კლაფორანი
(CLAFORAN)

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა
ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში 1 გ, შეფუთვაში 1 ც.
1 ფლ.
ცეფოტაქსიმის ნატრიუმის მარილი.....................1 გ

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი
III თაობის ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
ცეფოტაქსიმი წარმოადგენს III თაობის ნახევრად სინთეზური ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკს პარენტერული გამოყენებისათვის. იგი ხასიათდება მოქმედების ფართო სპექტრით მრავალი გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ. ცეფოტაქსიმის ბაქტერიციდული მოქმედება განპირობებულია მის მიერ მიკრობის უჯრედის კედლის სინთეზის ინჰიბირებით. პრეპარატი ხასიათდება მყარი მდგრადობით ბეტა-ლაქტამაზების მოქმედების მიმართ. იგი აქტიურია შემდეგი მიკროორგანიზმების მიმართ:
Aeromonas hydrophilia, Bacillus subtilis, Bordetella pertussis, Borellia burgdorferi, Moraxella catarrhalis, Citrobacter diversus, Clostridium perfrigers, Corynebacterium diphtheriae, Escherichia coli, Enterobacter spp.,  Erysipelothrix insidiosa, Eubacterium, Haemophilus spp., Klebsiella pneumoniae, Klebsiella oxytoca, Staphylococcus, Morganella morganii, Neisseria gonorrhoeae, Nesisseria meningitidis,  Propionibacterium, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Providencia, Streptococcus spp., Salmonella spp., Serratia spp., Shigella spp., Veillonella, Yersinia.

პრეპარატის მიმართ მდგრადია:
Acinetobacter baumanii, Bacteroides fragilis, Clostridium difficile, Enterococcus, Listeria monocytogenenes, მეტიცილინ-რეზისტენტული  Staphylococcus, Pseudomonas aeruginosa, Pseudomonas cepacia, Stenotrophomonas maltophilia, გრამ-უარყოფითი ანაერობები.

ფარმაკოკინეტიკა
შეწოვა: ცეფოტაქსიმი კარგად შეიწოვება ქსოვილებში და ორგანიზმის ბიოლოგიურ სითხეებში, სადაც იგი აღწევს უფრო მაღალ კონცენტრაციებს მრავალი პათოგენური მიკროორგანიზმების მინიმალურ მაინჰიბირებელ კონცენტრაციებთან შედარებით.
პრეპარატის ყველაზე მაღალი კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება მისი 1 გ-ის ვენაში ინექციიდან 5 წთ-ის შემდეგ და შეადგენს 100 მკგ/მლ-ში, ხოლო კუნთებში შეყვანიდან 0.5 სთ-ის შემდეგ 20-დან 30 მკგ/მლ-ში.
განაწილება: პრეპარატის პლაზმის  ცილებთან შეკავშირების ხარისხი შეადგენს საშუალოდ 25-40%-ს.
ცეფოტაქსიმი გაივლის პლაცენტურ ბარიერს.
მეტაბოლიზმი და გამოყოფა: ცეფოტაქსიმი ორგანიზმში განიცდის მეტაბოლიზმს. პრეპარატის  ნახევარგამოყოფის პერიოდი მისი ვენაში ინექციის შემდეგ შეადგენს 1 სთ-ს, ხოლო კუნთებში ინექციისას 1-1.5 სთ-ს.
ცეფოტაქსიმის დაახლოებით 90% ორგანიზმიდან გამოიყოფა ძირითადად თირკმელების საშუალებით, კერძოდ 50% შეუცვლელი სახით, ხოლო 20% ძირითადი მეტაბოლიტის- დეზაცეტილ ცეფოტაქსიმის სახით.
პრეპარატის მცირე ნაწილი გამოიყოფა ნაღველთან ერთად.
ცეფოტაქსიმის ნახევარგამოყოფის პერიოდი 2.5 სთ-დე იზრდება 80 წელს გადაცილებულ პაციენტებში.
ახალშობილებში პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 0.75-დან  1.5 სთ-მდე, ხოლო დღენაკლულ ბავშვებში - 1.4-დან 6.4 სთ-მდე.

ჩვენებები
პრეპარატი გამოიყენება მის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული მძიმე ინფექციების სამკურნალოდ:
- სასუნთქი გზების ინფექციები;
- საშარდე გზების ინფექციები;
- ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციები;
- სეპტიცემია;
- ენდოკარდიტი;
- მენინგიტი (ლისტერიოზულის გარდა და ცნს-ის სხვა ინფექციები);
- ძვლებისა და სახსრების ინფექციები;
- კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები;
- მუცლის ღრუს ორგანოების ინფექციები-პერიტონიტი;
- გინეკოლოგიური ინფექციები;
- კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ქირურგიული, აგრეთვე უროლოგიური და გინეკოლოგიური ოპერაციების შემდგომი ინფექციების გართულებების პროფილაქტიკა.

დოზირების რეჟიმი
ცეფოტაქსიმის დოზა, მიღების წესი და მიღებებს შორის ინტერვალი დამოკიდებულია დაავადების სიმძიმის ხარისხზე, მიკროორგანიზმების მგრძნობელობაზე და ავადმყოფის მდგომარეობაზე.
ცეფოტაქსიმი შეჰყავთ კუნთებში ან ვენაში.
ვენაში შეყვანის დროს პრეპარატს ხსნიან სტერილურ საინექციო წყალში შემდეგი თანაფარდობით: 500 მგ-ს 2 მლ-ში, 1 გ-ს 4 მლ-ში, ხოლო 2 გ-ს 10 მლ-ში. მიღებული ხსნარი შეჰყავთ ნელა, 3-5 წთ-ის განმავლობაში.
ცეფოტაქსიმის მაღალი დოზები შეჰყავთ ინფუზიის სახით: პრეპარატის 2 გ-ს ხსნიან 40 მლ ან 100 მლ საინექციო წყალში, ნატრიუმის ქლორიდის 0.9% ხსნარში ან დექსტროზას 5% ან სხვა შესაფერის საინფუზიო ხსნარში ნატრიუმის კარბონატის გარდა.
ხანმოკლე ინფუზია 2 გ 40 მლ-ში გრძელდება 20 წთ-ის განმავლობაში, ხოლო ხანგრძლივი ინფუზიის სახით იგი ინიშნება 2 გ 100 მლ ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ან გლუკოზის ხსნარში.
კუნთებში შეყვანის დროს უმტკივნეულო ინექციებისათვის 500 მგ პრეპარატს ხსნიან 2 მლ, 1 გ-ს 3 მლ, ხოლო 2 გ-ს 5 მლ სტერილურ საინექციო წყალში ან 1% ლიდოკაინის ხსნარში და შეჰყავთ ღრმად დუნდულოში.
ცეფოტაქსიმის მიღებული ხსნარი სტაბილურია მხოლოდ 24სთ-ის განმავლობაში, მისი მაცივარში შენახვის დროს.
მოზრდილებში და ბავშვებში 12 წლის ასაკის ზემოთ ჩვეულებრივი დოზა შეადგენს 0.5-1 გ-ს ყოველ 12 სთ-ში. მძიმე შემთხვევებში დოზას ზრდიან 2 გ-მდე ყოველ 12 სთ-ში.
ყველაზე მაღალ სადღეღამისო დოზას შეესაბამება პრეპარატის 12 გ.
ახალშობილებში და მცირეწლოვან ბავშვებში ცეფოტაქსიმის ჩვეულებრივი დოზა შეადგენს 50-100 მგ/კგ წონაზე დღეში რამოდენიმე მიღებაზე 12 სთ-დან 6 სთ-მდე ინტერვალით.
დღენაკლულ ბავშვებში სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 50 მგ/კგ წონაზე.
თირკმელების ფუნქციის დარღვევის დროს საჭირო დოზის კორექცია დამოკიდებულია დარღვევის ხარისხზე. ანურიის საწყისი ფორმის დროს (კრეატინინის კლირენსი 5 მლ/წთ-ში) ჩვეულებრივ წარმოებს დოზის განახევრება.
50 კგ წონის მქონე ბავშვებში პრეპარატის სადღეღამისო დოზა შეადგენს 50-100 მგ/კგ 3-4-ჯერ კუნთებში ან ვენაში შესაყვანად.

გვერდითი მოვლენები
ალერგიული და იმუნოპათოლოგიური რეაქციები: ურტიკარია, ანგიონევროზული შეშუპება, ბრონქოსპაზმი, ტემპერატურის მომატება; იშვიათად-ანაფილაქსიური შოკი, მულტიფორმული ერითემა, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, კანის ტოქსიკური ნეკროზი.
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის და ღვიძლის მხრივ: იშვიათად-გულისრევა, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში, დიარეა, ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის და/ან ბილირუბინის მაჩვენებლის ტრანზიტორული მომატება.
შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: სისხლის პლაზმაში კრეატინინის და შარდოვანას კონცენტრაციის მომატება; იშვიათად-ინტერსტიციული ნეფრიტი; ერთეულ შემთხვევებში-თირკმელების მწვავე უკმარისობა.
სისხლის სურათის მხრივ: შესაძლებელია ნეიტროპენია; იშვიათად-აგრანულოციტოზი, ეოზინოფილია, თრომბოციტოპენია; ერთეულ შემთხვევებში-ჰემოლიზური ანემია.
ცნს-ის მხრივ: ენცეფალოპათია (პრეპარატის მაღალი დოზებით შეყვანის დროს, განსაკუთრებით თირკმელების ფუნქციის უკმარისობით დაავადებულ ავადმყოფებში).
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ერთეულ შემთხვევებში-არითმია (ცენტრალური ვენური კათეტერით პრეპარატის ბოლუსური შეყვანის დროს).
პრეპარატის მოქმედებით გამოწვეული სხვა გვერდითი ეფექტები: სუპერინფექციები.
დერმატოლოგიური რეაქციები: გამონაყარი, ჰიპერემია.
ადგილობრივი რეაქციები: ტკივილი ინექციის ადგილას, ფლებიტი.

უკუჩვენებები
- მომატებული მგრძნობელობა ცეფალოსპორინების რიგის ანტიბიოტიკების მიმართ. იგი სიფრთხილით ენიშნებათ აგრეთვე პენიცილინების და სხვა ალერგენების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს.
უკუჩვენებები მხოლოდ ლიდოკაინის შემცველი ფორმებისათვის:
- მომატებული მგრძნობელობა ლიდოკაინის და ამიდური ჯგუფის სხვა ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალებების მიმართ;
- გულშიდა ბლოკადები რითმის დაუდგენელი მატარებლით;
- გულის მძიმე უკმარისობა;
- ვანაში შეყვანა:
- 2.5 წლამდე ასაკის ბავშვები. 

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობის დროს პრეპარატის დანიშვნა მხოლოდ იმ შემთხვევაშია შესაძლებელი, როდესაც დედისათვის სასარგებლო შედეგი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე შესაძლო უარყოფითი მოქმედების პოტენციურ რისკს.
ცეფოტაქსიმი მცირე რაოდენობით გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად, ამიტომ ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების შემთხვევაში საჭიროა ძუძუთი კვება შეწყდეს. 

განსაკუთრებული მითითებები
კლაფორანით მკურნალობის დაწყებამდე აუცილებელია ალერგოლოგიური ანამნეზის შეგროვება, განსაკუთრებით ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მიმართ მგრძნობელობაზე. ცნობილია პენიცილინებისა და ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკებს შორის ჯვარედინი ალერგია. პაციენტებში პენიცილინის ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ ანამნეზში ალერგიული რეაქციის შემთხვევაში, ცეფოტაქსიმის გამოყენება წარმოებს განსაკუთრებული სიფრთხილით.
პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობის რეაქციების შემთხვევაში (რომლებიც მძიმეა და ხშირად მთავრდება ლეტალური გამოსავალით) საჭიროა პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტა.
მკურნალობის პირველ კვირას შესაძლებელია მძიმე და ხანგრძლივი დიარეით მიმდინარე ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარება, რომლის დიაგნოზის დაზუსტება ხდება კოლონოსკოპიით. აღნიშნული გართულება ძლიერ სერიოზულია, რის გამოც საჭირო ხდება მკურნალობის დაუყოვნებლივი შეწყვეტა და ადექვატური მკურნალობა (ვანკომიცინით და მეტრონიდაზოლით).
პრეპარატით ხანგრძლივი მკურნალობის პროცესში 10 დღეზე მეტი ხნის განმავლობაში, საჭიროა პერიფერიული სისხლის სურათის კონტროლი.
ცეფოტაქსიმთან ერთად ნეფროტოქსიკური პრეპარატების (ამინოგლიკოზიდური ანტიბიოტიკები, დიურეზული საშუალებები) ერთდროული გამოყენებით აუცილებელია თირკმელების ფუნქციის სისტემატური კონტროლი (ნეფროტოქსიკური ეფექტის გამო).

ჭარბი დოზირება
სიმპტომები: შექცევადი ენცეფალოპათია.
მკურნალობა: სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს; აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა სიმპტომური მკურნალობა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
ცეფოტაქსიმთან პრობენეციდის კომბინაცია იწვევს ექსკრეციის პროცესის შეფერხებას და ცეფოტაქსიმის პლაზმური კონცენტრაციის მომატებას.
ცეფოტაქსიმი სიფრთხილით ინიშნება მარყუჟოვან დიურეზულ საშუალებებთან და ამინოგლიკოზიდებთან ერთად.
კომბინირებული მკურნალობის დროს ცეფოტაქსიმის და ამინოგლიკოზიდების ხსნარების ან სხვა ანტიბიოტიკების ერთდროულად შერევა რეკომენდებული არ არის, საჭიროა მათი ცალ-ცალკე შეყვანა ორგანიზმში.
ცეფოტაქსიმის ხსნარის გამოყენება შესაძლებელია შემდეგ ხსნარებთან ერთად: საინექციო წყალი, ნატრიუმის ქლორიდის 0.9% ხსნარი, რინგერის ხსნარი, დექსტროზის 5% ხსნარი, ნატრიუმის ლაქტატის ხსნარი, აგრეთვე იონოსტერილი, მაკროდექსი 6%, რეომაკროდექსი 12%.

შენახვის პირობები და ვადა
პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, სინათლისაგან და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას. იგი ქიმიურად სტაბილურია გახსნიდან 6 სთ-ის განმავლობაში არაუმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე ან 24 სთ-ის განმავლობაში მაცივარში (2-8ºC) ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა - 2 წელი

SANOFI-AVENTIS

კლარიქსი / CLARIX

• საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება): clarithromycin
• კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: ანტიბაქტერიული საშუალებები → მაკროლიდები
• მწარმოებელი კომპანია: ჯი-ემ-პი
• მწარმოებელი ქვეყანა: საქართველო
• გამოშვების ფორმა: 500მგ შემოგარსული ტაბლეტი №10
• გაცემის რეჟიმი: II ჯგუფი (გაიცემა ფორმა N3 რეცეპტით)

შემადგენლობა

პრეპარატის გარსით დაფარული ერთი ტაბლეტი შეიცავს აქტიური ნივთიერების - კლარითრომიცინის 250 მგ-ს ან 500 მგ-ს.
დამხმარე ნივთიერებები: ჟელატინიზირებული სახამებელი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, კროსკარმელოზა ნატრიუმი, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, ლიმონმჟავა, პოლივინილპიროლიდონი ხსნადი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, აეროსილი, შემოსაგარსი ფხვნილი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები
მაკროლიდების ჯგუფის ნახევრადსინთეზური ანტიბიოტიკი.
კლარითრომიცინი მოქმედებს ბაქტერიის 50S რიბოსომულ სუბერთეულთან და თრგუნავს მიკრობის უჯრედში ცილის სინთეზს. 
კლარითრომიცინი მაღალეფექტურია მრავალი აერობული და ანაერობული გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ.
in vitro კვლევებით დადასტურებულია კლარითრომიცინის მაღალი აქტივობა Legionella pneumophila, Mycoplasma pneumoniae და Helicobacter pylori მიმართ.
პრეპარატი აქტიურია აერობული გრამდადებითი მიკროორგანიზმების მიმართ: Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Listeria monocytogenes; აერობული გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ: Haemophilus influenzae, Haemophilus parainftuenzae, Moraxella catarrhalis, Neisseria gonorrhoeae, Legionella pneumophila; სხვა მიკროორგანიზმების მიმართ: Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae (TWAR), Chlamydia trachomatis, Ureaplazma urealyticum, Toxoplasma gondii, Neisseria gonorrhoeae; მიკობაქტერიების მიმართ: Mycobacterium leprae, Mycobacterium kansasii, Mycobacterium chelonae, Mycobacterium fortuitum, Mycobacterium avium complex (MAC): Mycobacterium avium, Mycobacferium intracellulare.
კლარითრომიცინისადმი არ არის მგრძნობიარე Enterobacteriaceae, Pseudomonas spp.
ბეტა-ლაქტამაზას პროდუქცია გავლენას არ ახდენს კლარითრომიცინის აქტივობაზე. მეტიცილინისა და ოქსაცილინისადმი რეზისტენტული სტაფილოკოკების შტამების უმრავლესობა მდგრადია კლარითრომიცინის მიმართაც.

ფარმაკოკინეტიკა
პრეპარატი პერორალურად მიღებისას სწრაფად და აქტიურად შეიწოვება საჭმლის მომნელებელი სისტემიდან. 
კლარითრომიცინი მეტაბოლიზდება 14-ჰიდროქსიკლარითრომიცინამდე, რომელსაც გააჩნია იგივე ან ოდნავ შემცირებული ანტიმიკრობული აქტივობა, ვიდრე მის სახეშეუცვლელ ფორმას. 250 მგ კლარითრომიცინის რეგულარულად მიღებისას პლაზმაში სახეშეუცვლელი ფორმისა და მეტაბოლიტის მაქსიმალური კონცენტრაცია შესაბამისად აღწევს 1 მკგ/მლ და 0.6 მკგ/მლ, ხოლო ნახევარგამოყოფის პერიოდი - 3-4 სთ და 5-6 სთ.

ჩვენებები
კლარითრომიცინისადმი მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციური დაავადებები:
- ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები: ლარინგიტი, ფარინგიტი, ტონზილიტი, სინუსიტი;
- ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები: ბრონქიტი, ბაქტერიული პნევმონია, ატიპიური პნევმონია;
- კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები: ფოლიკულიტი, ფურუნკულოზი, იმპეტიგო, ჭრილობის ინფექცია;
- ინფექციები, გამოწვეული Mycobacterium avium;
- ინფექციები, გამოწვეული Chlamidia trachomatis;
- ინფექციები, გამოწვეული Helicobacter pylori;
- ინფექციები, გამოწვეულიUreaplazma urealyticum.

მიღების წესები და დოზები
ტაბლეტები ინიშნება კვებისგან დამოუკიდებლად, მცირეოდენ წყალთან ერთად.
მოზრდილებში და 12 წელზე მეტი ასაკის ბავშვებში: კლარიქსის საშუალო დოზაა 250 მგ ორჯერ დღეში. საჭიროებისას - 500 მგ ორჯერ დღეში. მკურნალობის ხანგრძლივობა 5-6 დღიდან 14 დღემდეა.
12 წლამდე ასაკის ბავშვებში დღიური დოზა შეადგენს 15 მგ/კგ სხეულის წონაზე, განაწილებული 2 მიღებაზე. მაქსიმალური დღიური დოზაა 500 მგ. მკურნალობის ხანგრძლივობა 7-14 დღეა. 
Micobacterium avium-ით გამოწვეული ინფექციების დროს მოზრდილებში და 12 წელზე მეტი ასაკის ბავშვებში ინიშნება 500 მგ ორჯერ დღეში. საჭიროებისას დასაშვებია დოზის გაზრდა.
12 წლამდე ასაკის ბავშვებში დღიური დოზა შეადგენს 15 მგ/კგ სხეულის წონაზე, განაწილებული 2 მიღებაზე. მკურნალობის ხანგრძლივობა - 6 თვე და მეტი. 
Helicobacter pylori-ს ერადიკაციის მიზნით, პაციენტებში კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადებით, კლარიქსი ინიშნება კომბინირებულ თერაპიაში დოზით 250-500 მგ 2-ჯერ დღეში. კურსის ხანგრძლივობა – 7 დღე.
პაციენტებში თირკმლის უკმარისობით (კკ ნაკლები 30 მლ/წთ) კლარიქსი ინიშნება 250 მგ დღეში ერთხელ, მძიმე ინფექციების დროს 250 მგ დღეში ორჯერ. მკურნალობა გრძელდება მაქსიმუმ 14 დღემდე.

გვერდითი მოვლენები
კუჭ-ნაწლავის სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, დიარეა, მუცლის ტკივილი, სტომატიტი, გლოსიტი. იშვიათად – ფსევდომემბრანული კოლიტი, ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის მატება, ქოლესტაზური სიყვითლე.
ცნს-ის მხრივ: თავბუსხვევა, ცნობიერების მოშლა, შიშის შეგრძნება, უძილობა, თავის ტკივილი, კოშმარული სიზმრები, გემოს აღქმის დროებითი დარღვევა;
ალერგიული რეაქციები: ჭინჭრის ციება, ანაფილაქსიური რეაქციები. ძალიან იშვიათად – სტივენს-ჯონსონის სინდრომი;
შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: იშვიათად - ინტერსტიციალური ნეფრიტი; 
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: იშვიათად - ეკგ-ზე QT ინტერვალის გახანგრძლივება, პარკუჭოვანი ტაქიკარდია; 
ენდოკრინული სისტემის მხრივ: ერთეულ შემთხვევაში - ჰიპოგლიკემია;
გვერდითი მოვლენები პაციენტების უმრავლესობაში მცირედ არის გამოხატული.

უკუჩვენება
- ასტემიზოლის, ციზაპრიდის, პიმოზიდის, ტერფენადინის, ერგოტამინის, დიჰიდროერგოტამინის ერთდროული მიღება;
- პორფირია;
- ორსულობა, ლაქტაცია;
- მაკროლიდების ჯგუფის პრეპარატებისადმი მომატებული მგრძნობელობა.
კლარითრომიცინი სიფრთხილით ინიშნება ღვიძლის ან თირკმლების ფუნქციის დარღვევის დროს.

ორსულობა და ლაქტაცია
ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების აუცილებლობა დედისთვის, უნდა აჭარბებდეს ნაყოფზე ან ბავშვზე მისი გავლენის პოტენციურ რისკს.
ორსულობის I ტრიმესტრში პრეპარატი ინიშნება მხოლოდ აბსოლუტური ჩვენების შემთხვევაში.
ლაქტაციის პერიოდში უნდა შეწყდეს ძუძუთი კვება.

განსაკუთრებული მითითებები
კლარიქსი ძირითადად ღვიძლის საშუალებით გამოიყოფა, ამიტომ სიფრთხილეა საჭირო ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის დროს. ღვიძლის ქრონიკული დაავადებების დროს აუცილებელია სისხლის შრატში ფერმენტების კონტროლი. კლარიქსი სიფრთხილით ინიშნება იმ პრეპარატებთან ერთად, რომელთა მეტაბოლიზმში მონაწილებს ღვიძლი.
კლარიქსი სიფრთხილით ინიშნება თირკმლის საშუალო და მძიმე უკმარისობის დროს.
პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას შესაძლებელია სუპერინფექციის განვითარება. 
გასათვალისწინებელია კლარიქსსა და მაკროლიდების ჯგუფის სხვა ანტიბიოტიკებს შორის, ასევე ლინკომიცინსა და კლინდამიცინთან ჯვარედინი რეზისტენტობის განვითარება.
კლარითრომიცინისა და ვარფარინის ან სხვა არაპირდაპირი კოაგულანტების ერთდროული დანიშვნისას აუცილებელია პროთრომბინის დროის კონტროლი.
ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვაზე გავლენა 
პრეპარატი გავლენას არ ახდენს ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვაზე.

ჭარბი დოზირება
სიმპტომები: გულისრევა, ღებინება, მუცლის ტკივილი, დიარეა, გონების დაბინდვა.
მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა და შემდგომში სიმპტომური მკურნალობა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება
კლარიქსისა და იმ პრეპარატების ერთდროული გამოყენებისას, რომლებიც მეტაბოლიზდება ციტოქრომ P450 სისტემის ფერმენტებით, შესაძლებელია სისხლის შრატში მათი კონცენტრაციის მატება და გვერდითი ეფექტების გამოვლინება.
კლარიქსისა და ტერფენადინის, ციზაპრიდის, პიმოზიდის და ასტემიზოლის ერთდროულად გამოყენებისას შესაძლებელია სიცოცხლისათვის საშიში არითმიის განვითარება, ამიტომ ასეთი კომბინაცები არ ინიშნება.
კლარიქსი ამცირებს ღვიძლში შემდეგი პრეპარატების მეტაბოლიზმს: ვარფარინი და სხვა პერორალური ანტიკოაგულანტები, კარბამაზეპინი, თეოფილინი, ტერფენადინი, ასტემიზოლი, ციზაპრიდი, ტრიაზოლამი, მიდაზოლამი, ციკლოსპორინი, ტაკროლიმუსი, დიგოქსინი.
კლარიქსი ამცირებს ზიდოვუდინის აბსორბციას.
რიტონავირი ზრდის კლარითრომიცინის და ამცირებს მისი მეტაბოლიტის 14-ჰიდროქსიკლარითრომიცინის კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში.

შენახვის პირობები და ვადები
პრეპარატის ვარგისობის ვადა - 2 წელი. 
ინახება მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილზე, 15-25°C ტემპერატურაზე. 
ინახება ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე!

აფთიაქიდან გაცემის წესი
ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II (გაიცემა ექიმის რეცეპტით).

ქვეყანა: კვიპროსი

მწარმოებელი: მედოქემიე ლტდ

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული

კლავომედი სუსპენზია
(Clavomed suspension)

სავაჭრო დასახელება:
კლავომედი, Clavomed

საერთაშორისო დაუპატენტებელი დასახელება:
ამოქსიცილინი / კლავულანის მჟავა, Amoxicillin / Clavulanic Acid

წამლის ფორმა:
ფხვნილი სუსპენზიის მოსამზადებლად,  შიგნით მისაღებად 156,25 მგ/5 მლ და 312,5 მგ/5 მლ

შემადგენლობა:
კლავომედის სუსპენზიის ყოველი 5 მლ შეიცავს:   156,25 მგ/5 მლ  312,5 მგ/5 მლ
აქტიური ნივთიერებები: ამოქსიცილინის ტრიჰიდრატი  143,5 მგ 287.01 მგ
   (რაც ექვივალენტურია ამოქსიცილინის) 125 მგ  250 მგ
  კალიუმის კლავულანატი 37,18 მგ 74,37 მგ
  (რაც ექვივალენტურია კლავულანის მჟავის) 31,25 მგ62,5 მგ
დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის საქარინი, ნატრიუმის ბენზოატი, ლიმონის მჟავა უწყლო, ნატრიუმის ციტრატი უწყლო, ქსანტანის გუმფისი, სილიციუმის დიოქსიდი, სილიციუმის კოლოიდური ანჰიდრიდი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ალუბლის არომატიზატორი ფხვნილი, მანიტოლი.
პრეპარატის ათქ კოდი  J01CR02

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
ფართო სპექრტის ანტიბიოტიკი ნახევრადსინთეზური პენიცილინების ჯგუფიდან ბეტა-ლაქტამაზას ინჰიბიტორით _ კლავულანის მჟავა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
კლავომედის სუსპენზია წარმოადგენს ამოქსიცილინის _ ფართო სპექტრის ანტიბაქტერიული აქტივობის მქონე ნახევრად სინთეზური პენიცილინისა და კლავულანის მჟავის – ბეტა-ლაქტამაზას შეუქცევადი ინჰიბიტორის კომბინაციას. კლავულანის მჟავა წარმოქმნის მყარ ინაქტივირებულ კომპლექსს აღნიშნულ ფერმენტებთან და იცავს ამოქსიცილინს ანტიბაქტერიული აქტივობის დაკარგვისაგან იმ ძირითადი გამომწვევების და კოპათოგენების, ასევე პირობითად პათოგენური მიკროორგანიზმების მიმართ, რომლებიც აპროდუცირებენ ბეტა-ლაქტამაზებს.
კლავულანის მჟავას გააჩნია საკუთარი, სუსტი ანტიბაქტერიული აქტივობა.
ამოქსიცილინს გააჩნია ანტიბაქტერიული მოქმედების ფართო სპექტრი. იგი მოქმედებს მის მიმართ მგრძნობიარე და ბეტა-ლაქტამაზების მაპროდუცირებელ შტამებზე:
გრამ-დადებითი აერობები:  S. pneumonia, S. pyogenes, S. viridans, S. bovis, S. aureus და S. epidermidis, Enterococcus spp., Listeria spp;
გრამ-უარყოფითი აერობები: Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, E. coli, Proteus spp, Klebsiella spp., N. gonorrhoeae, N. meningitides, Pasteurella multocida;
ანაერობები: Bacteroides spp., Clostridium spp., Peptococcus spp., Peptostrepto coccus spp., Actinomyces israelli.
ფარმაკოკინეტიკა:
ამოქსიცილინისა და კლავულანის მჟავას ძირითადი ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები მსგავსია. ორივე კომპონენტი კარგად აბსორბირდება პერორალურად მიღების შემდეგ; საკვების მიღება გავლენას არ ახდენს შეწოვის ხარისხზე. პლაზმური კონცენტრაციების პიკი მიიღწევა მიღებიდან დაახლოებით 1 საათის შემდეგ. ორივე კომპონენტი ხასიათდება კარგი შეღწევადობით ორგანიზმის სითხესა და ქსოვილებში (ფილტვები, შუა ყური, პლევრალური და პერიტონეალური სითხეები, საშვილოსნო, საკვერცხეები და ა.შ.). ამოქსიცილინი ასევე აღწევს სინოვიალურ სითხეში, ღვიძლში, წინამდებარე ჯირკვალში, ნუშისებრ ჯირკვლებში, კუნთოვან ქსოვილში, ნაღვლის ბუშტში, ცხვირის დანამატი წიაღების სეკრეტში, ნერწყვსა და ბრონქულ სეკრეტში.
ამოქსიცილინი და კლავულანის მჟავა არ გადის ჰემატო-ენცეფალურ ბარიერს ტვინის გარსების ანთების არარსებობის შემთხვევაში.
ამოქსიცილინი და კლავულანის მჟავა გადის პლაცენტურ ბარიერს და შესაბამისი ოდენობით გამოიყოფა დედის რძეში.
ამოქსიცილინი და კლავულანის მჟავა ხასიათდება პლაზმის ცილებთან დაბალი შეკავშირებით.
ამოქსიცილინი ნაწილობრივ მეტაბოლიზდება, კლავულანის მჟავა განიცდის ინტენსიურ მეტაბოლიზმს.
ამოქსიცილინი პრაქტიკულად უცვლელი სახით გამოიყოფა თირკმლებით ტუბულარული სეკრეციით და გორგლოვანი ფილტრაციით. კლავულანის მჟავა გამოიყოფა გორგლოვანი ფილტრაციის გზით, ნაწილობრივ მეტაბოლიტების სახით. მცირე რაოდენობა შეიძლება გამოიყოს ნაწლავებიდან და ფილტვებიდან. ამოქსიცილინისა და კლავულანის მჟავის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1-1.5 საათს. იმ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ თირკმლის მწვავე უკმარისობა, ნახევარგამოყოფის პერიოდი იზრდება 7.5 საათამდე ამოქსიცილინის შემთხვევაში და 4.5 საათამდე _ კლავულანის მჟავის შემთხვევაში.
ორივე კომპონენტი გამოიდევნება ჰემოდიალიზით და მინიმალურად _ პერიტონეალური დიალიზით.

ჩვენებები:
კლავომედის სუსპენზია განკუთვნილია იმ ინფექციების სამკურნალოდ, რომლებიც გამოწვეულია ამოქსიცილინი/კლავულანის მჟავის კომბინაციის მიმართ მგრძნობიარე შტამებით:
- ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები (მწვავე და ქრონიკული სინუსიტი, მწვავე და ქრონიკული შუა ოტიტი, ტონზილოფარინგიტი);
- ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები (მწვავე და ქრონიკული ბრონქიტი და პნევმონია);
- საშარდე გზების ინფექციები (მათ შორის, ცისტიტი, ურეთრიტი, პიელონეფრიტი);
- ძვლისა და შემაერთებელი ქსოვილების ინფექციები (მათ შორის, ქრონიკული ოსტეომიელიტი);
- კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები (მათ შორის, ფლეგმონა, ჭრილობის ინფექცია);
- სანაღვლე გზების ინფექციები (ქოლეცისტიტი, ქოლანგიტი);
- სქესობრივი გზით გადამდები დაავადებები (გონორეა, შანკროიდი)
- ოდონტოგენური ინფექციები;
- ინფექციების პროფილაქტიკა ქირურგიული ჩარევების დროს.

უკუჩვენებები:
- პენიცილინური ანტიბიოტიკების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა
- ქოლესტაზური სიყვითლე ან ჰეპატიტი
- ღვიძლის უკმარისობა

სიფრთხილის ზომები:
ჯვარედინი მგრძნობელობის შესაძლო განვითარების გამო პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება იმ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ ალერგიული რექციები ცეფალოსპორინების მიმართ.
სიფრთხილით გამოიყენება ღვიძლის ფუნქციის დარღვევების მქონე პაციენტებში.
თირკმლის ფუნქციის სერიოზული დარღვევების მქონე პაციენტებში საჭიროა დოზის ადექვატური კორექცია ან დოზის მიღებებს შორის ინტერვალის გაზრდა.
იმასთან დაკავშირებით, რომ პაციენტთა უმრავლესობას, რომლებსაც ჰქონდათ ინფექციური მონონუკლეოზი და ლიმფოლეიკოზი და მკურნალობდნენ ამპიცილინით, აღენიშნა ერითემატოზული გამონაყარი, მათ მიერ ამპიცილინის ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიღება არ არის რეკომენდებული.

გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში:
როგორც ამოქსიცილინი, ისე კლავულანის მჟავა მცირე რაოდენობით აღწევენ დედის რძეში, ამიტომ კლავომედის სუსპენზიით მკურნალობის პერიოდში უნდა შეწყდეს ძუძუთი კვება. პრეპარატის გამოყენება ორსულობის დროს შესაძლებელია, თუ მოსალოდნელი სარგებელი დედისათვის აღემატება შესაძლო რისკს ნაყოფისათვის.

ურთიერთქმედება სამკურნალო საშუალებებთან:
კლავომედის სუსპენზიისა და მეტოტრექსატის ერთდროული გამოყენება ზრდის მეტოტრექსატას ტოქსიურობას. ალოპურინოლთან ერთად დანიშვნა ზრდის ეგზანთემის განვითარების სიხშირეს.
ზოგიერთ შემთხვევაში კლავომედის სუსპენზიამ შეიძლება გაახანგრძლივოს პროთრომბინის დრო. ამის გამო, საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა ანტიკოაგულანტებისა და კლავომედის სუსპენზიის ერთდროული დანიშვნისას.
მოერიდეთ დისულფირამთან ერთად გამოყენებას.
კლავომედის სუსპენზია არ უნდა იქნას მიღებული ბაქტერიოსტატურ ანტიბიოტიკებთან კომბინაციაში (მაკროლიდები, ტეტრაციკლინები) კლავომედის სუსპენზიის ეფექტურობის შესაძლო შემცირების გამო).
ანტაგონისტურია კომბინაცია რიფამპიცინთან.
ნაჩვენებია, რომ ანტიბიოტიკები ამცირებენ პერორალური კონტრაცეპტივების ეფექტურობას.
პრობენეციდი ამცირებს ამოქსიცილინის გამოყოფას, ზრდის მის კონცენტრაციას შრატში.

ლაბორატორიული ანალიზები:
კლავომედის სუსპენზიის პერორალური მიღება იწვევს ამოქსიცილინის გამოვლენას შარდში. ამოქსიცილინის მაღალი კონცენტრაციები იძლევიან ცრუ დადებით რეაქციას შარდში გლუკოზაზე ბენედიქტის რეაქტივის ან ფელინგის ხსნარის გამოყენებისას. რეკომენდებულია ფერმენტატული რეაქციებისთვის გლუკოზოოქსიდაზის გამოყენება.

ჭარბი დოზა:
არ არსებობს ცნობები ლეტალურ შედეგზე ან სიცოცხლისათვის საშიში გვერდითი ეფექტების შესახებ კლავომედის სუსპენზიის ჭარბი დოზის მიღებისას.
ჭარბი დოზის მიღების შემთხვევაში, პაციენტი უნდა იმყოფებოდეს ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ, მკურნალობა სიმპტომატურია.
უმრავლეს შემთხვევაში, ჭარბი დოზირებისას ვითარდება დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ (ტკივილი მუცლის არეში, დიარეა, პირღებინება).
თუ კლავომედის სუსპენზია მიღებულია 4 საათის წინ, მისი გამოდევნა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან შესაძლებელია კუჭის ამორეცხვით, ხოლო შემდეგ მიღებული უნდა იყოს აქტივირებული ნახშირი შეწოვის შემცირების მიზნით.
ამოქსიცილინი/კლავულანის მჟავა გამოიდევნება ჰემოდიალიზით.

გვერდითი ეფექტები:
გვერდითი ეფექტები უმეტეს შემთხვევაში მსუბუქი და დროებითი ხასიათისაა. რეგისტრირებულ გვერდით ეფექტებს შორის ყველაზე ხშირად აღინიშნა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ დარღვევა (მადის დაკარგვა, გულისრევა, პირღებინება, დიარეა). მსგავსი არასასურველი ეფექტების თავიდან აცილება შესაძლებელია კლავომედის მიღებით ჭამის დროს. შეიძლება გამოვლინდეს ალერგიული რეაქციები (ქავილი, გამონაყარი კანზე): მგრძნობიარე პაციენტებს შეიძლება განუვითარდეთ ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები. ძალიან იშვიათად შეიძლება აღინიშნოს ტრანსამინაზების დონის ტრანზიტორული მომატება. ცალკეული ცნობები არსებობს ქოლესტაზური სიყვითლის, ჰეპატიტის, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევების შესახებ.

გამოყენება და დოზირების რეჟიმი:
ახალშობილებისა და 3 თვემდე ასაკის ბავშვებისათვის სტანდარტული დოზა შეადგენს 30 მგ (ამოქსიცილინი)/კგ წონაზე დღე-ღამეში, გაყოფილი 2 მიღებად.
ბავშვებში 3 თვის ასაკიდან და ზევით (სხეულის წონა ნაკლები 40 კგ-ზე):

სტანდარტული დოზირება ბავშვის ასაკის მიხედვით (სუსპენზის 312.5 მგ/5 მლ):

დოზირების რეჟიმის დაცვის გასაადვილებლად შეფუთვაში მოთავსებულია დანაყოფებიანი საზომი (დოზირებული) ჭიქა.
ამოქსიცილინის მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა ბავშვებისათვის შეადგენს _ 45 მგ/კგ წონაზე გადაანგარიშებით.
კლავულანის მჟავის (კალიუმის მარილის ფორმით) მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა ბავშვებისათვის შეადგენს _ 10 მგ/კგ წონაზე გადაანგარიშებით.
თირკმლის მწვავე უკმარისობის მქონე პაციენტებისათვის (კრეატინინის კლირენსი 10-30 მლ/წთ) დოზა უნდა შემცირდეს ან გაიზარდოს ინტერვალი პრეპარატის მიღებებს შორის:

კლავომედით მკურნალობა შეიძლება გაგრძელდეს 14 დღეს.

სუსპენზიის მომზადების ინსტრუქცია:
ფხვნილს დაამატეთ 70 მლ ანადუღარი, გაცივებული წყალი ორ ულუფად. ბოთლი უნდა შეივსოს ნიშნულამდე და შეინჯღრეს ფხვნილის სრულად გახსნამდე.
ყოველი მიღების წინ სუსპენზია კარგად შეანჯღრიეთ.

შენახის პირობები:
ფხვნილი შეინახეთ მშრალ ადგილას არაუმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე.
მზა სუსპენზია შეინახეთ არაუმეტეს 10ºC ემპერატურაზე და გამოიყენეთ 7 დღის განმავლობაში.
შეიანხეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

გამოშვების ფორმა:
ფხვნილი 80 მლ სუსპენზიის მოსამზადებლად 156,25 მგ/5 მლ და 312,5 მგ/5 მლ პერორალურად მისაღებად მუქი ფერის მინის ფლაკონებში მუყაოს კოლოფში დოზირებული ჭიქით.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი

გაცემის წესი: რეცეპტით

წარმოებულია:
“სედიკო ფარმასიუტიკალ კო.” სიქსტ ოვ ოქტოუბა სიტი, პირველი სამრეწველო ზონა, ეგვიპტე
“SEDICO Pharmaceutical Co.” 6th of October City, First Industrial Zone, Egypt

“ვორლდ მედიცინი ლ.ლ.ც.”-სათვის (ინგლისი),
48 ქუინ ანა სტრიტ, ლონდონი WG9JJ, ინგლისი
For “World Medicine L.L.C.” (England), 48 Queen Anne Street, London W1G9JJ, England
E-mail: wm@wmcorp.us, Web-Site: www.wmcorp.us

ქვეყანა: ეგვიპტე

მწარმოებელი: სედიკო ფარმაც. ეგვიპტე

გაცემის ფორმა: II ჯგუფი რეცეპტული