მწარმოებელი: DARNITSA

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სისხლძარღვთა გამაფართოებელი და ცნს-ის დამამშვიდებელი საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

მენთოლის ხსნარი იზოვალერიანის მჟავას მენთოლის ეთერში ....    60 მგ

საერთაშორისო დასახელება:

DEXAMETHASONE 

მწარმოებელი: WORLD MEDICINE, დიდი ბრიტანეთი

მოქმედი ნივთიერება: დექსამეტაზონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

გლუკოკორტიკოსტეროიდული ანთებისა და ალერგიის საწინააღმდეგო საშუალება ადგილობრივი გამოყენებისათვის.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

თვლის/ყურის წვეთები: საწვეთურიან ფლაკონში 5 მლ.

1 მლ

დექსამეტაზონი ...................    1 მგ

კონსერვანტი: ბენზალკონიუმის ქლორიდი 0.02%;

დამხმარე ნივთიერებები:

კრეატინინის ნატრიუმის ციტრატი, ნატრიუმის ბორატი, პოლისბორატი 80, დინატრიუმის ედეტატი, ნატრიუმის მეტაბისულფიტი, საინექციო წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

დექსამეტაზონი არის გლუკოკორტიკოსტეროიდი, რომელსაც მინერალოკორტიკოიდული აქტივობა არ გააჩნია.

ახდენს გამოხატულ ანთების, ალერგიის საწინააღმდეგო და მადესენსიბილიზირებელ მოქმედებას. დექსამეტაზონი აქტიურად თრგუნავს ანთებით პროცესებს, ეოზინოფილების მიერ ანთების მედიატორების გამონთავისუფლებით, პოხიერი უჯრედებიდან გამონთავისუფლებული მედიატორების მიგრაციის დათრგუნვით და კაპილარების განვლადობის შემცირებით.

ჩვენებები:

• ალერგიული ბლეფარიტი, კონიუნქტივიტი, კერატოკონიუნქტივიტი;
• მწვავე და ქრონიკული ირიტი, ირიდოციკლიტი;
• ოპერაციის შემდგომ პერიოდში ანთებითი მოვლენების პროფილაქტიკა და მკურნალობა;
• თერმული და ქიმიური დამწვრობა (რქოვანას დეფექტების სრული ეპითელიზაციის შემდეგ);
• მწვავე გარეთა და შუა ოტიტი, დაფის აპკის დაზიანების გარეშე (მათ შორის სასმენი მილის ინფიცირებული ეგზემა).

მიღების წესი და დოზირება:

მედექსოლის ერთ ან ორ წვეთს იწვეთებენ კონიუნქტივალურად ყოველ 3-6 საათში ან ექიმის რეკომენდაციის მიხედვი.

უფროსებში: 1-5 წვეთი ყურში დღე-ღამეში 2-ჯერ, 6-10 დღის განმავლობაში;

ბავშვებში: 1-2 წვეთი ყურში დღე-ღამეში 2-ჯერ 6-10 დღის განმავლობაში. გამოყენებამდე რეკომენდებულია ფლაკონის ხელით გათბობა, ყურში ცივი სითხის მოხვედრით უსიამოვნო შეგრძნების არიდების მიზნით. ყურში ჩაწვეთების შემდეგ თავი რამდენიმე წუთით საპირისპირო მხარეს უნდა გადააბრუნოთ.

ინფორმაცია პაციენტთათვის:

პიპეტის ბოლო არანაირ ზედაპირს არ მიაკაროთ, რათა აცილებულ იქნეს ფლაკონში ბაქტერიების მოხვედრა.

მკურნალობის დროს კონტაქტური ლინზები არ გამოიყენოთ.

გამოყენებამდე ფლაკონი შეანჯღრიეთ.

გვერდითი მოვლენები:

- სტეროიდული პრეპარატების ხანგრძლივად გამოყენებისას შესასძლოა გამოვლინდეს თვალშიგა წნევის მომატება შემდგომში გლაუკომის შესაძლო განვითარებით, რის შედეგადაც ვითარდება მხედველობის ნერვისა და მხედველობის არის დამახასიათებელი დაზიანებები (ამიტომ კორტიკოსტეროიდების შემცველი პრეპარატების გამოყენებისას 10 დღეზე მეტ ხანს, თვალშიგა წნევა რეგულარულად უნდა იზომებოდეს); უკანა სუბკაფსულური კატარაქტა;

- ჭრილობების შეხორცების შენელება (რქოვანას ან სკლერის გათხელებით გამომწვევი დაავადებებისას შესაძლებელია ფიბროზული გარსის დაზიანება სტეროიდული პრეპარატების ადგილობრივად გამოყენებისას);

- დაფის აპკის სიმრთელის დაღრვევისას - სმენაზე და ვესტიბულარულ აპარატზე ტოქსიკური ზემოქმედების რისკი;

- შესაძლებელი ალერგიული რეაქციები.

მეორადი ინფექცია:

ანტიბიოტიკებთან კომბინაციაში გლუკოკორტიკოსტეროიდების შემცველი პრეპარატების გამოყენების შემდეგ შესაძლოა მეორადი ინფექციის განვითარება.

მეორადი ბაქტერიული ინფექცია შესაძლოა წარმოიშვას, როგორც ავადმყოფის ორგანიზმის დამცავი რეაქციის დათრგუნვის შედეგი. თვალის მწვავე ჩირქოვანი დაავადებებისას გლუკოკორტიკოსტეროიდებს შეუძლიათ შენიღბონ ან გააძლიერონ უკვე არსებული ინფექციური პროცესი.

რქოვანას სოკოვან დაზიანებას ტენდენცია გააჩნია განსაკუთრებით ხშირად წარმოიშვას სტეროიდების ხანგრძლივად გამოყენებისას. ასეთ შემთხვევაში რქოვანაზე შეუხორცებელი წყლულების გამოჩენა ადასტურებს სოკოვანი ინვაზიის განვითარებას.

უკუჩვენებები:

* კერატიტი, რომლის გამომწვევია herpes simplex, ჩუტყვავილა, რქოვანასა და კონიუნქტივის სხვა ვირუსული დაავადებები;

* თვალის მიკრობაქტერიული ინფექციები;

* თვალის სოკოვანი დაავადებები;

* თვალის მწვავე ჩირქოვანი დაავადებები;

* ყურის ვირუსული და სოკოვანი ინფექციები, დაფის აპკის პერფორაცია;

* ჰიპერმგრძნობელობა დექსამეტაზონის მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

გამოყენება ორსულობის დროს: დექსამეტაზონი ორსულობისას მხოლოდ მაშინ გამოიყენება, როდესაც მკურნალობის ეფექტურობა დედისათვის ჭარბობს ნაყოფისათვის შესაძლო რისკს.

ძუძუთი კვება: ძუძუთი კვების დროს მკურნალობა უნდა შეწყდეს.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას. ფლაკონის გახსნის შემდეგ პრეპარატი გამოიყენება ერთი თვის განმავლობაში.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

ლანსოპრაზოლი

ლიცენზიის მფლობელი და მწარმოებელი:

ედზაჩიბაში  ზენტივა საღლიქ ურუნლერი სან.ვე თიჯ.ა.შ.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები #14, თითოეული კაფსულა შეიცავს 30მგ ლანსოპრაზოლს.

კუჭის წვენის მჟავიანობის მიმართ მდგრადი თითოეული კაფსულა შეიცავს ლანსოპრაზოლს-30მგ-ს ენტერული გარსის მქონე მიკროპელეტების სახით. საღებავი ნივთიერების სახით გამოყენებულია კარმინი, ინდიგო, ტიტანის ორჟანგი, რკინის ჟანგი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ლანსოპრაზოლი წარმოადგენს ბენზიმიდაზოლის ჯგუფის პროტონული ტუმბოს ინჰიბიტორს. იგი სელექტიურად თრგუნავს (H⁺-K⁺) – ატფ-აზას აქტივობას, რომელიც მონაწილეობას ღებულობს კუჭის წვენის სეკრეციის ბოლო ეტაპზე. ლანსოპრაზოლი პარიეტულ უჯრედებში აღწევს სისხლიდან, გარდაიქმნება აქ არსებული მჟავე გარემოს ზეგავლენით აქტიურ ფორმად და უერთდება რა SH-ჯგუფებს, ახდენს (H⁺-K⁺) ატფ-აზას ინაქტივობას. ლანსოპრაზოლი არ ხასიათდება ანტიქოლინერგული მოქმედებით და არ წარმოადგენს ჰისტამინური H₂ რეცეპტორების ანტაგონისტს.

ლანსოპრაზოლის მიღებისას სავსე კუჭის შემთხვევაში პრეპარატის შეწოვის ხარისხი მცირდება. ამიტომ მნიშვნელოვანია პრეპარატის მიღება მშიერ კუჭზე. ლანსოპრაზოლის მშიერ კუჭზე მიღებისას მისი მაქსიმალური კონცეტრაცია სისხლის პლაზმაში - 1.038 მგმლ-აღინიშნება არა უგვიანეს 2,2 სთ-ში. პრეპარატის პლაზმის ცილებთან კავშირი შეადგენს 97%-ს.

ლანსოპრაზოლი მეტაბოლიზმს განიცდის ღვიძლში არააქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნით.

პრეპარატის ნახევრადგამოყოფის პერიოდი ჯანმრთელ მოხალისეებში შეადგენს 90წთ-ს, გამოიყოფა ძირითადად ნაწლავებიდან განავალთან ერთად. პრეპარატის მიღებული დოზის 15-30% მეტაბოლიტების სახით გამოიყოფა შარდით.

პრეპარატის ერთჯერადი დოზა კუჭის წვენის სეკრეციას აინჰიბირებს 36სთ-ის განმავლობაში.

კვლევებით დადგენილია, რომ ლანსოპრაზოლის ხაგძლივად გამოყენაბისას იგი უარყოფითად არ მოქმედებს ორგანიზმზე და მისი ფარმაკოკინეტიკური მაჩვენებლები ასაკთან დამოკიდებულებით არ იცვლება.

ჩვენება:

• 12-გოჯა ნაწლავის წყლული;
• კუჭის წყლული;
• რეფლუქს-ეზოფაგიტი;
• პათოლოგიური ჰიპერსეკრეციის ხანგრძლივი მკურნალობა, ზოლინგერ-ელისონის სინდრომის ჩათვლით;
• H.pylori-ით გამოწვეული წყლულის კომპლექსური მკურნალობა.

უკუჩვენება:

პრეპარატის შემცველი კომპონენტების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;

განსაკუთრებული მითითებანი:

18 წლამდე ასაკის პირებში პრეპარატის გამოყენება შესწავლილი არ არის, ამიტომ აღნიშნულ ასაკამდე მისი გამოყენება ნებადართული არ არის. ხანდაზმულ პაციენტებში პრეპარატის დოზა კორექციას არ საჭიროებს.

კუჭის დაქვეითებული მჟავიანობის მქონე ხანდაზმულ პირებში ან ასაკობრივი ცვლილებებით გამოწვეული კუჭის დაავადებების დროს ლანსოპრაზოლით მკურნალობა ტარდება სიფრთხილით. ღვიძლის უკმარისობით დაავადებულ ავადმყოფებში პლაზმური კონცეტრაციის მრუდი იზრდება და პრეპარატის გამოყოფა ფერხდება.

ექსპერიმენტში ცხოველებზე დადგენილ იქნა, რომ ლანსოპრაზოლის დიდი დოზებით მიღებისას, ნაყოფის სისხლში მისი კონცენტრაცია გაცილებით მაღალ დონეს აღწევს, ვიდრე დედის სისხლში. ამიტომ, ორსულობისა ან მასზე ეჭვის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება ნებადართული არ არის. ლანსოპრაზოლი აღწევს დედის რძეში. ლაქტაციის პერიოდში მისი გამოყენება რეკომენდირებული არ არის შესაძლო გვერდითი მოვლენების განვითარების გამო.

გვერდითი მოვლენები:

ლანსოპრაზოლი ძირითადად კარგი ამტანობით ხასიათდება. ზოგიერთ ავადმყოფებში შესაძლებელია ქავილის შეგრძნება, პარესთეზია. პაციენტებში აღნიშნული გვერდითი მოვლენების წარმოქმნის შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატის მიღების შეწყვეტა. ზოგიერთ ავადმყოფებში შესაძლებელია ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება, აუცილებელია მათი კონტროლი, განსაკუთრებით ღვიძლის დაავადებებით შეპყრობილ პაციენტებში.

იშვიათად შესაძლებელია: ანემია, ლეიკოციტოპენია, ეოზინოფილია, ობსტიპაცია, დიარეა, გულისრევა, პირის სიმშრალე, მეტეორიზმი, თავის ტკივილი, ძილიანობა ან უძილობა და სხეულის ტემპერატურის მომატება. აღნიშნული გვერდითი მოვლენები ძირითადად ზედაპირული და ტრანზიტორული ხასიათისაა და პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტის ძირითად მიზეზს არ წარმოადგენს.

გვერდითი ეფექტების წარმოქმნის შემთხვევაში საჭიროა მკურნალ ექიმთან კონსულტაცია.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან:

ლანსოპრაზოლი მეტაბოლიზმს განიცდის ღვიძლში ციტოქრომ P-450 ფერმენტული სისტემის მეშვეობით.

– ჯანმრთელ მოხალისეებზე კვლევით დადგენილი იქნა, რომ პრეპარატი ურთიერთქმედებს ვარფარინთან, ანტიპირინთან, ინდომეტაცინთან, იბუპროფენთან, ფენიტოინთან, პროპანოლოლთან, პრედნიზოლონთან, კლარიტრომიცინთან, ტერფენადინთან და დიაზეპამთან, ვინაიდან ისინი მოქმედებენ ციტოქრომ P-450 სისტემაზე.

– ლანსოპაზოლისა და თეოფილინის ერთდროული გამოყენებისას აღინიშნება თეოფილინის კლირენსის მცირე მომატება (10%). ამიტომ აღნიშნული კომბინაციის  აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა ავადმყოფებზე დაკვირვება პრეპარატის დოზის კორექციისათვის.

– ლანსოპრაზოლის ერთდროული გამოყენებისას სუკრალფატთან ადგილი აქვს პრეპარატის ბიოაქტივობის შემცირებას 30%-ით. ამიტომ ინიშნება სუკრალფატის მიღებამდე 30წთ-ით ადრე.

– ლანსოპრაზოლი აინჰიბირებს კუჭის წვენის გამოყოფას, რის გამოც იგი ამცირებს იმ პრეპარატის ბიოშეღწევადობას,  რომელთა ბიოაქტივობისათვის აუცილებელია pH-ის მჟავე მაჩვენებელი: კეტოკონაზოლი, ამპიცილინი, რკინის მარილები, დიგოქსინი.

პრეპარატის გამოყენება შესაძლებელია ანტაციდებთან ერთად.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატი ინიშნება უზმოზე. საჭიროა მიკროპელეტირებული ნაწილაკებიანი კაფსულის მთლიანად დაუღეჭავად გადაყლაპვა.

12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების დროს ლანსოპრაზოლი ინიშნება 30მგ(1 კაფს.) ერთხელ დღეში 4 კვირის განმავლობაში.

კუჭის წყლულოვანი დაავადების დროს -30მგ (1 კაფს.) ერთხელ დღეში 2-4 კვირის განმავლობაში.

ლანსოპრაზოლის ეფექტურობა ჯერ კიდევ დადგენილი არ არის, რის გამოც მას არ იყენებენ პეპეტიური წყლულის დროს და რეფლუქს-ეზოფაგიტის ხანგრძლივი მკურნალობისთვის.

ხანდაზმულ პაციენტებში პრაპარატის დოზა კორექციას არ საჭიროებს.

ჰიპერსეკრეციის (ზოლინგერ-ელისონის სინდრომი) დროს - 60მგ (2 კაფს.) ერთხელ დღეში. არასაკმარისი ეფექტის შემთხვევაში შესაძლებელია დოზის გაზრდა 120-180მგ-მდე.

პრეპარატის 90მგ-ზე მეტი დოზით მიღებისას, საჭიროა სადღეღამისო დოზის დაყოფა 2-ჯერად მიღებაზე.

Helicobacter pylori-ით გამოწვეული დუოდენური წყლულის მკურნალობისას ლანსოპრაზოლი ინიშნება ანტიბიოტიკებთან კომბინაციაში.

ჰიპერდოზირება:

აღწერილი არ არის.

ინიშნება სიმპტომური და შემანარჩუნებელი თერაპიის კომპლექსი.

პრეპარატი ორგანიზმიდან დიალიზის გზით არ გამოიყოფა

შენახვის პირობები:

ინახება ოთახის ტემპერატურაზე (15-30°C).

ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

მედაზეპამი წარმოადგენს ბენზოდიაზეპინის ჯგუფის ტრანკვილიზატორს. იგი ხასიათდება ანქსიოლიზური, კრუნჩხვების საწინააღმდეგო და ცენტრალური მიორელაქსაციური თვისებებით. ტიპური ბენზოდიაზეპინური ტრანკვილიზატორებისაგან განსხვავებით, პრეპარატის სედატიური და საძილე მოქმედება ნაკლებადაა გამოხატული, ამიტომ მედაზეპამი მიეკუთვნება ე.წ. „დღის“ ტრანკვილიზატორებს.

მედაზეპამი ურთიერთქმედებს თავის ტვინის სხვადასხვა უბნებში ლოკალიზებულ სპეციფიკურ ბენზოდიაზეპინურ რეცეპტორებზე და ხელს უწყობს გამა-ამინოერბოსმჟავას (გაემ) რეცეპტორების ალოსტერიულ აქტივაციას. ამის შედეგად ადგილი აქვს გაემმიმეტური ეფექტების განვითარებას, რაც იწვევს ქლორის ანიონის არხების გახსნას და ამ უკანასკნელის მიერ ნეირონების მემბრანის ჰიპერპოლარიზაციას და ნეირონული აქტივობის დაქვეითებას.

ჩვენებები

• ნევროზი, ფსიქოპათიები;
• მომატებული აგზნებით, გაღიზიანებით, ემოციური ლაბილობით მიმდინარე ნევროზის მსგავსი მდგომარეობები;
• ფსიქოსომატური და ფსიქოვეგეტატური ჩივილები, მათ შორის გულსისხლძარღვთა სისტემის ფუნქციური ლაბილობა;
• შაკიკი;
• კლიმაქტერიული ნევროზის სინდრომი;
• ქრონიკული ალკოჰოლიზმით შეპყრობილ პირებში აბსტინენცისიის სინდრომის კურირების მიზნით.
• „სკოლის პერიოდის“ ნევროზები, ფსიქიური ლაბილობა და ძლიერი აგზნება ბავშვებში.

დოზირების რეჟიმი

მოზრდილებში მკურნალობის დასაწყისში შიგნით მისაღებად ინიშნება 5 მგ პრეპარატი 2-3-ჯერ დღეში, შემოდგომში დოზას თანდათანობით ზრდიან 30 მგ-მდე დღეში.

ამბულატორულ პირობებში რეკომენდებულია პრეპარატის მიღება 5 მგ დოზით დილას და შუადღეს და 10 მგ საღამოს. აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლებელია დოზის გაზდა 40 მგ-მდე დღეში.

ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში და მოზარდებში ინიშნება 10-20 მგ პრეპარატი დღეში;

ბავშვებში - 2 მგ/კგ წონაზე დღეში. მკურნალობის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დაავადების მიმდინარეობაზე და პაციენტის ინდივიდუალურ რეაქციაზე პრეპარატის მიმართ. მაქსიმალური დოზები მოზრდილებში ამბულატორული მკურნალობის დროს შეადგენს 40 მგ-ს, ხოლო სტაციონალურ პირობებში - 60 მგ-ს დღეში.

გვერდითი მოვლენები

ცნს-ის მხრივ: შესაძლებელია სუსტი გადაღლილობის შეგრძნება. თავის ტკივილი.

ხანდაზმულ პაციენტებში და ბავშვებში მეტად გამოხატულია დეზორიენტაცია, აგრესიულობა, კუნთების სისუსტე. ხანდაზმულ პაციენტებში და გონებრივად ჩამორჩენილ ავადმყოფებში შესაძლებელია ატაქსია.

ენდოკრინული სისტემის მხრივ: ლიბიდოს დაქვეითება იმპოტენცია, მენსტრუალური ციკლის დარღვევა.

სუნთქვის სისტემის მხრივ: ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადებით შეპყრობილ პაციენტებში პრეპარატის მაღალი დოზებით მიღებისას იშვიათად აღინიშნება ფილტვების ჰიპოვენტილაციის სიმპტომები.

უკუჩვენებები

* მედაზეპამის და სხვა ბენზოდიაზეპინების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;

* მიასთენია, ღვიძლისა და თირკმელების მძიმე დაავადებები.

ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება ნებადართულია მხოლოდ მკაცრი ჩვენებების მიხედვით.

განსაკუთრებული მითითებები

♦ პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება ღვიძლის და/ან თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევის მქონე პაციენტებში.

♦ შესაძლებლობისდა მიხედვით, მედაზეპამის გამოყენება მიზანშეწონილია ხანმოკლე დროის განმავლობაში, რადგან მისი ხანგრძლივად გამოყენებისას, განსაკუთრებით მაღალ დოზებში, შესაძლებელია წამლისადმი დამოკიდებულების განვითარება.

♦ ფიზიკური დამოკიდებულება იშვიათად აღინიშნება თუმცა პრეპარატის გადაჭარბებული დოზებით მიღებისას ადგილი აქვს ტოლერანტობისა და ფსიქიკური დამოკიდებულების განვითარებას.

♦ აბსტინენციის სინდრომის თავიდან აცილების მიზნით საჭიროა მედაზეპამის დოზის თანდათანობითი შემცირება.

♦ ბავშვებში მედაზეპამის გამოყენება ხდება მკაცრი ჩვენებების მიხედვით.

ბენზოდიაზეპინებით მკურნალობის პროცესში შესაძლებელია გონებრივი პროცესის და მეხსიერების დარღვევა.

♦ მკურნალობის პროცესში ალკოჰოლური სასმელების მიღება ნებადართული არ არის.

♦ პრეპარატის მიღებისას აკრძალულია ავტოტრანსპორტის მართვა და იმ სამუშაოს შესრულება, რომელიც მოითხოვს ყურადღების მაქსიმალურ კონცენტრაციას.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

- მედაზეპამის კომბინაციით ცნს-ზე დამთრგუნველი მოქმედების მქონე პრეპარატებთან შესაძლებელია ცნს-ის ფუნქციის დათრგუნვის გაძლიერება.

- ორალური კონტრაცეპტივები აფერხებენ მედაზეპამის ბიოტრანსფორმაციას, რაც იწვევს მისი მოქმედების ინტენსივობის და ხანგრძლივობის გაძლიერებას.

საერთაშორისო დასახელება:

MEDAZEPAM

მწარმოებელი: Tarchomin pharmaceutical works “POLFA” S.A., პოლონეთი

მოქმედი ნივთიერება: მედაზეპამი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ტრანკვილიზატორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: ბლისტერზე 20 კაფს., მუყაოს კოლოფში 2 ბლისტერი.

1 კაფს.

მედაზეპამი ......................   10 მგ

დამხმარე ნივითერებები: კარტოფილის სახამებელი, ბრინჯის სახამებელი, ჟელატინი, ნატრიუმის სახამებელგლიკოლატი, მაგნიუმის სტეარატი, ტალკი, ლაქტოზა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

მედაზეპამი განეკუთვნება 1.4-ბენზოდიაზეპინის წარმოებულების ჯგუფს, რომლებიც დამთრგუნველად მოქმედებენ ცენტრალური ნერვული სისტემის ბევრ სტრუქტურაზე (თავის ტვინი, ნათხემი, ლიმბური სისტემა, ჰიპოთალამუსი, ზურგის ტვინი), მედაზეპამის მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია გამა-ამინომჟავურ (გამკ), ასევე რეცეპტორულ კომპლექსთან, რომელიც შედგება ქლორის არხის, გამკ-ის რეცეპტორისა და ბენზოდიაზეპინური რეცეპტორისაგან.

მედაზეპამი ასტიმულირებს გამკ-ისა და გამკ-ის რეცეპტორის ბმას და აძლიერებს გამკ-ის მოქმედების ბიოლოგიურ ეფექტს. გამკ-ის რეცეპტორის აქტივაცია იწვევს ნეირონში Cl-იონების მიწოდების მომატებას, ნეირონის ჰიპერპოლარიზაციას, რაც საბოლოო ჯამში თრგუნავს ნერვული უჯრედის აქტივობას.

მედაზეპამი ანქსიოლიზურად მოქმედებს, გააჩნია ზომიერად გამოხატული მომადუნებელი მოქმედება ჩონჩხის კუნთებზე. უფრო სუსტად არის გამოხატული საძილე და კრუნჩხვის საწინააღმდეგო ეფექტები.

მედაზეპამი კარგად შეიწოვება საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან შიგნით მიღების შემდეგ; პრეპარატი აღწევს ჰემატოენცეფალურ და პლაცენტარულ ბარიერებში.

ღვიძლში განიცდის სწრაფ ბიოტრანსფორმაციას აქტიურ მეტაბოლიტებამდე (ხანგრძლივი მოქმედების), ძირითადად გამოიყოფა შარდთან ერთად.

ჩვენებები:

პრეპარატი გამოიყენება ექსტრემალურად და ხანმოკლედ შემდეგ შემთხვევებში:

• სხვადასხვა წარმოშობის შფოთვის მდგომარეობები, განსაკუთრებით ნევროზების ფონზე (უპირატესად ორგანული ნევროზებისას);
• მომატებული ფსიქიკური დაძაბულობა და აგზნება.

ყოფით პრობლემებთან დაკავშირებული ფსიქოლოგიური დაძაბულობისა და აგზნებადობის მდგომარეობები არ წარმოდგენს პრეპარატის გამოყენების ჩვენებას.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატი მიიღება ჭამამდე.

მოზრდილები:

შფოთვის მდგომარეობები: ჩვეულებრივ 10-30 მგ დღე-ღამეში, გაყოფილი 2 ან 3 მიღებაზე;

მაღალი ფსიქიკური დაძაბულობისა და აგზნებადობის მდგომარეობები: ჩვეულებრივ 10-30 მგ დღე-ღამეში,  გაყოფილი 2 ან 3 მიღებად აუცილებლობის შემთხვევა შეიძლება პრეპარატის დოზის გაზრდა; მედაზეპამის დოზის გაზრდა შეიძლება თანდათან, დაწყებული საღამოს დოზების გაზრდით.

მაქსიმალურად შეიძლება დაინიშნოს 60 მგ-მდე დღეში, მაგრამ მხოლოდ ექიმის კონტროლის ქვეშ.

ბავშვები: მედაზეპამის ბავშვებში გამოყენების უსაფრთხოება და ეფექტურობა დადგენილი არ არის.

დოზირება ავადმყოფებში ღვიძლისა და თირკმელების დარღვეული ფუნქციით:

აუცილებელია სიფრთხილის დაცვა მედაზეპამის გამოყენებისას ავადმყოფებში ღვიძლისა და თირკმელების დარღვეული ფუნქციით. შეიძლება საჭირო გახდეს პრეპარატის დოზების შემცირება.

პაციენტებში თირკმლის უკმარისობით მედაზეპამისა და მისი მეტაბოლიტების გამოყოფა შემცირებულია, და ამიტომ შესაძლებელია მათი კუმულაცია ორგანიზმში.

დოზირება ხანდაზმული ასაკის ავადმყოფებში: ხანდაზმული ასაკის პაციენტები უფრო მგრძნობიარენი არიან ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე მოქმედი პრეპარატების მიმართ. ამ პაციენტებში მედაზეპამის გამოყენებისას რეკომენდებულია მაქსიმალურად მცირე დოზის დანიშვნა.

შენიშვნა: ხანგრძლივმა გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს წამალზე დამოკიდებულების განვითარება. პრეპარატის მიღების მკვეთრად შეწყვეტა არ შეიძლება. დოზის შემცირება ყოველთვის საჭიროებს კონტროლს ექიმის მიერ. მედაზეპამის მიღების მკვეთრად შეწყვეტამ შეიძლება გამოიწვიოს ძილისა და ხასიათის დარღვევები, ასევე ყურადღების კონცენტრაციის დარღვევა.

მედაზეპამით მკურნალობის დროს და 3 დღის განმავლობაში მისი გამოყენების შეწყვეტის შემდეგ სპირტიანი სასმელების მიღება არ შეიძლება.

გვერდითი მოვლენები:

ყველაზე ხშირი გვერდითი მოვლენებია:

- ძილიანობა, ყურების დაგუბება;

- თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა;

- გონების არევა და დეზორიენტაცია;

- ატაქსია.

ეს მოვლენები ყველაზე ხშირია ხანდაზმული ასაკის პირებში. ამ ასაკობრივი ჯგუფის პაციენტებში დოზის შესაბამისი შემცირება მნიშვნელოვნად აქვეითებს ამ არასასურველი მოქმედებების წარმოქმნის სიხშირეს.

იშვიათია:

- საერთო სისუსტე, ზოგჯერ გულყრა;

- პირის სიმშრალის შეგრძნება;

- მხედველობის დარღვევები (არამკვეთრი მხედველობა, დიპლოპია);

- დიზართრია გაურკვეველი მეტყველებით და არასწორი გამოთქმით;

- ამნეზია;

- კუნთების ტრემორი;

- დარღვევები კუჭ-ნაწლავის მხრივ;

- ლიბიდოს დაქვეითება;

- მენსტრუალური ციკლის დარღვევა;

- ღვიძლის ფუნქციის მოშლა;

- სისხლის მორფოლოგიური სურათის შეცვლა (ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი);

- შარდის გამოყოფის დარღვევები;

- არტერიული წნევის უმნიშვნელო დაქვეითება;

- კანის ალერგიული რეაქციები;

- პარადოქსული რეაქციები - ფსიქომოტორული შფოთვა, უძილობა, მომატებული აგზნებადობა და აგრესია, კუნთების ტრემორი, კრუნჩხვები, პარადოქსული რეაქციები ყველაზე ხშირად ვლინდება ალკოჰოლის მიღების შემდეგ, ხანდაზმულ და ფსიქიურად დაავადებულ პაციენტებში;

- პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენება იწვევს წამალზედამოკიდებულების განვითარებას, ასევე აბსტინენციური სინდრომის განვითარებას მედაზეპამის მიღების უეცარი შეწყვეტის შემთხვევაში.

უკუჩვენებები:

* პრეპარატი არ უნდა გამოიყენონ პაციენტებმა ჰიპერმგრძნობელობით ბენზოდიაზეპინის წარმოებულების ან პრეპარატის ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ;

* ცენტრალური წარმოშობის სუნთქვის დარღვევების და სუნთქვის მწვავე უკმარისობის;

* დახურულკუთხოვანი გლაუკომის;

* ღვიძლის მწვავე უკმარისობის და მიასთენიის დროს, ასევე,

* ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში.

ორსულობა და ლაქტაცია:

* ორსულ ქალებში პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება.

პრეპარატის გამოყენებამდე აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.

* ლაქტაცია:

მედაზეპამი აღწევს დედის რძეში, ამიტომ თუ მეძუძური დედისათვის ნაჩვენებია პრეპარატის გამოყენება, ლაქტაცია უნდა შეწყდეს.

პრეპარატის გამოყენებამდე აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.

განსაკუთრებული მითითებები:

* მედაზეპამის მიღება უნდა მოხდეს ექიმის მკაცრი კონტროლის ქვეშ.

- პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენება იწვევს მისი მოქმედების თანდათანობით შესუსტებას ტოლერანტობის განვითარების შედეგად.

* პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს ფსიქოფიზიკური დამოკიდებულებისა და აბსტინენციური სინდრომის განვითარება მედაზეპამის უეცარი მოხსნის შემთხვევაში. აბსტინენციური სინდრომი ხასიათდება ფსიქომოტორული აგზნებით, რაც გამოიხატება შფოთვით, ვეგეტატიური დარღვევებითა და უძილობით.

* პრეპარატის მიღება არ შეიძლება ხანდაზმული ასაკის პაციენტებში (65 წლის ზევით), არასასურველი მოვლენების გაძლიერების გამო ამ ასაკობრივ ჯგუფში, ძირითადად ორიენტაციის დარღვევის გამო.

* მედაზეპამი სიფრთხილით გამოიყენება პაციენტებში ღვიძლისა და თირკმელების უკმარისობით (იხ. დოზირება), და ასევე ავადყმოფებში სუნთქვის ქრონიკული უკმარისობით.

* აუცილებელია სიფრთხილის დაცვა პრეპარატის გამოყენებისას ავადმყოფებში სისხლის მიმოქცევის უკმარისობით, ათეროსკლეროზით და ორგანული ცვილელებებით ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში.

* პარადოქსული რეაქციების წარმოქმნის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს.

* მედაზეპამით ხანგრძლივი მკურნალობის დროს რეკომენდებულია პერიოდული გამოკვლევის ჩატარება.

ზეგავლენა ავტოტრანსპორტის მართვისა და მექანიკურ მოწყობილობებთან მუშაობის უნარზე:

პრეპარატის მკურნალობის დროს და 3 დღის განმავლობაში მისი გამოყენების შეწყვეტის შემდეგ ავტოტრანსპორტის მართვა და მექანიზმებთან მუშაობა არ შეიძლება.

მედაზეპამით მკურნალობის დროს და 3 დღის განმავლობაში მის გამოყენების შეწყვეტის შემდეგ სპირტიანი სასმელების მიღება არ შეიძლება.

ჭარბი დოზიება:

მედაზეპამის ჭარბი დოზის მიღების შედეგად შესაძლოა გამოვლიდეს შემდეგი სიმპტომები: ძილიანობა, დეზორიენტაცია, მეტყველების შეფერხება, ხოლო მძიმე შემთხვევებში - გონების დაკარგვა და კომა.

სიცოცხლისათვის საშიში შეიძლება აღმოჩნდეს მოწამვლა, რომელიც გამოწვეულია მედაზეპამისა და ალკოჰოლის ან მედაზეპამისა და ცენტრალური ნერვული სისტემის დამთრგუნველი სხვა პრეპარატების კომბინირებით.

მედაზეპამით მოწამვლის შემთხვევაში აუცილებელია ღონისძიებათა ჩატარება, რომლებიც მიმართულია ორგანიზმის მიერ ჯერ შეუწოველი სამკურნალო პრეპარატის სწრაფ ელიმინაციაზე ან საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან მის აბსორბიციის შემცირებაზე (კუჭის ამორეცხვა, აქტივირებული ნახშირის მიღება, გულისრევა - იმ შემთხვევაში თუ გონება შენარჩუნებულია).

სპეციფიკურ ანტიდოტს წარმოადგენს ფლუმაზენილი.

ჭარბი დოზის მიღების შემთხვევაში აუცილებელია ექიმთან მიმართვა.

თუ პრეპარატი არ იქნა მიღებული დღეღამის დანიშნულ დროს და პრეპარატის შემდეგი დოზის მიღებამდე დარჩენილია საკმარისი დრო, გამოტოვებული დოზა სასწრაფოდ უნდა იქნეს მიღებული და გაგრძელდეს პრეპარატის რეგულარული მიღება.

ორმაგი დოზის მიღება გამოტოვებულის ანაზღაურების მიზნით არ შეიძლება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- მედაზეპამის დამთრგუნველი მოქმედებას ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე აძლიერებენ შემდეგი პრეპარატები: ნარკოტიკული ანალგეტიკები, ზოგადი ანესთეზის პრეპარატები, ფსიქოტროპული პრეპარატები, ანტიდეპრესანტები, ანტიჰისტამინური პრეპარატები, ცენტრალური მოქმედების ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატები.

- ალკოჰოლის გამოყენება მედაზეპამით მკურნალობის დროს აძლიერებს დამთრგუნველ მოქმედებას ცენტრალურ ნევრულ სისტემაზე და შეუძლია პარადოქსული რეაქციების პროვოცირება; ფსიქომოტორული აგზნება, აგრესიული საქციელი.

- ჩონჩხის კუნთების ტონუსის შემასუსტებელ საშუალებებთან ერთად გამოყენებული მედაზეპამი ახანგრძლივებს და აძლიერებს მათ მოქმედებას.

- P450 ციტოქრომის აქტივობის მაინდუცირებელი პრეპარატები (მაგ. ფენობარბიტალი, ფენიტოინი, კარბემაზეპინი) მოქმედებს 1.4-ბენზოდიაზეპინის წარმოებულების ბიოტრანსფორმაციის პროცესზე და იწვევს მათ ფარმაკოლიგიური მოქმედების შეცვლას.

- ანტიბაქტერიული პრეპარატები, მაგ. ერითრომიცინი, ანტიმიკოზური პრეპარატები, მაგ. კეტოკონაზოლი, ანტივირუსული პრეპარატები, ვინაიდან წარმოადგენენ P450 ციტოქრომზე დამოკიდებული ენზმიების ინჰიბიტორებს, შეუძლიათ შეანელონ 1.4-ბენზოდიაზეპინის წარმოებულების მეტაბოლიზმი და ხელი შეუწყონ სისხლის პლაზმაში მათი კონცენტრაციის ზრდას, და ამით გააძლიერონ, მათი ფარმაკოლოგიური მოქმედება.

- ვინაიდან დისულფირამი და ციმეტიდინი წარმოადგენენ P450 ციტოქრომის ინჰიბიტორებს, ამუხრუჭებენ 1.4-ბენზოდიაზეპინის წარმოებულების ბიოტრანსფორმაციის პროცესებს და აძლიერებენ ცნს-ზე მათ დამთრგუნველ მოქმედებას.

- თეოფილინსა და კოფეინს შეუძლიათ შეამცირონ ძილიანობის გამოვლინების სიხშირე ბენზოდიაზეპინების მიღების შემდეგ (მედაზეპამის ჩათვლით), ვინაიდან გააჩნიათ მასტიმულირებელი მოქმედება ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე და შეუძლიათ ღვიძლის ენზიმების ინდუცირება, რომლებიც პასუხს აგებენ პრეპარატების მეტაბოლიზმზე, თეოფილინითა და კოფეინით გამოწვეული ეს ეფექტი შესაძლოა არ ჰქონდეს მწეველებს.

- პერორალურ კონტრაცეპციულ საშუალებებს შეუძლია გააძლიერონ მედაზეპამის მოქმედება.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ, სინათლისა და ნესტისგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

CEFTRIAXONE

მწარმოებელი: BIOCHEMIE, ავსტრია

მოქმედი ნივთიერება: ცეფტრიაქსონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინფუზიო ხსნარი: ფლაკონში

1 ფლ.

ცეფტრიაქსონის ნატრიუმი ......    1 გ

1 ფლ.

ცეფტრიაქსონის ნატრიუმი ......... 2 გ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ცეფტრიაქსონი თრგუნავს გრამდადებითი და გრამუარყოფითი ბაქტერიების უჯრედის კედლის სინთეზს და აქტიურია β ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი მიკრობების წინააღმდეგ.

ცეფტრიაქსონი მოქმედებს შემდეგ მიკრობებზე:

გრამდადებითი აერობული მიკრობები: Staphylococcus aureus (პენიცილინაზს მაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით), Staphylococcus epidermidis, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Streptococcus viridans;

გრამუარყოფითი აერობული მიკრობები:

Acinetobacter calcoaceticus, Enterobacter aerogenes, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Haemophilus influenzae (პენიცილინაზს მაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით), Haemophilus parainfluenzae, Klebsiella spp. (მათ შორის Klebsiella pneumoniae), Moraxella catarrhalis, (პენიცილინაზს მაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით), Morganella morganii, Neisseria gonorrhoeae (მათ შორის, პენიცილინაზს მაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით), Neisseria meningitidis, Proteus mirabilis, Proteus vulgaris, Serratia spp. (მათ შორის, Serratia marcescens); ცალკეული შტამები Pseudomonas aeruginosa ასევე მგრძნობიარეა; ანაერობები: Bacteroides fragilis), Clostridium spp. (გარდა Clostridium difficile), Peptostreptococcus spp.

ცეფტრიაქსონი ხასიათდება აქტივობით in vitro შემდეგი მიკროორგანიზმების უმრავლესობა შტამების მიმართ თუმცა ამის კლინიკური მნიშვნელობა არ არის ცნობილი: Citrobacter diversus, Citrobacter freundii, Providencia spp., Providencia rettgeri, Salmonella spp., (Salmonella typhi ჩათვლით), Shigella spp.; Streptococcus agalactiae, Bacteroides bivius, Bacteroides melaninogenicus. მეტიცილინისადმი რეზისტენტულ  სტაფილოკოკები მდგრადია ცეფალოსპორინების მიმართაც, მათ შორის  ცეფტრიაქსონის მიმართაც, მრავალი შტამი  D ჯგუფის სტრეპტოკოკებისა და ენტეროკოკებისა, მათ შორის Enterococcus faecalis, ასევე მდგრადია ცეფტრიაქსონის მიმართ.

ფარმაკოკინეტიკა:

აბსორბცია: პრეპარატს ახასიათებს სრული აბსორბცია.

განაწილება: ინტრავენური გადასხმის დროს იგი სწრაფად გადადის ინტერსტიციულ სითხეებში და ინარჩუნებს ბაქტერიციდულ მოქმედებას 24 საათის განმავლობაში.

ცეფტრიაქსონი სისხლში შექცევადად უკავშირდება ალბუმინს. იგი ხასიათდება მენინგეალურ გარსში შეღწევადობით.

50-100 მგ/კგ-ზე ცეფტრიაქსონის ინტრავენური ინექციის შემდეგ 24 საათში მენინგეალურ სითხეში აღინიშნება 1.4 მგ ლიტრზე მისი კონცენტრაცია. მოზრდილებში 50 მგ/კგ-ზე ინექციის შემდეგ 2-24 საათში პრეპარატის კონცენტრაცია უფრო მეტია იმ კონცენტრაციაზე, რომელიც საჭიროა პათოგენური მიკრობების დათრგუნვისათვის.

ცეფტრიაქსონი აღწევს პლაცენტაში და მცირე კონცენტრაციით გადადის დედის რძეში.

იგი არ განიცდის მეტაბოლიზმს ორგანიზმში,

ელიმინაცია: წამლის 50-60% შეუცვლელი სახით გამოიყოფა თირკმელებით, ხოლო 40-50% ნაღვლის საშუალებით.

მოზრდილებში წამლის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 8 საათს.

ჩვილ ბავშვებში თირკმელებით გამოიყოფა პრეპარატის 70%. ბავშვებში და 75 წლის ასაკის ზევით პირებში ელიმინაციის და ნახევარგამოყოფის პერიოდი 2-ჯერ მეტია, ვიდრე მოზრდილებში.

თირკმელების და ღვიძლის დაზიანებისას ცეფტრიაქსონის ფარმაკოკინეტიკა უმნიშვნელოდ იცვლება, ისევე როგორც ელიმინაციის ხანგრძლივობა.

ჩვენებები:

გამოიყენება ცეფტრიაქსონისადმი მგრძნობიარე მიკრობებით გამოწვეული ინფექციების დროს:

• სეფსისი;
• მენინგიტი;
• მუცლის ღრუს ინფექციები;
• ძვლების, სახსრების, რბილი ქსოვილების ინფექცია;
• პერიოპერაციული ინფექციის პროფილაქტიკა;
• იმუნოდეფიციტიან პაციენტებში ინფექციის დროს;
• თირკმელების და საშარდე გზების ინფექციის დროს;
• პნევმონიის, ოტიტის, ფარინგიტის დროს;
• გენიტალური ორგანოების ინფექციები;
• ლაიმას დაავადების მეორე სტადიაში.

მიღების წესი და დოზირება:

ცეფტრიაქსონის ინტრავენური გამოყენების დროს 250 და 500 მგ-იან ფლაკონს შეერევა 5 მლ გამხსნელი, 1 გ-იანს - 10 მლ, 2 გ-იანს - 19 მლ, ხოლო 2 გრამის ინფუზიისას - 40 მლ ხსნარი.

კუნთებში გამოყენებისას ცეფტრიაქსონი იხსნება 250 და 500 მგ-იანი 2 მლ ლიდოკაინში, ხოლო 1 გ იხსნება 3.5 მლ ლიდოკაინში.

ინტრავენური ინფუზია უნდა მიმდინარეობდეს ნელა, მინიმუმ 30 წუთის განმავლობაში.

დოზირება მოზრდილებში: რეკომენდეულია 1-2 გრამი ცეფტრიაქსონი დღეში.

მძიმე ინფექციის დროს დოზა შეიძლება გაიზარდოს 4 გრამამდე დღეში.

2 კვირამდე ასაკის ჩვილ ბავშვებში რეკომენდებულია 20-დან 50 მგ/კგ-ზე ცეფტრიაქსონი;

3 კვირის ასაკიდან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში რეკომენდებული დოზაა 20-80 მგ/კგ-ზე.

ხანდაზმულებში რეკომენდებული დოზა არ იცვლება.

პრეპარატით მკურნალობა წყდება ტემპერატურის ნორმალიზებიდან 48-72 საათის შემდეგ.

დოზირების განსაკუთრებული რეჟიმები:

- მენინგიტის დროს ცეფტრიაქსონის რეკომენდებული დოზა ჩვილებში და ბავშვებში შეადგენს 100 მგ/კგ-ზე დღეში. დადებით შედეგი აღინიშნება 4 დღეში, Haemophilus influenzae-ს დროს 6 დღეში, Streptococcus pneumoniae-ს დროს 7 დღეში, ხოლო ენერობაქტერიის შემთხვევაში კი 10-14 დღეში.

- გონორეის დროს რეკომენდებულია ერთჯერადი დოზა 250 მგ.

- პრეოპერაციული პროფილაქტიკისთვის რეკომენდებული ცეფტრიაქსონი 1-2 გრამი. (ერთჯერადი დოზა).

- ლაიმას დაავადების დრო - 1-2 გ დღეში, ან ყოველ12 საათში  (4 გრამამდე დღეში) 10 დღიდან 4 კვირამდე დროის განმავლობაში.

- თირკმელების მძიმე დაზიანებისას (კრეატინინის კლირენსი

გვერდითი მოვლენები:

კუჭ-ნაწლავის მხრივ: დიარეა, გულისრევა, ღებინება, სტომატიტი.

ჰემატოლოგიური ცვლილებები: ეოზინოფილია, ლეოკიპენია, გრანულცოტოპენია, ჰემოლიზური ანემია, თრომბოციტოპენია.

კანის მხრივ: ეგზანთემა, ალერგიული დერმატიტი, ქავილი, ურტიკარია, შეშუპება, ერითემა.

სხვადასხვა: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ღვიძლის ფერმენტების დონის მომატება, ოლიგურია. კრისტალურია, შრატში კრეატინინის კონცენტრაციის მომატება, ანაფილაქსიური რეაქცია.

ცალკეული შემთხვევებში აღინიშნება ფსევდომემბრანული კოლიტი, ჰემოკოაგულაციის ცვლილებები.

ლაბორატორიული მონაცემები: იშვიათად კუმბსის დადებითი რეაქცია, ხოლო შარდის მხრივ შაქრის ცრუ დადებით რეაქციას შეიძლება ჰქონდეს ადგილი.

უკუჩვენებები:

* ცეფალოსპორინებისადმი და პენიცილინისადმი მომატებული მგრძნობელობა (ჯვარედინი ალერგია);

* ცეფტრიაქსონი სხვა ცეფალოსპორინების მსგავსად ბილირუბინს ალბუმინისაგან ანთავისუფლებს, რის გამოც ჩვილებში საშიშია მისი გამოყენება შესაძლო ენცეფალოპათიის განვითარების გამო.

ორსულობა და ლაქტაცია:

* ორსულობის პირველ ტრიმესტრში ცეფტრიაქსონით მკურნალობა რეკომენდებული არ არის.

* რადგან პრეპარატი დედის რძეში გადადის, მკურნალობისას ძუძუთი კვება უნდა შეწყდეს.

განსაკუთრებული მითითებები:

* არ არის რეკომენდებული ცეფტრიაქსონის სხვა წამლებთან ერთად ინფუზია.

* ანაფილაქსის შემთხვევაში საჭიროა ადრენალინის ან გლუკოკორტიკოიდების შეყვანა.

* მკურნალობის დროს ნაღვლის ბუშტში ულტრაბგერითი გამოკვლევით დადგენილი ჩრდილები ცეფტრიაქსონის კალციუმის მარილებზე მეტყველებს, რაც კონსერვატულ მკურნალობას საჭიროებს.

* საჭიროა მკურნალობის დროს სისხლის რეგულარული ანალიზი.

* მძიმე დიარეა, ფსევდომემბრანული კოლიტის მანიშნებელი შეიძლება იყოს, რაც მკურნალობის შეწყვეტას და ვანკომიცინის დანიშვნას მოითხოვს.

* პაციენტები ვიტამინ K-ს ნაკლებობით საჭიროებენ მკურნალობისას ამ ვიტამინის დამატებას.

ჭარბი დოზირება:

ჰემოდიალიზი და პერიტონეული დიალიზი არ ამცირებს სისხლში ცეფტრიაქსონის კონცენტრაციას, ამიტომ ჭარბი დოზირებისას რეკომენდებულია სიმპტომური მკურნალობა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- სიფრთხილეა საჭირო ცეფტრიაქსონის ამინოგლიკოზიდებთან და შარდმდენებთან ერთად დანიშვნის დროს.

- ცეფტრიაქსონს ნ-მეთილთიოტეტრაზოლის ჯგუფი არ გააჩნია და იგი არ იწვევს ეთანოლის აუტანლობას და სისხლდენას სხვა ცეფალოსპორინებისგან განსხვავებით.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისგან დაცულ ადგილას. მომზადებული ხსნარი გამოიყენება პირველი 6 საათის განმავლობაში ოთახის ტემპერატურის დროს.

საერთაშორისო დასახელება:

MEDROXYPROGESTERONE

მწარმოებელი: ORGANON

მოქმედი ნივთიერება: მედროქსიპროგესტერონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

პროგესტაგენი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

სუსპენზია: ფლაკონში

1 მლ

მედროქსიპროგესტერონის აცეტატი ...........  150 მგ

ვრცლად დეპო–პროვერა

ფარმაკოლოგიური თვისებები

მეგესტროლი წარმოადგენს სიმსივნის საწინააღმდეგო პროგესტენს, რომლის მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია პრეპარატის ანტილუთეინურ ეფექტთან და სტეროიდული ჰორმონების რეცეპტორებზე მის ზემოქმედებასთან.

ჩვენებები

• პალიატიური მკურნალობის სახით გამოიყენება სარძევე ჯირკვლის ჰორმონდამოკიდებული კიბოს  მოგვიანებით სტადიაში და მისი მარეციდივირებელი ფორმების დროს ქალებში მენოპაუზის პერიოდში.
• ენდომეტრიუმის მარეციდივირებელი და/ან მეტასტაზური კიბოს დროს დამატებით და/ან პალიატიური მკურნალობის სახით.

დოზირების რეჟიმი

სარძევე ჯირკვლის კიბოს დროს ინიშნება 160 მგ დღეში (40 მგ 4-ჯერ დღეში). ენდომეტრიუმის კარცინომის დროს - 40-320 მგ 4-ჯერ დღეში.

ეფექტური მკურნალობის საკმარის პერიოდად ითვლება პრეპარატით უწყვეტი მკურნალობა არანაკლებ 2 თვის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები

სხეულის წონაში მომატება, იშვიათად - თრომბოფლებიტი, ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლია, ალოპეცია, გულისრევა და ღებინება, შეშუპებები, საშვილოსნოდან პროფუზული სისხლდენები, ქოშინი, სიმსივნის ადგილას ჰიპერემია, ჰიპერგლიკემია, გამონაყარი.

უკუჩვენებები

* პრეპარატის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

განსაკუთრებული მითითებები

პრეპარატის გამოყენება ქირურგიული, ქიმიოთერაპიული ან სხივური მკურნალობის ნაცვლად, აგრეთვე ორსულობის ტესტის დასადგენად ნებადართული არ არის.

ჩვენება:

- დედის და ნაყოფის ჯანრთელობისთვის (პრეეკლამფსია, ნაადრევი მშობიარობა, მცირე წონა დაბადებისას).
- ჰიპერტრიგლიცერედიმეია, დაკავშირებული წარბ წონასთან, დიაბეტთან, ჰიპერტანზიასთან და ათეროსკლეროზთან.
- ძვლების დაავადებები: ოსტეომიელიტი, მოტეხილობა, ოსტეოპოროზი, ოსტეოართროზი
- არტერიული ჰიპერტენზია, გულის იშემიური დაავადება, ათეროსკლეროზი
- ლიპიდური ცვლის დარღვევით განპირობებული მდგომარეობების პეოფილაქტიკა
- აუტოიმუნური დაავადებები: გაფანტული სკლეროზი, რევმატოიდული ართრიტი, სისტემური სკლეროდერმია
- შაქრიანი დიაბეტი და მისი გართულებების პროფილაქტიკა
- ნერვული სისტემის დაავადებები: ყურადღების და მეხსიერების დაქვეითება ,ამნეზია, დემენცია, ალცჰეიმერის დაავადება, შფოთვა, დეპრესია, შაკიკი
- უნაყოფობა, პროსტატის ჰიპერპლაზია
- პრედმენსტრუალური სინდრომი, მენორაგია, საშვილოსნოს ფიბრომიომა, კლიმაქტერული სინდრომი, ფიბროზულ-კისტოზური მასტოპათია
- ავთვისებიანი ახალწარმონაქმნების პროფილაქტიკა
- კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება
- ბავშვის ნერვული სისტემის განვითარებისათვის
- თვალის დაავადებები, გლაუკომა

დოზირება:

1-3 წლამდე ომეგა 3 (EPA, DHA)-15 მგ/კგ, ტაბლეტი 250 მგ. დღეში
3-6 წლამდე 1 კაფსულა დღეგამოშვებით, ტაბლეტი 250-500 მგ. დღეში,
15 წლიდან 1-2 კაფსულა და 1 ტაბლეტი დღეში,
ორსულები და მეძუძურები დღეში 1-2 ტაბლეტი და 1-2 კაფსულა.
მომატებული ქოლესტერინის შემთხვევაში მკურნალობის კურსი შეადგენს არანაკლებ 3 თვეს.
მიიღება სადილის დროს ან შემდეგ.

მეგაფორსი  მულტივიტამინებისა და მინერალების კომპლექსი.

გამოშვების ფორმა: №20

• ხელს უშლის ნაადრევ დაბერებას;
• გააჩნია სიმსივნის საწინააღმდეგო და ანტირადიაციული თვისებები;
• აუმჯობესებს სქესობრივ ფუნქციას;
• ახდენს ანტიოქსიდანტურ და ანტიათეროგენულ მოქმედებას;
• აჩქარებს ვიუსული და სხვა ინფექციების დროს გამოჯანმრთელების პროცესს;
• ეფექტურია გადატანილი სტრესისა და გადაღლილობის სიმტომების მოსახსნელად;
• აუმჯობესებს პაციენტის ცხოვრების ხარისხსა და ზრდის შრომისუნარიანობას;
• აუმჯობესებს მხედველობას;
• აქვეითებს გულის იშემიური დაავადების განვითარების რისკს.

მეგაფორსი – შემადგენლობა არის ოპტიმალური და იგი აკმაყოფილებს ვიტამინების, მინერალების, ნახშირწყლების, ამინომჟავების, ლიპიდების, და მცენარეული ექსტრაქტების ადამიანის ორგანიზმში დღიურ მოთხოვნილებას;

მეგაფორსი – ავლენს ზოგად მასტიმულირებელ და მატონიზირებელ მოქმედებას, ამაღლებს ორგანიზმის ბუნებრივ მდგრადობას გარემოს მავნე ფაქტორების მიმართ, ეხმარება ორგანიზმს ნივთიერებათა ცვლის ნორმალიზებაში. იგი შეიცავს შეუცვლელ ამინომჟავებს: არგინინის და ლიზინს, ბიოკომპონენტებს, ფუტკრის რძეს (როიალ ჟელე) და ჟენშენის ექსტრაქტს, ესენციურ ფოსფოლიპიდებს – ლეციტინს და ქოლინს.

მეგაფორსი – შემავალი 33 კომპონენტის რაოდენობა ზუსტად არის გათვლილი ადამიანის სადღეღამისო მოთხოვნილებაზე.

დოზირება: 1–2 კაფსულა დღეში. შესაძლოა ხანგრძლივი გამოყენება.

შემადგენლობა:

ვიტ.A(75% რეტინოლის აცეტატი/25% ბეტა კაროტინი) ...........  5000 ს.ე.

კალცი (დ–კალციუმის ფოსფატი)  59მგ

ვიტ. C(ასკორბინის მჟავა) .........................................  150მგ

ფოსფორი (დ–კალციუმის ფოსფატი)  39მგ

ვიტ. D3 (ქოლეკალციფეროლი) ................................ .. 400 ს.ე.

მაგნიუმი (ოქსიდი) 1მგ

ვიტ. E (D-ალფა ტოკო სუქცინატი) ................................ 245 ს.ე.

თუთია (ოქსიდი) .....................................................     15მგ

ვიტ. K1 (ფიტონადიონი)  .............................................   8მკგ

სელენი (ამინომჟავა ხელატი) ........................................ 50მკგ

ვიტ. B1(თიამინი)  ........................................................  5მგ

სპილენძი (ოქსიდი) ...................................................... 2მგ

ვიტ. B2 (რიბოფლავინი)  ..............................................  5მგ

მარილი  ..................................................................... 27მგ

ვიტ. B6 (პიროქსიდინი)  .............................................   4მგ

ქრომი (ამინომჟავა ხელატი) .......................................... 150მკგ

მოლიბდენი (ამინომჟავა ხელატი) ................................   75მკგ

ფოლიუმის მჟავა .......................................................... 500მკგ

პანთოტენის მჟავა .......................................................   10მგ

კალიუმქლორიდი  ......................................................   30მგ

ჟენ–შენი (10% ექსტრაქტი) .........................................   20მგ

ბორკარბიდი (ამინო მჟავა ხელატი)  ............................. 130მკგ

რიოალ ჟელე (ფუტკრის რზე) ......................................  20მგ

ლ–ლიზინი  ...............................................................  20მგ

ლ –არგინინი  ...........................................................   20მგ

ლეციტინი (სოიო)  ....................................................  50მგ

ქოლინი ...................................................................   25მგ.