საერთაშორისო დასახელება:

ESCITALOPRAM

მწარმოებელი: Nobelfarma Ilaç San. ve Tic. A.Ş.,თურქეთი

მოქმედი ნივთიერება: ესციტალოპრამი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიდეპრესანტები;  სეროტონინის უკუმიტაცების სელექტიური ინჰიბიტორები.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

20მგ შემოგარსული აბი #28

ესრამი 10 მგ შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს 10 მგ ესციტალოპრამის ექვივალენტურ ესციტალოპრამის ოქსალატსა და ტიტანის დიოქსიდს საღებავი ნივთიერების სახით.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

- ადრენორეცეპტორები, ჰისტამინური H1, მუსკარინული ქოლინერგული, ბენზოდიაზეპინური და ოპიოიდური რეცეპტორები. b–ესციტალოპრამი სეროტონინის (5-HT) უკუმიტაცების სელექტიური ინჰიბიტორია. 5-HT უკუმიტაცების ინჰიბირება მოქმედების ერთადერთი სავარაუდო მექანიზმია, რომელიც ესციტალოპრამის ფარმაკოლოგიურ და კლინიკურ ეფექტებს განაპირობებს. ესციტალოპრამს ძალიან დაბალი აფინენტურობა გააჩნია რიგი რეცეპტორების მიმართ, როგორებიცაა 5-HT1A, 5-HT2, DA D1 და D2 რეცეპტორები, α1-, α2-,

მიჩნეულია, რომ ესციტალოპრამის ანტიდეპრესანტული მექანიზმი დაკავშირებულია ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში (ცნს) სეროტონერგული აქტივობის გაძლიერებასთან, რაც გამოწვეულია სეროტონინის (5-HT) ცნს-ის ნეირონული უკუმიტაცების ინჰიბირებით. ცხოველებზე ჩატარებული in vitro და in vivo კვლევები ცხადჰყოფენ, რომ ესციტალოპრამი სეროტონინის უკუმიტაცების ძლიერ სელექტიური ინჰიბიტორია (SSRI), ნორეპინეფრინისა და დოფამინის ნეირონულ უკუმიტაცებაზე მინიმალური ეფექტით. ესციტალოპრამი სულ მცირე 100-ჯერ უფრო ძლიერია, ვიდრე R- ენანტიომერი 5-HT უკუმიტაცების ინჰიბირებასა და (5-HT) ნეირონული ინჰიბირების სიჩქარესთან მიმართებაში. ესციტალოპრამი ასევე არ უკავშირდება, ან ძალიან დაბალი აფინენტობა გააჩნია სხვადასხვა იონური არხების მიმართ, როგორიცაა Na+, K+,Cl- და Ca++ არხები. მუსკარინული, ჰისტამინერგულ და ადრენერგულ რეცეპტორებთან ანტაგონიზმს სავარაუდოდ უკავშირდება სხვა ფსიქოტროპული სამკურნალო საშუალებებისათვის დამახასიათებელი ანტიქოლინერგული, სედაციური და გულსისხლძარღვოვანი გვერდითი მოვლენები.

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა თითქმის სრულია და არ არის დამოკიდებული საკვების მიღებაზე. მაქსიმალური კონცენტრაციის მიღწევის საშუალო დრო (საშუალო Tmax) მრავალჯერადი დოზირებიდან 4 საათია.

ესციტალოპრამისა და მისი მთავარი მეტაბოლიტებისათვის პლაზმის ცილებთან შეკავშირება 80%-ზე დაბალია. ესციტალოპრამი მეტაბოლიზდება ღვიძლში დემეთილირებულ და დიდემეთილირებულ მეტაბოლიტებად. ორივე ფარმაკოლოგიურად აქტიურია.

ეს არის ხაზოვანი ფარმაკოკინეტიკა. წონასწორული პლაზმური დონე დაახლოებით ერთ კვირაში მიიღწევა. მრავალჯერადი დოზირების შემდეგ ნახევრადდაშლის პერიოდი T1/2 დახლოებით 30 სთ–ია. ხოლო პერორალური პლაზმური კლირენსი (Cloral) დაახლოებით არის 0.61 ლ/წთ. ესციტალოპრამი და ძირითადი მეტაბოლიტები გამოიყოფიან ღვიძლისა და თირკმლის გზებით, დოზის უდიდესი ნაწილი შარდში მეტაბოლიტების სახით გამოიყოფა

ჩვენებები:

მიღების წესები და დოზები:

ესრამი მიიღება დღეში ერთხელ, საკვებთან ერთად ან საკვების გარეშე. 20 მგ-ზე მეტი დღიური დოზის უსაფრთხოება არ არის დადგენილი.

ღრმა დეპრესიული ეპიზოდები :

ჩვეული დოზა არის 10 მგ დღეში ერთხელ. პაციენტის ინდივიდუალური შედეგის მიხედვით, დოზა შეიძლება, გაიზარდოს დღეში მაქსიმუმ 20 მგ-მდე. ანტიდეპრესანტული ეფექტის მისაღებად ჩვეულებრივ 2-4 კვირა არის საჭირო. სიმპტომების მოხსნის შემდეგ, შედეგის გასამყარებლად სულ მცირე 6 თვიანი მკურნალობა არის საჭირო.

პანიკური აშლილობანი აგორაფობიით ან აგორაფობიის გარეშე :

პირველი კვირის განმავლობაში რეკომენდებულია საწყისი დოზა 5 მგ, რომელიც შემდგომ შეიძლება, გაიზარდოს 10 მგ-მდე დღეში. დოზა კიდევ შეიძლება, გაიზარდოს დღეში მაქსიმუმ 20 მგ-მდე, პაციენტის პასუხის მიხედვით. მაქსიმალური ეფექტურობა მიიღწევა დაახლოებით 3 თვის შემდეგ. მკურნალობა რამდენიმე თვე გრძელდება.

სოციალური შფოთვა :

ჩვეული დოზა არის 10 მგ დღეში ერთხელ.

დოზა შემდგომში შეიძლება, გაიზარდოს მაქსიმუმ 20 მგ-მდე დღეში.

სოციალური შფოთვის დარღვევა დაავადებაა ქრონიკული მიმდინარეობით და შედეგის გასამყარებლად რეკომენდებულია 12 კვირიანი მკურნალობა.

გენერალიზებული შფოთვის დარღვევები :

საწყისი დოზა არის 10 მგ დღეში ერთხელ. დოზა შეიძლება, გაიზარდოს მაქსიმუმ 20 მგ-მდე დღეში.

გენერალიზებული შფოთვის დარღვევა დაავადებაა ქრონიკული მიმდინარეობით, და შედეგის გასამყარებლად რეკომენდებულია 12 კვირის მკურნალობა. მკურნალობის სარგებელი და დოზა რეგულარულად უნდა იქნეს შეფასებული.

ობსცესურ-კომპულსური აშლილობა :

საწყისი დოზა არის 10 მგ დღეში ერთხელ. დოზა შეიძლება, გაიზარდოს მაქსიმუმ 20 მგ-მდე დღეში.

ობსცესურ-კომპულსური აშლილობა ქრონიკული დაავადებაა და შედეგის გასამყარებლად რეკომენდებულია ხანგრძლივი მკურნალობა. მკურნალობის სარგებელი და დოზა რეგულარულად უნდა იქნეს შეფასებული.

ხანდაზმული პაციენტები ( > 65 წელი)

საწყისი მკურნალობა ხდება რეკომენდებული დოზის ნახევრით და უფრო დაბალი მაქსიმალური დოზებით.

ესციტალოპრამის ეფექტურობა სოციალური შფოთვის დარღვევებისას ხანდაზმულებში არ შესწავლილა.

ბავშვები და მოზარდები ( წელი)

ესრამი არ გამოიყენება 18 წლამდე ასაკის ბავშვებისა და მოზარდების მკურნალობისას.

თირკმლის დარღვეული ფუნქცია

პაციენტებში თირკმლის მსუბუქი ან ზომიერი უკმარისობით დოზის კორექცია საჭირო არ არის. სიფრთხილეა საჭირო პაციენტებში თირკმლის ფუნქციის მძიმე დარღვევებით (CLCR

ღვიძლის დარღვეული ფუნქცია

პაციენტებში ღვიძლის მსუბუქი ან ზომიერი დარღვევებით რეკომენდებულია დღეში 5 მგ საწყისი დოზა პირველი ორი კვირის განმავლობაში. დოზა შეიძლება, გაიზარდოს დღეში 10 მგ-მდე. განსაკუთრებული სიფრთხილეა საჭირო პაციენტებში ღვიძლის მძიმე უკმარისობით.

CYP2C19 სუსტი მეტაბოლიზატორი

პაციენტებში, რომლებიც CYP2C19-ის სუსტი მეტაბოლიზატორები არიან, რეკომენდებულია საწყისი დოზა 5 მგ დღეში მკურნალობის პირველი ორი კვირის განმავლობაში. დოზა შეიძლება, გაიზარდოს დღეში 10 მგ-მდე.

მკურნალობის შეწყვეტისას გამოვლენილი მოხსნის სიმპტომები

თავიდან უნდა ავიცილოთ უეაცრი შეწყვეტა. ესციტალოპრამით მკურნალობის შეწყვეტისას მოხსნის სიმპტომების განვითარების რისკის შემცირების მიზნით დოზა თანდათანობით უნდა შემცირდეს სულ მცირე ერთი ან ორი კვირის განმავლობაში.

გვერდითი მოვლენები:

გვერდითი მოვლენები ყველაზე ხშირია მკურნალობის პირველი ან ორი კვირის განმავლობაში და ჩვეულებრივ მცირდებიან მკურნალობის გაგრძელებისას.

სუმსი-ს (სეროტონინის უკუმიტაცების სელექტიური ინჰიბიტორი) მოხსნა (განსაკუთრებით უეცარი) ხშირად იწვევს მოხსნის სიმპტომებს. მოხსნის სიმპტომები არ უჩვენებს იმას, რომ ანტიდეპრესანტები იწვევენ დამოკიდებულებას.

ორმაგი, ბრმა პლაცებოკონტროლირებულ კლინიკურ კვლევაში ესციტალოპრამის გამოყენებისას აღინიშნებოდა შემდეგი გვერდითი მოვლენები:

მეტაბოლიზმისა და კვების დარღვევები: ხშირი ( > %1,

ფსიქიატრიული დარღვევები: ხშირი ( > %1,

ნერვული სისტემის დარღვევები: ძალიან ხშირი (>%10) თავის ტკივილი, ხშირი ( > %1, %0.1,

სუნთქვის, გულმკერდის და შუასაყარის მხრივ დარღვევები: ხშირი ( > %1,

კუჭ-ნაწლავის დარღვევები: ძალიან ხშირი (>%10) გულისრევა, ხშირი ( > %1,

კანისა და კანქვეშა ქსოვილების დარღვევები: ხშირი ( > %1,

რეპროდუქციული სისტემისა და სარძევე ჯირკვლების დარღვევები: ხშირი ( > %1,

ზოგადი დარღვევები: ხშირი ( > %1,

ორთოსტატული ჰიპოტენზია აღინიშნება, როგორც სუმსის გვერდითი მოვლენა გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ.

ნებისმიერი არასასურველი მოვლენის შემჩნევისას კონსულტაციისთვის მიმართეთ ექიმს.

უკუჩვენება:

ესრამის შემოგარსული ტაბლეტები უკუნაჩვენებია პაციენტებში ესციტალოპრამის ან პრეპარატის ნებისმიერი კომპონენტის მიმართ ჰიპერმგრძნობელობით.

პაციენტებში, მონოამინოქსიდაზას ინჰიბიტორების გამოყენებისას პრეპარატის მიღება უკუნაჩვენებია.

თანმხლები გამოყენება პაციენტებში, რომლებიც პიმოზიდს ღებულობენ, უკუნაჩვენებია.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულებისა და ლაქტაციის პერიოდში ესციტალოპრამის კლინიკური უსაფრთხოების მონაცემები შეზღუდულია.

ესციტალოპრამი ორსულობის დროს გამოიყენება მხოლოდ აუცილებლობის შემთხვევაში და მხოლოდ მას შემდეგ, რაც სათანადოდ შეფასდება რისკი/სარგებელის თანაფარდობა.

ესციტალოპრამის დედის რძეში გამოყოფა მოსალოდნელია. ამიტომ მკურნალობის დროს ძუძუთი კვება რეკომენდებული არ არის.

განსაკუთრებული მითითებები:

ბავშვებსა და მოზარდებში ჩატარებულ ხანმოკლე კვლევებში ანტიდეპრესანტებმა სუიციდური აზროვნებისა და ქცევის (სუიციდალობა) რისკი გაზარდეს. მკურნალობის დაწყებისას, აუცილებელია პაციენტებზე სათანადო მეთვალყურეობა, კლინიკური გაუარესების, სუიციდალობის, ან ქცევის უჩვეულო ცვლილებების გამო, განსაკუთრებით მკურნალობის კურსის პირველი რამდენიმე თვის განმავლობაში, ან დოზირების შეცვლისას, დოზის მომატების ან დაკლების დროს. ოჯახები და მომვლელები გაფრთხილებულნი უნდა იყვენენ მუდმივად დააკვირდნენ და ეკონტაქტონ პაციენტს.

ესციტალოპრამის გამოყენება 18 წლამდე ასაკის ბავშვებში არ არის რეკომენდებული.

სუმსი-ს (სეროტონინის უკუმიტაცების სელექტიური ინჰიბიტორი) თერაპიული ჯგუფისათვის გამოიყენება შემდეგი განსაკუთრებული მითითებანი:

პარადოქსული შფოთვა:

ანტიდეპრესანტებით მკურნალობის დასაწყისში, ზოგიერთ პაციენტს პანიკური აშლილობებით, შეიძლება აღენიშნებოდეს შფოთვის სიმპტომების მომატება. ეს პარადოქსული მოვლენა ჩვეულებრივ მკურნალობის გაგრძელებისას ორი კვირის განმავლობაში გაივლის. ანქსიოგენური ეფექტის ალბათობის შესამცირებლად რეკომენდებულია დაბალი დოზებით დაწყება.

კრუნჩხვები

კრუნჩხვების განვითარების შემთხვევაში, პრეპარატი უნდა მოიხსნას ნებისმიერ პაციენტში. პაციენტებში არასტაბილური ეპილეფსიით სუმსი არ გამოიყენება და პაციენტები კონტროლირებული ეპილეფსიით საჭიროებენ მონიტორინგს. თუ აღინიშნება კრუნჩხვების სიხშირის მომატება, სუმსი უნდა მოიხსნას.

მანია

სუმსი სიფრთხილით გამოიყენება მანია/ჰიპომანიის ისტორიით. მანიაკალურ ფაზაში შესვლისას სუმსი უნდა მოიხსნას ნებისმიერ პაციენტში.

დიაბეტი

პაციენტებში დიაბეტით, სუმსით მკურნალობამ შეიძლება, შეცვალოს გლიკემიური კონტროლი (ჰიპოგლიკემია ან ჰიპერგლიკემია). საჭირო იქნება ინსულინის და/ან პერორალური ჰიპოგლიკემიური საშუალებების დოზირების კორექცია.

სუიციდი

სუმსი (სეროტონინის უკუმიტაცების სელექტიური ინჰიბიტორი) სუიციდისა და აჟიტირების მომატებულ რისკთან არის დაკავშირებული. მკურნალობის პირველი რამდენიმე ან მეტი კვირის განმავლობაში აუცილებელია პაციენტის მონიტორინგი.

ჰიპონატრიემია:

ჰიპონატრიემია, გამოწვეული ანტიდიურეზული ჰორმონის სეკრეციის დარღვევის, იშვიათად აღინიშნება სუმსის გამოყენების დროს. სიფრთხილეა საჭირო რისკის ქვეშ მყოფ პაციენტებში, როგორებიც არიან ხანდაზმულები, ციროზის მქონე პაციენტები ან პაციენტები, რომლებიც ღებულობენ ჰიპონატრიემიის გამომწვევ სამკურნალო საშუალებებს.

სისხლდენები:

სუმსის გამოყენების დროს შეიძლება აღინიშნებოდეს სისხლჩაქცევები კანში, როგორებიცაა ექკიმოზები და პურპურა. სიფრთხილეა საჭირო პაციენტებში, რომლებიც სუმსის ღებულობენ, განსაკუთრებით პერორალურ ანტიკოაგულანტებთან (მაგ. ატიპიური ანტიფსიქოზური საშუალებები და ფენოთიაზინები, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები, აცეტილსალიცილის მჟავა და არასტეროიდული ანთებისსაწინააღმდეგო პრეპარატები, ტიკლოპიდინი და დიპირიდამოლი) ერთად გამოყენებისას, ასევე პაციენტებში სისხლდენებისადმი მიდრეკილებით.

ელექტროკონვულსიური თერაპია:

სუმსისა და ელექტროკონვულსიური თერაპიის ერთად გამოყენების შეზღუდული კლინიკური გამოცდილება არსებობს, ამიტომ სიფრთხილეა საჭირო.

მაო -A-s შექცევადი, სელექტიური ინჰიბიტორები:

ესციტალოპრამისა და მაო -A ინჰიბიტორების კომბინაცია ჩვეულებრივ რეკომენდებული არ არის სეროტონინის სინდრომის განვითარების რისკის არსებობის გამო. აგრეთვე, როგორც თანმხლები მკურნალობა არასელექტიურ, შეუქცევად მაო-ინჰიბიტოებთან ერთად.

სეროტონინის სინდრომი :

სიფრთხილეა საჭირო ესციტალოპრამის გამოყენებისას სეროტონინერგული მოქმედების მქონე სამკურნალო საშუალებებთან ერთად, როგორიცაა სუმატრიპტანი და სხვა ტრიპტანი, ტრამადოლი და ტრიპტოფანი. იშვიათ შემთხვევებში, სეროტონინის სინდრომი აღინიშნება პაციენტებში, რომლებიც სუმსს ღებულობენ სეროტონერგულ სამკურნალო საშუალებებთან ერთად. ამ მდგომარეობის განვითარებაზე შეიძლება, მიუთითებდეს სიმპტომთა კომბინაცია, როგორებიცაა აჟიტირება, ტრემორი, მიოკლონუსი და ჰიპერთერმია. ამ შემთხვევაში სუმსით და სეროტონინერგული სამკურნალო საშუალებებით მკურნალობა დაუყოვნებლივ უნდა შეწყდეს და დაიწყოს სიმპტომური მკურნალობა.

კრაზანა

კრაზანას (Hypericum perforatum) შემცველ მცენარეულ საშუალებებთან სუმსის კომბინირებამ შეიძლება, გაზრადოს გვერდითი მოვლენების განვითარების სიხშირე.

მოხსნის სიმპტომები მკურნალობის შეწყვეტის დროს :

ესციტალოპრამით მკურნალობის შეწყვეტისას, მოხსნის სიმპტომების განვითარების რისკის შესამცირებლად დოზა თანდათანობით უნდა შემცირდეს სულ მცირე ერთი ან ორი კვირის განმავლობაში.

კორონარული დაავადება :

შეზღუდული კლინიკური გამოცდილების გამო, პაციენტებში კორონარული დაავადებით სიფრთხილეა საჭირო.

ხანდაზმულებში გამოყენება :

ესციტალოპრამი ხანდაზმულებში, ახალგაზრდებთან შედარებით უფრო ნელა გამოიყოფა. სისტემური ექსპოზიცია (AUC) 50%-ით უფრო მაღალია ხანდაზმულებში, ახალგაზრდა ჯანმრთელ მოხალისეებთან შედარებით.

ხანდაზმული პაციენტები (> 65 წელი) :

მიზანშეწონილია მკურნალობის დაწყება რეკომენდებული ჩვეული დოზის ნახევრით და უფრო დაბალი მაქსიმალური დოზით.

სოციალური შფოთვის აშლილობის დროს ესციტალოპრამის ეფექტურობა ხანდაზმულ პაციენტებში შესწავლილი არ არის.

ბავშვებში გამოყენება :

ბავშვთა პოპულაციაში უსაფრთხოება და ეფექტურობა დადგენილი არ არის.

გაგრძელება

სახელი, გვარი ^*

მიმართულება ^*
აირჩიე

კლინიკა ^*
აირჩიე

საერთაშორისო დასახელება:

SIMETHICONE

მწარმოებელი: BERLIN-CHEMIE/MENARINI GROUP

მოქმედი ნივთიერება: სიმეტიკონი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

მეტეორიზმის საწინააღმდეგო საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 25 ც.

1 კაფს.

სიმეტიკონი .................  40 მგ

ვრცლად მეტსილი(დოზირება, მიღების წესი განსხვავებული)

საერთაშორისო დასახელება:

DISULFIRAM

მწარმოებელი: SANOFI AVENTIS

მოქმედი ნივთიერება: დისულფირამი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ალკოჰოლური დამოკიდებულების სამკურნალო საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

დისულფირამი ....................        500 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

პოვიდონი - 15 მგ, კარბოქსიმეთილცელულოზას ნატრიუმის მარილი - 16.25 მგ; მაგნიუმის სტეარატი - 0.7 მგ; მიკროკრისტალური ცელულოზა - 158.05 მგ; გამოხდილი წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

დისულფირამი წარმოადგენს ალკოჰოლური დამოკიდებულების სამკურნალო საშუალებას. იგი იწვევს სხვადასხვა ფერმენტების, კერძოდ ეთილის სპირტის მეტაბოლიზმში მონაწილე - აცეტალდეჰიდ-დეჰიდროგენაზას ინჰიბირებას, რის შედეგადაც ადგილი აქვს ეთილის სპირტის მეტაბოლიტის აცეტალდეჰიდის კონცენტრაციის მომატებას, რომლისთვისაც დამახასიათებელია მთელი რიგი არასასურველი ეფექტები: სახის ჰიპერემია, გულისრევა და ღებინება, ტაქიკარდია, არტერიული წნევის დაქვეითება. აღნიშნული მოვლენების გამო, ალკოჰოლის მიღებას წამლის გამოყენების შემდეგ მეტად არასასიამოვნო და ძნელად გადასატანი.

ფარმაკოკინეტიკა:

პრეპარატის პერორალურად მიღების შემდეგ აღინიშნება მისი სწრაფი, მაგრამ არასრული აბსორბციის პროცესი, 70-დან 90%-მდე კუჭნაწლავის ტრაქტიდან. იგი სწრაფად მეტაბოლიზდება, აღდგება დიეთილ-დითიოკარბამატამდე, რომელიც თვითონვე გამოიყოფა გლუკურონ-კონიუგატის სახით ან ტრანსფორმირდება დიეთილამინად და გოგირდნახშირბადად, რომლის ნაწილი (4-53%) გამოიყოფა ფილტვების საშუალებით.

მაქსიმალური თერაპიული  ეფექტი აღინიშნება ესპერალის პერორალური მიღებიდან 12 სთ-ის შემდეგ და გრძელდება 10-14 დღის განმავლობაში პრეპარატის  მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ.

ჩვენებები:

• ქრონიკული ალკოჰოლიზმის მკურნალობის პროცესში რეციდივების პროფილაქტიკა.

მიღების წესი და დოზირება:

სტანდარტული დოზა: მკურნალობის დასაწყისში ინიშნება 1 ტაბ. დღეში. შემდგომში დოზა თანდათან მცირდება 1/2 ან 1/4 ტაბ-მდე დღეში. ესპერალის ტაბლეტებს იღებენ დილას საუზმის დროს ალკოჰოლის გარეშე.

გვერდითი მოვლენები:

დისულფირამით გამოწვეული:

- პირში ლითონის გემოს შეგრძნება;

- არასასიამოვნო სუნი ავადმყოფებში კოლოსტომიით (გამოწვეული გოგირდნახშირბადით);

- ჰეპატიტის იშვიათი შემთხვევები;

- ქვედა კიდურების პოლინევრიტი, მხედველობის ნერვის ნევრიტი;

- ნეიროფსიქიკური მოშლილობები, მეხსიერების დაქვეითება, გონების დაბინდვა, დეზორიენტაცია, ასთენია.

- თავის ტკივილი;

- კანის ალერგიული რეაქციები.

დისულფირამ-ეთილის სპირტის კომბინაციით გამოწვეული:

აღწერილია სუნთქვის დათრგუნვის, დეპრესიის, გულ-სისხლძარღვთა კოლაფსის, გულის რითმის დარღვევის ან მწვავე სტენოკარდიის შემთხვევები, იშვიათად მიოკარდიუმის  ინფარქტი ლეტალური გამოსავლით, აგრეთვე ნევროლოგიური დარღვევები: ტვინის შეშუპება, მენინგეალური სისხლდენები, კონვულსიები.

უკუჩვენებები:

*მომატებული მგრძნობელობა დისულფირამის მიმართ;

*ღვიძლის ფუნციის მოშლილობა;

*შაქრიანი  დიაბეტი;

*ნეიროფსიქიკური დარღვევები, ეპილეფსია;

*გულის იშემიური დავადება;

*ალკოჰოლის ან ალკოჰოლური სასმელების მიღება 24 სთ-ის განმავლობაში;

*ორსულობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

პრეპარატის უსაფრთხოება ორსულობის და ლაქტაციის პერიოდში არ არის დადგენილი, რის გამოც ესპერალის მიღება ამ დროს ნებადართული  არ არის.

არ არსებობს მონაცემები პრეპარატის უარყოფითი მოქმედების შესახებ. ავტოტრანსპორტის მძღოლებში და იმ პირებში, რომელთა მუშაობა ტექნიკასთან მოითხოვს გაძლიერებულ ყურადღებას.

განსაკუთრებული მითითებები:

*დისულფირამი სიფრთხილით ენიშნება თირკმელების უკმარისობით, ჰიპოთირეოდიზმით, ღვიძლისა და სასუნთქი სისტემის დაავადების მქონე პირებს.

ჭარბი დოზირება:

კომბინაცია-დისულფირამ-ეთანოლი (ძირითადად სუიციდის მიზნით) იწვევს კომას ან დათრგუნვის სინდრომს, გულ-სისხლძარღვთა კოლაფსს, ზოგიერთ შემთხვევებში - ნევროლოგიური გართულებებით.

მკურნალობა სიმპტომურია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

წინააღმდეგნაჩვენები კომბინაციები:

- ალკოჰოლი: რეაქცია (წამოხურება, ერითემა, ღებინება, ტაქიკარდია). საჭიროა სპირტიანი სასმელებისაგან და სპირტის შემცველი სამკურნალო საშუალებებისაგან თავის შეკავება.

არასასურველი კომბინაციები:

- იზონიაზიდი: მოძრაობის და კოორდინაციის დარღვევა.

- ნიტრო-5-იმიდაზოლები (მეტრონიდაზოლი, ორნიდაზოლი, სეკნიდაზოლი, ტინიდაზოლი): მწვავე თეთრი ცხელება, გონების დაბინდვა.

- ფენიტოინი: ტოქსიკური სიმპტომებით მიმდინარე (მისი მეტაბოლიზმის დათრგუნვა) ფენიტოინის რაოდენობის სწრაფი მომატება პლაზმაში.

იმ შემთხვევაში, როდესაც აღნიშნული კომბინაცია გარდაუვალია, საჭიროა ავადმყოფებზე კლინიკური დაკვირვება და პლაზმაში პრეპარატის კონცენტრაციის კონტროლი დისულფირამით როგორც მკურნალობის პროცესში, ასევე მკურნალობის შემდგომ პერიოდში.

კომბინაციები, რომლებიც სიფრთხილეს მოითხოვს:

- ვარფარინი (სხვა პერორალურ ანტიკოაგულანტებზე ექსტრაპოლაციით): პერორალური ანტიკოაგულანტების მოქმედების ეფექტის გაძლიერება და სისხლდენის საშიშროება (ღვიძლში ვარფარინის დაშლის პროცესის დაქვეითება). ამ დროს რეკომენდებულია სისხლში პროთრომბინის დონის უფრო ხშირი კონტროლი და ანტიკოაგულანტების დოზის კორექცია, 8 დღის განმავლობაში დისულფირამით მკურნალობის შეწყვეტის შემდეგ.

- თეოფილინი: დისულფირამი აინჰიბირებს თეოფილინის მეტაბოლიზმს, რის გამოც თეოფილინის დოზის კორექცია (დოზის დაქვეითება) ხდება დაავადების კლინიკური სიმპტომებისა და სისხლის პლაზმაში პრეპარტის კონცენტრაციაზე დამოკიდებულებით.

- ბენზოდიაზეპინები: დისულფირამი ბენზოდიაზეპინების ჟანგვითი მეტაბოლიზმის ინჰიბირების გზით აძლიერებს მათ სედატიურ ეფექტს (განსაკუთრებით ქლორდიაზეპოქსიდის და დიაზეპამის). ბენზოდიაზეპინის დოზის კორექცია ხდება დაავადების კლინიკური სიმპტომების შესაბამისად.

- ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები: იმ შემთხვევაში, როდესაც დისულფირამით მკურნალობის შემდეგ ავადმყოფები იღებენ სპირტიან სასმელებს, ადგილი აქვს ალკოჰოლზე არასასურველი რეაქციების გაძლიერებას.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო სახელწოდება:

Desloratadine

მწარმოებელი:“ბეილი-კრეატის ლაბორატორია”, საფრანგეთი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ყოველი შემოგარსული ტაბლეტი შეიცავს

აქტიური ნივთიერება:

დეზლორატადინი ............................  5 მგ

დამხმარე ნივთიერებები: ლაქტოზა, სიმინდის სახამებელი, მაგნიუმის სტეარატი.

კლინიკურ–ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

სისტემური გამოყენების ანტიჰისტამინური საშუალებები.

H1-ჰისტამინური რეცეპტორების ბლოკატორი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ფარმაკოდინამიკა

ესლოტინს გააჩნია ანტიჰისტამინური, ანტიალერგიული და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება, არ იწვევს ძილიანობას. შიგნით მიღებისას დეზლორატადინი (ლორატადინის პირველადი აქტიური მეტაბოლიტი) სელექციურად აბლოკირებს პერიფერიულ H₁-ჰისტამინურ რეცეპტორებს. თრგუნავს ციტოსტატური რეაქციების კასკადს: პროანთებითი ციტოკინების, მათ შორის, ინტერლეიკინი-4 (ილ-4), ინტერლეიკინი-6 (ილ-6), ინტერლეიკინი-8 (ილ-8), ინტერლეიკინი-13 (ილ-13), აგრეთვე, RANTES ტიპის პროანთებითი ქემოკინების გამოყოფას, აქტივირებული პოლიმორფულბირთვული ნეიტროფილების მიერ სუპეროქსიდური ანიონების პროდუქციას, ეოზინოფილების ადჰეზიას და ქემოტაქსისს, ადჰეზიის მოლეკულების, მათ შორის, P-სელექტინის ექსპრესიას, D2 პროსტაგლანდინის და C4 ლეიკოტრიენის IgE–თი განპირობებულ ჰისტამინის გამოყოფას.

ფარმაკოკინეტიკა:

პრეპარატი კარგად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა დაახლოებით 3 საათის შემდეგ. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 27 საათს. ბიოშეღწევადობა მიღებული დოზის პროპორციულია (5-დან 20 მგ-მდე დოზის დიაპაზონში). არ გადის ჰემატო-ენცეფალურ ბარიერს, გადალახავს პლაცენტარულ ბარიერს და გამოიყოფა დედის რძეში.

გამოყენების ჩვენებები:

- სეზონური პოლინოზი და წლის განმავლობაში არსებული ალერგიული რინიტი (ცემინების, ცხვირიდან ლორწოს გამოყოფის, ცხვირის გაჭედვის და ქავილის, ცრემლდენის, თვალების ქავილის და სიწითლის მოხსნის ან შემსუბუქების მიზნით);

- ქრონიკული იდიოპათიური ჭინჭრის ციება (კანის ქავილის და გამონაყარის შემცირების და გაქრობის მიზნით).

უკუჩვენებები:

- ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ;

- ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი.

გვერდითი მოქმედება:

მომატებული დაღლილობა, პირის სიმშრალე, თავის ტკივილი.

ძალიან იშვიათად – ტაქიკარდია, გულისცემის შეგრძნება, ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის მომატება, ბილირუბინის კონცენტრაციის მომატება, ალერგიული რეაქციები, ანაფილაქსიის და გამონაყარის ჩათვლით.

მიღების წესი და დოზები:

ესლოტინი მიიღება შიგნით, კვების რეჟიმის მიუხედავად, დოზით 5 მგ დღე-ღამეში 1-ჯერ.

ტაბლეტი უნდა გადაიყლაპოს მთლიანად, დაუღეჭავად, წყლის მიყოლებით.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: გვერდითი რეაქციების გამოვლენის გაძლიერება.

მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა აქტივირებული ნახშირის შემდგომი მიღებით, საჭიროებისამებრ – სიმპტომური თერაპია. ჰემოდიალიზი არაეფექტურია. პერიტონეალური დიალიზის ეფექტურობა არ არის დადგენილი.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

კეტოკონაზოლთან, ერითრომიცინთან, აზითრომიცინთან, ფლუოქსეტინთან, ციმეტიდინთან დეზლორატადინის მრავალჯერადი ერთობლივი გამოყენების დროს წამლისმიერი ურთიერთქმედების შესწავლისას არ გამოვლენილა პლაზმაში დეზლორატადინის კონცენტრაციის კლინიკურად მნიშვნელოვანი ცვლილებები.

პრეპარატის საკვებთან ერთად მიღება გავლენას არ ახდენს ორგანიზმში დეზლორატადინის განაწილებაზე.

დეზლორატადინი არ აძლიერებს ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე ალკოჰოლის მოქმედებას.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება თირკმლის მწვავე უკმარისობის მქონე პაციენტებში.

პრეპარატის გამოყენება პედიატრიაში:

გამოყენება შესაძლებელია ექიმის დანიშნულებით.

ზემოქმედება ავტომობილებისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე:

ესლოტინი გავლენას არ ახდენს ავტომობილების მართვისა და ისეთი სამუშაოების შესრულების უნარზე, რომლებიც საჭიროებენ ფსიქომოტორული რეაქციების სისწრაფეს.

შენახვის წესი:

ინახება არაუმეტეს 25°C-ზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი წარმოების თარიღიდან.

პრეპარატი არ გამოიყენება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის წესი:

გაიცემა ურეცეპტოდ.

საერთაშორისო დასახელება:

Desloratadine

მწარმოებელი: “ლაბორატორიოს ბასი – ინდუსტრია ფარმაცეუტიკა ს.ა.”-ს მიერ, პორტუგალია

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შიგნით მისაღები სიროფი.

აღწერილობა: ნარინჯისფერი ბლანტი სითხე ტკბილი გემოთი.

სიროფის 5 მლ შეიცავს:

აქტიური ნივთიერება:

დეზლორატადინი ....................  2,5 მგ

დამხმარე ნივთიერებები: საქაროზა, გლიცერინი, ნატრიუმის მეთილჰიდროქსიბენზოატი, ნატრიუმის პროპილჰიდროქსიბენზოატი, პროპილენგლიკოლი, ლიმონმჟავას მონოჰიდრატი, არომატიზატორი “ფორთოხალი”, ყვითელი სანსეტი (E 110), გასუფთავებული წყალი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

სისტემური გამოყენების ანტიჰისტამინური საშუალებები.

H1-ჰისტამინური რეცეპტორების ბლოკატორი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

ფარმაკოდინამიკა

ესლოტინს გააჩნია ანტიჰისტამინური, ანტიალერგიული და ანთების საწინააღმდეგო მოქმედება, არ იწვევს ძილიანობას. შიგნით მიღებისას დეზლორატადინი (ლორატადინის პირველადი აქტიური მეტაბოლიტი) სელექციურად აბლოკირებს პერიფერიულ H1-ჰისტამინურ რეცეპტორებს. თრგუნავს ციტოსტატური რეაქციების კასკადს: პროანთებითი ციტოკინების, მათ შორის, ინტერლეიკინი-4 (ილ-4), ინტერლეიკინი-6 (ილ-6), ინტერლეიკინი-8 (ილ-8), ინტერლეიკინი-13 (ილ-13), აგრეთვე, RANTES  ტიპის პროანთებითი ქემოკინების გამოყოფას, აქტივირებული პოლიმორფულბირთვული ნეიტროფილების მიერ სუპეროქსიდური ანიონების პროდუქციას, ეოზინოფილების ადჰეზიას და ქემოტაქსისს, ადჰეზიის მოლეკულების, მათ შორის, P-სელექტინის ექსპრესიას, ჰისტამინის, D2 პროსტაგლანდინის და C4 ლეიკოტრიენის IgE-თი განპირობებულ გამოყოფას.

ფარმაკოკინეტიკა:

პრეპარატი კარგად აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან, პლაზმაში მაქსიმალური კონცენტრაცია მიიღწევა დაახლოებით 3 საათის შემდეგ. ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს დაახლოებით 27 საათს. ბიოშეღწევადობა მიღებული დოზის პროპორციულია (5-დან 20 მგ-მდე დოზის დიაპაზონში). არ  გადის ჰემატო-ენცეფალურ ბარიერს, გადალახავს პლაცენტარულ ბარიერს და გამოიყოფა დედის რძეში.

ჩვენებები:

• სეზონური პოლინოზი და  წლის განმავლობაში არსებული ალერგიული რინიტი (ცემინების, ცხვირიდან ლორწოს გამოყოფის, ცხვირის დაცობის და ქავილის, ცრემლდენის, თვალების ქავილის და სიწითლის მოხსნის ან შემსუბუქების მიზნით);
• ქრონიკული იდიოპათიური ჭინჭრის ციება (კანის ქავილის და გამონაყარის შემცირების და გაქრობის მიზნით).

უკუჩვენებები:

* ჰიპერმგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ;

* ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი.

გვერდითი მოქმედება:

მომატებული დაღლილობა, პირის სიმშრალე, თავის ტკივილი.

ძალიან იშვიათად – ტაქიკარდია, გულისცემის შეგრძნება, ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის მომატება, ბილირუბინის კონცენტრაციის მომატება, ალერგიული რეაქციები, ანაფილაქსიის და გამონაყარის ჩათვლით.

გამოყენების წესი და დოზირება:

ესლოტინი მიიღება შიგნით, კვების რეჟიმის მიუხედავად, მცირე რაოდენობით წყლის მიყოლებით.

6-დან 11 თვემდე ასაკის ბავშვებში ინიშნება 1 მგ (სიროფის 2 მლ) ერთხელ დღე-ღამეში.

1-დან 5 წლამდე ასაკის ბავშვებში ინიშნება 1,25 მგ (სიროფის 2,5 მლ) ერთხელ დღე-ღამეში.

6-დან 11 წლამდე ასაკის ბავშვებში – 2,5 მგ (სიროფის 5 მლ) ერთხელ დღე-ღამეში.

მოზრდილებში და 12 წლის ასაკზე უფროს მოზარდებში – 5 მგ (სიროფის 10 მლ) ერთხელ დღე-ღამეში.

სწორი დოზირებისათვის იყენებენ საზომ ჭიქას, რომელიც გრადუირებულია 10 მლ, 5 მლ და 2,5 მლ-ზე.

მკურნალობის კურსი და მიღების ხანგრძლივობა განისაზღვრება დაავადების ხასიათიდან გამომდინარე. სეზონური პოლინოზის მკურნალობისას პრეპარატის მიღებას წყვეტენ სიმპტომების გაქრობის შემდგომ. წლის განმავლობაში არსებული ალერგიული რინიტის მკურნალობისას პრეპარატს ღებულობენ განუწყვეტლივ, ალერგენთან კონტაქტის მთელი პერიოდის მანძილზე.

ჭარბი დოზირება:

სიმპტომები: გვერდითი რეაქციების გამოვლენის გაძლიერება.

მკურნალობა: კუჭის ამორეცხვა აქტივირებული ნახშირის შემდგომი მიღებით, საჭიროებისამებრ – სიმპტომური თერაპია.

ჰემოდიალიზი არაეფექტურია. პერიტონეალური დიალიზის ეფექტურობა არ არის დადგენილი.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

კეტოკონაზოლთან, ერითრომიცინთან, აზითრომიცინთან, ფლუოქსეტინთან, ციმეტიდინთან დეზლორატადინის მრავალჯერადი ერთობლივი გამოყენების დროს წამლისმიერი ურთიერთქმედების შესწავლისას არ გამოვლენილა პლაზმაში დეზლორატადინის კონცენტრაციის კლინიკურად მნიშვნელოვანი ცვლილებები.

პრეპარატის საკვებთან ერთად მიღება გავლენას არ ახდენს ორგანიზმში დეზლორატადინის განაწილებაზე.

დეზლორატადინი არ აძლიერებს ცენტრალურ ნერვულ სისტემაზე ალკოჰოლის მოქმედებას.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატი სიფრთხილით გამოიყენება თირკმლის მწვავე უკმარისობის მქონე პაციენტებში.

პრეპარატის გამოყენება პედიატრიაში:

გამოიყენება ექიმის დანიშნულებით.

გამოყენება ორსულობის და ლაქტაციის დროს:

არ არის კლინიკური მონაცემები ორსულობის დროს ესლოტინის გამოყენების უსაფრთხოების შესახებ, ამიტომ ორსულობის დროს პრეპარატის გამოყენება შეთანხმებული უნდა იყოს ექიმთან. დეზლორატადინი აღწევს დედის რძეში, ამიტომ საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია ესლოტინის გამოყენების შესაძლებლობის შესახებ ძუძუთი კვების დროს.

ზემოქმედება ავტომობილებისა და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე:

ესლოტინი გავლენას არ ახდენს ავტომობილების მართვისა და ისეთი სამუშაოების შესრულების უნარზე, რომლებიც საჭიროებს ფსიქომოტორული რეაქციების  სისწრაფეს.

გამოშვების ფორმა:

შიგნით მისაღები სიროფის 120 მლ ყვითელი მინის ფლაკონში.

1 ფლაკონი საზომ ჭიქასთან და ფურცელ-ჩანართთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

შენახვის წესი:

ინახება არაუმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, მშრალ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი წარმოების თარიღიდან.

პრეპარატი არ გამოიყენება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის წესი:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III (გაიცემა ურეცეპტოდ).

საერთაშორისო დასახელება:

AESCIN

მწარმოებელი: Jenafarm GmbH&co.kg

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ორგანოტროპული საშუალება; ანგიოპროტექტორი და მიკროცირკულაციის კორექტორი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 40 ც.

1 ტაბ.

ცხენისწაბლას ნაყოფის მშრალი ექსტრაქტი,

რაც შეესაბამება ესცინის შემადგენლობას ..................    20 მგ

ვრცლად ესცინი(დოზირება, მიღების წესი განსხვავებული)

სახელი, გვარი ^*

მიმართულება ^*
აირჩიე

კლინიკა ^*
აირჩიე

საერთაშორისო დასახელება:

ESSENTIAL PHOSPHOLIPIDS

მწარმოებელი: SANOFI AVENTIS

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ჰეპატოპროტექტორი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ხსნარი ინტრავენური ინექციისათვის: ამპულაში 5 მლ, შეფუთვაში 5 ც.

1 მლ 1 ამპ.

"ესენციალური" ფოსფოლიპიდები  .............        50 მლ 250 მგ

დამხმარე ნივთიერება: ბენზილის სპირტი  ............... 45 მგ

ესენციალე ფორტე N

კაფსულები ფორტე: შეფუთვაში 30 და 100 ც.

1 კაფს.

"ესენციალური" ფოსფოლიპიდები  .............................. 300 მგ

დახმარე ნივთიერებები:

მყარი ცხიმი, სიოის ზეთი, ჰიდროგენიზირებული აბუსალათინის ზეთი, ეთანოლი, ეთილვანილინი, 4-მეთოქსიაცეტოფენონი, ჟელატინი, საღებავები E171 და E172, DL-αტოკოფეროლი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი უზრუნველყოფს მაღალენერგეტიკული "ესენციალური" ფოსფოლიპიდებით ღვიძლს, რომელშიც დარღვეულია მეტაბოლიური აქტივობა. ქიმიური სტრუქტურით "ესენციალური" ფოსფოლიპიდები იდეალურად თანხვდება ბუნებრივ ენდოგენურ ფოსფოლიპიდებს. ისინი უპირატესად აღწევენ ღვიძლის უჯრედების მემბრანებში.

"ესენციალური" ფოსფოლიპიდები: აუმჯობესებენ ღვიძლის ფუნქციებს და ღვიძლის უჯრედების ფერმენტულ აქტივობას; ამცირებენ ღვიძლის ენერგეტიკული დანაკარგის დონეს; ხელს უწყობენ ღვიძლის უჯრედების რეგენერაციას; ნეიტრალურ ცხიმებსა და ქოლესტერინს გარდაქმნის ისეთ ფორმებად, რომელთა მეტაბოლიზმი გაადვილებულია; ახდენენ ნაღვლის ფიზიკო-ქიმიური თვისებების სტაბილიზაციას.

ჩვენებები:

• ღვიძლის ცხიმოვანი დეგენერაცია (აგრეთვე დიაბეტით გამოწვეული);
• მწვავე და ქრონიკული ჰეპატიტი, ციროზი, ღვიძლის უჯრედების ნეკროზი, ღვიძლისმიერი კომა და პრეკომა, ღვიძლის ტოქსიკური დაზიანება (მათ შორის ალკოჰოლით), ორსულთა ტოქსიკოზი;
• ოპერაციის წინა და ოპერაციის შემდგომი მკურნალობა (განსაკუთრებით ჰეპატობილიარული ზონის ოპერაციები), ფსორიაზი, რადიაციული სინდრომი.

დოზირები რეჟიმი:

თუ არ არსებოობს ექიმის განსაკუთრებული რეკომენდაცია, მაშინ პრეპარატი შეყავთ ინტრავენურად 1-2 ამპულა, მძიმე შემთხვევაში 2-4 ამპულა დღეში. 2 ამპულა შეიძლება შეყვანილი იქნეს ერთდროულად.

თავი შეიკავეთ შერეული ინექციებისაგან, რეკომენდებულია წამლის პარენტერალური შეყვანა რაც შეიძლება მალე შეიცვალოს პერორალური ფორმით.

თუ არ არსებობს ექიმის განსაკუთრებული რეკომენდაცია პერორალურად წამლის მიღების საწყისი დოზაა 2 კაფსულა 3-ჯერ დღეში, ხოლო შემანარჩუნებელი დოზა კი არის 1 კაფსულა 3-ჯერ დღე-ღამეში. კაფსულების მიღება ხდება საკვების მიღებისას, დაუღეჭავად, მცირე რაოდენობის წყალთან ერთად.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატის მომატებული დოზებით მკურნალობისას იშვიათად შეიძლება გამოვლინდეს კუჭ-ნაწლავის აშლილობა (დიარეა).

უკუჩვენებები:

*წამლის შემადგენელი რომელიმე ინგრედიენტის მიმართ მომატებული მგრძნობელობა.

*ვინაიდან აღნიშნული ხსნარი შეიცავს ბენზილის სპირტს, მისი გამოყენება არ შეიძლება ახალშობილებისა და დღენაკლული ბავშვების მკურნალობაში.

განსაკუთრებული მითითებები:

*გამოიყენეთ მხოლოდ გამჭვირვალე ხსნარი.

*შეიყვანეთ ინტრევანურად და ნელა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ არის ცნობილი.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 8⁰Cტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

საერთაშორისო დასახელება:

LORATADINE

მწარმოებელი: EGIS PHARMACEUTICALS PLC. უნგრეთი

მოქმედი ნივთიერება: ლორატადინი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ალერგიის საწინააღმდეგო საშუალება (ჰისტამინური H₁-რეცეპტორების მაბლოკირებელი).

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 1 და 3 ბლისტერი.

1 ტაბ.

ლორატადინი ................   10 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ლაქტოზის მონოჰიდრატი 63.8 მგ, მიკროკრისტალური ცელულოზა 36 მგ, სახამებელი 7.5 მგ, კოლოიდური უწყლო სილიციუმი 1.2 მგ, მაგნიუმის სტეარატი 1.5 მგ.

სიროფი: ფლაკონში 120 მლ

5 მლ 1 ფლ.

ლორატადინი ...................    5 მგ 120 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ნატრიუმის ბენზოატი (120 გ), საქაროზა (72 გ), პროპილენგლიკოლი (13.2 გ), გლიცერინი (10.8 გ), ლიმონის მჟავა (1.2 გ), ვანილინი AB-710 (180 მგ), მარწყვის არომატი 2275400 (180 მგ), გამოხდილი წყალი 120 მლ-მდე.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ეროლინის აქტიური ინგრედიენტი წარმოადგენს ხანგრძლივად და შერჩევითად მოქმედი პერიფერიულ ჰისტამინური H₁-რეცეპტორების სელექტიურ ბლოკატორს. მისი კლინიკური თავისებურება გამოიხატება სედაციური და ქოლინომაბლოკირებელი თვისებების უქონლობაში.

ლორატადინი ცუდად გაივლის ჰემატოენცეფალურ ბარიერს და ახასიათებს სუსტი აფინიტეტი თავის ტვინის ჰისტამინური რეცეპტორების მიმართ.

პრეპარატი გამოირჩევა უსაფურთხოებით. მისი ხანგრძლივი დანიშვნა არ იწვევს ფიზიოლოგიური ფუნქციების, ლაბორატორიული მონაცემების, ფსიქიური სტატუსის და ელექტროენცეფალოგრამის მხრივ ცვლილებებს. პრეპარატის ხანგრძლივი შეყვანის დროს უშუალო ტოქსიკური ზემოქმედების ან მასთან დაკავშირებული სპეფიციკური ეფექტების შესწავლისას ცვლილებები არ არის გამოვლენილი.

ფარმაკოკინეტიკა:

ლორატადინი პერორალური გამოყენებისას სწრაფად იწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. პრეპარატის მოქმედება იწყება 1-3 საათის შემდეგ, ეფექტის მაქსიმუმი აღინიშნება 8-12 საათის შემდეგ. პრეპარატის მოქმედების ხანგრძლივობა ერთჯერადი გამოყენებისას შეადგენს 24-48 საათს.

ლორატადინის მიღებისას ჭამის შემდეგ ფართობი  მრუდის (კონცენტრაცია-დრო) ქვეშ ლორატადინისთვის და მისი აქტიური მეტაბოლიტისთვის იზრდება, ასევე პროლონგირებას განიცდის T_max ორივე სუბსტანციისათვის.

ლორატადინის ერთჯერადი დანიშვნისას იგი აღწევს წონასწორულ კონცენტრაციას მე-5 დღეს. თუ პრეპარატი შეყავთ დოზით 10 მგ-დან 40 მგ-მდე, საწყისი ნივთიერების და მისი აქტიური მეტაბოლიტის ფარმაკოკინეტიკური პარამეტრები არ არის დამოკიდებული დოზაზე.

ლორატადინი განიცდის სრულ მეტაბოლიზმს ღვიძლში იზოენზიმ CYP3A4-ს ზემოქმედებით. ამ ფერმენტული სისტემის ინჰიბიტორების ზეგავლენით ლორატადინი განიცდის მეტაბოლიზმს იზოენზიმ CYP2D6-ით. ინტენსიური მეტაბოლიზმის დროს წარმოიქმნება აქტიური მეტაბოლიტი - დესკარბოკეტოქსილორატადინი. ეს უფრო აქტიურია, ვიდრე საწყისი ნივთიერება, მეტაბოლიტ განიცდის ინაქტივირებას მისი შემდგომი კონიუგაციის დროს.

ლორატადინის შეერთების ხარისხი პლაზმის ცილებთან შეადგენს 97%, ხოლო მისი აქტიური მეტაბოლიტის - 73-77%-ს. ლორატადინი უფრო ინტენსიურად უერთდება პერიფერიული ლოკალიზაციის ჰისტამინურ H₁-რეცეპტორებს, განსხვავებით ცენტრალური  ნერვული სისტემის რეცეპტორებისაგან.

ლორატადინი და მისი აქტიური მეტაბოლიტი ცუდად აღწევენ ჰემატო-ენცეფალურ ბარიერს. ჯანმრთელ პაციენტებში ლორატადინის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 12-15 საათს. ეს დრო უფრო ხანგრძლივია ხანდაზმულებში და ავადმყოფებში ღვიძლის ქრონიკული დაავადებით. პრეპარატის მიღებიდან 24 საათის შემდეგ თირკმელებით გამოიყოფა დოზის 27%; პრეპარატის დანიშვნისას 10 დღის განმავლობაში შეყვანილი რაოდენობის 40%-42% განიცდის ელიმინაციას შესაბამისად შარდით და განავალით. ლორატადინი და მისი აქტიური მეტაბოლიტი გამოიყოფა დედის რძესთან ერთად.

ჩვენებები:

მოზრდილებში:

• სეზონური ან მუდმივი რინიტი;
• ალერგიული კონიუნქტივიტი;
• იდოპათური ქრონიკული ჭინჭრის ციება;

ბავშვებში 2 წლის ასაკის ზევით:

• სეზონური ალერგიული რინიტი და კონიუნქტივიტი;
• ალერგიული გამონაყარი კანზე, მაგალითად, იდიოპათიური ურტიკარია.

მიღების წესი და დოზირება:

ტალბეტები

მოზრდილებში:

საწყისი დოზა მოზრდილებისათვის და მოზარდებში 12 წლის ასაკის ზევით ინიშნება 10 მგ ლორატადინი ერთხელ დღეში.

ავადმყოფებში ღვიძლის ფუნქციის უკმარისობით და თირკმელების უკმარისობით დოზირება ხდება ინდივიდუალურად. საწყისი დოზა მცირდება 5 მგ-მდე (1/2 ტაბლეტი), დღეში ან ინიშნება 10 მგ დღეში დღეგამოშვებით.

ხანდაზმულებში:

პრეპარატის უსაფრთხოება და ეფექტურობა ავადმყოფებში 60 წლის ზევით არასაკმარისად არის შესწავლილი, სავარაუდოა გვერდითი მოვლენების ხშირი განვითარება, ამიტომ პრეპარატის დანიშვნისას ამ ასაკში საჭიროა სიფრთხილე.

ბავშვებში:

ბავშვებში 6 წლიდან 12 წლამდე პრეპარატი ინიშნება სხეულის წონის გათვალისწინებით.

ბავშვებში 30 კგ-ზე ნაკლები წონით ინიშნება 5 მგ (1/2 ტაბლეტი) დღეში, ბავშვებში 20 კგ-ზე მეტი - 10 მგ (1 ტაბლეტი) დღეში.

სიროფი

მოზრდილებში:

საწყისი დოზა მოზრდილებისათვის და მოზარდებში 12 წლის ასაკის ზევით:

ინიშნება 10მგ.   ლორატადინი (10 მლ სიროფი) ერთხელ დღეში.                                         ავადმყოფეში ღვიძლის ფუნქციის უკმარისობით და თირკმელების უკმარისობით დოზირება ხდება ინდივიდუალურა: . საწყისი დოზა მცირდება 5 მგ-მდე (5 მლ სიროფი) დღეში ან ინიშნება 10 მგ (10 მლ) დღეში დღეგამოშვებით.

ხანდაზმულებში:

პრეპარატის უსაფრთხოება და ეფექტურობა ავადმყოფებში 60 წლის ასაკის ზევით არასაკმარისად არის შესწავლილი. სავარაუდოდ გვერდითი მოვლენების ხშირი განვითარება, ამიტომ პრეპარატის დანიშვნისას ამ ასაკში საჭიროა სიფრთხილე.

ბავშვებში:

ბავშვებში 6 წლიდან 12 წლამდე პრეპარატი ინიშნება 5 მგ (5 მლ სიროფი) დღეში, ბავშვებში 30 კგ მეტი - 10 მგ (10 მლ) დღეში.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატს როგორც წესი კარგად იტანენ. მკურნალობის დროს აღინიშნება: თავის ტკივილი, ძილიანობა, დაღლილობა, პირის სიმშრალე, ღებინება, მომატებული მადა, უსიამოვნო შეგრძნება კუჭის არეში, ნაწლავების ფუნქციის დარღვევა.

ბავშვებში ლორატადინი იწვევს მოუსვენრობას, ასთმური ტიპის სუნთქვას, დაღლილობას, ჰიპერკინეზს, მუცლის ტკივილს, კონიუნქტივიტს, დისფონიას და ადინამიას.

უკუჩვენებები:

*მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის და მისი ინგრედიენტების მიმართ;

*ორსულებში და ლაქტაციის პერიოდში;

*ბავშვებში 2 წლის ასაკის ქვევით.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატის მკურნალობის ხანგრძლივობა დგინდება ინდივიდუალურად.

ლორატადინის მიღება წყდება 4 დღით ადრე Prick-ტესტის ჩატარებამდე, რადგანაც შესაძლებელია ამ სინჯის უარყოფითი შედეგი.

მისი პირველი მიღებისას აუცილებელია ყურადღება მიექცეს გვერდითი მოვლენების განვითარებას (მაგალითად, ძილიანობა), რასაც შეუძლია იმოქმედოს მანქანის და მექანიკური მოწყობილობის მართვის უნარზე. ავადმყოფებმა თავი უნდა შეიკავონ ამგვარი სამუშაოსგან გვერდითი მოვლენების გაქრობამდე.

ჭარბი დოზირება:

40-180 მგ ლორატადინის მიღების შემდეგ აღინიშნება ძილიანობა, ტაქიკარდია, თავის ტკივილი.

მკურნალობა: სპეციფიკური ანტიდოტი არ არსებობს. აუცილებელია სწრაფად დაიწყოს სიმპტომური თერაპია. ავადმყოფებში, რომლებსაც შენარჩუნელი აქვთ ცნობიერება, ინიშნება ემეტური საშუალებები. იპეკაკუანას პრეპარატების დანიშვნა ნაჩვენებია სპონტანური ღებინების შემთხვევაშიც.

კუჭის გაწმენდის შემდეგ ინიშნება აქტივირებული ნახშირი და სითხე დიდი რაოდენოით. თუ ღებინების გამოწვევა წინააღმდეგნაჩვენებია, აუცილებელია კუჭის ამორეცხვა, გადაუდებელი ღონისძიებების ჩატარების შემდეგ ავადმყოფები საჭიროებენ სამედიცინო დაკვირვებას.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

აუცილებელია სიფრთხილე ლორატადინის ერთდროული დანიშვნისას ერითრომიცინთან, ციმეტიდინთან, ან კეტოკონაზოლთან, რაც იწვევს ლორატადინის და მისი მეტაბოლიტის კონცენტრაციის ზრდას სისხლის პლაზმაში. ციმეტიდინის და კეტოკონაზოლის კონცენტრაცია სისხლის პლაზმაში რჩება უცვლელი, ხოლო ერითრომიციტინის შემცველობა მცირდება 15%-ით.

ასევე ლორატადინის ერთდროული დანიშნვისას ღვილის ფერმენტების ინჰიბიტორებთან (გუანიდინი, ფლუკონაზოლი, ფლუოქსეტინი) საჭიროა სიფრთხილე, რადგანაც არ არის საკმარისი მონაცები ამ კომბინაციის უსაფრთხოების შესახებ.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა მითითებულია კოლოფზე.

გახსნილი ფლაკონი ინახება 6 თვის განმავლობაში.