სახელი, გვარი ^*

მიმართულება ^*
აირჩიე

კლინიკა ^*
აირჩიე

სავაჭრო სახელწოდება: ლარიფანი სპრეი / LARIFAN SPRAY

საერთაშორისო დასახელება: (აქტიური ნივთიერება ) acidum ribonucleinicum duplicatum;

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი ჯგ: იმუნომოდულატორები → ინტერფერონები

მწარმოებელი ფირმა: Lariphan

მწარმოებელი ქვეყანა: ლატვია

გამოშვების ფორმა: 0.02% სპრეი

შემადგენლობა:

აქტიური ნივთიერება: ლარიფანი – ორსპირალური რიბონუკლეინის მჟავა (dsRNS) ლიოფილიზირებული.

სხვა ნივთიერებები: 0.9% ნატრიუმის ქლორიდი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

LARIFAN SPRAY-ის შემადგენლობაში არსებული აქტიური ნივთიერება ოპრნმ-ი ლარიფანი, არის ბუნებრივი წარმოშობის ორსპილარური რიბონუკლეინის

მჟავა. ლარიფანს გააჩნია მრავალმხრივი ბიოლოგიური აქტივობა: ხელს უწყობს ინტერფერონის ინდუცირებას, ახდენს ანტივირუსულ, იმუნომამოდულირებელ მოქმედებას

LARIFAN SPRAY აძლიერებს პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის ბუნებრივ დაცვით თვისებებს, ამცირებს პირის ღეუს გავლით ორგანიზმში ინფექციის გამომწვევების მოხვედრის რისკს.

ჩვენებები:

გამოყენება რეკომენდებულია რესპირატორული ვირუსული ინფექციების, მათ შორის ნებისმიერი ტიპის გრიპის, პრედეპიდემიურ და ეპიდემიურ პერიოდებში, ვირუსული რესპირატორული ინფექციების განვითარების საწყის პერიოდში. განსაკუთრებით რეკომენდებულია იმ ადამანებისთვის, რომელთაც აქვთ ავადმყოფებთან კონტაქტი.

მიღების წესები და დოზები:

ჯანმრთელ ადამიანებში რესპირატორული ვირუსული ინფექციების პროფილაქტიკისათვის LARIFAN SPRAY 0,02%-ის ბოთლის გაზავებული შიგთავსი ღრმად შევასხუროთ პირის ღრუში და/ან ცხვირში 1 – 2-ჯერ დღეში, ავადმყოფებთან კონტაქტური პირებისთვის - 3 – 5-ჯერ დღეში.

დაავადების პირველივე სიმპტომებისას – ხველა, დახურული სასუნთქი გზები, სურდო, ცემინება, - შესხურება უნდა ვაწარმოოთ 3 – 5-ჯერ დღეში 2 – 4 დღის განმავლობაში.

ანტივირუსული დაცვის უზრუნველსაყოფად დღე-ღამური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 0,6 – 1,0 მგ. აქტიურ ნივთიერებას, რაც შეესაბამება ბოთლის შიგთავსის 1/3-იდან 1/2-მდე.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირების კლინიკური შემთხვევები არ გამოვლენილა.

გვერდითი მოვლენები:

არასასურველი გვერდითი მოვლენები გამოვლენილი არ არის.

უკუჩვენება:

მაღალი მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტებისადმი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ექიმის დანიშნულებით.

განსაკუთრებული მითითებები:

აქტიური ნივთიერება ლარიფანი ექვემდებარება ლიოფილურ გამოშრობას, რის შედეგადაც იღებს მცირედი ნალექის ფორმას ბოთლის ფსკერზე. 0,9% NaCl

- ის ხსნარი განკუთვნილია გამოყენებამდე ბოთლში არსებული აქტიური ნივთიერების გაზავებისათვის. გახსენით პლასტმასის კაფსულა და შიგთავსი გადაღვარეთ შუშის ბოთლში

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

თვალსაჩინო ურთიერთმოქმედებები სხვა სამკურნალო საშუალებებთან არ გამოვლენილა

შენახვის პირობები და ვადები:

ვარგისიანობის ვადა:

გაუზავებელი LARIFAN SPRAY-ის ვარგისიანობის ვადაა 4 წელი.
თუ ლიოფიზილირებული LARIFAN SPRAY-ის გამოყენებამდე NaCl-ს ვარგისიანობის ვადა გაუვიდა, NaCl უნდა ჩავანაცვლოთ ახლით.

არ გამოიყენოთ პრეპარატი ვადის გასვლის შემდეგ.

შენახვის პირობები:

ინახება გრილ და ბავშვებისთვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე!

აფთიაქში გაცემის წესი:

გაიცემა ურეცეპტოდ!

საერთაშორისო დასახელება:

DEQUALINUM CHLORIDE; LYSOZYME

მწარმოებელი: HEINRICH MACK, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: დექვალნიუმის ქლორიდი+ლიზოზიმი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიმიკრობული, ანთების საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

დექვალნიუმის ქლორიდი ...........            0.25 მგ

ლიზოზიმის ჰიდროქლორიდი .............10 მგ

სხვა ნივთიერებები:

პოლივინილპიროლიდონი, საქაროზა, მაგნიუმის სტეარატი, არომატიზატორები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

იგი ხასიათდება ანტიმიკრობული, ანტივირუსული, ანტიმიკოზური და ანთების საწინააღმდეგო კომბინირებული მოქმედებით. გააჩნია ჰემოსტატური და მუკოლიზური ეფექტი. პრეპარატი რეკომენდებულია ადგილობრივი გამოყენებისათვის ოტოლარინგოლოგიაში და სტომატოლოგიაში.

ჩვენებები:

• პირის ღრუს, საყლაპავის, ხორხის ლორწოვანი გარსის ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების პროფილაქტიკა და მკურნალობა: ლარინგიტი, გინგივიტი, ტონზილიტი, კანდიდოზი;
• პირის ღრუსა და საყლაპავზე ქირურგიული ჩარევების შემდეგ ან ჩარევამდე (სტომატოლოგიური მანიპულაციები, ოპერაციები ყბის მიდამოში, ქირურგიული ჩარევა ჰაიმორის ღრუსა და ნუშისებრ ჯირკვლებზე).

მიღების წესი და დოზირება:

რეკომენდებულია 1 ტაბლეტის გამოყენება ყოველ 2-3 საათში. არ არის მიზანშეწონილი ტაბლეტის დაღეჭვა და გალაყლაპვა. იგი გაიწოვება პირის ღრუში, რის შემდეგაც 30 წთ-ის განმავლობაში უნდა იქნას მიღებული საკვები და წყალი.

გვერდითი მოვლენები:

ზოგიერთ შემთხვევაში აღინიშნება ალერგიული რეაქცია პრეპარატის კომპონენტების მიმართ.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის და ლაქტაციის დროს შესაძლებელია პრეპარატის მიღება ჩვენებების შესაბამისად.

განსაკუთრებული მითითებები:

იგი არ მოქმედებს ყურადღების კონცენტრაციის უნარზე, რის გამოც შესაძლებელია პრეპარატის მიღების დროს ავტოტრანსპორტის და მექანიზმების მართვა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ არის დადგენილი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება: SoloStar   INSULIN GLARGIN

მწარმოებელი: SANOFI AVENTIS

მოქმედი ნივთიერება: ინსულინი გლარგინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჰიპოგლიკემიური საშუალება. ხანგრძლივი მოქმედების ინსულინი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ხსნარი კანქვეშა ინექციისათვის: ფლაკონში 10 მლ

1 მლ

ინსულინი გლარგინი .........           100 სე

ხსნარი კანქვეშა ინექციისათვის: კალმებში “SoloStar” - 3 მლ

1 მლ

ინსულინი გლარგინი ...............     100 სე

დამხმარე ნივთიერებები:

თუთიის ქლორიდი, მეტაკრეზოლი, გლიცეროლი, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი, მარილმჟავა და საინექციო წყალი.

ფარმაკოლოგიურ თვისებები:

ლანტუსი წარმოადგენს ადამიანის ინსულინის ანალოგს, რომელიც მიღებულია Escherichia coli-ის (K12 შტამები) ბაქტერიის დნმ-ის რეკომბინაციის მეთოდით. იგი შემუშავებულია, როგორც ადამიანის ინსულინის ანალოგი. გამოირჩევა ნეიტრალურ გარემოში დაბალი ხსნადობით.

პრეპარატი ლანტუსი სრულად ხსნადია, რასაც უზრუნველჰყოფს საინექციო ხსნარის მჟავე გარემო (pH4). კანქვეშა ცხიმოვან უჯრედებში შეყვანის შემდეგ ხსნარი, მისი მჟავიანობის გამო, შედის ნეიტრალიზაციის რეაქციაში, წარმოქმნის მიკროპრეციპიტატებს, საიდანაც მუდმივად გამონთავისუფლდება ინსულინ გლარგინის მცირე რაოდენობა. ამით მიიღწევა “კონცენტრაცია-დროის” მრუდის წინასწარ პროგნოზირებადი მდორე (პიკების გარეშე) პროფილი, აგრეთვე მოქმედების მეტი ხანგრძლივობა.

კავშირი ინსულინის რეცეპტორებთან: სპეციფიკურ რეცეპტორებთან ინსულინ გლარგინისა და ადამიანის ინსულინის შეკავშირების პარამეტრები ძალიან ახლოს დგას ერთმანეთთან და პრეპარატს შესწევს ენდოგენური ინსულინის ანალოგიური ბიოლოგიური ეფექტების რეალიზაციის უნარი.

საერთოდ ინსულინის და, შესაბამისად ინსულინ გლარგინის ყველაზე მნიშვნელოვან თვისებას წარმოადგენს გლუკოზის მეტაბოლიზმის რეგულაცია. ინსულინი და მისი ანალოგები აქვეითებენ სისხლში გლუკოზის შემცველობას, რაც აძლიერებს პერიფერიული ქსოვილების (განსაკუთრებით კუნთოვანი და ცხიმოვანი ქსოვილის) მიერ გლუკოზის უტილიზაციას, აგრეთვე თრგუნავენ ღვიძლში გლუკონეოგენეზის, ლოპოლიზს ადიპოციტებში და პროტეოლიზს, ამავე დროს აძლიერებენ ცილის სინთეზს.

ინსულინ გლარგინის უფრო ხანგრძლივი მოქმედება უშუალოდ განპირობებულია მისი აბსორბციის დაქვეითებული სიჩქარით, რაც საშუალებას იძლევა გამოვიყენოთ პრეპარატი დღეში ერთხელ; პრეპარატის კანქვეშ შეყვანის დროს მისი მოქმედება იწყება, საშუალოდ, 1 საათის შემდეგ, ხოლო მოქმედების საშუალო ხანგრძლივობა შეადგენს 24 საათს, მაქსიმალური - 29 საათს. ინსულინისა და მისი ანალოგების, კერძოდ ინსულინ გლარგინის მოქმედების ხანგრძლიობის ხასიათი შეიძლება არსებითად იცვლებოდეს სხვადახვა ან ერთსა და იმავე პაციენტებში.

ჩვენებები:

• ლანტუსი გამოიყენება შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულ პირებში სისხლში შაქრის შემცველობის შესამცირებლად (რომლის დროსაც ორგანიზმი ვერ გამოიმუშავებს საკმარისი რაოდენობის ინსულინს) და სისხლში შაქრის შემცველობის გასაკონტროლებლად.

მიღების წესი და დოზირება:

- პაციენტის ცხოვრების სტილის, სისხლში შაქრის შემცველობაზე (გლიკემიაზე) ანალიზისა და მის მიერ ადრე მიღებული ინსულინის მიერ გამოწვეული შედეგების გათვალისწინებით, ექიმი განსაზღრავს ლანტუსის ყოველდღიურ საჭირო დოზასა და ინექციის დროს. აცნობებს პაციენტს გლიკემიის კონტროლისა და შარდის ანალიზების ჩატარების დროს; აცნობებს თუ რა გარემოებაში უნდა მოხდეს ლანტუსის დოზის გაზრდა ან შემცირება; მიუთითებს ადგილს კანზე, სადაც უნდა წარმოებდეს ლანტუსის ინექცია.

- ლანტუსი წარმოადგენს ხანგრძლივი მოქმედების ინსულინს. საჭიროების შემთხვევაში, ექიმი ნიშნავს სწრაფადმოქმედი ინსულინის შემცვლელ პრეპარატს ან ჰიპოგლიკემიური მოქმედების ტაბლეტებს.

- შაქრის დონის ცვლილებაზე სავარაუდოდ მრავალი ფაქტორი ახდენს გავლენას. პაციენტები კარგად უნდა იყვნენ ინფორმირებულნი მათ შესახებ, რათა შაქრის დონის ცვლილების შემთხვევაში მიიღონ ადეკვატური ზომები და თავიდან აიცილონ შაქრის დონის გაზრდა ან შემცირება.

- აუცილებელია ლანტუსის ინექციის ყოველ დღე გაკეთება, განსაკუთრებით დღის განმავლობაში. ბავშვებთან მიმართებაში, შესწავლილია მხოლოდ საღამოს დოზის მიღება. ლანტუსის ინექცია წარმოებს კანქვეშ. ლანტუსი არ კეთდება ვენაში, რადგან ამან შეიძლება გამოიწვიოს მისი ეფექტის შეცვლა და ჰიპოგლიკემიის განვითარების საფრთხე. ექიმი უთითებს კანის რომელ ადგილზეა საჭირო ლანტუსის ინექცია.

- ინსულინის ყოველი ინექციისას უნდა შეიცვალოს ინექციის ადგილი კანის განსაზღვრული ზონის მიდამოებში.

კალმების გამოყენება

“SoloStar” წარმოადგენს ინსულინ გლარგინის შემცველ ნახევრად შევსებულ, ერთჯერად კალამს. კალამი გამოიყენება მხოლოდ იმ სახით, როგორც ეს აღწერილია გამოყენების თაობაზე არსებულ მითითებებში.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა ინსულინის გლარგინის ან ლანტუსის შემადგენელ სხვა კომპონენტის მიმართ.

გვერდითი მოვლენები:

როგორც ყველა პრეპარატი, ლანტუსიც სავარაუდოდ იწვევს არასასურველ რეაქციებს, რომლებმაც შესაძლებელია თავი იჩინონ გარემოების შესაბამისად.

შაქრის ძალიან დაბალი დონე (ჰიპოგლიკემია): იმ შემთხვევაში, თუ შაქრის დონე ძალიან დაბალია, მოსალოდნელია გონების დაკარგვის საშიშროება. მწვავე ჰიპოგლიკემიამ შესაძლებელია გამოიწვიოს გულის უკმარისობა ან ცერებრალური დარღვევები და სიცოცხლისათვის საშიში ნიშნები. ჩვეულებრივ მხედველობაში უნდა მივიღოთ, შაქრის დონის ძალიან ძლიერი დაქვეითების შესაძლებლობა, რისთვისაც საჭიროა შესაბამისი ზომების მიღება.

შაქრის ძალიან მაღალი დონე (ჰიპერგლიკემია): იმ შემთხვევაში, თუ შაქრის დონე ძალიან მომატებულია, ეს მიუთითებს იმ ფაქტზე, რომ ინიცირებული ინსულინის დოზა შეიძლება არ იყო საკმარისი.

თვალების მხრივ რეაქციები: შაქრის დონის მნიშვნელოვანი ცვლილება (გაუმჯობესება ან გართულება) იწვევს მხედველობის დროებით დაქვეითებას. პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ პროლიფერაციული რეტინოპათია (დიაბეტთან ასოცირებული თვალის დაავადება), ჰიპოგლიკემიის მწვავე შემთხვევებში იქმნება ტრანზიტორული სიბრმავის საშიშროება.

გვერდითი ეფექტები კანის მხრივ და ალერგიული რეაქციები: იმ შემთხვევაში, თუ ინსულინის ინექცია კანის ერთსა და იმავე ადგილას, წარმოებს, შესაძლებელია ამ უბნის კანქვეშ მდებარე ქსოვილი უფრო გათხელდეს ან გასქელდეს (ამ ფენომენს “ლიპოდისტროფია” ეწოდება). ცხიმოვანი ქსოვილის გასქელება წარმოებს 1-დან 2%-მდე პაციენტებში, მაშინ როდესაც გათხელების  შემთხვევები უფრო იშვიათია. ასეთ ადგილებში ინსულინის ინექცია ქმნის მისი არასწორად მოქმედების საშიშროებას. კანის ამგვარი ცვლილებების თავიდან აცილების მიზნით, საჭიროა ყოველი ინექციისას საინექციო ადგილის შეცვლა.

პაციენტების 3-დან 4%-ში რეაქციები ვლინდება ინექციის ადგილზე (მაგალითად: სიწითლე, უჩვეულო სიძლიერის ტკივილი ინექციის დროს, ქავილი, ჭინჭრის ციება, შესივება ან ანთება). აღნიშნული რეაქციები შესაძლებელია კიდევ უფრო გავრცელდეს ინექციის ადგილის გარშემო. ჩვეულებრივ ინსულინით გამოწვეული აღნიშნული რეაქციები ქრება რამდენიმე დღიდან რამდენიმე კვირის განმავლობაში.

ინსულინით გამოწვეული მწვავე ალერგიული რეაქციები იშვიათად იჩენენ თავს. ინსულინით ან რომელიმე ექსციპიენტებით გამოწვეული რეაქციები ხელს უწყობენ კანის რეაქციების გავრცელებას, კანის ან ლორწოვანი გარსების მწვავე შეშუპებას (ანგიონევროზული შეშუპება), სუნთქვის გაძნელებას, არტერიული წნევის შემცირებასა და ცირკულაციურ შოკს, რაც შესაძლებელია საშიში აღმოჩნდეს სიცოცხლისათვის.

სხვა არასასურველი ეფექტები: ინსულინით მკურნალობამ შეიძლება გამოიწვიოს ორგანიზმში ანტისხეულების ანტი-ინსულინის წარმოქმნა (ნივთიერება, რომელსაც გააჩნია ინსულინის საწინააღმდეგო მოქმედება). იშვიათ შემთხვევებში, საჭიროა ინსულინის დოზის შეცვლა. იშვიათად ინსულინით მკურნალობამ შეიძლება გამოიწვიოს ორგანიზმში სითხის დროებითი შეკავება, რასაც თან ახლავს ნაკუთალისა და კოჭწვივის შეშუპება.

ძალიან იშვიათ შემთხვევებში შესაძლებელია თავი იჩინოს გემოს დარღვევებმა და მიალგიამ (კუნთის ტკივილები).

ორსულობა და ლაქტაცია:

ნებისმიერი მედიკამენტის მიღებამდე პაციენტმა კონსულტაციისათვის უნდა მიმართოს ექიმს ან ფარმაცევტს.

ან უნდა აცნობოს ექიმს მოსალოდნელი ორსულობის ან ორსულობის ფაქტის შესახებ. შესაძლებელია აუცილებელი გახდეს ინსულინის დოზის შეცვლა ფეხმძიმობის პერიოდში და მშობიარობის შემდეგ.

დიაბეტის მკაცრ კონტროლსა და ჰიპოგლიკემიის პრევენციას დიდი მნიშვნელობა ენიჭება ჩვილის ჯანმრთელობისათვის.

ძუძუთი კვების დროს, შესაძლებელია აუცილებელი გახდეს ინსულინის დოზისა და კვების რეჟიმის შეცვლა.

განსაკუთრებული მითითებები:

* პაციენტი ყურადღებით უნდა გაეცნოს ექიმის მიერ გამოწერილ რეცეპტს, სადაც აღნიშნულია ინსულინის დოზები, დაკვირვება (სისხლისა და შარდის ანალიზები), დიეტა და ფიზიკური აქტივობები (ფიზიკური ვარჯიში და დატვირთვა), ინექციის მეთოდი.

პაციენტთა განსაკუთრებული ჯგუფები: ლანტუსის გამოყენების მხრივ მცირე გამოცდილება არსებობს 6 წლამდე ასაკის ბავშვებსა და პაციენტებში ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის დარღვევით.

მგზავრობა: მგზავრობის წინ პაციენტმა კონსულტაციისათვის უნდა მიმართოს ექიმს, რათა მიიღოს სრული ინფორმაცია შემდეგ საკითხებთან დაკავშირებით: ინსულინის, შპრიცების და ა.შ. მარაგი იმ ქვეყანაში, სადაც მიემგზავრება; მგზავრობის განმავლობაში ინსულინის სათანადო პირობებში შენახვა, კვების გრაფიკი და ინსულინის ინექციები; საათობრივი სარტყელის შეცვლის შედეგად წარმოქმნილი სავარაუდო ეფექტები; ის სავარაუდო რისკ-ფაქტორები, რომლებიც ემუქრება პაციენტის ჯანმრთელობას იმ ქვეყნებში, რომელთა მონახულებასაც იგი აპირებს.

დაავადებები და ტრავმები: ავადმყოფობის ან სერიოზული ტრავმების დროს, იზრდება სისხლში შაქრის შემცველობის დონე (ჰიპერგლიკემიის განვითარების რისკი). იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტი არ იღებს საკმარისი რაოდენობის საკვებს, არსებობს სისხლში შაქრის შემცველობის შემცირების (ჰიპოგლიკემია) რისკი. ამგვარ სიტუაციებში საჭიროა სიფრთხილე დიაბეტის მკურნალობისას და ექიმის კონსულტაცია. თუ პაციენტს აღენიშნება პირველი ტიპის დიაბეტი (ინსულინდამოკიდებული დიაბეტი), მან არ უნდა შეწყვიტოს ინსულინის გამოყენება და გააგრძელოს საკმარისი რაოდენობის ნახშირწყლების მიღება. ახლობლები და მომვლელები ყოველთვის უნდა იყვნენ გაფრთხილებულნი ინსულინის საჭიროების შესახებ.

მანქანის მართვა და გამოყენება: კონცენტრაციის უნარი და რეფლექსები შეიძლება შენელდეს იმ შემთხვევაში, თუ სისხლში შაქრის შემცველობა ძალიან დაბალი (ჰიპოგლიკემია) ან ძალიან  მაღალი (ჰიპერგლიკემია). ამ დროს შესაძლებელია აღინიშნოს მხედველობასთან დაკავშირებული პრობლემებიც, რის გამოც მხედველობაში უნდა იქნას მიღებული ყველა ის სიტუაცია, რითაც შეიძლება საფრთხე შეუქმნას პაციენტმა საკუთარ თავს და გარშემომყოფებს (მაგალითად, ავტომობილის მართვისას). მართვის უნართან დაკავშირებით კონსულტაცია ექიმთან საჭიროა იმ შემთხვევაში, თუ აღინიშნება ჰიპოგლიკემიის ხშირი შემთხვევები და ჰიპოგლიკემიის წინა-სიმპტომების შემცირება ან საერთოდ გაქრობა.

ჭარბი დოზირება:

ლანტუსის გადაჭარბებული დოზის გამოყენების შემთხვევაში, შეიძლება განვითარდეს ჰიპოგლიკემია, რის გამოც საჭიროა შაქრის დონის ხშირი კონტროლი. ჩვეულებრივ ჰიპოგლიკემიის თავიდან ასაცილებლად, საჭიროა მეტი საკვების მიღება.

დაუშვებელია გაორმაგებული დოზის მიღება გამოტოვებული დოზის ანაზღაურების მიზნით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- ზოგიერთი პრეპარატი ამცირებს სისხლში შაქრის შემცველობას, ზოგი პირიქით - ზრდის, ხოლო ზოგიერთი მათგანი კი ერთდროულად ხელს უწყობს როგორც ზრდას, ასევე შემცირებას სიტუაციიდან გამომდინარე. ნებისმიერ შემთხვევაში, აუცილებელია დარეგულირდეს ინსულინის დოზა, რათა თავიდან ავიცილოთ შაქრის დონის ზედმეტად შემცირება ან მისი გაზრდა.  საჭიროა სიფრთხილის ზომები არა მარტო სხვა მკურნალობის კურსის დაწყებისას, არამედ აგრეთვე მისი შეწყვეტის დროსაც.

- თუ პაციენტი ღებულობს ან ახლახან დაასრულა სხვა პრეპარატის მიღება, (მათ შორის დანიშნულების გარეშე მიღებული პრეპარატი) მან უნდა აცნობოს ამის შესახებ ექიმს ან ფარმაცევტს. პრეპარატის მიღებამდე კონსულტაციაა საჭირო ექიმთან იმისათვის, რათა პაციენტმა შეიტყოს თუ რა სავარაუდო გვერდითი ეფექტი შეიძლება განვითარდეს შაქრის დონის ცვლილების მხრივ და რა ზომების მიღებაა საჭირო.

- შესაძლებელია შაქრის დონემ განსაკუთრებით დაიწიოს იმ შემთხვევაში, თუ დიაბეტის სამკურნალოდ გამოიყენება სხვა პრეპარატებიც, როგორიცაა ამფ ინჰიბიტორები, ფლუოქსეტინი, ფიბრატები, მაოს-ინჰიბიტორები, პენტოქსიფილინი, პროპოქსიფენი, სალიცილატები და სულფანილამიდების ჯგუფის პრეპარატები.

- შესაძლებელია შაქრის დონე განსაკუთრებით აიწიოს იმ შემთხვევაში, თუ გამოიყენება კორტიკოიდები („კორტიზონი“), დანაზოლი, დიაზოქსიდი, დიურეზულები, გლუკაგონი, იზონიაზიდი, ესტროგენები და პროგესტერონი (როგორიცაა კონტრაცეპტიული ტაბლეტები), ფენოთიაზინები, სომატოტროპინი, სიმპატომიმეტური საშუალებები (მაგ. ადრენალინი, სალბუტამოლი, ტერბუტალინი), თირეოიდული ჰორმონები, კლოზაპინი, ოლანზაპინი და პროტეაზას ინჰიბიტორები.

- შესაძლებელია შაქრის დონის ცვლილება იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტი იღებს α-ადრენობლოკატორებს, კლონიდინს, ლითიუმის მარილებს, ან ალკოჰოლს. პენტამიდინს შეუძლია გამოიწვიოს ჰიპოგლიკემია, ზოგიერთ შემთხვევაში კი ჰიპერგლიკემიაც.

- β-ადრენობლოკატორებს, ისევე როგორც სიმპატოლიზურ მედიკამენტებს (მაგ. კლონიდინი, გუანეტიდინი და რეზერპინი), შეუძლიათ შეამცირონ ან სრულიად შენიღბონ ის სიმპტომები, რომლებიც ვლინდება ჰიპოგლიკემიის წინ.

იმ შემთხვევაში, თუ არსებობს რაიმე ეჭვი ამასთან დაკავშირებით, საჭიროა ექიმთან ან ფარმაცევტთან მიმართვა.

შენახვის პირობები და ვადა:

პრეპარატი ინახება მაცივარში 2-8⁰C ტემპერატურაზე,  ნახევრად შევსებული კალამი ინახება გარე კოლოფთან ერთად სინათლისაგან დაცულ ადგილას. დაუშვებელია პრეპარატის გაყინვა. ახალი კალმის პირველად გამოყენებამდე დასაშვებია მისი შენახვა 1-2 საათით ოთახის ტემპერატურაზე.

თუ კალამი აღებულ იქნა მაცივრიდან გამოყენების ან მარაგის სახით ტრანსპორტირების მიზნით, მისი შენახვა დასაშვებია 4 კვირამდე. ამ დროის მანძილზე მისი შენახვა უნდა მოხდეს არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ ადგილას, მაცივრის გამოყენების გარეშე. ამ პერიოდის გავლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის წესები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

Lansoprazole

მწარმოებელი: “UNIPHARMA”, El Obour City, Cairo, Egypt.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები.

აღწერილობა: მყარი ჟელატინის კაფსულები: მქრქალი ცისფერი თავსახური/თეთრი კორპუსი, ზომა #1, შეიცავს თეთრ ან მოყვითალო-მოთეთრო გრანულებს.

1 კაფსულა შეიცავს:

აქტიური ნივთიერება:

ლანსოპრაზოლი .........................   30 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

მანიტოლი, საქაროზა, კალციუმის კარმელოზა, ლაქტოზას მონოჰიდრატი, მაგნიუმის კარბონატი მსუბუქი, ჰიპრომელოზა E-5, მეტაკრილის მჟავას L30D კოპოლიმერი, პროპილენგლიკოლი, ცეტილის სპირტი, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი, პოლისორბატ-80, კოპოვიდონი, ტიტანის დიოქსიდი

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

წყლულის საწინააღმდეგო საშუალება.

პროტონული ტუმბოს სპეციფიკური ინჰიბიტორი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ლანტოროლი– წყლულის საწინააღმდეგო საშუალება, პროტონული ტუმბოს (H⁺-K⁺-ატფ-აზას) სპეციფიკური ინჰიბიტორია. ლანსოპრაზოლი მეტაბოლიზდება კუჭის პარიესულ უჯრედებში აქტიურ სულფონამიდურ წარმოებულებამდე, რომლებიც ახდენენ H⁺-K⁺-ატფ-აზას სულფჰიდრული ჯგუფების ინაქტივაციას. ამის შედეგად წარმოებს მარილმჟავას სინთეზის საბოლოო სტადიის ინჰიბირება, რაც განაპირობებს კუჭის ბაზალური და სტიმულირებული სეკრეციის შემცირებას გამღიზიანებლისაგან დამოუკიდებლად.

ლანტოროლი თრგუნავს Helicobacter pylori ზრდას და ზრდის სხვა პრეპარატების ანტიჰელიკობაქტერულ აქტივობას.

შიგნით მიღებისას აბსორბცია მაღალია. მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 1,5-2,2 საათის შემდეგ.

ჩვენებები:

•    კუჭისა და თორემტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება;

•    კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანება, დაკავშირებული არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების (აასს) მიღებასთან, სტრესული წყლულები;

•    გასტრო-ეზოფაგური რეფლუქს-დაავადება, სიმპტომური მკურნალობა რეფლუქს-ეზოფაგიტის დროს;

•    ეროზიული ეზოფაგიტის მკურნალობა;

•    Helicobacter pylori ი-ს ერადიკაცია (ანტიბიოტიკებთან კომბინაციაში);

•    პათოლოგიური ჰიპერსეკრეტორული მდგომარეობები, ზოლინგერ-ელისონის სინდრომის ჩათვლით;

•    ქრონიკული გასტრიტის, კუჭის მომატებული მჟავიანობით, გამწვავების სტადიაში;

•    არაწყლულოვანი დისპეფსია.

უკუჩვენებები:

•    მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტების მიმართ;

•    საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის ავთვისებიანი წარმონაქმნები;

•    ბავშვთა და მოზარდთა ასაკი 18 წლამდე;

•    ორსულობის პირველი ტრიმესტრი, ლაქტაციის პერიოდი.

გვერდითი მოვლენები:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: დიარეა, მადის მომატება ან დაქვეითება, გულისრევა, მუცლის ტკივილი, ყაბზობა.

ცენტრალური ნერვული სისტემის (ცნს) მხრივ: თავის ტკივილი, შეუძლოდ ყოფნა, ძილიანობა, დეპრესია, შფოთვა.

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე.

სხვა: ერთეულ შემთხვევებში – გრიპისმაგვარი სინდრომი, მიალგია.

გამოყენების წესი და დოზირება:

ლანტოროლი მიიღება შიგნით, დაუღეჭავად, საკვების მიღებისგან დამოუკიდებლად.

კუჭისა და თორემტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება: ინიშნება 30 მგ/დღეში. მკურნალობის კურსი თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების გამწვავების შემთხვევაში შეადგენს 2-4 კვირას, ხოლო კუჭის წყლულოვანი დაავადებისას – 4-8 კვირას.

კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანება, დაკავშირებული არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების (აასს) მიღებასთან: რეკომენდებული დოზაა 30 მგ/დღეში, მკურნალობის კურსი: 4-8 კვირა. კუჭის და თორემტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების პროფილაქტიკა აასს-ების მიღებასთან დაკავშირებით მომატებული რისკის მქონე პაციენტებში: 15 მგ/დღეში 12 კვირამდე ხანგრძლივობით.

გასტრო-ეზოფაგური რეფლუქს-დაავადება (რეფლუქს-ეზოფაგიტის მკურნალობა): ინიშნება 30 მგ/დღეში 4-8 კვირის განმავლობაში, აუცილებლობის შემთხვევაში მკურნალობის კურსს ახანგრძლივებენ კიდევ 8 კვირით.

რეფლუქს-ეზოფაგიტის სიმპტომური მკურნალობა: ინიშნება 15 მგ/დღეში, მკურნალობის კურსი - 8 კვირამდე.

რეფლუქს-ეზოფაგიტის შემანარჩუნებელი თერაპია: 15 მგ/დღეში 8 კვირის განმავლობაში, აუცილებლობის შემთხვევაში მკურნალობის კურსს ახანგრძლივებენ კიდევ 8 კვირით, მაგრამ არა უმეტეს 12 თვისა.

Helicobacter pylori-ს ერადიკაცია: მიიღება 30 მგ 2-ჯერ დღეში ანტიბიოტიკებთან კომბინაციაში.

პათოლოგიური ჰიპერსეკრეტორული მდგომარეობები ზოლინგერ-ელისონის       სინდრომის ჩათვლით: პრეპარატის საწყისი დოზაა 30 მგ 2-ჯერ დღეში, საჭიროების შემთხვევაში დოზა იზრდება 120 მგ-მდე დღე-ღამეში. მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა განისაზღვრება ინდივიდუალურად.

ქრონიკული გასტრიტი კუჭის მომატებული მჟავიანობით გამწვავების სტადიაში:  ინიშნება 30 მგ 1-2-ჯერ დღე-ღამეში. მკურნალობის კურსი – 2-3 კვირა.

არაწყლულოვანი დისპეფსია: ინიშნება 15-30 მგ 1-2-ჯერ დღე-ღამეში, მკურნალობის   კურსი – 2-3 კვირა.

ღვიძლის უკმარისობისას და ხანდაზმულ პაციენტებში მკურნალობა იწყება განახევრებული დოზებით, თანდათან იზრდება რეკომენდებულ დოზამდე, მაგრამ არა უმეტეს 30 მგ-ისა დღე-ღამეში.

დოზის გადაჭარბება:

მონაცემები ჰიპერდოზირების შესახებ არ არსებობს.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

ლანსოპრაზოლი ამცირებს (10%-ით) თეოფილინის კლირენსს.

სუკრალფატი 30%-ით ამცირებს ლანსოპრაზოლის ბიოშეღწევადობას (აუცილებელია 30-40 წუთიანი ინტერვალის დაცვა ამ პრეპარატების მიღებათა  შორის).

შესაძლებელია ურთიერთქმედება პრეპარატებთან, რომლებიც მეტაბოლიზდებიან ციტოქრომ Р450-ს ფერმენტული სისტემის მონაწილეობით.

რეკომენდებულია ანტაციდების მიღება ლანტოროლის მიღებამდე 1 საათით ადრე ან მისი მიღებიდან 1 საათის შემდეგ, რადგან მათ შეუძლიათ შეამცირონ პრეპარატის შეწოვა ორგანიზმში.

პრეპარატებთან, რომელთა ბიოშეღწევადობა დამოკიდებულია კუჭის გარემოს рН–ზე, ერთდროული გამოყენებისას (მაგალითად, კეტოკონაზოლი), ლანტოროლმა შეიძლება შეცვალოს მათი აბსორბცია.

პრეპარატი შეთავსებადია ანტიპირინთან, დიაზეპამთან, იბუპროფენთან, ინდომეტაცინთან, პერორალურ კონტრაცეპტივებთან, ფენიტოინთან, პრედნიზოლონთან, პროპრანოლოლთან, ვარფარინთან.

განსაკუთრებული მითითებები:

მკურნალობის დაწყებამდე აუცილებელია გამოირიცხოს კუჭსა და საყლაპავში ავთვისებიანი პროცესის არსებობა, რადგან პრეპარატის მიღებამ შესაძლოა შენიღბოს სიმპტომები და გადაავადოს დიაგნოზის დადგენა.

სიფრთხილით გამოიყენება ღვიძლის დაქვეითებული ფუნქციის მქონე და ხანდაზმულ პაციენტებში.

გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში:

პრეპარატის გამოყენება  ორსულობის II  და III ტრიმესტრში შესაძლებელია იმ შემთხვევაში, თუ მკურნალობის მოსალოდნელი სარგებელი აღემატება პოტენციურ რისკს ნაყოფისთვის.

პრეპარატით მკურნალობის პერიოდში მიზანშეწონილია ლაქტაციის შეწყვეტა.

ზემოქმედება ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე:

პრეპარატ ლანტოროლის გამოყენება არ ახდენს გავლენას ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე.

გამოშვების ფორმა:

10 კაფსულა  ბლისტერზე. 1 ბლისტერი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად - მუყაოს კოლოფში.

7 კაფსულა  ბლისტერზე. 2 ან 4 ბლისტერი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად - მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:

ინახება მშრალ, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას, არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურის პირობებში.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი წარმოების თარიღიდან.

ნუ გამოიყენებთ ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

რეცეპტით (II ჯგუფი).

შემადგენლობა:
1მლ სუსპენზია შეიცავს შემდეგი ბაქტერიების ანტიგენურ ექსტრაქტს: Streptococcus pneumoniae 3 63,2 A.U. ტიპის; Streptococcus pyrogenes A 126,2 A.U. ჯგუფის; Staphylococcus aureus 79,6 A.U; Haemophilus influenzae b 50,2 A.U. ტიპის; Klebsiella pneumoniae 39,8 A.U.

დამხმარე ნივთიერებები: პოლისორბატი 80, ქლორჰექსიდინის დიაცეტატი, თიმეროსალი, გაწმენდილი წყალი.

გამოშვების ფორმა:

Per os მისაღები წვეთები, 18 მლ.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

ბაქტერიული ლიზატი.

ჩვენებები:

ზედა სასუნთქი გზების ინფექციების პროფილაქტიკა და მკურნალობა (რინიტი, რინოფარინგიტი, სინუსიტი, ტონზილიტი, ბრონქიტი).

უკუჩვენებები:

* შემადგენელი კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;

ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატი ხმარებისას უკუჩვენებები არ არის ცნობილი.

მიღების წესი:

აუცილებელია წვეთები პირში დაყოვნდეს გარკვეული დროით, სასურველია ენიშ ქვეშ, გადაყლაპვის გარეშე, რათა საშუალება მიეცეს სუსპენზიას გავრცელდეს ორო–ფარინგეალური ლორწოვანის  სანერწყვე სეკრეტში რათა  ხელი შეეწყოს პრეპარატის აბსორბციას.

ჩვილ ბავშვებში ლანტიგენი B შეიძლება გამოყენებულ იქნას ძილის დროს წვეთების ტუჩებს შორის ჩაწვეთებით.

სასურველია, გარდა სუბლინგვალური გამოყენებისა გაფართოვდეს შეხების არეალი და ლანტიგენი B– ს ერთი –ორი წვეთი გამოიყენოთ ცხვირის თითოეულ ნესტოში ღამით ძილის წინ.

ურთიერთქმედება:

არ არის ცნობილი.

მექანიზმებისა და მანქანა–დანადგარების მართვაზე გავლენა არ არის ცნობილი.

დოზირება:

3 თვიდან 10 წლამდე ასაკის ბავშვები: ან 15 წვეთი დილით,  სასურველია ჭამამდე, ან 7 წვეთი (ნახევარი დოზა) დილით და 7 წვეთი საღამოთი ძილის წინ.

10 წელზე უფროსი ასაკი ბავშვები და მოზარდები: 15 წვეთი (ერთი დოზა) დილით, უმჯობესია ჭამამდე და 15 წვეთი (ერთი დოზა) საღამოთი ძილის წინ.

მკურნალობის ციკლი:

მკურნალობის ერთი კურსი მოითხოვს:

–მოზრდილებისთვის 2 ბოთლის და 10 წელზე უმცროსი ასაკის ბავშვებისათვის 1 ბოთლის გამოყენებას, შესაბამისი დოზირებით.

მკურნალობის კურსი 2–3 კვირა.

–გაძლიერების მიზნით – ერთი ბოთლი მოზრდილებში და ნახევარი ბოთლი 10 წელზე უმცროსი ასაკის ბავშვებში, შესაბამისი დოზირებით.

–ცივ სეზონზე პროფილაქტიკის მიზნით, მკურნალობის დაწყება ხდება ცივი პერიოდის დადგომასთან ერთად და მეორდება 3 ან 4 თვის შემდეგ.

ჭარბი დოზირება:

შემთხვევები დოზის გადაჭარბების შესახებ არ არის.

გვერდითი მოქმედება:

სიმპტომების დროებითი გაუარესება შეიძლება მოხდეს პირველი მიღების შემდეგ, რაც ჩვეულებრივ იშვიათია და უმნიშვნელო ხასითის. თუმცა პაციენტმა ექიმს უნდა აცნობს გამოვლენილი გვერდითი ეფექტების შესახებ.

გაფრთხილება:

არ გამოიყენოთ პრეპარატი შეფუთვაზე მითითებული ვადის გასვლის შემდეგ. შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე. გამოყენების წინ შეანჟღრიეთ;

სუსპენზიაში ნალექის წარმოქმნა მის ეფექტურობას არ ამცირებს;

შეინახეთ სინათლისაგან დაცულ ადგილზე, არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე.

მწარმოებელი:

BRUSCHETTINI s.r.l. – Genoa, იტალია.

საერთაშორისო დასახელება:

LANSOPRAZOLE

მწარმოებელი: SANOVEL PHARMACEUTICAL PRODUCTS IND

მოქმედი ნივთიერება: ლანსოპრაზოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადებების სამკურნალო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 4 და 28 ც.

1 კაფს.

ლანსოპრაზოლი .............   30 მგ

ვრცლად ლანი–30

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ლანსოპრაზოლი წარმოადგენს H⁺, K⁺,ატფაზას სპეციფიურ ინჰიბიტორს, რომელიც თავის ფარმაკოლოგიური თვისებებით წააგავს ომეპრაზოლს. იგი ამცირებს კუჭის წვენის სეკრეციას ე.წ. პროტონული ტუმბოს ფერმენტ H⁺/ K⁺,ატფაზას  სპეციფიკური ინჰიბირებით, კუჭის პარიეტული უჯრედების სეკრეტორულ ზედაპირზე ზემოქმედების შედეგად.

ფარმაკოკინეტიკა

პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში შეადგენს 0.75-1.15 მგ/ლ და აღინიშნება მისი პერორალური მიღებიდან 1.5-2.2 საათის შემდეგ. აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა ჯანმრთელ მოხალისეებში შეადგენს 85%-ს. პრეპარატი ღვიძლში განიცდის მეტაბოლიზმს პირველადი გავლისას და ელიმინირდება ნაღველით და შარდით. იგი იშლება ორ მეტაბოლიტად: ლანსოპრაზოლის სულფონად და ჰიდროქსილაზოპრაზოლად. ლანსოპრაზოლის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1.3-1.7  საათს. მისი 97-99% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. პრეპარატის ანტიბაქტერიული ეფექტი H. pylori-ის მიმართ ხელს უშლის პეპტიური წყლულის განვითარებას იმ ორგანიზმების დეზაქტივაციის გამო, რომლებმაც შეიძლება გამოიწვიონ კუჭის წყლულის რეციდივი.

ჩვენებები

• პეპტიური წყლული;
• რეფლუქს-ეზოფაგიტი;
• ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი.

დოზირების რეჟიმი

პრეპარატი ინიშნება დილით ჭამის წინ დოზით 30 მგ.

პაციენტები 12-გოჯა ნაწლავის წყლულით აგრძელებენ მკურნალობას 4-6 კვირის განმავლობაში, ხოლო კუჭის წყლულით და რეფლუქს-ეზოფაგიტით დაავადებულები - 8 კვირას. შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 15 მგ-ს. ზოლინგერ-ელისონის სინდრომის დროს რეკომენდებული საწისი დოზა შეადგენს 60 მგ-ს ერთხელ დღეში, რომელიც ინიშნება ინდივიდუალურად კლინიკური მდგომარეობის მიხედვით.

120 მგ-ზე მეტი დოზა ინიშნება რამოდენიმე მიღებისათვის.

გვერდითი მოვლენები

ჩვეულებისამებრ ყველაზე ხშირია გასტროინტესტინალური ჩივილები, კერძოდ დიარეა, რომელიც აღენიშნებათ 3.2% პაციენტებს. სხვა გვერდითი მოვლენები დაკავშირებულია ცენტრალური ნერვული სისტემის ფუნქციის დარღვევასთან, ცვლილებებთან კანის მხრივ, აგრეთვე აღინიშნებოდა ფარინგიტი, რინიტი, ხველება, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ძილის დარღვევა, დაღლილობა და ძილიანობა. სხვა ეფექტები გამოიხატება ანორექსიით, ყაბზობით, პროტეინურიით,  დერმატოლოგიური რეაქციებით და სხვა.

უკუჩვენებები

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ;

* კუჭის კიბო;

* აქლორჰიდრია;

ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულებში პრეპარატის გამოყენება შესაძლებელია იმ შემთხვევაში, როდესაც მისი მოსალოდნელი დადებითი მოქმედება დედისათვის აღემატება პოტენციურ რისკს ნაყოფისათვის. დადგენილი არ არის გადადის თუ არა პრეპარატი დედის რძეში. ბავშვებში პრეპარატის უსაფრთხოება დადგენილი არ არის.

ჭარბი დოზირება

ჭარბი დოზირების მკურნალობა სიმპტომატურია და შემანარჩუნებელი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

ლანსოპრაზოლი განიცდის მეტაბოლიზმს ციტოქრომ P₄₅₀ სისტემის მეშვეობით. მისი ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან, რომლებიც მეტაბოლიზდებიან ამ სისტემით, როგორიცაა ვარფარინი, ანტიპირინი, ინდომეტაცინი, იბუპროფენი, ფენიტოინი, პროპრანოლოლი, პრედნიზოლონი ან დიაზეპამი, აღწერილი არ არის.

საერთაშორისო დასახელება:

LANSOPRAZOLE

მწარმოებელი: GMP, საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: ლანსოპრაზოლი      

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადებების სამკურნალო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 10 ც.

1 კაფს.

ლანსოპრაზოლი...............   30 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ლანსოლი ბენზიმიდაზოლიდან წარმოებული პრეპარატია, რომელიც აქვეითებს კუჭში მარილმჟავას სეკრეციას. ლანსოპრაზოლი კუჭის პარიეტალურ უჯრედებში მეტაბოლიზირდება და ახდენს სულფონჰიდრილური ჯგუფების H⁺-K⁺-ატფ-აზის ინაქტივაციას, რითაც აბლოკირებს მარილმჟავს წარმოქმნის ბოლო სტადიას. ამცირებს პეპსინის გამომუშავებას, განსაკუთრებით პრეპარატის ძილის წინ მიღებისას. კუჭის ლორწოვანი გარსის ოქსიგენაციის გაუმჯობესებითა და ბიკარბონატების სეკრეციის გაზრდით, ახორციელებს დაცვით ფუნქციასაც. ლანსოლი არ მოქმედებს საჭმლის მონელების პროცესზე, მაგრამ ახასიათებს ანტიჰელიკობაქტერიული აქტივობა.

ლანსოლის მაქსიმალური კონცენტრაცია პლაზმაში აღინიშნება 1.5-2.2 სთ-ის განმავლობაში. საკვების მიღება ამცირებს პრეპარატის აბსორბციას, მაგრამ არ  იწვევს მისი მოქმედების მექანიზმის დარღვევას. ლანსოლი მეტაბოლიზირდება ღვიძლში, გამოიყოფა თირკმელებისა და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის საშუალებით.

ჩვენებები:

• კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება გამწვავების ფაზაში;
• რეფლუქს-ეზოფაგიტი;
• ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი;
• სტრესული წყლულები;
• კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება კუჭის ლორწოვან გარსში Helicobacter pylori-ის აღმოჩენისას.

მიღების წესი და დოზირება:

• 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადებისა და სტრესული წყლულების შემთხვევაში ინიშნება 30 მგ დღეში (ერთ მიღებაზე დილით), 2-4 კვირის განმავლობაში.
• კუჭის წყლულოვანი დაავადებისა და ეროზიულ-წყლულოვანი ეზოფაგიტის დროს ინიშნება 30 მგ დღეში, 4-8 კვირის განმავლობაში. საჭიროებისას შესაძლებელია დოზის გაზრდა 60 მგ-მდე დღეში.
• კუჭის ლორწოვანში Helicobacter pylori-ის -აღმოჩენისას ინიშნება 30 მგ 2-ჯერ დღეში ანტიბიოტიკებთან (კლარითრომიცინი, ამოქსიცილინი) კომბინაციაში, 10-14 დღის განმავლობაში.
• ზოლინგერ-ელისონის სინდრომის დროს დოზა უნდა შეირჩეს ინდივიდუალურად, მჟავიანობის 10 მმოლ/სთ-ში დონის მიღწევამდე.

გვერდითი მოვლენები:

დიარეა, მუცლის ტკივილი, იშვიათად - შეკრულობა, თავბრუსხვევა, ძილიანობა, ფარინგიტი. რინიტი, კანზე გამონაყარი, დეპრესია, მიალგია.

უკუჩვენებები:

* პრეპარატისადმი მაღალი მგრძნობელობა;

* ორსულობა, ლაქტაცია.

განსაკუთრებული მითითებები:

* მკურნალობის დაწყებამდე და მის შემდეგ საჭიროა ენდოსკოპიური კვლევის ჩატარება ავთვისებიანი წარმონაქმნების გამოსარიცხად, რადგან ლანსოლით თერაპიამ შესაძლებელია დაავადების კლინიკური სურათის წაშლა გამოიწვიოს.

* სიფრთხილეა საჭირო ღვიძლის უკმარისობის შემთხვევვაში.

* ალუმინისა და მაგნიუმის ჰიდროჟანგის შემცველი ანტაციდები ინიშნება ლანსოლის მიღებიდან 2 სთ-ის შემდეგ.

* ლანსოლი არ ახდენს გავლენას დიაზეპამის, პროპრანოლოლის, ვარფარინის, პრედნიზოლონის, ფენიტოინისა და თეოფილინის მეტაბოლიზმზე. პერორალურ კონტრაცეპტივებთან კომბინაციაში არ იწვევს ენდოგენური ჰორმონების დონის ცვლილებას.

* ლანსოლის ეფექტურობა და უსაფრთხოება ბავშვებში შესწავლილი არ არის.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 10-25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

LANSOPRAZOLE

მწარმოებელი: ITAS PHARMACEUTICALS

მოქმედი ნივთიერება: ლანსოპრაზოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: ბლისტერზე 10 კაფს., შეფუთვაში 3 ბლისტერი.

1 კაფს.

ლანსოპრაზოლი .............. 30 მგ

(ნაწლავში ხსნადი გარსით დაფარული გრანულების სახით).

დამხმარე ნივთიერებები:

საქაროზა, სიმინდის სახამებელი, ლაქტოზა, კალციუმის კარბოქსიმეთილცელულოზა, მანიტოლი, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, კალციუმის კარბონატი, ჰიპრომელოზა E5, მეტაკრილის მჟავას კოპოლიმერი, პოლისბორატი 80, დიეთილფთალატი, ტიტანის დიოქსიდი(E171), გასუფთავებული ტალკი, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ლან-30 წარმოადგენს კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების სამკურნალო საშუალებას.

იგი H⁺- K⁺ ატფაზას სპეციფიკური ინჰიბიტორია; მეტაბოლიზდება კუჭის პარიესულ უჯრედებში აქტიურ სულფონამიდურ წარმოებულებამდე, რომლებიც ახდენენ H⁺-K⁺ -ატფ-აზას სულფჰიდრილური ჯგუფების ინაქტივაციას. ამდენად ლანსოპრაზოლი აბლოკირებს მარილმჟავას სინთეზის უკანასკნელ სტადიას და ამცირებს კუჭის წვენის ბაზალურ და სტიმულირებულ სეკრეციას, გამღიზიანებლის ბუნებისგან დამოუკიდებლად. გააჩნია მაღალი ლიპოფილურობა, ადვილად აღწევს და კონცენტრირდება კუჭის პარიესულ უჯრედებში, გააჩნია ციტოპროტექტული მოქმედება, ზრდის კუჭის ლორწოვანი გარსის ოქსიგენაციას და ბიკარბონატების სეკრეციას. მარილმჟავას პროდუქციის შეფერხება 30 მგ დოზაზე შეადგენს 80-97%.

პრეპარატი არ ახდენს ზეგავლენას კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოტორიკაზე. მაინჰიბირებელი ეფექტი იზრდება გამოყენების პირველი 4 დღის განმავლობაში. მოქმედების ხანგრძლივობა აღემატება 24 სთ-ს. პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემდეგ მჟავიანობა 39 სთ-ის განმავლობაში რჩება ბაზალური დონის 50%-ის ქვემოთ, სეკრეციის რიკოშეტული ზრდა არ აღინიშნება.

სეკრეტორული აქტივობა აღდგება მე-3-4 დღეს ლანსოპრაზოლის მიღების დამთავრების შემდეგ. მისი მოქმედება ზოლინგერ-ელისონის სინდრომით შეპყრობილ პაციენტებში გახანგრძლივებულია.

ლასოპრაზოლს არ გააჩნია ანტიქოლინერგული ან ჰისტამინის H₂-რეცეპტორების ბლოკატორის თვისებები.

პრეპარატი ზრდის პეფსინოგენის კონცენტრაციას სისხლის შრატში და ამცირებს პეფსინის პროდუქციას. ხელს უწყობს კუჭის ლორწოვან გარსში სპეციფიკური LgA-ს წარმოქმნას Helicobacter pylori-ს მიმართ და თრგუნავს მათ ზრდას, აუმჯობესებს სხვა სამკურნალო საშუალებების ანტიჰელიკობაქტერიულ მოქმედებას.

ფარმაკოკინეტიკა:

ლანსოპრაზოლი არამდგრადია მჟავე არეში და იმისთვის, რომ თავიდან იქნას აცილებული მისი დაშლა კუჭში და გაიზარდოს მისი ბიოშეღწევადობა, პრეპარატი გამოიყენება ნაწლავში ხსნადი გარსით დაფარული გრანულების სახით.

ლანსოპრაზოლი პერორალური მიღების შემდეგ სწრაფად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. საკვების მიღება ამცირებს პრეპარატის აბსორბციასა და ბიოშეღწევადობას, მაგრამ არ იწვევს მისი მოქმედების მექანიზმის დარღვევას. 30 მგ ლანსოპრაზოლის პერორალური მიღებისას მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია (0.75-1.15 მგ/ლ) აღინიშნება 1.5-2.2 სთ-ის შემდეგ. პრეპარატის 97.77-99.4% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. მეტაბოლიზდება ღვიძლში. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1.3-1.7 სთ-ს. გამოიყოფა მეტაბოლიტების სახით თირკმელების (14-23%) და ნაწლავების საშუალებით.

ღვიძლის უკმარისობის დროს და ხანდაზმულ პაციენტებში ლანსოპრაზოლის გამოყოფა შენელებულია.

ჩვენებები:

• კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება გამწვავების ფაზაში;
• რეფლუქს-ეზოფაგიტი, ეროზიულ-წყლულოვანი ეზოფაგიტი;
• კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანება, რომელიც დაკავშირებულია ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალების მიღებასთან, სტრესული წყლულები;
• Helicobacter pylori -თან ასოცირებული კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანება (კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობშაი);
• ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი.

მიღების წესი და დოზირება:

• 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების გამწვავების ფაზაში ინიშნება 30 მგ ერთხელ დღე-ღამეში 2-4 კვირის განმავლობაში.
• კუჭის წყლულოვანი დაავადების გამწვავების ფაზაში და ეროზიულ-წყლულოვანი ეზოფაგიტის დროს - 30 მგ ერთხელ დღე-ღამეში 4-8 კვირის განმავლობაში.
• რეფლუქს-ეზოფაგიტის დროს ინიშნება 30 მგ ერთხელ დღე-ღამეში 4-8 კვირის განმავლობაში.
• რეფლუქს-ეზოფაგიტის რეციდივების პროფილაქტიკისათვის - 30 მგ ერთხელ დღე-ღამეში ხანგრძლივი დროის განმავლობაში (6 თვემდე).
• კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანება, რომელიც დაკავშირებულია ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებების მიღებასთან - 30 მგ ერთხელ დღე-ღამეში 4-8 კვირის განმავლობაში.
• კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების რეციდივების პროფილაქტიკისათვის - 30 მგ ერთხელ დღე-ღამეში.
• Helicobacter pylori -ს ერადიკაციის დროს - 30 მგ 2-ჯერ დღე-ღამეში ანტიბიოტიკებთან კომბინაციაში 7-14 დღის განმავლობაში.
• ზოლინგერ-ელისონის სინდრომის დროს დოზა უნდა შეირჩეს ინდივიდუალურად, ბაზალური სეკრეციის დონის საფუძველზე (ბაზალური სეკრეციის დონე არ უნდა აღემატებოდეს 10 მმოლ/სთ-ს). პრეპარატის საწყისი დოზაა 60 მგ ერთხელ დღე-ღამეში, აუცილებლობის შემთხვევაში სადღეღამისო დოზა იზრდება (120 მგ-ზე მეტი სადღეღამისო დოზა უნდა გაიყოს რამდენიმე მიღებაზე).

პრეპარატი ინიშნება პერორალურად, დილით ჭამამდე. კაფსულა მიიღება მთლინად (არ უნდა დაიღეჭოს ან გაიხსნას).

გვერდითი მოვლენები:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: მადის მომატება ან დაქვეითება, გულისრევა, ტკივილი მუცლის არეში; იშვიათად - დიარეა ან ყაბზობა, ხანგრძლივი მიღებისას - ატროფიული გასტრიტი; ცალკეულ შემთხვევებში - არასპეციფიკური წყლულოვანი კოლიტი, კუჭ-ნაწლავის კანდიდოზი, ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მატება, ჰიპერბილირუბინემია.

ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი;

იშვიათად - შეუძლოდ ყოფნა, თავბრუსხვევა, ძილიანობა, დეპრესია, შფოთვა.

სასუნთქი სისტემის მხრივ: იშვიათად - ხველება, ფარინგიტი, რინიტი, ზემო სასუნთქი გზების ინფექცია, გრიპის მსგავსი სინდრომი.

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: იშვიათად - თრომბოციტოპენია (ჰემორაგიული გამოვლინებებით); ცალკეულ შემთხვევებში - ანემია.

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე; ცალკეულ შემთხვევებში - ფოტოსენსიბილიზაცია, მულტიფორმული ერითემა.

სხვა: იშვიათად - მიალგია, ალოპეცია.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ;

* ორსულობის პერიოდი (განსაკუთრებით I ტრიმესტრი);

* ძუძუთი კვების პერიოდი;

* კუჭ-ნაწლავის ავთვისებიანი წარმონაქმნები.

ორსულობა და ლაქტაცია:

* პრეპარატის გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში არ არის რეკომენდებული.

განსაკუთრებული მითითებები:

* მკურნალობის დაწყებამდე და მის შემდეგ საჭიროა ენდოსკოპიური კონტროლი კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ზედა ნაწილების ავთვისებიანი წარმონაქმნების არსებობის გამოსარიცხად, რადგან ლანსოპრაზოლმა შეიძლება გამოიწვიოს დაავადების სიმპტომატიკის მასკირება და დიაგნოსტიკის გაძნელება.

* პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ღვიძლის ან/და თირკმლის ფუნქციის დარღვევის დროს, აგრეთვე ხანდაზმულ პაციენტებში.

* არ არის რეკომენდებული ლანსოპრაზოლის დანიშვნა 18 წლამდე ასაკის ბავშვებსა და მოზარდებში, რადგან კლინიკური მონაცემები პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოებისა და ეფექტურობის შესახებ ამ ასაკობრივ ჯგუფში შეზღუდულია.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: აღწერილი არ არის.

მკურნალობა: რეკომენდებულია დაკვირვება, შემანარჩუნებელი და სიმპტომური თერაპიის ჩატარება. ჰემოდიალიზი არაეფექტურია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- ლანსოპრაზოლი განიცდის მეტაბოლიზმს ციტოქრომ P450 ფერმენტული სისტემის მეშვეობით. კლინიკური მონაცემები მის არსებით ურთიერთქმედებაზე სხვა პრეპარატებთან, რომლებიც მეტაბოლიზდებიან ამ სისტემით, როგორიცაა ანტიპირინი, დიაზეპამი, იბუპროფენი, ინდომეტაცინი, პერორალური კონტრაცეპტივები, ფენიტოინი, პრედნიზოლონი, პროპრანოლოლი, ვარფარინი, აღწერილი არ არის.

- პრეპარატი ამცირებს თეოფილინის კლირენსს 10%-ით. ერთდროული გამოყენებისას ლანსოპრაზოლი მოქმედებს იმ პრეპარატების pH-დამოკიდებულ აბსორბციაზე, რომლებიც მიეკუთვნებიან სუსტი მჟავების ჯგუფს და ფუძეებს.

- სუკრალფატი 30%-ით ამცირებს პრეპარატის ბიოშეღწევადობას.

- ერთდრული გამოყენებისას ანტაციდები თრგუნავენ ლანსოპრაზოლის აბსორბციას (ანტაციდები ინიშნება ლან-30 მიღებამდე 1 სთ-ით ადრე ან პრეპარატის გამოყენებიდან 1-2 სთ-ის შემდეგ);

- პრეპარატი თრგუნავს ამპიცილინის, დიგოქსინის, კეტოკონაზოლის, რკინის მარილების, ციანოკობალამინის შეწოვის პროცესს.

შენახვის პირობები:

პრეპატი ინახება 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.