საერთაშორისო დასახელება:

DOXYCYCLINE

მწარმოებელი: BALKANPHARMA

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბიოტიკი, ტეტრაციკლინი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: ფლაკონში 6 ც.

1 კაფს.

დოქსიციკლინის ჰიდროქლორიდი  ……….. 100 მგ

ვრცლად ზადორინი

საერთაშორისო დასახელება:

CALCIUM DOBESILATE; LIDOCAINE; DEXAMETHASONE

მწარმოებელი: OM PHARMA,შვეიცარია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ვაზოტროპული, ანთების საწინააღმდეგო, ადგილობრივი მოქმედების ტკივილგამაყუჩებელი საშუალება. ანტიჰემოროიდალური

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

მალამო: ტუბში 20 გ

1 გ

კალციუმის დობეზილატი ……….             250 მგ

ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდი ……..        40 მგ

დექსამეტაზონის აცეტატი ……….           0.25 მგ

სხვა ინგრედიენტები:

ანტიოქსიდანტი (E320, E310,), მაკროგოლი 300. დანამატები მალამოსათვის.

ფარმაკოლოგიური  თვისებები:

პრეპარატს ახასიათებს სამი ძირითადი ეფექტი:

კალციუმის დობეზილატი ვაზოტროპული  საშუალებაა, რომელიც კაპილარების კედლებზე მოქმდებით არეგულირების მათ განვლადობას და რეზისტენტობას.

ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდი წარმოადგენს ადგილობრივ საანესთეზიო საშუალებას.

დექსამეტაზონის აცეტატი კორტიკოსტეროიდია, რომელსაც გააჩნია ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება.

აღნიშნული კომბინაცია განაპირობებს ბუასილის ადექვატურ მკურნალობას, ამცირებს რა ანთებით გამოწვეულ ტკივილს, ქავილს და წვის შეგრძნებას.

ამცირებს ბუასილისათვის დამახასიათებელ ანთებას და სისხლდენას.

ფარმაკოკინეტიკა:

დოქსიპროქტის აქტიური ნივთიერებები ნაწილობრივ შეიწოვება ლორწოვანი გარსით. ბოცვრებში პრეპარატის რექტალური დანიშვნის შემდეგ სისხლდენის შეჩერების დრო პრეპარატის დოზის მომატებით მცირდება, რაც კალციუმის დობეზილატის კანის საშუალებით შეწოვაზე მიუთითებს.

ადამიანებში ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდი ლორწოვანი გარსით შეიწოვება, გადის პლაცენტურ და ჰემატოენცეფალურ ბარიერს და გადადის დედის რძეში.

დექსამეტაზონის აცეტატი შეიწოვება ლორწოვანი გარსით და იწვევს სისტემურ ეფექტს. იგი სწრაფად აღწევს ქსოვილში, გაივლის პლაცენტურ ბარიერს და გადადის დედის რძეში.

ჩვენებები:

დოქსიპროქტი პლუსი გამოიყენება შიდა და გარეგანი ჰემოროიდული კვანძების, სწორი ნაწლავის და გარშემო ქსოვილების ანთების, კრიპტიტის, პაპილიტის, მწვავე ჰემოროიდული თრომბოზის, ანალური ნაპრალის დროს.

გამოიყენება ჰემოროიდექტომიის წინა და შემდგომ პერიოდში.

მიღების წესები და დოზირება:

გამოიყენება დილით და ძილის წინ დეფეკაციის შემდეგ. ღრმად შესაყვანად იხმარება ტუბზე მორგებული კანულა. გარეგანი ჰემოროიდული კვანძების შემთხვევაში დღეში რამდენჯერმე ხდება მალამოს წასმა.

გვერდითი მოვლენები:

იშვიათად აღინიშნება ადგილობრივი ტკივილი, წვის შეგრძნება; მომატებული მგრძნობელობა ვლინდება კანის მხრივ რეაქციით და ტემპერატურის მომატებით. ამ დროს მკურნალობა უნდა შეწყდეს.

უკუჩვენებები:

მომატებული მგრძნობელობა დოქსიპროქტში შემავალი კომპონენტების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

არ არის მონაცემები ორსულ ქალებში კალციუმის დობეზილატის პლაცენტაში შეღწევის შესახებ. ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდი და დექსამეტაზონის აცეტატი შეწოვის შემდეგ გადიან პლაცენტურ ბარიერს და ავლენენ სისტემურ მოქმედებას.

დოქსიპროქტი ორსულობაში ინიშნება მხოლოდ სასიცოცხლო აუცილებლობის შემთხვევაში.

კალციუმის დობეზილატი პერორალური დანიშვნის დროს გადადის დედის რძეში, მაგრამ არ არის ცნობილი რექტალური დანიშვნისას მისი ამ თვისების შესახებ. ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდი და დექსამეტაზონის აცეტატი რექტალური დანიშვნისას გადადიან დედის რძეში, რის გამოც სასურველია ძუძუთი კვების შეწყვეტა მკურნალობის დროს.

განსაკუთრებული მითითებები:

თირკმელების უკმარისობის შემთხვევაში ტარდება ხანმოკლე მკურნალობა.

ჭარბი დოზირება:

არ არის მონაცემები ჭარბი დოზირების შესახებ.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ  არის მონაცემები, მაგრამ უნდა გავითვალისწინოთ დექსამეტაზონის ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან.

შენახვის პირობები და ვადა:

პრეპარატი ინახება დაბალ ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

საერთაშორისო დასახელება:

CALCIUM DOBESILATE; LIDOKAINE

მწარმოებელი: OM Pharma

მოქმედი ნივთიერება: კალციუმის დობეზილატი + ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიჰემოროიდული საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

მალამო: ტუბში 30 გ

1 გ

კალციუმის დობეზილატი  ………….     250 მგ

ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდი ……..     40 მგ

ვრცლად დოქსიპროქტი პლუსი

საერთაშორისო დასახელება:

CALCIUM DOBESILATE

მწარმოებელი: LEK, სლოვენია

მოქმედი ნივთიერება: კალციუმის დობეზილატი

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მიკროცირკულაციის გამაუმჯობესებელი, ანგიოპროტექტული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 30 ც.

1 კაფს.

კალციუმის დობეზილატი  ……………… 500 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

კალციუმის დობეზილატი ხასიათდება კაპილარების კედლების ენდოთელიუმის მიმართ სელექციური მოქმედებით იგი ამცირებს კაპილარების განვლადობას და აუმჯობესებს მათ მდგრადობას. პრეპარატის მოქმედებით ადგილი აქვს კაპილარულ რეზისტენტობის და მათი განვლადობის ნორმალიზებას, აგრეთვე მიკროცირკულაციის გაუმჯობესებას. პრეპარატს ახასიათებს შეშუპების საწინააღმდეგო მოქმედება.

ჩვენებები:

• დიაბეტური რეტინოპათიის (ანგიოპათია) პროფილაქტიკა და მკურნალობა;
• ვენური უკმარისობით გამოწვეული სისხლმიმოქცევის მოშლა შეშუპებით მიმდინარე ქვედა კიდურების ვენების ვარიკოზული და პრევარიკოზული გაგანიერება, ფლებოპათიები.

მიღების წესები და დოზირება:

პრეპარატის სადღეღამისო დოზა შეადგენს 1-2 კაფსულას ჭამის დროს.

კაფსულების მიღება წარმოებს დაუღეჭავად, გაუხსნელად. მკურნალობის კურსი – ერთი კვირიდან რამდენიმე თვემდე ავადმყოფის მდგომარეობის მიხედვით.

გვერდითი მოვლენები:

არ აღინიშნება

უკუჩვენებები:

არ აღინიშნება

განსაკუთრებული მითითებები:

ორსულობის I ტრიმესტრის პრეპარატის დანიშვნა რეკომენდებული არ არის.

საერთაშორისო დასახელება:

CALCIUM DOBESILATE

მწარმოებელი: HEMOFARM

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანგიოპროტექტული საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 30 ც.

1 კაფს.

კალციუმის დობეზილატი ……………..            500 მგ

ვრცლად დოქსილეკი

ფარმაკოლოგიური თვისებები

პრეპარატი წარმოადგენს დიბენზოქსეპინის წარმოებულ ტრიციკლური სტრუქტურის ანტიდეპრესანტს. მისი მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია ცნს-ში ადრენერგულ გადაცემაზე ზეგავლენით. ნორადრენალინის ნეირონული უკუმიტაცების ბლოკადასთან. პრეპარატს გააჩნია აგრეთვე ანქსიოლიზური და სედატიური აქტივობა. იგი ავლენს ცნს-ზე მასტიმულირებელ მოქმედებას და აინჰიბირებს მაო-ს (მონოამინოქსიდაზას). დოქსეპინის პირველადი ანქსიოლიზური მოქმედება, აგრეთვე მისი ოპტიმალური ანტიდეპრესიული ეფექტი ვლინდება მკურნალობის დაწყებიდან 2-3 კვირის შემდეგ.

ჩვენებები

• დეპრესია და/ან განგაშის მდგომარეობა ნევროზების, ალკოჰოლიზმის, ცნს-ის ორგანული დაავადებების, ფსიქოზების (მათ შორის ინვოლუციური დეპრესიის და მანიაკალურ-დეპრესიული ფსიქოზები) დროს.

დოზირების რეჟიმი

მიღების წესი და დოზირება დგინდება ინდივიდუალურად ზომიერად გამოხატული დეპრესიის და/ან განგაშის მდგომარეობის დროს დოქსეპინი თავდაპირველად ინიშნება დოზით 75 მგ/დღეში, შემდგომში თანდათანობით შეარჩევენ ინდივიდუალურ ეფექტურ დოზას, რომელიც ჩვეულებრივ შეადგენს 75-150 მგ-ს დღეში.

მნიშვნელოვანი ხარისხით გამოხატული დეპრესიის და/ან განგაშის მდგომარეობის დროს დოქსეპინის დოზა აღწევს 300 მგ/ს დღეში.

პაციენტებში მცირედ გამოხატული დარღვევებით პრეპარატი ინიშნება დოზით – 25-50 მგ/დღეში.

დოქსეპინი გამოიყენება პერორალურად 1-2-ჯერ დღეში (დოქსეპინის ერთჯერადი მისაღები დოზა დღის განმავლობაში არ უნდა აჭარბებდეს 150 მგ-ს). ძილის დარღვევის დროს სადღეღამისო დოზის უმეტეს ნაწილს იღებენ საღამოს.

გვერდითი მოვლენები

პირის სიმშრალე, გულისრევა, ღებინება, ანორექსია, გემოს შეგრძნების დარღვევა, დიარეა, ყაბზობა, აფტოზური სტომატიტი, შარდის შეკავება, სხეულის წონის დაქვეითება, მომატებული ოფლიანობა, შეციება, საერთო სისუსტე, სახის ჰიპერემია, თავბრუსხვევა, ყურებში შუილი, თავის ტკივილი, მხედველობის დაქვეითება, ძილიანობა, დეზორიენტაცია, ჰალუცინაციები, პარესთეზიები, ატაქსია, ექსტრაპირამიდული დარღვევები, კრუნჩხვები, გვიანი დისკინეზია ტრემორი, ჰიპოტენზია ან ჰიპეტენზია, ტაქიკარდია, ალერგიული რეაქციები – კანზე გამონაყარი, ქავილი, ფოტოსენსიბილიზაცია, ანგიონევროზული შეშუპება, ეოზინოფილია, იშვიათად – ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი, თრომბოციტოპენია;

ლიბიდოს მომატება და/ან დაქვეითება, სათესლე ჯირკვლების შეშუპება, გინეკომასტია (მამაკაცებში), სარძევე ჯირკვლების ზომაში მომატება, გალაქტორეა (ქალებში), სისხლში შაქრის დონის დაქვეითება ან მომატება, ანტიდიურეზული ჰორმონის სეკრეციის არაადექვატური სინდრომი, სიყვითლე, ალოპეცია, ბრონქული ასთმის მიმდინარეობის გაუარესება.

უკუჩვენებები

* გლაუკომა;

* შარდის შეკავების ტენდენცია;

* ორსულობის  და ლაქტაციის პერიოდი;

* 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში;

* ანამნეზში პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

განსაკუთრებული მითითებები

♦ პრეპარატის გამოყენების უეცარი შეწყვეტისას, შესაძლებელია „მოხსნის სინდრომის“ (გულისრევა, ღებინება, თავის ტკივილი, საერთო სისუსტე) განვითარება.

♦  ჭარბი დოზირების შემთხვევაში შეიძლება აღინიშნოს: ძილიანობა, სტუპორი, მხედველობის დარღვევა, პირის სიმშრალე, სუნთქვის დათრგუნვა, ჰიპოტენზია, კომა, კრუნჩხვები, ტაქიკარდია, არითმია.

♦  პრეპარატის გამოყენებისას სიფრთხილეა საჭირო სატრანსპორტო საშუალებების მართვისა და იმ სამუშაოების შესრულებისას, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღების მაქსიმალურ კონცენტრაციას.

♦  მკურნალობის პერიოდში თავი უნდა შევიკავოთ ალკოჰოლის გამოყენებისაგან.

♦  პრეპარატის და ქლოპრომაზინის ერთდროული მიღებისას ვითარდება ჰიპერპირექსია.

♦  ციმეტიდინისა და დოქსეპინის კომბინაციისას შესაძლებელია პლაზმაში ამ უკანასკნელის დონის მომატება, აგრეთვე მისი ძირითადი მოქმედების ან ანტიქოლინერგული გვერდითი მოვლენების გაძლიერება.

♦  შაქრიანი დიაბეტით შეპყრობილ პაციენტებში პრეპარატისა და ტოლაზამიდის კომბინაციისას შესაძლებელია გამოხატული ჰიპოგლიკემიის განვითარება.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

დოქსაზოზინი წარმოადგენს ხანგრძლივი მოქმედების ალფა₁-ადრენორეცეპტორების სელექტიურ ანტაგონისტს.

პერიფერიული სისხლძარღვების გლუვი კუნთების მოდუნების და სისხლძარღვთა საერთო პერიფერიული წინააღმდეგობის შემცირებით იგი აქვეითებს სისხლის არტერიულ წნევას. პრეპარატის მოქმედება გულის ფუნქციაზე უმნიშვნელოა და ატარებს გარდამავალ ხასიათს.

დოქსაზოზინი ამცირებს საერთო ქოლესტერინის დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების და ტრიგლიცერიდების დონეს და ზრდის მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდების შემცველობას სისხლის შრატში. ამგვარად პრეპარატს გააჩნია პრევენციული მოქმედება ათეროსკლეროზისა და გულის იშემიური დაავადების განვითარების მიმართ.

დოქსაზოზინი იწვევს თრომბოციტების აგრეგაციის ინჰიბირებას. ხანგრძლივი გამოყენებისას ხელს უწყობს მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფიის რეგრესიას, ამასთან ერთად იგი უსაფრთხოა ავადმყოფებში თირკმელების უკმარისობით. ფილტვების ობსტრუქციული დაავადებებით პერიფერიული ანგიოპათიის და პოდაგრის დროს.

დოქსაზოზინის ეფექტი გრძელდება 24 საათის განმავლობაში. სისხლის არტერიულ წნევაზე პრეპარატის გამოხატული მოქმედება აღინიშნება მიღებიდან 2-6 საათში პრეპარატის მოქმედების მაქსიმალური ეფექტი ვლინდება. თუ პრეპარატის ეფექტი არ არის საკმარისი, პაციენტებმა შეიძლება მიიღონ სხვა ანტიჰიპერტენზული საშუალებები: ბეტა-ბლოკატორები, დიურეზული საშუალებები, კალციუმის არხების ბლოკატორები, აგფ-ინჰიბიტორები.

დოქსაზოზინი ხელს უშლის ურეთრის ზემო ნაწილის გლუვი კუნთების და პროსტატის კუნთების შეკუმშვას. ამ კუნთების რელაქსაცია ამსუბუქებს შარდვას, რაც საგრძნობლად ამცირებს უსიამოვნო სიმპტომებს, რომლებიც აღინიშნება პროსტატის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზიის დროს. პრეპარატის დადებითი მოქმედება აღინიშნება მკურნალობის პირველი 2 კვირის განმავლობაში და იგი ძლიერდება მკურნალობის შემდგომ პერიოდში.

ფარმაკოკინეტიკა

პერორალური მიღებისას პრეპარატი ადვილად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 1.5-3 საათის შემდეგ. პრეპარატი კარგად უკავშირდება პლაზმის პროტეინებს. დოქსაზოზინი განიცდის მეტაბოლიზმს ღვიძლში და ელიმინირდება განავალთან ერთად, ძირითადად მეტაბოლიტების სახით. პრეპარატის მიღებული დოზის 10%-ზე ნაკლები ელიმინირდება შარდთან ერთად. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 16-დან 22 საათამდე.

ჩვენებები

• პრეპარატი რეკომენდებულია მსუბუქი და ზომიერი არტერიული ჰიპერტენზიის სამკურნალოდ და პროსტატის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზიის სიმპტომების შესამსუბუქებლად.

დოზირების რეჟიმი

პრეპარატის მიღება თვითნებურად დაუშვებელია. პრეპარატის სწორი მიღება ამცირებს გვერდითი მოვლენების განვითარების სიხშირეს და სიმძიმეს. მისი მიღება დაშვებულია ჭამის წინ, მის დროს ან ჭამის შემდეგ.

მაღალი არტერიული წნევა (ჰიპერტენზია): პრეპარატის საწყისი დოზა შეადგენს 1 მგ-ს. პირველი დოზა მიიღება საღამოს, ძილის წინ. ავადმყოფის მდგომარეობის მიხედვით დოზას ზრდიან 1-2 კვირის განმავლობაში.

დღეღამის დოზა შეადგენს 2 მგ-დან 8 მგ-მდე, რომელიც ეფექტურია. დღეღამური მაქსიმალური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 8 მგ-ს.

პროსტატის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზია ავადმყოფებში ნორმალური სისხლის არტერიული წნევით: საწყისი დოზა შეადგენს 1 მგ-ს დღეღამეში. პირველი დოზა ინიშნება საღამოს ძილის წინ. პრეპარატის მოქმედების მიხედვით შესაძლებელია დოზის გაზრდა 1-2 კვირის განმავლობაში 2 მგ-მდე, 4 მგ-მდე, 8 მგ-მდე, საკმარისი ეფექტური დღეღამის დოზა შეადგენს 2 მგ-დან 4 მგ-ს. მაქსიმალური დღეღამის დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 8 მგ-ს.

პროსტატის კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზია ავადმყოფებში ჰიპერტენზიით: დოზები იგივეა რაც ჰიპერტენზიის დროს. შემანარჩუნებელი დოზა დამოკიდებულია არტერიულ წნევაზე. პაციენტებში ღვიძლის უკმარისობით პრეპარატი ინიშნება მცირე დოზებით.

თუ პაციენტს დაავიწყდა დოზის მიღება, მან იგი უნდა მიიღოს უახლოეს ხანში. დაუშვებელია ორმაგი დოზის გამოყენება.

მნიშვნელოვანია პრეპარატის რეგულარული მიღება. თუ პრეპარატის მიღება ავადმყოფმა გამოტოვა რამდენიმე დღის განმავლობაში, ახალი თერაპიული კურსი იწყება მინიმალური დოზით.

გვერდითი მოვლენები

– პრეპარატით მკურნალობის დაწყებისას ან დოზის გაზრდისას აღინიშნება ჰიპოტენზია მდგომარეობის შეცვლის დროს, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს თავბრუსხვევა, ვერტიგო, ცალკეულ შემთხვევებში – გულყრა, ეს ეფექტები ქრება სპონტანურად, მაგრამ თუ ისინი ატარებენ მძიმე ხასიათს ან შენარჩუნებული არიან ხანგრძლივი პერიოდის განმავლობაში, დოზა მცირდება ან წყდება პრეპარატის მიღება.

– შეიძლება აღინიშნებოდეს დაღლილობა, ძილიანობა, თავის ტკივილი, კუნთების სისუსტე, ქვემო კიდურების შეშუპება, გულისრევა. ცალკეულ შემთხვევებში აღინიშნება ტაქიკარდია, გულისცემის გაძლიერება, შარდის შეუკავებლობა.

უკუჩვენებები

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის და მისი კომპონენტების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია

აუცილებელია ექიმის გაფრთხილება არსებული და სავარაუდო ორსულობის შესახებ.

ნაყოფისათვის რისკი სრულად არ არის გამორიცხული.

ორსულ ქალებში პრეპარატი ინიშნება სასიცოცხლო ჩვენების მიხედვით, როდესაც პრეპარატის სასარგებლო მოქმედება დედის ორგანიზმზე ჭარბობს მის პოტენციურ დამაზიანებელ მოქმედებას ნაყოფზე.

განსაკუთრებული მითითებები

♦ სიფრთხილეა საჭირო, თუ აღინიშნება ქრონიკული დაავადებები, ნივთიერებათა ცვლის დარღვევები, მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ, სხვა პრეპარატების მიმართ, სხვა პრეპარატების მიღების შემთხვევაში.

♦ დოქსაზოზინის პირველმა დოზამ შეიძლება გამოიწვიოს არტერიული წნევის მკვეთრი დაცემა, რასაც მოჰყვება თავბრუსხევა, ვერტიგო, შესაძლებელია გულყრა. მსგავსი მოვლენების თავიდან ასაცილებლად მკურნალობა იწყება დოქსაზოზინის 1 მგ-ის დანიშვნით ძილის წინ.

♦ აუცილებელია სიფრთხილე მდგომარეობის შეცვლის დროს (ორთოსტაზი), რაც განსკუთრებით მნიშვნელოვანია ხანდაზმულ პაციენტებში და ავადმყოფებში, რომლებიც ერთდროულად იღებენ სხვა ანტიჰიპეტენზულ და დიურეზულ საშუალებებს.

♦ პრეპარატი არ არის რეკომენდებული პაციენტებში დაბალი არტერიული წნევით.

♦ პაციენტებმა, რომლებსაც აღენიშნებათ ზომაში მომატებული პროსტატის მხრივ სიმპტომები, უნდა გაიარონ შემოწმება უროლოგთან.

♦ პაციენტებში ღვიძლის უკმარისობით დოქსაზოზინი განიცდის შენელებულ მეტაბოლიზმს, რის გამოც ამ შემთხვევაში დოზის გაზრდისას სიფრთხილეა საჭირო.

♦ დოქსაზოზინის გამოყენების უსაფრთხოება და ეფექტურობა ბავშვებში შესწავლილი არ არის, რის გამოც მისი დანიშვნა ამ დროს რეკომენდებული არ არის.

♦ დოქსაზოზინის მკურნალობის დაწყებისას და დოზის შეცვლისას სისხლის არტერიული წნევა შეიძლება ძლიერ შემცირდეს, რასაც შეიძლება მოჰყვეს თავბრუსხვევა. ამიტომ ასეთ შემთხვევაში არ არის რეკომენდებული ავტომობილის მართვა და მუშაობა იმ მექანიზმებთან, რომლებიც საჭიროებენ ყურადღების მაღალ კონცენტრაციას.

ჭარბი დოზირება

დოქსაზოზინის ჭარბი დოზირება ძირითიდად იწვევს: ჰიპოტენზიას, თავბრუსხვევას და ვერტიგოს, ასევე გულყრას. უმრავლეს შემთხვევაში საკმარისია დოზის შემცირება ან ამ პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტა.

პრეპარატის დიდი რაოდენობით მიღებისას აღინიშნება ჰიპოტენზია.

აუცილებელია შემდეგი ღონისძიებების ჩატარება: პაციენტი იმყოფება მწოლიარე მდგომარეობაში დაბალი სასთუმალით და ოდნავ აწეული ქვედა კიდურებით. არ არის რეკომენდებული ღებინების გამოწვევა. პრეპარატის შეწოვის შესამცირებლად დელიმინირებისათვის ორგანიზმიდან საჭიროა (კუჭის ამორეცხვა, აქტივირებული ნახშირი, საფაღარათო). ჭარბი დოზირების მკურნალობა სიმპტომატურია; ინიშნება ალფაადრენორეცეპტორების აგონისტები, მაგალითად, ნორადრენალინი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

– დოქსაზოზინი შეიძლება დაინიშნოს სხვა ანტიჰიპერტენზულ საშუალებებთან, მხოლოდ აუცილებელია სიფრთხილის დაცვა მკურნალობის დაწყებისას, რადგანაც მისი ანტიჰიპერტენზული ეფექტი ძლიერდება.

– აუცილებელია სიფრთხილის დაცვა პრეპარატების ერთდროული გამოყენებისას იმ საშუალებებთან, რომლებიც მოქმედებენ მეტაბოლიზმის სიჩქარეზე ღვიძლში, ვინაიდან ისინი ანელებენ ან აჩქარებენ დოქსაზოზინის მეტაბოლიზმს.

– ლაბორატორიული ტესტები: დოქსაზოზინი არ მოქმედებს პროსტატის სპეციფიურ ანტიგენზე.

საერთაშორისო დასახელება:

DOPAMINE

მწარმოებელი: DARNITSA, უკრაინა

მოქმედი ნივთიერება: დოფამინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არაგლიკოზიდური სტრუქტურის კარდიოტონული საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი 0.5%: ამპულაში 5 მლ, შეფუთვაში 10 ც.

1 მლ 1 ამპ.

დოფამინი …………………     5 მგ 25 მგ

საინექციო ხსნარი 4%: ამპულაში  5 მლ.

შეფუთვაში 10 ც.

1 მლ 1 ამპ.

დოფამინი ………………      40 მგ 200 მგ

ვრცლად დოპმინი

საერთაშორისო დასახელება:

CABERGOLINE

მწარმოებელი: PFIZER,იტალია

მოქმედი ნივთიერება: კაბერგოლინი

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჰორმონული საშუალება (პროლაქტინის სეკრეციის ინჰიბიტორი).

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 2 და 8 ც.

1 აბ.

კაბერგოლინი …………………   0.5 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ლაქტოზა, ლეიცინი, ადსორბენტი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი წარმოადგენს ერგოლინის წარმოებულს. მისი მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია ჰიპოფიზის ლაქტოტროპულ უჯრედებში დოპამინის D₂-რეცეპტორების პირდაპირ სტიმულაციასთან. შედარებით დიდ დოზებში, ვიდრე პროლაქტინის სეკრეციის დასათრგუნად არის საჭირო, იწვევს ცენტრალურ დოპამინერგულ ეფექტებს, რაც განპირობებულია დოპამინური D₂-რეცეპტორების სტიმულაციით. პლაზმაში პროლაქტინის კონცენტრაციის დაქვეითებას ადგილი აქვს 3 სთ-ის შემდეგ დოსტინექსის მიღებიდან, რომელიც გრძელდება 7-28 დღე ჯანმრთელ მოხალისეებში და 14-21 დღემდე – პაციენტებში მშობიარობის შემდგომი ლაქტაციის დასათრგუნად.

ფარმაკოკინეტიკა:

კაბერგოლინი პერორალური მიღებისას სწრაფად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. საკვების მიღება ხელს არ უშლის აქტიური ნივთიერების შეწოვასა და განაწილებას. პლაზმაში აქტიური ნივთიერების მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება 0.5-4 სთ-ის შემდეგ. მისი 41-42%-ით უკავშირდება სისხლის პლაზმის ცილებს.

ნახევარგამოყოფის პერიოდი ჯანმრთელ მოხალისეებში შეადგენს 63-68 სთ-ს, ხოლო ჰიპერპროლაქტინემიით შეპყრობილ პაციენტებში – 79-115 სთ-ს. პრეპარატი გამოიყოფა ძირითადად თირკმელების საშუალებით.

ჩვენებები:

• ფიზიოლოგიური მშობიარობის შემდგომი ლაქტაციის შეწყვეტა ან ლაქტაციის ხელოვნურად დათრგუნვა: დედის სურვილის მიხედვით. ან იმ შემთხვევაში, როდესაც ძუძუთი კვება წინააღმდეგნაჩვენებია, როგორც დედისთვის, ასევე ნაყოფისათვის. მკვდრადშობილი ნაყოფი ან აბორტი;
• ჰიპერპროლაქტინემიით გამოწვეული დისფუნქციის მკურნალობა (ქალებში – ამენორეა, ოლიგომენორეა, ანოვულაცია, გალაქტორეა, უნაყოფობა, მამაკაცებში – იმპოტენცია. ლიბიდოს დაქვეითება);
• ჰიპოფიზის პროლაქტინ-სეკრეტორული ადენომების მკურნალობა (მიკრო და მაკროპროლაქტინემიით);
• იდიოპათიური ჰიპერპროლაქტინემია ან “ცარიელი” თურქული კეხის სინდრომი, რომელიც წარმოადგენს ძირითად პათოლოგიურ მდგომარეობას ასოცირებულს ჰიპერპროლაქტინემიასთან.

მიღების წესები და დოზირება:

მშობიარობის შემდგომი ლაქტაციის დასათრგუნად ენიშნებათ 1 მგ (2 ტაბლეტი 0.5 მგ) ერთხელ მშობიარობიდან პირველივე დღეს.

დაწყებული ლაქტაციის დასათრგუნად – 0.25 მგ (1/2 ტაბლეტი) ყოველი 12 სთ-ში 2 დღის განმავლობაში. აღნიშნული დოზირებისას გვერდით ეფექტები (განსაკუთრებით არტერიული ჰიპოტენზია) ნაკლებად აღინიშნება.

ჰიპეპროპროლაქტინემიის სამკურნალოდ პრეპარატი ენიშნებათ კვირაში 1-2-ჯერ (მაგ. ორშაბათს ან ორშაბათსა და ხუთშაბათს). საწყისი დოზა შეადგენს 1/2 ტაბ. (0.25 მგ), ან 1 ტაბ. (0.5 მგ) კვირაში. თერაპიული ეფექტის მიხედვით, აუცილებლობის შემთხვევაში, შესაძლებელია დოზის გაზრდა. კვირის დოზის მომატება წარმოებს თანდათანობით (0.5 მგ ერთთვიანი ინტერვალით). საშუალო თერაპიული დოზა შეადგენს 1 მგ-ს კვირაში და შეიძლება მისი მერყეობა 0.25 მგ-და 2 მგ-მდე კვირაში. ჰიპერპროლაქტინემიით შეპყრობილ პაციენტებში იყენებენ 4,5 მგ-ს კვირაში. პრეპარატის მიღება ხდება ჭამის დროს.

გვერდითი მოვლენები:

ხშირად: არტერიული წნევის დაქვეითება, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, უძილობა, ტკივილები მუცლის არეში.

ხანგრძლივი მიღებისას: დისპეფსიური მოვლენები, საერთო სისუსტე, გასტრიტი, ღებინება, გაუვალობა, სარძევე ჯირკვლების ტკივილი, წამოხურება, დეპრესია, პარესთეზიები (აღნიშნული სიმპტომები გამოხატულია ზომიერად და ვლინდება პრეპარატის მიღებიდან პირველი 2 კვირის განმავლობაში და თავისით გაივლის).

უკუჩვენებები:

*კაბერგოლინისა და ჭვავის რქის ალკალოიდების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა და ალერგიული რეაქციები;

*ღვიძლის ფუნქციის მკვეთრად გამოხატული მოშლა;

*ორსულთა ტოქსიკოზი;

*ანამნეზში მშობიარობის შემდგომი ფსიქოზი;

ორსულობა და ლაქტაცია:

რეკომენდებული არ არის პრეპარატის გამოყენება ორსულობის პერიოდში და ძუძუთი კვების დროს. იმ შემთხვევაში, როდესაც პრეპარატის გამოყენებისას ლაქტაციის დათრგუნვის მიზნით სასურველი ეფექტი არ აღინიშნება, აუცილებელია ძუძუთი კვებისაგან თავის შეკავება და ექიმთან კონსულტაცია.

მკურნალობის დაწყებისას, საჭიროა გამოირიცხოს ორსულობა და შემდგომში გამოყენებულ იქნას კონტრაცეპციის მექანიკური მეთოდები. ვინაიდან პრეპარატის ორგანიზმიდან ნახევარგამოყოფის პერიოდი ხანგრძლივია, მენსტრუალური ციკლის აღდგენის შემდეგ რეკომენდებულია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა ჩასახვამდე 1 თვით ადრე, რათა თავიდან იქნას აცილებული მისი მოქმედება ნაყოფზე.

განსაკუთრებული მითითებები:

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებებით შეპყრობილ პირებში, თირკმელების ფუნქციის მკვეთრად გამოხატული დარღვევა, კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება, კუჭიდან და ნაწლავებიდან სისხლდენა, რეინოს დაავადება, ფსიქიური დაავადება მოითხოვს სიფრთხილეს პრეპარატის დანიშვნისას, ისევე როგორც ჰიპოტენზიური პრეპარატებით მკურნალობის ფონზე;

ეფექტური დოზის შერჩევისას, რეკომენდებულია სისხლში პროლაქტინის რეგულარული (თვეში ერთხელ) კონტროლი. მისი ნორმალიზაცია აღინიშნება 2-4 კვირიანი მკურნალობის შემდეგ.

პრეპარატის ხანგრძლივი მიღებისას საჭიროა რეგულარული გინეკოლოგიური გამოკვლევები ცერვიკალური და ენდომეტრიუმის ჰისტოლოგიური გამოკვლევების ჩათვლით.

ავადმყოფებს, პრეპარატის მიღების პერიოდში, ეკრძალებათ ავტომობილის მართვა და იმ სამუშაოების შესრულება, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღების მაქსიმალურ კონცენტრაციას.

ჭარბი დოზირება:

გულისრევა, ღებინება, ცვლილებები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ, არტერიული ჰიპოტენზია, მეხსიერების დარღვევა, ფსიქოზი, ჰალუცინაციები. ამ დროს საჭიროა კუჭის გაწმენდა, შემდგომი არტერიული წნევის კონტროლით, რეკომენდებულია დოპმინის ანტაგონისტების დანიშვნა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

კაბერგოლინის და მაკროლიდების ჯუფის ანტბიოტიკების (მგ. ერითრომიცინის) ერთდროული დანიშვნისას, ძლიერდება გვერდითი ეფექტების განვითარების რისკი.

ფენოთიაზონის წარმოებულებთან, ბუტიროფენონებთან, თიოქსანტინებთან და მეტოკლოპრამიდთან კომბინაცია იწვევს კაბერგოლინის ეფექტის დაქვეითებას.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არაუმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

MIDAZOLAM

მწარმოებელი: F. HOFFMANN-LA ROCHE

მოქმედი ნივთიერება: მიდაზოლამი

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

საძილე საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

მიდაზოლამი …………..      7.5 მგ

საინექციო ხსნარი: ამპულაში 3 მლ შეფუთვაში 5 ც.

1 მლ 1 ამპ.

მიდაზოლამი …………….   5 მგ 15 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

დორმიკუმი საძილე საშუალებაა იმიდობენზოდიაზეპინების ჯფუფიდან. გააჩნია სწრაფი და გამოხატული საძილე და სედატიური მოქმედება, ასევე ანქსიოლიზური, კრუნჩხვების საწინააღმდეგო და მიორელაქსაციური ეფექტი.

პრეპარატის კუნთებში ან ინტრავენურად შეყვანისას აღინიშნება ანტეროგრადული ამნეზია.

დორმიკუმი აჩქარებს ძილის დადგომას, ახანგრძლივებს მას და ამავე დროს არ ახდენს ზემოქმედებას ძილის სწრაფი ფაზის ხანგრძლივობაზე. პრეპარატის მოქმედების ეფექტი ვითარდება მიღებიდან 20 წუთის შემდეგ. ძილის ხანგრძლივობა პრეპარატის მიღების შემდეგ უბრუნდება ნორმას ასაკის შესაბამისად. გამოფხიზლების ფაზის ხანგრძლივობა მცირდება ძილის ხარისრის გაუმჯობესებისას. გამოფხიზლების შემდეგ ავადმყოფები თავს გრძნობენ დასვენებულად და მხნედ. პრეპარატის სწორი დოზირების შემთხვევაში არ აღინიშნება შრომისუნარობის და სწრაფი რეაქციის დაქვეითება.

დორმიკუმის დაბალი ტოქსიურობა განაპირობებს მისი მოხმარების ფართო სპექტრს.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალური მიღებისას პრეპარატი იწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სწრაფად და სრულად. ნახევარ გამოყოფის პერიოდი შეადგენს 10 წუთს. პლაზმის ცილებთან შეკავშირების ხარისხი უტოლდება 95%. ღვიძლში “პირველი გასვლისას” მეტაბოლიზმს განიცდის მიდაზოლამის 30-50%. ძირითადი ფარმაკოლოგიურად აქტიური მეტაბოლიტია

ალფა-ჰიდროქსიმიდაზოლამი. მეტაბოლიტები სწრაფად ქმნიან კონიუგატებს გლუკურონის მჟავასთან  და გლუკურონიდების სახით განიცდიან ელიმინაციას თირკმელებით. ნახევარ გამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1,5-2,5 საათს.

პარენტერალური შეყვანა

პრეპარატის კუნთებში შეყვანის შემდეგ ხდება მისი სრული და სწრაფი შეწოვა. მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 30 წუთის განმავლობაში. ბიოშეღწევადობა შეადგენს 90%-ზე მეტს.

პარენტერალური შეყვანისას მოცულობის განაწილება შეადგენს 50-60 ლიტრს.

პლაზმის ცილებთან შეკავშირების ხარისხი – 1,5-3 საათია. ხანდაზმულ ავდმყოფებში პრეპარატის ნახევარ გამოყოფის პერიოდი იზრდება 3 ჯერ, ხოლო ავდმყოფებში, რომლებიც გადიან ინტენსიურ თერაპიას და იღებენ მიდაზოლამს ინტრავენურად – 6 ჯერ. ავადმყოფებში გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მძიმე უკმარისობით, თირკმელების ფუნქციის დაქვეითებით და ღვიძლში სისხლის მიმოქცევის შემცირებით პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი ხანგრძლივდება.

პრეპარატი გადის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს, გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად.

ჩვენებები:

პერორალური მიღება:

–ძილის დარღვევა (განსაკუთრებით დაძინების პროცესის) და ნაადრევი გამოღვიძება;

–როგორც სედატიური საშუალება პრემედიკაციისათვის ქირურგიული ან დიაგნოსტიკური პროცედურების წინ.

პარენტერალური შეყვანა:

–პრემედიკაცია (კუნთებში შეყვანა);

–დიაგნოსტიკური და ქირურგიული ოპერაციების წინ, რომლებიც ტარდება ადგილობრივი ანესთეზიით,  როგორც

ძირითადი სედატიური საშუალება ავადმყოფის დასაწყნარებლად;

–ინტენსიური თერაპიის ჩატარებისას ხანგრძლივი სედატიური ეფექტის მისაღწევად;

– როგორც ბაზისური ნარკოზის საშუალება ინჰალაციური ნარკოზის წინ ან როგორც საძილე კომპონენტი კომბინირებულ ნარკოზში (ინტრავენური ინფუზია, კუნთებში ინექცია);

–ბავშვებში ბაზისური და ძირითადი ნარკოზისათვის – კომბინაციაში კეტამინთან (დორმიკუმის კუნთებში შეყვანით).

უკუჩვენებები:

მომატებული მგრძნობელობა ბენზოდიაზეპინების მიმართ;

ძილის დარღვევა ფსიქოზების და მძიმე დეპრესიების დროს.

დოზირება და მიღების წესი:

ძილის დარღვევისას მოზრდილებში პრეპარატი ინიშნება პერორალურად საშუალო დოზით 7,5-15მგ. პრეპარატის

მიღება შესაძლებელია დღის ნებისმიერ დროს. პაციენტს უნდა ჰქონდეს საშუალება დაიძინოს 7-8 საათის განმავლობაში. ასეთ შემთხვევაში პრაქტიკულად არ არსებობს საფრთხე პოსტჰიპნოტური  ეფექტის განვითარებისათვის. პრეპარატი ინიშნება უშუალოდ ძილის წინ, ტაბლეტები იყლაპება მთლიანად, დაუღეჭავად.

მოხუცებულ და დასუსტებულ ავამყოფებში და ასევე ავადმყოფებში თირკმელების და ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით რეკომენდებულია დორმიკუმის დანიშვნა დოზით 7,5მგ.

პრემედიკაციის დროს პრეპარატი ინიშნება დოზით 15მგ ოპერაციამდე 30-60 წუთით ადრე. შესაძლებელია პრეპარატის პარენტერალური შეყვანა. კუნთებში პრეპარატი შეყავთ ნარკოზამდე 30 წუთით ადრე. მოზრდილებში -70-100მკგ/კგ ავადმყოფის ასაკის და ზოგადი მდგომარეობის მიხედვით.  საშუალო დოზა შეადგენს – 5მგ-ს.

მოხუცებულ და დასუსტებულ ავადმყოფებში ინიშნება 25-50მკგ/კგ. ბავშვებში – კუნთებში 80-200მკგ/კგ. ასევე ბავშვებში შეიძლება პრეპარატის დანიშვნა რექტალურად დოზით 350-500მკგ/კგ. ამისათვის გამოიყენება პლასტმასის აპლიკატორი, რომელიც დამაგრებულია შპრიცის ბოლოზე. თუ ხსნარის მოცულობა არასაკმარისია, უმატებენ საინექციო წყალს 10მლ-მდე.

ძირითადი სედატიური საშუალების სახით  დიაგნოსტიური და ქირურგიული ჩარევების დროს, რომელიც ტარდება ადგილობრივი ანესთეზიით, მოზრდილებში ინიშნება ინტრავენურად 2,5მგ (საწყისი დოზა) 5-10 წუთი ჩარევამდე.

აუცილებლობის შემთხვევაში შეყავთ განმეორებითი დოზები 1 მგ-ს რაოდენობით. საერთო დოზა შეადგენს 5მგ-ს.

მოხუცებულ და დასუსტებულ ავადმყოფებში საწყისი დოზა მცირდება 1-1,5მგ-მდე, ხოლო საერთო დოზა – არ აღემატება 3,5მგ-ს.

ინტენსიური თერაპიის დროს სედატიური ეფექტის მისაღწევად დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად. პრეპარატი შეყავთ ინტრავენყრად დარტყმითი დოზით 30-300მკგ/კგ. ავადმყოფებში ჰიპოვოლემიით, ვაზოკონსტრიქციით და ჰიპოთერმიით დოზა მცირდება ან იხსნება დარტყმითი დოზა.

როგორც ბაზისური სანარკოზე საშუალება პრეპარატი შეყავთ დოზით 150-200მკგ/კგ (პრემედიკაციის შემდეგ) ან 300-350მკგ/კგ (ავადმყოფებში, რომლებიც არ იტარებენ პრემედიკაციას).

ნარკოზის შესანარჩუნებლად პრეპარატის დოზები და ინტერვალები დგინდება ინდივიდუალურად. ინტრავენური უწყვეტი ინფუზია: კეტამინთან ერთად – 30-100მკგ/კგ/საათში; სხვა ზოგად საანესთეზიოებთან ერთად – 30-300მკგ/კგ/საათში. მოხუცებულ ავადმყოფებში ან მძიმე თანმხლები დაავადებების დროს დოზის შემცირება აუცილებელია.

ბავშვებში ბაზისური და ძირითადი ნარკოზისათვის დორმიკუმი ინიშნება კუნთებში კეტამინთან ერთად დოზით 150- 200მკგ/კგ. საკმარისად ღრმა ძილი აღინიშნება 2-3 წუთის შემდეგ.

საერთო მითითეთები:

ბაზისური ნარკოზის დროს ინტრავენური ინექციები ინიშნება ნელა, სიჩქარით 2,5მგ 10 წამის განმავლობაში და 1მგ 30 წამის განმავლობაში, როდესაც პრეპარატი ინიშნება დასაწყნარებლად, როგორც ძირითადი სედატიური საშუალება. ძლიერ ანალგეტიკებთან ერთდროული დანიშვნისას, თავიდან შეყავთ ანალგეტიკები, რათა მოხდეს დორმიკუმის დოზის კორეგირება მიღწეული  სედატიური ეფექტის მიხედვით.

გვერდითი  მოვლენები:

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: არტერიული წნევის დაქვეითება, ტაქიკარდია, იშვიათად ხანდაზმულ ავადმყოფებში ან ავადმყოფებში ფილტვების და გულის უკმარისობით  – სუნთქვის და გულის ფუნქციის დათრგუნვა;

ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: იშვიათად – პარადოქსული რეაქციები, როგორიცაა აჟიტაცია, მომატებული აქტივობა, აგრესიულობა, შესაძლებელია ტონური და კლონური კღუნჩხვები, კუნთების ტრემორი, ხანმოკლე ანტეროგრადული ამნეზია, დიპლოპია;

ალერგიული რეაქციები: იშვიათად – ანაფილაქტოიდური და კანის რეაქციები.

განსაკუთრებული მითითებები:

დორმიკუმის პარენტერალური გამოყენება შესაძლებელია სპეციალიზირებული სტაციონარის პირობებში რეანიმაციული აღჭურვილობით. პრემედიკაციისათვის დორმიკუმს იყენებენ დამოუკიდებლად ან კომბინაციაში ანტიქოლინერგულ პრეპარატებთან და ანალგეტიკებთან.

დორმიკუმი სიფრთხილით ინიშნება ხანდაზმულ და დასუსტებულ ავადმყოფებში, ავადმყოფებში ფილტვების და გულის უკმარისობით, თირკმელების და ღვიძლის დარღვეული ფუნქციით, თავის ტვინის ორგანული დაზიანებით.

ასეთ ავადმყოფებში პრეპარატის დანიშვნა ხდება უფრო მცირე დოზებით ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ პრეპარატის ინფუზიის სიჩქარის კორეგირებით პაციენტის რეაქციის მიხედვით;

პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება მიასთენიით შეპყრობილ ავადმყოფებში.

პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას აღწერილია მის მიმართ შეჩვევის განვითარების შემთხვევები.

დორმიკუმის მიღებიდან  პირველი 6 საათის განმავლობაში ავადმყოფებმა უნდა თავი შეიკავონ ისეთი სამუშაოს შესრულებაზე, რომელიც ითხოვს გაძლიერებულ ყურადღებას და სწრაფ ფსიქიურ და მოძრაობით აქტივობას.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი:

პრეპარატის გამოყენება ორსულობის, განსაკუთრებით ადრეულ პერიოდში, დასაშვებია აბსოლუტური ჩვენებების მიხედვით.

რადგანაც პრეპარატი გადადის დედის რძეში, მისი გამოყენება ლაქტაციის პერიოდში ხდება დიდი სიფრთხილით.

პრეპარატის გამოყენებამ სამშობიარო ჭინთვების და მშობიარობის დროს შეიძლება გამოიწვიოს ნაყოფში არტერიული ჰიპოტონია და გულის ცემის დარღვევა, ხოლო მშობიარობის შემდეგ იწვევს ჰიპოთერმიას და ძუძუს დუნე წოვას.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ციმეტიდინის ან ერითრომიცინის ერთდროული გამოყენება დორმიკუმთან ამცირებს დორმიკუმის კლირენს.

დორმიკუმი აძლიერებს ნეიროლეფსიური საშუალებების, ტრანკვილიზატორების, ანტიდეპრესანტების, საძილე საშუალებების, ანალგეტიკების, ზოგადი საანესთეზიო საშუალებების  ცენტრალურ სედატიურ მოქმედებას.

დორმიკუმის და ეთანოლის მოქმედების ურთიერთ პოტენცირება იწვევს გაუთვალისწინებელ რეაქციებს.

ალკოჰოლური  სასმელების გამოყენები დაუშვებეულია პრეპარატის მიღებიდან 12 საათის განმავლობაში.

ციკლოსპორინი, ამიოდარონი, ნეიროლეფსიური საშუალებები  თრგუნავენ მიდაზოლამის მეტაბოლიზმს, რაც გასათვალისწინებელია მათი ერთდროული დანიშვნისას.

ფარმაცევტული ურთიერთქმედება

დორმიკუმის ხსნარი შეთავსებადია ფიზიოლოგიურ ხსნართან გლუკოზის 5% და 10% ხსნართან, ლევულეზის 5% ხსნართან, რინგერის და ჰარტმანის ხსნარებთან (შეფარდება: მიდაზოლამის 15მგ საინფუზიო ხსნარის 100-1000მლზე). ეს ხსნარები რჩება ფიზიკურად და ქიმიურად სტაბილური 24 საათის განმავლობაში ოთახის ტემპერატურაზე,

ხოლო 3 დღე  – 5⁰C

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: კუნთების სისუსტე, მოთენთილობა, ამნეზია, ღრმა ძილი, პარადოქსული რეაქციები. დიდი დოზების დროს – კომა, არეფლექსია, სუნთქვის და გულის ფუნქციის დათრგუნვა, აპნოე.

მკუნალობა: მდგომარეობის სიმძიმის მიხედვით – ფილტვების ხელოვნური ვენტილაცია, ღონისძიებები, რომლებიც მიმართულია გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ფუნქციის გასაუმჯობესებლად. ტაბლეტირებული ფორმის ჭარბი დოზირების შემთხვევაში ეფქტურია კუჭის ამორეცხსვა. ჭარბი დოზირების მოვლენები კარგად კუპირდება ბენზოდიაზეპინის ანტაგონისტით – ფლუმაზენილით.

შენახვის ვადა: 5 წელი

შენახვის პირობები:

არა უმეტეს 25⁰C ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას

დაუშვებელია ვადაგასული პრეპარატის გამოყენება.