ფარმაკოლოგიური თვისებები

პრეპარატი წარმოადგენს მაკროლიდურ ანტიბიოტიკს. იგი განკუთვნილია მის მიმართ მგრძნობიარე ბაქტერიებით გამოწვეული ინფექციური დაავადებების სამკურნალოდ. პრეპარატი მოქმედებს ე.წ. უჯრედშიგა გამომწვევებზე, როგორიცაა: მიკოპლაზმები, ლეგიონელები, ქლამიდიები და ურეაპლაზმა ურეალიტიკუმი.

პრეპარატი ხასიათდება ბაქტერიოციდული მოქმედებით.

! მისი გამოყენება გაცივებისა და სხვა ვირუსული დაავადების დროს დაუშვებელია.

ჩვენებები

პრეპარატი გამოიყენება სასუნთქი გზების, შარდსასქესო ორგანოების, კანისა და რბილი  ქსოვილების ინფექციების სამკურნალოდ. იგი აგრეთვე გამოიყენება დიფტერიისა და ყივანახველას პროფილაქტიკისათვის, Campylobacter-ის რიგის ბაქტერიებით გამოწვეული ენტერიტის სამკურნალოდ. პრეპარატი გამოიყენება პაციენტებში, რომლებსაც პენიცილინის მიმართ გააჩნიათ მომატებული მგრძნობელობა.

დოზირების რეჟიმი

დოზირება დგინდება ექიმის მიერ. პრეპარატი მიიღება დღეში 3-ჯერ დოზით 400 მგ (1 ტაბლეტი). მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 1600 მგ-ს. ტაბლეტები მიიღება ჭამის წინ.

ბავშვებში სადღეღამისო დოზა შეადგენს 50-60 მგ/კგ წონაზე და იყოფა 2-3 მიღებაზე.

- პრეპარატის ჩვეულებრივი დოზა 5 კგ-მდე (დაახლოებით 2 თვემდე ასაკის წონის ბავშვებში შეადგენს დღეში ორჯერ 3.76 მლ-ის ოდენობით;

- 10 კგ-მდე (1-2 წლის ასაკის) ბავშვებში პრეპარატი მიიღება დღეში ორჯერ 7.5 მლ-ის ოდენობით;

- 15 კგ-მდე (დაახლოებით 4 წლის ასაკის) წონის ბავშვებში კი დღეში ორჯერ 10 მლ-ის ოდენობით;

- 20 კგ-მდე (დაახლოებით 6 წლამდე ასაკის) ბავშვებში სუსპენზია მიიღება დღეში ორჯერ 15 მლ-ის ოდენობით;

- ხოლო 30 კგ-მდე (დაახლოებით 10 წლამდე) ბავშვებში პრეპარატი მიიღება დღეში ორჯერ 22.5 მლ-ის ან თითო ტაბლეტი დღეში 3-ჯერ (400 მგ).

პრეპარატის მიღების ხანგრძლივობა დგინდება ექიმის მიერ, რომლის თვითნებურად შეწყვეტა დაუშვებელია.

სუსპენზიის მომზადების წესი:

ფლაკონის შიგთავსს უნდა დავუმატოთ 100 მლ გამოხდილი წყალი. თითოეული მიღების წინ ფლაკონი უნდა შევანჯღრიოთ. ასეთი წესით მომზადებული სუსპენზია ვარგისია 7 დღის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები

პრეპარატის გამოყენებისას იშვიათად აღინიშნება გვერდითი მოვლენები: იშვიათად გემოს დაკარგვა, გულისრევა, ღებინება და ფაღარათი, აგრეთვე ალერგიული რეაქციები კანზე.

უკუჩვენებები

* პრეპარატის გამოყენება უკუნაჩვენებია ღვიძლის ფუნქციის სერიოზული დარღვევის მქონე პაციენტებში;

* პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტების მიმართ მომატებული მრძნობელობისას.

ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულებში პრეპარატი გამოიყენება მხოლოდ აუცილებლობის შემთხვევაში ექიმის რეკომენდაციით.

ვინაიდან პრეპარატი აღწევს დედის რძეში, ამიტომ მისი გამოყენება ლაქტაციის პერიოდში დაუშვებელია.

განსაკუთრებული მითითებები

ღვიძლის დაზიანების შემთხვევაში პრეპარატის გამოყენების წინ აუცილებლად უნდა ვაცნობოთ მკურნალ ექიმს.

ჭარბი დოზირება

ჭარბი დოზით პრეპარატის გამოყენების შემთხვევაში საჭირო ექიმის ინფორმირება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

იმ შემთხვევაში, როდესაც პაციენტი იყენებს ციკლოსპორინს, კარბამაზეპინს, ალკალოიდების შემცველ პრეპარატებს, ვარფარინს, დაუყოვნებლივ უნდა აცნობოს ამის შესახებ მკურნალ ექიმს, ვინაიდან პრეპარატი აძლიერებს მათ მოქმედებას.

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება:

TROPICAMIDE

მწარმოებელი:
მიდაქსი წარმოადგენს კომპანია “ვორლდ მედიცინი”-ს, ინგლისი (“World Medicine”, England) სავაჭრო ნიშანს.
დამზადებულია: „Rompharm Company S.R.L.”, Otopeni, რუმინეთი. 

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:
0,5 და 1%-იანი თვალის წვეთები
აღწერილობა: უფერო, გამჭირვალე ხსნარი.

პრეპარატის 1 მლ შეიცავს 0,5% ან 1%
აქტიური ნივთიერება: ტროპიკამიდი 5 მგ ან 10 მგ
კონსერვანტი: ბენზალკონიუმის ქლორიდი
დამხმარე ნივთიერებები: ნატრიუმის ქლორიდი, ნატრიუმის ედეტატის დიჰიდრატი, მარილმჟავა (pH-ის კორექციისათვის), გასუფთავებული წყალი.
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:
თვალის სნეულებათა სამკურნალო პრეპარატები. მიდრიაზული და ციკლოპლეგიური საშუალებები. ანტიქოლინერგული საშუალებები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
ფარმაკოდინამიკა
მიდაქსი – ანტიქოლინერგული საშუალება, აბლოკირებს ფერადი გარსის სფინქტერის და ცილიარული კუნთის M-ქოლინორეცეპტორებს, იწვევს მიდრიაზს და აკომოდაციის დამბლას. მიდაქსი ატროპინის მსგავსად მოქმედებს, თუმცა ციკლოპლეგიური და მიდრიაზული ეფექტები უფრო სწრაფად ვითარდება და შედარებით ხანმოკლეა.
ფარმაკოკინეტიკა
გუგების გაფართოება ჩაწვეთებიდან 5-10 წუთის შემდეგ აღინიშნება; მაქსიმალური მიდრიაზი და ციკლოპლეგია მიიღწევა 20-45 წუთის შემდეგ და ნარჩუნდება 1-2 საათის განმავლობაში. გუგების საწყისი დიამეტრი 6 საათის შემდეგ აღდგება.
თვალში ინსტილაციისას ცუდად შეიწოვება სისტემურ სისხლის ნაკადში (0,03%). საცრემლე არხების მეშვეობით ცხვირში მოხვედრილი აქტიური ნივთიერების აბსორბციის დონე შედარებით მაღალია. ნახევარგამოყოფის პერიოდი – 5-10 წუთი. ნარჩენი რაოდენობა (0,01%-ზე ნაკლები) აღწევს ნამში და სრულად გამოიყოფა დღის განმავლობაში.

ჩვენებები:
დიაგნოსტიკური მიზნებით:

• მიდრიაზის აუცილებლობის შემთხვევაში თვალის ფსკერისა და ბროლის მდგომარეობის გამოკვლევისას;
• აკომოდაციის დამბლის აუცილებლობის შემთხვევაში რეფრაქციის გამოკვლევისას (სკიასკოპიის დროს და ა.შ.)
• გუგის გამაფართოებელი სხვა პრეპარატების (ატროპინი, სკოპოლამინი) მიმართ ჰიპერმგრძნობელობის შემთხვევაში;

ქირურგიული ოპერაციების ჩატარებამდე:

• თვალის ბროლის ქირურგია;
• ბადურის ლაზეროთერაპია;
• ბადურის და მინისებრი სხეულის ქირურგია.

თერაპიული მიზნებით:

• კომპლექსური თერაპიის კომპონენტის სახით თვალის ანთებითი დაავადებების დროს და ასევე, პოსტოპერაციულ პერიოდში სინექიების განვითარების პროფილაქტიკისათვის.

უკუჩვენებები:
* გლაუკომა (განსაკუთრებით, დახურულკუთხიანი და პირველადი შერეული);
* პრეპარატის კომპონენტების მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა.

გვერდითი მოვლენები:
მხედველობის ორგანოს მხრივ: თავლშიგა წნევის მომატება; მხედველობის სიმახვილის დარღვევა; ფოტოფობია.
ცნს-ის მხრივ: იშვიათად – ფსიქოზური სიმპტომები, ქცევის დარღვევა (განსაკუთრებით, ბავშვებსა და მოზარდებში); თავის ტკივილები (მოზრდილებში).
გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: სისხლისმიმოქცევისა და სუნთქვის უკმარისობის სიმპტომები (განსაკუთრებით, ბავშვებსა და მოზარდებში); ტაქიკარდია (მოზრდილებში).
სხვა: პირის სიმშრალე, ალერგიული რეაქციები.

გამოყენების მეთოდები და დოზები:
პრეპარატს აწვეთებენ კონიუნქტივალურ პარკში.
გუგის გასაფართოებლად აწვეთებენ პრეპარატ მიდაქსის 1,0%-იანი ხსნარის 1 წვეთს ან 0,5%-იანის 2 წვეთს (5 წუთიანი ინტერვალით). 10 წუთის შემდეგ შეიძლება ოფთალმოსკოპიის ჩატარება.

არასათანადო ეფექტის შემთხვევაში (სინათლის ძალიან მაღალი ინტენსივობა, უკანა სინექიების დარღვევის მიზნით გამოყენება) შესაძლებელია ფენილეფრინთან ერთად გამოყენება.
აკომოდაციის დამბლის მისაღწევად (რეფრაქციის გამოკვლევისას) აწვეთებენ მიდაქსის 1,0%-იანი ხსნარის 1 წვეთს 6-ჯერ 6-12 წუთის ინტერვალით. სასურველია გამოკვლევა ჩატარდეს პრეპარატის ბოლო ჩაწვეთების მომენტიდან 25-50 წუთის შემდეგ.
ახალშობილებში და 6 წლამდე ასაკის ბავშვებში შესაძლებელია მხოლოდ 0,5%-იანი თვალის წვეთების გამოყენება განსაკუთრებული სიფრთხილით.
დღენაკლულ ბავშვებში ცალკეულ შემთხვევებში აღინიშნებოდა მიდაქსის სისტემური ანტიქოლინერგული მოქმედება, რომელიც განმეორებითი ჩაწვეთებისას ძლიერდებოდა. ამ არასასურველი მოვლენების თავიდან აცილება ეფექტურობის შემცირების გარეშე შესაძლებელია პრეპარატის ნატრიუმის ხსნარის იზოტონურ ხსნარში (1:1) განზავების ხარჯზე. 
პრეპარატის ჩაწვეთების დროს საჭიროა საცრემლე არხებზე მსუბუქი დაჭერა ტროპიკამიდის ჭარბი შეწოვის შეზღუდვისა და პრეპარატის სისტემური ანტიქოლინერგული მოქმედების თავიდან აცილების მიზნით.
თერაპიული მიზნებისათვის დოზირების რეჟიმი დგინდება ინდივიდუალურად (პაციენტის მდგომარეობის გათვალისწინებით).

ჭარბი დოზირება:
დღეისათვის პრეპარატ მიდაქსის დოზის გადაჭარბების (კონიუნქტივალურ პარკში ჩაწვეთებისას) შემთხვევების შესახებ ცნობები არ მოიპოვება.

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება:
ანტიქოლინერგული საშუალებების და ჰისტამინური H1-რეცეპტორების ბლოკატორების, ფენოთიაზინების, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტების, პროკაინამიდის, ქინიდინის, მაო-ს ინჰიბიტორების, ბენზოდიაზეპინებისა და ანტიფსიქოზური საშუალებების ერთობლივი გამოყენებისას ერთი მეორეს მოქმედება ძლიერდება.

მიდაქსით გამოწვეული აკომოდაციის დამბლა ძლიერდება მისი ერთობლივი გამოყენებით სიმპათომიმეტურ საშუალებებთან და სუსტდება პარასიმპათომიმეტურ საშუალებებთან გამოყენებისას.
მიდაქსისა და ნიტრატების, ნიტრიტების, გამატუტეანებელი სამკურნალო საშუალებების, დიზოპირამიდის, გლუკოკორტიკოსტეროიდებისა და ჰალოპერიდოლის ერთობლივი გამოყენებისას შესაძლებელია თვალშიგა წნევის მომატება თანმხლები დახურულკუთხიანი გლაუკომის დროს.

განსაკუთრებული მითითებანი:
თვალის გუგის გასაფართოებლად მიდაქსის გამოყენებამდე თვალის ფსკერის დათვალიერების მიზნით აუცილებელია პაციენტის გამოკვლევა დახურულკუთხოვანი გლაუკომის გამოსავლენად (ანამნეზის დაზუსტება, წინა კამერის სიღრმის შეფასება, გონიოსკოპია), ვინაიდან პრეპარატის გამოყენების შემდეგ შესაძლებელია გლაუკომის მწვავე შეტევები.
დიაგნოსტიკური მიზნებით მიდაქსის გამოყენებამდე აუცილებელია პაციენტის ან თანმხლები პირის გაფრთხილება მხედველობის დროებითი დაქვეითების და ფოტოფობიის შესახებ. 
არ შეიძლება საწვეთურზე შეხება, ვინაიდან ამან შეიძლება გამოიწვიოს ფლაკონის შიგთავსის დაბინძურება.
მიდაქსის გამოყენებამდე საჭიროა რბილი კონტაქტური ლინზების მოხსნა. მათი ჩადგმა შესაძლებელია პრეპარატის ჩაწვეთებიდან მხოლოდ 30 წუთის შემდეგ.

ავტომობილის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე ზეგავლენა:
მიდაქსის გამოყენებისას ავტომობილის მართვა და მექანიზმებთან მუშაობა არ შეიძლება.

პედიატრიაში გამოყენება:

დიაგნოსტიკური მიზნებით ბავშვებში მიდაქსის გამოყენებამდე საჭიროა თანმხლები პირის გაფრთხილება მხედველობის დროებითი დაქვეითების და ფოტოფობიის შესახებ. 
ახალშობილებში და მცირე ასაკის ბავშვებში პრეპარატის გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს დარღვევები ცნს-ის მხრივ.

ორსულობისა და ძუძუთი კვების დროს გამოყენება:
ორსულობის დროს მიდაქსის გამოყენება შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი აღემატება ნაყოფისათვის პოტენციურ რისკს.
პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება ლაქტაციის დროს.

გამოშვების ფორმა:
0,5% და 1%-იანი მიდაქსის თვალის წვეთები გამოდის 10 მლ-იან პლასტმასის ფლაკონში საწვეთურით და ხრახნიანი დამცავი რგოლით. ფლაკონი მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

შენახვის პირობები:
ინახება სინათლისაგან დაცულ ადგილას არაუმეტეს 25°C ტემპერატურის პირობებში.
ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობა:
3 წელი წარმოების თარიღიდან.
ფლაკონის გახსნის შემდეგ პრეპარატი გამოიყენება 4 კვირის განმავლობაში.
არ გამოიყენოთ ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:
რეცეპტით.

მწარმოებელი: BIOGAL PHARMACEUTICAL

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

შაკიკის, შაკიკისმაგვარი და სხვა ტიპის თავის ტკივილის საპროფილაქტიკოდ და სამკურნალოდ გამოსაყენებელი საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 20 ც.

კომბინირებული პრეპარატი

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

Chrysanthemum parthenium L-ის ექსტრაქტი. შეიცავს ფლავონიდებს (აპიგენინი, კვერცეტინი და კემპფეროლი) და სხვადასხვა ლაქტონებს, რომელთა შორის მთავარი (იკავებს დაახლოებთ მათი რაოდენობის ნახევარს) არის პართენოლიდი. უკანასკნელი ხასიათდება ანტისეროტონინული და ანტიჰისტამინური მოქმედებით. ამცირებს შაკიკის სიხშირეს და ინტენსიობას, მხედველობით სიმპტომებს, მაგრამ არა შეტევის ხანგრძლიობას.

ჩვენებები:

შაკიკის შეტევის პროფილაქტიკა და მკურნალობა, სისხლძარღვოვანი წარმოშობის შაკიკისმაგვარი თავის ტკივილი, თავის ტკივილის სხვა ტიპები.

მიღების წესი:

თითო კაფსულა 2–ჯერ დღეში. მკურნალობის ხანგრძლიობა არ არის შეზღუდული.

გვერდითი ეფექტები:

ცალკეულ შემთხვევაში პირის ღრუს დაწყლულება, ენანთემები, თავის ტკივილი, დიარეა, ღებინება, გემოს დაკარგვა.

უკუჩვენებები:

ჰიპერმგრძნობელობა რთულყვავილიანთა ოჯახის მცენარეებისადმი. ორსულობა და ლაქტაცია.

შენახვის პირობები:

5–15⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ და ბნელ ადგილზე.

ვადა: 2 წელი

საერთაშორისო დასახელება:

SUMATRIPTAN

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

შაკიკის სამკურნალო

შემადგენლობა:

პრეპარატის ერთი ტაბლეტი შეიცავს:

აქტიური ნივთიერება:

სუმატრიპტანი (სუქცინატის სახით) ................. 50 მგ-ს ან 100 მგ-ს.

მოქმედების მექანიზმი:

შაკიკის საწინააღმდეგო საშუალება, სეროტონინის 5HT1-რეცეპტორების სპეციფიკური და სელექციური აგონისტი. პრეპარატი არ მოქმედებს 5HTრეცეპტორების სხვა ქვეტიპებზე (5HT2 - 5HT7).

სუმატრიპტანი იწვევს უპირატესად თავის ტვინის სისხლძარღვებში განლაგებული 5HT1-რეცეპტორების სტიმულაციას, რის შედეგადაც ამორჩევითად ხდება საძილე არტერიების შევიწროვება, რომლებიც უზრუნველყოფენ ექსტრაკრანიალური და ინტრაკრანიალური ქსოვილების სისხლმომარაგებას. სუმატრიპტანი მნიშვნელოვან გავლენას არ ახდენს თავის ტვინის სისხლმომარაგებაზე. იგი აინჰიბირებს სამწვერა ნერვის აქტივობას.

სწორედ აღნიშნული ეფექტები უდევს საფუძვლად სუმატრიპტანის შაკიკის საწინააღმდეგო მოქმედებას, ვინაიდან ითვლება, რომ საძილე არტერიების გაფართოება და/ან შეშუპება წარმოადგენს შაკიკის განვითარების ძირითად მექანიზმს.

პრეპარატის კლინიკური ეფექტი ვლინდება მიღებიდან 30 წუთში.

პერორალური მიღების შემდეგ სუმატრიპტანი სწრაფად შეიწოვება და 45 წუთში პლაზმაში პრეპარატის კონცენტრაცია მაქსიმალური კონცენტრაციის 70%-ს აღწევს. 14-21% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. T_1/2 2 სთ-ს შეადგენს. გამოიყოფა მეტაბოლიტების სახით შარდთან ერთად.

ჩვენება:

- აურით ან აურის გარეშე მიმდინარე შაკიკის მწვავე შეტევების კუპირება.

უკუჩვენება:

- შაკიკის ჰემიპლეგიური, ბაზილარული ან ოფთალმოპლეგიური ფორმები;

- გულის იშემიური დაავადება (მათ შორის მიოკარდიუმის ინფარქტი, პოსტინფარქტული კარდიოსკლეროზი, სტენოკარდია, პრინცმეტალის სტენოკარდია) ან გულის იშემიური დაავადების საეჭვო სიმპტომების არსებობა;

- პერიფერიული სისხლძარღვების ოკლუზიური დაავადებები;

- ინსულტი ან თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევის გარდამავალი დარღვევა ანამნეზში;

- არაკონტროლირებადი არტერიული ჰიპერტენზია;

- ღვიძლის ან თირკმლის ფუნქციების გამოხატული დარღვევები;

- ერგოტამინთან ან მის წარმოებულებთან (მათ შორის მეთილსერგიდი) კომბინირება;

- მაო-ს ინჰიბიტორებთან ერთდროული მიღება ან მათი მოხსნიდან 14 დღის შუალედი;

- ორსულობა;

- პაციენტები 18 წლამდე და 65 წლის ზემოთ;

- პრეპარატის კომპონენტებისადმი მომატებული მგრძნობელობა;

პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში ეპილეფსიით (ასევე პაციენტებში კრუნჩხვითი განტვირთვის დაბალი ზღვრით), კონტროლირებადი არტერიული ჰიპერტენზიით, რადგან პრეპარატმა შესაძლებელია არტერიული წნევის გარდამავალი მატება გამოიწვიოს.

უსაფრთხოების ზომები:

– სუმატრიპტანი ინიშნება იმ შემთხვევაში, როდესაც შაკიკის დიაგნოზი ეჭვს არ იწვევს. იგი არ გამოიყენება შაკიკის შეტევების პროფილაქტიკისათვის. სუმატრიპტანის პირველი დოზის უეფექტობის შემთხვევაში საჭიროა დიაგნოზის დაზუსტება. მიგრალგინის მიღება რეკომენდებულია შაკიკის შეტევის ადრეულ ეტაპზევე, თუმცა იგი ერთნაირად ეფექტურია შეტევის ყველა ეტაპზე (განსაკუთრებით გულისრევით და ღებინებით მიმდინარე შეტევისას).

– ადრე არადიაგნოსტირებული შაკიკის დროს თავის ტკივილის კუპირებისთვის ან ატიპიურად მიმდინარე შაკიკის სამკურნალოდ, მიგრალგინის მიღებამდე საჭიროა გამოირიცხოს პოტენციურად საშიში სხვა ნევროლოგიური დაავადებები. ასევე გასათვალისწინებელია, რომ შაკიკით დაავადებულ პაციენტებში არსებობს ცერებროვასკულარული გართულებების (მათ შორის ინსულტი ან თავის ტვინის სისხლმიმოქცევის გარდამავალი დარღვევა) რისკი.

– სუმატრიპტანი გამოკვლევების გარეშე არ ინიშნება პაციენტებში გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების განვითარების მაღალი რისკით (ქალები პოსტკლიმაქტერულ პერიოდში, მამაკაცები 40 წლის ასაკის ზემოთ, იშემიური დაავადების განვითარებისადმი რისკ ფაქტორების მქონე პირები).

–მიგრალგინით მკურნალობის პროცესში შესაძლებელია განვითარდეს გარდამავალი გვერდითი მოვლენები: ტკივილი და მოჭერის შეგრძნება გულ-მკერდის არეში. ტკივილი შესაძლებელია იყოს ინტენსიური და ირადიაციას განიცდიდეს კისრის არეში. მსგავსი სიმპტომების წარმოქმნისას საჭიროა შესაბამისი გამოკვლევის ჩატარება გულის იშემიური დაავადების გამოსარიცხად.

– მიგრალგინი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში, კონტროლირებადი არტერიული ჰიპერტენზიით (პრეპარატმა შესაძლოა გამოიწვიოს არტერიული წნევის მატება და საერთო პერიფერიული წინააღმდეგობის გაზრდა).

პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება პაციენტებში თირკმლისა და ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით, ასევე ეპილეფსიისა და თავის ტვინის ორგანული დაზიანების დროს, პაციენტებში კრუნჩხვითი განტვირთვის დაბალი ზღვრით (მათ შორის ანამნეზშიც).

– პაციენტებში სულფანილამიდებისადმი მომატებული მგრძნობელობით, სუმატრიპტანი სიფრთხილით ინიშნება ალერგიული რეაქციის განვითარების გამო.

– დაუშვებელია სუმატრიპტანის რეკომენდებული დოზის გადაჭარბება.

პაციენტებში 65 წლის ზემოთ პრეპარატის დანიშვნა არ არის მიზანშეწონილი.

პრეპარატის ეფექტურობა და უსაფრთხოება 18 წლამდე ასაკის პაციენტებში შესწავლილი არ არის.

– სუმატრიპტანისა და ერგოტამინის ერთდროული მიღებისას ვითარდება სისხლძარღვების ხანგრძლივი სპაზმი. ამიტომ სუმატრიპტანი შესაძლოა დაინიშნოს ერგოტამინის შემცველი პრეპარატების მიღებიდან 24 საათის შემდგომ, ან ერგოტამინის პრეპარატების მიღება რეკომენდებულია სუმატრიპტანის მიღებიდან 6 საათის შემდეგ.

– სუმატრიპტანისა და მაო-ს ინჰიბიტორების ერთდროული მიღება უკუნაჩვენებია.

– სეროტონინის უკუშეწოვის სელექციური ინჰიბიტორებისა და სუმატრიპტანის ერთდროული მიღებისას შესაძლოა განვითარდეს სისუსტე, ჰიპერრეფლექსია და კოორდინაციის დარღვევა. ამიტომ მათი კომბინაცია განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება.

– არ არის აღწერილი სუმატრიპტანისა და პროპრანოლოლის, ფლუნარიზინისა და ეთანოლის ურთიერთგავლენა;

– მიგრალგინი იწვევს ძილიანობას, ამიტომ ავტოტრანსპორტისა და მექანიკური საშუალებების მართვისას საჭიროა განსაკუთრებული სიფრთხილის დაცვა.

დოზის გადაჭარბება:

დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში პაციენტი დაკვირვების ქვეშ უნდა იმყოფებოდეს 10 საათის განმავლობაში.

მკურნალობა: სიმპტომური.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი:

ორსულობის პერიოდში მიგრალგინის მიღება უკუნაჩვენებია. პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ლაქტაციის პერიოდში, მიგრალგინის მიღებიდან 24 საათის განმავლობაში არ არის რეკომენდებული ძუძუთი კვება.

დოზირება და მიღების წესი:

მიგრალგინი არ ინიშნება შაკიკის პროფილაქტიკისათვის.

პრეპარატის მიღება რეკომენდებულია შაკიკის შეტევის დროს, ადრეულ ეტაპზე, თუმცა იგი ერთნაირად ეფექტურია შეტევის ყველა ეტაპზე.

მოზრდილებში შაკიკის მწვავე შეტევის კუპირებისათვის რეკომენდებულია მიგრალგინი 50 მგ, ხოლო ზოგიერთ შემთხვევაში - 100 მგ.

თუ პრეპარატის პირველი მიღების შემდეგ, შაკიკის სიმპტომები არ იხსნება ან არ სუსტდება, არ არის რეკომენდებული დამატებითი დოზის მიღება. თუმცა პრეპარატის გამოყენება შესაძლებელია მომდევნო შეტევის კუპირებისათვის.

თუ პრეპარატის მიღების შემდეგ შაკიკის სიმპტომები მოიხსნა ან შესუსტდა და შემდგომში კვლავ განვითარდა, შემდგომი 24 საათის განმავლობაში შესაძლებელია პრეპარატის მეორე დოზის მიღება, თუმცა მიღებებს შორის ინტერვალი 2 საათზე ნაკლები არ უნდა იყოს.

24 საათის განმავლობაში მიღებული პრეპარატის მაქსიმალური დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 300 მგ-ს.

ტაბლეტები უნდა მიიღონ მთლიანად, წყალთან ერთად.

გვერდითი მოვლენები:

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: არტერიული ჰიპოტენზია, ბრადიკარდია, გულისცემის შეგრძნება, ტაქიკარდია, არტერიული წნევის გარდამავალი მატება, ერთეულ შემთხვევაში - გულის რიტმის დარღვევა, ეკგ-ზე იშემიური ტიპის გარდამავალი დარღვევები, მიოკარდიუმის ინფარქტი, კორონარული არტერიების სპაზმი, იშვიათად - რეინოს სინდრომი.

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, იშვიათად - იშემიური კოლიტი, მუცლის ღრუში დისკომფორტი, მაგრამ მათი კავშირი პრეპარატის მიღებასთან არ არის დადგენილი.

ცნს-ის მხრივ: წამოხურების შეგრძნება, თავბრუსხვევა, სისუსტე (ჩვეულებრივ გარდამავალი და სუსტად ან საშუალოდ გამოხატული); იშვიათად - ძილიანობა, დაღლილობის შეგრძნება; ერთეულ შემთხვევაში - კრუნჩხვები (ასეთ პაციენტებს ანამნეზში აღენიშნებოდა ეპილეფსია და თავის ტვინის სტრუქტურული დაზიანებები). ზოგჯერ ვლინდება: დიპლოპია, თვალებში ციმციმი, ნისტაგმი, სკოტომა, მხედველობის სიმახვილის დაქვეითება, იშვიათად - მხედველობის დარღვევის გარდამავალი ფორმა (გასათვალისწინებელია, რომ მხედველობის დარღვევა შეიძლება დაკავშირებული იყოს შაკიკის შეტევასთან).

ალერგიული რეაქციები: ერთეულ შემთხვევებში - კანის რეაქციებიდან ანაფილაქსიურ შოკამდე.

სხვადასხვა სახის: შესაძლებელია ტკივილი, ჩხვლეტითი ხასიათის შეგრძნებები, წამოხურების შეგრძნება, სიმძიმის შეგრძნება, ზეწოლისა და მოჭერითი ხასიათის შეგრძნებები. ეს სიმპტომები ჩვეულებრივ გარდამავალი ხასიათისაა, შეიძლება იყოს ინტენსიური და წარმოიშვას სხეულის ნებისმიერ ნაწილში, გულმკერდისა და ყელის არის ჩათვლით.

ვარგისიანობა და შენახვის პირობები:

პრეპარატის ვარგისიანობის ვადაა 2 წელი, ინახება არაუმეტეს 30ºC ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ, მშრალ, ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე!

გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტი 50 მგ ან 100 მგ; 10 ტაბლეტი ბლისტერში; მეორადი შეფუთვა - მუყაოს კოლოფში.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

ექიმის რეცეპტით!

(გაგრძელება)

უკუჩვენება:

მიგ® 400-ის გამოყენება არ შეიძლება შემდეგი მდგომარეობების დროს:

- აქტიური ნივთიერება იბუპროფენის ან პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობა;

- წარსულში ალერგიული შეტევების არსებობა, აცეტილსალიცილის მჟავას ან სხვა რომელიმე არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატის მიღების შემდეგ, როგორიცაა:

• ასთმის შეტევები

• ცხვირის ლორწოვანის შესიება

• რეაქციები კანის მხრივ (გაწითლება, გამონაყარი და სხვ.)v - სისხლის წარმოქმნის გაურკვეველი ეტიოლოგიის დარღვევები;

- არსებული ან წარსულში მრავალჯერადად განმეორებული კუჭის/თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლული (პეპტიური წყლული) ან სისხლდენები (დადასტურებული წყლულის ან სისხლდენის სულ მცირე ორი სხვადასხვა ეპიზოდი);

- არასტეროიდული ანტირევმატული/ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების მიღებასთან დაკავშირებული სისხლდენა კუჭ-ნაწლავიდან ან პერფორაცია;

- შინაგანი სისხლდენა თავის ტვინში (ცერებრული სისხლდენები) ან სხვა აქტიური სისხლდენები;

- ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევები;

- გულის მძიმე უკმარისობა;

- ორსულობის ბოლო ტრიმესტრი;

ბავშვები:

მიგ 400 6 წლამდე ასაკის ან 20 კგ-მდე წონის ბავშვებში არ გამოიყენება, ვინაიდან არსებული დოზირება, როგორც წესი, მათთვის შესაფერისი არ არის.

ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობა

თუ, მიგ® 400 მგ-ის გამოყენებისას დადასტურდა ორსულობა, უნდა აცნობოთ ამის შესახებ ექიმს, ორსულობის პირველი და მეორე ტრიმესტრების განმავლობაში იბუპროფენის გამოყენება დასაშვებია მხოლოდ ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ. ორსულობის ბოლო ტრიმესტრში მიგ® 400 მგ-ის გამოყენება დაუშვებელია ნაყოფისა და დედის ორგანიზმში გართულებების განვითარების მომატებული რისკის გამო.

ლაქტაცია

აქტიური ნივთიერება იბუპროფენი და მისი დაშლის შესაბამისი პროდუქტები დედის რძეში მხოლოდ უმნიშვნელო კონცენტრაციებით გადადიან. ვინაიდან ჩვილისათვის უარყოფითი შედეგები ჯერ კიდევ უცნობია, იბუპროფენის ხანმოკლე გამოყენებისას, ძუძუთი კვების შეწყვეტას ადგენს ექიმი. მიუხედავად ამისა, ხანგრძლივი ვადით ან მაღალი დოზირებით პრეპარატის დანიშვნის შემთხვევაში შეიძლება მიზანშეწონილი აღმოჩნდეს ძუძუთი კვების ადრეული შეწყვეტა.

განსაკუთრებული მითითებები:

გვერდითი მოვლენების შესამცირებლად სასურველია უმცირესი ეფექტური დოზის გამოყენება მინიმალური ვადის განმავლობაში, რომელიც აუცილებელია სიმპტომების გასაკონტროლებლად.

უსაფრთხოება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტისათვის

მიგ ® 400-ის მიღება არ არის რეკომენდებული ერთდროულად სხვა არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებთან ერთად, ე.წ. ცოგ-2-ის (ციკლოოქსიგენაზა-2-ის ინჰიბიტორები) ინჰიბიტორების ჩათვლით.

ხანდაზმული პაციენტები:

ხანდაზმულებში, არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების მიღების შემდეგ, გვერდითი მოვლენები უფრო ხშირად ვითარდება, განსაკუთრებით შინაგანი სისხლდენა და კუჭისა და ნაწლავების პერფორაცია, რომლებიც გარკვეულ პირობებში შეიძლება სიცოცხლისათვის სახიფათო აღმოჩნდეს. აქედან გამომდინარე, ხანდაზმულები განსაკუთრებულ სამედიცინო მეთვალყურეობას საჭიროებენ.

ნებისმიერი არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატის მიღებისას აღინიშნებოდა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენების, წყლულებისა და პერფორაციების განვითარების შემთხვევები, მათ შორის ლეტალური გამოსავალით. ამ მოვლენებს ადგილი ჰქონდა წინასწარი გამაფრთხილებელი სიმპტომების გამოვლინებების ან ავადმყოფობის ისტორიაში თერაპიის ნებისმიერ მომენტში კუჭ-ნაწლავის მძიმე შემთხვევების გარეშე.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენის, წყლულისა და პერფორაციის განვითარების რისკი მატულობს არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების დოზების მომატებასთან ერთად, წყლულით დაავადებულ პაციენტებში, განსაკუთრებით სისხლდენით ან პერფორაციით გართულებების დროს, ასევე ხანდაზმულ პაციენტებში. ასეთი ავადმყოფების მკურნალობა რეკომენდებულია დაწყებულ იქნეს მინიმალური დოზირებით.

ასეთ პაციენტებში, ასევე პაციენტებში, რომლებიც საჭიროებენ თანმხლებ თერაპიას აცეტილსალიცილის მჟავათი ან სხვა პრეპარატებით, რომლებიც ზრდიან კუჭ-ნაწლავის დაავადებების განვითარების საშიშროებას, შეიძლება ნაჩვენები იყოს კომბინაციური თერაპია კუჭის ლორწოვანი გარსის დამცავი პრეპარატების გამოყენებით.

თუ ადრე კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ აღინიშნებოდა გვერდითი მოვლენები, განსაკუთრებით ხანდაზმულ ასაკში, მაშინ აუცილებლად უნდა აცნობოთ მკურნალ ექიმს მუცლის ღრუში ნებისმიერი უჩვეულო სიმპტომის განვითარების შესახებ (უპირველეს ყოვლისა შინაგანი სისხლდენის სიმპტომების), განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში. განსაკუთრებული ყურადღება რეკომენდებულია იმ შემთხვევაში, თუ პაციენტი ერთდროულად ღებულობს პრეპარატებს, რომლებიც წყლულის ან სისხლდენების წარმოქმნის საშიშროებას ზრდიან, მაგალითად, პერორალური კორტიკოსტეროიდები, ვარფარინის ტიპის ანტიკოაგულანტები, სეროტონინის უკუ-მიტაცების სელექტიური ინჰიბიტორები, რომლებიც მათ შორის დეპრესიული მდგომარეობების სამკურნალოდ გამოიყენებიან, ან თრომბოციტების აგრეგაციის-აცეტილსალიცილის მჟავას ტიპის ინჰიბიტორები.

თუ მიგ® 400 -ით მკურნალობის დროს განვითარდა შინაგანი სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან ან წყლული, მკურნალობა უნდა შეწყდეს.

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების გამოყენებისას, მდგომარეობის გაუარესების შესაძლებლობის გამო პაციენტებში კუჭ-ნაწლავის დაავადებებით (წყლულოვანი კოლიტი, კრონის დაავადება) სიფრთხილეა საჭირო.

გულ-სისხლძარღვთა სისტემაზე მოქმედება

მიგ® 400-ის ტიპის სამკურნალო პრეპარატებს, შესაძლოა კავშირი ჰქონდეთ გულის შეტევების (“მიოკარდიუმის ინფარქტი”) ან ინსულტების განვითარების რისკის უმნიშვნელო მომატებასთან. ნებისმიერი რისკი მატულობს დოზის მომატებასთან ერთად ან პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენებისას. რეკომენდებულ დოზირებას და მიღების ხანგრძლივობას ნუ გადააჭარბებთ (მაქსიმუმი 4 დღე).

გულის პრობლემების არსებობისას, გადატანილი ინსულტისას ან ამ დაავადებების განვითარების რისკის არსებობისას (მაგალითად, გამოვლენილი მაღალი არტერიული წნევა, დიაბეტი, ქოლესტერინის მომატება ან თუ პაციენტი თამბაქოს მწეველია), მკურნალობა განხილულ უნდა იქნას ექიმთან.

კანის რეაქციები

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატებით მკურნალობისას იშვიათად აღინიშნებოდა კანის რეაქციები კანის გაწითლებითა და ბუშტუკების წარმოქნით, ზოგჯერ ლეტალური გამოსავლით (ექსფოლიაციური დერმატიტი, სტივენს-ჯონსის სინდრომი და ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი/ლაიელის სინდრომი).

მსგავსი რეაქციების განვითარების ყველაზე დიდი რისკი არსებობს, განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში, ვინაიდან აღნიშნული რეაქციების შემთხვევათა უმრავლესობა მკურნალობის პირველი თვის განმავლობაში ვითარდებოდა.

კანზე გამონაყარის, პირის ღრუს ლორწოვანის დაზიანების ან ჰიპერმგრძნობელობის სხვა გამოვლინებების განვითარების პირველი ნიშნებისას აუცილებელია შეწყვიტოთ მიგ® 400 -ის გამოყენება და სასწრაფოდ მიმართოთ ექიმს.

სხვა მითითებანი

- გარკვეული აუტოიმუნური დაავადებების დროს (სისტემური წითელი მგლურა ან შერეული კოლაგენოზი) მიგ 400-ის გამოყენება შეიძლება მხოლოდ სარგებლისა და რისკის შეფასების შემდეგ. ეს ნაკარნახევია თავის ტვინის გარსის არაინფექციური ანთების სიმპტომების განვითარების რისკით (ასეპტიური მენინგიტი).

განსაკუთრებული სამედიცინო მეთვალყურეობა საჭიროა:

- კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დარღვევების ან ნაწლავის ქრონიკული ანთებითი დაავადებების (წყლულოვანი კოლიტი, კრონის დაავადება) არსებობისას დაავადების ისტორიაში

- სისხლის მაღალი წნევისას ან გულის უკმარისობისას

- ღვიძლისა და თირკმლების ფუნქციის დარღვევისას

- უშუალოდ მძიმე ქირურგიული ჩარევების შემდეგ

- ალერგიების დროს (მაგალითად, კანის რეაქციები სხვა მედიკამენტებზე, ასთმა, თივის ციება), ცხვირის ლორწოვანი გარსის ქრონიკული შესიების ან სასუნთქი გზების ქრონიკული დაავადებების დროს მათი შევიწროვებისას.

ჰიპერმგრძნობელობის მძიმე მწვავე რეაქციები (მაგალითად, ანაფილაქსიური შოკი) ძალიან იშვიათად აღინიშნებოდა. მიგ® 400-ის მიღების შემდეგ, ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციის პირველი ნიშნების განვითარებისას მკურნალობა უნდა შეწყდეს.

იბუპროფენის შემცველი სამკურნალო საშუალებების ერთდროულმა გამოყენებამ შეიძლება გააუარესოს დაბალდოზირებული აცეტილსალიცილის მჟავას მაინჰიბირებელი მოქმედება თრომბოციტების აგრეგაციაზე (სისხლის თრომბების წარმოქმნის პროფილაქტიკა). ასეთ შემთხვევაში იბუპროფენის შემცველი პრეპარატების მიღება დაშვებულია მხოლოდ ექიმის დანიშნულებით.

თუ ერთდროულად ღებულობთ სისხლის შედედების ინჰიბიტორებს ან შაქრის დონის დამაქვეითებელ პრეპარატებს, რეკომენდებულია სისხლის შედებებისა და სისხლში შაქრის მაჩვენებლების კონტროლი პროფილაქტიკური მიზნებით.

მიგ® 400 მგ-ის ხანგრძლივი გამოყენებისას აუცილებელია ღვიძლის ფუნქციის მაჩვენებლების, თირკმლების ფუნქციისა და სისხლის სურათის რეგულარული კონტროლი.

ქირურგიულ ოპერაციამდე მიგ® 400 მგ-ის მიღებისას აუცილებელია ექიმთან ან სტომატოლოგთან კონსულტაცია.

ანალგეზიური საშუალებების ხანგრძლივი გამოყენებისას შეიძლება განვითარდეს თავის ტკივილები. მათი მკურნალობისათვის მედიკამენტის დოზის მომატება არ არის დაშვებული. თუ მიგ® 400 მგ-ის მიღების მიუხედავად ხშირია თავის ტკივილები საჭიროა ექიმთან მიმართვა.

პრინციპში, ჩვევად ქცეული ანალგეტიკის მიღებამ, განსაკუთრებით რამდენიმე ტკივილგამაყუჩებელ საშუალებასთან კომბინაციაში, შეიძლება გამოიწვიოს ქრონიკული ნეფროტოქსიურობა თირკმლების უკმარისობის განვითარების საშიშროებით (ანალგეტიკური ნეფროპათია).

პროსტაგლანდინების სინთეზის მაინჰიბირებელი სხვა მედიკამენტების მსგავსად, მიგ ® 400 მგ-ს შეუძლია გაართულოს დაორსულება. თუ დაორსულებას გეგმავთ ან სირთულეები გაქვთ დაორსულებასთან დაკავშირებით, მიმართეთ ექიმს.

საგზაო მოძრაობებში მონაწილეობა, ავტომობილის მართვა და მექანიზმებთან მუშაობა:

ვინაიდან მაღალ დოზირებებში მიგ® 400 მგ შეიძლება ავლენდეს არასასურველ ზემოაქმედებას ცეტრალურ ნერვულ სისტემაზე, მაგალითად გამოიწვიოს ძილიანობა და თავბრუ, ცალკეულ შემთხვევებში შეუძლია რეაქციის შენელება და შესაბამისად საგზაო მოძრაობებში აქტიურად მონაწილეობის, ავტომობილის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარის გაუარესება. ეს ეფექტი ალკოჰოლის არსებობისას ძლიერდება. ამ შემთხვევაში თქვენ ვერ შეძლებთ საკმაოდ სწრაფად და ზუსტად მოახდინოთ რეაგირება გაუთვალისწინებელ, უეცარ შემთხვევებზე. მოერიდეთ ავტომობილის ან სხვა სატრანსპორტო საშუალებების მართვას! ნუ იმუშავებთ მანქანა-დანადგარებთან! ნუ იმუშავებთ პირობებში, როდესაც საშიშია წონასწორობის დაკარგვა.

ჭარბი დოზირება:

მიგ® 400, შემოგარსული ტაბლეტები მიიღეთ ექიმის მითითებების ან ინსტრუქციაში მოცემული დოზირების შესაბამისად. თუ პრეპარატის მოქმედება თქვენ არასაკმარისად გეჩვენებათ, დამოუკიდებლად ნუ გაზრდით დოზირებას, მიმართეთ თქვენს მკურნალ ექიმს.

ჭარბი დოზირების სიმპტომები შეიძლება იყოს:

- ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ დარღვევები, როგორიცაა: თავის ტკივილი, თავბრუ, მოძრაობის შენელება და ცნობიერების დაკარგვა (ბავშვებში ასევე მიოკლონური კრუნჩხვები),

- დარღვევები კუჭ-ნაწლავის მხრივ, როგორიცაა ტკივილები მუცელში, გულისრევა და ღებინება,

- ღვიძლისა და თირკმლების ფუნქციის დარღვევები.

- არტერიული წნევის დაქვეითება,

- ქოშინი (სუნთქვის დათრგუნვა),

- კანისა და ლორწოვანი გარსების სილურჯე (ციანოზი).

სპეციალური ანტიდოტი არ არსებობს.

ჭარბ დოზირებაზე ეჭვის დროს, გთხოვთ მიმართოთ თქვენს ექიმს. საჭიროების შემთხვევაში ექიმი დახმარების შესაბამის ზომებს მიიღებს, მოწამვლის სიმძიმის და მიხედვით.

თუ დაგავიწყდათ მიგ® 400-ის მიღება

თუ დაგავიწყდათ/გამოტოვეთ პრეპარატის მიღება, შემდეგი მიღებისას ნუ გაზრდით ჩვეულ რეკომენდებულ დოზას.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

თუ პაციენტი ღებულობს ან ახლახანს ღებულობდა სხვა მედიკამენტებს, მათ შორის ურეცეპტო პრერატებს, მან აუცილებლად უნდა აცნობოთ ამის შესახებ ექიმს ან აფთიაქის ფარმაცევტს.

სამკურნალო პრეპარატების ან ქვევით აღწერილი ჯგუფის პრეპარატების მოქმედება შეიძლება შეიცვალოს მიგ® 400-სთან ერთად გამოყენებისას.

მოქმედების და/ან გვერდითი მოქმედებების გაძლიერება:

• დიგოქსინი (კარდიოტონული პრეპარატი)

• ფენიტოინი (ეპილეფსიის სამკურნალო პრეპარატი) • ლითიუმთან (ფსიქიკური დაავადებების სამკურნალო პრეპარატი) ლითიუმის, დიგოქსინისა და ფენიტოინის სწორად გამოყენებისას პლაზმაში კონცენტრაციის კონტროლი, როგორც წესი, საჭირო არ არის (მაქსიმუმ 4 დღის განმავლობაში).

- სისხლის კოაგულაციის დამწევი საშუალებები

- მეთოტრექსატი (კიბოსა და რევმატიული ტიპის გარკვეული დაავადებების სამკურნალო საშუალებები): მიგ® 400-ის გამოყენებამ 24 საათის განმავლობაში მეთოტრექსატის გამოყენებამდე ან მის შემდეგ შეიძლება გამოიწვიოს მეთოტრექსატის კონცენტრაციის გაზრდა და მისი ტოქსიკური მოქმედების გაძლიერება.

- აცეტილსალიცილის მჟავა, ანთების საწინააღმდეგო ტკივილგამაყუჩებელი სხვა საშუალებები, ცოგ-2 (ასაპ) ინჰიბიტორების ჩათვლით, სეროტონინის უკუ-მიტაცების სელექციური ინჰიბიტორები (დეპრესიული მდგომარეობის სამკურნალო საშუალებები), ასევე კორტიზონის (გლუკოკორტიკოიდები): კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენის მომატებული რისკი;

- სამკურნალო საშუალებებს, რომლებიც შეიცავენ პრობენეციდს ან სულფინპირაზონს (პოდაგრის სამკურნალო საშუალებები) შეუძლიათ შეაკავონ ორგანიზმიდან იბუპროფენის გამოყოფა. ამის შედეგად შესაძლოა მოხდეს ორგანიზმში იბუპროფენის დაგროვება მისი არასასურველი მოქმედების შესაბამისი გაძლიერებით.

მოქმედების შესუსტება:

- შარდმდენი და ჰიპოტენზიული პრეპარატები (დიურეზულები და ანტიჰიპერტენზულები).

- აგფ-ის ინჰიბიტორები (ჰიპერტონიის სამკურნალო პრეპარატები) მოქმედების შესუსტება. შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის ფუნქციის დარღვევების განვითარების მომატებული რისკი.

- დაბალდოზირებული აცეტილსალიცილის მჟავა: თრომბოციტების აგრეგაციაზე დაბალდოზირებული აცეტილსალიცილის მჟავას მაინჰიბირებელი მოქმედება შეიძლება შესუსტდეს.

სხვა შესაძლო ურთიერთქმედებები:

- ზიდოვუდინი (შიდსის სამკურნალო საშუალება): აივ-ინფიცირებულ ავადმყოფებში სახსრებში სისხლჩაქცევებისა და ჰემატომების რისკის მომატება.

- ციკლოსპორინი (იმუნური პასუხის დამაქვეითებელი საშუალება, რომელიც გამოიყენება ტრანსპლანტაციის შემდეგ ან რევმატიზმის სამკურნალოდ): იზრდება თირკმლებზე უარყოფითი მოქმედების რისკი.

- ტაკროლიმუსი: ერთდროული გამოყენება ზრდის თირკმლების დაზიანების რისკს.

- კალიუმის შემანარჩუნებელი შარდმდენი საშუალებები (გარკვეული დიურეზულები): ერთდროულად გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს სისხლში კალიუმის კონცენტრაციის მომატების რისკი.

- სულფონილშარდოვანას ნაწარმები (სისხლში შაქრის დონის დამწევი საშუალებები): სულფონილშარდოვანასთან სამკურნალო ურთიერთქმედების შესახებ შესაბამისი ინფორმაციის არარსებობის მიუხედავად, ამ სამკურნალო საშუალებების ერთდროული გამოყენებისას პროფილაქტიკური მიზნებით რეკომენდებულია სისხლში შაქრის დონის კონტროლი.

- ანტიკოაგულანტები: არსებობს ცალკეული მონაცემები იბუპროფენისა და ანტიკოაგულანტების ურთიერთქმედების შესახებ. ერთდროულად გამოყენებისას საჭიროა სისხლის შედედების კონტროლი.

საკვებ პროდუქტებთან და სასმელებთან ერთად მიგ® 400 -ის მიღებისას

მიგ® 400-ის მიღებისას ალკოჰოლის მოხმარება არ არის რეკომენდებული, ვინაიდან იზრდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტზე ან ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე ზემოქმედების განვითარების რისკი.

შენახვის პირობები:

წამალი შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას. მუყაოს კოლოფზე აღნიშნული ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ პრეაპარატი გამოყენება აკრძალულია. ეს სამკურნალო საშუალება შენახვის სპეციალურ პირობებს არ საჭიროებს.

შენახვის ვადა: 3წელი

აფთიაქში გაცემის წესი:

რეცეპტის გარეშე

საერთაშორისო დასახელება:

IBUPROFEN

მწარმოებელი: BERLIN-CHEMIE AG, გერმანია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები; პროპიონის მჟავას წარმოებული პრეპარატები გამოხატული ანალგეზიური ეფექტით

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

10, 20, 30 და 50ც შემოგარსული ტაბლეტი

აქტიური ნივთიერება – იბუპროფენი.

1 შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს 400 მგ იბუპროფენს.

სხვა ინგრედიენტები:

ტაბლეტის ბირთვი

კარტოფილის სახამებელი (ევრ.ფარმ.), მაღალდისპერსული სილიციუმის ორჟანგი, ნატრიუმის კარბოქსიმეთილსახამებელი (A ტიპის) (ევრ. ფარმ.), მაგნიუმის სტეარატი (ევრ.ფარმ.) [მცენარეული].

გარსი

ჰიპრომელოზა, მაკროგოლი 4000, პოვიდონი K 30, ტიტანის ორჟანგი (E 171).

მიგ® 400, შემოგარსული ტაბლეტების არ შეიცავს ლაქტოზას. შესაბამისად, ის დასაშვებია პაციენტებისათვის ლაქტოზის აუტანლობით.

ჩვენებები:

მიგ® 400 წარმოადგენს ანთების საწინააღმდეგო და ტკივილგამაყუჩებელი სამკურნალო საშუალებას (არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატი/ანალგეტიკი) სიცხის დამწევი მოქმედებით.

მიგ ® 400 გამოიყენება

- მსუბუქიდან ზომიერი სიმძიმის ტკივილის დროს

- ცხელებისას

მიღების წესები და დოზები:

მიღების წესი

მაქსიმალური ერთჯერადი დოზის მიღების შემთხვევაში, საჭიროა მინიმუმ 6 საათი დაცდა შემდეგი დოზის მიღებამდე

. ხანდაზმული ავადმყოფები და პაციენტები კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის ცნობილი წყლულოვანი დაავადებით:

პაციენტთა ამ ჯგუფმა უნდა დაიწყოს მინიმალური დოზით.

თირკმლის ან ღვიძლის უკმარისობა:

ავადმყოფებისათვის თირკმლის ან ღვიძლის მსუბუქიდან საშუალომდე შეზღუდვით დოზის შემცირება საჭირო არ არის.

მითითება ტაბლეტების გაყოფის შესახებ:

ტაბლეტი დაიჭირეთ ორივე ხელის საჩვენებელი და დიდი თითებით ნაზოლით ქვევით და, ნაზოლის გასწვრის დიდი თითების დაწოლით გატეხეთ ტაბლეტი.

გამოყენების ხანგრძლივობა

მხოლოდ ხანმოკლე გამოყენებისათვის.

პრეპარატის გამოყენება ოთხ დღეზე ხანგრძლივად ექიმთან კონსულტაციის გარეშე არ შეიძლება.

მიმართეთ ექიმს თუ გგონიათ, რომ პრეპარატის მოქმედება ძალიან ძლიერი ან ძალიან სუსტია.

გამოყენების წესი

მიგ® 400-ის შემოგარსული ტაბლეტები მიიღეთ დაუღეჭავად, დიდი რაოდენობა სითხის მიყოლებით (მაგალითად ერთი ჭიქა წყალი), არამშიერ კუჭზე. თუ მგრძნობიარე კუჭი გაქვთ, მიგ ® 400 მგ-ის მიღება რეკომენდებულია საკვებთან ერთად.

გვერდითი მოვლენები:

სხვა სამკურნალო საშუალებების მსგავსად, მიგ® 400 მგ-საც შეუძლია გამოიწვიოს გვერდითი მოვლენები. თუ შეამჩნიეთ ქვემოთ ჩამოთვლილი გვერდითი მოვლენების გამოვლინება, მიმართეთ ექიმს კონსულტაციისათვის, რომელიც მიიღებს გადაწყვეტილებას შემდეგი მკურნალობის შესახებ.

გვერდითი მოვლენების შეფასების საფუძველს სიხშირის შემდეგი კრიტერიუმები წარმოადგენს:

ძალიან ხშირად: 10 პაციენტიდან 1-ზე მეტი.

ხშირად: 10 პაციენტიდან 1-ზე ნაკლები, თუმცა 100 პაციენტიდან 1-ზე მეტი.

ზოგჯერ: 100 პაციენტიდან 1-ზე ნაკლები, თუმცა 1000 პაციენტიდან 1-ზე მეტი.

იშვიათად: 100 პაციენტიდან 1-ზე ნაკლები, თუმცა 10000 პაციენტიდან 1-ზე მეტი.

ძალიან იშვიათად: 10000 პაციენტიდან 1 ან 1-ზე ნაკლები ან შემთხვევები

უცნობია (არსებული მონაცემების საფუძველზე სიხშირის დადგენა შეუძლებელია).

შესაძლო გვერდითი მოვლენები:

შემდეგი გვერდითი მოვლენების ჩამონათვალი შეიცავს ყველა გვერდით მოქმედებას, რომლებსაც ადგილი ჰქონდათ იბუპროფენით მკურნალობისას, მ.შ. როდესაც ჩატარდა მკურნალობა მაღალი დოზებით რევმატიზმით დაავადებულ პაციენტებში. დადგენილი სიხშირე თითქმის ძალიან იშვიათ შემთხვევებამდე განეკუთვნება ხანმოკლე მკურნალობას ან დღიური დოზის მიღებას მაქს. 1200 მგ-მდე იბუპროფენი პერორალური წამლის ფორმისათვის (=3 ტაბლეტი) და მაქს. 1800 მგ-მდე სუპოზიტორიებისათვის.

მედიკამენტების მიღების შემდეგ უარყოფით მოვლენებთან მიმართებაში უნდა გავითვალისწინოთ, რომ ისინი დოზირებისა და პაციენტების ინდივიდუალური თავისებურებანის შესაბამისად ვარირებენ.

ყველაზე ხშირად აღინიშნებოდა საჭმლის მომნელებელი ტრაქტთან დაკავშირებული გვერდითი მოვლენები. შესაძლებელია კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლული (პეპტიური წყლულები), პერფორაციები ან სისხლდენები, ზოგჯერ ლეტალური გამოსავლით, განსაკუთრებით ხანდაზმულ პაციენტებში. პრეპარატის გამოყენების შემდეგ არსებობს გულისრევის, ღებინების, ფაღარათის, მეტეორიზმის, შეკრულობის, საჭმლის მონელების დარღვევის, მუცელში ტკივილის, ცვილისებრი განავალის, სისხლიანი პირღებინების, წყლულოვანი სტომატიტის, წყლულოვანი კოლიტისა და კრონის დაავადების გამწვავების შესახებ მონაცემები.

ნაკლები სიხშირით აღინიშნებოდა კუჭის ლორწოვანი გარსის ანთება(გასტრიტი).

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების გამოყენებასთან დაკავშირებით აღწერილია შეშუპების, არტერიული წნევის მომატებისა და გულის უკმარისობის განვითარების შემთხვევები.

მიგ® 400 მგ ტიპის სამკურნალო პრეპარატებს, შეიძლება გარკვეული კავშირი ჰქონდეთ გულის შეტევების (“გულის ინფარქტი”) ან ინსულტების განვითარების მომატებულ რისკთან.

გულის დაავადებები

ძალიან იშვიათად: გახშირებული გულისცემა (ტაქიკარდია), გულის კუნთის სისუსტე (გულის უკმარისობა), მიოკარდიუმის ინფარქტი.

სისხლისა და ლიმფური სისტემის დაავადებები

ძალიან იშვიათად: სისხლწარმოქმნის დარღვევა (ანემია, ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, პანციტოპენია, აგრანულოციტოზი).

პირველი ნიშნები შეიძლება იყოს: ცხელება, ტკივილი ყელში, ეროზიები პირის ღრუში, გრიპოზული სიმპტომები, ძლიერი დათრგუნვა, ცხვირიდან სისხლდენა, კანიდან სისხლდენები.

ამ შემთხვევებში აუცილებელია სასწრაფოდ შეწყვიტოთ პრეპარატის მიღება და მიმართოთ ექიმს. თვითმკურნალობა ნებისმიერი ტკივილგამაყუჩებელი და სიცხის დამწევი პრეპარატებით დაუშვებელია.

ნერვული სისტემის დაავადებები

ზოგჯერ, მაღალი დოზირების დროს ხშირად: ცენტრალური ნერვული სისტემის დარღვევები, როგორიცაა: თავის ტკივილი, თავბრუ, უძილობა, აგზნებადობა, გაღიზიანება, დაღლილობა.

თვალების დაავადებები

ზოგჯერ: მხედველობის დარღვევა.

ყურისა და შიდა ყურის ლაბირინთის დაავადებები

ძალიან იშვიათად: ხმაური ყურებში (ტინიტუსი), სმენის დარღვევა.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებები

ძალიან იშვიათად: კუჭ-ნაწლავის მხრივ სიმპტომები, როგორიცაა: გულძმარვა, ტკივილი მუცელში, გულისრევა, ღებინება, მეტეორიზმი, ფაღარათი, შეკრულობა და კუჭ-ნაწლავიდან უმნიშვნელო სისხლდნები, რომლებმაც გამონაკლის შემთხვევებში შეიძლება გამოიწვიოს ანემია.

ხშირად: კუჭის/თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულები (პეპტიური წყლულები), ზოგიერთ შემთხვევებში სისხლდენებითა და პერფორაციებით, პირის ლორწოვანი გარსის ანთება წყლულებით (წყლულოვანი სტომატიტი), წყლულოვანი კოლიტის ან კრონის დაავადების გამწვავება.

ძალიან იშვიათად: საყლაპავი მილისა (ეზოფაგიტი) და კუჭქვეშა ჯირკვლის (პანკრეატიტი) ანთება, წვრილ და მსხვილ ნაწლავში შეხორცებითი შევიწროებების წარმოქმნა (ნაწლავის სტრიქტურები).

მუცლის ზედა ნაწილში ძლიერი ტკივილების, სისხლიანი პირღებინების, სისხლიანი განავალის და/ან განავალის გაშავების დროს აუცილებელია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა და ექიმთან კონსულტირება.

თირკმლებისა და საშარდე გზების დაავადებები

ზოგჯერ: სითხის შეკავების გახშირება შეშუპების წარმოქმნით, განსაკუთრებით პაციენტებში ჰიპერტონიით ან თირკმლების შეზღუდული ფუნქციით: ნეფროზული სინდრომი (ორგანიზმში სითხის დაგროვება [შეშუპებები] და შარდთან ერთად ცილის მნიშვნელოვანი გამოყოფა); თირკმლების ანთებითი დაავადებები (ინტერსტიციალური ნეფრიტი), რომელსაც შეიძლება თან ახლდეს თირკმლების ფუნქციის მწვავე დარღვევა.

ძალიან იშვიათად: შეიძლება გამოვლინდეს თირკმლის ქსოვილის დაზიანებები (თირკმლის დვრილების ნეკროზი) და სისხლში შარდმჟავას მომატებული კონცენტრაციები.

შარდის რაოდენობის შემცირება, ორგანიზმში სითხის დაგროვება (შეშუპება) და ზოგადი ცუდი განწყობილება შეიძლება თირკმლების დაავადებაზე მეტყველებდეს თირკმლების უკმარისობამდე.

აღნიშნული სიმპტომების გამოვლენისას ან გამწვავებისას აუცილებელია დაუყოვნებლივ შეწყვიტოთ წამლის მიღება და მიმართოთ ექიმს.

კანისა და კანქვეშა ქსოვილის დაავადებები

ძალიან იშვიათად: კანის მძიმე რეაქციები, როგორიცაა: კანზე გამონაყარი შეწითლებითა და ბუშტუკების წარმოქმნით (მაგალითად სტივენს-ჯონსის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი/ლაიელის სინდრომი). თმების ცვენა (გამელოტება).

გამონაკლის შემთხვევებში, ჩუტყვავილის და წითელი ქარის/შემომსალტველი ლიქენის დროს შესაძლებელია კანის მძიმე ინფექციები და რბილი ქსოვილების მხრივ გართულებების განვითარება (იხ. ასევე “ინფექციური პარაზიტული

ინფექციური და პარაზიტული დაავადებები

ძალიან იშვიათად: აღინიშნებოდა ინფექციური წარმოშობის ანთებითი პროცესების გამწვავება (მაგალითად, მანეკროზებელი ფასციტის განვითარება), რაც დაკავშირებული იყო გარკვეული არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატების (მათ შორის მიგ® 400 მგ) გამოყენებასთან. ინფექციის პირველი ნიშნების (მაგალითად, შეწითლება, შესიება, ცხელება, ტკივილი) გამოვლენისას ან მათი გამწვავებისას აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია. იბუპროფენის გამოყენებისას აღინიშნებოდა თავის ტვინის გარსების ანთების სიმპტომები (ასეპტიური მენინგიტი), როგორებიცაა: თავის ძლიერი ტკივილები, გულისრევა, ღებინება, ცხელება, კეფის კუნთების რიგიდულობა ან ცნობიერების დაბინდვა. მომატებული რისკი დამახასიათებელია სავარაუდოდ პაციენტებისათვის გარკვეული აუტოიმუნური დაავადებებით (დისკოიდური წითელი მგლურა, შერეული კოლაგენოზი).

სისხლძარღვების დაავადებები

ძალიან იშვიათად: სისხლის მომატებული წნევა (არტერიული ჰიპერტონია).

იმუნური სისტემის დაავადებები (ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები)

ზოგჯერ: ჰიპერმგრძნობელობის რეაქცია კანზე გამონაყარითა და ქავილით, ასევე ასთმური შეტევებით (ზოგიერთ შემთხვევაში არტერიული წნევის დაქვეითებით).

ამ შემთხვევაში აუცილებელია დაუყოვნებლივ მიმართოთ ექიმს და შეწყვიტოთ მიგ ® 400 მგ-ის მიღება.

ძალიან იშვიათად: ჰიპერმგრძნობელობის ზოგადი მძიმე რეაქციები. გამოვლინებების შესაძლო ფორმები: სახის, ენისა და ხორხის შესიება სასუნთქი გზების შევიწროებით, ქოშინი, გახშირებული გულისცემა, არტერიული წნევის დაქვეითება სიცოცხლისათვის საშიშ შოკამდეც კი.

ამ სიმპტომთაგან ერთ-ერთის გამოვლენისას, საჭიროა გადაუდებელი სამედიცინო დახმარება. ასეთ შემთხვევებში აუცილებელია მიმართოთ ექიმს და შეწყვიტოთ მიგ® 400 მგ-ის მიღება.

ღვიძლისა და ნაღვლის ბუშტის დაავადებები

ძალიან იშვიათად: ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, ღვიძლის დაზიანება, განსაკუთრებით ხანგრძლივი თერაპიის დროს, ღვიძლის მწვავე უკმარისობა, ღვიძლის მწვავე ანთება (ჰეპატიტი).

ხანგრძლივი გამოყენებისას რეკომენდებულია ღვიძლის მაჩვენებლების რეგულარული კონტროლი.

ფსიქიატრიული დაავადებები

ძალიან იშვიათად: ფსიქოზური რეაქციები, დეპრესია. გთხოვთ აცნობოთ ექიმს ან აფთიაქის ფარმაცევტს ისეთი გვერდითი მოვლენების განვითარების შესახებ, რომელიც არ არის აღნიშნული ამ ინსტრუქციაში.

გაგრძელება

საერთაშორისო დასახელება:

CALCITONIN

მწარმოებელი: NOVARTIS PHARMA AG, შვეიცარია

მოქმედი ნივთიერება: ორაგულის სინთეზური კალციტონინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კალციუმის ცვლის მარეგულირებელი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

დოზირებული სპრეი ინტრანაზალური გამოყენებისათვის: შეფუთვაში 1 ფლ.

1 დოზა

ორაგულის სინთეზური კალციტონინი .......   200 სე

დამხმარე ნივთიერებები:

ბენზალკონიუმის ქლორიდი, ნატრიუმის ქლორიდი, მარილმჟავა (pH-ის რეგულაციისათვის), გასუფთავებული წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

კალციტონინის ყველა მოლეკულა შეიცავს 32 ამინომჟავას ნაშთს ერთ პოლიპეპტიდურ ჯაჭვში, რომელთა თანმიმდევრობა განსხვავებულია სხვადასხვა სახეობებში. ძუძუმწოვრების კალციტონინებთან შედარებით (ადამიანის კალციტონინის ჩათვლით) ორაგულის კალციტონინს გააჩნია უფრო მეტი სიახლოვე რეცეპტორებთან, ამიტომ მისი მოქმედება უფრო ძლიერი და ხანგრძლივია. სპეციფიკურ რეცეპტორებზე ზემოქედებით ორაგულის კალციტონინი ახდენს ოსტეოკლასტების აქტივობის დათრგუნვას, რითაც არსებითად აქვეითებს ძვლოვან ქსოვილში ცვლის სიჩქარეს ნორმალურ დონემდე, რეზორბციის მაღალი სიჩქარით მიმდინარე მდგომარეობის დროს, მაგალითად, ოსტეოპოროზის დროს. როგორც ცხოველებთან, ასევე ადამიანთან ნაჩვენები იყო, რომ მიაკალციკს გააჩნია ანალგეტიკური აქტივობა, რომელიც როგორც ჩანს, განპირობებულია ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე უშუალო ზემოქმედებით.

მიაკალციკის ნაზალური სპრეის უკვე ერთჯერადი გამოყენების შემდეგ ადამიანის ორგანიზმში აღინიშნება კლინიკურად მნიშვნელოვანი ბიოლოგიური საპასუხო რეაქცია, რომელიც ვლინდება შარდით კალციუმის, ფოსფორისა და ნატრიუმის მომატებული ექსკრეციით (მათი მილაკოვანი რეაბსორბციის დაქვეითების ხარჯზე) და ჰიდროქსიპროლინის ექსკრეციის დაქვეითებით. მიაკალციკის ხანგრძლივი გამოყენება იწვევს ძვლოვანი ცვლის ბიოქიმიური მარკერების დონეების არსებით და ხანგრძლივ (მკურნალობის 5 წლის განმავლობაში) დაქვეითებას. როგორებიცაა შრატის C-ტერლოპეპტიდები(₈CTX) და ტუტე ფოსფატაზის ძვლის იზოფერმენტები.

მიაკალციკის ნაზალური სპრეის გამოყენება იწვევს წელის მალებში ძვლის მინერალური სიმკვრივის სტატისტიკურად მნიშვნელოვან ზრდას (1-2%-ით), რომელიც აღინიშნება უკვე მკურნალობის პირველივე წელს და ნარჩუნდება 5 წლამდე. მიაკალციკი უზრუნველყოფს მინერალური სიმკვრივის შენარჩუნებას ბარძაყის ძვალში.

მიაკალციკის ნაზალური სპრეის მიღება დღეში 200 სე დოზით იწვევს მალების ახალი მოტეხილობების განვითარების რისკის სტატისტიკურად და კლინიკურად მნიშვნელოვან შემცირებას (36%-ით) ავადმყოფთა ჯგუფში, რომლებიც ღებულობდნენ მიაკალციკს (D ვიტამინის და კალციუმის პრეპარატებთან კომბინაციაში). იმ ავადმყოფების ჯგუფთან შედარებით, რომლებიც ღებულობდნენ პლაცებოს (იმავე პრეპარატებთან კომბინაციაში). გარდა ამისა, ავადმყოფთა ჯგუფში, რომლებიც მკურნალობენ მიაკალციკით (D ვიტამინის და კალციუმის პრეპარატებთან კომბინაციაში), აღინიშნება მალების მრავლობითი მოტეხილობების სიხშირის დაქვეითება 35%-ით, შედარებით იმ ავადმყოფთა ჯგუფთან, რომლებიც ღებულობდნენ პლაცებოს (იმავე პრეპარატებთან კომბინაციაში).

კალციტონინი ამცირებს კუჭის და ეგზოკრინულ პანკრეატულ სეკრეციას.

ფარმაკოკინეტიკა:

რამდენადაც ფარმაკოლოგიურ კვლევებში გამოყენებული რადიოიმუნოლოგიური მეთოდები ხასიათდებიან არაადექვატური მგრძნობელობით და გაურკვეველი სპეციფიკურობით, ინტრანაზალურად გამოყენებული ორაგულის კალციტონინის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები ძნელად ექვემდებარებიან რაოდენობრივ შეფასებას. ინტრანაზალურად გამოყენებული მიაკალციკის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 3-5%-ს, პარენტერალურად გამოყენებული პრეპარატის ბიოშეღწევადობასთან მიმართებით. მიაკალციკი სწრაფად შეიწოვება ცხვირის ლორწოვანი გარსიდან და მისი მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევა პლაზმაში ხდება პირველი საათის განმავლობაში. ნახევარდაშლის პერიოდი შეადგენს 16-43 წუთს. პრეპარატის განმეორებითი მიღების დროს კუმულაცია არ აღინიშნება. პრეპარატის მიღებისას დოზებში, რომელიც აღემატება რეკომენდებულს, მისი კონცენტრაცია სისხლში უფრო მაღალია (რაც დასტურდება მრუდის “კონცენტრაცია-დრო” ქვემდებარე ფართის გაზრდით), მაგრამ შეფარდებითი ბიოშეღწევადობა არ იზრდება;

პლაზმაში ორაგულის კალციტონინის კონცენტრაციის მონიტორინგი, ისევე როგორც სხვა პოლიპეპტიდური ჰორმონების კონცენტრაციებისა, ნაკლებ ფასეულია, ვინაიდან კონცენტრაციის დონის მიხედვით ვერ ვიმსჯელებთ პრეპარატის თერაპიულ ეფექტურობაზე. ამგვარად, მიაკალციკის აქტივობა საჭიროა შეფასდეს ეფექტურობის კლინიკური მაჩვენებლებით.

ჩვენებები:

• ოსტეოპოროზი;
• პოსტმენოპაუზის ოსტეოპოროზის მკურნალობა;
• ტკივილი ძვლებში, დაკავშირებული ოსტეოპოროზთან და/ან ოსტეოპენიასთან;
• პეჯეტის დაავადება (მადეფორმირებელი ოსტეიტი);
• ნეიროდისტროფული დარღვევები (ალგოდისტროფიის ან ზუდეკის დაავადების მსგავსი), განპირობებული სხვადასხვა ეტიოლოგიური და წინასწარგანმწყობი ფაქტორებით, როგორიცაა პოსტტრავმული ოსტეოპოროზი, რეფლექტორული დისტროფია, მხარ-ბეჭის სინდრომი, კაუზალგიები, წამლისმიერი ნეიტროფული დარღვევები.

მიღების წესი და დოზირება:

ოსტეოპოროზი: რეკომენდებული დოზაა 200 სე დღეში. ძვლოვანი მასის პროგრესირებადი დაკარგვის პროფილაქტიკის მიზნით, მიაკალციკის ნაზალური სპრეის მიღებასთან ერთად რეკომენდებულია კალციუმისა და ვიტამინ D ადექვატური დოზების დანიშვნა.

მკურნალობა ტარდება ხანგრძლივი დროის განმავლობაში.

ტკივილი ძვლებში, დაკავშირებული ოსტეოლიზთან და/ან ოსტეოპენიასთან: დღიური დოზა შეადგენს 200-400 სე ყოველდღიურად, დღიური დოზა, რომელიც შეადგენს 200 სე, შესაძლოა მიღებულ იქნას ერთჯერადად. უფრო მაღალი დოზები იყოფა რამოდენიმე მიღებაზე. საჭიროა დოზის კორექტირება ავადმყოფის ინდივიდუალური მოთხოვნილებების გათვალისწინებით.

სრული ანალგეტიკური ეფექტის მისაღწევად საჭიროა რამოდენიმე დღე.

ხანგრძლივი თერაპიის ჩატარების დროს საწყის დოზას ჩვეულებრივ ამცირებენ და/ან ზრდიან მიღებებს შორის ინტერვალს.

პეჯეტის დაავადება: პრეპარატი ინიშნება დღიური დოზით 200 სე (ერთად რამდენიმე მიღებაზე), ყოველდღიურად, ზოგ შემთხვევაში მკურნალობის დასაწყისში შესაძლოა საჭირო იყოს დოზა 400 სე დღეში, რომელსაც ნიშნავენ რამდენიმე მიღებაზე.

მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს მინიმუმ 3 თვეს; აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლებელია მისი გაზრდა. ამასთანავე, საჭიროა დოზის კორექტირება ავადმყოფის ინდივიდუალური მოთხოვნილებების გათვალისწინებით.

შენიშვნა: პეჯეტის დაავადების დროს მიაკალციკით მკურნალობის ხანგრძლივობა რამდენიმე თვიდან რამოდენიმე წლამდეა. მკურნალობის ფონზე აღინიშნება სისხლში ტუტე ფოსფატაზის კონცენტრაციის და შარდში ჰიდროქსიპროლინის ექსკრეციის არსებითი დაქვეითება, ზოგჯერ ნორმალურ მნიშვნელობამდე. თუმცა, ცალკეულ შემთხვევებში, ამ მნიშვნელობების საწყისი დაქვეითების შემდეგ, შესაძლოა მათი ხელახალი გაზრდა. ასეთ შემთხვევებში, ექიმი, კლინიკური სურათის გათვალისწინებით, წყვეტს საკითხს, საჭიროა თუ არა მკურნალობის შეწყვეტა და როდის შეიძლება მისი განახლება. მკურნალობის მოხსნიდან ერთი ან რამდენიმე თვის შემდეგ შესაძლოა კვლავ წარმოიქმნას ძვლოვანი ქსოვილის მეტაბოლიზმის დარღვევები; ამ შემთხვევაში საჭირო ხდება ახალი კურსის  ჩატარება.

ნეიროდისტროფული დაავადებები: განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია ადრეული დიაგნოსტიკა. მკურნალობის დაწყება საჭიროა დიაგნოზის დადგენისთანავე. ინიშნება სე/დღეში (ერთ მიღებაზე) ყოველდღიურად, 2-4 კვირის განმავლობაში. შეიძლება დამატებით 200 სე დანიშვნა დღეგამოშვებით, 6 კვრის განმავლობაში, პაციენტის მდგომარეობის დინამიკის გათვალისწინებით.

შენიშვნა: ხანგრძლივი თერაპიის დროს შესაძლებელია კალციტონინების  მიმართ ანტისხეულების წარმოქმნა, თუმცა კლინიკურ ეფექტურობაზე იგი როგორც წესი, არ მოქმედებს. შეჩვევის ფენომენი, რომელიც აღენიშნებათ ძირითადად პეჯეტის დაავადების მქონე პაციენტებს ხანგრძლივი თერაპიის ჩატარების შემდეგ, შესაძლოა იყოს შედეგი შეკავშირების ადგილების გაჯერებისა და როგორც ჩანს, კავშირი არ აქვს ანტისხეულების წარმოქმნასთან. მიაკალციკის თერაპიული ეფექტი აღდგება შესვენების შემდეგ.

მიღება ბავშვებში: ბავშვებში მიაკალციკის ნაზალური სპრეის გამოყენების გამოცდილება შეზღუდულია, რის გამოც პრეპარატი რეკომენდებული არ არის ამ ასაკობრივი ჯგუფისათვის.

მიღება ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში და პაციენტთა ცალკეულ ჯგუფებში: ხანდაზმულ პაციენტებთან მიაკალციკის ნაზალური სპრეის გამოყენების ფართო გამოცდილება ადასტურებს, რომ ამ ასაკობრივ ჯგუფში აღნიშნული არ ყოფილა პრეპარატის გადაუტანლობა ან დოზირების რეჟიმის შეცვლის აუცილებლობა. იგივე ეხება თირკმელებისა და ღვიძლის დაქვეითებული ფუნქციის მქონე ავადმყოფებს, თუმცა სპეციალური კვლევები ამ ჯგუფის ავადმყოფთათვის არ ჩატარებულა.

გვერდითი მოვლენები:

გვერდითი რეაქციების სიხშირე შეფასებულია შემდეგნაირად:

ძალიან ხშირად - ≥10%, ხშირად - ≥1%-დან

ადგილობრივი გამოვლინებები: ძალიან ხშირად - რინიტი (მათ შორის სიმშრალე ცხირის ღრუში, შეშუპება და შეგუბებითი მოვლენები ცხვირის ლორწოვანში, ცემინება, ალერგიული რინიტი), არასპეციფიკური სიმპტომები ცხვირის მხრივ (მაგალითად, მტკივნეულობა, პაპულების, ექსკორიაციების წარმოქმნა, უსიამოვნო სუნი, გაღიზიანება, ერითემა);

ხშირად- წყლულოვანი რინიტი, სინუსიტი, სისხლდენა ცხვირიდან.

ეს მოვლენები ჩვეულებრივ სუსტადაა გამოხატული (შემთხვევათა 80%-ში) და მკურნალობის შეწყვეტას მოითხოვენ 5%-ზე ნაკლებ შემთხვევაში.

სისტემური გამოვლინებები: ხშირად- სისხლის მოწოლა, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, გულისრევა, დიარეა, ტკივილი მუცელში, ტკივილი ძვლებში და კუნთებში, ფარინგიტი, დაღლილობა, გემოვნების გაუკუღმართება;

ზოგჯერ - არტერიული ჰიპერტენზია, გულისრევა, ღებინება, ტკივილი სახსრებში, ხველა, გრიპისმაგვარი სიმპტომები, შეშუპება (სახის, კიდურების, გენერალიზებული შეშუპებები), მხედველობის დარღვევები.

მიაკალციკის მიღების დროს შესაძლოა აღინიშნოს მომატებული მგრძნობელობის რეაქციები, როგორიცაა: კანის გენერალიზებული რეაქციები, სისხლის მოწოლა შეშუპება (სახის კიდურების, გენერალიზული შეშუპებები), არტერიული ჰიპერტენზია, ტკივილი სახსრებში, ქავილი. არსებობს ცნობები ანაფილაქსიური ტიპის რეაქციების განვითარების შესახებ, რომლებიც გამოვლინდნენ ტაქიკარდიით, არტერიული ჰიპოტენზიითა და კოლაფსით.

სისტემური არასასურველი ეფექტები იშვიათია მიაკალციკის ინტრანაზალურად მიღების დროს, ვიდრე მისი პარენტერალურად მიღებისას.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა ორაგულის სინთეზური კალციტონინისადმი ან პრეპარატის სხვა კომპონენტისადმი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

* რამდენადაც ქალებთან ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში კვლევები არ ჩატარებულა, მოცემული კატეგორიის პაციენტებთან მიაკალციკის ნაზალური სპრეის მიღება რეკომენდებული არ არის.

ცხოველებთან ჩატარებულმა გამოკვლევებმა აჩვენა, რომ მიაკალციკს არ გააჩნია ემბრიოტოქსიკური და ტერატოგენური თვისებები. გაირკვა, რომ ცხოველებში კალციტონინი აღწევს პლაცენტურ ბარიერში.

* ცნობილი არ არის, აღწევს თუ არა ორაგული კალციტონინი ადამიანის რძეში, ამიტომ პრეპარატით მკურნალობის პერიოდში ძუძუთი კვება რეკომენდებული არ არის.

განსაკუთრებული მითითებები:

ვინაიდან ორაგულის კალციტონინი წარმოადგენს პეპტიდს, არსებობს სისტემური ალერგიული რეაქციების წარმოქმნის ალბათობა.

* არსებობს ცნობები ალერგიულ რეაქციებზე, მათ შორის ანაფილაქსიური შოკის ცალკეული შემთხვევების ჩათვლით, რომლებსაც ადგილი ჰქონდათ ავადმყოფებში მიაკალციკის ნაზალური სპრეის მიღების შემდეგ. ორაგულის კალციტონინისადმი ავადმყოფის მომატებული მგრძნობელობის საეჭვო შემთხვევების დროს, მიაკალციკით მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა ჩატარდეს კანის სინჯები.

სატრანსპორტო საშუალებების და მექანიზმების მართვის უნარზე ზემოქმედება:

ამჟამად არ გვაქვს მონაცემები მიაკალციკის ნაზალური სპრეის გავლენის შესახებ პაციენტის მიერ ავტოტრანსპორტის მართვის და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე. მიაკალციკის გავლენამ ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე შესაძლოა უარყოფითად იმოქმედოს ავადმყოფის სწრაფი რეაქციების უნარზე. ექიმმა უნდა გააფრთხილოს ავადმყოფი, რომ ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ რაიმე მოვლენის წარმოქმნის შემთხვევაში, მან არ უნდა მართოს ავტომობილი და არ უნდა იმუშაოს მექანიზმებთან.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ორაგულის კალციტონინთან სხვა სამკურნალო საშუალებების ურთიერთქმედებების შემთხვევათა შესახებ ცნობები არ არის.

შენახვის პირობები:

ხმარებამდე პრეპარტი საჭიროა შევინახოთ მაცივარში 2-8⁰C ტემპერატურის პირობებში. არ უნდა გაიყინოს, ხმარების დაწყების შემდეგ პრეპარატის მაცივარში შენახვა საჭირო არ არის. გამოიყენება ერთი თვის განმავლობაში. ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

CALCITONIN

მწარმოებელი: NOVARTIS PHARMA

მოქმედი ნივთიერება: ორაგულის სინთეზური კალციტონინი

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კალციუმის ცვლის მარეგულირებელი საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი: ამპულაში 1მლ, შეფუთვაში 5ც.

1 ამპ.

ორაგულის სინთეზური კალციტონინი ........ 100სე

ვრცლად მიაკალციკი სპრეი(დოზირება,მიღების წესი განსხვავებული)

საერთაშორისო დასახელება:

PIRACETAM

მწარმოებელი: WORLD MEDICINE, დიდი ბრიტანეთი

მოქმედი ნივთიერება: პირაცეტამი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ნერვული სისტემის დაავადებების სამკურნალო პრეპარატი. ნოოტროპული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

მყარი ჟელატინის კაფსულები: შეფუთვაში 6 ც.

1 კაფს.

პირაცეტამი ............     400 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

მაგნიუმის სტეარატი, სილიციუმის კოლოიდური ორჟანგი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

თავის ტვინზე უშუალო ზეგავლენით მეცეტამი ახდენს მეხსიერების, ყურადღების კონცენტრაციის უნარის გაუმჯობესებას, აღადგენს გონებრივ შრომისუნარიანობას, აძლიერებს შესწავლის უნარს, როგორც ჯანმრთელ, ასევე პათოლოგიური ცვლილებების მქონე პაციენტებში სედაციური და ფსიქომასტიმულირებელი ეფექტის განვითარების გარეშე.

მეცეტამი ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე მოქმედებს ტვინში აგზნების გავრცელების სიჩქარის შეცვლის გზით, ასევე, აუმჯობესებს რა მიკროცირკულაციას, გავლენას ახდენს სისხლის რეოლოგიურ თვისებებზე.

მეცეტამი ასტიმულირებს თავის ტვინის ენერგეტიკულ პროცესებს, რაც იწვევს ტვინის ქსოვილების მდგრადობის ზრდას ჰიპოქსიისა და ტოქსიური ზემოქმედების დროს.

ფარმაკოკინეტიკა:

მეცეტამი სწრაფად შეიწოვება პერორალური მიღების შემდეგ და აღწევს სხვადასხვა ორგანოსა და ქსოვილში. მათ შორის, თავის ტვინის ქსოვილებში. პრეპარატის ერთჯერადი მიღებისას დოზით 2 გ მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლში (40-60 მკგ/მლ) განისაზღვრება მიღებიდან 30 წუთის შემდეგ, ხოლო ლიქვორში 2-8 საათის შემდეგ. პრეპარატის ბიოშეღწევადობა შეადგენს დაახლოებით 100%-ს.

მეცეტამი არ უკავშირდება სისხლის პლაზმის ცილებს, არ ექვემდებარება ბიოტრანსფორმაციას და ორგანიზმიდან გამოიყოფა თირკმელებით უცვლელი ფორმით. სისხლიდან პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 4-5 საათს, ხოლო ლიქვორიდან 6-8 საათს და უფრო ხანგრძლივია თირკმელების უკმარისობის დროს.

• ჩვენებები:
• იშემიური ინსულტის შედეგები (გონებრივი და ფიზიკური დარღვევები, მეტყველების მოშლა, აქტივობის შემცირება, ემოციური სფეროს დარღვევები).
• ფსიქოორგანული სინდრომის სიმპტომური მკურნალობა (მათ შორის, ხანდაზმულ პაციენტებში, რომლებსაც აღნიშნებათ მეხსიერების დაქვეითება, ყურადღების კონცენტრაციის უნარის და საერთო აქტივობის შემცირება, მეტყველების მოშლა, გუნება-განწყობილების შეცვლა, ქცევის დარღვევები, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი; ქრონიკული ალკოჰოლიზმის დროს);
• კომატოზური და სუბკომატოზური მდგომარეობები, გადატანილი თავის ტვინის ტრავმისა და ინტოქსიკაციის შემდეგ, ასევე რეაბილიტაციის პერიოდში (ავადმყოფებში მოძრაობისა და ფსიქიკური აქტივობის ამაღლების მიზნით);
• ნერვული სისტემის დაავადებები, რასაც თან ახლავს ინტელექტუალური ფუნქციის დაქვეითება და ემოციური სფეროს დაზიანება;
• დამხმარე საშუალების სახით ეპილეფსიის, ანტიდეპრესანტების მიმართ რეზისტენტული დეპრესიული დაავადებების, ნეიროლეპტიკებისა და სხვა ფსიქოტროპული საშუალებების აუტანლობის დროს;
• აბსტინენციური, პრე- და დელირიოზული მდგომარეობები და ალკოჰოლიზმის, ნარკომანიის  დროს;
• თანდაყოლილი ინფექციებით გამოწვეული მდგომარეობები, სამშობიარო ტრავმით გამოწვეული ტვინის პერინატალური დაზიანებები ბავშვებში, ოლიგოფრენია, გონებრივი განვითარების შეფერხება, ბავშვებში ცერებრალური დამბლა;
• კორტიკალური მიოკლონია;
• ნამგლისებურუჯრედოვანი ანემიის კომპლექსური თერაპია.

მიღების წესი და დოზირება:

ქრონიკული მდგომარეობების მკურნალობისას მეცეტამი ჩვეულებრივ ინიშნება საწყისი სადღეღამისო დოზით 1.2 გ, რომელიც მიიღება სამ მიღებაზე, ხოლო შემდეგ დოზა იზრდება 2.4 გ-მდე, ზოგჯერ კი 3.2 გ-მდე დღე-ღამეში. თერაპიული ეფექტი, როგორც წესი მიიღწევა მკურნალობის დაწყებიდან 2-3 კვირის შემდეგ. შემდგომში დოზა მცირდება 1.2-1.6 გ-მდე დღე-ღამეში 3-4-ჯერ. მკურნალობის კურსი შეადგენს 2-3 კვირიდან 2-6 თვეს. აუცილებლობის შემთხვევაში, მკურნალობა განმეორებით ტარდება.

მწვავე მდგომარეობების მკურნალობისას შეიძლება აუცილებელი გახდეს პრეპარატის დოზის მომატება.

გვერდითი მოვლენები:

მეცეტამის გამოყენებისას შეიძლება აღინიშნოს გაღიზიანება, აგზნება, შფოთვა, ძილის დარღვევა, თავის ტკივილი.

იშვიათად შეიძლება გამოვლინდეს გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ტკივილი მუცლის არეში, მომატებული სექსუალური აქტივობა, თავბრუსხვევა, სისუსტე, ძილიანობა.

უკუჩვენებები:

* პრეპარატის ინდივიდუალური აუტანლობა;

* თირკმლის მწვავე უკმარისობა (კრეატინინის კლირენსი

* ორსულობა და ლაქტაცია.

განსაკუთრებული მითითებები:

* სიფრთხილეა საჭირო თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში ამ პრეპარატის გამოყენებისას.

ჭარბი დოზირება:

მეცეტამი წარმოადგენს არატოქსიკურ პრეპარატს. ჭარბი დოზის მიღების შემთხვევაში, შეიძლება აღინიშნოს გვერდითი ეფექტების გაძლიერება ან მათი რაოდენობის გაზრდა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- მეცეტამის გამოყენებისას ცენტრალური ნერვული სისტემის მასტიმულირებელ საშუალებებთან ერთად ძლიერდება ამ უკანასკნელთა ეფექტები.

- პრეპარატი აძლიერებს ნეიროლეპტიკების, პერორალური ანტიკოაგულანტების ცენტრალური მოქმედებას (ტრემორი, შფოთვა და სხვა).

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: მითითებულია შეფუთვაზე.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

ქიმიური დასახელება:

6-მეთილ-2-ეთილპირიდინ-3-სუქცილი.

მწარმოებელი: , PHARMASOFT, რუსეთი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

5% ხსნარი 2 მლ. ამპულებში. ერთი ამპულა შეიცავს 100+10 მგ. მექსიდოლს და  საინექციო წყალს.

აღწერილობა: პრეპარატი წარმოადგენს უფერო ან მოყვითალო ფერის გამჭირვალე სითხეს 2 მლ. ამპულებში.

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიოქსიდანტი, ანტიჰიპოგლიკომიური, ნოოტროპული და ტრანკვილიზური საშუალება.

ფარმაკოდინამიკა:

მექსიდოლი მიეკუთვნება ჰეტეროარომატულ ფართო სპექტრის ანტიოქსიდანტს. იგი ზრდის სტრესის მიმართ ორგანიზმის მდგრადობას, ავლენს ანქსიოლიზურ მოქმედებას და არ გააჩნია საძილე და მიორელაქსანტური ეფექტი. პრეპარატს გააჩნია ნოოტროპული თვისებები. იგი ხელს უწყობს ხანდაზმულობითა და სხვადასხვა პათოგენური ფაქტორებით გამოწვეულ შესწავლის უნარისა და მახსოვრობის აღდგენას. პრეპარატი ავლენს კრუნჩხვენის საწინააღმდეგო, ანტიოქსიდანტურ და ანტიჰიპოქსანტურ თვისებებს, ზრდის ყურადღების კონცენტრაციას და შრომისუნარიანობას, აქვეითებს ალკოჰოლის ტოქსიკურ მოქმედებას. პრეპარატი აუმჯობესებს თავის ტვინის ქსოვილების მეტაბოლიზმსა და მათ სისხლით მომარაგებას, აუმჯობესებს სისხლის მიკროცირკულაციასა და რეოლოგიურ თვისებებს. იგი ამცირებს თრომბოციტების აგრეგაციას. პრეპარატი ხელს უწყობს სისხლის უჯრედების მემბრანული სტრუქტურების სტაბილიზაციას (ერითროციტებისა და თრომბოციტების). მექსიდოლს გააჩნია ჰიპოლიპიდემური მოქმედება, ამცირებს საერთო ქოლესტერინისა და დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეიდების შემცველობას. მექსიდოლის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია მისი ანტიოქსიდანტური და მემბრანოპროტექტორული მოქმედებით. პრეპარატი აინჰიბირებს ცხიმების დაჟანგვას, ზრდის სუპეროქსიდოქსიდაზას აქტივობას, შესაბამისად ცხიმებისა და ცილების აქტივობას, ამცირებს მემბრანის სიბლანტეს და აუმჯობესებს მის თვისებებს. მექსიდოლი ხელს უწყობს მემბრანო –დამოკიდებულ ფერმენტების აქტივობის მოდულაციას (კალციუმდამოუკიდებელ ფოსფოდიეთსერაზას, ადენილატციკლაზას, აცეტილქონილესტერაზას), რეცეპტორულ კომპლექსებს (ბენზოდიაზეპინების, გაემ-ის, აცეტილქოლინის), რაც ზრდის მათ ლიგანდებთან შეკავშირების უნარს. იგი უზრუნველყოფს ბიომებრანების სტრუქტურულ-ფუნქციური ორგანიზაციის შენარჩუნების, ნეირომედიატორების ტრანსპორტისა და სინაფსური გადაცემის გაუმჯობესების უნარს. მექსიდოლი ზრდის თავის ტვინში დოფამინის შემცველობას. იგი ზრდის აერობული გლიკოლიზის კომპენსატირულ აქტივაციას, აქვეითებს კრებსის ციკლში ჟანგვითი პროცესების დათრგუნვის ხარისხს, ჰიპოქსიის პირობებში ატფ-ის და კრეატინინფოსფატის რაოდენობის გაზრდით.

ფარმაკოკინეტიკა:

მექსიდოლი სწრაფად შეიწოვება ინექციის შემდეგ. მისი ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეაგენს 0,08-0,1 სთ-ს.

პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 0,46-0,5 სთ-ს შემდეგ. მექსიდოლის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში იმყოფება 50-დან 100 ნგ/მლ დიაპაზონში.

მექსიდოლი ორგანიზმში ინტენსიურად მეტაბოლიზდება და წარმოქმნის მის გლუკუნოროკონიუგირებულ პროდუქტს. პრეპარატის 0,3 % ორგანიზმიდან ექსკრერირდება უცვლელი სახით საშუალოდ 12 სთ-ის განმავლობაში, ხოლო 50 % გლუკურონოკონიუგატის სახით.

მექსიდოლი და მისი გლუკურონოკონიუგატები შედარებით ინტენსიურად ექსკრერირდებიან პრეპარატის მიღებიდან პირველი 4 სთ-ის განმავლობაში. მექსიდოლის შარდით ექსკრეციის მაჩვენებლებსა და მათ კონიუგირებელი მეტაბოლიტებს გააჩნია მნიშვნელოვანი ინდივიდუალური ვარიაბელობა.

გამოყენების ჩვენება:

ნევროზული და მისი მსგავსი მდგომარეობა, რომლის თანმხლებია განგაშის სინდრომი;

ვეგეტატიურ-სისხლძარღვოვანი და ნეიროცილკურატორული დისტონია; სხვადასხვა გენეზის მსუბუქი კოგნიტიური დარღვევები (ფსიქოორგანული სინდრომი და ასტენიური დარღვევები, რომლებიც განპირობებულია თავის ტვინში მწვავე და ქრონიკული დარღვევებით, აგრეთვე ნეიროინფექციებითა და ინტოქსიკაციებით, ატროფიული პროცესებით);

ხანდაზმულებში მახსოვრობისა და ინტელექტუალური უკმარისობის სამკურნალოდ;

ექსტრემალური ფაქტორების ზემოქმედებისას;

ალკოჰოლიზმით გამოწვეული აბსტინენციის სინდრომის სამკურნალოდ, რომლის თანმხლებია მსგავსი ვეგეტატიური დარღვევები.

უკუჩვენებები:

ღვიძლისა და თირკმელების მწვავე დარღვევები, პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა, ბავშვთა ასაკი, ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი.

მიღების წესი და დოზირება:

მექსიდოლი ინიშნება კუნთებსა და ვენაში (წვეთოვანით და ნაკადით). დოზა დგინდება ინდივიდუალურად. ინფუზიური წესით პრეპარატის შესაყვანად საჭიროა განზავდეს ნატრიუმის ქლორიდის ფიზიოლოგიურ ხსნარში. მკურნალობა იწყება დოზით 50-100 მგ 1-3 ჯერ დღეში, დოზას თანდათანობით ზრდიან სასურველი შედეგის მიღწევამდე. მექსიდოლი ნაკადით შეჰყავთ ნელა 5-7 წთ-ის განმავლობაში, წვეთოვანი – 40-60 წვეთი/წუთში სიჩქარით.

მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა არ უნდა აჭარბებდეს 800მგ-ს.

თავის ტვინის მწვავე დარღვევისას მექსიდოლი კომპლექსური თერაპიის სახით პირველი 2-4 დღის განმავლობაში გამოიყენება ვენაში წვეთოვანი გზით 200-300 მგ ერთხელ დღე-ღამეში, შემდგომში კუნთებში  დოზით 100 მგ 2-3-ჯერ  დღე-ღამეში. მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 10-14 დღეს. დისცირკულური ენცეფალოპათიის დეკონპრესაციის ფაზის დროს პრეპარატი შეჰყავთ ვენაში წვეთოვანი ან ნაკადით დოზით 100 მგ 2-3ჯერ დღე-ღამეში 14 დღის განმავლობაში.

დისცირკულური ენცეფალოპათიის პროფილაქტიკისთვის პრეპარატი შეჰყავთ კუნთებში დოზით 100 მგ 2-ჯერ დღეში 10-14 დღის განმავლობაში. ხანდაზმულ პაციენტებში მსუბუქი ფორმის კოგნიტური დარღვევისას და განგაშის მდგომარეობის დროს პრეპარატი ინიშნება კუნთებში დღე-ღამეში დოზით 100-300 მგ 14-30 დღის განმავლობაში.

ალკოჰოლური სინდრომის აბსტინენციის დროს მექსიდოლი შეჰყავთ დოზით 100-200 მგ კუნთებში 2-3-ჯერ ან ვენაში 1-2-ჯერ 5-7 დღის განმავლობაში. ანტიფსიქოზური საშუალებებით მწვავე ინტოქსიკაციის დროს პეპარატი შეჰყავთ ვენაში დოზით 50-300 მგ დღეში 7-14 დღის განმავლობაში.

მუცლის ღრუს მწვავე ფორმის ჩირქოვან-ანთებითი პროცესების (მწვავე ფორმის ნეკროზული პანკრეატიტი, პერიტონიტი) დროს პრეპარატი ინიშნება პირველსავე დღეს როგორც ოპერაციამდე, ასევე  ოპერაციის შემდგომ პერიოდში.

პრეპარატის დოზა დამოკიდებულია დაავადების სიმძიმესა და ფორმაზე. პრეპარატის მიღების შეწყვეტა ხდება თანდათანობით, კლინიკურ-ლაბორატორიული დადებითი ეფექტის შემდეგ.

მწვავე ფორმის პანკრეატიტის დროს მექსიდოლი ინიშნება დოზით 100 მგ სამჯერ დღეში, ვენაში წვეთოვანი გზით(ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში) და კუნთებში.

მსუბუქი ფორმის ნეკროზული პანკრეატიტის სამკურნალოდ პრეპარატი შეჰყავთ ვენაში და კუნთებში დოზით 100-200 მგ 3-ჯერ დღეში. საშუალო ხარისხის სიმძიმის დროს – 200მგ 3-ჯერ დღეში ვენაში. მძიმე ფორმის დროს – მკურნალობის დასაწყისში 800 მგ დღეში ორმაგი შეყვანის რეჟიმით, შემდგომში დოზით 300 მგ 2-ჯერ დღეში, სადღეღამისო დოზის თანდათანობითი შემცირებით. დაავადების უკიდურესად მძიმედ მიმდინარეობისას საწყისი დოზა შეადგენს 800 მგ-ს დღეში პანკრეატოგენური შოკის კუპირებამდე, შემდგომში 300-400 მგ 2-ჯერ დღეში ვენაში.

გვერდითი მოქმედება:

იშვიათად – გულისრევა, პირის ღრუს სიმშრალე, ალერგიული რეაქციები.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან:

მექსიდოლის კომბინაცია სხვა ფსიქოტროპულ პრეპარატებთან, აძლიერებს ბენზოდიაზეპინური ანქსიოლლიზური, ანტიპარკინსონული საშუალებებისა და კარბამაზეპინის მოქმედებას, პრეპარატი ამცირებს ეთილის სპირტის ტოკსიკურ მოქმედებას.

გამოშვების ფორმა:

2 მლ 5% ხსნარი ამპულებში, #10 შეფუთვაში.

შენახვის პირობები:

ინახება მშრალ, სინათლისგან დაცულ ადგილას, არაუმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე. ბ სია.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

გაცემის წესი:

გაიცემა რეცეპტით