ფარმაკოლოგიური თვისებები

მორაციზინი წარმოადგენს IC ჯგუფის ანტიარითმულ საშუალებას. მას გააჩნია გამოხატული და ხანგრძლივი ანტიარითმული მოქმედება. ნატრიუმის არხების ბლოკირების შედეგად იგი ხელს უწყობს ნატრიუმის სწრაფი შემავალი დენის შემცირებას და ამავე დროს ნაკლებად იწვევს კალციუმის ნელი შემავალი დენის ინჰიბირებას. მორაციზინი აფერხებს აგზნების გატარებას მიოკარდში, არ ცვლის გულისცემის სიხშირეს და არ მოქმედებს არტერიულ წნევაზე.

მიოკარდის კუმშვადობა იცვლება დოზის შესაბამისად. პრეპარატს გააჩნია ზომიერი ანტიიშემიური მოქმედება. არითმოგენული ეფექტი თერაპიული დოზების გამოყენებისას იშვიათად ვითარდება.

ფარმაკოკინეტიკა

პერორალური გამოყენებისას სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. იგი განიცდის ინტენსიურ მეტაბოლიზმს ღვიძლში “პირველადი გავლის” დროს, პრეპარატის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები განიცდიან მნიშვნელოვან მერყეობას, რაც მოითხოვს ინდივიდალურ შესწავლას ცალკეულ ავადმყოფებში, სისხლში პრეპარატის ოპტიმალური კონცენტრაციის განსაზღვრისათვის. ამავე დროს, მისი ზოგიერთ მეტაბოლიზმს გააჩნია ანტიარითმული აქტივობა. იგი გაივლის პლაცენტურ ბარიერს და გამოიყოფა დედის რძეში.

ჩვენებები

• ვენტრიკულური და სუპრავენტრიკულური ექსტრასისტოლია;
• ვენტრიკულური და სუპრავენტრიკულური ტაქიკარდია (არაპაროქსიზმული და პაროქსიზმული);
• მოციმციმე არითმიის პაროქსიზმები;
• მიოკარდიუმის გადატანილი ინფარქტის შემდეგ, რომელიც გართულებულია გულის რითმის დარღვევით.

დოზირების რეჟიმი

- მორაციზინი ინიშნება საწყისი დოზით 50 მგ 3-ჯერ დღეში. მისი გამოყენება საკვების მიღებასთან არ არის დაკავშირებული.

- არასაკმარისი ეფექტის შემთხვევაში დოზა იზრდება (ეკგ კონტროლის ქვეშ) 50 მგ-მდე 4-ჯერ დღეში (200 მგ დღეში) ან 100 მგ 3-ჯერ დღეში (300 მგ).

- სტაბილური ანტიარითმული ეფექტის შემთხვევაში ტარდება შემანარჩუნებელი თერაპია ინდივიდუალურად შერჩეული მინიმალური ეფექტური დოზებით. ანტიარითმული ეფექტი ვითარდება მისი პერორალური მიღებიდან მეორე-მესამე დღეს.

მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია არითმიის ფორმაზე პრეპარატის ეფექტურობაზე და მის მიმართ ტოლერანტობაზე.

გვერდითი მოვლენები

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: AV ბლოკადა, პარკუჭთაშიდა გამტარებლობის დარღვევა, ჰისის კონის მარჯვენა ფეხის ბლოკადა, მიოკარდიუმის კუმშვადობის შემცირება, კორონარული სისხლმიმოქცევის შემცირება, იშვიათად ვითარდება არითმოგენული მოქმედება.

ცნს-ის და თვალის მხრივ: თავბრუსხვევა, თვალის აკომოდაციის დარღვევა.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულისრევა,

გვერდითი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში საჭიროა ექიმის ინფორმირება.

უკუჩვენებები

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის და მასში შემავალი კომპონენტების მიმართ;

* გულის გამტარებლობის დარღვევა: სინოატრიული ბლოკადა II ხარისხის, ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა (AV) II და III ხარისხის, პარკუჭთაშიდა გამტარებლობის ბლოკადა;

* არტერიული ჰიპოტენზია;

* გულის უკმარისობის მძიმე ფორმა;

* ღვიძლის და თირკმელების ფუნქციის დარღვევა.

ორსულობა და ლაქტაცია

პრეპარატის დანიშვნისას ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში გასათვალისწინებელია მოსალოდნელი სარგებლიანობა დედისათვის და პოტენციური რისკი ნაყოფისათვის, რის გამოც მისი მიღება ამ პერიოდში ხორციელდება მხოლოდ მკაცრი მეთვალყურეობის ქვეშ.

განსაკუთრებული მითითებები

♦ მორაციზინი სიფრთხილით ინიშნება სინუსური კვანძის სისუსტის სინდრომის დროს;

♦  I ხარისხის AV ბლოკადის;

♦  ჰისის კონის არასრული ბლოკადის დროს;

♦  დახურულკუთხოვანი გლაუკომის;

♦  წინამდებარე ჯირკვლის ადენომის დროს;

♦  მიოკარდიუმის ინფარქტის შემთხვევაში პრეპარატი ინიშნება მონიტორინგის ქვეშ;

♦  მისი გამოყენება სასურველია მიოკარდიუმის ინფარქტის განვითარებიდან 3 თვის შემდეგ.

გამოყენების თავისებურებები:

- ავადმყოფებში სინუსური კვანძის სისუსტის სინდრომით პრეპარატის პირველადი დანიშვნისას 2-3 დღის შემდეგ აუცილებელია ეკგ კონტროლი (კომპლექსი QRS).

- ზოგიერთ შემთხვევაში მიზანშეწონილია არითმიის მკურნალობის დაწყება პრეპარატით (600-1200 მგ/დღეში). ვინაიდან იგი უფრო იშვიათად იძლევა გვერდით მოვლენებს. პრეპარატის მიმართ არითმიის რეფრაქტერობის შემთხვევაში ინიშნება უფრო აქტიური ეტაციზინი.

- პრეპარატის მიღება წინააღმდეგნაჩვენებია ავადმყოფებში პარკუჭოვანი არითმიით კომბინაციაში ჰისის კონის-პურკინის სისტემის ბლოკადასთან. როგორც სხვა ანტიარითმულ პრეპარატებს, მას ახასიათებს არითმოგენული მოქმედება.

მორაციზინის დანიშვნისას გათვალისწინებულ უნდა იქნას:

- წინააღმდეგჩვენება პრეპარატის გამოყენების მიმართ;

- წინასწარ გამოვლენილი უნდა იქნას ჰიპოკალიემია და მიღებული იქნას ზომები მისი კორეგირებისათვის;

- დაუშვებელია მორაციზინის კომბინაცია IA ჯგუფის ანტიარითმული პრეპარატებთან;

- პრეპარატით მკურნალობის დაწყება საჭიროა სტაციონარში (განსაკუთრებით პირველი 3-5 დღის განმავლობაში, ეკგ მონიტორინგის ქვეშ);

- ექტოპური პარკუჭოვანი კომპლექსის გახშირების ბლოკადის ან ბრადიკარდიის განვითარების შემთხვევაში პრეპარატით მკურნალობა დაუყოვნებლივ წყდება. მკურნალობა წყდება აგრეთვე პარკუჭოვანი კომპლექსის გაგანიერების შემთხვევაში >25%-ით, მისი ამპლიტუდის შემცირებისას, კბილის გახანგრძლივებისას 0.12 წამზე უფრო მეტად.

- არითმოგენული ეფექტის განვითარების რისკს წარმოადგენს გულის ორგანული დაზიანება (განსაკუთრებით მიოკარდიუმის გადატანილი ინფარქტი), სისტოლური მოცულობის შემცირება, სტაბილური პარკუჭოვანი ტაქიკარდია, პრეპარატის მაქსიმალური დოზა.

- პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ავადმყოფებში ღვიძლის დაავადებით, ვინაიდან იგი ტოქსიკურია ჰეპატოციტებისათვის.

- იმ პირთათვის, რომლებიშიც ადგილი აქვს პრეპარატის დანიშვნისას გვერდით ეფექტებს ცნს-ის მხრივ (მაგალითად, თავბრუსხვევა, აკომოდაციის დარღვევა, დიპლოპია და სხვა), დაუშვებელია ავტომობილის მართვა და მუშაობა ზუსტ მექანიზმებთან.

ჭარბი დოზირება

სიმპტომები: ძლიერი დამთრგუნველი მოქმედება გულის გამტარ სისტემაზე, არითმოგენული ეფექტის განვითარების რისკის მომატება.

მკურნალობა: სიმპტომატურია, მძიმე შემთხვევაში ტარდება შემანარჩუნებელი მკურნალობა ვიტალური ორგანოების ფუნქციის მონიტორინგით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

* IC ჯგუფის ანტიარითმული პრეპარატების (ეთმოზინი, მორაციზინი, ენკაინიდი, ფლეკაინიდი, დორკაიმიდი, პროპაფენონი) ერთდროული გამოყენება წინააღმდეგნაჩვენებია.

* IC ჯგუფის ანტიარითმული პრეპარატების გამოყენება კომბინაციაში IA ჯგუფის ანტიარითმული პრეპარატებით ასევე დაუშვებელია.

- ეტაციზინი არ ინიშნება ერთდროულად მაო-ს ინჰიბიტორებთან.

- ბეტა-ადრენობლოკატორების კომბინაცია IC ჯგუფის ანტიარითმულ პრეპარატებთან აძლიერებს ანტიარითმულ ეფექტს, განსაკუთრებით იმ არითმიების დროს, რომლებიც გამოწვეულია ფიზიკური დატვირთვით ან სტრესით. ასეთი კომბინაცია იძლევა საშუალებას დაინიშნოს ანტიარითმული პრეპარატები მცირე დოზებით. აღნიშნული კომბინაცია ნაჩვენებია პაროქსიზმული ტაქიკარდიის (მათ შორის პარკუჭოვანი), მკურნალობის და პროფილაქტიკისათვის.

- კლინიკური გამოცდილებით დადგენილია, რომ შესაძლებელია მორაციზინის კომბინაცია ამიოდარონთან (III ჯგუფის ანტიარითმული პრეპარატი). ასეთ შემთხვევაში ორივე პრეპარატის დოზა მცირდება.

- პარკუჭების ციმციმის ან პარკუჭოვანი პაროქსიზმული ტაქიკარდიის პროფილაქტიკისათვის შესაძლებელია მორაციზინის კომბინაცია მექსილეტინთან და ანაპრილინთან.

- მორაციზინის და დიგოქსინის ერთდროული გამოყენებისას ძლიერდება ორივე პრეპარატის ანტიარითმული მოქმედება და უმჯობესდება მიოკარდიუმის კუმშვადობა. მათი კომბინაციის დროს შესაძლებელია განვითარდეს გულისრევა, უმადობა, რაც დაკავშირებულია დიგოქსინის კონცენტრაციის მომატებასთან სისხლში. ამ დროს საჭიროა დიგოქსინის დოზის შემცირება.

- მორაციზინის და გლუტამინის მჟავას ერთდროული დანიშვნა იწვევს მორაციზინის კარდიოდეპრესიული მოქმედების ნიველირებას ავადმყოფებში - სისხლმიმოქცევის საწყისი დარღვევით.

მორაციზინით მკურნალობისას დაუშვებელი ალკოჰოლის გამოყენება.

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება:

ფოსფომიცინი

მწარმოებელი: ზამბონ სვიტცერლანდ ლტდ, შვეიცარია

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

გამოშვების ფორმა:

გრანულები შიგნით მისაღები ხსნარის მოსამზადებლად 2გ და 3გ.

6 ან 8 გ. პრეპარატს ათავსებენ ოთხშრიანი ლამინირებული ფოლგისგან დამზადებულ პაკეტში (ქაღალდი-პოლიეთილენი-ალუმინი-პოლიეთილენი). 1 ან 2 პაკეტი მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

1 პაკეტი შეიცავს:

აქტიური ნივთიერება:

ფოსფომიცინის ტრიმეთამოლი ...... 3,754 გ ან 5, 631 გ (2,0გ ან 3,0 გ.-ის ფოსფომიცინის ექვივალენტური რაოდენობა);

დამხმარე ნივთიერებები: მანდარინის არომატიზატორი, ფორთოხლის არომატიზატორი, საქარინი, საქაროზა.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

ანტიბიოტიკი

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკა:

მონურალის აქტიური ნივთიერება - ფოსფომიცინის ტრიმეთამოლი – ფოსფონის მჟავას წარმოებული ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკი.

მონურალს ახასიათებს ბაქტერიციდული მოქმედება. მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია ბაქტერიის უჯრედის კედლის სინთეზის პირველი ეტაპის დათრგუნვასთან. წარმოადგენს რა ფოსფოენოლის პირუვატის ანალოგს, შედის კონკურენტულ ურთიერთქმედებაში N-აცეტილ-გლიკოზამინო-3-0-ენოლპირუვილ-ტრანსფერაზასთან, რის შედეგადაც ხდება ამ ფერმენტის სპეციფიური, ამორჩევითი და შეუქცევადი ინჰიბირება, რაც უზრუნველყოფს ანტიბიოტიკების სხვა კლასებთან ჯვარედინი რეზისტენტობის არარსებობას და სხვა ანტიბიოტიკებთან სინერგიზმის შესაძლებლობას (in vitro აღინიშნება სინერგიზმი ამოქსიცილინთან, ცეფალექსინთან, პიპემიდინის მჟავასთან). ფოსფომიცინის ტრიმეთამოლის მოქმედების ანტიბაქტერიული სპექტრი in vitro მოიცავს ჩვეულებრივი გრამდადებითი (Enterococcus spp., Enterococcus faecalis, Staphylococcus aureus, Staphylococcus saprophytus, Staphylococcus spp.,) და გრამუარყოფითი (E. coli, Citrobacter spp., Enterobacter spp., Klebsiella spp., Klebsiella pneumoniae, Morganella morganii, Proteus mirabilis, Pseudomonas spp., Serratia spp.) გამომწვევების უმრავლესობას. in vitro  ფოსფომიცინის ტრიმეთამოლი აქვეითებს რიგი ბაქტერიების ადჰეზიას შარდგამომყოფი გზების ეპითელზე.

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა: მონურალი სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან პერორალური მიღებისას. ორგანიზმში დისოცირდება ფოსფომიცინად და ტრიმეთამოლად. უკანასკნელს არ გააჩნია ანტიბაქტერიული თვისებები. ბიოშეღწევადობა 3გ. დოზის ერთჯერადად შიგნით მიღებისას შეადგენს 34-დან 65%-მდე. პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაცია ფიქსირდება პერორალური მიღებიდან 2-2,5 საათის შემდეგ და შეადგენს 22-32 მგ/ლ-ს. პლაზმიდან ნახევარგამოყოფის პერიოდია 4 სთ.

განაწილება: მონურალი არ უკავშირდება პლაზმის ცილებს, არ მეტაბოლიზდება, უპირატესად გროვდება შარდში. ერთჯერადი დოზის 3გ პერორალურად მიღებისას შარდში მიიღწევა მაღალი კონცენტრაცია (1053-დან 4415 მგ/ლ-მდე), 99%-ით ბაქტერიციდულია საშარდე გზების ინფექციების ჩვეულებრივი გამომწვევებისათვის. მონურალის მინიმალური მაინჰიბირებელი კონცენტრაცია ამ გამომწვევებისათვის შეადგენს 128 მგ/ლ-ს. იგი ნარჩუნდება შარდში 24-48 საათის განმავლობაში, რაც გულისხმობს ერთჯერადი დოზით მკურნალობის კურსს. მონურალის E. coli-ს დამთრგუნველ მინიმალურ კონცენტრაციაზე მაღალი კონცენტრაცია შარდში ნარჩუნდება არანაკლებ 80 საათის განმავლობაში.

გამოყოფა: მონურალის 90% გამოიყოფა თირკმლებით უცვლელი სახით, შარდში მაღალი კონცენტრაციის შექმნით. მიღებული დოზის დაახლოებით 10% გამოიყოფა ნაწლავების გავლით, შეუცვლელი სახით. თირკმლის ფუნქციის ზომიერი დაქვეითების მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი

ჩვენება:

•    მწვავე ბაქტერიული ცისტიტი, მორეციდივე ბაქტერიული ცისტიტის მწვავე შეტევები;

•    ბაქტერიული არასპეციფიკური ურეთრიტი;

•    უსიმპტომო მასიური ბაქტერიურია ორსულებში;

•    საშარდე გზების პოსტოპერაციული ინფექციები;

•    საშარდე გზების ინფექციების პროფილაქტიკა ქირურგიული ჩარევისას და ტრანსურეთრალური დიაგნოსტიკური გამოკვლევებისას.

უკუჩვენება:

ინდივიდუალური მომატებული მგრძნობელობა ფოსფომიცინის ტრიმეთამოლის მიმართ, თირკმლის მძიმე უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი

5 წლამდე ბავშვთა ასაკი.

გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში:

ორსულობისას პრეპარატი ინიშნება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ დედისთვის პოტენციური სარგებელი აჭარბებს პოტენციურ რისკს ნაყოფისათვის.

ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის დანიშვნის აუცილებლობისას უნდა შეწყდეს ძუძუთი კვება მკურნალობის პერიოდში.

გამოყენების მეთოდი და დოზები:

გრანულები იხსნება 1/3 ჭიქა წყალში. მონურალი მიიღება ერთხელ დღეში უზმოზე, ჭამამდე 2 საათით ადრე ან ჭამის შემდეგ 2 საათით გვიან, უმჯობესია ძილის წინ, წინასწარ შარდის ბუშტის დაცლის შემდეგ.

მოზრდილები:

1 პაკეტი (3გ.) ერთხელ დღეში.

საშარდე გზების ინფექციების პროფილაქტიკის მიზნით ქირურგიული ჩარევის დროს, ტრანსურეთრული დიაგნოსტიკური პროცედურებისას მონურალის მიღება ხდება დღეში 2-ჯერ ზემოაღნიშნული დოზებით: 3 საათით ადრე ჩარევამდე და ჩარევიდან 24 საათის გასვლის შემდეგ.

5-დან 18 წლამდე ასაკის ბავშვები:

დღიური დოზა 2გ დღეში ერთხელ.

მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობაა 1 დღე.

შედარებით მძიმე შემთხვევებში(ხანდაზმული პაციენტები, მორეციდივე ინფექციები) გამოიყენება კიდევ ერთი პაკეტი 24 საათის შემდეგ.

თირკმლის უკმარისობის დროს საჭიროა დოზის დაქვეითება და  ინტერვალის გაზრდა პრეპარატის მიღებებს შორის.

გვერდითი მოქმედება:

შესაძლებელია გვერდითი მოქმედება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ (გულისრევა, ღებინება, დიარეა), გამონაყარი კანზე, ალერგიული რეაქციები.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირების სიმპტომებია: დიარეა. მყარი დიარეის განვითარებისას რეკომენდებულია სიმპტომური მკურნალობა.

ჭარბი დოზირების რისკი მინიმალურია, იმდენად, რამდენადაც მონურალს უშვებენ შეფუთვაში 1 ან 2 პაკეტის ოდენობით. ჭარბი დოზირებისას რეკომენდებულია დიდი რაოდენობით სითხის მიღება დიურეზის გაზრდის მიზნით.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალწამლო საშუალებებთან:

უნდა ვერიდოთ მეტოკლოპრამიდთან ერთდროულ მიღებას, რადგან ასეთმა კომბინაციამ, შეიძლება გამოიწვიოს მონურალის კონცენტრაციის დაქვეითება სისხლის შრატსა და შარდში.

განსაკუთრებული მითითებები:

საკვებთან ერთდროული მიღება აქვეითებს მონურალის შეწოვას – აუცილებელია პრეპარატის მიღება ჭამამდე 2 საათით ადრე ან საკვების მიღებიდან 2 საათის შემდეგ.

შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულებმა უნდა გაითვალისწინონ, რომ მონურალის 2გ ან 3გ-იანი ერთი პაკეტი შეიცავს შესაბამისად 2,100გ ან 2, 213გ საქაროზას.

შენახვის პირობები:

ინახება არაუმეტეს 30°C ტემპერატურაზე ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი.

არ შეიძლება გამოყენება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის რეჟიმი:

რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

ISOSORBIDE MONONITRATE

მწარმოებელი: PRO. MED.CS. Praha, ჩეხეთი

მოქმედი ნივთიერება: იზოსორბიდ-მონონიტრატი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიანგინალური საშუალება ორგანული ნიტრატების ჯგუფიდან.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 3 ც.

1 ტაბ.

იზოსორბიდ-5-მონონიტრატი .......   20 მგ

1 ტაბ.

იზოსორბიდ-5-მონონიტრატი......    40 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ლაქტოზა, მიკროკრისტალური ცელულოზა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატს გააჩნია ანტიანგინალური მოქმედება, რომელიც “პრედატვირთვის” დაქვეითების ხარჯზე ამცირებს მიოკარდის მიერ ჟანგბადზე მოთხოვნილებას (პერიფერიული ვენების გაფართოვება, რაც იწვევს სისხლის დეპონირებას მოცულობის კალაპოტში, ამცირებს გულში სისხლის მიდინებას, რის შედეგადაც ფილტის არტერიაში ქვეითდება წნევა, ნაწილობრივ “განიტვირთება” სისხლმიმოქცევის მცირე წრე და მცირდება მარცხენა პარკუჭის ენდოდიასტოლური წნევა). პრეპარატი ამცირებს “პოსტდატვირთვასაც” (არტერიოლების გაფართოვება იწვევს სისხლძარღვების საერთო წინააღმდეგობის დაქვეითებას); იგი ასევე ავლენს მსხვილი ყალიბის კორონალურ არტერიებზე უშუალო ვაზოდილატატორულ ზემოქმედებას.

“პრედატვირთვის” შემცირებით პრეპარატი იწვევს მარცხენა პარკუჭის კედლის დაძაბულობის შემცირებას, რასაც მიჰყვება სუბენდოკარდიული და ინტრამურული სისხლმიმოქცევის გაზრდა. მარცხენა პარკუჭის ენდოდიასტოლური და სისტოლური წნევის შემცირების ხარჯზე მცირდება გულის მოცულობა და განდევნის პერიოდი.

მსხვილი პერიკარდიული კორონარული არტერიების გაფართოვება ზრდის ჟანგბადით გამდიდრებული სისხლის მიწოდებას იშემიის და იშემიით დაზიანებულ მიდამოში, რაც აღადგენს მიოკარდის მუშაობას და იწვევს ნეკროზის ზონის შემცირებას. კოლატერალების “გახსნა” უზრუნველყოფს სისხლის პერფუზიის გაუმჯობესებას მიოკარდიუმის იშემიურ მიდამოში. ასევე შესაძლებელია ადგილი ჰქონდეს მიოკარდზე პირდაპირ მეტაბოლურ ზემოქმედებას.

გულის უკმარისობით შეპყრობილ პაციენტებში გულის სისტოლური მოცულობის გაზრდა წარმოებს პერიფერიული წინააღმდეგობის შემცირების ხარჯზე (ამავე დროს გულის უკმარისობის არ არსებობის შემთხვევაში გულის მუშაობა რამდენამდე მცირდება).

ამასთან ერთად ადგილი აქვს თრომბოციტების აგრეგაციის ინჰიბირებას და თრომბოციტებში თრომბოქსანის სინთეზის დაქვეითებას.

ფარმაკოკინეტიკა:

იზოსორბიდ-5-მონონიტრატი არ ექვემდებარება ღვიძლში მეტაბოლურ დეგრადაციას და გააჩნია მაღალი ბიოშეღწევადობა - დაახლოებით 100%. პერორალურად მიღების შემდეგ მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 1 სთ-ის განმავლობაში.

პრეპარატი არ უკავშირდება სისხლის ცილებს. 10-80 მგ დოზის მიღების შემდეგ პრეპარატს გააჩნია ხაზოვანი ფარმაკოკინეტიკა და იზოსორბიდ დინიტრატისაგან განსხვავებით არ არის დადგენილი მასზე ღვიძლის უკმარისობის ზეგავლენა. ინდივიდუალური განსხვავება პრეპარატის პლაზმურ კონცენტრაციას შორის მისი პერორალური მიღების შემდეგ უმნიშვნელოა. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 4-6 სთ-ს. იზოსორბიდ-5-მონონიტრატის სასურველი ეფექტი სისხლში აღინიშნება დაახლოებით 100 მგ/მლ-ში კონცენტრაციის დროს. პრეპარატის მეტაბოლიზმის შედეგად, წარმოიქმნება ფარმაკოლოგიურად არააქტიური იზოსორბიდი და ორი გლუკურონიდი, რომელთა ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს შესაბამისად 6 და 8 სთ-ს. პრეპარატის რენული კლირენსი შეადგენს 1.8 ლ/წთ-ში.

ჩვენებები:

• პრეპარატი გამოიყენება სტენოკარდიის შეტევის პროფილაქტიკისათვის პაციენტებში, გულის იშემიური დაავადებით; აგრეთვე
• გულის ქრონიკული უკმარისობის;
• ფილტვისმიერი ჰიპერტენზიის;
• პორტალური ჰიპერტენზიის სამკურნალოდ.

მიღების წესი და დოზირება:

მკურნალობის ხანგრძლივობა და დოზა დგინდება ინდივიდუალურად, რომელიც დამოკიდებულია დაავადების სიმძიმეზე.

მკურნალობა იწყება მინიმალური ეფექტური დოზით 1-3-ჯერ 10-20 მგ-ის ოდენობით. კლინიკური ეფექტის შესაბამისად ერთჯერადი თერაპიული დოზა შესაძლებელია გავზარდოთ 40-50 მგ-მდე (განსაკუთრებული შემთხვევების დროს 80 მგ-მდე) 1-3-ჯერ დღეში. ტაბლეტი მიიღება მთლიანად, მცირე რაოდენობის წყლის მიყოლებით.

გვერდითი მოვლთენები:

პრეპარატის მიღების შემთხვევაში აღინიშნება შემდეგი გვერდითი მოვლენები: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ჰიპოტენზია, ორთოსტატული კოლაფსი, გლაუკომის გამწვავება, თავის ქალას შიდაწნევის მომატება, ყურადღების კონცენტრაციის მოდუნება, პირის სიმშრალე, ჰიპერემია, გულისრევა, საერთო სისუსტე და გადაღლილბა.

უკუჩვენებები:

* პრეპარატის მიღება წინააღმდეგნაჩვენებია ნიტრატების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს, აგრეთვე

* შოკური მდგომარეობის;

* მიოკარდიუმის ინფარქტის მწვავე პერიოდში;

* არტერიული ჰიპოტენზიის დროს. აგერთვე

* პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ არტერიული წნევის მკვეთრი დაქვეითება (სისტოლური და დიატოლური წნევა შეადგენს 100/60 მმ. ვწყ. სვ., ცენტრალური ვენური წნევა 4-5 მმ ვწყ.სვ.ნაკლები);

* გულის ტამპონადის;

* არაადექვატური ცერებრული პერფუზიის დროს.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატი ინიშნება ექიმის რეკომენდაციით.

განსაკუთრებული მითითებები:

* პრეპარატი უარყოფითად მოქმედებს სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე, ამიტომ მისი მიღებისას თავი უნდა შევიკავოთ ისეთი სამუშაოების შესრულებისაგან, რომლებიც მოითხოვენ ყურადღების მაქსიმალურ კონცენტრაციას.

* პრეპარატი არ გამოიყენება სტენოკარდიის შეტევის კუპირებისათვის.

* პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება თავის ტვინის სისხლმიმოქცევის დარღვევის მქონე პაციენტებში, ასევე თავის ქალას შიდა წნევის მომატების,

* დახურულკუთხოვანი გლაუკომის დროს.

* პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით გამოიყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

მონოსანისა და ანტიჰიპერტენზული საშუალებების, ასევე ტრიციკლური ანტიდეპრესანტებისა და ალკოჰოლის გამოყენება აძლიერებს პრეპარატის ჰიპოტენზიურ ეფექტს.

შენახვის პირობები:

პრეპრატი ინახება მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

ISOSORBIDE MONONITRATE

მწარმოებელი: HEINRICH MACK

მოქმედი ნივთიერება: იზოსორბიდ-მონონიტრატი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიანგინალური საშუალება ორგანული ნიტრატების ჯგუფიდან.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 5 ც.

1 ტაბ.

იზოსორბიდ-5-მონონიტრატი ........        20 მგ

1 ტაბ.

იზოსორბიდ-5-მონონიტრატი ...........     40 მგ

სხვა ინგრედიენტები:

ლაქტოზა, მაგნიუმის სტეარატი, ტალკი, მიკროკრისტალური ცელულოზა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

მონო მაკი უპირატესად იწვევს პერიფერიული ვენების და ნაკლებად რეზისტიული სისხლძარღვების (არტერიოლების) დილატაციას, როგორც აზოტის ოქსიდის დონატორი და აქვეითებს სისხლძარღვთა პერიფერიულ წინააღმდეგობას. პრეპარატი ხელს უწყობს კორონარულ სისხლძარღვებში სისხლმიმოქცევის გაუმჯობესებას, გულზე პრე- და პოსტდატვირთვის შემცირების ხარჯზე. იგი აქვეითებს მიოკარდის ჟანგბადზე მოთხოვნილებას და ამცირებს ჰიპოქსიის მოვლენებს.

ჩვენებები:

• სტენოკარდიის პროფილაქტიკა და ხანგრძლივი მკურნალობა;
• გულის უკმარისობის მკურნალობა გლიკოზიდებთან, დიურეზულ საშუალებებთან, აგფ ინჰიბიტორებთან, ვაზოდილატატორებთან კომბინაციაში;
• ფილტვისმიერი ჰიპერტენზია.

მიღების წესი და დოზირება:

მონო მაკი 20 მგ: ინიშნება თითო ტაბლეტი 2-3-ჯერ დღეში,  იშვიათად ორ-ორი ტაბლეტი 2-ჯერ დღეში.

მონო მაკი 40 მგ: 1 ტაბლეტი ერთეხლ დღეში, ან 1/2 ტაბ. 2-ჯერ დღეში. იშვიათად 1 ტაბ. 2-ჯერ დღეში.

ტაბლეტი მიიღება მცირე რაოდენობის წყალთან ერთად.

მონო-მაკი 20 მგ. სრული ეფექტისთვის -2 ტაბ.  2-ჯერ დღეში. მისი მიღებისას უნდა იყოს დაცული 8 საათიანი ინტერვალი.

მონო მაკი 40 მგ. სრული ეფექტისთვის -1 ტაბ. 3-ჯერ დღეში. მისი მიღებისას უნდა იყოს დაცული 8 საათიანი ინტერვალი.

შესაძლებელია პრეპარატის მზარდი დოზებით დანიშვნა.

მკურნალობის ხანგრძლივობას ადგენს ექიმი.

გვერდითი მოვლენები:

- თავის ტკივილი, რომელიც შეიძლება გაქრეს მკურნალობის დაწყებიდან რამდენიმე დღეში.

- წამლის პირველ მიღებას შეიძლება თან ახლდეს ჰიპოტენზია, ორთოსტატული კომპენსატორული ტაქიკარდია, ძილიანობა, სისუსტე.

-  იშვიათად ვითარდება გულისრევა, ღებინება, ალერგია, სიწითლე.

- იშვიათად კოლაპტოიდური მდგომარეობა ბრადიარითმიით და გულის წასვლით.

- აღწერილია ექსფოლიატური დერმატიტი.

- შესაძლებელია შეჩვევის (ტოლერანტობის) განვითარება, რომლის თავიდან ასაცილებლად საჭიროა ინტერვალის დაცვა მიღებებს შორის.

უკუჩვენებები:

*ნიტრატებისადმი მომატებული მგრძნობელობა;

* სისხლმიმოქცევის მწვავე მოშლა (შოკი, სისხლძარღვოვანი კოლაფსი);

* კარდიოგენული შოკი;

* გამოხატული ჰიპოტენზია;

* დახურულკუნთოვანი გლაუკომა;

*სილდენაფილთან (ვიაგრა) ერთად დანიშვნა იწვევს მკვეთრ ჰიპოტენზიას.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის პერიოდში პრეპარატი გამოიყენება მხოლოდ ექიმის დანიშნულებით.

ცხოველებზე დაკვირვებით პრეპარატის ემბრიოტოქსიკურობა არ იქნა დადგენილი.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატი სიფრთხილით მიიღება:

* ჰიპერტროფიული კარდიომიოპათიის, კონსტრიქციული პერიკარდიტის და პერიკარდის ტამპონადის დროს.

* მწვავე ინფარქტისას განვითარებული მარცხენაპარკუჭოვანი უკმარისობის დროს (სისტოლური წნევა არანაკლებ 90 მმ ვწყ.სვ.).

* აორტული ან მიტრალური სტენოზის შემთხვევაში.

* დაბალი წნევით გამოწვეული სისხლმიმოქცევის რეგულაციის მოშლისას.

* ქალასშიდა წნევის მომატებით მიმდინარე დაავადებების დროს.

* მონო მაკი არ გამოიყენება მწვავე ინფარქტის და სტენოკარდიის დროს.

* პრეპარატი ამცირებს რეაქციის სისწრაფეს მძღოლებში, განსაკუთრებით ალკოჰოლთან ერთად მიღებისას, რაც უარყოფითად მოქმედებს ავტოტრანსპორტის და მექანიზმების მართვის უნარზე.

* მონო მაკის მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს ჰიპოქსემია სისხლის შედარებითი გადანაწილების გამო ფილტვის ნაკლებად ვენტილირებულ არეებში, რაც ხელს უწყობს გულის იშემიური დაავადების გამწვავებას.

* გვერდითი მოვლენების გამოვლენისას საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

* მომატებული მგრძნობელობის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს.

ჭარბი დოზირება:

იგი ვლინდება ჰიპოტენზიით, ტაქიკარდიით, სისუსტით, თავბრუსხვევით, ძილიანობით, გულისრევით, ღებინებით, ფაღარათით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- ვაზოდილატატორებთან, ჰიპოტენზიურ საშუალებებთან, β-ადრენობლოკატორებთან, კალციუმის ანტაგონისტებთან, ნეიროლეფსიურ საშუალებებთან, ტრიციკლურ ანტიდეპრესანტებთან, ვიაგრასთან ერთად პრეპარატის დანიშვნამ შეიძლება გამოიწვიოს  ჰიპოტენზია, ისევე როგორც ალკოჰოლთან მისმა კომბინირებამ.

- დიჰიდროერგოტამინთან მისი კომბინირებისას ძლიერდება დიჰიდროერგოტამინის ეფექტი, ადგილი აქვს წნევის ცვლილებას და მონო მაკის ანტიანგინალური ეფექტის შემცირებას.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

ჩვენებები

• სტაბილური და არასტაბილური სტენოკარდია, გულის უკმარისობით;
• სტენოკარდია მიოკარდიუმის ინფარქტის მწვავე ფაზაში (მხოლოდ სისხლის მიმოქცევის სტაბილიზაციის შემდეგ);
• სტენოკარდიის დროს, როცა უკუნაჩვენებია სხვა წამლისმიერი საშუალების გამოყენება, ან მათი გადაუტანლობის ან არასაკმარისი ეფექტურობის შემთხვევაში და ასევე ხანდაზმულ პაციენტებში;
• მძიმე ქრონიკული გულის უკმარისობის დროს (გულის კუნთის სისუსტე) გამოიყენება სხვა პრეპარატებთან ერთად გულის გლიკოზიდები და/ან შარდმდენები;
• ფილტვის ჰიპერტენზია (ფილტვის არტერიაში წნევის მომატება).

დოზირების რეჟიმი

დამოკიდებულია დაავადების სიმძიმის ხარისხზე. ჩვეულებრივ ინიშნება მოლსიდომინის 4 მგ და მოლსიდომინის 8 მგ 1 ტაბლეტი 1-2-ჯერ დღეში. განსაკუთრებულ შემთხვევებში შესაძლებელია მოლსიდომინის 1 ტაბლეტი 4 მგ დანიშვნა 3-ჯერ დღეში. იოლ შემთხვევებში ინიშნება 1-1 ტაბლეტი 2-ჯერ დღეში. მოლსიდომინის ტაბლეტი მიიღება დილით და საღამოთი.

გვერდითი მოვლენები

- იშვიათ შემთხვევებში შესაძლებელია მოლსიდომინის მკურნალობის დაწყებისას თავის ტკივილი, რომელიც როგორც წესი ქრება მკურნალობის გაგრძელების დროს. თავის ტკივილის შემცირება შეიძლება პრეპარატის ინდივიდუალური დოზის შერჩევითაც.

- თუ მკურნალობის დროს წარმოიქმნება სხვა დარღვევები აუცილებელია მიმართოთ ექიმს.

- მოლსიდომინით მკურნალობის დროს გათვალისწინებული უნდა იქნას, რომ მშვიდ მდგომარეობაში არტერიული წნევა კლებულობს, პირველ რიგში სისტოლური მაჩვენებლები. მომატებული წნევის დროს პრეპარატის ეს მოქმედება უფრო გამოხატულია, ვიდრე ნორმოტონიის და ჰიპერტონიის დროს.

- გულზე წინასწარი დატვირთვის მოხსნისას, აღინიშნება გულის წუთმოცულობის, გულის ინდექსის შემცირება. მოლსიდომინი ცვლის აქტიური მოქმედებების შესაძლებლობას და ამიტომ სიფრთხილით გამოიყენება მანქანის მართვის დროს. ეს მდგომარეობა უმეტეს შემთხვევაში აღინიშნება მკურნალობის დასაწყისში ან ალკოჰოლის მიღების დროს.

- მოლსიდომინით მკურნალობისას ექიმის კონტროლის გარეშე შესაძლებელი არტერიული წნევის მკვეთრი დაცემა, კოლაპსის და შოკის განვითარებაც კი. იშვიათ შემთხვევებში აღინიშნება თავბრუსხვევა, გულისრევა და მომატებული მგრძნობელობის რეაქცია (მაგ. გამონაყარი კანზე, ასთმა).

უკუჩვენებები

* მოლსიდომინის გამოყენება არ არის რეკომენდებული სისხლის მომოქცევის მწვავე დარღვევების დროს (შოკი, სისხლძარღვეოვანი კოლაპსი) და მძიმე ჰიპოტონიის დროს (სისტოლური არტერიული წნევა დაბალია 100 მმ).

* ინფარქტის შემდგომ დღეებში პრეპარატი გამოიყენება მხოლოდ ექიმის მკაცრი მეთვალყურეობის ქვეშ მყოფ ავადმყოფებში და სისხლის მიმოქცევის სისტემის რეგულარული კონტროლის ქვეშ;

* მოლსიდომინი 8 მგ არ გამოიყენება სტენოკარდიის შეტევის მწვავე ფაზაში.

ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობის პირველი 3 თვის განმავლობაში მოლსიდომინის გამოყენება რეკომენდებულია მხოლოდ სპეციალური დანიშნულებით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

- მოლსიდომინის და სხვა სისხლძარღვთა გამაფართოვებელი საშუალებების (ვაზოდილატატორები, კალციუმის ანტაგონისტები) კომბინირებისას შესაძლებელია ჰიპოტენზიური ეფექტის გაძლიერება.

- სისხლძარღვგამაფართოვებელი ეფექტის გაძლიერება ასევე აღინიშნება ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებებთან და ალკოჰოლის კომბინირების დროს.

საერთაშორისო დასახელება:

RACECADOTRIL

მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი, საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: რაცეკადოტრილი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ფაღარათის საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: ბლისტერზე 10 კაფს., შეფუთვაში 3 ბლისტერი.

1 კაფს.

რაცეკადოტრილი ...........    100 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

სიმინდის სახამებელი, ლაქტოზა, გასუფთავებული ტალკი, კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, მაგნიუმის სტეარატი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ენდოგენური ოპიატური ნივთიერებები -ენკეფალინები საჭმლის მომნელებელ ტრაქტში მოქმედებენ როგორც ნეირომედიატორები და გააჩნიათ ანტისეკრეტორული აქტივობა. ენკეფალინები სწრაფად იშლებიან ფერმენტ ენკეფალინაზას მოქმედებით.

რაცეკადოტრილი წარმოადგენს ფერმენტ ენკეფალინაზას ინჰიბიტორს, იგი აძლიერებს ენდოგენური ენკეფალინების ფიზიოლოგიურ აქტივობას და მოტორიკაზე მოქმედების გარეშე იწვევს ნაწლავის ანტისეკრეტორულ აქტივობას.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალურად მიღების შემდეგ რაცეკადოტრილი სწრაფად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან და გარდაიქმნება აქტიურ მეტაბოლიტად.

პლაზმის ცილებს უკავშირდება პრეპარატის 90%, მიღებიდან 30 წთ-ში იწყება მისი მოქმედება პლაზმის ენკეფალინაზაზე და გრძელდება 8 სთ-მდე. რაკეცადოტრილის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 3-4 სთ-ს, ორგანიზმიდან გამოიყოფა თირკმლების საშუალებით.

ჩვენებები:

• პრეპარატი ინიშნება მწვავე ინფექციური (ვირუსული ან ბაქტერიული) და არაინფექციური ეტიოლოგიის ფაღარათის დროს რეჰიდრატაცულ თერაპიასთან ერთად.

მიღების წესი და დოზირება:

მკურნალობას იწყებენ 100 მგ რაკეცადოტრილის მიღებით დღეში 3-ჯერ ფაღარათის გაქრობამდე.

პრეპარატის დღიურა დოზა არ უნდა აღემატებოედს 400 მგ-ს. იმ შემთხვევაში, როდესაც პრეპარატით 7 დღიანი მკურნალობის შედეგად მდგომარეობის გაუმჯობესება არ აღინიშნება, საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

ახალშობილებსა (2 თვის ასაკის ზემოთ) და ბავშვებში ინიშნება 1.5 მგ/კგ დღეში 3-ჯერ.

გვერდითი მოვლენები:

ძილიანობა, გულისრევა, ღებინება, ყაბზობა, შემცივნება, თავბრუ, ქრონიკული თავის ტკივილი.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ,

*  2 თვემდე ასაკი;

* ღვიძლის ან თირკმლის უკმარისობა;

* პრეპარატი არ გამოიყენება მწვავე დიზენტერიის, ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკებით გამოწვეული ფაღარათის დროს.

ორსულობა და ლაქტაცია:

* ორსულობის დროს მოლდის გამოყენება შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მოსალოდნელი უარყოფითი მოქმედების რისკს.

* ლაქტაციის დროს მოლდის გამოყენება არ არის რეკომენდებული, რადგან არ არსებობს პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოების დამადასტურებელი უტყუარი კლინიკური მონაცემები.

განსაკუთრებული მითითებები:

* დაუშვებელია მოლდის გამოყენება ცხელებით მიმდინარე მწვავე დიზენტერიის, განავალში სისხლის არსებობის დროს, ასევე ანტიბიოტიკებით გამოწვეული ფაღარათის სამკურნალოდ.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე: პრეპარატი არ მოქმედებს ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირების შემთხვევები არ დაფიქსირებულა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ არსებობს სათანადო კვლევები რაცეკადოტრილის სხვა პრეპარატებთან ურთიერთქმედების შესახებ. ცხოველებზე ჩატარებულმა კვლევებმა აჩვენა, რომ რაცეკადოტრილი არ მოქმედებს ციტოქრომ P450 ფერმენტულ სისტემაზე.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

ავერსი-რაციონალი

საერთაშორისო დასახელება:

MELOXICAM

მწარმოებელი: SOPHARMA, ბულგარეთი

მოქმედი ნივთიერება: მელოქსიკამი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანთების საწინააღმდეგო, ტკივილგამაყუჩებელი და სიცხის დამწევი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები გამყოფი ხაზით: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

მელოქსიკამი ............7.5 მგ

1 ტაბ.

მელოქსიკამი........... 15 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

რინვატრიუმის ციტრატის დიჰიდრატი, ლაქტოზა მონოჰიდრატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, პოვიდონი, კოლოიდური უწყლო სილიციუმის დიოქსიდი, მაგნიუმის სტეარატი, პრეჟელატინიზირებული სახამებელი, კროსპოვიდონი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

მოვიქსს გააჩნია გამოხატული ანთების საწინააღმდეგო, ტკივილგამაყუჩებელი და სიცხის დამწევი მოქმედება. პრეპარატის ძირითადი თვისებები განპირობებულია მისი თვისებით დათრგუნოს ენდოგენური ნივთიერებების- პროსტაგლანდინების წარმოქმნა, რომლებიც ანთების, ტკივილისა და ცხელების პროვოცირებაში მნიშვნელოვან როლს ასრულებენ.

ჩვენებები:

• რევმატოიდული ართრიტი და ართროპათია;
• ოსტეოქონდროზი, ოსტეოართროზი;
• მაანკილიზირებელი სპონდილართრიტი;
• ტკივილი ხერხემლის არეში, ნევრალგია, იშიაზი, მიალგია, ბურსიტი, ტენდინიტი.

მიღების წესი და დოზირება:

დღიური დოზა ვარირებს 7.5 მგ-დან 15 მგ-მდე დაავადებების, თერაპიული შედეგის და წამლის ტოლერანტობის გათვალისწინებით.

გვერდითი მოვლენები:

ყველაზე ხშირად შეიძლება გამოვლინდეს:

გულისრევა, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში, ყაბზობა, მეტეორიზმი, სტომატიტი.

ძალიან იშვიათ შემთხვევებში :

შესაძლებელია განვითარდეს სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან;

ანემია, ლეიკოციტების და თრომბოციტების რაოდენობის შემცირება. შესაძლებელია კანის ქავილი, გამონაყარი, ურტიკარია, ფოტომგრძნობელობა ან კანის უფრო მძიმე რეაქციები.

იშვიათ შემთხვევებში შეიძლება აღინიშნებოდეს:

ღვიძლის ფერმენტების მაჩვენებლების მომატება.

გვერდითი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში დაუყოვნებლივ უნდა მიმართოთ მკურნალ ექიმს. ექიმი მიიღებს გადაწყვეტილებას პრეპარატის დოზირების შემცირების ან მკურნალობის შეწყვეტის შესახებ.

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმგრძნობელობის მონაცემების არსებობა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებით;

* ბრონქული ასთმა, ქრონიკული ურტიკარია, ანგიოედემა, ნაზალური პოლიპები;

* კუჭის ან 12-გოჯა ნაწლავის მწვავე ან გამწვავებული წყლული;

* ღვიძლის მძიმე დაზიანება;

* თირკმლის მძიმე უკმარისობა დიალიზის გარეშე;

* ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

პრეპარატის მკურნალობა არ არის რეკომენდებული ორსულობის და ლაქტაციის დროს.

განსაკუთრებული მითითებები:

* პაციენტები, რომელთაც ადრე აწუხებდათ წყლული ან სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. უნდა იმყოფებოდნენ ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ, მოვიქსით მკურნალობის პერიოდში გართულებების განვითარების შესაძლებლობის გამო. პეპტიური წყლულის ან სისხლჩაქცევის პირველი სიმპტომების გამოვლენის დროს, პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს!

* თირკმლის უკმარისობის განვითარების საშიშროების გამო, პაციენტებში თირკმლის დარღვევებით, მოვიქსით მკურნალობისას აუცილებელია მათ ფუნქციონალურ მდგომარეობაზე დაკვირვება. ეს განსაკუთრებით საჭიროა პრეპარატით განმეორებითი კურსის ჩატარებისას.

* პაციენტები თირკმლის მსუბუქი და საშუალოდ გამოხატული დარღვევებით: შესაბამისი ჩვენებისას რეკომენდებული დოზის შეცვლა არ არის საჭირო.

* პაციენტები თირკმლის დარღვევებით და ჰემოდიალიზზე მყოფი პაციენტები: დღიური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 7.5 მგ-ს.

* პრეპარატი დიდი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში, რომელთაც წარსულში პრეპარატის მიღების შემდეგ აღენიშნებოდათ კანზე გამონაყარი ან ლორწოვანი გარსის დაზიანება.

ჭარბი დოზირება:

წამლის მიღებისას იმ დოზით, რომელიც საგრძნობლად აღემატება ექიმის მიერ დანიშნულ დოზას, დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს.

ჭარბი დოზირების პირველი ნიშნები შეიძლება იყოს: გონების დაბინდვის შეგრძნება, თავბრუსხვევა, გულისრევა, ღებინება, მძიმე შემთხვევებში ტრემორი, კრუნჩხვები. პირველი დახმარების ზომები მოიცავს კუჭის ამორეცხვას, აქტივირებული ნახშირის მიღებას, რის შემდეგაც უკვე ტარდება სიმპტომატური მკურნალობა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- არ არის რეკომენდებული მოვიქსითა და სხვა არასტეროიული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებით (მაგალითად, ასპირინით) ან კორტიკოსტეროიდებით (პრედნიზოლონი, მეთილპრედნიზოლონი) ერთდროული მკურნალობა.

- ასევე არ არის რეკომენდებული ანტითრომბოზული (სისხლის შედედების დამთრგუნველი) საშუალებების მიღება. ამ წამლებით მკურნალობის აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა სისხლის შედეგების მაჩვენებლის მუდმივი კონტროლი.

- ლითიუმის მარილებისა და მეტოტრექსატის ტოქსიურობა მატულობს მოვიქსთან მათი ერთდროული გამოყენებისას.

- მოვიქსი ამცირებს ანტიჰიპერტენზიული საშუალებების თერაპიულ ეფექტს, რის გამოც შეიძლება საჭირო გახდეს უკანასკნელის დოზირების შეცვლა.

- შესაძლებელია მოვიქსის არასასურველი ურთიერთქმედება პერორალურ ანტიდიაბეტურ საშუალებებთან (მაგალითად, გლიბენკლამიდი, გლიპეზიდი და სხვა). ამიტომ მათი ერთდროული გამოყენება არ შეიძლება.

- ქოლესტირამინმა (ქოლესტირინის დამაქვეითებელი საშუალება) შეიძლება შეამციროს მოვიქსის ეფექტურობა. საშვილოსნოსშიდა კონტრაცეპტული საშუალებების (სპირალის) ეფექტურობა მცირდება მოვიქსთან ურთიერთქმედებით.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ, მშრალ და სინათლისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

MELOXICAM

მწარმოებელი: BOEHRINGER INGELHEIM INTERNATIONAL, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: მელოქსიკამი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

მელოქსიკამი ............  7.5 მგ

1 ტაბ.

მელოქსიკამი .............15 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ნატრიუმის ციტრატი, ლაქტოზა, მიკროკრისტალური ცელულოზა, პოლივიდონი, სილიციუმის ორჟანგის კოლოიდური ანჰიდრიდი, კროსპოლივიდონი, მაგნიუმის სტეარატი.

სანთლები: შეფუთვაში 6 ც.

1 სანთელი

მელოქსიკამი .......... 15 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

მკვრივი ცხიმი, პოლიოქსიეთილენირებული ჰიდროგენიზებული აბუსალათინის ზეთი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

მოვალისი წარმოადგენს ენოლის მჟავას წარმოებულ ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ საშუალებას. ახასიათებს გამოხატული ანთების საწინააღმდეგო, ტკივილდამაყუჩებელი და სიცხის დამწევი მოქმედება. პრეპარატის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია სპეციფიკური ფერმენტის ციკლოოქსიგენაზა-2-ის ინჰიბირებით, რომლის შედეგადაც მცირდება არაქიდონის მჟავისაგან პროსტაგლანდინების წარმოქმნა, რომლებიც დიდ როლს თამაშობენ ანთებითი რეაქციების ფორმირებაში.

ჩვენებები:

• რევმატოიდული ართრიტის, ოსტეოართროზის, მაანკილიზირებელი სპონდილიტის, მკურნალობის მიზნით.

მიღების წესი და დოზირება:

რევმატოიდული ართრიტი: ენიშნებათ 15 მგ დღეში. მნიშვნელოვანი თერაპიული ეფექტის მიღწევისას შესაძლებელია დოზის შემცირება 7.5 მგ-მდე დღეში.

ოსტეოართროზი - 7.5 მგ დღეში. აუცილებელობის შემთხვევაში შესაძლებელია დოზის გაზრდა 15 მგ-მდე დღეში.

მაანკილიზირებელი სპონდილიტი - 15 მგ დღეში.

თირკმელების მძიმე უკმარისობით შეპყრობილ პაციენტებში, რომლებიც იმყოფებიან ჰემოდიალიზზე, პრეპარატის სადღეღამისო დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 7.5 მგ-ს.

მოვალისის მაქსიმალური რეკომენდებული სადღეღამისო დოზა შეადგენს 15 მგ-ს.

ვინაიდან ბავშვებში პრეპარატის დოზა დადგენილი არ არის, იგი ენიშნებათ მხოლოდ მოზრდილებს.

ტაბლეტებს იღებენ ჭამის დროს წყალთან ან სხვა სითხესთან ერთად.

პრეპარატის 15 მგ-იანი 1 სანთელი ენიშნებათ ერთხელ დღეში, ან 7.5 მგ 1 სანთელი 1-2-ჯერ დღეში.

პრეპარატი სადღეღამისო დოზა, როგორც ტაბლეტებში აგრეთვე სანთლებში არ უნდა აღემატებოდეს 15 მგ-ს.

გვერდითი მოვლენები:

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ:

პაციენტების 1%-ზე მეტს აღენიშნება: დისპეფსია, გულისრევა, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში, ყაბზობა, მეტეორიზმი, დიარეა; პაციენტების 0.1-1%-ს ღვიძლის ფუნქციის მაჩვენებლების გარდამავალი ცვლილებები (მაგ. ტრანსამინაზების ან ბილირუბინის მაჩვენებლების მომატება), ბოყინი, ეზოფაგიტი, კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლული, კუჭიდან და ნაწლავებიდან ფარული და ხილული სისხლდენები; პაციენტების 1%-ზე ნაკლებს -კუჭის წყლულის და ნაწლავის პერფორაცია, კოლიტი;

სისხლის სურათის მხრივ:

პაციენტების 1%-ზე მეტს -ანემია; პაციენტების 0.1-1%-ს პერიფერიული სისხლის სურათის ცვლილებები, მათ შორის ლეიკოპენია და თრომბოციტოპენია. მიელოტოქსიკური პრეპარატების, კერძოდ მეტოტრექსატის ერთდრული დანიშვნა იწვევს ციტოპენიას.

კანის და ლორწოვანი გარსების მხრივ:

პაციენტების 1%-ზე მეტს - სტომატიტი, ურტიკარია; პაციენტების 1%-ზე ნაკლებს - ფოტოსენსიბილიზაცია.

სუნთქვის სისტემის მხრივ:

პაციენტების 1%-ზე ნაკლებს - ასპირინის და სხვა ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიღების დროს, მოვალისის ჩათვლით, ცალკეულ შემთხვევებში აღენიშნება ბრონქული ასთმის მწვავე შეტევები.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ:

პაციენტების 1%-ზე მეტს - შეშუპება. პაციენტების 0.1-1% არტერიული წნევის მომატება, ტაქიკარდია, ალები.

ცნს-ის მხრივ:

პაციენტების 1%-ზე მეტს - თავის ტკივილი. პაციენტების 0.1% - თავბრუსხვევა, ყურებში შუილი, ძილიანობა.

შარდ-სასქესო სისტემის მხრივ:

პაციენტების 0.1% - თირკმელების მაჩვენებლების ცვლილებები (კრეატინინის და/ან სისხლის შარდოვანას მაჩვენებლების მომატება). პაციენტების 1%-ზე ნაკლებს - თირკმელების მწვავე უკმარისობა.

ალერგიული რეაქციები:

პაციენტების 1%-ზე ნაკლებს- ანგიონევროზული შეშუპება, დაუყოვნებელი ტიპის ალერგიული რეაქციები, ანაფილაქსიური და ანაფილაქტოიდური რეაქცების ჩათვლით.

მხედველობის ორგანოების მხრივ:

კონიუნქტივიტი, მხედველობის დარღვევა.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა მოვალისის ან მის შემადგენლობაში არსებული სხვა კომპოტენენტების მიმართ;

* აცეტილსალიცილის მჟავასა და სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიმართ ჯვარედინი რეაქციების განვითარება;

* ანამნეზში -ბრონქული ასთმა, ცხვირის ლორწოვანი გარსის პოლიპები, ანგიონევროზული შეშუპება, ურტიკარია;

* პეპტიური წყლული აქტიურ ფაზაში;

* ღვიძლის მძიმე უკმარისობა;

* თირკმელების უკმარისობა დიალიზის ჩატარების გარეშე;

*15 წლამდე ასაკის ბავშვებში;

*ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის და ლაქტაციის დროს პრეპარატის გამოყენება ნებადართული არ არის.

განსაკუთრებული მითითებები:

* ისევე როგორც სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები, მოვალისი, განსაკუთრებული სიფრთხილით ენიშნებათ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ზედა ნაწილის დაავადებებით შეპყრობილ პაციენტებს ანამნეზში, აგრეთვე პაციენტებს, რომლებიც იღებენ ანტიკოაგულანტებს.

* პეპტიური წყლულის, ან კუჭიდან და ნაწლავებიდან სისხლდენის დაწყების დრო საჭიროა პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტა.

* კანისა და ლორწოვანი გარსის მხრივ ცვლილებების წარმოქმნის შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა.

* არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები აინჰიბირებენ თირკმელების სისხლით მომარაგების პროცესში მონაწილე პროსტაგნლანდინების სინთეზს.

პაციენტებში თირკმელების სისხლით მომარაგების და ცირკულაციაში მყოფი სისხლის მოცულობის დარღვევის შემთხვევაში შესაძლებელია თირკმელების უკმარისობის განვითარება, თუმცა პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტის დროს თირკმელების ფუნქცია საწყის მდგომარეობას უბრუნდება.

მსგავსი რეაქციების განვითარების რისკი უფრო მაღალია პაციენტებში დეჰიდრატაციის, გულის შეგუბებითი უკმარისობის, ღვიძლის ციროზის, ნეფროზული სინდრომის და თირკმელების მძიმე დაავადებების, დიურეზული საშუალებების მიღების, აგრეთვე ოპერაციის შემდგომი ჰიპოვოლემიის დროს.

ამ დროს მკურნალობის დაწყებამდე აუცილებელია აღნიშნული პაციენტების თირკმელების ფუნქციის და დიურეზის სისტემატური კონტროლი.

* არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები იშვიათად იწვევენ ინტერსტიციულ ნეფრიტს, გლომერულონეფრიტს, თირკმლის ტვინოვანი ნივთიერების ნეკროზს, ან ნეფროზულ სინდრომს.

* თირკმელების უკმარისობის ბოლო სტადიით, ან ჰემოდიალზზე მყოფ პაციენტებში მოვალისი არ ინიშნება 7.5 მგ-ზე მეტი დოზით დღეში.

* ზოგჯერ ადგილი აქვს ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის ან სხვა მაჩვენებლის მომატებას, რომლებიც ახასიათებენ ღვიძლის ფუნქციას. ამ შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტა და საკონტროლო ლაბორატორიული გამოკვლევების ჩატარება. კლინიკურად არაპროგრესირებადი ღვიძლის ციროზის დროს პრეპარატის დოზის შემცირება საჭირო არ არის.

* მოვალისი სიფრთხილით ენიშნებათ გულის, ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის დარღვევით შეპყრობილ ხანდაზმულ პაციენტებს.

* მოვალისის სანთლების გამოყენება რეკომენდებული არ არის ავადმყოფებში ანორექტული მიდამოს ანთების, ან ანამნეზში ანორექტული სისხლდენის დროს.

* მკურნალობის დროს მხედველობის დარღვევის, ძილიანობის ან ცნს-ის მხრივ გვერდითი ეფექტების განვითარების შემთხვევაში პრეპარატის მიღება ეკრძალებათ ავტოტრანსპორტის მძღოლებს და იმ პირებს, რომელთა მუშაობა მოითხოვს განსაკუთრებულ ყურადღებას.

ჭარბი დოზირება:

ამ დროს საჭიროა კუჭის ამორეცხვა და სიმპტომური მკურნალობა. სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. დადგენილია, რომ ქოლესტირამინი აჩქარებს ორგანიზმიდან მელოქსიკამის გამოყოფის პროცესს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- მოვალისის და აცეტილსალიცილის მჟავას, ან სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალების ერთდროული გამოყენება რეკომენდებული არ არის. არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტებთან პრეპარატის კომბინაციით მოსალოდნელი სისხლის შედედების საწინააღმდეგო ეფექტის გაძლიერება.

- მოვალისი ლითიუმთან კომბინაციით, იწვევს ამ უკანასკნელების კონცენტრაციის მომატებას სისხლის პლაზმაში.

- მოვალისი აძლიერებს მეტოტრექსატის ტოქსიკურ ეფექტს ჰემოპოეზზე. ამ შემთხვევაში აუცილებელია სისხლის სურათის პერიოდული კონტროლი.

- მოვალისის და კალიუმის შემნახველი დიურეზული საშუალებების ერთდროული დანიშვნით შესაძლებელია სისხლში კალიუმის კონცენტრაციის მომატება.

- მოვალისის და კონტრაცეპტივების კომბინაციით ქვეითდება ამ უკანასკნელთა მოქმედების ეფექტი.

- მოვალისისა და ანტიჰიპერტენზული პრეპარატების ერთდროულად დანიშვნისას, მოვალისის მიერ პროსტაგლანდინ-ვაზოდილატატორების ბლოკირებით ქვეითდება ანტიჰიპერტენზული მოქმედების ეფექტი.

- ქოლესტირამინი კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში უკავშირდება მოვალისს, რაც იწვევს ორგანიზმიადნ მისი გამოყოფის პროცესის დაჩქარებას.

- მოვალისის და ციკლოსპორინის ერთდროული დანიშვნით ადგილი აქვს ამ უკანასკნელის ნეფროტოქსიკურობის გაძლიერებას, რის გამოც საჭიროა თირკმლების ფუნქციის პერიოდული კონტროლი.

- არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები იწვევენ ნატრიუმის, კალიუმის, სითხის გამოყოფის შეფერხებას და სალურეზული საშუალებების მოქმედების შესუსტებას, რაც ხელს უწყობს გულის უკმარისობის და არტერიული ჰიპერტენზიის განვითარებას.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება: ტაბლეტები - მშრალ ადგილას არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე.

სანთლები - არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: ტაბლეტები - 5 წელი;

სანთლები - 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

FLUPHENAZINE DECANOATE

მწარმოებელი: KRKA

მოქმედი ნივთიერება: ფლუფენაზინის დეკანოატი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ნეიროლეპტიკური, ანტიფსიქოტური საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი: ამპულაში 1 მლ, შეფუთვაში 5 ც.

1 მლ

ფლუფენაზინის დეკანოატი ....... 25 მგ

მოქმედება:
პრეპარატი მოდიტენ დეპო წარმოადგენს ფლუფენაზინის პერენტერალური სამკურნალწამლო საშუალების ფორმას დეპოს სახით. იგი არის პროლონგირებული მოქმედების ნეიროლეპტიკური საშუალება ფენოთიაზინის წარმოებულების ჯგუფიდან. 

ფარმაკოდინამიკა:

ახდენს გამოხატულ ანტიფსიქოზურ მოქმედებას, რომელიც შერწყმულია გარკვეულ გამააქტიურებელ ეფექტთან, აგრეთვე არის ზომიერი სედატიური საშუალება. გააჩნია ღებინების საწინააღმდეგო ეფექტი. მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია ცენტრალური ნერვული სისტემის დოფამინური რეცეპტორების ბლოკადასთან და გარკვეულ ადრენომაბლოკირებელ აქტივობასთან.

ფარმაკოკინეტიკა:

პრეპარატ მოდიტენ დეპოს აქტიურ ინგრედიენტს წარმოადგენს ფლუფენაზინის დეკანოატი, ფლუფენაზინის ეთერი და დეკანოის მჟავა. ფლუფენაზინის დეკანოატისათვის დამახასიათებელია თანდათანობითი ჰიდროლიზი და სისხლში აქტიური ფლუფენაზინის გამოყოფა. პრეპარატის მოქმედება იწყება 24-დან 72 საათის ინტერვალში, მაქსიმალურ გამოხატულებას აღწევს 48-96 საათის შემდეგ. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 7-10 დღეს.

პრეპარატ მოდიტენ დეპოს სტანდარტული ინექცია ახდენს ინდივიდუალურ ზემოქმედებას ფსიქოზით დაავადებულებში, რომელიც გრძელდება 2-დან 4 კვირის განმავლობაში.

ჩვენებები:

გამოიყენება მხოლოდ ექიმის დანიშნულებით!

• წარმოადგენს სხვადასხვა ფორმის შიზოფრენიის, პარანოიდული ფსიქოზის, მანიაკალური და ჰიპომანიაკალური მდგომარეობების სამკურნალო და პროფილაქტიკურ საშუალებას.

გამოყენება და დოზირება

დოზირება განისაზღვრება ინდივიდუალურად.

მოდიტენ დეპოს ჩვეულებრივი საწყისი დოზა შეადგენს 12,5-25მგ-ს.

პრეპარატის შემდგომი დოზირება და ინტერვალები დოზებს შორის განისაზღვრება ინდივიდუალურად.

ინტერვალი ინექციებს შორის ჩვეულებრივ შეადგენს 2-დან 3–4 კვირას. თუ აუცილებელია დაინიშნოს 50მგ-ზე დიდი დოზა, საჭიროა დოზირება გაიზარდოს თანდათანობით, 12,5 მგ-ით. პრეპარატის ერთჯერადი დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 100მგ-ს.

შემანარჩუნებელი დოზა: კუნთში, 50მგ-მდე ყოველ 1–4 კვირაში ერთხელ, გადატანის გათვალისწინებით.

12 წლიდან და უფროსი ბავშვებისათვის: დასაწყისში 6,25 – 18,75 მგ, აუცილებლობის შემთხვევაში და გადატანის გათვალისწინებით დოზას ზრდიან 12,5 – 25 მგ-მდე ყოველ 1–3 კვირაში ერთხელ.

პაციენტებს, რომლებიც ადრე არ ღებულობდნენ ფლუფენაზინს, დასაწყისისათვის უნიშნავენ ხანმოკლე მოქმედების ინექციებს ან აძლევენ პრეპარატ მოდიტენის გარსით დაფარულ ტაბლეტებში. თუ პაციენტები კარგად გადაიტანენ პრეპარატ მოდიტენს, მათთვის შესაძლებელია პრეპარატ მოდიტენ დეპოს დანიშვნაც. პრეპარატ მოდიტენ დეპოს საწყისი დოზა 12,5მგ ინიშნება კუნთში.

გამოხატული გვერდითი მოვლენების არ არსებობის შემთხვევაში 5–10 დღის შემდეგ შესაძლებელია დაინიშნოს დოზა 25 მგ. შემდგომში დოზის კორექტირება ხდება ინდივიდუალურად, ავადმყოფის რეაქციის გათვალისწინებით.

თუ პაციენტი უკვე ღებულობს ფენოთიაზინს, იგი შეიძლება ჩანაცვლებული იქნეს პრეპარატით მოდიტენ დეპო, წინასწარი მკურნალობის გარეშე მოკლევადიანი ზემოქმედების მოდიტენ დეპოს ინექციით ან მოდიტენის ტაბლეტების გამოყენებით.

კუნთში ინექციის საწყისი დოზა 12,5 მგ აგრეთვე ინიშნება პაციენტის მიერ პრეპარატ მოდიტენ დეპოს გადატანის შესამოწმებლად, ხოლო შემდგომ პრეპარატის დოზა შეირჩევა ინდივიდუალურად.

ხანდაზმულ პაციენტებს ენიშნებათ პრეპარატის მცირე დოზები, შესაბამისად იმ დოზების 1/3 – 1/4¼-სა, რაც შედარებით ახალგაზრდა პაციენტებს.

თუ აღინიშნება ექსტრაპირამიდული რეაქციები, საჭიროა დაინიშნოს პარკინსონიზმის საწინააღმდეგო საშუალებები.

პრეპარატი შეიყვანება კუნთში ღრმად. ნემსი და შპრიცი უნდა იყოს მშრალი. თუ ექიმი ჩათვლის, რომ პრეპარატ მოდიტენ დეპოს დოზა ძალიან დაბალია, თერაპიას შეიძლება დაემატოს ფლუფენაზინი ტაბლეტის ფორმით.

უკუჩვენებები:

* ფლუფენაზინის ან პრეპარატის სხვა ინგრედიენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;

* აშკარა ან სავარაუდო სუბკორტიკული ტვინის დაზიანება;

მძიმე ხარისხის ცნობიერების დარვევა, მძიმე ხარისხის ცერებრული ათეროსკლეროზი;

* ფეოქრომოციტომა, მძიმე ხარისხის თირკმლის, ღვიძლის ან გულის უკმარისობა, მძიმე დეპრესიები, მომატებული მგრძნობელობა სხვა ფენოთიაზინების მიმართ;

* მწვავე ინტოქსიკაციები რომლებიც გამოწვეულია ცენტრალური ნერვული სისტემის დამთრგუნველი საშუალებებით (ალკოჰოლი, ანტიდეპრესანტები, ნეიროლეპტიკური საშუალებები, სედატიური საშუალებები, ანქსიოლიზური საშუალებები, საძილე საშუალებები და ნარკოტიკები);

* პრეპარატი არ ენიშნებათ ბავშვებს 12 წლამდე.

* არ შეიძლება ფლუფენაზინის გამოყენება პაციენტებისათვის სამკურნალოდ, რომელთაც აწუხებთ სისხლის დაავადებები, წინამდებარე ჯირკვლის ჰიპერპლაზია, აგრეთვე პაციენტებისათვის რომლებიც ღებულობენ მსგავსი დარღვევების გამომწვევ პრეპარატებს.

ორსულობა და ლაქტაცია:

პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოება ორსულობის დროს დადგენილი არ არის, ამიტომ მკურნალობის აუცილებლობის შემთხვევაში გულმოდგინედ უნდა იქნეს შესწავლილი მოსალოდნელი სარგებელი დედისათვის და ნაყოფის რისკი.

ფლუფენაზინი გამოიყოფა ლაქტატში, ამიტომ მკურნალობის პერიოდში ლაქტაცია უნდა შეწყდეს.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

– თუ ფლეუფენაზინი მიიღება ალკოჰოლთან, ანტიჰისტამინურ პრეპარატებთან, ანტიდეპრესანტებთან, სხვა ნეიროლეპტიკებთან, სედატიურ საშუალებებთან, საძილე საშუალებებთან ან ნარკოტიკებთან ერთად, პრეპარატმა შესაძლოა გააძლიეროს მათი დამთრგუნავი ზემოქმედება ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე.

– ბარბიტუტრატები, საძილე საშუალებები, რომლებიც არ შეიცავენ ბარბიტურატებს, კარბამაზეპინი, გრიზეოფულვინი, ფენილბუტაზონი და რიფამპიცინი ახდენენ მეტაბოლიზმის ინდუცირებას, იმ დროს როცა პარაცეტამოლი, ქლორამფენიკოლი, დისულფირამი, მაო–ს ინჰიბიტორები, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები, სეროტონინის უკუმიტაცების ინჰიბიტორები და პერორალური კონტრაცეპტივები ამუხრუჭებენ ფენოთიაზინების მეტაბოლიზმს.

– ფენოთიაზინებს შეუძლიათ გაზარდონ სისხლში გლუკოზის შემცველობა.

ნახშირწყლების ცვლაზე ფენოტიაზინის ზემოქმედების გამო, შაქრიანი დიაბეტის მქონე ავადმყოფებისათვის აუცილებელია დიაბეტის საწინააღმდეგო პრეპარატების დოზის კორექცია,.

– ფლუფენაზინი წარმოადგენს ადრენალინის და სხვა სიმპატომიმეტური პრეპარატების ანტაგონისტს და ამცირებს ალფა–ადრენობლოკატორების ანტიჰიპერტენზიულ ეფექტს.

– ლევოდოპის პარკინსონიზმის საწინააღმდეგო მოქმედება მცირდება დოპამინური რეცეპტორების ბლოკადის გამო.

– პრეპარატს შეუძლია შეამციროს კრუნჩხვითი ზღვარი, ამიტომ ერთდროული დანიშვნის შემთხვევაში ეპილეფსიის საწინააღმდეგო პრეპარატებთან, საჭიროა მათი დოზის კორექტირება.

– ანტიკოაგულანტებით ერთდროული მკურნალობისას, პრეპარატს შეუძლია მოახდინოს მათი მოქმედების პოტენცირება, ამიტომ აუცილებელია პერიოდულად მოხდეს პროთრომბინის ინდექსის კონტროლი.

– პრეპარატი მოდიტენ დეპო იშვიათად იწვევს მძიმე არტერიულ ჰიპერტენზიას. მსგავს შემთხვევებში აუცილებელია ვენაში დაუყოვნებლივ იქნეს შეყვანილი ნორადრენალინი.

– ადრენალინი არ შეიძლება იქნეს დანიშნული ერთდროულად ფლუფენაზინთან, რადგან ფენოტიაზინის წარმოებულებთან შეთანხმებაში, ის კი არ ზრდის სისხლის წნევას, არამედ ამცირებს მას. ეს უნდა გვახსოვდეს ქირურგიული ოპერაციების ჩატარების დროს და ანესთეზიის მიღებისას!

– საჭიროა მოცემული პრეპარატის და ანტიარითმიული საშუალებების ერთდროულ გამოყენებისგან თავის შეკავება, ან ექიმის მკაცრი ზედამხედველობა.

გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები:

* პრეპარატი მოდიტენ დეპო არ გამოიყენება არაფსიქოზური დარღვევების სამკურნალოდ და ხანმოკლე გამოყენებისათვის (3 თვეზე ნაკლები).

* პრეპარატი მოდიტენ დეპო არაეფექტურია ფსიქიკური განვითარების შეკავების მქონე ავადმყოფებში, არაადექვატური ქცევის სამკურნალოდ.

პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით უნდა დაენიშნოს ავადმყოფებს, რომელთაც აწუხებთ კრუნჩხვის სინდრომი, რადგან მას შეუძლია შეამციროს კრუნჩხვის ზღვარი, მოახდინოს კრუნჩხვის პოტენცირება ან გამოიწვიოს ეპილეფსიის შეტევა.

* საჭიროა სიფრთხილე ფლუფენაზინის დანიშვნის დროს იმ ავადმყოფებში, რომელთაც აწუხებთ გულ–სისხლძარღვთა დაავადებები (გულის უკმარისობა, გულის რითმის დარღვევები), არტერიული წნევის შესაძლო შემცირების გამო.

* სისხლის წნევის საგრძნობი შემცირების შემთხვევაში არ შეიძლება იქნეს გამოყენებული ადრენალინი.

* ფლუფენაზინი არ გამოყენება იმ ავადმყოფთა სამკურნალოდ, რომელთაც აწუხებთ სისხლის დაავადებები ან ღვიძლის უკმარისობა, აგრეთვე პაციენტებისათვის, რომლებიც ღებულობენ მსგავსი დარღვევების გამომწვევ პრეპარატებს, რადგან ამან შესაძლოა გამოიწვიოს სიყვითლე.

* პრეპარატი სიფრთხილით უნდა იქნეს დანიშნული თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებისათვის.

* ხანდაზმული პაციენტებისათვის ან დასუსტებული ავადმყოფებისათვის პრეპარატს ნიშნავენ მინიმალური ეფექტური დოზით, რადგან ამ ავადმყოფებში უფრო ხშირად აღინიშნება გვერდითი მოვლენები.

* სიფრთხილეა საჭირო თუ პაციენტებს აწუხებთ ჰიპერტენზია, ფილტვების მძიმე დაავადებები, პარკინსონიზმი, დახურულკუთხიანი გლაუკომა, მძიმე ფსევდოპარალიზური მიასთენია და გაძნელებული შარდვა.

* როგორც ყველა ფენოთიაზინის შემთხვევაში, ფლუფენაზინის გამოყენებისას შეიძლება განვითარდეს უსიმპტომო პნევმონია.

* ფლუფენაზინი სიფრთხილით უნდა დაენიშნოთ ავადმყოფებს, რომლებიც მუშაობენ მაღალი ტემპერატურის პირობებში ან აქვთ კონტაქტი ფოსფორორგანულ ინსექტიციდებთან.

* მოდიტენ დეპოს მკვეთრი მოხსნისას, პაციენტები, რომლებიც ამავდროულად ღებულობენ პარკინსონის საწინააღმდეგო პრეპარატებს, უნდა გაუხანგრძლივდეთ ამ უკანასკნელის მიღება რამოდენიმე კვირის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები:

აღნიშნული გვერდითი მოვლენების რიცხვის უმეტესობას წარმოადგენს –   ექსტრაპირამიდული დარღვევები (პარკინსონიზმი, დისტონია, აკათიზია, თვალის მამოძრავებელი კრიზი, ოპისტოტონუსი, ჰიპერრეფლექსია). ეს სიმპტომები უკუშექცევადია და ქრება პრეპარატის დოზის შემცირების ან მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ. ისინი შეიძლება თავიდან იქნეს აცილებული ან შემცირებული ანტიპარკინსონული საშუალებების დანიშვნის საშუალებით.

ზოგჯერ აღინიშნება ძილიანობა, მხედველობის დაბინდვა, პირის სიმშრალე, ვეგეტატიური ნერვული სისტემის დაბალი ხარისხით გამოხატული დარღვევები (არტერიული ჰიპერტენზია, არამდგრადი არტერიული წნევა);

ენდოკრინული ჯირკვლების დარღვევები (ამენორეა, გლაქტორეა, გინეკომასტია და იმპოტენცია), დაბალი ხარისხის არტერიული ჰიპერტენზია, ეპილეპტიკური შეტევები და კანის ალერგიული რეაქციები. ყველა ამ სიმპტომს აქვს წარმავალი ხასიათი და ქრება პრეპარატის დოზირების შემცირების ან მისი მოხსნის შემდეგ. ფლუფენაზინი იშვიათად იწვევს მძიმე ხარისხის არტერიულ ჰიპერტენზიას.

როგორც სხვა ანტიფსიქოზური საშუალებების შემთხვევაში, ხანგრძლივი თერაპიის დროს შეიძლება აღინიშნოს დაგვიანებითი დისკინეზია. ეს სინდრომი ხასიათდება ენის, სახის, პირის, ტუჩების, სხეულისა და კიდურების უნებლიე რითმული მოძრაობით. დაგვიანებითი დისკინეზია უფრო ხშირად აღინიშნება ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში, უმეტესად ქალებში, თუ ისინი ღებულობენ პრეპარატს მაღალი დოზებით. მკურნალობა უნდა იქნეს შეწყვეტილი, რადგან პარკინსონის საწინააღმდეგო საშუალებების გამოყენება დაგვიანებითი დისკინეზიის დროს არაეფექტურია.

ფენოტიაზინის ზემოქმედება გულზე, დამოკიდებულია დოზებზე. მან შეიძლება გამოიწვიოს QT ინტერვალისა და T კბილის გახანგრძლივება; ძალიან იშვიათად პრეპარატი იწვევს არითმიას, პარკუჭის ტაქიკარდიას და ფიბრილაციას. ეს დარღვევები ქრება პრეპარატის დოზის შემცირების შემდეგ.

გამონაკლის შემთხვევებში შეიძლება განვითარდეს ნეიროლეპტიკური ავთვისებიანი სინდრომი. მას ახასიათებს ჰიპერთერმია, კუნთების რიგიდობა, აკინეზია, ჰიპოტენზია, სტუპორი და კომა. მკურნალობა უნდა შეწყდეს დაუყონებლივ და დაინიშნოს სიმპტომური მკურნალობა სტაციონარის პირობებში.

პრეპარატ მოდიტენ დეპოთი მკურნალობის განმავლობაში, პაციენტები უნდა იმყოფებოდნენ დაკვირვების ქვეშ, ფსიქიური აშლილობის შესაძლო გაძლიერების გამო.

ცალკეულ შემთხვევებში იყო შეტყობინებები კიდურების ვენური თრომბოზის შესახებ. ამგვარი გვერდითი მოვლენების შემთხვევებში უნდა მიმართოთ მკურნალ ექიმს.

ზემოქმედება ავტომანქანისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე:

პრეპარატი ახდენს ძლიერ ზემოქმედებას პაციენტის ფსიქომოტორულ რეაქციებზე, ამიტომ მკურნალობის პერიოდში აკრძალულია ავტომობილის მართვა და მუშაობა სხვა სახის მექანიზმებთან.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბმა დოზირებამ ან ინტოქსიკაციამ შეიძლება გამოიწვიოს მძიმე ექსტრაპირამიდული დარღვევები, მძიმე ხარისხის არტერიული ჰიპერტენზია, მიოზი, ჰიპოთერმია, შარდის შეკავება, ცვლილებები ეკგ-ზე და გულის რითმის დარღვევა, იმის მსგავსი რომელიც აღინიშნება ქინიდინის ჭარბი დოზით მიღებისას; სედატიური ეფექტი და ცნობიერების დარღვევა, შესაძლო გონების დაკარგვამდე, რომელსაც ახლავს არეფლექსია, კრუნჩხვები და კომა. სპეციალური ანტიდოტი არ არსებობს. მკურნალობა სიმპტომური.

აუცილებელია კონტროლი. არითმიის შემთხვევაში ეფექტურია ნატრიუმის ბიკარბონატი და მაგნიუმის სულფატი. ექსტრაპირამიდული დარღვევების შემთხვევაში გამოიყენება პარკინსონიზმის საწინააღმდეგო საშუალებები M–ქოლინობლოკატორების ჯგუფიდან. არტერიული ჰიპოტენზიის მძიმე ხარისხის შემთხვევაში ინიშნება მხოლოდ ნორადრენალინი, ადრენალინი გამოიწვევს წნევის უფრო დაწევას.

შენახვის წესები და ვარგისიანობის ვადა:

პრეპარატი არ გამოყენება ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ, რომელიც მითითებულია შეფუთვაზე.

შეინახეთ სინათლისაგან დაცულ ადგილას, ტემპერატურაზე 8° – 25°C.

შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

საერთაშორისო დასახელება:

AMLODIPINE

მწარმოებელი: MUSTAFA NEVZAT ILACH SANAYI

მოქმედი ნივთიერება: ამლოდიპინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კალციუმის ნელი არხების ბლოკატორი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

ამლოდიპინის ბეზილატი ...........10 მგ

ვრცლად ნორვასკი