საერთაშორისო დასახელება:

SODIUM AMIDOTRIZOATE MEGLUMINE AND

SODIUM SALT

მწარმოებელი: SCHERING AG

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

რენტგენოკონტრასტული საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი 60%: ამპულაში 20 მლ, შეფუთვაში 10 ც.

1 მლ 1 ამპ.

დიატრიზოუმის მჟავის მეტგლუმინის მარილი .............   520 მგ 10.5 გ

დიატრიზოუმის მჟავის ნატრიუმის მარილი ..................   80 მგ 1.6 გ

საინექციო ხსნარი 76%: ამპულაში 10 მლ, შეფუთვაში 10 ც.

1 მლ 1 ამპ.

დიატრიზოუმის მჟავის მეტგლუმინის მარილი ......     660 მგ 13.2 გ

დიატრიზოუმის მჟავის ნატრიუმის მარილი ...........   100 მგ 2 გ

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

იოდისშემცველი რენტგენოკონტრასტული საშუალება. პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი იოდი რენტგენის სხივების შთანთქმის შედეგად გამოსახულების კონტრასტულობას ამაღლებს.

ჩვენებები:

ნატრიუმის ამიდოტრიზოატი 76% – ანგიოგრაფია, ციფრული სუბტრაქციული ანგიოგრაფია, კომპიუტერული ტომოგრაფია, ანგიოკარდიოგრაფია, აღმავალი პიელოგრაფია,ლიმფოგრაფია, ურეთროცისტოგრაფია, სპლანოპორტოგრაფია, ფისტულოგრაფია, ართროგრაფია, ჰისტეროსალპინგოგრაფია, წინასაოპერაციო ქოლანგიოგრაფია.

ნატრიუმის ამიდოტრიზოატი 60% – ანგიოგრაფია, ციფრული სუბტრაქციული ანგიოგრაფია, კომპიუტერული ტომოგრაფია, უროგრაფია, ჰისტეროსალპინგოგრაფია.

ნატრიუმის ამიდოტრიზოატი არ არის გამოსადეგი მიელოგრაფიისთვის. კუჭ–ნაწლავის ორგანოების რენტგენოკონტრასტული გამოკვლევა, თუ ბარიუმის სულფატის გამოყენება უკუნაჩვენებია; წარსულში რენტგენოლოგიური გამოკვლევისას არ დადგენილი პერფორაცია ან საყლაპავში და კუჭ–ნაწლავის ტრაქტში ანასტომოზის უკმარისობა, მეკონიური ნაწლავური გაუვალობა; მუცლის ღრუს კომპიუტერული ტომოგრაფია (ბარიუმის სულფატთან ერთად).

უკუჩვენებები:

ჰიპერმგრძნობელობა (მათ შორის, იოდშემცველი რენტგენოკონტრასტული სამკურნალო საშუალებების მიმართ), ღვიძლის უკმარისობა, თავის ტვინის სისხლძარღვების გამოხატული ათეროსკლეროზი, მწვავე კორონარული უკმარისობა, დეკომპენსირებული გულის ქრონიკული უკმარისობა, გამოხატული არტერიული ჰიპერტენზია, შოკი, კოლაფსი, ჰიპერკოაგულაცია, თირკმლის ქრონიკული უკმარისობა, თირეოტოქსიკოზი, კვანძოვანი ჩიყვი, პლაზმოციტომა, აქტიური ტუბერკულოზი; აღმავალი პიელოგრაფიისთვის – მწვავე უროინფექცია; ფლებოგრაფიისთვის – მწვავე ფლებიტი.

სიფრთხილით: ორსულობა, დეკომპენსირებული შაქრიანი დიაბეტი, საერთო მძიმე მდგომარეობა.

გვერდითი მოქმედება:

სიცხე, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, გულისრევა, ღებინება, ტაქიკარდია, ციანოზი, ცრემლდენა, ერითემატოზული გამონაყარი, ჭინჭრის ციება, ანაფილაქტოიდური რეაქციები, ანაფილაქსიური შოკი, ფილტვების შეშუპება, ნევროტული დარღვევბი, დიარეა, ენტერიტის ან კოლიტის გამწვავება, თირკმლის მწვავე უკმარისობა.

ადგილობრივი: შეყვანის ადგილის ტკივილი, ფლებიტი, თრომბოზი.

მიღების წესი და დოზირება:

ექსკრეტორული უროგრაფია: 20–40მლ 60% ხსნარი, გამთბარი სხეულის ტემპერატურამდე, ნელა შეყავთ იდაყვის ვენაში; მოუმზადებლებისთვის (გამწმენდი ოყნის გარეშე) ან ავადმყოფებში სხეულის დიდი წონით უმჯობესია 76% ხსნარის გამოყენება იგივე რაოდენობით;

თირკმელების დაქვეითებული ფუნქციისას ვენაში შეყავთ წვეთოვნად, განზავებული 250–300მლ 5% დექსტროზაში, 5–10 წუთის განმავლობაში.

ბავშვებში 60% ხსნარი: ჩვილებში – 7–9მლ,1–6 წამდე ასაკის ბავშვებში 9–12 მლ, 6–12 წლის – 12–15 მლ, 12–15 წელი – 15–20მლ; თუ პრეპარატის შეყვანა არ შეიძლება ვენაში, მაშინ შეყავთ კუნთში – შესაბამისი დოზა იხსნება 2–ჯერ მეტ საინექციო წყალში და შეყავთ ორ ადგილზე ნახ–ნახევარი ღრმად კუნთში.

აღმავალი პიელოგრაფია: 5–10მლ 30% ხსნარი ნელა შეყავთ კათეტერის საშუალებით; მცირე ტკივილის გაჩენისას ან თირკმელების მიდამოში ზეწოლისას შეყვანა წყდება.

ფლებოგრაფია: ქვედა კიდურებისთვის – 20–40 მლ, ზედა კიდურებისთვის – 10–20მლ 60% ხსნარი; გადაღება ხდება პრეპარატის შეყვანის დროს;

გამოკვლევის შემდეგ საჭიროა საკონტრასტო სამკურნალო საშუალებების გამოყვანა კიდურებიდან: კიდურებს წევენ მაღლა და ვენას რეცხავენ 50–70მლ 0.9% NaCl-ის ხსნარით.

პერიფერიული არტერიოგრაფია: ქვედა კიდურებისათვის გამოიყენება 20–40მლ, ზედასთვის – 10–20მლ 60% ხსნარი; უკეთესი ამტანობისთვის რეკომენდებულია სისხლის ნაკადის საწინააღმდეგოდ შეყვანა.

ცერებრალური ანგიოგრაფია: საშუალოდ 7 მლ 60% ხსნარი შეყავთ საძილე არტერიაში ან 4 მლ შეყავთ ხერხემლის არტერიაში; ერთდროული სერიოგრაფიისათვის ორ სიბრტყეში საკმარისია 1 ინექცია, სხვა შემთხვევაში მეორე პროექციისათვის საჭიროა განმეორებითი ინექცია; ხსნარი შეყავთ სწრაფად (10მლ დაახლოებით 1.5 წმ).

აორტოგრაფია: 30–50მლ 76% ხსნარი ინტრააორტალურად მაქსიმალური სიჩქარით.

დიგიტალური (ციფრული) არტერიოგრაფია: 60% ხსნარი რაოდენობით, რომელიც შეესაბამება სისხლის ნაკადის სიდიდეს გამოსაკვლევ არტერიაში.

ანგიოკარდიოგრაფია: 76% ხსნარი 60მლ–მდე მაქსიმალური სიჩქარით, ბავშვებისთვის – 1.2მლ/კგ.

სპლენოპორტოგრაფია: 20–30 მლ 76% ხსნარი.

ქოლანგიოგრაფია: 5–20მლ 35% ხსნარი.

ცისტოგრაფია: საშუალოდ 60–80მლ 35% ხსნარი შარდგამომყოფი არხის გარეთა ხვრელში ან 20მლ შარდის ბუშტში კათეტერის საშაუალებით ჰაერთან ერთად(ლაკუნალური ცისტოგრაფია).

ართროგრაფია: 35% ხსნარი, სხეულის ტემპერატურამდე გამთბარი, ნელა შეიყვანება აუცილებელი რაოდენობით სახსრის ჩვეულებრივი დეზინფექციის შემდეგ; კონტრასტული საშუალება შეიყვანება ექსუდატის ამოღების შემდეგ ასეპტიკის პირობებში;

პროცედურა ტარდება ავადმყოფის წოლით მდგომარეობაში; გასაზავებლად გამოიყენება მხოლოდ საინექციო წყალი.

განსაკუთრებული მითითებები:

ქავილის, ჭინჭრის ციების, სურდოს, შეშუპებების, არტერიული წნევის მკვეთრი დაქვეითებისას, ტაქიკარდიის, სუნთქვის დარღვევისას და სხვა ჰიპერმგრძნობელობის გამოვლენისას პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია. აუცილებელია დარღვეული წყალ–მარილოვანი ცვლის კომპენსაცია.

სიცივეში შენახვისას მოქმედი ნივთიერების ნაწილი შეიძლება გამოკრისტალდეს. კრისტალები დნება თუ ამპულას რამდენიმე წუთით ჩაუშვებთ ცხელ წყალში.

ამერიკული შტოშის კენკრა შეიცავს მაღალი კონცენტრაციით პროანტაციანიდებს (პაცს) .ეს არის ბუნებრივი მცენარეული ნაერთი, რომელიც აზიანებს ბაქტერიის გარსს და ახელს უშლის საშარდე გზების ეპითელიუმზე ბაქტერიების გამრავლებას. ურობერი ასევდე ხელს უშლის ბაქტერიების ადჰეზიას საშარდე გზების ეპითელიუმზე და ხელს უწყობს მათ ჩამორეცხვას შარდთან ერთად. ურობერი მოქმედებს კომპლექსურად, შტოშის ექსტრაქტის გარდა იგი შეიცავს C და E ვიტამინს რაც განაპირობებს მის სინერგიულ მოქმედებას საშარდე ინფექციების საპროფილაქტიკოდ.
ურობერი +ანტიბიოტიკი -მაღალეფექტური საშუალებაა საშარდე ინფექციების სამკურნალოდ, აგრეთვე მათი რეციდივისა და გართულებების საპროფილაქტიკოდ

ჩვენება:

• საშარდე გზების ინფექციების პროფილაქტიკა და მკურნალობა.
• როგორც დამხმარე თერაპია შარდგამომყოფი სისტემის ინფექციების კომპლექსურ თერაპიაში.

მიღება და დოზირება:

1 კაფსულა 2ჯერ დღეში 1ჭიქა წყალთან ერთად.
- შარდგამომყოფი გზების ინფექციების დროს, რომელსაც თან ახლავს მტკივნეული შარდვა და წვა, რეკომენდებულია ურობერის მიღება 1თვის განმავლობაში.
- შარდგამომყოფი გზების ინფექციების ანტიბიოტიკოთერაპიის კურსის დამთავრების შემდეგ რეკომენდებულია ურობერის მიღება 1თვე
- ქრონიკული საშარდე ინფექციების დროს ურობერი მიიღება საპროფლაქტიკოდ 2კვირა თვეში, სამი თვის განმავლობაში.
- მენოპაუზის ,დიაბეტის ,კორტიკოსტეროიდების ხშირი გამოყენების დროს იზრდება საშარდე გზების ინფექციების რისკი. ამ დროს რეკომენდებულია ურობერის გამოყენება 2კვირა თვეში სულ 3თვე.

უკუჩვენება: ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის მიიღება ექიმის რეკომენდაციით.
განსაკუთრებული მითითებები: სიფრთხილით გამოიყენება ვარფარინთან ერთად (იზრდება სისხლდენის რისკი) და შტოშის შემცველ სხვა მედიკამენტებთან ერთად.

შენახვის პირობები:

ინახება მშრალ გრილ სინათლისაგან დაცულ ადგილას, არაუმეტეს 25⁰ ტემპერატურისა.
წარმოებულია აშშ-ში სერთიფიცირებულია ამერიკის წამლის სააგენტოს FDA-ს მიერ.

შენახვის ვადა: 2წელი

მწარმოებელი: აშშ. ამვილაბი.

მწარმოებელი: OM PHARMA, შვეიცარია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

იმუნოსტიმულატორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 30 და 90 ც.

1 კაფს.

ლიოფილიზირებული ფხვნილი

Escherichia coli ...........................      6 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

სიმინდის სახამებელი, მაგნიუმის სილიკატი, მაგნიუმის სტეარატი, პროპილგალატი (E310), ნატრიუმის გლუტამატი, მანიტოლი, რკინის ოქსიდი, ტიტანის დიოქსიდი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ურო-ვაქსომი წარმოადგენს იმუნოსტიმულატორს. იგი არეგულირებს ორგანიზმში მიმდინარე ნივთიერებათა ცვლის პროცესებს, ხელს უწყობს T-ლიმფოციტების სტიმულაციას და ენდოგენური ინტერფერონის ინდუცირების პროცესს.

ფარმაკოკინეტიკა:

არ არის ცნობილი.

ჩვენებები:

• იყენებენ საშარდე გზების ინფექციების პროფილაქტიკისა და საშარდე გზების მწვავე ინფექციების სამკურნალოდ.

მიღების წესი და დოზირება:

პერორალურად მისაღებად ენიშნებათ თითო კაფულა ერთხელ დღეში, უზმოზე, 3 თვის განმავლობაში.

მწვავე პერიოდში - თითო კაფსულა ერთხელ დღეში, უზმოზე, 10 დღის განმავლობაში ანტიმიკრობულ საშუალებებთან ერთად სრულ გამოჯანმრთელებამდე.

გვერდითი მოვლენები:

აღინიშნება დაახლოებით 4%-ში.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: დიარეა, ღებინება, მუცლის ტკივილი.

დერმატოლოგიური რეაქციების მხრივ: ეგზანთემა.

მსუბუქი ხველა, ალერგიული რეაქციები, ამ დროს სასურველია შეწყდეს პრეპარატით მკურნალობა.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატში შემავალი ინგრედიენტების მიმართ;

* 4 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების შესახებ მონაცემები დღეისათვის არ მოიპოვება.

განსაკუთრებული მითითებები:

ავტოტრანსპორტის მძღოლებში, პრეპარატის გამოყენება უსაფრთხოა.

ჭარბი დოზირება:

არ არის ცნობილი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

შესწავლილი არ არის.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

დიეტური დანამატი, რომელიც აუმჯობესებს შარდის გამომოყოფი სისტემის ფუნქციონირებას და აქვს შარდმდენი ეფექტი.

შემადგენლობა:

ძირითადი ნივთიერება: ლობიოს დაქუცმაცებული ღეროები (Faseolus vulgaris); მშრალი ექსტაქტები : არყის ხის ფოთლები (Betula platyphylla) — 60 მგ, ხუჭუჭა ოხრახუშის ძირები (Petroselinum crispum) — 60 მგ, წითელი მოცვი ჩვეულებრივი (Vaccinium vitis-idaea) — 30 მგ, სააფთიაქო გვირილა (Mayricaria chamomilla) — 10 მგ; ნატრიუმის ციტრატი — 20 მგ, კალიუმის ციტრატი — 20 მგ; 
დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა (E460), ნახშირბადის ოქსიდი კოლოიდური უწყლო, მაგნიუმის სტეარატი (E470); კაფსულის გარსი: ჟელატინი, გაწმენდილი წყალი, ტიტანის დიოქსიდი (E171), ყვითელი რკინის ოქსიდი (E172), ქლოროფილინის სპილენძის კომპლექსი (E141).

დახასიათება :

ურიკლარი რეკომენდებულია როგორც დიეტური დანამატი კვების რაციონზე როგორც ფლავონიდების, ეთერზეთების, მთრთიმლავი ნივთიერებების:  კაროტინოიდების, ფიტონციდების, ორგანული მჟავების, შარდის გამომყოფი სისტემისა და ნივთიერებათა ცვლის (ძირითადად ფოსფორის, კალციუმის და შარდმჟავას) ფუნქციონალური მდგომარეობის გაუმჯობესებისკენ. ურიკლორის შემადგენლობაში შემავალი ბიოლოგიურად აქტიური ნივთიერებები ხასიათდებიან შარდმდენი და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებით, წარმოადგენს შარდ-კენჭოვანი დავადების საპროფილაქტიკო საშუალებას.

გამოყენება:

მოზრდილებში მიიღება 1 კაფსულა 3-ჯერ დღეში, სასმელი წყლის დაყოლებით (150-200მლ). კურსი განისაზღვრება ინდივიდუალურად. მიღბა ხდება ექიმის დანიშნულებით.

უკუჩვენება:

ორსულობა და ლაქტაცია, თირკმელებისა და შარდის ბუშტის მწვავე ანთება, პოდაგრა, ინდივიდულური ჰიპერმგრძნობელობა შემავალ კომპონენტზებზე.

შენახვის პირობები: სინათლისგან დაცულ ადგილზე არა უმეტეს 25⁰C

საერთაშორისო დასახელება:

ETACRYNIS ACID

მწარმოებელი: EGIS PHARMACEUTICALS PLC, უნგრეთი

მოქმედი ნივთიერება: ეთაკრინის მჟავა

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

დიურეზული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 2 ბლისტერი.

1 ტაბ.

ეთაკრინის მჟავა   ............  50 მგ

სხვა ინგრედიენტები:

ჟელატინი, ლაქტოზა, მაგნიუმის სტეარატი, სახამებელი, ტალკი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატს გააჩნია გამოხატული სალურეზული ეფექტი, რომელიც რეალიზდება თირკმელების პროქსიმალურ და დისტალურ მილაკებში, ჰენლეს მარყუჟის აღმავალ ნაწილში ელექტროლიტების - ნატრიუმისა და ქლორის იონების, ნაკლებად კალიუმის იონების რეაბსორბციის ბლოკირებით, რის შედეგადაც ადგილი აქვს ორგანიზმიდან წყლის გაძლიერებულ გამოყოფას. პრეპარატი არ ზრდის ბიკარბონატების ექსკრეციას და თანაბრად ეფექტურია აციდოზის და ალკოლიზის დროს.

პრეპარატს არ გააჩნია დიაბეტოგენური აქტივობა. მისი მოქმედების ეფექტი ვლინდება 30-40 წთ-ში, აღწევს მაქსიმუმს 2 სთ-ის შემდეგად გრძელდება 6-9 სთ-ის განმავლობაში.

ჩვენებები:

• შეშუპება, რომელიც გამოწვეულია გულის შეგუბებითი უკმარისობით, ღვიძლის ციროზით, თირკმელების დაავადებებით (ასევე ნეფროზული სინდრომით);
• ასციტის ხანმოკლე მკურნალობის კურსი ავთვისებიანი წარმონაქმნების, იდიოპათიური შეშუპებების და ლიმფური შეშუპების დროს;
• შეშუპება, რომელიც გამოწვეულია გულის მანკებით ან ნეფროზული სინდრომით 2 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში;
• სხვა დიურეზული საშუალებების არაეფექტურობის დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

ურეგიტი ყოველთვის მიიღება მკაცრად ექიმის დანიშნულებით. ნებისმიერი საკითხის გასარკვევად საჭიროა ექიმის ან ფარმაცევტის კონსულტაცია.

მკურნალობის რეჟიმი უნდა იყოს ინდივიდუალური ყოველი პაციენტისათვის.

ჩვეულებრივი დოზები:

მოზრდილებისათვის: რეკომენდებულია უმცირესი დოზა, რომელსაც შეუძლია გამოიწვიოს სხეულის წონის თანდათანობითი დაკლება - 1 კგ-ით დღე-ღამეში.

ჩვეულებრივ საწყისი დოზა შეადგენს 50 მგ-ს (ერთი ტაბლეტი საუზმის შემდეგ; შეიძლება ამ დოზის თანდათანობით მომატება 25-50 მგ-ით საჭირო ეფექტის მიღწევამდე ან 200 მგ-მდე. ჩვეულებრივი შემანარჩუნებელი დოზაა 25-200 მგ დღეში.

იშვიათ შემთხვევებში, თერაპიის არაეფექტურობის დროს, შეიძლება საჭირო გახდეს უფრო დიდი დოზები (2X200 მგ), მაქსიმალური შემანარჩუნებელი დოზა 400 მგ. რეკომენდებულია მაღალი დოზები (50-მგ-ზე მეტი) გაყოფილი 2 მიღებაზე (დილით და საღამოს).

შემანარჩუნებელი თერაპიის განხორციელება შეიძლება ცალკეული დოზების გამოტოვებით პრეპარატის ეფექტურობის შესანარჩუნებლად. პრეპარატის მიღება შეიძლება დღეგამოშვებით ან 2 დღეში ერთხელ, ან 2-3 დღიანი ინტერვალებით.

ხანდაზმული პაციენტებისათვის ხანდახან საჭიროა უფრო მცირე დოზები.

ბავშვებისათვის: 2 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვების ჩვეულებრივი დღიური დოზა შეადგენს 25 მგ-ს (1/2 ტაბლეტი) საუზმის შემდეგ, საჭიროებისამებრ შეიძლება დოზის მომატება 25 მგ-ით დღეგამოშვებით ან 2 დღეში ერთხელ საჭირო ეფექტის მიღწევამდე. მაქსიმალური დღიური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 2-3 მგ/კგ-ს სხეულის წონაზე. შემანარჩუნებელი თერაპიისათვის შეიძლება დღიური დოზის შეცვლა. რეკომენდებულია პრეპარატის მიღების პერიოდებს შორის 2-3 დღიანი შუალედების გაკეთება.

ურეგიტის გამოყენება შეიძლება სხვა დიურეზულ საშუალებებთან კომბინაციაში, რომელთა ეფექტი ჯამდება.

კალიუმის დამატებით შეყვანა არ სჭირდება ბევრ პაციენტს, რომელნიც იღებენ დიურეზულ საშუალებებს, მაგრამ რეკომენდებულია კალიუმის ქლორიდის დანიშვნა ან კალიუმი-შემნახველი დიურეზული საშუალებების გამოყენება პაციენტებში ღვიძლის ციროზით, ნეფროზული სინდრომით, ან რომლებიც იღებენ სათითურას პრეპარატებს.

პაციენტებისათვის თირკმელების ნორმალური ფუნქციით შეიძლება კალიუმის პრეპარატების მიღება (სისხლის შრატში კალიუმის რეგულარული კონტროლით), რადგან კალიუმის ზედმეტი რაოდენობა გამოიდევნება ორგანიზმიდან. თირკმელების უკმარისობის დროს კალიუმის დანიშვნა არ შეიძლება. ჩვენებები კალიუმის შეყვანისთვის ყოველთვის განისაზღვრება სისხლის შრატში მისი დონით.

თუ ურეგიტი ახდენს ძალიან სუსტ ან ძლიერ ეფექტს, საჭიროა ექიმის ან ფარმაცევტის კონსულტაცია.

ურეგიტის მიღების დავიწყებისას არ მიიღება ორმაგი დოზა გამოტოვებული დოზის ასანაზღაურებლად.

ექიმი განსაზღვრავს ურეგიტით მკურნალობის კურსის საჭირო ხანგრძლივობას.

გვერდითი მოვლენები:

ავადმყოფებს, რომელნიც იღებენ პრეპარატს, შეიძლება განუვითარდეთ არა ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი გვერდითი ეფექტი. ურეგიტის მიღების დროს შეიძლება აღინიშნოს ნებისმიერი ქვემოთ მოცემული მოვლენა:

ყველაზე ხშირი გვერდითი ეფექტები: ოტოტოქსიკური ეფექტი (დამოკიდებულია დოზაზე და ხშირად აღენიშნებათ იმ პაციენტებს, რომელთაც აქვთ თირკმლის უკმარისობა ან დანიშნული აქვთ პრეპარატის მაღალი დოზები პარენტერულად. ეს სიმპტომებია: შუილი ყურებში, სმენის დაკარგვა- ჩვეულებრივ გარდამავალი, რომელიც შეიძლება გახდეს მუდმივი, განსაკუთრებით სხვა ოტოტოქსიკურ საშუალებებთან კომბინაციის დროს), ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევა: ჰიპონატრიემია, ჰიპოქლორემია, მეტაბოლური ალკალოზი, ჰიპოგლიკემია (პაციენტთა 10-15%-ში). სიმპტომები: სიმშრალე პირში, წყურვილი, არითმია, გუნება-განწყობილების ან ფსიქიკური სფეროს ცვლილება, კუნთების სპაზმი და ტკივილი, გულისრევა, ღებინება, დაღლილობა, სისუსტე), დიარეა (დამოკიდებულია დოზაზე, შეიძლება იყოს პროფუზული, თხვევადი; მძიმე დიარეის დროს პრეპარატ ურეგიტის მიღება უნდა შეწყდეს). მადის დაკარგვა (დამოკიდებულია დოზაზე), ორთოსტატული ჰიპოტენზია მასიური დიურეზის გამო, ნერვული აგზნებადობა, ტკივილი მუცელში, თავის ტკივილი, გაბრუება.

იშვიათად ალერგიული რეაქციები (გამონაყარი კანზე), სისხლში შარდმჟავას მომატება, პოდაგრა, მხედველობის დარღვევა, ღვიძლის ფუნქციების დარღვევა, სიყვითლე, პანკრეატიტი, ლეიკოპენია ან აგრანულოციტოზი (ცხელება, შემცივნება), თრომბოციტოპენია (უჩვეულო სისხლდენა, ჰემატურია, პურპურა).

პაციენტებს, რომელნიც იღებენ რამდენიმე სამკურნალო პრეპარატს ერთდროულად, შეიძლება განუვითარდეს ღვიძლისა და სისხლწარმომქმნელი ორგანოების ფუნქციების დარღვევა.

ნებისმიერი გვერდითი ეფექტის გამოვლენისას, რომელიც არ არის მოცემული გამოყენების ინსტრუქციაში, საჭიროა მიმართვა ექიმთან ან ფარმაცევტთან.

უკუჩვენებები:

* ალერგია პრეპარატში შემავალი ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ;

* ანურია;

* პრეპარატი არ არის რეკომენდებული 2 წლამდე ასაკის ბავშვებისათვის;

* ორსულობის ან ბავშვის ძუძუთი კვების დროს.

ორსულობა და ლაქტაცია:

! ურეგიტის მიღება არ არის რეკომენდებული ორსული ქალებისათვის, რადგან მან, როგორც სხვა შარდმდენმა საშუალებამ, შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპოვოლემია სისხლის სიბლანტის მომატებით, რაც ამცირებს პლაცენტარულ სისხლმიმოქცევას.

! ეთაკრინის მჟავა უკუნაჩვენებია მეძუძური დედებისათვის, თუ ამ პრეპარატის მიღება აუცილებელია, პაციენტმა უნდა შეწყვიტოს ძუძუთი კვება.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ მკურნალობის დაწყება საჭიროა მცირე დოზებით, რომელიც უნდა გაიზარდოს თანდათან დეჰიდრატაციის თავიდან ასაცილებლად. საჭიროა ავადმყოფთა სხეულის წონის კონტროლი.

◄ პაციენტებისათვის ასციტით, რომელიც გამოწვეულია ღვიძლის ციროზით, პრეპარატის მიღება საჭიროა დიდი სიფრთხილით, რადგან შარდმდენ საშუალებებს შეუძლიათ ღვიძლისმიერი კომის რისკის გაზრდა. ასეთ ავადმყოფებს უნდა დაენიშნოთ კალიუმის შემნახველი დიურეტიკები ჰიპოკალიემიის თავიდან ასაცილებლად.

◄ მარყუჟზე მოქმედი დიურეზულები (მათ შორის, ურეგიტი) სისხლში ამცირებენ მაგნიუმის დონეს. შარდის გამოყოფის გაძლიერებამ შეიძლება გამოიწვიოს მწვავე ჰიპოტენზია.

◄ ხანდაზმულ პაციენტებში გაძლიერებულმა დიურეზმა შეიძლება შეამციროს სისხლის პლაზმის მოცულობა, რაც ზრდის თრომბოემბოლური გართულებების რისკს.

◄ ურეგიტის დანიშვნა დიდი სიფრთხილითაა საჭირო პაციენტებში გულის დაავადებებით, რომლებიც იღებენ სათითურას პრეპარატებს, რადგან შეიძლება განვითარდეს მწვავე ჰიპოკალიემია ფატალური არითმიით.

◄ სიფრთხილის გამოჩენაა საჭირო პრეპარატის დანიშვნის დროს პაციენტებისათვის ჰიპოკალიემიისადმი მიდრეკილებით (დიარეის ზოგიერთი შემთხვევა, გულის შეგუბებითი უკმარისობა, პარკუჭოვანი არითმიები ანამნეზში, კალიუმის დაკარგვით მიმდინარე თირკმლის დაავადებები, ჰიპერალდოსტერონიზმი თირკმელების ნორმალური ფუნქციის დროს, ანამნეზში სისტემური წითელი  მგლურა).

◄ ლაბორატორიული მაჩვენებლის ცვლილებები: შეიძლება შემცირდეს სისხლის გლუკოზის, აზოტის, შარდმჟავა, კალიუმის, კალციუმის, ქლორიდების, მაგნიუმისა და ნატრიუმის დონე. ამიტომ საჭიროა ელექტროლიტების და  ნარჩენი აზოტის განსაზღვრა სისხლში პრეპარატის მიღებამდე და ამ პარამეტრების რეგულარული კონტროლი მკურნალობის კურსის განმავლობაში.

◄ თირკმლისმიერი შეშუპებების დროს ამ შარდმდენი საშუალებების ეფექტურობა შეიძლება შემცირდეს ჰიპოპროტეინემიის გამო.

◄ ყოველი ტაბლეტი შეიცავს 75 მგ ლაქტოზას. ეს უნდა იქნას გათვალისწინებული ლაქტოზის აუტანლობის შემთხვევაში.

ტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვა: მკურნალობის კურსის საწყისი პერიოდი (რომლის ხანგრძლივობა განისაზღვრება ინდივიდუალურად) აკრძალულია  სატრანსპორტო საშუალებების მართვა და იმ სამუშაოების შესრულება, რომელიც დაკავშირებულია მაღალ რისკთან.

ჭარბი დოზირება:

ურეგიტის დანიშნულზე მეტი ტაბლეტის მიღებისას, განსაკუთრებით ბავშვებში ან ტაბლეტების ნებისმიერი რაოდენობის შემთხვევით მიღებისას, დაუყოვნებლივ საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია ან მიმართვა უახლოესი საავადმყოფოს სასწრაფო დახმარების განყოფილებაში. პაციენტმა თან უნდა იქონიოს ეს ინსტრუქცია და დარჩენილი ტაბლეტები ექიმის ინფორმირებისათვის.

სიმპტომები: ჭარბმა დოზირებამ შეიძლება გამოიწვიოს ჭარბი დიურეზი, ელექტროლიტების დაკარგვა და დეჰიდრატაცია.

მკურნალობა სიმპტომური და შემანარჩუნებელია. მიზანშეწონილია ღებინების გამოწვევა და კუჭის ამორეცხვა. აუცილებლობის შემთხვევაში, საჭიროა დეჰიდრატაციის, ელექტროლიტური დარღვევების და ღვიძლისმიერი კომის საწინააღმდეგო მკურნალობა. სუნთქვის დარღვევის დროს საჭიროა ჟანგბადის ინჰალაცია და ფილტვების ხელოვნური ვენტილაცია.

მოცირკულირე სისხლიდან აქტიური ნივთიერება თითქმის არ გამოიდევნება ჰემოდიალიზით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

საჭიროა ექიმის ან ფარმაცევტის ინფორმირება ამჟამად ან მცირეოდენი ხნის წინ მიღებული ნებისმიერი სამკურნალო საშუალების შესახებ, რომლებიც გაიცემა რეცეპტით თუ ურეცეპტოდ.

აღნიშნული ეხება, ასევე იმ პრეპარატებს, რომლებიც იყო მიღებული წარსულში ან რომელთა მიღება იგეგმება მომავალში.

საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა შემდეგ პრეპარატებთან კომბინაციის დროს:

- ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატები და ალკოჰოლი (შესაძლებელია ჰოტენზიური და/ან შარდმდენი ეფექტის გაძლიერება).

- აგფ-ინჰიბიტორებით თერაპიის საწყის პერიოდში საჭიროა დიურეზულების მიღების შეწყვეტა და აგფ- ინჰიბიტორის დოზის შემცირება გამოხატული ჰიპოტენზიის თავიდან ასაცილებლად.

- ანტიკოაგულანტები (ვარფარინი, კუმარინი): შესაძლებელია ანტიკოაგულანტური ეფექტის გაძლიერება. საჭიროა ანტიკოაგულანტის დოზის შერჩევა ან გადასვლა ფუროსემიდზე.

- არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები - მათ შეუძლიათ დიურეზული ან ანტიჰიპეტენზიული ეფექტის შემცირება.

- ანტიბიოტიკები (ეთაკრინის მჟავას შეუძლია გააძლიეროს ამინოგლიკოზიდების და ზოგიერთი ცეფალოსპორინის ოტოტოქსიკური მოქმედება). საჭიროა თავის შეკავება ამ პრეპარატების ერთდროული გამოყენებისგან.

- ლითიუმი (ლითიუმის მაღალმა დონემ შეიძლება გამოიწვიოს ინტოქსიკაციის სიმპტომები).

- კორტიკოსტეროიდები: შეიძლება მოიმატოს ჰიპოკალიემიისა და კუჭიდან სისხლდენის რისკმა.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: მითითებულია კოლოფზე.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

Potassium – sodium – hydrogen citrate

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ნეფროლითიაზის მკურნალობა

მოქმედი ნივთიერება: კალიუმი–ნატრიუმი – ჰიდროგენ ციტრატი

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

შარდთან ერთად გამოყოფილი ტუტე მეტალებისა და სუსტი მჟავების მარილები, შარდის pH გადახრის ტუტე მხარეს (6.2–7.5–მდე), რაც განაპირობებს დისოციაციის მაღალ ხარისხს და შარდმჟავას და ცისტინის ხსნადობას.

ჩვენებები:

• ნეფროუროლითიაზი (შარდმჟავა მარილები, ურატურია, ცისტინური კენჭები, ცისტინურია) – პროფილაქტიკა და მკურნალობა;
• შარდის გატუტიანების აუცილებლობა (გვიანი პორფირია, მკურნალობა ციტოსტატიკებით, პოდაგრა).

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმგრძნობელობა;

* თირკმლის მწვავე უკმარისობა;

* გულის მწვავე უკმარისობა;

* დიეტა მარილის ძლიერი შეზღუდვით;

* მძიმე მეტაბოლური ალკალოზი;

* შარდგამომყოფი გზების ინფიცირება ბაქტერიებით, რომლებიც შლიან შარდოვანას;

* როცა შარდის pH 7–ზე მეტია.

გვერდითი მოქმედება:

დისპეფსია, ფოსფატური ნეფროუროლითიაზი.

მიღების წესი და დოზირება:

შიგნით, ჭამის შემდეგ. სადღეღამისო დოზა (10გ) – 4 საზომი კოვზი 3–ჯერ დღეში: დილით სადილის შემდეგ – 1 საზომი კოვზი, საღამოთი – 2 საზომი კოვზი.

მითითებულმა დოზამ უნდა უზრუნველყოს ახალი შარდის (რომელიც გამოიყოფა მორიგი დოზის მიღებისთანავე) pH–ის მომატება  შემდეგ მნიშვნელობამდე:

შარდმჟავა ქვების დროს – 7.5–8.5;

ციტოსტატიკური თერაპიისას – 7–ზე არანაკლები;

კანის გვიანი პორფირიისას – 7,2–7,5.

აუცილებლობისასა სადღეღამისო დოზას ზრდიან, საღამოს დოზას ემატება 0,5 კოვზი გრანულატი, ან ამცირებენ, საღამოს დოზა მცირდება. მკურნალობის ხანგრძლიობა – 1–6 თვე.

განსაკუთრებული მითითებები:

გასათვალისწინებელია, რომ პრეპარატის საშუალო სადღეღამისო დოზა შეიცავს 1.72გ (44მმოლ) K⁺ , 1გ (44მმოლ) Na⁺ . პრეპარატით მკურნალობისას ავადმყოფმა უნდა აწარმოოს ჟურნალი, სადაც აღნიშნული იქნება საზომი კოვზით გამოყენებული გრანულატების რაოდენობა, შარდის (შეგროვილი უშალოდ პრეპარატის მიღების წინ) pH მაჩვენებელი.

ურთიერთქმედება:

ციტრატისა და Al3+ შემცველი პრეპარატებთან ერთად გამოყენებისას  შეიძლება მოხდეს Al3+ მომატებული რეზორბცია. უკანასკნელის მიღება უნდა მოხდეს არანაკლები 2 სთ–იანი ინტერვალით.

საერთაშორისო დასახელება:

ACETYLSALICYLIC ACID, ASCORBIC ACID

მწარმოებელი: UPSA Laboratories a division of

BRISTOL-MYERS SQUIBB, საფრანგეთი

მოქმედი ნივთიერება: აცეტილსალიცილის მჟავა+ასკორბინის მჟავა

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არანარკოტიკული ანალგეზიური საშუალება და ვიტამინი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შუშხუნა ტაბლეტები C ვიტამინით: ტუბში 10 ტაბ., შეფუთვაში 1 ან 2 ტუბი.

1 ტაბ.

აცეტილსალიცილის მჟავა.........   330 მგ

ასკორბინის მჟავა .....................  200 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

გლიცინი, გაუწყლოებული ლიმონმჟავა, ნატრიუმის ბენზოატი, ნატრიუმის ჰიდროკარბონატი, პოვიდონი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

უპსარინ უპსა C ვიტამინით კომბინირებული პრეპარატია, რომლის მოქმედება განპირობებულია მის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტებით.

აცეტილსალიცილის მჟავას ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება განპირობებულია ფერმენტ ციკლოოქსიგენაზა 1 და 2 ინჰიბირებით, რის გამოც აინჰიბირებს პროსტაგლანდინების სინთეზს და თრომბოციტების აგრეგაციას. იგი ხასიათდება ტკივილგამაყუჩებელი, ანთების საწინააღმდეგო და სიცხის დამწევი თვისებებით.

ასკორბინის მჟავა მთავარ როლს თამაშობს ჟანგვა-აღდგენითი პროცესების რეგულაციაში, ნახშირწყლოვან ცვლაში, სისხლის შედედებაში, ქსოვილების რენეგერაციაში და უზრუნველყოფს ორგანიზმის გაზრდილ რეზისტენტობას.

შუშხუნა ტაბლეტის წყალში გახსნისას წარმოიქმნება ბუფერული ხსნარი, რომელიც პრეპარატის მიღების შემდეგ მოქმედ ნივთიერებას ინარჩუნებს გახსნილ მდგომარეობაში. ხელს უშლის კუჭის მჟავე გარემოში მოხვედრილ პრეპარატს გადავიდეს ისევ არახსნად ფორმაში და განაწილდეს მდგრადი ნაწილების სახით მის კედლებზე, შედეგად პრეპარატი სწრაფად და სრულად შეიწოვება.

ჩვენებები:

• სხვადასხვა წარმოშობის სუსტი და საშუალო ინტენსიობის ტკივილები (ნევრალგია, თავის, კბილის კუნთების და სახსრების ტკივილი, ტკივილი მენსტრუაციის დროს);
• ტემპერატურის მომატება გრიპის, გაცივებისა და სხვა ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატი მიიღება მოზრდილებსა და 15 წელს ზევით ასაკის ბავშვებში.

მოზრდილებსა და ბავშვებში 15 წლის ასაკის ზევით: 1-2 ტაბლეტი მიიღება 2-3-ჯერ დღეში; მაქსიმალური დღიური დოზაა - 6 ტაბლეტი.

ხანდაზმულებში: 1 ტაბლეტი მიიღება 4-ჯერ დღეში; მაქსიმალური დღიური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 4 ტაბლეტს.

პრეპარატი, როგორც ტკივილგამაყუჩებელი საშუალება არ უნდა გამოვიყენოთ 5 დღეზე მეტ ხანს, ხოლო სიცხის დამწევის სახით - 3 დღეზე მეტ ხანს ექიმის რეკომენდაციის გარეშე.

გვერდითი მოვლენები:

რეკომენდებულ დოზებში გვერდითი მოვლენები არ აღინიშნება.

იშვიათ შემთხვევაში შეიძლება განვითარდეს შემდეგი გვერდითი ეფექტები:

ალერგიული რეაქციები - გამონაყარი კანზე, ბრონქოსპაზმი, კვინკეს შეშუპება; ჰაფტენური მექანიზმის ფონზე - „ასპირინული“ ტრიადა (ბრონქული ასთმა, ცხვირის მორეციდივე პოლინოზი და აცეტილსალიცილის მჟავასა და პირაზოლინის რიგის პრეპარატების აუტანლობა);

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დარღვევები: გულისრევა, ღებინება, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, დიარეა, სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან („ყავის ნალექის“ მსგავსი ღებინება, „კუპრისფერი“ განავალი), მადის დაქვეითება, ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება;

თირკმლის ფუნქციის დარღვევა;

თრომბოციტოპენია, ანემია, ლეიკოპენია, ჰიპერბილირუბინემია; ჰემორაგიული სინდრომი (სისხლდენა ცხვირიდან და ღრძილებიდან), სისხლის შედედების დროის გახანგრძლივება; ვიტამინი C მაღალმა დოზებმა (>1 გ-ზე მეტი) ავადმყოფებში გლუკოზა-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტით, შეიძლება გამოიწვიოს შარდ-კენჭოვანი დაავადება, ასევე შეიძლება გაზარდოს ჰემოლიზის განვითარების რისკი (სისხლის წითელი უჯრედების დაშლა).

არასასურველი სიმპტომების გამოვლენისთანავე საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა აცეტილსალიცილის მჟავას ან მისი  მონათესავე (არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო) პრეპარატების და პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი სხვა კომპონენტების მიმართ;

* კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანებები (გამწვავების ფაზაში);

*  სისხლდენა კუჭ-ნაწლავიდან;

* ღვიძლის ან თირკმელების დაზიანება;

* „ასპირინული ასთმა“;

* ჰემორაგიული დიათეზი (ჰემოფილია, ვილენბრანდის დაავადება, ტელანგიოექტაზია, ჰიპოპროთრომბინემია, თრომბოციტოპენია, თრომბოციტოპენიური პურპურა); აორტის ანევრიზმა, პორტალური ჰიპერტენზია;

* ვიტამინ K დეფიციტი; გლუკოზა-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტი,

* ფენილკეტონურია.

* ორსულობა (I და III ტრიმესტრი) და ლაქტაციის პერიოდი.

* არ არის რეკომენდებული პრეპარატის გამოყენება 15 წლამდე ასაკის ბავშვებში

* მწვავე რესპირატორული ვირუსული ინფექციით, რეიეს სინდრომის განვითარების რისკის გამო (ენცეფალოპათია და ღვიძლის მწვავე ცხიმოვანი დისტროფია, თირკმლის მწვავე უკმარისობა).

* სიფრთხილით: ჰიპერრურიკემია, ურატული ნეფროლითიაზი, პოდაგრა, კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება (ანამნეზში) და დეკომპენსირებული გულის უკმარისობა.

* პრეპარატი არ გამოიყენება მეთოტრექსატთან (თუ მეტოთრექსატის დოზა >15 მგ-ზე) და პერორალურ ანტიკოაგულანტებთან (თუ აცეტილსალიცილის მჟავას დოზა >3 გ/დღე-ღამეში) კომბინაციაში.

* პრეპარატი არ მიიღება ან მიიღება მხოლოდ ექიმის რეკომენდაციით თუ მკურნალობა მიმდნარეობს: სხვა მონათესავე არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებით (თუ აცეტილსალიცილის მჟავას დოზა >3 გ/დღეში); ჰეპარინით; შარდმჟავას გამომყოფი მედიკამენტებით; ტიკლოპიდინით.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ რეკომენდებული დოზით აცეტილსალიცილის მჟავა ამცირებს შარდმჟავას გამოყოფას ორგანიზმიდან, რამაც შესაძლოა გამოიწვიოს პოდაგრის გამწვავება.

◄ პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენების დროს საჭიროა სისხლის საერთო და განავლის ანალიზის და ღვიძლის ფუნქციის პერიოდული კონტროლი.

◄ ქირურგიული ოპერაციის ჩატარებამდე აუცილებელია ექიმის ინფორმირება პრეპარატის გამოყენების შესახებ.

◄ ავადმყოფებს, რომლებიც იცავენ უმარილო ან ნაკლებად მარილიან დიეტას, უნდა გაითვალისწინონ, რომ თითოეული ტაბლეტი შეიცავს 485 გ ნატრიუმს.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: მოწამვლა ადრეულ სტადიაზე - ცნს-ის გაღიზიანება, თავბრუსხვევა, ძლიერი თავის ტკივილი, გასტრალგია, ყურებში ხმაური, სმენის დაქვეითება, მხედველობის დაქვეითება, გულისრევა, ღებინება, ქოშინი. მოგვიანებით ვითარდება ძილიანობა, კრუნჩხვები, ანურია, ცნობიერების დაქვიეთება კომამდე, სუნთქვის უკმარისობა, წყალ-მარილოვანი ცვლის დარღვევა.

მკურნალობა: ღებინების გამოწვევა ან კუჭის გამორეცხვა, აქტივირებული ნახშირის ან საფაღარათოების მიღება და ექიმის რეკომენდაცია. მკურნალობა უნდა ჩატადეს სპეციალიზირებულ კლინიკაში.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- აცეტილსალიცილის მჟავა აძლიერებს მეტოთრექსატის ტოქსიკურობას, ნარკოტიული ანალგეტიკების, სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალების, პერორალური ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების, ჰეპარინის არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების, თრომბოლიტიკების და თრომბოციტების აგრეგაციის ინჰიბიტორების, სულფანილამიდების, ტრიიოდთირონინის და რეზერპინის მოქმედებას,

- ამცირებს უროლოგიური პრეპარატების (ბენზბრომარონი, სულფინპირაზონი), ჰიპოტენზიური საშუალებების და დიურეტიკების (სპირონოლაქტონი, ფუროსემიდის) ეფექტს.

- გლიკოკორტიკოსტეროიდები, ალკოჰოლი და ალკოჰოლის შემცველი პრეპარატები ზრდიან დამაზიანებელ ეფექტს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვან გარსზე და სისხლდენის რისკს.

- აცეტილსალიცილის მჟავა ზრდის დიგოქსინის, ბარბიტურატების და ლითიუმის პრეპარატების კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში.

- მაგნიუმის და/ან ალუმინის ჰიდროქსიდის შემცველი ანტაციდები აფერხებს და ამცირებს აცეტილსალიცილის მჟავას შეწოვას.

- ასკორბინის მჟავა აუმჯობესებს რკინის შეწოვას ნაწლავებში.

დაუშვებელია სხვა აცეტილსალიცილის მჟავას შემცველი პრეპარატების ერთდროული მიღება.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: მითითებულია შეფუთვაზე.

საერთაშორისო დასახელება:

ACETYLSALICYLIC ACID

მწარმოებელი: UPSA Laboratories a division of

BRISTOL-MYERS SQUIBB, საფრანგეთი

მოქმედი ნივთიერება: აცეტისალიცილის მჟავა

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არანარკოტიკული, არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შუშხუნა ტაბლეტები: შეფუთვაში 16 ან 100 ც.

1 ტაბ.

აცეტისალიცილის მჟავა ...............  500 მგ

ვრცლად აცეტილსალიცილის მჟავა(მიღების წესი, დოზირება ინდივიდუალური)

საერთაშორისო დასახელება:

ASCORBIC ACID

მწარმოებელი: UPSA Laboratories a division of

BRISTOL-MYERS SQUIBB, საფრანგეთი

მოქმედი ნივთიერება:

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ვიტამინი C

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შუშხუნა ტაბლეტები: ტუბში 10 ტაბ., შეფუთვაში 1 ტუბი.

1 ტაბ.

ასკორბინის მჟავა .................. 1 გ

დამხმარე ნივთიერება: ნატურალური ფორთოხლის არომატიზატორი.

საღეჭი ტაბლეტები: ტუბში 15 ტაბ. შეფუთვაში 1 ან 2 ტუბი.

1 ტაბ.

ასკორბინის მჟავა ..................         500 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

რიბოფლავინის ფოსფატი, ფორთოხლის არომატიზატორი, შაქრის შემცვლელი - ასპარტამი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ვიტამინი C (ასკორბინის მჟავა) წარმოადგენს სიცოცხლისათივს აუცილებელ ელემენტს; ვიტამინ C-ზე ორგანიზმის მოთხოვნილების უზრუნველყოფა შესაძლებელია მხოლოდ გარე წყაროების ხარჯზე. გარკვეულ შემთხვევაში ვიტამინ C-ზე მოთხოვნილება იზრდება მაგალითად, აქტიური ზრდის პროცესში ან გამოჯანმრთელების პერიოდში, ფიზიკური ან გონებრივი დატვირთვის დროს, გრიპისა და სხვა ინფექციური დაავადებების დროს.

ჩვენებები:

უფსავიტი რეკომენდებულია სისუსტის, მომატებული დაღლილობის ინფექციური დაავადების, გრიპის მკურნალობისას, აგრეთვე გამოჯანმრთელების პერიოდში.

მიღების წესი და დოზირება:

შუშხუნა ტაბლეტები (1 გ): 1-2 ტაბლეტი დღეში, უმჯობესია დილით ან დღის I ნახევარში 5-7 დღის განმავლობაში. მიღების წინ ტაბლეტი იხსნება 1/2 ჭიქა წყალში.

გამოყენების შემდეგ ტუბი მჭიდროდ უნდა დაიხუროს.

საღეჭი ტაბლეტი (500 მგ): 2-3 ტაბლეტი დღეში, უმჯობესია დილით ან დღის I ნახევარში 5-7 დღის განმავლობაში. ტაბლეტი უნდა დაიღეჭოს.

გვერდითი მოვლენები:

მუცლის ტკივილი, ფაღარათი, შარდის გამოყოფის გაძნელება, შარდის მოყვითალო შეფერილობა.

უმარილო ან მარილის დაბალი შემცველობის დიეტაზე მყოფ ავადმყოფებში გასათვალისწინებელია, რომ პრეპარატის თითოეული ტაბლეტი შეიცავს 283 მგ ნატრიუმს.

ხანგრძლივად გამოყენების დროს შესაძლოა თირკმელზედა ჯირკვლის ინსულინარული აპარატის ფუნქციის დათრგუნვა.

უკუჩვენება:

* არ ინიშნება მაღალი დოზებით: შაქრიანი დიაბეტის, თრომბოფლებიტების, თრომბოზებისადმი მიდრეკილების სისხლის შედედების მომატებული უნარის დროს.

განსაკუთრებული მითითებები:

♦ არ არის რეკომენდებული პრეპარატის მიღება დღის ბოლოს.

♦ დიდი დოზებით მიღებისას კორტიკოსტეროიდების სინთეზის მასტიმულირებელი ეფექტის გამო, აუცილებელია არტერიული  წნევისა და თირკმლის ფუნქციის კონტროლი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- ვიტამინი C აძლიერებს პენიცილინისა და რკინის შეთვისებას.

- თრგუნავს ჰეპარინისა და არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების მოქმედებას;

- აძლიერებს სალიცილატებით მკურნალობის დროს კრისტალოურიის რისკს;

- ორალური კონტრაცეპტივების მიღება ამცირებს ორგანიზმის მიერ ვიტამინ C-ს შეთვისების უნარს.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, გრილ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: მითითებულია შეფუთვაზე.

საერთაშორისო დასახელება:

CEFTIAXONE

მწარმოებელი: სს ბიოფარმისაქართველო

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:  
ბეტა ლაქტამური ანტიბიოტიკები (პენიცილინები და ცეფალოსპორინები); მესამე თაობის ცეფალოსპორინები.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

1გ ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად ფლაკონი #1

უნოცეფი 1 გრ, სტერილური ფხვნილის სახით, კუნთში შესაყვანი და ინტრავენური საინიექციო ხსნარისათვის.

შეფუთვა:

ცეფტრიაქსონის სტერილური ფხვნილი საინიექციო ხსნარების მოსამზადებლად, 1 გრ. მინის ფლაკონში, მოთავსებული მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

ჩვენებები:

არის სტერილური, ნახევრად სინთეზური ფართო სპექტრის ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკი. საინიექციო ცეფტრიაქსონ ნატრიუმი გამოიყენება შემდეგი მდგომარეობების დროს:

საავადმყოფოში გამოყენება: მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული მძიმე ინფექციების, განსაკუთრებით მენინგიტების მკურნალობა, გარდა Listeris monocytogenes- ით გამოწვეულის გარდა;

- დისემინირებული ლაიმის დაავადების დროს (სპიროხეტოზი);

- პროსტატის ტრანსურეთრალური რეზექციის შემთხვევაში პრე-ოპერაციული პროფილაქტიკისათვის;

- საავადმყოფოში დაწყებული მკურნალობის გაგრძელება;

- ქვედა სასუნთქი გზების მძიმე  ინფექციები, ძირითადად ხანდაზმულებში, ალკოჰოლიკებში, იმუნოდეპრესიულ პირებში, ნიკოტინ-დამოკიდებულ პაციენტებში ან პაციენტებში სუნთქვის უკმარისობით, უფრო ზუსტად კი:

- ბაქტერიული პნევმოპათიები (სავარაუდოდ გრამ-უარყოფითი პნევმოკოკებით გამოწვეული);

- ქრონიკული ბრონქიტის გამწვავება, ძირითადად წინა მკურნალობის უშედეგობის გამო.

- რეზისტენტული შტამებით გამოწვეული საშარდე გზების მძიმე  ინფექციები.

- დიაგნოზი აბსოლუტურად სარწმუნო უნდა იყოს და ქირურგიული ჩარევის აუცილებლობა გამოირიცხოს.

- ჰოსპიტალიზაციამდე გადაუდებელი ანტიბიოთერაპია, თუ purpura fulminans არის საეჭვო, ანუ პურპურასთან ასოცირებული ცხელების შემთხვევაში, სულ მცირე ერთი ნეკროზული ან ექკიმოზური ელემენტით, პაციენტის ნებისმიერი ჰემოდინამიკური მდგომარეობის დროს.

მხედველობაში მისაღებია ოფიციალური რეკომენდაციები ანტიბაქტერიული პროდუქტების გამოყენების შესახებ.

გამოყენების მეთოდები:

რეკომენდაციები: გახსენით ხსნარი შესაბამის გამხსნელში, როგორც ეს მოცემულია განზავების ცხრილში. კარგად შეანჯღრიეთ სრულ გახსნამდე, ხოლო შემდეგ ბოთლის შიგთავსი ამოიღეთ შპრიცით.

- პრეპარატი მზადდება უშუალოდ გამოყენების წინ;

- სასტიკად აკრძალულია ლიდოკაინის გამოყენება მის მიმართ ალერგიის არსებობისას;

- ნუ გამოიყენებთ ლიდოკაინს ინტრავენური ინიექციებისათვის

ინტრავენური ინექციები შეიყვანეთ ნელა 2-4 წუთის განმავლობაში ვენაში ან ინფუზიის სახით.

ინფუზია

ინფუზია დაახლოებით 30 წუთის განმავლობაში ხდება. ცეფტრიაქსონის 2 გრ იხსნება 40 მლ საინიექციო წყალში ან ინტრავენური ინფუზიებისათვის ხშირად გამოყენებულ შემდეგ სითხეებში:

- 0.9%-იანი ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარი.

- 0.45%-იანი ნატრიუმის ქლორიდი + 2.5% დექსტროზის ხსნარი.

- 5%-იანი დექსტროზის ხსნარი.

- 10%-იანი დექსტროზის ხსნარი.

- 6%-იანი დექსტრანი 5%-იან დექსტროზის ხსნარში.

- 6-10% ჰიდროქსიეთილის სახამებელი.

ცეფტრიაქსონს ნუ შეურევთ სხვა ანტიბაქტერიული საშუალებების (ომიდაზოლის გარდა) შემცველ ხსნარებს ან საინფუზიოს ხსნარებს, რომლებიც არ არის ზემოთ აღნიშნული შეუთავსებლობის რისკის გამო. ცეფტრიაქსონ ნატრიუმის შერევა კალციუმის შემცველ ხსნარებთან დაუშვებელია.

კალციუმის შემცველი ხსნარების გამოყენებისას, ცეფტრიაქსონი შეჰყავთ სხვა გზით და დროის სხვადასხვა მონაკვეთში.

ცეფტრიაქსონი შეუთავსებელია ამსაკრინთან, ვანკომიცინთან, ფლუკონაზოლთან და ამინოზიდებთან. იხ. “განსაკუთრებული მითითებანი”, “შეუთავსებლობები”.

კუნთში ინიექციები

ინტრავენური ფორმა შეიძლება გამოყენებულ იქნეს კუნთში, თუმცა ლიდოკაინის ხსნარი სასტიკად უკუნაჩვენებია ინტრავენური გზით.

დოზირება მოზრდილები:

ჩვეული დოზა: 1- 2 გრ ერთხელ დღეში, ინფექციის სიმძიმის ან პაციენტის წონის მიხედვით.

ლაიმის დაავადება: 2 გრ დღეში ერთჯერადი ინიექციის სახით. ჩვეული თერაპია 14 დღეს შეადგენს და შეიძლება 21 დღემდე გაგრძელდეს დაავადების მძიმე ან დაყოვნებული ფორმების დროს.

პოსტქირურგიული ინფექციების პროფილაქტიკა: ანტიბიოტიკოპროფილაქტიკა ხანმოკლე უნდა იყოს და უნდა შემოიფარგლებოდეს პერი-ოპერაციული პერიოდით, ზოგჯერ 24 საათის ზემოთ, არ უნდა აღემატებოდეს 48 საათს.

1 გრ ერთჯერადი დოზის ინტრავენური ან კუნთში ინიექციები ანესთეზიის გამოსაწვევად.

purpura fulminans – ზე ეჭვის დროს: პირველი დოზა შეიყვანება ინტრავენური გზით. ან კუნთში: 50 – 100 მგ/კგ, არ უნდა აღემატებოდეს 1 გრ-ს.

ახალშობილებში:

500 მგ/კგ/დღეში ერთჯერადი ინიექციის სახით.

ხანდაზმულებში:

ხანდაზმულებისათვის რეკომენდებული დოზა, ისეთივე როგორც მოზრდილთათვის.

გვერდითი მოვლენები:

კანის მხრივ რეაქციები: კანზე ალერგიული გამონაყარი, ჭინჭრის ციება. სხვა ცეფალოსპორინების მსგავსად, არსებობს კანის და ლორწოვანის მძიმე რეაქციების რამდენიმე შემთხვევა (მრავალფორმული ერითემა, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ლაიელის სინდრომი);

ზოგადი ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები: ცხელება, ანაფილაქსიური რეაქციები;

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ რეაქციები: სტომატიტი, ფაღარათი, გულისრევა, ღებინება, ფსევდომემბრანული კოლიტი (იშვიათად);

ჰეპატო-ბილიარული დარღვევები: ვეზიკულური სედიმეტაციების ექოგრაფიკული სურათები (ცეფტრიაქსონის კალციუმის მარილების დალექვა ნაღვლის ბუშტში), განსაკუთრებით ბავშვებში, კლინიკური სიმპტომატოლოგიით ან მის გარეშე. ცეფრტრიაქსონით მკურნალობა უნდა შეწყდეს, ისე რომ ნიშნები შემცირდეს; იშვიათად აღინიშნება ღვიძლის ფერმენტების ზრდა.

პანკრეასის მხრივ დარღვევები: პანკრეატიტის გამონაკლისი შემთხვევები, მკურნალობის შეწყვეტისას ქრება.

ჰემატოლოგიური რეაქციები: ზომიერი ჰიპერეოზინოფილია, ლეიკო-ნეიტროპენია, თრომბოციტოპენია, ჰემოლიზური ანემია (იშვიათია), აგრანულოციტოზის ცალკეული შემთხვევები, კოაგულაციის დარღვევის ძალიან იშვიათი შემთხვევები;

თირკმლის მხრივ დარღვევები: თირკმლის ფუნქციის შეცვლა აღინიშნება ერთიდაიგივე ჯგუფის ანტიბიოტიკების გამოყენებით, განსაკუთრებით ამინოზიდებთან და შარდმდენებთან კომბინაციაში; ოლიგურიის და შრატის კრეატინინის იშვიათი შემთხვევები. თირკმლის პრეციპიტატების გამონაკლისმა შემთხვევებმა, რომლებიც აღდგება მკურნალობის შეწყვეტისას, შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის უკმარისობა, ძირითადად ბავშვებში 3 წლის ასაკის ზემოთ.

ცენტრალური ნერვული სისტემის დარღვევები: თავის ტკივილისა და თავბრუს ძალიან მცირე შემთხვევები. ბეტა-ლაქტამების მაღალი დოზების გამოყენებამ, განსაკუთრებით პაციენტებში თირკმლის დარღვევებით, შეიძლება გამოიწვიოს ენცეფალოპათიები (ცნობიერების დარღვევები, პათოლოგიური მოძრაობები, კონვულსიური კრიზები).

გამონაკლისი მძიმე უბედური შემთხვევები – ზოგიერთი სიცოცხლისათვის სახიფათო – აღინიშნება დღენაკლულებში ან ჩვილებში, რომლებიც ცეფტრიაქსონსა და კალციუმის მარილებს ერთდროულად ღებულობდნენ ინტრავენური გზით. (იხ. “შეუთავსებლობები”).

ადილობრივი რეაქციები: კუნთში ინიექციები ლიდოკაინის გარეშე მტკივნეულია. ინტრავენური ინიექციის შემდეგ ზოგჯერ აღინიშნება ლოკალური ფლებიტი.

უკუჩვენება

* წამალი უკუნაჩვენებია პაციენტებში ცეფალოსპორინების მიმართ ალერგიის არსებობისას.

ორსულობა და ლაქტაცია:

- ცხოველებზე ჩატარებულმა კვლევებმა ტერატოგენული ეფექტი არ გამოავლინეს, ამიტომ ადამიანებში განვითარების მანკები მოსალოდნელი არ არის;

- ორსულების შეზღუდულ რაოდენობაში ცეფტრიაქსონის გამოყენებამ, განვითარების მანკები ან ფეტოტოქსიური ეფექტები ჯერ კიდევ ვერ გამოავლინა.

- მიუხედავად ამისა, ორსულებში ცეფტრიაქსონის გამოყენების შედეგების შესაფასებლად აუცილებელია დამატებითი კვლევების ჩატარება. ამიტომ, ცეფტრიაქსონი ორსულობის დროს გამოიყენება მხოლოდ უკიდურესი აუცილებლობის შემთხვევაში.

ლაქტაცია

- ამ წამლით მკურნალობის დროს ძუძუთი კვება დასაშვებია. მიუხედავად ამისა, ფაღარათის, კანდიდოზის ან კანზე გამონაყარის განვითარების შემთხვევაში ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს

განსაკუთრებული მითითებები:

ალერგიის ნებისმიერი ნიშნის განვითარების შემთხვევაში მკურნალობა დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს.

- პენიცილლინ-მგრძნობიარე პაციენტებში ცეფაოსპორინები გამოიყენება ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ;

- ცეფალოსპორინები უკუნაჩვენებია პაციენტებში ცეფალოსპორინების მიმართ დაუყოვნებლივი ალერგიის არსებობის დროს;

- ცეფალოსპორინებისა და პენიცილინების მიმართ ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები შეიძლება იყოს სერიოზული და სიცოცხლისათვის სახიფათო;

- მარჯვენამხრივი ნეკნთა რკალის ქვეშ ტკივილის შემთხვევაში, უნდა ჩატარდეს ექოგრაფია ბილიარული პრეციპიტატეს სანახავად (იხ. გვერდითი მოვლენები);

- კვლევები აღნიშნავენ, რომ ცეფტრიაქსონი, სხვა ცეფალოსპორინების მსგავსად, გამოყოფს ბილირუბინს შრატის ალბუმინისაგან. ამიტომ აუცილებელია ჰიპერბილირუბინემიით დაავადებული ახალშობილების მონიტორინგი. ცეფტრიაქსონი არ გამოიყენება ახალშობილებში და დრონაკლულ ბავშვებში, რომლებიც მიდრეკილნი არიან ენცეფალოპათიის განვითარებისაკენ.

- გახანგრძლივებული მკურნალობის დროს, აუცილებელია სისხლის ფორმულის რეგულარული კონტროლი.

- თირკმლის მძიმე უკმარისობის დროს, დოზირება რეგულიდრება კრეატინინის კლირენსის შესაბამისად; - კალციუმის შემცველ ხსნარებთან ცეფტრიაქსონის

შერევა არ შეიძლება. ცეფტრიაქსონის შერევა შეიძლება მხოლოდ პუნქტ “გამოყენებაში” აღნიშნულ ხსნარებთან და ნივთიერებებთან. - პაციენტებში მკაცრ უნატრიუმო დიეტაზე, გაითვალისწინეთ ნატრიუმის შემცველობა (ნატრიუმის 83 გრ 1გრ-იან ბოთლში);

ავტომობილის მართვის უნარზე ზეგავლენა:

ცეფტრიაქსონი ზეგავლენას არ ახდენს ავტომობილის მართვის ან მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე.

ჭარბი დოზირება:

ცეფტრიაქსონის კონცენტრაცია ძნელად მცირდება დიალიზით. ჭარბი დოზირების შემთხვევაში, მკურნალობა სიმპტომატურია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ცეფტრიაქსონის შერევა კალციუმის შემცველ ხსნარებთან დაუშვებელია. კალციუმის შემცველი ხსნარების გამოყენებისას, ცეფტრიაქსონი შეიყვანება სხვა გზით და დროის სხვადასხვა მონაკვეთში.

ფიზიკური ან ქიმიური შეუთავსებლობის თავიდან აცილების მიზნით, ცეფტრიაქსონის შერევა შეიძლება მხოლოდ ხსნარებთან და ნივთიერებებთან, რომლებიც აღნიშნულია “დოზირება და გამოყენების მეთოდებში” (ანუ “გვერდითი მოვლენები” და “შეუთავსებლობები”). შეუთავსებლობები

-კალციუმის შემცველ ხსნარებთან აღინიშნება პრეციპიტატები (იხ. “განსაკუთრებული მითითებანი” და “გვერდითი მოვლენები”).

ნუ შეურევთ ცეფტრიასონს კალციუმის შემცველ ხსნარებს, განსაკუთრებით ჰარტმანის ან რინგერის ხსნარებს.

ცეფტრიაქსონ ნატრიუმი შეუთავსებელია ამასკრინთან, ვანკომიცინთან, ფლუკონაზოლ და ამინოზიდებთან.

შენახვის პირობები:

- სინთლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას, არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურის პირობებში.

- განზავების შემდეგ, პრეპარატი დაუყოვნებლივ უნდა იქნეს გამოყენებული.

ვადა:

2 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქში გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის II ჯგუფი (გაიცემა რეცეპტით).