შემადგენლობა:

თითო უგარსო ტაბლეტი შეიცავს:

დიციკლომინის ჰიდროქლორიდი ბრ.ფ 20 მგ

პარაცეტამოლი ბრ.ფ 500მგ

შემავსებელი საკმარისი რაოდენობით.

ჩვენება:

სწრაფი და ხანგრძლივი გაუტკივარების მიღწევისთვის შემდეგი პათოლოგიებისას:

ნაწლავის კოლიკა

ღვიძლის კოლიკა

თირკმლის კოლიკა და დისმენორეა

დოზირება:

1 ტაბლეტი 3-ჯერ დღეში ჭამის დროს ან ჭამის შემდეგ, ან ექიმის მითითების მიხედვით.

დისმენორეისას  ნო-სპაზმას ტაბლეტები მიიღება  მენსტრუალური ტკივილის აღმოცენებისას  და მიღება საჭიროა სანამ ექიმის აზრით სიმპტომები გრძელდება.

უკუჩვენება:

ნაწლავის ანთება, კუჭის წყლული ან ნაწლავის დაწყლულება, ღვიძლის ან თირკმლის დარღვევები, მომატებული მგრძნობელობა ასპირინის ან სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო სხვა პრეპარატების მიმართ.

უსაფრთხოების ზომები:

რეკომენდირებული არ არის ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში გამოყენება.დეჰიდრატაციის ან თირკმლის დაავადების მქონე ავადმყოფებში,განსაკუთრებული სიფრთხილეა საჭირო ხანდაზმული ავადმყოფების მკურნალობისას.

გვერდითი მოვლენები:

შესაძლებელია- გულისრევა, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში,იშვიათად  ალერგიული რეაქციები, ანემია, თრომბოციტოპენია, მეტჰემოგლობინემია.

შენახვის პირობები: ინახება მშრალ, გრილ ადგილას.

შენახვის ვადა: 3 წელი

გაცემის წესი: რეცეპტის გარეშე

გამოშვების ფორმა: 10 ტაბლეტი ბლისტერში, 2 ბლისტერი შეფუთვაში

მწარმოებელი: ნაბროს ფარმა პვტ ლტდ.

ნაშნელ ჰაივეი,8, ქჰედა 387 411 (ინდოეთი )

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ნიფურატელი წარმოადგენს ანტიმიკრობულ საშუალებას. იგი ხასიათდება აგრეთვე ანტიპროტოზოული და სოკოს საწინააღმდეგო მოქმედებით.

ჩვენებები

• ნიფურატელის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით, მათ შორის ბაქტერიებით, ტრიქომონათი, სოკოებით გამოწვეული საშოს და საშარდე გზების ინფექციურ-ანთებითი დაავადებები. ნაწლავების ამებიაზი, ლამბლიოზი.

დოზირების რეჟიმი

პრეპარატის ერთჯერადი დოზა მოზრდილებში მისი პერორალურად მიღებისას შეადგენს 200-400 მგ-ს 1-3-ჯერ დღეში. მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 7-14 დღე.

ბავშვებში ერთჯერადი დოზაა 10-15 მგ/კგ წონაზე დღის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები

შესაძლებელი ალერგიული რეაქციები, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ - დისკომფორტის შეგრძნება.

უკუჩვენებები

პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

განსაკუთრებული მითითებები

ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში ნიფურატელის გამოყენება ნებადართული არ არის.

საერთაშორისო დასახელება:

NIFLUMIC ACID

მწარმოებელი: LABORATOIRES UPSA

მოქმედი ნივთიერება: ნიფლუმის მჟავა

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არანარკოტიკული არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 20 ც.

1 კაფს.

ნიფლუმის მჟავა .........   250 მგ

ვრცლად ნიფლუმის მჟავა

ფარმაკოლოგიური თვისებები

იგი წარმოადგენს ანთების საწინააღმდეგო არასტეორიდულ საშუალებას. მას გააჩნია ანთების საწინააღმდეგო, ტკივილგამაყუჩებელი და სიცხის დამწევი თვისებები. მისი მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია მაინჰიბირებელი მოქმედებით პროსტაგლანდინების სინთეზზე. ასევე იწვევს თრომბოციტების აგრეგაციის დათრგუნვას.

ჩვენებები

• სახსრების სინდრომი: რევმატოიდული ართრიტი, ოსტეოართრიტი, მაანკილიზებელი სპონდილიტი, პოდაგრა, სახსარგარეთ მიმდინარე პროცესები: ბურსიტი, ტენდოვაგინიტი, ეპიკონდილიტი.
• ტრავმები: მოტეხილობა, ამოვარდნა, დაბეჟილობა, სახსრების ტკივილი, რომლებიც აღინიშნება სპორტულ მედიცინაში;
• პოსტოპერაციული მდგომარეობა: კბილის ექსტრაქცია, მეან-გინეკოლოგიური ჩარევები, საშვილოსნოსშიდა კონტრაცეპტივების შეყვანა და ამოღება.
• გინეკოლოგია: ადნექსიტი, პარამეტრიტი;
• ოტოლარინგოლოგია: სინუსიტი, რინიტი, ფარინგოლარინგიტი, ოტიტი.
• სხვადასხვა: გინგივოსტმატიტი, მწვავე ზედაპირული თრომბოფლებიტი, კუჭის წყლული.

დოზირების რეჟიმი

მოზრდილებში პერორალურად ერთჯერადად ინიშნება 250-500 მგ, დღეღამური დოზა შეადგენს 750 მგ-1.5 გ. პრეპარატის მიღების სიხშირე და ხანგრძლივობა დგინდება ინდივიდუალურად.

ბავშვებში 13 წლის ასაკის ზევით დღეღამური დოზა შეადგენს 500-700 მგ-ს.

გვერდითი მოვლენები

- დისპეფსიური მოვლენები, ანორექსია. ხანგრძლივი გამოყენებისას - კუჭის და 12-გოჯა ნაწლავის წყლული, მელენა.

- იშვიათად - ალერგიული რეაქციები ურტიკარიის, ერითემის და ქავილის სახით. ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის ტრანზიტორული მომატება.

- ცალკეულ შემთხვევებში მაღალი დოზებით მკურნალობის დროს აღინიშნება

ძვლის ფლუოროზი.

- ადგილობრივი რეაქციები: ჰიპერემია, ქავილი, გამონაყარი, წვა.

უკუჩვენებები

* მომატებული მგრძნობელობა ნიფლუმის მჟავას მიმართ;

* კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება გამწვავების სტადიაში; ღვიძლის და თირკმელების ფუნქციის გამოხატული დარღვევა;

* არსებული რექტალური სისხლდენა;

* ორსულობა;

* ბავშვებში 13 წლამდე ასაკის;

* გარეგანი გამოყენებისათვის: დაჩირქება, ეგზემა, ჭრილობა.

განსაკუთრებული მითითებები

♦ ნიფლუმის მჟავას შეუძლია გააძლიეროს პერორალური ანტიკოაგულანტების და ჰეპარინის მოქმედება, ასევე სულფანილშარდოვანას წარმოებული საშუალების ჰიპოგლიკემიური მოქმედება.

♦ არ არის რეკომენდებული პრეპარატის ერთდროული გამოყენება ლითიუმის პრეპარატებთან და მეტოტრექსატთან.

♦ ტიკლოპიდინთან ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ანტიაგრეგანტული ეფექტი.

სახელი, გვარი ^*

მიმართულება ^*
აირჩიე

კლინიკა ^*
აირჩიე

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ნიფედიპინი II კლასის კალციუმის არხების სელექტიური (არჩევითი) ბლოკატორია. ქიმიურად - დიჰიდროპირიდინის წარმოებულია. აფერხებს კალციუმის შესვლას კარდიომიოციტებში და სისხლძარღვების გლუვკუნთოვან უჯრედებში, რითაც მისი ანტიანგინალური და ჰიპოტენზიური თვისებებია განპირობებული. მისი გავლენით სისხლძარღვებში გლუვკუნთოვანი ტონუსი მცირდება, კორონარული და პერიფერიული არტერიები ფართოვდება. სისხლძარღვების პერიფერიული საერთო წინაღობა, არტერიული წნევა და უმნიშვნელოდ - მიოკარდის კუმშვადობა ქვეითდება, პოსტდატვირთვა და მიოკარდიუმში ჟანგბადზე მოთხოვნილება მცირდება; კორონარული სისხლის მიმოქცევა უმჯობესდება. მიოკარდიუმის გამტარებლობა არ ითრგუნება; ანტიარითმიული მოქმედება პრაქტიკულად არ გააჩნია.

ფარმაკოკინეტიკა

პერორალური მიღების შემდეგ კუჭ-ნაწლავიდან სწრაფად შეიწოვება. ექვემდებარება გარდაქმნას ღვიძლში „პირველგავლის“ შედეგად. ცილებთან შებმა 92-98% აღწევს. ღვიძლში ბიოქიმიური გარდაქმნების შემდეგ არააქტიური მეტაბოლიტები წარმოიქმნება. ელიმინაციის ნახევარპერიოდი დაახლოებით 2 საათის ტოლია.

ორგანიზმიდან უპირატესად თირკმელებით გამოიდევნება მეტაბოლიტების (ბიოქიმიური გარდაქმნის არააქტიური პროდუქტების) ფორმით და უცვლელად - კვალის სახით; მეტაბოლიტების 20% ნაწლავებით გამოიყოფა.

ჩვენებები

• სტენოკარდიული შეტევების პროფილაქტიკა (ვაზოსპაზმური სტენოკარდიის ჩათვლით); ცალკეულ შემთხვევებში სტენოკარდიის შეტევის მოხსნაცაა შესაძლებელი. არტერიული ჰიპერტენზია, ჰიპერტონული კრიზები, რეინოს დაავადება.

დოზირების რეჟიმი

ინდივიდუალურად დგინდება.

პერორალურად საწყისი დოზა 10 მგ დღეში 3-4-ჯერ. საჭიროებისამებრ დოზა შეიძლება თანდათანობით გაიზარდოს 20 მგ-მდე 3-4-ჯერ დღეში. განსაკუთრებულ შემთხვევებში (ვარიანტული სტენოკარდია, მძიმე არტერიული ჰიპერტენზია) მოკლევადიანი მკურნალობისთვის დოზა შეიძლება 30 მგ-მდე გაიზარდოს 3-4-ჯერ დღეში.

ჰიპერტონული კრიზის და აგრეთვე სტენოკარდიული შეტევის მოსახსნელად შეიძლება 10-20 მგ (იშვიათად 30 მგ) გამოყენება სუბლინგვალურად (ენის ქვეშ).

სტენოკარდიული შეტევის ან ჰიპერტონული კრიზის მოსახსნელად ვენაში შეჰყავთ 5 მგ 4-8 სთ-ის განმავლობაში.

გვირგვინოვან არტერიებში (შიდაკორონარულად) შეყავთ 100-200 მიკროგრამი ბოლუსით, გვირგვინოვანი არტერიების მწვავე სპაზმების მოსახსნელად. მსხვილი კორონარული არტერიების სტენოზების შემთხვევაში საწყისი დოზა 50-100 მკგ შეადგენს.

მაქსიმალური დოზები: პერორალური მიღებისათვის 120 მგ/დღეღამეში; ვენაში შესაყვანად - 30 მგ/დღეღამეში.

გვერდითი მოვლენები

გულსისხლძარღვთა სისტემაში: მოსალოდნელია კანის ჰიპერემია, სიმხურვალის შეგრძნება, ტაქიკარდია, არტერიული ჰიპოტენზია, პერიფერიული შეშუპება;

იშვიათად - ბრადიკარდია, პარკუჭოვანი ტაქიკარდია, ასისტოლია, სტენოკარდიული შეტევების გახშირება და გამძაფრება.

მომნელებელ სისტემაში: გულისრევა, გულძმარვა, ფაღარათი; იშვიათად - ღვიძლის ფუნქციის გაუარესება. ერთეულ შემთხვევებში - ღრძილების ჰიპერპლაზია. გაზრდილი დოზით ხანგრძლივი მიღების შემთხვევაში მოსალოდნელია დისპეფსიური მოვლენები, ღვიძლის ტრანსამინაზების მომატებული აქტივობა, ქოლესტაზის განვითარება ღვიძლში.

ნერვული სისტემის ცენტრალურ და პერიფერიულ განყოფილებებში: თავის ტკივილი; გაზრდილი დოზით ხანგრძლივი მიღების შემთხვევებში მოსალოდნელია პარესთეზიები, ტკივილი კუნთებში, კანკალი, მხედველობის და ძილის მსუბუქი დარღვევა.

სისხლის წარმოქმნელ სისტემაში: ერთეულ შემთხვევებში - ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია.

შარდის გამომყოფ სისტემაში: დღეღამური დიურეზის მატება. გაზრდილი დოზით ხანგრძლივი მიღების შემთხვევაში მოსალოდნელია თირკმლის ფუნქციების მოშლა.

ენდოკრინულ სისტემაში: ერთეულ შემთხვევებში - გინეკომასტია.

ალერგიული რეაქციები: კანზე გამონაყარი.

შიდაკორონარული შეყვანიდან 1 წთ განმავლობაში მოსალოდნელია ნიფედიპინის უარყოფითი ინოტროპული მოქმედების გამოვლინება, გულის შეკუმშვათა სიხშირის მატება, არტერიული ჰიპერტენზია; აღნიშნული სიმტომები 5-15 წუთში თანდათანობით ქრება.

უკუჩვენებები

* არტერიული ჰიპოტენზია (სისტოლური წნევა 90 მმ/სს ნაკლები);

*  კოლაფსი;

* კარდიოგენური შოკი;

* გულის მძიმე უკმარისობა;

* მძიმე აორტალური სტენოზი;

* ჭარბი მგრძნობელობა ნიფედიპინისადმი.

ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობაში ნიფედიპინის უვნებელობა ადექვატურად შესწავლილი და სარწმუნოდ შემოწმებული არ ყოფილა. ნიფედიპინის მიღება ორსულობის დროს არაა რეკომენდებული. ვინაიდან ნიფედიპინი დედის რძეში გადადის, ლაქტაციის პერიოდში მისი მიღებას ერიდებიან, ან მკურნალობის დროს ბავშვი ხელოვნურ კვებაზე გააჰყავთ.

ექსპერიმენტული გამოკვლევებით დადასტურდა ნიფედიპინის ემბრიოტოქსიკური, ფეტოტოქსიკური და ტერატოგენური თვისებები.

განსაკუთრებული მითითებები

ნიფედიპინის მიღება მხოლოდ კლინიკის პირობებში მკაცრი სამედიცინო კონტროლის ქვეშაა დასაშვები ისეთი დაავადებების შემთხვევაში, როგორიცაა:

♦ მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი, თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის მძიმე მოშლილობა, შაქრიანი დიაბეტი, დარღვევები ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციაში, ავთვისებიანი ჰიპერტენზია და ჰიპოვოლემია;

♦ აგრეთვე, ჰემოდიალიზზე მყოფი პაციენტები. ღვიძლის ან თირკმლის ფუნქციური მოშლილობის შემთხვევებში ნიფედიპინის მაღალი დოზებით გამოყენებას ერიდებიან, ხანდაზმულ ავადმყოფებში მოსალოდნელია ცერებრალური სისხლის მიმოქცევის დაქვეითება ძლიერი პერიფერიული ვაზოდილატაციის გამო.

♦ სამკურნალო ეფექტის დასაჩქარებლად ნიფედიპინის დაღეჭვაც შეიძლება.

♦ ნიფედიპინით მკურნალობის პროცესში მკერდუკანა ტკივილების გაჩენის შემთხვევაში მისი მიღება უნდა შეწყდეს.

♦ ნიფედიპინით მკურნალობის უეცარმა შეწყვეტამ (განსაკუთრებით, ხანგრძლივი მკურნალობის პირობებში) შეიძლება „აღკვეთის სინდრომი“ წარმოშვას; ამიტომ, სავალდებულოა, რომ მკურნალობის შეწყვეტა თანდათანობით ხდებოდეს დოზების თანამიმდევრული შემცირებით.

♦ შიდაკორონარული შეყვანის შემთხვევაში, თუ ორივე სისხლძარღვის სტენოზია გამოხატული, ნიფედიპინის შეყვანა მესამე, თავისუფალ სისხლძარღვში დაუშვებელია მოსალოდნელი მკვეთრად უარყოფითი ინოტროპული ეფექტის გამო.

♦ მკურნალობის კურსების მიმდინარეობაში ალკოჰოლის მიღება დაუშვებელია. ვინაიდან მაღალია არტერიული წნევის უკიდურესი დაქვეითების რისკი.

გავლენა ავტოტრანსპორტის მართვასა და მექანიზმებთან მუშაობაზე. მკურნალობის დასაწყისში ერიდებიან ტრანსპორტის მართვას და პოტენციურად სარისკო სამუშაოთა შესრულებას, რომლებისთვისაც სწრაფი ფსიქომოტორული რეაქციებია საჭირო; შემდგომში ამგვარი შეზღუდვები შეიძლება შეიცვალოს ნიფედიპინისადმი ინდივიდუალური შეგუების მიხედვით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

- ნიფედიპინის ჰიპოტენზიური მოქმედება ძლიერდება ბეტა-ადრენობლოკატორებთან, დიურეტიკებთან და სხვა ანტიჰიპერტენზიულ პრეპარატებთან, ერთდროული მიღების შემთხვევაში.

- ანტიანგინალური ეფექტის გაძლიერება ნიტრატებთან ერთდროული მიღების დროს აღინიშნება.

- ტრიციკლურმა ანტიდეპრესანტებმა, ციმეტიდინმა, რანიტიდინმა შეიძლება ნიფედიპინის ეფექტები გააძლიერონ.

- ნიფედიპინთან ერთდროულად მიღებული ქინიდინის კონცენტრაცია პლაზმაში ქვეითდება, ხოლო თეოფილინისა და დიგოქსინის კონცენტრაცია იზრდება.

- რიფამპიცინი ღვიძლში ფერმენტების ინდუქციას იწვევს, რასაც ნიფედიპინის დაჩქარებული მეტაბოლიზმი მოჰყვება; ამიტომ ნიფედიპინის ეფექტურობის დაქვეითებაა მოსალოდნელი. კალციუმის პრეპარატების ერთდროული მიღების შემთხვევაშიც ნიფედიპინის ეფექტი კნინდება ანტაგონისტური ურთიერთქმედების გამო, რომელიც ექსტრაუჯრედულ სივრცეში კალციუმის იონების გაზრდილი კონცენტრაციითაა განპირობებული.

საერთაშორისო დასახელება:

NIFEDIPINE

მწარმოებელი: BALKANPHARMA-DUPNISTA

მოქმედი ნივთიერება: ნიფედიპინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კალციუმის არხების ბლოკატორი; ანტიანგინალური და ანტიჰიპერტენზიული საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

დრაჟე: შეფუთვაში 50 ც.

1 დრაჟე

ნიფედიპინი ..........     10 მგ

ვრცლად ნიფედიპინი (აქტიური ნივთიერება)

ზოგადი დახასიათება:

საერთაშორისო და ქიმიური დასახელება:

ნიტროქსოლინი; 5-ნიტრო-8-ჰიდროქსიქინოლინი

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:

გარსით დაფარული ნარინჯისფერი ტაბლეტები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

გარსით დაფარული ტაბლეტები

1 ტაბ. შეიცავს 0,05გ ნიტროქსოლინს

დამხმარე ნივთიერებები:

რძის შაქარი, კარტოფილის სახამებელი, აეროსილი, კალციუმის სტეარატი, მაგნიუმის ფუძე კარბონატი, დაბალმოლეკულური სამედიცინო პოლივინილპიროლიდონი, ტალკი, ტიტანის დიოქსიდი, ტეტრაზინი, პონსო 4R, ფუტკრის სანთელი, ვაზელინის ზეთი.

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიმიკრობული საშუალება 8-ოქსიქინოლინის წარმოებული.

ფარმაკოლოგიური თვისებები: ნიტროქსოლინი წარმოადგენს საშარდე გზების ინფექციების სამკურნალო ფართო სპექტრის ანტიმიკრობულ პრეპარატს. იგი სელექტიურად აინჰიბირებს ბაქტერიული დნმ-ის სინთეზს და მოქმედებს, როგორც გრამდადებით: Staphylococcus spp. (მათ შორის S.aureus), Streptococcus spp. (მათ შორის ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკები, Streptococcus pneumoniae, Enterococcus faecalis), Corynebacterium diphtheriae, Bacillus subtilis, ასევე გრამუარყოფით მიკროორგანიზმებზე: N. gonorrhoeae, E. coli, Proteus spp., Klebsiella spp., Salmonella spp., Shigella spp., Enterobacter spp.

ნიტროქსოლინი  აქტიურია აგრეთვე   Mycobacterium tuberculosis, Trichomonas vaginalis ჴის, ზოგიერთი სახის სოკოების (Candida spp., დერმატოფიტების, ობის სოკოების, ღრმა მიკოზების ზოგიერთი გამომწვევების მიმართ.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალური მიღებისას ნიტროქსოლინი კარგად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. ორგანიზმიდან ძირითადად გამოიყოფა თირკმელებით უცვლელი სახით.

0,1გ პრეპარატის ერთჯერადი მიღებისას მისი მაქსიმალური ბაქტერიოსტატული კონცენტრაცია შარდში შენარჩუნებულია 3სთ-მდე, ხოლო 0,4გ მიღებისას-7სთ-მდე.

გამოყენების ჩვენება:

ნიტროქსოლინს იყენებენ მის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული თირკმელების და შარდსასქესო გზების მწვავე და ქრონიკული ინფექციების სამკურნალოდ (ურეთრიტი, ცისტიტი, პიელიტი, პიელონეფრიტი, პროსტატიტი და სხვა), აგრეთვე თირკმელებზე და საშარდე გზებზე ჩატარებული ოპერაციის შემდგომი ინფექციის პროფილაქტიკის მიზნით.

მიღების წესი და დოზირება:

ნიტროქსოლინი შიგნით მისაღებად ინიშნება ჭამის დროს ან მის შემდეგ. მოზრდილთათვის პრეპარატის სადღეღამისო დოზა შეადგენს 0,4გ-ს (0,1გ 4-ჯერ დღეში). მძიმე შემთხვევებში შესაძლებელია სადღეღამისო დოზის გაზრდა 0,6-0,8გ-მდე. უმაღლესი სადღეღამისო დოზა მოზრდილებში შეადგენს 0,8გ-ს. მკურნალობის კურსი-2-3 კვირა.

ნიტროქსოლინის საშუალო სადღეღამისო დოზა 5 წლამდე ასაკის ბავშვებში შეადგენს 0,2გ-ს, ხოლო 5 წლის ასაკის ზემოთ ბავშვებში-0,2-0,4გ.

მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა-2-3 კვირა.

საშარდე გზების ქრონიკული ინფექციების დროს შესაძლებელია ნიტროქსოლინის განმეორებითი კურსებით დანიშვნა 2 კვირის განმავლობაში ორკვირიანი ინტერვალით.

თირკმელებზე და საშარდე გზებზე ჩატარებული ოპერაციის შემდგომი ინფექციების პროფილაქტიკის მიზნით ინიშნება 0,1გ ნიტროქსოლინი 4-ჯერ დღეში 2-3 კვირის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები:

შესაძლებელია დისპეფსიური მოვლენები, იშვიათად-ალერგიული ეკზანთემები. ცალკეულ შემთხვევებში -პარესთეზიები, პოლინეიროპათია. თირკმელების უკმარისობის დროს აუცილებელია განსაკუთრებული სიფრთხილე შესაძლებელ კუმულაციასთან დაკავშირებით. აღნიშნულ შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატის მინიმალურ დოზებში წყვეტილი კურსებით დანიშვნა.

უკუჩვენებები:

* 8-ოქსიქინოლინის წარმოებულების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

პრეპარატის გამოყენება პერიფერიული ნერვული სისტემის და მხედველობის ნერვის დაავადებების დროს რეკომენდებული არ არის.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან:

ნიტროქსოლინისა და ტეტრაციკლინის ჯგუფის პრეპარატების კომბინაციისას ადგილი აქვს თვითოეული პრეპარატის მოქმედების ეფექტების გაძლიერებას, ნისტატინთან და ლევორინთან-მოქმედებების პოტენცირებას.

ნიტროქსოლინის კომბინაცია ნიტროფურანებთან უარყოფითი ნეიროტროპული ეფექტის სუმაციის თავიდან აცილების მიზნით ნებადართული არ არის.

ჭარბი დოზირება:

ნიტროქსოლინის ხანგრძლივი გამოყენებისას შესაძლებელია ტოქსიკური პერიფერიული ნევრიტების, მიელოპათიების განვითარება, თვალის ნერვის დაზიანება.

შესაძლებელი კუმულაციის ნიშნებია: გულისრევა, ღებინება, საერთო სისუსტე, რომლებიც ძირითადად პრეპარატის მოხსნის შემდეგ მალევე გაივლის.

გამოყენების თავისებურებანი:

ნიტროქსოლინით მკურნალობის დროს შესაძლებელია შარდის ჟანგისფერ-ყვითლად შეფერვა.

შენახვის პირობები და ვადა:

მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას. პრეპარატის ვადა მითითებულია შეფუთვაზე.

გაცემის წესი:

რეცეპტით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ნიტროფურანტოინი წარმოადგენს ანტიბაქტერიული მოქმედების საშუალებას, რომელიც გამოიყენება საშარდე გზების ინფექციის სამკურნალოდ; პრეპარატს ახასიათებს ბაქტერიოციდული მოქმედება, რომლის მექანიზმი განპირობებულია ბაქტერიის ენზიმური სისტემის დათრგუნვით. მოქმედების სპექტრი მოიცავს იმ მიკროორგანიზმებს, რომლებც იწვევენ საშარდე გზების ინფექციებს. ეს არის E. coli, Klebsiella, Enterobacter, enterococci დაStaphylococcus.  ნიტროფურანტოინით მკურნალობის დროს იშვიათად აღინიშნება რეზისტენტობა მის მიმართ. ჯვარედინი რეზისტენტობის შემთხვევები სხვა ანტიბიოტიკებთან უცნობია.

მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებია: enterococci, E. coli, Citrobacter spp., group B, streptococci, Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermodis.

საშარდე გზების ინფექციებს იშვიათად იწვევს Salmonella spp., Bacteroides spp., Streptococcus pneumoniae.

პრეპარატის მიმართ ნაწილობრივ ან ზომიერად მგრნობიარე მიკროორგანიზმებია:  Klebsiella pneumniae, Enterobacter spp., Proteus spp., Providencia spp., Serratia spp.

რეზისტენტული - Pseudomonas aeruginosa, Proteus mirabilis, Pseudomonas cepacia, Acinetobacter.

ფარმაკოკინეტიკა

პერორალური მიღებისას ხდება პრეპარატის სრული აბსორბცია კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. ნიტროფურანტოინის მაკროკრისტალური ფორმა ანელებს მის აბსორბციას, რაც აუმჯობესებს პრეპარატის ამტანობას.

პრეპარატის სწრაფი ელიმინაცია თირკმელებით ხელს უშლის ნიტროფურანტოინის ნორმალური კონცენტრაციის მიღწევას სისხლში და ქსოვილებში.

მიკროკრისტალური ნიტროფურანტოინის ერთჯერადი დოზის - 100 მგ მიღების შემდეგ მაქსიმალური კონცენტრაცია შარდში 50-150 µ/მლ აღინიშნება 30 წუთის შემდეგ. ნახევრადგამოყოფის პერიოდი - 25-35 წუთი. ნიტროფურანტოინის 50% უკავშირდება სისხლის ცილებს.

ერთჯერადი დოზის მიღების შემდეგ პრეპარატის კონცენტრაცია შარდში მცირდება თანდათანობით და რჩება საჭირო რაოდენობით 8-10 საათის განმავლობაში.

ნიტროფურანტოინის სრული ექსკრეცია ხდება თირკმელებით 24 საათის განმავლობაში: 17% - ფილტრაციით, ხოლო - 83% პროქსიმალური მილაკების ექსკრეციის მეშვეობით. პრეპარატის 50% გამოიყოფა მეტაბოლიტების სახით. ხოლო პრეპარატის 2-3% - განავალით.

პრეპარატი გადის პლაცენტარულ ბარიერს და ხვდება დედის რძეში.

ანურიის ან თირკმელების უკმარისობის დროს, როდესაც კრეატინინის დონე არის 40 მლ/წუთში ან როდესაც აღინიშნება ტოქსიური გვერდითი ეფექტები, პრეპარატის კონცენტრაცია შარდში არ შეესაბამება ანტიბაქტერიული მოქმედების დონეს.

ჩვენებები

• საშარდე გზების მწვავე და ქრონიკული ანთებები;
• ცისტიტი, პიელიტი, პიელონეფრიტი.
• საშარდე გზების ინფექციის პროფილაქტიკა ოპერაციის წინ.

დოზირების რეჟიმი

მწვავე ინფექციების დროს:

- მოზრდილებში: - 1 კაფსულა 2-3-ჯერ დღეში, 4-7 დღე, არაუმეტეს 10 დღისა.

- ბავშვებში: 12-14 წლამდე - 1 კაფსულა 2-ჯერ დღეში 4-7 დღე.

ქრონიკული ინფექციების დროს:

- ხანგრძლივი თერაპია მოზრდილებში: 1-2 კაფსულა დღეში. პრეპარატი ინიშნება ჭამის შემდეგ.

- ბავშვებში - 5-7 მგ/კგ წონაზე დღეღამეში დოზა იყოფა 4 მიღებაზე, პრეპარატის დოზა 2.5-3 მგ/კგ წონაზე საკმარისია ხანგრძლივი მკურნალობისათვის.

- ბავშვებში 3 თვემდე პრეპარტი არ ინიშნება.

გვერდითი მოვლენები

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: დარღვევები აღინიშნება 13-15%, როცა პრეპარატის დოზა აღემატება 7 მგ/კგ/დღეში.

ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ნისტაგმი.

პერიფერიული ნეიროპათიები: აღინიშნება ავადმყოფებში თირკმელების უკმარისობით, ელექტროლიტური დისბალანსით.

ვიტამინ B დეფიციტით პირველადი სიმპტომებია: პარესთეზია, მოძრაობის დაქვეითება.

ალერგიული რეაქციები: ეგზანთემა, ეოზინოფილია, სხეულის ტემპერატურის მომატება, ქოლესტაზური ჰეპატიტი, ბრონქული ასთმის შეტევები, ექსუდაციური პლევრიტი, ანაფილაქსიური შოკი, ჰემოლიზური ან მეგალობლასტური ანემიები (ავადმყოფებში გლუკოზა-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტის დროს) და აგრანულოციტოზი.

აღწერილია თმის დროებითი ცვენის შემთხვევები. აღწერილია სპერმატოგენეზის დარღვევის შემთხვევები, არხის ეპითელიუმის დაზიანების გამო.

უკუჩვენებები

* მომატებული მგრნობელობა პრეპარატის მიმართ;

* ფეხმძიმობის I ტრიმესტრი;

* ანურია;

* თირკმელების უკმარისობა კრეატინინის კლირენსით 40 მლ/წუთში ქვევით;

* გლუკოზა-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას დეფიციტი;

* ნევრიტები;

* ელეტროლიტური დისბალანსი;

* ვიტამინი B დეფიციტი;

* ჰემოლიზური ანემია;

* შაქრიანი დიაბეტი;

* ახალშობილებში;

* ალკოჰოლიზმი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

- სულფინპირაზოლის მიცემამ შეიძლება შეასუსტოს პრეპარატის მოქმედება ან გაზარდოს მისი ტოქსიურობა.

- ანტაციდები აძნელებენ უვამინის შეწოვას, რაც ხელს უწყობს მისი ტოქსიურობის გაზრდას.

- პრობენეციდი ანელებს ნიტროფურანტოინის გამოყოფას.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ნიტროფურალი წარმოადგენს ანტიბაქტერიულ საშუალებას. იგი მოქმედებს როგორც გრამდადებით, ასევე გრამუარყოფით მიკროორგანიზმებზე - სტაფილოკოკები, სტრეპტოკოკები, დეზინტერიისა და ნაწლავის ჩხირები, პარატიფის სალმონელა, განგრენის გამომწვევები და ა.შ.

ჩვენებები

• პრეპარატი გამოიყენება გარეგანი და ჩირქოვანი ანთებითი პროცესების და პერორალურად ბაქტერიული დიზენტერიის სამკურნალოდ.
• პრეპარატი გამოიყენება ჩირქოვანი ჭრილობების, ნაწოლების, წყლულოვანი დაზიანებების, მეორე და მესამე ხარისხის დამწვრობის, კანის გადანერგვის დროს (დაზიანებულ ადგილს პრეპარატის წყლიანი ხსნარით დანამავენ და პრეპარატით გაჟღენთილ საფენს ადებენ).

- ოსტეომიელიტის გამო წარმოებული ოპერაციის შემდეგ ღრუს გამორეცხავენ ფურაცილინის წყლიანი ხსნარით, რის შემდეგ აფენენ პრეპარატით გაჟღენთილ ნამიან საფენს.

- პლევრის ემპიემის დრო ახდენენ ჩირქის ასპირაციას, პლევრის ღრუს გამორეცხავენ მიღებული მეთოდით, შემდეგ შეიყვანენ 20-100 მლ პრეპარატის წყლიან ხსნარს.

- ანაერობული ინფექციის დროს, სტანდარტული ქირურგიული ჩარევის გარდა, ჭრილობას ამუშავებენ ნიტროფურალით.

- ქრონიკული ჩირქოვანი ოტიტის დროს გამოიყენება ფურაცილინის სპირტიანი ხსნარი წვეთებში.

- ჰაიმორის ღრუს და სხვა პარანაზალური ღრუების გამოსარეცხად გამოიყენება ფურაცილინის წყლიანი ხსნარი.

- ოფთალმოლოგიაში გამოიყენება ფურაცილინის წყლიანი ხსნარი, ხოლო დაზიანებული წარბების ზედაპირის სამკურნალოდ შეიზელენ ფურაცილინის მალამოს.

- პრეპარატი გამოიყენება იმ ჩირქოვანი პროცესების სამკურნალოდ, რომლებიც მოითხოვენ ანტიბაქტერიულ თერაპიას.

დოზირების რეჟიმი

ნიტროფურალი მიიღება როგორც პერორალურად, ასევე გარეგანად.

გარეგანი გამოყენებისათვის იყენებენ 0.02%-იან (1:50000) ნიტროფურალის წყლიან და 0.066%-იან სპირტიან ხსნარს, ასევე ნიტროფურალის მალამოს.

-  წყლიანი ხსნარის მოსამზადებლად 1 ნაწილ პრეპარატს ხსნიან 5000 ნაწილ ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში ან დისტილირებულ წყალში (სწრაფი გახსნისათვის გამოიყენება ცხელი ან ადუღებული წყალი), რის შემდეგ ხსნარს აცივებენ ოთახის ტემპერატურაზე და ინახავენ ხანგრძლივად (სტერილიზაცია ტარდება 30 წუთის განმავლობაში 100 გრადუსზე).

-  სპირტიან ხსნარს (ინახება განუსაზღვრელად) ამზადებენ 70-იან ეთილის სპირტზე.

- აუცილებლობის დროს, მაშინ, როდესაც არ არსებობს პრეპარატის მზა სამკურნალო ფორმა ამზადებენ ნიტროფურალის მალამოს: ნიტროფურალს უმატებენ მცირე რაოდენობით ვაზელინის ზეთს, აჩერებენ 10-20 საათის განმავლობაში, შემდეგ უმატებენ აბუსალათინის ზეთს, ლანოლინს, თევზის ქონს.

პრეპარატი მწვავე ბაქტერიული ინვაზიისას, მიიღება პერორალურად 5-6 დღის განმავლობაში დღეღამეში 4-5-ჯერ დოზით 0.1 გ. აუცილებლობისას მკურნალობის კურსს იმეორებენ 3-4 დღის შემდეგ (პრეპარატი მიიღება 3-4 დღის განმავლობაში დოზით 0.1 გ 4-ჯერ დღეში). მოზრდილებში უმაღლესი პერორალურად მისაღები დოზა შეადგენს ერთჯერადად 0.1 გ; დღე-ღამეში 0.5 გ.

გვერდითი მოვლენები

ნიტროფურალი გარეგანი მიღებისას ჩვეულებრივ კარგად გადაიტანება. იშვიათად ვითარდება დერმატიტები, რაც საჭიროებს პრეპარატის მიღების დროებით ან საერთოდ შეწყვეტას.

პრეპარატის პერორალურად მიღების დროს შესაძლოა ადგილი ჰქონდეს უმადობას, გულისრევას, ღებინებას, თავბრუსხვევას, კანზე ალერგიულ გამონაყარს. ზემოაღნიშნული შემთხვევების დროს ფურაცილინის მიღებას წყვეტენ ან ამცირებენ დოზას.

პრეპარატის ხანგრძლივმა მიღებამ შესაძლოა გამოიწვიოს ნევრიტები.

პრეპარატის ჭამის დროს მიღება და დიდი რაოდენობით წყლის მიყოლება ამცირებს მის გვერდით ეფექტს.

გვერდითი მოქმედება მთლიანად გაივლის ან მცირდება ანტიჰისტამინური საშუალებების (დიმედროლი და სხვა), ნიკოტინის მჟავას (ნიკოტინამიდის), თიამინ-ქლორიდის (ან ბრომიდის) მიღებისას.

უკუჩვენებები

* პრეპარატის მიღება წინააღმდეგნაჩვენებია იდიოსინკრაზიის დროს.

* პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება პერორალურად თირკმელების დარღვეული ფუნქციის მქონე პაციენტებში.

* პაციენტებში, რომლებიც შეპყრობილნი არიან ქრონიკული ალერგიულ დერმატოზით, პრეპარატის გარეგანი გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

განსაკუთრებული მითითებები

ქრონიკული და გახანგრძლივებული დეზინტერიის დროს პრეპარატის მიღება ეფექტურია სპეციფიკურ ვაქცინებთან, სულფანილამიდებთან და ანტიბიოტიკებთან კომბინაციაში.