საერთაშორისო დასახელება:

LORATADINE

მწარმოებელი: SOPHARMA

მოქმედი ნივთიერება: ჰისტალორი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიჰისტამინური სამკურნალო  საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 და 30 ც,

1 ტაბ.

ჰისტალორი ………..  10 მგ

ვრცლად ეროლინი

საერთაშორისო დასახელება:

HYALURONATE SODIUM

მწარმოებელი: LG LIFE SCIENCES

მოქმედი ნივთიერება: ნატრიუმის ჰიალურონატი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ხსნარი სახსარშიდა ინექციისთვის; გლიკოზამინოგლიკანების კლასი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ხსნარი სახსარშიდა ინექციისათვის: შევსებული შპრიცი 2.5 მლ, შეფუთვაში 5 ც.

1 მლ

ნატრიუმის ჰიალურონატი …….   10 მგ

ვრცლად ადანტი

საერთაშორისო დასახელება:

HYDROCHLOROTHIAZIDE

მწარმოებელი: SANOFI AVENTIS

მოქმედი ნივთიერება: ჰიდროქლოროთიაზიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

დიურეტული საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

ჰიდროქლოროთიაზიდი ……….    25 მგ

1 ტაბ.

ჰიდროქლოროთიაზიდი …….   100 მგ

ჩვენებები:

მიღების წესი და დოზირება:

სასურველი ეფექტი მიღწეულ და შენარჩუნებულ უნდა იქნას უმცირესი ეფექტური დოზის მეშვეობით. მიზანშეწონილია პრეპარატის მიღება ჭამის შემდეგ.

შარდმდენი საშუალების სახით მოზრდილებს ჩვეულებრივ ენიშნებათ პრეპარატის 25-100 მგ. ერთხელ ან 2-ჯერ დღეში. შეიძლება დოზის მიღება ინტერვალით, მაგალითად, ყოველი 2 დღის შემდეგ.

მენსტრუალური შეშუპებისას ჩვეულებრივი დოზა 25 მგ და იგი მიიღება სიპტომების გამოჩენისთანავე მენსტრუაციის დაწყებამდე.

ჰიპოტენზიური საშუალების სახით, ჩვეულებრივ საწყის დღიურ დოზას შეადგენს 25-50 მგ. შესაძლებელია 100 მგ ერთ მიღებაზე ან განაწილება რამდენიმე მიღებაზე შემდგომში. მიღებული რეაქციის გათვალისწინებით დოზა შეიძლება შემცირდეს ან აუცილებლობის შემთხვევაში გაიზარდოს. ჩვეულებრივ მაქსიმალური დღიური დოზაა 200 მგ, რამდენიმე მიღებაზე. პრეპარატი შეიძლება კომბინირებულ იქნას სხვა ჰიპოტენზიურ საშუალებებთან.

ამასთან ერთად არტერიული წნევის მკვეთრად დაქვეითების თავიდან ასაცილებლად სხვა პრეპარატების დოზა შესაბამისად შემცირებულ უნდა იქნას.

უშაქრო დიაბეტის შემთხვევაში პოლიურიის შესასუსტებლად ჩვეულებრივ დღიურ დოზას შეადგეს 50-150 მგ (დაყოფილი რამდენიმე მიღებაზე).

ბავშვებისათვის საშუალო დღიური დოზაა 2 მგ ყოველ კილოგრამზე, ორჯერადად მიღებისათვის, ბავშვებს 2 წლამდე ასაკში სხეულის მასის შესაბამისად დღეში ენიშნებათ 12,5-37,5 მგ, 3 – დან 12 წლამდე ასაკში 37,5-100 მგ. დღეში, 6 წლამდე ასაკში, აუცილებლობის შემთხვევაში მაქსიმალურ დღიურ დოზას შეადგენს 3,5 მგ. სხეულის მასის ყოველ კილოგრამზე.

უკუჩვენება:

ანურია, სულფონამიდების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა. მისი დოზირება მოითხოვს ინდივიდუალურ მიდგომასა და ექიმის მხრიდან მუდმივ კონტროლს, ამიტომ პრეპარატის მიღება საჭიროა ექიმის მიერ დანიშნული დოზირებით და ვადით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

პრეპარატის მიღება შეიძლება ერთდროულად სხვა პრეპარატებთან მხოლოდ ექიმის ნებართვით, რადგანაც ერთდროული მიღებისას პრეპარატების მოქმედება შეიძლება შეიცვალოს .

უნდა ავიცილოთ ერთდროული მიღება:

-ლითიუმის მარილებთან

სიფრთხილით:

-ჰიპოტენზიურ პრეპარატებთან

-საგულე გლიკოზიდებთან

-ორალურ ანტიდიაბეტურ პრეპარატებთან

-არაპდეოლარიზაციურ მიორელაქსანტებთან

-ამანტადინთან, კურარეს ჯგუფის პრეპარატებთან

-კორტიკოსტეროიდულ პრეპარატებთან, კალციტონინთან

-ქოლესტირამინთან

-არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებთან

-ალკოჰოლთან, ბარბიტურატებთან, ნარკოტიკებთან

გაფრთხილება:

მკურნალობის ხანგრძლივი კურსის შემთხვევაში, რეკომენდებულია კალიუმით მდიდარი დიეტა (ხილი, ბოსტნეული). შესაძლებელია გაჩნდეს აუცილებლობა კალიუმის მუდმივი მედიკამენტური ჩანაცვლებისა.

თირკმლის ფუნქციის უკმარისობის შემთხვევაში და ღვიძლის დაავადებებისას პრეპარატი უნდა დაინიშნოს სიფრთხილით.

მეძუძურმა დედებმა არ უნდა მიიღონ პრეპარატი;

ორსულებმა და შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულებმა უნდა მიიღონ ექიმის მითითებით; პრეპარატის მიღების დროს საჭიროა ალკოჰოლის მიღებისაგან თავის შეკავება. პრეპარატის მიღების საწყის სტადიაზე – ამ პერიოდის ხანგრძლივობა განისაზღვრება ინდივიდუალურად. იკრძალება ავტომობილის მართვა და სამუშაოს შესრულება, რომელიც დაკავშირებულია ავარიის საფრთხესთან, ამიტომ ამ საშუალების ყოველი მიღების დაწყებამდე საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

პრეპარატი საჭიროა შევინახოთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე.

შენახვის პირობები და ვადები:

5 წელი

აფთიაქში გაცემის წესი:

რეცეპტით

საერთაშორისო დასახელება (აქტიური ნივთიერება):

hyoscine butylbromide

კლინიკო–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მ–ქოლინომაბლოკირებელი საშუალება.

ფარმაკოლოგიური თვისებები;

ჰიოსცინის ბუტილბრომიდი კუჭ–ნაწლავის, სანაღვლე გზებისა და შარდ–სასქესო სისტემის გლუვი მუსკულატურის მიმართ ავლენს სპაზმოლიზურ მოქმედებას.იგი ვერ აღწევს ჰემატოენცეფალურ ბარიერში, რის გამოც არ მოქმედებს ცნს–ზე. პერიფერიული ანტიქოლინერგული რეაქციები განპირობებულია შინაგანო ორგანოების მ–ქოლინორეცეპტორების ბლოკადით და პრეპარატის ანტიმუსკარინული მოქმედებით.

ჩვენებები:

• პრეპარატი გამოიყენება კუჭ–ნაწლავის ტრაქტისა და შარდ–სასქესო სისტემის სპასტიური მდგომარეობის, ასევე სანაღვლე გზების დისკინეზიების ან სპაზმების სამკურნალოდ.

დოზირება:

მოზრდილებსა და 6 წლის ასაკის ზევით ბავშვებში გამოიყენება შაქრით შემოგარსული 1–2 ტაბლეტი 3–5–ჯერ დღეში ან სანთელი. ტაბლეტები უნდა გადავყლაპოთ მთლიანად წყლის მიყოლებით.

სუპოზიტორია საჭიროა გამოვიღოთ გარსიდან და შევიყვანოთ სწორ ნაწლავში წამახვილებული ბოლოთი.

გვერდითი მოვლენები:

ანტიქოლინერგულ გვერდით მოვლენებს შორის აღსანიშნავია პირის სიმშრალე, დისჰიდროზი, შარდის შეკავება, რომელიც ჩეულებრივ გარდამავალია და თავისით ქრება.

ძალიან იშვიათად აღინიშნება კანის მხრივ გვერდიათი მოვლენები, ასევე სუნთქვის გაძნელება.

უკუჩვენება:

პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია პაციენტებში მიასთენიით და მეგაკოლონით, აგრეთვე მასში შემავალი რომელიმე კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობისას.

ორსულობა და ლაქტაცია:

არ მოიპოვება მონაცემები ორსულობის და ლაქტაციის პარიოდში პრეპარატის უსაფრთხოებაზე ამიტომ ამ პერიოდში პრეპარატის გამოყენება უნდა შეწყდეს.

განსაკუთრებული მითითებები:

პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ ნაწლავთა გაუვალობა ან საშარდე გზების ობსტრუქცია, ასევე წვრილკუთხოვანი გალაუკომა ან ტაქიკარდიის მიმართ მიდრეკილება, ანტიქოლინერგული გართულებების თავიდან აცილების მიზნით პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება.

ჭარბი დოზირება:

პრეპარატის ჭარბი დოზირების შესახებ მონაცემების არ არსებობს, ამიტომ სიმპტომები და რეკომენდაციები ატარებენ თეორიულ ხასიათს. ამ დროს შესაძლებელია ანტიქოლინერგული სიმტომების განვითარება: შარდის შეკავება, პირის სიმშრალე, კანის სიწითლე, ტაქიკარდია, კუჭ–ნაწლავის ტრაქტის მოტორიკის დათრგუნვა, მხედვეობის დაქვეითება.

მკურნალობა:

თუკი პრეპარატი მიღებულია პერორალურად საჭიროა კუჭის ამორეცხვა გააქტივებული ნახშირით და 15% მაგნიუმის სულფატით. პრეპარატით გამოწვეული ჭარბი დოზირების კუპირება ხდება ქოლინომიმეტური საშუალებებით.

გლაუკომით დაავადებულ პაციენტებს ადგილობრივად უნიშნავენ პილოკარპინს. აუცილებლობისას შეყავთ არაპირდაპირი მოქმედების ქოლინომიმეტური საშუალებები სისტემით, მაგალითად, 0,5–2,5 მგ ნეოსტიგმინი კუნთებში ან ვენაში.

გულ–სისხლძარღვთა დაავადების დროს ჭარბი დოზირებით გამოწვეულ გართულებებს მკურნალობენ დადგენილი წესით.

სასუნთქი სისტემის მუსკულატურის პარეზის დროს საჭიროა ინტუბაციის ჩატარება, ფილტვის ხელოვნური ვენტილაცია.

შარდის შეკავების შემთხვევაში შარდის ბუშტში დგამენ კათეტერს. ამავე დროს, ტარდება შემანარჩუნებელი თერაპია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ჰიოსცინს შესწევს უნარი გააძლიეროს ტრიციკლური ანტიდეპრესანტების, ანტიჰისტამინური საშუალებების და ამანტადინის მოქმედება. დოპამინის ანტაგონისტებისა და ჰიოსცინის ბუტილბრომიდის ერთდროული გამოყენება იწვევს ორივე პრეპარატის მოქმედების შესუსტებას კუჭ–ნაწლავის ტრაქტზე.

ჰიოსცინის ბუტილბრომიდი აძლიერებს ბეტა–ადრენომიმეტური საშუალებებით გამოწვეულ ტაქიკარდიას.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ჰიმეკრომონი ნაღველმდენ გზებზე ახდენს სელექტიურ სპაზმოლიზურ მოქმედებას, რომელიც კომბინირდება გამოხატული ქოლერეზული ეფექტით. მისი უშუალო მიოტროპული ზემოქმედება აუმჯობესებს ნაღვლის სადინარების გლუვი მუსკულატურის ფუნქციონალური მდგომარეობას, რაც ხელს უწყობს ნაღვლის ბუშტიდან და ქოლედოქუსიდან გამოყოფას ოდის სფინქტერის გზით და ამცირებს მასში წნევას, გამოწვეულს – ქოლესტაზით. იგი არ ახდენს ზეგავლენას ნაღვლის ბუშტის კუმშვადობაზე და ზრდის სერკეტირებული ნაღვლის რაოდენობას. ამის შედეგად აქტივირდება პანკრეასის ლიპაზა, რაც ხელს უწყობს ცხიმების ემულგირებას და მათ შეწოვას.

ფარმაკოკინეტიკა

პრეპარატი პერორალური მიღების შემდეგ სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მაქსიმალური კონცენტრაციას აღწევს 2-3 საათის შემდეგ. პრეპარატის განაწილების მოცულობა ვარირებს 20.8-36.4 ლ-ის ფარგლებში. ნახევარგამოყოფის პერიოდი პლაზმაში შეადგენს საშუალოდ 1 სთ-ს. კუმულირდება ნაღველში, ამასთანავე მისი ელიმინირების ხარისხი დამოკიდებულია ნაღვლის სეკრეციაზე, საერთო კლირენსი შეადგენს 1413 მლ/წთ-ში. პრეპარატი ორგანიზმიდან გამოიყოფა შარდის მეშვეობით, 93% გლუკურონიდის სახით, 1.4% სულფატის სახით, ხოლო 0.3% უცვლელი სახით.

ჩვენებები

• ნაღვლმდენი გზების ჰიპერკინეტიკური დისკინეზია;
• ქვემწვავე და ქრონიკული ქოლედოქო და ქოლელითიაზი; არაობსტრუქციული ქოლესტაზი;
• ნაღველის სეკრეციის უკმარისობით გამოწვეული ყაბზობა.

დოზირების რეჟიმი

პრეპარატი მიიღება 1 ტაბლეტის ოდენობით 3-ჯერ დღეში ჭამის დროს.

მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა განისაზღვრება მკურნალი ექიმის მიერ.

იმის გამო, ბავშვებში პრეპარატის უსაფრთხოება და ეფექტურობა არ არის დადგენილი, ამიტომ მისი გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

გვერდითი მოვლენები

აღწერილია შემდეგი გვერდითი მოვლენები: ჰიპერმგრძნობელობა – ქავილი, ერითემა, გამონაყარი, ჭინჭრის ციება.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: – დიარეა, რომელიც დოზის შემცირების შემდეგ ქრება;

ძალიან იშვიათად გვხვდება – მძიმე ალერგიული რეაქციები.

უკუჩვენებები

* პრეპარატის მიღება არ არის რეკომენდებული მასში შემავალი რომელიმე კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობის გამო;

* ღვიძლის მძიმე დაავადება, მათ შორის მწვავე ჰეპატიტი და ქოლანგიტი;

* თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევა;

* ნაღვლმდენი გზების მთლიანი ან ნაწილობრივი მექანიკური დაცობა;

* წყლულოვანი და ჰემორაგიული კოლიტი;

* კრონის დაავადება;

* ნაღვლის ბუშტის მწვავე ჭვალი;

* მწვავე ქოლეცისტიტი და ქოლანგიტი;

* ნაღვლის ბუშტის ემპიემა.

ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში ჰიმეკრომონის გამოყენებისას უსაფრთხოების შესახებ არ არსებობს მონაცემები. ლაქტაციის პერიოდში თუ აუცილებელია პრეპარატით მკურნალობა, მაშინ საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

განსაკუთრებული მითითებები

სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე ზემოქმედება: პრეპარატის მიღებისას არასასურველი გავლენა ყურადღების კონცენტრაციაზე, რეფლექსებსა და მოძრაობის აქტივობაზე არ არის აღწერილი.

ჭარბი დოზირება

ჰიპეკრომონის მიღებისას ჭარბ დოზირებაზე მონაცემები არ არსებობს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

– ჰიმეკრომონის მეტოკლოპრამიდთან ერთდროულმა მიღებამ შესაძლოა გამოიწვიოს მათი ეფექტების დათრგუნვა.

– ჰიმეკრომონი სიფრთხილით ენიშნებათ პაციენტებს, რომლებიც იღებენ საგულე გლიკოზიდებს, ვინაიდან პრეპარატს შეუძლია გამოიწვიოს დიარეა, შემდგომი ჰიპოკალიემიით და ამის გამო იზრდება პაციენტის მგრძნობელობა საგულე გლიკოზიდებისადმი.

– ჰიმეკრომონი შესაძლებელია გამოყენებულ იქნას სხვა სპაზმოლიზურ და ანალგეზიურ საშუალებებთან კომბინაციაში.

საერთაშორისო დასახელება:

HYMECROMON

მწარმოებელი: SOPHARMA

მოქმედი ნივთიერება: ჰიმეკრომონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ნაღველმდენი საშუალება სპაზმოლიტური მოქმედებით

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

ჰიმეკრომონი ………  400 მგ

ვრცლად ჰიმეკრომონი (დოზირება ინდივიდუალური)

მწარმოებელი: MERCKLE, გერმანია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ნაწლავური მიკროფლორის მარეგულირებელი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შიგნით მისაღები წვეთები: ფლაკონში 30 მლ და 100 მლ

შემადგენლობა:

100 მლ შეიცავს

Escherichia coli DSM 4087 ნივთიერებათა ცვლის პროდუქტების არაჩანასახოვანი წყლიანი სუბსტრატი – 24.9481 გ

Streptococcus faecalis DSM 4086  ნივთიერებათა ცვლის პროდუქტების არაჩანასახოვანი წყლიანი სუბსტრატი – 12.4741 გ

Lactobacillus acidophilus DSM 4149 ნივთიერებათა ცვლის პროდუქტების არაჩანასახოვანი წყლიანი სუბსტრატი – 12.4741 გ

Lactobacillus helveticus DSM 4138  ნივთიერებათა ცვლის პროდუქტების არაჩანასახოვანი წყლიანი სუბსტრატი – 49.8960 გ

დამხმარე საშუალებები:

მჟავე ფოსფორმჟავა ნატრიუმი – x -7H₂O 1.1385 გ

მჟვავე ფოსფორმჟავა კალიუმი –  1.2420 გ

ფოსფორმჟავა-85% – 0.3520 გ

ლიმონმჟავას მონოჰიდრატი – 0.340 გ

კალიუმის სორბატი – 0.1135 გ

რძის მჟავა-90% – 37500 გ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ჰილაკ-ფორტე წარმოადგენს პრეპარატს, რომელიც ხელს უწყობს ნაწლავური ფლორის, pH-ის და ელექტროლიტური ბალანსის ნორმალიზებას, ამავე დროს ასტიმულირებს ნაწლავის კედელში არსებული ეპითელური უჯრედების სინთეზს.

ნაწლავების ბუნებრივი მიკროფლორის აქტივობის მნიშვნელოვან დაქვეითებას იწვევს ისეთი ენდოგენური ფაქტორები, როგორიცაა: ანტიბიოტიკებით მკურნალობა, სხივური თერაპია, კუჭზე ოპერაცია, აგრეთვე არასრულფასოვანი კვება და გარკვეული მიზეზების გამო პათოგენური მიკროორგანიზმების შესაძლო მნიშვნელოვანი გამრავლება. აღნიშნულთან დაკავშირებით ადგილი აქვს ისეთ მოვლენებს, როგორიცაა: ეპიგასტრიუმის მიდამოში სიმძიმის შეგრძნება, მეტეორიზმი, დიარეა ან ყაბზობა.

ჰილაკ-ფორტეს შემადგენლობაში არსებული ბიოსინთეზური რძის მჟავა და მისი ბუფერული მარილები არეგულირებენ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ნორმალურ მჟავიანობას, რომელიც ყოველთვის მუდმივია. იმის და მიუხედავად, აწუხებს თუ არა პაციენტს მომატებული ან დაქვეითებული მჟავიანობა.

პრეპარატის შემადგენლობაში არსებულ ნივთიერებათა ცვლაზე მოქმედი მრავალი ნაწლავური მიკრობებით (რძის მჟავას მაპროდუცირებელი, აგრეთვე წვრილი და მსხვილი ნაწლავების გრამდადებითი და გრამუარყოფითი სიმბიონტებით) შესაძლებელია ნაწლავების ლორწოვანი გარსის ფიზიოლოგიური და ბიოლოგიური ფუნქციის შენარჩუნება და მისი ნორმალური ფლორის აღდგენა.

პრეპარატის შემადგენლობაში არსებული მოკლე ჯაჭვის მქონე აქროლადი ცხიმოვანი მჟავები უზრუნველყოფს კუჭ-ნაწლავის დაავადებებით გამოწვეული დაზიანებული ნაწლავური არის არა მარტო პროფილაქტიკას, არამედ მის აღდგენას. აგრეთვე ხელს უწყობეს წყლისა და მნიშვნელოვანი ელექტროლიტების (ნატრიუმი, კალიუმი) შეწოვის პროცესს.

პრეპარატის მოქმედება სალმონელების სწრაფად გამოყოფის პროცესზე ჩვილ ბავშვებში სალმონელური ენტერიტის შემდეგ განპირობებულია იმ გარემოებით, რომ პრეპარატი ხელს უწყობს სალმონელების მიმართ ანტაგონისტური ეფექტის მქონე აციდოფილური ანაერობული ნაწლავური ფლორის ზრდას.

ჩვენებები:

• წვრილი და მსხვილი ნაწლავების ფიზიოლოგიური ფლორის დარღვევა (ანტიბიოტიკებით ან სულფანილამიდური პრეპარატებით მკურნალობის პერიოდში და მისი შემდგომი, სხივური თერაპიით მკურნალობა);
• საკვების არასრული მონელების სინდრომი, დისპეფსია;
• დიარეა, მეტეორიზმი, ყაბზობა;
• გასტროენტერიტი, კოლიტი, ხანდაზმულთა ნაწლავების სინდრომი (ქრონიკული, ატროფიული გასტროენტერიტი);
• გარემო პირობების შეცვლის შედეგად გამოწვეული კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ დარღვევები (თბილ ქვეყნებში მოგზაურობა);
• ჰიპო- და ანტაციდური მდგომარეობა, მათ შორის ორსულობის დროს;
• ღვიძლის და ნაღვლის ბუშტის ენტეროგენული დაავადებები;
• კანის ალერგიული დაავადებები (ურტიკარია, ენდოგენური ქრონიკული ეგზემა);
• სალმონელოზის მატარებელთა მკურნალობის დასრულება რეკონვალესცენციის პერიოდში (მათ შორის ჩვილ ბავშვებში).

მიღების წესი და დოზირება:

ჰილაკ-ფორტეს წვეთები ინიშნება პერორალურად, ჭამამდე ან ჭამის შემდეგ. მცირე რაოდენობით სითხესთან ერთად (რძის გარდა).

მოზრდილებში – 40-60 წვეთი პერორალურად 3-ჯერ დღეში.

ბავშვებში – 20-40 წვეთი პერორალურად 3-ჯერ დღეში.

ახალშობილებში – 15-30 წვეთი პერორალურად 3-ჯერ დღეში.

მდგომარეობის გაუმჯობესების შემდეგ საჭიროა სადღეღამისო დოზის განახევრება.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატის მიმართ კარგი ტოლერანტობით ხასიათდებიან ნებისმიერი ასაკის პაციენტები.

უკუჩვენებები:

არ არის დადგენილი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება შესაძლებელია ჩვენებების მიხედვით.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატის მიღება რძით ან მის პროდუქტებთან ერთად რეკომენდებული არ არის.

ჭარბი დოზირება:

ამ დროს რაიმე სპეციალური ღონისძიების ჩატარება, გარდა ჩვეულებრივი სამედიცინო დაკვირვებისა, საჭირო არ არის.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ანტაციდური პრეპარატების ზემოქმედებით შესაძლებელია პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი რძის მჟავას ნეიტრალიზაცია.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 10⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 4 წელი.

ჰილ კრემი 30 მგ , 50 მგ

კრემი განსაკუთრებული ფორმულით

შემადგენლობა:

შარდოვანა  25 %

ფოსფოლიპიდები 2%

დამცავი ნიცთიერება : nipastat 0.14 %

კრემის ფუძე: Q.S.

სამკურნალო თვისებები: ჰილ კრემი უზრუნველყოფს სისტემურ დატენიანებას, მოქმედებს , როგორც კანის ზედაპირზე ისე მის ღრმა შრეებშიც,რაც უზრუნველყოფს ნახეთქების სწრაფ შეხორცებას.

ჰილ კრემი ბუნებრივად ატენიანებს  კანს, სწრაფად და ხანგრძლივად, ვიდრე სხვა დამატენიანებელი საშუალებები.

ჩვენება:

• სიმშრალის , ნახეთქების და წყლულების მკურნალობა
• რეკომენდირებულია დამსკდარი და გაუხეშებული ქუსლების სამკურნალოდ
• ფსორიაზის და სხვა დერმატოლოგიური დაავადებების სამკურნალოდ

უსაფრთხოების ზომები: მხოლოდ გარეგანი გამოყენებისათვის. დაუშვებელია თვალისა და ლორწოვან გარსზე მოხვედრა. ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას

გამოყენების წესები: გამოიყენება დღეში 2-ჯერ წასასმელად, დილით და საღამოს.მაქსიმალური ეფექტის მისაღწევად სასურველია დაზიანებული ადგილის შეფუთვა რბილი ქსოვილით

მწარმოებელი :  NABROS PHARMA  ინდოეთი

საერთაშორისო დასახელება:

AMOXICILLIN

მწარმოებელი: KRKA

მოქმედი ნივთიერება: ამოქსიცილინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბიოტიკი; ნახევრადსინთეზური პენიცილინი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 16 და 100 ც.

1 კაფს.

ამოქსიცილინი …………………….       250 მგ

1 კაფს.

ამოქმიცილინი ……………………..      500 მგ

ფხვნილი სუსპენზიის მოსამზადებლად: ფლაკონში 60 მლ და 100 მლ

5 მლ

ამოქსიცილინი …………………..         125 მგ

5 მლ

ამოქსიცილინი …………………..         250 მგ

ფხვნილი წვეთების მოსამზადებლად ბავშვებისათვის: საწვეთურიან ფლაკონში 10 მლ

1 მლ

ამოქსიცილინის ტრიჰიდრადი ……. 100 მგ

ვრცლად ფლემოქსინი სოლუტაბი(მიღების წესი, დოზირება განსხვავებული)

საერთაშორისო დასახელება:

LOSARTAN; HYDROCHLOROTHIAZIDE

მწარმოებელი: MERCK SHARP & DOHME, ნიდერლანდები

მოქმედი ნივთიერება: ლოზარტანი+ჰიდროქლოროთიაზიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიჰიპერტენზული საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 13 და 28 ც.

1 ტაბ.

ლოზარტან კალიუმი ………..          50 მგ

ჰიდროქლოროთიაზიდი …………  12.5 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ჰიზაარი წარმოადგენს კომბინირებულ ანტიჰიპერტენზულ პრეპარატს, რომლის შემადგენლობაში შედის ლოზარტან კალიუმის მარილი – ანგიოტენზინ II-ის რეცეპტორების ანტაგონისტი (ტიპი AT₁) და ზომიერი ეფექტის მქონე დიურეზულ-სალურეზული საშუალება – ჰიდროქლოროთიაზიდი.

ჩვენებები:

• არტერიული ჰიპერტონია (იმ შემთხვევაში, როდესაც კომბინირებული მკურნალობა განსაკუთრებით ეფექტურია).

მიღების წესი და დოზირება:

ჰიზაარის საშუალო საწყისი და შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 1 ტაბ-ს (ლოზარტან კალიუმის მარილი 50 მგ და ჰიდროქლოროთიაზიდი 12.5 მგ).

იმ შემთხვევაში, როდესაც აღნიშნული დოზით მკურნალობისას ვერ ხერხდება არტერიული წნევის ადექვატური კონტროლი, ჰიზაარის დოზას ზრდიან 2 ტაბ-მდე ერთხელ დღეში.

მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 2 ტაბ-ს. ძირითადი მაქსიმალური ჰიპოტენზური ეფექტი აღინიშნება მკურნალობის დაწყებიდან კვირის განმავლობაში.

ჰიზაარის მიღება შესაძლებელია საკვებისაგან დამოუკიდებლად სხვა ანტიჰიპერტენზულ საშუალებებთან ერთად. ხანდაზმული ასაკი არ წარმოადგენს პრეპარატის საწყისი დოზის შეცვლის აუცილებლობას.

გვერდითი მოვლენები:

გულ–სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ერთ-ერთ გვერდით მოვლენას წარმოადგენს თავბრუსხვევა, რომელიც ჰიზაარის მიღების შემდეგ უფრო ხშირია, ვიდრე პლაცებოს მიღების დროს და შეადგენს შემთხვევათა 1% და მეტს.

ალერგიული რეაქციები: იშვიათად – ავადმყოფებს ჰიზაარით მკურნალობის დროს აღენიშნებათ ანგიონევროზული შეშუპება (სახის, თვალების, ტუჩების და/ან ენის შეშუპების ჩათვლით).

ლაბორატორიული მაჩვენებლების მხრივ: იშვიათად – ჰიპერკალიემია (კალიუმის რაოდენობა შრატში 5.5 მექვ/ლ-ში აღენიშნებათ პაციენტების 0.7%-ს); მიუხედავად ამისა აღნიშნული მაჩვენებელი არ წარმოადგენს ჰიზაარით მკურნალობის შეწყვეტის მიზეზს.

ალანინამინოტრანსფერაზას (ALT) მომატება აღინიშნება იშვიათად და ძირითადად ნორმას უბრუნდება მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა ჰიზაარის ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ;

* ანურია;

* მომატებული მგრძნობელობა სულფონამიდების ჯგუფის სხვა წარმოებულების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ნაყოფის თირკმელების პერფუზია, რომელიც დამოკიდებულია რენინ-ანგიოტენზინის სისტემის განვითარებაზე იწყება ორსულობის II ტრიმესტრიდან. პრეპარატები, რომლებიც უშუალოდ მოქმედებენ რენინ

-ანგიოტენზინის სისტემაზე ორსულობის II და III ტრიმესტრში იწვევენ ნაყოფის დაზიანებას და სიკვდილს. ამიტომ ორსულობის დროს საჭიროა ჰიზაარით მკურნალობა შეწყდეს.

თიაზიდები გაივლიან პლაცენტურ ბარიერს და მათი აღმოჩენა შესაძლებელია ჭიპლარში.

შედარებით ჯანმრთელ ქალებში დიურეზული საშუალებების გამოყენება რეკომენდებული არ არის. ვინაიდან ამ დროს იზრდება ახალშობილთა თანდაყოლილი სიყვითლით, თრმბოციტოპენიის და სხვა გვერდითი მოვლენების განვითარების რისკი.

დიურეზული საშუალებებით მკურნალობის შედეგად ვითარდება ორსულთა ტოქსიკოზი.

ჰიდროქლორთიაზიდი გადადის დედის რძეში და იწვევს არასასურველ რეაქციებს, ამიტომ ლაქტაციის პერიოდში ჰიზაარის დანიშვის აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა ძუძუთი კვება შეწყდეს.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ ჰიზაარი არ ინიშნება ჰიპოვოლემიის დროს (მაგ. იმ პაციენტებში, რომლებიც მაღალ დოზებში იღებენ დიურეზულ საშუალებებს).

◄ ღვიძლისა და/ან თირკმელების ფუნქციის მკვეთრად გამოხატული დარღვევების დროს პრეპარატის გამოყენება რეკომენდებული არ არის (კრეატინინის კლირენსი მცირეა ან ტოლია 30 მლ/წთ-ში);

◄ პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ თირკმლის არტერიის ორმხრივი სტენოზით ან ცალი თირკმლის არტერიის სტენოზის მქონე პირებს, ვინაიდან რენინ-ანგიოტენზინის სისტემაზე მოქმედი პრეპარატები ზრდიან სისხლში შარდოვანას და პლაზმაში კრეატინინის მაჩვენებლებს. თუმცა აღნიშნული მოვლენები ჰიზაარით მკურნალობის დროს არ იქნა რეგისტრირებული ამ რეაქციას შესაძლებელია ადგილი ჰქონდეს ანგიოტენზინ II რეცეპტორების ანტაგონისტებით მკურნალობის დროს.

◄ ისევე როგორც სხვა ანტიჰიპერტენზული საშუალებებით მკურნალობისას, ჰიზაარით მკურნალობის დროს ზოგიერთ შემთხვევაში არსებობს სიმპტომური არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების შესაძლებლობა.

ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევებისადმი მომატებული რისკის მქონე პაციენტები (ცირკულაციაში მყოფი სისხლის მოცულობის დაქვეითება ჰიპონატრიემია, ჰიპოქლორემიული ალკალოზი, ჰიპომაგნიემია და ჰიპოკალიემია, რომლებიც ვითარდება დიარეის ან ღებინების შედეგად), უნდა იმყოფებოდნენ ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ. ამ დროს, მკურნალობის პროცესში აუცილებელია ელექტროლიტების მაჩვენებლების პერიოდული კონტროლი.

ჰიზაარის შემადგენლობაში მყოფმა ჰიდროქლოროთიაზიდმა შესაძლებელია გამოიწვიოს შემდეგი მოვლენები:

– გლუკოზის მიმართ ტოლერანტობის დაქვეითება, რაც ჰიპოგლიკემიური საშუალებების დოზის კორექციას მოითხოვს ინსულინის პრეპარატების ჩათვლით;

– შარდში კალციუმის ექსკრეციის დაქვეითება და კალციუმის უმნიშვნელო გარდამავალ მომატება პლაზმაში.

– ქოლესტერინის და ტრიგლიცერიდების რაოდენობის მომატება;

ზოგიერთ შემთხვევებში ადგილი აქვს ჰიპერურიკემიას და/ან პოდაგრის პროვოცირებას.

◄ ჰიზაარი აქვეითებს შარდმჟავას რაოდენობას, რის გამოც მისი კომბინაცია ჰიდროქლოროთიაზთან ამცირებს დიურეზული საშუალებებით გამოწვეულ ჰიპერურიკემიას.

◄ ჰიზაარით მკურნალობის შედეგად გამოწვეული მკვეთრად გამოხატული ჰიპერკალციემია, შესაძლებელია იყოს ფარული ჰიპერპარათირეოიდიზმის გამოვლინება.

◄ პარათირეოდიული ჯირკვლების დაზიანების შემთხვევაში საჭიროა ჰიზაარით  მკურნალობა შეწყდეს. პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოება და ეფექტურობა ბავშვებში შესწავლილი არ არის.

◄ ჰიზაარის ეფექტურობას და უსაფრთხოებას შორის სარწმუნო განსხვავებები ხანდაზმულ ავადმყოფებში (65 წლის ასაკის ზემოთ) და შედარებით ახალგაზრდებში (65 წლის ასაკამდე) აღწერილი არ არის.

◄ ავტოსატრანსპორტო საშუალებების მართვა და იმ სამუშაოების შესრულება, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღების მაქსიმალური კონცენტრაციას, შესაძლებელია მხოლოდ პრეპარატისადმი ავადმყოფის ინდივიდუალური რეაქციის შესწავლის შემდეგ.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: მონაცემები ჰიზაარის ჭარბი დოზირების შესახებ მცირეა; შედარებით ხშირად აღინიშნება არტერიული ჰიპოტენზია და ტაქიკარდია, აგრეთვე შესაძლებელია ბრადიკარდიის განვითარება, რომელიც ვითარდება პარასიმპათიკური (ვაგუსის) სტიმულაციის შედეგად. ჰიდროქლოროთიაზიდის დოზის გადაჭარბების შედარებით დამახასიათებელ გამოვლენას წარმოადგენს ელექტროლიტების ბალანსის დარღვევის სიმპტომები (ჰიპოკალიემია, ჰიპოქლორემია, ჰიპონატრიემია), აგრეთვე დეჰიდრატაცია, რომელიც გაძლიერებული დიურეზის შედეგია.

ჰიზაარის და საგულე გლიკოზიდების ერთდროული დანიშვნა ხელს უწყობს არითმიის განვითარებას.

მკურნალობა: ავადმყოფებს უტარდებათ სიმპტომური და შემანარჩუნებელი მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა (თუ პრეპარატი ცოტა ხნის წინათ იქნა მიღებული), სითხისა და ელექტროლიტური ბალანსის კორექცია. პრეპარატის დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში აუცილებელია ჰიზაარით მკურნალობის შეწყვეტა და ავადმყოფის ხანგრძლივი კონტროლი.

არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების შემთხვევაში აუცილებელია შემანარჩუნებელი მკურნალობის ჩატარება.

ჰიზაარის და მისი აქტიური მეტაბოლიტების გამოდევნა ორგანიზმიდან ჰემოდიალიზის მეშვეობით არ არის შესაძლებელი.

არ არის დადგენილი, ჰიდროქლოროთიაზიდის რა რაოდენობის გამოდევნა შეიძლება ორგანიზმიდან ჰემოდიალიზის მეშვეობით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– კლინიკური ნიშნების მიხედვით რაიმე განსაკუთრებულ ურთიერთქმედებას ჰიზაარში შემავალი ლოზარტან კალიუმის მარილსა და დიგოქსინს, ვარფარინს, ციმეტიდინს და ფენობარბიტალს შორის ადგილი არა აქვს.

– ჰიდროქლოროთიაზიდის ერთდროული დანიშვნით ბარბიტურატებთან, ოპიოდურ ანალგეტიკებთან, ეთანოლთან შესაძლებელია ორთოსტატული ჰიპოტენზიის პოტენცირება.

– პერორალურ ჰიპოგლიკემიურ საშუალებებთან და ინსულინთან კომბინირებისას – საჭირო ხდება ამ უკანასკნელის დოზის კორექცია. სხვა ჰიპოტენზიურ პრეპარატებთან – შესაძლებელია ადიტიური ეფექტი; ქოლესტირამინთან და ქოლესტიპოლთან კომბინირებისას – შესაძლებელია ჰიდროქლოროთიაზიდის შეწოვის დარღვევა. ქოლესტირამინის და ქოლესტიპოლის ერთჯერადი მიღებით შესაძლებელია შესაბმისად 85% და 43%-ით შემცირდეს ჰიდროქლოროთიაზიდის შეწოვა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან.

– ჰიდროქლოროთიაზიდის და კორტიკოსტეროიდების, ადრენოკორტიკოტროპული ჰორმონის ერთდროული მიღებით შესაძლებელია ელექტროლიტების ძლიერი დაკარგვა, ჰიპოკალიემიის გაძლიერება;

– პრესორულ ამინებთან კომბინირებისას (მაგ. ეპინეფრინთან) – მოსალოდნელია პრესორული ამინების ეფექტის უმნიშვნელო შემცირება;

– არადეპოლარიზაციულ მიორელაქსანტებთან (მაგ. ტუბოკურარინთან) კომბინირებისას – შესაძლებელია ადგილი ჰქონდეს მათი მოქმედების გაძლიერებას.

– ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ პრეპარატებთან ერთად მიღებისას – ზოგიერთ შემთხვევაში – შესაძლებელია დიურეზული, ანტიდიურეზული და ჰიპოტენზიური მოქმედების შემცირება.

– ჰიზაარის დანიშვნა ლითიუმის პრეპარატებთან ერთად რეკომენდებული არ არის. ვინაიდან დიურეზული საშუალებები ამცირებენ ლითიუმის რენულ კლირენსს და ზრდიან ლითიუმის მიერ გამოწვეული ინტოქსიკაციის რისკს.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-30⁰C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.