საერთაშორისო დასახელება:

GLIBENCLAMIDE

მწარმოებელი: BERLIN-CHEMIE/MENARIN GROUP

მოქმედი ნივთიერება: გლიბენკლამიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

II თაობის სულფონილშარდოვანას ჯგუფის პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 120 ც.

1 ტაბ.

გლიბენკლამიდი ..............  1.75 მგ

1 ტაბ.

გლიბენკლამიდი ..............  3.5 მგ

1 ტაბ.

გლიბენკლამიდი .............   5 მგ

ჩვენებები:

ინსულინდამოუკიდებელი შაქრიანი დიაბეტი (II ტიპის დიაბეტი) დიეტოთერაპიის არაეფექტურობის დროს.

მითითებები: შაქრიანი დიაბეტის მკურნალობის საფუძველს წარმოადგენს ექიმის მიერ დანიშნული დიეტა, რომელიც მკაცრად უნდა იქნას დაცული. არავითარ შემთხვევაში არ შეიძლება ექიმის მიერ დანიშნული დიეტის მანინილი -ით შეცვლა.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატის დოზას ექიმი ინდივიდუალურად, მაგრამ ნივთიერებათა ცვლის მდგომარეობის მიხედვით ადგენს.

მკურნალობის კურსი ჩვეულებრივ იწყება დოზით, რომელიც შეადგენს პრეპარატის ტაბლეტის 1/2-ს დღეში ერთხელ. დოზის გაზრდა თანდათან შეიძლება მანამ, სანამ სისხლში შაქრის სასურველი დონე არ მიიღწევა. მაქსიმალური მოქმედება იწყება ჩვეულებრივ პრეპარატის 3 ტაბლეტის (გამონაკლისის სახით 4 ტაბლეტის) მიღებისას.

პრეპარატი მიიღება საკვების მიღებამდე, ტაბლეტების დაუღეჭავად და მცირე რაოდენობით წყლის დაყოლებით. მორიგი დოზის გამოტოვების შემთხვევაში პრეპარატი მიიღება ჩვეულებრივ დროს. არ შეიძლება პრეპარატის ერთი გამოტოვებული დოზის უფრო მაღალი დოზით კომპენსირება.

გვერდითი მოვლენები:

საკვების გამოტოვების, ჭარბი დოზის მიღების, ძლიერი ფიზიკური დატვირთვის, ასევე ალკოჰოლის ინტენსიური გამოყენების დროს შესაძლებელია სისხლში შაქრის დონის არასასურველი დაწევა (ჰიპოგლიკემია). ყველაზე ხშირად ეს ვლინდება ძლიერი შიმშილის გრძნობის, ჭარბი ოფლიანობის, სხეულში კანკალის შეგრძნების, გულის ფრიალის, აგზნებულობის, დეპრესიული ხასიათის, თავის ტკივილისა და ძილის დარღვევის სახით. უმეტეს შემთხვევაში ამის აღმოფხვრა შესაძლებელია გლუკოზის, შაქრის ან შაქრით გამდიდრებული საკვების სწრაფად მიღებით.ზოგჯერ აღინიშნება დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ, რომლებსაც ახლავს ღებინება და გულისრევა. იშვიათ შემთხვევაში აღინიშნებოდა ჰიპერმგრძნობელობა მზის ძლიერი გამოსხივებისას და უი-ნათურების მიმართ (ეგრედწოდებული ფოტომგრძნობელობა). დარღვევები სისხლმბადი სისტემის მხრივ (თრომბოციტოპენია, გრანულოციტოპენია, ერითროციტოპენია) და ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები (გამონაყარი კანზე, სხეულის მაღალი ტემპერატურა, სახსრების ტკივილი) ძალიან იშვიათია.

უკუჩვენებები:

იმისათვის, რომ ექიმმა ზუსტად შეძლოს დადგენა არსებობს თუ არა უკუჩვენება ამ პრეპარატის მისაღებად, იგი აუცილებლად უნდა იყოს ინფორმირებული წინამორბედი და თანმხლები სხვა დაავადებების შესახებ.

* პრეპარატი უკუნაჩვენებია ინსულინდამოკიდებული შაქრიანი დიაბეტის (I ტიპის დიაბეტი);

* ნივთიერებათა ცვლის დეკომპენსირების (კეტოაციდოზი, პრეკომატოზური მდგომარეობები);

* ღვიძლისა და თირკმელების მძიმე დაავადებების, ასევე სულფონილ-შარდოვანას ჯგუფის მედიკამენტების მიმართ ცნობილი ალერგიის, ორსულობისა და ლაქტაციის დროს.

განსაკუთრებული მითითებები:

ამ პრეპარატით ინსულინდამოუკიდებელი დიაბეტის მკურნალობის ჩატარება საჭიროებს ექიმის მიერ რეგულარულ კონტროლს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

შემდეგი მედიკამენტების ზემოქმედებით მანინილი –ის მოქმედება ძლიერდება: აგფ-ის ინჰიბიტორები, ანაბოლური საშუალებები, β-რეცეპტორების ბლოკატორები, ფიბრატები, ბიგუანიდები, ქლორ-ამფენიკოლი, ციმეტიდინი, არაპირდაპირი მოქმედების კოაგულანტები, კიბოს საწინააღმდეგო ზოგიერთი პრეპარატი, პენტოქსიფილინი, ფენილბუტაზონი, რეზერპინი, სალიცილატები, სულფონამიდები, ტეტრაციკლინები.

პრეპარატის მოქმედება სუსტდება აცეტაზოლამიდის, ბარბიტურატების, ქლორ-პრომაზინის, გლუკოკორტიკოიდების, გლუკაგონის, ჩასახვის საწინააღმდეგო ჰორმონალური საშუალებების, ფენოთიაზინების, სალურეზულების, ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონების ზემოქმედებით.

ალკოჰოლთან ერთად მიღებისას შესაძლებელია პრეპარატის შაქრისდამწევი მოქმედების როგორც გაძლიერება, ასევე შესუსტება (განსაკუთრებით ქრონიკული ალკოჰოლიზმის დროს).

შენახვის პირობები და ვადები:

3 წელი.

პრეპარატის ვარგისიანობის ვადის გასვლის თარიღი მითითებულია დასაკეც მუყაოს კოლოფზე. შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება.

ინახება სინათლისაგან დაცულ ადგილას, ოთახის ტემპერატურაზე.

ორმაგი მიდგომა წყლულის მკურნალობისას

შემადგენლობა:

1 გარსის გარეშე ტაბლეტი   შეიცავს:

ალგელდრატი( ალუმინის ჰიდროქსიდი)         250მგ

მაგნიუმის ტრისილიკატი                               250მგ

დიმეთიკონი                                                   50მგ

შემავსებლები:

საღებავი : მწვანე-S

ჩვენებები:

გულძმარვა და კუჭის ტკივილი, კუჭის ან თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლული, ალკოჰოლის ბოროტად გამოყენების ან მედიკამენტების მიღების შედეგად   კუჭის არეში განვითარებული  დისკომფორტი ,  გასტრო-ეზოფაგური რეფლუქსი ,

მალუდროქსის  ტაბლეტები  მიიღება  მაღალი მჟავიანობის  სიმპტომების მოსახსნელად, რომლებიც ხშირად აღინიშნება პეპტიკური წყლულის, გასტრიტის, პეპტიკური ეზოფაგიტების  და ეზოფაგური თიაქრის დროს. იგი ასევე ნაჩვენებია კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში გაზების მომატებული  წარმოქმნის სიმპტომების შესამსუბუქებლად.

მოქმედების მექანიზმი:

მალუდროქსი წარმოადგენს ანტაციდის და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში გაზების წარმოქმნის  დამთრგუნველი საშუალების კარგად ბალანსირებულ კომბინაციას .მალუდროქსი შეიცავს ალჰელდრატის მაღალ კონცენტრაციას, რომელიც წარმოადგენს  ციტოპროტექტორს ( იცავს უჯრედებს დაზიანებისაგან) და დიმეტოქსინის მაღალ დოზას , რომელიც ამცირებს  გაზების წარმოქმნას. ეს იძლევა  მომატებული მჟავიანობის და მუცლის შებერვის  სიმპტომების მოხსნის  სწრაფ და გახანგრძლივებულ ეფექტს. პრეპარატი არ იწვევს მჟავას დაგროვებას, ყაბზობას და დიარეას.

დოზირება და მიღების წესი:

ინიშნება 1-2 ტაბლეტი ჭამიდან 0,5-1 საათის შემდეგ, ან დაავადების გამწვავებისას.  ტაბლეტები უნდა დაიღეჭოს სრულ გახსნამდე.

შენახვის პირობები და ვადა :

პრეპარატი შეინახეთ მშრალ,სინათლისაგან დაცულ ადგილას 0-25 გრადუს ტემპერატურის პირობებში.

სავაჭრო სახელწოდება - მალბერი ⁄ Mulberry

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება) -

comb. drug

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჯგ: ბიოლოგიურად აქტიური დანამატები

მწარმოებელი ფირმა - New Nordic

მწარმოებელი ქვეყანა - შვედეთი

ნიუ ნორდიკ

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტი #60

აქტიური ნივთიერება: თეთრი თუთის ფოთლების ექსტრაქტი, ქრომი (ქრომის ქლორიდი)

შემადგენლობა:

3 ტაბ რეკომენდებული დღიური ნორმა

თუთის ფოთლების

(Morus alba L.) ექსტრაქტი (1% DNJ) 1200 მგ

ქრომი (ქრომის ქლორიდი) 20,1 μგ 50%

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

Mulberry-ის ნატურალური ტაბლეტები დამზადებულია თუთის ფოთლების სტანდარტიზებული ექსტრაქტისაგან, რომელიც ნახშირწყლებით მდიდარი საკვებიდან შაქრის ათვისებას ამცირებს. პრეპარატ Mulberry-ის აქტიური ნივთიერებაა 1-დეოქსინოიირიმიცინი, რომელიც ნახშირწყლების დამშლელი ფერმენტების აქტივობას ამუხრუჭებს. DNJ-ის ზემოქმედებით იმ ნახშირწყლების ნაწილს, რომელთაც ტკბილეული, კარტოფილი, თეთრი პური, ნამცხვრები, მაკარონი და სხვა საკვები შეიცავს, ორგანიზმი ვერ ითვისებს, ამიტომ საკვების მიღების შემდეგ სისხლში შედარებით ნაკლები შაქარი ხვდება, რაც ხელს უწყობს სისხლში შაქრის ნორმალური დონის შენარჩუნებას.

ამას გარდა, Mulberry-ის ტაბლეტების შემადგენლობაში შედის ქრომი, რომელიც მეტაბოლიზმში მონაწილეობს და ამ გზით ერთვება სისხლში შაქრის ნორმალური დონის შენარჩუნების პროცესში.

თუთა (Morus alba L.)

თუთა უნიკალური მცენარეა. მისი სამშობლოა ჩინეთი. თუთის ფოთლებს, ქერქს, კვირტებს ჩინეთში, იაპონიასა და სხვა ქვეყნებში სისხლში შაქრის დონის მომატებისას უძველესი დროიდან იყენებენ. 750 წელია, რაც იაპონიაში თუთის ფოთლების ჩაის სვამენ. ამ მცენარის ნაყოფისაგან მურაბას ამზადებენ, უშუალოდ ხეზე კი ზრდიან აბრეშუმის ჭიას, რომელთა პარკებისაგან ბუნებრივ აბრეშუმს იღებენ.

თანამედროვე მეცნიერებამ დაადგინა როგორც თუთის ფოთლებში არსებული აქტიური ნივთიერების რაობა, ასევე მისი მოქმედების მექანიზმი. ეს ნივთიერებაა 1-დეოქსინოიირიმიცინი (DNJ), რომელიც a-გლუკოზიდაზას (ნაწლავში ნახშირწყლების დამშლელი ფერმენტი) ინჰიბიტორის მსგავს მოქმედებას ავლენს. რთულ ნახშირწყლებს წვრილ ნაწლავში a-გლუკოზიდაზა გლუკოზამდე შლის, რომელიც სისხლში აბსორბირდება. თუთის ხის DNJ a-გლუკოზიდაზას აქტივობას ამუხრუჭებს, ამიტომ საკვების მიღების შემდეგ სისხლში ნაკლები გლუკოზა, სხვაგვარად რომ ვთქვათ, შაქარი ხვდება. ეს კი სისხლში შაქრის ნორმალური დონის შენარჩუნების ხელშემწყობია.

საქაროზა - გლუკოზა - ფრუქტოზა

a-გლუკოზიდაზა

DNJ წვრილი ნაწლავი - გლუკოზა სისხლში

a-გლუკოზიდაზა

სახამებელი - გლუკოზა

ამილაზა

თუთის ფოთლები ყველაზე ძლიერ ამუხრუჭებს a-გლუკოზიდაზას აქტივობას მსგავსი მოქმედება სხვა მცენარეებსაც ახასიათებს, თუმცა დადგენილია, რომ თუთის ფოთლები ნახშირწყლების დამშლელი ფერმენტების აქტივობას ყველაზე ძლიერ ამუხრუჭებს.

თუთის ფოთლები ყველაზე ძლიერ ამუხრუჭებს a-გლუკოზიდაზას აქტივობას ორდინატთა ღერძზე _ დამუხრუჭება პროცენტულად (%)

აბსცისათა ღერძზე _ თუთა; მწვანე ჩაი; ლიმონი; გინკგოს ხე; ევკალიპტი; ბეგქონდარა.

Mulberry-ის გამოყენებისას ტკბილი პროდუქტების მიღების სურვილი ქვეითდება, სისხლში ხვდება ნაკლები რაოდენობის შაქარი, კალორიების ათვისებაც კლებულობს, რაც სხეულის მასას ამცირებს.

Mulberry-ის გამოყენება რეკომენედებულია:

ტკბილეულისადმი ლტოლვისაგან გათავისუფლების სურვილის დროს;

ზედმეტი კილოგრამების დაკლების სურვილის დროს;

მიღებული კალორიების მცირე რაოდენობით ათვისების სურვილის დროს;

სისხლში შაქრის მომატებული დონის დროს.

მიღების წესები და დოზები:

მიიღეთ 1 ტაბლეტი ჭამამდე 15 -30  წუთით ადრე, დღეში სამჯერ. მისი  მიღება შესაძლებელია საჭიროების შესაბამისი ხანგრძლივობით.

არ შეიცავს ლაქტოზას, გლიტიმს, საფუარს, ხელოვნურ საღებავებს, გემოს გამაძლიერებლებს.

მისი გამოყენება შეუძლიათ დიაბეტით დაავადებულებსა და ვეგეტარიანელებს.

ორსულებში და 12 წლის ასაკის ქვემოთ ბავშვებში პრეპარატი მიიღება მხოლოდ ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ.

ინახება არაუმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, დახურულ და ბავშებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე.

დაუშვებელია რეკომენდებული სადღეღამისო დოზის გადაჭარბება. საკვები დანამატი საკვების შემცვლელის სახით არ გამოიყენება.
ყურადღებით მოეკიდეთ სისხლში შაქრის დონეს; დადგენილია, რომ სისხლში შაქრის ნორმალურ რაოდენობად ითვლება კაპილარულ სისხლში 3,3 მმოლ/ლ-დან 5,5 მმოლ/ლ-მდე გლუკოზის კონცენტრაცია. ეს მაჩვენებელი მუდმივი არ არის. საკვების მიღების შემდეგ სისხლში შაქრის რაოდენობა იზრდება. გლუკოზის ნორმალური ცვლის დროს რამოდენიმე საათის შემდეგ მისი დონე ნორმალიზდება.

თუ სისხლში შაქრის დონე მუდმივად, საკვების მიღების გარეშეც კი მომატებულია, უნდა ვივარაუდოთ, რომ ორგანიზმს შაქრის ნორმალური დონის შენარჩუნება არ ძალუძს.

რეკომენდებულია სისხლში შაქრის დონის შემოწმება, თუკი გაწუხებთ:

_ ხშირი შარდვა;

_ პირის სიმშრალე, წყურვილი;

_ დაღლილობა, მოდუნება;

_ ტკბილეულის მიღების სურვილი;

_ ჭარბი მასა ან სხეულის მასის მკვეთრი კლება.

სისხლში შაქრის დონის წარმატებული კონტროლი შესაძლებელია დიეტითა და ფიზიკური აქტივობით უზრუნველვყოთ.

სისხლში შაქრის მომატებული დონის დროს რეკომენდებულია ნაკლები რაოდენობით ნახშირწყლების შემცველი საკვებისაგან შედგენილი დიეტის დაცვა, ასევე ფიზიკური დატვირთვის გაზრდა.

თუკი თქვენთვის აუცილებელია სისხლში შაქრის დონის კონტროლი და მცირე რაოდენობით ნახშირწყლების შემცველი დიეტის დაცვა, Mulberry-ის ტაბლეტები განსაკუთრებით სასარგებლო იქნება, რადგან მათ შემადგენლობაში შემავალი თუთის ფოთლების ექსტრაქტი და ქრომი სისხლში გლუკოზის ნორმალური კონცენტრაციისა და მეტაბოლიზმის შენარჩუნებაში დაგეხმარებათ.

საერთაშორისო დასახელება:

MIDECAMYCIN

მწარმოებელი: KRKA

მოქმედი ნივთიერება: მიდეკამიცინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბიოტიკი - მაკროლიდი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 16 ც.

1 ტაბ.

მიდეკამიცინი .....................       400 მგ

ფხვნილი სუსპენზიის მოსამზადებლად:

ფლაკონში ...........................   115 მლ

5 მლ

მიდეკამიცინის აცეტატი ........... 175 მგ

ვრცლად მიდეკამიცინი

მწარმოებელი:

DOPPEL FARMACEUTICI SRL, იტალია

შემადგენლობა:

ერთი დრაჟე შეიცავს

ნიფურატელი ..............   200მგ

დანამატებს: ამიდონი, მაკროგოლ 6000, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, ჟელატინი, აკაციის ფისი, შაქარი, მაგნიუმის კარბონატი, ტიტანის დიოქსიდი (E171), ceara E

ფარმაცევტული ჯგუფი:

ინფექციის საწინააღმდეგო და ანტისეპტიკური.

თერაპიული ჩვენებები:

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა ნიფურატელის და პრეპარატის ნებისმიერი სხვა კომპონენტის მიმართ.

გაფრთხილება:

პრეპარატის გამოყენებისას თავი აარიდეთ სქესობრივ კონტაქტს.

ურთიერთქმედება:

მკურნალობის პერიოდში რეკომენდირებულია ალკოჰოლის მიღებისაგან თავის შეკავება.

განსაკუთრებული მითითებები:

რადგან პრეპარატი შეიცავს შაქარს მისი მიღება არ არის რეკომენდირებული იმ პირების მიერ, რომლებიც არ არიან ტოლერანტულები გალაქტოზას მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის პირველ ტრიმესტში პრეპარატი ინიშნება მხოლოდ აუცილებლობისას, თუ თერაპიის მოსალოდნელი სარგებელი აჭარბებს ფეტუსის პოტენციურ რისკს.

მკურნალობისას უნდა შეწყდეს ძუძუთი კვება.

გავლენა მართვის უნარზე და მექანიზმების გამოყებენაზე:

პროდუქტი არ ახდენს გავლენას პაციენტის მართვის უნარზე და მექანიზმებთან მუშაობაზე.

დოზირება და მიღება:

ვაგინალური ინფექციები:

მოზრდილები: რეკომენდირებული დოზა შეადგენს ნიფურატელის 200მგ (დრაჟე) 3ჯერ დღეში ერთი კვირის განმავლობაში ორივე პარტნიორისათვის.

საშარდე გზების ინფექციები:

მოზრდილები: რეკომენდირებული დოზა შეადგენს 600-1200 მგ ნიფურატელს (3-6 დრაჟე) 7 დღის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები:

იშვიათ შემთხვევებში არმოცენდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის აშლილობები და კანზე გამონაყარი.

დოზის გადაჭარბება:

ამ დროისათვის არ არის ცნობები.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი არ უნდა იქნას გამოყენებული შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ. შეინახეთ 15-20⁰C ტემერატურის პირობებში ორიგინალ შეფუთვაში. შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

არ უნდა მიეცეს ბავშვს, რომელიც არატოლერანტულია ლაქტოზას მიმართ. ეს არის იშვიათი შემთხვევა.

მწარმოებელი: catalent Argentina S.A.I.C  (არგენტინა)

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

ვაგინალური ინფექციების სამკურნალო კომბინირებული საშუალება

მეტრონიდაზოლი/მიკონაზოლი/Centella Assiatica / პოლიმიქსინი/ნეომიცინი

რბილი ვაგინალური კაფსულები

შემადგენლობა:

ერთი რბილი ვაგინალური კაფსულა შეიცავს: მეტრონიდაზოლი 400 მგ; მიკონაზოლ ნიტრატი 100 მგ; Centella Assiatica   15 მგ; პოლიმიქსინ სულფატი 5 მგ; ნეომიცინის სულფატი 45 მგ; დამხმარე ნივთიერებები: მინერალური ზეთი, თეთრი ვაზელინი.

თერაპიული მოქმედება

მაილენი გამოიყენება ვაგინალური ინფექციების მკურნალობისათვის.

ჩვენებები:

ვულვოვაგინური მიკოზების, ტრიქომონული ვაგინიტებისა და არასპეციფიკური ვაგინიტების ადგილობრივი მკურნალობა, როდესაც სავარაუდოა ნეომიცინისა და პოლიმიქსინის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით დაინფიცირება.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება

მაილენს გააჩნია ანტიმიკოზური, ანტიბაქტერიული და ანტიტრიქომონური მოქმედება. იგი ასევე ავლენს ტროფიკულ ეფექტს, რომელიც ხელს უწყობს საშოს ეპითელიუმის აღდგენას.

მიკრობიოლოგია:

მაილენი მოქმედებს ისეთ მიკროორგანიზმებზე, როგორიცაა ტრიქომონები, Gardnerella vaginilis, Campylobacter-ის მსგავსი ბაქტერიები, გრამუარყოფითი და გრამდადებითი მიკროორგანიზმები და სოკოები, განსაკუთრებით Candida genus.

ფარმაკოკინეტიკა:

ვაგინური შეყვანის შემდეგ შეწოვა უმნიშვნელოა, და ამიტომ პლაზმაში მისი  დაბალი დონე ვლინდება.

დოზირება და გამოყენების წესი:

მოზრდილებში: 1 კაფსულა ღრმად შეჰყავთ საშოში, ღამით ძილის წინა 6-12 დღის განმავლობაში.

უკუჩვენებები:

ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ. მიუხედავად იმისა, რომ შეწოვა უმნიშვნელოა, ორსულობის პირველი სამი თვის განმავლობაში პრეპარატის შეყვანა რეკომენდებული არ არის.

გაფრთხილება:

მკურნალობის დროს დაუშვებელია ალკოჰოლის მიღება. ამ პრეპარატის გამოყენება არ იცავს სქესობრივად გადამცემი დაავადებებისაგან,

განსაკუთრებული მითითებები:

სიფრთხილით გამოიყენება პაციენტებში ცნს-ის დაავადებებით, ჰემატოლოგიური დაავადებებით ან ღვიძლის მძიმე უკმარისობით. ორსულობა: არ გამოიყენება ორსულობის პირველი სამი თვის განმავლობაში; შემდეგ ექიმი აფასებს პრეპარატის გამოყენების სარგებელსა და რისკებს.

მეძუძური დედები: მიუხედევად იმისა, რომ შეწოვა ძალიან სუსტია, მისი გამოყენების შესახებ გადაწყვეტილება ექიმმა უნდა მიიღოს.

წამლებთან ურთიერთქმედება:

პერორალური ანტიკოაგულანტების (ვარფარინი ან დიკუმარინი) თანმხლებმა გამოყენებამ შეიძლება გაზარდოს პროთრომბინის დრო და სისხლდენებისადმი ტენდენცია. მკურნალობის დროს ალკოჰოლის მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს ღებინება, ოფლიანობა, ჰიპოტენზია.

გვერდითი მოვლენები:

გვერდითი მოვლენები ლოკალური ტიპისაა: წვა ან გაღიზიანება, ქავილი.

ჭარბი დოზირება:

გამოყენების მეთოდისა და სუსტი შეწოვის გამო, ჭარბი დოზირების რისკი ნაკლებად სავარაუდოა.

შეფუთვა:

მაილენი რბილი ვაგინალური კაფსულები;

შეფუთვაში 6 ვაგინალური კაფსულა

ოვალური რბილი კაფსულები, ვარდისფერი.

შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

შეინახეთ ბშრალ ადგილას 30⁰C-ზე ნაკლები ტემპერატურის პირობებში.

ვარგისიანობის ვადა: 36 თვე

გაცემის წესი: გაიცემა ექიმის რეცეპტით

საერთაშორისო დასახელება:

LEVODOPA; BENSERAZIDE

მწარმოებელი: F.HOFFMANN-LA ROCHE

მოქმედი ნივთიერება: ლევოდოპა+ბენსერაზიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიპარკინსონული სამკურნალო საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 100 ც.

1 კაფს.

ლევოდოპა ...................................... 100 მგ

ბენსერაზიდის ჰიდროქლორიდი ......... 25 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

დოფამინი, რომელიც წარმოადგენს თავის ტვინის ნეირომედიატორს, არასაკმარისი რაოდენობით წარმოიქმნება პარკინსონის დაავადებით შეპყრობილი ავადმყოფების ბაზალურ განგლიებში. ჩანაცვლებითი თერაპია წარმოებს ლევოდოპას დანიშვნით, რომელიც წარმოადგენს დოფამინის მეტაბოლურ წინამორბედს, ვინაიდან ეს უკანასკნელი ცუდად აღწევს  ჰემატოენცეფალურ ბარიერს.

პერორალური მიღებისას ლევოდოპა განიცდის სწრაფ დეკარბოქსილირებას დოფამინად, როგორც ცერებრულ, ასევე ექსტრაცერებრულ ქსოვილებში. ამის შედეგად მიღებული ლევოდოპას უმეტესი ნაწილი ვერ აღწევს ბაზალურ განგლიებს, ხოლო პერიფერიული დოფამინი იწვევს გვერდით მოვლენებს, რომელთა თავიდან ასაცილებლად სასურველია ლევოდოპას ექსტრაცერებრული დეკარბოქსილირება,  რაც შესაძლებელია ლევოდოპას და ბენსერაზიდის, პერიფერიული დეკარბოქსილაზას ინჰიბიტორის, ერთდროული შეყვანით. მადოპარი წარმოადგენს ამ ნივთიერებების კომბინაციას შეფარდებით 4:1, მისი ოპტიმალურობა დამტკიცებულია კლინიკური კვლევით და სამკურნალო პრაქტიკით და გააჩნია ისეთივე ეფექტურობა, როგორც ლევოდოპას დიდ დოზებს. მადოპარის სწრაფად მოქმედი (დისპერგირებული) ტაბლეტები ნაჩვენებია დისფაგიით შეპყრობილ ავადმყოფებში და იმ პირებში, რომელთაც ესაჭიროებათ პრეპარატის მოქმედების სწრაფი დაწყება. მაგალითად, ავადმყოფებში აკინეზიით დილის და შუადღის საათებში ან "პაციენტებში შენელებული ჩართვის" ფენომენით  და "დოზის დამთავრების ფენომენით".ჰიდროდინამიკურად დაბალანსირებული სისტემის კაფსულები – განსაკუთრებული სამკურნალო ფორმაა, რომელიც იძლევა კუჭში აქტიური ნივთიერების შენელებულ გამოთავისუფლებას, სადაც კაფსულა რჩება 3-დან 6 საათამდე. ეს უკანასკნელი წარმოადგენს პრეპარატის რეზერვუარს.

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა:

გამოშვების ჩვეულებრივი ფორმა. ლევოდოპა და ბენსერაზიდი შეიწოვება წვრილი ნაწლავის ზემო ნაწილებში. მადოპარის ჩვეულებრივი მიღების შემდეგ ლევოდოპას მაქსიმალური კონცენტრაცია სიხლის პლაზმაში აღინიშნება  1 საათის შემდეგ. ლევოდოპას აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა შეადგენს 98%, რომელიც მერყეობს 74%-დან 112%-მდე. ჩვეულებრივ მადოპარის კაფსულები და ტაბლეტები ბიოექვივალენტურია.

ლევოდოპას მაქსიმალური კონცენტარცია პლაზმაში და ლევოდოპას შეწოვის ხარისსი იზრდება დოზის პროპორციალურად (50მგ-დან 200მგ-მდე).

საკვების მიღება ამცირებს პრეპარატის შეწოვის სიჩქარეს და ხარისხს. მადოპარის დანიშვნა ჭამის შემდეგ ამცირებს ლევოდოპას მაქსიმალურ კონცენტრაციას პლაზმაში 30%-ით და იგი მიიღწევა მოგვიანებით. შეწოვის ხარისხი მცირდება 15%-ით. გამოშვების დისპერგირებული ფორმა.  ჯანმრთელ მოხალისეებში და პარკინსონის დაავადების მქონე პირებში სწრაფად მოქმედი მადოპარის და ჩვეულებრივი მადოპარის ლევოდოპას ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები ემთხვევა ერთმანეთს. დისპერგირებული ტაბლეტების შეწოვის პარამეტრები ჩვეულებრივი სამკურნალო ფორმებისაგან განსხვავებით ერთნაირია სხვადასხვა ავადმყოფებში. გამოშვების ფორმა აქტიური ნივთიერების კონტოლირებადი გამოთავისუფლებით.

ჰდს მადოპარს გააჩნია განსხვავებული ფარმაკოკინეტიკური თვისებები ჩვეულებრივ  და დისპერგირებულ ფორმებთან შედარებით. აქტიური ნივთიერება კუჭში თავისუფლდება ნელა. მაქსიმალური კონცენტრაცია პლაზმაში 20-30%-ით ნაკლებია, ვიდრე ჩვეულებრივი სამკურნალო ფორმების, და აღინიშნება მიღებიდან 3 საათის შემდეგ. კონცენტრაციის დინამიკა პლაზმაში ხასიათდება ნახევარგამოყოფის ხანგრძლივი პერიოდით ჩვეულებრივი ფორმებისაგან განსხვავებით, რაც მოწმობს აქტიური ნივთიერების კონტროლირებად გამოთავისუფლებას. ჰდს მადოპარის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 50-70% და არ არის დამოკიდებული საკვების მიღებაზე. ასევე საკვების მიღება არ მოქმედებს ლევოდოპას მაქსიმალურ კონცენტრაციაზე,  რომელიც აღინიშნება მიიღწევა მადოპარი ჰდს-ს მიღებიდან  5 საათის შემდეგ.

განაწილება

ლევოდოპა გაივლის ჰეპატოენცეფალურ ბარიერს ნაჯერი ტრანსპორტული სისტემის მეშვეობით. იგი არ უკავშირდება პლაზმის ცილებს, ხოლო განაწილების მოცულობა შეადგენს 57 ლიტრს. ფართი "კონცენტრაცია-დრო" ლევოდოპას მრუდის ქვეშ შეადგენს ზურგის ტვინის სითხეში პლაზმის შემცველობის 12%-ს.

ბენსერაზიდი არ გადის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს. იგი გროვდება ძირითადად თირკმელებში, ფილტვებში, წვრილ ნაწლავებში და ღვიძლში.

მეტაბოლიზმი

ლევოდოპა განიცდის  მეტაბოლიზმს უპირატესად დეკარბოქსილირების და ო-მე თილირების და ნაკლებად ტრანსამინირებით და ჟანგვით.

არომატული ამინომჟავების დეკარბოქსილაზა გარდაქმნის ლევოდოპას დოფამინად. ამ ცვლის საბოლოო პროდუქტია ჰომოვანილინის და დიჰიდროქსიფენილძმარმჟავები.

კატექოლ-ო-მეთილ-ტრანსფერაზა იწვევს ლევოდოპას მეთილირებას 3-ო-მეთილდოპას წარმოქმნით. მისი ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 15-17 საათს, და ავადმყოფებში, რომლებიც იღებენ მადოპარის თერაპიულ დოზებს, ადგილი აქვს მის დაგროვებას.

ლევოდოპას პერიფერიული დეკარბოქსილირების შემცირება, თუ იგი ინიშნება ბენსერაზიდთან ერთად ხასიათდება 3-ო-მეთილდოპას უფრო მაღალი პლაზმური კონცენტრაციებით და კატექოლამინების (დოპამინი, ნორადრენალინი) და ფენოკარბოქსილური მჟავების (ჰომოვანილინის მჟავა, დიჰიდროფენილძმრარმჟავა) უფრო დაბალი კონცენტრაციებით.

ნაწლავების ლორწოვანში და ღვიძლში ბენსერაზიდი განიცდის ჰიდროქსილირებას სამი-ჰიდროქსიბენზილჰიდრაზინის წარმოქმნით. ეს მეტაბოლიტი წარმოადგენს არომატული ამინომჟავების დეკარბოქსილაზას ძლიერ ინჰიბიტორს.

ელიმინიცია.

დეკარბოქსილაზას პერიფერიული ინჰიბირების ფონზე ლევოდოპას ნახევარ გამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1,5 საათს.

ხანდაზმულ პაციენტებში (65-78 წელი) პარკინსონის დაავადებით ნახევარგამოყოფის პერიოდი გრძელდება (დაახლოვებით 25%-ით). ლევოდოპას პლაზმის კლირენსი შეადგენს 430მლ/წუთში. ბენსერაზიდი განიცდის სრულ ელიმინაციას მეტაბოლიზმის გზით. მეტაბოლიტები ელიმინირდება ძირითადად, შარდით (64%) და ნაკლებად განავალით (24%).

ჩვენებები:

პარკინსონიზმი. სწრაფად მოქმედი მადოპარი – სპეციალური სამკურნალო ფორმაა ავდმყოფებისათვის დისფაგიით და იმ შემთხვევებში, როდესაც საჭიროა მოქმედების ადრეული დასაწყისი, ანუ ავდმყოფებში აკინეზიით დილის საათებში და დღის მეორე ნახევარში, ასევე ავადმყოფებში "დაგვიანების" და "გათიშვის" ფენომენით. მადოპარი ჰდს ნაჩვენებია ავადმყოფებში ლევოდოპას მოქმედების ნებისმიერი ცვალებადობის ტიპით (კერძოდ, "დოზის პიკის დისკინეზია" და "დოზის დამთავრების ფენომენი", მაგალითად, უმოძრაობა ღამით).

წინააღმდეგჩვენება:

მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ;არ შეიძლება მადოპარის დანიშვნა მაო-ს არასელექტიურ ინჰიბიტორებთან. რაც შეეხება მაო-B-ს სელექტიურ ინჰიბიტორებს, მაგალითად,  სელეგილინს და მაო-A სელექტიურ ინჰიბიტორებს, მაგალითად, მოკლობედს, ისინი წინააღმდეგნაჩვენები არ არის.

მაო-A-ს    და მაო-B-ს ინჰიბიტორების კომბინირება ექვივალენტურია მაო-ს არასელექტიური დათრგუნვისა, ამიტომ ასეთი კომბინაციის დანიშვნა ერთდროულად მადოპართან მიუღებელია.

მადოპარი არ ინიშნება ავადმყოფებში ენდოკრინული ორგანოების, ღვიძლის, თირკმელების, გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ფუნქციის დარღვევით, ფსიქიური დაავადებების დროს ფსიქოზური კომპონენტით და დახურულკუთხოვანი გლაუკომით.

პრეპარატი არ ინიშნება ავადმყოფებში 25 წლამდე (უნდა იყოს დასრულებული ძვლოვანი ჩონჩხის განვითარება).

მადოპარი არ ინიშნება ორსულებში ან  ქალებში  რეპროდუქციულ  ასაკში, რომლებიც არ იყენებენ კონტრაცეპციისსანდო მეთოდებს. თუ მადოპარის მიღების ფონზე განვითარდა ორსულობა, პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს.

დოზირება და მიღების წესი:

მადოპარით მკურნალობა იწყება თანდათანობით, ინდივიდუალურად შერჩეული დოზებით.

მადოპარის კაფსულებს იღებენ მთლიანად, დაუღეჭავად. ხოლო ტაბლეტები დაქუცმქცდება ყლაპვის გაადვილებისათვის.

მადოპარის სწრაფად მოქმედი ტაბლეტები იხსნება 25-50მლ წყალში. ტაბლეტები იხსნება სრულად რამდენიმე წუთში რძისფერი ხსნარის წარმოქმნით. რადგანაც სწრაფად წარმოიქმნება ნალექი, მიღების წინ აუცილებელია ხსნარის მორევა.

სწრაფად ხსნადი მადოპარის მიღება ხდება არაუგვიანეს 30 წუთისა გახსნის შემდეგ. მადოპარი ინიშნება 30 წუთით ადრე ჭამამდე ან ჭამიდან 1 საათის შემდეგ.

დოზირების სტანდარტული რეჟიმი

საწყისი მკურნალობა

პარკინსონის დაავადების ადრეულ სტადიაზე მადოპარით მკურნალობა იწყება 50მგ ლევოდოპა+12,5მგ ბენსერაზიდი 3-4 ჯერ დღეში. პრეპარატის კარგი ამტანობის შემთხვევაში, დოზა თანდათანობით იზრდება ავადმყოფის რეაქციის მიხედვით.

ოპტიმალური ეფექტი აღინიშნება როგორც წესი მაშინ, როდესაც დღეღამური დოზა შეადგენს 300-800მგ ლევოდოპა+75-200მგ ბენსერაზიდი, რომელიც ინიშნება 3 ან მეტ მიღებაზე.

ოპტიმალური ეფექტის მისაღებად საჭიროა 4-6 კვირა. დღეღამური დოზის შემდგომი გაზრდა წარმოებს 1 თვის ინტერვალით.

შემანარჩუნებელი თერაპია

მადოპარის საშუალო შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 125მგ-ს 3-6 ჯერ დღეში. მიღების ჯერადობა (არანაკლებ 3-სა) და მათი განაწილება დღის განმავლობაში უნდა იძლეოდეს მაქსიმალურ ეფექტს. ეფექტის ოპტიმიზაციისათვის

შესაძლებელია ჩვეულებრივი მადოპარის შეცვლა დისპერგირებულ ან ჰდს მადოპარზე.

დოზირება განსაკუთრებულ შემთხვევაში

ავადმყოფებმა, რომლებიც იღებენ პარკინსონის დაავადების საწინააღმდეგო სხვა პრეპარატებს, შეიძლება მიიღონ მადოპარიც. მხოლოდ მადოპარით მკურნალობის გაგრძელებისას და მისი თერაპიული ეფექტის გამოვლენისას შეიძლება გახდეს საჭირო სხვა პრეპარატების დოზის შემცირება ან მათი მოხსნის აუცილებლობა.თუ ავადმყოფს დღის განმავლობაში აღენიშნება პრეპარატის მოქმედების მერყეობა "ჩართვა-გამორთვა" ფენომენისსახით, რეკომენდებულია პრეპარატის მცირე დოზების ხშირი მიღება, ან უპირატესად – მადოპარი ჰდს-ს დანიშვნა.

ეს პრეპარატი ინიშნება მეორე დღიდან, დილიდან. პრეპარატის დოზა და მიღების სქემა რჩება იგივე, რაც ჩვეულებრივი მადოპარის დანიშვნის დროს.

2-3 დღის შემდეგ პრეპარატის დოზა იზრდება 50%-ით. აუცილებელია ავადმყოფების გაფრთხილება იმის შესახებ, რომ მათი მდგომარეობა შეიძლება გაუარესდეს. მადოპარი ჰდს მოქმედებს მოგვიანებით. კლინიკური ეფექტი აღინიშნება უფრო სწრაფად, თუ დაინიშნება მადოპარი ჰდს-ი ჩვეულებრივ კაფსულებთან ერთად ან სწრაფად მოქმედ ტაბლეტებთან. ეს განსაკუთრებით სასარგებლოა პირველი დილის დოზის დროს, რომელიც უფრო დიდია, ვიდრე შემდგომი დოზები. მადოპარი ჰდს-ს ინდივიდუალური დოზის შერჩევა ხდება თანდათანობით, ხოლო ინტერვალი შეცვლილ დოზებს შორის შეადგენს 2-3 დღეს. ავადმყოფებში ღამის სიმპტომატიკით დადებითი ეფექტი აღინიშნება მადოპარი ჰდს-ს საღამოს დოზის გაზრდით 250მგ-მდე ძილის წინ.

მადოპარი ჰდს-ს გამოხატული ეფექტის დროს (დისკინეზია) მიზანშეწონილია ინტერვალის გაზრდა დოზებს შორის, ვიდრე შემცირდეს ერთჯერადი დოზა. თუ მადოპარი ჰდს-ი არაეფექტურია დღეღამური დოზით, რომელიც შეესაბამება ლევოდოპას 1500მგ-ს, რეკომენდებულია მკურნალობა გაგრძელდეს ჩვეულებრივი ან სწრაფად მოქმედი მადოპარით.

გვერდითი  მოვლენები:

ანორექსია, გულისრევა, ღებინება, დიარეა, გემოს შეგრძნების დაკარგვის და ცვლილების შემთხვევები. ეს გვერდითი მოვლენები ვითარდება პრეპარატის მიღების საწყის სტადიაზე, მათი თავიდან აცილება შესაძლებელია, თუ პრეპარატი დაინიშნება ჭამის დროს ან საკვების ან წყლის საკმარი რაოდენობის დაყოლებით, ასევე დოზის თანდათანობითი გაზრდით. იშვიათად – კანის რეაქციები გამონაყარის და ქავილის სახით. ხანდახან – არითმია ან ორტოსტატური ჰიპოტონია. ორტოსტატური დარღვევები მცირდება დოზის შემცირების შემდეგ.

არსებობს მონაცემები ჰემოლიზური ანემიის, ტრანზიტორული ლეიკოპენიის და თრომბოციტოპენიის ცალკეულ შემთხვევების შესახებ. ამიტომ, ლევოდოპას ხანგრძლივი თერაპიის დროს აუცილებელია პერიოდულად შემოწმდეს სისხლის ფორმულა და ღვიძლის და თირკმელების ფუნქცია.

მკურნალობის გვიან სტადიაზე ჩნდება უნებლიე მოძრაობები (მაგალითად, ქორეის ან ათეტოზის ტიპის). მათი მოხსნა ან შემცირება ხდება პრეპარატის დოზის შემცირებით. პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას მისი თერაპიული ეფექტურობა ვარირებს. ეს გამოიხატება "გაშეშების" ეპიზოდებით, ეფექტის შემცირებით დოზის მოქმედების პერიოდის ბოლო დროს და "ჩართვა-გამორთვის" ფენომენის შემცირებით. ამ მოვლენების მოხსნა და შემცირება ხდება პრეპარატის დოზის დაქვეითებით ან პატარა დოზების უფრო ხშირი დანიშვნით. შემდგომში შესაძლებელია პრეპარატის დოზის გაზრდა მკურნალობის ეფექტის გასაძლიერებლად.

ხანდაზმულ ავადმყოფებში აღინიშნება აჟიტირება, მღელვარება, უძილობა, ჰალუცინაციები, ბოდვა,  დროებითი დეზორიენტაცია. მადოპარით მკურნალობის დროს შეიძლება განვითარდეს დეპრესია, თუმცა იგი შეიძლება იყოს ძირითადი დაავადების გამოვლინება.

ხანდახან შეიძლება განვითარდეს ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის და ტუტე ფოსფატაზას ტრანზიტორული მომატება. მადოპარის  მიღების ფონზე აღინიშნება სისხლში შარდოვანას მომატება. შეიძლება შეიცვალოს შარდის ფერი, ჩვეულებრივ წითელ ფერამდე, რომელიც მუქდება მისი დგომის დროს.

გაფრთხილება და გაფრთხილების ზომები:

ავადმყოფებში მომატებული მგრძნობელობით შესაძლებელია შესაბამისი რეაქციების განვითარება.

ავადმყოფებში ღიაკუთხოვანი გლაუკომით რეკომენდებულია თვალის შიდა წნევის რეგულარული კონტროლი,რადგანაც თეორიულად ლევოდოპა ზრდის თვალის შიდა წნევას.

მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია ღვიძლის და სისხლის ფორმულის შემოწმება.

დიაბეტით დაავადებულ ავადმყოფებში საჭიროა შაქრის დონის შემოწმება სისხლში, რომლის  ცვლილებების მიხედვით იცვლება დიაბეტის საწინააღმდეგო პრეპარატების დოზები.

მადოპარის მიღება წყდება ქირურგიულ ჩარევამდე 12-48 საათით ადრე, ვინაიდან მადოპარი ჰალოტანით ნარკოზის დროს იწვევს არტერიული წნევის ცვალებადობას და არითმიას. ოპერაციის შემდეგ ხდება მკურნალობის აღდგენა საწყის დონემდე.

მადოპარის მკვეთრი მოხსნა დაუშვებელია. ამან შეიძლება გამოიწვიოს "ავთვისებიანი ნეიროლეფსიური სინდრომი" (ტემპერატურის მომატება, კუნთების რიგიდობა, ასევე შესაძლებელია ფსიქიური ცვლილებები დაკრეატინფოსფოკინაზას მომატება სისხლის შრატში), რაც შეიძლება სახიფათო იყოს სიცოცხლისათვის. მისი განვითარებისას ავადმყოფი იმყოფება ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ (აუცილებლობის შემთხვევაში ჰოსპიტალიზაცია) და უტარდება სათანადო სიმპტომატური მკურნალობა, რაც გულისხმობს მადოპარის განმეორებით დანიშვნას ავადმყოფის მდგომარეობის შესაბამისი შეფასების შემდეგ.

ავადმყოფები იმყოფებიან მეთვალყურეობის ქვეშ მოსალოდნელი  ფსიქიური რეაქციების განვითარების გამო.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი:

მადოპარი წინააღმდეგნაჩვენებია ორსულებში და ქალებში რეპროდუქციის პერიოდში, რომლებიც არ იტარებენ კონტრაცეპციის ადექვატურ ზომებს.

ცნობილი არ არის გადადის თუ არა ბენსერაზიდი დედის რძეში, ამიტომ მადოპარით მკურნალბის აუცილებლობის შემთხვევაში ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს, ვინაიდან  არ შეიძლება გამოირიცხოს ბავშვის ჩონჩხის არასწორი განვითარება.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან:

ფარმაკოკინეტური ურთიერთქმედება

ანტიქოლინერგული პრეპარატის სამი-ჰექსიფენიდილის მადოპართან ერთდროული დანიშვნისას მცირდება ლევოდოპასშეწოვის სიჩქარე და  არა ხარისხი. მისი ერთდროული დანიშვნა მადოპარ ჰდს-თან  არ მოქმედებს ლევოდოპას ფარმაკოკინეტიკაზე.

ანტაციდების ერთდროული დანიშვნა  მადოპარ ჰდს-თან ამცირებს ლევოდოპას შეწოვის ხარისხს 32%-ით.

რკინის სულფატი ამცირებს ლევოდოპას მაქსიმალურ კონცენტრაციას პლაზმაში 30-50%-ით, ეს ცვლილებები ზოგიერთ ავადმყოფებში კლინიკურად მნიშვნელოვანია.მეტოკლოპრამიდი ზრდის ლევოდოპას შეწოვის სიჩქარეს. ლევოდოპა არ ამყარებს ფარმაკოკინეტურ ურთიერთქმედებას ბრომკრიპტინთან, ამანტადინთან, სელეგილინთან და დომპერიდონთან.

ფარმაკოდინამიკური ურთიერთქმედება

ნეიროლეფსიური საშუალებები, ოპიატები და ანტიჰიპერტენზიული საშუალებები, რომლებიც შეიცავენ  რეზერპინს, თრგუნავენ მადოპარის მოქმედებას.

თუ მადოპარი ენიშნება ავადმყოფებს, რომლებიც იღებენ მაო-ს შეუქცევად  ინჰიბიტორებს, მათი მიღების შეწყვეტიდან მადოპარის მიღების დაწყებამდე უნდა გავიდეს არანაკლებ 2 კვირა. ხოლო მაო-B-ს სელექტიური ინჰიბიტორები (მაგალითად, ლაზაბემიდი, სელეჟილინი), და მაო-A-ს სელექტიური ინჰიბიტორები (მაგალითად, მოკლობემიდი) შეიძლება დაინიშნოს მადოპარის მკურნალობის ფონზე. ამ დროს ხდება ლევოდოპას დოზის კორექტირება ავადმყოფის ინდივიდუალური მოთხოვნილების შესაბამისად. მაო-A-ს და მაო- B-ს ინჰიბიტორების ერთდროული დანიშვნა ექვივალენტურია მაო-ს არასელექტიური  ინჰიბიტორის დანიშვნისა, ამიტომ ასეთი კომბინაცია არ ინიშნება მადოპართან ერთდროულად.

მადოპარი არ ინიშნება ერთდროულად სიმპატომიმეტურ საშუალებებთან (მაგალითად, ადრენალინი, ნორადრენალინი, იზოპროტერენოლი ან ამფეტამინი, რომლებიც იწვევენ სიმპატიკური ნერვული სისტემის სტიმულირებას), რადგანაც ლევოდოპა იწვევს მათი მოქმედების პოტენცირებას. თუ მათი ერთდროული დანიშვნა აუცილებელია, უნდა განხორციელდეს გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ფუნქციის მონიტორინგი, ხოლო აუცილებლობისას – სიმპატომიმეტურების დოზის შემცირება.

შესაძლებელია პრეპარატის კომბინირება  პარკინსონის დაავადების  საწინააღმდეგო სხვა საშუალებებთან (მაგალითად, ანტიქოლინერგული საშუალებები, ამანტადინი, დოფამინის აგონისტები), რაც აძლიერებს როგორც სასურველ, ასვე არასასურველ  ეფექტებს. შესაძლებელია მადოპარის ან სხვა პრეპარატის დოზის შემცირება.

როდესაც მკურნალობას უმატებენ კატექოლ-ო-მეთილტრანსფერაზას ინჰიბიტორს, შეიძლება შემცირდეს მადოპარის დოზა. თუ მკურნალობა დაწყებულია მადოპარით, ანტიქოლინერგული პრეპარატები მკვეთრად არ იხსნება, ვინაიდან ლევოდოპა არ მოქმედებს დაუყოვნებლივ.

ლევოდოპამ შეიძლება იმოქმედოს კატექოლამინების, კრეატინინის, შარდოვანას და გლუკოზის ლაბორატორიული მონაცემების შედეგებზე.

ავადმყოფებში, რომლებიც იღებენ მადოპარს, კუმბსის სინჯმა შეიძლება მოგვცეს ცრუ დადებითი შედეგები.

პრეპარატის ერთდროულმა მიღებამ ცილით  მდიდარ საკვებთან ერთად შეიძლება დაარღვიოს ლევოდოპას შეწოვა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირების ყველაზე ხშირი სიმპტომებია: უნებლიე მოძრაობები, ცნობიერების დაბინდვა, უძილობა, იშვიათად – გულისრევა, ღებინება, ან არითმიები. ჭარბი დოზირების შემთხვევაში რეკომენდებულია დაუყოვნებლივ ჩატარდეს კუჭის ამორეცხვა, დაკვირვება სუნთქვის და გულის ფუნქციაზე. შესაძლებელია დაინიშნოს სუნთქვითი ანალეპტიკები და/ან ანტიარითმული პრეპარატები, ან შესაბამის შემთხვევაში ნეიროლეფსიური საშუალებები.

შენახვის ვადა:

3 წელი – (კაფსულები 125მგ; 250მგ;

მადოპარი ჰდს; სწრაფად მოქმედი დისპერგირებული ტაბლეტები 125მგ);

4 წელი – (ტაბლეტები 250მგ)

შენახვის პირობები:

არა უმეტეს 25⁰C ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას დაუშვებელია ვადაგასული პრეპარატის გამოყენება

საერთაშორისო დასახელება:

MAGNESII SULFATUM

მწარმოებელი: DARNITSA

მოქმედი ნივთიერება: მაგნიუმის სულფატი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ვაზოდილატაციური საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი 25%: ამპულაში 5 მლ, შეფუთვაში 10 ც.

1 მლ 1 ამპ.

მაგნიუმის სულფატი ................. 250 მგ 1.25 გ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

მაგნიუმის სულფატი-დარნიცა ორგანიზმზე ახდენს მრავამხრივ მოქმედებას. პარენტერალური შეყვანისას ახდენს დამამშვიდებელ მოქმედებას ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე (დოზის მიხედვით შესაძლოა გამოვლინდეს სედატიური, ძილის ან ნარკოტიკული ეფექტი). თრგუნავს ნერვ-კუნთოვან გამტარობას, ამცირებს სასუნთქი ცენტრის აგზნებადობას, ამცირებს არტერიულ წნევას (განსაკუთრებით არტერიული ჰიპერტენზიის ფონზე), გააჩნია სპაზმოლიტიკური ეფექტი შარდის შეკავებისას.

ფარმაკოკინეტიკა:

მაგნიუმის სულფატი-დარნიცა გამოიყოფა თირკმელებით, დიურეზის გაძლიერებით.

ჩვენებები:

• პრეპარატი გამოიყენება როგორც დამამშვიდებელი, სპაზმოლიტიკური, ნაღველმდენი და კრუნჩხვების საწინააღმდეგო საშუალება.
• ენიშნებათ პაციენტებს ჰიპერტონიული დაავადების ადრეულ სტადიაში, ჰიპერტონული კრიზის, ათეროსკლეროზის, ტყვიის კოლიკის და შარდის შეკავების დროს, მშობიარობის გაუტკივარების, ორსულების ტოქსიკოზის დროს; ჰიპომაგნეზემიის პროფილაქტიკა და მკურნალობა.

გამოყენების წესი და დოზები:

I-II სტადიის ჰიპერტონიული დაავადების დროს შეიყვანება ყოველდღიურად ი/კ მკურნალობის კურსზე – 15-20 ინექცია. გარდა ამისა არტერიული წნევის დაწევისას შესაძლოა გამოვლინდეს სტენოკარდიის გამოხატულობის შემცირება.

ჰიპერტონული კრიზისას ი/კ და ი/ვ ნაკადად (ნელა) შეიყვანება 10-20 მლ 20%-25% ხსნარი.

მშობიარობის გაუტკივარებისათვის ი/კ შეიყვანება 5-10-20 მლ პრეპარატის 25% ხსნარი, ხოლო საჭიროების შემთხვევაში ხდება  მაგნიუმის სულფატი-დარნიცას და ანალგეტიკების კომბინირება.

ორსულთა გვიანი ტოქსიკოზისას 1-2-ჯერ დღე-ღამეში ი/კ შეიყვანება 10-20 მლ პრეპარატის 25% ხსნარი (შეიძლება შეუთავსდეს ნეიროლეპტიკებს).

კრუნჩხვით მდგომარეობებში ი/კ შეიყვანება 5-10-20 მლ პრეპარატის 25% ხსნარი.

ტყვიის კოლიკის და შარდის შეკავების დროს ი/კ შეიყვანება 5-10 მლ 10-20% ხსნარი, ხოლო ი/ვ – 5-10 მლ 5% ხსნარი (ასევე ინიშნება ოყნის სახით).

როგორც ნაღველმდენი საშუალება ინიშნება შინაგანად 1 სუფრის კოვზი 20-25% ხსნარი 3-ჯერ დღე-ღამეში.

ახალშობილის ორგანიზმში მაგნიუმის დეფიციტის ლიკვიდირებისათვის ინიშნება მაგნიუმის სულფატის 25% ხსნარი 0.5-0.8 მლ/ს.წ.კგ ერთხელ დღეში 5-8 დღის განმავლობაში; ბავშვებში მშობიარობისას მძიმე ჰიპოქსიით შეყვანა იწყება 0.2 მლ/კგ-ით, მე-3-4-ე დღისათვის დოზის მომატებით 0.8 მლ-კგ-მდე.

ბავშვებისათვის სითხეების შინაგანად შესხმისას აუცილებელია მაგნიუმის სულფატის 25% ხსნარის დამატება დღე-ღამის დოზით 0.5-0.75 მოლი/კგ, შესასხმელი ხსნარის მთელს მოცულობაში მისი გაზავებით.

გვერდითი მოქმედება:

ღებინება, სუნთქვის გართულება.

უკუჩვენებები:

ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ. არტერიული ჰიპოტენზია, მდგომარეობები, განპირობებული კალციუმის დეფიციტით და სასუნთქი ცენტრის დათრგუნვით, კახექსია. პრეპარატის გამოყენება ორსულობის დროს რეკომენდებულიI არ არის.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

კალციუმის იონები ახდენს ანტაგონისტურ მოქმედებას მაგნიუმის იონების მიმართ.

პერიფერიული მოქმედების მიორელაქსანტებთან ერთად გამოყენებისას ხდება ნერვ-კუნთოვანი გადაცემის დათრგუნვის გაძლიერება.

ჭარბი დოზა:

სიმპტომები: სუნთქვის გართულება.

მკურნალობა: პრეპარატის ჭარბი დოზის დროს როგორც ანტიდოტი გამოიყენება კალციუმის პრეპარატები – კალციუმის ქლორიდი ან კალციუმის გლუკონატი. ასევე ტარდება ჟანგბადის ან კარბოგენის ინჰალაცია, ფილტვების ხელოვნური ვენტილაცია (ფხვ).

გამოყენების განსაკუთრებულობანი:

მშობიარობის გაუტკივარების შემთხვევაში გათვალიწინებული უნდა იყოს საშვილოსნოს კუნთების კუმშვის უნარის დათრგუნვა, როც მოითხოვს მშობიარობის მასტიმულირებელი საშუალებების გამოყნებას.

შენახვის პირობები:

ინახება მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, ტემპერატურაზე 15-25°C.

ვარგისიანობის ვადა – 3 წელი.

გაცემის პირობები:

რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

MAGNESII HYDROASPARTAS; PYRIDOXINI HYDROCHLORIDUM

მწარმოებელი: BIOFARM, პოლონეთი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ორგანიზმში მაგნიუმის დეფიციტის შემავსებელი პრეპარატი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტალეტები: შეფუთვაში 60 ც.

1 ტაბ.

მაგნიუმის ჰიდროასპარაგინატის

ტეტრაჰიდრატი (34 მგ მაგნიუმის იონები) .....................500 მგ

პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი (ვიტამინი B₆) ..........     5 მგ

დამხმარე ნივთიერებები;

მიკროკრისტალური ცელულოზა, მაგნიუმის სტეარატი და ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატის მოქმედ ნივთიერებებს წარმოადგენს მაგნიუმის ჰიდროასპარაგინატი და ვიტამინი B₆ (პირიდოქსინი).

მაგნიუმი აწესრიგებს უჯრედში იონების ცვლას, სისხლძარღვების კედლებზე თრგუნავს კალციუმის დალექვას, ამცირებს ნერვკუნთოვან აგზნებას, ავლენს სედატიურ მოქმედებას, ხელს უწყობს ძვლის სისტემის მინერალიზაციასა და განვითარებას. მაგნიუმის უკმარისობა ვლინდება ფიზიკურ და ფსიქიურ გადაღლილობაში, მომატებულ აგზნებადობასა და სტრესის მიმართ რეზისტენტობის დაქვეითებაში, კუნთების დაძაბულობაში, გულის რითმის დარღვევასა და არტერიულ ჰიპერტენზიაში. მოზრდილებში მაგნიუმის იონების მოთხოვნილება შეადგენს დაახლოებით 5 მგ/კგ სხეულის წონაზე დღეში. მნიშვნელოვანი დეფიციტის შემთხვევაში, აგრეთვე ფიზიკური დატვირთვის, ბავშვებში ინტენსიური ზრდის, ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში მაგნიუმის იონების მიმართ მოთხოვნილება მატულობს 7-10 მგ/კგ სხეულის წონაზე დღეში.

ვიტამინ B₆ აუცილებელია ამინომჟავების ცვლისათვის, იგი მონაწილეობს ნახშირწყლების და ცხიმების, აგრეთვე ჰემოგლობინის სინთეზში, ზრდის კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან მაგნიუმის შეწოვას. პირიდოქსინის უკმარისობა იწვევს თვალის, ცხვირისა და ტუჩების ირგვლივ სებორეულ დერმატიტს. ჰიპოქრომულ ანემიასა და კრუნჩხვების გამოვლენას, განსაკუთრებით ბავშვებში.

ადამიანის ორგანიზმში მაგნიუმი ვიტამინ B_6-თან ერთად მონაწილეობს ცილების სინთეზში და მათი ტრანსპორტირების პროცესში. ვიტამინი B₆ ამცირებს ორგანიზმიდან მაგნიუმის გამოყოფას, ხოლო პლაზმაში ზრდის მის და ერითროციტების დონეს, რაც პრეპარატში შემავალი მოქმედი ნივთიერებების თერაპიული ეფექტურობის გამოვლენის საშუალებას იძლევა. მაგნიუმი და ვიტამინი B₆ - მონაწილეობენ აგრეთვე ოქსალატურ-კალციუმის კონკრემენტებით გამოწვეული ნაღვლ-კენჭოვანი დაავადების პრევენციის პროცესში.

ჩვენებები:

პრეპარატი ძირითადად გამოიყენება მაგნიუმის და ვიტამინ B₆-ის დეფიციტით გამოწვეული პათოლოგიური მდგომარეობის განვითარების პროფილაქტიკისთვის:

• ნერვ-კუნთოვანი აგზნებადობის დარღვევა, ადინამია, სტრესის მიმართ ორგანიზმის რეზისტენტობის დაქვეითება.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატი მიიღება პერორალურად საკვების მიღების შემდეგ საკმარისი რაოდენობის წყლის მიყოლებით.

მაგნიუმის და ვიტამინ B₆-ის დეფიციტის დროს: მოზრდილებში ინიშნება 1-2 ტაბლეტი 3-ჯერ დღეში.

პროფილაქტიკის მიზნით: მოზრდილებსა და 15 წლის ასაკის ზევით ბავშვებში ჩვეულებრივ ინიშნება 1-2 ტაბლეტი ერთხელ დღეში.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატის რეკომენდებული დოზით გამოყენებისას გვერდითი მოვლენები არ აღინიშნება. პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე პაციენტებში, რომლებიც მას ჭამის შემდეგ მიიღებენ, შესაძლებელია აღინიშნოს გულისრევა, დიარეა ან კანის ჰიპერემია.

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმაგნიემია, B₆-ის ჰიპერვიტამინოზი, თირკმელების მწვავე უკმარისობა, გამოხატული არტერიული ჰიპოტენზია, ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა, მძიმე მიასთენია და პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა. (განსაკუთრებით პირიდოქსინისა და/ან ვიტამინ B₆-ის მიმართ).

ორსულობა და ლაქტაცია:

პრეპარატი ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში გამოიყენება მხოლოდ ექიმის რეკომენდაციით.

განსაკუთრებული მითითებები:

* პრეპარატის მაღალი დოზით გამოყენებისას მოსალოდნელია მისი საფაღარათო მოქმედება.

* პრეპარატისა და ლევოდოფას ერთდროული გამოყენების დროს მაგნეფარ B₆ საჭიროა მივიღოთ არა უმეტეს 1 ტაბლეტისა დღეში.

* პრეპარატი რეკომენდებული დოზით გამოყენებისას არ მოქმედებს ფსიქომოტორულ აქტივობასა და სატრანსპორტო საშუალებების მართვაზე.

ჭარბი დოზირება:

დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში მოსალოდნელია დიარეა და ორგანიზმის დეჰიდრატაცია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- პრეპარატისა და ფტორქინოლონების, აგრეთვე ტეტრაციკლინის ჯგუფის ანტიბიოტიკებთან, პერორალურ ანტიკოაგულანტებთან, განსაკუთრებით - ვარფარინთან, ფოსფატების, რკინის ნაერთებისა და კალციუმის შემცველი პრეპარატების ერთდროული გამოყენება იწვევს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან მათი ურთიერთშეწოვის დაქვეითებას.

- პრეპარატი ამცირებს ლევოდოპას მოქმედებას. ციკლოსერინის, ჰიდრალაზინის, იზონიაზიდის, პენიცილამინისა და პერორალური კონტრაცეპტივების ერთდროული გამოყენება ზრდის ვიტამინ B₆ის მიმართ მოთხოვნას.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

OROTIC ACID; MAGNESIUM SALAT

მწარმოებელი: WORWAG PHARMA

მოქმედი ნივთიერება: ოროტის მჟავა+მაგნიუმის მარილი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მაგნიუმის შემცველი მეტაბოლური პრეპარატი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 2 ბლისტერი.

1 ტაბ.

ოროტის მჟავა .................     500 მგ

მაგნიუმის მარილი ...........    32.8 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

მაგნიუმის პრეპარატი. მაგნიუმი წარმოადგენს უმნიშვნელოვანეს მიკროელემენტს. აუცლიებელია მრავალი ენერგეტიკული პროცესისათვის, მონაწილეობს ცილების, ცხიმების, ნახშირწყლებისა და ნუკლეინის მჟავების ცვლის პროცესებში. მაგნიუმი მონაწილეობს ნერვულ-კუნთოვანი აგზნებადობის პროცესებში, ნერვულ-კუნთოვანი გამტარობის დაქვეითებით. განსაკუთრებით საინტერესოა მაგნიუმი, როგორც ბუნებრივი კალციუმის ფიზიოლოგიური ანტაგონისტი. მაგნიუმი აკონტროლებს მიოკარდიუმის უჯრედების ნორმალურ ფუნქციონირებას; მონაწილეობს მიოკარდიუმის კუმშვადობის ფუნქციაში. სტრესულ სიტუაციაში თავისუფალი იონიზირებული მაგნიუმი მოჭარბებული რაოდენობით გამოიყოფა, აქედან გამომდინარე მაგნიუმის დამატებითი რაოდენობა ხელს უწყობს სტრესისადმი რეზისტენტობის მომატებას.

მაგნეროტის შემადგენლობაში შედის ოროტის მჟავა, რომელიც ხელს უწყობს უჯრედების ზრდას, მონაწილეობს ნივთიერებათა ცვლის პროცესებში. გარდა ამისა, ოროტის მჟავა აუცილებელია უჯრედის ატფ-ში მაგნიუმის ფიქსაციისათვის და მისი მოქმედების გამოვლენისათვის.

ჩვენებები:

• გამოიყენება კომპლექსური მკურნალობისას მიოკარდიუმის ინფარქტის, გულის ქრონიკული უკმარისობის, მაგნიუმის დეფიციტით გამოწვეული არითმიის, სპასტიური მდგომარეობის (მათ შორის ანგიოსპაზმის), ათეროსკლეროზის, დისლიპიდემიის პროფილაქტიკისათვის.

მიღების წესი და დოზირება:

ტაბლეტები მიიღება შიგნით, მცირე რაოდენობის სითხესთან ერთდ.

ინიშნება 2 ტაბლეტი 3-ჯერ დღეში 7 დღის განმავლობაში; შემდეგ – 1 ტაბლეტი 2-3-ჯერ დღეში ყოველდღიურად. კურსის ხანგრძლივობაა არა ნაკლებ 4-6 კვირა. განმეორებითი კურსის ჩატარება დასაშვებია ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ.

კანჭის ტყუპი კუნთის კრუნჩხვების დროს რეკომენდებულია საღამოს 2-3 ტაბლეტი.

გვერდითი მოვლენები:

კუჭ-ნაწლავის სისტემა: კუჭ-ნაწლავის აშლილობა და დიარეა (მაღალი დოზების მიღებისას), რაც ჩვეულებრივ გაივლის თავისით პრეპარატის დოზის შემცირებით;

ალერგიული რეაქციები.

უკუჩვენება:

* პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;

* შარდკენჭოვანი დაავადება, თირკმლის ფუნქციის დარღვევა;

* ასციტით მიმდინარე ღვიძლის ციროზი;

* 18 წლამდე ასაკი (არ არის დადგენილი ეფექტურობა და უსაფრთხოება).

ორსულობა და ლაქტაცია:

შესაძლებელია პრეპარატის დანიშნულებისამებრ მიღება ფეხმძიმობისა და ლაქტაციის პერიოდში, ვინაიდან ამ პერიოდში მნიშვნელოვნად იზრდება მაგნიუმზე მოთხოვნილება. მაგნიუმის არაბალანსირებულმა შემცველობამ შეიძლება გამოიწვიოს სერიოზული გართულებები, მათ შორის ფეხმძიმობის შეწყვეტაც.

განსაკუთრებული მითითებები:

მაგნეროტის მიღება დასაშვებია ხანგრძლივად. უნდა იქნეს გათვალისწინებული, რომ ორგანიზმში მაგნიუმის დეფიციტი შესაძლოა გამოწვეული იყოს კუჭ-ნაწლავის სიტემის დაავადებებით; მაგნიუმის დაბალი შემცველობის საკვების მიღებით; ქრონიკული ალკოჰოლიზმით (თირკმლის სადინრებში მაგნიუმის რეზორბციის შემცირების და ორგანიზმიდან მაგნიუმის გამოყოფის გაძლიერების გამო); ზოგიერთი სამკურნალო საშუალების მიღებით (პერორული კონტრაცეპტივები, დიურეტიკები, მიორელაქსანტები, გლუკოკორტიკოსტეროიდები, ინსულინი); მაგნიუმზე მომატებული მოთხოვნის მდგომარეობები (ჰიპოდინამია, სტრესი, ფეხმძიმობა).

ჭარბი დოზირება:

შესაძლებელია აღწერილი გვერდითი მოვლენების გაძლიერება.

მკურნალობა სიმპტომატურია.

შენახვის პირობები:

არა უმეტეს + 25ºC ტემპერატურაზე.

შეინახეთ ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

არ გამოიყენოთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი:

ურეცეპტოდ.