საერთაშორისო დასახელება:

CETIRIZINE

მწარმოებელი: UCB

მოქმედი ნივთიერება: ცეტირიზინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

H_1-ანტიჰისტამინური საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

პერორალური წვეთები: ფლაკონში 10 მლ

1 მლ 1 ფლ.

ცეტირიზინი ............   10 მგ 100 მგ

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 7 ც.

1 ტაბ.

ცეტირიზინი ............  10 მგ

ვრცლად პარლაზინი

საერთაშორისო დასახელება:

Azithromycin

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები.

აღწერილობა: კაფსულის ფორმის თეთრი ფერის ტაბლეტები გრავირებით

“AZN 500” ცალ მხარეს და გამყოფი ნაჭდევით მეორე მხარეს.

ყოველი შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს:

აქტიური ნივთიერება:

აზითრომიცინი (დიჰიდრატის სახით) . ...................   500 მგ

დამხმარე ნივთიერებები: კალციუმის ჰიდროფოსფატი, სიმინდის სახამებელი, პოვიდონი (K30), მაგნიუმის სტეარატი, ნატრიუმის ლაურილსულფატი, ნატრიუმის სახამებელ-გლიკოლატი;

გარსის შემადგენლობა: ჰიდროქსიპროპილმეთილცელულოზა (E5), ტიტანის დიოქსიდი, პროპილენგლიკოლი, გასუფთავებული ტალკი, პოლიეთილენგლიკოლი 6000.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

ანტიმიკრობული პრეპარატები სისტემური გამოყენებისათვის.

მაკროლიდები და აზალიდები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკა:

ზირომინი (აზითრომიცინი) არის მაკროლიდური ანტიბიოტიკების ქვეჯგუფის –  აზალიდების წარმომადგენელი, გააჩნია ანტიბაქტერიული მოქმედების ფართო სპექტრი. რიბოსომების 50S-სუბერთეულთან შეკავშირების გზით აზითრომიცინი თრგუნავს მიკრობის უჯრედში ცილის სინთეზს.

აზითრომიცინი აქტიურია შემდეგი მიკროორგანიზმების მიმართ:

-    გრამდადებითი მიკროორგანიზმები: Streptococcus pneumoniae, Str. pyogenes, Str. agalactiae, Str. viridans, C, F და G ჯგუფის სტრეპტოკოკები:, Staphylococcus aureus, Stap. epidermidis, Corynebacterium diphtheriae.;

გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმები: Haemophilus influenzae, H. parainfluenzae, H. ducreyi, Moraxella catarrhalis, Bordetella pertussis, B. parapertussis, Neisseria gonorrhoeae, N. meningitidis, Brucella melitensis, Helicobacter pylori, Gardnerella vaginalis;

ანაერობული მიკროორგანიზმები: Clostridium spp., Peptostreptococcus spp., Peptococcus spp;

უჯრედშიდა და სხვა მიკროორგანიზმები: Legionella pneumophila, Chlamydia trachomatis, C. pneumoniae, Mycoplasma pneumoniae, Mycoplasma hominis, Mycoplasma avium, Ureaplasma urealyticum, Lysteria monocytogenes, Treponema pallidum, Borrelia burgdorferi, Toxoplasma gondii.

ფარმაკოკინეტიკა:

აზითრომიცინი სწრაფად გადადის სისხლის შრატიდან ქსოვილებში და მთელს ორგანიზმში ნაწილდება, აღწევს მაღალ და სტაბილურ კონცენტრაციებს. არჩევითად გროვდება ინფექციის კერებში ფაგოციტების მეშვეობით ტრანსპორტირების გზით.

აზითრომიცინის ფარმაკოკინეტიკა მიღებული დოზის პირდაპირპროპორციულია.

პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 65-72 საათს.

ჩვენებები:

• ზედა სასუნთქი გზების ინფექციები: ფარინგიტი/ტონზილიტი, სინუსიტი, შუა ოტიტი;
• ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციები: ბრონქიტი, ქრონიკული ბრონქიტის გამწვავება, ჰოსპიტალური და არაჰოსპიტალური პნევმონიები;
• კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციები: ქრონიკული მიგრირებადი ერითემა (ლაიმის დაავადების საწყისი სტადია), წითელი ქარი, იმპეტიგო, მეორადი პიოდერმატოზები;
• სასქესო სისტემის ინფექციები;
• სქესობრივი გზით გადამდები დაავადებები (მათ შორის, გენიტალური და ექსტრაგენიტალური ქლამიდიოზი);
• Helicobacter pylori-სთან ასოცირებული კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის დაავადებები.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა მაკროლიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება თირკმლის და ღვიძლის უკმარისობის მქონე პაციენტებში.

გვერდითი მოქმედება:

შეიძლება აღინიშნოს მსუბუქი, დროებითი ხასიათის მოვლენები, რომლებიც არ ქმნიან მკურნალობის შეწყვეტის აუცილებლობას.

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: დიარეა, გულისრევა, ტკივილი მუცლის არეში, მეტეორიზმი, პირღებინება, ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება;

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: გულისცემის შეგრძნება, ტკივილი გულმკერდის არეში;

ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ვერტიგო, ძილიანობა;

შარდ-სასქესო სისტემის მხრივ: ვაგინალური კანდიდომიკოზი, ნეფრიტი;

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი, ჭინჭრის ციება, კანის ქავილი, ანგიონევროტული შეშუპება;

სხვა: ასთენია, ფოტოსენსიბილიზაცია.

მიღების წესი და დოზები:

პრეპარატი მიიღება შიგნით ჭამამდე 1 საათით ადრე ან ჭამიდან 2 საათის შემდეგ.

მოზრდილებში:

ზედა და ქვედა სასუნთქი გზების ინფექციების დროს: 500 მგ/დღე-ღამეში 1 მიღებაზე 3 დღის განმავლობაში.

კანისა და რბილი ქსოვილების ინფექციებისას (ქრონიკული მიგრირებადი ერითემის გარდა): 500 მგ/დღე-ღამეში 1 მიღებაზე 3 დღის განმავლობაში.

ქრონიკული მიგრირებადი ერითემის დროს: 1000 მგ/დღე-ღამეში პირველ დღეს 1 მიღებაზე, შემდეგ მეორედან მეხუთე დღის ჩათვლით 500 მგ ყოველდღიურად.

სქესობრივი გზით გადამდები ინფექციებისას: გაურთულებელი ურეთრიტი/ცერვიციტი – ერთჯერადად 1000 მგ; გართულებული, ხანგრძლივად მიმდინარე ურეთრიტი/ცერვიციტი, გამოწვეული Chlamydia trachomatis-ით – 1000 მგ/დღე-ღამეში სულ 3-ჯერ 7-დღიანი ინტერვალებით.

Helicobacter pylori-სთან ასოცირებული კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადებისას: 1000 მგ/დღე-ღამეში 3 დღის განმავლობაში ანტისეკრეტორულ და სხვა პრეპარატებთან ერთად.

ბავშვებში 6 თვის ასაკის ზევით:

ინიშნება 10 მგ/კგ სხეულის წონაზე გადაანგარიშებით დღე-ღამეში 3 დღის განმავლობაში ან პირველ დღეს 10 მგ/კგ სხეულის წონაზე, ხოლო შემდეგ 5-10 მგ/კგ სხეულის წონაზე დღე-ღამეში 3 დღის განმავლობაში.

ქრონიკული მიგრირებადი ერითემის დროს: სადღეღამისო დოზა შეადგენს 20 მგ/კგ სხეულის წონაზე პირველ დღეს და 10 მგ/კგ სხეულის წონაზე მეორედან მეხუთე დღის ჩათვლით.

ჭარბი დოზა:

აზითრომიცინის ჭარბი დოზის შესახებ მონაცემები არ არსებობს.

მაკროლიდური ანტიბიოტიკების ჭარბი დოზის ტიპური სიმპტომებია სმენის დროებითი დაქვეითება, გულისრევა, პირღებინება და დიარეა. მკურნალობა სიმპტომურია.

ურთიერთქმედება სხვა პრეპარატებთან:

აზითრომიცინი აძლიერებს კარბამაზეპინის, ვალპროის მჟავის, ფენიტოინის, დიზოპირამიდის, თეოფილინის, ქსანტინების, პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებების მოქმედებას, აგრეთვე, ჭვავის რქის  ალკალოიდების, დეჰიდროერგოტამინის ეფექტს. ტეტრაციკლინები და ქლორამფენიკოლი აძლიერებენ აზითრომიცინის მოქმედებას, ხოლო ლინკოზამინები – ამცირებენ. აზითრომიცინი აძლიერებს პლაზმაში ციკლოსპორინის, არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების, მეთილპრედნიზოლონის, ფელოდიპინის კონცენტრაციებს.

პრეპარატის გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის დროს:

ორსულობის დროს პრეპარატი გამოიყენება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც მოსალოდნელი სარგებელი აღემატება პოტენციურ რისკს.

ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენებისას აუცილებელია ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები. 3 ტაბლეტი ბლისტერში.

1 ბლისტერი მუყაოს კოლოფში გამოყენების ინსტრუქციასთან ერთად.

შენახვის წესი:

ინახება მშრალ ადგილას, არაუმეტეს 25⁰C-ზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი წარმოების თარიღიდან.

პრეპარატი არ გამოიყენება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის წესი:

გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

OLANZAPINE

მწარმოებელი: ELI LILLY

მოქმედი ნივთიერება: ოლანზაპინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ნეიროლეპტიკი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 28 ც.

1 ტაბ.

ოლანზაპინი ........... 5 მგ

1 ტაბ.

ოლანზაპინი ...........10 მგ

ვრცლად ოლზაპი

საერთაშორისო დასახელება:

ERYTHROMYCIN; ZINC ACETATE, BASIC

მწარმოებელი: ASTELLAS, ნიდერლანდები

მოქმედი ნივთიერება: ერითრომიცინი+თუთიის აცეტატი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანთების საწინააღმდეგო და ანტიმიკრობული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ფხვნილი ხსნარის მოსამზადებლად გარეგანი გამოყენებისათვის: ფლაკონში, გამხსნელთან (ფლაკონში 30 მლ) და აპლიკატორთან კომპლექტში

1 მლ 1 ფლ

ერითრომიცინი ...........................................           40 მგ 1.2 გ

თუთიის აცეტატის დიჰიდრატი            ....................12 მგ 360 მგ

გამხსნელი: ეთანოლი - 17 გ; დი-იზოპროპილ სებაქტატი - 7.7 გ.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი წარმოადგენს ერითრომიცინისა და თუთიის კომპლექსს, რომელიც ავლენს ანთების საწინააღმდეგო, ანტიმიკრობული და კომედონოლიზურ მოქმედებას.

ერითრომიცინი ავლენს ბაქტერიოსტატულ მოქმედებას იმ მიკროორგანიზმების მიმართ, რომლებიც იწვევენ გამონაყარს ფერიმჭამელების სახით: Propionibacter acne და Streptococcus epidermidis თუთია კი ამცირებს ცხიმოვანი ჯირკვლების სეკრეციას და ახდენს შემკვრელ მოქმედებას.

ფარმაკოკინეტიკა:

პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტების კომპლექსური კავშირი უზრუნველყოფს კანში აქტიური ნივთიერებების შეღწევას. თუთია ძირითადად უკავშირდება ფოლიკულურ ეპითელიუმს და არ რეზორბცირდება სისტემურ სისხლმიმოქცევაში. ერითრომიცინის უმნიშვნელო ნაწილი ექვემდებარება სისტემურ განაწილებას და შემდგომში გამოიყოფა ორგანიზმიდან.

ჩვენებები:

• პრეპარატი გამოიყენება ფერიმჭამელებით გამოწვეული გამონაყარის სამკურნალოდ.

მიღების წესი და დოზირება:

ზინერიტი აპლიკაციის მეშვეობით თხელ ფენად დაიტანება კანის დაზიანებულ უბანზე დღეში ორჯერ, დილას (მაკიაჟის გაკეთებამდე) და საღამოს (სახის ჩამობანვის შემდეგ). ერთჯერადი დოზა შეადგენს დაახლოებით 0.5 მლ-ს. ხსნარი სახეზე გაშრობის შემდეგ უხილავი ხდება. მკურნალობის კურსი ხანგრძლივობა შეადგენს 10-12 კვირას. ცალკეულ შემთხვევებში ეფექტი შესაძლებელია აღინიშნოს 2 კვირის შემდეგ.

გვერდითი მოვლენები:

ადგილობრივი რეაქციები: იშვიათად შესაძლებელია წვის შეგრძნება, გაღიზიანება, პრეპარატის დატანის ადგილას კანის საფარის სიმშრალე (როგორც წესი ეს მოვლენები ატარებენ სუსტად გამოხატული ხასიათს და არ საჭიროებენ პრეპარატის მიღების შეწყვეტას და/ან სიმპტომური მკურნალობის ჩატარებას).

უკუჩვენებები:

*მომატებული მგრძნობელობა ერითრომიცინისა და სხვა მაკროლიდების, აგრეთვე თუთიის მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

პრეპარატის მიღება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდი შესაძლებელია მხოლოდ ჩვენებების მიხედვით რეკომენდებულ დოზებში.

განსაკუთრებული მითითებები:

მხედველობაში უნდა მივიღოთ ზინერიტის სხვა მაკროლიდებთან, ლინკომიცინთან და კლინდამიცინთან ჯვარედინი რეზისტენტობის განვითარების შესაძლებლობა. აუცილებელია მოვერიდოთ თვალში, პირის ღრუსა და ცხვირის ლორწოვან გარსებზე პრეპარატის მოხვედრას, რაც იწვევს მათ გაღიზიანებას.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირების სიმპტომების განვითარება ნაკლებ სავარაუდოა, ვინაიდან ზინერიტი წარმოადგენს ადგილობრივი გამოყენების საშუალებას.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ არის დადგენილი

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 15-25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

CEFUROXIME

მწარმოებელი: GLAXOSMITHKLINE

მოქმედი ნივთიერება: ცეფუროქსიმი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

II თაობის ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში

1 ფლ.

ცეფუროქსიმი

(ნატრიუმის მარილის სახით) .................            750 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ზინაცეფი წარმოადგენს II თაობის ცეფალოსპორინების ჯგუფის ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკს პარენტერალური გამოყენებისათვის. ზინაცეფის ბაქტერიოციდული მოქმედება განპირობებულია პრეპარატით მიკროორგანიზმების უჯრედის კედლის სინთეზის ინჰიბირებით. იგი მდგრადია უმრავლესი ბეტა-ლაქტამაზების მიმართ.

ზინაცეფი აქტიურია შემდეგი მიკროორგანიზმების მიმართ: აერობული გრამუარყოფითები: Наеmophilus influenzae (მათ შორის ამპიცილინ რეზისტენტული შტამები);

Наеmоphilus pаrаinfluenzae, Moraxella catarrhalis, Esherichia coli ,Klebsiella spp, Proteus mirabilis, Providencia spp, Proteus rettgeri  და Neisseria gonorrhoeae (პენიცილინაზას მაპროდუცირებელი და არამაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით), Neisseria meningitidis, Salmonella spp.

აერობული გრამდადებითები: Staphylococcus aureus; Streptococcus pneumoniae; Streptococcus pyogenes (და სხვა ბეტა ლაქტამაზების მაპროდუცირებელი); Streptococcus  В ჯგუფის(Streptococcus agalactiae), Streptococcus mitis (viridans group),

Bordetella pertussis

ანაერობები: გრამდადებითი და გრამუარყოფითი კოკები: (Peptococcus  და Peptostreptococcus species ჩათვლით);

გრამდადებითი ბაცილები: (მათ შორის Сlоstridium species),

გრამუარყოფითი ბაცილები (მათ შორის Bacteroides და Fusobacterium species).

სხვა მიკროორგანიზმები: Borrelia burgdorferi

ცეფუროქსიმის მიმართ არამდგრადი მიკროორგანიზმები: Clostridium difficile, Рseudomonas  spp, Campylobacter spp, Acinetobacter calcoaceticus, Listeria monocytogenes, მეტიცილინ რეზისტენტული შტამები: Staphylococcus aureus და Staphylococcus epidermidis,

Legionella spp.

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა: ზინაცეფის ინტრამუსკულური ინექციისას ცეფუროქსიმის მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 30-45 წთ-ის შემდეგ.

განაწილება: პრეპარატი გაივლის ჰემატოენცეაფალურ ბარიერს.

გამოყოფა: პრეპარატის ნახევარდაშლის პერიოდი, ინტრამუსკულური და ინტრავენური ინექციის შემდეგ შეადგენს დაახლოებით 70 წთ-ს (ახალშობილებში შესაძლებელია 3-5-ჯერ უფრო მაღალი მაჩვენებელი).

ცეფუროქსიმი უცვლელი სახით გამოიყოფა თირკმელების მეშვეობით.

ჩვენებები:

ზინაცეფი გამოიყენება პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორგანიზმებით გამოწვეული ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების სამკურნალოდ:

• სასუნთქი გზების ინფექციები (მათ შორის მწვავე და ქრონიკული ბრონქიტი, ინფიცირებული ბრონქოექტაზია, ბაქტერიული პნევმონია, ფილტვის აბსცესი, გულმკერდის ღრუს ორგანოების ოპერაციის შემდგომი ინფექციები);
• ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციები (სინუსიტი, ტონზილიტი, ფარინგიტი);
• შარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები (მათ შორის მწვავე და ქრონიკული პიელონეფრიტი, ცისტიტი, ასიმპტომური ბაქტერიურია, მცირე მენჯის ღრუს ორგანოების ანთებითი დაავადებები);
• რბილი ქსოვილების ინფექციები (მათ შორის ცელულიტი, წითელი ქარი, ჭრილობის ინფექციები);
• ძვალ-სახსროვანი სისტემის ინფექციები (მათ შორის ოსტეომიელიტი, სეპტიური ართრიტი);
• გონორეა (განსაკუთრებით პენიცილინის ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს);
• პერიტონიტი;
• სეპტიცემია;
• მენინგიტი;
• ზინაცეფი აგრეთვე გამოიყენება პოსტოპერაციული ინფექციების პროფილაქტიკისათვის მცირე მენჯისა და მუცლის ღრუს ორგანოებზე, ორთოპედიული, გულის, ფილტვების, საყლაპავის და სისხლძარღვებზე ჩატარებული ოპერაციების დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებს კუნთებში ან ვენაში შეყვანის დროს პრეპარატი ენიშნებათ 0.75-1.5 გ 3-ჯერ დღეში. აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლებელია ინექციებს შორის ინტერვალის შემცირება 6 სთ-მდე; პრეპარატის სადღეღამისო დოზა შეადგენს 3-6 გ-ს.

ბავშვებს ენიშნებათ 30-100 მკგ/კგ 3-4-ჯერ დღეში. უმრავლეს შემთხვევაში ინფექციებისათვის ოპტიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 60 მგ/კგ-ზე.

ახალშობილებს ენიშნებათ 30-100 მგ/კგ 2-3 მიღებაზე დღეში. ახალშობილებში პირველი კვირის განმავლობაში ზინაცეფის ნახევრადდაშლის პერიოდი სისხლის შრატში 3-4-ჯერ მეტია მოზრდილებთან შედარებით.

გონორეის დროს პრეპარატი ინიშნება 1.5 გ დოზით ერთჯერადი ინექციის სახით ან 750 მგ ორივე დუნდულოს მიდამოში ორი ინექციის სახით.

მენინგიტის დროს მოზრდილებს ენიშნებათ 3 გ ვენაში ინექციის სახით ყოველ 8 სთ-ში;

1 წლამდე ასაკის ბავშვებს და შედარებით მოზრდილ ასაკში - 200-400 მგ/კგ ვენაში 3-4 შეყვანაზე დღეში. ოპტიმალური სამკურნალო ეფექტის მიღწევის შემთხვევაში შესაძლებელია პრეპარატის დოზის შემცირება 100 მგ/კგ-მდე დღეში.

ახალშობილებს პრეპარატი ენიშნებათ ვენაში საწყისი სადღეღამისო დოზით 100 მგ/კგ. ოპტიმალური სამკურნალო ეფექტის მიღწევის შემთხვევაში შესაძლებელია პრეპარატის ინტრავენური დოზის შემცირება 50 მგ/კგ/ დღეში.

-აბდომინალური, მენჯის ღრუს და ორთოპედიული ოპერაციების შემდგომი ინფექციების პროფილაქტიკის მიზნით პრეპარატი შეჰყავთ ვენაში საშუალოდ 1.5 გ ერთდროულად სანარკოზო საშუალებებთან ერთად. აუცილებლობის შემთხვევაში შესაძლებელია პრეპარატის დამატებითი დოზების შეყვანა კუნთებში - 750 მგ

-ოპერაციის შემდეგ 8 ან 16 სთ-ში. გულის, ფილტვების, საყლაპავის და სისხლძარღვების ოპერაციების შემდგომი ინფექციების პროფილაქტიკის მიზნით პრეპარატი შეჰყავთ ვენაში საშუალოდ 1.5 გ, სანარკოზო საშუალებებთან ერთად შემდეგი 24-48 სთ-ის განმავლობაში - 750 მგ 3-ჯერ დღეში.

-სახსრის სრული შეცვლის დროს თხევადი მონომერის დამატებამდე შეიძლება ზინაცეფის ფხვნილის შერევა პოლიმერ- მეთილ-მეტაკრილატის ცემენტის თითოეულ პაკეტზე.

-თირკმლის უკმარისობის მქონე ავადმყოფებს კრეატინინის კლირენსით 10-20 მლ/წთ-ში, ენიშნებათ 750 მგ პრეპარატის შეყვანა 2-ჯერ დღეში; როდესაც კრეატინინის კლირენსი

-დიალიზზე მყოფ ავადმყოფებს ყოველი პროცედურის შემდეგ დამატებით ეძლევათ კიდევ 750 მგ. მუდმივ პერიტონეალურ დიალიზზე მყოფ ავადმყოფებს ენიშნებათ 750 მგ 2-ჯერ დღეში.

პარენტერალური ხსნარის მომზადების წესი:

პრეპარატის 750 მგ-ს ხსნიან 3 მლ სტერილურ საინექციო წყალში და ფრთხილად ანჯღრევენ გამჭვირვალე ნარევის წარმოქმნამდე.

ვენაში შეყვანის წინ პრეპარატს ხსნიან სტერილურ საინექციო წყალში შემდეგი თანაფარდობით: 750 მგ-ს არანაკლებ 6 მლ-ში და 1.5 გ-ს კი - 15 მლ-ში.

ხანმოკლე ინფუზიის დროს (მაგ. 30 წთ-მდე) პრეპარატის 1.5 გ-ს ხსნიან არანაკლებ 50 მგ საინექციო წყალში.

გვერდითი მოვლენები:

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, დიარეა, აღწერილია ფსევდომემბრანული კოლიტის შემთხვევები.

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ანემია, ეოზინოფილია ლეიკოპენია, ნეიტროპენია.

ლაბორატორიული მაჩვენებლების მხრივ: ღვიძლის ტრანსამინაზების შემცველობის ტრანზიტორული მომატება, სისხლის პლაზმაში ბილირუბინის, ტუტე ფოსფატაზას აქტივობის მომატება.

ალერგიული რეაქციები: კანზე გამონაყარი, ქავილი, ურტიკარია, ცხელება, იშვიათად - ანაფილაქსიური შოკი.

ადგილობრივი რეაქციები: ინექციის ადგილას ტკივილი, ვენაში ინექციის დროს - თრომბოფლებიტი.

ზოგიერთ ავადმყოფებში აღინიშნება კუმბსის დადებითი რეაქცია.

უკუჩვენებები:

*მომატებული მგრძნობელობა ზინაცეფისა და სხვა ბეტა-ლაქტამური ანტიბიოტიკების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება შესწავლილი არ არის, ამიტომ მისი დანიშვნა მხოლოდ იმ შემთხვევაშია რეკომენდებული, როდესაც დედისათვის სასარგებლო შედეგი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე უარყოფითი მოქმედების პოტენციურ რისკს.

*იგი ექსკრეგირებს დედის რძეში, ამიტომ ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა შეწყდეს ძუძუთი კვება.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ ავადმყოფებს პენიცილინის ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს.

ზინაცეფის ფონზე, სისხლში გლუკოზის დონის განსაზღვრისათვის რეკომენდებულია გლუკოკინაზას ან ჰექსოკინაზას გამოყენება.

პრეპარატი არ ახდეს გავლენას ტუტე პიკრატით კრეატინინის განსაზღვრის ტესტის შედეგზე.

ჭარბი დოზირება:

ინფორმაცია ზინაცეფის დოზის გადაჭარბების შესახებ არ მოიპოვება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ზინაცეფი ამინოგლიკოზიდური ჯგუფის ანტიბიოტიკებთან და მეტრონიდაზოლთან ერთდროული გამოყენება შესაძლებელია.

სიფრთხილით ინიშნება ზინაცეფი ფუროსემიდთან კომბინაციაში.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ ადგილას.

საერთაშორისო დასახელება:

CEFUROXIME AXETIL

მწარმოებელი: GLAXOSMITHKLINE

მოქმედი ნივთიერება: ცეფუროქსიმი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

II თაობის ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 აბ.

ცეფუროქსიმის აქსეტილი .............  125 მგ

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

ცეფუროქსიმის აქსეტილი..............   250 მგ

გრანულები პერორალური სუსპენზიის მოსამზადებლად: ფლაკონში 50 მლ

5 მლ.

ცეფუროქსიმი

(ცეფეროქსიმის აქსეტილის სახით) ........125 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

პოვიდონ 30, სტეარინის მჟავა, საქაროზა, არომატიზატორი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ზინატი წარმოადგენს II თაობის ცეფალოსპორინების ჯგუფის ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკს პერორალური გამოყენებისათვის. ზინატის ბაქტერიოციდული მოქმედება განპირობებულია მიკროორგანიზმების უჯრედის კედლის სინთეზის ინჰიბირებით. იგი მდგრადია უმრავლესი ბეტა-ლაქტამაზების მიმართ. in vitro ცეფროქსიმი აქტიურია გრამდადებით და გრამუარყოფითი მიკროორგანიზმების მიმართ: Staphilococcus aureus, Staphilococcus epidermidis (პენიცილიინს მიმართ მდგრადი შტამების ჩათვლით, მეტიცილინის მიმართ რეზისტენტული იშვიათი შტამების გარდა); Haemophilus influencae (ამპიცილინისადმი მდგრადი შტამების ჩათვლით); Streptococcus pyogenes (და სხვა ბეტა-ჰემოლიტური სტრეპტოკოკები), Streptococcus pneumoniae, B ჯგუფის Streptococcus (Streptococcus agalactiae), Streptococcus mitis (ჯგუფი viridans), Bordetella pertusis; აერობული გრამუარყოფითი ბაქტერიები: Escherichia coli, Klebsiella spp., Proteus mirabilis, Providencia spp., Proteus rettgeri, Haemophilus influenzae (ამპიცილინ-რეზისტენტული შტამების ჩათვლით), Haemophilus parainfluenzae ((ამპიცილინ-რეზისტენტული შტამების ჩათვლით), Moraxella (Branhamella) catarrhalis, Neisseria gonorrhoeae (პენიცილინაზის მაპროდუცირებელი და არამაპროდუცირებელი შტამების ჩათვლით), Neisseria meningitidis, Salmonella spp.; ანაერობული გრამდადებითი ბაქტერიები: Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp., Clostridium spp, Propionibacterium spp.; ანაერობული გრამუარყოფითი ბაქტერიები: Bacteroides spp, Fusobacterium spp.; აგრეთვე, აქტიურია Borrelia burgdorferi-ს მიმართ.

ცეფუროქსიმის მიმართ მდგრადია Clostridium difficile, Pseudomonas spp., Campylobacter spp., Acinetobacter calcoaceticus, Listeria monocytogenes, მეტიცილინ-რეზისტენტული შტამები: Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Legionella spp.

in vitro კვლევებმა აჩვენა, რლმ ცეფუროქსიმის ამინოგლიკოზიდური ჯგუფის ანტიბიოტიკებთან კომბინაციისას, აღინიშნება ადიტიური ეფექტი, ხოლო ზოგიერთ შემთხვევაში - სინერგიზმი.

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა: ზინატის პერორალური მიღებისას, ცეფუროქსიმის აქსეტილი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან და სწრაფად ჰიდროლიზდება ნაწლავის ლორწოვან გარსსა და სისხლში, სისხლის მიმოქცევის სისტემაში ცეფუროქსიმის გამოთავისუფლებით. მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 2-3 სთ-ის შემდეგ. საკვების მიღება აჩქარებს შეწოვის პროცესს.

განაწილება: პრეპარატის სისხლის ცილებთან შეკავშირების მაჩვენებელი შეადგენს 33%-დან 50%-მდე.

მეტაბოლიზმი და გამოყოფა: ზინატი ორგანიზმში ბიოტრანსფორმაცისა არ განიცდის, იგი საშარდე გზებით უცვლელი სახით გამოიყოფა. პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1-1.5 სთ-ს.

ჩვენებები:

ზინატი გამოიყენება პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარე მიკროორიგანიზმებით გამოწვეული ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების სამკურნალოდ:

• სასუნთქი გზების ინფექციები (მათ შორის მწვავე და ქრონიკული ბრონქიტი, ინფიცირებული ბრონქოექტაზია, ბაქტერიული პნევმონია, ფილტვის აბსცესი, გულმკერდის ღრუს ორგანოების ოპერაციის შემდგომი ინფექციები);
• ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციები (სინუსიტი, ტონზილიტი, ფარინგიტი);
• შარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები (მათ შორის მწვავე და ქრონიკული პიელონეფრიტი, ცისტიტი, ურეთრიტი, ასიმპტომური ბაქტერიურია, მცირე მენჯის ღრუს ორგანოების ანთებითი დაავადებები);
• რბილი ქსოვილების ინფექციები (მათ შორის ფურუნკულოზი, პიოდერმია, იმპეტიგო);
• ძვალ-სახსროვანი სისტემის ინფექციები (მათ შორის ოსტეომიელიტი, სეპტიური ართრიტი);
• გონორეა (მათ შორის მწვავე გაურთულებელი გონოკოკური ურეთრიტი და ცერვიციტი);
• ლაიამის დაავადების მკურნალობა ადრეულ სტადიაში და დაავადების გვიანი სიმპტომების პროფილაქტიკა მოზრდილებსა და 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებში უმრავლესი ინფექციებისათვის პრეპარატის ერთჯერადი დოზა საშუალოდ შეადგენს 250 მგ-ს, 2-ჯერ დღეში.

ქვემო სასუნთქი გზების მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციები - 250 მგ 2-ჯერ დღეში, ქვემო სასუნთქი გზების მძიმე ინფექციები (მაგ. პნევმონია) - 500 მგ 2-ჯერ დღეში.

საშარდე გზების ინფექციები - 125 მგ 2-ჯერ დღეში. პიელონეფრიტის დროს - 250 მგ 2-ჯერ დღეში.

გაურთულებელი გონორეის დროს - 1 გ დღეში ერთხელ.

ლაიმის დაავადების დროს მოზრდილებსა და 12 წლის ასაკის ზევით ბავშვებში - 500 მგ 2-ჯერ დღეში 20 დღის განმავლობაში.

2 წლამდე ასაკის ბავშვებს უმრავლესი ინფექციებისათვის ენიშნებათ საშუალოდ 125 მგ (ერთი ტაბ. 125 მგ ან 5 მლ სუსპენზია) 2-ჯერ დღეში.

ბავშვებს 2 წლის ასაკის ზევით და შუა ოტიტის დროს ენიშნებათ 250 მგ 2-ჯერ დღეში.

მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის ინფექციების დროს ერთჯერადი დოზა შეადგენს 10 მგ/კგ.

შუა ოტიტისა და მძიმე ინფექციების დროს ინიშნება 15 მგ/კგ 2-ჯერ დღეში.

მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 500 მგ-ს.

პაციენტებს თირკმლის უკმარისობით, რომლებიც იმყოფებიან ჰემოდიალიზზე, ენიშნებათ 1 გ დღეში.

მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა საშუალოდ შეადგენს 7 დღეს (5-10 დღემდე).

ზინატის მიღება რეკომენდებულია ჭამის შემდეგ.

გვერდითი მოვლენები:

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, დიარეა, შესაძლებელია ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის ტრანზიტორული მომატება, სიყვითლე, აღწერილია ფსევდომემბრანული კოლიტის შემთხვევები.

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ჰემოლიზური ანემია, ეოზინოფილია, ლეიკოპენია, ნეიტროპენია, თრომბოციტოპენია.

ალერგიული რეაქციები: კანზე გამონაყარი, ქავილი, ურტიკარია, ცხელება, მულტიფორმული ერითემა, სტივენს-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი, შრატის დაავადება. იშვიათად - ანაფილაქსიური შოკი.

ცნს-ის მხრივ: თავის ტკივილი.

სხვა: გვერდითი მოვლენები ზოგიერთ ავადმყოფებში აღინიშნება კუმბსის დადებითი რეაქცია.

უკუჩვენებები:

*მომატებული მგრძნობელობა ცეფალოსპორინული ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ზინატი, სხვა ანტიბიოტიკების მსგავსად, სიფრთხილით ინიშნება ორსულობის I ტრიმესტრში და ლაქტაციის პერიოდში.

ექსპერიმენტულ კვლევებში პრეპარატის ემბრიოტოქსიკური და ტერატოგენული ეფექტი არაა დადგენილი.

განსაკუთრებული მითითებები:

-პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ ავადმყოფებს პენიცილინის ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს.

-ზინატის ხანგრძლივი გამოყენებისას შესაძლებელია პრეპარატის მიმართ მდგრადი მიკროორგანიზმების (Candida, Enterococci, Clostridium difficile) გაძლიერებული ზრდა, რის გამოც შესაძლებელია აუცილებელი გახდეს პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტა.

-ანტიბიოტიკების მიღების ფონზე (მათ შორის ზინატის მიღების შემთხვევაშიც) დიარეის განვითარების შემთხვევაში ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარება მოიაზრება.

-ზინატით ლაიმის დაავადების მკურნალობისას იშვიათად აღინიშნება იარიშ-ჰერცჰეიმერის რეაქცია. აღნიშნული რეაქცია წარმოადგენს ზინატის ბაქტერიოციდული მოქმედების პირდაპირ შედეგს დაავადების გამომწვევის სპიროქეტა Borrelia burgdorferi-ის მიმართ, რაც ჩვეულებრივ და ხშირ მოვლენას წარმოადგენს და თავისთავად მალევე გაივლის.

-ზინატის ფონზე სისხლში გლუკოზის დონის განსაზღვრისათვის რეკომენდებულია გლუკოზოკინაზას და ჰექსოკინაზას გამოყენება.

-პრეპარატი არ ახდენს გავლენას ტუტე პიკრატით კრეატინინის განსაზღვრის ტესტის შედეგზე.

-გრანულების პერორალური სუსპენზიის მოსამზადებლად ან უკვე დამზადებული სუსპენზიის შერევა ცხელ სითხეებთან რეკომენდებული არ არის.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: ცვლილებები ცნს-ის მხრივ - აგზნებადობა, კრუნჩვები.

მკურნალობა: სიმპტომური. ზინატი ორგანიზმიდან გამოიყოფა ჰემოდიალიზისა და პერიტონეალური დიალიზის საშუალებით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ზინატის პრობენეციდთან კომბინაციაში გამოყენებისას 50%-ით იზრდება ცეფუროქსიმის მრუდი “კონცენტრაცია-დრო” ფართი.

ანტაციდები აქვეითებენ ზინატის სუსპენზიის ბიოშეღწევადობას.

შენახვის პირობები:

ტაბლეტები ინახება არა უმეტეს 25C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

გრანულები პერორალური სუსპენზიის მოსამზადებლად ინახება 25⁰C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

დამზადებული სუსპენზის შენახვა რეკომენდებული 25⁰C ტემპერატურაზე ან მაცივარში არ უმეტეს 10 დღისა.

საერთაშორისო დასახელება:

CARBIDOPA; LEVODOPA

მწარმოებელი: FARAN LABORATORIES S. A.

მოქმედი ნივთიერება: კარბიდოპა+ლევიდოპა

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიპარკინსონული საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 30 ც

1 ტაბ.

კარბიდოპა ......    25 მგ

ლევიდოპა  .......  250 მგ

ვრცლად ნაკომი

საერთაშორისო დასახელება:

CEFIXIME

მწარმოებელი: BILIM PHARMACEUTICALS, თურქეთი

მოქმედი ნივთიერება: ცეფიქსიმი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

III თაობის ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: ბლისტერზე 5 ც.

1 ტაბ.

ცეფიქსიმი .....................       400 მგ

ფხვნილი სუსპენზიის მოსამზადებლად: ფლაკონში 50 მლ, დოზირებული 5 მლ-იან კოვზთან კომპლექტში.

5 მლ

ცეფიქსიმი.......................      1000 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

III თაობის ცეფალოსპორინი, პერორალური დანიშვნისათვის. აქვს გამოხატული ანტიმიკრობული მოქმედებებს ფართო სპექტრი. ავლენს ბაქტერიციდულ მოქმედებას ბაქტერიის უჯრედის კედლის სინთეზის ინჰიბირების გზით. მდგრადია ბეტა-ლაქტამაზების მოქმედებისადმი.

ზიმაქსი in vitro და in vivo აქტიურობას ავლენს მიკროორგანიზმების შემდეგი შტამების მიმართ: გრამდადებითი მიკროორგანიზმები:  Streptococcus spp. (ჯგუფი С, F и G, ერითრომიცინიც მიმართ მდგრადი ფორმების გარდა), Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, Streptococcus agalactiae, Streptococcus viridans, Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus; გრამუარყოფითი ბაქტერიები: Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Bordetella pertussis, Bordetella parapertussis, Legionella pneumophila, Haemophilus ducreyi, Campylobacter jejuni, Neisseria gonorrhoeae და Gardnerella vaginalis; ზოგიერთი ანაერობული მიკროორგანიზმები: Bacteroides bivius, Clostridium perfringens, Peptostreptococcus spp; ასევე, Chlamydia trachomatis, Chlamydia pneumoniae, Mycoplasma pneumoniae, Mycobacterium avium complex, Ureaplasma urealyticum, Treponema pallidum, Borrelia burgdorferi. არააქტიურია გრამდადებითი მიკროორგანიზმების მიმართ, რომლებიც მდგრადი არიან ერითრომიცინის მიმართ.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალური მიღების შემდეგ ცეფიქსიმი ადვილად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, საკვების ერთდროული მიღება გავლენას არ ახდენს პრეპარატის აბსორბციაზე. სისხლის პლაზმაში C_max მიღწევა ცეფიქსიმის მიღებიდან 3-4 საათის შემდეგ. მიღებული დოზის 50% შეუცვლელი სახით გამოიყოფა შარდთან ერთად 24 საათის განმავლობაში. ხოლო 10% გამოიყოფა ნაღველთან ერთად. T_1/2 დამოკიდებულია პრეპარატის დოზაზე და შეადგენს 3-4 საათს.

ჩვენებები:

• სასუნთქი გზების ინფექციები: ტონზილიტი, ფარინგიტი, შუა ყურის ანთება, პნევმონია, მწვავე ბრონქიტი, ბრონქოპნევმონია, საშარდე გზების ინფექციები: მწვავე ცისტიტი, ურეთრიტი, პროსტატიტი, პიელონეფრიტი.

საფეხურებრივი თერაპია პარენტერალური ცეფალოსპორინების გამოყენების შემდეგ.

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებში და ბავშვებში 12 წლის ასაკის ზევით (სხეულის წონა >50კგ) ზიმაქსის რეკომენდებული სადღეღამისო დოზაა 400 მგ ერთხელ ან 200 მგ დღეში ორჯერ.

გართულებული გონორეის დროს ინიშნება 400 მგ ერთჯერადად.

6 თვიდან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში ზიმაქსი ინიშნება სუსპენზიის სახით 8 მგ/კგ წონაზე ერთხელ დღეში ან გაყოფილ ორ მიღებაზე. მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა დამოკიდებულია დაავადების სიმძიმეზე და განისაზღვრება ინდივდულარად.

Streptococcus pyogenes-ით გამოწვეული ინფექციების დროს მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა 10 დღეზე ნაკლები არ უნდა იყოს.

თირკმლის ფუნქციის დარღვევის დროს (კრეატინინის კლირენსი =21-60 მლ/წთ), ასევე ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტბეში რეკომენდებულია სადღეღამისო დოზის შემცირება 25%-ით. პაციენტებს, რომელთა კრეატინინის კლირენსი

სუსპენზიის მოსამზადებლად რეკომენდებულია დისტილირებული ან ოთახის ტემპერატურამდე გაციებული ადუღებული წყლის გამოყენება. წყლის დამატებამდე, ფხვნილის გაფხვიერების მიზნით აუცილებელია ფლაკონის გადმობრუნება და შენჯღრევა. სუსპენზის მოსამზადებლად ფლაკონის შიგთავსს ხსნიან 1/2  მოცულობის წყალში. ახურავენ სახურავს და კარგად ანჯღრევენ, აყოვნებენ 5 წუთი ჰომოგენური სუსპენზიის წარმოქმნამდე. შემდეგ ფლაკონს ავსებენ წყლით დანაყოფამდე, ახურავენ სახურავს და ხელმეორედ შეანჯღრევენ. რეკომენდებულია მომზადებული სუსპენზიის შენჯღრევა ყოველი მიღების წინ.

გვერდითი მოვლენები:

ზიმაქსი კარგად გადაიტანება. გვერდით მოვლენებს,  როგორიცაა გულისრევა, ღებინება, დიარეა, კანზე გამონაყარი, აქვთ იშვიათი და ტრანზიტორული ხასიათი.

უკუჩვენებები:

*ჰიპერმგრძნობელობა ცეფალოსპორინებისა და პენიცილინის ჯგუფის ანტიბოიტიკების მიმართ.

შენახვის პირობები:

განზავებული სუსპენზია ინახება 2-8⁰C  ტემპერატურაზე 14 დღის განმავლობაში.

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 14  ც.

1 ტაბ.

კლოპიდოგრელი .............   75 მგ

ვრცლად პლავიქსი

საერთაშორისო დასახელება:

AZITHROMYCIN

მწარმოებელი: PFIZER

მოქმედი ნივთიერება: აზითრომიცნი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მაკროლიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკი-აზალიდი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

მიკროგრანულები პერორალური სუსპენზიის მოსამზადებლად: ფლაკონში

1 ფლ.

აზითრომიცნი .......       2 გ

ვრცლად აზიმაკი (დოზირება , მიღების წესი განსხვავებული)