საერთაშორისო დასახელება:

HYDROGEN PEROXIDE

მწარმოებელი: P.P.E. “GEMI”,პოლონეთი

მოქმედი ნივთიერება: წყალბადის ზეჟანგი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტისეპტიკური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

გელი: ალუმინის ტუბში 15 გ

წყალბადის ზეჟანგი 3% .............10 გ

დამხმარე ნივთიერებები:

EDTA 500 მგ, ტილოპური CB - 1.5 გ., ეთანოლი 96.5% - 5.0 გ, ორთოფოსფორმჟავა 85% - pH 3.5-4.5, დეიონიზირებული წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი აქტიური სუბსტანციის სახით შეიცავს წყალბადის ზეჟანგს 3% კონცენტრაციით. შერჩეულ შტამებზე პრეპარატის მიკრობიოლოგიური აქტივობის გამოკვლევისას დადასტურებულია მისი აქტიურობა არა მარტო გრამდადებითი (Staphilococcus aureus) და გრამუარყოფითი ბაქტერიების (Pseudomonas aeruginosa) არამედ საფუარას პათოგენური სოკოების (Candida albicans, Aspergilus Niger) მიმართ, რის შედეგადაც დადგენილია ამ ახალი ფორმის მეტი ეფექტურობა წყალბადის ზეჟანგის ცნობილ ხსნართან შედარებით.

პრეპარატი ხსნარისგან განსხვავებით 2-ჯერ სტაბილურია. პრეპარატის ჭრილობის ზედაპირზე გაშრობის შემდეგ მასზე წარმოიქმნება დამცავი აპკი, რომელიც იცავს ჭრილობას განმეორებითი ინფიცირებისაგან. პრეპარატს გააჩნია აგრეთვე სუსტად გამოხატული მომწვავი თვისება, რაც ხელს უწყობს მცირე ზომის ჭრილობიდან სისხლდენის შეჩერებას.

ჩვენებები:

• პრეპარატი გამოიყენება ჭრილობის, კანის ნაკაწრისა და ექსკორიაციის დეზინფექციისათვის.

მიღების წესი და დოზირება:

გელის მცირე რაოდენობა დაიტანება უშუალოდ ჭრილობაზე, ნაკაწრზე ან ექსკორიაციაზე. დაზიანებულ უბანზე.

გვერდითი მოვლენები:

პაციენტებში პრეპარატის კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობით პრეპარატის გამოყენებამ შესაძლებელია გამოიწვიოს კანის ალერგიული რეაქცები (ურტიკარია).

უკუჩვენებები:

* პრეპარატის ან მის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

არ არის წინააღმდეგნაჩვენები.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება კანის მნიშვნელოვანი დაზიანების დროს, რომელიც საჭიროებს ქირურგიულ ჩარევას.

ჭარბი დოზირება:

არ მოიპოვება მონაცემები.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ აღინიშნება.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

საერთაშორისო დასახელება:

Piperacillin/Tazobactam

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

პენიცილინის ჯგუფი

შემადგენლობა:

პრეპარატის ერთი ფლაკონი(2 გ/0,25 გ) შეიცავს აქტიური ნივთიერებების:

პიპერაცილინის ნატრიუმის მარილს, რომელიც შეესაბამება 2 გ პიპერაცილინს და ტაზობაქტამის ნატრიუმის მარილს, რომელიც შეესაბამება 0.25 გ ტაზობაქტამს.

პრეპარატის ერთი ფლაკონი(4 გ/0,5 გ) შეიცავს აქტიური ნივთიერებების:

პიპერაცილინის ნატრიუმის მარილს, რომელიც შეესაბამება 4 გ პიპერაცილინს და ტაზობაქტამის ნატრიუმის მარილს, რომელიც შეესაბამება 0.5 გ ტაზობაქტამს.

მოქმედების მექანიზმი:

კომბინირებული ანტიბაქტერიული პრეპარატი.

პიპერაცილინი ნახევრადსინთეზური ფართო სპექტრის ბაქტერიციდული მოქმედების პენიცილინის ჯგუფის ანტიბიოტიკია, რომლის მოქმედება დამყარებულია ბაქტერიების უჯრედის კედლის სინთეზის დათრგუნვაზე.

ტაზობაქტამი აინჰიბირებს ბეტა-ლაქტამაზების უმეტეს ნაწილს, ქრომოსომული და პლაზმიდური ფერმენტების ჩათვლით. პრეპარატის შემადგენლობაში ტაზობაქტამის არსებობა მნიშვნელოვნად ზრდის მის ანტიბაქტერიულ სპექტრს.

პრეპარატისადმი მგრძნობიარეა აერობული გრამუარყოფოთი ბაქტერიები: Escherichia coli, Salmonella spp., Shigella spp., Enterobacter spp. (Enterobacter cloacae, Enterobacter aerogenes), Providencia spp, Citrobacter spp., Klebsiella spp (Klebsiella oxytoca-სა და Klebsiella pneumoniae-ს ჩათვლით), Morganella morganii, Serratia spp. (Proteus mirabilis-სა და Proteus vulgaris-ს ჩათვლით), Pseudomonas aeruginosa (მხოლოდ პიპერაცილინისადმი მგრძნობიარე შტამები), Pseudomonas spp. (Burkholderia cepacia-სა და Pseudomonas fluorescens-ს ჩათვლით), Moraxella spp.. (Moraxella catarrhalis-ს ჩათვლით), Neisseria spp. (Neisseria meningitidis-სა და Neisseria gonorrhoeae-ს ჩათვლით), Haemophilus spp. (Haemophilus influenzae-სა და Haemophilus parainfluenzae-ს ჩათვლით), Pasteurella multocida, Yersinia spp., Campylobacter spp., Gardnerella vaginalis, Stenotrophomonas maltophilia, Acinetobacter spp. (ქრომოსომული ბეტა-ლაქტამაზას წარმომქმნელი და არა-წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით); აერობული გრამდადებითი ბაქტერიები: Streptococcus spp. (Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Streptococcus agalactiae, Streptococcus bovis), Viridans group streptococci (C და G), Enterococcus spp. (Enterococcus faecalis, Enterococcus faecium), Staphylococcus spp. (Staphylococcus aureus-ის მეტიცილინისადმი მგრძნობიარე შტამები, Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus saprophyticus), Listeria monocytogenes, Nocardia spp. ანაერობული ბაქტერიები: Bacteroides spp. (Bacteroides fragilis, Bacteroides ovatus და სხვ.), Fusobacterium nucleatum; Clostridum spp. (Clostridum perfringens-სა და Clostridium difficile-ს ჩათვლით), Peptostreptococcus spp., Eubacter spp., Veillonella spp., Actinomyces spp.

ვენაში ინფუზიის შემდეგ პრეპარატის T1/2 36-72 წუთს შეადგენს. პლაზმის ცილებს უკავშირდება პიპერაცილინის 21% და ტაზობაქტამის 23%. კარგად აღწევს ქსოვილებსა და ორგანიზმის ბიოლოგიურ სითხეებში, ნაწლავის ლორწოვანი გარსის, ნაღვლის ბუშტის, ნაღვლისა და ფილტვის ჩათვლით. პიპერაცილინის 69% და ტაზობაქტამის 80% შარდთან ერთად გამოიყოფა. პიპერაცილინი, ასევე გამოიყოფა ნაღვლის მეშვეობით.

ჩვენება:

პრეპარატისადმი მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული სისტემური და ადგილობრივი ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები:

• ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები (პნევმონია, ფილტვის აბსცესი, პლევრის ემპიემა);
• აბდომინალური ინფექციები - პერიტონიტი, პელვიოპერიტონიტი, ქოლანგიტი, ნაღვლის ბუშტის ემპიემა, აპენდიციტი (გართულებული აბსცედირებული);
• შარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები (გართულებული ინფექციების ჩათვლით) - პიელონეფრიტი, ცისტიტი, პროსტატიტი, ეპიდიდიმიტი, გონორეა, ენდომეტრიტი, ვულვოვაგინიტი, მშობიარობის შემდგომი ენდომეტრიტი და ადნექსიტი;
• ძვალ-სახსართა სისტემის ინფექციები;
• კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები - ფლეგმონა, ფურუნკულოზი, აბსცესი, პიოდერმია, ლიმფადენიტი, ლიმფანგიტი, ინფიცირებული ტროფიკული წყლულები, ინფიცირებული ჭრილობები და დამწვრობები;
• ინტრააბდომინალური ინფექციები;
• ბაქტერიული ინფექციები პაციენტებში ნეიტროპენიით;
• სეფსისი, მენინგიტი;
• ოპერაციის შემდგომი ინფექციების პროფილაქტიკა.

პრეპარატის ფართო სპექტრის ბაქტერიციდული მოქმედების გამო, მისი გამოყენება შესაძლებელია ემპირიული თერაპიის დროს, გამომწვევი ორგანიზმის იდენტიფიკაციამდე, ხოლო გამომწვევის დადგენის შემდეგ - პრეპარატისადმი მგრძნობელობის შესაბამისად.

უკუჩვენება:

* პენიცილინების, ცეფალოსპორინებისა და სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;

* 2 წლამდე ასაკის პაციენტები (ეფექტურობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის);

* ორსულობა და ლაქტაცია;

განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში ძლიერი სისხლდენით, მუკოვისციდოზის, ფსევდომემბრანული კოლიტისა და თირკმლის ქრონიკული უკმარისობის დროს.

უსაფრთხოების ზომები:

პაციენტებში პენიცილინისადმი მომატებული მგრძნობელობით, შესაძლოა ჯვარედინი ალერგიის განვითარება.

2 წლამდე ასაკის პაციენტებში პრეპარატის ეფექტურობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის. სასიცოცხლო ჩვენებით შესაძლებელია პრეპარატის გამოყენება მცირე ასაკიდან.

პრეპარატით მკურნალობის ფონზე დიარეის გამოვლინებისას გასათვალისწინებელია ფსევდომემბრანული კოლიტის გამოვლინება. კოლიტის მსუბუქი ფორმის შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატის მოხსნა, ხოლო საშუალო და მძიმე ფორმები საჭიროებენ სპეციალურ მკურნალობას.

პეროტათი ხანგრძლივი მკურნალობის შემთხვევაში საჭიროა თირკმლისა და ღვიძლის ფუნქციური და სისხლის მაჩვენებლების (მათ შორის კოაგულაციური სისტემის) პერიოდული კონტროლი.

ხანმოკლე დროის განმავლობაში გონორეის სამკურნალოდ პრეპარატის დიდი დოზებით გამოყენების შედეგად შესაძლოა მოხდეს ათაშანგის ინკუბაციური პერიოდის სიმპტომების შენიღბვა. ამიტომ გონორეის მკურნალობის დაწყებამდე პაციენტები გამოკვლეულ უნდა იქნენ ათაშანგზე.

პეროტა ფარმაკოლოგიურად (ერთ შპრიცში) შეუთავსებელია ამინოგლიკოზიდებთან, რინგერის ლაქტატის ხსნართან, სისხლთან, სისხლის შემცვლელებთან ან ალბუმინის ჰიდროლიზებთან.

პრეპარატები, რომლებიც აქვეითებენ თირკმლის მილაკოვან სეკრეციას, ამცირებენ როგორც პიპერაცილინის, ასევე ტაზობაქტამის კლირენსს, თუმცა ორივე პრეპარატის Cmax უცვლელი რჩება.

ჰეპარინთან, პერორალურ ანტიკოაგულანტებთან და სხვა ჰემოსტაზურ სისტემაზე მოქმედ პრეპარატებთან ერთდროული მიღებისას საჭიროა სისხლის კოაგულაციური პარამეტრების ხშირი კონტროლი.

პიპერაცილინი ამცირებს მეთოტრექსატის გამოყოფას, ამიტომ საჭიროა შრატში ამ უკანასკნელის დონის მონიტორინგი. პრობენეციდისა და პეროტას ერთდროული მიღებისას იზრდება ამ უკანასკნელის ნახევარგამოყოფის პერიოდი. პიპერაცილინისა და ვეკურონიუმის (ან კუნთების სხვა არამადეპოლარიზებელი რელაქსანტების) ერთდროული მიღება ახანგრძლივბს ნერვ-კუნთოვან ბლოკადას.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პეროტას გამოყენების სარგებელი დედისთვის უნდა აჭარბებდეს ნაყოფზე მისი გავლენის პოტენციურ რისკს.

დოზის გადაჭარბება:

სიმპტომები: აგზნებადობა, კრუნჩხვითი სახის მოვლენები.

მკურნალობა: სიმპტომური თერაპია, ანტიეპილეფსიური საშუალებები (დიაზეპამისა და ბარბიტურატების ჩათვლით), ჰემოდიალიზი ან პერიტონეალური დიალიზი.

დოზირება და მიღების წესი:

პრეპარატის დოზის შერჩევას და შეყვანის გზას ადგენენ ინდივიდუალურად გამომწვევის მგრძნობელობის, ინფექციის სიმძიმისა და ლოკალიზაციის მიხედვით.

პრეპარატი გამოიყენება ვენაში საინფუზიოდ 20-30 წთ-ის განმავლობაში.

მოზრდილებსა და ბავშვებში 12 წლის ზემოთ საშუალო დღიური დოზა შეადგენს 12 გ პიპერაცილინსა და 1.5 გ ტაზობაქტამს: 2/0.25 გ (2 გ პიპერაცილინი / 0.25 გ ტაზობაქტამი) ყოველ 6 საათში ერთხელ ან 4/0.5 გ (4 გ პიპერაცილინი / 0.5 გ ტაზობაქტამი) ყოველ 8 საათში ერთხელ. Pseudomonas aeruginosa-თი გამოწვეული ინფექციების შემთხვევაში შესაძლებელია ამინოგლიკოზიდების ჩართვა მკურნალობის სქემაში.

ბავშვებში თირკმლის ნორმალური ფუნქციით, რომლებიც იწონიან 40 კგ-მდე, რეკომენდებული დოზაა 100 მგ პიპერაცილინი/12.5 მგ ტაზობაქტამი კგ სხეულის წონაზე ყოველ 8 საათში ერთხელ.

პაციენტებში თირკმლის უკმარისობით ი/ვ დღიური დოზის შერჩევა ხდება კრეატინინის კლირენსის მიხედვით:

კრეატინინის კლირენსი (მლ/წთ) რეკომენდებული პიპერაცილინი/ტაზობაქტამის დოზა

20-40 დღიური დოზა: 12/1.5 გ

(4 გ პიპერაცილინი / 0.5 გ ტაზობაქტამი) ყოველ 8 საათში ერთხელ

(4 გ პიპერაცილინი / 0.5 გ ტაზობაქტამი) ყოველ 12 საათში ერთხელ.

ჰემოდიალიზზე მყოფი პაციენტებისათვის მაქსიმალური დღიური დოზა შეადგენს 8 გ პიპერაცილინი/1 გ ტაზობაქტამი დღეში, ხოლო ყოველი დიალიზის შემდგომ ეძლევათ ერთი დამატებითი დოზა 2 გ პიპერაცილინი/0.25 გ ტაზობაქტამი, ვინაიდან ჰემოდიალიზის დროს ორგანიზმიდან 4 საათში გამოიდევნება პიპერაცილინის საერთო რაოდენობის 30%-50%.

მკურნალობის კურსი შეადგენს 7-10 დღეს, ხოლო განსაკუთრებული ჩვენების შემთხვევაში 14 დღე გრძელდება.

ხსნარის მომზადების და შეყვანის წესები:

ინტრავენურად შესაყვანი ხსნარის მოსამზადებლად გამოიყენება 0.9%-იანი ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარი, 5%-იანი დექსტროზის ხსნარი ანდა სტერილური საინექციო წყალი.

ვენაში ინფუზიისათვის (3-5 წუთის განმავლობაში) პრეპარატის (2გ/0.25გ) ფლაკონის შიგთავსი იხსნება 10 მლ ზემოაღნიშნულ რომელიმე გამხსნელში.

ვენაში წვეთოვნად ინფუზიისათვის პრეპარატის (2გ/0.25გ ან 4გ/0.5გ) ფლაკონის შიგთავსი შესაბამისად იხსნება 10 მლ ან 20 მლ 0.9%-იან ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარში. მიღებული ხსნარი შემდგომში იხსნება 50 მლ ზემოაღნიშნულ რომელიმე გამხსნელში ან 5%-იან დექსტროზის ხსნარში ან 5%-იან დექსტროზისა და 0.9%-იან ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარების ნარევში.

გვერდითი მოვლენები:

ხშირად: დიარეა, გულისრევა, ღებინება.

შედარებით იშვიათად: ფლებიტი, თრომბოფლებიტი, კანის ჰიპერემია, ალერგიული რეაქციები (ჭინჭრის ციება, ქავილი, გამონაყარი), ასევე შესაძლებელია სუპერინფექციის განვითარება.

იშვიათად: მულტიფორმული ექსუდაციური ერითემა; ეგზემა; მიასთენია, მიალგია; ჰალუცინაციები; არტერიული წნევის დაქვეითება; სისხლდენა; ტკივილი და ჰიპერემია პრეპარატის შეყვანის ადგილას.

ძალიან იშვიათად: ფსევდომემბრანული ენტეროკოლიტი.

ასევე, შესაძლებელია ლაბორატორიული მაჩვენებლების ცვლილება: გარდამავალი ლეიკოპენია, ეოზინოფილია, თრომბოციტოპენია, ჰიპოკალიემია, ღვიძლის ფერმენტების გარდამავალი მატება, ბილირუბინემია, შარდოვანასა და კრეატინინის კონცენტრაციის მატება.

ვარგისიანობა და შენახვის პირობები:

პრეპარატის ვარგისიანობის ვადაა 2 წელი, ინახება 25ºC ტემპერატურამდე, სინათლისაგან დაცულ, მშრალ, ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე!

გამოშვების ფორმა:

სტერილური ფხვნილი ვენაში საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად:

1 ფლაკონი შეიცავს - 2 გ პიპერაცილინი/0.25 გ ტაზობაქტამი; მეორადი შეფუთვა - მუყაოს კოლოფში.

სტერილური ფხვნილი ვენაში საინფუზიო ხსნარის მოსამზადებლად:

1 ფლაკონი შეიცავს - 4 გ პიპერაცილინი/0.5 გ ტაზობაქტამი; მეორადი შეფუთვა - მუყაოს კოლოფში.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

ექიმის რეცეპტის მიხედვით!

საერთაშორისო დასახელება:

SEREOA REPENS

მწარმოებელი: Piere Fabre Medicament Production, საფრანგეთი

მოქმედი ნივთიერება:

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

წინამდებარე ჯირკვლის გაურთულებელი კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზიის (წჯკჰ) დროს გამოსაყენებელი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 60 ც.

1 ტაბ.

Sereoa repens-ის ჰექსანური ლიპიდოსტეროლური ექსტრაქტი........ 80 მგ

კაფსულები: შეფუთვაში 30 ც.

1 კაფს.

Sereoa repens -ის ჰექსანური ლიპიდოსტეროლური ექსტრაქტი....... 160 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ექსპერიმენტულმა შრომებმა პროსტატის უჯრედებზე in vitro და in vivo ცხოველებსა და ადამიანებზე დაადასტურა, რომ პერმიქსონი ხასიათდება შემდეგი თვისებებით: ანტიანდროგენული, ანთების საწინააღმდეგო, შეშუპების საწინააღმდეგო და ანტიპროლიფერაციული ეფექტით, რომლებიც არჩევითად ვლინდება წინამდებარე ჯირკვლის დონეზე. აქვე აღსანიშნავია, რომ პრეპარატი არ მოქმედებს სისხლის პლაზმაში სასქესო ჰორმონების დონეზე, პოტენციასა და ლიბიდოზე და არ ცვლის სისხლის პლაზმაში პროსტატასსპეციფიური ანტიგენის დონეს.

ანტიანდროგენული მოქმედება განპირობებულია შემდეგით: პერმიქსონი უზრუნველყოფს 5-ალფა რედუქტაზის I და II ტიპის უკონკურენტო ინჰიბირებას. ამ ორ იზოენზიმს წინამდებარე ჯირკვალში ტესტოსტერონი გადაჰყავს მის აქტიურ ფორმაში დიჰიდროტესტოსტერონში (დჰტ). დიჰიდროტესტოსტერონ წჯკჰ-ის პათოგენეზის უმთავრესი ფაქტორია. დამტკიცებულია, რომ პერმიქსონი ამცირებს დიჰიდროტესტოსტერონის კონცენტრაციას ადამიანის პროსტატის ქსოვილში წჯკყ-ის დროს.

პერმიქსონი აინჰიბირებს პროსტატის უჯრედების პროლიფერაციას წჯკჰ-ის დროს, რომელიც ინდიცირებულია ფიბრობლასტების ზრდის ძირითადი ფაქტორის (b-FGF)- მიერ.

პერმიქსონი ასევე ამცირებს ეპიდერმალური ზრდის ფაქტორის (FGF) კონცენტრაციას პროსტატის  ქსოვილში წჯკყ-ის დროს.

პერმიქსონი აფერხებს ანთების მედიატორების, არაქიდონის მჟავას, პროსტოგლანდინებისა და ლეიკოტრიენების სინთეზს - ფოსფორიპლაზა A2 ციკლოოქსიგენაზისა და 5-ლიპოოქსიგენაზის ინჰიბირების გზით.

ფარმაკოლოგიურმა კვლევებმა დაამტკიცეს პერმიქსონ-ის შეშუპების საწინააღმდეგო მოქმედება ანთებითი პროცესის სისხლძარღვოვან კომპონენტებზე ზემოქმედების გზით (კაპილარების განვლადობის შემცირება).

პერმიქსონის ანტიანდროგენული და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება დამტკიცებულია in vivo ექსპერიმენტით ცხოველებზე (რაბინეტის მოდელი). პერმიქსონის გამოყენება აფერხებს პროსტატის ზომების გაზრდას ექსპერიმენტულ ცხოველებში. ზემოთ აღწერილი ფარმაკოლოგიური თვისებები ხსნიან პერმიქსონის დადებით მოქმედებას წჯკჰ-ის სიმპტომებზე და აგრეთვე უროდინამიკურ მაჩვენებლებზე.

ჩვენებები:

• პერმიქსონი გამოიყენება წინამდებარე ჯირკვლის გაურთულებელი კეთილთვისებიანი ჰიპერპლაზიის და პროსტატიტების დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

პერმიქსონი ინიშნება ჭამის დროს 320 მგ დღეში ერთხელ ან ორ მიღებაზე. გაფრთხილება: უზმოზე პრეპარატის მიღებას ზოგჯერ შეიძლება გულისრევა მოჰყვეს.

უკუჩვენებები:

არ არსებობს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ჩატარებულმა კვლევებმა არ გამოავლინა პერმიქსონის რაიმე ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან, რომლებსაც ხშირად იყენებენ წჯკჰ-ით დაავადებულ პაციენტებში (საშარდე სისტემის ინფექციების სამკურნალო საშუალებები, ანტისეპტიკური, ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები).

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: ტაბლეტები - 5 წელი.

კაფსულები - 3 წელი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

პერიციაზინი წარმოადგენს ფენოთიაზინის პიპერიდინულ წარმოებულს. მას გააჩნია ანტიფსიქოზური, სედაციური, ღებინების საწინააღმდეგო მოქმედება. იგი ასევე იწვევს ადრენორეცეპტორების და ქოლინორეცეპტორების ბლოკირებას, ჰიპოტენზიას, აგრეთვე აბლოკირებს პოსტსინაფსურ დოფამინერგულ რეცეპტორებს თავის ტვინის მეზოლიმბურ სტრუქტურებში, თრგუნავს ჰიპოფიზის და ჰიპოთალამუსის ჰორმონების გამოყოფას, ზრდის პროლაქტინის პროდუქციას.

ფარმაკოკინეტიკა

კლინიკური მონაცემები ფარმაკოკინეტის შესახებ მწირია. პრეპარატი უკავშირდება პლაზმის ცილებს, გამოიყოფა თირკმელებით და ნაღვლის მეშვეობით.

ჩვენებები

• ფსიქოპათიები (ისტერიული, აგზნებითი);
• პარანოიდული მდგომარეობა - ორგანული, სისხლძარღვოვანი და სენილური პათოლოგიის დროს;
• ფსიქოპათიური მდგომარეობა შიზოფრენიის დროს.

დოზირების რეჟიმი

რეკომენდებული საწყისი დღიური დოზა 5-10 მგ. საშუალო დღიური დოზაა 30-50 მგ. სასურველია პრეპარატის მიღება საღამოს საათებში. დოზა ნაწილდება 3-4 მიღებაზე.

ბავშვებში და ხანდაზმულებში რეკომენდებულია საწყისი დღიური დოზა 5 მგ. დოზა შეიძლება გაიზარდოს 10-30 მგ.

მოზრდილებში მაქსიმალური დღიური დოზა შეადგენს 60 მგ.

გვერდითი მოვლენები

აღინიშნება: უძილობა, აჟიტირება, მხედველობის გაუარესება, არითმია, პოსტურალური ჰიპოტენზია, ქოლესტაზი, სუნთქვის დათრგუნვა, იმპოტენცია, გალაქტორეა, აგრანულოციტოზი, პირის სიმშრალე, ყაბზობა, აკომოდაციის დარღვევა.

უკუჩვენებები

* გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაავადებები;

* ცნს-ის გამოხატული დათრგუნვა;

* გლაუკომა;

* პორფირია;

* წინამდებარე ჯირკვლის დაავადებები;

* ორსულობა, ლაქტაცია.

ორსულობა და ლაქტაცია

პრეპარატი უკუნაჩვენებია ორსულობის და ლაქტაციის დროს.

განსაკუთრებული მითითებები

♦ პერიციაზინი სიფრთხილით გამოიყენება ხანდაზმულებში, დასუსტებულ პირებში და ფენოთიაზინების მიმართ მომატებული მგრძნობელობისას;

♦ ასევე ღვიძლის დაზიანებისას, რეის სინდრომის, სარძევე ჯირკვლის კიბოს, გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების, პარკინსონის დაავადების და ალკოჰოლური ინტოქსიკაციისას.

♦ ჰიპერთერმიის გამოვლენის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს დაუყოვნებლივ.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

- პერიციაზინის ცნს-ზე დამთრგუნველად მოქმედ სხვა პრეპარატებთან ერთად გამოყენებისას ცნს დეპრესია ძლიერდება და ადგილი აქვს სუნთქვის დათრგუნვას;

- პერიციაზინი აქვეითებს ამფეტამინის, ლევოდოპას, კლონიდინის, გუანეტიდინის, ადრენალინის მოქმედებას.

- მისი ჰიპოტენზიურ პრეპარატებთან ერთად დანიშვნა იწვევს ორთოსტატულ ჰიპოტენზიას.

- არ არის რეკომენდებული პრეპარატის მიღებისას ავტოტრანსპორტის და მექანიზმების მართვა.

საერთაშორისო დასახელება:

CYPROHEPTADINE

მწარმოებელი: EGIS PHARMACEUTICALS PLC, უნგრეთი

მოქმედი ნივთიერება: ციპროჰეპტადინის ჰიდროქლორიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ალერგიის საწინააღმდეგო საშუალება (ჰისტამინური H₁-რეცეპტორების მაბლოკირებელი).

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ, შეფუთვაში 2 ბლისტერი.

1 ტაბ.

ციპროჰეპტადინის ჰიდროქლორიდი ..........     4 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ჟელატინი, ლაქტოზა, მაგნიუმის სტეარატი, სახამებელი, ტალკი.

სიროფი: ფლაკნში 100 მლ

1 მლ

ციპროჰეპტადინის ჰიდროქლორიდი ..........     400 მკგ

დამხმარე ნივთიერებები:

სორბინის მჟავა, საქაროზა, მწვავე ნატრიუმი, ყინულოვანი ძმარმჟავა, ტუტი-ფრუტის ესენცია, ეთანოლი, საღებავი არიავიტი ყვითელი, გასუფთავებული წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატს გააჩნია ანტიალერგიული, ანტიჰისტამინური, ანტიქოლინერგული და სუსტად გამოხატული სედატიური მოქმედება. პრეპარატის ანტიალერგიული ეფექტი განპირობებულია მისი ანტიჰისტამინური მოქმედებით და კაპილარების განვლადობის შემცირებით.

ჩვენებები:

• ალერგიული მდგომარეობები, განსაკუთრებით თანხლებული ქავილით, მაგალითად: მწვავე და ქრონიკული ჭინჭრის ციება, ანგიონევროზული შეშუპება, წამლისმიერი გამონაყარი, ქავილი, ეგზემა, ეგზამატოზური დერმატიტი, კონტაქტური დერმატიტი, ნეიროდერმიტი ალერგიული რინიტი, ვაზომოტორული რინიტი, შრატის დაავადება, მწერების ნაკბენი;
• კარცინოიდული სინდრომის სახელწოდებით ცნობილი დაავადების სიმპტომური მკურნალობა;
• სისხლძარღვოვანი გენეზის თავის ტკივილი (შაკიკი, ჰისტამინური თავის ტკივილი);
• პაციენტები ანორექსიით და დასუსტებული ავადმყოფები. მადის გასაძლიერებლად და ზოგადი ფიზიკური მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად ნეიროგენული ანორექსიის, იდიოპათიური ანორექსის, ქრონიკული დამაუძლურებელი დაავადებების, გამოფიტვის დროს, გადატანილი ინფექციების შემდეგ ან გამოჯანმრთელების ეტაპზე მყოფი პაციენტებისათვის.

მიღების წესი და დოზირება:

პერიტოლის მიღება ყოველთვის უნდა მოხდეს მკაცრად ექიმის დანიშნულებით.

ტაბლეტები

მოზრდილები:

- ჩვეულებრივ საწყისი დოზა შეადგენს 12 მგ-ს (1 ტაბლეტი 3-ჯერ დღეში).

- ქრონიკული ჭინჭრის ციების დროს შესაძლებელია დღეში 6 მგ (ე.ი. 1/2 ტაბლეტი 3-ჯერ).

- მწვავე შაკიკის დროს რეკომენდებული დოზაა დღეში 4 მგ (1 ტაბლეტი). თუ შაკიკის შეტევა არ გაივლის, ამ დოზის განმეორება შეიძლება ნახევარ საათში. არ უნდა მოხდეს 8 მგ-ზე მეტი დოზის მიღება (2 ტაბლეტი) 4-6 საათის განმავლობაში.

- შემანარჩუნებელი დოზა: ჩვეულებრივ, ეფექტურია დღეში 12 მგ-ის მიღება (1 ტაბლეტი 3-ჯერ).

- მაქსიმალური დღიური დოზა: 32 მგ (2 ტაბლეტი 4-ჯერ).

- ხანდაზმულებისათვის და/ან დასუსტებული პაციენტებისათვის პერიტოლის ტაბლეტების დანიშვნის დროს საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა, რადგან, მათ აქვთ მაღალი მგრძნობელობა ანტიჰისტამინური პრეპარატების ზოგიერთი გვერდითი მოვლენის მიმართ (მაგალითად: თავბრუსხვევა, ძილიანობა და ჰიპოტენზია).

ბავშვები:

- პერიტოლის მიცემა არ შეიძლება 2 წლამდე ასაკის ბავშვებისათვის.

- 2 წლის ზემოთ ბავშვებისათვის რეკომენდებული დღიური დოზაა 0.25 მგ/კგ სხეულის წონაზე, ანუ 8 მგ/კგ.მ.

- ბავშვები 2-6 წლამდე ასაკში: შესაძლებელია 4-6 მგ-ის მიცემა (1-1/2 ტაბლეტი) დღეში. მაქსიმალური დღიური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 1 მგ-ს (3 ტაბლეტი).

- ბავშვები 7-14 წლამდე ასაკში: ჩვეულებრივი დოზაა 8-12 მგ (1 ტაბლეტი 2 ან 3-ჯერ დღეში). თუ საჭიროა დღიური დოზის მიცემა ერთ მიღებაზე, რეკომენდებულია მისი მიღება ძილის წინ. მაქსიმალური დღიური დოზა ამ ასაკობრივი ჯგუფისათვის არ უნდა აღემატებოდეს 16 მგ-ს (4 ტაბლეტი).

ბავშვებისათვის, განსაკუთრებით მცირე ასაკობრივ ჯგუფში, რეკომენდებულია პერიტოლის სიროფის მიცემა.

- პაციენტები ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით: ამ პაციენტებში შესაძლოა მოხდეს აქტიური ნივთიერების მეტაბოლიზმის დაქვეითება, რის გამოც შეიძლება საჭირო გახდეს დოზის შემცირება.

- პაციენტები თირკმელების ფუნქციის დარღვევით: პრეპარატის აქტიური კომპონენტი, ძირითადად, გამოიყოფა თირკმელებით, რის გამოც შეიძლება საჭირო გახდეს დოზის შემცირება.

- პერიტოლის მიღება რეკომენდებულია ყოველდღე დაახლოებით ერთსა და იმავე დროს. ეს უზრუნველყოფს მის ოპტიმალურ ეფექტს.

- პერიტოლის ტაბლეტების მიღების დავიწყების შემთხვევაში დაუშვებელია ორმაგი დოზის მიღება გამოტოვებული დოზის ასანაზღაურებლად.

სიროფი

მოზრდილები:

- ჩვეულებრივ საწყისი დოზა შეადგენს 12 მგ-ს (10 მლ სიროფი 3-ჯერ დღეში).

- ქრონიკული ჭინჭრის ციების დროს შესაძლებელია დღეში 6 მგ-ის მიღება (ე.ი. 5 მლ 3-ჯერ).

- მწვავე შაკიკის დროს რეკომენდებული დოზაა 4 მგ (10 მლ ერთხელ) დღეში. თუ შაკიკის შეტევა არ გაივლის, ამ დოზის განმეორება შეიძლება ნახევარ საათში. არ უნდა მოხდეს პრეპარატის 8 მგ-ზე მეტი დოზით მიღება (10 მლ 2-ჯერ) 4-6 საათის განმავლობაში.

- შემანარჩუნებელი დოზა: ჩვეულებრივ, ეფექტურია დღეში 12 მგ-ის მიღება (10 მლ 3-ჯერ).

- მაქსიმალური დღიური დოზა: 32 მგ (სიროფის 20 მლ 4-ჯერ).

- ხანდაზმულებისათვის და/ან დასუსტებული პაციენტებისათვის პერიტოლის სიროფის დანიშვნის დროს საჭიროა სიფრთხილის გამოჩენა, რადგან, მათ აქვთ მაღალი მგრძნობელობა ანტიჰისტამინური პრეპარატების ზოგიერთი გვერდითი მოვლენის მიმართ (მაგალითად: თავბრუსხვევა, ძილიანობა და ჰიპოტენზია).

ბავშვები:

პერიტოლის მიცემა არ შეიძლება 2 წლამდე ასაკის ბავშვებისათვის.

- 2 წლის ზემოთ ბავშვებისათვის რეკომენდებული დღიური დოზა 0.25 მგ/კგ სხეულის წონაზე, ანუ 8 მგ/კგ.მ.

- ბავშვები 2-6 წლამდე ასაკში: შესაძლებელია 4-6 მგ-ის მიცემა (5 მლ 2-3-ჯერ) დღეში. მაქსიმალური დღიური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 12 მგ-ს (10 მლ 3-ჯერ).

- ბავშვები 7-14 წლამდე ასაკში: ჩვეულებრივი დოზაა 8-12 მგ (10 მლ 2 ან 3-ჯერ დღეში). თუ საჭიროა დღიური დოზის მიცემა ერთ მიღებაზე, რეკომენდებულია მისი მიღება ძილის წინ. მაქსიმალური დღიური დოზა ამ ასაკობრივი ჯგუფისათვის არ უნდა აღემატებოდეს 16 მგ-ს (10 მლ 4-ჯერ).

ერთი ჩაის კოვზი იტევს 5 მლ-ს, ერთი დესერტის კოვზი იტევს 10 მლ-ს.

პაციენტები ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით: ამ პაციენტებში შესაძლოა მოხდეს აქტიური ნივთიერების მეტაბოლიზმის დაქვეითება, რის გამოც შეიძლება საჭირო გახდეს დოზის შემცირება.

პაციენტები თირკმელების ფუნქციის დარღვევით: პრეპარატის აქტიური კომპონენტი, ძირითადად, გამოიყოფა თირკმელებით, რის გამოც შეიძლება საჭირო გახდეს დოზის შემცირება.

- პერიტოლის მიღება რეკომენდებულია ყოველდღე დაახლოებით ერთსა და იმავე დროს. ეს უზრუნველყოფს მის ოპტიმალურ ეფექტს. პერიტოლის მიღების დავიწყების შემთხვევაში დაუშვებელია ორმაგი დოზის მიღება გამოტოვებული დოზის ასანაზღაურებლად.

გვერდითი მოვლენები:

პერიტოლის მიღების დროს შეიძლება აღინიშნებოდეს ნებისმიერი ქვემოთ ჩამოთვლილი მოვლენა: ყველაზე ხშირად აღინიშნება ძილიანობა. საჭიროა ექიმის კონსულტაცია, თუ ეს მოვლენები არ გაივლის 3-4 დღეში.

♦ სედატიური მოქმედება, თავბრუსხვევა, ყურებში შუილი, გაბრუება, მოძრაობის კოორდინაციის დარღვევა, სიარულის დარღვევა (ატაქსია), მხედველობის აკომოდაციის დარღვევა (მიდრიაზი), მხედველობის გაორება (დიპლოპია), მხედველობითი ჰალუცინაციები, მოუსვენრობა, ტრემორი, მომატებული გაღიზიანებადობა, უძილობა, ხელებში ჩხვლეტის შეგრძნება (პარესთეზია), ნერვული გამტარებლობის ანთება, თავის ტკივილი, სისუსტე. შესაძლებელია კანის ზოგადი სიწითლე, გამონაყარი კანზე და ფოტომგრძნობელობის მომატება.

♦ გვრედითი მოვლენები, რომლებიც დაკავშირებულია სისხლის სისტემასთან: ანემია, სისხლის უჯრედოვანი ელემენტების რაოდენობის შემცირება, თრომბოციტების რიცხვის შემცირება. შეიძლება მოხდნს ცალკეული ფორმიანი ელემენტების რიცხვითი თანაფარდობის შეცვლა (მაგალითად, აგრანულოციტოზი), რასაც თან ახლავს ყელის ტკივილი და ლორწოვანი გარსების დაზიანება.

♦ შესაძლებელია არტერიული წნევის დაქვეითება, გულისცემის გახშირება ან გაძლიერება და/ან ექსტრასისტოლია.

♦ ბრონქული სეკრეტის შესქელება, სუნთქვის გაძნელება (დისპნოე), ცხვირის გასავლების დახშობა.

♦ შესაძლებელია პირის სიმშრალე, გულისრევა, ღებინება, კუჭის არეში. არასასიამოვნო შეგრძნება, ყაბზობა ან ფაღარათი, ნაღვლის დინების დარღვევა, ღვიძლის ანთება ან კანის და თვალების სკლერის გაყვითლება.

♦ შეიძლება განვითარდეს მოშარდვის ხშირი სურვილი, შარდის ბუშტის გაძნელებული დაცლა, შარდის შეკავება.

♦ პრეპარატ პერიტოლის მიღების დროს პაციენტები ხშირად იმატებენ წონაში.

! ნებისმიერი გვერდითი მოვლენის განვითარებისას, რომელიც არ არის მოცემული ამ ინსტრუქციაში, საჭიროა ექიმის ან ფარმაცევტის კონსულტაცია.

უკუჩვენებები:

* ალერგია ნებისმიერი ზემოთ ჩამოთვლილი კომპონენტის მიმართ;

* ასთმის მწვავე შეტევეა;

* ნებისმიერი შემდეგი მდგომარეობა: გლაუკომა, კუჭის მასტენოზირებელი წყლული, წინამდებარე ჯირკვლის ჰიპერტროფია, შარდის ბუშტის ყელის სტენოზი შესაბამისი სიმპტომებით (და შარდის შესაძლო შეკავებით);

* სხვა სამკურნალო საშუალებით მკურნალობისას მაო-ს ინჰიბიტორების ჯგუფიდან;

* ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი.

! დაუშვებელია ამ პრეპარატის მიცემა 2 წლამდე ააკის ბავშვებისათვის. არ შეიძლება ამ პრეპარატის მიღება ექიმის დანიშნულების გარეშე.

ორსულობა და ლაქტაცია:

* ორსულ და მეძუძურ ქალებში პრეპარატ პერიტოლის გამოყენების უსაფრთხოების შესახებ საკმარისი მონაცემები არ არსებობს, ამიტომ პერიტოლი წინააღმდეგნაჩვენებია ამ ჯგუფის პაციენტებისათვის.

* ეს პრეპარატი წინააღმდეგნაჩვენებია ორსულობისა და ლაქტაციის დროს.

განსაკუთრებული მითითებები:

იმის გამო, რომ პერიტოლს შეუძლია ძილიანობის გამოწვევა, მკურნალობის კურსის დასაწყისში მისი მიღება რეკომენდებულია ვახშმის შემდეგ.

« ხანდაზმულ და დასუსტებულ პაციენტებში უფრო ხშირია პრეპარატ პერიტოლის გვერდითი მოვლენები - თავბრუსხვევა, ძილიანობა და არტერიული წნევის დაქვეითება.

« პერიტონის დანიშვნისას ბავშვთა ასაკში, აუცილებლად უნდა შესრულდეს ექიმის ინსტრუქცია პრეპარატის გამოყენების შესახებ. ზოგიერთი ბავშვი მკურნალობის კურსის განმავლობაში მოუსვენარი ხდება. თუ ბავშვის ქცევის შეცვლა დაკავშირებულია მიღებულ პრეპარატთან, საჭიროა ექიმის კონსულტაცია. ამ პრეპარატის მიღებამდე აუცილებელია ექიმის ინფორმირება ერთ-ერთი შემდეგი მდგომარეობის არსებობის შემთხვევაში:

«ბრონქული ასთმა;

« მომატებული თვალშიდა წნევა;

« ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციის გაძლიერება;

« ნებისმიერი გულ-სისხლძარღვოვანი დაავადება;

« მაღალი არტერიული წნევა.

ამ შემთხვევაში პერიტოლის მიღებისას საჭიროა განსაკუთრებული სიფრთხილე.

« აუცილებელია ექიმის ინფორმირება პრეპარატ პერიტოლის მიღების დროს ერთ-ერთი ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომის განვითარების შემთხვევაში: ცხელება, ყელის ტკივილი, პირის ღრუს ლორწოვანი გარსის დაზიანება. სიფერმკრთალე, კანისა და თვალების სკლერის გაყვითლება, სისხლნაჟღენთები, უჩვეულო ან შეუჩერებელი სისხლდენა.

« ექიმმა შეიძლება დანიშნოს ზოგიერთი ლაბორატორიული გამოკვლევა. თუ მათი შედეგებით გამოვლინდება, რომ ეს სიმპტომები გამოწვეულია მიღებული პრეპარატით, ექიმს შეუძლია შეწყვიტოს მკურნალობა.

« პერიტოლის ყოველი ტაბლეტი შეიცავს 128 მგ ლაქტოზას. ეს გათვალისწინებული უნდა იქნას იმ პაციენტების მკურნალობისას, რომელთაც აღენიშნებათ ლაქტოზის დეფიციტი, გალაქტოზემია და გლუკოზა/გალაქტოზის შეწოვის დარღვევის სინდრომი.

« პერიტოლის სიროფი შეიცავს საქაროზას. სიროფის ერთი ჩაის კოვზი (5 მლ) შეიცავს 2 გ საქაროზას, დესერტი კოვზი კი (10 მლ) - 4 გ-ს. ამიტომ სიროფის მიცემა არ შეიძლება პაციენტებისათვის ფრუქტოზის თანდაყოლილი აუტანლობით, გლუკოზა/გალაქტოზის შეწოვის დარღვევის და, ასევე, საქაროზა/მალტაზას უკმარისობით.

« პერიტოლის სიროფი შეიცავს 5% ალკოჰოლს. სიროფის ერთი ჩაის კოვზი (5 მლ) შეიცავს 0.25 გ ალკოჰოლს, დესერტის კოვზი (10 მლ) კი - 0.5 გ-ს პერიტოლის სიროფის მიღებამ შეიძლება ზიანი მიაყენოს პაციენტებს შემდეგი მდგომარეობებით: ღვიძლის დაავადება, ალკოჰოლიზმი, ეპილეფსია, თავის ტვინის დაავადება და ტრავმა ან „ცენტრალური ნერვული სისტემის (ცნს)“ სხვა პათოლოგია. ამ სიროფით ბავშვების ხანგრძლივი მკურნალობა (ერთ კვირაზე მეტი) შესაძლებელია მხოლოდ რისკის და სარგებელის საფუძვლიანი შედარების შემდეგ. დაუშვებელია ალკოჰოლური სასმელის მიღება ამ პრეპარატით მკურნალობის დროს.

ტრანსპორტისა და სხვა მექანიზმების მართვა: პრეპარატ პერიტოლით მკურნალობის პირველი კურსის საწყის ეტაპზე ზოგიერთ პაციენტს შეიძლება აღენიშნებოდეს თავბრუსხვევა, ძალიანობა ან სტუპორი. ასეთი შეგრძნებების გამოვლენის შემთხვევაში თავი უნდა იქნას შეკავებული სატრანსპორტო საშუალებების მართვისა და იმ სამუაშოების შესრულებისგან, რომელიც დაკავშირებული უბედური შემთხვევების მომატებულ რისკთან. შემდგომში ამ შეზღუდვის დონე და ხანგრძლივობა უნდა განისაზღვროს ინდივიდუალურად.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: სედატიური ეფექტი, ძილიანობა, კომა, აგზნება და კრუნჩხვები, პირის სიმშრალე, ფიქსირებული გადიდებული გუგები, სახის სიწითლე და დარღვევები კუჭ-ნაწლავის მხრივ.

მკურნალობა: რეკომენდებულია ღებინების გამოწვევა, კუჭის ამორეცხვა და აქტივირებული ნახშირის შეყვანა. შეიძლება საჭირო გახდეს სხვა დამხმარე თერაპიის ჩატარება. სასარგებლოა ზოგიერთი საფაღარათო საშუალების გამოყენება, ახდენს ნაწლავების შიგთავსის განზავებას.

არ არის მიზანშეწონილი იმ ნივთიერებების მიღება, რომლებიც ასტიმულირებს ცენტრალურ ნერვულ სისტემას; ჰიპოტენზიის კუპირება შეიძლება ვაზოპრესორული პრეპარატების შეყვანით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- საჭიროა ექიმის ან ფარმაცევტის ინფორმირება აწმყოში ან რამდენიმე ხნის წინ გამოყენებული ნებისმიერი სამკურნალო საშუალების შესახებ, რეცეპტით თუ ურეცეპტოდ.

- მაო-ს ინჰიბიტორები აძლიერებს ან ახანგრძლივებს პრეპარატ პერიტოლის ანტიქოლინერგულ ეფექტებს.

- საძილე, სედატიური და ანქსიოლიზური ნივთიერებები აძლიერებს ანტიჰისტამინური პრეპარატების სედატიურ ეფექტს, ამიტომ განსაკუთრებული სიფრთხილეა საჭირო, თუ პაციენტი იღებს ერთ-ერთ ასეთ პრეპარატს პერიტოლთან ერთად. თუ არ არსებობს ზუსტი ინფორმაცია დანიშნული პრეპარატების შესახებ, საჭიროა ექიმის კონსულტაცია.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: მითითებულია კოლოფზე.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

DIMETICONE; QUAIAZULENE

მწარმოებელი: Laboratoires Rosa-phytopharma, საფრანგეთი

მოქმედი ნივთიერება: დიმეტიკონი+გვაიაზულენი         

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

აირგამდენი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: ბლისტერზე 10 კაფს., შეფუთვაში 3 ბლისტერი.

1 კაფს.

დიმეტიკონი ..................     3.0 გ

გვაიაზულენი .................... 0.004 გ

გელი შინაგანი მიღებისათვის: საშეში 10 გ.

10 გ

დიმეტიკონი ............        3.0 გ

გვაიაზულენი ..............    0.004 გ

დამხმარე ნივთიერებები:

სორბიტოლი, კარაგენატი, მეთილპარაჰიდროქსიბენზოატი, პიტნის ზეთი, გამოხდილი წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

კომბინირებული პრეპარატი. ფლობს ანთების საწინააღმდეგო ეფექტს, აქვეითებს მარილმჟავას სეკრეციას კუჭში, ამცირებს აირწარმოქმნას ნაწლავებში.

გვაიაზულენი ფლობს გამოხატულ ანთების საწინააღმდეგო ეფექტს, ამცირებს ალერგიულ რეაქციებს, აძლიერებს რეგენერაციის პროცესს, ავლენს ანტიოქსიდანტურ მოქმედებას. მასტოციტებიდან, კუჭის ლორწოვანი გარსის უჯრედებიდან, ჰისტამინის გამოთავისუფლების მაინჰიბირებელი ეფექტის გამო, მჟავას სეკრეცია ფერხდება.

დიმეტიკონი ჰიდროფობური პოლიმერული ნივთიერებაა დაბალი ზედაპირული დაჭიმულობით, ამცირებს აირწარმოქმნას ნაწლავებში და საჭმლის მომნელებელი არხის კედლებს ფარავს დამცავი გარსით.

ჩვენებები:

• გასტრალგია;
• გერდ (გასტროეზოფაგური რეფლუქსური დაავადება) 0-1 ხარისხი;
• კუჭის წვენის მომატებული მჟავიანობა;
• კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ფუნქციური დარღვევები;
• გამოხატული მომატებული აირწარმოქმნით, ბოყინით, გულძმარვით, გულისრევით, შეკრულობით, დიარეით ან მათი მონაცვლეობით;
• მუცლის ღრუს ორგანოების მომზადება რენტგენოლოგიური, ულტრაბგერითი ან ინსტრუმენტული გამოკვლევისთვის.

მიღების წესი და დოზირება:

შინაგანი მიღებისათვის. 1 კაფსულა/საშე 2-3-ჯერ დღეში ჭამის წინ (მკურნალობის კურსი განისაზღვრება ინდივიდუალურად), ან ტკივილის წარმოქმნის შემთხვევაში.

მუცლის ღრუს ორგანოების მომზადება გამოკვლევისათვის - 1 კაფსულა/საშე 2-3-ჯერ გამოკვლევის წინა დღეებში და 1 კაფსულა/საშე დილით გამოკვლევის დღეს.

გვერდით მოვლენები:

იშვიათ შემთხვევაში შესაძლებელია ალერგიული რეაქციები, ტკივილი და მუცლის შებერილობა.

უკუჩვენება:

* პრეპარატის კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა,

* კაფსულა - ბავშვთა ასაკი 14 წელი,

* გელი შინაგანი მიღებისათვის -18 წელი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

შესაძლებელია გამოყენება ორსულობისა და ძუძუთი კვების დროს.

განსაკუთრებული მითითებები:

პეპსანი არ შეიცავს შაქარს და ამიტომ არ არის უკუნაჩვენები დიაბეტით დაავადებულ პირებში.

ჭარბი დოზირება:

შესაძლებელია გვერდითი მოვლენების გაძლიერება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ არის გამოვლენილი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არაუმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

PUMPKIN SEED

მწარმოებელი: TEVA Pharmaceutical works CO LTD

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

პროსტატის ადენომის სამკურნალო საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 100 ც.

1 კაფს.

გოგრის თესლის ზეთი ............ 300 მგ

საერთაშორისო დასახელება:

CEFTRIAXONE

მწარმოებელი: GMP,საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: ცეფტრიაქსონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

III თაობის ცეფალოსპორინი, ანტიბიოტიკი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი: ფლაკონში, შეფუთვაში 30 ც

1 ფლ.

ცეფტრიაქსონი .............       1 გ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

III თაობის ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკი. მოქმედებს ბაქტერიციდულად, მდგრადია ბეტა-ლაქტამაზას მოქმედებისადმი.

პრეპარატისადმი მგრძნობიარეა აერობული გრამდადებითი ბაქტერიები: Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes; აერობული გრამუარყოფითი ბაქტერიები: Escherichia coli, Salmonella spp., Shigella spp., Klebsiella spp. (მათ შორის Klebsiella pneumoniae), Serratia spp., Proteus mirabilis, Haemophilus influenzae, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Citrobacter freundii; ანაერობული ბაქტერიები: Clostridium perfringens. ცეფტრიაქსონისადმი ასევე მგრძნობიარეა: Borrelia burgdorferi, Treponema pallidum.

პრეპარატისადმი ზომიერად მგრძნობიარეა: Staphylococcus epidermidis, Enterobacter cloacae, Pseudomonas aeruginosa.

ცეფტრიაქსონისადმი მდგრადია:  Enterococcus faecalis, Listeria monocitogenes, Clostridium difficile, Bacteroides fragilis.

ფარმაკოკინეტკა:

1გ. ცეფტრიაქსონის ინფუზიის შემდეგ 30 წთ-ის განმავლობაში სისხლის პლაზმაში C_max შეადგენს 100-150 მგ/ლკ, ხოლო 1 გ ცეფტრიაქსონის კუნთში შეყვანის შემდეგ პლაზმაში C_max მიიღწევა 1-3 სთ-ში და შეადგენს 80 მგ/ლ.

ცეფტრიაქსონი კარგად აღწევს ქსოვილებსა და ორგანიზმის ბიოლოგიურ სითხეებში, მათ შორის ჰემატო-ენცეფალურ ბარიერში. პლაზმის ცილებს უკავშირდება 83-96%.

ცეფტრიაქსონი ორგანიზმიდან გამოიდევნება თირკმელებით (40-60%) და ნაწლავური გზით (35-45%). T_1/2 შეადგენს 6-9 სთ-ს. ხანგრძლივი ნახევარგამოყოფის პერიოდის გამო პლაზმასა და ქსოვილებში ცეფტრიაქსონის ბაქტერიციდული კონცენტრაცია მიიღწევა 24 სთ-ის განმავლობაში.

ჩვენებები:

პრეპარატისადმი მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების მკურნალობა:

• ბაქტერიული მენინგიტი;
• ბაქტერიული ენდოკარდიტი;
• სეფსისი;
• ზედა სასუნთი გზების და ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციები;
• ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები (მწვავე და ქრონიკული ბრონქიტი, პნევმონია, ფილტვის აბსცესი, პლევრის ემპიემა);
• შარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები (მწვავე და ქრონიკული პიელონეფრიტი, პიელიტი, პროსტატიტი, ეპიდიდიმიტი, ცისტიტი);
• გონორეა (მათ შორის ორსულობის პერიოდშიც);
• ძვალ-სახსართა სისტემის ინფექციები;
• შიგელოზი;
• სალმონელოზი;
• ლაიმას დაავადება.
• ოპერაციის შემდგომი ინფექციური გართულებების პროფილაქტიკა და მკურნალობა.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატი გამოიყენება კუნთში ან ვენაში საინექციოდ და ვენაში საინფუზიოდ 30 წთ-ის განმავლობაში.

მოზრდილებში და 12 წელზე მეტი ასაკის ბავშვებში ინიშნება 1-2 გ ერთხელ დღეში ან ყოველ 12 სთ-ში ერთხელ. სიცოცხლისათვის საშიში მძიმე ინფექციების დროს მაქსიმალური დღიური დოზა 4 მგ. ამ შემთხვევაში პრეპარატი შეჰყავთ 12 სთ-ში ერთხელ ვენაში ინფუზიის სახით 30 წთ-ის განმავლობაში.

12 წლამდე ასაკის ბავშვებისათვის რეკომენდებული დღიური დოზაა 50-75 მგ/კგ სხეულის წონაზე, მაგრამ არა უმეტეს 2 გ/დღეში. პრეპარატი შეჰყავთ 2-ჯერ დღეში, 12 სთ-ში ერთხელ. მენინგიტის დროს შესაძლებელია საწყისი დოზის 100 მგ/კგ/დღეში დანიშვნა, მაგრამ არა უმეტეს 4 გ/დღეში.

ახალშობილებში (2 კვირამდე) ინიშნება 20-50მგ/კგ წონაზე ერთხელ დღეში. დოზის შერჩევისას დღენაკლულობის ხარისხს არ ითვალისწინებენ.

ახალშობილებში (3 კვირის ასაკიდან) ინიშნება 20-80 მგ/კგ წონაზე ერთხელ დღეში.

გონორეის სამკურნალოდ რეკომენდებულია ერთჯერადად 250 მგ-ის კუნთში ინექცია.

ოპერაციისშემდგომი გართულებების პროფილაქტიკის მიზნით რეკომენდებულია ოპერაციამდე 30-90 წთ-ით ადრე პრეპარატის 1-2 გ-ის (დასნებოვნების სიმძიმის საშიშროების გათვალისწინებით) ერთჯერადი ინიექცია.

პაციენტებში თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევით (კრეატინინის კლირენსი 10 მლ/წთ) მაქსიმალური დღიური დოზაა 2 გ.

მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია ინფექციის სიმძიმეზე, მაგრამ თერაპია გრძელდება ინფექციის სიმპტომების ალაგებიდან კიდევ 3 დღის მანძილზე.

ხსნარის მომზადება და შეყვანის წესები:

კუნთში ინიექციისათვის: პრეპარატის 1 გ იხსნება 3.5 მლ 1% ლიდოკაინის ხსნარში. ერთ დუნდულა კუნთში რეკომენდებულია არა უმეტეს 1 გ-ის შეყვანა.

ვენაში ინიექციისათვის: პრეპარატის 1 გ იხსნება 40 მლ ხსნარში, რომელიც არ შეიცავს კალციუმის იონებს (ფიზიოლოგიური ხსნარი, 5% ან 10% გლუკოზის ხსნარი, 5% ლევულოზის ხსნარი, 0.45% ნატრიუმის ქლორიდი+2,5 % გლუკოზის ხსნარი). ხსნარი შეჰყავთ 30 წთ-ის განმავლობაში.

ახალმომზადებული ხსნარი 25⁰C ტემპერატურამდე შენახვისას ვარგისია 6 სთ-ის განმავლობაში. ხოლო მაცივარში შენახვისას (2-8⁰C ტემპერატურაზე) - 24 სთ-ის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: დიარეა, გულისრევა, ღებინება, სტომატიტი, გლოსიტი; იშვიათად - ტრანსამინაზების აქტივობის მატება.

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ეოზინოფილია, ლეიკოპენია, გრანულოციტოპენია, ჰემოლიზური ანემია, თრომბოციტოპენია.

ცნს-ის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა.

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი, ქავილი, დერმატიტი, ჭინჭრის ციება, შეშუპება, ექსუდაციური პოლიმორფული ერითემა; იშვიათად - ანაფილაქსიური რეაქცია.

ადგილობრივი რეაქციები: იშვიათად - ფლებიტი. ლიდოკაინის გარეშე კუნთში ინიექცია მტკივნეულია.

შესაძლებელია - სუპერინფექციის განვითარება (სასქესო გზების მიკოზები).

სხვადასხვა: ოლიგურია, შრატის კრეატინინის მატება, ცხელება, შემცივნება, სისხლის შედედების დარღვევა.

გვერდითი მოვლენების გამოვლინება, არ აღემატება 2%-ს.

უკუჩვენებები:

* ცეფალოსპორინებისადმი მომატებული მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის პერიოდში პეოს გამოყენების საჭიროება დედისთვის უნდა აჭარბებდეს ნაყოფზე მისი გავლენის პოტენციურ რისკს.

* ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების აუცილებლობისას გადასაწყვეტია ძუძუთი კვების შეწყვეტის საკითხი.

განსაკუთრებული მითითებები:

♦ ჯვარედინი ალერგიის შესაძლებლობის თავიდან აცილების მიზნით, პენიცილინისადმი მომატებული მგრძნობელობის პაციენტებში ცეფტრიაქსონი სიფრთხილით ინიშნება.

♦ პაციენტებში, ღვიძლის ან თირკმლის უკმარისობით, საჭიროა პრეპარატის დოზის კორექცია. ჰემოდიალიზზე მყოფი პაციენტები საჭიროებენ პლაზმაში ცეფტრიაქსონის კონცენტრაციის კონტროლს, მიუხედავად იმისა, რომ ჰემოდიალიზის დროს პრეპარატის უმნიშვნელო რაოდენობა გამოიდევნება.

♦ პრეპარატით ხანგრძლივი მკურნალობისას, საჭიროა პერიფერიულ სისხლის სურათის კონტროლი.

♦ ახალშობილებში ცეფტრიაქსონი ექიმის მკაცრი მეთვალყურეობით ინიშნება.

ჭარბი დოზირება:

პრეპარატის დოზის გადაჭარბების შემთხვევები აღწერილი არ არის.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ცეფტრიაქსონი ან ამინოგლიკოზიდები მრავალი გრამუარყოფითი ბაქტერიის მიმართ სინერგიული მოქმედებით ხასიათდებიან.

- დიდი დოზით ცეფტრიაქსონის და “მარყუჟოვანი” დიურეზული საშუალებებით (მაგ., ფუროსემიდი) ერთდროული გამოყენებისას თირკმლის ფუნქციის დარღვევა არ აღინიშნება.

- ცეფტრიაქსონი არ ზრდის ამინოგლიკოზიდების ნეფროტოქსიკურობას.

- პრობენეციდი ცეფტრიაქსონის გამოყოფაზე გავლენას არ ახდენს.

- ცეფტრიაქსონის ხსნარი შეუთავსებადია სხვა ანტიბიოტიკების შემცველ ხსნარებთან (როგორც მომზადების, ასევე შეყვანის დროს).

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 10-25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

პენციკლოვირი წარმოადგენს ანტივირუსულ საშუალებას. იგი აქტიურია მარტივი ჰერპესის გამომწვევი ვირუსის, აგრეთვე შემომსალტველი ლიქენის მიმართ. პრეპარატი უჯრედებში ფოსფორილერების გზით გარდაიქმნება ტრიფოსფატად, რომელიც თრგუნავს ვირუსული დნმ-ის რეპლიკაციის პროცესს.

ჩვენებები

• მარტივი ჰერპესის ვირუსით გამოწვეული დაზიანებული კანის მკურნალობა.

დოზირების რეჟიმი

გარეგანად - პრეპარატი დაიტანება კანის დაზიანებულ უბნებზე ყოველ 2 სთ-ში. მკურნალობის ხანგრძლივობა - 4 დღემდე.

გვერდითი მოვლენები

შესაძლებელია პენციკლოვირის მიმართ მომატებული რეაქციების განვითარება.

უკუჩვენებები

პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

განსაკუთრებული მითითებები

თვალის ირგვლივ მდებარე კანზე და ლორწოვან გარსზე პრეპარატის წასმა რეკომენდებული არ არის.

საერთაშორისო დასახელება:

PENTOXIFYLLINE

მწარმოებელი: SOPHARMA

მოქმედი ნივთიერება: პენტოქსიფილინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

პერიფერიული ვაზოდილატატორი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

გასტრორეზისტენტული ტაბლეტები: შეფუთვაში 60 ც.

1 ტაბ.

პენტოქსიფილინი ..................  100 მგ

ვრცლად ტრენტალი