საერთაშორისო დასახელება:

KETOCONAZOLE

მწარმოებელი: JANSSEN-CILAC

მოქმედი ნივთიერება: კეტოკონაზოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სოკოს საწინააღმდეგო საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კრემი: ტუბში 15 გ

1 გ

კეტოკონაზოლი ...........   20 მგ

ვრცლად კანაზოლი

თითოეული ჟელატინის რბილი კაფსულა შეიცავს : ნივრის ზეთი 0,25%

ნიორი მცენარეულ მედიცინაში გამოიყენებოდა ათასი წლის განმავლობაში და თანამედროვე სამედიცინო კვლევებით დადასტურებულია მისი მრავალი სასარგებლო თვისება . მისი ერთ - ერთი შემადგენელი სასარგებლო ინგრედიენტია ალიცინი , რომელიც შეიცავს გოგირდს. ამის გარდა , ნივრის ზეთი შეიცავს კალიუმს , ფოსფორს , B და C ვიტამინების მნიშვნელოვან რაოდენობას , კალციუმს , პროტეინს და რკინას .

დოქტორ სმიტის ნივრის ზეთი კაფსულები განკუთვნილია რათა გაიხსნას კუჭში და არა პირის ღრუში, ამით უზრუნველყოფს ნივრის სუნის აცილებას.

ჩვენება:

• ანტიფუნგალური და ანტიბაქტერიული მოქმედება;
• ახდენს სისხლის განახლებას , ასუფთავებს მავნე მინარევებისგან;
• არეგულირებს საჭმლის მონელებას , ამცირებს აირწარმოქმნას და კოლიკებს;
• სასარგებლოა ხველის და გაციების დროს;
• ეფექტურად და ხანგრძლივად მოქმედს გულ - სისხლძარღვთა სისტემის მოშლისას და ამცირებს ქოლესტერინის ჭარბ წარმოქმნას;
• ნაჩვენებია ინფარქტის და ათეროსკლეროზის რისკის შესამცირებლად;
• ასევე , არეგულირებს წნევას პერიფერიული სისხლძარღვების გაფართოების ხარჯზე;
• ეფექტურია ბრონქული და ასთმური ჩივილებისას;
• სასარგებლოა ცხელების დროს , შემცივნების თავიდან ასაცილებლად არარეგულარული ცხელების დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

1-2 კაფსულა   დღეში ჭამამდე ან ჭამის შემდეგ.

გვერდითი მოვლენები:

არ არის დადგენილი

გამოშვების ფორმა:

მოგრძო , გამჭვირვალე , რბილი კაფსულები .

10X10 კაფსულა ბლისტერში და   მუყაოს კოლოში .

შენახვის პირობები:

ინახება +8 -15ºC ტემპერატურაზე მშრალ ადგილას .

ვარგისობის ვადა:

3 წელი

აფთიაქიდან გაცემის რეჟიმი:

რეცეპტის გარეშე

მწარმოებელი: CIPLA LTD Mumbai Central

Cipla Mumbai 400 008 INDIA

საერთო დახასიათება:

ძირითადი ფიზიკო–ქიმიური თვისებები: ოვალური, გამჭვირვალე ჟელატინური კაფსულები მოყვითლო ფერის;

გამოშვების ფორმა:

კაფსულები

შემადგენლობა:

1 კაფსულა შეიცავს 342 მგ ნივრის ზეთის ექსტრაქტს.

დამხმარე ნივთიერებები: სოიოს ზეთი, ჟელატინი, გლიცერინი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

ნივრის ზეთი შეიცავს ბუნებრივი წარმოშობის ორ კომპონენტს – ალიცინს და გარმიცინს; ეს ნივთიერებები პრეპარატს ანიჭებს ბაქტერიციდულ მოქმედებას, ასევე ვიტამინებს A, B, C, რკინა, კალიუმი, მაგნიუმი, მარგანეცი, უჯერი ალდეჰიდები, სელენი, გოგირდი, ეთერზეთები. გამა–ლიპოლენოლის მჟავის არსებობის გამო პრეპარატი ხასიათდება ანთების საწინააღმდეგო და ჰიპოლიპიდემიური მოქმედებით.

ნივრის ზეთი ხასიათდება ნაღველმდენი მოქმედებითც, ასტიმულირებს ნაღვლის გამოყოფას, აუმჯობესებს საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის სეკრეტორულ და მოტორულ ფუნქციას, ამცირებს დუღილის და ლპობის პროცესს ნაწლავში.

აუმჯობესებს სისხლძარღვების ელასტიურობას, ამაღლებს ორგანიზმის არასპეციფიკურ რეზისტენტობას.

ფარმაკოკინეტიკა :

არ არის გამოკვლეული.

ჩვენებები:

• პროფილაქტიკა და მკურნალობა მწვავე რესპირატორული დაავადებების, გრიპის, ფარინგიტის, ანგინის, ჰაიმორიტის, ქრონიკული ბრონქიტის.
• ქრონიკული ქოლანგიტის, ქოლეცისტიტის, კოლიტის, ჩვეული შეკრულობის კომპლექსური მკურნალობა;
• ლიპიდური ცვლის დარღვევის პროფილაქტიკა, ათეროსკლეროზის კომპლექსური მკურნალობა;
• სტომატოლოგიურ პრაქტიკაში ღრძილების გასამაგრებლად, ანთების და სისხლდენის, კარიესით დაავადების შესამცირებლად.

მიღების წესი და დოზირება:

3 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში – 1 კაფსულა დღეში, 14 წელზე უფროსი ასაკის  – 1 კაფსულა 2–ჯერ დღეში ჭამის შემდეგ.

გრიპის ეპიდემიის დროს, რესპირატორული დაავადებისას – 2 – 2 კაფსულა 3–ჯერ დღეში ჭამის შემდეგ.

მკურნალობის ხანგრძლიობას დაავადებაზე დამოკიდებულების მიხედვით განსაზღვრავს ექიმი.

უკუჩვენებები:

* კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება გამწვავების პერიოდში, პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

ჭარბი დოზირება:

რეკომენდირებული დოზის გაუთვალისწინებლობის შემთხვევაში შესაძლებელია კუჭის ტკივილი, რაც მოითხოვს პრეპარატის მიღების შეწყვეტას.

გაფრთხილება:

არ გადააჭარბოთ რეკომენდებულ დოზას. სიფრთხილით მიიღონ საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის დაავადებისას (გასტრიტი, კოლიტი).

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ არის დადგენილი.

შენახვის პირობები:

ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე.

შენახვის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება: GALANTAMINE

მწარმოებელი: SOPHARMA, ბულგარეთი

მოქმედი ნივთიერება: გალანტამინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ფერმენტ აცეტილქოლინესთერაზას შექცევადი ინჰიბიტორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

გალანტამინის ჰიდრობრომიდი ..............5 მგ

1 ტაბ.

გალანტამინის ჰიდრობრომიდი ........     10 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ლაქტოზის მონოჰიდრატი, მაგნიუმის სტეარატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, ხორბლის  სახამებელი, ტალკი, კალციუმის ჰიდროგენფოსფატის დეჰიდრატი.

საინექციო ხსნარი: ამპულაში 1 მლ

1 მლ

გალანტამინის ჰიდრობრომიდი ...........  1 მგ

1 მლ

გალანტამინის ჰიდრობრომიდი ..............2.5 მგ

1 მლ

გალანტამინის ჰიდრობრომიდი .........      5 მგ

1 მლ

გალანტამინის ჰიდრობრომიდი ........     10 მგ

დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ქლორიდი და საინექციო წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ნივალინის აქტიური ნივთიერება ალკალოიდი გალანტამინი (მიღებულია ორიგინალური ტექნოლოგიით Leucojum aestivum-სგან) მოქმედებს, როგორც ქოლინესთერაზას ძლიერი ინჰიბიტორი ენზიმის შექცევადი ინაქტივაციით. უპირატესად ცნს-ზე და ნაკლებად პერიფერიულ ნერვულ სისტემაზე.

ნივალინი ზრდის ნერვული უჯრედის სინაპსებში აცეტილქოლინის რაოდენობას და აუმჯობესებს თავის, ზურგისა და პერიფერულ ნერვებში ნერვული იმპულსების გატარებას; შედეგად აღდგება ნერვკუნთოვანი გამტარებლობა, მატულობს გლუვი კუნთების ტონუსი, საოფლე ჯირკვლების, ნაღვლის და კუჭის სეკრეცია. სხვადასხვა ტიპის დემენციების დროს კოგნიტიური დეფიციტის მქონე ავადმყოფებში ნივალინი აუმჯობესებს მეხსიერებას.

ნივალინი კარგად გადის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს, რაც მის მიღებას ეფექტურს ხდის როგორც პერორალური, ისე პარენტერალური გზით.

ჩვენებები:

• ცენტრალური ნერვული სისტემის ტრავმული დაზიანებები;
• ბავშვთა ცერებრული დამბლა;
• ზურგის ტვინის დაავადებები (მიელიტი, პოლიომიელიტი - პერიოდის დასრულების შემდეგ, ტკიპისმიერი ენცეფალიტის პოლიმიელიტური ფორმა);
• მონონევრიტები, პოლინევრიტები, პოლინევროპათიები, რადიკულონევრიტები;
• myastenia gravis, მიოპათიები, სახის პარეზი, გიენ-ბარის სინდრომი;
• მორფინითა და მისი ანალოგებით, ქოლინოლიზური საშუალებებით (ატროპინი და სხვ.) მოწამვლა;
• რენტგენოლოგიური გამოკვლევების დროს საჭმლის მომნელებელი სისტემის ფუნქციონალური დიაგნოსტიკის გაადვილება;
• ფიზიოთერაპიული პროცედურების დროს გამოიყენება იონოფორეზის მეშვეობით (სამკურნალო პრეპარატის შეყვანა კანიდან სუსტი, მუდმივი დენის გამოყენებით) ნერვული სისტემის ანთებითი და ტრავმული დაავადებების დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

ნივალინის დოზირებასა და მკურნალობის ხანგრძლივობას ადგენს ექიმი.

ტაბლეტები

ინიშნება პერორალურად ჭამის დროს საკმარის რაოდენობის სითხესთან ერთად.

მოზრდილებში სადღეღამისო დოზა შეადგენს 10-40 მგ-ს გაყოფილს 2-4 მიღებაზე;

- thenia gravis-შემთხვევაში დოზა იყოფა სამ მიღებაზე;

- ალცჰეიმერის ტიპის დემენციის დროს რეკომენდებულია მკურნალობის დაწყება 5 მგ 2-ჯერ დღეში. 4 კვირის განმავლობაში ხდება სადღეღამისო დოზის თანდათანობითი გაზრდა 20 მგ-დე (1 ტაბლეტი 10 მგ-იანი 2-ჯერ დღეში).

- თირკმლის და ღვიძლის უკმარისობის დროს 5 მგ-დღე-ღამეში ერთი კვირის განმავლობაში, 5 მგ 2-ჯერ დღეში ერთი კვირის განმავლობაში; ნივალინის დოზამ არ უნდა გადააჭარბოს 15 მგ.

ბავშვებში:

- 6 თვიდან ერთ წლამდე:  0.75-1.25 მგ;

- 1-3 წელი: 1.25-2.5 მგ;

- 3-5 წელი: 2.35-5 მგ;

- 6-8 წელი: 5-7.5 მგ;

- 9-11 წელი: სადღეღამისო დოზა 5-10 მგ 2-3 მიღებაზე.

- 12-15 წელი: სადღეღამისო დოზა 5-15 მგ 2-4 მიღებაზე.

საინექციო ხსნარი

ინიშნება პარენტერალურად კანქვეშ, კუნთში, ვენაში. მკურნალობა იწყება ყველაზე მცირე ეფექტური დოზით, რომელიც თანდათანობით იზრდება.

მაქსიმალური ერთჯერადი დოზა მოზრდილებისთვის შეადგენს 10 მგ-ს კანქვეშ, ხოლო მაქსიმალური დღიური დოზა შეადგენს 20 მგ.

ბავშვებში ინიშნება კანქვეშ შემდეგი დღიური დოზებით:

- 2 წლამდე: 0.25-1.0 მგ;

- 3-5 წლამდე: 0.50-5.0 მგ;

- 6-8 წლამდე: 0.75-7.5 მგ;

- 9-11 წლამდე: 1.00-10.0 მგ;

- 12-15 წლამდე: 1.25-12.5 მგ;

- 15 წლის ასაკის ზევით: 12.5-15.0 მგ.

მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დაავადების სიმძიმესა და თავისებურებებზე.

« ნევროლოგიაში პერიფერიული ნერვული სისტემის სხვადასხვა წარმოშობის დაზიანებების დროს მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 40-60 დღეს. კურსი შეიძლება განმეორდეს 2-3-ჯერ 1-2 თვიანი ინტერვალებით. უფრო მაღალი სამკურნალო დოზები იყოფა დღეში ორ მიღებად.

« ანტიკურარული საშუალების სახით ნივალინი ინიშნება ინტრავენურად დოზით 10-20 მგ/24 საათში (0.3 მგ/კგ).

« კუნთში შეჰყავთ რენტგენოლოგიური გამოკვლევების დროს დოზით 1.5-5.0 მგ მოზრდილებისთვის.

« არამადეპოლარიზებელი მიორელაქსანტების გადაჭარბებული დოზირების შემთხვევაში - ი/ვ 10-20 მგ დღე-ღამეში;

« პოსტოპერაციულ პერიოდში ნაწლავების და შარდის ბუშტის პარეზის სამკურნალოდ 1-2.5 მგ დღეში.

« ნივალინის საინექციო ხსნარი ელექტროფორეზისთვის გამოიყენება 2.5 მგ - 1 მლ დოზით.

მკურნალობის კურსი შეადგენს 15 სეანსს.

გვერდითი მოვლენები:

ყველაზე ხშირად აღინიშნება:

გულისრევა, ღებინება, ფაღარათი, მუცლის ტკივილი, მომატებული ნერწყვდენა, ოფლიანობა, მადის დაქვეითება, დაღლილობა, თავბრუ, თავის ტკივილი, ძილიანობა და წონაში დაკლება. უფრო იშვიათად აღინიშნება: უძილობა, რინიტი (ცხვირის ლორწოვანი გარსის ანთება), ბრადიკარდია, მხედველობის დარღვევა და საშარდე გზების ინფექცია.

გვერდითი მოვლენების განვითარების დროს აუცილებელია შემცირდეს დღიური დოზა და მკურნალობა შეწყდეს 2-3 დღით; შემდეგ მკურნალობა გაგრძელდეს უფრო მცირე დოზებით.

უკუჩვენება:

* ჰიპერმგრძნობელობა შემადგენელი კომპონენტების მიმართ;

*ბრონქული ასთმა;

* ბრადიკარდია;

* გულის გამტარობის დარღვევა;

* სტენოკარდია;

* გულის მძიმე უკმარისობა;

* ეპილეფსია და ჰიპერკინეზები;

* თირკმლის ან ღვიძლის მძიმე უკმარისობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

* არ არის რეკომენდებული პრეპარატის მიღება ორსულობისა და ლაქტაციის დროს.

განსაკუთრებული მითითებები:

* თირკმლის უკმარისობის მსუბუქი ფორმის მქონე პაციენტებში ნივალინი ინიშნება უფრო დაბალ დოზებში თირკმლის ფუნქციის გათვალისწინებით.

* ვინაიდან ნივალინით მკურნალობა შეიძლება დაკავშირებული იყოს წონის დაკლებასთან, ამიტომ აუცილებელია პაციენტის წონის კონტროლი.

* პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება პაციენტებში შარდვის გაძნელებით ან წინამდებარე ჯირკვალზე გადატანილი ოპერაციის შემდეგ, ასევე ზოგადი ნარკოზით მიმდინარე ოპერაციების დროს.

* პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულის დროს.

* ნივალინის ტაბლეტირებული ფორმა დამხმარე ნივთიერების სახით შეიცავს ხორბლის სახამებელს, რაც საფრთხეს წარმოადგენს გლუტენური ენტეროპათიის (ხორბლის მარცვლებში შემავალი ცილა გლუტენის აუტანლობა) მქონე პირებისთვის.

* ნივალინის ყოველი ტაბლეტი შეიცავს 4 მგ ლაქტოზას, ამიტომ სიფრთხილით გამოიყენება ფერმენტ ლაქტაზას უკმარისობის მქონე პაციენტებში, გალაქტოზემიის და გლუკოზო-გალაქტოზური მალაბსორბციის დროს.

* ნივალინი სიფრთხილით ენიშნებათ სატრანსპორტო საშუალებების მძღოლებსა და მანქანადანადგარებთან მომუშავე პირებს, რადგანაც შეიძლება გამოიწვის მხედველობის დარღვევა, თავბრუ და ძილიანობა.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირების დროს აღინიშნება პარასიმპათიკური ნერვული სისტემის ჰიპერაგზნებადობის ნიშნები: გულისრევა, ღებინება, კოლიკის მსგავსი ტკივილები მუცელში, ფაღარათი, არტერიული წნევის დაქვეითება, პულსის შენელება, ბრონქოსპაზმი; უფრო მძიმე შემთხვევებში - კრუნჩხვები და კომა. საინიექციო ხსნარის სახით ნივალინით ჭარბი დოზირების დროს აუცილებელია სუნთქვისა და გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ფუნქციების კონტროლი. ანტიდოტის სახით შეიძლება გამოვიყენოთ ატროპინი დოზით 0.5-დან 1.0 მგ-მდე ვენაში.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- ნივალინი ამცირებს მორფინისა და მისი ანალოგების დამთრგუნველ ზემოქმედებას სუნთქვის ცენტრზე.

- ნივალინი აქვეითებს M-ქოლინოლიზური საშუალებების (ატროპინი, ჰომატროპინი), განგლიობლოკატორების (როგორებიცაა ბენზოჰექსონიუმი, პენტამინი, პახიკარპინი, რომლებიც ვეგეტატიურ ნერვულ კვანძებში N₁-ქოლინერგულ რეცეპტორებს აბლოკირებენ), კუნთების არამადეპოლარიზირებელი რელაქსანტების (ტუბოკურარინი და სხვა.), ქინინისა და ნოვოკაინამიდის მოქმედებას.

- ამინოგლიკოზიდურ ანტიბიოტიკებს (გენტამიცინი, ამიკაცინი) შეუძლიათ ნივალინის თერაპიული ეფექტის შემცირება.

- მადეპოლარიზირებელი ნერვულ-კუნთოვანი ბლოკატორების (სუქსამეტონიუმი) მოქმედება შეიძლება იყოს უფრო ხანგრძლივი ნივალინთან ერთად გამოყენების შემთხვევაში.

- ციმეტიდინს შეუძლია გალანტამინის მოქმედების გაძლიერება.

- CYP2D6 და CYP3A4 ფერმენტებია, რომლებიც მონაწილეობენ გალანტამინის მეტაბოლიზმში. წამლებს, რომლებიც თრგუნავენ CYP2D6 (ქინიდინი, პაროქსეტინი, ფლუოქსეტინი) და CYP3A4(კეტოკონაზოლი, რეტროვირი, ერითრომიცინი) შეუძლიათ გავლენა მოახდინონ გალანტამინის მეტაბოლიზმზე და გამოიწვიონ მისი კონცენტრაციის მომატება პლაზმაში.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ და სინათლისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

NIMESULIDE

მწარმოებელი: M&H MANUFACTURING Co

მოქმედი ნივთიერება: ნიმესულიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არანარკოტიკული, არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც.

1 ტაბ.

ნიმესულიდი ..........    100

ვრცლად სუარონი(დოზირება, მიღების წესი ინდივიდუალური)

ჩვენება:
საპოხი საშუალება, გამოიყენება თვალის ფუნქციის დარღვევებისას,რომელიც გამოწვეული არასაკმარისი ცრემლით (მშრალი თვალის სინდრომი), გარემოს სტრესით ან მექანიკური დაზიანებებით.

როგორ გამოვიყენოთ:
1-2 წვეთი კონიუნქტივის პარკში 2-3-ჯერ დღეში ან მეტჯერ საჭიროების მიხედვით.
ღამით 1 წვეთი დაწოლის წინ.
პროდუქტის გამოყენება შესაძლებელია კონტაქტური ლინზების ტარების დროსაც.

მახასიათებლები:
სტერილური ოფთალმოლოგიური ხსნარია, რომლიც შეიცავს, ჰიპრომელოზას და ამინომჟავებს.
ჰიპრომელოზა არის პოლიმერი, რომელიც ხელს უწყობს ქონების უწყობს ცრემლდენის სტაბილიზაციას და თვალის ზედაპირზე ქმნის დამცავ ფარს.
ამინომჟავი L-proline, L-გლიცინი, Lლიზინის ჰიდროქლორიდი და L- ლეიცინი, ზრდის შეზეთვას თვალის ზედაპირზე და აუმჯობესებს ეპითელის დაცვას სხვადასხვა სტრესის დროს.
ეფექტურად ებრძვის ასევე მშრალი თვალის სინდრომს გამოწვეულს გარემოს გამღიზიანებლებით (ჰაერის დაბინძურების), ვიზუალური (კომპიუტერთან მუშაობა) ან მექანიკური (კონტაქტური ლინზები).

უკუჩვენებები:
ჰიპერმგრძნობელობა პროდუქტის კომპონენტების მიმართ.

გაფრთხილებები:
დაახურეთ მწიდროდ თავის გამოყენების შემდგომ,რათა აღმოიფხვრას დაბინძურების რისკი,
არ გამოიყენოთ პროდუქტი გახსნიდან 90 დღის შემდეგ
გამოიყენება მხოლოდ თვალში.
კონსულტაციისათვის მიმართეთ ექიმს, არ გამოიყენოთ ბოთლის დაზიანების შემთხვევაში.
შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

მწარმოებელი: Soft Italy SPA

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება:
ეზომეპრაზოლი - Esomeprazole

ფირმა – მწარმოებელი. ასტრაზენეკი; შვედეთი.

სამკურნალო ფორმა: გარსით გადაკრული ტაბლეტები

შემადგენლობა:

ყოველი ტაბლეტი შეიცავს:

აქტიური ნივთიერებები: 22.3 მგ ან 44.5 მგ მაგნიუმტრიჰიდრატის ეზომეპრაზოლი, რაც ეზომეპრაზოლის 20 მგ და 40 მგ შეესაბამება.

დამხმარე ნივთიერებები: გლიცეროლ მონოსტეარიტი 40-55, ოქსიპროპილცელულოზა, ციპრომელოზა, რკინის ოქსიდი, წითელ-ყავის ფერი (E

172), მაგნიუმის სტეარატი, მეტაკრილმჟავის ეთილკრილატთან თანაპოლიმერი (1:1) 30 % დისპერსია, მიკროკრისტალური ცელულოზა, სინთეზური პარაფინა, მიკროგოლი, პოლისორბიტი 80, კროსპოვიდონი, ნატრიუმისსტეარილფუმარატი, შაფარი სფერული გრანულები (საცაროსა და სიმინდის სახამებელი), ტალკი, ტიტანის დოიქსიდი (E 171) 77 ტრიეთილ ციტრატო.

აღწერილობა: 20 მგ ტაბლეტი: ღია-ვარდისფერი, მოგრძო ორმხრივამოზნექილი ფორმის ტაბლეტები, გარსით გადაკრული, გრავირებული – ერთ მხარეზე "20 მგ" და A – მეორე მხარეზე.

EH

40 მგ ტაბლეტები: ვარდისფერი მოგრძო ორმხრივამოზნექილი ფორმის ტაბლეტები, გარსიტ გადაკრული, გრავირებული – ერთ მხარეზე – "40 მგ" და A– მეორე მხარეზე

EH

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორი

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკა.

ეზომეპრაზოლი წარმოადგენს ომეპრაზოლის S – იზომერს; აქვეითებს კუჭში მჟავის სეკრეციას პროტონული ტუმბოს სპეციფიური ინჰიბირების გზით პარიეტალურ უჯრედებში. ომეპრაზოლის S - და R- იზომერებს აქვთ მსგავსი ფარმაკოდინამიური აქტივობა.

მოქმედების მექანიზმი:

ეზომეპრაზოლი წარმოადგენს სუსტ ფუძეს და კუჭის ლორწოვანი გარსის პარიეტული უჯრედების სეკრეტორული არხების მჟავე გარემოში გადადის აქტიურ ფორმაში.

კუჭში მჟავე სეკრეციაზე გავლენა.

ეზომეპრაზოლის მოქმედება ვითარდება 1 საათის განმავლობაში 20 მგ ან 40 მგ- ის პერორალური მიღების შემდეგ. პრეპარატის ყოველდღიური მიღების დროს 5 დღის განმავლობაში 20 მგ დოზით ერთხელ დღეღამეში საშუალო მაქსიმალური კონცენტრაცია მჟავის პენტაგასტრინით სტიმულაციის შემდეგ ქვეითდება 90 % - ით (მჟავის კონცენტრაციის გაზომვა 6-7 საათის შემდეგ დოზის მიღების შემდეგ თერაპიას მე-5 დღეს). ეზომეპრაზოლის პერორალური ყოველდღიური მიღების 5 დღის შემდეგ 20 მგ ან 40 მგ დოზით კუჭში 4-ზე მეტი PH – ისა 24 საათიდან საშუალოდ 13 და 17 საათის განმავლობაში სადღეღამისო მონიტორირებისას, შესაბამისად, პაციენტებში სიმპტომატური გასტრო – ეზოფაგალური რეფლუქსური დაავადებით. პაციენტთა შორის, რომლებიც დღეღამეში ღებულობენ 20 მგ ეზომეპრაზოლს PH - ის დონეზე 4-ზე მეტი სიმჟავის რეგისტრირება 8.12 და 16 საათის განმავლობაში მიიღწევა 76 %, 54% და 24 – ში შესაბამისად. 40 მგ ეზომეპრაზოლისათვის ეს თანაფარდობა შეადგენს, შესაბამისად, 97%, 92% და 56% - ს. გამოვლენილია კორელაცია მჟავის სეკრეციასა და პრეპარატის კონცენტრაციის შორის პლაზმაში (კონცენტრაციის შეფასებისათვის გამოყენებული იქნა AUჩ პარამეტრი). თერაპიული ეფექტი, რომელიც მიიღწევა მჟავის სეკრეციის ინჰიბირების შედეგად. 40 მგ დოზის ნექსუმის მიღების დროს რეფლუქს – ეზოფაგიტის განკურნებას ადგილი აქვს დაახლოებით 78 % პაციენტებში თერაპიას 4 კვირის შემდეგ და 93 % -ში – თერაპიას 8 კვირის შემდეგ. 20 მგ დოზის ნეკსუმით მკურნალობის დროს 2-ჯერ დღეღამეში შესაბამის ანტიბიოტიკებთან კომბინაციაში ერთი კვირის განმავლობაში იძლევა წარმატებულ შედეგს Hელიცობაცტერ პყლორი ერიდიკაციის სახით დაახლოებით 90 % პაციენტებში.

პაციენტებს, რომლებსაც არ აღენიშნებათ თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის გართულება, ერიდიკაციული ერთკვირიანი კურსის გავლის შემდეგ, არ ესაჭიროებათ შემდგომი მონოთერაპია ანტისეკრეციული პრეპარატებით წყლულის შესახორცებლად და სიმპტომების მოსაცილებლად. სხვა ეფექტები, რომლებიც დაკავშირებულია მჟავის სეკრეციის ინჰიბირებასთან. ანტისეკრეციული პრეპარატებით მკურნალობისას გასტრინის დონე პლაზმაში მატულობს მჟავის სეკრეციის დაქვეითების შედეგად. პაციენტებში, რომლებიც ანტისეკრეციულ პრეპარატებს ღებულობდნენ ხანგრძლივი დროის განმავლობაში, ხშირად აღინიშნება კუჭში ჯირკვლოვანი კისტის წარმოქმნა, რომელიც თერაპიას გაგრძელების ფონზე მიმდინარეობს დამოუკიდებლად. ეს მოვლენები განპირობებულია ფიზიოლოგიური ცვლილებებით მჟავის სეკრეციის ინჰიბირების შედეგად. ნექსიუმმა რანიტიდინით ჩატარებული ორი შედარებითი გამოკვლევებით პაციენტებში, რომლებიც ღებულობდნენ ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ თერაპიას ცოგ-2 სელექციური ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული პრეპარატების (ასაპ) ჩათვლით, გამოავლინა უკეთესი ეფექტურობა პეპტიური წყლულების შეხორცების მიმართ. ორი გამოკვლევის ჩატარების დროს ნექსიუმმა ეფექტურობის შეფასების მიხედვით გამოავლინა უკეთესი ეფექტურობა პეპტიკური წყლულების თავიდან აცილებისას პაციენტებში, რომლებიც ღებულობდნენ ანთების საწინაააღმდეგო არასტერიოდულ თერაპიას (60 წლის ზევით ასაკობრივი ჯგუფი და/ან პეპტიკური წყლულით ანამნეზში), ცოგ-2 სელექციური ანთების საწინააღმდეგო არასტერიოდული პრეპარატების (ასაპ) მიღების ჩათვლით.

ფარმაკოკინეტიკა:

აბსორბცია და განაწილება. ეზომეპრაზოლი მჟავა გარემოში არამდგრადია, ამის გამო პერორალური გამოყენებისათვის ხმარობენ ტაბლეტებს, რომელიც შეიცავს კუჭის წვენის ქმედების მიმართ მდგრადი პრეპარატის გარსით დაფარულ გრანულებს. in vivo პირობებში მხოლოდ ეზომეპრაზოლის უმნიშვნელო ნაწილი გარდაიქმნება R – იზომერებად. პრეპარატი სწრაფად აბსორბირებს: პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაციები მიღწეულ იქნება 1 – 2 საათის მიღების შემდეგ. ეზომეპრაზოლის აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა 40 მგ დოზის ერთჯერადი მიღების შემდეგ შეადგენს 64 %-ს და ყოველდღიური ერთხელ დღეღამეში მიღების ფონზე იზრდება 9 % - მდე.  ეზომეპრაზოლის 20 მგ დოზისათვის ეს მაჩვენებლები შეადგენს შესაბამისად 50 % და 68 % - ს. აქედან განაწილების მოცულობა თანასწორობის კონცენტრაციის მქონე ჯანმრთელ ადამიანებში შეადგენს დაახლოებიტ სხეულის მასის 0,22 ლ/კგ-ს. ეზომეპრაზოლი პლაზმის ცილას უკავშირდება 97 %-ით. საკვების მიღება ანელებს და აქვეიტებს ეზომეპრაზოლის შეწოვა კუჭში.

მეტაბოლიზმი და ეკსკრეცია:

ეზომეპრაზოლი მეტაბოლიზმს განიცდის ცოტოქრომ P450 (CYP) სისტემის მონაწილეობით, ამასთან წარმოიქმნება ეზომეპრაზოლის ჰიდროქსი და დემეთილირებული მეტაბოლიტები. დარჩენილი ნაწილის მეტაბოლიზმი ხორციელდება სხვა სპეციფიკური იზოფორმის CYP3A4-ის მიერ; ამასთან იქმნება ეზომეპრაზოლის სულფონაწარმოები, რომლებიც წარმოადგენენ ძირითად მეტაბოლიტს და რომლებიც განისაზღვრება პლაზმაში. ქვემოთ მოყვანილი პარამეტრები ასახავენ ძირითადად ფერმენ CYP2C19 აქტიურ პაციენტებში (პაციენტები აქტიური მეტაბოლიზმით) ფარმაკოკინეტიკის ხასიათს. ზოგადი კლირენსი პრეპარატის ერთჯერადი მიღების შემდეგ შეადგენს დაახლოებით 17 ლ/სთ და 9 ლ/სთ – მრავალჯერადი მიღების შემდეგ. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1,3 სთ-ს, სისტემატიური მიღების დროს ერთხელ დღეღამეში. მრუდის "კონცენტრაცია-დრო"(AUC) ქვეშ ფართი იზრდება დოზის დამოკიდებულებიდან გამომდინარე რეგულარული მიღების დროს და დოზისა და AUC – ის არახაზოვან დამოკიდებულებაში გამოიხატება. ასეთი დროისა და დოზის დამოკიდებულება არის მეტაბოლიზმის დაქვეითების შედეგი, ღვიძლში "პირველი გასვლის" დროს, და აგრეთვე სისტემური კლირენსის დაქვეითებით, რომელიც გამოწვეულია სავარაუდოთ იმით, რომ ეზომეპრაზოლი ან/და მისი სულფონირებული მეტაბოლიტი CYP2C19 ფერმენტს აინჰიბირებს.

ყოველდღიური ერთჯერადი მიღების დროს ეზომეპრაზოლი სისხლის პლაზმიდან მთლიანად გამოიყოფა მიღებებს შორის შესვენების დროს და არ კუმულირებს. ეზომეპრაზოლის არცერთი ძირითადი მეტაბოლიტი გავლენას არ ახდენს კუჭის მჟავას სეკრეციაზე. პერორალური გამოყენების დროს დოზის 80%- მდე გამოდის მეტაბოლიტების სახით შარდთან ერთად, ხოლო დანარჩენი რაოდენობა ფეკალიბთან ერთად. შარდში აღინიშნება უცვლელი ეზომეპრაზოლის 1%-ზე ნაკლები. ფარმაკოკინეტიკის თავისებურებანი პაციენტების ზოგიერთ ჯგუფში დაახლოებით მოსახლეობის 1-2% CYP2C19 ფერმენტი მცირედაა აქტიური (პაციენტები არააქტიური მეტაბოლიზმით), ასეთ პაციენტებში ეზომეპრაზოლის მეტაბოლიზმი ძირითადად განხორციელდება CYP3A4 – ის ქმედების შედეგად. 40 მგ ეზომეპრაზოლის სისტემატიური მიღების დროს ერთხელ დღეღამეში საშუალო AUC – ი 100% - ით ჭარბობს ამ პარამეტრის მნიშვნელობას პაციენტებში CYP2C19 აქტიური ფერმენტით (პაციენტები სწრაფი მეტაბოლიზმით). ნელი მეტაბოლიზმის მქონე პაციენტების პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაციების საშუალო მნიშვნელობა გაზრდილია დაახლოებით 60%- ით. ხანდაზმულ პაციენტებში (71-81 წელი) ეზომეპრაზოლის მეტაბოლიზმი მნიშვნელოვან ცვლილებებს არ განიცდის. ქალებში 40 მგ ეზომეპრაზოლის ერთჯერადი მიღების შემდეგ საშუალო AUC 30% - ით აჭარბებს იგივე მაჩვენებელს მამაკაცებში. შემდგომში პრეპარატის სისტემატური ყოველდღიური მიღების დროს ერთჯერ დღეღამეში ორივე სქესის პაციენტებში განსხვავება ფარმაკოკინეტიკაში არ აღინიშნება (მითითებული განსხვავება პრეპარატის დოზირების რეჟიმზე გავლენას არ ახდენს). პაციენტებში ღვიძლის უკმარისობის სიმძიმის ზომიერი ან საშუალო ხარისხით შესაძლოა ეზომეპრაზოლის მეტაბოლიზმის დარღვევა. ღვიძლის უკმარისობით მძიმე ფორმის მქონე პაციენტებში მეტაბოლიზმის სიჩქარე დაქვეითებულია, რაც ეზომეპრაზოლში AUC – ის ზრდის 2-ჯერ. პაციენტებში თირკმლის უკმარისობით ფარმაკოკინეტიკის შესწავლა არ ჩატარებულა, რადგანაც თირკმელების გავლით ხორციელდება გამოყოფა არა თვით ეზომეპრაზოლისა, არამედ მისი მეტაბოლიტების, რის გამოც შეიძლება მივიჩნიოთ, რომ პაციენტებში თირკმლის უკმარისობით ეზომეპრაზოლის მეტაბოლზმი არ იცვლება.

ჩვენებები:

გასტრო – ეზოფაგალური რეფლექსი

- ეროზიული რეფლუქს – ეზოფაგიტის მკურნალობა;

- ხანგრძლივი დამხმარე მკურნალობა მორჩენილი პაციენტების რეციდივების თავიდან აცილების მიზნით, რომლებიც ეროზიული რეფლუქს –

ეზოფაგიტით იყვნენ დაავადებულნი;

- გასტროეზოფაგალური რეფლუქსის სიმპტომატური მკურნალობა. კუჭის და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში:

- თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის მკურნალობა, რომელიც Helicobacter pylori – თან ასოცირდება

- პეპტიკური წყლულების პროფილაქტიკა და მკურნალობა პაციენტებში წყლულოვანი დაავადებებით. პაციენტები, რომლებიც დიდხანს ღებულობდნენ ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ პრეპარატებს (ასაპ):

- პეპტიკური წყლულების შეხორცება, რომელიც დაკავშირებულია ასაპ – ის მიღებასთან.

- პროფილაქტიკა წყლულების შეხორცებისა, რომელიც დაკავშირებულია ასაპ– ის მიღებასთან.

უკუჩვენებები:

მომატებული მგრძნობელობა ეზომეპრაზოლის მიმართ, როდესაც ეზომეპრაზოლის მაგივრად გამოიყენებოდა ბენზიმიდაზოლი ან პრეპარატის სხვა სამკურნალო ფორმის ინგრედიენტები. პაციენტები, რომლებიც მემკვიდრეობით ვერ იტანენ ფრუქტოზას, გლუკოგალაქტოზური მალაბსორბაციით ან საქაროზო – იზომალტაზური უკმარისობით.

ბავშვთა ასაკი – პრეპარატის მიღების ეფექტურობისა და უსაფრთხოების შესახებ მონაცემების უქონლობასთან დაკავშირებით პაციენტების მოცემულ ჯგუფში.

სიფრთხილით – თირკმლის მძიმე უკმარისობა (გამოყენება შეზღუდულია)

გამოყენების წესი და დოზები:

წამლის მიღება: ტაბლეტი მიღებულ უნდა იქნას მთლიანად, სითხის დაყოლებით. არ შეიძლება ტაბლეტის დაღეჭვა ან დაფხვნა. პაციენტებმა, რომლებსაც გადაყლაპვა უჭირთ, ტაბლეტი შეიძლება განაზავოთ უგაზო წყლით ნახევარ ჭიქამდე (არ შეიძლება გამოიყენოთ სხვა სითხე, რადგან მიკროგრანულების დამცავი გარსი შეიძლება გაიხსნას), მოურიეთ ტაბლეტის დაშლამდე, რის შემდეგაც მიკროგრანულების ტივტივარი უნდა დალიოთ მაშინვე ან 30 წთ-ის განმავლობაში, შემდეგ ჭიქა კვლავ გაავსეთ ნახევრამდე, მოურიეთ ნარჩენებს და დალიეთ. მიკროგრანულების დაღეჭვა ან დაფქვა არ შეიძლება. იმ პაციენტებისათვის, რომლებსაც ყლაპვა არ შეუძლიათ, ტაბლეტები უნდა გაზავდეს უგაზო წყალში და შეყვანილ იქნას ნაზოგასტრალური ზონდით. დიდი მნიშვნელობა აქვს იმას, რომ ამორჩეული შპრიცი და ზონდი გულდასმით უნდა იქნას ტესტირებული. მითითებები პრეპარატის მომზადებაზე და ნაზოგასტრალური ზონდით შეყვანაზე. იხ. ნაწილში "პრეპარატის შეყვანა ნაზოგასტრალური ზონდით".

გასტრო-ეზოფაგეალური რეფლუქსი

ეროზიული რეფლუქს – ეზოფაგატის მკურნალობა: 40 მგ ერთხელ დღეღამეში 4 კვირის განმავლობაში. რეკომენდირებულია დამატებითი მკურნალობის 4 – კვირიანი კურსი იმ შემთხვევებში, თუ პირველი კურსის შემდეგ ეზოფაგატის მორჩენა არ ხდება ან სიმპტომები არ ქრება.

ეროზიული რეფლუქს – ეზოფაგატით მორჩენილი პაციენტების ხანგრძლივი დამხმარე მკურნალობა რეციდივის თავიდან აცილების მიზნით: 20 მგ ერთხელ დღეღამეში.

გასტრო – ეზოფარელაური რეფლუქსის სიმპტომატური მკურნალობა: 20 მგ ერთხელ დღეღამეში – პაციენტებს ეზოფაგიტის გარეშე. თუ 4 – კვირიანი მკურნალობის შემდეგ სიმპტომები არ ქრება, უნდა ჩატარდეს პაციენტის დამატებითი გამოკვლევა. სიმპტომების გაქრობის შემდეგ შეიძლება პრეპარატის მიღების რეჟიმზე გადაყვანა, ე.წ. "საჭიროების დროს", ე.ი. სიმპტომების განვითარებისას 20 მგ ნექსიუმი მიიღება ერთჯერ დღეღამეში მათ მოხსნამდე.

კუჭის და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება

Helicobacter pylori - ს ერიდიკაციისათვის კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში, და აგრეთვე:

- თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულის მკურნალობა, რომელიც ასოცირდება Helicobacter pylori – თან: ნექსიუმი 20 მგ, ამოქსიცილინი 1 გ და კლარითრომიცინი 500 მგ. ყველა პრეპარატი გამოიყენება ორჯერ დღეღამეში 1 კვირის განმავლობაში.

პაციენტები, რომლებიც ხანგრძლივად იყენებდნენ ასაპ – ებს:

- ასაპ-ების მიღებასთან დაკავშირებული პეპტიური წყლულის შეხორცება: ნექსიუმი 20 მგ ერთხელ დღეღამეში. მკურნალობის ხანგრძლივობა 4 – 8 კვირას შეადგენს.

- პეპტიური წყლულების პროფილაქტიკა, ასაპ-ების მიღებასთან დაკავშირებული პეპტიური წყლულების შეხორცება: ნექსიუმი 20 მგ ერთხელ

დღეღამეში.

თირკმლის უკმარისობა: პრეპარატის დოზას კორექცია არ სჭირდება, მაგრამ ნექსიუმის გამოყენების ცდა თირკმლის უკმარისობის მქონე მძიმე პაციენტებში შეზღუდულია; ამასთან დაკავშირებით, ასეთი პაციენტებისათვის პრეპარატის დანიშვნისას უნდა დაიცვას სიფრთხილე (იხ. ნაწილი)

ღვიძლის უკმარისობა: ღვიძლის უკმარისობის მსუბუქი ან საშუალო სიმძიმის ხარისხით პრეპარატის დოზას კორექცია არ სჭირდება. პაციენტებში ღვიძლის მძიმე უკმარისობით არ უნდა იქნას გადაჭარბებული მაქსიმალური დოზა – 20 მგ დღეღამეში.

ხანდაზმული პაციენტები: პრეპარატის დოზას კორექცია არ სჭირდება.

გვერდითი მოვლენები:

ქვემოთ მოყვანილია გვერდითი ეფექტები, რომლებიც არ არიან დამოკიდებული პრეპარატის დოზაზე.

ხშირი (>1/100,

ნაკლებად ხშირი (>1/1000,

იშვიათი (>1/10000,

შემდეგი გვერდითი ეფექტები აღინიშნებოდა რაცემული პრეპარატის (ომეპრაზოლის) გამოყენების დროს და რასაც შეიძლება მოველოდეთ აგრეთვე ეზომეპრაზოლის გამოყენების დროს.

ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემა -

პარესთეზია, ძილიანობა, უძილობა, თავბრუსხვევა, ცნობიერების დაბინდვა, წუხილი, აგზნება, დეპრესია, ჰალუცინაციები (უპირატესად დასუსტებულ პაციენტებში).

ენდოკრინული სისტემა: გინეკომასტია

კუჭ – ნაწლავის ტრაქტი: სტომატიტი და კუჭ – ნაწლავის კანდიდოზი

ჰემატოლოგია

ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, აგრანულოციტოზი და პანციტოპენია.

ღვიძლი

"ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის მომატება, ენცეფალოპათია პაციენტებში ღვიძლის ხანგრძლივი მძიმე დაავადებები; ჰეპატიტი სიყვითლესთან ერთად (ან მის გარეშე), ღვიძლის უკმარისობა.

საყრდენ - მამოძრავებელი აპარატი სახსრების ტკივილი, კუნთის სისუსტე

კანი

გამონაყარი, ფოტოსენსიბილიზაცია, ტოქსიკური ეპიდერმიული ნეკროლიზი, ალოპეცია ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი, ალოპეცია

სხვა

საერთო სისუსტე, მომატებული ოფლიანობა, პერიფერიული შეშუპება, გემოს შეცვლა და ჰიპონატრიემია.

ალერგიული რეაქციები

ციება, ბრონქოსპაზმი, ინტერსტიციული ნეფრიტი და ანაფილაქსიური შოკი.

დოზის გადაჭარბება:

ამჟამად აღწერილია განზრახ დოზის გადაჭარბების ძალიან იშვიათი შემთხვევები. სიმპტომებისას, რომელიც აღწერილია ეზომეპრაზოლის 280 მგ დოზით მიღების დროს, აღინიშნებოდა საერთო სისუსტე კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დისფუნქცია. 80 მგ ნექსიუმის ერთჯერად მიღებას არ გამოუწვევია რომელიმე უარყოფითი შედეგები. სპეციფიკური ანტიდოტები არ არის ცნობილი. ეზომეპრაზოლი შეადგენს პლაზმის ცილებთან კომპლექსებს, ამიტომ დიალიზი მცირეეფექტურია დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში აუცილებელია ჩატარდეს სიმპტომატური და საერთო დამხმარე მკურნალობა.

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთობა და სხვა ურთიერთობა

ეზომეპრაზოლის გავლენა სხვა სამკურნალო პრეპარატების ფარმაკოკინეტიკაზე. კუჭის წვენის მჟავიანობის დაქვეითება ეზომეპრაზოლით მკურნალობის ფონზე შეიძლება შეხამებული იყოს პრეპარატის აბსორბციის ცვლილებასთან, რომელთა შეწოვა დამოკიდებულია გარემოს სიმჟავეზე. ეზომეპრაზოლი აინჰიბირებს CYP2C19 – ძირითად ფერმენტს, რომელიც მონაწილეობს მის მეტაბოლიზმში. შესაბამისად, ეზომეპრაზოლის ერთობლივი გამოყენება სხვა პრეპარატებთან, რომლის მეტაბოლიზმში მონაწილეობას ღებულობს CYP2C19, როგორიცაა დიაზეპამი, ციტალოპრამი, იმიპრამინი, კლომიპრამინი, ფენიტოინი და სხვა., შეიძლება მოგვიყვანოს პლაზმაში ამ პრეპარატების კონცენტრაციის მომატებასთან, რაც, თავის მხრივ, მიგვიყვანს დოზის დაქვეითების აუცილებლობისაკენ. ეს მოვლენა განსაკუთრებით გამოიხატება ნეკსიუმის რეჟიმში " საჭიროების მიხედვით" გამოყენებისას. 30 მგ ეზომეპრაზოლის და დიაზეპამის ერთობლივი მიღებისას 45%-ით ქვეითდება ფერმენტ-სუბსტრატის კომპლექსის კლირენსი (CYP2C19- დიაზეპამი). ეპილეფსიით დაავადებულების პლაზმაში ფენიტოინის მინიმალური კონცენტრაციები, მისი 40 მგ ეზომეპრაზოლის შეთავსებით იზრდებოდა 13% -ით. ამასთან დაკავშირებით რეკომენდირებულია კონტროლი გაეწიოს პლაზმაში ფენიტოინის კონცენტრაციას ეზომეპრაზოლით მკურნალობის დასაწყისში და მისი მოშლის დროს. ვარფარინის 40 მგ ეზომეპრაზოლთან ერთობლივი მიღება არ ახდენს კოაგულაციის დროის ცვლილებას პაციენტებში, რომლებიც ხანგრძლივად ღებულობდნენ ვარფარინს, მაგრამ აღინიშნა რამოდენიმე შემთხვევა, კლინიკურად მნიშვნელოვანი ინდექს MHO სნუ-ს (საერთაშორისო ნორმალიზებული ურთიერთობა) მომატება ვარფარინსა და ეზომეპრაზოლის ერთობლივი გამოყენების დროს. ამასთან დაკავშირებით რეკომენდირებულია მეთვალყურეობის გაწევა პაციენტებზე ამ პრეპარატის ერთობლივი გამოყენების დაწყებისას და დამთავრებისას. ციზაპრიდის კონცენტრაციები ამ დროს მნიშვნელოვნად არ იცვლებოდა. ინტერვალი QT-ს უმნიშვნელო გაგრძელება, რომელიც აღინიშნებოდა ციზაპრიდომის მონოთერაპიის დროს, ნექსიუმის დამატებით არ გაზრდილა (იხ. მუხლი "განსაკუთრებული მითითებანი"). ნესკსიუმი არ იწვევს ამოქსიცილინისა და ქინიდინის ფარმაკოკინეტიკის კლინიკურად მნიშვნელოვან ცვლილებებს. ეზომეპრაზოლის ნაპროკსენის ან როფეკოკსიბის ერთობლივი გამოყენების შეფასების გამოკვლევებმა არ გამოავლინა კლინიკურად მნიშვნელოვანი  ფარმაკოკინეტიკური ურთიერთქმედება. სამკურნალო პრეპარატების გავლენა ეზომეპრაზოლის ფარმაკოკინეტიკაზე. ეზომეპრაზოლის მეტაბოლიზმში მონაწილეობას ღებულობენ CYP2C9 და CYP3A4. ეზომეპრაზოლის კლარითრომიცინთან ერთობლივი გამოყენება (500 მგ ორჯერ დღეში), რომელიც აინჰიბირებს CYP3A4, ახდენს ეზომეპრაზოლის AUC ექსპოზიციის ზრდას 2-ჯერ. ამ შემთხვევაში ეზომეპრაზოლის დოზა კორექციას არ საჭიროებს.

განსაკუთრებული მითითებები:

ეზომეპრაზოლით მკურნალობის დაწყების წინ უნდა გამოირიცხოს ავთვისებიანი ახალწარმონაქმნის შესაძლებლობა, რადგან მკურნალობამ შეიძლება მიიყვანოს სიმპტომატიკის შერბილებასთან და დიაგნოზის დასმის ვადის გადაწევასთან. პაციენტები, რომლებიც ღებულობენ პრეპარატს დიდი ხნის განმავლობაში (განსაკუთრებით ერთ წელზე მეტი დროის განმავლობაში), უნდა იმყოფებოდნენ ექიმის რეგულარული მეთვალყურეობის ქვეშ. პაციენტებს, რომლებიც იმყოფებიან თერაპიის "საჭიროების მიხედვით" რეჟიმში, უნდა გაუწიონ ინსტრუქტირება მისი ექიმთან დაკავშირების შესახებ სიმპტომების ხასიათის სეცვლის დროს. ყურადღება ექცევა რა პლაზმაში ეზომეპრაზოლის კონცენტრაციის ცვალებადობას თერაპიის "საჭიროების მიხედვით" დანიშნულებისას, უნდა იქნას გათვალისწინებული პრეპარატის ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან (იხ. თავი "ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვა სახეები").

ნეკსიუმის დანიშნულებისას Helicobacter pylori ს ერადიკაციისთვის უნდა იქნას გათვალისწინებული სამკურნალო ურთიერთქმედების შესაძლებლობა სამმაგი თერაპიის ყველა კომპონენტისათვის.

გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის დროს:

ჯერჯერობით არ მოგვეპოვება საკმარისი მონაცემები ორსულობის დროს ნეკსიუმის გამოყენების შესახებ. ომეპრაზოლზე ჩატარებულმა (რომელიც წარმოადგენს რაცემულ ნარევს), ეპიდემიოლოგიური გამოკვლევების შედეგებმა გამოავლინა ფოტოტოქსიკური ქმედების არ არსებობა ან ნაყოფის განვითარების დარღვევა. ეზომეპრაზოლის ცხოველებში შეყვანისას არ გამოვლინდა რომელიმე პირდაპირი ან არაპირდაპირი უარყოფითი ზემოქმედება ემბრიონის ან ნაყოფის განვითარებაზე. რაცემული პრეპარატის შეყვანას ასევე არ მოუხდენია უარყოფითი ზეგავლენა ცხოველებზე ორსულობის, მშობიარობის პერიოდში და აგრეთვე პოსტნატალური განვითარების პერიოდში. ორსულებს პრეპარატი უნდა დაუნიშნოთ მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებლობა აჭარბებს ნაყოფის შესაძლო  რისკს. არ არის ცნობილი, გამოიყოფა თუ არა ეზომეპრაზოლი ძუძუს რძესთან, ამიტომ ნეკსიუმი არ ინიშნება ძუძუს წოვის დროს.

გავლენა ავტომობილისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე:

პრეპარატი გავლენას არ ახდენს მანქანისა და მექანიზმების მართვის უნარზე.

გამოშვების ფორმა:

7 ტაბლეტი ბლისტერში. მუყაოს შეკვრაში ერთი, ორი ან ოთხი ბლისტერი გამოყენების ინსტრუქციით.

შენახვის პირობები:

30°C –ზე არაუმეტეს ტემპერატურაზე, ორიგინალურ შეფუთვაში, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას. ვარგისიანობის ვადა. ვარგისიანობის ვადის გასვლის მომდევნო 3 წლის განმავლობაში არ გამოიყენება, რომელიც მითითებულია შეფუთვაზე.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

გაცემა რეცეპტით.

პრეპარატის შეყვანა ნაზოგასტრალური ზონდით:

პრეპარატის დანიშვნისას ნაზოგასტრალური ზონდით.

1. ტაბლეტი მოათავსეთ შპრიცში და შპრიცი გაავსეთ 25 მლ წყლით და დაახლოებით 5 მლ ჰაერით. ზოგიერთ ზონდისთვის შეიძლება

აუცილებელი გახდეს პრეპარატის განზავება 50 მლ სასმელ წყალში იმისათვის, რომ არ მოხდეს ზონდის გაჭედვა ტაბლეტის გრანულებით.

2. მაშინვე შეანჯღრიეთ შპრიცი დაახლოებით ორი წუთის განმავლობაში ტაბლეტის გასახსნელად.

3. შპრიცი გეჭიროთ ბუნიკით და დარწმუნდით იმაში, რომ ბუნიკი არ გაჭედილა.

4. ზონდში შეიყვანეთ შპრიცის ბუნიკი და დაიჭირეთ ზემოთ ამართულად.

5. შეანჯღრიეთ შპრიცი და გადმოაბრუნეთ ის ბუნიკით ქვედა მხარეს. მაშინვე შეიყვანეთ 5-10 მლ გახსნილი პრეპარატი ზონდში. შეყვანის შემდეგ ზონდი დააბრუნეთ წინანდელ მდგომარეობაში და შეანჯღრიეთ (შპრიცი უნდა გეჭიროთ ბუნიკით მაღლა, ბუნიკის გაჭედვის თავიდან

ასაცილებლად).

6. გადმოაბრუნეთ შპრიცი ბუნიკით დაბლა და შეიყვანეთ პრეპარატის კიდევ 5-10 მლ ზონდში. მოცემული ოპერაცია გაიმეორეთ მანამ, სანამ შპრიცი არ დაცარიელდება.

7. პრეპარატის ნაწილის შპრიცში ნალექის სახით ნარჩენის შემთხვევაში გაავსეთ შპრიცი 25 მლ წყლით და 5 მლ ჰაერით და გაიმეორეთ ოპერაცია, რომელიც აღწერილია მე-5 პუნქტში. ზოგიერთი ზონდისათვის ამ მიზნით შეიძლება დაგვჭირდეს 50 მლ სასმელი წყალი

სახელი, გვარი ^*

მიმართულება ^*
აირჩიე

კლინიკა ^*
აირჩიე

სამკურნალწამლო ფორმები:

საინექციო ხსნარი

მწარმოებელი:

კადილა ფარმაცევტიკალს (ინდოეთი)

ფარმჯგუფი:

წყალხსნადი ვიტამინების კომპლექსი

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება:

betamethasone, diclofenac soidium, vitaminum B1, B6, B12

სინონიმები:

ნეირომულტივიტი

შემადგენლობა:

1 აბი შეიცავს თიამინის ჰიდროქლორიდს (ვიტამინი В1) 100მგ, პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი (ვიტამინი В6) 200მგ, ციანოკობალამინი (ვიტამინი В12) 200მგ.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში მეტაბოლიზმის სტიმულირება, ნერვული ქსოვილის რეგენერაცის სტიმულირება, ტკივილგაყუჩება. ვიტამინი В1 ფოსფორილირების პროცესის შედეგად გარდაიქმნება კოკარბოქსილაზად, რომელიც წარმოადგენს მრავალი ფერმენტული   რეაქციის კოფერმენტს. ვიტამინი В6 ფოსფორილირებულ ფორმაში წარმოადგენს ამინომჟავების მეტაბოლიზმის კოფერმენტს (დეკარბოქსილირება, ამინირება და სხვ.) მონაწილეობს მრავალი მედიატორის ბიოსინთეზში (დოფამინი, ნორადრენალინი, ადრენალინი, ჰისტამინი, გამა-ამინო-ერბომჟავა). ვიტამინი B12  აუცილებელია ნორმალური სისხლის მიმოქცევისთვის ერითროციტების მოსამწიფებლად, მონაწილეობს მეთილის ჯგუფის გადატანაში (და სხვა ერთნახშირბადოვანი ფრაგმენტების), ნუკლეინის მჟავების, ცილების, ნახშირწყლების,  ლიპიდების სინთეზში.

მიღების ჩვენება:

პოლინეიროპათია, ნევრიტი, ნევრალგია, კვანძოვანი სინდრომი ხერხემლის დეგენერაციულული ცვლილებით გამოწვეული; იშიაზი, ლუმბაგო, პლექსიტი, ნკნთაშორისი ნევრალგია, სამწვერა ნერვის ნევრალგია, სახის ნერვის პარეზი.

უკუჩვენებები:

ჰიპერმგრძნობელობა. ორსულობისა და ლაქტაციის დროს რეკომენდებული არ არის.

გვერდითი მოქმედება:

გულისრევა, ტაქიკარდია, კანის რეაქციები (ქავილი, ჭინჭრის გამონაყარი)ურთიერთქმედება:

აქვეითებს ლევოდოპას ეფექტს.ჭარბი დოზირება:

მონაცემები არ არის.

განსაკუთრებული მითითებები:

რეკომენდებული არ არის მაღალი დოზებით მკურნალობა 4 კვირაზე მეტ ხანს.

მწარმოებელი: MEPHA-PHARMA, შვეიცარია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ტკივილგამაყუჩებელი საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები ფორტე: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

ვიტამინი B₁ .........  200 მგ

ვიტამინი B₆ ..........  50 მგ

ვიტამინი B₁₂ ........ 1000 მკგ

დამხმარე ნივთიერებები:

მანიტოლი, პოლიეთილენგლიკოლი 6000, პოვიდონი 25, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, სილიციუმის დიოქსიდი და სხვა.

საინექციო ხსნარი: ამპულაში 3 მლ, შეფუთვაში 5 ც.

1 ამპ.

ვიტამინი B₁ ...........................    200 მგ

ვიტამინი B₆ ............................     50 მგ

ვიტამინი B₁₂ .........................     1000 მკგ

ლიდოკაინის ჰიდროქლორიდი ....... 10 მგ

დამხმარე ნითიერებები:

კალიუმის გუანიდი - 0.25 მგ; ბენზილ ალკოჰოლი -30 მგ; საინექციო წყალი - 3 მლ.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ნეურორუბინი წარმოადგენს სამი ვიტამინის შემცველ კომპლექსურ პრეპარატს, რომელიც მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ნერვული სისტემის ნორმალური ფუნქციონირებისათვის. მასში შემავალი თითოეული ვიტამინი აუცილებელია ნერვულ უჯრედებში ნივთიერებათა ცვლის ზუსტი რეგულაციისათვის. აღნიშნული ვიტამინები, ცალ-ცალკე მაღალი დოზებით გამოყენებისას, ხასიათდებიან ნეიროტროპული ეფექტით, ხოლო მათი ერთობლივი კომბინაციით აღინიშნება ძლიერი ტკივილგამაყუჩებელი ეფექტი.

თიამინი (ვიტამინიB₁) ადამიანის ორგანიზმში ფოსფოლირების შედეგად გარდაიქმნება ფერმენტ კოკარბოქსილაზად, რომელიც წარმოადგენს კოფერმენტის მზა ფორმას. ვიტამინი B₁ მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ნახშირწყლოვან, ცილოვან და ცხიმოვან ცვლაში, აგრეთვე ნერვული აგზნებადობის პროცესებში.

პირიდოქსინი (ვიტამინიB₆) აუცილებელია ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის ნორმალური ფუნქციონირებისათვის. ფოსფოლირებული ფორმით იგი წარმოადგენს კოფერმენტს ამინომჟავების მეტაბოლიზმის პროცესში. ამავე დროს იგი მნიშვნელოვანი ფერმენტების კოფერმენტია, რომლებიც მოქმედებენ ნერვულ ქსოვილში.

პრეპარატი მონაწილეობას იღებს მრავალ ნეირომედიატორების ბიოსინთეზში, როგორიცაა: დოპამინი, ნორადრენალინი, ადრენალინი, ჰისტამინი და გამა-ამინოერბო მჟავა (გაემ-ი). იგი ციანოკობალმინთან ერთად ხელს უშლის ნერვულ ქსოვილებში ანთებითი პროცესის წარმოშობას და აჩქარებს მათ რეგენერაციას.

ციანოკობალამინი (ვიტამინი B₁₂) აუცილებელია სისხლის ნორმალური შედედებისათვის და ერითროციტების მომწიფებისათვის. იგი მონაწილეობს სხვადასხვა ბიოქიმიურ რეაქციებში, რომლებიც აუცილებელია ორგანიზმის ნორმალური ფუნქციონირებისათვის - მეთილური ჯგუფების გადატანა, ნუკლეინის მჟავების და ცილების სინთეზი, ამინომჟავების, ნახშირწყლების და ლიპიდების ცვლა.

ციანოკობალამინის კოფერმენტული ფორმები - მეთილკობალამინი და ადენოზილკობალამინი აუცილებელია უჯრედების ზრდისა და რეპლიკაციისათვის.

ფარმაკოკინეტიკა:

თიამინი (ვიტამინი B₁) შეიწოვება 12-გოჯა და წვრილი ნაწლავის ლორწოვანი გარსის მიერ და კარის ვენის მეშვეობით აღწევს ღვიძლს.

ძირითად პროდუქტებს, რომლებიც გამოიყოფა შეუცვლელი სახით თიამინის მიღებისას წარმოადგენს - თიამინკარბონის მჟავა და პირამინი (2.5-დიმეთილ-4-ამინოპირიმიდინი).

პირიდოქსინი (ვიტამინი B₆) სწრაფად შეიწოვება ნაწლავების მიერ. ორგანიზმში პირიდოქსინი იჟანგება პირიდოქსალამდე და შესაბამისად განიცდის ამინირებას პირიდოქსამინამდე. მის ფუნქციონირებას კოენზიმის სახით საფუძვლად უდევს ფოსფოლირება პირიდოქსალ-5-ფოსფატამდე, რომელიც შედის დეკარბოქსილირების და გადაამინირების პროცესში მონაწილე ფერმენტების შემადგენლობაში 80%-მდე. პიროდოქსალფოსფატი, რომელიც იმყოფება სისხლში, დაკავშირებულია პროტეინებთან. პირიდოქსინი, პიროდოქსალფოსფატის სახით ძირითადად გროვდება კუნთებში. ორგანიზმიდან გამოყოფილ პროდუქტს წარმოადგენს 4-პირიდოქსინის მჟავა.

ციანოკობალამინის (ვიტამინი B₁₂) შეწოვა ორგანიზმის მიერ შეზღუდულია და დამოკიდებულია “კასტლის შინაგანი ფაქტორის”კონცენტრაციაზე.

ვიტამინი B₁₂ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან გადადის პლაზმაში, სადაც სპეციფიკური კავშირის შედეგად წარმოიქმნება B₁₂-ბეტა (ტრანსკობალამინი) და B₁₂-ალფა₁-გლობულინი.

ვიტამინი B₁₂ ძირითადად გროვდება ღვიძლში. მისი ნახევრადდაშლის პერიოდი პლაზმაში შეადგენს დაახლოებით 5 დღეს.

ჩვენებები:

• მწვავე და ქრონიკული ნევრიტები და პოლინევრიტები;
• სხვადასხვა გენეზის ნევროლოგიური ტკივილები (სამწვერა ნერვის ნევრალგია, მხარ-კისრის ნევრალგია, იშიალგია);
• ნერვული ქსოვილის ტოქსიკური დაზიანებები: ალკოჰოლიზმი, დიაბეტური პოლინეიროპათია, სამკურნალო პრეპარატებით გამოწვეული ინტოქსიკაცია;
• ჰერპეს ზოსტერი.

მიღების წესი და დოზირება:

ტაბლეტები ლაქტაბ ფორტე:

ჩვეულებრივად: ინიშნება 1-2 ტაბლეტი დღეში. მძიმე შემთხვევებში -4 ტაბლეტი დღეში ტკივილების სრულ გაქრობამდე.

საინექციო ხსნარი:

მკურნალობის დასაწყისში კუნთებში შეჰყავთ თითო ამპულა ყოველდღიურად ან დღეგამოშვებით, შემდგომში - 1 ამპულა 1-2-ჯერ კვირაში. ჩვეულებრივად ინიშნება 1 ამპულა 1-2-ჯერ კვირაში.

გვერდითი მოვლენები:

თიამინი (ვიტამინი B₁)

- ოფლიანობა, ტაქიკარდია, კანის ქავილი და ჭინჭრის ციება. ავადმყოფებში რომლებსაც აქვთ მიდრეკილება ალერგიული რეაქციების მიმართ, პრეპარატის კუნთებში შეყვანის დროს შესაძლებელია განუვითარდეს ანაფილაქსიური რეაქციები. ამ შემთხვევაში, პროფილაქტიკის მიზნით, რეკომენდებულია გლუკოკორტიკოიდებისა და ანტიჰისტამინური პრეპარატების დანიშვნა.

პირიდოქსინი (ვიტამინი B₆)

- იწვევს კანზე გამონაყარს და ხელს უწყობს ფერიმჭამელების გაჩენას. დიდ დოზებში იწვევს გლუტამინომჟაუნძმრის მჟავას ტრანსამინაზას აქტივობის მომატებას სისხლში. პრეპარატის მიღებისას პროლაქტინის გამოყოფა ინჰიბირდება.

- ვინაიდან პირიდოქსინი ხელს უწყობს L-დოფამინის დეკარბოქსილირების სტიმულაციას, იგი აქვეითებს ამ პრეპარატის თერაპიულ ეფექტს, ამიტომ პარკინსონით დაავადებულ ავადმყოფებში საჭიროა გამოირიცხოს აღნიშნული პრეპარატების ერთდროული დანიშვნა.

ციანოკობალამინის (ვიტამინი B₁₂)

- მაღალ დოზებში დანიშვნა ხელს უწყობს ფერიმჭამელების წარმოქმნას. იშვიათ შემთხვევებში აღინიშნება კანის ალერგიული რეაქციები.

უკუჩვენებები:

* ფსორიაზი, მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის, მასში შემავალ კომპონენტების ან B_1, B_2, B₁₂ ვიტამინების მიმართ აგრეთვე ალერგიული რეაქციები ანამნეზში.

B₁₂ ვიტამინის მიღება შესაძლებელია მხოლოდ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ნორმალური ფუნქციონირების დროს.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ნეურორუბინის გამოყენება შესაძლებელია ორსულობისა და ლაქტაციის დროს.

კლინიკური გამოკვლევებით დადგენილია, რომ არ არსებობს ნაყოფისათვის რისკ-ფაქტორი, როგორც ორსულობის I ტრიმესტრში, აგრეთვე მის ბოლო თვეებში.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედებები:

- B ვიტამინი, დიდი დოზებით გამოყენებისას, პარკინსონის დაავადების მკურნალობის პროცესში, ასუსტებს ლევოდოპას მოქმედებას.

- ერითემის წარმოქმნა, სახის კანის აქერცვლა, სახეზე გამონაყარი და ფერიმჭამელები, ასოცირდება პრეპარატში შემავალ რომელიმე ვიტამინთან.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 15⁰C ტემპერატურაზე, ბნელ და გრილ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.