ფარმაკოლოგიური თვისებები

დექსამეტაზონი წარმოადგენს სინთეზურ გლუკოკორტიკოიდს, რომლის მოლეკულის შემადგენლობაში შედის ფტორის ატომი. პრეპარატი ხასიათდება გამოხატული ანთების საწინააღმდეგო, ანტიალერგიული, მადესენსიბილიზირებელი, აგრეთვე შოკის საწინააღმდეგო და ანტიტოქსიკური მოქმედებით. გააჩნია ასევე იმუნოდეპრესიული აქტივობა. აღნიშნული ეფექტები დაკავშირებულია: ეოზინოფილებთან ანთებითი მედიატორების გამონთავისუფლების დათრგუნვასთან, ლიპოკორტინების წარმოქმნის ინდუცირებასთან და პოხიერი უჯრედების რაოდენობის შემცირებასთან, რომლებიც გამოიმუშავებენ ჰიალურონის მჟავას, აგრეთვე კაპილარების განვლადობის შემცირებას, უჯრედული (განსაკუთრებით ლიზოსომური) და ორგანოების მემბრანების სტაბილიზაციასთან. პრეპარატის იმუნოდეპრესიული ეფექტი განპირობებულია ლიმფოციტებიდან და მაკროფაგებიდან ციტოკინების გამოყოფის დათრგუნვით (ინტერლეიკინი 1, 2 გამმა-ინტერფერონი). მისი ნივთიერებათა ცვლაზე ძირითადი მოქმედება გამოიხატება ცილების კატაბოლიზმის პროცესის აქტივაციით, ღვიძლში გლუკონეოგენეზის გაძლიერებით და პერიფერიულ ქსოვილებში გლუკოზის უტილიზაციის შემცირებით.

დექსამეტაზონი თრგუნავს ვიტამინ D-ს აქტივობას, რაც იწვევს კალციუმის შეწოვის შემცირებას და მისი გამოყოფის გაზრდას. პრეპარატი აქვეითებს აკტჰ-ს სინთეზსა და სეკრეციას და მეორადადაც ენდოგენური კორტიკოსტეროიდების პროდუქციას. დექსამეტაზონის მოქმედების თავისებურება მდგომარეობს ჰიპოფიზის ფუნქციის მნიშვნელოვან ინჰიბირებაში და მინერალოკორტიკოიდული აქტივობის არარსებობაში.

ჩვენებები

შიგნით მისაღებად:

• ადისონ-ბირმერის დაავადება;
• მწვავე და ქვემწვავე თირეოდიტი, ჰიპოთირეოზი, პროგრესირებადი ოფთალმოპათია, დაკავშირებული თირეოტოქსიკოზთან;
• ბრონქული ასთმა;
• არასპეციფიკური წყლულოვანი კოლიტი;
• რევმატიდული ართრიტი გამწვავების ფაზაში, შემაერთებელი ქსოვილის დაავადებები;
• აუტოიმუნური ჰემოლიზური ანემიები, თრომბოციტოპენია, სისხლმბადი სისტემის აპლაზია და ჰიპოპლაზია, აგრანულოციტოზი, შრატისმიერი დაავადება;
• მწვავე ერითროდემია, პემფიგუსი, მწვავე ეგზემა (მკურნალობის დასაწყისში)
• ავთვისებიანი სიმსივნეები (პალიატიური თერაპიის სახით);
• თანდაყოლილი ადრენოგენიტალური სინდრომი;
• თავის ტვინის შეშუპება (ჩვეულებრივ გლუკოკორტიკოსტეროიდების პარენტერული გამოყენების შემდეგ).

პარენტერული შეყვანა:

• სხვადასხვა გენეზის შოკი, თავის ტვინის შეშუპება (თავის ტვინის სიმსივნის დროს, ქალა-ტვინის ტრავმისას, ნეიროქირურგიული ჩარევისას); ენცეფალიტის, მენინგიტის, სხივური დაზიანების დროს;
• ასთმური სტატუსი, მძიმე ალერგიული რეაქციები (კვინკეს შეშუპება, ბრონქოსპაზმი, დერმატიტი, მწვავე ანაფილაქსიური რეაქცია პრეპარატზე, შრატის გადასხმა, პიროგენული რეაქციები);
• მწვავე ჰემოლიზური ანემიები, თრომბოციტოპენია, მწვავე ლიმფობლასტური ლეიკემია, აგრანულოციტოზი;
• მძიმე ინფექციური დაავადებები (ანტიბიოტიკებთან კომბინაციაში);
• თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის მწვავე უკმარისობა;
• მწვავე კრუპი;
• სახსრების დაავადებები, მხარ-ბეჭის პერიართრიტი, ეპიკონდილიტი, სტილოიდიტი, ბურსიტი, ტედოვაგინიტი, კომპრესიული ნეიროპათია, ოსტეოქონდროზი, სხვადასხვა ლოკალიზაციის ართრიტები, ოსტეოართროზი);
• არაჩირქოვანი და ალერგიული კონიუქტივიტი, კერატიტი, კერატოკონიუნქტივიტი ეპითელიუმის დაზიანების გარეშე, ირიტი, ირიოდოციკლიტი, ბლეფაროკონიუნქტივიტი, ბლეფარიტი, ეპისკლერიტი, სკლერიტი, ანთებითი პროცესი თვალის ტრავმის და ოპერაციული ჩარევის შემდეგ. სიმპათიკური ოფთალმია.

მწვავე პერიოდში სხვადასხვა დაავადებების და მკურნალობის დასაწყისში დექსამეტაზონს იყენებენ უფრო მაღალ დოზებში. სასურველი ეფექტის მიღწევისას დოზას ამცირებენ რამოდენიმე დღის ინტერვალში შემანარჩუნებელ დოზამდე ან პრეპარატის მკურნალობის შეწყვეტამდე. ოფთალმოლოგიურ პრაქტიკაში მწვავე მდგომარეობის დროს აწვეთებენ კონიუქტივურ პარკში 1-2 წვეთს ყოველ 1-2 სთ-ში, შემდგომში ანთების შემცირებისას - ყოველ 4-6 სთ-ში.

მკურნალობა გრძელდება 1-2 დღიდან რამოდენიმე კვირამდე დაავადების კლინიკური მიმდინარეობის მიხედვით.

დოზირების რეჟიმი

ინდივიდუალურია. პერორალურად მძიმე დაავადებისას მკურნალობის დასაწყისში ინიშნება 10-15 მგ დღეში, შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 2-4,5 მგ და მეტს დღეღამეში. დღეღამის დოზას ყოფენ 2-3 მიღებაზე.

მცირე დოზებში მიღებისას დექსამეტაზონს უნიშნავენ ერთჯერადად დილას.

პარენტერული გამოყენებისას შეყავთ ვენაში ნელა ან წვეთოვანი სახით (მწვავე და გადაუდებელ შემთხვევაში), კუნთებში, შესაძლებელა პერიარტიკულარულად და სახსარშიდა შეყვანაც.

დღეღამის განმავლობაში შეიძლება 4-დან 20 მგ-მდე დექსამეტაზონის შეყვანა 3-4-ჯერ. პარენტერული გამოყენების ხანგრძლივობა ჩვეულებრივ შეადგენს 3-4 დღეს, შემდგომში გადადიან შემანარჩუნებელ მკურნალობაზე პერორალური ფორმით.

გვერდითი მოვლენები

ხანმოკლე მკურნალობისას: შესაძლებელია გულისრევა, ღებინება, ბრადიკარდია, არტერიული ჰიპოტენზია, კოლაფსი (განსაკუთრებით პრეპარატის დიდი დოზების შეყვანისას), არითმიები, გულის გაჩერება, აგრეთვე კუჭის სტეროიდული წყლულის განვითარება, გლუკოზის მიმართ ტოლერანტობის და იმუნიტეტის დაქვეითება.

ხანგრძლივი თერაპიის დროს: იცენკო-კუშინგის სინდრომი, ჰიპერგლიკემია სტეროიდული დიაბეტის განვითარებამდე, ჰიპოპროტეინემია, ჰეპატომეგალია, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანებები, პანკრეატიტი, მიოკარდიუმის დისტროფია, გუნება-განწყობის შეცვლა, ფსიქოზები, ქალასშიდა წნევის მომატება, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, კრუნჩხვები, სახის ერითემა, კანის გათხელება და მისი დაზიანებისადმი მიდრეკილება, პეტექიები, ეკქიმოზები, სტრიები, პანიკულიტი, ჭრილობის შეხორცების გახანგრძლივება, მომატებული ოფლიანობა, თვალშიდა წნევის მომატება, უკანა სუბკაფსულარული კატარაქტა, ეგზოფთალმი, თრომბის წარმოქმნის გაძლიერება, ინფექციების განვითარების გახშირება და მათი მიმდინარეობის დამძიმება, თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის უკმარისობა, განსაკუთრებით სტრესის დროს (ტრავმა, ქირურგიული ოპერაციები, თანმხლები დაავადებები).

ოფთალმოლოგიურ პრაქტიკაში დექსამეტაზონის ხანგრძლივი გამოყენებისას შესაძლებელია თვალშიდა წნევის მომატება. რქოვანას გათხელებისას არსებობს მისი პერფორაციის საფრთხე, ძალზე იშვიათად Herpes simplex-ის გავრცელება.

უკუჩვენებები

დექსამეტაზონის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა, ვირუსული დაავადებები, სისტემური მიკოზები, ათაშანგი, სახსრებისა და სახსრების ახლომდებარე ქსოვილების ინფექციური დაზიანებები, III და IV ხარისხის სიმსუქნე (პრეპარატის შიგნით მიღებისას).

ოფთალმოლოგიურ პრაქტიკაში - თვალის ვირუსული და სოკოვანი დაავადებების დროს სპეციფიკური მკურნალობის გარეშე, რქოვანას დაავადებები შეუღლებული ეპითელიუმის დეფექტებთან, ტრაქომა, გლაუკომა.

ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობისა და ლაქტაციის დროს დექსამეტაზონის დანიშვნა მხოლოდ იმ შემთხვევაშია შესაძლებელი, როდესაც დედისათვის სასარგებლო შედეგი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მოქმედების პოტენციურ რისკს.

ორსულობის I ტრიმესტრში პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენებისას შესაძლებელია ნაყოფის ზრდის შეფერხება, ხოლო ორსულობის ბოლო სტადიაში - ნაყოფის თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის ატროფია.

ნაყოფის ზრდისა და ენდოგენური გლუკოკორტიკოსტეროიდების სეკრეციის პროცესზე პრეპარატის ზემოქმედების გამო საჭიროა ლაქტაციის პერიოდში ძუძუთი კვება შეწყდეს.

განსაკუთრებული მითითებები

დექსამეტაზონს სიფრთხილით იყენებენ:

♦ არასპეციფიკური წყლულოვანი კოლიტის დივერტიკულიტის, ახლო წარსულში ნაწლავის ანასტომოზის შექმნისას, კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულის, თირკმელების უკმარისობის დროს, სისტემური ოსტეოპოროზის, მიასთენიის, არტერიული ჰიპოტენზიის, შაქრიანი დიაბეტის, ფსიქიური დაავადებების, ჰიპოალბუმინემიის დროს; ჰიპოთირეოზის, ღვიძლის ციროზის შემთხვევაში.

♦ საწყისი ემოციური არასტაბილობის ან ფსიქოზური ტენდენცებისას მათთვის დამახასიათებელი მოვლენები შეიძლება გაძლიერდეს.

♦ პრეპარატის დანიშვნისას რქოვანას ჰერპესით დაავადებულ პაციენტებში მხედველობაში უნდა მივიღოთ მისი პერფორაციის შესაძლებლობა, მკურნალობის პროცესში აუცილებელია თვალშიდა წნევის და რქოვანას კონტროლი.

♦ დექსამეტაზონის უეცარი მოხსნისას განსაკუთრებით მისი მაღალ დოზებში გამოყენების დროს ვითარდება ე.წ. მოხსნის სინდრომი, რომლის დამახასიათებელია ანორექსია, ღებინება, დათრგუნული მდგომარეობა, სკელეტური კუნთების გენერალიზებული ტკივილები, საერთო სისუსტე. პრეპარატის მოხსნიდან რამოდენიმე თვის განმავლობაში შეიძლება ადგილი ჰქონდეს თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის შედარებით უკმარისობას.

თუ ამ პერიოდში ვითარდება სტრესული სიტუაციები, დროებით უნიშნავენ (ჩვენების მიხედვით) გლუკოკორტიკოსტეროიდებს, აუცილებლობისას მინერალოკორტიკოსტეროიდებთან კომბინაციაში.

♦ ბავშვებში პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას საჭიროა გულდასმით დაკვირება მათ ზრდასა და განვითარებაზე. ბავშვებს, რომლებიც მკურნალობის პროცესში იმყოფებოდნენ კონტაქტში ქუნთრუშით ან წითელი ქარით დაავადებულებთან უნიშნავენ სპეციფიკურ იმუნოგლობულინებს.

♦ დექსამეტაზონით მკურნალობის შეწყვეტა ხდება მხოლოდ ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ დოზის თანდათანობით შემცირებით მის სრულ შეწყვეტამდე.

♦ კანის სინჯების წინ ნებისმიერი სახის ქირურგიული ჩარევის (სტომატოლოგიის ჩათვლით) დროს, ან გადაუდებული თერაპიის შემთხვევაში, აგრეთვე მძიმე ინფექციების ან ტრავმის დროს, აუცილებელია ექიმის ინფორმირება პრეპარატის მიღების შესახებ.

♦ დექსამეტაზონით მკურნალობის დროს და მისი მიღების შეწყვეტის შემდეგ, პროფილაქტიკური აცრების ჩატარება ექიმთან კონსულტაციის გარეშე ნებადართული არ არის.

♦ ამავე დროს მკურნალობის პროცესში საჭიროა იმ ადამიანებთან კონტაქტისგან თავის შეკავება, რომლებიც იღებენ ორალურ პოლიომიელიტის ვაქცინას ან Variecella-თი ინფიცირებულ ადამიანებთან, რადგან ამ დროს იზრდება ინფიცირების რისკი.

♦ პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ არტერიული ჰიპერტენზიით, გულის უკმარისობით, ეპილეფსიით, თრომბოემბოლიით, მძიმე ფსევდოპარალიზური მიასთენიით და გლაუკომით შეპყრობილ პაციენტებს.

ჭარბი დოზირება

სპეციფიური ანტიდოტი არ არსებობს.

ამ დროს ინიშნება სიმპტომური მკურნალობა. ჰემოდიალიზი არ წარმოადგენს ეფექტურ მეთოდს ორგანიზმიდან დექსამეტაზონის გამოდევნის პროცესის გასაძლიერებლად.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

- დექსამეტაზონის კომბინირებისას საგულე გლიკოზიდებთან შესაძლოა ამ უკანასკნელთა მიმართ ტოლერანტობის დაქვეითება ჰიპოკალეიმიის განვითარების გამო.

- დიურეზულ საშუალებებთან დექსამეტაზონის კომბინირების დროს ადგილი აქვს კალიუმის გაძლიერებულ გამოყოფას, ხოლო ანტიდიაბეტურ პრეპარატებთან ვითარდება ჰიპერკალიემია;

- კუმარინის ჯგუფის ანტიკოაგულანტებთან შესაძლებელია მათი ანტიკოაგულაციური ეფექტის შემცირება, ხოლო რიფამპიცინთან, ფენობარბიტალთან ან ფენიტოინთან - დექსამეტაზონის ეფექტის შემცირება.

- ჰორმონულ კონტრაცეპტივებთან ძლიერდება დექსამეტაზონის ეფექტი, ხოლო ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ საშუალებებთან - კუჭ-ნაწლავის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანების რისკი მატულობს;

- პრაზიქვანტელთან კომბინაციის დროს მცირდება დექსამეტაზონის კონცენტრაცია სისხლში.

საერთაშორისო დასახელება:

DEXAMETHASONE

მწარმოებელი: Warsaw pharmaceutical work POLFA, პოლონეთი

მოქმედი ნივთიერება: დექსამეტაზონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

გლუკოკორტიკოსტეროიდი ადგილობრივი გამოყენებისათვის ოფთალმოლოგიაში.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

თვალის სუსპენზია 0.1%: ფლაკონში 10 მლ

1 მლ

დექსამეტაზონი ...................      1 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ნატრიუმის ჰიდროფოსფატი, ნატრიუმის დიჰიდროფოსფატი, ნატრიუმის ქლორიდი, ეთილენდიამინტეტრაძმარმჟავას ორნატრიუმის მარილი, 50% ქლორიანი ბენზალკონიუმი, პოლისორბიდი 80, ეთანოლი 760, წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

დექსამეტაზონი ლეკოციტების მიგრაციის და ფაგოციტოზის დაქვეითებით თრგუნავს ანთებით პროცესებს, იგი ასევე ამცირებს აქტიური კინინების გამოთავისუფლებას და ანტისხეულების პროდუქციას, აჩქარებს ჰისტამინების დეგრადაციას.

ფარმარკოკინეტიკა:

პრეპარატის აქტიური ნივთიერება, რომელსაც თვალის წვეთები შეიცავს, იმდენად მცირეა და ისე უმნიშვნელო რაოდენობით შეიწოვება კონიუნქტივური პარკიდან, რომ პრეპარატის ფარმაკოკინეტიკის შესწავლა და სისტემური მოქმედება შეუძლებელია.

ჩვენებები:

• მწვავე და ქრონიკული ალერგიული და ანთებითი პროცესები;
• თვალის წინა ნაწილის ანთებითი დაავადებები (კონიუნქტივიტი, სკლერიტი, ღრმა კერატიტი ეპითელიუმის დარღვევის გარეშე, ირიტი, ირიდოციკლიტი);
• თვალის უკანა ნაწილის ანთებითი დაავადებები (ქორიოიდიტი, ქორიორეტინიტი, მხედველობის ნერვის ნევრიტი);
• ოპერაციის შედგომი და პოსტტრავმული პერიოდის ანთებითი მოვლენების პროფილაქტიკა და მკურნალობა.

მიღების წესები და დოზირება:

მოზრდილებსა და 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში მწვავე ინფექციური პროცესების დროს პრეპარატის 1-2 წვეთს იწვეთებენ კონიუნქტივურ ღრუში თავდაპირველად 4-5-ჯერ 2 დღის განმავლობაში, ხოლო შემდეგში - 3-4 ჯერ 4-6 დღის განმავლობაში. ქრონიკული მდგომარეობების დროს 2-ჯერ დღე-ღამეში, მაქსიმუმ 4 კვირის განმავლობაში. მკურნალობის ხანგრძლივობა არ უნდა აღემატებოდეს 4 კვირას.

ოპერაციის ან ტრავმის შემდგომ პერიოდში ანთებითი სიმპტომების ინტენსივობის ხარისხის მიხედვით პრეპარატს იწვეთებენ 2-4-ჯერ დღე-ღამეში 1-2 წვეთის ოდენობით 2-4 კვირის განმავლობაში. დექსამეტაზონის გამოყენება დასაშვებია სხვა სამკურნალო საშუალებებთან, რომლებიც თვალის დაავადებების მკურნალობის დროს (ანტიბიოტიკები, მიდრიატიკები) გამოიყენება. აგრეთვე ზოგადი მოქმედების საშუალებებთან (ვიტამინები, კალციუმის პრეპარატები, სალიცილატები).

6-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში ალერგიული და ანთებითი მდგომარეობების სამკურნალოდ პრეპარატის 1 წვეთს აწვეთებენ 2-3-ჯერ დღე-ღამეში 7-10 დღის განმავლობაში. აუცილებლობის შემთხვევაში მკურნალობას აგრძელებენ 10 დღის შემდეგ ფლუორესცენციური სინჯის ჩატარების შემდეგ (სინჯები რქოვანას ეპითელიუმის მთლიანობის შესახებ).

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატის თვალში ჩაწვეთების შემდეგ მოსალოდნელია წვის შეგრძნება, რომელიც სწრაფად ქრება. პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენებისას მოსალოდნელია თვალშიდა წნევის მომატება (კორტიკოსტეროიდების შემცველი პრეპარატების 10 დღეზე მეტი ხნის განმავლობაში გამოყენების დროს საჭიროა რეგულარულად თვალშიდა წნევის გაზომვა). პრეპარატის მუდმივად 3 თვის განმავლობაში გამოყენების შემთხვევაში შეიძლება განვითარდეს უკანა კაფსულური კატარაქტა; შესაძლებელია აგრეთვე რეგენერაციის პროცესების შენელება.

უკუჩვენებები:

*კერატიტი, რომელიც გამოწვეულია ჰერპეს ზოსტერით, ჩუტყვავილა, აგრეთვე რქოვანასა და კონიუქტივის სხვა ვირუსული დაავადებები;

*თვალის მიკობაქტერიული ინფექციები;

*თვალის სოკოვანი დაავადებები;

*თვალის მწვავე ჩირქოვანი დაავადებები;

*რქოვანას ეპითელიოპათია;

*თვალშიდა წნევის მომატება;

*პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის პერიოდში პრეპარატი გამოიყენება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის სასარგებლო შედეგი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე ზემოქმედების პოტენციურ რისკს.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული კონტაქტური ლინზების ხმარების დროს. პრეპარატის გამოყენების წინ საჭიროა კონტაქტური ლინზების მოხსნა, რომელთა გამოყენება რეკომენდებულია პრეპარატის მიღებიდან არანაკლებ 15 წთ-ის შემდეგ.

წვეთების ხანგრძლივად გამოყენებისას მოსალოდნელია თვალშიდა წნევის მომატება. პრეპარატის ორი კვირისა და მეტი ხნის განმავლობაში გამოყენებისას საჭიროა თვალშიდა წნევის რეგულარული კონტროლი. კროტიკოსტეროიდულმა თერაპიამ შეიძლება შენიღბოს მიმდინარე ბაქტერიული ან სოკოვანი ინფექცია. ინფექციის არსებობის შემთხვევაში საჭიროა დამატებითი ადგილობრივი ანტიმიკრობული თერაპიის ჩატარება.

პრეპარატის გამოყენება სატრანსპორტო საშუალებებისა და მექანიკური დანადგარების მართვის წინ დაუშვებელია, ვინაიდან მოსალოდნელია თვალიდან ცრემლდენა.

ჭარბი დოზირება:

პრეპარატის ჭარბი დოზირებით მიღების შემთხვევაში, შესაძლებელია განვითარდეს ადგილობრივი გვერდითი მოვლენები. ალერგიული მოვლენების განვითარების შემთხვევაში მკურნალობა უნდა შეწყდეს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

დექსამეტაზონმა შესაძლებელია გააძლიეროს ან შეამციროს ზოგიერთი სამკურნალო საშუალებების მოქმედება.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

პრეპარატი ფლაკონის გახსნის შემდეგ ვარგისია 4 კვირის განმავლობაში.

საერთაშორისო დასახელება:

DEXKETOPROFEN TROMETAMOL

მწარმოებელი: BERLIN-CHEMIE/MENARINI GROUP

მოქმედი ნივთიერება: დექსკეტოპროფენი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალება; ანალგეზიური, სიცხის დამწევი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 1 ც.

1 ტაბ.

დექსკეტოპროფენის ტრომეტამოლი ....... 25 მგ

ვრცლად სიმპალი 25

საერთაშორისო დასახელება:

DEXAMETHASONE; GENTAMICIN

მწარმოებელი: URSAPHARM ARZNEMITTEL GmbH, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: გენტამიცინი+დექსამეტაზონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიმიკრობული და ანტიალერგიული საშუალება ადგილობრივი გამოყენებისათვის ოფთალმოლოგიაში.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

თვალის წვეთები: ფლაკონში 5 მლ

1 მლ

დექსამეტაზონის ნატრიუმის ფოსფატი ..............  1 მგ

გენტამიცინის სულფატი ...................................  5 მგ

მათ შორის გენტამიცინი ...................................  3 მგ

დამხმარე ნივთიერებები: ბენზალკონიუმის ქლორიდი, კალიუმის ჰიდროფოსფატი, კალიუმის დიჰიდროფოსფატი, ნატრიუმის ქლორიდი, წყალი ინიექციებისათვის.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

დექსა-გენტამიცინი წარმოადგენს გლუკოკორტიკოსტეროიდის, დექსამეტაზონის, ნატრიუმის ფოსფატისა და ანტიბიოტიკ გენტამიცინის სულფატის კომბინაციას ამინოგლიკოზიდების ჯგუფიდან. პრეპარატი უზრუნველყოფს საკმარის დოზას და ორივე პრეპარატის შეთავსებადობას, ასევე ამცირებს შეცდომის ალბათობას დოზის შერჩევის დროს პრეპარატში შემავალი კომპონენტების განცალკევებით დანიშვნის შემთხვევაში.

გენტამიცინი წარმოადგენს წყალში ხსნად ანტიბიოტიკს, რომელიც განეკუთვნება ამინოგლიკოზიდების ჯგუფს და, რომელსაც გააჩნია ბაქტერიციდული მოქმედება გრამ-დადებითი და გრამ-უარყოფითი ბაქტერიების ფართო სპექტრისადმი.

გენტამიცინი ვერ აღწევს დაუზიანებელ რქოვანაში. რქოვანას დაზიანება და ანთება იწვევს გენტამიცინის რქოვანაში შეღწევას. დექსა-გენტამიცინის თვალის წვეთების ინსტალაციიდან 15 წუთის შემდეგ.

დექსამეტაზონი წარმოადგენს სინთეზურ გლუკოკორტიკოსტეროიდს, რომლის ანთების და ალერგიის საწინააღმდეგო თვისებები 25-ჯერ აღემატება კორტიზოლის მოქმედებას, რომელიც წარმოადგენს ბუნებრივ გლუკოკორტიკოსტეროიდს. დექსამეტაზონის მოქმედება ისევე, როგორც სხვა კორტიკოსტეროიდებისა, ეფუძნება იმ პროტეინების სინთეზის სიჩქარეზე ზემოქმედებას, რომლებიც მონაწილეობენ იმუნოლოგიურ და ქემოტაქსისის რეაქციებში.

ფარმაკოკინეტიკა:

ადგილობრივი გამოყენებისას სისტემური აბსორბცია დაბალია.

ჩვენებები:

• თვალის წინა კამერის ინფექციები, გამოწვეული გენტამიცინისადმი მგრძნობიარე, მიკროფლორით (კონიუნქტივიტი, კერატიტი, ბლეფარიტი, ჯიბლიბო);
• თვალის წინა კამერის ალერგიული პროცესები, ბაქტერიული ინფიცირების თანხლებით;
• ოპერაციის (კატარაქტის მოშორება, ანტიგლაუკომური ოპერაციები) შემდგომ პერიოდში ანთებითი პროცესების პროფილაქტიკა და მკურნალობა.

მიღების წესები და დოზირება:

დექსა-გენტამიცინი თვალის წვეთებს იწვეთებენ კონიუქტივალურ პარკში 1-2 წვეთს 4-6-ჯერ დღეში.

დექსა-გენტამიცინით მკურნალობის ხანგრძლივობა, ჩვეულებრივ, არ აღემატება 2-3 კვირას.

მკურნალობის გაგრძელების შესახებ გადაწყვეტილება ეფუძნება ობიექტურ მონაცემებს, რაც შეიცავს პრეპარატის მოქმედების ეფექტურობას, სიმპტომატიკის გამოხატულობას, გვერდითი ეფექტების შესაძლებლობას.

გვერდითი მოვლენები:

იშვიათ შემთხვევებში, შესაძლებელია ალერგიული რეაქცია და წვის შეგრძნება პრეპარატის ჩაწვეთების შემდეგ.

პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენება შეიძლება გახდეს მეორადი გლაუკომისა და კატარაქტის გაჩენის მიზეზი. ამიტომ პრეპარატის 2 კვირაზე მეტ ხანს გამოყენებისას და ასევე, ანამნეზში გლაუკომის მქონე პაციენტებისათვის რეკომენდებულია თვალშიდა წნევის რეგულარული კონტროლი.

გვერდითი ეფექტების გაჩენის შემთხვევაში უნდა შეწყდეს პრეპარატის გამოყენება და, რაც შეიძლება სწრაფად მიმართეთ ოფთალმოლოგს.

უკუჩვენებები:

*კერატიტი, გამოწვეული herpes zoster (ხისებრი კერატიტი), ჩუტყვავილა და რქოვანასა და კონიუქტივის სხვა ვირუსული დაავადებები;

*თვალის მიკრობაქტერიული ინფექციები;

*თვალის სოკოვანი დაავადებები;

*თვალის მწვავე ჩირქოვანი დაავადებები რქოვანას ეპითელის დაზიანებით;

*რქოვანას ეპითელიოპათია;

*აწეული თვალის შიდა წნევა;

*მოცემული პრეპარატის ნებისმიერი კომპონენტისადმი მომატებული მგრძნობელობა.

განსაკუთრებული მითითებები:

დექსა-გენტამიცინის თვალის წვეთებით მკურნალობისას კონტაქტური ლინზების გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

თუ დექსა-გენტამიცინით მკურნალობის დროს პაციენტი, ექიმის ნებართვით, აგრძელებს კონტაქტური ლინზების გამოჩენებას, მაშინ პრეპარატის ჩაწვეთებამდე უნდა ამოიღოს კონტაქტური ლინზები და უკან ჩაისვას ჩაწვეთებიდან არანაკლებ 20 წუთში.

დექსა-გენტამიცინი თვალის წვეთების უშუალოდ ჩაწვეთების შემდეგ შეიძლება გაჩნდეს მხედველობის სიმახვილის დარღვევა, რაც იწვევს ფსიქიკური და ფიზიკური რეაქციების შენელებას; ამიტომ პრეპარატის გამოყენება მექანიზმებთან მუშაობისა და ავტროტრანსპორტის მართვის წინ არ არის რეკომენდებული.

ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში, ასევე ბავშვებში დექსა-გენტამიცინის გამოყენების შესახებ კლინიკური გამოკვლევების მონაცემები არ არსებობს. მაგრამ პრეპარატი შეიძლება გამოყენებულ იქნას იმ შემთხვევაში, თუ დედისთვის მოსალოდნელი სარგებლობა აღემატება ნაყოფისთვის შესაძლო რისკს.

ჭარბი დოზირება:

დექსა-გენტამიცინი პრეპარატის ადგილობრივი გამოყენებისას დოზის გადაჭარბება ნაკლებადაა შესაძლებელი.

სხვა წამლებთან ურთიერთმოქმედება:

ადგილობრივი გამოყენებისას არ არის აღწერილი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი. ფლაკონის გახსნის შემდეგ გამოიყენეთ 6 კვირის განმავლობაში.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

პრეპარატი პოლეზინი 5 მგ-იანი შემოგარსული ტაბლეტების შემადგენლობა
აქტიური ნივთიერება:
ყოველი შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს ლევოცეტირიზინის დიჰიდროქლორიდის 5 მგ-ს (რაც შეესაბამება ლევოცეტირიზინის 4,21 მგ-ს).
დამხმარე ნივთიერებები:
ბირთვი: მიკროკრისტალური ცელულოზა, კაჟბადის კოლოიდური უწყლო ოქსიდი, ლაქტოზას მონოჰიდრატი (37,9 მგ), ჰიდროქსიპროპილცელულოზა დაბალი ხარისხის ჩანაცვლებით (L-HPC-11), მაგნიუმის სტეარატი.
გარსი: თეთრი ოპადრი II 33G28523; შემადგენლობა: მაკროგოლი 3350, ტიტანის დიოქსიდი, ჰიპრომელოზა 2910, ლაქტოზას მონოჰიდრატი (1,05 მგ), ტრიოცეტილგლიცერინი.
როგორ გამოიყურება პრეპარატი პოლეზინი 5 მგ შემოგარსული ტაბლეტები და რა შედის შეფუთვის შემადგენლობაში
თეთრი ან თითქმის თეთრი, მრგვალი, ორივე მხრიდან ზომიერად ამობურცული, უსუნო ან თითქმის უსუნო შემოგარსული ტაბლეტები. გრავირება: ტაბლეტის ერთ მხარეზე გრავირებული არის სტილიზებული ასო E, მეორე მხარეზე- ნომერი 281.
შეფუთვა: კომბინირებული აფსკისგან ,,ცოლდ’’ (პოლიამიდი/ალუმინის ფოლგა/პვქ)/ალუმინის ფოლგა დამზადებულ ბლისტერულ შეფუთვაში არის 7 ან 10 შემოგარსული ტაბლეტი. 10 ტაბლეტით 1, 2 ან 3 ბლისტერი, 7 ტაბლეტით 1 ან 2 ბლისტერი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

რა არის და რისთვის გამოიყენება პოლეზინი
პოლეზინი გამოიყენება ალერგიული აშლილობების სამკურნალოდ. მისი აქტიური ნივთიერება მიეკუთვნება ანტიჰისტამინური საშუალებების სამკურნალო პრეპარატების კლასს, რომლებიც ახდენენ H-1 რეცეპტორების ბლოკირებას.
მოზარდებში და 6 წელზე უფროს ბავშვებში ის გამოიყენება ისეთი ალერგიული მდგომარეობების სიმპტომებისა და ნიშნების (ცემინება, გამონადენი ცხვირიდან, სურდო, სიმპტომები თვალების და კანის მხრიდან) სამკურნალოდ, როგორიცაა მაგალითად:
-ცხელება,
-მუდმივი ალერგიული რინიტი,
-ჭინჭრის ციება.

ყოველთვის მიიღეთ შემოგარსული ტაბლეტები ექიმის მკაცრი დანიშნულების მიხედვით. თუ თქვენ რამეში არ ხართ დარწმუნებული, მიმართეთ ექიმს კონსულტაციისთვის.
შემოგარსული ტაბლეტების გადაყლაპვა საჭიროა მთლიანად, სითხის დაყოლებით; მათი მიღება შეიძლება საკვებისგან დამოუკიდებლად.
კურსის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია პაციენტის ჩივილების სახეზე, ხანგრძლივობაზე და დინამიკაზე. ჩვეულებრივ, ცხელების მკურნალობა გრძელდება 3-6 კვირა.
ჩვეულებრივი დოზები:
მოზრდილებში და 12 წელზე უფროსი ასაკის მოზარდებში: 1 შემოგარსული ტაბლეტი დღეში ერთხელ (1*5 მგ).
6-12 წლამდე ასაკის მოზარდებში: 1 შემოგარსული ტაბლეტი დღეში ერთხელ (1*5 მგ).
2-6 წლამდე ასაკის მოზარდებში, მკურნალობის უსაფრთხოების მიზნით, რეკომენდებულია შიგნით მისაღები პოლეზინის წვეთების გამოყენება.
შესაძლებელია, თირკმელების ფუნქციის დარღვევების მქონე პაციენტებში შემცირებული დოზის მიცემა. ეს დამოკიდებულია თირკმელების დაზიანების სიმძიმეზე. მიღების რეჟიმი უნდა განისაზღვროს ექიმის მიერ.
ღვიძლის ფუნქიის დარღვევების მქონე პაციენტებში დოზის შეცვლა არ არის საჭირო.
თირკმელებისა და ღვიძლის ფუნქციების ერთდროული დარღვევების მქონე პაციენტებში, თირკმელების დაზიანების სიმძიმის მიხედვით, შესაძლებელია შემცირებული დოზის მიცემა. მიღების რეჟიმი უნდა განისაზღვროს ექიმის მიერ.

ისევე, როგორც სხვა სამკურნალო პრეპარატები, პრეპარატმა პოლეზინმა, 5 მგ-იანმა შემოგარსულმა ტაბლეტებმა, შეიძლება გამოიწვიონ გვერდითი ეფექტები, თუმცა ისინი არ წარმოიშვებიან ყველა პაციენტში.
ნებისმიერი ქვემოთ ჩამოთვლილი გვერდითი ეფექტების გამოვლებისას მიმართეთ ექიმს
ხშირი:
(100-დან 1-10 პაციენტში)
პირის სიმშრალე, თავის ტკივილი, გადაღლა, ძილიანობა.
არახშირი:
(100-დან 1 პაციენტზე ნაკლებს)
შეუძლოდ ყოფნა, ტკივილი მუცელში.
ძალიან იშვიათი:
(10000-დან 1 პაციენტზე ნაკლებს)
ალერგია, ქოშინი, გულის რევა, გამონაყარი კანზე, შეშუპება, ჭინჭრის ციება, სხეულის წონის მომატება, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა.
თუ თქვენ განიცდით ნებისმიერ ზემოთ ნახსენები გვერდითი ეფექტიდან რომელიმეს, გთხოვთ, მიმართეთ ექიმს, რომელიც შეაფასებს სიმპტომების სიმძიმეს და მიიღებს გადაწყვეტილებას საჭირო ქმედებების შესახებ.
ალერგიული რეაქციის პირველი ნიშნების გამოჩენისას (პირის და/ან ყელის ლორწოვანი გარსის შეშუპება, სახის შეშუპება, გაძნელებული სუნთქვა, მოჭერის შეგრძნება მკერდის არეში ან მსტვინავი სუნთქვა, არტერიული წნევის უეცარი დაქვეითება კოლაპსის ან შოკის განვითარებით, რომელმაც შეიძლება გამოიწვიოს სიკვდილი) შეწყვიტეთ პრეპარატი პოლეზინის 5 მგ-იანი შემოგარსული ტაბლეტების მიღება და მიმართეთ ექიმს.
მძიმე გვერდითი ეფექტების, ან მოცემულ ინსტრუქციაში არ ხსენებული ეფექტების განვითარების შემთხვევაში, გთხოვთ მიმართოთ ექიმს ან ფარმაცევტს.

არ მიიღოთ პოლეზინი შემდეგ შემთხვევებში:
-თუ თქვენ გაქვთ ალერგია (ჰიპერმგრძნობელობა) პრეპარატის ნებისმიერი სხვა კომპონენტის მიმართ ან ე.წ. ,,პიპერაზინის წარმოებულებზე’’;
-თუ თქვენ გაქვთ თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევა.
პრეპარატი პოლეზინის გამოყენება მოითხოვს განსაკუთრებულ სიფრთხილეს 
აუცილებლად შეატყობინეთ ექიმს შემდეგი ინფორმაცია:
-თქვენი წინამორბედი და მიმდინარე დაავადებები,
-სხვა წამლებზე ნებისმიერი ალერგიული რეაქცია,
-თუ თქვენ ხართ ორსულად, ბავშვი გყავთ ბუნებრივ კვებაზე ან გეგმავთ ორსულობას.

ნებისმიერი სამკურნალო საშუალების მიღებამდე მიიღეთ ექიმის რჩევა.
მიუხედავად იმისა, რომ ცხოველებზე ჩატარებულმა ექსპერიმენტებმა არ გამოავლინეს ლევოცეტირიზინის მავნე ზემოქმედება, პოლეზინის მიღება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში დასაშვებია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როცა ექიმი თვლის ამას სრულიად საჭიროდ. პრეპარატი პოლეზინის აქტიური ნივთიერება გამოიყოფა რძესთან ერთად

სატრანსპორტო საშუალებების და მექანიზმების მართვა
შედარებითმა კლინიკურმა კვლევებმა არ გამოავლინა სიფხიზლის, რეაქციის დროის ან სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარის დონის დარღვევის ნიშნები ლევოცეტირიზინის რეკომენდებული დოზის მიღების შემდეგ. თუმცა, პრეპარატი პოლეზინის მიღების დროს, ზოგიერთმა პაციენტმა შეიძლება იგრძნოს ძილიანობა, გადაღლა ან ასთენია. ამიტომ, პირებმა, რომლებიც აპირებენ სატრანსპორტო საშუალებების მართვას, პოტენციურად საშიში საქმიანობის შესრულებას ან მექანიზმების მართვას, უნდა შეასრულონ ექიმის მიერ მითითებული შეზღუდვები და აკრძალვები.
მნიშვნელოვანი ინფორმაცია პრეპარატი პოლეზინის ზოგიერთი კომპონენტის შესახებ შემოგარსული ტაბლეტები შეიცავენ ლაქტოზას. საჭიროა ამ ინფორმაციის გათვალისწინება იმ ავადმყოფებისთვის პრეპარატის დანიშვნისას, რომლებსაც აქვთ ლაქტოზის აუტანლობა. თუ ექიმმა შეგატყობინათ, რომ თქვენ გაქვთ ზოგიერთი შაქრის აუტანლობა, ამ სამკურნალო საშუალების მიღებამდე მიმართეთ მას რჩევისთვის. მნიშვნელოვანი ინფორმაცია პრეპარატი პოლეზინის ზოგიერთი კომპონენტის შესახებ
შემოგარსული ტაბლეტები შეიცავენ ლაქტოზას. საჭიროა ამ ინფორმაციის გათვალისწინება იმ ავადმყოფებისთვის პრეპარატის დანიშვნისას, რომლებსაც აქვთ ლაქტოზის აუტანლობა. თუ ექიმმა შეგატყობინათ, რომ თქვენ გაქვთ ზოგიერთი შაქრის აუტანლობა, ამ სამკურნალო საშუალების მიღებამდე მიმართეთ მას რჩევისთვის.

თუ თქვენ მიიღეთ პრეპარატი პოლეზინი ჭარბად 
მოზრდილებში ჭარბმა დოზამ შეიძლება გამოიწვიოს ძილიანობა. ბავშვებში თავდაპირველად შეიძლება განვითარდეს აგზნებადობა და მოუსვენრობა, რომელიც შემდეგ იცვლება ძილიანობით.
თუ თქვენ თვლით, რომ მიიღეთ პრეპარატი პოლეზინის შემოგარსული ტაბლეტები ჭარბად, გთხოვთ, შეატყობინეთ ამის შესახებ ექიმს, რომელიც მიიღებს გადაწყვეტილებას საჭირო ქმედებების თაობაზე.
თუ თქვენ დაგავიწყდათ პოლეზინის მიღება
დავიწყებული დოზის ანაზღაურების მიზნით არ მიიღოთ ორმაგი დოზა. უბრალოდ დაელოდეთ შემდეგი დოზის მიღების დროს, და, მიიღეთ ექიმის მიერ დანიშნული ნორმალური დოზა.
თუ თქვენ წინასწარ წყვეტთ პრეპარატი პოლეზინის მიღებას
დანიშნულ ვადაზე ადრე პრეპარატი პოლეზინის მიღების შეწყვეტა არ არის ზიანის მომტანი იმ მხრივ, რომ დაავადების სიმპტომები მხოლოდ თანდათან განახლდებიან, არ მოხდება მათი დამძიმება, ვიდრე ეს იყო პრეპარატი პოლეზინის მიღებამდე.
თუ ამ პრეპარატის გამოყენებასთან დაკავშირებით თქვენ წარმოგეშვათ დამატებითი კითხვები, მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.

შეატყობინეთ ექიმს ნებისმიერი სამკურნალო საშუალებების შესახებ, რომლებსაც თქვენ იღებთ ან იღებდით ახლო წარსულში, მათ შორის იმ პრეპარატების შესახებ, რომლებიც გაიცემიან ურეცეპტოდ.
პრეპარატი პოლეზინის მიღება საკვებთან და სასმელთან ერთად
საჭიროა თავი აარიდოთ ამ პრეპარატის და ალკოჰოლური სასმელების ერთდროულ მიღებას, ვინაიდან მგრძნობიარე პაციენტებში ლევოცეტიზირინის და ალკოჰოლის ერთდროულმა მიღებამ შეიძლება ზემოქმედება მოახდინოს ნერვულ სისტემაზე.

შენახვის ტემპერატურა არ უნდა აღემატებოდეს 30C.
პრეპარატი უნდა ინახებოდეს ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისიანობა: 3 წელი
არ გამოიყენოთ პრეპარატი პოლეზინი 5 მგ შემოგარსული ტაბლეტები კოლოფზე ან ბლისტერზე მითითებული შენახვის ვადის გასვლის შემდეგ (წელი/თვე). ვარგისიანობის ვადის დასრულების თარიღად ითვლება მითითებული თვის ბოლო დღე.
არ გადაყაროთ სამკურნალო საშუალება საყოფაცხოვრებო ნარჩენებში ან გამდინარე წყალში. თუ საჭიროა პრეპარატის, რომელიც აღარ არის საჭირო, ნარჩენებში გადაგდება, მიიღეთ ფარმაცევტის რჩევა. ასეთი სახის ზომები ხელს შეუშლიან გარემოს დაბინძურებას

რეცეპტის გარეშე (III ჯგუფი)

შემოგარსული ტაბლეტები 10 მგ შიგნით მისაღებად
თითოეული შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს 10 მგ აქტიურ ინგრედიენტს – ცეტირიზინის ჰიდროქლორიდს;
დამხმარე ნივთიერებები: სილიციუმის კოლოიდურ უწყლო ორჟანგს, მაგნიუმის სტეარატს, ლაქტოზას მონოჰიდრატს და მიკროკრისტალურ ცელულოზას. გარსი შედგება ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზისაგან, ტიტანის ორჟანგისაგან, მაკროგოლი 400-საგან და ყვითელი არიავეტ სანსეტისაგან.

- მუდმივი ალერგიული რინიტი
- სეზონური ალერგიული რინიტი და კონიუნქტივიტი
- ქავილი
- ქრონიკული იდიოპათიური ჭინჭრის ციება

მოზრდილები და 12 წელზე უფროსი ასაკის მოზარდები: ჩვეულებრივი დოზა – 1 შემოგარსული ტაბლეტი დღეში, სასურველია ღამით.
6-12 წლამდე ასაკის ბავშვები:ჩვეულებრივი დოზა – 1/2 ტაბლეტი ორჯერ დღეში (ნახევარი - დილით, ნახევარი- საღამოს); ან ერთი მთლიანი ტაბლეტი საღამოს.
ხანდაზმული ავადმყოფები: ასეთი ავადმყოფებისათვის რეკომენდებულია დოზის შემცირება (იხ. განსაკუთრებული მითითებები).
ავადმყოფებს თირკმლის უკმარისობით უნიშნავენ რეკომენდებული დოზის ნახევარს.

- დოზაზე დამოკიდებული სედატიური ეფექტი;
- დაღლილობის შეგრძნება;
- თავის ტკივილი;
- თავბრუსხვევა;
- პირის სიმშრალე;
- ღებინება და კუჭ-ნაწლავის მხრიდან სხვა სიმპტომები;
- შფოთვა (მოძრაობითი აქტივობის მომატება);
ზემოაღნიშნული გვერდითი ეფექტების ინტენსივობის შემცირება შეიძლება სადღეღამისო დოზის ორ ჯერზე გაყოფით.
ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები (სისხლძარღვების შეშუპება, გამონაყარი) წარმოიქმნება იშვიათად (

- ჰიპერმგრძნობელობა ცეტირიზინის ან პრეპარატის ნებისმიერი შემადგენელი კომპონენტის მიმართ.
- ძუძუთი კვება, რადგან ცეტირიზინი აღწევს დედის რძეში. ბუნებრივ კვებაზე მყოფ ჩვილებში სავარაუდო გვერდითი ეფექტების რისკი აღემატება შესაძლო სარგებელს დედისათვის და ამგვარად, ლაქტაციის დროს ცეტირიზინს არ ნიშნავენ. ორსულობა წარმოადგენს შედარებით უკუჩვენებას. მონაცემები ადამიანზე კონტროლირებადი კვლევების შესახებ არ არსებობს, რის გამოც, ორსული ქალებისათვის პრეპარატი რეკომენდებული არ არის.
ორ წლამდე ბავშვებს ცეტირიზინი არანაირი ფორმით არ ენიშნებათ (ამ ასაკობრივ ჯგუფში პრეპარატის უსაფრთხოება და ეფექტურობა დადგენილი არ არის). შემოგარსული ტაბლეტების ბავშვებში გამოყენება შეიძლება 6 წლისა და უფროს ასაკში. არსებობს ცეტირიზინის ხსნარი შინაგანი მიღებისათვის, რომელიც რეკომენდებულია 2-დან 6 წლამდე ბავშვების სამკურნალოდ.

ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციის განვითარების შემთხვევაში, ცეტირიზინით მკურნალობას დაუყოვნებლივ წყვეტენ.
ავადმყოფებში თირკმლის უკმარისობით, ნივთიერების შენელებული გამოყოფის გამო, პრეპარატს შეუძლია კუმულირება. ასეთი ავადმყოფებისათვის ცეტირიზინის დანიშვნისას ჩვეულებრივი, უფროსებისათვის რეკომენდებული დოზებით, შესაძლოა გამოვლინდეს გვერდითი ეფექტები, დაკავშირებული ქოლინომაბლოკირებელ და ცნს-ზე მოქმედებასთან. ასეთი ავადმყოფებისათვის რეკომენდებულია ცეტირიზინის დოზის შემცირება.
ხანდაზმულ ავადმყოფებში აღინიშნება ჰიპერმგრძნობელობა ქოლინომაბლოკირებელი გვერდითი ეფექტების მიმართ (მაგალითად, პირის სიმშრალე, შარდის შეკავება), თუ ასეთი სიმპტომები ავადმყოფისათვის მიუღებელი ხდება და ძლიერდება, პარლაზინით მკურნალობა უნდა შეწყდეს. გამოხატული ქოლინომაბლოკირებელი ან ცნს-ის დამთრგუნველი მოქმედება პარლაზინის ჩვეულებრივი დოზებით დანიშვნისას, როგორც წესი, არ წარმოიქმნება. მაგრამ, ცეტირიზინის კუმულაციის რისკი იზრდება (შესაძლებელია, თირკმელების ფუნქციის პროგრესირებადი შემცირების გამო ხანდაზმულ ავადმყოფებში).
შემოგარსული ტაბლეტები შეიცავს ლაქტოზას. ავადმყოფებს, რომლებსაც აღენიშნებათ ლაქტოზას აუტანლობა, ამის შესახებ დროულად ატყობინებენ. ისევე, როგორც სხვა ანტიჰისტამინური საშუალებების შემთხვევაში, ეროლინით მკურნალობა უნდა შეწყდეს სამი დღით ადრე პრიკის სინჯის ჩატარებამდე (ცრუ რეაქციის არიდების მიზნით).
პარლაზინით მკურნალობის დროს ალკოჰოლური სასმელის მიღება კატეგორიულად აკრძალულია.

სიმპტომები: დაღლილობისა და ძილიანობს შეგრძნება წარმოადგენს პრეპარატის ჭარბი დოზის ყველაზე ხშირ სიმპტომს. შფოთვა და გაღიზიანებადობა, რომელსაც მოსდევს ძილიანობა, ახასიათებს ცეტირიზინის ჭარბი დოზის შემთხვევებს ბავშვებში.
მკურნალობა: მასიური ჭარბი დოზის მიღებისას გამოწვეულ უნდა იქნას გულისრევა, ასევე დაინიშნოს სიმპტომატური და შემანარჩუნებელი მკურნალობა. სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. ჰემოდიალიზი არაეფექტურია.

შესაძლო ურთიერთქმედება ქვემოჩამოთვლილი პრეპარატებიდან ნებისმიერთან აღმოჩენილი არ არის: დიაზეპამი, ციმეტიდინი, აზიტრომიცინი, პსევდოეფედრინი, კეტოკონაზოლი, ერითრომიცინი, თეოფილინი (მცირე დოზებით).

პრეპარატი ინახება 15-25oC ტემპერატურაზე, მშრალ და სინათლისაგან დაცულ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე!
ვარგისიანობის ვადა 4 წელი; პრეპარატი არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

ფარმაცევტული პროდუქტის III ჯგუფი(რეცეპტის გარეშე)

საერთაშორისო დასახელება:

DEXAMETHAZONE; GENTAMICIN

მწარმოებელი: UPSAPHARM ARZNEIMITTEL,GmbH,

მოქმედი ნივთიერება: დექსამეტაზონი+გენტამიცინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბიოტიკი-ამინოგლიკოზიდი+გლუკოკორტიკოსტეროიდი; ანტიმიკრობული და ანტიალერგიული საშუალება ადგილობრივი გამოყენებისათვის ოფთალმოლოგიაში

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

თვალის მალამო: ტუბში 2.5 გ

1 გ

დექსამეტაზონი ...................  300 მკგ

გენტამიცინის სულფატი ........   5 მგ

მათ შორის გენტამიცინი ........   3 მგ

ვრცლად დექსა-გენტამიცინი(მიღების წესი, დოზირება განსხვავებული)

ყოველი ტაბლეტი შეიცავს აქტიურ ნივთიერებას - 10 მგ ლორატადინს.
სხვა კომპონენტები: კოლოიდური უწყლო კაჟბადი, მაგნიუმის სტეარატი, პრეჟელატინიზირებული სახამებელი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ლაქტოზის მონოჰიდრატი.

თაბლეტების ფორმით ეროლინი გამოიყენება ალერგიის ისეთი სიმპტომების შესამსუბუქებლად, როგორებიცაა ცემინება, სურდო, თაველის ქავილი და სიწითლე. იგი ასევე გამოიყენება კანის ალერგიული დაზიანებებისას, რომლებსაც ახასიათებს გამონაყარი, ასევე ქავილისა და ჭინჭრის ციების დროს.

პრეპარატის მიღება უნდა მოხდეს ექიმის დანიშნულების მიხედვით. ჩვეულებრივ პრეპარატი შემდეგნაირად გამოიყენება:
მოზრდილები:
მოზრდილებისა და 12 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებისათვის ჩვეულებრივ საწყის დოზას წარმოადგენს 10 მგ ლორატადინი, ე.ი. 1 ტაბლეტი დღეში.
ავადმყოფებისათვის ღვიძლის ფუნქციის უკმარისობით ან თირკმელების ფუნქციის დარღვევით (გლომერულური ფილტრაციის სიჩქარე არანაკლებ 30 მლ წუთში) დოზის შერჩევა ინდივიდუალურად ხდება. საწყისი დოზა ჩვეულებრივ მცირდება 5 მგ-მდე (0.5 ტაბლეტი) დღეში ან პრეპარატი ინიშნება 10 მგ (1 ტაბლეტი), მაგრამ დღეგამოშვებით.
ხანდაზმული ავადმყოფები: 
ასეთ ავადმყოფებში სავარაუდოა გვერდითი ეფექტების უფრო ხშირად განვითარება. ამიტომ ასეთ ავადმყოფებში აუცილებელია სიფრთხილის დაცვა ეროლინის დანიშვნისას დოზებით, რომლებიც რეკომენდებულია მოზრდილებისათვის თირკმელების ნორმალური ფუნქციით.
ბავშვები:
6-12 წლის ასაკის ბავშვებში პრეპარატი ინიშნება სხეულის წონის შესაბამისად.
ბავშვები, რომელთა სხეულის წონა 30 კგ-ზე ნაკლებია, იღებენ 5 მგ-ს (0.5 მგ ტაბლეტი) დღეში, ხოლო ბავშვები, რომელთა სხეულის წონა 30 კგ-ზე მეტია, იღებენ 10 მგ-ს (1 ტაბლეტი) დღეში.
სიროფის მიღება რეკომენდებულია ჭამამდე, საკმარისი რაოდენობით წყლის დაყოლებით.
სიროფის მიღება სასურველია ერთიდაიგივე დროს. ეს საუკეთესო შედეგს იძლევა.
თუ ავადმყოფს გამორჩა პრეპარატის დოზის მიღება, ორმაგი დოზის მიღება არ შეიძლება.
ეროლინით მკურნალობის ხანგრძლივობას ექიმი განსაზღვრავს.
ჭარბი დოზის მიღების შემთხვევაში აუცილებელია ექიმთან მიმართვა.

როგორც ნებისმიერ სხვა პრეპარატს, ეროლინს გვერდითი ეფექტები გააჩნია. მკურნალობის დროს შეიძლება გამოვლინდეს შემდეგი გვერდითი ეფექტები: თავის ტკივილი, ძილიანობა, სიმშრალე პირში, ღებინება, გაძლიერებული მადა, უსიამოვნო შეგრძნებები კუჭის არეში, ნაწლავის ფუნქციის დარღვევები.
თუ მკურნალობის დროს ბავშვს აღენიშნა შფოთვა, ასთმური სუნთქვა, დაღლილობის შეგრძნება, მომატებული აქტივობა, მუცლის ტკივილი, თვალების სიწითლე და ანთება, მეტყველების დარღვევა, ასევე საერთო სისუსტე, აუცილებელია ექიმთან მიმართვა.

ეროლინის ტაბლეტების გამოყენება არ შეიძლება შემდეგ შემთხვევებში:
- ალერგია პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალ მოქმედ ნივთიერებაზე ან მის სხვა კომპონენტებზე.
- ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი;
ეროლინის გამოყენება არ შეიძლება 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

ეროლინის გამოყენების დაწყებამდე ექიმს უნდა ეცნობოს ღვიძლის ან თირკმლის არსებული დაავადების შესახებ. ამ შემთხვევაში შეიძლება საჭირო გახდეს დამატებითი ლაბორატორიული გამოკვლევების ჩატარება ავადმყოფისათვის უფრო ეფექტური მკურნალობის მეთოდის შესამუშავებლად.
ლორატადინის შეწოვას ცვლის საკვები, ამიტომ პრეპარატის მიღება უნდა მოხდეს უზმოზე.
აუცილებელია სიფრთხილის დაცვა ეროლინის პირველად მიღებისას, ვინაიდან ეროლინის ზოგიერთმა გვერდითმა ეფექტმა (მაგ., ძილიანობამ) შეიძლება იმოქმედოს ავტომობილისა და მექანიკური მოწყობილობების მართვის უნარზე. ასეთი საქმიანობების შესრულება შეიძლება მხოლოდ ამ გვერდითი ეფექტების არარსებობის შემთხვევაში.
ეროლინით მკურნალობისას: თუ ექიმი აპირებს ალერგიული სინჯის (პრიკის ტესტის) ჩატარებისას, იგი პაციენტს ურჩევს პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტას არანაკლებ 4 დღით ადრე ამ ტესტის ჩატარებამდე, რათა არ მოხდეს მცდარი უარყოფითი შედეგის გამოვლინება.
ეროლინის სიროფის გამოყენება არ შეიძლება, თუ ფლაკონი 6 თვის განმავლობაში გახსნილ მდგომარეობაში იმყოფება.
საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია, თუ ეროლინთან ერთად გამოწერილია ერითრომიცინი, ციმეტიდინი ან კეტოკონაზოლი. ამ პრეპარატებმა შეიძლება გაზარდონ სისხლის პლაზმაში ლორატადინისა და მისი მეტაბოლიტების შემცველობა. ამავდროულად ეროლინის ზეგავლენის ქვეშ შეიძლება 15%-ით შემცირდეს ერითრომიცინის შემცველობა.
ეროლინის გამოყენება შეიძლება იმ სამკურნალო პრეპარატებთან კომბინაციაში, რომლებიც თრგუნავენ ღვიძლის ფერმენტებს (მაგალითად, ხინიდინი, ფლუკონაზოლი, ფლუოქსეტინი), მაგრამ ამის განხორციელება ძალიან ფრთხილად უნდა მოხდეს. იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტმა არ იცის როგორი პრეპარატებით სარგებლობს, ცოტახნის წინ სარგებლობდა ან მომავალში აპირებს გამოყენებას, აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.

პრეპარატი ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, 15-25oC ტემპერატურაზე.
შენახვის ვადა: 5 წელი
ვარგისიანობის ვადა მითითებულია შეფუთვაზე.
პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება შეფუთვაზე მითითებული ვადის ამოწურვის შემდეგ.

რეცეპტის გარეშე

საერთაშორისო დასახელება:

TOLTERODINE

მწარმოებელი: PHARMACIA & UPJOHN, იტალია

მოქმედი ნივთიერება: ტოლტეროდინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მუსკარინული რეცეპტორების ანტაგონისტი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 56 ც.

ტოლტეროდინი L-ის ტარტრატი           2 მგ

მათ შორის ტოლტეროდინი         1.37 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

მაგნიუმის სტეარატი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი (B ტიპის) და სხვა ნივთიერებები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი წარმოადგენს მუსკარინული ქოლინორეცეპტორების კონკურენტულ ანტაგონისტს, რომლებიც ლოკალიზებულნი არიან შარდის ბუშტსა და სანერწყვე ჯირკვლებში. აღნიშნული რეცეპტორების დათრგუნვა იწვევს შარდის ბუშტის შეკუმშვის ფუნქციის დაქვეითებას და ნერწყვის გამოყოფის შემცირებას.

6.4 მგ პრეპარატის პერორალურდ მიღების შემდეგ აღინიშნება შარდის ბუშტის არასრული დაცლა, ნარჩენი შარდის რაოდენობის გაზრდა და დეტრუზორის წნევის შემცირება. ტოლტეროდინი პერორალური მიღებისას მეტაბოლიზდება ღვიძლში და გარდაიქმნება 5-ჰიდროქსიმეთილის წარმოებულად, რომელიც წარმოადგენს ძირითად ფარმაკოლოგიურად აქტიურ მეტალიტს. აღნიშნულ მეტაბოლიტს გააჩნია ტოლტეროდინის მსგავსი ფარმაკოლოგიური თვისებები და იმ პაციენტებში, რომლებსაც გაძლიერებული აქვთ ნივთიერებათა ცვლა, მნიშვნელოვნად აძლიერებს პრეპარატის მოქმედებას. პრეპარატის თერაპიული ეფექტი აღინიშნება 4 კვირის შემდეგ. როგორც ტოლტეროდინი, ასევე მისი 5-ჰიდროქსიმეთილური წარმოებული გამოირჩევიან მაღალი სპეციფიკურობით მუსკარინული რეცეპტორების მიმართ და არ ახდენენ მნიშვნელოვან ზემოქმედებას სხვა რეცეპტორებზე.

ფარმაკოკინეტიკა:

ტოლტეროდინი სწრაფად აბსორბირდება. მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის შრატში აღინიშნება 1-3 სთ-ის შემდეგ. პიკური კონცენტრაციის მაჩვენებელი იმატებს პრეპარატის დოზის პროპორციულად 1-დან 4 მგ-მდე ინტერვალში. ტოლტეროდინი ძირითადად მეტაბოლიზდება პოლიმორფული ფერმენტით CYP2D6, რაც იწვევს ფარმაკოლოგიურად აქტიური 5-ჰიდროქსიმეთილური მეტაბოლიტის წარმოქმნას.

გაძლიერებული მეტაბოლიზმის მქონე პაციენტებში პრეპარატის სისტემური კლირენსი შრატში შეადგენს დაახლოებით 30 ლ/სთ-ს, ხოლო ნახევარგამოყოფის ტერმინალური პერიოდი - 2-3 სთ-ს. 5-ჰიდროქსიეთილური მეტაბოლიტის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 3-4 სთ-ს.

დაქვეითებული მეტაბოლიზმის (CYP2D6-ის დეფიციტი) მქონე პაციენტებში ტოლტეროდინი ექვემდებარება დეზალკილირებას იზოფერმენტ CYP3 A-თი, რის შედეგადაც წარმოიქმნება N-დეზალკილირებული ტოლტეროდინი. აღნიშნულ მეტაბოლიტს არ გააჩნია ფარმაკოლოგიური აქტივობა.

კლირენსის დაქვეითება და ნახევარგამოყოფის პერიოდის გახანგრძლივება (დაახლოებით 10 სთ), დაქვეითებული მეტაბოლიზმის მქონე პაციენტებში იწვევს ტოლტეროდინის კონცენტრაციის მომატებას (დაახლოებით 7-ჯერ) 5-ჰიდროქსიმეთილური მეტაბოლიტის კონცენტრაციის იმ ფონზე, რომელიც არ ექვემდებარება აღმოჩენას. აქედან გამომდინარე, შეუკავშირებელი ტოლტეროდინის ექსპოზიცია (მრუდის ქვეშ ფართი) პირებში დაქვეითებული მეტაბოლიზმით, უახლოვდება შეუკავშირებელი ტოლტეროდინისა და 5-ჰიდროქსიმეთილური მეტაბოლიტის ექსპოზიციის ჯამს პაციენტებში აქტიური CYP2D6, ერთნაირი დოზირების შემთხვევაში. მეტაბოლიტის კონცენტრაცის იმ ფონზე, რომელიც არ ექვემდებარება აღმოჩენას, პრეპარატის უსაფრთხოება, მის მიმართ ტოლერანტობა და კლინიკური ეფექტი იდენტურია, ფენოტიპისაგან დამოუკიდებლად. ტოლტეროდინის სტაციონალური კონცენტრაცია აღინიშნება 2 დღის განმავლობაში.

ტოლტეროდინის აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა შეადგენს 65%-ს დაქვეითებული მეტაბოლიზმის მქონე პირებში, ხოლო 17%-ს გაძლიერებული მეტაბოლიზმის მქონე პირებში (უმრავლესობა).

საკვები არ ახდენს გავლენას შეუკავშირებელი ტოლტეროდინის და აქტიური 5-ჰიდროქსიმეთილური მეტაბოლიტის ექსპოზიციაზე პირებში გაძლიერებული მეტაბოლიზმით, თუმცა ტოლტეროდინის დონე იმატებს, როდესაც მას ღებულობენ ჭამის დროს. ასევე არ აღინიშნება კლინიკურად მნიშნველოვანი ცვლილებები პირებში დაქვეითებული მეტაბოლიზმით.

ტოლტეროდინის განაწილების მოცულობა უტოლდება 113 ლ-ს. C¹⁴ ტოლტეროდინის შეყვანის შემდეგ რადიაქტიურობის დაახლოებით 77% გამოიყოფა შარდით და 17% ფეკალიებით. 1%-ზე ნაკლები გამოიყოფა უცვლელი სახით, ხოლო 4% - 5-ჰიდროქსიმეთილური მეტაბოლიტის სახით. კარბოქსილირებული მეტაბოლიტი და მისი შესაბამისი დეზალკილირებული მეტაბოლიტი შეადგენენ შესაბამისად იმ ნაწილის დაახლოებით 51% და 29%-ს, რომელიც გამოიყოფა შარდით.

შეუკავშირებელი ტოლტეროდინის და 5-ჰიდროქსიმეთილური მეტაბოლიტის ექსპოზიცია იმატებს დაახლოებით 2-ჯერ ღვიძლის ციროზით დაავადებულებში.

ჩვენებები:

პრეპარატი გამოიყენება შარდის ბუშტის ჰიპერრეფლექსიის (ჰიპერაქტიურობის, არასტაბილურობის) სამკურნალოდ, რაც ვლინდება ხშირი, შარდზე იმპერატიული მიდგომით, ან შარდის შეუკავებლობით.

მიღების წესები და დოზირება:

რეკომენდებული დოზა შეადგენს 2 მგ 2-ჯერ დღეში იმ პაციენტების გარდა, რომელთაც აღენიშნებათ თირკმელებისა და ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა. ამ კატეგორიის პაციენტებში პრეპარატი ინიშნება 1 მგ 2-ჯერ დღეში. გვერდითი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში პრეპარატის დოზა ასევე მცირდება დოზამდე 1 მგ 2-ჯერ დღეში.

მკურნალობის დაწყებიდან 6 თვის შემდეგ აუცილებელია პრეპარატის ეფექტის შეფასება. ბავშვებში პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

გვერდითი მოვლენები:

მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ანტიქოლინერგული მოვლენები, როგორიცაა: პირის სიმშრალე, დისპეფსია და ცრემლის გამოყოფის დაქვეითება.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: დისპეფსია, ყაბზობა, ტკივილი ეპიგასტრალურ მიდამოში, მეტეროიზმი, ღებინება.

საერთო: თავის ტკივილი.

მხედველობის მხრივ: ქსეროფტალმია (თვალების სიმშრალე).

კანის მხრივ: კანის სიმშრალე.

ცნს-ის მხრივ: ძილიანობა, ნევროზული მდგომარეობა, პარესთეზიები.

შედარებით იშვიათად: აკომოდაციის დარღვევა.;

საერთო: ტკივილი გულმკერდის არეში.

იშვიათად: ალერგიული რეაქციები.

შარდის გამომყოფი ორგანოების მხრივ: შარდვის გაძნელება.

ცნს-ის მხრივ: ცნობიერების დარღვევა.

უკუჩვენებები:

*შარდის შეკავება;

*დახურულკუთხოვანი გლაუკომა, რომელიც ექვემდებარება მკურნალობას;

*პრეპარატისა და მის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.;

*მიასთენია გრავის (myastenia gravis);

*მძიმე ფორმის წყლულოვანი კოლიტი;

*მეგაკოლონი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული. რეპროდუქციულ ასაკში მყოფ ქალებში პრეპარატი გამოიყენება საიმედო კონტრაცეპტივებთან კომბინაციაში.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება, როდესაც პაციენტს აღენიშნება გაძნელებული შარდვა; კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ობსტრუქციული დაზიანება (მაგალითად პილოროსტენოზი);

*ღვიძლისა და თირკმელების დაზიანებისას დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 1 მგ-ს 2-ჯერ დღეში;

*ნეიროპათია;

*თიაქარი.

*არ არის რეკომენდებული სატრანსპორტო საშუალებების მართვა და დანადგარებთან მუშაობა, ვინაიდან პრეპარატი იწვევს აკომოდაციის დარღვევას და კონცენტრაციის უნარის დაქვეითებას.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირებისას საჭიროა კუჭის ამორეცხვა და გააქტივებული ნახშირის მიღება.

ცალკეულ სიმპტომებს მკურნალობენ შემდეგნაირად:

ძლიერი ცენტრალური ანტიქოლინერგული ეფექტები (მაგ. ჰალუცინაციები, ძლიერი აგზნება) - ფიზოსტიგმინით;

კრუნჩხვები ან გამოხატული გაღიზიანება - ბენზოდიაზეპინებით;

ტაქიკარდია - ბეტა-ბლოკატორებით;

სუნთქვის უკმარისობა - ხელოვნური სუნთქვის  ჩატარება;

შარდის გამოყოფის გაძნელება - კათეტერიზაცია;

გუგის გაფართოება - თვალის წვეთები, რომლის შემადგენლობაშიც შედის პილოკარპინი, თუ დღის შუქი გამაღიზიანებელია, საჭიროა პაციენტის ბნელ ოთახში გადაყვანა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

პრეპარატის სხვა ანტიქოლინერგულ საშუალებებთან ერთდროული გამოყენება არ არის რეკომენდებული. ტოლტეროდინის მოქმედება მცირდება ერთდროულად მუსკარინული რეცეპტორების აგონისტების გამოყენებისას. მეტოკლოპრამიდის და ცისაპრიდის მსგავსი საშუალებების და ტოლტეროდინის ერთდროული გამოყენება იწვევს უკანასკნელის მოქმედების შესუსტებას.

ტოლტეროდინის სხვა პრეპარატებთან კომბინირებისას, რომლებიც განიცდიან მეტაბოლიზმს P450-2D6 (CYP2D6) ან CYP3A4 ციტოქრომების მეშვეობით, ან აინჰიბირებენ მათ, შესაძლებელია ფარმაკოკინეტიკური ურთიერთქმედება. ამავე დროს, ფლუოქსეტინისა და ტოლტეროდინის ერთდროული გამოყენებისას მოსალოდნელია შეუკავშირებელი ტოლტეროდინის და მისი აქტიურობის ექვევალენტის მქონე 5-ჰიდროქსილმეთილური მეტაბოლიტის საერთო ექსპოზიციის მხოლოდ უმნიშვნელოდ მომატება, რაც არ იწვევს კლინიკურად მნიშვნელოვან ურთიერთქმედებას.

ტოლტეროდინით პაციენტების მკურნალობისას, ამასთან CYP3A4 ძლიერი ინჰიბიტორების კომბინირებისას, როგორიცაა: მაკროლიდური ანტიბიოტიკები (ერითრომიცინი და კლარითრომიცინი) ან ანტიმიკოზური საშუალებები (კეტოკონაზოლი, იტრაკონაზოლი და იკონაზოლი), საჭიროა სიფრთხილე. კლინიკური კვლევების შედეგად დადგენილ იქნა, რომ პრეპარატის ვარფარინთან ან პერორალურ კონტრაცეპტივებთან კომბინირებისას არ არსებობს მათ შორის ურთიერთქმედება.

შენახვის პირობები და ვადა:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე.

1 მლ სიროფი შეიცავს 1 მგ ლორატადინს.
დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ბენზოატი, საქაროზა, პროპილენგლიკოლატი, გლიცერინი, ლიმონმჟავა უწყლო, ვანილინის არომატი AB-710, მარწყვის არომატი 22754-00 და გამოხდილი წყალი.

ეროლინის აქტიური ინგრედიენტი წარმოადგენს ხანგრძლივად და შერჩევითად მოქმედ პერიფერულ ჰისტამინური H1-რეცეპტორების სამციკლიან ბლოკატორს.
მას არ ახასიათებს გამოხატული სედაციური და ქოლინომაბლოკირებელი თვისებები. ლორატადინი ცუდად გადის ჰემატო-ენცეფალურ ბარრიერს და ახასიათებს სუსტი აფინიტეტი თავის ტვინის ჰისტამინური რეცეპტორების მიმართ. პრეპარატი გამოირჩევა უსაფრთხოებით. მისი ხანგრძლივი დანიშვნა არ იწვევს ფიზიოლოგიური ფუნქციების, ლაბორატორიული მონაცემების, ფსიქიკური სტატუსის და ელექტროენცეფალოგრამის მხრივ ცვლილებებს.
პრეპარატის ხანგრძლივი შეყვანის დროს პირდაპირი ტოქსიკური ზემოქმედების ან სპეციფიკური ეფექტების შესწავლისას, ცვლილებები არ არის გამოვლენილი.

ლორატადინი პერორალური გამოყენებისას სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. პრეპარატის მოქმედება იწყება 1-3 საათის შემდეგ, ეფექტის მაქსიმუმი აღინიშნება 8-12 საათის შემდეგ. პრეპარატის მოქმედების ხანგრძლივობა ერთჯერადი გამოყენებისას შეადგენს 24-48 საათს.
ლორატადინის მიღებისას ჭამის შემდეგ ფართობი მრუდის (კონცენტრაცია - დრო) ქვეშ ლორატადინისთვის და მისი აქტიური მეტაბოლიტისთვის იზრდება, ასევე, პროლონგირებას განიცდის Tmax ორივე სუბსტანციისთვის.
ლორატადინის ერთჯერადი დანიშვნისას იგი აღწევს წონასწორულ კონცენტრაციას მე-5 დღეს. თუ პრეპარატი შეჰყავთ დოზით 10 მგ-დან 40 მგ-მდე, საწყისი ნივთიერების და მისი აქტიური მეტაბოლიტის ფარმაკოკინეტური პარამეტრები არ არის დამოკიდებული დოზაზე.
ლორატადინი განიცდის სრულ მეტაბოლიზმს ღვიძლში იზოენზიმ CYP3A4-ის ზემოქმედებით. ამ ფერმენტული სისტემის ინჰიბიტორების ზეგავლენით ლორატადინი განიცდის მეტაბოლიზმს იზოენზიმ CYP2D6 - ით. ინტენსიური მეტაბოლიზმის დროს წარმოიქმნება აქტიური მეტაბოლიტი – დესკარბოეტოქსილორატადინი. იგი უფრო აქტიურია, ვიდრე საწყისი ნივთიერება; მეტაბოლიტი განიცდის ინაქტივირებას მისი შემდგომი კონიუგაციის დროს.
ლორატადინი და მისი აქტიური მეტაბოლიტი აღწევს ჰემატო-ენცეფალურ ბარიერს. ჯანმრთელ პაციენტებში ლორატადინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 12-15 საათს. ეს დრო უფრო ხანგრძლივია ხანდაზმულებში და ავადმყოფებში ღვიძლის ქრონიკული დაავადებებით. პრეპარატის მიღებიდან 24 საათის შემდეგ თირკმელებით გამოიყოფა დოზის 27%. პრეპარატის დანიშვნისას 10 დღის განმავლობაში შეყვანილი რაოდენობის 40% და 42% განიცდის ელიმინაციას შესაბამისად შარდით და განავლით. ლორატადინი და მისი აქტიური მეტაბოლიტი გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად.

გამოიყენება ალერგიის ისეთი სიმპტომების დროს, როგორიცაა ცემინება, სურდო, ქავილი და თვალების სიწითლე; ასევე, კანზე გამონაყარის, ქავილისა და ჭინჭრის ციების შემთხვევაში;

მოზრდილებში:
საწყისი დოზა მოზრდილებისთვის და მოზრდილებში 12 წლის ასაკის ზევით ინიშნება 10 მგ ლორატადინი (10 მლ სიროფი) 1 ჯერ დღეში.
ავადმყოფებში ღვიძლის ფუნქციის უკმარისობით და თირკმელების უკმარისობით დოზირება ხდება ინდივიდუალურად. საწყისი დოზა მცირდება 5 მგ-მდე (5 მლ სიროფი) დღეში ან ინიშნება 10 მგ (10 მლ) დღეში დღეგამოშვებით.
ხანდაზმულებში:
პრეპარატის უსაფრთხოება და ეფექტურობა ავადმყოფებში 60 წლის ზევით არასაკმარისად არის შესწავლილი. სავარაუდოა გვერდითი მოვლენების ხშირი განვითარება, ამიტომ პრეპარატის დანიშვნისას ამ ასაკში საჭიროა სიფრთხილე.
ბავშვებში:
ბავშვებში 2 წლიდან 12 წლამდე პრეპარატი ინიშნება წონის მიხედვით:
30 კგ-მდე წონის ბავშვებში – 5 მგ (5 მლ სიროფი) დღეში,
30 კგ მეტი წონის ბავშვებში – 10 მგ (10 მლ) დღეში.

პრეპარატი, როგორც წესი, კარგი ამტანობით ხასიათდება. მკურნალობის დროს აღინიშნება: თავის ტკივილი, ძილიანობა, დაღლილობა, პირის სიმშრალე, ღებინება, მადის გაძლიერება, დისკომფორტი კუჭის არეში, ნაწლავების ფუნქციის დარღვევა.
ბავშვებში ეროლინი იწვევს მოუსვენრობას, ასთმური ტიპის სუნთქვას, დაღლილობას, ჰიპერკინეზიას, ტკივილს მუცელში, კონიუნქტივიტს, დისფონიას და ადინამიას.

- მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის და მისი ინგრედიენტების მიმართ;
- ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი.
- ბავშვებში 2 წლის ასაკის ქვევით.

პრეპარატით მკურნალობის ხანგრძლივობა დგინდება ინდივიდუალურად. ეროლინის მიღება წყდება 4 დღით ადრე Prick -ტესტის ჩატარებამდე, რადგანაც შესაძლებელია ამ სინჯის ცრუ უარყოფითი შედეგი.
ეროლინის პირველი მიღებისას, აუცილებელია ყურადღება მიექცეს გვერდითი მოვლენების განვითარებას (მაგალითად, ძილიანობა), რამაც შეიძლება იმოქმედოს ავტომობილისა და მექანიკური მოწყობილობის მართვის უნარზე.
ავადმყოფებმა თავი უნდა შეიკავონ ამგვარი სამუშაოსგან გვერდითი მოვლენების გაქრობამდე.

40-180მგ ლორატადინის მიღების შემდეგ აღინიშნება ძილიანობა, ტაქიკარდია, თავის ტკივილი. 
მკურნალობა: სპეციფიური ანტიდოტი არ არსებობს. აუცილებელია სწრაფად დაიწყოს სიმპტომური თერაპია. ავადმყოფებში, რომელთაც შენარჩუნებული აქვთ ცნობიერება, ინიშნება ემეტური საშუალებები. იპეკაკუანას პრეპარატების დანიშვნა ნაჩვენებია სპონტანური ღებინების შემთხვევაშიც. კუჭის გაწმენდის შემდეგ ინიშნება აქტივირებული ნახშირი და სითხე დიდი რაოდენობით. თუ ღებინების გამოწვევა უკუნაჩვენებია, აუცილებელია კუჭის ამორეცხვა. გადაუდებელი ღონისძიებების ჩატარების შემდეგ ავადმყოფები საჭიროებენ სამედიცინო დაკვირვებას.
მკურნალობა: სპეციფიური ანტიდოტი არ არსებობს. აუცილებელია სწრაფად დაიწყოს სიმპტომატური თერაპია. ავადმყოფებში, რომლებსაც შენარჩუნებული აქვთ ცნობიერება, ინიშნება ემეტური საშუალებები. იპეკაკუანას პრეპარატების დანიშვნა ნაჩვენებია სპონტანური ღებინების შემთხვევაშიც. კუჭის გაწმენდის შემდეგ ინიშნება აქტივირებული ნახშირი და სითხე დიდი რაოდენობით. თუ ღებინების გამოწვევა უკუნაჩვენებია, აუცილებელია კუჭის ამორეცხვა. გადაუდებელი ღონისძიებების ჩატარების შემდეგ ავადმყოფები საჭიროებენ სამედიცინო დაკვირვებას.

აუცილებელია სიფრთხილე ეროლინის ერთდროული დანიშვნისას ერითრომიცინთან, ციმეტიდინთან, ან კეტოკონაზოლთან, რაც იწვევს ლორატადინის და მისი მეტაბოლიტის კონცენტრაციის ზრდას სისხლის პლაზმაში. ციმეტიდინის და კეტოკონაზოლის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში რჩება უცვლელი, ხოლო ერითრომიცინის შემცველობა მცირდება 15%-ით. ასევე, ეროლინის ერთდროული დანიშვნისას ღვიძლის ფერმენტების ინჰიბიტორებთან (გუანიდინი, ფლუკონაზოლი, ფლუოქსეტინი) საჭიროა სიფრტხილე, რადგანაც არ არის საკმარისი მონაცემები ამ კომბინაციის უსაფრთხოების შესახებ.

3 წელი; ვარგისიანობის ვადა მითითებულია კოლოფზე.
შენახვის პირობები:
არაუმეტეს 25oC.
ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.
არ შეიძლება ვადაგასული პრეპარატის გამოყენება.
გახსნილი ფლაკონი ინახება 6 თვის განმავლობაში.

ფარმაცევტული პროდუქტის III ჯგუფი (რეცეპტის გარეშე)