საერთაშორისო დასახელება:

PARACETAMOL; PHENYLEPHRINE; CHLORPHENYRAMINE

მწარმოებელი: ავერსი-რაციონალი, საქართველო

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანალგეზიური და სიცხის დამწევი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: ბლისტერზე 10 კაფს., შეფუთვაში 1 ბლისტერი.

1 კაფს.

პარაცეტამოლი  ....................................       500 მგ

ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი  ........         10 მგ

ქლორფენირამინის მალეატი  ..................       2 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

სიმინდის სახამებელი, მაგნიუმის სტეარატი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ეფექტი ფლუ კომბინირებული პრეპარატია, რომლის მოქმედება განპირობებულია მასში შემავალი კომპონენტების თვისებებით.

პარაცეტამოლი წარმოადგენს ეფექტურ ტკივილგამაყუჩებელ და სიცხის დამწევ საშუალებას, რომელსაც ასევე გააჩნია სუსტად გამოხატული ანთების საწინაღმდეგო მოქმედება. პრეპარატი ახდენს ზეგავლენას ჰიპოთალამუსში ლოკალიზებულ თერმორეგულაციის ცენტრზე და აინჰიბირებს პროსტაგლანდინების სინთეზს უპირატესად ცნს-ში. პარაცეტამოლი ეფექტურად და საიმედოდ ხსნის გაცივებასთნა დაკავშირებულ ყელის, თავის, კუნთებისა და სახსრების ტკივილს. პარაცეტამოლი გავლენას არ ახდენს წყალ-ელექტროლიტურ ბალანსზე (არ იწვევს ნატრიუმისა და წყლის შეკავებას ორგანიზმში) და არ აზიანებს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ლორწოვან გარსს.

ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი მიეკუთვნება α₁-ადრენომიმეტურ საშუალებებს. პრეპარატს გააჩნია გამოხატული ვაზოკონსტრიქციული მოქმედება. ზედა სასუნთქი გზების (ცხვირის ღრუ, დანამატი წიაღები, ხახა) ლორწოვანი გარსის ჰიპერემიისა და შეშუპების შემცირების გზით, იგი ამცირებს რინორეას, ცემინებას, ცრემლდენას და აღადგენს ცხვირით სუნთქვას, რომელიც დარღვეულია გრიპის, გაცივებისა და ალერგიული დაავადებების დროს.

ქლორფენირამინის მალეატი წარმოადგენს ჰისტამინური H₁-რეცეპტორების ბლოკატორს, ხელს უშლის ალერგიული რეაქციების განვითარებას. იგი ხასიათდება პერიფერიული ანტიქოლინერგული აქტივობით, გააჩნია ასევე სედატიური და ქავილის საწინააღმდეგო მოქმედება. აქვეითებს სისხლძარღვების განვლადობას, ამცირებს კონიუნქტივიტის, ცხვირის, ცხვირხახისა და დანამატი წიაღების ლორწოვანი გარსის შეშუპებასა და ჰიპერემიას.

ფარმაკოკინეტიკა:

პარაცეტამოლი პერორალური მიღებისას სწრაფად და თითქმის მთლიანად აბსორბირდება. მაქსიმალური კონცენტრაციას პლაზმაში 1 სთ-ში აღწევს. ანალგეზიური ეფექტი ვლინდება პრეპარატის მიღებიდან 0.5-2 სთ-ის განმავლობაში. პარაცეტამოლის ბიოშეღწევადობა ქსოვილებში შეადგენს 80%-ს. პლაზმის ცილებს უკავშრდება მისი 20%. პლაზმიდან ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 2-3 სთ-ს. პარაცეტამოლი მეტაბოლიზმს განიცდის ღვიძლში. წარმოქმნილი კონიუგატები (გლუკურონიდები და სულფატები) ორგანიზმიდან თირკმელების საშუალებით გამოიყოფა.

ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი ადვილად შეიწოვება პერორალური მიღებისას. მაქსიმალურ კონცენტრაციას პლაზმაში აღწევს 1-2 სთ-ში, ბიოშეღწევადობა შეადგენს 40%-ს, ნახევარგამოყოფის პერიოდი - 2-3 სთ-ს, მეტაბოლიზდება ღვიძლში და ნაწლავებში ფერმენტ მონოამინოოქსიდაზას საშუალებით. ფენილეფრინის ჰიდროქლორიდი და მისი მეტაბოლიტები გამოიყოფა ორგანიზმიდან თირკმელების საშუალებით.

ქლორფენირამინის მალეატი პერორალური მიღებისას ადვილად შეიწოვება. მაქსიმალური კონცენტრაცია პლაზმაში აღინიშნება 2 სთ-ის შემდეგ, ბიოშეღწევადობა ქსოვილებში შეადგენს 25-50%-ს. საწყისი ნივთიერების ნახევარგამოყოფის პერიოდი - დაახლოებით 20 სთ-ს. მეტაბოლიზდება ღვიძლში და ელიმინირდება თირკმელებისა და ნაწლავების საშუალებით.

ჩვენებები:

• გაცივებისა და ზედა სასუნთქი გზების ინფექციურ-ანთებითი დაავადებების (მწვავე რესპირატორული ვირუსული ინფექცია, გრიპი, მწვავე რინიტი, ჰაიმორიტი, ტონზილიტი, ფარინგიტი) სიმპტომური მკურნალობა.
• ზომიერად ან სუსტად გამოხატული ტკივილის სინდრომი (თავისა და ყელის ტკივილი, მიალგია, ართრალგია);
• ზედა სასუნთქი გზების ალერგიული მდგომარეობები (ცემინება, რინიტი, რინორეა).

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებსა და ბავშვებში 12 წლის ასაკიდან ინიშნება თითო კაფსულა 3-ჯერ დღეში.

6-დან 12 წლამდე ბავშვებში - 1 კაფსულა 2-ჯერ დღეში. პრეპარატი მიიღება კვების შემდეგ.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატის რეკომენდებული დოზით მიღებისას გვერდითი მოვლენები არ აღინიშნებდა.

იშვიათად მოსალოდნელია:

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: მადის დაქვეითება, დისპეფსიური მოვლენები;

შარდ-სასქესო სისტემის მხრივ: შარდის შეკავება;

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ: ტაქიკარდია, არტერიული ჰიპერტენზია;

სისხლმბადი სისტემების მხრივ: თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი;

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, ქავილი, ჭინჭრის ციება.

სხვა: ლორწოვანი გარსების სიმშრალე, ძილიანობა, მოუსვენრობა, სისუსტე.

უკუჩვენებები:

*მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ;

*ფერმენტ გლუკოზო-6-ფოსფატდეჰიდროგენაზას გენეტიკური დეფიციტი;

* სისხლის სისტემის დაავადებები;

*ღვიძლის ან/და თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევები, ჟილბერის სინდრომი (კონსტიტუციური ჰიპერბილირუბინემია);

*არტერიული ჰიპერტენზიისა და გულის იშემიური დაავადების მძიმე ფორმები;

*გლაუკომა;

*პროსტატის ჰიპერტროფია;

*ჰიპერთირეოზის მძიმე ფორმები;

*პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება ეპილეფსიით დაავადებულებში.

ორსულობა და ლაქტაცია:

*ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენება არ არის რეკომენდებული.

განსაკუთრებული მითითებები:

სიფრთხილით გამოიყენება პრეპარატი ღვიძლისა ან/და თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში, გულის ქრონიკული დაავადების ჰიპერთირეოზის დროს, ასევე ხანდაზმულ პაციენტებში, ღვიძლის ტოქსიკური დაზიანების თავიდან ასაცილებლად პრეპარატის მიღება დაუშვებელია ალკოჰოლთან ერთად.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე: პრეპარატის გამოყენებისას საჭიროა თავის არიდება ისეთი ქმედებებისაგან, რომელიც მოითხოვს ყურადღებასა და სწრაფ ფსიქომოტორულ რეაქციას.

ჭარბი დოზირება:

პრეპარატის დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში მოსალოდნელია შემდეგი სიმპტომები: სიფერმკრთალე, თავბრუსხვევა, გულისრევა, ღებინება, ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში. მძიმე შემთხვევების დროს ვითარდება ღვიძლის დაზიანების ნიშნები, თირკმლის უკმარისობა, ენცეფალოპათია და კომატოზური მდგომარეობა.

მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა, ნაწლავების გაწმენდა, ადსორბენტების (გააქტივებული ნახშირი) დანიშვნა და სიმპტომური მკურნალობის ჩატარება. შეიძლება გამოყენებულ იქნას შესაბამისი ანტიდოტები: მეთიონინი ჰიპერდოზირებიდან 8--9 სთ-ის შემდეგ, და N-აცეტილცისტეინი - 12 სთ-ის შემდეგ.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ეფექტი ფლუს და ბარბიტურატების, დიფენინის, კარბამაზეპინის, რიფამპიცინის, ზიდოვუდინის და ღვიძლის მიკროსომული ფერმენტების სხვა ინდუქტორების, აგრეთვე მეტოკლოპრამიდის, დომპერიდონის და ქოლესტირამინის ერთდროული გამოყენებისას მოსალოდნელია ჰეპატოტოქსიკური მოქმედების გაძლიერება.

არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულაციურ საშუალებებთან (მათ შორის, ვარფარინთან) ერთდროული გამოყენებისას იზრდება სისხლდენის განვითარების რისკი.

არასასურველია ეფექტი ფლუს დანიშვნა მონოამინოოქსიდაზას ინჰიბიტორებთან, ქოლინობლოკატორებთან, ადრენობლოკატორებთან და პარაცეტამოლის შემცველ პრეპარატებთან ერთად.

პრეპარატის მიღება ტრანქვილიზატორებთან, საძილე და ფსიქოტროპულ საშუალებებთან ერთად აძლიერებს მათ სედატიურ ეფექტს.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

PARCETAMOL

მწარმოებელი: UPSA Laboratories a division of BRISTOL - MYERS SQUIBB, საფრანგეთი

მოქმედი ნივთიერება: პარაცეტამოლი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

არანარკოტიკული ანალგეზიური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

სუპოზიტორიები ბავშვებისათვის: შეფუთვაში 10 ც.

1 სუპ.

პარაცეტამოლი ...................        80 მგ

1 სუპ.

პარაცეტამოლი   ....................      150 მგ

1 სუპ.

პარაცეტამოლი  .....................       300 მგ

დამხმარე ნივთიერება: ნახევრადსინთეზური გლიცერიდები 1 გ.

სიროფი ბავშვებისათვის: ფლაკონში 90 მლ.

5 მლ

პარაცეტამოლი   .....................      150 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

მაკროგოლი 6000, საქაროზას ხსნარი, საქარინი (ნატრიუმის მარილი), სორბინოლის მჟავა, ნატრიუმის მეთილპარაჰიდროქსიბენზოატი, ნატრიუმის პროპილპარაჰიდროქსიბენზოატი, კარამელ-ვანილის არომატიზატორი, წყალი.

შუშხუნა ტაბლეტები C ვიტამინით: ტუბში 10 ტაბ, შეფუთვაში 1 ან 2 ტუბი.

1 ტაბ.

პარაცეტამოლი  .....................       330 მგ

ასკორბინის მჟავა  .....................   200 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

კალიუმის ბიკარბონატი, ნატრიუმის ჰიდროკარბონატი, სორბიტოლი, უწყლო ლიმონმჟავა, ნატრიუმის ბენზოატი, ნატრიუმის დოკუზატი, პოვიდონი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ეფერალგანი შეიცავს პარაცეტამოლს, რომელსაც გააჩნია ტკივილგამაყუჩებელი, სიცხის დამწევი და მნიშვნელოვნად გამოხატული ანთების საწინაღმდეგო მოქმედება.

ეფერალგანი C ვიტამინით კომბინირებული პრეპარატია, რომელიც შეიცავს პარაცეტამოლს და ასკორბინის მჟავას. იგი ზრდის ორგანიზმის დამცველობით უნარს, ამცირებს სისხლძარღვთა განვლადობას და ამაღლებს მათ რეზისტენტობას.

ჩვენებები:

• ინიშნება მწვავე რესპირატორული დაავადებების, გრიპის, ბავშვთა ინფექციების, პოსტვაქცინური რეაქციების და სხვა ცხელებით მიმდინარე ინფექციურ-ანთებითი დაავადების დროს.
• პრეპარატი  გამოიყენება თავის, ყელის, კბილის ტკივილის და მენსტრუალური ციკლის დროს არსებული ტკივილის კუპირებისათვის.

ეფერალგანის სუპოზიტორიები 80 მგ გამოიყენება 3-5 თვემდე ასაკის ბავშვებში (სხეულის მასა 6-8 კგ);

სუპოზიტორიები 150 მგ - 1-3 წლამდე ასაკის ბავშვებში (10-14 კგ);

სუპოზიტორიები 300 მგ - 5-10 წლამდე ასაკის ბავშვებში (20-30 კგ).

ეფერალგანის სიროფი ინიშნება 3 თვიდან 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში (სხეულის მასა 6-32 კგ)

ეფერალგანი C ვიტამინით გამოიყენება მოზრდილებსა და ბავშვებში 8 წლის ასაკის ზევით.

მიღების წესი და დოზირება:

ბავშვებში დოზა დგინდება სხეულის წონის მიხედვით:

მაქსიმალური ერთჯერადი დოზა - 10-15 მგ/კგ სხეულის წონაზე, მაქსიმალური დღეღამური დოზა - 60 მგ/კგ სხეულის ზონაზე. სუპოზიტორიები გამოიყენება რექტალურად (უმჯობესია გამწმენდი ოყნის ან ნაწლავის თავისი სურვილით დაცლის შემდეგ).

სუპოზიტორიები 80 მგ: ბავშვებში სხეულის წონით 6-8 კგ (3-5 თვის ასაკი) გამოიყენება 1 სანთელი 3-4-ჯერ დღეში 4-6 საათის ინტერვალით.

სუპოზიტორიები 150 მგ: ბავშვებში სხეულის წონით 10-14 კგ (1-3 წლის ასაკი) გამოიყენება 1 სანთელი 3-4-ჯერ დღეში 4-6 საათის ინტერვალით.

სუპოზიტორიები 300 მგ: ბავშვებში სხეულის წონით 20-30 კგ (5-10 წლის ასაკი) გამოიყენება 1 სანთელი 3-4-ჯერ დღეში 4-6 საათის ინტერვალით.

სიროფი: მიიღება დიდი რაოდენობით სითხესთან ეთად საკვების მიღებიდან 1-2 საათში.

ზუსტი დოზირებისთვი გამოიყენება საზომი კოვზი, რომელზეც აღნიშნულია დანაყოფები, ერთჯერადი დოზის მაჩვენებელი (15 მგ/კგ), ბავშვებისათვის შესაბამისი სხეულის წონით: 4, 8, 12 ან 16 კგ. დანაყოფები, რომლებიც არ არის აღნიშნული, შეესაბამება შუალედურ წონას: 6, 10 ან 14 კგ (იხილე ცხრილი), პრეპარატი შეიძლება მიეცეს ბავშვს განზავების გარეშე ან წყალში ან რძეში განზავებული.

ეფერალგანი C ვიტამინით:

ბავშვები:

ბავშვის ასაკისა და სხეულის წონის შესაბამისობა მოცემულია ორიენტირებულად.

ექიმის მეთვალყურეობის გარეშე არ არის რეკომენდებული ბავშვებში მკურნალობა 3 დღეზე მეტი ხანგრძლივობით.

მოზრდილები და ბავშვები 15 წლის ასაკის ზევით (სხეულის წონა 50 კგ და მეტი):

ჩვეულებრივ 2-3 ტაბლეტი 2-3-ჯერ დღეში. მაქსიმალური ერთჯერადი დოზა შეადგენს 3 ტაბლეტს (990 მგ პარაცეტამოლი). მაქსიმალური სადღეღამისო დოზაა - 12 ტაბლეტი (3 960 მგ პარაცეტამოლი). დღე-ღამეში მიიღება არა უმეტესი 12 ტაბლეტისა.

პრეპარატის მიღებებს შორის ინტერვალი უნდა შეადგენდეს არანაკლებ 4 საათს.

პაციენტებში ღვიძლის ან თირკმლის ფუნქციის დარღვევით, ჟილბერის სინდრომით და ხანდაზმულებში, მიღებებს შორის ინტერვალი უნდა შეადგენდეს არანაკლებ 8 საათს და შესაბამისად სადღეღამისო დოზაც მცირდება.

მკურნალობის ხანგრძლივობა:

პრეპარატი, როგორც ტკივილგამაყუჩებელი საშუალება არ უნდა გამოვიყენოთ 5 დღეზე მეტ ხანს, ხოლო სიცხის დამწევის სახით - 3 დღეზე მეტ ხანს ექიმის რეკომენდაციის გარეშე.

გვერდითი მოვლენები:

რეკომენდებულ დოზებში გვერდითი მოვლენები არ აღინიშნება. ხანდახან მოსალოდნელია გულისრევა, ღებინება, ალერგიული რეაქციები კანზე გამონაყარის, ქავილის, კვინკეს შეშუპების სახით.

სწორი ნაწლავის ლორწოვანის გაღიზიანება სუპოზიტორიების გამოყენების დროს;

იშვიათად - ჰემოპოეზური სისტემის მხრივ დარღვევები (ანემია, თრომბოციტოპენია, ნეტჰემოგლობინემია, ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი).

პრეპარატის მაღალი დოზით და ხანგრძლივად გამოყენებისას მოსალოდნელია ღვიძლის და თირკმელების ფუნქციის დარღვევა, რის გამოც აუცილებლია სისხლის სურათის შემოწმება.

პრეპარატის მაღალი დოზით გამოყენებისას შესაძლებელია ჰეპატოტოქსიკური და ნეფროტოქსიკური მოქმედება.

არასასურველი სიმპტომების გამოვლენისთანავე საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

უკუჩვენებები:

*მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი რომელიმე კომპონენტის მიმართ;

*ფერმენტ გლუკოზა-6-ფოსფატ-დეჰიდროგენაზას გენეტიკური დეფიციტი;

*სისხლის სისტემის დაავადებები; ღვიძლისა და თირკმელების ფუნქციის დარღვევა;

*სუპოზიტორიები 80 მგ არ გამოიყენება 3 თვემდე ასაკის ბავშვებში;

*სუპოზიტორიები უკუნაჩვენებია სწორი ნაწლავის ანთების ან სისხლდენის დროს;

*სიროფი უკუნაჩვენებია 1 თვემდე ასაკის ბავშვებში;

*ეფერალგანი C ვიტამინით არ გამოიყენება 8 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

განსაკუთრებული მითითებები:

*ღვიძლისა და თირკმლის ფუნქციის დარღვევის და ჟილბერის სინდრომის (კონსტიტუციური ჰიპერბილირუბინემია) არსებობისას პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება; პრეპარატის მიღებამდე აუცილებელია ექიმის კონსულტაცია.

*სუპოზიტორიები არ გამოიყენება თუ ბავშვს აღენიშნება ფაღარათი.

1-3 თვემდე ასაკის ბავშვებში ეფერალგანის სიროფის გამოყენებისას მიღების წესი და დოზირებას განსაზღვრისათვის აუცილებელია ექიმის რეკომენდაცია. სიფრთხილით გამოიყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში.

პრეპარატის ხანგრძლივად გამოყენებისას რეკომენდებულია ღვიძლის ფუნქციური ტესტებისა და პერიფერიული სისხლის სურათის კონტროლი.

ჭარბი დოზირება:

პარაცეტამოლის ჭარბი დოზირების შემთხვევაში მოსალოდნელია გულისრევა, ღებინება, კუჭის არეში ტკივილი. 2 დღის შემდეგ მოსალოდნელია ღვიძლის დაზიანების ნიშნების გამოვლენა, რაც დაკავშირებულია ტოქსიკური მეტაბოლიტის N-მეთილ-ბენზოქინონიმინის დაგროვებასთან, რომელიც პარაცეტამოლის მიღების თერაპიულ დოზებში ინაქტივირდება გლუტათიონთან კონიუგაციის ხარჯზე. მძიმე შემთხვევების დროს ვითარდება ღვიძლის უჯრედების, თირკმელების უკმარისობა და კომატოზური მდგომარეობა.

ჭარბი დოზირების შემთხვევაში საჭიროა კუჭის ამორეცხვა, ადსორბიტების დანიშვნა (გააქტივებული ნახშირი), აცეტილცისტეინის (ზრდის ღვიძლში გლუტათონის წარმოქმნას) და მეთიონინის შეყვანა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

-პრეპარატის ერთდროული გამოყენება არ არის მიზანშეწონილი პარაცეტამოლის შემცველ სხვა სამკურნალო საშუალებებთან.

-პარაცეტამოლი სიფრთხილით ინიშნება ღვიძლისა და თირკმელების უკმარისობის დროს. ეფერალგანის და ბარბიტურატების, დიფენინის, კარბამაზეპინის, რიფამპიცინის, ზიდოვუდინის, ღვიძლის მიკროსომული ფერმენტის და სხვა ინდუქტორების, აგრეთვე მეტოკლოპრამიდის, დომპერიდონის და ქოლესტირამინის ერთდროული გამოყენებისას მოსალოდნელია ჰეპატოტოქსიკური მოქმედების განვითარების გაძლიერება.

-ღვიძლის ტოქსიკური დაზიანების თავიდან აცილების მიზნით არ არის რეკომენდებული ეფერალგანისა და ალკოჰოლური სასმელების კომბინაცია. პრეპარატის გამოყენება აგრეთვე ეკრძალებათ იმ პირებს, რომლებსაც მიდრეკილება გააჩნიათ ალკოჰოლური სასმელების მიმართ.

- ეფერალგანის გამოყენებისას სისხლში შარდმჟავას და შაქრის რაოდენობის განსაზღვრის ტესტის ჩატარებისას მოსალოდნელა ცრუდადებითი შედეგი.

-ლევომიცეტინის (ქლორამფენიკოლი) ერთდროული მიღება ზრდის ლევომიცეტინის ტოქსიკურობას. ეფერალგანი ზრდის არაპირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტების მოქმედებას და ამცირებს ურიკოზული პრეპარატების ეფექტურობას.

-ეფერალგანი C ვიტამინით - ვიტამინი C აძლიერებს პენიცილინისა და რკინის შეთვისებას; თრგუნავს ჰეპარინისა და არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების მოქმედებას; აძლიერებს სალიცილატებით მკურნალობის დროს კრისტალოურიის რისკს.

-ორალური კონტრაცეპტივების მიღება ამცირებს ორგანიზმის მიერ ვიტამინ C შეთვისების უნარს.

შენახვის პირობები:

ეფერალგანის სუპოზიტორიები 80 მგ და 150 მგ ინახება არა უმეტეს 15⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

ეფერალგანის სუპოზიტორიები 300 მგ, ეფერალგანის სიროფი და ეფერალგანი C ვიტამინით ინახება არა უმეტეს 30⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

მწარმოებელი: HEEL,გერმანია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

რინიტების სამკურნალო ჰომეოპათიური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ცხვირის წვეთები: ფლაკონში 20 მლ, პულვერიზატორით.

100 მლ

Euphorbium D4  ........................        1 მლ

Pulsatila pratensis D2  ..................      1 მლ

Luffa operculata D2  ..................       1 მლ

Hydrargycum bijodatum D8  .......        1 მლ

Hepar sulfuris D10    ....................... . 1 მლ

Argentum nitricum D10 ..............       1 მლ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ცხვირის წვეთები ხელს უწყობს სეკრეტის გამოყოფას, აადვილებს ცხვირით სუნთქვას. იგი ახდენს ლორწოვანი გარსის გამოშრობის პრევენციას და უზრუნველყოფს თავისუფალ სუნთქვას. პრეპარატის ხანგრძლივი გამოყენება ზრდის მის თერაპიულ ეფექტს.

ჩვენებები:

• სხვადასხვა გენეზის რინიტები (ბაქტერიული, ალერგიული), მშრალი, ჰიპერპლაზიური და ატროფიული რინიტი, ქრონიკული სინუსიტები;
• გაზაფხულის სურდოს დროს, ცხვირით სუნთქვის გასაუმჯობესებლად.

მიღების წესი და დოზირება:

1-2 შესხურება ორივე ნესტოში 3-5-ჯერ დღეში.

გვერდითი მოვლენები:

გამოყენების შემდეგ შესაძლებელია ნერწყვის სეკრეციის მომატება. ასეთ შემთხვევაში პრეპარატის გამოყენება უნდა შეწყდეს.

უკუჩვენებები:

არ გააჩნია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

აღსანიშნავ თავისებურებათა გარეშე.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, მშრალ, მზის სხივების პირდაპირი ზემოქმედებისა და გადახურებისაგან დაცულ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

მწარმოებელი: HEEL, გერმანია

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ყელ-ყურ-ცხვირის დაავადებების სამკურნალო ჰომეოპათიური საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

წვეთები პერორალური მიღებისათვის: საწვეთურიან ფლაკონში 30 და 100 მლ

100 მლ

Euphorbium D3 ..............         1 მლ

Pulsatila D2  ....................       1 მლ

Luffa operculata D6 ........         1 მლ

Mercurius bijodatus D8   ......    1 მლ

Mucosa nasalis suis D8  ..........  1 მლ

Hepar sulfuris D10  ..........       1 მლ

Argentum nitricum D10  ..        1 მლ

Sinusitis - Nosode  D13 .....       1 მლ

Spiritus 45 vol %

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ხასიათდება ანთების საწინაღმდეგო თვისებებით.

ჩვენებები:

• მწვავე და ქრონიკული სინუსიტები (მნიშვნელოვანი თერაპიული ეფექტი გამოხატულია განსაკუთრებით ცხვირის დანამატი ღრუების ქრონიკული პროცესისას - მშრალი ფორმა, ცხვირის ლორწოვანი გარსის ატროფია), ევსტაქიიტი, შუა ყურის ანთება;
• ოზენას შემთხვევაში, როგორც დამხმარე საშუალება.
• შუა ყურის წყალმანკისა და ქრონიკული ოტიტის დროს რეკომენდებულია პრეპარატის ორივე ფორმის ერთდროული გამოყენება.

მიღების წესი და დოზირება:

წვეთები პერორალური მიღებისათვის:

ჩვეულებრივ ინიშნება 10 წვეთი 3-ჯერ დღეში.

მწვავე მდგომარეობისას - 10 წვეთი ყოველ 15 წუთში, არა უმეტეს 2 საათის განმავლობაში; შემდგომში დოზა შეიძლება შევამციროთ - 10 წვეთი 6-ჯერ დღეში.

გამოყენების წესი: ჭამამდე ნახევარი საათით ადრე ენაზე (ან ენის ქვეშ) დაწვეთებით, წყლის მიყოლების გარეშე. შეიძლება მცირეოდენ წყალში გახსნით ყლუპებად დალევა.

გვერდითი მოვლენები:

გამოყენების შემდეგ შესაძლებელია ნერწყვდენის მომატება. ასეთ შემთხვევაში პრეპარატის გამოყენება უნდა შეწყდეს.

უკუჩვენებები:

არ გააჩნია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

აღსანიშნავ თავისებურებათა გარეშე.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე, მშრალ, მზის სხივების პირდაპირი ზემოქმედებისა და გადახურებისაგან დაცულ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 5 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

AMINOPHYLLINUM

მწარმოებელი: DARNITSA, უკრაინა

მოქმედი ნივთიერება: თეოფილინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ბრონქოდილატატორი - ფოსფოდიესთერაზას ინჰიბიტორი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

თეოფილინი ...................... 150 მგ

საინექციო ხსნარი 2.4%: ამპულაში 1 მლ, შეფუთვაში 10 ც.

1 მლ

თეოფილინი .....................  240 მგ

ვრცლად ამინოფილინი(დოზირება, მიღების წესი განსხვავებული)

ან ვრცლად ეუფილინი(დოზირება, მიღების წესი ინდივიდუალური)

ფარმაკოლოგიური თვისებები

იგი მიეკუთვნება პურინის წარმოებულთა ჯგუფს. პრეპარატი ხასიათდება ბრონქოლიზური, გულზე დადებითი ინოტროპული და დიურეზიული ეფექტებით.

ეუფილინი ადუნებს ბრონქების გლუვ კუნთებს, აფართოვებს კორონარულ სისხლძარღვებს, ამცირებს სისხლძარღვთა წინააღმდეგობას, ფილტვის არტერიის სისტემაში აქვეითებს წნევას, ზრდის თირკმელებში სისხლმიმოქცევას, ავლენს დიურეზულ მოქმედებას, რომელიც განპირობებულია თირკმელებში ნატრიუმის და წყლის მილაკოვანი რეაბსორბციის დაქვეითებით.

იგი აღაგზნებს ცნს-ს, სუნთქვის ცენტრს და აძლიერებს თირკმელზედა ჯირკვლის მიერ ადრენალინის გამოყოფას.

პრეპარატი იწვევს ორგანიზმიდან წყლის, ქლორისა და ნატრიუმის იონების გაძლიერებულ  გამოყოფას. იგი თრგუნავს თრომბოციტების აგრეგაციას და პოხიერი უჯრედებიდან ალერგიის მედიატორების გამონთავისუფლებას.

მისი მოქმედების მექანიზმი განპირობებულია ფერმენტ ფოსფოდიესთერაზას ინჰიბირებით და ციკლური ადენოზინმონოფოსფატის დაგროვებით. ამასთან ერთად იგი აბლოკირებს ადენოზინურ რეცეპტორებს და ხელს უშლის უჯრედში კალციუმის იონების შეღწევას.

ფარმაკოკინეტიკა

ვენაში შეყვანისას ეუფილინის შეკავშირების ხარისხი პლაზმის ცილებთან შეადგენს 60%-ს. იგი ნაწილდება სისხლში, ექსტრაცელულურ სითხეში და კუნთებში, არ გროვდება ცხიმოვან ქსოვილებში. კარგად გაივლის პლაცენტურ ბარიერს. შეყვანილი დოზის 90% მეტაბოლიზდება ღვიძლში და გამოიყოფა მეტაბოლიტებისა და 7-13% უცვლელი სახით თირკმელებით. გამოყოფის ნახევარპერიოდი შეადგენს 5-10 სთ-ს. ახალშობილებში იგი გახანგრძლივებულია, ხოლო 6 თვის ასაკის ზევით ბავშვებში შეადგენს 2.5-5 სთ-ს. ამგვარად, ასაკის მიხედვით ნახევარგამოყოფის პერიოდი მერყეობს 5-დან 24 სთ-მდე. ეუფილინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი მცირდება თამბაქოს მწეველებში, ხოლო ღვიძლის, გულის და სუნთქვითი უკმარისობისას იგი პირიქით ხანგრძლივდება.

ჩვენებები

• ეუფილინი გამოიყენება ბრონქული ასთმისა და სხვადასხვა გენეზების (ბრონქიტი, ემფიზემა) ბრონქოსპაზმების შეტევის კუპირებისთვის;
• სისხლმიმოქცევის მცირე წრეში ჰიპერტენზიის, კარდიული ასთმის (განსაკუთრებით ბრონქოსპაზმისა და ჩეინ-სტოქსის ტიპის სუნთქვის თანხლებისას), აგრეთვე ფილტვისმიერი გულის, სუნთქვის ცენტრის ფუნქციის დარღვევისას;
• თირკმელების სისხლმიმოქცევის გასაუმჯობესებლად,
• ათეროსკლეროზული წარმოშობის ცერებრული სისხლძარღვოვანი კრიზის კუპირებისათვის და თავის ტვინში სისხლმიმოქცევის გასაუმჯობესებლად;
• თავის ქალას შიდა წნევისა და იშემიური ინსულტის დროს თავის ტვინის შეშუპების შესამცირებლად და თავის ტვინის სისხლმიმოქცევის ქრონიკული უკმარისობისას.

დოზირების რეჟიმი

ეუფილინი შეყავთ ვენაში ბრონქული ასთმის მწვავე შეტევის და ინსულტის დროს.

- ვენაში იგი შეყავთ ნელა, 4-6 წთ-ის განმავლობაში დოზით 0.12-0.24 გ (5-10 მლ 2.4% ხსნარი, რომელსაც ანზავებენ 10-20 მლ ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში).

- ტაქიკარდიის თავბრუსხვევის, გულისრევის შემთხვევაში პრეპარატის შეყვანას ანელებენ, ან აწარმოებენ წვეთოვანი გზით ინფუზიას. ამისათვის 10-20 მლ 2.4% ეუფილინის ხსნარს (0.24-0.48 გ) ანზავებენ 100-150 მლ ნატრიუმის ქლორიდის იზოტონურ ხსნარში და შეყავთ წთ-ში 30-50 წვეთის ოდენობით.

- ბავშვებში შეყავთ ვენაში ერთჯერადი დოზით 2-3 მგ/კგ (წვეთოვანი გზით).

ბავშვებში და მოზარდებში 7-17 წლის ასაკში ეუფილინი კეთდება 13 მგ/კგ-ზე დოზით დღეღამის განმავლობაში.

- პაციენტები ეუფილინის შეყვანისას იმყოფებიან მწოლიარე მდგომარეობაში.

- გვერდითი მოვლენების განვითარების გამო ეუფილინის ინფუზიის გზით შეყვანა 14 წლამდე ასაკის ბავშვებში არ არის რეკომენდებული.

- პრეპარატის რექტალურად და მიკროოყნის სახით შეყვანისას 10-20 მლ 2.4% ხსნარს ხსნიან 20-25 მლ თბილ წყალში.

- ვენაში პრეპარატი კეთდება არტერიული წნევის, გულის მუშაობისა და სუნთქვის სიხშირის, ასევე პაციენტის საერთო მდგომარეობის მიხედვით.

მოზრდილებში ეუფილინის მაქსიმალური დოზა შეადგენს - ერთჯერადად - 0.25 გ-ს, ხოლო დღეღამური - 0.5 გ.

- მძიმე შემთხვევების დროს, განსაკუთრებით რეანიმაციის პირობებში, დოზის გაზრდა შესაძლებელია.

გვერდითი მოვლენები

პრეპარატის ვენაში სწრაფად შეყვანისას ვითარდება: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ტაქიკარდია, ხანდახან გულის რითმის დარღვევა, გულისრევა, ღებინება, კრუნჩხვები, არტერიული წნევის მკვეთრი დაქვეითება.

პრეპარატის რექტალური გზით შეყვანისას შესაძლებელია სწორი ნაწლავის ლორწოვანი გარსის გაღიზიანება. მასში შემავალი ეთილენდიამინის მიმართ მომატებული მგრძნობელობის გამო შესაძლებელია ექსფოლიატიური დერმატიტის, ცხელების განვითარება.

უკუჩვენებები

* ეუფილინის გამოყენება (განსაკუთრებით ვენაში) წინააღმდეგნაჩვენებია პაროქსიზმული ტაქიკარდიის, ექსტრასისტოლიის, მკვეთრი ჰიპოტონიის, ეპილეფსიის არსებობისას.

* მისი გამოყენება დაუშვებელია გულის უკმარისობისას, რომელიც უპირველეს ყოვლისა გამოწვეულია მიოკარდიუმის ინფარქტით (გულის რითმის დარღვევა, კორონარული უკმარისობა).

ორსულობა და ლაქტაცია

ამ პერიოდში პრეპარატის დანიშვნა შესაძლებელია მხოლოდ დედისათვის მოსალოდნელი სარგებლიანობისა და ნაყოფზე შესაძლო მოქმედების პოტენციური რისკის შეფასების შემდეგ.

ჭარბი დოზირება

ადგილი აქვს მაშინ, როდესაც პრეპარატის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში აჭარბებს 20 მგ/ლ. სიმპტომებიდან აღსანიშნავია: ხანგრძლივი ღებინება, შესაძლებელია კრუნჩხვების განვითარება. თუ პრეპარატის კონცენტრაცია პლაზმაში აღემატება 40 მგ/ლ ვითარდება კომა.

მკურნალობა გააქტივებული ნახშირით, ჰემოდინამიკის კონტროლი და მისი კორექცია, ოქსიგენოთერაპია და ფილტვების ხელოვნური ვენტილაცია; კრუნჩხვებისას - ვენაში ან კუნთებში დიაზეპამის ინექცია (არ შეიძლება ბარბიტურატების გამოყენება), თუ ეუფილინის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში გადააჭარბებს 50 მგ/ლ და არსებობს მისი ნელა გამოყოფის წინამძღვრები - საჭიროა ჰემოდიალიზი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება

- კოფეინი და ფუროსემიდი აძლიერებენ ეუფილინის ეფექტს.

- ფენობარბიტალი, დიფენინი, რიფამპიცინი, იზონიაზიდი, სულფინპირაზონი ამცირებენ ეუფილინის მოქმედების ეფექტს.

- ეუფილინის კლირენსი მცირდება მაკროლიდებთან, ლინკომიცინთან, ალოპურინოლთან, ციმეტიდინთან, იზოპრენალინთან, ბეტა-ადრენობლოკატორებთან, ორალურ კონტრაცეპტივებთან ერთად მისი დანიშვნისას, რაც მოითხოვს ეუფილინის დოზის შემცირებას.

- ეუფილინის კომბინაციისას ფტორქინოლონებთან მის დოზას ამცირებენ, საშუალო დოზის 1/4-მდე.

- ეუფლინი ამცირებს ლითიუმის კარბონატის და ბეტა-ადრენობლოკატორების ეფექტს, ხოლო ბეტა ადრენობლოკატორები თავის მხრივ ამცირებენ ეუფილინის ბრონქოლიზურ ეფექტს.

- ეუფილინის შერევა არ შეიძლება გლუკოზის, ფრუქტოზის და ლევულოზის ხსნარებთან მათი შეუთავსებლობის გამო.

სახელი, გვარი ^*

მიმართულება ^*
აირჩიე

კლინიკა ^*
აირჩიე

მწარმოებელი:

F. TRENKA CHEMISH - PHARMACEUTISCHE FABRIK

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

საფაღარათო საშუალება

გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 10, 30 100 და 1000 ც.

კომბინირებული პრეპარატი

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ენტეროსორბენტი.

ეუკარბონი შეიცავს მხოლოდ ნატურალურ და მინერალურ ინგრედიენტებს. მისი მსუბუქი საფაღარათო და გაზგამყვანი ეფექტი განპირობებულია სენის ფოთლებისა და რევანდის ექსტრაქტის საფაღარათო მოქმედებითა და მცენარეული ნახშირის უნარით – შებოჭოს სხვადასხვა წარმოშობის ტოქსინები.

ეუკარბონს გააჩნია მსუბუქი სადეზინფექციო მოქმედება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტზე. საფაღარათო ეფექტის მისაღებად ანტრაქინონის გლიკოზიდებიდან, რომლებსაც შეიცავენ სენის ფოთლები და რევანდის ექსტრაქტი, საჭიროა მათი ისეთი რაოდენობით მიღება, რომ A და B სენოზიდების რაოდენობამ 15-30 მგ შეადგინოს.

ვინაიდან სენოზიდების შემცველობა ეუკარბონის ტაბლეტში საკმაოდ დაბალია, ყაბზობის სხვადასხვა ფორმის სამკურნალოდ საჭიროა დოზის ინდივიდუალური შერჩევა.

საფაღარათო ეფექტი ვითარდება პრეპარატის მიღებიდან 8 – 10 საათის შემდეგ.

ჩვენებები:

• სხვადასხვა გენეზის ყაბზობა, მეტეორიზმი.

მიღების წესი და დოზირება:

ტაბლეტები მიიღება დიდი რაოდენობის სითხესთან ერთად კვების დროს ან მის შემდეგ:

12 წლის ზემოთ: 1-2 ტაბლეტი 1-3-ჯერ დღეში, მაქსიმალური საფაღარათო ეფექტის მისაღებად. უფრო ძლიერი ეფექტისათვის დასაშვებია საღამოს დოზის გაზრდა 3-4 ტაბლეტამდე.

2-დან 12 წლამდე ასაკის ბავშვები (ინიშნება პედიატრის მიერ): 1/2 – ერთი ტაბლეტი საკვებთან ერთად ან მის შემდეგ 1-3-ჯერ დღეში.

ნაწლავების ინტენსიური დაცლისა და საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის სწრაფი გასუფთავების მიზნით (მაგ.: რენდგენოლოგიური გამოკვლევის, განსაკუთრებით პიელოგრაფიის წინ) 6-8 ტაბლეტი მიიღება საღამოს დიდი რაოდენობის წყალთან ერთად.

მკურნალობის ხანგრძლოვობა არ აღემატება 2 კვირას.

სხვადასხვა პაციენტს პრეპარატზე სხვადასხვაგვარი რეაქცია შეიძლება ჰქონდეს. დოზა ინდივიდუალურად უნდა იქნას შერჩეული. ორსულებში პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება.

გვერდითი მოვლენები:

ისეთი გვერდითი მოვლენები, როგორიცაა მუცლის ტკივილი, დიარეა – იშვიათია. ხანდახან ტუტე რექციის გამო შესაძლებელია შარდის წითლად შეფერვა, რასაც კლინიკური მნიშვნელობა არ გააჩნია.

უკუჩვენებები:

პრეპარატის რომელიმე ინგრედიენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა. ნაწლავის გაუვალობა, ნაწლავის ლორწოვანი გარსის მწვავე ანთება ან ქრონიკული ანთების გამწვავება, უცნობი ეტიოლოგიის ტკივილი მუცლის არეში. წყალ-მარილოვანი წონასწორობის ძლიერი დარღვევა.

ხანგრძლივმა გამოყენებამ შესაძლოა გამოიწვიოს ნაწლავის ანთება.

უკუნაჩვენებია 2 წლამდე ასაკის ბავშვებისათვის.

ავტომობილისა და სხვადასხვა მექანიზმების მართვის უნარზე გავლენა: პრეპარატი გავლენას არ ახდენს ავტომობილისა და სხვა მექანიკური საშუალებების მართვის უნარზე, არ მოქმედებს ორგანიზმის ფსიქოფიზიოლოგიურ მდგომარეობაზე და არ იწვევს ძილიანობას.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატი მიიღება მხოლოდ ექიმთან კონსულტაციის შემდეგ.

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ურთიერთქმედება:

ეუკარბონმა შესაძლოა გააძლიეროს საგულე გლიკოზიდების ეფექტი. სხვა პრეპარატებით მკურნალობის შემთხვევაში აუცილებლად აცნობეთ ექიმს. თუ მკურნალობთ დამოუკიდებლად, მიმართეთ ექიმს მკურნალობის მიზანშეწონილობის თაობაზე.

ჭარბი დოზირება:

დიარეა მიუთითებს დოზის გადაჭარბებაზე; ასეთ შემთხვევაში აუცილებელია პრეპარატის დოზის შემცირება ან მისი მიღების შეწყვეტა.

ვარგისიანობის ვადა:

5 წელი.

პრეპარატის მიღებამდე შეამოწმეთ ვარგისიანობის ვადა, რომელიც მითითებულია ეტიკეტსა და კოლოფზე. დაუშვებელია ვადაგასული პრეპარატის გამოყენება.

შენახვის პირობები:

შეინახეთ არაუმეტეს 25°C ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუდგომელ ადგილას.

გაცემის პირობები:

ურეცეპტო.

საერთაშორისო დასახელება:

LEVOTHYROXINE SODIUM

მწარმოებელი: MERCK KGaA for NYCOMED, გერმანია

მოქმედი ნივთიერება: ლევოთიროქსინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონის პრეპარატი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 50 და 100 ც.

1 ტაბ.

ნატრიუმის ლევოთიროქსინი  ....................     50 მკგ

1 ტაბ.

ნატრიუმის ლევოთიროქსინი ....................     75 მკგ

1 ტაბ.

ნატრიუმის ლევოთიროქსინი   .....................   100 მკგ

1 ტაბ.

ნატრიუმის ლევოთიროქსინი......................      125 მკგ

1 ტაბ.

ნატრიუმის ლევოთიროქსინი  ........................    150 მკგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

თიროქსინის სინთეზური მარცხნივმბრუნავი იზომერი. ტრიიოდთირონინად ნაწილობრივი გარდაქმნისა (ღვიძლსა და თირკმელებში) და ორგანიზმის უჯრედებში გადასვლის შემდეგ მოქმედებს ქსოვილების ზრდა-განვითარებაზე, ნივთიერებათა ცვლაზე. მცირე დოზებით ახასიათებს ანაბოლური მოქმედება ცილოვან და ცხიმოვან ცვლაზე. საშუალო დოზებით ასტიმულირებს ზრდასა და განვითარებას, ზრდის ქსოვილების მიერ ჟანგბადზე მოთხოვნილებას, ასტიმულირებს ცილების, ცხიმებისა და ნახშირწყლების მეტაბოლიზმს, ზრდის გულ-სისხლძარღვთა და ნერვული სისტემის ფუნქციურ აქტივობას. დიდი დოზებით თრგუნავს ჰიპოთალამუსის თირეოტროპინ-რილიზინგ ჰორმონისა და ჰიპოფიზის თირეოტროპული ჰორმონის გამომუშავებას.

თერაპიული ეფექტი  აღინიშნება 7-12 დღეში, ამავე დროს  ნარჩუნდება პრეპარატის მოქმედება მისი მოხსნის შემდეგ. ჰიპოთირეოზის დროს კლინიკური ეფექტი ვლინდება 3-5 დღეში. დიფუზური ჩიყვი მცირდება ან ქრება 3-6 თვის განმავლობაში.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალური მიღებისას ლევოთიროქსინი შეიწოვება წვრილი ნაწლავის ზედა ნაწილში მიღებული დოზის 80%-მდე. საკვების მიღება აქვეითებს ლევოთიროქსინის შეწოვის უნარს. სისხლის შრატში მაქსიმალურ კონცენტრაციას აღწევს პერორალური მიღებიდან 5-6 საათის შემდეგ. შეწოვის შემდეგ პრეპარატის 99% უკავშირდება შრატის ცილებს (თიროქსინშემაკავშირებელ გლობულინს, თიროქსინშემაკავშირებელ პრეალბუმინს და ალბუმინს). სხვადასხვა ქსოვილებში ხდება ლევოთიქსინის დაახლოებით 80%-ის მონოდეიოდირება ტრიოდთიროინინის (T₃) და არააქტიური პროდუქტების წარმოქმნით.

თირეოიდული ჰორმონები მეტაბოლიზირებას განიცდიან ძირითადად ღვიძლში, თირკმელებში, თავის ტვინსა და კუნთებში. პრეპარატის მცირე რაოდენობა განიცდის დეზამინირებასა და დეკარბოქსილირებას, აგრეთვე კონიუგირებას გოგირდმჟავასთან და გლუკურონის მჟავასთან (ღვიძლში). მეტაბოლიტები გამოიყოფა შარდით და ნაღველით.

პრეპარტის ნახევარგამოყოფის პერიოდი 6-7 დღეა. თირეოტოქსიკოზის დროს ნახევარგამოყოფის დრო მცირდება 3-4 დღემდე, ხოლო ჰიპოთირეოზისას ხანგრძლივდება 9-10 დღემდე.

ჩვენებები:

• ეუთირეოიდული ჩიყვი;
• ჰიპოთირეოზი;
• ფარისებრი ჯირკვლის ან მისი ნაწილის ოპერაციული ამოკვეთის შემდგომი რეციდივების პროფილაქტიკა და ჩანაცვლებითი თერაპია;
• ფარისებრი ჯირკვლის სიმსივნე (ოპერაციული მკურნალობის შემდეგ);
• დიფუზური ტოქსიკური ჩიყვი; თირეოსტატიკებით თირეოტოქსიკოზის კომპენსაციის შემდეგ (მონოთერაპია ან კომბინირებული მკურნალობის შემადგენლობაში);
• თირეოიდული სუპრესიის ტესტი (სადიაგნოზო საშუალების სახით).

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატის სადღეღამისო დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად ჩვენების მიხედვით. მთელი სადღეღამისო დოზა მიიღება დილით უზმოზე, სულ მცირე 30 წუთით ადრე საკვების მიღებამდე, მცირე რაოდენობით სითხესთან ერთად (დაახლოებით ნახევარი ჩაის ჭიქა წყალი). არ შეიძლება ტაბლეტის დაღეჭვა.

ჰიპოთირეოზის ჩანაცვლებითი თერაპიის ჩატარებისას 55 წლის ასაკამდე პირებში, გულ-სისხლძარღვთა პათოლოგიის არარსებობისას, ეუთიროქსი ინიშნება სადღეღამისო დოზით 1.6-1.8 მკგ/კგ სხეულის მასაზე; 55 წლის ასაკის ზევით ან გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების არსებობისას - 0.9 მკგ/კგ სხეულის მასაზე; სიმსუქნის დროს (თუ ჭარბი წონა საკმაოდ დიდია) დოზირების გამოთვლა ხდება "იდეალურ წონაზე".

ჩანაცვლებითი თერაპიის საწყისი ეტაპი ჰიპოთირეოზის დროს

ავადმყოფები გულ-სისხლძარღვთა პათოლოგიის გარეშე ან 55 წლის ასაკამდე: საწყისი დოზა ქალებისათვის 75-100 მკგ/დღეში, ხოლო მამაკაცებისათვის - 100-150 მკგ/დღეში.

ავადმყოფები გულ-სისხლძარღვთა დაავადებების მქონე ან 55 წლის ასაკის ზევით:

- საწყისი დოზა 25 მკგ/დღეში;

- დოზის გაზრდა 25 მკგ-ით 2 თვის მანძილზე სისხლში თტჰ-ის დონის ნორმალიზებამდე;

- კარდიალური სიმპტომების აღმოცენების ან გაუარესების შემთხვევაში კარდიალური თერაპიის კორეგირება.

თიროქსინის რეკომენდებული დოზები თანდაყოლილი ჰიპოთირეოზის დროს.

ჩვილ ბავშვებს ეუთიროქსის სადღეღამისო დოზას აძლევენ ერთჯერადად პირველ კვებამდე 30 წუთით ადრე. პრეპარატს ხსნიან მცირე რაოდენობით წყალში ერთგვაროვანი მასის მიღებამდე. მედიკამენტის ასეთი სახით მომზადება ჩვილი ბავშვებისთვის უნდა მოხდეს უშუალოდ მიღების წინ და შემდეგ მედიკამენტს უნდა დააყოლონ მცირე რაოდენობით წყალი.

ხანგრძლივად მიმდინარე მძიმე ფორმის ჰიპოთირეოზის მქონე პაციენტებში მკურნალობის დაწყება უნდა მოხდეს სიფრთხილით, მცირე დოზით - 12.5 მკგ/დღეში, დოზის გაზრდა შემანარჩუნებელ დოზამდე ხდება ხანგრძლივი ინტერვალებით - 12.5 მკგ/დღეში ყოველ 2 კვირაში ერთხელ ან უფრო ხშირად სისხლში თტჰ-ის დონის კონტროლით.

ეუთიროქსის მიღება ჰიპოთირეოზის დროს, როგორც წესი, მთელი ცხოვრების განმავლობაში ხდება. თირეოტოქსიკოზის დროს ეუთიროქსი გამოიყენება კომპლექსურ თერაპიაში თირეოსტატიკებთან ერთად ეუთირეოიდული მდგომარეობის მიღწევის შემდეგ. ყველა შემთხვევაში მკურნალობის ხანგრძლივობას განსაზღვრავს ექიმი.

გვერდითი მოვლენები:

ეუთიროქსის სწორი მიღებისას, ექიმის კონტროლის ქვეშ გვერდითი მოვლენები არ აღინიშნება.

პრეპარატისადმი ჰიპერმგრძნობელობის შემთხვევაში შეიძლება განვითარდეს ალერგიული რეაქციები.

უკუჩვენებები:

*მომატებული ინდივიდუალური მგრძნობელობა პრეპარატის მიმართ;

*არანამკურნალები თირეოტოქსიკოზი;

*მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტი, მწვავე მიოკარდიტი;

*არანამკურნალები თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში ჰიპოთირეოზის სამკურნალოდ დანიშნული პრეპარატის მიღება უნდა გაგრძელდეს. ორსულობის დროს საჭიროა პრეპარატის დოზის გაზრდა თიროქსინშემაკავშირებელი გლობულინის რაოდენობის მომატების გამო. თირეოიდული ჰორმონის რაოდენობა, რომელიც დედის რძეში გამოიყოფა ლაქტაციის პერიოდში (პრეპარატის მაღალი დოზებით მკურნალობის დროსაც კი) არ არის საკმარისი იმისთვის, რომ რაიმე დაზიანება გამოიწვიოს ბავშვში.

ორსულობის დროს ლევოთიროქსინის მიღება თირეოსტატიკურ საშუალებთან კომბინაციაში უკუნაჩვენებია, რადგანაც ამ დროს შესაძლოა საჭირო გახდეს თირეოსტატიკების დოზის გაზრდა. თირეოსტატიკები კი აღწევს რა პლაცენტაში, შეიძლება ნაყოფში ჰიპოთირეოზის განვითარება გამოიწვიოს. ლაქტაციის პერიოდში საჭიროა პრეპარატის სიფრთხილით გამოყენება, მკაცრად რეკომენდებულ დოზებში, ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ.

განსაკუთრებული მითითებები:

*პრეპარატის დანიშვნა სიფრთხილითაა საჭირო გულ-სისხლძარღვთა დაავადებებისას: გიდ (სტენოკარდია, ანამნეზში მიოკარდიუმის ინფარქტის არსებობა), ათეროსკლეროზი, არტერიული ჰიპერტენზია, არითმიები, შაქრიანი დიაბეტი, მძიმე ფორმის ხანგრძლივი ჰიპოთირეოზი, მალაბსორბციის სინდრომი (შესაძლოა საჭირო გახდეს დოზის კორექცია).

*ჰიპოფიზის დაზიანებით გამოწვეული ჰიპოთირეოზისას აუცილებელია იმის დადგენა, არის თუ არა თირკმელზედა ჯირკვლების ქერქის ერთდროული დაზიანება. ამ შემთხვევაში გლუკოკორტიკოიდებით ჩანაცვლებითი თერაპიის დაწყება უნდა მოხდეს ჰიპოთირეოზის თირეოიდული ჰორმონებით მკურნალობის დაწყებამდე, რათა თავიდან იქნას აცილებული თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობის განვითარება.

გავლენა ავტოსატრანსპორტო საშუალებებისა და მექანიზმების მართვაზე:

სწორად შერჩეული თერაპიული დოზის შემთხვევაში არავითარ გავლენას არ ახდენს.

ჭარბი დოზირება:

პრეპარატის დოზის გადაჭარბებისას ვითარდება თირეოტოქსიკოზისთვის დამახასიათებელი სიმპტომები: გულისცემის შეგრძნება, გულის რითმის დარღვევა, ტკივილი გულის არეში, მოუსვენრობა, ტრემორი, ძილის დარღვევა, მომატებული ოფლიანობა, მადის დაქვეითება სხეულის მასის დაქვეითება, დიარეა. სიმპტომების გამოხატვის მიხედვით ექიმის მიერ შეიძლება რეკომენდებულ იქნას პრეპარატის სადღეღამისო დოზის შემცირება, მკურნალობის შეწყვეტა რამდენიმე დღით, ბეტა-ადრენობლოკატორების დანიშვნა. გვერდითი მოვლენების გაქრობის შემდეგ მკურნალობა უნდა განახლდეს სიფრთხილით გაცილებით მცირე დოზებით.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ლევოთიროქსინი აძლიერებს არაპირდაპირი ანტიკოაგულანტების მოქმედებას, რის გამოც შესაძლებელია საჭირო გახდეს მათი დოზის შემცირება.

ლევოთიროქსინისა და ტრიციკლური ანტიდეპრესანტების ერთდორულმა მიღებამ შესაძლოა ანტიდეპრესანტების მოქმედების გაძლიერება გამოიწვიოს.

თირეოიდულმა ჰორმონებმა შესაძლებელია გაზარდონ მოთხოვნა ინსულინსა და პერორალურ ჰიპოგლიკემიურ პრეპარატებზე. სისხლში გლუკოზის დონის კონტროლი უფრო ხშირადაა რეკომენდული ლევოთიროქსინით მკურნალობის დაწყებისას და ასევე მისი დოზის შეცვლისას.

ლევოთიროქსინი აქვეითებს საგულე გლიკოზიდების მოქმედებას.

ქოლესტირამინი, ქოლესტიპოლი და ალუმინის ჰიდროჟანგი აფერხებს ლევოთიროქსინის შეწოვას ნაწლავში, რის შედეგადაც მცირდება ლევოთიროქსინის კონცენტრაცია პლაზმაში.

ანაბოლური სტეროიდების, ასპარაგინაზის, ტამოქსიფენის ერთდროული მიღებისას შესაძლოა ფარმაკოკინეტიკური ურთიერთქმედება ცილებთან შეკავშირების დონეზე.

ფენიტოინის, სალიცილატების, კლოფიბრატის, ფუროსემიდის დიდი დოზებით ერთდროული გამოყენებისას იზრდება თავისუფალი ლევოთიროქსინის დონე სისხლის პლაზმაში.

ესტროგენშემცველი პრეპარატების მიღება ზრდის თიროქსინშემაკავშირებელი გლობულინის რაოდენობას, რამაც შეიძლება ზოგიერთ პაციენტში ლევოთიროქსინზე მოთხოვნილება გაზარდოს.

ლევოთიროქსინთან ერთდროული მიღებისას სომატოტროპინმა შესაძლოა დააჩქაროს ეპიფიზარული ზრდის ზონების დახურვა.

ფენობარბიტალის, კარბამაზეპინის და რიფამპიცინის მიღებამ შეიძლება გაზარდოს ლევოთიროქსინის კლირენსი და საჭირო გახდეს ლევოთიროქსინის დოზის გაზრდა.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

LETROZOLE

მწარმოებელი: ეგისი

მოქმედი ნივთიერება: ლეტროზოლი.

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი;

სიმსივნის საწინააღმდეგო მოქმედების მქონე სხვა ჯგუფის საშუალებები  პრეპარატები ანტიესტროგენული აქტივობით

ამ პრეპარატის აქტიურ ნივთიერებას წარმოადგენს ლეტროზოლი.

1ტაბ.

ლეტროზოლი ......................  2,5 მგ.

დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზას მონოჰიდრატი, მიკროკრისტალური ცელულოზა, სიმინდის პრეჟელატინიზირებული სახამებელი, ნატრიუმის სახამებელგლიკოლატი (A ტიპის), მაგნიუმის სტეარატი, სილიციუმის დიოქსიდი კოლოიდური, ჰიპრომელოზა, ტალკი, მაკროგოლი 8000, ტიტანის დიოქსიდი, რკინის ოქსიდი ყვითელი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ლეტროზოლი, ეტრუზილის აქტიური კომპონენტი, მიეკუთვნება ე.წ. არომატაზას ინჰიბიტორების ნივთიერებათა ჯგუფს. სარძევე ჯირკვლის კიბოს მკურნალობისას იგი გამოიყენება, როგორც ჰორმონული (ან ,,ენდოკრინული’’) საშუალება. სარძევე ჯირკვლის კიბოს ზრდა ხშირად სტიმულირდება ესტროგენით – ქალის სასქესო ჰორმონით. ლეტროზოლი ამცირებს ესტროგენის დონეს, ახდენს მის სინთეზში მონაწილე ფერმენტის (არომატაზას) ბლოკირებას. ამის შედეგად, სიმსივნის უჯრედების ზედა და/ან ორგანიზმის სხვა ქსოვილებში მათი გავრცელება ფერხდება და წყდება. ლეტროზოლი გამოიყენება სარძევე ჯირკვლის კიბოს რეციდივის განვითარების პროფილაქტიკის მიზნითაც. მისი გამოყენება შესაძლებელია ტამოქსიფენით 5 წლიანი მკურნალობის ან სარძევე ჯირკვალზე ჩატარებული ქირურგიული ოპერაციის შემდეგ, როგორც პირველადი საშუალება. ლეტროზოლი, ასევე გამოიყენება დაავადების დაგვიანებული სტადიის მქონე პაციენტებში ორგანიზმის სხვა ქსოვილებში სარძევე ჯირკვლის სიმსივნის გავრცელების პროფილაქტიკის მიზნით.

ჩვენებები:

ლეტროზოლი გამოიყენება მხოლოდ შემდეგ შემთხვევებში:

-სარძევე ჯირკვლის კიბო, რომელსაც გააჩნია რეცეპტორები ესტროგენების მიმართ;

-მხოლოდ მენოპაუზის შემდგომ პერიოდში, ანუ მენსტრუალური ციკლის შეწყვეტის შემდეგ.

მიღების წესები და დოზები:

ყოველთვის მიიღეთ ეტრუზილი მკაცრად ექიმის დანიშნულებით. თუ თქვენ არ ხართ რამეში დარწმუნებული, აუცილებლად მიიღეთ ექიმის ან ფარმაცევტის კონსულტაცია.

ტაბლეტის გადაყლაპვა ხდება მთლიანად, წყლის ან სხვა სითხის დაყოლებით. ჩვეულებრივ, დღეში გამოიყენება ერთი ტაბლეტი.

ასაკოვანი, ასევე თირკმელების ფუნქციის მსუბუქი დარღვევების მქონე პაციენტები დოზის დაზუსტებას არ საჭიროებენ.

გვერდითი მოვლენები:

სხვა სამკურნალო პრეპარატების მსგავსად, ეტრუზილმა შეიძლება გამოიწვიოს გვერდითი ეფექტები, თუმცა ისინი არ ვითარდება ყველა პაციენტში.

ამ გვერდითი ეფექტების უმრავლესობა ატარებს მცირე ან ზომიერ ინტენსივობას და ჩვეულებრივ, გაივლის მკურნალობის დაწყების რამოდენიმე დღის ან კვირის შემდეგ.

ისეთი გვერდითი ეფექტები, როგორიც არის მაგალითად, წამოხურება, თმის ცვენა ან საშოდან სისხლდენა, შესაძლებელია გამოწვეული იყოს ორგანიზმში ესტროგენების არარსებობით.

უკუჩვენება:

- ალერგია (ჰიპერმგრძნობელობა) ლეტროზოლის ან პრეპარატი ეტრუზილის სხვა ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ (იხილეთ ნაწილი 6 ,,რას შეიცავს პრეპარატი ეტრუზილი’’);

-თუ თქვენ კიდევ გაქვთ მენსტრუალური ციკლი, ჯერ არ გაგივლიათ მენოპაუზის პერიოდი;

-ორსულობა;

-ლაქტაციის პერიოდი

პრეპარატი ეტრუზილის გამოყენება მოითხოვს განსაკუთრებულ სიფრთხილეს

თუ თქვენ გაწუხებთ დაავადებები ან დარღვევები, რომელიც მოქმედებს ღვიძლსა და თირკმელებზე;

თუ თქვენ გაწუხებთ ოსტეოპოროზი ან გადატანილი გაქვთ ძვლების მოტეხილობა;

ორგანიზმში ესტროგენის დონის შემცირებასთან დაკავშირებით, ლეტროზოლმა შეიძლება გამოიწვიოს ძვლების გათხელება და სისუსტე (ოსტეოპოროზი). მკურნალობის დაწყებამდე, მკურნალობის დროს და შემდეგ ექიმმა შესაძლებელია დაგინიშნოთ ძვლების სიმკვრივის გაზომვა. ძვლების სისუსტის თავიდან აცილების ან მკურნალობის მიზნით ექიმი დაგინიშნავთ შესაბამის სამკურნალო საშუალებას.

თუ თქვენ გაწუხებთ ზემოთ ჩამოთვლილი მდგომარეობებიდან რომელიმე, ამ სამკურნალო საშუალების გამოყენებამდე მიმართეთ ექიმს:

ბავშვები და მოზარდები (18 წლამდე);

ლეტროზოლი არ გამოიყენება ბავშვებში და მოზარდებში;

ხანდაზმული პაციენტები (65 წელზე უფროსი ასაკი);

65 წლის ან მეტი ასაკის პირებში ლეტროზოლი გამოიყენება იმავე დოზით, როგორც სხვა პირებში.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ლეტროზოლის გამოყენება დაუშვებელია ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში, ვინაიდან, მან შეიძლება ზიანი მიაყენოს ბავშვს.

თუ თქვენ გაქვთ ეჭვი რომ ხართ ორსულად, დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს. ლეტროზოლი გამოიყენება ქალებში, სარძევე ჯირკვლის კიბოს სამკურნალოდ, მხოლოდ პოსტმენოპაუზის პერიოდში. თუმცა, იმ შემთხვევაში, თუ პოსტმენოპაუზის მდგომარეობა დადგა ახლო წარსულში ან თვენ ხართ პერიმენოპაუზის მდგომარეობაში, ლეტროზოლის გამოყენებამდე ექიმმა თქვენთან უნდა განიხილოს ორსულობაზე ტესტის ჩატარების, ასევე კონტრაცეფციული საშუალებების გამოყენების აუცილებლობის საკითხი, ვინაიდან შესაძლებელია შენარჩუნებული იყოს დაორსულების შესაძლებლობა.

ნებისმიერი სამკურნალო საშუალების გამოყენებამდე მიიღეთ ექიმის ან ფარმაცევტის რჩევა.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირება

თუ თქვენ ჭარბად მიიღეთ პრეპარატი ეტრუზილი ან სხვა პირმა შეცდომით მიიღო თქვენი ტაბლეტი, დაუყოვნებლივ მიმართეთ დახმარებისათვის ექიმს, აფთიაქს ან საავადმყოფოს.

თუ თქვენ დაგავიწყდათ ეტრუზილის მიღება

გამოტოვებული დოზის ანაზღაურების მიზნით, არ მიიღოს ორმაგი დოზა. გამოტოვეთ დავიწყებული დოზა და შემდეგი დოზა მიიღეთ ჩვეულებრივ დროს.

თუ თქვენ შეწყვიტეთ პრეპარატი ეტრუზილის გამოყენება

არ შეწყვიტოთ პრეპარატი ეტრუზილის გამოყენება ექიმის რეკომენდაციის გარეშე, თუნდაც უკეთ იგრძნოთ თავი. ექიმი შეგატყობინებთ, რა პერიოდის განმავლობაში გაგრძელდება მკურნალობა. სამკურნალო საშუალების გამოყენება შესაძლებელია გაგრძელდეს რამოდენიმე თვის ან წლის განმავლობაში.

პრეპარატის გამოყენებასთან დაკავშირებული დამატებითი ინფორმაციის მისაღებად მიმართეთ ექიმს ან ფარმაცევტს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ლეტროზოლმა შეიძლება იმოქმედოს სხვა სამკურნალო საშუალებებზე. თავის მხრივ, მათ შეიძლება იმოქმედონ ლეტროზოლზე.

შეატყობინეთ ექიმს ან ფარმაცევტს ნებისმიერი, მათ შორის ურეცეპტოდ გასაცემი, სამკურნალო საშუალების შესახებ, რომელსაც თქვენ იყენებთ ან იყენებდით ახლო წარსულში.