აქტიური ნივთიერება: მესნა

მწარმოებელი: BAXTER ONCOLOGY GmbH, გერმანია

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

უროპროტექტორი

შემადგენლობა: 4მლ საინექციო ხსნარი შეიცავს 400მგ მესნას.

სხვა კომპონენტები: ნატრიუმის ედეტატი, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი, საინექციო წყალი.

ჩვენება:

უროთელიალური ტოქსიურობის პროფილაქტიკა ოქსაზაფოსფორინების გამოყენებთ გამოწვეული.

ურომიტექსანი ყოველთვის უნდა დაინიშნოს ჰოლოქსანთან ერთად სისმსივნის სამკურნალოდ;

როდესაც ენდოქსანი და იქსოტენი გამოიყენება სიმსივნის მკურნალობისათვის, ურომიტექსანი უნდა დაინიშნოს ბოლუსის სახით (10მგ/კგ–ზე მეტი) ციტოსტატიკურ საშუალებებთან ერთად, ყველა იმ პაციენტში, რომლებიც იმყოფებიან განსაკურებული რისკის ქვეშ. ციტოსტატიკურ საშუალებებთან ძირითად რისკ–ფაქტორებს წარმოადგენენ: ჩატარებული სხივური თერაპია, ჰოლოქსანით ჩატარებული ცისტიტის მკურნალობა, ენდოქსანით ან იქსოტენით ჩატარებული თერაპია ან საშარდე გზების გადატანილი ფუნქციური დარღვევები.

უკუჩვენება:

მესნას ან სხვა თიოლის შემცველი კომპონენტების მიმართ გამოვლენილი მაღალი მგრძნობელობა.

გაფრთხილებები:

– მაღალმგრძნობელობითი რეაქციები (ჰიპერერგიული რეაქციები), ურომიტ ექსანით მკურნალობის შედეგად, უფრო მეტად გამოვლენილი იქნა იმ პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებოდათ აუტოიმუნური დარღვევები;

– სიმსივნით დაავადებულ სხვა პაციენტებთან შედარებით გამოვლენილ იქნა კანისა და ლორწოვანის გარსისი გაღიზიანება (გამონაყარი, ურტიკარია, ეგზანთემა, ენანთემა), ღვილში ტრანსამინაზების დონის მომატება და არასპეციფიკური დამახასიათებელი სიმპტომები, როგორიცაა ცხელება, დაღლილობის შეგრძნება, ღებინების შეგრძნება და პირღებინება;

– ასევე დადგენილი იქნა სისხლის მიმოქცევის დარღვევები, როგორიცაა ჰიპოტანზიის და ტაქიკარდიის ცალკეული შემთხვევები. – ურომიტექსანის საშუალებით საშარდე გზების პროფილაქტიკა უნდა განხორციელდეს მხოლოდ იმ პაციენტებში, რომელთაც განსაზღვრული აქვთ რისკ–სარგებლობის ანალიზი და იმყოფებიან სამედიცინო მეთვალყურების ქვეშ.

– ურომიტექსანი გამოიყენება, როგორც უროპროტექტორი ოქსაზაფოსფორინებით ციტოსტატური მკურნალობის დროს, მისი გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში ასევე განპირობებულია ანალოგიური კრიტერიუმებით.

ცხოველებზე ჩაატარებულმა კვლევებმა არ გამოავლინა ურომიტექსანის ემბრიოტოქსიური და ტერატოგენლი ეფექტი.

ურომიტექსანის დამცავი მოქმედება ვრცელდება მხოლოდ საშარდე გზებზე. ყველა სხვა რეკომენდებული სიფრთხილის ზომები არ ეხება მის გამოყენებას და მასთან დაკავშირებული რეკომენდაციები გათვალისწინებული უნდა იქნას.

გვერდითი მოვლენები:

აღწერილ იქნა მაღალმგრძნობელობითი რეაქციების (ჰიპერერგიული რეაქციები) ცალკეული შემთხვევებში. მაგ; კანისა და ლორწოვანი გარსის სხვადასხვა ხარისხისა და სირთულის რეაქციები (ქავილი, სიწითლე, წყლულოვანი გამონაყარი), ადგილობრივად ქსოვილების შესიება (ურტიკარიული სისხლჩაქცევა), იშვიათ შემთხვევებში სისხლის წნევის დაცემა და გახშირებული გულისცემა წუთში 100–ზე მეტი (ტაქიკარდია). ასევე აღწერილი იქნა ღვიძლის ფუნქციის ზოგიერთი ტესტის  (ტრანსამინაზების) გარდამავალი მატება. იშვით შემთხვევებში გამოვლინდა ვენების გაღიზიანება ინექციის არეში. გამძლეობაზე ჩატარებულმა კვლევებმა აჩვენა, რომ მესნას ინტარავენური და პერორალური დოზების გამოყენებისას 60მგ/კგ და მეტი სხეულის მასაზე, ერთჯერადი დოზის მიღება დაკავშირებულია გულისრევის შეგრძნებასთან, ღებინებასთან, ფაღართთან, თავის, კიდურების ტკივილთან, სისხლის წნევის დაცემასთან. ტაქიკარდიასთან, კანის რეაქციებთან, დაღლილობის შეგრძნებასთან, სისუსტესთან;

მკურნალობის პერიოდში ზემოხსენებული გვერდითი ეფექტები ყოველთვის შეიძლება არ განსხვავდებოდეს ოქსაზაფოსფორინებით (ჰოლოქსანი, ენდოქსანი, იქსოტენი) ან სხვა სახის თანმხლები მედიკამენტებით გამოწვეული გვერდითი ეფექტებისაგან.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

მესნა ლაბორატორიულ პირობებში შეუთავსებადია ცისპლატინთან, კარბოპლატინთან და აზოტოვანიპრიტთან.

დოზირება და მიღების წესი:

თუ არ არსი სპეციალური მითითება ურომიტექსანი მიიღება ინტრავენურად, ნაკადური წესით ნელა. ურომიტექსანის ერთჯერადი დოზა შეადგენს ოქსაზასფორინის ერთჯერადი დოზის 20%–ს. პირვალად შეყვანას ახორციელებენ ოქსაზასფორინთან ერთად. ხოლო მეორე და მესამე დოზა შეჰყავთ ოქსაზაფოსფორინის შეყვანიდან 4 და 8 სთ–ში.

ოქსაზასფორონის ინექციასთან ერთად ურომიტექსანის მიღების სქემა:

ბავვებში ჩატარებულმა კლინიკურმა კვლევებმა აჩვენა, რომ მიზანშეწონილია ურომიტექსანის ხანმოკლე ინტერვალებით შეყვანა (მაგ; ყოველ 3 სთ–ში). ციტოსტატიკური მკურნალობისას ოქსაზაფოსფორინის ძალინ მაღალი დოზის შემთხვევაში (მაგ; ძვლის ტვინის ტრანსპლანტირებამდე) ურომიტექსანის მთლიანი დოზა შეიძლება გაიზარდოს ოქსაზაფოსფორინის დოზის 120% და 160%–მდე. რეკომენდებულია ურომიტექსანის დოზის 20% მიღების შემდეგ (ოქსაზაფსფორინის მთლიან დოზასთან მიმართებით, დროის ათვლით) დანარჩენი გადაანგარიშებული დოზა მიღებულ იქნას უწყვეტლივ ინტრავენური გზით. 24 სთ–ის განმავლობაში პერფუზორის გამოყენებით. ალტერნატიულ შემთხვევაში დასაშვებია შენაცვლებით ბოლუს ინექცია: მოზრდილებში 3 X 40% (0, 4, 8, საათის პერიოდებით) ან X 40% (0, 3, 6, 9 საათის პერიოდებით ) შესაბამისად.

ბავშვებში შარდის შარდის უფრო ხშირი გამოყოფის გამო ბოლუს ინექცია ყოველთვის უნდა დაინიშნოს 3 სთ–ის ინტერვალით (მაგ; 20% 0, 1,  3, 6, 9, 12 საათი). ბოლუს ინექციის სანაცვლოდ დასაშვებია 15 წთ–იანი ინფუზია.

იფოსფამიდით  (ჰოლოქსანი) ხანგრძლივი ინფუზიისას ურომიტექსანის მიღება საწყისი დროის ათვლით 20% ბოლუს ინექციის (ინფუზიის დაწყება – დრო 0) შემდეგ საჭიროა იფოსფამიდის დოზის 100%–მდე ინფუზია. იფოსფამიდის ინფუზიის შემდეგ უროპროტექცია გრძელდება 6–12 სთ.

24 სთ–იანი იფოსფამიდის ინფუზიასთნ ერთად ურომიტექსანის მიღების ნიმუში:

შენახვის პირობები:

ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომრლ ადგილას.

ვადა: არ გამოიყენოთ შეფუთვაზე მითითეული ვადის გასვლის შემდეგ

ვარგისიანობა 5 წელი.

აფთიაქიდან გაცემა: გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

მწარმოებელი: АО «ГАЛИЧФАРМ », УКРАИНА

ძირითადი ფიზიკო – ქიმიური თვისებები:

მომწვანო-მოყავისფრო, ან მოყავისფრო ფერის სითხე, პიტნის დამახასიათებელი სუნით.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

100 მლ სითხე შეიცავს:

სოჭის ზეთი ……………………………………………..     8გ;

ბაღი პიტნის ზეთი ……………………………………..     2გ;

აბუსალათინის ზეთი …………………………………..     11გ;

ფერისცვალას ნაყოფის თხიერი ექსტრაქტი ……….     23გ;

სვიას გირჩების თხიერი ექსტრაქტი ………………..     32,995გ;

თავშავას ბალახის თხიერი ექსტრაქტი……………….    23გ;

ტრილონი ბ.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

სპაზმოლიზური საშუალება, რომელიც მოქმედებს საშარდე და სანაღვლე გზებზე.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

უროლესანი მიეკუთვნება სამკურნალო საშუალებების ჯგუფს, რომლებიც ხელს უწყობენ შარდის კონკრემენტების ელიმინაციას (ასევე ნაღვლის კონკრემენტების ელიმინაციას). ამის გარდა პრეპარატის ინგრიდიენტებს, მათ შორის  მრავალ ქიმიურ შენაერთს, გააჩნია სპაზმოლიზური, ანთების საწინააღმდეგო, ანტისეპტიკური აქტივობა, იწვევს ნაღველის წარმოქმნის გაზრდას, აძლიერებს ნაღვლის გამოყოფას.

ჩვენება:

• ნეფროლითიაზის და ქოლელითიაზის დროს, მწვავე და ქვემწვავე კალკულოზური პიელონეფრიტი და ქოლეცისტიტი, სანაღვლე გზების დისკინეზია.

დოზირება და მიღების წესი:

პრეპარატი ინიშნება პერორალურად, ჭამის წინ. მოზრდილებში – 8-10 წვეთი შაქრის ნატეხზე 3 ჯერ დღეში. მკურნალობის ხანგრძლივობაა 5-30 დღე. აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლებელია განმეორებითი კურსის ჩატარება. თირკმელების და ნაღვლის ბუშტის ჭვალის დროს ერთჯერადი დოზა შეადგენს 15-20 წვეთს.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატის ჭარბი დოზირების და მის მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს აღინიშნება გულისრევა, თავბრუსხვევა, დისპეფსიური მოვლენები.

წინააღმდეგჩვენება:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ.

ჭარბი დოზირება:

ამ დროს ინიშნება თბილი სასმელი დიდი რაოდენობით.

შენახვის ვადა და პირობები:

პრეპარატი ინახება სინათლისაგან და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას, არაუმეტეს 20°C. ვარგისიანობა – 2 წელი.

გაცემის წესი: ურეცეპტოდ

საერთაშორისო დასახელება:

SODIUM AMIDOTRIZOATE MEGLUMINE AND

SODIUM SALT

მწარმოებელი: SCHERING AG

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

რენტგენოკონტრასტული საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი 60%: ამპულაში 20 მლ, შეფუთვაში 10 ც.

1 მლ 1 ამპ.

დიატრიზოუმის მჟავის მეტგლუმინის მარილი ………….   520 მგ 10.5 გ

დიატრიზოუმის მჟავის ნატრიუმის მარილი ………………   80 მგ 1.6 გ

საინექციო ხსნარი 76%: ამპულაში 10 მლ, შეფუთვაში 10 ც.

1 მლ 1 ამპ.

დიატრიზოუმის მჟავის მეტგლუმინის მარილი ……     660 მგ 13.2 გ

დიატრიზოუმის მჟავის ნატრიუმის მარილი ………..   100 მგ 2 გ

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

იოდისშემცველი რენტგენოკონტრასტული საშუალება. პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი იოდი რენტგენის სხივების შთანთქმის შედეგად გამოსახულების კონტრასტულობას ამაღლებს.

ჩვენებები:

ნატრიუმის ამიდოტრიზოატი 76% – ანგიოგრაფია, ციფრული სუბტრაქციული ანგიოგრაფია, კომპიუტერული ტომოგრაფია, ანგიოკარდიოგრაფია, აღმავალი პიელოგრაფია,ლიმფოგრაფია, ურეთროცისტოგრაფია, სპლანოპორტოგრაფია, ფისტულოგრაფია, ართროგრაფია, ჰისტეროსალპინგოგრაფია, წინასაოპერაციო ქოლანგიოგრაფია.

ნატრიუმის ამიდოტრიზოატი 60% – ანგიოგრაფია, ციფრული სუბტრაქციული ანგიოგრაფია, კომპიუტერული ტომოგრაფია, უროგრაფია, ჰისტეროსალპინგოგრაფია.

ნატრიუმის ამიდოტრიზოატი არ არის გამოსადეგი მიელოგრაფიისთვის. კუჭ–ნაწლავის ორგანოების რენტგენოკონტრასტული გამოკვლევა, თუ ბარიუმის სულფატის გამოყენება უკუნაჩვენებია; წარსულში რენტგენოლოგიური გამოკვლევისას არ დადგენილი პერფორაცია ან საყლაპავში და კუჭ–ნაწლავის ტრაქტში ანასტომოზის უკმარისობა, მეკონიური ნაწლავური გაუვალობა; მუცლის ღრუს კომპიუტერული ტომოგრაფია (ბარიუმის სულფატთან ერთად).

უკუჩვენებები:

ჰიპერმგრძნობელობა (მათ შორის, იოდშემცველი რენტგენოკონტრასტული სამკურნალო საშუალებების მიმართ), ღვიძლის უკმარისობა, თავის ტვინის სისხლძარღვების გამოხატული ათეროსკლეროზი, მწვავე კორონარული უკმარისობა, დეკომპენსირებული გულის ქრონიკული უკმარისობა, გამოხატული არტერიული ჰიპერტენზია, შოკი, კოლაფსი, ჰიპერკოაგულაცია, თირკმლის ქრონიკული უკმარისობა, თირეოტოქსიკოზი, კვანძოვანი ჩიყვი, პლაზმოციტომა, აქტიური ტუბერკულოზი; აღმავალი პიელოგრაფიისთვის – მწვავე უროინფექცია; ფლებოგრაფიისთვის – მწვავე ფლებიტი.

სიფრთხილით: ორსულობა, დეკომპენსირებული შაქრიანი დიაბეტი, საერთო მძიმე მდგომარეობა.

გვერდითი მოქმედება:

სიცხე, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, გულისრევა, ღებინება, ტაქიკარდია, ციანოზი, ცრემლდენა, ერითემატოზული გამონაყარი, ჭინჭრის ციება, ანაფილაქტოიდური რეაქციები, ანაფილაქსიური შოკი, ფილტვების შეშუპება, ნევროტული დარღვევბი, დიარეა, ენტერიტის ან კოლიტის გამწვავება, თირკმლის მწვავე უკმარისობა.

ადგილობრივი: შეყვანის ადგილის ტკივილი, ფლებიტი, თრომბოზი.

მიღების წესი და დოზირება:

ექსკრეტორული უროგრაფია: 20–40მლ 60% ხსნარი, გამთბარი სხეულის ტემპერატურამდე, ნელა შეყავთ იდაყვის ვენაში; მოუმზადებლებისთვის (გამწმენდი ოყნის გარეშე) ან ავადმყოფებში სხეულის დიდი წონით უმჯობესია 76% ხსნარის გამოყენება იგივე რაოდენობით;

თირკმელების დაქვეითებული ფუნქციისას ვენაში შეყავთ წვეთოვნად, განზავებული 250–300მლ 5% დექსტროზაში, 5–10 წუთის განმავლობაში.

ბავშვებში 60% ხსნარი: ჩვილებში – 7–9მლ,1–6 წამდე ასაკის ბავშვებში 9–12 მლ, 6–12 წლის – 12–15 მლ, 12–15 წელი – 15–20მლ; თუ პრეპარატის შეყვანა არ შეიძლება ვენაში, მაშინ შეყავთ კუნთში – შესაბამისი დოზა იხსნება 2–ჯერ მეტ საინექციო წყალში და შეყავთ ორ ადგილზე ნახ–ნახევარი ღრმად კუნთში.

აღმავალი პიელოგრაფია: 5–10მლ 30% ხსნარი ნელა შეყავთ კათეტერის საშუალებით; მცირე ტკივილის გაჩენისას ან თირკმელების მიდამოში ზეწოლისას შეყვანა წყდება.

ფლებოგრაფია: ქვედა კიდურებისთვის – 20–40 მლ, ზედა კიდურებისთვის – 10–20მლ 60% ხსნარი; გადაღება ხდება პრეპარატის შეყვანის დროს;

გამოკვლევის შემდეგ საჭიროა საკონტრასტო სამკურნალო საშუალებების გამოყვანა კიდურებიდან: კიდურებს წევენ მაღლა და ვენას რეცხავენ 50–70მლ 0.9% NaCl-ის ხსნარით.

პერიფერიული არტერიოგრაფია: ქვედა კიდურებისათვის გამოიყენება 20–40მლ, ზედასთვის – 10–20მლ 60% ხსნარი; უკეთესი ამტანობისთვის რეკომენდებულია სისხლის ნაკადის საწინააღმდეგოდ შეყვანა.

ცერებრალური ანგიოგრაფია: საშუალოდ 7 მლ 60% ხსნარი შეყავთ საძილე არტერიაში ან 4 მლ შეყავთ ხერხემლის არტერიაში; ერთდროული სერიოგრაფიისათვის ორ სიბრტყეში საკმარისია 1 ინექცია, სხვა შემთხვევაში მეორე პროექციისათვის საჭიროა განმეორებითი ინექცია; ხსნარი შეყავთ სწრაფად (10მლ დაახლოებით 1.5 წმ).

აორტოგრაფია: 30–50მლ 76% ხსნარი ინტრააორტალურად მაქსიმალური სიჩქარით.

დიგიტალური (ციფრული) არტერიოგრაფია: 60% ხსნარი რაოდენობით, რომელიც შეესაბამება სისხლის ნაკადის სიდიდეს გამოსაკვლევ არტერიაში.

ანგიოკარდიოგრაფია: 76% ხსნარი 60მლ–მდე მაქსიმალური სიჩქარით, ბავშვებისთვის – 1.2მლ/კგ.

სპლენოპორტოგრაფია: 20–30 მლ 76% ხსნარი.

ქოლანგიოგრაფია: 5–20მლ 35% ხსნარი.

ცისტოგრაფია: საშუალოდ 60–80მლ 35% ხსნარი შარდგამომყოფი არხის გარეთა ხვრელში ან 20მლ შარდის ბუშტში კათეტერის საშაუალებით ჰაერთან ერთად(ლაკუნალური ცისტოგრაფია).

ართროგრაფია: 35% ხსნარი, სხეულის ტემპერატურამდე გამთბარი, ნელა შეიყვანება აუცილებელი რაოდენობით სახსრის ჩვეულებრივი დეზინფექციის შემდეგ; კონტრასტული საშუალება შეიყვანება ექსუდატის ამოღების შემდეგ ასეპტიკის პირობებში;

პროცედურა ტარდება ავადმყოფის წოლით მდგომარეობაში; გასაზავებლად გამოიყენება მხოლოდ საინექციო წყალი.

განსაკუთრებული მითითებები:

ქავილის, ჭინჭრის ციების, სურდოს, შეშუპებების, არტერიული წნევის მკვეთრი დაქვეითებისას, ტაქიკარდიის, სუნთქვის დარღვევისას და სხვა ჰიპერმგრძნობელობის გამოვლენისას პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია. აუცილებელია დარღვეული წყალ–მარილოვანი ცვლის კომპენსაცია.

სიცივეში შენახვისას მოქმედი ნივთიერების ნაწილი შეიძლება გამოკრისტალდეს. კრისტალები დნება თუ ამპულას რამდენიმე წუთით ჩაუშვებთ ცხელ წყალში.

ამერიკული შტოშის კენკრა შეიცავს მაღალი კონცენტრაციით პროანტაციანიდებს (პაცს) .ეს არის ბუნებრივი მცენარეული ნაერთი, რომელიც აზიანებს ბაქტერიის გარსს და ახელს უშლის საშარდე გზების ეპითელიუმზე ბაქტერიების გამრავლებას. ურობერი ასევდე ხელს უშლის ბაქტერიების ადჰეზიას საშარდე გზების ეპითელიუმზე და ხელს უწყობს მათ ჩამორეცხვას შარდთან ერთად. ურობერი მოქმედებს კომპლექსურად, შტოშის ექსტრაქტის გარდა იგი შეიცავს C და E ვიტამინს რაც განაპირობებს მის სინერგიულ მოქმედებას საშარდე ინფექციების საპროფილაქტიკოდ.
ურობერი +ანტიბიოტიკი -მაღალეფექტური საშუალებაა საშარდე ინფექციების სამკურნალოდ, აგრეთვე მათი რეციდივისა და გართულებების საპროფილაქტიკოდ

ჩვენება:

• საშარდე გზების ინფექციების პროფილაქტიკა და მკურნალობა.
• როგორც დამხმარე თერაპია შარდგამომყოფი სისტემის ინფექციების კომპლექსურ თერაპიაში.

მიღება და დოზირება:

1 კაფსულა 2ჯერ დღეში 1ჭიქა წყალთან ერთად.
– შარდგამომყოფი გზების ინფექციების დროს, რომელსაც თან ახლავს მტკივნეული შარდვა და წვა, რეკომენდებულია ურობერის მიღება 1თვის განმავლობაში.
– შარდგამომყოფი გზების ინფექციების ანტიბიოტიკოთერაპიის კურსის დამთავრების შემდეგ რეკომენდებულია ურობერის მიღება 1თვე
– ქრონიკული საშარდე ინფექციების დროს ურობერი მიიღება საპროფლაქტიკოდ 2კვირა თვეში, სამი თვის განმავლობაში.
– მენოპაუზის ,დიაბეტის ,კორტიკოსტეროიდების ხშირი გამოყენების დროს იზრდება საშარდე გზების ინფექციების რისკი. ამ დროს რეკომენდებულია ურობერის გამოყენება 2კვირა თვეში სულ 3თვე.

უკუჩვენება: ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის მიიღება ექიმის რეკომენდაციით.
განსაკუთრებული მითითებები: სიფრთხილით გამოიყენება ვარფარინთან ერთად (იზრდება სისხლდენის რისკი) და შტოშის შემცველ სხვა მედიკამენტებთან ერთად.

შენახვის პირობები:

ინახება მშრალ გრილ სინათლისაგან დაცულ ადგილას, არაუმეტეს 25⁰ ტემპერატურისა.
წარმოებულია აშშ-ში სერთიფიცირებულია ამერიკის წამლის სააგენტოს FDA-ს მიერ.

შენახვის ვადა: 2წელი

მწარმოებელი: აშშ. ამვილაბი.

მწარმოებელი: OM PHARMA, შვეიცარია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

იმუნოსტიმულატორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 30 და 90 ც.

1 კაფს.

ლიოფილიზირებული ფხვნილი

Escherichia coli ………………………      6 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

სიმინდის სახამებელი, მაგნიუმის სილიკატი, მაგნიუმის სტეარატი, პროპილგალატი (E310), ნატრიუმის გლუტამატი, მანიტოლი, რკინის ოქსიდი, ტიტანის დიოქსიდი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ურო-ვაქსომი წარმოადგენს იმუნოსტიმულატორს. იგი არეგულირებს ორგანიზმში მიმდინარე ნივთიერებათა ცვლის პროცესებს, ხელს უწყობს T-ლიმფოციტების სტიმულაციას და ენდოგენური ინტერფერონის ინდუცირების პროცესს.

ფარმაკოკინეტიკა:

არ არის ცნობილი.

ჩვენებები:

• იყენებენ საშარდე გზების ინფექციების პროფილაქტიკისა და საშარდე გზების მწვავე ინფექციების სამკურნალოდ.

მიღების წესი და დოზირება:

პერორალურად მისაღებად ენიშნებათ თითო კაფულა ერთხელ დღეში, უზმოზე, 3 თვის განმავლობაში.

მწვავე პერიოდში – თითო კაფსულა ერთხელ დღეში, უზმოზე, 10 დღის განმავლობაში ანტიმიკრობულ საშუალებებთან ერთად სრულ გამოჯანმრთელებამდე.

გვერდითი მოვლენები:

აღინიშნება დაახლოებით 4%-ში.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: დიარეა, ღებინება, მუცლის ტკივილი.

დერმატოლოგიური რეაქციების მხრივ: ეგზანთემა.

მსუბუქი ხველა, ალერგიული რეაქციები, ამ დროს სასურველია შეწყდეს პრეპარატით მკურნალობა.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატში შემავალი ინგრედიენტების მიმართ;

* 4 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების შესახებ მონაცემები დღეისათვის არ მოიპოვება.

განსაკუთრებული მითითებები:

ავტოტრანსპორტის მძღოლებში, პრეპარატის გამოყენება უსაფრთხოა.

ჭარბი დოზირება:

არ არის ცნობილი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

შესწავლილი არ არის.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

დიეტური დანამატი, რომელიც აუმჯობესებს შარდის გამომოყოფი სისტემის ფუნქციონირებას და აქვს შარდმდენი ეფექტი.

შემადგენლობა:

ძირითადი ნივთიერება: ლობიოს დაქუცმაცებული ღეროები (Faseolus vulgaris); მშრალი ექსტაქტები : არყის ხის ფოთლები (Betula platyphylla) — 60 მგ, ხუჭუჭა ოხრახუშის ძირები (Petroselinum crispum) — 60 მგ, წითელი მოცვი ჩვეულებრივი (Vaccinium vitis-idaea) — 30 მგ, სააფთიაქო გვირილა (Mayricaria chamomilla) — 10 მგ; ნატრიუმის ციტრატი — 20 მგ, კალიუმის ციტრატი — 20 მგ; 
დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა (E460), ნახშირბადის ოქსიდი კოლოიდური უწყლო, მაგნიუმის სტეარატი (E470); კაფსულის გარსი: ჟელატინი, გაწმენდილი წყალი, ტიტანის დიოქსიდი (E171), ყვითელი რკინის ოქსიდი (E172), ქლოროფილინის სპილენძის კომპლექსი (E141).

დახასიათება :

ურიკლარი რეკომენდებულია როგორც დიეტური დანამატი კვების რაციონზე როგორც ფლავონიდების, ეთერზეთების, მთრთიმლავი ნივთიერებების:  კაროტინოიდების, ფიტონციდების, ორგანული მჟავების, შარდის გამომყოფი სისტემისა და ნივთიერებათა ცვლის (ძირითადად ფოსფორის, კალციუმის და შარდმჟავას) ფუნქციონალური მდგომარეობის გაუმჯობესებისკენ. ურიკლორის შემადგენლობაში შემავალი ბიოლოგიურად აქტიური ნივთიერებები ხასიათდებიან შარდმდენი და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებით, წარმოადგენს შარდ-კენჭოვანი დავადების საპროფილაქტიკო საშუალებას.

გამოყენება:

მოზრდილებში მიიღება 1 კაფსულა 3-ჯერ დღეში, სასმელი წყლის დაყოლებით (150-200მლ). კურსი განისაზღვრება ინდივიდუალურად. მიღბა ხდება ექიმის დანიშნულებით.

უკუჩვენება:

ორსულობა და ლაქტაცია, თირკმელებისა და შარდის ბუშტის მწვავე ანთება, პოდაგრა, ინდივიდულური ჰიპერმგრძნობელობა შემავალ კომპონენტზებზე.

შენახვის პირობები: სინათლისგან დაცულ ადგილზე არა უმეტეს 25⁰C

საერთაშორისო დასახელება:

ETACRYNIS ACID

მწარმოებელი: EGIS PHARMACEUTICALS PLC, უნგრეთი

მოქმედი ნივთიერება: ეთაკრინის მჟავა

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

დიურეზული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 2 ბლისტერი.

1 ტაბ.

ეთაკრინის მჟავა   …………  50 მგ

სხვა ინგრედიენტები:

ჟელატინი, ლაქტოზა, მაგნიუმის სტეარატი, სახამებელი, ტალკი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატს გააჩნია გამოხატული სალურეზული ეფექტი, რომელიც რეალიზდება თირკმელების პროქსიმალურ და დისტალურ მილაკებში, ჰენლეს მარყუჟის აღმავალ ნაწილში ელექტროლიტების – ნატრიუმისა და ქლორის იონების, ნაკლებად კალიუმის იონების რეაბსორბციის ბლოკირებით, რის შედეგადაც ადგილი აქვს ორგანიზმიდან წყლის გაძლიერებულ გამოყოფას. პრეპარატი არ ზრდის ბიკარბონატების ექსკრეციას და თანაბრად ეფექტურია აციდოზის და ალკოლიზის დროს.

პრეპარატს არ გააჩნია დიაბეტოგენური აქტივობა. მისი მოქმედების ეფექტი ვლინდება 30-40 წთ-ში, აღწევს მაქსიმუმს 2 სთ-ის შემდეგად გრძელდება 6-9 სთ-ის განმავლობაში.

ჩვენებები:

• შეშუპება, რომელიც გამოწვეულია გულის შეგუბებითი უკმარისობით, ღვიძლის ციროზით, თირკმელების დაავადებებით (ასევე ნეფროზული სინდრომით);
• ასციტის ხანმოკლე მკურნალობის კურსი ავთვისებიანი წარმონაქმნების, იდიოპათიური შეშუპებების და ლიმფური შეშუპების დროს;
• შეშუპება, რომელიც გამოწვეულია გულის მანკებით ან ნეფროზული სინდრომით 2 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში;
• სხვა დიურეზული საშუალებების არაეფექტურობის დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

ურეგიტი ყოველთვის მიიღება მკაცრად ექიმის დანიშნულებით. ნებისმიერი საკითხის გასარკვევად საჭიროა ექიმის ან ფარმაცევტის კონსულტაცია.

მკურნალობის რეჟიმი უნდა იყოს ინდივიდუალური ყოველი პაციენტისათვის.

ჩვეულებრივი დოზები:

მოზრდილებისათვის: რეკომენდებულია უმცირესი დოზა, რომელსაც შეუძლია გამოიწვიოს სხეულის წონის თანდათანობითი დაკლება – 1 კგ-ით დღე-ღამეში.

ჩვეულებრივ საწყისი დოზა შეადგენს 50 მგ-ს (ერთი ტაბლეტი საუზმის შემდეგ; შეიძლება ამ დოზის თანდათანობით მომატება 25-50 მგ-ით საჭირო ეფექტის მიღწევამდე ან 200 მგ-მდე. ჩვეულებრივი შემანარჩუნებელი დოზაა 25-200 მგ დღეში.

იშვიათ შემთხვევებში, თერაპიის არაეფექტურობის დროს, შეიძლება საჭირო გახდეს უფრო დიდი დოზები (2X200 მგ), მაქსიმალური შემანარჩუნებელი დოზა 400 მგ. რეკომენდებულია მაღალი დოზები (50-მგ-ზე მეტი) გაყოფილი 2 მიღებაზე (დილით და საღამოს).

შემანარჩუნებელი თერაპიის განხორციელება შეიძლება ცალკეული დოზების გამოტოვებით პრეპარატის ეფექტურობის შესანარჩუნებლად. პრეპარატის მიღება შეიძლება დღეგამოშვებით ან 2 დღეში ერთხელ, ან 2-3 დღიანი ინტერვალებით.

ხანდაზმული პაციენტებისათვის ხანდახან საჭიროა უფრო მცირე დოზები.

ბავშვებისათვის: 2 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვების ჩვეულებრივი დღიური დოზა შეადგენს 25 მგ-ს (1/2 ტაბლეტი) საუზმის შემდეგ, საჭიროებისამებრ შეიძლება დოზის მომატება 25 მგ-ით დღეგამოშვებით ან 2 დღეში ერთხელ საჭირო ეფექტის მიღწევამდე. მაქსიმალური დღიური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 2-3 მგ/კგ-ს სხეულის წონაზე. შემანარჩუნებელი თერაპიისათვის შეიძლება დღიური დოზის შეცვლა. რეკომენდებულია პრეპარატის მიღების პერიოდებს შორის 2-3 დღიანი შუალედების გაკეთება.

ურეგიტის გამოყენება შეიძლება სხვა დიურეზულ საშუალებებთან კომბინაციაში, რომელთა ეფექტი ჯამდება.

კალიუმის დამატებით შეყვანა არ სჭირდება ბევრ პაციენტს, რომელნიც იღებენ დიურეზულ საშუალებებს, მაგრამ რეკომენდებულია კალიუმის ქლორიდის დანიშვნა ან კალიუმი-შემნახველი დიურეზული საშუალებების გამოყენება პაციენტებში ღვიძლის ციროზით, ნეფროზული სინდრომით, ან რომლებიც იღებენ სათითურას პრეპარატებს.

პაციენტებისათვის თირკმელების ნორმალური ფუნქციით შეიძლება კალიუმის პრეპარატების მიღება (სისხლის შრატში კალიუმის რეგულარული კონტროლით), რადგან კალიუმის ზედმეტი რაოდენობა გამოიდევნება ორგანიზმიდან. თირკმელების უკმარისობის დროს კალიუმის დანიშვნა არ შეიძლება. ჩვენებები კალიუმის შეყვანისთვის ყოველთვის განისაზღვრება სისხლის შრატში მისი დონით.

თუ ურეგიტი ახდენს ძალიან სუსტ ან ძლიერ ეფექტს, საჭიროა ექიმის ან ფარმაცევტის კონსულტაცია.

ურეგიტის მიღების დავიწყებისას არ მიიღება ორმაგი დოზა გამოტოვებული დოზის ასანაზღაურებლად.

ექიმი განსაზღვრავს ურეგიტით მკურნალობის კურსის საჭირო ხანგრძლივობას.

გვერდითი მოვლენები:

ავადმყოფებს, რომელნიც იღებენ პრეპარატს, შეიძლება განუვითარდეთ არა ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი გვერდითი ეფექტი. ურეგიტის მიღების დროს შეიძლება აღინიშნოს ნებისმიერი ქვემოთ მოცემული მოვლენა:

ყველაზე ხშირი გვერდითი ეფექტები: ოტოტოქსიკური ეფექტი (დამოკიდებულია დოზაზე და ხშირად აღენიშნებათ იმ პაციენტებს, რომელთაც აქვთ თირკმლის უკმარისობა ან დანიშნული აქვთ პრეპარატის მაღალი დოზები პარენტერულად. ეს სიმპტომებია: შუილი ყურებში, სმენის დაკარგვა- ჩვეულებრივ გარდამავალი, რომელიც შეიძლება გახდეს მუდმივი, განსაკუთრებით სხვა ოტოტოქსიკურ საშუალებებთან კომბინაციის დროს), ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევა: ჰიპონატრიემია, ჰიპოქლორემია, მეტაბოლური ალკალოზი, ჰიპოგლიკემია (პაციენტთა 10-15%-ში). სიმპტომები: სიმშრალე პირში, წყურვილი, არითმია, გუნება-განწყობილების ან ფსიქიკური სფეროს ცვლილება, კუნთების სპაზმი და ტკივილი, გულისრევა, ღებინება, დაღლილობა, სისუსტე), დიარეა (დამოკიდებულია დოზაზე, შეიძლება იყოს პროფუზული, თხვევადი; მძიმე დიარეის დროს პრეპარატ ურეგიტის მიღება უნდა შეწყდეს). მადის დაკარგვა (დამოკიდებულია დოზაზე), ორთოსტატული ჰიპოტენზია მასიური დიურეზის გამო, ნერვული აგზნებადობა, ტკივილი მუცელში, თავის ტკივილი, გაბრუება.

იშვიათად ალერგიული რეაქციები (გამონაყარი კანზე), სისხლში შარდმჟავას მომატება, პოდაგრა, მხედველობის დარღვევა, ღვიძლის ფუნქციების დარღვევა, სიყვითლე, პანკრეატიტი, ლეიკოპენია ან აგრანულოციტოზი (ცხელება, შემცივნება), თრომბოციტოპენია (უჩვეულო სისხლდენა, ჰემატურია, პურპურა).

პაციენტებს, რომელნიც იღებენ რამდენიმე სამკურნალო პრეპარატს ერთდროულად, შეიძლება განუვითარდეს ღვიძლისა და სისხლწარმომქმნელი ორგანოების ფუნქციების დარღვევა.

ნებისმიერი გვერდითი ეფექტის გამოვლენისას, რომელიც არ არის მოცემული გამოყენების ინსტრუქციაში, საჭიროა მიმართვა ექიმთან ან ფარმაცევტთან.

უკუჩვენებები:

* ალერგია პრეპარატში შემავალი ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ;

* ანურია;

* პრეპარატი არ არის რეკომენდებული 2 წლამდე ასაკის ბავშვებისათვის;

* ორსულობის ან ბავშვის ძუძუთი კვების დროს.

ორსულობა და ლაქტაცია:

! ურეგიტის მიღება არ არის რეკომენდებული ორსული ქალებისათვის, რადგან მან, როგორც სხვა შარდმდენმა საშუალებამ, შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპოვოლემია სისხლის სიბლანტის მომატებით, რაც ამცირებს პლაცენტარულ სისხლმიმოქცევას.

! ეთაკრინის მჟავა უკუნაჩვენებია მეძუძური დედებისათვის, თუ ამ პრეპარატის მიღება აუცილებელია, პაციენტმა უნდა შეწყვიტოს ძუძუთი კვება.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ მკურნალობის დაწყება საჭიროა მცირე დოზებით, რომელიც უნდა გაიზარდოს თანდათან დეჰიდრატაციის თავიდან ასაცილებლად. საჭიროა ავადმყოფთა სხეულის წონის კონტროლი.

◄ პაციენტებისათვის ასციტით, რომელიც გამოწვეულია ღვიძლის ციროზით, პრეპარატის მიღება საჭიროა დიდი სიფრთხილით, რადგან შარდმდენ საშუალებებს შეუძლიათ ღვიძლისმიერი კომის რისკის გაზრდა. ასეთ ავადმყოფებს უნდა დაენიშნოთ კალიუმის შემნახველი დიურეტიკები ჰიპოკალიემიის თავიდან ასაცილებლად.

◄ მარყუჟზე მოქმედი დიურეზულები (მათ შორის, ურეგიტი) სისხლში ამცირებენ მაგნიუმის დონეს. შარდის გამოყოფის გაძლიერებამ შეიძლება გამოიწვიოს მწვავე ჰიპოტენზია.

◄ ხანდაზმულ პაციენტებში გაძლიერებულმა დიურეზმა შეიძლება შეამციროს სისხლის პლაზმის მოცულობა, რაც ზრდის თრომბოემბოლური გართულებების რისკს.

◄ ურეგიტის დანიშვნა დიდი სიფრთხილითაა საჭირო პაციენტებში გულის დაავადებებით, რომლებიც იღებენ სათითურას პრეპარატებს, რადგან შეიძლება განვითარდეს მწვავე ჰიპოკალიემია ფატალური არითმიით.

◄ სიფრთხილის გამოჩენაა საჭირო პრეპარატის დანიშვნის დროს პაციენტებისათვის ჰიპოკალიემიისადმი მიდრეკილებით (დიარეის ზოგიერთი შემთხვევა, გულის შეგუბებითი უკმარისობა, პარკუჭოვანი არითმიები ანამნეზში, კალიუმის დაკარგვით მიმდინარე თირკმლის დაავადებები, ჰიპერალდოსტერონიზმი თირკმელების ნორმალური ფუნქციის დროს, ანამნეზში სისტემური წითელი  მგლურა).

◄ ლაბორატორიული მაჩვენებლის ცვლილებები: შეიძლება შემცირდეს სისხლის გლუკოზის, აზოტის, შარდმჟავა, კალიუმის, კალციუმის, ქლორიდების, მაგნიუმისა და ნატრიუმის დონე. ამიტომ საჭიროა ელექტროლიტების და  ნარჩენი აზოტის განსაზღვრა სისხლში პრეპარატის მიღებამდე და ამ პარამეტრების რეგულარული კონტროლი მკურნალობის კურსის განმავლობაში.

◄ თირკმლისმიერი შეშუპებების დროს ამ შარდმდენი საშუალებების ეფექტურობა შეიძლება შემცირდეს ჰიპოპროტეინემიის გამო.

◄ ყოველი ტაბლეტი შეიცავს 75 მგ ლაქტოზას. ეს უნდა იქნას გათვალისწინებული ლაქტოზის აუტანლობის შემთხვევაში.

ტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვა: მკურნალობის კურსის საწყისი პერიოდი (რომლის ხანგრძლივობა განისაზღვრება ინდივიდუალურად) აკრძალულია  სატრანსპორტო საშუალებების მართვა და იმ სამუშაოების შესრულება, რომელიც დაკავშირებულია მაღალ რისკთან.

ჭარბი დოზირება:

ურეგიტის დანიშნულზე მეტი ტაბლეტის მიღებისას, განსაკუთრებით ბავშვებში ან ტაბლეტების ნებისმიერი რაოდენობის შემთხვევით მიღებისას, დაუყოვნებლივ საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია ან მიმართვა უახლოესი საავადმყოფოს სასწრაფო დახმარების განყოფილებაში. პაციენტმა თან უნდა იქონიოს ეს ინსტრუქცია და დარჩენილი ტაბლეტები ექიმის ინფორმირებისათვის.

სიმპტომები: ჭარბმა დოზირებამ შეიძლება გამოიწვიოს ჭარბი დიურეზი, ელექტროლიტების დაკარგვა და დეჰიდრატაცია.

მკურნალობა სიმპტომური და შემანარჩუნებელია. მიზანშეწონილია ღებინების გამოწვევა და კუჭის ამორეცხვა. აუცილებლობის შემთხვევაში, საჭიროა დეჰიდრატაციის, ელექტროლიტური დარღვევების და ღვიძლისმიერი კომის საწინააღმდეგო მკურნალობა. სუნთქვის დარღვევის დროს საჭიროა ჟანგბადის ინჰალაცია და ფილტვების ხელოვნური ვენტილაცია.

მოცირკულირე სისხლიდან აქტიური ნივთიერება თითქმის არ გამოიდევნება ჰემოდიალიზით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

საჭიროა ექიმის ან ფარმაცევტის ინფორმირება ამჟამად ან მცირეოდენი ხნის წინ მიღებული ნებისმიერი სამკურნალო საშუალების შესახებ, რომლებიც გაიცემა რეცეპტით თუ ურეცეპტოდ.

აღნიშნული ეხება, ასევე იმ პრეპარატებს, რომლებიც იყო მიღებული წარსულში ან რომელთა მიღება იგეგმება მომავალში.

საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა შემდეგ პრეპარატებთან კომბინაციის დროს:

– ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატები და ალკოჰოლი (შესაძლებელია ჰოტენზიური და/ან შარდმდენი ეფექტის გაძლიერება).

– აგფ-ინჰიბიტორებით თერაპიის საწყის პერიოდში საჭიროა დიურეზულების მიღების შეწყვეტა და აგფ- ინჰიბიტორის დოზის შემცირება გამოხატული ჰიპოტენზიის თავიდან ასაცილებლად.

– ანტიკოაგულანტები (ვარფარინი, კუმარინი): შესაძლებელია ანტიკოაგულანტური ეფექტის გაძლიერება. საჭიროა ანტიკოაგულანტის დოზის შერჩევა ან გადასვლა ფუროსემიდზე.

– არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები – მათ შეუძლიათ დიურეზული ან ანტიჰიპეტენზიული ეფექტის შემცირება.

– ანტიბიოტიკები (ეთაკრინის მჟავას შეუძლია გააძლიეროს ამინოგლიკოზიდების და ზოგიერთი ცეფალოსპორინის ოტოტოქსიკური მოქმედება). საჭიროა თავის შეკავება ამ პრეპარატების ერთდროული გამოყენებისგან.

– ლითიუმი (ლითიუმის მაღალმა დონემ შეიძლება გამოიწვიოს ინტოქსიკაციის სიმპტომები).

– კორტიკოსტეროიდები: შეიძლება მოიმატოს ჰიპოკალიემიისა და კუჭიდან სისხლდენის რისკმა.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: მითითებულია კოლოფზე.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

Potassium – sodium – hydrogen citrate

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ნეფროლითიაზის მკურნალობა

მოქმედი ნივთიერება: კალიუმი–ნატრიუმი – ჰიდროგენ ციტრატი

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

შარდთან ერთად გამოყოფილი ტუტე მეტალებისა და სუსტი მჟავების მარილები, შარდის pH გადახრის ტუტე მხარეს (6.2–7.5–მდე), რაც განაპირობებს დისოციაციის მაღალ ხარისხს და შარდმჟავას და ცისტინის ხსნადობას.

ჩვენებები:

• ნეფროუროლითიაზი (შარდმჟავა მარილები, ურატურია, ცისტინური კენჭები, ცისტინურია) – პროფილაქტიკა და მკურნალობა;
• შარდის გატუტიანების აუცილებლობა (გვიანი პორფირია, მკურნალობა ციტოსტატიკებით, პოდაგრა).

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმგრძნობელობა;

* თირკმლის მწვავე უკმარისობა;

* გულის მწვავე უკმარისობა;

* დიეტა მარილის ძლიერი შეზღუდვით;

* მძიმე მეტაბოლური ალკალოზი;

* შარდგამომყოფი გზების ინფიცირება ბაქტერიებით, რომლებიც შლიან შარდოვანას;

* როცა შარდის pH 7–ზე მეტია.

გვერდითი მოქმედება:

დისპეფსია, ფოსფატური ნეფროუროლითიაზი.

მიღების წესი და დოზირება:

შიგნით, ჭამის შემდეგ. სადღეღამისო დოზა (10გ) – 4 საზომი კოვზი 3–ჯერ დღეში: დილით სადილის შემდეგ – 1 საზომი კოვზი, საღამოთი – 2 საზომი კოვზი.

მითითებულმა დოზამ უნდა უზრუნველყოს ახალი შარდის (რომელიც გამოიყოფა მორიგი დოზის მიღებისთანავე) pH–ის მომატება  შემდეგ მნიშვნელობამდე:

შარდმჟავა ქვების დროს – 7.5–8.5;

ციტოსტატიკური თერაპიისას – 7–ზე არანაკლები;

კანის გვიანი პორფირიისას – 7,2–7,5.

აუცილებლობისასა სადღეღამისო დოზას ზრდიან, საღამოს დოზას ემატება 0,5 კოვზი გრანულატი, ან ამცირებენ, საღამოს დოზა მცირდება. მკურნალობის ხანგრძლიობა – 1–6 თვე.

განსაკუთრებული მითითებები:

გასათვალისწინებელია, რომ პრეპარატის საშუალო სადღეღამისო დოზა შეიცავს 1.72გ (44მმოლ) K⁺ , 1გ (44მმოლ) Na⁺ . პრეპარატით მკურნალობისას ავადმყოფმა უნდა აწარმოოს ჟურნალი, სადაც აღნიშნული იქნება საზომი კოვზით გამოყენებული გრანულატების რაოდენობა, შარდის (შეგროვილი უშალოდ პრეპარატის მიღების წინ) pH მაჩვენებელი.

ურთიერთქმედება:

ციტრატისა და Al3+ შემცველი პრეპარატებთან ერთად გამოყენებისას  შეიძლება მოხდეს Al3+ მომატებული რეზორბცია. უკანასკნელის მიღება უნდა მოხდეს არანაკლები 2 სთ–იანი ინტერვალით.

საერთაშორისო დასახელება:

ACETYLSALICYLIC ACID, ASCORBIC ACID

მწარმოებელი: UPSA Laboratories a division of

BRISTOL-MYERS SQUIBB, საფრანგეთი

მოქმედი ნივთიერება: აცეტილსალიცილის მჟავა+ასკორბინის მჟავა

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არანარკოტიკული ანალგეზიური საშუალება და ვიტამინი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შუშხუნა ტაბლეტები C ვიტამინით: ტუბში 10 ტაბ., შეფუთვაში 1 ან 2 ტუბი.

1 ტაბ.

აცეტილსალიცილის მჟავა………   330 მგ

ასკორბინის მჟავა …………………  200 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

გლიცინი, გაუწყლოებული ლიმონმჟავა, ნატრიუმის ბენზოატი, ნატრიუმის ჰიდროკარბონატი, პოვიდონი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

უპსარინ უპსა C ვიტამინით კომბინირებული პრეპარატია, რომლის მოქმედება განპირობებულია მის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტებით.

აცეტილსალიცილის მჟავას ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება განპირობებულია ფერმენტ ციკლოოქსიგენაზა 1 და 2 ინჰიბირებით, რის გამოც აინჰიბირებს პროსტაგლანდინების სინთეზს და თრომბოციტების აგრეგაციას. იგი ხასიათდება ტკივილგამაყუჩებელი, ანთების საწინააღმდეგო და სიცხის დამწევი თვისებებით.

ასკორბინის მჟავა მთავარ როლს თამაშობს ჟანგვა-აღდგენითი პროცესების რეგულაციაში, ნახშირწყლოვან ცვლაში, სისხლის შედედებაში, ქსოვილების რენეგერაციაში და უზრუნველყოფს ორგანიზმის გაზრდილ რეზისტენტობას.

შუშხუნა ტაბლეტის წყალში გახსნისას წარმოიქმნება ბუფერული ხსნარი, რომელიც პრეპარატის მიღების შემდეგ მოქმედ ნივთიერებას ინარჩუნებს გახსნილ მდგომარეობაში. ხელს უშლის კუჭის მჟავე გარემოში მოხვედრილ პრეპარატს გადავიდეს ისევ არახსნად ფორმაში და განაწილდეს მდგრადი ნაწილების სახით მის კედლებზე, შედეგად პრეპარატი სწრაფად და სრულად შეიწოვება.

ჩვენებები:

• სხვადასხვა წარმოშობის სუსტი და საშუალო ინტენსიობის ტკივილები (ნევრალგია, თავის, კბილის კუნთების და სახსრების ტკივილი, ტკივილი მენსტრუაციის დროს);
• ტემპერატურის მომატება გრიპის, გაცივებისა და სხვა ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატი მიიღება მოზრდილებსა და 15 წელს ზევით ასაკის ბავშვებში.

მოზრდილებსა და ბავშვებში 15 წლის ასაკის ზევით: 1-2 ტაბლეტი მიიღება 2-3-ჯერ დღეში; მაქსიმალური დღიური დოზაა – 6 ტაბლეტი.

ხანდაზმულებში: 1 ტაბლეტი მიიღება 4-ჯერ დღეში; მაქსიმალური დღიური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 4 ტაბლეტს.

პრეპარატი, როგორც ტკივილგამაყუჩებელი საშუალება არ უნდა გამოვიყენოთ 5 დღეზე მეტ ხანს, ხოლო სიცხის დამწევის სახით – 3 დღეზე მეტ ხანს ექიმის რეკომენდაციის გარეშე.

გვერდითი მოვლენები:

რეკომენდებულ დოზებში გვერდითი მოვლენები არ აღინიშნება.

იშვიათ შემთხვევაში შეიძლება განვითარდეს შემდეგი გვერდითი ეფექტები:

ალერგიული რეაქციები – გამონაყარი კანზე, ბრონქოსპაზმი, კვინკეს შეშუპება; ჰაფტენური მექანიზმის ფონზე – „ასპირინული“ ტრიადა (ბრონქული ასთმა, ცხვირის მორეციდივე პოლინოზი და აცეტილსალიცილის მჟავასა და პირაზოლინის რიგის პრეპარატების აუტანლობა);

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დარღვევები: გულისრევა, ღებინება, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, დიარეა, სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან („ყავის ნალექის“ მსგავსი ღებინება, „კუპრისფერი“ განავალი), მადის დაქვეითება, ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება;

თირკმლის ფუნქციის დარღვევა;

თრომბოციტოპენია, ანემია, ლეიკოპენია, ჰიპერბილირუბინემია; ჰემორაგიული სინდრომი (სისხლდენა ცხვირიდან და ღრძილებიდან), სისხლის შედედების დროის გახანგრძლივება; ვიტამინი C მაღალმა დოზებმა (>1 გ-ზე მეტი) ავადმყოფებში გლუკოზა-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტით, შეიძლება გამოიწვიოს შარდ-კენჭოვანი დაავადება, ასევე შეიძლება გაზარდოს ჰემოლიზის განვითარების რისკი (სისხლის წითელი უჯრედების დაშლა).

არასასურველი სიმპტომების გამოვლენისთანავე საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა აცეტილსალიცილის მჟავას ან მისი  მონათესავე (არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო) პრეპარატების და პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი სხვა კომპონენტების მიმართ;

* კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანებები (გამწვავების ფაზაში);

*  სისხლდენა კუჭ-ნაწლავიდან;

* ღვიძლის ან თირკმელების დაზიანება;

* „ასპირინული ასთმა“;

* ჰემორაგიული დიათეზი (ჰემოფილია, ვილენბრანდის დაავადება, ტელანგიოექტაზია, ჰიპოპროთრომბინემია, თრომბოციტოპენია, თრომბოციტოპენიური პურპურა); აორტის ანევრიზმა, პორტალური ჰიპერტენზია;

* ვიტამინ K დეფიციტი; გლუკოზა-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტი,

* ფენილკეტონურია.

* ორსულობა (I და III ტრიმესტრი) და ლაქტაციის პერიოდი.

* არ არის რეკომენდებული პრეპარატის გამოყენება 15 წლამდე ასაკის ბავშვებში

* მწვავე რესპირატორული ვირუსული ინფექციით, რეიეს სინდრომის განვითარების რისკის გამო (ენცეფალოპათია და ღვიძლის მწვავე ცხიმოვანი დისტროფია, თირკმლის მწვავე უკმარისობა).

* სიფრთხილით: ჰიპერრურიკემია, ურატული ნეფროლითიაზი, პოდაგრა, კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება (ანამნეზში) და დეკომპენსირებული გულის უკმარისობა.

* პრეპარატი არ გამოიყენება მეთოტრექსატთან (თუ მეტოთრექსატის დოზა >15 მგ-ზე) და პერორალურ ანტიკოაგულანტებთან (თუ აცეტილსალიცილის მჟავას დოზა >3 გ/დღე-ღამეში) კომბინაციაში.

* პრეპარატი არ მიიღება ან მიიღება მხოლოდ ექიმის რეკომენდაციით თუ მკურნალობა მიმდნარეობს: სხვა მონათესავე არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებით (თუ აცეტილსალიცილის მჟავას დოზა >3 გ/დღეში); ჰეპარინით; შარდმჟავას გამომყოფი მედიკამენტებით; ტიკლოპიდინით.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ რეკომენდებული დოზით აცეტილსალიცილის მჟავა ამცირებს შარდმჟავას გამოყოფას ორგანიზმიდან, რამაც შესაძლოა გამოიწვიოს პოდაგრის გამწვავება.

◄ პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენების დროს საჭიროა სისხლის საერთო და განავლის ანალიზის და ღვიძლის ფუნქციის პერიოდული კონტროლი.

◄ ქირურგიული ოპერაციის ჩატარებამდე აუცილებელია ექიმის ინფორმირება პრეპარატის გამოყენების შესახებ.

◄ ავადმყოფებს, რომლებიც იცავენ უმარილო ან ნაკლებად მარილიან დიეტას, უნდა გაითვალისწინონ, რომ თითოეული ტაბლეტი შეიცავს 485 გ ნატრიუმს.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: მოწამვლა ადრეულ სტადიაზე – ცნს-ის გაღიზიანება, თავბრუსხვევა, ძლიერი თავის ტკივილი, გასტრალგია, ყურებში ხმაური, სმენის დაქვეითება, მხედველობის დაქვეითება, გულისრევა, ღებინება, ქოშინი. მოგვიანებით ვითარდება ძილიანობა, კრუნჩხვები, ანურია, ცნობიერების დაქვიეთება კომამდე, სუნთქვის უკმარისობა, წყალ-მარილოვანი ცვლის დარღვევა.

მკურნალობა: ღებინების გამოწვევა ან კუჭის გამორეცხვა, აქტივირებული ნახშირის ან საფაღარათოების მიღება და ექიმის რეკომენდაცია. მკურნალობა უნდა ჩატადეს სპეციალიზირებულ კლინიკაში.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– აცეტილსალიცილის მჟავა აძლიერებს მეტოთრექსატის ტოქსიკურობას, ნარკოტიული ანალგეტიკების, სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალების, პერორალური ჰიპოგლიკემიური პრეპარატების, ჰეპარინის არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების, თრომბოლიტიკების და თრომბოციტების აგრეგაციის ინჰიბიტორების, სულფანილამიდების, ტრიიოდთირონინის და რეზერპინის მოქმედებას,

– ამცირებს უროლოგიური პრეპარატების (ბენზბრომარონი, სულფინპირაზონი), ჰიპოტენზიური საშუალებების და დიურეტიკების (სპირონოლაქტონი, ფუროსემიდის) ეფექტს.

– გლიკოკორტიკოსტეროიდები, ალკოჰოლი და ალკოჰოლის შემცველი პრეპარატები ზრდიან დამაზიანებელ ეფექტს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვან გარსზე და სისხლდენის რისკს.

– აცეტილსალიცილის მჟავა ზრდის დიგოქსინის, ბარბიტურატების და ლითიუმის პრეპარატების კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში.

– მაგნიუმის და/ან ალუმინის ჰიდროქსიდის შემცველი ანტაციდები აფერხებს და ამცირებს აცეტილსალიცილის მჟავას შეწოვას.

– ასკორბინის მჟავა აუმჯობესებს რკინის შეწოვას ნაწლავებში.

დაუშვებელია სხვა აცეტილსალიცილის მჟავას შემცველი პრეპარატების ერთდროული მიღება.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: მითითებულია შეფუთვაზე.

საერთაშორისო დასახელება:

ACETYLSALICYLIC ACID

მწარმოებელი: UPSA Laboratories a division of

BRISTOL-MYERS SQUIBB, საფრანგეთი

მოქმედი ნივთიერება: აცეტისალიცილის მჟავა

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არანარკოტიკული, არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შუშხუნა ტაბლეტები: შეფუთვაში 16 ან 100 ც.

1 ტაბ.

აცეტისალიცილის მჟავა ……………  500 მგ

ვრცლად აცეტილსალიცილის მჟავა(მიღების წესი, დოზირება ინდივიდუალური)