ქვეყანა: რუსეთი

მწარმოებელი: სინთეზი

გაცემის ფორმა: III ჯგუფი ურეცეპტო

ლებაქტამი

LEBACTAM

ამპიცილინი/სულბაქტამის კომბინირებული პრეპარატი

წამლის ფორმა
სტერილური ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად
შემადგენლობა
ერთი ფლაკონი შეიცავს:
0,5 გ ამპიცილინის ექვივალენტურ ამპიცილინის ნატრიუმის მარილს და 0,25 გ სულბაქტამის ექვივალენტურ სულბაქტამის ნატრიუმის მარილს.
ან
1 გ ამპიცილინის ექვივალენტურ ამპიცილინის ნატრიუმის მარილს და 0,5 გ სულბაქტამის ექვივალენტურ სულბაქტამის ნატრიუმის მარილს.
აღწერილობა
თეთრი ან თითქმის თეთრი ფერის ფხვნილი

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი
ანტიბაქტერიული საშუალებები სისტემური გამოყენებისათვის, პენიცილინის კომბინაციები ბეტა-ლაქტამაზას ინჰიბიტორებთან
ათქ კოდი: J01CR01

ფარმაკოლოგიური მოქმედება
ფარმაკოდინამიკა
ფართოსპექტრის მოქმედების ბაქტერიციდული ანტიბიოტიკი, მჟავაგამძლე. აბლოკირებს მიკროორგანიზმების უჯრედული კედლის პეპტიდოგლიკანების სინთეზს.
მოქმედი ნივთიერება - ამპიცილინი, პენიცილინების ჯგუფის ნახევრადსინთეზური ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკია, რომელიც იშლება β-ლაქტამაზას მოქმედებით.
მეორე კომპონენტი - სულბაქტამი არ ხასიათდება ანტიბაქტერიული აქტივობით, მაგრამ აინჰიბირებს β-ლაქტამაზას, რის შედეგადაც პრეპარატი იძენს მდგრად შტამებზე (β-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი შტამები) მოქმედების უნარს.
ინ ვიტრო დადგენილია, რომ სულბაქტამი წარმოადგენს მრავალი ძირითადი პენიცილინრეზისტენტული მიკროორგანიზმის მიერ პროდუცირებული β-ლაქტამაზას შეუქცევად ინჰიბიტორს. სულბაქტამი ავლენს ანტიბაქტერიულ აქტივობას მხოლოდ Neisseriaceae, Acinetobacter calcoaceticus, Bacteroides spp., Branhamella catarrhalisda Pseudomonas cepaci-ას მიმართ. სულბაქტამს ახასიათებს სინერგიული მოქმედება პენიცილინებისა და ცეფალოსპორინებისადმი და უზრუნველყოფს მათ მდგრადობას მიკროორგანიზმების მიმართ. სულბაქტამი, ასევე, უკავშირდება ზოგიერთ პენიცილინშემბოჭავ ცილებს, რითაც აუმჯობესებს β-ლაქტამურ ანტიბიოტიკებთან კომბინაციების ეფექტურობას.
პრეპარატის ბაქტერიციდული მოქმედების კომპონენტს წარმოადგენს ამპიცილინი-ამინოპენიცილინი, რომელიცბენზილპენიცილინის მსგავსად, მოქმედებს მისდამი მგრძნობიარე ბაქტერიებზე გამრავლების ფაზაში, რაც ბაქტერიული მემბრანის მუკოპეპტიდების ბიოსინთეზის დათრგუნვით მიიღწევა.
ამპიცილინი/სულბაქტამის კომბინაცია აქტიურია ფართო სპექტრის გრამდადებითი და გრამუარყოფითი ბაქტერიების მიმართ, მათ შორის Staphylococcus aureus და epidermidis (პენიცილინრეზისტენტული და ზოგიერთი მეთიცილინრეზისტენტული შტამების ჩათვლით); Streptococcus pneumoniae, Streptococcus faecalis და სხვა სტრეპტოკოკები, Haemophilus influenzaeda parainfluenzae (β-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი და არამაპროდუცირებელი შტამები); Branhamella catarrhalis; ანაერობები, მათ შორის Bacteroides fragilis და მსგავსი სახეობები;Escherichia coli, Klebsiella spp., Proteus spp. (ინდოლისადმი დადებითი და უარყოფითი შტამები); Enterobacter spp., Morganella morganii, Citrobacter spp., Neisseria meningitidisda Neisseria gonorrhoeae.

ფარმაკოკინეტიკა
შეწოვა და გადანაწილება
ვენასა და კუნთში შეყვანის შემდეგ, სისხლში ამპიცილინის და სულბაქტამის მაღალი დოზები მიიღწევა. კარგად აღწევს ორგანიზმის ქსოვილებსა და ბიოლოგიურ სითხეებში, აღწევს პლაცენტარულ ბარიერში, გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად. მენინგეალური ანთების დროს თავ-ზურგტვინის სითხეში პრეპარატის შეღწევადობა მკვეთრად იზრდება.
ორგანიზმიდან გამოყოფა
ამპიცილინის და სულბაქტამის T_1/2 შეადგენს 1 საათს, გამოიდევნება ძირითადად შეუცვლელი სახით შარდთან ერთად (75-80%) და ნაწილობრივ – ნაღვლის გზით. მეტაბოლიტების სახით გამოიყოფა პრეპარატის 25%.

ჩვენება
პრეპარატისადმი მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული სხვადასხვა ლოკალიზაციის ბაქტერიული ინფექციები:
- სასუნთქი სისტემის ინფექციები (მათ შორის პნევმონია, ფილტვის აბსცესი, ქრონიკული ბრონქიტი, პლევრის ემპიემა);
- ყელ-ყურ ცხვირის ორგანოთა ინფექციები (მათ შორის სინუსიტი, ტონზილიტი, შუა ოტიტი);
- შარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები (მათ შორის პიელონეფრიტი, პიელიტი, ცისტიტი, ურეთრიტი, პროსტატიტი, ენდომეტრიტი);
- სანაღვლე გზების ინფექციები (მათ შორის ქოლეცისტიტი, ქოლანგიტი);
- კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები (მათ შორის წითელი ქარი, იმპეტიგო, მეორადად ინფიცირებული დერმატიტები);
- საჭმლის მომნელებელი სისტემის ინფექციები (მათ შორის დიზენტერია, სალმონელოზი, სალმონელომტარებლობა);
- ძვლებისა და სახსრების ინფექციები;
- სეფსისი;
- სეპტიკური ენდოკარდიტი;
- მენინგიტი;
- პერიტონიტი;
- ქუნთრუშა;
- გონოკოკური ინფექცია.
ასევე, გამოიყენება ოპერაციული ჩარევის დროს პოსტოპერაციული ჭრილობების ინფექციების რისკის შემცირების მიზნით იმ პაციენტებში, რომელთაც უტარდებათ ქირურგიული ჩარევა მუცლისა და მცირე მენჯის ღრუს ორგანოებზე, თანმხლები ინფიცირების ალბათობით.
ამპიცილინი/სულბაქტამი შესაძლებელია დაინიშნოს პროფილაქტიკის მიზნით, პოსტოპერაციული სეფსისის რისკის შესამცირებლად, ორსულობის ხელოვნურად შეწყვეტის ოპერაციული ჩარევისა და საკეისრო კვეთის დროს.

უკუჩვენება
- პრეპარატის კომპონენტებისა და პენიცილინის ჯგუფის სხვა ანტიბიოტიკებისადმი მომატებული მგრძნობელობა;
- ინფექციური მონონუკლეოზი;
- ლაქტაციის პერიოდი (ძუძუთი კვების პერიოდი);
სიფრთხილით ინიშნება ღვიძლის და/ან თირკმლის უკმარისობის, ასევე ორსულობის დროს.

დოზირება და მიღების წესი
პრეპარატი ინიშნება კუნთში და ვენაში შესაყვანად (წვეთოვნად - სიჩქარით 60-80 წვეთი/წთ, ნაკადით შეყვანით - ნელა, 3-5 წუთის განმავლობაში).
ვენაში შესაყვანად ინიშნება 5-7 დღის განმავლობაში. შემდგომ, მკურნალობის გაგრძელების საჭიროებისას, ინიშნება კუნთში შესაყვანად.
ქვემოთ მითითებულია ამპიცილინის და სულბაქტამის ჯამური დოზები (თანაფარდობა 2:1).
მოზრდილებში
როგორც წესი, პრეპარატის დოზა მერყეობს 1,5-12 გ/დღე-ღამეში, ყოველ 6-8 საათში ერთხელ საინექციოდ; სულბაქტამის მაქსიმალური დღე-ღამური დოზა შეადგენს 4გ-ს. ნაკლებად მძიმე ინფექციების დროს დასაშვებია ყოველ 12 საათში ერთხელ ინექცია.
ინფექციის სიმძიმიდან გამომდინარე (სადღეღამისო დოზა, გ):
მსუბუქი - 1,5-3 გ
საშუალო სიმძიმის - 6გ-მდე
მძიმე - 12გ-მდე.
პრეპარატის ინექციის ჯერადობა დამოკიდებულია დაავადების სიმძიმესა და თირკმლის ფუნქციურ მდგომარეობაზე.
როგორც წესი, მკურნალობა გრძელდება ორგანიზმის ტემპერატურის ნორმალიზებისა და ინფექციის სხვა სიმპტომების გაქრობიდან კიდევ 48 საათის განმავლობაში. მკურნალობის კურსი შეადგენს 5-14 დღეს, თუმცა მძიმე შემთხვევაში შესაძლებელია მკურნალობის გახანგრძლივება ან დამატებით ამპიცილინის დანიშვნა.
პაციენტებმა, რომელთაც ეზღუდებათ ნატრიუმის გამოყენება, უნდა გაითვალისწინონ პრეპარატში ნატრიუმის შემცველობა.
ქირურგიული ინფექციების პროფილაქტიკისთვის კუნთში და ვენაში საინექციო ამპიცილინი/სულბაქტამის დოზა შეადგენს 1,5-3 გ-ს შემყვანი ნარკოზის დროს, რაც უზრუნველყოფს სისხლის პლაზმასა და ქსოვილებში ეფექტური კონცენტრაციის შენარჩუნებას ოპერაციის დროს. პრეპარატი იგივე დოზით შეყავთ განმეორებით, ყოველ 6-8 საათში ერთხელ; ქირურგიული ჩარევების უმრავლეს შემთხვევაში, როგორც წესი, ანტიბიოტიკის გამოყენებას წყვეტენ ოპერაციიდან 24 საათის შემდეგ, თუ მკურნალობის მიზნით არ არის ნაჩვენები შემდგომი ინექციები.
გაურთულებელი გონორეის დროს ინიშნება ერთჯერადად 1,5გ. ამპიცილინისა და სულბაქტამის ნახევარგამოყოფის პერიოდის გახანგრძლივების მიზნით ერთდროულად ინიშნება პრობენეციდი 1გ პერორალურად.
ბავშვებში
ბავშვებში, მათ შორის ახალშობილებში, ინფექციების სამკურნალოდ კუნთში და ვენაში შესაყვანი პრეპარატის დოზა შეადგენს 150 მგ/კგ/დღე-ღამეში (რაც შეესაბამება ამპიცილინის 100 მგ/კგ/დღე-ღამეში და სულბაქტამის 50 მგ/კგ/დღე-ღამეში). როგორც წესი, ინიშნება ყოველ 6-8 საათში ერთხელ.
პირველი კვირის ახალშობილებში (განსაკუთრებით დღენაკლულებში), როგორც წესი, ინიშნება 75 მგ/კგ/დღე-ღამეში, 12 საათიანი ინტერვალით.
პაციენტები, თირკმლის დარღვეული ფუნქციით
პაციენტებში თირკმლის მძიმე უკმარისობით (კრეატინინის კლირენსი ნაკლები 30მლ/წთ) ამპიცილინისა და სულბაქტამის ორგანიზმიდან გამოყოფა ერთნაირად მცირდება, ამიტომ პლაზმაში მათი თანაფარდობა არ ირღვევა. ამ შემთხვევაში პრეპარატის მიღების ჯერადობა მცირდება და ინიშნება უფრო იშვიათად.
პრეპარატის ხსნარის მომზადების წესი
პარენტერალური გამოყენების ხსნარი უნდა მომზადდეს უშუალოდ ინექციამდე.
გამოყენებამდე პრეპარატი უნდა გაიხსნას საინექციო სტერილურ წყალში ან ნებისმიერ სხვა შეთავსებად გამხსნელში (0,5% პროკაინის (ნოვოკაინის) ხსნარი ან ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონური ხსნარი. კუნთში საინექციოდ დასაშვებია ლიდოკაინის 0,5% ხსნარის გამოყენება) და აყოვნებენ ქაფის სრულ გაქრობამდე, რათა ვიზუალურად შეფასდეს გახსნის სრულფასოვნება.
დოზის შეყვანა დასაშვებია ბოლუსურად 3 წუთის განმავლობაში. უფრო მეტი გამხსნელის გამოყენების შემთხვევაში, დასაშვებია როგორც ბოლუსური შეყვანა, ასევე 15-30 წუთის განმავლობაში ინფუზიის სახით დანიშვნა. პრეპარატი დასაშვებია დაინიშნოს კუნთში, ღრმად ინექციის სახით; მაგრამ, თუ კუნთში ინექცია მტკივნეულია, გამხსნელის სახით გამოიყენება ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის 0,5% სტერილური ხსნარი.
კუნთში საინექციო მომზადებული ხსნარი აუცილებლად უნდა გამოიყენონ გახსნიდან 1 საათის განმავლობაში.
ვენაში საინექციოდ ერთჯერადი დოზა უნდა გაიხსნას ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში ან დექსტროზის (გლუკოზის) 5% გამხსნელში, მოცულობით 10 მლ-დან (ვენაში ნაკადით შეყვანის შემთხვევაში) 100-200 მლ-მდე (წვეთოვნად შეყვანის შემთხვევაში).

უსაფრთხოების ზომები
პენიცილინებით მკურნალობის შემთხვევაში აღწერილია მძიმე (ზოგჯერ ლეტალური) ანაფილაქსიური რეაქციები. ასეთი რეაქციები ხშირად, გართულებული ალერგიული ანამნეზის მქონე პაციენტებს უვლინდებათ, განსაკუთრებით პენიცილინებისადმი მომატებული მგრძნობელობის დროს. ასევე, აღწერილია ჯვარედინი ალერგიის შემთხვევები ცეფალოსპირინებით მკურნალობის დროს პაციენტებში, რომელთაც ანამნეზში აღენიშნებათ პენიცილინებისადმი მომატებული მგრძნობელობა.
ალერგიული რეაქციების გამოვლინებისას პრეპარატი უნდა მოიხსნას და დაინიშნოს შესაბამისი მკურნალობა.
მძიმე ანაფილაქსიური რეაქციები მოითხოვს დაუყოვნებლივ ეპინეფრინის შეყვანას. საჭიროებისას ინიშნება ოქსიგენოთერაპია, ინტრავენურად გლუკოკორტი-კოსტეროიდები, ასევე ტარდება სასუნთქი გზების გამტარობის შემანარჩუნებელი ღონისძიებები, ტრაქეის ინტუბაციის ჩათვლით. სოკოთი ან რეზისტენტული ბაქტერიებით გამოწვეული სუპერინფექციის განვითარების შემთხვევაში, პრეპარატი უნდა მოიხსნას და დაინიშნოს შესაბამისი თერაპია.
პრეპარატით ხანგრძლივი მკურნალობისას რეკომენდებულია, პერიოდულად, შინაგანი ორგანოების ფუნქციური კონტროლი, მათ შორის თირკმელების, ღვიძლის და სისხლმბადი ორგანოების კონტროლი. ეს განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია ბავშვებში, მათ შორის ახალშობილებში (პირველ რიგში დღენაკლულებში).
არ არის ნაჩვენები პრეპარატის დანიშვნა ინფექციური მონონუკლეოზით დაავადებულებში. გარდა ამისა, აღნიშნული ჯგუფის პაციენტებში ამპიცილინის დანიშვნა ზრდის კანზე გამონაყარის გამოვლინების ალბათობას.
შარდში გლუკოზის არაფერმენტული მეთოდით განსაზღვრისას (ბენედიქტის, ფელინგის რეაქტივი და კლინიტესტის ნაკრები) შესაძლებელია ცრუ-დადებითიშედეგის მიღება.
ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა
ღვიძლის უკმარისობისას პრეპარატი ინიშნება სიფრთხილით.

თირკმლის ფუნქციის დარღვევა
თირკმლის ქრონიკული უკმარისობისას (კკ

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი
ორსულობის დროს პრეპარატი ინიშნება სიფრთხილით.
ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის დანიშვნის აუცილებლობისას, საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

დოზის გადაჭარბება
მონაცემები ლებაქტამის დოზის გადაჭარბებაზე შეზღუდულია. შესაძლებელია გამოვლინდეს მკვეთრად გამოხატული გვერდითი მოვლენების სახით. თავ-ზურგტვინის სითხეში β-ლაქტამური ანტიბიოტიკების დიდი დოზით დაგროვებამ შესაძლოა გამოიწვიოს კრუნჩხვები. ამპიცილინი და სულბაქტამი სისტემური სისხლის მიმოქცევიდან გამოიდევნება დიალიზით.

ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვაზე გავლენა
არ არის განსაკუთრებული მითითებები.

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება
პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად ალოპურინოლისა და ამპიცილინი/სულბაქტამის კომბინაციას იყენებენ, იზრდება კანზე გამონაყარის გამოვლინების რისკი იმ პაციენტებთან შედარებით, რომლებიც მხოლოდ ამპიცილინით მკურნალობენ. Aმპიცილინი და ამინოგლიკოზიდები, ერთ შპრიცში შერევისას, იწვევენ ერთმანეთის ინაქტივაციას; აღნიშნული პრეპარატების ერთდროულად გამოყენებისას, აუცილებელია შეიყვანონ სხვადასხვა ადგილას და 1 საათიანი ინტერვალის დაცვით.
პარენტერალურმა პენიცილინებმა, შესაძლოა, თრომბოციტების აგრეგაციის დათრგუნვა და კოაგულაციის მაჩვენებლების დაქვეითება გამოიწვიონ, ხოლო ანტიკოაგოლანტების ერთდროულად დანიშვნისას, აღნიშნული ეფექტების გაძლიერებაა მოსალოდნელი.
ბაქტერიოსტატული პრეპარატები (ქლორამფენიკოლი, ერითრომიცინი, სულფანილამიდები და ტეტრაციკლინი, მაკროლიდები) აქვეითებენ პენიცილინების ბაქტერიციდულ მოქმედებას, ამიტომ ისინი სასურველია ერთდროულად არ დაინიშნოს.
არსებობს მონაცემები, რომ ქალებში, რომლებიც ამპიცილინს იღებდნენ, ესტროგენების შემცველი პერორალური კონტრაცეფციული საშუალებების ეფექტურობის შემცირება აღინიშნა და განვითარდა დაუგეგმავი ორსულობა. ამიტომ, ამპიცილინით მკურნალობისას აუცილებელია სხვა სახის კონტრაცეპციული საშუალების ან დამატებითი თავდაცვის საშულებების გამოყენება.
პენიცილინებისა და მეტოტრექსატის ერთდროული გამოყენებისას მცირდება მეტოტრექსატის კლირენსი და ვლინდება მისი ტოქსიკური ეფექტები. აღნიშნული კომბინაციების დანიშვნისას აუცილებელია პაციენტების მდგომარეობაზე მუდმივი კონტროლი. შესაძლებელია აუცილებელი გახდეს ლეიკოვორინის დოზის მომატება და მისი მიღების ხანგრძლივობის გაზრდა.
პრობენეციდი ამცირებს ამპიცილინის და სულბაქტამის მილაკოვან სეკრეციას; შედეგად იზრდება პლაზმაში მათი კონცენტრაციები, ხანგრძლივდება თ1/2და იზრდება ინტოქსიკაციის რისკი.
ფარმაცევტული ურთიერთქმედება
ამპიცილინი/სულბაქტამის ხსნარი ერთ შპრიცში შეუთავსებადია ამინოგლიკოზიდებთან, სისხლის პროდუქტებთან ან ცილოვან ჰიდროლიზატებთან.

გვერდითი მოვლენები
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, ანორექსია, ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მატება; იშვიათად - ფსევდომემბრანული კოლიტი.
ცნს-ის მხრივ: ძილიანობა, სისუსტე, თავის ტკივილი.
სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ანემია, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია.
ალერგიული რეაქციები: ჭინჭრის ციება, კანის ჰიპერემია, კვინკეს შეშუპება, რინიტი, კონიუნქტივიტი, ციებ-ცხელება, ართრალგია, ეოზინოფილია; იშვიათად - ანაფილაქსიური შოკი.
ლაბორატორიული მაჩვენებლების მხრივ: აზოტემია, შარდოვანას მატება, ჰიპერკრეატინინემია.
ადგილობრივი რეაქციები: კუნთში ინექციისას - ტკივილი ინექციის ადგილას; ვენაში ინექციისას - ფლებიტი.
სხვადასხვა: ხანგრძლივი გამოყენებისას - პრეპარატისადმი მდგრადი მიკრო-ორგანიზმებით გამოწვეული სუპერინფექცია, კანდიდოზი.

გამოშვების ფორმა
სტერილური ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად მინის ფლაკონში დახურული რეზინის საცობით, ალუმინის ჩაჩით და პლასტმასის თავსახურით. 1 ფლაკონი ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში
ან
სტერილური ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად მინის ფლაკონში დახურული რეზინის საცობით, ალუმინის ჩაჩით და პლასტმასის თავსახურით. 1 ფლაკონი და 1 ამპულა გამხსნელით (ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდის 1% ხსნარი 3,5 მლ) ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

ვარგისობის ვადა
3 წელი

შენახვის პირობები
ინახება არა უმეტეს 25 ^oС ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ ადგილას.
ინახება ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილას.

გაცემის წესი
ფარმაცევტული პროდუქტის II ჯგუფი, გაიცემა #3 რეცეპტით.

მწარმოებელი კომპანია: შპს “ბიოპოლუსი”, საქართველო.
სავაჭრო ლიცენზიის მფლობელი: შპს “ლედიჰელსქეა”, საქართველო.

ქვეყანა: ინგლისი

მწარმოებელი: პენ ფარმაცევტიკალ სერვის ლიმიტ

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

ქვეყანა: ინგლისი

მწარმოებელი: პენ ფარმაცევტიკალ სერვის ლიმიტ

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

 კოკლავი

შემადგენლობა

200 მგ/28 მგ ფხვნილი პერორალურად მისაღები სუსპენზიის მოსამზადებლად

400 მგ/57 მგ ფხვნილი პერორალურად მისაღები სუსპენზიის მოსამზადებლად

კოკლავი სუსპენზია (228 მგ/5 მლ)

აქტიური ნივთიერებები: სუსპენზიის ყოველი 5 მლ შეიცავს ამოქსიცილინის ტრიჰიდრატს 200 მგ ამოქსიცილინის ეკვივალენტურს და კალიუმის კლავულანატს 28.5 მგ კლავულანის მჟავას ეკვივალენტურ;

დამხმარე ნივთიერებები:

სუსპენზიის ყოველი 5 მლ შეიცავს 99.7 მგ შაქარს (საქაროზა).

სრული ჩამონათვალი იხ. პ. 3.1.

კოკლავი სუსპენზია (457 მგ/5 მლ)

აქტიური ნივთიერებები: სუსპენზიის ყოველი 5 მლ შეიცავს ამოქსიცილინის ტრიჰიდრატს 400 მგ ამოქსიცილინის ეკვივალენტურს და კალიუმის კლავულანატს 57 მგ კლავულანის მჟავას ეკვივალენტურს;

დამხმარე ნივთიერებები:

სუსპენზიის ყოველი 5 მლ შეიცავს 147 მგ შაქარს (საქაროზა).

სრული ჩამონათვალი იხ. პ. 3.1.

ფარმაცევტული ფორმა

კოკლავი წარმოადგენს მოთეთრო ან კრემისფერ ბანანისა და ჟოლოს არომატის მქონე ჰომოგენურ გრანულირებულ ფხვნილს, რომლისგანაც გახსნის შემდეგ მზადდება ასევე ბანანისა და ჟოლოს არომატის მქონე მოთეთრო ან კრემისფერი სუსპენზია.

ფხვნილი 70 მლ პერორალური სუსპენზიის მოსამზადებლად მინის ბოთლში.

1. კლინიკური მახასითებლები

1.1. თერაპიული ჩვენებები

კოკლავი გამოყენებულ უნდა იქნას ანტიბიოტიკების გამოყენების ადგილობრივი ოფიციალური გაიდლაინების და მგრძნობელობის მონაცემების მიხედვით.

კოკლავის სუსპენზია (228 მგ/5 მლ და 457 მგ/5 მლ) ნაჩვენებია ქვემოთ ჩამოთვლილი ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების ხანმოკლე მკურნალობისათვის, როდესაც მათი მიზეზი ამოქსიცილინის მიმართ რეზისტენტული ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი შტამებია. სხვა შემთხვევაში გამოყენებულ უნდა იქნას მხოლოდ ამოქსიცილინი.

•    ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები (მათ შორის, ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციები), როგორიცაა: მორეციდივე ტონზილიტი, სინუსიტი, შუა ყურის ანთება.

•    ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები, როგორიცაა: ქრონიკული ბრონქიტის გამწვავება, წილოვანი პნევმონია და ბრონქოპნევმონია.

•    საშარდე სისტემის ინფექციები, როგორიცაა: ცისტიტი, ურეთრიტი, პიელონეფრიტი.

•    კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები, როგორიცაა: ცელულიტი, ცხოველის ნაკბენი.

•    სტომატოლოგიური ინფექციები, დენტოალვეოლარული აბსცესის ჩათვლით.

პრეპარატის მიმართ მგრძნობელობა შეიძლება შეიცვალოს დროის და გეოგრაფიული რეგიონის მიხედვით. აუცილებელია განსაზღვრული იყოს ადგილობრივი მგრძნობელობა. საჭიროებისას, უნდა ჩატარდეს მიკრობიოლოგიური სინჯების შეგროვება და ბაქტერიოლოგიურ მგრძნობელობაზე შემოწმება.

პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმები ჩამოთვლილია ინსტრუქციის პუნქტი “ფარმაკოლოგიური თვისებები”-ს მიკრობიოლოგიური აქტივობის ნაწილში. (იხ. პუნქტი 5.1).

შერეული ინფექციების, რომლებიც გამოწვეულია ამოქსიცილინის მიმართ მგრძნობიარე ორგანიზმებით და კოკლავის მიმართ მგრძნობიარე ბეტა-ლაქტამაზას მაპროდუცირებლი ორგანიზმებით, მკურნალობა შეიძლება კოკლავის სუსპენზიით (228 მგ/5 მლ და 457 მგ/5 მლ). ეს ინფექციები არ საჭიროებს სხვა ანტიბიოტიკის დამატებას, რომელიც რეზისტენტულია ბეტა-ლაქტამაზას მიმართ.

1.2. მიღების წესი და დოზირება

დოზირება დამოკიდებულია ინფექციის სიმძიმეზე, ასევე პაციენტის ასაკზე, წონასა და თირკმლის ფუნქციაზე.

დოზირება მოცემულია ამოქსიცილინი/კლავულანატის შემცველობის მიხედვით.

რეკომენდებული დღიური დოზა შეადგენს:

•  დაბალი დოზა: 25/3.6 – 45/6.4 მგ/კგ/დღეში გაყოფილი ორ დოზად გამოიყენება მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციების დროს (ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები, როგორიცაა – მორეციდივე ტონზილიტი; ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები, კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები).

•  მაღალი დოზა: 45/6.4 – 70/10 მგ/კგ/დღეში გაყოფილი ორ დოზად გამოიყენება უფრო მძიმე ინფექციების დროს (ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები, მაგალითად – შუა ყურის ანთება და სინუსიტი, ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები, მაგალითად – ბროქოპნევმონია და საშარდე სისტემის ინფექციები).

არ არსებობს კლინიკური მონაცემები 45/6.4 მგ/კგ/დღეში მეტი დოზით გამოყენების შესახებ 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

არ არსებობს კლინიკური მონაცემები კოკლავის სუსპენზიის (228 მგ/5 მლ და 457 მგ/5 მლ) 2 თვემდე ასაკის ბავშვებში გამოყენების შესახებ.

დოზირება 2 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებისთვის

დოზირება 2 თვიდან 2 წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის

დოზირება ხდება სხეულის წონის მიხედვით.

მიღების სიხშირე და მკურნალობის ხანგრძლივობა:

სუსპენზია მიიღება დღეში 2-ჯერ. მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ჩვენებაზე და გადახედვის გარეშე არ უნდა აღემატებოდეს 14 დღეს.

გამოყენების წესი:

კოკლავი მიიღება პერორალურად, ჭამის დასაწყისში ან უშუალოდ ჭამადე, ამგვარად ხდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ პოტენციურად შესაძლებელი აუტანლობის თავიდან აცილება. პრეპარატის აბსორბცია ოპტიმალურია, როდესაც მისი მიღება ხდება საკვების მიღების დასაწყისში. მკურნალობა შესაძლოა ინიცირებული იყოს პარენტერალური შეყვანით და შემდეგ გაგრძელდეს პერორალური გზით.

სუსპენზიის მომზადების წესი:

სუსპენზიის მომზადებისთვის საჭიროა ბოთლში გადადუღებული და გაციებული წყლის დაახლოებით 2/3-ის დამატება და შემდეგ ბოთლის კარგად შენჯღრევა. პირველადი განზავების შემდეგ სრული დისპერსიის მიზნით აუცილებელია სუსპენზიის დაყოვნება 5 წუთის განმავლობაში და შემდეგ დარჩენილი 1/3 წყლის დამატება ბოთლის ნიშნულამდე და ისევ კარგად შენჯღრევა.

მომზადებული სუსპენზიის მიიღება ხდება 5 მლ-იანი საზომი კოვზით, რომელიც ბოთლთან ერთად მოთავსებულია კოლოფში. ბოთლი მომზადებული სუსპენზიით უნდა შეინჯღრეს პრეპარატის ყოველი მიღების წინ.

მშრალი ფხვნილი ინახება, არა უმეტეს 25°C ტემპერატურაზე მშრალ ადგილას.

მომზადებული სუსპენზია ინახება 2-8°C ტემპერატურაზე მაცივარში და გამოიყენება არაუმეტეს 7-10 დღის განმავლობაში.

დაუშვებელია პრეპარატის შენახვა საყინულეში.

განსაკუთრებული პოპულაცია:

თირკმლის/ღვიძლის უკმარისობა

თირკმლის მსუბუქი უკმარისობის მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი ≥30 მლ/წთ) დოზის კორექცია საჭირო არ არის, ხოლო თირკმლის საშუალო და მძიმე უკმარისობის დროს (კრეატინინის კლირენსი

ახალშობილებში, რომელთა თირკმლის ფუნქცია არ არის ბოლომდე ჩამოყალიბებული, კოკლავის სუსპენზიის (228 მგ/5 მლ და 457 მგ/5 მლ) მიღება არ არის რეკომენდებული.

ღვიძლის უკმარისობა

პრეპარატის დანიშვნისას ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში საჭიროა სიფრთხილე და ღვიძლის ფუნქციის მონიტორინგი შესაძლო დარღვევების გამოვლენის მიზნით. არსებული მონაცემები არასაკმარისია ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში დოზის კორექციის დადგენისთვის.

სხვადასხვა ასაკობრივი ჯგუფები:

გამოყენება ბავშვებში

კლინიკური მონაცემები პრეპარატის 45/6.4 მგ/კგ/დღეში დოზით 2 წელზე ნაკლები ასაკის ბავშვებში გამოყენების შესახებ არ მოიპოვება.

არ არსებობს მონაცემები პრეპარატის 2 თვემდე ასაკის ახალშობილებში გამოყენების შესახებ, შესაბამისად, დოზირების რეკომენდაციების გაცემა ამ ასაკობრივი ჯგუფისთვის შეუძლებელია.

გამოყენება ხანდაზმულებში

დოზის კორექცია საჭირო არ არის.

1.3. უკუჩვენება

•    ალერგია (ჰიპერმგრძნობელობა) ამოქსიცილინის, კლავულანის მჟავას ან პრეპარატის შემადგენელი სხვა ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ;

•    წარსულში რომელიმე სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკის (მაგ., პენიცილინები, ცეფალოსპორინები) მიმართ ალერგიული რეაქცია.

•    წარსულში სიყვითლე ან ღვიძლის პრობლემები ანტიბიოტიკის მიღების ფონზე.

1.4. განსაკუთრებული მითითებები და სიფრთხილის ზომები

პრეპარატის დანიშვნამდე აუცილებელია პაციენტისგან დეტალური ანამნეზის შეგროვება, განსაკუთრებით ჰიპერმგრძნობელობის კუთხით პენიცილინებზე, ცეფალოსპორინებზე და სხვა სამკურანლო საშუალებებზე, რომლებსაც ადრე გამოუწვევია ალერგიული რეაქციები.

აღწერილია მნიშვნელოვანი, ზოგჯერ ლეტალური შედეგით, ანაფილაქსიური რეაქციები პენიცილინებზე (ანაფილაქტოიდური რეაქციების და კანის მხრივ მძიმე დაზიანებების ჩათვლით). აღნიშნული რეაქციების გამოვლენის რისკი განსაკუთრებით მაღალია პენიცილინების მიმართ დადგენილი ჰიპერმგრძნობელობის მქონე პაციენტებში.

ალერგიული რეაქციების გამოვლენის შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა და ალტერნატიული თერაპია. სერიოზული ანაფილაქტოიდური რეაქციების შემთხვევაში საჭიროა სასწრაფოდ ადრენალინის შეყვანა, ოქსიგენოთერაპია, სტეროიდული თერაპია, სასუნთქი გზების გამტარობის აღდგენა, ზოგჯერ ინტუბირების აუცილებლობით.

იმ შემთხვევაში, როდესაც დადასტურებულია, რომ ინფექციის გამომწვევი მგრძნობიარეა ამოქსიცილინის მიმართ, ოფიცილური გაიდლაინების მიხედვით მიზანშეწონილია ამოქსიცილინ-კლავულონატის კომბინაციიდან ამოქსიცილით მკურნალობაზე გადასვლა.

კოკლავით მკურნალობა არ არის მიზანშეწონილი, თუ არსებობს მაღალი ალბათობა, რომ სავარაუდო პათოგენი რეზისტენტულია ან გააჩნია დაქვეითებული მგრძნობელობა ბეტა-ლაქტამური პრეპარატების მიმართ. პრეპარატი არ გამოიყენება S. Pneumoniae-ს მიმართ რეზისტენტული ინფექციების სამკურნალოდ.

იმ შემთხვევაში, როდესაც სავარაუდოა ინფექციური მონონუკლეოზის არსებობა, საჭიროა პრეპარატის მიღებისგან თავის შეკავება, ვინაიდან ამ დროს კანზე წითელას მსგავსი გამონაყარის გაჩენა ართულებს დაავადების დიაგნოსტიკას.

თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში ან პრეპარატის მაღალი დოზების მიღებისას შესაძლებელია კრუნჩხვითი რეაქციის განვითარება.

პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენების შემთხვევაში შესაძლებელია რეზისტენტული მიკროორგანიზმების ჭარბი გამრავლება.

ანტიბიოტიკის (მათ შორის, ამოქსიცილინის) მიღებით გამოწვეული კოლიტის შემთხვევები, სიმძიმის მიხედვით ვარირებს მსუბუქიდან სიცოცხლისთვის საშიშ მდგომარეობამდე. მნიშვნელოვანია ამ გართულების გათვალისწინება პაციენტებში დიარეით ანტიბიოტიკოთერაპიის ნებისმიერი კურსის დროს ან მის შემდეგ. ანტიბიოტიკის მიღებასთან დაკავშირებული კოლიტის განვითარების შემთხვევაში, პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს და ექიმის მიერ დაინიშნოს ალტერნატიული მკურნალობა. ასეთ შემთხვევებში პერისტალტიკის დამთრგუნველი პრეპარატების მიღება დაუშვებელია.

პრეპარატს ზოგადად ახასიათებს კარგი ამტანობა და ისევე, როგორც პენიცილინების ჯგუფის სხვა პრეპარატებს, ტოქსიკურობის მხრივ დაბალი მაჩვენებელი. მიუხედავად ამისა, ხანგრძლივი თერაპიის დროს რეკომენდებულია პერიოდულად თირკმლების, ღვიძლისა და სისხლმბადი ორგანოების ფუნქციის შეფასება.

იშვიათად იყო შეტყობინებები პროთრომბინის დროის (საერთაშორისო ნორმალიზებული შეფარდება) გახანგრძლივებასთან დაკავშირებით პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად ღებულობდნენ ამოქსიცილინ-კლავულანის მჟავას და ორალურ ანტიკოაგულანტებს. კოკლავთან ანტიკოაგულანტების ერთდროულად მიღებისას სავალდებულოა შედედების მაჩვენებლების სათანადო კონტროლი. სასურველი ანტიკოაგულაციური ეფექტის მისაღწევად შესაძლოა საჭირო იყოს ორალური ანტიკოაგულანტების დოზის კორექცია.

კოკლავის გამოყენებისას შესაძლოა ღვიძლის მხრივ არასასურველი ეფექტების გამოვლენა. მიუხედავად იმისა, რომ უცნობია ამ ეფექტების უშუალო კავშირი კოკლავთან, ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში პრეპარატი გამოიყენება სიფრთხილით.

იშვიათ შემთხვევაში შესაძლოა აღინიშნოს ქოლესტაზური სიყვითლე, რომელიც შეიძლება იყოს მწვავე, მაგრამ, ჩვეულებრივ, შექცევადი ხასიათის. ნიშნები და სიმპტომები ქრება მკურნალობის შეწყვეტიდან დაახლოებით 6 თვის განმავლობაში.

თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში პრეპარატის დოზის შერჩევა ხორციელდება უკმარისობის დონის შესაბამისად.

პაციენტებს შემცირებული დიურეზით იშვიათ შემთხვევებში აღენიშნებოდათ კრისტალურია (შარდში მარილების კრისტალების არსებობა), უპირატესად პარენტერალური თერაპიის ფონზე. კრისტალურიის ალბათობის შემცირების მიზნით ამოქსიცილინის მაღალი დოზებით მიღების დროს აუცილებელია სითხის საკმარისი რაოდენობით მიღება და გამოყოფილი შარდის ადექვატური მოცულობის შენარჩუნება.

შარდში გლუკოზის დონის შეფასების აუცილებლობისას საჭიროა ფერმენტული გლუკოზოოქსიდაზური მეთოდებით სარგებლობა, ვინაიდან არაფერმენტული მეთოდები ზოგჯერ ცრუ დადებით შედეგებს იძლევა.

პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალმა კლავულანის მჟავამ შეიძლება გამოიწვიოს IგG-ს და ალბუმინის არასპეციფიკური დაკავშირება ერითროციტების მემბრანების მეშვეობით, რაც ზოგჯერ განაპირობებს კუმბსის სინჯის ცრუდადებით შედეგს.

ზოგ შემთხვევაში მკურნალობისას შეიძლება აღინიშნოს Aspergillus-ზე იმუნოფერმენტული ანალიზის ცრუდადებითი შედეგი. ასევე, ჯვარედინი რეაქციები არაასპერგილოზურ პოლისაქარიდებთან და პოლიფურანოზებთან ჩატარებული ტესტების ფარგლებში.

ანალიზის დადებითი შედეგების ინტერპრეტაცია უნდა მოხდეს სიფრთხილით. საჭიროა შედეგების დადასტურება სხვა დიაგნოსტიკური მეთოდებით.

მნიშვნელოვანი ინფორმაცია კოკლავის შემადგენელი ზოგიერთი დამხმარე ნივთიერების შესახებ:

პრეპარატი შეიცავს შაქარს (საქაროზას), ამიტომ არ არის რეკომენდებული მისი გამოყენება პაციენტებში ისეთი იშვიათი გენეტიკური დაავადებებით, როგორიცაა ფრუქტოზას აუტანლობა, გლუკოზა-გალაქტოზას მალაბსორბცია ან სუკრაზა-იზომალტაზას დეფიციტი.

1.5. ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება

კოკლავთან ალოპურინოლის ერთდროული გამოყენებისას იზრდება კანის ალერგიული რეაქციების გამოვლენის ალბათობა.

პრობენეციდის და კოკლავის ერთდროული გამოყენება არ არის რეკომენდებული. პრობენიციდი აქვეითებს ამოქსიცილინის სეკრეციას თირკმლის მილაკებში, რამაც შესაძლოა გამოიწვიოს სისხლში ამოქსიცილინის (მაგრამ, არა – კლავულანის მჟავას) დონის მომატება.

ანტიკოაგულანტებთან (მაგ., როგორიცაა აცენოკუმაროლი ან ვარფარინი) კოკლავის ერთდროული მიღებისას შესაძლოა საჭირო გახდეს სისხლის დამატებითი ანალიზების ჩატარება.

კოკლავმა შესაძლოა შეამციროს ორგანიზმიდან მეთოტრექსატის გამოყოფა და გაზარდოს მისი ტოქსიკურობის რისკი.         

პაციენტებს, რომლებიც იღებდნენ მიკოფენოლატის მოფეტილს, ამოქსიცილინის ან კლავულანის მჟავას შემცველი პრეპარატის მიღებისას აღენიშნებოდათ აქტიური მეტაბოლოტის – მიკოფენოლის მჟავის კონცენტრაციის დაახლოებით 50%-იანი შემცირება, რაც აუცილებლად არ მოწმობს საერთო ექსპოზიციის ცვლილებაზე. ამასთან დაკავშირებით, თუ ტრანსპლანტატის დისფუნქციის კლინიკური ნიშნები არ ვლინდება, დოზის ცვლილების აუცილებლობა არ არსებობს, თუმცა ასეთი კომბინირებული თერაპიის დროს საჭიროა მკაცრი სამედიცინო დაკვირვება.

კოკლავის, ისევე როგორც სხვა ანტიბიოტიკების, გამოყენება გავლენას ახდენს ნაწლავურ მიკროფლორაზე, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებების ეფექტურობის დაქვეითება.

1.6. ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი

ორსულობის დროს ამოქსიცილინ-კლავულანატის გამოყენების შედეგად თანდაყოლილი ანომალიების განვითარების რისკის ზრდა არ არის მოსალოდნელი. ნაადრევი მშობიარობის დროს და სანაყოფე პარკის ნაადრევად დარღვევის მქონე ქალებში კვლევაში ამოქსიცილინ-კლავულანატის პროფილაქტიკური გამოყენებისას ახალშობილებში აღინიშნებოდა ნეკროზული ენტეროკოლიტის განვითარება. ისევე, როგორც სხვა სამკურნალო საშუალებების შემთხვევაში, კოკლავი არ არის რეკომენდებული ორსულობის დროს გამოყენებისთვის, იმ შემთხვევების გამოკლებით, როდესაც დედისთვის მოსალოდნელი სარგებელი აჭარბებს ნაყოფისთვის პოტენციურ რისკს.

პრეპარატის მოქმედი ნივთიერებების მცირედი ნაწილი გამოიყოფა დედის რძეში, რამაც შესაძლებელია ბუნებრივ კვებაზე მყოფ ბავშვში გამოიწვიოს დიარეა და ლორწოვანი გარსების სოკოვანი ინფექციის განვითარება. ასეთ შემთხვევაში საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა. ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება შესაძლებელია მხოლოდ ექიმის მიერ სარგებლისა და რისკის თანაფარდობის შეფასების შემდეგ.

1.7. ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარი

არ არის შესწავლილი კოკლავის გავლენა ავტომობილის და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე. პრეპარატის გამოყენებისას ალერგიული რეაქციების, თავბრუსხვევის, კრუნჩხვების გამოვლენის შემთხვევაში, რეკომენდებულია თავის შეკავება ავტომობილის ან სხვა მექანიზმების მართვისაგან, ვინაიდან აღნიშნული ქმედებები მოითხოვს ყურადღების კონცენტრირებას და სწრაფ ფსიქო-მოტორულ რეაქციებს.

1.8. შესაძლო გვერდითი მოვლენები

ყველა სხვა მედიკამენტის მსგავსად, კოკლავმა შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი მოვლენები, მისი შემადგენელი კომპონენტების მიმართ მგრძნობიარე პირებში.

გვერდითი მოვლენების სიხშირე განსაზღვრულია შემდეგი თანმიმდევრობით: ძალიან ხშირად (≥1/10), ხშირად (≥1/100-დან

ინფექციური გართულებები: ხშირად – კანისა და ლორწოვანი გარსის სოკოვანი დაავადებები (კანდიდოზი); უცნობია – რეზისტენტული პათოგენების ჭარბი გამრავლება.

სისხლის სურათის და ლიმფური სისტემის მხრივ: იშვიათად – შექცევადი ლეიკოპენია (ნეიტროპენიის ჩათვლით) და თრომბოციტოპენია; უცნობია – შექცევადი აგრანულოციტოზი და ჰემოლიზური ანემია; სისხლდენის დროის და პროთრომბინის დროის გახანგრძლივება.

იმუნური სისტემის მხრივ: უცნობია – ანგიონევროზული შეშუპება, ანაფილაქსია, შრატისმიერი დაავადების მსგავსი სინდრომი, ალერგიული ვასკულიტი.

ნერვული სისტემის მხრივ: არახშირად – თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი; უცნობია – შექცევადი ჰიპერაქტიურობა, კრუნჩხვები, ასეპტიური მენინგიტი.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ხშირად – დიარეა, გულისრევა, ღებინება.

გულისრევა უფრო ხშირად დაკავშირებულია მაღალი დოზების მიღებასთან. კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ რეაქციების შემსუბუქება შესაძლებელია პრეპარატის მიღებისას ჭამის დასაწყისში.

არახშირად – დისპეფსიური მოვლენები; უცნობია – ანტიბიოტიკის მიღებასთან ასოცირებული კოლიტი (ფსევდომემბრანოზული კოლიტის და ჰემორაგიული კოლიტის ჩათვლით), შავი “თმიანი” ენა, კბილის ემალის შეფერვა (ქრება პირის ღრუს სათანადო ჰიგიენით).

ჰეპატობილიარული სისტემის მხრივ: არახშირად – ასპარტატამინოტრენსფერაზას დონის მომატება, ალანინამინოტრანსფერაზას დონის მომატება; უცნობია – ჰეპატიტი, ქოლესტაზური სიყვითლე.

ღვიძლის მხრივ არასასურველი მოვლენები უპირატესად მამაკაცებს და ხანდაზმულ პაციენტებს აღენიშნებათ და ხშირად დაკავშირებულია ხანგრძლივ მკურანლობასთან. ეს არასასურველი მოვლენები იშვიათია ბავშვებში. პაციენტების ყველა ჯგუფში აღნიშნული მოვლენები ვითარდება მკურნალობის დროს ან მოკლე დროში მკურნალობის დასრულების შემდეგ. ზოგ შემთხვევაში მათი გამოვლენა ხდება მხოლოდ მკურნალობის შეწყვეტიდან რამდენიმე კვირაში. ჩვეულებრივ მათ შექცევადი ხასიათი აქვთ. ღვიძლის მხრივ შეიძლება განვითარდეს ისეთი მძიმე არასასურველი რეაქციები, რომლებიც ლეტალურად სრულდება. როგორც წესი, ასეთი შედეგი უვითარდებოდათ პაციენტებს სერიოზული ძირითადი დაავადებით, რომლებიც თანმხლები თერაპიის სახით ღებულობდნენ სხვა ღვიძლზე ტოქსიკური ზემოქმედების მქონე პრეპარატებს.

კანის და კანქვეშა უჯრედისის მხრივ: არახშირად – გამონაყარი, ქავილი, ჭინჭრის ციება; იშვიათად – მულტიფორმული ერითემა; უცნობია – სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი, ბულოზური ექსფოლიაციური დერმატიტი, მწვავე გენერალიზებული ეგზანთემატოზური პუსტულოზი, წამლისმიერი რეაქცია ეოზინოფილიით და სისტემური სიმპტომებით.

თირკმელების და საშარდე გზების მხრივ: იშვიათად – ჰემატურია, უცნობია – ინტერსტიციული ნეფრიტი, კრისტალურია.

1.9. ჭარბი დოზირება    

ჭარბი დოზირების შემთხვევაში ვითარდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ სიმპტომები და წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევა. ზოგ შემთხვევაში აღინიშნებოდა ამოქსიცილინ-ასოცირებული კრისტალურიის განვითარება, რომელიც იშვითად იწვევდა თირკმლის უკმარისობას.

ამოქსიცილინი ილექება შარდის კათეტერში, უპირატესად დიდი დოზების ინტრავენური შეყვანის შემდეგ. აუცილებელია კათეტერის გამტარობის რეგულარული კონტროლი.

თირკმლის ფუნქციის უკმარისობის მქონე პაციენტებში და პაციენტებში, რომლებიც პრეპარატის მაღალ დოზებს იღებენ, შესაძლებელია კრუნჩხვების განვითარება.

კუჭ-ნაწლავის მხრივ სიმპტომების კუპირებისთვის ტარდება სიმპტომური მკურნალობა, წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის აღდგენა. ამოქსიცილინი და კლავულანის მჟავა გამოიყოფა ორგანიზმიდან ჰემოდიალიზით.

2.  ფარმაკოლოგიური თვისებები

2.1. ფარმაკოდინამიკა

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი

სისტემური გამოყენების ანტიბაქტერიული საშუალებები; ბეტა-ლაქტამური ანტიბაქტერიული საშუალებები, პენიცილინები, პენიცილინების კომბინაციები ბეტა-ლაქტამაზის ინჰიბიტორების ჩათვლით.

ათქ კოდი: J01CR02

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკა

ამოქსიცილინი ფართო სპექტრის ნახევრადსინთეზური ანტიბიოტიკია, რომელსაც ახასიათებს აქტივობა მრავალი გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ. ამასთანავე, ამოქსიცილინი ექვემდებარება დაშლას ბეტა-ლაქტამაზების მეშვეობით და ამიტომ მისი აქტივობის სპექტრი არ ვრცელდება იმ მიკროორგანიზმებზე, რომლებიც გამოიმუშავებენ აღნიშნულ ფერმენტს.

კლავულანის მჟავა ბეტა-ლაქტამაზას სტრუქტურულად პენიცილინისმაგვარი ინჰიბიტორია, რომელსაც გააჩნია პენიცილინების და ცეფალოსპორინების მიმართ მდგრადი მიკროორგანიზმების მიერ გამომუშავებული ბეტა-ლაქტამაზების ფართო სპექტრის დათრგუნვის უნარი.

კლავულანის მჟავას ახასიათებს საკმარისი ეფექტურობა პლაზმიდური ბეტა-ლაქტამაზების მიმართ, რომლებიც ყველაზე მეტად დაკავშირებულია ბაქტერიების რეზისტენტობასთან, და ნაკლები ეფექტურობა I-ლი ტიპის ქრომოსომული ბეტა-ლაქტამაზების მიმართ, რომლებიც არ განიცდიან ინჰიბირებას კლავულანის მჟავას ზემოქმედებით.

პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი კლავულანის მჟავა იცავს ამოქსიცილინს ბეტა-ლაქტამური ფერმენტებით დაშლისგან, რაც აფართოებს ამოქსიცილინის ანტიბაქტერიულ სპექტრს.

ამოქსიცილინის და კლავულანის მჟავას კომბინააციის მიკრობიოლოგიური აქტივობა:

ვარსკვლავით (*) აღნიშნულია ამოქსიცილინ/კლავულანატის კლინიკური ეფექტურობა კლინიკურ კვლევებში.

ორგანიზმები, რომლებიც არ წარმოქმნიან ბეტა-ლაქტამაზას, იდენტიფიცირებულები არიან ნიშნით (†). თუ იზოლატი მგრძნობიარეა ამოქსიცილინის მიმართ, ის მიჩნეულია ამოქსიცილინ/კლავულანატის მიმართ მგრძნობიარედ.

ჩვეულებრივ მგრძნობიარე სახეობები

გრამდადებითი აერობები: Bacillius anthracis, Enterococcus faecalis, Listeria monocytogenes, Nocardia asteroides,  Staphylococcus aureus (მეტიცილინ-მგრძნობიარე შტამები)*, Streptococcus agalactiae*†, Streptococcus pyogenes*† და სხვა ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკები*†, Streptococcus viridans-ის ჯგუფის მიკრობები, Staphylococcus saprophyticus (მეტიცილინ-მგრძნობიარე შტამები), Coagulase-negative staphylococci (მეტიცილინ-მგრძნობიარე შტამები).

გრამუარყოფითი აერობები: Bordetella pertussis, Haemophilus influenzae¹, Haemophilus parainfluenzae, Helicobacter pylory,  Moraxella catarrhalis*, Neisseria gonorrhoeae,  Pasteurella multocida, Vibrio cholera.

სხვა მიკროორგანიზმები: Bordelia burdgoferi, Leptospira iccterohaemorrhagiae, Treponema pallidum.

გრამდადებითი ანაერობები:  Clostridium species, Peptococcus niger, Peptostreptococcus magnus, Peptostreptococcus  micros, Peptostreptococcus species.

გრამუარყოფითი ანაერობები: Bacteroides fragilis, Bacteroides species, Capnocytophaga species, Eikenella corrodens, Fusobacterium nucleatum, Fusobacterium species, Porphyromonas species,  Prevotella species.

სახეობები შეძენილი რეზისტენტობის შესაძლო განვითარებით

გრამდადებითი აერობები: Corynebacterium species, Enterococcus faecium, Streptococcus pneumoniae*†^,1, Viridans group Streptococcus†. 

გრამუარყოფითი აერობები: Escherichia coli*, Klebsiella oxytoca, Klebsiella pneumonia*, Klebsiella  species, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Proteus species, Salmonella species, Shigella species.

სახეობები ბუნებრივი რეზისტენტობით

გრამუარყოფითი აერობები: Acinetobacter species, Citrobacter freundii, Enterobacter species, Hafnia alvei, Legionella pneumophila, Morganella morganii, Providencia species., Pseudomonas species, Serratia species, Stenotrophomonas maltophilia, Yersinia enterocolitica.

სხვა მიკროორგანიზმები: Chlamydophila pneumonia, Chlamydophila psittaci, Chlamydia species, Coxiella burnetti, Mycoplasma pneumonia, Mycoplasma species.

 ¹პენიცილინის მიმართ რეზისტენტული Streptococcus  pneumonia-ს შტამების მიერ გამოწვეული ინფექციების მკურნალობა არ უნდა მოხდეს ამ პრეპარატით.

2.2. ფარმაკოკინეტიკა

შეწოვა

პრეპარატის ორივე კომპონენტი, ამოქსიცილინი და კლავულანის მჟავა, პერორალურად მიღებისას სრულად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. ბიოშეღწევადობა შეადგენს დაახლოებით 70%-ს.

განაწილება

სისხლის პლაზმაში ორივე კომპონენტის კონცენტრაციის პროფილები ანალოგიურია და მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის დრო (თმახ) შეადგენს დაახლოებით 1 სთ-ს. პლაზმაში კლავულანის მჟავას საერთო შემცველობის დაახლოებით 25% და ამოქსიცილინის შემცველობის დაახლოებით 18% იმყოფება ცილებთან დაკავშირებულ მდგომარეობაში.

ინტრავენურად შეყვანის შემდეგ ამოქსიცილინი და კლავულანის მჟავა აღინიშნება ნაღვლის ბუშტში, მუცლის წინა კედლის ქსოვილებში, კანში, ცხიმოვან ქსოვილში, კუნთებში, სინოვიალურ და პერიტონეალურ სითხეებში, ნაღველსა და ჩირქში. ამოქსიცილინი მხოლოდ უმნიშვნელოდ აღწევს ზურგის ტვინის სითხეში. ამოქსიცილინი და კლავულანის მჟავა გადადის დედის რძეში, აღწევს პლაცენტარულ ბარიერს.

მეტაბოლიზმი და გამოყოფა

ამოქსიცილინის საწყისი დოზის 10-25% გამოიყოფა თირკმელებით არააქტიური მეტაბოლიტის სახით. კლავულანის მჟავა ექვემდებარება ინტენსიურ მეტაბოლიზმს და გამოიყოფა თირკმელებით, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტით, ამოსუნთქული ჰაერით.

ფარმაკოკინეტიკა ასაკობრივი ჯგუფების მიხედვით

სამი თვიდან ორ წლამდე ასაკის ბავშვებში, უფროსი ასაკის ბავშვებში და მოზარდებში ამოქსიცილინის ნახევრადგამოყოფის პერიოდი დაახლოებით ერთი და იგივეა.

ხანდაზმულ პირებში აღინიშნება თირკმლების ფუნქციის დაქვეითება, ამიტომ საჭიროა სიფრთხილე დოზის შერჩევასთან დაკავშირებით. მიზანშეწონილია თირკმლის ფუნქციის კონტროლი.

თირკმლის ფუნქციის დარღვევა

ამოქსიცილინის და კლავულანის მჟავას საერთო პლაზმური კლირენსი მცირდება თირკმლის ფუნქციის დაქვეითების პროპორციულად. კლირენსის შემცირება უფრო დამახასიათებელია ამოქსიცილინისთვის, ვიდრე კლავულანის მჟავასთვის. თირკმლის ფუნქციის დაქვეითებისას დოზის შერჩევა ხდება ისე, რომ თავიდან იქნას აცილებული ამოქსიცილინის გადაჭარბებული დაგროვება და, ამავე დროს, კლავულანის მჟავას ადექვატური დონის შენარჩუნება.

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა

ღვიძლის ფუნქციის დარღვევისას პრეპარატს იყენებენ სიფრთხილით. საჭიროა ღვიძლის ფუნქციის რეგულარული კონტროლი.

3. ფარმაცევტული მახასიათებლები

3.1. დამხმარე ნივთიერებები

შაქარი (საქაროზა), ქსანთანის გუმფისი, კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი (აეროსილ 200), სილიციუმის დიოქსიდი (სილოიდ AL-1FP), ნატრიუმის საქარინი, ქარვის მჟავა, ბანანის არომატიზატორი, ჟოლოს არომატიზატორი.

3.2. შეუთავსებლობა

არ არის ცნობილი

3.3. ვარგისობის ვადა

2 წელი

გამოყენება ვარგისობის ვადის გათვალისწინებით:

ნუ გამოიყენებთ კოკლავს კოლოფზე მითითებული ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

არ გამოიყენოთ კოკლავი, თუ შეამჩნიეთ, რომ პრეპარატი ან მისი შეფუთვა დაზიანებულია.

3.4. შენახვის პირობები

ინახება ბავშვებისთვის ხელმიუწვდომელ ადგილას, ორიგინალ შეფუთვაში.

ინახება მშრალ ადგილას, არა უმეტეს 25°C ტემპერატურაზე.

მომზადებული სუსპენზია ინახება 2-8°C ტემპერატურაზე მაცივარში და გამოიყენება არაუმეტეს 7-10 დღის განმავლობაში.

დაუშვებელია გაყინვა.

3.5. შეფუთვა

კოკლავის (200 მგ/28 მგ) ფხვნილი 70 მლ სუსპენზიის მოსამზადებლად მოთავსებულია მინის ბოთლში მიხრახნილი თავსახურით და დალუქული უსაფრთხოების რგოლით. ბოთლი გამოყენების ინსტრუქციასა და დოზირებულ კოვზთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

კოკლავის (400 მგ/57 მგ) ფხვნილი 70 მლ სუსპენზიის მოსამზადებლად მოთავსებულია მინის ბოთლში მიხრახნილი თავსახურით და დალუქული უსაფრთხოების რგოლით. ბოთლი გამოყენების ინსტრუქციასა და დოზირებულ კოვზთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II, გაიცემა ფორმა #3 რეცეპტით.

4.  სხვა ინფორმაცია

სავაჭრო ლიცენზიის / რეგისტრაციის მფლობელი და მწარმოებელი

სავაჭრო ლიცენზიის / რეგისტრაციის მფლობელი

GM Pharmaceuticals Ltd,

საქართველო

მწარმოებელი

I.E. Ulagay Ilac Sanayii Turk A.S.,

თურქეთი