რეკომენდებულია: ნებისმიერი ასაკის ქალებისა და მამაკაცებისთვის ნორმალური კოგნიტური ფუნქციის შენარჩუნებისთვის, განსაკუთრებით კი ძლიერი გონებრივი დატვირთვების პერიოდში (მაგ. გამოცდების დროს).

ვეგეტარიანელებისთვის შესაფერისი

დამზადებულია ხარისხის კონტროლის GMP (Good Manufacturing Practice) სტანდარტების შესაბამისად, რომლებიც აღემატება საკვები დანამატების ჩვეულებრივ სტანდარტებს.

შემადგენლობა:

* რდნ=რეკომენდებული დღიური ნორმა, მკგ=მიკროგრამი, მგ=მილიგრამი, IU=საერთაშორისო ერთეული

გამოყენების წესი: ერთი აბი დღეში წყალთან ან სხვა ცივ სასმელთან ერთად ძირითადი კვების დროს. არ უნდა დაიღეჭოს. არ გადააჭარბოთ რეკომენდებულ დოზას.

გაფრთხილება ალერგიის დროს: შეიცავს სოიოს

შენახვის წესი: შეინახეთ 25°C-ზე ნაკლებ ტემპერატურაზე მშრალ, ბავშვებისთვის ხელმიუწვდომელ ადგილას.

მწარმოებელი: Vitabiotics Ltd, 1 Apsley Way, ლონდონი, NW2 7HF, დიდი ბრიტანეთი

საერთაშორისო დასახელება:

THIAMINE; CYANCOBALAMIN; PIRIDOXIN

მწარმოებელი: BALKANPHARMA-TROYAN, ბულგარეთი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ვიტამინი B₁ ვიტამინებთან B₆ და B₁₂ კომბინაციაში.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც.

1 ტაბ.

ვიტამინი B₁ ............... 15 მგ

ვიტამინი B₆ ............... 10 მგ

ვიტამინი B₁₂ ............. 0.02 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

B ჯგუფის ვიტამინების კომბინაციას პრეპარატ ნეურობექსში იყენებენ ორგანიზმში მიმდინარე მნიშვნელოვან პროცესებზე ზემოქმედების მიზნით. B ჯგუფის ვიტამინები ხელს უწყობენ ფერმენტების ფუნქციონირებას, რომლებიც გვევლინებიან კატალიზატორებად ნახშირწყლების, ცილებისა და ცხიმების მეტაბოლიზმის პროცესში.

ვიტამინს B₁ გააჩნია მრავალმხრივი ფიზიოლოგიური ფუნქცია. რეზორბციის შემდეგ ორგანიზმში ვიტამინი B₁ გარდაიქმნება თიამინის პიროფოსფატად-ენზიმების კოფერმენტად, რომლებიც მონაწილეობენ პიროყურძნის მჟავისა და ალფა-კეტოგლუტარის მჟავას დეკარბოქსილირების პროცესში. მისი დეფიციტი განაპირობებს რძის მჟავის და პიროყურძნის მჟავის დაგროვებას, რასაც შეუძლია გამოიწვიოს -პოლინევრიტები, დაავადება ბერიბერი, ვერნიკეს ენცეფალოპათია ალკოჰოლურ პოლინეიროპათიამდე, გულის მუშაობისა და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ფუნქციის დარღვევა (წყლულოვანი კოლიტი, ქრონიკული დიარეა).

ვიტამინი B₆ ასევე გამოირჩევა ფარმაკოლოგიური მოქმედებით. მისი ხანგრძლივი დაახლოებით 200 მგ მიღებისას შესაძლოა ნეიროტოქსიკური ეფექტის განვითარება უმნიშვნელო დამოკიდებულების ჩამოყალიბებით. ვიტამინ B₆-ის როგორც კოფერმენტის ფიზიოლოგიური ფუნქცია ვლინდება ამინომჟავების მეტაბოლური გარდაქმნისას (დეკარბოქსილირება, ტრანსამინირება), აგრეთვე ფერმენტების ტრანსფორმაციის დროს სულფატშემცველ და ჰიდროქსიამინომჟავების მეტაბოლიზმისას. ვიტამინი B₆ მონაწილეობს ტრიფტოფანის გარდაქმნაში 5-ჰიდროქსიტრიპტამინად, ისევე როგორც ნორადრენალინის სინთეზში. მეთიონინის გადასვლა ცისტეინში დამოკიდებულია ასევე მის არსებობაზე. ვიტამინ B₆-ის დეფიციტი შეიძლება გამოწვეული იყოს მისი არასაკმარისი რაოდენობით საკვებში, ნაწლავში რეზორბციის დარღვევისას, ერთდროულად ანტაგონისტური მედიკამენტების მიღებით, სხივური თერაპიისას. დეფიციტის სიმპტომები ვლინდება კანის სებორეის მსგავსი დაზიანებით, თვალის და ცხვირის ირგვლივ აგრეთვე გლოსიტით, სტომატიტით პერიფერიული ნევრიტით, კრუნჩხვებით და ანემიით.

შეიძლება ადგილი ჰქონდეს კრუნჩხვებს (გამა-ამინოერბოს მჟავას დაბალი კონცენტრაციის გამო და ძალიან იშვიათად, თანდაყოლილ და სიდერობლასტურ ანემიას).

ვიტამინ B₁₂-ის აქტიური კოფერმენტები-მეთილკობალამინისა და 5-დეოქსიადენოზილკობალამინი ასრულებენ მნიშვნელოვან ფიზიოლოგიურ როლს უჯრედის ზრდასა და რეპლიკაციაში. ეთილკობალამინი აუცილებელია მეთიონინისა და მისი წარმოებულების S-ადენოზილმეთიონინის წარმოქმნისათვის ჰომოცისტეინიდან. იგი აგრეთვე მონაწილეობს ტრანსმეთილირებისა და წყალბადის კათიონების ტრანსპორტირების პროცესში ქოლინის, მეთიონინის, კრეატინინის და ნუკლეინის მჟავების სინთეზის დროს. ვიტამინ B₁₂-ს მნიშვნელოვანი როლი აკისრია ჰემოპოეზში (განსაკუთრებით ერითროციტების მომწიფებისას). მისი უკმარისობისას მეთილტეტრაჰიდროფოლატი მიითვისებს ფოლატებს, რითაც იწვევს ამ უკანასკნელის დეფიციტს ფოლის მჟავას სხვა შიდაუჯრუდოვანი ფორმებისთვის, რომლებიც აუცილებელია ერითროციტების მომწიფებისათვის. იგი დადებითად მოქმედებს ღვიძლის ფუნქციაზე და ნერვულ სისტემაზე. ვიტამინ B₁₂-ის დეფიციტი ვლინდება სიმპტომებით ნერვული სისტემისა და ჰემოპოეზიის მხრივ. ჰემოპოეზი კარგავს ეფექტურობას, ადგილი აქვს მეგალობლასტურ ერითროპოეზს, მძიმე შემთხვევებში ვითარდება პანციტოპენია. შესაძლოა ნერვული სისტემის მხრივ განვითარდეს შეუქცევადი დარღვევები: დემიელინიზაცია, ნეირონების დეგრადაცია ზურგის ტვინსა და თავის ტვინის ქერქში, რაც იწვევს ზედა და ქვედა კიდურების პარესთეზიას, წონასწორობის დაკარგვას, ზოგიერთი რეფლექსების დარღვევას, ხოლო გვიან სტადიაში -მეხსიერების დაბინდვას, ჰალუცინაციებს, ხასიათის სწრაფ შეცვლას, მეხსიერების და მხედველობის დაქვეითებას, ფსიქოზს.

ჩვენებები:

• პერიფერიული სისტემის ანთებითი და დეგენერაციული პროცესები:

ნევრიტი, პოლინევრიტი (ალკოჰოლური, ინფექციის შემდგომი და ტოქსიკური, დიაბეტის დროს); ნევრალგია, პარესთეზია, ასთენია, ჰიპოვიტამინოზი B ჯგუფის, დერმატიტი, ეგზემა, ფსორიაზი, ექსუდაციური დიათეზი, გამონაყარი.

• ცენტრალური გენეზის სპასტიკური მდგომარეობა, ცნს-ის ტრავმული დაზიანება, ვეგეტონევროზი, ქორეა, ვერნიკეს ენცეფალოპათია, ქრონიკული ალკოჰოლიზმი, ინტოქსიკაცია.

მიღების წესი და დოზირება:

ინიშნება 1-2 ტაბლეტი 3-4-ჯერ დღეში ჭამის შემდეგ.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- ვიტამინი B₆ ამცირებს პრეპარატ ლევოდოპას ანტიპარკინსონულ ეფექტს.

- პერორალურ კონტრაცეპტივებთან ერთდროული მიღება არღვევს ვიტამინ B₆-ის ცვლას.

ვიტამინ B₆ მოქმედებს ზოგიერთი სამკურნალო საშუალების მეტაბოლიზმზე და პირიქით.

- ვიტამინი B₆-ის ანტაგონისტებად ითვლება იზონიაზიდი და თიოსემიკარბაზონები. ვიტამინი ხელს უწყობს სიდერობლასტური ანემიის კორექციას, რომელსაც იწვევენ ანტიტუბერკულოზური საშუალებანი.

- პენიცილამინის ხანგრძლივმა მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს ვიტამინ B₆-ის დეფიციტი.

- ჰიდრალაზინი და ციკლოსერინი ასევე წარმოადგენენ მის ანტაგონისტებს, ამიტომ ვიტამინთან მათი ერთდროული მიღება ხსნის მათ მიერ გამოწვეულ ნევრლოგიურ რეაქციებს.

- აღნიშნული ვიტამინი აძლიერებს ლევოდოპას პერიფერიულ დეკარბოქსილირებას, ამცირებს პარკინსონის დაავადების მკურნალობის ეფექტურობას.

- მისი რაოდენობა მცირდება კონტრაცეპტივებთან ერთდრულად მიღებისას.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

მწარმოებელი: HEEL, გერმანია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ნევრალგიისა და სახსრების დაავადებების სამკურნალო ჰომეოპათიური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი: ამპულაში 1.1 მლ, შეფუთვაში 5, 10, 50 და 100 ც.

100 მლ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი წარმოადგენს ჰომეოპათიური წესით მომზადებულ კომპლექსურ ანტიჰომოტოქსიკოლოგიურ სამკურნალო საშუალებას, რომლის შემადგენლობაში შედის მცენარეული, მინერალური და ცხოველური წარმოშობის ნივთიერები.

ჰომოტოქსინების (ადამიანის ტოქსინები) შესახებ დოქტორ რეკევეგის მოძღვრების მიხედვით მათი მოქმედება დაფუძნებულია ორგანიზმის იმუნური სისტემის გააქტივებაზე და მისი ფუნქციის ნორმალიზაციაზე.

ჩვენებები:

• ნევრალგიები (ლუმბაგო, იშიაზი, ოსტეოქონდროზი, ინტერკოსტალური ნევრალგია, პოლიართრიტი, კოქსიტი, მხარ-ბეჭის პერიართრიტი). რბილი ქსოვილების რევმატიზმი, ართრიტები და ხერხემლის მალთაშუა დისკის დაზიანებები;
• პერიოსტიტი, შემომსალტველი ლიქენი და გრიპი კიდურების ტკივილით.

მიღების წესი და დოზირება:

მწვავე მდგომარეობისას - 1 ამპულა ყოველდღე, სხვა შემთხვევაში - 1-3-ჯერ კვირაში 1 ამპულა კანქვეშ ან კუნთებში.

გვერდითი მოვლენები:

არ არის გამოვლენილი.

უკუჩვენებები:

არ არის დადგენილი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

აღსანიშნავ თავისებურებათა გარეშე.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტეპერატურაზე, მშრალ მზის სხივების პირდაპირი ზემოქმედებისა და გადახურებისაგან დაცულ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

საერთაშორისო დასახელება: PEGFILGRASTIM

მწარმოებელი: F.HOFFMANN-LA ROCHE, შვეიცარია

მოქმედი ნივთიერება: პეგფილგრასტიმი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ციტოკინები.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი: I ტიპის მინის შპრიცში 0.6 მლ

1 მლ

პეგფილგრასტიმი .................         10 მგ

მხოლოდ პროტეინის საფუძველზე. პოლიეთილენის გლიკოლის (PEG) წილის გათვალისწინებით კონცენტრაცია შეადგენს 20 მგ/მლ.

პეგფილგრასტიმის შემადგენლობაშია ფილგრასტიმი (ადამიანის G-CSF რეკომბინანტული მეთიონილი) 20kDa N-ტერმინალის მეთიონინის დაბოლოებასთან კოვალენტურად შებოჭილ პოლიეთილენის გლიკოლის მოლეკულასთან (PEG)  ერთად. ფილგრასტიმი იწარმოება რეკომბინანტული დნმ ტექნოლოგიის გამოყენებით Ecol-ში (K12).

დამხმარე ნივთიერებები:

ნატრიუმის აცეტატი*, სორბიტოლი, პოლისორბატი 20, საინექციო წყალი.

*ნატრიუმის აცეტატი ფორმირებულია კრისტალიზებული ძმარმჟავას ნატრიუმის ჰიდროქსიდთან ტიტრაციის შედეგად.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ადამიანის გრანულოციტების კოლონო-მასტიმულირებელი ფაქტორები (G-CSF) წარმოადგენს გლიკოპროტეინს, რომელიც არეგულირებს ნეიტროფილების წარმოქმნას და გამოთავისუფლებას ძვლის ტვინიდან. პეგფილგრასტიმი არის ადამიანის რეკომბინანტული გრანულოციტების კოლონო-მასტიმულირებელი ფაქტორის კოვალენტური კონიუგატი პოლიეთილენის გლიკოლის (PEG)   20 კდ ერთ მოლეკულასთან. თირკმლის კლირენსის მცირე მაჩვენებლების გამო პეგფილგრასტიმი წარმოადგენს ფილგრასტიმის უფრო ხანრგრძლივი მდგრადობის მქონე ფორმას. პეგფილგრასტიმს და ფილგრასტიმს გააჩნიათ მოქმედების იდენტური მექანიზმი, რომელიც განაპირობებს 24 საათის განმავლობაში ნეიტროფილების რაოდენობის გამოხატულ, ხოლო მონოციტების და/ან ლიმფოციტების რაოდენობის მცირე მომატებას პერიფერიულ სისხლში. ფილგრასტიმის მსგავსად, პეგფილგრასტიმის მოქმედების შედეგად წარმოქმნილი ნეიტროფილები ხასიათდებიან ნორმალური ან მომატებული ფუნქციური თვისებებით, რაც ნაჩვენები იყო ქემოტაქსიური და ფაგოციტური ფუნქციის ტესტირებით. ისევე როგორც ჰემოპოეტური ზრდის სხვა ფაქტორებს, გრანულოციტების კოლონო-მასტიმულირებელ ფაქტორს (G-CSF)in vitro აღმოაჩნდა ადამიანის ენდოთელიური უჯრედების მასტიმულირებელი თვისებები; G-CSF შეუძლია მიელოიდური უჯრედების, მათ შორის ავთვისებიანი უჯრედების ზრდის ხელშეწყობა in vitro და მსგავსი გავლენა შესაძლოა ჰქონდეს ზოგიერთ არამიელოიდურ უჯრედზე in vitro.

ორ რანდომულ, ორმაგ ბრმა პივოტალურ კვლევაში ნეულასტიმის გამოყენება (ერთჯერადად ერთი ქიმიოთერაპიის ციკლის დროს) ავადმყოფებში, რომელთაც უტარდებოდათ მიელოსუპრესიული ქიმიოთერაპია დოქსორუბიცინით და დოქსეტაქსელით, აჩვენა ნეიტროპენიის ხანგრძლივობის და ფებრილური ნეიტროპენის სიხშირის შემცირება, მსგავსად ყოველდღიურად მიღებული ფილგრასტიმისა (საშუალოდ 11 დღის განმავლობაში მიღებული). ზრდის ფაქტორების არ გამოყენების შემთხვევაში მე-4 ხარისხის ნეიტროპენიის საშუალო ხანგრძლივობა შეადგენდა 5-7 დღეს და ფებრილური ნეიტროპენიის სიხშირე 30-40%-ს. ერთ-ერთი კვლევის მიხედვით, (n=157) პაციენტების იმ ჯგუფში, რომლებიც იღებდნენ პეგფილგრასტიმის ფიქსირებულ დოზას 6 მგ, მე-4 ხარისხის ნეიტროპენიის საშუალო ხანგრძლივობა შეადგენდა 1.8 დღეს, ხოლო ფილგრასტიმის ჯგუფში 1.6 დღეს (განსხვავება 0.23 დღე, 95% CI-0.15, 0.63). მთლიანად კვლევის განმავლობაში, პეგფილგრასტრიმით ნამკურნალები პაციენტების ჯგუფში ფებრილური ნეიტროპენიის სიხშირე შეადგენდა 13%-ს, შედარებით ფილგრასტიმით ნამკურნალები პაციენტების ჯგუფთან, რომელშიც იგივე მაჩვენებელი შეადგენდა 20%-ს (განსხვავება 7%, 95% CI-19%, 5%).

მეორე კვლევაში (n-310) სადაც პრეპარატის დოზის შერჩევა ხდებოდა წონის მიხედვით (100 მკგ/კგ), მე-4 ხარისხის ნეიტროპენიის საშუალო ხანგრძლივობა პეგფილგრასტიმის ჯგუფში შეადგენდა 1.7 დღეს, ხოლო ფილგრასტიმის ჯგუფში 1.8 დღეს (განსხვავება 0.03 დღე, 95% CI - 0.36, 0.30). ფებრილური ნეიტროპენიის სიხშირე პეგფილგრასტიმით ნამკურნალები პაციენტების ჯგუფში შეადგენდა 9%-ს, შედარებით ფილგრასტიმით ნამკურნალები პაციენტების ჯგუფთან, რომლეშიც იგივე მაჩვენებელი შეადგენდა 18%-ს (განსხვავება 9%, 95% CI - 16.8%, 1.1%).

ფარმაკოკინეტიკა:

პეგფილგრასტიმის ერთჯერადი კანქვეშა ინექციის სახით შეყვანილი დოზის შემდეგ შრატში პეგფილგრასტიმის პიკური კონცენტრაცია აღინიშნება 16-დან 120 საათამდე და პეგფილგრასტიმის კონცენტრაცია შრატში ნარჩუნდება მიელოსუპრესიული ქიმიოთერაპიის ფონზე აღმოცენებული ნეიტროპენიის არსებობის მთელი პერიოდის განმავლობაში.

პეგფილგრასტიმის ელიმინაცია არ არის პირდაპირ დამოკიდებულებაში დოზასთან, პეგფილგრასტიმის კლირენსი შრატში მცირდება დოზის მომატებისას. ძირითადად, პეგფილგრასტიმის ელიმინაცია წარმოებს ნეიტროფილების რაოდენობაზე დამოკიდებული კლირენსით, რომლის გაჯერებულობაც აღინიშნება დიდი დოზების შემთხვევაში. კლირენსის თვითრეგულირების მექანიზმის გამო პეგფილგრასტიმის კონცენტრაცია შრატში სწრაფად იკლებს ნეიტროფილების რაოდენობის აღდგენის დაწყებისთანავე.

ნეიტროფილების რაოდენობაზე დამოკიდებული კლირენსის მექანიზმის გამო, საფიქრებელია, რომ პეგფილგრასტიმის ფარმაკოკინეტიკაზე არ ახდენს გავლენას თირკმლის ან ღვიძლის დაზიანება.

არსებობს მცირე მონაცემები, რომლებიც მიუთითებენ, რომ პეგფილგრასტიმის ფარმაკოკინეტიკა ხანდაზმულ პაციენტებში (>65 წ.) მსგავსია იმ მონაცემებისა, რომლებიც არსებობს ზრდასრულებში.

პრეკლინიკური უსაფრთხოება

კონვენციური კვლევების პრეკლინიკური მონაცემების მიხედვით, განმეორებითი დოზების ტოქსიკურობის მოსალოდნელი ფარმაკოლოგიური მოქმედება გამოვლინდება ლეიკოციტების რაოდენობის მომატებით, ძვლის ტვინში მიელოიდური ჰიპერპლაზიით, ექსტრამედულარული ჰემატოპოეზით და ელენთის გადიდებით.

არ აღნიშნულა გვერდითი ეფექტები კანქვეშ პეგფილგრასტიმით ნამკურნალები ორსული ვირთაგვების შთამომავლობაში, თუმცა ბოცვერებში კანქვეშ გაკეთებული პეგფილგრასტიმის მცირე დოზების ფონზე აღინიშნა ემბრიო/ფეტალური ტოქსიკურობა. ვირთაგვებზე ჩატარებულ კვლევაში ნანახია, რომ პეგფილგრასტიმი გადის პლაცენტარულ ბარიერს. ადამიანებში ამ მონაცემების შესაბამისობის შესახებ ინფორმაცია უცნობია.

ჩვენებები:

• ნეიტროპენიის ხანგრძლივობის და ფებრილური ნეიტროპენიის სიხშირის შემცირება ავთვისებიანი პროცესის (გარდა ქრონიკული მიელოდური ლეიკემიის და მიელოდისპლასტიური სინდრომისა) გამო ციტოტოქსიკური ქიმიოთერაპიული საშუალებებით ნამკურნალებ ავადმყოფებში.

მიღების წესი და დოზირება:

ნეულასტიმის ერთი 6 მგ-იანი დოზა (ერთი ინექციისათვის გამზადებული ხსნარის შემცველი შპრიცი) ნაჩვენებია ყოველი ქიმიოთერაპიული ციკლისათვის, გამოიყენება კანქვეშა ინექციის სახით ციტოტოქსიკური ქიმიოთერაპიის შემდეგ დაახლოებით 24 საათში.

არ არსებობს საკმარისი მონაცემები ნეულასტიმის ბავშვებში და 18 წლამდე მოზარდებში გამოყენების ჩვენების შესახებ.

ნეულასტიმით მკურნალობის დაწყება უნდა მოხდეს ონკოლოგის ან ჰემატოლოგის ზედამხედველობით.

გვერდითი მოვლენები:

რანდომულ კლინიკურ კვლევებში ავთვისებიანი დაავადების მქონე ავადმყოფებში, რომლებიც იღებდნენ ნეულასტიმს ჩატარებული ციტოტოქსიკური ქიმიოთერაპიის შემდეგ, უმეტესი გვერდითი ეფექტები განპირობებული იყო ავთვისებიანი დაავადებით ან ციტოტოქსიკური ქიმიოთერაპიით.

პრეპარატის კვლევასთან დაკავშირებული არასასურველი გვერდითი მოვლენებიდან ყველაზე ხშირად მოხსენებული იყო ძვლის ტკივილი (26%). როგორც წესი, ძვლის ტკივილის ხარისხი იყო საშუალოდან მძიმემდე, გარდამავალი და უმეტეს შემთხვევაში სტანდარტული ანალგეტიკებით კონტროლირებადი.

ალერგიული ტიპის რეაქციები, მათ შორის ანაფილაქსია, გამონაყარი კანზე, ურტიკარია, ანგიოედემა, დისპნოე და ჰიპოტენზია, შეიმჩნევა მკურნალობის დასაწყის ან მოგვიანებით პერიოდში როგორც ნეულასტიმის, ასევე ფილგრასტიმის მიმართ. ზოგიერთ შემთხვევაში სიმპტომები განიცდიან პროვოცირებულ რეციდივირებას, რაც სავარაუდოდ შემთხვევითობის გამო ხდება.

- პეგფილგრასტიმით მკურნალობის განმავლობაში მოხსენებულია ელენთის გასკდომის იზოლირებული შემთხვევების შესახებ.

- იმ ავადმყოფებში, რომლებიც იტარებენ ნეულასტიმით მკურნალობას ციტოტოქსიკური ქიმიოთერაპიის შემდეგ, აღინიშნება შარდმჟავას, ტუტე ფოსფატაზას და ლაქტატდეჰიდროგენაზას შემცველობის შექცევადი, მსუბუქი და ზომიერი მომატება, შემთხვევათა 7%, 10% და 20%-ში შესაბამისად, რაც არ უკავშირდება კლინიკურ გამოვლინებებს. გულისრევა აღენიშნება ჯანმრთელ მოხალისეთა 11%-ს და იმ ავადმყოფების

კლინიკურ კვლევებში ყველაზე ხშირი (>10%) და ხშირი (>1%, აღმოცენებული არასასურველი გვერდითი მოვლენები იყო შემდეგი:

ძვალ-კუნთოვანი სისტემა: ძალიან ხშირი - ტკივილი ძვლებსა და კუნთებში; ხშირი - ართრალგია, მიალგია, ტკივილი ზურგის, კიდურების, კისრის მიდამოში და ძვლებსა და კუნთებში;

ინექციის ადგილი: ხშირი -ტკივილი ინექციის ადგილას;

სხეული: ტკივილი გულმკერდის არეში (არაკარდიალური);

ცნს/პნს: თავის ტკივილი.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პეგფილგრასტიმის, ფილგრასტიმის, E.coli-ს დერივატი პროტეინების ან რომელიმე შემავსებლის მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

მონაცემები პეგფილგრასტიმის ორსულ ქალებში გამოყენების შესახებ არ არსებობს.

ცხოველებში ჩატარებულმა კვლევებმა აჩვენა რეპროდუქციული ტოქსიკურობა. პოტენციური რისკის შესახებ ადამიანებში ინფორმაცია არ არსებობს.

* ნეულასტიმი არ უნდა იყოს გამოყენებული ორსულობის დროს მკაფიო აუცილებლობის გარეშე.

* ნეულასტიმის მეძუძურ ქალებში გამოყენების კლინიკური გამოცდილება არ არსებობს, ამიტომ ნეულასტიმი არ უნდა დაენიშნოთ მეძუძურ დედებს.

განსაკუთრებული მითითებები:

* მწვავე ლეიკემიის მქონე ავადმყოფებში არ არის შესწავლილი ნეულასტიმის ეფექტურობა და უსაფრთხოება და არ უნდა იყოს გამოყენებული იმ ავადმყოფების შემთხვევაში, რომელთაც უტარდებათ მიელოსუპრესიული ქიმიოთერაპია.

* არ არის შესწავლილი ნეულასტიმის ეფექტურობა და უსაფრთხოება იმ ავადმყოფებში, რომელთაც უტარდებათ ქიმიოთერაპია დიდი დოზებით.

* ისეთი ფილტვისმიერი სიმპტომების აღმოცენება, როგორებიცაა ხველა, ცხელება და დისპნოე (თანხლებული ფილტვის ქსოვილის ინფილტრატის რადიოლოგიური ნიშნებით) და ფილტვების ფუნქციის დათრგუნვა ნეიტროფილების რაოდენობის მომატებასთან ერთად, შესაძლებელია მიუთითებდეს მოზრდილთა მწვავე რესპირატორულ დისტრეს სინდრომის (ARDS) დასაწყისზე. ასეთ შემთხვევაში ექიმის გადაწყვეტილებით ნეულასტიმის მკურნალობა უნდა შეწყდეს და ავადმყოფს ჩაუტარდეს შესაბამისი მკურნალობა.

* გრანულოციტების კოლონო-მასტიმულირებელი ფაქტორების გამოყენების ფონზე აღწერილია ელენთის გასკდომის იზოლირებული შემთხვევები, რომელთაგან ზოგიერთი დასრულდა ფატალური გამოსავლით. ელენთის გასკდომის დიაგნოზი განიხილება იმ შემთხვევაში, როდესაც ავადმყოფი წარმოადგენს ჩივილებს ტკივილზე მუცლის მარცხენა ზედა ან მხრის არეში.

* მხოლოდ ნეულასტიმით მკურნალობა არ გულისხმობს თრომბოციტოპენიის და ანემიის თავიდან აცილებას ვინაიდან ნეულასტიმით მკურნალობის დროს რეკომენდებული მეთოდების მიხედვით გრძელდება მიელოსუპრესიული ქიმიოთერაპია. ნაჩვენებია თრომბოციტების რაოდენობის და ჰემატოკრიტის რეგულარული მონიტორინგის განხორციელება.

* ნეულასტიმი არ უნდა დაინიშნოს ციტოტოქსიკური ქიმიოთერაპიის დოზირების დადგენილი რეჟიმის შემთხვევაში დოზის მომატების მიზნით.

* გამოქვეყნებული ლიტერატურული მონაცემების მიხედვით, ლეიკოციტების რაოდენობის მომატება წარმოადგენს არასასურველ მაუწყებელ ფაქტორს ნამგლისებურუჯრუდოვანი ანემიის მქონე ავადმყოფებში. ამიტომ, ექიმები, ნამგლისებურუჯრედოვანი ანემიის მქონე ავადმყოფებში ნეულასტიმის დანიშვნისას, ყურადღებით უნდა გაეცნონ ყველა სიფრთხილის ზომებს, მოახდინონ შესაბამისი კლინიკური პარამეტრების და ლაბორატორიული მაჩვენებლების მონიტორირება, გაითვალისწინონ ნეულასტიმით მკურნალობასა და ელენთის გადიდებასა და ვაზო-ოკულურ კრიზებს შორის არსებული შესაძლო კავშირი.

* ნეულასტიმით მკურნალობის ფონზე შემთხვევათა 1%-ზე ნაკლებში შეინიშნება ლეიკოციტების რაოდენობა 100X10⁹/ლ ან მეტი. არ არსებობს მონაცემები ლეიკოციტების აღნიშნულ რაოდენობასთან დაკავშირებული რაიმე გვერდითი მოვლენების შესახებ. ლეიკოციტების რაოდენობის ამგვარი მომატება გარდამავალ ხასიათს ატარებს, ჩვეულებრივ 24-48 საათის განმავლობაში შეინიშნება და შეესაბება ნეულასტიმის ფარმაკოდინამიურ თვისებებს.

* სათანადოდ არ არის შესწავლილი სისხლის წინამორბედი უჯრედების მობილიზების მიზნით ნეულასტიმის გამოყენების უსაფრთხოება და ეფექტურობა ავადმყოფებსა ან ჯანმრთელ დონორებში.

გავლენა ავტომანქანის მართვასა და სამანქანო დანადგარების გამოყენებაზე: არცერთ ჩატარებულ კვლევაში არ შეფასებულა ნეულასტიმის გავლენა მანქანისა და სამანქანო დანადგარების გამოყენებაზე.

ჭარბი დოზირება:

ადამიანებში ნეულასტიმის ჭარბი დოზირების გამოცდილება არ არსებობს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- შეუთავსებლობა: ნეულასტიმი შეუთავსებელია ნატრიუმის ქლორიდის ხსნართან.

- ციტოტოქსიკური ქიმიოთერაპიის მიმართ სწრაფად გამრავლებადი მიელოიდური უჯრედების პოტენციური მგრძნობელობის გამო, ნეულასტიმი უნდა დაინიშნოს ციტოტოქსიკური ქიმიოთერაპიის მიღებიდან დაახლოებით 24 საათის შემდეგ. კლინიკურ კვლევებში ნეულასტიმი უსაფრთხოდ იყო მიღებული ქიმიოთერაპიამდე 14 დღით ადრე. ნეულასტიმის თანმხლები გამოყენება რომელიმე ქიმიოთერაპიულ საშუალებასთან ერთად ავადმყოფებში შესწავლილი არ არის.

- ცხოველის მოდელებში ნეულასტიმის და 5-ფტორურაცილის (5-FU) ან სხვა ანტიმეტაბოლიტების ერთდროული დანიშვნისას ნანახი იყო მიელოსუპრესიის გაძლიერება.

- კლინიკურ კვლევებში შესაძლებელი ურთიერთქმედება სხვა ჰემოპოეტურ ზრდის ფაქტორებთან არ ყოფილა კონკრეტული შესწავლის საგანი.

- არ არის შესწავლილი პოტენციური ურთიერთქმედება ლითიუმთან, რომელიც ასევე ხელს უწყობს ნეიტროფილების გამოთავისუფლებას. არ არსებობს მონაცემები იმის შესახებ, რომ ამგვარი ურთიერთქმედება შესაძლებელია აღმოჩნდეს საზიანო.

- ნეულასტიმის უსაფრთხოება და ეფექტურობა არ არის შეფასებული ავადმყოფებში, რომლებიც იტარებენ გადავადებულ მიელოსუპრესიასთან დაკავშირებულ ქიმიოთერაპიას, მაგ., ნიტროზურეაზით.

- განსაკუთრებული ურთიერთქმედებები ან მეტაბოლიზმის გამოკვლევები არ ჩატარებულა, თუმცა, კლინიკურ კვლევებში არ იქნა ნაჩვენები ნეულასტიმის ურთიერთქმედება სხვა მედიკამენტებთან.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 2-8⁰C ტემპერატურაზე (მაცივარში), დაუშვებელია გაყინვა. შესაძლებელია მისი ოთახის  პირობებში შენახვა არა უმეტეს 30 ტემპერატურაზე 72 საათის განმავლობაში.

ვარგისიანობის ვადა: მითითებულია შეფუთვაზე.

საერთაშორისო დასახელება:

NETILMICIN

მწარმოებელი: SCHERING-PLOUGH

მოქმედი ნივთიერება: ნეტილმიცინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ამინოგლიკოზიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი: ამპულაში

1 მლ

ნეტილმიცინი ......... 10 მგ

1 მლ

ნეტილმიცინი.......... 25 მგ

1 მლ

ნეტილმიცინი.......... 50 მგ

1 მლ

ნეტილმიცინი ...... 100 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ნეტრომიცინი სწრაფად მოქმედი ბაქტერიციდული ანტიბიოტიკია. იგი აინჰიბირებს მიკროორგანიზმების ცილების სინთეზს რიბოსომების დონეზე, რომლებიც მგრძნობიარენი არიან მის მიმართ. დაბალ კონცენტრაციებში აქტიურია პათოგენური ბაქტერიების ფართო სპექტრის მიმართ: Escherichia coli, Klebsiella spp., Enterobacter spp., Serratia spp., Citrobacter spp., Proteus spp. (ინდოლდადებითი და ინდოლუარყოფითი), Proteus mirabilis, Proteus morganii, Proteus rettgeri, Proteus vulgaris, Pseudomonas aeruginosa, Neisseria gonorrhoeae ჩათვლით. In vitro ნეტილმიცინი აქტიურია აგრეთვე Haemophilus influenzae, Salmonella spp., Shigella spp., პენიცილინაზა- და პენიცილინაზაწარმომქმნელი შტამები Staphylococcus spp., მეტიცილინრეზისტენტულის ჩათვლით. ზოგიერთი შტამი Providencia spp., Acinetobacter spp. და Aeromonas spp.

ნეტრომიცინის და პენიცილინ G-ს კომბინაცია ავლენს სინერგიზმს  Streptococcus faecalis უმრავლესი  შტამების მიმართ. ნეტრომიცინის, კარბენიცილინის და ტიკარცილინის კომბინაცია ავლენს სინერგიზმს  Pseudomonas aeruginosa. Serratia spp.  შტამების მიმართ.

ჩვენებები:

ნეტრომიცინის გამოყენება ნაჩვენებია ინფექციური დაავადებების დროს, რომლებიც მგრძნობიარენი არიან შემდეგი მიკროორგანიზმების შტამების მიმართ: Escherichia coli, Klebsiella spp., Enterobacter spp., Serratia spp., Citrobacter spp., Proteus spp. (ინდოლდადებითი და ინდოლუარყოფითი),Pseudomonas aeruginoza, Staphilococcus spp (კოაგულაზა დადებითი და კოაგულაზა უარყოფითი, მათ შორის პენიცილინ და მეტიცილინ რეზისტენტული შტამები და Neisseria gonorrhoeae.

ნეტრომიცინის გამოყენება ეფექტურია შემდეგ შემთხვევებში:

• ბაქტერიემია, სეპტიცემია (მათ შორის ახალშობილთა სეფსისი);
• სასუნთქი გზების მძიმე ინფექციური დაავადებები;
• თირკმელების და შარდსასქესო გზების ინფექციები;
• კანის და რბილი ქსოვილების ინფექციები;
• ძვლის ქსოვილის და სახსრების ინფექციები;
• დამწვრობა, ჭრილობა, პერიოპერაციული ინფექციები;
• აბდომინალური ინფექციები (მათ შორის პერიტონიტი);
• კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ინფექციები.

მიღების წესი და დოზირება:

კუნთებში შესაყვანი და ინტრავენური რეკომენდებული დოზები იდენტურია.

მკურნალობის ჩვეულებრივი ხანგრძლივობა შეადგენს 14 დღეს.

თირკმელების ნორმალური ფუნქციის მქონე მოზრდილ პაციენტებში კუნთებში შეჰყავთ შემდეგი დოზები:

პარენტერული ნეტრომიცინის რეკომენდებული დოზა შარდგამომყოფი გზების ინფექციების და სისტემური ინფექციების დროს, რომლებიც არ არის სიცოცხლისათვის საშიში შეადგენს 4.0-6.0 მგ/კგ/დღეში, რომელიც ინიშნება სამი ერთნაირი დოზით 3-ჯერ დღეში 8 სთ-იანი ან 2-ჯერ დღეში 12 საათიანი ინტერვალით.

იმ პირებში, რომელთაც აღენიშნებათ მძიმე ფორმის ინფექციები, რომლებიც საშიშია სიცოცხლისათვის. პრეპარატის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 7.5 მგ/კგ/დღეში ყოველ 8 საათში ერთხელ. ეს დოზა უნდა შემცირდეს 6 მგ/კგ/დღეში (3 მგ/კგ ყოველ 12 საათში).

რეკომენდებული დოზა 1 კვირის ასაკის ზევით ახალშობილებში და ჩვილებში: 7.5-9.0 მგ/კგ/დღეში (2.5-3.0 მგ/კგ ყოველ 8 საათში).

რეკომენდებული დოზა ბავშვებში: 6.0-7.5 მგ/კგ/დღეში (2.0-2.5 მგ/კგ ყოველ 8 საათში).

იმ პირთათვის, რომელთაც დარღვეული აქვთ თირკმელების ფუნქცია რეკომენდებულია შემდეგი დოზები:

თირკმელების ფუნქციის დარღვევისას დოზა ინდივიდუალურია.

ერთ-ერთი მეთოდია პრეპარატის ჩვეულებრივ დოზებს შორის ინტერვალის გაზრდა.

გამოყენების მეორე შესაძლებელი მეთოდია ანტიბიოტიკის ხშირი შეყვანა, მაგრამ მცირე დოზებში.

რეკომენდაციები პრეპარატის დოზის დასარეგულირებლად პირებში თირკმელების ფუნქციის დარღვევის დროს:

(პრეპარატი გამოიყენება ყოველ 8 საათში საწყისი სტანდარტული დოზის გამოყენების შემდეგ).

დოზირების ეს სქემა რეკომენდებულია იმ შემთხვევებში, როდესაც არ არის შრატში ნეტრომიცინის რაოდენობის განსაზღვრის შესაძლებლობა.

ნეტრომიცინის გამოყენება ინტრავენურად:

ნეტრომიცინის ინტრავენურად გამოყენება საჭიროა იმ შემთხვევებში, როდესაც აღინიშნება სეპტიცემია, სეპტიკური შოკის ნიშნები, გულის შეგუბებითი უკმარისობა, ჰემატოლოგიური დარღვევები, ძლიერი დამწვრობის და კუნთოვანი მასის შემცირების დროს.

მოზრდილებში ნეტრომიცინის ინტრავენური გამოყენებისას მისი ერთი დოზა შეიძლება გაიხსნას 50-200 მლ სტერილურ ფიზიოლოგიურ ხსნარში, ან 5% სტერილური დექსტროზის წყლიან ხსნარში. ხსნარის შეყვანა შესაძლებელია 30 წუთიდან 2 საათის განმავლობაში.

გამოყენების სპეციალური სქემები:

გონორეა ქალებში და მამაკაცებში: რეკომენდებულია ერთჯერადი გამოყენება კუნთებში ინექციის სახით დოზით -300 მგ.

საშარდე გზების ინფექციები: გაურთულებელი საშარდე გზების ინფექციების დროს, განსაკუთრებით მათი ქრონიკული მიმდინარეობისას რეციდივებით, თირკმელების უკმარისობის ნიშნების გარეშე, რეკომენდებულია ნეტრომიცინის ერთჯერადი დღიური დოზა 3 მგ/კგ, მაგალითად 150-200 მგ 7-10 დღის განმავლობაში.

ჰემოდიალიზი: პრეპარატის რეკომენდებული დოზა ყოველი პროცედურის შემდეგ შეადგენს 2 მგ/კგ. ბავშვებში შეიძლება გამოყენებულ იქნას დოზა 2.0-2.5 მგ/კგ-მდე ინფექციის სიმძიმის შესაბამისად.

გვერდითი მოვლენები:

- ნეფროტოქსიკურობა, უარყოფითი მოქმედება თირკმელებზე, ნეიროტოქსიკურობა.

- ვესტიბულური ფენქციის დარღვევას აქვს დროებითი ხასიათი. იშვიათად აღინიშნება კოხლეარული ფუნქციის დარღვევა, რომელიც ატარებს შეუქცევად ხასიათს.

- იშვიათად აღინიშნება შემდეგი გვერდითი მოვლენები: თავის ტკივილი, დაღლილობა, მხედველობის დაბინდვა, დეზორიენტაცია, ტაქიკარდია, ჰიპოტენზია, თრომბოციტოზი, პარესთეზია, გამონაყარი, ციებ-ცხელება, სითხის დაგროვება, ღებინება, დიარეა.

- ინექციის ადგილას ზოგ შემთხვევაში აღინიშნება ტკივილი.

უკუჩვენებები:

* უკუნაჩვენებია იმ პირთათვის, რომელთაც აღენიშნება ჰიპერმგრძნობელობა ან ძლიერი ტოქსიკური რეაქცია ნეტრომიცინის ან სხვა ამინოგლიკოზიდების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის დროს არ არის გამოკვლეული პრეპარატის უსაფრთხოება.

* ლაქტაციის პერიოდში საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა.

განსაკუთრებული მითითებები:

* მიუხედავად იმისა, რომ ნეფროტოქსიკურობა პრეპარატის გამოყენების დროს არ არის მაღალი, მაინც საჭიროა თირკმელების ფუნქციის მუდმივი კონტროლი. ნეფროტოქსიკურობის განვითარების რისკი უფრო მაღალია პაციენტებში, რომელთაც დარღვეული აქვთ თირკმელების ფუნქცია, იღებენ პრეპარატს მაღალი დოზით ან ხანგრძლივი დროის განმავლობაში.

* არ არის რეკომენდებული მისი სხვა ისეთ პოტენციურად ნეფროტოქსიკურ ან ნეიროტოქსიკურ პრეპარატებთან კომბინირება, როგორიცაა ცისპლატინი, ბაციტრაცინი, პოლიმიქსინი, კოლისტინი, ცეფალორიდინი, ამფოტერიცინი, კანამიცინი, აციკლოვირი, გენტამიცინი, ამიკაცინი, სიზომიცინი, ტობრამიცინი, ნეომიცინი, სტრეპტომიცინი, პარმომიცინი, ვანკომიცინი.

* არ არის რეკომენდებული ნიტრომიცინის და ძლიერი დიერეზული საშუალებების კომბინირება.

* ამინოგლიკოზიდები სიფრთხილით ინიშნება ავადმყოფებში, რომელთაც აღენიშნებათ ნერვ-კუნთოვანი გადაცემის დარღვევები, ავთვისებიანი მიასთენია, პარკინსონიზმი, ბავშვებში - ბოტულიზმი. პრეპარატით მკურნალობისას საჭიროა სითხის საკმარისი რაოდენობით მიღება.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირების ან ტოქსიკური რეაქციის შემთხვევაში ნეტრომიცინი გამოიყოფა ორგანიზმიდან ჰემოდიალიზით ან პერიტონეალური დიალიზით. ამ პროცედურებს გააჩნიათ განსაკუთრებული მნიშვნელობა თირკმელების ფუნქციის დარღვევის დროს.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 2-30⁰C ტემპერატურაზე გრილ ადგილას. დაუშვებელია პრეპარატის გაყინვა.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

THIAMINE; PYRIDOXINE

მწარმოებელი: ABDI IBRAHIM Ilac.San

მოქმედი ნივთიერება: თიამინის ჰიდროქლორიდი+პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

B ჯგუფის ვიტამინი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: ბლისტერზე 20 ტაბ.

1 ტაბ.

ვიტამინი B₁ (თიამინის ჰიდროქლორიდი) ...........      250 მგ

ვიტამინი B₆ (პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდი) .....    250 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ვიტამინები B₁ და B₆ მნიშვნელოვან როლს ასრულებენ ნივთიერებათა ცვლის პროცესებში, რომლეიბც აუცილებელია ორგანიზმის ნორმალური ფუნქციონირებისათვის. წყალში ხსნადი B ჯგუფის ვიტამინები აუცილებელი კატალიზატორების როლში გვევლინებიან ცილების, ცხიმებისა და ნახშირწყლების ნორმალური მეტაბოლიზმის პროცესში.

ვიტამინი B₁ არის ნახშირწყლების ცვლის კოფერმენტი. ნახშირწყლების დაჟანგვის გზით იგი უზრუნველყოფს უჯრედს ენერგიით. თიამინი ასევე მნიშვნელოვან როლს ასრულებს გლუკოზის მეტაბოლიზმში და მონაწილეობს სინაფსში ნერვული იმპულსების გატარებაში. ვიტამინი B₁ ამინომჟავების მეტაბოლიზმს აკავშირებს ნახშირწყლების, ცხიმების მეტაბოლიზმთან და ენერგიის ცვლის პროცესებთან.

ვიტამინი B₆ თამაშობს კოფერმენტის როლს დეკარბოქსილირების და ტრანსამინირების პროცესებში, ასევე მონაწილეობს ტრიფტოფანის, მეთიონინისა და ამინომჟავების ცვლაში. პირიდოქსინი აუმჯობესებს ლიპიდურ ცვლას, მონაწილეობს ისეთი ნეიროტრანსმიტერების სინთეზში, როგორიცაა, ნორეპინეფრინი, 5-ჰიდროქსიტრიპტამინი, გამა-ამინოერბოს მჟავა. ასევე აუმჯობესებს ნივთიერებათა ცვლის პროცესებს ნერვულ სისტემაში, ღვიძლში, კანში და სხვა ორგანოებში.

ჩვენებები:

ნევრიტი, პოლინევრიტი, ნევრალგია, ალკოჰოლური და დიაბეტური ნეიროპათია, ორსულთა ნევრიტი, ართრიტი, ართრალგია, სინოვიტი, ლუმბაგო, მიალგია, კრუნჩხვები, ტკივილი რევმატოიდული მდგომარეობის დროს. ბერიბერის, ვერნიკეს, კორსაკოვისა და Dellirium tremens-ის სინდრომები, იდიოპათიური და სენილური (მოხუცთა) ტრემორი, ხშირი ღებინება სხივური თერაპიის შემდეგ, ოპერაციის შემდგომ პერიოდში, ორსულობის დროს, ანტიბიოტიკოთერაპიის შემდეგ და კონტრაცეპტივების მიღების დროს;

ვიტამინების, B₁ და B_6, დეფიციტით განპირობებული სისუსტე, ისეთი კლინიკური ჩივილების დროს, როგორიცაა, ცუდი მეხსიერება, ნევროზი, უმადობა, სისუსტე, პარესთეზიები და ტკივილები კიდურებში, შემცივნება, გულის ფრიალი, დისპეფსური მოშლილობები, ყაბზობა, დიარეა.

მიღების წესი და დოზირება:

თუ ექიმის მხრიდან არ აღინიშნება განსაკუთრებული მითითება:

- მოზრდილებში სამკურნალო დოზა 2-3 ტაბლეტი დღეში;

- მოზრდილებში პროფილაქტიკური დოზაა 1 ტაბლეტი დღეში.

უკუჩვენებები:

* უკუნაჩვენებია პრეპარატის შემადგენელი რომელიმე კომპონენტისადმი მომატებული მგრძნობელობის დროს.

განსაკუთრებული მითითებები:

* რეკომენდებული დოზის გადაჭარბებამ შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპერვიტამინოზი.

* ვიტამინი B_6, ლევოდოფას ანტაგონისტია და ამიტომ ის უკუნაჩვენებია პარკინსონიზმით დაავადებულ პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობენ ლევოდოფათი.

არასასურველი ეფექტების გამოვლენის შემთხვევაში მიმართეთ ექიმს.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ხრტილოვანი ქსოვილის მეტაბოლური პროცესების მასტიმულირებელი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: სტრიპში 10 კაფს., შეფუთვაში 3 სტრიპი.

1 კაფს.

გლუკოზამინის სულფატი ...........  250 მგ

ქონდროიტინის სულფატი......      200 მგ

ვიტამინი E................................   4 მგ

ვიტამინი C   .............................  25 მგ

მანგანუმის სულფატი ................  10 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

გლუკოზამინის სულფატი:

იგი მიეკუთვნება ხრტილოვან ქსოვილში ნივთიერებათა ცვლაზე მოქმედ პრეპარატებს.

გლუკოზამინის სულფატი წარმოადგენს ადამიანის ორგანიზმში ფიზიოლოგიურად  არსებულ,  დაბალი მოლეკულური მასის გლუკოზამინის ამინომონოსაქარიდის ბუნებრივ მარილს,  რომელიც გაწმენდილია მაკრომოლეკულური კომპონენტებისაგან. იგი ავსებს გლუკოზამინის ენდოგენურ დეფიციტს, ასევე ასტიმულირებს პროტეოგლიკანებისა და ჰიალურონის მჟავას სინთეზს სინოვიალურ სითხეში და ხელს უწყობს კოლაგენის წარმოქმნას ხრტილოვან ქსოვილში. გლუკოზამინის სულფატი სახსრების ხრტილისა და სინოვიალური მემბრანების უჯრედებში აღადგენს ფერმენტულ პროცესებს.

გლუკოზამინის სულფატის ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება განპირობებულია მაკროფაგების მიერ სუპეროქსიდული რადიკალების წარმოქმნის ბლოკირებით და ლიზოსომური ფერმენტების ინჰიბირებით.

ქონდროიტინგოგირდმჟავას სინთეზის პროცესში პრეპარატი ხელს უწყობს გოგირდის ფიქსაციასა და კალციუმის ნორმალურ დეპონირებას ძვლოვან ქსოვილში.

პრეპარატი ანელებს და/ან აჩერებს სახსრებში დეგენერაციული პროცესების პროგრესირებას, რაც იწვევს  სახსრების ფუნქციის აღდგენასა  და ტკივილის სინდრომის კუპირებას.

სულფატები ასევე მონაწილეობენ გლიკოზამინოგლიკანების სინთეზისა და ხრტილოვანი ქსოვილის მეტაბოლიზმის პროცესებში.

ქონდროიტინის სულფატი:

იგი მოქმედებს ჰიალინური ხრტილის ცვლის პროცესებზე, ამცირებს სახსრების ხრტილოვან ქსოვილში დეგენერაციულ ცვლილებებს და ასტიმულირებს გლუკოზამინოგლიკანების ბიოსინთეზს. პრეპარატით მკურნალობის პროცესში მცირდება არასტეროიდულ ანთების საწინაარმდეგო საშუალებებზე მოთხოვნილება.

გლუკოზამინისა და ქონდროიტინის კომბინაცია აძლიერებს ერთმანეთის მოქმედების ეფექტს, რაც დოზის 2-ჯერ შემცირების და კლინიკური ეფექტის სწრაფად გამოვლენის საშუალებას იძლევა.

ვიტამინი C აუცილებელია ანთებითი პროცესების დასათრგუნად. იგი აუმჯობესებს ქსოვილების რეგენერაციას და ააქტიურებს ორგანიზმის დაცვით ძალებს.

ვიტამინი E წარმოადგენს ანტიოქსიდანტს, რომელიც მონაწილეობს ცილების ბიოსინთეზისა და ქსოვილოვანი სუნთქვის პროცესებში.

მანგანუმის სულფატი მონაწილეობს ძვლოვანი და ხრტილოვანი ქსოვილების ფორმირებაში.

მკურნალობის დაწყებიდან 2 კვირის შემდეგ აღინიშნება კლინიკური სიმპტომების შემცირება.

ფარმაკოკინეტიკა:

გლუკოზამინის სულფატი:

პერორალურად მიღების შემდეგ გლუკოზამინის სულფატი სწრაფად და სრულად შეიწოვება წვრილ ნაწლავში. მისი აბსორბციის ხარისხი შეადგენს 90%-ს.

გლუკოზამინის სულფატი ადვილად გადის ბიოლოგიურ ბარიერს  და ნაწილდება სახსრების ხრტილოვან ქსოვილებში. პრეპარატის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 25%-ს, ნახევარგამოყოფის პერიოდი – 68 სთ-ს.

ქონდროიტინის სულფატი:

პერორალური მიღებისას ქონდროიტინის სულფატი სწრაფად  აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მისი C_max სისხლის პლაზმაში მიიღწევა დაახლოებით 3-4 სთ-ის განმავლობაში. პრეპარატის დაგროვება ძირითადად ხდება სახსრების სინოვიალურ სითხეში. მისი ბიოშეღწევადობა შეადგენს 13%-ს. გამოიყოფა ძირითადად თირკმელების საშუალებით.

პერორალური მიღებისას ვიტამინი C სწრაფად  აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. Cmax სისხლის პლაზმაში მიიღწევა დაახლოებით 2-3 სთ-ის განმავლობაში. იგი გამოიყოფა თირკმელების საშუალებით.

პერორალური მიღებისას ვიტამინი E აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მეტაბოლიზდება ღვიძლში. გამოიყოფა თირკმელების საშუალებით.

პერორალური მიღებისას მანგანუმის სულფატის აბსორბცია მერყეობს 3%-დან  50%-მდე.

ჩვენებები:

• სახსრებისა და ხერხემლის დეგენერაციულ-დისტროფიული დაავადებები (ოსტეოართროზები, ართროპათიები);
• სხვადასხვა ლოკალიზაციის ოსტეოართრიტები (მუხლის, მენჯ-ბარძაყის, სხივ-მაჯის სახსრები, ხერხემალი და სხვა);
• მხარ-ბეჭის პერიართრიტი;
• სპონდილოზი.

მიღების წესი და დოზირება:

ნერმო პლუსი 55 კგ-ზე ნაკლები სხეულის მასის მქონე პაციენტებში ინიშნება 1 კაფსულა 2-ჯერ დღეში, 55 კგ-ზე მეტი სხეულის მასის მქონე პაციენტებში – 2 კაფსულა 2-ჯერ დღეში.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპრატის მიღებისას გვერდითი ეფექტები გამოხატულია სუსტად ან ზომიერად და აქვთ გარდამავალი ხასიათი.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში – მეტეორიზმი, დიარეა, ყაბზობა, გულისრევა, ღებინება;

ალერგიული რეაქციები: ცალკეულ შემთხვევებში კანის ჰიპერემია, ქავილი, ერითემა, ურტიკარია, დერმატიტი.

უკუჩვენებები:

* გლუკოზამინის სულფატის და პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი სხვა კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

*  თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევები.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

გლუკოზამინის სულფატი შეთავსებადია არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო და გლუკოკორტიკოიდულ საშუალებებთან.

იგი აძლიერებს ტეტრაციკლინების აბსორბციას და აქვეითებს პენიცილინისა და ქლორამფენიკოლის შეწოვას.

ვიტამინ C –სა და ვიტამინ B₁₂-ის მიღებათა შორის აუცილებელია 2 სთ-იანი ინტერვალი, ვინაიდან ეს უკანასკნელი  იშლება ვიტამინ C-ს ზეგავლენით.

ჭარბი დოზირება:

დოზის გადაჭარბების შემთხვევები არ არსებობს.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისა  და ლაქტაციის პერიოდში ადექვატური და მკაცრად კონტროლირებადი კვლევები პრეპარატის უსაფრთხოების შესახებ არ ჩატარებულა.

გამოყენების თავისებურებები:

პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება შაქრიანი დიაბეტით და ბრონქული ასთმით დაავადებულ პაციენტებში.

12 წლამდე ასაკის ბავშვებში ადექვატური და მკაცრად კონტროლირებადი კვლევები პრეპარატის უსაფრთხოების შესახებ არ ჩატარებულა.

პრეპარატი ზემოქმედებას არ ახდენს ყურადღების კონცენტრაციასა და სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე.

შენახვის პირობები:

ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა  და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა :

1.5 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

საერთაშორისო დასახელება: GLUCOSAMINE; TOCOPHEROL; ASCORBIC ACID

მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი, საქართველო

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ხრტილოვანი ქსოვილის მეტაბოლური პროცესების მასტიმულირებელი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: სტრიპში 10 კაფს., შეფუთვაში 3 სტრიპი.

1 კაფს.

გლუკოზამინის სულფატის ნატრიუმის ქლორიდი ......     750 მგ

ვიტამინ E-ს (ტოკოფეროლის აცეტატი) ...........................25 მგ

ვიტამინ C-ს (ასკორბინის მჟავა)  ...............................................50 მგ

დამხმარე ნივთიერება: კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

გლუკოზამინის სულფატი მიეკუთვნება ხრტილოვან ქსოვილში ნივთიერებათა ცვლაზე მოქმედ პრეპარატებს. გლუკოზამინის სულფატი წარმოადგენს ადამიანის ორგანიზმში ფიზიოლოგიურად არსებული დაბალი მოლეკულური მასის გლუკოზამინის ამინომონოსაქარიდის ბუნებრივ მარილს, რომელიც გაწმენდილია მაკრომოლეკულური კომპონენტებისაგან. იგი ავსებს გლუკოზამინის ენდოგენურ დეფიციტს. ასევე ასტიმულირებს პროტეოგლიკანებისა და ჰიალურონის მჟავს სინთეზს სინოვიალურ სითხეში და ხელს უწყობს კოლაგენის წარმოქმნას ხრტილოვან ქსოვილში. გლუკოზამინის სულფატი სახსრების ხრტილისა და სინოვიალური მემბრანების უჯრედებში აღადგენს ფერმენტულ პროცესებს.

გლუკოზამინის სულფატის ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება განპირობებულია მიკროფაგების მიერ სუპეროქსიდული რადიკალების წარმოქმნის ბლოკირებით და ლიზოსომური ფერმენტების ინჰიბირებით.

პრეპარატი ანელებს და/ან აჩერებს სახსრებში დეგენერაციული პროცესების პროგრესირებას, რაც იწვევს სახსრების ფუნქციის აღდგენასა და ტკივილის სინდრომის კუპირებას.

სულფატები ასევე მონაწილეობენ გლიკოზამინოგლიკანების სინთეზისა და ხრტილის ქსოვილის მეტაბოლიზმის პროცესებში.

ვიტამინი C აუცილებელია ანთებითი პროცესების დასათრგუნად. იგი აუმჯობესებს ქსოვილების რეგენერაციას და ააქტიურებს ორგანიზმის დაცვით ძალებს.

ვიტამინი E წარმოადგენს ანტიოქსიდანტს, რომელიც მონაწილეობს ცილების ბიოსინთეზისა და ქსოვილოვანი სუნთქვის პროცესებში. მკურნალობის დაწყებიდან 2 კვირის შემდეგ აღინიშნება კლინიკური სიმპტომების შემცირება.

ფარმაკოკინეტიკა:

გლუკოზამინის სულფატი პერორალურად მიღების შემდეგ სწრაფად და სრულად შეიწოვება წვრილ ნაწლავში. მისი აბსორბციის ხარისხი შეადგენს 90%-ს. გლუკოზამინის სულფატი პერორალურად მიღებისას ადვილად გადის ბიოლოგიურ ბარიერებს და ნაწილდება სახსრების ხრტილოვან ქსოვილებში. მისი ბიოშეღწევადობა შეადგენს 25%-ს. პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 68 სთ-ს.

პერორალური მიღებისას ვიტამინი C სწრაფად აბსორბირდება საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან. C_max სისხლის პლაზმაში მიიღწევა დაახლოებით 2-3 სთ-ის განმავლობაში. იგი გამოიყოფა თირკმელების საშუალებით.

პერორალური მიღებისას ვიტამინი E აბსორბირდება საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან. მეტაბოლიზდება ღვიძლში, გამოიყოფა თირკმელების საშუალებით.

ჩვენებები:

• სახსრებისა და ხერხემლის დეგენერაციულ-დისტროფიული დაავადებები (ოსტეოართროზები, ართროპათიები);
• სხვადასხვა ლოკალიზაციის ოსტეოართრიტები (მუხლის, მენჯ-ბარძაყის, სხივ-მაჯის სახსრები, ხერხემალი და სხვა);
• მხარ-ბეჭის პერიართრიტი;
• სპონდილოზი.

მიღების წესი და დოზირება:

ნერმო 55 კგ-ზე ნაკლები სხეულის მასის მქონე პაციენტებში ინიშნება 1 კაფსულა 2-ჯერ დღეში, 55 კგ-ზე მეტი სხეულის მასის მქონე პაციენტებში - 2 კაფსულა 2-ჯერ დღეში.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატის მიღებისას გვერდითი ეფექტები გამოხატულია სუსტად ან ზომიერად და აქვთ გარდამავალი ხასიათი.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: ცალკეულ შემთხვევებში - მეტეორიზმი, დიარეა, ყაბზობა, გულისრევა, ღებინება;

ალერგიული რეაქციები: ცალკეულ შემთხვევებში კანის ჰიპერემია, ურტიკარია, ქავილი.

უკუჩვენებები:

* გლუკოზამინის სულფატის და პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი სხვა კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;

* თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევები.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში, ადექვატური და მკაცრად კონტროლირებადი კვლევები პრეპარატის უსაფრთხოების შესახებ არ ჩატარებულა.

განსაკუთრებული მითითებები:

* ნერმო სიფრთხილით გამოიყენება შაქრიანი დიაბეტით და ბრონქული ასთმით დაავადებულ პაციენტებში.

* 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში ადექვატური და მკაცრად კონტროლირებადი კვლევები პრეპარატის უსაფრთხოების შესახებ არ ჩატარებულა.

* პრეპარატი ზემოქმედებას არ ახდენს ყურადღების კონცენტრაციასა და სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე.

ჭარბი დოზირება:

დოზის გადაჭარბების შემთხვევები არ არსებობს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- გლუკოზამინის სულფატი შეთავსებადია არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო და გლუკოკორტიკოიდულ საშუალებებთან.

- იგი აძლიერებს ტეტრაციკლინების აბსორბციას და აქვეითებს პენიცილინისა და ქლორამფენიკოლის შეწოვას.

ვიტამინ C-სა და ვიტამინ B₁₂-ის მიღებათა შორის აუცილებელია 2 სთ-იანი ინტერვალი, ვინაიდან ეს უკანასკნელი იშლება ვიტამინ C-ს ზეგავლენით.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 1.5 წელი.

ავერსი-რაციონალი

მწარმოებელი: HEEL, გერმანია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ფსიქო-ნევროლოგიური დაავადებების სამკურნალო ჰომეოპათიური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

სუბლინგვალური ტაბლეტები: შეფუთვაში 50 და 250 ც.

1 ტაბ.

Acidum phosphoricum D4 ............      60 მგ

Ignacia D4...................................     60 მგ

Sepia D4 ....................................     60 მგ

Psorinum D12 .............................     60 მგ

Kalium bromatum D4   .................     30 მგ

Zincum valerianicum D4 ................    30 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი ხასიათდება სედატიური მოქმედებით.

ჩვენებები:

• ფსიქოსომატური დარღვევები;
• კლიმაქტერიული ნევროზი;
• ნერვული აგზნებადობა;
• დეპრესიები;
• ქორეა;
• უძილობა;
• სუნთქვის გაძნელება.

მიღების წესი და დოზირება:

ჩვეულებრივ ინიშნება 1 ტაბლეტი 3-ჯერ დღეში.

გამოყენების წესი: ჭამის წინ ნახევარი საათით ადრე სუბლინგვალურად სრულ გაწოვამდე, წყლის მიყოლების გარეშე.

გვერდითი მოვლენები:

არ არის გამოვლენილი.

უკუჩვენებები:

არ არის დადგენილი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

აღსანიშნავ თავისებურებათა გარეშე.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, მშრალ, მზის სხივების პირდაპირი ზემოქმედებისა და გადახურებისაგან დაცულ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

შემადგენლობა:
ფოროვანი თიხა ( ალუმინის და მაგნიუმის სილიკატების ბუნებრივი ნარევი ) ......  500 მგ ;

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

პრეპარატი კუჭ - ნაწლავის ტრაქტზე მოქმედებს შემდეგნაირად: ფოროვანი თიხა თავისი სტრუქტურული აგებულებიდან გამომდინარე ღრუბელივით იწოვს სითხესა და გაზებს. იწვევს ვირუსების, ბაქტერიების და ტოქსინების აბსორბციას, ახდენს ჭარბი გაზისა და სითხისაგან გამოთავისუფლებული ნაწლავების მოჭიმვას. სწორედ ამითაა განპირობებული მუცლის შემკვრივების გარეგნული ეფექტი .

ჩვენება:

• გაზების წარმოქმნის გაძლიერება, მეტეორიზმი, აეროფაგია, ფლატულენცია
• (ნაწლავებში გაზის დაგროვება);

უკუჩვენება:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ;

მიღების წესი და დოზირება:

პერორულად:   თითო კაფსულა 2- ჯერ დღეში; სასურველია პრეპარატის დილით მიღება. მკურნალობის ხანგრძლივობა - 1 თვე ;

გამოშვების ფორმა: 10 კაფსულა   ბლისტერზე . ორი ბლისტერი თავსდება კოლოფში .

ვარგისობის ვადა: 3 წელი ;

შენახვა:
ინახება ოთახის ტემპერატურაზე , სინათლისგან დაცულ , მშრალ ადგილზე .

აფთიაქიდან გაცემის წესი:

ურეცეპტოდ .

მწარმოებელი: შპს “ნეოფარმი “.