჩნია საძილე და მიორელაქსანტური ეფექტი. პრეპარატს გააჩნია ნოოტროპული თვისებები. იგი ხელს უწყობს ხანდაზმულობითა და სხვადასხვა პათოგენური ფაქტორებით გამოწვეულ შესწავლის უნარისა და მახსოვრობის აღდგენას. პრეპარატი ავლენს კრუნჩხვენის საწინააღმდეგო, ანტიოქსიდანტურ და ანტიჰიპოქსანტურ თვისებებს, ზრდის ყურადღების კონცენტრაციას და შრომისუნარიანობას, აქვეითებს ალკოჰოლის ტოქსიკურ მოქმედებას. პრეპარატი აუმჯობესებს თავის ტვინის ქსოვილების მეტაბოლიზმსა და მათ სისხლით მომარაგებას, აუმჯობესებს სისხლის მიკროცირკულაციასა და რეოლოგიურ თვისებებს. იგი ამცირებს თრომბოციტების აგრეგაციას. პრეპარატი ხელს უწყობს სისხლის უჯრედების მემბრანული სტრუქტურების სტაბილიზაციას (ერითროციტებისა და თრომბოციტების). მექსიდოლს გააჩნია ჰიპოლიპიდემური მოქმედება, ამცირებს საერთო ქოლესტერინისა და დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდების შემცველობას. მექსიდოლის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია მისი ანტიოქსიდანტური და მემბრანოპროტექტორული მოქმედებით. პრეპარატი აინჰიბირებს ცხიმების დაჟანგვას, ზრდის სუპეროქსიდოქსიდაზას აქტივობას, შესაბამისად ცხიმებისა და ცილების აქტივობას, ამცირებს მემბრანის სიბლანტეს და აუმჯობესებს მის თვისებებს. მექსიდოლი ხელს უწყობს მემბრანო –დამოკიდებულ ფერმენტების აქტივობის მოდულაციას (კალციუმდამოუკიდებელ ფოსფოდიეთსერაზას, ადენილატციკლაზას, აცეტილქონილესტერაზას), რეცეპტორულ კომპლექსებს (ბენზოდიაზეპინების, გაემ-ის, აცეტილქოლინის), რაც ზრდის მათ ლიგანდებთან შეკავშირების უნარს. იგი უზრუნველყოფს ბიომებრანების სტრუქტურულ-ფუნქციური ორგანიზაციის შენარჩუნების, ნეირომედიატორების ტრანსპორტისა და სინაფსური გადაცემის გაუმჯობესების უნარს. მექსიდოლი ზრდის თავის ტვინში დოფამინის შემცველობას. იგი ზრდის აერობული გლიკოლიზის კომპენსატირულ აქტივაციას, აქვეითებს კრებსის ციკლში ჟანგვითი პროცესების დათრგუნვის ხარისხს, ჰიპოქსიის პირობებში ატფ-ის და კრეატინინფოსფატის რაოდენობის გაზრდით.

ფარმკოკინეტიკა:

მექსიდოლი სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მისი ნახევრადგამყოფის პერიოდი შეადგენს 0,08-0,1 სთ-ს. პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზამში აღინიშნება 0,46-0,5 სთ-ის შემდეგ. მექსიდოლის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში იმყოფება 50-დან 100ნგ/მლ დიაპაზონში.

მექსიდოლი ორგანიზმში ინტენსიურად მეტაბოლიზდება და წარმოქმნის მის გლუკურონოკონიუგირებულ პროდუქტს.

პრეპარატის 0,3% ორგანიზმიდან ექსკრეგირდება უცვლელი სახით საშუალოდ 12 სთ-ის განმავლობაში, ხოლო 50% გლუკურონოკონიუგატის სახით. მექსიდოლი და მისი გლუკურონოკონიუგატები შედარებით ინტენსიურად ექსკრეგირდებიან პრეპარატის მიღებიდან პირველი 4 სთ-ის განმავლობაში.

მექსიდოლის შარდით ექსკრეციის მაჩვენებლებსა და მათ კონიუგირებელ მეტაბოლიტებს გააჩნია მნიშვნელოვანი ინდივიდუალური ვარიაბელობა.

გამოყენების ჩვენება:

ნევროზული და მისი მსგავსი მდგომარეობა, რომლის თანმხლებია განგაშის სინდრომი;

ვეგეტატიურ-სისხლძარღვოვანი და ნეიროცილკულატორული დისტონია;

სხვადასხვა გენეზის მსუბუქი კოგნიტური დარღვევები (ფსიქორგანული სინდრომი და ასტენიური დარღვევებიო, რომლებიც განპირობებულია თავის ტვინში მწვავე და ქრონიკული დარღვევებით, აგრეთვე ნეიროინფექციებითა და ინტოქსიკაციებით, ატროფიული პროცესებით);

ხანდაზმულებში მეხსიერებისა და ინტელექტუალური უკმარისობის სამკურნალოდ;

ალკოჰოლიზმით გამოწვეული აბსტინენციის სინდრომის სამკურნალოდ, რომლის თანმხლებია ნევროზის მსგავსი და ვეგეტატიური დარღვევები.

უკუჩვენებები:

* ღვიძლისა და თირკმელების მწვავე დარღვევები, პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა, ბავშვთა ასაკი, ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი.

მიღების წესი და დოზირება:

მექსიდოლი ინიშნება პერორალურად, დოზა დგინდება პაციენტის მგრძნობელობით პრეპარატის მიმართ.

მკურნალობა იწყება დოზით 0,25-0,5 გ, საშუალო სადღეღამისო დოზა შეადგენს 0,25-0,5 გ-ს, მაქსიმალური სადღეღამისო – 0,8 გ-ს.

პრეპარატის სადღეღამისო დოზა იყოფა 2-3 მიღებაზე. განგაშით, ვეგეტატიური დისფუნქციით და კოგნიტური დარღვევით შეპყრობილ პაციენტებში პრეპარატი მიიღება 2-6 კვირის განმავლობაში. ალკოჰოლური აბსტინენციის სინდრომის კურირებისას მექსიდოლი გამოიყენება 5-7 დღის განმავლობაში.

პრეპრატრტის  მკურნალობას წყვეტენ თანდათანობით, 2-3 დღის განმავლობაში დოზის შემცირებით.

გვერდითი მოქმედება:

იშვიათად – გულისრევა, პირის ღრუს სიმშრალე, ალერგიული რეაქციები.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან:

მექსიდოლი კომბინაცია სხვა ფსიქოტროპულ პრეპარატებთან, აძლიერებს ბენზოდიაზეპინური ანქსიოლიზური, ანტიპარკინსონული საშუალებებისა და კარბამაზეპინის მოქმედებას, პრეპარატი ამცირებს ეთილის სპირტის ტოქსიკურ მოქმედებას.

გამოშვების ფორმა:

0,125 გ შემოგარსული ტაბლეყტები #10 1, 2, 3, ან 6 კონტურულ დაყოფილ შეფუთვაში.

შენახვის პირობები:

ინახება მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას, არაუმეტეს 25ºC ტემპრატურაზე. ბ სია.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

გაცემის წესი:

გაიცემა რეცეპტით.

მექსიბათი (ტაბ.) – MEXIBAT (tab) – МЕКСИБАТ (таб)

გენერიული (საერთაშორისო არაპატენტირებული) დასახელება:

2-ეთილ-6-მეთილ-3-ჰიდროქსიპირიდინის სუქცინატი.

მწარმოებელი: ბათუმის ფარმაცევტული ქარხანა

სამკურნალო ფორმა:

0,125 მგ ტაბლეტები

შემადგენლობა:

1 ტაბლეტი შეიცავს:

აქტიური ნივთიერება:

ეთილმეთილჰიდროქსიპირიდინის სუქცინატი  .............  100მგ,

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიოქსიდანტური საშუალება.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკა:

მექსიბათი ახდენს ანტიჰიპოქსიურ, ანტისტრესულ, ნოოტროპულ, კრუნჩხვების საწინააღმდეგო და ანქსიოლიზურ მოქმედებას.

პრეპარატი აძლიერებს ორგანიზმის რეზისტენტულობას სხვადასხვა მავნე ფაქტორების ზემოქმედების მიმართ (შოკი, ჰიპოქსია და იშემია, თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევის დარღვევა, ინტოქსიკაცია ალკოჰოლითა და ანტიფსიქოზური საშუალებებით-ნეიროლეპტიკებით).

მექსიბათის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია მისი ანტიოქსიდანტური, ანტიჰიპოქსიური და მემბრანოპროტექტორული მოქმედებით.

პრეპარატი აუმჯობესებს მეტაბოლიზმს და თავის ტვინის სისხლმომარაგებას, აუმჯობესებს სისხლის მიკროცირკულაციას და რეოლოგიურ თვისებებს, ამცირებს თრომბოციტების აგრეგაციას. ასტაბილურებს სისხლის უჯრედების (ერითროციტების და თრომბოციტების) მემბრანულ სტრუქტურას ჰემოლიზის დროს. გააჩნია ჰიპოლიპიდემიური მოქმედება, ამცირებს საერთო ქოლესტერინისა და დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდების შემცველობას.

ანტისტრესული მოქმედება ვლინდება პოსტსტრესული ქცევის, სომატო-ვეგეტატიური დარღვევების ნორმალიზებაში; ძილ–ღვიძილის ციკლების, სწავლებისა და მეხსიერების დარღვეული პროცესების აღდგენაში; თავის ტვინის სხვადასხვა სტრუქტურების დისტროფიული და მორფოლოგიური ცვლილებების დაქვეითებაში.

მექსიბათს გააჩნია გამოხატული ანტიტოქსიკური მოქმედება აბსტინენციური  სინდრომის დროს. აღმოფხვრავს მწვავე ალკოჰოლური ინტოქსიკაციის  ნევროლოგიურ და ნეიროტოქსიკურ გამოვლინებებს, აღადგენს ქცევის დარღვევებს,  ვეგეტატიურ ფუნქციებს, ასევე ხსნის ეთანოლის ხანგრძლივი მიღებით და მისი შეწყვეტით გამოწვეულ კოგნიტურ დარღვევებს. მექსიბათის გავლენით ძლიერდება ტრანკვილიზური, ნეიროლეფსიური, ანტიდეპრესიული, საძილე და კრუნჩხვების საწინააღმდეგო საშუალებების მოქმედება, რაც იძლევა საშუალებას შემცირდეს მათი დოზები და შესაბამისად გვერდითი ეფექტები.

ამცირებს ფერმენტულ ტოქსემიას და ენდოგენურ ინტოქსიკაციას მწვავე პანკრეატიტის დროს.

ფარმაკოკინეტიკა:

მექსიბათის 400-500მგ დოზებით შეყვანისას Cmax პლაზმაში შეადგენს 3,5-4,0მკგ/მლ და მიიღწევა 0,45-0,5 სთ განმავლობაში.

სწრაფად ნაწილდება ორგანოებსა და ქსოვილებში.

კუნთებში შეყვანის შემდეგ პრეპარატი განისაზღვრება სისხლის პლაზმაში 4საათის განმავლობაში. ორგანიზმში პრეპარატის შეკავების დრო შეადგენს  0,7-1,3 საათს.

სწრაფად გამოიყოფა ორგანიზმიდან შარდით, ძირითადად გლუკურონოკონიუგირებული ფორმით და უმნიშვნელო რაოდენობით - უცვლელი სახით.

ჩვენებები:

- თავის ტვინის სისხლმიმოქცევის მწვავე დარღვევები;

- დისცირკულარული ენცეფალოპათია;

- ვეგეტო-სისხლძარღვოვანი დისტონია;

- ათეროსკლეროზული გენეზის  მსუბუქი კოგნიტური დარღვევები;

- მშფოთვარე, ნევროზული და ნევროზის მსგავსი მდგომარეობები;

- აბსტინენციური სინდრომის კუპირება ნევროზის მსგავსი და ვეგეტატიურ-სისხლძარღვოვანი დარღვევებით ალკოჰოლიზმის დროს;

- მწვავე ინტოქსიკაცია ანტიფსიქოზური საშუალებებით;

- მუცლის ღრუს მწვავე ჩირქოვან-ანთებითი პროცესები (მწვავე პანკრეატიტი, პერიტონიტი) კომპლექსური თერაპიის დროს.

მიღების წესი და დოზები:

საინიექციო ხსნარი შეყავთ კუნთებში ან ვენაში (ნაკადით ან წვეთობრივად). საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად პრეპარატი უნდა გაიხსნას ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში.

დოზებს არჩევენ ინდივიდუალურად, პათოლოგიისა და პაციენტის მდგომარეობის სიმძიმის მიხედვით. საწყისი დოზა 50-100 მგ 3-ჯერ დღე-ღამეში დოზის თანდათანობითი ზრდით თერაპიული ეფექტის მიღებამდე. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა-800 მგ.

მექსიბათი ნაკადით შეყავთ ნელა, 5-7 წუთის განმავლობაში;  წვეთობრივად – სიჩქარით  40-60 წვეთი/წთ.

თავის ტვინის სისხლმიმოქცევის მწვავე დარღვევებისას მექსიბათი გამოიყენება კომპლექსურ თერაპიაში პირველ 2-4 დღეს ვენაში წვეთობრივად 200-300 მგ 1-ჯერ დღე-ღამეში, შემდეგ- კუნთებში 100 მგ 3-ჯერ  დღე-ღამეში.  მკურნალობის კურსის   ხანგრძლივობა შეადგენს 10-14 დღეს.

დისცირკულარული ენცეფალოპათიის დროს დეკომპენსაციის ფაზაში მექსიბათი ინიშნება ვენაში ნაკადით ან წვეთობრივად დოზით 100 მგ 2-3-ჯერ დღე-ღამეში 14 დღის განმავლობაში, შემდეგ-კუნთებში 100 მგ დღე-ღამეში, მომდევნო 14 დღის განმავლობაში.

დისცირკულარული ენცეფალოპათიის პროფილაქტიკის კურსის ჩასატარებლად პრეპარატი ინიშნება კუნთებში დოზით 100მგ 2-ჯერ დღე-ღამეში 10-14 დღის განმავლობაში.

მსუბუქი კოგნიტური დარღვევების დროს ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში მექსიბათი ინიშნება კუნთებში დოზით 100-300 მგ დღე-ღამეში 14-30 დღის განმავლობაში.

ალკოჰოლური აბსტინენციური სინდრომის დროს მექსიბათი შეყავთ ვენაში წვეთობრივად დოზით 100-200 მგ 1-2-ჯერ დღე-ღამეში ან  კუნთებში 2-3-ჯერ დღე-ღამეში 5-7 დღის განმავლობაში.

ანტიფსიქოზური საშუალებებით მწვავე ინტოქსიკაციის დროს მექსიბათი შეყავთ ვენაში დოზით 50-300 მგ დღე-ღამეში 7-14 დღის განმავლობაში

მუცლის ღრუს მწვავე ჩირქოვან-ანთებითი პროცესების დროს (მწვავე ნეკროზული პანკრეატიტი, პერიტონიტი) მექსიბათს ნიშნავენ პირველ დღე-ღამეს, როგორც ოპერაციის წინა, ასევე ოპერაციის შემდგომ პერიოდში. პრეპარატის დოზა დამოკიდებულია დაავადების ფორმასა და სიმძიმეზე, პროცესის გავრცელებაზე, კლინიკური მიმდინარეობის ვარიანტებზე.

მწვავე შეშუპებული (ინტერსტიციალური) პანკრეატიტის დროს მექსიბათს ნიშნავენ 100 მგ 3-ჯერ დღე-ღამეში ვენაში წვეთობრივად და კუნთებში.

ნეკროზული პანკრეატიტის მსუბუქი ფორმის დროს მექსიბათს ნიშნავენ  დოზით 100-200მგ 3-ჯერ დღე-ღამეში ვენაში წვეთობრივად და კუნთებში

ნეკროზული პანკრეატიტის საშუალო სიმძიმის ფორმის დროს –200მგ 3-ჯერ დღე-ღამეში ვენაში წვეთობრივად.

ნეკროზული პანკრეატიტის მძიმე ფორმის დროს - დოზით 800მგ პირველ დღე-ღამეს ორჯერადი შეყვანის რეჟიმში. შემდეგ - 300მგ 2-ჯერ დღე-ღამეში სადღეღამისო დოზის თანდათან შემცირებით.

ნეკროზული პანკრეატიტის უკიდურესად მძიმე ფორმის დროს საწყისი დოზა შეადგენს 800მგ დღე-ღამეში პანკრეატული შოკის მდგრად კუპირებამდე, მდგომარეობის სტაბილიზაციის შემდეგ - 300-400მგ 2-ჯერ დღე-ღამეში ვენაში წვეთობრივად სადღეღამისო დოზის თანდათან შემცირებით.

თერაპიის კურსს ასრულებენ სადღეღამისო დოზის თანდათან შემცირებით, მხოლოდ მდგრადი კლინიკურ - ლაბორატორიული ეფექტის მიღწევის შემდეგ.

გვერდითი მოვლენები:

გულისრევა, პირის სიმშრალე, ალერგიული რეაქციები, ძილიანობა.

უკუჩვენებები:

ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციების მწვავე დარღვევა;

საბავშვო ასაკი;

ორსულობა;

ლაქტაციის პერიოდი;

პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

განსაკუთრებული მითითებები:

მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია სიფრთხილე ავტოტრანსპორტის მართვისა და სხვა პოტენციურად საშიში საქმიანობის დროს, რომელიც მოითხოვს ყურადღების მომატებულ კონცენტრაციასა და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს.

ჭარბი დოზირება:

შესაძლებელია ძილიანობის განვითარება.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

ერთდროული გამოყენებისას მექსიბათი აძლიერებს ბენზოდიაზეპინის წარმოებული ანქსიოლიზების, პარკინსონის საწინააღმდეგო (ლევოდოპა) და კრუნჩხვების საწინააღმდეგო (კარბამაზეპინი) საშუალებების მოქმედებას.

ამცირებს ეთილის სპირტის ტოქსიკურ მოქმედებას.

გამოშვების ფორმა:

5 ამპულა კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვაში პვქ ფირისაგან.

2 კონტურული უჯრედოვანი შეფუთვა გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:

საინიექციო ხსნარი - მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას, ტემპერატურა არა უმეტეს 25°С.

ვარგისიანობის ვადა:

საინიექციო ხსნარი - 3 წელი.

გაცემის წესი:

რეცეპტით.

მექსიბათი (საინექციო) – MEXIBAT (2ml) – МЕКСИБАТ (2мл)

გენერიული (საერთაშორისო არაპატენტირებული) დასახელება:

2-ეთილ-6-მეთილ-3-ჰიდროქსიპირიდინის სუქცინატი.

მწარმოებელი: ბათუმის ფარმაცევტული ქარხანა

სამკურნალო ფორმა:

5% საინიექციო ხსნარი 2მლ ამპულებში.

შემადგენლობა:

1 ამპულა შეიცავს:

აქტიური ნივთიერება:

ეთილმეთილჰიდროქსიპირიდინის სუქცინატი ..............  100მგ,

დამხმარე ნივთიერება:

საინიექციო წყალი - 2 მლ-მდე.

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიოქსიდანტური საშუალება.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკა:

მექსიბათი ახდენს ანტიჰიპოქსიურ, ანტისტრესულ, ნოოტროპულ, კრუნჩხვების საწინააღმდეგო და ანქსიოლიზურ მოქმედებას.

პრეპარატი აძლიერებს ორგანიზმის რეზისტენტულობას სხვადასხვა მავნე ფაქტორების ზემოქმედების მიმართ (შოკი, ჰიპოქსია და იშემია, თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევის დარღვევა, ინტოქსიკაცია ალკოჰოლითა და ანტიფსიქოზური საშუალებებით - ნეიროლეპტიკებით).

მექსიბათის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია მისი ანტიოქსიდანტური, ანტიჰიპოქსიური და მემბრანოპროტექტორული მოქმედებით.

პრეპარატი აუმჯობესებს მეტაბოლიზმს და თავის ტვინის სისხლმომარაგებას, აუმჯობესებს სისხლის მიკროცირკულაციას და რეოლოგიურ თვისებებს, ამცირებს თრომბოციტების აგრეგაციას. ასტაბილურებს სისხლის უჯრედების (ერითროციტების და თრომბოციტების) მემბრანულ სტრუქტურას ჰემოლიზის დროს. გააჩნია ჰიპოლიპიდემიური მოქმედება, ამცირებს საერთო ქოლესტერინისა და დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდების შემცველობას.

ანტისტრესული მოქმედება ვლინდება პოსტსტრესული ქცევის, სომატო-ვეგეტატიური დარღვევების ნორმალიზებაში; ძილ–ღვიძილის ციკლების, სწავლებისა და მეხსიერების დარღვეული პროცესების აღდგენაში;   თავის ტვინის სხვადასხვა სტრუქტურების დისტროფიული და მორფოლოგიური ცვლილებების დაქვეითებაში.

მექსიბათს გააჩნია გამოხატული ანტიტოქსიკური მოქმედება აბსტინენციური  სინდრომის დროს. აღმოფხვრავს მწვავე ალკოჰოლური ინტოქსიკაციის  ნევროლოგიურ და ნეიროტოქსიკურ გამოვლინებებს, აღადგენს ქცევის დარღვევებს,  ვეგეტატიურ ფუნქციებს, ასევე ხსნის ეთანოლის ხანგრძლივი მიღებით და მისი შეწყვეტით გამოწვეულ კოგნიტურ დარღვევებს. მექსიბათის გავლენით ძლიერდება ტრანკვილიზური, ნეიროლეფსიური, ანტიდეპრესიული, საძილე და კრუნჩხვების საწინააღმდეგო საშუალებების მოქმედება, რაც იძლევა საშუალებას შემცირდეს მათი დოზები და შესაბამისად გვერდითი ეფექტები.

ამცირებს ფერმენტულ ტოქსემიას და ენდოგენურ ინტოქსიკაციას მწვავე პანკრეატიტის დროს.

ფარმაკოკინეტიკა:

მექსიბათის 400-500მგ დოზებით შეყვანისას Cmax პლაზმაში შეადგენს 3,5-4,0მკგ/მლ და მიიღწევა 0,45-0,5 სთ განმავლობაში.

სწრაფად ნაწილდება ორგანოებსა და ქსოვილებში.

კუნთებში შეყვანის შემდეგ პრეპარატი განისაზღვრება სისხლის პლაზმაში 4საათის განმავლობაში. ორგანიზმში პრეპარატის შეკავების დრო შეადგენს  0,7-1,3 საათს.

სწრაფად გამოიყოფა ორგანიზმიდან შარდით, ძირითადად გლუკურონოკონიუგირებული ფორმით და უმნიშვნელო რაოდენობით - უცვლელი სახით.

ჩვენებები:

  • თავის ტვინის სისხლმიმოქცევის მწვავე დარღვევები;
  • დისცირკულარული ენცეფალოპათია;
  • ვეგეტო-სისხლძარღვოვანი დისთონია;
  • ათეროსკლეროზული გენეზის  მსუბუქი კოგნიტური დარღვევები;
  • მშფოთვარე, ნევროზული და ნევროზის მსგავსი მდგომარეობები;
  • აბსტინენციური სინდრომის კუპირება ნევროზის მსგავსი და ვეგეტატიურ-სისხლძარღვოვანი დარღვევებით ალკოჰოლიზმის დროს;
  • მწვავე ინტოქსიკაცია ანტიფსიქოზური საშუალებებით;
  • მუცლის ღრუს მწვავე ჩირქოვან-ანთებითი პროცესები (მწვავე პანკრეატიტი, პერიტონიტი) კომპლექსური თერაპიის დროს.

მიღების წესი და დოზები:

საინიექციო ხსნარი შეყავთ კუნთებში ან ვენაში (ნაკადით ან წვეთობრივად). საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად პრეპარატი უნდა გაიხსნას ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში.

დოზებს არჩევენ ინდივიდუალურად, პათოლოგიისა და პაციენტის მდგომარეობის სიმძიმის მიხედვით.

საწყისი დოზა 50-100 მგ 3-ჯერ დღე-ღამეში დოზის თანდათანობითი ზრდით თერაპიული ეფექტის მიღებამდე. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა-800 მგ.

მექსიბათი ნაკადით შეყავთ ნელა, 5-7 წუთის განმავლობაში;  წვეთობრივად _ სიჩქარით  40-60 წვეთი/წთ.

თავის ტვინის სისხლმიმოქცევის მწვავე დარღვევებისას მექსიბათი გამოიყენება კომპლექსურ თერაპიაში პირველ 2-4 დღეს ვენაში წვეთობრივად 200-300 მგ 1-ჯერ დღე-ღამეში, შემდეგ- კუნთებში 100 მგ 3-ჯერ  დღე-ღამეში.  მკურნალობის კურსის   ხანგრძლივობა შეადგენს 10-14 დღეს.

დისცირკულარული ენცეფალოპათიის დროს დეკომპენსაციის ფაზაში მექსიბათი ინიშნება ვენაში ნაკადით ან წვეთობრივად დოზით 100 მგ 2-3-ჯერ დღე-ღამეში 14 დღის განმავლობაში, შემდეგ-კუნთებში 100 მგ დღე-ღამეში, მომდევნო 14 დღის განმავლობაში.

დისცირკულარული ენცეფალოპათიის პროფილაქტიკის კურსის ჩასატარებლად პრეპარატი ინიშნება კუნთებში დოზით 100მგ 2-ჯერ დღე-ღამეში 10-14 Dდღის განმავლობაში.

მსუბუქი კოგნიტური დარღვევების დროს ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში მექსიბათი ინიშნება კუნთებში დოზით 100-300 მგ დღე-ღამეში 14-30 დღის განმავლობაში.

ალკოჰოლური აბსტინენციური სინდრომის დროს მექსიბათი შეყავთ ვენაში წვეთობრივად დოზით 100-200 მგ 1-2-ჯერ დღე-ღამეში ან  კუნთებში 2-3-ჯერ დღე-ღამეში 5-7 დღის განმავლობაში.

ანტიფსიქოზური საშუალებებით მწვავე ინტოქსიკაციის დროს მექსიბათი შეყავთ ვენაში დოზით 50-300 მგ დღე-ღამეში 7-14 დღის განმავლობაში

მუცლის ღრუს მწვავე ჩირქოვან-ანთებითი პროცესების დროს (მწვავე ნეკროზული პანკრეატიტი, პერიტონიტი) მექსიბათს ნიშნავენ პირველ დღე-ღამეს, როგორც ოპერაციის წინა, ასევე ოპერაციის შემდგომ პერიოდში. პრეპარატის დოზა დამოკიდებულია დაავადების ფორმასა და სიმძიმეზე, პროცესის გავრცელებაზე, კლინიკური მიმდინარეობის ვარიანტებზე.

მწვავე შეშუპებული (ინტერსტიციალური) პანკრეატიტის დროს მექსიბათს ნიშნავენ 100 მგ 3-ჯერ დღე-ღამეში ვენაში წვეთობრივად და კუნთებში.

ნეკროზული პანკრეატიტის მსუბუქი ფორმის დროს მექსიბათს ნიშნავენ  დოზით 100-200მგ 3-ჯერ დღე-ღამეში ვენაში წვეთობრივად და კუნთებში

ნეკროზული პანკრეატიტის საშუალო სიმძიმის ფორმის დროს –200მგ 3-ჯერ დღე-ღამეში ვენაში წვეთობრივად.

ნეკროზული პანკრეატიტის მძიმე ფორმის დროს - დოზით 800მგ პირველ დღე-ღამეს ორჯერადი შეყვანის რეჟიმში. შემდეგ - 300მგ 2-ჯერ დღე-ღამეში სადღეღამისო დოზის თანდათან შემცირებით.

ნეკროზული პანკრეატიტის უკიდურესად მძიმე ფორმის დროს საწყისი დოზა შეადგენს 800მგ დღე-ღამეში პანკრეატული შოკის მდგრად კუპირებამდე, მდგომარეობის სტაბილიზაციის შემდეგ - 300-400მგ 2-ჯერ დღე-ღამეში ვენაში წვეთობრივად სადღეღამისო დოზის თანდათან შემცირებით.

თერაპიის კურსს ასრულებენ სადღეღამისო დოზის თანდათან შემცირებით, მხოლოდ მდგრადი კლინიკურ- ლაბორატორიული ეფექტის მიღწევის შემდეგ.

გვერდითი მოვლენები:

გულისრევა, პირის სიმშრალე, ალერგიული რეაქციები, ძილიანობა.

უკუჩვენებები:

* ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციების მწვავე დარღვევა;

* ბავშვთა ასაკი;

* ორსულობა; ლაქტაციის პერიოდი;

* პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

განსაკუთრებული მითითებები:

მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია სიფრთხილე ავტოტრანსპორტის მართვისა და სხვა პოტენციურად საშიში საქმიანობის დროს, რომელიც მოითხოვს ყურადღების მომატებულ კონცენტრაციასა და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს.

ჭარბი დოზირება:

შესაძლებელია ძილიანობის განვითარება.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

ერთდროული გამოყენებისას მექსიბათი აძლიერებს ბენზოდიაზეპინის წარმოებული ანქსიოლიზების, პარკინსონის საწინააღმდეგო (ლევოდოპა) და კრუნჩხვების საწინააღმდეგო (კარბამაზეპინი) საშუალებების მოქმედებას.

ამცირებს ეთილის სპირტის ტოქსიკურ მოქმედებას.

გამოშვების ფორმა:

საინიექციო ხსნარი: 5% ხსნარი  2მლ ამპულებში.

5 ამპულა კონტურულ უჯრედოვან შეფუთვაში პვქ ფირისაგან.

2 კონტურული უჯრედოვანი შეფუთვა გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:

საინიექციო ხსნარი - მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას, ტემპერატურა არა უმეტეს 25°С.

ვარგისიანობის ვადა:

საინიექციო ხსნარი - 3 წელი.

გაცემის წესი:

რეცეპტით.

მექსავიტი – MEXAVIT – МЕКСАВИТ

საერთაშორისო დასახელება:

PARACETAMOL; ASCORBIC ACID

მწარმოებელი: MERCKLEE

მოქმედი ნივთიერება: პარაცეტამოლი+ასკორბინის მჟავა

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არანარკოტიკული ანალგეზიური საშუალება (არანარკოტიკული ანალგეტიკი+ვიტამინი)

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შუშხუნა ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 და 20 ც.

1 ტაბ.

პარაცეტამოლი .............     500 მგ

ასკორბინის მჟავა ..........     200 მგ

 

ვრცლად პანივიტი C ვიტამინით

მეფომიცინი – MEFOMYCIN – МЕФОМИЦИН

საერთაშორისო დასახელება:

DOXYCYCLINE

მწარმოებელი: MEDOCHEMIE

მოქმედი ნივთიერება: დოქსიციკლინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბიოტიკი, ტეტრაციკლინი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 10  და 100 ც.

1 კაფს.

დოქსიციკლინი .........   100 მგ

 

ვრცლად ზადორინი

მეტსილი – METSIL – МЕТСИЛ

საერთაშორისო დასახელება:

SIMETHICONE

მწარმოებელი: BILIM PHARMACEUTICALS, თურქეთი

მოქმედი ნივთიერება: სიმეთიკონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მეტეორიზმის საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

წვეთები პერორალური მიღებისათვის:

ფლაკონში 30 მლ, საწვეთურით.

1 მლ.

სიმეთიკონი  ...................      66.6 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ნატრიუმის ბენზოატი, მეთილპარაბენზოატი, პროპილპარაბენზოატი, ნატრიუმის საქარინი, ვანილი, ჟოლოს ესენცია.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

მეტსილი ამცირებს გასტროინტესტინალური ტრაქტში არსებული აირის ბუშტუკების ზედაპირულ დაჭიმულობას.. ამის შედეგად გამონთავისუფლებული აირები შთაინთქმება ნაწლავის კედლის მიერ ან გამოიყოფა პერისტალტიკის საშუალებით.

ფარმაკოკინეტიკა:

მეტსილი ფარმაკოლოგიურად ინერტულია, არ შედის ქიმიურ რეაქციაში, არ შეიწოვება ორგანიზმში და გამოიყოფა შეუცვლელი სახით.

ჩვენებები:

  • კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში აირების დაგროვება: აეროფაგიის, მეტეორიზმის დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

ახალშობილები და 2-წლამდე ასაკის ბვაშვები: 8 წვეთი 4-ჯერ დღეში.

პრეპარატი მიიღება ჭამის შემდეგ ან ძილის წინ. მიღების გასაადვილებლად შეიძლება დოზის შერევა წყალთან ან სხვა შესაბამის სითხეებთან. გამოყენების წინ საჭიროა ფლაკონის კარგად შენჯღრევა.

გვერდითი მოვლენები:

მეტსილის წვეთების ორალური მიღებისას არ აღინიშნება რაიმე სახის გვერდითი მოვლენები.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის ინგრედიენტების მიმართ;

* ნაწლავთა გაუვალობა.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 300C ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

მეტროჯილი დენტა – METROGYL DENTA – МЕТРОДЖИЛ ДЕНТА

საერთაშორისო დასახელება:

METRONIDAZOLE

მწარმოებელი: UNIQUE PHARMACEUTICAL LABORATOIRES

მოქმედი ნივთიერება: მეტრონიდაზოლი   

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბაქტერიული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ღრძილების გელი: ტუბში 5 მგ, 10 მგ, 20 მგ, 30 მგ და 50 მგ

1 გ

მეტრონიდაზოლი ..............  10 მგ

მეტროჯილი – METROGYL – МЕТРОДЖИЛ

საერთაშორისო დასახელება:

METRONIDAZOLE

მწარმოებელი: UNIQUE PHARMACEUTICAL LABORATOIRES

მოქმედი ნივთიერება: მეტრონიდაზოლი   

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბაქტერიული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 და 20 ც.

1 ტაბ.

მეტრონიდაზოლი ..................200 მგ

1 ტაბ.

მეტრონიდაზოლი ...................400 მგ

ვრცლად ტრიხოპოლი(დოზირება ინდივიდუალური)

ინტრავენური საინფუზიო ხსნარი: ფლაკონში 100 მლ

1 მლ

მეტრონიდაზოლი   .............      5 მგ

ვრცლად ტრიხოპოლი

ვაგინალური გელი: ტუბში 30 მგ

1 გ

მეტრონიდაზოლი  ................10 მგ

 

ვრცლად როზამეტი

მეტრონიდაზოლი ნიკომედი – METRONIDAZOLE NYCOMED – МЕТРОНИДАЗОЛ НИКОМЕД

საერთაშორისო დასახელება:

METRONIDAZOLE

მწარმოებელი: NYCOMED LANMARK AS

მოქმედი ნივთიერება: მეტრონიდაზოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბაქტერიული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

მეტრონიდაზოლი  ............... 500 მგ

ვრცლად ფლაჟილი(დოზირება ინდივიდუალური)

 

საინფუზიო ხსნარი: ფლაკონში 100 მლ.

1 მლ

მეტრონიდაზოლი ........ 5 მგ 500 მგ

 

ვრცლად ტრიხოპოლი(დოზირება ინდივიდუალური)

მეტრონიდაზოლი – METRONIDAZOLE – МЕТРОНИДАЗОЛ

საერთაშორისო დასახელება:

METRONIDAZOLE

მწარმოებელი: B. BRAUN MELSUNGEN, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: მეტრონიდაზოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბაქტერიული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინფუზიო ხსნარი 0.5%: ფლაკონში 100 მლ

1 მლ 1 ფლ.

მეტრონიდაზოლი .....................    5 მგ 500 მგ

დამხმარე საშუალება:

ნატრიუმის მონოჰიდროგენფოსფატი 12H2O, ნატრიუმის ქლორიდი, ლიმონის მჟავას მონოჰიდრატი, საინექციო წყალი.

ელექტროლიტების შემცველობა:

ნატრიუმი.... 14 მმოლ

ქლორიდი.... 13 მმოლ

ჩვენებები:

  • ანაერობული ბაქტერიებით გამოწვეული ინფექციების მკურნალობა და პროფილაქტიკა;
  • ცნს-ის ინფექციები (მაგ., თავის ტვინის აბსცესი, მენინგიტი);
  • სასუნთქი გზების ინფექციები (ფილტვების ნეკროზული ანთება, ფილტვების ასპირაციული აბსცესი);
  • კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ინფექციები (მაგ., პერიტონიტი, ღვიძლის აბსცესი, ოპერაციები მსხვილ და სწორ ნაწლავზე, მუცლის და მენჯის ღრუს ორგანოების ჩირქოვანი დაავადებები);
  • გინეკოლოგიური ინფექციები (ენდომეტრიტი, ჰისტერექტომია, საკეისრო კვეთა, სეფსისური აბორტი, ცხელება მშობიარობის დროს);
  • ცხვირის, ყელის, ყურის, კბილების, პირის ღრუს, ყბის ინფექციები (მაგ., პლაუტ-ვინსენტას ანგინა);
  • ენდოკარდიტი;
  • ძვლების, სახსრების ინფექციები (მაგ., ოსტეომიელიტი);
  • განგრენა;
  • სეპტიცემია თრომბოფლებიტით;
  • პროფილაქტიკური გამოყენება ქირურგიული ოპერაციების დროს, რომლებიც დაკავშირებულია ანაერობული ინფექციის განვითარებასთან, პირველ რიგში გინეკოლოგიაში ან ოპერაციების დროს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტზე.

მიღების წესი და დოზირება:

თუ სხვა დანიშნულება არ არსებობს, რეკომენდებულია შემდეგი დოზები:

მოზრდილებში და მოზარდებში:

I დღე  - 6-8 საათში ერთხელ 0.5 მგ მეტრონიდაზოლი (100 მლ ინტრავენური საინფუზიო ხსნარი), მაქსიმალური დოზა დღეში შეადგენს 2 გ-ს.

II და შემდგომ დღეებში -  ყოველ 12 საათში ერთხელ 0.5 გ, შესაბამისად 1 გ დღეში. გამონაკლის შემთხვევაში, შემანარჩუნებელი დოზა მატულობს 1.5 გ-მდე დღეში.

მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 5-7 დღეს.

ქირურგიული ოპერაციის წინ პროფილაქტიკის მიზნით რეკომენდებულია უშუალოდ ოპერაციის წინ მეტრონიდაზოლის ერთჯერადი დოზა 0.5-1.0 გ (არა უმეტეს 2.0 გ-სა).

ბავშვებში ინიშნება ყოველ 8 საათში ერთხელ 7-10 მგ/კგ-ზე, შესაბამისად დღეღამური დოზა შეადგენს 20-30 მგ/კგ-ზე.

ინტრავენურად: მეტრონიდაზოლი შეჰყავთ ნელა, არა უმეტეს 100 მლ 20 წუთში, მაგრამ როგორც წესი შეჰყავთ 100 მლ 60 წუთში.

- დასაშვებია მისი შეყვანა იზოტონურ ხსნართან ან 5% გლუკოზასთან ერთად.

- ანტიბიოტიკებთან ერთდროული გამოყენებისას რეკომენდებულია მათი ცალ-ცალკე შეყვანა.

- გახსნილი ფლაკონი არ შეინახება. ნარჩენი უნდა გავანადგუროთ.

- მეტრონიდაზოლით ან სხვა პრეპარატებით, რომლებიც შეიცავენ მეტრონიდაზოლს, მკურნალობის ხანგრძლივობა არ აღემატება 10 დღეს.  უფრო ხანგრძლივი მკურნალობა დასაშვებია განსაკუთრებულ შემთხვევაში. განმეორებითი მკურნალობა იშვიათად ტარდება.

- მკურნალობის ხანგრძლივობის შეზღუდვა განპირობებულია იმით, რომ არ არის გამორიცხული ნაყოფის უჯრედის დაზიანება, ხოლო ექსპერიმენტში ადგილი აქვს ზოგიერთი სიმსივნური უჯრედების ზრდას.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა მეტრონიდაზოლის, მასში შემავალი ინგრედიენტების ან სხვა ნიტრომიდაზოლის წარმოებულების მიმართ.

* პრეპარატის ინტრავენური გამოყენება დასაშვებია მაშინ, როდესაც აღინიშნება სიცოცხლისათვის საშიში ინფექციების განვითარება და სხვა საშუალებების გამოყენება არაეფექტურია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

მნიშვნელოვანია მეტრონიდაზოლის და შემდეგი პრეპარატების ურთიერთქმედება:

- აკრძალულია პრეპარატის დანიშვნა ალკოჰოლთან ერთად, ამ დროს ვითარდება ღებინება და თავბრუსხვევა.

- მეტრონიდაზოლის კომბიანაციით დისულფირამთან აღინიშნება გონების დაბინდვა.

- მეტრონიდაზოლი აძლიერებს ანტიკოაგულანტების მოქმედების ეფექტს, ამიტომ მათი ერთდროული დანიშვნისას საჭიროა აღნიშნული პრეპარატების დოზების შემცირება.

- მეტრონიდაზოლის მოქმედებას აქვეითებს ბარბიტურატებთან და ფენიტოინთან მისი კომბინაცია.

- ლითიუმთან კომბინაციის დროს საჭიროა სიფრთხილე, რადგან ამ დროს აღინიშნება სისხლის პლაზმაში ლითიუმის კონცენტრაციის მომატება. - ციმეტიდინი ახანგრძლივებს მეტრონიდაზოლის ნახევარგამოყოფის პერიოდს და ამით მატულობს მისი კონცენტრაცია სისხლის შრატში.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 250C ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

Don`t copy text!