საერთაშორისო დასახელება:

AMBROXOL

მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი,საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: ამბროქსოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მუკოლიზური და ამოსახველებელი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: ბლისტერზე 10 კაფს., შეფუთვაში 5 ბლისტერი.

1 კაფს.

ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი ................    75 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი ბენზილამინების ჯგუფის ბრომჰექსინის აქტიური მეტაბოლიტია, რომელიც ხასიათდება მუკოლიზური და ამოსახველებელი მოქმედებით.

პრეპარატი ასტიმულირებს ბრონქების ლორწოვანი გარსის ადენოციტების მიერ სეკრეტის გამოყოფას, რითაც ხელს უწყობს ნახველის გათხიერებას. იგი ააქტივებს ჰიდროლიზურ ფერმენტებს და აძლიერებს ლიზოსომების გამოთავისუფლებას კლარის უჯრედებიდან, რაც იწვევს ბრონქულ სეკრეტში მჟავე მუკოპოლისაქარიდების დაშლას. ლიზლი SR-ის მოქმედებით ძლიერდება სურფაქტანტის წარმოქმნის პროცესი ალვეოლებსა და ბრონქებში, რაც ასევე აუმჯობესებს ბრონქული სეკრეტის რეოლოგიურ მაჩვენებლებს. ამცირებს მის სიბლანტესა და ადჰეზიურ თვისებებს. ლიზლი SR ასტიმულირებს ბრონქების მოციმციმე ეპითელუმის წამწამების მოძრაობას, რაც ხელს უწყობს ნახველის ევაკუაციას, ამცირებს ბრონქების სპასტიკურ ჰიპერრეაქტიულობას. პრეპარატი ხასიათდება ანთების საწინააღმდეგო და ანტიოქსიდანტური მოქმედებით, ზრდის ადგილობრივ იმუნიტეტს.

ლიზლი SR-ის მოქმედება იწყება მიღებიდან 30 წთ-ის შემდეგ. მაქსიმალური თერაპიული ეფექტი ვლინდება მკურნალობის მესამე დღეს.

ფარმაკოკინეტიკა:

ლიზლი SR-ის პერორალური მიღებისას ამბროქსოლი თანდათანობით გამოთავისუფლდება კაფსულირებული მასიდან და მთლიანად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მაქსიმალურ კონცენტრაციას პლაზმაში 0.5-3 სთ-ში აღწევს. პრეპარატის ბიოშეღწევადობა შეადგენს დაახლოებით 70%-ს. პლაზმის  ცილებს უკავშირდება მისი 80%.

მაღალი ტროპიზმის გამო, იგი ადვილად ნაწილდება ბრონქების ლორწოვან გარსსა და ფილტვის ქსოვილში. ამბროქსოლი გადის ჰემატოენცეფალურ და პლაცენტურ ბარიერებს, მისი კონცენტრაცია ნაყოფის პლაზმაში დედის პლაზმასთან შედარებით 2-4-ჯერ მეტია. პრეპარატი გადადის დედის რძეში. ამბროქსოლის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 8-10 სთ-ს. T_1/2 ხანგრძლივდება თირკმლის მძიმე ქრონიკული უკმარისობის დროს და არ იცვლება ღვიძლის ფუნქციის დარღვევისას. პრეპარატი პირველად მეტაბოლიზმს განიცდის ღვიძლში არააქტიური კონიუგატების (დიქრომანტრანილის მჟავა, გლუკურონიდები) წარმოქმნით. ორგანიზმიდან გამოიყოფა თირკმლების საშუალებით: 90% - წყალში ხსნადი მეტაბოლიტების სახით, 5% - უცვლელი სახით. ამბროქსოლი არ განიცდის კუმულაციას.

ჩვენება:

• სასუნთქი სისტემის მწვავე და ქრონიკული დაავადებები, რომელთაც თან ახლავს ნახველის გაძნელებული გამოყოფა: ბრონქიტი, ბრონქიოლიტი, ბრონქული ასთმა, პნევმონია, მუკოვისციდოზი, ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადება, ბრონქოექტაზიური დაავადება;
• ბრონქებსა და ფილტვებში შეგუბებით მიმდინარე დაავადებების პროფილაქტიკა (ქირურგიული ოპერაციების შემდეგ, ტრავმების დროს და სხვა).

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებსა და ბავშვებში 12 წლის ასაკის ზემოთ ინიშნება თითო კაფსულა ერთხელ დღეში ერთსა და იმავე დროს.

ლიზლი SR მიიღება ჭამის შემდეგ დიდი რაოდენობით სითხესთან ერთად რაც ხელს უწყობს პრეპარატის მუკოლიზური მოქმედების გაძლიერებას. მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება ინდივიდუალურად ექიმის მიერ და დამოკიდებულია ავადმყოფობის სიმძიმის ხარისხზე. პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენება საჭიროებს ექიმის მეთვალყურეობას. დოზირების რეჟიმის დარღვევისას მკურნალობის ეფექტი მცირდება.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატის რეკომენდებული დოზებით მიღებისას გვერდითი მოვლენები არ აღინიშნება.

იშვიათად მოსალოდნელია:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: დისპეფსიური მოვლენები;

სასუნთქი სისტემის მხრივ: სასუნთქი გზების ლორწოვანი გარსის სიმშრალე, რინორეა;

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ქავილი, ჭინჭრის ციება, ანგიონევროზული შეშუპება; ცალკეულ შემთხვევებში - ალერგიული კონტაქტური დერმატიტი; ერთეულ შემთხვევებში - ანაფილაქსიური ტიპის რეაქციები (მათ შორის, ანაფილაქსიური შოკი);

სხვა: ზოგადი სისუსტე, თავის ტკივილი, დიზურია.

უკუჩვენება:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის ან ბრომჰექსინის მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

* ლიზლი SR-ის გამოყენება ორსულობის I ტრიმესტრში არ არის რეკომენდებული.

* პრეპარატის მიღება ორსულობის II და III ტრიმესტრში დასაშვებია იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მოსალოდნელი უარყოფითი მოქმედების პოტენციურ რისკს.

* პრეპარატი გადადის დედის რძეში, რის გამოც მკურნალობის პერიოდში საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

განსაკუთრებული მითითებები:

* ლიზლი SR სიფრთხილით გამოიყენება თირკმლის ფუნქციის დარღვევის ან/და ღვიძლის მძიმე დაზიანების შემთხვევაში;

* მოტორული ბრონქოპათიის დროს, ვინაიდან მოსალოდნელია ნახველის ევაკუაციის შეფერხება;

* პრეპარატმა შეიძლება გავლენა იქონიოს კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების კლინიკურ სურათზე;

* პაციენტი უნდა იყოს ინფორმირებული, რომ მდგომარეობის გაუარესების ან გვერდითი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში საჭიროა მიმართოს ექიმს.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:

პრეპარატი არ მოქმედებს სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარსა და ყურადღების კონცენტრაციაზე.

ჭარბი დოზირება:

პრეპარატის დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში მოსალოდნელია შემდეგი სიმპტომები:

გულისრევა, ღებინება, ფაღარათი და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის სხვა დარღვევები, ძლიერი ჰიპერდოზირების შემთხვევაში შესაძლებელია მკვეთრი არტერიული ჰიპოტენზია.

მკურნალობა: პრეპარატის მიღების შეწყვეტა, ღებინების გამოწვევა, კუჭის ამორეცხვა (მხოლოდ ექსტრემალური ჰიპერდოზირების შემთხვევაში პრეპარატის მიღებიდან 1-2 სთ-ის განმავლობაში, სითხეების (რძე, ჩაი), ცხიმიანი საკვების მიღება, გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ფუნქციის მუდმივი კონტროლი, აუცილებლობის შემთხვევაში - სიმპტომური მკურნალობის ჩატარება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- ლიზლი SR ხელს უწყობს ბრონქების ლორწოვან გარსსა და ბრონქულ სეკრეტში ანტიმიკრობული საშუალებების (ამოქსიცილინი, ცეფუროქსიმი, ერითრომიცინი, დოქსიციკლინი, სულფანილამიდები) შეღწევას.

- ამბროქსოლის თეოფოლინთან ერთად გამოყენებისას იზრდება მისი კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში, რაც მკურნალობის ვადის შემცირების შესაძლებლობას იძლევა. მონაცემები ამბროქსოლისა და ბრონქული ასთმის ბაზისურ თერაპიაში გამოყენებული სხვა საშუალებების (ბრონქოდილატატორები, მეთილქსანთინის წარმოებულები, კორტიკოსტეროიდები) ურთიერთქმედების შესახებ არ მოიპოვება.

- არ არის რეკომენდებული პრეპარატის დანიშვნა ხველის საწინააღმდეგო საშუალებებთან (მათ შორის, კოდეინთან) ერთად, რადგან ხველის შესუსტება აფერხებს ნახველის გამოყოფას.

- შესაძლებელია ამბროქსოლის გამოყენება საგულე გლიკოზიდებთან, დიუეზულ და ტოკოლიზურ საშუალებებთან ერთად.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

AMBROXOL

მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი, საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: ამბროქსოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მუკოლიზური და ამოსახველებელი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 5 ბლისტერი.

1 ტაბ.

ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი .............     30 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

მიკროკრისტალური ცელულოზა, ლაქტოზის მონოჰიდრატი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, გასუფთავებული ტალკი, კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, მაგნიუმის სტეარატი.

სიროფი: ფლაკონში დოზირებული ხუფით 100 მლ.

5 მლ

ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი ............    15 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

შაქარი, თხევადი სორბიტოლი, პროპილენგლიკოლი, მეთილპარაბენი, პროპილპარაბენი, ლიმონმჟავა, ფორთოხლის არომატიზატორი, გასუფთავებული წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ამბროქსოლის ჰიდროქლორიდი ბენზილამინების ჯგუფის ბრომჰექსინის აქტიური მეტაბოლიტია, რომელიც ხასიათდება მუკოლიზური და ამოსახველებელი მოქმედებით.

პრეპარატი ასტიმულირებს ბრონქების ლორწოვანი გარსის ადენოციტების მიერ სეკრეტის გამოყოფას, რითაც ხელს უწყობს ნახველის გათხიერებას. იგი ააქტივებს ჰიდროლიზურ ფერმენტებს და აძლიერებს ლიზოსომების გამოთავისუფლებას კლარის უჯრედებიდან, რაც იწვევს ბრონქულ სეკრეტში მჟავე მუკოპოლისაქარიდების დაშლას. ლიზლის მოქმედებით ძლიერდება სურფაქტანტის წარმოქმნის პროცესი ალვეოლებსა და ბრონქებში, რაც ასევე აუმჯობესებს ბრონქული სეკრეტის რეოლოგიურ მაჩვენებლებს, ამცირებს მის სიბლანტესა და ადჰეზიურ თვისებებს. პრეპარატი, სურფაქტანტის სინთეზის სტიმულირებით, ამცირებს რესპირაციული დისტრეს-სინდრომის განვითარების რისკს ახალშობილებში (მათ შორის, დღენაკლულებში). ლიზლი ასტიმულირებს ბრონქების მოციმციმე ეპითელიუმის წამწამების მოძრაობას, რაც ხელს უწყობს ნახველის ევაკუაციას, ამცირებს ბრონქების სპასტიკურ ჰიპერრეაქტიულობას. პრეპარატი ხასიათდება ანთების საწინააღმდეგო და ანტიოქსიდანტური მოქმედებით, ზრდის ადგილობრივ იმუნიტეტს. პრეპარატის მოქმედება იწყება მიღებიდან 30 წთ-ის შემდეგ და გრძელდება 6-12 სთ-ის განმავლობაში (დოზის შესაბამისად). მაქსიმალური თერაპიული ეფექტი ვლინდება მკურნალობის მესამე დღეს.

ფარმაკოკინეტიკა:

ლიზლი სწრაფად და თითქმის მთლიანად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მაქსიმალურ კონცენტრაციას პლაზმაში 0.5-3 სთ-ში აღწევს. პრეპარატის ბიოშეღწევადობა შეადგენს დაახლოებით 70%-ს. პლაზმის ცილებს უკავშირდება მისი 80%.

მაღალი ტროპიზმის გამო, პრეპარატი ადვილად ნაწილდება ბრონქების ლორწოვან გარსსა და ფილტვის ქსოვილში. ამბროქსოლი გადის ჰემატოენცეფალურ და პლაცენტურ ბარიერებს, მისი კონცენტრაცია ნაყოფის პლაზმაში დედის პლაზმასთან შედარებით 2-4-ჯერ მეტია. პრეპარატი გადადის დედის რძეში. ამბროქსოლის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 8-10 სთ-ს. T_1/2 ხანგრძლივდება თირკმლის მძიმე ქრონიკული უკმარისობის დროს და არ იცვლება ღვიძლის ფუნქციის დარღვევისას. პრეპარატი პირველად მეტაბოლიზმს განიცდის ღვიძლში არააქტიური კონიუგატების (დიბრომანტრანილის მჟავა, გლუკურონიდები) წარმოქმნით. ორგანიზმიდან გამოიყოფა თირკმლების საშუალებით: 90% - წყალში ხსნადი მეტაბოლიტების სახით, 5% - უცვლელი სახით. ამბროქსოლი არ განიცდის კუმულაციას.

ჩვენებები:

• სასუნთქი სისტემის მწვავე და ქრონიკული დაავადებები, რომელთაც თან ახლავს ნახველის გაძნელებული გამოყოფა: ბრონქიტი, ბრონქიოლიტი, ბრონქული ასთმა, პნევმონია, მუკოვისციდოზი, ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადება, ბრონქოექტაზიური დაავადება;
• ბრონქებსა და ფილტვებში შეგუბებით მიმდინარე დაავადებების პროფილაქტიკა (ქირურგიული ოპერაციების შემდეგ, ტრავმების დროს და სხვა).

მიღების წესი და დოზირება:

ტაბლეტები:

მოზრდილებსა და ბავშვებში 12 წლის ასაკის ზემოთ მკურნალობის დაწყებიდან პირველი 2-3 დღის განმავლობაში რეკომენდებულია 1 ტაბლეტი (30 მგ) 3-ჯერ დღეში, შემედგ 1 ტაბლეტი 2-ჯერ ან 1/2 ტაბლეტი (15 მგ) 3-ჯერ დღეში. საჭიროების შემთხვევაში თერაპიული ეფექტის გასაძლიერებლად შესაძლებელია 2 ტაბლეტის (60 მგ) დანიშვნა 2-ჯერ დღეში.

5-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში ინიშნება 1/2 ტაბლეტი 2-3-ჯერ დღეში.

სიროფი:

მოზრდილებსა და ბავშვებში 12 წლის ასაკის ზემოთ მკურნალობის დაწყებიდან პირველი 2-3 დღის განმავლობაში რეკომენდებულია 10 მლ 3-ჯერ დღეში, შემდეგ 10 მლ 2-ჯერ ან 5 მლ 3-ჯერ დღეში.

მოზრდილებში შესაძლებელია 20 მლ-ის მიღება 2-ჯერ დღეში თერაპიული ეფექტის მისაღწევად.

5-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში რეკომენდებული 5 მლ 2-3-ჯერ დღეში.

2-დან 5 წლამდე ასაკის ბავშვებში რეკომენდებულია 2.5 მლ 3-ჯერ დღეში.

2 წლამდე ასაკის ბავშვებში ინიშნება 2.5 მლ 2-ჯერ დღეში.

ლიზლი (ტაბლეტები ან სიროფი) მიიღება ჭამის შემდეგ დიდი რაოდენობის სითხესთან ერთად, რაც ხელს უწყობს პრეპარატის მუკოლიზური მოქმედების გაძლიერებას.

თირკმლის მწვავე უკმარისობის ან ღვიძლის ფუნქციის მძიმე დარღვევის შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატის დოზის შემცირება ან მიღებებს შორის ინტერვალის გაზრდა. მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება ინდივიდუალურად ექიმის მიერ და დამოკიდებულია ავადმყოფობის სიმძიმის ხარისხზე. პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენება საჭიროებს ექიმის მეთვალყურეობას. მკურნალობის კურსის გახანგრძლივების შემთხვევაში შესაძლებელია დოზის 2-ჯერ შემცირება. დოზირების რეჟიმის დარღვევისას მკურნალობის ეფექტი მცირდება.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატის რეკომენდებული დოზებით მიღებისას გვერდითი მოვლენები არ აღინიშნება.

იშვიათად მოსალოდნელია:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: დისპეფსიური მოვლენები;

სასუნთქი სისტემის მხრივ: სასუნთქი გზების ლორწოვანი გარსის სიმშრალე, რინორეა;

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ქავილი, ჭინჭრის ციება, ანგიონევროზული შეშუპება; ცალკეულ შემთხვევებში - ალერგიული კონტაქტური დერმატიტი; ერთეულ შემთხვევებში - ანაფილაქსიური ტიპის რეაქციები (მათ შორის, ანაფილაქსიური შოკი);

სხვა: ზოგადი სისუსტე, თავის ტკივილი, დიზურია.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის ან ბრომჰექსინის მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

* ლიზლის გამოყენება ორსულობის I ტრიმესტრში არ არის რეკომენდებული.

* პრეპარატის მიღება ორსულობის II და III ტრიმესტში დასაშვებია იმ  შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მოსალოდნელი უარყოფითი მოქმედების პოტენციურ რისკს.

* პრეპარატი გადადის დედის რძეში, რის გამოც მკურნალობის პერიოდში საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

განსაკუთრებული მითითებები:

* ლიზლი სიფრთხილით გამოიყენება თირკმლის ფუნქციის დარღვევის ან/და ღვიძლის მძიმე დაზიანების შემთხვევაში, მოტორული ბრონქოპათიის დროს, ვინაიდან მოსალოდნელია ნახველის ევაკუაციის შეფერხება.

* სიროფი შეიცავს შაქრის ისეთ შემცვლელებს, როგორიცაა სორბიტოლი და საქარინი, ამიტომ შესაძლებელია პრეპარატის მიღება შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულ პაციენტებში, მხოლოდ იმ გარემოების გათვალისწინებით, რომ სიროფის ყოველი 5 მლ შეიცავს 1.2 გ სორბიტოლს. სიროფი არ შეიცავს ეთანოლს.

* პრეპარატმა შეიძლება გავლენა იქონიოს კუჭისა და 12-გოჯა წალავის წყლულოვანი დაავადების კლინიკურ სურათზე.

პაციენტი უნდა იყოს ინფორმირებული, რომ მდგომარეობის გაუარესების ან გვერდითი მოვლენების განვითარების შემთხვევაში საჭიროა მიმართოს ექიმს.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე: პრეპარატი არ მოქმედებს სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარსა და ყურადღების კონცენტრაციაზე.

ჭარბი დოზირება:

პრეპარატის დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში მოსალოდნელია შემდეგი სიპტომები: გულისრევა, ღებინება, ფაღარათი და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის სხვა დარღვევები, ძლიერი ჰიპერდოზირების შემთხვევაში შესაძლებელია მკვეთრი არტერიული ჰიპოტენზია.

მკურნალობა: პრეპარატის მიღების შეწყვეტა, ღებინების გამოწვევა, კუჭის ამორეცხვა (მხოლოდ ექსტრემალური ჰიპერდოზირების შემთხვევაში) პრეპარატის მიღებიდან 1-2 სთ-ის განმავლობაში, სითხეების (რძე, ჩაი) ცხიმიანი საკვების მიღება, გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ფუნქციის მუდმივი კონტროლი, აუცილებლობის შემთხვევაში - სიმპტომური მკურნალობის ჩატარება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- ლიზლი ხელს უწყობს ბრონქების ლორწოვან გარსსა და ბორონქულ სეკრეტში ანტიმიკრობული საშუალებების (ამოქსიცილინი, ცეფუროქსიმი, ერითრომიცინი, დოქსიციკლინი, სულფანილამიდები) შეღწევას.

- ამბროქსოლის თეოფილინთან ერთად გამოყენებისას იზრდება მისი კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში, რაც მკურნალობის ვადის შემცირების შესაძლებლობას იძლევა. მონაცემები ამბროქსოლისა და ბრონქული ასთმის ბაზისურ თერაპიაში გამოყენებული სხვა საშუალებების (ბრონქოდილატატორები, მეთილქსანთინის წარმოებულები, კორტიკოსტეროიდები) ურთიერთქმედების შესახებ არ მოიპოვება.

- არ არის რეკომენდებული პრეპარატის დანიშვნა ხველის საწინააღმდეგო საშუალებებთან (მათ შორის, კოდეინთან) ერთად, რადგან ხველის შესუსტება აფერხებს ნახველის გამოყოფას.

- შესაძლებელია პრეპარატის გამოყენება საგულე გლიკოზიდებთან, დიურეზულ და ტოკოლიზურ საშუალებებთან ერთად.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C  ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას. სიროფის გაყინვა დაუშვებელია. ფლაკონის გახსნის შემდეგ სიროფი ვარგისია გამოყენებისათვის 30 დღის განმავლობაში.

ვარგისიანობის ვადა: ტაბლეტები  3 წელი;

სიროფი - 2 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

LISINOPRIL

მწარმოებელი: HEXAL AG

მოქმედი ნივთიერება: ლიზინოპრილი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

IIIთაობის აგფ-ს ინჰიბიტორი; ჰიპოტენზიური საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც.

1 ტაბ.

ლიზინოპრილ დიჰიდრატი ..........   5 მგ,

რაც შეესაბამება 5 მგ ლიზინოპრილს

1 ტაბ.

ლიზინოპრილი დიჰიდრატი ........  10 მგ,

რაც შეესაბამება 10 მგ ლიზინოპრილს

1 ტაბ.

ლიზინოპრილ დიჰიდრატი .........    20 მგ,

რაც შეესაბამება 20 მგ ლიზინოპრილს

ვრცლად ლიზიგამა

საერთაშორისო დასახელება:

LISINOPRIL

მწარმოებელი: ACTAVIS

მოქმედი ნივთიერება: ლიზინოპრილი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

IIIთაობის აგფ-ს ინჰიბიტორი; ჰიპოტენზიური საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც.

1 ტაბ.

ლიზინოპრილი ..............    10 მგ

ვრცლად ლიზიგამა

ფარმაკოლოგიური თვისებები

პრეპარატი წარმოადგენს ანგიოტენზინგარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორს. იგი თრგუნავს ანგიოტენზინ I-ის წარმოქმნას, რის გამოც მცირდება მისი სისხლძარღვების შემავიწროვებელი მოქმედება და ალდოსტერონის სეკრეცია თირკმელზედა ჯირკვლის ქერქის მიერ. პრეპარატის მოქმედების ფონზე მცირდება სისხლძარღვების საერთო წინააღმდეგობა, მცირდება გულზე პრე- და პოსტდატვირთვა, რის გამოც ქვეითდება როგორც სისტემური არტერიული წნევა, ასევე წნევა სისხლმიმოქცევის მცირე წრეში.

ჩვენებები

• არტერიული ჰიპერტონია (მათ შორის რენოვასკულური);
• გულის ქრონიკული უკმარისობა (კომბინაციაში საგულე გლიკოზიდებთან ან დიურეზულ საშუალებებთან).

დოზირების რეჟიმი

არტერიული ჰიპერტონიის დროს პრეპარატი ინიშნება 10 მგ 1-ჯერ დღეში. არასაკმარისად გამოხატული ჰიპოტენზიური ეფექტის დროს დოზა იზრდება 20-40 მგ-დე (იშვიათად - 80 მგ-მდე).

გულის ქრონიკული უკმარისობის დროს საწყისი დოზა შეადგენს 2.5 მგ-ს, შემანარჩუნებლი დოზა- 5-20 მგ-ს.

- ავადმყოფებში ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევით, თირკმელების უკმარისობით, რენოვასკულური ჰიპერტონიით, ასევე ავადმყოფებში, რომლებიც იღებენ დიურეზულ საშუალებებს, პრეპარატის დოზა შეირჩევა ინდივიდუალურად.

გვერდითი მოვლენები

შესაძლებელია - თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, დაღლილობა, გულისრევა, მშრალი ხველა. იშვიათად - ორთოსტატური ჰიპოტონია, ასთენია, ალერგიული გენეზის გამონაყარი კანზე, ტაქიკარდია, ტკივილი მუცელში, დიარეა, პირის სიმშრალე.

ცალკეულ შემთხვევაში: კვინკეს შეშუპება, ხასიათის ლაბილურობა, ცნობიერების დაბინდვა, თირკმელების ფუნქციის დარღვევა, იმპოტენცია, ჰიპერკალიემია, ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება, ბილირუბინის კონცენტრაციის გაზრდა სისხლში. ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი, ჰემოგლობინის და ერითროციტების რაოდენობის შემცირება. აღწერილია თირკმლის მწვავე უკმარისობის, ართრალგიის, მიალგიის და ცხელების ცალკეული შემთხვევები.

უკუჩვენებები

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ;

* თირკმელების ფუნქციის გამოხატული დარღვევები;

* თირკმელების არტერიების ორმხრივი სტენოზი ან ერთ-ერთი თირკმლის არტერიის სტენოზი

* პროგრესირებადი აზოტემიით;

* მდგომარეობა თირკმლის ტრანსპლანტაციის შემდეგ;

* აზოტემია;

* ჰიპერკალიემია;

* პირველადი ალდოსტერონიზმი;

* აორტის შესართავის სტენოზი და სისხლის მიმოქცევის ანალოგიური დაბრკოლება;

* თანდაყოლილი კვინკეს შეშუპება;

* ფეხმძიმობა და ლაქტაცია;

* ბავშვები.

განსაკუთრებული მითითებები

♦ ლიზინოპრილით მკურნალობის დაწყების წინ აუცილებელია დაკარგული სითხის და მარილების რაოდენობის აღდგენა.

♦  სიფრთხილით ინიშნება პრეპარატი ავადმყოფებში თირკმელების ფუნქციის დარღვევით, ასევე ავადმყოფებში, რომლებიც იღებენ სალურეზულ საშუალებებს და ანტიდეპრესანტებს.

♦  შესაძლებელია პრეპარატის ეფექტის დაქვეითება ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ პრეპარატებთან ერთდროული მიღებისას.

♦  კალიუმის შემნახველ დიურეზულ საშუალებებთან ერთდროული მიღებისას შესაძლებელია ჰიპერკალიემიის განვითარება.

♦  პრეპარატის და ლითიუმის პრეპარატების ერთდროული დანიშვნისას ქვეითდება ლითიუმის გამოყოფა ორგანიზმიდან.

საერთაშორისო დასახელება:

LISINOPRIL

მწარმოებელი: GMP, საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: ლიზინოპრილი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

III თაობის აგფ-ის ინჰიბიტორი. ჰიპოტენზიური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

ლიზინოპრილი ....................5 მგ

1 ტაბ.

ლიზინოპრილი..............     10 მგ

1 ტაბ.

ლიზინოპრილი .............     20 მგ

ვრცლად ლიზიგამა

საერთაშორისო დასახელება:

LISINOPRIL; HYDROCHLORTHIAZIDE

მწარმოებელი: GMP, საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: ლიზინოპრილი+ჰიდროქლორთიაზიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კომბინირებული (აგფ-ის ინჰიბიტორი და შარდმდენი), ჰიპოტენზიური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

ლიზინოპრილი .....................     10 მპგ

ჰიდროქლორთიაზიდი ........        12.5 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ლიზინოპრილი - ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორი აფერხებს ანგიოტენზინ I-დან ანგიოტენზნ II-ის წარმოქმნის პროცესს, ამცირებს ანგიოტენზინ II-ის ვაზოკონსტრიქციულ ეფექტს, სისხლის პლაზმაში ალდოსტერონის შემცველობას, საერთო პერიფერიულ სისხლძარღვოვან წინააღმდეგობას, ზრდის გულის წუთმოცულობას შეკუმშვათა სიხშირის შეუცვლელად, ამცირებს პრე- და პოსტდატვირთვას, არტერიულ წნევას.

ჰიდროქლორთიაზიდს ახასიათებს დიურეზული და ჰიპოტენზიური ეფექტი, აძლიერებს რენინის გამომუშავებას. ლიზინოპრილისა და ჰიდროქლორთიაზიდის კომბინაციას უფრო ძლიერი ჰიპოტენზიური ეფექტი აქვს, ვიდრე თითოეულს ცალ-ცალკე. ამასთანავე, ამცირებს თიაზიდის ზემოქმედებით გამოწვეული კალიუმის დანაკარგს.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალურად მიღებული ლიზინოპრილი აბსორბირდება საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან, საკვების მიღება გავლენას არ ახდენს მის შეწოვაზე, არ უკავშირდება პლაზმის ცილებს, არ განიცდის ბიოტრანსფორმაციას, ელიმინაცია ხდება თირკმელების საშუალებით. ლიზინოპრილის მოქმედების ხანგრძლივობას განსაზღვრავს მისი დოზა და საშუალოდ 24 სთ-ზე მეტს შეადგენს.

კნტ-დან აბსორბირდება ჰიდროქლორთიაზიდის მიღებული დოზის 60-80%, პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაცია 1,5-3 სთ-ში მიიღწევა, მისი მოქმედება გრძელდება 12 სთ-მდე, თირკმლის ნორმალური ფუნქციის პაციენტებში ელიმინაცია ხდება შარდის გზით შეუცვლელი სახით.

ჩვენებები:

• არტერიული ჰიპერტენზია (მათ შორის რენოვასკულარული);
• გულის ქრონიკული უკმარისობა (კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში).

მიღების წესი და დოზირება:

დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად.

• არტერიული ჰიპერტენზიის დროს საწყისი დოზაა 1 ტაბლეტი დღეში ერთხელ, საჭიროებისას შესაძლებელი - 2 ტაბლეტი დღეში ერთხელ. ლიზინოკორ H-ით მკურნალობის დაწყებამდე 2-3 დღით ადრე საჭიროა დიურეზული საშუალებების მოხსნა და წყალ-მარილოვანი წონასწორობის აღდგენა. პრეპარატის სრული თერაპიული ეფექტი ვლინდება მკურნალობის დაწყებიდან 2-4 კვირის შემდეგ.
• გულის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტებში ლიზინოკორ H-ით თერაპია იწყება მცირე დოზით და შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 1/2-1 ტაბლეტს.
• თირკმლის უკმარისობის დროს პრეპარატის საწყისი დოზა განისაზღვრება კრეატინინის კლირენსის გათვალისწინებით, ხოლო შემანარჩუნებელი დოზა დგინდება არტერიული წნევის მაჩვენებლებით (თირკმლის ფუნქციის, სისხლის პლაზმაში კალიუმის და ნატრიუმის კონტროლით).
• ლიზინოკორ H ინიშნება დღეში ერთხელ დილით ჭამამდე ან ჭამის შემდეგ, სასურველია ერთსა და იმავე დროს.

გვერდითი მოვლენები:

ცნს-ის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი;

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: დიარეა, გულისრევა, ღებინება;

სასუნთქი სისტემის მხრივ: მშრალი ხველა;

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: არტერიული ჰიპოტენზია, ტაქიკარდია;

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: აგრანულოციტოზი, ჰემატოკრიტისა და ჰემოგლობინის შემცირება (ხანგრძლივი გამოყენებისას), ერთეულ შემთხვევაში ედს-ის მატება;

ლაბორატორიული მაჩვენებლების მხრივ: ჰიპერკალიემია, კრეატინინის და შარდოვანას აზოტის მატება (განსაკუთრებით თირკმლების დაავადებების, შაქრიანი დიაბეტის, რენოვასკულარული ჰიპერტენზიის ფონზე);

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ანგიონევროზული შეშუპება;

შესაძლებელია: სისუსტე, ერთეულ შემთხვევაში - ართრალგია.

უკუჩვენებები:

* ანამნეზში ამფ-ის ინჰიბიტორებისადმი ანგიონევროზული შეშუპების არსებობა;

*თირკმლის არტერიების ან აორტის რკალის სტენოზი;

*თირკმლის ფუნქციების მძიმე დარღვევები;

*ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი;

* ბავშვთა ასაკი;

*პრეპარატის კომპონენტებისადმი მაღალი მგრძნობელობა.

განსაკუთრებული მითითებები:

* ლიზინოკორ H-ით მკურნალობის დაწყებამდე, მოსალოდნელი არტერიული ჰიპოტენზიის თავიდან ასაცილებლად, საჭიროა სითხისა და მარილების დანაკარგის კომპენსირება.

* პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე, ასაკოვანი და სალურეტიკებითა და ანტიდეპრესიული საშუალებებით მკურნალობის ქვეშ მყოფ პაციენტებში.

* ლიზინოკორ H-ით მკურნალობის პერიოდში საჭიროა პერიფერიული სისხლის სურათის ლაბორატორიული კონტროლი.

ჭარბი დოზირება:

არტერიული ჰიპოტენზია.

მკურნალობა - წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის აღდგენა, საჭიროებისას სიმპტომური თერაპია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- ლიზინოკორ H-ით და კალიუმის პრეპარატების ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ჰიპერკალიემიის განვითარების რისკი (განსაკუთრებით თირკმლის დარღვეული ფუნქციის მქონე პაციენტებში). ამიტომ, აღნიშნული კომბინაცია ინიშნება სიფრთხილით, სისხლის პლაზმაში კალიუმის დონისა და თირკმლის ფუნქციის კონტროლის ქვეშ.

- ლიზინოკორ H-ის და სხვა ანტიჰიპერტენზიული საშუალებების ერთდროული გამოყენებისას აღინიშნება ადიტიური (ერთმანეთის გამაძლიერებელი) ჰიპოტენზიური ეფექტი.

- არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები (განსაკუთრებით ინდომეტაცინი) ამცირებენ ლიზინოკორ H-ის ჰიპოტენზიურ ეფექტს.

- ლიზინოკორ H-მა შესაძლოა გააძლიეროს ეთანოლის მოქმედება, ხოლო ლითიუმის პრეპარატებთან კომბინაციაში - შეაფერხოს ორგანიზმიდან ლითიუმის ელიმინაცია.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 10-25⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ, მშრალ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

LISINOPRIL

მწარმოებელი: WOERWAG PHARMA GmbH & Co. KG

მოქმედი ნივთიერება: ლიზინოპრილი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

III თაობის აგფ-ის ინჰიბიტორი. ჰიპოტენზიური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 14, 20, 28, 30, 50 და100 ც.

1 ტაბ.

ლიზინოპრილი .............     5 მგ

1 ტაბ.

ლიზინოპრილი ................10 მგ.

1 ტაბ.

ლიზინოპრილი................20 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორი - ჰიპოტენზიური საშუალება.

თრგუნავს ანგიოტენზინ I-დან ანგიოტენზინ II-ის წარმოქმნას, ამცირებს ანგიოტენზინ II-ის ვაზოკონსტრიქციულ ეფექტსა და თირკმელზედა ჯირკვალში ალდოსტერონის გამომუშავებას.

ლიზინოპრილის მოქმედების ფონზე მცირდება საერთო პერიფერიული სისხლძარღვოვანი წინააღმდეგობა პრე- და პოსტდატვირთვა, იზრდება გულის წუთმოცულობა შეკუმშვათა სიხშირის შეუცვლელად, მცირდება არტერიული წნევა.

ფარმაკოკინეტიკა:

ლიზინოპრილის მოქმედების ხანგრძლივობას განსაზღრავს მისი დოზა და საშუალოდ 24 სთ-ზე მეტს შეადგენს. პერორალურად მიღებული ლიზინოპრილი აბსორბირდება საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან, საკვების მიღება გავლენას არ ახდენს მის შეწოვაზე, არ უკავშირდება პლაზმის ცილებს, არ განიცდის ბიოტრანსფორმაციას, ელიმინაცია ხდება თირკმელების საშუალებით.

ჩვენებები:

• არტერიული ჰიპერტენზია (მათ შორის რენოვასკულარული);
• გულის ქრონიკული უკმარისობა (კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში).

მიღების წესი და დოზირება:

დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად.

არტერიული ჰიპერტენზიის დროს საწყისი დოზა შეადგენს 10 მგ-ს დღეში ერთხელ, შემანარჩუნებელი - 20 მგ დღეში ერთხელ, მაქსიმალური დღიური დოზა - 40 მგ.

ლიზიგამათი მკურნალობის დაწყებამდე 2-3 დღით ადრე საჭიროა დიურეზული საშუალებების მოხსნა და წყალ-მარილოვანი წონასწორობის აღდგენა. პრეპარატის სრული თერაპიული ეფექტი ვლინდება მკურნალობის დაწყებიდან 2-4 კვირის შემდეგ.

გულის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტებში ლიზიგამათი თერაპია იწყება მცირე დოზით და შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 5-20 მგ/დღეში. გულის უკმარისობის დროს შესაძლებელია ლიზიგამას და დიურეტიკის ან/და საგულე გლიკოზიდების კომბინაცია.

თირკმლის უკმარისობის დროს პრეპარატის - საწყისი დოზა განისაზღვრება კრეატინინის კლირენსის გათვალისწინებით, ხოლო შემანარჩუნებელი დოზა დგინდება არტერიული წნევის მაჩვენებლებით (თირკმლის ფუნქციის სისხლის პლაზმაში კალიუმის და ნატრიუმის კონტროლით).

ლიზიგამა ინიშნება დღეში ერთხელ დილით ჭამამდე ან ჭამის შემდეგ, სასურველია ერთსა და იმავე დროს.

გვერდითი მოვლენები:

ცნს-ის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი;

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: დიარეა, გულისრევა, ღებნება;

სასუნთქი სისტემის მხრივ: მშრალი ხველა;

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: არტერიული ჰიპოტენზია, ტკივილი მკერდის ძვლის უკან, ტაქიკარდია;

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: აგრანულოციტოზი, ჰემატოკრიტისა და ჰემოგლობინის შემცირება ერთეულ შემთხევაში ედს-ის მატება;

ლაბორატორიული მაჩვენებლების მხრივ: ჰიპერკალიემია, კრეატინინის და შარდოვანას აზოტის მატება (განსაკუთრებით თირკმლების დაავადებების, შაქრიანი დიაბეტის, რენოვასკულარული ჰიპერტენზის ფონზე);

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ანგიონევროზული შეშუპება.

უკუჩვენებები:

* ანამნეზში ანგიონევროზული შეშუპება ამფ-ის ინჰიბიტორებისადმი;

* თირკმლის არტერიების ან აორტის რკალის სტენოზი;

* თირკმლის ფუნქციების მძიმე დარღვევები;

* ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი;

* ბავშვთა ასაკი;

* მაღალი მგრძნობელობა პრეპარატისადმი.

განსაკუთრებული მითითებები:

* ლიზიგამათი მკურნალობის დაწყებამდე, მოსალოდნელი არტერიული ჰიპოტენზიის თავიდან ასაცილებლად, საჭიროა სითხისა და მარილების დანაკარგის კომპენსირება.

* პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე, ასაკოვანი და სალურეტიკებითა და ანტიდეპრესიული საშუალებით მკურნალობის ქვეშ მყოფ პაციენტებში.

* ლიზიგამათი მკურნალობის პერიოდში საჭიროა პერიფერიული სისხლის სურათის ლაბორატორიული კონტროლი.

ჭარბი დოზირება:

არტერიული ჰიპოტენზია.

მკურნალობა - წყალ-ელექტროლიტური ბალანსის აღდგენა, საჭიროებისას სიმპტომური თერაპია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- ლიზიგამათი და კალიუმის შემნახველი დიურეტიკების (სპირონოლაქტონი, ტრიამტერენი, ამილორიდი), კალიუმის პრეპარატების ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ჰიპერკალიემიის განვითარების რისკი (განსაკუთრებით თირკმლის დარღვეული ფუნქციის მქონე პაციენტებში), ამიტომ, აღნიშნული კომბინაციები ინიშნება სიფრთხილით, სისხლის პლაზმაში კალიუმის დონისა და თირკმლის ფუნქციის კონტროლის ქვეშ.

ლიზიგამას და დიურეტიკების ან ანტიჰიპერტენზიული საშუალებების ერთდროული გამოყენებისას აღინიშნება ადიტიური (ერთმანეთის გამაძლიერებელი) ჰიპოტენზიური ეფექტი.

ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალები (განსაკუთრებით ინდომეტაცინი) ამცირებენ ლიზიგამას ჰიპოტენზიურ ეფექტს. ლიზიგამამ შესაძლოა გააძლიეროს ეთანოლის მოქმედება, ხოლო ლითიუმის პრეპარატებთან კომბინაციაში - შეაფერხოს ორგანიზმიდან ლითიუმის ელიმინაცია.

შენახვის პირობები: 3 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

პრეპარატი დამზადებული B ჯგუფის ვიტამინებისაგან, შეიცავს ცოცხალ ლაქტო პრობიოტიკებს და ფრუქტოოლიგოსაქარიდებს.

სავაჭრო ნიშანი და პროდუქტის მფლობელი: DIFASS SA:

შეფუთულია: Via A. Lorenzetti  3/A (once Via B. Cellini, 63-69) Loc. Sambuca V.P. - Tavarnelle V.P. (FI)

შემადგენლობა:

დოზირებული კაფსულის შემცველობა: ლუდის საფუარი (შეიცავს გლუტინს), პრობიოტიკები მალტოდექსტრინის ფუძეზე (შეიცავს ლაქტოზას, სოიოს და დერივატებს): Lactobacillus Lactis (1 მლდ. ცოცხალ უჯრედებს საწყისში), Lactobacillus Acidophilus (1 მლდ. ცოცხალ უჯრედებს საწყისში), Lactobacillus Bulgaricus (1 მლდ. ცოცხალ უჯრედებს საწყისში), Bifidobacterium bifidum (1,2 მლდ. ცოცხალ უჯრედებს საწყისში), Streptococcus Thermophilus ((1,8 მ. ცოცხალ უჯრედებს საწყისში), ნიკოტინამიდი, კალციუმის პანტოთენატი, რიბოფლავინი, პირიდოქსინ ჰიდროქლორიდი, თიამინ ჰიდროქლორიდი, ვიტ. B12 0,1% (მალტოდექსტრინი, დამჟანგვი აგენტები: ლიმონმჟავა,ნატრიუმის ციტრატი, ციანკობალამინი).

ფლაკონის შემცველობა: გასუფთავებული წყალი, ფრუქტოზა, აკაციის თაფლი, ფრუქტოოლიგოსაქარიდები (6,1%), დამჟანგავი აგენტები: ნატრიუმის ლაქტატი.

კონსერვანტები: კალიუმის სორბიტი, არომა. დამჟანგავი აგენტები: ლიმონმჟავა.

თვისებები:

რძემჟავა ბაქტერია ხასიათდება საინტერესო ბიოლოგიური თვისებებით, რომელიც არეგულირებს ნაწლავის ფიზიოლოგიურ გარემოს ბაქტერია equilibrum-ის  ფლორის კონტროლისა და აღდგენის ხარჯზე.

ნაწლავის ბაქტერიული ეკოსისტემა შეიძლება შეიცვალოს სხვადასხვა პირობებში, რაც განპიობებულია არასაკმარი ან არარეგულარული კვებით ან ანტიბიოტიკოთერაპიით. მსგავსი მოვლენების თავიდან ასაცილებლად აუცილებელია ბაქტერიული ფლორის ხელახალი გამრავლება.

LIEVIFLOR აწვდის ორგანიზმს ცოცხალ ლაქტობაცილას: 5 სხვადასხვა სახეობის შტამს, სულ მცირე 6 მილიარდ Lactobacillus ყოველ მიღებაზე.  ფრუქტოოლიგოსაქარიდები ასტიმულირებენ Lactobacillus მეტაბოლიზმს ზრდიან რა რთული შაქრების გადამუშავებას და ამავდროულად ამცირებენ ნაწლავური გაზების წარმოქმნას.

В ჯგუფის წყალში ხსნადი ვიტამინები ახდენენ შესაძლო ნაკლოვანებათა ადმინისტრირებას და ამდიდრებენ ვიტამინებით ბიოლოგიურ აქტივებს.

ჩვენებები:

LIEVIFLOR განაპირობებს კვების  B ჯგუფის ვიტამინებით ინტეგრირებას, ასევე ხელს უწყობს ნაწლავური ფლორის წონასწორობის აღდგენას ცოცხალი რძის ფერმენტებისა და ფრუქტოოლიგოსაქარიდების მიწოდების გზით.

შეფუთვა:

ერთდოზიანი 7 ფლაკონი, დოზირებულ კაფსულებთან ერთად.

მიღების წესები და რეკომენდებული დღე–ღამის დოზა

ერთი ან ორი ფლაკონი დღეში.

ჭამიდან ხანგრძლივი დროის  შემდგომ.  არ გადააჭარბოთ რეკომენდებულ დოზას.

განსაკუთრებული მითითებები:

შეინახეთ  გრილ და მშრალ, ბავშვეებისგან დაცულ ადგილას. საკვები დანამატებით არ უნდა მოხდეს ჩვეული საკვები პროდუქტების ჩანაცვლება

საერთაშორისო დასახელება:

TIBOLONE

მწარმოებელი: ORGANON

მოქმედი ნივთიერება: ტიბილონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

პროგესტაგენი; კლიმაქტერული დარღვევების კორექციისათვის გამოსაყენებელი პრეპარატი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 28 ც.

1 ტაბ.

ტიბილონი ............   2.5 მგ

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

ქსოვილებში შერჩევითად არეგულირებს ესტროგენულ აქტიობას (წამოადგენს ტრანსელექტიურ რეგულატორს). ახდენს ესტროგენულ აქტიობას ცნს –ზე, ძვლის ქსოვილზე, შარდ–სასქესო სისტემაზე. ენდომეტრიუმზე მოქმედებს როგორც პროგესტერონი.

სარძევე ჯირკვალზე არ მოქმედებს როგორც ესტროგენი და თრგუნავს ესტრადიოლის ლოკალურ სინთეზს.

ფარმაკოკინეტიკა:

მიღების შემდეგ სწრაფად და მთლიანდა შეიწოვება კუჭ–ნაწლავის ტრაქტიდან, ბიოტრანსფორმირდება სამ ფარმაკოლოგიურად აქტიურ მეტაბოლიტად: 3–ალფა–OH–ტიბოლონი და 3–ბეტა – OH – ტიბოლონი, რომლებიც ხასითდებიან უპირატესად ესტროგენული აქტიობით, დელტა – 4–იზომერი ხასიათდება პროგესტაგენური და სუსტი ანდროგენული აქტიობით.

C_MAX 3–ალფა– OH– და 3–ბეტა– OH– მეტაბოლიტებისთვის მიიღწევა 1–1,5 სთ–ის შემდეგ. T_1/2 შეადგენს დაახლოებით 7სთ, არ კუმულირდება.

გამოიყოფა ძირითადად განავალით  მეტაბოლიტების სახით, მცირე რაოდენობა –  შარდით.

ჩვენებები:

• ბუნებრივი და ქირურგიული მენოპაუზის სიმპტომები;
• ოსტეოპოროზის პროფილაქტიკა ესტროგენების უკმარისობისას.

მიღების წესი:

ლივიალი მიიღება დღის ერთსა და იმავე დროს 2.5 მგ/დღ, მდგომარეობა უმჯობესდება რამდენიმე კვირაში, მაგრამ საუკეთესო შედეგი მიიღება თუ მკურნალობა გაგრძელდება 3 თვე მაინც.

რეკომენდირებულ დოზებში პრეპარატის მიღება შეიძლება გაგრძელდეს დიდი ხნით.

გვერდითი მოქმედება:

ენდოკრინული სისტემის მხრივ: ზოგჯერ – სხეულის მასის ცვლილება, საშოდან სისხლდენა, პრეთიბიალური შეშუპება.

ცნს–ის მხრივ: ზოგჯერ – თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი;

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: ზოგჯერ – დიარეა, ღვიძლის მაჩვენებლების ცვლილება. გვერდითი მოვლენების რიცხვი არ არის დიდი.

უკუჩვენებები:

* ორსულობა; ლაქტაცია;

* დიაგნოსტირებული ჰორმონდამიკიდებული სიმსივნე ან ეჭვი მასზე;

* თრომბოზი ან თრომბოემბოლია მკურნალობის პროცეში ან ანამნეზში, განვითარებული ორსულობისას ან ესტროგენშემცველი პრეპარატების გამოყენებისას;

* უცნობი ეთიოლოგიის სისხლდენა საშოდან.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილზე 2⁰–დან 25⁰C–მდე ტემპერატურაზე.