საერთაშორისო დასახელება:

FLUTICASONE

მწარმოებელი: GLAXOSMITHKLINE, ესპანეთი

მოქმედი ნივთიერება: ფლუტიკაზონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

გლუკოკორტიკოსტეროიდული პრეპარატი ინტრანაზალური გამოყენებისათვის.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

არაფრეონული აეროზოლი ინჰალაციისათვის:

ბალონში 120 დოზა

1 დოზა

ფლუტიკაზონის პროპიონატი …………    50 მკგ

აეროზოლი ინჰალაციისათვის: ბალონში 60 დოზა.

1 დოზა

ფლუტიკაზონის პროპიონატი ………   125 მკგ

1 დოზა

ფლუტიკაზონის პროპიონატი ……..   250 მკგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

იგი წარმოადგენს გლუკოკორტიკოიდულ პრეპარატებს ინჰალაციისათვის. გააჩნია გამოხატული ანთების საწინააღმდეგო, ანტიალერგიული მოქმედება. ამცირებს ანთებითი სიმპტომების გამოხატულებას და ხელს უშლის ბრონქული ასთმის გამწვავებას.

პრეპარატის სისტემური მოქმედება მინიმალურია (ბიოშეღწევადობა 1%-ზე ნაკლები).

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა: ინჰალაციის შედეგად ფილტვებში ხვდება პრეპარატის დოზის 10-20%. დანარჩენი ნაწილი იყლაპება.

მეტაბოლიზმი: მეტაბოლიზმის პროცესში ღვიძლში წარმოიქმნება მხოლოდ ერთი მეტაბოლიტი, რომელიც არ არის აქტიური.

გამოყოფა: პრეპარატის გადაყლაპული დოზის 87-100% გამოიყოფა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მისი ინტრავენური გამოყენებისას ადგილი აქვს სწრაფ პლაზმურ კლირენსს. ნახევარგამოყოფის პერიოდი არ აღემატება 3 საათს.

პრეპარატის ინტრანაზალური და ინჰალაციური გამოყენება თერაპიულ დოზებში პრაქტიკულად არ მოქმედებს ჰიპოთალამო-ჰიპოფიზურ თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის სისტემაზე.

ჩვენებები:

• ბრონქული ასთმის ანთების საწინააღმდეგო ბაზისური მკურნალობისათვის.

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებში და ბავშვებში 16 წლის ასაკის ზევით ბრონქული ასთმის იოლი ფორმების დროს

რეკომენდებულია 100-250 მკგ 2-ჯერ დღეში.

საშუალო სიმძიმის ბრონქული ასთმის დროს რეკომენდებულია 250-500 მკგ 2-ჯერ დღეში.

მძიმედ მიმდინარე ბრონქული ასთმის შემთხვევაში რეკომენდებულია 500 მკგ 1 მგ 2-ჯერ დღეში.

ბავშვებში 4 წლის ასაკის ზევით:

ბრონქული ასთმის სიმძიმის მიხედვით 500-100 მკგ 2-ჯერ დღეში ყოველდღიურად.

პრეპარატის დოზის კორეგირება შესაძლებელია პაციენტის ინდივიდუალური რეაქციის მიხედვით.

გვერდითი მოვლენები:

ადგილობრივი რეაქციები: შესაძლებელია განვითარდეს პირის ღრუსა და საყლაპავის ლორწოვანის მხრივ კანდიდოზის მოვლენები, ხმის ჩახლეჩვა. შესაძლებელია პაროდოქსული ბრონქოსპაზმის განვითარება.

სისტემური რეაქციები: მათი განვითარების რისკი მატულობს ინჰალაციური გლუკოკორტიკოიდების ხანგრძლივი მიღების დროს დიდ დოზებში და/ან გლუკოკორტიკოიდებით პერიოდული მკურნალობის შემთხვევაში. ბავშვებში სისტემური გვერდითი მოვლენები არ აღინიშნება.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

არ არის დადგენილი პრეპარატის უსაფრთხოება ორსულობის და ლაქტაციის დროს.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ ფლიქსოტიდი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში ფილტვების ტუბერკულოზით.

◄ ფლიქსოტიდი არ არის რეკომენდებული ბრონქული ასთმის შეტევის კუპირებისათვის.

◄ პაციენტებში, რომლებიც ხანგრძლივი დროის განმავლობაში იღებდნენ მაღალ დოზებში გლუკოკორტიკოიდებს, ფლიქსოტიდით მათი შეცვლა წარმოებს თანდათანობით. ასეთ შემთხვევებში აუცილებელია თირკმელზედა ჯირკვლის ფუნქციის პერიოდული კონტროლი.

◄ არ შეიძლება ფლიქსოდიტით მკურნალობის უეცარი შეწყვეტა.

◄ კანდიდოზის თავიდან ასაცილებლად აუცილებელია ინჰალაციის შემდეგ პირის გამორეცხვა.

◄ პარადოქსული ბრონქოსპაზმის პროფილაქტიკისათვის ფლიქსოტიდის ინჰალაციამდე აუცილებელია ხანმოკლე მოქმედების ბეტა₂-ადრენორეცეპტორების აგონისტების ინჰალაცია.

◄ ინჰალაციურ გლუკოკორტიკოიდებზე გადასვლის დროს შესაძლებელია ალერგიული დაავადებების გამწვავება (ალერგიული რინიტი ან ეგზემა), რომელიც არ აღინიშნება სისტემური გლუკოკორტიკოიდების გამოყენების დროს. ამ დაავადებების მკურნალობა რეკომენდებულია ანტიჰისტამინური საშუალებებით და/ან ადგილობრივად გამოსაყენებელი შესაბამისი პრეპარატებით (მათ შორის გლუკოკორტიკოიდებით).

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირების შემთხვევაში ადგილი აქვს თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის ფუნქციის დროებით დათრგუნვას. სპეციალური მკურნალობა არ არის რეკომენდებული. შესაძლებელია ფლიქსოტიდით მკურნალობის გაგრძელება პრეპარატის თერაპიული დოზებით. თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის ფუნქცია აღდგება რამდენიმე დღეში.

პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას დღიური დოზით 2 მგ, შესაძლებელია ქრონიკული ჭარბი დოზირება, რომელიც აგრეთვე გამოიხატება თირკმელზედა ჯირკვლის  ქერქის ფუნქციის დარღვევით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ მოიპოვება ინფორმაცია სხვა წამლებთან ფლიქსოტიდის ურთიერთქმედების შესახებ.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, ბნელ, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

FLUTICASONE, დიდი ბრიტანეთი

მწარმოებელი: GLAXOSMITHKLINE, დიდი ბრიტანეთი

მოქმედი ნივთიერება:

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

გლუკოკორტიკოსტეროიდული პრეპარატი ინტრანაზალური გამოყენებისათვის.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

დოზირებული ინტრანაზალური სუსპენზია: ფლაკონ-სპრეიში 120 დოზა.

1 დოზა

ფლუტიკაზონის პროპიონატი …….   50 მკგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი წარმოადგენს ინტრანაზალური გამოყენების გლუკოკორტიკოსტეროიდულ საშუალებას, რომელიც ხასიათდება ანთების საწინააღმდეგო და ანტიალერგიული მოქმედებით.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალური მიღების შემდეგ პრეპარატის 87-100% გამოიყოფა ნაწლავებიდან. მეტაბოლიზმის პროცესში ღვიძლში წარმოიქმნება არააქტიური მეტაბოლიტი. პრეპარატის ინტრანაზალური შეყვანა არ ახდენს გავლენას ჰიპოთალამო-ჰიპოფიზურ-თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის სისტემაზე.

ჩვენებები:

• სეზონური ალერგიული რინიტის პროფილაქტიკა და მკურნალობა;
• სრულწლიანი ალერგიული რინიტის პროფილატიკა და მკურნალობა.

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებს და ბავშვებს 12 წლის ასაკის ზევით ენიშნებათ 100 მკგ (2 დოზა) ერთხელ დღეში ინტრანაზალურად, ცხვირის თითოეულ ნესტოში სასურველია დილით. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 400 მკგ-ს. ხანდაზმულ პაციენტებში რეკომენდებულია საშუალო თერაპიული დოზა, რომელიც განკუთვნილია მოზრდილებისთვის.

3-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატი ინიშნება ერთხელ დღეში, ცხვირის თითოეულ ნესტოში, დილით, აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლებელია დოზის გაზრდა – 2-ჯერ დღეში.

სასურველი ეფექტის მისაღწევად საჭიროა პრეპარტის რეგულარული გამოყენება. მაქსიმალური ეფექტი ვლინდება მკურნალობიდან 3-4 დღის შემდეგ.

გვერდითი მოვლენები:

ადგილობრივი: ძალიან იშვიათად ცხვირ-ხახის სიმშრალე და გაღიზიანება, პირში არასასიამოვნო გემო და სუნი. ცალკეულ შემთხვევებში ცხვირის ძგიდის პერფორაცია, განსაკუთრებთი ანამნეზში ცხვირის ღრუზე ქირურგიული ჩარევის დროს.

უკუჩვენებები:

პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში საჭიროა გავითვალისწინოთ რამდენად ჭარბობს დედისათვის მოსალოდნელი სარგებლიანობა ნაყოფზე ან ბავშვზე მოქმედების შესაძლო რისკს.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ ცხვირის ღრუს და ცხვირის დანამატი ღრუების ინფექციები პრეპარატის მიღებისას არ წარმოადგენენ წინააღმდეგჩვენებას.

◄ გლუკოკორტიკოსტეროიდული საშუალებების სისტემური გამოყენების შემდეგ (განსაკუთრებით თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის ფუნქციის დათრგუნვისას) ფლიქსონაზი ინიშნება სიფრთხილით.

◄ მიუხედავად იმისა, რომ მკურნალობისას კარგი შედეგი მიიღება სეზონური ალერგიული რინიტების დროს გართულებების გარეშე, მაინც საჭიროა თვალის მხრივ სიმპტომების დამატებითი მონიტორინგი.

ჭარბი დოზირება:

არ მოიპოვება მონაცემები.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ არის აღწეილი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

ETOFENAMATE

მწარმოებელი: SANTA FARMA ILAC. SAN.,თურქეთი

მოქმედი ნივთიერება: ეტოფენამატი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალება გარეგანი გამოყენებისთვის; ახდენს ადგილობრივ ანალგეზიურ და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებას

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

გელი: ტუბში 40 გ

1 გ

ეტოფენამატი …….   50 მგ

ვრცლად ფლექსო ამპულა(მიღების წესი განსხვავებული)

საერთაშორისო დასახელება:

ETOFENAMATE

მწარმოებელი: SANTA FARMA ILAC. SAN., თურქეთი

მოქმედი ნივთიერება: ეტოფენამატი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი: ამპულაში 2 მლ, შეფუთვაში 1 ც.

1 ამპ.

ეტოფენამატი ……    1 გ

დამხმარე ნივთიერებები:

ტრიგლიცერიდები – საკმარისი რაოდენობით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ეტოფენამატი წარმოადგენს არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატს. იგი ხასიათდება კარგად გამოხატული ანთების საწინააღმდეგო ტკივილგამაყუჩებელი და სიცხის დამწევი მოქმედებით.

პრეპარატის ანთების საწინააღმდეგო ეფექტი განპირობებულია პროსტაგლანდინების სინთეზის დათრგუნვით.

ფარმაკოკინეტიკა:

ეტოფენამატი მისი ცხიმოვანი ბუნების გამო შეყავთ თანდათანობით (დაახლოებით 50 მგ სთ-ში). პრეპარატის ფარმაკოკინეტიკური მაჩვენებლები მის დოზაზე დამოკიდებული არ არის. 1 გ ეტოფენამატის შეყვანიდან პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 0.5-5.4 სთ-ის შემდეგ და შეადგენს 0.633 მმოლ/ლ-ს, ხოლო პლაზმის ცილებთან კავშვირი შეადგენს 98-99%-ს.

პრეპარატის 35% მეტაბოლიტების სახით გამოიყოფა შარდთან ერთად. ნახევრადდაშლის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 1.9 სთ-ს, ხოლო ტერმინალური – 35.4 სთ-ს. აქედან გამომდინარე ეტოფენამატის მოქმედება იწყება სწრაფად (0.5-1 სთ-ში) და გრძელდება დიდი ხნის განმავლობაში (24 სთ-ზე მეტი).

ჩვენებები:

• იყენებენ რევმატოიდული ართრიტის, ოსტეოართრიტის, მაანკილოზებელი სპონდილიტის, პერიართრიტის, ბურსიტის, სინოვიტის, ტენდოსინოვიტის, ეპიკონდილიტის, დაჭიმულობის, დაჟეჟილობის, ტრავმის შემდგომ ანთებების ლუმბაგოს სამკურნალოდ.

მიღების წესი და დოზირება:

ინიშნება კუნთებში 1 ამპულა ერთხელ დღეში.

გვერდითი მოვლენები:

ადგილობრივი რეაქციები: ინექციის ადგილზე შესაძლებელია ტკივილი, გამკვრივება, ჰიპერემია, შეშუპება, ქავლი. იშვიათად ჰემატომა და ცხიმოვანი ქსოვილის ნეკროზი.

ზოგადი რეაქციები: შესაძლებელია თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ასთენია, მხედველობის დარღვევა, ალერგიული რეაქციები, ტკივილი გულმკერდის არეში, კანზე გამონაყარი, შეშუპება. იშვიათად – სახის და ენის შეშუპება, ლარინგოსპაზმი, ბრონქოსპაზმი, ტაქიკარდია, ჰიპოტონია და მასთან დაკავშირებული მომატებული მგრძნობელობა.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ შესაძლებელია ცვლილებები: გულისრევა, ღებინება, დისპეფსია.

ეტოფენამატს განსხვავებით სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარტებისაგან, არ ახასიათებს ისეთი გვერდითი მოვლენების განვითარება, როგორიცაა, განავალში ცხიმის შემცველობა, პანკრეატიტი, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, სისხლის სურათის მხრივ ცვლილებები, თირკმელების უკმარისობა, მეხსიერების გაფანტვა, დეპრესია.

უკუჩვენებები:

* ბრონქული ასთმა, ალერგიული რინიტი, ურტიკარია;

* მომატებული მგრძნობელობა ეტოფენამატის ან სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების მიმართ;

* სისხლის წარმოქმნის პროცესის უცნობი ეთიოლოგიის დარღვევა;

* 12 წლამდე ასაკის ბავშვები.

ორსულობა და ლაქტაცია:

არასაკმარისი ინფორმაციის გამო პრეპარატის დანიშვნა ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში ნებადართული არ არის.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ ეტოფენამატის გამოყენებისას (ისევე როგორც სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების) იშვიათად აღინიშნება ანაფილაქსიური რეაქციები. მიუხედავადა ამისა, აღნიშნული რეაქციების წარმოქმნის შემთხვევაში აუცილებელია შესაბამისი მკურნალობის ჩატარება ადრენალინით, ანტიჰისტამინური და/ან სტეროიდული პრეპარატებით.

◄ ეტოფენამატი სიფრთხილით ენიშნებათ ანამნეზში კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დააავადებით მაგ. კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლული, წყლულოვანი კოლიტი, კრონის დაავადება), თირკმელების ფუნქციის დარღვევით, გულის უკმარისობით შეპყრობილ, აგრეთვე ხანშიშესულ ავადმყოფებს.

◄ ეტოფენამატი ორგანიზმიდან გამოიყოფა თირკმელების საშუალებით, ამიტომ თირკმელების ფუნქციის დარღვევით შეპყრობილ ავადმყოფებში აუცილებელია პრეპარატის დოზის კორექცია.

◄ ზოგიერთ ავადმყოფში შესაძლებელია პერიფერიული შეშუპების განვითარება, ამიტომ პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ გულის უკმარისობით, ჰიპერტონული დაავადების და ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევით შეპყრობილ ავადმყოფებს.

◄ ეტოფენამატი, სალიცილატების მსგავსად, აინჰიბირებს თრომბოციტების ფუნქციას და აძლიერებს სისხლდენას, რის გამოც მკურნალობის პერიოდში შესაძლებელია პროთრომბინის დროის გახანგრძლივება და სისხლდენის განვითარება. ამიტომ პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება ანტიკოაგულანტებთან კომბინაციაში.

◄ პრეპარატით მკურნალობის პროცესში საჭიროა ღვიძლის ფუნქციური სინჯების პერიოდული კონტროლი და მათი ცვლილებების შედეგად გამოწვეული გვერდითი მოვლენების წარმოქმნის შემთხვევაში – ქავილი, ეოზინოფილია, აუცილებელია მკურნალობის დაუყოვნებლივ შეწყვეტა.

ეტოფენამატი ცვლის მოძრაობით რეაქციებს, ამიტომ პრეპარატის გამოყენება ავტოტრანსპორტის მძღოლებში რეკომენდებული არ არის.

ჭარბი დოზირება:

დადგენილი არ არის.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– ეტოფენამატი ამცირებს დიურეზული (მაგ: ფუროსემიდი, თიაზიდები) და ანტიჰიპერტენზიული საშუალებების მოქმედების ეფექტს. პრობენიციდი და სულფოპირაზონი ამცირებენ შარდთან ერთად ეტოფენამატის გამოყოფის პროცესს.

– ეტოფენამატი აძლიერებს დიგოქსინის, ფენიტოინის, ლითიუმის, მეტოტრექსატის აქტივობას და ტოქსიკურობას.

– პრეპარატის კომბინაციით კორტიკოსტეროიდებთან და ალკოჰოლთან, შესაძლებელია კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ გვერდითი მოვლენების განვითარება.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

KETOPROFEN

მწარმოებელი: ITALFARMACO

მოქმედი ნივთიერება: კეტოპროფენი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 30 ც.

1 კაფს.

კეტოპროფენი ………  50 მგ

საინექციო ხსნარი: ამპულები 10 ც.

1 ამპ.

კეტოპროფენი ….. 100 მგ

გელი 2.5%: ტუბში 30 და 50 გ.

1 გ

კეტოპროფენი …….. 2.5 მგ

ვრცლად კეტონალი

საერთაშორისო დასახელება:

NIMESULIDE

მწარმოებელი: SYNCOM FORMULATION

მოქმედი ნივთიერება: ნიმესულიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ხსნადი ტაბლეტები: შეფუთვაში 10, 50 და 100 ც.

1 ტაბ.

ნიმესულიდი ……… 100 მგ

გელი 1%: ტუბში 30 გ

1 გ

ნიმესულიდი ……..  1 მგ

ვრცლად სუარონი(დოზირება, მიღების წესი ინდივიდუალური)

საერთაშორისო დასახელება:

AMOXICILLIN

მწარმოებელი: ASTELLAS, ნიდერლანდები

მოქმედი ნივთიერება: ამოქსიცილინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბიოტიკი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ხსნადი ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

ამოქსიცილინის ტრიჰიდრატი ……..       125 მგ

1 ტაბ.

ამოქსიცილინის ტრიჰიდრატი ………      250 მგ

1 ტაბ.

ამოქსიცილინის ტრიჰიდრატი ………..    500 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფლემოქსინი სოლუტაბი წარმოადგენს ნახევრად სინთეზური პენიცილინების ჯგუფის ფართო მოქმედების სპექტრის ანტიბიოტიკს, რომელიც მრავალი მიკრობის მიმართ ხასიათდება ბაქტერიციდული ეფექტით.

მისი ანტიმიკრობული მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია მიკრობის უჯრედის გარსის კედლის მუკოპროტეინის – მურეინის სინთეზის დარღვევით, რაც რეალიზდება ფერმენტ ტრასპეპტიდაზას ინჰიბირებით და პეპტიდოგლიკანების პოლიმერულ ჯაჭვებს შორის კავშირების წარმოქმნის დარღვევით (პენტაგლიცინური ხიდაკების მეშვეობით). იგი აქტიურია გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ, როგორიცაა: S.haemolyticus, S.pneumoniae, C.tetani, C. welchii, N.gonorrhoeae, N. meningitiedis, S.aureus, B.anthracis, L. monocytogenes. ნაკლებად აქტიურია – S.baecalis, E.coli, P.mirabilis, S. typhi, S. sonnei, V.cholerae. იგი არააქტიურია მიკროორგანიზმების მიმართ, რომლებიც წარმოქმნიან ბეტა-ლაქტამაზებს; Pseudomonas, ინდოლდადებით Proteus, Serratia, Enterolacter.

ფარმაკოკინეტიკა:

პრეპარატი შიგნით მიღებისას სწრაფად და პრაქტიკულად სრულად შეიწოვება (93%). იგი მდგრადია მჟავა გარემოში. საკვების მიღება არ ახდენს გავლენას მის აბსორბციაზე. აქტიური ნივთიერების მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება მისი მიღებიდან 1-2 სთ-ის შემდეგ. 250 მგ პრეპარატის მიღებიდან აქტიური ნივთიერების მაქსიმალური კონცენტრაცია 5 მკგ/ლ პლაზმაში აღინიშნება 2 სთ-ის შემდეგ. პრეპარატის კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში გააჩნია დოზადამოკიდებული ხასიათი.  პრეპარატის დაახლოებით 17% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. იგი აღწევს ლორწოვან გარსებში, ძვლის ქსოვილში, თვალშიდა სითხეში, ნახველში (თერაპიულ კონცენტრაციებში). მისი კონცენტრაცია ნაღველში 2-4-ჯერ სჭარბობს ანალოგიურ მაჩვენებელს სისხლში.

ამნიონურ სითხეში და ჭიპლარის სისხლძარღვებში პრეპარატის კონცენტრაცია შეადგენს ორსული ქალის სისხლში კონცენტრაციის 25-30%-ს. იგი ცუდად აღწევს ჯანმრთელი პირების ცერებროსპინალურ სითხეში, ხოლო მენინგიტის დროს მისი კონცენტრაცია აღწევს სისხლში კონცენტრაციის 20%.

პრეპარატი ნაწილობრივ განიცდის მეტაბოლიზმს. მისი მეტაბოლიტების უმრავლესობა არააქტიურია მიკროორგანიზმების მიმართ. თირკმელების ნორმალური ფუნქციის დროს ფლემიქსინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1-1.5 სთ-ს. დღენაკლულ ბავშვებში, ახალშობილებში და 6 თვემდე ასაკის ბავშვებში – 3-4 სთ. პრეპარატი ელიმინირდება უპირატესად თირკმელებით – 80% მილაკოვანი სეკრეციით, ხოლო 20% გორგლოვანი ფილტრაციით. პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი არ იცვლება ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის დროს. თირკმელების ფუნქციის დაზიანებისას (კრეატინინის კლირენსი შეადგენს 15 მლ/წთ-ში ან მასზე ნაკლებს) პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი ხანგრძლივდება და ანურიის დროს უტოლდება  8.5 სთ-ს.

ჩვენებები:

• ფლემოქსინი სოლუტაბი გამოიყენება  სასუნთქი გზების ინფექციების, თვალის, ცხვირისა და ყელის, თირკმელებისა და შარდ-გამომყოფი გზების, ზოგიერთი ვენერიული დაავადებების, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ინფექციების და კანის ინფექციების სამკურნალოდ, რომლებიც გამოწვეულია ამოქსიცილინის მიმართ მგრძნობიარე ბაქტერიებით.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატი ინიშნება ჭამის დროს ან მის შემდეგ:

– ტაბლეტი მიიღება მთლიანად, დაუღეჭავად სითხის მიყოლებით. დოზა დამოკიდებულია ინფექციის სიმძიმეზე და პრეპარატის მიმართ მიკროორგანიზმების მგრძნობელობაზე;

– ტაბლეტი შეიძლება დაიღეჭოს;

– ტაბლეტი იხსნება რომელიმე სითხეში და სიროფის ან სუსპენზიის სახით გამოიყენება;

– ტაბლეტი შესაძლებელია გაიხსნას 1/3 ჭიქა წყალში და ინტენსიური მორევის შემდეგ იქნას გამოყენებული.

ხსნარს გააჩნია ოდნავ მოტკბო გემო და გარგარის არომატი.

მოზრდილებსა და 10 წლის ზევით ასაკის ბავშვებში პრეპარატი ინიშნება დოზით 1-1.5 გ დღეში (1 ტაბლეტი 500 მგ-ის ოდენობით დღეში 2-3-ჯერ);

2-დან 5 წლამდე ასაკის ბავშვებში – 0.25-0.375 გ (1 ტაბლეტი 125 მგ-იანი 2-3-ჯერ დღეში), 1 წლამდე ასაკის ბავშვებში – 125 მგ 2-ჯერ დღეში ან 100 მგ 3-ჯერ დღეში. ბავშვებში დოზა დგინდება 30 მგ/კგ სხეულის წონის მიხედვით.

ქრონიკული დაავადებების, რეციდივების, მძიმედ მიმდინარე ინფექციების დროს დოზა შეიძლება გაიზარდოს:

მოზრდილებში 0.71-1 გ 3-ჯერ დღეში, ხოლო ბავშვებში 60 მგ/კგ-მდე დღეში. მკურნალობის კურსი შეადგენს 5-დან 10 დღეს. აუცილებელია მკურნალობის სრული კურსის ჩატარება.

პაციენტებში თირკმელების უკმარისობით კრეატინინის კლირენსით 10 მლ/წთ-ზე ნაკლები პრეპარატის დოზას ამცირებენ 15-50%-ით.

გვერდითი მოვლენები:

შესაძლოა აღინიშნოს დარღვევები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, რომლებიც ჩვეულებრივად თავისით ქრება. იშვიათად ვითარდება ფსევდომემბრანული და ჰემორაგიული კოლიტი, ხანდახან კანზე ადგილი აქვს გამონაყარს, სიწითლეს; ზოგჯერ ვითარდება ინტერსტიციული ნეფრიტი, აგრანულოციტოზი, თრომბოციტოპენია, სტივენს-ჯონსონის სინდრმი, ანაფილაქსიური შოკი, ანგიონევროზული შეშუპება.

უკუჩვენებები:

პენიცილინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა, ინფექციური მონონუკლეოზი ასევე პფეიფერის დაავადება.

ორსულობა და ლაქტაცია:

! ორსულობის პერიოდში შეიძლება ამოქსიცილინის დანიშვნა სასიცოცხლო ჩვენების მიხედვით სარგებლიანობის და რისკის შეფასებით. ვინაიდან ფლემოქსინი სოლუტაბი გამოიყოფა დედის რძეში, ამდენად მისი გამოყენება ლაქტაციის პერიოდში დაკავშირებულია რისკთან, ვინაიდან იგი იწვევს ბავშვის ორგანიზმში სენსიბილიზაციის მოვლენებს.

განსაკუთრებული მითითებები:

კანის სიწითლე, ცხელება ან ენის ტკივილი წარმოადგენენ პრეპარატის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობის ნიშნებს. პაციენტებს რომლებსაც გააჩნიათ მომატებული მგრძნობელობა ცეფალოსპორინების მიმართ, ასევე შესაძლებელია აღენიშნოთ პენიცილინების მიმართ ჯვარედინი ჰიპერმგრძნობელობა.

სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე ზემოქმედება: პრეპარატი არ ახდენს უარყოფით ზეგავლენას.

თუკი პაციენტი რეკომენდებულ დროს ვერ მიიღებს დოზას, მაშინ მისი მიღება შესაძლებელია გახსენებისთანავე, მაგრამ მომდევნო დოზის მიღებამდე გამოტოვებული დოზის კომპენსაციისათვის ერთდროულად 2 ტაბლეტის მიღება არ არის რეკომენდებული.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: შესაძლებელია კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ ჩივილები, როგორიცაა გულისრევა, ღებინება ან დიარეა, წყლისა და ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევა.

მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა, გააქტივებული ნახშირი, მარილოვანი საფაღარათოები, წყალ-მარილოვანი ცვლის კორექცია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– პრობენიციდი, ფენილბუტაზონი, ოქსიფენბუტაზონი, ნაკლებად აცეტილსალიცილის მჟავა და სულფინპირაზონი თრგუნავენ პენიცილინის ჯგუფის პრეპარატების ტრუბულარულ სეკრეციას, რაც იწვევს მათი ნახევარგამოყოფის პერიოდის გახანგრძლივებას და პლაზმში კონცენტრაციის მომატებას.

– ბაქტერიოსტატური ანტიბიოტიკები (ტერიაციკლინები მაკროლიტები, ქლორამფენიკოლი) აქვეითებენ პენიცილინების ეფექტს.

– ფლემოქსინი სოლუტაბის ამინოგლიკიზიდებთან ერთდროული დანიშვნისას შესაძლებელია სინერგული ეფექტი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

საერთაშორისო დასახელება:

AMOXICILL; CLAVULANIC ACID

მწარმოებელი: ASTELLAS, ნიდერლანდები

მოქმედი ნივთიერება: ამოქსიცილინი+კლავულანატი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბიოტიკი, ნახევარდსინთეზური პენიცილინი+ბეტა-ლაქტამაზას ინჰიბიტორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ხსნადი (დისპერგირებადი) ტაბლეტები გარგარის არომატით:

შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

ამოქსიცილინი …………..        125 მგ

კლავულანატი     …………….     31.25 მგ

ხსნადი (დისპერგირებადი) ტაბლეტები გარგარის არომატით: შეფუთვაში 15 ც.

1 ტაბ.

ამოქსიცილინი   ……..       250 მგ

კლავულანატი …………       62.5 მგ

1 ტაბ.

ამოქსიცილინი …………    500 მგ

კლავულანატი ………….   125 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ანტიბიოტიკი მოქმედების ფართო სპექტრით, ამოქსიცილინისა და კლავულანის მჟავას – ბეტა-ლაქტამაზების ინჰიბიტორის კომბინირებული პრეპარატი, მოქმედებს ბაქტერიციდულად, თრგუნავს ბაქტერიული კედლის სინთეზს. აქტიურია გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ (ბეტა-ლაქტამაზების მაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით). პრეპარატის შემცველობაში შემავალი კლავულანის მჟავა თრგუნავს ბეტა-ლაქტამაზას II, III, IV და V ტიპებს, არააქტიურია I ტიპის ბეტა-ლაქტამაზების მიმართ, პროდუცირებულს Enterobacter spp., Pseudomonas aeruginosa, Serratia spp., Acinobacter spp., მიერ. კლავულანის მჟავა კარგად უკავშირდება პენიცილინაზებს, რის გამოც ქმნის სტაბილურ კომპლექსს ფერმენტთან, რაც ახდენს ბეტა-ლაქტამაზების ზეგავლენით ამოქსიცილინის ფერმენტატული დეგრადაციის არიდებას და აფართოვებს მისი მოქმედების სპექტრს.

ფლემოკლავი აქტივობას ავლენს შემდეგი ბაქტერიების მიმართ:

აერობული გრამდადებითი ბაქტერიები: Streptococcus pyrogens, Streptococcus viridans, Streptococcus pneumoniae, Staphylococcus aureus (ბეტა-ლაქტამაზების მაპროდუცირეებლი შტამების ჩათვლით), Staphylococcus epidermidis  (ბეტა-ლაქტამაზების მაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით), Enterococcus faecalis, Corynebacterium spp., Bacillus anthracis, Listeria monocytogenes.

აერობული გრამდადებიით ბაქტერიები: Clostridium spp., Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp.

აერობული გრამუარყოფითი ბაქტერიები: Escherichia coli, Klebsiella spp., Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Yersinia enterocolitica, Salmonella spp., Shigella spp., Haemophilus influenzae, Haemophilusducreyi, Neisseria gonorrhoeae (ბეტა-ლაქტამაზების მაპროდუცირებელი ზემოხსნებული შტამების ჩათვლით),

Neisseria meningitides, Bordetella pertussis, Gardnerella vaginalis, Brucella spp., Branhamella catarrhalis, Pasteurella multocida, Campylobacter jejuni, Vibrio cholerae, Moraxella cartarrhalis, helicobacter pylori.

ანაერობული გრამუარყოფითი ბაქტერიები: Bacteroides spp., Bacteroides fragilis ჩათვლით (ბეტა-ლაქტამაზების მაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით).

ფარმაკოკინეტიკა:

ამოქსიცილინი:

ამოქსიცილინის აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა აღწევს 94%-ს. აბსორბცია საკვების მიღებაზე დამოკიდებული არ არის; პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება 12 საათში ამოქსიცილინის მიღებიდან. ერთჯერადი დოზის 500-125 მგ (ამოქსიცილინი/კლავულანის მჟავა) მიღების შემდეგ ამოქსიცილინის საშუალო კონცენტრაცია (8 საათის შემდეგ) შეადგენს 0.3 მგ/ლ. სისხლის შრატის ცილებთან კავშირი შეადგენს დაახლოებით 17-20%. ამოქსიცილინი აღწევს პლაცენტარულ ბარიერში და მცირე რაოდენობით აღწევს დედის რძეში.

ამოქსიცილინი მეტაბოლიზირდება ღვიძლში (შეყვანილი დოზის 10%), უმეტესი ნაწილი გამოიყოფა თირკმელებით (დოზის 52+15% უცვლელი სახით 7 საათის განმავლობაში) და მცირე რაოდენობა გამოიყოფა ნაღვლის წვენთან ერთად. სისხლის შრატიდან ნახევარგამოყოფის პერიოდი პაციენტებში თირკმელების ნორმალური ფუნქციით შეადგენს დაახლოებით 1 საათს (0.9-1.2 სთ), პაციენტებში კრეატინინის კლირენსით 10-30 მლ/წთ ფარგლებში შეადგენს 6 საათს, ხოლო ანურიის შემთხვევაში მერყეობს 10 და 15 საათის ფარგლებში. ჰემოდიალიზის დროს პრეპარატი გამოიყოფა.

კლავულანის მჟავა:

კლავულანის მჟავას აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა აღწევს დაახლოებით 60%-ს. აბსორბცია საკვების მიღებაზე დამოკიდებული არ არის. კლავულანის მჟავას მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლში აღინიშნება 1-2 საათში მიღებიდან, ერთჯერადი დოზის 0.5 გ/125 მგ (ამოქსიცილინი/კლავულანის მჟავა) მიღების შემდეგ კლავულანის მჟავას საშუალო მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 0.08 მგ/ლ  8 საათში. სისხლის პლაზმის ცილებთან კავშირი შეადგენს 22%. კლავულანის მჟავა აღწევს პლაცენტარულ ბარიერში. სარწმუნო მონაცემები დედის რძეში შეღწევის შესახებ არ არსებობს. კლავულანატი მეტაბოლიზირდება ღვიძლში (50-70%) და დაახლოებით 40% გამოიყოფა თირკმელებით (18-38% უცვლელი სახით). საერთო კლირენსი შეადგენს დაახლოებით 1 საათს, პაციენტებში კრეატინინის კლირენსით 20-70 მლ/წთ – 2.6 საათს, ხოლო ანურიისას – 3-4 საათის ფარგლებში. ჰემოდიალიზის დროს პრეპარატი გამოიყოფა.

ჩვენებები:

ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები, გამოწვეული პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით:

• ზედა სასუნთქი გზებისა და ლორ-ორგანოების (მ.შ. შუა ოტიტი, სინუსიტი, ტონზილიტი, ფარინგიტი);
• ქვედა სასუნთქი გზების ქრონიკული ბრონქიტი და მისი გამწვავება, პნევმონია;
• კანისა და რბილი ქსოვილების;
• თირკმელებისა და ქვედა შარდსასქესო გზების.

მიღების წესი და დოზირება:

რათა არ მოხდეს დისპეფსიური სიმპტომების გამოვლინება, ფლემოკლავ სოლუტაბი ინიშნება საკვების მიღების დასაწყისში. ტაბლეტი იყლაპება მთლიანად, ჭიქა წყლის დაყოლებით, ან იხსნება ნახევარ ჭიქა წყალში (მინიმუმი 30 მლ), კარგი მორევით გამოყენებამდე.

მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ინფექციის სიმძიმეზე და განსაკუთრებული საჭიროების არარსებობის შემთხვევაში არ უნდა აღემატებოდეს 14 დღეს.

უფროსებსა და ბავშვებში სხეულის წონით არა უმეტეს 40 კგ პრეპარატი ინიშნება: 500/125 მგ 3-ჯერ დღე-ღამეში, მძიმე, რეციდივირებადი და ქრონიკული ინფექციებისას შეიძლება ამ დოზების გაორმაგება.

3 თვიდან 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში (სხეულის წონით დაახლოებით 5-12 კგ) დღეღამის დოზა შეადგენს 20-30 მგ ამოქსიცილინს და 5-7,5 მგ კლავულანის მჟავას სხეულის წონის კგ-ზე. ჩვეულებრივ ეს შეადგენს დოზას 125/31.25 მგ 2-ჯერ დღე-ღამეში.

2-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში (სხეულის წონით დაახლოებით 13-37 კგ) დღეღამის დოზა შეადგენს 20-30 მგ ამოქსიცილინს და 5-7,5 მგ კლავულანის მჟავას სხეულის წონის კგ-ზე. ჩვეულებრივ ეს შეადგენს დოზას 125/31.25 მგ 3-ჯერ დღე-ღამეში.

2-დან 7 წლამდე ასაკის ბავშვებში (სხეულის წონა  დაახლოებით 25-37 კგ); მძიმე ინფექციებისას შეიძლება ამ დოზების გაორმაგება (დღეღამის მაქსიმალური დოზა შეადგენს 60 მგ ამოქსიცილინს და 15 მგ კლავულანის მჟავას სხეულის წონის კგ-ზე).

პაციენტები თირკმელების დარღვეული ფუნქციით: პაციენტებში თირკმლის უკმარისობით კლავულანის მჟავისა და ამოქსიცილინის გამოყოფა თირკმელებით შენელებულია. თირკმელების უკმარისობის სიმძიმის მიხედვით ფლემოკლავ სოლუტაბის საერთო დოზა (გამოხატული ამოქსაცილინის დოზით) არ უნდა აღემატებოდეს ქვეოთ მოყვანილ რაოდენობებს.

გორგლისებრი ფილტრაციის სიჩქარე მლ/წთ: უფროსები – 0.5 გ დღეში, ბავშვები – 15 მგ/კგ დღეში.

ჰემოდიალიზი: უფროსები – 0.5 გ დღეში და 0.5 გ დიალიზის დროს და მის შემედგ, ბავშვები – 15 მგ/კგ დღეში და 15 მგ/კგ დიალიზის დროს და მის შემდეგ.

პაციენტები ღვიძლის დარღვეული ფუნქციით: ამოქსიცილინი/კლავულანის მჟავა სიფრთხილით უნდა დაინიშნოს ღვიძლით დაავადებულ პაციენტებში, ღვიძლის ფუნქცია უნდა იმყოფებოდეს მუდმივი კონტროლის ქვეშ.

გვერდითი მოვლენები:

კანის ალერგიული რეაქციები: ჭინჭრის ციება, ერითემატოზური გამონაყარი, იშვიათად – მულტიფორმული ექსუდატიური ერითემა, ძალიან იშვიათად – ექსფოლიატური დერმატიტის, ავთვისებიანი ექსუდატიური ერითემა (სტივენს-ჯონსონის სინდრომი), ზოგიერთ შემთხვევაში ვლინდება ე.წ. „მეხუთე დღის გამონაყარი“. რეაქციები დამოკიდებულია პრეპარატის დოზასა და პაციენტის მდგომარეობაზე.

რეაქციები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ღებინება, გულისრევა, დიარეა, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, „ღვიძლის“ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება, ცალკეულ შემთხვევებში – ქოლესტატური სიყვითლე, ჰეპატიტის, ფსევდმომემბრანოზული კოლიტი. ტრანსამინაზების, ბილირუბინისა და ტუტე ფოსფატაზის აქტივობის მომატება ჩვეულებრივ აღინიშნება მამრობით სქესისა და ხანდაზმულ პაციენტებში, განსაკუთრებით 65 წელზე უფროსებში. არასასურველი მოვლენების ასარიდებლად პრეპარატის მიღება რეკომენდებულია საკვების მიღების დასაწყისში, მსგავსი ცვლილებების რისკი მატულობს პრეპარატის 14 დღეზე მეტ ხანს გამოყენების შემთხვევაში.

აღნიშნული მოვლენები იშვიათად აღინიშნება ბავშვებში. ზემოაღნიშნული მოვლენები ჩვეულებრივ გამოიხატება მკურნალობის დროს ან მისი დასრულებისთანავე. ზოგჯერ შეიძლება გამოვლინდეს რამდენიმე კვირაში პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტიდან. ძირითადად, რეაქციები კუჭ-ნაწლავის სისტემის მხრივ უმნიშვნელო ხასიათისაა, მაგრამ ზოგჯერ გამოხატულია.

სხვა: კანდიდამიკოზი, სუპერინფექციის განვითარება, პროთრომბინული დროის უკუქცევადი ზრდა.

ქვემოაღნიშნული ჩამონათვალი ასახავს შესაძლო გვერდით ეფექტებს კლებადობის მიხედვით:

ხშირად

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი: ღებინება, გულისრევა, დიარეა, ტკივილი მუცელში.

იმუნური რეაქციები: ჭინჭრის ციება.

კანი და რბილი ქსოვილები: ეგზანთემა.

იშვიათად

სისხლი და ლიმფური სისტემა: ცვლილებები სისხლის შემადგენლობაში (ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, ჰემოლიტური ანემია).

ჰეპატო-ბილიალური სისტემა: ქოლესტატური სიყვითლე, ჰეპატიტი.

იმუნური სისტემა: ანგიონევროზული შეშუპება, ვასკულიტი.

სისხლის შედედების სისტემა: პროთრომბინული დროის ზრდა.

შარდის გამოყოფის სისტემა: ინტერსტიციალური ნეფრიტი.

ერთეული შემთხვევები

ანაფილაქსიური შოკი, ანგიონევროტული შეშუპება, ფსევდომემბრანული კოლიტი, მულტიფორმული ერითემა, ექსფოლიაციური დერმატიტი.

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმგრძნობელობა ამოქსიცილინის, კლავულანის მჟავას ან სხვა კომპონენტების მიმართ.

* ჰიპერმგრძნობელობა სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მიმართ, როგორიცაა პენიცილინები და ცეფალოსპორინები.

* სიყვითლე ან ღვიძლის დისფუნქცია ამოქსიცილინის/კლავულანატის მიღებისას ანამნეზში.

* პაციენტებში ინფექციური მონონუკლეოზით ან ლიმფოლეიკოზით იზრდება ეგზანთემის რისკი, ამიტომ ამოქსიცილინი/კლავულანის მჟავა არ უნდა დაენიშნოს ამ დაავადების არსებობის დროს.

სიფრთხილით: თირკმელების მძიმე უკმარისობა, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებები (მ.შ. კოლიტი ანამნეზში, დაკავშირებული პენიცილინების გამოყენებასთან), თირკმელების ქრონიკული უკმარისობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ამოქსიცილინის/კლავულანატის მავნე ზემოქმედება ნაყოფსა და ახალშობილებზე ორსული ქალების მიერ გამოყენებისას არ გამოვლენილა.

გამოყენება ორსულობის II და III ტრიმესტრში უსაფრთხოდ ითვლება. I ტრიმესტრის დროს პრეპარატი სიფრთხილით უნდა დაინიშნოს.

ამოქსიცილინი გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად. კლავულანის მჟავას დედის რძესთან ერთად გამოყოფის შესახებ მონაცემები არ არსებობს. ბავშვზე მავნე ზემოქმედება ძუძუთი კვების დროს ამოქსიცილინისა და კლავულანის მჟავას კომბინაციის ფონზე არ გამოვლენილა.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ პენიცილინებით მკურნალობისას პაციენტებში, რომლებსაც გააჩნიათ ჰიპერმგრძნობელობა მათ მიმართ, შესაძლოა წარმოიქმნას ანაფილაქსიური რეაქციები. ფლემოკლავ სოლუტაბით მკურნალობა ასეთ შემთხვევებში აუცილებლად უნდა შეწყდეს ან შეიცვალოს სხვა შესაფერისი თერაპიით.

◄ ანაფილაქსიური შოკის სამკურნალოდ შესაძლოა საჭირო გახდეს ადრენალინის, კორტიკოსტეროიდების სასწრაფოდ შეყვანა და სუნთქვის უკმარისობის აღმოფხვრა.

◄ არსებობს ჯვარედინი მდგრადობისა და ჰიპერმგრძნობელობის შესაძლებლობა სხვა პენიცილინებთან ან ცეფალოსპორინებთან. როგორც მოქმედების ფართო სპექტრის სხვა პენიცილინების გამოყენების შემთხვევაში შესაძლოა წარმოიქმნას სოკოვანი ან ბაქტერიული გენეზის სუპერინფექციები (კერძოდ -კანდიდოზი), განსაკუთრებით პაციენტებში ქრონიკული დაავადებების და/ან იმუნური სისტემის ფუნქციის დარღვევებით. სუპერინფექციის წარმოქმნის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება წყდება და/ან შეირჩევა შესაბამისი თერაპია.

◄ პაციენტებში თირკმელების ფუნქციის დარღვევებით დოზის შერჩევა ხდება მდგომარეობის სიმძიმის მიხედვით.

◄ პაციენტებში ღვიძლის ფუნქციის დარღვევებით კომბინაცია ამოქსიცილინი/კლავულანის მჟავა უნდა დაინიშნოს სიფრთხილით და ექიმის მუდმივი კონტროლის ქვეშ. ფლემოკლავ სოლუტაბის გამოყენება არ შეიძლება 14 დღეზე მეტ ხანს ღვიძლის ფუნქციის შეფასების გარეშე.

◄ იშვიათად აღინიშნება პროთრომბინული დროის გაზრდა. ამოქსიცილინი/კლავულანის მჟავა უნდა დაინიშნოს სიფრთხილით პაციენტებში, რომლებსაც უტარდებათ თერაპია ანტიკოაგულანტებით.

◄ შარდში შაქრის განსაზღვრის არაფერმენტულმა მეთოდებმა, ასევე ურობილინოგენზე ტესტმა შესაძლოა გამოავლინოს ცრუდადებითი შედეგები.

◄ კურსული მკურნალობისას აუცილებელია სისხლწარმოქმნის ორგანოების, ღვიძლისა და თირკმელების კონტროლი.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: ღებინება, გულისრევა და დიარეა წყლისა და ელექტროლიტური ბალანის შესაძლო დარღვევით.

მკურნალობა: ინიშნება აქტივირებული ნახშირი. აუცილებელია წყლისა და ელექტროლიტური ბალანსის შენარჩუნება.

კრუჩხვების შემთხვევაში ინიშნება დიაზეპამი. სხვა სიმპტომები ინკურნება სიმპტომატურად.

თირკმელების მძიმე უკმარისობის შემთხვევაში უნდა ჩატარდეს ჰემოდიალიზი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– ანტაციდები, გლუკოზამინი, საფაღარათე სამკურნალო საშუალებები, ამინო-გლიკოზიდები ანელებს და ამცირებს აბსორბციას; ასკორბინის მჟავა აბსორბციას ზრდის.

– ბაქტერიციდული ანტიბიოტიკები (მ.შ. ამინოგლიკოზიდები, ცეფალოსპორინები, ციკლოსერინი, ვანკომიცინი, რიფამპიცინი ახდენენ სინერგიულ მოქმედებას; ბაქტერიოსტატული სამკურნალო საშუალებები (მაკროლიდები, ქლორამფენიკოლი, ლინკოზამიდები, ტეტრაციკლინები, სულფანილამიდები) – ანტაგონისტებია.

– ზრდის არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების ეფექტურობას (ნაწლავის მიკროფლორის დათრგუნვით. ამცირებს ვიტამინ K-ს სინთეზს და პროთრომობინის ინდექსს). ანტიკოაგულანტების ერთდროულად გამოყენებისას აუცილებელია სისხლის შედედების მაჩვენებლების კონტროლი.

– ამცირებს პერორალური კონტრაცეპტივების, სამკურნალო საშუალებების, რომელთა მეტაბოლიზმის პროცესში წარმოიქმნება პარაამინობენზოის მჟავა, და ეთინილესტრადიოლის ეფექტურობას – („გამოხეთქვის“ სისხლდენების განვითარების რისკი).

– დიურეტიკები, ალოპურინოლი ფენილბუტაზონი, არასტრეოიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები და სხვა სამკურნალო საშუალებები, რომლებიც ახდენს არხის სეკრეციის ბლოკირებას, ზრდის ამოქსიცილინის კონცენტრაციას (კლავულანის მჟავა გამოიყოფა ძირითადად გორგლისებრი ფილტრაციის გზით).

– ალოპურინოლი ზრდის კანზე გამონაყარის რისკს, ამოქსიცილინი არ უნდა დაინიშნოს დისულფირამთან ერთად.

– ამოქსიცილინისა და დიგოქსინის ერთად დანიშვნამ შეიძლება გამოიწვიოს  სისხლის პლაზმაში დიგოქსინის კონცენტრაციის გაზრდა.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

DIOSMIN

მწარმოებელი: Laboratoire INNOTECH

INTERNATIONAL, INNOTERA CHOUZY, საფრანგეთი

მოქმედი ნივთიერება: დიოსმინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ვენების მატონიზირებელი და ანგიოპროტექტორული საშუალება ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებით.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთაში 15 ან 30 ც

1 ტაბ.

დიოსმინი …………… 600 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი აძლიერებს ვენების ტონუსს და ამცირებს მათ გაგანიერებას, რის ხარჯზეც უმჯობესდება ვენური ნაკადი (იგი აძლიერებს ნორადრენალის ტროპიზმს ვენების მიოციტების მიმართ). აუმჯობესებს მიკროცირკულაციას (აძლიერებს კაპილარების რეზისტენტობასა და მცირებს მათ განვლადობას). აღადგენს ქსოვილების ტროფიკას; აუმჯობესებს ლიმფურ დრენაჟს. მას გააჩნია ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება. მიოციტების კუმშვადი ცილის (ალფააქტინის) შემცველობის მომატების ხარჯზე იცავს ვენურ კედელს.

ფარმაკოკინეტიკა:

პრეპარატი სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მისი კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში მაქსიმალურია პრეპარატის მიღებიდან 5 საათის შემდეგ. პრეპარატი თანაბრად ნაწილდება ვენური კედლის ყველა შრეში, განსაკუთრებით ღრუ ვენებში, ქვედა კიდურების ვენებში, ნაკლებად – ღვიძლში, თირკმელებსა და ფილტვებში. სხვა გამოკვლეულ ქსოვილებში პრეპარატი აღწევს უმნიშვნელო რაოდენობით.

დიოსმინით შერჩევითი დაგროვება ვენურ სისხლძარღვებში მაქსიმუმს აღწევს პრეპარატის მიღებიდან 9 საათის შემდეგ და ნარჩუნდება 96 საათის განმავლობაში. პრეპარატი გამოიყოფა ძირითადად შარდით (79%), განავლით (11%), ნაღველით (2.4%).

ჩვენებები:

• ქვედა კიდურების ქრონიკული ვენურ-ლიმფური უკმარისობა, მათ შორის გართულებულ სტადიაში (აუმჯობესებს ქსოვილების კვებას, ხსნის ტკივილს, სიმძიმის შეგრძნებას, დიმსკომფორტს, შეშუპებასა და სხვა ფუნქციონალურ სიმპტომებს);
• ფუნქციური გენეზის ლიმფური დინების დარღვევა;
• კაპილარების მომატებული განვლადობა;
• ბუასილის გამწვავების პროფილაქტიკა და სიმპტომური მკურნალობა.

მიღების წესი და დოზირება:

ლიმფო-ვენური უკმარისობის დროს: 1 ტაბლეტი დღეში, დილით, საუზმემდე 30 წუთით ადრე. მკურნალობის ხანგრძლივობა არანაკლებ 30 დღისა, რეკომენდებულია წელიწადში 2-3 მკურნალობის კურსის ჩატარება.

მწვავე ბუასილის დროს: 3 ტაბლეტი 3 დღის განმავლობაში და შემდეგ – 2 ტაბლეტი დღეში 4 დღის განმავლობაში ჭამის დროს.

გვერდითი მოვლენები:

იშვიათ შემთხვევებში დისპეფსიური მოვლენები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

დღემდე პრაქტიკაში არ არის აღნიშნული პრეპარატის არც ერთი უარყოფითი გავლენა ორსულობის მიმდინარეობაზე და ნაყოფის განვითარებაზე, ვინაიდან იგი არ ხასიათდება ტოქსიკურობით და არ აღწევს პლაცენტურ ბარიერში. ორსულობის პერიოდში პრეპარატი უნდა დაინიშნოს ექიმს მეთვალყურეობის ქვეშ.

ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის დანიშვნის აუცილებლობისას, ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს, რადგან არ არსებობს მონაცემები იმის შესახებ, გადადის თუ არა დიოსმინი დედის რძეში.

განსაკუთრებული მითითებები:

არსებობს მონაცემები პრეპარატის ეფექტურობაზე სისხლდენების პროფილაქტიკისათვის, რომელიც ვითარდება საშვილოსნოსშიდა სპირალის გამოყენებისას, აგრეთვე ფლებექტომიის შემდგომ.

ჭარბი დოზირება:

არ არის აღწერილი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ არის აღწერილი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, მშრალ გრილ, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

მწარმოებელი: BILIM PHARMACEUTICALS, თურქეთი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

საჭმლის მონელების პროცესის გამაუმჯობესებელი ფერმენტული პრეპარატი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ნაწლავში ხსნადი გარსით დაფარული დრაჟე: შეფუთვაში 30 ც.

1 დრაჟე

პანკრეატინი ……………….   175 მგ

(ამილაზა – 3150, ლიპაზა – 1050, პროტეაზა – 210)

ჰემიცელულოზა ……………   50 მგ

ხარის ნაღველი …………..     25 მგ

სიმეთიკონი ………………     50 მგ

დამხმარე ნივთიერებები: ტიტანის დიოქსიდი, შაქარი, როგორც შემომგარსველი საშუალება.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პანკრეატინი წარმოადგენს პანკრეასის ფერმენტს, რომელსაც გააჩნია პროტეოლიზური, ლიპაზური და ამილაზური აქტივობა. პანკრეატინის ლიპაზა, ამილაზა და პროტეაზა შლის ცხიმებს, ცილებს და ნახშირწყლებს.

ჰემიცულელოზა ახდენს ცულულოზას ჰიდროლიზს, რომელსაც შეიცავს მცენარეთა უჯრედები.

ნაღვლის მჟავები მნიშვნელოვან როლს თამაშობენ ცხიმების აბსორბციაში, რაც დაკავშირებულია ფერმენტ ლიპაზას გააქტიურებასთან და ცხიმების დაშლასთან.

სიმეთიკონი არის გააქტიურებული დიმეტიკონი, რომელიც ცვლის ნაწლავებში არსებული აირების ბუშტუკების ზედაპირულ დაჭიმულობას და ახდენს მათ გაერთიანებას. ეს განაპირობებს აირების გამოთავისუფლებას.

ჩვენებები:

• საჭმლის მონელების ფუნქციის დაქვეითება ქრონიკული პანკრეატიტის, ნაღვლის ბუშტისა და ღვიძლის დაავადებების დროს;
• საჭმლის მონელების ფუნქციის დაქვეითება და მეტეორიზმი გასტროინტესტინალური დაავადებისა და პოსტოპერაციული მეტეორიზმის დროს;
• ღეჭვის პრობლემებიდან გამომდინარე საჭმლის მონელების ფუნქციის დარღვევა, რომელიც დაკავშირებულია ასაკთან და პროტეზთან;
• საჭმლის მონელების ფუნქციის დარღვევა, რომელიც დაკავშირებულია აირების შეკავებასთან;
• რადიოლოგიური გამოკვლევების წინ გასტროინტესტინალურ ტრაქტში აირების შესამცირებლად.

მიღების წესი და დოზირება:

1-2 შემოგარსული დრაჟე კვების შემდეგ ან უშუალოდ კვების დროს, პრეპარატი არ უნდა დაიღეჭოს.

ოპერაციამდე ან რენტგენოლოგიურ გამოკვლევამდე 2 დღით ადრე ყოველი კვების შემდეგ 2 შემოგარსული დრაჟე.

გვერდითი მოვლენები:

ჭარბი დოზირებისას შეიძლება გამოვლინდეს გულისრევა და დიარეა.

უკუჩვენებები:

მომატებული ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ.

განსაკუთრებული მითითებები:

ფლატონი არ ინიშნება:

♦ პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ ღვიძლის გამოხატული დისფუნქცია;

♦ პაციენტებში, ღვიძლის დაავადებით, რომელთაც თან ახლავთ ბილირუბინის მაღალი დონე;

♦ სანაღვლე სადინარის ობსტრუქციის და ილეუსის დროს.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.