(გაგრძელება)

როგორ გამოიყენება სიმბიკორტი® ტურბუჰალერი ®

ერთი დოზის მისაღებად მიჰყევით ქვემოთ მითითებულ ინსტრუქციას.

1. მოხრახნეთ და მოხსენით თავსახური.

2. დაიჭირეთ ინჰალატორი ვერტიკალურად წითელი დოზატორით ქვემოთ (სურ. 2). დოზატორის დატრიალებისას არ დაიჭიროთ ინჰალატორი მუნდშტუკით. დოზის ასაზომად მოატრიალეთ დოზატორი მიბჯენამდე ჯერ ერთი მიმართულებით, შემდეგ კი ასევე მიბჯენამდე საწინააღმდეგო მიმართულებით. 3.ამოისუნთქეთ. არ ამოისუნთქოთ მუნდშტუკიდან.

4.ფრთხილად მოუჭირეთ მუნდშტუკს კბილებითა და ტუჩებით, ჩაისუნთქეთ პირით ღრმად და ძლიერად (სურ. 3). არ დაღეჭოთ მუნდშტუკი და არ მოუჭიროთ ძლიერად კბილებით.

5. ამოსუნთქვამდე გამოიღეთ ინჰალატორი პირიდან.

6. ერთზე მეტი დოზის ინჰალაციის საჭიროებისას, გაიმეორეთ 2-5 საფეხური.

7.დაახურეთ ინჰალატორს თავსახური. დარწმუნდით, რომ ინჰალატორის თავსახური იყოს კარგად მოხრახნილი.

8.გამოივლეთ წყალი (არ გადაყლაპოთ).

მნიშვნელოვანია!

არ შეეცადოდ მოხსნათ მუნდშტუკი, ვინაიდან ის არის დამაგრებული ინჰალატორზე და არ ძვრება. ტურბუჰალერის მუნდშტუკი ტრიალებს, მაგრამ არ ატრიალოთ საჭიროების გარეშე.

ვინაიდან შესუნთქული ფხვნილის რაოდენობა მცირეა, თქვენ შესაძლოა ვერ იგრძნოთ ფხვნილის გემო ინჰალაციის შემდეგ. თუმცა, თუ თქვენ მიჰყევით ინსტრუქციას, დარწმუნებული იყავით, რომ შეისუნთქეთ პრეპარატის საჭირო დოზა. თუ პრეპარატის გამოყენებამდე, ინჰალატორის ჩასატვირთად თქვენ შეცდომით გაიმეორეთ პროცედურა რამოდენომეჯერ, ინჰალაციისას თქვენ მაინც მოგეწოდებათ პრეპარატის ერთი დოზა. მაშინ, როცა დოზის ინდიკატორი აჩვენებს გადაზომილი დოზების საერთო რაოდენობას. ხმა, რომელიც თქვენ გესმით ინჰალატორის შენჯღრევისას, წარმოიქმნება დამშრობი აგენტით, და არა სამკურნალო საშუალებით.

როგორ უნდა შეიტყოთ, რომ საჭიროა ინჰალატორის შეცვლა?

დოზის ინდიკატორი (სურ. 4) აჩვენებს ინჰალატორში დარჩენილი დოზის მიახლოებულ რაოდენობას. სავსე ტურბუჰალერის დოზების ათვლა იწყება მე-60 ან 120-ე დოზიდან (დამოკიდებულია თქვენს მიერ შეძენილი ტურბუჰალერის საერთო დოზების რაოდენობაზე). ინდიკატორი აჩვენებს ინტერვალს 10 დოზაში, შესაბამისად, ის არ აჩვენებს თითოეულ გადაზომილ დოზას. შეგიძლიათ დარწმუნებული იყოთ, რომ ტურბუჰალერი აწოდებს პრეპარატის საჭირო დოზას მაშინაც, როცა თქვენ ვერ ამჩნევთ ცვლილებას დოზის ინდიკატორის ფანჯარაში. დოზის ინდიკატორის ფანჯარაში წითელი ფონის გამოჩენა მიუთითებს, რომ ტურბუჰალერში დარჩა პრეპარატის 10 დოზა. დოზის ინდიკატორის ფანჯრის ცენტრში წითელ ფონზე ციფრი 0-ის გამოჩენისას (სურ. 5) ინჰალატორი აღარ გამოიყენება.

თქვენ შეამჩნევთ, რომ მაშინაც, როცა დოზის ინდიკატორის ფანჯარაში ფიქსირდება ციფრი 0, დოზატორი აგრძელებს ბრუნვას. თუმცა დოზის ინდიკატორი წყვეტს დოზის რაოდენობის ფიქსირებას (წყვეტს მოძრაობას) და ინჰალატორის დოზის ფანჯარაში რჩება ციფრი 0.

გასუფთავება

რეგულარულად (კვირაში ერთხელ) გაასუფთავეთ მუნდშტუკი გარედან მშრალი ტილოს დახმარებით.

მუნდშტუკის გასუფთავებისას არ გამოიყენოთ წყალი ან სხვა სითხე.

უტილიზაცია

დაიცავით სიფრთხილე ინჰალატორის გამოყენებისას, გახსოვდეთ, რომ ინჰალატორის შიგნით შეიძლება დარჩეს პრეპარატის გარკვეული რაოდენობა.

გვერდითი მოვლენები:

გვერდითი ეფექტების განვითარების სიხშირის ზრდა ორი პრეპარატის ერთდროული დანიშვნის ფონზე არ გამოვლენილა. პრეპარატის მიღებასთან დაკავშირებული ყველაზე ხშირ გვერდით მოვლენას წარმოადგენს B-ადრენომიმეტურებისთვია დამახასიათებელი ფარმაკოლოგიური არასასურველი გვერდითი მოვლენები, როგორიც არის ტრემორი და ტაქიკარდია. სიმპტომატიკა ძირითადად არის ზომიერად გამოხატული და ქრება მკურნალობის დაწყებიდან რამოდენიმე დღეში. ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების პერიოდში ბუდესონიდის გამოყენებისას, პლაცებოს ჯგუფის 4% და 3%-თან შედარებით, სისხლჩაქცევები და პნევმონია ვლინდებოდა 10%-იანი და 6%-იანი სიხშირით, (პ>0.001 და პ>0.01 შესაბამისად).

საინჰალაციო გლუკოკორტიკოსტეროიდების სისტემური მოქმედება შეიძლება განვითარდეს ხანგრძლივი დროის განმავლობაში მაღალი დოზების გამოყენებისას. ბეტა2-ადრენომიმეტურების გამოყენება იწვევს სისხლში ინსულინის, თავისუფალი ცხიმოვანი მჟავების, გლიცეროლისა და კეტონური წარმოებულების შემცველობის მატებას

უკუჩვენება:

-ჰიპერმგრძნობელობა ბუდესონიდის, ფორმოტეროლის ან საინჰალაციო ლაქტოზის მიმართ.

-6 წლამდე ბავშვთა ასაკი.

სიფრთხილით: ფილტვების ტუბერკულოზი (აქტიური ან არააქტიური ფორმა); სასუნთქი გზების სოკოვანი, ვირუსული, ბაქტერიული ინფექციები; თირეოტოქსიკოზი, ფეოქრომოციტომა, შაქრიანი დიაბეტი, არაკონტროლირებადი ჰიპოკალიემია, იდიოპათური ჰიპერტროფული სუბაორტური სტენოზი, მძიმე არტერიული ჰიპერტენზია, ნებისმიერი ლოკალიზაციის ანევრიზმა ან გულ-სისხლძარღვთა სხვა მძიმე დაავადება (გულის იშემიური დაავადება, ტაქიარითმია ან გულის უკმარისობის მძიმე ფორმა), Qთ-ინტერვალის გახანგრძლივება (ფორმოტეროლის გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს Qთც-ინტერვალის გახანგრძლივება).

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის პერიოდში სიმბიკორტის ან ფორმოტეროლისა და ბუდესონიდის ერთდროული გამოყენების შესახებ კლინიკური მონაცემები მოწოდებული არ არის. ორსულობის პერიოდში სიმბიკორტის გამოყენება შესაძლებელია მხოლოდ მაშინ, თუ პრეპარატის გამოყენებით მიღებული სარგებელი აღემატება ნაყოფისათვის მიყენებულ პოტენციურ რისკს. ბრონქული ასთმის სიმპტომების ადექვატური კონტროლის შენარჩუნებისათვის გამოიყენება ბუდესონიდის უმცირესი ეფექტური დოზა.

არ არის ცნობილი, აღწევს თუ არა ფორმოტეროლი ან ბუდესონიდი დედის რძეში. ლაქტაციის პერიოდში სიმბიკორტი ინიშნება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელია აღემატება ბავშვისათვის ნებისმიერ შესაძლო საშიშროებას.

განსაკუთრებული მითითებები:

მკურნალობის შეწყვეტამდე რეკომენდებულია პრეპარატის დოზის თანდათანობითი შემცირება. მკურნალობის მკვეთრი შეწყვეტა რეკომენდებული არ არის

სიმბიკორტი (80/4.5 მიკროგრამი/ინჰალაცია) ტურბუჰალერი არ არის ნაჩვენები ბრონქული ასთმის მძიმე ფორმის მქონე პაციენტებისათვის.

სიმბიკორტი ტურბუჰალერი არ არის განკუთვნილი ბრონქული ასთმის მკურნალობის პირველ ეტაპზე.

თერაპიის არასაკმარისი ეფექტურობისას ან სიმბიკორტის მაქსიმალური რეკომენდებული დოზის გადაჭარბებისას საჭიროა მკურნალობის თანმიმდევრობის შეცვლა. ბრონქული ასთმის ან ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების სიმპტომების კონტროლის უეცარი და პროგრესირებადი გაუარესება წარმოადგენს სიცოცხლისათვის საშიშ მდგომარეობას და იგი ითხოვს სასწრაფო სამედიცინო ჩარევას. ასეთ სიტუაციაში საჭიროა გლუკოკორტიკოსტეროიდების დოზის მომატება, ანუ პერორალური გლუკოკორტიკოსტეროიდების კურსის დანიშვნა ან ინფექციის დართვის შემთხვევაში ანტიბიოტიკებით მკურნალობა. პაციენტებისათვის რეკომენდებულია მუდმივად თან იქონიონ გადაუდებელი დახმარების პრეპარატები ან სიმბიკორტი ტურბუჰალერი (ბრონქული ასთმის მქონე პაციენტები, რომლებიც შემანარჩუნებელი თერაპიის სახით ან შეტევების კუპირების მიზნით იყენებენ სიმბიკორტი ტურბუჰალერს) ან ხანმოკლე მოქმედების ბეტა2-ადრენომიმეტურები (ყველა პაციენტისათვის, რომლებიც სიმბიკორტ ტურბუჰალერს იყენებენ მხოლოდ შემანარჩუნებელი თერაპიის მიზნით).

საჭიროა პაციენტის ყურადღების მიპყრობა იმაზე, რომ დაავადების სიმპტომების არ არსებობის შემთხვევაშიც კი საჭიროა სიმბიკორტი ტურბუჰალერის შემანარჩუნებელი დოზის რეგულარული გამოყენება შერჩეული თერაპიის შესაბამისად. შეტევების კუპირების მიზნით სიმბიკორტი ტურბუჰალერის ინჰალაცია უნდა ჩატარდეს მხოლოდ სიმპტომების გამოვლენისას. გამოყენება არ არის ნაჩვენები რეგულარული პროფილაქტის მიზნით, მაგ. ფიზიკურ დატვირთვამდე. ასეთ შემთხვევაში ნაჩვენებია ხანმოკლე მოქმედების სხვა ბრონქოდილატატორის გამოყენება.

ბრონქული ასთმის გამწვავების პერიოდში სიმბიკორტი ტურბუჰალერით მკურნალობა არ არის რეკომენდებული.

ისევე, როგორც სხვა საინჰალაციო თერაპიის დროს, არსებობს პარადოქსული ბრონქოსპაზმის განვითარების საშიშროება. პრეპარატის დოზის გამოყენებას თან ახლავს ხროტინის გაძლიერება. ასეთ შემთხვევაში საჭიროა სიმბიკორტით მკურნალობის შეწყვეტა, მკურნალობის თანმიმდევრობის გადახედვა, საჭიროების შემთხვევაში კი ალტერნატიული თერაპიის დანიშვნა.

სისტემური მოქმედება შეიძლება განვითარდეს ნებისმიერი საინჰალაციო გლუკოკორტიკოსტეროიდის გამოყენებისას, განსაკუთრებით კი პრეპარატის მაღალი დოზის ხანგრძლივი გამოყენებისას. პერორალური გლუკოკორტიკოსტეროიდების გამოყენებასთან შედარებით, საინჰალაციო თერაპიის ჩატარებისას სისტემური მოქმედების გამოვლენა ნაკლებად შესაძლებელია. შესაძლო სისტემურ ეფექტებს მიეკუთვნება თირკმელზედა ჯირკვლის ფუნქციის დათრგუნვა, ზრდის შეჩერება ბავშვებსა და მოზარდებში, ძვლოვანი ქსოვილის მინერალური სიმკვრივის შემცირება, კატარაქტა და გლაუკომა.

რეკომენდებულია ზრდის რეგულარული მონიტორინგი ბავშვებში, რომლებიც საინჰალაციო ფორმით ხანგრძლივი დროის განმავლობაში იღებენ გლუკოკორტიკოსტეროიდულ თერაპიას. ზრდის შეჩერებისას, ინჰალირებული გლუკოკორტიკოსტეროიდის დოზის შემცირების მიზნით, თერაპიის თანმიმდევრობა უნდა შეიცვალოს. საჭიროა გლუკოკორტიკოსტეროიდებით თერაპიის უპირატესობისა და ზრდის შეჩერების შესაძლო საშიშროების თანაფარდობის შეფასება. თერაპიის შერჩევისას საჭიროა ბავშვთა პულმონოლოგის რეკომენდაციის მიღება.

გლუკოკორტიკოსტეროიდების ხანგრძლივი გამოყენების თაობაზე არსებული მწირი კვლევების საფუძველზე შესაძლებელია იმის ვარაუდი, რომ ბავშვებისა და მოზარდების უმრავლესობა, რომლებიც იყენებენ საინჰალაციო ბუდესონიდს, საბოლოოდ მიაღწევენ ნორმალური სიმაღლის მაჩვენებელს. ამასთანავე, არსებობს ზრდის უმნიშვნელო ხანმოკლე შეჩერების მონაცემები, ძირითადად მკურნალობის პირველ წელიწადს. ძვლოვანი ქსოვილის მინერალურ სიმკვრივეზე საინჰალაციო გლუკოკორტიკოსტეროიდების პოტენციური მოქმედების შესაძლებლობის გამო, საჭიროა განსაკუთრებული ყურადღების მიქცევა ოსტეოპოროზის განვითარების საშიშროების მქონე პაციენტებში, რომლებიც იღებენ პრეპარატების მაღალ დოზებს ხანგრძლივი პერიოდის განმავლობაში. ბავშვებში საინჰალაციო ბუდესონიდის საშუალო სადღეღამისო დოზის 400 მიკროგრამის ან მოზრდილებში სადღეღამისო დოზის 800 მიკროგრამის ხანგრძლივი გამოყენების კვლევებს მნიშვნელოვანი მოქმედება ძვლის ქსოვილის მინერალურ სიმკვრივეზე არ უჩვენებიათ. ინფორმაცია, ძვლოვანი ქსოვილის მინერალურ სიმკვრივეზე სიმბიკორტი ტურბუჰალერის მაღალი დოზის მოქმედების თაობაზე, ასევე არ არის მოწოდებული.

იმ შემთხვევაში, თუ არსებობს ეჭვი, რომ გლუკოკორტიკოსტეროიდებით წინამორბედი სისტემური თერაპიის ფონზე დარღვეული იყო თირკმელზედა ჯირკვლის ფუნქცია, სიმბიკორტით მკურნალობაზე გადასვლისას საჭიროა სიფრთხილის ზომების მიღება.

ბუდესონიდით ინჰალაციური თერაპიის უპირატესობაა პერორალური სტეროიდების მინიმალური მიღების საჭიროება, თუმცა პაციენტებში, რომლებიც წყვეტენ პერორალური გლუკოკორტიკოსტეროიდებით თერაპიას, ხანგრძლივი პერიოდის განმავლობაში შეიძლება შეუნარჩუნდეთ თირკმელზედა ჯირკვლის ფუნქციის უკმარისობა. ამ საშიშროების ჯგუფში ასევე შეიძლება იყვნენ პაციენტები, რომლებიც წარსულში საჭიროებდნენ საინჰალაციო გლუკოკორტიკოსტეროიდების მაღალი დოზების გამოყენებას. სტრესის ან ქირურგიული ჩარევის პერიოდში შესაძლებელია საჭირო გახდეს გლუკოკორტიკოსტეროიდების დამატებითი დანიშვნა.

პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის კანდიდოზის განვითარების თავიდან აცილების მიზნით პაციენტს ეძლევა ინსტრუქცია გამოივლოს პირის ღრუში წყალი ყოველი შემანარჩუნებელი დოზის ინჰალაციის შემდეგ. ასევე, სიმპტომების კუპირების მიზნით ინჰალაციის ჩატარებისას პირ-ხახის ლორწოვანი გარსის კანდიდოზის განვითარების შემთხვევაშიც საჭიროა პირის ღრუს გამოვლება წყლით.

გახანგრძლივებული QTc-ინტერვალის მქონე პაციენტების მკურნალობისას საჭიროა სიფრთხილის ზომების დაცვა. ფორმოტეროლის გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს QTc-ინტერვალის გახანგრძლივება. ფილტვების აქტიური ან არააქტიური ფორმის ტუბერკულოზის, სასუნთქი გზების სოკოვანი, ვირუსული ან ბაქტერიული ინფექციების მქონე პაციენტებში საჭიროა ინჰალირებული გლუკოკორტიკოსტეროიდების გამოყენების საჭიროებისა და დოზის გადახედვა. ბეტა2-ადრენომიმეტურებისა და ისეთი პრეპარატების ერთდროული გამოყენებისას, რომლებიც იწვევენ ან აძლიერებენ ჰიპოკალიემიურ ეფექტს, მაგალითად ქსანტინის წარმოებულები, სტეროიდები ან დიურეზულები, არსებობს ბეტა2-ადრენომიმეტურების ჰიპოკალიემიური ეფექტის გაძლიერების საშიშროება. საჭიროა სიფრთხილის განსაკუთრებული ზომების დაცვა არასტაბილური ბრონქული ასთმის მქონე პირებში, რომლებიც მძიმე ბრონქული ასთმის გამწვავებისას შეტევების მოხსნის მიზნით იყენებენ ხანმოკლე მოქმედების ბრონქოდილატატორებს, ვინაიდან ჰიპოკალიემიის განვითარების საშიშროება იზრდება ჰიპოქსიის და ისეთი მდგომარეობების დროს, როცა იზრდება ჰიპოკალიემიის ეფექტის განვითარების შესაძლებლობა. ასეთ შემთხვევაში რეკომენდებულია კალიუმის შემცველობის კონტროლი შრატში.

მწვავე ბრონქული ობსტრუქციის მქონე პაციენტებში ფორმოტეროლის გამოყენება 90 მკგ დოზით 3 საათის განმავლობაში არის უსაფრთხო. მკურნალობის პერიოდში საჭიროა სისხლში გლუკოზის კონცენტრაციის კონტროლი პაციენტებში, რომლებსაც აწუხებთ შაქრიანი დიაბეტი.

სიმბიკორტი ტურბუჰალერი შეიცავს ლაქტოზას (

ჩვეულებრივ ასეთი რაოდენობა არ იწვევს პრობლემებს ლაქტოზის აუტანლობის მქონე პაციენტებში.

ზემოქმედება ავტოსატრანსპორტო საშუალებებისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე:

სიმბიკორტი ტურბუჰალერი არ მოქმედებს ავტოსატრანსპორტო საშუალებებისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე. შეიძლება უმნიშვნელოდ იმოქმედოს გვერდითი ეფექტების გამოვლენისას.

ჭარბი დოზირება:

ფორმოტეროლით გამოწვეული ჭარბი დოზის შემთხვევაში ვითარდება: ტრემორი, თავის ტკივილი, გახშირებული გულისცემა. ცალკეულ შემთხვევაში შეიძლება განვითარდეს ტაქიკარდია, ჰიპერგლიკემია, ჰიპოკალიემია, QTc-ინტერვალის გახანგრძლივება, არითმია, გულისრევა და ღებინება. შეიძლება დაინიშნოს შემანარჩუნებელი და სიმპტომატური თერაპია.

კომბინირებული პრეპარატის შემცველობაში შემავალი ფორმოტეროლით ჭარბი დოზის შემთხვევაში სიმბიკორტი ტურბუჰალერის გამოყენების შეწყვეტისას საჭიროა შესაბამისი გლუკოკორტიკოსტეროიდების დანიშვნის საკითხის განხილვა.

ბუდესონიდით ჭარბი დოზის შემთხვევაში კლინიკურად მნიშვნელოვანი ეფექტები მოსალოდნელი არ არის. ჭარბი დოზის ქრონიკული გამოყენებისას შეიძლება განვითარდეს გლუკოკორტიკოსტეროიდების ისეთი სისტემური მოქმედება, როგორიც არის ჰიპერკორტიციზმი და თირკმელზედა ჯირკვლის ფუნქციის დათრგუნვა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ერთდროული გამოყენებისას, კეტონაზოლი (200 მგ დღეში ერთხელ) ზრდის პერორალური ბუდესონიდის (ერთჯერადი დოზა 3 მგ) პლაზმურ კონცენტრაციას საშუალოდ 6-ჯერ. ბუდესონიდის გამოყენებიდან 12 საათის შემდეგ კეტოკონაზოლის გამოყენებისას, ბუდესონიდის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში იზრდება საშუალოდ 3-ჯერ. საინჰალაციო ბუდესონიდის გამოყენებისას ასეთი სახის ზემოქმედების თაობაზე ინფორმაცია მოწოდებული არ არის, თუმცა, სავარაუდოა, რომ ასეთ შემთხვევაშიც მოსალოდნელია პრეპარატის კონცენტრაციის მნიშვნელოვანი ზრდა სისხლის პლაზმაში. ვინაიდან დოზების შერჩევის თაობაზე მონაცემები არ არის მოწოდებული, ზემოთ მითითებული პრეპარატების კომბინაცია რეკომენდებული არ არის. ბუდესონიდისა და კეტოკონაზოლის ერთდროული გამოყენების საჭიროებისას რეკომენდებულია პრეპარატების გამოყენებებს შორის დროის მაქსიმალური შუალედის დაცვა. ასევე საჭიროა ბუდესონიდის დოზის შემცირების შესაძლებლობის განხილვა. CYP3A4 სხვა ძლიერმა ინჰიბიტორებმა შესაძლოა ასევე მნიშვნელოვნად გაზარდონ ბუდესონიდის კონცენტრაცია პლაზმაში. შემანარჩუნებელი თერაპიის სახით და შეტევების კუპირების მიზნით არ არის რეკომენდებული სიმბიკორტის დანიშვნა პაციენტებისათვის, რომლებიც იყენებენ CYP3A4 ძლიერ ინჰიბიტორებს.

ბეტა-ადრენერგული რეცეპტორების ბლოკატორებმა შეიძლება შეასუსტონ ფორმოტეროლის მოქმედება. სიმბიკორტი არ ინიშნება ბეტა-ადრენობლოკატორებთან ერთად (მათ შორის თვალის წვეთები), გამონაკლისია ერთეული შემთხვევები.

სიმბიკორტი ტურბუჰალერისა და ქინიდინის, დიზოპირამიდის, პროკაინამიდის, ფენოთიაზინის, ანტიჰისტამინური პრეპარატების (ტერფენადინი), მონოამინოქსიდაზის ინჰიბიტორების (მაო) და ტრიციკლიდური ანტიდეპრესანტების ერთდროულმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს QTc- ინტერვალის გახანგრძლივება და პარკუჭოვანი არითმიების განვითარების საშიშროების გაზრდა.

გარდა ამისა, ლევოდოპამ, ლევოთიროქსინმა, ოქსიტოცინმა და ალკოჰოლმა შეიძლება შეამცირონ გულის კუნთის ტოლერანტობა ბეტა2-ადრენომიმეტურების მიმართ.

მაო-ს ინჰიბიტორების ან მოქმედების მსგავსი თვისების მქონე პრეპარატებთან ერთდროული გამოყენებისას, მაგალითად ფურაზოლიდონი და პროკარბაზინი, შეიძლება გაიზარდოს არტერიული წნევა. პაციენტებში, რომლებსაც ჰალოგენიზირებული ნახშირწყალბადოვანი პრეპარატებით უტარდებათ ზოგადი ანესთეზია, არსებობს არითმიის განვითარების მომატებული საშიშროება.

სიმბიკორტი ტურბუჰალერისა და სხვა ბეტა-ადრენერგული სამკურნალო საშუალებების ერთდროული გამოყენებისას არსებობს ფორმოტეროლის გვერდითი მოქმედების გაძლიერების საშიშროება.

ბეტა2-ადრენომიმეტურების გამოყენებისას შეიძლება განვითარდეს ჰიპოკალიემია, რაც შეიძლება გაძლიერდეს ქსანტინებით, გლუკოკორტიკოსტეროიდებით და დიურეზულებით თანმხლები მკურნალობისას. ჰიპოკალიემიამ შეიძლება გაზარდოს არითმიის განვითარების საშიშროება პაციენტებში, რომლებიც იყენებენ საგულე გლიკოზიდებს.

ბუდესონიდისა და ბრონქული ასთმის მკურნალობისას გამოყენებულ სხვა სამკურნალო პრეპარატებს შორის რაიმე ურთიერთქმედება დადგენილი არ ყოფილა.

შენახვის პირობები და ვადები:

პრეპარატი ინახება 30^oC–მდე ტემპერატურის პირობებში. პრეპარატი ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

2 წელი. არ გამოიყენება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი:

II ჯგუფი (რეცეპტით).

საერთაშორისო დასახელება:

budesonide, formoterol

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

გლუკოკორტიკოიდული პრეპარატები საინჰალაციო გამოყენებისათვის.

მწარმოებელი: ასტრაზენეკა., შვეცია

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

80/4.5 მკგ/დოზა და 160/4.5 მკგ/დოზა პრეპარატის 60 ან 120 დოზის შემცველი პლასტიკური ინჰალატორი

თითოეული მოწოდებული დოზა (მუნდშტუკის დოზა) აქტიური ნივთიერების სახით შეიცავს:

ბუდესონიდი …………………………………………….. 80 მკგ

ფორმოტეროლის ფუმარატის დიჰიდრატი ……….  4,5 მკგ;

ან

ბუდესონიდი ………………………………………………………….. 160 მკგ

ფორმოტეროლის ფუმარატის დიჰიდრატი ……………………… 4,5 მკგ.

დამხმარე ნივთიერება:

ლაქტოზის მონოჰიდრატი.

აღწერილობა:

ინჰალატორი: წითელი ფერის ბრუნვადი დოზატორი, რომელზეც ამოტვიფრულია ბრაილის კოდი. თეთრი ფერის თავსახური. დოზირების ინდიკატორის ფანჯარაში ჩანს ციფრი ,,60’’ ან ,,120’’ – 60 დოზის ან 120 დოზის ინჰალაციისათვის. შესაძლებელია მუნდშტუკის ბრუნვა.

შემადგენლობა: უპირატესად მრგვალი ფორმის თეთრი ფერის გრანულები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკა. სიმბიკორტი ტურბუჰალერი შეიცავს ფორმოტეროლსა და ბუდესონიდს, რომლებსაც აქვთ მოქმედების განსხვავებული მექანიზმი და ბრონქული ასთმის გამწვავების სიხშირის შემცირების მხრივ ავლენენ ადიტიურ ეფექტს. ბუდესონიდისა და ფორმოტეროლის განსაკუთრებული თვისებები იძლევა მათი კომბინაციის გამოყენების საშუალებას, როგორც თერაპიის შენარჩუნებისა და შეტევების კუპირებისათვის, ასევე ბრონქული ასთმის შემანარჩუნებელი თერაპიისათვის.

budesonidi.

ბუდესონიდი გლუკოკორტიკოსტეროიდია, რომლის ინჰალაცის შემდეგ სასუნთქ გზებზე ვლინდება სწრაფი (რამოდენიმე საათში) და დოზადამოკიდებული ანთებისსაწინააღმდეგო მოქმედება. იგი ამცირებს სიმპტომატიკის გამოხატულებას და ბრონქული ასთმის გამწვავების სიხშირეს. სისტემური გლუკოკორტიკოსტეროიდების გამოყენებასთან შედარებით, საინჰალაციო ბუდესონიდის გამოყენებისას ვლინდება გვერდითი ეფექტების გამოხატულების ნაკლები სიხშირე. იგი ამცირებს ბრონქების ლორწოვანი გარსის შეშუპებას, ლორწოს გამოყოფას, სისველესა და სასუნთქი გზების ჰიპერაქტივობას. გლუკოკორტიკოსტეროიდების ანთებისსაწინააღმდეგო მოქმედების ზუსტი მექანიზმი არ არის ცნობილი.

formoteroli.

ფორმოტეროლი – არის ბეტა 2-ადრენერგული რეცეპტორების სელექციური აგონისტი. მისი ინჰალაციის შემდეგ ვლინდება ბრონქების გლუვი მუსკულატურის მოდუნება სასუნთქი გზების შექცევადი ობსტრუქციის მქონე პაციენტებში. დოზადამოკიდებული ბრონქოლიზური მოქმედება ვლინდება ინჰალაციიდან 1-3 წუთის განმავლობაში და ერთჯერადი დოზის გამოყენების შემდეგ ნარჩუნდება 12 საათის განმავლობაში.

სიმბიკორტი ტურბუჰალერი: ბუდესონიდი + ფორმოტეროლი.

ბრონქული ასთმა.

სიმბიკორტის კლინიკური ეფექტურობა შემანარჩუნებელი თერაპიის სახით

ბუდესონიდისა და ფორმოტეროლის ერთდროული გამოყენება ამცირებს ბრონქული ასთმის სიმპტომატიკის გამოხატულებას, აუმჯობესებს ფილტვების ფუნქციას და ამცირებს დაავადების გამწვავების სიხშირეს.

სიმბიკორტი ტურბუჰალერის მოქმედება ფილტვების ფუნქციაზე შეესაბამება მონოპრეპარატების ბუდესონიდისა და ფორმოტეროლის კომბინაციის მოქმედებას და აღემატება ბუდესონიდის მოქმედებას. ყველა შემთხვევაში, შეტევების კუპირების მიზნით გამოიყენებოდა ხანმოკლე მოქმედების ბეტა 2-ადრენოსტიმულატორი. ასთმისსაწინააღმდეგო ეფექტის შემცირება არ ვლინდებოდა. პრეპარატი კარგი ამტანობით ხასიათდება.

სიმბიკორტი ტურბუჰალერი, ხანმოკლე მოქმედების ბეტა 2-ადრენოსტიმულატორებთან კომბინაციაში შემანარჩუნებელი თერაპიის სახით ინიშნებოდა შეტევების კუპირების მიზნით 6-დან 11 წლამდე ასაკის პაციენტებში 12 კვირის განმავლობაში (ორი ინჰალაცია 80/4,5 მკგ/ინჰალაცია დღეში ორჯერ). ბუდესონიდის ტურბუჰალერის შესაბამის დოზასთან შედარებით გამოვლინდა ფილტვის ფუნქციის გაუმჯობესება და თერაპიის კარგი ამტანობა.

სიმბიკორტის კლინიკური ეფექტურობა შემანარჩუნებელი თერაპიის სახით და შეტევების კუპირების მიზნით

4447 პაციენტზე დაკვირვებამ აჩვენა, რომ შემანარჩუნებელი თერაპიის სახით სიმბიკორტის ან ბუდესონიდის კომბინაციასთან და შეტევების კუპირების მიზნით ბეტა 2-ადრენოსტიმულატორების გამოყენებასთან შედარებით, შემანარჩუნებელი თერაპიის სახით და შეტევების კუპირების მიზნით სიმბიკორტის 6-დამ 12 თვემდე გამოყენებისას გამოვლინდა მძიმე გამწვავებების რაოდენობის სტატისტიკურად და კლინიკურად მნიშვნელოვანი შემცირება, პირველ გამწვავებამდე პერიოდის გახანგრძლივება. ასევე გამოვლინდა დაავადების სიმპტომებსა და ფილტვების ფუნქციაზე ეფექტური კონტროლი, შემცირდა შეტევების კუპირების მიზნით ინჰალაციის დანიშვნის სიხშირე. ტოლერანტობა დანიშნული თერაპიის მიმართ არ გამოვლენილა. სიმბიკორტის ინჰალაციის შემდეგ განვითარებული ბრონქული ასთმის მწვავე შეტევების სიმპტომების კუპირება (ბრონქოსპაზმის მოხსნა) ხდება ისევე სწრაფად და ეფექტურად, როგორც სალბუტამოლისა და ფორმოტეროლის დანიშვნის შემდეგ.

ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადება (ფქოდ)

იმ პაციენტებთან შედარებით, რომლებიც თერაპიის სახით იღებდნენ მხოლოდ ფორმოტეროლს ან პლაცებოს, სიმბიკორტი ტურბუჰალერის გამოყენების ფონზე ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადების მძიმე ფორმის მქონე პაციენტებში (სიმბიკორტით თერაპიის დაწყებამდე ფორსირებული ამოსუნთქვის მოცულობა=36%) ვლინდებოდა დაავადების გამწვავების სიხშირის მნიშვნელოვანი შემცირება (პლაცებო/ფორმოტეროლის ჯგუფში 1,8–1,9 მაჩვენებელთან შედარებით გამწვავების საშუალო სიხშირე 1,4). პირველი წუთის განმავლობაში ამოსუნთქვის ფორსირებული მოცულობის მაჩვენებელზე სიმბიკორტისა და ფორმოტეროლის გამოყენებებს შორის სხვაობა დადგენილი არ ყოფილა (ფამ¹).

ფარმაკოკინეტიკა:

ბუდესონიდისა და ფორმოტეროლის სისტემური მოქმედების მიმართებაში სიმბიკორტი ტურბუჰალერი არის შესაბამისი მონოპრეპარატების ბიოექვივალენტური. მიუხედავად ამისა, მონოპრეპარატებთან შედარებით, სიმბიკორტი ტურბუჰალერის გამოყენების შემდეგ გამოვლენილა კორტიზოლის სუპრესიის მცირე გაძლიერება. ეს სხვაობა არ მოქმედებს კლინიკურ უსაფრთხოებაზე. ბუდესონიდისა და ფორმოტეროლის ფარმაკოკინეტიკური ურთიერთქმედება დადგენილი არ ყოფილა.

მონოპრეპარატების სახით ბუდესონიდისა და ფორმოტეროლის და სიმბიკორტი ტურბუჰალერის შემადგენლობაში მათი დანიშვნის შემდეგ, ფარმაკოკინეტიკური მაჩვენებლები შესაბამისი ნივთიერებებისათის არის მსგავსი. კომბინირებული პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი ბუდესონიდისათვის AUჩ მაჩვენებელი ,,კონცენტრაცია-დრო’’ არის უფრო მაღალი, პრეპარატის შეწოვა ხდება უფრო სწრაფად და მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში არის უფრო მაღალი.

კომბინირებული პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი ფორმოტეროლისა და მონოპრეპარატის მაქსიმალური კონცენტაცია სისხლის პლაზმაში ერთმანეთს უტოლდება.

ინჰალირებული ბუდესონიდი სწრაფად აბსორბირდება და აღწევს მაქსიმალურ კონცენტრაციას პლაზმაში ინჰალაციიდან 30 წუთის შემდეგ. ინჰალაციის ჩატარების შემდეგ ტურბუჰალერიდან ფილტვებში მოხვედრილი ბუდესონიდის საშუალო დოზა შეადგენს მიწოდებული დოზის 32-44%. სისტემური ბიოშეღწევადობა შეადგენს მიწოდებული დოზიდან დაახლოებით 49%-ს. 6-დან 16 წლამდე ბავშვთა ასაკში ტურბუჰალერიდან ინჰალაციის ჩატარების შემდეგ ფილტვებში მოხვედრილი ბუდესონიდის საშუალო დოზა არ განსხვავდება მოზრდილი პაციენტების მაჩვენებლისაგან (პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში არ განსაზღვრულა).

ინჰალირებული ფორმოტეროლი სწაფად აბსორბირდება და აღწევს მაქსიმალურ კონცენტრაციას სისხლის პლამაში ინჰალაციის ჩატარებიდან 10 წუთის შემდეგ. ინჰალაციის შემდეგ ტურბუჰალერიდან ფილტვებში მოხვედრილი ფორმოტეროლის საშუალო დოზა შეადგენს მიწოდებული დოზის 28-49%-ს. სისტემური ბიოშეღწევადობა შეადგენს მიწოდებული დოზის დაახლოებით 61%-ს.

განაწილება და მეტაბოლიზმი.

პლაზმის ცილებს უკავშირდება ფორმოტეროლის დაახლოებით 50% და ბუდესონიდის 90%. განაწილების მოცულობა შეადგენს დაახლოებით 4 ლ/კგ ფორფოტეროლისათვის და 3 ლ/კგ-ს ბუდესონიდისათვის. ფორმოტეროლი ინაქტივირდება კონიუგაციის გზით (წარმოიქმნება აქტიური O-დიმეთილირებული მეტაბოლიტები, ძირითადად, ინაქტივირებული კონიუგანტების სახით). ღვიძლში პირველი გავლისას, დაბალი გლუკოკორტიკოსტეროიდული აქტივობის მქონე მეტაბოლიტების წარმოქმნით ბუდესონიდი განიცდის ინტენსიურ ბიოტრანსფორმაციას (დაახლოებით 90%). ძირითადი მეტაბოლიტების 6ბეტა-ჰიდროქსი-ბუდესონიდისა და 16ალფა-ჰიდროქსიპრედნიზოლონის გლუკოკორტიკოსტეროიდული აქტივობა არ აღემატება ბუდესონიდის ანალოგიური აქტივობის 1%-ს. ბუდესონიდსა და ფორმოტეროლს შორის ჩანაცვლებადი რეაქციის ან მეტაბოლიტების ურთიერთქმედების დამამტკიცებელი მონაცემები მოწოდებული არ არის.

ფორმოტეროლის დოზის ძირითადი ნაწილი განიცდის მეტაბოლიზმს ღვიძლში და გამოიყოდა თირკმელებით. ინჰალაციის შემდეგ, ფორმოტეროლის მიწოდებული დოზის 8-13% გამოიყოფა შეუცვლელი სახით. ფორმოტეროლი ხასიათდება მაღალი სისტემური კლირენსით (დაახლოებით 1,4 ლ/წთ); პრეპარატის ნაწილობრივად გამოყოფის პერიოდი საშუალოდ 17 საათს შეადგენს.

ბუდესონიდი ძირითადად მეტაბოლიზდება CYP3A4 ფერმენტის მონაწილეობით. ბუდესონიდის მეტაბოლიტები შეუცვლელი სახით ან კონიუგატების სახით გამოიყოფა თირკმელებით. შარდში აღმოჩენილია შეუცვლელი ბუდესონიდის მხოლოდ უმნიშვნელო ნაწილი. ბუდესონიდი ხასიათდება მაღალი სისტემურ კლირენსით (დაახლოებით 1,2 ლ/წთ).

თირკმლების უკმარისობის მქონე პაციენტებში ფორმოტეროლის ფარმაკოკინეტიკა შესწავლილი არ არის. ბუდესონიდისა და ფორმოტეროლის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში შეიძლება გაიზარდოს ღვიძლის დაავადებების მქონე პაციენტებში.

ჩვენებები:

-ბრონქული ასთმა, შემანარჩუნებელი თერაპიის და შეტევების კუპირების მიზნით (საინაჰალაციო გკს და ხანმოკლე მოქმედების ბეტა 2-ადრენოსტიმულატორების გამოყენებსას არასაკმარისად კონტროლირებადი ან საინჰალაციო გკს და ხანგრძლივი მოქმედების ბეტა 2-ადრენოსტიმულატორების ადექვატურად კონტროლირებადი).

-ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადება (სიმპტომატური თერაპია ფქოდ-ის მძიმე ფორმის მქონე პაციენტებში (სავარაუდო გამოსაანგარიშებელი დონიდან ფორსირებული ამოსუნთქვის მოცულობა

მიღების წესები და დოზები:

ბრონქული ასთმა

სიმბიკორტი ტურბუჰალერი არ გამოიყენება ინტერმიტირებული და ადვილად პერსისტირებადი მიმდინარეობის ბრონქული ასთმის პირველადი მკურნალობისათვის. სიმბიკორტის შემადგენლობაში შემავალი პრეპარატების დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად, რაც დამოკიდებულია დაავადების სიმძიმის ხარისხზე. ამის გათვალისწინება საჭიროა არა მხოლოდ კომბინირებული პრეპარატებით მკურნალობის დაწყებისას, არამედ პრეპარატის შემანარჩუნებელი დოზის შეცვლის დროსაც.

იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტი საჭიროებს სიმბიკორტი ტურბუჰალერის შემადგენლობაში შემავალი აქტიური ნივთიერებების დოზისაგან განსხვავებულ დოზას, ინიშნება ბეტა2-ადრენომიმეტური და/ან გლუკოკორტიკოსტეროიდი სხვადასხვა ინჰალატორებში.

დოზა მცირდება უმცირეს დოზამდე, რომლის ფონზეც შესაძლებელია ბრონქული ასთმის სიმპტომების ოპტიმალური კონტროლის შენარჩუნება. სიმბიკორტი ტურბუჰალერის დოზის ადექვატური შერჩევის მიზნით, პაციენტები უნდა იმყოფებოდნენ ექიმის მუდმივი კონტროლის ქვეშ. პრეპარატის მინიმალური რეკომენდებული დოზის ფონზე ბრონქული ასთმის სიმპტომებზე სრული კონტროლის არსებობისას, მომდევნო ეტაპზე შესაძლებელია საინჰალაციო გლუკოკორტიკოსტეროიდებით მონოთერაპიის დანიშვნა.

სიმბიკორტი ტურბუჰალერის თერაპიის დანიშვნისას არსებობს ორი გზა:

ა. სიმბიკორტი ტურბუჰალერი შემანარჩუნებელი თერაპიის სახით: სიმბიკორტი ტურბუჰალერი ინიშნება მუდმივი შემანარჩუნებელი თერაპიის სახით შეტევების კუპირების მიზნით ხანმოკლე მოქმედების ბეტა 2-ადრენოსტიმულატორებთან კომბინაციაში.

ბ. სიმბიკორტი ტურბუჰალერი შემანარჩუნებელი თერაპიის სახით და შეტევების კუპირების მიზნით: სიმბიკორტი ტურბუჰალერი ინიშნება, როგორც მუდმივი შემანარჩუნებელი თერაპიის სახით, ასევე სიმპტომების გამოვლენისას, საჭიროებისას.

ა. სიმბიკორტი ტურბუჰალერი შემანარჩუნებელი თერაპიის სახით

შეტევების კუპირების მიზნით პაციენტს მუდმივად თან უნდა ჰქონდეს ხანმოკლე მოქმედების ბეტა2-ადრენოსტიმულატორების ცალკე ინჰალატორი.

მოზრდილები (ასაკი – 18 წელი და მეტი): სიმბიკორტი ტურბუჰალერი 80/4.5 მკგ/დოზა და 160/4.5 მკგ/დოზა: 1-2 ინჰალაცია დღეში ორჯერ. საჭიროებისას შესაძლებელია დოზის გაზრდა დღეში 2-ჯერ 4 ინჰალაციამდე.

მოზარდები (ასაკი – 12-17 წელი): სიმბიკორტი ტურბუჰალერი 80/4.5 მკგ/დოზა და 160/4.5 მკგ/დოზა: 1-2 ინჰალაცია დღეში ორჯერ.

6 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვები: სიმბიკორტი ტურბუჰალერი 80/4.5 მკგ/დოზა: 1-2 ინჰალაცია დღეში ორჯერ.

პრეპარატის დღეში ორჯერ გამოყენებისას ბრონქული ასთმის სიმპტომებზე ოპტიმალური კონტროლის მიღწევისას, მაშინ, როცა ექიმის აზრით, პაციენტს ესაჭიროება შემანარჩუნებელი თერაპია ხანგრძლივი მოქმედების ბრონქოდილატატორებთან კომბინაციაში, რეკომენდებულია დოზის ტიტრირება მინიმალურ ეფექტურ დოზამდე, პრეპარატის დღეში ერთხელ გამოყენებამდე.

ხანმოკლე მოქმედების ბეტა2-ადრენოსტიმულატორების გამოყენების სიხშირის ზრდა არის დაავადებაზე საერთო კონტროლის გაუარესების მაჩვენებელი. ასეთ დროს რეკომენდებულია ასთმის საწინააღმდეგო თერაპიის შეცვლა.

ბ. სიმბიკორტი ტურბუჰალერი შემანარჩუნებელი თერაპიის სახით და შეტევების კუპირების მიზნით

სიმბიკორტი ტურბუჰალერი გამოიყენება, როგორც მუდმივი შემანარჩუნებელი თერაპიის სახით, ასევე შეტევების კუპირების მიზნით. შესაბამისად, პაციენტმა მუდმივად თან უნდა იქონიოს სიმბიკორტი.

სიმბიკორტი ტურბუჰალერი შემანარჩუნებელი თერაპიის სახით და შეტევების კუპირების მიზნით განსაკუთრებით ნაჩვენებია პაციენტებში:

-ბრონქულ ასთმაზე არასაკმარისი კონტროლისას და შეტევების კუპირების მიზნით პრეპარატების ხშირი გამოყენება;

-გამწვავებული ბრონქული ასთმა ანამნეზში, რომელიც საჭიროებდა სამედიცინო ჩარევას.

პაციენტები, რომლებიც შეტევების კუპირების მიზნით იყენებენ ინჰალაციების დიდ რაოდენობას, საჭიროებენ დოზადამოკიდებული გვერდითი ეფექტების მუდმივ კონტროლს.

მოზრდილები (ასაკი – 18 წელი და მეტი): სიმბიკორტი ტურბუჰალერი 80/4.5 მკგ/დოზა და 160/4.5 მკგ/დოზა: შემანარჩუნებელი თერაპიის მიზნით რეკომენდებული დოზა შეადგენს დღეში 2 ინჰალაცია, თითო ინჰალაცია დილით და საღამოს, ან 2 ინჰალაცია ერთჯერადად მხოლოდ დილით ან მხოლოდ საღამოს. ზოგიერთ პაციენტს შეიძლება დაენიშნოს პრეპარატი სიმბიკორტი ტურბუჰალერის შემანარჩუნებელი დოზა 160/4.5 მკგ/დოზა 2 ინჰალაცია დღეში 2-ჯერ. სიმპტომების განახლებისას საჭიროა 1 დამატებითი ინჰალაციის დანიშვნა. რამოდენიმე წუთის განმავლობაში სიმპტომების მომატებისას ინიშნება კიდევ 1 დამატებითი დოზა, მაგრამ 1 შეტევის კუპირების მიზნით არაუმეტეს 6 ინჰალაციისა.

ჩვეულებრივ, დღეში არ ინიშნება 8-ზე მეტი ინჰალაცია, თუმცა მცირე ხნის განმავლობაში ინჰალაციების რაოდენობა შეიძლება გაიზარდოს დღეში 12-მდე. პაციენტებისათვის, რომლებიც დღის განმავლობაში იღებდნენ 8 ინჰალაციაზე მეტს, რეკომენდებულია სამედიცინო დახმარების მიღება თერაპიის გადახედვის მიზნით.

ბავშვები და მოზარდები (18 წლამდე ასაკი): სიმბიკორტი ტურბუჰალერის გამოყენება შემანარჩუნებელი თერაპიისა და შეტევების კუპირების მიზნით ამ ასაკში არ არის რეკომენდებული.

ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადება

მომზრდილები: სიმბიკორტი ტურბუჰალერი 160/4.5 მკგ/დოზა დღეში 2 ინჰალაცია.

პაციენტთა განსაკუთრებული ჯგუფი: ასაკოვანი პირებისათვის პრეპარატის დოზის სპეციალური შერჩევა საჭირო არ არის. თირკმლებისა და ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში სიმბიკორტის გამოყენების თაობაზე მონაცემები მოწოდებული არ არის. ვინაიდან ბუდესონიდი და ფორმოტეროლი ძირითადად გამოიყოფა ღვიძლისმიერი მეტაბოლიზმის გზით, შესაბამისად, ღვიძლის მძიმე ციროზის მქონე პაციენტებში მოსალოდნელია პრეპარატის გამოყოფის სიჩქარის შემცირება.

6 წლამდე ასაკის ბავშვები:

სიმბიკორტი ტურბუჰალერი არ არის რეკომენდებული 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

ტურბუჰალერის სწორი გამოყენების ინსტრუქცია:

ტურბუჰალერის მოქმედების მექანიზმი: პრეპარატი აღწევს სასუნთქ გზებში მისი მუნდშტუკიდან ჩასუნთქვისას.

საჭიროა პაციენტთა გაფრთხილება:

-ყურადღებით გაეცნონ ტურბუჰალერის გამოყენების ინსტრუქციას.

-ფილტვებში პრეპარატის ოპტიმალური დოზის მოხვედრის მიზნით, მუნდშტუკიდან ჩასუნთქვა უნდა მოხდეს ძლიერად და ღრმად;

-არასოდეს არ ამოისუნთქონ მუნდშტუკიდან.

-პირ-ხახის ლორწოვანი გარსის კანდიდოზის განვითარების საშიშროების შემცირების მიზნით ყოველი შემანარჩუნებელი დოზის ინჰალაციის შემდეგ საჭიროა პირის ღრუს წყლით გამოვლება. ასევე, სიმპტომების კუპირების მიზნით ინჰალაციის ჩატარებისას პირ-ხახის ლორწოვანი გარსის კანდიდოზის განვითარების შემთხვევაშიც საჭიროა პირის ღრუს გამოვლება წყლით.

ტურბუჰალერის გამოყენების შემდეგ პაციენტმა შეიძლება ვერ იგრძნოს პრეპარატი ან მისი გემო, რაც განპირობებულია მიწოდებული ნივთიერების მცირე

მოცულობით.

ტურბუჰალერის გამოყენების ინსტრუქცია

ტურბუჰალერი არის მრავალჯერადი ინჰალატორი, რომელიც იძლევა პრეპარატის დოზირებისა და მცირე დოზების შესუნთქვის საშუალებას (სურ. 1). ტურბუჰალერიდან შესუნთქვისას ფხვნილი აღწევს ფილტვებში. შესაბამისად, მნიშვნელოვანია მუნდშტუკიდან ძლიერი და ღრმა ჩასუნთქვა.

ტურბუჰალერის მომზადება.

ტურბუჰალერის პირველ გამოყენებამდე საჭიროა მისი მომზადება მუშაობისათვის. 1. მოხრახნეთ და მოხსენით თავსახური.

2. დაიჭირეთ ინჰალატორი ვერტიკალურად წითელი დოზატორით ქვემოთ (სურ. 2). დოზატორის დატრიალებისას არ დაიჭიროთ ინჰალატორი მუნდშტუკით. მოატრიალეთ დოზატორი მიბჯენამდე ჯერ ერთი მიმართულებით, შემდეგ, ასევე მიბჯენამდე, საწინააღმდეგო მხარეს. შეასრულეთ აღწერილი პროცედურა ორჯერ. ინჰალატორი მზად არის გამოყენებისათვის და თქვენ აღარ დაგჭირდებათ ტურბუჰალერის მუშაობისათვის მომზადების მოცემული პროცედურის გამეორება ყოველი გამოყენების წინ. იმისათვის, რომ მიიღოთ პრეპარატი, მიჰყევით ქვემოთ მითითებულ ინსტრუქციას.

გაგრძელება

ფარმაკოლოგიური თვისებები

პრეპარატის ყველა ფორმა წარმოადგენს ანტაციდს. სამკურნალო საშუალების აქტიური კომპონენტი მაგნიუმ-ალუმინის სილიკატი ჰიდრატის სახით (სიმალდრატი) ანეიტრალებს და ბოჭავს ქლორწყალბადმჟავას მომატებულ რაოდენობას. პრეპარატი კუჭში აღადგენს ფიზიოლოგიურ პირობებს და ხელს უშლის მჟავას რეაქტიულ პროდუქციას.

პრეპარატი მოქმედებს ადსორბენტის სახით, იგი ავლენს ანტიტოქსიურ თვისებას, ასევე კუჭის ლორწოვანი გარსის ირგვლივ წარმოქმნის თხელ დამცავ ფენას.

გელუსილი არ მოქმედებს მჟავა-ტუტოვან წონასწორობაზე, არ ცვლის კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის პერისტალტიკას და არ იწვევს ყაბზობას ან ფაღარათს.

გელუსილის სუსპენზია მოქმედებს სწრაფად და დიდი ხნის განმავლობაში ინარჩუნებს სასიამოვნო გემოსა და ამავე დროს მისაღებად არ არის რთული.

ჩვენებები

• კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება და რეფლუქს-ეზოფაგიტი;
• ჰიპერაციდული გასტრიტი, გულძმარვა და მჟავე ხასიათის ბოყინი, მსგავსი ჩივილები ორსულობისა და დიაფრაგმის საყლაპავი ხვრელის თიაქარის დროს;
• კუჭის გაღიზიანება დიდი რაოდენობით ალკოჰოლის, ყავისა და ნიკოტინის გამოყენების შემდეგ;
• მედიკამენტებით გამოწვეული მჟავიანობის მომატება.

დოზირების რეჟიმი

ტაბლეტები მიიღება დღეღამეში რამდენჯერმე (3-6-ჯერ) მისი ბოლომდე გაწუწვნით ჭამიდან 1-2 სთ-ის შემდეგ. ტაბლეტი არ უნდა გავხსნათ წყალში ან წვენში.

ფხვნილი მიიღება დღეღამეში (3-6-ჯერ) რამდენჯერმე. ერთი პაკეტის შიგთავსი მიიღება გაუხსნელ მდგომარეობაში ან იხსნება მცირე რაოდენობის წყალში და მიიღება ჭამიდან 1-2 სთ-ის შემდეგ.

გელუსილის სუსპენზია მიიღება დღეღამეში რამდენჯერმე (3-6-ჯერ). ერთი პაკეტის შიგთავსი ინიშნება ჭამიდან 1-2 სთ-ის შემდეგ.

გვერდითი მოვლენები

ყაბზობა და თირკმელების ფუნქციის დარღვეულ პაციენტებში მაგნიუმის რეზორბციის მომატება.

უკუჩვენებები

თირკმელების ფუნქციის გამოხატული დარღვევა.

განსაკუთრებული მითითებებანი

ანტაციდისა და  სხვა სამკურნალო საშუალებების ერთდროული გამოყენება ცვლის მათი რეზორბციის უნარს.

საერთაშორისო დასახელება:

ALUMINUM HYDROXIDE; MAGNEZIUM HYDROXIDE; SIMETHICONE

მწარმოებელი: WORLD MEDICINE

მოქმედი ნივთიერება: ალუმინის ჰიდროქსიდი+მაგნიუმის ჰიდროქსიდი+სიმეტიკონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტაციდური კომბინირებული პრეპარატი ალუმინისა და მაგნიუმის ოპტიმალური თანაფარდობით და მეტეორიზმის საწინააღმდეგო (გაზგამყვანი) კომპონენტით.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

სუსპენზია შიგნით მისაღებად: 120, 180 ან 300 მლ შუშის ფლაკონში დოზირებულ ჭიქასთან ერთად, მუყაოს კოლოფში.

5 მლ

ალუმინის ჰიდროქსიდის მშრალი გელი  …….     405 მგ

მაგნიუმის ჰიდროქსიდი …………………………..   100 მგ

სიმეტიკონი …………………………………………..   125 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

უწყლო ლიმნის მჟავა, ბაღის პიტნის ზეთი, მანიტოლი, ნატრიუმის მეთილპარაბენი, ნატრიუმის პროპილპარაბენი, ნატრიუმის საქარინატი, სორბიტის 70%-იანი ხსნარი, 95%-იანი ეთანოლი, გაწმენდილი წყალი.

ანტაციდური კომბინირებული პრეპარატი ალუმინისა და მაგნიუმის ოპტიმალური თანაფარდობით და მეტეორიზმის საწინააღმდეგო (გაზგამყვანი) კომპონენტით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი წარმოადგენს თეთრი ფერის სუსპენზიას, სასიამოვნო გემოთი.

პრეპარატის მოქმედება დაკავშირებულია მის ანტაციდურ, მაადსორბირებელ, შემომგარსველ, გასტროპროტექტორულ და გაზგამყვან თვისებებთან. გააჩნია მაქსიმალური მჟავამანეიტრალებელი ეფექტი, ამცირებს კუჭის წვენის პეპტიურ აქტივობას და იცავს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვან გარსს დამაზიანებელი ზემოქმედებისაგან. სიმეტიკონის წყალობით, რომელიც წარმოადგენს გაზგამყვან საშუალებას, აღმოფხვრავს მეტეორიზმის კლინიკურ გამოვლინებებს (ტკივილი, ბოყინი, მუცლის შებერილობის შეგრძნება, ბუყბუყი და სხვა). სიმეტიკონი აინჰიბირებს HHelicobacter pylori-ის ზრდას.

ფარმაკოდინამიკა:

სიმალგელი მოქმედებს კუჭის სანათურში უკვე გამოყოფილ მარილმჟავაზე, ახდენს მის ნეიტრალიზაციას ალუმინის ქლორიდისა და წყლის წარმოქმნით, იწვევს კუჭის წვენის პეპტიური აქტიურობის შემცირებას. ნაწლავების ტუტე შიგთავსში ალუმინის ქლორიდი წარმოქმნის ალუმინის უხსნად და შეუწოვად ნაერთებს (ფოსფატები და სხვა) ქლორის იონებს (ეს უკანასკნელნი რეაბსორბირდება, რისი წყალობითაც არ ვითარდება ალკალოზი).

სიმალგელი ახდენს პეფსინისა და ნაღვლის მჟავების აბსორბციას, გააჩნია ციტოპროტექტორული მოქმედება.

პრეპარატი ხელს უწყობს წნევის შემცირებას კუჭსა და 12-გოჯა ნაწლავში, ახდენს კუნთის სპაზმისა და დუოდენოგასტრალური რეფლექსის ლიკვიდაციას, ხსნის დისპეფსიურ ჩივილებს, პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტი სიმეტიკონი ხელს უწყობს კუჭ-ნაწლავში გაზების წარმოქმნის შემცირებას.

პრეპარატის წამლის ფორმა ხელს უწყობს კუჭის ლორწოვანი გარსის ზედაპირზე მის თანაბარ გადანაწილებას და ეფექტის გახანგრძლივებას.

ჩვენებები:

• საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის დაავადებები მომატებული და ნორმალური სეკრეტორული ფუნქციით, მეტეორიზმით (ნაწლავებში აირების მომატებული წარმოქმნა):
• დისპეფსია (დისკომფორტი და/ან ტკივილი ეპიგასტრიუმის მიდამოში, გულძმარვა, ბოყინი, გულისრევა, ღებინება, მუცლის შებერილობა);
• კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება;
• მწვავე გასტრიტი, ქრონიკული გასტრიტი გამწვავების ფაზაში;
• ქრონიკული ზედაპირულ გასტრიტი, ქრონიკული ატროფიული გასტრიტი;
• კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის ეროზია; პეპტიური წლული; დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქარი;
• რეფლუქს-ეზოფაგიტი, დუოდენო-გასტრალური რეფლუქსი;
• ტოქსიური გასტროენტერიტი და კოლიტი;
• ქრონიკული ქოლეცისტიტი;
• პოსტქოლეცისტექტომიური სინდრომი;
• ნაღველკენჭოვანი დაავადება (ქოლელითიაზი);
• ქრონიკული პანკრეატიტი (მათ შორის, ალკოჰოლური ეტიოლოგიის).
• სიმალგელი აგრეთვე გამოიყენება არასწორი კვებით ალკოჰოლის, ყავის და ნარკოტინის ჭარბი მოხმარებით გამოწვეული დისპეპსიისას.

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებში სიმალგელს ნიშნავენ 10 მლ-ს 4-ჯერ დღეში ჭამამდე 30 წუთით ადრე ან ჭამიდან 1-1.5 საათის შემდეგ. პრეპარატის განზავების თავიდან აცილების მიზნით, სასურველი არ არის პრეპარატის მიღების შემდეგ ნახევარი საათის მანძილზე რაიმე სითხის მიღება. კუჭის ლორწოვან გარსზე პრეპარატის უკეთ გადანაწილებისთვის, სიმალგელის მიღების შემდეგ რეკომენდებულია წამოწოლა და რამდენჯერმე, ყოველ 2 წუთში გვერდის შეცვლა.

რეფლუქს–ეზოფაგიტის დროს პრეპარატი მიიღება ჭამიდან ხანმოკლე პერიოდში.

ეპიზოდური მიღებისას (დისკომფორტი, გამოწვეული არასწორი კვებით) გამოიყენება 10 მლ ერთჯერადად.

10 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში დოზირებას ადგენს მკურნალი ექიმი (ჩვეულებრივ, ინიშნება მოზრდილთათვის განკუთვნილი დოზის 1/2).

გვერდითი მოვლენები:

– თირკმელების გამომყოფი ფუნქციის დარღვევების დროს შესაძლოა სისხლში ალუმინისა და მაგნიუმის კონცენტრაციის მომატება.

– ხანდაზმულ პაციენტთა შემთხვევაში შესაძლოა ძვლისა და სახსრების დაავადების გამწვავება.

– იშვიათ შემთხვევებში – გემოს შეგრძნების მოშლა, გულისრევა, ალერგიული რეაქციები.

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ;

* თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევები;

* 10 წლამდე ასაკი.

განსაკუთრებული მითითებები:

სიფრთხილით გამოიყენება:

♦ ღვიძლისა და ცენტრალური ნერვული სისტემის დაავადების მქონე პაციენტებში, ალკოჰოლიზმის და ეპილეფსიის დროს, ორსულებში.

გაფრთხილება:

♦ გამოყენების წინ კარგად შეანჯღრიეთ სუსპენზია!

♦ რეკომენდებული არ არის დღეში პრეპარატის 60 მლ-ზე მეტის მიღება.

♦ ინტერვალი სიმალგელისა და სხვა პრეპარატების მიღებებს შორის 1-2 საათს უნდა შეადგენდეს.

♦ სიფრთხილით გამოიყენება თირკმლის ფუნქციის დარღვევების მქონე და ხანდაზმულ პაციენტებში _ მკურნალი ექიმის დაკვირვების ქვეშ.

♦პრეპარატის ხანგრძლივი მიღების დროს რეკომენდებულია ორგანიზმის ფოსფორით მდიდარი საკვებით უზრუნველყოფა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

სიმალგელის დანიშვნა იზონიაზიდთან, ტეტრაციკლინის ჯგუფის ანტიბიოტიკებთან, ქინიდინთან, ინდომეტაცინთან, ფუროსემიდთან, ბარბიტურატებთან და დიგოქსინთან ერთად იწვევს პრეპარატის თერაპიული ეფექტის შესუსტებას.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

დაუშვებელია პრეპარატის გაყინვა. გახსნის შემდეგ ფლაკონი იგივე პირობებში უნდა ინახებოდეს.

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება:

სილდენაფილის ციტრატი

მწარმოებელი: “ნობელ-ფარმასანოატი”,

ლიცენზიით “ნობელი”, თურქეთი

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ერექტილური დისფუნქციის სამკურნალო პრეპარატები

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

სილდენაფილის ციტრატი, ცგმფ-სპეციფიკური მე-5 ტიპი ფოსფოდიესტერაზას (ფდე 5) ძლიერი და სელექტიური ინჰიბიტორია.

სასქესო ორგანოს ერექციის ფიზიოლოგიური მექანიზმი გულისხმობს სექსუალური სტიმულაციის დროს მღვიმოვან სხეულში აზოტის ოქსიდის (NO) გამონთავისუფლებას. აზოტის ოქსიდი ააქტიურებს ფერმენტ გუანილატციკლაზას, რაც იწვევს ციკლური გუანოზინმონოფოსფატის (ცგმფ) დონის მომატებას, მღვიმოვანი სხეულის გლუვი კუნთების მოდუნებასა და სასქესო ორგანოში სისხლსავსეობის გაძლიერებას.

ადამიანის იზოლირებულ მღვიმოვან სხეულზე სილდენაფილს პირდაპირი მომადუნებელ მოქმედება არ გააჩნია, მაგრამ ამ ქსოვილზე მნიშვნელოვნად აძლიერებს აზოტის ოქსიდის მომადუნებელ ეფექტს მე-5 ტიპი ფოსფოდიესტერაზას ინჰიბირების საშუალებით. სექსუალური აღგზნების დროს სილდენაფილის გავლენით აზოტის ოქსიდის ლოკალური გამონთავისუფლება იწვევს ფდე 5-ის დათრგუნვას და ცგმფ-ს დონის მომატებას, ამის შედეგად ხდება გლუვი კუნთების მოდუნება და მღვიმოვან სხეულში სისხლის დინების გაძლიერება.

ფარმაკოდინამიკა:

სილდენაფილის მოქმედება ერექტილურ დისფუნქციაზე:

ერექციის სხვადასხვა ეტიოლოგიის (ორგანული, ფსიქგენური, შერეული) დარღვევების მქონე პაციენტების ორმაგ ბრმა, პლაცებო-კონტროლირებად ჯვარედინ კვლევაში, პლაცებოსთან შედარებით სილდენაფილის დანიშვნის შემდეგ, სექსუალური სტიმულაციის შედეგი იყო სქესობრივი აქტის ჩასატარებლად საკმარისი გახანგრძლივებული ერექციის დაწყება. სილდენაფილის ზეგავლენა არტერიულ წნევაზე:

პრეპარატის პერორალურად გამოყენებისას დოზით 100 მგ, სისტოლური არტერიული წნევის მაქსიმალური დაქვეითება ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში საშუალოდ შეადეგნდა 8.4 mmHg-ს, დიასტოლური წნევის შესაბამისი დაქვეითება მწოლიარე მდგომარეობაში შეადგენდა 5.5 mmHg-ს. უფრო გამოხატული, თუმცა ასეთივე გარდამავალი მოქმედება არტერიულ წნევაზე აღინიშნებოდა პაციენტებში, რომლებიც ნიტრატებს ღებულობდნენ.

სილდენაფილის ზეგავლენა ჰემოდინამიკაზე:

სილდენაფილის ერთჯერადი მიღება დოზით 100 მგ, კლინიკურად მნიშვნელოვან ცვლილებებს ჯანმრთელი მოხალისეების ეკგ-ზე არ იწვევდა.

სილდენაფილი ზეგავლენა მხედველობაზე:

ზოგიერთ პაციენტში პრეპარატის მიღებიდან 1 საათის შემდეგ, დოზით 100 და 200 მგ აღინიშნებოდა ფერის განსხვავების (ლურჯი/მწვანე) მსუბუქი და გარდამავალი დარღვევა, მიღებიდან 2 საათის შემდეგ ეს დარღვევები ქრებოდა. ფერადი მხედველობის დარღვევის მექანიზმად ითვლება ფდე 6-ს დათრგუნვა, რომელიც ბადურაში სინათლის გადაცემის პროცესში ღებულობს მონაწილეობს. სილდენაფილი ზეგავლენას არ ახდენს მხეველობის სიმახვილეზე, მგრძნობელობის კონტრასტზე, თვალშიდა წნევაზე ან გუგის დიამეტრზე.

ფარმაკოკინეტიკა:

სილდენაფილის ფარმაკოკინეტიკა დამოკიდებულია პერორალურ დოზაზე დოზათა რეკომენდებულ დიაპაზონში. პრეპარატის პერორალურად მიღების შემდეგ სილდენაფილი სწრაფად შეიწოვება. აბსოლუტური ბიოამთვისებლობა საშუალოდ 40%-ს შეადგენს. პრეპარატის ელიმინიცია უპირატესად ღვიძლში ხორციელდება მეტაბოლიზმის (ძირითადად იზოფერმენტ ციტოქრომ P450 3A4-ს საშუალებით) გზით სილდენაფილის მსგავსი აქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნით. ფერმენტ ციტოქრომ P450-ს ინჰიბიტორებთან (როგორებიცაა ეროთრომიცინი, კეტოკონაზოლი, იტრაკონაზოლი), ასევე არაცპეციფიკურ CYP ინჰიბიტორებთან (ციმეტიდინი) ერთობლივი გამოყენება დაკავშირებულია პლაზმაში სილდენაფილის დონის მომატებასთან.

შეწოვა და განაწილება:

უზმოზე პრეპარატის პერორალურად მიღების შემდეგ Cmax მიიღწევა 30-120 წუთის განმავლობაში (საშუალოდ 60 წუთი). სილდენაფილის მიღებისას ცხიმიან საკვებთან ერთად აბსორბციის სიჩქარე მცირდება; Tmax იზრდება 60 წუთით, ხოლო Cmax ქვეითდება 29%-ით.

სილდენაფილის Vd წონასწორულ მდგომარეობაში საშუალოდ 105 ლ-ს შეადგენს, რაც ქსოვილში მის განაწილებაზე მიუთითებს. სილდენაფილი და მისი მთავარი მოცირკულირე N-დესმეთილის მეტაბოლიტი დაახლოებით 96%-ით უკავშირდება პლაზმურ ცილებს. პლაზმურ ცილებთან შეკავშირება არ არის დამოკიდებული სილდენაფილის საერთო კონცენტრაციაზე. ჯანმრთელ მოხალისეებში, რომლებიც სილდენაფილს ღებულობდნენ, დოზის 0,001%-ზე ნაკლები ვლინდებოდა სპერმაში მიღებიდან 90 წუთის შემდეგ.

მეტაბოლიზმი და გამოყოფა:

სილდენაფილი ძირითადად მეტაბოლიზდება ღვიძლის CYP 3A4 (ძირითადი გზა) და CYP 2C9-ს (მეორეხარისხოვანი გზა) მიკროსომალური იზოფერმენტების  ზემოქმედებით. მთავარი მოცირკულირე მეტაბოლიტი, რომელიც სილდენაფილის N-დესმეთილირებით წარმოიქმნება, განიცდის შემდგომ მეტაბოლიზმს. ფდე-ზე მოქმედების სელექტიურობის მიხედვით, მეტაბოლიტი ემსგავსება სილდენაფილს, ხოლო მისი in vitro აქტივობა ფდე-ს მიმართ შეადგენს საკუთრივ სილდენაფილის აქტივობის 50%-ს. პლაზმაში მეტაბოლიტის კონცენტრაცია სილდენაფილის კონცენტრაციის 40%-ს შეადგენს. პერორალური ან ინტრავენური მიღების შემდეგ სილდენაფილი გამოიყოფა მეტაბოლიტების სახით განავალთან ერთად (პერორალური დოზის დაახლოებით 80%) და ნაკლებად შარდთან ერთად (მიღებული დოზის დაახლოებით 13%).

ჩვენებები:

დოზირება და გამოყენების მეთოდი:

პრეპარატი მიიღება პერორალურად. პაციენტების უმრავლესობისათვის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 50 მგ-ს, საჭიროების შემთხვევაში პრეპარატს სექსუალურ აქტამდე დაახლოებით 1 საათით ადრე ღებულობენ. დოზის ეფექტურობისა და ამტანობის გათვალისწინებით დოზა შეიძლება გაიზარდოს 1000 მგ-მდე ან შემცირდეს 25 მგ-მდე. მაქსიმალური რეკომენდებული ჯერადობა – დღეში ერთხელ.

სისხლის პლაზმაში (AUC) სილდენაფილის დონის მომატებაზე შემდეგი ფაქტორები ახდენენ ზეგავლენას: 65 წელს ზემოთ ასაკი (AUC-ის გაზრდა 40%-ით), ღვიძლის ფუნქციის უკმარისობა (მაგალითად, ღვიძლის ციროზი, 80%), თირკმლის მძიმე უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი

ჯანმრთელების, არა აივ-ინფიცირებულ მოხალისეების კვლევებში რიტონავირი ძლიერად ზრდის პლაზმაში სილდენაფილის სისტემურ დონეს. ამ ფარმაკოკინეტიკური მონაცემების საფუძველზე არ არის რეკომენდებული ერთჯერად მაქსიმალურ დოზაზე 25 მგ მეტის მიცემა 48 საათის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები:

გვერდით მოვლენებს გარდამავალი ხასიათი აქვთ, მსუბუქი ან ზომიერად გამოხატულია. გვერდითი მოვლენების ხასიათი დოზის შერჩევასთან დაკავშირებულ კვლევებში, რადგანაც ასეთი კვლევები უკეთ ასახავენ გამოყენების რეკომენდებულ სქემას, შედარებულ იქნა კვლევასთან ფიქსირებული დოზებით.

სილდენაფილის გამოყენებისას რეკომენდებული ფიქსირებული დოზირებით, პლაცებო-კონტროლირებად კლინიკურ კვლევებში, აღინიშნებოდა შემდეგი გვერდითი მოვლენები: თავის ტკივილი, ცხელება, დისპეფსია, ნაზალური ჰიპერემია, თვალების ტკივილი, თვალების შეწითლება, ფაღარათი, თავბრუ, გამონაყარი.

სხვა გვერდითი მოვლენები შეადგენდნენ 2%-ზე ცოტათი მეტს, მაგრამ შედარებულ იყვნენ პლაცებო-ტესტთან: წელის ტკივილი, გრიპის მსგავსი სინდრომი, ართრალგია. კვლევებში ფიქსირებული დოზებით დისპეფსია (17%) და მხედველობის დარღვევა (11%) უფრო ხშირად აღინიშნებოდა დოზის გამოყენებისას, რომელიც 100 მგ-ს აღემატებოდა, ვიდრე უფრო დაბალი დოზირებისას; ასევე შეინიშნებოდა, რომ გვერდითი მოვლენების სიხშირე იზრდებოდა დოზის მომატებისას.

კონტროლირებად კლინიკურ კვლევებში პაციენტების 2%-ზე ნაკლებში აღინიშნებოდა შემდეგი კლინიკურად მნიშვნელოვანი გვერდითი მოვლენები, ასევე ის მოვლენები, რომლებიც შეიძლება დაკავშირებული იყვნენ პრეპარატის მიღებასთან:

ორგანიზმის მხრივ:

სახის შეშუპება, ფოტომგრძნობელობის რეაქციები, შოკი, ასთენია, ტკივილი, შემცივნება, მუცლის ტკივილი, ალერგიული რეაქციები, ტკივილი მკერდის ძვლის უკან.

გულ–სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ:

სტენოკარდია, ატრივენტრიკულური ბლოკადა, შაკიკი, გულის წასვლა, ტაქიკარდია, გულისცემა, ჰიპოტენზია, პოსტურალური ჰიპოტენზია, მიოკარდიუმის იშემია, თავის ტვინის სისხლძარღვების თრომბოზი, გულის უკმარისობა, გულის ბლოკადები, ცვლილებები კარდიოგრამაზე, კარდიომიოპათია.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ:

გულისრევა, გლოსიტები, კოლიტები, დისფაგია, გასტრიტები, გასტროენტერიტები, ეზოფაგიტები, სტომატიტები, პირში სიმშრალე, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, ნაწლავებიდან სისხლდენები, გინგივიტები.

სისხლმბადი და ლიმფური სისტემის მხრივ:

ანემია და ლეიკოპენია.

მეტაბოლიზმისა და ნივთიერებათა ცვლის მხრივ:

წყურვილი, პოდაგრა, ჰიპერგლიკემია, პერიფერული შეშუპებები, გაძლიერებული შარდვა, ჰიპოგლიკემიური რეაქციები, ჰიპერნატრიემია.

ჩონჩხ–კუნთოვანი სისტემის მხრივ:

ართრიტები, ართროზები, მიალგიები, ტენოსინოვიტები, ტკივილი ძვლებში, მიასთენია, სინოვიტები.

ცნს–ისა და პერიფერული ნერვული სისტემის მხრივ:

ატაქსია, ჰიპერტონია, ნევრალგია, ნეიროპათია, პარესთეზიები, ტრემორი, თავბრუ, დეპრესიები, უძილობა, მომატებული ძილიანობა, კოშმარები, რეფლექსების შესუსტება.

სასუნთქი სისტემის მხრივ:

ასთმა, ქოშინი, ლარინგიტი, ფარინგიტი, სინუსიტი, ბრონქიტი, ნახველის გაძლიერებული გამოყოფა, ხველა.

კანისა და კანის საფარის მხრივ:

ჭინჭრის ციება, მარტივი ჰერპესი, ქავილი, ოფლიანობა, კანის წყლულოვანი დაზიანებები, კონტაქტური დერმატიტის,  ექსფოლიაციური დერმატიტი.

გრძნობათა ორგანოების მხრივ:

გუგის გაფართოება, კონიუქტივიტები, ფოტოფობია, ხმაური ყურებში, სიბრმავე, ტკივილი ყურებში, სისხლჩაქცევა სკლერაში, კატარაქტა, კონიუქტივის სიმშრალე.

სასქესო სისტემის მხრივ:

ღამის შარდის  შეუკავლობა, ხშირი შარდვა, სარძევე ჯირკვლების გადიდება, ეაკულაციის დარღვევები, სასქესო ორგანოს შეშუპება, ანორგაზმია.

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ.

*პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია პაციენტებში, რომლებიც მუდმივად ან დროგამოშვებით ღებულობენ აზოტის ოქსიდის დონატორებს, ორგანულ ნიტრატებს ან ნიტრატებს ნებისმიერ ფორმაში, ვინაიდან სილდენაფილი მუდმივად ან ექსტრენულ შემთხვევებში გამოყენებული ნიტრატების ჰიპოტენზიურ მოქმედებას აძლიერებს.

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება:

სხვა პრეპარატების ზეგავლენა სილდენაფილზე:

In vitro კვლევებში: სილდენაფილის მეტაბოლიზმი ძირითადად ხორციელდება CYP 3A4 (ძირითადი გზა) და CYP 2C9 (მეორადი გზა) ზეგავლენით. ამიტომ რეკომენდებულ დოზებში სილდენაფილის გამოყენებისას ნაკლებად სავარაუდოა სილდენაფილმა იმოქმედოს ამ ფერმენტების სუბსტრატების კლირენსზე.

In vivo კვლევებში: ციმეტიდინი (800 მგ), რომელიც CYP 3A4 არასპეციფიკური ინჰიბიტორია, სილდენაფილთან ერთდროული გამოყენებისას, ჯანმრთელ მოხალისეებში იწვევდა პლაზმაში სილდენაფილის კოცენტრაციის მომატებას 56%-ით.

სილდენაფილის ერთჯერადი მიღება დოზით 100 მგ ერთდროულად ერითრომიცინთან, CYP 3A4 სპეციფიკური ინჰიბიტორთან (ერითრომიცინი მიღებისას დღეში ორჯერ 500 მგ დოზით 5 დღის განმავლობაში) სისხლში ერითრომიცინის მუდმივი დონის მიღწევის ფონზე, ხელს უწყობდა სილდენაფილის AUC-ის მომატებას 182%-ით. ასევე სილდენაფილის 100 მგ დოზით და საქვინავირის დღეში სამჯერ დოზით 1200 მგ (აივ-პროტეაზას ინჰიბიტორი და იმავდროულად CYP 3A4 ინჰიბიტორი) ერთდროული მიღებისას, სისხლში საქვინავირის მუდმივი დონის მიღწევის ფონზე, სისხლში სილდენაფილის მაქსიმალური კოცენტრაცია იზრდებოდა 140%-ით, ხოლო AUC მატულობდა 210%-ით. სილდენაფილი ზეგავლენას არ ახდენდა საქვინავირის ფარმაკოკინეტიკურ პარამატრებზე. მოსალოდნელია, რომ ციტოქრომ P450 3A4-ის უფრო ძლიერი ინჰიბიტორები, ისეთები როგორებიცაა კეტოკონაზოლი ან იტრაკონაზოლი, გამოიწვევენ სისხლის პლაზმაში სილდენაფილის დონის მომატებას.

კლინიკური კვლევების შედეგების პოპულაციურმა ფარმაკოკიენტიკურმა ანალიზმა უჩვენა სილდენაფილის კლირენსის შემცირება CYP 3A4 ინჰიბიტორთან (როგორებიცაა კეტოკონაზოლი, იტრაკონაზოლი, ერითრომიცინი) ერთდროული გამოყენებისას.

სილდენაფილის (ერთჯერადად დოზით 100 მგ) ერთდროული გამოყენება რიტონავირთან, რომელიც აივ-პროტეაზას ინჰიბიტორია და საკმაოდ ძლიერი ინჰიბიტორია ციტოქრომ CYP 3A4-ისა (რიტონავირის მიღებისას დოზით 500 მგ დღეში ორჯერ) სისხლში რიტონავირის მუდმივი მიღწევის ფონზე, Cmax იზრდებოდა 300%-ით (4-ჯერ), ხოლო AUC 1000%-ი% (11-ჯერ) 24 საათის შემდეგ სისხლის პლაზმაში სილდენაფილის დონე შეადგენდა 200 ნგრ/მლ-ს (შედარებითი კონცენტრაცია ერთი სილდენაფილის ერთჯერადი მიღებისას 24 საათის შემდეგ შეადგენდა 5 ნგრ/მლ-ს). ეს ეთანხმება რიტონავირის მოქმედებასთან პრეპარატების მთელ რიგზე, რომლებიც ციტოქრომ P450 სუბსტრატები. სილდენაფილი რიტონავირის ფარმაკოკინეტიკურ პარამეტრებზე ზეგავლენას არ ახდენდა.

ანტაციდების (მაგნიუმის ჰიდროქსიდი/ალუმინის ჰიდროქსიდი) ერთჯერადი მიღება ზეგავლენას არ ახდენდა სილდენაფილის ბიოამთვისებლობაზე.

სილდენაფილის კვლევებში მონაწილე პაციენტების ფარმაკოკინეტიკურმა შედეგებმა, უჩვენეს, რომ CYP 2C9  ინჰიბიტორები (როგორებიცაა ტობულამიდი, ვარფარინი), CYP 2D6 (როგორებიცაა სეროტონინის უკუშეწოვის სელექტიური ინჰიბიტორები, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები), თიაზიდები და თიაზიდების მსგავსი შარდმდენები, მარყუჟოვანი და კალიუმისშემნახველი შარდმდენები, აპფ ინჰიბიტორები და კალციუმის ანტაგონისტები არ ახდენენ გავლენას სილდენაფილის ფარმაკოკინეტიკურ პარამეტრებზე.

სილდენაფილის გავლენა სხვა პრეპარატებზე:

In vitro კვლევებში:

სილდენაფილი იზოფერმენტ ციტოქრომ P450-1A2,2C9, 2C19, 2D6, 2E1 და 3A4 (ИK50

In vivo კვლევებში:

პაციენტებში არტერიული ჰიპერტენზიით სილდენაფილის (100მგ) ამლოდიპინთან ურთიერთქმედების ნიშნები გამოვლენილი არ არის. ჰორიზონტალური მდგომარეობაში არტერიული წნევის დამატებითი საშუალო დაქვითება შეადგენდა: სისტოლური 8 mmHg-ით და დიასტოლური 7 mmHg-ით.

სილდენაფილის ტობულამიდთან (250 მგ) ან ვარფარინთან (40მგ), რომელიც CYP 2C9-თი მეტაბოლიდება მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედების ნიშნები გამოვლენილი არ არის.

აცეტილსალიცილის მჟავას (150 მგ) გამოყენებისას სილდენაფილი (50 მგ) არ იწვევდა სისხლდენის დროის დამატებით გაზრდას.

ჯანმრთელ მოხალისეებში, სისხლში ეთანოლის მაქსიმალური დონით საშუალოდ 80 მგ/მლ, სილდენაფილი (50 მგ) არ აძლიერებდა ეთანოლის ჰიპოტენზიურ მოქმედებას.

ორსულობა და ლაქტაცია:

სილდენაფილი არ არის განკუთვნილი  ქალებისა და ბავშვებისათვის.

განსაკუთრებული მითითებანი:

სექსუალური აქტივობა გულის დაავადებების დროს გარკვეულ საფრთხეს წარმოადგენს; ამიტომ ერექციის დარღვევის ნებისმიერი მკურნალობის დაწყებამდე ექიმმა შეიძლება საჭიროდ მიიჩნიოს გულ-სისხლძარღვთა სისტემის გამოკვლევა.

კლინიკურ კვლევებში სილდენაფილი ავლენდა სისხლძარღვების გამაფართოებელ მოქმედებას, რომელიც იწვევდა არტერიული წნევის გარდამავალ დაქვეითებას. სილდენაფილის დანიშვნამდე ექიმმა სათანადოდ უნდა შეაფასოს სისხლძარღვების გამაფართოებელი მოქმედების არასასურველი გამოვლინებების საშიშროება პაციენტებში თანმხლები დაავადებებით, განსაკუთრებით სექსუალური აქტივობის ფონზე. ჰიპერმგრძნობელობა ვაზოდილატატორების მიმართ აღინიშნებოდა პაციენტებში მარცხენა პარკუჭის ობსტრუქციით (მაგალითად, აორტული სტენოზი, ჰიპერტროფული კარდიომიოპათია), ასევე სხვადასხვა სისტემის მრავლობითი ატროფიით, რომელიც იშვიათად გვხვდება და არტერიული წნევის ავტონომური კონტროლის მძიმე დარღვევებით გამოვლინდება.

სილდენაფილის გამოყენების უსაფრთხოების შესახებ მონაცემები პაციენტების ქვემოთ მოყვანილ ჯგუფებში არ არსებობს, ამიტომ ამ პაციენტებში პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება:

– გადაიტანეს მიოკარდიუმის ინფარაქტი, აწუხებთ თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის დარღვევები, ან უკანასკნელი 6 თვის განმავლობაში აწუხებდათ სიცოცხლისათვის სახიფათო არითმიები;

– აწუხებთ ორთოსტატული ჰიპოტენზია (არტერიული წნევა 90/50) ან ჰიპერტენზია (არტერიული წნევა 170/110);

– აწუხებთ გულის უკმარისობა ან არასტაბილური სტენოკარდიით განპირობებული გულის იშემიური დაავადება.

პაციენტების მცირე ნაწილს თანდაყოლილი პიგმენტური რინიტით აქვთ ბადურას ფოსფოდიესტერაზების მემკვიდრეობითი დარღვევები. სილდენაფილის გამოყენების უსაფრთხოების შესახებ მონაცემები პაციენტებში პიგმენტური რინიტით არ არსებობს, ამიტომ ასეთ პაციენტებში პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება.

პრეპარატები, რომლებიც განკუთვნილია ერექციის დარღვევების სამკურნალოდ, სიფრთხილით გამოიყენება პაციენტებში სასქესო ორგანოს ანატომიური დეფორმაციებით (მაგალითად, ანგულაცია, კავერნული ფიბროზი ან პეირონის დაავადება) ან პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ დაავადებები პრიაპიზმის განვითარების საშიშროებით (როგორებიცაა ნამგლისებრი ანემია, მრავლობითი მიელომა ან ლეიკემია).

პრეპარატები, რომლებიც განკუთვნილია ერექციის დარღვევების სამკურნალოდ, არ ინიშნება მამაკაცებში, რომელთათვისაც სექსუალური აქტივობა არ არის მიზანშეწონილი. სილდენაფილის უსაფრთხოება და ეფექტურობა ერექციის დარღვევების სამკურნალო სხვა საშუალებებთან ერთად კომბინაციაში გამოყენებისას, შესწავლილი არ არის, ამიტომ მსგავსი კომბინაციების გამოყენება რეკომენდებული არ არის.

ჭარბი დოზირება:

ჯანმრთელ მოხალისეებში ჩატარებულ კვლევებში, პრეპარატის ერთჯერადი მიღებისას დოზით 800 მგ-მდე, გვერდითი მოვლენები ისეთივე იყო, როგორიც პრეპარატის უფრო მცირე დოზით მიღებისას, მაგრამ გვერდითი მოვლენები უფრო ხშირად ვლინდება.

მკურნალობა: საჭიროების შემთხვევაში ტარდება სიმპტომატური მკურნალობა. დიალიზი არ აჩქარებს სილდენაფილის კრეატინინის კლირენსს, ვინაიდან უკანასკნელი აქტიურად უკავშირდება პლაზმურ ცილებს და არ გამოიყოფა შარდთან ერთად.

შენახვა:

ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:

2 წელი

გაცემის რეჟიმი:

რეცეპტით.

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება:

სილიმარინი, Silymarin

მწარმოებელი: World Medicine, ინგლისი

აღწერილობა:

სილარსილი70 მგ:

მყარი ჟელატინის კაფსულა მქრქალი მუქი ყვითელი ფერის კორპუსით და სახურავით, რო­მელიც შეიცავს ღია ყავისფერ ფხვნილს.

სილარსილი140 მგ:

მყარი ჟელატინის კაფსულა მქრქალი ნარინჯისფერი სახურავით და მქრქალი ცისფერი კორ­პუ­სით, რომელიც შეიცავს ღია ყავისფერ ფხვნილს.

შე­მად­გენ­ლო­ბა და გამოშვების ფორმა:

სილარსილი70 მგ:

თითოეული კაფსულა შეიცავს:

აქტიური ნივთიერება:

სილიმარინი ………………  70 მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზას მონოჰიდრატი, მაგ­ნიუ­მის სტეარატი.

სილარსილი140 მგ:

თითოეული კაფსულაშეიცავს:

აქტიური ნივთიერება:

სილიმარინი …………. 140 მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზას მონოჰიდრატი, მაგ­ნიუ­მის სტეარატი.

ფარ­მა­კო­თე­რა­პი­უ­ლი ჯგუ­ფი:

ჰეპატოპროტექტული პრეპარატები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

სი­ლარ­სი­ლი მცე­ნა­რე­უ­ლი წარ­მო­შო­ბის ჰე­პა­ტოპ­რო­ტექ­ტო­რია, რომ­ლის თვი­სე­ბე­ბი გან­პი­რო­ბე­ბუ­ლია მის შემ­ადგენლობა­ში შე­მა­ვა­ლი სი­ლი­მა­რი­ნით. ეს უკა­ნას­კნე­ლი წარმოადგენს ბაყაყურას ნა­ყო­ფი­დან გა­მო­ყო­ფილ ექ­სტრაქ­ტულ ნივ­თი­ე­რე­ბა­თა ნა­რე­ვს, კერ­ძოდ კი: სი­ლი­ბი­ნი­ნი­ს, სი­ლი­დი­ა­ნი­ნი­ს, სი­ლიკ­რის­ტი­­ნი­ს და ფლა­ვო­ნო­ლის სხვა წარ­მო­ე­ბუ­ლე­ბი­ს.

სი­ლარ­სი­ლი ღვიძ­ლში ურ­თი­ერ­თქმე­დებს თა­ვი­სუ­ფალ რა­დი­კა­ლებ­თან  და მათ ნაკ­ლე­ბად ტოქ­სი­ურ ნა­ერ­თე­ბად აქ­ცევს, რითაც წყვეტს ლი­პი­დე­ბის ზე­ჯან­გუ­რი დაჟან­გვის პრო­ცესს და აჩე­რებს უჯ­რე­დის სტრუქ­ტუ­რე­ბის შემ­დგომ დაშ­ლას, ხელს უშ­ლის ტოქ­სი­ნე­ბის შეღწევას ღვიძ­ლის უჯ­რე­დებ­ში.

პრე­პა­რა­ტის ზე­მოქ­მე­დე­ბით და­ზი­ა­ნე­ბულ ჰე­პა­ტო­ცი­ტებ­ში ხდე­ბა სტრუქ­ტუ­რუ­ლი და ფუნ­ქცი­უ­რი ცი­ლე­ბი­სა და ფოს­ფო­ლი­პი­დე­ბის სინ­თე­ზის სტი­მუ­ლა­ცია (რნმ-პო­ლი­მე­რა­ზა A-ს სპე­ცი­ფი­უ­რი სტი­მუ­ლაციის ხარ­ჯზე), უჯ­რე­დუ­ლი მემ­ბრა­ნე­ბის სტა­ბი­ლი­ზა­ცია, უჯ­რე­დის ფერ­მენ­ტული კომ­პო­ნენ­ტე­ბის (ტრან­სა­მი­ნა­ზე­ბი) და­კარ­გვის თა­ვი­დან აცი­ლე­ბა, ღვიძ­ლის უჯ­რე­დე­ბის რე­გე­ნე­რა­ცი­ის დაჩ­ქა­რე­ბა.

კლი­ნი­კუ­რად ეს ეფექ­ტე­ბი გა­მო­ი­ხა­ტე­ბა ობი­ექ­ტუ­რი და სუ­ბი­ექ­ტუ­რი სიმ­პტო­მე­ბის გა­უმ­ჯო­ბე­სე­ბა­ში, ღვიძ­ლის ფუნ­ქცი­უ­რი მდგო­მა­რე­ო­ბის მაჩ­ვე­ნებ­ლე­ბის (ტრან­სა­მი­ნა­ზე­ბის, გა­მა-გლო­ბუ­ლი­ნის, ბი­ლი­რუ­ბი­ნის დო­ნე) ნორ­მა­ლი­ზა­ცი­ა­ში. ამას მოჰ­ყვე­ბა ზოგადი მდგო­მა­რე­ო­ბის გა­უმ­ჯო­ბე­სე­ბა, საჭ­მლის მო­ნე­ლე­ბას­თან და­კავ­ში­რე­ბუ­ლი ჩი­ვი­ლე­ბის შემ­ცი­რე­ბა, მა­დის გა­უმ­ჯო­ბე­სე­ბა იმ პა­ცი­ენ­ტებში, რომელთაც ღვიძ­ლის და­ა­ვა­დე­ბის გა­მო დარ­ღვე­უ­ლი აქვს საჭ­მლის მო­ნე­ლე­ბა. სილარსილის გამოყენების შედეგად უმჯობესდება მდგომარეობა გადატანილი მწვავე ჰეპატიტის შემდეგ და ქრონიკული ჰეპატიტის დროს (კომპლექსური თერაპიის შემადგენლობაში გამოყენებისას).

ფარმაკოკინეტიკა:

სი­ლი­ბი­ნი­ნი (სი­ლი­მა­რი­ნის მთა­ვა­რი კომ­პო­ნენ­ტი) იწო­ვე­ბა კუჭ-ნაწლავის ტრაქ­ტიდან 20-40%-ით. მაქ­სი­მა­ლუ­რი კონ­ცენ­ტრა­ცია სის­ხლის პლაზ­მა­ში მიიღწევა შიგნით მი­ღე­ბი­დან 0.5-1 სა­ათ­ში. Т½ შე­ად­გენს 6 სა­ათს. მი­ღე­ბუ­ლი სი­ლი­ბი­ნი­ნის 80%-ზე მე­ტი გა­მო­იყოფა ნაღ­ველ­თან ერ­თად სულ­ფა­ტუ­რი და გლუკუ­რო­ნი­დუ­ლი კო­ნი­უ­გა­ტე­ბის სა­ხით (ეს უკა­ნას­კნე­ლი, სა­ვა­რა­უ­დოდ, ნაწ­ლავ-ღვიძ­ლის ცირ­კუ­ლა­ცი­ას გა­ნიც­დის) და მიღებული სი­ლი­ბი­ნი­ნის მხო­ლოდ 3-7% გა­მო­ი­ყო­ფაშარ­დთან ერ­თად 24 სა­ა­თის გან­მავ­ლო­ბა­ში.

ჩვენებები:

• ღვიძ­ლის და­ზი­ა­ნე­ბა ალ­კო­ჰო­ლიზ­მის დროს;
• ღვიძ­ლის ქრო­ნი­კუ­ლი ინ­ტოქ­სი­კა­ციები (მათ შო­რის, პრო­ფე­სი­უ­ლი) ჰა­ლო­გე­ნი­რე­ბუ­ლი ნახ­შირ­წყალ­ბა­დე­ბით, მძი­მე ლი­თო­ნე­ბის ნა­ერ­თე­ბით და მათი პრო­ფი­ლაქ­ტი­კა;
• ღვიძ­ლის წამლისმიერი და­ზი­ა­ნე­ბები (კერ­ძოდ, ზო­გი­ერ­თი ფსი­ქოტ­რო­პუ­ლი სა­შუ­ა­ლე­ბით, ტუ­ბერ­კუ­ლოს­ტა­ტურებით, პე­რო­რა­ლუ­რი კონ­ტრა­ცეპ­ტი­ვე­ბით, პა­რა­ცე­ტა­მო­ლით, ზო­გი­ერ­თი ან­ტი­ბი­ო­ტი­კი­თა და იმუ­ნო­დეპ­რე­სან­ტით, სანარ­კო­ზე სა­შუ­ა­ლე­ბე­ბით) და მათი პრო­ფი­ლაქ­ტი­კა;
• არა­ვი­რუ­სუ­ლი ეტი­ო­ლო­გი­ი­ს ქრო­ნი­კუ­ლი ჰე­პა­ტი­ტი;
• ღვიძ­ლის ცი­რო­ზი (კომ­პლექ­სუ­რი თე­რა­პი­ის კომ­პო­ნენ­ტის სა­ხით);
• ინ­ფექ­ცი­უ­რი და ტოქ­სი­უ­რი ჰე­პა­ტი­ტის შემ­დგო­მი მდგო­მა­რე­ო­ბა;
• ღვიძ­ლის დის­ტრო­ფია და ცხი­მო­ვა­ნი ინ­ფილ­ტრა­ცია;
• შე­მა­ნარ­ჩუ­ნე­ბე­ლი თე­რა­პია ღვიძ­ლის ქრო­ნი­კუ­ლი ან­თე­ბი­თი და­ა­ვა­დე­ბე­ბი­ს და ცი­რო­ზის დროს;
• ლი­პი­დუ­რი ცვლის დარ­ღვე­ვების კო­რექ­ცია.

უკუჩვენება:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ.

გვერდითი ეფექტები:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: იშვიათად – დისპეფსია, დიარეა.

დერ­მა­ტო­ლო­გი­უ­რი რე­აქ­ციები: ცალ­კე­ულ შემ­თხვე­ვებ­ში – ალერ­გი­უ­ლი რე­აქ­ციებ­ის კანისმიერი გამოვლინებები.

სხვა: ცალ­კე­ულ შემ­თხვე­ვებ­ში – არ­სე­ბუ­ლი ვეს­ტი­ბულუ­რი დარ­ღვე­ვების გამ­წვა­ვე­ბა.

გამოყენების წესი და დოზირება:

პრეპარატი მიიღება შიგნით ჭამის შემდეგ, დაუღეჭავად, მცირე რა­ო­დე­ნობის წყლის მიყოლებით.

დაავადების სიმძიმის მიხედვით მოზრდილებს ენიშნება 70 -140 მგ 3-ჯერ დღე-ღამეში. შესაძლებელია სადღეღამისო დოზის გაზრდა 420 მგ-მდე.

შემანარჩუნებელი თერაპიისთვის 70 -140მგ 2-ჯერ დღეში.

სადღეღამისო დოზა ბავშვებისათვის 5 წლის ასაკიდან შეადგენს 5 მგ/კგ წონაზე გაყოფილი 2-3 მიღებად.

მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობაა არანაკლებ 3 თვისა.

ჭარბი დოზირება:

სიმ­პტო­მე­ბი: ჭარ­ბი დო­ზირების შემ­თხვე­ვე­ბი აღ­წე­რი­ლი არ არის. შე­საძ­ლებელია გვერ­დი­თი ეფექ­ტე­ბის გაძ­ლი­ე­რე­ბა.

მკურ­ნა­ლო­ბა: პრე­პა­რა­ტის დი­დი რა­ო­დე­ნო­ბით მი­ღე­ბი­ს შემთხვევაში სა­ჭი­როა ღე­ბი­ნე­ბის გა­მოწ­ვე­ვა, კუ­ჭის ამო­რეც­ხვა, აქ­ტი­ვი­რე­ბუ­ლი ნახ­ში­რის და­ნიშ­ვნა, სიმ­პტო­მუ­რი თე­რა­პი­ა.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

მონაცემები არ მოიპოვება.

ზემოქმედება ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე:

არ მო­ი­პო­ვე­ბა მო­ნა­ცე­მე­ბი არა­სა­სურ­ველი გავ­ლე­ნის შესახებ ავ­ტო­მო­ბი­ლის მარ­თვი­სა და იმ სა­მუ­შა­ო­ების შეს­რუ­ლე­ბის უნარ­ზე, რო­მლებიც მო­ით­ხოვს ფსი­ქო­მო­ტო­რული რე­აქ­ცი­ების სისწრაფეს.

პრეპარატის გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში:

ორ­სუ­ლო­ბი­სა და ლაქ­ტა­ცი­ის პე­რი­ოდ­ში ინიშნება მხოლოდ მკაცრი ჩვენებით, სარგებელი/რისკის სათანადო შეფასების შემდეგ.

გამოშვების ფორმა:

მყარი ჟელატინის კაფსულა 70 მგ.

10 კაფსულა ბლისტერში. 3 ბლისტერი მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

მყარი ჟელატინის კაფსულა 140 მგ.

10 კაფსულა ბლისტერში. 3 ბლისტერი მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

შენახვის პირობები:

ინახება მშრალ, ბავშვე­ბი­სათვის მიუწ­ვ­დო­მელ ადგილას, 30º C-მდე ტემ­პე­რა­ტუ­­­რის პირო­ბებ­ში.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი წარმოების თარიღიდან.

არ გამოიყენოთ ვარგისიანობის ვა­დის ამოწურვის შემ­დეგ.

აფთიაქიდან გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II (გაცემის წესი რეცეპტით).

საერთაშორისო დასახელება:

DEXPANTHENOL

მწარმოებელი: URSAPHARM ARZNEMITTEL GmbH, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: დექსპანთენოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

თვალის ცრემლი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

თვალის წვეთები: ფლაკონში 10 მლ

1 მლ

დექსპანთენოლი …………  30 მგ

სხვა კომპონენტები:

პოლივინილის სპირტი 14 მგ, ბენზალკონიუმის ქლორიდი (კონსერვანტი) 0.05 მგ, კალიუმის ფოსფატი ერთფუძიანი 2.26 მგ, კალიუმის ფოსფატი ორფუძიანი 5 მგ, წყალი ინიექციებისათვის 1 მლ-მდე.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

სიკაპროტექსი წარმოადგენს დექსპანთენოლისა და ფარმაკოლოგიურად არააქტიური საცხების და დამატენიანებელი კომპონენტის – პოლივინილის სპირტის თერაპიულ კომბინაციას, რაც განაპირობებს პრეპარატის ხელოვნური ცრემლის თვისებების ქონას.

დექსპანთენოლი არის პანთოტენის მჟავის სპირტული ანალოგი.

პანთოტენის მჟავა წარმოადგენს B ჯგუფის ერთ-ერთ ვიტამინს და მონაწილეობს ნივთიერებათა ცვლის ბევრ პროცესში. დექსპანთენოლი აჩქარებს ეპითელიზაციას, ასევე გააჩნია ანთების და ქავილის საწინააღმდეგო მოქმედებები ადგილობრივი გამოყენების დროს.

პოლივინილის სპირტი მოქმედებს რქოვანას ზედაპირზე, როგორც დამატენიანებელი და საცხები ნივთიერება, ახანგრძლივებს რქოვანასთან ცრემლის აპკის კონტაქტის დროს. ამცირებს რა ზედაპირულ დაჭიმულობას, ხელს უწყობს თვალის წინა ზედაპირზე დექსპანთენოლის თანაბარი განაწილების საშუალებას.

ჩვენებები:

“მშრალი” თვალები სინდრომის სიმპტომატური მკურნალობა, რომელიც წარმოიშვება:

• ცრემლ-სეკრეტორული აპარატის სისტემური ან ადგილობრივი დაავადებით გამოწვეული ცრემლის სეკრეციის შემცირების შედეგად;
• სხვადასხვა მიზეზით გამოწვეული თვალის ჭრილის ღია მდგომარეობა ხისტი კონტაქტური ლინზების ტარების პერიოდში თვალის წინა ზედაპირის დატენიანებისთვის.

მიღების წესი და დოზირება:

ექიმის სხვა რეკომენდაციების არ არსებობის შემთხვევაში ზუსტად უნდა შესრულდეს სიკაპროტექტი თვალის წვეთები პრეპარატის გამოყენების ინსტრუქცია.

– თვალის წვეთებს სიკაპროტექტს იწვეთებენ 1-2 წვეთს დღეში 6-ჯერ კონიუქტივალურ პარკში.

– ამისთვის აუცილებელია მოხსნათ ფლაკონს მფარავი პატარა ხუფი, გადმოატრიალოთ ფლაკონი და მის კორპუსზე სუსტად დაჭერით ჩაიწვეთოთ წვეთების საჭირო რაოდენობა კონიუნქტივალურ პარკში. ჩაწვეთების დროს აუცილებელია აარიდოთ ფლაკონი თვალის ლორწოვან გარსსა და კანს.

– მძიმე შემთხვევებში სიკაპროტექტი თვალის წვეთები პრეპარატი შეიძლება გამოყენებულ იქნას ყოველ საათში ერთხელ.

– პრეპარატი შეიძლება გამოყენებულ იქნას ხანგრძლივად.

გვერდითი მოვლენები:

იშვიათ შემთხვევებში პრეპარატის ერთ-ერთი კომპონენტისადმი ჰიპერმგრძნობელობა შეიძლება გამოვლინდეს სუსტი წვის სახით, რომელიც ქრება პრეპარატის გამოყენების აკრძალვის შემდეგ.

უკუჩვენებები:

* სიკაპროტექტის პრეპარატის ერთ-ერთ კომპონენტისადმი მომატებული მგრძნობელობა.

* სიკაპროტექტის პრეპარატით მკურნალობისას რბილი კონტაქტური ლინზების გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

განსაკუთრებული მითითებები:

ბავშვებში, ორსულობასა და ლაქტაციის დროს სიკაპროტექტის თვალის წვეთების გამოყენების შესახებ კლინიკური გამოკვლევების მონაცემები არ არსებობს.

შესაძლებელია პრეპარატი სიკაპროტექტი თვალის წვეთები გამოყენებულ იქნას ბავშვებში 1 წლის ასაკის ზევით, ორსულებისა და მეძუძური დედების მკურნალობისთვის ექიმის დანიშნულებით, თუ მოსალოდნელი სამკურნალო ეფექტი აღემატება შესაძლებელი გვერდითი ეფექტების განვითარების რისკს. მოცემული კატეგორიის პაციენტებში პრეპარატის გამოყენების ხანგრძლივობა არ აღემატება 7-10 დღეს.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი. გახსნილი ფლაკონი  არა უმეტეს 6 კვირა.

მწარმოებელი: HEEL, გერმანია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ორგანიზმის ზოგადი მასტიმულირებელი სამკურნალო ჰომეოპათიური საშუალება.

შემადგენლობა  და გამოშვების ფორმა:

წვეთები პერორალური მიღებისათვის: საწვეთურიან ფლაკონში 30 და 100 მლ

100 მლ

Spiritus 35 vol % ………………..     0.1 მლ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი წარმოადგენს ჰომეოპათიური წესით მომზადებულ კომპლექსურ ანტიჰომოტოქსიკოლოგიურ სამკურნალო საშუალებას, რომლის შემადგენლობაში შედის მცენარეული, მინერალური და ცხოველური წარმოშობის ნივთიერებები. ჰომოტოქსინების (ადამიანის ტოქსინები) შესახებ დოქტორ რეკევეგის მოძღვრების მიხედვით მათი მოქმედება დაფუძნებულია ორგანიზმის იმუნური სისტემის გააქტივებაზე და მისი ფუნქციის ნორმალიზაციაზე.

ჩვენებები:

ორგანიზმის დაცვითი ფუნქციის გასააქტივებლად ხანდაზმულთა დიაბეტთან დაკავშირებული ფუნქციური მოშლილობის დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

ჩვეულებრივ ინიშნება 10 წვეთი 3-ჯერ დღეში.

გამოყენების წესი: ჭამამდე ნახევარი საათით ადრე ენაზე (ან ენის ქვეშ) დაწვეთებით წყლის მიყოლების გარეშე. შეიძლება მცირეოდენ წყალში გახსნით ყლუპებად დალევა.

გვერდითი მოვლენები:

არ არის გამოვლენილი.

უკუჩვენებები:

არ არის დადგენილი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ არის შესწავლილი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, მშრალ, მზის სხივების პირდაპირი ზემოქმედებისა და გადახურებისაგან დაცულ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას. დაიცავით გადახურებისგან.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

MOLSIDOMINE

მწარმოებელი: SOPHARMA, ბულგარეთი

მოქმედი ნივთიერება: მოლსიდომინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ვაზოდილატატორი გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების სამკურნალოდ.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც.

1 ტაბ.

მოლსიდომინი ……………  2 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

რძის შაქარი, ხორბლის სახამებელი, მანიტოლი, აეროზილი 200, ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა, მაგნიუმის სტეარატი, პიტნის ზეთი, საღებავი, ავიცელი  pH 101.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

მოლსიდომინი წარმოადგენსNNO დონორს, ააქტიურებს გუანილატციკლაზას და ზრდის ცგმფ-ის (ციკლური გუანოზინმონოფოსფატი) უჯრედშიდა კონცენტრაციას. პრეპარატი ახდენს ხანგრძლივ ანტიანგინალურ მოქმედებას (6-12 საათი). დადებითად მოქმედებს პრედატვირთვასა და მიოკარდიუმის მეტაბოლიზმზე, რის შედეგადაც მცირდება მოთხოვნილება ჟანგბადზე. ზრდის სუბენდოკარდიული სისხლძარღვების დიამეტრს და კორონალურ დებიტს. აუმჯობესებს მიოკარდიუმის ჟანგბადით მომარაგებას, რაც თავის მხრივ ზრდის გულის იშემიური დაავადების მქონე პაციენტების ტოლერანტობას ფიზიკურ დატვირთვაზე.

ჩვენება:

• სტენოკარდიის შეტევების პროფილაქტიკა (განსაკუთრებით შესაფერისია ხანდაზმული ადამიანებისათვის);
• გულის ქრონიკული უკმარისობა (სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ერთად).

მიღების წესი და დოზირება:

ტაბლეტები მიიღება პერორალურად საკმარისი რაოდენობის სითხესთან ერთად ჭამის დროს ან ჭამის შემდეგ.

სტენოკარდიის შეტევის კუპირებისთვის: 1-2 მგ სუბლინგვალურად.

სტენოკარდიის შეტევების პროფილაქტიკისთვის: თერაპიის პირველ და მეორე დღეს 1-2 მგ დღე-ღამეში 4-6-ჯერ.

სადღეღამისო დოზა ჩვეულებრივ შეადგენს 2-4 მგ-ს, რაც იყოფა და მიიღება 2 თანაბარ დოზად. ზოგჯერ დოზა იზრდება 6-8 მგ-მდე, რომელიც იყოფა 3-4 მიღებად. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 12 მგ-ს.

დოზის გამოტოვების შემთხვევაში, მისი მიღება  შეიძლება ნებისმიერ დროს; თუმცა, ყურადღება უნდა მიექცეს იმ ფაქტს, რომ ინტერვალი ცალკეულ მიღებებს შორის უნდა შეადგენდეს არანაკლებ 12 საათს.

გვერდითი მოვლენები:

ყველაზე ხშირად აღინიშნება: თავის ტკივილი და თავბრუსხვევა, სწრაფი დაღლილობა, მადის დაკარგვა, არტერიული წნევის დაწევა, გახშირებული გულისცემა;

იშვიათად ვლინდება ალერგიული რეაქციები: ქავილი, შეწითლება, გამონაყარი კანზე;

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის სამკურნალო ან დამხმარე ნივთიერებების მიმართ;

* მწვავე სტენოკარდია;

* მკვეთრად გამოხატული ჰიპოტონია;

* ახლადგადატანილი მიოკარდიუმის ინფარქტი;

* ორსულობის პირველი ტრიმესტრი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

რეპროდუქციულ ფუნქციაზე პრეპარატის მოქმედების შესახებ მონაცემები არ არსებობს.

ორსულთა (ორსულობის სამი თვის შემდეგ) მკურნალობა სიდნოფარმის გამოყენებით შეიძლება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც მკურნალობას ნიშნავს და აკონტროლებს ექიმი, ვინაიდან პრეპარატმა შეიძლება მავნე ზეგავლენა მოახდინოს ნაყოფზე.

ლაქტაციის პერიოდში სიდნოფარმი გამოიყენება მხოლოდ ექიმის დანიშნულებით, ამასთან აუცილებელია ძუძუთი კვების შეწყვეტა პრეპარატით მკურნალობის პერიოდში.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ სიდნოფარმი ტვინის სისხლჩაქცევის მქონე ავადმყოფებში, გლაუკომის და დაბალი არტერიული წნევის დროს გამოიყენება მხოლოდ ექიმის დანიშნულებით.

◄ მითითებული დოზირებით გამოყენების დროს, სიდნოფარმის ყოველი დოზა შეიცავს 60 მგ ლაქტოზას, ამიტომ პრეპარატი არ არის რეკომენდებული იმ პირებისთვის, რომლებსაც აღენიშნებათ ლაქტოზას უკმარისობა, გალაქტოზემია ან გლუკოზის/გალაქტოზას მალაბსორბციის სინდრომი.

◄ პრეპარატი შეიცავს ხორბლის სახამებელს, ამიტომ არ არის რეკომენდებული ცელიაკიით (გლუტენური ენტეროპათია) დაავადებული პირებისთვის.

პრეპარატის ზემოქმედება აქტიურ ყურადღებაზე და ავტომობილების მართვისა და მანქანებთან მუშაობის შესაძლებლობაზე: პრეპარატის ყურადღების კონცენტრაციაზე ნეგატიური ზეგავლენის გამო, მისი გამოყენება არ არის რეკომენდებული სატრანსპორტო საშუალებების მძღოლებისათვის და მანქანა-დანადგარებთან მუშაობის დროს.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირების შემთხვევაში სიდნოფარმმა შეიძლება გამოიწვიოს ძლიერ გამოხატული თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, სისუსტე, გულისრევა, პირღებინება, არტერიული წნევის დაქვეითება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– სიდნოფარმის გამოყენება შეიძლება ბეტაადრენომაბლოკირებელ (ატენოლოლი, პროპრანოლოლი) და კალციუმის იონის ანტაგონისტებთან ერთად (ნიფედიპინი, ვერაპამილი).

! პრეპარატით მკურნალობის დროს ალკოჰოლის გამოყენება სრულიად დაუშვებელია!

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

თუ პრეპარატით მკურნალობის დროს ტაბლეტებმა შეიცვალა გარეგნული სახე, საჭიროა ამ შეფუთვიდან პრეპარატის მიღების შეწყვეტა.

საერთაშორისო დასახელება:

NIMESULIDE; DICYCLOMINE HYDROCHLORIDE

მწარმოებელი: GENOM BIOTECH

მოქმედი ნივთიერება: ნიმესულიდი+დიციკლომინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანალგეზიური და არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო  საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: ბლისტერზე 4 ტაბ., შეფუთვაში 50 ც.

1 ტაბ.

ნიმესულიდი ……………………………..  100 მგ

დიციკლომინის ჰიდროქლორიდი …….   20 მგ

ჩვენებები:

სხვადასხვა სპასტიური მდგომერეობები, ტკივილის სინდრომით მიმდინარე: გლუვი კუნთბის სპაზმი, თირკმლის და ღვიძლის ჭვალი, შარდსაწვეთის და შარდის ბუშტის სპაზმი, სანაღვლე გზების დისკინეზია, კუჭისა და ნაწლავების ჭვალი, პოსტქოლეცისტექტომიური სინდრომი, ქრონიკული კოლიტი, ოპერაციის შემდგომი პერიოდის ტკივილი;

სხვადსხვა ეტიმოლოგიის ტკივილის სინდრომი, მათ შორის, თავის ტკივილი, კუნთების ტკივილი, ნევრალგია, რადიკულიტი და გინეკოლოგიური დაავადებები, ტრავმები, ცხელებით ინფექციურ–ანთებითი დაავადებები.

მიღების წესი და დოზირება:

თუ ექიმის მიერ სხვაგვარად არ არის დანიშნული, სიგანი ინიშნება მიზრდილებში და 12 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში 1 ტაბლეტი 1–3–ჯერ დღეში. ბავშვებში 6–დან 12 წლამდე ¼–1/2 ტაბლეტი 1–3–ჯერ დღეში. მიღებებს შორის ინტერვალი არანაკლებ 4 საათისა. მკურნალობის ხანგრძლიობას განსაზღვრავს ექიმი.

პრეპარატის მიღებისას არ  შეიძლება ალკოჰოლური სასმელების მიღება. ხანგრძლივი მიღებისას უნდა გაკონტროლდეს პერიფერიული სისხლის უჯრედული შემადგენლობა და თირკმელების ფუნქცია.

პრაპარატის ხანდაზმულებში დანიშვნისას დოზის კორექცია საჭირო არ არის,

პრეპარატი გავლენას არ ახდენს ავტომანქანის მართვასა და სხვა პოტენციურად საშიში სამუშაოების შესრულების უნარზე.

გვერდითი მოქმედება:

კუჭ–ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულძმარვა, პირის სიმშრალე, ეპიგასტრალური ტკივილი, კუჭ–ნაწლავის ტრაქტის ტონუსის დაქვეითება.

თვალსიგა წნევის მომატება, ტრანზიტორული ბრადიკარდია, შემდგომი ტაქიკარდიით, არითმია, თავსი ტკივილი, ალერგიული რეაქციები. იშვიათ შემთხვევაში შესაძლებელია თრომბოციტოპენია.

უკუჩვენებები:

პრეპარატის კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა, გლაუკომა, წინამდებარე ჯირკვლის კეთილთვისებიანი ჰიპერტროფია შარდის შეკავების ტენდენციით, კუჭისა და 12–გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება გამწვავების ფაზაში;

ობსტრუქციული დაავადებები: ახალაზია, პილოროდუოდენალური სტენოზი, პილორული ობსტრუქცია, კარდიოსპაზმი,  ნაწლავის ატონია და გაუვალობა, თირკმელებისა და ღვიძლის გამოხატული დარღვევა, ქალებში ორსულობისა და ლაქტაციის დროს, 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

ურთიერთქმედება:

დიციკლომინს შეუძლია გააძლიეროს სხვა ქოლინომაბლოკირებელი საშუალებების (ატროპინის სულფატის) მოქმედება, ამიტომ არ არის გამართლებული მათი ერთდროული მიღება.

სიგანის შემადგენლობაში შემავალ პარაცეტამოლს შეუძლია გააძლიეროს მაო–ს ინჰიბიტორების (იმიპრამინი, ამიტრიპტილინი), სედატიური პრეპარატების (ნატრიუმის ბრომიდი, ვალერიანის ნაყენი), ეთილის სპირტის მოქმედება. ერთდროული მიღებისას ბარბიტალთან, ფენობარბიტალთან, რიფამპიცინთან იზრდება ჰეპატოტოქსიურობის რისკი. სიგანი აძლიერებს ანტიკოაგულანტების (ფენილინი, სინკუმარი) მოქმედებას.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: კანისა და ლორწოვენის სიმშრალე. დარღვევები კუჭ–ნაწლავის ტრაქტის მხრივ (გულისრევა, ტკივილი მუცელში), თვალშიგა წნევის მომატება, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ცენტრალური ნერვული სისტემის აგზნება, შარდის შეკავება.

მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა, მარილოვანი საფაღარათოს გამოყენება. პარაცეტამოლის ანტიდოტი – აცეტილცისტეინი (10% ხსნარი 5 მლ). სიმპტომატური თერაპია. ფსიქომოტორული აგზნების მოსახსნელად – დიაზეპამი (0.5% 2მლ).