ბუპივაკაინის ჰიდროქლორიდი 0.5% – BUPIVACAIN HYDROCHLORICUM 0.5% – БУПИВАКАИНА ГИДРОХЛОРИД 0.5%

საერთაშორისო დასახელება:

BUPIVACAINE

მწარმოებელი: Warsaw pharmaceutical work POLFA, პოლონეთი

მოქმედი ნივთიერება: ბუპივაკაინის ჰიდროქლორიდი

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

საანესთეზიო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი 0.5%: ამპულაში 10 მლ, შეფუთვაში 10 ც.

1 მლ

ბუპივაკაინი ჰიდროქლორიდი 5 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ნატრიუმის ქლორიდი, 10% HCL, საინექციო წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ბუპივაკაინის ჰიდროქლორიდი 0.5% წარმოადგენს გახაგნგრძლივებული მოქმედების საანესთეზიო საშუალებას და გამოიყენება ლოკალური და რეგიონალური ანესთეზიისთვის ქირურგიაში, სხვადასხვა სადიაგნოსტიკო და თერაპიული პროცედურების დროს, ასევე გამოიყენება სამეანო გინეკოლოგიაში.

ბუპივაკაინი გამოიყენება შემდეგი მიზნებით: ეპიდურალური ლუმბარული ანესთეზია; კაუდალური ანესთეზია; პერიფერიული ნერვების ბლოკადა.

ჩვენებები:

პრეპარატი გამოიყენება:

ზოგადი ნარკოზისთვის და მისი შენარჩუნებისთვის სხვა პრეპარატებთან ერთად კომბინაციაში;
სედაციური ეფექტის გამოსაწვევად დიაგნოსტიკური მანიპულაციების ან მცირე ქირურგიული ოპერაციების დროს;
სედაციური ეფექტის გამოსაწვევად ფილტვების ხელოვნური ვენტილაციის ჩატარებისას ინტენსიური თერაპის განყოფილებაში, ხანგრძლივობით 3 დღემდე.

მიღების წესები და დოზირება:

ადგილობრივი სანესთეზიო საშუალებების გამოყენება შეუძლიათ მხოლოდ იმ ექიმებს, რომელთაც გააჩნიათ მათი გამოყენების გამოცდილება და ინფორმირებულები არიან მათი პოტენციური ტოქსიკური მოქმედების შესახებ. სამკურნალო საშუალება არ შეიცავს კონსერვანტებს. ფლაკონის შემცველობის 24 საათის განმავლობაში გამოუყენებლობის შემთხვევაში საჭიროა მისი უტილიზაცია.

ბუპივაკაინის გამოყენებით ყველა სახის ანესთეზიის დროს საჭიროა სიფრთხილის ზომების მიღება, რათა თავიდან აცილებულ იქნას პრეპარატის სისხლძარღვებში შეყვანა.

შეყვანის წინ რეკომენდებულია ასპირაციის ჩატარება პრეპარატის შეყვანის წინ და ასევე, შეყვანის დროს.

ბუპივაკაინის მაღალი დოზების შეყვანის შემთხვევაში (ეპიდურალური ანესთეზია), რეკომენდებულია საცდელი დოზის გამოყენება – ბუპივაკაინის და ადრენალინის ხსნარი 3-დან 5 მლ-მდე.

სამკურნალო საშუალების არტერიულ სისხლძარღვებში გაუთვალისწინებელი შეყვანის დიაგნოსტირება შესაძლებელია განვლადი გულის შეკუმშვების რიცხვის მომატების საფუძველზე.

საცდელი დოზის შეყანის შემდეგ საჭიროა ფიზიოლოგიური ფუნქციების კონტროლი და პაციენტთან ვერბალური კონტაქტის შენარჩუნება 5 წუთის განმავლობაში.

ბუპივაკაინის ძირითადი დოზა შეყვანილ უნდა იქნას ნელა, 25 მგ-და 50 მგ/წთ-ში სიჩქარით ან ცალკეულ დოზებად. ამავდროულად, საჭიროა ფიზიოლოგიური ფუნქციების კონტროლი და პაციენტთან ვერბალური კონტაქტის შენარჩუნება. მწვავე ტოქსიკური სიმპტომების დადგომის შემთხვევაში აუცილებელია ბუპივაკაინის შეყვანის შეწყვეტა.

სამკურნალო საშუალების დოზა და კონცენტრაცია დამოკიდებულია ანესთეზიის ტექნიკაზე, გასაუტკივარებელი უბნის სიდიდეზე, მის ვასკულარიზაციაზე, გასაუტკივარებლი სეგმენტების რაოდენობაზე, ანესთეზიის სიღრმეზე, კუნთების რელაქციის საჭირო ხარისხზე, გაუტკივარების სასურველ ხანგრძლივობაზე, ასევე პაციენტის ინდივიდუალური ამტანობასა და საერთო მდგომარეობაზე.

საჭიროა ბუპივაკაინის უმცირესი ეფექტური დოზის გამოყენება.

ბავშვებში, ხანდაზმულ პირებში, პაციენტებში არადამაკმაყოფილებელი ზოგადი მდგომარეობით, გულის და ღვიძლის დაავადების მქონე პაციენტებში საჭიროა ბუპივაკაინის დოზის შემცირება.

ბუპივაკაინის რეკომენდებული დოზები იწვევს მგრძნობელობის სრულ დაკარგვას, ამავე დროს, მოტორულ ფუნქციაზე ახდენს სხვადასხვაგვარ ზემოქმედებას, რომელიც დამოკიდებულია პრეპარატის კონცენტრაციაზე.

0,5% კონცენტრაციით ბუპივაკაინის გამოყენების შემდეგ მგრძნობელობითი ბლოკადა უფრო ძლიერია, ვიდრე მოტორული ბლოკადა, რაც განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია მეანობაში ანესთეზიისთვის.

ბუპივაკაინის გამოყენებისას ანესთეზიის ხანგრძლივობა იძლევა ერთჯერადი დოზის გამოყენების საშუალებას ჩვენებათა უმრავლეს შემთხვევაში.

ბუპივაკაინის რეკომენდებული დოზები შეიძლება მოდიფიცირებულ იქნას ექიმის მიერ მისი გამოცდილების შესაბამისად, პაციენტის ზოგადი მდგომარეობის და შეყვანის ადგილიდან პრეპარატის შეწოვის გათვალისწინებით.

ბუპივაკაინის მაქსიმალური ერთჯერადი დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 150 მგ.

შემანარჩუნებელი დოზების შემთხვევკაში საჭიროა 50 მგ-მდე ბუპივაკაინის ჰიდროქლორიდის შეყვანა ყოველ 2 საათში.

ანესთეზიის სახე დოზა მლ დოზა, მგ მოტორული ბლოკადა

1.ეპიდურალური 10-20 50-100 ნაწილობრივიდან სრულამდე

2.კაუდალური 15-30 75-150 ნაწილობრივიდან სრულამდე

3.პერიფერიული ≤30 ≤50 ნაწილობრივიდან სრულამდე

ნერვების ბლოკადა

ხანგრძლივი ანესთეზიის ტექნიკის შემთხვევაში შემანარჩუნებელი დოზების გამოყენება იწვევს მოტორული ბლოკადის პოტენცირებას. პირველმა შემანარჩუნებლმა დოზამ შეიძლება გამოიწვიოს მოტორული ბლოკადის დადგომა, რომელიც იძლევა ქირურგიული ჩარევის საშუალებას მუცლის ღრუში.

შენიშვნა: არ არის რეკომენდებული სამკურნალო საშუალების კომბინირება ტუტე რეაქციის მქონე ხსნარებთან, მაგალითად, ნახშირწყლებთან, ვინაიდან შეიძლება მოხდეს ნალექის წარმოქმნა.

თუკი გაჩნდება ეჭვი, რომ სამკურნალო საშუალება ბუპიკავაინის ჰიდროქლორიდი 0.5%

ზედმეტად ძლიერი ან სუსტია, საჭირო ექიმთან კონსულტაცია.

ბუპივაკაინის ჰიდროქლორიდი 0.5% რეკომენდებულზე მეტი დოზის გამოყენების შემთხვევაში შეიძლება განვითარდეს კრუნჩხვა, სუნთქვის დათრგუნვა, არტერიული წნევის დაქვეითება, გულის გაჩერება, მაღალი ხარისხის ანესთეზია ან საერთო სპინალური ნარკოზი (რომელიც ხასიათდება სუნთქვის დეპრესიით და არტერიული წნევის დაქვეითებით).

ბუპივაკაინით ინტოქსიკაციის გენერალიზებული სიმპტომების მქონე პაციენტის მკურნალობა მდგომარეობს კრუნჩხვების კუპირებასა და პაციენტის ოქსიგენოთერაპიით უზრუნვეყოფაში, ხოლო აუცილებლობის შემთხვევაში – ხელოვნური ვენტილაციის გამოყენებაში.

კრუნჩხვების განვითარების შემთხვევაში, რეკომენდებულია 100-დან 200 მგ-მდე თიოპენტალის ან 5-დან 10 მგ-მდე დიაზეპამის შეყვანა.

ასევე შესაძლებელია ინტრავენურად 50-100 მგ-მდე სუქცინქოლინის შეყვანა. თუმცა ასეთ შემთხვევაში საჭიროა პაციენტის ტრაქეის ინტუბაცია და სრული მკურნალობა, როგორც ეს ხდება პაციენტებში კუნთოვანი რელაქსაციის შემდეგ.

არტერიული წნევის დაქვეითების შემთხვევაში საჭიროა სისხლძარღვების შემავიწროვებელი პრეპარატის შეყვანა, უმჯობესია დადებითი ინოტროპული მოქმედებით, მაგალითად, 15 მგ-დან 30 გ-მდე ეფედრინი – დოზა შეიძლება განმეორდეს მდგომარეობის გაუმჯობესებამდე. წნევის მომატების მიზნით ასევე შეიძლება სწრაფი ინტრავენური ინფუზიის სახით შეყვანილი იქნას ელექტროლიტური ან კოლოიდური ხსნარები.

გულის გაჩერება მოითხოვს გადაუდებელი რეანიმაციული ღონისძიებების ჩატარებას _ ასევე, ელექტროდეფიბრილაციის გამოყენებას. გულის ჰემოდინამიკური ფუნქციების აღდგენისთვის შეიძლება საჭირო გახდეს რეანიმაციული ღონისძიებების ჩატარება ხანგრძლივი პერიოდის მანძილზე.

ეპიდურალური ანესთეზიის დროს შეიძლება დადგეს მაღალი ხარისხის გაუტკივარება ან სრული სპინალური ანესთეზია, რომელთა სიმპტომები შეიძლება იყოს სუნთქვის შეჩერება და არტერიული წნევის დაქვეითება.

ასეთ შემთხვევაში საჭიროა პაციენტის მიერთება ფილტვების ხელოვნური ვენტილაციის აპარატთან ან კონტროლირებადი ვენტილაციის ჩატარება.

გვერდითი მოვლენები:

ეპიდურალურმა ანესთეზიამ, გამოყენებული ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალებისგან დამოუკიდებლად, შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი მოქმედებების განვითარება. მათ მიეკუთვნება:

არტერიული ჰიპოტენზია და გულის შეკუმშვათა რიცხვის შემცირება, რომლებიც გამოწვეულია სიმპათიკური ბირთვების ბლოკადით და (ან) გონების დაკარგვა, გამოწვეული ვაზო-ვაგალური რეაქციით (ცდომილი ნერვის ზეგავლენა სისხლძარღვებზე). რთულ შემთხვევებში შეიძლება მოხდეს გულის გაჩერება.

ბუპივაკაინის მაღალი დოზებით ან სისხლძარღვებში შეყვანამ შეიძლება მოახდინოს ტოქსიკური ზემოქმედება სისხლის მიმოქცევის ან ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე.

ტოქსიკურობის სიმპტომები სისხლის მიმოქცევის სისტემის მხრივ დაკავშირებულია გულის და მიოკარდის გამტარ სისტემაზე ზეგავლენასთან. ამის შედეგი შეიძლება იყოს: გულის წუთობრივი მოცულობის შემცირება, მიოკარდში გამტარებლობის ბლოკადა, არტერიული წნევის დაქვეითება, ბრადიკარდია, პარკუჭოვანი არითმიები, პარკუჭოვანი ციმციმის და გულის გაჩერების ჩათვლით.

ტოქსიკურობის სიმპტომები ცენტარლური ნერვული სისტემის მხრივ: ენის დაბუჟება, პაციენტთა შეზღუდული კონტაქტი, თავბრუსხვევა, არამკვეთრი მხედველობა, კუნთოვანი ტრემორი, ძილიანობა, კრუნჩხვები, გონების დაკარგვა და სუნთქვის შეჩერება.

უფრო ხშირად, სიმპტომები სისხლის მიმოქცევის სისტემის მხრივ წინ უძღვის ან ერთდროულად დგება ცენტრალური ნევრულ სისტემასთან დაკავშირებულ ტოქსიურობის მძიმე სიმპტომებთან.

თუკი ეპიდურალური ანესთეზიის ჩატარებისას სამკურნალო საშუალება შემთხვევით იქნა შეყვანილი სუბარაქნოიდალურ სივრცეში, შეიძლება განვითარდეს ე.წ. მაღალი სპინალური ანესთეზია, რომლის სიმპტომები შეიძლება იყოს აპნოე და სისხლის წნევის მნიშვნელოვანი დაქვეითება.

რეგიონალური, განსაკურებით, ეპიდურალური, ანესთეზიის დროს, შეიძლება საქმე ნერვული სისტემის დაზიანებამდე მივიდეს (ზურგის ტვინის ან ნერვული ქერქების). ასეთი დაზიანებების შედეგად შეიძლება განვითარდეს მგრძნობელობის დარღვევები ან დაზიანებულ ადგილებში მგრძნობელობის გაქრობა, სუნთქვის ფუნქციების დარღვევები. სფინქტერის ფუნქციის მოშლა ან პარაპლეგია (გადამკვეთი დამბლა); ზოგიერთ შემთხვევაში ასეთ ცვლილებებს შეიძლება ჰქონდეს ხანგრძლივი სახე.

ზოგიერთ პირებში სამკურნალო საშუალება ბუპივაკაინის ჰიდროქლორიდი 0.5%-ის გამოყენების პერიოდში შეიძლება გამოვლინდეს სხვა გვერდითი ეფექტები.

ისეთი გვერდითი მოქმედებების გამოვლენის შემთხვევაში, რომელიც არ არის მითითებული მოცემულ გამოყენების ინსტრუქიცაში, საჭიროა ეცნობოს ექიმს მათ შესახებ.

უკუჩვენებები:

პრეპარატი არ გამოიყენება:

თუ პაციენტს აღენიშნება მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების ან ამიდების ჯგუფის სხვა ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალებების მიმართ;
კარდიოგენული და ჰიპოვოლემიური შოკის დროს;
რეგიონალური ინტრავენური ანესთეზიის დროს;
ზოგიერთი პათოლოგიური მდგომარეობის დროს, რომელთა დროსაც წინააღმდეგნაჩვენებია ეპიდურალური ანესთეზია, ისეთი, როგორიცაა: მენინიგიტი, პოლიომიელიტი, ქალასშიდა ჰემორაგია, პერნიციოზური ანემია ნევროლოგიური სიმპტომატიკით. ტვინის და ზურგის ტვინის სიმსივნეები, ხერხემლის ტუბერკულოზი, კანის ჩირქოვანი ინფექციები კანის იმ ნაწილზე, სადაც საჭიროა პრეპარატის შეყვანა, კოაგულაციის დარღვევების ან ანტიკოაგულაციური მკურნალობის მიმდინარეობის დროს;
მიასთენიით დაავადებული პაციენტები (Myastenia gravis);
პარაცერვიკალური ანესთეზია.

ორსულობა და ლაქტაცია:

არ არის რეკომენდებული პრეპარატის გამოყენება ორსულობის ადრეულ პერიოდში, გამონაკლისი შეიძლება იყოს მხოლოდ ის შემთხვევები, როცა ექიმის აზრით, დედისთვის სარგებელი აღემატება ნაყოფისთვის პოტენციალურ რისკს.

სამკურნალო საშუალების გამოყენების წინ საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

ბუპივაკაინი ისეთი რაოდენობით გადადის დედის რძეში, რომ არ ახდენს ზეგავლენას ჩვილზე.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატი ორგანიზმში უნდა შეიყვანონ მხოლოდ გამოცდილმა სპეციალისტებმა, რომელთაც იციან გაუტკივარების ტექნიკა და მომზადებულები არიან ბუპივაკაინის ჰიპერდოზირების დიაგნოსტიკისა და მკურნალობის საკითხებში.

რეანიმაციული ღონისძიებების ჩატარების გადაწყვეტილების მიღებაში შეყოვნება, ჰიპოქსია ან ბუპივაკაინზე რეაქციის გამოვლენა შეიძლება გახდეს აციდოზის დადგომის ან გულის გაჩერების მიზეზი. ასევე, აღნიშნულია სიკვდილის შემთხვევები ბუპივაკაინის გამოყენებისას ეპიდურალური ანესთეზიის ან პერიფერიული ნერვების ბლოკადის დროს. ზოგიერთ შემთხვევაში გულის კუნთას ჰემოდინამიური ფუნქციის აღდგენა ხდებოდა მხოლოდ ხანგრძლივი რეანიმაციული ღონისძიებების შედეგად.

საჭიროა უზრუნველყოფილ იქნას სარეანიმაციო აპარატურის, ჟანგბადის და სხვა აუცილებელი პრეპარატების, ბლოკადების და ქირურგიული ჩარევების წინ პაციენტის ვენის ხელმისაწვდომობა.

სამკურნალო საშუალების გამოყენებისას აუცილებელია გულის და სუნთქვის სისტემის, ცნობიერების მდგომარეობის და სხვა სასიცოცხლო ფუნქციის მონიტორინგი, აუცილებელია ბუპივაკაინის სისხლძარღვებში შეყვანა (მაგალითად, თავის და კისრის არეში, დიდი ნერვული ღერძების გაუტკივარების დროს), ვინაიდან შეიძლება დადგეს მწვავე ინტოქსიკაციის სიმპტომები. ბუპივაკაინის წინასწარი გათვლის გარეშე სისხლძარღვებში შეყვანისას ადგილი ჰქონდა მოწამვლას, კრუნჩხვებს, გულის გაჩერების ჩათვლით.

ბუპივაკაინი სიფრთხილით გამოიყენება თავის და კისრის არეში გაუტკივარებისას, სამკურნალო საშუალების არტერიის შიგნით შეყვანის გამო მომატებული რისკის გათვალისწინებით.

საჭიროა განსაკუთრებული სიფრთხილის დაცვა დიდი ნერვული ღერძების ანესთეზიისას, სამკურნალო საშუალების დიდი დოზის გამოყენების საჭიროების და ასევე მოცემული უბნების კარგი ვასკულარიზაციის გათვალისწინებით, რაც ზრდის სამკურნალო საშუალების სისხლძარღვების შიგნით შეყვანის რისკს.

სამკურნალო საშუალების მორიგი შემანარჩუნებელი დოზები იწვევენ პლაზმაში მისი კონცენტრაციის თანდათანობით ზრდას, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს კუმულაცია ორგანიზმში, განსაკუთრებით, ღვიძლის მძიმე დაავადებების მქონე პაციენტებში.

ბუპივაკაინის გამოყენების შემდეგ არ შეიძლება ალერგიული რეაქციების გამორიცხვა.

თუმცა იმ პირებში, რომელთაც გამოუვლინდათ ალერგიული რეაქციები ეთერული ჯგუფის ადგილობრივ საანესთეზიო საშუალებებზე (მაგალითად პროკაინი, ტეტრაკაინი), არ არის დადგენილ ალერგიული რეაქციები ამიდების ჯგუფის (მაგალითად, ბუპივაკაინი) სამკურნალო საშუალების შეყვანის შემდეგ.

აღწერილია სუნთქვის შეჩერების შემთხვევები რეტრობულბარული ანესთეზიისთვის ბუპივაკაინის გამოყენების დროს.

სიფრთხილეა საჭირო პაციენტებში სისხლის მიმოქცევის სისტემის უკმარისობით (განსაკუთრებით, ეპიდურალური ანესთეზიის დროს), გულის დაავადებებით, ვინაიდან ისინი განსაკუთრებით მგრძნობიარენი არიან ბუპივაკაინის ტოქსიკური მოქმედების მიმართ. ამ პირთათვის საჭიროა ბუპივაინის დოზის შემცირება.

სისხლის მიმოქცევის სისტემის უკმარისობის მქონე პაციენტებში საჭიროა კლინიკურად გამოხატული არტერიული ჰიპოტენზიის თავიდან აცილება მათი ორგანიზმის კომპენსატორული მექანიზმების დარღვევის გათვალისწინებით.

სიფთხილეა საჭირო ღვიძლის და თირკმლების დაავადების მქონე პაციენტებში.

პაციენტებში, რომელთაც შემცირებული აქვთ მოცირკულირე სისხლის მოცულობა (რომელიც არის შედეგი, მაგალითად: დეჰიდრატაციის, სისხლდენის, ვენოზური დაბრუნების დარღვევის, ასციტის, მუცლის ღრუში დიდი სიმსივნის, ორსულობის გვიანი სტადიის), განსაკუთრებით, ეპიდურალური ანესთეზიის დროს, რამდენადაც შეიძლება მნიშვნელოვნად დაეცეს არტერიული წნევა და დადგეს ბრადიკარდია;

ექსუდატით პლევრალურ ღრუში, ეპიდურალური ანესთეზიის შემდეგ, შეიძლება დაირღვეს სუნთქვითი ფუნქციები;

სეფსისით, ეპიდურალური ანესთეზიის შემდეგ, პოსტოპერაციულ პერიოდში მატულობს ეპიდურალური აბსცესის განვითარების რისკი.

ჰიპერთირეოზით.

საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია, თუნდაც ზემოთ აღნიშნული გაფრთხილებები ეხებოდეს სიტუაციებს, რომელთაც ადგილი ჰქონდათ წარსულში.

ბუპივაკაინის ჰიდროქლორიდი 0.5%-ის გამოყენება ბავშვებში: ბავშვებში ბუპივაკაინის დოზა უნდა შემცირდეს.

ბუპივაკაინის ჰიდროქლორიდი 0.5%-ის გამოყენება პაციენტებში ღვიძლის ფუნქციების დარღვევებით: სამკურნალო საშუალება გამოყენებულ უნდა იქნას ფრთხილად, მცირე დოზებით იმის გათვალისწინებით, რომ არის მისი ბიოლოგიურ სითხეებში კონცენტრაციის გადაჭარბების და კუმულაციის შესაძლებლობა (მრავალჯერადი დოზის გამოყენების შედეგად).

ბუპივაკაინის ჰიდროქლორიდი 0.5%-ის გამოყენება ხანდაზმულ პაციენტებში: ხანდაზმულ პაციენტებში არადამაკმაყოფილებელი საერთო მდგომარეობის დროს საჭიროა დოზის შემცირება.

სამკურნალო საშუალებების ზეგავლენა ავტოსატრანსპორტო საშუალებების, მექანიმზმების მართვის და სხვა ფსიქომოტორულ უნარებზე:

დოზირების მიხედვით ადგილობრივ საანესთეზიო საშუალებებს შეუძლიათ უმნიშვნელო ზეგავლენის მოხდენა ტრანსპორტის მართვის და მექანიზმების მომსახურების უნარზე.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

საჭიროა ეცნობოს ექიმს ყველა იმ პრეპარატის შესახებ, რომელსაც უკანასკნელ პერიოდში იყენებდა პაციენტი, მათ შორის, ურეცეპტოდ გასაცემი პრეპარატების შესახებ.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედების სიმპტომები შეიძლება დადგეს ბუპივაკაინის შემდეგ სამკურნალო საშუალებებთან ერთდროული გამოყენებისას:

ცენტრალური ნერვული სისტემის დამთრგუნავი სამკურნალო საშუალებები, მაგალითად, ქირურგიული ჩარევის დროს პრემედიკაციის მიზნით გამოყენებული, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე დამთრგუნავი ეფექტის პოტენცირება;
მაოს- ინჰიბიტორები და ფურაზოლიდონი – შეიძლება მკვეთრად დაქვეითდეს არტერიული წნევა. მოცემული სამკურნალო საშუალებები უნდა მოიხსნას ოპერაციამდე 1 დღით ადრე;
ოპიატები, ეპიდურალური ანესთეზიის დროს, რამდენადაც ასეთი კომბინაციის გამოყენების დროს შეიძლება დადგეს არტერიალური ჰიპოტენზია.

ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალებები:

ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალებების სწრაფმა შეწოვამ შეიძლება გამოიწვიოს მიორელაქსანტების მოქმედების პროლონგირება და პოტენცირება. ასევე შეიძლება გაძლიერდეს გულის რითმზე მოქმედი სამკურნალო საშუალებების მოქმედება, ხოლო ეპინეფრინთან და ფენილეფრინთან კომბინაციამ შეიძლება გამოიწვიოს გულის არითმია.

ბუპივაკაინის გამოყენებისას სიფრთხილეა საჭირო იმ პაციენტებში, რომელთაც უკეთდებათ ისეთი საშუალებები, როგორიცაა ჰალოტანი, ციკლოპროპანი, ტრიქლორეთილენი ან სხვა მსგავსი პრეპარატები, რომელთაც შეუძლიათ გულის რითმის სერიოზული დარღვევების გამოწვევა.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰Cტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას, დაუშვებელია გაყინვა.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

მექსილეიდი 250მგ/5მლ 5მლ #5ა

მექსილეიდი^®

(Mexileyd^®)

ფარმაცევტული პროდუქტის სავაჭრო დასახელება:

მექსილეიდი^® (Мексилейд^®)

წამლის ფორმა:

ი.ვ და ი.მ. საინექციო ხსნარი

შემადგენლობა:

მოქმედი ნივთიერება:

– ეთილმეთილჰიდროქსიპირიდინის სუქცინატი – 50 მგ.

დამხმარე ნივთიერება:

– საინექციო წყალი 1 მლ-მდე.

აღწერილობა: მოყვითალო შეფერილობის გამჭვირვალე ხსნარი

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

ნერვული სისტემის სამკურნალო საშუალებები.

ათქ კოდი: N07XX

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკა:

ახდენს ანტიჰიპოქსიურ, მემბრანოპროტექტორულ, ნოოტროპულ, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო, ანქსიოლიტურ მოქმედებას, ზდის ორგანიზმის მდგრადობას სტრესის მიმართ. პრეპარატი ზრდის ორგანიზმის რეზისტენტობას ძირითადი დამაზიანებელი ფაქტორების ზემოქმედების, ჟანგბადდამოკიდებული პათოლოგიური მდგომარეოებების მიმართ (შოკი, ჰიპოქსია და იშემია, თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის დარღვევა, ალკოჰოლით და ანტიფსიქოტური პრეპარატებით (ნეიროლეპტიკებით) ინტოქსიკაცია).

აუმჯობესებს ტვინისმიერ მეტაბოლიზმს და თავის ტვინის სისხლით მომარაგებას, აუმჯობესებს სისხლის მიკროცირკულაციას და რეოლოგიურ თვისებებს, ამცირებს თრომბოციტების აგრეგაციას. ასტაბილიზებს სისხლის უჯრედების (ერითროციტების და თრომბოციტების) მემბრანულ სტრუქტურებს ჰემოლიზის დროს. ახდენს ჰიპოლიპიდემიურ მოქმედებას, ამცირებს საერთო ქოლესტერინისა და დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების დონეს. ამცირებს ფერმენტაციულ ტოკსემიას და ენდოგენურ ინტოქსიკაციას მწვავე პანკრეატიტის დროს.

მექსილეიდი^®-ს მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია მისი ანტიჰიპოქსანტური, ანტიოქსიდანტური და მემბრანოპროტექტორული მოქმედებით. აინჰიბირებს პერეკისული ლიპიდების ჟანგვის პროცესებს, ზრდის სუპეროქსიდდისმუტაზას აქტივობას, ზრდის ლიპიდ-ცილების შეფარდებას, ამცირებს მემბრანის წებოვანებას, ზრდის მის გამტარობას. ახდენს მემბრანშეკავშირებული ფერმენტების (კალციუმდამოუკიდებელი ფოსფოდიესტერაზას, ადენილატციკლაზას, აცეტილქოლინესტერაზას), რეცეპტორული კომპლექსების (ბენზოდიაზეპინური, გამმ აცეტილქოლინური) აქტივობის მოდელირებას, რაც აძლიერებს ლიგანდებთან მათი შეკავშირების უნარს, ხელს უწყობს ბიომემბრანების სტრუქტურულ-ფუნქციონალური ორგანიზაციის შენარჩუნებას, ნეირომედიატორების ტრანსპორტს და სინაპტიკური გადაცემის გაუმჯობესებას. მექსილეიდი^® ზრდის დიფამინის შემცველობას თავის ტვინში. იწვევს აერობული გლიკოლიზის კომპენსატორული აქტივობის გაძლიერებას და ჟანგვის პროცესების დათრგუნვის ხარისხის შემცირებას კრებსის ციკლში ჰიპოქსიის პირობებში, ატფ-ს, კრეატინფოსფატის შემცველობის მომატებით და მიტოქონდრიის ენერგომასინთეზირებელი ფუნქციის აქტივაციით, უჯრედოვანი მემბრანების სტაბილიზაციას. მექსილეიდი^® ანორმალიზებს მეტაბოლურ პროესებს იშემიზირებულ მიოკარდიუმში, ამცირებს ნეკროზის ზონას, აღადგენს და აუმჯობესებს მიოკარდიუმის ელექტრულ აქტივობას და შეკუმშვადობას, აგრეთვე ზრდის კორონარულ სისხლის ნაკადს იშემიის ზონაში, ამცირებს რეპერფუზიული სინდრომის შედეგებს მწვავე კორონარული უკმარისობისას. ზრდის ნიტროპრეპარატების ანტიანგინალურ აქტივობას. იგი ხელს უწყობს ბადურის განგლიოზური უჯრედების და მხედველობის ნერვის ბოჭკოების შენარჩუნებას მოპროგრესირე ნეიროპათის დროს, რომელთა მიზეზებია ქრონიკული იშემია და ჰიპოქსია. აუმჯობესებს ბადურის და მხედველობის ნერვის ფუნქციონალურ აქტივობას, ზრდის მხედველობის სიმკვეთრეს.

ფარმაკოკინეტიკა:

კუნთებში შეყვანისას სისხლის პლაზმაში ვლინდება 4 საათის განმავლობაში შეყვანის შემდეგ. მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის დრო Tmax – 0.45-0.5 სთ. Cmax 400-500 მგ დოზის შეყვანისას შეადგენს 3,5-4,0 მკგ/მლ-ს. მექსილეიდი^® სწრაფად გადადის სისხლის ნაკადიდან ორგანოებსა და ქსოვილებში და სწრაფად ელიმინირდება ორგანიზმიდან. პრეპარატის შეკავების დრო (MRT) შეადგენს 0,7-1,3 საათს. პრეპარატი ძირითადად გამოიდევნება შარდით, უპირატესად გლუკორონოკონიუგირებული ფორმით და უმნიშვნელო რაოდენობებით უცვლელი სახით.

გამოყენების ჩვენებები:

– თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის მწვავე დარღვევები;

– ქალა-ტვინის ტრავმა, ქალა-ტვინის ტრავმების შედეგები;

– დისცირკულატორული ენცეფალოპათია;

– ვეგეტაციური დისტონიის სინდრომი;

– მსუბუქი კოგნიციური აშლილობები ათეროსკლეროზული გენეზის;

– შფოთვითი აშლილობები ნევროტული და ნევროზის მაგვარი მდგომარეობებისას;

– მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი (პირველივე საათებიდან) კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში;

– პირველადი ღიაკუთხოვანი გლაუკომა სხვადასხვა სტადიის, კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში;

– ალკოჰოლიზმის დროს აბსისტენტური სინდრომის კუპირება ნევროზის მაგვარი და ვეგეტაციურ-სისხლძარღვოვანი აშლილობებით;

– ანტიფსიქოტური საშუალებებით მწვავე ინტოქსიკაცია;

– მუცლის ღრუს მწვავე ჩირქოვან-ანთებითი პროცესები (მწვავე ნეკროტული პანკრეატიტი, პერიტონიტი) კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში.

უკუჩვენებები:

ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციების მწვავე დარღვევები, მომატებული ინდივიდუალური მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ. ბავშვებში, ორსულობისა და ძუძუთი კვების დროს პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოების შესახებ მკაცრად კონტროლირებული კლინიკური კვლევები ჩატარებული არ არის.

გამოყენების წესი და დოზები:

კუნთებში ან ვენაში (ნაკადით ან წვეთოვანით). ინფუზიის გზით შეყვანისას პრეპარატი უნდა გაზავდეს 0,9%-იან ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარში.

ნაკადით მექსილეიდი^® შეიყვანება ნელა, 5-7 წუთის განმავლობაში, წვეთოვანით – სიჩქარით 40-60 წვეთი წუთში. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 1200 მგ-ს.

ტვინში სისხლის მიმოქცევის მწვავე დარღვევების დროს გამოიყენება პირველი 10-14 დღე – ვენაში წვეთებით 200-500 მგ, დღე-ღამეში 2-4-ჯერ, შემდეგ კუნთებში – 200-250 მგ დღე-ღამეში 2-3-ჯერ, 2 კვირის განმავლობაში.

ქალა-ტვინის ტრავმის და ქალა-ტვინის ტრავმების შედეგებისას გამოიყენება 10-15 დღე ვენაში წვეთების სახით 200-500 მგ დოზით დღე-ღამეში 2-4-ჯერ.

დისცირკულატორული ენცეფალოპათიისას დეკომპენსაციის ფაზაში ინიშნება ვენაში ნაკადით ან წვეთოვანით დოზით 200-500 მგ დღე-ღამეში 1-2-ჯერ, 14 დღის განმავლობაში. შემდეგ კუნთებში 100-250 მგ/დღე-ღამეში შემდგომი 2 კვირის განმავლობაში.

დისცირკულატორული ენცეფალოპათიის საკურსო პროფილაქტიკისათვის პრეპარატი შეიყვანება კუნთებში დოზით 200-250 მგ, დღე-ღამეში 2-ჯერ, 10-14 დღის განმავლობაში.

მსუბუქი კოგნიციური დარღვევებისას ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში და შფოთვითი აშლილობებისას პრეპარატი გამოიყენება კუნთებში სადღეღამისო დოზით 100-300 მგ/დღე-ღამეში, 14-30 დღის განმავლობაში.

მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის დროს კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში მექსილეიდი^® შეიყვანება ვენაში ან კუნთებში, 14 დღის განმავლობაში, მიოკარდიუმის ინფარქტის ტრადიციული თერაპიის ფონზე, რომელიც მოიცავს ნიტრატებს, ბეტა-ადრენობლოკატორებს, ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის (აგფ) ინჰიბიტორებს, თრომბოლილიკებს, ანტიკოაგულანტურ და ანტიაგრეგაციულ საშუალებებს, აგრეთვე სიმპტომატურ საშუალებებს ჩვენებების მიხედვით.

პირველი 5 დღეში, მაქსიმალური ეფექტის მისაღწევად, სასურველია პრეპარატის შეყვანა ვენაში, შემდგომი 9 დღის განმავლობაშ მისი შეყვანა შეიძლება კუნთებში.

ვენაში პრეპარატი შეიყვანება წვეთოვანი ინფუზიის სახით, ნელა (გვერდითი ეფექტების თავიდან ასაცილებლად) 0.9% ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარზე ან 5% დექსტროზას (გლუკოზის) ხსნარზე მოცულობით 100-150 მლ, 30-90 წუთის განმავლობაში. აუცილებლობისას შეიძლება პრეპარატის ნელა ნაკადით შეყვანა, არანაკლებ 5 წუთის განმავლობაში.

პრეპარატის შეყვანა (ვენაში ან კუნთებში) ხდება დღე-ღამეში 3-ჯერ, ყოველი 8 საათის შემდეგ. სადღეღამისო თერაპიული დოზა შეადგენს 6-9 მგ/კგ სხეულის მასაზე დღე-ღამეში, ერთჯერადი დოზა – 2-3 მგ/კგ სხეულის მასაზე. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 800 მგ-ს, ერთჯერადი – 250 მგ-ს.

სხვადასხვა სტადიაზე ღიაკუთხოვანი გლაუკომის დროს, კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში მექსილეიდი^® შეიყვანება კუნთებში დოზით 100-300 მგ/დღე-ღამეში, 1-3-ჯერ დღე-ღამეში 14 დღის განმავლობაში.

აბსტინენტური ალკოჰოლური სინდრომის დროს პრეპარატი შეიყვანება დოზით 200-500 მგ ვენაში წვეთებით ან კუნთებში, 2-3-ჯერ დღე-ღამეში, 5-7 დღის განმავლობაში.

ანტიფსიქოტური საშუალებებით მწვავე ინტოქსიკაციის დროს პრეპარატი შეიყვანება ვენაში დოზით 200-500 მგ/დღე-ღამეში, 7-14 დღის განმავლობაში. მუცლის ღრუს მწვავე ჩირქოვან-ანთებითი პროცესებისას (მწვავე ნეკროტული პანკრეატიტი, პერიტონიტი) პრეპარატი ინიშნება პირველ დღეებში როგორც ოპერაციის წინ, ისე ოპერაციის შემდეგ. შეყვანილი დოზები დამოკიდებულია დაავადების ფორმასა და სიმძიმეზე, პროცესის გავრცელების ხარისხზე, კლინიკური მიმდინარეობის ვარიანტებზე. პრეპარატის მოხსნა უნდა მოხდეს თანდათან, მხოლოდ მდგრადი დადებითი კლინიკურ-ლაბორატორიული ეფექტის შემდეგ.

მწვავე შეშუპებითი (ინტერსტიციალური) პანკრეატიტის დროს მექსილეიდი^® ინიშნება დოზით 200-500 მგ დღეში 3-ჯერ, ვენაში წვეთებით (0.9%-იან ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარში) და კუნთებში.

გვერდითი მოქმედება:

შეიძლება განვითარდეს გულისრევა და პირის ლორწოვანას სიმშრალე, ძილიანობა, ალერგიული რეაქციები.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან:

აძლიერებს ბენზოდიაზეპინური ანქსიოლიტიკების, კრუნჩხვის საწინააღმდეგო საშუალებების (კარბამაზეპინის), ანტიპარკინსონული საშუალებების (ლევოდოპა) მოქმედებას. ამცირებს ეთილის სპირტის ტოქსიკურ ეფექტებს.

განსაკუთრებული მითითებები:

ცალკეულ შემთხვევებში, განსაკუთრებით ბრონქული ასთმის მქონე წინასწარგანწყობილ პაციენტებში, სულფიტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობისას, შეიძლება განვითარდეს ჰიპერმგრძნობელობის მძიმე რეაქციები.

ზეგავლენა ავტორანსპორტისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვაზე:

სიფრთხილის გამოჩენაა საჭირო ავტორანსპორტის და პოტენციურად სახიფათო მექანიზმების მართვის დროს.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზის მიღებისას შეიძლება განვითარდეს ძილიანობა.

გამოშვების ფორმა:

2მლ საინექციო ხსნარი მინის ამპულებში. 5 ამპულა თავის მხრივ მოთავსებულია პვქ ფირის კონტურულ უჯრედოვანი შეფუთვაში. 1 ან 2 კონტურულ უჯრედოვანი შეფუთვა მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

5მლ საინექციო ხსნარი მინის ამპულებში. 5 ამპულა თავის მხრივ მოთავსებულია პვქ ფირის კონტურულ უჯრედოვანი შეფუთვაში. 1 ან 2 კონტურულ უჯრედოვანი შეფუთვა მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

შენახვის პირობები:

ინახება მშრალ, სინათლისაგან დაცულ, ბავშვებისაგან მიუწვდომელ ადგილას, არაუმეტეს 25⁰C-ზე.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი.

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III, გაიცემა რეცეპტის გარეშე

მწარმოებელი: შპს „ბიოპოლუსი“, საქართველო.

სავაჭრო ლიცენზიის მფლობელი: შპს „ლედი ჰელსქეა“, საქართველო.

რიპომილი 200მლ სიროფი

რიპომილი
Ripomill

შემადგენლობა:
ყოველი 10 მლ. შეიცავს:
მაგნიუმის ციტრატი 60 მგ, მცენარეული კომპონენტები: პასიფლორა 40 მგ, მელისა 30 მგ, ცაცხვი 30 მგ და გვირილა 30 მგ

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:
მაგნიუმი(Мg) – წარმოადგენს უჯრედშიდა აქტიურ ელემენტს და ორგანიზმის ცხოველმყოფელობის ბევრი პროცესი დამოკიდებულია მაგნიუმის შემცველობაზე. მაგნიუმი დამამშვიდებლად მოქმედებს გულზე და ნერვულ სისტემაზე. მონაწილეობს ნახშირწყლების ცვლაში. მაგნიუმი ანორმალიზებს არტერიულ და ქალასშიდა წნევას, აფერხებს კუნთების კრუნჩხვით შეკუმშვებს, ხსნის სისხლძარღვოვან სპაზმს.
მაგნიუმის ციტრატი – წარმოადგენს ორგანიზმისთვის ასათვისებლად ყველაზე ხელსაყრელ მაგნიუმის ფორმას, так как цитраты являются лучшим проводником в клетку. სუფთა მაგნიუმის შემცველობა მაგნიუმის ციტრატის შემადგენლობაში შეადგენს დაახლოებით 11%.
პასიფლორა – დამამშვიდებელი და სპაზმოლიზური ეფექტური საშუალებაა, რომლის შემადგენლობაში შედის ალკალოიდები, ფლავონოიდები და სხვადასხვაგვარი სტეროლები. პასიფლორას ბიოლოგიური მოქმედებებია: სედატიური, შფოთვის საწინააღმდეგო, საძილე. პასიფლორა უსაფრთხოა და არ იწვწვს მიჩვევას.
მელისა – იგი გამოიყენება ორგანიზმის ზოგადი სისუსტის დროს. მელისა აძლიერებს საჭმლის მომნელებელი ორგანოების მუშაობას, ახასიათებს სპაზმოლიზური და სედატიური მოქმედება. კეთილსაიმედოდ მოქმედებს გულის და თავის ტვინის ფუნქციებზე, ამშვიდებს და აძლიერებს ნერვულ სისტემას.
გვირილა – აწესრიგებს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ფუნქციებს, მასში შემავალი ფლავონოიდების ხარჯზე. გამოიყენება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ანთებითი პროცესების დროს, ამცირებს ტკივილს და ხსნის სპაზმს.
ცაცხვი – აქვს სედატიური და კრუნჩხვის საწინააღმდეგო მოქმედება.

ჩვენება:
•   ქალასშიდა წნწვა
•   ნერვული აღგზნება, უზილობა, სტრესი, შფოთვა Ригидность мышцы
•   კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ფუნქციების ფიზიოლოგიური დარღვევა
•   კრუნჩხვის სინდრომი

დოზირების რეჟიმი:

ასაკი	დოზები
ბავშვები 0-დან 3 წლამდე	5 мл
ბავშვები 3-დან 6 წლამდე	10 мл
ბავშვები 6-წლიდანდან და მოზრდილებში	15мл

გამოშვების ფორმა:
სიროფი, ფლაკონი 200 мл

ბუდესონიდი – BUDESONIDE – БУДЕСОНИД

ფარმაკოლოგიური თვისებები

პრეპარატი წარმოადგენს საინჰალაციო, ინტრანაზალურად ადგილობრივი გამოყენების გლუკოკორტიკოსტეროიდს. იგი ხასიათდება ანთების, ქავილის, ალერგიის საწინააღმდეგო და ანტიექსუდატური ეფექტით. მისი ინჰალაციური გზით გამოყენების შემთხვევაში გამოხატული კლინიკური ეფექტი ვლინდება ჩვეულებრივ 5-7 დღიანი მკურნალობის კურსის შემდეგ.

ჩვენებები

პრეპარატი გამოიყენება ბრონქული ასთმის, ვაზომოტორული რინიტის, სეზონური და ალერგიული რინიტის სამკურნალოდ;
პოლიპექტომიის შემდეგ ცხვირის პოლიპების ზრდის პროფილაქტიკისათვის, აგრეთვე,
ატოპიური დერმატიტის, ფსორიაზის, ეგზემის დროს.

დოზირების რეჟიმი

პრეპარატი საინჰალაციო სახით მოზრდილებში მკურნალობის დასაწყისში გამოიყენება დოზით 400-1600 მკგ დღეში 2-4 მიღებაზე. შემდგომში 200-400 მკგ 2-ჯერ დღეში. გამწვავების პერიოდში – 1600 მკგ დღეში.

ბავშვებში პრეპარატი გამოიყენება 50-200 მკგ 2-ჯერ დღეში, მაქსიმალური დოზა შეადგენს 400 მკგ დღეში.

ინჰალატორით შეისუნთქავენ 200-800 მკგ 2-4 მიღებაზე დღეში, მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 800 მკგ-ს.

ინტრანაზალური აეროზოლი გამოიყენება 2 შესხურებაზე (100 მკგ), ცხვირის თითოეულ ნესტოში დილას და საღამოს. კლინიკური ეფექტის მიღწევის შემთხვევაში დოზა შეიძლება შევამციროთ.

მალამო და კრემი დაიტანება კანის დაზიანებულ ზედაპირზე 1-2-ჯერ დღეში, ხოლო შემანარჩუნებელი თერაპიის დროს – ერთხელ დღეში.

გვერდითი მოვლენები

♦ ხახის, პირის, ღრუს, ცხვირის ლორწოვანი გარსის გაღიზიანება.

პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს ვითარდება ბრონქოსპაზმი.

♦ მალამოსა და კრემის გამოყენება 4 კვირაზე მეტ ხანს დაუშვებელია.

♦ არ არის რეკომენდებული ოკლუზიური ნახვევის (განსაკუთრებით კრემით გაჟღენთილის) დიდი ხნით გამოყენება, ვინაიდან მისი აბსორბცია კანიდან, მალამოსთან შედარებით უფრო სწრაფად მიმდინარეობს.

♦ მალამოსა და კრემის თვალში მოხვედრა დაუშვებელია.

♦ ბავშვებში მალამო და კრემი განსაკუთრებული სიფრთხილით გამოიყენება, ხოლო ინტრანაზალური აეროზოლის ხმარება მათში არ არის რეკომენდებული.

მექსიდოლი 5% 2მლ #10ა

მექსიდოლი 5% 2მლ
(MEXIDOL)

ქიმიური დასახელება: 6-მეთილ-2-ეთილპირიდინ-3-სუქცილი.

გამოშვების ფორმა: საინექციო ხსნარი

შემადგენლობა: 5% ხსნარი 2 მლ. ამპულებში. ერთი ამპულა შეიცავს 100+10 მგ. მექსიდოლს და საინექციო წყალს.

აღწერილობა: პრეპარატი წარმოადგენს უფერო ან მოყვითალო ფერის გამჭირვალე სითხეს 2 მლ. ამპულებში.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიოქსიდანტი, ანტიჰიპოგლიკომიური, ნოოტროპული და ტრანკვილიზური საშუალება.

ფარმაკოდინამიკა: მექსიდოლი მიეკუთვნება ფართო სპექტრის ანტიოქსიდანტს. იგი ზრდის სტრესის მიმართ ორგანიზმის მდგრადობას, ავლენს ანქსიოლიზურ მოქმედებას და არ გააჩნია საძილე და მიორელაქსანტური ეფექტი. პრეპარატს გააჩნია ნოოტროპული თვისებები. იგი ხელს უწყობს ხანდაზმულობითა და სხვადასხვა პათოგენური ფაქტორებით გამოწვეულ შესწავლის უნარსა და მახსოვრობის აღდგენას. პრეპარატი ავლენს კრუნჩხვების საწინააღმდეგო, ანტიოქსიდანტურ და ანტიჰიპოქსატურ თვისებებს, ზრდის ყურადღების კონცენტრაციას და შრომისუნარიანობას, აქვეითებს ალკოჰოლის ტოქსიკურ მოქმედებას. პრეპარატი აუმჯობესებს თავის ტვინის ქსოვილების მეტაბოლიზმსა და მათ სისხლით მომარაგებას, აუმჯობესებს სისხლის მიკროცირკულაციასა და რეოლოგიურ თვისებებს. იგი ამცირებს თრომბოციტების აგრეგაციას. პრეპარატი ხელს უწყობს სისხლის უჯრედების მემბრანული სტრუქტურების სტაბილიზაციას. მექსიდოლს გააჩნია ჰიპოლიპიდემიური მოქმედება, ამცირებს საერთო ქოლესტერინისა და დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდების შემცველობას. მექსიდოლის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია მისი ანტიოქსიდანტური და მემბრანოპროტექტორული მოქმედებით. პრეპარატი აინჰიბირებს ცხიმების დაჟანგვას, ზრდის ცხიმებისა და ცილების აქტივობას, ამცირებს მემბრანის სიბლანტეს და აუმჯობესებს მის თვისებებს. მექსიდოლი ხელს უწყობს მემბრანო-დამოკიდებულ ფერმენტების აქტივობის მოდულაციას (კალციუმდამოუკიდებელ ფოსფოდიესთერაზას, ადენილატციკლაზას, აცეტილქოლინესთერაზს), რეცეპტულ კომპლექსებს (ბენზოდიაზეპინებს, გაემ-ის, აცეტილქოლინს), რაც ზრდის მათ ლიგანდებთან შეკავშირების უნარს. იგი უზრუნველყოფს ბიომემბრანების სტრუქტურულ-ფუნქციური ორგანიზაციის შენარჩუნების, ნეირომედიატორების ტრანსპორტისა და სინაფსური გადაცემის გაუმჯობესების უნარს. მექსიდოლი ზრდის თავის ტვინში დოფამინის შემცველობას. იგი ზრდის აერობული გლიკოლიზის კომპენსატორულ აქტივაციას, აქვეითებს კრებსის ციკლში ჟანგვითი პროცესების დათრგუნვის ხარისხს, ჰიპოქსიის პირობებში ატფ-ის და კრეატინინფოსფატის რაოდენობის გაზრდით.

ფარმაკოკინეტიკა: მექსიდოლი სწრაფად შეიწოვება ინექციის შემდეგ. მისი ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეაგენს 0,08-0,1 სთ-ს. პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 0,46-0,5 სთ-ს შემდეგ. მექსიდოლის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში იმყოფება 50-დან 100 ნგ/მლ დიაპაზონში. მექსიდოლი ორგანიზმში ინტენსიურად მეტაბოლიზდება და წარმოქმნის მის გლუკუნოროკონიუგირებულ პროდუქტს. პრეპარატის 0,3 % ორგანიზმიდან ექსკრერირდება უცვლელი სახით საშუალოდ 12 სთ-ის განმავლობაში, ხოლო 50 % გლუკურონოკონიუგატის სახით. მექსიდოლი და მისი გლუკურონოკონიუგატები შედარებით ინტენსიურად ექსკრერირდებიან პრეპარატის მიღებიდან პირველი 4 სთ-ის განმავლობაში. მექსიდოლის შარდით ექსკრეციის მაჩვენებლებსა და მათ კონიუგირებელი მეტაბოლიტებს გააჩნია მნიშვნელოვანი ინდივიდუალური ვარიაბელობა.

გამოყენების ჩვენება: ნევროზული და მისი მსგავსი მდგომარეობა, რომლის თანმხლებია განგაშის სინდრომი; ვეგეტატიურ-სისხლძარღვოვანი და ნეიროცილკურატორული დისტონია; სხვადასხვა გენეზის მსუბუქი კოგნიტიური დარღვევები (ფსიქოორგანული სინდრომი და ასტენიური დარღვევები, რომლებიც განპირობებულია თავის ტვინში მწვავე და ქრონიკული დარღვევებით, აგრეთვე ნეიროინფექციებითა და ინტოქსიკაციებით, ატროფიული პროცესებით); ხანდაზმულებში მახსოვრობისა და ინტელექტუალური უკმარისობის სამკურნალოდ; ექსტრემალური ფაქტორების ზემოქმედებისას; ალკოჰოლიზმით გამოწვეული აბსტინენციის სინდრომის სამკურნალოდ, რომლის თანმხლებია მსგავსი ვეგეტატიური დარღვევები.

წინააღმდეგჩვენება: ღვიძლისა და თირკმელების მწვავე დარღვევები, პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა, ბავშვთა ასაკი, ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი.

მიღების წესი და დოზირება: მექსიდოლი ინიშნება კუნთებსა და ვენაში (წვეთოვანით და ნაკადით). დოზა დგინდება ინდივიდუალურად. ინფუზიური წესით პრეპარატის შესაყვანად საჭიროა განზავდეს ნატრიუმის ქლორიდის ფიზიოლოგიურ ხსნარში. მკურნალობა იწყება დოზით 50-100 მგ 1-3 ჯერ დღეში, დოზას თანდათანობით ზრდიან სასურველი შედეგის მიღწევამდე. მექსიდოლი ნაკადით შეჰყავთ ნელა 5-7 წთ-ის განმავლობაში, წვეთოვანი – 40-60 წვეთიწუთში სიჩქარით. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა არ უნდა აჭარბებდეს 800მგ-ს. თავის ტვინის მწვავე დარღვევისას მექსიდოლი კომპლექსური თერაპიის სახით პირველი 2-4 დღის განმავლობაში გამოიყენება ვენაში წვეთოვანი გზით 200-300 მგ ერთხელ დღე-ღამეში, შემდგომში კუნთებში დოზით 100 მგ 2-3-ჯერ დღე-ღამეში. მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 10-14 დღეს. დისცირკულური ენცეფალოპათიის დეკონპრესაციის ფაზის დროს პრეპარატი შეჰყავთ ვენაში წვეთოვანი ან ნაკადით დოზით 100 მგ 2-3ჯერ დღე-ღამეში 14 დღის განმავლობაში. დისცირკულური ენცეფალოპათიის პროფილაქტიკისთვის პრეპარატი შეჰყავთ კუნთებში დოზით 100 მგ 2-ჯერ დღეში 10-14 დღის განმავლობაში. ხანდაზმულ პაციენტებში მსუბუქი ფორმის კოგნიტური დარღვევისას და განგაშის მდგომარეობის დროს პრეპარატი ინიშნება კუნთებში დღე-ღამეში დოზით 100-300 მგ 14-30 დღის განმავლობაში. ალკოჰოლური სინდრომის აბსტინენციის დროს მექსიდოლი შეჰყავთ დოზით 100-200 მგ კუნთებში 2-3-ჯერ ან ვენაში 1-2-ჯერ 5-7 დღის განმავლობაში. ანტიფსიქოზური საშუალებებით მწვავე ინტოქსიკაციის დროს პეპარატი შეჰყავთ ვენაში დოზით 50-300 მგ დღეში 7-14 დღის განმავლობაში.
მუცლის ღრუს მწვავე ფორმის ჩირქოვან-ანთებითი პროცესების (მწვავე ფორმის ნეკროზული პანკრეატიტი, პერიტონიტი) დროს პრეპარატი ინიშნება პირველსავე დღეს როგორც ოპერაციამდე, ასევე ოპერაციის შემდგომ პერიოდში. პრეპარატის დოზა დამოკიდებულია დაავადების სიმძიმესა და ფორმაზე. პრეპარატის მიღების შეწყვეტა ხდება თანდათანობით, კლინიკურ-ლაბორატორიული დადებითი ეფექტის შემდეგ. მწვავე ფორმის პანკრეატიტის დროს მექსიდოლი ინიშნება დოზით 100 მგ სამჯერ დღეში, ვენაში წვეთოვანი გზით(ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში) და კუნთებში. მსუბუქი ფორმის ნეკროზული პანკრეატიტის სამკურნალოდ პრეპარატი შეჰყავთ ვენაში და კუნთებში დოზით 100-200 მგ 3-ჯერ დღეში. საშუალო ხარისხის სიმძიმის დროს – 200მგ 3-ჯერ დღეში ვენაში. მძიმე ფორმის დროს – მკურნალობის დასაწყისში 800 მგ დღეში ორმაგი შეყვანის რეჟიმით, შემდგომში დოზით 300 მგ 2-ჯერ დღეში, სადღეღამისო დოზის თანდათანობითი შემცირებით. დაავადების უკიდურესად მძიმედ მიმდინარეობისას საწყისი დოზა შეადგენს 800 მგ-ს დღეში პანკრეატოგენური შოკის კუპირებამდე, შემდგომში 300-400 მგ 2-ჯერ დღეში ვენაში.

გვერდითი მოქმედება: იშვიათად – გულისრევა, პირის ღრუს სიმშრალე, ალერგიული რეაქციები.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან: მექსიდოლის კომბინაცია სხვა ფსიქოტროპულ პრეპარატებთან, აძლიერებს ბენზოდიაზეპინური ანქსიოლლიზური, ანტიპარკინსონული საშუალებებისა და კარბამაზეპინის მოქმედებას, პრეპარატი ამცირებს ეთილის სპირტის ტოკსიკურ მოქმედებას.

გამოშვების ფორმა: 2 მლ 5% ხსნარი ამპულებში, #10 შეფუთვაში.

შენახვის პირობები: ინახება მშრალ, სინათლისგან დაცულ ადგილას, არაუმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე. ბ სია.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

გაცემის წესი: გაიცემა რეცეპტით

მწარმოებელი: რუსეთი PHARMASOFT

რელაქსერბე #30კაფს

რელაქსერბე

მცენარეული წარმოშობის კომბინირებული პრეპპარატი

რელაქსაციურიეფექტით.

აქტიური ნივთიერება:

L-თეანინი 50 მგ.

სამკურნალო მელისას ფოთლის მშრალი ექსტრაქტი 50 მგ.

მაგნოლიას ქერქი ფხვნილი 50 მგ .

სვიის გირჩების ექსტრაქტი 30 მგ.

ლავანდას ყვავილი 20 მგ.

მაგნიუმი 50 მგ.

L-თეანინი აღწევს ჰემატოენცეფალურ ბარიერ და ზრდს ორი მნიშვნელოვანი ტრანსმიტერის დონეს -დოფამინი და გამა-ამინო-ბუტირის მჟავა,რომელებიც პასუხისმგებლები არიან გუნებ განწყობაზე, რელაქსაცია და სიმშვიდეზე .თეანინის მოქმედებით თავის ტვინში იზრდება ალფა ტალღბის აქტივობა.

სამკურნალო მელისა დადებითად მოქმედებს შფოთვის, გაღიზიანებისა, ემოციური არასტაბილობის და მოუსვენრობის შემცირებაზე.

მაგნოლია ქერქის კომპონენტები მნიშვნელოვნად ამცირებენ შფოთვას, ნერვულ დაძაბულობას, აწესრიგენ ძილს სვიის გირჩში არსებული ლიპულინი დამამშვიდებელ გავლენას ახდენს ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე ლავანდა ცნობილია, როგორც განტვირთვის, რელაქსაციის მომგვრელი მცენარე, რომელიც განსაკუთრებით კარგად მოქმედებს მათთვის, ვისაც ხშირად აწუხებს თავის ტკივილი, სტრესი და დაძაბულობა.

Mg მაგნიუმი უზრუნველყოფს ნერვული სისტემის ნორმალური ფუნქციონალური მდგომარეობის შენარჩუნებას.შფოთვის, უძილობის, ტკივილის რედუქციას.

ჩვენებები:

– სტრესი, ფიზიკური და გონებრივი გადაღლა

– მსუბუქი ნევროზული მდგომარეობა ,თანმხლები ანგიო და ვეგეტო ნევროზით

– ემოციური დაძაბულობა,შიში და შფოთვა, ძილის დარღვევა

– აზროვნების კონცენტრაციის დაქვეითება.

მიღების წესი და დოზები: 2 ტაბლეტი დღეში,1დილით და 1 დღის მეორე ნახევარში, 1 ჭიქა წყალთან ერთად

გვერდითი მოვლენები: როგორც წესი პრეპარატი გადაიტანება გვერდითი მოვლენების გარეშე.

უკუჩვენება: მომეტებული მგრძნობელობა შემადგენელი რომელიმე კომპონენტის მიმართ, ფეხმძიმობა, ლაქტაცია, ასაკი 10 წლამდე.

შენახვის პორობები და ვადები: ინახება მშრალ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, არაუმეტეს 25^oС ტემპერატურაზე.

აფთიაქიდან გაცემის წესი: გაიცემა რეცეპტის გარეშე წარმოადგენს ბიოლოგიურად აქტიურ დანამატს

მწარმოებელი: ESI s.p.a., იტალია

პარტნიორი საქართვლოში: შ.პ.ს Prime line

ბრუქსიკამი – BRUXICAM – БРУКСИКАМ

საერთაშორისო დასახელება:

PIROXICAM

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები; პროპიონის მჟავას წარმოებული; პრეპარატები გამოხატული ანალგეზიური ეფექტით

მწარმოებელი: BRUSCHETTINI” S.r.l., იტალია

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა

1% 50 გრ კრემი

100გრ კრემი შეიცავს:

აქტიური ინგრედიენტი: პიროქსიკამი 1გ.

დამხმარე საშუალებები: 2-ოქტილდოდეკანოლი 5,75 გ; ვაზელინი 5,75გ; ცეტილენის სპირტი 5,75გ, სტეარილის სპირტი 5,75გ, მირისტილის სპირტი 3,00, ქოქოსის ცხიმოვანი მჟავების დიეთანოლამიდი 4,00გ, პოლისორბატი 60 3,6 გ, სორბიტის მონოსტეარატი 1,5 გ, ბენზილის სპირტი1,00გ, რძემჟავა 0,20 გ, დემინერალიზებული წყალი 62,80გ.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პიროქსიკამი არის ნივთიერება, რომელიც განეკუთვნება არასტეროიდული, ანთების საწინააღმდეგო მედიკამენტების ფარმაკოლოგიურ ჯგუფს; მას გააჩნია ძლიერი ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება. პიროქსიკამი გამოიყენება ადგილობრივი მკურნალობისას კანის ადგილობრივი ანთების, კუნთების ანთების, სახსრების ანთების დროს და ა.შ. პიროქსიკამის ანთების საწინააღმდეგო ფარმაკოლოგიური ეფექტურობა განპირობებულია მისი მოქმედების მექანიზმით, რომელიც ხელს უშლის ციკლო-ოქსიგენაზას ენზიმპროსტაგლანდინის სინთეზს შემდგომი შეკავებით, რაც ანთებით პროცესზეა პასუხისმგებელი.

დერმატოლოგიური კრემი უზრუნველყოფს დანიშნულ თერაპიას გვერდითი მოვლენების გარეშე, რამაც შესაძლოა თავი იჩინოს სისტემური მკურნალობისას. კრემის განმეორებითი გამოყენება ხანგრძლივი პერიოდით საცდელი ცხოველების კანზე არ იწვევს ადგილობრივ გაღიზიანებას ან სისტემურ ტოქსიკურ მოქმედებას. ფარმაკოლოგიურმა პროდუქტმა შეიძლება გაიაროს კანის ბარიერი და ამ დროს პლაზმის კონცენტრაცია შესაძლოა ოდნავ შეიცვალოს.

ჩვენებები:

კუნთების, სახსრების, იოგების,სხვადასხვა ლოკალიზაციის მყესების რთული ანთებითი და ტრავმული წარმოშობის დაავადებები(ართრიტი, პერიართრიტი, ართროსინოვიტი, სინოვიტი, ტენდივიტი, ტენოსინოვიტი, ბურსიტი, იშიალგია, დაჟეჟილობა, დაჭიმულობა, ამოვარდნილობა, ბრაქიალგია, რადიკულიტი, იშიასი) ტრამვის შემდგომი და ოპერაციის შემდგომი დაავადებები.

მიღების წესები და დოზები:

ორჯერ, სამჯერ, მეტჯერაც დღეში შეზელვით, ასევე ფონოფორეზებისთვის.

უკუჩვენება:

* ინდივიდუალური ჰიპერმგრძნობელობა პიროქსიკამის მიმართ.

არასასურველი ეფექტები:

პიროქსიკამის ადგილობრივი გამოყენება არ იწვევს არანაირ არასასურველ ეფექტს. მისმა ხანგრძლივმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს სენსიბილიზაცია; ამ დროს აუცილებელია შეწყდეს მკურნალობა და დაწყებულ იქნას სათანადო თერაპია.

განსაკუთრებული გაფრთხილებები გამოყენებისას:

ორსულობა და ლაქტაცია:

როგორც სხვა დანარჩენი არასტეროიდული ანთების სასწინააღმდეგო პრეპარატები, პიროქსიკამის კრემიც არ გამოიყენება ორსულობისა და ლაქტაციისას.

განსაკუთრებული მითითებები:

ზემოქმედება ავტომობილის მართვაზე და მანქანა-დანადგარების გამოყენებაზე არ არის ცნობილი.

ჭარბი დოზირება:

დოზის გადაჭარბება არ არის ცნობილი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ურთიერთქმედება პიროქსიკამისა სხვა მედიკამენტებტან ან შეუთავსებლობა არ არის ცნობილი.

შენახვის პირობები და ვადები:

გაუხსნელად 36 თვე

შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

მექსიდოლი 0.125გ #30ტ

მექსიდოლი
(MEXIDOL)

ქიმიური დასახელება: 6-მეთილ-2-ეთილპირიდინ-3-სუქციდი

გამოშვების ფორმა: გარსით დაფარული ტაბლეტები

შემადგენლობა: 1 ტაბ. შეიცავს 0,125 გ მექსიდოლს
დამხმარე ნოვთიერებები: კარტოფილის სახამებელი, სტეარინის მჟასვა, კალციუმის სტეარატი, ტალკი; ტვინი -80, ტიტანის ორჟანგი.

აღწერა: პრეპარატი წარმოადგენს თეთრი ან ოდნავ მოყვითალო ფერის გარსით დაფარულ ორმხრივ ამოზნექილი ზედაპირის მქონე ტაბლეტს, რომლის ბირთვი ნაცრისფერია, ხოლო ბირთვის შიგთავსი – მოთეთრო ფერის.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიოქსიდანტი, ანტიჰიპოგლიკემიური, ნოოტროპული და ტრანკვილიზური საშუალება. ათქ კლასიფიკაციის კოდი №07XX.

ფარმაკოდინამიკა: მექსიდოლი მიეკუთვნება ჰეტეროარომატულ ფართო სპექტრის ანტიოქსიდანტს. იგი ზრდის სტრესის მიმართ ორგანიზმის მდგრადობას, ავლენს ანქსიოლიზურ მოქმედებას და არ გააჩნია საძილე და მიორელაქსანტური ეფექტი. პრეპარატს გააჩნია ნოოტროპული თვისებები. იგი ხელს უწყობს ხანდაზმულობითა და სახვადასხვა პათოგენური ფაქტორებით გამოწვეულ შესწავლის უნარისა და მახსოვრობის აღდგენას. პრეპარატი ავლენს კრუნჩხვენის საწინააღმდეგო, ანტიოქსიდანტუს და ანტიჰიპოქსანტურ თვისებებს, ზრდის ყურადღების კონცენტრაციას და შრომისუნარიანობას, აქვეითებს ალკოჰოლის ტოქსიკურ მოქმედებას. პრეპარატი აუმჯობესებს თავის ტვინის ქსოვილების მეტაბოლიზმსა და მათ სისხლით მომარაგებას, აუმჯობესებს სისხლის მიკროცირკულაციასა და რეოლოგიურ თვისებებს. იგი ამცირებს თრომბოციტების აგრეგაციას. პრეპარატი ხელს უწყობს სისხლის უჯრედების მემბრანული სტრუქტურების სტაბილიზაციას (ერითროციტებისა და თრომბოციტების). მექსიდოლს გააჩნია ჰიპოლიპიდემური მოქმედება, ამცირებს საერთო ქოლესტერინისა და დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდების შემცველობას. მექსიდოლის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია მისი ანტიოქსიდანტური და მემბრანოპროტექტორული მოქმედებით. პრეპარატი აინჰიბირებს ცხიმების დაჟანგვას, ზრდის სუპეროქსიდოქსიდაზას აქტივობას, შესაბამისად ცხიმებისა და ცილების აქტივობას, ამცირებს მემბრანის სიბლანტეს და აუმჯობესებს მის თვისებებს. მექსიდოლი ხელს უწყობს მემბრანო –დამოკიდებულ ფერმენტების აქტივობის მოდულაციას (კალციუმდამოუკიდებელ ფოსფოდიეთსერაზას, ადენილატციკლაზას, აცეტილქონილესტერაზას), რეცეპტორულ კომპლექსებს (ბენზოდიაზეპინების, გაემ-ის, აცეტილქოლინის), რაც ზრდის მათ ლიგანდებთან შეკავშირების უნარს. იგი უზრუნველყოფს ბიომებრანების სტრუქტურულ-ფუნქციური ორგანიზაციის შენარჩუნების, ნეირომედიატორების ტრანსპორტისა და სინაფსური გადაცემის გაუმჯობესების უნარს. მექსიდოლი ზრდის თავის ტვინში დოფამინის შემცველობას. იგი ზრდის აერობული გლიკოლიზის კომპენსატირულ აქტივაციას, აქვეითებს კრებსის ციკლში ჟანგვითი პროცესების დათრგუნვის ხარისხს, ჰიპოქსიის პირობებში ატფ-ის და კრეატინინფოსფატის რაოდენობის გაზრდით.

ფარმკოკინეტიკა: მექსიდოლი სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მისი ნახევრადგამყოფის პერიოდი შეადგენს 0,08-0,1 სთ-ს. პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზამში აღინიშნება 0,46-0,5 სთ-ის შემდეგ. მექსიდოლის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში იმყოფება 50-დან 100ნგ/მლ დიაპაზონში. მექსიდოლი ორგანიზმში ინტენსიურად მეტაბოლიზდება და წარმოქმნის მის გლუკურონოკონიუგირებულ პროდუქტს. პრეპარატის 0,3% ორგანიზმიდან ექსკრეგირდება უცვლელი სახით საშუალოდ 12 სთ-ის განმავლობაში, ხოლო 50% გლუკურონოკონიუგატის სახით. მექსიდოლი და მისი გლუკურონოკონიუგატები შედარებით ინტენსიურად ექსკრეგირდებიან პრეპარატის მიღებიდან პირველი 4 სთ-ის განმავლობაში. მექსიდოლის შარდით ექსკრეციის მაჩვენებლებსა და მათ კონიუგირებელ მეტაბოლიტებს გააჩნია მნიშვნელოვანი ინდივიდუალური ვარიაბელობა.

გამოყენების ჩვენება: _ ნევროზული და მისი მსგავსი მდგომარეობა, რომლის თანმხელბია განგაშის სინდრომი; ვეგეტატიურ-სისხლძარღვოვანი და ნეიროცილკულატორული დისტონია; სხვადასხვა გენეზის მსუბუქი კოგნიტური დარღვევები (ფსიქორგანული სინდრომი და ასტენიური დარღვევებიო, რომლებიც განპირობებულია თავის ტვინში მწვავე და ქრონიკული დარღვევებით, აგრეთვე ნეიროინფექციებითა და ინტოქსიკაციებით, ატროფიული პროცესებით); ხანდაზმულებში მეხსიერებისა და ინტელექტუალური უკმარისობის სამკურნალოდ; ექსტრემალური ფაქტორების კმარისობისას; ალკოჰოლიზმით გამოწვეული აბსტინენციის სინდრომის სამკურნალოდ, რომლის თანმხლებია ნევროზის მსგავსი და ვეგეტატირუი დარღვევები.

მიღების წესი და დოზირება: მექსიდოლი ინიშნება პერორალურად, დოზა დგინდება პაციენტის მგრძნობელობით პრეპარატის მიმართ. მკურნალობა იწყება დოზით 0,25-0,5 გ, საშუალო სადღეღამისო დოზა შეადგენს 0,25-0,5 გ-ს, მაქსიმალური სადღეღამისო – 0,8 გ-ს. პრეპარატის სადღეღამისო დოზა იყოფა 2-3 მიღებაზე. განგაშით, ვეგეტატირუი დისფუნქციით და კოგნიტური დარღვევით შეპყრობილ პაციენტებში პრეპარატი მიიღება 2-6 კვირის განმავლობაში. ალკოჰოლური აბსტინენციის სინდრომის კურირებისას მექსიდოლი გამოიყენება 5-7 სღის განმავლობაში. პრეპრატრტის მკურნალობას წყვეტენ თანდათანობით, 2-3 დღის განმავლობაში დოზის შემცირებით.

გვერდითი მოქმედება: იშვიათად – გულისრევა, პირის ღრუს სიმშრალე, ალერგიული რეაქციები.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან: მექსიდოლი კომბინაცია სხვა პსიქოტროპულ პრეპარატებთან, აძლიერებს ბენზოდიაზეპინური ანქსიოლიზური, ანტიპარკინსონული საშუალებებისა და კარბამაზეპინის მოქმედებას, პრეპარატი ამცირებს ეთილის სპირტის ტოქსიკურ მოქმედებას.

გამოშვების ფორმა: 0,125 გ შემოგარსული ტაბლეყტები #10 1, 2, 3, ან 6 კონტურულ დაყოფილ შეფუთვაში.

შენახვის პირობები: ინახება მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას, არაუმეტეს 25ºC ტემპრატურაზე. ბ სია.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

გაცემის წესი: გაიცემა რეცეპტით

მწარმოებელი: “მირ-ფარმი” რუსეთი

ბრუმიქსოლი – BRUMIXOL – БРУМИКСОЛ

სავაჭრო სახელწოდება – ბრუმიქსოლი

⁄ BRUMIXOL

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება) – ciclopiroxolamine

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი

სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები გარეგანი გამოყენებისათვის >> აზოლების ჯგუფი

მწარმოებელი ფირმა:

მწარმოებელი ქვეყანა – იტალია ბრუსკეტინი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

N6 ვაგინალური სანთლები 100მგ; 30გრ კრემი ვაგინალური და დერმატოლოგიური მოხმარებისთვის
– ვაგინალური საცხი – საცხის 100გრ. შეიცავს: 1გრ ციკლოპიროქსოლამინს და არააქტიურ შემადგენლებს: 2- ოქტილდოდეკანოლს, თხევად პერეოლატუმს, ცეტილის სპირტს, სტეარილის სპირტს მირისტილის სპირტს, დიეთანოლამიდს, პოლისორბატ 60-ს, სორბარის მონოსტერეატს, ბენზილის სპირტს, რძის მჟავას, გამოხდილ წყალს;
– ვაგინალური ტაბლეტი – თითოეული ტაბლეტი შეიცავს: 0,1გრ ციკლოპიროქსოლამინს და არააქტიურ შემადგენლებს: მყარ ნახევრადსინტეტურ გლიცერიდებს, პოლიოქსიეთილენგლიკოლის სტერეატს, ბენზოის მჟავას
ჩვენებები: ვულვო-ვაგინალური კანდიდოზი

მიღების წესები და დოზები:

– საცხი: ვაგინალურად წაისვით ერთი დოზა დღეში ერთხელ, აპლიკატორის გამოყენებით, უმჯობესია ძილის წინ. რეკომენდირებულია ასევე საცხის წასმა ინფიცირებულიო ადგილის გარშემო.

-ტაბლეტები: ერთი ტაბლეტის ღრმა ვაგინალური შეყვანა დღეში ერთხელ, უმჯობესია ძილის წინ, სულ მცირე სამი თანმიმდევრული დღის განმავლობაში.

ხანგრძლივობა:

– საცხი: სულ მცირე 6-7 დღე, მაქსიმუმ 14 დღე, ან ექიმის რჩევის მიხედვით;

– ტაბლეტი: მაქსიმუმ 6 დღემდე, ან ექიმის რჩევის მიხედვით, ინფექციის სიმწვავის გათვალისწინებით. გამოყენების ინსტრუქციები ა) გადმოდენეთ ტუბიდან ცოტაოდენი საცხი ხუფის პლასტმასში ბ) მიუერთეთ აპლიკატორი თავღია ტუბს გ) მოუჭირეთ ხელი ტუბს, მანამ აპლიკატორის მილი მთლიანად არ გაივსება დ) მოაცილეთ აპლიკატორი ტუბს და შეიყვანეთ ღრმად, ვაგინალურად

რეკომენდირებული პოზიციაა ზურგზე წოლა, ოდნავ მოხრილი ფეხებით.

შეიყვანეთ საცხი აპლიკატორზე ხელის მოჭერით, სანამ პლიკატორი მთლიანად არ დაიცლება. გვერდითი მოვლენები ეს ინტრავაგინალური პრეპარატი ძალზე იოლად ასატანია ჩვეულებრივი დოზებით მიღებისას. იშვიათად და მოკლე დროით შეიძლება გამოვლინდეს არასასურველი ეფექტები, როგორიცა ქავილი და გაღიზიანება.

ადგილობრივად მისაღები პრეპარატის გამოყენებამ, განსაკუთრებით ხანგრძლივი დროის მანძილზე, შესაძლოა გამოიწვიოს მის მიმართ მგრძნობელობის მომატება. თუ პაციენტს გამოუვლინდება რაიმე ისეთი არასასურველი ეფექტი, რომელიც არაა აქ მითითებული, მან უნდა მიმართოს ექიმს ან ფარმაცევტს.

უკუჩვენება: ინდივიდუალური ზემაღალი მგრძნობელობა ციკლოპიროქსოლამინის მიმართ.

ორსულობის ან ლაქტაციის პერიოდში წამლის მიღება შეიძლება მხოლოდ აუცილებელ შემთხვევებში, ექიმის უშუალო მეთვალყურეობით.

მენსტრუალურ პერიოდებში ამ წამლის მიღება რეკომენდირებული არ არის. გაფრთხილებები: ზემგრძნობელობითი რეაქციების გამოვლენის ან არასენსიტიური მიკროორგანიზმების წარმოშობის შემთხვევაში, წამლის მიღება აუცილებლად უნდა შეწყდეს და პაციენტს უნდა ჩაუტარდეს შესაბმისი მკურნალობა.

ვაგინალური მიკოზის შემთხვევაში, შესაძლოა პარტნიორს წარმოეშვას გადამდები ინფექცია. ამიტომ, ვაგინალური კანდიდოზის თავიდან ასაცლებლად, საჭიროა პარტნიორის სამედიცინო კონტროლი, ხოლო აუცილებლობის შემთხვევაში – მისი მკურნალობა.

განსაკუთრებული მითითებები:

ზემოქმედება ავტომობილის მართვისას და მანქანა-დანადგარებთან მუშაობისას ეს პროდუქტი არ ქმნის სირთულეებს ავტომობილის მართვის ან მანქანა-მექანიზმებთან მუშაობისას.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება: სხვა წამლებთან ერთად მიღების ეფექტები უცნობია.

შენახვის პირობები და ვადები:

ვარგისიანობის პერიოდი მიეთითება კოლოფზე და ძალაშია შენახვის პირობების სათანადოდ დაცვის შემთხვევაში. კოლოფზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ, წამალი არ უნდა გამოიყენოთ.

შეინახეთ ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე

სპეციალური გაფრთხილება შენახვის შესახებ: პროდუქტი შეინახეთ არაუმეტეს 25⁰^C ტემპერატურაზე. რეკომენდირებულია ტაბლეტების შენახვა მაცივარში.

პარი-ფლო #30კაფს

~~53.95 ლარი~~
50.72 ლარი

ქვეყანა: პოლონეთი

მწარმოებელი: გრანდ მედიკალ პოლონეთი

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

1...661662663...798 გვერდი 662 of 798