ფარმაკოლოგიური თვისებები

პრეპარატი წარმოადგენს ავთვისებიანი სიმსივნის საწინააღმდეგო საშუალებას. ვინკრისტინი წარმოადგენს ვარდისფერი გველის სუროს (Cataranthus roseus) ალკალოიდს. იგი იწვევს უჯრედების მიტოზური დაყოფის შექცევად ბლოკირებას უჯრედული ციკლის მეტაფაზაში. სიმსივნურ უჯრედებში სელექტიურად აინჰიბირებს დნმ-სა და რმნ-ის სინთეზს ფერმენტ რნმ-პოლიმერაზას ბლოკირების შედეგად.

ფარმაკოკინეტიკა

ინტრავენური შეყვანისას ვინკრისტინი სწრაფად ნაწილდება ქსოვილებში. იგი არ აღწევს ჰემატოენცეფალურ ბარიერში, მეტაბოლიზმს განიცდის ღვიძლში. მისი ნახევრადგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 25 სთ-ს. ძირითადად გამოიყოფა განავლით.

ჩვენებები

• მწვავე ლიმფოიდური ლეიკემია, ხოჯკინის და არახოჯკინის ლიმფომები, რაბდომიოსარკომა, იუინგის სარკომა, ნეირობლასტომა, ვილმსის სიმსივნე, სოლიდური სიმსივნეების კომბინირებული მკურნალობა, სარძევე ჯირკვლის სიმსივნე, ეპითელომა და ფილტვის წვრილუჯრედოვანი კიბო, იდიოპათიური თრომბოციტოპენიური პურპურა.

დოზირების რეჟიმი

ვინკრისტინი შეჰყავთ ვენაში 1 კვირიანი ინტერვალით. გამოყენების წინ ფლაკონის შიგთავსს ხსნიან ნატრიუმის ქლორიდის 0.9% ან საინექციო წყალში 0.1 მგ/მლ კონცენტრაციით. პრეპარატის დოზა ინდივიდუალურია და დამოკიდებულია ავადმყოფის კლინიკურ მდგომარეობაზე.

ვინკრისტინის ინტრათეკალური შეყვანა აკრძალულია.

მოზრდილებში ვინკრისტინი შეყავთ ვენაში 1.0-1.4 მგ/კვ.მ. დოზით კვირაში ერთხელ. ერთჯერადი დოზა არ უნდა აღემატებოდეს 2 მგ/კვ.მ.-ს. მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 10-12 მგ/კვ.მ.

ბავშვებში – 1.5 მგ/კვ.მ კვირაში ერთხელ. მკურნალობა ძირითადად გრძელდება 4-6 კვირის განმავლობაში.

პაციენტებში ღვიძლის ფუნქციის დარღვევით რეკომენდებულია დოზის შემცირება.

გვერდითი მოვლენები

ქალა-ტვინის ნერვების დაზიანება, ჰიპერურიკემია, ნეფროპათია, ალოპეცია, იშვიათად – ცნს-ის მხრივ ტოქსიკური დარღვევები, ჰიპონატრიემია, ანტიდიურეზული ჰორმონის გამოყოფის დარღვევა, ყაბზობა, სხეულის წონის დაკლება, გულისრევა, ღებინება, კანზე გამონაყარი, იშვიათად -ლეიკოპენია, თრომბოციტოპენია, სტომატიტი. მკურნალობის შემდეგ შესაძლებელია აზოსპერმიის და ამენორეის განვითარება.

აღნიშნული სიმპტომების არსებობის შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტა.

უკუჩვენებები

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის ან მისი შემადგენელი კომპონენტების მიმართ;

* მიელოსუპრესია, ნევროლოგიური დაავადებები, ბაქტერიული და ვირუსული ინფექციები.

ორსულობა და ლაქტაცია

ორსულობის პერიოდში ვინკრისტინის გამოყენება მხოლოდ იმ შემთხვევაშია შესაძლებელი, როდესაც დედისათვის სასარგებლო შედეგი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მოქმედების პოტენციურ რისკს.

მკურნალობის პროცესში საჭიროა შეწყდეს ძუძუთი კვება.

განსაკუთრებული მითითებები

♦ პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება მიელოსუპრესული ქიმიოთერაპიისა და სხივური თერაპიის დროს, აგრეთვე ხანდაზმულ პაციენტებში, ლეიკოპენიის, თრომბოციტოპენიის და ღვიძლის დაზიანების დროს.

♦ მკურნალობის პროცესში აუცილებელია რეგულარული ჰემატოლოგიური კონტროლი. ლეიკოპენიის შემთხვევებში პრეპარატის განმეორებითი დოზით შეყვანისას საჭიროა განსაკუთრებული სიფრთხილე. ლეიკოციტების რაოდენობის შემცირებისას 3000 კვ. მმ-მდე აუცილებელია ვინკრისტინით მკურნალობის შეწყვეტა და პროფილაქტიკის მიზნით ანტიბიოტიკის გამოყენება.

♦ მწვავე შარდმჟავა დიათეზის პრევენციისათვის საჭიროა შარდმჟავის დონის სისტემატური კონტროლი შრატში, ორგანიზმში შესაბამისი რაოდენობის სითხის შეყვანა და საჭიროების შემთხვევაში ალოპურინოლის დანიშვნა.

♦ ექსტრავაზაცია იწვევს ტკივილს ინექციის ადგილას და ქსოვილის ნეკროზს. ამიტომ აღნიშნულ შემთხვევაში აუცილებელია დარჩენილი ინექციის შეყვანა სხვა ვენაში. დაზიანებულ უბანში სიმპტომების შემცირება შესაძლებელია ჰიალურონიდაზას ინექციის გამოყენებით.

♦ მკურნალობის პერიოდში შესაძლებელია შესაბამისი (არაჰორმონული) კონტრაცეპციის გამოყენება.

ჭარბი დოზირება

სიმპტომები: ლეიკოპენია და სხვა გვერდითი მოვლენების დამძიმება;

მკურნალობა: სპეციფიური ანტიდოტი არ მოიპოვება. სიმპტომატური თერაპიის სახით რეკომენდებულია შემდეგი ღონისძიებები: 1) სითხის შეყვანის შეზღუდვა და დიურეზული საშუალებების დანიშვნა; 2) კრუნჩხვის საწინააღმდეგო საშუალებების გამოყენება; 3) ოყნის და საფაღარათო საშუალებების გამოყენება; 4) გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მონიტორინგი; 5) პერიფერიული სისხლის სურათის კონტროლი საჭიროებისას – სისხლის გადასხმა.

ჰემოდიალიზი არ არის ეფექტური ჭარბი დოზირების დროს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

– პრეპარატის კომბინაციით ნეიროტოქსიკურ პრეპარატებთან (იზონიაზიდი, ასპარაგინაზა) ძლიერდება გვერდითი მოვლენები ცნს-ის მხრივ.

– ვინკრისტინი აქვეითებს პოდაგრის საწინააღმდეგო პრეპარატების ეფექტს.

– ვინკრისტინის და მიტომიცინის კომბინაციით ვითარდება მწვავე ქოშინი და ბრონქოსპაზმი.

საერთაშორისო დასახელება:

პირაცეტამი, გამა-ამინოერბომჟავა;

მწარმოებელი: შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

ძირითადი ფიზიკურ–ქიმიური თვისებები:

გაუმჭვირვალე თეთრი / თეთრი ფერის, მყარი ჟელატინის კაფსულები, შევსებული თეთრიდან ღია კრემისფრამდე ფხვნილით;

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულა, 250/125 მგ.

1 კაფსულა შეიცავს:

პირაცეტამს – 250 მგ; გამა-ამინოერბომჟავას – 125 მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, ტალკი.

კაფსულის გარსის შემადგენლობა: ჟელატინი, საღებავი –ტიტანის დიოქსიდი (E 171).

ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კომბინირებული ნოოტროპული საშუალება.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ვინერი კომბინირებული პრეპარატია, რომლის ფარმაკოლოგიური მოქმედება განპირობებულია მასში შემავალი კომპონენტების – გამა-ამინოერბომჟავასა და პიროლიდონის წარმოებულის, პირაცეტამის თვისებებით.

გამა-ამინოერბომჟავა წარმოადგენს მთავარ შემაკავებელ მედიატორს ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში. მისი გავლენით ითრგუნება აგზნების პროცესები, ძლიერდება ნერვული პროცესების შეკავება, მცირდება გაღიზიანებადობა და აგზნებადობა.

გამა-ამინოერბომჟავა ააქტიურებს ენერგეტიკულ პროცესებს ცნს-ში, აუმჯობესებს გლუკოზის უტილიზაციას, აძლიერებს თავის ტვინის ქსოვილების სისხლმომარაგებას.

გამა-ამინოერბომჟავა აუმჯობესებს ნერვული პროცესების დინამიკას თავის ტვინში, აზროვნების პროცესს, მეხსიერებას, ყურადღებას, ხელს უწყობს მოძრაობითი აქტივობის და მეტყველების აღდგენას თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის დარღვევის შემდეგ, გააჩნია მსუბუქი ფსიქომასტიმულირებელი ეფექტი.

ვინერის მეორე კომპონენტია პირაცეტამი – კლასიკური ნოოტროპული საშუალება, რომელიც აძლიერებს დოფამინის სინთეზს თავის ტვინში, ზრდის ნორადრენალინის შემცველობას, აცეტილქოლინის რაოდენობას სინაფსის დონეზე და ქოლინორეცეპტორების სიმჭიდროვეს.

პრეპარატი დადებით გავლენას ახდენს თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევისა და ნივთიერებათა ცვლის პროცესებზე, ასტიმულირებს ჟანგვა-აღდგენით პროცესებს, აუმჯობესებს რეგიონულ სისხლის მიმოქცევას თავის ტვინის იშემიურ უბნებში, ზრდის ნეირონების ენერგეტიკულ პოტენციალს ატფ-ისა და ადენილატციკლაზას მონაწილეობის ხარჯზე. ცნს-ის ფუნქციური მდგომარეობის გაუმჯობესებასთან ერთად აღსანიშნავია ენერგეტიკული პროცესების ოპტიმიზაცია, რაც მთლიანობაში უზრუნველყოფს მის მდგრადობას ჰიპოქსიისა და სხვადასხვა ნეიროტოქსიკური ფაქტორის გავლენის მიმართ.

პირაცეტამი აუმჯობესებს თავის ტვინის ინტეგრაციულ აქტივობას, ხელს უწყობს მეხსიერების გაუმჯობესებას, აუმჯობესებს დასწავლის პროცესს.

პრეპარატის ორივე კომპონენტის კომპლექსური მოქმედებით ძლიერდება მათი ნოოტროპული, ვაზოაქტიური და ანტიჰიპოქსიური მოქმედება, იზრდება შრომისუნარიანობა და ტოლერანტობა სხვადასხვა სტრესული ფაქტორის ზემოქმედების მიმართ.

ფარმაკოკინეტიკა:

ვინერის პერორალური მიღების შემდეგ გამა-ამინოერბომჟავა და პირაცეტამი კარგად შეიწოვება, ნაწილდება ორგანოებსა და ქსოვილებში, მათ შორის თავის ტვინში.

პირაცეტამის ბიოშეღწევადობა შეადგენს  დაახლოებით 100%-ს. პრაქტიკულად არ მეტაბოლიზდება ღვიძლში პირველადი გავლისას. მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) სისხლის პლაზმაში მიიღწევა მიღებიდან 30 წთ-ის შემდეგ. პირაცეტამი პრაქტიკულად არ უკავშირდება პლაზმის ცილებს, აქედან გამომდინარე, საკმაოდ სწრაფად და ადვილად აღწევს სხვადასხვა ქსოვილებში. მისი  მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) მიიღწევა თავის ტვინის დიდი ნახევარსფეროების ქერქში, ნათხემსა და ბაზალურ განგლიებში.

ადვილად გადის ჰემატოენცეფალურ და პლაცენტარულ ბარიერს (მაქსიმალური კონცენტრაცია (Cmax) ლიქვორში მიიღწევა 2-8 სთ-ის შემდეგ).

პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი (T1/2) სისხლის პლაზმიდან შეადგენს

4-5 სთ-ს, ლიქვორიდან – 6-8-სთ-ს. 30 სთ-ის განმავლობაში ორგანიზმიდან გამოიყოფა მიღებული დოზის 95%-ზე მეტი.

თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას საჭიროა პრეპარატის დოზის კორეგირება.

პრეპარატი გამოიყოფა შარდთან ერთად, მცირე რაოდენობით მეტაბოლიტების, ხოლო პირაცეტამი – თითქმის შეუცვლელი სახით.

პრეპარატის დანიშვნისას თირკმლის დაქვეითებული ფუნქციის მქონე ან კრეატინინის დაქვეითებული კლირენსის მქონე ხანდაზმული პაციენტებისთვის, საჭიროა დოზის შემცირება კრეატინინის კლირენსის გათვალისწინებით.

ჩვენება:

• ყურადღების კონცენტრაციის, მეხსიერების, ფიზიკური და გონებრივი შრომისუნარიანობის დაქვეითება, მეტყველების დარღვევა;

• მომატებული გაღიზიანებადობა;

• დაქვეითებული ტოლერანტობა სხვადასხვა სტრესული ფაქტორის მიმართ;

• ცნს-ის დაავადებები, რომლებიც განპირობებულია თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის დარღვევით (ათეროსკლეროზი, არტერიული ჰიპერტონია);

• თავის ტვინის სისხლის მიმოქცევის ქრონიკული უკმარისობა;

• ინსულტისა და ქალა-ტვინის ტრავმის შემდგომი პერიოდი (მეხსიერების, ყურადღების, მეტყველების, მოძრაობითი და ფსიქიკური აქტივობის აღდგენის მიზნით, ასევე თავბრუ, თავის ტკივილის შეტევების პროფილაქტიკისათვის);

• თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის გარდამავალი დარღვევა;

• მეტაბოლური პროცესების დარღვევა თავის ტვინში (მათ შორის ხანდაზმულ პაციენტებში);

• ნევროზული, დეპრესიული მდგომარეობა უპირატესად ადინამიური, ასთენიური, სენესტო-იპოქონდრიული დარღვევებით, იდეომოტორული შეზღუდვა, აგრეთვე დუნე-აპათიური დეფექტური მდგომარეობა, შიზოფრენია, სხვადასხვა ეტიოლოგიის ფსიქოორგანული სინდრომი, სენილური და ატროფიული პროცესები;

• ალკოჰოლური პოლინევრიტი;

• ჭკუასუსტობა;

• რწევის სინდრომი (ზღვისა და ჰაერის დაავადება);

• ხანდაზმულთა დემენცია, ალცჰაიმერის დაავადება (კომპლექსური თერაპია);

• ცნს-ის ფუნქციების დარღვევა გადატანილი მწვავე ვირუსული ნეიროინფექციების შემდეგ (ტვინში იშემიისა და ჰიპოქსიის შესამცირებლად);

• მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდგომი სარეაბილიტაციო ღონისძიებები (კომპლექსური თერაპია);

• პედიატრიაში – ცერებროასთენია, ენცეფალოპათიები, მეხსიერებისა და ცნს-ის ფუნქციების სხვადასხვა დარღვევა (განსაკუთრებით გონებრივი განვითარების დარღვევის მქონე ბავშვებში).

მიღების წესი და დოზირება:

ვინერი მიიღება პერორალურად ჭამის წინ  (კაფსულა არ უნდა დაიღეჭოს).

მოზრდილებში ინიშნება ერთი კაფსულა 3 – 4-ჯერ დღეში.

აუცილებლობის შემთხვევაში დოზა შეიძლება თანდათან გაიზარდოს 6 კაფსულამდე დღეში. თერაპიული ეფექტი ვლინდება მკურნალობის დაწყებიდან 2 კვირის შემდეგ.

3–7 წლის ასაკის ბავშვებში ინიშნება ერთი კაფსულა 2-ჯერ დღეში (მაქსიმალური სადღეღამისო დოზა შეადგენს 3 კაფსულას).

7–16 წლის ასაკის ბავშვებში – ერთი კაფსულა 3-ჯერ დღეში.

მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობაა 2 კვირიდან 2 თვემდე, აუცილებლობის შემთხვევაში  მკურნალობის კურსი მეორდება 6-8 კვირის შემდეგ.

გვერდითი მოვლენები:

ზოგიერთ პაციენტს მკურნალობის დასაწყისში შესაძლოა განუვითარდეს მსუბუქი გაღიზიანებადობა, მოუსვენრობა, ძილის დარღვევა, სისუსტე, ძილიანობა, გულისრევა, ღებინება, დიარეა. პაციენტებში, რომელთაც აქვთ მომატებული მგრძნობელობა, შესაძლოა ალერგიული რეაქციების განვითარება.

უკუჩვენება:

თირკმლის მწვავე უკმარისობა, შაქრიანი დიაბეტი, ანამნეზში ალერგიული რეაქციების არსებობა (დაკავშირებული ხილის წვენების, ესენციების მიღებასთან), ჰემორაგიული ვასკულიტი, ორსულობა  და ლაქტაციის პერიოდი, 3 წლამდე ასაკი.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

თუ პაციენტი ღებულობს სხვა სამკურნალო საშუალებებს, საჭიროა ამის შესახებ მკურნალი ექიმის ინფორმირება.

ვინერი აძლიერებს ანტიდეპრესანტების მოქმედებას, რაც განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია ტიპური ან ატიპური ანტიდეპრესანტებით თერაპიის მიმართ რეზისტენტობის  შემთხვევაში.

ვინერი ამცირებს ტრანქვილიზატორების, ნეიროლეფსიური და საძილე საშუალებების გვერდითი ეფექტების გამოვლინებას.

ჭარბი დოზირება:

ვინერი ნაკლებად ტოქსიკური პრეპარატია, მაგრამ დოზის გადაჭარბების ნიშნების გამოვლენისას აუცილებელია მიმართოთ ექიმს. ფსიქომოტორული აგზნებადობის გამოვლენის შემთხვევაში რეკომენდებულია სედატიური საშუალებების შეყვანა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

პრეპარატის მიღება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში უკუნაჩვენებია.

გამოყენების თავისებურებები:

ვინერის დანიშვნისას ბავშვებში საჭიროა შაქრის სადღეღამისო ნორმის შემცირება

20 გ-ით (არ უნდა აღემატებოდეს 30-35 გ-ს დღეში).

ზოგიერთ შემთხვევაში ხანდაზმულ პაციენტებში აღინიშნება კორონარული უკმარისობის გამწვავება. ამ შემთხვევაში საჭიროა დოზის შემცირება  ან პრეპარატის მიღების შეწყვეტა.

პრეპარატის მიღება არ არის რეკომენდებული ფსიქომოტორული აგზნების მქონე პაციენტებში.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:

თუ პრეპარატის გამოყენების პერიოდში პაციენტს აღენიშნება ძილიანობა და სხვა დარღვევები ცნს-ის მხრიდან, საჭიროა თავის არიდება პოტენციურად საშიში ქმედებებისათვის, რომლებიც სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციას მოითხოვს.

შენახვის პირობები:

ინახება 15 – 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:

2 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:

გაიცემა რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

VINBLASTINE

მწარმოებელი: GEDEON RICHTER, უნგრეთი

მოქმედი ნივთიერება: ვინბლასტინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

სიმსივნის საწინააღმდეგო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ლიოფილიზირებული ფხვნილი საინექციო ხსნარის მოსამზადებლად: ფლაკონში, გამხსნელთან კომპლექტში.

1 ფლ.

ვინბლასტინის სულფატი …………..          5 მგ

გამხსნელი: ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარი 0.9%, ამპულაში 5 მლ.

ფარმაკოლოგიურ თვისებები:

ვინბლასტინი წარმოადგენს მცენარეულ ალკალოიდს. იგი იწვევს უჯრედების მიტოზური დაყოფის შექცევად ბლოკირებას უჯრედული ციკლის მეტაფაზაში. უკავშირდება რა მიკრომილებს პრეპარატი თრგუნავს მიტოზს. სიმსივნურ უჯრედებში სელექტიურად აინჰიბირებს დნმ-სა და რნმ-ის სინთეზს ფერმენტ რნმ-პოლიმერაზას ბლოკირების შედეგად.

ჩვენებები:

• ხოჯკინის და არახოჯკინის ლიმფომები, ქრონიკული ლიმფოიდური ლეიკემია, სათესლე ჯირკვლის სიმსივნეები.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატის დოზა ინდივიდუალურია და დამოკიდებულია ავადმყოფის კლინიკურ მდგომარეობაზე.

პრეპარატის ინტრათეკალური შეყვანა აკრძალულია.

მოზრდილებში პრეპარატის საწყისი დოზა შეადგენს 0.1 მგ/კგ წონაზე (3.7 მგ/კვ.მ სხეულის ზედაპირზე) ერთჯერადი დოზით. ამის შემდგომ შესაძლებელია კვირაში ერთხელ დოზის გაზრდა 0.005 მგ/კგ-ით (1.8-1.9 მგ/კვ.მ), სანამ ლიეკოციტების რაოდენობა დაქვეითდება 3000 კუბმმ-მდე, ან კვირის მაქსიმალურ დოზაზე 0.5 მგ/კგ (18.5 მგ/კვ.მ) დაბლა.

შემანარჩუნებელი დოზა: 0.05 მგ/კგ-ით ნაკლები ვიდრე ბოლო საწყისი დოზა შეყავთ ყოველ 7-14 დღეში, ან 10 მგ თვეში 1-2-ჯერადად მთლიან გამოჯანმრთელებამდე.

ბავშვებში პრეპარატის საწყისი დოზა შეადგენს 2.5 მგ/კვ.მ კვირაში ერთხელ, შემდგომში, კვირაში ერთხელ ხდება დოზის თანდათანობით გაზრდა 1.25 მგ/კვ.მ-ით, სანამ ლეიკოციტების რაოდენობა დაქვეითდება 3000 კუბ.მმ-მდე, ან მაქსიმალურ კვირის დოზაზე 7.5 მგ/კვ.მ დაბლა.

შემანარჩუნებელი დოზა: 1.25 მგ/კვ.მ-ით ნაკლები, ვიდრე ბოლო საწყისი დოზა, შეყავთ ყოველ 7-14 დღეში.

გამოყენების წინ ამპულის შიგთავსს ხსნიან შესაბამის გამხსნელში, ხოლო შემდგომ ნატრიუმის ქლორიდის 0.9% ხსნარში და შეჰყავთ ვენაში ინექციის სახით, ან ერთდროულად წარმოებს პრეპარატის ვენაში ინფუზია საინფუზიო აპარატის მილის საშუალებით ნატრიუმის ქლორიდის ხსნართან ერთად 1 წთ-ის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები:

ხშირად ლეიკოპენია, ალოპეცია, ჰიპერურიკემია, შარდმჟავა ნეფროპათია, სტომატიტი, თრომბოციტოპენია, კუნთების ტკივილი, გულისრევა, ღებინება, იშვიათად – ჰემორაგიული კოლიტი, ან სისხლდენა არსებული წყლულიდან, პრეპარატით გამოწვეული ნეიროტოქსიკურობის ნიშნები: (თავბრუსხვევა, დიპლოპია, თავის ტკივილი, დეპრესია, პარესთეზიები, საერთო სისუსტე), ანტიდიურეზული ჰორმონის გამოყოფის დარღვევა.

ნეიროტოქსიკური სიმპტომების წარმოქმნის შემთხვევაში საჭიროა პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტა.

უკუჩვენებები:

*მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის ან მისი შემადგენელი კომპონენტების მიმართ;

*ლეიკოპენია, ბაქტერიული და ვირუსული ინფექციები.

ორსულობა და ლაქტაცია:

*ორსულობის პერიოდში ვინბლასტინის გამოყენება მხოლოდ იმ შემთხვევაში შესაძლებელია, როდესაც დედისათვის სასარგებლო შედეგი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე შესაძლო მოქმედების პოტენციურ რისკს.

*მკურნალობის პროცესში საჭიროა შეწყდეს ძუძუთი კვება.

განსაკუთრებული მითითებები:

– პრეპარატი განსაკუთრებული სიფრთხილით ინიშნება მიელოსუპრესიული ქიმიოთერაპიისა და სხივური თერაპიის დროს, აგრეთვე ხანდაზმულ პაციენტებში, ლეიკოპენიის, თრომბოციტოპენიის და ღვიძლის დაზიანების დროს.

– ლეიკოციტების რაოდენობის შემცირებისას 3000 კუბ.მმ-მდე, აუცილებელია ვინბლასტინით მკურნალობის შეწყვეტა და პროფილაქტის მიზნით ანტიბიოტიკის გამოყენება.

– მკურნალობის პროცესში საჭიროა რეგულარული ჰემატოლოგიური კონტროლი. ლეიკოპენიის შემთხვევებში, პრეპარატის განმეორებითი დოზებით შეყვანისას, საჭიროა განსაკუთრებული სიფრთხილე.

მწვავე შარდმჟავა დიათეზის პრევენციისათვის საჭიროა შარდმჟავას დონის სისტემატური კონტროლი შრატში, ორგანიზმში შესაბამისი რაოდენობის სითხის შეყვანა და საჭიროების შემთხვევაში ალოპურინოლის დანიშვნა.

– ექსტრავაზაცია იწვევს ტკივილს ინექციის ადგილზე და ქსოვილის ნეკროზს. ამიტომ აღნიშნულ შემთხვევაში აუცილებელია დარჩენილი ინექციის შეყვანა სხვა ვენაში. დაზიანებულ უბანში სიმპტომების შემცირება შესაძლებელია ჰიალურონიდაზას ინექციის გამოყენებით.

მკურნალობის პროცესში შესაძლებელია შესაბამისი (არაჰორმონული) კონტრაცეპციის გამოყენება.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირების შემთხვევაში საჭიროა სიმპტომური და შემანარჩუნებელი მკურნალობის ჩატარება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

პრეპარატის კომბინაციით ნეიროტოქსიკურ პრეპარატებთან (იზონიაზიდი, ასპარაგინაზა) ძლიერდება გვერდითი მოვლენები ცნს მხრივ.

ვინბლასტინის და ფენიტოინის კომბინაციით ქვეითდება ამ უკანასკნელის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში და ძლიერდება კრუნჩხვების მიმართ მიდრეკილება.

ვინბლასტინის და მიტომიცინის კომბინაციით ვითარდება მწვავე ქოშინი და ბრონქოსპაზმი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 2-8⁰C  ტემპერატურაზე, მაცივარში, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

JOSAMYCIN

მწარმოებელი: ASTELLAS, ნიდერლანდები

მოქმედი ნივთიერება: ჯოზამიცინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მაკროლიდების ჯგუფის ანტიბიოტიკი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტებლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 1 ც.

1 ტაბ.

ჯოზამიცინი …………………500 მგ

დამატებითი ინგრედიენტები:

მეთილცელულოზა, მიკროკრისტალური ცელულოზა, უწყლო კოლოიდური სილიციუმი; პოლისორბიტი 80, ნატრიუმის კარბოქსიმეთილცელულოზა, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, მაკროგოლ 6000, ტიტანის დიოქსიდი (171), ალუმინის ჰიდროქსიდი და სხვა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი გამოიყენება ბაქტერიული ინფექციების სამკურნალოდ; იგი ხასიათდება ბაქტერიოსტატული ეფექტით მიკრობთა უჯრედის ცილების ინჰიბირების ხარჯზე რიბოსომების დონეზე, ხოლო დიდ კონცენტრაციებში ავლენს ბაქტერიციდულ მოქმედებას.

იგი იჩენს მაღალ აქტივობას უჯრედშიდა მიკროორგანიზმების Chlamydia trachomatis და Chlamydia pneumonuae, Mycoplasma pneumoniae, Mycoplasma hominis, Ureaplasma urealyticum, Legionella pneumophila; გრამდადებითი აერობული ბაქტერიების მიმართ Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes და Streptococcus pneumoniae (pneumococcus), Corynebacterium diphtheriae; გრამუარყოიფითი აერობული ბაქტერიების მიმართ: Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae, Haemophilus influenzae, Bordetella pertussis ზოგიერთი ანაერობული ბაქტერიების მიმრთ: Peptococcus, Peptostreptococcus, Clostridium perfringens.

პრეპარატი ასევე აქტიურია Treponema pallidum მიმართ.

იგი ადვილად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში, მისი მაქსიმალური კონცერტრაცია სისხლის შრატში აღინიშნება მიღებიდან 1-4 საათში. პრეპარატი 15% უკავშირდება პლაზმის ცილებს. ვილპრაფენი კარგად აღწევს ფილტვებში, ნერწყვში, ოფლში, ცრემლში, ნუშისებრ ჯირკვლებში.

მეტაბოლიზდება ღვიძლში და გამოიყოფა უპირატესად ნაღველით, 20% კი ელიმინირდება შარდით.

ჩვენებები:

• ზემო სასუნთქი გზების ინფექციები: ფარინგიტი, ოტიტი, სინუსიტი, ლარინგიტი, ტონზილიტი, დიფტერია, ქუნთრუშა;
• ქვემო სასუნთქი გზების ინფექციები: მწვავე ბრონქიტი, ბრონქოპნევმონია, პნევმონია, ფსიტაკოზი, ყივანახველა;
• სტომატოლოგიური ინფექციები: გინგივიტი, პაროდონტის დაავადებები;
• კანის და რბილი ქსოვილების ინფექციები: პიოდერმია, ფურუნკულოზი, ციმბირის წყლული, ლიმფანგიტი, წითელი ქარი, ლიმფადენიტი, ვენერიულ ლიმფოგრანულომა;
• შარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები: პროსტატიტი, პიელონეფრიტი, გონორეა, ათაშანგი, შერეული ინფექციები.

მიღების წესი და დოზირება:

რეკომენდებულია 2-3-გ ჯოზამიცინი დღეში მოზრდილთათვის. დღიური დოზა იყოფა 2-3 მიღებად. საწყისი დოზაა 1 გ.

კანის ინფექციისას იხმარება 500 მგ 2-ჯერ დღეში 2-4 კვირის განმავლობაში, შემდგომში – 500 მგ ერთხელ დღეში, 8 კვირის მანძილზე შემანარჩუნებელი თერაპიის სახით.

მიიღება მცირე რაოდენობით წყალთან ერთად საჭმლის მიღებებს შორის ინტერვალში.

სტრეპტოკოკული ინფექციისას ინიშნება მინიმუმ 10 დღე.

გვერდითი მოვლენები:

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: იშვიათად მადის დაკარგვა, გულისრევა, გულძმარვა, ღებინება, დიარეა შესაძლოა ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარება.

მომატებული მგრძნობელობა: შესაძლოა ალერგიული რეაქციების განვითარება.

ღვიძლის და სანაღვლე გზების მხრივ: იშვიათად ღვიძლის ფერმენტების აქტივობა იზრდება, რაც შეიძლება გამოვლინდეს სიყვითლით.

სმენის ორგანოზე მოქმედებით: შეიძლება განვითარდეს სმენის გარდამავალი დაქვეითება.

უკუჩვენებები:

*მაკროლიდების მიმართ ტოლერანტობის დაქვეითება;

*ღვიძლის მძიმე დაზიანება.

განსაკუთრებული მითითებები:

თირკმელების დაავადებით შეპყრობილ პირებში ორსულ და მეძუძურ დედებში სიფრთხილით იხმარება. შესაძლოა ჯვარედინი რეზისტენტობა სხვა მაკროლიდებთან.

ჭარბი დოზირება:

მოწამვლისას სპეციფიკური სიმპტომები არ ვითარდება.

დოზის გამოტოვებისას, საჭიროა წამლის მიღება. თუ შემდგომი დოზის გამოყენების დროა გამოტოვებული დოზა არ მიიღება.

მკურნალობის შეწყვეტა ან დროებით შეჩერება ამცირებს მის ეფექტს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

პენიცილინთან, ცეფალოსპორინებთან და ლინკომიცინთან ერთად პრეპარატის დანიშვნა ამცირებს მის ბაქტერიციდულ ეფექტს.

ვილპრაფენი ნაკლებად ამცირებს ქსანტინების გამოყოფას სხვა მაკროლიდებთან შედარებით.

მისი ტერფენადინის ან ასტემიზოლის შემცველ ანიტიჰისტამინურ პრეპარატებთან კომბინაცია იწვევს სახიფათო არითმიებს.

ერგოტამინთან ერთად მისი დანიშვნით ძლიერდება ვაზოკონსტრიქცია.

ციკლოსპორინთან დანიშვნისას იზრდება ამ უკანასკნელის ნეფროტოქსიკური ეფექტი.

დიგოქსინთან ერთად მისი დანიშვნა ზრდის დიგოქსინის კონცენტრაციას.

კონტრაცეპტივების ჩასახვის საწინააღმდეგო მოქმედება მცირდება მაკროლიდებით მკურნალობისას.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, სინათლისა და ბავშვებისგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 4 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

MENADIONI NATRII BISULFAS

მწარმოებელი: DARNITSA

მოქმედი ნივთიერება: მენადიონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ვიტამინ K სინთეზური ანალოგი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი 1%: ამპულაში 1 მლ, შეფუთვაში 10 ც.

1 მლ

მენადიონი ……………….. 10 მგ

ფარმაკოდინამიკა:

პრეპარატი წარმოადგენს წყალში ხსნადი ვიტამინის K სინთეტიკურ ანალოგს და განიხილება როგორც ვიტამინი K3 (მენადიონი). ჰემოსტატიკური საშუალება. ეპოქსიდის ფორმით ააქტიურებს სპეციფიურ კარბოქსილაზას, უზრუნველყოფს გლუტამინის მჟავას ნარჩენების კარბოქსილირებას ცილების სტრუქტურაში, რითიც ხელს უწყობს სისხლის შედედების ფაქტორების სინთეზს (II, VII, IX, X).

ფარმაკოკინეტიკა:

პრეპარატის მოქმედება ვლინდება 12 საათში ორგანიზმში შეყვანიდან. პლაზმის ცილებთან კავშირს გააჩნია უკუქცევადი ხასიათი. ვიკასოლი გროვდება ძირითადად ღვიძლში, ელენთაში, მიოკარდში. ორგანიზმში გარდაიქმნება ვიტამინად K2 (2-მეთილ-3-ფარნეზილგერანილი). ყველაზე ინტენსიურად ეს გარდაქმნები ხდება მიოკარდსა და ჩონჩხის კუნთებში, თირკმელებში – უფრო სუსტად.

ვიტამინის K მეტაბოლიტები (მონოსულფატი, ფოსფატი და დიგლუკორონიდ-2-მეთილ-1.4-ნაფტოქინონი) გამოიყოფა შარდთან ერთად (შეყვანილი დოზის 70%-მდე).

ჩვენებები:

ვიკასოლი-დარნიცა ინიშნება ჰიპოპროთომბინემიით გამოწვეული  სისხლდენებისას, განპირობებული სიყვითლეებით (ნაღვლის წვენის ნაწლავში მიწოდების დაგვიანება), მწვავე ჰეპატიტებით, ასევე კაპილარული და პარენქიმატოზური სისხლდენების, ქირურგიული ჩარევებისა და ჭრილობების, წყლულოვანი სისხლდენების, მწვავე სხივური დაავადებების გამოხატული სიმპტომების, ცხვირისა და ჰემოროიდალური სისხლდენების დროს.

პრეპარატი ინიშნება პროფილაქტიკისატვის ორსულობის ბოლო თვეს ახალშობილებში სისხლდენების ასარიდებლად, ასევე ჰემორაგიული მოვლენებისას დღენაკლულ ბავშვებში, საშვილოსნოს წინაკლიმაქტერიული და იუვენილური სისხლდენების, სპონტანური სისხლდენის ავადმყოფთა ოპერაციული ჩარევებისათვის მომზადების, პოსტოპერაციულ პერიოდში სისხლდენის საშიშროების, ფილტვებიდან სისხლდენების (ფილტვების ტუბერკულოზი), სეპტიკური დაავადებების ფონზე ჰემორაგიული მოვლენების დროს.

ვიკასოლის დანიშვნისათვის ჩვენებებს წარმოადგენს სისხლდენები და ჰიპოპროთრომბინემიები, განპირობებული არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტების ჭარბი დოზით.

გამოყენების წესი და დოზირება:

ვიკასოლი-დარნიცა ი/კ შეიყვანება.

ვიკასოლი-დარნიცას დღე-ღამის დოზა უფროსებისათვის შეადგენს 0.01გ-0.015გ (1მლ-1.5მლ).

უმაღლესი დოზები უფროსებისათვის: ერთჯერადი 0.015გ, დღე-ღამის 0.03გ.

უფროსებში ვიკასოლი-დარნიცა ინიშნება 3-4 დღის განმავლობაში, შემდეგ კეთდება 4 დღიანი შესვენება. შესვენების შემდეგ მკურნალობის კურსი მეორდება.

დღე-ღამის დოზა შეიძლება გაიყოს 2-3 შეყვანად. ოპერაციის წინ, რომელსაც შეიძლება ახლდეს გამოხატული პარენქიმატოზური სისხლდენა, პრეპარატის შეყვანა ინიშნება 2-3 დღით ადრე ოპერაციამდე.

პრეპარატის დღე-ღამის დოზა ახალშობილებში 0.2-0.5მლ 1% ხსნარი. როგორც წესი საკმარისია ერთი შეყვანა, მაგრამ მძიმე ჰემორაგიების დროს იგი ამავე დოზით შეიყვანება 2-3 დღე (თითო ინექცია დღეში).

ვიკასოლი-დარნიცას დღე-ღამის დოზები ბავშვთა სხვა ასაკის ჯგუფებისათვის:

ერთ წლამდე – 0.002-0.005გ (0.2-0.5მლ);

1-2 წლის – 0.006გ (0.6მლ);

3-4 წლის ასაკში – 0.008გ (0.8მლ);

5-9 წლის – 0.01გ (1მლ);

10-14 წლის – 0.015გ (1.5მლ).

მკურნალობის კურსი შეადგენს 3-4 დღეს. საჭიროების შემთხვევაში 4-დღიანი შესვენების შემდეგ მკურნალობის კურსი შეიძლება განმეორდეს.

გვერდითი მოვლენები:

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ქავილი, ერითემა, ჭინჭრის ციება, ბრონქოსპაზმი, ჰემოლიტიკური ანემია, თრომბოემბოლია.

უკუჩვენებები:

სისხლის ძლიერი შედედება, თრომბოემბოლიები, ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ, ახალშობილთა ჰემოლიტიკური დაავადაება.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

ვიკასოლი-დარნიცა ამცირებს და ბლოკავს ნეოდიკუმარინის, ფენილინისა და სხვა ანტიკოაგულანტების (ვიტამინის K ანტაგონისტების) მოქმედებას.

ჭარბი დოზირება:

იშვიათად – ჰიპერვიტამინოზი K, გამოხატული ჰიპერპროთრომბინ- და ჰიპერთრომბინემიით, ჰიპერბილირუბინემიით, სისხლის ძლიერი შედედებით, თრომბოემბოლიით.

მკურნალობა სიმპტომატური.

განსაკუთრებული მითითებები:

ოპერაციების წინ, რომლებსაც ახლავს გამოხატული პარენქიმატოზური  სისხლდენები, პრეპარატის შეყვანა ინიშნება 2-3 დღით ადრე მის ჩატარებამდე. ჰემოფილისა და ვერლჰოფის დაავადებისას პრეპარატი არაეფექტურია.

ვიკასოლი-დარნიცა სიფრთხილით ინიშნება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში.

შენახვის ვადა: სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას ტემპერატურაზე 5-8°C.

ვარგისიანობის ვადა – 2 წელი.

გაცემის წესი: რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

MEBENDAZOLE; PYRANTEL

მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი, საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: მებენდაზოლი+პირანტელის პამოატი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კომბინირებული ანტიჰელმინთური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 1 ბლისტერი.

1 ტაბ.

მებენდაზოლი ………………………………………………  150 მგ

პირანტელის პამოატი………………………………        100 მგ

(პირანტელის ეკვივალენტური)

დამხმარე ნივთიერებები:

კალციუმის ჰიდროფოსფატი, სიმინდის სახამებელი, ნატრიუმის სახამებლის გლიკოლატი, ნატრიუმის ბენზოატი, გასუფთავებული ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, ნატრიუმის ლაურილსულფატი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

მებენდაზოლი წარმოადგენს მოქმედების ფართო სპექტრის მქონე ანტიჰელმინთურ პრეპარატს.

მებენდაზოლის ანტიჰელმინთური მოქმედების ძირითად მექანიზმს განსაზღვრავს მისი მოქმედება ჰელმინთების ენერგეტიკულ ცვლაზე. იგი ხელს უშლის უჯრედული ტუბულინის წარმოქმნას ჰელმინთებში, რაც აბლოკირებს გლუკოზის უტილიზაციის პროცესს და თრგუნავს ორგანიზმში ატფ-ის სინთეზს.

პირანტელი ეფექტურია მრგვალი ჭიებით გამოწვეული ინვაზიების დროს. იგი მოქმედებს ნაწლავის ნემატიდების კუნთებზე, მათი ნერვ-კუნთოვანი აპარატის დეპოლარიზაციის გზით და ქოლინესთერაზას მოქმედების ბლოკირებით.

ფარმაკოკინეტიკა:

მებენბაზოლი პერორალურად მიღების შემდეგ პრაქტიკულად არ შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. მებენდაზოლის მცირე რაოდენობა ხვდება სისხლში, რომლის 90% უკავშირდება პლაზმის ცილებს და მეტაბოლიზდება ღვიძლში. პრეპარატი არათანაბრად ნაწილდება ორგანოებში: გროვდება ცხიმოვან ქსოვილში, ღვიძლში, ჰელმინთების ლარვებში.

მებენდაზოლის 90%-ზე მეტი გამოიყოფა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან უცვლელი სახით, დაახლოებით 2% ელიმინირდება თირკმელების საშუალებით.

პირანტელი პერორალურად მიღების შემდეგ მცირე რაოდენობით შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. ნაწილობრივ მეტაბოლიზდება ღვიძლში.

პირანტელის 50%-ზე მეტი გამოიყოფა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან უცვლელი სახით, დაახლოებით 7% ელიმინირდბა თირკმელების საშუალებით (უცვლელი ან მეტაბოლიტების სახით).

ჩვენებები:

ვიკაზიდი გამოიყენება ჰელმინთოზების სამკურნალოდ:

• ენტერობიოზი: Enterobius vermicularis;
• ასკარიდოზი: Ascaris lumbricoides;
• ანკილოსტომიდოზი: Ancylostoma duodenale, Necator americanus;
• სტრონგილოიდოზი; Strongiloides stercoralis;
• ტრიქოცეფალოზი: Trichuris trichura
• ცესტოდოზები: Taenia spp., Taeniarhynchus saginatus, Echinococcus granulosus;
• შერეული ფორმები, გამოწვეული რამდენიმე ჰელმინთის კომბინაციით.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატი მიიღება პერორალურად.

მოზრდილებსა და ბავშვებში (2 წლის ზევით):

ენტერობიოზი:

მოზრდილებსა და ბავშვებში ინიშნება 1 ტაბ. ერთჯერადად.

ასკარიდოზი ტრიქოცეფალოზი, ანკილოსტომიდოზი და სტრონგილოიდოზი: 2 ტაბ. ერთჯერადად.

მახვილათი, ანკილოსტომით და შერეული ფორმებით მძიმე ინვაზიის დროს ინიშნება 2 ტაბ. დღეში 3 დღის განმავლობაში.

ლენტისებრი ჭიებით ინვაზიის დრო – 2 ტაბ. დღეში 6 დღის განმავლობაში.

განმეორებითი ინვაზიების თავიდან ასაცილებლად რეკომენდებულია მკურნალობის კურსის გამეორება 2-4 კვირის შემდეგ იგივე დოზით. სასურველია ოჯახის ყველა წევრის ერთდროული მკურნალობა.

გვერდითი მოვლენები:

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: მასიური ინვაზიისა და ჰელმინთების სწრაფი გამოდევნის დროს აღინიშნება ტკივილი მუცლის არეში და დიარეა, აგრეთვე გულისრევა, ღებინება, მადის დაქვეითება.

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ვიკაზიდის მაღალი დოზებით ხანგრძლივი მკურნალობის დროს იშვიათად აღინიშნება ნეიტროპენია.

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ურტიკარია, ანგიონევროზული შეშუპება.

სხვა: ღვიძლის ენზიმების კონცენტრაციის მომატება.

უკუჩვენებები:

*მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის ან მის შემადგენლობაში შემავალი რომელიმე კომპონენტის მიმართ.

*მიასთენიის მკურნალობის პროცესში პირანტელის გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობის დროს (განსაკუთრებით I ტრიმესტრში) ვიკაზიდის გამოყენება შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე მოსალოდნელი უარყოფითი მოქმედების რისკს.

*ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის მიღება უნდა შეწყდეს.

განსაკუთრებული მითითებები:

– ვიკაზიდით მკურნალობის პროცესში დიეტის დაცვა და საფაღარათო საშუალებების მიღება საჭირო არ არის.

– 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში პრეპარატის დანიშვნა შესაძლებელია მხოლოდ იმ შემთხვევში, როდესაც მათი ჭიებით ინვაზია სერიოზულ უარყოფით გავლენას ახდენს კვების პროცესსა და ფიზიკურ განვითარებაზე.

– პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ღვიძლის ფუნქციის დარღვევისას.

– ვიკაზიდის ხანგრძლივი გამოყენებისას მაღალ დოზებში აუცილებელია პერიფერიული სისხლის სურათის სისტემატური კონტროლი.

– ენტერობიოზის მკურნალობის დროს რეკომენდებულია მთელი ოჯახის ერთდროული მკურნალობა.

-აუცილებელია პირადი ჰიგიენის მკაცრი დაცვა.

ჭარბი დოზირება:

ვიკაზიდის დოზის გადაჭარბებისას აღინიშნება ტკივილი მუცლის არეში, გულისრევა, ღებინება, დიარეა, ალერგიული რეაქციები, თავის ტკივილი, ღვიძლის ენზიმების კონცენტრაციის მომატება.

მკურნალობა: სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. რეკომენდებულია კუჭის ამორეცხვა. საჭიროა გააქტივებული ნახშირის მიღება.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

– მებენდაზოლის ციმეტიდინთან ერთად გამოყენებისას შესაძლებელია პრეპარატის ეფექტის გაძლიერება ღვიძლში მებენდაზოლის მეტაბოლიზმის ინჰიბირებისა და სისხლის პლაზმაში მისი კონცენტრაციის მომატების გამო.

– კარბამაზეპინთან და ჰიდანტოინებთან კომბინირებისას შესაძლებელია პრეპარატის ეფექტის შესუსტება სისხლის პლაზმაში მისი კონცენტრაციის შემცირების გამო.

– თეოფილინისა და პირანტელის ერთდრული გამოყენებისას მოსალოდნელია სისხლში თეოფილინის კონცენტრაციის მომატება.

– პიპერაზინის და პირანტელის ერთდროული გამოყენებისას მოსალოდნელია ამ უკანასკნელის მოქმედების შემცირება.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არაუმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებიგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

KETOROLOC

მწარმოებელი: ლიქვორი, სომხეთი

მოქმედი ნივთიერება: კეტოროლაკი ტრომეტამინი

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალება

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

თვალში ადგილობრივი გამოყენებისას ახდენს გამოხატულ ანალგეზიურ და ზომიერად ანთების საწინააღმდეგო მოქმედებას, განპირობებული ციკლოოქსიგენაზის აქტიობის დათრგუნვით  (არაქიდონის მჟავის მეტაბოლიზმის ძირითდი ფერმენტი). რაც იწვევს პროსტაგლანდინების დონის დაკლებას თვალის წინა კამერის სისველეში,  რომელიც მთავარ როლს ასრულებს ანთებებისა და ტკივილის პათოგენეზში. პრეპარატი გავლენას არ ახდენს თვალშიგა წნევაზე. თვალში ინსტალაციისას პრეპარატის სისტემური აბსორბცია ძალინ დაბალია.

ჩვენებები:

• ტკივილის შემცირება და ანთების პროფილაქტიკა კატარაქტის ოპერაციის შემდგომ პერიოდში და თვალის წინა სეგმენტზე სხვა ქირურგიული ჩარევებისას.
• ანთებითი–ტკივილის სინდრომი არაინფექციური ბუნების თვალის წინა განყოფილების დაავადებებისას (მათ შორის, ქრონიკული არაინფექციური კონიუნქტივიტი).
• სეზონური ალერგიული კონიუნქტივისას ჩხვლეტის შეგრძნების მოხსნა.

მიღბის წესი და დოზები:

პრეპარატი მიიღება მოზარდებში და 12 წელზე უფროსი ასაკის ბავშვებში ინსტალაციურად კონიუნქტიალურ პარკში.

ოპერაციის წინ: თითო წვეთი 5–ჯერ ოპერაციამდე 3 სთ–ის მანძილზე.

ოპერაციის შემდგომ პერიოდში: თითო წვეთი 3–ჯერ დღეში ოპერაციის დამთავრებისთანავე, შემდეგ თითო წვეთი 4–ჯერ დღეში მკურნალობისთვის აუცილებელი პერიოდის მანძილზე (7–10 დღე).

ანთებითი –ტკივილის სინდრომის დროს სეზონური ალერგიული კონიუნქტივიტსას ჩხვლეტის შეგრძნების სამკურნალოდ: 1 წვეთი 4–ჯერ დღეში კლინიკურ განკურნებამდე, მაგრამ არა უმეტეს 10 დღისა.

გვერდითი ეფექტები:

ინსტალაციის შემდეგ გარდამავალი წვა და ჩხვლეტა, ალერგიული რეაქციები, რქოვანას შეშუპება, ზედაპირული კერატიტი.

14 დღეზე მეტი ხანგრძლიობით მიღებისას შესაძლებელია რქოვანას მთლიანობის დარღვევა: გათხელება, ეროზია, დაწყლულება და პერფორაცია, „მშრალი თვალის“ სინდრომი, თვალის ინფექციით გართულება.

ხანგრძლივი უკონტროლო მიღებისას ცალკეულ პაციენტებში შესაძლებელია აღინიშნოს სისტემური გვერდითი რეაქციები  – თავის ტკივილი, თავბრუსხვევა, ძილიანობა, არტერიული წნევის მომატება.

ნებისმიერი თანმხლები რექციის გამოვლენისას აუცილებელია ექიმთნ კონსულტაცია.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატისა და სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების მიმართ;

* ტვინში სისხლჩაქცევა;

* ორსულობა და ლაქტაცია;

* პრეპარატის დანიშვნა არ არია რეკომენდებული 12 წლამდე ასაკის  ბავშვებში; პრეპარატის ეფექტურობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის 3 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

ჭარბი დოზირება:

მიღების წესების დაცვისას ჭარბი დოზირება არ აღინიშნება. მდგომარეობის გაუარესებისას ან ალერგიული რექციის დაფიქსირებისას პრეპარატის მიღება წყდება და საჭიროა ექიმთან ვიზიტი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

თუ ღებულობთ რომელიმე სამკურნალო საშუალებას, აუცილებლად აცნობეთ ექიმს.

აუცილებლობისას პრეპარატის კომბინირება შეიძლება ანტიბიოტიკთან, ბეტა–ბლოკატორებთან, კარბოანჰიდრაზას ინჰიბიტორებთან და მიდრიატიკებთან; სხვადასხვა პრეპარატის გამოყენების შემთხვევაში ჩაწვეთებებს შორის შუალედი უნდა შეადგენდეს 5 წთ–ს.

სტეროიდებთან კომბინაციისას ხანგრძლივდება ჭრილობის შეხორცების პროცესი.

სხვა არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებთან ერთად მიღებისას, პენტოქსიფილინი, ანტიკოაგულანტები, შესაძლებელია ოპერაციის შემდგომი სისხლდენის განვითარების რისკი.

განსაკუთრებული მითითებები:

სიფრთხილით გამოიყენება პაციენტებში , რომელთაც ანამნეზში აღენიშნებათ სისხლის დაქვეითებული შედედება.

რბილი კონტაქტური ლინზების გამოყენებისას აუცილებელია ლინზების მოხსნა ინსტალაციამდე 5 წთ–ით ადრე და წამლის მიღებიდან 15 წუთის შემდეგ კვლავ გამოყენება.

გავლენა ავტომობილის და პოტენციურად საშიში სამუშაობის შესრულებაზე:

სიფრთხილით გამოიყენება პაციენტებში, რომელთაც აპლიკაციის შემდეგ დროებით ეკარგებათ მხედველობის სიმკვეთრე; არ არის რეკომენდებული მანქანის მართვა ან რთულ ტექნიკასთან მუშაობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

პრეპარატი უკუნაჩვენებია ორსულობისა და ლაქტაციის დროს.

შენახვის პირობები:

ინახება 15–30⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე.

ვადა:

2 წელი. არ გამოიყენოთ მითითებული ვადის ამოწურვის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემა:

გაიცემა რეცეპტით.

ფორმა: აბები

შემადგენლობა:

ერთი აბი შეიცავს 2მგ დიენოგესტს.

დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზის მონოჰიდრატი, კარტოფილის სახამებელი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, პოვიდონი K25, ტალკი, კროსპოვიდონი, მაგნიუმის სტეარატი.

შეფუთვა:

შეფუთვაში არის 25 აბი.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

ვიზანა წარმოადგენს ნორტესტოსტერონის წარმოებულს, რომელსაც არ აქვს ანდროგენული აქტივობა, მაგრამ აქვს მნიშვნელოვანი ანტიანდროგენული ეფექტი, რაც შეადგენს ციპროტერონის აცეტატის აქტივობის დაახლოებით მესამედს. დიენოგესტი  საშოში უკავშირდება პროგესტერონის რეცეპტორებს, ამასთან მხოლოდ 10% ფარდობითი მსგავსება აქვს პროგესტერონთან. მიუხედავად პროგესტერონის რეცეპტორებთან დაბალი მსგავსებისა დიენოგესტი ხასიათდება მძლავრი პროგესტერონული ეფექტით  in vivo.

დიენოგესტი არ  ხასიათდება  მნიშვნელოვანი ანდროგენული, მინერალოკორტიკოიდული ან გლუკოკორტიკოიდული  აქტიობით in vivo.

დიენოგესტი ზემოქმედებს ენდომეტრიოზზე, ამცირებს ესტრადიოლის ენდოგენურ პროდუქციას და ამით ახშობს მის ტროფიკულ ეფექტებს  როგორც ეუტოპიურ ენდომეტრიაზე ისე ექტოპიურ ენდომეტრიაზე.

დიენოგესტი უწყვეტი გამოყენებისას ქმნის ჰიპოესტროგენულ, ჰიპერგესტაგენურ ენდოკრინულ გარემოს, იწვევს რა ენდომეტრიუმის ქსოვილის დაწყებით დეციდუალიზაციას ენდომეტროიდალური კერების შემდეგომი ატროფიით. დიენოგესტის დამატებითი თვისებები, როგორებიცაა იმუნოლოგიური და ანტიანგიოგენური ეფექტები, აშკარად ხელს უწყობს უჯრედის პროლიფერაციაზე მის  დამთრგუნავ მოქმედებას.

ჩვენებები:

ენდომეტრიოზის მკურნალობა.

უკუჩვენებები:

არცერთი ქვემოთჩამოთვლილი მდგომარეობის დროს არ შეიძლება ვიზანის მიღება. ეს მდგომარეობები ნაწილობრივ აღებულია იმ პრეპარატებზე არსებული ინფორმაციებიდან, რომლებიც მხოლოდ გესტაგენური კომპონენტს შეიცავენ.

თუ აღნიშნულ მდგომარეობათაგან რომელიმე ვითარდება ვიზანის მიღების ფონზე, პრეპარატის მიღება დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს.

– აქტიური ვენური თრომბოემბოლური მდგომარეობა;

– გულისა და სისხლძარღვების დაავადებები (მაგალითად, მიოკარდის ინფარქტი, ინსულტი, გულის იშემიური დაავადება) ამჟამად ან წარსულში;

შაქრიანი დიაბეტი სისხლძარღვოვანი გართულებებით;

– ღვიძლის მძიმე დაავადებები ამჟამად ან წარსულში, მანამ, სანამ ღვიძლის ფუნქციის მაჩვენებლები არ მოვა ნორმაში;

– ღვიძლის სიმსივნეები (კეთილთვისებიანი ან ავთვისებიანი) ამჟამად ან წარსულში;

– გამოვლენილი ან საეჭვო სქესობრივ სტეროიდებზე დამოკიდებული ავთვისებიანი სიმსივნეები;

– უცნობი გენეზისის ვაგინალური სისხლდენები;

– ჰიპერმგრძნობელობა აქტიური ნივთიერებისადმი ან ნებისმიერი დამხმარე ნივთიერებისადმი.

მიღების წესი და დოზირება:

შიგნით მისაღებად. აბების მიღება შეიძლება მენსტრუალური ციკლის ნებისმიერ დღეს დაიწყოთ.

ღებულობენ დღეში თითო ტაბლეტს უწყვეტად, უმჯობესია დღის ერთდაიმავე დროს, აუცილებლობის შემთხვევაში  აყოლებენ წყალს.  აბები უნდა მიიღოთ უწყვეტად მიუხედავად ვაგინალური სისხლდენებისა.

ერთი შეფუთვის დამთავრების შემდეგ გრძელდება აბების მიღება მეორე შეფუთვიდან შესვენების გარეშე.

ვიზანის ეფექტურობა შეიძლება დაქვეითდეს აბის გამოტოვებით, ღებინების და/ან დიარეის (თუ ამას ადგილი აქვს აბის მიღებიდან 3-4 სთ-ის განმავლობაში) შემთხვევაში.

ერთი ან რამდენიმე აბის გამოტოვების შემთხვევაში ქალმა უნდა მიიღოს მხოლოდ ერთი აბი, როგორც კი  გაახსენდება ხოლო შემდეგ დღეს გააგრძელოს აბების სმა ჩვეულებრივ დროს. ღებინების ან დიარეის გამო არააბსორბირებული აბის სანაცვლოდ უნდა მიიღოთ დამატებითი ტაბლეტი.

არ არის შესაბამისი ჩვენები ვიზანას ხანდაზმულებში გამოყენებზე.

არ არის შესაბამისი მონაცემები, რომლებიც მიუთითებენ ღვიძლის უკმარისობისას დოზების კორექციის აუცილებლობაზე.

გვერდითი მოვლენები:

გვერდით მოვლენებს უფრო ხშირად ადგილი აქვს ვიზანის მიღების პირველ თვეებში და მათი სიხშირე მცირდება პრეპარატით მკურნალობის პროცესში.

ყველაზე ხშირი გვერდითი მოვლენები, რომლებიც შეიძლება განიხილებოდეს პრეპარატის მიღებისთან კავშირში, არის: თავის ტკივილი (9,0%), დისკომფორტი სარძევე ჯირკვლებში (5,4%), განწყობის  დაქვეითება (5,1%) და აკნე (5,1%).

ქვევით მოყვანილია არასასურველი სამკურნალწამლო რეაქციები, რომლებიც განაწილებულია ორგანოების სისტემის კლასების მიხედვით MedDRA-ის შესაბამისად.

გვერდითი მოვლენები ყოველ ჯგუფში წარმოდგენილია სიხშირის კლების მიხედვით. სიხშირის მაჩვენებლები დაფუძნებულია ოთხი კლინიკური გამოკვლევის შეჯამების საფუძველზე, რომელშიც მონაწილეობდა 332 პაციენტის მონაწილეობით (100%).

ხშირად (≥1/100 და სხეულის მასის მატება, განწყობის დაქვეითება, განწყობის

ცვალებადობა, ძილის დარღვევა, ნევროზულობა, ლიბიდოს დაკარგვა, თავის ტკივილი, შაკიკი, გულისრევის შეგრძნება, ტკივილები მუცელში, ფლატულენცია, მუცლის შებერვა, ღებინება, აკნე, ალოპეცია, ტკივილები ზურგში, დისკომფორტი სარძევე ჯირკვლებში, საკვერცხის კისტა, ალები, საშოს/ვაგინალური სისხლდენები, მათ შორის საშოდან გამონადენი, ასთენიური მდგომარეობები, გაღიზიანებადობა.

არახშირად (≥1/1000 და ანემია, სხეულის მასის კლება,გაზრდილი მადა,  შფოთი, დეპრესიული მდგომარეობა, განწყობის ცვალებადობა,პერიფერიული ნერვულის სისტემის

დისბალანსი, ყურადღების მოშლა, თვალების სიმშრალე, ხმაური ყურებში, სიხლის მიმოქცევის არასპეციფიური დარღვევა, გულის ცემის გაძლიერება, არტერიული ჰიპოტეზია, ქოშინი, გინგივიტი, დისკომფორტი მუცლის არეში, დიარეა, ყაბზობა, კუჭნაწლავის ტრაქტის ანთებითი დაავადებები, კანის საფარის სიმშრალე, ჰიპერჰიდროზი, ქავილი, ჰირსუტიზმი, ონიქოკლაზია, ქერტლი, დერმატიტი, თმის ზრდის დარღვევა, ფოტომგრძნობელობის რეაქციები, პიგმენტაციის დარღვევა, ტკივილები ძვლებში, კრუნჩხვები, ტკივილები კიდურებში, კიდურებში სიმძიმის შეგრძნება, შარსადენი გზების ინფექციები,

ვაგინალური კანდიდოზი, სიმშრალე ვულვავაგინალურ არეში, გამონადენი სასქეს გზებიდან, ტკივილები მენჯის მიდამოში, ატროფიული ვულვოვაგინიტი, სარძევე ჯირკვლები შემკვრივებები, ფიბროზულ-კისტოზური მასტოპათია, სარძევე ჯირკვლების დიფუზური გამკვრივება, შეშუპებები.

განსაკუთრებული მითითებები:

ვიზანის მიღების წინ უნდა გამოირიცხოს ორსულობა. ვიზანის მიღების პერიოდში კონტრაცეპციის აუცილებლობისას ინიშნება არაჰორმონალური კონტრაცეპტიული მეთოდები (მაგ; ბარიერული მეთოდი).

ორსულობის შემთხვევაში იმ ქალებში, რომლებიც იყენებდნენ კონტრაცეპტივს მხოლოდ გესტაგენური კომპონენტით, უფრო მეტად არის შესაძლებელი მისი ექტოპიური ლოკალიზაცია (გარე ორსულობა), ვიდრე კომბინირებული პერორალური კონტრაცეპტივის გამოყენების დროს. ამიტომ იმ ქალებში, რომელთაც ანამნეზში ჰქონდათ გარე ორსულობა ან აღენიშნებათ საშვილოსნოს მილების ფუნქციის დარღვევა ვიზინას გამოყენების საკითხი უნდა გადაწყდეს მხოლოდ რისკისა და სარგებელის დეტალური შეფასების შემდეგ.

ქვემოთ ჩამოთვლილი ნებისმიერი მდგომარეობის გამოვლენის ან გაღრმავების ან რისკის ფაქტორის დროს, პრეპარატის მიღების დაწყების ან მკურნალობის გაგრძელების გადაწყვეტილების დროს  ინდივიდუალურად უნდა შეფასდეს რიკი/სარგებელი.

ურთიერთქმედება:

ცალკეული ინდუქტორები ან ფერმენტის ინჰიბიტორები (იზოფერმენტის CYP3A):

გესტაგენები, მათ შორის დიენოგესტი, მეტაბოლიზდება უპირატესად  P450 3A4 (CYP3A4)

ციტოქრომული სისტემის მონაწილეობით, რომელიც ლოკალიზებული როგორც ნაწლავის ლორწოვან გარსში, ისე ღვიძლში. შესაბამისად CYP3A4 ინდუქტორებმა და ინჰიბიტორებმა შესაძლოა გავლენა მოახდინოს გესტაგენური პრეპარატების მეტაბოლიზმზე.
ფერმენტების ინდუქციით  განპირობებულმა სასქესო ჰორმონების მომატებულმა კლირენსმა შესაძლოა გამოიწვიოს ვიზანის თერაპიური ეფექტის დაქვეითება, ასევე გვერდითი მოქმედება, მაგალითად საშვილოსნოსმიერი სისხლდენის ხასიათის ცვლილება.

სასქესო ჰორმონების კლირენსის დაქვეითებამ, ფერმენტების ინჰიბირების გამო, შესაძლოა გაზარდოს დიენოგესტის ექსპოზიცია, რაც გამოიწვევს გვერდითი ეფექტების განვითარებას.

ნივთიერებები, რომელთაც შეუძლიათ ფერმენტების ინდუცირება: იმ პრეპარატების გამოყენება, რომლებიც ახდენენ ღვიძლის მიკროსომალური ფერმენტების ინდუცირებას (მაგ; Р450 ციტოქრომალური სისტემის ფერმენტები) შეუძლიათ გამოიწვიონ სასქესო ჰორმონების კლირენსის ზრდა.

ასეთ სამკურნალო საშუალებებს მიეკუთვნება: ფენიტიონი, ბარბიტურატები, პრიმიდონი, კარბამაზეპინი და რიფამპიცინი; ასევე არსებობს ვარაუდი ოქსკარბაზეპინის, ნევირაპინის და პრეპარატების მიმართ, რომლებიც შეიცავენ კრაზანას.

ფერმენტების მაქსიმალური ინდუქცია, როგორც წესი, აღინიშნება არა უადრეს 2-3 კვირისა, თუმცა შემდეგ შესაძლოა შენარჩუნდეს არანაკლებ 4 კვირისა პრეპარატით მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ.

ნივთიერებები, რომელთაც ფერმენტების ინჰიბირების უნარი აქვთ:

CYP3A4 ცნობილი ინჰიბიტორები, ისეთი როგორიც არის აზოლის სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატები (მაგ;კეტოკონაზოლი, ინტრაკონაზოლი, ფლუკონაზოლი), ციმეტიდინი, ვერაპამილი, მაკროლიდები (მაგალითად,ერითრომიცინი,კლარიტრომიცინი და როქსიტრომიცინი), დილთიაზემი, პროტეაზას ინჰიბიტორები (მაგ;რიტონავირი, საკვინავირი, ინდინავირი, ნელფინავირი),ანტიდეპრესანტები (მაგ;

ნეფაზოდონი, ფლუვოქსამინი, ფლუოქსეტინი) და გრეიფრუტის წვენი, შესაძლოა გაზარდოს სისხლის პლაზმაში გესტაგენების კონცენტრაცია და გამოიწვიოს გვერდითი ეფექტები.

დიენოგესტის გავლენა სხვა სამკურნალო საშუალებებზე: in vitro ინჰიბირების მიღებული

გამოკვლევებიდან გამომდინარე,ნაკლებ სავარაუდოა კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედების განვითარება ვიზანსა და სხვა სამკურნალო ნივთერებებს შორის P450 ციტოქრომული სისტემის ფერმენტების მონაწილეობით.

ურთერთქმედება საკვებ პროდუქტებთან: საკვების სტანდარტიზებული მიღება ცხიმის მაღალი შემცველობით არ ახდენს გავლენას ვიზინის ათვისებაზე.

სხვა სახის ურთიერთქმედება: გესტაგენის მიღებამ შესაძლოა გავლენა მოახდინოს ზოგიერთ ლაბორატორიულ მაჩვენებელზე, მათ შორის ღვიძლის ფუნქციის ბიოქიმიურ, ფარისებრი ჯირკვლის, თირკმელზედა ჯირკვლის და თირკმლის პარამეტრებზე, ცილების პლაზმურ კონცენტრაციაზე, მაგალითად, ფრაქცია ლიპიდები/ლიპოპრტეიდები, ნახშირწყლოვანი ცვლის პარამეტრები და შედედების პარამეტრები.

ცვლილებები ჩვეულებრივ არ შორდება ნორმის საზღვრებს.

შენახვის პირობები: ინახება არა უმეტეს 30°С. შეინახეთ ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილზე.

შენახვის ვადა: 5 წელი.

მწარმოებელი:  HerbionPakistan Private Ltd

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ვიტამინები და მიკროელემენტები; საერთო მატონიზებელი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვებს ფორმა:

სიროფი 120მლ.

10მლ სიროფი შეიცავს:

დამხმარე ნივთიერებები: ალაოს ექსტრაქტი, საქაროზა, თაფლი, გლიცერინი, ლიმონის უწყლო მჟავა, მეთილპარაბენი, არომატიზატორი, გამოხდილი წყალი.

აღწერა: ყავისფერი სიროფი დამახასიათებელი სუნით.

ფარმაკოკინეტიკა:

ფარმაკოკინეტიკური კვლევა არ ჩატარებულა.

ფარმაკოდინამიკა:

ვივაბონი კომპლექსური ფიტოპრეპარატია, ორგანიზმის ფუნქციონალური აქტიობის შენარჩუნებისა და გაუმჯობესებისთვის, უზრუნველყოფს გონებრივ და ფიზიკურ განვითარებას.

Phoenix sylvestris – შეიცავს ნახშირწყლებს (44–88%); ცხიმებს (0.2–0.5%); 15 სახის მარილს და მინერალს (სპილენძი, რკინა, მაგნიუმი, თუთია, მარგანეცი, კალიუმი, ფოსფორი, ნატრიუმი, ფტორი, სელენი და სხვა); ამინომჟავები; ვიტამინები A, C, B₁, B₆; პექტინი; საკვები ბოჭკოები.

ხასიათდება გამოხატული კვებითი თვისებებით გადაღლილობის, ფიზიკური დაღლილობის, გაციებითი დაავადებებისას. ამაღლებს შრომისუნარიანობას, აძლიერებს ყურადღების კონცენტრაციას.

Emblica officinalis – შეიცავს დიდი რაოდენობით C ვიტამინს, ვიტამინებს B₁, B₂, მიკროელემენტებს (კალციუმი, ფოსფორი, რკინა), პექტინი. ხასიათდება გამოხატული იმუნომოდულაციური მოქმედებით. ბიოლოგიურად აქტიური ბუნებრივი C ვიტამინი განაპირობებს ანტიოქსიდანტურ მოქმედებას. აუმჯობესებს საჭმლის მონელების პროცესს, უმატებს მადას. უზრუნველყოფს ძვლოვანი დენტინისა და კოლაგენის რეპროდუქციას.

Withania somnifera – შეიცავს ალკალოიდებს (სომნიფირინი, ვიზანინი, სომნინი, ანაგიგრინი, ტროპინი), ფლავონიდები, გლიკოზიდები, ამინომჟავები (ასპარგინი, გლუტამინი, გლიცინი, ქოლინი და სხვა), მინერალები (კალციუმი, ფოსფორი, კალიუმი).

ასტიმულირებს არასპეციფიურ იმუნიტეტს და უზრუნველყოფს  უჯრედული ენერგომომარაგების გაზრდას, მოქმედებს როგორც ადაპტოგენი.

Piper longum – შეიცავს ალკალოიდს პიპერინს; ხასიათდება მატონიზებელი მოქმედებით, იწვევს მადის მომატებას, ააქტივებს საჭმლის მონელებას.

Centella asiatica – შეიცავს გლიკოზიდებს, ბაკოზიდებს, ფლავონიდებს. ამაღლებს გონებრივ შრომისუნარიანობას, ახდენს იმუნომოდულაციურ მოქმედებას.

Amomoum subulatum – შეიცავს ეთერზეთს. ახდენს სტიმულაციურ მოქმედებას.

Zingiber officinalis – შეიცავს ეთერზეთებს, B ჯგუფის ვიტამინებს; ხასიათდება ანტიოქსიდანტური თვისებებით. არეგულირებს საჭმლის მონელების პროცესს, ასტიმულირებს სისხლის მიმოქცევას.

Trigonella Foenum Graecum – შეიცავს ალკალოიდებს (ქოლინი, ტრიგონელინი), ამინომჟავები (ლიზინი, ლეციტინი, ჰისტიდინი), გლიკოზიდური საპონინები, ვიტამინები (B1, C, კაროტინი), მინერალები (გოგირდი, კალციუმი, ფოსფორი, მნიშვნელოვანი რაოდენობით რკინა). ახასიათებს საერთო გამაჯანსაღებელი და მატონიზებელი მოქმედება. ასტიმულირებს საერთო პანკრეატულ სეკრეციას, აუმჯობესებს საჭმლის მონელებას.

ჩვენებები:

• ჰიპოვიტამინოზის მკურნალობა და პოფილაქტიკა;
• ინტენსიური ზრდისა და განვითარების პერიოდში მინერალური ნივთიერებების უკმარისობა;
• ზრდის შეფერხება, ბავშვებში და მოზარდებში წონის დეფიციტი;
• გაზრდილი ემოციური და ფიზიკური დატვირთვა;
• გაციებითი დაავადებების პროფილაქტიკა;
• გადატანილი დაავადების შემდეგ გამოჯანმრთელების პერიოდი.

მიღების წესი და დოზირება:

6 თვიდან 6 წლამდე: 1 ჩაის კოვზი 2–ჯერ დღეში;

7–12 წელი: 2 ჩაის კოვზი 2–ჯერ დღეში;

13 წელი და მეტი: 1 სუფრის კოვზი 3–ჯერ დღეში.

გვერდითი მოქმედება:

შესაძლებელია ალერგიული რეაქციები.

უკუჩვენებები:

* ინდივიდუალური მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ;

* შაქრიანი დიაბეტი;

* ექსუდაციური დიათეზი.

წამლებთან ურთერთქმედება:

არ არის გამოვლენილი.

განსაკუთრებული მითითებები:

სიროფი შეიცავს საქაროზას, რაც გასათვალისწინებელია შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულებში და ექსუდაციური დიათეზისას.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: ალერგიული რეაქციები;

მკურნალობა: სიმპტომატურია.

შენახვის პირობები:

ინახება არაუმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე.

ვადა: 3 წელი.

არ გამოიყენება ვადის ამოწურვის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემა:

ურეცეპტოდ.

საერთაშორისო დასახელება:

COLECALCIFEROL

მწარმოებელი: MERCK KGaA for NYCOMED, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: ქოლეკალციფეროლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კალციუმისა და ფოსფორის ცვლის მარეგულირებელი პრეპარატი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ზეთოვანი ხსნარი პერორალური მიღებისათვის:

ფლაკონი საწვეთურით 10 მლ

1 მლ

ქოლეკალციფეროლი …………..     500 მკგ (20 000 სე)

ჩვენებები:

რაქიტის, სპაზმოფილიისა და მოზრდილებში ოსტეომალაციის პროფილაქტიკა და მკურნალობა.

მიღების წესი და დოზირება:

რაქიტის პროფილაქტიკისთვის :

ჩვილი ბავშვის დოზა შეადგენს 1-2 წვეთს დღეში

ორი კვირის ასაკიდან დროული ახალშობილი დღეში 500 სე;

განსაკუთრებულ შემთხვევებში, მაგალითად დღენაკლულები – 1000 სე; ცალკეულ შემთხვევებში პირველი წლის განმავლობაში, რაქიტის პროფილაქტიკისთვის აუცილებელი ჯამური დოზირება 2 ფლაკონს შეადგენს. მეორე წლის განმავლობაში შესაძალოა საჭირო გახდეს D₃ ვიტამინის სხვა დოზირება, განსაკუთრებით ზამთრის თვეებში.

ოსტეომალაციის პროფილაქტიკისთვის:

მოზრდილის დოზა შეადგენს 1-2 წვეთს დღეში, მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება ექიმის მიერ.

რაქიტის და ოსტეომალაციის სამკურნალო დოზა შეადგენს 5 წვეთს სამჯერ დღეში გამოჯანმრთელებამდე.

სპაზმოფილიის დროს:

ჩვილი ბავშვის დოზა შეადგენს 10 წვეთს სამჯერ დღეში.

ჰიპოპარათირეოზისა და ფსევდოჰიპოპარათირეოზის მკურნალობისთვის: სამკურნალო დოზა შეადგენს 10000-20000 სე-ს დღეში (სისხლში კალციუმის დონის კონტროლით ყოველ 3-6 თვეში. დოზის კორეგირება უნდა მოხდეს კალციმიუს დონის მიხედვით).

გვერდითი მოვლენები:

ვიგანტოლის რეკომენდული დოზით დანიშვნისას გვერდითი მოვლენების განვითარებას ადგილი არ აქვს. D ვიტამინისადმი ჰიპერმრგრძნობელობის შემთხვევაში (რაც ძალზე იშვიათია) შესაძლოა აღინიშნოს კალციუმის რაოდენობის მომატება სისხლსა და/ან შარდში.

სისხლში კალციუმის რაოდენობის მნიშვნელოვანი მომატება ხანგრძლივი პერიოდის განმავლობაში  შესაძლოა გამოვლინდეს როგორც მწვავე (გულის, რითმის დარღვევა, გულისრევა, პირღებინება, ფსიქიური სიმპომატიკა, ცნობიერების დარღვევა), ისე ქრონიკული (წონაში დაკლება, კენჭების წარმოქმნა თირკმელებში, რბილი ქსოვილების კალცინოზი, მადის დაქვეითება, წყურვილის გაძლიერება, შარდის ჭარბი რაოდენობით გამოყოფა) სიმპტომატიკით.

უკუჩვენებები:

*ვიგანტოლის გამოყენება რეკომენდებული არ არის სისხლში და/ან შარდში კალციუმის დონის მომატებისას.

ვიგანტოლის გამოყენებისას რეკომენდებულია უსაფრთხოების შემდეგი წესების დაცვა:

კალციუმის კონტროლი სისხლსა და შარდში მოძრაობის შეზღუდვისას (თაბაშირის ნახვევი), ასევე იმ შემთხვევაში, თუ ადრე აღინიშნებოდა თირკმელში კიროვანი კენჭების განმეორებითი წარმოქმნა; არსებული შარდ-კენჭოვანი დაავადების დროს უმჯობესია პრეპარატის გამოყენებისგან თავი შევიკავოთ.

სარკოიდოზის შემთხვევაში D₃ ვიტამინის დანიშვნა ხდება მხოლოდ ექიმ-სპეციალისტთან კონსულტაციის შემდეგ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ვიგანტოლის გამოყენება შესაძლებელია ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში რეკომენდებული დოზით.

განსაკუთრებული მითითებები:

– განსაკუთრებული სიფრთხილეა საჭირო იმ ავადმყოფებთან, ვისაც დანიშნული აქვს თიაზიდური ჯგუფის პრეპარატები, აღენიშნებათ სარკოიდოზი ან იმობილიზაცია.

– ჩვილებსა და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებისთვის წვეთებს ურევენ ერთ კოვზ რძესა ან ფაფაში. წვეთების შერევა ბავშვის სრულ საკვებ ულუფაში (ბოთლში ან თეფშზე) რეკომენდებული არ არის, ვინაიდან ამ დროს ვერ ხერხდება მთელი დოზის მიღება.

– მოზრდილი ასაკის ბავშვები და მოზრდილები ვიგანტოლს იღებენ ერთ კოვზით სითხესთან ერთად.

ხანდახან ფლაკონის შიგთავსის სხვადასხვა მოცულობა ქმნის შთაბეჭდილებას, რომ მასში მოთავსებული მედიკამენტის რაოდენობა არ შეესაბამება ეტიკეტზე აღნიშნულს. ფლაკონების ავსება ხდება მუდმივი მკაცრი კონტროლის ქვეშ, ამიტომ სითხის ნაკლებობა გამორიცხულია. შემღვრეული ან სიცივეში შენახული ვიგანტოლი თბილ წყალში შეთბობის შედეგად იბრუნებს გამჭვირვალობასა და დენადობას.

მითითება ფლაკონ-საწვეთურის გამოყენებისათვის: საჭირო დოზის მისაღებად აუცილებელია ფლაკონის ვერტიკალურ მდგომაროებაში დაჭერა!

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

თიაზიდებთან ერთდროული დანიშვნისას (შარდმდენი საშუალებები) იზრდება ჰიპერკალცემიის განვითარების რისკი. D₃ ვიტამინის დანიშვნა D ვიტამინის მეტაბოლიტებთან ან მის ანალოგებთან ერთად შეიძლება მხოლოდ გამონაკლის შემთხვევებში და სისხლში კალციუმის დონის კონტროლით.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე სინათლისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.