ცეფინირი 300მგ

ათქ კლასიფიკაციის კოდი

J01DD15

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

ცეფდინირი........................................................300 მგ

დამხმარე ნივთიერება: ტიტანის დიოქსიდი საღებავი ნივთიერების სახით. 

სუსპენზია: ფლაკონში 100 მლ

5 მლ

ცეფდინირი.........................................................125 მგ

დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ბენზოატი კონსერვანტის სახით და მარწყვის და ნაღების არომატიზატორები. 

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი

მესამე გენერაციის ცეფალოსპორინი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ცეფინირის სუსპენზია შეიცავს მოქმედ ნივთიერებას ცეფდინირს, ფართო სპექტრის ნახევრადსინთეზურ ცეფალოსპორინს. ცეფდინირი არის მესამე თაობის ცეფალოსპორინი, რომელიც ავლენს ბაქტერიოციდულ ეფექტს, ხელს უშლის რა ბაქტერიის უჯრედის კედლების სინთეზს. პენიცილინის და კონკრეტული ცეფალოსპორინების მიმართ რეზისტენტული მიკროორგანიზმები მგრძნობიარენი არიან ცეფდინირის მიმართ. სხვა ცეფალოსპორინებთან შედარებით, ცეფდინირს გააჩნია მეტი მსგავსება S. Aureus-ის პენიცილინთან შემაკავშირებელ ცილასთან 3, 2, 1 და E. Fაეცალის პენიცილინთან შემაკავშირებელ ცილასთან 2 და 3. ცეფდინირი მედიატორებს მეშვეობით ახდენს ნეიტროფილების მიელოპეროქსიდაზას ექსკრეციის ინჰიბირებას ნეიტროფილის სტიმულაციის დროს. 

მიკრობიოლოგია

დადგენილია, რომ ცეფდინირი ეფექტურია შემდეგი მიკროორგანიზმების მიმართ:

აერობული გრამ-დადებითი მიკროორგანიზმები: Staphylococcus Aureus (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით, გარდა მეთიცილინისადმი რეზისტენტული შტამებისა); Streptococcus pneumoniae (მხოლოდ პენიცილინისადმი მგრძნობიარე შტამები); Streptococcus pyogenes; Staphylococcus epidermidis (მხოლოდ მეთიცილინისადმი მგრძნობიარე შტამები); Streptococcus agalactiae; Streptococcus viridans სახეობები.

აერობული გრამ-უარყოფითი მიკროორგანიზმები: Haemophilus influenzae (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით); Haemophilus parainfluenzae (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით); Moraxella catarrhalis (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით); Citrobacter diversus; Escherichia coli; Klebsiella pneumoniae; Proteus mirabilis;
ფარმაკოკინეტიკა 
აბსორბცია: პლაზმის მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა დოზის პერორალური მიღებიდან 2-4 საათში. ცეფდინირის აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა არის 25%. ის მიიღება საკვებისაგან დამოუკიდებლად. 

ცეფდინირის 7 მგ/კგ დოზის ერთჯერადი მიღებისას 6-12 თვის ასაკის ბავშვებში Cmax (გ/მლ), Tmax (სთ), AUC (გ/სთ/მლ) შესაბამისად არის 2.30, 2.2, 8.31, ხოლო ცეფდინირის 14 მგ/კგ დოზის ერთჯერადი მიღებისას – 3.86, 1.8, 13.4 შესაბამისად. 

მრავალჯერადი მიღება: ცეფდინირი არ აკუმულირდება პლაზმაში დღეში ერთჯერ, ან 2-ჯერ მიღების შემდეგ თირკმლის ნორმალური ფუნქციის მქონე პაციენტებში.

განაწილება: ბავშვებში განაწილების საშუალო მაჩვენებელი არის 0.67ლ/კგ (±0.29). ცეფდინირის პლაზმის ცილებთან შეკავშირება არის 60-70% როგორც მოზრდილებში, ისე ბავშვებში; შეკავშირება არ არის კავშირში კონცენტრაციასთან.

მეტაბოლიზმი და ექსკრეცია: ცეფდინირი მნიშვნელოვნად არ მეტაბოლიზდება. ის გამოიყოფა თირკმელებით და პლაზმიდან ნახევარგამოყოფის (T1/2) საშუალო მაჩვენებელი არის 1.7 საათი. ცეფდინირის კლირენსი შემცირებულია თირკმლის დისფუნქციის მქონე პაციენტებში. რადგან პრეპარატი ძირითადად გამოიყოფა თირკმელებით, დოზა უნდა დარეგულირდეს თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში და ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში. 

ჩვენებები

ცეფინირის სუსპენზია ნაჩვენებია შემდეგი ბაქტერიული ინფექციების სამკურნალოდ:

- მწვავე ბაქტერიული ოტიტი: გამოწვეული Haemophilus influenzae (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით), Streptococcus pneumoniae (მხოლოდ პენიცილინისადმი მგრძნობიარე შტამები) და Moraxella catarrhalis  (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით) მიერ;

- მწვავე მაქსილარული სინუსიტი: გამოწვეული Haemophilus influenzae  (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით), Streptococcus pneumoniae (მხოლოდ პენიცილინისადმი მგრძნობიარე შტამები) და Moraxella catarrhalis  (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით) მიერ;

- მწვავე ბაქტერიული რინოსინუსიტი: გამოწვეული Haemophilus influenzae  (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით), Streptococcus pneumoniae (მხოლოდ პენიცილინისადმი მგრძნობიარე შტამები) და Moraxella catarrhalis (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით) მიერ;

- ფარინგიტი/ტონზილიტი: გამოწვეული შტრეპტოცოცცუს პყოგენეს  მიერ;

- კანის გაურთულებელი ინფექციები: გამოწვეული Staphylococcus aureus (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით) და Streptococcus pyogenes  მიერ.

დოზირების რეჟიმი

6-12 თვის ასაკის პედიატრიული პაციენტების დოზირება და მკურნალობა მოცემულია ცხრილში ქვემოთ. საერთო დღიური დოზა ყველა ინფექციის შემთხვევაში არის 14 მგ/კგ მაქსიმალურ დოზამდე 600 მგ დღეში. ერთჯერადად დოზის მიღება 10 დღის განმავლობაში ისეთივე ეფექტურია, როგორც დოზის დღეში 2-ჯერ მიღება. ერთჯერადად დოზის მიღება არ არის შესწავლილი კანის ინფექციებისათვის, ამიტომ ამ შემთხვევაში ცეფინირის ორალური სუსპენზია მიიღება დღეში 2-ჯერ. ცეფინირის ორალური სუსპენზიის მიღება შეიძლება საკვებისაგან დამოუკიდებლად.   

ცეფინირის დოზირების ცხრილი 6-12 თვის ასაკის პედიატრიული პაციენტებისათვის

≥43კგ მეტი წონის პედიატრიული პაციენტებისათვის დღიური მაქსიმალური დოზა არის 600 მგ. 

ცეფინირის ორალური სუსპენზიის მომზადების ინსტრუქცია: ადუღებული და გაგრილებული წყალი ჩაასხით ბოთლში ნიშნულის ნახევრამდე და კარგად შეანჯღრიეთ. ჰომოგენური ხსნარის მიღებამდე დაიცადეთ 5 წუთი. დაუმატეთ წყალი ნიშნულამდე და ისევ შეანჯღრიეთ. შერევის შემდეგ სუსპენზიის შენახვა შეიძლება 10 დღის განმავლობაში ოთახის კონტროლირებულ ტემპერატურაზე. 

გამოყენებამდე კარგად შეანჯღრიეთ ორალურად მისაღები სუსპენზია. 

მოზრდილებისა და 13 წლის ზემოთ ასაკის ბავშვებისათვის ცეფინირის ტაბლეტების დოზირება და მკურნალობის ხანგრძლივობა მოცემულია ცხრილში:

დღიური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 600 მგ-ს.

გამოყენება ხანდაზმულებში: დოზის რეგულირება არ არის საჭირო ხანდაზმულ პაციენტებში გარდა პაციენტებისა, თირკმლის უკმარისობით. 

გამოყენება თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში: მოზრდილ პაციენტებში კრეატინინის კლირენსით

გვერდითი მოვლენები

ცეფდინირის გამოყენების შემდეგ გვერდითი მოვლენები მსუბუქი ხასიათისაა და თვითკუპირებადი. ყველაზე ხშირად გამოვლენილი გვერდითი მოვლენებია დიარეა, ვაგინალური კანდიდოზი, გულისრევა, თავის ტკივილი, მუცლის ტკივილი და ვაგინიტი. 

მოულოდნელი გვერდითი მოვლენების გამოვლენის შემთხვევაში კონსულტაციისათვის მიმართეთ თქვენს ექიმს. 

უკუჩვენებები

პრეპარატი წინააღმდეგნაჩვენებია პაციენტებში ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკებისადმი მომატებული მგრძნობელობით. 

ორსულობა და ლაქტაცია

B კატეგორიის პრეპარატი

არ არის ჩატარებული ადექვატური და კარგად კონტროლირებული კვლევები ორსულ ქალებში, ამიტომ ორსულობის დროს პრეპარატი გამოიყენება მხოლოდ უკიდურესი აუცილებლობის შემთხვევაში. 

600 მგ დოზის ერთჯერადად მიღებისას პრეპარატი არ აღმოჩნდა დედის რძეში. 

განსაკუთრებული მითითებები

ცეფდინირით თერაპიის დაწყებამდე უნდა ჩატარდეს გამოკვლევა იმის დასადგენად, ქონდა თუ არა პაციენტს ანამნეზში მომატებული მგრძნობელობის რეაქციები ცეფდინირის, სხვა ცეფალოსპორინების, პენიცილინის ან სხვა წამლების მიმართ. სიფრთხილის გამოჩენაა საჭირო, თუ ცეფდინირი ეძლევა პენიცილინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობის მქონე პაციენტებს, რადგან დაფიქსირებული იყო ჯვარედინი ჰიპერმგრძნობელობის შემთხვევები ბეტა-ლაქტამურ ანტიბიოტიკებს შორის და შეიძლება ის გამოვლინდეს იმ პაციენტთა 10%-ში, რომელთაც აქვთ პენიცილინის მიმართ ალერგიის ანამნეზი. თუ ცეფდინირის მიმართ გამოვლინდა ალერგიული რეაქცია, შეწყვიტეთ პრეპარატის მიღება. მომატებული მგრძნობელობის სერიოზული რეაქციების შემთხვევაში საჭიროა მკურნალობა ეპინეფრინით და სხვა გადაუდებელი ზომების მიღება ინტრავენური ინფუზიის, ინტრავენური ანტიჰისტამინების, კორტიკოსტეროიდების, სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი ამინების მიღების ჩათვლით და სასუნთქი გზების მართვა ჟანგბადით. 

ფსევდომემბრანული კოლიტის შემთხვევები იყო დაფიქსირებული თითქმის ყველა ანტიბაქტერიულ საშუალებასთან, ცეფდინირის ჩათვლით. ამიტომ სიფრთხილეა საჭირო პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ დიარეა ანტიბაქტერიული საშუალებების მიღების შემდეგ. ანტიბაქტერიული საშუალებებით მკურნალობა ცვლის ნაწლავის ნორმალურ ფლორას. კვლევები მიუთითებს, რომ Clostridium difficile-ს მიერ წარმოქმნილი ტოქსინი, ანტიბიოტიკებით გამოწვეული კოლიტის პირველი მიზეზია. ფსევდომემბრანული კოლიტის დიაგნოზის დადგენისას საჭიროა შესაბამისი თერაპიის ჩატარება. ფსევდომემბრანული კოლიტის მსუბუქი შემთხვევისას ხშირად საკმარისია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა. საშუალო ან მწვავე შემთხვევებში ყურადღება უნდა მიექცეს სითხეების და ელექტროლიტების მართვას, ცილების დანამატებს და Clostridium difficile-ს მიმართ კლინიკურად ეფექტური ანტიბაქტერიული პრეპარატებით მკურნალობას.

სხვა ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკების მსგავსად, ხანგრძლივმა მკურნალობამ შეიძლება გამოიწვიოს რეზისტენტული ორგანიზმების მომატებული ზრდა. მნიშვნელოვანია პაციენტის მჭიდრო მონიტორინგი. თუ გამოვლინდა სუპერინფექცია, უნდა ჩატარდეს შესაბამისი ალტერნატიული მკურნალობა. 

სხვა ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკების მსგავსად, ცეფდინირი უნდა დაინიშნოს სიფრთხილით პაციენტებში კოლიტის ანამნეზით. 

თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი

სატრანსპორტო საშუალებების მართვა და მექანიზმებთან მუშაობა: არ არის ცნობები სატრანსპორტო საშუალების მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე გავლენის შესახებ. 

ჭარბი დოზირება

არ არის მონაცემები ადამიანებში დოზის გადაჭარბების შესახებ. სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების დოზის გადაჭარბებით გამოწვეული ტოქსიკურობის ნიშნები და სიმპტომებია გულისრევა, ღებინება, დისტრესი ეპიგასტრიუმის არეში, დიარეა და გულყრები. ცეფდინირი სხეულიდან გამოიდევნება ჰემოდიალიზის გზით. 

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

ცეფდინირი უნდა მიიღოთ ანტაციდური საშუალებების მიღებამდე, ან მიღებიდან სულ მცირე 2 საათის ინტერვალით, თუ ის გამოიყენება ალუმინის ან მაგნიუმის შემცველ ანტაციდებთან ერთად. 

სხვა პრეპარატების მსგავსად პრობენეციდი ახდენს ცეფდინირის თირკმელებით ექსკრეციის ინჰიბირებას. 

ცეფდინირის რკინის შემცველ საშუალებებთან ერთად მიღების შემთხვევაში ის უნდა მიიღოთ სულ მცირე 2 საათიანი ინტერვალით ამ პრეპარატების მიღებამდე, ან მათი მიღების შემდეგ.

შენახვის პირობები და ვადა 

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა 
2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

ცეფინირი 125მგ/5მლ 100მლ სუსპენზია

ათქ კლასიფიკაციის კოდი

J01DD15

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

ცეფდინირი........................................................300 მგ

დამხმარე ნივთიერება: ტიტანის დიოქსიდი საღებავი ნივთიერების სახით. 

სუსპენზია: ფლაკონში 100 მლ

5 მლ

ცეფდინირი.........................................................125 მგ

დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ბენზოატი კონსერვანტის სახით და მარწყვის და ნაღების არომატიზატორები. 

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი

მესამე გენერაციის ცეფალოსპორინი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ცეფინირის სუსპენზია შეიცავს მოქმედ ნივთიერებას ცეფდინირს, ფართო სპექტრის ნახევრადსინთეზურ ცეფალოსპორინს. ცეფდინირი არის მესამე თაობის ცეფალოსპორინი, რომელიც ავლენს ბაქტერიოციდულ ეფექტს, ხელს უშლის რა ბაქტერიის უჯრედის კედლების სინთეზს. პენიცილინის და კონკრეტული ცეფალოსპორინების მიმართ რეზისტენტული მიკროორგანიზმები მგრძნობიარენი არიან ცეფდინირის მიმართ. სხვა ცეფალოსპორინებთან შედარებით, ცეფდინირს გააჩნია მეტი მსგავსება S. Aureus-ის პენიცილინთან შემაკავშირებელ ცილასთან 3, 2, 1 და E. Fაეცალის პენიცილინთან შემაკავშირებელ ცილასთან 2 და 3. ცეფდინირი მედიატორებს მეშვეობით ახდენს ნეიტროფილების მიელოპეროქსიდაზას ექსკრეციის ინჰიბირებას ნეიტროფილის სტიმულაციის დროს. 

მიკრობიოლოგია

დადგენილია, რომ ცეფდინირი ეფექტურია შემდეგი მიკროორგანიზმების მიმართ:

აერობული გრამ-დადებითი მიკროორგანიზმები: Staphylococcus Aureus (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით, გარდა მეთიცილინისადმი რეზისტენტული შტამებისა); Streptococcus pneumoniae (მხოლოდ პენიცილინისადმი მგრძნობიარე შტამები); Streptococcus pyogenes; Staphylococcus epidermidis (მხოლოდ მეთიცილინისადმი მგრძნობიარე შტამები); Streptococcus agalactiae; Streptococcus viridans სახეობები.

აერობული გრამ-უარყოფითი მიკროორგანიზმები: Haemophilus influenzae (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით); Haemophilus parainfluenzae (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით); Moraxella catarrhalis (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით); Citrobacter diversus; Escherichia coli; Klebsiella pneumoniae; Proteus mirabilis;

ფარმაკოკინეტიკა 
აბსორბცია: პლაზმის მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა დოზის პერორალური მიღებიდან 2-4 საათში. ცეფდინირის აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა არის 25%. ის მიიღება საკვებისაგან დამოუკიდებლად. 

ცეფდინირის 7 მგ/კგ დოზის ერთჯერადი მიღებისას 6-12 თვის ასაკის ბავშვებში Cmax (გ/მლ), Tmax (სთ), AUC (გ/სთ/მლ) შესაბამისად არის 2.30, 2.2, 8.31, ხოლო ცეფდინირის 14 მგ/კგ დოზის ერთჯერადი მიღებისას – 3.86, 1.8, 13.4 შესაბამისად. 

მრავალჯერადი მიღება: ცეფდინირი არ აკუმულირდება პლაზმაში დღეში ერთჯერ, ან 2-ჯერ მიღების შემდეგ თირკმლის ნორმალური ფუნქციის მქონე პაციენტებში.

განაწილება: ბავშვებში განაწილების საშუალო მაჩვენებელი არის 0.67ლ/კგ (±0.29). ცეფდინირის პლაზმის ცილებთან შეკავშირება არის 60-70% როგორც მოზრდილებში, ისე ბავშვებში; შეკავშირება არ არის კავშირში კონცენტრაციასთან.

მეტაბოლიზმი და ექსკრეცია: ცეფდინირი მნიშვნელოვნად არ მეტაბოლიზდება. ის გამოიყოფა თირკმელებით და პლაზმიდან ნახევარგამოყოფის (T1/2) საშუალო მაჩვენებელი არის 1.7 საათი. ცეფდინირის კლირენსი შემცირებულია თირკმლის დისფუნქციის მქონე პაციენტებში. რადგან პრეპარატი ძირითადად გამოიყოფა თირკმელებით, დოზა უნდა დარეგულირდეს თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში და ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში. 

ჩვენებები

ცეფინირის სუსპენზია ნაჩვენებია შემდეგი ბაქტერიული ინფექციების სამკურნალოდ:

- მწვავე ბაქტერიული ოტიტი: გამოწვეული Haemophilus influenzae (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით), Streptococcus pneumoniae (მხოლოდ პენიცილინისადმი მგრძნობიარე შტამები) და Moraxella catarrhalis  (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით) მიერ;

- მწვავე მაქსილარული სინუსიტი: გამოწვეული Haemophilus influenzae  (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით), Streptococcus pneumoniae (მხოლოდ პენიცილინისადმი მგრძნობიარე შტამები) და Moraxella catarrhalis  (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით) მიერ;

- მწვავე ბაქტერიული რინოსინუსიტი: გამოწვეული Haemophilus influenzae  (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით), Streptococcus pneumoniae (მხოლოდ პენიცილინისადმი მგრძნობიარე შტამები) და Moraxella catarrhalis (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით) მიერ;

- ფარინგიტი/ტონზილიტი: გამოწვეული შტრეპტოცოცცუს პყოგენეს  მიერ;

- კანის გაურთულებელი ინფექციები: გამოწვეული Staphylococcus aureus (ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით) და Streptococcus pyogenes  მიერ.

დოზირების რეჟიმი

6-12 თვის ასაკის პედიატრიული პაციენტების დოზირება და მკურნალობა მოცემულია ცხრილში ქვემოთ. საერთო დღიური დოზა ყველა ინფექციის შემთხვევაში არის 14 მგ/კგ მაქსიმალურ დოზამდე 600 მგ დღეში. ერთჯერადად დოზის მიღება 10 დღის განმავლობაში ისეთივე ეფექტურია, როგორც დოზის დღეში 2-ჯერ მიღება. ერთჯერადად დოზის მიღება არ არის შესწავლილი კანის ინფექციებისათვის, ამიტომ ამ შემთხვევაში ცეფინირის ორალური სუსპენზია მიიღება დღეში 2-ჯერ. ცეფინირის ორალური სუსპენზიის მიღება შეიძლება საკვებისაგან დამოუკიდებლად.   

ცეფინირის დოზირების ცხრილი 6-12 თვის ასაკის პედიატრიული პაციენტებისათვის

≥43კგ მეტი წონის პედიატრიული პაციენტებისათვის დღიური მაქსიმალური დოზა არის 600 მგ. 

ცეფინირის ორალური სუსპენზიის მომზადების ინსტრუქცია: ადუღებული და გაგრილებული წყალი ჩაასხით ბოთლში ნიშნულის ნახევრამდე და კარგად შეანჯღრიეთ. ჰომოგენური ხსნარის მიღებამდე დაიცადეთ 5 წუთი. დაუმატეთ წყალი ნიშნულამდე და ისევ შეანჯღრიეთ. შერევის შემდეგ სუსპენზიის შენახვა შეიძლება 10 დღის განმავლობაში ოთახის კონტროლირებულ ტემპერატურაზე. 

გამოყენებამდე კარგად შეანჯღრიეთ ორალურად მისაღები სუსპენზია. 

მოზრდილებისა და 13 წლის ზემოთ ასაკის ბავშვებისათვის ცეფინირის ტაბლეტების დოზირება და მკურნალობის ხანგრძლივობა მოცემულია ცხრილში:

დღიური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 600 მგ-ს.

გამოყენება ხანდაზმულებში: დოზის რეგულირება არ არის საჭირო ხანდაზმულ პაციენტებში გარდა პაციენტებისა, თირკმლის უკმარისობით. 

გამოყენება თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში: მოზრდილ პაციენტებში კრეატინინის კლირენსით

გვერდითი მოვლენები

ცეფდინირის გამოყენების შემდეგ გვერდითი მოვლენები მსუბუქი ხასიათისაა და თვითკუპირებადი. ყველაზე ხშირად გამოვლენილი გვერდითი მოვლენებია დიარეა, ვაგინალური კანდიდოზი, გულისრევა, თავის ტკივილი, მუცლის ტკივილი და ვაგინიტი. 

მოულოდნელი გვერდითი მოვლენების გამოვლენის შემთხვევაში კონსულტაციისათვის მიმართეთ თქვენს ექიმს. 

უკუჩვენებები

პრეპარატი წინააღმდეგნაჩვენებია პაციენტებში ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკებისადმი მომატებული მგრძნობელობით. 

ორსულობა და ლაქტაცია

B კატეგორიის პრეპარატი

არ არის ჩატარებული ადექვატური და კარგად კონტროლირებული კვლევები ორსულ ქალებში, ამიტომ ორსულობის დროს პრეპარატი გამოიყენება მხოლოდ უკიდურესი აუცილებლობის შემთხვევაში. 

600 მგ დოზის ერთჯერადად მიღებისას პრეპარატი არ აღმოჩნდა დედის რძეში. 

განსაკუთრებული მითითებები

ცეფდინირით თერაპიის დაწყებამდე უნდა ჩატარდეს გამოკვლევა იმის დასადგენად, ქონდა თუ არა პაციენტს ანამნეზში მომატებული მგრძნობელობის რეაქციები ცეფდინირის, სხვა ცეფალოსპორინების, პენიცილინის ან სხვა წამლების მიმართ. სიფრთხილის გამოჩენაა საჭირო, თუ ცეფდინირი ეძლევა პენიცილინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობის მქონე პაციენტებს, რადგან დაფიქსირებული იყო ჯვარედინი ჰიპერმგრძნობელობის შემთხვევები ბეტა-ლაქტამურ ანტიბიოტიკებს შორის და შეიძლება ის გამოვლინდეს იმ პაციენტთა 10%-ში, რომელთაც აქვთ პენიცილინის მიმართ ალერგიის ანამნეზი. თუ ცეფდინირის მიმართ გამოვლინდა ალერგიული რეაქცია, შეწყვიტეთ პრეპარატის მიღება. მომატებული მგრძნობელობის სერიოზული რეაქციების შემთხვევაში საჭიროა მკურნალობა ეპინეფრინით და სხვა გადაუდებელი ზომების მიღება ინტრავენური ინფუზიის, ინტრავენური ანტიჰისტამინების, კორტიკოსტეროიდების, სისხლძარღვთა შემავიწროვებელი ამინების მიღების ჩათვლით და სასუნთქი გზების მართვა ჟანგბადით. 

ფსევდომემბრანული კოლიტის შემთხვევები იყო დაფიქსირებული თითქმის ყველა ანტიბაქტერიულ საშუალებასთან, ცეფდინირის ჩათვლით. ამიტომ სიფრთხილეა საჭირო პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ დიარეა ანტიბაქტერიული საშუალებების მიღების შემდეგ. ანტიბაქტერიული საშუალებებით მკურნალობა ცვლის ნაწლავის ნორმალურ ფლორას. კვლევები მიუთითებს, რომ Clostridium difficile-ს მიერ წარმოქმნილი ტოქსინი, ანტიბიოტიკებით გამოწვეული კოლიტის პირველი მიზეზია. ფსევდომემბრანული კოლიტის დიაგნოზის დადგენისას საჭიროა შესაბამისი თერაპიის ჩატარება. ფსევდომემბრანული კოლიტის მსუბუქი შემთხვევისას ხშირად საკმარისია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა. საშუალო ან მწვავე შემთხვევებში ყურადღება უნდა მიექცეს სითხეების და ელექტროლიტების მართვას, ცილების დანამატებს და Clostridium difficile-ს მიმართ კლინიკურად ეფექტური ანტიბაქტერიული პრეპარატებით მკურნალობას.

სხვა ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკების მსგავსად, ხანგრძლივმა მკურნალობამ შეიძლება გამოიწვიოს რეზისტენტული ორგანიზმების მომატებული ზრდა. მნიშვნელოვანია პაციენტის მჭიდრო მონიტორინგი. თუ გამოვლინდა სუპერინფექცია, უნდა ჩატარდეს შესაბამისი ალტერნატიული მკურნალობა. 

სხვა ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკების მსგავსად, ცეფდინირი უნდა დაინიშნოს სიფრთხილით პაციენტებში კოლიტის ანამნეზით. 

თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი

სატრანსპორტო საშუალებების მართვა და მექანიზმებთან მუშაობა: არ არის ცნობები სატრანსპორტო საშუალების მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე გავლენის შესახებ. 

ჭარბი დოზირება

არ არის მონაცემები ადამიანებში დოზის გადაჭარბების შესახებ. სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების დოზის გადაჭარბებით გამოწვეული ტოქსიკურობის ნიშნები და სიმპტომებია გულისრევა, ღებინება, დისტრესი ეპიგასტრიუმის არეში, დიარეა და გულყრები. ცეფდინირი სხეულიდან გამოიდევნება ჰემოდიალიზის გზით. 

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

ცეფდინირი უნდა მიიღოთ ანტაციდური საშუალებების მიღებამდე, ან მიღებიდან სულ მცირე 2 საათის ინტერვალით, თუ ის გამოიყენება ალუმინის ან მაგნიუმის შემცველ ანტაციდებთან ერთად. 

სხვა პრეპარატების მსგავსად პრობენეციდი ახდენს ცეფდინირის თირკმელებით ექსკრეციის ინჰიბირებას. 

ცეფდინირის რკინის შემცველ საშუალებებთან ერთად მიღების შემთხვევაში ის უნდა მიიღოთ სულ მცირე 2 საათიანი ინტერვალით ამ პრეპარატების მიღებამდე, ან მათი მიღების შემდეგ.

შენახვის პირობები და ვადა 

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა 
2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

ცეფილონი 400მგ აპკით დაფარული ტაბლეტი

CEFILON

პერორალური გამოყენებისათვის
• აქტიური ნივთიერება: თითო აპკით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს 447.63 მგ ცეფიქსიმის ტრიჰიდრატს, რომელიც ექვივალენტურია 400მგ ცეფიქსიმისა.
• დამხმარე ნივთიერებები:
მიკროკრისტალური ცელულოზა, პრეჟელატინიზირებული სახამებელი, კალციუმის ჰიდროგენ ფოსფატ დიჰიდრატი, ნატრიუმის ლაურილ სულფატი, მაგნიუმის სტეარატი, ჰიპერმელოზა 5ცP, ტიტანის დიოქსიდი, მაკროგოლი.
პრეპარატის გამოყენებამდე ყურადღებით გაეცანით წინამდებარე ფურცელ-ჩანართს, რადგან მასში მოცემულია თქვენთვის მნიშვნელოვანი ინფორმაცია.
• შეინახეთ ფურცელი-ჩანართი. შესაძლოა კვლავ დაგჭირდეთ.
• დამატებითი შეკითხვების შემთხვევაში მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.
• პრეპარატი ინიშნება ინდივიდუალურად; არ გადასცეთ სხვებს.
• მკურნალობის პერიოდში ექიმთან ან საავადმყოფოში ვიზიტის დროს აცნობეთ ექიმს, რომ ღებულობთ აღნიშნულ პრეპარატს.
• ზუსტად დაიცავით ფურცელ-ჩანართში მოცემული მითითებები. არ მიიღოთ რეკომენდირებულზე მაღალი ან დაბალი დოზა.

ფურცელ-ჩანართში იხილავთ:
1. რა არის ცეფილონი და რისთვის გამოიყენება
2. ცეფილონის მიღებამდე
3. ცეფილონის მიღების წესი
4. მოსალოდნელი გვერდითი ეფექტები
5. ცეფილონის შენახვის პირობები

1. რა არის ცეფილონი და რისთვის გამოიყენება
ცეფილონი აქტიური ნივთიერების სახით შეიცავს ცეფიქსიმს, რომელიც მიეკუთვნება ანტიბიოტიკების ჯგუფს, ეგრეთ წოდებულ ცეფალოსპორინებს.
ცეფილონი გამოიყენება მგრძნობიარე ბაქტერიებით გამოწვეული გარკვეული ინფექციების სამკურნალოდ. ცეფილონი ნაჩვენებია შემდეგი ინფექციების სამკურნალოდ:
• ფარინგიტი, ლარინგიტი (ყელის და ნუშისებრი ჯირკვლების ანთება): ისეთ შემთხვევებში, როდესაც ინფექციების გამომწვევია ბაქტერია Streptococcus pyogenes
• მწვავე შუა ოტიტი (შუა ყურის ანთება): ისეთ შემთხვევებში, როდესაც ინფექციის გამომწვევია სპეციფიკური ბაქტერიები Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae  ან Moraxella catarrhalis, რომლებზეც ზეგავლენას ახდენს პენიცილინი
• სინუსიტი (წიაღების ანთება): ისეთ შემთხვევებში, როდესაც ინფექციის გამომწვევია სპეციფიკური ბაქტერიები შტრეპტოცოცცუს პნეუმონიაე, Hაემოპჰილუს ინფლუენზაე ან Mორახელლა ცატარრჰალის, რომლებზეც ზეგავლენას ახდენს პენიცილინი (ანტიბიოტიკის სახეობა)
• ქვედა სასუნთქი გზების ბრონქიტი (ბრონქების ანთება, რომელთაც ჰაერი გადააქვთ ფილტვებში): ისეთ შემთხვევებში, როდესაც ინფექციის გამომწვევია სპეციფიკური ბაქტერიები Streptococcus pneumoniae, Moraxella catarrhalis  ან Haemophilus  influenzae, რომლებზეც ზეგავლენას ახდენს პენიცილინი
• მწვავე გაურთულებელი ცისტიტი და ურეთრიტი (შარდის ბუშტის ბოლო ნაწილის და შარდსადენი მილის ანთება: ისეთ შემთხვევებში, როდესც ინფექციის გამომწვევია სპეციფიკური ბაქტერიები Escherichia coli, Proteus mirabilis ან Klebsiella
• გაურთულებელი გონორეა (სქესობრივი გზით გადამდები ინფექცია)
ცეფილონი ვიზუალურად და შეფუთვის შემადგენლობა
თითო შეფუთვაში მოთავსებულია 5 ან 10 აპკით დაფარული ტაბლეტი ნაჭდევით.
2. ცეფილონის მიღებამდე
არ მიიღოთ ცეფილონი:
• თუ გაქვთ ალერგია (ჰიპერმგრძნობელობა) ცეფიქსიმის ან რომელიმე სხვა ინგრედიენტის მიმართ.
განსაკუთრებული სიფრთხილით მიიღეთ ცეფილონი;
• თუ მანამდე გაწუხებდათ კოლიტი (მსხვილი ნაწლავის ინფექცია)
• თუ გაქვთ თირკმლის უკმარისობის პრობლემები
კონსულტაციისათვის მიმართეთ ექიმს თუ რომელიმე გაფრთხილება ოდესმე გეხებოდათ თქვენ.
ცეფილონის მიღება საკვებთან და სასმელთან
ცეფილონი მიიღება კვების დროს ან კვების შემდეგ მალევე.
ორსულობა
პრეპარატის მიღებამდე კონსულტაციისათვის მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.
აცნობეთ ექიმს თუ ორსულად ხართ ან გეგმავთ ორსულობას.
თუ მკურნალობის პერიოდში აღმოაჩენთ, რომ ორსულად ხართ დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.
ლაქტაცია
პრეპარატის მიღებამდე კონსულტაციისათვის მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.
ცეფილონი არ ხვდება დედის რძეში; თუმცა უნდა გადაწყდეს ძუძუთი კვების ან ცეფილონის შეწყვეტის საკითხი, სანამ ხელმისაწვდომი არ გახდება კლინიკური კვლევების სათანადო შედეგები.
ტრანსპორტის მართვა და მექანიზმების გამოყენება
ტრანსპორტის მართვის ან მექანიზმების გამოყენების უნარზე პირდაპირი ზემოქმედების შესახებ ინფორმაცია არ მოიპოვება. თუმცა თავად დაავადებამ ან ცეფიქსიმის გარკვეულმა გვერდითმა ეფექტებმა (მაგ: კუჭნაწლავის ტრაქტის დარღვევები) შესაძლოა იმოქმედონ ტრანსპორტის მართვის და მექანიზმების გამოყენების უნარზე.
მნიშვნელოვანი ინფორმაცია ცეფილონის 400მგ აპკით დაფარული ტაბლეტების ზოგიერთი ინგრედიენტის შესახებ
ცეფილონის თითო დოზა შეიცავს სხვა პრეპარატებთან ერთად მიღება
აცნობეთ ექიმს თუ ღებულობთ შემდეგ პრეპარატებს:
• კარბამაზეპინი (პრეპარატი, რომელიც გამოიყენება ეპილეფსიის დროს); ცეფილონი ზრდის აღნიშნული პრეპარატის დონეს სისხლში.
• პრობენეციდი (პრეპარატი, რომელიც გამოიყენება ქრონიკული ნიკრისის ქარის სამკურნალოდ); ცეფილონი ზრდის აღნიშნული პრეპარატის დონეს სისხლში.
• ანტიკოაგულანტები, როგორიც არის ვარფარინი (სისხლის გამათხელებელი).
აცნობეთ ექიმს ან ფარმაცევტს თუ ამჟამად ღებულობთ ან ბოლო პერიოდში ღებულობდით ნებისმიერი სხვა, რეცეპტით ან ურეცეპტოდ შეძენილ პრეპარატს.
3. ცეფილონის მიღების წესი
პრეპარატის სათანადოდ გამოყენებასთან და დოზებთან/მიღების სიხშირესთან დაკავშირებული მითითებები:
მიიღება დღეში ერთი ტაბლეტი ცეფილონი. სურვილის შემთხვევაში დღიური დოზის მიღება შესაძლებელია 2 თანაბარ ნაწილად.
მიღების გზა და მეთოდი:
ცეფილონი მიიღება პერორალურად.
სხვადასხვა ასაკობრივი ჯგუფები:
ბავშვები:
არსებობს ცეფილონის სუსპენზია, რომელიც გამოიყენება 6 წლიდან ბავშვებში.
ხანდაზმულები:
ცეფიდას გამოყენება შესაძლებელია ხანდაზმულ პაციენტებში.
განსაკუთრებული შემთხვევები:
თირკმლის/ღვიძლი უკმარისობა
დოზა უნდა შემცირდეს ისეთ პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ თირკმლის სერიოზული დისფუნქცია.
თქვენთვის შესაფერის დოზას განსაზღვრავს ექიმი მდგომარეობის შესაბამისად.
ცეფიქსიმი ძირითადად გამოიყოფა შარდში; ამ თვალსაზრისით კონკრეტული ინფორმაცია არ მოიპოვება ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციეტებში პრეპარატის გამოყენების შესახებ.
თუ ფიქრობთ, რომ ცეფილონის ეფექტი ზედმეტად ძლიერი ან სუსტია კონსულტაციისათვის მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.
თუ მიიღეთ ცეფილონის ჭარბი დოზა
თუ მიიღეთ ცეფილონის ჭარბი დოზა მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.
თუ დაგავიწყდათ ცეფილონის მიღება
დაუშვებელია დოზის გამორმაგება გამოტოვებული დოზის ანაზღაურების მიზნით.
თუ გამოგრჩათ ცეფილონის დოზა მიიღეთ შემდეგი სტანდარტული დოზა ჩვეულ დროს.
პრეპარატის მიღებასთან დაკავშირებული დამატებითი შეკითხვების შემთხვევაში მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.
ცეფილონის შეწყვეტასთან დაკავშირებული მოსალოდნელი ეფექტები
ცეფილონის შეწყვეტის შემდეგ გვერდითი ეფექტები არ არის მოსალოდნელი.
4. მოსალოდნელი გვერდითი ეფექტები
სხვა პრეპარატების მსგავსად ცეფილონმაც შესაძლოა გამოიწვიოს გვერდითი ეფექტები ისეთ პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ პრეპარატის ინგრედიენტების მიმართ მგრძნობელობა.
თუ შენიშნავთ რომელიმე მოცემულ გვერდით ეფექტს შეწყვიტეთ ცეფილონის მიღება და დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს ან უახლოესი საავადმყოფოს გადაუდებელ სამსახურს.
ძალიან იშვიათად (ცეფილონით ნამკურნალები 10.000-დან ყველა ეს გვერდითი ეფექტი ძალიან სერიოზულია. თუ რომელიმე მათგანი გამოვლინდა ეს ნიშნავს, რომ სერიოზული ალერგია გაქვთ ცეფილონზე. შესაძლოა დაგჭირდეთ გადაუდებელი სამედიცინო ჩარევა ან ჰოსპიტალიზაცია.
ეს სერიოზული გვერდითი ეფექტები საკმაოდ იშვიათია.
ძალიან იშვიათად დაფიქსირებული (ცეფილონით ნამკურნალები 10.000-დან იმ შემთხვევაში თუ განვითარდა ნაწლავის ანთება, რომელსაც ახასიათებს ცრუ მემბრანული კოლიტი (ფსევდომემბრანული კოლიტი) ექიმი ნიშნავს სათანადო მკურნალობას.
ყველა ეს გვერდითი ეფექტი ძალიან სერიოზულია. შესაძლოა დაგჭირდეთ გადაუდებელი სამედიცინო ჩარევა. ეს სერიოზული გვერდითი ეფექტები ძალიან იშვიათია.
გავრცელებული (ცეფილონით ნამკურნალები 10-დან სულ მცირე 1 პაციენტში) გვერდითი ეფექტებია კუჭის სისავსე, გულისრევა, ღებინება, მეტეორიზმი და მადის დაკარგვა.
სხვა გავრცელებული (ცეფილონით ნამკურნალები 100-დან >1, მაგრამ 10-დან იშვიათი გვერდითი ეფექტებია (ცეფილონით ნამკურნალები 1000-დან 1 პაციენტში) ალერგიული გამონაყარი კანზე, გულისრევა, მეტეორიზმი, მუცლის ტკივილი, დისპეფსია და ღებინება. შესაძლოა აღინიშნოს ღვიძლის ფერმენტების მატება და სიყვითლე.
სხვა ცეფალოსპორინების მსგავსად შესაძლოა აღინიშნოს ზეგავლენა სისხლის შედედების პერიოდზე და შესაბამისად სიფრთხილეა საჭირო ისეთ პაციენტებში, რომლებიც გადიან კოაგულაციურ მკურნალობას.
აცნობეთ ექიმს ან ფარმაცევტს თუ შენიშნავთ ისეთ გვერდით ეფექტს, რომელიც არ არის მოცემული აღნიშნულ ფურცელ-ჩანართში.
5. ცეფილონის შენახვის პირობები
შეინახეთ ცეფილონი თავისივე შეფუთვაში და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.
შეინახეთ ოთახის ტემპერატურაზე 25⁰C.
შეინახეთ თავისივე შეფუთვაში სინათლისაგან დაცვის მიზნით.
გამოიყენეთ ვარგისიანობის ვადის შესაბამისად.
ცეფილონი 400მგ აპკით დაფარული ტაბლეტები არ გამოიყენება გარე შეფუთვაზე და ბლისტერზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ. ვარგისიანობის ვადაში იგულისხმება მოცემული თვის ბოლო დღე.
დაუშვებელია პრეპარატების გადაყრა კანალიზაციაში ან საყოფაცხოვრებო ნაგავში. გამოუყენებელი პრეპარატების განადგურების შესახებ ინფორმაციისათვის მიმართეთ ფარმაცევტს. ეს ზომები დაიცავს გარემოს.

გაცემის წესი:
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II ჯგუფი, გაიცემა ფორმა №3 რეცეპტით
სარეგისტრაციო მოწმობის მფლობელი:
ილკო ილაჩ სან. ვე ტიკ ა.შ. (Ilko İlaç San. ve Tic. A.Ş)
ვეისელ კარანი მაჰ. ჩოლაკოღლუს ქ.10, 34885, სანკაკტეპე, სტამბული- თურქეთი
საწარმო:
ნობელ ილაჩ სან. ვე ტიკ ა.შ. (Nobel İlaç San. ve Tic. A.Ş.))
სანკაკლარი/81100 დუზჯე-თურქეთი

ქვეყანა: თურქეთი

მწარმოებელი: ნობელ ილაკ

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

ქვეყანა: ინდოეთი

მწარმოებელი: ზეე ლაბორატორია

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

ქვეყანა: საქართველო

მწარმოებელი: ჯი.პი.ჯი

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

ცეფამედი
(CEFAMED)

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება:
ცეფტრიაქსონი (როგორც ნატრიუმის ცეფტრიაქსონი ნატრიუმის მარილის სახით).

წამლის ფორმა
საინექციო ხსნარის დასამზადებელი ფხვნილი კუნთებში და ვენაში შესაყვანად.

შემადგენლობა
პრეპარატის 1 ფლაკონი შეიცავს
აქტიური ნივთიერება: ცეფტრიაქსონი (ნატრიუმის მარილის ფორმით) 0.5 გ ან 1.0 გ.
ათქ კოდი: J01DA13.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი
სისტემური მოქმედების ანტიბაქტერიული პრეპარატები, მესამე თაობის ცეფალოსპორინები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ცეფამედი წარმოადგენს მესამე თაობის ცეფალოსპორინული რიგის ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკს. ახდენს ბაქტერიციდულ მოქმედებას ბაქტერიების უჯრედის გარსის სინთეზის დათრგუნვით. აქტიურია უმეტესი გრამუარყოფითი, მრავალი გრამდადებითი გამომწვევისა და ზოგიერთი ანაერობის მიმართ. მდგრადია ბაქტერიებით პროდუცირებული ბეტა-ლაქტამაზების მიმართ.
ცეფამედის მიმართ მგრძნობიარე გრამუარყოფითი ბაქტერიებია: Aeromonas spp., Alcaligenes spp., Branhamella catarrhalis, Citobacter spp., Enterobacter spp. (ზოგიერთი შტამი მდგრადია), E. coli, Haemophilus ducreyi, Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Klebsiella spp. (მ.შ. Kl. pneumoniae), Moraxella spp., Morganella morganii, Neisseriaა gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Plesiomonas shigelloides, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Providencia spp., Pseudomonas aeruginosa (ზოგიერთი შტამი მდგრადია), Salmonella spp. (მ.შ. S. typhi), Serratia spp. (მ.შ. S. marcescens), Shigella spp., Vibrio spp.  (მ.შ. V. cholerae), Yersinia spp. (მ.შ. Y. enterocolitica).
ზემოჩამოთვლილი მიკროორგანიზმების ბევრი შტამი, რომლებიც სხვა ანტიბიოტიკების მაგალითად, პირველი და მეორე თაობის პენიცილინების, ცეფალოსპორინების და ამინოგლიკოზიდების თანდასწრებით კარგად მრავლდებიან, მგრძნობიარენი არიან ცეფამედის მიმართ. კლინიკური მონაცემებით პირველადი და მეორადი სიფილისის დროს აღინიშნება პრეპარატის კარგი ეფექტურობა.
ცეფამედის მიმართ მგრძნობიარე გრამდადებითი ბაქტერიები: Streptococcus agalactiae, Staphylococcus aureus (პენიცილინაზას მაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით), Streptococcus bovis, Staphylococcus epidermidis, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Streptococcus viridans.
მეთიცილინის მიმართ მდგრადი Staphylococcus spp. რეზისტენტულნი არიან ცეფალოსპორინების, მ.შ. ცეფამედის მიმართ. Enterococcus spp. (მაგ., Streptococcus Faecalis) შტამების უმეტესობა ასევე მდგრადნი არიან პრეპარატის მიმართ.
ანაერობული გამომწვევები: Bacteroides spp. (მ.შ. B. fragilis ზოგიერთი შტამი), Clostridium spp. (მ.შ. Cl. difficile), Fusobacterium spp. (F. mortiferum და F. varium გარდა), Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp. Bacteroides spp. ზოგიერთი შტამი (მაგალითად, B. fragilis), რომლებიც ბეტა-ლაქტამაზას გამოიმუშავებს, მდგრადნი არიან ცეფამედის მიმართ.
ცეფტრიაქსონი კარგად აღწევს ჰემატოენცეფალურ ბარიერში.

ჩვენებები
ცეფამედი აქტიურია ყველა ინფექციის მიმართ, რომლებიც გამოწვეულია მის მიმართ მგრძნობიარე ბაქტერიების შტამებით, ქვედა და ზედა სასუნთქი გზების დაავადებების (მ.შ. პნევმონია, ფილტვების აბსცესი, პლევრას ემპიემა), მუცლის ღრუს ორგანოების ინფექციების (მ.შ. ქოლანგიტი, ნაღვლის ბუშტის ემპიემა, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის, სანაღვლე გზების ანთებითი დაავადებები, პერიტონიტი), ძვლებისა და სახსრების ინფექციების, კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციების, საშარდე გზების ინფექციების (მ.შ. პიელონეფრიტი), სქესობრივი გზით გადამდები ინფექციები (მ.შ. გონორეა), ინფიცირებული ჭრილობებისა და დამწვრობების, მენინგეალური გარსების ანთების, სეფსისის, დასუსტებული იმუნიტეტის მქონე პირთა ინფექციური დაავადებების ჩათვლით.
ოპერაციის შემდგომი ინფექციების პროფილაქტიკა.

უკუჩვენებები
ჰიპერმგრძნობელობა ცეფტრიაქსონისა და ცეფალოსპორინების მიმართ.

გვერდითი მოქმედება
უმეტეს შემთხვევაში ცეფამედი კარგი ამტანობით ხასიათდება. გვერდითი ეფექტები, როგორც წესი, შექცევადია და პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტის შემდეგ ქრება.
შესაძლებელია: განავლის გათხელება ან დიარეა, ღებინება, გულისრევა, სტომატიტი, გლოსიტი, ეოზინოფილია, ლეიკოპენია, იშვიათად – ანემია, ნეიტროპენია, თრომბოციტოპენია, ალერგიული დერმატიტი, ქავილი, ჭინჭრის ციება, ძალიან იშვიათად – ანაფილაქსიური შოკი, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა.
ერთეულ შემთხვევებში ფსევდომემბრანული კოლიტი, სისხლის შედედების დარღვევები, ვენაში შეყვანისას ტკივილის შეგრძნება ვენაში გავლისას, ფლებიტი.

პრეპარატის მომზადებისა და შეყვანის წესი
კუნთში შესაყვანად 0.5 გ ცეფამედი განზავდება 2 მლ ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის 1% ხსნარში.
კუნთში შესაყვანად 1.0 გ ცეფამედი განზავდება 3.5 მლ ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის 1% ხსნარში.
ვენაში შესაყვანად 0.5 გ ცეფამედი განზავდება 5 მლ საინექციო სტერილურ წყალში ან ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში. მომზადებული ხსნარი ვენაში შეჰყავთ 2-4 წუთის განმავლობაში.
ვენაში შესაყვანად 1.0 გ ცეფამედი განზავდება 10 მლ საინექციო სტერილურ წყალში ან ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში. მომზადებული ხსნარი ვენაში შეჰყავთ 2-4 წუთის განმავლობაში.
ვენაში წვეთოვანი სახით 2.0 გ ცეფამედი განზავდება 40 მლ საინფუზიო ხსნარში, რომელიც არ შეიცავს კალციუმის იონებს: 0.9% ნატრიუმის ქლორიდი, 0.45% ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარი, 2.5% გლუკოზის ხსნარი, 5% გლუკოზის ხსნარი, 10% გლუკოზის ხსნარი, 5% ფრუქტოზას ხსნარი და ა.შ. ვენაში ინფუზიის ხანგრძლივობა არანაკლებ 30 წუთს უნდა შეადგენდეს.
პრეპარატის ხსნარი მისი მომზადებისთანავე უნდა იქნას გამოყენებული!

გამოყენების წესი და დოზები
ცეფამედი შეჰყავთ ვენაში და კუნთში (ნაკადური სახით ან წვეთოვნად).
სადღეღამისო ჩვეულებრივი დოზა მოზრდილებში 1-2 გ შეადგენს. ინფექციის სახეობისა და სიმძიმის მიხედვით ეს დოზა შეჰყავთ დაუყოვნებლივ ან იგი იყოფა ორ თანაბარ დოზად და შეჰყავთ ორ მიღებად 12-საათიანი ინტერვალით. სადღეღამისო მაქსიმალური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 4 გ.
დღის ჩვეულებრივი დოზა ბავშვებში ყველა ინფექციებისას (მენინგიტის გარდა) 50-75 მგ/კგ შეადგენს. ეს დოზა გაიყოფა ორ თანაბარ დოზად და შეჰყავთ ორ მიღებად 12-საათიანი ინტერვალით. ახალშობილ ბავშვებში (1-2 კვირის ასაკში), ფერმენტული მექანიზმების არასაკმარისად განვითარების გამო, უნდა დაინიშნოს 20-50 მგ/კგ დღეში. სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 50 მგ/კგ.
პრეპარატით მკურნალობის ხანგრძლივობა ინფექციის სახეობისა და სიმძიმის მიხედვით საშუალოდ 4-14 დღეს შეადგენს (მძიმე შემთხვევებში ეს დრო შეიძლება გაიზარდოს).
ცეფამედის ინექციებით მკურნალობა უნდა გაგრძელდეს დაავადების ნიშნების გაქრობიდან კიდევ მინიმუმ ორი დღის განმავლობაში.
მენინგიტის მკურნალობისას ინიშნება საწყისი დოზა – 100 მგ/კგ ერთჯერადად, მკურნალობის შემდეგ დღეებში ეს დოზა გაიყოფა ორ თანაბარ დოზად, რომელიც შეჰყავთ ორ მიღებად 12-საათიანი ინტერვალით. დღის მაქსიმალური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 4 გ. გაურთულებელი გონორეის მკურნალობისას ინიშნება ერთი დოზა 1 გ.
პერიოპერაციული პროფილაქტიკის დროს ინიშნება 1 გ ანტიბიოტიკი ოპერაციამდე 1/2-2 საათით ადრე.
Streptococcus pyogenes გამოწვეული ინფექციებისას მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს მინიმუმ 10 დღეს.
ავადმყოფებში თირკმელების ფუნქციის დარღვევებით ღვიძლის ნორმალური ფუნქციის პირობებში და ავადმყოფებში ღვიძლის ფუნქციის დარღვევებით თირკმელების ნორმალური ფუნქციის პირობებში პრეპარატის დოზის შემცირება აუცილებელი არ არის.
ავადმყოფებში, რომლებსაც ენიშნებათ დიალიზი, ასევე ავადმყოფებში თირკმლის ან ღვიძლის უკმარისობით აუცილებელია განსკუთრებული დოზების დანიშვნა.
ხანდაზმულ ავადმყოფებს ენიშნებათ მოზრდილთა დოზები.
კლინიკურმა კვლევებმა დაადასტურა ამინოგლიკოზიდებსა და ცეფტრიაქსონს შორის სინერგული ურთიერთქმედების არსებობა. კერძოდ, Pseudomonas aeruginosa-თი გამოწვეული მძიმე და სიცოცხლისათვის საშიში ინფექციების მკურნალობისას შეიძლება კომბინირებული დანიშნულების გამოყენება, მაგრამ, ამ პრეპარატების ფიზიკური შეუთავსებლობის გამო მათი შეყვანა ცალ-ცალკე უნდა მოხდეს.

ჭარბი დოზა
პრეპარატის ჭარბი დოზის შემთხვევების შესახებ მონაცემები არ არსებობს.

განსაკუთრებული მითითებები
ცეფამედის ინექციების დანიშვნამდე აუცილებელია ავადმყოფის გამოკვლევა ცეფტრიაქსონის ნატრიუმის მარილის ამტანობაზე. ცეფამედის გამოყენებისას შესაძლებელია შარდოვანას და სისხლში კრეატინინის რაოდენობის უმნიშვნელოდ მომატება. ავადმყოფებში თირკმელებისა და ღვიძლის მძიმე დარღვევებით აუცილებელია პლაზმაში ცეფტრიაქსონის რაოდენობის მუდმივი კონტროლი პრეპარატის სისხლში დაგროვების პრევენციის მიზნით. ცეფამედის გამოყენებული დღიური დოზა არავითარ შემთხვევაში არ უნდა აღემატებოდეს 2 გ-ს სისხლში კონცენტრაციის კონტროლის გარეშე.
ცეფამედი სიფრთხილით ენიშნებათ ახალშობილ, განსაკუთრებით დღენაკლულ ბავშვებს სისხლში ბილირუბინის მომატებული რაოდენობით.
ცეფტრიაქსონი სეკრეტირდება დედის რძეში. მიუხედავად იმისა, რომ ცეფტრიაქსონს არ გააჩნია მუტაგენური, ტერატოგენური მოქმედება, ორსულებში მისი გამოყენების უსაფრთხოების დონე საკმარისად შესწავლილი არ არის.

გამოშვების ფორმა
ცეფამედი 0.5 გ ან 1.0 გ #10.
საინექციო ხსნარის მოსამზადებელი ფხვნილი ფლაკონში 0.5 გ ან 1 გ.
5 ფლაკონი უჯრედოვან შეფუთვაში.
2 კონტურული უჯრედოვანი შეფუთვა მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

შენახვის პირობები
ინახება მშრალ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას 15-25ºC ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა
3 წელი წარმოების თარიღიდან.
ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ გამოყენება არ შეიძლება.

გაცემის პირობები
რეცეპტით.

მწარმოებელი:
“ე.ი.პ.ი.კო.”, თენთ ოვ რამადან სიტი, A.R.E. პირველი სამრეწველო ზონა B1, ეგვიპტე
“ვორლდ მედიცინ ლ.ლ.ს.”-სათის (აშშ), 400 ვესტ ეპლ სტრიტ, SD, ტი, 57064, აშშ.
E-mail: wm@wmcorp.us, Web-site: www.wmcorp.us  

ქვეყანა: ეგვიპტე

მწარმოებელი: ეიპიკო ეგვიპტე

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

ცეპიკი 1გ IM ფლაკონი საინექციო ხსნარის მოსამზადებელი ფხვნილით CEPIK

გამოიყენება კუნთში ინექციის სახით.

• აქტიური ნივთიერება: ცეფტრიაქსონის დინატრიუმი ექვივალენტური 1 გ ცეფტრიაქსონის.
• დამხმარე ნივთიერებები: არ შეიცავს. მოცემული პრეპარატის მიღებამდე ყურადღებით წაიკითხეთ ფურცელი-ჩანართი,იგი თქვენთვის მნიშვნელოვან ინფორმაციას შეიცავს.
• შეინახეთ ფურცელი-ჩანართი. შესაძლებელია მისი წაკითხვა კვლავ დაგჭირდეთ.
• დამატებითი კითხვების შემთხვევაში, მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.
• მოცემული პრეპარატი გამოწერილია თქვენთვის. არ გადასცეთ იგი სხვებს.
• ექიმთან ან ჰოსპიტალში ვიზიტისას მოცემული პრეპარატის გამოყენების დროს, აცნობეთ მათ რომ იღებთ ამ პრეპარატს,.
• დაიცავით ფურცელ-ჩანართში მოცემული მითითებები. არ მიიღოთ უფრო მაღალი ან დაბალი დოზები ვიდრე რეკომენდებულია.

მოცემულ ფურცელ-ჩანართში:

1. რა არის ცეპიკი და რისთვის გამოიყენება
2. ვიდრე გამოიყენებდეთ ცეპიკს 3. ცეპიკის მიღების წესი
3. შესაძლო გევრდითი ეფექტები
4. ცეპიკის შენახვის პირობები

1. რა არის ცეპიკი და რისთვის გამოიყენება ცეპიკი შეიცავს აქტიურ ნივთიერებას რომელსაც ეწოდება ცეფტრიაქსონი. იგი მიეკუთვნება ანტიბიოტიკების ჯგუფის პრეპარატებს. ცეპიკი მოქმედებს ბაქტერიის ზრდის სრულად შეჩერების მეშვეობით. ეს იწვევს ბაქტერიის სიკვდილს.

• ცეპიკი არის თეთრიდან მოთეთრო ფერის/ნარინჯისფერი კრისტალური ფხვნილი. წარმოდგენილია შუშის ფლაკონში. თითოეული მუყაოს კოლოფი შეიცავს 1 ფლაკონს და 1 ამპულას რომელიც შეიცავს 3.5მლ 1% ლიდოკაინს. ერთი ამპულა შეიცავს 35მგ ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდს და სტერილურ საინექციო წყალს.
• ცეპიკი გამოიყენება სხვადასხვა ინფექციების სამკურნალოდ რომელიც გამოწვეულია ბაქტერიის მიერ სხეულის სხვადასხვა ნაწილში.
• ცეპიკის გამოყენება შესაძლებელია შემდეგ პირობებში:

- სეფსისი (დაავდება რომელიც იწვევს ცხელებას და კანკალს სისხლში ბაქტერიის გამო),

- თავის ტვინის გარსის ანთება (მენინგიტი)

- დისემინირებული ლაიმის ბორელიოზის ადრეულ და გვიან ეტაპებზე, დაავადება რომელიც გადადის რწყილებით,

- მუცლის ღრუს ინფექციები (მუცლის რეგიონი) (პერიტონიუმის ანთება, ნაღველის და საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის ინფექციები ).

- ძვლების, სახსრების, რბილი ქსოვილების, კანის და ჭრილობების ინფექციები

- იმუნური სისტემის დარღვევებთან დაკავშირებული ინფექციები

- თირკმლის და საშარდე გზების ინფექციები

- სასუნთქი გზების ინფექციები, განსაკუთრებით პნევმონია (ფილტვის ინფექცია), ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციები, გაურთულებელი მწვავე ბაქტერიული ოტიტი ,

- გენიტალური ინფექციები მათ შორის გონორეა(სქესობრივად      გადამდები ინფექცია),

- ქირურგიულ ოპერაციამდე ინფექციის პრევენციისთვის.

2. ვიდრე გამოიყენებდეთ ცეპიკს არ გამოიყენოთ ცეპიკი თუ,

• ხართ ალერგიული (ჰიპერმგრძნობიარე) ცეფტრიაქსონის, აქტიური ნივთიერების, ცეფალოსპორინების მიმართ. ეს შესაძ₾ოა იყოს ცეფალექსინი, ცეფაკლორი და ცეფუროქსიმი.
• გქონიათ უეცარი და მწვავე ალერგიული რეაქცია პენიცილინის ან მსგავსი ანტიბიოტიკების მიმართ წარსულში. ალერგიული რეაქციების ნიშნები მოიცავს ყელის , სახის უეცარ შეშუპებას რაც იწვევს სუნთქვის გართულებას და ყლაპვის გართულებას, ხელების, ტერფების და წვივების უეცარ შეშპებას, ასევე ძლიერ გამონაყარს რაც უეცრად ვითარდება.
• თუ ხართ ალერგიული ლიდოკაინის მიმართ (ცეპიკი იხსნება ლიდოკაინის ხსნარში მიღებამდე)

ცეპიკის მიღება დაუშვებელია ჩვილებში თუ:

• თუ ჩვილი ახალშობილია (28 დღემდე) და უტარდება ან უნდა ჩაუტარდეს კალციუმის შემცველი ინექცია,
• ჩვილი დღენაკლულია (დაბადებუია 37 კვირაზე ადრე)
• ახალშობილს აქვს სიყვითლე განსაკუთრებული სიფრთხილე გამოიჩინეთ ცეპიკის მიღებისას თუ,
• ბოლო დროს მიიღეთ ან აპირებთ მიიღოთ კალციუმის შემცველი პრეპარატი
• გაქვთ კუჭის ან ნაწლავის პორლემები, განსაკუთრებით კოლიტი (ნაწლავის ანთება)
• გაქვთ თირკმლის ან ღვიძლის პრობლემები,
• გაქვთ სხვა დაავადებები, როგორიცაა სისხლის პრობლემები
• გაქვთ  ნაღვლის ბუშტის პრობლემები ან ულტრაბგერითი კვლევისას შეინიშნება ნაღვლის ბუშტში ქვები,
• გაქვთ ასთმა
• ხართ ორსულად
• ხართ ლაქტაციის პერიოდში კონსულტაციისთვის მიმართეთ ექიმს თუ რომელიმე მდგომარეობა გეხებათ, თუმდაც წარსულში.

ცეპიკის მიღება საკვებთან და სასმელთან ერთად არ შეინიშნება ურთიერთქმედება  საკვებთან მისი მიღების გზის გამო. მისი გამოყენება შესაძლებლია უზმოზე ან ჭამის შემდეგ.

ორსულობა მოცემული პრეპარატის მიღებამდე მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს. ორსულობის დროს ადამიანებში ცეპიკის უსაფრთხოება არ დადგენილა.

მოცემული პრეპარატის მიღებამდე აცნობეთ ექიმს თუ ხართ ორსულად, აპირებთ ორსულობას ან ლაქტაციას.

დაუყოვნებლივ აცნობეთ ექიმს ან ფარმაცევტს თუ მკურნალობის დროს შენიშნავთ რომ ხართ ორსულად.

ლაქტაცია მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს მოცემული პრეპარატის მიღებამდე.

ლაქტაციის დროს ქალებმა უნდა გაითვალისწინონ რომ აქტიური ნივთიერება გადადის დედის რძეში მცირე რაოდენობით.

აცნობეთ ექიმს ან ფარმაცევტს თუ ხართ ლაქტაციის პერიოდში ან აპირებთ ლაქტაციას.

ავტოტრანსპორტის და მექანიზმების მართვა არ არის ჩვენება რომ ცეპიკის გააჩნია არასასურველი ეფექტები ავტოტრანსპორტის ან მექანიზმების მართვის უნარზე. აცნობეთ ექიმს  ცეპიკის მიღებამდე და ავტოტრანსპორტის ან მექანიზმების მართვამდე ვინაიდან შეიძლება გამოიწვიოს თავბრუსხვევა.

მნიშვნელოვანი ინფორმაცია ცეპიკის ზოგიერთი ნივთიერების შესახებ მოცემული სამედიცინო პროდუქტი შეიცავს ნატრიუმს. მისი გათვალისწინება უნდა მოხდეს პაციენტებში რომლებიც იმყოფებიან მარილის შემზღუდველ დიეტაზე.

სხვა პრეპარატების მიღება აცნობეთ ექიმს ან ექთანს თუ იღებთ ან ბოლო დროს იღებდით სხვა პრეპარატებს. ეს შეიძლება იყოს არარეცეპტული პრეპარატები ან მცენარეული პრეპარატები. ვინაიდან ცეპიკის შეუძლია დაარღვიოს ზოგიერთი პრეპარატის ეფექტი. ასევე ზოგიერთ პრეპარატს შეუძლია დაარღვიოს ცეპიკის ეფექტი.

აცნობეთ ექიმს თუ იღებთ რომელიმე შემდეგ პრეპარატს:

• პერორალური კონტრაცეპტივები (აბები). ცეპიკს შეუძლია შეწყვიტოს აბების მოქმედება, ასე რომ უნდა გამოიყენოთ სხვა დამცავი საშუალება (როგორიცაა კონდომები) ცეპიკის მიღებისას და მიღების შემდეგ ერთი თვე.
• ქლორამფენიკოლი  (ინფექციების,          განსაკუთრებით      თვალის         ინფექციების სამკურნალოდ)
• ანტიკოაგულანტები (სისხლის გამათხელებელი პრეპარატები)
• პრობენეციდი (პოდაგრას სამკურნალოდ)
• ამსაკრინი (კიბოს საწინააღმდეგოდ)
• ფლუკონაზოლი (სოკოს საწინააღმდეგოდ)
• ვანკომიცინი ან სხვა ანტიბიოტიკები (ინფექციების სამკურნალოდ)

თუ იღებთ ან ბოლო დროს იღებდით სხვა რეცეპტურულ ან არარეცეპტურულ პრპარატებს, აცნობეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.

3. ცეპიკის გამოყენების წესი ინსტრუქციები სათანადო გამოყენების და დოზის/მიღების სიხშირის შესახებ:

ექიმი გადაწყვეტს და განსაზღვრავს დოზას თქვენი მდგომარეობის მიხედვით.

ცეპიკის სტანდარტული დოზაა 1- 2გრამი დღეში. ექიმმა შეიძლება დანიშნოს უფრო მაღალი დოზა ინფექციის ტიპის და სიმწვავის მიხედვით (დოზა შეიძლება გაიზარდოს 4 გ-მდე).

თუ გეგმავთ ქირურგიული ოპერაციის გაკეთებას, ცეპიკის ერთჯერადი დოზა 1-2 გ რეკომენდებულია 30-90 წუთითწ ადრე ოპერაციამდე ინფექციის რისკის მიხედვით. მკურნალობის ხანგრძლივობა განსხვავდება დაავადების მიმდინარეობის მიხედვით. სხვა ანტიბიოტიკების მსგავსად ცეპიკით მკურნალობა ზოგადად უნდა გაგრძელდეს 48-72 სთ-ით პაციენტში ცხელების დარეგულირების ან ინფექციისგან განკურნების შემთხვევაში (ბაქტერიული ერადიკაცია). მიღების გზა და მეთოდი:

ცეპიკი კეთდება კუნთში ექიმის ან ექთნის მიერ. რეკომენდებულია 1 გ დოზის მიღება ერთჯერადად საინექციო ადგილას. სხვადასხვა ასაკობრივი ჯგუფი:

ექიმი გადაწყვეტს დოზას ბავშვის სხეულის წონის მიხედვით. მოცემული პრეპარატი მიიღება ერთხელ დოზირების სქემის მიხედვით ახალშობილებში, ჩვილებში და 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

ახალშობილები (14 დღემდე ასაკის): დღეში ერთხელ 20-50მგ/კგ სხეულის წონაზე; დღიურმა დოზამ არ უნდა გადააჭარბოს 50მგ/კგ. ჩვილები და ბავშვები (15 დღიდან 12 წლამდე ასაკის): დღეში ერთხელ 20-80მგ/კგ. ნორმალურ ბავშვებში >50კგ სხეულის წონით გამოიყენება ნორმალური მოზრდილებისთვის განკუთვნილი დოზა .

50მგ/კგ ერთჯერადი გამოყენება (1გ) რეკომენდებულია მწვავე ბაქტერიული გაურთულებელი შუა ყურის ოტიტის დროს .

ხანდაზმულები: ცეპიკის დოზები რომელიც რეკომენდებულია მოზრდილებში ასევე გამოიყენება ხანდაზმულებშიც.

გამოყენების განსაკუთრებული მდგომარეობა: თირკმლის/ღვიძლის დისფუნქცია:

შესაძლებელია დაინიშნოს უფრო დაბალი დოზა თირკმლის ან ღვიძლის პრობლემების დროს. შესაძლებელია საჭირო გახდეს სისხლის ანალიზის ჩატარება იმის შესამოწმებლად, იღებთ თუ არა საჭირო დოზას.

თუ ფიქრობთ რომ ცეპიკის ეფექტი ძალიან ძლიერი ან სუსტია, აცნობეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.

თუ მიიღეთ ცეპიკის საჭიროზე მეტი დოზა მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს თუ შემთხვევით მიიღეთ ცეპიკის მეტი დოზა.

თუ დაგავიწყდათ ცეპიკის მიღება არ მიიღოთ ორმაგი დოზა გამოტოვებულის სანაცვლოდ. თუ დაგავიწყდათ ცეპიკის დოზის მიღება, მიიღეთ როგორც კი გაგახსენდებათ. თუმცა, თუ მოახლოვებულია მომდევნო დოზის მიღების დრო, გამოტოვეთ დავიწყებული დოზა. შესაძლო ეფექტები რომელიც შეიძლება განვითარდეს ცეპიკის მიღების შეწყვეტისას:

არ შეწყვიტოთ ცეპიკის მიღება ექიმთან კონსულტაციის გარეშე.

4. შესაძლო გვერდითი ეფექტები სხვა პრეპარატების მსგავსად, ცეპიკიმა შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი ეფექტები მისი ნივთიერებების მიმართ ჰიპერმგრძნობიარე პირებში.

თუ განვითარდება შემდეგი მოვლენები დაუყოვნებლივ აცნობეთ ექიმს ან მიმართეთ უახლოეს სასწრაფო დახმარების ცენტრს:

სერიოზული ალერგიული რეაქციები (არახშირი,

• ხელების, ტერფების ან წვივების უეცარი შეშუპება
• კანზე სრიოზული გამონაყარი (ძალიან იშვიათი,

სხვა შესაძლო გვერდითი ეფექტები ხშირი (1/10)

• თხიერი განავალი ან დიარეა
• გულისრევა ან ღებინება არახშირი (
• კანის სხვა რეაქციები.ეს შესაძლოა იყოს გამონაყარი მთელს სხეულზე; თივის ცხელება, ქავილი და შეშუპება.

იშვიათი (

• ინფექციის სხვა ტიპები, როგორიცაა სოკოს და საფუარას მიერ გამოწვეული (მაგ. სტომატომიკოზი)
• სისხლთან     დაკავშირებული     პრობლემები. ნიშნები შეიძლება იყოს დაღლილობა, ადვილად სისხლჩაქცევა, სუნთქვის გაძნელება და ცხვირიდან სისხლდენა.
• თავის ტკივილი
• თავრუსხვევა
• პირის ტკივილი
• ენის ანთება (გლოსიტი), ნიშნები მოიცავს ენის შეშუპებას, სიწითლეს და ანთებას
• ღვიძლის პრობლემები (სისხლის ანალიზში)
• პრობლემები ნაღვლის ბუშტში რამაც  შესაძლოა გამოიწვიოს  ტკივილი, გულისრევა და ღებინება
• თირკმლის პრობლემები. ამან შეიძლება იმოქმედოს შარდვის რაოდენობაზე. ზოგჯერ შეიძლება შეწყდეს შარდვა.
• შარდში სისხლის ან შაქრის არსებობა
• ტკივილი ან წვის შეგრძნება ვენის გასწვრივ სადაც ცეპიკის შეყვანა მოხდა
• ტკივილი ინექციის ადგილას
• ცხელება ან კანკალი ძალიან იშვიათად (
• კუმბსის დადებითი ტესტის შედეგები (სისხლის პრობლემების ტესტი)
• სისხლის შედედების პრობლემები. ნიშნები მოიცავს სისხლჩაქცევას ადვილად და ტკივილს და სახსრების შეშუპებას,
• სისხლში თეთრი უჯრედების რაოდენობის ცვლილებას. ნიშნები მოიცავს უეცარ ცხელებას, კანკალს და ყელის ტკივილს
• პანკრეასის ანთება (პანკრეატიტი). ნიშნები მოიცავს კუჭის ძლიერ ტკივილს რომელიც ვრცელდება ზურგზე.
• მსხვილი ნაწლავის ანთება (კოლიტი). ნიშნები მოიცავს დიარეას, როგორც წესი სისხლით და ლორწოთი, კუჭის ტკივილს და ცხელებას. ისეთი გვერდითი ეფექტების განვითარებისას რომელიც არ არის მითითებული მოცემულ ფურცელ-ჩანართში, აცნობეთ ექიმს ან ფარმაცევტს. გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით.

5. ცეპიკის შენახვის პირობები ცეპიკი შეინახეთ ბავშვებისთვის მიუწვდოემლ ადგილას შეფუთვაში. ინახება არაუმეტეს 30°C -ზე. დაიცავით სინათლისგან. გამოიყენეთ ვარგისობის ვადის მიხედვით.

არ გამოიყენოთ ცეპიკი შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

რეგისტრაციის მფლობელი: ი.ე. ულაგაი ილაჩ სანაი ტურკ ა.შ. მასლაკ მაჰ. სიუმერ სოკ. N:4 მასლაკ ოფისის შენობა კატ: 7-8 34485 მასლაკ, სანიერ/სტამბული

მწარმოებელი: ი.ე. ულუგაი ილაჩ სანაი ტურკ ა.ს. დავუტპაშა კად. N 12 (34010) ტოპკაპი- სტამბული

შელსი - ავერსი

(SHELSY - AVERSI)

ზოგადი დახასიათება:

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება: ამოქსიცილინი, კლავულანის მჟავა;

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:

თეთრი ფერის, მოგრძო ფორმის, ორმხრივამოზნექილი ზედაპირის მქონე, აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები ცალ მხარეს ჭდით (500 მგ / 125 მგ და 875 მგ / 125 მგ);

შემადგენლობა:

1 აპკიანი გარსით დაფარული  ტაბლეტი შეიცავს: ამოქსიცილინის ტრიჰიდრატს, 500 მგ  ან 875 მგ ამოქსიცილინის ეკვივალენტურს; კალიუმის კლავულანატს, 125 მგ კლავულანის მჟავას ეკვივალენტურს.

დამხმარე ნივთიერებები: მაგნიუმის სტეარატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი; აპკიანი გარსის შემადგენლობა:  ტიტანის დიოქსიდი (E(E 171), გასუფთავებული ტალკი, მაკროგოლ 6000, ჰიპრომელოზა.

გამოშვების ფორმა:

აპკიანი გარსით დაფარული ტაბლეტები, 625 მგ ან 1000 მგ.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ფართო სპექტრის პენიცილინის ჯგუფის ანტიბიოტიკი ბეტა-ლაქტამაზას ინჰიბიტორთან კომბინაციაში.

ათქ-კოდი: J01CR02.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

შელსი-ავერსი წარმოადგენს კომბინირებულ პრეპარატს, რომლის შემადგენლობაში შედის ფართო სპექტრის ნახევრად სინთეზური ანტიბიოტიკი (ამოქსიცილინი) და ბეტა-ლაქტამაზას ინჰიბიტორი (კლავულანის მჟავა). ამოქსიცილინს გააჩნია ბაქტერიციდული მოქმედება – ტრანსპეპტიდაზების კონკურენტული ინჰიბირების გზით არღვევს უჯრედის კედლის სინთეზს მიკროორგანიზმის ზრდის ფაზაში. კლავულანის მჟავას თავისთავად გააჩნია მხოლოდ სუსტი ანტიბაქტერიული მოქმედება, მაგრამ იგი შეუქცევადად ბოჭავს ბეტა-ლაქტამაზას. ეს ხელს უშლის ამოქსიცილინის დაშლას და შესაბამისად, აფართოებს ანტიბაქტერიული მოქმედების სპექტრს იმ ბაქტერიების მიმართ, რომლებიც რეზისტენტულები არიან პენიცილინების და ცეფალოსპორინების  მიმართ.

შელსი-ავერსის ანტიბაქტერიული სპექტრი მოიცავს შემდეგ მიკროორგანიზმებს: აერობული გრამდადებითი ბაქტერიები:  Staphylococcus aureus (მეტიცილინ-მგრძნობიარე), Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus saprophyticus, Streptococcus agalactiae, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes და სხვა ბეტაჰემოლიზური სტრეპტოკოკები, Streptococcus viridans-ის ჯგუფი, Enterococcus faecalis, Gardnerella vaginalis; აერობული გრამუარყოფითი ბაქტერიები: Enterobacter sp., Escherichia coli, Shigella spp., Proteus mirabilis, Klebsiella spp., Capnocytophaga spp., Eikenella corrodens, Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Pasteurella multocida; ანაერობული ბაქტერიები: Bacteroides fragilis, Fusobacterium nucleatum, Prevotella spp., Peptostreptococcus spp.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალურად მიღების შემდეგ ორივე კომპონენტი სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. საკვების ერთდროული მიღება არ ახდენს გავლენას პრეპარატის შეწოვაზე. TC_max  შეადგენს დაახლოებით 1.5 სთ-ს. პლაზმის ცილებთან კავშირი შეადგენს: ამოქსიცილინი – 18%-მდე, კლავულანის მჟავა – 25%-მდე. შელსი-ავერსი კარგად აღწევს ქსოვილებში, გადის პლაცენტარულ ბარიერს და უმნიშვნელო რაოდენობით გადადის დედის რძეში. განიცდის მეტაბოლიზმს ღვიძლში. ბიოშეღწევადობა შეადგენს დაახლოებით 70%-ს. ორივე კომპონენტის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 1 სთ-ს. ძირითადად გამოიყოფა შარდთან ერთად პრაქტიკულად უცვლელი სახით.

ჩვენება:

შელსი-ავერსი გამოიყენება მის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული სხვადასხვა ლოკალიზაციის ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების სამკურნალოდ: სასუნთქი გზების ინფექციები (ბრონქიტი, პნევმონია), ლორ-ორგანოების ინფექციები (სინუსიტი, შუა ოტიტი), შარდსასქესო სისტემის ინფექციები (პიელონეფრიტი, ცისტიტი), კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები, ძვლისა და სახსრების ინფექციები, ოსტეომიელიტი, ოდონტოგენური ინფექციები.

მიღების წესი და დოზირება:

დოზირების რეჟიმი დგინდება ინდივიდუალურად ინფექციის სიმძიმის, ლოკალიზაციისა და გამომწვევის მგრძნობელობის მიხედვით. მოზრდილებსა და 12 წელზე მეტი ასაკის ბავშვებში (სხეულის მასით არანაკლებ 40 კგ) ჩვეულებრივ დოზას წარმოადგენს: ინფექციის სიმძიმის მიხედვით 1000 მგ – 1 ტაბლეტი 2-ჯერ დღეში ან 625 მგ – 1 ტაბლეტი 2 ან 3-ჯერ დღეში საკვების მიღების დროს.

თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში დოზის შერჩევა ხდება კრეატინინის კლირენსის მიხედვით:

მსუბუქი ხარისხის უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი > 30 მლ/წთ)    არ საჭიროებს დოზის კორექციას

საშუალო ხარისხის უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი 10-30 მლ/წთ)    375-625 მგ 12 სთ-ში ერთხელ

მძიმე ხარისხის უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი

ჰემოდიალიზი აქვეითებს პრეპარატის კონცენტრაციას სისხლის შრატში, ამიტომ დამატებით ინიშნება 1 დოზა დიალიზის სეანსის დროს და 1 დოზა დიალიზის სეანსის ბოლოს (ამოქსიცილინის და კლავულანის მჟავას შრატისმიერი კონცენტრაციის დაქვეითების კომპენსაციის მიზნით). მაღალი დოზა (1000 მგ) ინიშნება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ კრეატინინის კლირენსი > 30 მლ/წთ. როგორც წესი, შელსი-ავერსი გამოიყენება კიდევ 3-4 დღის განმავლობაში დაავადების სიმპტომების გაქრობის შემდეგ. პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება 14 დღეზე ხანგრძლივად ექიმის ხელახალი კონსულტაციის გარეშე.

გვერდითი მოვლენები:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: ხშირად – გულისრევა, ღებინება, დიარეა. ცალკეულ შემთხვევებში აღინიშნება ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მატება, ქოლესტაზური სიყვითლე, ჰეპატიტი. აღწერილია ფსევდომემბრანული კოლიტის ერთეული შემთხვევებიც;

ცნს-ის მხრივ: იშვიათად – თავბრუ, თავის ტკივილი; ძალიან იშვიათად _ შექცევადი ჰიპერაქტივობა, თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში და იმ პირებში, რომლებიც იღებენ პრეპარატის დიდ დოზას, შესაძლოა გამოვლინდეს კრუნჩხვები;

შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: ძალიან იშვიათად – ინტერსტიციული ნეფრიტი, კრისტალურია;

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: იშვიათად – შექცევადი ლეიკოპენია (ნეიტროპენიის ჩათვლით), თრომბოციტოპენია, ძალიან იშვიათად – შექცევადი აგრანულოციტოზი და ჰემოლიზური ანემია;

ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ქავილი, ჭინჭრის ციება, სახსრების ტკივილი. ძალიან იშვიათად – ანგიონევროზული შეშუპება, ანაფილაქსია, მულტიფორმული ერითემა, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი, ბულოზური ექსფოლიატიური დერმატიტი, მწვავე გენერალიზებული ეგზანთემატოზური პუსტულოზი, ალერგიული ვასკულიტი;

სხვა გამოვლინებები: ხშირად – კანდიდამიკოზი, სუპერინფექციის განვითარება, პროთრომბინული დროის გაზრდა.

იმ შემთხვევაში, თუ გამოვლინდა ისეთი გვერდითი მოვლენა, რომელიც არ არის აღნიშნული გამოყენების ინსტრუქციაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.

უკუჩვენება:

• მომატებული მგრძნობელობა ამოქსიცილინის, კლავულანის მჟავას ან პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ;

• მომატებული მგრძნობელობა სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მიმართ (პენიცილინები და ცეფალოსპორინები);

• ინფექციური მონონუკლეოზი (ამოქსიცილინმა შესაძლოა გამოიწვიოს გამონაყარი კანზე, რაც გაართულებს დაავადების დიაგნოსტირებას);

• სიყვითლე ან ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა შელსი-ავერსის მიღებისას ანამნეზში.

ურთიერთქმედება სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება:

ანტაციდები, გლუკოზამინი, საფაღარათო საშუალებები, ამინოგლიკოზიდები ანელებს და ამცირებს პრეპარატის აბსორბციას; ასკორბინის მჟავა იწვევს აბსორბციის გაზრდას.

ბაქტერიციდული ანტიბიოტიკები (მათ შორის ამინოგლიკოზიდები, ცეფალოსპორინები, ციკლოსერინი, ვანკომიცინი, რიფამპიცინი) ახდენენ სინერგიულ მოქმედებას, ბაქტერიოსტატული სამკურნალო საშუალებები (მაკროლიდები, ქლორამფენიკოლი, ლინკოზამიდები, ტეტრაციკლინები, სულფანილამიდები) – ანტაგონისტურს.

შელსი-ავერსი ზრდის არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების ეფექტს (ნაწლავური მიკროფლორის დათრგუნვით აქვეითებს ვიტამინ K-ს სინთეზს და პროთრომბინის ინდექსს). ანტიკოაგულანტებთან ერთდროული მიღებისას საჭიროა სისხლის შედედების მაჩვენებლების კონტროლი.

ალოპურინოლი ზრდის კანზე გამონაყარის წარმოქმნის რისკს.

პრობენეციდთან ერთდროული მიღება იწვევს ამოქსიცილინის დონის მატებას და პერსისტენციას სისხლში.

ამცირებს მეტოტრექსატის გამოყოფას, რაც იწვევს მისი ტოქსიკურობის ზრდას.

დიურეზული საშუალებები, ალოპურინოლი, ფენილბუტაზონი, არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები და სხვა მილაკოვანი სეკრეციის მაბლოკირებელი პრეპარატების მიღება ზრდის ამოქსიცილინის კონცენტრაციას (კლავულანის მჟავა გამოიყოფა ძირითადად გორგლისებრი ფილტრაციის გზით).

შელსი-ავერსი ამცირებს პერორალური კონტრაცეპტივების, ეთინილესტრადიოლის და იმ სამკურნალო საშუალებების ეფექტურობას, რომელთა მეტაბოლიზმის პროცესში წარმოიქმნება პარაამინობენზოის მჟავა.

მკურნალობის პერიოდში და მკურნალობის დამთავრებიდან რამდენიმე დღის შემდეგ საჭიროა ალკოჰოლის მიღებისგან თავის არიდება. ანტიბიოტიკების და ალკოჰოლის ერთდრული მიღებისას ზოგიერთ პაციენტში აღწერილია ანტაბუსისმაგვარი ეფექტი. შესაბამისად, შელსი-ავერსი არ ინიშნება დისულფირამთან ერთად.

ჭარბი დოზირება:

გულისრევა, ღებინება, აბდომინალური ტკივილი, დიარეა, წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევა.

მკურნალობა: სიმპტომური თერაპია. ჰემოდიალიზი ეფექტურია.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის პერიოდში საჭიროა შელსი-ავერსის მიღებისგან თავის არიდება, გარდა იმ შემთხვევებისა, როდესაც ეს აუცილებელია ექიმის გადაწყვეტილებით.

პრეპარატი უმნიშვნელო რაოდენობით გადადის დედის რძეში. თუ ძუძუთი კვების დროს ახალშობილს აღენიშნება გვერდითი მოვლენები, საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა. აგრეთვე, საჭიროა შესაძლო სენსიბილიზაციის რისკის გათვალისწინება.

განსაკუთრებული მითითებები:

პაციენტებში, რომლებსაც გააჩნიათ ჰიპერმგრძნობელობა პენიცილინების მიმართ, შესაძლოა წარმოიქმნას ანაფილაქსიური რეაქციები. ასეთ შემთხვევებში აუცილებელია მკურნალობის შეწყვეტა. ანაფილაქსიური შოკის განვითარების შემთხვევაში საჭიროა ადრენალინის და კორტიკოსტეროიდების სასწრაფოდ შეყვანა, სუნთქვის უკმარისობის აღმოფხვრა.

არსებობს ჯვარედინი ალერგიული რეაქციების შესაძლებლობა სხვა პენიცილინებთან ან ცეფალოსპორინებთან.

სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ ალერგიული დიათეზი, ბრონქული ასთმა, ჭინჭრის ციება ან პოლინოზი.

შესაძლოა წარმოიქმნას სოკოვანი ან ბაქტერიული გენეზის სუპერინფექციები, განსაკუთრებით პაციენტებში ქრონიკული დაავადებებით და/ან იმუნური სისტემის ფუნქციის დარღვევით. სუპერინფექციის წარმოქმნის შემთხვევაში ხდება პრეპარატის მიღების შეწყვეტა და ანტიბაქტერიული თერაპიის შესაბამისი შეცვლა.

პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენების შედეგად ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარების შემთხვევაში საჭიროა მკურნალობის შეწყვეტა და შესაბამისი მკურნალობის დანიშვნა (მაგ., ვანკომიცინი).

შარდში შაქრის განსაზღვრის არაფერმენტულმა მეთოდებმა, ასევე ურობილინოგენზე ტესტმა და კუმბსის ტესტმა შესაძლოა გამოავლინოს ცრუ დადებითი შედეგები.

კურსული მკურნალობისას აუცილებელია სისხლმბადი ორგანოების, ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის კონტროლი.

პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში.

სეფსისის მქონე პაციენტებში შესაძლებელია ბაქტერიოლიზის რეაქციის (იარიშ-ჰერკსჰეიმერის რეაქცია) განვითარება.

ამოქსიცილინის მაღალი დოზის მიღებისას კრისტალურიის თავიდან აცილების მიზნით რეკომენდებულია საკმარისი რაოდენობით სითხეების მიღება და ადეკვატური დიურეზის შენარჩუნება.

მკურნალობის დასაწყისში მაღალი ტემპერატურით მიმდინარე გენერალიზებული ერითემის განვითარება, რომელსაც თან ერთვის პუსტულის წარმოქმნა, შესაძლოა იყოს მწვავე გენერალიზებული ეგზანთემატოზური პუსტულოზის ჩამოყალიბების სიმპტომი. ამ შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტა.

დისპეფსიური მოვლენების თავიდან აცილების მიზნით პრეპარატის მიღება რეკომენდებულია საკვების მიღების დროს.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:

პრეპარატი არ მოქმედებს სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარსა და  ყურადღების კონცენტრაციაზე.

შეფუთვა:

7 ტაბლეტი ბლისტერზე, 1 ბლისტერი ალუმინის პაკეტში, 2 ალუმინის პაკეტი კოლოფში.

შენახვის პირობები:

ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი რაიმე სახის დეფექტის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუშვებელია.

ვარგისობის ვადა:

3 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა #3 რეცეპტით.

მწარმოებელი:

შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

www.aversi.ge