Aviabiletebi avia.ge
მთავარი წაკითხვა გვერდი 618

ენარენალი – ENARENAL – ЭНАРЕНАЛ

საერთაშორისო დასახელება:

ENALAPRIL

მწარმოებელი: POLPHARMA, პოლონეთი

მოქმედი ნივთიერება: ენალაპრილი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

აგფ-ინჰიბიტორი; ანტიჰიპერტენზიული საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 და 60 ც.

1 ტაბ.

ენალაპრილი  .....................   5 მგ

1 ტაბ.

ენალაპრილი  .....................  10 მგ

1 ტაბ.

ენალაპრილი .....................   20 მგ

 

ვრცლად ენალაპრილი

ენაპრილ-H – ENAPRIL-H – ЭНАПРИЛ H

საერთაშორისო დასახელება:

ENALAPRIL; HYDROCHLOROTHIAZIDE

მწარმოებელი: GENOM BIOTECH, ინდოეთი

მოქმედი ნივთიერება: ენალაპრილი +ჰიდროქლოროთიაზიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიჰიპერტენზიული საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ. შეფუთვაში 2 ც.

1 ტაბ.

ენალაპრილის მალეატი  ..................   10 მგ

ჰიდროქლოროთიაზიდი .................   25 მგ

 

ვრცლად ენაპ H

ენაპი® – ENAP® – ЭНАП®

საერთაშორისო დასახელება:

ENALAPRIL

მწარმოებელი: KRKA,სლოვენია

მოქმედი ნივთიერება: ენალაპრილი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის (აგფ) ინჰიბიტორი.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 2 ბლისტერი.

1 ტაბ.

ენალაპრილის მალეატი    ...................    2.5 მგ

1 ტაბ.

ენალაპრილის მალეატი      ..................   5 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ლაქტოზა, ჰიდროქსიპროპილ ცელულოზა, სიმინდის სახამებელი, ნატრიუმის ჰიდროკარბონატი, მაგნიუმის სტეარატი, ტალკი.

ტაბლეტები: ბლისტერზე 10 ტაბ., შეფუთვაში 2 და 3 ბლისტერი.

1 ტაბ.

ენალაპარილის მალეატი  ....................  10 მგ

1 ტაბ.

ენალაპრილის მალეატი .....................   20 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ლაქტოზა, სიმინდის სახამებელი, ნატრიუმის ჰიდროკარბონატი, ტალკი, მაგნიუმის სტეარატი, რკინის ოქსიდი (მღებავი ნივთიერება E172).

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ენალაპარილი ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატია, რომლის მოქმედების მექანიზმი დაკავშირებულია ანგიოტენზინ-გარდამქმნელი ფერმენტის აქტივობის დათრგუნვასთან, რაც იწვევს ანგიოტენზინი-II-ის წარმოქმნას.

ფარმაკოკინეტიკა:

შიგნით მიღების შემდეგ შეიწოვება ენალაპრილის 60%. საკვების მიღება შეწოვაზე ზეგავლენას არ ახდენს. ღვიძლში ექვემდებარება მეტაბოლიზმს აქტიური მეტაბოლიტის ენალაპრილატის წარმოქმნით, რომელიც აგფ-ს უფრო აქტიური გარდამქმნელია, ვიდრე ენალაპრილი.

ენალაპრილატის პლაზმის ცილებთან კავშირი შეადგენს 50-60%. შრატში ენალაპრილატის მაქსიმალური კონცენტრაციები 3-4 საათში აღინიშნება, ენალაპარილის - 1 საათში. შრატში სტაბილური კონცენტრაციები აღინიშნება 4 დღეში.

ენალაპრილატი ადვილად აღწევს ჰისტოჰემატურ ბარიერებში, ჰებ-ს გარდა, მცირე რაოდენობა აღწევს პლაცენტაში და დედის რძეში. ენალაპრილატის ნახევარგამოყოფის პერიოდი 11 საათს შეადგენს, გამოიყოფა ძირითადად თირკმელებით - 60% (20% ენალაპრილის სახით და 40% ენალაპრილატის სახით), ნაწლავიდან - 33% (6% ენალაპრილის სახით და 27% ენალაპრილატის სახით). გამოიდევნება ჰემოდიალიზის (სიჩქარე 62 მლ/წთ) და პერიტონული  დიალიზის დროს.

პრეპარატის მაქსიმალური ეფექტი აღინიშნება 6-8 საათში. ეფექტი შენარჩუნდება 24 საათის განმავლობაში. ზოგადი თერაპიული ეფექტი მიიღწევა რამდენიმე კვირიანი მკურნალობის შემდეგ.

ჩვენებები:

  • პრეპარატი გამოიყენება პირველადი არტერიული ჰიპერტენზიის;
  • თირკმელების დაავადებისას მეორადი ჰიპერტენზიის (ასევე თირკმელების უკმარისობის და შაქრიანი დიაბეტით განპირობებული თირკმლის ფუნქციის დარღვევისას);
  • გულის ქრონიკული უკმარისობის და მარცხენა პარკუჭის უსიმპტომო დისფუნქციის (კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში) დროს.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატის დოზა ყოველთვის ავადმყოფის მდგომარეობის მიხედვით კორექტირდება.

არტერიული ჰიპერტენზიის მკურნალობა: რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 5 მგ-ს დღე-ღამეში ერთხელ. დოზის კორექტირება დამოკიდებულია თერაპიული ეფექტის მიღწევაზე (არტერიული წნევის დაწევა). ჩვეულებრივ შემანარჩუნებელი დოზა 10-20 მგ-ს შეადგენს, საჭიროებისა და საკმარისად კარგი ამტანობის შემთხვევაში დოზის გაზრდა შეიძლება 40 მგ-მდე დღე-ღამეში. უფრო მაღალა დოზებისას მიზანშეწონილია 2 მიღებად დაყოფა. საწყისი დოზა ავადმყოფებისათვის, რომლებმაც ვერ შეძლეს დიურეზულების მიღების შეწყვეტა მკურნალობის დაწყებამდე, შეადგენს 2.5 მგ-ს ერთჯერადი დოზის სახით. რენოვასკულარული ჰიპერტენზიის ან სავარაუდო რენოვასკულარული ჰიპერტენზიის მკურნალობა სპეციალისტმა უნდა ჩაატაროს.

გულის ქრონიკული უკმარისობის მკურნალობა: რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 2.5 მგ-ს დღე-ღამეში ერთხელ. ენაპის დოზა თანდათან უნდა გაიზარდოს მაქსიმალური კლინიკური ეფექტის მიღწევამდე, ჩვეულებრივ 2-4 კვირაში. ჩვეულებრივი შემანარჩუნებელი დოზა 2.5-10 მგ-ს შეადგენს ერთჯერადი დოზის სახით; მაქსიმალური შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 20 მგ-ს დღე-ღამეში.

მარცხენა პარკუჭის უსიმპტომო დისფუნქციის მკურნალობა: რეკომენდებული საწყისი დოზა შეადგენს 2.5 მგ-ს დღე-ღამეში 2-ჯერ. დოზის კორექტირება დამოკიდებულია ავადმყოფის მიერ პრეპარატის ამტანობაზე. ჩვეულებრივ შემანარჩუნებელი დოზა შეადგენს 10 მგ-ს დღე-ღამეში 2-ჯერ.

არტერიული ჰიპერტენზიის მკურნალობა თირკმელების დაავადების დროს: ენაპის დოზა განისაზღვრება თირკმლის ფუნქციის და/ან კრეატინინის კლირენსის მაჩვენებლების მიხედვით. ავადმყოფებში 0.5 მლ/წ-ზე მეტი (30 მლ/წთ) კრეატინინის კლირენსით საწყისი დოზა შეადგენს 5 მგ-ს დღე-ღამეში; ავადმყოფებში 0.5 მლ/წ-ზე ნაკლები (30 მლ/წთ) კრეატინინის კლირენსით საწყისი დოზა შეადგენს 2.5 მგ-ს დღე-ღამეში და თანდათან იზრდება კლინიკური ეფექტის მიღწევამდე.

ჰემოდიალიზზე მყოფი პაციენტები: ჰემოდიალიზის ჩატარების დღეს - 2.5 მგ; სხვა დღეებში ექიმი დოზას აკორექტირებს არტერიული წნევის მაჩვენებლების მიხედვით.

ტაბლეტები ჩაიყლაპება მთლიანად, მცირე რაოდენობით სითხის დაყოლებით. ტაბლეტების მიღება შეიძლება ჭამამდე, ჭამის დროს ან მის შემდეგ. პრეპარატის მიღება უნდა ხდებოდეს რეგულარულად ერთი და იგივე დროს. თუ პაციენტმა გამოტოვა პრეპარატის მიღება, იგი რაც შეიძლება სწრაფად უნდა მიიღოს, მაგრამ მხოლოდ არა იმ შემთხვევაში, თუ სქემით შემდეგი დოზის მიღებამდე მცირე დროა დარჩენილი. ამ შემთხვევაში უნდა მიიღოს სქემით შემდეგი დოზა და არ მიიღოს გამოტოვებული დოზა. არ შეიძლება დოზების გაორმაგება. ენაპით მკურნალობისას საჭიროა რეგულარული სამედიცინო გამოკვლევების ჩატარება, განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში და/ან პრეპარატის უფრო მოსახდენი დოზის განსაზღვრისას. სამედიცინო გამოკვლევების სიხშირეს ექიმი ადგენს.

ენაპით მკურნალობა ხანგრძლივია, ჩვეულებრივ მთელი სიცოცხლის განმავლობაში, თუ არ შეიქმნა მისი მიღების შეწყვეტისათვის საჭირო გარემოებები.

გვერდითი მოვლენები:

ენაპით მკურნალობის პერიოდში გამოვლენილი გვერდითი ეფექტები ჩვეულებრივ სუსტია, გავლითი ხასიათი აქვთ და პრეპარატის გამოყენების შეწყვეტას არ საჭიროებენ:

გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ:  აწ-ს ძლიერი დაწევა, ორთოსტატული კოლაფსი, იშვიათად - სტენოკარდია, მიოკარდის ინფარქტი (ჩვეულებრივ დაკავშირებული აწ-ს ძლიერ დაწევასთან), არითმიები (წინაგულის ბრადი- და ტაქიკარდია, წინაგულების ციმციმი), გულისცემა, ფილტვის არტერიის ტოტების თრომბოემბოლია, ტკივილები გულის არეში, გულყრა.

ნერვული სისტემის მხრივ: თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, სისუსტე, მომატებული დაღლილობა, ძილიანობა (2-3%), ძალიან იშვიათად გონების დაბინდვა, მომატებული დაღლილობა, ძალიან იშვიათად მაღალი დოზების გამოყენებისას - ნევროზულობა, დეპრესია, პარესთეზიები.

გრძნობათა ორგანოების მხრივ: ვესტიბულარული აპარატის დარღვევები, სმენისა და მხედველობის დარღვევები, შუილი  ყურებში.

საჭმლის მომნელებელი სისტემის მხრივ: პირში სიმშრალე, ანორექსია, დისპეფსიური მოშლილობები (ღებინება, დიარეა ან ყაბზობა, გულისრევა, ტკივილები მუცლის არეში), ნაწლავის გაუვალობა, პანკრეატიტი, ღვიძლისა და ნაღვლის გამოყოფის ფუნქციის დარღვევა, ჰეპატიტი, სიყვითლე.

სასუნთქი სისტემის მხრივ: არაპროდუქციული მშრალი ხველა, ინტერსტიციული პნევმონიტი, ბრონქოსპაზმი, ქოშინი, რინორეა, ფარინგიტი.

ალერგიული რეაქციები: გამონაყარი კანზე, სახის, ენის, ტუჩების, ხმის ხვრელის და/ან ხორხის ანგიონევროზული შეშუპება, დისფონია, პოლიმორფული ერითემა, ექსფოლიაციური დერმატიტი, სტივენ-ჯონსონის სინდრომი, ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროლიზი, პემფიგუსი, ქავილი, ჭინჭრის ციება, ფოტოსენსიბილიზირება, სეროზიტი, ვასკულიტი, მიოზიტი, ართრალგია, ართრიტი, სტომატიტი, გლოსიტი.

ლაბორატორიული მაჩვენებლების მხრივ: ჰიპერკრეატინემია შარდოვანას შემცველობის მომატება, "ღვიძლის" ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება, ჰიპერბილირუბინემია, ჰიპერკალიემია, ჰიპონატრიემია, ჰემოგლობინისა და ჰემატოკრიტის შემცველობის დაქვეითება, თრომბოციტოპენია, ნეიტროპენია, აგრანულოციტოზი (ავადმყოფებში აუტოიმუნური დაავადებებით), ეოზინოფილია.

შარდის გამომყოფი სისტემის მხრივ: თირკმელების ფუნქციის დარღვევები, პროტეინურია.

სხვა: ალოპეცია, ლიბიდოს შემცირება.

თუ პაციენტი ამჩნევს ან ეჭვი აქვს პრეპარატის გამოყენებით განვითარებული გვერდითი ეფექტების არსებობაზე, უნდა მიმართოს ექიმს.

უკუჩვენებები:

*ჰიპერმგრძნობელობა ენალაპრილის პრეპარატის სხვა კომპონენტებისა და აგფ-ს სხვა ინჰიბიტორების მიმართ;

*ორსულობა, ლაქტაციის პერიოდი;

*პორფირია. პრეპარატის გამოყენება არ შეიძლება პაციენტებში ანგიონევროზული შეშუპებით ანამნეზში, რომელიც დაკავშირებულია აგფ-ს ინჰიბიტორების წინამორბედ გამოყენებასთან (ალერგიული რეაქცია ტუჩების, სახის, კისრისა და შესაძლოა ხელებისა და ფეხების მკვეთრი შეშუპებით, რასაც ახლავს ხუთვა და ხმის ჩახლეჩვა), პაციენტებში, რომლებსაც როდესღაც აღენიშნათ ანგიონევროზული შეშუპება.

ორსულობა და ლაქტაცია:

ქალებში ორსულობის დროს და ლაქტაციის პერიოდში ამ პრეპარატის დანიშვნა არ შეიძლება. თუ დაორსულება ენაპით მკურნალობის პერიოდში ხდება, ამის შესახებ დაუყოვნებლივ ექიმს უნდა ეცნობოს. იგი სხვა ანტიჰიპერტენზიულ პრეპარატს დანიშნავს.

განსაკუთრებული მითითებები:

*ენაპი სიფრთხილით უნდა იყოს გამოყენებული პაციენტების მკურნალობისას თირკმელების არტერიების ორმხრივი სტენოზით ან ერთადერთი თირკმლის არტერიის სტენოზით;

* გულის მძიმე ხარისხის იშემიური დაავადებით, მძიმე ცერებროვასკულარული დაავადებებით და პაციენტებში აორტის შესართავის ჰემოდინამიურად მნიშვნელოვანი სტენოზით ან მარცხენა პარკუჭიდან სისხლის გამოდინების სხვა წინაღობით. ვინაიდან არსებობს არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების რისკი.

*არტერიული ჰიპოტენზია (აწ-ს მკვეთრი დაწევა) შეიძლება აღინიშნოს (პირველ დოზის მიღებიდან რამდენიმე საათის შემდეგაც კი) პაციენტებში გულის მძიმე უკმარისობით ან თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევებით, ასევე პაციენტებში წყალ-ელექტროლიზური ბალანსის დარღვევებით, რომლებიც განპირობებულია დიურეზულებით მკურნალობით, უმარილო დიეტით, დიარეით, ღებინებით ან ჰემოდიალიზზე მყოფ პაციენტებში. აწ-ს გამოხატული დაწევა როგორც წესი ვლინდება ღებინების, გულის შეკუმშვების გახშირებისა და გულისყრების სახით.

*ჰიპოტენზიის განვითარების შემთხვევაში ავადმყოფი უნდა მოთავსდეს ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში, დაბალი სათავეთი და გამოიძახოს ექიმი. არტერიული ჰიპოტენზია და მისი მძიმე შედეგები იშვიათად აღინიშნება და გავლითი ხასიათი გააჩნია. გავლითი არტერიული ჰიპოტენზია არ წარმოადგენს უკუჩვენებას პრეპარატით მკურნალობის გასაგრძელებლად. როგორც კი არტერიული წნევა მოწესრიგდება პაციენტი ნორმალურად იტანს პრეპარატის შემდგომი დოზების მიღებას. არტერიული ჰიპოტენზიის პრევენცია შესაძლებელია ენაპით მკურნალობის დაწყებამდე დიურეზულებით მკურნალობის შეწყვეტით და უმარილო დიეტაზე უარის თქმით, თუ ეს შესაძლებელია. თუ ვითარდება არტერიული ჰიპოტენზიის რეციდივები, რომლებსაც ახლავს ისეთი სიმპტომები, როგორიცაა ღებინება, გულის შეკუმშვების გახშირება და გულყრა, აუცილებელია ექიმთან კონსულტაცია.

ენაპით მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია თირკმელების ფუნქციის მონიტორინგის ჩატარება. ენაპით მკურნალობის პერიოდში შესაძლებელია სისხლის შრატში კალიუმის შემცველობის მომატება, განსაკუთრებით ავადმყოფებში თირკმელების ქრონიკული უკმარისობით, შაქრიანი დიაბეტით, კალიუმის შემანარჩუნებელ დიურეზულებთან (როგორებიცაა სპირონოლაქტონი, ამილორიდი და ტრიამტერენი) ან კალიუმის შემცველ ტაბლეტებთან ერთად დანიშვნისას. ამიტომ ენაპისა და ამ პრეპარატების ერთად მიღებისას აუცილებელია ექიმის მითითებების დაცვა. თუ ასეთი მკურნალობის პერიოდში პაციენტი გრძნობს კუნთების სისუსტეს ან გულის არარეგულარულ შეკუმშვებს, აუცილებელია ექიმთან მიმართვა.

*ალერგიული რეაქციები შეიძლება განვითარდეს გამფილტრავი მემბრანების ზოგიერთი ტიპის გამოყენების გამო, რომლებიც გამოიყენება ჰემოდიალიზის ან სისხლის გაფილტვრის (აფერეზი) სხვა სახეობებისას. თუ ექიმი ასეთ მკურნალობას გეგმავს, მას უნდა ეცნობოს ენაპით მკურნალობის შესახებ.

*ფუტკრის შხამის მიმართ ალერგიის (დესენსიბილიზაცია) მკურნალობის პერიოდში შესაძლოა  აღინიშნოს ჰიპერმგრძნობელობის რეაქციები.თუ ექიმი ასეთ მკურნალობას გეგმავს, მას უნდა ეცნობოს ენაპით მკურნალობის შესახებ.

* ბავშვების მკურნალობისას პრეპარატის ეფექტურობა და უსაფრთხოება დადგენილი არ არის. ამიტომ მისი ბავშვებში დანიშვნა არ შეიძლება.

ზეგავლენა ავტომობილების მართვისა და/ან პოტენციურად საშიშ მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე: ცალკეულ პაციენტებში პრეპარატმა შეიძლება გამოიწვიოს გამოხატული არტერიული ჰიპოტენზია და თავბრუსხვევა, განსაკუთრებით მკურნალობის დასაწყისში, ამგვარად, იგი ახდენს ირიბ ზეგავლენას ავტოტრანსპორტისა და მექანიზმების მართვის უნარზე.

ჭარბი დოზირება:

თუ პაციენტმა ერთ მიღებაზე მიიღო დიდი რაოდენობით ტაბლეტები, აუცილებელია ექიმთან მიმართვა.

ჭარბი დოზის სიმპტომები: აწ-ს ძლიერი დაწევა კოლაფსის, მიოკარდის ინფარქტის, ტვინში სისხლის მიმოქცევის მწვავე დარღვევების ან თრომბოემბოლური გართულებების, კრუნჩხვების, შიშების განვითარებამდე.

მკურნალობა: ავადმყოფი უნდა მოთავსდეს ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში დაბალი სათავეთი. მსუბუქ შემთხვევებში ნაჩვენებია კუჭის ამორეცხვა და ფიზიოლოგიური ხსნარის, პლაზმის შემცველელების მიღება, საჭიროების შემთხვევებში - ანგიოტენზინ II-ის ვენაში შეყვანა, ჰემოდიალიზი (ენალაპრილატის შეყვანის სიჩქარე 62 მლ/წთ).

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

პაციენტმა თავი უნდა შეიკავოს ალკოჰოლური სასმელების მიღებისაგან, ვინაიდან ალაკოჰოლი აძლიერებს ენალაპრილით არტერიული წნევის დაწევას.

ენალაპრილისა და დიურეზულების ან სხვა ანტიჰიპერტენზიული პრეპარატების ერთად გამოყენება აძლიერებს ამ პრეპარატების ეფექტურობას. გულის უკმარისობის სამკურნალოდ გამოყენებად პრეპარატებთან (საგულე გლიკოზიდები) ურთიერთქმედებას კლინიკური მნიშვნელობა არ გააჩნია.

ქირურგიული ჩარევის წინ ექიმს უნდა ეცნობოს პაციენტის მიერ ენალაპრილის მიღების შესახებ, ვინაიდან არსებობს ზოგადი ანესთეზიის დროს არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების რისკი. ენალაპრილისა და არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების ან ასპირინის ერთად გამოყენებამ შეიძლება შეამციროს ენალაპრილის ეფექტურობა და გაზარდოს თირკმელების ფუნქციის დარღვევის რისკი.

ზოგიერთი დიურეზულის (სპირონოლაქტონი, ამილორიდი ან ტრიამტერენი) ერთდროულად გამოყენებამ და/ან კალიუმის შემცველი ტაბლეტების დამატებით დანიშვნამ შესაძლოა გამოიწვიოს სისხლის შრატში კალიუმის შემცველობის მომატება (ჰიპერკალიემია).

ენელეპრილი ასუსტებს თეოფილინის შემცველი პრეპარატების მოქმედებას.

ლითიუმის პრეპარატებთან ერთად გამოყენება აძლიერებს ლითიუმის გვერდით მოქმედებას.

ციმეტიდინის შემცველი პრეპარატები ახანგრძლივებენ ენალაპრილის მოქმედებას. თუ პაციენტი უკვე იღებს ზემოაღნიშნულ პრეპარატებს ან მას ურჩევენ მათგან რომელიმეს გამოყენებას, აუცილებლად უნდა აცნობოს ექიმს ენაპით მკურნალობის შესახებ.

შენახვის პირობები და ვადა:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 250C ტემპერატურაზე, მშრალ, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

 

 

ენაპ® – HL – ENAP® – HL – ЭНАП® – HL

საერთაშორისო დასახელება:

ENAIAPRIL; HYDROCHLOROTHIAZIDE

მწარმოებელი: KRKA,სლოვენია

მოქმედი ნივთიერება: ენალაპრილი + ჰიდროქლოროთიაზიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიჰიპერტენზიული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

ენალაპრილის მალეატი .......................    10 მგ

ჰიდროქლოროთიაზიდი ......................   12.5 მგ

დამხმარე ნივთიერებები:

ლაქტოზა, სიმინდის სახამებელი, კალციუმის ჰიდროქსისულფატი, ტალკი, ნატრიუმის ჰიდროქსიკარბონატი, მაგნიუმის  სტეარატი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ენაპ-HL არის კომბინირებული პრეპარატი, რომელიც შეიცავს აქტიურ ნივთიერებებს: ენალაპრილის მალეატს და ჰიდროქლოროთიაზიდს. პრეპარატს აქვს ანტიჰიპერტენზიული მოქმედება.

ჩვენებები:

  • პრეპარატი გამოიყენება არტერიული ჰიპერტენზიის ყველა სტადიის მკურნალობისას, როდესაც აუცილებელია კომბინირებული პრეპარატების გამოყენება.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატის დოზა და მკურნალობის ხანგრძლივობა განისაზღვრება ექიმის მიერ. პრეპარატის ჩვეული დოზა შეადგენს ერთ-ორ ტაბლეტს დღეში. პრეპარატის დოზის კორექცია აუცილებელია პაციენტის ინდივიდუალური რეაქციის მიხედვით. არტერიული ჰიპერტენზიის მკურნალობა არასოდეს არ უნდა დაიწყოს ფიქსირებული კომბინაციით. ფიქსირებული კომბინაციით თერაპიის დაწყებამდე აუცილებელია თითოეული აქტიური კომპონენტის შესაბამისი დოზის განსაზღვრა. თუკი სასურველი თერაპიული ეფექტი არ დგება, საჭიროა დღიური დოზის გაზრდა.

თუ პაციენტი უკვე იღებს დიურეტიკებს, რეკომენდირებულია დიურეტიკების დოზის შემცირება 2-3 დღით ადრე ან დიურეტიკების მოხსნა ენაპ-HL-ით მკურნალობის დაწყებამდე. რადგან არ მოხდეს არტერიული წნევის უეცარი დაქვეითება. მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა თირკმლის ფუნქციის გაკონტროლება. მკურნალობის ხანგრძლივობა არ არის განსაზღვრული.

გვერდითი მოვლენები:

პაციენტმა ინფორმაცია არასასურველი (გვერდითი) ეფექტების შესახებ აუცილებლად უნდა შეატყობინოს ექიმს, განსაკუთრებით იმ შემთხვევაში, თუ გვერდითი ეფექტები მითითებულია ინსტრუქციაში.

გვერდითი მოვლენები მცირედაა გამოხატული და გარდამავალი ხასიათი აქვთ და შესაბამისად არ მოითხოვენ პრეპარატის მოხსნას. ყველაზე ხშირად აღინიშნება თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, დაღლის შეგრძნება, გულისრევა, კუნთოვანი კრუნჩხვები, იშვიათად არტერიული ჰიპეტენზია, ორთოსტატიული ჰიპოტენზია, მშრალი ხველა, ღებინება, დიარეა, კანზე გამონაყარი, ანგიონევროზული შეშუპება, ანემია, თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი, შარდოვანის, კრეატინინის ან ტრანსამინაზების  შემცველობის მომატება შრატში.

უკუჩვენებები:

*პრეპარატის დანიშვნა არ შეიძლება იმ შემთხვევაში, როდესაც აღინიშნება პრეპარატის, მისი კომპონენტების, სულფანილშარდოვანას მიმართ მომატებული მგრძნობელობისას. *ანგიონევროზული შეშუპებისას ანამნეზში;

* თირკმლის ფუნქციის გამოხატული დარღვევისას (კრეატინინის კლირენსი 265 მმლო/ლ (3 მგ/100 მლ), თირკმლის ტრანსპლანტაციის შემდგომი მდგომარეობა, პირველადი ჰიპერალდოსტერონიზმისას, პორფირიისას, ორსულობის და ლაქტაციისას, ბავშვთა ასაკში.

განსაკუთრებული მითითებები:

აუცილებელია სიფრთხილე:

*თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი 0.5-1.3 მლ/წმ) უნდა მოვერიდოთ ენაპ-HL დანიშვნას თირკმლის არტერიის ბილატერალური სტენოზის შემთხვევაში ერთი თირკმლის შენახული ფუნქციის დროს. ამიტომ ვაზორენალურ ჰიპერტენზიაზე ეჭვის შემთხვევაში ან მოცემული დაავადების ფარული ფორმის დროს მკურნალობა უნდა გააკონტროლოს გამოცდილმა სპეციალისტმა.

*ალოპურინოლის მიღებისას (ან ალოპურინოლთან კომბინაციისას), ციტოსტატიკების, იმუნოდეპრესანტების ან სისტემური კორტიკოსტეროიდების მიღებისას აუცილებელია სისხლის სურათის რეგულარული კონტროლი, ვინაიდან არსებობს ლეიკოპენიის, ანემიის ან პანციტოპენიის განვითარების რისკი.

*აუცილებელია სიფრთხილის დაცვა ყველა იმ  შემთხვევაში, როდესაც ტარდება ანტიდიაბეტური მკურნალობა. ენალაპრილმა შეიძლება გააძლიეროს მათი მოქმედება. შესაბამისად შაქრიანი დიაბეტის დროს აუცილებელია ანტიდიაბეტური პრეპარატის დოზის კორექცია და გლუკოზის ხშირი კონტროლი.

*გამოხატული გულის უკმარისობის დროს და ჰიპონატრიემიის გამოხატული თირკმლის უკმარისობის დროს, მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფიის ან დისფუნქციის დროს, განსაკუთრებით ჰიპოვოლემიის ფონზე, რომლის მიზეზია დიურეტიკების გამოყენება, უმარილო დიეტა, დიარეა, ღებინება ან ჰემოდიალიზია, შეიძლება ერთი ტაბლეტი ენაპ-HL გამოყენებისას განვითარდეს არტერიული ჰიპოტონია.

*არტერიული ჰიპოტენზიის აღმოჩენების შემთხვევაში პაციენტმა უნდა მიიღოს ჰორიზონტალური მდგომარეობა, ფეხები აწიოს ზევით და აუცილებლობის შემთხვევაში საჭირო ხდება პლაზმის მოცულობის კორექცია 0.9% ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარით.

*ანგიონევროზული შეშუპების აღმოჩენების შემთხვევაში კისრის და სახის არეში, ასევე ენის, ხახის და ხორხის არეში, ჩვეულებრივ საკმარისია ენაპ - HL-ის მოხსნა და ანტიჰისტამინური პრეპარატების დანიშვნა. მძიმე შემთხვევაში აუცილებელია ანდრენალინის მიღება და სასუნთქი სისტემის გამტარობის უზრუნველყოფა (ინტუბაცია ან ლარინგოტომია).

*განსაკუთრებით სიფრთხილეა საჭირო აორტის სტენოზისას ან სუბაორტალური  კუნთოვანი სტენოზის შემთხვევაში და გენერალიზებული ათეროსკლეროზისას. ენაპ- HL-ის ანტიჰიპერტენზიული ეფექტი შეიძლება გაძლიერდეს სიმპატოტომიისას.

*ანაფილაქსიური ეფექტის მომატებული რისკის  გამო ენაპ-HL დანიშვნა არ არის რეკომენდირებული ჰემოდიალილზე მყოფ პაციენტებში, როდესაც ჰემოდიალიზი ხორციელდება პოლიაკრილონიტრული მემბრანებით, უშუალოდ კრაზანის ან ფუტკრის შხამის დესენსიბილიზაციის წინ.

*განსაკუთრებული სიფრთხილეა აგრეთვე საჭირო სულფონილამიდებთან და სულფონილშარდოვანას ჯგუფის ანტიდიაბეტურ პრეპარატებთან ერთად მისი გამოყენებისას.

*მკურნალობის პერიოდში აუცილებელია პერიოდულად სისხლში ელექტროლიტების, შარდოვანას, კრეატინინის და ღვიძლის ტრანსამინაზების და შარდში ცილის რაოდენობის კონტროლი.

*პარათირეოიდული ჯირკვლების  ფუნქციის გამოკვლევამდე პრეპარატით მკურნალობა დროებით უნდა შეწყდეს.

ჭარბი დოზირება:

ჭარბი დოზირების ყველაზე ხშირი ნიშანია არტერიული ჰიპოტენზია. არტერიული ჰიპოტენზიისას, რომელიც განპირობებულია პრეპარატის ზედმეტი დოზით, ჩვეულებრივ საკმარისია ჰორიზონტალური მდგომარეობის მიღება ფეხების ზემოთ აწევით, მაგრამ უფრო მძიმე შემთხვევაში აუცილებელი ხდება 0.9% ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარის ინფუზია. ჭარბი დოზირების შედარებით ხშირი სიმპტომებია: დიურეზის გახშირება, გამოხატული არტერიული ჰიპოტენზია ბრადიკარდიით ან გულის რითმის სხვა სახის მოშლით, კრუნჩხვებით, პარეზით, პარალიზური ილეუსით, ცნობიერების მოშლით (ასევე კომა), თირკმლის უკმარისობით, ელექტროლიტების შემცველობის დაქვეითებით, მჟავა-ტუტოვანი წონასწორობის დარღვევით.

ტაბლეტების დიდი რაოდენობით პერორალური მიღების შემდეგ რეკომენდირებულია:

კუჭის გამორეცხვა, აქტივირებული ნახშირის მიღება და საფაღარათო საშუალების მიღება. აუცილებელია არტერიული წნევის, პულსის, სუნთქვის ფუნქციის, შარდოვანას კონცენტრაციის, კრეატინინის და ელექტროლიტების რაოდენობის და ასევე დიურეზის მონიტორინგი. არტერიული ჰიპერტენზიის განვითარებისას აუცილებელია 0.9% ნატრიუმის ქლორიდის ხსნარის შეყვანა. შესაძლებელია ჰემოდილიაზის ჩატარებაც.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

-აუცილებელია ექიმის ინფორმირება ყველა იმ სამკურნალო საშუალებების შესახებ, რომელსაც პაციენტი იღებს, მიუხედავად იმისა, ექიმის მიერაა ისინი დანიშნული თუ არა. საკვების მიღება არ მოქმედებს ენაპ- HL შეწოვაზე. სხვა ანტიჰიპერტენზიული საშუალებების, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტების, ფენოტიაზინის და ალკოჰოლის ერთდროული მიღება აძლიერებს ენაპ- HL ანტიჰიპერტენზიულ მოქმედებას.

-ანალგეტიკები და არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები, საკვებში მარილის ჭარბი რაოდენობა და ქოლესტერინამინის ან კოლესტიპოლის ერთდროული დანიშვნა ამცირებს ენაპ-HL მოქმედებას.

-ლითითუმის პრეპარატების და ენაპ- HL ერთდროული მიღება შეიძლება გართულდეს ლითიუმით ინტოქსიკაციით, გამომდინარე იქიდან, რომ ამცირებენ ლითიუმის კლირენსს.

-კალიუმის შემნახველი დიურეტიკების (სპირინოლაქტონი, ამილორიდი, ტრიამტერენი) ერთდროული გამოყენება ან კალიუმის დამატებითი მიღება შეიძლება დასრულდეს ჰიპერკალემიით.

-ალოპურინოლის, ციტოსტატიკები, იმუნოდეპრესანტების ან სისტემური კორტიკოსტეროიდების გამოყენებამ შეიძლება გამოიწვიოს ლეიკოპენია, ანემია ან პანციტოპენია; ციკლოსპორინის მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს თირკმლის უკმარისობა.

-სულფონილამიდების ან სულფონილშარდოვანას ჯგუფის ანტიდიაბეტური პრეპარატების მიღებამ შეიძლება გამოიწვიოს ალერგიული რეაქცია (შესაძლებელია ჯვარედინი ალერგია). -

-აუცილებელია სიფრთხილე გლიკოზიდების პრეპარატების ერთდროული გამოყენება, ვინაიდან მათ ტოქსიკურ ეფექტს შეიძლება თან ახლდეს ჰიპოვოლემია, ჰიპოკალიემია და ჰიპომაგნიემია.

- კორტიკოსტეროიდების ერთდროული გამოყენება ზრდის ჰიპოკალიემიის განვითარების რისკს.

-არტერიული ჰიპოტენზიის განვითარების რისკი იზრდება ზოგადი ანესთეზიის ან არაპოლარიზირებული მიორელაქსანტების (მაგ. ტუბოკურარინის) ერთდროული მიღებისას.

შენახვის პირობები და ვადა:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 250C ტემპერატურაზე, ბავშვებისთვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

პრეპარატი გაიცემა ექიმის რეცეპტით.

ენაპ-H – ENAP-H – ЭНАП-H

საერთაშორისო დასახელება:

ENALAPRIL; HYDROCHLOROTHIAZIDE

მწარმოებელი: KRKA,სლოვენია

მოქმედი ნივთიერება: ენალაპრილი + ჰიდროქლორთიაზიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიჰიპერტენზიული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

ენალაპრილის მალეატი  ...............   10 მგ

ჰიდროქლორთიაზიდი ..............     25 მგ

დამხმარე ნივთიერება: ლაქტოზა.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ენაპ-H წარმოადგენს ენალაპარილის მალეატისა და ჰიდროქლორთიაზიდის შემცველ კომბინირებულ ანტიჰიპერტენზიულ საშუალებას.

ჩვენებები:

  • ყველა სტადიის არტერიული ჰიპერტენზია, როდესაც აუცილებელია კომბინირებული მკურნალობა.

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატის დოზის და მკურნალობის ხანგრძლივობის დადგენა ხდება ინდივიდუალურად ექიმის მიერ.

რეკომენდებული საწყისი დოზაა 1-2 ტაბ. ერთხელ დღე-ღამეში.

არტერიული ჰიპერტენზიის მკურნალობა ფიქსირებული კომბინაციით რეკომენდებული არ არის. ფიქსირებული კომბინაციით მკურნალობის დაწყებამდე საჭიროა პრეპარატის შემადგენელი აქტიური კომპონენტების შესაბამისი დოზის დადგენა. პაციენტების უმეტესი ნაწილისათვის საკმარისია 50 მგ ჰიდროქლორთიაზიდი დღე-ღამეში, რის გამოც პრეპარატის 2 ტაბლეტზე მეტის დანიშვნა დღეღამის განმავლობაში რეკომენდებული არ არის. თერაპიული ეფექტის არარსებობის შემთხვევაში საჭიროა ენაპ-H-ის დოზის გაზრდა.

დიურეზული საშუალებებით პაციენტების ადრე მკურნალობის შემთხვევაში, მიზანშეწონილია მკურნალობის შეწყვეტა ან აღნიშნული პრეპარატების დოზის შემცირება 2-3 დღით ადრე ენაპ-H-ით მკურნალობის დაწყებამდე.

მკურნალობის დაწყებამდე რეკომენდებულია თირკმელების ფუნქციის კონტროლი.

გვერდითი მოვლენები:

ხშირად თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, საერთო სისუსტე, სწრაფი დაღლა, ღებინება, კუნთების სპაზმები, იშვიათად არტერიული ჰიპოტენზია, ღებინება, დიარეა, კანზე გამონაყარი, მშრალი ხველება, რომელიც გაივლის რამდენიმე კვირის შემდეგ მკურნალობის შეწყვეტიდან, ანგიონევროზული შეშუპება, ანემია, თრომბოციტოპენია, ლეიკოპენია, აგრანულოციტოზი, სისხლის შრატში შარდოვანას, კრეატინინის ან ტრანსამინაზების მაჩვენებლების მომატება.

უკუჩვენებები:

*ენაპ-H-ის ან მასში შემავალი ინგრედიენტების, ან სულფოამიდების მიმართ მომატებული მგრძნობელობა;

*ავადმყოფებში ანგიონევროზული შეშუპებით ალერგიული რეაქცია ტუჩების, სახის, კისრის, მკვეთრი შეშუპებით, შესაძლებელია ხელებისა და ფეხების შეშუპება, რასაც თან ახლავს ხმის ჩახლეჩა და მოხრჩობის შეგრძნება;

*თირკმელების ფუნქციის მკვეთრად გამოხატული დარღვევით შეპყრობილ პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი 265 მმოლ/ლ (3 მგ/100 მლ), თირკმლის ტრანსპლანტაციის შემდგომი მდგომარეობა, ღვიძლის ფუნქციის მკვეთრად გამოხატული დარღვევები, პირველადი ჰიპერალდოსტერონიზმი;

*ორსულობა და ლაქტაცია;

*პორფირიით დაავადებული ავადმყოფები.

*რადგან ენაპ-H-ის ეფექტურობა და უსაფრთხოება ბავშვებში დადგენილი არ არის, ამიტომ პრეპარატი მათ არ ენიშნებათ.

ორსულობა და ლაქტაცია:

პრეპარატი არ ინიშნება ორსულებში (განსაკუთრებით ორსულობის II და III ტრიმესტრში) და ლაქტაციის პერიოდში.

განსაკუთრებული მითითებები:

*ენაპ-H სიფრთხილით ენიშნებათ თირკმელების ფუნქციის დარღვევით შეპყრობილ პაციენტებს (კრეატინინის კლირენსი 0.5-1.3 მლ/წმ-ში).

*საჭიროა პრეპარატისაგან თავის შეკავება ავადმყოფებში თირკმელების არტერიების ორმხრივი სტენოზით, ან ცალი თირკმლის არტერიის სტენოზით.

*პრეპარატი სიფრთხილით ენიშნებათ პერორალურ ანტიდიაბეტურ საშუალებებთან და ინსულინთან ერთად, რადგან ჰიდროქლორთიაზიდი ამცირებს ანტიდიაბეტური პრეპარატების მოქმედების ეფექტს, ენალაპრილი კი აძლიერებს მათ მოქმედებას.

*არტერიული ჰიპოტენზია აღენიშნებათ (პრეპარატის პირველი დოზის მიღებიდან რამოდენიმე სთ-ის შემდეგ) ავადმყოფებს გულის მწვავე უკმარისობით და თირკმელების ფუნქციის მძიმე დარღვევით, ღებინებით ან ჰემოდიალიზზე ყოფნით.

*ჰიპოტენზია ძირითადად ვლინდება გულის რითმის გახშირებით და წნევის დაქვეითებით, რასაც შეიძლება მოჰყვეს გულის წასვლა.

*ჰიპოტენზია და მის მძიმე თანამოვლენები იშვიათად ვლინდება და გარდამავალი ხასიათისაა.

*ჰიპოტენზიის რეციდივის შემთხვევაში, რომელიც მიმდინარეობს ისეთი სიმპტომებით, როგორიცაა ღებინება, გულის რითმის გახშირება და გულის წასვლა, საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია.

*სიფრთხილით ენიშნებათ ავადმყოფებს მძიმე ხარისხის გულის იშემიური დაავადების, მძიმე ცერებროვასკულური დაავადებების და ავადმყოფებს ჰემოდინამიკურად გამოხატული აორტის სტენოზით (აორტის სარქველის შევიწროვება), ან მარცხენა პარკუჭიდან გადმოსროლილი სისხლის ნაკადის მიმართ სხვა სახის სტენოზის დროს, რადგან არსებობს ჰიპოტენზიის განვითარების და სასიცოცხლოდ აუცილებელი ორგანოებში სისხლის არასაკმარისი რაოდენობით მიწოდების რისკი.

*საჭიროა ჩატარდეს თირკმელების ფუნქციის მონიტორინგი მკურნალობის დაწყებამდე და მკურნალობის პერიოდში.

*ენაპ-H-ით მკურნალობის დასაწყისში შესაძლებელია პლაზმაში კალიუმის დონის მომატება განსაკუთრებით ავადმყოფებში შაქრიანი დიაბეტით, თირკმელების ქრონიკული უკმარისობით, კალიუმშემნახველ დიურეტიკებთან (როგორიცაა - სპირონოლაქტონი, ამილორიდი და ტრიამტერენი) ან კალიუმის შემცველ პრეპარატებთან ერთად მისი დანიშვნისას.

*ანგიონევროზული შეშუპების (სახის, ყელის, ენის, ხახის და ხორხის) შემთხვევაში საჭიროა ანტიჰისტამინური პრეპარატების დანიშვნა და მკურნალობის დაუყოვნებლივ შეწყვეტა, ხოლო მძიმე შემთხვევებში - ადრენალინის შეყვანა, ინტუბაცია ან ლარინგოტომია.

*ალერგიული რეაქციები შესაძლებელია გამოიწვიოს ჰემოდიალიზის ან სისხლის სხვა სახის ფილტრაციების დროს გამოყენებულმა გასაფილტრმა მემბრანებმა.

*იდიოსინკრაზიის შემთხვევაში მკურნალობა დაუყოვნებლივ წყდება და ავადმყოფს უტარდება ადექვატური თერაპია.

*პრეპარატით მკურნალობის დაწყებამდე აუცილებელია სისხლის შრატში ელექტროლიტების, შარდოვანას, კრეატინინის კონცენტრაციის, აგრეთვე ღვიძლის ტრანსამინაზების აქტივობის და შარდში ცილის შემცველობის პერიოდული კონტროლი.

*პარათირეოიდული ჯირკვლის ფუნქციის გამოკვლევის ჩატარებამდე საჭიროა პრეპარატის მკურნალობის შეწყვეტა.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

ენაპ-H-ის ერთდროული დანიშვნისას სხვა ანტიჰიპერტენზიულ პრეპარატებთან, ტრიციკლურ ანტიდეპრესანტებთან, ფენოთიზანებთან ერთად ძლიერდება მისი ეფექტურობა.

მკურნალობის პროცესში საჭიროა ალკოჰოლური სასმელებისაგან თავის შეკავება, რადგან, ალკოჰოლი აძლიერებს ენაპ-H -ით სისხლის წნევის დაქვეითებას.

საკვების მიღება გავლენას არ ახდენს ენაპ-H -ის შეწოვის პროცესზე.

ანალგეტიკებმა და არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებმა საკვებში არსებულმა დიდი რაოდენობით მარილმა და ქოლესტირამინის ან ქოლესტიპოლის ერთდროულმა დანიშვნამ, შესაძლებელია დააქვეითოს ენაპ-H-ის ეფექტურობა.

ლითიუმისა და ენაპ-H-ის ერთდროული გამოყენებით, ძლიერდება ლითიუმის გვერდითი ეფექტი. მისმა ერთდროულმა დანიშვნამ დიურეზულ საშუალებებთან (სპირონოლაქტონი, ამილორიდი ან ტრიამტერენი) ან დამატებით კალიუმის შემცველ პრეპარატებთან, შესაძლებელია გამოიწვიოს სისხლში კალიუმის დონის მომატება (ჰიპერკალიემია).

ენაპ-H-ის კომბინაციით ალოპურინოლთან, ციტოსტატიკებთან, იმუნოდეპრესანტებთან ან სისტემურ კორტიკოსტეროიდებთან ვითარდება ლეიკოპენია, ანემია ან პანციტოპენია, ამ დროს საჭიროა სისხლის სურათის პერიოდული კონტროლი. ციკლოსპორინთან კომბინაციით ვითარდება თირკმელების უკმარისობა.

ენაპ-H-ის ერთდროული მიღებით სულფანილადებთან ან სულფანილშარდოვანას ჯგუფის პერორალურ ანტიდიაბეტურ საშუალებებთან ერთად ვითარდება ალერგიული რეაქციები (შესაძლებელია ჯვარედინი ალერგიული რეაქციის განვითარება).

განსაკუთრებული სიფრთხილეა საჭირო ენაპ-H-ის სათითურას პრეპარატებთან ერთდროული დანიშვნის დროს, რადგან ჰიპოვოლემიის, ჰიპოკალიემიის და ჰიპომაგნიემიის გამო შესაძლებელია მათი ტოქსიკური ეფექტის გაძლიერება.

ენაპ-H-ის და კორტიკოსტეროიდების კომბინაციით ძლიერდება ჰიპოკალიემიის განვითარების რისკი.

არტერიული ჰიპონტეზიის წარმოშობის რისკი იზრდება ზოგადი ანესთეზიის ან პრეპარატთან ერთად არადეპოლარიზებული მიორელაქსანტების (მაგ. ტუბოკურარინის) გამოყენებით.

ჭარბი დოზირება:

ხშირად - არტერიული ჰიპოტენზია, რომლის დროსაც ავადმყოფს უნდა მივაღებინოთ ჰორიზონტალური მდგომარეობა ოდნავ თავით ქვემოთ. შედარებით უფრო მძიმე შემთხვევებში აუცილებელია ნატრიუმის ქლორიდის 0.9%-იანი ხსნარის ინფუზია.

ჭარბი დოზირების შედარებით ხშირი სიმპტომებია აგრეთვე: გაძლიერებული დიურეზი, კრუჩხვები, პარეზი, ილეუსი, დამბლა, მეხსიერების დაბინდვა (აგრეთვე კომა), თირკმელების უკმარისობა, ელექტროლიტების შემცველობის დაქვეითება სისხლის შრატში, ელექტროლიტური ბალანსის დარღვევა.

პრეპარატის ჭარბი რაოდენობით მიღებისას საჭიროა ღებინების ხელოვნურად გამოწვევა, რათა ენაპ-H გამოიდევნოს კუჭიდან, გააქტივებული ნახშირის და საფაღარათო პრეპარატების მიღება და შემდეგ ექიმის გამოძახება.

შესაძლებელია ჰემოდიალიზის ჩატარება.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება არა უმეტეს 250C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას. გაყინვა არ შეიძლება.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

 

 

ენაპ – HL 20 – ENAP-HL 20 – ЭНАП – HL 20

საერთაშორისო დასახელება:

ENALAPRIL; HYDROCHLOROTHIAZIDE

მწარმოებელი: KRKA, სლოვენია

მოქმედი ნივთიერება: ენალაპრილი + ჰიდროქლორთიაზადი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ანტიჰიპერტენზიული საშუალება

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

ენალაპრილის მალეატი  .............  20 მგ

ჰიდროქლორთიაზადი ............... 12.5 მგ

 

ვრცლად ენაპ HL (დოზირება ინდივიდუალური)

ენალაპრილი H – ENALAPRIL H – ЭНАЛАПРИЛ H

საერთაშორისო დასახელება:

ENALAPRIL; HYDROCHLOROTHIAZIDE

მწარმოებელი: GMP, საქართველო

მოქმედი ნივთიერება: ენალაპრილი + ჰიდროქლორთიაზიდი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

კომბინირებული ანტიჰიპერტენზიული საშუალება.

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

ენალაპრილის მალეატი .............................    10 მგ

ჰიდროქლორთიაზიდი ............................     25 მგ

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

პრეპარატი წარმოადგენს კომბინირებულ ჰიპოტენზიურ საშუალებას. ორგანიზმში პერორალურად მიღებული ენალაპრილი განიცდის ჰიდროლიზს ენალაპრილატამდე, რომელიც ხანგრძლივი დროის განმავლობაში ახდენს ანგიოტენზინმაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბირებას. ამის შედეგად, მცირდება ანგიონტენზინ II-ის კონცენტრაცია პლაზმაში და ითრგუნება ალდოსტერონის გამომუშავება. რენინ-ანგიტოტენზინ-ალდოსტერონულ სისტემაზე მაინჰიბირებელი ზემოქმედების შედეგად მცირდება არტერიული წნევა.

ჰიდროქლორთიაზიდს ახასიათებს დიურეზული და ჰიპოტენზიური ეფექტი. ენალაპრილისა და ჰიდროქლორთიაზიდის კომბინაციის ჰიპოტენზიური მოქმედება უფრო ძლიერად არის გამოხატული, ვიდრე თითოეული მათგანის ცალკე აღებული ეფექტი. ამასთანავე იგი ამცირებს თიაზიდის ზემოქმედებით გამოწვეულ კალიუმის დანაკარგს.

ფარმაკოკინეტიკა:

საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან შეიწოვება პრეპარატის 60%. პლაზმაში მისი მაქსიმალური კონცენტრაცია აღინიშნება მიღებიდან 3-4 საათის შემდეგ. პრეპარატის გამოყენებიდან 4 დღის შემდეგ ენალაპრილატის ნახევრადდაშლის პერიოდი სტაბილური ხდება და შეადგენს 11 საათს.

ჩვენებები:

  • ნებისმიერი ხარისხის არტერიული ჰიპერტენზია (მათ შორის რენოვასკულური);
  • გულის ქრონიკული უკმარისობა (კომბინირებული თერაპიის შემადგენლობაში).

მიღების წესი და დოზირება:

პრეპარატის დოზა უნდა შეირჩეს ინდივიდუალურად, დღეში 1-2 ტაბლეტი. ავადმყოფთა უმრავლესობისათვის საკმარისია ჰიდროქლორთიაზიდის 50 მგ, ამიტომ რეკომენდებული არაა პრეპარატის დღეში 2 ტაბლეტზე მეტის მიღება. სწრაფი ჰიპოტენზიის თავიდან ასაცილებლად, ენალაპრილ H-ის დანიშვნამდე 2-3 დღით ადრე, საჭიროა დიურეზული საშუალებების მოხსნა. მკურნალობის ხანგრძლივობა დროში შეზღუდული არ არის.

გვერდითი მოვლენები:

შესაძლებელია მოვლენები კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ, თავბრუსხვევა, თავის ტკივილი, ხველება, გამოყარი კანზე. იდიოსინკრაზიის შემთხვევაში მკურნალობა დაუყოვნებლივ წყდება და ავადმყოფს უტარდება ადექვატური თერაპია. სისხლში შარდოვანას კონცენტრაციის მომატებისას ენალაპრილი დროებით უნდა მოიხსნას და მდგომარეობის სტაბილიზაციის შემდეგ, ლაბორატორიული პარამეტრების კონტროლის ქვეშ კვლავ დაინიშნოს.

უკუჩვენებები:

*პრეპარატის კომპონენტებისადმი მომატებული მგრძნობელობა;

*ანამნეზში ანგიონევროზული შეშუპება;

*თირკმელებისა და ღვიძლის ფუნქციების მძიმე დარღვევები;

*ორსულობისა (განსაკუთრებით II და III ტრიმესტრი) და ლაქტაციის პერიოდი;

*14 წლამდე ასაკი.

განსაკუთრებული მითითებები:

*სიფრთხილე საჭიროა თირკმელების ფუნქციის დარღვევისას, ენალაპრილმა ალოპურინოლთან კომბინაციაში შეიძლება გამოიწვიოს ლეიკოპენია, ანემია ან პანციტოპენია.

სხვა წამლებთან ურთიერთქმედება:

პრეპარატის პერორალურ ჰიპოგლიკემიურ საშუალებებთან ან ინსულინთან ერთად დანიშვნისას, საჭიროა ელექტროლიტებისადა ტრანსამინაზების აქტივობის კონტროლი.

პრეპარატის მოქმედებას აძლიერებენ: ბარბიტურატები, ტრიციკლური ანტიდეპრესანტები, სხვა ჰიპონტეზიური საშუალებები, ალკოჰოლი.

პრეპარატის მოქმედებას ამცირებენ: არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო და ანალგეზიური საშუალებები.

შენახვის პირობები:

პრეპარატი ინახება 10-250C ტემპერატურაზე, მშრალ, სინათლისა და ბავშვებისაგან დაცულ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა: 3 წელი.

 

 

ენალაპრილი – ENALAPRIL – ЭНАЛАПРИЛ

საერთაშორისო დასახელება:

ENALAPRIL

მწარმოებელი: GMP

მოქმედი ნივთიერება: ენალაპრილი

კლინიკურ-ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

აგფ-ინჰიბიტორი; ჰიპოტენზიური პრეპარატი

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

შემოგარსული ტაბლეტები: შეფუთვაში 20 ც.

1 ტაბ.

ენალაპრილის მალეატი  ...................  10 მგ

 

ვრცლად ენაპი

ემფეტალი – EMFETAL – ЭМФЕТАЛ

შემადგენლობა და გამოშვების ფორმა:

გარსით დაფარული ტაბლეტი შეიცავს:

აქტიური ნივთიერებები:

ვიტამინები

ვიტამინი A (რეტინოლის აცეტატის სახით)

400 მკგ

ვიტამინი B1 (თიამინის ჰიდროქლორიდის სახით)

1.1 მგ

ვიტამინი B 2 (რიბოფლავინი)

0.8 მგ

ვიტამინი B 5 (კალციუმის პანტოთენატის სახით)

4.5 მგ

ვიტამინი B 6 (პირიდოქსინის ჰიდროქლორიდის სახით)

1.5 მგ

ვიტამინი B 9 (ფოლის მჟავა)

200 მკგ

ვიტამინი B 12 (ციანოკობალამინი)

1.5 მკგ

ვიტამინი C (ნატრიუმის ასკორბატის სახით)

45 მგ

ვიტამინი D3 (ქოლეკალციფეროლი)

5 მკგ

ვიტამინი E (DL-α ტოკოფეროლის აცეტატის სახით)

10 მგ

ვიტამინი PP (ნიკოტინამიდი)

13.5   მგ

ვიტამინი H (ბიოტინი)

75 მკგ

მაკრო- და მიკროელემენტები

კალციუმი (კალციუმის კარბონატის სახით)

 

160 მგ

 

მაგნიუმი (მაგნიუმის ოქსიდის სახით)

 

45 მგ

რკინა (რკინის ფუმარატის სახით)

 

13.5 მგ

თუთია (თუთიის ოქსიდის სახით)

 

7.5 მგ

მანგანუმი (მანგანუმის სულფატის სახით)

 

0.9 მგ

სპილენძი (სპილენძის სულფატის სახით)

 

0.45 მგ

იოდი (კალიუმის იოდიდის სახით)

 

100 მკგ

მოლიბდენი (ნატრიუმის

 

22.5 მკგ

სელენიუმი (ნატრიუმის სელენიტის სახით)

 

20 მკგ

ქრომი (ქრომის ქლორიდის სახით)

 

12.5 მკგ

 

დამხმარე ნივთიერებები: მიკროკრისტალური ცელულოზა, მაგნიუმის სტეარატი, კოლიდონი K25, კროსპოვიდონი.

გარსის შემადგენლობა: ჰიპრომელოზა, ფრაქციონირებული ქოქოსის ზეთი, მალტოდექსტრინი, პოლიდექსტროზა, ტალკი.

კლინიკურ–ფარმაკოლოგიური ჯგუფი:

ვიტამინურ-მინერალური კომპლექსი.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ემფეტალი – კომბინირებული პრეპარატი ორსულთათვის და მეძუძური ქალებისათვის. პრეპარატის მოქმედება განპირობებულია მის შემადგენლობაში შემავალი ვიტამინებისა და მინერალების ეფექტებით.

ვიტამინები მონაწილეობს ნივთიერებათა ცვლაში ბიოქიმიური და ფიზიოლოგიური პროცესების კატალიზატორებისა და რეგულატორების სახით.

მინერალური ნივთიერებები ადამიანის ორგანიზმში მიმდინარე ნივთიერებათა ცვლის პროცესებისათვის სასიცოცხლო მნიშვნელობის ელემენტებია, რომლებიც მონაწილეობს უჯრედებისა და ქსოვილების შენებაში, ფერმენტული სისტემების ფუნქციონირებაში.

ვიტამინი A მონაწილეობს ჟანგვა-აღდგენით პროცესებში, ცილის სინთეზის რეგულაციაში, ხელს უწყობს ნივთიერებათა ნორმალურ ცვლას, უჯრედული და სუბუჯრედული მემბრანების ფუნქციონირებას; აუცილებელია ახალი უჯრედების ზრდისათვის, ანელებს დაბერების პროცესს.

ვიტამინი B1 წარმოადგენს უჯრედის ენერგიის წყაროს, რომელიც ხელს უწყობს ორგანიზმის ზრდასა და განვითარებას, ამაღლებს გონებრივ და ფიზიკურ შრომისუნარიანობას, აქვს დეტოკსიკაციური მოქმედება, ასევე აუმჯობესებს მეტაბოლიზმს ნერვულ ქსოვილში. თიამინი მონაწილეობს მრავალი ფერმენტული რეაქციის კოფერმენტების წარმოქმნაში, მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ნახშირწყლოვან და ენერგეტიკულ ცვლაში, განსაკუთრებით ნერვულ და კუნთოვან ქსოვილებში. თიამინის უკმარისობა იწვევს ბერი-ბერისა (სპეციფიური პოლინევრიტი) და ვერნიკეს (პოლინევრული ფსიქოზი) სინდრომების განვითარებას.

ვიტამინი B2 წარმოადგენს უჯრედოვანი სუნთქვის და მხედველობითი აღქმის პროცესების უმნიშვნელოვანეს კატალიზატორს. რიბოფლავინი, არეგულირებს რა ჟანგვა-აღდგენით პროცესებს, მონაწილეობს ნახშირწყლოვან, ცილოვან და ცხიმოვან ცვლაში, მნიშვნელოვან როლს თამაშობს დნმ-ის ფორმირებაში, ჰემოგლობინის სინთეზში, ხელს უწყობს ქსოვილების (მ.შ., კანის უჯრედების) რეგენერაციის პროცესებს, უჯრედებში ტროფიკული დარღვევების კორექციას.

ვიტამინი B5 შედის კოფერმენტ A-ს შემადგენლობაში (არაცილოვანი ბუნების ორგანული ნაერთი, რომელიც აუცილებელია ფერმენტების აქტივობის გამოსავლენად). მნიშვნელოვან როლს თამაშობს აცეტილირებისა და ჟანგვის პროცესებში. მონაწილეობს ნახშირწყლების და ცხიმების ცვლასა და აცეტილქოლინის სინთეზში.

ვიტამინი B6 ამაღლებს გონებრივ და ფიზიკურ შრომისუნარიანობას, არეგულირებს გლუკოზის დონეს სისხლში, ახდენს ფარისებრი, თირკმელზედა და სასქესო ჯირკვლების მუშაობის ნორმალიზებას, აუმჯობესებს ნივთიერებათა ცვლას ტვინის ქსოვილებში, ნერვული სისტემის ფუნქციას, წარმოადგენს ანტიდეპრესანტს.

ვიტამინი B9 აუცილებელია ქსოვილების ზრდის, განვითარების და პროლიფერაციის პროცესების ნორმალური მიმდინარეობისათვის, კერძოდ, ჰემოპოეზის და ემბრიოგენეზისათვის, ამაღლებს გონებრივ და ფიზიკურ შრომისუნარიანობას, ასტიმულირებს მარილმჟავას გამომუშავებას კუჭში.

ვიტამინი B12 ხასიათდება იმუნომოდულაციური, ანტიალერგიული და ანტიათეროსკლეროზული მოქმედებით. არეგულირებს არტერიულ წნევას, აღადგენს ნერვული უჯრედის სტრუქტურას, აუმჯობესებს რეპროდუქციულ ფუნქციას, მადას. ვიტამინი B12 მონაწილეობს სხვადასხვა ამინომჟავების სინთეზში, დადებით გავლენას ახდენს ღვიძლის, ნერვული სისტემის ფუნქციებზე, ააქტიურებს სისხლის შედედების პროცესებს, ნახშირწყლებისა და ლიპიდების ცვლას.

ვიტამინი C ხასიათდება აღმდგენი თვისებებით, კერძოდ, აღადგენს იმ ფერმენტებს, რომლებიც აუვნებელყოფს ტოქსიურ ნივთიერებებს. აუცილებელია კოლაგენის (სისხლძარღვთა კედლების, მყესების, ხრტილებისა და ძვლების ერთერთი სტრუქტურული კომპონენტი) სინთეზისათვის, ქოლესტერინის ნაღვლის მჟავებად გარდაქმნისათვის, რომლებიც, თავის მხრივ, ხელს უწყობს ცხიმების მონელებას და აძლიერებს პერისტალტიკას.

ვიტამინი D3 აუმჯობესებს კალციუმის შეწოვას წვრილ ნაწლავებში, კალციუმის შემაკავშირებელი ცილების სინთეზის სტიმულირებით ზრდის კალციუმის რეაბსორბციას თირკმლის მილაკებში. ვიტამინი D3 ააქტიურებს ძვლის ქსოვილის რემოდელირების პროცესებს I ტიპის კოლაგენისა და მატრიცული ცილების სინთეზის გაძლიერების გზით, ასევე ოსტეობლასტების სინთეზის აქტივაციის ხარჯზე. ფარისებრი, პარათირეოიდული და სასქესო ჯირკვლების ფუნქციურ მდგომარეობაზე ზეგავლენით უზრუნველყოფს ჩონჩხის ძვლების კალციფიკაციას.

ვიტამინი E ანტიოქსიდანტური ნივთიერებაა, რომელიც იცავს უჯრედებს დაზიანებისა და სიბერისაგან, ხელს უშლის თავისუფალი რადიკალების წარმოქმნას, ასტიმულირებს კუნთების მუშაობას და სასქესო ჯირკვლების ფუნქციას. მონაწილეობს უჯრედშორისი ნივთიერების, შემაერთებელი ქსოვილის ბოჭკოების, სისხლძარღვთა და საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის გლუვკუნთოვანი გარსის ფორმირებაში.

ვიტამინი PP შედის უჯრედულ სუნთქვასა და ცილების ცვლაში მონაწილე ფერმენტების შემადგენლობაში, რომლებიც, თავის მხრივ, არეგულირებს უმაღლეს ნერვულ მოქმედებას და საჭმლის მომნელებელი ორგანოების ფუნქციას.

ვიტამინი H შედის ფერმენტების შემადგენლობაში, რომლებიც არეგულირებს ამინომჟავებისა და ცხიმოვანი მჟავების ცვლას.

კალციუმი ძვლის ქსოვილის საფუძველია, ააქტიურებს რიგ უმნიშვნელოვანეს ფერმენტებს, ხელს უწყობს ორგანიზმში იონური წონასწორობის შენარჩუნებას, ზეგავლენას ახდენს ნერვ-კუნთოვან და გულ-სისხლძარღვთა სისტემებში მიმდინარე პროცესებზე.

მაგნიუმი აკონტროლებს ცილოვან და ნახშირწყლოვან ცვლას, ხასიათდება სისხლძარღვთა გამაფართოებელი (ხსნის სპაზმებს) თვისებებით, აუმჯობესებს ნაღვლის გამოყოფას, აგრეთვე, ამცირებს ნერვულ აგზნებულობას. მონაწილეობს დნმ-ისა და რნმ-ის სინთეზში, აუმჯობესებს ნივთიერებათა ცვლას სისხლძარღვთა კედელში. მაგნიუმი ხელს უწყობს კალციუმის, ფოსფორის, კალიუმის, B ჯგუფის,C და E ვიტამინების ათვისებას, ნერვ-კუნთოვანი სისტემის ფუნქციონირებას, სისხლში არსებული შაქრის ენერგიად გარდაქმნას.

რკინა – ერითროპოეზის მასტიმულირებელი მიკროელემენტი. შედის ჰემოგლობინის, მიოგლობინის, სხვადასხვა ფერმენტების შემადგენლობაში; შექცევითად იკავშირებს ჟანგბადს და მონაწილეობს რიგ ჟანგვა-აღდგენით რეაქციებში; მნიშვნელოვან როლს თამაშობს სისხლწარმოქმნის პროცესში. მარილის სახით რკინის მიღებისას სწრაფად ხდება ორგანიზმში რკინის დეფიციტის შევსება.

თუთია ადამიანის ორგანიზმში 80-ზე მეტი ფერმენტის შემადგენელი ნაწილია, ის აუცილებელია ერითროციტებისა და სისხლის სხვა ფორმული ელემენტების წარმოქმნისათვის. მონაწილეობს მხედველობის ფოტოქიმიურ რეაქციებში, შინაგანი სეკრეციის ჯირკვლების ფუნქციონირებაში.

მანგანუმი აუცილებელია ცხიმის ნორმალური მეტაბოლიზმისათვის, ძვლების და შემაერთებელი ქსოვილების შენებისათვის, ქოლესტერინისა და ნუკლეოტიდების (დნმ) სინთეზისათვის.

სპილენძი ხელს უწყობს ორგანიზმში მიმდინარე ანაბოლიურ პროცესებს, მონაწილეობს ზოგიერთი ფერმენტის (ციტოქრომოქსიდაზები, ტიროზინაზები და სხვა) ფუნქციონირებაში, კანის, თვალისა და თმების პიგმენტების, ჰემოგლობინის სინთეზში, ზეგავლენას ახდენს შინაგანი სეკრეციის ჯირკვლების ფუნქციებზე.

იოდი მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონის - თიროქსინის წარმოქმნაში. ფარისებრი ჯირკვლის ჰორმონები არეგულირებს ორგანიზმში მიმდინარე ენერგეტიკულ პროცესებს – სითბოს წარმოქმნა, ზრდა და განვითარება.

მოლიბდენი ასტიმულირებს ნივთიერებათა ცვლას, ხელს უწყობს რკინის მეტაბოლიზმს ღვიძლში და ორგანიზმში მიმდინარე ფერმენტული რეაქციების აუცილებელი კოფერმენტია. აჩქარებს შარდმჟავას მეტაბოლიზმსა და გამოყოფას.

სელენიუმი ანელებს დაბერების პროცესს და აძლიერებს იმუნურ სისტემას. ბუნებრივი ანტიოქსიდანტია – იცავს უჯრედებს კიბოსგან. ხელს უწობს ვიტამინი E-ს შეწოვას.

ქრომი აკონტროლებს შაქრისა და სხვა ნახშირწყლების გადამუშავებას, ინსულინის ცვლას.

ჩვენებები:

  • ორსულობისათვის მზადების პერიოდი;
  • ორსულთა ტოქსიკოზები;
  • ვიტამინებისა და მინერალების დეფიციტით განპირობებული ნაყოფის განვითარების თანდაყოლილი მანკების პროფილაქტიკა;
  • ორსულებში ანემიის პრევენცია და მკურნალობა;
  • ორსულობისა და ლაქტაციის პერიოდში ვიტამინებისა და მინერალების დეფიციტის პროფილაქტიკა და მკურნალობა.

უკუჩვენებები:

* მომატებული მგრძნობელობა პრეპარატის კომპონენტების მიმართ.

გვერდითი მოქმედება:

შესაძლებელია ალერგიული რეაქციები პრეპარატის კომპონენტების მიმართ.

მიღების წესი და დოზირება:

ემფეტალი მიიღება შიგნით, ჭამის დროს 1 ტაბლეტი 2-ჯერ დღეში ან 2 ტაბლეტი 1-ჯერ დღეში.

პრეპარატის მიღებამდე რეკომენდებულია ექიმთან მიმართვა.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან:

ემფეტალის ანტაციდებთან ერთდროული გამოყენებისას მცირდება პრეპარატის შემადგენლობაში შემავალი რკინის შეწოვა.

საფაღარათო სამკურნალო საშუალებები, რომელთა შემადგენლობაშიც შედის მინერალური ზეთი და კოლესტირამინი, ამცირებს A, D დაE ვიტამინების შეწოვას.

ფტორურაცილი, ვინბლასტინი, ბლეომიცინი, ცისპლატინი აფერხებს A, B1 და B6 ვიტამინების შეწოვას.

პენიცილინი, იზონიაზიდი ამცირებს B1 ვიტამინის ეფექტურობას მისი გამოყოფის გაძლიერების გზით.

იზონიაზიდი აქვეითებს პირიდოქსინის ეფექტურობას.

ვიტამინი E აძლიერებს საგულე გლიკოზიდების, გლუკოკორტიკოსტერიოდებისა და არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებების ეფექტს.

ემფეტალის გამოყენება არ არის რეკომენდებული პოლივიტამინების სხვა კომპლექსთან ერთად ჭარბი დოზირების თავიდან აცილების მიზნით.

განსაკუთრებული მითითებები;

არ უნდა გადავაჭარბოთ რეკომენდებულ დოზას.

შესაძლებელია შარდის შეფერადება ყვითელ ფერად, რაც განპირობებულია პრეპარატის შემადგენლობაში რიბოფლავინის არსებობით.

შესაძლებელია განავლის შეფერადება მუქ ფერად, რაც განპირობებულია პრეპარატის შემადგენლობაში რკინის არსებობით.

შენახვის პირობები:

ინახება მშრალ, სინათლისაგან დაცულ ადგილას არაუმეტეს 250Сტემპერატურაზე.

ინახება ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:

3 წელი წარმოების თარიღიდან.

პრეპარატი არ გამოიყენება ვარგისიანობის ვადის ამოწურვის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის პირობა:

ფარმაცევტული პროდუქტის ჯგუფი III (რეცეპტის გარეშე).

ემოპროქსი – EMOPROX – ЭМОПРКС

საერთაშორისო არაპატენტირებული დასახელება:

Methylethylpiridinol

ქიმიური დასახელება:

მეთილეთილპირიდინოლის ჰიდროქლორიდი: 6-მეთილ-2-ეთილ-3-ოქსიპირიდინ ჰიდროქლორიდი.

წამლის ფორმა:

თვალის წვეთები

აღწერილობა: გამჭვირვალე ან მცირედ ოპალესცირებული სითხე, უფერო ან მომწვანო-მოყვითალო ფერის.

შემადგენლობა

პრეპარატის 1 მლ შეიცავს:

აქტიური ნივთიერება: 10 მგ მეთილეთილპირიდინოლის ჰიდროქლორიდი.

დამხმარე ნივთიერებები: დინატრიუმის ჰიდროფოსფატ დოდეკაჰიდრატი, კალიუმის დიჰიდროფოსფატი, ნატრიუმის ბენზოატი, ნატრიუმის უწყლო სულფიტი, გასუფთავებული წყალი.

ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი:

თვალის დაავადებების სამკურნალო საშუალებები. ანტიაგრეგანტები, ანტიჰიპოქსანტები და ანტიოქსიდანტები. ანგიოპროტექტორები, მიკროცირკულაციის კორექტორები.

ფარმაკოლოგიური თვისებები:

ანგიოპროტექტორი ამცირებს კაპილარების გამტარობას და ამაგრებს სისხლძარღვების კედლებს, წარმოადგენს ანტიოქსიდანტს, ანტიჰიპოქსანტს და ანტიაგრეგანტს.

ეფექტურად აინჰიბირებს თავისუფალ რადიკალებს, გააჩნია მემბრანომასტაბილიზირებელი მოქმედება, აფერხებს უჯრედული მემბრანების ლიპიდების ზეჟანგურ დაჟანგვას. ზრდის ქსოვილების მდგრადობას ჟანგბადის უკმარისობის დროს, აფერხებს თრომბოციტების აგრეგაციას. გააჩნია რეტინო-პროტექტორული თვისებები, იცავს ბადურას და თვალის სხვა ქსოვილებს სინათლის მაღალი ინტენსივობის დამაზიანებელი ზემოქმედებისაგან. ხელს უწყობს თვალშიდა ჩაქცევების გაწოვას, ამცირებს სისხლის შედედებას, აუმჯობესებს თვალის მიკროცირკულაციას. ასტიმულირებს რეპარაციულ პროცესებს რქოვანაში (მათ შორის ადრეული ოპერაციის და ჭრილობის შემდგომ პერიოდში).

ფარმაკოკინეტიკა:

ემოპროქსი თვალის წვეთების გამოყენებისას აქტიური ნივთიერება ბიოლოგიურად აქტიურ კონცენტრაციებში არ ხვდება სისტემურ სისხლის ნაკადში. თერაპიული კონცენტრაცია თვალის ქსოვილებში მიიღწევა ერთჯერადი ჩაწვეთებისას. თვალის ქსოვილებში ემოპროქსის კონცენტრაცია უფრო მაღალია, ვიდრე სისხლში.

გამოყენების ჩვენებები:

პრეპარატი გამოიყენება მოზრდილებში შემდეგი დაავადებების და მდგომარეობების დროს:

* სისხლჩაქცევა თვალის წინა საკანში (მკურნალობა);

* სისხლჩაქცევა სკლერაში ხანდაზმული ასაკის პირებში (მკურნალობა და პროფილაქტიკა);

* რქოვანას ანთება და დამწვრობა (მკურნალობა და პროფილაქტიკა);

* მიოპიის გართულებები (მკურნალობა);

რქოვანას დაცვა (კონტაქტური ლინზების გამოყენების შემთხვევაში);

* ბადურას დაცვა მაღალი ინტენსივობის სინათლის ზემოქმედების შემთხვევაში (ლაზერული და მზის დამწვრობები, ლაზეროკოაგულაცია).

უკუჩვენებები:

ჰიპერმგრძნობელობა მეთილეთილპირიდინოლის ან პრეპარატის სხვა კომპონენტების მიმართ; ორსულობა.

გვერდითი მოქმედება:

წვის შეგრძნება, ქავილი, კონიუნქტივის ხანმოკლე ჰიპერემია, იშვიათად – ადგილობრივი ალერგიული რეაქციები.

გამოყენების წესი და დოზირება:

მხოლოდ ადგილობრივი გამოყენებისათვის.

პრეპარატის ინსტილაცია ხდება კონიუნქტივალურ პარკში 1-2 წვეთი 2-3 ჯერ დღე-ღამეში.

მკურნალობის კურსი შეადგენს 3-30 დღეს. აუცილებლობის და კარგი ამტანიანობის შემთხვევაში მკურნალობის კურსი შეიძლება გახანგრძლივდეს 6 თვემდე.

მკურნალობის კურსის გამეორება შეიძლება 2-3 ჯერ წელიწადში.

თავი უნდა ავარიდოთ საწვეთურის წვერის შეხებას რაიმე ზედაპირთან, რათა ავიცილოთ ფლაკონის შიგთავსის მიკრობული დაინფიცირება.

ჭარბი დოზირება

არ არის დადგენილი.

ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან

პრეპარატი ემოპროქსი ფარმაცევტულად შეუთავსებელია სხვა სამკურნალო საშუალებებთან.

ორსულობა და ლაქტაციის პერიოდი

ემოპროქსის გამოყენება უკუნაჩვენებია ორსულობის პერიოდში. პრეპარატის სიფრთხილით გამოყენება შესაძლებელია ლაქტაციის პერიოდში (ძუძუთი კვებისას). ლაქტაციის პერიოდში პრეპარატის გამოყენების აუცილებლობის შემთხვევაში, უნდა იქნას გადაწყვეტილი საკითხი ძუძუთი კვების შეწყვეტის შესახებ.

გავლენა ავტოტრანსპორტის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე

არ არსებობს ცნობები პრეპარატის გავლენის შესახებ ავტოტრანსპორტის და სხვა მექანიზმების მართვის უნარზე.

განსაკუთრებული მითითებები:

სხვა ოფთალმოლოგიურ სამკურნალო პრეპარატებთან ერთობლივად გამოყენების აუცილებლობის შემთხვევაში, პრეპარატ ემოპროქსს იყენებენ, წინა სამკურნალო საშუალებების სრული შეწოვის შემდეგ (არანაკლებ 10-15 წუთის შემდეგ).

გამოშვების ფორმა:

ემოპროქსი თვალის წვეთები გამოდის 5 მლ პოლიეთილენის ფლაკონში საწვეთურით და ხრახნიანი დამცავი თავსახურით, რომელიც აღჭურვილია დამცავი რგოლით. ფლაკონი ფურცელ-ჩანართთან ერთად მოთავსებულია მუყაოს კოლოფში.

შენახვის პირობები:

ინახება არა უმეტეს 25°C ტემპერატურაზე, ბავშვებისათვის მიუწვდომელ ადგილას.

ვარგისიანობის ვადა:

2 წელი წარმოების თარიღიდან. ფლაკონის გახსნის შემდეგ პრეპარატი გამოიყენება 10 დღის განმავლობაში.

ნუ გამოიყენებთ ვარგისიანობის ვადის გასვლის შემდეგ.

აფთიაქიდან გაცემის პირობები:

გაიცემა რეცეპტით (II ჯგუფი).

Don`t copy text!