საერთაშორისო დასახელება:

OFLOXACIN

მწარმოებელი: INTAS

მოქმედი ნივთიერება: ოფლოქსაცინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ფთორქინოლონების ჯგუფის ანტიმიკრობული საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ

ოფლოქსაცინი ……………..    200 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

სიმინდის სახამებელი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, გასუფთავებული ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, შემომგარსავი ნივთიერებების ნარევი Ready Mix White (ჰიპრომელოზა, პოლიეთილენგლიკოლი, ტიტანის დიოქსიდი E171).

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ოფლოქსაცინი წარმოადგენს ფართო მოქმედების სპექტრის ანტიმიკრობულ საშუალებას ფთორქინოლონების ჯგუფიდან. მოქმედებს ბაქტერიულ ფერმენტ დნმ-ჰირაზაზე. ავლენს ბაქტერიციდულ ეფექტს. აქტიურია ბეტა-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი და სწრაფად მზარდი ატოპური მიკრობაქტერიების მიმართ.

ოფლოტასის მიმართ მგრძნობიარეა შემდეგი ბაქტერიები: Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Neisseria gonorrhoeae, Neisseria meningitidis, Escherichia coli, Citrobacter, Klebsiella spp., Enterobacter spp., Hafnia, Proteus spp.,  Salmonella spp., Shigella spp., Yersinia enterocolotica, Campylobacter jejuni, Aeromonas hydrophila, Plesiomonas aeruginosa, Vibrio cholerae, Vibrio parahaemolyticus, Haemophilus influenzae, Chlamydia spp., Legionella spp., Serratia spp., Providencia spp., Haemophilus ducreyi, Bordetella parapertussis, Bordetella pertussis, Moraxella catarrhalis, Propionibacterium acne, Brucella spp.

პრეპარატის მიმართ სხვადასხვა მგრძნობელობა გააჩნიათ: Enterococcus faecalis, Streptococcus pyogenes, pneumoniae და viridans, Serratia marcescens, Pseudomonas aeruginosa, Acinobacter, Mycoplasma hominis, Mycoplasma pneumoniae, Mycobacterium tuberculosis, Mycobacterium fortuitum, Ureaplasma urealyticum, Clostridium perfingens, Corynebacterium spp., Helicobacter pylori, Listeria monocytogenes.

არ მოქმედებს Treponema pallidum-ზე.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალურად მიღების შემდეგ პრეპარატი სწრაფად და თითქმის მთლიანად (95%) აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, ბიოშეღწევადობა 96%-ზე მეტია.

სისხლის პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა 1-2 საათის შემდეგ.

საკვების მიღებამ შესაძლოა შეანელოს შეწოვა, მაგრამ არ ახდენს არსებით გავლენას ბიოშეღწევადობაზე.

პლაზმის ცილებთან შეკავშირება – 20-25%-ია. ოფლოქსაცინი კარგად ნაწილდება ორგანიზმის ქსოვილებსა და სითხეებში. კონცენტრაცია ფილტვის ქსოვილში, ლორ-ორგანოებში, კუნთებში, ღვიძლში, ნაღვლის ბუშტსა და ნაღველში, ასევე შარდსასქესო ტრაქტის ქსოვილში აჭარბებს მის კონცენტრაციას სისხლში. ცრემლში, ნერწყვსა და კანში პრეპარატის კონცენტრაცია ისეთივეა, როგორც სისხლში.

კარგად გადის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს, პლაცენტარულ ბარიერს, გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად. აღწევს ლიქვორში (14-60%). თერაპიული კონცენტრაცია ყველა ქსოვილში ნარჩუნდება 12-24 სთ-ის განმავლობაში.

მეტაბოლიზდება ღვიძლში (დაახლოებით 5%) N-ოქსიდ ოფლოქსაცინის და დიმეთილოფლოქსაცინის წარმოქმნით.

T_1/2 პერორალურად მიღების შემდეგ 4.5-7 სთ-ია. ოფლოქსაცინის 75-90% გამოიყოფა თირკმელებით უცვლელი სახით, ნაღველით – დაახლოებით 4%. არ კუმულირდება.

თირკმლის ან ღვიძლის უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში ოფლოქსაცინის T_1/2 ხანგრძლივდება.

ჩვენებები:

ოფლოტასი გამოიყენება ოფლოქსაცინის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების სამკურნალოდ:

• სასუნთქი გზების;
• შარდსასქესო ორგანების;
• ლორ-ორგანოების;
• კანისა და რბილი ქსოვილების;
• ძვლების, სახსრების;
• მუცლის ღრუს და მცირე მენჯის ორგანოების ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები;
• გონორეა,;
• მენინგიტი;
• ქლამიდიოზი;
• დიზენტერია, სალმონელოზი და სხვა ინფექციური დაავადებები;
• დაქვეითებული იმუნიტეტის (მათ შორის ნეიტროპენიის დროს) მქონე პაციენტებში პროფილაქტიკის მიზნით;
• ასევე შესაძლოა ოფლოქსაცინის გამოყენება პოლირეზისტენტული ტუბერკულოზის კომპლექსური თერაპიისას ერთ-ერთ კომპონენტად.

მიღების წესი და დოზირება:

დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად და დამოკიდებულია მიკროორგანიზმების მგრძნობელობაზე, ინფექციის ლოკალიზაციასა და სიმძიმეზე, პაციენტის ზოგად მდგომარეობასა და ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციაზე.

▪ პრეპარატი ენიშნებათ პერორალურად სადღეღამისო დოზით 200-800 მგ 2 მიღებაზე დღეში. 400 მგ-მდე დოზის მიღება შეიძლება დღეში ერთხელაც, უმჯობესია დილით.

გონორეის დროს ინიშნება 400 მგ ერთჯერადად.

სალმონელოზის მკურნალობისას კურსის ხანგრძლივობა 7-8 დღეა;

ქვედა საშარდე გზების გაურთულებელი ინფექციებისას – 3-5 დღე.

ტაბლეტებს იღებენ მთლიანად, წყლის დაყოლებით, ჭამამდე ან ჭამის დროს.

დარღვეული თირკმლის ფუნქციის მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი 50-20 მლ/წთ) ერთჯერადი დოზა უნდა შეადგენდეს საშუალო დოზის 50%-ს ერთჯერადად ან ორ მიღებაზე. საწყისი ერთჯერადი დოზა შეადგენს 200 მგ-ს, ხოლო შემდეგ – 100 მგ-ს დღეგამოშვებით, როცა კრეატინინის კლირენსი 20 მლ/წთ-ზე ნაკლებია.

პერიტონეული დიალიზის და ჰემოდიალიზის დროს შეყავთ 100 მგ ოფლოტასი ყოველ 24 სთ-ში.

ღვიძლის უკმარისობისას მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 400 მგ-ს.

გვერდითი მოვლენები:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ტკივილი მუცლის არეში, მადის დაქვეითება პირის სიმშრალე, მეტეორიზმი, შეკრულობა, იშვიათად – ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის მომატება, ჰიპერბილირუბინემია, ფსევდომემბრანული კოლიტი, ძალიან იშვიათად – ჰეპატიტი, ქოლესტაზური სიყვითლე;

ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუ, დაღლილობა, ძილის დარღვევა, იშვიათად – ტრემორი, კრუნჩხვები, კოშმარული სიზმრები, მოუსვენრობა, ემოციური ლაბილობა, ცნობიერების დაბინდვა, ჰალუცინაციები, კოგნიტური ცვლილებები, დეპრესია, კოორდინაციის დარღვევა, პარესთეზიები, პერიფერიული ნევროპათია, ფოტოფობია;

გრძნობათა ორგანოების მხრივ: იშვიათად – სმენის დაქვეითება, შუილი ყურებში, დიპლოპია, ნისტაგმი, მხედველობის სიმკვეთრის დარღვევა, გემოსა და სუნის შეგრძნების დარღვევა, ფერთა აღქმის დარღვევა;

ალერგიული რეაქციები: ძალიან იშვიათად – ანგიონევროზული შეშუპება, ურტიკარია, ალერგიული პნევმონიტი, ანაფილაქსიური შოკი, მულტიფორმული ერითემა, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი;

დერმატოლოგიური რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ქავილი, იშვიათად – ფოტოსენსიბილიზაცია, ჰიპერპიგმენტაცია, ძალიან იშვიათად – ვეზიკულურ-ბულოზური გამონაყარი, ვასკულიტი, თრომბოციტოპენიური პურპურა, პეტექიები, ეკქიმოზები, ექსფოლიციური დერმატიტი;

სასქესო სისტემის მხრივ: ქავილი გარეთა სასქესო ორგანოების არეში, ვაგინიტი, გამონადენი საშოდან; იშვიათად – წვა, გაღიზიანება, ტკივილი და გამონაყარი სასქესო ორგანოების არეში, დისმენორეა, მეტრორაგია, ვაგინალური კანდიდოზი;

გულ–სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: არტერიული ჰიპოტენზია, ტაქიკარდია, QT ინტერვალის გახანგრძლივება;

შარდგამომყოფი სისტემის მხრივ: იშვიათად – თირკმლის ფუნქციის დარღვევა (ჰიპერკრეატინინემია), ძალიან იშვიათად – თირკმლის მწვავე უკმარისობა დიზურია, შარდვის გახშირება, შარდის შეკავება, ანურია, პოლიურია, ნეფროლითიაზი, მწვავე ინტერსტიციული ნეფრიტი, ჰემატურია;

ძვალ–კუნთოვანი სისტემის მხრივ: იშვიათად – ართლარგია, მიალგია, ტენდინიტი, მყესის გაგლეჯა, კუნთოვანი სისუსტე (განსაკუთრებით, მისთენიით დაავადებულ პაციენტებში);

ნივთიერებათა ცვლის მხრივ: იშვიათად – წყურვილის გაძლირება, ჰიპოგლიკემია (განსაკუთრებით იმ პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ინსულინს ან პერორარულ ჰიპოგლიკემიურ საშუალებებს);

სასუნთქი სისტემის მხრივ: იშვიათად – ხველა, დისპნოე, ბრონქოსპაზმი, სტრიდორი;

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: იშვიათად – ანემია, პანციტოპენია, აგრანულოციტოზი, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, პროთრომბინის დროის გახანგრძლივება, ეოზინოფილია;

სხვა: ტკივილი გულმკერდის არეში, ფარინგიტი, სხეულის ტემპერატურის მომატება, იშვიათად – ასთენია, შემცივნება, ზოგადი სისუსტე, სისხლდენა ცხვირიდან, გაძლიერებული ოფლიანობა, ჰიპოკალემია.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა ოფლოქსაცინის, ქინოლონის წარმოებულების ან პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ;

* გლუკოზო-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტი;

* ეპილეფსია (მათ შორის ანამნეზში);

* კრუნჩხვებისადმი მიდრეკილება (მათ შორის თავის ტვინის ტრავმის, ინსულტის ან ცნს-ის ანთებითი პროცესების გადატანის შემდეგ);

* 18 წლამდე ასაკი (სანამ არ არის დასრულებული ჩონჩხის ზრდა);

* ორსულობა; ძუძუთი კვების პერიოდი;

* ღვიძლის უკმარისობა ანამნეზში;

* ფთორქინოლონების მიღებასთან დაკავშირებული მყესების დაზიანება.

ორსულობა და ლაქტაცია:

* პრეპარატის გამოყენება ორსულობისა და ძუძუთი კვების პერიოდში უკუნაჩვენებია.

განსაკუთრებული მითითებები:

◄ოფლოქსაცინით მკურნალობის პერიოდში რეკომენდებულია თავის არიდება მზის და ულტრაიისფერი სხივების პირდაპირი ზემოქმედებისგან.

◄არ არის რეკომენდებული 2 თვეზე მეტი ხნით ოფლოქსაცინის გამოყენება. გვერდითი ეფექტების განვითარების შემთხვევაში აუცილებელია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა.

◄მკურნალობის განმავლობაში აუცილებელია თირკმლისა და ღვიძლის ფუნქციის, სისხლში გლუკოზის დონისა და პერიფერიული სისხლის სურათის პერიოდული კონტროლი.

◄ოფლოქსაცინის გამოყენებისას საჭიროა სითხის საკმარისი რაოდენობით მიღება.

◄ოფლოტასის ხანგრძლივმა გამოყენებამ შესაძლოა გამოიწვიოს ნაწლავის ნორმალური მიკროფლორის დათრგუნვა, რაც შეიძლება გახდეს დიარეისა და ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარების მიზეზი.

◄ოფლოქსაცინის გამოყენებისას იშვიათად განვითარებულ ტენდოვაგინიტს შეიძლება მოჰყვეს მყესის გაგლეჯა (უმთავრესად აქილევსის მყესი), განსაკუთრებით ხანდაზმულ პაციენტებში. ტენდინიტის სიმპტომების აღმოცენებისას დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს ოფლოქსაცინის მიღება.

◄მკურნალობის ფონზე შესაძლოა გაუარესდეს მიასთენიის მიმდინარეობა, გახშირდეს პორფირიის შეტევები.

◄პრეპარატს ფრთხილად იყენებენ თავის ტვინის სისხლძარღვების ათეროსკლეროზის დროს, ტვინში სისხლის მიმოქცევის დარღვევისას (ანამნეზში).

◄პრეპარატის გამოყენებისას შესაძლებელია ტუბერკულოზის ბაქტერიოლოგიური დიაგნოსტიკისას ცრუუარყოფითი შედეგების მიღება (ხელს უშლის ტუბერკულოზის მიკობაქტერიის გამოყოფას).

◄ღვიძლის ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე ავადმყოფებში აუცილებელია პლაზმაში ოფლოქსაცინის კონცენტრაციის კონტროლი და დოზის კორექცია.

◄ოფლოქსაცინით მკურნალობის  პერიოდში საჭიროა ალკოჰოლის მიღებისგან თავის შეკავება.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე: მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია ავტოტრანსპორტის მართვისგან და ისეთი პოტენციურად სახიფათო საქმიანობისგან თავის შეკავება, რომელიც მოითხოვს ყურადღების კონცენტრაციას და ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: ძილიანობა, გულისრევა, ღებინება, თავბრუ, დეზორიენტაცია, შეკავებულობა, ცნობიერების დაბინდვა.

მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა, აუცილებელობის შემთხვევაში – სიმპტომური მკურნალობა.

სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– კალციუმის, მაგნიუმის ან ალუმინის შემცველ ანტაციდებთან, სუკრალფატთან, რკინისა და თუთიის შემცველ პრეპარატებთან კომბინაციისას ქვეითდება ოფლოქსაცინის ბიოშეღწევადობა. ამ პრეპარატების გამოყენება არ უნდა მოხდეს ოფლოქსაცინის მიღებამდე და  მიღების შემდეგ ორი საათის განმავლობაში.

– ოფლოქსაცინი აქვეითებს თეოფილინის კლირენსს 25%-ით (ერთად გამოყენების შემთხვევაში საჭიროა თეოფილინის დოზის შემცირება).

– ციმეტიდინი, ფუროსემიდი, მეტოტრექსატი და მილაკოვანი სეკრეციის მაბლოკირებელი პრეპარატები ზრდიან ოფლოქსაცინის კონცენტრაციას პლაზმაში. ოფლოქსაცინი ზრდის გლიბენკლამიდის კონცენტრაციას პლაზმაში.

– K ვიტამინის ანტაგონისტებთან ერთად გამოყენებისას აუცილებელია სისხლის შემადედებელი სისტემის მდგომარეობის კონტროლი.

– ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატებთან, ნიტროიმიდაზოლის და მეთილქსანტინების წარმოებულებთან ერთად გამოყენებისას იზრდება ნეიროტოქსიკური ეფექტების განვითარების რისკი.

– გლუკოკორტიკოსტერიდებთან ერთად გამოყენებისას იზრდება მყესების გაგლეჯის რისკი, განსაკუთრებით ასაკოვან პაციენტებში.

– შარდის გამატუტიანებელ პრეპარატებთან (კარბოანჰიდრაზას ინჰიბიტორები, ციტრატები, ნატრიუმის ბიკარბონატი) ერთად დანიშვნისას იზრდება კრისტალურიის განვითარებისა და ნეფროტოქსიკური ეფექტების რისკი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

ლევოფლოქსაცინი;

ქიმიური დასახელება: (-)-(S)-9-ფტორ-2,3-დიჰიდრო-3-მეთილ-10-(4-მეთილ-1-პიპერაზინილ)-7-ოქსო-7H–პირიდო[1,2,3-დე]-1,4 ბენზოქსაზინ-6-კარბოქსილ მჟავას ჰემიჰიდრატი;

მწარმოებელი: ს/ს “სანტენ” ფინეთი, ტამპერ.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

თვალის წვეთები;
5 მილილიტრი ხსნარი 5 მილილიტრიან რბილი პოლიეთილენისაგან დამზადებულ პლასტმასის ფლაკონში, რბილი პოლიეთილენისაგან დამზადებული საწვეთურით და მოყვითალო-ყავისფერი ფერის მყარი პოლითიეთილენისგან დამზადებული მოსახრახნი სახურავით.

შემადგენლობა 1 მლ ხსნარში:

აქტიური ნივთიერება:

5,12 მგ ლევოფლოქსაცინის ჰემიჰიდრატი, რომელიც ლევოფლოქსაცინის 5 მგ-ის ექვივალენტურია;

დანამატები:

ბენაზლკონიუმის ქლორიდი, ნატრიუმის ქლორიდი, ქლორწყალბადმჟავა, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი, საინექციო წყალი;

აღწერილობა: გამჭვირვალე, ღია-ყვითელი ფერიდან ღია მომწვანო-ყვითელ ფერამდე ხსნარი, ხილული მინარევების გარეშე;

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

ფტორქინოლონების ჯგუფის სინთეზური ანტიბაქტერიული საშუალება;

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ლევოფლოქსაცინი წარმოადგენს რაცემული ნივთიერება ოფლოქსაცინის L-იზომერს. ოფლოქსაცინის ანტიბაქტერიული აქტივობა ძირითადად L-იზომერით არის განპირობებული;

მოქმედების მექანიზმი:

როგორც ფტოროქინოლონების ჯგუფის ანტიბაქტერიული საშუალება, ლევოფლოქსაცინი მოქმედებს დნმ-ჰირაზა და ტოპოიზომერაზა IV-ის კომპლექსზე;

კრიტიკული კონცენტრაციები:

წინასწარი მონაცემებით, მინიმალური მაინჰიბირებელი კონცენტრაციების მაჩვენებლები რომელიც ყოფს მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებს შუალედურად მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებისაგან და შუალედურად მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებს რეზისტენტულებისაგან, შეადგენს: მგრძნობიარე ≤ 2 მგ/ლ, რეზისტენტული ≥ 8 მგ/ლ;

ანტიბაქტერიული მოქმედების სპექტრი:

მიკროორგანიზმების ცალკეულ შტამების რეზისტენტობა ვარირებს გეოგრაფიული რეგიონის და დროის მიხედვით. სასურველია არსებობდეს მონაცემები კონკრეტულ რეგიონში რეზისტენტობის შესახებ, განსაკუთრებით მძიმე ინფექციების მკურნალობის დროს. ამიტომ, ლევოფლოქსაცინის მიმართ მიკროორგანიზმების სავარაუდო მგრძნობელობისა და რეზისტენტობის შესახებ აქ წარმოდგენილი მონაცემები ზოგად სარეკომენდაციო ხასიათს ატარებენ.

ქვემოთ მოყვანილია ბაქტერიების ის სახეობები, რომლებიც ყველაზე ხშირად იწვევენ თვალის გარეთა ნაწილის ინფექციებს (კონიუნქტივიტებს).

მგრძნობიარე მიკროორგანიზმები:

Branhamella (Moraxella) catarrhalis, Haemophilus influenzae, Neisseria gonorrhoeae, Pseudomonas aeruginosa.

აერობული, გრამდადებითი:

Staphylococcus aureus*, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes.

სხვა:

Chlamydia trachomatis

* ეკუთვნის მხოლოდ Staphylococcus aureus-ის მეთიცილინ-მგრძნობიარე შტამებს. Staphylococcus aureus-ის მეთიცილინ-რეზისტენტული შტამების უმრავლესობა რეზისტენტულია ფტორქინოლონების მიმართ.

მიკროორგანიზმების ლევოფლოქსაცილინის მიმართ მგრძნობიარედ კლასიფიცირება განხორციელდა in vitro მგრძნობელობაზე გამოკვლევებსა და სისტემური გამოყენების შემდეგ პლაზმაში მიღწეული კონცენტრაციების საფუძველზე. პრეპარატის ადგილობრივი გამოყენების დროს მიიღწევა უფრო მაღალი პიკური კონცენტრაციები ვიდრე ეს პლაზმაში იყო ნანახი. თუმცა უცნობია, თვალში ადგილობრივი გამოყენების შემდეგ წამლის კინეტიკა მოქმედებს თუ არა ან როგორ  მოქმედებს ლევოფლოქსაცინის ანტიბაქტერიულ აქტივობზე;

ჯვარედინი რეზისტენტობა

ფტორქინოლონებს შორის ჯვარედინი რეზისტენტობა შესაძლებელია, თუ რეზისტენტობა ბაქტერიული ტოპოიზომერაზების მუტაციებით არის განპირობებული. ერთეულმა მუტაციებმა კლინიკური რეზისტენტობა შეიძლება ვერ გამოიწვიონ, თუმცა მრავლობითი მუტაციები, როგორც წესი, ერთი და იგივე კლასის სამკურნალო საშუალებების მიმართ ყოველთვის იწვევენ კლინიკურ რეზისტენტობას. თუ რეზისტენტობა აქტიური ნივთიერების შეღწევის და/ან გამოყოფის მექანიზმის დარღვევით არის განპირობებული, სხვადასხვა ფტოროქინოლონების მიმართ მგრძნობელობა შეიძლება ერთნაირი არ იყოს. ის განისაზღვრება აღნიშნული კლასის სხვადასხვა პრეპარატის ფიზიკო-ქიმიური თვისებებით აგრეთვე გადამტანი სისტემის თვისებებით თითოეული პრეპარატის მიმართ.

ფარმაკოკინეტიკა:

თვალში ინსტილაციის შემდეგ ლევოფლოქსაცინი კარგად იხსნება და ნარჩუნდება ცრემლის სითხეში.

ჯანმრთელ მოხალისეებზე ჩატარებულ კვლევებში ადგილობრივი გამოყენებიდან 4 და 6 საათის შემდეგ ცრემლში ლევოფლოქსაცინის საშუალო კონცენტრაცია შეადგენდა 17,0მკგ/მლ-სა და 6,6მკგ/მლ-შესაბამისად. 6 მოხალისიდან ხუთში ინსტილაციის 4საათის შემდეგ ლევოფლოქსაცინის კონცენტრაცია შეადგენდა 2მკგ/მლ-ს ან უფრო მეტს. 6 მოხალისიდან ოთხში ასეთი კონცენტრაცია თვალის წვეთების გამოყენების შემდეგ 6 საათი შენარჩუნდა.

35 ავადმყოფში, რომელთაც კატარაქტას გამო ოპერაცია უნდა გაეკეთებინათ, შესწავლილია თვალის წვეთების ოფთაქვიქსის, 5 მგ/მლ და ოფლოქსაცინის 3 მგ/მლ – შეღწევის უნარი თვალშიდა სითხეში. აღნიშნული პრეპარატების თითო წვეთს აწვეთებდნენ ოთხჯერ იმ თვალში, რომელზეც ოპერაცია უნდა ჩატარებულიყო (ოპერაციამდე 1 საათით, 45 წუთით, 30 წუთით და 15 წუთით ადრე). ოფთაქვიქსის აქტიური ნივთიერების ლევოფლოქსაცინის საშუალო კონცენტრაცია წყალწყალა ნამში სტატისტიკურად მნიშვნელოვნად მაღალი აღმოჩნდა, ვიდრე ოფლოქსაცინის კონცენტრაცია (P=0,0008), კერძოდ დაახლოებით ორჯერ უფრო მაღალი (1139,9 ± 717,1 ნგ/მლ და 612,7 ± 368,7 ნგ/მლ შესაბამისად).

შესწავლილი იქნა აგრეთვე ლევოფლოქსაცინის კონცენტრაცია პლაზმაში 15 მოზრდილ, ჯანმრთელ მოხალისის პლაზმაში დროის სხვადასხვა მონაკვეთში, ოფთაქვიქსის (5 მგ/მლ) 15 დღიანი გამოყენების დროს. ჩაწვეთებიდან ერთი საათის შემდეგ ლევოფლოქსაცინის საშუალო კონცენტრაცია მერყეობდა 0,86 ნგ/მლ-დან პირველ დღეს 2,05 ნგ/მლ-მდე მე-15 დღეს. ლევოფლოქსაცინის მაქსიმალური კონცენტრაცია, რაც 2,25 ნგ/მლ-ს უდრიდა, გამოვლინდა მეოთხე დღეს, 2 დღის განმავლობაში ყოველ 2 საათში გამოყენების შემდეგ – სულ რვაჯერ დღეში. ლევოფლოქსაცინის მაქსიმალურმა კონცენტრაციამ მოიმატა 0,94 ნგ/მლ-დან პირველ დღეს 2,15 ნგ/მლ-მდე მე-15 დღისათვის, რაც 1000-ჯერ უფრო დაბალია, ვიდრე კონცენტრაცია, ლევოფლოქსაცინის პერორალური სტანდარტული დოზების მიღების შემდეგ.

ჩვენებები:

• ლევოფლოქსაცინის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული, თვალის ზედაპირული ბაქტერიული ინფექციების ადგილობრივი მკურნალობა, პაციენტებში 1 წლის ასაკიდან და ზემოთ (იხ. ასევე “უსაფრთხოების ზომები” და “ფარმაკოლოფიური თვისებები”).
• ანტიბაქტერიული საშუალებების შესახებ ოფიციალური ინსტრუქცია, მკაცრად უნდა იყოს დაცული.

უკუჩვენებები:

ჰიპერმგრძნობელობა აქტიური ნივთიერების -ლევოფლოქსაცინის, სხვა ქინოლონების ან დანამატების მიმართ, როგორიც არის მაგალითად ბენზალკონიუმის ქლორიდი (იხ. “შემადგენლობა”).

თვალის წვეთების ოფთაქვიქსი, 5მგ/მლ გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის დროს უკუნაჩვენებია, ვინაიდან ცნობილი მონაცემების თანახმად ჰირაზას ინჰიბიტორები ცხოველებში იწვევენ ღერძული დატვირთვის მქონე სახსრების დაზიანებას.

გარდა ამისა, დაზიანებულ თვალში ინსტილაციის შემდეგ, პლაზმაში ლევოფლოქსაცინის კონცენტრაცია ზუსტად არ არის ცნობილი.

გამოყენების მეთოდები და დოზები:

ყველა პაციენტისათვის: 1-2 წვეთი დაზიანებულ თვალში (თვალებში), ყოველ 2 საათში დღეში 8-ჯერ პირველი 2 დღის განმავლობაში, შემდეგ დღეში 4-ჯერ 3-5 დღის განმავლობაში.

სხვა ადგილობრივი გამოყენების ოფთალმოლოგიური საშუალებების ერთობლივი გამოყენების შემთხვევაში, ინსტილაციებს შორის შუალედი მინიმუმ 15-წუთი უნდა იყოს.

ხსნარის დაინფიცირების თავიდან ასაცილებლად, ჩაწვეთების დროს ფლაკონის წვერი არ უნდა შეეხოს ქუთუთოებს და თვალის ირგვლივ ქსოვილებს.

მიუხედავად იმისა, რომ ოფთაქვიქსის უსაფრთხოების კვლევებში, მას 15 დღის განმავლობაში იყენებდნენ, ჩვეულებრივ მკურნალობის ხანგრძლივობა 5 დღეს შეადგენს.

მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დაავადების სიმძიმეზე, აგრეთვე ინფექციის კლინიკურ და ბაქტერიოლოგიურ დინამიკაზე.

ახალშობილებში გონოკოკური კონიუნქტივიტისა და რქოვანას წყლულის მკურნალობის უსაფრთხოება და ეფექტურობა შესწავლილი არ არის.

გამოყენება ხანდაზმულ პაციენტებში:

დოზის შეცვლას არ საჭიროებს;

გამოყენების მეთოდი:

ადგილობრივი;

გვერდითი მოვლენები:

გვერდითი მოვლენები შეიძლება პაციენტების დაახლოებით 10%-ში გამოვლინდეს. გვერდითი მოვლენები, როგორც წესი, მსუბუქი ან ზომიერი ფორმით გამოვლინდებიან, შექცევად ხასიათს ატარებენ და ძირითადად თვალის სიმპტომებით შემოიფარგლებიან.

ვინაიდან მოცემული სამკურნალო საშუალება ბენზალკონიუმის ქლორიდს შეიცავს, ამ კომპონენტმა, ისევე როგორც აქტიურმა ნივთიერებამ შეიძლება კონტაქტური დერმატიტი, თვალის გაღიზიანება ან ორივე ერთად გამოიწვიოს.

ხშირი გვერდითი მოვლენები (პაციენტების 1 – 10%):

თვალის წვა, მხედველობის სიმახვილის დაქვეითება და ლორწოს გაჩენა ძაფების სახით.

იშვიათი გვერდითი მოვლენები (პაციენტების 0,1 – 1%):

ქუთუთოების აქერცვლა, ქემოზი, კონიუნქტივის პაპილარული რეაქცია, ქუთუთოების შეშუპება, არასასიამოვნო შეგრძნებები თვალში, ქავილი თვალში, ტკივილი თვალში, კონიუნქტივის ჰიპერემია, კონიუნქტივაზე ფოლიკულების გაჩენა, მშრალი თვალის სინდრომი, ქუთუთოების ერითემა, გაღიზიანება, კონტაქტური დერმატიტი, სინათლის შიში და ალერგიული რეაქციები.

კლინიკური კვლევების დროს გამოვლენილი სხვა გვრდითი მოვლენები მოიცავენ თავის ტკივილსა და რინიტს. კლინიკურ კვლევებში რქოვანაზე პრეციპიტატები არ არის გამოვლენილი.

ჭარბი დოზირება:

ლევოფლოქსაცინის საერთო რაოდენობა, რომელსაც თვალის წვეთების ერთი ფლაკონი შეიცავს, ძალიან ცოტაა იმისათვის, რომ შემთხვევითი გამოყენების შემდეგ ტოქსიური რეაქციები გამოიწვიოს. აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა პაციენტზე დაკვირვება და სიმპტომატური მკურნალობის ჩატარება. ოფთაქვიქსის თვალის წვეთების ადგილობრივად ჭარბი დოზით გამოყენების შემთხვეაში შეიძლება თვალი გამოირეცხოს ოთახის ტემპერატურის სუფთა (ონკნის) წყლით.

უსაფრთხოების ზომები:

თვალის წვეთების, ოფთაქვიქსი, 5 მგ/მლ, შეყვანა არ შეიძლება სუბკონიუტქტივალურად. დაუშვებელია აგრეთვე მისი შეყვანა წინა საკანში.

სისტემური გამოყენების ფტორქინოლონებმა, ერთჯერადი გამოყენებითაც კი შეიძლება ალერგიული რეაქციები გამოიწვიონ. ლევოფლოქსაცინზე ალერგიული რეაქციების განვითარების შემთხვევაში თვალის წვეთების გამოყენება უნდა შეწყდეს.

სხვა ანტიმიკრობული საშუალებების მსგავსად, ოფთაქვიქსის ხანგრლივმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს რეზისტენტული მიკროორგანიზმების, მათ შორის სოკოების ზრდა. მდგომარეობის გაუარესების ან მკურნალობის გარკვეული ვადის შემდეგ არაეფექტურობის შემთხვევაში, ოფთაქვიქსის მიღება უნდა შეწყდეს და დაინიშნოს სხვა მკურნალობა. საჭიროების შემთხვევაში უნდა მოხდეს პაციენტის გამოკვლევა ნაპრალოვანი სანათით (ბიომიკროსკოპია) და შესაბამის შემთხვევაში ფლუორესცინით შეღებვა.

მხედველობის გარდამავალი დაქვეითების შემთხვევაში, პაციენტს რჩევა ეძლევა დაელოდოს მხედველობის აღდგენას, სანამ ავტომობილის მართვას ან მექანიკურ მოწყობილობებთან მუშაობს დაიწყებდეს.

ოფთაქვიქსის შემადგენლობაში კონსერვანტის სახით შედის ბენზალკონიუმის ქლორიდი. ამიტომ ოფთაქვიქსის გამოყენება არ შეიძლება ჰიდროფილური (რბილი) კონტაქტური ლინზებთან ერთად, რადგან შეიძლება მოხდეს კონსერვანტის აბსორბცია ლინზის მიერ რამაც თვალის გაღიზიანება გამოიწვიოს. როგორც წესი, პაციენტებს ეძლევათ რეკომენდაცია ბაქტერიული კონიუქტივიტის სიმპტომების შემთხვევაში არ გამოიყენონ კონტაქტური ლინზები.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და სხვადასხვა ნივთიერებებთან:

თვალის წვეთების, ოფთაქვიქსი, 5 მგ/მლ, ურთიერთქმედების სპეციალური კვლევები არ ჩატარებულა. ვინაიდან თვალში ადგილობრივი გამოყენების შემდეგ პლაზმაში ლევოფლოქსაცინის მაქსიმალური კონცენტრაცია მინიმუმ 1000-ჯერ ნაკლები იყო, ვიდრე სტანდარტული დოზების მიღების შემდეგ, სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება, რომელიც სისტემური გამოყენებისათვის არის დამახასიათებელი, თვალის წვეთების, ოფთაქვიქსი, 5 მგ/მლ, გამოყენების შემთხვევაში, კლინიკურად უმნიშვნელოა.

სხვა ადგილობრივი ოფთალმოლოგიური საშუალებების ერთდროული გამოყენების შემთხვევაში ინსტილაციებს შორის ინტერვალი მინიმუმ 15 წუთი უნდა იყოს.

შენახვის ვადა:

სამი წელი. გახსნილი ფლაკონი ინახება 1 თვე.

პრეპარატი არ გამოიყენება შენახვის ვადის გასვლის შემდეგ რომელიც მითითებულია კოლოფზე;

შენახვის პირობები:

ინახება +25ºC –ზე დაბალი ტემპერატურის პირობებში, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე;

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

CARBOMER

მწარმოებელი: URSAPHARM ARZNEIMITTEL

მოქმედი ნივთიერება: კარბომერი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

რქოვანას დამატენიანებელი პრეპარატი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

თვალის გელი: ფლაკონში 10 გ

1 გ 10 გ

კარბომერი 974P …………….  2.5 მგ 25 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ფარმაკოდინამიკა:
ოფთაგელი შეიცავს კარბომერს, რომელიც წარმოადგენს მაღლმოლეკულურ კარბოქსივინილპოლიმერს (პოლიაკრილატი). კარბომერი ზრდის ცრემლის სიბლანტეს და ქმნის დამცავ დამატენიანებელ აფსკს რქოვანას ზედაპირზე, ასქელებს საცრემლე აფსკის მუცინის და წყლოვან ფენებს.

ოფთაგელი ამცირებს გაღიზიანების სიმპტომებს, გამოწვეულს “მშრალი თვალის სინდრომით”. მშრალი თვალის სინდრომი შეიძლება გამოიხატებოდეს კომპენსატორული ცრემლდენით, ქავილით, წვით, თვალში უცხო სხეულის შეგრძნებით და მხედველობითი დაღლილობით. საცრემლე აფსკის რქოვანასათნ ხანგრძლივი კონტაქტი ახდენს სასურველ ზემოქმედებას, როდესაც დაქვეითებულია ცრემლის სეკრეცია.  ოფთაგელს შეუძლია მოახდინოს სხვა თვალის პრეპარატების შეწოვის პროლონგირება მათი ერთდროული მიღების შემთხვევაში.

ფარმაკოკინეტიკა:

კარბომერის მოლეკულის შედარებით დიდი ზომის გამო შეღწევა რქოვანაში ნაკლებსავარაუდოა.

ჩვენებები:

მშრალი კერატოკონიუნქტივიტი და „მშრალი თვალის“ სინდრომის თანმდევი სხვა დაავადებები, რომელიც გამოიხატება ცრემლდენაში, დაღლილობაში, ქავილში და წვაში, თვალში უცხო სხეულის შეგრძნებაში, მათ შორის თვალების გაღიზიანება (მტვერი, კვამლის შედეგად, კომპიუტერზე მუშაობის დროს “ოფისის თვალის სინდრომი“), არასაკმარისი ცრემლგამოყოფა, სტივენს-ჯონსის სინდრომი, შაგრენის დაავადება, ქუთუთოების დაავადება, რომელიც იწვევს რქოვანას ცრემლთან არასაკმარის კონტაქტს, აღდგენითი თერაპია რქოვანაზე ლაზერული და ქირურგიული ჩარევის შემდეგ.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატ ოფთაგელის 1 წვეთი 1-4 ჯერ დღე-ღამეში სიმპტომის გამოხატულობის ხარისხიდან გამომდინარე.

პრეპარატის ჩაწვეთამდე დაიბანეთ ხელები. თავი უკან დახარეთ. ჩამოწიეთ ქვედა ქუთუთო და ჩაიწვეთეთ გელის ერთი წვეთი კონიუნქტივალურ პარკში ქვედა ქუთოთოს და თვალს შორის. დახურეთ ფლაკონი.

გთხოვთ, დაიმახსოვრეთ, რომ ფლაკონი თვალის გელით მისაღებად განკუთვნილია  მხოლოდ ერთი ადამიანისათვის.

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის ერთ-ერთი კომპონენტების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

პრეპარატის ადექვატური და კონტროლირებადი გამოკვლევები ორსული ქალების მონაწილეობით არ ჩატარებულა.

პრეპარატი უნდა გამოიყენებოდეს ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში მხოლოდ ექიმის დანიშვნის თანახმად.

ჭარბი დოზირება:

მონაცემები პრეპარატის ჭარბი დოზირების შესახებ არ არსებობს.

უკუჩვენება:

ჩაწვეთებისთანავე შესაძლებელია მხედველობის დროებითი დაბინდვა, წვის ხანმოკლე შეგრძნება და თვალის ადგილობრივი გაღიზიანება.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

ოფთაგელი -ის სხვა პრეპარატებთან ურთიერთქმედება შესწავლილი არ არის.

განსაკუთრებული მითითებები:

შეიძლება მოხდეს ბეზალკონიუმის ქლორიდის აბსორბირება და კონტაქტური ლინზების გაუფერულება. პრეპარატის ჩაწვეთამდე კონტაქტური ლინზები უნდა ამოიღოთ და უკან ჩაისვათ პრეპარატის მიღებიდან 30 წუთის შემდეგ.

ერთზე მეტი სახის წვეთების დანიშვნისას, ოფთაგელი უნდა ჩაიწვეთოთ ბოლოს, არა ნაკლებ 15 წუთის ინტერვალით.

გავლენა პროფესიულ საქმიანობაზე

თვალის გელმა ოფთაგელი შეიძლება გამოიწვიოს მხედველობის დროებითი დაბინდვა. მანქანის ტარების დაწყებამდე ან რთულ მექანიკურ მოწყობილობებთან მუშაობისას, უნდა დაელოდოთ, მანამ მხედველობის სიმახვილე სრულად არ აღდგება.

შენახვის პირობები:

+15  + 25ºC ტემპერატურაზე სინათლისაგან დაცულ ადგილას. ჩაწვეთებს შორის პერიოდში რეკომენდირებულია ფლაკონი უნდა ინახებოდეს მუყაოს კოლოფში გადაბრუნებულ მდგომარეობაში გელის გამოდინების შემსუბუქების მიზნით.

შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა

30 თვე. გამოიყენეთ ფლაკონის გახსნიდან 1 თვის განმავლობაში.

არ გამოიყენოთ შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

საერთაშორისო დასახელება:

OLANZAPINE

მწარმოებელი: SANOVEL ILAC, თურქეთი

მოქმედი ნივთიერება: ოლანზაპინი 

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიფსიქოზური (ნეიროლეფსიური) საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: ბლისტერზე 28ც.

1 ტაბ.

ოლანზაპინი ……………… 10 მგ

ვრცლად ოლზაპი

ჩვენებები

• III-IV ხარისხის გულის ქრონიკული უკმარისობა;
• პაროქსიზმული წინაგულოვანი მოციმციმე არითმია და სუპრავენტრიკულური ტაქიკარდია.

დოზირების რეჟიმი

მოზრდილებში პრეპარატის საწყისი დოზა შეადგენს 0.250 მგ-ს 1 ამპულას. მაქსიმალური ინდივიდუალური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 0.250 მგ. დოზის მომატებისას 0.5 მგ-მდე საჭიროა 0.250 მგ პრეპარატის ორი ინექცია ე.ი. თითო ამპულა 12 სთ-იანი ინტერვალით. რადგან ერთი დღეღამის განმავლობაში ორგანიზმიდან გამოიყოფა აქტიური ნივთიერებების 50%, ამიტომ აუცილებელია ყოველ მეორე დღეს პრეპარატის ინექციის განმეორება.

ჰიპოთირეოზის, ღვიძლისა და თირკმელების უკმარისობის, აგრეთვე კაროტიდული სინუსის ჰიპერტენზიული სინდრომის დროს შესაძლებელია გლუკოზაზე მოთხოვნილების შემცირება და პირიქით გაზრდა ტაქიარითმიის და ჰიპერთირეოზის დროს.

შენიშვნა:

ოუბაინი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება საგულე გლიკოზიდების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს:

– პაციენტებში მჟავა-ტუტოვანი და ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევის დროს;

– თირკმელების უკმარისობით გამოწვეული საგულე გლიკოზიდების ორგანიზმიდან გამოყოფის პროცესის დარღვევის დროს;

– მიოკარდიტის დროს;

– ჟანგბადის უკმარისობით და ატფ-ის დეფიციტით გამოწვეული გულის კორონალური დაავადებების დროს;

– ჰიპოთირეოზის დროს;

– ჭარბი წონის შემთხვევაში;

– აგრეთვე ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში. პრეპარატი ვენაში შეჰყავთ ძალიან ნელა. პრეპარატის მოქმედება იწყება ინექციიდან 3-10 წთ-ის შემდეგ, ხოლო მისი მთლიანი მოქმედება გულის კუნთზე აღინიშნება 0.5-2 სთ-ის შემდეგ და გრძელდება 1-3 დღის განმავლობაში.

აღნიშნული საინექციო ხსნარი არ შეიცავს კონსერვანტებს, გასათვალისწინებელია მხოლოდ ერთჯერადი გამოყენებისათვის. პრეპარატის ვენაში ინექცია წარმოებს სწრაფად ხსნარის ამოღებისთანავე. გამოუყენებელი ხსნარი საჭიროა განადგურდეს.

პრეპარატის დოზა და მკურნალობის ხანგრძლივობა ინდივიდუალურია, იგი დამოკიდებულია დაავადების სიმძიმეზე და პაციენტის მდგომარეობაზე.

გვერდითი მოვლენები

ოუბაინი ხასიათდება მცირე თერაპიული დიაპაზონის მქონე მოქმედებით. სრული თერაპიული ეფექტის მიუღწევლობის შემთხვევაშიდაც კი, შესაძლებელია შემდეგი გვერდითი ეფექტები:

კუჭ–ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, მადის დაკარგვა, იშვიათად – დიარეა, ცალკეულ შემთხვევებში – ჯორჯლის ინფარქტი.

ცნს–ის მხრივ: თავის ტკივილი, საერთო სისუსტე, უძილობა, დეპრესიები, ფსიქოზი, ჰალუცინაციები, იშვიათად – მხედველობის დარღვევა.

ხანდაზმულ მამაკაცებში იშვიათად ადგილი აქვს სარძევე ჯირკვლების გადიდებას.

იშვიათად – ალერგიული რეაქციები.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: გულის რითმის დარღვევა, ვენტრიკულური ტაქიკარდია, ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა, პარკუჭების ციმციმი და გულის გაჩერება.

გვერდითი მოვლენების სიხშირე შეადგენს დაახლოებით 20%-ს.

უკუჩვენებები

* გლიკოზიდური ინტოქსიკაცია;

* მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი;

* ვენტრიკულური ტაქიკარდია;

* ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა II და III ხარისხის;

* ჰიპერკალციემია, ჰიპერკალიემია, ჰიპოკალიემია;

* ჰიპერტროფული ობსტრუქციული კარდიომიოპათიები და კონსტრუქციული პერიკარდიტი;

* კაროტიდული სინუსის სინდრომი;

* აორტის თორაკალური ანევრიზმა;

* ვოლფ-პარკინსონ-უაიტის სინდრომი;

* პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება – ბრადიკარდიით გამოწვეული არითმიის, გულის სხვადასხვა სახის ბლოკადების, ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის დარღვევების, ჰიპომაგნიემიის დროს;

* ჰიპოთირეოზით შეპყრობილ ხანდაზმულ პაციენტებში და საგულე გლიკოზიდების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის შემთხვევაში (ჰიპოქსია).

ორსულობა და ლაქტაცია

ოუბაინის გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში რეკომენდებული არ არის.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

– ოუბაინის კომბინაციით სიმპათომიმეტურ საშუალებებთან, მეთილქსანტინებთან, რეზერპინთან, ტრიციკლურ ანტიდეპრესანტებთან, ფოსფოდიესთერაზას ბლოკატორებთან (მაგ. თეოფილინთან) იზრდება გულის რითმის დარღვევის საშიშროება.

– ოუბაინის კომბინაციით ქინიდინთან, ამიოდარონთან, კაპტოპრილთან, კალციუმის ანტაგონისტებთან, ერითრომიცინთან და ტეტრაციკლინებთან იზრდება ოუბაინის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში.

– პრეპარატის კომბინაცია მარყუჟოვან დიურეზულ, საფაღარათო საშუალებებთან, ინსულინთან, გლუკოკორტიკოსტეროიდებთან, კარბენოქსოლონთან, ამფოტერიცინთან, ბენზილპენიცილინთან, სალიცილატებთან, ადრენოკორტიკოტროპულ ჰორმონთან იწვევს ოუბაინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობას.

– ბეტა-ბლოკატორებთან და ანტიარითმიულ პრეპარატებთან სტროფანტინ-გ-ს კომბინაციით ძლიერდება უარყოფითი ქრონოტროპული და დრომოტროპული მოქმედება.

– ოუბაინის კომბინაციით ფენიტოინთან, რიფამპიცინთან, ფენობარბიტალთან, ფენილბუტაზონთან, სპირონოლაქტონთან, აგრეთვე ნეომიცინთან და ციტოსტატიკებთან მცირდება ოუბაინის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში.

– პრეპარატის კალციუმთან კომბინაცია იწვევს გლუკოზის მიმართ მომატებულ მგრძნობელობას.

საერთაშორისო დასახელება:

XYLOMETAZOLINE

მწარმოებელი: NOVARTIS CONSUMER HEALTH S.A., შვეიცარია

მოქმედი ნივთიერება: ქსილომეტაზოლინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სისხლძარღვების შემავიწროვებელი საშუალებაა ადგილობრივი გამოყენებისათვის ოტორინოლარინოლოგიაში.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ცხვირის წვეთები 0.05% ბავშვებისათვის: ფლაკონში 10 მლ

1 მლ

ქსილომეტაზოლინის ჰიდროქლორიდი ……..   0.5 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ნატრიუმის ფოსფატი ერთჩანაცვლებული, ნატრიუმის ფოსფატი ორჩანაცვლებული, ნატრიუმის ქლორიდი, ნატრიუმის ედეტატი, ბენზალკონიუმის ქლორიდი, მეთილჰიდროქსიპროპილცელულოზა, სორბიტოლი, გასუფთავებული წყალი.

ცხვირის სპრეი დოზირებული 0.1%: ფლაკონში 10 მლ

1 მლ

ქსილომეტაზოლინის ჰიდროქლორიდი ………. 1 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ნატრიუმის ფოსფატი ერთფუძიანი ორწყლიანი, ნატრიუმის ფოსფატი ორფუძიანი თორმეტწყლიანი, ნატრიუმის ქლორიდი, ნატრიუმის ედეტატი, ბენზალკონიუმის ქლორიდი, მეთილჰიდროქსიპროპილცელულოზა 4000 mPa S, სორბიტოლი 70%, გასუფთავებული წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ქსილომეტაზოლინი განეკუთვნება ადგილობრივი სისხლძარღვების შემავიწროვებელი საშუალებების ჯგუფს (დეკონგესტანტები) α-ადრენომიმეზური მოქმედებით, იგი იწვევს ცხვირის ლორწოვანას სისხლძარღვების შევიწროვებას. ყელ–ცხვირის ლორწოვანი გარსის შეშუპებისა და ჰიპერემიის მოხსნით. აადვილებს ცხვირით სუნთქვას რინიტების დროს.

თერაპიულ კონცენტრაციებში არ აღიზიანებს ლორწოვანს, არ იწვევს ჰიპერემიას. მოქმედება იწყება რამდენიმე წუთში და რამდენიმე საათის განმავლობაში გრძელდება.

ფარმაკოკინეტიკა:

ადგილობრივად გამოყენებისას პრაქტიკულად არ აბსორბირდება, კონცენტრაციები პლაზმაში იმდენად მცირეა, რომ მათი განსაზღვრა თანამედროვე ანალიტიკური მეთოდებით შეუძლებელია.

ჩვენებები:

• მწვავე რესპირატორული დაავადება რინიტის (სურდოს) მოვლენებით;
• მწვავე ალერგიული რინიტი;
• პოლინოზი;
• სინუსიტი;
• ევსტაქიტი;
• შუა ოტიტი (ყელ-ცხვირის ლორწოვანას შეშუპების შესამცირებლად);
• ავადმყოფის მომზადება დიაგნოსტიკური მანიპულაციებისათვის ცხვირის გზებში.

მიღების წესი და დოზირება:

ცხვირის წვეთები 0.05% ბავშვებისათვის:

▪ ჩვილ ბავშვებსა და 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში – 1-2 წვეთი თითოეულ ნესტოში 1-2-ჯერ დღეში, არა უმეტეს 3-ჯერ დღეში.

▪ 6 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში – 2-3 წვეთი თითოეულ ნესტოში 3-4-ჯერ დღეში.

ცხვირის სპრეი 0.1%:

▪ მოზრდილებში და 6 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში: 1 შესხურება თითოეულ ნესტოში (საჭიროების შემთხვევაში შეიძლება განმეორდეს); ჩვეულებრივ საკმარისია 3-4 შესხურება დღეში.

გვერდითი მოვლენები:

ხშირი და/ან ხანგრძლივი გამოყენებისას: ყელ-ცხვირის ლორწოვანი გარსის გაღიზიანება და/ან სიმშრალე, წვა, ჩხვლეტები, ცემინება, ჰიპერსეკრეცია.

იშვიათად: ცხვირის ლორწოვანი გარსის შეშუპება, გულისცემა, ტაქიკარდია, არითმიები, აწ-ს მომატება, თავის ტკივილი, ღებინება, უძილობა, მხედველობის დარღვევა; დეპრესია (მაღალი დოზებით ხანგრძლივი გამოყენებისას).

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ;

* არტერიული ჰიპერტენზია;

* ტაქიკარდია;

* გამოხატული ათეროსკლეროზი;

* გლაუკომა;

* ატროფიული რინიტი;

* ჰიპერთირეოზი;

* ქირურგიული ჩარევები ტვინის გარსებზე (ანამნზეში).

! სიფრთხილით – შაქრიანი დიაბეტის დროს.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება შეიძლება მხოლოდ დედისათვის სარგებელისა და ნაყოფისათვის რისკის შეფასების შემდეგ, არ შეიძლება რეკომენდებულზე მაღალი დოზის მიღება.

განსაკუთრებული მითითებები:

ხანგრძლივად გამოყენება არ შეიძლება, მაგალითად, ქრონიკული რინიტის დროს.

ზეგავლენა ავტომობილის ან აღჭურვილობის მართვის უნარზე: რეკომენდებულზე მაღალი დოზებით ქსილომეტაზოლინმა შეიძლება იმოქმედოს სატრანსპორტო საშუალების ან აღჭურვილობის მართვის უნარზე.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: გვერდითი ეფექტების გაძლიერება.

მკურნალობა: სიმპტომატური.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ შეიძლება მაო-ს ინჰიბიტორებთან და ტრიციკლურ ანტიდეპრესიულებთან კომბინირება.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

RIFAMYCIN

მწარმოებელი: Laboratoires du Docteur

E.BOUCHARA, საფრანგეთი

მოქმედი ნივთიერება: ნატრიუმის რიფამიცინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიბიოტიკი რიფამიცინების ჯგუფიდან ადგილობრივი გამოყენებისათვის ოტორინოლარინგოლოგიაში.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ყურის წვეთები: ფლაკონში 10 მლ, საწვეთურით.

1 მლ

ნატრიუმის რიფამიცინი ………….  26 მგ (20 000 სე)

დამხმარე ნივთიერებები:

ასკორბინის მჟავა, ნატრიუმის ედეტატი, მაკროგოლი 400, კალიუმის მეტასულფატი, ლითიუმის ჰიდროქსიდი, დისტილირებული წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ოტოფა – ანტიბიოტიკის რიფამიცინის წყალხსნარია. რიფამიცინი ფართო სპექტრის ნახევრად სინთეზური  ანტიბიოტიკია. მისი მოქმედების მექანიზმი დაფუძნებულია ფერმენტ პრეპარატის სტაბილური კომპლექსის ჩამოყალიბებაზე დნმ-დამოკიდებულ რნმ-პოლიმერაზასთან, რაც ბაქტერიული უჯრედის მეტაბოლიზმის დარღვევასა და მის სიკვდილს იწვევს. რიფამიცინი აქტიურია ყურის ანთებითი დაავადებების გამომწვევი გრამდადებითი და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ.

არაოტოტოქსიკურია!

ჩვენებები:

• გარეთა ყურის ანთება;
• შუა ყურის მწვავე ანთბა (დაფის აპკის პერფორაციის დროს);
• შუა ყურის ქრონიკული ანთების გამწვავება;
• შუა ყურზე ოპერაციული ჩარევის შემდგომი მდგომარეობა.

მიღების წესი და დოზირება:

მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობაა საშუალოდ 7 დღე.

მოზრდილებში: გარეთა სასმენ მილში 5 წვეთი 3-ჯერ დღეში.

ბავშვებში: გარეთა სასმენ მილში 3 წვეთი 3-ჯერ დღეში.

გამოყენების წინ მიზანშეწონილია ფლაკონის შეთბობა, რათა თავიდან იქნას აცილებული არასასიამოვნო შეგრძნება ყურში ცივი სითხის მოხვედრის გამო.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა რიფამიცინის მიმართ.

განსაკუთრებული მითითებები:

♦ შესაძლებელია პრეპარატმა ფერადი ლაქა დატოვოს ქსოვილზე.

♦ იძლევა მოვარდისფრო შეფერვას, რაც თვალსაჩინოა ოტოსკოპიის დროს.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

PHENAZONE; LIDOCAINE

მწარმოებელი: Laboratoires BIOCODEX

მოქმედი ნივთიერება: ლიდოკაინი+ფენაზონი .

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანთების საწინააღმდეგო ანტისეპტიური საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ყურის წვეთები: ფლაკონში 16 მლ

1 გ

ფენაზონი ………………………………….   250 მგ

ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდი ……….   62.5 მგ

ჩვენებები:
ოტიპაქსი ყურის წვეთებია, ხსნარი.იგი ოტოლოგიური წამალია ტკივილგამაყუჩებელი და საანესთეზიო ეფექტით,რომელიც გამოიყენება ოტოლგიაზის შემთხვევაში.

მიღების წესები და დოზები:
მიღების წესი და დოზირება:
მოზრდილებისათვის: 5-8 წვეთი თითოეულ ჯერზე.
ბავშვებისათვის: 4-5 წვეთი თითოეულ ჯერზე.
ოტიპაქსი ჩაიწვეთეთ ყურის გარე არხში.ოტიპაქსი მიიღეთ დღეში 2-4-ჯერ.
თუ წამლის ეფექტი ძალზე ძლიერი ან სუსტია, მიმართეთ რჩევისათვის ექიმს ან ფარმაცევტს.
ეს წამალი არ უნდა მიიღოთ ხანგრძლივი დროის განმავლობაში,თუ ვერ მიაღწევთ სასურელ ეფექტს. 
რაიმე გართულების ან უსიამოვნო ცვლილებების შემჩნევისას, მიმართეთ ექიმს რჩევისათვის.

გვერდითი მოვლენები:
როგორც ყველა წამალმა ოტიპაქსმაც შეიძლება გამოიწვიოს არასასურველი ეფექტები.ყურის დაფის აპკის პერფორაციის შემთხვევაში,ამ წამლის მოხვედრამ ძირითად სტრუქტურაში შესაძლოა რაიმე სახის არასასურველი ეფექტი გამოიწვიოს.
ფენაზონის მიღება,სისტემური დანიშნულების დროსაც კი,დაკავშირებულია აგრანულოციტოზის მაღალ რისკთან; ამ სამედიცინო პროდუქტმა,ისევე ,როგროც პროკაინმა,შეიძლება გამოიწვიოს ალერგიული რეაქციები,სრულად შეწოვისას კი -ანაფილაქსიური რეაქციებიც.
თუ იგრძნობთ ისეთ რაიმე არასასურველ ეფექტს ,აცნობეთ ამის შესახებ ექიმს ან ფარმაცევტს.

უკუჩვენებები:
არ მიიღება შემდეგ შემთხვევებში:
ჰიპერმგრძნობელობა(ალერგია) პრეპარატის კომპონენტების მიმართ(პროკაინის ჰიდროქლორიდი ან ფენაზონი) ან სხვა ქიმიურად დაკავშირებული ნივთიერების მიმართ.
თუ ანამნეზში აღინიშნებოდა მსგავსი სიმპტომები,სასურველია ექიმის კონსულტაცია.

ყურადღება მიაქციეთ შემდეგს:
თუ მკურნალობის დაწყებიდან მოკლე დროში ვერ მიიღეთ სასურველი შედეგი, მიმართეთ ექიმს.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ამ წამლით მკურნალობის დაწყებამდე, რჩევისათვის მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.

განსაკუთრებული მითითებები:
საკვების ან სასმელის მიღება ოტიპაქსით მკურნალობისას:
კავშირში არ არის. 
ზემოქმედება მანქანის მართვაზე:
ოტიპაქსის მიღება მანქანის მართვაზე ან მოწყობილობებთან მუშაობაზე რაიმე გავლენას არ ახდენს.

ჭარბი დოზირება:
დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს ან მიაკითხეთ უახლოეს საავადმყოფოს.

თუ დაგავიწყდათ ოტიპაქსის მიღება:
ნუ მიიღებთ ზედმეტ დოზას შემდეგი ჩაწვეთებისას,გამოტოვებულის კომპენსაციის მიზნით.ოტიპაქსის მიღების შეწყვეტით გამოწვეული ეფექტები ცნობილი არ არის.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:
მიმართეთ რჩევისათვის ექიმს,თუ ღებულობთ რაიმე სხვა ისეთ წამლებსაც, რომლებიც რეცეპტის გარეშე გაიცემა.

შენახვის პირობები და ვადები:
ინახება პირველადი შეფუთვით ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე.
ვარგისიანობის ვადა 3 წელი. არ გამოიყენოთ პაკეტზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

სამკურნალ – წამლო ფორმა: ყურის წვეთები

შემადგენლობა:

მოქმედი ნივთიერება :

პრეპარატის 10 გრ შეიცავს   2,0 გ ქოლინის სალიცილატს .

დამხმარე ნივთიერება :

გლიცერინი   …………                1,30 გ

ეთანოლი 96%  ………                1.00 გ

ქლორბუთანოლი …..                 0,05 გ

გასუფთავებული წყალი          10,00 გ

აღწერილობა:

გამჭვირვალე ხსნარი მოყვითალო ფერის დამახასიათებელი სუნით

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანთების საწინააღმდეგო და ადგილობრივი ტკივილგამაყუჩებელი საშუალება.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატის აქტიური ნივთიერება ქოლინის სალიცილატი წარმოადგენს სალიცილის მჟავას წარმოებულს , რომელიც ავლენს ანთების საწინააღმდეგო და ადგილობრივ ტკივილგამაყუჩებელ მოქმედებას , ამის   შედეგად აჩერებს ტკივილს და ანთებას შუა ყურში, დაფის აპკის დაზიანებისას და გარეთა ყურის ანთების დროს . პრეპარატში შემავალი გლიცერინი ხსნის გოგირდის საცობებს და აადვილებს მათ მოცილებას . ადგილობრივი მოქმედებისას პრეპარატი არ ავლენს სისტემურ მოქმედებას .

ჩვენებები :

• მწვავე შუა ოტიტი , დაფის აპკისა და გარეთა ყურის ანთება,
• აგრეთვე გამოიყენება გოგირდის საცობების გასახსნელად მათი მოცილების წინ.

უკუჩვენება:

* სალიცილატის ან სხვა კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნოებლობა.

* დაფის აპკის პერფორაცია.

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებში :

მწვავე შუა ოტიტის , დაფის აპკისა და გარეთა ყურის ანთებების დროს ჩვეულებრივ 3-4 წვეთი 3-4 ჯერ დღეში .

გოგირდის საცობების გასახსნელად ჩვეულებრივ 3-4 წვეთი 2- ჯერ დღეში . 4 დღის მანძილზე

ჩაწვეთებისას საჭიროა პაციენტი იყოს მწოლიარე მდგომარეობაში , ისე რომ ყური იყოს   ზემოთ . ჩაწვეთების შემდეგ პაციენტი უნდა დარჩეს იგივე მდგომარეობაში რამოდენიმე წუთით .

ბავშვებში:

არ საჭიროებს დოზირების შეცვლას .

პაციენტები ღვიძლის და თირკმლის დისფუნქციით :

არ საჭიროებს დოზირების შეცვლას

გვერდითი მოვლენები:

როგორც ნებისმიერ წამალს , ასევე ოტინუმსა აქვს გვერდითი მოვლენები ( თუმცა ჩვეულებრივ იოლი ასატანია ) მათ ეკუთვნის : კანის ჰიპერემია და ქავილი ყურის არეში , ( ვითარდება ჩვეულებრივ მომატებული მგრძნობელობის გამო ). დაზიანებული დაფის აპკის მქონე პირებში მისმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს სმენის დარღვევა .

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

დღემდე არ არის დადგენილი რამდენად ახდენს ოტინუმი ზემოქმედებას სხვა მედიკამენტების მოქმედებაზე ან სხვა მედიკამენტები მის მოქმედებაზე.

განსაკუთრებული მითითებები:

ბავშვებში 1 წლამდე მედიკამენტი შეიძლება გამოყენებულ იქნეს მხოლოდ ექიმის განსაკუთრებული მეთვალყურეობით .

გაფრთხილება:

1 წლამდე ბავშვებში პრეპარატის გამოყენება შესაძლებელია მხოლოდ ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ .

პრეპარატის მიღება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში :

ეს წამალი შეიძლება გამოყენებული იყოს ორსულობის დროს როდესაც ექიმის აზრით   სარგებელი დედისათვის აღემატება პოტენციურ რისკს ნაყოფისათვის.

ლაქტაციის პერიოდში მისი გამოყენება არ არის რეკომენდირებული .

სატრანსპორტო საშუალებების მართვისა და მექანიზმების მომსახურების უნარსა და ფსიქომოტორულ აქტიურობაზე ზემოქმედება :

პრეპარატი სატრანსპორტო საშუალებების მართვისა და მექანიზმების მომსახურების უნარსა და ფსიქომოტორულ აქტიურობაზე ზემოქმედებას არ ახდენს .

ჭარბი დოზირება:

დოზის გადამეტება არ აღინიშნება . პრეპარატის ერთი ფლაკონი შეიცავს 2 გ ქოლინის სალიცილატს და მისი შეცდომით მიღება შესაძლებელია საშიში იყოს მხოლოდ ძუძუმწოვარ ბავშვებში . სიმპტომები რომელიც შეიძლება გამოვლინდეს ამ დროს არის : დეზორიენტაცია, თავბრუსხვევა, გულისრევა, ხმაური ყურებში , სუნთქვის გაძნელება. დიდი დოზებით მიღების შემთხვევაში, შეიძლება განვითარდეს ცენტრალური ნერვული სისტემას დაზიანება და შედეგად სუნთქვისა და სისხლის მიმოქცევის დარღვევა .

დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში აუცილებელია მიმართოთ ექიმს , რომელიც ჩაატარებს შესაბამის მკურნალობას ( რაც სხვასთან ერთად მოიცავს კუჭის გამორეცხვას და გააქტივებული ნახშირის მიცემას ).

გამოშვების ფორმა:

ხსნარი ჩასხმულია 10 გ პოლიეთილენის ფლაკონში , რომელსაც აქვს დოზატორი და ხუფი, ყოველ ფლაკონს აქვს ეტიკეტი . ფლაკონი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:

ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატი არ გამოიყენება.

პრეპარატი შენახულ უნდა იქნეს ორიგინალურ შეფუთვაში არაუმეტეს 25⁰C    ტემპერატურაზე , ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას .

შენახვის ვადა: 3 წელი

აფთიაქში გაცემის პირობები:

პრეპარატი იყიდება ექიმის რეცეპტის გარეშე.

მწარმოებელი ფირმა:

აი – სი – ენ პოლფა რჟეშუვი სააქციო საზოგადოება

პოლონეთი .

საერთაშორისო დასახელება:

BENZOCAINE; ANTIPIRIN; PHENYLEPHRINE

მწარმოებელი: BAYER CONSUMER CARE

მოქმედი ნივთიერება: ბენზოკაინი+ფენილეფრინი+ანტიპირინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კომბინირებული პრეპარატი ადგილობრივი გამოყენებისთვის ოტორინოლარინგოლოგიაში.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

წვეთები: ფლაკონში 15 მლ

1 მლ

ბენზოკაინი …………………………………     50 მგ

ანტიპირინი  …………………………………….50 მგ

ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი……… 1.25 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ნატრიუმის მეტაბისულფატი, პროპილენგლიკოლი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ანტიპირინი ავლენს ანთებისსაწინააღმდეგო, ბენზოკაინი – ადგილობრივი ტკივილგამაყუჩებელი, ხოლო ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი – შეშუპების საწინააღმდეგო მოქმედებას.

ჩვენებები:

მწვავე შუა ყურის ანთება (ოტიტი); ბაროტრავმით გამოწვეული ოტიტი; პოსტტრავმული ოტიტი.

მიღების წესი და დოზირება:

ჩვილ ბავშვებში 6 თვის ასაკიდან – 1-2 წვეთი;

ბავშვებში 1 წლიდან– 2-3 წვეთი;

მოზრდილებში – 3-4 წვეთი 3-ჯერ დღეში.

პრეპარატს აწვეთებენ გარეთა სასმენ მილში, წვეთობით, პიპეტის მეშვეობით. მკურნალობის ხანგრძლივობაა 3-10 დღე.

გვერდითი მოვლენები:

იშვიათად შესაძლოა აღინიშნოს სიმპტომები, რომლებიც გამოწვეულია მომატებული მგრძნობელობით პრეპარატში შემავალი კომპონენტების მიმართ (წვის შეგრძნება, ჰიპერემია, გამონაყარი კანზე).

უკუჩვენებები:

* დაფის აპკის პერფორაცია გამოწვეული ინფექციით ან ტრავმით;

* მომატებული ინდივიდუალური მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ;

* საბავშვო ასაკი 6 წლამდე.

განსაკუთრებული მითითებები:

♦ პრეპარატის გამოყენების შემდეგ მჭიდრო დაახურეთ სახურავი ფლაკონს და მოათავსეთ მუყაოს კოლოფში (სინათლისაგან დაცვის მიზნით).

♦ პრეპარატის გამოყენება ორსულობის პერიოდში შეიძლება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც პრეპარატის სარგებელი დედისათვის აჭარბებს პოტენციურ რისკს ნაყოფისათვის.

♦ ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატი გამოიყენება სიფრთხილით.

ჭარბი დოზირება:

პრეპარატის დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში აუცილებლად მიიღეთ ექიმის კონსულტაცია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ოტიზოლის ადგილობრივი გამოყენებისას არ არის გამოვლენილი პრეპარატის ურთიერთქმედება ერთდროულად დანიშნულ ანალგეზიურ და ანთებისსაწინააღმდეგო საშუალებებთან, ადგილობრივად სისტემური გამოყენების ანტისეპტიკებთან.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-30⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, ბნელ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.