საერთაშორისო დასახელება:

CEFUROXIME AXETIL

მწარმოებელი: BILIM PHARMACEUTICALS,თურქეთი

მოქმედი ნივთიერება: ცეფუროქსიმი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

II თაობის ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 10 ც.

1 ტაბ.

ცეფუროქსიმის აქსეტილი .................... 500 მგ

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

II თაობის ცეფალოსპორინების ჯგუფის ანტიბიოტიკი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ენფექცია წარმოადგენს II თაობის ცეფალოსპორინების ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკს პერორალური გამოყენებისთვის. ენფექციის ბაქტერიოციდული მოქმედება განპირობებულია მიკროორგანიზმების უჯრედის კედლის სინთეზის ინჰიბირებით.

ცეფუროქსიმი აქტიურია შემდეგი მიკროორგანიზმების უმრავლესობა შტამის მიმართ:

აერობული გრამ-უარყოფითი მიკროორგანიზმები:

Haemophilus influenza (ამპიცილინის მიმართ რეზისტენტული შტამების ჩათვლით), Haemophilus parainfluenzae, Branhamella catarrhalis, Neisseria gonorrhoeae (ბეტა-ლაქტამაზა წარმომქმნელი და არა-წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით), Escherichia coli, Klebsiella pneumonia.

აერობული გრამ-დადებითი მიკროორგანიზმები:

Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis (პენიცილინაზა წარმომქმნელი შტამების ჩათვლით), Streptococcus pyogenes, Streptococcus pneumonia.

სხვა მიკროორგანიზმები: Borrelia burgdorferi.

შემდეგი მიკროორგანიზმები რეზისტენტულია ცეფუროქსიმის მიმართ:

Clostridium difficile, Pseudomonas სახეობები, Campylobacter სახეობები, Acinetobacter colcoaceticus, Listeria monocytogenes, Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis მეთიცილინ რეზისტენტული შტამები, Legionella სახეობები.

შემდეგი მიკროორგანიზმის ზოგიერთი შტამი რეზისტენტულია ცეფუროქსიმის მიმართ: Enterococcus (Streptococcus) faecalis. Morganella morganii, Proteus vulgaris, Enterobacter სახეობები, Citrobacter saxeobebi, Serratia სახეობები, Bacteroides fragilis.

ფარმაკოკინეტიკა:

შეწოვა: ენფექციის პერორალური მიღებისას, ცეფუროქსიმის აქსეტილი კარგად შეიწოვება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან და სწრაფად ჰიდროლიზდება ნაწლავის ლორწოვან გარსსა და სისხლში, სისხლის მიმოქცევის სისტემაში ცეფუროქსიმის გამოთავისუფლებით. მისი მაქსიმალური კონცენტრაცი სისხლის პლაზმაში აღინიშნება 2-3 სთ-ის შემდეგ, საკვების მიღება აჩქარებს შეწოვის პროცესს.

განაწილება: პრეპარატის სისხლის ცილებთან შეკავშირების მაჩვენებელი შეადგენს 33%-დან 50%-მდე.

მეტაბოლიზმი და გამოყოფა: ენფექცია ორგანიზმში ბიოტრანსფორმაციას არ განიცდის, იგი საშარდე გზებით უცვლელი სახით გამოიყოფა. პრეპარატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი შეადგენს 1-1.5 სთ-ს.

ჩვენებები:

• სასუნთქი გზების ინფექციები (მათ შორის მწვავე და ქრონიკული ბრონქიტი, ბაქტერიული პნევმონია, გულმკერდის ღრუს ორგანოების ოპერაციის შემდგომი ინფექციები);
• ყელ-ყურ-ცხვირის ინფექციები (ოტიტი, სინუსიტი, ტონზილიტიტი, ფარინგიტი);
• შარდ-სასქესო სისტემის ინფექციები (მწვავე და ქრონიკული პიელონეფრიტი, ცისტიტი, ურეთრიტი, ასიმპტომური ბაქტერიურია, მცირე მენჯის ღრუს ორგანოების ანთებითი დაავადებები);
• რბილი ქსოვილების ინფექციები (ფურუნკულოზი, პიოდერმია, იმპეტიგო);
• ძვალ-სახსროვანი სისტემის ინფექციები (ოსტეომიელიტი, სეპტიური ართრიტი);
• გონორეა (მწვავე გაურთულებელი გონოკოკური ურეთრიტი და ცერვიციტი);
• ლაიმის დაავადების მკურნალობა ადრეულ სტადიაში და დაავადების გვიანი სიმპტომების პროფილაქტიკა მოზრდილებსა და 12 წლამდე ასაკის ბავშვებში.

მიღების წესი და დოზირება:

მოზრდილებში და 12 წლის ასაკის ზემოთ ბავშვებში: პრეპარატის ერთჯერადი დოზა საშუალოდ შეადგენს 500 მგ-ს 2-ჯერ დღეში.

ზემო სასუნთქი გზების ინფექციები - 500 მგ 2-ჯერ დღეში.

ქვემო სასუნთქი გზების ინფექციები - 500 მგ 2-ჯერ დღეში.

საშარდე სისტემის ინფექციები - 500 მგ 2-ჯერ დღეში.

კანის და რბილი ქსოვილების ინფექციები - 500 მგ 2-ჯერ დღეში.

გაურთულებელი გონორეის დროს - 1000 მგ ერთხელ დღეში.

პაციენტებს თირკმლის უკმარისობით, რომლებიც იმყოფებიან ჰემოდიალიზზე, ენიშნებათ 1 გ დღეში.

მკურნალობის კურსის ხანგრძლივობა საშუალოდ შეადგენს 7 დღეს (5-10 დღემდე).

ენფექციის მიღება რეკომენდებულია ჭამის შემდეგ.

გვერდითი მოვლენები:

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ: გულისრევა, ღებინება, დიარეა, აღწერილი ფსევდომემბრანოზული კოლიტის შემთხვევები.

სისხლმბადი სისტემის მხრივ: ჰემოლიზური ანემია, ლეიკოპენია.

ალერგიული რეაქციები: კანზე გამონაყარი, ქავილი, ურტიკარია.

უკუჩვენებები:

*მომატებული მგრძნობელობა ცეფალოსპორინის ანტიბიოტიკების მიმართ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ენფექცია, სხვა ანტიბიოტიკების მსგავსად, სიფრთხილით ინიშნება ორსულობის I ტრიმესტრში და ლაქტაციის პერიოდში.

ექსპერიმენტულ კვლევებში პრეპარატის ემბრიოტოქსიური და ტერატოგენული ეფექტი არა დადგენილი.

განსაკუთრებული მითითებები:

*პრეპარატი სიფრთხილით ინიშნება პენიცილინის ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ მომატებული მგრძნობელობის დროს.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ანტაციდები აქვეითებენ ენფექციის ბიოშეღწევადობას.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 2 წელი.

სახელი, გვარი ^*

მიმართულება ^*
აირჩიე

კლინიკა ^*
აირჩიე

საერთაშორისო დასახელება:

ენოქსაპარინი;

მწარმოებელი: შპს “ავერსი-რაციონალი” (საქართველო).

მოქმედი ნივთერება: ენოქსაპარინი

ძირითადი ფიზიკურ-ქიმიური თვისებები:

გამჭვირვალე, უფეროდან მკრთალ ყვითლამდე ფერის ხსნარი;

შემადგენლობა:

1 შპრიცი შეიცავს: 20, 40, 60 ან 80 მგ ნატრიუმის ენოქსაპარინს.

ენტობარის 1 მგ შეიცავს 100 ანტი-Xa ერთეულს (LMWH საერთაშორისო სტანდარტის მიხედვით).

დამხმარე ნივთიერებები: საინექციო წყალი.

გამოშვების ფორმა:

საინექციო ხსნარი 2000 ანტი-Xa სე/0.2 მლ; 4000 ანტი-Xa სე/0.4 მლ;

6000 ანტი-Xa სე/0.6 მლ; 8000 ანტი-Xa სე/0.8 მლ.

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

პირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ენტობარი წარმოადგენს დაბალმოლეკულურ ჰეპარინს, საშუალო მოლეკულური მასით 3500-5500 დალტონი. პრეპარატი ხასიათდება მაღალი ანტი-Xa აქტივობით სისხლის შედედების ფაქტორის მიმართ (ანტი-Xa აქტივობა დაახლოებით 100 სე/მლ) და დაბალი (ანტი-IIa აქტივობა დაახლოებით 28 სე/მლ) აქტივობით შედედების IIa ფაქტორის მიმართ.

პროფილაქტიკური დოზების გამოყენებისას ენტობარი უმნიშვნელოდ ცვლის აქტივირებულ პარციალურ თრომბოპლასტინურ დროს (აპთდ), არ მოქმედებს თრომბოციტების აგრეგაციაზე და ფიბრინოგენის შეკავშირებაზე თრომბოციტების რეცეპტორებთან.

პრეპარატის პლაზმური ანტი-IIa აქტივობა დაახლოებით 10-ჯერ დაბალია, ვიდრე მისი ანტი-Xa აქტივობა. საშუალო მაქსიმალური ანტი-IIა აქტივობა აღინიშნება კანქვეშ შეყვანიდან 3-4 სთ-ის შემდეგ და შეადგენს დაახლოებით 0.13 სე/მლ და 0.19 სე/მლ შესაბამისად 1 მგ/კგ სხეულის მასაზე ორჯერადად და 1.5 მგ/კგ სხეულის მასაზე ერთჯერადად შეყვანისას.

საშუალო მაქსიმალური ანტი-Xa აქტივობა აღინიშნება კანქვეშ შეყვანიდან 3-5 სთ-ის შემდეგ და შეადგენს დაახლოებით 0.2, 0.4, 1.0 და 1.3 ანტი-Xa სე/მლ

შესაბამისად 20, 40 მგ და 1 მგ/კგ და 1.5 მგ/კგ შეყვანისას.

ფარმაკოკინეტიკა:

კანქვეშ შეყვანისას ენოქსაპარინი სწრაფად და სრულად აბსორბირდება, მისი ბიოშეღწევადობა უახლოვდება 100%-ს. ენოქსაპარინის ნატრიუმის მარილის ანტი-Xa აქტივობის განაწილების მოცულობა დაახლოებით შეადგენს 5 ლ და უახლოვდება სისხლის მოცულობას.

პრეპარატის გამოყოფას აქვს მონოფაზური ხასიათი. T½ შეადგენს 4 სთ-ს (ერთჯერადი კანქვეშ შეყვანის შემდეგ) და 7 სთ-ს (პრეპარატის მრავალჯერადად შეყვანის შემდეგ). სისხლში ანტი-Xa აქტივობა ნარჩუნდება პრეპარატის შეყვანიდან 24 სთ-ის განმავლობაში. ძირითადად მეტაბოლიზდება ღვიძლში დესულფატირების და/ან დეპოლიმერიზაციის გზით არააქტიური მეტაბოლიტების წარმოქმნით, გამოიყოფა თირკმლებით. ხანდაზმულ პაციენტებში თირკმლის ფუნქციის ასაკობრივი დაქვეითების  გამო შესაძლებელია კლირენსის შეფერხება.  თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში აღინიშნება ნატრიუმის ენოქსაპარინის კლირენსის დაქვეითება. 40 მგ ნატრიუმის ენოქსაპარინის განმეორებით დღეში ერთხელ კანქვეშ შეყვანისას ადგილი აქვს ანტი-Xa აქტივობის მომატებას, იმ პაციენტებში, რომელთაც აღენიშნებათ თირკმლის ფუნქციის მსუბუქი (კრეატინინის კლირენსი 50-80 მლ/წთ) და ზომიერი (კრეატინინის კლირენსი 30-50 მლ/წთ) დარღვევა. პაციენტებს,  თირკმლის ფუნქციის მძიმე დარღვევით (კრეატინინის კლირენსი 30 მლ/წთ-ზე ნაკლები), წონასწორულ მდგომარეობაში, ფართობი ფარმაკოკინეტიკური მრუდის ქვეშ შეადგენდა საშუალოდ 65%-ით მეტს 40 მგ ენოქსაპარინის განმეორებით დღეში ერთხელ კანქვეშ შეყვანისას. ჭარბი წონის მქონე პაციენტებში პრეპარატის კანქვეშ შეყვანისას კლირენსი რამდენადმე დაბალია. ჰემოდიალიზის ჩატარების დროს კლირენსი არ იცვლება.

ჩვენება:

• ვენოზური თრომბოზების და თრომბოემბოლიების პროფილაქტიკა, განსაკუთრებით, ორთოპედიაში და ზოგად ქირურგიაში;

• ვენოზური თრომბოზების და თრომბოემბოლიების პროფილაქტიკა თრომბოემბოლიის მაღალი რისკის მქონე წოლით რეჟიმზე მყოფ მწვავე თერაპიულ პაციენტებში (სუნთქვის მწვავე უკმარისობა, მწვავე ინფექცია, გულის მწვავე უკმარისობა, გულის ქრონიკული უკმარისობა (III და IV კლასი NYVA), მწვავე რევმატული დაავადებები);

• ღრმა ვენების თრომბოზის (თანდართული ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლიით ან მის გარეშე) მკურნალობა;

• არასტაბილური სტენოკარდიის და პათოლოგიური Q კბილის გარეშე მიოკარდიუმის ინფარქტის აცეტილსალიცილის მჟავასთან კომბინაციაში მკურნალობა;

• ჰემოდიალიზის დროს ექსტრაკორპორალურ სისხლის ნაკადში თრომბოზის წარმოქმნის პროფილაქტიკა.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატი შეჰყავთ კანქვეშ. დაუშვებელია კუნთში შეყვანა.

ინექციების ჩატარება სასურველია პაციენტის მწოლიარე მდგომარეობაში. ენტობარი შეჰყავთ ღრმად კანქვეშ. პრეპარატის დაკარგვის თავიდან ასაცილებლად არ არის მიზანშეწონილი შპრიციდან ჰაერის ბუშტის გამოშვება. პრეპარატის შეყვანა ხდება მონაცვლეობით მუცლის კედლის მარჯვენა ან მარცხენა წინა ლატერალურ ზედაპირზე. ნემსი შეჰყავთ ვერტიკალურად მთელი სიგრძით ცერი და საჩვენებელი თითით ნაოჭად აღებულ კანში. ნაოჭის გასწორება ხდება მხოლოდ ინექციის დამთავრების შემდეგ. ინექციის შემდეგ არ შეიძლება ინექციის ადგილის მოსრესვა. ჰემოდიალიზის ჩატარების დროს  ენტობარი შეჰყავთ არტერიულ ხაზში.

ვენოზური თრომბოზების და თრომბოემბოლიების პროფილაქტიკა ორთოპედიული და ზოგადქირურგიული ოპერაციების დროს თრომბოზებისა და ემბოლიების განვითარების ზომიერი რისკის მქონე პაციენტებში (აბდომინალური ქირურგია) ენტობარის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 20-40 მგ-ს (0.2-0.4 მლ) კანქვეშ ერთხელ დღეში. პირველი ინექცია ტარდება ქირურგიულ ჩარევამდე 2 სთ-ით ადრე.

თრომბოზებისა და ემბოლიების განვითარების მაღალი რისკის მქონე პაციენტებში (ორთოპედიული ოპერაციები) ენტობარი ინიშნება დოზით 40 მგ (0.4 მლ) კანქვეშ ერთხელ დღეში. პირველი დოზა შეჰყავთ ქირურგიულ ჩარევამდე 12 სთ-ით ადრე ან შეყვანის დაწყებით ოპერაციიდან 12-24 სთ-ის შემდეგ 30 მგ (0.3 მლ) კანქვეშ 2-ჯერ დღეში.

მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს 7-10 დღეს. აუცილებლობის შემთხვევაში, სანამ შენარჩუნებულია თრომბოზის და ემბოლიის განვითარების რისკი, შესაძლებელია მკურნალობის გაგრძელება (მაგალითად, ორთოპედიაში ენტობარი ინიშნება დოზით

40 მგ ერთხელ დღეში 5 კვირის განმავლობაში).

ვენოზური თრომბოზების და თრომბოემბოლიების პროფილაქტიკა თრომბოემბოლიის მაღალი რისკის მქონე წოლით რეჟიმზე მყოფ მწვავე თერაპიულ პაციენტებში

ენტობარის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 40 მგ-ს კანქვეშ ერთხელ დღეში 6-14 დღის განმავლობაში.

ღრმა ვენების თრომბოზის მკურნალობისას პრეპარატი შეჰყავთ კანქვეშ 1.5 მგ/კგ ერთხელ დღეში ან 1 მგ/კგ 2-ჯერ დღეში ყოველ 12 სთ-ში ერთხელ. თრომბოემბოლიური გართულებების მქონე პაციენტებში ენტობარი ინიშნება დოზით 1 მგ/კგ 2-ჯერ დღეში. მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს, საშუალოდ, 10 დღეს. სასურველია მაშინვე დაიწყოს პერორალური ანტიკოაგულანტებით მკურნალობა; ამასთანავე, აუცილებელია გაგრძელდეს ენტობარით მკურნალობა საკმარისი ანტიკოაგულაციური ეფექტის მიღწევამდე.

არასტაბილური სტენოკარდიის და პათოლოგიური Q კბილის გარეშე მიოკარდიუმის ინფარქტის მკურნალობის დროს ენტობარის რეკომენდებული დოზა შეადგენს 1 მგ/კგ 12 სთ-ში ერთხელ კანქვეშ. იმავდროულად ინიშნება აცეტილსალიცილის მჟავა დოზით 100-325 მგ ერთხელ დღეში. მკურნალობის ხანგრძლივობა შეადგენს, საშუალოდ, 2-8 დღეს (პაციენტის კლინიკური მდგომარეობის სტაბილიზაციამდე).

ჰემოდიალიზის დროს ექსტრაკორპორალურ სისხლის ნაკადში თრომბოზის წარმოქმნის პროფილაქტიკისათვის ენტობარის დოზა შეადგენს 1 მგ/კგ სხეულის მასაზე.

სისხლდენის განვითარების მაღალი რისკის მქონე პაციენტებში დოზა უნდა შემცირდეს 0.5 მგ/კგ სხეულის მასაზე სისხლძარღვებზე ორმაგი მიდგომისას და 0.75 მგ/კგ სისხლძარღვებზე ერთმაგი მიდგომისას.

ჰემოდიალიზის დროს პრეპარატი შეჰყავთ შუნტის არტერიულ უბანზე ჰემოდიალიზის სეანსის დასაწყისში. როგორც წესი, ერთი დოზა საკმარისია 4 სთ-იანი სეანსისათვის, თუმცა შესაძლებელია დამატებითი დოზის (0.5-1 მგ/კგ) შეყვანა.

თირკმლის ფუნქციის მძიმე დარღვევების დროს აუცილებელია პრეპარატის დოზის კორექცია. თუ კრეატინინის ინდექსი 30 მლ/წთ ნაკლებია, ენტობარი ინიშნება დღეში ერთხელ დოზით 1 მგ/კგ მკურნალობის მიზნით და 20 მგ პროფილაქტიკის მიზნით. დოზირების რეჟიმი არ ეხება ჰემოდიალიზის შემთხვევებს.

თირკმლის ფუნქციის მსუბუქი დარღვევები დოზის კორექციას არ საჭიროებს, მაგრამ მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია ლაბორატორიული კონტროლი.

პაციენტებში, რომელთა წონა 40 კგ-ზე ნაკლებია ან 100 კგ-ზე მეტია დოზის შერჩევა ხდება ინდივიდუალურად.

გვერდითი მოვლენები:

წერტილოვანი სისხლჩაქცევები (პეტექიები), ეკქიმოზები, იშვიათად – ჰემორაგიული სინდრომი, მუცლისშიდა და ქალასშიდა სისხლჩაქცევების ჩათვლით (ზოგჯერ ლეტალური გამოსავლით), შეყვანის ადგილას ჰიპერემია და მტკივნეულობა, იშვიათად – ჰემატომა, მკვრივი ანთებითი კვანძები, რომლებიც რამდენიმე დღეში გაიწოვება მკურნალობის შეწყვეტის გარეშე; იშვიათად – კანის ნეკროზი, რასაც წინ უსწრებს პურპურა ან ერითემატოზული კვანძები (ინფილტრირებული და მტკივნეული); ასიმპტომური თრომბოციტოპენია (მკურნალობის პირველ დღეებში), იშვიათად – იმუნოალერგიული თრომბოციტოპენია (მკურნალობის 5-21 დღე) რიკოშეტული თრომბოზების განვითარებით (ჰეპარინული თრომბოზული თრომბოციტოპენია), რაც შესაძლოა გართულდეს ორგანოს ინფარქტით ან კიდურის იშემიით; ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის მატება. იშვიათად – სისტემური და კანის ალერგიული რეაქციები. ტრავმატულად ჩატარებული სპინალური/ეპიდურული ანესთეზიის შემდგომ (ალბათობა იზრდება მუდმივი პოსტოპერაციული ეპიდურული კათეტერის გამოყენების  შემთხვევაში) შესაძლოა ჩამოყალიბდეს ზურგის ტვინის ჰემატომა (იშვიათად), რამაც შესაძლოა გამოიწვიოს მუდმივი ან დროებითი დამბლა.

იმ შემთხვევაში, თუ გამოვლინდა ისეთი გვერდითი მოვლენა, რომელიც არ არის აღნიშნული გამოყენების ინსტრუქციაში, პაციენტმა უნდა მიმართოს მკურნალ ექიმს.

უკუჩვენება:

მომატებული მგრძნობელობა ენოქსაპარინის, ჰეპარინის და მისი წარმოებულების მიმართ; მოსალოდნელი აბორტი; თავის ტვინის სისხლძარღვების ანევრიზმა; ჰემორაგიული ინსულტი; არაკონტროლირებადი სისხლდენა; მძიმე არაკონტროლირებადი არტერიული ჰიპერტენზია; მძიმე ენოქსაპარინ- და ჰეპარინიდუცირებული თრომბოციტოპენია.

სიფრთხილით: სპინალური ან ეპიდურული ანესთეზია (ჰემატომის განვითარების პოტენციური საშიშროება); მდგომარეობები, რომელთა დროსაც მაღალია სისხლდენის განვითარების საშიშროება (ჰემოფილია, თრომბოციტოპენია, ჰიპოკოაგულაცია, ვილებრანდის დაავადება და ა.შ.); მშობიარობის შემდგომი პერიოდი; მძიმე შაქრიანი დიაბეტი; ბაქტერიული ენდოკარდიტი (მწვავე და ქვემწვავე); კუჭისა და თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლული; საშვილოსნოსშიდა კონტრაცეპტივები; ნევროლოგიური და ოფთალმოლოგიური ოპერაცია (ჩატარებული ან დაგეგმილი); პერიკარდიტი; სხივური თერაპია (ახალი ჩატარებული); თირკმლის და/ან ღვიძლის უკმარისობა; დიაბეტური ან ჰემორაგიული რეტინოპათია; ზურგის ტვინის პუნქცია (ახალი ჩატარებული); მძიმე ტრავმა (განსაკუთრებით ცნს); აქტიური ტუბერკულოზი; სასუნთქი სისტემის დაავადებები; შარდის გამომყოფი გზების დაავადებები; მძიმე ვასკულიტი; დიდ ფართობზე არსებული ღია ჭრილობები; არტერიული ჰიპერტენზია; 18 წლამდე ასაკი.

ურთიერთქმედება სამკურნალო საშუალებებთან და სხვა სახის ურთიერთქმედება:

დაუშვებელია ენტობარის ერთ შპრიცში სხვა პრეპარატებთან შერევა. ერთდროული გამოყენება იმ პრეპარატებთან, რომლებიც მოქმედებენ შედედებაზე (K ვიტამინის ანტაგონისტები, ანტიაგრეგანტები, სულფინპირაზონი, არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო პრეპარატები, დექსტრანები დიდი მოლეკულური მასით, ტიკლოპიდინი, კლოპიდოგრელი, გლუკოკორტიკოსტეროიდები, თრომბოლიზური საშუალებები) იწვევს ენოქსაპარინის ანტიკოაგულაციური ეფექტის გაძლიერებას, შესაძლებელია ჰემორაგიული გართულებების განვითარება. კომბინირებული მკურნალობის აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა პაციენტის მდგომარეობისა და ჰემოსტაზის მონაცემების მუდმივი კონტროლი.

ჰიპერდოზირება:

ენტობარის გადაჭარბებული დოზით კანქვეშ შეყვანამ შესაძლოა გამოიწვიოს ჰემორაგიული გართულებები. პერორალური მიღებისას (დიდი დოზითაც კი)

პრეპარატის შეწოვა ნაკლებად სავარაუდოა.

მკურნალობა: პროტამინის სულფატის ინტრავენური ნელი შეყვანა, რომლის დოზა დამოკიდებულია შეყვანილი ენტობარის დოზაზე. თუ ენტობარი გამოყენებულ იქნა პროტამინის სულფატის შეყვანამდე 8 სთ-ით ადრე, 1 მგ პროტამინის სულფატი ანეიტრალებს 1 მგ ენტობარის ანტიკოაგულაციურ ეფექტს. თუ ენტობარის შეყვანიდან გასულია 8 სთ-ზე მეტი, 0.5 მგ პროტამინის სულფატი ანეიტრალებს 1 მგ ენტობარის ანტიკოაგულაციურ ეფექტს. იმ შემთხვევაში, თუ ენტობარის შეყვანიდან გასულია 12 სთ, პროტამინის სულფატის შეყვანა არ არის საჭირო. პროტამინის სულფატის დიდი დოზით გამოყენების შემთხვევაშიც კი ენტობარის ანტი-Xa აქტივობა სრულად არ ნეიტრალიზდება (მაქსიმალურად 60%-ით).

ორსულობა და ლაქტაცია:

ენტობარის ორსულობის პერიოდში გამოყენება არ არის რეკომენდებული. პრეპარატის ორსულობის დროს გამოყენება დასაშვებია იმ შემთხვევაში, როდესაც დედისათვის მოსალოდნელი სარგებელი მკვეთრად სჭარბობს ნაყოფზე უარყოფითი მოქმედების პოტენციურ რისკს.

ენტობარით მკურნალობის დროს საჭიროა ძუძუთი კვების შეწყვეტა.

განსაკუთრებული მითითებები:

მკურნალობის ჩატარება ხდება ექიმის მეთვალყურეობის ქვეშ და სისხლში თრომბოციტების რაოდენობის მუდმივი კონტროლით. დაბალმოლეკულური ჰეპარინები არ ჩაენაცვლებიან ერთმანეთს. ისინი განსხვავდებიან წარმოების პროცესით, მოლეკულური წონით, სპეციფიკური ანტი-Xa აქტივობით და დოზირებით, გააჩნიათ განსხვავებული ფარმაკოკინეტიკა და ბიოლოგიური აქტივობა. აქედან გამომდინარე, პრეპარატის გამოყენება ხდება მხოლოდ ინსტრუქციის მკაცრი დაცვით.

კომბინირებული მკურნალობის აუცილებლობის შემთხვევაში საჭიროა პაციენტის მდგომარეობის და ჰემოსტაზის მონაცემების მუდმივი კონტროლი. თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში ანტი-Xa აქტივობის მატების შედეგად არსებობს სისხლდენის განვითარების რისკი.

თირკმლის ფუნქციის მძიმე დარღვევების მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი 30 მლ/წთ), ამ შემთხვევებში რეკომენდებულია პაციენტების მდგომარეობის გულდასმით კონტროლი. ენოქსაპარინის  ანტი-Xa აქტივობის მატებამ მისი პროფილაქტიკის მიზნით დანიშვნისას ქალებში, რომელთა სხეულის მასა არ აღემატება 45 კგ-ს და მამაკაცებში, რომელთა სხეულის მასა არ აღემატება 57 კგ-ს, შესაძლოა გამოიწვიოს სისხლდენის რისკის გაზრდა.  თრომბოციტების რაოდენობის ნორმაზე 30-50%-ით დაკლების, ასევე შინაგანი სისხლდენის ნიშნების გამოვლენის (სისხლი განავალში, სისხლიანი ღებინება, ჰიპოქრომული ანემია) შემთხვევაში საჭიროა მკურნალობის შეწყვეტა.

ანამნეზში ჰეპარინით ინდუცირებული თრომბოციტოპენიის არსებობის შემთხვევაში ენტობარი ინიშნება მხოლოდ განსაკუთრებულ შემთხვევებში იმუნური თრომბოზული თრომბოციტოპენიის (ვითარდება მკურნალობის დაწყებიდან 5-21 დღეს) საშიშროების გამო. ჰეპარინით გამოწვეული თრომბოციტოპენიის საშიშროება შესაძლოა შენარჩუნდეს რამდენიმე წლის განმავლობაში.

სპინალური/ეპიდურული ანესთეზიის ფონზე ენტობარით მკურნალობისას აღწერილია ზურგის ტვინის ჰემატომის განვითარების იშვიათი შემთხვევები, რომლებსაც თან სდევს მყარი ან შეუქცევადი დამბლა. ამ მოვლენების განვითარების რისკი კლებულობს პრეპარატის 40 მგ და ნაკლები დოზით გამოყენების შემთხვევაში. რისკი მატულობს პრეპარატის დოზის გაზრდისას, ინვაზიური ეპიდურული კათეტერების გამოყენებისას ან ჰემოსტაზზე მომქმედი სხვა პრეპარატების გამოყენებისას.

რისკი ასევე იზრდება ტრავმატულად ან განმეორებით ჩატარებული ზურგის ტვინის პუნქციის შემთხვევაში. სპინალური და ეპიდურული ანესთეზიის დროს სპინალური არხიდან სისხლდენის რისკის შესამცირებლად საჭიროა პრეპარატის ფარმაკოკინეტიკური პროფილის გათვალისწინება. კათეტერის ჩადგმა ან ამოღება უნდა მოხდეს ნატრიუმის ენოქსაპარინის დაბალი ანტიკოაგულაციური ეფექტის დროს.

ღრმა ვენების თრომბოზის დროს კათეტერის ჩადგმა ან ამოღება უნდა მოხდეს ენტობარის პროფილაქტიკური დოზის გამოყენებიდან 10-12 სთ-ის შემდეგ. იმ შემთხვევაში თუ პაციენტი ღებულობს პრეპარატის უფრო დიდ დოზას (1 მგ/კგ 2-ჯერ დღეში ან 1.5 მგ/კგ ერთხელ დღეში), აღნიშნული პროცედურები უნდა გადაიდოს უფრო ხანგრძლივი დროით (24 სთ).

პრეპარატის შემდეგი შეყვანა არ უნდა მოხდეს კათეტერის ამოღებიდან 2 სთ-ზე ადრე. სპინალური და ეპიდურული ანესთეზიის ჩატარების დროს ანტიკოაგულაციური თერაპიის დანიშვნისას პაციენტი უნდა იმყოფებოდეს მუდმივი დაკვირვების ქვეშ ნებისმიერი ნევროლოგიური ნიშნის ან სიმპტომის გამოსავლენად (ზურგის ტკივილი, სენსორული და მოტორული ფუნქციების დარღვევა, მ.შ. ქვემო კიდურების დაბუჟება და სისუსტე, კუჭ-ნაწლავის და/ან შარდის ბუშტის ფუნქციის დარღვევა). ტვინის ღეროს ჰემატომისათვს დამახასიათებელი სიმპტომების გამოვლენის შემთხვევაში აუცილებელია სასწრაფო დიაგნოსტიკა და მკურნალობა, საჭიროების შემთხვევაში, სპინალური დეკომპრესიის ჩათვლით.

არ არსებობს მონაცემები ენტობარის უსაფრთხოებასა და ეფექტურობაზე მისი გამოყენებისას  გულის ხელოვნური სარქველის მქონე პაციენტებში თრომბოემბოლიური გართულებების პროფილაქტიკის მიზნით. არასტაბილური სტენოკარდიის დროს კანშიდა კორონარული ანგიოპლასტიკის ჩატარების შემთხვევაში ინვაზიურ სისხლძარღვოვან მანიპულაციასთან დაკავშირებული სისხლდენის რისკის შესამცირებლად კათეტერი არ უნდა ამოვიღოთ პრეპარატის შეყვანიდან 6-8 სთ-ის განმავლობაში. შემდგომი დოზის შეყვანა არ უნდა მოხდეს კათეტერის ამოღებიდან 6-8 სთ-ზე ადრე. უნდა მოხდეს დაკვირვება ინექციის ადგილას სისხლდენის და გემატომის ნიშნების დროულად გამოსავლენად.

თრომბოემბოლიური გართულებების თავიდან აცილების მიზნით პროფილაქტიკურ დოზებში გამოყენებული პრეპარატი არსებით გავლენას არ ახდენს სისხლდენის დროზე და ზოგად კოაგულაციურ მაჩვენებლებზე, ასევე თრომბოციტების აგრეგაციაზე და მათ შეკავშირებაზე ფიბრინოგენთან. დოზის მომატებისას შესაძლოა  გახანგრძლივდეს აქტივირებული პარციალური თრომბოპლასტინური დრო (აპთდ) და შედედების დრო.

აპთდ და შედედების დროის გახანგრძლივება არ იმყოფება პირდაპირ ხაზოვან დამოკიდებულებაში პრეპარატის ანტითრომბოზული აქტივობის მომატებასთან, ამიტომ არ არის საჭირო მისი აქტივობის კონტროლი. მწვავე ინფექციის და მწვავე რევმატული მდგომარეობის განვითარების შემთხვევაში ენოქსაპარინის პროფილაქტიკის მიზნით გამოყენება გამართლებულია მხოლოდ მაშინ თუ ეს მდგომარეობები ერწყმის ვენური თრომბის წარმოქმნის ერთ-ერთ ფაქტორს: 75 წელს ზემოთ ასაკი, ავთვისებიანი წარმონაქმნები, თრომბოზები და თრომბოემბოლიები ანამნეზში, სიმსუქნე, ჰორმონული თერაპია, ქრონიკული გულის უკმარისობა, ქრონიკული სუნთქვის უკმარისობა.

პრეპარატის ზემოქმედება ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე:

პრეპარატი არ მოქმედებს სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარსა და  ყურადღების კონცენტრაციაზე.

შენახვის პირობები:

ინახება არა უმეტეს 25ºC ტემპერატურაზე, სინათლისაგან დაცულ და ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას. დაუშვებელია გაყინვა.

ვიზუალური დათვალიერების შედეგად აღმოჩენილი რაიმე სახის დეფექტის შემთხვევაში პრეპარატის მიღება დაუშვებელია.

ვარგისობის ვადა:

2 წელი. შეფუთვაზე აღნიშნული ვადის გასვლის შემდეგ პრეპარატის გამოყენება დაუშვებელია.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:

გაიცემა რეცეპტით (II ჯგუფი).

მწარმოებელი: HERBION,პაკისტანი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

სიროფი მოყავისფრო ფერის დამახასიათებელი სუნით.

10 მლ. შეიცავს:

Holarrhena antidysenterica Ness ..................... 50მგ

Myrtus communis L ...................................... 200მგ

Berberis aristata L .......................................... 30მგ

Aegle marmalos L ........................................ 100მგ

Quercus infectoria L .....................................  50მგ

Butea frondosa (L.) Willd ..............................  20მგ

დამხმარე ნივთიერებები: საქაროზა, უწყლო ლიმონის მჟავა, გლიცეროლი, ნატრიუმის ქლორიდი, მეთილპარაჰიდროქსიბენზოატი, პროპილპარაჰიდროქსიბენზოატი, პროპილენგლიკოლი, პიტნის ზეთი, არომატიზატორი „ტუტი – ფრუტი“, გამოხდილი წყალი.

კლინიკო–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიდიარეული ფიტოპრეპარატი.

ფარმაკოლოგიური მოქმედება:

მცენარეული წარმოშობის კომბინირებული პრეპარატი, რომლის კომპონენტები ახდენენ ანთების საწინააღმდეგო, ანტიმიკრობულ, ადსორბციულ და სპაზმოლიტურ მოქმედებას.

ჩვენებები:

• მწვავე და ქრონიკული დიარეული სინდრომი არაინფექციური ეთიოლოგიის.

დოზირება:

მოზრდილებში პრეპარატი ინიშნება შიგნით მისაღებად 3 ჩაის კოვზი (15 მლ) ყოველ 4 სთ–ში. მკურნალობის კურსი – 10 დღე.

გვერდითი მოქმედება:

შესაძლებელია ალერგიული რეაქციები.

უკუჩვენებები:

* ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა;

* კუჭ–ნაწლავის სისტემის ანთებითი დაავადება;

* ნაწლავური გაუვალობა;

* დიარეა, გამოწვეული დიზენტერიით, ჰელმინთოზით, ქიმიური ნივთიერებებით;

* ელოქტროლიტური ბალანსის დარღვევისა და გაუწყლოვნების გამოხატული სიმპტომები;

* ორსულობა;

* ლაქტაცია;

* ბავშვთა ასაკი (18 წლამდე);

* პრეპარატის კომპონენტების მიმართ მომატებული ინდივიდუალური მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ორსულობისა და ლაქტაციის დროს პრეპარატის მიღება უკუნაჩვენებია.

თირკმელების ფუნქციის დარღვევის დროს:

უკუნაჩვენებია.

განსაკუთრებული მითითებები:

პრეპარატი შეიცავს შაქარს, რისი გათვალისწინებაც აუცილებელია შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულთათვის, ასევე ჰიპოკალორიული დიეტის დაცვისას. 15 მლ სიროფი (ერთჯერადი დოზა) შეიცავს 11.25გ შაქარს, რაც შეესაბამება 0.94 პე.

ჭარბი დოზირება:

დოზის გადაჭარბების შემთხვევები არ არის აღწერილი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ არის გამოვლენილი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა რეცეპტით.

შენახვის პირობები და ვადები:

პრეპარატი ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილზე, არა უმეტეს 25⁰C ტემპერატურაზე.

ვადა – 3 წელი.

არ გამოიყენოთ ვადის ამოწურვის შემდეგ.

საერთაშორისო დასახელება:

Bacillus clausii

მწარმოებელი ქვეყანა: საფრანგეთი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ნაწლავის მიკროფლორის წონასწორობის მარეგულირებელი საშუალებები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

5 მლ სუსპენზია ფლაკონებში, N10 ფლაკონი კოლოფში

ფარმაკოდინამიკური თვისებები:

ენტეროჯერმინა® წარმოადგენს კუჭ-ნაწლავისათვის დამახასიათებელი ნორმალური ორგანიზმების Bacillus clausii -ის სპორების სუსპენზიის შემცველ პრეპარატს, რომელთაც არ ახასიათებთ არავითარი დაავადების გამომწვევი მოქმედება.

ორალური გზით მისაღები Bacillus clausii -ის სპორები, მათთვის დამახასიათებელი როგორც ქიმიური, ასევე ფიზიკური საშუალებების მიმართ მაღალი რეზისტენტულობის გამო, ლახავენ კუჭის წვენის ბარიერს და აღწევენ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში, სადაც ისინი გარდაიქმნებიან მეტაბოლიზმის მხრივ აქტიურ ვეგეტატიურ უჯრედებად. ენტეროჯერმინა®-ის მიღება ხელს უწყობს სხვადასხვა წარმოშობის დისბაქტერიოზით ჩატარებული მკურნალობის კურსის განმავლობაში დარღვეული კუჭ-ნაწლავის მიკრობული ფლორის აღდგენას, Bacillus clausii -ის მოქმედების წყალობით. გარდა ამისა, Bacillus clausii -ს შეუძლია სხვადასხვა ვიტამინების, განსაკუთრებით კი B ჯგუფის ვიტამინების წარმოება. იგი ხელს უწყობს ანტიბიოტიკებითა და ქიმიოთერაპიული საშუალებებით გამოწვეული დევიტამინოზის კორექციას. ენტეროჯერმინა® შესაძლებელს ხდის არასპეციფიური ანტიგენური და ანტიტოქსიკური მოქმედების განხორციელებას, რაც მჭიდროდ არის დაკავშირებული Bacillus -ის მეტაბოლურ მოქმედებასთან. ანტიბიოტიკების მიმართ ხელოვნურად გამოწვეული ჰეტეროლოგიურ რეზისტენტულობასთან ერთად, იგი უზრუნველყოფს თერაპიული ბაზის შექმნას კუჭ-ნაწლავის მიკრობული ფლორის დარღვევის პრევენციის მიზნით, რაც თან ახლავს განსაკუთრებით ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკების სელექციურ მოქმედებას ან აღადგენს მის ბალანსს.

ანტიბიოტიკების მიმართ გამოხატული რეზისტენტობის გამო, ენტეროჯერმინა®-ის მიღება ხდება ანტიბიოტიკის ორ დოზას შორის არსებულ ინტერვალში. ანტიბიოტიკის მიმართ რეზისტენტობა ვრცელდება პენიცილინზე, ცეფალოსპორინებზე, ტეტრაციკლინზე, მაკროლიდებზე, ამინოგლიკოზიდებზე, ნოვობიცინზე, ქლორამფენიკოლზე, თიამფენიკოლზე, ლინკომიცინზე, იზონიაზიდზე, ციკლოსერინზე, რიფამპიცინზე, ნალიდიქსის მჟავასა და პიპემიდინის მჟავაზე.

მიღების წესები და დოზები:

მოზრდილები: 2-3 ფლაკონი დღეში,

ბავშვები: 1-2 ფლაკონი დღეში;

ჩვილები: 1-2 ფლაკონი დღეში, გარდა იმ შემთხვევისა, თუ ექიმი სხვაგვარად განსაზღვრავს.

პრეპარატი მიიღება რეგულარული ინტერვალებით (3-4 საათი), ფლაკონის შიგთავსის განზავებით დამტკბარ წყალში, რძეში, ჩაისა თუ ფორთოხლის წვენში.

გვერდითი მოვლენები:

პრეპარატის გამოყენებასთან დაკავშირებით დღემდე არავითარი გვერდითი მოვლენა არ გამოვლენილა.

უკუჩვენება:

პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი კომპონენტების მიმართ დადგენილი მომატებული მგრძნობელობა.

ორსულობა და ლაქტაცია:

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ერთდროულ მიღებასთან დაკავშირებით ურთიერთქმედების თაობაზე მონაცემები ცნობილი არ არის.

ჭარბი დოზირება:

დღემდე ჭარბი დოზირების კლინიკური მაჩვენებლები არ გამოვლენილა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

სხვა სამკურნალო საშუალებებთან ერთდროულ მიღებასთან დაკავშირებით ურთიერთქმედების თაობაზე მონაცემები ცნობილი არ არის

შენახვის პირობები და ვადები:

პრეპარატი ინახება 30°C-ზე დაბალ ტემპერატურაზე

აფთიაქში გაცემის წესი:

ურეცეპტოდ

მწარმოებელი: სს ბოსნალიეკი, ბოსნია-ჰერცოგოვინა

საერთაშორისო დასახელება:

NIFUROXAZIDE

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

დიარეის საწინააღმდეგო პრეპარატები; მიკრობების საწინააღმდეგო ადგილობრივი მოქმედების პრეპარატები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

100მგ კაფსულა № 30

ყოველი კაფსულა შეიცავს:

100.00 მგ ნიფუროქსაზიდს

დამხმარე საშუალებები:

სიმინდის სახამებელი, საქაროზა, ცელულოზას ფხვნილი, მაგნიუმის სტეარატი, მყარი ჟელატინური კაფსულა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ნიფუროქსაზიდი არის 5-ნიტროფურანის წარმოებული, ის მოქმედებს ნაწლავის ღრუში, ე.ი. არ აბსორბირდება გასტროინტესტინალური ტრაქტიდან. ადგილობრივი ინერტულობა და ორგანულ სისტემებსა და ქსოვილებში დიფუზიის შეუძლებლობა გამოარჩევს მას ნიტროფურანის სხვა  წარმოებულებისაგან.

ნიფუროქსაზიდის მოქმედების მექანიზმი სრულად არ არის ახსნილი. მისი ანტიმიკრობული და ანტიპარაზიტული თვისებები, როგორც სხვა ნიტროფურანის წარმოებულებისა, სავარაუდოდ განპირობებულია ნიტრო-NO₂ ჯგუფიდან, რომელსაც გააჩნია საკმაოდ გამომსახველობითი ეფექტები ნაწლავის ინფექციურ დაავადებებზე. გრამდადებითი კოკები განსაკუთრებით მგრძნობიარე აღმოჩნდნენ პრეპარატის მიმართ: Streptococcus pyogenes, Staphylococcus pyogenes, ხოლო გრამუარყოფითი ენტერობაქტერიებს შორის პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარენი არიან E. coli, Salmonellae და Shigellae.

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალური მიღების შემდეგ ნიფუროქსაზიდი პრაქტიკულად არ აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. პრეპარატის ანტიმიკრობული და ანტიპარაზიტული ეფექტები ვლინდება მხოლოდ ნაწლავის ღრუში. ნიფუროქსაზიდი და/ან მისი მეტაბოლიტები სრულად ექსკრეტირდება განავლის საშუალებით. გამოდევნის სიჩქარე დამოკიდებულია მიღებული პრეპარატის რაოდენობასა და საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის მოძრაობის უნარზე.

ჩვენებები:

მიღების წესები და დოზები:

უკუჩვენება:

* ალერგია ნიტროფურანის წარმოებულების და/ან პრეპარატის შემადგენელი დამხმარე საშუალებების მიმართ;

* 6 წლამდე ასაკის ბავშვები

არასასურველი ეფექტები

ნიფუროქსაზიდი ხასიათდება კარგი ამტანობით. ძალიან იშვიათად შეიძლება გამოიწვიოს ორგანიზმის სენსიტიზაცია და ალერგიული რეაქციები.

ორსულობა და ლაქტაცია:

არ არსებობს მონაცემები იმის შესახებ იწვევს თუ არა ნიფუროქსაზიდის მიღება ორსულობის დროს შესაძლო მავნე ეფექტებს ნაყოფზე.

ნიფუროქსაზიდი არ აბსორბირდება საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან. ამდენად არ არსებობს მისი დედის რძეში გამოყოფის შესაძლებლობა. შესაბამისად, შეიძლება პრეპარატის გამოყენება ლაქტაციის პერიოდში.

განსაკუთრებული მითითებები:

ენტეროფურილით მკურნალობის პერიოდში კატეგორიულად იკრძალება ალკოჰოლის მოხმარება.

დიარეის მკურნალობისას ნიფუროქსაზიდით თერაპიასთან ერთად აუცილებელია რეჰიდრატაციის (პერორალური ან ინტრავენური) ჩატარება პაციენტის მდგომარეობისა და დიარეის ინტენსივობის გათვალისწინებით.

ენტეროფურილი არ გამოიყენება იმ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ ფრუქტოზას აუტანლობა, მალაბსორბციის სინდრომი და საქაროზა -იზომალტოზას დეფიციტი.

ზემოქმედება ავტომობილების მართვისა და მანქანა-დანადგარებთან მუშაობის უნარზე.

არ ახდენს გავლენას.

ჭარბი დოზირება:

არ არსებობს მონაცემები პრეპარატის ჭარბი დოზის შესახებ.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ არის ცნობილი ურთიერთქმედებს თუ არა ნიფუროქსაზიდი სხვა პრეპარატებთან.

შენახვის პირობები:

ინახება 30ºC-მდე ტემპერატურის პირობებში.

ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი

პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი:

გაიცემა სამედიცინო რეცეპტით.

საერთაშორისო დასახელება:

NIFUROXAZIDE

მწარმოებელი: სს ბოსნალიეკი, ბოსნია-ჰერცოგოვინა

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

დიარეის საწინააღმდეგო პრეპარატები; მიკრობების საწინააღმდეგო ადგილობრივი მოქმედების პრეპარატები

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

200მგ/5მლ სუსპენზია 90მლ ფლაკონი №1

სუსპენზიის ყოველი 5 მლ შეიცავს:

ნიფუროქსაზიდი ..................  200.0 მგ

დამხმარე საშუალებები:

საქაროზა, ეთანოლი 96%, კარბომერი, მეთილპარაქსიჰიდროქსიბენზოატი, ნატრიუმის ჰიდროქსიდი, უწყლო ლიმონმჟავა, ბანანის არომატი, გასუფთავებული წყალი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ნიფუროქსაზიდი არის 5-ნიტროფურანის წარმოებული, ის მოქმედებს ნაწლავის ღრუში, ე.ი. არ აბსორბირდება გასტროინტესტინალური ტრაქტიდან. ადგილობრივი ინერტულობა და ორგანულ სისტემებსა და ქსოვილებში დიფუზიის შეუძლებლობა გამოარჩევს მას სხვა ნიტროფურანის წარმოებულებისაგან. ნიფუროქსაზიდის მოქმედების მექანიზმი სრულად არ არის ახსნილი. მისი ანტიმიკრობული და ანტიპარაზიტული თვისებები, როგორც სხვა ნიტროფურანის წარმოებულებისა, სავარაუდოდ განპირობებულია ნიტრო-NO₂ ჯგუფიდან, რომელსაც გააჩნია საკმაოდ გამომსახველობითი ეფექტები ნაწლავის ინფექციურ დაავადებებზე. გრამდადებითი კოკები განსაკუთრებით მგრძნობიარე აღმოჩნდნენ პრეპარატის მიმართ: Streptococcus pyogenes, Staphylococcus pyogenes, ხოლო გრამუარყოფითი ენტერობაქტერიებს შორის პრეპარატის მიმართ მგრძნობიარენი არიან E. coli, Salmonellae da Shigellae

ფარმაკოკინეტიკა:

პერორალური მიღების შემდეგ ნიფუროქსაზიდი პრაქტიკულად არ აბსორბირდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან. პრეპარატის ანტიმიკრობული და ანტიპარაზიტული ეფექტები ვლინდება მხოლოდ ნაწლავის ღრუში. ნიფუროქსაზიდი და/ან მისი მეტაბოლიტები სრულად ექსკრეტირდება განავლის საშუალებით. გამოდევნის სიჩქარე დამოკიდებულია მიღებული პრეპარატის რაოდენობასა და საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის მოძრაობის უნარზე.

ჩვენებები:

მიღების წესები და დოზები:

დოზირებისათვის გამოიყენება 5-მლ-იანი დოზირების კოვზი, რომელიც დაყოფილია 2.5 მლ-დ.

გამოყენებამდე, სუსპენზია კარგად უნდა შეინჯღრეს.

ბავშვები 6 თვიდან 2 წლამდე: 2.5 მლ დღეში 3-ჯერ.

ბავშვები 3-დან 7 წლამდე: 5 მლ დღეში 3-ჯერ.

თერაპია ნიფუროქსაზიდის გამოყენებით შეიძლება გაგრძელდეს მხოლოდ 7 დღე.

უკუჩვენება:

* ალერგია ნიტროფურანის წარმოებულების და/ან პრეპარატის შემადგენელი დამხმარე საშუალებების მიმართ;

* 6 თვემდე ასაკის ჩვილები.

არასასურველი ეფექტები

ნიფუროქსაზიდი ხასიათდება კარგი ამტანობით. ძალიან იშვიათად შეიძლება გამოიწვიოს ორგანიზმის სენსიტიზაცია და ალერგიული რეაქციები.

ორსულობა და ლაქტაცია:

არ არსებობს მონაცემები იმის შესახებ იწვევს თუ არა ნიფუროქსაზიდის მიღება ორსულობის დროს შესაძლო მავნე ეფექტებს ნაყოფზე.

ნიფუროქსაზიდი არ აბსორბირდება საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან. ამდენად არ არსებობს მისი დედის რძეში გამოყოფის შესაძლებლობა. შესაბამისად, შეიძლება პრეპარატის გამოყენება ლაქტაციის პერიოდში.

განსაკუთრებული მითითებები:

ენტეროფურილით მკურნალობის პერიოდში კატეგორიულად იკრძალება ალკოჰოლის მოხმარება.

დიარეის მკურნალობისას ნიფუროქსაზიდით თერაპიასთან ერთად აუცილებელია რეჰიდრატაციის (პერორალური ან ინტრავენური) ჩატარება პაციენტის მდგომარეობისა და დიარეის ინტენსივობის გათვალისწინებით.

ენტეროფურილი არ გამოიყენება იმ პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ ფრუქტოზას აუტანლობა, მალაბსორბციის სინდრომი და საქაროზა -იზომალტოზას დეფიციტი.

ზემოქმედება ავტომობილების მართვისა და მანქანა-დანადგარებთან მუშაობის უნარზე.

არ ახდენს გავლენას

ჭარბი დოზირება:

არ არსებობს მონაცემები პრეპარატის ჭარბი დოზირების შესახებ.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

არ არის ცნობილი ურთიერთქმედებს თუ არა ნიფუროქსაზიდი სხვა პრეპარატებთან.

შენახვის პირობები და ვადები:

ინახება 15-30°C ტემპერატურის პირობებში.

ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

3 წელი

პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქში გაცემის წესი:

გაიცემა სამედიცინო რეცეპტით.

მწარმოებელი: Laboratoires BIOCODEX, საფრანგეთი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ბიოლოგიური წარმოშობის ანტიდიარეული პრეპარატი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 10 ც.

1 კაფს.

ლიოფილიზებულ Saccharomyces boulardii-ი (250 მგ სამკურნალო საფუარი და 32.5 მგ ლაქტოზა)  ..............................................       282.5 მგ

დამხმარე ნივთიერება: მაგნიუმის სტეარატი.

ფხვნილი პერორალური ხსნარის მოსამზადებლად: პაკეტები, შეფუთვაში 10 ც

1 პაკ.

ლიოფილიზებული Saccharomyces boulardii-ი (250 მგ სამკურნალო საფუარი და 32.5 მგ ლაქტოზა)      282.5 მგ

დამხმარე ნივთიერება: ლევულეზა (ფრუქტოზა), არომატიზატორი "tutti frutii"

ჩვენებები:

• მწვავე ბაქტერიული და ვირუსული დიარეა;
• მწვავე და ქრონიკული გასტროენტერიტი და გასტროენტეროკოლიტი;
• ანტიბიოტიკების, ციტოსტატური, ქიმიოპრეპარატების მიღებითა და სხივური თერაპიით გამოწვეული დისბაქტერიოზის მკურნალობა და პროფილაქტიკა;
• Clostridium difficile-თი გამოწვეული მორეციდივე ფსევდომემბრანული კოლიტი;
• შიდსთან ასოცირებული დიარეა;
• გაღიზიანებული მსხვილი ნაწლავის სინდრომი;
• დიარეა, რომელიც გამოწვეულია ზონდით ხანგრძლივი კვებით.

მიღების წესი და დოზირება:

1 წლამდე ასაკში: 1-2 პაკეტი 2-ჯერ დღეში.

1-10 წლამდე: 1 პაკეტი ან კაფსულა 2-ჯერ დღეში.

10 წლის ასაკის ზემოთ: 1-2 პაკეტი ან კაფსულა 2-ჯერ დღეში.

კაფსულა უნდა გადაიყლაპოს წყლის მიყოლებით. პაკეტის შიგთავსი უნდა გაიხსნას წყალში ან რძეში. არ შეიძლება ძალიან ცივი ან ცხელი წყლის გამოყენება.

გვერდითი მოვლენები:

იშვიათად, დისპეფსიური მოვლენები.

უკუჩვენებები:

*მომატებული მგრძნობელობა პრეპატის რომელიმე კომპონენტის მიმართ.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

*არ შეიძლება მიღება სოკოს საწინააღმდეგო პრეპარატებთან ერთად.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება ოთახის ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

მწარმოებელი:

ავერსი-რაციონალი, საქართველო

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ეუბიოტიკი, ნაწლავების მიკროფლორის მარეგულირებელი საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

კაფსულები: შეფუთვაში 20 ც.

1 კაფს.

შეიცავს 2 მილიარდ ცოცხალ უჯრედს:

Lactobacillus acidophilus  ......... 9.0 მგ

Lactobacillus bifidus         ..........  5.0 მგ

იოგურტის კულტურა (Streptococcus thermophilus, Lactobacillus delbrueckii subsp. bulgaricus) ..................................  20.0 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

რძის მშრალი შრატი, ლაქტოზა, მაგნიუმის სტეარატი, ასკორბინის მჟავა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მოქმედების ნორმალიზაცია. პრეპარატში შემავალი რძემჟავა ბაქტერიები შედიან ნაწლავების ნორმული მიკროფლორის შემადგენლობაში. ისინი მნიშვნელოვან როლს ასრულებენ იმუნიტეტის სტიმულაციაში, ვიტამინების წარმოქმნაში, დეოტოქსიკაციური და საჭმლის მომნელებელი ფუნქციების უზრუნველყოფაში.

ენტენორმის ანტიმიკრობული აქტივობა გამოხატულია სტაფილოკოკების, პროტეუსის, ენტეროპათოგენური ნაწლავის ჩხირის მიმართ და დაკვაშირებულია მიკრობთა უნართან წარმოქმნან რძემჟავა, ლაქტოცინი, წყალბადის ზეჟანგი, ლიზოციმი და სხვა.

რძემჟავა ბაქტერიები აქვეითებენ ნაწლავების pH-ს და ამით ხელს უშლიან პათოგენური და პირობით პათოგენური მიკროფლორის ზრდასა და განვითარებას.

ჩვენებები:

• ენტენორმი ინიშნება სხვადასხვა წარმოშობის დისბაქტერიოზის (ძირითადად გამოწვეული ანტიბიოტიკების და ქიმიოპრეპარატების მიღებით) პროფილაქტიკისა და მკურნალობისათვის მოზრდილებსა და ბავშვებში;
• მწვავე და ქრონიკული გასტროენტეროკოლიტის და კოლიტის, დიარეის, მეტეორიზმის დროს;
• ანტიბიოტიკო-, ქიმიო- და სხივურ თერაპიასთან ერთად ან მათ შემდეგ;
• ალერგიული დაავადებების კომპლექსურ თერაპიაში.

მიღების წესი და დოზირება:

პროფილაქტიკის მიზნით მოზრდილებში და 12 წლის ასაკის ზევით მოზარდებში, ინიშნება თითო კაფსულა დღეში ერთხელ ჭამის დროს.

სამკურნალოდ:

1 წლამდე ასაკის ბავშვებში: 1/2 კაფსულა დღეში ერთხელ ჭამის დროს (კაფსულის შიგთავსი ერევა მცირე რაოდენობით სითხეს ან საკვებს);

1-3 წლამდე ასაკის ბავშვებში: 1-2 კაფსულა დღეში ერთხელ ჭამის დროს;

3-12 წლამდე ასაკის ბავშვებში: 1 კაფსულა 3-ჯერ დღეში ჭამის დროს. მკურნალობის ხანგრძლივობაა 20-30 დღე;

მოზრდილებში და 12 წლის ასაკის ზევით მოზარდებში: 1-2 კაფსულა 3-ჯერ დღეში ჭამის დროს, მკურნალობის ხანგრძლივობაა 25-30 დღე.

საჭიროების შემთხვევაში შესაძლებელია კურსის გამეორება.

გვერდითი მოვლენები:

ინდივიდუალური მგრძნობელობა ჟელატინის კაფსულებისა და პრეპარატის შემადგენელი კომპონენტების მიმართ.

უკუჩვენებები:

არ არის გამოვლენილი.

ორსულობა და ლაქტაცია:

შეიძლება პრეპარატის გამოყენება ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში.

განსაკუთრებული მითითებები:

სატრანსპორტო საშუალებების მართვის უნარზე ზემოქმედება: ენტენორმის გამოყენება არ მოითხოვს უსაფრთხოების განსაკუთრებული ზომების დაცვას.

ჭარბი დოზირება:

არ არის გამოვლენილი.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

გამოიყენება კომპლექსურ თერაპიაში სულფანილამიდებთან, ანტიბიოტიკებთან, მეტრონიდაზოლთან და სხვა ანტიბაქტერიულ პრეპარატებთან ერთად.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 2-10⁰C ტემპერატურაზე.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები

იგი წარმოადგენს პირდაპირი მოქმედების ანტიკოაგულანტს. მიეკუთვნება დაბალმოლეკულური ჰეპარინის ჯგუფს (მოლეკულური მასა დაახლოებით 4500 დალატონი), გააჩნია თრომბის წარმოქმნის საწინააღმდეგო მოქმედება, ხასიათდება გამოხატული აქტიურობით X_a ფაქტორის და სუსტი ზემოქმედებით IIa ფაქტორის მიმართ. არაფრაქციონირებული სტანდარტული ჰეპარინისაგან განსხვავებით მისი ანტიაგრეგანტული თვისებები უფრო ნათლად არის გამოხატული.

ჩვენებები

• თრომბოემბოლიის პროფილაქტიკა განსაკუთრებით ორთოპედიულ პრაქტიკაში და ზოგად ქირურგიაში;
• ღრმა ვენების თრომბოზების მკურნალობა;
• ჰიპერკოაგულაციის პროფილაქტიკა ექსტრაკორპორული ცირკულაციის სისტემაში ჰემოდიალიზის ჩატარების დროს.

დოზირების რეჟიმი

პრეპარატი შეჰყავთ კანქვეშ მუცლის კედლის წინა ან უკანა ლატერალურ მიდამოში წელის დონეზე.

ჰემოდიალიზის დროს იგი შეჰყავთ ინტრაარტერიალურად.

ვენური თრომბოზების პროფილაქტიკისათვის უნიშნავენ 20 მგ (0.2 მლ) ერთხელ დღეში კანქვეშ. თუ თრომბოემბოლიის განვითარების რისკი მაღალია, დოზას ზრდიან 40 მგ-მდე ერთხელ დღეში.

ზოგად ქირურგიულ და ონკოლოგიურ ოპერაციამდე პრეპარატი შეყავთ 2 საათით ადრე, ხოლო ორთოპედიული ოპერაციის დროს 12 საათით ადრე.

ღრმა ვენების თრომბოზის სამკურნალოდ შეყავთ 1 მგ/კგ კანქვეშ.

ჰიპერკოაგულაციის პროფილაქტიკისათვის ექსტრაკორპორიული ცირკულაციის სისტემაში ჰემოდიალიზის ჩატარების დროს, პრეპარატი შეყავთ ინტრაარტერიულად 1 მგ/კგ.

გვერდითი მოვლენები

რეკომენდებული დოზირების დაცვისას გართულებები საკმაოდ იშვიათია. პრეპარატით მკურნალობის პირველ დღეებში შეიძლება აღინიშნოს ასიმპტომური თრომბოციტოპენია, ღვიძლის ფერმენტების აქტივობის შექცევადი ხასიათის მომატება.

ინექციის ადგილას - შეწითლება და მტკივნეულობა. ხანდახან ყალიბდება მკვრივი ანთებითი კვანძები, რომლებიც რამოდენიმე დღეში გაიწოვება და არ საჭიროებს მკურნალობის შეწყვეტას.

ძალიან იშვიათად შეყვანის ადგილას ვითარდება ნეკროზი. ამ შემთხვევაში პრეპარატის მიღება სასწრაფოდ უნდა შეწყდეს.

იშვიათად ადგილი აქვს ადგილობრივ და სისტემურ ალერგიულ რეაქციებს.

უკუჩვენებები

* მომატებული მგრძნობელობა ენოქსაპარინის, ჰეპარინის და მისი წარმოებულების მათ შორის დაბალმოლეკულური ჰეპარინის მიმართ. * მდგომარეობა, რომლის დროსაც მაღალია სისხლდენის წარმოშობის რისკი, მათ შორის კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის წყლულოვანი დაავადების დროს.

განსაკუთრებული მითითებები

♦ პრეპარატის შეყვანა კუნთში არ არის დაშვებული.

♦  დაბალმოლეკულური ჰეპარინები არ არის ურთიერთჩანაცვლებადი.

♦  ავადმყოფებში, რომელთაც ანამნეზში აღენიშნებოდათ ჰეპარინით ინდუცირებული თრომბოციტოპენია, პრეპარატი ინიშნება მხოლოდ გამონაკლის შემთხვევებში. მკურნალობის დასაწყისში და მისი მიმდინარეობისას აუცილებელია პერიფერიულ სისხლში თრომბოციტების რაოდენობის კონტროლი.

♦  პრეპარატის დანიშვნის წინ საჭიროა შეწყდეს ჰემოსტაზას გამაძლიერებელი საშუალებით მკურნალობა.

♦  თრომბოციტების მაჩვენებლების საწყის დონესთან შედარებით 50%-ით შემცირების შემთხვევაში ჰემოქსაპარინის მკურნალობას წყვეტენ და ნიშნავენ ადექვატურ საშუალებას.

♦  იგი სიფრთხილით გამოიყენება კუჭის წყლულოვანი დაავადების იშემიური ტიპის ცერებრული სისხლმიმოქცევის დარღვევის, მძიმე ხასიათის არტერიული ჰიპერტონიის, დიაბეტური რეტინოპათიის, განმეორებითი ნევროლოგიური და ოფთალმოლოგიური ოპერაციების დროს.

♦  იგი სიფრთხილით ინიშნება აგრეთვე ღვიძლის მძიმე დაავადებების შემთხვევაში.

♦  არ არის მიზანშეწონილი მისი გამოყენება სპინალური/ეპიდურალური ანესთეზიის დროს.

♦  არ არის რეკომენდებული ორსულობის დროს.

♦  ლაქტაციის პერიოდში წყვეტენ ძუძუთი კვებას.