გენერიკული (საერთაშორისო არაპატენტირებული) დასახელება:

ლიდოკაინი

სამკურნალო ფორმა:

საინექციო ხსნარი

შემადგენლობა:

საინექციო ხსნარის 1მლ შეიცავს:

ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდს – 10მგ–ს;

დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ქლორიდი, საინექციო წყალი.

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალება.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ლიდოკაინი ძლერი ადგილობრივი საანესთეზიო საშუალებაა, რომელიც იწვევს ადგილობრივი ანესთეზიის ყველა სახეს: ტერმინალურს, ინფილტრაციულსა და გამტარს. იგი ბლოკავს ნატრიუმის იონების შეღწევას მიოკარდიუმის უჯრედებში და ამგვარად თრგუნავს იმპულსის წარმომქმნელი ექტოპიური კერების ავტომატიზმს. ამავე დროს გულის გამტარობითი ფუნქცია არ ითრგუნება. სხვა ადგილობრივი საანესთზიო საშუალების მსგავსად, ლიდოკაინი ხელს უწყობს მიოკარდიუმის უჯრედებიდან კალიუმის იონების გამოსვლას და აჩქარებს უჯრედული მემბრანის რეპოლარიზაციის პროცესს, ამოკლებს მოქმედების პოტენციალის ხანგრძლიობას და რეფრაქტერული პერიოდის ეფექტიანობას.

ჩვენებები:

პრეპარატი გამოიყენება ტერმინალური, ინფილტრაციული, გამტარი და ეპიდურალური ანესთეზიისათვის ქირურგიაში, მეან–გინეკოლოგიასა და სტომატოლოგიაში.

მიღების წესი და დოზები:

პრეპარატის გამოყენებისას ქირურგიულ და სამეანო პრაქტიკაში, სტომატოლოგიაში, ოტო–რინო–ლარინგოლოგიაში დოზირების რეჟიმი ინდივიდუალურია და დამოკიდებულის ჩვენებებსა და კლინიკურ სიტუაციაზე.

▪ ადგილობრივი ანესთზიიის დროს შესაძლებელია ლიდოკაინის კომბინირება ადრენალინთნ.

▪ ინფილტრაციული ანესთეზიისათვის გამოიყენება 5–300მგ პრეპარატი.

▪ პერიფერიული ნერვების ბლოკადისათვის: ნეკნთაშუა ნერვების ბლოკადისათვის გამოიყენება 30მგ; პარაცერვიკალური ბლოკადისათვის – 100მგ თითოეულ მხარეს.პრეპარატის განმეორებითი შყვანა შესაძლებელია მხოლოდ 90 წთ–ის შემდეგ. პარავერტებრალური ბლოკადისათვის – 30–50მგ; პუდენდალური ბლოკადისათვის – 100 მგ თითეულ მხარეს.

▪ სიმპათიკური ნერვების ბლოკადისათვის გამოიყენება 50–100მგ.

▪ ეპიდურალურად გამოყენება 200–300 მგ. სამეანო პრაქტიკაში კაუდალური ანალგეზიისათვის გამოიყენება 300მგ. აუცილებლობისას პრეპარატის განმეორებითი შეყვანა შესაძლებელია არა ნაკლებ 90 წთ–ის შემდეგ.

გვერდითი მოვლენები:

ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ძილიანობა, ყურებში შუილი, ენის დაბუჟება (სტომატოლოგიაში გამოყენებისას), იშვიათად – ეიფორია, დოზის გადაჭარბებისას – დეზორიენტაცია, ტრემორი.

გულ–სისხლძრღვთა სისტემის მხრივ: არტერიული ჰიპოტენზია, ბრადიკარდია, გულის გამტარობის დარღვევა.

ალერგიული რეაქციები: ანგიონევროზული შეშუპება, ჭინჭრის ციება, განსაკუთრებით მძიმე შემთხვევებში – შოკი.

უკუჩვენებები:

მომატებული მგრძნობელობა ლიდოკაინის მიმართ, გამოხატული ბრადიკარდია, II და III ხარისხის AV ბლოკადა, კარდიოგენური შოკი, ადამს–სტოქსისი სინდრომი, ვოლფ–პარკინსონ–უაითის საინდრომი, ღვიძლის გამოხატული დარღვევა.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

ლიდოკაინისა და ბეტა–ადრენობლოკატორების ერთდროული გამოყენებისას შესაძლოა ლიდოკაინისა მოქმედების ეფექტის გაძლიერება. ამ შემთხვევაში ლიდოკაინის დოზა უნდა შემცირდეს.

ლიდოკაინისა და ნოვოკაინამიდის კომბინაციამ შეიძლება გამოიწვიოს ცნს–ის აგზნება, ჰალუცინაციები.

ინტრავენურად ჰექსენალის ან ნატრიუმის თიოპენტალის შეყვანამ ლიდოკაინის მოქმედების ფონზე შეიძლება სუნთქვის დათრგუნვა გამოიწვიოს.

ციმეტიდინი ზრდის ლიდოკაინის კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში, რაც იწვევს მისი გვერდითი ეფექტების გაძლიერებას.

ჭარბი დოზირება:

სიმტომები: ზოგადი სისუსტე, თავბრუსხვევა, ფსიქომოტორული აგზნება, არტერიული წნევის დაქვეითება, ტრემორი, ტონურ–კლონური კრუნჩხვები, კომა, კოლაფსი, AV ბლოკადა, ცნს–ის დათრგუნვა, სუნთქვის გაჩერება.

მკურნალობა: ლიდოკაინის შეყვანის შეწყვეტა, ფილტვების ვენტილაცია, ოქსიგენოთერაპია, ანტიეპილეფსიური საშუალებები, ვაზოკონსტრიკტორების (ნორადრენალინი, მეზატონი), ბრადიკარდიის დროს– ქოლინოლიზური საშუალებების (ატროპინი) დანიშვნა. დიალიზი არაეფექტურია.

ორსულობა და ლაქტაცია:

პრეპარატის ორსულობისა და ლაქტაციის დროს გამოყენება დასაშვებია იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფსა და ბავშვზე უარყოფითი მოქმედების პოტენციურ რისკს.

განსაკუთრებული მითითებები:

სიფრთხილით ინიშნება გულის ქრონიკული უკმარისობისას, არტერიული ჰიპოტონიის, თირკმელების მძიმე დაავადების დროს.

შეფუთვა: 1% საინექციო ხსნარი, 4მლ ამპულაში. 10 ამპულა მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები: ინახება მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას, 15–25⁰C ტემპერატურაზე.

ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:

2 წელი.

შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

გაცემის წესი:

გაიცემა ურეცეპტოდ.

მწარმოებელი:

ბათუმის ფარმაცევტული ქარხანა შ.პ.ს. „ ბათფარმა“.

საერთაშორისო დასახელება:

CLYCINE MAX SEMEN EXTRACTUM SICCUM

მწარმოებელი: BIOFARM, პოლონეთი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კლიმაქსის საწინააღმდეგო ფიტოპრეპარატი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ. მუყაოს კოლოფში 3 ან 6 ბლისტერი.

1 ტაბ.

სოიოს თესლის ექსტრაქტი (26 მგ იზოფლავონების კომპლექსში გენისტეინზე გადაანგარიშებით) ……………..100 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

მიკროკრისტალური ცელულოზა, პოლივინილპიროლიდონი, მაგნიუმის სტეარატი, ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა, ტალკი და გლიცერინი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატის მთავარ მოქმედ ნივთიერებებს წარმოადგენენ გენისტეინი და დაიძენი, რომლებიც მიეკუთვნებიან იზოფლავონების ჯგუფს. ზემოთ აღნიშნულ ნივთიერებებს გააჩნიათ ესტროგენურ რეცეპტორებთან შეკავშირების უნარი, რაც განპირობებულია ენდოგენურ ესტროგენებთან მათ ქიმიურ სტრუქტურასთან მსგავსებით (ორგანიზმით მაპროდუცირებული), რის გამოც მათ ეწოდებეთ _ ფიტოესტროგენები.

სოიოს თესლის შემადგენლობაში არსებული ფიტესტროგენები _ გენისტეინი და დაიძენი, რომლებიც უმნიშვნელოდ მოქმედებენ ესტროგენების მსგავსად, ხელს უშლიან ენდოგენური ესტროგენების დეფიციტით გამოწვეული დარღვევების განვითარებას კლიმაქსურ პერიოდში მყოფ ქალებში, აგრეთვე პოსტმენოპაუზის დროს.

ჩვენებები:

• მენოპაუზის პერიოდში მყოფ ქალებში, რომლებსაც აღენიშნებათ: სახის ჰიპერემია, ოფლდენა, ძილის დარღვევა, მოუსვენრობის შეგრძნება და ნერვული დაძაბულობა;
• სისხლმიმოქცევის სისტემების დაავადებების პროფილაქტიკა შესაბამისი დიეტის დაცვთი.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატი მიიღება პერორალურად, 1-2 ტაბლეტის ოდენობით 2-ჯერ დღეში.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატის გამოყენებისას მისი გვერდითი მოვლენების შესახებ მონაცემები არ მოიპოვება.

უკუჩვენებები:

არ აღენიშნება.

ორსულობა და ლაქტაცია:

! პრეპარატის გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში არ არის რეკომენდებული.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატი არ მოქმედებს სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე.

სიფრთხილეა საჭირო:

პრეპარატის გამოყენებისას განსაკუთრებული სიფრთხილის ზომის მიღება არ არის საჭირო იმის გამო, რომ პრეპარატს გააჩნია სუსტად გამოხატული ესტროგენული მოქმედება, რეკომენდებულია ანამნეზის შეგროვება პერორალურად მისაღები ჰორმონული კონტრაცეპტივების ერთდროულად შესაძლო გამოყენების შესახებ.

ჭარბი დოზირება:

არ აღენიშნება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

პრეპარატის ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან არ არის ცნობილი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

საერთაშორისო დასახელება:

DIOSMECTITE

მწარმოებელი: BEAUFOUR IPSEN INTERNATIONAL, საფრანგეთი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

დიარეის საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ფხვნილი პერორალური სუსპენზიის მოსამზადებლად: პაკეტში 3 გ, შეფუთვაში 10 და 30 ც.

1 პაკ.

დიოქტაედრული სმექტიტი ……..     3 გ

გლუკოზა …………………………..    0.749 გ

ნატრიუმის საქარინი ………………. 0.007 გ

ვანილინი …………………………….. 0.004 გ

ჩვენებები:

• მწვავე და ქრონიკული დიარეის მკურნალობა, მათ შორის ბავშვებში;
• ეზოფაგიტით, გასტროდუოდენიტით გამოწვეული სიმპტომების და მსხვილი ნაწლავის დაავადებების მკურნალობა.

მიღების წესი და დოზირება:

1 წლამდე ასაკის ბავშვებში ინიშნება 1 პაკეტი დღეში.

1-2 წლის ასაკის ბავშვებში – 1-2 პაკეტი დღეში.

ბავშვებში 2 წლის ასაკის ზევით – 2-3 პაკეტი დღეში.

ბავშვებში პაკეტის შიგთავსის დამატება შესაძლებელია 50 მლ ტევადობის წყლიან ბოთლში, რის შემდეგაც იგი ნაწილდება რამოდენიმე მიღებაზე დღის განმავლობაში, ან შესაძლებელია მისი შერევა ნახევრად თხიერ საკვებში _ წვენში, კომპოტში, პიურეში და სხვა.

ეზოფაგიტის დროს პრეპარატის მიღება ხდება ჭამის შემდეგ, ხოლო სხვა შემთხვევებში საკვების მიღებებს შორის.

მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 7 დღეს.

გვერდითი მოვლენები:

იშვიათად აღინიშნება ყაბზობა. ამ შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატის დოზის შემცირება.

უკუჩვენებები:

* პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

განსაკუთრებული მითითებები:

იმ შემთხვევაში, როდესაც პრეპარატით 7 დღიანი მკურნალობის შედეგად მდგომარეობის გაუმჯობესება არ აღინიშნება, საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

ტემპერატურის მომატებით, ან ღებინებით მიმდინარე ტკივილის შემთხვევაში საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

სმექტას კომბინაცია სხვა პრეპარატებთან ნებადართული არ არის.

სხვა პრეპარატების მიღება აუცილებელია 1-1.5 სთ-ით ადრე სმექტას მიღებამდე.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 4 წელი.

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება:

ვაშლის ძმრის ექსტრაქტი (Apple Cider Vinegar)

მწარმოებელი:

Contract Pharmacal Corporation, USA

ფორმა: პერორალურად მისაღები ტაბლეტები.

წონაში კლების ეფექტური საშუალება

შემადგენლობა:

სლიმერის ერთი ტაბლეტი შეიცავს 500მგ ვაშლის ძმრის ექსტრაქტს (Apple Cider Vinegar).

მოქმედების მექანიზმი:

სლიმერის მიღება ხელს უწყობს მადის დაქვეითებას, ასტიმულირებს ნივთიერებათა ცვლის პროცესს, ხელს უწყობს ცხიმების დაშლის პროცესს, რაც განაპირობებს წონაში ეფექტურ კლებას.

სლიმერი რეკომენდებულია ცხიმების ცვლის ეფექტური რეგულაციისათვის მთელი დღე-ღამის განმავლობაში.

ცხიმოვან უჯრედებში ხშირად გროვდება ტოქსინები, რაც განაპირობებს მათი მეტაბოლური აქტივობის მკვეთრ შემცირებას და იწყება ჭარბი რაოდენობით ცხიმის დაგროვება, რისი შედეგიც გახლავთ ზედმეტი წონა. ვაშლის ძმრის ექსტრაქტი ხელს უწყობს ტოქსინების გამოდევნას ცხიმოვანი უჯრედებიდან და წმენდს ორგანიზმს შლაკებისაგან, რაც აადვილებს წონაში კლების პროცესს.

სლიმერს გააჩნია მაღალი ფერმენტული აქტივობა. იწვევს რა ცხიმების სრაფ დაშლას, ახდენს მათი დაშლის შედეგად გამოთავისუფლებული ენერგიის ტრანსფორმირებას უჯრედის ენერგიად, რითაც ზრდის ორგანიზმის ენერგეტიკულ დანახარჯებს.

ვაშლის ძმრის ექსტრაქტი ასტიმულირებს კუჭის წვენის გამოყოფას და საჭმლის მომნელებელი ფერმენტების სინთეზს, მასში შემავალი პექტინი კი იწვევს ნაწლავის პერისტალტიკის გაძლიერებას და საჭმლის მონელების პროცესის რეგულაციას, განსაკუთრებით ყაბზობის დროს, რაც ძალიან მნიშვნელოვანი ფაქტორია წონაში კლების პროცესის ეფექტური წარმართვისათვის.

ვაშლის ძმრის ექტრაქტი კვებავს ორგანიზმს მასში შემავალი ვიტამინებითა და მინერალებით.

ვაშლის ძმრის ექტრაქტი შეიცავს ვიტამინებს: A, B1, B2, B6, C, E. პროვიტამინ ბეტა-კაროტინს და ბიოფლავონოიდებს; მინერალებს: ფოსფორი, კალციუმი, ნატრიუმი, ფტორი, კალიუმი, მაგნიუმი, რკინა, ქლორი, სპილენძი, სხვა ნივთირებებიდან: ამინომჟავებსა და ვაშლის პექტინს.

დოზირება და მიღების წესი:

სლიმერი უნდა მიიღოთ 1 ან 2 ტაბლეტი 2 ჯერ ან 3 ჯერ დღე-ღამეში, უმჯობესია კვებამდე.

მიღების ხანგრძლივობა ინდივიდულურად ირჩევა გაცხიმოვნების ხარისხიდან გამომდინარე. შესაძლებელია მისი მიღება ხანგრძლივად დიეტოლოგის რეკომენდაციის საფუძველზე.

განსაკუთრებული მითითება:

არ შეიცავს ხელოვნურ არომატიზატორებს, საღებავებს და დამატკბობელ საშუალებებს. არ შეიცავს კონსერვანტებს, რძის პროდუქტებს, სოიოს, ხორბალს, გლუტეინს, და საფუარს.

უკუჩვენება:

* მომატებული მგრძნობელობა სლიმერში შემავალი კომპონენტების მიმართ.

შენახვის პირობები:

ინახება სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას, ტემპერატურაზე 15ºC-დან 25ºC-მდე.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი. ნუ გამოიყენებთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

საერთაშორისო დასახელება:

AZELANIC ACID

მწარმოებელი: Schering S. p. A., იტალია

მოქმედი ნივთიერება: აზელაინის მჟავა

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

აკნესა და ჰიპერპიგმენტაციის სამკურნალო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კრემი 20%: ტუბში 30 გ

1 გ

აზელაინის მჟავა ………..  200 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ცხიმოვანი მჟავის ეთოქსილირებული ეთერი, გლიცერილსტეარატის, ცეტილის სპირტის, ცეტილის ეთერებისა და ქოქოსის გლიცერიდის ნარევი, ცეტეარინლაქტანატი, პროპილენგლიკოლი, 85%-იანი გლიცეროლი, ბენზოის მჟავა, გამოხდილი წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატს გააჩნია ანტიბაქტერიული, აკნეს საწინააღმდეგო და და მადეპიგმენტირებელი ეფექტები. პრეპარატის მთავარი მოქმედი ნივთიერება აზელაინის მჟავა აინჰიბირებს აკნეს წარმომშობ პროპიონის ბაქტერიებს როგორც კანის ზედაპირზე, ასევე ცხიმის ჯირკვლებში. გააჩნია აგრეთვე ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება (ამცირებს ნეიტროფილური გრანულოციტების მეტაბოლიზმს და მათ მიერ ჟანგბადის თავისუფალი ფორმების გამომუშავებას, რომლებიც წარმოადგენენ ანთებითი პროცესის მხარდამჭერ მნიშვნელოვან ფაქტორებს).

აზელაინის მჟავას ეპიდერმისის უჯრედის კერატინიზაციის პროცესზე ზემოქმედება განაპირობებს აკნეს წარმოშობასთან დაკავშირებულ კომედონებზე დადებით თერაპიულ ეფექტს. აზელაინის მჟავა აინჰიბირებს მელანოციტების ზრდასა და ანომალურ აქტივობას, რომლებიც იწვევენ მელაზმების ტიპის ჰიპერპიგმენტაციას.

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა: კრემი სკინორენის კანზე დატანის შემდეგ, აზელაინის მჟავა მიაღწევს ეპიდერმისსა და დერმაში, საერთო დოზის 3.6% აბსორბირდება სისხლში.

გამოყოფა: შეწოვილი აზელაინის მჟავას ნაწილი გამოიყოფა თირკმელებით უცვლელი სახით, ხოლო ნაწილი დიკარბონული მჟავების (C5, C7)  სახით, რომლებიც წარმოიქმნება აზელაინის მჟავის დებატ დაჟანგვით.

ჩვენებები:

• acne vulgaris;
• სებორეული დერმატიტის;
• პათოლოგიური ჰიპერპიგმენტაცია (მათ შორის პიგმენტური ლაქები ორსულობის პერიოდში).

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატის გამოყენებამდე საჭიროა კანის ზედაპირის წყლით საგულდაგულო გასუფთავება, ხოლო აუცილებლობის შემთხვევში შესაძლებელია მსუბუქი ფორმის კოსმეტიკურ საშუალებებთან კომბინაციაში მსგავსი პროცედურის ჩატარება.

პრეპარატი დაიტანება დღეში 2-ჯერ (დილას და საღამოს) სხეულის დაზიანებულ ზედაპირზე. დიდი რაოდენობით მალამოს დატანება არ არის რეკომენდებული.

მკურნალობის დაწყებისას კანის ძლიერი გაღიზიანების შემთხვევაში საჭიროა კრემის რაოდენობის ან მისი გამოყენების სიხშირის შემცირება. გამოიყენება დღეში ერთხელ გაღიზიანების სინდრომის მოხსნამდე. მკურნალობა შესაძლებელია შეწყდეს რამდენიმე დღით. სასურველი ეფექტის მისაღებად აუცილებელია პრეპარატის რეგულარული გამოყენება.

მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა შესაძლებელია ვარირებდეს დაავადების ინდივიდუალური სურათის მიხედვით და განისაზღვრება მისი გამოხატულების ხარისხით.

აკნეს მკურნალობისას სასურველი ეფექტი, როგორც წესი, აღინიშნება დაახლოებით 4 კვირის შემდეგ. ამ დროს დასაშვებია მზის სხივების ზემოქმედება.

მელაზმების მკურნალობისას პრეპარატი გამოიყენება მხოლოდ 3 თვის განმავლობაში. სასურველი შედეგის მისაღებად საჭიროა პრეპარატის რეგულარული გამოყენება. მკურნალობის დროს საჭიროა მოვერიდოთ მზის სხივების პირდაპირ ზემოქმედებას.

გვერდითი მოვლენები:

ცალკეულ შემთხვევებში, განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში მოსალოდნელია გარდამავალი ხასიათის კანის ზედაპირის ადგილობრივი გაღიზიანება, რომელიც არ საჭიროებს მკურნალობას.

უკუჩვენებები:

* პრეპარატის კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატი გამოიყენება მხოლოდ გარეგანად. თვალთან პრეპარატის შემთხვევითი კონტაქტის დროს საჭიროა მისი წყლით ჩამობანა.

მელაზმა რომელიც განლაგებულია ეპიდერმისში ან ერთდროულად ეპიდერმისსა და დერმაში ექვემდებარება მკურნალობას. ამავე დროს თუკი მელაზმა განლაგებულია მხოლოდ დერმაში, მაშინ მკურნალობა არაეფექტურია.

მელაზმას ტიპის დიფერენცირებული დიაგნოსტიკის ჩასატარებლად რეკომენდებულია ვუდის ნათურის გამოყენება.

სკინორენის გამოყენება შეიძლება აკნეს სამკურნალო სხვა პრეპარატებთან კომბინაციაში.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ არის ცნობილი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

CIPROFLOXACIN

მწარმოებელი: ECZACIBASI ILAC SANAYI

მოქმედი ნივთიერება: ციპროფლოქსაცინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიმიკრობული საშუალება, ფტორქინოლონი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

ციპროფლოქსაცინი ………………..  250 მგ

1 ტაბ.

ციპროფლოქსაცინი ………………… 500 მგ

ვრცლად ციპრინოლი

მწარმოებელი: ALCON, ბელგია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

თვალის ლუბრიკანტი (მშრალი თვალის სამკურნალო დამატენიანებელი საშუალება).

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

თვალის წვეთები: ფლაკონში 10 მლ

პრეპარატის შემადგენლობაში შედის:

პოლიეთილენ გლიკოლი 400, პროპილენგლიკოლი, ჰიდროქსიპროპილგუარი, ბორის მჟავა, კალციუმის ქლორიდი, მაგნიუმისქლორიდი, ნატრიუმის ქლორიდი, თუთიის ქლორიდი, პოლოქვადი 0.001%.

ჩვენებები:

სისტეინი, თვალის წვეთები – ლუბრიკანტი ატენიანებს თვალს, უზრუნველყოფს მის კომფორტს და იცავს თვალს სიმშრალისაგან, წვისა და უცხო შეგრძნებისაგან, აგრეთვე გაღიზიანებისაგან, რომელიც შეიძლება განპირობებული იყოს გარემოს ისეთი დამაბინძურებელი ფაქტორების ზემოქმედებით, როგორებიცაა:

• ბოლი, მტვერი, ულტრაიისფერი სხივები, გამაცხელებელი საშუალებები (რადიატორი, საუნა). აგრეთვე კოსმეტიკური ნივთიერებების ზემოქმედება, თვალის გახშირებული ხამხამი ტელევიზორის ხანგრძლივი ყურების ან კომპიუტერის მონიტორთან ხანგრძლივი მუშაობისას.

სისტეინს აქვს უნიკალური თვისება თვალში ჩაწვეთების შემდეგ გარდაიქმნას სითხიდან გელად. სისტენი არ იწვევს მხედველობის დაბინდვას და უზრუნველყოფს თვალის ხანგრძლივ კომფორტს ჩაწვეთების შემდეგ.

განსაკუთრებული მითითებები:

მოერიდეთ ინფექციას, არ შეეხოთ საწვეთურის თავსახურს. თუ თქვენ იგრძენით დისკომფორტი, გამოგეხატათ ჭარბი ცრემლდენა ან თვალის სიწითლე, დაუკავშირდით თქვენს ექიმს.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

არ გამოიყენოთ პრეპარატი ვადის გასვლის შემდეგ, არ გამოიყენოთ ხსნარი ფლაკონის პირველი გახსნიდან 6 თვის შემდეგ.

საერთაშორისო დასახელება:

TIZANIDINE

მწარმოებელი: NOVARTIS PHARMA Produktions GmbH, გერმანია

NOVARTIS PHARMA AG, შვეიცარიისათვის

მოქმედი ნივთიერება: ტიზანიდინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ცენტრალური მოქმედების მიორელაქსანტი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც.

1 ტაბ.

ტიზანიდინის ჰიდროქლორიდი ……  2 მგ

1 ტაბ.

ტიზანიდინის ჰიდროქლორიდი …….  4 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

უწყლო კოლოიდური სილიციუმის ორჟანგი, სტეარინის მჟავა, მიკროკრისტალური ცელულოზა, უწყლო ლაქტოზა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ტიზანიდინი წარმოადგენს ჩონჩხის კუნთებზე ცენტრალური მოქმედების რელაქსანტს, რომლის მოქმედების ძირითადი შეხების წერტილი მდებარეობს ზურგის ტვინში. ტინაზიდინი ახდენს პრესინაფსური ალფა₂-რეცეპტორების სტიმულირებას, იგი იწვევს ამგზნები ამინომჟავების გამოთავისუფლების დათრგუნვას, რომლებიც N-მეთილო- D-ასპარტატის (NMDA-რეცეპტორები) რეცეპტორებს ასტიმულირებენ, რის შედეგადაც ზურგის ტვინის შუამდებარე ნეირონების დონეზე ხდება პოლისინაფსური გადაცემის აგზნების დათრგუნვა. ვინაიდან სწორედ ეს მექანიზმია პასუხისმგებელი კუნთების ტონუსის მომატებაში, ამიტომ მისი დათრგუნვით კუნთების ტონუსი მცირდება. ტიზანიდინი მიორელაქსანტური თვისების გარდა, ავლენს ასევე ზომიერად გამოხატულ ცენტრალურ ანალგეზიურ ეფექტს.

სირდალუდი ეფექტურია როგორც კუნთების მწვავე სპაზმის, ასევე ქრონიკული სპინალური და ცერებრალური გენეზის სპასტიური მდგომარეობის დროს. იგი ამცირებს პასიური მოძრაობისადმი წინააღმდეგობას, ამცირებს სპაზმებსა და კლონურ კრუნჩხვებს, აგრეთვე ზრდის ჩონჩხის კუნთების შეკუმშვის ძალას.

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა: ტიზანიდინი შეიწოვება სწრაფად და თითქმის მთლიანად. პრეპარატის მიღების შემდეგ მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია პლაზმაში აღინიშნება დაახლოებით 1 საათის შემდეგ. ბიოშეღწევადობა შეადგენს 34%-ს.

განაწილება: პრეპარატის ვენაში შეყვანის შემდეგ წონასწორული მდგომარეობისას ორგანიზმში მისი განაწილების მოცულობა შეადგენს 2,6 ლ/კგ. პლაზმის ცილებს უკავშირდება პრეპარატის 30%. ტიზანიდინის ფარმაკოკინეტიკას 4 მგ-დან 20 მგ დოზის დიაპაზონში გააჩნია ხაზოვანი ხასიათი. ტიზანიდინის პერორალურად მიღების შემთხვევაში თუკი გავითვალისწინებთ ფარმაკოკინეტიკურ პარამეტრებს შორის მცირე ინდივიდუალურ ვარიაბელობას (კონკრეტულად, როგორიცაა მაქსიმალური კონცენტრაცია (C_max) და “კონცენტრაცია-დროს” დამოკიდებულების ფართი AUC), მაშინ შესაძლებელია პლაზმაში მისი კონცენტარციის მნიშვნელობის პროგნოზირება. ტიზანიდინის ფარმაკოკინეტიკის პარამეტრებზე სქესი არ ახდენს გავლენას.

მეტაბოლიზმი: კვლევების შედეგად დადგენილ იქნა, რომ ტიზანიდინი სწრაფად და მნიშვნელოვანი ხარისხით მეტაბოლიზედა ღვიძლში. მეტაბოლიტები არ არიან აქტიურნი.

გამოყოფა: სისტემური სისხლმიმოქცევიდან ტიზანიდინის ნახევარგამოყოფის პერიოდის საშუალო მაჩვენებელი 2-4 სთ-ს შეადგენს, პრეპარატი გამოიყოფა უშუალოდ თირკმელებით (დოზის დაახლოებით 70%) მეტაბოლიტების სახით. უცვლელი სახით გამოიყოფა პრეპარატის დაახლოებით 2.7%.

ფარმაკოკინეტიკის თავისებურებანი ცალკეული ჯგუფის პაციენტებისათვის:

კვლევის შედეგად დადგენილ იქნა, რომ თირკმელების უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი შეადგენდა 25 მლ/წთ-ზე ნაკლებს), პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაციის საშუალო მაჩვენებელი 2-ჯერ აჭარბებდა ჯანმრთელი მოხალისეების მაჩვენებლებს, ხოლო ნახევარგამოყოფის საბოლოო პერიოდი გახანგრძლივებული იყო დაახლოებით 14 საათამდე, რის შედეგადაც “კონცენტრაცია-დროს” დამოკიდებულების ფართი AUC საშუალოდ 6-ჯერ იყო მომატებული.

საკვების ზეგავლენა: ტიზანიდინისა და საკვების ერთდროული გამოყენება არ მოქმედებს ტიზანიდინის ფარმაკოკინეტიკაზე. მიუხედავად ამისა, მაქსიმალური კონცენტრაცია იზრდება ერთი მესამედით, ითვლება, რომ ეს კლინიკურად მნიშვნელოვანს არ წარმოადგენს.

ჩვენებები:

კუნთების მტკივნეული სპაზმი:

• დაკავშირებული ხერხემლის სტატიკურ და ფუნქციურ დაავადებასთან (კისრისა და წელის სინდრომები);
• ქირურგიული ჩარევის შემდეგ, მაგალითად: ხერხემლის მალებს შორის დისკის თიაქარი ან მენჯ-ბარძაყის სახსრის ოსტეოართროზი.

ნევროლოგიური დაავადების შედეგად გამოწვეული ჩონჩხის კუნთების სპაზმი;

• გაფანტული სკლეროზი;
• ქრონიკული მიელოპათია;
• ზურგის ტვინის დეგენერაციული დაავადებები;
• თავის ტვინში სისხლმიმოქცევის დარღვევა;
• ცერებრალური დამბლა.

მიღების წესი და დოზირება:

კუნთების მტკივნეული სპაზმის დროს პრეპარატი მიიღება დღე-ღამეში 3-ჯერ 2 ან 4 მგ-ის ოდენობით.

მძიმე შემთხვევების დროს ძილის წინ შესაძლებელია დამატებით 2 ან 4 მგ-ის მიღება.

ნევრალგიური დაავადებით გამოწვეული ჩონჩხის კუნთების სპაზმის დროს, დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად. საწყისი დღეღამური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 6 მგ, დაყოფით 3 მიღებაზე. დოზის მომატება დასაშვებია თანმიმდევრობით, 2- 4 მგ-ის 3 – 4-დან 7 დღემდე ინტერვალით.

ჩვეულებრივ თერაპიული ეფექტი მიიღწევა დღეღამური დოზით 12- 24 მგ-მდე. დაყოფილი 3 ან 4 მიღებაზე თანაბარი დროის შუალედით. დაუშვებელია დღე-ღამეში დოზის 36 მგ-ის გადაჭარბება.

ბავშვებში:

ბავშვებში პრეპარატის მიღება შეზღუდულია. სირდალუდის გამოყენება ბავშვები რეკომენდებული არ არის.

გამოყენება ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში: ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში პრეპარატის მიღება შეზღუდულია. ფარმაკოკინეტიკურ მონაცემებზე დაყრდნობით შეიძლება ვივარაუდოთ, რომ ზოგიერთ შემთხვევებში შესაძლებელია თირკმლის კლირენსის მნიშვნელოვანი დაქვეითება. ამასთან დაკავშირებით, ხანდაზმულ პაციენტებში სირდალუდის მიღებისას საჭიროა სიფრთხილის დაცვა.

გამოყენება თირკმელების უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში:

თირკმელების უკმარისობით დაავადებული პაციენტების მკურნალობა (კრეატინინის კლირენსი ნაკლებია 25 მლ/წთ) რეკომენდებულია დაიწყოს 2 მგ-ით დღეში ერთხელ. დოზის მომატებას იწყებენ პატარა `ნაბიჯებით~ ამტანობის და ეფექტურობის გათვალისწინებით. იმ შემთხვევაში, როდესაც აუცილებელია შედარებით გამოხატული ეფექტის მიღება, თავდაპირველად რეკომენდებულია დანიშნული დოზის მომატება დღე-ღამეში ერთხელ, შემდეგ ზრდიან დანიშვნის სიხშირეს.

გვერდითი მოვლენები:

სიხშირის მაჩვენებელი: ძალიან ხშირად ≥ 10%; ხშირად ≥ 1%-დან

პრეპარატის მცირე დოზებში მიღებისას, რომელიც რეკომენდებულია კუნთების მტკივნეული სპაზმის ტკივილის კუპირებისათვის, გვერდითი მოვლენები ვლინდება იშვიათად, გამოხატულია სუსტად და ადვილად ქრება.

ხშირად აღინიშნება: სისუსტე, თავბრუსხვევა, არტერიული წნევის უმნიშვნელო დაქვეითება, პირის სიმშრალე.

იშვიათად აღინიშნება: გულისრევა, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ დარღვევები, რომელიც გარდამავალია ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატებისკენ.

პრეპარატის შედარებით მაღალ დოზებში გამოყენება, რომელიც რეკომენდებულია სპასტიური მდგომარეობის მკურნალობისათვის ზემოთჩამოთვლილი გვერდითი მოვლენები ვითარდება ხშირად და შედარებით გამოხატულად, თუმცა ისინი არ წარმოადგენენ მკურნალობის შეწყვეტის საბაბს.

ასევე შესაძლებელია შემდეგი მოვლენების განვითარება: ხშირად – არტერიული ჰიპოტენზია, ბრადიკარდია, იშვიათად: კუნთების სისუსტე, უძილობა, ძილის დარღვევა, ჰალუცინაციები. ძალიან იშვიათად: მწვავე ჰეპატიტი.

უკუჩვენებები:

* ტიზანიდინის მიმართ ან პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი რომელიმე კომპონენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა, ასევე

* ღვიძლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევები.

* ტიზანიდინის და ფლუვოქსამინის ერთდროული მიღება.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ვირთაგვებში და ბოცვრებში პრეპარატის გამოყენებისას ტერატოგენული მოქმედება არ აღინიშნებოდა. ვინაიდან, ტიზანიდინის გამოყენების საკონტროლო ცდები ორსულ ქალებში ჩატარებული არ იყო.

! მისი გამოყენება ორსულობის პერიოდში დაუშვებელია, გარდა იმ შემთხვევებისა, როდესაც პოტენციური შედეგი აღემატება შესაძლო რისკს. ცხოველებზე ჩატარებული კვლევების შედეგად ნაჩვენებია, რომ ტიზანიდინი უმნიშვნელო რაოდენობით გამოიყოფა დედის რძეში, მაგრამ მიუხედავად ამისა

! ლაქტაციის პერიოდში მისი გამოყენება დაუშვებელია.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ არსებობს მონაცემები ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის შესახებ, რაც დაკავშირებულია ტიზანიდინთან, მაგრამ აქვე უნდა აღინიშნოს, რომ თუკი პაციენტი დღე-ღამეში ღებულობს 12 მგ-მდე პრეპარატს, მაშინ ზემოთაღნიშნულ მოვლენას შეიძლება იშვიათად ჰქონდეს ადგილი. მაგრამ, 12 მგ-მდე მიღებისას დღეღამის განმავლობაში ეს შემთხვევები აღინიშნებოდა იშვიათად. აქედან გამომდინარე პაციენტებში, რომლებიც დღეღამის განმავლობაში იღებენ 12 მგ-ზე მეტ ტიზანიდინს, რეკომენდებული პირველი 4 თვის განმავლობაში თვეში ერთხელ ღვიძლის ფუნქციური სინჯების მონიტორინგი. აგრეთვე იმ დროს, როდესაც აღინიშნება კლინიკური ნიშნები, რომლებიც ხელს უწყობენ ღვიძლის ფუნქციის დარღვევას, ისეთი როგორიცაა: გაურკვეველი გულისრევა, ანორექსია, დაღლილობა. იმ შემთხვევაში, როდესაც შრატში ალანინტრანსფერაზას (АЛС) და ასპარაგინტრანსფერაზას (АСТ) დონე 3-ჯერ აჭარბებს ნორმას, მაშინ აუცილებელია სირდალუდის გამოყენების შეწყვეტა.

სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე ზემოქმედება: პაციენტება, რომლებსაც აღენიშნებათ ძილიანობა, თავი უნდა შეიკავონ ისეთი სამუშაოების შესრულებისაგან, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღების მაქსიმალურ კონცენტრაციას. მაგალითად, სატრანსპორტო საშუალებების მართვა ან მანქანა-დანადგარენბთან მუშაობა.

ჭარბი დოზირება:

დღესდღეობით არსებობს რამოდენიმე ცნობა სირდალუდის გადაჭარბებული დოზის მიღების შესახებ, მათ შორის, როდესაც მიღებულმა დოზამ შეადგინა 400 მგ. ყველა შემთხვევაში მკურნალობამ ჩაიარა ყოველგვარი გართულებების გარეშე.

სიმპტომები: გულისრევა, ღებინება, არტერიული ჰიპოტენზია, თავბრუსხვევა, ძილიანობა, მიოზი, მოუსვენრობა, სუნთქვის დარღვევა, კომა.

მკურნალობა: ორგანიზმიდან პრეპარატის გამოდევნისათვის რეკომენდებულია გააქტივებული ნახშირის მრავალჯერადი გამოყენება. აგრეთვე, ფორსირებულმა დიურეზმა, შესაძლებელია, დააჩქაროს სირდალუდის გამოდევნა. შემდგომში მკურნალობა სიმპტომატურია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– ტიზანიდინის ფლუვოქსამინის, CYP4501A2 ინჰიბიტორების ერთდროული გამოყენება დაუშვებელია. ჰიპოტენზია შესაძლებელია წარმოიშვას ძილიანობასთან, თავბრუსხვევასთან და ფსიქომოტორული მუშაობის დაქვეითებასთან ერთად.

– საჭიროა სიფრთხილის დაცვა ტიზანიდინის და სხვა CYP1A2 ინჰიბიტორების,  როგორებიც არიან ანტიარითმიული პრეპარატები (ამიოდარომი, მექსელატინი, პროპაფენონი), ციმეტიდინის, ფტორქინოლონების (ენოქსაცინი, პეფლოქსაცინი), როფეკოქსიბის, პერორალური კონტრაცეპტივების და ტიკლოპიდინის ერთდროული მიღება.

– სირდალუდისა და ანტიჰიპერტენზიული საშუალებების, მათ შორის დიურეზული საშუალებების ერთდროულმა გამოყენებამ შესაძლებელია გამოიწვიოს არტერიული ჰიპოტენზია და ბრადიკარდია.

– ალკოჰოლი ან სედატიური პრეპარატები აძლიერებენ სიდალუდის სედატიურ მოქმედებას.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი არ საჭიროებს განსაკუთრებული პირობების დაცვას. უნდა ინახებოდეს ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: აღნიშნულია შეფუთვაზე.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

METFORMIN

მწარმოებელი: BERLIN-CHEMIE/MENARINI GROUP

მოქმედი ნივთიერება: მეტფორმინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ბიგუანიდების ჯგუფის ჰიპოგლიკემიური საშუალება პერორალური მიღებისათის

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 60 ც.

1 ტაბ.

მეტფორმინის ჰიდროქლორიდი …………..    500 მგ

1 ტაბ.

მეტფორმინის ჰიდროქლორიდი……………    850 მგ

1 ტაბ.

მეტფორმინის ჰიდროქლორიდი…………… 1000 მგ

ვრცლად გლუკოფაგი (დოზირება ინდივიდუალური)

საერთაშორისო დასახელება:

METFORMIN

მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი, საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: მეტფორმინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

მეტფორმინის ჰიდროქლორიდი……………..  500 მგ

1 ტაბ.

მეტფორმინის ჰიდროქლორიდი …………      850 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ქსანტანის გუმფისი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ჰიპრომელოზა, კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, მაგნიუმის სტეარატი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

სიორალი რეტარდი ბიგუანიდების ჯგუფის გახანგრძლივებული მოქმედების პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებაა.

მეტფორმინის ჰიდროქლორიდი ღვიძლში გლუკონეოგენეზის დათრგუნვის გზით სისხლის პლაზმაში გლუკოზის ბაზალურ და პოსტპრანდიალურ კონცენტრაციას აქვეითებს, კერძოდ, თავისუფალი ცხიმოვანი მჟავების წარმოქმნას და ცხიმების ჟანგვით პროცესებს თრგუნავს. ასევე, საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან გლუკოზის შეწოვას ამცირებს. სიორალ რეტარდი კუნთოვანი და ცხიმოვანი ქსოვილების მიერ გლუკოზის ათვისებას (უჯრედის მემბრანაში გლუკოზის ტრანსპორტირების გაზრდის გზით) და უტილიზაციას (ინსულინ-რეცეპტორების აქტივობის გაზრდის გზით) აძლიერებს, რაც ინსულინის მიმართ მგრძნობელობას აუმჯობესებს. სიორალი რეტარდი არ მოქმედებს ინსულინის სეკრეციაზე, მაგრამ მოქმედებს მის ფარმაკოდინამიკაზე, ერთის მხრივ შეკავშირებული ინსულინის თავისუფალ ინსულინთან თანაფარდობის დაქვეითებით, ხოლო მეორეს მხრივ ინსულინისა და პროინსულინის თანაფარდობის გაზრდით.

სიორალი რეტარდი ჰიპოგლიკემიურ რეაქციებს არ იწვევს.

მეტფორმინის ჰიდროქლორიდი სისხლის პლაზმაში ტრიგლიცერიდების საერთო ქოლესტერის დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების დონეს აქვეითებს. მისი ანორექსიგენული თვისება სხეულის მასის სტაბილურობას ან შემცირებას ხელს უწყობს.

პრეპარატი ამცირებს სისხლის არტერიულ წნევას, აუმჯობესებს ვაზოდილატაციას, აქვეითებს ფიბრინოგენის დონეს, ზრდის ფიბრინოლიზური სისტემის აქტივობას, ამცირებს თრომბოციტების აგრეგაციას და პლაზმინოგენის აქტივატორის ინჰიბიტორის აქტივობას. იგი ასევე ამცირებს C რეაქტიული ცილისა და ანდროგენების დონეს.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალური მიღებისას მეტფორმინის ჰიდროქლორიდის შეწოვა საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან ნელი და ხანგრძლივია, ვინაიდან სიორალი რეტარდის ტაბლეტები ხასიათდება აქტიური ნივთიერების პროლონგირებული (24 სთ-ის განმავლობაში) გამოთავისუფლების უნარით, რაც ამცირებს მიღების სიხშირეს, მაღალი დოზებით მკურნალობის აუცილებლობას და გვერდით მოვლენებს.

პრეპარატი სრულად აბსორბირდება წვრილ ნაწლავში. საკვებთან ერთად პრეპარატის მიღება ზრდის მაქსიმალურ კონცენტრაციას (C_max) სისხლის პლაზმაში 30%-ით უზმოზე მიღებასთან შედარებით და შენარჩუნებულია 6.1 სთ-ის (უზმოზე – 4 სთ) განმავლობაში.

მეტფორმინის ჰიდროქლორიდი უმნიშვნელოდ უკავშირდება პლაზმის ცილებს. ღვიძლში მეტაბოლიზმს არ განიცდის. პრეპარატის 90% შეუცვლელი სახით გამოიყოფა თირკმელების საშუალებით 24 სთ-ში. თირკმლის კლირენსი 3.5-ჯერ აღემატება კრეატინინის კლირენსს. ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T_1/2) შეადგენს 6.2 სთ-ს.

ჩვენებები:

• II ტიპის (ინსულინდამოუკიდებელი) შაქრიანი დიაბეტი, განსაკუთრებით თანმხლები ჭარბი წონის და ინსულინრეზისტენტობის დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

სიორალი რეტარდი მიიღება პერორალურად ჭამის დროს ან უშუალოდ ჭამის შემდეგ (ტაბლეტი არ უნდა დაიღეჭოს ან დაიფშვნას). პრეპარატის დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად, სისხლში და შარდში შაქრის დონის მიხედვით, მკურნალობა მიმდინარეობს დოზის თანდათანობითი მომატებით, რათა ინდივიდუალურად განისაზღვროს მინიმალური ეფექტური დოზა და თავიდან ავიცილოთ გვერდითი მოვლენები საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ.

პრეპარატის საწყისი დოზა შეადგენს 500-850 მგ დღეში ერთხელ, საღამოს. დოზის გაზრდა შესაძლებელია 1 კვირიანი ინტერვალით. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა _ 2 გ. თუ სიორალი რეტარდის საერთო დღიური დოზა აღემატება 500-850 მგ-ს, მაშინ რეკომენდებულია დოზის გაყოფა 2 მიღებაზე.

მკურნალობის ხანგრძლივობა ინდივიდუალურია.

გვერდითი მოვლენები:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, პირში მეტალის გემო (მკურნალობის დასაწყისში), მადის დაქვეითება, ანორექსია, დისპეფსია, მეტეორიზმი, ფაღარათი, ტკივილი მუცლის არეში;

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ძალიან იშვიათად – მეგალობლასტური ანემია;

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ქავილი;

სხვა: იშვიათად – ლაქტოაციდოზი, ჰიპოვიტამინოზი (B₁₂ ვიტამინის შეწოვის დარღვევის გამო).

უკუჩვენებები:

* მეტფორმინის ჰიდროქლორიდის და/ან პრეპარატის შემადგენელი სხვა ნივთიერებების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

* I ტიპის (ინსულინდამოკიდებული) შაქრიანი დიაბეტი, დიაბეტური კეტოაციდოზი, დიაბეტური პრეკომა, კომა, დიაბეტური ტერფის სინდრომი, თვალის ბადურის დიაბეტური დაზიანება;

* ღვიძლისა და/ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევა;

* მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი, გულის ქრონიკული უკმარისობა;  სუნთქვის უკმარისობით მიმდინარე ფილტვების მძიმე დაავადებები;

* მძიმე ინფექციური დაავადებები;

* ანემია;

* ლაქტოაციდოზი;

* კატაბოლური მდგომარეობები (მაგ. სიმსივნური დაავადებების დროს);

* პრე- და პოსტოპერაციული და რადიოიზოტოპურ-რენტგენოლოგიური გამოკვლევების წინა და შემდგომი პერიოდი (2-2 დღე);

* ტრავმები;

* ჰიპოქსიური და დეჰიდრატაციული მდგომარეობები;

* ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი;

* ჰიპოკალორიული დიეტა (

* ქრონიკული ალკოჰოლიზმი;

* 17 წლამდე ასაკი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

პრეპარატის მიღება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში დაუშვებელია.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ სიორალი რეტარდით მკურნალობის დაწყებამდე და მკურნალობის პროცესში,  წელიწადში 2-ჯერ საჭიროა ღვიძლისა და თირკმლის ფუნცქიების განსაზღვრა.

◄ ასევე, რეკომენდებულია წელიწადში 2-ჯერ სისხლში ლაქტატის დონის შემოწმება, განსაკუთრებით მიალგიის გამოვლენისას.

◄ ოპერაციული ჩარევის, რადიოიზოტოპურ-რენტგენოლოგიური გამოკვლევების წინ და შემდგომ პერიოდში (2-2 დღე), ტრავმული, ჰიპოქსიური და დეჰიდრატაციული მდგომარეობებისას, მასიური დამწვრობისას და ინფექციური დაავადებისას აუცილებელია პაციენტის ინსულინთერაპიაზე გადაყვანა.

◄ პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ხანდაზმულ პაციენტებში.

ჭარბი დოზირება:

ჰიპერდოზირების სიმპტომები ვლინდება 50 გ ან მეტი მეტფორმინის ჰიდროქლორიდის მიღების შემთხვევაში. შემთხვევათა დაახლოებით 10%-ში ვითარდება ჰიპოგლიკემიური მდგომარეობა (სიმპტომები: ფერმკრთალი კანი, ტაქიკარდია, შიმშილის შეგრძნება, გაძლიერებული ოფლდენა, კანკალი, მძიმე შემთხვევაში – ცნობიერების დარღვევა), ხოლო 32%-ში – ლაქტოაციდოზი (სიმპტომები: გულისრევა, ღებინება, ფაღარათი, მუცლის ტკივილი, გამოხატული სისუსტე, კუნთების ტკივილი, სუნთქვის გახშირება, გონების დაბინდვა და დაკარგვა).

მკურნალობა: ჰემოდიალიზის საშუალებით შესაძლებელია პრეპარატის ელიმინაცია ორგანიზმიდან, რეკომენდებულია პერორალურად გლუკოზის ან წყალში გახსნილი შაქრის მიღება, თუ პაციენტს ცნობიერება შენარჩუნებული აქვს. გონების დაკარგვის შემთხვევაში საჭიროა 40%-იან გლუკოზის ხსნარის ინტრავენურად შეყვანა ცნობიერების აღდგენის შემდეგ, განმეორებითი ჰიპოგლიკემიის სიმპტომების განვითარების თავიდან ასაცილებლად აუცილებელია ნახშირწყლებით მდიდარი საკვების მიღება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– სხვა ჰიპოგლიკემიურ პრეპარატებთან (სულფანილშარდოვანას წარმოებულები, ინსულინი, აკარბოზა), მაოს ინჰიბიტორებთან, ოქსიტეტრაციკლინთან, აგფ ინჰიბიტორებთან, კლოფიბრატთან, ციკლოფოსფამიდთან, ბეტა-ადრენობლოკატორებთან და სალიცილატებთან ერთდროული გამოყენებისას სიორალი რეტარდის ჰიპოგლიკემიური ეფექტი ძლიერდება.

– გლუკოკორტიკოიდებთან, პერორალურ კონტრაცეპტივებთან, ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონებთან, ფენოთიაზინის წარმოებულებებთან, სიმპათომიმეტურ საშუალებებთან, გლუკაგონთან, თიაზიდურ დიურეტიკებთან, ნიკოტინის მჟავას წარმოებულებთან კომბინირებისას სიორალი რეტარდის ჰიპოგლიკემიური მოქმედება სუსტდება.

– ნიფედიპინი ზრდის მეტფორმინის ჰიდროქლორიდის შეწოვას, მაქსიმალურ კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში და თირკმელებით გამოყოფილ ოდენობას.

– კათიონურ პრეპარატებთან (განსაკუთრებით ციმეტიდინთან კომბინირებისას) და ეთანოლთან ერთდროული გამოყენებისას იზრდება გვერდითი მოვლენების (ჰიპოგლიკემია, ლაქტოაციდოზი) განვითარების რისკი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

ავერსი-რაციონალი