საერთაშორისო დასახელება:

LISINOPRIL; HYDROCHLOROTHIAZIDE

მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი,საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: ლიზინოპრილი+ჰიდროქლოროთიაზიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კომბინირებული ანტჰიპერტენზიული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 3 ბლისტერი.

1 ტაბ.

ლიზინოპრილი  ....................    20 მგ

ჰიდროქლოროთიაზიდი .........    12.5 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ლაქტოზა, მიკროკრისტალური ცელულოზა, სიმინდის სახამებელი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი. მაგნიუმის სტეარატი, საღებავი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

კვადრიცა H წარმოადგენს კომბინირებულ ჰიპოტენზიურ საშუალებას.

მის შემადგენლობაში შედის აგფ ინჰიბიტორი (ლიზინოპრილი, რომლეიც ხასიათდება ჰიპოტენზიური მოქმედებით) და თიაზიდური დიურეზული საშუალება (ჰიდროქლოროთიაზიდი).

ლიზინოპრილი თრგუნავს ანგიოტენზინ I--დან ანგიოტენზინ II-ის წარმოქმნას, ამცირებს ანგიოტენზინ II-ის ვაზოკონსტრიქციულ ეფექტს და თირკმელზედა ჯირკვალში ალდოსტერონის გამომუშავებას. ლიზინოპრილის მოქმედების ფონზე მცირდება სისხლძარღვთა საერთო პერიფერიული წინააღმდეგობა, პრე- და პოსტდატვირთვა გულზე. იზრდება გულის წუთმოცულობა მისი შეკუმშვათა სიხშირის ცვლილების გარეშე, მცირდება არტერიული წნევა.

ჰიდროქლოროთიაზიდს ახასიათებს დიურეზული და ჰიპოტენზიური ეფექტი. იგი ამცირებს ნატრიუმის, ქლორისა და წყლის იონების რეაბსორბციას ნეფრონის დისტალურ არხებში, ზრდის კალიუმის, მაგნიუმისა და ბიკარბონატის იონების გამოყოფას, იწვევს კალციუმის იონების ორგანიზმში შეკავებას.

ფარმაკოკინეტიკა:

ლიზინოპრილი:

პერორალური მიღებისას ლიზინოპრილი აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. საკვების მიღება გავლენას არ ახდენს მის შეწოვაზე. პრეპარატის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 20-50%. პრეპარატის C_max სისხლის პლაზმაში მიიღწევა დაახლოებით 7 სთ-ში. იგი არ უკავშირდება პლაზმის ცილებს და არ განიცდის ბიოტრანსფორმაციას. პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 12 სთ-ს. ლიზინოპრილი გამოიყოფა შეუცვლელი სახით თირკმელების საშუალებით.

ჰიდროქლოროთიაზიდი:

პერორარულად მიღების შემდეგ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან აბსორბირდება ჰიდროქლოროთიაზიდის 60-75%. საკვების მიღება გავლენას არ ახდენს მის შეწოვაზე. C_max სისხლის პლაზმაში მიიღწევა დაახლოებით 1.5-3 სთ-ში. მისი 40-70% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. ჰიდროქლოროთიაზიდის 50-75% გამოიყოფა შეუცვლელი სახით თირკმელების საშუალებით, ხოლო 11.4-24.5% - ნაწლავების საშუალებით.

ლიზინოპრილისა და ჰიდროქლოროთიაზიდის კომბინაცია ავლენს გამოხატულ ანტიჰიპერტენზიულ ეფექტს, ვიდრე ცალკე აღებული თითოეული მათგანი.

ჩვენებები:

• არტერიული ჰიპერტენზია (მათ შორის რენოვასკულური);
• გულის ქრონიკული უკმარისობა (კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში);
• მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი (პაციენტებში სტაბილური ჰემოდინამიური მაჩვენებლებით, პირველ დღეებში);
• სხვადასხვა გენეზის შეშუპების დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად.

კვადრიცა H ინიშნება დღეში ერთხელ დილას, სასურველია ერთსა და იმავე დროს. დოზირების დროს აუცილებელია თითოეული აქტიური კომპონენტის შესაბამისი დოზის შერჩევა. ესენციური ჰიპერტენზიის დროს რეკომენდებულია 1 ტაბლეტი ერთხელ დღეში.

აუცილებლობის შემთხვევაში დოზა შეიძლება გაიზარდოს 2 ტაბლეტამდე ერთხელ დღეში. პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ თირკმელის ფუნქციის დარღვევა და კრეატინინის კლირენსი 30-80 მლ/წთ-ია, პრეპარატი გამოიყენება ცალკეული კომპონენტის დოზის ტიტრირების შემდეგ.

თირკმლის უკმარისობის მსუბუქი ფორმის დროს ლიზინოპრილის რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 5-10 მგ-ს.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატი რეკომენდებული დოზებით მიღებისას ხასიათდება კარგი ამტანობით. გვერდით მოვლენებს აქვს გარდამავალი ხასიათი და როგორც წესი, არ მოითხოვს პრეპარატის მოხსნას.

ცნს-ის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ყურადღების კონცენტრაციის დარღვევა, დაღლილობა, ძილიანობა.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: დიარეა, გულის რევა, ღებინება, პირის სიმშრალე, დისპეფსია, ანორექსია;

სასუნთქი სისტემის მხრივ: მშრალი ხველა;

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: არტერიული ჰიპოტენზია, ტკივილი მკერდის ძვლის უკან, ტაქიკარდია;

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: აგრანულოციტოზი, ჰემატოკრიტისა და ჰემოგლობინის მაჩვენებლების შემცირება, ცალკეულ შემთხვევაში ედს-ის მომატება;

ალერგიული რეაქციები: ჭინჭრის ციება, გამონაყარი კანზე, ანგიონევროზული შეშუპება;

ლაბორატორიული მაჩვენებლების მხრივ: ჰიპერკალემია და/ან ჰიპოკალემია, ჰიპონატრემია, ჰიპომაგნემია, ჰიპოქლორემია, ჰიპერკალცემია, ჰიპერურიკემია, ჰიპერგლიკემია, ტოლერანტობის დაქვეითება გლუკოზის მიმართ, სისხლში კრეატინინის და შარდოვანას აზოტის მაჩვენებლების მატება (განსაკუთრებით თირკმლის დაავადებების, შაქრიანი დიაბეტის, რენოვასკულური ჰიპერტენზიის ფონზე).

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ.

* ანგიონევროზული შეშუპება აგფ ინჰიბიტორებით მკურნალობის დროს;

* თირკმლის და ღვიძლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევები, თირკმლის არტერიების ორმხრივი სტენოზი ან ცალი თირკმლის არტერიის სტენოზი პროგრესირებადი აზოტემიით, თირკმლის ტრანსპლანტაციის შემდგომი პერიოდი, ანურია, აზოტემია, ჰიპერკალემია, ჰიპონატრემია;

* პირველადი ალდოსტერონიზმი;

* აორტის სტენოზი და სისხლის მიმოქცევის დაბრკოლება;

* გულის მძიმე ქრონიკული უკმარისობა;

* ძვლის ტვინის ჰიპოპლაზია;

* შაქრიანი დიაბეტი.

*პრეპარატის გამოყენება ბავშვებში დაუშვებელია.

ორსულობა და ლაქტაცია:

* პრეპარატის მიღება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში დაუშვებელია.

განსაკუთრებული მითითებები:

* ლიზინოპრილით მკურნალობის დაწყებამდე მოსალოდნელი არტერიული ჰიპოტენზიის თავიდან ასაცილებლად საჭიროა წყლის და ელექტროლიტების დანაკარგის კომპენსირება.

* პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება თირკმლის და ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის, პოდაგრისა და შაქრიანი დიაბეტის დროს; *სალურეზული საშუალებებით და ანტიდეპრესანტებით მკურნალობისას, ასევე ხანდაზმულ პაციენტებში.

* კვადრიცა H-ით მკურნალობის პერიოდში საჭიროა პერიფერიული სისხლის სურათის ლაბორატორიული კონტროლი.

* ჰიდროქლოროთიაზიდმა შესაძლებელია გამოიწვიოს გლუკოზის მიმართ ტოლერანტობის დაქვეითება, რაც ჰიპოგლიკემიური საშუალებების დოზის კორექციას მოითხოვს, ინსულინის პრეპარატების ჩათვლით. კვადრიცა H-ით მკურნალობის დასაწყისში, სწრაფი ჰიპოტენზიის თავიდან აცილების მიზნით, საჭიროა დიურეზული საშუალებებით მკურნალობის შეწყვეტა მკურნალობის დაწყებამდე 2-3 დღით ადრე.

* პრეპარატი მკურნალობის დასაწყისში იწვევს გადაღლილობის შეგრძნებას ან თავბრუსხვევას, რაც ზემოქმედებას ახდენს ყურადღების კონცენტრაციასა და სატრანსპორტო საშუალებებით მართვის უნარზე.

ჭარბი დოზირება:

დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში ვლინდება არტერიული ჰიპოტენზია, პირის სიმშრალე სისუსტე, ძილიანობა, ოლიგურია, ტაქიკარდია.

მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა, წყლისა და ელექტროლიტების ბალანსის აღდგენა, საჭიროებისას - სიმპტომური თერაპია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- ლიზინოპრილისა და კალიუმის შემნახველი დიურეზული საშუალებების (სპირონოლაქტონი, ტრიამტერენი, ამილორიდი), აგრეთვე კალიუმის პრეპარატების ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ჰიპერკალემიის განვითარების რისკი (განსაკუთრებით თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში). აღნიშნული კომბინაციები ინიშნება სიფრთხილით, სისხლის პლაზმაში კალიუმის დონისა და თირკმლის ფუნქციის კონტროლის ქვეშ.

- ლიზინოპრილის და დიურეზული ან ანტიჰიპერტენზიული საშუალებების ერთდროული გამოყენებისას აღინიშნება სინერგიული ჰიპოტენზიური ეფექტი.

- ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებები (განსაკუთრებით ინდომეტაცინი) ამცირებენ პრეპარატის ჰიპოტენზიურ მოქმედებას. კვადრიცა H-მა შესაძლოა გააძლიეროს ეთანოლის მოქმედება, ხოლო ლითიუმის პრეპარატებთან კომბინაციაში - შეაფერხოს ორგანიზმიდან ლითიუმის ელიმინაცია.

- ჰიდროქლოროთიაზიდის ერთდროული გამოყენება ვაზოდილატაციურ საშუალებებთან, ბარბიტურატებთან, ფენოთიაზიდთან, ტრიციკლურ ანტიდეპრესანტებთან, აძლიერებს პრეპარატის ანტიჰიპერტენზიულ ეფექტს.

პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება:

- ჰიპოტენზიურ საშუალებებთან, საგულე გლიკოზიდებთან, ორალურ ანტიდიაბეტურ საშუალებებთან, არადეპოლარიზაციული ტიპის მიორელაქსანტებთან, ამანტადინთან, კორტიკოსტეროიდულ პრეპარატებთან, კალციტონინთან, ქოლესტირამინთან, კონტრაცეპტივებთან, ალკოჰოლთან, ნარკოტიკულ საშუალებებთან.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

LISINOPRIL

მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი,საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: ლიზინოპრილი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიჰიპერტენზიული საშუალება. აგფ ინჰიბიტორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 3 ბლისტერი.

1 ტაბ.

ლიზინოპრილი ...............   10 მგ

1 ტაბ.

ლიზინოპრილი............       20 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ლაქტოზა, პოვიდონი, სიმინდის სახამებელი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, მაგნიუმის სტეარატი, გასუფთავებული ტალკი, საღებავი კარმოიზინი (კვადრიცა 10), ტიტანის დიოქსიდი (კვადრიცა 20).

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

კვადრიცა წარმოადგენს ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორს, რომელიც ხასიათდება ჰიპონტეზიური მოქმედებით. იგი თრგუნავს ანგიოტენზინ I-დან ანგიოტენზინ II-ის წარმოქმნას, ამცირებს ანგიოტენზინ II-ის ვაზოკონსტრიქციულ ეფექტს და თირკმელზედა ჯირკვალში ალდოსტერონის გამომუშავებას. ლიზინოპრილის მოქმედების ფონზე მცირდება სისხლძარღვთა საერთო პერიფერიული წინააღმდეგობა, პრე- და პოსტდატვირთვა გულზე, იზრდება გულის წუთმოცულობა მისი შეკუმშვათა სიხშირის ცვლილების გარეშე, მცირდება არტერიული წნევა.

ლიზინოპრილის მოქმედების ხანგრძლივობა საშუალოდ შეადგენს 24 სთ-ს.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალური მიღებისას ლიზინოპრილი აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. საკვების მიღება გავლენას არ ახდენს მის შეწოვაზე. მისი ბიოშეღწევადობა შეადგენს 20-50%. პრეპარატის C_max სისხლის პლაზმაში მიიღწევა დაახლოებით 7 სთ-ში. იგი არ უკავშირდება პლაზმის ცილებს და არ განიცდის ბიოტრანსფორმაციას. პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 12 სთ-ს. ლიზინოპრილი გამოიყოფა შეუცვლელი სახით თირკმელების საშუალებით.

ჩვენებები:

• არტერიული ჰიპერტენზია (მათ შორის რენოვასკულური);
• გულის ქრონიკული უკმარისობა (კომბინირებული თერაპიის შემადგნელობაში);
• მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი პაციენტებში სტაბილური ჰემოდინამიური მაჩვენებლებით, პირველ დღეებში).
• დიაბეტური ნეფროპათია.

მიღების წესი და დოზირების რეჟიმი:

დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად.

არტერიული ჰიპერტენზიის დროს:

საწყისი დოზა შეადგენს 10 მგ-ს დღეში ერთხელ, შემანარჩუნებელი - 20 მგ-ს დღეში ერთხელ, მაქსიმალური დღიური დოზა - 40 მგ-ს.

ლიზინოპრილით მკურნალობის დაწყებამდე 2-3 დღით ადრე საჭიროა დიურეზული საშუალებების მოხსნა და წყლისა და ელექტროლიტების ბალანსის აღდგენა. პრეპარატის სრული თერაპიული ეფექტი ვლინდება მკურნალობის დაწყებიდან 2-4 კვირის შემდეგ.

გულის ქრონიკული უკმარისობის დროს:

ლიზინოპრილით მკურნალობა იწყება მცირე დოზით. მის შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 5-20 მგ/დღეში. გულის უკმარისობის დროს შესაძლებელია ლიზინოპრილის, დიურეზული საშუალებების და გლიკოზიდების კომბინაცია.

თირკმლის უკმარისობის დროს:

პრეპარატის საწყისი დოზა განისაზღრვება კრეატინინის კლირენსის გათვალისწინებით, ხოლო შემანარჩუნებელი დოზა დგინდება არტერიული წნევის მაჩვენებლებით (თირკმლის ფუნქციის, სისხლის პლაზმაში კალიუმის და ნატრიუმის კონტროლით).

კვადრიცა ინიშნება დღეში ერთხელ დილას, ჭამის წინ ან ჭამის შემდეგ, სასურველია ერთსა და იმავე დროს.

გვერდითი მოვლენები:

ცნს-ის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი.

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: დიარეა, გულის რევა, ღებინება;

სასუნთქი სისტემის მხრივ: მშრალი ხველა;

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: არტერიული ჰიპოტენზია, ტკივილი მკერდის ძვლის უკან, ტაქიკარდია;

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: აგრანულოციტოზი, ჰემატოკრიტისა და ჰემოგლობინის მაჩვენებლების შემცირება, ცალკეულ შემთხვევაში ედს-ის მომატება;

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ანგიონევროზული შეშუპება;

ლაბორატორიული მაჩვენებლების მხრივ: ჰიპერკალემია, სისხლში კრეატინინის და შარდოვანას აზოტის მაჩვენებლების მატება (განსაკუთრებით თირკმლის დაავადებების, შაქრიანი დიაბეტის, რენოვასკულური ჰიპერტენზიის ფონზე).

უკუჩვენებები:

• მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ,
• ანგიონევროზული შეშუპება აგფ ინჰიბიტორებით მკურნალობის დროს;
• თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევები, თირკმლის არტერიების ორმხრივი სტენოზი ან ცალი თირკმლის არტერიის სტენოზი პროგრესირებადი აზოტემიით, თირკმლის ტრანსპლანტაციის შემდგომი პერიოდი, აზოტემია, ჰიპერკალემია;
• პირველადი ალდოსტერონიზმი;
• აორტის სტენოზი და სისხლის მიმოქცევის დაბრკოლება, კვინკეს შეშუპება;
• პრეპარატის გამოყენება ბავშვებში დაუშვებელია.

ჭარბი დოზირება:

დოზის გადაჭარბება იწვევს არტერიულ ჰიპოტენზიას.

მკურნალობა: წყლისა და ელექტროლიტების ბალანსი აღდგენა, საჭიროებისას - სიმპტომური თერაპია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- ლიზინოპრილისა და კალიუმის შემნახველი დიურეზული საშუალებებით (სპირონოლაქტონი, ტრიამტერენი, ამილორიდი), აგრეთვე კალიუმის პრეპარატების ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ჰიპერკალემიის განვითარების რისკი (განსაკუთრებით თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში). აღნიშნული კომბინაციები ინიშნება სიფრთხილით, სისხლის პლაზმაში კალიუმის დონისა და თირკმლიის ფუნქციის კონტროლის ქვეშ.

- ლიზინოპრილის და დიურეზული ან ანტიჰიპერტენზიული საშუალებების ერთდროული გამოყენებისას აღინიშნება სინერგიული ჰიპოტენზიური ეფექტი.

- ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებები (განსაკუთრებით ინდომეტაცინი) ამცირებს კვადრიცას ჰიპოტენზიურ მოქმედებას.

- კვადრიცამ შესაძლოა გააძლიეროს ეთანოლის მოქმედება, ხოლო ლითიუმის პრეპარატებთან კომბინაციაში - შეაფერხოს ორგანიზმიდან ლითიუმის ელიმინაცია.

ორსულობა და ლაქტაცია:

*პრეპარატის მიღება ორსულობის (განსაკუთრებით I და II ტრიმესტრი) და ლაქტაციის პერიოდში დაუშვებელია.

განსაკუთრებული მითითებები:

* ლიზინოპრილით მკურნალობის დაწყებამდე მოსალოდნელი არტერიული ჰიპოტენზიის თავიდან ასაცილებლად საჭიროა წყლის და ელექტროლიტების დანაკარგის კომპენსირება.

* პრეპარატი განსაკუთრებით სიფრთხილით ინიშნება თირკმლის ფუნქციის დარღვევის დროს, სალურეზული საშუალებებით და ანტიდეპრესანტებით მკურნალობისას, ასევე ხანდაზმულ პაციენტებში.

* კვადრიცათი მკურნალობის პერიოდში საჭიროა პერიფერიული სისხლის სურათის ლაბორატორიული კონტროლი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

LISINOPRIL; AMLODIPINE

მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი,საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: ლიზინოპრილი+ამლოდიპინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

აგფ ინჰიბიტორი და კალციუმის ნელი არხების ბლოკატორი. კომბინირებული ანტიჰიპერტენზიული და ანტიანგინალური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 3 ბლისტერი.

1 ტაბ.

ლიზინოპრილის დიჰიდრატი ..............  5 მგ

(დიზინოპრილის ეკვივალენტური)

ამლოდიპინის ბეზილატი .....................5 მგ

(ამლოდიპინის ეკვივალენტური)

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

კომბინირებული  ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატი, რომელიც შეიცავს ლიზინოპრილს და ამლოდიპინს.

ლიზინოპრილი:

ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის ინჰიბიტორი, რომელიც ხასიათდება ჰიპოტენზიური მოქმედებით. იგი თრგუნავს ანგიოტენზინ I-დან ანგიოტენზინ II-ის წარმოქმნას, ამცირებს ანგიოტენზინ II-ის ვაზოკონსტრიქციულ ეფექტს და თირკმელზედა ჯირკვალში ალდოსტერონის გამომუშავებას. ლიზინოპრილის მოქმედების ფონზე მცირდება სისხლძარღვთა საერთო პერიფერიული წინააღმდეგობა, პრე- და პოსტდატვირთვა გულზე, იზრდება გულის წუთმოცულობა მისი შეკუმშვათა სიხშირის ცვლილების გარეშე, მცირდება არტერიული წნევა.

ლიზინოპრილის მოქმედების ხანგრძლივობა საშუალოდ შეადგენს 24 სთ-ს.

ამლოდიპინი:

წარმოადგენს კალციუმის ნელი არხების ბლოკატორს. პრეპარატი ხელს უშლის კალციუმის იონების შეღწევას სისხლძარღვების გლუვ კუნთოვან უჯრედებში და იწვევს რეზისტენტული არტერიოლების დილატაციას და სისხლძარღვთა პერიფერიული წინააღმდეგობის შემცირებას, სისხლის არტერიული წნევის დაქვეითებას, გულზე პოსტდატვირთვის შემცირებას. იგი აგრეთვე აფართოებს მსხვილი კალიბრის კორონარულ სისხლძარღვებს და კორონარულ არტერიოლებს ინტაქტურ და იშემიურ უბნებში, რაც ხელს უწყობს მიოკარდიუმის ჟანგბადით მომარაგებას.

ფარმაკოკინეტიკა:

ლიზნოპრილი:

პერორალური მიღებისას ლიზინოპრილი აბსორბირდება საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან. საკვების მიღება გავლენას არ ახდენს მის შეწოვაზე. პრეპარატის ბიოშეღწევადობა შეადგენს

20-50%. პრეპარატის C_max სისხლის პლაზმაში მიიღწევა დაახლოებით 7 სთ-ში. იგი არ უკავშირდება პლაზმის ცილებს და არ განიცდის ბიოტრანსფორმაციას. პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 12 სთ-ს. ლიზინოპრილი გამოიყოფა შეუცვლელი სახით თირკმელების საშუალებით.

ამლოდიპინი:

პერორალური მიღებისას ამლოდიპინი სრულად აბსორბირდება საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან. პრეპარატის ბიოშეღწევადობა შეადგენს 64%-ს.  მისი C_max სისხლის პლაზმაში მიიღწევა მიღებიდან 6-12 სთ-ის შემდეგ. მისი 95% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. მეტაბოლიზდება ღვიძლში. პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი მერყეობს 31-დან 48 სთ-მდე.

მიღებული დოზის 60% გამოიყოფა თირკმელებით, მეტაბოლიტების სახით.

ჩვენება:

• არტერიული ჰიპერტენზია (მათ შორის რენოვასკულური);

  გულის ქრონიკული უკმარისობა (კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში);

• მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი (პაციენტებში სტაბილური ჰემოდინამიური მაჩვენებლებით, პირველ დღეებში);
• გულის იშემიური დაავადება - სტაბილური სტენოკარდია, ვაზოსპასტიური (პრინცმეტალის) სტენოკარდია.
• დიაბეტური ნეფროპათია.

მიღების წესი და დოზირება:

კვადრიპინი ინიშნება 1 ტაბლეტი ერთხელ დღეში. უეფექტობის შემთხვევაში დღიური დოზა შეიძლება გაიზარდოს 2 ტაბლეტამდე.

დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად.

გვერდითი მოვლენები:

ლიზინოპრილი:

ცნს-ის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი;

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: დიარეა, გულისრევა, ღებინება;

სასუნთქი სისტემის მხრივ: მშრალი ხველა;

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: არტერიული ჰიპოტენზია, ტკივილი მკერდის ძვლის უკან, ტაქიკარდია;

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: აგრანულოციტოზი, ჰემატოკრიტისა და ჰემოგლობინის მაჩვენებლების შემცირება, ცალკეულ შემთხვევაში ედს-ის მომატება;

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ანგიონევროზული შეშუპება;

ლაბორატორიული მაჩვენებლების მხრივ: ჰიპერკალემია, სისხლში კრეატინინის და შარდოვანას აზოტის მაჩვენებლების მატება (განსაკუთრებით თირკმლის  დაავადებების, შაქრიანი დიაბეტის, რენოვასკულური ჰიპერტენზიის ფონზე).

ამლოდიპინი:

მკურნალობის დროს შესაძლოა აღინიშნოს წვივების შეშუპება, თავის ტკივილი, იშვიათად: დაღლილობა, თავბრუსხვევა, ძილიანობა, გულისრევა, სახის ჰიპერემია.

მაღალი დოზით დანიშვნისას: არითმია, ჰიპოტენზია, ქოშინი, იშვიათად -ღრძილების ჰიპერპლაზია.

უკუჩვენება:

ლიზინოპრილი:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ, ანგიონევროზული შეშუპება აგფ ინჰიბიტორებით მკურნალობის დროს, თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევები, თირკმლის არტერიის ორმხრივი სტენოზი ან ცალი თირკმლის არტერიის სტენოზი პროგრესირებადი აზოტემიით, თირკმლის ტრანსპლანტაციის შემდგომი პერიოდი, აზოტემია, ჰიპერკალემია, პირველადი ალდოსტერონიზმი, აორტის სტენოზი და სისხლის მიმოქცევის დაბრკოლება, კვინკეს შეშუპება.

ამლოდიპინი:

*ამლოდიპინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა, ჰიპოტენზია.

პრეპარატის გამოყენება ბავშვებში დაუშვებელია.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

ლიზინოპრილი:

- ლიზინოპრილისა და კალიუმის შემნახველი დიურეზული საშუალებების (სპირონოლაქტონი, ტრიამტერენი, ამილორიდი), აგრეთვე კალიუმის პრეპარატების ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ჰიპერკალემიის განვითარების რისკი (განსაკუთრებით თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში). აღნიშნული კომბინაციები ინიშნება სიფრთხილით, სისხლის პლაზმაში კალიუმის დონისა და თირკმლის ფუნქციის კონტროლის ქვეშ.

- ლიზინოპრილის და დიურეზული ან ანტიჰიპერტენზიული საშუალებების ერთდროული გამოყენებისას აღინიშნება ადიტიური (ერთმანეთის გამაძლიერებელი) ჰიპოტენზიური ეფექტი.

- ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდული საშუალებები (განსაკუთრებით ინდომეტაცინი) ამცირებენ კვადრიპინის ჰიპოტენზიურ მოქმედებას.

ლიზინოპრილმა შესაძლოა გააძლიეროს ეთანოლის მოქმედება, ხოლო ლითიუმის პრეპარატებთან კომბინაციაში -  შეაფერხოს ორგანიზმიდან ლითიუმის ელიმინაცია.

ამლოდიპინი:

- ამლოდიპინის გამოყენებისას სხვა პრეპარატებთან ერთად, განსაკუთრებით ბეტა-ადრენობლოკატორებთან, ჰიპოტენზიურ და ანტიარითმიულ საშუალებებთან, შესაძლოა აღინიშნოს მათი ურთიერთქმედება.

ამლოდიპინისა და ციმეტიდინის  ერთდროულად მიღებისას მისი ფარმაკოკინეტიკური მაჩვენებლები არ იცვლება.

ჭარბი დოზირება:

ლიზინოპრილი:

დოზის გადაჭარბება იწვევს არტერიულ ჰიპოტენზიას.

მკურნალობა - წყლისა და ელექტროლიტების ბალანსის აღდგენა, საჭიროებისას -სიმპტომური თერაპია.

ამლოდიპინი:

შესაძლებელია განვითარდეს პერიფერიული ვაზოდილატაცია და არტერიული ჰიპოტონია.

მკურნალობა -კუჭის ამორეცხვა, ვაზოკონსტრიქციული საშუალებების გამოყენება. საჭიროებისას -სიმპტომური თერაპია.

კალციუმის არხების ბლოკირების თავიდან ასაცილებლად ინტრავენურად შეყავთ კალციუმის გლუკონატი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

* პრეპარატის მიღება ორსულობის (განსაკუთრებით I  და  II ტრიმესტრი) და ლაქტაციის პერიოდში დაუშვებელია.

გამოყენების თავისებურებები:

ლიზინოპრილი:

ლიზინოპრილით მკურნალობის დაწყებამდე მოსალოდნელი არტერიული ჰიპოტენზიის თავიდან ასაცილებლად საჭიროა წყლის და  ელექტროლიტების  დანაკარგის კომპენსირება.

პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება თირკმლის ფუნქციის დარღვევის დროს, სალურეზული საშუალებებით და ანტიდეპრესანტებით მკურნალობისას, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის დროს, ასევე ხანდაზმულ პაციენტებში.

ამლოდიპინი:

პრეპარატი მკურნალობის დასაწყისში იწვევს გადაღლილობის შეგრძნებას ან თავბრუსხვევას,  რაც ზემოქმედებას ახდენს ყურადღების კონცენტრაციასა და სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე.

იმ შემთხვევაში, თუ კი პაციენტი გამოტოვებს მისაღებ დოზას, არ არის რეკომენდებული მისი დამატებით მიიღება, არამედ საჭიროა მკურნალობის ჩვეულებრივი რეჟიმის გაგრძელება.

კვადრიპინით მკურნალობის პერიოდში საჭიროა პერიფერიული სისხლის სურათის ლაბორატორიული კონტროლი.

შენახვის პირობები:

ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა  და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:

გაიცემა რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

CEFPODOXIME

მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი, საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: ცეფპოდოქსიმი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მესამე თაობის ცეფალოსპორინები.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

ცეფპოდოქსიმის პროქსეტილი .............  100 მგ

(ცეფპოდოქსიმის ეკვივალენტური)

1 ტაბ.

ცეფპოდოქსიმის პროქსეტილი..........      200 მგ

(ცეფპოდოქსიმის ეიკვივალენტური)

დამხმარე ნივთიერებები: კალციუმის კარბოქსიმეთილცელულოზა, ლაქტოზა, ჰიდროქსიპროპილცელულოზა, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, ნატრიუმის კროსკარმელოზა, მაგნიუმის სტეარატი, კოლოიდური სილიციუმის დიოქსიდი, ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა, გასუფთავებული ტალკი, რკინის ოქსიდი წითელი, რკინის ოქსიდი ყვითელი, ტიტანის დიოქსიდი, ტრიაცეტინი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:
კვადიმაქსი წარმოადგენს ცეფალოსპორინების ჯგუფის ნახევრადსინთეზურ ანტიბიოტიკს პერორალური გამოყენებისათვის. მას გააჩნია ბაქტერიციდული მოქმედება, რომელიც განპირობებულია მიკროორგანიზმის უჯრედის კედლის სინთეზის ინჰიბირებით. ცეფპოდოქსიმი მდგრადია მრავალი მიკროორგანიზმის ბეტა-ლაქტამაზას მოქმედების მიმართ. 
კვადიმაქსს გააჩნია აქტივობა გრამდადებითი ბაქტერიების მიმართ:
Staphylococcus aureus (პენიცილინაზას მაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით), Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes; 
გრამუარყოფითი ბაქტერიების მიმართ: Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Haemophilus influenzae, Moraxella (Branhamella) catarrhalis, Neisseria gonorrhoeae (პენიცილინაზას მაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით).
in vitro გამოკვლევების მონაცემებით კვადიმაქსის მიმართ მგრძნობიარენი არიან გრამდადებითი და გრამუარყოფითი ბაქტერიები: Streptococcus agalactiae,  Streptococcus spp. C, F და G ჯგუფები, Citrobacter diversus, Klebsiella oxytoca, Proteus vulgaris, Providencia rettgeri, Haemophilus parainfluenzae, Peptostreptococcus magnus, მაგრამ პრეპარატის კლინიკური ეფექტი მათ მიმართ არ არის დადგენილი. 
პრეპარატი არ არის აქტიური D ჯგუფის Streptococcus spp.; მეტიცილინის მიმართ რეზისტენტული Staphylococcus spp.; Staphylococcus saprophyticus;  J და K ჯგუფებისCorynebacterium; Pseudomonas spp., მათ შორის Pseudomonas aeruginosa; Listeria monocytogenes; Acinetobacter baumanii; Enterobacter-ის მრავალი შტამის; Clostridium difficile და Bacteroides spp. მიმართ. 
კვადიმაქსი, როგორც ფართო სპექტრის ეფექტური ანტიბიოტიკი, იდეალურია მრავალი ინფექციის სამკურნალოდ, განსაკუთრებით სხვა ანტიმიკრობული საშუალებების მიმართ მიკროორგანიზმების რეზისტენტობის განვითარების დროს.

ფარმაკოკინეტიკა:
კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან აბსორბციის შემდეგ ცეფპოდოქსიმის პროქსეტილი განიცდის ჰიდროლიზს, რის შედეგადაც წარმოიქმნება მისი აქტიური მეტაბოლიტი - ცეფპოდოქსიმი. პრეპარატის ბიოშეღწევადობა შეადგენს დაახლოებით 50%-ს. ცეფპოდოქსიმის დაახლოებით 30% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება კვადიმაქსის 100 მგ-იანი ტაბლეტის მიღებიდან 2-3 სთ-ის შემდეგ და შეადგენს 1.4 მკგ/მლ-ზე, 200 მგ-იანი ტაბლეტის მიღებისას – 2.2 მკგ/მლ-ზე. Cmax-ის მაჩვენებელი იზრდება ტაბლეტის საკვებთან ერთად მიღებისას. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 2-4 სთ-ს. თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას ნახევარგამოყოფის პერიოდი ხანგრძლივდება. 
პრეპარატის გამოყოფა ძირითადად ხდება თირკმელების საშუალებით 12 სთ-ის განმავლობაში.
კვადიმაქსის 100 მგ და 200 მგ-იანი ტაბლეტების მიღებისას 14.5 დღის განმავლობაში სისხლის პლაზმის ფარმაკოკინეტიკური მაჩვენებლები შეუცვლელი რჩება, რაც იმის მანიშნებელია, რომ პრეპარატი არ განიცდის კუმულირებას.

ჩვენება:
პრეპარატი გამოიყენება მის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების სამკურნალოდ:

• ზედა და ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები: სტრეპტოკოკური ფარინგიტი/ტონზილიტი, მწვავე სინუსიტი, მწვავე ბრონქიტი, ქრონიკული ბრონქიტის გამწვავება, რომლის გამომწვევ მიკროორგანიზმებს შორის არის H.  influenzae ( ბეტა-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი შტამების გამოკლებით), S. pneumoniae და H. influenzae-თი (ბეტა-ლაქტამაზას მაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით) გამოწვეული პნევმონია;
• კანისა და რბილი ქსოვილების გაურთულებელი ინფექციები, მათ შორის ფურუნკულოზი, პარონიქია, ფოლიკულიტი;
• სქესობრივი გზით გადამდები მწვავე გაურთულებელი ინფექციები: რექტალური გონოკოკური ინფექცია (ქალებში), ურეთრისა და საშვილოსნოს ყელის გონორეა;
• შარდგამომყოფი სისტემის მწვავე გაურთულებელი ინფექციები: ცისტიტი, პიელონეფრიტი.

მიღების წესი და დოზირება:
პრეპარატის აბსორბციის გასაძლიერებლად რეკომენდებულია კვადიმაქსის ტაბლეტის მიღება საკვებთან ერთად.

• 13 წლის ასაკის ზევით ბავშვებსა და მოზრდილებში კვადიმაქსი ინიშნება: 
  ფარინგიტის, ტონზილიტის, მწვავე ბრონქიტის დროს: 100 მგ 12 სთ-ში ერთხელ 5-10 დღის განმავლობაში;
• მწვავე სინუსიტის, ქრონიკული ბრონქიტის გამწვავების, პნევმონიის დროს: 200 მგ 12 სთ-ში ერთხელ 10-14 დღის განმავლობაში;
• კანისა და რბილი ქსოვილების გაურთულებელი ინფექციების დროს: 400 მგ 12 სთ-ში ერთხელ 7-14 დღის განმავლობაში;
• სქესობრივი გზით გადამდები მწვავე გაურთულებელი ინფექციების დროს: 200 მგ ერთჯერადად;
• შარდგამომყოფი სისტემის მწვავე გაურთულებელი ინფექციების დროს: 100 მგ 12 სთ-ში ერთხელ 7 დღის განმავლობაში.

როდესაც თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში კრეატინინის კლირენსი ნაკლებია 40 მლ/წთ-ზე, ზრდიან ინტერვალს მიღებებს შორის, რაც შესაბამისად იწვევს სადღეღამისო დოზის შემცირებას: თუ კრეატინინის კლირენსია 39-10 მლ/წთ, პრეპარატის ერთჯერადი დოზა მიიღება 24 სთ-ში ერთხელ, ხოლო თუ კრეატინინის კლირენსი ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა დოზის შეცვლას არ მოითხოვს.

როდესაც ცნობილია მხოლოდ შრატის კრეატინინის კონცენტრაცია, კრეატინინის კლირენსის განსაზღვრა შესაძლებელია შემდეგი ფორმულით:

გვერდითი მოვლენები:
ცენტრალური და პერიფერიული ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, შუილი ყურებში, პარესთეზიები; 
საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: დიარეა, გულისრევა, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში, ფსევდომემბრანული კოლიტი; 
ალერგიული და იმუნოპათოლოგიური რეაქციები: გარდამავალი გამონაყარი კანზე, ქავილი, ჭინჭრის ციება, იშვიათად – მულტიფორმული ერითემა, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიური ეპიდერმული ნეკროლიზი, ანაფილაქსიური რეაქცია, ანგიონევროზული შეშუპება, ბრონქოსპაზმი, პურპურა, შრატისმიერი დააავადება; 
ლაბორატორიული მაჩვენებლების მხრივ: თრომბოციტოზი, ჰემოგლობინის დაქვეითება, თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია, ეოზინოფილია, აგრანულოციტოზისა და ჰემოლიზური ანემიის ერთეული შემთხვევები, ნეიტროპენია, განსაკუთრებით ხანგრძლივი მკურნალობისას; სისხლის პლაზმაში შარდოვანასა და კრეატინინის დონის უმნიშვნელო მატება, ღვიძლის ტრანსამინაზების, ტუტე ფოსფატაზას აქტივობის და/ან ბილირუბინის მაჩვენებლის გარდამავალი მატება;
სხვა: ზოგადი სისუსტე.

უკუჩვენება:
* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის ან ცეფალოსპორინების ჯგუფის სხვა ანტიმიკრობული საშუალებების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:
ადექვატური და სათანადოდ კონტროლირებადი კლინიკური კვლევების არარსებობის გამო ორსულობის პერიოდში კვადიმაქსი გამოიყენება მხოლოდ განსაკუთრებული საჭიროების შემთხვევაში. 
* კვადიმაქსი გადადის დედის რძეში,  ამიტომ მისი გამოყენების აუცილებლობისას საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

გამოყენების თავისებურებები:
5 თვემდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატის გამოყენების უსაფრთხოება არ არის დადგენილი.

ხანგრძლივი მკურნალობისას (10 დღეზე მეტი) აუცილებელია პერიფერიული სისხლის სურათის ლაბორატორიული კონტროლი. ნეიტროპენიის განვითარების შემთხვევაში პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს.

თუ პაციენტს პენიცილინისა და სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიმიკრობული საშუალებების მიმართ გააჩნია მომატებული მგრძნობელობა, მაშინ კვადიმაქსის გამოყენებისას საჭიროა განსაკუთრებული სიფრთხილე, შესაძლო ჯვარედინი ალერგიული რეაქციის განვითარების მაღალი ალბათობის გამო.

ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციის განვითარების შემთხვევაში აუცილებელია მკურნალობის შეწყვეტა.

კვადიმაქსით მკურნალობისას შესაძლოა აღინიშნოს კუმბსის დადებითი რეაქცია.

პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება ანამნეზში კოლიტის არსებობისას.

დიარეის განვითარების შემთხვევაში საჭიროა ფსევდომემბრანული კოლიტის გამორიცხვა, რომელიც შეიძლება განვითარდეს პრეპარატის მაღალი დოზებით ხანგრძლივი გამოყენებისას, რაც მოითხოვს მკურნალობის შეწყვეტას და შესაბამისი ანტიმიკრობული თერაპიის დანიშვნას (მაგ. ვანკომიცინი).
კვადიმაქსის გამოყენების დროს შესაძლებელია პრეპარატის მიმართ მიკროორგანიზმების რეზისტენტობის ჩამოყალიბება და სუპერინფექციის განვითარება.

პრეპარატით მკურნალობის პერიოდში ბენედიქტის, ფელინგის ან სპილენძის შემცველი სხვა რეაქტივით შარდში გლუკოზის შემცველობის განსაზღვრისას შეიძლება აღინიშნოს ცრუ დადებითი რეაქცია, ამიტომ გლუკოზურიის განსაზღვრა ხდება მხოლოდ ფერმენტული მეთოდით გლუკოზოოქსიდაზას გამოყენებით.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:
ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის დროს საჭიროა თავბრუსხვევის განვითარების რისკის გათვალისწინება.

ჭარბი დოზირება:
პრეპარატის დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში შეიძლება აღინიშნოს გულისრევა, ღებინება, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, დიარეა. განსაკუთრებით თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში შესაძლებელია, განვითარდეს ენცეფალოპათიური მოვლენები, რომლებიც ჩვეულებრივ გარდამავალი ხასიათისაა.

სპეციფიკური ანტიდოტი კვადიმაქსის მიმართ არ არსებობს. ტარდება შემანარჩუნებელი და სიმპტომური მკურნალობა. მძიმე ტოქსიკური რეაქციისას შესაძლებელია ჰემოდიალიზის ან პერიტონეალური დიალიზის ჩატარება.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

-  ანტაციდები (მაგ. ნატრიუმის ბიკარბონატი, ალუმინის ჰიდროქსიდი) და H2- ჰისტამინორეცეპტორების ბლოკატორები (მაგ. რანიტიდინი) კვადიმაქსთან ერთდროული გამოყენებისას აქვეითებენ პრეპარატის ბიოშეღწევადობას, რის გამოც მათი მიღება რეკომენდებულია ცეფპოდოქსიმის პროქსეტილის მიღებიდან 2-3 სთ-ის შემდეგ.

- კვადიმაქსმა შესაძლოა გააძლიეროს კუმარინული რიგის ანტიკოაგულანტების მოქმედების ეფექტი და დააქვეითოს ესტროგენების ჩასახვის საწინააღმდეგო მოქმედება.

- პრობენეციდი თრგუნავს ცეფპოდოქსიმის გამოყოფას თირკმელების საშუალებით, რაც ზრდის მის კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში.

- პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება ამინოგლიკოზიდებთან და/ან ძლიერ დიურეზულ საშუალებებთან ერთად. კვადიმაქსის გამოყენება ნეფროტოქსიკური მოქმედების მქონე პრეპარატებთან ერთად საჭიროებს თირკმლის ფუნქციის მკაცრ კონტროლს.

- პერორალური ანტიქოლინერგული საშუალებები ზრდის სისხლის პლაზმაში პრეპარატის მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის დროს, მაგრამ არ მოქმედებს მის აბსორბციაზე.

შენახვის პირობები:

ინახება არა უმეტეს 30ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:
1.5 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:
გაიცემა რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

KETOTIFEN

მწარმოებელი: GMP

მოქმედი ნივთიერება: კეტოტიფენი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ალერგიის საწინააღმდეგო საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

კეტოტიფენი ...........  1 მგ

ვრცლად კეტოტიფენი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები.
1 ტაბლეტი შეიცავს :

აქტიური ინგრედიენტები :

სხვა ინგრედიენტები :

ტაბლეტის გარსი :

ტაბლეტში კალციუმის შემცველობა

1.25 მმოლ = 50 მგ

აღწერა

მოგრძო , ორმხრივ ამობურცული, შემოგარსული, ყვითელი ფერის ტაბლეტები.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

თირკმლების უკმარისობის სამკურნალო საშუალება.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

კომბინირებული პრეპარატი. ახდენს უცვლელი ამინომჟავების სრული მარაგის უზრუნველყოფას აზოტის მინიმალური შეყვანით . ამინომჟავების კეტონური ანალოგები ორგანიზმში ფერმენტაციულად ტრანსამინირდებიან შესაბამის L - ამინომჟავებად, ამასთან ახდენენ შარდოვანას დაშლას. პრეპარატი ხელს უწყობს აზოტშემცველი ცვლის პროდუქტების უტილიზაციას , ცილების ანაბოლიზმს შრატში შარდოვანას კონცენტრაციის იმავდროული შემცირებით. ამცირებს სისხლში კალიუმის , მაგნიუმისა და ფოსფატის კონცენტრაციებს . პრეპარატის სისტემატური გამოყენებისას აღინიშნება თირკმლის ქრონიკული უკმარისობის მქონე პაციენტების მდგომარეობის გაუმჯობესება . რიგ შემთხვევებში , ხერხდება დიალიზის ჩატარების გადავადება .

გამოყენების ჩვენებები:

ცილა - ენერგეტიკული უკმარისობა , მოზრდილებსა და ბავშვებში 3 წლის ასაკიდან ისეთი დარღვევების პროფილაქტიკა და მკურნალობა , რომლებიც გამოწვეულია შეცვლილი ცილოვანი მეტაბოლიზმით თირკმლების ქრონიკული უკმარისობის დროს და რაციონში ცილების შეზღუდვისას . ძირითადად გამოიყენება იმ პაციენტებში , რომლებსაც აღენიშნებათ თირკმლების ქრონიკული უკმარისობა გორგლოვანი ფილტრაციის სიჩქარით 25 მლ / წთ - ზე ნაკლები , რაც არ გამორიცხავს მის გამოყენებას 25მლ / წთ - ზე მაღალი გორგლოვანი ფილტრაციის სიჩქარისას .

უკუჩვენებები:

* ჰიპერკალციემია , ამინომჟავების ცვლის დარღვევა , მომატებული მგრძნობელობა . მემკვიდრეობითი ფენილკეტონურიის დროს გათვალისწინებული უნდა იყოს ის გარემოება , რომ პრეპარატი შეიცავს ფენილალანინს .

გამოყენების წესი და დოზები:

განკუთვნილია შიგნით მისაღებად. მოზრდილებსა და ბავშვებში 3 წლის ასაკიდან გამოიყენება 1ტაბლეტი სხეულის მასის 5 კგ - ზე დღე - ღამეში ან 0.1 გ / კგ სხეულის მასაზე . თუ სხვაგვარად არ არის დანიშნული, მიიღება დღეში 3- ჯერ ჭამის დროს. ტაბლეტი დაუღეჭავად უნდა გადაიყლაპოს .

გამოყენების ხანგრძლივობა:

კეტოსტერილი ინიშნება მთელი იმ პერიოდის განმავლობაში , ვიდრე აღინიშნება გორგლოვანი ფილტრაციის სიჩქარის დონე 25 მლ / წთ - ზე დაბლა. წინა დიალიზურ პერიოდში რეკომენდებულია საკვებში დღეში არა უმეტეს 40 გ ცილის შემცველობა თირკმლის ქრონიკული უკმარისობის ხარისხის გათვალისწინებით . დიალიზზე მყოფ პაციენტებში ცილის მოხმარება უნდა მოხდეს მიღებული სტანდარტების მიხედვით .

– ჩვეულებრივი დოზა მოზრდილებისათვის ( სხეულის მასა 70 კგ ) შეადგენს 4-8 ტაბლეტს დღეში 3- ჯერ;

– ჩვეულებრივი დოზა ბავშვებისათვის – 1 ტაბლეტი სხეულის მასის 5 კგ - ზე დღე - ღამეში;

– 3-10 წლის ასაკის ბავშვებისათვის რეკომენდებული ცილის შემცველობა საკვებში – 1.4-0.8 გ / კგ სხეულის მასაზე დღე -ღამეში;

– ბავშვებისათვის 10 წლის ასაკიდან – 1.0-0.6 გ / კგ სხეულის მასაზე დღე - ღამეში .

გვერდითი ეფექტები:

ცალკეულ შემთხვევებში შეიძლება განვითარდეს ჰიპერკალციემია. ამასთან რეკომენდებულია D ვიტამინის მიღების შემცირება. თუ აღინიშნება ჰიპერკალციემიის შენარჩუნება, უნდა შემცირდეს კეტოსტერილის, აგრეთვე კალციუმის სხვა   წყაროების დოზები.

განსაკუთრებული მითითებები:

არასაკმარისია გამოცდილება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების შესახებ. კეტოსტერილი მიიღება ჭამის დროს მისი უკეთ შეწოვისა და სათანადო ამინომჟავებად გადაქცევის მიზნით. აუცილებელია სისხლის შრატში კალციუმის დონის რეგულარული კონტროლი. საჭიროა საკვების საკმარისი კალორიულობის უზრუნველყოფა.

ცალკეულ შემთხვევებში შეიძლება განვითარდეს ალერგიული რეაქციები იმ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

▪ კალციუმის შემცველი პრეპარატების იმავდროულად დანიშვნამ შეიძლება გამოიწვიოს სისხლის შრატში კალციუმის დონის მომატება.

▪  კეტოსტერილის გავლენით ურემიული სიმპტომების შემცირების გამო, იმავდროულად დანიშნული ალუმინის ჰიდროქსიდის დოზა შესაბამისად უნდა შემცირდეს .

▪ ნაწლავებში აბსორბციის დარღვევის თავიდან აცილების მიზნით, კეტოსტერილთან ერთად არ უნდა იქნას გამოყენებული ისეთი პრეპარატები, რომლებსაც შეუძლიათ კალციუმთან რთულად ხსნადი ნაერთების წარმოქმნა

( მაგ . ტეტრაციკლინები , ქინოლონები , რკინის , ფტორისა და ესტრამუსტინის შემცველი პრეპარატები ).

▪ კეტოსტერილისა და მსგავსი პრეპარატების მიღებებს შორის ინტერვალი უნდა იყოს არანაკლებ 2 საათი .

გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები . 20 ტაბლეტი ალ / პვქ ბლისტერში . 5 ბლისტერი ალ / პვქ პაკეტში . მუყაოს კოლოფში მოთავსებულია 1 პაკეტი გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

შენახვის პირობები:

ინახება მშრალ , სინათლისაგან დაცულ ადგილას არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურის პირობებში .

პრეპარატი უნდა ინახებოდეს ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას .

ვარგისიანობის ვადა;

3 წელი .

პრეპარატი არ გამოიყენება შეფუთვაზე მითითებული ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ .

გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი II ( გაიცემა ექიმის რეცეპტით ).

მწარმოებელი:

" პეკინ ფრეზენიუს კაბი ფარმასიუტიკალ კო ., ლტდ "; ჩინეთი .

საერთაშორისო დასახელება:

KETOPROFEN

მწარმოებელი: Medicom International, იტალია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები;  პროპიონის მჟავას წარმოებული პრეპარატები გამოხატული ანალგეზიური ეფექტით.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

10% აეროზოლი 25მლ ფლაკონი # 1

პრეპარატის 1 გ შეიცავს აქტიურ ინგრედიენტს:

კეტოპროფენს …………… 100 მგ

არააქტიურ ინგრედიენტებს: პროპილენგლიკოლს 100.00 მგ, იზოპროპანოლს 80.00 მგ, NAT 8539 100.00 მგ, სოიოს ლეციტინს 76% 75.00 მგ, უწყლო ეთანოლს 25.00 მგ, ნატრიუმის ჰიდროფოსფატს 5,7 მგ, ნატრიუმის ჰიდროქსიდს 15,5 მგ, პიტნის ზეთს 1,5 მგ, გაწმენდილ წყალს 594,8 მლ

აღწერა:

გამჭირვალე მოყვითალო ხსნარი იზოპროპილის სპირტის და პიტნის სუნით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

კეტოპროფენი – არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალება, რომელსაც გააჩნია ანთების საწინააღმდეგო, ანტიექსუდაციური და ანალგეზიური მოქმედება.

კეტოპროფენი თრგუნავს ციკლოოქსიგენაზის აქტივობას, რაც ხელსუწყობს ქსოვილებში პროსტაგლანდინების (PgF2a, PgE2) წარმოქმნის დაქვეითებას. ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება უფრო მაღალი აქვს ვიდრე ასპირინს.

ფარმაკოკინეტიკა:

ჩაატარეს კლინიკურ კვლევა მოხალისეებზე - კეტოპროფენის 150 მგ სპრეის სახით გამოყენებისას (სპრეის 3 მლ შეესაბამება 300 მგ კეტოფროფენს) ზურგის არეში.

პლაზმაში ნივთიერების მაქსიმალურმა კონცენტრაციამ საშუალოდ შეადგინა 103 მგ/მლ, Tmax 14 საათი. დოზის მხოლოდ 4.15% დაექვემდებარა სისტემურ აბსორბციას, პლაზმაში თავისუფალი კეტოპროფენის რაოდენობა არ აღემატა გამოყენებული დოზის 0.13%. ზემოთ აღნიშნულმა ფარმაკოკინეტიკურმა გამოკვლევებმა გამოავლინა, რომ პლაზმაში კეტოპროფენის კონცენტრაცია არ აღწევს იმ დონეს, რომელიც იწვევს სისტემური გვერდითი ეფექტების წარმოქმნას. ასეთი გამოყენებისას გვერდითი ეფექტები წარმოიქმნება გაცილებით უფრო იშვიათად, ვიდრე პრეპარატის 50-200 მგ-ის პერორალური მიღების შემდეგ. მიღებულმა შედეგებმა აჩვენა, რომ პრეპარატის მინიმალური შეწოვადობა არ მოქმედებს მის უსაფრთხოებაზე.

ახალი პრეპარატის კეტოსპრეის სპრეის, გარეგანი გამოყენებისათვის, შესაბამისმა ტოქსიკოლოგიურმა ტესტებმა და კეტოპროფენის შეფასების მეთოდების მთელმა სპექტრმა არ გამოავლინა რაიმე სახის ტოქსიკოლოგიური გამოვლინება, მისი შემოთავაზებული მეთოდით გამოყენების შემთხვევაში. აშკარაა, რომ ადგილობრივი გამოყენებისათვის გამიზნული წამლის ახალ ფორმას არ გააჩნია რაიმე სახის ტოქსიკოლოგიური ეფექტები, ხოლო შესაბამისი გამოყენების შემთხვევაში პრეპარატის სისტემური კონცენტრაცია არ აღწევს ტოქსიკურ დონეს. დამატებით სპეციალური გამოკვლევისას დამტკიცდა პრეპარატის ახალი ფორმის კარგი ათვისებადობა.

ჩვენებები:

• ტრავმატული დაზიანებები სპოტსმენებში ან უბედური შემთხვევების შედეგად (დაჟეჟილობა, დაჭიმვა, დაძაბვა).
• მტკივნეულობა სახსარში მოძრაობისას და რბილი ქსოვილების სახსართან დაკავშირებული ანთება (მყესისა და მყესთა ბუდეების, იოგების და სახსრის კაფსულების), განსაკუთრებით მხრისა და იდაყვის სახსრების. დეგენერაციული დაავადებების შედეგად გამოწვეული გაღიზიანება, განსაკუთრებით კიდურების პერიფერიული სახსრების.

მიღების წესები და დოზები:

ექიმის სხვა რეკომენდაციების არ არსებობის შემთხვევაში აუცილებელია პრეპარატის გამოყენება 2-3-ჯერ, სამი ან ოთხი კანზედა გამტვერვის სახით, სპრეის დიდი რაოდენობით შესხურებით დაზიანებულ მონაკვეთზე და მის ირგვლივ და მასაჟის გაკეთებით.

დღე-ღამის განმავლობაში შესაძლებელია არა უმეტეს 18 შესხურებისა, ე.ი., არა უმეტეს კეტოპროფენის 360 მგ-ს გამოყენება. აღნიშნული დოზა არ უნდა იქნას გადაჭარბებული.

გვერდითი მოვლენები:

დღემდე სპრეი კეტოსპრეის გამოყენებისას რაიმე გვერდითი ეფექტი არ აღნიშნულა. გვერდითი ეფექტის შემთხვევაში მიმართეთ ექიმს.

უკუჩვენება:

* დადგენილი ჰიპერმგრძნობიარობა სამკურნალო საშუალების რომელიმე კომპონენტის მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

გამოყენება შესაძლებელია

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატის ხანგრძლივმა გარეგანმა გამოყენებამ შესაძლოა გამოიწვიოს ორგანიზმის სენსიბილიზაცია, ამ შემთხვევაში აუცილებელია პრეპარატის მიღების შეწყვეტა და სათანადო მკურნალობის ჩატარება.

საჭიროა სიფრთხილის დაცვა პრეპარატ კეტოსპრეის გამოყენებისას სისხლდენის დროს. არ შეიძლება პრეპარატის გამოყენება ჭრილობიდან სისხლდენის დროს, ღია ჭრილობაზე ან ინფიცირებული ჩირქოვანი ჭრილობისას.

ავტომანქანისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე ზემოქმედება:

პრეპარატის გამოყენება ავტომანქანისა და სხვა რთული მექანიზმების მართვის უნარზე გავლენას არ ახდენს.

ჭარბი დოზირება:

არ არის აღნიშნული

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ამჟამად არ არის რეგისტრირებული.

შენახვის პირობები:

შეინახეთ ტემპერტურაზე რომელიც არ აღემატება 25^oC

შეინახეთ ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე!

ვარგისიანობის ვადა: 4 წელი

არ შეიძლება პროდუქტის გამოყენება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი:

ურეცეპტოთ.

საერთაშორისო დასახელება:

KETOROLAC

მწარმოებელი: OM BIOTEC

მოქმედი ნივთიერება: კეტოროლაკი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო, ტკივილგამაყუჩებელი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 100 ც.

1 ტაბ.

კეტოროლაკი..........  10 მგ

ვრცლად ტორადოლი

საერთაშორისო დასახელება:

KETOROLAK

მწარმოებელი: GMP, საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: კეტოროლაკი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო, ტკივილგამაყუჩებელი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

კეტოროლაკი .....................  10 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

კეტოროლი წარმოადგენს არანარკოტიკულ ანალგეტიკს, გამოხატული ტკივლგამაყუჩებელი, ანთების საწინააღმდეგო და ანტიაგრეგაციული თვისებებით.

კეტოროლის მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია ფერმენტ ციკლოოქსიგენაზას ინჰიბირებითა და პროსტაგლანდინების სინთეზის დათრგუნვით. პრეპარატის სისტემური ტკივილგამაყუჩებელი მოქმედება მნიშვნელოვნად აღემატება ანთების საწინააღმდეგო ეფექტს. არ ახასიათებს სედატიური ეფექტი, არ მოქმედებს ოპიოიდურ რეცეპტორებზე, არ იწვევს სუნთქვის ცენტრის დათრგუნვას და არ ახდენს გავლენას ფსიქომოტორულ რეაქციებზე.

ფარმაკოკინეტიკა:

კეტოროლი პერორალურად მიღებისას  სწრაფად და მთლიანად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. 0.01 გ პრეპარატის მიღებისას მისი С_max აღინიშნება საშუალოდ 44 წთ-ში; კეტოროლის 99%-ზე მეტი უკავშირდება პლაზმის ცილებს. იგი განიცდის ორგანიზმში ბიოტრანსფორმაციას და ელიმინირდება ძირითადად თირკმელების საშუალებით.

ჩვენებები:

• საშუალო და ძლიერი ინტენსივობის ტკივილის სინდრომი: პოსტოპერაციულ პერიოდში, ძვლებისა და კუნთების ტკივილი (დაჭიმულობა, ნაღრძობი, მოტეხილობა, რბილი ქსოვილების ტრავმა, მიალგია, იშიალგია, ოსტეოართროზის გამწვავება);
• კბილის ტკივილი;
• ონკოლოგიური დაავადებების თანმხლები ტკივილი.

მიღების წესი და დოზირება:

დოზირება წარმოებს ინდივიდუალურად ტკივილის სინდრომის სიძლიერის მიხედვით.

• ერთჯერადი დოზა შეადგენს 0.01 გ-ს, მაქსიმალური დღიური დოზა - 0.09 გ. ჩვეულებისამებრ  0.01 გ ყოველ 4-6 სთ-ში ერთხელ.
• ძლიერი ტკივილის დროს:    0.02-0.03 გ 3-4-ჯერ დღეში, მაქსიმალური დღიური დოზა შეადენს 0.12 კგ-ს.
• 50 კგ-ზე ნაკლები წონისა და 65 წელს გადაცილებულ ავადმყოფებში, ან თირკმელების ფუნქციის დარღვევისას რეკომენდებული მაქსიმალური დოზაა 0.06 გ/დღეში.

პრეპარატის  ტაბლეტირებული ფორმის მიღების მაქსიმალური ხანგრძლივობაა 7 დღე.

გვერდითი მოვლენები:

დისპეფსიური მოვლენები, გასტრიტი, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ეროზიულ-წყლულოვანი დაზიანებანი; ძილიანობა, თავბრუსხვევა; თირკმელის მწვავე უკმარისობა, ნეფროზული სინდრომი, ინტერსტიციული ნეფრიტი, შრატში კრეატინინისა და შარდოვანას მომატება; სისხლდენის ხანგრძლივობის გაზრდა; კანზე გამონაყარი.

უკუჩვენებები:

კეტოროლის დანიშვნის უკუჩვენებებია:

* პრეპარატისადმი მომატებული მგრძნობელობა;

* 16 წლამდე ასაკი;

* კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადება (გამწვავების ფაზაში);

* ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის გამოხატული დარღვევები;

* ანამნეზში სისხლის შედედების დარღვევა;

* „ასპირინული“ ასთმა;

* ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი (მკურნალობის პერიოდში საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა).

განსაკუთრებული მითითებები:

* პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ავადმყოფებში, რომელთაც ანამნეზში აღენიშნებათ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან სისხლდენები და ეროზიულ-წყლულოვანი დააავადება,

* ღვიძლის, თირკმელებისა და ძვლის ტვინის ფუნქციის დარღვევა,

* გულის ქრონიკული უკმარისობა,

* ბრონქული ასთმა, ბრონქოობსტრუქციული სინდრომი,

* ანგიონევროზული შეშუპება.

* სისხლის შემადედებელი ფუნქციის დარღვევისას კეტოროლი ინიშნება თრომბოციტების რაოდენობის მუდმივი კონტროლის ქვეშ.

* პრეპარატი არ ინიშნება პრემედიკაციის მიზნითა და სამეანო პრაქტიკაში ტკივილგამაყუჩებლის სახით.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზის ერთჯერადად მიღების შემდეგ განვითარებული სიმპტომებია: მუცლის ტკივილი, გულისრევა, ღებინება, ჰიპერვენტილაცია, პეპტიური წყლულისა და/ან ეროზიული გასტრიტის განვითარება, თირკმელების ფუნქციის დარღვევა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- კეტოროლი შეუთავსებადია ლითიუმის პრეპარატებთან, პენტოქსიფილინთან, პრობენეციდთან, ანტიკოაგულანტებთან და სხვა ანთების საწინააღმდეგო არასტეროიდულ საშუალებებთან კომბინაციაში.

- ნორმოვოლემიის მქონე პაციენტებში იგი იწვევს ფუროსემიდის დიურეზული ეფექტის შემცირებას.

- აგფ-ის ინჰიიტორებთან კომბინაციაში იზრდება თირკმელების ფუნქციის დარღვევის შესაძლებლობა.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 10-20⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ მშრალ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

სახელი, გვარი ^*

მიმართულება ^*
აირჩიე

კლინიკა ^*
აირჩიე