საერთაშორისო დასახელება:

METHYLPREDNISOLONE

მწარმოებელი: PFIZER, ბელგია

მოქმედი ნივთიერება: მეთილპრედნიზოლონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

გლუკოკორტიკოსტეროიდი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ლიოფილიზირებული ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში.

1 ფლ.

მეთილპრედნიზოლონის ნატრიუმის სუქცინატი ……..   40 მგ

1 ფლ.

მეთილპრედნიზოლოინს ნატრიუმის სუქცინატი ……    125 მგ

ლიოფილიზირებული ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში, შეფუთვაში გამხსნელთან ერთად.

1 ფლ.

მეთილპრედნიზოლონის ნატრიუმის სუქცინატი …….     500 მგ

1 ფლ.

მეთილპრედნიზოლონის ნატრიუმის სუქცინატი ………  1000 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი წარმოადგენს სინთეზურ გლუკოკორტიკოიდს, რომელსაც გააჩნია გამოხატული ანთების საწინააღმდეგო, ანტიალერგიული და იმუნოდეპრესიული აქტივობა.

პრეპარატის მოქმედების შედეგად ანთებითი კერის მიდამოში მცირდება იმუნოაქტიური უჯრედების რაოდენობა და ვაზოდილატაცია, ადგილი აქვს ლიზოსომური მემბრანების სტაბილიზაციას, ფაგოციტოზის დათრგუნვას, პროსტაგლანდინების და ლეიკოტრიენების პროდუცის დაქვეითებას.

4 მგ სოლუ-მედროლი ხასიათდება 20 მგ ჰიდროკორტიზონისათვის დამახასიათებელი ანთების საწინააღმდეგო მოქმედით. პრეპარატს გააჩნია მინიმალური მინერალოკორტიკოიდული აქტივობა (200 მგ მედროლი ექვივალენტურია 1 მგ დეზოქსიკორტიკოსტეროინის).

სოლუ-მედროლი ხელს უწყობს ლიპოლიზს, უმთავრესად კიდურებში, აგრეთვე ხასიათდება ლიპოგენური მოქმედებით, რომელიც აშკარად არის გამოხატული თავის, კისრის და გულმკერდის მიდამოში, რაც იწვევს ცხიმების გადანაწილებას. პრეპარატმა შესაძლებელია გამოიწვიოს ოსტეოპოროზი.

ფარმაკოკინეტიკა:

სოლუ-მედროლის ვენაში შეყვანისას დოზით 30მგ/კგ 20 წთ-ის ან 1 გ-ის 30-60 წთ-ის განმავლობაში სისხლის პლაზმაში მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება 25 წთ-ის შემდეგ დაახლოებით 20 მკგ/მლ-ის ოდენობით. სოლუ-მედროლის ინტრავენური შეყვანისას დოზით 40 მგ პლაზმაში მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება 2 სთ-ის შემდეგ და შეადგენს 34 მკგ/100 მლ-ში.

პრეპარატის კუნთებში შეყვანის შემდეგ მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია ნაკლებია, ვიდრე ვენაში შეყვანის დროს. კუნთებში შეყვანისას პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია ხანგრძლივად აღინიშნება სისხლის პლაზმაში.

სოლუ-მედროლი მეტაბოლიზდება ღვიძლში. მისი ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 2-3 – 4 სთ-ს. სოლუ-მედროლი გამოიყოფა თირკმელებით მეტაბოლიტების სახით.

ჩვენებები:

• თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის ფუნქციის პირველადი, მეორადი და მწვავე უკმარისობა;
• თირკმელზედა ჯირკვლის თანდაყოლილი ჰიპოპლაზია;
• ჰიპერკალციემია (სიმსივნური დაავადების გამო);
• არაჩირქოვანი თირეოდიტი;
• ადრენოგენიტალური სინდრომი;
• რევმატიული დაავადებების გამწვავების დროს კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში, მათ შორის რევმატოიდული ართრიტი, რევმატიული კარდიტი, ოსტეოართროზი, მწვავე და ქვემწვავე ბურსიტი, ტენდოსინოვიტი, პოდაგრული მწვავე ართრიტი, ფსორიაზული ართრიტი, მაანკილიზირებელი სპონდილიტი;
• კოლაგენური დაავადებების გამწვავების დროს, როგორიცაა: სისტემური წითული მგლურა, სისტემური დერმატომიოზიტი, ან ამ დაავადებების შემანარჩუნებელი თერაპიისათვის;
• კანის მძიმე ფორმის დაავადებები, როგორიცაა მაგალითად: მულტიფორმული ერითემა, ექსფოლიატური დერმატიტი, ბულოზური ჰერპეტიფორმული დერმატიტი, მძიმე ფორმის სებორეული დერმატიტი და ფსორიაზი;
• მძიმე ფორმის ალერგიული დაავადებები, რომლებიც არ ექევემდებარებიან ჩვეულებრივ მკურნალობას, მათ შორის: ბრონქული ასთმა, მძიმე ფორმის კონტაქტური დერმატიტი, შრატისმიერი დაავადება;
• მძიმე ფორმის ალერგიული და ანთებითი დაავადებები თვალის დაზიანებით, მათ შორის ირიტები, ირიდოციკლიტები, ქორიორეტინიტები, დიფუზური უკანა უვეიტი, მხედველობის ნერვის ნევრიტი, კერატიტი, რქოვანას ალერგიული კუთხოვანი წყლულები;
• წყლულოვანი კოლიტისა და რეგიონული ენტერიტის გამწვავების ფაზაში გამოიყენება როგორც კომბინირებული თერაპიის ერთ-ერთი შემადგენელი ნაწილი;
• სასუნთქი ორგანოების დაავადებები, მათ შორის: სიმპტომური სარკოიდოზი, ფილტვების დისემინირებული ან კეროვანი ტუბერკულოზი (ანტიტუბერკულოზურ ქიმიოთერაპიასთან კომბინაციაში), ლეფლერის სინდრომი (რომელიც არ ექვემდებარება მკურნალობის სხვა ფორმას);
• ჰემატოლოგიური დაავადებები: შეძენილი (აუტოიმუნური) ჰემოლიზური ანემია, მოზრდილებში მეორადი თრომბოციტოპენია, ერითრობლასტოპენია (ერითროციტული ანემია), თანდაყოლილი (ერითროიდული) ჰიპოპლასტური ანემია, ლიმფომებისა და ლეიკოზის დროს პალიატიური თერაპიის სახით;
• მოზრდილებში ლეიკოზები და ლიმფომები;
• ბავშვების მწვავე ლეიკოზი;
• რეგიონული ენტერიტი;
• გაფანტული სკლეროზი გამწვავების ფაზაში;
• ორგანოს ტრანსპლანტაციის შედეგად გამოწვეული შენელებული ტიპის რეაქციის პროფილაქტიკა;
• ნეფროზული სინდრომი;
• ტვინის შეშუპება, რომელიც გამოწვეულია ტვინის სიმსივნით;
• ტუბერკულოზური მენინგიტი, რომელიც გამოწვეულია სუბარაქნოიდული ბლოკით ან ბლოკის საშიშროებით ანტიტუბეკულოზურ თერაპიასთან კომბინაციაში.

მიღების წესი და დოზირება:

სოლუ-მედროლის დოზა დგინდება ინდივიდუალურად დაავადების სიმძიმისა და პაციენტის მდგომარეობის მიხედვით.

სიცოცხლისათვის საშიში მდგომარეობის დროს პრეპარატი შეყავთ ინტრავენურად 30 წთ-ის განმავლობაში 30 მგ/კგ სხეულის წონაზე. შეყვანის განმეორება შესაძლებელია ყოველ 4-6 სთ-ში 48 სთ-ის განმავლობაში.

რევმატოიდული ართრიტის დროს პრეპარატი ინიშნება დღეში 1.0 გ-ის ოდენობით 1, 2, 3 ან 4 დღის და/ან ვენაში თვეში 1.0 გ-ის ოდენობით. სისტემური წითელი მგლურას დროს პრეპარატი შეჰყავთ ვენაში დღეში 1.0 გ-ის ოდენობით 3 დღის განმავლობაში. გაფანტული სკლეროზისას კი _ 1.0 გ 3-5 დღის განმავლობაში.

შეშუპების (გლომერულონეფრიტი, მგლურით გამოწვეული ნეფრიტი) დროს უნიშნავენ ვენაში 30 მგ/კგ 4 დღის განმავლობაში დღეგამოშვებით ან 3, 5 ან 7 დღის განმავლობაში დოზით 1.0 გ/დღეში.

ცხოვრების ხარისხის გასაუმჯობესებლად სიმსივნური დაავადების ტერმინალურ სტადიაში სოლუ-მედროლი შეჰყავთ ვენაში დღეში 125 მგ-ის ოდენობით 8 კვირის განმავლობაში. პრეპარატის შეყვანა რეკომენდებულია მინიმუმ 30 წთ-ის განმავლობაში, რომელიც შესაძლებელია გავიმეოროთ მკურნალობის კურსის დამთავრებიდან 1 კვირის განმავლობაში, თუკი არ აღინიშნება სასურველი შედეგი.

სიმსივნის საწინააღმდეგო თერაპიით გამოწვეული ღებინებისა და გულისრევის პროფილქატიკისათვის პრეპარატის რეკომენდებული დოზა შეადგენს ვენაში 250 მგ, რომელიც შეყავთ მინიმუმ 5 წთ-ის განმავლობაში ქიმიოთერაპიამდე 1 სთ-ით ადრე და მის შემდეგ.

ზურგის ტვინის მწვავე ტრავმული დაზიანების შემთხვევაში სოლუ-მედროლი შეყავთ ბოლუსის სახით 30 მგ/კგ სხეულის წონის გათვალისწინებით, არანაკლებ 15 წთ-ით ადრე, შემდგომში უწყვეტი ინფუზიის სახით, სიჩქარით 5.4 მგ/კგ/სთ-ში 23 სთ-ის განმავლობაში. პრეპარატი შეყავთ ინფუზიური ტუმბოს მეშვეობით ცალკე ვენაში. მკურნალობის დაწყება რეკომენდებულია ტრავმიდან პირველი 8 სთ-ის განმავლობაში.

სხვა ჩვენებებისას საწყისი დოზა არ უნდა აჭარბებდეს 10-დან 500 მგ-ს კლინიკური სიტუაციის მიხედვით.

მძიმე და მწვავე მდგომარეობების დროს შესაძლებელია საჭირო გახდეს შედარებით მაღალი დოზები. საწყისი დოზა შეადგენს 250 მგ-ს, LFრომელიც შეჰყავთ ვენაში მინიმუმ 5 წთ-ის განმავლობაში, ხოლო თუკი დოზა შეადგენს 250 მგ-ზე მეტს, მაშინ იგი შეჰყავთ 30 წთ-ზე მეტ ხანს.

ბავშვებში პრეპარატი ინიშნება დაბალ დოზებში. იგი არ უნდა იყოს 0.5 მგ/კგ სხეულის წონაზე ნაკლები, რომელიც შეჰყავთ ყოველ 24 სთ-ში.

ინფუზიის მომზადების წესი: თავდაპირველად ამზადებენ სოლუ-მედროლის ხსნარს, ერთმანეთში ურევენ ხსნარსა და ფხვნილს, რომლებიც მოთავსებულია ორტევადიან ფლაკონში. აუცილებელია ვისარგებლოთ მხოლოდ სპეციალური გამხსნელებით. აუცილებლობის შემთხვევაში პრეპარატი შესაძლებელია გამოვიყენოთ გახსნილი ხსნარის სახით საწყისი ხსნარის შერევის შემდეგ 5% დექსტროზასთან წყალზე, ფიზიოლოგიურ ხსნართან 5%-იან დექსტროზასთან, რომელიც განზავებულია 0.45%-ით ან 0.9%-ით ნატრიუმის ქლორიდით. მომზადებული ხსნარები ფიზიკურად და ქიმიურად სტაბილურია 48 სთ-ის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები:

ენდოკრინული სისტემის მხრივ: მენსტრუალური ციკლის დარღვევა, იცენკო-კუშინგის სინდრომი თირკმელზედა ჯირკვლის ფუნქციის ჰიპოფიზური დათრგუნვა, ნახშირწყლების მიმართ ტოლერანტობის დაქვეითება, სტეროიდული დიაბეტი, ცილების კატაბოლიზმის შედეგად გამოწვეული უარყოფითი აზოტოვანი ბალანსი, ბავშვებში სიმაღლეში ზრდის შეფერხება.

საყრდენ–მამოძრავებელი აპარატის მხრივ: სტეროიდული მიოპათია, კუნთების სისუსტე, ოსტეოპოროზი, პათოლოგიური მოტეხილობები, ძვლების ასეპტური ნეკროზი.

ცნს–ის მხრივ: თავის ქალას შიდა წნევის მომატება, ნათხემის ფსევდოსიმსივნე, ფსიქიური დარღვევები, კრუნჩხვები.

მხედველობის ორგანოების მხრივ: უკანა სუბკაფსულური კატარაქტა, თვალის შიდა წნევის მომატება ეგზოფტალმი, თვალის მეორადი ინფექციები, რომლებიც გამოწვეული სოკოებითა და ვირუსით.

კუჭ–ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: პანკრეატიტი, ეზოფაგიტი, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანება, მოსალოდენლი სისხლდენით და პერფორაციით.

პრეპარატის მოქმედებით გამოწვეული იმუნოდეპრესიული გვერდითი მოვლენები: იმუნიტეტის დაქვეითება, ლატენტური და ოპორტუნისტული ინფექციების გამწვავება ჭრილობის რეგენერაციის უნარის გაუარესება.

წყალ–ელექტროლიტური ბალანსის ცვლის მხრივ: სითხისა და ნატრიუმის შეკავება, გულის უკმარისობა, კალიუმის ნაკლებობა, ჰიპოკალიემური ალკალოზი.

გულ–სისხლძარღვთა სისტემების მხრივ: არტერიული ჰიპერტენზია, გულის უკმარისობა.

მეტაბოლური გვერდითი მოვლენების მხრივ: ცილების კატაბოლიზმის შედეგად აღინიშნება უარყოფით აზოტოვანი ბალანსი. ამასთანავე პარენტერული კორტიკოსტეროიდული თერაპიის ჩატარებამ შესაძლოა გამოიწვიოს ანაფილაქსიური ტიპის ალერგიული რეაქციები ცირკულატორული კოლაფსით ან მის გარეშე, ასევე ბრონქოსპაზმი, გულის რითმის დარღვევა, არტერიული ჰიპერტენზია ან ჰიპოტენზია, გულის გაჩერება.

უკუჩვენებები:

* სისტემური სოკოვანი დაავადებები;

* პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ სოლუ-მედროლით მკურნალობის დროს გართულებები მოსალოდნელია მისი მაღალი დოზით და ხანგრძლივი პერიოდით მკურნალობის შემთხვევაში, ამიტომ საჭიროა მოსალოდნელი სარგებელისა და რისკის გათვალისწინება თითოეული კონკრეტული შემთხვევის დროს.

◄ პრეპარატის მიღების დაწყება რეკომენდებულია დაბალი დოზით, ხოლო მისი შეწყვეტის აუცილებლობისას ეს პროცესი წარმოებს თანდათან.

◄ მედროლის გამოყენებისას მოსალოდნელია თირკმელზედა ჯირკვლების ქერქის უკმარისობის განვითარება, რომელიც პრეპარატის მიღების შეწყვეტიდან რამდენიმე თვის განმავლობაში აღინიშნება. ამ და ყველა სხვა სტრესული მდგომარებისას, რომელიც წარმოიშობა ამ პერიოდში გამოიყენება ჰორმონული თერაპიის და მინერალოკორტიკოიდული პრეპარატების კომბინაცია.

◄ პრეპარატის გამოყენებისას არ არის რეკომენდებული ვაქცინაციისა და იმუნიზაცის პროცედურის ჩატარება.

◄ ვინაიდან ბავშვებში სოლუ-მედროლი იწვევს სიმაღლეში ზრდის დათრგუნვას, ამიტომ იგი გამოიყენება მხოლოდ აუცილებლობის შემთხვევაში.

◄ თვალის ჰერპესული დაზიანების დროს სოლუ-მედროლი გამოიყენება სიფრთხილით, რათა არ განვითარდეს რქოვანას პერფორაცია.

◄ სოლუ-მედროლი სიფრთხილით გამოიყენება არასპეციფიკური წყლულოვანი კოლიტის დივერტიკულიტის, ნაწლავური ანასტომოზების არსებობისას, კუჭის და 12-გოჯა ნაწლავის აქტიური ან ლატენტურად მიმდინარე წყლულოვანი დაავადებების, ჩირქოვანი ინფექციების ან აბსცესების დროს, თირკმელების უკმარისობისას, არტერიული ჰიპერტენზიის, ოსტეოპოროზის, მიასთენიის დროს.

◄ არასტაბილური ფსიქიკის ან ფსიქოზური ტენდენციების მქონე პაციენტებში პრეპარატი აძლიერებს მათ ამ თვისებას.

◄ წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის მხრივ გვერდითი მოვლენების შესამცირებლად უნიშნავენ დიეტას შეზღუდული ნატრიუმით და მომატებული კალიუმის შემადგენლობით.

◄ ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის მიღება შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მოსალოდნელ უარყოფითი მოქმედების პოტენციურ რისკს.

◄ ბავშვები, რომლებმაც მუცლად ყოფნის პერიოდში მიიღეს პრეპარატის მნიშვნელოვანი დოზა, საჭიროა ექიმის მიერ იქნან საგულდაგულოდ შემოწმებულნი თირკმელზედა ჯირკვლის ფუნქციის უკმარისობის ნიშნების გამოსავლენად.

ჭარბი დოზირება:

არ არსებობს მონაცემები მწვავე ინტოქსიკაციის შესახებ. პრეპარატი გამოიყოფა დიალიზის შედეგად.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:  5 წელი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

Soltuks სიროფი, ფლაკონი 200 მლ.

ყოველი 10 მლ შეიცავს:

ადჰადოტა ვაზიკას (Adhatoda vasika) მშრალი ექსტრაქტი ……….. 100 მგ.

სუროს ფოთლების (Hedera helix) ექსტრაქტი ………………………. 175 მგ

მრგვალფოთოლა დროზერას (Drozera rotundifolia) მშრალი ექსტრაქტი …. 75 მგ

ძირტკბილას (Glycyrrhiza glabra) მშრალი ექსტრაქტი ………………………… 40 მგ

ბეგქონდარას (Thymus vulgaris) მშრალი ექსტრაქტი ………………………….. 75 მგ

გრინდელიას (Grindelia Robusta) მშრალი ექსტრაქტი …………………………  50 მგ

ყაყაჩოს ყვავილის (Papaver rhoeas) მშრალი ექსტრაქტი …………………….. 50 მგ

C ვიტამინი ……………………………………………………………………………  30 მგ

თუთიის ციტრატი …………………………………………………………………..  4,5 მგ

დამხმარე ნივთიერებები: მოცხარის ნატურალური წვენი, ფრუქტოზა, ევკალიპტის თაფლი.

მოქმედების მექანიზმი:

სოლტუქსი – მუკოლიტიკი, რომელიც დამზადებულია სპეციალურად შერჩეული მცენარეების ნაკრებისაგან, რომლის შემადგენლობაში შედის თუთია და ვიტამინი C. სოლტუქსი ახდენს ხველის შეტევის კუპირებას და გააჩნია ანთების საწინააღმდეგო და ანტიმიკრობული მოქმედება.

Adhatoda vasika: უხსოვარი დროიდან გამოიყენებოდა როგორც მუკოლიტიკი. ალკალოიდის წარმოებული vazisin-ი შედის ბრომგექსინის შემადგენლობაში და Adhatoda vasika-ში. ბრომგექსინი ორგანიზმში გარდაიქმნება ამბროქსოლის აქტიურ მეტაბოლიტად. ალკალოიდი ადჰადატო ვაზიკა არღვევს მუკოპოლისაქარიდებისა და მუკოპროტეინების მტკიცე შენაერთს ნახველში, რის შედეგადაც გამოთავისუფლებული ლიზოსომური ფერმენტები ათხიერებნ ნახველს და ხელს უწყობენ სასუნთქი გზების დაცლას მისგან. აფერხებენ ისეთი მიკრობების გამრავლებასა და განვითარებას, როგორიცაა: სტაფილოკოკი, სტრეპტოკოკი, ტუბერკულოზისა და ნაწლავის ჩხირი. მისი ერთ-ერთი მთავარი უპირატესობაა სურფაქტანტის სინთეზის აქტივაცია და მუკოცილიარული კლირენსის აღდგენა.

Hedera helix: აქვს ამოსახველებელი, მუკოლიზური და ანტიბაქტერიული მოქმედება, ჰედერა და ჰედერაგინინი სპაზმოლიზურად მოქმედებს ბრონქების გლუვ კუნთებზე, ხსნისს ბრონქოსპაზმს, ხოლო ბუნებრივი ფლავონოიდები აძლიერებენ ბრონქის მოციმციმე ეპითელის მოძრაობას და ნახველის გამოდევნას.

Thymus vulgaris: მის შემადგენლობაში შედის ეთერზეთები და ფლავონოიდები, გააჩნია ბრონქოლიზური, ამოსახველებელი და მუკოლიზური ეფექტი. იგი გამოიყენება ზედა და ქვედა სასუნთქი გზების ანთებითი დაავადებების დროს, ასევე გააჩნია ბაქტერიოსტატული მოქმედება რეზისტენტული შტამების მიმართაც კი. მეცნიერულად დამტკიცებულია რომ ის მოქმედებს პიროგენულ სოკოებზე. ასევე ათხიერებს ხახისა და ბრონქის ლორწოვანის მიერ გამომუშავებულ ლორწოს.

Papaver rhoeas: ყაყაჩოს ყვავილის ფურცლის მშრალი ექსტრაქტი ამცირებს ხველის შეტევებს.

Grindelia Robusta: მასში შემავალ ალკალოიდებს აქვთ ანტისეპტიური, მუკოლიზური და ანტისპაზმური თვისებები, აგრეთვე მასში არსებული ეთერზეთებს აქვთ იმუნომასტიმულირებელი ეფექტი.

Drozera rotundifolia: მასში შემავალი ნაფტოხინები სპაზმოლიზურ გავლენას ახდენენ ბრონქების გლუვ მუსკულატურაზე, აგრეთვე, მასში შემავალ ნივთიერება პლიმბაგოს აქვს ანტისეპტიური და სოკოს საწინააღმდეგო მოქმედება.

ვიტამინი C და ცინკი ზრდიან ინტერფერონის დონეს და ასტიმულირებენ იმუნურ სისტემას. ამიტომ ავადმყოფებში დაქვეითებული იმუნიტეტით და ძლიერი ხველებით მიზანშეწონილია სოლტუქსის გამოყენება. ვიტ. C მონაწილეობს უჯრედის ოქსიგენაციის პროცესში. ახდენს ნახველის გამათხიერებელი ფერმენტების აქტივაციას, გააჩნია ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება.

ჩვენება:

• სასუნთქი გზების მწ. და ქრონიკული დაავადებები, მიმდინარე წებოვანი ნახველის არსებობით  (ბრონქიტი, ტრაქეობრონქიტი, ობსტრუქციული ბრონქიტი);
• მონოთერაპია ვირუსული ეტიოლოგიის ხველის დროს;
• ყივანახველა;
• ბრონქული ასთმა;
• ტუბერკულოზი;
• ლარინგიტი, ფარინგიტი, რინოსინუსიტი.

დოზირების რეჟიმი:

0-1 წლამდე ბავშვებში: საზომი მენზურის 1/4 (2,5 მლ)  3-ჯერ დღეში (აუცილებელია მეთვალყურეობა).

1-6 წლამდე ბავშვებში: საზომი მენზურის 1/4 (5 მლ)  3-ჯერ დღეში.

ბავშვებში 6 წლიდან და მოზრდილებში: 1 მთლიანი დოზა (10 მლ)  3-ჯერ დღეში.

სოლტუქსის სიროფი  მიიღება საკვების მიღების შემდეგ. საჭიროების შემთხვევაში შესაძლოა დაინიშნოს დღეში 4-ჯერ.

წინააღმდეგჩვენება:

* მომატებული მგრძნობელობა შემადგენელი კომპონენტების მიმართ.

გვერდითი მოვლენები:

იშვიათად შეიძლება გამოვლინდეს გულისრევა.

განსაკუთრებული მითითებები:

ორსულებში ინიშნება მხოლოდ ექიმის რეკომენდაციით (რადგან პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი Adhatoda vasika იწვევს საშვილოსნოს ტონუსის მომატებას). პრეპარატი ინიშნება ლაქტაციის დროს.

მწარმოებელი: Legacy Pharmaceuticals GmbH, შვეიცარია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ვაქცინა ტრიქომონიაზისა და არასპეციფიკური ბაქტერიული ვაგინოზის სამკურნალოდ და პროფილაქტიკისათვის.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ლიოფილიზირებული ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში, შეფუთვაში 1 და 3 ც. გამხსნელთან კომპლექტში.

1 ფლ.

სელექციური ინაქტივირებული ლიოფილიზებული ბაქტერიები ………  7X10⁹

გამხსნელი: ამპულაში 0.5 მლ საინექციო წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი წარმოადგენს ახალ იმუნოლოგიურ საშუალებას ტრიქომონიაზისა და არასპეციფიკური ბაქტერიული ვაგინოზის სამკურნალოდ. პრეპარატით ვაქცინაცია იწვევს Ig A ჯგუფის არასპეციფიკური სეკრეტორული ანტისხეულების წარმოქმნას, რომლებიც ხელს უწყობენ ლაქტობაცილის ატიპიური ფორმების ტრიქომონადების და სხვა პათოლოგიური გამომწვევების ელიმინაციას, რაც იწვევს საშოს ნორმალური მიკროფლორის აღდგენას. პრეპარატით ვაქცინაცია უზრუნველყოფს რეინფექციისაგან ხანგრძლივ დაცვას;

ჩვენებები:

• რეციდივული არასპეციფიკური ბაქტერიული ვაგინოზი;
• ქალებში რეციდივული ტრიქომონიაზი.

მიღების წესი და დოზირება:

ვაქცინის მოსამზადებლად სტერილური შპრიცის საშუალებით ფლაკონში, რომელშიც მოთავსებულია ლიოფილიზირებული ფხვნილი შეჰყავთ გამხსნელი. ფხვნილის გახსნა ხდება 30 წმ-ის განმავლობაში. სუსპენზია უნდა წარმოადგენდეს ჰომოგენურ ხსნარს. გამოყენების წინ ფლაკონი, რომელშიც მოთავსებულია გახსნილი ფხვნილი უნდა შევანჯღრიოთ. სუსპენზია უნდა გამოვიყენოთ მომზადებისთანავე. პრეპარატი შეყავთ კუნთებში. ვაქცინაციის კურსი შედგება პრეპარატის 3 ინექციისაგან ერთჯერადი დოზით 0.5 მლ (1 ფლაკონის შიგთავსი) ინექციებს შორის ინტერვალი უნდა შეადგენდეს 2 კვირას. ერთი წლის შემდეგ ტარდება ერთჯერადი რევაქცინაცია დოზით 0.5 მლ.

გვერდითი მოვლენები:

♦ ინექციის ადგილას იშვიათად ვითარდება ადგილობრივი რეაქციები, რაც გამოიხატება სიწითლით, შეშუპებით და ტკივილის შეგრძნებით.

♦ ცალკეულ შემთხვევაში აღინიშნება სისტემური რეაქციები: სხეულის ტემპერატურის ხანმოკლე მომატება, შეციება, თავის ტკივილი. გადაღლილობა.

♦ პრეპარატის მიღებისას ძლიერი რეაქციების გამოვლენისას საჭიროა მისი მიღების შეწყვეტა.

♦ ალერგიული რეაქციებისას საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა.

უკუჩვენებები:

* მწვავე ინფექციური დაავადებები;

* ტუბერკულოზი აქტიურ ფაზაში;

* სისხლმბადი სისტემის დაავადებები (მწვავე ლეიკოზი და სხვა);

* გულისა და თირკმელების დაავადებები დეკომპენსაციის მოვლენებით;

* იმუნური სისტემის დაავადებები (აივ);

* ფენოლის ან ბაქტერიული ანტიგენის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ ტრიქომონიაზის მწვავე მიმდინარეობისას პრეპარატით ვაქცინაცია ტარდება ეთიოტროპული მკურნალობის შემდეგ.

◄ პრეპარატის დანიშვნა არ არის რეკომენდებული ვენერიული დაავადებების  დროს (გონორეა, ათაშანგი).

◄ 15 წლამდე ასაკის ბავშვებში, ასევე ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში არ არის რეკომენდებული პრეპარატის დანიშვნა, ვინაიდან აღნიშნული ჯგუფის პაციენტებში პრეპარატის გამოყენების შესახებ არ არსებობს საკმარისი კლინიკური კვლევები.

◄ იმუნოდეპრესანტებით მკურნალობისა და სხივური თერაპიის ჩატარებისას შესაძლებელია აღინიშნოს პრეპარატის მოქმედების ეფექტურობის ნაწილობრივი ან სრული დაქვეითება.

◄ პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული მაშინ, როდესაც ფლაკონზე აღინიშნება ბზარები ან ამპულაზე ძნელად ამოსაცნობი მარკირება.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე. პრეპარატის გაყინვა  დაუშვებელია.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

მწარმოებელი: Legacy Pharmaceuticals GmbH, შვეიცარია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მეტაბოლიზმის გამაუმჯობესებელი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

თვალის გელი: ტუბში 5 გ

1 გ

ხბოს სისხლისაგან დამზადებული დეპროტეინიზებული დიალიზატი        ………………………………………………………………..8.3 მგ

კონსერვანტი: ბენზალკონიუმის ქლორიდი  …………0.1 მგ/1გ

დამხმარე ნივთიერებები:

კარბოქსიმეთილცელულოზის ნატრიუმის მარილი, ორწყლიანი ნატრიუმის ედტა, სორბიტოლი, საინექციო წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

სოლკოსერილი თვალის გელის აქტიური ნივთიერება წარმოადგენს ქიმიურად და ბიოლოგიურად სტანდარტიზებულ დიალიზატს, მიღებულს ჯანმრთელი ძუძუმწოვარა ხბოების სისხლიდან დიალიზისა და ულტრაფილტრაციის გზით (ნომინალური ზომა 5000 და). შესაბამისად პრეპარატის აქტიური ნივთიერება არ შეიცავს ცილის მოლეკულებს. იგი შეიცავს დაბალმოლეკულური კომპონენტების დიდ რაოდენობას მიღებულს ძუძუმწოვარა ხბოების სისხლიდან, კერძოდ: ელექტროლიტებს, ამინომჟავებს, ნუკლეოტიდებს, ნუკლეოზიდებს, ოლიგოპეპტიდებს და ნახშირწყლოვანი ცვლის შუალედურ პროდუქტებს.

კლინიკური ეფექტურობა განპირობებულია ყველა კომპონენტის სინერგული მოქმედებით.

სოლკოსერილი თვალის გელი იცავს ქსოვილებს ჰიპოქსიისა და საკვები პროდუქტების დეფიციტისგან, ხელს უწყობს ქსოვილების ნორმალური ფუნქციის აღდგენას და აჩქარებს შეხორცების პროცესს, ამავდროულად აუმჯობესებს შეხორცების ხარისხს.

სოლკოსერილი თვალის გელი არის სპეციალურად შემუშავებულ რქოვანას, განსაკუთრებით მისი სტრომის დაზიანებათა სამკურნალოდ, რადგან იწვევს ქსოვილების რეგენერაციას და ამცირებს ნაწიბურების წარმოქმნის რისკს.

თავისი ჟელესმაგვარი კონსისტენციის წყალობით, რაც განპირობებულია მასში კარბოქსიმეთილცელულოზის ნატრიუმის მარილის არსებობით, სოლკოსერილის თვალის გელს აქვს ადჰეზიური თვისებები და უზრუნველყოფს რქოვანაზე მის თანაბარ განაწილებას და შენარჩუნებას საკმაო ხნის მანძილზე, რის შედეგადაც აქტიური ნივთიერება განუწყვეტლივ იწოვება დაზიანებულ ქსოვილებში.

ფარმაკოკინეტიკა:

როგორც სხვა ბიოლოგიურად სტანდარტიზებული პრეპარატების შემთხვევაში, სოლკოსერილის თვალის გელის აქტიური ნივთიერების – დეპროტეინიზებული ჰემოდიალიზატის – აბსორბცია, განაწილება და ელიმინაცია შეუძლებელია შესწავლილ იქნას ჩვეულებრივი ფარმაკოკინეტიკური მეთოდებით (მაგ. რადიოაქტიური მარკირებით და სხვა) რადგანაც ჰემოდიალიზატმა შეიძლება მოახდინოს სხვადასხვა ფარმაკოდინამიური მოქმედება, რაც მიეწერება სხვადასხვა ფიზიკო-ქიმიური თვისებების მქონე მოლეკულებს. გარდა ამისა, ძუძუმწოვარა ხბოების დეპროტეინიზებული დიალიზატი შეიცავს სისხლის შრატისა და უჯრედების დაბალმოლეკულურ კომპონენტებსაც, რომლებიც ნორმაში ყოველთვის არიან ძუძუმწოვრების სისხლში.

ჩვენებები:

• რქოვანასა და კონიუნქტივის მექანიკური დაზიანებები (ეროზია, ტრავმა), მათ ოპერაციის შემდგომი ჭრილობების შეხორცების დასაჩქარებლად (კერატოპლასტიკის, კატარაქტის ამოღებისა და გლაუკომის ოპერაციების შემდეგ);
• რქოვანას ქიმიური (მჟავებისა და ტუტეების ზემოქმედებით გამოწვეული), თერმული, სხივური (ულტრაიისფერი, რენტგენის და სხვა სახის მოკლეტალღური გამოსხივების ზემოქმედებით გამოწვეული) დამწვრობა;
• რქოვანას წყლულები, კერატიტები (ბაქტერიული, ვირუსული და სოკოვანი ეტიოლოგიის) ეპითელიზაციის სტადიაში ანტიბაქტერიულ, ანტივირუსულ და სოკოს საწინააღმდეგო მედიკამენტებთან კომბინაციაში;
• რქოვანას სხვადასხვა ეტიოლოგიის დისტროფიები (მათ შორის ნეიროპალარიტური, ლაგოფტალმური კერატიტი, მშრალი კერატოკონიუნქტივიტი, ბულოზური კერატოპათია);
• მყარი და რბილი ლინზებისადმი შეგუების პერიოდის შემცირებისათვის და მათი ატანის გასაუმჯობესებლად.

მიღების წესი და დოზირება:

– ჩვეულებრივ სოლკოსერილის თვალის გელის 1 წვეთი ეწვეთება კონიუნქტიურ პარკში დღეში 3-4-ჯერ.

– მძიმე შემთხვევებში შეიძლება ერთხელ ყოველ საათში. თუ დამატებით გამოიყენება თვალის სხვა წვეთებიც, მაშინ სოლკოსერილი უნდა ჩავაწვეთოთ მათი გამოყენების შემდეგ არაუადრეს 15 წუთისა.

– მყარი ლინზების გამოყენებისას სოლკოსერილი უნდა დავაწვეთოთ ლინზაზე მისი ჩადგმის წინ და აგრეთვე თვალში ლინზის მოხსნის შემდეგ, რბილი ლინზების შემთხვევაში კი სოლკოსერილი უნდა ჩავაწვეთოთ თვალში ლინზის მოხსნის შემდეგ ძილის წინ, ამასთანავე არ უნდა შევეხოთ ტუბის ბოლოს თითებით. ტუბი უნდა დავხუროთ გამოყენებისთანავე.

გვერდითი მოვლენები:

სოლკოსერილის თვალის გელის ჩაწვეთების შემდეგ შეიძლება აღინიშნებოდეს ხანმოკლე წვის შეგრძნება, რაც არ არის პრეპარატის მოხსნის მიზეზი. იშვიათად განმეორებითი ჩაწვეთებისას შეიძლება აღინიშნებოდეს ისეთივე ალერგიული რეაქციები რაც სხვა თვალის წვეთების გამოყენებისას.

უკუჩვენებები:

სოლკოსერილი თვალის გელი შეიცავს ბენზალკონიუმის ქლორიდს, აგრეთვე p-ჰიდროქსიბენზოატების (E216 და E218) და თავისუფალი ბენზოის მჟავის (E210) უმნიშვნელო რაოდენობას, რომლებსაც იყენებენ წარმოების პროცესში. ეს ეფექტი გათვალისწინებული უნდა იქნას ამ კომპონენტებისადმი ალერგიული განწყობის მქონე ავადმყოფების მკურნალობისას.

ორსულობა და ლაქტაცია:

გამოყენება ბავშვებში, ორსულებსა და ლაქტაციის დროს:

დღემდე არ არსებობს მონაცემები სოლკოსერილის თვალის გელის კლინიკური გამოყენებისა ორსულებში, ბავშვებში და ლაქტაციის დროს. გამოკვლევებმა პრეპარატის ზემოქმედებისა რეპროდუქციულ ფუნქციაზე ცხოველებში აჩვენეს, რომ პრეპარატი არ არის საშიში ემბრიონისთვის.

სოლკოსერილის თვალის გელის გამოყენება 1 წელზე უფროს ბავშვებსა და ორსულებში შეიძლება ექიმის დანიშნულებით განსაკუთრებული აუცილებლობის შემთხვევაში.

წინააღმდეგ ჩვენება სოლკოსერილის გამოყენებისა ლაქტაციის დროს  არ არსებობს.

განსაკუთრებული მითითებები:

♦ ლინზების მატარებელ პაციენტთათვის პრეპარატის გამოყენების თავისებურება განისაზღვრება ლინზების ხარისხის მიხედვით.

♦ უშუალოდ სოლკოსერილის თვალის გელის ჩაწვეთების შემდეგ შეიძლება აღინიშნებოდეს მხედველობის ხანმოკლე დაქვეითება, რაც თავის მხრივ აქვეითებს ფსიქო-მოტორული რეაქციების სისწრაფეს. ამიტომ 20-30 წთ. მანძილზე პაციენტებმა თავი უნდა შეიკავონ პოტენციურად საშიში სამუშაოების შესრულებისაგან (მანქანის ტარება, მექანიზმებთან მუშაობა და სხვა).

♦ ინფიცირების შემთხვევაში არ შეიძლება სოლკოსერილის გამოყენება როგორც ერთადერთი სამკურნალო საშუალებისა.

ჭარბი დოზირება:

ინტოქსიკაციის მოვლენები სოლკოსერილის თვალის გელის დოზის გადამეტებისას არ აღინიშნებოდა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– სოლკოსერილი თვალის გელი შეიძლება გამოყენებულ იქნას უმეტეს ოფთალმოლოგიურ საშუალებებთან კომბინაციაში.

– სოლკოსერილის ბუნებრივმა მეტაბოლიტებმა შეიძლება შეამცირონ ადგილობრივი გამოყენებული ანტინუკლეოზიდური წარმოშობის ანტივირუსული პრეპარატების ეფექტურობა, როგორებიცაა აციკლოვირი და იდოქსიურიდინი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი. ტუბის გახსნის შემდეგ პრეპარატი ვარგისია 1 თვის განმავლობაში.

მწარმოებელი: Legacy Pharmaceuticals GmbH, შვეიცარია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ქსოვილოვანი მეტაბოლიზმის გამაუმჯობესებელი მარეგენირებელი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

დენტალური ადჰეზიური პასტა: ტუბში 5 გ.

1 გ

ხბოს სისხლის ჰემოდიალიზატი………  2.125 მგ

სხვა ინგრედიენტები:

პოლიდოკანოლი ………………………… 10 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

სოლკოსერილი ქსოვილებში აძლიერებს ნივთიერებათა ცვლას. ის მიიღება ხბოს სისხლისგან და წარმოადგენს დეპროტეინირებულ, არაანტიგენურ, აპიროგენულ ჰემოდიალიზატს. პრეპარატი შეიცავს დაბალმოლეკულურ ნივთიერებებს (გლიკოლიპიდებს, ნუკლეოზიდებს, ნუკლეოტიდებს, ამინომჟავებს, ოლიგოპეპტიდებს, მიკროელემენტებს, ელექტროლიტებს, ნახშირწყლების და ცხიმების დაშლის შუალედურ პროდუქტებს). სოლკოსერილი ზრდის ქსოვილების მიერ ჟანგბადის შეთვისებას, ხელს უწყობს მეტაბოლიზმის ნორმალიზებას, აუმჯობესებს გლუკოზის ტრანსპორტირებას, ზრდის ატფ-ის სინთეზს,  რითაც აჩქარებს ქსოვილთა რეგენერაციას.

პრეპარატი ასტიმულირებს ანგიოგენეზს, იწვევს იშემიური კერის რევასკულარიზაციას, ქმნის  სასურველ გარემოს კოლაგენის სინთეზის და გრანულაციური ქსოვილის ზრდისთვის; აჩქარებს ეპითელიზაციას და ჭრილობის შეხორცებას. იგი ასევე ხასიათდება მემბრანომასტაბილიზირებელი და ციტოპროტექტული მოქმედებით. პასტის შემცველ პოლიდოკანოლს გააჩნია ზედაპირული საანესთეზიო მოქმედება. პრეპარატი ქმნის პირის ღრუს ლორწოვანზე აპკს, რომელიც მექანიკური და თერმული დაზიანებისგან იცავს პირის ღრუს ხანგრძლივი დროის განმავლობაში.

ფარმაკოკინეტიკა:

ფარმაკოკინეტიკის შესწავლა ქიმიური ანალიზის მეთოდებით შეუძლებელია, ვინაიდან პრეპარატი შეიცავს სისხლის კომპონენტებს, რომლებიც აგრეთვე ადამიანის ორგანიზმში გვხვდება.

ჩვენებები:

• პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის, ღრძილების და ტუჩების ანთებითი პროცესები (სტომატიტი, გინგივიტი, პარადონტიტი, აფტები, ტუჩების მარტივი ჰერპესი, კბილის პროთეზისგან გამოწვეული დაზიანება, ძვალში იმპლანტატის ჩადგმის შემდეგ, კბილის ექსტრაქცია, კბილების ამოჭრა).

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატის მიღება რეკომენდებულია 3-5-ჯერ დღეში ჭამის შემდეგ და ძილის წინ. დაზიანებული არე მშრალდება ბამბის ან ბინტის ტამპონით, წაესმება პასტა თანაბრად და ზედაპირი წყლით სველდება. პასტის ფენა 3-5 საათი ინარჩუნებს მდგრადობას.

გვერდითი მოვლენები:

იშვიათად ვითარდება ლოკალური შეშუპება, გემოს და კბილების ფერის შეცვლა.

უკუჩვენებები:

მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის ინგრედიენტების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

პრეპარატი არ არის ტერატოგენული, მაგრამ მაინც სიფრთხილით გამოიყენება ორსულებში და ლაქტაციის პერიოდში.

განსაკუთრებული მითითებები:

პასტის მშრალი, გრანულური კონსისტენცია უზრუნველყოფს ოპტიმალურ ადჰეზიას და არ ნიშნავს პრეპარატის უხარისხობას.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

დენტალური პასტის არასასურველი მოქმედება სხვა პრეპარატებზე ცნობილი არ არის.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 20-25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, ბავშვებისათვის მიუწდვომელ ადგილას.

მწარმოებელი: Legacy Pharmaceuticals GmbH,

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ქსოვილოვანი მეტაბოლიზმის გამაუმჯობესებელი, მარეგენირებელი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 და 100 ც.

1 ტაბ.

ხბოს სისხლისაგან დამზადებული დეპროტეინიზირებული ჰემოდიალიზატი……………………    200 მგ

საინექციო ხსნარი: ამპულაში 2 მლ, შეფუთვაში 25 ც.

1 მლ 1 ამპ.

ხბოს სისხლისაგან დამზადებული დეპროტეინიზირებული ჰემოდიალიზატი ……………………………………..  42.5 მგ 85 მგ

საინექციო ხსნარი: ამპულაში 5 მლ, შეფუთვაში 5 ც.

1 მლ 1 ამპ.

ხბოს სისხლისაგან დამზადებული დეპროტეინიზირებული ჰემოდიალიზატი ………………………………………. 42.5 მგ 212.5 მგ

საინექციო ხსნარი: ამპულაში 1 მლ, შეფუთვაში 5 ც.

1 მლ 1 ამპ.

ხბოს სისხლისაგან დამზადებული დეპროტეინიზირებული ჰემოდიალიზატი ………………………………………  42.5 მგ 425 მგ

საინფუზიო ხსნარი 10% და 20%: ფლაკონში 25 მლ, შეფუთვაში 1 ც.

1 მლ 1 ფლ

ხბოს სისხლისაგან დამზადებული დეპროტეინიზირებული ჰემოდიალიზატი …………………………………….  8.5 მგ 2.125 გ

გელი: ტუბში 20 გ

1 გ

ხბოს სისხლისაგან დამზადებული დეპროტეინიზირებული ჰემოდიალიზატი ………………………………..      8.3 მგ

მალამო: ტუბში 20 გ

1 გ

ხბოს სისხლისაგან დამზადებული დეპროტეინიზირებული ჰემოდიალიზატი …………………………………… 2.07 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

სოლკოსერილი ქსოვილებში აძლიერებს ნივთიერებათა ცვლას. იგი მიიღება ხბოს სისხლისგან და წარმოადგენს დეპროტეინირებულ, არაანტიგენურ, აპიროგენულ ჰემოდიალიზატს. პრეპარატი შეიცავს დაბალმოლეკულურ ნივთიერებებს (გლიკოლიპიდებს, ნუკლეოზიდებს, ნუკლეოტიდებს, ამინომჟავებს, ოლიგოპეპტიდებს, მიკროელემენტებს, ელექტროლიტებს, ნახშირწყლების და ცხიმების დაშლის შუალედურ პროდუქტებს).

სოლკოსერილი ზრდის ქსოვილების მიერ ჟანგბადის შეთვისებას, ხელს უწყობს მეტაბოლიზმის ნორმალიზებას, აუმჯობესებს გლუკოზის ტრანსპორტს, ზრდის ატფ-ის სინთეზს, რითაც  აჩქარებს ქსოვილთა რეგენერაციას.

პრეპარატი ასტიმულირებს ანგიოგენეზს, იწვევს იშემიური კერის რევასკულარიზაციას, ქმნის სასურველ გარემოს კოლაგენის სინთეზის და გრანულოაციური ქსოვილის ზრდისათვის, აჩქარებს ეპითელიზაციას და ჭრილობის შეხორცებას. იგი ასევე ხასიათდება მემბრანომასტაბილიზირებელი და ციტოპროტექტული მოქმედებით.

ჩვენებები:

სისტემური გამოყენებისათვის:

• სისხლძარღვთა პერიფერიული დაავადება (მაობლიტირებელი ენდარტერიტი, ქვედა კიდურების ათეროსკლეროზი, დიაბეტური ანგიოპათია, ვენების ვარიკოზული გაგანიერება), რომელთაც თან ერთვის ტროფიკული დარღვევები (ტროფიკული წყლული, განგრენის საწყისი სტადია);
• ცერებრალური სისხლმიმოქცევის მწვავე და ქრონიკული დარღვევა (იშემიური და ჰემორაგიული ინსულტი, თავის ქალას ტრავმა);
• გულის იშემიური დაავადება (არასტაბილური სტენოკარდია, მიოკარდიუმის ინფარქტი, გულის შეგუბებითი უკმარისობა);
• კუჭის და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება;
• გამოიყენება მეტაბოლური პროცესების და ქსოვილების რეგენერაციის დასაჩქარებლად, წვივის ტროფიკული წყლულის დროს, ნაწოლების, დამწვრობების, რადიაციული წყლულების, კანის გადანერგვის შემთხვევაში.

გარეგანი გამოყენებისათვის:

• ძნელად მიმდინარე შეხორცებითი პროცესები ჭრილობების და ნაწოლების დროს;
• ქიმიური და თერმიული დამწვრობა, მოყინვა.

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებში და ბავშვებში 1 წლის ასაკის ზევით მაქსიმალური ერთჯერადი დოზა შეადგენს 20 მგ/კგ, მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა 40 მგ/კგ.

ბავშვებში 1 წლის ასაკამდე მაქსიმალური ერთჯერადი დოზა შეადგენს 100 მგ/კგ, სადღეღამისო დოზა – 20 მგ/კგ.

პრეპარატი ინიშნება 1-2-ჯერ დღეში.

პერორალურად 1-2 ტაბლეტი 1-3-ჯერ დღეში.

პეპტიური წყლულების დროს – 2 ტაბლეტი 3-ჯერ დღეში.

მალამო და გელი ინიშნება თხელი ფენით დაზიანებულ ზედაპირზე 2-3-ჯერ დღეში. სველი ჭრილობის დამუშავება უნდა დაიწყოს გელით, შემდგომში შეხორცებითი პროცესების განვითარებისას კვლავ წარმოშობილ ეპითელიუმზე და მოსაზღვრე კანზე გამოიყენება მალამო.

გვერდითი მოვლენები:

ალერგიული რეაქციები: ჭინჭრის ციება, ქავილი, ანაფილაქსიური რეაქციები.

ადგილობრივი რეაქციები: მსუბუქი ხარისხის წვის შეგრძნება.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ამ შემთხვევებში პრეპარატის მიღება არ არის სასურველი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ არის ცნობილი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე.

მწარმოებელი: Legacy Pharmaceuticals GmbH, შვეიცარია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ეროზიის საწინააღმდეგო ადგილობრივი გამოყენების გინეკოლოგიური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ხსნარი: ფლაკონში 0.5 მლ, შეფუთვაში 2 ც.

1 მლ

აზოტმჟავა 70%-იანი ……………………     537 მგ

ძმარმჟავა 99%-იანი ………………………    20.4 მგ

მჟაუნმჟავას დიჰიდრატი …………………… 58.6 მგ

თუთიის ნიტრატის ჰექსაჰიდრატი ………… 6 მგ

წყალი      1 მლ-მდე

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატის ფარმაკოლოგიური თვისებები განპირობებულია მის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტებით. იგი განსხვავებულად მოქმედებს საშვილოსნოს ყელის ეპითელიუმის სხვადასხვა ტიპებზე. ეროზიასა და გარდაქმნის ზონაზე პრეპარატის დატანის შემდეგ აღინიშნება ექტოპიური ცილინდრული ეპითელიუმისა და სუბეპითელიური სტრომის დაუყოვნებელი ფიქსაცია. მრავალშრიანი, ბრტყელი ეპითელიუმი საკმარისად მდგრადია პრეპარატის მოქმედების მიმართ და იგი პრაქტიკულად არ ექვემდებარება ცვლილებას. ფიქსაციის პროცესი მოიცავს რამოდენიმე წუთს და ხასიათდება ღია-ყვითელი ან რუხი შეფერვით. მუმიფიცირებული ქსოვილი წარმოადგენს დამცავ წრეს, რომლის შიგნითაც ისევ ხდება მრავალშრიანი ბრტყელი ეპითელიუმის წარმოქმნა. რამდენიმე დღის შემდეგ ადგილი აქვს მუმიფიცირებული ეპითელის მოცილებას.

ჩვენებები:

• ცერვიკალური ექტოპია;
• ტრანსფორმაციის დონა;
• Ovula Nabothi (გახსნის შემდეგ);
• ცერვიკალური არხის პოლიპები;
• ოპერაციის შემდგომი გრანულები (მაგალითად ჰისტეროექტომიის შემდეგ)

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატი გამოიყენება მხოლოდ ადგილობრივად. პროცედურის დროს რეკომენდებულია მხოლოდ დაზიანებული უბნის დამუშავება. ამავე დროს, თავიდან უნდა ავიცილოთ პრეპარატის მოხვედრა გარეგან სასქესო ორგანოებსა და საშოს ეპითელიუმზე.

საშვილოსნოს ყელი უნდა გასუფთავდეს გამონადენისაგან ბამბის ტამპონის მეშვეობით. საშვილოსნოს ყელის 3%-იანი ძმარმჟავას ხსნარით დამუშავება საშუალებას იძლევა ზუსტად განისაზღვროს დაზიანების საზღვარი.

დაზიანებული უბანი უნდა დამუშავდეს პრეპარატით გაჟღენთილი ბამბის ტამპონით, რომელიც დახვეულია ხის პატარა ჯოხზე.

1-2 წთ-ის შემდეგ დამუშავება უნდა გავიმეოროთ ახალი ბამბის ტამპონით, რომელიც გაჟღენთილია პრეპარატით.

მკურნალობა ტარდება ამბულატორიულად, რომლის დროსაც არ არის საჭირო წყლის პროცედურებისა და სქესობრივი აქტის შეზღუდვა. დიდი ზომისა და საკმარისად ღრმა ეროზიის მკურნალობის პირველი კურსის შემდეგ რეკომენდებულია შემოწმების ჩატარება და მკურნალობის განმეორება 4-6 დღის შემდეგ.

მკურნალობიდან 4 კვირის შემდეგ პაციენტი ვალდებულია ხელმეორედ ჩაიტაროს საკონტროლო შემოწმება. იმ შემთხვევაში, როდესაც შემოწმების მაჩვენებლები არ არის დამაკმაყოფილებელი, მაშინ აუცილებელია მკურნალობის ხელმეორე კურსის  ჩატარება (2 აპლიკაცია) და 4 კვირის შემდეგ ექიმთან კონსულტაცია.

ფლაკონის თავსახურის მოხსნის შემდეგ, ბამბის ტამპონი, რომელიც დახვეულია ხის პატარა ჯოხზე იჟღინთება ფლაკონის შიგთავსით, რომლის გამოყენების შემდეგ ბამბის ტამპონი უნდა მოვათავსოთ ფლაკონში და გავტეხოთ ხის პატარა ჯოხი.

გვერდითი მოვლენები:

არ აღინიშნება. მკურნალობა უმტკივნეულოა და არ იწვეს საშვილოსნოს ყელის არხის დეფორმაციასა და ნაწიბურების წარმოქმნას.

უკუჩვენებები:

* საშვილოსნოს ყელის ავთვისებიანი ცვლილებები (ეჭვი მალიგნიზაციაზე);

* დისპლაზია;

* ორსულობა.

განსაკუთრებული მითითებები:

ვინაიდან პრეპარატი შეიცავს კონცენტრირებულ მჟავებს, ამიტომ თავიდან უნდა ავიცილოთ მისი არასასურველი კონტაქტი ტანსაცმელთან, კანსა და განსაკუთრებით თვალის ლორწოვანთან. პრეპარატის გარეგანი სასქესო ორგანოების კანზე ან საშოს ეპითელიუმზე მოხვედრისას საჭიროა მათი წყლით ჩამობანა. ხსნარის თვალში მოხვედრის შემთხვევაში რეკომენდებულია ამ უკანასკნელის წყლით ან მანეიტრალიზებელი 1%-იანი ნატრიუმის ბიკარბონატის ხსნარით ჩამობანა.

ჭარბი დოზირება:

არ აღინიშნება, ვინაიდან ერთი ფლაკონი შეიცავს ერთი პროცედურისათვის საკმარის დოზას.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ აღინიშნება.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 15-25⁰C ტემპერატურაზე ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას. ტრანსპორტირების დროს შესაძლებელია კრისტალური ნალექის წარმოქმნა, რომელიც განპირობებულია ტემპერატურული მერყეობით (მაგ. ტრანსპორტირებისას მისი დაქვეითება). ხანმოკლე გაცხელების შედეგად (1-2 წთ) 40⁰C ტემპერატურაზე ხდება ნალექის გახსნა.

მწარმოებელი: Legacy Pharmaceuticals GmbH, შვეიცარია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კერატოზის საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ხსნარი: ამპულაში 0.2 მლ, შეფუთვაში 1 და 5 ც. აპლიკატორებთან ერთად.

1 მლ.

აზოტმჟავა 70% ………………………………….    580.7 მგ

ძმარმჟავა 99%  ……………………………………    41.1 მგ

მჟაუნმჟავას დიჰიდრატი ………………………….. 57.4 მგ

რძის მჟავა …………………………………………….  4.8 მგ

სპილენძის ნიტრატის ტრიჰიდრატი ……………. 48 მკგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

სოლკოდერმი გარეგანად გამოსაყენებელი კომბინირებული პრეპარატია, რომელიც აპლიკაციიდან 1-2 წუთში (ზედაპირული დაზიანებისას) და 5-10 წუთში (ძველი და გარქოვანებული დაზიანებისას) აღწევს ქსოვილში და ფერს უცვლის მას. შემდგომში პათოლოგიური ქსოვილი მუმიფიცირდება და რამდენიმე დღის შემდეგ თავისით სცილდება. შეხორცება სწრაფად ვითარდება პრაქტიკულად მეორადი ინფექციის გარეშე.

ფარმაკოკინეტკა:

სოლკოდერმის შემადგენელი მჟავები და სპილენძის ნიტრატი პათოლოგიურად შეცვლილი ქსოვილის დევიტალიზაციას და ფიქსაციას იწვევენ. პრეპარატის შეწოვას და სისტემურ მოქმედებას არა აქვს ადგილი.

ჩვენებები:

• მარტივი მეჭეჭები;
• ქუსლის არის მეჭეჭები;
• მახვილწვერიანი კონდილომები;
• სებორეული კერატოზი;
• აქტინოკერატოზი;
• ხალი (კეთილთვისებიანი).

მიღების წესი და დოზირება:

დაზიანებული კერის სპირტით წინასწარი დამუშავების შემდეგ პრეპარატი მინის კაპილარის და აპლიკატორის საშუალებით წაისმება. დაზიანების ზომის, სიღრმის და ლოკალიზაციის მიხედვით რეკომენდებული დოზა შეადგენს 0.05-0.1 მლ-მდე. გარქოვანებული კანის დამუშავებისას სასურველია გარქოვანებული ფენის მოცილება.

10 მმ-ზე მეტი ზომის კანის დაზიანება პრეპარატით მუშავდება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც პროცესი ზედაპირულია. დასაშვებია ერთდროულად 4-5 კერის დამუშავება, მაგრამ მათი ფართობი 4-5 სმ-ზე მეტი არ უნდა იყოს.

დამუშავებიდან რამდენიმე დღეში დაზიანებული არე მუმიფიცირდება და მუქ-ყავისფერს ღებულობს. თუ მუმიფიცირება არასრულია შესაძლებელია პროცედურის გამეორება. დიდი რაოდენობით დაზიანებების არსებობისას მკურნალობა რამდენიმე სეანსად ტარდება 4 კვირიანი ინტერვალებით.

გვერდითი მოვლენები:

ადგილობრივი რეაქციები: წვის შეგრძნება, გარდამავალი ერითემა დამუშავებული არის ირგვლივ, მკრთალი რგოლი (სისხლძარღვების შევიწროების გამო), რაც მკურნალობას არ საჭიროებს.

პრეპარატით ღრმად ამოწვამ შესაძლოა დეპიგმენტაცია და ნაწიბური დატოვოს.

უკუჩვენებები:

* შესაძლო მეტასტაზების არსებობა;

* ავთვისებიანი მელანომა;

* ჭორფლი;

* კელოიდური ნაწიბური.

ორსულობა და ლაქტაცია:

კვლევები ორსულებზე არ არის ჩატარებული. ექსპერიმენტული მონაცემებით ნაყოფზე პრეპარატის არასასურველი ზემოქმედება არ არის დადასტურებული.

განსაკუთრებული მითითებები:

სოლკოდერმი მხოლოდ გარეგანად გამოსაყენებელი პრეპარატია.

სიფრთხილეა საჭირო თვალის და ლორწოვანი გარსების მოსაზღვრე კანის დამუშავების დროს. თვალში და დაუზიანებელ კანზე მოხვედრისას საჭიროა მისი წყლით ან სუსტი ტუტით ჩამორეცხვა.

ადგილობრივი ალერგიის გამოვლენის დროს გამოიყენება გლუკოკორტიკოიდების და საანესთეზიო საშუალებების შემცველი კრემები. დევიტალიზებული ქსოვილი თავისით უნდა მოცილდეს, არ შეიძლება ინსტრუმენტებით მისი მოშორება, რადგან დიდი ნაწიბური შეიძლება დარჩეს. სრულ შეხორცებამდე არასასურველია მზისა და ულტრაიისფერი სხივების პირდაპირი ზემოქმედება დაზიანებულ არეზე.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირების დროს ძლიერდება გვერდითი მოვლენები.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ არის აღწერილი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

მწარმოებელი: HEEL, გერმანია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

შარდ-სასქესო ორგანოების დაავადების სამკურნალო ჰომეოპათიური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი: ამპულაში 2.2 მლ, შეფუთვაში 5, 10, 50 და 100 ც.

100 მლ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი წარმოადგენს ჰომეოპათიური წესით მომზადებულ კომპლექსურ ანტიჰომოტოქსიკოლოგიურ სამკურნალო საშუალებას, რომლის შემადგენლობაში შედის მცენარეული, მინერალური და ცხოველური წარმოშობის ნივთიერებები. ჰომოტოქსინების (ადამიანის ტოქსინები) შესახებ დოქტორ რეკევეგის მოძღვრების მიხედვით მათი მოქმედება დაფუძნებულია ორგანიზმის იმუნური სისტემის გააქტივებაზე და მისი ფუნქციის ნორმალიზაციაზე.

ჩვენებები:

• იმუნური მექანიზმის გასააქტივებლად თირკმლის მწვავე და ქრონიკული დაავადებების, ცისტიტი, ცისტოპიელიტი, ნეფროლითიაზი, ჰიდრონეფროზი, ღამის ენურეზი, შარდის შეუკავებლობა პროსტატის ადენომის პირველი სტადია, შარდსადინარის შევიწროვება, ნეფროზი, ნეფროსკლეროზი, ჰიპერტონია, გლომერულონეფრიტი, თირკმლის გამომყოფი ფუნქციის სტიმულაცია;
• ჰიპერჰიდროზის, ფეხის ტერფის ოფლიანობის;
• ეგზემის დროს. აგრეთვე,
• როგორც დამხმარე თერაპია, ღვიძლის დაავადებების დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

მწვავე მდგომარეობის დროს ყოველდღე Traumeel S და Echinacea compositum S-თან ერთად;

ჩვეულებრივ – 1 ამპულა 1-3-ჯერ კვირაში კანქვეშ, კუნთებში, ვენაში.

გვერდითი მოვლენები:

ჭარბი ნერწყვდენის დროს პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს.

უკუჩვენებები:

არ გააჩნია.

სხვა პრეპარატებთან ურთიეთქმედება:

აღსანიშნავ თავისებურებათა გარეშე.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, მშრალ, მზის სხივების პირდაპირი ზემოქმედებისა და გადახურებისაგან დაცულ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

AMISULPRIDE

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ფსიქოტროპული საშუალებები; ნეიროლეფსიური (ანტიფსიქოზური) საშუალებები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები (100 მგ და 200 მგ დოზირება)

შემოგარს. ტაბლეტები 400 მგ დოზირება

10 ტაბლეტი ალ/პვქ ფოლგის ბლისტერში. 3 ბლისტერი მუყაოს კოლოფში

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ამისულფრიდი სელექციურად, მაღალი აფინურობით უკავშირდება დოფამინერგული რეცეპტორების D2/D3 ქვეტიპებს, თუმცა არ ახასიათებს D1, D4 და D5 რეცეპტორების მიმართ აფინურობა. კლასიკური და ატიპიური ნეიროლეფსიურებისგან განსხვავებით, ამისულფრიდს არ გააჩნია აფინურობა სეროტონინური რეცეპტორების, H1 ჰისტამინური, ალფა-ადრენერგული და ქოლინერგული რეცეპტორების მიმართ. მაღალი დოზებით გამოყენების შემთხვევაში აბლოკირებს პოსტსინაფსურ D2 რეცეპტორებს, რომლებიც ლოკალიზებულია ლიმბურ სისტემაში (არ ახდენს ზეგავლენას ანალოგიურ რეცეპტორებზე სტრიატუმში). განმეორებითი მკურნალობის შემდეგ არ იწვევს კატალეფსიას და D2-დოფამინური რეცეპტორების ჰიპერმგრძნობელობის განვითარებას. მცირე დოზებით იგი უპირატესად დოფამინის გამოთავისუფლების სტიმულირებით აბლოკირებს პრესინაფსურ D2/D3 რეცეპტორებს. ასეთ ატიპიურ ფარმაკოლოგიურ პროფილს შეუძლია მაღალ დოზებში პოსტსინაფსური დოფამინური რეცეპტორების ბლოკადის შედეგად განვითარებული ამისულფრიდის ანტიფსიქოზური ეფექტის და დაბალ დოზებში პრესინაფსური დოფამინური რეცეპტორების ბლოკადის შედეგად განვითარებული კლინიკურად ნეგატიური სიმპტომების მიმართ მისი ეფექტურობის ახსნა.

აღნიშნულის გარდა, ამისულფრიდი ნაკლებად იწვევს ექსტრაპირამიდულ გვერდით ეფექტებს, რაც შეიძლება დაკავშირებული იყოს მის უპირატეს ლიმბურ აქტივობასთან.

შიზოფრენიის მწვავე შეტევების მქონე ავადმყოფებში სოლიანი მოქმედებს, როგორც კლინიკურ მეორად ნეგატიურ სიმპტომებზე, ასევე, ისეთ აფექტურ სიმპტომებზე, როგორიცაა დეპრესიული მდგომარეობა და რეტარდაცია.

ფარმაკოკინეტიკა :

ამისულფრიდს აღენიშნება ორი აბსორბციული პიკი: ერთი მიიღწევა სწრაფად, დოზის შეყვანიდან ერთ საათში, ხოლო მეორე – მიღების შემდეგ 3-4 საათის შუალედში. 50 მგ მიღების შემდეგ პლაზმაში კონცენტრაცია შეადგენს 39+3 და 54+4 ნგ/მლ შესაბამისად. განაწილების მოცულობა ტოლია 5,8 ლ/კგ. რადგან პლაზმის ცილებთან შეკავშირება დაბალია (16%), ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან ნაკლებად სავარაუდოა. სრული ბიოშეღწევადობა შეადგენს 48%.

ამისულფრიდი მეტაბოლიზდება უმნიშვნელო ხარისხით (დაახლოებით 4%), იდენტიფიცირებულია ორი არააქტიური მეტაბოლიტი.

ამისულფრიდის დაგროვება არ ხდება და განმეორებითი დოზების მიღების შემდეგ მისი ფარმაკოკინეტიკა უცვლელი რჩება.

ამისულფრიდის ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T1/2) შეადგენს დაახლოებით 12 საათს მისი პერორალური მიღების შემდეგ.

ამისულფრიდი გამოიყოფა შარდის საშუალებით შეუცვლელი სახით. კლირენსი შეადგენს დაახლოებით 330 მლ/წთ. ნახშირწყლებით გამდიდრებული საკვები აქვეითებს AUC (მრუდის ქვეშ ფართობი კონცენტრაცია/დრო), მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის დროს და ამისულფრიდის მაქსიმალურ კონცენტრაციას, ხოლო ცხიმებით გამდიდრებული საკვები ზემოთაღნიშნული ფარმაკოკინეტიკური მაჩვენებლების ცვლილებებს არ იწვევს. თუმცა, ყოვედლღიურ კლინიკურ პრაქტიკაში აღნიშნული დაკვირვებების მნიშვნელობა ცნობილი არ არის.

ღვიძლის უკმარისობა: იმის გამო, რომ პრეპარატი შენელებული მეტაბოლიზმით გამოირჩევა, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევების მქონე პაციენტებში არ არის აუცილებელი დოზის შემცირება.

თირკმელების უკმარისობა: თირკმელების უკმარისობის მქონე პაციენტებში ნახევარგამოყოფის პერიოდი არ იცვლება, ხოლო სისტემური კლირენსი ქვეითდება კოეფიციენტით 2,5-3. თირკმელების დაბალი ხარისხის უკმარისობის შემთხვევაში ამისულფრიდის AUC იზრდება ორჯერ, ხოლო ზომიერი უკმარისობის შემთხვევაში – ათჯერ (იხ. “გამოყენება და დოზები”). თუმცა, პრაქტიკული გამოცდილება შეზღუდულია და 50 მგ-ზე მაღალი დოზებით მიღების შედეგები არ არსებობს. ამისულფრიდი სუსტად ექვემდებარება დიალიზს.

ხანდაზმული პაციენტები ხანდაზმულ პაციენტებში (65 წელს ზემოთ) ფარმაკოკინეტიკური მონაცემების შეზღუდული რაოდენობა ადასტურებს, რომ პრეპარატის 50მგ შიგნით ერთჯერადი მიღების შემდეგ Cmax, T1/2 და AUC 10-30%-ით მაღალია, ახალგაზრდა პაციენტებთან შედარებით. პრეპარატის ფარმაკოკინეტიკური მონაცემები ხანგრძლივი მკურნალობის შემთხვევაში არ მოიპოვება.

ჩვენებები:

• პროდუქტიული (მაგალითად: ბოდვა, ჰალუცინაციები, აზროვნების მხრივ დარღვევები) და/ან ნეგატიური (მაგალითად: აფექტური ეპიზოდები, ემოციურობის არარსებობა და ურთიერთობისგან თავის დაღწევა) დარღვევებით თანმხლები მწვავე და ქრონიკული შიზოფრენიის მკურნალობა, მათ შორის ჭარბი ნეგატიური სიმპტომატიკის მქონე პაციენტებში.

მიღების წესები და დოზები:

მწვავე ფსიქოტროპული ეპიზოდების შემთხვევაში რეკომენდებულია დღე-ღამეში 400-800მგ დოზის შიგნით მიღება. ცალკეულ შემთხვევებში, დღიური დოზის გაზრდა შესაძლებელია დღე-ღამეში 1200 მგ-მდე. დოზის გაზრდა შესაძლებელია პაციენტის ინდივიდუალური ამტანობის გათვალისწინებით. დღე-ღამის მაქსიმალური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 1200 მგ.

შერეული ნეგატიური და პროდუქტიული სიმპტომების მქონე პაციენტებისათვის დოზების შერჩევა ხდება პრიდუქტიული სიმპტომების ოპტიმალური კონტროლის უზრუნველყოფით, საშუალოდ 400 მგ-დან 800 მგ-მდე დოზირების შერჩევით. შემანარჩუნებელი მკურნალობა ინდივიდუალურად შეირჩევა მინიმალური ეფექტური დოზების დანიშვნით.

კლინიკურად ნეგატიური სიმპტომატიკის სიჭარბის მქონე პაციენტებში რეკომენდებულია დღე-ღამეში 50-300 მგ დოზის შიგნით მიღება. დოზების შერჩევა ინდივიდუალურია. დღე-ღამეში 400 მგ მეტი დოზა ინიშნება 2-ჯერ მიღებით. ხანდაზმული ასაკის პაციენტები ამისულფრიდი ინიშნება სიფრთხილით არტერიული ჰიპოტენზიის ან ჭარბი სედაციის შესაძლებელი განვითარების მიზეზით. თირკმელების უკმარისობა: ამისულფრიდი გამოიყოფა თირკმელებით. თირკმელების უკმარისობის მქონე პაციენტებს, კრეატინინის კლირენსი (CRcl) 30-60 მლ/წთ, ენიშნებათ ნახევარი დოზა ხოლო CRcl 10-30 მლ/წთ დოზის 1/3.

გვერდითი მოვლენები:

დარღვევები ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ ხშირად: უძილობა, მოუსვენრობა, აჟიტაცია. შესაძლებელია ექსტრაპირამიდული სიმპტომების გამოვლენა (ტრემორი, ჰიპერტონია, ჰიპერსალივაცია, აკატიზია, ჰიპოკინეზია). შემანარჩუნებელი დოზების მიღების შემთხვევაში მათი ინტენსიურობა ჩვეულებრივ ზომიერია, სიმპტომები ნაწილობრივ შექცევადი ხასიათისაა სოლიანის მიღების შეწყვეტის გარეშე ანტიქოლინერგული ანტიპარკინსონური საშუალებების დახმარებით.

– უპირატესად ნეგატიური სიმპტომების მკურნალობისათვის ექსტრაპირამიდული სიმპტომების გამოვლენის სიხშირე (რაც დამოკიდებულია პრეპარატის დოზებზე) ძალიან დაბალია დღე-ღამეში 50-დან 300 მგ-მდე დოზის მიღების შემთხვევაში. იშვიათად: ძილიანობა დღის განმავლობაში. ძალიან იშვიათად: მწვავე დისტონია (სპასტიური კისერმრუდობა, ოკულოგენური კრიზები, ტრიზმი და ა.შ.). აღნიშნული მდგომარეობა შექცევადი ხასიათისაა სოლიანის მიღების შეწყვეტის გარეშე ანტიქოლინერგული ანტიპარკინსონური საშუალებების დახმარებით.

– გვიანი დისკინეზია, რომელიც დახასიათებულია უპირატესად ენის და/ან სახის უნებლიე მოძრაობების უნარის დარღვევით, არის პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენების მიზეზი.

– კრუნჩხვითი შეტევები. ავთვისებიანი ნეიროლეფსური სინდრომი (იხ. “განსაკუთრებული მითითებები”). ენდოკრინული და მეტაბოლური დარღვევები ხშირად: სისხლის შრატში პროლაქტინის დონის მომატება, რომელიც შექცევადია პრეპარატის მიღების შეწყვეტის შემდეგ.

– ეს შეიძლება გახდეს გალაქტორეის, ამენორეის, გინეკომასტიის, სარძევე ჯირკვლების გადიდების, იმპოტენციის, ფრიგიდულობის მიზეზი. წონაში მომატება. კუჭ-ნაწლავის მხრივ დარღვევები იშვიათად: შეკრულობა, გულისრევა, ღებინება, სიმშრალე პირის ღრუში.

– დარღვევები გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ ძალიან იშვიათად: ჰიპოტენზია და ბრადიკარდია. QT ინტერვალის გახანგრძლივება და მოციმციმე არითმიის ძალიან იშვიათი შემთხევევბი (იხ. “განსაკუთრებული მითითებები”).

– ღვიძლის ფუნქციის დარღვევები ძალიან იშვიათად: ღვიძლის ფერმენტების დონის მომატება, განსაკუთრებით ტრანსამინაზას.

– ზოგადი დარღვევები

ძალიან იშვიათად: ალერგიული რეაქციები.

უკუჩვენება:

* ამისულფრიდის ან პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

* თანმხლები პროლაქტინ-დამოკიდებული სიმსივნეები, მაგალითად: ჰიპოფიზის პროლაქტინომა და სარძევე ჯირკვლების კიბო.

* ფეოქრომოციტომა.

* ბავშვთა ასაკი (14 წლამდე).

* ლაქტაციის პერიოდი.

* თირკმელების მძიმე უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი 10 მლ/წთ დაბალი)

* სულტოპრიდთან ერთად. – დოფამინერგულ აგონისტებთან (ამანტადინი, აპომორფინი, ბრომკრიპტინი, კაბერგოლინი, ენტაკაპონი, ლისურიდი, პერგოლიდი, პირიბედილი, პრამიპექსოლი, ქინაგოლიდი, როპინიროლი, სელეჟილინი) კომბინაციაში, პარკინსონის დაავადების მქონე პაციენტების გარდა (იხ. “ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან”). სიფრთხილით – ეპილეფსია, პარკინსონიზმი, ხანდაზმული ასაკი, თირკმელების უკმარისობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის განმავლობაში ამისულფრიდის გამოყენების უსაფრთხოება დადგენილი არ არის. აქედან გამომდინარე, ორსულობის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება რეკომენდებული არ არის, იმ შემთხვევების გარდა, როდესაც პოტენციური საფრთხე გაუმართლებელია.

განსაკუთრებული მითითებები:

– სხვა ნეიროლეფსიურების გამოყენების მსგავსად, შეიძლება განვითარდეს ავთვისებიანი ნეიროლეფსური სინდრომი, რომელიც ხასიათდება ჰიპერთერმიის, კუნთების რიგიდობის, პერიფერიული ნერვული სისტემის დისფუნქციის, კრეატინფოსფოკინაზას დონის მომატებით. ჰიპერთერმიის განვითარების შემთხვევაში, განსაკუთრებით პრეპარატის მაღალი დოზების მიღების ფონზე, აუცილებელია ყველა ანტიფსიქოზური პრეპარატის, განსაკუთრებით ამისულფრიდის, მიღების შეწყვეტა.

– ამისულფრიდი გამოიყოფა თირკმელებით. თირკმელების ფუნქციის სერიოზული დარღვევების მქონე პაციენტებში, აუცილებელია დოზის შემცირება და “გამოყენება და დოზების” ნაწილში აღწერილი თერაპიის სქემით ხელმძღვანელობა.

-მძიმე ფორმებში თირკმელების დარღვევების მქონე ავადმყოფებში (CRcl

-პრეპარატის სუსტი მეტაბოლიზმის გამო, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევების შემთხვევაში, პრეპარატის დოზა შემცირებას არ საჭიროებს.

-ამისულფრიდი აქვეითებს კრუნჩხვით მოვლენებს. ამიტომ ეპილეფსიით დაავადებული პაციენტებს ანამნეზში ამისულპირიდის თერაპიის დროს ესაჭიროებათ უწყვეტი დაკვირვება.

– სხვა ნეიროლეფსიურების მსგავსად, ხანდაზმულ ასაკში ამისულპირიდი სიფრთხილით ინიშნება არტერიული ჰიპოტენზიის ან ჭარბი სედაციის განვითარების რისკის გამო.

– პარკინსონის დაავადების შემთხვევაში, ანტიდოფამინერგული პრეპარატები და ამისულფრიდი ინიშნება სიფრთხილის დაცვით მდგომარეობის გაუარესების შესაძლებლობის გამო.

– ამისულფრიდის მიღება შეიძლება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ნეიროლეფსიური თერაპიის თავიდან აცილება შეუძლებელია.

– QT ინტერვალის გახანგრძლივება: ამისულფრიდი იწვევს QT ინტერვალის დოზადამოკიდებულ გახანგრძლივებას. თავის მხრივ, ეს ზრდის სერიოზული პარკუჭოვანი არითმიების განვითარების რისკს (“torsades de pointes”-ის სინდრომი). – პრეპარატის დანიშვნის წინ და პაციენტის კლინიკურ მდგომარეობაზე დამოკიდებულებით, რეკომენდებულია რითმის შემდეგი დარღვევების განვითარების ფაქტორების კონტროლი:

– ბრადიკარდია 55-ზე ნაკლები გულისცემის სიხშირე;

– ჰიპოკალიემია;

– QT ინტერვალის თანდაყოლილი გახანგრძლივება.

გამოხატული ბრადიკარდიის (

ჭარბი დოზირება:

ამისულფრიდის ჭარბი დოზით მიღების შემთხვევები შეზღუდულია. არსებობს ცნობები პრეპარატის აღნიშნული ფარმაკოლოგიური თვისებების გაძლიერების შესახებ. მათში შედის ძილიანობა და სედაცია, კომა, არტერიული ჰიპოტენზია და ექსტრაპირამიდული სიმპტომები. სპეციფიური ანტიდოტი არ არსებობს.

– დოზის გადაჭარბების მძიმე შემთხვევაში აუცილებელია სხვა პრეპარატებთან შესაძლო კომბინაციის შესწავლა და ზომების მიღება: ორგანიზმის სასიცოცხლო ფუნქციების საგულდაგულო კონტროლი; ელექტროკარდიოგრამაზე მონიტორული დაკვირვების ჩატარება (QT ინტერვალის გახანგრძლივების რისკი). სერიოზული ექსტრაპირამიდური სიმპტომების გამოვლენის შემთხვევაში აუცილებელია პაციენტს დაენიშნოს ანტიქოლინერგული საშუალებები. ჰემოდიალიზი არაეფექტურია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– უკუნაჩვენები კომბინაციები ლევოდოპას გარდა, დოფამინერგული აგონისტები (ამანტადინი, აპომორფინი, ბრომოკრიპტინი, კაბერგოლინი, ენტაკაპონი, ლისურიდი, პერგოლიდი, პირბედილი, პრამიპექსოლი, ქინაგოლიდი, როპინიროლი, სელეჟილინი), პარკინსონის დაავადების მქონე პაციენტების გამოკლებით. დოფამინერგული აგონისტები და ნეიროლეფსიურები ავლენს ურთიერთანტაგონიზმს.

ნეიროლეპტიკებით გამოწვეული ესქტრაპირამიდული სინდრომის შემთხვევაში, დოფამინერგული აგონისტების გამოყენების ნაცვლად საჭიროა ანტიქოლინერგული პრეპარატების გამოყენება.

სულტოპრიდი – იზრდება პარკუჭოვანი არითმიების, განსაკუთრებით მოციმციმე არითმიის გამოვლენის რისკი. არარეკომენდებული კომბინაციები “torsades de pointes”-ის სინდრომის გამომწვევი სამკურნალო საშუალებები: Iა ჯგუფის(ქინიდინი, ჰიდროქინიდინი, დიზოპირამიდი) და III ჯგუფის (ამიოდარონი, სოტალოლი, დოფეტილიდი, იბუტილიდი) არითმიის საწინააღმდეგო პრეპარატები, ზოგირთი ნეიროლეფსიური (ტიორიდაზინი, ქლორპრომაზინი, ლევომეპრომაზინი, ტრიფლუოპერაზინი, ციამემაზინი, სულპირიდი, ტიაპრიდი, პიმოზიდი, ჰალოპერიდოლი, დროპერიდოლი) და სხვა პრეპარატები, მაგალითად, ბეპრიდილი, ცისაპრიდი, დიფემანილი, ინტრავენური ერითრომიცინი, მიზოლასტინი, ინტრავენური ვინკამინი, ჰალოფანტრინი, სპარფლოქსაცინი, გატიფლოქსაცინი, მოქსიფლოქსაცინი, პენტამიდინი, ინტრავენური სპირამიცინი. იზრდება პარკუჭოვანი არითმიების რისკი, განსაკუთრებით, “torsades de pointes”-ის განვითარება. თუ პრეპარატების ერთად დანიშვნის თავიდან აცილება არ შეიძლება, დანიშვნამდე აუცილებელია ჩატარდეს QT ინტერვალის კონტროლი და ეკგ-მონიტორინგის დაწყება.

ალკოჰოლი: აძლიერებს ნეიროლეფსიურების სედატიურ ეფექტს. ალკოჰოლური სასმელების მიღება სპირტის შემცველ სამკურნალო საშუალებებთან კომბინაციაში არ შეიძლება.

ლევოდოპა: ლევოდოპას და ნეიროლეფსიურების მოქმედების ურთიერთანტაგონიზმი. პარკინსონის დაავადების მქონე პაციენტებში რეკომენდებულია ორივე პრეპარატის მინიმალური ეფექტური დოზების დანიშვნა. სიფრთხილით დასანიშნი კომბინაციები ბრადიკარდიის გამომწვევი პრეპარატები (ბეტაადრენობლოკატორები, სოტალოლის გარდა, ბრადიკარდიის გამომწვევი კალციუმის არხების ბლოკატორები – დილთიაზემი და ვერაპამილი), კლონიდინი, გუანფაცინი; საგულე გლიკოზიდები, ქოლინესთერაზას ინჰიბიტორები: დონეპეზილი, რივასტიგმინი, ტაკრინი, ამბენონიუმი, გალანტამინი, პირიდოსტიგმინი, ნეოსტიგმინი. შენარჩუნებულია რითმის პარკუჭოვანი დარღვევების რისკი, განსაკუთრებით, “torsades de pointes”-ის განვითარება. ჰიპოკალემიის გამომწვევი პრეპარატები: კალიუმის გამომყოფი დიურეზულები, საფაღარათო საშუალებები, ამფოტერიცინი B (ინტრავენური), გლუკოკორტიკოიდები, ტეტრაკოზაქტიდი. შენარჩუნებულია რითმის პარკუჭოვანი დარღვევების რისკი, განსაკუთრებით, “torsades de pointes”- ის განვითარება.

მხედველობაში მისაღები კომბინაციები: ჰიპერტენზიის საწინააღმდეგო საშუალებები: ორთოსტატური ჰიპოტენზიის განვითარების რისკი (ადიტიური ეფექტი). ცენტრალური ნერვული სისტემის სხვა დეპრესანტები: მორფინის წარმოებულები (ანალგეზიურები, ხველის საწინააღმდეგო პრეპარატები): ბარბიტურატები; ბენზოდიაზეპინი და სხვა ანქსიოლიზურები;

საძილე საშუალებები: სედატიური ანტიდეპრესანტები (ამიტრიპტილინი, დოქსეპინი, მიანსერინი, მირტაზაპინი, ტრიმიპრამინი);

სედატიური ანტიჰისტამინები H1: ცენტრალური მოქმედების ჰიპერტენზიის საწინააღმდეგო საშუალებები;

ნეიროლეფსიურები;

სხვა: ბაკლოფენი; ტალიდომიდი, პიზოტიფენი. ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე გამოხატული დამთრგუნველი მოქმედების გაძლიერება.

ყურადღების კონცენტრაციის დაქვეითება. აღნიშნული საფრთხეს უქმნის ტრანსპორტის მძღოლებს და მემანქანეებს.

ბეტა-ბლოკატორები გულის უკმარისობის შემთხვევაში: ბისოპროლოლი, კარვედილოლი, მეტოპროლოლი: სისხლ-ძარღვების გამაფართოებელი მოქმედება, ჰიპოტენზიის რისკი, განსაკუთრებით, ორტოსტატური (ადიტიური ეფექტი).

შენახვის პირობები და ვადები:

ინახება 25°C დაბალ ტემპერატურაზე, მშრალ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე. ვადა 3 წელი. არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი:

რეცეპტით.