საერთაშორისო დასახელება:

GLIMEPRIDE

მწარმოებელი: ფარმაცევტული ქარხანა ეგისი, უნგრეთი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:
პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალება, სულფანილშარდოვანას წარმოებული

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

1 მგ ტაბლეტი #30

2 მგ ტაბლეტი #30

3 მგ ტაბლეტი #30

4 მგ ტაბლეტი #30

ყოველი ტაბლეტი მოქმედი ნივთიერების სახით შეიცავს, შესაბამისად, 1მგ, 2მგ, 3მგ, 4მგ, 6მგ გლიმეპირიდს.
დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი (A ტიპი), მიკროკრისტალური ცელულოზა, პოვიდონი K-30, მაგნიუმის სტეარატი და ქვემოთ ჩამოთვლილი პიგმენტები:
გლემპიდი ტაბლეტები 1მგ: რკინის წითელი ოქსიდი (E172)
გლემპიდი ტაბლეტები 2მგ: რკინის ყვითელი ოქსიდი (E172) და ინდიგოკარმინი (E 132)
გლემპიდი ტაბლეტები 3მგ: რკინის ყვითელი ოქსიდი (E172) 
გლემპიდი ტაბლეტები 4მგ: ინდიგოკარმინი (E 132)
გლემპიდი ტაბლეტები 1მგ: ყვითელი სანსეტი (E110)

მიღების წესები და დოზები:
გლემპიდი მიიღება დღეში ერთხელ საუზმის დროს (ან საკვების პირველად მიღების შემდეგ). ტაბლეტი უნდა გადაიყლაპოს მთლიანად არაუმეტეს ნახევარი ჭიქა ჩაის ან წყლის დაყოლებით.
გლემპიდი მიიღება ექიმის დანიშნულების შესაბამისად. გაურკვევლობის შემთხვევაში აუცილებელია ექიმის ან ფარმაცევტის კონსულტაცია. მოზრდილებისათვის ჩვეულებრივი დოზაა – ერთი ტაბლეტი 1- 4მგ დღეში (სისხლში შაქრის კონცენტრაციიდან გამომდინარე). მაქსიმალური სადღეღამისო დოზაა – 6მგ.

პრეპარატ გლემპიდით მკურანლობისას, ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ პაციენტს არ გამორჩეს საკვების მიღება. მკურნალობას შეიძლება დაემატოს ინსულინი. ამ შემთხვევაში ინსულინის დოზას მიუთითებს ექიმი. იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტი ფიქრობს, რომ გლემპიდი ავლენს ძალიან ძლიერ ან ძალიან სუსტ ეფექტს, მან კონსულტაციისათვის უნდა მიმართოს ექიმს ან ფარმაცევტს. 
ჩვენება:
გლემპიდი ამცირებს სისხლში შაქრის კონცენტრაციას, ნაწილობრივ ინსულინის პროდუქციის ხარჯზე და ნაწილობრივ, ორგანიზმის საკუთარი ინსულინის აქტივაციის გაზრდის ხარჯზე. გლემპიდი გამოიყენება  ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტის სამკურნალოდ. სხეულის მასის შემცირება და ფიზიკური დატვირთვა სამკურნალო საშუალებების გარეშე, არ იძლევა სისხლში შაქრის დონის საკმარისად დაწევის შესაძლებლობას. გლემპიდი შეიძლება დაინიშნოს ინსულინთან ერთად.

გვერდითი მოვლენები:
ისევე როგორც სხვა სამკურნალო საშუალებებმა, გლემპიდმაც შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი ეფექტები.
იშვიათი არასასურველი ეფექტები (უფრო ხშირად, ვიდრე 10000 პაციენტიდან 1-ში, მაგრამ უფრო იშვიათად, ვიდრე 1000-დან 1-ში): სისხლის უჯრედული შემადგენლობის ცვლილება (ჩვეულებრივ, ნორმალიზდება პრეპარატის მიღების შეწყვეტისას) და სისხლში შაქრის დონის შემცირებისას.
ძალიან იშვიათი არასასურველი ეფექტები: (უფრო იშვიათად, ვიდრე 1000-დან 1-ში): გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ჩაროზის შეგრძნება*, ტკივილი მუცლის არეში, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა (მაგალითად, ქოლესტაზი, სიყვითლე), ჰეპატიტი, თირკმლის უკმარისობა, ჰიპერმგრძნობელობის მწვავე რეაქციები (სუნთქვის გაძნელება, არტერიული წნევის შემცირება, შოკი), ალერგიული ვასკულიტი, ფოტომგრძნობელობა, შრატში ნატრიუმის შემცველობის შემცირება.
შეიძლება ადგილი ჰქონდეს ღვიძლის ფერმენტების დონის მომატებას, კანის ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციებს (მაგალითად, ქავილი, გამონაყარი, ჭინჭრის ციება) ან ჯვარედინ ალერგიას სულფონილშარდოვანას პრეპარატებზე და სულფონილამიდებზე, მხედველობის დროებით გაუარესებას (განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში).
მწვავე ან შემაწუხებელი სიმპტომების განვითარებისას, მაგალითად, სიყვითლე, ან სუნთქვის გაძნელება, აუცილებელია ექიმის დაუყოვნებელი კონსულტაცია.
ნებისმიერი გვერდითი ეფექტების განვითარებისას, რომლებიც აღწერილი არ არის ინსტრუქციაში, საჭიროა ექიმის ან ფარმაცევტის კონსულტაცია.

უკუჩვენება:
გლემპიდი არ გამოიყენება შემდეგ შემთხვევებში:
- ჰიპერმგრძნობელობა (ალერგია) გლემპიდზე ან პრეპარატის ნებისმიერ სხვა კომპონენტზე, ასევე სულფონილშარდოვანას სხვა წარმოებულებზე და სულფანილამიდებზე;
- ინსულინდამოკიდებული დიაბეტი (I ტიპის), ჰიპოგლიკემიური ან ჰიპერგლიკემიური კომა, კეტოაციდოზი (ორგანიზმში მჟავე ნივთიერებების დაგროვება), თირკმლის მწვავე უკმარისობა ან ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა. 
- ორსულობა და ლაქტაცი.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ორსულობის დროს გლემპიდი არ გამოიყენება. თუ პაციენტი გეგმავს ორსულობას, მან ამის შესახებ უნდა აცნობოს ექიმს.
გლიმეპირიდი გამოიყოფა ლაქტატში, ამიტომ ლაქტაციის პერიოდში არ გამოიყენება.
გლემპიდის მიღების დავიწყებისას
გლემპიდის ტაბლეტის მიღების დავიწყებისას, არ შეიძლება მისი კომპენსირება შემდგომი დოზის მიღებით. საჭიროა მიღების გაგრძელება ექიმის დანიშნულებით.
პრეპარატ გლემპიდის მიღების შეწყვეტისას სიმპტომები
შეიძლება გაიზარდოს სისხლში შაქრის დონე. პრეპარატის მიღების შეწყვეტამდე საჭიროა ექიმის კონსულტაცია.
გავლენა სატრანსპორტო საშუალებების და მექანიზმების მართვაზე:
ამ პრეპარატის მიღების დროს, სისხლში შაქრის დონის შემცირების ან მომატების შედეგად, შეიძლება გაუარესდეს ყურადღების კონცენტრაცია და რეაქცია, ისეთ სიტუაციებში, როდესაც ეს უნარ-ჩვევები აუცილებელია, რაც მაგალითად, სატრანსპორტო საშუალებების და მექანიზმების მართვისას, შეიძლება გახდეს სახიფათო.

განსაკუთრებული მითითებები:
- საჭიროა სისხლში და შარდში შაქრის შემცველობის რეგულარული კონტროლი. სისხლში შაქრის დონის მნიშვნელოვნად შემცირების რისკი (ჰიპოგლიკემია) განსაკუთრებით მაღალია გლიმეპირიდის მიღების პირველი კვირის განმავლობაში.
- სისხლში გლიმეპირიდით გამოწვეული შაქრის დონის შემცირება, შეიძლება განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი აღმოჩნდეს ხანგრძლივი შიმშილობის შემდეგ, პაციენტებში ღვიძლის ან თირკმლის უკმარისობით;
- სხვა სამკურნალო საშუალებების ან ნატურალური სამკურნალო პრეპარატების მიღებისას, იხილეთ განყოფილება ,,ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშვალებებთან” 
ჰიპოგლიკემიის სიმპტომები შეიძლება განვითარდეს:
- სხვა სამკურნალო საშვალებების ერთობლივი მიღებისას;
- პრეპარატის დანიშნულზე უფრო დიდი დოზებით მიღებისას;
- თუ პაციენტი არ იცავს კვების რეჟიმს;
- სხეულის მომატებული ტემპერატურისას;
- ძლიერი სტრესისას;
- ძლიერი ფიზიკური დატვირთვისას;
- ალკოჰოლური სასმელების გამოყენებისას.
ჰიპოგლიკემიის (სისხლში შაქრის დონის დაწევა) სიმპტომებია: შიმშილის შეგრძნება, სისუსტე, ცივი ოფლი, აგზნება, კანკალი, სიფერმკრთალე, თავის ტკივილი, კრუნჩხვები, კომა. ჩვეულებრივ, ეს ნიშნები ქრება შაქრის მიღების შემდეგ. ამის გამო პაციენტმა მუდმივად უნდა ატაროს შაქრის მცირე რაოდენობა, მაგალითად, შაქრის ნატეხები, ხილის წვენი, შოკოლადი და ა.შ. ხელოვნური დამატკბობლები არაეფექტურია. თუ შაქრის მიღება არ შველის ან ადგილი აქვს სიმპტომების განახლებას, საჭიროა ექიმის კონსულტაცია.
ჰიპერგლიკემიის (სისხლში შაქრის დონის მომატება) სიმპტომებია: წყურვილის შეგრძნება, მოშარდვის სურვილის გახშირება, პირის ღრუს სიმშრალე, კანის სიმშრალე. ასეთი სიმპტომების გაჩენისას საჭიროა ექიმის კონსულტაცია.
უბედური შემთხვევების დროს, ქირურგიული ოპერაციებისას, სხეულის ტემპერატურის მომატებისას, შეიძლება საჭირო გახდეს ინსულინით მკურნალობაზე გადასვლა.
გაფრთხილება
გლემპიდის ტაბლეტების არააქტიური კომპონენტების შემადგენლობაში შედის ლაქტოზა. თუ პაციენტს აქვს ზოგიერთი შაქრის აუტანლობა (ალერგია), პრეპარატის მიღებამდე საჭიროა ექიმის კონსულტაცია.
ზოგიერთმა ქიმიურმა ნივთიერებებმა, რომელებიც გამოიყენება ტაბლეტებში, როგორც საღებავი (რკინის წითელი ოქსიდი E 172, რკინის ყვითელი ოქსიდი E 172, ინდიგოკარმინი E 132, ყვითელი სანსეტი E 110, შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები (ალერგია).

ჭარბი დოზირება:
საჭიროა ექიმის დაუყოვნებელი კონსულტაცია ან მიმართვა უახლოესი საავადმყოფოს გადაუდებელი დახმარების განყოფილებაში. შეიძლება საჭირო გახდეს დამატებითი ზომების მიღება. პაციენტმა თან უნდა წაიღოს ეს ინსტრუქცია, დარჩენილი ტაბლეტები და აჩვენოს ექიმს. სიმპტომები შეიძლება განვითარდეს გლემპიდის ტაბლეტების მიღებიდან 24 საათის შემდეგ.
ჭარბი დოზირების სიმპტომებს მიეკუთვნება სისხლში შაქრის დონის შემცირება, გულისრევა, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში, მოუსვენრობა, კანკალი, მხედველობის და კოორდინაციის დარღვევა, ძილიანობა, კრუნჩხვები, კომა. თუ პაციენტი თვლის, რომ მიიღო ძალიან დიდი დოზა, მან აუცილებლად უნდა შეჭამოს შაქარი ან დალიოს ხილის წვენი. თუ ავადმყოფმა დაკარგა გონება, მისთვის საკვების ან სითხის მიცემის მცდელობა დაუშვებელია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
გლემპიდის მიღებამ სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ერთად შეიძლება გააძლიეროს ან შეასუსტოს მისი ეფექტი. ასეთი პრეპარატებია;
- ინსულინი და დიაბეტის საწინააღმდეგო პერორალური პრეპარატები;
- გახანგრძლივებული მოქმედების ზოგიერთი სულფანილამიდები;
- მეტფორმინი;
- ტეტრაციკლინები;
- სალიცილატები და პარამინოსალიცილის მჟავა;
- მაო-ს ინჰიბიტორები;
- ანაბოლური სტეროიდები და ანდროგენები (მამაკაცის სასქესო ჰორმონები);
- ქინოლონები;
- მიკონაზოლი;
- აგფ ინჰიბიტორები;
- ფლუოქსეტინი;
- ალოპურინოლი;
- ესტროგენები და პროგესტაგენები;
- სალურეტიკები და შარდმდენი თიაზიდები;
- ფარისებრი ჯირკვლის სტიმულატორები და გლუკოკორტიკოიდები;
- ფენოთიაზინის წარმოებულები, ქლორპრომაზინი,
- საფაღარათე საშუალებები (ხანგრძლივი გამოყენება);
- ფენიტოინი;
- გლუკაგონი, ბარბიტიურატები, რიფამპიცინი;
- აცეტაზოლამიდი.
თუ პაციენტი ღებულობს ან ღებულობდა, რომელიმე სამკურნალო საშუალებას, მან უნდა აცნობოს ექიმს (იმის მიუხედავადაც კი თუ ისინი მიეკუთვნება ურეცეპტო ფორმებს).
ალკოჰოლის გამოყენებამ შეიძლება გააძლიეროს ან შეასუსტოს პრეპარატ გლემპიდის ეფექტი.
გლიმეპირიდით მკურნალობისას, ნებისმიერი პრეპარატის მიღების წინ აუცილებელია ექიმის კონსულტაცია.

შენახვის პირობები და ვადები:
ინახება არაუმეტეს 25^oC ტემპერატურაზე, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.
ვარგისიანობის ვადა:
3 წელი. პრეპარატი არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი:
ექიმის რეცეპტით

საერთაშორისო დასახელება:

GLIMEPIRIDE

მწარმოებელი: LABORATORIOS BAGO S.A. არგენტინა

მოქმედი ნივთიერება: გლიმეპირიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალება, III თაობის სულფანილშარდოვანას წარმოებული.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც.

1 ტაბ.

გლიმეპირიდი ..........  4 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

მიკროკრისტალური ცელულოზა, მაგნიუმის სტეარატი, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, ფხვნილისებრი ცელულოზა, ქინოლინის ყვითელი საღებავი და ბრილიანტის ლურჯი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ჰიპოგლიკემიური საშუალება, სულფანილშარდოვანას ჯგუფის III თაობის წარმოებული. ასტიმულირებს კუჭქვეშა ჯირკვლის ბეტაუჯრედებს, ხელს უწყობს ენდოგენური ინსულინის მობილიზაციას და აძლიერებს მის გამოყოფას, ზრდის სამიზნე უჯრედებში ინსულინისადმი მგრძნობიარე რეცეპტორების რაოდენობას, თრგუნავს გლუკონეოგენეზებს. აქვეითებს ჰიპერგლიკემიას უზმოზე ინსულინის დონის გაზრდის გარეშე. ექსტრაპანკრეასული მოქმედება გამოიხატება ინსულინისადმი პერიფერიული ქსოვილების მგრძნობელობის გაზრდაში. ამცირებს რეტინო, ნეირო და ნეფროპათიის განვითარების რისკს. გლიმეპირიდს გააჩნია ანტიაგრეგაციული, ანტიათეროგენული და ანტიოქსიდანტური მოქმედება. მაქსიმალური ეფექტი აღინიშნება 2-3 სთ-ის შემდეგ, ხოლო ჰიპოგლიკემიური ეფექტი გრძელდება 24 სთ-ზე დიდხანს.

ფარმაკოკინეტიკა:

აბსორბცია მაღალია. 4 მგ სადღეღამისო დოზის პერორალურად მიღების შემდეგ, სისხლში მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია (309 ნგ/მლ) აღინიშნება 2.5 სთ-ის შემდეგ. განაწილების მოცულობა - 8.8 ლ (113 მლ/კგ). ბიოშეღწევადობა შეადგენს დაახლოებით 100%. პლაზმის ცილებთან შეკავშირება 99%, კლირენსი - 48 მლ/წთ. მეტაბოლიზდება ღვიძლში. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 5-8 სთ-ს; პრეპარატი არააქტიური მეტაბოლიტების სახით გამოიყოფა ძირითადად თირკმელებით (მიღებული დოზის 58%) და ნაწლავით (35%). არ კუმულირდება. გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად და აღწევს პლაცენტის ბარიერში.

ჩვენებები:

ინსულინდამოუკიდებელი შაქრიანი დიაბეტი (2 ტიპი), როდესაც დიეტური თერაპია და ფიზიკური დატვირთვები არაეფექტურია.

მიღების წესები და დოზირება:

გლიმეპირიდის დოზა ინიშნება ინდივიდუალურად, სისხლში გლუკოზის დონის რეგულარული კონტროლის საფუძველზე.

პრეპარატი მიიღება პერორალურად, დაუღეჭავად, საკმაო რაოდენობის სითხესთან ერთად ნოყიერი საუზმის წინ.

საწყისი დოზა შეადგენს - 1 მგ ერთხელ დღეში. აუცილებლობის შემთხვევაში სადღეღამისო დოზა შეიძლება გაიზარდოს თანდათან (1 მგ-ით ყოველ 12 კვირაში). მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა 6 მგ-8 მგ.

მკურნალობა ხანგრძლივია.

გვერდითი მოვლენები:

ჰიპოგლიკემია, მხედველობის დარღვევა (გამოწვეული ჰიპოგლიკემიით), თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ასთენია, გულისრევა, ღებინება. ეპიგასტრიუმში სიმძიმის შეგრძნება, ტკივილი მუცლის არეში, დიარეა, ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება, ქოლესტაზი, სიყვითლე, ჰიპონატრემია, თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი, ჰემოლიზური და აპლასტიური ანემია. პანციტოპენია, ალერგიული რეაქიცები (ვასკულიტი). იშვიათად - ქოშინი, არტერიული წნევის დაწევა, ფოტოსენსიბილიზაცია.

უკუჩვენებები:

• ინსულინდამოკიდებული (I ტიპი) შაქრიანი დიაბეტი;
• დიაბეტური კეტოაციდოზი, დიაბეტური პრეკომა და კომა;
• მომატებული მგრძნობელობა გლიმეპირიდის და პრეპარატის სხვა კომპონენტებისადმი, ასევე სულფანილშარდოვანას პრეპარატების მიმართ.
• ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დარღვევები. თირკმლის ფუნქციის მძიმე დარღვევები. ისეთი მდგომარეობები, როდესაც აღინიშნება საკვების შეწოვის დარღვევა, ჰიპოგლიკემიის განვითარება (ინფექციური დაავადებები);
• ლეიკოპენია;
• ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი.

განსაკუთრებული მითითებები:

სიფრთხილით ინიშნება ალკოჰოლიზმის დროს, თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობის, ფარისებრი ჯირკვლის დაავადებების (ჰიპოთირეოზი ან თირეტოქსიკოზი) დროს. ისეთი მდგომარეობების დროს, როდესაც საჭიროა პაციენტის გადაყვანა ინსულინის თერაპიაზე (დამწვრობა, მძიმე მრავლობითი ტრავმები, დიდი ქირურგიული ჩარევა, ასევე კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან აბსორბციის დარღვევა - ნაწლავთა გაუვალობა, კუჭის პარეზი და ა.შ.).

სიფრთხილის ზომები:

აუცილებელია სისხლში გლუკოზის  დონის რეგულარული კონტროლი.

გლიმეპირიდის მონოთერაპიის არაფექტურობის შემთხვევაში შესაძლებელია მისი კომბინაცია ინსულინთან.

ქირურგიური ჩარევის ან დიაბეტის დეკომპენსაციის შემთხვევაში აუცილებელია ინსულინის გამოყენების შესაძლებლობის გათვალისწინება. აუცილებელია პაციენტის გაფრთხილება იმის შესახებ, რომ ეთანოლის მიღების შემთხვევაში იზრდება ჰიპოგლიკემიის განვითარების რისკი (მათ შორის დისულფირამის მსგავსი რეაქციების განვითარება: ტკივილი მუცლის არეში, გულისრევა, ღებინება, თავის ტკივილი) და ასევე შიმშილის დროს.

ფიზიკური და ემოციური დატვირთვის დროს აუცილებელია  დოზის კორექცია და კვების რეჟიმის შეცვლა.

ბეტა-ადრენობლოკატორების, კლონიდინის, რეზერპინის, გუანეტიდინის მიღებამ შესაძლებელია შენიღბოს ჰიპოგლიკემიის ნიშნები.

საჭიროა სიფრთხილე მანქანის მართვისა და ისეთი საქმიანობისას, რომელიც საჭიროებს ყურადღების კონცენტრაციას და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციებს.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: ჰიპოგლიკემია (შიმშილის შეგრძნება, ტაქიკარდია, გულისრევა, ღებინება, აპათია. ძილიანობა, დეპრესია, ძილის დარღვევა, მკვეთრად გამოხატული სისუსტე, შფოთვა, ყურადღების კონცენრაციის დარღვევა, მხედველობის და მეტყველების დარღვევა (აფაზია), ტრემორი, მგრძნობელობის დარღვევა, პარეზი, თავბრუსხვევა, კრუნჩხვა, ზედაპირული სუნთქვა, ბრადიკარდია, შესაძლებელია განვითარდეს არტერიული ჰიპერტენზია, ცნობიერების დარღვევა, ჰიპოგლიკემიური კომა).

მკურნალობა: თუ პაციენტი გონზეა, ასეთ შემთხვევაში საჭიროა ნახშირწყლების პერორალური მიღება.

თუ ნახშირწყლების პერორალური მიღება შეუძლებელია -დექსტროზის ინექცია (ი/ვ ბოლუსურად - 40% ხსნარი, ხოლო შემდეგ 5-10% ხსნარის ინფუზია), 1-2 მგ გლუკაგონი ინტრამუსკულარულად ან კანქვეშ.

აუცილებელია სისხლში გლუკოზის დონის (5.5 მმოლი/ლ) და სიცოცხლისათვის მნიშვნელოვანი ფუნქციების შენარჩუნება და მუდმივი მონიტორინგი 24-48 სთ-ის განმავლობაში (მოსალოდნელია ჰიპოგლიკემიის განმეორებითი ეპიზოდები).

ცნობიერების აღდგენის შემდეგ პაციენტმა უნდა მიიღოს ადვილად ასათვისებელი ნახშირწყლებით მდიდარი საკვები (ჰიპოგლიკემიური ეპიზოდის განმეორების თავიდან ასაცილებლად).

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

გლიმეპირიდის ეფექტს აძლიერებენ აგფ-ის ინჰიბიტორები (კაპტოპრილი, ენალაპრილი), H₂-ჰისტამინორეცეპტორის ბლოკატორები (ციმეტიდინი), სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები (მიკონაზოლი, ფლუკონაზოლი), ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატები (ფენილბუტაზონი, აზაპროპაზონი, ოქსიფენბუტაზონი), ფიბრატები (კლოფიბრატი, ბეზაფიბრატი), ტუბერკულოზის საწინააღმდეგო პრეპარატები (ეთიონამიდი), სალიცილატები (პარაცეტამოლი), კუმარინის ჯგუფის ანტიკოაგულანტები, ანაბოლური სტეროიდები, ბეტა-ადრენობლოკატორები მაო-ს ინჰიბიტორები, სულფანილამიდები, ჰიპოგლიკემიური საშუალებები (აკარბოზა, ბიგუანიდები, ინსულინი), ციკლოფოსფამიდი, ფლორამფენიკოლი, ფენფლურამინი, ფლუოქსეტინი, გუანეტიდინი, პენტოქსიფილინი, ტეტრაციკლინი, თეოფილინი, რეზერპინი, ბრომოკრიპტინი, დიზოპირამიდი, პირიდოქსინი, ალოპურინოლი.

გლიმეპირიდის ეფექტს ამცირებენ ბარბიტურატები, გლუკოკორტიკოსტეროიდები, ადრენოსტიმულატორები (ეპინეფრინი, კლონიდინი), ეპილეფსიის საწინააღმდეგოდ სამკურნალო პრეპარატები ფენიტოინი), კალციუმის "ნელი" არხების ბლოკატორები, კარბოანჰიდრაზის ინჰიბიტორები (აცეტაზოლამიდი), თიაზიდის ჯგუფის შარდმდენები, ქლორტალიდონი, ფუროსემიდი, ტრიამტერენი, ასპარაგინაზა, ბაკლოფენი, დანაზოლი, დიაზოქსიდი, იზონიაზიდი, მორფინი, რიტოდრინი, სალბუტამოლი, ტერბუტალინი, გლუკაგონი, რიფამპიცინი, ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონალური პრეპარატები, ლითიუმის მარილები, მაღალ დოზებში - ნიკოტინის მჟავა ქლორპრომაზინი, პერორალური კონტრაცეპტივები და ესტრონგენები.

გლიმეპირიდი აქვეითებს (უმნიშვნელოდ) ვარფარინით გამოწვეულ ჰიპოკოაგულაციას.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე მშრალ, ბნელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

საერთაშოროსო დასახელება:

Oxytetracycline+Hydrocortisone

მწარმოებელი: “ნიჟფარმი”, ნიჟნი ნოვგოროდი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ყვითელი ფერის მალამო.

100 გ მალამო შეიცავს:

ჰიდროკორტიზონის აცეტატი ...............  1გ,

ოქსიტეტრაციკლინის ჰიდროქლორიდი (აქტივობით 860 ერთ/მგ) .......... 3გ
დამხმარე ნივთიერებები (ნიპაგინი, ვაზელინის ზეთი, სამედიცინო ვაზელინი) – 100გ-მდე.

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

გლუკოკორტიკოსტეროიდი + ანტიბიოტიკი + ტეტრაციკლინი

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

გიოქსიზონი კომბინირებული პრეპარატია, ხელს უშლის კანის ანთებითი რეაქციების განვითარებას, განსაკუთრებით ალერგიული წარმოშობისას, გართულებულს ბაქტერიული ინფექციით, კომპონენტების ერთობლივი მოქმედების შედეგად, რომლებიც შედის პრეპარატის შემადგენლობაში. აქტიურია გრამდადებითი და გრამუარყოფითი ბაქტერიების მიმართ, Rickettsia spp., Treponema spp., Chlamydia spp., Mycoplasma spp. ჰიდროკორტიზონი – გლუკოკორტიკოსტეროიდი, ახდენს ანთების, ალერგიის, ექსუდაციის, ქავილის საწინააღმდეგო მოქმედებას. აფერხებს ფაგოციტოზს; ამცირებს პროსტალგანდინების და ლეიკოტრიენების სინთეზს ფოსფოლიპაზას A2 აქტივობის დათრგუნვის და უჯრედების გარსების ფოსფოლიპიდებიდან არაქიდონმჟავას გამონთავისუფლების შემცირების გზით. თრგუნავს ანთებითი პროცესის გამომწვევი ინტერლეიკინებისა და სხვა ციტოკინების გათავისუფლებას; ამუხრუჭებს ჰისტამინის გათავისუფლებას და ადგილობრივი ალერგიული რეაქციების წარმოქმნას. ამცირებს ცილების სინთეზს და კოლაგენის დაგროვებას კანში, ხელს უშლის შემაერთებელი ქსოვილის განვითარებას, ასუსტებს პროლიფერაციულ პროცესებს.

გამოყენების ჩვენებები:

უკუჩვენებები:

ჰიპერმგრძნობელობა, კანის ტუბერკულოზი, კიბოს წინა მდგომარეობები, მიკოზი, კანის ვირუსული დაავადებები (ჰერპესი, ჩუტყვავილა);

ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი (დაზიანების დიდ კერებზე გამოყენებისას).

გამოყენების წესი და დოზები:

ადგილობრივად, გარეგანად.

0.5 -1 გ მალამო თხელ ფენად წაისმევა კანის დაზიანებულ მონაკვეთზე 1-3-ჯერ დღეში ან სტერილური მარლის სახვევის ქვეშ.

მკურნალობის ხანგრძლივობა ინდივიდუალურია.

გვერდითი მოქმედება:

იშვიათად შესაძლებელია – ალერგიული რეაქციები, კანის გაღიზიანება, ქავილი, გამონაყარი. ხანგრძლივად გამოყენებისას და/ან ფართო ზედაპირებზე წასმისას – გლუკოკორტიკოსტეროიდების სისტემური გვერდითი ეფექტები. სახის კანზე გამოყენებისას – შესაძლებელია ტელეანგიოექტაზიები, პირის არეში კანქვეშა უჯრედისის ატროფია.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი.

კოლოფზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ გამოყენება არ შეიძლება.

შენახვის პირობები:

ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, არაუმეტეს 15°C ტემპერატურაზე.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

BUTOCONAZOLE

მწარმოებელი: GEDEON RICHTER

მოქმედი ნივთიერება: ბუტოკონაზოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ფუნგიციდური აქტივობის სოკოს საწინააღმდეგო საშუალება; იმიდაზოლის წარმოებული

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ვაგინალური კრემი 2%: ტუბში 5 გ

1 გ

ბუტოკონაზოლი ..........  2 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი სოკოს უჯრედულ მემებრანაში აინჰიბირებს ლანოსტეროლის ერგოსტეროლად გარდაქმნას, რაც იწვევს მემბრანის ლიპიდური შემადგენლობის შეცვლას, გამტარებლობის დარღვევას, ოსმოტიური მდგრადობის დაქვეითებას და სოკოს უჯრედის სიცოცხლისუნარიანობის დარღვევას.

კრემს გააჩნია მაღალი ბიოადგეზიურობა. in vivo კვლევებით დადგინდა, რომ პრეპარატის ერთი დოზის შეყვანის შემდეგ კრემი საშოს ლორწოვან გარსზე აღინიშნებოდა 4,2 დღის მანძილზე. ასევე ინ ვიტრო კვლევებით დადგინდა, რომ კრემის უნიკალური სტრუქტურა უზრუნველყოფს ბუტოკონაზოლის გამოთავისუფლებას 6 დღის მანძილზე, განსხვავებით ანალოგებისაგან, სადაც გამოთავისუფლება ხდება 6 საათში.

ფარმაკოკინეტიკა:

“გინოფორტი” კრემის აბსორბცია საშოში შეყვანის შემდეგ შეადგენს დოზის 1,7%. პლაზმაში პრეპარატისა და მისი მეტაბოლიტების პიკური კონცენტრაცია აღინიშნება 13 საათის განმავლობაში. ბუტოკონაზოლი ინტენსიურად მეტაბოლიზდება. იგი გამოიყოფა ნაწილობრივ შარდთან, ნაწილობრივ ნაღველთან ერთად.

ჩვენებები:

• გინოფორტი გამოიყენება საშოს Candida albicans- ით გამოწვეული სოკოვანი დაავადებების სამკურნალოდ. დიაგნოზი დადასტურებული უნდა იყოს საშოს ნაცხის მიკროსკოპული ან/და კულტურალური გამოკვლევით.

მიღების წესი და დოზირება:

რეკომენდებული დოზა – ერთი აპლიკატორის შიგთავსის (5გ) შეყვანა საშოში ერთხელ დღეში. კრემის ეს რაოდენობა შეიცავს 100მგ ბუტოკონაზოლის ნიტრატს.

გვერდითი მოვლენები:

შესაძლოა აღინიშნოს საშოს წვის, ქავილის, მტკივნეულობის ან შეშუპების შეგრძნება, სპაზმი. შესაძლებელია ორი ან მეტი გვერდითი ეფექტის თანხვედრა.

უკუჩვენებები:

გინოფორტის ვაგინალური კრემი უკუნაჩვენებია შემადგენლობაში არსებული რომელიმე კომპონენტის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობისას.

ბავშვებში და ორსულებში პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოებისა და ეფქტურობის შესახებ კვლევები არ ჩატარებულა

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულებში “გინოფორტი” ვაგინალური კრემის გამოყენებაზე კვლევები არ ჩატარებულა. ამიტომ, პრეპარატის გამოყენება ორსულებში შესაძლოა მხოლოდ რისკი/სარგებლის გათვალისწინებით. ორსულებში პრეპარატის გამოყენების შემთხვევაში აპლიკატორის საშოში შეყვანისას აუცილებელია სიფრთხილე მექანიკური ტრავმის თავიდან აცილების მიზნით.

ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება საჭიროებს სიფრთხილეს, რადგან დღეისათვის პრეპარატის კომპონენტების რძეში გამოყოფის ალბათობა უცნობია.

განსაკუთრებული მითითებები:

გინოფორტის ვაგინალური კრემი შეიცავს მინერალურ ზეთს, რომელმაც შესაძლოა დააზიანოს ლატექსისაგან ან რეზინისაგან დამზადებული კონდომი ან ინტრავაგინალური დიაფრაგმა, ამიტომ გინოფორტის ვაგინალური კრემის გამოყენებიდან 72 საათის მანძილზე კონტრაცეპციის აღნიშნული მეთოდების გამოყენება რეკომენდებული არ არის.

გინოფორტის ვაგინალური კრემის გამოყენება ავტომობილის ან სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე გავლენას არ ახდენს.

- პრეპარატს არ ახასიათებს მუტაგენური აქტივობა, ტერატოგენული მოქმედება და იგი არ ახდენს გავლენას ფერტილობაზე.

ჭარბი დოზირება:

პრეპარატის შემთხვევითი პერორალური გამოყენებისას უნდა მოხდეს კუჭის რაც შეიძლება სწრაფად გამორეცხვა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

გინოფორტი ვაგინალური კრემი შეიცავს მინერალურ ზეთს. მინერალურმა ზეთმა შესაძლოა დააზიანოს ლატექსის ან რეზინის ნაკეთობებზე (მაგ. Pრეზერვატივები, საშოსშიდა დიაფრაგმები), ამიტომ კონტრაცეპციის აღნიშნული საშუალებების გამოყენება პრეპარატის გამოყენებიდან 72 საათის განმავლობაში არ არის რეკომენდებული.

შენახვის პირობები:

ინახება 15°C-30°C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა : 3 წელი

საერთაშორისო დასახელება:

lactobacillus casei

მწარმოებელი: Laboratoires LYOCENTRE, საფრანგეთი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

საშოს მიკროფლორის წონასწორობის მარეგულირებელი საშუალებები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

14 კაფსულა

(ვაგინალური კაფსულები)აქტიური ნივთიერება: ბაქტერია Lactobacillus casei ლიოფილიზირებული კულტურა; Doderlein bacillus - rhamnosus (341 მგ) ჯგუფიდან. მთლიანობაში არანაკლებ 109 ყოველ გრამზე.

დამატებითი ინგრედიენტები: ლაქტოზას მონოჰიდრატი

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

სასქესო ორგანოების მიკროფლორის დარღვევის დროს აღინიშნება ვაგინალური გამონადენი, სპეციფიური სუნით და გაღიზიანებით. მიკროფლორის დარღვევა გამოწვეულია ანტიბიოტიკოთერაპიით, ტამპონების გამოყენებით, სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატების განმეორებითი კურსის მიღებით. გინოფილუსი ხელს უწყობს ლაქტობაქტერიების მომატებას და ვაგინალური ფლორის მოწესრიგებას. Lactobacillus casei, Döderlein bacillus - rhamnosus ჯგუფიდან ბაქტერიები აღადგენენ ბუნებრივ მჟავე ვაგინალურ ფლორას და ლორწოვანი გარსის მგრადობას პათოგენური მიკროორგანიზმების მიმართ.

ჩვენებები:

ადგილობრივი ან სისტემური ანტიმიკრობული, ქიმიოთერაპიული მკურნალობის შემდგომ Lactobacillus - ის ფლორის აღდგენა; უცნობი ეტიოლოგიის ვაგინალური გამონადენი; მსუბუქი ან საშუალო სიმძიმის ბაქტერიული ვაგინოზი და კანდიდოზი, რომელიც არ საჭიროებს ანტიბაქტერიულ მკურნალობას.

მიღების წესები და დოზები:

მოზრდილებში 1 კაფსულა დილით და საღამოს, 7 დღის განმავლობაში. დამხმარე თერაპიის დროს - 1 კაფსულა საღამოს. გინოფილუსის კაფსულა შეყავთ ინტრავაგინალურად ღრმად. პრეპარატის გამოყენებამდე კაფსულა უნდა იყოს დასველებული მცირეოდენი წყლით.

განსაკუთრებული მითითებები:

მოზრდილებში 1 კაფსულა დილით და საღამოს, 7 დღის განმავლობაში. დამხმარე თერაპიის დროს - 1 კაფსულა საღამოს. გინოფილუსის კაფსულა შეყავთ ინტრავაგინალურად ღრმად. პრეპარატის გამოყენებამდე კაფსულა უნდა იყოს დასველებული მცირეოდენი წყლით.

შენახვის პირობები და ვადები:

პრეპარატი ინახება 25 გრადუსზე ნაკლებ ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

შენახვის ვადა:

3 წელი.