1. პრეპარატი ნიქსარის® აღწერა და გამოყენება 

პრეპარატი ნიქსარის® შემადგენლობაში შედის ბილასტინი, რომელიც წარმოადგენს ანტიჰისტამინურ საშუალებას. ნიქსარი® გამოიყენება თივის ცხელების (ცემინება, ქავილი, სურდო, ცხვირის გაჭედვა, გაწითლებული ცრემლმდენი თვალები) და ალერგიული რინიტის სხვა ფორმების სიმპტომების შესამსუბუქებლად. პრეპარატი ასევე გამოიყენება ჭინჭრის ციების (გამონაყარი კანზე ქავილის თანხლებით) სამკურნალოდ.

2. რა უნდა ვიცოდეთ პრეპარატი ნიქსარის® მიღებამდე 

პრეპარატი ნიქსარის® მიღება არ შეიძლება და საჭიროა ექიმთან მიმართვა, თუ

• გაქვთ ალერგიული რეაქცია (ჰიპერმგრძნობელობა) ბილასტინის ან პრეპარატი ნიქსარის® ნებისმიერი სხვა კომპოტენტის მიმართ (იხ. პარაგრაფი 6 ~დამატებითი ინფორმაცია~).

პრეპარატი ნიქსარის® მიღება რეკომენდებულია განსაკუთრებული სიფრთხილით და საჭიროა ექიმთან მიმართვა თუ:

• გაქვთ თირკმელების ფუნქციის საშუალო და მძიმე ხარისხის დარღვევა და იღებთ სხვა სამკურნალო საშუალებებს (იხ. ქვემოთ).

პრეპარატი ნიქსარის® მიღება 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში რეკომენდებული არ არის.

არ გადააჭარბოთ რეკომენდებულ დოზას. თუ სიმპტომების არ ქრება კონსულტაციისთვის მიმართეთ ექიმს. 

სხვა სამკურნალო საშუალებების მიღება

აცნობეთ ექიმს ან ფარმაცევტს, თუ ამჟამად იყენებთ ან ახლო წარსულში იყენებდით სხვა სამკურნალო საშუალებებს (მათ შორის, ურეცეპტო სტატუსი მქონე პრეპარატებს).

კატეგორიულად რეკომენდებულია ექიმის გაფრთხილება შემდეგი სამკურნალო საშუალებების მიღების შესახებ:

• კეტოკონაზოლი (სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატი)

• ერითრომიცინი (ანტიბიოტიკი)

• დილთიაზემი (სტენოკარდიის სამკურალო პრეპარატი)

• ციკლოსპორინი (იმუნიტეტის დამთრგუნველი პრეპარატი და აღნიშნულით ტრანსპლანტანის მოწყვეტის ხელშემშლელი ან აუტოიმუნური და ალერგიული ხასიათის დაავადებების, მაგალითად, ფსორიაზის, დიფუზური ნეიროდერმიტის და რევმატოიდული ართრიტის აქტივობის დამაქვეითებელი პრეპარატები)

• რიტონავირი (შიდსის სამკურნალო პრეპარატი)

• რიფამპიცინი (ანტიბიოტიკი)

პრეპარატი ნიქსარის® მიღება საკვებთან და სასმელთან ერთად

პრეპარატი ნიქსარი® არ  მიიღება საკვებთან ერთად, ასევე გრეიფრუტის წვენთან ან სხვა ხილის წვენებთან, რადგან ამ შემთხვევაში მცირდება ბილასტინის ზემოქმედება. აღნიშნულის თავიდან ასაცილებლად მიიღეთ ტაბლეტი საკვების ან ხილის წვენის მიღებამდე ერთი საათით ადრე, ან საკვების ან ხილის წვენის მიღებიდან 2 საათის შემდეგ. 

ორსულობა და ძუძუთი კვება

აცნობეთ ექიმს, თუ ხართ ორსულად, ან შესაძლოა იყოთ ორსულად, ან ძუძუთი კვებავთ ბავშვს.

ნებისმიერი სამკურნალო საშუალების მიღებამდე კონსულტაციისთვის მიმართეთ ექიმს. 

ზემოქმედება სატრანსპორტო საშუალებებისა და მექანიზმების მართვის უნარზე

სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე ბილასტინის ზემოქმედების შემსწავლელი კვლევების მონაცემებით ბილასტინის გამოყენება 20 მგ დოზით აღნიშნულ უნარზე არ მოქმედებს. თუმცა, ძალიან იშვიათ შემთხვევებში პრეპარატმა შესაძლოა გამოიწვიოს ძილიანობა, რამაც შეიძლება იმოქმედოს სატრანსპორტო საშუალებებისა და მექანიზმების მართვის უნარზე.

ალკოჰოლის მიღება

რეკომენდებული დოზით (20 მგ) გამოყენების შემთხვევაში ბილასტინი არ აძლიერებს ალკოჰოლით გამოწვეულ ძილიანობას. 

3. პრეპარატი ნიქსარის® მიღების წესი 

მოზრდილთათვის, ხანდაზმული ასაკის პაციენტებისა და 12 წლის და მასზე უფროსი ასაკის მოზარდების ჩათვლით:

• მიიღება თითო ტაბლეტი ერთხელ დღე-ღამეში. 

• ტავლეტი მიიღება მშიერ კუჭზე, მაგალითად, დილით საუზმემდე. ბილასტინის მიღებიდან 1 საათის განმავლობაში თავი შეიკავეთ საკვების მიღებისგან.  

• ტაბლეტი მიიღება მთლიანად ჭიქა წყლის მიყოლებით. 

• ნაჭდევი არ არის გამიზნული ტაბლეტის თანაბარ დოზებად გასაყოფად. 

ნაჭდევი გამოიყენება ტაბლეტის გასაყოფად ყლაპვის გააადვილების მიზნით.

პრეპარატი ნიქსარის® გამოყენების ხანგრძლივობას განსაზღვრავს თქვენი ექიმი, დაავადების ტიპის დადგენის შემდეგ.

პრეპარატი ნიქსარის® დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში

დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს პრეპარატის დანიშნულზე მეტი დოზის მიღების, ან დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში. 

პრეპარატი ნიქსარის® დოზის გამოტოვების შემთხვევაში

არ მიიღოთ ორმაგი დოზა გამოტოვებულის საკომპენსაციოდ. ტაბლეტის დროულად მიღების დავიწყების შემთხვევაში მიიღეთ ის როგორც კი გაგახსენდებათ, ხოლო მორიგი ტაბლეტი მიიღეთ ჩვეულებრივ დანიშნულ დროს. 

მოცემულ პრეპარატთან დაკავშირებით დამატებითი კითხვების შემთხვევაში კონსულტაციისთვის მიმართეთ მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს. 

4. შესაძლო გვერდითი მოქმედება

როგორც ყველა სამკურნალო საშუალებას, პრეპარატ ნიქსარსაც® აქვს გვერდითი მოვლენები, თუმცა ის არ ვითარდება ყველა პაციენტში.

შეიძლება გამოვლინდეს შემდეგი გვერდითი მოქმედება: 

გვერდითი მოქმედებები, რომლებიც ვლინდება ხშირად (გვხვდება 100 პაციენტიდან 1-10-ში)

• თავის ტკივილი

• ძილიანობა

გვერდითი მოქმედებები, რომლებიც ვლინდება ზოგჯერ (გვხვდება 1000 პაციენტიდან 1-10-ში)

• ცვლილებები ელექტროკარდიოგრამაზე

• ღვიძლის ფუნქციის ბიოქიმიური მაჩვენებლების დარღვევა

• თავბრუსხვევა

• ტკივილი მუცლის არეში

• დაღლილობა

• მადის გაძლიერება

• გულის მუშაობის შეფერხება

• სხეულის წონის მომატება

• გულისრევა

• მოუსვენრობა

• სიმშრალე ან არასასიამოვნო შეგრძნებები ცხვირში

• დიარეა

• გასტრიტი (კუჭის კედლის ანთება)

• თავბრუსხვევა (შეუძლოდ ყოფნის ან ტრიალის შეგრძნება)

• სისუსტის შეგრძნება

• წყურვილი

• ქოშინი (სუნთქვის გაძნელება)

• პირის სიმშრალე

• საკვების მოუნელებლობა

• ქავილი

• ჰერპესი სახეზე ან პირის ღრუში

• ცხელება

• ხმაური ყურებში

• ძილის დარღვევა

• თირკმელების ფუნქციის ბიოქიმიური მაჩვენებლების დარღვევა

• სისხლში ცხიმების შემცველობის მომატება

იმ შემთხვევაში, თუ რომელიმე ქვემოთ ჩამოთვლილი გვერდითი მოქმედება სერიოზულ სახეს მიიღებს, ან შენიშნავთ ისეთ გვერდით მოქმედებას, რომელიც არ არის აღნიშნული მოცემულ ჩანართში, მიმართეთ მკურნალ ექიმს ან ფარმაცევტს.

5. პრეპარატი ნიქსარის® შენახვის პირობები 
სამკურნალო საშუალება შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას!

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი. 

ნიქსარი® არ გამოიყენება კოლოფზე და ბლისტერზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ. ვარგისიანობის ვადის გასვლის თარიღი გულისხმობს მითითებული თვის ბოლო დღეს.

მოცემული პრეპარატი არ საჭიროებს შენახვის განსაკუთრებულ პირობებს. 

მოცემული სამკურნალო საშუალების კანალიზაციის მილში ან ნაგავთან გადაგდება არ შეიძლება. პრეპარატის უტილიზაციის საკითხთან დაკავშირებით მიმართეთ ფარმაცევტს. აღნიშნული ზომები ხელს შეუწყობს გარემოს დაცვას.

6. დამატებითი ინფორმაცია 

პრეპარატი ნიქსარის® შემადგენლობა

– პრეპარატის მოქმედ ნივთიერებას წარმოადგენს ბილასტინი. პრეპარატი ნიქსარის® თითო ტაბლეტი შეიცავს 20 მგ ბილასტინს.

– პრეპარატის სხვა კომპონენტები; მიკროკრისტალური ცელულოზა, გლიკოლატის სახამებლის ნატრიუმის მარილი ტიპი A (მიღებულია კარტოფილისგან), კოლოიდური უწყლო კრემნიუმის დიოქსიდი, მაგნიუმის სტეარატი. 

პრეპარატი ნიქსარის® აღწერა და გამოშვების ფორმა

თეთრი ფერის ორმხრივამოზნექილი ოვალური ტაბლეტები, გამყოფი ხაზით. ტაბლეტები მოთავსებულია ბლისტერში. შეფუთვაში მოთავსებულია პრეპარატის 10, 20, 30, 40 ან 50 ტაბლეტი.

შესაძლოა, ბაზარზე ყველა სახის შეფუთვა არ იყოს წარმოდგენილი.  

გაიცემა რეცეპტით.

სიროფი 5 მგ/10 მლ

100 მლ სიროფი შეიცავს: 
მიკრონიზირებული დესლორატადინი 50.00 მგ
უწყლო ლიმონმჟავა 50.00 მგ
ნატრიუმის ბენზოატი 100.00 მგ
უწყლო ნატრიუმის ციტრატი 126.00 მგ
ნატრიუმის ედეტატი 25.00 მგ
პროპილენგლიკოლი 10.00 გ
ესენცია 75.00 მგ
საქაროზა 49.00 გ
სორბიტოლის 70% ხსნარი 15.00 გ
გასუფთავებული წყალი 100.00 მლ

დეზლორატადინი ავლენს ანტიჰისტამინურ, ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებას. ის არის პერიფერიული H1 რეცეპტორების სელექტიური ანტაგონისტი. შიგნით მიღებისას დეზლორატადინი შერჩევითად თრგუნავს პერიფერიულ H1 რეცეპტორებს. ლაბორატორიულ კვლევებში (ძირითადად ტარდებოდა ადამიანური წარმოშობის უჯრედებში) ანტიჰისტამინურ მოქმედებასთან ერთად პრეპარატი ასევე ავლენდა ანტიალერგიულ და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებას.
კვლევებმა აჩვენეს, რომ პრეპარატი აინჰიბირებს ციტოსტატურ რეაქციათა კასკადს: ანთებითი ციტოკინების გამოყოფას, მათ შორის IL-4, IL-6, IL-8 და IL-13, ასევე P- სელექტინის ადჰეზიური მოლეკულების ექსპრესიას ენდოთელურ უჯრედებში.

პრეპარატი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში. პლაზმაში ვლინდება მიღებიდან 30 წუთში, ხოლო მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა დაახლოებით 3 საათში. ნახევრად გამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 27 საათს. 
დეზლორატადინის კუმულირების ხარისხი შეესაბამება მისი ნაწილობრივი დაშლის პერიოდს (დაახლოებით 27 საათი) და მიღების სიხშირეს (დღეში ერთჯერ). ბიოშეღწევადობა მიღებული დოზის პროპორციულია (დოზის დიაპაზონი მერყეობს 5-დან 20 მგ-მდე). დეზლორატადინი ზომიერად უკავშირდება შრატის ცილებს (83%-დან 87%-მდე). ამ ეტაპზე არ არის გამოყოფილი ფერმენტი, რომელიც მონაწილეობს დეზლორატადინის მეტაბოლიზმში, შესაბამისად შეუძლებელია ზოგიერთი წამლისმიერი ურთიერთზემოქმედების სრული გამორიცხვა.
კვლევებში, სადაც სპეციფიური ინჰიბიტორის სახით გამოყენებულ იქნა CYP3A4 და CYP2D6, გამოვლინდა, რომ ეს ფერმენტები ავლენენ მნიშვნელოვან ზემოქმედებას პრეპარატის მეტაბოლიზმზე. პრეპარატი არ თრგუნავს CYP3A4 და CYP2D6. კვლევებში, ერთჯერადი 7,5 მგ დოზის გამოყენებისას, საკვების მიღება (მაღალკალორიული და ცხიმების შემცველი საუზმე) არ მოქმედებდა სამკურნალო საშუალების შეწოვაზე. დეზლორატადინის შეღწევადობაზე ასევე არ მოქმედებდა გრეიფრუტის წვენი.
პედიატრიულ პაციენებში ჩატარებულ კვლევებში ერთჯერადი რეკომენდებული დოზის გამოყენებისას, ფართი მრუდის ქვეშ მნიშვნელი (AUC) და დეზლორატადინის კონცენტრაცია იყო მოზარდებში მიღებული მონაცემების მსგავსი, რომლებიც იღებდნენ დეზლორატადინის 5 მგ სიროფს.

დელორატი® გამოიყენება სეზონური ალერგიული რინიტისა და ქრონიკული იდიოპათიური ჭინჭრის ციების სამკურნალოდ.

ბავშვები 6-დან 11 წლამდე: 5 მლ (2,5 მგ) ერთჯერ დღეში, კვების დროს ან კვებისგან დამოუკიდებლად. 
ბავშვები 2-დან 5 წლამდე: 2,5 მლ (1,25 მგ) ერთჯერ დღეში, კვების დროს ან კვებისგან დამოუკიდებლად. 
მოზრდილები და ბავშვები (≥12): 10 მლ (5 მგ) ერთჯერ დღეში, კვების დროს ან კვებისგან დამოუკიდებლად.

დეზლორატადინის გამოყენებისას შესაძლებელია გამოვლინდეს შემდეგი სახის გვერდითი ეფექტები:
ვეგეტატური ნერვული სისტემის მხრიდან: წამოხურება, ჰიპერესთეზია, იმპოტენცია, მომატებული ოფლიანობა.
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრიდან: ჰიპერტონია, ჰიპოტონია, ტაქიკარდია, ვენტრიკულური ექსტრასისტოლია, სუპრავენტრიკულური ტაქიკარდია.
ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრიდან: ბლეფაროსპაზმი, ოფლიანობა, დისფონია, მეტეორიზმი, მომატებული მადა, ჰიპერტონია, შაკიკი, პარესთეზია, ტრემორი, თავბრუსხვევა.
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრიდან: შებერილობა, მუცლის ტკივილი, ყაბზობა, დიარეა, გასტირი, სლოკინი, სტომატიტი, ღებინება, გემოს შეგრძნების შეცვლა, ენის ფერის შეცვლა, ენის ანთება, ცვლილებები ღვიძლის მხრიდან.
საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის მხრიდან: ართრალგია, მიალგია, კეფის კუნთების რიგიდობა.
ფსიქიატრიული დარღვევები: აგრესიის რეაქციები, შფოთვა, აპათია, არეული გონება, ლიბიდოს შემცირება, დეპრესია, ემოციული ლაბილურობა, ეიფორია, გაღიზიანება და პარანოია.
რეპროდუქციული სისტემის მხრიდან: მასტალგია, დისმენორეა, მენორაგია, ვაგინიტი, იმპოტენცია, სისხლდენა პერიოდებს შორის. 
სასუნთქი სისტემის მხრიდან: ბრონქიტი, ბრონქოსპაზმი, ხველა, სისხლდენა ცხვირიდან, სისხლიანი ხველა, ლარინგიტი, სინუსიტი, ცხვირის შეგუბება, რესპირატორული ინფექციები. 
კანისა და კანქვეშა უჯრედისის მხრიდან: აკნე, ბაქტერიული ინფექცია, კანის სიმშრალე, ეგზემა, შეშუპება, ეპიდერმული ნეკროლიზი, ერითემა, ჰემატომა, ქავილი, გამონაყარი, ჭინჭრის ციება, პურპურა. 
შარდ-გამომყოფი სისტემის მხრიდან: შარდის გამოყოფის დარღვევა, შარდის ფერის შეცვლა, შარდის შეუკავებლობა ან შეკავება.

ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის აქტიური ან ნებისმიერი დამხმარე კომპონენტის მიმართ, ორსულობა, ლაქტაცია.
დელორატის® მიღებისას დაიცავით განსაკუთრებული სიფრთხილე: 
პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება თირკმელების მძიმე უკმარისობის დროს.

მიუხედავად იმისა, რომ ცხოველებში რაიმე მუტაგენული ან ტერატოგენული ეფექტები არ გამოვლენილა, პრეპარატი არ გამოიყენება ორსულობის დროს. 
გამოყენება ლაქტაციის პერიოდში: დეზლორატადინი გამოიყოფა დედის რძით. შესაბამისად, მისი გამოყენება არ არის რეკომენდებული ლაქტაციის პერიოდში.

ზემოქმედება ავტოსატრანსპორტო საშუალებების მართვისა და მანქანებთან მუშაობის უნარზე:
პრეპარატი მცირედ ან საერთოდ არ მოქმედებს ავტოსატრანსპორტო საშუალებების მართვისა და მანქანებთან მუშაობის უნარზე (იხ. ფარმაკოლოგიური მოქმედება).

ჭარბი დოზის შემთხვევაში დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს ან უახლოეს სასწრაფო დახმარების ცენტრს. 
ჭარბი დოზის შემთხვევაში ექიმი შეაფასებს პაციენტის კლინიკურ მდგომარეობას, ხოლო ჩატარებული მკურნალობის თანმიმდევრობა დამოკიდებული იქნება მიღებული პრეპარატის რაოდენობაზე და პერიოდზე, რომელიც გავიდა პრეპარატის მიღების შემდეგ. მკურნალობა: ღებინება ან კუჭის ამორეცხვა, აქტივირებული ნახშირი, საფაღარათე საშუალებები. რეკომენდებულია სიმპტომატური და შემანარჩუნებელი მკურნალობა. კლინიკურ კვლევებში, როცა გამოიყენებოდა დეზლორატადინის 45 მგ, რაიმე მნიშვნელოვანი ეფექტები არ გამოვლენილა. დეზლორატადინი არ გამოიყოფა ჰემოდიალიზით. პერიტონეალური დიალიზით პრეპარატის გამოყოფა შესწავლილი არ არის.

კვლევებმა აჩვენეს, რომ დელორატის® კეტოკონაზოლთან და ერითრომიცინთან ერთად მიღება კლინიკურად მნიშვნელოვან ცვლილებებს არ იწვევს.
ზრდის ციმეტიდინის კონცენტრაციას შრატში. 
კანცეროგენეზი, მუტაგენეზი, ტერატოგენეზი: დეზლორატადინი არის ლორატადინის ძირითადი აქტიური მეტაბოლიტი. დეზლორატადინისა და ლორატადინის გამოყენებისას რაიმე ხარისხობრივი ან რაოდენობრივი სხვაობა მათი ტოქსიური პროფილის მხრივ არ გამოვლენილა.
საკვებთან ერთად გამოყენება არ ახდენს გავლენას ორგანიზმში პრეპარატის შეწოვაზე. დელორატი® არ აძლიერებს ალკოჰოლის მოქმედებას ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე. პრეკლინიკურ კვლევებში დეზლორატადინის რაიმე ტოქსიური, გენოტოქსიური და რეპროდუქციული ტოქსიურობა არ გამოვლენილა. ასევე არ არის გამოვლენილი კანცეროგენული პოტენციალი.

შეინახეთ არა უმეტეს 15-30oC. ნესტისაგან დაცულ ადგილას, შეინახეთ საწყის შეფუთვაში.
ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

საერთაშორისო დასახელება:

PHENYLBUTAZONE

მწარმოებელი: GEDEON RICHTER, უნგრეთი

მოქმედი ნივთიერება: ფენილბუტაზონი

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანთების საწინააღმდეგო საშუალება ადგილობრივი გამოყენებისათვის

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

მალამო 5%: ტუბში 20 მგ.

1 გ

ფენილბუტაზონი ………… 50 მგ

შემადგენლობა: 

ერთი აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს:

აქტიურ ნივთიერებას: 180 მგ ფექსოფენადინის ჰიდროქლორიდს  

დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, Avicel PH 101  (PH 102), სახამებელი 1500,ნატრიუმის კროსკარმელოზა,მაგნიუმის სტეარატი, Opadry II  85F200041 იისფერი (პოლივინილის სპირტი,ტიტანის დიოქსიდი, პოლიეთილენგლიკოლი /მაკროგოლი, ტალკი,  FD&C ცისფერი #2/ინდიგოკარმინი ალუმინის ლაქი, ჟოლოსფერი 4R  ლაქი, FD&C ყვითელი #6/ყვითელი “დაისი” FCF ალუმინის ლაქი

აღწერა: პღია იისფერი,მოგრძო ფორმის, აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები,ერთი მხრიდან გრავირებით “180”

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი : HH1 ჰისტამინური რეცეპტორების ბლოკატორი

ათქ კოდი: RO6AX26

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა:

ზეფექსალი არასედაციური ანტიჰისტამინური პრეპარატია. ზემოქმედებას ახდენს პერიფერიული H1 ჰისტამინური რეცეპტორების სელექციური ბლოკირებით. არ გადის ჰემატო-ენცეფალურ ბარიერს და ამგვარად, არ აქვს გამოხატული სედაციური აქტივობა და არ იწვევს გვერდით ეფექტებს ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე. პრეპარატის მიმართ ტოლერანტობა არ არის გამოვლენილი მკურნალობიდან ერთი თვის შემდეგ.

ფარმაკოკინეტიკა: მიღების შემდეგ პრეპარატი სწრაფად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, თმახ  შეადგენს დაახლოებით 1-3 სთ. დღე-ღამეში 60, 120  ან 180 მგ-იანი დოზის ერთჯერადი  მიღების შემდეგ ჩმახ შესაბამისად შეადგენს 142ნგ/მლ, 289ნგ/მლ და 494 ნგ/მლ

განაწილება: პლაზმის ცილებთან შეკავშირება შეადგენს 60-70%-ს.

ბიოტრანსფორმაცია: ფექსოფენადინი უმნიშვნელო ხარისხით მეტაბოლიზდება ღვიძლში.

გამოყოფა:  60მგ-ის ერთჯერადად  მიღებისას 80% გამოიყოფა ნაღველთან ერთად, 10% შარდთან ერთად. ფექსოფენადინის ნახევრადგამოყოფის საბოლოო პერიოდი შეადგენს Т½ 11-16 სთ. სავარაუდოდ პრეპარატი ძირითადად ნაღველთან ერთად გამოიყოფა, ხოლო 10% გამოიყოფა შარდთან ერთად შეუცვლელი სახით.

გამოყენების ჩვენებები 

ქრონიკული იდიოპათიური ჭინჭრის ციების სიმპტომური მკურნალობა მოზრდილებსა და ბავშვებში 12 წლის და  ზევით.

უკუჩვენება 

მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ. 

განსაკუთრებული მითითებები 

ხანდაზმულებსა და პაციენტებს თირკმლის და ღვიძლისა უკმარისობით არ სჭირდებათ რაიმე განსაკუთრებული მითითებები პრეპარატის გამოყენებასთან დაკავშირებით. პაციენტებს გულ-სისხლძარღვთა დაავადებებით (მათ შორის ანამნეზში) უნდა ეცნობოთ, რომ ანტიჰისტამინური პრეპარატების მიღებამ  შესაძლოა გამოიწვიოს გულისცემა და ტაქიკარდია.

ყოველი 180მგ ზეფექსალის ტაბლეტი შეიცავს 0,0005მმოლ-ზე ნაკლებ (0,0115მგ-ზე ნაკლები) ნატრიუმს; ასეთი რაოდენობისას არ არის მოსალოდნელი ნატრიუმთან დაკავშირებული რაიმე რეაქცია.

სხვა პრეპარატებთან ურთიერთქმედება

ფექსოფენადინის ბიოტრანსფორმაცია  ღვიძლში არ ხდება, ამიტომ არ ურთიერთქმედებს იმ პრეპარატებთან, რომლებიც მეტაბოლიზდებიან ღვიძლში. ფექსოფენადინის ჰიდროქლორიდის მიღება ერითრომიცინთან ან კეტოკონაზოლთან ერთად ზრდის ფექსოფენადინის კონცენტრაციას 2-3-ჯერ სისხლის პლაზმაში.ეს ცვლილებები არ იწვევს QT ინტერვალის შეცვლას. არ არის შემჩნეული  სხვაობა  არასასურველი რეაქციების წარმოქმნისა აღნიშნული პრეპარატების მიღებისას მონოთერაპიის სახით  და ფექსოფენადინთან ერთად.

ზემოთ აღნიშნული ფექსოფენადინის  პლაზმური კონცენტრაციების ზრდა  შესაძლოა დაკავშირებული იყოს ფექსოფენადინის აბსორბციასთან და ნაღველთან ერთად მისი გამოყოფისა და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის სეკრეციის შემცირებასთან

ფექსოფენადინის და ომეპრაზოლის ურთიერთქმედება შემჩნეული არ არის.

ალუმინის ან მაგნიუმის შემცველი ანტაციდების მიღება ფექსოფენადინის მიღებამდე 15 წუთით ადრე იწვევს  მისი ბიოშეღწევადობის შემცირებას. ინტერვალი ფექსოფენადინის და ანტაციდების მიღებას შორის  უნდა შეადგენდეს არა უმცირეს 2 სთ-ს.
პრეპარატის მიღება ორსულობის და ლაქტაციის დროს:ორსულებში ფექსოფენადინის ჰიდროქლორიდის გამოყენების შესახებ ინფორმაცია არ არსებობს.ისევე როგორც სხვა სამკურნალო საშუალებებისას, მისი დანიშვნა ორსულობის დროს შესაძლებელია მაშინ, როდესაც სარგებელი დედისათვის აღემატება ნაყოფისათვის შესაძლო რისკს.

არ არის ცნობები პრეპარატის დედის რძესთან ერთად  გამოყოფის შესახებ. მაგრამ დადგენილია, რომ ტერფენადინის მიღებისას, ფექსოფენადინი აღმოჩენილი იქნა დედის რძეში. ამიტომ პრეპარატის მიღება ძუძუთი კვებისას რეკომენდებული არ არის

ზემოქმედება სატრანსპორტო საშუალებების მართვის და სხვა პოტენციურად საშიშ მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე 

ფარმაკოდინამიკურ პროფილზე და გვერდითი ეფექტების შესახებ მონაცემებზე დაყრდნობით, შესაძლებელია ვივარაუდოთ, რომ პრეპარატის ტაბლეტების ზემოქმედება სატრანსპორტო საშუალებების მართვის და სხვა პოტენციურად საშიშ მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე ნაკლებად სავარაუდოა. რადგან ფექსოფენადინი არ ახდენს მნიშვნელოვან  ზემოქმედებას ცნს-ის ფუნქციაზე, პრეპარატის მიღების დროს შესაძლოა სატრანსპორტო საშუალებების მართვა და ისეთი  საქმის შესრულება, რომელიც მოითხოვს ყურადღების მაღალ კონცენტრაციას. პაციენტებმა სამკურნალო საშუალებების მიმართ არაჩვეულებრივი რეაქციით  რეკომენდებულია გაისინჯონ ინდივიდუალური რეაქცია პრეპარატზე მანამადე, სანამ შეუდგებიან სატრანსპორტო საშუალებების მართვას და ისეთი  საქმის შესრულებას, რომელიც მოითხოვს ყურადღების მაღალ კონცენტრაციას.

მიღების წესები და დოზირება

პრეპარატის რეკომენდებული დოზა მოზრდილებისა და ბავშვებისთვის 12 წლის და ზემოთ შეადგენს 180 მგ 1-ჯერ დღეღამეში.

დამატებითი მონაცემები დაკავშირებული ავადმყოფების სპეციალურ ჯგუფებთან

პაციენტები თირკმლის/ღვიძლის უკმარისობით

კვლევებმა სპეციალური რისკის ჯგუფებში აჩვენა, რომ პაციენტები თირკმლის და ღვიძლის უკმარისობით არ საჭიროებენ დოზის კორექციას.

გამოყენება ბავშვებში: 180 მგ პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოება და ეფექტურობა ბავშვებში 12 წლამდე შესწავლილი არ არის

გამოყენება ხანდაზმულ პაციენტებში: კვლევებმა სპეციალური რისკის ჯგუფებში აჩვენა, რომ ხანდაზმულ პაციენტებს დოზის კორექცია  არ სჭირდებათ.

გვერდითი მოვლენები: პლაცებო კონტროლირებადმა კლინიკურმა კვლევებმა აჩვენა, რომ გვერდითი ეფექტები პლაცებოსა და ფექსოფენადინის მიღების დროს ანალოგიურია. გვერდითი მოქმედებების განვითარების სიხშირე: ძალიან ხშირად(≥1/10); ხშირად (≥1/100-დან

იმუნური სისტემის მხრივ: 

იშვიათად: ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები, ისეთები როგორიცაა ერითემა, ჭინჭრის ციება, ქავილი, ანგიონევროზული შეშუპება, სუნთქვის გაძნელება, კანის ჰიპერემია, სისტემური ანაფილაქსიური რეაქციები

ნერვული სისტემის მხრივ: 

ძალიან ხშირად: თავის ტკივილი(3%) ძილიანობა(1-3%) , თავბრუსხვევა (1-3%)

ხშირად: უძილობა, ნევროზულობა, ძილის დარღვევა ან კოშმარები

გულ-სისხლძართვთა სისტემის მხრივ: 

იშვიათად: ტაქიკარდია, გულისცემა

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ:

ძალიან ხშირად: გულისრევა (1-3%)

იშვიათად: დიარეა

ცნობები საეჭვო გვერდითი რეაქციების შესახებ

სამკურნალო პრეპარატის რეგისტრაციის შემდეგ ცნობებს საეჭვო გვერდითი ეფექტების  შესახებ  დიდი მნიშვნელობა აქვს. ეს საშუალებას გვაძლევს განხორციელებულ იქნას ხანგრძლივი კონტროლი შეფარდებისა  სარგებელი/რისკი  სამკურნალო საშუალების გამოყენებისას.

არასასურველი ეფექტების გამოვლენისას მიმართეთ ექიმს

დოზის გადაჭარბება

პრეპარატის დოზის გადაჭარბების შესახებ ინფორმაცია შეზღუდულია. არის ცნობები ძილიანობის, შეუძლოდ ყოფნის და პირის სიმშრალის შესახებ. ფექსოფენადინის ჰიდროქლორიდის მაქსიმალური გადასატანი დოზა დადგენილი არ არის. საჭიროა ჩატარდეს არააბსორბირებული პრეპარატის ორგანიზმიდან გამოდევნის სტანდარტული ღონისძიებები. რეკომენდებულია სიმპტომური და შემანარჩუნებელი თერაპიის ჩატარება. ფექსოფენადინის ჰიდროქლორიდის სისხლიდან გამოსაყოფად ჰემოდიალიზის ჩატარება ეფექტური არ არის.

გამოშვების ფორმა

ზეფექსალი 180 მგ აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები, 10 აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი მოთავსებული ბლისტერზე 2 ბლისტერი (20 აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტი) გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად კომპლექტში შეფუთული მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები: ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, არა უმეტეს 25 oC  ორგინალ შეფუთვაში  და ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე

ვარგისობის ვადა

2 წელი

არ გამოიყენება ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ

აფთიაქიდან გაცემის რეჟიმი:  

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III, გაიცემა რეცეპტის გარეშე. 

საერთაშორისო დასახელება:

HYOSCINE BUTYLBROMIDE

მწარმოებელი: BOEHRINGER INGELHEIM FRANCE, საფრანგეთი

მოქმედი ნივთიერება: ჰიოსცინ-ნ-ბუტილბრომიდი

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მ-ქოლინომაბლოკირებელი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

დრაჟე: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

ჰიოსცინ-ნ-ბუტილბრომიდი …………        10 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

კალციუმის ორფუძიანი ფოსფატი, სიმინდის სახამებელი, ხსნადი სახამებელი, აეროსოლი 200, ტარტარის მჟავა, სტეარინის მჟავა, პოლივიდონი, საქაროზა, ტალკი, აკაცია, ტიტანის დიოქსიდი, პოლიეთილენგლიკოლი 6000, ფუტკრის თეთრი ცვილი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ბუსკოპანი კუჭ-ნაწლავის, სანაღვლე გზების და შარდსასქესო სისტემის გლუვი მუსკულატურის მიმართ ავლენს სპაზმოლიზურ მოქმედებას. იგი ვერ აღწევს ჰემატოენცეფალურ ბარიერში, რის გამოც ცნს-ის მხრივ არ აღინიშნება მისი ანტიქოლინერგული ზეგავლენა. პერიფერიული ანტიქოლინერგული რეაქციები განპირობებულია შინაგანი ორგანოების მ-ქოლინორეცეპტორების ბლოკადითა და პრეპარატის ანტიმუსკარინული მოქმედებით.

ჩვენებები:

პრეპარატი გამოიყენება:

• კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის სპასტიური მდგომარეობის დროს;
• შარდსასქესო სისტემის სპასტიური მდგომარეობის, ასევე
• სანაღვლე გზების დისკინეზიების ან სპაზმების სამკურნალოდ.

მიღების წესები და დოზირება:

თუკი პრეპარატი არ არის ექიმის მიერ რეკომენდებული, მაშინ საჭიროა შემდეგი დოზით სარგებლობა:

მოზრდილებსა და 6 წლის ასაკის ზევით ბავშვებში 1-2 დრაჟე გამოიყენება დღეში 3-5-ჯერ.

დრაჟე უნდა გადავყლაპოთ მთლიანად წყლის მიყოლებით.

გვერდითი მოვლენები:

ანტიქოლინერგულ გვერდით მოვლენებს შორის გვხვდება პირის სიმშრალე, დისჰიდროზი, შესაძლებელია შარდის შეკავება, რომელიც ჩვეულებრივ არ არის გამოხატული და თავისით ქრება. ძალიან იშვიათად აღინიშნება კანის მხრივ გვერდითი მოვლენები, ასევე სუნთქვის გაძნელება.

უკუჩვენებები:

ბუსკოპანის გამოყენება წინააღმდეგნაჩვენებია პაციენტებში, რომლებსაც აწუხებთ მიასთენია და მეგაკოლინი, აგრეთვე მასში შემავალი რომელიმე კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობისას.

ორსულობა და ლაქტაცია:

არ არსებობს უარყოფითი მონაცემები ორსულობის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების შესახებ, მაგრამ მიუხედავად ამისა პრეპარატის I ტრიმესტრში მიღებისას სიფრთხილეა საჭირო.

ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის უსაფრთხოების შესახებ მონაცემები არ არსებობს. ამავე დროს, ახალშობილებში არ არის აღწერილი პრეპარატის მოქმედების არასასურველი ეფექტი.

განსაკუთრებული მითითებები:

პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ ნაწლავთა გაუვალობა ან საშარდე გზების ობსტრუქცია, ასევე წვრილკუთხოვანი გლაუკომა ან ტაქიკარდიის მიმართ მიდრეკილება, ანტიქოლინერგული გართულებების თავიდან აცილების მიზნით პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება.

ჭარბი დოზირება:

პრეპარატის ჭარბი დოზირების შესახებ მონაცემები არ არსებობს, ამიტომ სიმპტომები და რეკომენდაციები ატარებენ თეორიული ხასიათს. ამ დროს შესაძლებელია ანტიქოლინერგული სიმპტომები: შარდის შეკავება, პირის სიმშრალე, კანის სიწითლე, ტაქიკარდია, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოტორიკის დათრგუნვა, მხედველობის დაქვეითება.

პრეპარატით გამოწვეული ჭარბი დოზირების კუპირება ხდება ქოლინომიმეტური საშუალებებით.

გლაუკომით დაავადებულ პაციენტებს ადგილობრივად უნიშნავენ პილოკარპინს. აუცილებლობისას არაპირდაპირი მოქმედების ქოლინომიმეტური საშუალებები შეჰყავთ სისტემით, მაგალითად, 0.5-2.5 მგ ნეოსტიგმინი შეჰყავთ კუნთებში ან ვენაში.

გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების დროს ჭარბი დოზირებით გამოწვეულ გართულებებს მკურნალობენ ჩვეულებრივი თერაპიული წესებით.

სასუნთქი სისტემის მუსკულატურის პარეზის დროს საჭიროა ინტუბაციის ჩატარება, ფილტვების ხელოვნური ვენტილაცია.

შარდის შეკავების შემთხვევაში შარდის ბუშტში დგამენ კათეტერს. ამავე დროს ტარდება შემანარჩუნებელი თერაპია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ბუსკოპანს შესწევს უნარი გააძლიეროს ტრიციკლური ანტიდეპრესანტების, ანტიჰისტამინური საშუალების ან ამანტადინის მოქმედება.

დოპამინის ანტაგონისტებისა და ბუსკოპანის ერთდროული გამოყენება იწვევს ორთავე პრეპარატის მოქმედების შესუსტებას კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მიმართ.

ბუსკოპანი აძლიერებს ტაქიკარდიას, რომელიც გამოწვეულია ბეტა-ადრენომიმეტური საშუალებებით.

შენახვის პირობები და ვადა:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

შემადგენლობა:

ყოველი შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს:

აქტიური ნივთიერება: 10 მგ ცეტირიზინის დიჰიდროქლორიდს

დამხმარე ნივთიერებები: სიმინდის სახამებელი, ლაქტოზას მონოჰიდრატი, PVP K 30, მაგნიუმის სტეარატი.

გარსის შემადგენლობა: ეუდრაჟიტი E 100-55, ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი, მაგნიუმის სტეარატი, პოლიეთილენგლიკოლი 6000.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი

ჰისტამინური H1-რეცეპტორების ბლოკატორი. ანტიალერგიული პრეპარატი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა

ტერიქსის აქტიური ნივთიერება- ცეტირიზინი წარმოადგენს H1 ჰისტამინური რეცეპტორების სელექციურ ანტაგონისტს. საშუალო თერაპიული დოზებით ტერიქსი არ გადის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს. მხოლოდ მაღალ დოზებსა და იშვიათ შემთხვევებში შეიძლება გამოიწვიოს მცირე სედაციური ეფექტი. ტერიქსი ასევე ინ ვივო აინჰიბირებს ენდოგენურ ჰისტამინის რეცეპტორებს. პრეპარატი აფერხებს კანის რეაქციების განვითარებას, რომლის მიზეზებს წარმოადგენენ ვაზოაქტიური ინტესტინური პოლიპეპტიდები (VIP) და P-ნივთიერება. ასთმიან პაციენტებში ტერიქსი ამცირებს ბრონქების ჰიპერრეაქტიულობას ჰისტამინის მიმართ. ამავე მეთოდით ამცირებს სპეციფიკურ ალერგიულ რეაქციებს.

ფარმაკოკინეტიკა

შეწოვა: პერორალური გამოყენებისას ცეტირიზინი მაქსიმალურ კონცენტრაციას

პლაზმაში აღწევს 1 საათის შემდეგ.

განაწილება: პლაზმური მონაცემები იცვლება და დამოკიდებულია მიღებულ დოზაზე. ცეტირიზინის პლაზმის ცილებთან კავშირი შეადგენს 93%-ს.

მეტაბოლიზმი: ცეტირიზინი მცირე რაოდენობით მეტაბოლიზდება ღვიძლში

(’’პირველადი გავლის’’ეფექტი) მეტაბოლიტად, რომელსაც ახასიათებს მცირედ

გამოხატული ანტიჰისტამინური ეფექტი.

ნახევარგამოყოფის პერიოდი დაახლოებით 8-11 საათია. ბავშვებში პლაზმური კლირენსი უფრო მაღალია, ვიდრე მოზრდილებში.

გამოყოფა: ბავშვებში, როგორც მოზრდილებში, მიღებული დოზის 2/3 თირკმლებით გამოიყოფა. პრეპარატის 70% შარდის გზით გამოიყოფა, ხოლო 10% განავლით. საერთო კლირენსი შეადგენს დაახლოებით 53 მლ/წთ.

ჩვენებები

•პოლინოზი (სეზონური ალერგიული რინიტები და კონიუნქტივიტები)

•ქრონიკული ალერგიული რინიტი და სხვა ალერგიული რინოპათიები

•ალერგიული ქავილი

•იდიოპათიური ჭინჭრის ციება

•კვინკეს შეშუპება

უკუჩვენებები

მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ.

გალაქტოზას თანდაყოლილი აუტანლობა ან გლუკოზა-გალაქტოზური მალაბსორბციის სინდრომი.

თირკმლის უკმარისობის ტერმინალური სტადია (კრეატინინის კლირენსი

ბავშვთა ასაკი 6 წლამდე.

განსაკუთრებული მითითებები

პირებისთვის, რომლებსაც სამუშაოზე მოეთხოვებათ მომატებული ყურადღება, არ შეიძლება რეკომენდებული დოზის გადაჭარბება.

თირკმლის უკმარისობით დაავადებულებს ენიშნებათ სადღეღამისო დოზის ნახევარი.

პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება:

-ღვიძლის უკმარისობის დროს,

-შარდის შეკავებისკენ მიდრეკილების დროს,

-ეპილეფსიის დროს, ასევე კრუნჩხვებისადმი მიდრეკილების დროს.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი

ცხოველებზე ჩატარებული ექსპერიმენტების დროს არ გამოვლინდა არცერთი

ტერატოგენული ეფექტი. თუმცა, ორსულებისთვის და მეძუძური დედებისთვის ტერიქსი უკუნაჩვენებია.

ლაქტაცია

არ გამოიყენება ლაქტაციის პერიოდში დედის რძეში გადასვლის გამო.

ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და სხვა პოტენციურად საშიში მექანიზმების მართვის დროს იმასთან დაკავშირებით, რომ კლინიკური კვლევების დროს, აღინიშნებოდა ძილიანობის შემთხვევები. პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ მძღოლებს და იმ პირებს, რომელთა სამუშაოც მოითხოვს დიდ ყურადღებას.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან

არ არის აღმოჩენილი რაიმე სახის წამლისმიერი შეუთავსებლობა. გამოკვლევებმა, რომლებიც ჩატარდა პრეპარატის დიაზეპამთან და ციმეტიდინთან ერთობლივ გამოყენებაზე, არ გამოავლინა წამლისმიერი შეუთავსებლობა. ცეტირიზინი თერაპიული (სისხლში 0,8გ/ლ) დოზებით, არ აპოტენცირებს ალკოჰოლის მოქმედებას. ტერიქსისა და სედაციური, ანტიქოლინერგული საშუალებების ერთობლივი მიღებისას აუცილებელია სიფრთხილე, რადგან შესაძლებელია ცეტირიზინის გვერდითი მოვლენების გაძლიერება.

მიღების წესი და დოზირება

მოზრდილებსა და ბავშვებს 6 წლის ზემოთ ენიშნებათ 10მგ დღეღამეში. პრეპარატის მიღება საკვების მიღებაზე დამოკიდებული არ არის.

მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება პაციენტის ჩივილებიდან და დაავადების მიმდინარეობიდან გამომდინარე. პოლინოზის დროს მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს ძირითადად 3-6 კვირას.

გვერდითი მოვლენები

სხვადასხვა ორგანოებისა და სისტემების მხრივ გვერდითი მოვლენები გვხვდება სხვადასხვა ხარისხის. მაგალითად: თრომბოციტოპენია, სხეულის მასის მომატება, ანაფილაქსიური შოკი, აგრესია, დეპრესია, შარდის შეკავება, კრუნჩხვები, ფიქრი სუიციდზე, ამნეზია, ასევე მეხსიერების სხვა დარღვევები, მხედველობის დარღვევა, ტაქიკარდია, დისკინეზია, გემოვნების დარღვევა და სხვა.

ცეტირიზინის სედაციური ეფექტის შესაფასებელი ფსიქომოტორული ტესტების შედეგი უდრიდა პლაცებოსას. ძალიან იშვიათად შეიძლება გამოვლინდეს: მომატებული მგრძნობელობა, თავის ტკივილი, ძილიანობა, აგზნებადობა, პირის სიმშრალე და გასტროინტესტინური მოვლენები, ძირითადად სუსტად გამოხატული და გარდამავალი.

საჭიროების დროს შესაძლებელია სადღეღამისო დოზის გაყოფა ორ ტოლ მიღებად დილით და საღამოს.

მოულოდნელი ეფექტების გამოვლენისას მიმართეთ ექიმს

ჭარბი დოზირება

50მგ ტერიქსის ერთჯერადი მიღებისას პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს ძილიანობა და ჰიპოტენზია. დოზის გადაჭარბებისას, სხვა ღონისძიებებთან ერთად, აუცილებელია კუჭის ამორეცხვა. სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. ინტოქსიკაციის სიმპტომების დროს, რომელიც დაკავშირებულია ანტიქოლინერგულ მოქმედებასთან, შეიძლება ფიზოსტიგმინის დანიშვნა.

გამოშვების ფორმა

10 შემოგარსული ტაბლეტი ბლისტერზე. 1 ბლისტერი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები

ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე, ორიგინალურ შეფუთვაში.

ვარგისობის ვადა

3 წელი

არ გამოიყენოთ ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III. გამოიყენება ექიმის დანიშნულების გარეშე.