საერთაშორისო და ქიმიური დასახელება:

STREPTOMYCIN

[0-2-დეზოქსი-2-მეთილამინო-α-L-გლუკოპირანოზილ-(1→2)-0-5-დეზოქსი-3-C-ფორმილ-α-L-ლიქსოფურანოზილ-(1→4)-N1-დიამინო-D-სტრეპტამინ] ტრისულფატი.

მწარმოებელი:“კიევმედპრეპარატები”  (უკრაინა)

ძირითადი ფიზიკო–ქიმიური თვისებები:

თეთრი ან თითქმის მოთეთრო, უსუნო, ჰიგროსკოპული ფხვნილი;

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ფხვნილი ხსნარის მოსამზადებლად ფლაკონებში.

1 ფლაკონი შეიცავს სტერილური სტრეპტომიცინის სულფატს 0,25 გ, 1,0გ  ან 0,5 გ სტრეპტომიცინზე გადათვლით.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ამინოგლიკოზიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

სტრეპტომიცინი წარმოადგენს ფართო მოქმედების სპექტრის მქონე  (ბაქტერიოციდული) ანტიბიოტიკს. იგი აქტიურია ტუბერკულოზის მიკობაქტერიის, უმრავლესობა გრამუარყოფითი (ნაწლავის ჩხირი, Salmonella spp., Shigella spp., ფრიდლენდერის ჩხირი, Klebsiella spp., ინფლუენზას ჩხირი, შავი ჭირის გამომწვევი, ტულარემია, ბრუცელოზი და სხვ.) და ზოგიერთი გრამდადებითი (სტაფილოკოკები) მიკროორგანიზმების მიმართ. პრეპარატი ნაკლებად აქტიურია სტრეპტოკოკების (მათ შორის პნევმოკოკების) მიმართ. სტრეპტომიცინი არ არის აქტიური პროტეუსის, ლურჯ-ჩირქოვანი ჩხირის, ანაერობული ბაქტერიების, სპიროქეტების, რიკეტსიებისა და ვირუსების მიმართ.

პრეპარატის ბაქტერიოციდული მოქმედება განპირობებულია მის შეკავშირებასთან ბაქტერიული რიბოსომების 30 S-სუბერთეულთან, რაც იწვევს ცილის სინთეზის დათრგუნვას.

ფარმაკოკინეტიკა:

პრეპარატი ცუდად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან და თითქმის მთლიანად გამოიყოფა ნაწლავებიდან. იგი გამოიყენება მხოლოდ პარენტერალურად. სტრეპტომიცინი კუნთებში შეყვანის შემდეგ სწრაფად და მთლიანად აბსორბირდება სისხლში.

პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის შრატში აღინიშნება 1-2 სთ-ის შემდეგ. საშუალო თერაპიული დოზით ერთჯერადად შეყვანისას  სისხლში ანტიბიოტიკი აღინიშნება 6-8 სთ-ის განმავლობაში.

პრეპარატი მაღალი კონცენტრაციით გროვდება ფილტვებში, ღვიძლში, ექსტრაცელულურ სითხეებში. პრეპარატს გააჩნია სუსტად გამოხატული ტროპიზმი ცხიმოვანი და ძვლოვანი ქსოვილების მიმართ. სტრეპტომიცინი არ გაივლის დაუზიანებელ ჰემატოენცეფალურ ბარიერს. იგი აღწევს პლაცენტაში და დედის რძეში. პრეპარატის დაკავშირება პლაზმის ცილებთან ხდება 10%-ზე

პრეპარატი არ მეტაბოლიზდება. მისი ნახევრად გამოყოფის პერიოდი შეადგენს 2-4- სთ-ს. იგი ორგანიზმიდან გამოიყოფა ძირითადად თირკმელებით (95%) უცვლელი სახით. პრეპარატის ორგანიზმიდან გამოყოფა შენელებულია თირკმელების ფუნქციის დარღვევისას, რომლის დროსაც მისი კონცენტრაცია ორგანიზმში მატულობს და შესაძლებელია გვერდითი მოვლენების განვითარება (ნეიროტოქსიურობა).

ჩვენება:

• პრეპარატი გამოიყენება როგორც ანტიტუბერკულოზური საშუალება,  უპირველეს ყოვლისა ფილტვებისა და სხვა ორგანოების ტუბერკულოზის დროს.

ადრე ნამკურნალებ პაციენტებში მიზანშეწონილია ლაბორატორიულად განისაზღვროს მის მიმართ მგრძნობიარე მიკობაქტერიები.

გარდა ამისა სტრეპტომიცინი-კმპ გამოიყენება სხვადასხვა ლოკალიზაციის ჩირქოვანი ანთებისას, რომელიც გამოწვეულია პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმებით:

• პნევმონიის, რომელიც გამოწვეულია კლებსილიით (ლევომიცეტინთან კომბინაციით), შავი ჭირისა და ტულარემიის (ტეტრაციკლინთან კომბინაციაში), ბრუცელოზისა და ენდოკარდიტის (სხვა ანტიბიოტიკებთან კომბინაციაში).

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატი შეყავთ კუნთებში, ასევე აეროზოლის სახით და ინტრატრაქეალურად. მოზრდილებში პრეპარატი შეყავთ აგრეთვე ინტრაკავერნოზულად.

მოზრდილებში პრეპარატი კუნთებში შეყავთ ერთჯერადი დოზით 0,5-1 გ, მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 2 გ-ს. 50 კგ-ზე ნაკლები სხეულის წონის მქონე და 60 წლის ასაკის ზევით პაციენტებში სადღეღამისო დოზა ჩვეულებრივ არ უნდა აჭარბებდეს 0,75 გ-ს.

ბავშვებსა და მოზარდებში სადღეღამისო დოზა განისაზღვრება 15-20 მგ/კგ სხეულის წონის მიხედვით, მაგრამ არა უმეტეს 0,5გ დღეღამეში ბავშვებში და 1 გ მოზარდებში, ერთჯერადად.

ტუბერკულოზის სამკურნალოდ სადღეღამისო დოზა ჩვეულებრივ შეყავთ ერთჯერადად. პრეპარატის აუტანლობის შემთხვევაში შესაძლებელია სადღეღამისო დოზა გავყოთ 2 მიღებაზე. მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დაავადების ფორმასა და ფაზაზე (3 თვე და მეტი).

არატუბერკულოზური ეტიოლოგიის ინფექციების სამკურნალოდ სადღეღამისო დოზა შეყავთ 3-4 მიღებაზე 6-8 სთ-იანი ინტერვალით. მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 7-10 დღეს (არ უნდა აჭარებდეს 14 დღეს).

კუნთებში შეყვანისას პრეპარატს ანზავებენ საინექციო წყალში, ნატრიუმის ქლორიდის ან 0,25-0,5% ნოვოკაინის ხსნარში 1 გ პრეპარატზე 4 მლ გამხსნელის გადაანგარიშებით. ხსნარს ამზადებენ ექსტემპორალურად.

მოზრდილებში ინტრატრაქეულურად პრეპარატი შეყავთ 0,5-1 გ-ის ოდენობით, გახსნილი 5-7 მლ ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში ან 0,5% ნოვოკაინის ხსნარში 2-3 ან მეტჯერ კვირის განმავლობაში.

მოზრდილებში აეროზოლის სახით პრეპარატი შეყავთ დოზით 0,5-1 გ. აღნიშნული მიღების წესის მიხედვით პრეპარატს ანზავებენ 4-5 მლ (თბილი ინჰალაციისას – 25-100 მლ) ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში. ბავშვებში პრეპარატის აღნიშნული წესით მიღების დროს იგი გამოიყენება იგივე გადაანგარიშებით, როგორც  პრეპარატის კუნთებში შეყვანისას. ჩვენების მიხედვით საინჰალაციო ხსნარს შესაძლებელია დაუმატოთ სტრეპტომიცინთან შეთავსებადი სხვა სამკურნალო საშუალებები.

ინტრაკავეროზულად პრეპარატი შეყავთ ინსუფლაციის გზით მცირედ დისპერსიული ფხვნილის სახით ან 10% ხსნარის ინსტილაციის მეშვეობით ქირურგიული სტაციონარის პირობებში ერთხელ დღეღამეში სუმარული დოზით არა უმეტეს 1 გ, კავერნების რიცხვისა და შეყვანის წესისაგან დამოუკიდებლად.

ჰიპერტონული დაავადებითა და გულის იშემიური დაავადებით შეპყრობილ პაციენეტებში პრეპარატი გამოიყენება შეყვანის წესის მიუხედავად მცირე დოზებით (0,25 გ-მდე). პრეპარატის კარგი ამტანობის შემთხვევაში დოზა შესაძლებელია გავზარდოთ.

თირკმელებისა და ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში საჭიროა პრეპარატის სადღეღამისო დოზის შემცირება. ენდოგენური კრეატინინის კლირენსის არსებობისას 50-დან 60 მლ/წთ-ში პრეპარატის დოზა არ უნდა აჭარბებდეს 0,5 გ-ს, ხოლო 40-დან 50 მლ/წთ-ში – არა უმეტეს 0,4 გ-ს.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატის გამოყენებისას შედარებით მძიმე გვერდით მოვლენას წარმოადგენს თავის ქალა-ტვინის VIII წყვილი ნერვების ბლოკადა და ამით გამოწვეული ვესტიბულური დარღვევები (თავბრუსხვევა, გულისრევა, ღებინება, კოორდინაციის დარღვევა), სმენის დაქვეითება (შუილი, ხმაური, სიყრუე), პერიფერიული ნევრიტი, მხედველობის ნერვის ნევრიტი, ნერვ-კუნთოვანი გადაცემის დათრგუნვა (სუნთქვის გაძნელება, აპნოე, სისუსტე, ძილიანობა). ძალიან იშვიათად – ნერვ-კუნთოვანი გადაცემის ბლოკადა სუნთქვის გაჩერებამდე, განსაკუთრებით მიასთენიით შეპყრობილ პაციენტებში, ან ოპერაციის შემდგომ პერიოდში კუნთების არადეპოლარიზაციული რელაქსანტების ნარჩენი მოქმედების ფონზე.

ნერვ-კუნთოვანი დარვევის პირველსავე სინდრომის გამოვლენისთანავე საჭიროა ვენაში კალციუმის ქლორიდის და კანქვეშ – პროზერინის შეყვანა.

აპნოეს განვითარების შემთხვევაში პაციენტი გადაყავთ ხელოვნურ სუნთქვაზე. შესაძლებელია თირკმელების ფუნქციის დარღვევა (ალბუმინურია, ჰემატურია), დიარეა, კუნთების კრუნჩხვითი შეკუმშვა, მომატებული სისხლდენა, პოლინეიროპათია, ალერგიული რეაქციები (კანზე გამონაყარი, ურტიკარია, ეოზინოფილია, კვინკეს შეშუპება და სხვა, იშვიათად ანაფილაქსიური შოკი), შეყვანის ადგილას სიწითლე და ტკივილი. იშვიათად აღინიშნება გულის მიდამოში ტკივილი, ტაქიკარდია. ნეიროტოქსიური გართულებების შემთხვევაში (თავის ტკივილი, პარეზი, სმენის დაქვეითება) პრეპარატის მიღებას წყვეტენ და ატარებენ სიმპტომატურ ან პათოგენეზურ თერაპიას, კერძოდ უნიშნავენ კალციუმის პანთოთენატს, თიამინს, პირიდოქსინს, პირიდოქსალფოსფატს. პრეპარატის შეყვანისას ალერგიული რეაქციის გამოვლენისთანავე საჭიროა პრეპარატის შეყვანის შეწყვეტა და მადესენსიბილიზირებელი თერაპიის ჩატარება. ანაფილაქსური შოკის ნიშნების გამოვლენისთანავე საჭიროა პაციენტის აღნიშნული მდგომარეობიდან გამოყვანა.

უკუჩვენება:

* სმენისა და ვესტიბულური აპარატის დაავადებები, რომლებიც დაკავშირებულია ქალა-ტვინის VIII წყვილი ნერვების ნევრიტთან, ან ოტონევრიტის ნარჩენი მოვლენები;

* გულ-სისხლძარღვთა და თირკმელების მძიმე ხარისხის უკმარისობა;

* თავის ტვინში სისხლისმიმოქცევის დარღვევა;

* მაობლიტირებელი ენდარტერიტი, სტრეპტომიცინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა, მიასთენია, ბოტულიზმი, ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი;

* ინტრაკავერნოზული გზით პრეპარატის შეყვანა უკუნაჩვენებია პლევრის ღრუს შეუხორცებელ ადგილას (კათეტერის შეყვანის ადგილი) და კავერნის ფილტვის კართან ახლო ლოკალიზაციისას.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

არ არის რეკომენდებული სტრეპტომიცინი-კმპ-ს ერთ შპრიცში შერევა პენიცილინის ჯგუფის (კარბენიცილინი და სხვა) ანტიბიოტიკებთან და ცეფალოსპორინებთან.

პრეპარატისა და ამინოგლიკოზიდების, პოლიმიქსინის, კაპრეომიცინის ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ოტო- და ნეფროტოქსიური მოქმედების განვითარების რისკი.

სტრეპტომიცინი-კმპ-ს ორგანიზმიდან გამოყოფას აძნელებს ინდომეტაცინის პარენტერალურად შეყვანა. სტრეპტომიცინი-კმპ აძლიერებს ოტო და ნეფროტოქსიური საშუალებების, მიორელაქსანტების, მეტოქსიფლურანის გვერდით ეფექტებს და ამცირებს ანტიმიასთენური საშუალებების ეფექტურობას. იგი არ გამოიყენება დეჰიდრატაციული თერაპიის ფონზე და დიურეზულ საშუალებებთან კომბინაციაში.

ჰიპერდოზირება:

ვლინდება ნერვ-კუნთოვანი გადაცემის ბლოკადის სახით სუნთქვის გაჩერებამდე.

მკურნალობა:

ვენაში შეყავთ კალციუმის ქლორიდი, ხოლო კანქვეშ პროზერინი; აპნოეს განვითარების შემთხვევაში პაციენტი გადაყავთ ფილტვების ხელოვნურ ვენტილაციაზე.

განსაკუთრებული მითითებანი:

პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენებისას აღინიშნება ნეფროტოქსიური მოვლენები (პროტეინურია, ჰემატურია, ცილინდრურია), ამიტომ მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია შარდის გამოკვლევა თვეში არა ნაკლებ ერთხელ მაინც. თირკმელების დაზიანება ატარებს შექცევად ხასიათს, რომელიც პრეპარატის მიღების დროულ შეწყვეტასთან ერთად ქრება.

მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია სმენის ფუნქციისა და ვესტიბულური აპარატის შემოწმება.

ჩვილ ბავშვებსა და ორსულებში პრეპარატი ინიშნება მხოლოდ აუცილებელი სასიცოცხლო ჩვენებების შემთხვევაში.

პრეპარატის მიღების არადროულად შეწყვეტამ შესაძლებელია გამოიწვიოს სიყრუე.

შენახვის პირობები:

ინახება მშრალ და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას, არაუმეტეს +25 °C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: 3წელი.

გაცემა:

რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

Amylmetacresol+Dichlorobenzyl alcohol+Menthol

მწარმოებელი: BOOTS HEALTHCARE

INTERNATIONAL, დიდი ბრიტანეთი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანალგეზიური და ანთების საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საწუწნი ტაბლეტები: შეფუთვაში 8, 12 და 24 ც.

1 ტაბ.

2.4-დიქლორბენზილ-ეთანოლი ……………     1.2 მგ

ამილმეტაკრეზოლი ………………………….   600 მკგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ბაღის პიტნის ზეთი, ანისულას ზეთი, ლევომენთოლი, ღვინის მჟავა, პონსო ედიკოლი, კარმაზინი სედიკოლი, საკონდიტრო შაქრისა და თხევადი გლუკოზის გამამყარებელი.

სტრეპსილსი ლიმონითა და სამკურნალო ბალახებით (უშაქრო)

საწუწნი ტაბლეტები: შეფუთვაში 8, 12, 16 და 24 ც.

1 ტაბ.

2.4-დიქლორბენზილ-ეთანოლი ……..      1.2 მგ

ამილმეტაკრეზოლი ……………………    600 მკგ

დამხმარე ნივთიერებები:

როზმარინის ზეთი, ტარტარის მჟავა, ნატრიუმის საქარინი, მალტიტოლის სიროფი, იზომალტი, არომატიზატორები.

სტრეპსილსი თაფლითა და ლიმონით

საწუწნი ტაბლეტები: შეფუთვაში 12 და 24 ც.

1 ტაბ.

2.4-დიქლორბენზილნ-ეთანოლი ………..  1.2 მგ

ამილმეტაკრეზოლი ……………………   600 მკგ

დამხმარე ნივთიერებები:

თაფლი, ბაღის წიწაკის ზეთი, ლიმონის ზეთი, ღვინის მჟავა, ყვითელი ქინოლინი, საკონდიტრო შაქრისა და თხევადი გლუკოზის გამამყარებელი.

სტრეპსილსი C ვიტამინით

საწუწნი ტაბლეტები: შეფუთაში 12 და 24 ც.

1 ტაბ.

2.4-დიქლორბენზილ-ეთანოლი …………………   1.2 მგ

ამილმეტაკრეზოლი …………………………..    600 მკგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ვიტამინი C (100 მგ), ანისულას ზეთი, ფორთოხლის ზეთი, ლევომენთოლი, ღვინის მჟავა, პონსო ედიკოლი, ყვითელი სანსეტი, საკონდიტრო შაქრისა და თხევადი გლუკოზის გამამყარებელი.

სტრეპსილსი მენთოლითა და ევკალიპტით

საწუწნი ტაბლეტები: შეფუთვაში 12 და 24 ც.

1 ტაბ.

2.4-დიქლორბენზილ-ეთანლი ……………….     1.2 მგ

ამილმეტაკრეზოლი …………………………    600 მკგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ლევომენთოლი (8 მგ), ევკალიპტის ზეთი, ღვინის მჟავა, ინდიგოკარმინი, საკონდიტრო შაქრისა და თხევადი გლუკოზის გამამყარებელი.

ჩვენებები:

• პრეპარატი გამოიყენება პირის ღრუსა და ხახის ინფექციურ-ანთებთიი დაავადებების სიმპტომური მკურნალობისათვის.

პრეპარატის მოქმედების ეფექტი განპირობებულია მის შემადგენლობაში შემავალი ორი ფართო სპექტრის ანტიბაქტერიული მოქმედების კომპონენტით, რომლებიც ამსუბუქებენ ყელის ტკივილს.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატის მიღება რეკომენდებულია მოზრდილებსა და 5 წლის ზევით ასაკის ბავშვებში.

პირის ღრუსა და ხახის ანთების პირველი სიმპტომების გამოვლენისთანავე რეკომენდებულია 1 ტაბლეტის მიღება ყოველ 2-3 სთ-ში. ტაბლეტი შესაძლებელია გაიწუწნოს მის სრულ გახსნამდე. არ არის რეკომენდებული 24 სთ-ის განმავლობაში რვა ტაბლეტზე მეტის მიღება.

გვერდითი მოვლენები:

არ აღინიშნება. იშვიათად მოსალოდნელია ალერგიული რეაქციები.

უკუჩვენებები:

პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

განსაკუთრებული მითითებები:

♦ დაუშვებელია რეკომენდებული დოზის გადაჭარბება.

♦ შაქრიანი დიაბეტით შეპყრობილმა პაციენტმა მხედველობაში უნდა მიიღონ ის ფაქტი, რომ ტაბლეტი შეიცავს 2.6 გ საქარინს (გამონაკლისის წარმოადგენს სტრეპსილსი ლიმონითა და სამკურნალო ბალახებით რომელიც არ შეიცავს შაქარს).

ჭარბი დოზირება:

პრეპარატის შემადგენლობიდან გამომდინარე, ჭარბი დოზირების შემთხვევები ნაკლებად სავარაუდოა. ჭარბი დოზირების შემთხვევაში მოსალოდნელია კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ გვერდითი მოვლენები. მკურნალობა სიმპტომურია.

სხვა წამლებთან ურთიეთქმედება:

პრეპარატი შეთავსებადია ყველა სამკურნალო საშუალებასთან.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

PLANTAGINIS LANCEOLATAE HERPA; THYME;

THYMUS SERPYLLIUM

მწარმოებელი: IVAX, ჩეხეთი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ამოსახველებელი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

სიროფი: ფლაკონში 100 მლ

1 ფლ.

ძირას თხევადი ექსტრაქტი ……………….     4.166 გ

ქონდარას თხევადი ექსტრაქტი  ……………   4.166 გ

მრავალძარღვას თხევადი ექსტრაქტი ……… 4.166 გ

დამხმარე ნივთიერებები:

საქაროზა, პროპილპარაბენი, ნატრიუმის ბენზოატი, თაფლი, გასუფთავებული წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

სიროფი შეიცავს ძირას, ქონდრის, მრავალძარღვას ექსტრაქტებსა და თაფლს. ხელს უწყობს ამოხველებას, გამოიყენება ძირითადად ბავშვებში.

ჩვენებები:

• პრეპარატი მიიღება როგორც დამხმარე სამკურნალო საშუალება ზედა სასუნთქი გზების მწვავე და ქრონიკული ანთებითი დაავადებების დროს. უპირველეს ყოვლისა ერთ წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში.

მიღების წესი და დოზირება:

1 წლიდან 5 წლამდე ასაკის ბავშვებში 1/2 ჩაის კოვზი, 3-ჯერ დღეში ჭამის შემდეგ (უმადობის გამო);

ბავშვებში 5-დან 10 წლამდე 1-2 ჩაის კოვზი 3-ჯერ დღეში ჭამის შემდეგ (უმადობის გამო);

ბავშვებში 10-დან 15 წლამდე 2-3 ჩაის კოვზი 3-ჯერ დღეში ჭამის შემდეგ (უმადობის გამო).

15 წლიდან და უფროს ბავშვებში ერთი სუფრის კოვზი 3-6-ჯერ დღეში.

მკურნალობის რეკომენდებული ვადაა 7 დღე.

შაქრის შემცველობის გამო პრეპარატი არ მიიღება ხანგრძლივად და ხშირად. განსაკუთრებით ბავშვებში და უფროსი ასაკის პაციენტებში, მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

გვერდითი მოვლენები:

რეკომენდებული დოზირებისას პრეპარატი კარგი ამტანობით ხასიათდება. გვერდითი მოვლენების ან რაიმე უჩვეულო რეაქციების წარმოქმნისას, პრეპარატის შემდგომი მიღების შესახებ საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

უკუჩვენებები:

* პრეპარატი უკუნაჩვენებია ორსულობისა და ლაქტაციისი პერიოდში;

* გულის დეკომპენსაციის, თირკმლისა და ღვიძლის დაავადების დროს;

* აგრეთვე მოქმედ ნივთიერებაზე ან დამხმარე ნივთიერებებიდან ერთ-ერთზე მაღალი მგრძნობელობისას.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ სხვა წამლების მიღების შესაძლებლობის შესახებ საჭიროა მივმართოთ ექიმს. თუ მკურნალი ექიმი დანიშნავს სხვა პრეპარატებს, საჭიროა ეცნობოს მას, რომ პაციენტი იღებს სტოპტუსინ ფიტოს.

◄ თუ არ მოხდა მდგომარეობის გაუმჯობესება 3 დღემდე ან დაავადების ნიშნები გაძლიერდა, ან გამომჟღავნდა უცნაური რეაქციები – საჭიროა ექიმის ინფორმირება.

◄ ჭარბი დოზის მიღების ან ბავშვის მიერ პრეპარატის შემთხვევითი მიღებისას მიმართეთ ექიმს.

◄ პრეპარატი შეიცავს 62 გ საქაროზას. რეკომენდებული დოზის მიღების შესაბამისად – (ერთი ჩაის კოვზი 5 მლ 3.5 გ-მდე საქაროზა, 1 სუფრის კოვზი 15 მლ 9.3 გ-მდე საქაროზა).

პრეპარატი არ არის რეკომენდებული პაციენტთათვის ფრუქტოზას მიმართ გამოხატული აუტანლობით, გლუკოზის და გალაქტოზის ათვისების დარღვევით ან საქაროზას ან იზომალტოზის დამშლელის ენზიმის უკმარისობით.

◄ პრეპარატი შეიცავს 3.4% ეთანოლის მოცულობით ერთეულს. რეკომენდებული დოზირების შესაბამისად მიღებისას – (ერთი ჩაის კოვზი 5 მლ 0.14 გ-მდე ეთანოლი, 1 სუფრის კოვზი 15 მლ 0.41 გ-მდე ეთანოლი). ამასთან დაკავშირებით პრეპარატს შეუძლია გამოიწვიოს უარყოფითი რეაქცია  ალკოჰოლიზმით დაავადებულ პაციენტებში.

◄ ასევე გასათვალისწინებელია რისკის  ჯგუფი, როგორიცაა პაციენტები ღვიძლის დაავადებით, ეპილეფსიით, თავის ტვინის დაავადებითა და ტრავმებით, ორსულები, მეძუძური ქალები და ბავშვები.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

პრეპარატის ურთიერთქმედება სხვა წამლებთან არ არის ცნობილი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 4 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

BUTAMIRATE; GUAIFENESIN

მწარმოებელი: IVAX, ჩეხეთი

მოქმედი ნივთიერება: გვაიფენეზინი+ბუტამირატი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ხველის საწინააღმდეგო ამოსახველებელი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

ბუტამირატის დიჰიდროგენციტრატი …………..      4 მგ

გვაიფენეზინი ………………………………………      100 მგ

წვეთები პერორალური მიღებისათვის: საწვეთურიან ფლაკონში 10 მლ

1 მლ 1 ფლ.

ბუტამირატის დიჰიდროგენციტრატი ………  4 მგ 40 მგ

გვაიფენეზინი ………………………………..   100 მგ 1 გ

დამხმარე ნივთიერებები:

კაჟბადის დიოქსიდი უწყლო, მანიტოლი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, გლიცეროლის ტრიბეგენატი, მაგნიუმის სტეარატი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი ამცირებს ხველას, რომელიც გამოწვეულია გაღიზიანებით, ცვლის ნახველის შემადგენლობას, რაც ხელს უწყობს მის მოშორებას.

ჩვენებები:

• პრეპარატი ნაჩვენებია მშრალ, გამაღაზიანებელ, შეტევითი ხველის სამკურნალოდ ზედა და ქვედა სასუნთქი გზების ვირუსული ინფექციების დროს;
• ზედა სასუნთქი გზების კატარალური ინფექციების, ლარინგიტების, ფარინგიტების, ბრონქიტების, ტრაქეიტებისა და პნევმონიების დროს;
• სტოპტუსინის ტაბლეტების გამოყენება შესაძლებელია ზედა სასუნთქი გზების ვირუსული ინფექციების დროს;
• ხველის აღმოსაფხვრელად ოპერაციის წინა და შემდგომ პერიოდში;
• მკურნალი ექიმის რეკომენდაციით პრეპარატის გამოყენება შეიძლება ასთმის, ტუბერკულოზის, პნევმაკონიზის დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

ტაბლეტები: სტოპტუსინის ტაბლეტების დოზირება უნდა შეესაბამებოდეს პაციენტის წონას, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც მკურნალი ექიმის მიერ ინიშნება განსხვავებული დოზირების რეჟიმი:

50 კგ–მდე სხეულის წონის პაციენტებში პრეპარატი მიიღება 1/2 ტაბლეტი 4-ჯერ დღეში;

50-70 კგ სხეულის წონის პაციენტებში პრეპარატი მიიღება 1 ტაბლეტი 3-ჯერ დღეში;

90 კგ–ზე ზევით სხეულის წონის პაციენტებში პრეპარატი მიიღება 1 1/2 ტაბლეტი 4-ჯერ დღეში.

პრეპარატი მიიღება 4-6 საათის ინტერვალებით. სასურველია პრეპარატის მიღება ჭამის შემდეგ. დაუშვებელია ტაბლეტების დაღეჭვა. ტაბლეტები მიიღება სითხესთან ერთად (წყალი, ჩაი, ხილის წვენი და ა.შ.).

დოზის დანიშნულ დროზე მიღების დავიწყების შემთხვევაში, პრეპარატი მიიღება დაუყოვნებლივ გახსნებისთანავე, ხოლო შემდეგი დოზა მიიღება დადგენილი ინტერვალის 4-6 საათის შემდეგ. დაუშვებელია ერთ მიღებაზე ორი დოზის გამოყენება.

წვეთები:

– 7 კგ-მდე სხეულის წონის პაციენტებში პრეპარატი მიიღება 8 წვეთის ოდენობით 3-4ჯერ დღე-ღამეში;

– 7-12 კგ სხეულის წონის პაციენტებში პრეპარატი მიიღება 9 წვეთის ოდენობით 3-4-ჯერ დღე-ღამეში;

– 13-20 კგ სხეულის წონის პაციენტებში პრეპარატი მიიღება 14 წვეთის ოდენობით 3-4-ჯერ დღე-ღამეში;

– 31-40 კგ სხეულის წონის პაციენტებში პრეპარატი მიიღება 16 წვეთის ოდენობით 3-4-ჯერ დღე-ღამეში;

– 41-50 კგ სხეულის წონის პაციენტებში პრეპარატი მიიღება 25 წვეთის ოდენობით 3-ჯერ დღე-ღამეში;

– 51-70 კგ სხეულის წონის პაციენტებში პრეპარატი მიიღება 30 წვეთის ოდენობით 3-ჯერ დღე-ღამეში;

– 71-90 კგ სხეულის წონის პაციენტებში პრეპარატი მიიღება 40 წვეთის ოდენობით 3-ჯერ დღე-ღამეში.

წვეთების შესაბამისი რაოდენობა უნდა გაიხსნას 100 მლ სითხეში (წყალი, ჩაი, ხილის წვენი).

უმჯობესია ჭამის შემდეგ მიღება.

გვერდითი მოვლენები:

რეკომენდებული დოზირების რეჟიმის დაცვის შემთხვევაში პრეპარატი ჩვეულებრივ ხასიათდება კარგი ამტანობით. იშვიათად აღინიშნება გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ტკივილი მუცლის არეში, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ძილიანობა, ჭინჭრის გამონაყარი და გამონაყარი კანზე.

ზემოთ აღწერილი სიმპტომების ან სხვა უჩვეულო რეაქციების გამოვლენის შემთხვევაში აუცილებელია მკურნალი ექიმის კონსულტაციის მიღება.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტისადმი;

* მიასთენია;

* სტოპტუსინის ტაბლეტები: 12 წლამდე ბავშვთა ასაკი.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ თუ ამ პრეპარტის გამოყენებით მკურნალობის დაწყებიდან 3 დღის განმავლობაში დაავადების ნიშნები არ შეიცვალა ან პირიქით, გაუარესდა აუცილებელია ექიმის კონსულტაციის მიღება პრეპარატის შემდგომი გამოყენების შესახებ.

◄ ექიმის კონსულტაციის გარეშე პრეპარატის მიღება შეიძლება მხოლოდ 7 დღე.

◄ აუცილებელია ექიმის რჩევის მიღება ამ პრეპარატის სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ერთად გამოყენების შესახებ.

◄ ექიმის მიერ სხვა პრეპარატის დანიშვნისას მას უნდა ეცნობოს სტოპტუსინის ტაბლეტების გამოყენების შესახებ.

◄ პრეპარატის მაღალმა დოზებმა შეიძლება გამოიწვიოს არასასურველი გავლენა ისეთ საქმიანობაზე, რაც მოითხოვს ყურადღების კონცენტრაციას, მოძრაობის კოორდინაციას და გადაწყვეტილებების სწრაფად მიღებას (მაგ. ავტომობილის მართვა, მანქანათა მომსახურეობა და სიმაღლესთან დაკავშირებული სამუშაოები).

◄ პრეპარატით მკურნალობის პერიოდში არ არის რეკომენდებული ალკოჰოლური სასმელების გამოყენება.

◄ პრეპარატის ჭარბი დოზის ან ბავშვის მიერ ტაბლეტის შემთხვევით მიღებისას, მიმართეთ ექიმს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– გვაიფენეზინის მოქმედება ძლიერდება ლითიუმისა და მაგნიუმის პრეპარატების გამოყენებისას.

– გვაიფენეზინი აძლიერებს პარაცეტამოლისა და აცეტილსალიცილის მჟავის ანალგეზიურ მოქმედებას.

– ალკოჰოლის, დამამშვიდებელი საძილე საშუალებების, ზოგად ანესთეტიკების მოქმედებას ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე, ასევე მიორელაქსანტების მოქმედებას. ამიტომ ასეთი სახის პრეპარატების გამოყენების შემთხვევაში, აუცილებელია ექიმისაგან რეკომენდაციის მიღება ამ პრეპარატების ერთობლივი გამოყენების შესახებ.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 10-25⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: წვეთები – 5 წელი;

ტაბლეტები – 4 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

LOPERAMIDE

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

დიარეის საწინააღმდეგო

შემადგენლობა:

პრეპარატის ერთი კაფსულა შეიცავს აქტიური ნივთიერების – ლოპერამიდის ჰიდროქლორიდის 2 მგ-ს.

დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზა, სახამებელი, მაგნიუმის სტეარატი, ტალკი.

მოქმედების მექანიზმი:

დიარეის საწინააღმდეგო საშუალება.

ლოპერამიდი უკავშირდება ნაწლავის კედელში არსებულ ოპიოიდურ რეცეპტორებს, თრგუნავს აცეტილქოლინისა და პროსტაგლანდინების გამოთავისუფლებას, რის შედეგადაც მცირდება ნაწლავის გლუვი კუნთების ტონუსი და მოტორიკა, მცირდება პერისტალტიკა და იზრდება ნაწლავის შიგთავსის გადაადგილების დრო. ანალური სფინქტერის გაზრდილი ტონუსის შესაბამისად იზრდება ფეკალური მასების შეკავება და მცირდება დეფეკაციის მოთხოვნა.

ლოპერამიდის მოქმედება იწყება სწრაფად და გრძელდება დაახლოებით 4-6 საათი.

პერორალურად მიღებული პრეპარატის 40% აბსორბირდება. პლაზმის ცილებს, ძირითადად ალბუმინებს, უკავშირდება 95%. ღვიძლში ინტენსიურად მეტაბოლიზდება “პირველადი გავლის” ეფექტით. T1/2 შეადგენს 10.8 სთ-ს. ძირითადად გამოიყოფა ფეკალურ მასებთან ერთად, ხოლო უმნიშვნელო ნაწილი კონიუგირებული მეტაბოლიტების სახით – შარდთან ერთად.

ჩვენება:

• სხვადასხვა გენეზის მწვავე და ქრონიკული დიარეა;
• ფეკალური მასების გამოყოფის რეგულირება პაციენტებში ილეოსტომით.

უკუჩვენება:

* მწვავე დიზენტერია და საჭმლის მომნელებელი სისტემის სხვა ინფექციები (გამოწვეული Salmonella spp., Shigella spp., Campylobacter spp.);

* ნაწლავის გაუვალობა (მათ შორის პერისტალტიკის დაქვეითების თავიდან აცილების აუცილებლობისას);

* დივერტიკულოზი;

* მწვავე წყლულოვანი კოლიტი;

* ფსევდომემბრანული ენტეროკოლიტი (ანტიბიოტიკების მიღებით გამოწვეული დიარეა);

* ორსულობის I ტრიმესტრი და ლაქტაციის პერიოდი;

* 6 წლამდე ასაკის ბავშვები;

* პრეპარატის კომპონენტებისადმი მომატებული მგრძნობელობა.

უსაფრთხოების ზომები:

პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში ღვიძლის უკმარისობით.

მკურნალობის ფონზე ყაბზობის (შეკრულობის) ან მუცლის შებერილობის განვითარებისას უნდა შეწყდეს პრეპარატის მიღება.

სტოპექსი გამოიყენება დიარეის სიმპტომური მკურნალობისთვის, ამიტომ მასთან ერთად მიზანშეწონილია ეტიოლოგიური თერაპიის ჩატარება.

დიარეის ფონზე, განსაკუთრებით ბავშვებში, შესაძლებელია ჰიპოვოლემიის განვითარება და ელექროლიტების შემცველობის დაქვეითება. ასეთ შემთხვევებში, მნიშვნელოვანია დაკარგული სითხისა და ელექტროლიტების აღდგენა ჩანაცვლებითი თერაპიის სახით.

მწვავე დიარეის დროს, როდესაც მკურნალობის ფონზე 48 საათის განმავლობაში არ აღინიშნება კლინიკური გაუმჯობესება, უნდა შეწყდეს პრეპარატის მიღება და გამოირიცხოს დიარეის ინფექციური გენეზი.

პრეპარატი არ ინიშნება დიარეის სამკურნალოდ, როცა განავალში აღინიშნება სისხლი და პაციენტს აქვს მაღალი ტემპერატურა.

შიდსი-თ დაავადებულ პაციენტებში მუცლის შებერილობის პირველივე ნიშნებისას უნდა შეწყდეს სტოპექსით მკურნალობა, ვინაიდან ერთეულ შემთხვევებში, როგორც ვირუსული ასევე ბაქტერიული გენეზის კოლიტის დროს შესაძლოა მსხვილი ნაწლავის ტოქსიკური გაფართოება გამოიწვიოს.

პაციენტები ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით განსაკუთრებული მეთვალყურეობის ქვეშ უნდა იმყოფებოდნენ, რათა დროულად დაფიქსირდეს ცნს-ის ტოქსიკური დაზიანების ნიშნები.

მკურნალობის პროცესში რეკომენდებულია დიეტის დაცვა და საკმარისი რაოდენობის სითხის მიღება.

მკურნალობის პროცესში საჭიროა ავტომობილის მართვისა და სხვა აქტიური ქმედებებისგან თავის შეკავება, რომლებიც ყურადღების კონცენტრირებასა და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს მოითხოვენ.

დოზის გადაჭარბება:

სიმპტომები: ცნს-ის დათრგუნვა – სტუპორი, კოორდინაციის დარღვევა, ძილიანობა, მიოზი, კუნთების მომატებული ტონუსი, სუნთქვის დათრგუნვა, ნაწლავის გაუვალობა. ბავშვები უმეტესად მგრძნობიარენი არიან პრეპარატის ცნს-ზე გავლენისადმი.

მკურნალობა: სიმპტომური მკურნალობა – კუჭის ამორეცხვა, აქტივირებული ნახშირის მიღება (სტოპექსის მიღებიდან არა უგვიანეს 3 საათის განმავლობაში), ფილტვების ხელოვნური ვენტილაცია. ანტიდოტი – ნალოქსონი. ვინაიდან ლოპერამიდს ნალოქსონთან შედარებით აქვს უფრო გახანგრძლივებული მოქმედება (1-3 სთ), შესაძლებელია საჭირო გახდეს ამ უკანასკნელის განმეორებითი მიღება. ცნს-ზე დამთრგუნველი ზეგავლენის გამოვლენისათვის პაციენტი 48 საათის განმავლობაში უნდა იმყოფებოდეს განსაკუთრებული მეთვალყურეობის ქვეშ.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი:

ორსულობის I ტრიმესტრსა და ლაქტაციის პერიოდში სტოპექსი უკუნაჩვენებია. ორსულობის II და III ტრიმესტრში პრეპარატი ინიშნება იმ შემთხვევაში, როდესაც მისი გამოყენების საჭიროება დედისთვის აჭარბებს ნაყოფზე პრეპარატის გავლენის პოტენციურ რისკს.

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება:

სტოპექსის სხვა პრეპარატებთან ურთიერთქმედება გამოვლენილი არ არის.

დოზირება და მიღების წესი:

კაფსულები მიიღება დაუღეჭავად, საკმარისი რაოდენობის წყალთან ერთად.

მწვავე დიარეის დროს:

მოზრდილებში, მათ შორის ასაკოვან პაციენტებში: საწყისი დოზაა 4 მგ (2 კაფსულა), შემდეგში – თხიერი განავლის შემთხვევაში ყოველი დეფეკაციის შემდეგ 2 მგ (1 კაფსულა).

6 წელზე მეტი ასაკის ბავშვებში: საწყისი დოზაა 2 მგ (1 კაფსულა), შემდეგში – თხიერი განავლის შემთხვევაში ყოველი დეფეკაციის შემდეგ 2 მგ (1 კაფსულა).

ქრონიკული დიარეის დროს:

მოზრდილებში, მათ შორის ასაკოვან პაციენტებში: საწყისი დღიური დოზაა 4 მგ (2 კაფსულა). დოზის შემდგომი კორექცია ხდება ინდივიდუალურად, შემანარჩუნებელი თერაპიით – დღეში 2-12 მგ (1-6 კაფსულა), დეფეკაციის სიხშირის დღეში 1-2-ჯერ მიღწევამდე.

6 წელზე მეტი ასაკის ბავშვებში: საწყისი დოზაა 2 მგ (1 კაფსულა). დოზის შემდგომი კორექცია ხდება ინდივიდუალურად, შემანარჩუნებელი თერაპიით – დღეში 2-12 მგ (1-6 კაფსულა), დეფეკაციის სიხშირის დღეში 1-2-ჯერ მიღწევამდე.

მაქსიმალური დღიური დოზა მწვავე და ქრონიკული დიარეის შემთხვევაში მოზრდილებში შეადგენს 16 მგ-ს (8 კაფსულა), ხოლო ბავშვებში მაქსიმალური დღიური დოზაა 6 მგ/20 კგ სხეულის წონაზე.

პრეპარატის მიღება წყდება ნორმალური განავლის ფორმირების ან 12 საათის განმავლობაში განავლის არარსებობის შემთხვევაში.

გვერდითი მოვლენები:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: შეკრულობა და/ან მუცლის შებერილობა, ნაწლავური კოლიკა, ტკივილი ან დისკომფორტი მუცლის არეში, გულისრევა, ღებინება, პირის სიმშრალე. ერთეულ შემთხვევაში – ნაწლავის გაუვალობა;

ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: დაღლილობა, ძილიანობა, თავბრუსხვევა;

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე;

სხვა: იშვიათად – შარდის შეკავება.

ვარგისიანობა და შენახვის პირობები:

პრეპარატის ვარგისიანობის ვადაა 3 წელი.

ინახება 15-25^oC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ, ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე!

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

ექიმის რეცეპტის გარეშე!

საერთაშორისო დასახელება:

GLUCOSAMINE

მწარმოებელი: SLAVIA PHARMA

მოქმედი ნივთიერება: გლუკოზამინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ბიოლოგიურად აქტიური დანამატი; აღადგენს გლუკოზამინოსულფატის ნაკლებობას ორგანიზმში

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ფხვნილი პერორალურად მისაღები ხსნარის მოსამზადებლად: პაკეტში.

1 პაკ.

გლუკოზამინის სულფატი ……… 1.5 გ

ვრცლად დონა

საერთაშორისო დასახელება:

HEXETIDINE

მწარმოებელი: IVAX, ჩეხეთი

მოქმედი ნივთიერება: ჰექსეტიდინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიმიკრობული პრეპარატი ადგილობრივი გამოყენებისათვის პირის ღრუს დაავადებების დროს.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

სპრეი ადგილობრივი გამოყენებისათვის: ფლაკონში 30 მლ, მექანიკური შემასხურებლით და პირის ღრუს აპლიკატორით.

1 მლ

ჰექსეტიდინი ……….      1.92 მგლ

დამხმარე ნივთიერებები:

ანისის ეთერზეთი, ევკალიპტის ეთერზეთი, სასაფრასის ეთერზეთი, ფორთოხლის ხის ყვავილების ეთერზეთი, მწარე პიტნის ეთერზეთი, მენთოლი, მეთილსალიცილი, საქარინის ნატრიუმის მონოჰიდრიტი, გლიცერინი 85%, ეთანოლი 96%.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

სტოპანგინი არის ანტისეპტიკური საშუალება ზომიერად მაანესთეზირებელი მოქმედებით.

პრეპარატის ძირითად აქტიურ ნივთიერებას – ჰექსეტიდინი – გააჩნია ბაქტერიოციდული და ფუნგიციდური მოქმედება. ანტიმიკრობული მოქმედება მიმდინარეობს მიკრობების უჯრედების ჟანგვითი რეაქციის ჩახშობის გზით. ჰექსეტიდინი ეთერზეთებთან კომპლექსში ახდენს ანტისეპტიკურ ზომიერ ლოკალურ მაანესთეზირებელ მოქმედებას.

ჩვენებები:

• პირის ღრუსა და საყლაპავის ანთებითი დაავადებები (ანგინა, ტონზილიტი, ფარინგიტი, სტომატიტი, აფტი, გლოსიტი, პარადონტოზი, პაროდონტოპათია, ალვეოლის ინფიცირება);
• პირის ღრუსა და საყლაპავის სოკოვანი დაავადება (რძიანა);
• ოპერატიული ჩარევების წინ და შემდეგ;
• პირის ღრუსა და საყლაპავის ტრამვების დროს;
• ანგინების კომპლექსური მკურნალობის დროს, როგორც დამხმარე საშუალებები.

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებში და 8 წელზე მეტი ასაკის ბავშვებში სპრეი შეისხურება პირის ღრუში სუნთქვის შეკავებით 1-2 წამის განმავლობაში ინფიცირებულ ზედაპირზე, პროცედურა ტარდება 2-3-ჯერ დღეში ჭამის შემდეგ.

გვერდითი მოვლენები:

– პირის ღრუს ლორწოვონას დროებითი წვის შეგრძნება;

– გამონაკლის შემთხვევებში ძლიერი მგრძნობელობის მქონე ადამიანებს შესაძლოა განუვითარდეს ალერგიული რეაქცია მათ შორის ლარინგისპაზმი;

– ღებინება (პრეპარატის  შემთხვევით ჩაყლაპვისას).

უკუჩვენებები:

* პრეპარატის კომპონენტების მიმართ მაღალმგრძნობელობა;

* ატროფიული ტიპის მშრალი ფარინგიტი;

* 8 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

ორსულობა და ლაქტაცია:

არ არის საკმარისი ინფორმაცია პრეპარატის მიღების შესახებ ფეხმძიმობისა და ძუძუთი კვების დროს, ამიტომ მისი მიღება ხდება სიფრთხილით და მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ სავარაუდო სარგებელი მისი მოხმარების შედეგად აღემატება პოტენციურ რისკს.

განსაკუთრებული მითითებები:

♦ ექიმის კონსულტაციის გარეშე პრეპარატის მიღება შესაძლებელია არა უმეტეს 7 დღის განმავლობაში.

♦ პრეპარატის თვალებში შესხურება აკრძალულია.

♦ არ შეიძლება პრეპარატის შესუნთქვა.

♦ შეიცავს 64% ეთანოლს.

ზემოქმედება სატრანსპორტო საშუალებების ან პოტენციურად სახიფათო მექანიზმების მართვის უნარზე: სტოპანგინი არ ახდენს გავლენას სატრანსპორტო საშუალებების მართვის დროს და მოქმედებებისას, რომელიც საჭიროებს ყურადღების მომატებული კონცენტრაციას.

ჭარბი დოზირება:

არ არის აღწერილი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

უცნობია.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 10-25⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

ფორმა : ხსნარი 200 მლ , ფლაკონი №1

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი :

პირის ღრუს დაავადებების სამკურნალო საშუალება

პრეპარატი სტომგინი წარმოადგენს მცენარეულ ექსტრაქტს პირის ღრუს დაავადებების სამკურნალოდ . იგი ეკოლოგიურად სუფთა პროდუქტია .

შემადგენლობა :

ევკალიპტის ფოთოლი (1,0 გ );   ფარსმანდუკის ბალახი (4,0 გ ); თავშავას ბალახი (2,0 გ ); სალბის ფოთოლი (4,0 გ );   გვირილას ყვავილი (3,0 გ ); გულყვითელას ყვავილი (3 გ ); მუხის ქერქი (4,0 გ ); სპირტი (20,0 გ ); გამოხდილი წყალი (160 გ ).

ფარმაკოლოგიური მოქმედება :

პრეპარატი „სტომგინი „  მოქმედებს ანტისეპტიკურად, აჩერებს სისხლდენას , კურნავს დაავადებულ ღრძილებს .

ჩვენებები :

• პრეპარატი „სტომგინი „  გამოიყენება გინგივიტის , სტომატიტის და პარადონტოზის სამკურნალოდ .

მიღების წესი :

პირის ღრუში , მტკივნეული ადგილის მხარეს ჩაიგუბეთ პრეპარატის ერთი სუფრის კოვზი და დააყოვნეთ 5-10 წთ ; პროცედურა გაიმეორეთ დღეში 4-5- ჯერ .

უკუჩვენებები : არ არის დადგენილი .

გვერდითი მოვლენები : არ არის დადგენილი .

შენახვის პირობები: მჭიდროდ დაახურეთ თავი და შეინახეთ ოთახის ტემპერატურაზე .

გამოშვების ფორმა: 200 მლ . ფლაკონებში №1

შენახვის ვადა: 2 წელი

გაცემის წესი: გაიცემა ურეცეპტოდ

მწარმოებელი: შ . პ . ს . ” დავათი “

საერთაშორისო დასახელება:

SERTRALINE

მწარმოებელი: EGIS PHARMACEUTICALS PLC., უნგრეთი

მოქმედი ნივთიერება: სერტრალინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიდეპრესანტი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10, 20 და 30 ც.

1 ტაბ.

სერტრალინის ჰიდროქლორიდი ……….   50 მგ

1 ტაბ.

სერტრალინის ჰიდროქლორიდი………..      100 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

მაგნიუმის სტეარატი ევრ. ფარმ., ჰიდროქსიპროპილცელულოზა ევრ. ფარმ., ნატრიუმის სახამებელის გლუკოლატი (ტიპიA) ბრიტ. ფარმ., კალციუმის ჰიდროფოსფატის დიჰიდრატი ევრ. ფარმ., მიკროკრისტალური ცელულოზა ევრ. ფარმ. ტაბლეტის მასაში.

გარსი: ჰიპრომელოზა 2910 ევრ. ფარმ., მაკროგოლი 6000 ევრ. ფარმ., ტიტანის დიოქსიდი C.1. 77891, E.E.C. 171 ევრ. ფარმ.

ჩვენებები:

• დეპრესია (უნიპოლარული ან ბიპოლარული, თანხლებული შფოთვით);
• მწვავე დეპრესია;
• მორეციდივიე დეპრესიის პროფილაქტიკა;
• უნიპოლარული დეპრესიის პროფილაქტიკური თერაპია;
• მწვავე და ქრონიკული ობსესურ-კომპულსური აშლილობები (ოკა).
• პანიკური აშლილობები (აგორაფობიით და მის გარეშე).

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილები:

დეპრესიისა და ოკა–ს სამკურნალოდ: ჩვეულებრივი დღიური დოზა შეადგენს 50 მგ-ს დღეში ერთხელ ნებისმიერ დროს, საჭმლის მიღებისგან დამოუკიდებლად.

პაციენტები პანიკური აშლილობებით: მკურნალობის დაწყება რეკომენდებულია 25 მგ-იანი დღიური დოზით (ეს ავადმყოფები უფრო მგრძნობიარენი არიან პრეპარატის მიმართ და მათ შეიძლება განუვითარდეთ გვერდითი ეფექტები). ერთ კვირაში დღიური დოზა შეიძლება გაიზარდოს 50 მგ-მდე.

არასაკმარისი თერაპიული ეფექტის შემთხვევაში დღიური დოზა შეიძლება გაიზარდოს 50 მგ-ით კვირაში ერთხელ მაქსიმუმ 200 მგ-მდე, თუ პაციენტი კარგად იტანს პრეპარატს.

დამაკმაყოფილებელი თერაპიული შედეგები შეიძლება მიღწეული იქნას მკურნალობიდან 7 დღის განმავლობაში.

თუმცა სრული თერაპიული ეფექტურობის მისაღწევად საჭიროა 2-4 კვირა.

ოკა-თი დაავადებულებში დამაკმაყოფილებელი თერაპიული შედეგები შეიძლება მიღწეულ იქნას მკურნალობის დაწყებიდან 8-12 კვირის შემდეგ. უმცირესი თერაპიული დოზა უნდა გამოიყენებოდეს შემანარჩუნებელი თერაპიისათვის.

ხანდაზმული ავადმყოფები: ამ კატეგორიის პაციენტებში დოზის სპეციალური შერჩევა არ მოითხოვება.

პაციენტები ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით საჭიროებენ განსაკუთრებულ ყურადღებას პრეპარატ სტიმულოტონის გარსიანი ტაბლეტებით მკურნალობისას.

ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დარღვევის შემთხვევაში შეიძლება საჭირო გახდეს დოზის შემცირება ან დროის ინტერვალის გაზრდა პრეპარატის მიღებებს შორის (იხ. ნაწილი `განსაკუთრებული მითითებები~).

პაციენტებში თირკმელების ფუნქციის დარღვევით დოზის დაზუსტება არ არის საჭირო (იხ. `განსაკუთრებული მითითებები~).

გვერდითი მოვლენები:

ვეგეტატიური ნერვული სისტემის მხრივ: ეაკულაციის დარღვევა (14%), პირის სიმშრალე (15%), ოფლიანობა (7%).

ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: ძილიანობა (14%), თავბრუსხვევა (13%), ტრემორი (9%), უძილობა (22%), ლიბიდოს დაქვეითება (5%), გაღიზიანებადობა (6%).

კუჭ–ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ანორექსია (6%), დიარეა (20%), დისპეფსია (8%), მეტეორიზმი (3%), გულისრევა (28%), ღებინება (4%).

სხვა შესაძლო ეფექტები: სისუსტე (12%), კანის სიწითლე (2%) და მხედველობის სიმახვილის დაქვეითება (4%).

სერტრალინის მიღებისას აღწერილია ექსტრაპირამიდული სიმპტომები, დისკინეზია, კრუნჩხვები, მენსტრუალური ციკლის დარღვევა, ჰიპერპროლაქტინემია, გალაქტორეა და გამონაყარი კანზე (იშვიათად – მულტიფორმული ერითემა), თუმცა პრეპარატთან მიზეზობრივი კავშირი არ არის დამტკიცებული. მოტორული დარღვევები ძირითადად შეიმჩნეოდა პაციენტებში, რომელთაც ადრე ჰქონდათ ამგვარი მოვლენები ან იღებდნენ ნეიროლეპსიურ საშუალებებს.

მოხსნის სიმპტომები მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ იშვითად ჩნდება.

შეიძლება განვითარდეს პარესთეზია, ჰიპესთეზია, დეპრესიის სიმპტომები, ჰალუცინაციები, აგრესიული რეაქციები, აგზნება, შფოთვითი მდგომარეობა ან ფსიქოზი. ამ სიმპტომების დიფერენცირება ძირითადი დაავადების სიმპტომებისგან ძნელია და შეიძლება აღინიშნებოდეს სხვა ანტიდეპრესანტებით მკურნალობისას.

ლაბორატორიული მაჩვენებლები: ტრანსამინაზების (ატს, ალტ) უსიმპტომო ზრდა იშვიათად გვხვდება (0.8%). ეს მოვლენები აღინიშნება სერტრალინის მიღების დაწყებიდან 9 კვირის შემდეგ. პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემდეგ ფერმენტების დონე ნორმალიზდება.

სერტრალინით მკურნალობისას, ასევე, აღწერილია გარდამავალი ჰიპონატრიემია. ეს ფენომენი, ჩვეულებრივ, გამოვლინდება ხანში შესულ პაციენტებში და დიურეზულებისა ან სხვა პრეპარატების მიღებისას. აქედან გამომდინარე, ის შესაძლოა უკავშირდება ანტიდიურეზული ჰორმონის არასაკმარის სეკრეციის სინდრომს.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის აქტიური ნივთიერების ან ნებისმიერი სხვა კომპონენტის მიმართ;

* პაციენტებში, რომლებიც იღებენ მაო-ს ინჰიბიტორებს, ამ პრეპარატების ერთობლივი მიღება უკუნაჩვენებია. ერთი პრეპარატიდან მეორეზე გადასვლის დროს საჭიროა მკურნალობის შეწყვეტა 14 დღის განმავლობაში.

* პაციენტები, რომლებიც იღებენ ტრიპტოფანს ან ფენფლურამინს, უკუნაჩვენებია სტიმულოტონის ტაბლეტების ნებისმიერ მათგანთან ერთად გამოყენება;

* პაციენტები, რომელთაც აქვთ არასტაბილური ეპილეფსია;

* ბავშვები (უსაფრთხოება და ეფექტურობა ამ ასაკობრივ ჯგუფში არ არის დამტკიცებული);

* ორსული და მეძუძური ქალები: ორსულობისა ან ლაქტაციის პერიოდში სტიმულოტონის დანიშვნა შეიძლება მხოლოდ რისკისა და შესაძლო სარგებლობის ზედმიწევნითი შედარების შემდეგ.

* სპირტიანი სასმელების მიღება სტიმულოტონით მკურნალობის დროს უკუნაჩვენებია.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულად ყოფნის ან მისი დაგეგმვის, ან ბავშვის ძუძუთი კვებისას მკურნალობის დაწყებამდე რჩევისათვის მიმართეთ ექიმს.

რეპროდუქციულ ასაკში მყოფმა ქალებმა, რომლებიც იღებენ სერტრალინს, უნდა გამოიყენონ ეფექტური ჩასახვის საწინააღმდეგო საშუალებები.

* სერტრალინი გამოიყოფა დედის რძეში. არ არსებობს საკმარისი მონაცემები ადამიანზე ჩატარებული კონტროლირებადი კვლევებით. ამიტომაც სერტრალინის მიღება ლაქტაციის დროს რეკომენდებული არ არის. ასეთი მკურნალობის აუცილებლობის შემთხვევაში უნდა გადაწყდეს საკითხი ძუძუთი კვების დროებით შეწყვეტის შესახებ.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ არ არსებობს საკმარისი მონაცემები სტიმულოტონის გარსიანი ტაბლეტების გამოყენების შესახებ პაციენტებში, ელექტრო-კრუნჩხვითი თერაპიის დროს (ეკთ). სერტრალინისა და ეკთ-ს ერთდროული გამოყენების შესაძლო სარგებელი ან საფრთხე შესწავლილი არ არის.

◄ ისევე, როგორც სხვა ანტიდეპრესანტების მიღების დროს, ზოგიერთ ავადმყოფებში, რომლებიც იღებენ სერტრალინს, აღინიშნება მანიაკალური და ჰიპომანიაკალური მდგომარეობები.

◄ ავადმყოფებს დეპრესიით ხშირად აქვთ სუიციდის მცდელობა, ეს საფრთხე არსებობს რემისიის დაწყებამდე. სამკურნალო კურსის დასაწყისში ავადმყოფები საჭიროებენ განსაკუთრებულ სამედიცინო მეთვალყურეობას ოპტიმალური კლინიკური ეფექტის მიღებამდე.

◄ სერტრალინით მკურნალობის შემდეგ ეპილეფსიური შეტევები აღინიშნებოდა ავადმყოფებში დეპრესიით (0.08%) და ობსესურ-კომპულსიური აშლილობებით (0.2%),  თუმცა ამ მოვლენების მიზეზობრივი კავშირი სერტრალინთან დამტკიცებული არ არის. არ არსებობს სერტრალინის გამოყენების საკმარისი გამოცდილება ეპილეფსიის მქონე ავადმყოფებში. პაციენტებში არასტაბილური ეპილეფსიით ამ პრეპარატის დანიშვნა არ არის მიზანშეწონილი. რეკომენდებულია ხშირი გამოკვლევა. კრუნჩხვითი შეტევების განვითარების შემთხვევაში პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს.

◄ სერტრალინის ძირითადი და ინტენსიური მეტაბოლიზმის ადგილია ღვიძლი. ფარმაკოკინეტიკურმა გამოკვლევებმა ერთჯერადი დოზის შეყვანით პაციენტებში საშუალო სიმძიმის ღვიძლის ციროზით გამოავლინა სერტრალინის ნახევარგამოყოფის დროის გახანგრძლივება და დროის კონცენტრაციის მრუდის ფართობის ზრდა. ამიტომ საჭიროა სიფრთხილე სერტრალინით მკურნალობისას ავადმყოფებში ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით. ამ შემთხვევაში საჭიროა დოზის შემცირება ან სერტრალინის მიღებებს შორის ინტერვალების გაზრდა. არ არსებობს სერტრალინის მიღების საკმარისი კლინიკური გამოცდილება ავადმყოფებში ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დარღვევებით. უმჯობესია, სერტრალინი ასეთ ავადმყოფებს არ დაუნიშნოთ.

◄ ავადმყოფებში თირკმელების ფუნქციის მსუბუქი ან ზომიერი დარღვევებით (კრეატინინის კლირენსი 20-50 მლ/წთ) და თირკმელების მძიმე უკმარისობით (კრეატინინის კლირენსი 20 მლ/წთ-ზე ნაკლები) სერტრალინის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრების მნიშვნელოვანი ცვლილება არ აღინიშნება. ეს აისახა გამოკვლევებში ერთჯერადი და მრავალჯერადი დოზების მიღებით. ამიტომ ასეთი ავადმყოფები არ საჭიროებენ დოზის ინდივიდუალურ შერჩევას.

ტრანსპორტის მართვის შესაძლებლობა: თუ პაციენტი არ იღებს სხვა მედიკამენტს სტიმულოტონთან ერთად, სავარაუდოა, რომ სტიმულოტონი არ მოახდენს ზეგავლენას მის აქტივობაზე.

თუ სტიმულოტონთან ერთად გამოიყენება რომელიმე სხვა პრეპარატი (მაგალითად, ბენზოდიაზეპინი ან სხვა ტრანკვილიზატორი), ამან შეიძლება იქონიოს გავლენა ტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის შესაძლებლობაზე ან უბედური შემთხვევების მომატებული რისკის მქონე სამუშაოს შესრულებაზე. ნებისმიერი საკითხის გასარკვევად რჩევისათვის საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

ჭარბი დოზირება:

სერტრალინით მონოთერაპიის დროს არ არის აღწერილი ჭარბი დოზირების მძიმე სიმპტომების განვითარება. მაღალი დოზების მიღების შემდეგაც კი.

სხვა პრეპარატებთან ან ალკოჰოლთან ერთობლივი შეყვანა იწვევს ჭარბი დოზირების მძიმე მოვლენებს, ზოგჯერ სასიკვდილო შედეგით.

სიმპტომები: ძილიანობა, გულისრევა, ღებინება, ტაქიკარდია, შფოთვა და თვალის გუგების გაფართოვება.

მკურნალობა: სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. პაციენტი საჭიროებს ინტენსიურ და შემანარჩუნებელ თერაპიას. არ არის რეკომენდებული ღებინების გამოწვევა. აქტივირებული ნახშირის შეყვანა შეიძლება უფრო ეფექტური იყოს, ვიდრე კუჭის ამორეცხვა. აუცილებელი სასუნთქი გზების გამავლობის შენარჩუნება. საჭიროა სასიცოცხლო მნიშვნელოვანი ფუნქციების მონიტორინგი. სერტრალინს ახასიათებს განაწილების დიდი მოცულობა. ამიტომ ფორსირებული დიურეზი, დიალიზი, ჩანაცვლებითი ინფუზია ან სისხლის ტრანსფუზია შეიძლება არაეფექტური ან ნაკლებად ეფექტური იყოს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

მონოამინოქსიდაზის (მაო) ინჰიბიტორები: სერტრალინისა და მაო-ს ინჰიბიტორის (უფრო ზუსტად, მაო-ს შერჩევითი ინჰიბიტორის სელეგილინისა და მაო-ს შექცევადი ინჰიბიტორის A მოკლობემიდის) ერთობლივი შეყვანის დროს ვითარდება მძიმე გართულებები. ზოგიერთი შემთხვევა აღწერით ემსგავსება სეროტონინის სინდრომს. ანალოგიური შემთხვევები, ზოგჯერ სასიკვდილო შედეგით, აღინიშნებოდა მაო-ს ინჰიბიტორების ჯგუფის ანტიდეპრესანტთან (სერტრალინის გარდა) კომბინირებული თერაპიის დროს და აგრეთვე ანტიდეპრესანტის მოხსნისთანავე მაო-ს ინჰიბიტორით მკურნალობის დაწყების შემდეგ.

სეროტონინის უკუმიტაცების შერჩევითი ინჰიბიტორების (სუში)-ის ჯგუფის პრეპარატების და მაო-ს ინჰიბიტორების კომბინაციის დროს შეიძლება განვითარდეს შემდეგი სიმპტომები: ჰიპერთერმია, რიგიდობა, მიოკლონუსი, ვეგეტატიური ნერვული სისტემის ლაბილობა (მაგალითად, სუნთქვის პარამეტრების და/ან სისხლის მიმოქცევის პარამეტრების სწრაფი ცვლილებები), ფსიქიკური მდგომარეობის შეცვლა (უფრო ზუსტად დაბინდული ცნობიერება), გაღიზიანებადობა, გამოხატული შფოთვა, რომელიც შეიძლება გადაიზარდოს დელირიუმსა ან კომაში. ამიტომ, სერტრალინის დანიშვნა არ შეიძლება მაო-ს ინჰიბიტორებთან ერთად ან 14 დღის განმავლობაში მათი შეწყვეტის შემდეგ. ანალოგიურად, სერტრალინით მკურნალობის დასრულების შემდეგ მაო-ს ინჰიბიტორებით მკურნალობის დაწყებამდე უნდა გავიდეს არანაკლებ 14 დღე.

საშუალებები ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე (ცნს) შემაკავებელი გავლენით და ალკოჰოლი: ალკოჰოლი, კარმაზეპინი და ჰალოპერიდოლი ჯანმრთელი მოხალისეების კოგნიტიურ და ფსიქომოტორულ აქტივობაზე არ ახდენდნენ გავლენას სერტრალინის შეყვანის შემდეგ 200 მგ დღიური დოზით. თუმცა სერტრალინის მიღების დროს, განსაკუთრებული სიფრთხილით უნდა მოხდეს იმ პრეპარატების გამოყენება, რომლებიც ზეგავლენას ახდენს ცნს-ზე, ხოლო ალკოჰოლის მიღებისგან თავი უნდა იქნას შეკავებული.

კუმარინის წარმოებულები: სერტრალინთან ერთად მათ შეუძლიათ პროთრომბინის დონის მნიშვნელოვანი შემცირება, სერტრალინის სამკურნალო კურსის დასაწყისში და ბოლოს რეკომენდებულია პროთრომბინის დროის კონტროლი.

სერტრალინი უკავშირდება სისხლის პლაზმის ცილებს. მისი ერთდროული შეყვანისას სხვა პრეპარატებთან ერთად, რომლებსაც აქვთ ასეთივე თვისებები, შეიძლება ურთიერთქმედების განვითარება.

ციმეტიდინი: სერტრალინის კლირენსი მნიშვნელოვნად მცირდება ციმეტიდინის ერთდროული შეყვანისას. ამ ფენომენის კლინიკური მნიშვნელობა უცნობია.

ციტოქტომ P450 იზოფერმენტით 2D6 მეტაბოლიზებული სამკურნალო საშუალებები: სერტრალინის ხანგრძლივი მიღება დღიური დოზით 50 მგ იწვევს დეზიპრამინის (ნივთიერება, რომელიც გამოიყენება ციტოქრომ P450-ის იზოფერმენტ 2D6 მარკერის სახით) თანაბარი კონცენტრაციის მატებას სისხლის პლაზმაში.

სამკურნალო საშუალებები, მეტაბოლიზირებული ციტოქრომ P450 სხვა იზოფერმენტული სისტემებით: ურთიერთქმედების შესწავლამ in vitroDგამოავლინა, რომ ენდოგენური კორტიზოლის ჰიდროქსილირება იზოფერმენტის CYP3A3/4 საშუალებით და, ასევე კარბამაზეპინისა და ტერფენადინის მეტაბოლიზმი, არ იცვლება სერტრალინის ხანგრძლივი მიღების დროს დღიური დოზით 200 მგ. ტოლბუტამიდის, ფენიტოინისა და ვარფარინის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში არ იცვლება სერტრალინის ხანგრძლივი მიღების დროს დღიური დოზით 200 მგ. აქედან გამომდინარე სერტრალინი არ თრგუნავს CYP2C9 აქტივობას. იგივე დოზა არ ცვლის დიაზეპამის დონეს სისხლის შრატში, რაც ადასტურებს CYP2C9 აქტივობის დათრგუნვის არარსებობას; in vitro ჩატარებულმა გამოკვლევებმა აჩვენა, რომ სერტრალინს არ გააჩნია ან აქვს მინიმალური დამთრგუნველი ეფექტი CYP1A2-ზე.

ლითიუმი: ჯანმრთელ მოხალისეებზე პლაცებო-კონტროლირებადი გამოკვლევებით ფარმაკოკინეტიკის არსებითი ცვლილებები აღწერილი არ არის სერტრალინთან ერთდროულად ლითიუმის მიღების შემდეგ. თუმცა ტრემორი აღინიშნებოდა უფრო ხშირად, ვიდრე პლაცებოს ჯგუფში, რაც შეიძლება მოწმობდეს ფარმაკოდინამიურ ურთიერთქმედებაზე. როგორც სეროტონინის უკუმიტაცების სხვა ინჰიბიტორების გამოყენების შემთხვევაში, სერტრალინის ერთდროული შეყვანა სეროტონინერგულ საშუალებებთან (მაგალითად, ლითიუმთან) მოითხოვს განსაკუთრებულ სიფრთხილეს,

სეროტონინერგული პრეპარატები: “გამორეცხვის პერიოდის” აუცილებლობა სეროტონინის უკუმიტაცების ერთი ინჰიბიტორიდან მეორეზე გადასვლისას დამტკიცებული არ არის. ამიტომ სამკურნალო საშუალებების ასეთი შეცვლის აუცილებლობის დროს განსაკუთრებული სიფრთხილე გვმართებს. თავი უნდა ავარიდოთ ტრიფტოფანისა ან ფენფლურამინის სერტრალინთან ერთდროულ შეყვანას.

მიკროსომული ფერმენტების ინდუქცია: კლინიკურ გამოკვლევებში სერტრალინი იწვევდა ღვიძლის ფერმენტების მინიმალურ ინდუქციას. ანტიპირინთან (200 მგ დღეში) ერთდროული გამოყენება მნიშვნელოვნად ამცირებდა ანტიპირინის ნახევარგამოყოფის პერიოდს, თუმცა ეს ეფექტი აღინიშნებოდა იშვიათად (5%).

ატენოლოლი: ატენოლოლთან ერთდროული შეყვანისას სერტრალინი არ ცვლის მის ბეტამაბლოკირებელ ეფექტს.

გლიბენკლამიდი და დიგოქსინი: ამ პრეპარატებთან ურთიერთქმედება არ აღინიშნება სერტრალინის 200 მგ-მდე დღიური დოზების გამოყენებისას.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: მითითებულია კოლოფზე.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

CITRULLINE MALATE

მწრმოებელი: LABORATOIRES BIOCODEX, საფრანგეთი

მოქმედი ნივთიერება: ციტრულინის მალატი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ასთენიის სამკურნალო პრეპარატი, მეტაბოლიზმის კორექტორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

დასალევი ხსნარი: პაკეტში 10 მლ, შეფუთვაში 18 ც.

1 მლ

ციტრულინის მალატი ……..     100 მგ

დამხმარე ნივთიერები:

ნატურალურ ფორთოხლის არომატიზატორი, ნატრიუმის ჰიდროქსიდის კონცეტრირებული ხსნარი, გამოხდილი წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი წარმოადგენს ამინომჟავებს. სტიმოლი ახდენს ლაქტატისა და ამიაკის უტილიზაციას, უზრუნველყოფს ორგანიზმს ენერგიით, გადაჰყავს რა უჯრედი მეტაბოლიზმის უფრო მაღალ ენერგეტიკულ დონეზე.

ჩვენებები:

• ასთენიის სიმპტომური მკურნალობა;
• ფიზიკური ასთენია;
• ფსიქიკური ასთენია;
• პოსტინფექციური ასთენია;
• ასთენია ორსულობისას;
• ასთენია ხანდაზმულ ასაკში;
• ასთენია ენდოკრინული დაავადებებისას;
• ასთენია სპორტსმენებში (ხსნის ინტენსიური ვარჯიშით გამოწვეული კუნთების დაღლილობას);
• ასთენოვეგეტატური სინდრომი ვეგეტოსისხლძარღვოვანი დისტონიის ჰიპოტონური ფორმის დროს;
• ალკოჰოლურ-აბსტინენციური სინდრომი;
• სექსუალური ასთენია;
• არ წარმოადგენს დოპინგს. ნებადართულია სპორტსმენებისათვის.

მიღების წესი და დოზირება:

ბავშვებში 2-5 წლამდე: 1 პაკეტი დღეში.

ბავშვები 5-15 წლამდე: 1 პაკეტი 2-ჯერ დღეში.

მოზრდილები: 1-2 პაკეტი 3-ჯერ დღეში.

რეკომენდებულია მიღება 12-14 დღის განმავლობაში.

მიიღება საკვებთან ერთად. პაკეტის შიგთავსი იხსნება 100 მლ წყალში ან წვენში.

გვერდითი მოვლენები:

იშვიათად დისკომფორტი ეპიგასტრიუმში.

უკუჩვენებები:

პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა. კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება.

განსაკუთრებული მითითებები:

ერთი პაკეტი შეიცავს დაახლოებით 30 გ (1.3 მმოლ) ნატრიუმის ხსნარს pH-ის 3.3-მდე შესანარჩუნებლად, რაც გათვალისწინებული უნდა იქნას უმარილო დიეტაზე მყოფი პაციენტებისათვის.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ მოიპოვება მონაცემები.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.