საერთაშორისო დასახელება:

PANTOPRAZOLE

მწარმოებელი: BYK GULDEN

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

პროტონული ტუმბოს ონჰიბიტორი; წყლულის საწინააღმდეგო საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 14 ც.

1 ტაბ.

პანტოპრაზოლის ნატრიუმის ჰიდრატი ........  40 მგ

ვრცლად ულსეპანი

საერთაშორისო დასახელება:

APROTININ

მწარმოებელი: AWD, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: აპროტინინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ფიბრინოლიზის ინჰიბიტორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად:

ფლაკონში 10000 ATpE, შეფუთვაში 10 ამპ.

გამხსნელთან კომპლექტში.

1 ფლ.

აპროტინინი .....................     10000 ATpE

დამხმარე ნივთიერება: 2 მლ ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონური ხსნარი გამხსნელის სახით.

ჩვენებები:

• მწვავე პანკრეატიტი;
• ოპერაციის შემდგომი პანკრეატიტის და ცხიმოვანი ემბოლიის პროფილაქტიკა;
• ჰიპერფიბრინოლიზის შედეგად განვითარებული სისხლდენები და სისხლჩაქცევები: პოსტტრავმული, ოპერაციის შემდგომი, მშობიარობამდე, მშობიარობის დროს და მის შემდგომ; მძიმე ჰემორაგიული გართულებები თრომბოლიზური თერაპიის დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

მწვავე პანკრეატიტის დროს: დაუყოვნებლივ ვენაში (ნელა) შეჰყავთ 200000-300000 ATpE  კონტრიკალი, შემდგომში 24 სთ-ის განმავლობაში ვენაში წვეთობრივად 200000-300000 ATpE. აღნიშნული მკურნალობა გრძელდება დაავადების კლინიკური  სურათის და ლაბორატორიული მაჩვენებლების ნორმალიზაციამდე.

ოპერაციის შემდგომი პანკრეატიტის პროფილაქტიკა: კონტრიკალი შეჰყავთ ვენაში ნელა 200000 ATpE დოზით დღეში როგორც დამხმარე სამკურნალო საშუალება.

შოკური მდგომარეობის მკურნალობა: დასაწყისში კონტრიკალი ვენაში შეყავთ ნელა 200000-300000 ATpE დოზით, ხოლო შემდგომში ყოველ 4 სთ-ში 140000 ATpE დოზით.

ცხიმოვანი ემბოლიის პროფილაქტიკა: დასაწყისში კონტრიკალი ვენაში შეყავთ ნელა 200000 ATpE დოზით, შემდგომში ყოველდღიურად ვენაში დაახლოებით 200000 ATpE, როგორც დამხმარე სამკურნალო საშუალება.

სისხლდენების დროს: დასაწყისში კონტრიკალი ვენაში შეჰყავთ ნელა 300000 ATpE დოზით, ხოლო შემდგომში ყოველ 4 სთ-ში 140000 ATpE დოზით.

ბავშვებში კონტრიკალის სადღეღამისო დოზა შეადგენს 140000 ATpE/კგ სხეულის წონაზე.

გამოყენების წესი: ფლაკონის შიგთავსს ხსნიან 2 მლ ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში. აღნიშნული ხსნარი შეჰყავთ ავადმყოფებში მწოლიარე მდგომარეობაში ვენაში ინექციის სახით (ნელა, მაქსიმალურად 5 მლ წთ-ში) ან ხანმოკლე, ან ხანგრძლივი წვეთოვანი ინფუზიის სახით.

ავადმყოფებში კუჭქვეშა ჯირკვლის მწვავე ნეკროზით და მუცლის ღრუში ფერმენტების შემცველი გამონაჟონის დროს, შესაძლებელია კონტრიკალის დამატებითი შეყვანა მუცლის ღრუში.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატის განმეორებითი ინექციის დროს შესაძლებელია: კანზე გამონაყარი, ანაფილაქსიური რეაქციის სიმპტომები ანაფილაქსიური შოკის განვითარებამდე. გარდა ამისა, შესაძლებელია ტაქიკარდია, გულისრევა, ღებინება, არტერიული ჰიპოტენზია, კანის სიფერმკრთალე, ქოშინი, გაძლიერებული ოფლდენა.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ;

* პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობის შემთხვევაში საჭიროა კონტრიკალის განსაკუთრებული სიფრთხილით დანიშვნა;

* ორსულობის I ტრიმესტრი.

განსაკუთრებული მითითებები:

* ალერგიული რეაქციის და შოკის სიმპტომების განვითარების შემთხვევაში საჭიროა კონტრიკალის შეყვანის დაუყოვნებლივ შეწყვეტა.

* აუცილებლობის შემთხვევებში აღნიშნული გართულებების თავიდან აცილების მიზნით იყენებენ ზოგად მეთოდებს, მაგ. ადრენალინის ერთი ან რამოდენიმე ინექციას ვენაში 0.05-0.1 მგ დოზით, პრედნიზოლონის ინექცია და პლაზმის შემცვლელების შეყვანა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

კონტრიკალი ამცირებს სტრეპტოკინაზას და უროკინაზას აქტივობას.

შესაძლებლობის მიხედვით, კონტრიკალის კომბინაცია სხვა სამკურნალო საშუალებებთან, განსაკუთრებით b-ლაქტამურ ანტიბიოტიკებთან რეკომენდებული არ არის.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

HEPARIN SODIUM; ALLANTOIN

მწარმოებელი: MERZ PARMAБ გერმანია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

პრეპარატი პროტეოლიტური აქტივობით, კელოიდური ნაწიბურების გაწოვის ხელშეწყობით გარეგანი გამოყენებისათვის.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

გელი: ტუბში 20 გ და 50 გ

1 გ

ხახვის ექსტრაქტი.............. 100 მგ

ჰეპარინი ............................50 სე

ალანტოინი             ............10 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

სორბინოლის მჟავა, მეთილ-4-ჰიდროქსიბენზოატი, DROM 2700, ქსანტანი პოლიეთილენგლიკოლი 200. გასუფთავებული წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

კომბინირებული პრეპარატია, რომლის მოქმედება განპირობებულია მასში შემავალი ნივთიერებებით. ახასიათებს ფიბრინოლიზური, ანთების საწინააღმდეგო (ხახვის ექსტრაქტი), ანტიბაქტერიული (ჰეპარინი) და კერატოლიზური (ალანტოინი) მოქმედება. ასტიმულირებს უჯრედოვან რეგენერაციას, ჰიპერპლაზიის გარეშე. აინჰიბირებს კელოიდური ფიბრობლასტების პროლიფერაციას.

ფარმაკოკინეტიკა:

ჰეპარინის საკმარისი რაოდენობა დერმის შემაერთებელ ქსოვილში აღწევს 4 საათში.  ღრმა შეღწევას განაპირობებს ჰეპარინის კომბინაცია ხახვის ექსტრაქტთან და ალანტოინთან (ტრანსდერმულიჰეპარინიზაცია). კონტრაქტუბექსის გამოყენების დროს მისი სისტემური აბსორბცია არ აღინიშნება.

ჩვენებები:

• ჰიპერტროფული და კელოიდური ნაწიბურები, განვითარებული ქირურგიული ოპერაციების, ამპუტაციის, დამწვრობის და ტრავმების შემდეგ;
• სახსრების ანკილოზი (კონტრაქტურა);
• დიუპიტრენის კონტრაქტურა;
• მყესების ტრავმული კონტრაქტურა;
• ორსულობის შემდგომი სტრიები;
• ატროფიული ნაწიბურები (უმეტესად განვითარებული აკნეს ან ფურუნკულოზის შემდეგ);
• ოპერაცის შემდგომ პერიოდში ან ტრავმების შემდგომ განვითარებული პათოლოგიური ნაწიბურების განვითარება.

პრეპარატის გამოყენება შესაძლებელია ბავშვებში, ორსულებში და ლაქტაციის პერიოდში.

მიღების წესი და დოზირება:

საშუალოდ 20-25 კვ.სმ. ფართობზე იხარჯება 0.5 კვ.სმ გელი. დღეში 2-3-ჯერ შეიზილება ნაწიბუროვან ქსოვილში.

ახალი ნაწიბურების შემთხვევაში კურსის ხანგრძლივობა საშუალოდ 4 კვირაა. ძველი ნაწიბურების შემთხვევაში ღამე რეკომენდებულია ოკლუზიური ნახვევის დადება გელთან ერთად. მკურნალობის კურსი შეადგენს საშუალოდ 3-6 თვეს.

დიუპიტრენის კონტრაქტურის მკურნალობის კურსი შეადგენს საშუალოდ 12 თვეს.

პროფილაქტიკისათვის იყენებენ ჭრილობის ეპითელიზაციის შემდგომ ფაზას (დაუშვებელია გრანულაციურ ქსოვილზე გამოყენება).

გვერდითი მოვლენები:

იშვიათად - ადგილობრივი კანის მხრივ რეაქცია.

უკუჩვენებები:

მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატის მოქმედების გასაძლიერებლად გელი გამოიყენება წინასწარ დაორთქლილ კანზე. შესაძლებელია მისი გამოყენება ფიზიოთერაპიულ პროცედურებთან ერთად.

ახალი ნაწიბურების მკურნალობისას საჭიროა მოერიდონ ულტრაიისფერ სხივებს, სიცივის ზემოქმედებას და ინტენსიურ მასაჟს.

ჭარბი დოზირება:

ჰიპერდოზირება ნაკლებად შესაძლებელია.

სხვა პრეპარატებთან ურთიერთქმედება:

სისტემური აბსორბციის არქონის გამო პრეპარატის გამოყენება შესაძლებელია სხვა პრეპარატებთან ერთად.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 4 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

FACTOR VIII

მწარმოებელი: HUALAN BIOTECH

კლინიკურ-ფარმაკილოგიური ჯგუფი:

ჰემოსტატიკური საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

სტერილური ხსნარი: ფლაკონში

1 ფლ.

კოაგულაცისი მე-VIII ფაქტორი

ადამიანის პლაზმის ........  300 სე

ვრცლად იმუნატი(დოზირება ინდივიდუალური)

საერთაშორისო დასახელება:

BISOPROLOL

მწარმოებელი: MERCK KGaA for NYCOMED, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: ბისოპროლოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სელექტიური ბეტა₁-ადრენობლოკატორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 და 50 ც.

1 ტაბ.

ბისოპროლოლის ფუმარატი .........           5 მგ

1 ტაბ.

ბისოპროლოლის ფუმარატი .........         10 მგ

დამხმარე ნივთიერებები: სილიციუმის კოლოიდური დიოქსიდი, მაგნიუმის სტეარატი, კროსპოვიდონი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, სიმინდის სახამებელი, კალციუმის ჰიდროფოსფატი, დიმეტიკონი 100, მაკროგოლი 400, რკინის ოქსიდი, ტიტანის ოქსიდი, მეთილჰიდროქსიპროპილცელულოზა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

სელექტიური ბეტა₁-ადრენობლოკატორია, რომელიც თანაბრადაა აღჭურვილი ლიპოფილურ-ჰიდროფილური თვისებებით. თერაპიული დოზით გამოყენებისას არ ახასიათებს შინაგანი სიმპატომიმეტური აქტივობა და კლინიკურად მნიშვნელოვანი მემბრანომასტაბილიზირებელი თვისებები.

კონკორს გააჩნია ანტიანგინალური მოქმედება. გულის შეკუმშვათა სიხშირისა და ძალის შემცირების, არტერიული წნევის დაქვეითების შედეგად მცირდება მიოკარდიუმის მოთხოვნა ჟანგბადზე. მიოკარდიუმის ჟანგბადით მომარაგება უმჯობესდება საბოლოოდ სისტოლური წნევის შემცირებისა და დიასტოლის გახანგრძლივების ხარჯზე.

გულის შეკუმშვათა ძალის შემცირების, თირკმლების მიერ რენინის სეკრეციის დათრგუნვის, აორტის რკალისა და კაროტიდული სინუსის ბარორეცეპტორებზე ზემოქმედების შედეგად კონკორს ახასიათებს ჰიპოტენზიური მოქმედება. პრეპარატის ხანგრძლივი დროის მანძილზე მიღებისას მცირდება თავდაპირველად მომატებული საერთო პერიფერიული სისხლძარღვოვანი წინაღობა.

გულის ქრონიკული უკმარისობის დროს კონკორი თრგუნავს დაავადების პროგრესირების გამომწვევ სიმპატო-ადრენალური და რენინგ-ანგიოტენზინ-ალდოსტერონის სისტემის აქტივობას. კონკორის ერთჯერადი მიღებისას მისი მოქმედების ხანგრძლივობა 24 საათია.

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა და განაწილება: პერორალური მიღებისას პრეპარატი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, ბიოშეღწევადობა შეადგენს დაახლოებით 90%-ს და არ არის დამოკიდებული საკვების მიღებაზე. სისხლში მაქსიმალურ კონცენტრაციას აღწევს მიღებიდან 1-3 საათში. პლაზმის ცილებთან შეკავშირების ხარისხი შეადგენს 30%-ს.

მეტაბოლიზმი და გამოყოფა: ღვიძლში „პირველი გასვლის“ ეფექტი უმნიშვნელოდაა გამოხატული (10%-ზე ნაკლები). მიღებული დოზის დაახლოებით 50% ღვიძლში განიცდის ბიოტრანსფორმაციას არააქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნით. დაახლოებით 98% გამოიყოფა ორგანიზმიდან თირკმელების საშუალებით, 50% - შეუცვლელი სახით, დანარჩენი - მეტაბოლიტების სახით; დაახლოებით 2% - ნაწლავების საშუალებით. ნახევარგამოყოფის პერიოდი 10-12 საათს შეადგენს.

ფარმაკოკინეტიკა განსაკუთრებულ კლინიკურ შემთხვევებში:

ბისოპროლოლის ფარმაკოკინეტიკა სწორხაზოვანია. მისი მაჩვენებლები არაა დამოკიდებული ასაკზე.

ღვიძლისა და თირკმელების მსუბუქი ან საშუალო სიმძიმის დარღვევების მქონე პაციენტებს პრეპარატის დოზის კორექცია არ სჭირდებათ.

ჩვენებები:

• არტერიული ჰიპერტენზია;
• გულის იშემიური დაავადება (სტენოკარდია);
• გულის ქრონიკული უკმარისობა.

მიღების წესი და დოზირება:

• თუ არ არის სხვა მითითება, არტერიული ჰიპერტენზიის და გულის იშემიური დაავადების მქონე პაციენტებს კონკორის 1 ტაბლეტი ენიშნებათ დღეში ერთხელ. მკურნალობის დასაწყისში შეიძლება დაინიშნოს 1/2 ტაბლეტი კონკორი (2.5 მგ ბისოპროლოლის ფუმარატი). აუცილებლობის შემთხვევაში შეიძლება დაინიშნოს დღეღამეში ორი ტაბლეტი (10 მგ ბისოპროლოლის ფუმარატი) ერთჯერადად. დოზის შემდგომი გაზრდა გამართლებულია მხოლოდ განსაკუთრებულ შემთხვევებში; ნებისმიერ შემთხვევაში დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად პულსის სიხშირისა და მკურნალობის წარმატების გათვალისწინებით.

ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის მსუბუქი ან საშუალო ხარისხის დარღვევის მქონე პაციენტებისთვის, ასევე ასაკოვანი პაციენტებისათვის, კონკორი ჩვეულებრივი დოზირებით გამოიყენება. თირკმელების ფუნქციის მკვეთრი დაქვეითების (კრეატინინის კლირენსი 20 მლ/წთ-ზე ნაკლები) და ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დარღვევის მქონე ავადმყოფებში ბისოპროლოლის ფუმარატის სადღეღამისო დოზა 10 მგ-ს არ უნდა აჭარბებდეს.

• კონკორი ენიშნებათ ზომიერად გამოხატული და გულის მძიმე ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტებს დაქვეითებული სისტოლური ფუნქციით (ექოკარდიოგრაფიით განდევნის ფრაქცია 35%), რომელთა მდგომარეობა სტაბილურია და ბოლო ექვსი კვირის განმავლობაში არ აღენიშნებოდათ გამწვავება.

არ არის რეკომენდებული ადრე დანიშნული სამკურნალო პრეპარატების შეცვლა კონკორის მიღებამდე სულ მცირე ორი კვრით ადრე. გულის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტებს კონკორი ენიშნებათ აგფ ინჰიბიტორებთან (ან სხვა ვაზოდილატატორებთან, აგფ ინჰიბიტორების აუტანლობის შემთხვევაში), დიურეტიკებთან და აუცილებლობის შემთხვევაში, საგულე გლიკოზიდებთან ერთად.

გულის ქრონიკული უკმარისობის მკურნალობისას რეკომენდებულია დოზირების შემდეგი რეჟიმი:

პირველი კვირის განმავლობაში,

პირველი კვირის განმავლობაში კონკორის საწყისი დოზაა 1.25 მგ დღეში ერთხელ ;

მეორე კვირის განმავლობაში ინიშნება 2.5 მგ დღეში (5 მგ ბისოპროლოლის ფუმარატის შემცველი კონკორის 1/2 ტაბლეტი).

მესამე კვირას -  დოზირება შეადგენს 3.75 მგ-ს დღეში.

მეოთხე კვირიდან მერვე კვირამდე ინიშნება 5 მგ (5 მგ ბისოპროლოლის ფუმარატის შემცველი კონკორის 1 ტაბლეტი, ან 10 მგ ბისოპროლოლის ფუმარატის შემცველი კონკორის 1/2 ტაბლეტი).

შემდგომ ხდება დოზის გაზრდა 7.5 მგ-მდე (მერვე კვირიდან მეთორმეტე კვირამდე).

მეთორმეტე კვირიდან ინიშნება კონკორის მაქსიმალური დოზა 10 მგ (5 მგ ბისოპროლოლის ფუმარატის შემცველი კონკორის 2 ტაბლეტი, ან 10 მგ ბისოპროლოლის ფუმარატის შემცველი კონკორის 1 ტაბლეტი).

ექიმს შეუძლია დოზირების კორექცია პრეპარატის ინდივიდუალური ამტანობის გათვალისწინებით.

- გულის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტები კონკორით მკურნალობის დაწყებიდან (1.25 მგ დოზით) პირველი 4 საათის განმავლობაში უნდა იყოს გამოკვლეული (არტერიული წნევა, გულის შეკუმშვათა სიხშირე, გამტარებლობის დარღვევა, გულის უკმარისობის სიმპტომების გაუარესება). გვერდითი მოვლენების აღმოცენებამ შესაძლოა პაციენტისთვის მაქსიმალურად რეკომენდებული დოზის დანიშვნას შეუშალოს ხელი.

- აუცილებლობის შემთხვევაში მიღწეული დოზირება შესაძლოა თანდათანობით შემცირდეს. თუ აუცილებელია, მკურნალობა შესაძლოა შეწყდეს და შემდეგ განახლდეს იგივე სქემით. პრეპარატის აუტანლობისას ან დოზის მომატების პროცესში გულის უკმარისობის სიმპტომების გაუარესებისას, რეკომენდებულია, პირველ რიგში, კონკორის დოზის შემცირება ან პრეპარატის მიღების დაუყოვნებლივი შეწყვეტა (გამოხატული ჰიპოტონიისას, გულის უკმარისობის სიმპტომების გაუარესებისას, რომელსაც თან ახლავს ფილტვების მწვავე შეშუპება, კარდიოგენული შოკი, ბრადიკარდია ან ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა).

მიღების წესი და ხანგრძლივობა:

ტაბლეტების მიღება ხდება დაუღეჭავად მცირე რაოდენობა სითხესთნ ერთად. კონკორის მიღება რეკომენდებულია დილით უზმოზე ან საუზმის დროს.

პრეპარატის მკურნალობა საჭიროებს ექიმის რეგულარულ მეთვალყურეობას. როგორც წესი, კონკორით მკურნალობის კურსი ხანგრძლივია. არ შეიძლება ექიმის მითითების გარეშე დოზირების შეცვლა ან მკურნალობის შეწყვეტა. კონკორით მკურნალობის შეწყვეტა არ შეიძლება ერთბაშად, იგი უნდა მოხდეს დოზის თანდათანობითი შემცირებით. ეს განსაკუთრებით გასათვალისწინებელია კორონარული სისხლძარღვების დაავადებების და აგრეთვე გულის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტების მკურნალობის დროს (ასეთ ავადმყოფებში დოზის შემცირება უნდა ხდებოდეს 2-ჯერ ყოველკვირეულად). ყველა შემთხვევაში მკურნალობის ხანგრძლივობას განსაზღვრავს ექიმი.

გვერდითი მოვლენები:

ნერვული სისტემის მხრივ:   განსაკუთრებით მკურნალობის კურსის დაწყებისას შესაძლოა განვითარდეს დარღვევები (ცნს-ის მხრივ, მაგალითად დაღლილობის შეგრძნება, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ძილის დარღვევა, აგრეთვე ფსიქიური დარღვევები (დეპრესია, იშვიათად ჰალუცინაციები). ამ მოვლენებს ჩვეულებრივ, მსუბუქი ხასიათი აქვს და როგორც წესი, ისინი ქრებიან მკურნალობის დაწყებიდან 1-2 კვირის შემდეგ.

მხედველობის ორგანოების მხრივ: იშვიათად აღინიშნება: მხედველობის დარღვევა, ცრემლწარმოქმნის შემცირება (გასათვალისწინებელია იმ პირთათვის, ვინც კონტაქტურ ლინზებს ატარებს), კონიუნქტივიტი.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევბში აღინიშნება ორთოსტატული ჰიპოტონია, ბრადიკარდია, ატრიოვენტრიკულური გამტარებლობის დარღვევა, გულის უკმარისობის დეკომპენსაცია პერიფერიული შეშუპების განვითარებით, პარესთეზიები, რეინოს სინდრომითა და ხანგამოშვებითი კოჭლობით დაავადებულ პაციენტებში. თერაპიის დასაწყისში, აღწერილია სიმპტომატიკის გაძლიერების შემთხვევები.

სასუნთქი სისტემის მხრივ: ავადმყოფებში, რომლებიც მიდრეკილნი არიან ბრონქოსპაზმებისკენ, მაგალითად, ასთმური ბრონქიტი, იშვიათად აღინიშნება ქოშინი.

საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის მხრივ: ერთეულ შემთხვევებში აღინიშნება დიარეა, ყაბზობა გულისრევა, ტკივილი მუცლის არეში, ჰეპატიტი.

საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში აღინიშნება კუნთების სისუსტე, კრუნჩხვები, სახსრების დაავადებები (ათროპათია) ერთი ან რამდენიმე სახსრის დაზიანებით (მონო- ან პოლიართრიტი).

დერმატოლოგიური რეაქციები: ხანდახან: ქავილი; იშვიათად: კანის შეწითლება, ოფლიანობა, გამონაყარი.

შარდ-სასქესო ორგანოების მხრივ: ძალიან იშვიათად - პოტენციის დარღვევა.

ლაბორატორიული მაჩვენებლები:

სისხლში ღვიძლის ფერმენტების დონის მომატება (ატს, ალტ), თანხმლები (ლატენტური) შაქრიანი დიაბეტის დროს შესაძლებელია გულკოზისადმი ტოლერანტობის დაქვეითება და ჰიპოგლიკემიის ნიშნების (მაგალითად, გახშირებული პულსი) შენიღბვა.

ცალკეულ შემთხვევებში აღინიშნება სისხლში ტრიგლიცერიდების დონის მომატება.

განსაკუთრებული მითითებანი:

- ცალკეულ შემთხვევაში ბეტა-ადრენობლოკატორებმა (მაგალითად, კონკორმა) შესაძლოა გამოიწვიოს ფსორიაზის განვითარება, გააუარესოს ამ დაავადების სიმპტომები ან მოგვცეს ფსორიაზისმაგვარი გამონაყარი კანზე. იმ პაციენტებს, რომლებიც ღებულობენ ბეტა-ადრენობლოკატორებს, შეიძლება განუვითარდეთ ჰიპერმგრძნობელობითი რეაქციების გაცილებით მძიმე ფორმები.

- ბეტა-ადრენობლოკატორებით მკურნალობისას ცალკეულ შემთხვევებში შეიძლება აღინიშნოს: თმის ცვენა, სმენის დარღვევა ან ყურებში ხმაური, სხეულის მასის მომატება, გუნება-განწყობის შეცვლა, მეხსიერების ხანმოკლე დაკარგვა, ალერგიული რინიტი. კონკორით არტერიული ჰიპერტონიის მკურნალობა ექიმის რეგულარულ კონტროლს მოითხოვს.

- ინდივიდუალური ხასიათის სხვადასხვა რეაქციის შედეგად შეიძლება დაქვეითდეს სატრანსპორტო საშუალებებისა ან ხელსაწყოების მართვის უნარი. ეს მეტად ეხება მკურნალობის საწყის ეტაპსა და პრეპარატის შეცვლის პერიოდს, ასევე ალკოჰოლის მიღებას.

უკუჩვენებები:

* არ არის რეკომენდებული კონკორის გამოყენება შოკის, II და III ხარისხის ატრიოვენტრიკული ბლოკადის, სინუსური კვანძის სისუსტის სინდრომის, გამოხატული სინოატრიალური ბლოკადის, ბრადიკარდიის (გულის შეკუმშვათა სიხშირე წუთში 50-ზე ნაკლები) გამოხატული ჰიპოტენზიის (სისტოლური არტერიული წნევა 90 მმ ვწყ. სვ.-ზე ნაკლები), ბრონქოსპაზმებისადმი მიდრეკილების (ბრონქული ასთმა, სასუნთქი გზების ობსტრუქციული დაავადებები), პერიფერიული სისხლის მიმოქცევის დარღვევის გვიანი სტადიების, მაო ინჰიბიტორების ერთდროული მიღების (გამონაკლისია: მაო-B-ს ინჰიბიტორი) დროს.

* ფსორიაზის არსებობისას პაციენტის ან მისი ნათესავების ანამნეზში ბეტა-ბლოკატორების (მაგალითად, კონკორის) დანიშვნა უნდა ხდებოდეს მოსალოდნელი რისკისა და სარგებელის ზედმიწევნითი შეფასების შემდეგ.

* კონკორის დანიშვნა ავადმყოფებისათვის, რომელთაც აღენიშნებათ ფეოქრომოციტომა, შეიძლება მხოლოდ ალფა-ადრენობლოკატორების მიღების შემდეგ. გულის ქრონიკული უკმარისობის მქონე ავადმყოფებისთვის გულის უკმარისობის გამწვავებისას ან გულის უკმარისობის დეკომპენსაციის ეპიზოდების დროს, რომლის დროსაც აუცილებლია ინოტროპული პრეპარატების ინტრავენური შეყვანა, კონკორის გამოყენება არ არის რეკომენდებული, გარდა ამისა, კონკორის გამოყენება უკუნაჩვენებია გულის უკმარისობის მქონე ისეთი ავადმყოფებისთვის, რომელსაც აღენიშნებათ ბრადიკარდია (თუ პულსი 60 დარტყმაზე ნაკლებია წუთში) და ჰიპოტენზია (თუ სისტოლური არტერიული წნევა 100 მმ. ვწყ.სვ.-ზე ნაკლებია).

ორსულობა და ლაქტაცია:

* არ არის რეკომენდებული კონკორის გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში, აგრეთვე,

* არ შეიძლება პრეპარატის დანიშვნა ბავშვებისათვის, ვინაიდან არ არსებობს სარწმუნო კვლევები და გამოცდილება. თუ, გამონაკლის შემთხვევაში, კონკორი გამოიყენება ორსულობის დროს, მისი მიღება უნდა შეწყდეს მშობიარობის სავარაუდო ვადამდე 72 საათით ადრე, რათა თავიდან იქნას აცილებული ახალშობილში პულსის გაიშვიათების, სისხლში შაქრის დონის შემცირებისა და სუნთქვის დათრგუნვის განვითარება. თუ ეს შეუძლებელია, მაშინ ახალშობილი უნდა იმყოფებოდეს ექიმის განსაკუთრებული მეთვალყურეობის ქვეშ. ჰიპოგლიკემიის სიმპტომების განვითარება, ჩვეულებრივ, პირველი 3 დღის განმავლობაშია მოსალოდნელი.

განსაკუთრებული მითითებები:

საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა შემდეგ შემთხვევებში:

* შაქრიაინ დიაბეტის მქონე პაციენტების მკურნალობისას, რომელთა სისხლშიც გლუკოზის დონე მნიშვნელოვნად მერყეობს, - შესაძლებლია ჰიპოგლიკემიის სიმპტომბის შენიღბვა;

* მკაცრი დიეტის დაცვისას;

* მეტაბოლური აციდოზის მქონე ავადმყოფთა მკურნალობისას;

* ისეთი ავადმყოფების მკურნალობისას, რომელთაც ანამნეზში ჰიპერმგრძნობელობის  მძიმე რეაქციები აღენიშნებათ;

* მადესენსიბილიზირებელი თერაპიის ჩატარებისას;

* I ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადისას;

* ვაზოსპასტიური სტენოკარდიის დროს (პრინციმეტალის სტენოკარდია).

ჭარბი დოზირება:

კონკორის დოზის გადაჭარბებისას, რომელიც გამოიხატება ბრადიკარდიით, არტერიული ჰიპოტონიით, გულის უკმარისობით, ბრონქოსპაზმით ან გულის შეკუმშვათა სიხშირის სახიფათო შენელებით, კონკორით მკურნალობა უნდა შეწყდეს.

ამ შემთხვევაში საჭირო კუჭის ამორეცხვა, გააქტივებული ნახშირის მიღება და დაუყოვნებელი კონსულტაცია ექიმთან.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

კონკორის ერთდროული დანიშვნისას სხვა ჰიპოტენზიურ პრეპარატებთან ერთად შეიძლება ამ უკანასკნელთა ეფექტი გაძლიერედს.

- რეზერპინით, ალფა-მეთილდოფათი, კლონიდინით, სათითურას პრეპარატებით ან გუანფაცინით ერთდროული მკურნალობისას შესაძლოა გაცილებით მკვეთრად დაქვეითდეს გულისცემის სიხშირე. გარდა ამისა,

- კლონიდინმა, სათითურას პრეპარატებმა და გუანფაცინმა შეიძლება გამოიწვიონ აგზნების გატარების შეფერხება.

- კონკორთან ერთად სიმპატომიმეტური საშუალებების (მაგალითად, ხველების საწინააღმდეგო საშუალებები, ცხვირისა და თვალის წვეთებში შემავალი) ერთდროული გამოყენებისას კონკორის მოქმედება სუსტდება.

- ნიფედიპინის ან დიჰიდროპირიდინის ტიპის კალციუმის ანტაგონისტების ერთდროული მიღებისას შესაძლოა გაძლიერდეს კონკორის ჰიპოტენზიური მოქმედება.

- ვერაპამილის ან დილთიაზემის ჯგუფის კალციუმის ანტაგონისტებთან ან სხვა ანტიარითმიულ პრეპარატებთან ერთდროული დანიშვნისას აუცილებელია პაციენტი იმყოფებოდეს ექიმის განსაკუთრებული მეთვალყურეობის ქვეშ, რადგანაც შესაძლებელი არტერიული წნევის მკვეთრი დაქვეითება გულის შეკუმშვათა სიხშირის მკვეთრი შემცირება, გულის რითმის სხვა დარღვევები და/ან გულის უკმარისობის განვითარება. ამიტომ კონკორით მკურნალობის დროს არაა რეკომენდებული კალციუმის ანტაგონისტებისა და ანტიარითმიული პრეპარატების ინტრავენური შეყვანა.

- კლონიდინით ერთდროული მკურნალობისას წამლის მოხსნა შეიძლება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ რამდენიმე დღით ადრე პაციენტმა შეწყვიტა კონკორის მიღება. სხვა შემთხვევაში შესაძლებელია არტერიული წნევის მკვეთრი გაზრდა.

- ერგოტამინის წარმოებულებისა (მაგალითად, შაკიკის საწინააღმდეგო ერგოტამინის შემცველი საშუალებები) და კონკორის ერთდროულმა მიღებამ შეიძლება გააძლიეროს პერიფერიული სისხლის მიმოქცევის დარღვევა.

- კონკორისა და რიფამპიცინის ერთდროული მიღებისას შესაძლოა უმნიშვნელოდ შემცირდეს ბისოპროლოლის ნახევარგამოყოფის პერიოდი. დოზის გაზრდა, ჩვეულებრივ, საჭირო არაა.

- კონკორის ინსულინთან ან სხვა პერორალურ ანტიდიაბეტურ პრეპარატებთან ერთდროული გამოყენებისას შეიძლება გაძლიერდეს ამ უკანასკნელთა მოქმედება. ჰიპოგლიკემიის სიმპტომები (კერძოდ გახშირებული პულსი) შეიძლება შეინიღბოს ან შემსუბუქდეს. ამიტომ შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტები საჭიროებენ სისხლში შაქრის დონის მუდმივ კონტრლს.

- რადგანაც ნარკოზის გამო შესაძლებელია გულის ფუნქციური მდგომარეობის გაუარესება, ამიტომ ქირურგიული ჩარევის წინ ექიმი-ანესთეზიოლოგი ინფორმირებული უნდა იქნას პაციენტის კონკორით მკურნალობის შესახებ.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

BISOPROLOL

მწარმოებელი: MERCK KGaA for NYCOMED, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: ბისოპროლოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სელექტიური ბეტა₁-ადრენობლოკატორი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც.

1 ტაბ.

ბისოპროლოლის ფუმარატი ..............      2.5 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

სილიციუმის კოლოიდური დიოქსიდი, მაგნიუმის სტეარატი, კროსპოვიდონი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, სიმინდის სახამებელი, კალციუმის ჰიდროფოსფატი, დიმეტიკონი 100, მაკროგოლი 400,  რკინის ოქსიდი, ტიტანის ოქსიდი, მეთილჰიდროქსიპროპილცელულოზა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

სელექტიური ბეტა₁-ადრენობლოკატორია, რომელიც თანაბრადაა აღჭურვილი ლიპოფილურ-ჰიდროფილური თვისებებით. თერაპიული დოზით გამოყენებისას არ ახასიათებს შინაგანი სიმპატომიმეტური აქტივობა და კლინიკურად მნიშვნელოვანი მემბრანომასტაბილიზირებელი თვისებები.

გულის ქრონიკული უკმარისობის დროს კონკორ კორი თრგუნავს დაავადების პროგრესირების გამომწვევ სიმპატო-ადრენალური და რენინგ-ანგიოტენზინ-ალდოსტერონის სისტემის აქტივობას.

მაქსიმალურ მოქმედებას კონკორ კორი აღწევს პერორალური მიღებიდან 1-3 საათში. პრეპარატის ერთჯერადი მიღებისას მისი მოქმედების ხანგრძლივობა 24 საათს შეადგენს.

ჩვენებები:

• გულის ქრონიკული უკმარისობა.

მიღების წესი და დოზირება:

კონკორ კორი ენიშნებათ ზომიერად გამოხატული და გულის მძიმე ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტებს დაქვეითებული სისტოლური ფუნქციით (ექოკარდიოგრაფიით განდევნის ფრაქცია 35%). რომელთა მდგომარეობა სტაბილურია და ბოლო ექვსი კვირის განმავლობაში არ აღენიშნებოდათ გამწვავება. არ არის რეკომენდებული ადრე დანიშნული სამკურნალო პრეპარატების შეცვლა კონკორ კორის მიღებამდე სულ მცირე ორი კვირით ადრე.

გულის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტებს კონკორ კორი ენიშნებათ აგფ ინჰიბიტორებთან (ან სხვა ვაზოდილიტატორებთან, აგფ ინჰიბიტორების აუტანლობის შემთხვევაში), დიურეტიკებთან და აუცილებლობის შემთხვევაში, საგულე გლიკოზიდებთან ერთად.

გულის ქრონიკული  უკმარისობის მკურნალობისას რეკომენდებულია დოზირების შემდეგი რეჟიმი:

პირველი კვირის განმავლობაში კონკორ კორის საწყისი დოზაა 1.25 მგ დღეში ერთხელ.

მეორე კვირის განმავლობაში ინიშნება 2.5 მგ დღეში (1 ტაბ. კონკორ კორი).

მესამე კვირას დოზირება შეადგენს 3.75 მგ-ს დღეში.

მეოთხე კვირიდან მერვე კვირამდე ინიშნება 5 მგ (2 ტაბ. კონკორ კორი).

შემდგომ ხდება დოზის გაზრდა 7.5 მგ-მდე (მერვე კვირიდან მეთორმეტე კვირამდე).

მეთორმეტე კვირიდან ინიშნება კონკორ კორის მაქსიმალური დოზა 10 მგ (4 ტბა. კონკორ კორი).

ექიმს შეუძლია დოზირების კორექცია პრეპარატის ინდივიდუალური ამტანობის გათვალისწინებით. გულის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტები კონკორ კორით მკურნალობის დაწყებიდან (1.25 მგ დოზით) პირველი 4 საათის განმავლობაში უნდა იყოს გამოკვლეული (არტერიული წნევა, გულის შეკუმშვათა სიხშირე, გამტარებლობის დარღვევა, გულის უკმარისობის სიმპტომების გაუარესება).

გვერდითი მოვლენების აღმოცენებამ შესაძლოა პაციენტისთვის მაქსიმალურად რეკომენდებული დოზის დანიშვნას შეუშალოს ხელი. აუცილებლობის შემთხვევაში მიღწეული დოზირება შესაძლოა თანდათანობით შემცირდეს. თუ აუცილებელია, მკურნალობა შესაძლოა შეწყდეს და შემდეგ განახლდეს იგივე სქემით. პრეპარატის აუტანლობისას ან დოზის მომატების პროცესში გულის უკმარისობის სიმპტომების გაუარესებისას, რეკომენდებულია, პირველ რიგში, კონკორ კორის დოზის შემცირება ან პრეპარატის მიღების დაუყოვნებლივი შეწყვეტა (გამოხატული ჰიპოტონიისას, გულის უკმარისობის სიმპტომების გაუარესებისას, რომელსაც თან ახლავს ფილტვების მწვავე შეშუპება, კარდიოგენული შოკი, ბრადიკარდია ან ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა).

მიღების წესი და ხანგრძლივობა: ტაბლეტების მიღება ხდება დაუღეჭავად მცირე რაოდენობა სითხესთან ერთად. კონკორ კორის მიღება რეკომენდებულია დილით უზმოზე ან საუზმის დროს.

პრეპარატით მკურნალობა საჭიროებს ექიმის რეგულარულ მეთვალყურეობას. როგორც წესი, კონკორ კორით მკურნალობის კურსი ხანგრძლივია. არ შეიძლება ექიმის მითითების გარეშე დოზირების შეცვლა ან მკურნალობის შეწყვეტა. კონკორ კორით მკურნალობის შეწყვეტა არ შეიძლება ერთბაშად, იგი უნდა მოხდეს დოზის თანდათანობითი შემცირებით. ეს განსაკუთრებით გასათვალისწინებელია კორონარული სისხლძარღვების დაავადებების და აგრეთვე გულის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტების მკურნალობის დროს (ასეთ ავადმყოფებში დოზის შემცირება უნდა ხდებოდეს 2-ჯერ ყოველკვირეულად); ყველა შემთხვევაში მკურნალობის ხანგრძლივობას განსაზღვრავს ექიმი.

გვერდითი მოვლენები:

ნერვული სისტემის მხრივ: განსაკუთრებით მკურნალობის კურსის დაწყებისას შესაძლოა განვითარდეს დარღვევები ცნს-ის მხრივ, მაგალითად, დაღლილობის შეგრძნება, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ძილის დარღვევა, აგრეთვე ფსიქიური დარღვევები (დეპრესია, იშვიათად ჰალუცინაციები). ამ მოვლენებს ჩვეულებრივ მსუბუქი ხასიათი  აქვს და როგორც წესი, ისინი ქრებიან მკურნალობის დაწყებიდან 1-2 კვირის შემდეგ.

მხედველობის ორგანოების მხრივ: იშვიათად აღინიშნება: მხედველობის დარღვევა, ცრემლწარმოქმნის შემცირება (გასათვალისწინებელია იმ პირთათვის, ვინც კონტაქტურ ლინზებს ატარებს), კონიუნქტივიტი.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში აღინიშნება ორთოსტატური ჰიპოტონია, ბრადიკარდია, ატორიოვენტრიკულური გამტარებლობის დარღვევა, გულის უკმარისობის დეკომპენსაცია პერიფერიული შეშუპების განვითარებით, პარესთეზიები, რეინოს სინდრომითა და ხანგამოშვებითი კოჭლობით დაავადებულ პაციენტებში, თერაპიის დასაწყისში, აღწერილი სიმპტომატიკის გაძლიერების შემთხვევები.

სასუნთქი სისტემის მხრივ: ავადმყოფებში, რომლებიც მიდრეკილნი არიან ბრონქოსპაზმებისკენ, მაგალითად, ასთმური ბრონქიტი, იშვიათად აღინიშნება ქოშინი.

საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის მხრივ: ერთეულ შემთხვევებში აღინიშნება დიარეა, ყაბზობა, გულისრევა, ტკივილი მუცლის არეში, ჰეპატიტი.

საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის მხრივ: ცალკეული შემთხვევვებში აღინიშნება კუნთების სისუსტე, კრუნჩხვები, სახსრების დაავადებები (ართროპათია) ერთი ან რამოდენიმე სახსრის დაზიანებით (მონო- ან პოლიართრიტი).

დერმატოლოგიური რეაქციები: ხანდახან: ქავილი; იშვიათად: კანის შეწითლება, ოფლიანობა, გამონაყარი.

შარდ-სასქესო ორგანოების მხრივ: ძალიან  იშვიათად - პოტენციის დარღვევა.

ლაბორატორიული მაჩვენებლები: სისხლში ღვიძლის ფერმენტების დონის მომატება (ასტ, ალტ). თანმხლები (ლატენტური) შაქრიანი დიაბეტის დროს შესაძლებელია გლუკოზისადმი ტოლერანტობის დაქვეითება და ჰიპოგლიკემიის ნიშნების (მაგალითად, გახშირებული პულსი) შენიღბვა. ცალკეულ შემთხვევებში აღინიშნება სისხლში ტრიგლიცერიდების დონის მომატება.

განსაკუთრებული მითითებანი:

- ცალკეულ შემთხვევაში ბეტა-ადრენობლოკატორებმა შესაძლოა გამოიწვიოს ფსორიაზის  განვითარება, გააუარესოს ამ დაავადების სიმპტომები ან მოგვცეს ფსორიაზმისმაგვარი გამონაყარი კანზე. იმ პაციენტებს, რომლებიც ღებულობენ ბეტა-ადრენობლოკატორებს, შეიძლება განუვითარდეთ ჰიპერმგრძნობელობითი რეაქციების გაცილებით მძიმე ფორმები.

- ბეტა-ადრენობლოკატორებით მკურნალობისას ცალკეულ შემთხვევებში შეიძლება აღინიშნოს: თმის ცვენა, სმენის დარღვევა ან ყურებში ხმაური, სხეულის მასის მომატება, გუნება-განწყობილების შეცვლა, მეხსიერების ხანმოკლე დაკარგვა, ალერგიული რინიტი. კონკორ კორით მკურნალობა ექიმის რეგულარულ კონტროლს მოითხოვს.

- ინდივიდუალური ხასიათის სხვადასხვა რეაქციის შედეგად შეიძლება დაქვეითდეს სატრანსპორტო საშუალებისა ან ხელსაწყოების მართვის უნარი. ეს მეტად ეხება მკურნალობის საწყის ეტაპსა და პრეპარატის შეცვლის პერიოდს, ასევე ალკოჰოლის მიღებას.

უკუჩვენებები:

* არ არის რეკომენდებული კონკორ კორის გამოყენება - შოკის, II და III ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადის, სინუსური კვანძის სისუსტის სინდრომის, გამოხატული სინოატრიალური ბლოკადის, ბრადიკარდიის (გულის შეკუმშვათა სიხშირე წუთში 50-ზე ნაკლები), გამოხატული ჰიპოტენზიის (სისტოლური არტერიული წნევა 90 მმ ვწყ.სვ.-ზე ნაკლები), ბრონქოსპაზმებისადმი მიდრეკილების (ბრონქული ასთმა, სასუნთქი გზების ობსტრუქციული დაავადებები), პერიფერიული სისხლის მიმოქცევის დარღვევის გვიანი სტადიების, მაო ინჰიბიტორების ერთდროული მიღების (გამონაკლისია: მაო-B-ის ინჰიბიტორი) დროს.

* ფსორიაზის არსებობისას პაციენტის ან მისი ნათესავების ანამნეზში ბეტა-ბლოკატორების (მაგალითად, კონკორ კორის) დანიშვნა უნდა ხდებოდეს მოსალოდნელი რისკისა და სარგებელის ზედმიწევნითი შეფასების შემდეგ.

* კონკორ კორის დანიშვნა ავადმყოფებისათვის, რომელთაც აღენიშნებათ ფეოქრომოციტომა, შეიძლება მხოლოდ ალფა-ადრენობლოკატორების მიღების შემდეგ.

* გულის ქრონიკული უკმარისობის მქონე  ავადმყოფებისთვის გულის უკმარისობის გამწვავებისას ან გულის უკმარისობის დეკომპენსაციის ეპიზოდების დროს, რომლის დროსაც აუცილებელია ნოოტროპული პრეპარატების ინტრავენური შეყვანა, კონკორ კორის გამოყენება არ არის რეკომენდებული. გარდა ამისა, კონკორ კორის გამოყენება უკუნაჩვენებია გულის უკმარისობის მქონე ისეთი ავადმყოფებისთვის, რომელთაც აღენიშნებათ ბრადიკარდია (თუ პულსი 50-60 დარტყმაზე ნაკლებია წუთში) და ჰიპოტენზია (თუ სისტოლური არტერიული წნევა 90-100 მმ ვწყ.სვ.-ზე ნაკლებია).

ორსულობა და ლაქტაცია:

* არ არის რეკომენდეული კონკორ კორის გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში, აგრეთვე,

* არ შეიძლება პრეპარატის დანიშვნა ბავშვებისათვის, ვინაიდან არ არსებობს სარწმუნო კვლევები და გამოცდილება. თუ, გამონაკლის შემთხვევაში, კონკორ კორი გამოიყენება ორსულობის დროს, მისი მიღება უნდა შეწყდეს მშობიარობის სავარაუდო ვადამდე 72 საათით ადრე, რათა თავიდან იქნას აცილებული ახალშობილში პულსის გაიშვიათების, სისხლში შაქრის დონის შემცირებისა და სუნთქვის დათრგუნვის განვითარება. თუ ეს შეუძლებელია, მაშინ ახალშობილი უნდა იმყოფებოდეს ექიმის განსაკუთრებული მეთვალყურეობის ქვეშ. ჰიპოგლიკემიის სიმპტომების განვითარება, ჩვეულებრივ, პირველი 3 დღის განმავლობაშია მოსალოდნელი.

განსაკუთრებული მითითებები:

საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა შემდეგ შემთხვევებში:

* შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტების მკურნალობისას, რომელთა სისხლშიც გლუკოზის დონე მნიშვნელოვნად მერყეობს, - შესაძლებელია ჰიპოგლიკემიის სიმპტომების შენიღბვა;

* მკაცრი დიეტის დაცვისას;

* მეტაბოლური აციდოზის მქონე ავადმყოფთა მკურნალობისას;

* ისეთი ავადმყოფების მკურნალობისას, რომელთაც ანამნეზში მძიმე ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები აღენიშნებათ;

*მადესენსიბილიზირებელი თერაპიის ჩაატრებისას;

* I ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადისას;

* ვაზოსპასტიური სტენოკარდიის დროს (პრინცმეტალის სტენოკარდია).

ჭარბი დოზირება:

კონკორ კორის დოზის გადაჭარბებისას, რომელიც გამოიხატება ბრადიკარდიით, არტერიული ჰიპოტონიით, გულის უკმარისობით, ბრონქოსპაზმით ან გულის შეკუმშვათა სიხშირის სახიფათო შენელებით, კონკორ კორით მკურნალობა უნდა შეწყდეს.

ამ შემთხვევაში საჭიროა კუჭის ამორეცხვა, გააქტივებული ნახშირის მიღება და დაუყოვნებელი კონსულტაცია ექიმთან.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

კონკორ კორის ერთდროული დანიშვნისას სხვა ჰიპოტენზიურ პრეპარატებთან ერთად შეიძლება ამ უკანასკნელთა ეფექტი გაძლიერდეს.

- რეზერპინით, ალფა-მეთილდოფათი, კლონიდინით სათითურას პრეპარატებითან გუანფაცინით ერთდროული მკურნალობისას შესაძლოა გაცილებით მკვეთრად დაქვეითდეს გულისცემის სიხშირე. გარდა ამისა, კლონიდინმა, სათითურას პრეპარატებმა და გუანფაცინმა შეიძლება გამოიწვიონ აგზნების გატარების შეფერხება.

- კონკორ კორთან ერთად სიმპატომიმეტური საშუალებების (მაგალითად, ხველების საწინააღმდეგო საშუალებებში, ცხვირისა და თვალის წვეთებში შემავალი) ერთდროული გამოყენებისას კონკო კორის მოქმედება სუსტდება.

- ნიფედიპინის ან დიჰიდროპირიდინის ტიპის კალციუმის ანტაგონისტების ერთდროული მიღებისას შესაძლოა გაძლიერდეს კონკორ კორის ჰიპოტენზიური მოქმედება.

- ვერაპამილის ან დილთიაზემის ჯგუფის კალციუმის ანტაგონისტებთან ან სხვა ანტიარითმიულ პრეპარატებთან ერთდროული დანიშვნისას აუცილებელია პაციენტი იმყოფებოედს ექიმის განსაკუთრებული მეთვალყურეობის ქვეშ, რადგანაც შესაძლებელია არტერიული წნევის მკვეთრი დაქვეითება, გულის შეკუმშვათა სიხშირის მკვეთრი შემცირება, გულის რითმის სხვა დარღვევების და/ან გულის უკმარისობის განვითარება. ამიტომ კონკორ კორით მკურნალობის დროს არაა რეკომენდებული კალციუმის ანტაგონისტებისა და ანტიარითმიული პრეპარატების ინტრავენური შეყვანა.

- კლონიდინით ერთდროული მკურნალობისას წამლის მოხსნა შეიძლება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ რამოდენიმე დღით ადრე პაციენტმა შეწყვიტა კონკორ კორის მიღება. სხვა შემთხვევაში შესაძლებელია არტერიული წნევის მკვეთრი გაზრდა.

- ერგოტამინის წარმოებულებისა (მაგალითად, შაკიკის საწინააღმდეგო ერგოტამინის შემცველი საშუალებები) და კონკორ კორის ერთდროულმა მიღებამ შეიძლება გააძლიეროს პერიფერიული სისხლის მიმოქცევის დარღვევა.

- კონკორ კორისა და რიფამპიცინის ერთდროული მიღებისას შესაძლოა უმნიშვნელოდ შემცირდეს ბისოპროლოლის ნახევარგამოყოფის პერიოდი. დოზის გაზრდა, ჩვეულებრივ, საჭირო არაა.

- კონკორ კორის ინსულინთან ან სხვა პერორალურ ანტიდიაბეტურ პრეპარატებთან ერთდროული გამოყენებისას შეიძლება გაძლიერდეს ამ უკანასკნელთა მოქმედება. ჰიპოგლიკემიის სიმპტომები (კერძოდ, გახშირებული პულსი) შეიძლება შეინიღბოს ან შემსუბუქდეს. ამიტომ შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტები საჭიროებენ სისხლში შაქრის დონის მუდმივი კონტროლს.

- რადგანაც ნარკოზის გამო შესაძლებელია გულის ფუნქციური მდგომარეობის გაუარესება, ამიტომ ქირურგიული ჩარევის წინ ექიმი-ანესთეზიოლოგი ინფორმირებული უნდა იქნას, პაციენტის კონკორ კორით მკურნალობის შესახებ.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება:

კარბამაზეპინი;

მწარმოებელი: შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:

თეთრი ან მოთეთრო ფერის ბრტყელი ზედაპირის მქონე მრგვალი ფორმის შემოუგარსავი ტაბლეტი, ნაზოლითა და ჭდით;

შემადგენლობა:

1 შემოუგარსავი ტაბლეტი შეიცავს: კარბამაზეპინს – 200 მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, სიმინდის სახამებელი, ნატრიუმის მეთილპარაბენი, ნატრიუმის პროპილპარაბენი, მეთილცელულოზა, გლიცერინი, მაგნიუმის სტეარატი.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ეპილეფსიის საწინააღმდეგო პრეპარატები. კარბოქსამიდის წარმოებულები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

კონვურატი წარმოადგენს ეპილეფსიის საწინააღმდეგო საშუალებას (გააჩნია როგორც კრუნჩხვის საწინააღმდეგო, ასევე ფსიქოტროპული ეფექტი), ხასიათდება ზომიერად გამოხატული ანტიდეპრესიული, ნორმოთიმიური და ანალგეზიური მოქმედებით (ნეიროგენული ტკივილის დროს).

მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია პოტენციალდამოკიდებული Na+ - არხების ბლოკადით, რაც იწვევს ნეირონების მემბრანის სტაბილიზებას, ნეირონების სერიული განმუხტვების წარმოქმნის ინჰიბირებას და იმპულსების სინაფსური გამტარებლობის დაქვეითებას. ხელს უშლის Na+ - დამოკიდებული მოქმედების პოტენციალების განმეორებით წარმოქმნას დეპოლარიზებულ ნეირონებში. აქვეითებს ამგზნები ნეირომედიატორული ამინომჟავა გლუტამატის გამოთავისუფლებას, მაღლა სწევს კრუნჩხვის განვითარების  დაქვეითებულ ზღურბლს და აქედან გამომდინარე, აქვეითებს ეპილეფსიური შეტევის განვითარების რისკს. ზრდის Ka+ -  გამტარებლობას, ახდენს პოტენციალდამოკიდებული Ca²⁺ - არხების მოდულირებას, რამაც ასევე შეიძლება განაპირობოს პრეპარატის კრუნჩხვის საწინააღმდეგო მოქმედება.

პრეპარატი ახდენს პიროვნების ეპილეფსიური ცვლილებების კორექციას, რაც, საბოლოო ჯამში, ზრდის პაციენტების კომუნიკაბელობას, ხელს უწყობს მათ სოციალურ რეაბილიტაციას. ეფექტურია  ფოკალური (პარციალური) ეპილეფსიური შეტევების დროს, გენერალიზებულ ტონურ – კლონური ეპილეფსიური კრუნჩხვების დროს, ასევე აღნიშნული ფორმების კომბინაციის შემთხვევაში (არ არის ეფექტური მცირე შეტევების – petit mal, აბსანსების და მიოკლონური შეტევების დროს). ეპილეფსიით დაავადებულ პაციენტებში (განსაკუთრებით ბავშვებსა და მოზარდებში) ეფექტურია შფოთვის და დეპრესიის სიმპტომების კუპირებისთვის, ასევე გაღიზიანების და აგრესიულობის შესამცირებლად. კონვურატი ხელს უშლის ტკივილის შეტევების წარმოქმნას სამწვერა ნერვის ნევრალგიის დროს, ამცირებს ალკოჰოლური აბსტინენციის სიმპტომების კლინიკურ გამოვლენას, აქვეითებს კრუნჩხვით აქტიურობას. უშაქრო დიაბეტის დროს ახდენს წყლის ბალანსის სწრაფ კომპენსაციას, აქვეითებს დიურეზს და წყურვილს.

ფარმაკოკინეტიკა:

კარბამაზეპინი ნელა, მაგრამ თითქმის მთლიანად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) სისხლის პლაზმაში მიიღწევა პრეპარატის ერთი ტაბლეტის ერთჯერადად მიღებიდან 12 სთ-ის შემდეგ. პლაზმის ცილებთან კავშირი შეადგენს 70-80%-ს. კარბამაზეპინის კონცენტრაცია ზურგის ტვინის სითხეში შეადგენს მისი სისხლის პლაზმაში კონცენტრაციის 33%-ს.

კარბამაზეპინი გაივლის პლაცენტარულ ბარიერს, გადადის დედის რძეში.

განიცდის ბიოტრანსფორმაციას ღვიძლში რამოდენიმე მეტაბოლიტის წარმოქმნით.

პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი (Т_1/2 )  საშუალოდ შეადგენს 12-36 სთ-ს.

პრეპარატი გამოიყოფა თირკმლების (70%) და ნაწლავების (30%) საშუალებით.

ჩვენება:

• ეპილეფსია: მარტივი და რთული სიმპტომატიკით მიმდინარე პარციალური გულყრა; გენერალიზებული ტონურ-კლონური გულყრა, ძირითადად ფოკალური გენეზის (დიდი გულყრა ძილის დროს, დიფუზური დიდი გულყრა); ეპილეფსიის შერეული ფორმები;

• ალკოჰოლური აბსტინენციის სინდრომი (სტაციონარის პირობებში);

• სამწვერა ნერვის ნევრალგია;

• გლოსოფარინგეალური ნევრალგია;

• ტკივილის სინდრომი დიაბეტური ნეიროპათიის დროს;

• ეპილეპტიფორმული კრუნჩხვები გაფანტული სკლეროზის დროს, ტონური კრუნჩხვები, პაროქსიზმული დიზართრია და ატაქსია, პაროქსიზმული პარესთეზიები და ტკივილის შეტევები;

•    ფსიქოზები (ძირითადად მანიაკალურ – დეპრესიულ მდგომარეობების და იპოქონდრიული დეპრესიების დროს); აფექტური და შიზოაფექტური ფსიქოზების მეორადი პროფილაქტიკა;

• ცენტრალური გენეზის უშაქრო დიაბეტი, ნეიროჰორმონალური გენეზის პოლიურია და პოლიდიფსია.

მიღების წესი და დოზირება:

დოზირების რეჟიმი შეირჩევა ინდივიდუალურად, ჩვენების მიხედვით და პაციენტის მდგომარეობის გათვალისწინებით. პრეპარატი მიიღება ჭამის დროს ან ჭამის შემდეგ საკმარისი რაოდენობის სითხესთან ერთად.  რეკომენდებულია მკურნალობის დაწყება დაბალი დოზით მისი შემდგომი თანდათანობით გაზრდით ოპტიმალური ეფექტის მიღწევამდე.

მოზრდილებში და 15 წელს ზემოთ მოზარდებში საწყისი სადღეღამისო დოზა შეადგენს 200-400 მგ; შემდგომში კლინიკური ეფექტის გათვალისწინებით დოზას თანდათან ზრდიან არა უმეტეს 200 მგ/დღეში 1 კვირიანი ინტერვალით შემანარჩუნებელი დოზის მიღწევამდე, რომელიც შეადგენს 800-1200 მგ/დღეში. მიღების სიხშირე - 1-4-ჯერ დღეში.

ბავშვებში პრეპარატის საწყისი დოზა შეადგენს 10-20 მგ/კგ, გაყოფილი 2-3 მიღებაზე. საჭიროების შემთხვევაში დოზას თანდათან ზრდიან არა უმეტეს 100 მგ-ით დღეში 1 კვირიანი ინტერვალით შემანარჩუნებელი დოზის მიღწევამდე, რომელიც შეადგენს 400-800 მგ/დღეში.

მაქსიმალური დოზა მოზრდილებში და 15 წელს ზემოთ მოზარდებში შეადგენს 1200 მგ/დღეში, ბავშვებში – 1000 მგ/დღეში.

რეკომენდებულია დოზირების შემდეგი სქემა:

კრუნჩხვითი გულყრების განვითარების ასაცილებლად ალკოჰოლური აბსტინენციის სინდრომის დროს სტაციონარის პირობებში კონვურატის საშუალო სადღეღამისო დოზა შეადგენს 200 მგ-ს დილით და 400 მგ-ს საღამოს. მძიმე შემთხვევებში შესაძლებელია დოზის გაზრდა 1200 მგ - მდე. მკურნალობას წყვეტენ დოზის თანდათანობით შემცირებით 7 - 10 დღის განმავლობაში. მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია კარბამაზეპინის დონის მუდმივი კონტროლი სისხლის შრატში.

სამწვერა ნერვის ნევრალგიის და გლოსოფარინგეალური ნევრალგიის დროს კონვურატის საწყისი დოზა შეადგენს 200 - 400 მგ/დღეში. დოზას თანდათანობით ზრდიან 400 - 800 მგ/დღეში 1 - 2 მიღებაზე ტკივილის სრულ გაქრობამდე. ამის შემდეგ მკურნალობა შეიძლება გაგრძელდეს შემანარჩუნებელი დოზით, რომელიც შეადგენს 400 მგ/დღეში 2 მიღებაზე.

ტკივილის სინდრომისას დიაბეტური ნეიროპათიის დროს კონვურატის საშუალო სადღეღამისო დოზა შეადგენს 200 მგ-ს დილით და 400 მგ-ს საღამოს. განსაკუთრებულ შემთხვევებში შეიძლება დაინიშნოს 1200 მგ/დღეში.

ეპილეპტიფორმული კრუნჩხვებისას გაფანტული სკლეროზის დროს საშუალო სადღეღამისო დოზა შეადგენს 400-800 მგ-ს 2 მიღებაზე.

ფსიქოზების მკურნალობისა და პროფილაქტიკისათვის კონვურატი ინიშნება 200 - 400 მგ/დღეში. საჭიროების შემთხვევაში შესაძლებელია დოზის გაზრდა 800 მგ/დღეში.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის, ღვიძლის და თირკმლების მძიმე დაავადებების მქონე პაციენტებში, ასევე ხანდაზმულ ასაკში კონვურატი ინიშნება შედარებით დაბალი დოზით.

გვერდითი მოვლენები:

ნერვული სისტემის მხრივ: ზოგადი სისუსტე, თავბრუ, ატაქსია, ძილიანობა, თავის ტკივილი, დიპლოპია, აკომოდაციის დარღვევა; იშვიათად – უნებლიე მოძრაობები, ნისტაგმი, ოროფაციალური დისკინეზია, თვალის მოძრაობის დარღვევა, მეტყველების დარღვევები (დიზარტრია), პერიფერიული ნევრიტი, კუნთების სისუსტე, პარეზი;

ფსიქიკური სფეროს მხრივ: იშვიათად – დეპრესია, უმადობა, მოუსვენრობა, აგრესიულობა, აღზნებადობა, დეზორიენტაცია;

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, პირის სიმშრალე, დიარეა ან ყაბზობა, იშვიათად – ტრანსამინაზების დონის მომატება;

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: იშვიათად – გულის გამტარებლობის დარღვევა,

არტერიული ჰიპერ- ან ჰიპოტენზია: ძალიან იშვიათად – ბრადიკარდია, არითმია,

AV ბლოკადა, კოლაფსი, გულის უკმარისობა, თრომბოფლებიტი, თრომბოემბოლიური სინდრომი;

სისხლმბადი ორგანოების მხრივ: ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, ეოზინოფილია; იშვიათად – ლეიკოციტოზი, ლიმფადენოპათია, აგრანულოციტოზი;

სასუნთქი სისტემის მხრივ: იშვიათად – პნევმონიტი, ქოშინი;

შარდ-გამომყოფი სისტემის მხრივ: ძალიან იშვიათად – თირკმლების დისფუნქცია (ალბუმინურია, ჰემატურია, ოლიგურია), ინტერსტიციული ნეფრიტი, თირკმლის უკმარისობა;

საყრდენ – მამოძრავებელი სისტემის მხრივ: ართრალგია, მიალგია, კუნთების სპაზმი;

ალერგიული რეაქციები: ჭინჭრის ციება, ექსფოლიატიური დერმატიტი, ერითროდერმია, იშვიათად – ქავილი, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი (ლაიელის სინდრომი), მგლურასმაგვარი სინდრომი;

სხვა გამოვლინებები: ჰიპონატრიემია, შეშუპება, სხეულის მასის მომატება, ლიმფადენოპათია, გალაქტორეა, გინეკომასტია, სექსუალური ფუნქციების დარღვევა.

უკუჩვენება:

• კარბამაზეპინის ან ქიმიურად მსგავსი სტრუქტურის მქონე პრეპარატების (მაგალითად, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტების) მიმართ ინდივიდუალური აუტანლობა;

• AV ბლოკადა;

• ძვლის ტვინის დაზიანება, მიელოსუპრესია ან მწვავე პორფირია ანამნეზში;

• მაო-ს ინჰიბიტორების ერთდროული მიღება;

• ლითიუმის პრეპარატების ერთდროული მიღება;

• ორსულობა (I ტრიმესტრი).

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

შეუთავსებელია მაო-ს ინჰიბიტორებთან. მაო-ს ინჰიბიტორების მიღება უნდა შეწყდეს კონვურატის მიღებამდე 2 კვირით ადრე. კონვურატის კრუნჩხვების საწინააღმდეგო სხვა  პრეპარატებთან (ფენობარბიტალი, ჰექსამიდინი, ფენიტოინი, პრიმიდონი) კომბინაციის შემთხვევაში შესაძლოა კონვურატის ეპილეფსიის საწინააღმდეგო ეფექტის დაქვეითება.

ვალპროის მჟავასთან კომბინაციის შემთხვევაში შესაძლოა გონების დაკარგვა და კომის განვითარება.

კონვურატი აქვეითებს პერორალური კონტრაცეპციული საშუალებების, ანტიკოაგულანტების, ნეიროლეპტიკების ეფექტურობას, აძლიერებს ლითიუმის პრეპარატების ტოქსიკურ ეფექტს.

მაკროლიდებთან, იზონიაზიდთან, კალციუმის ანტაგონისტებთან (ვერაპამილი, იზონიაზიდი), დექსტროპროპოქსიფენთან, ვილოქსალინთან, ციმეტიდინთან ერთდროულად გამოყენების დროს შესაძლოა სისხლის პლაზმაში კარბამაზეპინის კონცენტრაციის მომატება.

პროპოქსიფენი ახდენს კონვურატის კრუნჩხვების საწინააღმდეგო ეფექტის პოტენცირებას, ხოლო ტეტრაციკლინები ამცირებენ კარბამაზეპინის კრუნჩხვების საწინააღმდეგო ეფექტს.

კონვურატის და პარაცეტამოლის ერთდროული გამოყენების შეთხვევაში იმატებს პარაცეტამოლის ღვიძლზე ტოქსიკური ზეგავლენის რისკი და კლებულობს მისი თერაპიული ეფექტი.

კონვურატი აძლიერებს იზონიაზიდის ჰეპატოტოქსიკურ მოქმედებას.

ჰიპერდოზირება:

სიმპტომები: თავის ტკივილი, თავბრუ, აღზნებადობა, ჰალუცინაციები, აგრესიულობა, მხედველობის დაბინდვა, დიზარტრია, ნისტაგმი, ატაქსია, დისკინეზია,

ჰიპერ-/ჰიპორეფლექსია, კრუნჩხვები, მიოკლონუსი, ჰიპოთერმია; სუნთქვის დათრგუნვა, ფილტვების შეშუპება; ტაქიკარდია, ჰიპო-/ჰიპერტენზია, გულის გაჩერება და ცნობიერების დაკარგვა, AV ბლოკადა; გულისრევა, ღებინება, პირის სიმშრალე, სიყვითლე, ჰეპატიტი, ღვიძლის ტრანსამინაზების დონის მომატება; ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, ჰიპერგლიკემია, ჰიპონატრიემია, მეტაბოლური აციდოზი; ექსფოლიატიური დერმატიტი, სტივენს-ჯონსონის და ლაიელის სინდრომი, ანაფილაქსიური რეაქციები.

მკურნალობა: სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა, ღებინების ინდუცირება, კუჭის ამორეცხვა, გააქტივებული ნახშირის და მარილოვანი საფაღარათო საშუალებების მიღება, ფორსირებული დიურეზი. სასუნთქი გზების გამავლობის შესანარჩუნებლად – ტრაქეის ინტუბაცია, ხელოვნური სუნთქვა და/ან ჟანგბადის გამოყენება. ჰიპოტენზიის და შოკის დროს – პლაზმის შემცვლელები, დოფამინი, დობუტამინი, კრუნჩხვების დროს – ბენზოდიაზეპინების (დიაზეპამი) ან სხვა კრუნჩხვის საწინააღმდეგო საშუალებების შეყვანა; ჰიპონატრიემიის განვითარებისას – სითხის მიღების შეზღუდვა, ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონური ხსნარის ფრთხილი ი/ვ ინფუზია. თუ მძიმე მოწამვლას თან ერთვის თირკმლის უკმარისობა, ნაჩვენებია თირკმლის დიალიზი. საჭიროა გათვალისწინებული იქნეს დოზის გადაჭარბების სიმპტომების განმეორებითი გაძლიერება  მათი გამოვლინებიდან მე-2-3 დღეს, რაც დაკავშირებულია პრეპარატის ნელა შეწოვასთან.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის დროს კონვურატის გამოყენება ხდება განსაკუთრებული სიფრთხილით. ორსულ ქალებში ანტიეპილეფსიური თერაპიის აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა ჩატარდეს მონოთერაპია რომელიმე ერთი პრეპარატით, ვინაიდან კომბინაციის შემთხვევაში იზრდება ნაყოფის განვითარების ანომალიების წარმოქმნის რისკი. ორსულობის დროს, განსაკუთრებით ორსულობის I ტრიმესტრში, კონვურატი ინიშნება მინიმალური დოზით.

პრეპარატი გადადის დედის რძეში. თუ ძუძუთი კვების დროს ახალშობილს აღენიშნება გვერდითი მოვლენები (ძილიანობა, ალერგიული რეაქციები, აგზნებადობა, წონაში ცუდად მატება) საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

გამოყენების თავისებურებები:

კონვურატით მკურნალობა ტარდება ექიმის დაკვირვების ქვეშ.

მკურნალობის დაწყებამდე და მის პროცესში აუცილებელია სისხლის და შარდის ანალიზის, ღვიძლის ფუნქციის მაჩვენებლის და პლაზმაში ელექტროლიტების კონცენტრაციის კონტროლი.

კონვურატი სიფრთხილით ინიშნება გულსისხლძარღვთა სისტემის, ღვიძლის და თირკმლების  მძიმე დაავადებების დროს, წყალ – მარილოვანი ცვლის მძიმე დარღვევისას (ჰიპონატრიემია), ჰემატოლოგიური დარღვევების, შაქრიანი დიაბეტის, გლაუკომის  დროს, მომატებული აგზნებადობისას, ხანდაზმულ ასაკში.

კონვურატი არ ინიშნება ატიპიური და მცირე ეპილეფსიური გულყრების და მიოკლონუსის დროს.

პრეპარატი არ გამოიყენება ჩვეულებრივი ტკივილის მოსახსნელად. ასევე არ ინიშნება პროფილაქტიკის მიზნით სამწვერა ნერვის ნევრალგიის ხანგრძლივი რემისიის პერიოდში.

მაო-ს ინჰიბიტორების მიღება უნდა შეწყდეს კონვურატით მკურნალობის დაწყებამდე 2 კვირით ადრე.

ორსულებში რეკომენდებულია ფოლის მჟავას მიღება (ეპილეფსიის საწინააღმდეგო პრეპარატებს შეუძლია გამოიწვიონ ფოლის მჟავას დეფიციტი); მომატებული სისხლდენის ხელის შეშლის მიზნით ქალებს ორსულობის ბოლო კვირებში და ახალშობილებს ენიშნებათ ვიტამინი K.

კონვურატით მკურნალობის შეწყვეტა და სხვა ეპილეფსიის საწინააღმდეგო პრეპარატზე გადაყვანა ხდება არა მაშინვე, არამედ დოზის თანდათანობით შემცირებით.

კონვურატით მკურნალობისას დაუშვებელია ალკოჰოლის მიღება.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:

არ შეიძლება ავტოტრანსპორტის მართვა და იმ სამუშაოს შესრულება, რომელიც მოითხოვს ყურადღების მაქსიმალურ კონცენტრაციას.

შენახვის პირობები:

ინახება არა უმეტეს 30ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:

გაიცემა რეცეპტით (II ჯგუფი).

საერთაშორისო დასახელება:

VALPROIC ACID

მწარმოებელი: GEROT PHARMAZEUTIKA

მოქმედი ნივთიერება: ვალპროის მჟავა

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კრუნჩხვიხ საწინააღმდეგო საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 100 ც.

1 კაფს.

ვალპროის მჟავა.......  150 მგ

1 კაფს.

ვალპროის მჟავა .......  300 მგ

1 კაფს.

ვალპროის მჟავა ......  500 მგ

ვრცლად დეპაკინი 300 ენტერიკი(დოზირება ინდივიდუალური)

ხსნარი პერორალური მიღებისათვის: ფლაკონში 100 მლ

1 მლ

ვალპროის მჟავა .........  300 მგ

სიროფი ბავშვებისათვის: ფლაკონში 100 მლ

1 მლ

ვალპროის მჟავა ..........  50 მგ

ვრცლად დეპაკინი სიროფი(დოზირება ინდივიდუალური)

საერთაშორისო დასახელება:

AMPICILLIN; SULBACTAM

მწარმოებელი: BILIM PHARMACEUTICALS, თურქეთი

მოქმედი ნივთიერება: ამპიცილინი+სულბაქტამი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

პენიცილინის ჯგუფის ინჰიბიტორ-დაცული ანტიბიოტიკი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ფხვნილი ი/მ საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონი, გამხსნელთან კომპლექტში.

1 ფლ.

ამპიცილინი .........................           250 მგ

სულბაქტამი .............................       125 მგ

გამხსნელი: 0.5% ლიდოკაინი 0.8 მლ

ფხვნლი ი/ვ ი/მ საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონი გამხსნელთან კომპლექტში.

1 ფლ.

ამპიცილინი ..................................250 მგ

სულბაქტამი ..................................125 მგ

გამხსნელი: საინექციო წყალი 0.8 მლ

ფხვნილი ი/მ საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონი, გამხსნელთან კომპლექტში.

1 ფლ.

ამპიცილინი ...........................         500 მგ

სულბაქტამი ...........................         250 მგ

გამხსნელი: 0.5% ლიდოკაინი 1.6 მლ

ფხვნილი ი/ვ/ ი/მ საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონი, გამხსნელთან კომპლექტში.

1 ფლ.

ამპიცილინი ..............................      500 მგ

სულბაქტამი ..............................      250 მგ

გამხსნელი/ საინექციო წყალი 1.6 მლ

ფხვნილი ი/მ/ საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონი, გამხსნელთან კომპლექტში.

1 ფლ.

ამპიცილინი .............................       1000 მგ

სულბქატამი .....................................500 მგ

გამხსნელი: 0.5% ლიდოკაინი 3.2 მლ

ფხვნილი ი/ვ/ ი/მ საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონი, გამხსნელთან კომპლექტში.

1 ფლ.

ამპიცილინი ................................    1000 მგ

სულბაქტამი .....................................500 მგ

გამხსნელი: საინექციო წყალი 3.2 მლ.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პენიცილინის წარმოებულ სულბაქტამ ნატრიუმს გააჩნია ნატრიუმის პენიცილინატის სულფონის ქიმიური დასახელება.

In vitro კვლევებით დადასტურებულ იქნა, რომ სულბაქტამი წარმოადგენს უმრავლესი ბეტალაქტამაზების ძირითად შეუქცევად ინჰიბიტორს, რომლებიც ვითარდებიან პენიცილინის მიმართ რეზისტენტული მიკროორგანიზმების მიერ. იგი მნიშვნელოვან ანტიბაქტერიულ აქტივობას ავლენს მხოლოდ Neisseriaceae, Acinetobacter cacloaceticus, Bacteroides spp, Branhamella catarrhalis და Pseudomonas  cepacia-ს მიმართ. სულბაქტამ ნატრიუმის უნარი თავიდან აიცილოს პენიცილინების და ცეფალოსპორინების მყარი მიკროორგანიზმების დაშლა დადგენილი იქნა მთელი რიგი რეზისტენტული უჯრედების გამოყენებით. სულბაქტამ ნატრიუმს პენიცილინებისა და ცეფალოსპორინების მიმართ გააჩნია სინერგიული მოქმედება. სულბაქტამი უკავშირდება აგრეთვე ზოგიერთ პენიცილინ შემაკავშირებელ ცილებს, რის გამოც ზოგიერთი მგრძნობიარე შტამები შედარებით მგრძნობიარენი არიან კომბინაციის ვიდრე ერთი რომელიმე ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკის მიმართ.

პრეპარატის ბაქტერიციდულ კომპონენტს წარმოადგენს ამპიცილინი-ამინოპენიცილინი, მიკროორგანიზმებზე მოქმედებს უჯრედის კედლის მუკოპეპტიდის ბიოსინთეზის დათრგუნვის გზით. პრეპარატი აქტიურია ფართო სპექტრის გრამდადებითი და გრამუარყოფითი ბაქტერიების მიმართ, Staphilococcus aureus და Epidermidis-ის (მათ შორის პენიცილინრეზისტენტულები და მეთიცილინრეზისტენტული შტამები) ჩათვლით. Staphilococcus pneumoniae, Staphilococcus faecalis და სხვა სტრეპტოკოკები, Haemophilus influenzae და parainfluenzae (ბეტალაქტამაზების მაპროდუცირებელი და არამაპროდუცირებელი შტამები) Branhamella catarrhalis -ის ანაერობები, მათ შორის Bacteroides fragilis და მასთან ახლოს მდგომი სხვა სახეობები; Escherichia coli, Klebsiella spp., Proteus spp. Enterobacter spp., Neisseria gonorrhoeae.

ფარმაკოკინეტიკა:

პრეპარატი კარგად ნაწილდება ორგანიზმის ქსოვილებსა და სითხეებში. აღწევს უმნიშვნელო რაოდენობით ცერებროსპინალურ სითხეში თავის ტვინის გარსის ანთების დროს. ორივე პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 1 საათს. ამპიცილინ/სულბაქტამის დიდი ნაწილი გამოიყოფა შეუცვლელი სახით შარდთან ერთად.

ჩვენებები:

კომბიციდი კუნთებში ან ვენაში ინექციის სახით გამოიყენება მის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციების სამკურნალოდ, როგორიცაა:

• ზედა და ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები;
• საშარდე გზების ინფექციები;
• მუცლის ღრუს ინფექციები, მათ შორის პერიტონიტი;
• კანის და რბილი ქსოვილების ინფექციები;
• გინეკოლოგიური ინფექციები;
• ძვლისა და სახსრების ინფექციები;
• ნაწლავური ინფექციები;
• ბაქტერიული სეპტიცემია;
• გონოკოკური ინფექციები.
• იგი ასევე გამოიყენება პერიოპერაციულად პაციენტებში, რომლებსაც უტარდებათ მუცლის ღრუსა და მცირე მენჯის ორგანოების ქირურგიული ოპერაცია, რათა თავიდან ავიცილოთ პოსტოპერაციული ინფექციები.
• პრეპარატის გამოყენება ასევე შესაძლებელია პროფილაქტიკის მიზნით ორსულობის შეწყვეტის და/ან საკეისრო კვეთის დროს სეფსისის განვითარების თავიდან ასაცილებლად.

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებსა და ბავშვებში 12 წლის ასაკის ზევით ინექციის სახით ინიშნება 1.5-3 გ ყოველ 6-8 სთ-ში, კუნთში ან ვენაში, ინფექციის სიმძიმის მიხედვით.

მსუბუქი ინფექციის დროს ინიშნება 12 სთ-ში ერთხელ. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზაა 12 გ.

მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობაა 5-12 დღე.

ბავშვებში ინიშნება 150 მგ/კგ-ზე ყოველ 6-8 სთ-ში,

ახალშობილებში და დღენაკლულებში ინიშნება 75 მგ/კგ-ზე 12 სთ-იანი ინტერვალით.

არაგართულებული გონორეის დროს ინიშნება 2.25 გ ერთჯერადად.

პრე- და პოსტოპერაციული პროფილაქტიკისთვის ინიშნება 1.5-3 გ პერიოპერაციულად.

• თირკმელების გამოხატული უკმარისობის დროს (კრეატინინის კლირენსი

გვერდითი მოვლენები:

ტკივილი ადგილობრივად კუნთებში ინექციისას და ინტრავენური შეყვანისას.

სისტემური რეაქციები - დიარეა, კანზე გამონაყარი.

იშვიათად ანემია, თრომბოციტოპენია, ეოზინოფილია და ლეიკოპენია. აღნიშნული ცვლილებები შექცევადია და ქრება პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტისთანავე.

უკუჩვენებები:

* პრეპარატის გამოყენება წინააღმდეგ ნაჩვენებია იმ პაციენტებში, რომლებსაც ანამნეზში აღენიშნებათ ალერგიული რეაქცია ყველა სახის პენიცილინის მიმართ.

განსაკუთრებული მითითებები:

* სიფრთხილით ინიშნება ალერგიული რეაქციებისადმი მიდრეკილ პირებში. ავადმყოფებში თირკმლის ფუნქციის მძიმე დარღვევით საჭიროა მიღებათაშორის ინტერვალის გაზრდა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- პოდაგრით შეპყრობილ პაციენტებში, რომლებიც იყენებენ ალოპურინოლს ამპიცილინი/სულბაქტამის გამოყენებისას იზრდება კანის რეაქციების განვითარების რისკი.

- პრობენეციდისა და ამპიცილინი/სულბაქტამის ერთდროული გამოყენება შრატში იწვევს ამპიცილინი/სულბაქტამის დონის მომატებას ხანგრძლივი პერიოდის განმავლობაში  თირკმელების მილაკოვანი სეკრეციის დათრგუნვით.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

SULTAMICILLIN

მწარმოებელი: BILIM PHARMACEUTICALS, თურქეთი

მოქმედი ნივთიერება: სულტამიცილინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

პენიცილინის ჯგუფის ინჰიბიტორ-დაცული ანტიბიოტიკი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

სულტამიცილინი .................   375 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ანტიბაქტერიული მოქმედების ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკი. სულტამიცილინი წარმოადგენს ამპიცილინ სულბაქტამის ორმაგ ეთერს. მოქმედებს ბაქტერიციდულად. სულტამიცილინი აქტიურია უმრავლესობა გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების, მათ შორის ბეტალაქტამაზას მაპროდუცირებელი შტამების მიმართ.

ჩვენებები:

• კომბიციდი გამოიყენება მის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმების გამოწვეული ინფექციების სამკურნალოდ.
• საფეხურებრივი თერაპია პარენტერალური ამპიცილინ/სულბაქტამის გამოყენების შემდეგ.

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებში და ბავშვებში სხეულის წონით 30 კგ და მეტი - დღეღამური დოზა შეადგენს 375-750 მგ/დღეში,

ბავშვებში სხეულის წონით 30 კგ-ზე ნაკლები - 25-50 მგ/კგ (ინფექციის სიმძიმის მიხედვით). პრეპარატი მიიღება 12 სთ-იანი ინტერვალით. მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობაა 5-14 დღე.

არაგართულებული გონორეის სამკურნალოდ პრეპარატი გამოიყენება ერთჯერადად 2.25 გ ოდენობით.

გვერდითი მოვლენები:

იშვიათად აღინიშნება კანზე გამონაყარი, გულის რევა, ღებინება, თავის ტკივილი.

უკუჩვენებები:

* პრეპარატის გამოყენება წინააღმდეგ ნაჩვენებია იმ პაციენტებში, რომლებსაც ანამნეზში აღენიშნებათ ალერგიული რეაქცია ყველა სახის პენიცილინის მიმართ.

განსაკუთრებული მითითებები:

* სიფრთხილით ინიშნება ალერგიული რეაქციებისადმი მიდრეკილ პირებში. ავადმყოფებში თირკმლის ფუნქციის მძიმე დარღვევით საჭიროა მიღებათა შორის ინტერვალის გაზრდა.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.