საერთაშორისო დასახელება:

SELEGILINE

მწარმოებელი: SANOFI AVENTIS

მოქმედი ნივთიერება: სელეგილინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

B ტიპის მონოამინოქსიდაზის ინჰიბიტორი, ანტიპარკინსონული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 50 ც.

1 ტაბ.

სელეგილინის ჰიდროქლორიდი ...................     5 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პარკინსონის დაავადების ძირითად საფუძველს წარმოადგენს ნიგროსტრიატულ სისტემაში დოფამინერგული დეფიციტი. იუმექსი, მაო “B”-ს ინჰიბირების ხარჯზე ზრდის დოფამინის დონეს, ლევოდოპასთან ერთდროული გამოყენებისას უზრუნველყოფს ნიგროსტრიატულ სისტემაში დოფამინის მაღალ კონცენტრაციას. იუმექსი აძლიერებს ლევოდოპას მოქმედებას, რის შედეგადაც შესაძლებელია ამ უკანასკნელის დოზის შემცირება, რომელიც აუცილებელია სასურველი შედეგის მისაღწევად და ახანგრძლივებს პრეპარატის მოქმედების დროს. ვინაიდან იუმექსი არ თრგუნავს სხვა მონოამინების მეტაბოლიზმს, ამიტომ მისი გამოყენების შემთხვევაში არ აღინიშნება ჰიპერტენზული რეაქცია (ე.წ. “Cheese-ეფექტი”).

ალცჰაიმერის დაავადება და მოხუცებულობით გამოწვეული ალცჰაიმერის ტიპის ჭკუასუსტობა წარმოადგენს იდიოპათოლოგიური წარმოშობის დეგენერაციულ პროცესს, რომლის მიზეზია ქოლინერგული სისტემის აქტივობის დაქვეითება და ქერქისა და ქერქვეშა კვანძების მაო-ს სისტემის აქტივობის მომატება. მაო “B”-ს ინჰიბირებით დოფამინის დონე მატულობს და ამ უკანასკნელის მომატებული კონცენტრაციის ხარჯზე ცნობიერება უმჯობესდება, ან მცირდება ცნობიერების ფუნქციის გაუარესება.

ფარმაკოკინეტიკა:

პრეპარატი კარგად შეიწოვება პერორალურად მიღების შემდეგ. მაო “B”-ს შეუქცევადი დათრგუნვის გამო, მისი კლინიკური მოქმედება არ არის დამოკიდებული გამოყოფის დროსთან, ამიტომ შესაძლებელია მისი დღეში ერთხელ გამოყენება.

ჩვენებები:

• პარკინსონის დაავადების საწყისი (ადრეული) სტადიის დროს იუმექსის გამოყენება, როგორც მონოთერაპიული საშუალების, მნიშვნელოვნად ამცირებს ლევოდოპას დანიშვნის აუცილებლობას. მას შესწევს ე.წ. “on-off”-ის პერიოდის დადგომის პრევენციის უნარი. იუმექსი იძლევა სრული ან ნაწილობრივი ხარისხით შრომისუნარიანობის შენარჩუნების საშუალებას. იუმექსით ლევოდოპას ჩანაცვლების შემთხვევაში ძლიერდება და ხანგრძლივდება ლევოდოპას მოქმედება, რაც იძლევა ლევოდოპას დოზის შემცირების საშუალებას.

პარკინსონის სინდრომის მძიმე ფორმის არსებობის შემთხვევაში იუმექსის გამოყენებისას ცალკეულ შემთხვევებში აღინიშნება დადებითი შედეგები.

• ალცჰაიმერის დაავადების, აგრეთვე სუსტი, საშუალო და მძიმე ფორმის მოხუცებულობით გამოწვეული ალცჰაიმერის ტიპის ჭკუასუსტობისას რეკომენდებულია იუმექსის როგორც მონოთერაპიული საშუალების გამოყენება. დოფამინი აძლიერებს პაციენტის ინტელექტს, მისი დამახსოვრების და შესწავლის უნარს, აგრეთვე მოტორულ და ინსტრუმენტულ აქტივობას. იგი აგრეთვე აუმჯობესებს ხასიათს, ქცევასა და მზადყოფნას სოციალიზაციისადმი.

მიღების წესი და დოზირება:

პარკინსონის დაავადების დროს ჩვეულებრივი საწყისი დოზა შეადგენს 5-10 მგ-ს (1-2 ტაბლეტი). მიიღება დილას ან იგი შესაძლებელია გაიყოს ორ მიღებაზე დილას და საღამოს. მკურნალობის მიმდინარეობის დროს შესაძლებელია დოზის შემცირება 2-ჯერ, კომბინირებული თერაპიის დროს, ადრე დანიშნული ლევოდოპას დოზა შესაძლებელია შემცირდეს, სხვა ანტიპარკინსონული საშუალებების დოზაზე იგი არ ახდენს ზეგავლენას.

ალცჰაიმერის დაავადებისა და მოხუცებულობით გამოწვეული ალცჰაიმერის ტიპის ჭკუასუსტობის დროს პრეპარატი გამოიყენება დილას დოზით 5 მგ (1 ტაბლეტი). დოზა შესაძლებელია გავზარდოთ 10 მგ-მდე დღეში, რაც დამოკიდებულია პრეპარატის ეფექტურობაზე. მკურნალობის პროცესში აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია თვეში 3-4-ჯერ.

გვერდითი მოვლენები:

იმ შემთხვევაში, როდესაც პრეპარატი გამოყენებულია როგორც მონოთერაპიული საშუალება, მას ჩვეულებრივ კარგად იტანენ.

იშვიათად აღინიშნება პირის სიმშრალე; ძილის მსუბუქი ფორმით დარღვევა, რომელიც ადვილად ქრება. ასევე იშვიათად აღინიშნება ოფთალმოლოგიური გვერდითი მოვლენები (მაგ. მხედველობის სიმახვილის დაქვეითება).

უკუჩვენებები:

* პრეპარატის მიღება წინააღმდეგნაჩვენებია მის მიმართ მომატებული მგრძნობელობისას.

* სეროტონინის უკუმიტაცების ინჰიბიტორების, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტების, სიმპათომიმეტური საშუალებების, პეტიდინის (ნეპერიდინი) და იუმექსის ერთდროული გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

განსაკუთრებული მითითებები:

* პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება კუჭისა და 12-გოჯა ნაწლავის წყლულის, ლაბილური ჰიპერტონიის, არითმიის, მძიმე სტენოკარდიის და ფსიქოზის დროს.

* ლევოდოპასა და იუმექსის კომბინაცია უნდა მიმდინარეობდეს ექიმის გაძლიერებული მეთვალყურეობის ქვეშ.

* იუმექსის მაღალი დოზით (20 მგ) მიღებისას, აგრეთვე მისი და მაო-ს ან მაო-“A”-ს ინჰიბიტორების ერთდროული გამოყენებისას იზრდება ჰიპერტენზიის განვითარების საშიშროება, განსაკუთრებით თირამინით მდიდარი პროდუქტების მიღების შემთხვევაში (ყველი, წითელი ღვინო, ქათმის ღვიძლი, თევზი და ა.შ.).

* იმის გამო, რომ პრეპარატის შემადგენლობაში შედის ლაქტოზა, პაციენტებში, რომლებსაც გააჩნიათ ლაქტოზას მიმართ ინდივიდუალური აუტანლობა, შეიძლება ადგილი ჰქონდეს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ ჩივილებს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

სიმპათომიმეტური საშუალებებისა და იუმექსის ერთდროული გამოყენება არ არის რეკომენდებული, ვინაიდან არსებობს არტერიული ჰიპერტენზიის წარმოშობის საშიშროება.

- პეტიდინისა და იუმექსის ერთდროული გამოყენება წინააღმდეგნაჩვენებია ფატალური შედეგის საშიშროების გამო.

- იუმექსისა და ფლუოქსეტინის კომბინაცია არ არის რეკომენდებული, ვინაიდან შესაძლებელია აგზნება, ჰიპერტენზია, ატაქსია და მანიაკალური ფსიქოზი. მისი მიღების შეწყვეტიდან მხოლოდ 14 დღის შემდეგაა შესაძლებელი ფლუოქსეტინის გამოყენება. იმის გამო, რომ ფლუოქსეტინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი გახანგრძლივებულია, ამიტომ იუმექსის გამოყენება რეკომენდებულია მხოლოდ 5 კვირის შემდეგ. მსგავსი შედეგები აღინიშნება იმ პაციენტებში, რომლებიც იყენებდნენ იუმექსისა და სეროტონინის უკუმიტაცების ისეთ ინჰიბიტორებს, როგორიცაა: სერტრალინი და/ან პაროქსეტინი. ამდენად, იუმექსის ერთდროული გამოყენება ფლუოქსეტინთან, სერტრალინთან და/ან პაროქსეტინთან არ არის რეკომენდებული.

-  იუმექსისა და ტრიციკლური ანტიდეპრესანტების კომბინაციამ შესაძლებელია გამოიწვიოს ცნს-ის მხრივ მძიმე ტოქსიკური სიმპტომები (თავბრუსხვევა, ტრემორი, კონვულსია), რომლის თანმხლებია ჰიპერტენზია და გაძლიერებული ოფლიანობა. ამის გამო იუმექსისა და ტრიციკლური ანტიდეპრესანტების ერთდროული გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

შემადგენლობა:

1 მლ ხსნარი შეიცავს: ასკორბინის მჟავას - 100მგ-ს

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: ვიტამინი

გამოშვების ფორმა: ხსნარი

ჩვენება:

პრეპარატი ინიშნება ვიტამინი C-ს უკმარისობის დროს ან მისი პროფილაქტიკის მიზნით: ბავშვებში ხელოვნური კვებით; სპეციალური დიეტების დაცვის დროს; ვიტამინი C-ს უკმარისობა _ დამწვრობა, ქირურგიული ჩარევის შემდგომ, სიმსივნური დაავადებების დროს, ქრონიკული ალკჰოლიზმი, ცუდად შეხორცებადი ჭრილობები, ძვლების მოტეხილობა, მიდრეკილება სისხლდენისადმი; პროფილაქტიკის მიზნით ორგანიზმის მომატებული მოთხოვნილების დროს ვიტამინ C-ზე: გამოჯანმრთელების პერიოდი, ფიზიკური დატვირთვის, სალიცილატებით მკურნალობის დროს; შარდის მჟავიანობის მომატების მიზნით.

დოზირება და მიღების წესი: თუ სხვაგვარად დანიშნული არ არის, მაშინ: ბავშვებში 1 წლის ასაკის ზევით: 5-8 წვეთი ჭამის დროს, წყლის დაყოლებით. პატარა ასაკის ბავშვებში: 10 წვეთი. სასკოლო ასაკის ბავშვებში და მოზრდილებში: 15-20 წვეთი.

წინააღმდეგჩვენება:

პრეპარატი არ ინიშნება მაღალი დოზით (1გ-ზე მეტი) პაციენტებში თირკმელების კენჭოვანი დაავადებით ან ჰიპეროქსალატურიის დროს.

გამოყენების თავისებურება და სიფრთხილე: პრეპარატის მაღალი დოზებით დანიშვნის დროს საჭიროა ლაბორატორიული ანალიზების კონტროლი _ გლუკოზის და კრეატინინის რაოდენობის განსაზღვრა სისხლში და შარდში).

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან: პრეპარატი ამცირებს ამფეტამინის წარმოებულების ელიმინაციის სიჩქარეს.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი: ამ პერიოდში პრეპარატი ინიშნება სიფრთხილით. არ არის რეკომენდებული პრეპარატის მაღალი დოზებით დანიშვნა ორსულ ქალებში. ამ შემთხვევაში  პრეპარატის მაღალი დოზებით გამოყენება იწვევს ახალშობილებში მომატებული მგრძნობელობის განვითარებას სურავანდის მიმართ, ვიდრე ნორმალური დოზის მიღებისას.

ზემოქმედება ყურადღების კონცენტრაციაზე: პრეპარატი არ მოქმედებს ყურადღების კონცენტრაციაზე.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატის მიღებისას დოზით 1გ დღეში აღინიშნება ცვლილებები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულისრევა და დიარეა; საშარდე სისტემის მხრივ: მატულობს ოქსალატური, ცისტინური და ურატული კონკრემენტების ფორმირება თირკმელებში. პაციენტებში გლუკოზა-6-ფოსფატ-დეჰიდროგენაზას დეფიციტით საჭიროა სისხლის ანალიზის კონტროლი. პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენების დროს მცირდება ტოლერანტობა ვიტამინ ჩ-ს მიმართ.

ჭარბი დოზირება: აღწერილი არ არის.

შენახვის ვადა: 3 წელი

დაუშვებელია ვადაგასული პრეპარატის გამოყენება.

შენახვის პირობები: ოთახის ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

შეფუთვა: 30მლ ქილებში.

მწარმოებელი და მისი მისამართი: HASCO-LEK, პოლონეთი

საერთაშორისო დასახელება:

ITRACONAZOLE

მწარმოებელი: OLAINFARM, ლატვია

მოქმედი ნივთიერება: იტრაკონაზოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სოკოს საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 10, 20, 30, 40 და 50 ც.

1 კაფს.

იტრაკონაზოლი ................ 100 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

საქაროზა, ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა, სიმინდის სახამებელი, ჟელატინი და ტიტანის დიოქსიდი (E171).

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

იტრაკონაზოლი წარმოადგენს ტრიაზოლის ჯგუფის ძლიერ ანტიმიკოზურ საშუალებას. მისი მოქმედება ხორციელდება ლანოსტეროლისაგან სოკოს უჯრედის მემბრანის მთავარი კომპონენტის - ერგოსტეროლის სინთეზის დათრგუნვით.

იტრაკონაზოლი აქტიურია დერმატოფიტების (Trichophyton spp., Microsporum spp., Epidermophyton floccosum), საფუარას (Cryptococcus neoformans, Pityrosporum spp., Candida spp., ასევე Candida albicans, Candida glabrata, Candida krusei),  ობის სოკოების Aspergillus spp., Histoplasma spp., Paracoccidioides brasiliensis, Sporothrix schenckii, Fonsecaea spp., Cladosporium spp., Blastomyces dermatidis) და სხვა სოკოებით გამოწვეული ინფექციების მიმართ.

ფარმაკოკინეტიკა:

იტრაკონაზოლის მაქსიმალური ბიოშეღწევადობა აღინიშნება კაფსულის მიღებისას უშუალოდ ჭამის შემდეგ. მისი ერთჯერადი პერორალური მიღებისას მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 3-4 სთ-ის შემდეგ. საკვების მიღება გავლენას ახდენს პრეპარატის აბსორბციის ხარისხზე.

პრეპარატის ხანგრძლივად მიღებისას მისი წონასწორული კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 1-2 კვირის შემდეგ. იტრაკონაზოლის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში მისი მიღებიდან 3-4 სთ-ის შემდეგ შეადგენს 0.4 მკგ/მლ-ს (100 მგ ერთხელ დღეში); 1.1 მკგ/მლ (200 მლ ერთხელ დღეში); 2.0 მკგ/მლ (200 მგ 2-ჯერ დღეში).

პლაზმის ცილებთან პრეპარატის შეკავშირების ხარისხი შეადგენს 99.8%-ს.

ქსოვილებში, რომლებიც შეიცავენ კერატინს, იტრაკონაზოლის კონცენტრაცია განსაკუთრებით კანში 4-ჯერ აღემატება სისხლის პლაზმაში მის კონცენტრაციას. პრეპარატის ელიმინაცია დაკავშირებულია ეპიდერმისის რეგენერაციასთან.

სისხლის პლაზმაში პრეპარატის კონცენტრაციასთან შედარებით, რომლის განსაზღვრა ვერ ხერხდება პრეპარატის მიღების შეწყვეტიდან 7 დღის შემდეგ, იტრაკონაზოლის კონცენტრაცია კანში რჩება მკურნალობის 4-თვიანი კურსის დამთავრებიდან 2-4 კვირის განმავლობაში.

ფრჩხილის კერატინში პრეპარატის თერაპიული კონცენტრაცია აღინიშნება მკურნალობის დაწყებიდან არანაკლებ 1 კვირის შემდეგ და შენარჩუნებულია კიდევ 6 თვის განმავლობაში 3-თვიანი მკურნალობის კურსის დამთავრების შემდეგ. იტრაკონაზოლი აღწევს აგრეთვე ცხიმოვან ქსოვილში და გამოიყოფა ოფლთან ერთად. იტრაკონაზოლის კონცენტრაცია ფილტვებში, თირკმელებში, ღვიძლში, ძვლებში, კუჭში, ელენთაში და ჩონჩხის კუნთებში 2-3-ჯერ აღემატება მის პლაზმურ კონცენტრაციებს, ხოლო მისი კონცენტრაცია საშოს ქსოვილებში აღინიშნება 2 დღის განმავლობაში მისი 3-დღიანი მკურნალობის კურსით 200 მგ-იანი დოზით მიღებისას და 3 დღის განმავლობაში მისი ერთდღიანი კურსით 200 მგ 2-ჯერ მიღებისას დღეში.

იტრაკონაზოლი ინტენსიურად მეტაბოლიზდება ღვიძლში მრავალრიცხოვანი მეტაბოლიტების წარმოქმნით. ერთ-ერთი მეტაბოლიტ-ჰიდროქსი-იტრაკონაზოლი-in vitro ხასიათდება იტრაკონაზოლის მსგავსი სოკოს საწინააღმდეგო მოქმედებით.

პლაზმიდან პრეპარატის ელიმინაცია ორფაზიანია, ნახევარდაშლის პერიოდი - 24-36 სთ. იტრაკონაზოლის მიღებული დოზის 3-18% უცვლელი სახით გამოიყოფა ნაწლავების საშუალებით, ხოლო თირკმელებით - 0.03%-ზე ნაკლები.

პრეპარატის მიღებული დოზის დაახლოებით 35% მეტაბოლიტების სახით გამოიყოფა შარდთან ერთად 1 კვირის განმავლობაში.

ჩვენებები:

• გინეკოლოგია: ვულვოვაგინალური კანდიდოზი;
• დერმატოლოგია/ ოფოთალმოლოგია: Pitiriasis versicolor, დერმატომიკოზები, სოკოვანი კერატიტი და პირის ღრუს კანდიდოზი;
• დერმატოფიტებით და/ან საფუარა სოკოებით გამოწვეული ონიქომიკოზი;
• სისტემური მიკოზები: სისტემური ასპერგილოზი და კანდიდოზი, კრიპტოკოკოზი, (მათ შორის კრიპტოკოკური მენინგიტის ჩათვლით), ჰისტოპლაზმოზი, სპოროტრიქოზი, პირაკოქციდიომიკოზი, ბლასტომიკოზი და სხვა იშვიათი სისტემური და ტროპიკული მიკოზები;

მიღების წესი და დოზირება:

მაქსიმალური აბსორბციის მიზნით პრეპარატის გამოყენება რეკომენდებულია საკვების მიღებისთანავე. კაფსულები გამოიყენება დაუღეჭავად.

სადაც:

I - გინეკოლოგია-ვულვოვაგინალური კანდიდოზი;

II - დერმატოლოგია/ოფთალმოლოგია- Pitiriasis versicolor,

III - დერმატომიკოზები.

კანის მაღალკერატიზირებული ადგილების დაზიანებები-tinea pedis და/ან  tinea manus 200 მგ 2-ჯერ დღეში 7 დღის განმავლობაში, ან 100 მგ ერთხელ დღეში 30 დღის განმავლობაში.

პირის ღრუს კანდიდოზი - 100 მგ ერთხელ დღეში 15 დღის განმავლობაში.

ავადმყოფებში იმუნიტეტის დარღვევების დროს, მაგ. შიდსი, ნეიოროპენია ორგანოების ტრანსპლანტაცია, პრეპარატის ბიოშეღწევადობა ქვეითდება, რის გამოც საჭირო ხდება პრეპარატის დოზის გაორმაგება.

სოკოვანი კერატიტი - 200 მგ ერთხელ დღეში 21 დღის განმავლობაში.

ონიქომიკოზის დროს -  ენიშნებათ 2 კაფსულა 2-ჯერ დღეში (200 მგ 2-ჯერ დღეში) ერთი კვირის განმავლობაში შემდგომი შესვენებებით. ამ დროს, როგორც ხელის, აგრეთვე ფეხის თითებზე ხდება ინფიცირებული ფრჩხილის შეცვლა არაინფიცირებული ფრჩხილით. მათი ზრდა ინდივიდუალურია სხვადასხვა ავადმყოფებისათვის და დამოკიდებულია ავადმყოფთა ასაკზე.

ხელის ფრჩხილის მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 2 კურსს, ხოლო ფეხის - 3 კურსს. მკურნალობის ყოველი კურსის შემდეგ საჭიროა 3-კვირიანი ინტერვალი პრეპარატის მიღების გარეშე.

განუწყვეტელი თერაპიის დროს ინიშნება 2 კაფსულა ერთხელ დღეში (200 მგ) 3 თვის განმავლობაში.

იტრაკონაზოლის ელიმინაცია კანიდან და ფრჩხილიდან სისხლის პლაზმასთან შედარებით ნელა მიმდინარეობს. ამიტომ კლინიკური ოპტიმალური საპასუხო რეაქცია აღინიშნება მკურნალობის შეწყვეტიდან 2-4 კვირის შემდეგ კანის დაზიანების დროს და 6-9 თვის შემდეგ ფრჩხილის ინფექციის მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ.

გენერალიზებული მიკოზები:

შენიშვნა:*ინვაზიური და დისემინირებული დაავადებების დროს საჭიროა დოზის გაზრდა 200 მგ 2-ჯერ დღეში.

**შემანარჩუნებელი მკურნალობა (მენინგიტის დროს): 200 მგ ერთხელ დღეში.

გვერდითი მოვლენები:

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: დისპეფსია, გულისრევა, ტკივილი მუცლის არეში, ყაბზობა.

იშვიათად - თავის ტკივილი, ღვიძლის ტრანსამინაზების მაჩვენებლების გარდამავალი მომატება, ქოლესტაზით გამოწვეული სიყვითლე, მენსტრუალური ციკლის დარღვევა, თავბრუსხვევა.

ალერგიული რეაქციები (ქავილი, გამონაყარი, ურტიკარია, ანგიონევროზული შეშუპება). ზოგჯერ - პერიფერიული ნეიროპათია, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი. ცალკეულ შემთხვევებში - გულის ქრონიკული უკმარისობა, ფილტვების შეშუპება.

პრეპარატის განუწყვეტლივ და ხანგრძლივად გამოყენების შემთხვევაში (თვე და მეტი), შესაძლებელია ჰიპერკალიემია, ალოპეცია, ჰეპატიტი, ცალკეულ შემთხვევებში - ლეტალური გამოსავალით.

უკუჩვენებები:

*მომატებული მგრძნობელობა იტრაკონაზოლის ან მის შემადგენლობაში არსებული კომპონენტების მიმართ.

*იტრაკონაზოლის კაფსულებთან ერთად ტერფენადინის, ასთემიზოლის, მიზოლასტინის, ცისაპრიდის, დოფეტილიდის, ქინიდინის, პიმოზიდის, ტრიაზოლამის და პერორალური მიდაზოლამის, HMG-CoA რედუქტაზას ინჰიბიტორების, მაგ. სიმვასტატინის და ლოვასტატინის გამოყენება ნებადართული არ არის.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის პერიოდში იტრაკონაზოლის დანიშვნა მხოლოდ იმ შემთხვევაშია რეკომენდებული, როდესაც დედისათვის სასარგებლო შედეგი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე უარყოფითი მოქმედების პოტენციურ რისკს.

*დედის რძეში იტრაკონაზოლის იგივე კონცენტრაციაა, რაც პლაზმაში, ამიტომ ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების შემთხვევაში საჭიროა ძუძუთი კვება შეწყდეს.

განსაკუთრებული მითითებები:

* იტრაკონაზოლი ხასიათდება უარყოფითი ინოტროპული ეფექტით, გულის ქრონიკული უკმარისობის განვითარების შესაძლებლობით. ამიტომ მისი გამოყენება გულის ქრონიკული უკმარისობით შეპყრობილ პაციენტებში რეკომენდებული არ არის. პრეპარატის დანიშვნა მხოლოდ იმ შემთხვევაშია შესაძლებელი, როდესაც მოსალოდნელი სასარგებლო თერაპიული ეფექტი მკვეთრად სჭარბობს შესაძლო უარყოფითი მოქმედების პოტენციურ რისკს. აღნიშნულ შემთხვევაში დიდი ყურადღება ექცევა: დაავადების სიმძიმეს, პრეპარატის მიღების სქემას და გულის ქრონიკული უკმარისობის განვითარების რისკის ინდივიდუალურ ფაქტორებს. რისკის ამ ფაქტორებს მიეკუთვნება გულის იშემიური დაავადება, გულის სარქველების პათოლოგია, ფილტვების დაავადებები, მაგ. ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადება, თირკმელების უკმარისობა და სხვა დაავადებები, რომლებსაც თან ახლავს შეშუპება. აღნიშნული ავადმყოფების მკურნალობა ტარდება განსაკუთრებული სიფრთხილით. მკურნალობის პროცესში საჭიროა ავადმყოფის მდგომარეობის სისტემატური კონტროლი. გულის უკმარისობის განვითარების ნიშნებისა და სიმპტომების შემთხვევაში, საჭიროა მკურნალობის შეწყვეტა.

* იტრაკონაზოლი სიფრთხილით ენიშნებათ კალციუმის ნელი არხების ბლოკატორებთან ერთად, რადგან იგი იწვევს კალციუმის არხების ბლოკატორების მეტაბოლიზმის ინჰიბირებას.

* მონაცემები პრეპარატის გამოყენების შესახებ პედიატრიულ პრაქტიკაში ძალიან მცირეა. ამიტომ პრეპარატის დანიშვნა ბავშვებში რეკომენდებული არ არის.

* მკურნალობის პროცესში აუცილებელია ღვიძლის ფუნქციური მდგომარეობის მაჩვენებლების პერიოდული კონტროლი: მკურნალობის დაწყებამდე, 2 კვირის შემდეგ, შემდგომში ყოველ თვეში და მკურნალობის მთელი კურსის განმავლობაში. პაციენტებში ჰეპატიტის ნიშნების - ანორექსია, გულისრევა, ღებინება, საერთო სისუსტე, ტკივილი მუცლის არეში, მუქი ფერის შარდის გამოვლენის შემთხვევაში საჭიროა ღვიძლის ფუნქციური მაჩვენებლების დაუყოვნებელი კონტროლი. აღნიშნული ფუნქციების ნორმიდან გადახრის შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტა.

* ავადმყოფებში ღვიძლის დაავადებებით სისხლის შრატში ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატების, მისი გამწვავების პერიოდში, ღვიძლის ინტოქსიკაციის შემთხვევაში, პრეპარატის გამოყენება ნებადართული არ არის. ამ დროს საჭიროა ღვიძლის ენზიმების აქტივობის სისტემატური კონტროლი.

* ღვიძლის უკმარისობა: იტრაკონაზოლი ძირითადად მეტაბოლიზდება ღვიძლში. მისი ნახევრადდაშლის პერიოდი ღვიძლის ციროზით დაავადებულ პაციენტებში შედარებით ხანგრძლივია, ხოლო ბიოშეღწევადობა პრეპარატის პერორალური მიღებისას დაქვეითებულია, ამიტომ საჭიროა სისხლის პლაზმაში იტრაკონაზოლის მაჩვენებლების სისტემატური კონტროლი და აუცილებლობის შემთხვევაში - დოზის კორექცია.

* ნეიროპათიის განვითარების შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტა.

* არ არსებობს მონაცემები იტრაკონაზოლისა და აზოლის ჯგუფის სხვა სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებების ჯვარედინი ჰიპერმგრძნობელობის შესახებ.

* იტრაკონაზოლი განსაკუთრებული სიფრთხილით ენიშნებათ ავადმყოფებს აზოლის ჯგუფის პრეპარატების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს.

* აუცილებელია ღვიძლის ფუნქციური მდგომარეობის პერიოდული კონტროლი: მკურნალობის დაწყებამდე, ორი კვირის შემდეგ და შემდგომში ყოველ თვეში მკურნალობის მთლიანი კურსის განმავლობაში.

ჭარბი დოზირება:

ამ შემთხვევაში საჭიროა სიმპტომური მკურნალობის ჩატარება. პრეპარატის მიღებიდან პირველი 1 სთ-ის განმავლობაში საჭიროა კუჭის ამორეცხვა. აუცილებლობის შემთხვევაში - გააქტივებული ნახშირის მიღება.

იტრაკონაზოლი ორგანიზმიდან ჰემოდიალიზის საშუალებით არ გამოიყოფა.

სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

კუჭის წვენის მჟავიანობის დაქვეითება:

კუჭის წვენის მჟავიანობის დაქვეითების შემთხვევაში იტრაკონაზოლის აბსორბციის პროცესი ირღვევა. ავადმყოფებმა მარილმჟავას გამანეიტრალებელი საშუალებები (მაგ. ალუმინის ჰიდროქსიდი), უნდა მიიღონ იტრაკონაზოლის მიღებიდან არანაკლებ 2 სთ-ის შემდეგ.

ალორჰიდრიის დროს შიდსით დაავადებულ ავადმყოფებში და პაციენტებში, რომლებიც იღებენ ჰისტამინური H₂-რეცეპტორების ბლოკატორებს იტრაკონაზოლის მიღება რეკომენდებულია კოკა-კოლასთან ერთად.

მედიკამენტები, რომლებიც გავლენას ახდენენ იტრაკონაზოლის მეტაბოლიზმზე:

პრეპარატები, რომლებიც იწვევენ ღვიძლის ფერმენტული სისტემის ინდუქციას, მაგ. რიფამპიცინი, რიფაბუტინი, კარბამაზეპინი, იზონიაზიდი და ფენიტოინი მნიშვნელოვნად აქვეითებენ იტრაკონაზოლის ბიოშეღწევადობას. რადგანაც იტრაკონაზოლი ძირითადად მეტაბოლიზდება CYP3A4, აღნიშნული ენზიმის ინჰიბიტორები ზრდიან იტრაკონაზოლის ბიოშეღწევადობას. მაგ: რიტონავირი, ინდინავირი, კლარითრომიცინი და ერითრომიცინი.

მედიკამენტები, რომელთა მეტაბოლიზმზეც მოქმედებს იტრაკონაზოლი:

- იტრაკონაზოლი აინჰიბირებს იმ მედიკამენტების მეტაბოლიზმს, რომლებიც განიცდიან ბიოტრანსფორმაციას ციტოქრომ P450-3A ტიპის ფერმენტული სისტემით, რის შედეგადაც იზრდება აღნიშნული პრეპარატების კონცენტრაცია და მათი მოქმედების გვერდითი ეფექტები. მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ იტრაკონაზოლის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმში (დოზის და მკურნალობის ხანგრძლივობის მიხედვით) თანდათან მცირდება.

- იტრაკონაზოლთან ტერფენადინის, ასთემიზოლის, მიზოლასტინის, ცისაპრიდის, ტრიაზოლამის, პერორალური მიდაზოლამის, დოფეტილინის, ქინიდინის, პიმოზიდის, HMG-CoA-რედუქტაზას ინჰიბიტორების სიმვასტატინისა და ლოვასტატინის კომბინაცია რეკომენდებული არ არის.

- ვარფარინთან და ნიკუმალონთან პრეპარატის ერთდროული დანიშვნით იზრდება პროთრომბინის დრო, რის გამოც იტრაკონაზოლის და კუმარინის ტიპის ანტიკოაგულანტების კომბინაციისას პროთრომბინის დროის გახანგრძლივების გამო, აუცილებელია ასეთი პაციენტების ყურადღებით გამოკვლევა.

- იტრაკონაზოლი სიფრთხილით ენიშნებათ შემდეგ პრეპარატებთან კომბინაციაში: HIV პროტეაზას ინჰიბიტორებთან - რიტონავირი, ინდინავირი, საქვინავირი; ზოგიერთ სიმსივნის საწინააღმდეგო საშუალებებთან - ვინკრისტინი, ბუსულფანი, დოცეტაქსელი, ტრიმეტრექსატი; ზოგიერთ იმუნოდეპრესანტებთან - ციკლოსპორინი, ტაკროლიმური, რიფამიცინი; სხვადასხვა: დიგოქსინი, კარბამაზეპინი, ბუსპირონი, ალფენტანილი, ალპრაზოლამი, ბროტიზოლამი, მიდაზოლამი, რიფაბუტინი, მეთილპრედნიზოლონი, ებასტინი, რედოქსეტინი.

- იტრაკონაზოლის ურთიერთქმედება ზიდოვუდინთან და ფლუვასტატინთან გამოვლენილი არ არის. აგრეთვე ეთინილესტრადიოლისა და ნორეთისტერონის მეტაბოლიზმის მაინდუცირებელი ეფექტი გამოვლენილი არ არის.

- იმიპრამინთან, პროპრანოლოლთან, დიაზეპამთან, ციმეტიდინთან, ინდომეტაცინთან, ტოლბუტამიდთან და სულფამეთაზინთან იტრაკონაზოლის ცილებთან კავშირის კონკურენტული ურთიერთქმედება გამოვლენილი არ არის.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-30⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

ITRACONAZOLE

მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი, საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: იტრაკონაზოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისთვის. ტრიაზოლის წარმოებულები.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: ბლისტერზე10კაფს., შეფუთვაში 1 ბლისტერი

1 კაფს.

იტრაკონაზოლი........          100 მგ

ვრცლად იტრანოლი

საერთაშორისო დასახელება:

ITRACONAZOLE

მწარმოებელი: INTAS

მოქმედი ნივთიერება: იტრაკონაზოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები სისტემური გამოყენებისთვის. ტრიაზოლის წარმოებულები.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 4ც.

1 კაფს.

იტრაკონაზოლი - 100 მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: საქაროზა, სიმინდის სახამებელი, პოვიდონი K30, ჰიპრომელოზა, მაკროგოლი.

კაფსულის გარსის შემადგენლობა: ჟელატინი, მეთილპარაბენი, პროპილპარაბენი, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, საღებავები - Ponceau 4R (E 124), კარმუაზინი (E 122), ტარტრაზინი

(E 102), ტიტანის დიოქსიდი (E 171).

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

იტასპორი-ავერსი წარმოადგენს ტრიაზოლის წარმოებულს, მოქმედების ფართო სპექტრის მქონე სოკოს საწინააღმდეგო საშუალებას, მისი მოქმედება განპირობებულია  სოკოს უჯრედის მემბრანის მთავარი კომპონენტის - ერგოსტეროლის სინთეზის ინჰიბირებით.

იტრაკონაზოლი აქტიურია დერმატოფიტებით (Trichophyton spp., Microsporum spp., Epidermophyton floccosum), საფუარას (Cryptococcus neoformans, Pityrosporum spp., Candida spp., ასევე Candida albicans, Candida glabrata, Candida krusei), Aspergillus spp., Histoplasma spp., Paracoccidioides brasiliensis, Sporothrix schenckii, Fonsecaea spp., Cladosporium spp., Blastomyces dermatidis) და სხვა სოკოებით გამოწვეული ინფექციების მიმართ.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალური მიღებისას იტრაკონაზოლის მაქსიმალური ბიოშეღწევადობა აღინიშნება უშუალოდ ჭამის შემდეგ. მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) სისხლის პლაზმაში მიიღწევა პრეპარატის მიღებიდან 3-4 სთ-ის შემდეგ. საკვების მიღება გავლენას ახდენს პრეპარატის აბსორბციის ხარისხზე.

პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენებისას მისი წონასწორული კონცენტრაცია (Css) პლაზმაში მიიღწევა 1-2 კვირის განმავლობაში. იტრაკონაზოლის წონასწორული კონცენტრაცია (Css) მისი მიღებიდან 3-4 სთ-ის შემდეგ შეადგენს 0.4 მკგ/მლ-ს (100 მგ-ის ერთხელ დღეში მიღების შემთხვევაში); 1.1 მკგ/მლ (200 მგ-ის ერთხელ დღეში მიღების შემთხვევაში) და 2 მკგ/მლ (200 მგ-ის 2-ჯერ დღეში მიღების შემთხვევაში).

პლაზმის ცილებს უკავშირდება პრეპარატის 99.8%.

კერატინის შემცველ ქსოვილებში, განსაკუთრებით კანში, იტრაკონაზოლის კონცენტრაცია 4-ჯერ აღემატება პლაზმაში მის კონცენტრაციას. მისი ელიმინაციის სიჩქარე დამოკიდებულია ეპიდერმისის რეგენერაციაზე.

სისხლის პლაზმაში პრეპარატის კონცენტრაციასთან შედარებით, რომლის განსაზღვრა შეუძლებელია მისი მიღების შეწყვეტიდან 7 დღის შემდეგ, იტრაკონაზოლის კონცენტრაცია კანში შენარჩუნდება მკურნალობის 4-კვირიანი კურსის დამთავრებიდან 2-4 კვირის განმავლობაში.

ფრჩხილის კერატინში პრეპარატის თერაპიული კონცენტრაცია აღინიშნება მკურნალობის დაწყებიდან არა უგვიანეს 1 კვირის შემდეგ და შენარჩუნდება 6 თვის განმავლობაში 3-თვიანი მკურნალობის კურსის დამთავრების შემდეგ.

იტრაკონაზოლის გარკვეული კონცენტრაცია ისაზღვრება ასევე კანქვეშა ცხიმოვან ქსოვილში და შედარებით ნაკლებად ოფლში. იტრაკონაზოლი კარგად ნაწილდება სოკოთი დაზიანებულ ქსოვილებში. მისი კონცენტრაცია ფილტვებში, თირკმელებში, ღვიძლში, ძვლებში, კუჭში, ელენთასა და ჩონჩხის კუნთებში 2-3-ჯერ აღემატება მის პლაზმურ კონცენტრაციას. პრეპარატის თერაპიული კონცენტრაცია საშოს ქსოვილებში აღინიშნება პრეპარატის 200 მგ-ით ერთხელ დღეში 3-დღიანი მკურნალობის კურსის დამთავრებიდან კიდევ 2 დღის განმავლობაში და 200 მგ-ით 2-ჯერ დღეში ერთდღიანი მკურნალობის კურსის დამთავრებიდან კიდევ 3 დღის განმავლობაში.

იტრაკონაზოლი მეტაბოლიზდება ღვიძლში დიდი რაოდენობით მეტაბოლიტების წარმოქმნით. ერთ-ერთი მეტაბოლიტი – ჰიდროქსი-იტრაკონაზოლი in vitro იტრაკონაზოლის მსგავსი ანტიმიკოზური ეფექტით ხასიათდება.

იტრაკონაზოლის ელიმინაცია პლაზმიდან ორფაზიანია, ტერმინალურ ფაზაში ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T1/2) შეადგენს 1-1.5 დღეს. ღვიძლისა და თირკმლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში ნახევარგამოყოფის პერიოდი გახანგრძლივებულია.

პრეპარატის მიღებული დოზის 35 % მეტაბოლიტების სახით გამოიყოფა შარდთან ერთად 1 კვირის განმავლობაში, 3-18 % შეუცვლელი სახით  გამოიყოფა ნაწლავების საშუალებით.

ჩვენება:

• დერმატომიკოზი;

• სოკოვანი კერატიტი;

• დერმატოფიტებით და/ან საფუარას სოკოებით გამოწვეული ონიქომიკოზი;

• სისტემური მიკოზები: სისტემური ასპერგილოზი და კანდიდოზი, კრიპტოკოკოზი (მათ შორის კრიპტოკოკური მენინგიტი), ჰისტოპლაზმოზი, სპოროტრიქოზი, პარაკოკციდიოიდომიკოზი, ბლასტომიკოზი და სხვა სისტემური და ტროპიკული მიკოზები;

• კანისა და ლორწოვანი გარსის კანდიდომიკოზი (ვულვოვაგინალური კანდიდოზის ჩათვლით);

• ღრმა ვისცერული კანდიდოზი;

• სხვადასხვაფერი პიტირიაზი.

მიღების წესი და დოზირება:

მაქსიმალური აბსორბციის მიზნით იტასპორი მიღება რეკომენდებულია საკვების მიღებისთანავე (კაფსულა მიიღება მთლიანად).

ვულვოვაგინალური კანდიდოზის დროს ინიშნება 200 მგ 2-ჯერ დღეში 1 დღის განმავლობაში ან 200 მგ ერთხელ დღეში 3 დღის განმავლობაში;

სხვადასხვაფერი პიტირიაზის დროს - 200 მგ ერთხელ დღეში, 7-15 დღის განმავლობაში;

დერმატომიკოზის დროს - 200 მგ ერთხელ დღეში 7 დღის განმავლობაში ან 100 მგ ერთხელ დღეში 15 დღის განმავლობაში;

სოკოვანი კერატიტის დროს - 200 მგ ერთხელ დღეში 21 დღის განმავლობაში;

კანის მაღალკერატინიზირებული უბნების დაზიანების დროს, როგორიცაა მტევნებისა და ტერფების კანი, ინიშნება 200 მგ 2-ჯერ დღეში 7 დღის განმავლობაში ან 100 მგ ერთხელ დღეში 30 დღის განმავლობაში;

პირის ღრუს კანდიდოზის დროს - 100 მგ ერთხელ დღეში 15 დღის განმავლობაში;

დაქვეითებული იმუნიტეტის დროს, მაგ. ნეიტროპენიით, შიდსით დაავადებულ პაციენტებში, იტრაკონაზოლის ბიოშეღწევადობა მცირდება, შესაბამისად შეიძლება საჭირო გახდეს დოზის გაორმაგება;

ონიქომიკოზის დროს იტასპორი ინიშნება პულს-თერაპიის ან უწყვეტი თერაპიის სახით. პულს-თერაპიის ერთი კურსი შეადგენს 200 მგ-ს 2-ჯერ დღეში 7 დღის განმავლობაში. ხელის ფრჩხილების მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 2 კურსს, ხოლო ფეხის ფრჩხილებისა - 3 კურსს. მკურნალობის ყოველი კურსის შემდეგ საჭიროა 3-კვირიანი ინტერვალის დაცვა. უწყვეტი თერაპიის დროს ინიშნება 200 მგ ერთხელ დღეში 3 თვის განმავლობაში. კლინიკური შედეგი მიიღწევა მკურნალობის კურსის ჩამთავრებისას ფრჩხილების ზრდის სიჩქარის შესაბამისად;

იტრაკონაზოლი კანიდან და ფრჩხილიდან უფრო ნელა გამოიყოფა, ვიდრე პლაზმიდან, შესაბამისად ოპტიმალური კლინიკური და მიკოლოგიური ეფექტი, კანის ინფექციის შემთხვევაში აღინიშნება მკურნალობის დამთავრებიდან 3-4 კვირის შემდეგ, ხოლო ფრჩხილების ინფექციის მკურნალობის დამთავრებიდან - 6-9 თვის შემდეგ;

სისტემური მიკოზები:

ასპერგილოზის დროს ინიშნება 200 მგ ერთხელ დღეში 2-5 თვის განმავლობაში. აუცილებლობისას დოზა შეიძლება გაიზარდოს 200 მგ-მდე 2-ჯერ დღეში;

კანდიდოზის დროს - 100-200 მგ ერთხელ დღეში 3 კვირიდან 7 თვის განმავლობაში. აუცილებლობისას დოზა შეიძლება გაიზარდოს 200 მგ-მდე 2-ჯერ დღეში;

კრიპტოკოკოზის დროს (თუ არ აღინიშნება მენინგიტის ნიშნები) - 200 მგ ერთხელ დღეში, მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 2 თვიდან 1 წლამდე;

კრიპტოკოკული მენინგიტის დროს - 200 მგ 2-ჯერ დღეში. შემანარჩუნებელი თერაპიისათვის 200 მგ ერთხელ დღეში. მკურნალობის ხანგრძლივობა - 2 თვიდან 1 წლამდე;

ჰისტოპლაზმოზის დროს - 200 მგ ერთხელ დღეში ან 200 მგ 2-ჯერ დღეში 8 თვის განმავლობაში;

სპოროტრიქოზის დროს - 100 მგ ერთხელ დღეში 3 თვის განმავლობაში;

პარაკოკციდიოიდომიკოზის დროს - 100 მგ ერთხელ დღეში 6 თვის განმავლობაში;

ქრომომიკოზის დროს - 100-200 მგ ერთხელ დღეში 6 თვის განმავლობაში;

ბლასტომიკოზის დროს - 100 მგ ერთხელ დღეში ან 200 მგ 2-ჯერ დღეში 6 თვის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ:    დისპეფსია, გულისრევა, ღებინება, ტკივილი მუცლის არეში, ყაბზობა, შესაძლოა განვითარდეს ანორექსია, ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის შექცევადი მომატება, იშვიათად - ქოლესტაზური სიყვითლე, ჰეპატიტი;

ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუ, პერიფერიული ნევროპათია;

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ქავილი, ჭინჭრის ციება, ანგიონევროზული შეშუპება, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი;

სხვა: ხანგრძლივი მიღებისას შესაძლოა მენსტრუალური ციკლის მოშლა, ალოპეცია, ჰიპოკალემია, გულის უკმარისობა და ფილტვების შეშუპება.

უკუჩვენება:

* მომატებული მგრძნობელობა იტრაკონაზოლის ან პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი რომელიმე კომპონენტის მიმართ;

* პრეპარატის მიღება უკუნაჩვენებია ღვიძლის დაავადებების დროს.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის დროს იტასპორი  გამოყენება რეკომენდებულია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისთვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მოსალოდნელი უარყოფითი მოქმედების რისკს.

* ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის მიღების აუცილებლობისას საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

განსაკუთრებული მითითებები:

- იტრაკონაზოლი ხასიათდება უარყოფითი ინოტროპული ეფექტით. ამიტომ, პრეპარატის გამოყენება რეკომენდებული არ არის გულის უკმარისობით დაავადებულ პაციენტებში. მისი დანიშვნა შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც სასარგებლო თერაპიული ეფექტი მკვეთრად სჭარბობს პოტენციური უარყოფითი მოქმედების რისკს. აღნიშნულ შემთხვევაში ყურადღება ექცევა დაავადების სიმძიმეს და გულის უკმარისობის განვითარების რისკის ინდივიდუალურ ფაქტორებს.

რისკის ამ ფაქტორებს მიეკუთვნება:

გულის იშემიური დაავადება, გულის სარქველების დაზიანება, ფილტვების დაავადებები, თირკმლის უკმარისობა და სხვა პათოლოგიები, რომლებსაც თან ახლავს შეშუპება. ამ შემთხვევაში მკურნალობის პროცესში საჭიროა პაციენტების მდგომარეობის სისტემატური კონტროლი. გულის უკმარისობის სიმპტომების განვითარების შემთხვევაში, საჭიროა იტრაკონაზოლით მკურნალობის შეწყვეტა.

- მონაცემები პრეპარატის გამოყენების შესახებ პედიატრიულ პრაქტიკაში ძალიან მცირეა, აქედან გამომდინარე მისი გამოყენება ბავშვებში რეკომენდებული არ არის.

- მკურნალობის პროცესში აუცილებელია ღვიძლის ფუნქციური მდგომარეობის მაჩვენებლების პერიოდული კონტროლი მკურნალობის დაწყებამდე, 2 კვირის შემდეგ და  ყოველ თვეში მკურნალობის მთელი კურსის განმავლობაში.  პაციენტებში ჰეპატიტის ნიშნების (ანორექსია, გულისრევა, ღებინება, საერთო სისუსტე, ტკივილი მუცლის არეში, მუქი ფერის შარდი) გამოვლენის შემთხვევაში საჭიროა შეწყდეს იტასპორი-ავერსით მკურნალობა და ჩატარდეს ღვიძლის ფუნქციური მაჩვენებლების გამოკვლევა.

- იტასპორი-ავერსის გამოყენება ნებადართული არ არის ღვიძლის დაავადებების მქონე პაციენტებში სისხლის შრატში ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატების შემთხვევაში.

იტრაკონაზოლი ძირითადად მეტაბოლიზდება ღვიძლში. მისი ნახევარგამოყოფის პერიოდი ღვიძლის ციროზით დაავადებულ პაციენტებში შედარებით ხანგრძლივია, ბიოშეღწევადობა კი - დაქვეითებული, აქედან გამომდინარე საჭიროა სისხლის პლაზმაში ღვიძლის ფუნქციის მაჩვენებლების სისტემატური კონტროლი, აუცილებლობის შემთხვევაში კი - დოზის კორექცია.

- ნევროპათიის განვითარების შემთხვევაში საჭიროა იტასპორი-ავერსით მკურნალობის შეწყვეტა.

- იტრაკონაზოლი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება აზოლის ჯგუფის პრეპარატების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის შემთხვევაში.

ჭარბი დოზირება:

დოზის გადაჭარბებისას, პრეპარატის მიღებიდან 1 სთ-ის განმავლობაში საჭიროა კუჭის ამორეცხვა, აუცილებლობისას - გააქტივებული ნახშირის მიღება. ტარდება სიმპტომური თერაპია.

იტრაკონაზოლი ორგანიზმიდან ჰემოდიალიზის საშუალებით არ გამოიყოფა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

- კუჭის წვენის მჟავიანობის დაქვეითების შემთხვევაში ირღვევა იტრაკონაზოლის აბსორბციის პროცესი. ანტაციდების მიღების შემთხვევაში პაციენტმა ისინი უნდა მიიღოს იტრაკონაზოლის მიღებიდან 2 სთ-ის შემდეგ.

- რიფამპიცინი, რიფაბუტინი, კარბამაზეპინი, იზონიაზიდი და ფენიტოინი აქვეითებენ იტრაკონაზოლის კონცენტრაციას სისხლის პლაზმაში. იტრაკონაზოლი ძირითადად მეტაბოლიზდება ციტოქრომ P450-ის სისტემის იზოფერმენტით CYP3A4. აღნიშნული ენზიმის ინჰიბიტორები (რიტონავირი, ინდინავირი, კლარითრომიცინი და ერითრომიცინი) ზრდიან მის ბიოშეღწევადობას.

- იტასპორი სიფრთხილით ინიშნება კალციუმის არხების ბლოკატორებთან, ვინაიდან ისინი განაპირობებენ უარყოფით ინოტროპულ ეფექტს და შეიძლება გამოიწვიონ იტრაკონაზოლის მიერ გამოწვეული მსგავსი ეფექტის გაძლიერება.

- არ არის რეკომენდებული ტერფენადინის, ასთემიზოლის, მიზოლასტინის, ციზაპრიდის, ტრიაზოლამის, პერორალური მიდაზოლამის, დოფეტილიდის, ქინიდინის, პიმოზიდის, სიმვასტატინისა და ლოვასტატინის კომბინირება იტრაკონაზოლთან.

- იტასპორი სიფრთხილით ინიშნება შემდეგ პრეპარატებთან: პერორალურ ანტიკოაგულანტებთან, რიტონავირთან, ინდინავირთან, საქვინავირთან, ზოგიერთი სიმსივნის საწინააღმდეგო საშუალებებთან (ვინკრისტინი, ბუსულფანი, დოცეტაქსელი, ტრიმეტრექსატი), ზოგიერთ იმუნოდეპრესანტებთან (ციკლოსპორინი, ტაკროლიმუსი), ასევე დიგოქსინთან, კარბამაზეპინთან, ბუსპირონთან, ალფენტანილთან, ალპრაზოლამთან, ბროტიზოლამთან, რიფაბუტინთან,

შენახვის პირობები:

ინახება არა უმეტეს 30ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:

2 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:

გაიცემა რეცეპტით

საერთაშორისო დასახელება:

ISONIAZID

მწარმოებელი: FATOL, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: იზონიაზიდი

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიტუბერკულოზური საშუალება.

გამოშვების ფორმა:

ხსნარი ი/ვ და ი/მ, ტაბლეტები

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

ანტიტუბერკულოზური საშუალება; მოქმედებს ბაქტერიციდულად, თრგუნავს მიკოლური მჟავების სინთეზს, რომელიც წარმოადგენს მიკობაქტერიის უჯრედული კედლის მნიშვნელოვან კომპონენტს. განსაკუთრებით აქტიურია სწრაფად გამრავლებადი მიკროორგანიზმების მიმართ (მათ შორის, უჯრედში არსებული).

ჩვენებები:

• ტუბერკულოზი (ნებისმიერი ლოკალიზაციის, მოზრდილებში და ბავშვებში, მკურნალობა და პროფილაქტიკა, კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში).

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმგრძნობელობა, წამლისმიერი ჰეპატიტი და ღვიძლისმიერი უკმარისობა (იზონიაზიდის წინმსწრები მკურნალობის ფონზე), ღვიძლის დაავადება გამწვავების სტადიაში.

სიფრთხილით:

ალკოჰოლიზმი, ღვიძლისმიერი უკმარისობა, კრუნჩხვითი გულყრები, ორსულობა (არ ნიშნავენ 10მგ/კგ მეტი დოზით). გულ–სისხლძარღვთა დეკომპენსირებული დაავადება (გულის ქრონიკული უკმარისობა, სტენოკარდია, არტერიული ჰიპერტენზია, ჰიპოთირეოზი).

გვერდითი მოქმედება:

ნერვული სისტემის მხრივ: თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, იშვიათად – განსაკუთრებული დაღლილობა ან სისუსტე, გაღიზიანებულობა, ეიფორია, უძილობა, პარესთეზია, კიდურების დაბუჟება, პერიფერიული ნევროპათია, მხედველობის ნერვის ნევრიტი, პოლინევრიტი, ფსიქოზი, განწყობის ცვლილება, დეპრესია. ეპილეფსიან ავადმყოფებს შეიძლება გაუხშირდეთ გულყრები.

გულ–სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: გულისცემის შეგრძნება, სტენოკარდია, არტერიული წნევის მომატება.

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, გასტრალგია, ტოქსიკური ჰეპატიტი.

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ქავილი, ჰიპერთერმია, ართრალგია.

ადგილობრივი რეაქციები: ინექციის ადგილის გაღიზიანება.

სხვა: ძალიან იშვიათდ გინეკომასტია, მენორაგია, მიდრეკილება სისხლიდენისა და სისხლჩაქცევებისკენ.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: თავბრუსხვევა, დიზართრია, მოთენთილობა, დეზორიენტაცია, ჰიპერრეფლექსია, პერიფერიული პოლინევროპათია, ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა, მეტაბოლური აციდოზი, ჰიპერგლიკემია, გლუკოზურია, კეტონურია, კრუნჩხვები (პრეპარატის მიღებიდან 1–3 სთ–ის შემდეგ), კომა.

მკურნალობა: პერიფერიული პოლინევროპათია (ვიტამინები B6, B1. B12, ATФ, გლუტამინის მჟვა, ნიკოტინამიდი, მასაჟი, ფიზიოთერაპიული პროცედურები);

კრუნჩხვა: (ი/მ ვიტამინი B6 – 200–250 მგ, ი/ვ 40% დექსტროზის ხსნარი – 20მლ, ი/მ 25% მაგნიუმის სულფატის ხსნარი – 10მლ, დიაზეპამი);

თირკმელების ფუნქციის დარღვევა (მეთიონინი, ლიპამიდი, ATФ, ვიტამინი B12).

მიღბის წესი და დოზირება:

შიგნით, ჭამის შემდეგ, 600–900მგ/დღ 1–3 მიღებაზე, მაქსიმალური ერთჯერადი დოზა – 600მგ, დღეღამური – 900მგ,

ბავშვებში – 5–15მგ/კგ/დღ. ი/მ – 5–12 მგ/კგ, 1–2 –ჯერ დღეში 2–6 თვე. ი/ვ (30–60წამის მანძილზე) – 10–15 მგ/კგ/დღ 10% ხსნარის სახით; კურსი – 30–150გადასხმა.

შეყვანის შემდეგ აუცილებელია წოლითი რეჯიმის დაცვა 1–1,5 სთ–ის განმავლობაში.

პროფილაქტიკის მიზნით – შიგნით, 5–10მგ/კგ/დღ 2 მიღება 2 თვის მანძილზე ან ი/მ – 300მგ 1–ჯერ დღში.

ორსულობის დროს და ფილტვ–გულის უკიმარისობის მძიმე ფორმის დროს, ათროსკლეროზისას, გულის იშემიური დაავადებისას და არტერიული ჰიპერტენზიისას არ ინიშნება 10მგ/კგ მეტი დოზით.

განსაკუთრებული მითითებები:

მიკრობული რეზისტენტობის განვითარების შენელების მიზნით ნიშნავენ სხვა ანტიტუბერკულოზურ საშუალებებთან ერთად. მეტაბოლიზმის სხვადასხვა სიჩქარის გამო, იზონიაზიდის მიღების წინ მიზანშეწონილია განისაზღვროს მისი ინაქტივაციის სიჩქარე (სისხლში და შარდში შემცველობის დინამისკის მიხედვით).

სწრაფი ინაქტივაციისას იზონიაზიდს იყენებენ უფრო მაღალ დოზებში.

პერიფერიული ნევრიტის რისკისას (65 წელზე უფროსი ასაკის პაციენტები, შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულები, ორსულები, ავადმყოფები ღვიძლის ქრონიკული დაავადებით, ალკოჰოლიკები, კვების დარღვევისას, თნმხლები კრუნჩვის საწინაღმდეგო თერაპიისას) რეკომენდებულია 10–25მგ/დღ პირიდოქსინის დანიშვნა.

მკურნალობისას უნდა მოერიდოთ საკვებად ყველის გამოყენებას (განსაკუთრებით შვეიცარიულისას) თევზი, რადგანაც მათი იზონიაზიდთან ერთდროული გამოყენებისას შესაძლებელია ალერგიული რეაქციის განვითარება (კანის ჰიპერემია, ქავილი, სიცხის და სიცივის შეგრძნება, გულისცემის შეგრძნება, მომატებული ოფლიანობა, ციება, თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა) რაც დაკავშირებულია მაო–ს და დიამინოქსიდაზების აქტიობის დათრგუნვასთან და  რაც თავის მხრივ იწვევს თევზში და ყველში შემავალი თიამინისა და ჰისტამინის მეტაბოლიზმის დარღვევას.

მხედველობაშია მისაღები, რომ იზონიაზიდს შეუძლია ჰიპერგლიკემიის გამოწვევა, მეორადი გლუკოზურიით;

ლაბორატორიული მაჩვებლები ალტ, ასტ, ბილირუბინის კონცენტრაცია სისხლის შრატში ტრანზიტორულად შეიძლება გაიზარდოს კლინიკური გამოვლინებების გარეშე. ტოქსიური ჰეპატიტის გამოვლენისას პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

- იზონიაზიდის ციკლოსერინთან კომბინაცია აძლიერებს მიდრეკილებას კრუნჩხვებისადმი;

- ბლორპრომაზინი და ფენირამიდოლი ახანგრძლივებენ იზონიაზიდის ნახევრადგამოყოფის პერიოდს.

- დიფენილჰიდანტოინის, ვალპროის მჟავისა და კარბამაზეპინის მიღებისას იზონიაზიდი ზრდის სისხლის პლაზმაში მათ კონცენტრაციას.

- დისულფირამისა და იზონიაზიდის ერთდროული მიღება არ არის რეკომენდებული, ვინაიდან ამ დროს ძლიერდება დისულფირამის მოქმედება.
– პარაცეტამოლთან კომბინაციაში იზრდება ჰეპატო– და ნეფროტოქსიურობა;
ეთანოლი ამაღლებს იზონიაზიდის ჰეპატოტოქსიურობას და აძლიერებს მის მეტაბოლიზმს,
ქვეითდება თეოფილინის მეტაბოლიზმი, რაც იწვევს სისხლში მისი კონცენტრაციის მომატებას;
ანტაციდური საშუალებები აქვეითებენ შეწოვის პროცესს და სისხლში ქვეითდება იზონიაზიდის კონცენტრაცია (ანტაციდები მიღება ხდება იზონიაზიდის მიღებიდან არა უადრეს 1 სათისა).

საერთაშორისო დასახელება:

ISOSORBIDE MONONITRATE

მწარმოებელი: STADA ARZNEIMITTEL

მოქმედი ნივთიერება: იზოსორბიდის მონონიტრატი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ვაზოდილატაციური საშუალება; ნიტრატი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 20 ც.

1 კაფს.

იზოსორბიდის მონონიტრატი .......    40 მგ

1 კაფს.

იზოსორბიდის მონონიტრატი  ......    60 მგ

ვრცლად მონო მაკი(დოზირება, მიღების წესი ინდივიდუალური)

იმუნომოდულატორების – ბაქტერიული წარმოშობის პრეპარატების ჯგუფის სამკურნალო საშუალება. აქტიური ნივთიერება – ლიოფილიზირებული ბაქტერიული ლიზატი. Lyophilised bacterial lysate. მწარმოებელი ფირმა – შ.პ.ს. “ჯი-ემ-პი” (საქართველო).

ისმიჟენის შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ისმიჟენი გამოდის 7მგ–იანი ტაბლეტის ფორმით. პრეპარატის ერთი ტაბლეტი შეიცავს ლიოფილიზირებული ბაქტერიული ლიზატის 50 მგ-ს, რომელთაგან 7 მგ ლიზატი შეესაბამება: Staphylococcus aureus – 6 მილიარდი,Streptococcus pyogenes – 6 მილიარდი, Streptococcus viridans – 6 მილიარდი, Klebsiella pneumoniae – 6 მილიარდი, Klebsiella ozaenae – 6 მილიარდი, Haemophilus influenzae B – 6 მილიარდი, Neisseria catarrhalis – 6 მილიარდი,Diplococcus pneumoniae – 6 მილიარდი (ეს უკანასკნელი ბაქტერია შეიცავს სხვადასხვა ტიპს, თითოეულს 1 მილიარდს – TY1/EQ11, TY2/EQ22, TY3/EQ14, TY5/EQ15, TY8/EQ23, TY47/EQ24), და 43 მგ გლიკოკოლი – ლიოფილიზაციის პროცესისთვის.

დამხმარე ნივთიერებებია: მიკროკრისტალური ცელულოზა, კალციუმის ორფუძიანი ფოსფატი, მაგნიუმის სტეარატი, ამონიუმის გლიცერიზინატი, სილიციუმის დიოქსიდი, მენთოლის ესენცია.

ისმიჟენის გამოყენების ძირითადი მიმართულებებია:

• ბრონქიტი ქრონიკული
• ტონზილიტი
• ფარინგიტი
• ლარინგიტი
• რინიტი
• სინუსიტი
• ოტიტი
• ინფექციები ზედა სასუნთქი გზების, მწვავე, ქვემწვავე, მორეციდივე ან ქრონიკული
• ინფექციები ბრონქოპულმონალური ტრაქტის , მწვავე, ქვემწვავე, მორეციდივე ან ქრონიკული
• რესპირატორული დაავადებების სიხშირის და ინტენსივობის შემცირება

ისმიჟენის ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ბაქტერიული წარმოშობის კომბინირებული იმუნომასტიმულირებელი პრეპარატი, რომელიც მიიღება მიკრობული უჯრედების მექანიკური ლიზისით. ისმიჟენი ზრდის ორგანიზმის დაცვით თვისებებს მიკროორგანიზმების მიმართ, რომლებიც ბრონქოპულმონალური ტრაქტის ზედა სასუნთქი გზების ინფექციებს იწვევენ. ასტიმულირებს როგორც სასუნთქი სისტემის ლორწოვან გარსში ადგილობრივ უჯრედულ და ჰუმორული იმუნურ პასუხს, ასევე – სისტემურ იმუნურ რეაქციას.

იმუნოელექტროდიფუზიის გზით დადგენილია ისმიჟენის დამცავი მოქმედება ექსპერიმენტული ინფექციების მიმართ, რაც სპეციფიკური ანტისხეულების – იმუნოგლუბულინების (IgA და IgG) ინდუქციით, T და B ლიმფოციტების, ქილერული უჯრედების სტიმულაციით, ინტერლეიკინების პროდუქციით, ფაგოციტოზისა და მაკროფაგების ფუნქციის სტიმულაციით ვლინდება. გულ-სისხლძარღვთა ან სასუნთქ სისტემებზე პრეპარატის დეპრესიული ან მასტიმულირებელი მოქმედება არ არის გამოვლენილი.

ისმიჟენის იმუნომასტიმულირებელი თვისებები განპირობებულია:

- IgA-ს სელექციური დეფიციტის დროს T-ლიმფოციტების მემბრანების დარღვეული ფუნქციების აღდგენით

- საპასუხო რეაქციის მნიშვნელოვანი გაზრდით, რაც არ არის დამახასიათებელი მიტოკლონური მიტოგენებისთვის ჯანმრთელ ან დაავადებულ ორგანიზმში

- იმუნური კომპლექსების ცირკულაციის უმნიშვნელო გაზრდით.

პაციენტების სპეციფიკური იმუნური პასუხი, რომლებსაც ისმიჟენით ჩაუტარდათ მკურნალობა, დემონსტრირებული იყო in vitro ლიმფოციტების სტიმულაციით, რაც გავლენას ახდენს მაკროფაგ-მონოციტური სისტემის დამხმარე ეფექტზე.

ფარმაკოკინეტიკა:

ისმიჟენი წარმოადგენს კომპლექსურ, ლიოფილიზირებულ ბაქტერიულ ლიზატს. პრეპარატის თავისებურებებიდან გამომდინარე, არ არის შესაძლებელი ფარმაკოკინეტიკური კვლევების ჩატარება.

ჩვენებები:

ზედა სასუნთქი გზების და ბრონქოპულმონალური ტრაქტის მწვავე, ქვემწვავე, მორეციდივე ან ქრონიკული ინფექციები (ქრონიკული ბრონქიტი, ტონზილიტი, ფარინგიტი, ლარინგიტი, რინიტი, სინუსიტი, ოტიტი).

ისმიჟენი, იმუნომოდულატორული მოქმედების შედეგად, ამცირებს რესპირატორული დაავადებების სიხშირესა და ინტენსივობას.

აუცილებლობის შემთხვევაში, დასაშვებია ისმიჟენის სხვა სამკურნალო საშუალებებთან (ანტიბიოტიკები და მუკოლიზური საშუალებები) კომბინაციაში დანიშვნა.

მიღების წესები და დოზები:

ორალური ტაბლეტები ბავშვებისა და მოზრდილებისათვის.

მოზრდილებსა და 12 წელზე მეტი ასაკის ბავშვებში ინიშნება ისმიჟენი 7 მგ (1 ტაბლეტი) ენის ქვეშ გასაწუწნად;

ბავშვებში 6 თვიდან 12 წლამდე – 3,5 მგ (1/2 ტაბლეტი) ენის ქვეშ გასაწუწნად. მცირე ასაკის ბავშვებში დასაშვებია დაფხვნილი ტაბლეტის გახსნა მცირე რაოდენობის სითხეში (ჩაი, წვენები).

მწვავე პროცესების მკურნალობა:

დღეში ერთხელ 1 ტაბლეტი გასაწუწნად (პრეპარატის მიღების შემდეგ საჭიროა კვების შეზღუდვა არანაკლებ ნახევარი საათის განმავლობაში). ინიშნება ყოველ დღე, მინიმუმ 10 დღის მანძილზე, სიმპტომების გაქრობამდე. თერაპიული კურსი ითვალისწინებს 10 ტაბლეტის მიღებას. ხანგრძლივი სამკურნალო-პროფილაქტიკური გამოყენება:

1 ტაბლეტი ენის ქვეშ დღეში ერთხელ, 10 დღის განმავლობაში. 20 დღიანი შესვენების შემდეგ, მომავალ თვეში საჭიროა 10 დღიანი კურსის გამეორება. მკურნალობის სრული კურსი, როდესაც მიიღწევა მაქსიმალური იმუნოთერაპიული ეფექტი, შეადგენს 3 თვეს.

სრული კურსის ჩასატარებლად საჭიროა ისმიჟენის 30 ტაბლეტის მიღება.

გვერდითი მოვლენები:

იშვიათად შესაძლებელია გამოვლინდეს:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: ტკივილი ეპიგასტრიუმში, გულისრევა, ღებინება, დიარეა.

სხვადასხვა: სხეულის ტემპერატურის მატება, კანის ალერგიული რეაქციები.

ისმიჟენის უკუჩვენებები:

პრეპარატის კომპონენტებისადმი მომატებული მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

მიუხედავად იმისა, რომ ცხოველებზე ისმიჟენის ტოქსიკური ეფექტები გამოვლენილი არ არის, ორსულობის ან მოსალოდნელი ორსულობის პირველი 3 თვის განმავლობაში რეკომენდებულია პრეპარატის მიღებისგან თავშეკავება.

განსაკუთრებული მითითებები

უსაფრთხოების ზომები:

პერორალურ ვაქცინებსა და ისმიჟენის მიღებებს შორის საჭიროა 4-კვირიანი ინტერვალის დაცვა.

კუჭ-ნაწლავის მწვავე დაავადებების დროს არ არის რეკომენდებული ისმიჟენის მიღება, ვინაიდან მოსალოდნელია მისი ეფექტურობის შემცირება.

პრეპარატი არ ინიშნება 6 თვემდე ასაკის ბავშვებში.

ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვაზე გავლენა:

პრეპარატი გავლენას არ ახდენს ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვის შესაძლებლობაზე.

ჭარბი დოზირება :

დოზის გადაჭარბების შემთხვევები აღწერილი არ არის.

ისმიჟენის სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

სხვა მედიკამენტებთან, მათ შორის ანტიბიოტიკებთან, ურთიერთქმედება არ გამოვლენილა.

ვარგისობის ვადა: – 3 წელი.

ინახება 15-25^oC ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის ხელმიუწვდომელ ადგილზე!

ისმიჟენის გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III (გაიცემა რეცეპტის გარეშე).

საერთაშორისო დასახელება:

IMMUNOGLOBULIN HUMAN NORMAL

მწარმოებელი: KEDRION SPA

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

იმუნოგლობულინი სისხლის პრეპარატი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად გამხსნელით, 1 გ/20 მლ, 2.5 გ/50 მლ: ფლაკონში.

ჩვენებები:

პირვალადი იმუნოდეფიციტის სინდრომის პროფილაქტიკისათვის ჩანაცვლებითი თერაპიის მიზნით: აგამაგლობულინემია, ჩვეულებრივი ვარიაბელური იმუნოდეფიციტისას, დაკავშირებული ჰიპოგამაგლობულინემიასთან, lgG ქვეკლასის დეფიციტი;

მეორადი იმუნოდეფიციტის პროფილაქტიკისთვის ჩანაცვლებითი თერაპიის სახით, განპირობებული ქრონიკული ლიმფოლეიკოზით, აივ–ინფექციით ბავშვებში ან ძვლის ტვინის გადანერგვით;

იდიოპათიური თრომბოციტოპენიური პურპურა, კავასაკის სინდრომი (აცეტილსალიცილის მჟავის პრეპარატებით მკურნალობაზე დამატებით), მძიმე ბაქტერიული სეფსისის ჩათვლით (ანტიბიოტიკებთან კომბინაციაში) და ვირუსული ინფექციები, ინფექციის პროფილაქტიკისათვის დღენაკლულ ახალშობილებში 1500გრ–ზე ნაკლები წონით, გიენა–ბარეს სინდრომისას და ქრონიკული ანთებითი დემიელინიზირებული პოლინეიროპათია, აუტოიმუნური ნეიტროპენია, პარციალური წითელუჯრედოვანი აპლაზია, იმუნური წარმოშობის თრომბოციტოპენია, მათ შორის პოსტტრანსფუზიული პურპურა, ახალშობილების იზოიმუნური თრომბოციტოპენია, ჰემოფილია, შედედების ფაქტორის ანტისხეულების წარმოქმნით, myasthenia gravis, ციტოსტატიკებითა და იმუნოდეპრესანტებით ინფექციის თერაპიისას. ჩვეული მუცლის მოშლის პროფილაქტიკა.

მიღების წესი და დოზირება:

ვენაში წვეთოვნად. დოზირების რეჟიმი ინდივიდუალურია., დამოკიდებული დაავადების მაჩვენებლებზე, სიმძიმეზე,იმუნური სისტემის მდგომარეობაზე, ინდივიდუალურ ამტანობაზე.

პირველადი და მეორადი იმუნოდეფიციტისას ერთჯერადი დოზა შეადგენს 0.2–0.8 გ/კგ (საშუალოდ – 0.4გ/კგ); შეყვანა ხდება 2–4 კვირის ინტერვალით (სისხლის პლაზმაში lg მინიმალური დონის შესანარჩუნებლად , რაც შეადგენს 5გ/ლ).

ძვლის ტვინის ალოტრანსპლანტაციისას ინფექციის პროფილაქტიკისათვის, 0.5 გ/კგ ერთჯერადად ტრანსპლანტაციამდე 7 დღით ადრე, შემდეგ 1–ჯერ კვირაში ტრანსპლანტაციის შემდეგ პირველი 3 თვის მანძილზე და 1–ჯერ თვეში შემდგომი 9 თვის მანძილზე.

იდიოპათიური თრომბოციტოპენიური პურპურის დროს – 0.4 გ/კგ 5 დღე მიყოლებით, შემდგომში (აუცილებლობისას) – 0.4გ/კგ 1–4 კვირიანი ინტერვალით თრომბოციტების ნორმალური დონის შესანარჩუნებლად.

კაბასაკის სინდრომისას – 0.6 –2გ/კგ რამდენიმე მიღებაზე 2–4 დღის მანძილზე.

მძიმე ბაქტერიული ინფექციისას (სეფსისის ჩათვლით) და ვირუსული ინფექციისას – 0.4– 1გ/კგ ყოველდღიურად 1–4 დღის მანძილზე.

ინფექციის პროფილაქტიკისთვის დღენაკლულ ახალშობილებში სხეულის მცირე წონით– 0.5–1გ/კგ 1–2 კვირის ინტერვალით.

გიენა–ბარეს სინდრომისას და ქრონიკული დემიელინიზირებული ანთებითი ნეიროპათიისას – 0.4 გ/კგ 5 დღის მანძილზე; აუცილებლობისას მკურნალობის კურსს იმეორებენ 4 კვირიანი ინტერვალით.

უკუჩვენებები:

ჰიპერმგრძნობელობა ადამიანის იმუნოგლობულინის მიმართ, განსაკუთრებით ავადმყოფებში lgA დეფიციტით, მის მიმართ ანტისხეულების წარმოქმნის ხარჯზე.

გვერდითი მოქმედება:

თავის ტკივილი, გულისრევა, თავბრუსხვევა, ღებინება, ტკივილი მუცელში, დიარეა, არტერიული ჰიპო– ან ჰიპერტენზია, ტაქიკარდია, ციანოზი, ქოშინი, გულმკერდში ზეწოლის შეგრძნება ან ტკივილი, ალერგიული რეაქციები;

იშვიათად – მძიმე ჰიპოტონია, კოლაფსი, გონების დაკარგვა, ჰიპერთერმია, ჟრჟოლა, ძლიერი ოფლდენა, დაღლილობის შეგრძნება, ტკივილი ზურგში, მიალგია, დაბუჟება, სიცხის მოწოლა ან სიცივის შეგრძნება.

ურთიერთქმედება:

შეიძლება დააქვეითოს აქტიური იმუნიზაციის ეფექტურობა: პარენტერალურად მისაღები ცოცხალი ვირუსული ვაქცინების მიღება უნდა მოხდეს უკიდურეს შემთხვევაში იმუნოგლობულინის შეყვანიდან 30 დღის შემდეგ.

სიფრთხილის ზომები:

გვერდითი მოვლენების უმრავლესობა შეიძლება გამოწვეული იყოს გადასხმის მაღალ სიჩქარით. მძიმე გვერდითი მოვლენების გაჩენისას შეყვანა უნდა შეწყდეს (შეიძლება ადრენალინის, ანტიჰისტამინური საშუალებების, კორტიკოსტეროიდების და პლაზმისშემცვლელების გამოყენება).

მკურნალობის დროს თირკმელების ფუნქციის დარღვევისას საჭიროა ავადმყოფზე დაკვირვება (კრეატინინის კონტროლი – გადასხმიდან 3 დღის განმავლობაში). იმუნოგლობულინის შეყვანის შემდეგ მატულობს (პასიურად)  სისხლში ანტისხეულების შემცველობა, რაც შეიძლება იყოს სეროლოგიური გამოკვლევის მცდარი ინტერპრეტაციის მიზეზი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე არა უმეტეს 25⁰C, სინათლისაგან დაცულ ადგილზე, გაყინვა არ არის რეკომენდებული.

მწარმოებელი: NORDMARK AG, გერმანია

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიმიკრობული კომბინირებული საშუალება

გამოშვების ფორმა: მალამო გარაგანი გამოყენებისთვის.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

ფერმენტული პრეპარატი, დამზადებული Clostridium hystolyticum– სგან. შეიცავს კლოისტრიდიოპეპტიდაზა A და სხვა პეპტიდაზებს. უზრუნველყოფს ჭრილობის ფერმენტულ გაწმენდას, არ მოქმედებს ინტაქტურ ეპითელზე, გრანულაციურ, ცხიმოვან, კუნთოვან ქსოვილზე. ბაქტერიულად დაინფიცირებული ჭრილობისას ნეკროტული ქსოვილის ფერმენტული დაშლა, ბაქტერიებს საკვებ გარემოს გარეშე ტოვებს.

კლოსტიდიოპეპტიდაზა – პროტეოლიტური ფერმენტია, გამოყოფილი Clostridium hystolyticum–ის მიერ, ქლორამფენიკოლი – ბაქტერიოსტატიკური ანტიბიოტიკი, მოქმედების ფართო სპექტრით.

მალამო ხასიათდება ანტიმიკრობული მოქმედებით, ასუფთავებს ჭრილობას, უზრუნველყოფს მის გრანულაციას.

ჩვენებები:

დაწყლულებული და ნეკროზი (ვარიკოზული წყლულები, ნაწოლები, კიდურების განგრენა, მოყინვა), ძნლად შეხორცებად წყლულები, კანის ტრანსპლანტაციის წინ. ფერმენტული გაწმენდა ნეკროტული ქსოვილისგან კანისა და კანქვეშა დაწყლულებისას.

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმგრძნობელობა, ძვლის ტვინის სისხლწარმოქმნის ფუნქციის დათრგუნვა (მათ შორის ანამნეზში), პანმიელოპათია, ჰემოლიტური სიყვითლე.

გვერდითი მოქმედება:

ალერგიული რექციები, წვა, ტკივილი. როგორც კაუზისტიკა – ჰემოპოეზის დარღვევა (ქლორამფენიკოლის შეწოვის შედეგი).

მიღების წესი და დოზირება:

გარეგანი. მალამოს გამოყენების წინ მშრალი ჭრილობების ფსკერი აუცილებლად უნდა დასველდეს 0.9% NaCl ხსნარით. მშრალი და მაგარი ფუფხი თავდაპირველად უნდა დარბილდეს სველი სახვევით. 2მმ მალამოს ფენას დაიტანენ მაშინვე მსუბუქად დასველებულ ჭრილობაზე 1–2–ჯერ დღეში. ვარიკოზული წყლულების მკურნალობისას ერთდროულად ხდება ირუქსოლის დამწოლი ნახვევის გამოყენება, არტერიალური სისხლის მიმოქცევის დარღვევისას – მკურნალობა ტარდება შესაბამისი სამკურნალო საშუალებებით. ინფექციის სიჭარბისას აუცილებელია ანტიბაქტერიალური თერაპიის ჩატარება.

განსაკუთრებული მითითებები:

ჭრილობის კიდეების გაღიზიანების შემცირების მიზნით შეიძლება თუთიის პასტის ან სხვა მსგავსი პრეპარეტის გამოყენება. ჭრილობაზე დამატებით სხვა პრეპარატის გამოყენებას უნდა ერიდოთ, რადგან ამ დროს შესაძლებელი ირუქსოლის ეფექტისდაქვეითება.

ურთიერთქმედება:

არ არის რეკომენდებული ადგილობრივი გამოყების სხვა სამკურნალო საშუალებებით სარგებლობა. ანტისეპტიკები, მძიმე მეტალები, დეტერგენტები, საპონი ასუსტებს პრეპარატის აქტიობას.

არ შეიძლება ირუქსოლისა და ტიროტრიცინის, გრამიციდინის ტეტრაციკლინის კომბინირება.