მწარმოებელი: SOPHARMA, ბულგარეთი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიმიკრობული კომბინირებული პრეპარატი კანის დაავადების სამკურნალოდ.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

მალამო: ტუბში 18 გ

1 გ

სულფათიაზოლი ................     130.0 მგ

ქლორამფენიკოლი ...............     16.0 მგ

ნისტატინი ...........................     2.6 მგ

გოგირდი .............................    13.0 მგ

ბორაქსი (ბურა) ...................     13.0 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

საქაროზა, თეთრი ვაზელინი.

ჩვენებები:

• კანის სტრეპტოკოკული და სტაფილოკოკური ინფექცია: წითელი ქარი, პანარიციუმი, აბსცესი, ინფიცირებული ჭრილობა, დამწვრობა;
• მეორადად ინფიცირებული დერმატოზები: ეგზემა, დერმატიტი, ნეიროდერმიტი;
• კანდიდომიკოზები (კანის სოკოვანი ინფექციები).

მიღების წესი და დოზირება:

მალამო გამოიყენება გარეგანი მოხმარებისთვის 1-2-ჯერ დღეში კანის დაზიანებულ უბნებზე 3-5 დღის განმავლობაში; საჭიროების შემთხვევაში მკურნალობა შეიძლება გაგრძელდეს კიდევ რამდენიმე დღე.

გვერდითი მოვლენები:

♦ ცალკეულ შემთხვევებში შეიძლება გამოვლინდეს ჰიპერმგრძნობელობა და ფოტომგრძნობელობა.

♦ სულფანილამიდებით კანის ფართო უბნების ადგილობრივმა მკურნალობამ შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპერმგრძნობელობის განვითარება ალერგიული რეაქციების სახით;

♦ მითითებების შეუსრულებლობის შემთხვევაში იშვიათად შესაძლებელია ძვლის ტვინის ფუნქციის დათრგუნვა;

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის სამკურნალო ან დამხმარე ნივთიერებების მიმართ;

* ჩვილ ბავშვთა ასაკი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

პრეპარატის გარეგანი გამოყენების დროს ორსულებში, ნაყოფზე არასასურველი ზემოქმედების და რძეში მისი ექსკრეციის შესახებ მონაცემები არ არსებობს. მისი დანიშვნა შეიძლება ორსულობისა და ლაქტაციის დროს.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება კანის ფართო უბანზე, ლორწოვან გარსებზე და დახურული სახვევის ქვეშ, კანიდან აქტიური შეწოვის საშიშროების გამო.

◄ არ არის რეკომენდებული პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენება სახის კანზე.

◄ პრეპარატით მკურნალობის დროს არ შეიძლება მზის აბაზანების მიღება, დიდხანს მზეზე დგომა და კვარცის ლამპით ან რენტგენის სხივებით დასხივება.

◄ არ არსებობს მონაცემები პრეპარატის მავნე ზემოქმედების შესახებ ავტოსატრანსპორტო საშუალებების მართვისა და მანქანა-დანადგარებთან მუშაობის უნარზე.

ჭარბი დოზირება:

გარეგანი გამოყენების დროს პრეპარატით ჭარბი დოზირების შესახებ მონაცემები არ არსებობს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

უნივერტანის ადგილობრივი გამოყენების დროს სხვა წამლებთან კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება არ აღინიშნება. მიუხედავად ამისა, არ არის რეკომენდებული პრეპარატის გამოყენება გარეგანი გამოყენების სხვა წამლებთან ერთად.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

DOXYCYCLINE

მწარმოებელი: ASTELLAS, ნიდერლანდები

მოქმედი ნივთიერება: დოქსიციკლინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ტეტრაციკლინის ჯგუფის ანტიბიოტიკი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ხსნადი ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

დოქსიციკლინის მონოჰიდრატი .........  100 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

მიკროკრისტალური ცელულოზა, საქარინი, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, სილიციუმის კოლოიდური დიოქსიდი, მაგნიუმის სტეარატი და ლაქტოზა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი მიეკუთვნება ტეტრაციკლინების ჯგუფის ანტიბიოტიკს, რომელთაც ახასიათებს ანტიმიკრობული მოქმედების ფართო სპექტრი. მისი ანტიბაქტერიული მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია ბაქტერიის უჯრედებში ცილის სინთეზის ინჰიბირებით რიბოსომების 30s სუბერთეულის დონეზე.

ტეტრაციკლინებს იყენებენ ძირითადად იმ ინფექციების სამკურნალოდ, რომლებიც გამოწვეულნი არიან უჯრედშიდა მიკროორგანიზმებით: მაგ., ქლამიდიოზი, რიკეტსიოზი, აგრეთვე მუცლის ტიფის, დიზენტერიის, პათოგენური სპიროქეტების, ტულარემიის, შავი ჭირის, ბრუცელოზის, ქოლერის გამომწვევების საწინააღმდეგოდ.

ტეტრაციკლინები ხასიათდებიან ბაქტერიოსტატული ეფექტით. უნიდოქსის მიღებიდან რამდენიმე დღის განმავლობაში თუკი არ იქნება მიღწეული სასურველი შედეგი, საჭიროა ამის შესახებ მკურნალი ექიმის ინფორმირება.

ჩვენებები:

• პრეპარატი გამოიყენება სასუნთქი გზების ინფექციების;
• ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციების;
• თირკმელებისა და შარდ-სასქესო გზების ინფექციების;
• ზოგიერთი ვენერიული დაავადებების (გონორეა)ინფექციების;
• კანის ინფექციების, ფერიმჭამელების მქონე გამონაყარის ინფექციების;
• კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ინფექციების;
• ოფთალმოლოგიური ინფექციების სამკურნალოდ, რომლებიც გამოწვეულია დოქსიციკლინის მიმართ მგრძნობიარე ბაქტერიებით.

მიღების წესი და დოზირება:

არსებობს პრეპარატის მიღების 3 ხერხი:

1. ტაბლეტის მთლიანად მიღება წყლის მიყოლებით;

2. ტაბლეტის გახსნით ნახევარ ჭიქა წყალში და კარგად მორევის შემდეგ მისი მიღება;

3. დაღეჭვით და წყლის მიყოლებით.

პრეპარატის მიღება რეკომენდებულია ჭამის შემდეგ. ხსნარს გააჩნია ოდნავ მოტკბო გემო.

მოზრდილებსა და 50 კგ სხეულის წონის მქონე პაციენტებში პრეპარატი გამოიყენება ერთხელ დღეში 2 ტაბლეტის ოდენობით, ხოლო მომდევნო დღეებში 1 ტაბლეტის ოდენობით.

მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა შეადგენს 5-10 დღეს. ზოგიერთ შემთხვევაში შესაძლებელია მკურნალობის გაგრძელება. ფერიმჭამელების მქონე გამონაყარის დროს საკმარისია დღეში ნახევარი ტაბლეტის მიღება 12 კვირის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები:

ზოგჯერ მოსალოდნელია ჩივილები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, ყაბზობა, ან დიარეა, დისფაგია, გლოსიტი, ეზოფაგტი, ალერგიული რეაქციები;

ხანგრძლივი მიღების (ნეიტროპენია, თრომბოციტოპენია ჰემოლიზური ანემია, ღვიძლის ტრანსამინაზებისა და ტუტე ფოსფატაზას აქტივობის მომატება, ნარჩენი აზოტის კონცენტრაციის და ბილირუბინის დონის გაზრდა შრატში, ნაწლავების დისბაქტერიოზი, კანდიდოზი.

აღნიშნული მოვლენები სწრაფად ქრება. ხანდახან აღინიშნება კანზე გამონაყარი, მზის სხივების პირდაპირი ზემოქმედებისას კანის სიწითლე და ფოტოსენსიბილიზაციის რეაქციები.

უკუჩვენებები:

* ტეტრაციკლინების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა,

* ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი,

* 8 წლამდე ასაკის ბავშვებში, ასევე

*  თირკმელებისა და ღვიძლის ფუნქციების მძიმე ფორმის დარღვევა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

! პრეპარატმა შესაძლებელია უარყოფითად იმოქმედოს ჩვილი ბავშვების, ასევე ნაყოფის კბილებისა და ძვლების განვითარებაზე.

! პრეპარატის ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ პრეპარატის მიღებისას კანზე წითელი ფერის გამონაყარი, ცხელება ან ენის ტკივილი მიუთითებს პრეპარატის მიმართ მომატებულ მგრძნობელობაზე.

◄ უნიდოქს სოლუტაბის მიღების პერიოდში, თუკი მზის სხივების პირდაპირი ზემოქმედების შედეგად პაციენტს აღენიშნება კანის ზედაპირის სიწითლე, რომელიც 1-2 დღის განმავლობაში არ ქრება, საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა და შესაბამისი კონსულტაცია.

◄ ვინაიდან პრეპარატი შეიცავს სორბიტოლს, ამიტომ ზოგიერთ პაციენტებში იგი ცუდი ტოლერანტობით ხასიათდება.

სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე ზემოქმედება: პრეპარატის გამოყენებისას მოსალოდნელია თავბრუსხვევა და მხედველობის დაქვეითება, რის გამოც იმ პირებში, რომლებიც ასრულებენ ისეთ სამუშაოებს, რომლებიც მოითხოვს ყურადღების მაქსიმალურ კონცენტრაციას, პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება.

◄ თუკი პაციენტი რეკომენდებულ დროს ვერ მიიღებს დოზას, მისი მიღება შესაძლებელია გახსენებისთანავე, მომდევნო დოზის მიღებამდე, გამოტოვებული დოზის კომპენსაციისათვის ერთდროულად 2 ტაბლეტის მიღება არ არის რეკომენდებული.

ჭარბი დოზირება:

პრეპარატის ჭარბი დოზით მიღების შემთხვევაში შესაძლებელია ალერგიული რეაქციები, კუჭ-ნაწლავის მხრივ ჩივილები, მკურნალობა სიპტომატურია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- სხვა სამკურნალო საშუალებებთან კომბინირებისას მოსალოდნელია მისი ეფექტურობის დაქვეითება.

-  არ არის რეკომენდებული უნიდოქს სოლუტაბისა და ანტაციდური საშუალებების ერთდროული გამოყენება.

- ტეტრაციკლინები წარმოქმნიან ქელატურ ნაერთებს კალციუმის, რკინის, ალუმინის იონებთან, რომლებიც არ აბსორბირდებიან. ამიტომ არ არის მიზანშეწონილი დოკსიციკლინის ერთდროული მიღება ამ იონების შემცველ ნაერთებთან ან რძის პროდუქტებთან, მათში კალციუმის იონების შემცველობის გამო.

- ზოგიერთ შემთხვევაში შეიძლება საჭირო გახდეს ანტიკოაგულანტების დოზის ცვლილება.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

მწარმოებელი: კიევის ვიტამინების ქარხანა, უკრაინა.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

1 დრაჟე შეიცავს:

რეტინოლის პალმიტატი (ვიტამინი A) ...... 0,001817გ ან რეტინოლის პალმიტატი (ვიტამინი A) ................................................ 0,001135გ, რაც შეესაბამება 3300სე;

თიამინის ქლორიდი (ვიტამინი B1 )................  0,002გ ან

თიამინის ბრომიდი (ვიტამინი B1) ......................... 0,00258გ;

რიბოფლავინი .....................................................  0,002გ;

პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი (ვიტამინი B6) ......  0,003გ;

ნიკოტინამიდი .....................................................   0,02გ;

ციანკობალამინი (ვიტამინი B12) .............................  0,000002გ;

ასკორბინის მჟავა (ვიტამინი C) ................................ 0,075გ;

ფოლის მჟავა .........................................................  0,00007გ;

α-ტოკოფეროლის აცეტატი (ვიტამინი E) ..................  0,01გ;

რუტინი (ვიტამინი P) ............................................. 0,01გ;

კალციუმის პანთოტენატი ........................................ 0,003გ.

დრაჟე ყვითელი ფერისაა დამახასიათებელი სუნით. ასევე გამოდის "უნდევიტის" შემოგარსული ტაბლეტები, ყვითელი ფერის.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

მეტაბოლური პროცესების მარეგულირებელი საშუალება, ვიტამინების კომპლექსი

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

დრაჟე "უნდევიტი" წარმოადგენს მეტაბოლური პროცესების მარეგულირებელ საშუალებას – ვიტამინების ჯგუფს. იგი იწვევს ნივთიერებათა ცვლის დარღვევის ნორმალიზაციას ასაკობრივ ასპექტში.

ჩვენება:

• პრეპარატი ინიშნება როგორც პროფილაქტიკური და სამკურნალო საშუალება ნივთიერებათა ცვლის პროცესების და საერთო მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად
• საშუალო ასაკის და მოხუცებულ ავადმყოფებში, მათ შორის ნაადრევი სიბერის და ასთენიური სინდრომის დროს.

წინააღმდეგჩვენება:

* ინდივიდუალური აუტანლობა.

* პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ღვიძლის მძიმე დაზიანების, კუჭის და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების დროს.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატის ჭარბი დოზირების, ხანგრძლივი გამოყენებისას, პრეპარატში შემავალი კომპონენტების  ინდივიდუალური აუტანლობის დროს აღინიშნება დისპეფსიური ცვლილებები, ალერგიული რეაქციები, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევები, ცვლილებები კანის და თმების მხრივ. ასეთ შემთხვევაში პრეპარატის მიღება წყდება.

დოზირება და მიღების წესი:

დრაჟე "უნდევიტი" ინიშნება ჭამის შემდეგ:

პროფილაქტიკის მიზნით – 1 დრაჟე 2-3 ჯერ დღეში, სამკურნალოდ – 2-2 დრაჟე 3 ჯერ დღეში 20-30 დღის განმავლობაში. განმეორებითი კურსი ტარდება 1-3 თვის შემდეგ.

შენახვის ვადა:

1 წელი

შენახვის პირობები:

მშრალ, სინათლისაგან და ბავშვებისგან დაცულ ადგილას, ოთახის ტემპერატურაზე.

საერთაშორისო დასახელება:

SULTAMICILIN

მწარმოებელი: PFAIZER INC, აშშ

მოქმედი ნივთიერება: სულტამიცილინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

პენიცილინის ჯგუფის ანტიბიოტიკი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები (პერორალური): ბლისტერზე 12 ტაბ., შეფუთვაში 1, 3 და 9 ბლისტერი.

1 ტაბ.

სულტამიცილინი ..................  375 მგ

(147 მგ სულბაქტამისა და 220 მგ ამპიცილინის ექვივალენტური).

დამხმარე ნივთიერებები:

ლაქტოზა, სიმინდის სახამებელი, პოლისახამებლის ნატრიუმის მარილი (O- კარბოქსიმეთილი), ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, მაგნიუმის სტეარატი, მეთილჰიდროქსიპროპილცელულოზა, ტიტანის ორჟანგი, ტალკი, პოლიეთილენგლიკოლი 6000.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

სულტამიცილინი წარმოადგენს ორმაგ ნაერთს, რომელიც შედგება ამპიცილინისა და ბეტალაქტამაზის ინჰიბიტორის - ნატრიუმის სულბაქტამისაგან, რომლებიც შეკავშირებულია მეთილენის ჯგუფით.

არაუჯრედული ბაქტერიული სისტემის გამოყენებით ჩატარებულმა ბიოქიმიურმა გამოკვლევებმა აჩვენა, რომ სულბაქტამი წარმოადგენს ბექტა-ლაქტამაზების უმრავლესობის შეუქცევად ინჰიბიტორს, რომელსაც წარმოქმნიან პენიცინრეზისტენტული მიკროორგანიზმები. მას გააჩნია მნიშვნელოვანი ანტიბაქტერიული თვისება Neisseriaceae, Acinetobacter calcoaceticus-ს და Pseudomonas cepacia სხვ. მიმართ, ნატრიუმის სულბაქტამის შესაძლებლობა რომ თავიდან აიცილოს მდგრად მიკროორგანიზმებით პენიცილინისა და ცეფალოსპორინების რღვევა დადასტურდა რეზისტენტული უჯრედების გამოყენებით ჩატარებულ კვლევებში. ნატრიუმის სულბაქტამს ახასიათებს სინერგიზმული მოქმედება პენიცილინთან და ცეფალოსპორინებთან. სულბაქტამი ასევე უკავშირდება ზოგიერთ პენიცილინდამაკავშირებელ ცილებს, ამიტომ ზოგიერთი მგრძნობიარე შტამი უფრო მგრძნობიარეა კომბინაციის მიმართ, ვიდრე რომელიმე ერთ-ერთი ანტიბიოტიკის მიმართ.

პრეპარატის ბაქტერიოციდულ კომპონენტებს მიეკუთვნება ამპიცილინ-ამინოპენიცილინი, ბენზილპენიცილინის მსგავსად მოქმედებს მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებზე აქტიური გამრავლების ფაზაში უჯრედული გარსის მუკოპეპტიდის ბიოსინთეზის დათრგუნვის გზით.

უნაზინის პერორალური ფორმა აქტიურია გრამდადებითი და გრამუარყოფითი ბაქტერიების ფართო სპექტრის მიმართ, მათ შორის Staphilococcus aureus და epidermidis (მათ შორის პენიცილინრეზისტენტული და ზოგიერთი მეტიცილინრეზისტენტული შტამები); Streptococcus pneumoniae, Streptococcus faecalis და სხვა სტრეპტოკოკები,  Haemophilus influenzae და parainfluenzae (ბეტა-ლაქტამაზის წარმომქმნელი და არწარმომქმნელი შტამები); Branhamella catarrhalis და მისი მსგავსი სახეობები;  Escherichia coli, Klebsiella spp., Proteus spp.,(ინდოლდადებითი* და ინდოლუარყოფითი); Enerovbacter spp., Morganella morganii, Citobacter spp., Neisseria meningitidis და Neisseria gonorrheae.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალურად მიღების შემდეგ სულტამიცილინი განიცდის ჰიდროლიზს შეწოვის დროს სულბაქტამისა და ამპიცილინის საერთო გამოთავისუფლებით მოლარული თანაფარდობით 1:1. პრეპარატის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 80%-ს, საკვების მიღება არ ახდენს ზეგავლენას სულტამიცილინის საერთო ბიოშეღწევადობაზე. ამპიცილინის მაქსიმალური კონცენტრაცია შრატში სულტამიცილინის მიღების შემდეგ თითქმის 2-ჯერ მაღალია, ვიდრე ასეთივე დოზის ამპიცილინის მიღებისას. ნახევარგამოყოფის პერიოდები ჯანმრთელ მოხალისეებში შეადგენს 0.75 და 1 საათს სულბაქტამისთვის და ამპიცილინისთვის შესაბამისად. თითოეული პრეპარატის 50-75% გამოიყოფა შარდით შეუცვლელი სახით. ნახევარგამოყოფის პერიოდები იზრდება ხანდაზმულებში და თირკმლის უკმარისობით დაავადებულებში.

ჩვენებები:

უნაზინი ნაჩვენებია მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციების სამკურნალოდ. გამოყენების ტიპიურ ჩვენებებს მიეკუთვნება:

• ზემო სასუნთქი გზების ინფექციები, მათ შორის სინუსიტები, შუა ყურის ანთება და ტონზილიტი;
• ქვემო სასუნთქი გზების ინფექციები, მათ შორის ბაქტერიული პნევმონია და ბრონქიტი;
• საშარდე გზების ინფექციები და პიელონეფრიტი, კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები და გონოკოკური ინფექციები.
• სულტამიცილინის გამოყენება ასევე შეიძლება სუბლაქტამ/ამპიცილინის მკურნალობის კურსის დასასრულებლად, რომელიც დაიწყო უნაზინის ინტრავენური და ინტრამუსკულური შეყვანით.

მიღების წესი და დოზირება:

სულტამიცილინის რეკომენდებული დოზა მოზრდილებში (მათ შორის ხანდაზმულ პაციენტებში) შეადგენს 375-750 მგ-ს დღეში 2-ჯერ, როგორც მოზრდილებში, ასევე ბავშვებში.

მკურნალობას ჩვეულებრივ აგრძელებენ ციებ-ცხელებისა და სხვა პათოლოგიური სიმპტომების გაქრობიდან 48 საათის განმავლობაში. როგორც წესი, მკურნალობის კურსი შეადგენს 5-14 დღეს. თუმცა აუცილებლობის შემთხვევაში შეიძლება მისი ხანგრძლივობის გაზრდა.

გაურთულებელი გონორეის დროს სულტამიცილინი შეიძლება დაინიშნოს პერორალურად ერთჯერადად მისაღებად 2.25 მგ დოზით (375 მგ ექვსი ტაბლეტი) მასთან ერთად იყენებენ 1.0 გ პრობენეციდს, რათა გაზარდონ ამპიცილინისა და სულბაქტამის დონე შრატში.

თუ გონორეით დაავადებულებში საეჭვო გახდება სიფილისური დაზიანების ნიშნები, სულტამიცილინის მიღების დაწყებამდე აუცილებელია გამოკვლეების ჩატარება ბნელ არეში*, ხოლო შემდეგ აუცილებელია სეროლოგიური კვლევის ჩატარება მინიმუმ 4 თვის განმავლობაში.

ნებისმიერი ჰემოლიზური სტრეპტოკოკით გამოწვეული ინფექციის შემთხვევაში, რეკომენდირებულია სულ მცირე 10 დღიანი მკურნალობის კურსის ჩატარება, რათა თავიდან იქნას აცილებული მწვავე რევმატული ცხელებისა და გლომერულონეფრიტის განვითარება.

თირკმელების ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში

თირკმლის გამოხატული უკმარისობის მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი

ბავშვებში:

• ინფექციების უმრავლესობის მკურნალობა ბავშვებში, რომელთა სხეულის მასა არ აღემატება 30 კგ-ს, შეადგენს 25-50 მგ/კგ დღეში ორ მიღებაზე ინფექციის სიმძიმისგან და ექიმის დამოკიდებულებიდან გამომდინარე.

• 30 კგ და მეტი წონის ბავშვებში პრეპარატი ინიშნება მოზრდილთა ჩვეული დოზით.

• შიგნით მიღებისას სულბაქტამი და ამპიცილინი უმთავრესად გამოიყოფა შარდით.

• ახალშობილებში თირკმლების ფუნქცია საბოლოოდ არ არის ჩამოყალიბებული, ამიტომ ეს უნდა იყოს გათვალისწინებული სულტამიცილინის დანიშვნისას.

გვერდითი მოვლენები:

მთლიანობაში სულტამიცილინი კარგად გადაიტანება. გვერდითი მოვლენების უმრავლესობა იყო მსუბუქი ან საშუალო სიმძიმის და ნორმალურად გადაიტანებოდა მკურნალობის გაგრძელებისას.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ნაკლებად ხშირად გვხვდება დიარეა, თხიერი განავალი. აღინიშნება აგრეთვე გულისრევა, ღებინება, ტკივილები ეპიგასტრალურ მიდამოში, და ტკივილები/სპაზმები მუცელში. ისევე როგორც ამპიცილინის სხვა კლასის ანტიბიოტიკების მიღებისას, იშვიათ შემთხვევებში აღინიშნებოდა ენტეროკოლიტი და ფსევდომემბრანული კოლიტი.

კანის მხრივ: იშვიათად აღინიშნებოდა გამონაყარი და ქავილი.

სხვადასხვა: იშვიათ შემთხვევებში ვითარდება ძილიანობა, სედატიური მოქმედება, დაღლილობა/სისუსტე და თავის ტკივილი.

ინფექციურ მონონოკლეოზს აქვს ვირუსული წარმოშობა. ამიტომ არ შეიძლება ამპიცილინის გამოყენება მისი მკურნალობისთვის. მონონუკლეოზით დაავადებულთა უმრავლესობაში, რომლებიც იღებენ ამპიცილინს, აღინიშნება გამონაყარი კანზე.

შეიძლება გამოვლინდეს გვერდითი მოვლენები, რომლებიც დაკავშირებულია ამპიცილინის მიღებასთან.

უკუჩვენებები:

* ამ კომბინირებული პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია იმ პაციენტებში, რომლებსაც ანამნეზში აღენიშნებათ ალერგია ნებისმიერი სახის ამპიცილინზე.

ორსულობა და ლაქტაცია:

პრეპარატის გამოყენება ორსულობის დროს:

ცხოველებში სულტამიცილინის გამოკვლევისას დამაზიანებელი ზემოქმედება ნაყოფზე არ გამოვლენილა. თუმცა პრეპარატის უსაფრთხოება ორსულ ქალებში არ არის დადგენილი.

პრეპარატის გამოყენება ლაქტაციის პერიოდში:

ამპიცილინი და სულბაქტამი მცირე რაოდენობით აღმოჩნდა დედის რძეში, ამასთან დაკავშირებით საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა სულტამიცილინის დანიშვნისას მეძუძურ ქალებში.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ პენიცილინებით მკურნალობისას აღწერილია სერიოზული და ზოგჯერ სასიკვდილო ალერგიული (ანაფილაქსიური) რეაქციები. ასეთი რეაქციები ხშირად გვხვდება პაციენტებში, რომლებსაც გადატანილი აქვთ ალერგიული რეაქციები პენიცილინებზე და მრავლობითი ალერგენები ანამნეზში.

◄ ცნობილია მძიმე რეაქციების შემთხვევები ცეფალოსპორინებით მკურნალობისას იმ პაციენტებში, რომლებსაც ანამნეზში აღენიშნებოდათ გადაჭარბებული მგრძნობელობის რეაქციები პენიცილინებზე; პენიცილინის დანიშვნამდე აუცილებელია პაციენტის დეტალური გამოკითხვა პენიცილინებზე, ცეფალოსპორინებზე და სხვა ალერგენებზე გადატანილი რეაქციების შესახებ. ალერგიის განვითარების შემთხვევაში აუცილებელია პრეპარატის მოხსნა და შესაბამისი მკურნალობის დაიშვნა;

◄ სერიოზული ანაფილაქსიური რეაქციები საჭიროებს ადრენალინით დაუყოვნებელ მკურნალობას. აუცილებლობის შემთხვევაში ინიშნება ჟანგბადი, სტეროიდები ინტრავენურად და ღონისძიებები, რომლებიც  მიმართულია სასუნთქი გზების გამტარობის გაუმჯობესებისკენ, მათ შორის ინტუბაცია.

◄ ისევე როგორც სხვა ანტიბიოტიკების გამოყენებისას, დიდი მნიშვნელობა აქვს მუდმივ დაკვირვებას არა მგრძნობიარე მიკროორგანიზმების გადაჭარბებული ზრდის გამოვლენის მიზნით, რომელთა შორის არის სოკოებიც. სუპერინფექციის გამოვლენისას საჭიროა პრეპარატის მოხსნა ან/და ადექვატური თერაპიის დანიშვნა.

◄ ხანგრძლივი თერაპიის დროს რეკომენდირებულია შინაგანი ორგანოების, მათ შორის თირკმლების, ღვიძლის და სისხლმბადი სისტემის მაჩვენებლების პერიოდული კონტროლი.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვაზე: არ არის გამოვლენილი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- უნაზინი/ალოპურინოლი: პოდაგრით დაავადებულ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ალოპურინოლს სულბაქტამ/ამპიცილინის ერთდროული გამოყენებისას იზრდება კანის რეაქციების რისკი.

- უნაზინი/პრობენეციდი: პრობენეციდის ერთდროული გამოყენება იწვევს ამპიცილინის  და სულბაქტამის შრატისმიერი დონის გაზრდას და მათ შენახვის გახანგრძლივებას თირკმლის სეკრეციის დათრგუნვის შედეგად (არხების სეკრეცია).

- ზეგავლენა ლაბორატორიულ მაჩვენებლებზე: შარდში შაქრის განსაზღვრის არაფერმენტაციულმა მეთოდმა შეიძლება მოგვცეს დადებითი შედეგი.

ჭარბი დოზირება:

ძალიან მაღალი დოზებით ამპიცილინმა შეიძლება გამოიწვიოს კრუნჩხვები. ანაფილაქსიური შოკი, რომელიც  არ წარმოადგენს ნამდვილ მოწამვლას, გვხვდება იშვიათად, თუმცა ყოველთვის სიცოცხლისათვის საშიშად ვითარდება.

თერაპია: დოზის გადაჭარბებასთან დაკავშირებით კრუნჩხვების კუპირებისათვის, ყოველთვის იყენებენ დიაზეპამს, რომელიც ავლენს სედატიურ მოქმედებას.

ანაფილაქსიური შოკის შემთხვევაში აუცილებელია სასწრაფო ადექვატური თერაპიის დაწყება.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

შემადგენლობა

1 გ გელი შეიცავს:

აქტიური ნივთიერება: უნდეცილენის მჟავას მონოეთანოლამიდი (საერთაშორისო არა-პატენტირებული დასახელება: Acidi undecylenici monoethanolamidum) - 10 მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: პროპილენგლიკოლი, ეთილის სპირტი, მეთილპარაჰიდროქსიბენზოატი (E218), პროპილპარაჰიდროქსიბენზოატი (E216), კარბომერი, ტროლამინი, დისტილირებული წყალი.

წამლის ფორმა

გელი გარეგანი გამოყენებისათვის.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი

სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები გარეგანი გამოყენებისათვის.

ათქ კოდი: DO 1AE04.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

აქტიური ნივთიერება - უნდეცილენის მჟავას მონოეთანოლამიდი (UMEA) აერთიანებს ფუნგიციდურ თვისებებს ზედაპირულად აქტიურ თვისებებთან ერთად. UMEA -ს ლიპოფილური ხასიათის წყალობით,   პროპილენგლიკოლთან ერთად UMEA გავლენას ახდენს პათოგენურ მიკროფლორაზე, რომელიც არსებობს კანის ზედა ფენებში, და აგრეთვე აღწევს სოკოთი დაზიანებული კანის ღრმა ფენებში. გელი მოქმედებს ფუნგიციდურად სოკოს  შემდეგ კულტურებზე: Epidermophyton sp., Candida albicans, Microsporum canis, Trichophyton rubrum.

უნდეცილენის მჟავას მონოეთანოლამიდი  აზიანებს პათოგენური სოკოების უჯრედების ციტოპლაზმურ გარსს,  ცვლის მათ  შეღწევადობას. ამის შედეგად, სოკოების უჯრედებიდან ქრება მათი არსებობისთვის  საჭირო ნაერთები და სოკოები კვდებიან.

ჩვენებები

დერმატომიკოზის ადგილობრივად სამკურნალო საშუალება

უკუჩვენებები

- ჰიპერმგრძნობელობა უნდეცილენის მჟავას პრეპარატების ან გელის ნებისმიერი სხვა კომპონენტის მიმართ.

- 2 წლამდე ასაკის ბავშვები.

სიფრთხილის ზომები და სპეციალური ინსტრუქციები გამოყენებისათვის

- არ გამოიყენოთ ღია ჭრილობებზე და ლორწოვან გარსებზე.

- ერიდეთ თვალებთან კონტაქტს. თუ ეს მაინც მოხდება, გამოირეცხეთ დიდი რაოდენობით თბილი წყლით.

- არ გამოიყენოთ დამწოლი ნახვევი.

- აუცილებელია კანის მდგომარეობაზე დაკვირვება დაზინებული უბნის გარშემო.  სიწითლის შემთხვევაში, შეწყვიტეთ პრეპარატის გამოყენება.

წამლებს შორის ურთიერთქმედება და სხვა სახის ურთიერთქმედებები

ურთიერთქმედებების შესახებ მონაცემები არ არსებობს.

ორსულობა და ლაქტაციის

უმექსოლი 10მგ/გ გელის გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში მხოლოდ შესაძლო რისკის ყურადღებით შეფასების შემდეგ.

გამოყენების მეთოდი და დოზირება

მსუბუქად შეიზილეთ კანში, მცირე რაოდენობით გელით (1 - 2 გ) დილით და საღამოს დაამუშავეთ მიკოზით დაზიანებული ადგილები. მკურნალობის ხანგრძლივობაა 2 - 4 კვირა. თირკმლისა და ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში, ისევე როგორც ხანდაზმულ პაციენტებში გამოყენებისას გელის ზემოქმედების შესახებ  ინფორმაცია არ არსებობს.

გვერდითი მოვლენები

იშვიათ შემთხვევებში შესაძლებელია კანის ალერგიული რეაქციები (კონტაქტური დერმატიტი), ასეთ შემთხვევებში გელის გამოყენება უნდა შეწყდეს.

ვარგისიანობის ვადა

ვარგისიანობის ვადა მითითებულია პაკეტზე.

არ გამოიყენოთ ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ!

შენახვა

შეინახეთ ბავშვებისთვის მიუწვდომელ  ადგილზე.

შეინახეთ არაუმეტეს 25 ° C ტემპერატურაზე.

შეინახეთ ორიგინალურ  შეფუთვაში.

შეინახეთ მჭიდროდ დახურულ ტუბში.

გამოშვების ფორმა და შეფუთვა

30 გ. ალუმინის ტუბებში, ტუბები მოთავსებულია მუყაოს პაკეტებში  ჩანართ-ფურცელთან  ერთად.

გაცემის წესი: ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III, გაიცემა რეცეპტის გარეშე

შენიშვნები გამოყენებისათვის მომზადებაზე და განადგურებაზე

განსაკუთრებული ინსტრუქციები არ არის.

რეგისტრაციის მოწმობის მფლობელი და მწარმოებელი

შპს "ლმპ", ვიეტალვასის ქ. # 1, რიგა, LV-1009, ლატვია.

საერთაშორისო დასახელება:

LANSOPRAZOLE; TINIDAZOLE; CLARITHROMYCIN

მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი,საქართველო

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების სამკურნალო საშუალება. კომბინაცია Helicobacter pylori-ის ერადიკაციისათვის.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კომბინირებული ნაკრები (1 კაფსულა და 2 ტაბლეტი): შეფუთვაში 14 ნაკრები.

ლანსოპრაზოლის კაფსულა

1 კაფს.

ლანსოპრაზოლი ...................          30 მგ

(ნაწლავში ხსნადი გარსით დაფარული გრანულების სახით).

დამხმარე ნივთიერებები:

საქაროზა, სიმინდის სახამებელი, ლაქტოზა, კალციუმის კარბოქსიმეთილცელულოზა, მანიტოლი, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, კალციუმის კარბონატი, ჰიპრომელოზა E5, მეტაკრილის მჟავას კოპოლიმერი, პოლისორბატი 80, დიეთილფთალატი, ტიტანის დიოქსიდი, გასუფთავებული ტალკი, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი.

ტინიდაზოლის შემოგარსული ტაბლეტი

1 ტაბ.

ტინიდაზოლი ................     500 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, პოვიდონი, სიმინდის სახამებელი, ჟელატინი, მაგნიუმის სტეარატი, გასუფთავებული ტალკი, კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, შემომგარსავი ნივთიერებების ნარევი Readi Mix Orange (ჰიპრომელოზა, პოლიეთილენგლიკოლი, ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი (E171), საღებავი Sunset Yellow FCF (E110).

კლარითრომიცინის შემოგარსული ტაბლეტი

1 ტაბ.

კლარითრომიცინი  ........... 250 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ლაქტოზა, მიკროკრისტალური ცელულოზა, მაგნიუმის სტეარატი, გასუფთავებული ტალკი, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, შემომგარსავი ნივთიერებების ნარევი Readi Mix White (ჰიპრომელოზა, პოლიეთილენგლიკოლი, ტიტანის დიოქსიდი (E171)).

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ულცერონი წარმოადგენს კომბინირებულ სასუალებას, რომელიც შეიცავს ლანსოპრაზოლს,ტინიდაზოლს და კლარითრომიცინს.გამოიყენება H.pylori-სთან ასოცირებული წყლულოვანი დაავადების კომპლექსური თერაპიის ჩასატარებლად და გათვლილია მკურნალობის 7-დღიან კურსზე.

ლანსოპრაზოლი წარმოადგენს კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების სამკურნალო საშუალებას, H⁺-K⁺ - ატფ-აზას სპეციფიკურ ინჰიბიტორს. იგი მეტაბოლიზდება კუჭის პარიესულ უჯრედებში აქტიურ სულფოამიდურ წარმოებულებამდე, რომლებიც ახდენენ H⁺-K⁺ -ატფ-აზას სულფჰიდრილური ჯგუფების ინაქტივაციას. ამდენად, ლანსოპრაზოლი აბლოკირებს მარილმჟავას სინთეზის უკანასკნელ სტადიას და ამცირებს კუჭის წვენის ბაზალურ და სტიმულირებულ სეკრეციას, გააჩნია ციტოპროტექციული მოქმედება, ზრდის ბიკარბონატების სეკრეციას. მარილმჟავას პროდუქციის შეფერხება 30 მგ დოზაზე შეადგენს 80-97%. პრეპარატი არ ახდენს ზეგავლენას კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოტორიკაზე. ლანსოპრაზოლის მაინჰიბირებელი ეფექტი იზრდება პირველ 4 დღის განმავლობაში. პრეპარატის გამოყენების დამთავრების შემდეგ მისი სეკრეტორული აქტივობა აღდგება მე-3-4 დღეს.

ტინიდაზოლი - ანტიმიკრობული და ანტიპროტოზოული საშუალება. პრეპარატის მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია მგრძნობიარე მიკროორგანიზმების დნმ-ის სინთეზის დათრგუნვასა და მისი სტრუქტურის დარღვევასთან. ტინიდაზოლი აქტიურია უმარტივესების, ანაერობული ბაქტერიებისა და Helicobacter pylori-ს მიმართ.

კლარითრომიცინი - მაკროლიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკი. ერითრომიცინი A-ს ნახევარდსინთეზური წარმოებული. გააჩნია ანტიბაქტერიული მოქმედება. იგი არღვევს ბაქტერიული უჯრედის ცილების სინთეზს 50S რიბოსომულ სუბერთეულთან ურთიერთქმედების გზით კლარითრომიცინი ეფექტურია გრამდადებითი, გრამუარყოფითი, აერობული და ანაერობული ბაქტერიების, მათ შორის Helicobacter pylori -ს მიმართ. კლარითრომიცინის და მისი აქტიური მეტაბოლიტის, 14-ჰიდროქსიკლარითრომიცინის, მინიმალური მაინჰიბირებელი კონცენტრაცია Helicobacter pylori-ის მიმართ შეადგენს 0.03 მკგ/მლ და 0.06 მკგ/მლ შესაბამისად.

ფარმაკოკინეტიკა:

ლანსოპრაზოლი პერორალური მიღების შემდეგ სწრაფად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, საკვების მიღება ამცირებს პრეპარატის აბსორბციასა და ბიოშეღწევადობას. მაგრამ არ იწვევს მისი მოქმედების მექანიზმის დარღვევას. 30 მგ ლანსოპრაზოლის პერორალური მიღებისას მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია (0.75-1.15 მგ/ლ) აღინიშნება 1.5-2.2 სთ-ის შემდეგ. პრეპარატის 97.7-99.4% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. მეტაბოლიზდება ღვიძლში. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1.3-1.7 სთ-ს. გამოიყოფა მეტაბოლიტების სახით თირკმელების (14-23%) და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის საშუალებით. ღვიძლის უკმარისობის დროს და ხანდაზმულ პაციენტებში ლანსოპრაზოლის გამოყოფა შენელებულია.

ტინიდაზოლის აბსორბცია მაღალია. მისი ბიოშეღწევადობა შეადგენს 100%. პერორალური მიღებისას მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება 2 სთ-ის შემდეგ. პლაზმის ცილებს უკავშირდება პრეპარატის 12%. გადის ჰემატოენცეფალურ და პლაცენტარულ ბარიერებს. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 12-14 სთ-ს გამოიყოფა ნაღვლის საშუალებით - 50%, თირკმელებით - 25% (უცვლელი სახით) და 12% (მეტაბოლიტების სახით) თირკმლის მილაკებში რეაბსორბციის ხარჯზე.

კლარითრომიცინი პერორალური მიღების შემდეგ სწრაფად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მისი აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა შეადგენს დაახლოებით 50%. საკვების მიღება ოდნავ ანელებს პრეპარატის აბსორბციის დაწყებას, მაგრამ არ ახდენს გავლენას მის ბიოშეღწევადობაზე. ღვიძლში „პირველადი გავლისას“ კლარითრომიცინის დაახლოებით 20% მეტაბოლიზდება აქტიური მეტაბოლიტის 14-ჰიდროქსიკლარითრომიცინის წარმოქმნით. მაქსიმალური კონცენტრაცია უზმოზე მიღებისას აღინიშნება 2 სთ-ის შემდეგ და შეადგენს კლარითრომიცინისა და მისი აქტიური მეტაბოლიტისთვის 0.6 და 0.7 მკგ/მლ. პრეპარატი კარგად ნაწილდება ორგანიზმში. პლაზმის ცილებს უკავშირდება 42-70%. კლარითრომიცინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 3-4 სთ-ს. 20% გამოიყოფა უცვლელი სახით, 15% - 14-ჰიდროქსიკლარითრომიცინის სახით შარდთან ერთად.

ჩვენებები:

• ულცერონი გამოიყენება კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების, ქრონიკული გასტრიტის დროს (Helicobacter pylori -ს ინფექციის მკურნალობის და ერადიკაციული თერაპიის მიზნით).

მიღების წესი და დოზირება:

ულცერონის თითოეული ნაკრები შეიცავს ლანსოპრაზოლის 1 კაფსულას (30 მგ), ტინიდაზოლის 1 ტაბლეტს (500 მგ), კლარითრომიცინის 1 ტაბლეტს (250 მგ ) და გათვლილია ერთ მიღებაზე. ულცერონი ინიშნება პერორალურად, 1 კაფსულა ლანსოპრაზოლი, 1 ტაბლეტი, ტინიდაზოლი და 1 ტაბლეტი კლარითრომიცინი 2-ჯერ დღეში, დილით და საღამოს. ლანსოპრაზოლის კაფსულა მიიღება მთლიანად (კაფსულა არ უნდა დაიღეჭოს ან გაიხსნას).

თითოეული კოლოფი შეიცავს 14 ნაკრებს, რაც უზრუნველყოფს თერაპიას 7 დღის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ყაბზობა, აბდომინალური ტკივილი, ანორექსია, პირის სიმშრალე ლითონისებრი გემო პირში, სტომატიტი, გლოსიტი, ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მატება.

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი, ქავილი, ჭინჭრის ციება.

სხვა: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ძილიანობა, მიკროორგანიზმების მეორადი მდგრადობის განვითარება, თრომბოციტოპენია, ანემია. ტინიდაზოლმა შეიძლება გამოიწვიოს გარდამავალი ლეიკოპენია.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა ლანსოპრაზოლის, ტინიდაზოლის ან კლარითრომიცინის მიმართ;

* ცენტრალური ნერვული სისტემის დაავადებები;

* სისხლის პათოლოგიური ცვლილებები;

* ღვიძლის ან/და თირკმლის უკმარისობა;

* პორფირია;

* ორსულობა;

* ძუძუთი კვების პერიოდი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

* ულცერონის გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში არ არის რეკომენდებული.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ პრეპარატ ულცერონის კომბინირებული თერაპიის კურსის ჩატარებისას არ არის რეკომენდებული ალკოჰოლის მოხმარება, რადგან, ტინიდაზოლმა შეიძლება გამოიწვიოს დისულფირამის მსგავსი რეაქცია ალკოჰოლთან. აგრეთვე პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალმა ტინიდაზოლმა შეიძლება გამოიწვიოს შარდის გამუქება.

◄  არ არის რეკომენდებული ულცერონის დანიშვნა ცენტრალური ნერვული სისტემის ორგანული დაავადებების დროს.

◄  პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება თირკმლის და ღვიძლის უკმარისობის დროს. აუცილებელია ფსევდომემბრანოზული კოლიტის არსებობის შესაძლებლობის გათვალისწინება იმ პაციენტებში, რომლებიც მიიღებენ ანტიბაქტერიული პრეპარატებს.

◄  მკურნალობის დაწყების წინ აუცილებელია კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ზედა ნაწილების ავთვისებიანი დაავადების არსებობის გამორიცხვა, რადგან ლანსოპრაზოლმა შეიძლება გამოიწვიოს დაავადების სიმპტომატიკის მასკირება და დიაგნოსტიკის გაძნელება.

◄   არ არის რეკომენდებული ლანსოპრაზოლის დანიშვნა 18 წლამდე ასაკის ბავშვებსა და მოზარდებში, რადგან არ არსებობს კლინიკური მონაცემების საკმარისი რაოდენობა, რომლებიც ადასტურებენ ამ პრეპარატის მოხმარების უსაფრთხოებასა და ეფექტურობას ამ ასაკობრივ ჯგუფში.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე: ზოგიერთ შემთხვევაში ტინიდაზოლმა შესაძლოა მოახდინოს გავლენა იმ ქმედებებზე, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღებასა და სწრაფ ფსიქომოტორული რეაქციებს.

ჭარბი დოზირება:

ლანსოპრაზოლი: სიმპტომები - მონაცემები არ არსებობს; მკურნალობა -რეკომენდებულია დაკვირვება, შემანარჩუნებელი და სიმპტომური თერაპიის ჩატარება. ჰემოდიალიზი არაეფექტურია.

ტინიდაზოლი: სიმპტომები - შესაძლებელია გვერდითი მოვლენების გაძლიერება; მკურნალობა - სიმპტომური თერაპიის ჩატარება. სპეციფიური ანტიდოტები არ არსებობს. გამოდევნა ხორციელდება დიალიზის საშუალებით.

კლარითრომიცინი: სიმპტომები - გულისრევა, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში, დიარეა; მკურნალობა - არააბსორბირებული პრეპარატის გამოდევნა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან და სიმპტომური თერაპიის ჩატარება. ჰემოდიალიზი და პერიტონეალური დიალიზი არ ახდენს არსებით გავლენას კლარითრომიცინის დონეზე შრატში.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- ლანსოპრაზოლი თრგუნავს იმ პრეპარატების გამოყოფის პროცესს, რომლებიც განიცდიან მეტაბოლიზმს ღვიძლში (დიაზეპამი, ფენიტოინი, არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტები). აგრეთვე ამცირებს თეოფილინის კლირენსს 10%-ით. ერთდროული გამოყენებისას ლანსოპრაზოლი მოქმედებს იმ პრეპარატების pH-დამოკიდებულ აბსორბციაზე, რომლებიც მიეკუთვნებიან სუსტი მჟავების ჯგუფს და ფუძეებს. სუკრალფატი 30%-ით ამცირებს პრეპარატის ბიოშეღწევადობას. ერთდროული გამოყენებისას ანტაციდები თრგუნავენ ლანსოპრაზოლის აბსორბციას.

- ტინიდაზოლი აძლიერებს არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების ეფექტს. შეთავსებადია სულფანილამიდებსა და ანტიბიოტიკებთან (ამინოგლიკოზიდები, ერითრომიცინი, რიფამპიცინი, ცეფალოსპორინები).

- ეთიონამიდთან მისი ერთდროული გამოყენება არ არის რეკომენდებული. ფენობარბიტალი აჩქარებს ტინიდაზოლის მეტაბოლიზმს იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ტინიდაზოლს, ეთანოლმა შეიძლება გამოიწვიოს დისულფირამის მსგავსი ეფექტი.

- კლარითრომიცინისა და თეოფილინის ერთდროულმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს თეოფილინის პლაზმური კონცენტრაციის მატება. ტერფენადინთან ერთდროული მიღებისას იზრდება ტერფენადინის პლაზმური კონცენტრაცია, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს QT-ინტერვალის გახანგრძლივება და გულის რითმის დარღვევა.

- კლარითრომიცინისა და პერორალური ანტიკოაგულანების (ვარფარინი) ერთდროულმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს ანტიკოაგულანტების მოქმედების პოტენცირება. კლარითრომიცინისა და კარბამაზეპინის, ციკლოსპორინის, ფენიტოინის, დიზოპირამიდის, ლოვასტატინის, ვალპროატის, ციზაპრიდის, პიმოზიდის,  ასტემიზოლის, დიგოქსინის ერთდროული მიღებისას აღინიშნება ამ უკანასკნელი პრეპარატების კონცენტრაციის მატება.

- რადგან, კლარითრომიცინი მოქმედებს ზიდოვუდინის აბსორბციაზე, ამ პრეპარატების მიღება უნდა მოხდეს დროის ინტერვალის დაცვით.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

ავერსი-რაციონალი

ფორმა, შეფუთვა: ნაწლავში ხსნადი შემოგარსული ტაბლეტები:

შემადგენლობა - 1 ტაბლეტი შეიცავს 20 მგ ნატრიუმის რაბეპრაზოლს;

დამხმარე ნივთიერებები: სიმინდის სახამებელი, კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, მაგნიუმის სტეარატი, ლაქტოზა, პოვიდონი, შემომგარსველი ნივთიერებების ნარევი - Tabcoat TC YL – 315 (ET)

მწარმოებელი: ფარმაცევტული საწარმო შ . პ . ს . “ გამა ”, საქართველო

კლინიკო-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი: კუჭის წვენის სეკრეციის დამაქვეითებელი, წყლულის საწინააღმდეგო და გასტროეზოფაგური რეფლუქსის სამკურნალო საშუალება.

ვრცლად ბაუზოლი

საერთაშორისო დასახელება:

ARTICAINE; EPINEPHRINE

მწარმოებელი: SANOFI AVENTIS

მოქმედი ნივთიერება: არტიკაინი+ეპინეფრინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სტომატოლოგიაში გამოსაყენებელი ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი: კარტრიჯში 1.7 მლ, შეფუთვაში 100 და 1000 ც.

1 მლ 1 კარტრ.

არტიკაინის ჰიდროქლორიდი ...................................      40 მგ 68 მგ

ეპინეფრინის (ადრენალინის) ჰიდროქლორიდი ............   12 მკგ 20.4 მკგ

საინექციო ხსნარი: ამპულაში 2 მლ, შეფუთვაში 100 ც.

1 მლ 1 ამპ.

არტიკაინის ჰიდროქლორიდი ..............................     40 მგ 80 მგ

ეპინეფრინის (ადრენალინის) ჰიდროქლორიდი ........ 12 მკგ 24 მკგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ულტრაკაინი წარმოადგენს ამიდური ტიპის ერთადერთ ადგილობრივ საანესთეზიო საშუალებას, რომელიც მიეკუთვნება თიოფენების ჯგუფს.

ულტრაკაინ D-S ფორტე წარმოადგენეს ადგილობრივ საანესთეზიო საშუალებას ინფილტრაციული და რეგიონალური ანესთეზიისათვის, ახასიათებს მოქმედების სწრაფი განვითარება (ლატენტური პერიოდი 1-3 წუთი), ასევე სწრაფი და საიმედო გაუტკივარების ეფექტი, ქსოვილების კარგი ამტანობით.

ქირურგიული ანესთეზიის ეფექტური ხანგრძლივობა შეადგენს არა უმცირეს 75 წუთისა ულტრაკაინი D-S -ფორტეს გამოყენების დროს. ჭრილობის შეხორცება ხდება გართულების გარეშე, რაც განპირობებულია ქსოვილების კარგად ამტანობით და პრეპარატის სისხლძარღვებზე მინიმალური შემავიწროვებელი მოქმედებით. პრეპარატი გამოსადეგია იმ პაციენტებშიც, რომლებიც ეკუთვნიან მაღალი რისკის ჯგუფს.

ადრენალინის საგრძნობლად დაბალი შემცველობის და, აგრეთვე ინტენსიური მოქმედების უნარის გამო. არტიკაინი უკავშირდება პლაზმის ცილებს 95%-ით.

ჩვენებები:

• ოპერაციები ლორწოვან გარსზე ან ძვლებზე, რომლებიც მოითხოვენ უფრო ინტენსიურ იშემიას;
• ოპერაცია კბილის პულპაზე (ამპუტაცია და ექსტრაქცია);
• ჩამტვრეული კბილის ექსტრაქცია (ოსტეოტომია) ან აპიკალური პაროდონტოზით დაზიანებული კბილის ექსტრაქცია. ხანგრძლივი ქირურგიული ოპერაციები (მაგ. კოლდუელ-ლიუკის  ოპერაცია), ტრანსკუტანეული ოსტეოსინთეზი, კისტების მოცილება, მუკო-გინგივალური ოპერაციები, ფესვის წვერის რეზექცია, პირის ღრუსა და კბილის მომზადება გვირგვინის დასადგმელად მაღალმგრძნობიარე კბილებზე.

მიღების წესი და დოზირება:

♦ ზედა კბილის გაურთულებელი ექსტრაქციისას მარწუხებით, ანთების არ არსებობისას, ჩვეულებრივ ადექვატურია ვესტიბულური ინექცია დოზით 1.7 მლ ყოველ კბილზე. ცალკეულ შემთხვევებში შეიძლება საჭირო გახდეს დამატებითი ვესტიბულური ინექცია დოზით 1-დან 1.7 მლ-მდე სრული ანესთეზიისათვის.

♦ უმრავლეს შემთხვევაში არ არის აუცილებელი ინექციის შესრულება მტკივნეული სასის მიდგომით. იმ შემთხვევაში, როცა აუცილებელია გაიჭრას ან გაიკეროს სასა ადექვატურია სასის დეპო-ინექცია დოზით დაახლოებით 0.1 მლ ერთ ჩხვლეტაზე.

♦ მრავლობითი გვერდიგვერდ მდებარე კბილების ექსტრაქციისას ვესტიბულური ინექციის რაოდენობა ჩვეულებრივ შეიძლება შეიზღუდოს. ქვედა პრემოლარული კბილების გაურთულებელი ექსტრაქცია მარწუხებით, ანთების არ არსებობის შემთხვევაში შეიძლება ქვედა ყბის ანესთეზიის გარეშე, რადგანაც ინფილტრაციული ანესთეზია, უზრუნველყოფილი დოზით 1.7 მლ ერთ კბილზე ინექციით საკმარისია. თუ ამ გზით ვერ მოხერხდა სასურველი შედეგის მიღწევა, მაშინ შესრულდება დამატებითი ვესტიბულური ინექცია დოზით 1-დან 1.7 მლ-მდე. იმ შემთხვევაში მხოლოდ როდესაც ვერ ვაღწევთ სრულ ანესთეზიას, საჭიროა ჩვეულებრივ ანესთეზია ქვედაყბის ბლოკადის მეთოდით.

♦ პირის ღრუს მომზადებისათვის ან ნებისმიერი კბილის გვირგვინის დასაყენებლად მომზადებისთვის, ქვედა მოლარების გამოკლებით, ნაჩვენებია ულტრაკაინის ვესტიბულური ინექცია დოზით 0.5-დან 1.7 მლ-მდე ყოველი კბილისათვის. ზუსტი რაოდენობა დამოკიდებულია სასურველი სიღრმისაგან და ანესთეზიის ხანგრძლივობისაგან. ქირურგიული ოპერაციის ჩასატარებლად ნაჩვენებია ულტრაკაინი D-S ფორტე-ს ინდივიდუალური დოზირებით, ოპერაციის სიმძიმისა და ხანგრძლივობის გათვალისწინებით.

♦ ერთი სამკურნალო პროცედურის ჩასატარებლად მოზრდილებს შეიძლება შევუყვანოთ 7 მგ-მდე ულტრაკაინი  (არტიკაინი) სხეულის 1 კგ წონაზე დოზირება 500 მგ-დე (ე.ი. 12.5 მგ საინექციო ხსნარი) კარგად გადაიტანება, თუ გამოყენებულია ასპირაციული კონტროლის მეთოდი.

♦ ინექციამდე ყოველთვის უნდა ჩატარდეს საცდელი ასპირაცია, რათა გამოირიცხოს სისხლძარღვშიდა ინექცია. ასპირაცია განსაკუთრებით გაადვილდება საინექციო შპრიც უნიექტ კ-ს გამოყენებით კარპულებთან ერთად. ინექციის წნევა უნდა შეესაბამებოდეს ქსოვილის მგრძნობელობას.

♦ საჭმლის მიღება დასაშვებია მხოლოდ მგრძნობელობის აღდგენის შემდეგ.

გვერდითი მოვლენები:

- ისევე, როგორც ყველა ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალების გამოყენებისას, შეიძლება ადგილი ჰქონდეს ცვლილებებს ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ (სტუპორიდან გონების დაკარგვამდე), გამოწვეული დოზირების დარღვევით. სუნთქვის დარღვევა მის გაჩერებამდეც კი, კუნთების ტრემორი, კუნთების უნებლიე შეკუმშვა გენერალიზირებულ კონვულსიებამდე, ასევე გულისრევა, ღებინებამდეც კი.

- თავის არეში ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალების ინექციის დროს ან ინექციისთანავე შესაძლებელია განვითარდეს მხედველობის ხანმოკლე დარღვევა (ბუდოვანება, სიბრმავე, გაორება). ასეთი მოვლენები ძალიან იშვიათად ვითარდება. ამის გარდა, თითქმის ყველა აღწერილ შემთხვევაში გამოყენებული ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალება შეიცავდა სისხლძარღვთა შემავიწროვებელ დამატებას როგორიცაა მაგალითად ადრენალინი და ნორადრენალინი.

- სისხლის მიმოქცევის დარღვევა, როგორიცაა არტერიული წნევის დაქვეითება, ტაქიკარდია, ან ბრადიკარდია ულტრაკაინის გამოყენებისას არ არის გამოხატული და უმნიშვნელოა.

- ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალებების გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს სიცოცხლისათვის საშიში შოკი და გულის უკმარისობა.

- არ შეიძლება გამოირიცხოს რეაქციები მომატებულ მგრძნობელობაზე (ალერგიული ან ფსევდოალერგიული ხასიათის). ისინი ვითარდება ინექციის ადგილებში შეშუპების, შესიების ან ანთების სახით აგრეთვე მათგან დამოუკიდებლად განვითარებული შემდეგი სიმპტომებით: კანის შეწითლება, ქავილი, კონიუნქტივიტი, რინიტი, ანგიონევროზული ტიპის სახის შეშუპება, ზედა და/ან ქვედა ტუჩის და/ან ლოყების ჩათვლით, ენის შეშუპება, ენის შეშუპება დისფაგიით, ურტიკარია, სუნთქის გაძნელება, რასაც შეიძლება ანაფილაქსიური შოკი მოჰყვეს. ხშირად აღინიშნება თავის ტკივილები, გამოწვეული ეპინეფრინის (ადრენალინი) არსებობით. სხვა გვერდითი მოვლენები გამოწვეული ადრენალინით (ტაქიკარდია, გულის არითმია, არტერიული წნევის მომატება) მცირე კონცენტრაციებისას, რომლებიც შეადგენენ 1:200000 (0.5 მგ/100 მლ) იშვიათად გვხვდება.

- ულტრაკაინის 2 კარპულის პირის ღრუს ლორწოვან გარსში შეყვანამ, კვლევის მონაწილე ჯანმრთელ პირებში სისტოლური და დიასტოლური არტერიული წნევის მხრივ ცვლილებები არ გამოავლინა; პულსის სიხშირეც ასეთ დროს პრაქტიკულად უცვლელი იყო.

- ცალკეულ შემთხვევებში ინექციის ადგილას შეიძლება განვითარდეს იშემიის ზონები, ზოგჯერ პროგრესირებადი ქსოვილის ნეკროზამდეც კი, რაც გამოწვეულია სისხლძარღვში არაწინასწარგამიზნული ინექციით.

უკუჩვენებები:

* ადრენალინისადმი (ან არტიკაინისადმი) მომატებული მგრძნობელობა.

* მიუხედავად გამოყენებისათვის მკაცრი ჩვენების არსებობისა ულტრაკაინის გამოყენება არ შეიძლება პაციენტებში ქოლინესთერაზას დეფიციტით რადგანაც ამ შემთხვევაში მაღალია ალბათობა ხანგრძლივობის გაზრდისა, ზოგიერთ პირობებში კი მისი მოქმედების ინტენსივობის არასასურველი გაძლიერება.

* პაციენტებისათვის, რომელთაც აწუხებთ ე.წ. “პარაჯგუფური ალერგიის” მდგომარეობა, შეიძლება გამოყენებულ იქნეს მხოლოდ კარპულები და ამპულები, რომლებიც არ შეიცავენ მეთილპარაბენს (ფლაკონები მრავალჯერადი დოზირებისათვის, კონსერვანტის სახით შეიცავენ მეთილპარაბენს).

ადრენალინის შემცველობის გამო საჭიროა გავითვალისწინოთ შემდეგი უკუჩვენებანი:

* პაროქსიზმული ტაქიკარდია, მოციმციმე არითმია გულის შეკუმშვათა მაღალი სიხშირით, წვრილკუთხოვანი გლაუკომა, რეცეპტორული ანესთეზია, ვენაში შეყვანა უკუნაჩვენებია, საჭიროა მოვერიდოთ ანთებით ქსოვილში პრეპარატის შეყვანასაც.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისას ადგილობრივი ანესთეზია წარმოადგენს არასტრესულ მეთოდს ქირურგიული ოპერაციებისას ანალგეზიის ან ანესთეზიის მისაღწევად. არტიკაინი პლაცენტურ ბარიერს გაივლის ნაკლები რაოდენობით ვიდრე სხვა საანესთეზიო საშუალებები. ადვილად დაშლისა და კარგი გამოყოფის გამო არტიკაინი დედის რძეში მნიშვნელოვანი კონცენტრაციით არ გამოვლინდება, ამიტომ არ არის აუცილებელი ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ ცალკეულ შემთხვევებში, კერძოდ ბრონქული ასთმით დაავადებულ პაციენტებში შესაძლოა ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციების განვითარება, განპირობებული ნატრიუმის პიროსულფიტის შემცველობით. ამ დროს შეიძლება განვითარდეს ღებინება, ფაღარათი, სტრიდორი, ასთმის მწვავე შეტევები. გრძნობის დაკარგვა და შოკი.

◄ ულტრაკაინ D-S ფორტეს გამოყენება არ შეიძლება ასთმით დაავადებულ პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ სულფიტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

◄ მხოლოდ კბილის ექიმს შეუძლია გადაწყვიტოს საკითხი, ოპერაციიდან რა პერიოდის გავლის შემდეგ შეეძლება პაციენტს მონაწილეობა მიიღოს საგზაო  მოძრაობაში და მართოს მანქანა.

◄ კვლევებით დადგენილ იქნა, რომ მოლოდინთან დაკავშირებული მოუსვენრობა და ოპერაციული სტრესი, იწვევენ ეფექტური მოქმედებების უნარის ცვლილებებს, მაშინ როდესაც კვლევის დროს ულტრაკაინ D-S ფორტეს გამოყენება შესამჩნევ გაუარესებას საგზაო მოძრაობაში მონაწილეობისას არ იწვევდა.

◄ მაქსიმალური უსაფრთხოება შუშის დამსხვრევის  მხრივ, აგრეთვე უნაკლო ფუნქციონირება მიიღწევა შესაბამისი საინექციო შპრიცის (უნიექტი და უნიექტ კ ინფილტრაციული ანესთეზიისათვის, ულტრაიექტი ინტრალიგამენტური ანესთეზიის გამოყენებით). დაზიანებული კარპულები ინექციისათვის არ გამოიყენება.

◄ ინექციისას ნებისმიერი რისკის გამოსარიცხად საჭიროა ხსნარის აღებისას გამოვიყენოთ სტერილური შპრიცი და ნემსი.

◄ მრავალჯერადი ფლაკონიდან წამლის პირველი აღების თარიღი, ეტიკეტზე უნდა იყოს აღნიშნული.

◄ ნაწილობრივ გამოყენებული კარპულების გამოყენება სხვა პაციენტებში არ შეიძლება (ჰეპატიტის გადატანის საშიშროება).

ჭარბი დოზირება:

- თუ წამლის შეყვანისას ვითარდება გვერდითი მოვლენების ან ტოქსიკური მოქმედების საწყისი ნიშნები, მაგალითად, თავბრუსხვევა, მოძრაობითი მოუსვენრობა, სტუპორი - საჭიროა ინექციის შეწყვეტა და პაციენტის ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში მოთავსება.

- აუცილებელია სასუნთქი გზების გამავლობის უზრუნველყოფა, პულსის და არტერიული წნევის კონტროლი, რეკომენდებულია ვენაში ინფუზიის დაწყება, იმ შემთხვევაშიც კი, როცა სიმპტომები არ არის მძიმე, ვენაში ღია შეღწევის უზრუნველსაყოფად. სუნთქვის შეფერხებისას საჭიროა ჟანგბადის დანიშვნა, მდგომარეობის სიმძიმის მიხედვით: საჭიროების შემთხვევაში მიზანშეწონილია ხელოვნური სუნთქვის (პირით ცხვირში) ჩატარება ან ტრაქეის ინტუბაცია, ფილტვების კონტროლირებად ვენტილაციასთან ერთად.

- ცენტრალური ანალეფსიური საშუალებები უკუნაჩვენებია.

- კუნთების უნებლიე შეკუმშვა ან კუნთების გენერალიზირებული კონვულსია შეიძლება მოიხსნას ხანმოკლე ან ულტრახანმოკლე მოქმედების ბარბიტურატების ვენაში ინექციით. რეკომენდებულია ბარბიტურატი შევიყვანოთ ნელა, განვითარებადი მოვლენების დაკვირვებით. ამ დროს გრძელდება ჟანგბადის გამოყენება და გულის მუშაობაზე დაკვირვება, რათა თავიდან ავიცილოთ სისხლის მიმოქცევის მოშლის და სუნთქვის დათრგუნვის საშიშროება. ბარბიტურატების შეყვანას თან უნდა ახლდეს სითხის ინფუზიური მიწოდება წინასწარ ჩადგმული კათეტერით.

- ტაქიკარდიის მოხსნა და არტერიული წნევის დაცემა შესაძლებელია პაციენტის ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში გადაყვანით, ოდნავ აწეული ფეხებით ან ისეთ მდგომარეობაში მოთავსება, როდესაც ფეხები აწეულია თავის ოდნავ ზევით.

- სისხლის მიმოქცევის მძიმე დარღვევებისას, აგრეთვე შოკის დროს - დამოუკიდებლად მიზეზისა - საჭიროა ინექციის შეწყვეტის შემდეგ მიიღოთ შემდეგი ზომები: უზრუნველყოთ პაციენტის ჰორიზონტალური მდგომარეობა ოდნავ აწეული ფეხებით და სასუნთქი გზების გამავლობა (ჟანგბადის ინსუფლაცია), ამის გარდა მოვაწესრიგოთ ბალანსირებული ელექტროლიტული ხსნარის ვენაში ინფუზიური შეყვანა; გლუკოკორტიკოიდების (მაგ. 250-1000 მგ მეთილპრედნიზოლონი) ვენაში შეყვანა, სითხის შეცვლა (აუცილებლობისას აგრეთვე პლაზმოექსპანდერი და ადამიანის ალბუმინი).

- ცირკულაციური კოლაფსისა და მზარდი ბრადიკარდიის შემთხვევაში - ეპინეფრინის (ადრენალინი) ვენაში დაუყოვნებელი შეყვანა. განზავდეს 1 მლ კომერციული ადრენალინის 1:1000 ხსნარი 10 მლ-მდე და დასაწყისში ამ ხსნარის 0.25-1 მლ (0.025-0.1 გ ადრენალინი) შევიყვანოთ ნელ-ნელა. ვაკონტროლოთ პულსის სიხშირე (გულის არითმიები) და არტერიული წნევა. ერთ მიღებაზე არ შევიყვანოთ ამ ხსნარის 1 მლ-ზე მეტი (0.1 მგ ადრენალინი). თუ ეს დოზირება არასაკმარისია, საჭიროა საინფუზიო ხსნარში ადრენალინის დამატება (ჩაწვეთების სიჩქარე დავადგინოთ პულსის სიხშირისა და არტერიული წნევის შესაბამისად).

- მძიმე ტაქიკარდია ან ტაქიარითმია შეიძლება იყოს ჩვენება ვენაში ბეტა-სიმპათოლიზური საშუალებების ფრთხილი შეყვანის, მაგალითად, პაციენტებში გულის უკმარისობით, სტენოკარდიით, ან მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდეგ. ყველა შემთხვევაში აუცილებელია ჟანგბადის მიღების და სისხლის მიმოქცევის პარამეტრების კონტროლი.

- არტერიული წნევის მომატებისას, ჰიპერტონიით დაავადებულ პაციენტებში, საჭიროა პერიფერიული ვაზოდილატატორების გამოყენება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

სიმპათომიმეტური ტიპის ვაზოკონსტრიქტორების (მაგ. ადრენალინის) შემავიწროებელი ეფექტი შეიძლება გაძლიერდეს ტრიციკლური ანტიდეპრესანტებით ან მაო-ს ინჰიბიტორებით. ამ ტიპის ურთიერთქმედება აღწერილია ნორადრენალინისა და ადრენალინისათვის, მათ გამოყენებისას ვაზოკონსტრიქტორების სახით 1:25000 და 1:80000 კონცენტრაციებით შესაბამისად, თუმცა ადრენალინის კონცენტრაცია ულტრაკაინ D-S-ფორტეში (1:100000) გაცილებით დაბალია, მაინც საჭიროა გავითვალისწინოთ ასეთი შესაძლებლობებიც.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება სინათლის, სითბოსა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ ულტრავისტი განსაკუთრებული სიფრთხილით ენიშნებათ პაციენტებს იოდშემცველი საკონტრასტო საშუალების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის, ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქცის მძიმე უკმარისობის, გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მძიმე უკმარისობის, ფილტვების ემფიზემის, თავის ტვინის სისხლძარღვების სკლეროზის, შაქრიანი დიაბეტის, პირამიდული უკმარისობის, ფარული ჰიპერთირეოზის, მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის კვანძოვანი ჩიყვის, მიელომური დაავადების გენერალიზებული ფორმის დროს.

◄ ზოგიერთ ავადმყოფებში ადგილი აქვს პრეპარატის მიმართ ალერგიულ რეაქციებს. ამ შემთხვევაში პროფილაქტიკის მიზნით ინიშნება ანტიჰისტამინური პრეპარატები და/ან სტეროიდული ჰორმონები. საკონტრასტო ნივთიერების და პროფილაქტიკის მიზნით შესაყვანი ნივთიერებების ერთმანეთში შერევა შეყვანის დროს ნებადართული არ არის.

◄ მომატებული მგრძნობელობის რეაქციები შედარებით ძლიერად არის გამოხატული ავადმყოფებში ბეტა-ადრენობლოკატორების მიღების დროს.

◄ პაციენტებში მიელომური დაავადების გენერალიზებული ფორმით, შაქრიანი დიაბეტით, პოლიურიით, ოლიგურიით და პოდაგრით, აგრეთვე ახალშობილებში, სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში და მძიმე საერთო მდგომარეობის მქონე პაციენტებში სითხის მიღების შეზღუდვა ნებადართული არ არის, დაბალი ოსმოლარობის მქონე საკონტრასტო ნივთიერებების შეყვანის დროსაც.

◄ სისხლძარღვოვანი კრიზების რისკის მქონე ფეოქრომოციტომით შეპყრობილ პაციენტებში, რეკომენდებულია პრემედიკაცია ალფა-ადრენობლოკატორების გამოყენებით.

◄ დიაბეტური ნეფროპათიით შეპყრობილ პაციენტებში კონტრასტის სისხლძარღვებში შეყვანის შემდეგ შესაძლებელია თირკმელების ფუნქციის უკმარისობა, რაც იწვევს აციდოზს ავადმყოფებში ბიგუანიდების მიღების შემთხვევაში. ამიტომ სიფრთხილის მიზნით გამოკვლევის ჩატარებამდე 48 საათით ადრე საჭიროა ბიგუანიდების მიღებისაგან თავის შეკავება და მათი მიღების გაგრძელება მხოლოდ თირკმელების ნორმალური ფუნქციის აღდგენის შემთხვევაში.

◄ დაყოვნებული რეაქციები (მაგ. ცხელება, გამონაყარი, გრიპის მსგავსი სიმპტომები, კიდურების ტკივილი და კანის ქავილი) აღენიშნებათ პაციენტებს ინტერლეიკინით მკურნალობის დროს.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

IOPROMIDE

მწარმოებელი: SCHERING AG, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: იოპრომიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არაიონური რენტგენოკონტრასტული საშუალება სისხლძარღვებსა და ღრუებში შესაყვანად.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ულტრავისტი 240

საინექციო ხსნარი: ფლაკონში 50 მლ, შეფუთვაში 10 ც.

1 მლ.

იოპრომიდი ..........................................     499 მგ

რაც შეესაბამება იოდის შემცველობას ........    240 მგ

ულტრავისტი 300

საინექციო ხსნარი: ფლაკონში 10 მლ, 20 მლ, 50 მლ და 100 მლ, შეფუთვაში 10 ც.

1 მლ

იოპრომიდი ...........................................  623 მგ

რაც შეესაბამება იოდის შემცველობას ......   300 მგ

ულტრავისტი 370

საინექციო ხსნარი: ფლაკონში 30 მლ, 50 მლ და 100 მლ, შეფუთაში 10 ც.

1 მლ

იოპრომიდი    ...........................................    769 მგ,

რაც შეესაბამება იოდის შემცველობას ..........     370 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ულტრავისტი წარმოადგენს არაიონურ საკონტრასტო ნივთიერებას, რომელიც ორგანიზმიდან გამოიყოფა თირკმელების საშუალებით, დაბალი ოსმოსური წნევით. იგი წარმოადგენილია სტაბილური, გამოყენებისათვის სხვადასხვა კონცენტრაციის მზა ხსნარების სახით.

ჩვენებები:

ულტრავისტი 240

კონტრასტირება კომპიუტერული ტომოგრაფიის (კტ), ციფრული სუბტრაქციული ანგიოგრაფიის (ცსა), ვენაში უროგრაფიის, კიდურების ფლებოგრაფიის დროს, სხეულის ღრუ ორგანოების დასათვალიერებლად (მაგ. ართროგრაფია, ჰისტეროსალპინგოგრაფია, ფისტულოგრაფია). ულტრავიტი 240 იყენებენ აგრეთვე მიელოგრაფიის დროს.

ულტრავისტი 300

კონტრასტირება კომპიუტერული ტომოგრაფიის (კტ), ციფრული სუბტრაქციული ანგიოგრაფიის (ცსა), ვენაში უროგრაფიის, კიდურების ფლებოგრაფიის, ვენოგრაფიის, არტერიოგრაფიის დროს, სხეულის ღრუ ორგანოების დასათვალიერებლად (მაგ. ართროგრაფია, ჰისტეროსალპინოგრაფია, ფისტულოგრაფია). ულტრავისტი 300 გამოიყენება მიელოგრაფიის, ვენტრიკულოგრაფიის, ცისტერნოგრაფიის დროს ნებადართული არ არის.

ულტრავისტი 370

კონტრასტირება კომპიუტერული ტომოგრაფიის (კტ), ციფრული სუბტრაქციული ანგიოგრაფიის (ცსა), ვენაში უროგრაფიის, კიდურების ფლებოგრაფიის, ვენოგრაფიის, არტერიოგრაფიის და განსაკუთრებით ანგიოკარდიოგრაფიის დროს, ორგანიზმის ღრუ ორგანოების დასათვალიერებლად (მაგ. ართროგრაფია, ფისტულოგრაფია). ულტრავისტი 370 გამოყენება მიელოგრაფიის, ვენტრიკულოგრაფიის, ცისტერნოგრაფიის დროს ნებადართული არ არის.

მიღების წესი და დოზირება:

საკონტრასტო ნივთიერების ხსნარის ამოღება წარმოებს შპრიცში, ან წვეთოვანი გადასხმისათვის საჭირო ფლაკონში. უშუალო გამოკვლევის ჩატარების წინ.

საკონტრასტო ნივთიერებების ხსნარები განსაზღვრულია მხოლოდ ერთჯერადი გამოყენებისათვის. ფლაკონის რეზინის საცობის გახვრეტა შესაძლებელია მხოლოდ ერთხელ. ამიტომ რეზინის საცობის გახვრეტისათვის და საკონტრასტო ნივთიერების ამოღებისათვის რეკომენდებულია გრძელი დაბოლოვების მქონე კანულების გამოყენება, რომლის დიამეტრი არ აღემატება 18?G.

ერთი პროცედურის შემდეგ დარჩენილი გამოუყენებელი საკონტრასტო ნივთიერება საჭიროა გადავღვაროთ.

გამოკვლევა წარმოებს უზმოზე, მაგრამ აუცილებელად ნორმალური ელექტროლიტური ბალანსის პირობებში. საჭიროა მისი ნებისმირი დარღვევის კორექცია, განსაკუთებით მის მიმართ მიდრეკილ პაციენტებში.

აბდომინალური ანგიოგრაფიის და უროგრაფიის დროს დიაგნოზის ხარისხი უმჯობესდება ნაწლავების დაცლის პირობებში და გაზებისაგან მთლიანად განთავისუფლების შემდეგ. ამიტომ გამოკვლევის ჩატარებამდე 2 დღის განმავლობაში საჭიროა იმ საკვების მიღებისაგან თავის შეკავება, რომელიც ხელს უწყობს ორგანიზმში გაზების წარმოქმნას, კერძოდ სალათები, მუხუდო, ხილი, ახალი და განსაკუთრებით შავი პური და ბოსტნეული. გამოკვლევის წინა დღეს 18 სთ-ის შემდეგ პაციენტის მიერ საკვების მიღება ნებადართული არ არის. გარდა ამისა საღამოს სასურველია საფაღარათო საშუალების მიღება.

ჩვილ და სკოლამდელი ასაკის ბავშვების გამოკვლევის დროს საკვების მიღებისაგან თავის შეკავება ხანგრძლივი დროის განმავლობაში და საფაღარათო საშუალებების მიღება ნებადართული არ არის. კვლევით დადგენილია, რომ აგზნება, შიში და ტკივილი შესაძლებელია იყოს გვერდითი მოვლენების განვითარების მიზეზი და გააძლიეროს საკონტრასტო ნივთიერების შეყვანით გამოწვეული ორგანიზმის რეაქცია. აღნიშნულის თავიდან აცილება შესაძლებელია პაციენტის დამშვიდებით ან სათანადო მედიკამენტების გამოყენების შემდეგ. დადგენილია, რომ საკონტრასტო ნივთიერებას ახასიათებს კარგი ტოლერანტობა იმ შემთხვევაში, როდესაც იგი შემთბარია ორგანიზმის ტემპერატურამდე.

საკონტრასტო ნივთიერების სისხლძარღვებში შეყვანა წარმოებს პაციენტის მწოლიარე მდგომარეობაში. მისი შეყვანის შემდეგ საჭიროა პაციენტზე დაკვირვება არანაკლებ 30 წთ-ის განმავლობაში, რადგან გამოცდილებით დადგენილია, რომ მძიმე გართულებების უმეტესი ნაწილი სწორედ ამ პერიოდში ვითარდება.

არაიონური საკონტრასტო ნივთიერებების ერთ-ერთ მნიშვნელოვან თავისებას წარმოადგენს მათი შედარებით მცირე ზეგავლენა ორგანიზმის ნორმალურ ფიზიოლოგიურ ფუნქციებზე, რის გამოც არაიონური საკონტრასტო ნივთიერებები ხასიათდებიან უფრო ნაკლები ანტიკოაგულაციური აქტივობით in vitro, ვიდრე იონური.

ამიტომ სისხლსა და საკონტრასტო ნივთიერებას შორის კონტაქტის ხანგრძლივობა შპრიცსა და კათეტერებში უნდა იყოს მინიმალური. ამასთან ერთად, საჭიროა ანგიოგრაფიული გამოკვლევის ჩატარების ტექნიკის სისტემატური კონტროლი და კათეტერის ხშირად გამორეცხვა ფიზიოლოგიური ხსნარით (აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა ჰეპარინის დამატება), რათა მინიმუმამდე იქნას დაყვანილი აღნიშნულ პროცედურასთან დაკავშირებული თრომბოემბოლური გართულებების რისკი.

ვენური უროგრაფია

მოზრდილებში დოზა შეადგენს ულტრავისტს 300-ის არანაკლებ 1 მლ-ს (0.8 მლ ულტრავისტ 370, 1.3 მლ ულტრავისტ 240) კგ წონაზე, იმ შემთხვევაში, როდესაც აუცილებელია შარდსაწვეთების საკმარისი კონტრასტირება, განსაკუთრებული ჩვენების მიხედვით.

ბავშვებში: ბავშვთა თირკმელების განუვითარებელი ნეფრონების ფიზიოლოგიური ჰიპოსტენურია საჭიროებს საკონტრასტო ნივთიერების შედარებით მაღალ დოზებს, მაგ, ულტრავისტ 300-ს შემდეგ დოზებს:

- ახალშობილებში: 1.2 გ იოდი კგ წონაზე შეესაბამება 4.0 მლ-ს კგ წონაზე.

- ჩვილ ბავშვებში: 1.0 გ იოდი კგ წონაზე შეესაბამება 3.0 მლ-ს კგ წონაზე.

- სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში: 0.5 გ იოდი კგ წონაზე შეესაბამება დაახლოებით 1.5 მლ-ს კგ წონაზე.

დრო სხივურ თერაპიამდე

ზემოთ აღწერილი დოზების მიხედვით კონტრასტული გამოსახულების მისაღებად ულტრავისტ 300/370-თვის ინექციის ხანგრძლივობა შეადგენს 1-2 წთ-ს (3-5 წთ-ს ულტრავისტ 240-თვის).

თირკმელების პარენქიმიისათვის - 3-5 წთ (5-10 წთ. ულტრავისტ 240-თვის) საკონტრასტო ნივთიერების შეყვანიდან. ახალგაზრდა პაციენტებში სურათის გადაღება წარმოებს შედარებით ადრეულ პერიოდში, ხოლო ხანდაზმულ პაციენტებში უფრო გვიან.

ჩვილ და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში პირველი სურათის გადაღება რეკომენდებულია საკონტრასტო ნივთიერების შეყვანიდან 2 წთ-ის შემდეგ.

სურათის გვიან გადაღება შესაძლებელია მცირედ კონტრასტული გამოსახულებების დროსაც.

კომპიუტერული ტომოგრაფია (კტ).

თავის კომპიუტერული ტომოგრაფიისათვის რეკომენდებულია შემდეგი დოზები:

- ულტრავისტ 240: 1.5 - არა უმეტეს 2.5 მლ/კგ წონაზე;

- ულტრავისტი 300: 1.0 - არა უმეტეს 2.0 მლ/კგ წონაზე;

- ულტრავისტი370: 1.0 - არა უმეტეს 1.5 მლ/კგ წონაზე.

მთელი სხეულის კომპიუტერული ტომოგრაფიისათვის საჭირო საკონტრასტო ნივთიერების დოზები და მისი შეყვანის სიჩქარე დამოკიდებულია იმაზე, თუ რომელი ორგანოების გამოკვლევა ხდება, დიაგნოსტიკურ ამოცანაზე და კერძოდ სკანირების აპარატის მიერ სკანირების დროზე და სურათის ფორმირებაზე. ნელ სკანერებთან მუშაობის დროს უმჯობესია კონტრასტის ნელი შეყვანა, ხოლო სწრაფ სკანერებთან - ერთჯერადი ინექცია.

ანგიოგრაფია

საკონტრასტო ნივთიერების დოზა დამოკიდებულია პაციენტის ასაკზე, სხეულის წონაზე, გულის წუთმოცულობაზე და მის საერთო მდგომარეობაზე, დიაგნოსტიკის ამოცანაზე, გამოკვლევის მეთოდზე, აგრეთვე გამოსაკვლევი სისხლძარღვების სახეზე და მათ მოცულობაზე.

რეკომენდებული დოზები:

ცერებრალური ანგიოგრაფია:

- აორტის ტოტის ანგიოგრაფია - 50-80 მლ ულტრავისტი 300;

- რეტროგრადული კაროტიდული ანგიოგრაფია - 30-40 მლ ულტრავისტი 300;

- სელექტიური ანგიოგრაფია - 6-15 მლ ულტრავისტი 300;

აორტოგრაფია და ანგიოგრაფია:

- აბდომინალური აორტოგრაფია - 50-80 მლ ულტრავისტ 300;

- კიდურების ანგიოგრაფია - 40-60 მლ ულტრავისტ 300;

ზედა კიდურების ანგიოგრაფია:

- არტერიოგრაფია - 8-12 მლ ულტრავისტ 300;

- ვენოგრაფია: 50-60 მლ ულტრავისტ 240;   15-30 მლ ულტრავისტი 300;

ქვედა კიდურების ანგიოგრაფია:

- არტერიოგრაფია - 20-30 მლ ულტრავისტ 300;

- ვენოგრაფია: 50-80 მლ ულტრავისტ 240; 30-60 მლ ულტრავისტ 300.

ანგიოკარდიოგრაფია

სელექტიური ანგიოგრაფია:

- გულის - 40-60 მლ ულტრავისტ 370;

- კორონარული ანგიოგრაფია - 5-8 მლ ულტრავისტი 370.

ციფრული სუბტრაქციული ანგიოგრაფია (ცსა)

ციფრული სუბტრაქციული ვენური ანგიოგრაფია

- მსხვილი სისხლძარღვების, ფილტვების არტერიების, აგრეთვე კისრის, თავის, თირკმელების და კიდურების არტერიების, მაღალი კონტრასტული გამოსახულებების მისაღებად რეკომენდებულია 30-60 მლ ულტრავისტ 300-ის ან 370-ის ვენაში ერთჯერადი ინექცია (იდაყვის ვენაში შეყვანის სიჩქარე 8-12 მლ/წთ-ში, ქვედა ღრუ ვენაში  10-20 მლ/წთ-ში). საკონტრასტო ნივთიერების ვენის კედლებთან კონტაქტის დროის შემცირება შესაძლებელია 20-40 მლ ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონური ხსნარის ერთჯერადი ინექციის საშუალებით, რომელიც კეთდება სწრაფად, საკონტრასტო ნივთიერებების შეყვანის შემდეგ.

ციფრული სუბტრაქცული არტერიული ანგიოგრაფია:

- ამ დროს ვენურ მეთოდთან შედარებით საჭიროა მცირე კონცენტრაციის მქონე იოდის ინექციები. რაც უფრო სელექტიურია ანგიოგრაფია, მით უფრო დაბალია საკონტრასტო ნივთიერების დოზა. ამიტომ აღნიშნული მეთოდის გამოყენება რეკომენდებულია თირკმელების უკმარისობით შეპყრობილ პაციენტებში.

ციფრული სუბტრაქციული არტერიული ანგიოგრაფიის დროს კონცენტრაციის რაოდენობა. ერთჯერადი ინექციების მოცულობა და შეყვანის სიჩქარე, ჩვეულებრივი ანგიოგრაფიისგან განსხვავებით უფრო მცირეა.

მიელოგრაფია:

ამ დროს ულტრავისტ 240 რეკომენდებული დოზა შეადგენს 8-12.5 მლ-ს:

- ლუმბალური მიელოგრაფია მოგრძო ტვინის დონის ჩათვლით;

- ლუმბალური მიელოგრაფია გულმკერდზე გადასვლით (ლუმბალური და ქვედა თორაკალური მიელოგრაფია);

- თორკალური და კისრის მიელოგრაფია.

საკონტრასტო ნივთიერების მოცულობა დამოკიდებულია რენტგენის აპარატის ტიპზე. იმ შემთხვევაში, როდესაც რენტგენის აპარატის საშუალებით ყველა აუცილებელ პროექციაში, პაციენტის უცვლელი მდგომარეობის მიხედვით, შესაძლებელია სურათის გადაღება, აგრეთვე კონტრასტის შეყვანის დროს მის მიერ რენტგენოსკოპიური კონტროლის უზრუნველყოფის შემთხვევაში, საკმარისია საკონტრასტო ნივთიერების მცირე მოცულობის გამოყენება.

მიელოგრაფიის დროს იოდის საერთო დოზის (3 გ) გაზრდა ნებადართული არ არის (მაგ., 240 მგ/მლ-ში იოდის შემცველი 12.5 მლ ხსნარი).

მეტად საყურადღებოა ის ფაქტი, რომ რაც უფრო მეტად მოძრაობს ან იძაბება პაციენტი, მით უფრო სწრაფად გადადის საკონტრასტო ნივთიერება სისხლის ნაკადით იმ ნაწილში, რომელიც არ წარმოადგენს გამოკვლევისათვის საჭირო ობიექტს, რის გამოც კონტრასტირების სიმკვრივე ამ პირობებში ჩვეულებრივზე უფრო სწრაფად მცირდება.

გვერდითი მოვლენები:

საკონტრასტო ნივთიერების შეყვანა სისხლძარღვებში

იოდშემცველი საკონტრასტო ნივთიერებების სისხლძარღვებში შეყვანით გამოწვეული გვერდითი ეფექტები ძირითადად სუსტი, ზომიერი და გარდამავალი ხასიათისაა, და არაიონური საშუალების გამოყენების დროს, იონური პრეპარატების გამოყენებისაგან განსხვავებით, შედარებით იშვიათია. ამასთან ერთად შესაძლებელია მძიმე და სიცოცხლისათვის საშიში რეაქციების განვითარება, ფატალური გამოსავალის ჩათვლით.

ხშირად აღინიშნება გულისრევა, ღებინება, ერითემა, ტკივილის და ცხელების შეგრძნება ინექციის ადგილას. ცხელების და ღებინების შეგრძნების სუბიექტური ჩივილების თავიდან აცილება შესაძლებელია პრეპარატის შეყვანის სიჩქარის შემცირებით ან მისი შეყვანის ხანმოკლე შეჩერებით. შესაძლებელია აგრეთვე: შემცივნება, ცხელება, ოფლიანობა, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, მოხრჩობის შეგრძნება, შფოთვა, საერთო სისუსტე, ჰაერის უკმარისობის შეგრძნება, არტერიული წნევის მომატება ან დაქვეითება, ქავილი, ურტიკარია, შეშუპება, ლოკალური კრუნჩხვები, ტრემორი, ცემინება და ცრემლდენა. აღნიშნული რეაქციები, რომლებიც ვითარდება შეყვანილი პრეპარატის რაოდენობისა და მისი შეყვანის მეთოდისაგან დამოუკიდებლად, შესაძლებელია იყოს შოკის საწყისი სტადიის პირველი ნიშნები. ამ დროს საჭიროა საკონტრასტო ნივთიერების შეყვანის დაუყოვნებლივ შეწყვეტა და თუ აუცილებელია სპეციფიკური მკურნალობის ჩატარება, უმჯობესია ვენაში შეყვანის გზით. ამიტომ საკონტრასტო ნივთიერების ვენაში შეყვანის დროს რეკომენდებულია დრეკადი მუდმივი კანულების (კათეტერების) გამოყენება. გადაუდებელ სიტუაციაში, შოკის საწინააღმდეგო ღონისძიებების დაუყოვნებლივ ჩატარებისათვის საჭიროა შესაბამისი მედიკამენტების, ენდოტრაქეული ინტუბაციისათვის საჭირო მილის და ფილტვების ხელოვნური ვენტილაციისათვის აუცილებელი აპარატის მომზადება. დადგენილია, რომ შედარებით ხშირი გვერდითი მოვლენები აღენიშნებათ ალერგიული რეაქციების მიმართ მიდრეკილ პაციენტებს.

მძიმე რეაქციებს, რომლებიც საჭიროებენ გადაუდებელ კორექციას, წარმოადგენენ პერიფერიული ვაზოდილატაციით და შემდგომი ჰიპოტენზიით, რეფლექსური ტაქიკარდიით, სუნთქვის მოშლით, აგზნებით, ცნობიერების დაბინდვით, ციანოზით და უგონო მდგომარეობით დამთავრებული დისცირკულაციური დარღვევები.

საკონტრასტო ნივთიერების პერივასკულური შეყვანის დროს მძიმე ქსოვილოვანი რეაქციები იშვიათად აღინიშნება.

ცნობილია, რომ ცერებრულ ანგიოგრაფიას და სხვა პროცედურებს, რომელთა დროსაც საკონტრასტო ნივთიერება ტვინში არტერიული სისხლით ტრანსპორტირდება, შესაძლოა თან ახლდეს ისეთი ნევროლოგიური გართულებები, როგორიცაა: კომა, ცნობიერების დროებითი დარღვევა და ძილიანობა, გარდამავალი პარეზები, მხედველობის დაქვეითება, სახის კუნთების მოდუნება; ეპილეფსიით და თავის ტვინის კეროვანი დარღვევების მქონე პაციენტებში - ეპილეფსიური გულყრები. იშვიათად, გულყრები ვითარდება საკონტრასტო ნივთიერების ვენაში შეყვანის შედეგად. ზოგიერთ შემთხვევაში შესაძლებელია აგრეთვე თირკმელების ფუნქციის გარდამავალი უკმარისობა.

საკონტრასტო ნივთიერების შეყვანა სუბარაქნოიდულ სივრცეში

შედარებით ხშირ სუბიექტურ გვერდით მოვლენებს მიეკუთვნება: თავის ტკივილი, გულისრევა, და ღებინება. ვინაიდან აღნიშნული გვერდითი მოვლენები ვითარდება სუბარაქნოიდულ სივრცეში ლუმბალური პუნქციის შემდეგ ცერებროსპინალური სითხის წნევის მკვეთრი დაცემით, საჭიროა მასზე კონტროლი, რათა გაღებული სითხის (ლიკვორის) რაოდენობა არ აღემატებოდეს სითხით (ლიქვორით) შეცვლილი საკონტრასტო ნივთიერების ხსნარის მოცულობას. სხვა მხრივ, დიდი მოცულობის მქონე საკონტრასტო ნივთიერების შეყვანა (გამოღებულ სითხესთან შედარებით), არ იწვევს სუბარაქნოიდულ სივრცეში წნევის მომატებას.

რამდენიმე დღის განმავლობაში შესაძლებელია ძლიერი ხასიათის თავის ტკივილი. იმ შემთხვევაში, როდესაც საკონტრასტო ნივთიერება შესაბამის მაჩვენებლებს მიაღწევს ბაზალურ ცისტერნებში, ეპილეფტიფორმული რეაქციების პროფილაქტიკის მიზნით რეკომენდებულია 0.2 გ ფენობარბიტალის კუნთებში შეყვანა, კრუნჩხვების განვითარების შემთხვევაში, აუცილებელია 10 მგ დიაზეპამის შეყვანა ვენაში ნელი ინექციის სახით. კრუნჩხვების შემცირების შემდგომ 20-30 წუთის შემდეგ, რეციდივის თავიდან აცილების მიზნით საჭიროა 0.2 გ ფენობარბიტალის შეყვანა ვენაში, მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც პროფილაქტიკის მიზნით იგი ადრე არ იყო შეყვანილი.

ჰიპერრეფლექსის ან კუნთების ფიბრილაციის პირველი ნიშნების თავიდან აცილების მიზნით საჭიროა დიაზეპამის ვენაში შეყვანა, რადგან, პრეპარატის მოქმედება ამ დროს უფრო სწრაფად იწყება.

შედარებით მსუბუქ გვერდით მოვლენებს მიეკუთვნება: წელის, კეფის და კიდურების ტკივილი. ერთეულ შემთხვევებში შესაძლებელია ცნობიერების დროებითი დაბინდვა, ჰალუცინაციები ან ელექტროენცეფალოგრაფიული გამოკვლევის დროს არასპეციფიკური ცვლილებები. ინექციიდან 2-6 სთ-ის შემდეგ იშვიათად აღინიშნება კუნთების ტონუსის მცირე მომატება, პარეზი და პარესთეზიები. ძლიერი ხასიათის თავის ტკივილის დროს რეკომენდებულია კუნთებში 0.2 გ ფენობარბიტალის შეყვანა.

წყალში ხსნადი არაიონური საკონტრასტო ნივთიერების გამოყენებისას მიელოგრაფიის დროს იშვიათად აღინიშნება ცხელებით, კეფის კუნთების რიგიდობით, თავის ტკვილით და ცერებროსპინალური სითხის ციტოზის მომატებით მიმდინარე ასეპტიური მენინგიტი. უმეტესად ყველა სიმპტომი ერთი კვირის შემდეგ  გაივლის.

ულტრავისტის დოზირების და გამოყენების რეკომენდაციების წესებით დაცვით მძიმე გვერდითი მოვლენები შედარებით იშვიათად გვხვდება.

საკონტრასტო ნივთიერების შეყვანით გამოწვეული გართულებების დროს მეტად მნიშვნელოვანია ყველა აუცილებელი მედიკამენტის და გადაუდებელი მკურნალობისათვის საჭირო ინსტრუმენტების მომზადება, აგრეთვე გადაუდებელი ღონისძიებების ჩატარების პრაქტიკული გამოცდილება.

1. წყალში ხსნადი სტეროიდული ჰორმონის მაღალი დოზით ვენაში ინექცია, მაგ.; 6-ალფა-მეთილპრედნიზოლონის ჰემისუქცინატის შემდეგ დოზებში შეყვანა:

ყველა შემთხვევებში აუცილებელია 500 მგ-ის (4 წლამდე ასაკის ბავშვებში - 250 მგ) 2-3 წუთის განმავლობაში. სიცოცხლისათვის საშიშ სიტუაციებში საჭიროა შემდგომი 3-5 წუთის განმავლობაში დოზის მომატება 30 მგ-მდე ყოველ კგ სხეულის წონაზე (მაგ. დაახლოებით 200 მგ 70 კგ-იანი სხეულის წონისათვის). საჭიროა კანულის ან კათეტერის ვენაში დატოვება. ზოგიერთი სპეციალისტი საჭიროდ მიიჩნევს სითხის მოცულობის ადრეულ აღდგენას გლუკოკორტიკოიდებთან ერთად ან მანამდე.

2. ჰიპერბარული ოქსიგენაციისათვის ჟანგბადის გამოყენება.

შემდგომი ღონისძიებების ჩატარება დამოკიდებულია შედარებით გამოხატული სიმპტომების ხასიათზე და პაციენტის საერთო მდგომარეობაზე. სპეციფიკური პრეპარატების დოზები ბავშვებში მცირდება მათი ასაკის შესაბამისად.

სისხლძარღვების უკმარისობა და შოკი:

აუცილებელია პაციენტის მოთავსება ტრენდელენბურგის მდგომარეობაში. სითხის აღდგენა ხდება სისხლის შემცვლელებით, აგრეთვე შეჰყავთ 5 მგ ნორადრენალინი 500 მლ სითხეზე (მაგ. ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში), 10-20 წვეთი წთ-ში. საჭიროა პულსის და არტერიული წნევის მონიტორინგი.

გულის გაჩერება (ასისტოლია):

საჭიროა გულის ხელოვნური მასაჟი და ხელოვნური სუნთქვა (პირით პირში, ჰიპერბარული ოქსიგენაცია, შესაძლებლობის მიხედვით - ენდოტრაქეული ინტუბაცია). საჭიროა გულში 0.5 მგ ორციპრენალინის შეყვანა, რითმის ხელოვნური მატარებლის დაყენება. სპონტანური, მაგრამ გულის სუსტი შეკუმშვების დროს საჭიროა ვენაში 0.5-1.0 გ კალციუმის შეყვანა (10%-იანი ხსნარის 5-10 მლ). კალციუმის პრეპარატები სიფრთხილით ენიშნებათ პაციენტებს საგულე გლიკოზიდების მიღების დროს.

პარკუჭების ფიბრილაცია:

საჭიროა გულის ხელოვნური მასაჟის და ხელოვნური სუნთქვის სასწრაფოდ ჩატრება. აგრეთვე დეფიბრილაცია გულის დეფიბრილატორით. აუცილებლობის შემთხვევაში - განმეორებით. აღნიშნული ღონისძიებების უშედეგობის ან დეფიბრილატორის არ არსებობის დროს, საჭიროა 0.5 გ პროკაინამიდის ინტრაკარულად შეყვანა. გულის გაჩერებით და ფიბრილაციით გამოწვეული მეტაბოლური აციდოზის პროფილაქტიკის მიზნით ვენაში შეყავთ ნატრიუმის ბიკარბონატის, მაგ. 50 მლ 8.4%-იანი ხსნარი (1 მეკვ/მლ) ყოველ 5-10 წთ-ში. საჭირო სისხლის pH-ის კონტროლი.

ფილტვების შეშუპება:

მანომეტრის მანჟეტით საჭიროა ფლებოსტაზის განხორციელება, მოზრდილებში შესაძლებელია ფლებოტომია. ვენაში შეყავთ სწრაფად მოქმედი დიურეზული საშუალება, მოზრდილებში ოსმოსური დიურეზული საშუალების სახით გლუკოზის 40%-იანი ხსნარის 100 მლ-ის ინფუზია. იმ შემთხვევაში, როდესაც პაციენტებში საგულე გლიკოზიდი ჯერ კიდევ შეყვანილი არ არის, საჭიროა ორგანიზმის სწრაფი გაჯერება შედარებით უფრო შესაფერისი საგულე გლიკოზიდით, მაგ. მოზრდილებში ვენაში შეჰყავთ 0.125-0.25 მგ ოუბაინი (სტროფანტინი), (მიტრალური სტენოზის დროს პრეპარატის შეყვანისას საჭიროა განსაკუთრებული სიფრთხილე). ტარდება ჰიპერბარული ოქსიგენაცია, შოკის მდგომარეობაში მყოფი პაციენტების გარდა.

თავის ტვინის მხრივ სიმპტომატიკა:

ამ დროს საჭიროა კუნთებში ან ვენაში ტრანკვილიზატორის (მაგ. დიაზეპამის) ნელი შეყვანა, მძიმე აგზნების დროს - ნეიროლეფსიური საშუალებები, შესაძლებლობის მიხედვით 50 მგ პრომეთაზინთან კომბინაციაში კუნთებში.

ორგანული წარმოშობის ცერებრალური კრუნჩხვების დროს შეჰყავთ 0.2-0.4 მგ ფენობარბიტალი კუნთებში, მძიმე შემთხვევებში (ეპილეფსიური სტატუსი) საჭიროა ვენაში ხანმოკლე მოქმედების ტკივილგამაყუჩებელი საშუალების შეყვანა.

ალერგიული რეაქციების სიმპტომები:

მძიმე ურტიკარიის დროს - ანტიჰისტამინური პრეპარატების ინექცია, შესაძლებლობის მიხედვით კალციუმის პრეპარატებთან კომბინაციაში სტეროიდულ ჰორმონებთან ერთად (ავადმყოფებს, რომლებიც იღებენ საგულე გლიკოზიდეს კალციუმის პრეპარატების შეყვანის დროს საჭიროა განსაკუთრებული სიფრთხილე).

მოხრჩობის შეგრძნების შემთხვევაში ვენაში ძალიან ნელა შეყავთ თეოფილინი, აუცილებლობის შემთხვევაში 0.5 მგ ორციპრენალინი ვენაში ინექციის სახით.

ხორხის შეშუპების დროს -ანტიჰისტამინური პრეპარატი (მაგ., 50 პრომეთაზინი) ვენაში ნელა.

ზედა სასუნთქი გზების დაცობის შემთხვევაში აუცილებელია ტრაქეოტომია.

უკუჩვენებები:

* კლინიკურად გამოვლენილი ჰიპერთირეოზი.

* ორსულობის ან მენჯის ღრუს მწვავე ანთებითი პროცესების დროს ჰისტეროსალპინოგრაფიის გამოყენება ნებადართული არ არის.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის პერიოდში ულტრავისტის გამოყენების უსაფრთხოება დღეისათვის დადგენილი არ არის. ამ დროს თავისთავად საჭიროა ნებისმიერი რენტგენოლოგიური გამოკვლევისაგან თავის შეკავება.

მიელოგრაფია: ამ დროს სუბარაქნოიდულ სივრცეში გამოკვლევის ჩატარების წინააღმდეგ ჩვენებას წარმოადგენს ეპილეფსია. პოტენციურ რისკთან შედარებით მოსალოდნელი სასარგებლო ეფექტის შეფასების შემთხვევაში გამოკვლევის ჩატარების დროს, აუცილებელია კრუნჩხვების კუპირებისათვის საჭირო ყველა მედიკამენტის და აღჭურვილობის მომზადება.

გაგრძელება